ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 126
European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 59
14 maja 2016

Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/757 z dnia 3 lutego 2016 r. określające działania związane ze stosowaniem przepisów dotyczących rolnictwa, które wymagają wprowadzenia informacji do Systemu Informacji Celnej

1

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/758 z dnia 4 lutego 2016 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 w odniesieniu do dostosowania załącznika III do tego rozporządzenia ( 1 )

3

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/759 z dnia 28 kwietnia 2016 r. ustanawiające wykazy państw trzecich, części państw trzecich i terytoriów, z których państwa członkowskie zezwalają na wprowadzanie do Unii niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi, określające wymagania dotyczące świadectw, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2074/2005 i uchylające decyzję 2003/812/WE ( 1 )

13

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/760 z dnia 13 maja 2016 r. w sprawie nadzwyczajnych środków wsparcia dla sektorów jaj i mięsa drobiowego we Włoszech

63

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/761 z dnia 13 maja 2016 r. wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 w odniesieniu do ostatecznego terminu składania pojedynczego wniosku, wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność, ostatecznego terminu zgłaszania zmian w pojedynczym wniosku lub wniosku o płatność oraz ostatecznego terminu składania wniosków o przydział uprawnień do płatności lub zwiększenie wartości uprawnień do płatności w ramach systemu płatności podstawowej w 2016 r.

67

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/762 z dnia 13 maja 2016 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

69

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/763 z dnia 13 maja 2016 r. ustalająca stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu ds. Zamówień Rządowych w odniesieniu do projektu decyzji w sprawie procedur arbitrażowych na podstawie art. XIX ust. 8 zmienionego Porozumienia w sprawie zamówień rządowych

71

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/764 z dnia 12 maja 2016 r. zmieniająca decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2015/789 w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmu Xylella fastidiosa (Wells et al.) (notyfikowana jako dokument nr C(2016) 2731)

77

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do dyrektywy 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy ( Dz.U. L 403 z 30.12.2006 )

85

 

 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/1

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2016/757

z dnia 3 lutego 2016 r.

określające działania związane ze stosowaniem przepisów dotyczących rolnictwa, które wymagają wprowadzenia informacji do Systemu Informacji Celnej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (1), w szczególności jego art. 23 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Celem Systemu Informacji Celnej (SIC) jest pomoc właściwym organom w zapobieganiu, śledzeniu i ściganiu działań naruszających przepisy prawa celnego i rolnego. Aby SIC nadal mógł odpowiadać potrzebom właściwych organów, niezbędne jest uaktualnienie wykazu operacji związanych ze stosowaniem przepisów prawa rolnego, które należy wprowadzać do SIC.

(2)

Wprowadzanie do SIC informacji dotyczących działań związanych ze stosowaniem prawa rolnego powinno być ograniczone do produktów objętych działami 1–24 Nomenklatury scalonej.

(3)

W celu zapewnienia właściwym organom możliwości szybkiego reagowania na zagrożenia dla zdrowia, ogromne znaczenie ma identyfikacja i śledzenie przemieszczania produktów podlegających prawu rolnemu. W celu zapewnienia identyfikacji i śledzenia takich towarów na wszystkich etapach ich przemieszczania należy podawać informacje dotyczące ich przywozu, wywozu, tranzytu, czasowego składowania i przemieszczania wewnątrz UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Działaniami związanymi ze stosowaniem prawa rolnego, które na podstawie art. 23 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 515/97 wymagają wprowadzenia informacji do SIC, są:

a)

przywóz z państw trzecich produktów podlegających przepisom przyjętym w ramach wspólnej polityki rolnej i specjalnym przepisom przyjętym w odniesieniu do towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych;

b)

wywóz do państw trzecich produktów podlegających przepisom przyjętym w ramach wspólnej polityki rolnej i specjalnym przepisom przyjętym w odniesieniu do towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych;

c)

przemieszczanie produktów, podlegających przepisom przyjętym w ramach wspólnej polityki rolnej i specjalnym przepisom przyjętym w odniesieniu do towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych, w ramach wspólnej procedury tranzytowej lub procedury tranzytu zewnętrznego oraz działania związane z czasowym składowaniem w Unii takich produktów w przypadku ich powrotnego wywozu z Unii do państwa trzeciego;

d)

wewnątrzunijne przemieszczanie produktów, które podlegają ograniczeniom lub zakazom na podstawie przepisów przyjętych w ramach wspólnej polityki rolnej i specjalnych przepisów przyjętych w odniesieniu do towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych lub które korzystają z pomocy UE.

Artykuł 2

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 696/98 (2) traci moc.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 września 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1)   Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 696/98 z dnia 27 marca 1998 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 96 z 28.3.1998, s. 22).

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/3

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2016/758

z dnia 4 lutego 2016 r.

zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 w odniesieniu do dostosowania załącznika III do tego rozporządzenia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej i uchylające decyzję nr 661/2010/UE (1), w szczególności jego art. 49 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (UE) nr 1315/2013 przewiduje się możliwość dostosowania orientacyjnych map transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T) rozszerzonej na określone państwa sąsiadujące w oparciu o porozumienia wysokiego szczebla dotyczące sieci infrastruktury transportowej zawierane między Unią i danymi państwami sąsiadującymi.

(2)

Porozumienie wysokiego szczebla między Unią a krajami Bałkanów Zachodnich: Albanią, Bośnią i Hercegowiną, Kosowem, byłą jugosłowiańską republiką Macedonii, Czarnogórą i Serbią zostało zatwierdzone w dniu 27 sierpnia 2015 r. podczas szczytu sześciu państw Bałkanów Zachodnich w Wiedniu w sprawie dostosowania orientacyjnego rozszerzenia map sieci kompleksowej TEN-T, a także identyfikacji połączeń sieci bazowej na odpowiednio dostosowanych mapach sieci kompleksowej. Porozumienie dotyczy linii kolejowych i sieci dróg, jak również portów i portów lotniczych. Dostosowanie orientacyjnych map sieci kompleksowej oraz, w szczególności, określenie orientacyjnej sieci bazowej powinno umożliwić Unii lepsze ukierunkowanie współpracy z Bałkanami Zachodnimi, w tym w zakresie pomocy finansowej.

(3)

Porozumienie wysokiego szczebla między Unią a Islandią i Norwegią w sprawie dostosowania orientacyjnego rozszerzenia map kompleksowej sieci TEN-T w tych krajach osiągnięto w dniu 30 października 2015 r. w ramach wspólnego komitetu ustanowionego na mocy Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Dostosowanie dotyczy ograniczonej liczby dostosowań map sieci dróg, portów i portów lotniczych tych krajów w celu dokładniejszego odzwierciedlenia dostosowania orientacyjnych sieci TEN-T zgodnie z metodyką TEN-T (2).

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1315/2013,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 1315/2013 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1)   Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 1.

(2)  SWD(2013) 542 final.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 1315/2013 wprowadza się następujące zmiany:

1)

pkt 11.1 otrzymuje następującą formę:

„

Image 1
”

2)

pkt 11.2 otrzymuje następującą formę:

„

Image 2
”

3)

pkt 11.3 otrzymuje następującą formę:

„

Image 3
”

4)

pkt 11.4 otrzymuje następującą formę:

„

Image 4
”

5)

pkt 13.1 otrzymuje następującą formę:

„

Image 5
”

6)

pkt 13.2 otrzymuje następującą formę:

„

Image 6
”

7)

pkt 13.3 otrzymuje następującą formę:

„

Image 7
”

8)

pkt 13.4 otrzymuje następującą formę:

„

Image 8
”

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/13

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/759

z dnia 28 kwietnia 2016 r.

ustanawiające wykazy państw trzecich, części państw trzecich i terytoriów, z których państwa członkowskie zezwalają na wprowadzanie do Unii niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi, określające wymagania dotyczące świadectw, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2074/2005 i uchylające decyzję 2003/812/WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 8 pkt 1 i art. 9 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (2), w szczególności jego art. 11 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 stanowi, że produkty pochodzenia zwierzęcego przywozi się jedynie z państwa trzeciego lub części państwa trzeciego znajdującego się w wykazie sporządzonym zgodnie z tym rozporządzeniem.

(2)

W decyzji Komisji 2003/812/WE (3) ustanowiono wykazy państw trzecich, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz niektórych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi objętych dyrektywą Rady 92/118/EWG (4). Wśród wykazów tych znajduje się wykaz państw trzecich lub ich części, z których dopuszczony jest przywóz żelatyny przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Nie ma natomiast wykazu, który obejmowałby kolagen lub surowce do produkcji żelatyny lub kolagenu przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Należy sporządzić takie wykazy.

(3)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (5) podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze przywożące produkty pochodzenia zwierzęcego zobowiązane są zapewnić, by dokumenty towarzyszące przesyłce spełniały wymagania art. 14 rozporządzenia (WE) nr 854/2004. W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2074/2005 (6) ustanowiono wzory świadectw dla przywozu niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Wspomniane wzory świadectw zawierają nieaktualne odniesienia do poprzednich przepisów, które to odniesienia należy uaktualnić.

(4)

Państwa trzecie, części państw trzecich oraz terytoria wymienione w wykazach znajdujących się w załączniku II do decyzji Komisji 2006/766/WE (7), w części 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 798/2008 (8), w części 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 119/2009 (9) lub w części 1 załącznika II do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 (10) spełniają unijne wymagania dotyczące przywozu świeżego mięsa i niektórych produktów rybołówstwa. Wykazy te można również wykorzystać w przypadku przywozu surowców do produkcji żelatyny i kolagenu. Należy jednak zastosować mniej rygorystyczne wymogi, w przypadku gdy surowce te zostały poddane niektórym rodzajom obróbki przewidzianym w sekcjach XIV i XV załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(5)

Surowce do produkcji żelatyny i kolagenu, poddane lub niepoddane obróbce, wprowadzane do Unii w ramach tranzytu do państwa trzeciego stwarzają nieznaczne ryzyko dla zdrowia publicznego. Surowce takie, nawet jeśli zostały poddane obróbce, powinny jednak spełniać odpowiednie wymagania dotyczące zdrowia zwierząt. W związku z tym należy ustanowić wykaz państw trzecich, części państw trzecich i terytoriów oraz określić wzory świadectw do celów tranzytu i składowania przed tranzytem surowców i poddanych obróbce surowców do produkcji żelatyny i kolagenu.

(6)

Ze względu na położenie geograficzne Kaliningradu należy określić szczególne warunki zdrowia zwierząt w przypadku tranzytu przez Unię przesyłek surowców i poddanych obróbce surowców do produkcji żelatyny lub kolagenu do Rosji i z Rosji, które to warunki dotyczyłyby jedynie tranzytu przez Łotwę, Litwę i Polskę.

