26.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/1

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2016/822

z dnia 21 kwietnia 2016 r.

zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 153/2013 w odniesieniu do horyzontów czasowych okresu likwidacji, które należy uwzględniać w odniesieniu do różnych klas instrumentów finansowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (1), w szczególności jego art. 41 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 153/2013 (2) ustanowiono regulacyjne standardy techniczne dotyczące wymogów spoczywających na kontrahentach centralnych (CCP) w odniesieniu do horyzontów czasowych okresu likwidacji, które należy uwzględniać w odniesieniu do różnych klas instrumentów finansowych. Wspomniane regulacyjne standardy techniczne należy dostosowywać do zmian wprowadzanych w innych odpowiednich regulacjach.

(2)

Do celów obliczania wymaganego depozytu zabezpieczającego, który jest niezbędny do pokrycia ekspozycji CCP na ryzyko rynkowe, określone struktury rachunków, oparte na obliczanym na zasadzie brutto okresie likwidacji wynoszącym co najmniej jeden dzień, zapewniają CCP wystarczający poziom pokrycia oraz lepszą ochroną klientów i zmniejszenie ryzyka systemowego. Należy zatem dopuścić taki minimalny okres likwidacji na potrzeby rozliczania pozycji klientów w instrumentach finansowych innych niż instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, jeżeli spełnione są określone warunki.

(3)

Uwzględniając fakt, że indywidualne oddzielne rachunki zapewniają klientom jeszcze większą ochronę niż rachunki zbiorcze brutto, w stosunku do indywidualnych oddzielnych rachunków minimalny okres likwidacji na potrzeby obliczania depozytów zabezpieczających powinien być równie długi jak w przypadku rachunków zbiorczych brutto.

(4)

W przypadku CCP, które w ciągu dnia nie przypisują transakcji poszczególnym klientom, skrócenie minimalnego okresu likwidacji z dwóch dni do jednego dnia może prowadzić do tego, że w przypadku nowych transakcji rozliczanych w ciągu dnia i nieprzypisywanych poszczególnym klientom CCP będą wzywać do wniesienia depozytów zabezpieczających na zasadzie dziennej netto. Może to narazić CCP na znaczne straty w przypadku, gdy śróddzienne zmiany cen nie wywołują wezwania do wniesienia śróddziennego depozytu zabezpieczającego. Należy zatem określić szczególną wartość progową w celu zapewnienia, by CCP wzywały do wniesienia śróddziennych depozytów zabezpieczających i mimo skróconego okresu likwidacji pozostawały dostatecznie chronione.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 153/2013.

(6)	Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) po konsultacjach z Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego i Europejskim Systemem Banków Centralnych.

(7)

Zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (3) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne w sprawie projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, przeanalizował związane z nim potencjalne koszty i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 26 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 153/2013 wprowadza się następujące zmiany:

ustępy 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Do celów art. 41 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 CCP określa odpowiednie horyzonty czasowe okresu likwidacji, uwzględniając charakterystykę rozliczanego instrumentu finansowego, rodzaj rachunku, na którym przechowywany jest instrument finansowy, rynek, na którym prowadzony jest obrót danym instrumentem, oraz następujące minimalne horyzonty czasowe okresu likwidacji:

a)	pięć dni roboczych – w przypadku instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

b)	dwa dni robocze – w przypadku instrumentów finansowych innych niż instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, przechowywanych na rachunkach niespełniających warunków określonych w lit. c);

jeden dzień roboczy – w przypadku instrumentów finansowych innych niż instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, przechowywanych na zbiorczych rachunkach klientów lub na indywidualnych rachunkach klientów, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

(i)	CCP prowadzi odrębną dokumentację pozycji każdego klienta przynajmniej na koniec każdego dnia, oblicza depozyty zabezpieczające w odniesieniu do każdego klienta oraz pobiera sumę wymaganych depozytów zabezpieczających mających zastosowanie do każdego klienta na zasadzie brutto;

(ii)	CCP zna tożsamość wszystkich klientów;

(iii)

pozycje posiadane na rachunku nie stanowią własnych pozycji przedsiębiorstw należących do tej samej grupy co członek rozliczający;

(iv)	CCP dokonuje pomiaru ekspozycji i oblicza dla każdego rachunku początkowy i zmienny depozyt zabezpieczający w czasie niemal rzeczywistym i co najmniej co godzinę w ciągu dnia na podstawie zaktualizowanych pozycji i cen;

(v)

w przypadku gdy CCP nie przypisuje w ciągu dnia nowych transakcji poszczególnym klientom, CCP pobiera depozyty zabezpieczające w ciągu godziny, jeżeli wymagane depozyty zabezpieczające obliczone zgodnie z ppkt (iv) przekraczają 110 % zaktualizowanego dostępnego zabezpieczenia zgodnie z rozdziałem X, chyba że kwota śróddziennych depozytów zabezpieczających należnych CCP jest nieistotna w porównaniu z kwotą wstępnie ustaloną przez CCP i zatwierdzoną przez właściwy organ i o ile te przypisane uprzednio klientom transakcje są obejmowane depozytem zabezpieczającym odrębnie od transakcji, które nie są przypisywane w ciągu dnia.

2. We wszystkich przypadkach w celu ustalenia odpowiednich horyzontów czasowych okresu likwidacji CCP szacuje i sumuje przynajmniej następujące okresy:

a)	najdłuższy możliwy okres, który może upłynąć od momentu ostatniego pobrania depozytów zabezpieczających do czasu ogłoszenia niewykonania zobowiązania przez CCP lub uruchomienia przez CCP procedury zarządzania przypadkiem niewykonania zobowiązania;

szacowany okres konieczny do opracowania i wdrożenia strategii służącej zarządzaniu przypadkiem niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego w zależności od szczególnej charakterystyki każdej klasy instrumentu finansowego, w tym jego poziomu płynności oraz wielkości i koncentracji pozycji, a także rynków, na których CCP dokona likwidacji lub całkowitego zabezpieczenia pozycji członka rozliczającego;

c)	w stosownych przypadkach, okres konieczny do pokrycia ryzyka kontrahenta, na które CCP jest narażony.”;

w ust. 4 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	obejmuje przynajmniej dwa dni robocze, lub jeden dzień roboczy, jeżeli spełnione są warunki określone w ust. 1 lit. c).”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 41)

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

26.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/4

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/823

z dnia 25 maja 2016 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 771/2008 ustanawiające zasady organizacji i regulamin Rady Odwoławczej Europejskiej Agencji Chemikaliów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (1), w szczególności jego art. 93 ust. 4 i art. 132,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Przegląd rozporządzenia Komisji (WE) nr 771/2008 (2) wykazał, że rozporządzenie (WE) nr 771/2008 należy zmienić pod kilkoma względami.

(2)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (3) upoważniono Agencję do podejmowania niektórych decyzji indywidualnych i powierzono Radzie Odwoławczej ustanowionej na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 kompetencje do rozpatrywania odwołań od decyzji, o których mowa w art. 77 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Należy zatem ustanowić przepisy dotyczące odwołań wnoszonych od decyzji, o których mowa w art. 77 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(3)

Opłaty z tytułu odwołań od decyzji Agencji na mocy art. 77 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 są określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 564/2013 (4). Należy zatem ustanowić przepisy w sprawie opłat za odwołania wnoszone od decyzji Agencji na mocy art. 77 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.

