ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 39

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 59
16 lutego 2016


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/197 z dnia 3 lutego 2016 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Cochinilla de Canarias (ChNP)]

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/198 z dnia 3 lutego 2016 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Abricots rouges du Roussillon (ChNP)]

3

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/199 z dnia 9 lutego 2016 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Mojama de Isla Cristina (ChOG)]

4

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/200 z dnia 15 lutego 2016 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ( 1 )

5

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/201 z dnia 15 lutego 2016 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

26

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/202 z dnia 12 lutego 2016 r. ustalająca stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu UPG, ustanowionego w Przejściowej umowie o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony, w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Komitetu UPG

28

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/203 z dnia 12 lutego 2016 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu EOG odnośnie zmiany załącznika XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG (statystyki wydatków na ochronę zdrowia)

36

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/204 z dnia 12 lutego 2016 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu EOG odnośnie do zmiany załącznika XI (Komunikacja elektroniczna, usługi audiowizualne i społeczeństwo informacyjne) do Porozumienia EOG (Technologia ultraszerokopasmowa)

39

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/205 z dnia 12 lutego 2016 r. w sprawie mianowania zastępcy członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Austrii

43

 

*

Decyzja Rady (UE) 2016/206 z dnia 12 lutego 2016 r. w sprawie mianowania zastępcy członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Austrii

44

 

*

Decyzja Rady (WPZiB) 2016/207 z dnia 15 lutego 2016 r. zmieniająca decyzję Rady 2013/233/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej pomocy w zintegrowanym zarządzaniu granicami w Libii (EUBAM Libya)

45

 

*

Decyzja Rady (WPZiB) 2016/208 z dnia 15 lutego 2016 r. zmieniająca decyzję (WPZiB) 2015/260 przedłużającą mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Praw Człowieka

47

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/209 z dnia 12 lutego 2016 r. w sprawie wniosku o normalizację do europejskich organizacji normalizacyjnych w odniesieniu do inteligentnych systemów transportowych (ITS) na obszarach miejskich do celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu (notyfikowana jako dokument nr C(2016) 808)  ( 1 )

48

 

 

ZALECENIA

 

*

Zalecenie Rady (UE) 2016/210 z dnia 12 lutego 2016 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (ósmy EFR) za rok budżetowy 2014

59

 

*

Zalecenie Rady (UE) 2016/211 z dnia 12 lutego 2016 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (dziewiąty EFR) za rok budżetowy 2014

60

 

*

Zalecenie Rady (UE) 2016/212 z dnia 12 lutego 2016 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (dziesiąty EFR) za rok budżetowy 2014

61

 

*

Zalecenie Rady (UE) 2016/213 z dnia 12 lutego 2016 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (jedenasty EFR) za rok budżetowy 2014

62

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/197

z dnia 3 lutego 2016 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Cochinilla de Canarias (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Hiszpanii o rejestrację nazwy „Cochinilla de Canarias” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Cochinilla de Canarias” powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa „Cochinilla de Canarias” (ChOG) zostaje niniejszym zarejestrowana.

Nazwa, o której mowa w akapicie pierwszym, określa produkt należący do klasy 2.12. Koszenila wymienionej w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 (3).

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Phil HOGAN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. C 324 z 2.10.2015, s. 33.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/3


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/198

z dnia 3 lutego 2016 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Abricots rouges du Roussillon (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Abricots rouges du Roussillon” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, należy zatem zarejestrować nazwę „Abricots rouges du Roussillon”,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa „Abricots rouges du Roussillon” (ChNP) zostaje zarejestrowana.

Nazwa, o której mowa w akapicie pierwszym, określa produkt należący do klasy 1.6. Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone, zgodnie z załącznikiem XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 (3).

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Phil HOGAN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. C 327 z 3.10.2015, s. 10.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/4


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/199

z dnia 9 lutego 2016 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Mojama de Isla Cristina (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Hiszpanii o rejestrację nazwy „Mojama de Isla Cristina” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Mojama de Isla Cristina” powinna zatem zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa „Mojama de Isla Cristina” (ChOG) zostaje zarejestrowana.

Nazwa, o której mowa w akapicie pierwszym, określa produkt należący do klasy 1.7 Świeże ryby, małże i skorupiaki oraz produkty wytwarzane z nich, zgodnie z załącznikiem XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 (3).

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 9 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Phil HOGAN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. C 323 z 1.10.2015, s. 11.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/5


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/200

z dnia 15 lutego 2016 r.

ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności jego art. 451 ust. 2 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Jednolite formularze do celów ujawniania informacji służą poprawie przejrzystości i porównywalności danych liczbowych dotyczących wskaźnika dźwigni. Dlatego też przepisy dotyczące ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni przez instytucje nadzorowane na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (2) powinny być spójne z międzynarodowymi standardami odzwierciedlonymi w zmienionych ramach Bazylea III dotyczących wskaźnika dźwigni oraz w wymogach dotyczących ujawniania informacji opracowanych przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego i dostosowanych w celu uwzględnienia ram regulacyjnych Unii i ich specyfiki, jak określono w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013.

(2)

Z tych samych względów odnoszących się do poprawy przejrzystości i porównywalności danych liczbowych dotyczących wskaźnika dźwigni należy w ramach jednego z formularzy do celów ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni zapewnić na tyle szczegółowy podział miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, by umożliwić określenie głównego składu wskaźnika dźwigni, jak również ekspozycji bilansowej, która zwykle stanowi największą część miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni.

(3)

Artykuł 429 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, zmieniony rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/62 (3), nie zawiera już wymogu obliczania wskaźnika dźwigni jako średniej arytmetycznej prostej miesięcznych wskaźników dźwigni w ujęciu kwartalnym, wymagane natomiast jest obliczenie wskaźnika dźwigni jedynie na koniec kwartału. W rezultacie nie powinna już istnieć potrzeba udzielania przez właściwe organy zezwolenia na obliczanie wskaźnika dźwigni na koniec kwartału, o czym mowa w art. 499 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Dlatego też jednolite formularze do celów ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni nie muszą już zawierać jakiejkolwiek specyfikacji sposobu stosowania art. 499 ust. 3 przez daną instytucję.

(4)

Jeżeli zgodnie z art. 13 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje mają obowiązek ujawniania jakichkolwiek informacji na temat wskaźnika dźwigni na poziomie subskonsolidowanym oraz aby zachować proporcjonalność obciążenia administracyjnego do celów, którym służą przepisy dotyczące ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni, w przepisach tych nie należy nakładać na wspomniane instytucje wymogu wypełniania i publikowania tabeli zatytułowanej „LRSpl” na poziomie subskonsolidowanym. Wypełnienie i opublikowanie tego formularza do celów ujawniania informacji jest wymagane na poziomie skonsolidowanym, a publikowanie go na poziomie subskonsolidowanym nie zapewniłoby żadnej znaczącej wartości dodanej, biorąc pod uwagę fakt, że dalszy podział miary ekspozycji całkowitej na poziomie subskonsolidowanym jest już zapewniany poprzez wypełnianie tabeli zatytułowanej „LRCom”. Ponadto publikowanie tabeli LRSpl mogłoby znacząco zwiększyć obciążenie instytucji, ponieważ nie mogą one łatwo opracować takiego wzoru na podstawie odpowiednich ram sprawozdawczości dla organów nadzoru, które to ramy nie mają zastosowania na poziomie subskonsolidowanym.

(5)

Zakres konsolidacji i metody wyceny do celów rachunkowości i do celów regulacyjnych mogą się różnić, co powoduje różnice między informacjami wykorzystywanymi do obliczania wskaźnika dźwigni a informacjami wykorzystywanymi w publikowanych sprawozdaniach finansowych. Aby odzwierciedlić tę rozbieżność, konieczne jest również ujawnienie różnicy między wartościami w sprawozdaniach finansowych a wartościami w ramach regulacyjnego zakresu konsolidacji elementów sprawozdania finansowego, które są wykorzystywane do obliczania wskaźnika dźwigni. Uzgodnienie tych dwóch wartości również należy zatem przedstawić w formularzu.

(6)

Aby ułatwić porównywalność ujawnianych informacji, należy także zapewnić jednolity formularz i szczegółowe instrukcje do celów opisania i ujawnienia procedur stosowanych w celu zarządzania ryzykiem nadmiernej dźwigni oraz czynników, które miały wpływ na wskaźnik dźwigni w okresie, którego dotyczy ujawniony wskaźnik dźwigni.

(7)

Artykuł 451 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 zaczął mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2015 r. W celu zapewnienia jak najszybszego wypełniania przez instytucje obowiązku ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni w sposób skuteczny i zharmonizowany w całej Unii, należy wprowadzić wymóg, aby instytucje w jak najwcześniejszym terminie korzystały z formularzy do celów ujawniania takich informacji.

(8)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt wykonawczych standardów technicznych przedstawiony Komisji Europejskiej przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(9)

Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje społeczne na temat projektu wykonawczych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (4),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ujawnianie informacji na temat wskaźnika dźwigni i stosowania art. 499 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają stosowne informacje na temat wskaźnika dźwigni i stosowania art. 499 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, o których mowa w art. 451 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia, poprzez wypełnienie i opublikowanie wierszy 22 i EU-23 w tabeli zatytułowanej „LRCom” zawartej w załączniku I zgodnie z instrukcjami zawartymi w załączniku II.

Artykuł 2

Zmiana decyzji w sprawie ujawnianego wskaźnika dźwigni

1.   Jeżeli zgodnie z art. 499 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucja zmienia swoją decyzję w kwestii ujawnianego wskaźnika dźwigni, przedstawia uzgodnienie informacji dotyczących wszystkich wskaźników dźwigni ujawnionych do momentu dokonania tej zmiany poprzez wypełnienie i opublikowanie tabel zatytułowanych „LRSum”, „LRCom”, „LRSpl” i „LRQua” zawartych w załączniku I dla każdego dnia odniesienia odpowiadającego wskaźnikom dźwigni ujawnionym do momentu dokonania zmiany.

2.   Instytucje ujawniają pozycje, o których mowa w ust. 1, przy ujawnianiu informacji po raz pierwszy po zmianie decyzji w kwestii ujawnianego wskaźnika dźwigni.

Artykuł 3

Podział miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni

1.   Instytucje ujawniają podział miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, o którym mowa w art. 451 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, poprzez wypełnienie i opublikowanie obu następujących elementów:

a)

wierszy 1 do EU-19b w tabeli zatytułowanej „LRCom” zawartej w załączniku I zgodnie z instrukcjami zawartymi w załączniku II;

b)

wierszy EU-1 do EU-12 w tabeli zatytułowanej „LRSpl” zawartej w załączniku I zgodnie z instrukcjami zawartymi w załączniku II.

2.   Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1 lit. b), w przypadku gdy instytucje na podstawie art. 13 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 mają obowiązek ujawniania informacji na zasadzie subskonsolidowanej, nie mają one obowiązku wypełniania i publikowania na zasadzie subskonsolidowanej tabeli zatytułowanej „LRSpl” zawartej w załączniku I.

Artykuł 4

Uzgodnienie wskaźnika dźwigni z opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi

1.   Instytucje ujawniają uzgodnienie miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni ze stosownymi informacjami ujawnianymi w publikowanych sprawozdaniach finansowych, o którym mowa w art. 451 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, poprzez wypełnienie i opublikowanie tabeli zatytułowanej „LRSum” zawartej w załączniku I zgodnie z instrukcjami zawartymi w załączniku II.

2.   Jeżeli instytucje nie publikują sprawozdań finansowych na poziomie stosowania, o którym mowa załączniku II część 1 pkt 6, nie mają obowiązku wypełniania i publikowania tabeli zatytułowanej „LRSum” zawartej w załączniku I.

Artykuł 5

Ujawnianie kwoty wyłączonych pozycji powierniczych

Instytucje ujawniają w stosownych przypadkach kwotę wyłączonych pozycji powierniczych, o której mowa w art. 451 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, poprzez wypełnienie i opublikowanie wiersza EU-24 w tabeli zatytułowanej „LRCom” zawartej w załączniku I zgodnie z instrukcjami zawartymi w załączniku II.

Artykuł 6

Ujawnianie informacji jakościowych na temat ryzyka nadmiernej dźwigni finansowej oraz czynników wpływających na wskaźnik dźwigni

Instytucje ujawniają opis procedur stosowanych w celu zarządzania ryzykiem nadmiernej dźwigni finansowej oraz opis czynników, które miały wpływ na wskaźnik dźwigni w okresie, którego dotyczy ujawniony wskaźnik dźwigni, o czym mowa w art. 451 ust. 1 lit. d) i e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, poprzez wypełnienie i opublikowanie tabeli zatytułowanej „LRQua” zawartej w załączniku I zgodnie z instrukcjami zawartymi w załączniku II.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.

(2)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

(3)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/62 z dnia 10 października 2014 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wskaźnika dźwigni (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 37).

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).


ZAŁĄCZNIK I

Wskaźnik dźwigni określony w rozporządzeniu w sprawie wymogów kapitałowych – formularz do celów ujawniania informacji

Dzień odniesienia

 

Nazwa podmiotu

 

Poziom stosowania

 


Tabela LRSum: Zestawienie dotyczące uzgodnienia aktywów księgowych i ekspozycji wskaźnika dźwigni

 

 

Kwota mająca zastosowanie

1

Aktywa razem według opublikowanych sprawozdań finansowych

 

2

Korekta z tytułu jednostek objętych konsolidacją na potrzeby rachunkowości, ale nieobjętych zakresem konsolidacji regulacyjnej

 

3

(Korekta z tytułu aktywów powierniczych ujętych w bilansie zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości, ale wykluczonych z miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 429 ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 575/2013)

 

4

Korekta z tytułu instrumentów pochodnych

 

5

Korekta z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych (SFT)

 

6

Korekta z tytułu pozycji pozabilansowych (tj. konwersja na kwoty ekwiwalentu kredytowego ekspozycji pozabilansowych)

 

EU-6a

(Korekta z tytułu ekspozycji wewnątrz grupy wykluczonych z miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 429 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013)

 

EU-6b

(Korekta z tytułu ekspozycji wykluczonych z miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013)

 

7

Inne korekty

 

8

Miara ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni

 


Tabela LRCom: Wspólne ujawnienie wskaźnika dźwigni

 

 

Ekspozycje wskaźnika dźwigni określone w rozporządzeniu w sprawie wymogów kapitałowych

Ekspozycje bilansowe (z wyłączeniem instrumentów pochodnych i transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych)

1

Pozycje bilansowe (z wyłączeniem instrumentów pochodnych, transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i aktywów powierniczych, ale z uwzględnieniem zabezpieczenia)

 

2

(Kwoty aktywów odliczane przy ustalaniu kapitału Tier I)

 

3

Całkowite ekspozycje bilansowe (z wyłączeniem instrumentów pochodnych, transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i aktywów powierniczych) (suma wierszy 1 i 2)

 

Ekspozycje z tytułu instrumentów pochodnych

4

Koszt odtworzenia związany z wszystkimi transakcjami na instrumentach pochodnych (tj. z pominięciem kwalifikującego się zmiennego depozytu zabezpieczającego w gotówce)

 

5

Kwoty narzutu w odniesieniu do potencjalnej przyszłej ekspozycji związanej z wszystkimi transakcjami na instrumentach pochodnych (metoda wyceny według wartości rynkowej)

 

EU-5a

Ekspozycja obliczona według metody wyceny pierwotnej ekspozycji

 

6

Ubruttowienie zapewnionego zabezpieczenia instrumentów pochodnych, jeżeli odliczono je od aktywów bilansowych zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości

 

7

(Odliczenia aktywów wierzytelności w odniesieniu do zmiennego depozytu zabezpieczającego w gotówce zapewnionego w transakcjach na instrumentach pochodnych)

 

8

(Wyłączone ekspozycje z tytułu transakcji rozliczanych za pośrednictwem klienta w odniesieniu do składnika rozliczanego z kontrahentem centralnym)

 

9

Skorygowana skuteczna wartość nominalna wystawionych kredytowych instrumentów pochodnych

 

10

(Skorygowana skuteczna wartość nominalna kompensat i odliczeń narzutów w odniesieniu do wystawionych kredytowych instrumentów pochodnych)

 

11

Całkowite ekspozycje z tytułu instrumentów pochodnych (suma wierszy 4–10)

 

Ekspozycje z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

12

Aktywa z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych brutto (bez uwzględnienia kompensowania), po korekcie z tytułu transakcji księgowych dotyczących sprzedaży

 

13

(Skompensowane kwoty zobowiązań gotówkowych i wierzytelności gotówkowych w odniesieniu do aktywów z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych brutto)

 