(7)

W celu zapewnienia jasności i uproszczenia przepisów Unii, bez uszczerbku dla przepisów decyzji Komisji 2003/863/WE (11), w załączniku do niniejszego rozporządzenia należy ustanowić wykazy państw trzecich, części państw trzecich oraz terytoriów, z których państwa członkowskie zezwalają na wprowadzanie żabich udek, ślimaków, żelatyny, kolagenu, surowców i poddanych obróbce surowców do produkcji żelatyny i kolagenu, a także miodu, mleczka pszczelego i innych produktów pszczelich przeznaczonych do spożycia przez ludzi, a także ustanowić w nim wzory świadectw dla tych produktów. W związku z powyższym należy skreślić odpowiednie dotychczasowe świadectwa w załączniku VI do rozporządzenia (WE) nr 2074/2005.

(8)

Aby zapewnić bezpieczeństwo niektórych wysoko przetworzonych produktów pochodzenia zwierzęcego, w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 dodano szczególne wymogi. Należy zatem sporządzić wykaz państw, z których produkty te można przywozić, oraz określić wzór świadectwa dla tych produktów.

(9)

Jako że wykazy państw trzecich, części państw trzecich i terytoriów, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz produktów z mięsa futerkowych zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych, produktów z mięsa dzikiego ptactwa utrzymywanego w warunkach fermowych oraz mięsa zającowatych (królików i zajęcy), zostały ustanowione odpowiednio w decyzji Komisji 2007/777/WE (12) i w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009, decyzja 2003/812/WE stała się zbędna i powinna zostać uchylona.

(10)

Należy wprowadzić okres przejściowy umożliwiający państwom członkowskim i podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze dostosowanie się do nowych wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

PRZYWÓZ NIEKTÓRYCH PRODUKTÓW POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO

Artykuł 1

Wykazy państw trzecich, części państw trzecich i terytoriów

W odpowiednich częściach załącznika I określa się państwa trzecie, części państw trzecich i terytoria, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz następujących produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi:

a)

żabie udka – część I;

b)

ślimaki – część II;

c)

żelatyna i kolagen – część III;

d)

surowce do produkcji żelatyny i kolagenu – część IV;

e)

poddane obróbce surowce do produkcji żelatyny i kolagenu – część V;

f)

miód, mleczko pszczele i inne produkty pszczele – część VI;

g)

poniższe produkty wysoko przetworzone – część VII:

(i)

siarczan chondroityny;

(ii)

kwas hialuronowy;

(iii)

inne produkty z hydrolizowanych chrząstek;

(iv)

chitozan;

(v)

glukozamina;

(vi)

podpuszczka;

(vii)

karuk;

(viii)

aminokwasy dopuszczone do stosowania jako dodatki do żywności zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 (13).

Artykuł 2

Wzory świadectw

1.   W załączniku II określa się wzory świadectw do celów przywozu do Unii produktów, o których mowa w art. 1, według następującego schematu:

a)

żabie udka – część I;

b)

ślimaki – część II;

c)

żelatyna – część III;

d)

kolagen – część IV;

e)

surowce do produkcji żelatyny i kolagenu – część V;

f)

poddane obróbce surowce do produkcji żelatyny i kolagenu – część VI;

g)

miód, mleczko pszczele i inne produkty pszczele – część VII;

h)

poniższe produkty wysoko przetworzone – część VIII:

(i)

siarczan chondroityny;

(ii)

kwas hialuronowy;

(iii)

inne produkty z hydrolizowanych chrząstek;

(iv)

chitozan;

(v)

glukozamina;

(vi)

podpuszczka;

(vii)

karuk;

(viii)

aminokwasy dopuszczone do stosowania jako dodatki do żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1333/2008.

Świadectwa te należy wypełnić zgodnie z objaśnieniami określonymi w załączniku IV i uwagami w odpowiednim świadectwie.

2.   Można stosować system certyfikacji elektronicznej i inne systemy, których stosowanie uzgodniły Unia i dane państwo trzecie.

ROZDZIAŁ 2

TRANZYT NIEKTÓRYCH PRODUKTÓW POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO

Artykuł 3

Wykazy państw trzecich, części państw trzecich i terytoriów

Państwa trzecie, części państw trzecich i terytoria, z których państwa członkowskie zezwalają na tranzyt przez Unię surowców i poddanych obróbce surowców do produkcji żelatyny i kolagenu przeznaczonych do spożycia przez ludzi, w ramach tranzytu bezpośredniego do państwa trzeciego lub po składowaniu w Unii zgodnie z art. 12 ust. 4 i art. 13 dyrektywy Rady 97/78/WE (14), określa się odpowiednio w częściach IV i V załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Wzór świadectwa

1.   Wzór świadectwa do celów tranzytu przez Unię surowców i poddanych obróbce surowców, o których mowa w art. 3, określa się w załączniku III.

Świadectwo to należy wypełnić zgodnie z objaśnieniami określonymi w załączniku IV i uwagami w odpowiednim wzorze świadectwa.

2.   Można stosować system certyfikacji elektronicznej i inne systemy zharmonizowane na poziomie Unii.

Artykuł 5

Odstępstwo dotyczące tranzytu przez Łotwę, Litwę i Polskę

1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 3 zezwala się na tranzyt drogowy lub kolejowy między określonymi wyznaczonymi punktami kontroli granicznej na Łotwie, Litwie i w Polsce, wymienionymi i opatrzonymi szczególną uwagą nr 13 w załączniku I do decyzji Komisji 2009/821/WE (15), w odniesieniu do przesyłek surowców i poddanych obróbce surowców, o których mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia, wysyłanych z Rosji lub do Rosji, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

a)

przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym, założoną przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

b)

dokumenty towarzyszące przesyłce, przewidziane w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, opatrzone są na każdej stronie pieczęcią „Tylko tranzyt do Rosji przez terytorium UE” przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

c)

spełnione są wymogi proceduralne przewidziane w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d)

przesyłka posiada akceptację do celów tranzytu na wspólnym weterynaryjnym dokumencie wejścia wystawionym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia.

2.   Przesyłki, o których mowa w ust. 1, nie są rozładowywane ani przekazywane do składowania, jak określono w art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, na terytorium Unii.

3.   Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu zapewnienia, by liczba przesyłek, o których mowa w ust. 1, oraz odnośna ilość produktów opuszczających Unię odpowiadały liczbie przesyłek i ilości produktów wprowadzonych do Unii.

ROZDZIAŁ 3

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 6

Zmiana

W załączniku VI do rozporządzenia (WE) nr 2074/2005 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w sekcji I skreśla się rozdziały I, II, III i VI;

2)

skreśla się dodatki I, II, III i VI.

Artykuł 7

Uchylenie

Decyzja 2003/812/WE traci moc.

Artykuł 8

Przepisy przejściowe

Przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego, w odniesieniu do których wydano odpowiednie świadectwa zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2074/2005, mogą być nadal wprowadzane do Unii, pod warunkiem że dane świadectwo zostało podpisane przed dniem 3 grudnia 2016 r.

Artykuł 9

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1)   Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(2)   Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206.

(3)  Decyzja Komisji 2003/812/WE z dnia 17 listopada 2003 r. ustalająca wykaz państw trzecich, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz niektórych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi objętych dyrektywą Rady 92/118/EWG (Dz.U. L 305 z 22.11.2003, s. 17).

(4)  Dyrektywa Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (Dz.U. L 62 z 15.3.1993, s. 49).

(5)  Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).

(6)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2074/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze w odniesieniu do niektórych produktów objętych rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 i do organizacji urzędowych kontroli na mocy rozporządzeń (WE) nr 854/2004 oraz (WE) nr 882/2004, ustanawiające odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 852/2004 i zmieniające rozporządzenia (WE) nr 853/2004 oraz (WE) nr 854/2004 (Dz.U. L 338 z 22.12.2005, s. 27).

(7)  Decyzja Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiająca wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (Dz.U. L 320 z 18.11.2006, s. 53).

(8)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiające wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (Dz.U. L 226 z 23.8.2008, s. 1).

(9)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiające wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (Dz.U. L 39 z 10.2.2009, s. 12).

(10)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiające wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (Dz.U. L 73 z 20.3.2010, s. 1).

(11)  Decyzja Komisji 2003/863/WE z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie świadectw zdrowia przy przywozie produktów zwierzęcych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 46).

(12)  Decyzja Komisji 2007/777/WE z dnia 29 listopada 2007 r. ustanawiająca warunki zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wzory świadectw na przywóz z krajów trzecich niektórych produktów mięsnych oraz przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit do spożycia przez ludzi i uchylająca decyzję 2005/432/WE (Dz.U. L 312 z 30.11.2007, s. 49).

(13)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 16).

(14)  Dyrektywa Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (Dz.U. L 24 z 30.1.1998, s. 9).

(15)  Decyzja Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalająca wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiająca niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiająca jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (Dz.U. L 296 z 12.11.2009, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Wykazy państw trzecich, części państw trzecich i terytoriów, o których mowa w art. 1

CZĘŚĆ I

ŻABIE UDKA

Państwa i terytoria trzecie wymienione w kolumnie „Państwa” w załączniku II do decyzji 2006/766/WE, z wyjątkiem państw i terytoriów, w odniesieniu do których w kolumnie „Ograniczenia” w tym załączniku znajduje się informacja o ograniczeniach, oraz następujące państwa lub terytoria:

KOD ISO

PAŃSTWO/TERYTORIUM

MK (*1)

była jugosłowiańska republika Macedonii

CZĘŚĆ II

ŚLIMAKI

Państwa i terytoria trzecie wymienione w kolumnie „Państwa” w załączniku II do decyzji 2006/766/WE, z wyjątkiem państw i terytoriów, w odniesieniu do których w kolumnie „Ograniczenia” w tym załączniku znajduje się informacja o ograniczeniach, oraz następujące państwa i terytoria:

KOD ISO

PAŃSTWO/TERYTORIUM

MD

Mołdawia

MK (*2)

była jugosłowiańska republika Macedonii

SY

Syria

CZĘŚĆ III

ŻELATYNA I KOLAGEN PRZEZNACZONE DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

SEKCJA A

Żelatyna i kolagen uzyskane z bydła, owiec, kóz, świń i koniowatych, zarówno utrzymywanych w warunkach fermowych, jak i dzikich

Państwa trzecie i terytoria wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 oraz następujące państwa lub terytoria:

KOD ISO

PAŃSTWO/TERYTORIUM

KR

Republika Korei

MY

Malezja

PK

Pakistan

TW

Tajwan

SEKCJA B

Żelatyna i kolagen uzyskane z drobiu, w tym z ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa

Państwa trzecie i terytoria wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

SEKCJA C

Żelatyna i kolagen uzyskane z produktów rybołówstwa

Wszystkie państwa trzecie i terytoria wymienione w kolumnie „Państwa” w załączniku II do decyzji 2006/766/WE niezależnie od tego, czy w kolumnie „Ograniczenia” w tym załączniku znajduje się informacja o ograniczeniach.

