16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/1

DECYZJA RADY (UE) 2016/581

z dnia 11 kwietnia 2016 r.

w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Wschodnią Republiką Urugwaju na podstawie art. XXIV ust. 6 oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Chorwacji w związku z jej przystąpieniem do Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 15 lipca 2013 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z niektórymi pozostałymi członkami Światowej Organizacji Handlu na podstawie art. XXIV ust. 6 Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r., w związku z przystąpieniem Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej.

(2)	Negocjacje były prowadzone przez Komisję w ramach wytycznych negocjacyjnych przyjętych przez Radę.

(3)

Negocjacje te zakończono, a w dniu 18 grudnia 2015 r. parafowano Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Wschodnią Republiką Urugwaju na podstawie art. XXIV ust. 6 oraz art. XXVIII GATT z 1994 r. odnoszące się do zmian list koncesyjnych Republiki Chorwacji w związku z jej przystąpieniem do Unii Europejskiej.

(4)	Umowa powinna zostać podpisana,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Europejskiej podpisanie Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Wschodnią Republiką Urugwaju na podstawie art. XXIV ust. 6 oraz art. XXVIII GATT z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Chorwacji w związku z jej przystąpieniem do Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem zawarcia wspomnianego Porozumienia (1).

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Porozumienia w imieniu Unii.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 11 kwietnia 2016 r.

W imieniu Rady

M.H.P. VAN DAM

Przewodniczący

(1) Tekst Porozumienia zostanie opublikowany wraz z decyzją o jego zawarciu.

16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/582

z dnia 15 kwietnia 2016 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 333/2007 w odniesieniu do analizy arsenu nieorganicznego, ołowiu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych oraz pewnych kryteriów wyboru do analizy

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (1), w szczególności jego art. 11 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 333/2007 (2) ustanowiono metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomów niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych.

(2)

Najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w żywności zostały ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1881/2006 (3). Rozporządzeniem Komisji (UE) 2015/1006 (4) zmieniono rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 w celu określenia najwyższych dopuszczalnych poziomów arsenu nieorganicznego i w związku z tym należy ustanowić szczegółowe procedury dotyczące analizy arsenu nieorganicznego.

(3)	Ponieważ norma EN 13804 odnosząca się do oznaczania pierwiastków i ich związków chemicznych została zaktualizowana, należy odpowiednio zaktualizować odniesienie do tej normy.

(4)

Najwyższe dopuszczalne poziomy wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) w ziarnach kakao i produktach pochodnych należy określić względem tłuszczu. Badania biegłości przeprowadzone przez laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. WWA wskazują na rozbieżności w oznaczeniu zawartości tłuszczu. Należy zatem ujednolicić metody oznaczania zawartości tłuszczu.

(5)	Zgodnie z opinią laboratorium referencyjnego Unii Europejskiej ds. metali ciężkich w paszach i żywności należy zmienić definicję granicy oznaczalności i kryteria wyboru związane z granicą wykrywalności w odniesieniu do metod analizy ołowiu, kadmu, rtęci i cyny nieorganicznej.

(6)	Przepisy dotyczące metod pobierania próbek i analizy powinny mieć również zastosowanie poza systemem kontroli urzędowych.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 333/2007.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 333/2007 wprowadza się następujące zmiany:

1)	tytuł otrzymuje brzmienie: „Rozporządzenie Komisji (WE) nr 333/2007 z dnia 28 marca 2007 r. ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów kontroli poziomów pierwiastków śladowych i zanieczyszczeń procesowych w środkach spożywczych”;

art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pobieranie próbek i badania do celów kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, arsenu nieorganicznego, 3-MCPD i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) wskazanych w sekcjach 3, 4 i 6 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006, są przeprowadzane zgodnie z przepisami załącznika do niniejszego rozporządzenia”;

3)	w załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 333/2007 z dnia 28 marca 2007 r. ustanawiające metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w środkach spożywczych (Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 29).

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5).

(4) Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1006 z dnia 25 czerwca 2015 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów nieorganicznego arsenu w środkach spożywczych (Dz.U. L 161 z 26.6.2015, s. 14).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 333/2007 wprowadza się następujące zmiany:

pkt C.2.2.1 otrzymuje brzmienie:

„C.2.2.1. Szczegółowe procedury dotyczące ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej i arsenu nieorganicznego

Analityk dopilnowuje, aby próbki nie uległy zanieczyszczeniu w trakcie ich przygotowywania. W miarę możliwości aparatura i wyposażenie mające kontakt z próbką nie mogą zawierać metali, które mają być oznaczone, i powinny być wykonane z materiału obojętnego, np. tworzywa sztucznego, takiego jak polipropylen, politetrafluoroetylen (PTFE) itp. Powinny one zostać umyte kwasem w celu zminimalizowania ryzyka zanieczyszczenia. Krawędzie tnące mogą być wykonane z wysokiej jakości stali nierdzewnej.

Istnieje wiele dających dobre wyniki szczegółowych procedur przygotowywania próbek, które można stosować w odniesieniu do tych produktów. Dla aspektów niewyszczególnionych w niniejszym rozporządzeniu za wystarczające zostały uznane procedury opisane w normie CEN »Artykuły żywnościowe – Oznaczanie pierwiastków śladowych i ich form chemicznych – Uwagi ogólne i wymagania szczegółowe« (*1), ale inne metody przygotowywania próbek mogą być jednakowo ważne.

W przypadku cyny nieorganicznej należy dopilnować, aby cały materiał przeprowadzono do roztworu, ponieważ stwierdzono łatwe występowanie strat, w szczególności ze względu na hydrolizę do nierozpuszczalnych uwodnionych tlenków Sn(IV).

(*1) Norma EN 13804:2013, »Artykuły żywnościowe – Oznaczanie pierwiastków śladowych i ich form chemicznych – Uwagi ogólne i wymagania szczegółowe«, CEN, Rue de Stassart 36, B-1050 Bruksela.”;"

w pkt „C.2.2.2. Szczegółowe procedury dotyczące wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych” dodaje się ustęp w brzmieniu:

„Do analizy WWA w kakao i produktach pochodnych kakao oznaczenie zawartości tłuszczu jest przeprowadzane zgodnie z oficjalną metodą AOAC nr 963.15 do oznaczania zawartości tłuszczu w ziarnach kakao i produktach pochodnych. Można stosować procedury oznaczania ekwiwalentu tłuszczu, jeżeli można wykazać, że dana procedura oznaczania zawartości tłuszczu pozwala uzyskać równoważną wartość (ekwiwalent) zawartości tłuszczu.”;

w pkt „C.3.1. Definicje” definicja LOQ otrzymuje brzmienie:

„»LOQ«

Granica oznaczalności – najmniejsza zawartość analitu, która może być zmierzona z należytą pewnością statystyczną. Jeżeli dokładność i precyzja są stałe w zakresie stężeń zbliżonych do granicy wykrywalności, to granica oznaczalności jest liczbowo równa wartości 10 odchyleń standardowych średniej z serii ślepych prób (n ≥ 20).”;

w pkt „C.3.3.1. Kryteria wyboru” lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

Kryteria wyboru metod analiz ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej i arsenu nieorganicznego

Tabela 5

Parametr	Kryterium
Zakres stosowania	Żywność określona w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006
Swoistość	Metoda wolna od interferencji matrycy lub interferencji spektralnych
Powtarzalność (RSDr)	HORRATr mniejsze niż 2
Odtwarzalność (RSDr)	HORRATR mniejsze niż 2
Odzysk	Zastosowanie mają przepisy pkt D.1.2
LOD	= trzy dziesiąte LOQ
LOQ	Cyna nieorganiczna	≤ 10 mg/kg
	Ołów	ML ≤ 0,01 mg/kg	0,01 < ML ≤ 0,02 mg/kg	0,02 < ML < 0,1 mg/kg	ML ≥ 0,1 mg/kg
		≤ ML	≤ dwie trzecie ML	≤ dwie piąte ML	≤ jedna piąta ML
	Kadm, rtęć, arsen nieorganiczny	ML < 0,100 mg/kg		ML ≥ 0,100 mg/kg
		≤ dwie piąte ML		≤ jedna piąta ML”

punkt C.3.2 otrzymuje brzmienie:

„C.3.2. Wymogi ogólne

Metody analizy stosowane do celów kontroli żywności muszą być zgodne z przepisami załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

Metody analizy całkowitej zawartości cyny są właściwe do celów kontroli poziomów cyny nieorganicznej.

Do analizy zawartości ołowiu w winie stosuje się metody i zasady ustalone przez OIV (*2) zgodnie z art. 80 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego Rady (UE) nr 1308/2013 (*3).

Metody analizy całkowitej zawartości arsenu są właściwe do celów analizy przesiewowej w ramach kontroli poziomów arsenu nieorganicznego. Jeśli całkowite stężenie arsenu jest niższe niż najwyższy dopuszczalny poziom arsenu nieorganicznego, nie są wymagane dalsze badania, a próbkę uznaje się za zgodną z najwyższym dopuszczalnym poziomem arsenu nieorganicznego. Jeśli całkowite stężenie arsenu jest równe najwyższemu dopuszczalnemu poziomowi arsenu nieorganicznego lub go przekracza, należy przeprowadzić badania uzupełniające w celu ustalenia, czy stężenie arsenu nieorganicznego przekracza najwyższy dopuszczalny poziom arsenu nieorganicznego.

(*2) Organisation internationale de la vigne et du vin (Międzynarodowa Organizacja ds. Winorośli i Wina)."