(4)	Ponieważ Rada Odwoławcza stanowi obecnie stałą strukturę w ramach Agencji, należy zapewnić, by odwołania były rozpatrywane w zadowalającym tempie. W związku z tym powinna istnieć możliwość przydzielania dodatkowych członków lub zastępców członków.

(5)

Opierając się na obecnej praktyce, należy również zapewnić stronom możliwość polubownego porozumienia. Dla zwiększenia przejrzystości do celów ułatwienia polubownego porozumienia powinien zostać wyznaczony członek Rady Odwoławczej. Streszczenie polubownego porozumienia powinno być dostępne publicznie na stronie internetowej Agencji.

(6)	W celu zapewnienia niezależności Rady Odwoławczej sekretarz kancelarii powinien być powoływany bezpośrednio przez przewodniczącego Rady Odwoławczej.

(7)	Ze względu na pewność prawa należy także doprecyzować istniejące przepisy dotyczące wniosków o poufność, a w szczególności, że w odniesieniu do elementów wymaganych w ogłoszeniu nie można domagać się poufności.

(8)

W celu zapewnienia skutecznego uczestnictwa interwenientów procedura interwencji powinna zostać uproszczona, by zapewnić większą jasność, a termin składania wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta powinien zostać przedłużony. W sprawach dotyczących tytułu VI rozdział 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 wnioski państw członkowskich o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta powinny być akceptowane bez konieczności uzasadniania ich interesu w danej sprawie.

(9)	Ze względu na pewność prawa należy wyjaśnić przepisy dotyczące kosztów – w tym sensie, że każda ze stron ponosi własne koszty.

(10)	W celu ułatwienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości i obniżenia kosztów należy również wyjaśnić, że strony mogą być reprezentowane przez jakąkolwiek osobę posiadającą uprawnienia do działania i niekoniecznie przez przedstawiciela posiadającego pełnomocnictwo.

(11)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Rozporządzenie (WE) nr 771/2008 zostaje zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 771/2008 z dnia 1 sierpnia 2008 r. ustanawiające zasady organizacji i regulamin Rady Odwoławczej Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz.U. L 206 z 2.8.2008, s. 5).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

(4) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 564/2013 z dnia 18 czerwca 2013 r. w sprawie opłat i należności wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Chemikaliów na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 19.6.2013, s. 17).

ZAŁĄCZNIK

W rozporządzeniu (WE) nr 771/2008 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Aby zapewnić rozpatrywanie odwołań w zadowalającym tempie, przewodniczący, po konsultacji z Zarządem Agencji, może przydzielić rozpatrzenie odwołania zastępcom członków lub dodatkowym członkom. W takich przypadkach przewodniczący może wyznaczyć zastępcę przewodniczącego.”;

dodaje się art. 1a w brzmieniu:

„Artykuł 1a

Polubowne porozumienie

W interesie procedury przewodniczący Rady Odwoławczej może zachęcić strony do osiągnięcia polubownego porozumienia. W takim przypadku przewodniczący wyznacza jednego członka w celu ułatwienia polubownego porozumienia. Przewodniczący przekazuje stronom decyzję o wyznaczeniu jednego członka.

Jeśli strony osiągną polubowne porozumienie, ten jeden członek zamyka postępowanie, a streszczenie polubownego porozumienia publikowane jest na stronie internetowej Agencji. W przypadku braku polubownego porozumienia w ciągu 2 miesięcy od daty decyzji o przydzieleniu sprawy jednemu członkowi sprawa zostaje odesłana do Rady Odwoławczej.”;

3)	dodaje się art. 1b w brzmieniu: „Artykuł 1b Cofnięcie odwołania Gdy odwołanie zostanie wycofane, przewodniczący zamyka postępowanie.”;

w art. 5 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. Personel kancelarii, w tym sekretarz, nie może uczestniczyć w żadnym postępowaniu Agencji związanym z decyzjami, od których przysługuje odwołanie na mocy art. 91 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 lub art. 77 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (*).

5. Radę Odwoławczą wspomaga w wykonywaniu jej obowiązków sekretarz kancelarii, którego mianuje przewodniczący.

Przewodniczący posiada uprawnienia w zakresie zarządzania i administracji do wydawania instrukcji sekretarzowi kancelarii w sprawach związanych z wykonywaniem przez Radę Odwoławczą jej zadań.

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).”;"

art. 6 ust. 1 lit. g) otrzymuje brzmienie:

„g)	w stosownym przypadku wskazanie, które informacje zawarte w odwołaniu mają być traktowane jako poufne i dlaczego;”;

art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do odwołania dołącza się dowód uiszczenia opłaty z tytułu odwołania zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 340/2008 lub w stosownych przypadkach art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 564/2013 (**).

(**) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 564/2013 z dnia 18 czerwca 2013 r. w sprawie opłat i należności wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Chemikaliów na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 19.6.2013, s. 17).”;"

7)	w art. 6 ust. 3 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Terminu tego nie wlicza się do terminu, o którym mowa w art. 93 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.”;

8)	w art. 6 ust. 5 dodaje się akapit w brzmieniu: „Jeżeli wnoszący odwołanie nie jest adresatem decyzji, od której wnosi odwołanie, sekretarz kancelarii informuje adresata decyzji o wniesieniu odwołania od takiej decyzji.”;

w art. 6 ust. 6 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Nie naruszając przepisów akapitu pierwszego, przewodniczący podejmuje decyzję, czy informacje wskazane przez wnoszącego odwołanie zgodnie z ust. 1 lit. g) mają być traktowane jako poufne, i dba o to, aby żadne informacje traktowane jako poufne nie zostały upublicznione w ogłoszeniu. Szczegółowe zasady ogłaszania ustanawia się zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 3.”;

10)

art. 7 ust. 2 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)	w stosownym przypadku wskazanie, które informacje zawarte w odpowiedzi na odwołanie mają być traktowane jako poufne i dlaczego;”;

11)

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Interwencja

1. Każda osoba zainteresowana wynikiem sprawy przedłożonej Radzie Odwoławczej może wystąpić o dopuszczenie do sprawy przed Radą Odwoławczą w charakterze interwenienta.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego w sprawach dotyczących tytułu VI rozdział 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 państwo członkowskie, którego właściwy organ przeprowadził ocenę substancji, może występować w charakterze interwenienta bez konieczności wykazania interesu w danej sprawie.

2. Wniosek określający okoliczności uprawniające do interwencji składa się w terminie trzech tygodni od opublikowania ogłoszenia, o którym mowa w art. 6 ust. 6.

3. Interwencja może mieć na celu wyłącznie poparcie lub odrzucenie, w całości lub w części, żądań jednej ze stron.

Interwencja nie nadaje takich samych uprawnień proceduralnych, jakie przysługują stronom, i ma charakter pomocniczy względem postępowania głównego. Staje się bezprzedmiotowa w razie wykreślenia sprawy z rejestru Rady Odwoławczej wskutek cofnięcia skargi lub polubownego porozumienia między stronami, a także w razie uznania odwołania za niedopuszczalne.

Interwenienci muszą zaakceptować stan sprawy, w jakim znajduje się ona w momencie ich interwencji.

4. Wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zawiera:

a)	oznaczenie sprawy;

b)	nazwiska lub nazwy stron;

c)	nazwisko lub nazwę oraz miejsce zamieszkania lub siedzibę interwenienta;

d)	jeżeli interwenient wyznaczył przedstawiciela zgodnie z art. 9, nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby przedstawiciela;

e)	adres do doręczeń, jeżeli jest inny od adresów, o których mowa w lit. c) i d);

f)	żądania jednej lub większej liczby stron, które interwenient zamierza poprzeć po dopuszczeniu do sprawy w charakterze interwenienta;

g)	wskazanie okoliczności uzasadniających prawo dopuszczenia do sprawy w charakterze interwenienta;

h)	wskazanie, czy interwenient zgadza się na dokonywanie doręczeń jemu osobiście lub, w stosownych przypadkach, jego przedstawicielowi za pośrednictwem faksu, e-maila lub innego technicznego środka komunikacji.

Wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta doręcza się stronom w celu umożliwienia im przedstawienia uwag w sprawie tego wniosku, zanim Rada Odwoławcza podejmie decyzję w jego sprawie.

5. Jeśli Rada Odwoławcza podejmie decyzję zezwalającą na interwencję, interwenientowi przekazuje się kopie wszelkich dokumentów procesowych doręczonych stronom i przekazanych w tym celu Radzie Odwoławczej przez strony. Materiały i dokumenty poufne nie podlegają przekazaniu.

6. Rada Odwoławcza podejmuje decyzję o dopuszczeniu lub odrzuceniu wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

Jeśli Rada Odwoławcza dopuści interwencję, przewodniczący wyznacza termin, w którym interwenient może złożyć swoje uwagi.

Uwagi interwenienta zawierają:

a)	określenie żądań interwenienta dotyczących poparcia lub odrzucenia, w całości lub w części, żądań jednej ze stron;

b)	zarzuty i argumenty faktyczne i prawne;

c)	w stosownych przypadkach wskazanie dowodów na poparcie żądań interwenienta;

d)	w stosownych przypadkach wskazanie, które informacje zawarte we wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta mają być traktowane jako poufne i dlaczego.

Po przedstawieniu uwag interwenienta przewodniczący może wyznaczyć termin, w którym strony mogą odpowiedzieć na te uwagi.

7. Interwenienci pokrywają własne koszty.”;

12)	art. 9 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 9 Przedstawicielstwo Jeżeli strona lub interwenient wyznaczyli przedstawiciela, przedstawiciel ten przedstawia uprawnienie do działania udzielone przez reprezentowaną stronę lub interwenienta.”;

13)

art. 11 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)	odwołanie nie jest wnoszone od decyzji, o której mowa w art. 91 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 ani w art. 77 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012.”;

14)	art. 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Przesłuchania przed Radą Odwoławczą są publiczne, chyba że Rada Odwoławcza, z własnej inicjatywy lub na wniosek strony, podejmie z uzasadnionych powodów inną decyzję.”;

15)

w art. 15 ust. 2 dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„d)	ułatwienie polubownego porozumienia między stronami.”;

16)	dodaje się art. 17a w brzmieniu: „Artykuł 17a Koszty Strony pokrywają własne koszty.”;

17)

art. 21 ust. 1 lit. h) otrzymuje brzmienie:

„h)	sentencję decyzji Rady Odwoławczej, w tym, jeżeli jest to konieczne, zasądzenie kosztów przeprowadzenia dowodów oraz decyzję w sprawie zwrotu opłat na podstawie art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 340/2008 lub art. 4 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 564/2013.”;

18)

w art. 21 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Przewodniczący podejmuje decyzję, czy informacje wskazane przez wnoszącego odwołanie – na podstawie art. 6 ust. 1 lit. g), Agencję – na podstawie art. 7 ust. 2 lit. d) lub interwenienta – na podstawie art. 8 ust. 6 lit. d) mają być traktowane jako poufne. Przewodniczący dopilnowuje, aby żadne informacje traktowane jako poufne nie zostały upublicznione w ostatecznej decyzji.”.

26.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/10

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/824

z dnia 25 maja 2016 r.

ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do treści i formatu opisu funkcjonowania wielostronnych platform obrotu i zorganizowanych platform obrotu oraz powiadamiania Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w sprawie rynków instrumentów finansowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (1), w szczególności jej art. 18 ust. 11 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Należy uznać konieczność otrzymywania przez właściwe organy kompletnych informacji na temat celu, struktury i organizacji wielostronnych platform obrotu (MTF) i zorganizowanych platform obrotu (OTF), nad którymi będą one zobowiązane sprawować nadzór w celu zapewnienia efektywnych i prawidłowo funkcjonujących rynków finansowych.

(2)

Informacje takie powinny opierać się na informacjach, jakie firma inwestycyjna lub operator rynku mieliby obowiązek przekazywać w ramach ogólnych wymogów dotyczących zezwolenia na mocy dyrektywy 2014/65/UE. Powinny one być ukierunkowane przede wszystkim na konkretny sposób funkcjonowania systemu transakcyjnego, tak aby umożliwić właściwym organom sprawdzenie, czy system jest zgodny z definicją MTF lub OTF, oraz przeprowadzenie oceny zgodności systemu ze szczególnymi, dotyczącymi systemów obrotu wymogami określonymi w dyrektywie 2014/65/UE i rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 (2). Wymóg dotyczący szczegółowego opisu nie powinien wpływać na obowiązek firmy inwestycyjnej lub operatora rynku w zakresie przekazywania innych informacji swojemu właściwemu organowi zgodnie z wymogami określonymi w dyrektywie 2014/65/UE i rozporządzeniu (UE) nr 600/2014 ani na prawa właściwych organów do zwrócenia się o przekazanie innych informacji w ramach prowadzonego bieżącego nadzoru nad systemami obrotu.

(3)

Informacje otrzymywane przez właściwe organy powinny zapewnić zgromadzenie szczegółowych opisów funkcjonowania MTF lub OTF na mocy dyrektywy 2014/65/UE w sposób jednolity oraz osiągnięcie efektywnego przetwarzania informacji dotyczących istniejących MTF, które już funkcjonują zgodnie z krajowym zezwoleniem, w momencie, gdy zacznie obowiązywać wymóg dotyczący przedłożenia szczegółowego opisu.

(4)	Z uwagi na fakt, że rynki rozwoju MŚP różnią się od pozostałych MTF tym, że podlegają dodatkowym przepisom zgodnie z dyrektywą 2014/65/UE, konieczne jest, aby rynki rozwoju MŚP przekazywały dodatkowe informacje.

(5)	Ponieważ OTF różnią się od MTF tym, że proces obrotu może obejmować stosowanie uznaniowych zasad przez operatora OTF, oraz z uwagi na fakt, że operator OTF będzie odpowiedzialny przed użytkownikami systemu, OTF powinny przekazywać dodatkowe informacje.

(6)	Aby zapewnić skuteczne przetwarzanie, wymagane informacje należy przekazywać w formacie elektronicznym.

(7)

Aby ułatwić Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) publikację wykazu wszystkich MTF i OTF w Unii, któremu towarzyszą informacje na temat świadczonych przez nie usług oraz niepowtarzalny kod identyfikujący MTF i OTF, należy korzystać ze standardowego szablonu w odniesieniu do tych informacji.

(8)	Ze względów spójności oraz w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynków finansowych konieczne jest, aby przepisy ustanowione niniejszym rozporządzeniem oraz powiązane przepisy krajowe transponujące dyrektywę 2014/65/UE były stosowane od tej samej daty.