SEKCJA D

Żelatyna i kolagen uzyskane z zającowatych oraz dzikich ssaków lądowych niewymienionych w sekcji A

Państwa trzecie wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 119/2009.

CZĘŚĆ IV

SUROWCE DO PRODUKCJI ŻELATYNY I KOLAGENU PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

SEKCJA A

Surowce uzyskane z bydła, owiec, kóz, świń i koniowatych, zarówno utrzymywanych w warunkach fermowych, jak i dzikich

Państwa trzecie, ich terytoria i części wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii świeżego mięsa tej kategorii danego gatunku, jak określono w tej części wspomnianego załącznika, chyba że takie wprowadzanie jest ograniczone dodatkowymi gwarancjami A i F wskazanymi w kolumnie 5.

SEKCJA B

Surowce uzyskane z drobiu, w tym z ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa

Państwa trzecie, części państw trzecich i terytoria wymienione w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, z których dozwolony jest przywóz świeżego mięsa drobiowego danych gatunków, jak określono w tej części wspomnianego załącznika.

SEKCJA C

Surowce uzyskane z produktów rybołówstwa

Państwa i terytoria trzecie wymienione w kolumnie „Państwa” w załączniku II do decyzji 2006/766/WE i podlegające ograniczeniom wskazanym w kolumnie „Ograniczenia” w tym załączniku.

SEKCJA D

Surowce uzyskane z zającowatych oraz dzikich ssaków lądowych niewymienionych w sekcji A

Państwa trzecie wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 119/2009, z których dozwolony jest przywóz świeżego mięsa danych gatunków, jak określono w tej części tego załącznika.

CZĘŚĆ V

PODDANE OBRÓBCE SUROWCE DO PRODUKCJI ŻELATYNY I KOLAGENU PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

SEKCJA A

Poddane obróbce surowce uzyskane z bydła, owiec, kóz, świń i koniowatych, zarówno utrzymywanych w warunkach fermowych, jak i dzikich

Państwa trzecie, ich terytoria i części wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 oraz następujące państwa lub terytoria:

KOD ISO

PAŃSTWO/TERYTORIUM

KR

Republika Korei

MY

Malezja

PK

Pakistan

TW

Tajwan

SEKCJA B

Poddane obróbce surowce uzyskane z drobiu, w tym z ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa

Państwa trzecie i terytoria wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

SEKCJA C

Poddane obróbce surowce uzyskane z produktów rybołówstwa

Wszystkie państwa i terytoria trzecie wymienione w kolumnie „Państwa” w załączniku II do decyzji 2006/766/WE niezależnie od tego, czy w kolumnie „Ograniczenia” w tym załączniku znajduje się informacja o ograniczeniach.

SEKCJA D

Poddane obróbce surowce uzyskane z zającowatych oraz dzikich ssaków lądowych niewymienionych w sekcji A

Państwa trzecie wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 119/2009.

SEKCJA E

Poddane obróbce surowce, o których mowa w sekcji XIV rozdział I pkt 4 lit. b) ppkt (iii) i sekcji XV rozdział I pkt 4 lit. b) ppkt (iii) załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004

Państwa trzecie, części państw trzecich i terytoria, o których mowa w części IV niniejszego załącznika.

CZĘŚĆ VI

MIÓD, MLECZKO PSZCZELE I INNE PRODUKTY PSZCZELE PRZEZNACZONE DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Państwa trzecie i terytoria wymienione w kolumnie „Państwo” w załączniku do decyzji Komisji 2011/163/UE (1) i oznaczone znakiem „X” w kolumnie „Miód” w tym załączniku.

CZĘŚĆ VII

WYSOKO PRZETWORZONE: SIARCZAN CHONDROITYNY, KWAS HIALURONOWY, INNE PRODUKTY Z HYDROLIZOWANYCH CHRZĄSTEK, CHITOZAN, GLUKOZAMINA, PODPUSZCZKA, KARUK I AMINOKWASY PRZEZNACZONE DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

a)

W przypadku surowców uzyskanych ze zwierząt kopytnych, w tym koniowatych – państwa trzecie i terytoria wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 oraz następujące państwa lub terytoria:

KOD ISO

PAŃSTWO/TERYTORIUM

KR

Republika Korei

MY

Malezja

PK

Pakistan

TW

Tajwan

b)

W przypadku surowców uzyskanych z produktów rybołówstwa – wszystkie państwa i terytoria trzecie wymienione w kolumnie „Państwa” w załączniku II do decyzji 2006/766/WE niezależnie od tego, czy w kolumnie „Ograniczenia” w tym załączniku znajduje się informacja o ograniczeniach.

c)

W przypadku surowców uzyskanych z drobiu – państwa trzecie i terytoria wymienione w części 1 kolumna 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

(*1)  Była jugosłowiańska republika Macedonii; kod tymczasowy, który pozostaje bez wpływu na ostateczną nazwę państwa, która zostanie ustalona w wyniku prowadzonych obecnie w ONZ negocjacji w tej sprawie.

(*2)  Była jugosłowiańska republika Macedonii; kod tymczasowy, który pozostaje bez wpływu na ostateczną nazwę państwa, która zostanie ustalona w wyniku prowadzonych obecnie w ONZ negocjacji w tej sprawie.

(1)  Decyzja Komisji 2011/163/UE z dnia 16 marca 2011 r. w sprawie zatwierdzenia planów przedłożonych przez państwa trzecie zgodnie z art. 29 dyrektywy Rady 96/23/WE (Dz.U. L 70 z 17.3.2011, s. 40).

ZAŁĄCZNIK II

Wzory świadectw, o których mowa w art. 2

CZĘŚĆ I

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW PRZYWOZU SCHŁODZONYCH, ZAMROŻONYCH LUB PRZYGOTOWANYCH ŻABICH UDEK PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Image 9

Tekst z obrazka

Image 10

Tekst z obrazka

Image 11

Tekst z obrazka

CZĘŚĆ II

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW PRZYWOZU SCHŁODZONYCH, ZAMROŻONYCH, POZBAWIONYCH SKORUP, GOTOWANYCH, PRZYGOTOWANYCH LUB KONSERWOWANYCH ŚLIMAKÓW PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Image 12

Tekst z obrazka

Image 13

Tekst z obrazka

Image 14

Tekst z obrazka

CZĘŚĆ III

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW PRZYWOZU ŻELATYNY PRZEZNACZONEJ DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Image 15

Tekst z obrazka

Image 16

Tekst z obrazka

Image 17

Tekst z obrazka

Image 18

Tekst z obrazka

Image 19

Tekst z obrazka

CZĘŚĆ IV

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW PRZYWOZU KOLAGENU PRZEZNACZONEGO DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Image 20

Tekst z obrazka

Image 21

Tekst z obrazka

Image 22

Tekst z obrazka

Image 23

Tekst z obrazka

Image 24

Tekst z obrazka

CZĘŚĆ V

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW PRZYWOZU SUROWCÓW DO PRODUKCJI ŻELATYNY/KOLAGENU PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI  (1)

Image 25

Tekst z obrazka

Image 26

Tekst z obrazka

Image 27

Tekst z obrazka

Image 28

Tekst z obrazka

Image 29

Tekst z obrazka

Image 30

Tekst z obrazka

Image 31

Tekst z obrazka

CZĘŚĆ VI

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW PRZYWOZU PODDANYCH OBRÓBCE SUROWCÓW DO PRODUKCJI ŻELATYNY/KOLAGENU PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Image 32

Tekst z obrazka

Image 33

Tekst z obrazka

Image 34

Tekst z obrazka

Image 35

Tekst z obrazka

Image 36

Tekst z obrazka

Image 37

Tekst z obrazka

CZĘŚĆ VII

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW PRZYWOZU MIODU, MLECZKA PSZCZELEGO I PRODUKTÓW PSZCZELICH PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Image 38

Tekst z obrazka

Image 39

Tekst z obrazka

Image 40

Tekst z obrazka

CZĘŚĆ VIII

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW PRZYWOZU WYSOKO PRZETWORZONYCH: SIARCZANU CHONDROITYNY, KWASU HIALURONOWEGO, INNYCH PRODUKTÓW Z HYDROLIZOWANYCH CHRZĄSTEK, CHITOZANU, GLUKOZAMINY, PODPUSZCZKI, KARUKU I AMINOKWASÓW PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Image 41

Tekst z obrazka

Image 42

Tekst z obrazka

Image 43

Tekst z obrazka

(1)  O ile nie są objęte częścią VI.

ZAŁĄCZNIK III

WZÓR ŚWIADECTWA DO CELÓW TRANZYTU PRZEZ UNIĘ – W RAMACH TRANZYTU BEZPOŚREDNIEGO LUB PO SKŁADOWANIU – SUROWCÓW LUB PODDANYCH OBRÓBCE SUROWCÓW DO PRODUKCJI ŻELATYNY/KOLAGENU PRZEZNACZONYCH DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI

Image 44

Tekst z obrazka

Image 45

Tekst z obrazka

Image 46

Tekst z obrazka

Image 47

Tekst z obrazka

ZAŁĄCZNIK IV

NOTY WYJAŚNIAJĄCE DO WYPEŁNIANIA ŚWIADECTW

(o których mowa w art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1)

a)

Świadectwa są wydawane przez państwo trzecie wywozu w oparciu o wzory określone w załącznikach II i III, zgodnie z układem graficznym wzoru przeznaczonego dla danych produktów pochodzenia zwierzęcego.

Świadectwa zawierają, w porządku podanym we wzorze, kolejno ponumerowane poświadczenia wymagane dla państwa trzeciego oraz, w stosownych przypadkach, dodatkowe gwarancje wymagane dla państwa trzeciego wywozu lub jego części.

