ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
L 294
Wydanie polskie
Legislacja
Rocznik 58
11 listopada 2015
|
ISSN 1977-0766 |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 58 |
|
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
|
* |
Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/2002 z dnia 10 listopada 2015 r. zmieniające załączniki IC i V do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów ( 1 ) |
|
|
|
* |
Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/2003 z dnia 10 listopada 2015 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 808/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego statystyk Wspólnoty w sprawie społeczeństwa informacyjnego ( 1 ) |
|
|
|
|
||
|
|
|
DECYZJE |
|
|
|
* |
||
|
|
* |
||
|
|
* |
||
|
|
* |
||
|
|
* |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
|
11.11.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294/1 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2015/2002
z dnia 10 listopada 2015 r.
zmieniające załączniki IC i V do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (1), w szczególności jego art. 58 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1357/2014 (2) zastępującym załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (3) zmieniono niebezpieczne właściwości odpadów w celu dostosowania ich do zmian wprowadzonych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (4). Zmiana polega na zmianie oznaczenia właściwości niebezpiecznych H1-H15 na HP1-HP15, aby uniknąć potencjalnych pomyłek z kodami zwrotów określających zagrożenie określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008. Rozporządzenie to stosuje się od dnia 1 czerwca 2015 r. |
|
(2) |
Załącznik IC do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, w którym podano szczegółowe instrukcje w zakresie wypełniania dokumentów zgłoszeniowych i przesyłania, zawiera odniesienie do poprzedniego oznaczenia właściwości niebezpiecznych, w związku z czym należy go odpowiednio zaktualizować. |
|
(3) |
Decyzja Komisji 2014/955/UE (5) zastępuje odpady wymienione w załączniku do decyzji Komisji 2000/532/WE (6), aby uwzględnić postęp techniczny i naukowy. Decyzję 2014/955/UE stosuje się od dnia 1 czerwca 2015 r. |
|
(4) |
Część 2 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 zawiera wykaz odpadów wymienionych w załączniku do decyzji 2000/532/WE. W następstwie zmiany decyzji 2000/532/WE załącznik V do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 należy dostosować do tych zmian. Niniejsze rozporządzenie należy zatem stosować od tej samej daty, co rozporządzenie (UE) nr 1357/2014 i decyzję 2014/955/UE. |
|
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1013/2006. |
|
(6) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 39 dyrektywy 2008/98/WE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach IC i V do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 czerwca 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1.
(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1357/2014 z dnia 18 grudnia 2014 r. zastępujące załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (Dz.U. L 365 z 19.12.2014, s. 89).
(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).
(5) Decyzja Komisji 2014/955/UE z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniająca decyzję 2000/532/WE w sprawie wykazu odpadów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (Dz.U. L 370 z 30.12.2014, s. 44).
(6) Decyzja Komisji 2000/532/WE z dnia 3 maja 2000 r. zastępująca decyzję 94/3/WE ustanawiającą wykaz odpadów zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów oraz decyzję Rady 94/904/WE ustanawiającą wykaz odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych (Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3).
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach IC i V do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
załącznik IC pkt IV.25 lit. g) otrzymuje brzmienie:
|
|
2) |
załącznik V część 2 otrzymuje brzmienie: „Część 2 Odpady wymienione w załączniku do decyzji 2000/532/WE (1)
|
(1) Odpady oznaczone gwiazdką uznaje się za odpady niebezpieczne zgodnie z dyrektywą 2008/98/WE. Przy identyfikacji odpadów w poniższym wykazie zastosowanie mają sekcje »Definicje«, »Ocena i klasyfikacja« i »Wykaz odpadów« w załączniku do decyzji 2000/532/WE.
(2) Niebezpieczne składniki wyposażenia elektrycznego i elektronicznego mogą obejmować akumulatory i baterie wymienione w grupie 16 06 i oznaczone jako niebezpieczne; przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkła aktywowane itd.