(*3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).”."

16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/7

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/583

z dnia 15 kwietnia 2016 r.

zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 1332/2011 ustanawiające wspólne wymogi korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne w celu zapobiegania kolizjom w powietrzu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 5 oraz art. 9 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1332/2011 (2) nakłada wymóg, aby samoloty z napędem turbinowym o maksymalnej certyfikowanej masie startowej (MCTOM) powyżej 5 700 kg lub dopuszczone do przewozu ponad 19 pasażerów, były wyposażone w nową wersję 7.1 oprogramowania systemu zapobiegania kolizjom (ACAS II), aby zapobiec kolizjom w powietrzu. Wymóg ten odnosi się również do operatorów niektórych statków powietrznych zarejestrowanych w państwie trzecim.

(2)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1332/2011 wymaga się również od unijnych przewoźników lotniczych, którzy podlegają przepisom rozporządzenia Rady (EWG) nr 3922/91 (3), aby w swoich statkach powietrznych zainstalowali nową wersję 7.1 oprogramowania ACAS II. Przepis ten jest jednak nieaktualny, ponieważ rozporządzenie (EWG) nr 3922/91 nie ma już zastosowania do tych operatorów, gdyż jego załącznik III został skreślony. Do tych operatorów ma obecnie zastosowanie rozporządzenie Komisji (UE) nr 965/2012 (4), które zawiera niezbędne przepisy w tym zakresie. Należy zatem skreślić nieaktualny przepis w rozporządzeniu (UE) nr 1332/2011.

(3)

Rozporządzenie (UE) nr 1332/2011 zawiera przepisy dotyczące procedur operacyjnych mających zastosowanie w sytuacjach, gdy ACAS II wydaje załodze lotniczej wskazówki zalecające wykonanie manewru w celu zapewnienia odseparowania statku powietrznego od wszystkich zagrożeń lub utrzymania istniejącej separacji (Resolution Advisory). Ponieważ zasady te są kluczowe zarówno dla pilotów, jak i dla kontrolerów, w szczególności w odniesieniu do interakcji między nimi, w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 923/2012 (5) zostały one lepiej uwzględnione. W związku z tym należy skreślić przepisy dotyczące takich procedur operacyjnych ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 1332/2011.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1332/2011.

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są oparte na opinii (6) wydanej przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego zgodnie z art. 17 ust. 2 lit. b) i art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 216/2008.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 65 rozporządzenia (WE) nr 216/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 1332/2011 wprowadza się następujące zmiany:

1)	skreśla się art. 4;

art. 5 ust. 2 i 3 otrzymuje brzmienie:

„2. Art. 3 stosuje się od dnia 1 marca 2012 r.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2, w przypadku statków powietrznych posiadających indywidualny certyfikat zdatności do lotu wydany przed dniem 1 marca 2012 r., przepisy art. 3 stosuje się od dnia 1 grudnia 2015 r.”;

3)	załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 25 sierpnia 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1.

(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1332/2011 z dnia 16 grudnia 2011 r. ustanawiające wspólne wymogi korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne w celu zapobiegania kolizjom w powietrzu (Dz.U. L 336 z 20.12.2011, s. 20).

(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 4).

(4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 296 z 25.10.2012, s. 1).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 923/2012 z dnia 26 września 2012 r. ustanawiające wspólne zasady w odniesieniu do przepisów lotniczych i operacyjnych dotyczących służb i procedur żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1035/2011 oraz rozporządzenia (WE) nr 1265/2007, (WE) nr 1794/2006, (WE) nr 730/2006, (WE) nr 1033/2006 i (UE) nr 255/2010 (Dz.U. L 281 z 13.10.2012, s. 1).

(6) Opinia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego nr 04/2014 z dnia 16 grudnia 2014 r. dotycząca zmiany rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 923/2012 ustanawiającego wspólne zasady w odniesieniu do przepisów lotniczych i operacyjnych dotyczących służb i procedur żeglugi powietrznej (SERA część C).

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Pokładowe systemy zapobiegania kolizjom (ACAS) II

(Część-ACAS)

AUR.ACAS. 1005 Wymagania dotyczące osiągów

Następujące samoloty z napędem turbinowym muszą być wyposażone w wersję 7.1 oprogramowania pokładowego systemu zapobiegania kolizjom ACAS II:

a)	samoloty o maksymalnej certyfikowanej masie startowej powyżej 5 700 kg;

b)	samoloty dopuszczone do przewozu ponad 19 pasażerów.

Statki powietrzne niewymienione w pkt 1, które zostaną jednak wyposażone w ACAS II na zasadzie dobrowolności, muszą posiadać wersję 7.1 oprogramowania pokładowego systemu zapobiegania kolizjom.

Punkt 1 nie ma zastosowania do bezzałogowych systemów powietrznych.

Szkolenie AUR.ACAS.1010 ACAS II

Operatorzy ustanawiają procedury operacyjne ACAS II, a programy szkoleniowe są tak opracowywane, aby załoga lotnicza była odpowiednio przeszkolona w zakresie zapobiegania kolizjom i potrafiła korzystać z urządzeń ACAS II.”.

16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/10

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/584

z dnia 15 kwietnia 2016 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	IL	279,2
	MA	93,6
	SN	175,5
	TR	94,1
	ZZ	160,6
0707 00 05	MA	80,7
	TR	119,1
	ZZ	99,9
0709 93 10	MA	94,0
	TR	137,2
	ZZ	115,6
0805 10 20	EG	48,6
	IL	77,8
	MA	55,6
	TR	38,9
	ZZ	55,2
0808 10 80	AR	89,5
	BR	98,6
	CL	121,6
	CN	131,9
	US	155,0
	ZA	81,6
	ZZ	113,0
0808 30 90	AR	102,2
	CL	106,8
	CN	90,5
	ZA	111,1
	ZZ	102,7

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/12

DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI (UE) 2016/585

z dnia 12 lutego 2016 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy 2011/65/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wyłączenia dla ołowiu, kadmu, sześciowartościowego chromu i polibromowanych eterów difenylowych (PBDE) w częściach zamiennych odzyskanych z wyrobów medycznych lub mikroskopów elektronowych i używanych do ich naprawy lub regeneracji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (1), w szczególności jej art. 5 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2011/65/UE wprowadza zakaz stosowania ołowiu, kadmu sześciowartościowego chromu i polibromowanych eterów difenylowych (PBDE) w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym wprowadzonym do obrotu.

(2)

Praktyki regeneracji są dobrze ugruntowane w przypadku takich urządzeń jak urządzenia do obrazowania metodą rezonansu magnetycznego, urządzenia do tomografii komputerowej, sprzęt do diagnostyki in vitro, urządzenia do monitorowania pacjentów i mikroskopy elektronowe. Niektóre z odzyskanych części zamiennych zawierają zazwyczaj niewielkie ilości ołowiu, kadmu, sześciowartościowego chromu lub PBDE.

(3)	Wyłączenie określone w dyrektywie 2011/65/UE załącznik IV pkt 31 nie zezwala na wykorzystanie części zamiennych odzyskanych z używanego sprzętu, który nie został wprowadzony na rynek unijny, co ogranicza dostępność odzyskanych części zamiennych.

(4)

Porównanie wpływu na środowisko stosowania przygotowanych do ponownego użytku części z wpływem wywieranym przez zastępowanie ich częściami nowymi wykazuje, że ogólny negatywny wpływ na środowisko, zdrowie i bezpieczeństwo konsumenta spowodowany przez takie zastąpienie przeważyłby nad wynikającymi z niego ogólnymi korzyściami.

(5)	Biorąc pod uwagę fakt, że ograniczenie stosowania substancji zacznie mieć zastosowanie do różnych urządzeń w różnych terminach, jak określono w dyrektywie 2011/65/UE art. 4 ust. 3, należy ustalić różne daty wygaśnięcia tego wyłączenia w odniesieniu do każdego rodzaju sprzętu.

(6)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,

(7)

Aby zapewnić podmiotom rynkowym płynne przejście od obecnie obowiązujących przepisów do przepisów określonych w niniejszej dyrektywie oraz w celu uniknięcia zakłóceń na jednolitym rynku, należy określić datę jednoczesnego stosowania przez państwa członkowskie ich własnych przepisów krajowych, która również zapewni rozsądny okres od daty transpozycji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują do dnia 28 lutego 2017 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 6 listopada 2017 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposób dokonywania takiego odniesienia określany jest przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 2011/65/UE wprowadza się następujące zmiany:

1)	skreśla się pkt 31.

Dodaje się pkt 31a w brzmieniu:

„31a.

Ołów, kadm, sześciowartościowy chrom i polibromowane etery difenylowe (PBDE) w częściach zamiennych odzyskanych z wyrobów medycznych, które to części służą do naprawy lub regeneracji wyrobów medycznych, w tym wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro i mikroskopów elektronowych oraz akcesoriów do nich, pod warunkiem że ponowne wykorzystanie odbywa się w poddanym kontroli zamkniętym systemie handlowym przyjmowania zwrotów, a konsument został powiadomiony o każdorazowym zastosowaniu części przeznaczonych do ponownego użycia.

Wygasa:

a)	dnia 21 lipca 2021 r. w odniesieniu do zastosowania w wyrobach medycznych innych niż wyroby medyczne do diagnostyki in vitro;

b)	dnia 21 lipca 2023 r. w odniesieniu do zastosowania w wyrobach medycznych do diagnostyki in vitro;

c)	dnia 21 lipca 2024 r. w odniesieniu do zastosowania w mikroskopach elektronowych i akcesoriach do nich.”.