Jeżeli państwo członkowskie przeznaczenia nakłada na dane produkty pochodzenia zwierzęcego dodatkowe wymogi dotyczące wystawiania świadectw, do oryginału formularza włącza się poświadczenia spełnienia tych wymogów.

b)

Jeżeli wzór świadectwa wymaga skreślenia nieistotnych oświadczeń, te nieistotne oświadczenia mogą zostać przekreślone, parafowane i opatrzone pieczęcią przez urzędnika wystawiającego świadectwo albo całkowicie usunięte ze świadectwa.

c)

Dla produktów pochodzenia zwierzęcego wywożonych z terytorium, terytoriów, strefy lub stref tego samego państwa wywozu wymienionego w załączniku I lub o którym mowa w tym załączniku, które są wysyłane do tego samego miejsca przeznaczenia i przewożone tym samym wagonem kolejowym, samochodem ciężarowym, samolotem lub statkiem, należy sporządzić jedno oddzielne świadectwo.

d)

Oryginał każdego świadectwa składa się z pojedynczego arkusza papieru lub, w przypadku obszerniejszego tekstu, musi mieć taką formę, aby wszystkie wymagane arkusze papieru stanowiły integralną, niepodzielną całość.

e)

Świadectwo należy sporządzić przynajmniej w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym znajduje się punkt kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia przesyłki na terytorium UE, oraz państwa członkowskiego przeznaczenia. Wspomniane państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na sporządzenie świadectwa w języku urzędowym innego państwa członkowskiego, w razie potrzeby wraz z jego urzędowym tłumaczeniem.

f)

Jeżeli dla celów identyfikacji poszczególnych części przesyłki (wykaz w pkt I.28 wzoru świadectwa) do świadectwa dołączone są dodatkowe arkusze papieru, arkusze te traktowane są jako integralna część oryginału danego świadectwa, pod warunkiem złożenia podpisu i pieczęci urzędnika sporządzającego świadectwo na każdej ze stron.

g)

W przypadku gdy świadectwo, włączając dodatkowe arkusze, o których mowa w lit. f), składa się z więcej niż jednej strony, każda strona powinna być ponumerowana w następujący sposób: (numer strony) z (całkowitej liczby stron) na dole strony, oraz musi być opatrzona na górze strony numerem referencyjnym świadectwa nadanym przez właściwy organ.

h)

Oryginał świadectwa musi zostać wypełniony i podpisany przez urzędowego lekarza weterynarii lub innego wyznaczonego urzędowego inspektora w przewidzianym miejscu we wzorze świadectwa. Właściwe organy państwa trzeciego wywozu zapewniają przestrzeganie zasad dotyczących wystawiania świadectw równoważnych zasadom określonym w dyrektywie Rady 96/93/WE (1).

Kolor podpisu musi się różnić od koloru druku. Ten sam wymóg dotyczy także pieczęci innych niż pieczęci tłoczone lub znaki wodne.

i)

Numer referencyjny świadectwa, o którym mowa w rubrykach I.2 i II.a, musi zostać wydany przez właściwy organ.

(1)  Dyrektywa Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (Dz.U. L 13 z 16.1.1997, s. 28).

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/63

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/760

z dnia 13 maja 2016 r.

w sprawie nadzwyczajnych środków wsparcia dla sektorów jaj i mięsa drobiowego we Włoszech

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 220 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 15 grudnia 2014 r. Włochy zgłosiły i potwierdziły przypadki wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8. Wystąpienie tej choroby potwierdzono w gospodarstwie komercyjnym zajmującym się chowem samców indyków rzeźnych, które znajduje się na terenie gminy Porto Viro, w prowincji Rovigo, w regionie Veneto we Włoszech.

(2)

Włochy niezwłocznie i skutecznie wprowadziły wszelkie niezbędne środki w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środki weterynaryjne wymagane zgodnie z dyrektywą Rady 2005/94/WE (2).

(3)

W szczególności władze Włoch wprowadziły środki w zakresie kontroli, monitorowania i zapobiegania oraz ustanowiły obszary zapowietrzone i obszary zagrożone na podstawie decyzji wykonawczej Komisji 2014/936/UE (3). Dzięki temu udało im się szybko wyeliminować zagrożenie. Unijne i krajowe środki w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środki weterynaryjne były stosowane do dnia 16 lutego 2015 r. we wszystkich gospodarstwach, z wyjątkiem gospodarstwa zajmującego się chowem samców indyków rzeźnych, w którym środki były stosowane do dnia 25 lutego 2015 r.

(4)

W dniu 23 czerwca 2015 r. władze Włoch poinformowały Komisję, że niezbędne środki w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środki weterynaryjne zastosowane w celu powstrzymania i zwalczenia wirusa miały negatywne skutki dla niektórych podmiotów i że podmioty te poniosły straty w dochodach, które nie kwalifikują się do wkładu finansowego Unii na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 (4).

(5)

W dniu 23 czerwca 2015 r. Komisja otrzymała od władz Włoch formalny wniosek o częściowe sfinansowanie niektórych nadzwyczajnych środków wsparcia na podstawie art. 220 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. Władze włoskie uzasadniły swój wniosek w dniach 11 i 27 stycznia 2016 r.

(6)

W wyniku zastosowania środków w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środków weterynaryjnych umieszczenie ptaków w gospodarstwach zajmujących się chowem rzeźnych kapłonów, kurcząt rasy golden, kurcząt standardowych i indyków znajdujących się na obszarach zapowietrzonych i obszarach zagrożonych zostało opóźnione, a gospodarstwo zajmujące się chowem indyków hodowlanych znajdujące się na tych obszarach nie mogło prowadzić produkcji jaj wylęgowych. Doprowadziło to do strat w produkcji mięsa z rzeźnych kapłonów, kurcząt rasy golden, kurcząt standardowych i indyków oraz strat w produkcji jaj wylęgowych z indyków hodowlanych w okresie, gdy miały zastosowanie środki w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środki weterynaryjne. Należy zatem zrekompensować te straty.

(7)

W wyniku zastosowania środków w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środków weterynaryjnych kurczęta pochodzące z kilku gospodarstw znajdujących się na obszarze zapowietrzonym zostały natychmiast poddane ubojowi, a ich mięso zostało poddane obróbce cieplnej zgodnie z art. 23 dyrektywy 2005/94/WE lub zamrożone, aby ułatwić stopniową sprzedaż mrożonego mięsa drobiowego na obszarze zapowietrzonym. Należy zatem zrekompensować straty wynikające z różnicy wartości świeżego mięsa drobiowego i mięsa drobiowego poddanego obróbce cieplnej lub zamrożonego.

(8)

Zgodnie z art. 220 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 Unia zapewnia częściowe finansowanie nadzwyczajnych środków wsparcia odpowiadające 50 % wydatków poniesionych przez Włochy. Komisja powinna ustalić maksymalne ilości kwalifikujące się do finansowania w odniesieniu do każdego nadzwyczajnego środka wsparcia po rozpatrzeniu wniosku przedłożonego przez Włochy.

(9)

Aby uniknąć ryzyka nadmiernej rekompensaty, w odniesieniu do każdego produktu należy ustalić odpowiedni poziom ryczałtowej kwoty częściowego finansowania.

(10)

Straty odnotowano w odniesieniu do kurcząt (kapłonów, kurcząt rasy golden i kurcząt standardowych) oraz indyków (samców i samic) rzeźnych, jaj wylęgowych indyków oraz mięsa drobiowego poddanego obróbce cieplnej lub zamrożonego.

(11)

W celu uniknięcia ryzyka podwójnego finansowania poniesione straty nie mogą być stratami już zrekompensowanymi w ramach pomocy państwa lub ubezpieczenia, a częściowe finansowanie przez Unię na mocy niniejszego rozporządzenia powinno być ograniczone do kwalifikujących się produktów, w odniesieniu do których nie otrzymano wkładu finansowego Unii na mocy rozporządzenia (UE) nr 652/2014.

(12)

Zakres i czas obowiązywania nadzwyczajnych środków wsparcia przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu należy ograniczyć do tego, co jest absolutnie niezbędne do wsparcia danego rynku.

(13)

W celu zapewnienia należytego zarządzania budżetem dla tych nadzwyczajnych środków wsparcia jedynie płatności dokonane przez Włochy na rzecz beneficjentów najpóźniej do dnia 30 września 2016 r. będą się kwalifikować do współfinansowania przez Unię. Nie stosuje się art. 5 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 907/2014 (5).

(14)

Aby zapewnić kwalifikowalność i prawidłowość płatności, władze Włoch powinny przeprowadzić kontrole ex ante.

(15)

Aby umożliwić Unii przeprowadzenie kontroli finansowej, władze Włoch powinny przekazać Komisji rozliczenie płatności.

(16)

Aby zapewnić natychmiastowe wdrożenie tych środków przez Włochy, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu.

(17)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Unia zapewnia częściowe finansowanie odpowiadające 50 % wydatków poniesionych przez Włochy w związku ze wsparciem rynku jaj wylęgowych i mięsa drobiowego poważnie dotkniętego wystąpieniem ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8, które zostały wykryte i zgłoszone przez Włochy w dniu 15 grudnia 2014 r. i w odniesieniu do których do dnia 16 lutego 2015 r. obowiązywały unijne i krajowe środki w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środki weterynaryjne we wszystkich gospodarstwach, z wyjątkiem gospodarstwa zajmującego się chowem samców indyków rzeźnych, w którym środki te miały zastosowanie do dnia 25 lutego 2015 r.

Wydatki kwalifikują się do częściowego finansowania przez Unię, jeśli zostały wypłacone beneficjentowi przez Włochy najpóźniej do dnia 30 września 2016 r. Art. 5 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014 nie ma zastosowania.

Artykuł 2

Maksymalny poziom częściowego finansowania przez Unię jest następujący:

a)

za straty w produkcji jaj wylęgowych indyków hodowlanych w gospodarstwach znajdujących się na obszarze zagrożonym – kwota ryczałtowa w wysokości 0,42 EUR za indycze jajo wylęgowe objęte kodem CN 0407 19 11 za maksymalnie 313 560 sztuk;

b)

za straty w produkcji mięsa drobiowego poniesione na skutek opóźnień wywołanych wprowadzeniem środków w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środków weterynaryjnych w odniesieniu do kapłonów, kurcząt rasy golden, kurcząt standardowych oraz samców i samic indyków rzeźnych w gospodarstwach znajdujących się na obszarach zapowietrzonych i zagrożonych – kwota ryczałtowa wynosi:

(i)

0,022 EUR za tydzień w odniesieniu do kapłona objętego kodem CN 0105 94 00 za maksymalnie 262 400 osobników oraz do maksymalnej kwoty 42 146,98 EUR;

(ii)

0,0244 EUR za tydzień w odniesieniu do kurczęcia rasy golden objętego kodem CN 0105 94 00 za maksymalnie 7 500 osobników oraz do maksymalnej kwoty 1 620,86 EUR;

(iii)

0,0136 EUR za tydzień w odniesieniu do kurczęcia standardowego objętego kodem CN 0105 94 00 za maksymalnie 1 271 908 osobników oraz do maksymalnej kwoty 83 715,00 EUR;

(iv)

0,0636 EUR za tydzień w odniesieniu do samicy indyka rzeźnego objętej kodem CN 0105 99 30 za maksymalnie 35 040 osobników oraz do maksymalnej kwoty 23 240,53 EUR;

(v)

0,0722 EUR za tydzień w odniesieniu do samca indyka rzeźnego objętego kodem CN 0105 99 30 za maksymalnie 34 000 osobników oraz do maksymalnej kwoty15 387,43 EUR;

c)

za straty wynikające z różnicy wartości świeżego mięsa drobiowego i mięsa drobiowego poddanego obróbce cieplnej otrzymanego z kurcząt standardowych, które zostały natychmiast poddane ubojowi na obszarze zapowietrzonym – kwota ryczałtowa wynosi 0,3761 EUR za kg masy w relacji pełnej do całkowitej kwoty 98 297,50 EUR;

d)

za straty wynikające z różnicy wartości świeżego i zamrożonego mięsa drobiowego otrzymanego z kurcząt standardowych, które zostały natychmiast poddane ubojowi na obszarze zapowietrzonym – kwota ryczałtowa wynosi 0,04 EUR za kg mięsa drobiowego do całkowitej kwoty 3 402,44 EUR.