(3) Niebezpieczne składniki wyposażenia elektrycznego i elektronicznego mogą obejmować akumulatory i baterie wymienione w grupie 16 06 i oznaczone jako niebezpieczne; przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkła aktywowane itd.
|
11.11.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294/32 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2015/2003
z dnia 10 listopada 2015 r.
w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 808/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego statystyk Wspólnoty w sprawie społeczeństwa informacyjnego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 808/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. dotyczące statystyk Wspólnoty w sprawie społeczeństwa informacyjnego (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 808/2004 ustanowiono jednolite ramy systematycznego tworzenia statystyk europejskich dotyczących społeczeństwa informacyjnego. |
|
(2) |
Konieczne są środki wykonawcze określające dane, które należy dostarczyć do sporządzenia statystyk w ramach modułu 1: „Przedsiębiorstwa i społeczeństwo informacyjne” oraz modułu 2: „Osoby indywidualne, gospodarstwa domowe i społeczeństwo informacyjne”, oraz ustalające terminy ich przesyłania. |
|
(3) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Dane, które należy przekazywać dla celów tworzenia statystyk europejskich dotyczących społeczeństwa informacyjnego, o których mowa w art. 3 ust. 2 i art. 4 rozporządzenia (WE) nr 808/2004, są określone w ramach modułu 1: „Przedsiębiorstwa i społeczeństwo informacyjne” w załączniku I oraz modułu 2: „Osoby indywidualne, gospodarstwa domowe i społeczeństwo informacyjne” w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK I
Moduł 1: Przedsiębiorstwa i społeczeństwo informacyjne
A. Tematy i ich cechy
|
1. |
Dla roku odniesienia 2016 należy objąć zakresem badania następujące tematy, wybrane z wykazu w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 808/2004:
|
|
2. |
Należy gromadzić dane o następujących cechach przedsiębiorstw:
|
|
3. |
Dane o następujących cechach podstawowych przedsiębiorstw w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw są gromadzone lub otrzymywane z innych alternatywnych źródeł:
|
B. Zakres
Cechy wymienione w lit. A pkt 2 i 3 należy gromadzić dla następujących kategorii przedsiębiorstw:
|
1. |
Działalność gospodarcza: przedsiębiorstwa sklasyfikowane w ramach następujących kategorii NACE Rev. 2:
|
|
2. |
Wielkość przedsiębiorstwa: przedsiębiorstwa z liczbą zatrudnionych osób równą 10 lub większą. Przedsiębiorstwa z liczbą zatrudnionych osób mniejszą niż 10 mogą podlegać zakresowi badania nieobowiązkowo. |
|
3. |
Zakres geograficzny: przedsiębiorstwa zlokalizowane w dowolnej części terytorium państwa członkowskiego. |
C. Okresy odniesienia
Okresem odniesienia dla cech, które odnoszą się do poprzedniego roku kalendarzowego, jest rok 2015. Dla pozostałych cech okresem odniesienia jest 2016 r.
D. Poziomy i kategorie podziału danych
Dla tematów oraz ich cech wymienionych w lit. A pkt 2 należy gromadzić dane o następujących cechach podstawowych:
|
1. |
Podział według działalności gospodarczej: zgodnie z następującymi agregatami NACE Rev. 2: Agregacja NACE Rev. 2 dla celów ewentualnego obliczania agregatów krajowych
Agregacja NACE Rev. 2 dla celów ewentualnego obliczania agregatów europejskich
|
|
2. |
Podział według klas wielkości: dane należy przedstawić w podziale według poniższych klas wielkości ze względu na liczbę osób zatrudnionych: Klasa wielkości
Podział danych, o ile są one ujęte, należy przedstawić zgodnie z następującą tabelą: Klasa wielkości
|
E. Okresowość
Za 2016 r. dane wymagane zgodnie z niniejszym załącznikiem należy dostarczyć raz.