14

Ekspozycja na ryzyko kredytowe kontrahenta w odniesieniu do aktywów z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

 

EU-14a

Odstępstwo dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych: Ekspozycja na ryzyko kredytowe kontrahenta zgodnie z art. 429b ust. 4 i art. 222 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

 

15

Ekspozycje z tytułu transakcji zawieranych poprzez pośrednika

 

EU-15a

(Wyłączone ekspozycje z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych rozliczanych za pośrednictwem klienta w odniesieniu do składnika rozliczanego z kontrahentem centralnym)

 

16

Całkowite ekspozycje z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych (suma wierszy 12–15a)

 

Inne ekspozycje pozabilansowe

17

Ekspozycje pozabilansowe wyrażone wartością nominalną brutto

 

18

(Korekty z tytułu konwersji na kwoty ekwiwalentu kredytowego)

 

19

Inne ekspozycje pozabilansowe (suma wierszy 17 i 18)

 

Ekspozycje wyłączone zgodnie z art. 429 ust. 7 i 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 (bilansowe i pozabilansowe)

EU-19a

(Wyłączenie ekspozycji wewnątrz grupy (na zasadzie nieskonsolidowanej) zgodnie z art. 429 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 (bilansowych i pozabilansowych))

 

EU-19b

(Ekspozycje wyłączone zgodnie z art. 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 (bilansowe i pozabilansowe))

 

Kapitał i miara ekspozycji całkowitej

20

Kapitał Tier I

 

21

Miara ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni (suma wierszy 3, 11, 16, 19, EU-19a i EU-19b)

 

Wskaźnik dźwigni

22

Wskaźnik dźwigni

 

Wybór przepisów przejściowych i kwota wyłączonych pozycji powierniczych

EU-23

Wybór przepisów przejściowych na potrzeby określenia miary kapitału

 

EU-24

Kwota wyłączonych pozycji powierniczych zgodnie z art. 429 ust. 11 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

 


Tabela LRSpl: Podział ekspozycji bilansowych (z wyłączeniem instrumentów pochodnych, transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ekspozycji wyłączonych)

 

 

Ekspozycje wskaźnika dźwigni określone w rozporządzeniu w sprawie wymogów kapitałowych

EU-1

Całkowite ekspozycje bilansowe (z wyłączeniem instrumentów pochodnych, transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ekspozycji wyłączonych), w tym:

 

EU-2

Ekspozycje zaliczane do portfela handlowego

 

EU-3

Ekspozycje zaliczane do portfela bankowego, w tym:

 

EU-4

Obligacje zabezpieczone

 

EU-5

Ekspozycje traktowane jako ekspozycje wobec państwa

 

EU-6

Ekspozycje wobec samorządów regionalnych, wielostronnych banków rozwoju, organizacji międzynarodowych i podmiotów sektora publicznego, których nie traktuje się jak państwa

 

EU-7

Instytucje

 

EU-8

Zabezpieczone hipotekami na nieruchomościach

 

EU-9

Ekspozycje detaliczne

 

EU-10

Przedsiębiorstwa

 

EU-11

Ekspozycje, których dotyczy niewykonanie zobowiązania

 

EU-12

Pozostałe ekspozycje (np. kapitałowe, sekurytyzacyjne i inne aktywa niegenerujące zobowiązania kredytowego)

 

Wskaźnik dźwigni określony w rozporządzeniu w sprawie wymogów kapitałowych – formularz do celów ujawniania informacji

Tabela LRQua: Pola na tekst o dowolnym formacie do celów ujawniania informacji jakościowych

 

Kolumna

 

Dowolny format

Wiersz

 

1

Opis procedur stosowanych w celu zarządzania ryzykiem nadmiernej dźwigni finansowej

 

2

Opis czynników, które miały wpływ na wskaźnik dźwigni w okresie, którego dotyczy ujawniony wskaźnik dźwigni

 


ZAŁĄCZNIK II

INSTRUKCJE WYPEŁNIANIA TABEL ZAWARTYCH W ZAŁĄCZNIKU I

CZĘŚĆ 1: INSTRUKCJE OGÓLNE

1.   Konwencje i dane źródłowe

1.1.   Konwencje

1.

W instrukcjach stosowany jest następujący ogólny zapis: {tabela;wiersz}.

2.

W przypadku gdy instrukcje odnoszą się do pola lub pól w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014, stosuje się następujący zapis: {załącznik XI SupRep;wzór;wiersz;kolumna}.

3.

Na potrzeby ujawniania wskaźnika dźwigni „w tym” odnosi się do pozycji, która jest podzbiorem kategorii ekspozycji wyższego rzędu.

4.

Tak jak w przypadku całych tytułów tych wierszy, instytucje ujawniają wartości w wierszach {LRCom;2}, {LRCom;7}, {LRCom;8}, {LRCom;10}, {LRCom;13}, {LRCom;EU-15a}, {LRCom;18}, {LRCom;EU-19a} i {LRCom;EU-19b} w nawiasach, ponieważ wartości ujawnione w tych wierszach zmniejszają ekspozycję wskaźnika dźwigni. Instytucje zapewniają, aby wartości te miały ujemny wpływ na sumy ujawniane w {LRCom;3}, {LRCom;11}, {LRCom;16}, {LRCom;19} i {LRCom;21}.

1.2.   Dane źródłowe

5.

W polu „Dzień odniesienia” instytucje podają datę, do której odnoszą się wszystkie informacje ujawnione w tabelach LRSum, LRCom i LRSpl. Dniem tym jest ostatni dzień kalendarzowy trzeciego miesiąca danego kwartału.

6.

W polu „Nazwa podmiotu” instytucje podają nazwę podmiotu, którego dotyczą dane przedstawione w tabelach LRSum, LRCom, LRSpl i LRQua.

7.

W polu „Poziom stosowania” instytucje wskazują poziom stosowania, który stanowi podstawę danych przedstawionych w tabelach. Przy wypełnianiu tego pola instytucje wybierają jeden z następujących poziomów:

skonsolidowany,

indywidualny,

subskonsolidowany.

1.3.   Dane źródłowe

8.

Do celów niniejszego załącznika i powiązanych tabel stosuje się następujące skróty:

CRR – skrót oznaczający rozporządzenie w sprawie wymogów kapitałowych, tj. rozporządzenie (UE) nr 575/2013;

SFT – skrót oznaczający transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych, tj. „transakcje odkupu, transakcje udzielania lub zaciągania pożyczek papierów wartościowych lub towarów, transakcje z długim terminem rozliczenia oraz transakcje z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia kredytowego”, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013.

CZĘŚĆ 2: INSTRUKCJE DOTYCZĄCE POSZCZEGÓLNYCH TABEL

2.   Tabela LRSum: Zestawienie dotyczące uzgodnienia aktywów księgowych i ekspozycji wskaźnika dźwigni

9.

Instytucje stosują instrukcje zawarte w niniejszej sekcji do wypełniania tabeli LRSum zawartej w załączniku I.

 

Odniesienia prawne i instrukcje

Wiersz

 

{1}

Aktywa razem według opublikowanych sprawozdań finansowych

Instytucje ujawniają aktywa razem według opublikowanych sprawozdań finansowych zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości zdefiniowanymi w art. 4 ust. 1 pkt 77 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{2}

Korekta z tytułu jednostek objętych konsolidacją na potrzeby rachunkowości, ale nieobjętych zakresem konsolidacji regulacyjnej

Instytucje ujawniają różnicę wartości między ekspozycją wskaźnika dźwigni podaną w {LRSUM;8} a łącznymi aktywami księgowymi podanymi w {LRSUM;1}, która wynika z różnic między zakresem konsolidacji na potrzeby rachunkowości a regulacyjnym zakresem konsolidacji.

Jeżeli ta korekta prowadzi do zwiększenia ekspozycji, instytucje ujawniają to jako kwotę dodatnią. Jeżeli ta korekta prowadzi do zmniejszenia ekspozycji, instytucje ujawniają to jako kwotę ujemną.

{3}

(Korekta z tytułu aktywów powierniczych ujętych w bilansie zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości, ale wykluczonych z miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 429 ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 575/2013)

Instytucje ujawniają kwotę wyłączonych pozycji powierniczych zgodnie z art. 429 ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Ponieważ korekta ta zmniejsza całkowitą miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość ujawnianą w tym wierszu w nawiasach (co oznacza kwotę ujemną).

{4}

Korekta z tytułu instrumentów pochodnych

W przypadku kredytowych instrumentów pochodnych i umów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 instytucje ujawniają różnicę w wartości między wartością księgową instrumentów pochodnych ujętych jako aktywa a wartością ekspozycji wskaźnika dźwigni określoną przez zastosowanie art. 429 ust. 4 lit. b), art. 429 ust. 9 w związku z art. 429a, art. 429 ust. 11 lit. a) i b) oraz art. 429 ust. 12 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Jeżeli ta korekta prowadzi do zwiększenia ekspozycji, instytucje ujawniają to jako kwotę dodatnią. Jeżeli ta korekta prowadzi do zmniejszenia ekspozycji, instytucje podają tę kwotę w nawiasach (co oznacza kwotę ujemną).

{5}

Korekta z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych (SFT)

W przypadku transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych instytucje ujawniają różnicę w wartości między wartością księgową transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych ujętych jako składnik aktywów a wartością ekspozycji wskaźnika dźwigni określoną przez zastosowanie art. 429 ust. 4 lit. a) i c) w związku z art. 429b, art. 429 ust. 5 lit. c) i d), art. 429 ust. 8 i art. 429 ust. 11 lit. c)–f) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Jeżeli ta korekta prowadzi do zwiększenia ekspozycji, instytucje ujawniają to jako kwotę dodatnią. Jeżeli ta korekta prowadzi do zmniejszenia ekspozycji, instytucje podają tę kwotę w nawiasach (co oznacza kwotę ujemną).

{6}

Korekta z tytułu pozycji pozabilansowych (tj. konwersja na kwoty ekwiwalentu kredytowego ekspozycji pozabilansowych)

Instytucje ujawniają różnicę w wartości między ekspozycją wskaźnika dźwigni podaną w {LRSUM;8} a łącznymi aktywami księgowymi podanymi w {LRSUM;1}, która wynika z uwzględnienia pozycji pozabilansowych w mierze ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni.

Ponieważ korekta ta zwiększa miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, ujawnia się ją jako kwotę dodatnią.

{EU-6a}

(Korekta z tytułu ekspozycji wewnątrz grupy wykluczonych z miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 429 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013)

Artykuł 429 ust. 7, art. 113 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają ujętą w bilansie część ekspozycji wyłączonych z miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 429 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, o ile spełnione są wszystkie warunki określone w art. 113 ust. 6 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz o ile właściwe organy wyraziły na to zgodę.

Ponieważ korekta ta zmniejsza miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość ujawnianą w tym wierszu w nawiasach (co oznacza kwotę ujemną).

{EU-6b}

(Korekta z tytułu ekspozycji wykluczonych z miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013)

Artykuł 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają ujętą w bilansie część ekspozycji wyłączonych z miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, o ile spełnione są warunki tam określone oraz o ile właściwe organy wyraziły na to zgodę.

Ponieważ korekta ta zmniejsza miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość ujawnianą w tym wierszu w nawiasach (co oznacza kwotę ujemną).

{7}

Inne korekty

Instytucje uwzględniają wszelkie pozostałe różnice wartości między ekspozycją wskaźnika dźwigni podaną w {LRSum;8} a łącznymi aktywami księgowymi podanymi w {LRSum;1}, których to różnic nie ujęto w {LRSum;2}, {LRSum;3}, {LRSum;4}, {LRSum;5}, {LRSum;6}, {LRSum;EU-6a} ani {LRSum;EU-6b}. Może to obejmować na przykład kwoty aktywów odliczane od kapitału Tier I, które w związku z tym są odejmowane od miary ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni zgodnie z {LRCom;2}.

Jeżeli te korekty prowadzą do zwiększenia ekspozycji, instytucje podają to jako kwotę dodatnią. Jeżeli te korekty prowadzą do zmniejszenia ekspozycji, instytucje podają tę kwotę w nawiasach (co oznacza kwotę ujemną).

{8}

Miara ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni

Instytucje ujawniają kwotę podaną w {LRCom;21}.

3.   Tabela LRCom: Wspólne ujawnienie wskaźnika dźwigni

10.

Instytucje stosują instrukcje zawarte w niniejszej sekcji do wypełniania tabeli LRCom zawartej w załączniku I.

Wiersz

Odniesienia prawne i instrukcje

{1}

Pozycje bilansowe (z wyłączeniem instrumentów pochodnych, transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i aktywów powierniczych, ale z uwzględnieniem zabezpieczenia)

Artykuł 429 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają wszystkie aktywa inne niż umowy wymienione w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013, kredytowe instrumenty pochodne, transakcje finansowane z użyciem papierów wartościowych i aktywa powiernicze zgodnie z art. 429 ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Instytucje przeprowadzają wycenę tych aktywów w oparciu o zasady wskazane w art. 429 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje uwzględniają w tym polu otrzymane środki pieniężne lub wszelkie papiery wartościowe przekazane kontrahentowi w ramach transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, które są zachowane w bilansie (tj. nie zostały spełnione kryteria księgowe w zakresie usunięcia z bilansu zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości).

{2}

(Kwoty aktywów odliczane przy ustalaniu kapitału Tier I)

Artykuł 429 ust. 4 lit. a) i art. 499 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają kwotę regulacyjnych korekt wartości dokonanych w odniesieniu do kwot kapitału Tier I stosownie do decyzji podjętej zgodnie z art. 499 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, ujawnioną w {LRCom;EU-23}.

Dokładniej rzecz ujmując, instytucje ujawniają wartość sumy wszystkich korekt, które zastosowano do wartości składnika aktywów i które są wymagane na mocy:

art. 32–35 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, lub

art. 36–47 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, lub

art. 56–60 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

w stosownych przypadkach.

W przypadku gdy decyzję o ujawnieniu kapitału Tier I podjęto zgodnie z art. 499 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje uwzględniają wyłączenia, opcje alternatywne i odstępstwa w stosunku do takich odliczeń określone w art. 48, 49 i 79 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, bez uwzględnienia odstępstwa określonego w części dziesiątej tytuł I rozdziały 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. W przypadku gdy decyzję o ujawnieniu kapitału Tier I podjęto zgodnie z art. 499 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje uwzględniają natomiast wyłączenia, opcje alternatywne i odstępstwa w stosunku do takich odliczeń określone w art. 48, 49 i 79 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, w uzupełnieniu uwzględnienia odstępstw określonych w części dziesiątej tytuł I rozdziały 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

W celu uniknięcia podwójnego liczenia instytucje nie zgłaszają korekt zastosowanych już zgodnie z art. 111 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 podczas obliczania wartości ekspozycji w wierszach 1, 4 i 12 ani nie zgłaszają korekt, które nie pomniejszają wartości konkretnego składnika aktywów

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość w tym polu w nawiasach (co oznacza, że wartość ta ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;3}).

{3}

Całkowite ekspozycje bilansowe (z wyłączeniem instrumentów pochodnych, transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i aktywów powierniczych) (suma wierszy 1 i 2)

Suma {LRCom;1} i {LRCom;2}. Instytucje uwzględniają fakt, że {LRCom;2} ma ujemny wpływ na tę sumę.

{4}

Koszt odtworzenia związany z wszystkimi transakcjami na instrumentach pochodnych (tj. z pominięciem kwalifikującego się zmiennego depozytu zabezpieczającego w gotówce)

Artykuły 274, 295, 296, 297, 298, 429a i art. 429a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają aktualny koszt odtworzenia zgodnie z art. 274 ust. 1 umów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i kredytowych instrumentów pochodnych, w tym pozabilansowych. Te koszty odtworzenia pomniejsza się o kwalifikujący się zmienny depozyt zabezpieczający w gotówce zgodnie z art. 429a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, natomiast nie uwzględnia się żadnego zmiennego depozytu zabezpieczającego w gotówce otrzymanego w odniesieniu do wyłączonego składnika rozliczanego z kontrahentem centralnym zgodnie z art. 429 ust. 11 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Jak stanowi art. 429a ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje mogą uwzględnić skutki umów nowacji i innych umów o kompensowaniu zobowiązań zgodnie z art. 295 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Kompensowanie międzyproduktowe nie ma zastosowania. Instytucje mogą jednak dokonywać kompensacji w ramach danej kategorii produktu, o której mowa w art. 272 pkt 25 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, i w ramach kredytowych instrumentów pochodnych, kiedy są związane umową o kompensowaniu międzyproduktowym, o której mowa w art. 295 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje biorą pod uwagę wszystkie kredytowe instrumenty pochodne, nie tylko te znajdujące się w portfelu handlowym.