(9)

Wszelkie dane osobowe przekazane na mocy niniejszego rozporządzenia powinny być gromadzone do określonych, jednoznacznych i legalnych celów oraz nie powinny być poddawane dalszemu przetwarzaniu w sposób niezgodnymi z tymi celami. Zgodnie z art. 6 dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) wszelkie dane osobowe powinny być przechowywane przez czas nie dłuższy niż jest to konieczne do celu sprawowania funkcji nadzorczej, przy czym należy wskazać maksymalny okres przechowywania.

(10)	Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedłożony Komisji przez ESMA.

(11)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu wykonawczych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (4),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

„odpowiedni operator” oznacza:

a)	firmę inwestycyjną prowadzącą wielostronną platformę obrotu (MTF);

b)	firmę inwestycyjną prowadzącą zorganizowaną platformę obrotu (OTF);

c)	operatora rynku prowadzącego MTF;

d)	operatora rynku prowadzącego OTF;

2)	„klasy aktywów” oznaczają kategorie instrumentów finansowych wymienione w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE.

Artykuł 2

Informacje, jakie należy przekazać na temat MTF i OTF

1. Odpowiedni operator przekazuje swojemu właściwemu organowi następujące informacje:

a)	klasy aktywów instrumentów finansowych podlegających obrotowi w ramach MTF lub OTF;

b)	zasady i procedury dotyczące udostępniania instrumentów finansowych na potrzeby obrotu wraz ze szczegółowymi informacjami na temat podmiotów publikujących wykorzystywanych do publicznego udostępniania tych informacji;

c)	zasady i procedury służące zapewnieniu obiektywnego i niedyskryminacyjnego dostępu do platform obrotu wraz ze szczegółowymi informacjami na temat podmiotów publikujących wykorzystywanych do publicznego udostępniania tych informacji;

d)	środki i procedury służące zapewnieniu użytkownikom MTF lub OTF dostępu do wystarczających publicznie dostępnych informacji umożliwiających formułowanie opinii inwestycyjnych, z uwzględnieniem zarówno charakteru użytkowników, jak i klas instrumentów finansowych wprowadzanych do obrotu;

e)	systemy, procedury i mechanizmy służące zagwarantowaniu spełnienia warunków ustanowionych w art. 48 i 49 dyrektywy 2014/65/UE;

f)	szczegółowy opis wszelkich mechanizmów ułatwiających zapewnianie płynności systemu, takich jak programy dotyczące realizowania funkcji animatora rynku;

g)	mechanizmy i procedury monitorowania transakcji zgodnie z wymogami określonymi w art. 31 dyrektywy 2014/65/UE;

h)	zasady i procedury dotyczące zawieszenia i wycofania instrumentów finansowych z obrotu zgodnie z wymogami określonymi w art. 32 dyrektywy 2014/65/UE;

mechanizmy służące spełnieniu wymogów dotyczących przejrzystości przed- i posttransakcyjnej, które mają zastosowanie do instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu i funkcjonalności obrotu MTF lub OTF; informacjom takim towarzyszą informacje o ewentualnym zamiarze wykorzystania zwolnień zgodnie z art. 4 i 9 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 i odroczenia publikacji zgodnie z art. 7 i 11 tego rozporządzenia;

j)	mechanizmy służące do efektywnego rozrachunku transakcji zawartych w ramach tych systemów oraz zapewniające, aby użytkownicy zdawali sobie sprawę ze spoczywających na nich obowiązków w tym zakresie;

k)	wykaz członków lub uczestników MTF lub OTF, które dany operator prowadzi.

2. Odpowiedni operator przekazuje swojemu właściwemu organowi szczegółowy opis funkcjonowania swojego systemu transakcyjnego, określając:

a)	czy system posiada funkcjonalność głosową, elektroniczną czy hybrydową;

b)	w przypadku elektronicznego lub hybrydowego systemu transakcyjnego, charakter algorytmu lub programu wykorzystywanego do określenia dopasowania i realizacji zleceń transakcji;

c)	w przypadku głosowego systemu transakcyjnego, zasady i protokoły wykorzystywane do określenia dopasowania i realizacji zleceń transakcji;

d)	opis wyjaśniający, w jaki sposób system transakcyjny spełnia każdy element definicji MTF lub OTF.

3. Odpowiedni operator przekazuje swojemu właściwemu organowi informacje o tym, w jaki sposób i w jakich okolicznościach prowadzenie MTF lub OTF spowoduje ewentualne potencjalne konflikty między interesami MTF lub OTF, ich operatora lub właścicieli a należytym funkcjonowaniem MTF lub OTF. Odpowiedni operator określa procedury i mechanizmy spełniania wymogów określonych w art. 18 ust. 4 dyrektywy 2014/65/UE.

4. Odpowiedni operator przekazuje swojemu właściwemu organowi następujące informacje na temat swoich mechanizmów outsourcingu, które odnoszą się do zarządzania i prowadzenia MTF lub OTF lub sprawowania nad nimi nadzoru:

a)	środki organizacyjne służące określaniu ryzyka związanego z tymi działaniami realizowanymi w ramach outsourcingu i monitorowaniu takich działań;

b)	uzgodnienie umowne pomiędzy odpowiednim operatorem a podmiotem świadczącym usługę w ramach outsourcingu, w którym określono charakter, zakres, cele i umowy o gwarantowanym poziomie usług.

5. Odpowiedni operator przekazuje swojemu właściwemu organowi informacje na temat wszelkich powiązań z rynkiem regulowanym, MTF, OTF lub podmiotem systematycznie internalizującym transakcje posiadanym przez tego samego odpowiedniego operatora, lub informacje na temat wszelkiego udziału w tych podmiotach.

Artykuł 3

Dodatkowe informacje, jakie należy przekazać na temat MTF

Oprócz informacji określonych w art. 2 odpowiedni operator przekazuje swojemu właściwemu organowi następujące informacje odnoszące się do wymogów określonych w art. 19 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE:

a)	opis mechanizmów i systemów wdrażanych w celu zarządzania ryzykiem, na które narażony jest operator, ustalenia każdego rodzaju istotnego ryzyka dla jego działalności i wprowadzenia skutecznych środków ograniczania tego ryzyka;

b)	opis wprowadzonych rozwiązań ułatwiających wydajne i terminowe finalizowanie transakcji zawieranych w ramach systemów operatora;

c)	opis wystarczających środków finansowych umożliwiających jego prawidłowe funkcjonowanie, z uwzględnieniem charakteru i zakresu transakcji zawieranych na rynku oraz zakresu i poziomu ryzyka, na które narażony jest operator.

Artykuł 4

Informacje, jakie należy przekazać na temat już funkcjonujących MTF

W przypadku firmy inwestycyjnej lub operatora rynku uprawnionych do prowadzenia MTF zgodnie z art. 5 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5), które prowadzą MTF w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, tego rodzaju firma lub operator przekazują informacje, o których mowa w art. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia, jeżeli jest to wymagane:

a)	do skorygowania, zaktualizowania lub objaśnienia informacji wcześniej przedłożonych przez odpowiedniego operatora jego właściwemu organowi;

b)	do wykazania zgodności z obowiązkami wynikającymi z dyrektywy 2014/65/UE i rozporządzenia (UE) nr 600/2014, które nie miały zastosowania do MTF przed rozpoczęciem stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Dodatkowe informacje, jakie należy przekazać na temat MTF na potrzeby rejestracji jako rynku rozwoju MŚP

Odpowiedni operator, który ubiega się o rejestrację MTF jako rynku rozwoju MŚP, zapewnia, aby informacje przekazane zgodnie z art. 2 i 3 jasno określały, które funkcje lub mechanizmy mają zastosowanie do rynku rozwoju MŚP.