F. Terminy przekazania danych
|
1. |
Dane zagregowane, o których mowa w art. 6 i pkt 6 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 808/2004, w koniecznych przypadkach oznaczone jako poufne lub niewiarygodne, przekazuje się do Eurostatu przed dniem 5 października 2016 r. Do tego terminu zbiór danych zostaje sfinalizowany, zatwierdzony i zaakceptowany. |
|
2. |
Metadane, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 808/2004, przekazuje się do Eurostatu przed dniem 31 maja 2016 r. |
|
3. |
Sprawozdanie dotyczące jakości, o którym mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 808/2004, przekazuje się do Eurostatu do dnia 5 listopada 2016 r. |
|
4. |
Dane i metadane przekazuje się do Eurostatu zgodnie ze standardem wymiany określonym przez Eurostat przy wykorzystaniu usług pojedynczego punktu wprowadzania danych. W metadanych i w sprawozdaniu dotyczącym jakości stosuje się standardową strukturę metadanych określoną przez Eurostat. |
ZAŁĄCZNIK II
Moduł 2: Osoby indywidualne, gospodarstwa domowe i społeczeństwo informacyjne
A. Tematy i ich cechy
|
1. |
Dla roku odniesienia 2016 należy objąć zakresem badania następujące tematy, wybrane z wykazu w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 808/2004:
|
|
2. |
Należy gromadzić dane o następujących cechach:
|
B. Zakres
|
1. |
Jednostkami statystycznymi dla cech wymienionych w lit. A pkt 2 niniejszego załącznika, które odnoszą się do gospodarstw domowych, są gospodarstwa domowe z przynajmniej jedną osobą w grupie wieku od 16 do 74 lat. |
|
2. |
Jednostkami statystycznymi dla cech wymienionych w lit. A pkt 2 niniejszego załącznika, które odnoszą się do osób indywidualnych, są osoby indywidualne w wieku od 16 do 74 lat. |
|
3. |
Zasięg geograficzny obejmuje gospodarstwa domowe lub osoby indywidualne mieszkające w dowolnej części terytorium danego państwa członkowskiego. |
C. Okres odniesienia
Głównym okresem odniesienia dla gromadzenia statystyk jest pierwszy kwartał 2016 r.
D. Cechy podstawowe związane z sytuacją społeczno-ekonomiczną
|
1. |
Dla tematów oraz ich cech wymienionych w lit. A pkt 2 niniejszego załącznika, które odnoszą się do gospodarstw domowych, należy gromadzić dane o następujących cechach podstawowych:
|
|
2. |
Dla tematów oraz ich cech wymienionych w lit. A pkt 2 niniejszego załącznika, które odnoszą się do osób indywidualnych, należy gromadzić dane o następujących cechach podstawowych:
|
E. Okresowość
Za 2016 r. dane należy dostarczyć jeden raz.
F. Terminy przekazania danych
|
1. |
Indywidualne rekordy danych, niepozwalające na bezpośrednią identyfikację jednostek statystycznych, których dotyczą, o których mowa w art. 6 i w pkt 6 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 808/2004, przekazywane są Eurostatowi przed dniem 5 października 2016 r. Do tego terminu zbiór danych zostaje sfinalizowany, zatwierdzony i zaakceptowany. |
|
2. |
Metadane, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 808/2004, przekazuje się do Eurostatu przed dniem 31 maja 2016 r. |
|
3. |
Sprawozdanie dotyczące jakości, o którym mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 808/2004, przekazuje się do Eurostatu do dnia 5 listopada 2016 r. |
|
4. |
Dane i metadane przekazuje się do Eurostatu zgodnie ze standardem wymiany określonym przez Eurostat przy wykorzystaniu usług pojedynczego punktu wprowadzania danych. W metadanych i w sprawozdaniu dotyczącym jakości stosuje się standardową strukturę metadanych określoną przez Eurostat. |
|
11.11.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294/50 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/2004
z dnia 10 listopada 2015 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
|
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
|