Instytucje nie uwzględniają w tym polu umów wycenianych przy zastosowaniu metody wyceny pierwotnej ekspozycji zgodnie z art. 429a ust. 8 i art. 275 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{5}

Kwoty narzutu w odniesieniu do potencjalnej przyszłej ekspozycji związanej z wszystkimi transakcjami na instrumentach pochodnych (metoda wyceny według wartości rynkowej)

Artykuły 274, 295, 296, 297, 298, art. 299 ust. 2 i art. 429a rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają narzut w odniesieniu do potencjalnej przyszłej ekspozycji z tytułu umów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz związanej z kredytowymi instrumentami pochodnymi, w tym pozabilansowymi, obliczonej zgodnie z metodą wyceny według wartości rynkowej (art. 274 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do umów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz art. 299 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do kredytowych instrumentów pochodnych) z zastosowaniem zasad kompensowania zobowiązań zgodnie z art. 429a ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Przy określaniu wartości ekspozycji z tytułu tych umów instytucje mogą wziąć pod uwagę skutki umów nowacji i innych umów o kompensowaniu zobowiązań zgodnie z art. 295 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Kompensowanie międzyproduktowe nie ma zastosowania. Instytucje mogą jednak dokonywać kompensacji w ramach danej kategorii produktu, o której mowa w art. 272 pkt 25 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, i w ramach kredytowych instrumentów pochodnych, kiedy są związane umową o kompensowaniu międzyproduktowym, o której mowa w art. 295 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Zgodnie z art. 429a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013, określając potencjalną przyszłą ekspozycję kredytową z tytułu kredytowych instrumentów pochodnych, instytucje stosują zasady określone w art. 299 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wszystkich swoich kredytowych instrumentów pochodnych, nie tylko tych przypisanych do portfela handlowego.

Instytucje nie uwzględniają w tym polu umów wycenianych przy zastosowaniu metody wyceny pierwotnej ekspozycji zgodnie z art. 429a ust. 8 i art. 275 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{EU-5a}

Ekspozycja obliczona według metody wyceny pierwotnej ekspozycji

Artykuł 429a ust. 8 i art. 275 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają miary ekspozycji umów wymienionych w pkt 1 i 2 w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 575/2013, obliczone według metody wyceny pierwotnej ekspozycji określonej w art. 275 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje, które stosują metodę wyceny pierwotnej ekspozycji, nie pomniejszają miary ekspozycji o kwotę zmiennego depozytu zabezpieczającego otrzymanego w gotówce zgodnie z art. 429a ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje, które nie korzystają z metody wyceny pierwotnej ekspozycji, nie wypełniają tego pola.

Instytucje nie uwzględniają w tym polu umów wycenianych przy zastosowaniu metody wyceny według wartości rynkowej zgodnie z art. 429a ust. 1 i art. 274 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{6}

Ubruttowienie zapewnionego zabezpieczenia instrumentów pochodnych, jeżeli odliczono je od aktywów bilansowych zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości

Artykuł 429a ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Jak określono w art. 429a ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje ujawniają kwotę wszelkich zapewnionych zabezpieczeń instrumentów pochodnych, jeżeli w wyniku zapewnienia tego zabezpieczenia zmniejsza się kwota aktywów w ramach mających zastosowanie standardów rachunkowości.

Jak określono w art. 429a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, instytucje nie uwzględniają w tym polu początkowego depozytu zabezpieczającego w odniesieniu do rozliczanych za pośrednictwem klienta transakcji na instrumentach pochodnych z kwalifikującym się kontrahentem centralnym ani kwalifikującego się zmiennego depozytu zabezpieczającego w gotówce.

{7}

(Odliczenia aktywów wierzytelności w odniesieniu do zmiennego depozytu zabezpieczającego w gotówce zapewnionego w transakcjach na instrumentach pochodnych)

Artykuł 429a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają wierzytelności w odniesieniu do zmiennego depozytu zabezpieczającego wypłaconego w gotówce kontrahentowi w transakcjach na instrumentach pochodnych, jeżeli zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości instytucja musi uznać te wierzytelności jako składnik aktywów, o ile spełnione są warunki określone w art. 429a ust. 3 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Ujawnioną kwotę uwzględnia się również w {LRCom;1}.

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość w tym polu w nawiasach (co oznacza, że wartość ta ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;11}).

{8}

(Wyłączone ekspozycje z tytułu transakcji rozliczanych za pośrednictwem klienta w odniesieniu do składnika rozliczanego z kontrahentem centralnym)

Artykuł 429 ust. 11 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają wyłączone ekspozycje z tytułu transakcji z kwalifikującym się kontrahentem centralnym w odniesieniu do transakcji na instrumentach pochodnych rozliczanych za pośrednictwem klienta, pod warunkiem że pozycje te spełniają warunki określone w art. 306 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Część wyżej wspomnianej kwoty, która jest związana z kosztem odtworzenia, ujawnia się po doliczeniu zmiennego depozytu zabezpieczającego w gotówce.

Ujawnioną kwotę uwzględnia się również odpowiednio w: {LRCom;1}, {LRCom;4}, {LRCom;5} i {LRCom;EU-5a}.

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji wskaźnika dźwigni, instytucje podają wartość w tym polu w nawiasach (co oznacza, że wartość ta ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;11}).

{9}

Skorygowana skuteczna wartość nominalna wystawionych kredytowych instrumentów pochodnych

Artykuł 429a ust. 5–7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają maksymalną wartość nominalną wystawionych kredytowych instrumentów pochodnych (tj. jeżeli instytucja zapewnia kontrahentowi ochronę kredytową), jak określono w art. 429a ust. 5–7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{10}

(Skorygowana skuteczna wartość nominalna kompensat i odliczeń narzutów w odniesieniu do wystawionych kredytowych instrumentów pochodnych)

Artykuł 429a ust. 5–7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają maksymalną wartość nominalną nabytych kredytowych instrumentów pochodnych (tj. w przypadku gdy instytucja zakupuje ochronę kredytową od kontrahenta) na taką samą nazwę referencyjną jak kredytowe instrumenty pochodne wystawione przez instytucję, jeżeli rezydualny termin zapadalności nabytej ochrony jest taki sam jak rezydualny termin zapadalności sprzedanej ochrony lub jest od niego dłuższy. W odniesieniu do każdej nazwy referencyjnej wartość nie może zatem być większa niż wartość podana w {LRCom;9}.

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość w tym polu w nawiasach (co oznacza, że wartość ta ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;11}).

{11}

Całkowite ekspozycje z tytułu instrumentów pochodnych

Suma {LRCom;4}, {LRCom;5}, {LRCom;EU-5a}, {LRCom;6}, {LRCom;7}, {LRCom;8}, {LRCom;9} i {LRCom;10}. Instytucje uwzględniają fakt, że {LRCom;7}, {LRCom;8} i {LRCom;10} mają ujemny wpływ na tę sumę.

{12}

Aktywa z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych brutto (bez uwzględnienia kompensowania), po korekcie z tytułu transakcji księgowych dotyczących sprzedaży

Artykuł 4 ust. 1 pkt 77, art. 206 i art. 429b ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają księgową wartość bilansową zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, zarówno objętych, jak i nieobjętych umową ramową o kompensowaniu zobowiązań kwalifikowalną na podstawie art. 206 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jeżeli umowy uznaje się jako składnik aktywów bilansowych, przy założeniu niestosowania efektów kompensat ostrożnościowych lub księgowych lub efektów ograniczenia ryzyka (tj. księgowa wartość bilansowa skorygowana o efekty kompensat księgowych lub efektów ograniczenia ryzyka).

Ponadto w przypadku zaksięgowania sprzedaży w ramach transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości instytucje rozwiązują wszystkie zaksięgowane pozycje dotyczące sprzedaży zgodnie z art. 429b ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje nie uwzględniają w tym polu otrzymanych środków pieniężnych ani żadnych papierów wartościowych przekazanych kontrahentowi w ramach wyżej wymienionych transakcji i zachowanych w bilansie (tj. nie zostały spełnione kryteria rachunkowe w zakresie usunięcia z bilansu).

{13}

(Skompensowane kwoty zobowiązań gotówkowych i wierzytelności gotówkowych w odniesieniu do aktywów z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych brutto)

Artykuł 4 ust. 1 pkt 77, art. 206, art. 429 ust. 5 lit. d), art. 429 ust. 8 i art. 429b ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają kwotę zobowiązań gotówkowych w odniesieniu do aktywów z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych brutto, które zostały skompensowane zgodnie z art. 429 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość w tym polu w nawiasach (co oznacza, że wartość ta ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;16}).

{14}

Ekspozycja na ryzyko kredytowe kontrahenta w odniesieniu do aktywów z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych

Artykuł 429b ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają narzut z tytułu ryzyka kredytowego kontrahenta w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w tym pozabilansowych, określony, stosownie do przypadku, zgodnie z art. 429b ust. 2 lub 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje uwzględniają w tym polu transakcje zgodnie z art. 429b ust. 6 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje nie uwzględniają w tym polu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych poprzez pośrednika, w przypadku gdy instytucja zapewnia klientowi lub kontrahentowi zabezpieczenie lub gwarancję ograniczone do jakiejkolwiek różnicy między wartością papieru wartościowego lub środków pieniężnych, które pożyczył klient, a wartością zabezpieczenia zapewnionego przez kredytobiorcę zgodnie z art. 429b ust. 6 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Instytucje uwzględniają te pozycje w {LRCom; 15}.

{EU-14a}

Odstępstwo dotyczące transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych: Ekspozycja na ryzyko kredytowe kontrahenta zgodnie z art. 429b ust. 4 i art. 222 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Artykuł 429b ust. 4 i art. 222 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają narzut w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych, w tym pozabilansowych, określony zgodnie z art. 222 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, podlegający stosowaniu wynoszącego 20 % dolnego pułapu dla mającej zastosowanie wagi ryzyka.

Instytucje uwzględniają w tym polu transakcje zgodnie z art. 429b ust. 6 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje nie uwzględniają w tym polu transakcji, w odniesieniu do których część wartości ekspozycji wskaźnika dźwigni stanowiąca narzut określana jest zgodnie z metodą zdefiniowaną w art. 429b ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{15}

Ekspozycje z tytułu transakcji zawieranych poprzez pośrednika

Artykuł 429b ust. 2 i 3 oraz art. 429b ust. 6 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają wartość ekspozycji w odniesieniu do transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych zawieranych poprzez pośrednika, w przypadku gdy instytucja zapewnia klientowi lub kontrahentowi zabezpieczenie lub gwarancję ograniczone do jakiejkolwiek różnicy między wartością papieru wartościowego lub środków pieniężnych, które pożyczył klient, a wartością zabezpieczenia zapewnionego przez kredytobiorcę zgodnie z art. 429b ust. 6 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013; obejmuje to wyłącznie narzut określony, stosownie do przypadku, zgodnie z art. 429b ust. 2 lub 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Instytucje nie uwzględniają w tym polu transakcji zgodnie z art. 429b ust. 6 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{EU-15a}

(Wyłączone ekspozycje z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych rozliczanych za pośrednictwem klienta w odniesieniu do składnika rozliczanego z kontrahentem centralnym)

Artykuł 429 ust. 11 i art. 306 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają wyłączone ekspozycje z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych rozliczanych za pośrednictwem klienta w odniesieniu do składnika rozliczanego z kontrahentem centralnym, pod warunkiem że pozycje te spełniają warunki określone w art. 306 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Jeżeli wyłączonym składnikiem rozliczanym z kontrahentem centralnym jest papier wartościowy, nie uwzględnia się go w tym polu, chyba że jest to papier wartościowy obciążony innym zastawem, który zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości (tj. zgodnie z art. 111 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia (UE) nr 575/2013) jest uwzględniony w pełnej wartości.

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość w tym polu w nawiasach (co oznacza, że wartość ta ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;16}).

{16}

Całkowite ekspozycje z tytułu transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych (suma wierszy 12–15a)

Instytucje ujawniają sumę {LRCom; 12}, {LRCom;EU-12a}, {LRCom;13}, {LRCom;14}, {LRCom;15} i {LRCom;EU-15a}.

Instytucje uwzględniają fakt, że {LRCom;13} i {LRCom;EU-15a} mają ujemny wpływ na tę sumę.

{17}

Ekspozycje pozabilansowe wyrażone wartością nominalną brutto:

Artykuł 429 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają wartość nominalną wszystkich pozycji pozabilansowych określonych w art. 429 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, przy czym jest to wartość przed zastosowaniem korekty z tytułu współczynników konwersji.

{18}

(Korekty z tytułu konwersji na kwoty ekwiwalentu kredytowego)

Artykuł 429 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje uwzględniają różnicę w wartości między wartością nominalną pozycji pozabilansowych ujawnioną w {LRCom;17} a wartością ekspozycji wskaźnika dźwigni w odniesieniu do pozycji pozabilansowych podaną w {LRCom;19}.

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji wskaźnika dźwigni, wartość podana w tym polu ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;19}.

{19}

Inne ekspozycje pozabilansowe

Artykuł 429 ust. 10, art. 111 ust. 1 i art. 166 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają wartości ekspozycji wskaźnika dźwigni w odniesieniu do pozycji pozabilansowych określonych zgodnie z art. 429 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 z zastosowaniem stosownych współczynników konwersji.

Instytucje uwzględniają fakt, że {LRCom;18} ma ujemny wpływ na tę sumę.

{EU-19a}

(Wyłączenie ekspozycji wewnątrz grupy (na zasadzie nieskonsolidowanej) zgodnie z art. 429 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 (bilansowych i pozabilansowych))

Artykuł 429 ust. 7 i art. 113 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają ekspozycje, które nie zostały skonsolidowane na mającym zastosowanie poziomie konsolidacji i które można objąć traktowaniem określonym w art. 113 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, o ile spełnione są wszystkie warunki określone w art. 113 ust. 6 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 oraz o ile właściwe organy wyraziły na to zgodę.

Ujawniona kwota musi zostać podana również w odpowiednich polach powyżej, jak gdyby wyłączenie nie miało zastosowania.

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość w tym polu w nawiasach (co oznacza, że wartość ta ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;21}).

{EU-19b}

(Ekspozycje wyłączone zgodnie z art. 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 (bilansowe i pozabilansowe))

Artykuł 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają ekspozycje wyłączone zgodnie z art. 429 ust. 14 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, o ile spełnione są warunki tam określone oraz o ile właściwe organy wyraziły na to zgodę.

Ujawniona kwota musi zostać podana również w odpowiednich polach powyżej, jak gdyby wyłączenie nie miało zastosowania.

Ponieważ zmniejsza to miarę ekspozycji całkowitej składającej się na wskaźnik dźwigni, instytucje podają wartość w tym polu w nawiasach (co oznacza, że wartość ta ma ujemny wpływ na sumę, którą należy ujawnić w {LRCom;21}).

{20}

Kapitał Tier I

Artykuł 429 ust. 3 oraz art. 499 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają kwotę kapitału Tier I obliczoną stosownie do decyzji podjętej przez instytucję zgodnie z art. 499 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, podaną w {LRCom;EU-23}.

Dokładniej rzecz ujmując, w przypadku gdy instytucja podjęła decyzję o ujawnieniu kapitału Tier I zgodnie z art. 499 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, ujawnia kwotę kapitału Tier I obliczoną zgodnie z art. 25 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, bez uwzględnienia odstępstw określonych w części dziesiątej tytuł I rozdziały 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

Jeżeli jednak instytucja podjęła decyzję o ujawnieniu kapitału Tier I zgodnie z art. 499 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013, ujawnia kwotę kapitału Tier I obliczoną zgodnie z art. 25 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, po uwzględnieniu odstępstw określonych w części dziesiątej tytuł I rozdziały 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{21}

Miara ekspozycji całkowitej składającej się na składnik dźwigni (suma wierszy 3, 11, 16, 19, EU-19a i EU-19b)

Instytucje ujawniają sumę {LRCom;3}, {LRCom;11}, {LRCom;16}, {LRCom;19}, {LRCom;EU-19a} i {LRCom;EU-19b}.

Instytucje uwzględniają fakt, że {LRCom; EU-19a} i {LRCom; EU-19b} mają ujemny wpływ na tę sumę.

{22}

Wskaźnik dźwigni

Instytucje ujawniają wartość {LRCom;20} podzieloną przez wartość {LRCom;21} wyrażoną jako odsetek.