16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/15

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/586

z dnia 14 kwietnia 2016 r.

w sprawie norm technicznych mechanizmu ponownego napełniania papierosów elektronicznych

(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 2093)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylającą dyrektywę 2001/37/WE (1), w szczególności jej art. 20 ust. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Art. 20 ust. 3 lit. g) dyrektywy 2014/40/UE nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby papierosy elektroniczne i pojemniki zapasowe posiadały mechanizm zapewniający ponowne napełnianie bez wycieków.

(2)	Art. 20 ust. 13 dyrektywy 2014/40/UE upoważnia Komisję do ustanowienia, w drodze aktu wykonawczego, norm technicznych mechanizmu ponownego napełniania papierosów elektronicznych.

(3)	Biorąc pod uwagę toksyczność zawierających nikotynę płynów stosowanych do papierosów elektronicznych i pojemników zapasowych, należy zapewnić, by papierosy elektroniczne mogły być napełniane w sposób minimalizujący ryzyko kontaktu takich płynów ze skórą i ich przypadkowego połknięcia.

(4)	Na podstawie informacji zwrotnych uzyskanych od zainteresowanych stron oraz dzięki pracy zrealizowanej przez zewnętrznego wykonawcę określono normy techniczne, które mają na celu zapewnienie przez zgodne z wymaganiami mechanizmy ponownego napełniania wystarczającej ochrony przed wyciekami.

(5)	Określone normy techniczne obejmują także środki zapewniające, by konsumenci byli odpowiednio informowani na temat sposobu funkcjonowania mechanizmów ponownego napełniania, co pozwoli na napełnianie bez wycieków.

(6)	Zainteresowane strony mogą dostarczyć Komisji informacje dotyczące opracowanych przez nie alternatywnych mechanizmów pozwalających na napełnianie bez wycieków, co może prowadzić do przeglądu niniejszej decyzji.

(7)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 25 dyrektywy 2014/40/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza decyzja ustanawia normy techniczne mechanizmu ponownego napełniania papierosów elektronicznych produkowanych w Unii lub przywożonych do Unii.

Artykuł 2

Wymagania dotyczące mechanizmu ponownego napełniania

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby papierosy elektroniczne wielokrotnego napełniania i pojemniki zapasowe były wprowadzane do obrotu tylko wtedy, gdy mechanizm napełniania papierosów elektronicznych spełnia jeden z następujących warunków:

wymaga korzystania z pojemnika zapasowego posiadającego bezpiecznie zamocowaną końcówkę o długości co najmniej 9 mm, która jest węższa od otworu w zbiorniku papierosa elektronicznego i pasuje do otworu takiego zbiornika, a także posiadającego mechanizm kontroli napływu, który w położeniu pionowym, tylko pod ciśnieniem atmosferycznym i w temperaturze 20 °C ± 5 °C, wydziela nie więcej niż 20 kropli płynu do napełniania na minutę;

b)	działa przez system dokujący, który wydaje płyn do napełniania do zbiornika papierosa elektronicznego tylko wtedy, gdy papieros elektroniczny i pojemnik zapasowy są połączone.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby papierosy elektroniczne wielokrotnego napełniania i pojemniki zapasowe zawierały odpowiednie instrukcje dotyczące ponownego napełniania, w tym schematy, jako część instrukcji użytkowania wymaganej w art. 20 ust. 4 lit. a) ppkt (i) dyrektywy 2014/40/UE.

W przypadku papierosów elektronicznych wielokrotnego napełniania i pojemników zapasowych z mechanizmem ponownego napełniania rodzaju, o którym mowa w ust. 1 lit. a), w instrukcjach użytkowania podaje się szerokość końcówki lub szerokość otworu w zbiorniku w sposób umożliwiający klientom rozpoznanie zgodności pojemników zapasowych i papierosów elektronicznych.

W przypadku papierosów elektronicznych wielokrotnego napełniania i pojemników zapasowych z mechanizmem ponownego napełniania rodzaju, o którym mowa w ust. 1 lit. b), w instrukcjach użytkowania podaje się rodzaj systemu dokującego, z którym takie papierosy elektroniczne i pojemniki zapasowe są zgodne.

Artykuł 3

Adresat

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 1.

16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/17

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/587

z dnia 14 kwietnia 2016 r.

w sprawie zatwierdzenia technologii stosowanej w energooszczędnym oświetleniu zewnętrznym pojazdów wykorzystującym diody elektroluminescencyjne jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 12 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Złożony dnia 7 lipca 2015 r. przez producenta Mazda Motor Europe GmbH wniosek o zatwierdzenie oświetlenia wykorzystującego diody elektroluminescencyjne (LED) oraz złożony dnia 8 stycznia 2016 r. przez producenta Honda wniosek o zatwierdzenie energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED poddano ocenie zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 725/2011 (2) oraz wytycznymi technicznymi dotyczącymi przygotowania wniosków o zatwierdzenie technologii innowacyjnych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 443/2009.

(2)

Informacje podane we wnioskach producentów Mazda i Honda potwierdzają, że warunki i kryteria, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 oraz w art. 2 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, zostały spełnione. W związku z tym energooszczędne oświetlenie zewnętrzne LED Mazda i Honda należy zatwierdzić jako technologie innowacyjne.

(3)

Decyzjami wykonawczymi 2014/128/UE (3), (UE) 2015/206 (4) i (UE) 2016/160 (5) Komisja zatwierdziła trzy wnioski dotyczące technologii, które przyczyniają się do poprawy energooszczędności systemów oświetlenia zewnętrznego. W oparciu o doświadczenia zdobyte w trakcie oceny tych wniosków, jak również na podstawie wniosków Mazda i Honda, wykazano zadowalająco i niezbicie, że energooszczędne oświetlenie zewnętrzne LED, składające się z jednego lub więcej zestawu energooszczędnych świateł zewnętrznych LED, np. w światłach mijania, światłach drogowych, przednich światłach pozycyjnych, przednich światłach przeciwmgielnych, tylnych światłach przeciwmgielnych, przednim kierunkowskazie, tylnym kierunkowskazie, tablicy rejestracyjnej i światłach cofania, spełnia kryteria kwalifikowalności, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 725/2011, oraz przyczynia się do zmniejszenia emisji CO2 o co najmniej 1 g CO2/km w porównaniu z referencyjnym systemem oświetlenia zewnętrznego zawierającym taki sam zestaw świateł pojazdu.

(4)

Należy zatem zapewnić producentom możliwość poświadczenia oszczędności CO2 uzyskanych dzięki energooszczędnemu oświetleniu zewnętrznemu LED, spełniającemu te warunki. W celu zagwarantowania, że tylko oświetlenie zewnętrzne LED spełniające te warunki zostało zgłoszone do poświadczenia, producent powinien dostarczyć sprawozdanie weryfikujące sporządzone przez niezależny organ, potwierdzające weryfikację zgodności, wraz z wnioskiem o poświadczenie przedłożonym organowi udzielającemu homologacji typu.

(5)	Jeżeli organ udzielający homologacji typu stwierdzi, że oświetlenie LED nie spełnia warunków poświadczenia, wniosek o poświadczenie oszczędności powinien zostać odrzucony.

(6)	Za właściwe uznaje się zatwierdzenie metody badania w celu określenia oszczędności CO2 uzyskanych dzięki zewnętrznemu oświetleniu LED.

(7)

W celu określenia oszczędności CO2 uzyskanych dzięki zewnętrznemu oświetleniu LED konieczne jest określenie technologii referencyjnej, względem której należy ocenić energooszczędność oświetlenia LED. Na podstawie nabytego doświadczenia należy uznać oświetlenie halogenowe za technologię referencyjną.

(8)

Oszczędności uzyskane dzięki oświetleniu zewnętrznemu LED mogą być częściowo wykazane w badaniu, o którym mowa w załączniku XII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 692/2008 (6). Należy zatem zapewnić, by wynik tego częściowego badania był uwzględniany w metodzie badania oszczędności CO2 uzyskanych dzięki zewnętrznemu oświetleniu LED.

(9)

W celu ułatwienia szerszego wykorzystania energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED w nowych pojazdach producent powinien również mieć możliwość ubiegania się o poświadczenie oszczędności CO2 uzyskanych z kilku oświetleń zewnętrznych LED za pomocą jednego wniosku o poświadczenie. Należy jednak zapewnić, by możliwość ta była wykorzystywana, wówczas gdy stosowany jest mechanizm zachęcający do wdrożenia tylko takiego oświetlenia zewnętrznego LED, które oferuje najwyższą energooszczędność.

(10)

Do celów określenia ogólnego kodu ekoinnowacji, który ma być stosowany w odpowiednich dokumentach homologacji typu zgodnie z załącznikami I, VIII i IX do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (7), należy określić kod indywidualny w odniesieniu do technologii innowacyjnej dotyczącej zewnętrznego oświetlenia LED,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zatwierdzenie

Technologię stosowaną w oświetleniu Mazda wykorzystującym diody elektroluminescencyjne oraz w oświetleniu Honda LED zatwierdza się jako technologię innowacyjną w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009.