(EUR/100 kg) |
||
|
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
|
0702 00 00 |
AL |
49,2 |
|
MA |
75,6 |
|
|
MK |
50,7 |
|
|
TR |
74,5 |
|
|
ZZ |
62,5 |
|
|
0707 00 05 |
AL |
80,9 |
|
JO |
229,9 |
|
|
MA |
183,4 |
|
|
TR |
156,7 |
|
|
ZZ |
162,7 |
|
|
0709 93 10 |
MA |
131,4 |
|
TR |
177,9 |
|
|
ZZ |
154,7 |
|
|
0805 20 10 |
CL |
170,3 |
|
MA |
81,7 |
|
|
PE |
166,7 |
|
|
TR |
83,5 |
|
|
ZA |
150,6 |
|
|
ZZ |
130,6 |
|
|
0805 20 30 , 0805 20 50 , 0805 20 70 , 0805 20 90 |
CL |
184,7 |
|
PE |
147,1 |
|
|
TR |
73,1 |
|
|
ZA |
95,1 |
|
|
ZZ |
125,0 |
|
|
0805 50 10 |
TR |
105,6 |
|
ZZ |
105,6 |
|
|
0806 10 10 |
BR |
311,3 |
|
EG |
226,4 |
|
|
PE |
251,0 |
|
|
TR |
169,1 |
|
|
ZZ |
239,5 |
|
|
0808 10 80 |
AR |
145,7 |
|
CA |
163,3 |
|
|
CL |
84,4 |
|
|
MK |
29,8 |
|
|
NZ |
142,2 |
|
|
US |
146,9 |
|
|
ZA |
223,1 |
|
|
ZZ |
133,6 |
|
|
0808 30 90 |
BA |
73,9 |
|
CN |
83,9 |
|
|
TR |
135,2 |
|
|
XS |
80,0 |
|
|
ZZ |
93,3 |
|
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
|
11.11.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294/53 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2015/2005
z dnia 10 listopada 2015 r.
przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i art. 31 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 22 lipca 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/393/WPZiB (1) w sprawie mianowania Franza-Michaela SKJOLDA MELLBINA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Afganistanie. Mandat SPUE wygaśnie dnia 31 października 2015 r. |
|
(2) |
Mandat SPUE należy przedłużyć na okres kolejnych 16 miesięcy. |
|
(3) |
SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby przeszkodzić w osiągnięciu celów działań zewnętrznych Unii, określonych w art. 21 Traktatu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej
Mandat Franza-Michaela SKJOLDA MELLBINA jako SPUE w Afganistanie zostaje przedłużony do dnia 28 lutego 2017 r. W oparciu o ocenę dokonaną przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) oraz wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) Rada może zadecydować, że mandat SPUE zostanie zakończony wcześniej.
Artykuł 2
Cele strategiczne
SPUE reprezentuje Unię i propaguje cele strategiczne Unii w Afganistanie, ściśle koordynując działania z przedstawicielami państw członkowskich w Afganistanie. SPUE w szczególności:
|
a) |
przyczynia się do realizacji wspólnej deklaracji UE i Afganistanu, strategii UE w Afganistanie na lata 2014–2016 oraz, w stosownych przypadkach, umowy UE–Afganistan o współpracy na rzecz partnerstwa i rozwoju; |
|
b) |
wspiera dialog polityczny między Unią a Afganistanem; |
|
c) |
wspiera kluczową rolę Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w Afganistanie ze szczególnym naciskiem na przyczynianie się do lepszego koordynowania pomocy międzynarodowej, wspomagając tym samym realizację ustaleń z konferencji w Bonn, Chicago, Tokio i Londynie oraz realizację odpowiednich rezolucji ONZ. |
Artykuł 3
Mandat
Aby wypełnić mandat, SPUE, ściśle współpracując z przedstawicielami państw członkowskich w Afganistanie:
|
a) |
promuje stanowisko Unii w sprawie procesu politycznego i rozwoju wydarzeń w Afganistanie; |
|
b) |
utrzymuje ścisłe kontakty z właściwymi afgańskimi instytucjami – w szczególności z rządem i parlamentem, jak również z władzami lokalnymi – oraz wspiera ich rozwój. Należy również utrzymywać kontakty z innymi afgańskimi ugrupowaniami politycznymi i właściwymi podmiotami w Afganistanie, w szczególności z odpowiednimi podmiotami społeczeństwa obywatelskiego; |
|
c) |
utrzymuje ścisłe kontakty z właściwymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi w Afganistanie, w szczególności ze Specjalnym Przedstawicielem Sekretarza Generalnego ONZ i ze Starszym Przedstawicielem Cywilnym Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) oraz z innymi kluczowymi partnerami i organizacjami; |