{EU-23}

Wybór przepisów przejściowych na potrzeby określenia miary kapitału

Artykuł 499 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje określają swój wybór przepisów przejściowych dotyczących kapitału na potrzeby wymogów dotyczących ujawniania informacji poprzez wybranie jednej z dwóch następujących pozycji:

„w pełni wdrożone”, jeżeli instytucja postanawia ujawnić wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 499 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

„przejściowe”, jeżeli instytucja postanawia ujawnić wskaźnik dźwigni zgodnie z art. 499 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{EU-24}

Kwota wyłączonych pozycji powierniczych zgodnie z art. 429 ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 575/2013

Instytucje ujawniają kwotę wyłączonych pozycji powierniczych zgodnie z art. 429 ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

4.   Tabela LRSpl: Podział ekspozycji bilansowych (z wyłączeniem instrumentów pochodnych, transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ekspozycji wyłączonych)

11.

Instytucje stosują instrukcje zawarte w niniejszej sekcji do wypełniania tabeli LRSpl zawartej w załączniku I.

 

Odniesienia prawne i instrukcje

Wiersz

 

{EU-1}

Całkowite ekspozycje bilansowe (z wyłączeniem instrumentów pochodnych, transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ekspozycji wyłączonych), w tym:

Instytucje ujawniają sumę {LRSpl; EU-2} i {LRSpl; EU-3}.

{EU-2}

Ekspozycje zaliczane do portfela handlowego

Instytucje ujawniają ekspozycje określone w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;070;010}, które stanowią całkowitą wartość ekspozycji aktywów należących do portfela handlowego, z wyłączeniem instrumentów pochodnych i transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych.

{EU-3}

Ekspozycje zaliczane do portfela bankowego, w tym:

Instytucje ujawniają sumę {LRSpl;EU-4}, {LRSpl;EU-5}, {LRSpl;EU-6}, {LRSpl;EU-7}, {LRSpl;EU-8}, {LRSpl;EU-9}, {LRSpl;EU-10}, {LRSpl;EU-11} i {LRSpl;EU-12}.

{EU-4}

Obligacje zabezpieczone

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;080;010} i {LR4;080;020}, która stanowi całkowitą wartość ekspozycji aktywów w postaci obligacji zabezpieczonych.

{EU-5}

Ekspozycje traktowane jako ekspozycje wobec państwa

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;090;010} i {LR4;090;020}, która stanowi całkowitą wartość ekspozycji wobec podmiotów traktowanych jako państwa na podstawie rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{EU-6}

Ekspozycje wobec samorządów regionalnych, wielostronnych banków rozwoju, organizacji międzynarodowych i podmiotów sektora publicznego, których nie traktuje się jak państwa

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;140;010} i {LR4;140;020}, która stanowi całkowitą wartość ekspozycji wobec samorządów regionalnych i władz lokalnych, wielostronnych banków rozwoju, organizacji międzynarodowych i podmiotów sektora publicznego, których nie traktuje się jak państwa na podstawie rozporządzenia (UE) nr 575/2013.

{EU-7}

Instytucje

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;180;010} i {LR4;180;020}, która stanowi wartość ekspozycji wobec instytucji.

{EU-8}

Zabezpieczone hipotekami na nieruchomościach

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;190;010} i {LR4;190;020}, która stanowi wartość ekspozycji aktywów stanowiących ekspozycje zabezpieczone hipotekami na nieruchomościach.

{EU-9}

Ekspozycje detaliczne

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;210;010} i {LR4;210;020}, która stanowi całkowitą wartość ekspozycji aktywów stanowiących ekspozycje detaliczne.

{EU-10}

Przedsiębiorstwa

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;230;010} i {LR4;230;020}, która stanowi całkowitą wartość ekspozycji aktywów stanowiących ekspozycje wobec przedsiębiorstw (tj. zarówno finansowych, jak i niefinansowych).

{EU-11}

Ekspozycje, których dotyczy niewykonanie zobowiązania

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;280;010} i {LR4;280;020}, która stanowi całkowitą wartość ekspozycji aktywów, których dotyczy niewykonanie zobowiązania.

{EU-12}

Pozostałe ekspozycje (np. kapitałowe, sekurytyzacyjne i inne aktywa niegenerujące zobowiązania kredytowego)

Instytucje ujawniają sumę ekspozycji określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 680/2014 {LR4;290;010} i {LR4;290;020}, która stanowi całkowitą wartość ekspozycji dotyczącą innych ekspozycji zaliczanych do portfela niehandlowego (np. kapitałowych, sekurytyzacyjnych i innych aktywów niegenerujących zobowiązania kredytowego) na podstawie rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Instytucje uwzględniają aktywa, które są odejmowane przy obliczaniu kapitału Tier I i które z tego względu ujawnia się w {LRCom;2}, chyba że aktywa te ujęto w pozycjach od {LRSpl;EU-2} do {LRSpl;EU-12}.

5.   Tabela LRQua: Pola na tekst o dowolnym formacie do celów ujawniania informacji jakościowych

12.

Instytucje wypełniają tabelę LRQua zawartą w załączniku I, stosując się do poniższych instrukcji.

 

Odniesienia prawne i instrukcje

Wiersz

 

{1}

Opis procedur stosowanych w celu zarządzania ryzykiem nadmiernej dźwigni finansowej

Artykuł 451 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 575/2013

„Opis procedur stosowanych w celu zarządzania ryzykiem nadmiernej dźwigni finansowej” obejmuje wszelkie istotne informacje na temat:

(a)

procedur i zasobów stosowanych w celu oceniania ryzyka nadmiernej dźwigni finansowej;

(b)

ewentualnych narzędzi ilościowych stosowanych w celu oceniania ryzyka nadmiernej dźwigni finansowej, w tym szczegółowe informacje na temat potencjalnych docelowych poziomów wewnętrznych oraz tego, czy stosowane są wskaźniki inne niż wskaźnik dźwigni określony w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013;

(c)

sposobów uwzględniania niedopasowania terminów zapadalności i obciążenia aktywów w zarządzaniu ryzykiem nadmiernej dźwigni finansowej;

(d)

procesów reagowania na zmiany wskaźnika dźwigni, w tym procesów i ram czasowych na potrzeby potencjalnego zwiększenia kapitału Tier I w celu zarządzania ryzykiem nadmiernej dźwigni finansowej; lub procesów i ram czasowych na potrzeby dostosowania mianownika wskaźnika dźwigni (miary ekspozycji całkowitej) w celu zarządzania ryzykiem nadmiernej dźwigni finansowej.

{2}

Opis czynników, które miały wpływ na wskaźnik dźwigni w okresie, którego dotyczy ujawniony wskaźnik dźwigni

Artykuł 451 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 575/2013

„Opis czynników, które miały wpływ na wskaźnik dźwigni w okresie, którego dotyczy ujawniony wskaźnik dźwigni” obejmuje wszelkie istotne informacje na temat:

(a)

kwantyfikacji zmiany wskaźnika dźwigni od poprzedniego dnia odniesienia dotyczącego ujawnienia;

(b)

głównych czynników wpływających na wskaźnik dźwigni od poprzedniego dnia odniesienia dotyczącego ujawnienia, wraz z wyjaśnieniami na temat:

(1)

charakteru zmiany oraz tego, czy była to zmiana w liczniku wskaźnika, w mianowniku wskaźnika czy zarówno w liczniku, jak i w mianowniku;

(2)

czy zmiana wynikała z wewnętrznej decyzji strategicznej, a jeżeli tak, to czy ta decyzja strategiczna była ukierunkowana bezpośrednio na wskaźnik dźwigni, czy też wywarła wpływ na wskaźnik dźwigni tylko pośrednio;

(3)

najważniejszych czynników zewnętrznych związanych ze środowiskiem gospodarczym i finansowym, które miały wpływ na wskaźnik dźwigni.


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/26


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2016/201

z dnia 15 lutego 2016 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

EG

86,9

IL

236,2

MA

94,9

TR

99,2

ZZ

129,3

0707 00 05

MA

84,6

TR

174,3

ZZ

129,5

0709 93 10

MA

37,9

TR

160,6

ZZ

99,3

0805 10 20

BR

63,2

EG

46,6

IL

113,9

MA

61,6

TN

52,4

TR

60,1

ZZ

66,3

0805 20 10

IL

124,0

MA

89,9

TR

84,6

ZZ

99,5

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

EG

69,8

IL

149,6

MA

143,0

TR

50,4

ZZ

103,2

0805 50 10

IL

106,9

MA

89,2

TR

97,9

ZZ

98,0

0808 10 80

CA

138,9

CL

93,0

US

153,9

ZZ

128,6

0808 30 90

CL

233,5

CN

78,4

ZA

100,1

ZZ

137,3


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DECYZJE

16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/28


DECYZJA RADY (UE) 2016/202

z dnia 12 lutego 2016 r.

ustalająca stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu UPG, ustanowionego w Przejściowej umowie o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony, w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Komitetu UPG

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 oraz 209, w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając decyzję Rady 2009/152/WE w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania Przejściowej umowy o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony (1),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Przejściowa umowa o partnerstwie gospodarczym (UPG) między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony, (zwana dalej „Umową”), podpisana została w dniu 15 stycznia 2009 r. i jest stosowana tymczasowo od dnia 4 sierpnia 2014 r.

(2)

W art. 92 Umowy ustanowiono Komitet UPG, który jest odpowiedzialny za wykonywanie Umowy i realizację wszystkich zadań w niej wskazanych.

(3)

W art. 92 Umowy przewidziano, że Strony decydują o składzie, organizacji i działaniu Komitetu UPG.

(4)

Unia powinna określić stanowisko, jakie należy zająć w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Komitetu UPG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu UPG, ustanowionego w Przejściowej umowie o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony, w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Komitetu UPG, jest oparte na projekcie decyzji Komitetu UPG dołączonym do niniejszej decyzji.

Niewielkie zmiany projektu decyzji, które nie powodują jego istotnej modyfikacji, mogą zostać przyjęte bez nowej decyzji Rady.

Artykuł 2

Po jej przyjęciu, decyzja Komitetu UPG zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 57 z 28.2.2009, s. 1.


PROJEKT

DECYZJA NR …/2015 Z DNIA … KOMITETU UPG

ustanowionego w Przejściowej umowie o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony,

z dnia …

w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Komitetu UPG

KOMITET UPG,

uwzględniając Przejściową umowę o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową”), podpisaną w Brukseli w dniu 15 stycznia 2009 r. i stosowaną tymczasowo od dnia 4 sierpnia 2014 r., w szczególności jej art. 92,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z Umową i niniejszą decyzją w skład Strony Środkowoafrykańskiej wchodzi Republika Kamerunu,

(2)

W Umowie przewidziano, że Strony decydują o składzie, organizacji i działaniu Komitetu UPG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Ustanawia się regulamin wewnętrzny Komitetu UPG w brzmieniu podanym w załączniku.

Wskazany regulamin zostaje ustanowiony z zastrzeżeniem postanowień szczególnych zawartych w Umowie i postanowień szczególnych, które mogą zostać przyjęte przez Komitet UPG.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej podpisania.

Sporządzono w … dnia … r.

W imieniu Republiki Kamerunu

W imieniu Unii Europejskiej


ZAŁĄCZNIK

REGULAMIN WEWNĘTRZNY KOMITETU UPG

ustanowionego w Przejściowej umowie o partnerstwie gospodarczym między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a stroną Środkowoafrykańską, z drugiej strony

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Zadania Komitetu UPG

Komitet UPG odpowiedzialny jest za zarządzanie wszystkimi dziedzinami objętymi niniejszą Umową i za realizację wszystkich wskazanych w Umowie zadań.

Zadania Komitetu UPG obejmują w szczególności:

1)

W dziedzinie handlu:

a)

nadzorowanie i zapewnienie wprowadzenia w życie i odpowiedniego stosowania Umowy. W tym celu Komitet UPG analizuje i zaleca priorytetowe dziedziny współpracy;

b)

ocenianie wyników osiągniętych w ramach Umowy i, w razie potrzeby, inicjowanie zmian udoskonalających Umowę;

c)

podejmowanie wszelkich działań dla zapobiegania sporom lub rozstrzygania sporów wynikających z interpretacji lub stosowania Umowy;

d)

monitorowanie postępu integracji regionalnej oraz stosunków gospodarczych i handlowych między Stronami;

e)

monitorowanie i ocenianie wpływu wykonywania Umowy na zrównoważony rozwój Stron;

f)

omawianie i podejmowanie wszelkich działań, które mogłyby skutkować wsparciem handlu, inwestycji i możliwości biznesowych między Stronami;

g)

omawianie wszelkich zagadnień dotyczących Umowy oraz wszelkich innych kwestii mogących zagrażać realizacji jej celów.

2)

W dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju:

a)

zapewnienie stosowania przepisów regulujących współpracę na rzecz rozwoju, które wchodzą w zakres Umowy.

b)

monitorowanie i koordynowanie, wspólnie z innymi partnerami, wykonania postanowień Umowy dotyczących współpracy;

c)

okresowe ocenianie wskazanych w Umowie priorytetów współpracy oraz, w razie potrzeby, formułowanie zaleceń dotyczących uwzględnienia nowych priorytetów;

d)

nadzorowanie wykonania wspólnych wytycznych załączonych do Umowy.

ROZDZIAŁ II

ORGANIZACJA

Artykuł 2

Skład i przewodniczący

1.   Komitet UPG składa się, z jednej strony, z przedstawicieli członków Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej oraz, z drugiej strony, z przedstawicieli Republiki Kamerunu, szczebli ministerialnych lub pełniących wysokie funkcje publiczne.

2.   W niniejszym regulaminie wewnętrznym odniesienie do „Stron” odpowiada definicji podanej w art. 95 Umowy.

3.   Prezydencja Komitetu UPG jest wykonywana rotacyjnie, przez okres dwunastu miesięcy, przez przedstawiciela Unii Europejskiej oraz przedstawiciela Republiki Kamerunu. Mandat odpowiadający pierwszemu okresowi rozpoczyna się w dniu pierwszego posiedzenia Komitetu UPG, a kończy się w dniu 31 grudnia następnego roku. Pierwszą prezydencję sprawuje przedstawiciel Republiki Kamerunu.

Artykuł 3

Obserwatorzy

1.   Do udziału we wszystkich posiedzeniach Komitetu UPG zapraszani są, w charakterze obserwatorów, przedstawiciele Komisji Wspólnoty Gospodarczej i Walutowej Afryki Środkowej (CEMAC) oraz Sekretariatu Generalnego Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Środkowej (CEFAC).

2.   Strony mogą zdecydować o zaproszeniu na posiedzenia Komitetu UPG, w charakterze obserwatorów, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, sektora prywatnego, ekspertów lub innych osób według swego wyboru.

3.   Komitet UPG może podjąć decyzję o zamknięciu dla obserwatorów dowolnej części posiedzenia, na czas obrad w przedmiocie kwestii newralgicznych i podczas podejmowania przez Komitet decyzji.

Artykuł 4

Sekretariat

Działanie sekretariatu Komitetu UPG zapewniają rotacyjnie, przez okres dwunastu miesięcy, Komisja Europejska w imieniu Unii Europejskiej oraz Republika Kamerunu. Okresy te pokrywają się z rotacyjnym wykonywaniem prezydencji Komitetu UPG.

Artykuł 5

Podkomitety

Dla skutecznego wykonywania swych kompetencji Komitet UPG może ustanowić podległe mu podkomitety, które są odpowiedzialne za konkretne kwestie związane z Umową. W tym celu Komitet UPG określa skład i zadania takich podkomitetów.

ROZDZIAŁ III

DZIAŁANIE

Artykuł 6

Decyzje i zalecenia

1.   Komitet UPG przyjmuje decyzje i zalecenia w drodze konsensusu.

2.   Komitet UPG może zdecydować o przedłożeniu wszelkich spraw ogólnych, które wynikają z Umowy i są we wspólnym interesie państw AKP i Unii Europejskiej, Radzie Ministrów AKP-UE wskazanej w art. 15 Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową z Kotonu”).

3.   Pomiędzy posiedzeniami Komitet UPG może przyjmować, za zgodą obu Stron, decyzje lub zalecenia w drodze procedury pisemnej. Procedura pisemna polega na wymianie not między Stronami.

4.   Decyzje lub zalecenia Komitetu UPG noszą tytuł „decyzja” lub „zalecenie”, po którym następuje numer porządkowy, data przyjęcia oraz wskazanie ich przedmiotu. Każda decyzja zawiera datę swego wejścia w życie.

5.   Przyjmowane przez Komitet UPG decyzje i zalecenia uwierzytelniane są przez przedstawiciela Komisji Europejskiej w imieniu Unii Europejskiej oraz przez przedstawiciela Republiki Kamerunu.