Artykuł 3

Częściowe finansowanie przez Unię zgodnie z niniejszym rozporządzeniem jest ograniczone do produktów, które nie zostały objęte rekompensatą w ramach pomocy państwa ani w ramach ubezpieczeń i w odniesieniu do których nie otrzymano wkładu finansowego Unii na podstawie rozporządzenia (UE) nr 652/2014.

Artykuł 4

Przed dokonaniem płatności Włochy przeprowadzają gruntowne kontrole administracyjne i bezpośrednie w celu zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

W szczególności władze Włoch:

a)

sprawdzają kwalifikowalność beneficjenta składającego wniosek o przyznanie wsparcia;

b)

sprawdzają w odniesieniu do każdego kwalifikującego się podmiotu: kwalifikowalność, ilość i faktycznie poniesione straty w produkcji jaj wylęgowych indyków hodowlanych;

c)

sprawdzają w odniesieniu do każdego kwalifikującego się podmiotu: kwalifikowalność, ilość i faktycznie poniesione straty w produkcji mięsa z kurcząt i indyków na skutek opóźnień wywołanych wprowadzeniem środków w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środków weterynaryjnych w odniesieniu do kapłonów, kurcząt rasy golden, kurcząt standardowych oraz samców i samic indyków rzeźnych w gospodarstwach znajdujących się na obszarach zapowietrzonych i zagrożonych;

d)

sprawdzają w odniesieniu do każdego kwalifikującego się podmiotu: kwalifikowalność, ilość i faktycznie poniesione straty wynikające z różnicy wartości świeżego mięsa drobiowego i mięsa drobiowego poddanego obróbce cieplnej otrzymanego z kurcząt standardowych, które zostały natychmiast poddane ubojowi na obszarze zapowietrzonym na skutek wprowadzenia środków w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środków weterynaryjnych;

e)

sprawdzają w odniesieniu do każdego kwalifikującego się podmiotu: kwalifikowalność, ilość i faktycznie poniesione straty wynikające z różnicy wartości świeżego i zamrożonego mięsa drobiowego otrzymanego z kurcząt standardowych, które zostały natychmiast poddane ubojowi na obszarze zapowietrzonym na skutek wprowadzenia środków w zakresie stanu zdrowia zwierząt i środków weterynaryjnych;

f)

sprawdzają, czy żaden z kwalifikujących się podmiotów nie otrzymał finansowania z innych źródeł w celu zrekompensowania strat, o których mowa w art. 2.

Artykuł 5

Władze Włoch przekazują Komisji rozliczenia płatności.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylająca dyrektywę 92/40/EWG (Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16).

(3)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/936/UE z dnia 17 grudnia 2014 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 we Włoszech (Dz.U. L 365 z 19.12.2014, s. 160).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniające dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 1).

(5)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 18).

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/67

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/761

z dnia 13 maja 2016 r.

wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 w odniesieniu do ostatecznego terminu składania pojedynczego wniosku, wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność, ostatecznego terminu zgłaszania zmian w pojedynczym wniosku lub wniosku o płatność oraz ostatecznego terminu składania wniosków o przydział uprawnień do płatności lub zwiększenie wartości uprawnień do płatności w ramach systemu płatności podstawowej w 2016 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (1), w szczególności jego art. 78 akapit pierwszy lit. b) i akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 809/2014 (2) ustanowiono ostateczny termin składania pojedynczego wniosku, wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność, ostateczny termin zgłaszania zmian w pojedynczym wniosku lub wniosku o płatność oraz ostateczny termin składania wniosków o przydział uprawnień do płatności lub zwiększenie wartości uprawnień do płatności w ramach systemu płatności podstawowej.

(2)

Biorąc pod uwagę trudności administracyjne wynikłe w pierwszym roku wdrażania nowych ram prawnych dla systemów płatności bezpośrednich i środków rozwoju obszarów wiejskich, które nadal istnieją w niektórych państwach członkowskich, a także nowe elementy związane z przygotowaniem dokumentacji w odniesieniu do roku składania wniosków 2016, w niektórych państwach członkowskich przekazanie pojedynczego wniosku, wniosków o przyznanie pomocy i wniosków o płatność oraz wniosków o przydział uprawnień do płatności lub zwiększenie wartości uprawnień do płatności w ramach systemu płatności podstawowej jest opóźnione. Trudności te pojawiają się w ogólnym kontekście trudnej sytuacji gospodarczej w niektórych sektorach rolniczych.

(3)

Sytuacja ta miała wpływ na możliwości beneficjentów w zakresie złożenia pojedynczego wniosku, wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność oraz wniosków o przydział uprawnień do płatności lub zwiększenie wartości uprawnień do płatności w ramach systemu płatności podstawowej w terminach przewidzianych w art. 13 ust. 1 i art. 22 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014.

(4)

W związku z tym należy przewidzieć odstępstwo od art. 13 ust. 1 i art. 22 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014, które umożliwi państwom członkowskim ustalenie na rok 2016 ostatecznego terminu składania pojedynczego wniosku, wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność oraz ostatecznego terminu składania wniosków o przydział uprawnień do płatności lub zwiększenie wartości uprawnień do płatności w ramach systemu płatności podstawowej, który jest późniejszy od terminów przewidzianych w wymienionych artykułach. Ponieważ terminy i okresy, o których mowa w art. 11 ust. 4 i art. 15 ust. 2 i ust. 2a rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014, są powiązane z ostatecznym terminem przewidzianym w art. 13 ust. 1 tego rozporządzenia, należy przewidzieć podobne odstępstwo w odniesieniu do zgłaszania zmian w pojedynczym wniosku lub wniosku o płatność oraz kontroli wstępnych.

(5)

Ponieważ odstępstwa powinny obejmować pojedyncze wnioski, wnioski o przyznanie pomocy i wnioski o płatność, zmiany w pojedynczym wniosku lub wniosku o płatność oraz wnioski o przydział uprawnień do płatności na rok 2016, niniejsze rozporządzenie należy stosować do wniosków i wniosków o płatność odnoszących się do roku 2016.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Płatności Bezpośrednich i Komitetu ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na zasadzie odstępstwa od art. 13 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 ostateczny termin złożenia pojedynczego wniosku, wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność ustalany przez państwa członkowskie w odniesieniu do roku 2016 przypada nie później niż dnia 15 czerwca.

Artykuł 2

Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 i w przypadku gdy państwo członkowskie korzysta z odstępstwa przewidzianego w art. 1 i 3 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do roku 2016, zmiany w pojedynczym wniosku lub wniosku o płatność zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 zgłasza się właściwym organom nie później niż dnia 15 czerwca.

Odstępstwo przewidziane w art. 1 niniejszego rozporządzenia oraz w ustępie pierwszym niniejszego artykułu stosuje się również do celów obliczania odpowiednio okresów 26, 35 i 10 dni kalendarzowych po ostatecznym terminie składania pojedynczego wniosku, wniosków o przyznanie pomocy lub wniosków o płatność oraz ostatecznym terminie zgłaszania zmian, o których to terminach mowa w art. 11 ust. 4 i art. 15 ust. 2a rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014.

Artykuł 3

Na zasadzie odstępstwa od art. 22 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014 termin złożenia wniosków o przydział uprawnień do płatności lub zwiększenie wartości uprawnień do płatności w ramach systemu płatności podstawowej ustalany przez państwa członkowskie w odniesieniu do roku 2016 przypada nie później niż dnia 15 czerwca.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wniosków i wniosków o płatność odnoszących się do roku 2016.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.

(2)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 809/2014 z dnia 17 lipca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli, środków rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. L 227 z 31.7.2014, s. 69).

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/69

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/762

z dnia 13 maja 2016 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 maja 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)   Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MA

95,5

TR

75,0

ZZ

85,3

0707 00 05

TR

116,3

ZZ

116,3

0709 93 10

TR

137,6

ZZ

137,6

0805 10 20

EG

45,4

IL

88,6

MA

55,4

TR

31,5

ZA

78,5

ZZ

59,9

0805 50 10

ZA

168,2

ZZ

168,2

0808 10 80

AR

111,7

BR

98,2

CL

123,9

CN

61,7

NZ

155,0

US

162,5

ZA

95,9

ZZ

115,6

(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

DECYZJE

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/71

DECYZJA RADY (UE) 2016/763

z dnia 13 maja 2016 r.

ustalająca stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu ds. Zamówień Rządowych w odniesieniu do projektu decyzji w sprawie procedur arbitrażowych na podstawie art. XIX ust. 8 zmienionego Porozumienia w sprawie zamówień rządowych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W zmienionym Porozumieniu w sprawie zamówień rządowych (zwanym dalej „zmienionym GPA”), które weszło w życie w dniu 6 kwietnia 2014 r., ustanowiono zreorganizowane ramy prawne stosowane przez Strony zmienionego GPA do udzielania zamówień objętych tym porozumieniem. Zmienione GPA przewiduje możliwość stosowania przez Strony zmienionego GPA procedur arbitrażowych w przypadkach sprzeciwów dotyczący proponowanej korekty, przeniesienia podmiotu z jednego do drugiego załącznika, wycofania podmiotu lub innej modyfikacji załączników danej Strony do dodatku I, a sprzeciwu nie można było rozstrzygnąć w trybie konsultacji.

(2)

Zgodnie z art. XIX ust. 8 zmienionego GPA Komitet ds. Zamówień Rządowych jest zobowiązany do przyjęcia procedur arbitrażowych ułatwiających rozwiązywanie sytuacji takich sprzeciwów.

(3)

Strony zmienionego GPA prowadziły intensywne dyskusje dotyczące ewentualnej treści takich procedur arbitrażowych, jeżeli chodzi o różne warianty, które miałyby być stosowane w przypadku sprzeciwów wobec proponowanych przez daną Stronę modyfikacji zakresu jej zamówień. Stronom zmienionego GPA udało się osiągnąć zgodę w tej kwestii.

(4)

Uzgodnione procedury arbitrażowe określono w projekcie decyzji w sprawie procedur arbitrażowych na podstawie art. XIX ust. 8 zmienionego GPA.

(5)

W projekcie decyzji w sprawie procedur arbitrażowych przewidziano warunki, jakie należy spełnić, aby móc skorzystać z procedur arbitrażowych, oraz określono zasady regulujące powoływanie arbitrów, uczestnictwo Stron trzecich w procedurach arbitrażowych, prowadzenie postępowania i wydawanie orzeczeń przez arbitrów.