|
d) |
doradza w zakresie postępów osiągniętych w realizacji celów wspólnej deklaracji UE i Afganistanu, strategii UE w Afganistanie na lata 2014–2016, umowy UE–Afganistan o współpracy na rzecz partnerstwa i rozwoju (CAPD), a także ustaleń z konferencji w Bonn, Chicago, Tokio i Londynie, w szczególności w następujących dziedzinach:
|
|
e) |
aktywnie uczestniczy w lokalnych forach koordynacji, takich jak wspólna rada koordynująca i monitorująca, wyczerpująco informując nieuczestniczące państwa członkowskie o decyzjach podejmowanych na tych szczeblach; |
|
f) |
doradza w sprawie uczestnictwa Unii w międzynarodowych konferencjach dotyczących Afganistanu i stanowisk Unii na tych konferencjach, w szczególności w odniesieniu do następnej międzynarodowej konferencji ministerialnej w sprawie Afganistanu, która odbędzie się w Brukseli i będzie współorganizowana przez Unię w ścisłym porozumieniu z władzami Afganistanu i głównymi partnerami międzynarodowymi; |
|
g) |
odgrywa aktywną rolę we wspieraniu współpracy regionalnej, uczestnicząc w tym celu w odpowiednich inicjatywach, takich jak proces stambulski i Konferencja Regionalnej Współpracy Gospodarczej w sprawie Afganistanu (RECCA); |
|
h) |
przyczynia się do realizacji polityki Unii w dziedzinie praw człowieka oraz wytycznych UE w sprawie praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do kobiet i dzieci na obszarach dotkniętych konfliktem, w szczególności poprzez monitorowanie rozwoju sytuacji w tym zakresie i reagowanie na tę sytuację; |
|
i) |
w stosownych przypadkach wspiera proces pokojowy – kierowany przez Afgańczyków i obejmujący całe społeczeństwo – który ma doprowadzić do politycznego rozwiązania zgodnego z warunkami określonymi na konferencji w Bonn. |
Artykuł 4
Wykonywanie mandatu
1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu, działając pod zwierzchnictwem WP.
2. KPiB utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu, bez uszczerbku dla uprawnień WP.
3. SPUE ściśle koordynuje swoje działania z działaniami Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) i jej właściwych działów.
Artykuł 5
Finansowanie
1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 listopada 2015 r. do dnia 28 lutego 2017 r. wynosi 7 625 000 EUR.
2. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3. Zarządzanie wydatkami jest przedmiotem umowy między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.
Artykuł 6
Powołanie i skład zespołu
1. W granicach mandatu SPUE i odpowiednich udostępnionych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych, zgodnie z wymogami związanymi z mandatem. SPUE niezwłocznie i regularnie informuje Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.
2. Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane odpowiednio przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub przez ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ mogą być również oddelegowani do SPUE. Członkowie personelu międzynarodowego zatrudniani na podstawie umów muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.
3. Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ; personel ten wypełnia swoje obowiązki i działa w interesie mandatu SPUE.
Artykuł 7
Przywileje i immunitety SPUE i personelu SPUE
Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do realizacji i sprawnego działania misji SPUE i personelu SPUE ustala się odpowiednio z państwem przyjmującym. Państwa członkowskie i ESDZ zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.
Artykuł 8
Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE
SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2013/488/UE (2).