6.   Decyzje i zalecenia są przekazywane Stronom jako dokumenty Komitetu UPG.

Artykuł 7

Korespondencja

1.   Wszelka korespondencja adresowana do Komitetu UPG jest kierowana do jego sekretariatu.

2.   Sekretariat zapewnia, aby korespondencja adresowana do Komitetu UPG była przekazywana prezydencji Komitetu oraz, w stosownych przypadkach, centrom koordynacji każdej ze Stron wskazanym w art. 92 Umowy, w charakterze dokumentów, o których mowa w art. 10 niniejszego regulaminu wewnętrznego.

3.   Korespondencja pochodząca od prezydencji Komitetu UPG jest przesyłana do centrum koordynacji każdej ze Stron przez sekretariat, a w stosownych przypadkach jest przekazywana innym członkom Komitetu UPG, w charakterze dokumentów, o których mowa w art. 10 niniejszego regulaminu wewnętrznego.

Artykuł 8

Posiedzenia

1.   Komitet UPG spotyka się w regularnie, w odstępach czasu nieprzekraczających jednego roku, a także w trybie nadzwyczajnym, gdy wymagają tego okoliczności, oraz jeżeli Strony tak postanowią.

2.   Każde posiedzenie Komitetu UPG odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez Strony.

3.   Posiedzenia Komitetu UPG zwoływane są przez Stronę sprawującą prezydencję, po konsultacji z drugą Stroną.

4.   Zawiadomienia kierowane są do uczestników niepóźniej niż piętnaście dni przed terminem każdego posiedzenia.

Artykuł 9

Delegacje

Przed każdym posiedzeniem prezydencja Komitetu UPG jest informowana o planowanym składzie delegacji Unii Europejskiej, Republiki Kamerunu oraz o ewentualnych obserwatorach.

Artykuł 10

Dokumenty

Jeśli obrady Komitetu UPG oparte są na pisemnych dokumentach towarzyszących, dokumenty takie są numerowane i rozpowszechniane jako dokumenty Komitetu UPG niepóźniej niż czternaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Artykuł 11

Porządek posiedzeń

1.   Wstępny porządek każdego posiedzenia jest sporządzany przez sekretariat Komitetu UPG na podstawie propozycji przedstawionych przez Strony. Sekretariat Komitetu UPG przekazuje go do centrum koordynacji każdej ze Stron niepóźniej niż piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

2.   Tymczasowy porządek posiedzenia obejmuje punkty, o których włączenie do porządku posiedzenia zwrócono się do sekretariatu niepóźniej niż dwadzieścia jeden dni przed rozpoczęciem posiedzenia, przy czym punkty takie nie zostaną uwzględnione w tymczasowym porządku posiedzenia, jeżeli sekretariat nie otrzyma odpowiedniej dokumentacji towarzyszącej przed dniem rozesłania takiego porządku posiedzenia.

3.   Komitet UPG przyjmuje porządek posiedzenia na początku każdego posiedzenia. Za zgodą Stron do porządku posiedzenia można włączyć punkty, które nie znajdowały się we wstępnym porządku posiedzenia.

4.   Prezydencja Komitetu UPG, za zgodą Stron, może zaprosić ekspertów do udziału w posiedzeniach Komitetu UPG w celu przedstawienia informacji w konkretnych sprawach.

5.   Dla uwzględnienia wymogów danej sytuacji sekretariat może, za zgodą Stron, skrócić terminy wskazane w ust. 1 i 2.

Artykuł 12

Protokół

1.   Po zakończeniu każdego posiedzenia sporządza się podsumowanie ustaleń, które zostaje podpisane przez członkowów Komitetu UPG.

2.   Sekretariat sporządza projekt protokołu posiedzenia najpóźniej w terminie miesiąca.

3.   Co do zasady w protokole podsumowany zostaje każdy punkt porządku obrad, w razie potrzeby z wyszczególnieniem:

a)

dokumentów przedłożonych Komitetowi UPG,

b)

oświadczeń, o których dołączenie wystąpił członek Komitetu UPG,

c)

podjętych decyzji, wydanych zaleceń, uzgodnionych oświadczeń oraz wniosków przyjętych w odniesieniu do konkretnych punktów.

4.   Protokół zawiera również listę członków Komitetu UPG, a także listę członków towarzyszących im delegacji oraz listę ewentualnych obserwatorów.

5.   Protokół jest zatwierdzany na piśmie przez obie Strony w terminie dwóch miesięcy od dnia posiedzenia. Po zatwierdzeniu dwa egzemplarze protokołu zostają podpisane przez sekretariat, a każda ze Stron otrzymuje po jednym oryginalnym egzemplarzu tak sporządzonego dokumentu.

Artykuł 13

Jawność

1.   O ile Strony nie postanowiły inaczej, posiedzenia Komitetu UPG nie są jawne.

2.   Każda ze stron może podjąć decyzję o publikacji decyzji Komitetu UPG we własnym dzienniku urzędowym.

ROZDZIAŁ IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 14

Języki

1.   Językami roboczymi Komitetu UPG są języki urzędowe wspólne dla Stron.

2.   Komitet UPG obraduje oraz przyjmuje decyzje i zalecenia na podstawie dokumentacji i propozycji sporządzonych w jednym z języków, o których mowa w pkt 1.

Artykuł 15

Koszty

1.   Każda ze stron ponosi koszty wynikające ze swego udziału w posiedzeniach Komitetu UPG, zarówno jeśli chodzi o koszty personelu, podróży i pobytu, jak i opłaty pocztowe i telekomunikacyjne.

2.   Koszty związane z organizacją posiedzeń oraz powielaniem dokumentów ponosi Strona, która organizuje posiedzenie.

3.   Koszty związane z tłumaczeniem ustnym podczas posiedzeń oraz tłumaczeniem pisemnym decyzji i zaleceń na języki robocze Komitetu UPG ponosi Strona, która organizuje posiedzenie. Koszty związane z tłumaczeniem ustnym oraz tłumaczeniem pisemnym decyzji i zaleceń na inne języki urzędowe Unii Europejskiej ponosi Unia Europejska.

Artykuł 16

Zmiany w regulaminie wewnętrznym

Niniejszy regulamin wewnętrzny może zostać zmieniony decyzją Komitetu UPG zgodnie z art. 6 ust. 1 regulaminu.


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/36


DECYZJA RADY (UE) 2016/203

z dnia 12 lutego 2016 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu EOG odnośnie zmiany załącznika XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG (statystyki wydatków na ochronę zdrowia)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1, w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) weszło w życie w dniu 1 stycznia 1994 r.

(2)

Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, załącznika XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG.

(3)

Do Porozumienia EOG należy włączyć rozporządzenie Komisji (UE) 2015/359 (3). Informacje na temat opieki dziennej i schematów finansowania przez przedsiębiorstwa, jak również opieki dziennej ambulatoryjnej nie są dostępne w Liechtensteinie. Z tego powodu Liechtenstein powinien zostać zwolniony z obowiązku przekazywania tych danych.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG,

(5)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG odnośnie proponowanej zmiany załącznika XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG, oparte jest na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.

(2)  Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 3.

(3)  Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/359 z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1338/2008 w odniesieniu do statystyk w zakresie wydatków na ochronę zdrowia i jej finansowania (Dz.U. L 62 z 6.3.2015, s. 6).


PROJEKT

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2016

z dnia …

zmieniająca załącznik XXI (Statystyka) do Porozumienia EOG

WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 98,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) 2015/359 z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1338/2008 w odniesieniu do statystyk w zakresie wydatków na ochronę zdrowia i jej finansowania (1).

(2)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XXI do Porozumienia EOG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Po pkt 18z5 (rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 205/2014) załącznika XXI do Porozumienia EOG dodaje się punkt w brzmieniu:

„18z6.

32015 R 0359: rozporządzenie Komisji (UE) 2015/359 z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1338/2008 w odniesieniu do statystyk w zakresie wydatków na ochronę zdrowia i jej finansowania (Dz.U. L 62 z 6.3.2015, s. 6.).

Do celów niniejszego Porozumienia przepisy rozporządzenia odczytuje się z uwzględnieniem następujących dostosowań:

a)

Liechtenstein jest zwolniony z przekazywania odrębnych danych w zakresie leczenia »jednego dnia« (HC.1.2), rehabilitacji dziennej (HC.2.2) i dziennej opieki długoterminowej (zdrowotnej) (HC.3.2), które są uwzględniane w danych przekazywanych odpowiednio na temat leczenia ambulatoryjnego (HC 1.3), rehabilitacji ambulatoryjnej (HC 2.3) i ambulatoryjnej opieki długoterminowej (zdrowotnej) (HC 3.3);

b)

Liechtenstein jest zwolniony z przekazywania danych na temat schematów finansowania przez przedsiębiorstwa (HF.2.3). Niniejsze zwolnienie podlega przeglądowi przez Wspólny Komitet EOG, ilekroć dane liczbowe dostarczone przez Liechtenstein wykażą, że wydatki na schematy finansowania przez przedsiębiorstwa w Liechtensteinie nie są już nieznaczne.”.

Artykuł 2

Teksty rozporządzenia (UE) 2015/359 w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem […] pod warunkiem dokonania wszystkich notyfikacji przewidzianych w art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (2).

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli

W imieniu Wspólnego Komitetu EOG

Przewodniczący

[…]

Sekretarze Wspólnego Komitetu EOG

[…]


(1)  Dz.U. L 62 z 6.3.2015, s. 6.

(2)  [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/39


DECYZJA RADY (UE) 2016/204

z dnia 12 lutego 2016 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu EOG odnośnie do zmiany załącznika XI (Komunikacja elektroniczna, usługi audiowizualne i społeczeństwo informacyjne) do Porozumienia EOG (Technologia ultraszerokopasmowa)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) weszło w życie w dniu 1 stycznia 1994 r.

(2)

Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, załącznika XI (Komunikacja elektroniczna, usługi audiowizualne i społeczeństwo informacyjne) do Porozumienia EOG.

(3)

Do Porozumienia EOG należy włączyć decyzję wykonawczą Komisji 2014/702/UE (3). Zagęszczenie łączy radiowych w pobliżu portów lotniczych w Islandii i w Norwegii oraz stopień ich wykorzystania są wyższe niż w UE. Aby zapobiec wystąpieniu szkodliwych zakłóceń łączy radiowych operatorów telefonii komórkowej, Islandia i Norwegia powinny zostać zwolnione z konieczności zezwalania na użytkowanie zakresu częstotliwości od 6,0 do 8,5 GHz w technologii ultraszerokopasmowej na pokładzie statku powietrznego.

(4)

Załącznik XI (Komunikacja elektroniczna, usługi audiowizualne i społeczeństwo informacyjne) do Porozumienia EOG powinien zatem zostać odpowiednio zmieniony.

(5)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem być oparte na dołączonym projekcie decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG odnośnie do proponowanej zmiany załącznika XI (Komunikacja elektroniczna, usługi audiowizualne i społeczeństwo informacyjne) do Porozumienia EOG, oparte jest na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.

(2)  Dz.U. L 1 z 3.1.1994, p. 3.

(3)  Decyzja wykonawcza Komisji 2014/702/UE z dnia 7 października 2014 r. zmieniająca decyzję 2007/131/WE w sprawie udostępnienia w sposób zharmonizowany widma radiowego na potrzeby urządzeń wykorzystujących technologię ultraszerokopasmową na terytorium Wspólnoty (Dz.U. L 293 z 9.10.2014, s. 48).


PROJEKT

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2016

z dnia …

zmieniająca załącznik XI (Komunikacja elektroniczna, usługi audiowizualne i społeczeństwo informacyjne) do Porozumienia EOG

WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (Porozumienie EOG), w szczególności jego art. 98,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W Porozumieniu EOG należy uwzględnić decyzję wykonawczą Komisji 2014/702/UE z dnia 7 października 2014 r. zmieniającą decyzję 2007/131/WEw sprawie udostępnienia w sposób zharmonizowany widma radiowego na potrzeby urządzeń wykorzystujących technologię ultraszerokopasmową na terytorium Wspólnoty (1).

(2)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XI do Porozumienia EOG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W pkt 5cw (decyzja Komisji 2007/131/WE) załącznika XI do Porozumienia EOG wprowadza się następujące zmiany:

1)

dodaje się, co następuje:

„Do celów niniejszego Porozumienia przepisy decyzji odczytuje się z uwzględnieniem następujących dostosowań:

Islandia i Norwegia są zwolnione z konieczności zezwalania na użytkowanie zakresu częstotliwości 6,0 – 8,5 GHz na potrzeby urządzeń wykorzystujących technologię ultraszerokopasmową na pokładzie statku powietrznego.”;

2)

dodaje się tiret w brzmieniu:

„—

32014 D 0702: decyzją wykonawczą Komisji 2014/702/UE z dnia 7 października 2014 r. (Dz.U. L 293 z 9.10.2014, s. 48).”.

Artykuł 2

Teksty decyzji wykonawczej 2014/702/UE w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem […], pod warunkiem dokonania wszystkich notyfikacji przewidzianych w art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (2).

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli

W imieniu Wspólnego Komitetu EOG

Przewodniczący

[…]

Sekretarze Wspólnego Komitetu EOG

[…]


(1)  Dz.U. L 293 z 9.10.2014, s. 48.

(2)  [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/43


DECYZJA RADY (UE) 2016/205

z dnia 12 lutego 2016 r.

w sprawie mianowania zastępcy członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Austrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając propozycję rządu Austrii,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem kadencji Michaela SCHICKHOFERA,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zastępcą członka Komitetu Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2020 r., zostaje niniejszym mianowana:

Mag. Doris KAMPUS, Landesrätin in der steirischen Landesregierung.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady (UE) 2015/116 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 42).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2015/190 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 31 z 7.2.2015, s. 25).

(3)  Decyzja Rady (UE) 2015/994 z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 159 z 25.6.2015, s. 70).


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/44


DECYZJA RADY (UE) 2016/206

z dnia 12 lutego 2016 r.

w sprawie mianowania zastępcy członka Komitetu Regionów zaproponowanego przez Republikę Austrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając propozycję rządu Austrii,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 26 stycznia 2015 r., 5 lutego 2015 r. i 23 czerwca 2015 r. Rada przyjęła decyzje (UE) 2015/116 (1), (UE) 2015/190 (2) i (UE) 2015/994 (3) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.

(2)

Jedno stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z upływem kadencji Johannesa PEINSTEINERA,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zastępcą członka Komitetu Regionów do końca bieżącej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2020 r., zostaje niniejszym mianowana:

Dr Carmen KIEFER, Vizebürgermeisterin der Marktgemeinde Kuchl.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady (UE) 2015/116 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 42).

(2)  Decyzja Rady (UE) 2015/190 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 31 z 7.2.2015, s. 25).

(3)  Decyzja Rady (UE) 2015/994 z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 159 z 25.6.2015, s. 70).


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/45


DECYZJA RADY (WPZiB) 2016/207

z dnia 15 lutego 2016 r.

zmieniająca decyzję Rady 2013/233/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej pomocy w zintegrowanym zarządzaniu granicami w Libii (EUBAM Libya)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 22 maja 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/233/WPZiB (1) ustanawiającą misję Unii Europejskiej dotyczącą pomocy w zintegrowanym zarządzaniu granicami w Libii (EUBAM Libya).

(2)

W dniu 7 grudnia 2015 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2015/2276 (2) zmieniającą i przedłużającą decyzję 2013/233/WPZiB, przewidującą w szczególności przedłużenie misji i finansową kwotę odniesienia na okres do dnia 21 lutego 2016 r.

(3)

W związku z sytuacją w Libii Unia musi przygotować się do powołania ewentualnej misji w zakresie zarządzania kryzysowego w dziedzinie budowania zdolności cywilnych i pomocy w obszarze reformy sektora bezpieczeństwa w tym kraju.

(4)

Natychmiastowe zapewnienie zdolności cywilnych w zakresie planowania będzie liczebnie ograniczone, choć może wzrosnąć jeśli okoliczności i zapotrzebowanie ulegną zmianie, a Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa wyrazi zgodę.

(5)

Należy odpowiednio zmienić decyzję 2013/233/WPZiB.

(6)

EUBAM Libya będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2013/233/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„EUBAM Libya będzie wspomagać planowanie kompleksowej reformy cywilnego sektora bezpieczeństwa z myślą o przygotowaniu ewentualnej misji w zakresie zarządzania kryzysowego w dziedzinie budowania zdolności cywilnych i pomocy.”;

2)

w art. 3 ust. 1 dodaje się literę w brzmieniu:

„d)

dostarczanie informacji służących planowaniu przez UE przygotowania ewentualnej misji w zakresie zarządzania kryzysowego w dziedzinie budowania zdolności cywilnych i pomocy w obszarze reformy sektora bezpieczeństwa, ściśle współpracując z misją ONZ ds. wspierania Libii (UNSMIL) oraz wnosząc wkład w jej działania, w porozumieniu z prawowitymi władzami libijskimi i innymi właściwymi podmiotami w dziedzinie bezpieczeństwa.”;

3)

w art. 13 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z EUBAM Libya w okresie od dnia 22 lutego 2016 r. do dnia 21 sierpnia 2016 r. wynosi 4 475 000 EUR.”;

4)

art. 16 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 21 sierpnia 2016 r.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 22 lutego 2016 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 2013/233/WPZiB z dnia 22 maja 2013 r. w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej pomocy w zintegrowanym zarządzaniu granicami w Libii (EUBAM Libya) (Dz.U. L 138 z 24.5.2013, s. 15).