Artykuł 2

Wniosek o poświadczenie oszczędności CO2

1. Producent może zwrócić się o poświadczenie oszczędności CO2 z jednego lub kilku zewnętrznych oświetleń LED, przeznaczonych do stosowania w pojazdach M1, które składają się z co najmniej jednego zestawu poniższych świateł LED:

a)	światła mijania;

b)	światła drogowe;

c)	przednie światło pozycyjne;

d)	przednie światło przeciwmgielne;

e)	tylne światło przeciwmgielne;

f)	przedni kierunkowskaz;

g)	tylny kierunkowskaz;

h)	oświetlenie tablicy rejestracyjnej;

i)	światło cofania.

Światło LED lub zestaw świateł LED wchodzących w skład energooszczędnego zewnętrznego oświetlenia LED zapewniają co najmniej zmniejszenie emisji CO2 określone w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 725/2011.

2. Do wniosku o poświadczenie oszczędności uzyskanych dzięki jednemu lub kilku energooszczędnym oświetleniom zewnętrznym LED dołącza się sprawozdanie z niezależnej weryfikacji poświadczające, że to oświetlenie LED spełnia warunki określone w ust. 1.

3. Organ udzielający homologacji typu może odrzucić wniosek o poświadczenie, jeżeli stwierdzi, że jedno lub kilka oświetleń zewnętrznych LED nie spełnia warunków określonych w ust. 1.

Artykuł 3

Poświadczenie oszczędności CO2

1. Zmniejszenie emisji CO2 w wyniku zastosowania energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED, o którym mowa w art. 2 ust. 1, ustala się przy użyciu metody określonej w załączniku.

2. Jeśli producent składa wniosek o poświadczenie oszczędności CO2 uzyskanych dzięki więcej niż jednemu energooszczędnemu oświetleniu zewnętrznemu LED, o którym mowa w art. 2 ust. 1, w odniesieniu do jednej wersji pojazdu, organ udzielający homologacji typu określa, które z badanych energooszczędnych oświetleń zewnętrznych LED osiąga możliwie najniższe emisje CO2, i odnotowuje najniższą wartość w odnośnej dokumentacji homologacji typu. Wartość ta jest wskazywana w świadectwie zgodności zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.

Artykuł 4

Kod ekoinnowacji

Kod ekoinnowacji nr 19 zapisuje się w dokumentacji homologacji typu w przypadku odesłania do niniejszej decyzji zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.

Artykuł 5

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.

(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 725/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. ustanawiające procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009, (Dz.U. L 194 z 26.7.2011, s. 19).

(3) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/128/UE z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie zatwierdzenia stosowania modułu świateł mijania z diodami elektroluminescencyjnymi „E-Light” jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 70 z 11.3.2014, s. 30).

(4) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/206 z dnia 9 lutego 2015 r. w sprawie zatwierdzenia energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego wykorzystującego diody elektroluminescencyjne firmy Daimler AG jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z nowych samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009, (Dz.U. L 33 z 10.2.2015, s. 52).

(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/160 z dnia 5 lutego 2016 r. w sprawie zatwierdzenia produkowanego przez Toyota Motor Europe energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego wykorzystującego diody elektroluminescencyjne jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z nowych samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009, (Dz.U. L 31 z 6.2.2016, s. 70).

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1).

(7) Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

METODA OBLICZANIA OSZCZĘDNOŚCI CO2 UZYSKANYCH DZIĘKI OŚWIETLENIU ZEWNĘTRZNEMU POJAZDÓW WYKORZYSTUJĄCEMU DIODY ELEKTROLUMINESCENCYJNE (LED).

1. WPROWADZENIE

W celu określenia oszczędności emisji CO2, które można przypisać systemowi energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED, składającego się z odpowiedniego zestawu świateł pojazdu, o którym mowa w art. 2, w pojeździe M1, należy określić:

1)	Warunki badania;

2)	Wyposażenie badawcze;

3)	Obliczenie oszczędności energii;

4)	Obliczenie oszczędności emisji CO2;

5)	Wyliczenie błędu statystycznego.

2. SYMBOLE, PARAMETRY I JEDNOSTKI

Znaki łacińskie

	–	oszczędności CO2 [g CO2/km]
CO2	–	Dwutlenek węgla
CF	–	Współczynnik konwersji (l/100 km) – (g CO2/km) [gCO2/l] zdefiniowany w tabeli 3
m	–	Liczba energooszczędnych zewnętrznych świateł LED wchodzących w skład systemu
n	–	Liczba pomiarów próbki
P	–	Zużycie energii przez światło pojazdu [W]
	–	Odchylenie standardowe zużycia energii przez światło LED [W]
	–	Odchylenie standardowe średniego zużycia energii przez światło LED [W]
	–	Odchylenie standardowe całkowitych oszczędności CO2 [g CO2/km]
UF	–	Współczynnik stosowania [-] zdefiniowany w tabeli 4
v	–	Średnia prędkość jazdy w regulacyjnym nowym europejskim cyklu jezdnym (NEDC) [km/h]
VPe	–	Zużycie mocy skutecznej [l/kWh] zdefiniowane w tabeli 2
	–	Wrażliwość skalkulowanych oszczędności emisji CO2 w odniesieniu do zużycia energii przez światło LED

Znaki greckie

Δ	–	Różnica
ηA	–	Sprawność alternatora [%]

Indeksy dolne

Indeks (i) odnosi się do świateł pojazdu

Indeks (j) odnosi się do pomiaru próbki

EI	–	Ekoinnowacyjny
RW	–	Warunki realne
TA	–	Warunki homologacji typu
B	–	Scenariusz odniesienia

3. WARUNKI BADANIA

Warunki badania spełniają wymogi określone w regulaminie EKG ONZ nr 112 (1) w sprawie jednolitych przepisów dotyczących homologacji świateł głównych pojazdów silnikowych wyposażonych w żarówki lub moduły LED i emitujących asymetryczne światło mijania lub światło drogowe. Zużycie energii określa się zgodnie z pkt 6.1.4 regulaminu EKG ONZ nr 112 oraz pkt 3.2.1 i 3.2.2 załącznika 10 do tego regulaminu.

4. WYPOSAŻENIE BADAWCZE

Należy użyć następujących urządzeń (rysunek):

—	zasilacza (tj. źródła napięcia zmiennego),

—	dwóch multimetrów cyfrowych, jednego do pomiaru prądu stałego, drugiego do pomiaru napięcia prądu stałego. Na rysunku pokazano przykładowe ustawienie do badania, w którym miernik napięcia prądu stałego jest zintegrowany z zasilaczem.

Ustawienie do badania

Źródło napięcia zmiennego

Lampa diodowa (LED)

Monitor prądu

5. POMIARY I OKREŚLENIE OSZCZĘDNOŚCI ENERGII

W odniesieniu do każdego energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED, wchodzącego w skład systemu, pomiar prądu wykonuje się, jak pokazano na rysunku, pod napięciem 13,2 V. Pomiary modułu(-ów) LED, sterowane elektronicznym urządzeniem sterowniczym źródła światła, należy przeprowadzać w sposób określony przez wnioskodawcę.

Producent może zażądać wykonania innych pomiarów prądu przy innych, dodatkowych wartościach napięcia. W takim przypadku producent musi przekazać organowi udzielającemu homologacji typu zweryfikowaną dokumentację dotyczącą konieczności wykonania takich dodatkowych pomiarów. Pomiary prądu przy każdym dodatkowym napięciu należy przeprowadzić kolejno co najmniej pięć (5) razy. Dokładne wartości zainstalowanego napięcia i zmierzonego prądu należy zarejestrować z dokładnością do czterech miejsc po przecinku.

Zużycie energii należy określić, mnożąc wartość zainstalowanego napięcia przez wartość zmierzonego prądu. Należy obliczyć średnie zużycie energii dla każdego energooszczędnego światła zewnętrznego LED ( Formula ). Każda wartość musi zostać podana z dokładnością do czterech miejsc po przecinku. Jeżeli do dostarczenia energii elektrycznej do lamp diodowych LED wykorzystuje się silnik krokowy lub sterownik elektroniczny, z pomiaru należy wyłączyć obciążenie elektryczne tej części składowej.

Oszczędności energii uzyskane dzięki każdemu energooszczędnemu światłu zewnętrznemu LED (ΔPi) oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

Wzór 1

Formula

gdzie zużycie energii przez odpowiednie światło w pojeździe referencyjnym jest określone w tabeli 1.

Tabela 1

Wymogi dotyczące energii elektrycznej dla różnych referencyjnych rodzajów oświetlenia pojazdów

Pojazdy lekkie	Całkowita energia elektryczna (PB) [W]
Światła mijania	137
Światła drogowe	150
Przednie światła pozycyjne	12
Oświetlenie tablicy rejestracyjnej	12
Przednie światła przeciwmgielne	124
Tylne światła przeciwmgielne	26
Przedni kierunkowskaz	13
Tylny kierunkowskaz	13
Światła cofania	52

6. OBLICZENIE OSZCZĘDNOŚCI EMISJI CO2

Całkowite oszczędności CO2 wynikające z zastosowania systemu oświetleniowego oblicza się za pomocą wzoru 2.