(6)

Oczekuje się, że przyjęcie projektu decyzji w sprawie procedur arbitrażowych pozytywnie wpłynie na obowiązujące ramy prawne zmienionego GPA, ponieważ celem tej decyzji jest ułatwienie rozstrzygania sprzeciwów wnoszonych wobec proponowanej korekty, przeniesienia podmiotu z jednego do drugiego załącznika, wycofania podmiotu lub innej modyfikacji załączników danej Strony do dodatku I do zmienionego GPA.

(7)

Należy zatem ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu ds. Zamówień Rządowych w odniesieniu do projektu decyzji w sprawie procedur arbitrażowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu ds. Zamówień Rządowych, jest następujące: należy wyrazić zgodę na przyjęcie projektu decyzji w sprawie procedur arbitrażowych na podstawie art. XIX ust. 8 zmienionego Porozumienia WTO w sprawie zamówień rządowych.

Tekst projektu decyzji w sprawie procedur arbitrażowych dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 maja 2016 r.

W imieniu Rady

E.M.J. PLOUMEN

Przewodniczący

PROJEKT DECYZJI W SPRAWIE PROCEDUR ARBITRAŻOWYCH NA PODSTAWIE ART. XIX UST. 8 ZMIENIONEGO GPA

Komitet ds. Zamówień Rządowych (zwany dalej „Komitetem”),

stwierdzając, że art. XIX ust. 8 zmienionego Porozumienia w sprawie zamówień rządowych (zwanego dalej „Porozumieniem”) zawiera wymóg, aby Komitet opracował procedury arbitrażowe ułatwiające rozwiązywanie sytuacji sprzeciwów zgodnie z art. XIX ust. 2 Porozumienia; oraz

potwierdzając znaczenie art. XIX ust. 8 lit. b) i c) Porozumienia dla tychże procedur arbitrażowych i ponownie poświadczając zobowiązanie Stron do przyjęcia decyzji na podstawie art. XIX ust. 8 lit. b) i c) Porozumienia,

niniejszym przyjmuje następujące procedury arbitrażowe ułatwiające rozwiązywanie sytuacji sprzeciwów zgodnie z art. XIX ust. 2 Porozumienia:

Korzystanie z procedur arbitrażowych

1.

 Zgodnie z art. XIX ust. 7 Porozumienia, w przypadku gdy Strona dokonująca modyfikacji i Strona sprzeciwiająca się nie są w stanie rozstrzygnąć sprzeciwu wobec modyfikacji proponowanej zgodnie z art. XIX ust. 1 Porozumienia, Strona dokonująca modyfikacji lub każda Strona sprzeciwiająca się mogą – podając przyczyny wniosku – skierować proponowaną modyfikację do arbitrażu poprzez powiadomienie Komitetu nie wcześniej niż po upływie 45 dni od dnia przekazania powiadomienia o modyfikacji proponowanej zgodnie z art. XIX ust. 1 Porozumienia.

2.

 W przypadku gdy co najmniej dwie Strony kierują do arbitrażu tę samą proponowaną modyfikację przed powołaniem wszystkich arbitrów, Strona dokonująca modyfikacji i wszystkie Strony sprzeciwiające się porozumiewają się co do jednego arbitrażu obejmującego wszystkie sprzeciwy wobec tej samej proponowanej modyfikacji. Jeżeli po powołaniu wszystkich arbitrów dokonywane są dodatkowe skierowania do arbitrażu dotyczące tej samej proponowanej modyfikacji, Strona dokonująca modyfikacji i wszystkie Strony sprzeciwiające się porozumiewają się co do jednego arbitrażu, gdy tylko jest to możliwe.

Powoływanie arbitrów

3.

 Arbitraż przeprowadzany jest przez arbitrów. O ile Strony arbitrażu nie uzgodnią inaczej, powołuje się trzech arbitrów. Arbitrzy muszą spełniać wymagania określone w odniesieniu do członków zespołów orzekających w art. 8 ust. 1, 2 i 9 Uzgodnienia w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów.

4.

 Sekretariat Komitetu, na wniosek Strony arbitrażu, proponuje nominacje na arbitrów. Strony arbitrażu nie mogą sprzeciwiać się nominacjom, chyba że istnieją ku temu istotne powody. Obywateli Stron arbitrażu i urzędników państwowych Stron trzecich nie można mianować na arbitrów, chyba że Strony arbitrażu uzgodnią inaczej.

5.

 W przypadku gdy Strony arbitrażu nie są w stanie w ciągu 20 dni od skierowania proponowanej modyfikacji do arbitrażu uzgodnić, kogo należy mianować arbitrami, Dyrektor Generalny – na wniosek danej Strony arbitrażu – mianuje arbitrów w ciągu 10 dni, po przeprowadzeniu konsultacji ze Stronami arbitrażu i Przewodniczącym Komitetu.

Uczestnictwo Stron trzecich

6.

 Każdą Stronę Porozumienia, która ma istotny interes związany z proponowaną modyfikacją będącą przedmiotem arbitrażu i która powiadomiła o tym fakcie Komitet w ciągu 10 dni od skierowania proponowanej modyfikacji do arbitrażu (zwaną dalej „Stroną trzecią”), wzywa się do przedstawiania uwag pisemnych, udziału w posiedzeniach merytorycznych arbitrów ze Stronami arbitrażu i składania oświadczeń ustnych; Strony te są również uprawnione do udzielania odpowiedzi na pytania arbitrów.

Procedury

7.

 Prowadząc postępowanie, arbitrzy stosują odpowiednie postanowienia Porozumienia i kierują się – po jej przyjęciu – decyzją przyjętą przez Komitet zgodnie z art. XIX ust. 8 lit. b) Porozumienia. Zastosowanie mają ponadto następujące procedury robocze:

a.

Sekretariat Komitetu natychmiast przekazuje arbitrom stosowne powiadomienia i sprzeciwy wnoszone zgodnie z art. XIX ust. 1 i 2 Porozumienia. W ciągu 10 dni od powołania arbitrów i po konsultacji ze Stronami arbitrażu arbitrzy przyjmują harmonogram przebiegu postępowania arbitrażowego. Podstawę tego harmonogramu powinien stanowić harmonogram zawarty w aneksie do niniejszej decyzji.

b.

O ile Strony arbitrażu nie uznają, że jest to zbędne, arbitrzy odbywają posiedzenie merytoryczne ze Stronami arbitrażu. Przed posiedzeniem merytorycznym Strony arbitrażu przesyłają arbitrom uwagi pisemne, w których przedstawiają okoliczności faktyczne sprawy i swoje argumenty.

c.

W przypadku gdy Strona arbitrażu przedkłada arbitrom informacje, które oznaczyła jako poufne, arbitrzy, pozostałe Strony arbitrażu i Strony trzecie traktują te informacje jako poufne. Na wniosek danej Strony arbitrażu arbitrzy ustanawiają dodatkowe procedury niezbędne do zachowania poufności takich informacji.

d.

W przypadku gdy Strona arbitrażu oznacza informacje zawarte w jej uwagach pisemnych jako poufne, Strona ta – na wniosek innej Strony arbitrażu lub Strony trzeciej – przedstawia niepoufne streszczenie informacji zawartych w jej uwagach, które to streszczenie można podać do wiadomości publicznej.

e.

Podczas posiedzenia merytorycznego arbitrzy zwracają się do Strony, która wystąpiła z wnioskiem o arbitraż, o przedstawienie sprawy w trybie oświadczenia ustnego. Stronę, przeciwko której wystąpiono o arbitraż, wzywa się następnie do przedstawienia jej stanowiska w trybie oświadczenia ustnego.

f.

Posiedzenia merytoryczne arbitrów są otwarte dla publiczności, chyba że dana Strona arbitrażu wystąpi z wnioskiem o utajnienie posiedzenia w celu ochrony informacji oznaczonych jako poufne.

g.

Arbitrzy mogą w dowolnym momencie zadawać pytania Stronom arbitrażu i Stronom trzecim oraz zwracać się do nich o złożenie wyjaśnień podczas posiedzenia lub na piśmie.

h.

Uwagi pisemne Stron arbitrażu, w tym wszelkie odpowiedzi na pytania zadane przez arbitrów, udostępnia się drugiej Stronie lub pozostałym Stronom arbitrażu oraz Stronom trzecim. Strony arbitrażu przedkładają arbitrom, drugiej Stronie lub pozostałym Stronom arbitrażu oraz Stronom trzecim wersję pisemną swoich oświadczeń ustnych złożonych podczas posiedzenia z udziałem arbitrów.

i.

Uwagi pisemne, odpowiedzi na pytania i wersje pisemne oświadczeń ustnych Stron trzecich udostępnia się arbitrom, Stronom arbitrażu i pozostałym Stronom trzecim oraz przedstawia w sprawozdaniu arbitrów.

j.

Obrady arbitrów odbywają się z zachowaniem poufności.

k.

Arbitrzy mogą zasięgać informacji z dowolnego stosownego źródła i mogą konsultować się z ekspertami. Arbitrzy przedstawiają Stronom arbitrażu i Stronom trzecim wszelkie informacje przedstawione przez ekspertów lub otrzymane od nich. Stronom arbitrażu stwarza się możliwość zgłaszania uwag do wszelkich danych otrzymanych od ekspertów.

l.

Wszelkie dodatkowe procedury właściwe dla arbitrażu są ustalane przez arbitrów w porozumieniu ze Stronami arbitrażu.

m.

Z zastrzeżeniem postanowień pkt 7 lit. c), żaden element tych procedur nie może uniemożliwiać Stronie arbitrażu ani Stronie trzeciej publicznego przedstawiania oświadczeń dotyczących jej własnego stanowiska.

8.

 Zasady postępowania dotyczące Uzgodnienia w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów mają zastosowanie do każdej osoby pełniącej rolę arbitra zgodnie ze wspomnianymi procedurami oraz – jak określono w tychże zasadach postępowania i odpowiednich przepisach regulaminów pracowniczych – do tych członków Sekretariatu, do których zwrócono się o udzielanie pomocy arbitrom.

9.

 W przypadku gdy Strony arbitrażu znajdą wspólnie uzgodnione rozwiązanie dotyczące sprzeciwów wobec proponowanej modyfikacji, natychmiast powiadamiają o tym arbitrów. Po otrzymaniu tego powiadomienia arbitrzy kończą postępowanie dotyczące tych Stron. O szczegółach każdego wspólnie uzgodnionego rozwiązania powiadamia się Komitet, a każda Strona Porozumienia może zgłaszać do niego uwagi.

Orzeczenie arbitrów

10.