(2)  Decyzja Rady (WPZiB) 2015/2276 z dnia 7 grudnia 2015 r. zmieniająca i przedłużająca decyzję 2013/233/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej dotyczącej pomocy w zintegrowanym zarządzaniu granicami w Libii (EUBAM Libya) (Dz.U. L 322 z 8.12.2015, s. 51).


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/47


DECYZJA RADY (WPZiB) 2016/208

z dnia 15 lutego 2016 r.

zmieniająca decyzję (WPZiB) 2015/260 przedłużającą mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Praw Człowieka

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 25 lipca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/440/WPZiB (1) w sprawie mianowania Stavrosa LAMBRINIDISA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) ds. Praw Człowieka.

(2)

W dniu 17 lutego 2015 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2015/260 (2) przedłużającą mandat SPUE do dnia 28 lutego 2017 r.

(3)

W decyzji (WPZiB) 2015/260 SPUE ustanowiono finansową kwotę odniesienia mającą na celu objęcie okresu od dnia 1 marca 2015 r. do dnia 29 lutego 2016 r. Należy ustalić nową finansową kwotę odniesienia na okres od dnia 1 marca 2016 r. do dnia 28 lutego 2017 r.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (WPZiB) 2015/260,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Art. 5 ust. 2 decyzji (WPZiB) 2015/260 otrzymuje brzmienie:

„2.   Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 marca 2016 r. do dnia 28 lutego 2017 r. wynosi 825 000 EUR.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

F. MOGHERINI

Przewodniczący


(1)  Decyzja Rady 2012/440/WPZiB z dnia 25 lipca 2012 r. w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Praw Człowieka (Dz.U. L 200 z 27.7.2012, s. 21).

(2)  Decyzja Rady (WPZiB) 2015/260 z dnia 17 lutego 2015 r. przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Praw Człowieka (Dz.U. L 43 z 18.2.2015, s. 29).


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/48


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/209

z dnia 12 lutego 2016 r.

w sprawie wniosku o normalizację do europejskich organizacji normalizacyjnych w odniesieniu do inteligentnych systemów transportowych (ITS) na obszarach miejskich do celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu

(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 808)

(Jedynie teksty w języku angielskim, francuskim i niemieckim są autentyczne)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (1), w szczególności jego art. 10 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE (2) Komisja może zwrócić się do europejskich organizacji normalizacyjnych o opracowanie norm niezbędnych do zapewnienia interoperacyjności, zgodności i ciągłości w celu wdrażania i operacyjnego stosowania inteligentnych systemów transportowych (ITS). Zakres takich norm ograniczony jest na mocy art. 2 i 3 i art. 4 pkt 1 oraz załącznika I do dyrektywy 2010/40/UE do określonych obszarów priorytetowych i działań priorytetowych w dziedzinie ITS. W załączniku I podkreśla się również potrzebę zapewnienia miejskich i międzymiastowych interfejsów wymiany danych oraz interoperacyjności i zgodności wymiaru miejskiego w ramach nadrzędnej europejskiej architektury ITS.

(2)

Zakres wdrażania specyfikacji już przyjętych na podstawie art. 6 dyrektywy 2010/40/UE (3) obejmuje głównie transeuropejską sieć transportową (TEN-T). Niemniej jednak w dyrektywie 2010/40/UE uznaje się potrzebę zapewnienia miejskich i międzymiastowych interfejsów umożliwiających interoperacyjność i ciągłość usług we wszystkich sieciach i ponad granicami. Obszary miejskie określone są jako opcjonalne „strefy priorytetowe”, jeżeli chodzi o wdrażanie specyfikacji dotyczących zapewnienia dostępnych na terenie całej UE usług informacyjnych w czasie rzeczywistym dotyczących ruchu. Początkowe i końcowe odcinki tras, jakie pokonują podróżni, znajdują się zwykle na obszarach miejskich, a zatem mają podstawowe znaczenie dla zapewnienia dostępnych na terenie całej UE usług w zakresie informacji o podróżach z wykorzystaniem różnych rodzajów transportu, przyczyniających się do płynnej mobilności.

(3)

W ramach nadrzędnych celów w zakresie ITS ustanowionych w dyrektywie 2010/40/UE wymiar miejski ma własne potrzeby przedstawione w planie działania ws. ITS (z 2008 r.) (4) oraz w planie działania na rzecz mobilności w miastach (z 2009 r.) (5). W 2010 r. Komisja Europejska powołała grupę ekspertów ds. miejskich ITS (6), w której skład wchodzą przedstawiciele władz lokalnych i ich głównych partnerów ze środowisk badawczych i przemysłowych oraz spośród organów ds. transportu i przewoźników, organów normalizacyjnych itd. Grupa ta opracowała wytyczne ws. rozpowszechnienia kluczowych aplikacji ITS na obszarach miejskich (a mianowicie: informacji na temat transportu multimodalnego, systemów inteligentnej sprzedaży biletów, zarządzania ruchem i logistyki miejskiej), zgromadziła szereg najlepszych praktyk i przeanalizowała potrzebę dalszej normalizacji w dziedzinie miejskich ITS.

(4)

W przyjętym w grudniu 2013 r. „Pakiecie dotyczącym mobilności w miastach” (7) Komisja potwierdziła potrzebę zwiększenia efektywności i bezpieczeństwa mobilności miejskiej oraz ogłosiła planowane działania i zalecenia dla państw członkowskich dotyczące szeregu dziedzin, w tym logistyki miejskiej, regulacji dotyczących dostępu do ruchu miejskiego i systemów opłat drogowych, skoordynowanego wprowadzania miejskich inteligentnych systemów transportowych i bezpieczeństwa ruchu drogowego w miastach.

(5)

Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (8) zawiera wymóg, aby organy publiczne publikowały informacje geograficzne o sieci transportowej. Ten cyfrowy schemat sieci można tak udoskonalić, aby móc go wykorzystywać jako wspólny system pozycjonowania w ramach niezawodnych usług ITS. Dokonując tego ulepszenia, należy uwzględnić już istniejące normy, zwłaszcza normę dotyczącą plików danych geograficznych (GDF) (9).

(6)

W komunikacie pt. „Zapobieganie uzależnieniu od jednego dostawcy: tworzenie otwartych systemów ICT poprzez lepsze wykorzystywanie norm w zamówieniach publicznych” (10) oraz w towarzyszącym mu dokumencie roboczym służb Komisji pt. „Przewodnik dotyczący udzielania zamówień na systemy ICT oparte na normach – elementy dobrej praktyki” (11) Komisja zwraca uwagę na korzyści płynące z korzystania z norm i otwartych specyfikacji w celu unikania uzależnienia od jednego sprzedawcy rozwiązań technicznych i propaguje wprowadzanie bardziej opłacalnych rozwiązań.

(7)

Zamiar wystąpienia z wnioskiem o opracowanie norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych do celów dyrektywy 2010/40/UE został wyrażony w pkt 2.4.10 (12) i 3.3.8 (13) dwóch kolejnych rocznych programów prac Unii w zakresie normalizacji europejskiej.

(8)

Komisja wydała wytyczne (14) dotyczące realizacji wniosków o normalizację, a europejskie organizacje normalizacyjne zgodziły się na stosowanie tych wytycznych w postępowaniu z takimi wnioskami.

(9)

Zasięgnięto opinii europejskich organizacji normalizacyjnych, europejskich organizacji stron zainteresowanych normalizacją otrzymujących finansowanie unijne oraz Europejskiego Komitetu ds. ITS ustanowionego na mocy art. 15 dyrektywy 2010/40/UE.

(10)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 22 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Działania normalizacyjne objęte wnioskiem

Niniejszym składa się wniosek do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN), Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CENELEC) i Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych (ETSI), zwanych dalej „europejskimi organizacjami normalizacyjnymi”, o opracowanie nowych norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych do celów wdrażania art. 8 dyrektywy 2010/40/UE w odniesieniu do informacji na temat transportu multimodalnego, do zarządzania ruchem i logistyki miejskiej w dziedzinie miejskich ITS. Normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne, których dotyczy wniosek, są wymienione w tabelach 1, 2, 3 i 4 w załączniku II i muszą spełniać wymogi określone w załączniku I.

Artykuł 2

Ustalenie programu prac

Europejskie organizacje normalizacyjne przygotowują wspólny program prac określający wszystkie wymagane rezultaty, odpowiedzialne jednostki techniczne oraz harmonogram realizacji prac zgodny z terminami określonymi w załączniku II. Europejskie organizacje normalizacyjne przedkładają Komisji program prac do dnia 31 lipca 2016 r. oraz udostępniają Komisji ogólny plan projektu.

Europejskie organizacje normalizacyjne mogą zdecydować, ile norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych potrzebnych jest do zrealizowania wniosku, o którym mowa w art. 1.

Artykuł 3

Uzgodnienie programu prac

W swoim programie prac europejskie organizacje normalizacyjne uwzględniają ewentualne priorytety wskazane przez Komisję w odniesieniu do realizacji wniosku, o którym mowa w art. 1.

Europejskie organizacje normalizacyjne informują Komisję o wszelkich zmianach w programie prac.

Do programu prac można dodawać nowe tematy norm europejskich lub europejskich dokumentów normalizacyjnych, o ile tematy te są objęte wymogami określonymi w załączniku I i są związane z obszarami priorytetowymi i działaniami priorytetowymi wymienionymi w art. 2 i 3 oraz w załączniku I do dyrektywy 2010/40/UE, pod warunkiem zasięgnięcia opinii Komisji i uzyskania jej zgody oraz po poinformowaniu komitetu ustanowionego na mocy art. 22 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012.

Artykuł 4

Sprawozdawczość

Europejskie organizacje normalizacyjne co roku składają Komisji sprawozdania z realizacji wniosku, o którym mowa w art. 1. Organizacje te składają Komisji pierwsze wspólne sprawozdanie roczne do dnia 30 marca 2017 r.

Europejskie organizacje normalizacyjne przekazują Komisji wspólne sprawozdanie końcowe do dnia 30 czerwca 2019 r. Sprawozdanie końcowe zawiera kryteria pomiaru służące do pomiaru postępów osiągniętych w zakresie normalizacji w dziedzinach informacji na temat transportu multimodalnego, zarządzania ruchem i logistyki miejskiej oraz do pomiaru stopnia zaangażowania zainteresowanych stron w prace normalizacyjne objęte wnioskiem na mocy art. 1.

Artykuł 5

Ważność

Jeżeli wniosek, o którym mowa w art. 1, nie zostanie przyjęty przez żadną z europejskich organizacji normalizacyjnych w terminie jednego miesiąca od jego otrzymania, nie może stanowić podstawy do opracowania norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych.

Artykuł 6

Wymagania w zakresie interoperacyjności

Normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne, których dotyczy wniosek, opracowuje się tak, aby były spójne i zgodne z wymogami aktów delegowanych przyjętych przez Komisję na podstawie dyrektywy 2010/40/UE, w szczególności specyfikacji dotyczących świadczenia ogólnounijnych usług informacyjnych w czasie rzeczywistym dotyczących ruchu przyjętych w dniu 18 grudnia 2014 r. (15) oraz specyfikacji dotyczących świadczenia ogólnounijnych usług w zakresie informacji o podróżach z wykorzystaniem różnych rodzajów transportu (16).

Artykuł 7

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego, Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki i Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Komisji

Elżbieta BIEŃKOWSKA

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12.

(2)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu (Dz.U. L 207 z 6.8.2010, s. 1).

(3)  Rozporządzenia delegowane (UE) nr 305/2013 (Dz.U. L 91 z 3.4.2013, s. 1), (UE) nr 885/2013 (Dz.U. L 247 z 18.9.2013, s. 1), (UE) nr 886/2013 (Dz.U. L 247 z 18.9.2013, s. 6) oraz (UE) 2015/962 (Dz.U. L 157 z 23.6.2015, s. 21).

(4)  COM(2008) 886 final.

(5)  COM(2009) 490 final.

(6)  http://ec.europa.eu/transparency/regexpert/index.cfm?do=groupDetail.groupDetail&groupID=2520&Lang=PL

(7)  http://ec.europa.eu/transport/themes/urban/urban_mobility/ump_en.htm

(8)  Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).

(9)  Norma ISO (14825:2004), w której opisano w szczególności infrastrukturę drogową na potrzeby ITS i uwzględniono kompleksowy wspólny system pozycjonowania.

(10)  COM(2013) 455 final.

(11)  SWD(2013) 224 final.

(12)  COM(2013) 561 final.

(13)  COM(2014) 500 final.

(14)  SWD(2015) 205 final z dnia 27 października 2015 r., Vademecum nt. normalizacji europejskiej wspierającej prawodawstwo i politykę Unii, część III: Wytyczne dotyczące realizacji wniosków o normalizację.

(15)  C(2014) 9672 final.

(16)  Prace w toku. Specyfikacje spodziewane z końcem 2015 r. lub początkiem 2016 r.


ZAŁĄCZNIK I

WYMOGI DOTYCZĄCE NORM EUROPEJSKICH I EUROPEJSKICH DOKUMENTÓW NORMALIZACYJNYCH

1.   WYMOGI OGÓLNE

1.1.   Wymogi ogólne dotyczące ustalenia programu prac

Grupa ekspertów ds. miejskich ITS (1) zaleciła lepsze uwzględnienie wymiaru miejskiego w ramach europejskiej działalności normalizacyjnej i skoncentrowanie wysiłków w zakresie normalizacji na określonych tematach, aby zapewnić powstanie potrzebnych interfejsów miejskich i międzymiastowych.

Wspomniana grupa ekspertów zaleciła również włączenie władz lokalnych i ekspertów dysponujących określoną wiedzą o miastach w proces normalizacji ITS.

Program prac, który ma zostać ustalony na podstawie niniejszego wniosku, opracowuje się zatem, uwzględniając następujące zalecenia:

Skoncentrowanie się przede wszystkim na trzech dziedzinach miejskich ITS, a mianowicie: usługach w zakresie informacji o transporcie multimodalnym; zarządzaniu ruchem, obejmującym regulację dostępu do ruchu; oraz logistyce miejskiej obejmującej zarządzanie parkowaniem. W celu zapewnienia połączalności ITS (unikania efektu silosu lub efektu „lock-in”) europejskie organizacje normalizacyjne wykazują, w jaki sposób trzy wyżej wymienione dziedziny są wzajemnie powiązane w ramach szerszej architektury miejskich ITS, oraz dostosowują ich powiązania i interfejsy z innymi pokrewnymi aplikacjami ITS (nieobjętymi bezpośrednio zakresem niniejszego wniosku).

Wzięcie pod uwagę konieczności uwzględnienia potrzeb wielu użytkowników (od konsumentów do operatorów i dostawców), różnych środowisk (w tym interfejsów miejskich i międzymiastowych) oraz różnych rodzajów pojazdów, rodzajów transportu lub usług w zakresie mobilności (w tym dla osób o ograniczonej mobilności) związanych z trzema wyżej wymienionymi dziedzinami. W tym celu wzywa się europejskie organizacje normalizacyjne do współpracy ze stosownymi podmiotami działającymi na rzecz mobilności miejskiej i zainteresowanymi kwestią miejskich ITS, takimi jak grupy i organizacje koordynacyjne ds. normalizacji, lokalne platformy ramowe ds. normalizacji oraz lokalne platformy ekspertów i zainteresowanych stron, zrzeszenia miast i regionów, stowarzyszenia użytkowników, przedstawiciele przewoźników i usługodawców. Europejskie organizacje normalizacyjne mogą zapraszać powyższe zainteresowane strony do udziału w swoich działaniach i do wnoszenia wkładu w rezultaty tych działań. Europejskie organizacje normalizacyjne wykazują, w jaki sposób należy włączać odpowiednich ekspertów (w zakresie kwestii miejskich) i zainteresowane strony w trakcie całego procesu (planowania, sporządzania norm, wdrażania). Należy uwzględniać zróżnicowanie lokalnych warunków i polityki. W trakcie realizacji niniejszego wniosku można w szczególności przewidzieć, w miarę możliwości, testy z udziałem uczestniczących dobrowolnie miast pilotażowych.