Wzór 2

Formula

gdzie

średnia prędkość jazdy nowego europejskiego cyklu jezdnego [km/h], wynosząca 33,58 km/h

ηA

Sprawność alternatora [%], która wynosi 67 %,

VPe

Zużycie mocy skutecznej [l/kWh], zdefiniowane w tabeli 2

Tabela 2

Zużycie mocy skutecznej

Rodzaj silnika	Zużycie mocy skutecznej (VPe) [l/kWh]
Silniki benzynowe	0,264
Silniki benzynowe z turbodoładowaniem	0,280
Silniki na olej napędowy	0,220

Współczynnik konwersji (l/100 km) – (g CO2/km) [gCO2/l] zdefiniowany w tabeli 3

Tabela 3

Współczynnik konwersji paliw

Rodzaj paliwa

Współczynnik konwersji (l/100 km) – (g CO2/km) (WK)

[gCO2/l]

Benzyna

2 330

Olej napędowy

2 640

Współczynnik stosowania oświetlenia pojazdu [-] zgodnie z definicją w tabeli 4

Tabela 4

Współczynnik stosowania poszczególnych rodzajów świateł pojazdu

Światło pojazdu	Współczynnik stosowania (UF) [-]
Światła mijania	0,33
Światła drogowe	0,03
Przednie światła pozycyjne	0,36
Oświetlenie tablicy rejestracyjnej	0,36
Przednie światła przeciwmgielne	0,01
Tylne światła przeciwmgielne	0,01
Przedni kierunkowskaz	0,15
Tylny kierunkowskaz	0,15
Światła cofania	0,01

7. WYLICZENIE BŁĘDU STATYSTYCZNEGO

Należy ilościowo określić błędy statystyczne w wynikach badań, wynikające z pomiarów. Dla każdego energooszczędnego światła zewnętrznego LED, wchodzącego w skład systemu, oblicza się odchylenie standardowe, jak określono we wzorze 3.

Wzór 3

Formula

gdzie:

liczba pomiarów próbki, wynosząca co najmniej 5.

Odchylenie standardowe zużycia energii przez każde energooszczędne światło zewnętrzne LED ( Formula ) prowadzi do błędu w wartości oszczędności CO2 ( Formula ). Błąd ten należy obliczyć za pomocą wzoru 4.

Wzór 4

8. POZIOM ISTOTNOŚCI

W odniesieniu do każdego typu, wariantu i wersji pojazdu wyposażonego w zestaw energooszczędnych świateł zewnętrznych LED należy wykazać, że błąd w zakresie oszczędności CO2 wyliczonych zgodnie ze wzorem 4 jest nie większy niż różnica między łączną wartością oszczędności CO2 a minimalną wartością progową oszczędności określoną w art. 9 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 (zob. wzór 5).

Wzór 5

Formula

gdzie:

Minimalna wartość progowa [g CO2/km], która wynosi 1 g CO2/km

W przypadku gdy wartość całkowitych oszczędności CO2 wynikających z zastosowania systemu energooszczędnego oświetlenia zewnętrznego LED, otrzymana w wyniku obliczeń przy użyciu wzoru 5, jest niższa niż wartość progowa określona w art. 9 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, zastosowanie ma art. 11 ust. 2 akapit drugi wspomnianego rozporządzenia.

(1) E/ECE/324/Rev.2/Add.111/Rev.3 – E/ECE/TRANS/505/Rev.2/Add.111/Rev.3 z dnia 9 stycznia 2013 r.

16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/25

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/588

z dnia 14 kwietnia 2016 r.

w sprawie zatwierdzenia technologii stosowanej w wysokosprawnych alternatorach 12 woltowych jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Złożony dnia 3 listopada 2015 r. przez dostawcę Valeo Equipments Electriques Moteur wniosek o zatwierdzenie wysokosprawnego alternatora Valeo z wysokowydajnymi diodami oraz złożony dnia 10 czerwca 2015 r. przez dostawcę Robert Bosch GmbH wniosek o zatwierdzenie wysokosprawnego alternatora Bosch z diodami bramkowanymi typu MOS (MGD) poddano ocenie zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 725/2011 (2) oraz wytycznymi technicznymi dotyczącymi przygotowania wniosków o zatwierdzenie technologii innowacyjnych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 443/2009.

(2)

Informacje podane we wnioskach Valeo i Bosch potwierdzają, że warunki i kryteria, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 oraz w art. 2 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, zostały spełnione. W związku z tym wysokosprawne alternatory Valeo i Bosch należy zatwierdzić jako technologie innowacyjne.

(3)

Decyzjami wykonawczymi 2013/341/UE (3), 2014/465/UE (4), (UE) 2015/158 (5), (UE) 2015/295 (6) i (UE) 2015/2280 (7) Komisja zatwierdziła sześć wniosków dotyczących technologii, które przyczyniają się do poprawy wydajności alternatorów. W oparciu o doświadczenia zdobyte w trakcie oceny tych wniosków, jak również wniosków Valeo i Bosch, wykazano zadowalająco i niezbicie, że alternator 12 woltowy (12 V) o sprawności minimalnej wynoszącej od 73,4 % do 74,2 % w zależności od układu napędowego, o masie własnej nieprzekraczającej masy alternatora referencyjnego o więcej niż 3 kg spełnia kryteria kwalifikowalności, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 725/2011, oraz zmniejsza emisje CO2 o co najmniej 1 g CO2/km w porównaniu z alternatorem referencyjnym o sprawności 67 %.

(4)

Należy zatem zapewnić producentom możliwość poświadczenia oszczędności CO2 uzyskanych dzięki wysokosprawnym alternatorom 12 V spełniającym te warunki. W celu zagwarantowania, że tylko alternatory spełniające te warunki zostały zgłoszone do poświadczenia, producent powinien dostarczyć sprawozdanie weryfikujące sporządzone przez niezależny organ, potwierdzające weryfikację zgodności, wraz z wnioskiem o poświadczenie przedłożonym organowi udzielającemu homologacji typu.

(5)	Jeżeli organ udzielający homologacji typu stwierdzi, że alternator 12 V nie spełnia warunków poświadczenia, wniosek o poświadczenie oszczędności powinien zostać odrzucony.

(6)	Za właściwe uznaje się zatwierdzenie metody badania w celu określenia oszczędności CO2 uzyskanych dzięki wysokosprawnym alternatorom 12 V.

(7)

W celu określenia oszczędności CO2 uzyskanych dzięki wysokosprawnemu alternatorowi 12 V konieczne jest określenie technologii referencyjnej, względem której należy ocenić sprawność alternatora. Na podstawie nabytego doświadczenia należy uznać alternator 12 V o sprawności 67 % za technologię referencyjną.

(8)

Oszczędności uzyskane dzięki wysokosprawnemu alternatorowi 12 V mogą być częściowo wykazane w badaniu, o którym mowa w załączniku XII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 692/2008 (8). Należy zatem zapewnić, by wynik tego częściowego badania był uwzględniany w metodzie badania oszczędności CO2 uzyskanych dzięki wysokosprawnym alternatorom 12 V.

(9)

W celu ułatwienia szerszego wykorzystania wysokosprawnych alternatorów 12 V w nowych pojazdach producent powinien również mieć możliwość ubiegania się o poświadczenie oszczędności CO2 uzyskanych z kilku wysokosprawnych alternatorów 12 V za pomocą jednego wniosku o poświadczenie. Należy jednak zapewnić, by możliwość ta była wykorzystywana, wówczas gdy stosowany jest mechanizm zachęcający do wdrożenia tylko tych alternatorów, które oferują najwyższą sprawność.

(10)

Do celów określenia ogólnego kodu ekoinnowacji, który ma być stosowany w odpowiednich dokumentach homologacji typu zgodnie z załącznikami I, VIII i IX do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (9), należy określić kod indywidualny w odniesieniu do technologii innowacyjnej dotyczącej wysokosprawnych alternatorów 12 V,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zatwierdzenie

Technologię stosowaną w wysokosprawnym alternatorze Valeo z wysokowydajnymi diodami oraz w wysokosprawnym alternatorze Bosch z diodami bramkowanymi typu MOS zatwierdza się jako technologię innowacyjną w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009.

Artykuł 2

Wniosek o poświadczenie oszczędności CO2

1. Producent może wnioskować o poświadczenie oszczędności CO2 uzyskanych dzięki co najmniej jednemu wysokosprawnemu alternatorowi 12 woltowemu (V) przeznaczonemu do zastosowania w pojazdach M1, pod warunkiem że spełnia on następujące warunki:

a)	jest składnikiem wykorzystywanym wyłącznie do ładowania akumulatora pojazdu i do zasilania układu elektrycznego pojazdu w trakcie pracy silnika;

b)	masa wysokosprawnego alternatora nie przekracza o więcej niż 3 kg masy alternatora referencyjnego wynoszącej 7 kg;

jego sprawność wynosi co najmniej:

(i)	73,8 % dla pojazdów zasilanych benzyną;

(ii)	73,4 % dla pojazdów z silnikiem benzynowym z turbodoładowaniem;

(iii)

74,2 % dla pojazdów zasilanych olejem napędowym.

2. Do wniosku o poświadczenie oszczędności uzyskanych dzięki co najmniej jednemu wysokosprawnemu alternatorowi dołącza się sprawozdanie z niezależnej weryfikacji poświadczające, że alternator lub alternatory spełniają warunki określone w ust. 1.

3. Organ udzielający homologacji typu może odrzucić wniosek o poświadczenie, jeżeli stwierdzi, że alternator lub alternatory nie spełniają warunków określonych w ust. 1.

Artykuł 3

Poświadczenie oszczędności CO2

1. Zmniejszenie emisji CO2 w wyniku zastosowania alternatora, o którym mowa w art. 2 ust. 1, ustala się przy użyciu metody określonej w załączniku.

2. Jeśli producent składa wniosek o poświadczenie oszczędności CO2 uzyskanych dzięki więcej niż jednemu wysokosprawnemu alternatorowi, o którym mowa w art. 2 ust. 1, w odniesieniu do jednej wersji pojazdu, organ udzielający homologacji typu określa, który z badanych alternatorów osiąga możliwie najniższe emisje CO2, i odnotowuje najniższą wartość w odnośnej dokumentacji homologacji typu. Wartość ta jest wskazywana w świadectwie zgodności zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.