Artykuł 6

Dodatkowe informacje, jakie należy przekazać na temat OTF

Oprócz informacji, o których mowa w art. 2, odpowiedni operator prowadzący OTF przekazuje swojemu właściwemu organowi następujące informacje:

a)	informacje o tym, czy inna firma inwestycyjna realizuje funkcję animatora rynku na jego OTF w sposób niezależny zgodnie z art. 20 ust. 5 dyrektywy 2014/65/UE;

b)	szczegółowy opis tego, w jaki sposób i w jakich okolicznościach firma inwestycyjna wykonuje zlecenia na OTF w sposób uznaniowy zgodnie z art. 20 ust. 6 dyrektywy 2014/65/UE;

c)	zasady, procedury i protokoły umożliwiające operatorowi skierowanie zleceń transakcji członka lub uczestnika poza OTF;

d)	opis korzystania z obrotu polegającego na zestawianiu zleceń, który jest zgodny z art. 20 ust. 7 dyrektywy 2014/65/UE;

e)	zasady i procedury służące zapewnieniu zgodności z przepisami art. 24, 25, 27 i 28 dyrektywy 2014/65/UE w przypadku transakcji zawieranych na OTF, jeżeli zasady te mają zastosowanie do odpowiedniego operatora w odniesieniu do użytkownika OTF.

Artykuł 7

Informacje na temat poszczególnych klas aktywów

Jeżeli odpowiedni operator MTF lub OTF stosuje różne zasady do poszczególnych klas aktywów, przekazuje informacje wymagane niniejszym rozporządzeniem osobno dla każdej z tych klas aktywów.

Artykuł 8

Istotne zmiany

1. Odpowiedni operator przekazuje swojemu właściwemu organowi opis wszelkich istotnych zmian informacji przedłożonych wcześniej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, które byłyby istotne dla oceny przestrzegania przez tego operatora przepisów dyrektywy 2014/65/UE i rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

2. Jeżeli odpowiedni operator przesyła nowe informacje swojemu właściwemu organowi w celu skorygowania, zaktualizowania lub objaśnienia informacji przedłożonych wcześniej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, nie musi uwzględniać informacji o mniejszym znaczeniu lub o charakterze czysto technicznym, które nie byłyby istotne dla oceny przestrzegania przez niego przepisów dyrektywy 2014/65/UE lub rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

3. Firma inwestycyjna lub operator rynku uprawniona(-y) do prowadzenia MTF zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE, która(-y) prowadzi MTF w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, przekazuje swojemu właściwemu organowi oprócz opisu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, opis wszelkich istotnych zmian informacji przedłożonych wcześniej właściwemu organowi w odniesieniu do tej MTF na mocy wspomnianej dyrektywy.

Artykuł 9

Format przekazania opisu

1. Jeżeli odpowiedni operator przekazuje właściwemu organowi opis funkcjonowania MTF lub OTF, które prowadzi, w sposób określony w niniejszym rozporządzeniu, odpowiedni operator umieszcza wyraźne odniesienia w przekazywanych informacjach, które są zgodne z wymogami dotyczącymi szablonu określonego w tabeli 1 załącznika.

2. Przekazując informacje wymagane niniejszym rozporządzeniem, odpowiedni operator umieszcza odniesienia do odpowiednich postanowień regulaminu swojej MTF lub OTF, porozumień lub umów zawartych z uczestnikami lub odpowiednimi osobami trzecimi oraz do wewnętrznych procedur i zasad.

3. Odpowiedni operator przekazuje swojemu właściwemu organowi informacje wymagane niniejszym rozporządzeniem w formacie elektronicznym.

4. Przekazując informacje wymagane niniejszym rozporządzeniem, odpowiedni operator:

a)	nadaje niepowtarzalny numer referencyjny każdemu dokumentowi, który przedkłada;

b)	zapewnia, aby przekazywane informacje jednoznacznie określały, do którego konkretnego wymogu określonego w niniejszym rozporządzeniu się odnoszą oraz w którym dokumencie zawarto te informacje, stosując niepowtarzalny numer referencyjny w celu zidentyfikowania dokumentu;

c)	zapewnia, aby w przypadku gdy wymóg określony w niniejszym rozporządzeniu nie ma do niego zastosowania, fakt ten został odnotowany wraz ze stosownym wyjaśnieniem;

d)	przekazuje informacje w formacie określonym w tabeli 1 załącznika.

5. Jeżeli opis jest przekazywany w kontekście wniosku o udzielenie zezwolenia, podmiot, który występuje z takim wnioskiem w celu świadczenia więcej niż jednej usługi w tym samym czasie, składa jeden wniosek, w którym wyraźnie określa usługi, do których mają zastosowanie przedstawione informacje. W przypadku gdy ten sam dokument ma być uznawany za część kilku wniosków o udzielenie zezwolenia, do celów przekazania informacji w formacie określonym w tabeli 1 załącznika przy przedkładaniu tego samego dokumentu na potrzeby kilku wniosków stosuje się ten sam numer referencyjny.

Artykuł 10

Powiadomienie ESMA

Właściwy organ powiadamia ESMA o zezwoleniu udzielonym odpowiedniemu operatorowi na prowadzenie MTF lub OTF w formacie elektronicznym i w formacie określonym w tabeli 2 załącznika.

Artykuł 11

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia, który jest wymieniony w art. 93 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2014/65/UE.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84).

(3) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

(5) Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

Formaty

Tabela 1

Informacje operatorów MTF i OTF

Odpowiedni operator, którego dotyczy składany wniosek	Odpowiedni artykuł rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/824	Numer referencyjny dokumentu	Tytuł dokumentu	Rozdział lub sekcja, lub strona dokumentu, w którym (lub w której lub na której) udostępniane są informacje, lub przyczyny nieudostępnienia informacji

Tabela 2

Informacje, które należy przesłać ESMA

Właściwy organ dokonujący powiadomienia	Nazwa odpowiedniego operatora	Nazwa prowadzonej MTF lub OTF	Kod MIC	Usługi świadczone przez MTF lub OTF

26.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/17

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/825

z dnia 25 maja 2016 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 maja 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	101,2
	TR	60,8
	ZZ	81,0
0707 00 05	TR	99,6
0707 00 05	ZZ	99,6
0709 93 10	TR	133,0
0709 93 10	ZZ	133,0
0805 10 20	EG	53,2
	IL	42,6
	MA	56,1
	TR	42,3
	ZA	80,4
	ZZ	54,9
0805 50 10	AR	129,2
	TR	143,1
	ZA	175,0
	ZZ	149,1
0808 10 80	AR	107,3
	BR	101,7
	CL	120,4
	CN	65,7
	NZ	153,7
	US	227,3
	ZA	107,1
	ZZ	126,2
0809 29 00	TR	538,5
	US	931,3
	ZZ	734,9

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

26.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/19

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/826

z dnia 25 maja 2016 r.

zamykające zakup interwencyjny odtłuszczonego mleka w proszku po ustalonej cenie w odniesieniu do okresu zakupu interwencyjnego upływającego dnia 30 września 2016 r. i otwierające procedurę przetargową zakupu

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1370/2013 z dnia 16 grudnia 2013 r. określające środki dotyczące ustalania niektórych dopłat i refundacji związanych ze wspólną organizacją rynków produktów rolnych (2), w szczególności jego art. 3 ust. 6,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (UE) nr 1272/2009 z dnia 11 grudnia 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zakupu i sprzedaży produktów rolnych w ramach interwencji publicznej (3), w szczególności jego art. 14 i art. 16 ust. 2 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Na podstawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/1549 (4) interwencja publiczna na rynku odtłuszczonego mleka w proszku jest otwarta do dnia 30 września 2016 r.