Wprowadzenie niezbędnych rozwiązań organizacyjnych wspierających skuteczną współpracę i dobrą koordynację w ramach inicjatyw i grup roboczych ds. normalizacji ITS.

1.2.   Wymogi ogólne dotyczące dokumentów objętych wnioskiem

1.2.1.   Zgodność

Objęte wnioskiem normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne opracowuje się w taki sposób, aby były zgodne z:

zasadami wymienionymi w załączniku II do dyrektywy 2010/40/UE,

zasadami ustanowionymi w aktach prawnych regulujących ochronę danych osobowych (dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady  (2) oraz wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i swobodnym przepływem takich danych  (3)),

zasadami e-dostępności i dostępności stron internetowych (komunikat „Dążenie do dostępnego społeczeństwa informacyjnego”  (4)).

1.2.2.   Harmonizacja

Grupa ekspertów ds. miejskich ITS podkreśliła, że działania w zakresie normalizacji powinny prowadzić do wypełnienia istniejących luk oraz unowocześnienia i uzupełnienia istniejących norm.

W objętych wnioskiem normach europejskich i europejskich dokumentach normalizacyjnych powinno się zatem w możliwie największym zakresie ponownie wykorzystywać następujące istniejące normy, specyfikacje i projekty lub dokonywać harmonizacji bądź wzajemnego połączenia z tymiż inicjatywami: projekty CIVITAS (5), grupa doradcza CAPITAL CIVITAS ITS (6), projekt POSSE (propagowanie otwartych specyfikacji i norm w Europie) (7), projekt OPTICITIES (8), projekt FREILOT, grupa koordynacyjna ds. inteligentnych miast i wspólnot, wniosek o normalizację M/453 ws. systemów współpracujących (9), platforma C-ITS, grupy strategiczne i techniczne DATEX II (10), program kontroli zarządzania ruchem w miastach (UTMC) (11), zrzeszenie miast z otwartymi systemami ruchu (OCA) (12) oraz otwarty interfejs komunikacyjny dla systemów kontroli ruchu drogowego (OCIT) (13), projekt FRAME (14), projekt Co-Cities (15), projekt EDITS (europejska cyfrowa sieć infrastruktury transportowej dla inteligentnych systemów transportowych) (16), projekt EBSF (europejski system przyszłych autobusów) (17), słownik katalogu danych (DCAT) (18), „znormalizowane” dane przestrzenne i normalizacja w dziedzinie geolokalizacji oraz istniejące normy krajowe (19).

W związku z powyższym w objętych wnioskiem normach europejskich i europejskich dokumentach normalizacyjnych powinno się uwzględniać ponowne wykorzystanie istniejących modeli danych referencyjnych, wspólnych słowników danych i wymogów w zakresie struktury metadanych lub harmonizację bądź wzajemne połączenie z nimi w celu wspierania interoperacyjności, spójności i ciągłości usług.

1.2.3.   Możliwość wdrożenia

Grupa ekspertów ds. miejskich ITS zasugerowała poszukiwanie sposobów propagowania bardziej elastycznych i mniej ograniczających dokumentów normalizacyjnych oprócz samych norm, aby lepiej reagować na szybko zmieniające się środowisko technologiczne ITS.

Normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne, których dotyczy wniosek, powinny zatem odpowiadać potrzebom różnych użytkowników i różnorodności miast oraz charakteryzować się łatwością wdrożenia.

Należy przy tym w możliwie największym zakresie uwzględniać następujące aspekty:

1)

dotychczasowe systemy i istniejące protokoły, opłacalne ścieżki migracji, modele biznesowe i wytyczne dla nabywców;

2)

szczególne potrzeby konsumentów, przedsiębiorstw i operatorów, w tym małych i średnich przedsiębiorstw;

3)

nadające się do wykorzystania i dostępne bezpłatnie wytyczne, listy kodowe, zbiory danych, narzędzia i procesy ułatwiające operacyjne wdrożenie i badania zgodności;

4)

dostępność danych, dostęp do nich, ich jakość, wiarygodność i ścisłość.

2.   WYMOGI MAJĄCE NA CELU ZWIĘKSZENIE KOMPATYBILNOŚCI I SPÓJNOŚCI Z ISTNIEJĄCYMI NORMAMI I SPECYFIKACJAMI TECHNICZNYMI

Sprawdza się spójność istniejących norm europejskich, międzynarodowych lub innych norm powszechnie używanych na całym świecie (tj. uwzględniając nie tylko prace organizacji CEN, CENELEC i ETSI, lecz również DATEX II, UTMC, OTS, ISO, IEC, ITU itd.), ocenia się potencjalne luki i proponuje kompatybilne lub otwarte rozwiązania, z zamiarem zapewnienia harmonizacji i ulepszenia istniejących norm albo opracowania, w stosownych przypadkach, nowych interoperacyjnych norm i innych specyfikacji. Przy opracowywaniu nowych norm i specyfikacji należy opierać się na normach i specyfikacjach już istniejących i określać wymogi dotyczące architektury lub połączalności.

W dziedzinie transportu publicznego, a zwłaszcza w odniesieniu do informacji o transporcie multimodalnym i inteligentnej sprzedaży biletów, taka potrzeba spójności dotyczyć będzie obszernego zbioru norm i specyfikacji technicznych, w szczególności następujących regulacji: Transmodel (20), IFOPT (21), SIRI (22), NETEX (23), IOPTA (24), ISO (25).

W dziedzinie pojazdów zasilanych paliwami alternatywnymi i infrastruktury takich paliw wszelkie nowe normy i specyfikacje powinny być kompatybilne i uzupełniające w stosunku do normy ETSI TS 101 556-3 (26).

Należy również uwzględnić – i ewentualnie dalej rozwijać – przystosowalność ogólnych norm do środowiska miejskiego. Dotyczy to zwłaszcza normy DATEX II (27) przewidującej wymianę danych związanych z ruchem, opisywaną za pomocą szczegółowych profili. Taka przystosowalność wydaje się koniecznym warunkiem do ustanowienia interoperacyjności i ciągłości usług między środowiskami lub sieciami miejskimi i międzymiastowymi. Zadanie to można najlepiej zrealizować, zapewniając ścisłą współpracę z grupą strategiczną i grupą techniczną DATEX II.

W ramach prac prowadzonych na podstawie niniejszego zlecenia konieczne będzie przewidywanie przyszłego wprowadzenia systemów współpracujących na obszarach miejskich. Będzie to mieć związek z wcześniejszymi pracami normalizacyjnymi w dziedzinie komunikacji między pojazdami oraz między pojazdami a infrastrukturą, które były prowadzone w ramach wniosku o normalizację M/453, zarządzanymi wspólnie przez CEN i ETSI, oraz z wynikami trwających prac prowadzonych przez ekspertów platformy C-ITS utworzonej w listopadzie 2014 r. przez Komisję (w szczególności przez jej grupy robocze ds. normalizacji i uzasadnień biznesowych) (28).

3.   WYMOGI SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE DOKUMENTÓW OBJĘTYCH WNIOSKIEM

3.1.   Określenie różnorodnych stosownych przypadków użycia stanowiących integralną część architektury miejskich ITS oraz wspieranie wdrażania norm i innych specyfikacji

W celu wypracowania pragmatycznego podejścia działania w ramach niniejszego wniosku opierają się na przypadkach użycia wysokiego szczebla, odnoszących się do usług w zakresie informacji o transporcie multimodalnym, zarządzania ruchem obejmującego regulację dostępu do ruchu oraz logistyki miejskiej obejmującej zarządzanie parkowaniem. Określenie lub wybór takich przypadków użycia musi w zrównoważony sposób uwzględniać potrzeby użytkowników, tendencje w zakresie mobilności miejskiej, rozwój technologiczny, stabilność finansową i priorytety polityki (np. bezpieczeństwo ruchu drogowego). Uszeregowanie przypadków użycia pod względem ważności i ich ewentualne wzajemne zależności również należy wyjaśnić wraz z programem prac.

Przypadki użycia będą stanowić integralną część architektury miejskich ITS (struktury logicznej i łączników między normami i specyfikacjami a stronami zainteresowanymi tymi dokumentami), obejmującą cały łańcuch informacji dla każdego z trzech wyżej wymienionych obszarów i wpasowującą się w ogólną europejską architekturę ITS. Taka architektura miejskich ITS musi być zatem spójna z modelem e-FRAME (29).

Dzięki takiemu holistycznemu i systemowemu przeglądowi zyska wsparcie zarówno współpraca zainteresowanych stron, jak i opracowywanie lub ulepszanie norm i innych specyfikacji kompatybilnych względem siebie i uzupełniających się wzajemnie, a zatem umożliwiających połączalność ITS.

W dokumencie dotyczącym strategii wdrażania określa się, w jaki sposób należy wspierać łatwe wdrażanie takich norm i innych specyfikacji dzięki wprowadzeniu usług w zakresie informacji o transporcie multimodalnym, środków zarządzania ruchem oraz operacji w zakresie logistyki miejskiej. Dla realizacji tego celu zasadnicze znaczenie będą miały wnioski wyciągnięte na podstawie przypadków użycia, zaangażowanie właściwych zainteresowanych stron i przedstawienie realistycznych wytycznych dotyczących wdrażania.

3.2.   Kwestia usług w zakresie informacji o transporcie multimodalnym przyczyniających się do płynnej mobilności

Jednym z głównych obecnych problemów jest rozdrobnienie usług w zakresie informacji o ruchu i podróżach oraz brak interoperacyjnych usług o szerokim ogólnoeuropejskim zasięgu w zakresie informacji o transporcie multimodalnym i w zakresie planowania, które obejmowałyby początkowe i końcowe odcinki podróży w połączeniu z długodystansowym etapem podróży na odcinku od A do B. Należy poszerzyć zakres dostępnych danych o usługach w zakresie mobilności, które to dane muszą być dostępne w znormalizowanym formacie, aby umożliwić ich zintegrowanie z innowacyjnymi usługami w zakresie informacji o ruchu i podróżach. Jedynie kompleksowe usługi w zakresie informacji o transporcie multimodalnym pozwolą użytkownikowi na pełny wybór spośród różnych opcji podróży i wariantów tras, przyczyniając się do dokonywania optymalnych wyborów w zakresie mobilności, stymulując korzystanie z transportu w sposób bardziej przyjazny dla środowiska i sprawiając, że cały system transportowy będzie bardziej efektywny i dostępny dla wszystkich użytkowników.

Należy zapewnić (tzn. wypracować w stosownych przypadkach) kompatybilne formaty danych, otwarte i udokumentowane interfejsy i protokoły transmisji stosownych danych oraz ich włączenie do zbiorów danych dotyczących transportu multimodalnego oraz do (istniejących) usług w zakresie informacji o transporcie multimodalnym i w zakresie planowania (łącznie ze zintegrowanymi systemami biletowymi). Kwestią o podstawowym znaczeniu jest, aby istniejące i nowe normy i inne specyfikacje umożliwiały – wraz z dodatkowymi interfejsami i protokołami, w stosownych przypadkach – skuteczne scalenie lub połączenie różnych aspektów lub bloków usług w zakresie informacji o transporcie multimodalnym i w zakresie planowania.

3.3.   Kwestia zarządzania ruchem, łącznie z regulacją dostępu do ruchu

Systemy zarządzania ruchem, w przeszłości głównie nastawione na komunikację między ośrodkami kontroli, wciąż się rozwijają – obecną tendencją w tej dziedzinie jest większa współpraca między systemami (w tym urządzeniami terenowymi), sieciami i operatorami. Z tego względu należy opracować odpowiednie normy, interfejsy lub protokoły, aby wspierać oparte na współpracy rozwiązania w dziedzinie kontroli ruchu i zarządzania nim, o różnym zasięgu geograficznym lub też o zasięgu obejmującym różne dzielnice administracyjne miasta (np. począwszy od rozwiązań w zakresie uspokajania ruchu w małych osiedlach, poprzez zarządzanie rozlewaniem się ruchu na obszary podmiejskie, aż po skuteczną integrację węzłów miejskich z korytarzami międzymiastowymi).

Istnieje szereg środków pozwalających zarządzać siecią drogową, rozładowywać zatory komunikacyjne i eliminować zakłócenia ruchu (spowodowane przez, przykładowo, planowane lub nieplanowane zdarzenia, wypadki, powodzie, pożary itd.) dzięki zarządzaniu ruchem w skuteczny i innowacyjny sposób. Szereg miast wprowadziło na przykład różne formy przekierowywania i uprzywilejowania ruchu oraz różne środki regulujące dostęp do ruchu, w tym zarządzanie skrzyżowaniami, z nastawieniem na wszystkie pojazdy lub pewien ich podzbiór (np. objazdy, uprzywilejowane pasy ruchu, zielone fale, pobieranie opłat od użytkowników dróg, strefy niskiej emisji, strefy z ograniczeniem prędkości, strefy ruchu pieszego itd.). Niestety zarządzanie tymi środkami nie zawsze odbywa się w holistyczny i skoordynowany sposób i często nie są one prawidłowo uwzględniane w systemach informacji o ruchu przeznaczonych dla użytkowników (np. urządzeniach nawigacyjnych). Dlatego ustanowienie, z jednej strony, spójnych specyfikacji, kompatybilnych norm i praktycznych interfejsów wspierających interoperacyjność danych niezbędnych na potrzeby aktualnych informacji o ruchu, a z drugiej strony – optymalizacja szeregu środków zarządzania ruchem i uprzywilejowania ruchu, odpowiednio uzupełniona znormalizowanymi rozwiązaniami technicznymi w zakresie identyfikacji pojazdów (tj. w odniesieniu do kategoryzacji pojazdów, klasy emisji, rodzaju uprzywilejowania, współczynnika obciążenia) miałyby korzystny wpływ zarówno na ogólną efektywność informacji o ruchu, jak i zarządzanie ruchem na obszarach miejskich, łącznie z zarządzaniem regulacją dostępu do ruchu i jej egzekwowaniem.

Należy zapewnić (tzn. wypracować w stosownych przypadkach) kompatybilne formaty danych, otwarte i udokumentowane interfejsy i protokoły transmisji stosownych danych, niezależnie od ich źródła (np. czujników, FCD, ośrodków kontroli ruchu) oraz ich włączenie do obecnych i przyszłych systemów informacji o ruchu i operacji zarządzania ruchem, w odniesieniu do różnych sieci drogowych, w tym połączeń miejskich i międzymiastowych.

3.4.   Kwestia logistyki miejskiej, łącznie z zarządzaniem parkowaniem

W środowisku miejskim poszukiwanie miejsc parkingowych i dystrybucja towarów są uznawane za czynniki powodujące zwiększone zagęszczenie ruchu. Dostarczanie w czasie rzeczywistym informacji o dostępnych możliwościach parkowania, jak i opcje ułatwionej rezerwacji przyczyniłyby się zatem do złagodzenia tego problemu. Należy zapewnić różne sposoby podejścia, aby zaspokoić potrzeby związane z określonymi sektorami logistyki i pojazdami towarowymi lub ładunkami towarów (np. paliwami alternatywnymi, towarami chłodzonymi, logistyką zwrotną lub odpadami, towarami niebezpiecznymi).

Należy zapewnić (tzn. wypracować w stosownych przypadkach) kompatybilne formaty danych, otwarte i udokumentowane interfejsy i protokoły transmisji stosownych danych, niezależnie od ich źródła, oraz ich włączenie do obecnych i przyszłych systemów informacji o ruchu i operacji zarządzania ruchem, w odniesieniu do różnych sieci drogowych, w tym połączeń miejskich i międzymiastowych.

4.   WYMOGI DOTYCZĄCE PÓŹNIEJSZYCH PRZEGLĄDÓW DOKUMENTÓW OBJĘTYCH WNIOSKIEM

Po przyjęciu norm europejskich i europejskich dokumentów normalizacyjnych objętych wnioskiem europejskie organizacje normalizacyjne co najmniej raz na dwa lata przeprowadzają przegląd wykazu syntaktyk i powiązanych mapowań podanych w tych dokumentach w celu zagwarantowania, aby odzwierciedlały one najnowszy rozwój technologiczny i zawierały najlepsze w danej kategorii syntaktyki. Szczególną uwagę należy poświęcić dostosowaniu dotychczasowych systemów lub migracji z tych systemów, a także zapewnieniu wstecznej kompatybilności wdrożeń.


(1)  http://ec.europa.eu/transparency/regexpert/index.cfm?do=groupDetail.groupDetail&groupID=2520&Lang=PL

(2)  Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).

(3)  COM(2012) 11 final.

(4)  COM(2008) 804 final.