 Zakres uprawnień arbitrów zawiera wymagania zobowiązujące arbitrów do ustalenia:

a.

w przypadku wycofania proponowanego zgodnie z art. XIX ust. 1 lit. a) Porozumienia – czy kontrola państwa nad objętymi zakresem zastosowania zamówieniami podmiotu, którego dotyczy propozycja wycofania, lub wpływ państwa na te zamówienia zostały faktycznie wyeliminowane; lub

b.

w przypadku jakiejkolwiek innej modyfikacji proponowanej zgodnie z art. XIX ust. 1 lit. b) – czy proponowana modyfikacja skutkuje zachowaniem równowagi praw i obowiązków oraz porównywalnego poziomu wzajemnie uzgodnionego zakresu zastosowania przewidzianych w Porozumieniu oraz, w stosownych przypadkach, do ustalenia poziomu rekompensat wyrównawczych.

11.

 Arbitrzy wydają Stronom arbitrażu sprawozdanie zawierające orzeczenie z uzasadnieniem w ciągu 90 dni lub – w przypadku gdy harmonogram został przez arbitrów zmodyfikowany – nie później niż w terminie 120 dni od:

a.

powołania arbitrów, jeżeli arbitraż jest prowadzony na podstawie pkt 1; lub

b.

złożenia wniosku, jeżeli arbitraż jest prowadzony na podstawie pkt 12.

Termin określony w niniejszym punkcie może zostać przedłużony za obopólną zgodą Stron arbitrażu. Po dokonaniu tłumaczenia Sekretariat Komitetu natychmiast przekazuje sprawozdanie Stronom Porozumienia.

12.

 W przypadku gdy arbitrzy dokonują negatywnego ustalenia na podstawie pkt 10 lit. a), oraz jeżeli arbitrzy nie ustalili rekompensat wyrównawczych na podstawie pkt 10 lit. b), każda Strona arbitrażu może wystąpić z wnioskiem – po upływie 30 dni i nie później niż w terminie 60 dni od przekazania sprawozdania arbitrów – aby ci sami arbitrzy, w miarę ich dostępności, ustalili poziom rekompensat wyrównawczych, które pozwoliłyby uzyskać porównywalny poziom zakresu zastosowania i zachować równowagę praw i obowiązków w ramach Porozumienia. Czyniąc to, arbitrzy kierują się – po jej przyjęciu – decyzją przyjętą przez Komitet zgodnie z art. XIX ust. 8 lit. c) Porozumienia. Jeżeli którykolwiek z pierwotnych arbitrów nie jest dostępny, zastępcę powołuje się zgodnie z pkt 3–5.

Wprowadzenie w życie

13.

 Strony arbitrażu przyjmują orzeczenie arbitrów jako ostateczne.

14.

 Do celów art. XIX ust. 7 lit. b) ppkt (i) Porozumienia procedury arbitrażowe są zakończone:

a.

gdy sprawozdanie, o którym mowa w pkt 11, które nie daje prawa do dalszego postępowania na podstawie pkt 12, zostaje przekazane Stronom Porozumienia; lub

b.

gdy z upływem terminu określonego w pkt 12 Strony arbitrażu nie skorzystają z prawa przysługującego im na mocy tego punktu.

ZAŁĄCZNIK

PROPONOWANY HARMONOGRAM ARBITRAŻU

Arbitrzy przyjmują harmonogram na podstawie pkt 7 lit. a) w oparciu o następujące terminy:

a.

Przyjęcie uwag pisemnych Stron arbitrażu:

 

1)

Strona składająca wniosek:

- - - - - - - - - - 2 tygodnie

2)

Strona pozwana

- - - - - - - - - - 2 tygodnie

b.

Przyjęcie uwag Strony trzeciej:

- - - - - - - - - - 1 tydzień

c.

Posiedzenie merytoryczne z udziałem arbitrów:

- - - - - - - - - - 1 tydzień – 2 tygodnie

d.

Odpowiedzi na pytania zadane Stronom arbitrażu i Stronom trzecim:

- - - - - - - - - - 1 tydzień – 2 tygodnie

e.

Wydanie i przekazanie sprawozdania arbitrów dotyczącego wydanego przez nich orzeczenia:

- - - - - - - - - - 4 tygodnie

Zgodnie z postanowieniami pkt 11 arbitrzy mogą zmienić powyższy harmonogram i mogą zaplanować dodatkowe posiedzenia z udziałem Stron arbitrażu po przeprowadzeniu z nimi konsultacji.

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/77

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/764

z dnia 12 maja 2016 r.

zmieniająca decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2015/789 w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmu Xylella fastidiosa (Wells et al.)

(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 2731)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie czwarte,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/789 (2) do lutego 2016 r. Włochy zgłosiły Komisji kilka ognisk organizmu Xylella fastidiosa (Wells et al.) (zwanego dalej „określonym organizmem”) w różnych częściach obszaru otaczającego prowincję Lecce. Ogniska te wystąpiły w wielu różnych gminach w prowincjach Taranto i Brindisi. Ponadto ostatnia kontrola przeprowadzona przez Komisję w listopadzie 2015 r. potwierdziła, że działania w zakresie badań wymagane na mocy decyzji wykonawczej (UE) 2015/789 zostały przeprowadzone na obszarze otaczającym prowincję Lecce (region Apulia we Włoszech) jedynie w bardzo ograniczonym zakresie. Kontrola ta potwierdziła również, że obecny program badań nie zapewnia odpowiednio szybkiego wykrywania nowych ognisk ani dokładnego ustalenia faktycznego zakresu rozprzestrzeniania się określonego organizmu na danym obszarze.

(2)

Ostatnia kontrola potwierdza ryzyko szybkiego rozprzestrzeniania się określonego organizmu w pozostałej części danego obszaru. Z tego względu oraz biorąc pod uwagę wielkość tego obszaru, należy rozszerzyć strefę zakażoną, gdzie mogą być stosowane środki ograniczania rozprzestrzeniania, poza granice prowincji Lecce oraz umożliwić przemieszczanie określonych roślin z tego obszaru jedynie w ściśle określonych warunkach. Takie rozszerzenie powinno nastąpić niezwłocznie, biorąc pod uwagę, że ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się określonego organizmu w pozostałej części terytorium Unii zwiększa się wraz z początkiem sezonu lotów owadów-wektorów wczesną wiosną. Strefa zakażona powinna zostać rozszerzona tak, aby objęła te gminy lub części niektórych gmin prowincji Brindisi i Taranto, gdzie wystąpiły ogniska określonego organizmu lub gdzie jest prawdopodobne, że organizm ten już się rozprzestrzenił i zadomowił. Ta strefa zakażona nie powinna jednak obejmować obszaru, który został zgłoszony przez Włochy jako wolny od określonego organizmu przed przyjęciem niniejszej decyzji.

(3)

Z uwagi na pewność prawa brzmienie art. 7 ust. 2 lit. c) powinno zostać zmienione, aby było jasne, że środki podejmowane zgodnie z tym artykułem mają zastosowanie w strefie zakażonej, a nie poza nią.

(4)

W celu zapewnienia skutecznej ochrony pozostałej części terytorium Unii przed określonym organizmem oraz z myślą o rozszerzeniu obszaru ograniczania rozprzestrzeniania należy zastąpić obszar zagrożony nowymi wymogami dotyczącymi badań w tym obszarze ograniczania rozprzestrzeniania. Wymogi te powinny mieć zastosowanie do obszaru o szerokości 20 km od granic strefy buforowej rozciągającego się na ten obszar ograniczania rozprzestrzeniania oraz w otaczającej go dziesięciokilometrowej strefie buforowej.

(5)

Doświadczenie uzyskane od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2015/789 pokazuje, że nieproporcjonalne jest stosowanie tych samych wymogów do przemieszczania określonych roślin wewnątrz stref zakażonych co do ich przemieszczania ze stref zakażonych do stref buforowych, ponieważ określony organizm jest już zadomowiony w tych strefach zakażonych.

(6)

Doświadczenie uzyskane od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2015/789 potwierdza, że określone rośliny, które były uprawiane w całym cyklu produkcji in vitro na sterylnym podłożu, nie stwarzają ryzyka rozprzestrzeniania określonego organizmu, gdyż ten sposób uprawy eliminuje ryzyko zakażenia poprzez wykluczenie możliwości kontaktu z wektorami określonego organizmu. Należy zatem zezwolić na przemieszczanie w Unii i wprowadzanie do niej tych określonych roślin pod pewnymi warunkami.

(7)

Doświadczenie uzyskane w odniesieniu do kontroli urzędowych od czasu przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2015/789 pokazuje, że określone rośliny pochodzące z obszarów wolnych od określonego organizmu powinny podlegać takim samym wymogom jak określone rośliny pochodzące z państw trzecich, w których określony organizm nie występuje, jeśli chodzi o kontrole urzędowe przy wprowadzaniu do Unii.

(8)

Załącznik I powinien zostać zmieniony w celu objęcia wszystkich gatunków roślin, które już w momencie przyjęcia decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/2417 (3) zostały uznane przez Komisję za określone rośliny.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zmiany w decyzji wykonawczej (UE) 2015/789

W decyzji wykonawczej (UE) 2015/789 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 4 ust. 2 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„W odniesieniu do obecności określonego organizmu w prowincji Lecce oraz w gminach wymienionych w załączniku II strefa zakażona obejmuje co najmniej tę prowincję i te gminy lub, w stosownych przypadkach, działki (fogli) tych gmin.”;

2)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Na zasadzie odstępstwa od art. 6 wyłącznie w strefie zakażonej, o której mowa w art. 4 ust. 2 akapit trzeci, odpowiedzialny organ urzędowy danego państwa członkowskiego może podjąć decyzję o zastosowaniu środków ograniczających rozprzestrzenianie określonych w ust. 2–7 (dalej: »obszar ograniczania rozprzestrzeniania«).”;

b)

ust. 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

 w miejscu w obrębie strefy zakażonej, o której mowa w art. 4 ust. 2 akapit trzeci, znajdującym się w odległości 20 km od granicy tej strefy zakażonej z pozostałą częścią terytorium Unii.”;

c)

dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7.   Dane państwo członkowskie monitoruje obecność określonego organizmu poprzez coroczne badania w odpowiednich okresach w ciągu roku w obszarach znajdujących się w odległości 20 km, o której mowa w ust. 2 lit. c).

Badania te są przeprowadzane zgodnie z przepisami art. 6 ust. 7.”;

3)

skreśla się art. 8;

4)

art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie do określonych roślin innych niż rośliny, które były uprawiane przez cały cykl produkcji in vitro.