(2)

Na podstawie powiadomień przedstawionych przez państwa członkowskie dnia 25 maja 2016 r., zgodnie z art. 13 ust. 1 i 3 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009, okazuje się, że łączna ilość odtłuszczonego mleka w proszku oferowanego w ramach interwencji po ustalonej cenie od dnia 1 stycznia 2016 r. przekroczyła pułap w wysokości 218 000 ton ustalony w art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1370/2013. W związku z tym należy zamknąć zakup interwencyjny odtłuszczonego mleka w proszku po ustalonej cenie w odniesieniu do okresu interwencji upływającego dnia 30 września 2016 r., ustalić współczynnik przydziału dla ilości oferowanych agencjom interwencyjnym państw członkowskich w dniu 24 maja 2016 r., a oferty otrzymane przez agencje interwencyjne państw członkowskich w dniu 25 maja 2016 r. i po tym terminie należy odrzucić.

(3)

Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 odtłuszczone mleko w proszku udostępnione do zakupu interwencyjnego należy umieszczać w opakowaniach o masie netto 25 kg. W związku z tym oferowane ilości odtłuszczonego mleka w proszku objęte współczynnikiem przydziału należy zaokrąglić w dół do najbliższej wielokrotności 25 kg.

(4)	Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1370/2013 należy otworzyć procedurę przetargową w odniesieniu do odtłuszczonego mleka w proszku, aby ustalić maksymalną cenę zakupu.

(5)	W tytule II rozdział I sekcja III rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 określono zasady, których należy przestrzegać, w przypadku gdy Komisja otwiera zakup interwencyjny produktów, o których mowa w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w ramach procedury przetargowej.

(6)	Zgodnie z art. 16 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 należy ustalić okresy składania ofert przetargowych.

(7)	Zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 należy określić termin, w którym agencje interwencyjne powiadamiają Komisję o wszystkich dopuszczalnych ofertach przetargowych.

(8)	W trosce o skuteczne zarządzanie państwa członkowskie powinny wykorzystywać do powiadamiania Komisji systemy informatyczne zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (5).

(9)

Ponieważ agencje interwencyjne muszą zawiadomić oferentów niezwłocznie po opublikowaniu niniejszego rozporządzenia o zamknięciu zakupu interwencyjnego po ustalonej cenie oraz o współczynniku przydziału, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zamknięcie zakupu interwencyjnego po ustalonej cenie

1. Niniejszym zamyka się zakup interwencyjny odtłuszczonego mleka w proszku po ustalonej cenie w odniesieniu do okresu interwencji upływającego z dniem 30 września 2016 r.

Łączna ilość ofert odtłuszczonego mleka w proszku do zakupu interwencyjnego, które agencje interwencyjne państw członkowskich otrzymały od każdego oferenta w dniu 24 maja 2016 r., zostają przyjęte po pomnożeniu ich przez współczynnik przydziału wynoszący 10,4707 %, a następnie zaokrągleniu w dół do najbliższej wielokrotności 25 kg.

2. Oferty po ustalonej cenie otrzymane przez agencje interwencyjne państw członkowskich w dniu 25 maja 2016 r. i po tym terminie aż do dnia 30 września 2016 r. zostają odrzucone.

Artykuł 2

Otwarcie procedury przetargowej

Interwencyjny zakup odtłuszczonego mleka w proszku w ramach procedury przetargowej, po przekroczeniu ilości określonej w art. 3 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1370/2013, jest otwarty do dnia 30 września 2016 r. na warunkach określonych w tytule II rozdział I sekcja III rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 i w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 3

Składanie ofert przetargowych

1. Termin składania ofert przetargowych w pierwszym indywidualnym zaproszeniu do składania ofert upływa dnia 7 czerwca 2016 r. o godz. 12.00 (czasu obowiązującego w Brukseli).

Ostateczny termin składania ofert przetargowych w następnych przetargach indywidualnych to pierwszy i trzeci wtorek miesiąca o godzinie 12.00 (czasu obowiązującego w Brukseli).

W przypadku gdy wtorek jest dniem ustawowo wolnym od pracy, termin przypada na godzinę 12.00 (czasu obowiązującego w Brukseli) poprzedzającego dnia roboczego.

2. Oferty przetargowe składa się w zatwierdzonych przez państwa członkowskie agencjach interwencyjnych (6).

Artykuł 4

Powiadomienie Komisji

Powiadomienia przewidzianego w art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 dokonuje się do godziny 16.00 (czasu obowiązującego w Brukseli) w dniach, w których upływają ostateczne terminy składania ofert przetargowych, o których to terminach mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 792/2009.

Na zasadzie odstępstwa od art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009, jeżeli państwo członkowskie nie powiadomi Komisji o dopuszczalności oferty przetargowej w terminie, o którym mowa w akapicie pierwszym, uznaje się, że powiadomiło Komisję o braku ofert.

Artykuł 5

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 maja 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 12.

(3) Dz.U. L 349 z 29.12.2009, s. 1.

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1549 z dnia 17 września 2015 r. ustanawiające tymczasowe nadzwyczajne środki w sektorze mleka i przetworów mlecznych w formie przedłużenia okresu interwencji publicznej w odniesieniu do masła i odtłuszczonego mleka w proszku w 2015 r. oraz przyspieszenia terminu rozpoczęcia okresu interwencji publicznej w odniesieniu do masła i odtłuszczonego mleka w proszku w 2016 r. (Dz.U. L 242 z 18.9.2015, s. 28).

(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/2009 z dnia 31 sierpnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie przekazują Komisji informacje i dokumenty dotyczące wdrożenia wspólnej organizacji rynków, systemu płatności bezpośrednich, promocji produktów rolnych oraz systemów stosowanych w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3).

(6) Adresy agencji interwencyjnych są dostępne na stronie internetowej Komisji Europejskiej http://ec.europa.eu/agriculture/milk/policy-instruments/index_en.htm.

26.5.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 137/22

DECYZJA KOMISJI (UE) 2016/827

z dnia 20 maja 2016 r.

w sprawie przedłużenia mandatu Europejskiej Grupy ds. Etyki w Nauce i Nowych Technologiach

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej zapisano wartości, na których opiera się Unia, a w art. 6 ustanowiono, że Karta praw podstawowych ma taką samą moc prawną jak Traktaty i że prawa podstawowe stanowią zasady ogólne prawa unijnego.

(2)	Dnia 20 listopada 1991 r. Komisja Europejska przyjęła decyzję o włączeniu etyki do procesu decyzyjnego w ramach działań Wspólnoty w zakresie badań i rozwoju technologicznego, powołując Grupę Doradców do spraw Etycznych Skutków Stosowania Biotechnologii („GAEIB”).

(3)

Dnia 16 grudnia 1997 r. Komisja podjęła decyzję o zastąpieniu GAEIB Europejską Grupą do spraw Etyki w Nauce i Nowych Technologiach („EGE”), rozszerzając mandat Grupy na wszystkie obszary stosowania nauki i technologii. Mandat EGE był następnie odnawiany, ostatnio decyzją Komisji 2010/1/UE (1). Obecnie należy odnowić mandat na okres pięciu lat i w związku z tym mianować nowych członków.