(5)  http://www.civitas.eu/display-all-projects

(6)  http://www.civitas.eu/

(7)  www.posse-openits.eu

(8)  http://www.opticities.com/

(9)  http://ec.europa.eu/enterprise/sectors/ict/files/standardisation_mandate_en.pdf

(10)  www.datex2.eu

(11)  http://www.utmc.eu/

(12)  www.oca-ev.info

(13)  www.ocit.org/

(14)  http://www.frame-online.net/

(15)  www.co-cities.eu

(16)  www.cei.int

(17)  http://www.ebsf.eu/

(18)  http://www.w3.org/TR/vocab-dcat/

(19)  Np. „Intermodal verkehrsgraph graphenintegrationsplattform (GIP)” http://www.fsv.at/shop/produktdetail.aspx?IDProdukt=837823b7-8697-45e8-9dc6-063924066176

(20)  Transmodel, europejski model danych odniesienia dla transportu publicznego, EN 12896:2006 (Transmodel 5.1) i EN 12896:2014 (Transmodel V6: części 1–3).

(21)  IFOPT (EN 28701), norma europejska definiująca model danych służący do identyfikacji obiektów stałych w transporcie publicznym (np. przystanków, stref przystankowych, stacji, ścieżek ruchu pieszego, wejść itd.) – obecnie włączona do EN 12896: 2014.

(22)  SIRI (FprEN 15531, części 1–3 i CEN/TS 15531 części 4 i 5), norma europejska definiująca obsługę w czasie rzeczywistym interfejsów informacji związanych z transportem publicznym.

(23)  NeTEx opiera się na Transmodelu 5.1, uzupełnionym dodatkowymi pojęciami z norm IFOPT i SIRI, i dzieli się na trzy części: część 1 – Sieć transportowa, część 2 – Rozkłady i część 3 – Opłaty:

CEN/TS 16614-1, Sieć i wymiana rozkładów jazdy – część 1: Topologia sieci (NeTEx);

CEN/TS 16614-2, Sieć i wymiana rozkładów jazdy – część 2: Informacje o planowaniu rozkładów jazdy (NeTEx);

WI 00278330 (prCEN/TS 16614-3), Sieć i wymiana rozkładów jazdy – część 3: Informacje o opłatach (NeTEx).

(24)  IOPTA, Interoperacyjne aplikacje transportu publicznego, EN 15320, w połączeniu z EN 1545 ws. systemów kart identyfikacyjnych – aplikacji transportu lądowego.

(25)  EN ISO 24014-1:2007, Transport publiczny – Interoperacyjny system zarządzania płatnościami, część 1: Architektura;

CEN ISO/TR, 24014-2:2013, Transport publiczny – Interoperacyjny system zarządzania płatnościami, część 2: Praktyki biznesowe (ISO/TR 24014-2:2013);

ISO/IEC 14443, Bezkontaktowe karty elektroniczne – Karty zbliżeniowe, części 1–4;

ISO/IEC 18092, Komunikacja zbliżeniowa.

(26)  ETSI TS 101 556-3 V1.1.1 (2014-10), Inteligentne systemy transportowe (ITS), Komunikacja między infrastrukturą a pojazdem, część 1: „Specyfikacja powiadomień punktu ładowania pojazdu elektrycznego”, oraz część 3: „System komunikacyjny do celów planowania i rezerwacji zasilania w energię pojazdów elektrycznych z użyciem sieci bezprzewodowych”.

(27)  CEN/TS 16157, części 1–6: Inteligentne systemy transportowe – Specyfikacje wymiany danych DATEX II do celów zarządzania ruchem i informacji o ruchu.

(28)  http://ec.europa.eu/transport/themes/its/news/c-its-deployment-platform_en.htm

(29)  http://www.frame-online.net/?q=e-frame-project.html


ZAŁĄCZNIK II

NORMY EUROPEJSKIE I EUROPEJSKIE DOKUMENTY NORMALIZACYJNE ORAZ TERMINY ICH PRZYJĘCIA

1.   PRZYPADKI UŻYCIA, ARCHITEKTURA MIEJSKICH ITS I WDROŻENIE

Tabela 1

Nowe normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne objęte wnioskiem, dotyczące przypadków użycia, architektury miejskich ITS i wdrożenia

Informacje referencyjne

Termin przyjęcia (1)

Europejski dokument normalizacyjny w sprawie przypadków użycia dotyczący trzech obszarów objętych niniejszym wnioskiem i podkreślający ich ewentualne wzajemne zależności

12 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym

Europejski dokument normalizacyjny dotyczący architektury miejskich ITS, integrujący trzy obszary objęte niniejszym wnioskiem i podkreślający połączenia lub interfejsy z otaczającymi aplikacjami ITS, jak również kompatybilność lub spójność z istniejącymi normami, specyfikacjami technicznymi i modelami danych

12 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym

Europejski dokument normalizacyjny w sprawie strategii wdrożenia, zawierający praktyczne wytyczne dotyczące wdrożenia norm europejskich objętych niniejszym wnioskiem

39 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym

2.   USŁUGI W ZAKRESIE INFORMACJI O TRANSPORCIE MULTIMODALNYM PRZYCZYNIAJĄCE SIĘ DO PŁYNNEJ MOBILNOŚCI

Tabela 2

Nowe normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne objęte wnioskiem, dotyczące usług w zakresie informacji o transporcie multimodalnym

Informacje referencyjne

Termin przyjęcia

Normy europejskie dotyczące:

nowych usług w zakresie mobilności, takich jak samoobsługowe systemy wypożyczania samochodów, wspólne korzystanie z samochodów do celów grupowych dojazdów, publiczne systemy wypożyczania rowerów, systemy „park & ride” („zaparkuj i jedź komunikacją zbiorową”) i „bike & ride” („zaparkuj rower i jedź komunikacją zbiorową”) itd.

infrastruktury paliw alternatywnych, w tym informacji o lokalizacji i dostępności stacji, systemach doładowywania i pojemności stacji, (zintegrowanych) systemach płatności itd.

39 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym

Europejski dokument normalizacyjny w sprawie modelu danych odniesienia, wspólnego słownika danych i struktury metadanych na potrzeby usług w zakresie informacji o transporcie multimodalnym

39 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym

3.   ZARZĄDZANIE RUCHEM, ŁĄCZNIE Z REGULACJĄ DOSTĘPU DO RUCHU

Tabela 3

Nowe normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne objęte wnioskiem, dotyczące zarządzania ruchem, łącznie z regulacją dostępu do ruchu

Informacje referencyjne

Termin przyjęcia

Normy europejskie dotyczące:

zestawu środków zarządzania ruchem (obejmujących niezbędną infrastrukturę/statyczne dane o drogach, dynamiczne dane o stanie dróg, dane o ruchu lub dane z kontroli ruchu, dane o pogodzie)

zestawu środków w zakresie przekierowywania ruchu, uprzywilejowania ruchu i regulacji dostępu do ruchu, łącznie z zarządzaniem skrzyżowaniami (uzupełnionych przez dane dotyczące identyfikacji pojazdów). Należy w szczególności wziąć pod uwagę różne rodzaje modeli pobierania opłat od użytkowników dróg wprowadzone w różnych miastach, jak również sposoby wspólnego korzystania z wyznaczonych pasów ruchu przez pojazdy różnego rodzaju (np. pojazdy towarowe, transport publiczny, pojazdy uprzywilejowane)

39 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym

Normy europejskie lub europejskie dokumenty normalizacyjne w sprawie modelu danych odniesienia, wspólnego słownika danych i struktury metadanych na potrzeby zarządzania ruchem, łącznie z regulacją dostępu do ruchu

39 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym

4.   LOGISTYKA MIEJSKA, ŁĄCZNIE Z ZARZĄDZANIEM PARKOWANIEM

Tabela 4

Nowe normy europejskie i europejskie dokumenty normalizacyjne objęte wnioskiem, dotyczące logistyki miejskiej, łącznie z zarządzaniem parkowaniem

Informacje referencyjne

Termin przyjęcia

Normy europejskie dotyczące:

inteligentnych systemów parkingowych dla pojazdów lekkich, użytkowych i ciężarowych. Należy wziąć pod uwagę wariant rozszerzenia istniejących specyfikacji lub profili technicznych odnoszących się do parkowania (2) lub dostosowania ich do potrzeb obszarów miejskich

usług w zakresie informacji i rezerwacji dotyczących punktów załadunkowych dla określonych pojazdów towarowych i sektorów logistyki. Proponowane normy i specyfikacje będą musiały dotyczyć zarówno infrastruktury, jak i pojazdów (w tym identyfikacji pojazdów i ładunków, w razie potrzeby). Należy ponadto rozważyć wykorzystanie pojazdów zasilanych paliwami alternatywnymi na potrzeby logistyki miejskiej oraz warianty ich doładowywania (np. podczas załadunku/rozładunku w określonych punktach)

39 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym

Europejski dokument normalizacyjny w sprawie modelu danych odniesienia, wspólnego słownika danych i struktury metadanych na potrzeby logistyki miejskiej, łącznie z zarządzaniem parkowaniem

39 miesięcy od notyfikowania niniejszej decyzji europejskim organizacjom normalizacyjnym


(1)  Określenie „przyjęcie” odnosi się do momentu, w którym odpowiednia europejska organizacja normalizacyjna udostępnia normę swoim członkom lub podaje ją do wiadomości publicznej.

(2)  Specyfikacje wymiany danych DATEX II do celów zarządzania ruchem i informacji o ruchu – CEN/TS 16157, część 6: rozszerzenie dotyczące parkowania.


ZALECENIA

16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/59


ZALECENIE RADY (UE) 2016/210

z dnia 12 lutego 2016 r.

dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (ósmy EFR) za rok budżetowy 2014

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając czwartą Konwencję AKP-EWG podpisaną w Lomé dnia 15 grudnia 1989 r. (1) i zmienioną umową podpisaną na Mauritiusie dnia 4 listopada 1995 r. (2),

uwzględniając Umowę wewnętrzną między przedstawicielami rządów państw członkowskich zebranych w Radzie w sprawie finansowana i zarządzania pomocą Wspólnoty na mocy drugiego protokołu finansowego do czwartej Konwencji AKP-WE (3) (zwaną dalej „umową wewnętrzną”) ustanawiającą, między innymi, ósmy Europejski Fundusz Rozwoju (ósmy EFR), w szczególności jej art. 33 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie finansowe z dnia 16 czerwca 1998 r. dotyczące rozwoju współpracy finansowej w ramach czwartej Konwencji AKP-WE (4), w szczególności jego art. 66–74,

po zbadaniu rachunku dochodów i wydatków oraz bilansu dotyczących operacji ósmego EFR na dzień 31 grudnia 2014 r., oraz Sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego dotyczącego działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) za rok budżetowy 2014 wraz z odpowiedziami Komisji (5) zawartymi w tym sprawozdaniu rocznym,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 33 ust. 3 umowy wewnętrznej, Parlament Europejski, na zalecenie Rady, ma udzielić Komisji absolutorium z zarządzania finansowego ósmym EFR.

(2)

Ogólna realizacja operacji ósmego EFR przez Komisję w roku budżetowym 2014 była zadowalająca,

NINIEJSZYM ZALECA Parlamentowi Europejskiemu udzielenie Komisji absolutorium z realizacji operacji ósmego EFR za rok budżetowy 2014.

 

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 229 z 17.8.1991, s. 3.

(2)  Dz.U. L 156 z 29.5.1998, s. 3.

(3)  Dz.U. L 156 z 29.5.1998, s. 108.

(4)  Dz.U. L 191 z 7.7.1998, s. 53.

(5)  Dz.U. C 373 z 10.11.2015, s. 289.


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/60


ZALECENIE RADY (UE) 2016/211

z dnia 12 lutego 2016 r.

dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (dziewiąty EFR) za rok budżetowy 2014

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (1) oraz zmienioną umową podpisaną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r. (2),

uwzględniając Umowę wewnętrzną między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowana i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy Protokołu finansowego do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi podpisanej w Kotonu (Benin) dnia 23 czerwca 2000 roku oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu WE (3) (zwaną dalej „umową wewnętrzną”), ustanawiającą, między innymi, dziewiąty Europejski Fundusz Rozwoju (dziewiąty EFR), w szczególności jej art. 32 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie finansowe z dnia 27 marca 2003 r. mające zastosowanie do 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (4), w szczególności jego art. 96–103,

po zbadaniu rachunku dochodów i wydatków oraz bilansu dotyczących operacji dziewiątego EFR na dzień 31 grudnia 2014 r., oraz sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego dotyczącego działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) za rok budżetowy 2014 wraz z odpowiedziami Komisji (5) zawartymi w tym sprawozdaniu rocznym,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 32 ust. 3 umowy wewnętrznej Parlament Europejski, na zalecenie Rady, ma udzielić Komisji absolutorium z zarządzania finansowego dziewiątym EFR.

(2)

Ogólna realizacja operacji dziewiątego EFR przez Komisję w roku budżetowym 2014 była zadowalająca,

NINIEJSZYM ZALECA Parlamentowi Europejskiemu udzielenie Komisji absolutorium z realizacji operacji dziewiątego EFR za rok budżetowy 2014.

 

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(2)  Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 27.

(3)  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 355.

(4)  Dz.U. L 83 z 1.4.2003, s. 1.

(5)  Dz.U. C 373 z 10.11.2015, s. 289.


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/61


ZALECENIE RADY (UE) 2016/212

z dnia 12 lutego 2016 r.

dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (dziesiąty EFR) za rok budżetowy 2014

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (1) oraz zmienioną umową podpisaną w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r. (2),

uwzględniając Umowę wewnętrzną między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy wspólnotowej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2008–2013 zgodnie z umową o partnerstwie AKP–WE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu WE (3) (zwaną dalej „umową wewnętrzną”), ustanawiającą, między innymi, dziesiąty Europejski Fundusz Rozwoju (dziesiąty EFR), w szczególności jej art. 11 ust. 8,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 215/2008 z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (4), w szczególności jego art. 142–144,

po zbadaniu rachunku dochodów i wydatków oraz bilansu dotyczących operacji dziesiątego EFR na dzień 31 grudnia 2014 r., oraz Sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego dotyczącego działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) za rok budżetowy 2014 wraz z odpowiedziami Komisji (5) zawartymi w tym sprawozdaniu rocznym,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 11 ust. 8 umowy wewnętrznej, Parlament Europejski, na zalecenie Rady, ma udzielić Komisji absolutorium z zarządzania finansowego dziesiątym EFR.

(2)

Ogólna realizacja operacji dziesiątego EFR przez Komisję w roku budżetowym 2014 była zadowalająca,

NINIEJSZYM ZALECA Parlamentowi Europejskiemu udzielenie Komisji absolutorium z realizacji operacji dziesiątego EFR za rok budżetowy 2014.

 

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(2)  Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 27.

(3)  Dz.U. L 247 z 9.9.2006, s. 32.

(4)  Dz.U. L 78 z 19.3.2008, s. 1.

(5)  Dz.U. C 373 z 10.11.2015, s. 289.


16.2.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 39/62


ZALECENIE RADY (UE) 2016/213

z dnia 12 lutego 2016 r.

dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (jedenasty EFR) za rok budżetowy 2014

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (1), z późniejszymi zmianami,

uwzględniając Umowę wewnętrzną między przedstawicielami rządów państw członkowskich Unii Europejskiej, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy unijnej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 zgodnie z umową o partnerstwie AKP-UE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (2) (zwaną dalej „umową wewnętrzną”), ustanawiającą, między innymi, jedenasty Europejski Fundusz Rozwoju (jedenasty EFR), w szczególności jej art. 11 ust. 7,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2015/323 z dnia 2 marca 2015 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (3), w szczególności jego art. 43–45,

po zbadaniu rachunku dochodów i wydatków oraz bilansu dotyczących operacji jedenastego EFR na dzień 31 grudnia 2014 r. oraz Sprawozdania rocznego Trybunału Obrachunkowego dotyczącego działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) za rok budżetowy 2014 wraz z odpowiedziami Komisji (4) zawartymi w tym sprawozdaniu rocznym,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 11 ust. 7 umowy wewnętrznej, Parlament Europejski, na zalecenie Rady, ma udzielić Komisji absolutorium z zarządzania finansowego jedenastym EFR.

(2)

Ogólna realizacja operacji jedenastego EFR przez Komisję w roku budżetowym 2014 była zadowalająca,

NINIEJSZYM ZALECA Parlamentowi Europejskiemu udzielenie Komisji absolutorium z realizacji operacji jedenastego EFR za rok budżetowy 2014.

 

Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2016 r.

W imieniu Rady

J.R.V.A. DIJSSELBLOEM

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(2)  Dz.U. L 210 z 6.8.2013, s. 1.

(3)  Dz.U. L 58 z 3.3.2015, s. 17.

(4)  Dz.U. C 373 z 10.11.2015, s. 289.