Artykuł 4

Kod ekoinnowacji

Kod ekoinnowacji nr 17 zapisuje się w dokumentacji homologacji typu w przypadku odesłania do niniejszej decyzji zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.

Artykuł 5

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 kwietnia 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.

(3) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/341/UE z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie zatwierdzenia wysokosprawnego alternatora Valeo („Valeo Efficient Generation Alternator”) jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 179 z 29.6.2013, s. 98).

(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/465/UE z dnia 16 lipca 2014 r. w sprawie zatwierdzenia wysokosprawnego alternatora DENSO jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 oraz zmieniająca decyzję wykonawczą Komisji 2013/341/UE (Dz.U. L 210 z 17.7.2014, s. 17).

(5) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/158 z dnia 30 stycznia 2015 r. w sprawie zatwierdzenia dwóch wysokosprawnych alternatorów Robert Bosch GmbH jako technologii innowacyjnych umożliwiających redukcję emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 26 z 31.1.2015, s. 31).

(6) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/295 z dnia 24 lutego 2015 r. w sprawie zatwierdzenia wysokosprawnego alternatora MELCO GXi jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 53 z 25.2.2015, s. 11).

(7) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/2280 z dnia 7 grudnia 2015 r. w sprawie zatwierdzenia wysokosprawnego alternatora DENSO jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. L 322 z 8.12.2015, s. 64).

(8) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1).

(9) Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

METODA OBLICZANIA OSZCZĘDNOŚCI CO2 WYSOKOSPRAWNEGO ALTERNATORA 12 V

1. WPROWADZENIE

W celu określenia oszczędności emisji CO2, które można przypisać zastosowaniu wysokosprawnego alternatora w pojeździe M1, należy określić:

1)	warunki badania;

2)	wyposażenie do badań;

3)	określenie sprawności wysokosprawnego alternatora oraz alternatora referencyjnego;

4)	obliczenie oszczędności emisji CO2;

5)	obliczenie błędu statystycznego.

Symbole, parametry i jednostki

Znaki łacińskie

	–	oszczędności CO2 [g CO2/km]
CO2	–	dwutlenek węgla
CF	–	współczynnik konwersji (l/100 km) → (g CO2/km) [g CO2/l] zdefiniowany w tabeli 3
h	–	frekwencja zdefiniowana w tabeli 1
I	–	natężenie prądu w trakcie badania [A]
m	–	liczba pomiarów próbki
M	–	moment obrotowy [Nm]
n	–	częstotliwość obrotowa [min– 1] zdefiniowana w tabeli 1
P	–	moc [W]
	–	odchylenie standardowe sprawności ekoinnowacyjnego alternatora [%]
	–	odchylenie standardowe średniej sprawności ekoinnowacyjnego alternatora [%]
	–	odchylenie standardowe całkowitych oszczędności CO2 [g CO2/km]
U	–	napięcie prądu w trakcie badania [V]
v	–	średnia prędkość jazdy w regulacyjnym nowym europejskim cyklu jezdnym (NEDC) [km/h]
VPe	–	zużycie mocy skutecznej [l/kWh] zdefiniowane w tabeli 2
	–	wrażliwość skalkulowanych oszczędności emisji CO2 w odniesieniu do sprawności ekoinnowacyjnego alternatora

Znaki greckie

Δ	–	różnica
η	–	sprawność alternatora referencyjnego [%]
ηEI	–	sprawność alternatora wysokosprawnego [%]
	–	średnia sprawność ekoinnowacyjnego alternatora w punkcie pracy i [%]

Indeksy dolne

Indeks (i) odnosi się do punktu pracy

Indeks (j) odnosi się do pomiaru próbki

EI	–	ekoinnowacyjny
m	–	mechaniczny
RW	–	warunki realne
TA	–	warunki homologacji typu
B	–	scenariusz odniesienia

2. WARUNKI BADANIA

Warunki badania muszą spełniać wymogi określone w normie ISO 8854:2012 (1).

Wyposażenie badawcze

Wyposażenie badawcze spełnia wymogi specyfikacji ustanowionych w ISO 8854:2012.

3. POMIAR I OKREŚLENIE SPRAWNOŚCI

Sprawność alternatora wysokosprawnego określa się zgodnie z ISO 8854:2012, z wyjątkiem elementów wymienionych w niniejszym akapicie.

Pomiary prowadzi się w różnych punktach pracy (i) zdefiniowanych w tabeli 1. Natężenie prądu alternatora określa się jako połowę wartości znamionowej dla wszystkich punktów pracy. Napięcie i prąd wyjściowy alternatora mają być stałe przy wszystkich prędkościach, przy napięciu 14,3 V.

Tabela 1

Punkty pracy

Punkt pracy i	Czas przetrzymywania [s]	Częstotliwość obrotowa ni [min– 1]	Częstotliwość hi
1	1 200	1 800	0,25
2	1 200	3 000	0,40
3	600	6 000	0,25
4	300	10 000	0,10

Sprawność wylicza się zgodnie ze wzorem 1.

Wzór 1

Formula

Wszystkie pomiary sprawności należy przeprowadzić kolejno co najmniej pięć (5) razy. Należy wyliczyć średnią wyników pomiarów w każdym z punktów pracy ( Formula ).

Sprawność ekoinnowacyjnego alternatora (ηEI) wylicza się zgodnie ze wzorem 2

Wzór 2

Formula

Zastosowanie wysokosprawnego alternatora prowadzi do oszczędności mocy mechanicznej w warunkach realnych (ΔPmRW) i w warunkach i homologacji typu (ΔPmTA), zgodnie ze wzorem 3.

Wzór 3

ΔPm = ΔPmRW – ΔPmTA

w którym oszczędności mocy mechanicznej w warunkach realnych (ΔPmRW) oblicza się zgodnie ze wzorem 4, a oszczędności mocy mechanicznej – w warunkach homologacji typu (ΔPmTA) zgodnie ze wzorem 5.

Wzór 4

Formula

Wzór 5

Formula

gdzie

PRW	:	wymagana moc w warunkach realnych [W], wynosząca 750 W
PTA	:	wymagana moc w warunkach homologacji typu [W], wynosząca 350 W
ηB	:	sprawność alternatora referencyjnego [%], wynosząca 67 %

Obliczenie oszczędności emisji CO2

Oszczędności emisji CO2 uzyskane dzięki wysokosprawnemu alternatorowi oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

Wzór 6

Formula

gdzie

średnia prędkość jazdy nowego europejskiego cyklu jezdnego [km/h], wynosząca 33,58 km/h

VPe

jest to zużycie mocy skutecznej podane w poniższej tabeli 2

Tabela 2

Zużycie mocy skutecznej

Rodzaj silnika	Zużycie mocy skutecznej (VPe) [l/kWh]
Silniki benzynowe	0,264
Silniki benzynowe z turbodoładowaniem	0,280
Silniki na olej napędowy	0,220

ZOB.

zużycie mocy skutecznej podane w poniższej tabeli 3

Tabela 3

Współczynnik konwersji paliw

Rodzaj paliwa

Współczynnik konwersji (l/100 km) → (g CO2/km) (WK)

[g CO2/l]

Benzyna

2 330

Olej napędowy

2 640

Wyliczenie błędu statystycznego

Należy ilościowo określić błędy statystyczne w wynikach metody badania wynikające z pomiarów. Dla każdego punktu pracy oblicza się odchylenie standardowe zgodnie z następującym wzorem:

Wzór 7

Formula

Odchylenie standardowe wartości sprawności wysokosprawnego alternatora ( Formula ) oblicza się zgodnie ze wzorem 8:

Wzór 8

Formula

Odchylenie standardowe sprawności alternatora ( Formula ) prowadzi do błędu w wartości oszczędności CO2 ( Formula ). Błąd ten oblicza się zgodnie ze wzorem 9:

Wzór 9

Poziom istotności

W odniesieniu do każdego typu, wariantu i wersji pojazdu wyposażonego w wysokosprawny alternator należy wykazać, że błąd w zakresie oszczędności CO2 wyliczonych zgodnie ze wzorem 9 jest nie większy niż różnica między łączną wartością oszczędności CO2 a minimalną wartością progową oszczędności określoną w art. 9 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 (zob. wzór 10).

Wzór 10

Formula

gdzie:

minimalna wartość progowa [g CO2/km], która wynosi 1 g CO2/km

Badania i sprawozdania z oceny

Sprawozdanie zawiera:

—	model i masę badanych alternatorów

—	opis stanowiska badawczego

—	wyniki badania (mierzone wartości)

—	obliczone wyniki i odpowiednie wzory

Alternator wysokosprawny do instalowania w pojazdach

Organ udzielający homologacji typu poświadcza oszczędności CO2 na podstawie porównania pomiarów wysokosprawnego alternatora i alternatora referencyjnego, stosując metodę badania określoną w niniejszym załączniku. W przypadku gdy oszczędności emisji CO2 są poniżej wartości progowej, określonej w art. 9 ust. 1, zastosowanie ma art. 11 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.

(1) ISO 8854:2012 Pojazdy drogowe – Alternatory z regulatorami – Metody testów i wymogi ogólne. Nr referencyjny ISO 8854:2012 z dnia 1 czerwca 2012 r.