(4)	Zadaniem EGE jest udzielanie Komisji Europejskiej wskazówek etycznych, na wniosek Komisji lub z własnej inicjatywy oraz na podstawie porozumienia z Komisją. Komisja może zwrócić uwagę EGE na kwestie uznawane przez Parlament Europejski i Radę za bardzo ważne pod względem etycznym.

(5)	Należy ustanowić zasady dotyczące ujawniania informacji przez członków grupy.

(6)	Dane osobowe powinny być przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (2).

(7)	Należy uchylić decyzję 2010/1/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Mandat

Mandat Europejskiej Grupy do spraw Etyki w Nauce i Nowych Technologiach, zwanej dalej „EGE”, przedłuża się na okres pięciu lat.

Artykuł 2

Zadanie

Zadaniem Grupy EGE jest doradzanie Komisji – na wniosek Komisji lub na wniosek przewodniczącego EGE złożony w porozumieniu ze służbami Komisji – w kwestiach etycznych dotyczących nauki i nowych technologii oraz szeroko pojętych społecznych konsekwencji postępu w tych obszarach. Grupa ma zatem:

a)	identyfikować, definiować i analizować wątpliwości natury etycznej związane z osiągnięciami w nauce i technologii;

b)	udzielać wskazówek w formie analiz i zaleceń ukierunkowanych na propagowanie etycznego kształtowania polityki unijnej, z należytym uwzględnieniem Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Konsultacje

Komisja może zasięgać opinii Grupy we wszelkich kwestiach z obszaru, o którym mowa w art. 2. W tym zakresie Komisja może zwracać uwagę Grupy na kwestie uznawane przez Parlament i Radę za bardzo ważne pod względem etycznym.

Artykuł 4

Skład Grupy i powoływanie jej członków

1. W skład EGE wchodzi nie więcej niż 15 członków. Członkowie muszą posiadać kompetencje w zakresie, o którym mowa w art. 2.

2. Członkowie działają we własnym imieniu. Doradzają oni Komisji w interesie publicznym i niezależnie od jakichkolwiek wpływów zewnętrznych. Członkowie informują Komisję w odpowiednim terminie o wszelkich konfliktach interesów, które mogłyby zagrażać ich niezależności.

3. Członków powołuje przewodniczący Komisji na podstawie propozycji komisarza do spraw badań, nauki i innowacji, po zgłoszeniu przez nich kandydatury w odpowiedzi na zaproszenie do wyrażenia zainteresowania członkostwem w EGE oraz po przeprowadzeniu procedury selekcji nadzorowanej przez Komitet Identyfikacyjny i opartej na kryteriach określonych w ust. 4 i 6 niniejszego artykułu.

4. Przedstawiając propozycję składu EGE, komitet identyfikacyjny dąży do zapewnienia, w miarę możliwości, wysokiego poziomu wiedzy fachowej i pluralizmu, równowagi geograficznej, a także równowagi reprezentacji odpowiednich dziedzin wiedzy specjalistycznej i interesów, biorąc pod uwagę konkretne zadania EGE, rodzaj wymaganej wiedzy fachowej i otrzymane odpowiedzi na zaproszenie do wyrażenia zainteresowania. EGE jest grupą niezależną, pluralistyczną i multidyscyplinarną.

5. Każdy członek EGE mianowany jest na okres dwóch i pół roku. Pod koniec tego okresu jego kadencja może zostać przedłużona. Członkiem EGE można być przez nie więcej niż trzy kadencje.

6. Przy wyborze kandydatów na członków Grupy bierze się pod uwagę następujące czynniki i kryteria:

Grupa ma mieć skład umożliwiający zapewnienie niezależnego doradztwa najwyższej jakości, opartego na połączeniu wiedzy i myślenia przyszłościowego. Wiarygodność grupy należy zapewnić poprzez równowagę wartościowych cech kobiet i mężczyzn wchodzących w jej skład i wspólnie odzwierciedlających szerokie spektrum punktów widzenia w całej Europie. Uwzględnia się ściśle równowagę płci i dokłada należytych starań w celu zapewnienia równowagi w strukturze wiekowej i reprezentacji geograficznej;

b)	członkowie Grupy muszą być ekspertami o międzynarodowej renomie, z udokumentowanymi dokonaniami i doświadczeniem na szczeblu europejskim i światowym;

członkowie Grupy muszą odzwierciedlać szeroki interdyscyplinarny zakres mandatu Grupy, obejmujący filozofię i etykę; nauki przyrodnicze i społeczne; oraz prawo. Nie mogą oni jednak uważać się za przedstawicieli konkretnej dyscypliny, światopoglądu czy pola badań; muszą posiadać szeroką wizję i jako grupa wykazywać się zrozumieniem istotnych bieżących i wyłaniających się dopiero zjawisk, w tym podejściem inter-, trans- i multidyscyplinarnym, oraz zrozumieniem zapotrzebowania na szczeblu europejskim na doradztwo w zakresie etyki;

d)	oprócz udokumentowanej renomy członkowie Grupy muszą posiadać doświadczenie w doradzaniu decydentom politycznym w kwestiach etyki, zdobyte w szerokim spektrum państw członkowskich, na szczeblu europejskim i międzynarodowym;

w Grupie znaleźć się muszą członkowie z doświadczeniem zdobytym w takich organach, jak komitety i rady doradcze, doradcy rządowi, krajowe rady ds. etyki, uniwersytety i instytuty badawcze. Użyteczne może być włączenie do Grupy członków, którzy zdobyli doświadczenie w więcej niż jednym państwie, a także członków spoza Unii Europejskiej.

7. Wybór członków EGE następuje na podstawie otwartego zaproszenia do wyrażenia zainteresowania, w którym określa się sposób składania kompletnych podań. Komisja publikuje takie zaproszenie na stronie internetowej Europa. W rejestrze grup ekspertów Komisji i innych podobnych zespołów („rejestr grup ekspertów”) umieszcza się również link do strony internetowej Europa.

8. Kandydatura jest dopuszczalna wyłącznie jeżeli kandydat złożył kompletne podanie w wymagany sposób.

9. Komisja publikuje listę członków EGE w rejestrze grup ekspertów.

10. Spełniający kryteria kandydaci, którzy nie zostali mianowani zgodnie z art. 2, umieszczani są na liście rezerwowej. Przewodniczący Komisji może mianować członków z listy rezerwowej.

11. Jeżeli członek utraci zdolność wnoszenia należytego wkładu w prace EGE lub złoży rezygnację bądź nie spełnia warunków określonych w art. 339 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, przewodniczący Komisji może mianować na jego miejsce członka z listy rezerwowej, na pozostały okres mandatu członka opuszczającego Grupę.

Artykuł 5

Tryb pracy

1. Dyrekcja Generalna ds. Badań Naukowych i Innowacji, działając w ścisłej współpracy z przewodniczącym EGE, odpowiada za koordynację i organizację pracy EGE oraz za zapewnienie obsługi sekretariatu Grupy.

2. Członkowie EGE wybierają spośród siebie zwykłą większością głosów przewodniczącego oraz jego zastępcę na okres ich kadencji.

3. Członkowie EGE oraz zaproszeni eksperci zobowiązani są do spełniania wymogów zachowania tajemnicy zawodowej określonych w traktatach i ich przepisach wykonawczych, a także do przestrzegania przepisów Komisji dotyczących bezpieczeństwa w zakresie ochrony informacji niejawnych UE, określonych w decyzjach Komisji (UE, Euratom) 2015/443 (3) i (UE, Euratom) 2015/444 (4). W przypadku naruszenia przez nich powyższych obowiązków Komisja może zastosować wszelkie właściwe środki.