Artykuł 9
Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne
1. Państwa członkowskie, Komisja i Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.
2. Delegatury Unii lub państwa członkowskie, zależnie od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.
Artykuł 10
Bezpieczeństwo
Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych na podstawie tytułu V Traktatu, SPUE podejmuje wszystkie działania możliwe do zrealizowania, zgodne z mandatem SPUE oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze, za który SPUE jest odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio podlegającemu SPUE, w szczególności:
|
a) |
sporządza szczegółowy plan bezpieczeństwa oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący konkretne fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa, regulujący zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do i w obrębie obszaru, za który SPUE jest odpowiedzialny, jak również reagowanie na zdarzenia zagrażające bezpieczeństwu oraz obejmujący plan awaryjny i ewakuacyjny; |
|
b) |
zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka, odpowiednio do warunków panujących na obszarze, za który SPUE jest odpowiedzialny; |
|
c) |
zapewnia, by wszyscy członkowie zespołu SPUE, którzy mają być rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym zatrudniony na podstawie umów personel miejscowy, odbyli przed lub niezwłocznie po przyjeździe na obszar, za który SPUE jest odpowiedzialny, odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, opracowane na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla tego obszaru przez ESDZ; |
|
d) |
zapewnia wdrażanie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz – w ramach sprawozdania z postępu prac oraz sprawozdania z wykonania mandatu – dostarcza Radzie, WP i Komisji pisemne sprawozdania dotyczące wdrażania tych zaleceń oraz innych kwestii związanych z bezpieczeństwem. |
Artykuł 11
Sprawozdawczość
SPUE regularnie składa sprawozdania WP i KPiB. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania są rozprowadzane poprzez sieć COREU. SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. Zgodnie z art. 36 Traktatu SPUE może uczestniczyć w informowaniu Parlamentu Europejskiego.
Artykuł 12
Koordynacja
1. SPUE przyczynia się do jedności, spójności i skuteczności działania Unii oraz pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii i działań państw członkowskich, aby osiągnąć cele strategiczne Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również z działaniami delegatury Unii w Pakistanie. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.
2. Utrzymywana jest ścisła współpraca z szefami misji państw członkowskich i szefami delegatur Unii w tym regionie. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu. SPUE udziela szefowi misji policyjnej Unii Europejskiej w Afganistanie (EUPOL AFGANISTAN) wskazówek dotyczących lokalnej sytuacji politycznej. SPUE oraz cywilny dowódca operacji konsultują się w miarę potrzeb. SPUE współpracuje również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie.
Artykuł 13
Pomoc w zakresie roszczeń
SPUE i jego personel udzielają wsparcia w celu przygotowania odpowiedzi na wszelkie roszczenia i zobowiązania wynikające z mandatów poprzednich SPUE w Afganistanie oraz udzielają w tym celu pomocy administracyjnej i udostępniają odpowiednie dokumenty.
Artykuł 14
Przegląd
Wykonywanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnych przeglądów. Do końca czerwca 2016 r. SPUE przedstawi Radzie, WP i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a do końca listopada 2016 r. – kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu.
Artykuł 15
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 listopada 2015 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.
W imieniu Rady
P. GRAMEGNA
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady 2013/393/WPZiB z dnia 22 lipca 2013 r. w sprawie zmiany decyzji 2013/382/WPZiB przedłużającej mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie (Dz.U. L 198 z 23.7.2013, s. 47).
(2) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).
|
11.11.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294/58 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2015/2006
z dnia 10 listopada 2015 r.
przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Rogu Afryki
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i art. 31 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 8 grudnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/819/WPZiB (1) w sprawie mianowania Alexandra RONDOSA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Rogu Afryki. Mandat SPUE wygaśnie w dniu 31 października 2015 r. |
|
(2) |
Mandat SPUE należy przedłużyć na okres kolejnych 16 miesięcy. |
|
(3) |
SPUE będzie wykonywał mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Specjalny przedstawiciel Unii Europejskiej
Mandat Alexandra RONDOSA jako SPUE w Rogu Afryki zostaje przedłużony do dnia 28 lutego 2017 r. Rada może zadecydować o wcześniejszym zakończeniu mandatu SPUE w oparciu o ocenę dokonaną przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) oraz wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).
Na potrzeby mandatu SPUE Róg Afryki definiuje się jako region obejmujący Republikę Dżibuti, Państwo Erytreę, Federalną Demokratyczną Republikę Etiopii, Republikę Kenii, Federalną Republikę Somalii, Republikę Sudanu, Republikę Sudanu Południowego oraz Republikę Ugandy. W kwestiach o szerszym zasięgu regionalnym SPUE współpracuje w stosownych przypadkach z państwami i podmiotami regionalnymi spoza Rogu Afryki.