16.4.2016

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/33

Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 69 z dnia 15 marca 2016 r. )

Strona 39, załącznik 2, załącznik 3, załącznik 4 i załącznik 5 otrzymują brzmienie:

ZAŁĄCZNIK 2

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA

WNIOSEK O WYDANIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ (WIT)

1. Wnioskodawca (pełna nazwa i adres)

Numer telefonu:

Numer faksu:

Identyfikator celny / numer EORI:

Do użytku służbowego

Numer ewidencji:

Miejsce otrzymania:

Data otrzymania:

rok miesiąc dzień

Język wniosku o WIT:

Obrazy do zeskanowania:

tak # … nie

Data wydania:

rok miesiąc dzień

Funkcjonariusz wydający decyzję:

Wszystkie próbki zwrócone:

2. Posiadacz (pełna nazwa i adres)

(poufne)

Numer telefonu:

Numer faksu:

Identyfikator celny / numer EORI:

Ważna uwaga

Podpisując deklarację, wnioskodawca przyjmuje odpo-wiedzialność za prawdziwość i kompletność danych podanych w niniejszym formularzu i w złożonych z nim formularzach kontynuacyjnych. Wnioskodawca akceptuje, że informacje te, wraz ze wszelkimi fotografiami, rysunkami, broszurami itp., mogą być przechowywane w bazie danych Komisji Europejskiej oraz że dane, wraz ze wszelkimi fotografiami, rysunkami, broszurami itp., przedłożone z wnioskiem lub uzyskane (bądź możliwe do uzyskania) przez administrację, które nie zostały oznaczone w polach 2 i 9 wniosku jako poufne, mogą zostać podane do wiadomości publicznej w internecie.

3. Agent lub przedstawiciel (pełna nazwa i adres)

Numer telefonu:

Numer faksu:

Identyfikator celny / numer EORI:

4. Ponowne wydanie WIT

Jeżeli wniosek dotyczy ponownego wydania WIT, proszę wypełnić niniejsze pole.

Numer referencyjny WIT:

Ważna od:

rok miesiąc dzień

Kod nomenklatury:

5. Nomenklatura celna

Proszę wskazać nomenklaturę, w której mają być zaklasyfikowane towary:

System Zharmonizowany (HS)

Nomenklatura scalona (CN)

TARIC

Nomenklatura refundacji

Inna (proszę określić):

6. Rodzaj transakcji

Czy niniejszy wniosek dotyczy faktycznie planowanej operacji przywozu lub wywozu?

tak nie

7. Przewidywana klasyfikacja

Proszę wskazać, gdzie Państwa zdaniem towary są klasyfikowane.

Kod nomenklatury:

8. Opis towaru

Gdzie jest to konieczne, należy podać dokładny skład towaru, metodę zastosowanej analizy, rodzaj procesu produkcji, któremu towar został poddany, wartość – włączając wartość składników, wykorzystanie towaru, zwykłą nazwę handlową, a jeżeli jest to właściwe, opakowanie do sprzedaży detalicznej w przypadku towarów w zestawach. W razie potrzeby proszę wykorzystać oddzielną kartę.

Tekst z obrazka

9. Nazwa handlowa oraz informacje dodatkowe (*) (poufne)

10. Próbki itp.

Proszę wskazać, które z poniższych załączników zostały dołączone do wniosku.

Opis

Broszury

Fotografie

Próbki

Inne

Czy życzą sobie Państwo zwrotu próbek?

tak nie

Wnioskodawca może zostać obciążony szczególnymi kosztami poniesionymi przez organy celne na analizy, ekspertyzy lub zwrot próbek.

11. Inne wnioski o WIT (*) i inne posiadane WIT (*)

Proszę wskazać, czy złożyli Państwo wniosek o WIT bądź wydano Państwu WIT dla identycznych lub podobnych towarów w innych urzędach celnych lub w innych państwach członkowskich.

tak nie

Jeżeli tak, proszę podać szczegóły i załączyć kserokopię WIT:

Kraj złożenia wniosku:

Miejsce złożenia wniosku:

Data złożenia wniosku:

rok miesiąc dzień

Numer referencyjny WIT:

Data początku ważności:

rok miesiąc dzień

Kod nomenklatury:

Kraj złożenia wniosku:

Miejsce złożenia wniosku:

Data złożenia wniosku:

rok miesiąc dzień

Numer referencyjny WIT:

Data początku ważności:

rok miesiąc dzień

Kod nomenklatury:

12. WIT wydane innym posiadaczom (*)

Czy wiadomo Państwu o WIT dotyczących produktów identycznych lub podobnych wydanych innym posiadaczom?

tak nie

Jeżeli tak, proszę podać szczegóły:

Kraj wydania:

Numer referencyjny WIT:

Data początku ważności:

rok miesiąc dzień

Kod nomenklatury:

Kraj wydania:

Numer referencyjny WIT:

Data początku ważności:

rok miesiąc dzień

Kod nomenklatury:

13. Data i podpis

Ewidencja wnioskodawcy:

Data:

rok miesiąc dzień

Podpis:

Do użytku służbowego:

(*) W razie potrzeby proszę wykorzystać oddzielną kartę.

ZAŁĄCZNIK 3

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA – DECYZJA W SPRAWIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ

WIT

1. Właściwy organ celny

2. Numer referencyjny WIT

EGZEMPLARZ DLA POSIADACZA

3. Posiadacz (pełna nazwa i adres) poufne

4. Data początku ważności

Ważna uwaga

Bez uszczerbku dla przepisów art. 34 ust. 4 i 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013, niniejsza WIT jest ważna przez 3 lata od daty początku ważności.

Dostarczone informacje będą przechowywane w bazie danych Komisji Europejskiej do celów stosowania rozporządzenia wykonawczego Komisji (WE) 2015/2447, a dane WIT, w tym wszelkie fotografie, rysunki, broszury itp., z wyjątkiem informacji zawartych w polach 3 i 8, mogą zostać podane do wiadomości publicznej w internecie.

Posiadaczowi przysługuje prawo do odwołania się od niniejszej WIT.

5. Data i numer referencyjny wniosku

6. Klasyfikacja towarów w nomenklaturze celnej

7. Opis towaru

8. Nazwa handlowa oraz informacje dodatkowe poufne

9. Uzasadnienie klasyfikacji towaru

10. Niniejsza decyzja WIT została wydana na podstawie następujących materiałów dostarczonych przez wnioskodawcę:

Opis

Broszury

Fotografie

Próbki

Inne

Miejscowość: Podpis

Data: Pieczęć

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA – DECYZJA W SPRAWIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ

WIT

1. Właściwy organ celny

2. Numer referencyjny WIT

EGZEMPLARZ DLA KOMISJI

3. Posiadacz (pełna nazwa i adres) poufne

4. Data początku ważności

Ważna uwaga

Bez uszczerbku dla przepisów art. 34 ust. 4 i 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013, niniejsza WIT jest ważna przez 3 lata od daty początku ważności.

Posiadaczowi przysługuje prawo do odwołania się od niniejszej WIT.

5. Data i numer referencyjny wniosku

6. Klasyfikacja towarów w nomenklaturze celnej

7. Opis towaru

8. Nazwa handlowa oraz informacje dodatkowe poufne

9. Uzasadnienie klasyfikacji towaru

10. Niniejsza decyzja WIT została wydana na podstawie następujących materiałów dostarczonych przez wnioskodawcę:

Opis

Broszury

Fotografie

Próbki

Inne

Miejscowość: Podpis

Data: Pieczęć

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA – DECYZJA W SPRAWIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ

WIT

1. Właściwy organ celny

2. Numer referencyjny WIT

EGZEMPLARZ DLA PAŃSTWA CZŁONKOWSKIEGO

3. Posiadacz (pełna nazwa i adres) poufne

4. Data początku ważności

Ważna uwaga

Bez uszczerbku dla przepisów art. 34 ust. 4 i 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013, niniejsza WIT jest ważna przez 3 lata od daty początku ważności.

Posiadaczowi przysługuje prawo do odwołania się od niniejszej WIT.

5. Data i numer referencyjny wniosku

6. Klasyfikacja towarów w nomenklaturze celnej

7. Opis towaru

8. Nazwa handlowa oraz informacje dodatkowe poufne

9. Uzasadnienie klasyfikacji towaru

10. Niniejsza decyzja WIT została wydana na podstawie następujących materiałów dostarczonych przez wnioskodawcę:

Opis

Broszury

Fotografie

Próbki

Inne

Miejscowość: Podpis

Data: Pieczęć

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA – DECYZJA W SPRAWIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ

WIT

11. Właściwy organ celny, który udziela dodatkowych informacji

(nazwa, dokładny adres, telefon, faks)

12. Numer referencyjny WIT

EGZEMPLARZ DLA KOMISJI

13. Język

14. Słowa kluczowe:

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA – DECYZJA W SPRAWIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ

WIT

11. Właściwy organ celny, który udziela dodatkowych informacji

(nazwa, dokładny adres, telefon, faks)

12. Numer referencyjny WIT

EGZEMPLARZ DLA PAŃSTWA CZŁONKOWSKIEGO

13. Język

14. Słowa kluczowe:

ZAŁĄCZNIK 4

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA

WNIOSEK O WYDANIE DECYZJI W SPRAWIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ (WIT)

1. Wnioskodawca (obowiązkowe)

Nazwa: (poufne)

Ulica i numer:

Państwo:

Kod pocztowy:

Miejscowość:

Identyfikacja wnioskodawcy:

Numer EORI:

Do użytku służbowego

Numer ewidencji:

Krajowy numer referencyjny (jeżeli istnieje):

Miejsce otrzymania:

Data otrzymania:

rok miesiąc dzień

Status wniosku:

2. Miejsce, w którym są przechowywane lub dostępne główne księgi rachunkowe na potrzeby celne

(jeżeli inne niż podane powyżej)

Ulica i numer:

Państwo:

Kod pocztowy:

Miejscowość:

6. Rodzaj transakcji (obowiązkowe)

Proszę określić, czy decyzja WIT, wydana na podstawie niniejszego wniosku, ma być stosowana w ramach jednej z następujących procedur celnych:

3. Przedstawiciel celny (jeśli występuje)

Nazwa:

Ulica i numer:

Państwo:

Kod pocztowy:

Miejscowość:

Identyfikacja przedstawiciela:

Numer EORI:

7. Nomenklatura celna (obowiązkowe)

Proszę wskazać nomenklaturę, w której mają być zaklasyfikowane towary:

Nomenklatura scalona (CN)

TARIC

Nomenklatura refundacji

Inna (proszę określić):

4. Osoba do kontaktów odpowiedzialna za wniosek

(obowiązkowe)

Nazwa:

Numer telefonu:

Numer faksu:

Adres e-mail:

8. Kod towaru

Proszę podać kod nomenklatury celnej, do którego według wnioskodawcy towar powinien być zaklasyfikowany.