4. Program pracy EGE, obejmujący analizy kwestii etycznych zaproponowane przez EGE w ramach jej prawa do własnej inicjatywy, podlega zatwierdzeniu przez Komisję. W każdym wniosku o przeprowadzenie analizy kwestii etycznej określa się zakres wnioskowanej analizy. Komisja, zwracając się do Grupy EGE o poradę, wyznacza termin, w którym ma ona zostać udzielona.

5. Opinie EGE muszą zawierać zestaw zaleceń. Sporządza się je w oparciu o przegląd aktualnego stanu odpowiednich dziedzin nauki i technologii oraz dogłębną analizę kwestii etycznych, jakie pojawiły się w danym przypadku. Odpowiednie służby Komisji są informowane o zaleceniach opracowanych przez EGE.

6. EGE działa w sposób kolegialny, dążąc do konsensusu wśród jej członków. EGE przyjmuje za zgodą przedstawiciela Komisji swój regulamin wewnętrzny sporządzony na podstawie standardowego regulaminu wewnętrznego grup ekspertów. Ustala się procedury pracy zapewniające aktywny udział wszystkich członków w działalności Grupy.

7. Posiedzenia EGE zwoływane są zasadniczo w siedzibie Komisji w trybie i zgodnie z harmonogramem ustalonym przez Komisję. EGE powinna spotkać się co najmniej 6 razy w ciągu 12 miesięcy, przeznaczając na te spotkania w sumie około 12 dni roboczych w roku. W razie konieczności można zwołać dodatkowe posiedzenia, w porozumieniu z przedstawicielem Komisji.

Do celów przygotowania analiz EGE i w granicach dostępnych zasobów przedstawiciel Komisji może:

—

zapraszać ekspertów i przedstawicieli odpowiednich organizacji pozarządowych lub organizacji przedstawicielskich w razie potrzeby do wymiany poglądów w trybie ad hoc. Komisja może również zaangażować zewnętrznych ekspertów do udziału w pracach EGE w trybie ad hoc lub przez określony czas, jeżeli okaże się to konieczne w celu uwzględnienia szerokiego spektrum kwestii etycznych związanych z postępami w nauce i nowymi technologiami,

—	inicjować badania w celu zgromadzenia wszelkich niezbędnych informacji naukowych i technicznych,

—	umożliwiać powoływanie grup roboczych w celu rozważenia konkretnych zagadnień,

—	nawiązywać bliskie kontakty z przedstawicielami różnych podmiotów ds. etyki w Unii Europejskiej oraz w krajach trzecich.

Ponadto Komisja organizować będzie publiczne debaty w celu propagowania dialogu oraz zwiększenia przejrzystości każdej wydanej przez EGE opinii. EGE nawiązuje bliskie kontakty z departamentami Komisji, których zakres kompetencji obejmuje zagadnienia, którymi zajmuje się Grupa.

8. Grupa dąży do osiągnięcia konsensusu. Jednak w przypadku gdy opinia nie została przyjęta jednomyślnie, zawiera się w niej wszelkie odmienne zdania („opinia mniejszości”) oraz imię i nazwisko (imiona i nazwiska) członka (członków) o odmiennym zdaniu. Opinię przekazuje się przewodniczącemu Komisji lub przedstawicielowi wyznaczonemu przez przewodniczącego. Każdą opinię publikuje się i przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej niezwłocznie po jej przyjęciu.

9. Jeżeli ze względu na okoliczności operacyjne konieczne jest wydanie opinii na określony temat w krótszym terminie niż jest to możliwe w zwykłym trybie przyjmowania opinii, można sporządzić krótkie oświadczenia lub analizy w innej formie, po których w razie konieczności przygotowana zostanie pełniejsza analiza w formie opinii, przy zachowaniu zasady przejrzystości, tak jak w przypadku każdej innej opinii. Oświadczenia publikuje się i udostępnia na stronie internetowej EGE. W ramach swojego programu prac i w porozumieniu z przedstawicielem Komisji EGE może zaktualizować opinię, jeśli uzna to za konieczne.

10. Obrady Grupy mają charakter poufny. W porozumieniu z przedstawicielem Komisji EGE może, po uzyskaniu zwykłej większości głosów swoich członków, podjąć decyzję o otwarciu obrad dla publiczności.

11. Wszystkie istotne dokumenty dotyczące działalności EGE (takie jak porządki obrad, protokoły, opinie Grupy i zdania uczestników) udostępnia się w rejestrze grup eksperckich albo za pomocą linku do przeznaczonej do tego strony internetowej, zamieszczonego we wspomnianym rejestrze. Dopuszcza się odstąpienie od publikacji, jeżeli uznano, że ujawnienie dokumentu naruszyłoby ochronę interesu publicznego lub prywatnego, jak określono w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (5).

12. Przed upływem mandatu EGE sporządza sprawozdanie ze swojej działalności, za co odpowiada przewodniczący. Sprawozdanie to publikuje się i przekazuje w trybie określonym w ust. 11.

Artykuł 6

Koszty posiedzeń

1. Osoby uczestniczące w pracach EGE nie otrzymują wynagrodzenia za wykonywane zadania.

2. Koszty podróży służbowych i koszty utrzymania związane z posiedzeniami EGE są zwracane przez Komisję zgodnie z obowiązującymi przepisami.

3. Zwrot tych kosztów odbywa się w granicach dostępnych środków finansowych przyznanych w rocznej procedurze przydziału zasobów.

Artykuł 7

Postanowienia końcowe

Niniejsza decyzja zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu. Decyzja 2010/1/UE traci moc.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Decyzja Komisji 2010/1/UE z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie przedłużenia mandatu Europejskiej Grupy ds. Etyki w Nauce i Nowych Technologiach (Dz.U. L 1 z 5.1.2010, s. 8).

(2) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(3) Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/443 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie bezpieczeństwa w Komisji (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 41).

(4) Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/444 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 53).

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 137

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 59 26 maja 2016

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/822 z dnia 21 kwietnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 153/2013 w odniesieniu do horyzontów czasowych okresu likwidacji, które należy uwzględniać w odniesieniu do różnych klas instrumentów finansowych ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/823 z dnia 25 maja 2016 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 771/2008 ustanawiające zasady organizacji i regulamin Rady Odwoławczej Europejskiej Agencji Chemikaliów ( 1 )	4
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/824 z dnia 25 maja 2016 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do treści i formatu opisu funkcjonowania wielostronnych platform obrotu i zorganizowanych platform obrotu oraz powiadamiania Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w sprawie rynków instrumentów finansowych ( 1 )	10
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/825 z dnia 25 maja 2016 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	17
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/826 z dnia 25 maja 2016 r. zamykające zakup interwencyjny odtłuszczonego mleka w proszku po ustalonej cenie w odniesieniu do okresu zakupu interwencyjnego upływającego dnia 30 września 2016 r. i otwierające procedurę przetargową zakupu	19
		DECYZJE
	*	Decyzja Komisji (UE) 2016/827 z dnia 20 maja 2016 r. w sprawie przedłużenia mandatu Europejskiej Grupy ds. Etyki w Nauce i Nowych Technologiach	22

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającego państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu ( Dz.U. L 81 z 21.3.2001 ) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 19, tom 4)	27