Przemieszczanie z wyznaczonych obszarów oraz ze stref zakażonych do odpowiednich stref buforowych określonych roślin, które były uprawiane przez co najmniej część swojego życia na wyznaczonym obszarze ustanowionym zgodnie z art. 4, jest zabronione.”;

5)

dodaje się art. 9a w brzmieniu:

„Artykuł 9a

Przemieszczanie w Unii określonych roślin, które były uprawiane in vitro

1.   Określone rośliny, które były uprawiane przez cały cykl produkcji in vitro i co najmniej przez część swojego życia na wyznaczonym obszarze ustanowionym zgodnie z art. 4, mogą być przemieszczane z wyznaczonych obszarów oraz ze stref zakażonych do odpowiednich stref buforowych, jeżeli warunki określone w ust. 2–5 są spełnione.

2.   Określone rośliny, o których mowa w ust. 1, były uprawiane w miejscu, które spełnia wszystkie następujące warunki:

a)

jest zarejestrowane zgodnie z dyrektywą 92/90/EWG;

b)

jest zatwierdzone przez odpowiedzialny organ urzędowy jako wolne od określonego organizmu i jego wektorów, przy uwzględnieniu Międzynarodowych Standardów dla Środków Fitosanitarnych;

c)

jest fizycznie chronione przed wprowadzeniem określonego organizmu przez jego wektory;

d)

jest poddawane przynajmniej dwa razy w roku urzędowym kontrolom przeprowadzanym w odpowiednim czasie;

e)

w okresie uprawy określonych roślin na miejscu nie stwierdzono ani oznak obecności określonego organizmu ani jego wektorów lub, jeżeli stwierdzono podejrzane oznaki, przeprowadzono badania potwierdzające brak obecności określonego organizmu.

3.   Określone rośliny, o których mowa w ust. 1, były uprawiane w przezroczystym opakowaniu w sterylnych warunkach i spełniają jeden z poniższych warunków:

a)

były uprawiane z nasion;

b)

były rozmnażane w sterylnych warunkach z roślin matecznych, które spędziły całe życie na obszarze terytorium Unii wolnym od określonego organizmu i które zostały przebadane i uznane za wolne od określonego organizmu;

c)

były rozmnażane w sterylnych warunkach z roślin matecznych, które były uprawiane w miejscu spełniającym warunki określone w ust. 2 i które zostały przebadane i uznane za wolne od określonego organizmu.

4.   Określone rośliny, o których mowa w ust. 1, są transportowane w przezroczystym pojemniku w sterylnych warunkach, co wyklucza możliwość zakażenia określonym organizmem przez jego wektory.

5.   Towarzyszy im paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą 92/105/EWG.”;

6)

w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 3 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„W przypadku gdy określone rośliny, inne niż rośliny, które były uprawiane przez cały cykl produkcji in vitro, pochodzą z obszaru, na którym stwierdzono obecność określonego organizmu, w świadectwie fitosanitarnym w rubryce »dodatkowe deklaracje« podaje się, że:”;

b)

dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a.   W przypadku gdy określone rośliny, które były uprawiane przez cały cykl produkcji in vitro, pochodzą z obszaru, na którym stwierdzono obecność określonego organizmu, w świadectwie fitosanitarnym w rubryce »dodatkowe deklaracje« podaje się, że:

a)

określone rośliny były uprawiane w jednym lub więcej z miejsc spełniających warunki określone w ust. 4a;

b)

krajowa organizacja ochrony roślin danego państwa trzeciego przekazała Komisji na piśmie wykaz tych miejsc, wraz z ich lokalizacją w danym państwie;

c)

określone rośliny były transportowane w sterylnych warunkach w przezroczystym pojemniku, który wyklucza możliwość zakażenia określonym organizmem przez jego wektory;

d)

określone rośliny spełniają jeden z poniższych warunków:

(i)

były uprawiane z nasion;

(ii)

były rozmnażane w sterylnych warunkach z roślin matecznych, które spędziły całe życie w obszarze wolnym od określonego organizmu i które zostały przebadane i uznane za wolne od określonego organizmu;

(iii)

były rozmnażane w sterylnych warunkach z roślin matecznych, które były uprawiane w miejscu spełniającym warunki określone w ust. 4 i które zostały przebadane i uznane za wolne od określonego organizmu.

Świadectwo fitosanitarne, o którym mowa w ust. 1 lit. a), w rubryce »miejsce pochodzenia« zawiera nazwę miejsca, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu.”;

c)

dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a.   Miejsce, o którym mowa w ust. 3a lit. a), musi spełniać wszystkie następujące warunki:

a)

jest zatwierdzone przez krajową organizację ochrony roślin jako wolne od określonego organizmu i jego wektorów zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych;

b)

jest fizycznie chronione przed wprowadzeniem określonego organizmu przez jego wektory;

c)

jest poddawane przynajmniej dwa razy w roku urzędowym kontrolom przeprowadzanym w odpowiednim czasie;

d)

w okresie produkcji określonych roślin na miejscu nie stwierdzono ani oznak obecności określonego organizmu, ani jego wektorów albo, jeżeli stwierdzono podejrzane oznaki, przeprowadzono badania i potwierdzono brak obecności określonego organizmu.”;

7)

art. 18 ust. 2, 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„2.   W przypadku określonych roślin pochodzących z państw trzecich, w których określony organizm nie występuje, lub z obszaru, o którym mowa art. 17 ust. 2, odpowiedzialny organ urzędowy przeprowadza następujące kontrole:

a)

kontrolę wizualną; oraz

b)

w przypadku podejrzenia obecności określonego organizmu – pobieranie próbek i przeprowadzanie badań partii określonych roślin w celu potwierdzenia braku obecności określonego organizmu lub oznak jego obecności.

3.   W przypadku określonych roślin pochodzących z obszaru, na którym stwierdzono obecność określonego organizmu, odpowiedzialny organ urzędowy przeprowadza następujące kontrole:

a)

kontrolę wizualną; oraz

b)

pobieranie próbek i przeprowadzanie badań partii określonych roślin w celu potwierdzenia braku obecności określonego organizmu lub oznak jego obecności.

4.   Próbki, o których mowa w ust. 2 lit. b) i ust. 3 lit. b), mają wielkość umożliwiającą potwierdzenie z 99 % wiarygodnością, że poziom obecności zakażonych roślin wynosi przynajmniej 1 %, z uwzględnieniem standardu ISPM nr 31.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do określonych roślin, które były uprawiane przez cały cykl produkcji in vitro i są transportowane w przezroczystych pojemnikach w sterylnych warunkach.”;

8)

załącznik I zmienia się zgodnie z załącznikiem I do niniejszej decyzji;

9)

załącznik zamieszczony w załączniku II do niniejszej decyzji dodaje się jako załącznik II.

Artykuł 2

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 maja 2016 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1)   Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

(2)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/789 z dnia 18 maja 2015 r. w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmu Xylella fastidiosa (Wells et al.) (Dz.U. L 125 z 21.5.2015, s. 36).

(3)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/2417 z dnia 17 grudnia 2015 r. zmieniająca decyzję wykonawczą (UE) 2015/789 w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmu Xylella fastidiosa (Wells et al.) (Dz.U. L 333 z 19.12.2015, s. 143).

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku I do decyzji wykonawczej (UE) 2015/789 wprowadza się następujące zmiany:

1)

dodaje się następujące pozycje w kolejności alfabetycznej:

 

Ambrosia

 

Artemisia arborescens L.

 

Coelorachis cylindrica (Michx.) Nash

 

Coprosma repens A. Rich.

 

Coronilla valentina L.

 

Cyperus eragrostis Lam.

 

Fagopyrum esculentum Moench

 

Lavandula stoechas L.

 

Solanum lycopersicum L.

 

Metrosideros excelsa Sol. ex Gaertn

 

Parthenocissus quinquefolia (L.) Planch.

 

Polygala x grandiflora nana

 

Rhus

 

Rosa x floribunda

 

Salvia apiana Jeps.

 

Solanum melongena L.

 

Solidago fistulosa Mill.

 

Ulmus

 

Vicia sativa L.;

2)

skreśla się pozycje:

 

Ambrosia acanthicarpa Hook.

 

Ambrosia artemisiifolia L.

 

Ambrosia trifida L.

 

Rhus diversiloba Torr. & A. Gray

 

Ulmus americana L.

 

Ulmus crassifolia Nutt.;

3)

wpis „Cytisus racemosus Broom” otrzymuje brzmienie:

„Genista x spachiana (syn. Cytisus racemosus Broom)”.

ZAŁĄCZNIK II

Do decyzji wykonawczej (UE) 2015/789 dodaje się następujący załącznik II:

„ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ GMIN, O KTÓRYCH MOWA W ART. 4 UST. 2

1)

Gminy położone w prowincji Brindisi:

Brindisi

 

Carovigno

 

Ceglie Messapica

Tylko działki ewidencyjne (fogli) 11, od 20 do 24, od 32 do 43, od 47 do 62, od 66 do 135

Cellino San Marco

 

Erchie

 

Francavilla Fontana

 

Latiano

 

Mesagne

 

Oria

 

Ostuni

Tylko działki ewidencyjne (fogli) od 34 do 38, od 48 do 52, od 60 do 67, 74, od 87 do 99, od 111 do 118, od 141 do 154, od 175 do 222

San Donaci

 

San Michele Salentino

 

San Pancrazio Salentino

 

San Pietro Vernotico

 

San Vito dei Normanni

 

Torchiarolo

 

Torre Santa Susanna

 

Villa Castelli;

 

2)

Gminy położone w prowincji Taranto:

Avetrana

 

Carosino

 

Faggiano

 

Fragagnano

 

Grottaglie

Tylko działki ewidencyjne (fogli) 5, 8, od 11 do 14, od 17 do 41, od 43 do 47, od 49 do 89

Leporano

Tylko działki ewidencyjne (fogli) od 2 do 6, od 9 do 16

Lizzano

 

Manduria

 

Martina Franca

Tylko działki ewidencyjne (fogli) od 246 do 260

Maruggio

 

Monteiasi

 

Monteparano

 

Pulsano

 

Roccaforzata

 

San Giorgio Ionico

 

San Marzano di San Giuseppe

 

Sava

 

Taranto

Tylko:(sekcja A – działki ewidencyjne (fogli) 49, 50, 220, 233, 234, od 250 do 252, 262, od 275 do 278, od 287 do 293, od 312 do 318)

(sekcja B – działki ewidencyjne (fogli) od 1 do 27)

(sekcja C – działki ewidencyjne (fogli) od 1 do 11)

Torricella”.

 

Sprostowania

14.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/85

Sprostowanie do dyrektywy 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 403 z dnia 30 grudnia 2006 r. )

Strona 22, art. 4 ust. 4 lit. j):

zamiast:

„j)

 Kategoria D:

pojazdy silnikowe konstrukcyjnie przystosowane do przewozu nie więcej niż ośmiu pasażerów …”,

powinno być:

„j)

 Kategoria D:

pojazdy silnikowe konstrukcyjnie przystosowane do przewozu więcej niż ośmiu pasażerów …”.