5. Ponowne wydanie decyzji WIT (obowiązkowe)

Należy wskazać, czy wniosek dotyczy ponownego wydania decyzji WIT.

tak nie

Jeżeli tak, należy podać odpowiednie dane szczegółowe.

Numer referencyjny decyzji WIT:

Ważna od:

rok miesiąc dzień

Kod towaru:

9. Opis towaru (obowiązkowe)

Szczegółowy opis towaru pozwalający na jego identyfikację i klasyfikację w nomenklaturze celnej. Powinien on również obejmować szczegółowe informacje o składzie towarów oraz o wszelkich metodach badania stosowanych dla jego określenia, w przypadku gdy zależy od tego klasyfikacja. Wszelkie informacje szczegółowe, które wnioskodawca uznaje za poufne, powinny zostać podane w polu 8. Nazwa handlowa oraz informacje dodatkowe.

Dopuszczenie do obrotu

tak nie

Procedury specjalne

(proszę określić)

tak nie

Wywóz

tak nie

Tekst z obrazka

10. Nazwa handlowa oraz informacje dodatkowe (*) (poufne)

Podać wszelkie dane, które wnioskodawca chce traktować jako poufne, w tym znak towarowy i numer modelu towaru.

11. Próbki itp.

Wskazać, czy dołączone zostały w formie załączników jakiekolwiek próbki, fotografie, broszury lub inne dostępne dokumenty mogące pomóc organom celnym w określeniu właściwej klasyfikacji w nomenklaturze celnej.

Próbki Fotografie Broszury Inne

Czy życzą sobie Państwo zwrotu próbek?

tak nie

Wnioskodawca może zostać obciążony szczególnymi kosztami poniesionymi przez organy celne na analizy, ekspertyzy lub zwrot próbek.

12. Inne wnioski o WIT i inne posiadane WIT

Proszę wskazać, czy złożyli Państwo wniosek o WIT bądź wydano Państwu decyzję WIT dla identycznego lub podobnego towaru w innym urzędzie celnym lub innych państwach członkowskich.

tak nie

Jeżeli tak, proszę podać szczegóły:

Kraj złożenia wniosku:

Miejsce złożenia wniosku:

Data złożenia wniosku:

rok miesiąc dzień

Numer referencyjny decyzji WIT:

Data początku ważności decyzji:

rok miesiąc dzień

Kod towaru:

Kraj złożenia wniosku:

Miejsce złożenia wniosku:

Data złożenia wniosku:

rok miesiąc dzień

Numer referencyjny decyzji WIT:

Data początku ważności decyzji:

rok miesiąc dzień

Kod towaru:

13. Decyzje WIT wydane innym posiadaczom (obowiązkowe)

Proszę podać, czy wiadomo Państwu o [decyzjach] WIT dotyczących towaru identycznego lub podobnego wydanych innym posiadaczom.

tak nie

Jeżeli tak, proszę podać szczegóły:

Numer referencyjny decyzji WIT:

Data początku ważności decyzji:

rok miesiąc dzień

Kod towaru:

Numer referencyjny decyzji WIT:

Data początku ważności decyzji:

rok miesiąc dzień

Kod towaru:

14. Czy wiadomo Państwu o jakichkolwiek postępowaniach prawnych lub administracyjnych dotyczących klasyfikacji taryfowej będących w toku na terytorium UE lub o już wydanym w UE orzeczeniu sądu w sprawie klasyfikacji taryfowej, odnoszących się do towarów opisanych w polach 9 i 10?

(obowiązkowe)

tak nie

Jeżeli tak, proszę podać szczegóły:

Państwo:

Nazwa sądu:

Adres sądu:

Sygnatura sprawy:

15. Data i uwierzytelnienie (obowiązkowe)

Data:

rok miesiąc dzień

Podpis:

Ważna uwaga

Uwierzytelniając niniejszy wniosek, wnioskodawca przyjmuje odpowiedzialność za prawdziwość i kompletność danych podanych we wniosku oraz wszelkich dostarczonych wraz z nim dodatkowych informacji. Wnioskodawca akceptuje, że te dane oraz wszelkie fotografie, rysunki, broszury itp., mogą być przechowywane w bazie danych Komisji Europejskiej oraz że dane, włącznie z wszelkimi fotografiami, rysunkami, broszurami itp., przedłożone z wnioskiem lub uzyskane (bądź możliwe do uzyskania) przez administrację, które nie zostały oznaczone w polach 1, 2 i 8 niniejszego wniosku jako poufne, zostaną podane do wiadomości publicznej w internecie.

16. Informacje dodatkowe

ZAŁĄCZNIK 5

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA – DECYZJA W SPRAWIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ

WIT

1. Organ celny podejmujący decyzję

2. Numer referencyjny decyzji WIT

3. Posiadacz (poufne)

Nazwa:

Ulica i numer:

Państwo:

Kod pocztowy:

Miejscowość:

Identyfikacja wnioskodawcy:

Numer EORI:

4. Okres ważności

Ważna uwaga

Bez uszczerbku dla przepisów art. 34 ust. 4 i 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013, niniejsza WIT jest ważna przez 3 lata od daty początku ważności.

Dostarczone informacje będą przechowywane w bazie danych Komisji Europejskiej do celów stosowania rozporządzenia wykonawczego Komisji (WE) 2015/2447, a dane WIT, w tym wszelkie fotografie, rysunki, broszury itp., z wyjątkiem informacji zawartych w polach 3 i 8, zostaną podane do wiadomości publicznej w internecie.

Posiadaczowi przysługuje prawo do odwołania się od niniejszej WIT.

5. Data i numer ewidencji wniosku

Numer ewidencji:

6. Kod towaru

7. Opis towaru

8. Nazwa handlowa oraz informacje dodatkowe (poufne)

9. Uzasadnienie klasyfikacji towaru

10. Niniejsza decyzja WIT została wydana na podstawie następujących materiałów dostarczonych przez wnioskodawcę:

Miejscowość: Podpis

Data: Pieczęć

rok

miesiąc

dzień

Data początku ważności decyzji:

Data końca ważności decyzji:

Data końca przedłużonego użycia:

Ilość:

Powód utraty ważności:

rok

miesiąc

dzień

Data:

Opis

Broszury

Fotografie

Próbki

Inne

Tekst z obrazka

UNIA EUROPEJSKA – DECYZJA W SPRAWIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ

WIT

11. Słowa kluczowe:

12. Ilustracje

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 101

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 59 16 kwietnia 2016

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Decyzja Rady (UE) 2016/581 z dnia 11 kwietnia 2016 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Wschodnią Republiką Urugwaju na podstawie art. XXIV ust. 6 oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Chorwacji w związku z jej przystąpieniem do Unii Europejskiej	1
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/582 z dnia 15 kwietnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 333/2007 w odniesieniu do analizy arsenu nieorganicznego, ołowiu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych oraz pewnych kryteriów wyboru do analizy ( 1)	3
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/583 z dnia 15 kwietnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 1332/2011 ustanawiające wspólne wymogi korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne w celu zapobiegania kolizjom w powietrzu ( 1)	7
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/584 z dnia 15 kwietnia 2016 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	10
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa delegowana Komisji (UE) 2016/585 z dnia 12 lutego 2016 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik IV do dyrektywy 2011/65/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wyłączenia dla ołowiu, kadmu, sześciowartościowego chromu i polibromowanych eterów difenylowych (PBDE) w częściach zamiennych odzyskanych z wyrobów medycznych lub mikroskopów elektronowych i używanych do ich naprawy lub regeneracji ( 1)	12
		DECYZJE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/586 z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie norm technicznych mechanizmu ponownego napełniania papierosów elektronicznych (notyfikowana jako dokument nr C(2016) 2093) ( 1)	15
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/587 z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia technologii stosowanej w energooszczędnym oświetleniu zewnętrznym pojazdów wykorzystującym diody elektroluminescencyjne jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 ( 1)	17
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/588 z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia technologii stosowanej w wysokosprawnych alternatorach 12 woltowych jako technologii innowacyjnej umożliwiającej zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 ( 1)	25

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 ( Dz.U. L 69 z 15.3.2016 )	33