Artykuł 2
Cele polityki
1. Mandat SPUE opiera się na celach polityki Unii wobec Rogu Afryki określonych w ramach strategicznych przyjętych w dniu 14 listopada 2011 r., regionalnym planie działania dla Rogu Afryki na lata 2015–2020 przyjętym w dniu 26 października 2015 r. i w odnośnych konkluzjach Rady, które to cele zakładają aktywny wkład w regionalne i międzynarodowe starania na rzecz zapewnienia pokojowego współistnienia i trwałego pokoju, bezpieczeństwa i rozwoju wewnątrz państw regionu i w stosunkach między nimi. Celem SPUE jest ponadto przyczynianie się do poprawy jakości, intensywności, efektów i wyeksponowania wielopłaszczyznowego zaangażowania Unii w Rogu Afryki.
2. Do celów polityki, do których realizacji ma przyczyniać się SPUE, należą między innymi:
|
a) |
ciągłe stabilizowanie sytuacji w Rogu Afryki z uwzględnieniem szerszej dynamiki regionalnej; |
|
b) |
rozwiązanie konfliktów, w szczególności w Somalii, Sudanie Południowym i Sudanie, oraz zapobieganie potencjalnym konfliktom między państwami regionu lub w tych państwach, a także wczesne ostrzeganie przed nimi; |
|
c) |
wspieranie współpracy regionalnej w zakresie polityki, bezpieczeństwa i gospodarki. |
|
d) |
lepsze zarządzanie mieszanymi przepływami migracyjnymi z Rogu Afryki i na tym obszarze, uwzględniające również przyczyny takich przepływów. |
Artykuł 3
Mandat
1. Aby umożliwić osiągnięcie celów polityki Unii wobec Rogu Afryki, mandat SPUE obejmuje:
|
a) |
współpracę, w oparciu o ramy strategiczne oraz regionalny plan działania, ze wszystkimi właściwymi podmiotami w regionie, rządami, władzami regionalnymi, organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi, społeczeństwem obywatelskim oraz diasporami, służącą czynieniu postępów w realizacji celów Unii i przyczyniającą się do lepszego zrozumienia roli Unii w tym regionie; |
|
b) |
współpracę z ważnymi podmiotami poza regionem mającymi wpływy w Rogu Afryki służącą rozwiązywaniu kwestii związanych z szerszą stabilnością regionalną, w tym w odniesieniu do Morza Czerwonego i zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Kontakty te obejmują dwustronną współpracę ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki, krajami Zatoki Perskiej, Egiptem, Turcją oraz Chinami, kontakty na poziomie regionalnym z Radą Współpracy Państw Zatoki oraz współdziałanie z innymi odpowiednimi podmiotami w miarę ich pojawiania się; |
|
c) |
reprezentowanie Unii, w stosownych przypadkach, na właściwych forach międzynarodowych i czuwanie nad tym, by udzielane przez Unię wsparcie w dziedzinie zarządzania kryzysowego oraz rozwiązywania konfliktów i zapobiegania im było odpowiednio wyeksponowane; |
|
d) |
zachęcanie do skutecznej współpracy w zakresie polityki i bezpieczeństwa oraz do integracji gospodarczej, na szczeblu regionalnym, oraz wspieranie takiej współpracy i integracji, poprzez partnerstwo Unii z Unią Afrykańską (UA) i organizacjami regionalnymi, w szczególności Międzyrządowym Organem ds. Rozwoju (IGAD); |
|
e) |
śledzenie wydarzeń politycznych w regionie i wnoszenie wkładu w formułowanie polityki Unii wobec regionu, w tym w odniesieniu do Somalii, Sudanu, Sudanu Południowego i Erytrei, sporu granicznego między Etiopią a Erytreą i realizacji porozumienia algierskiego, sporu granicznego między Dżibuti a Erytreą inicjatywy dorzecza Nilu, a także w odniesieniu do innych problemów w regionie mających wpływ na jego bezpieczeństwo, stabilność i dobrobyt; |
|
f) |
badanie problemów transgranicznych, w szczególności dotyczących migracji oraz, podejmowanie – na wniosek – dialogów na temat migracji z odpowiednimi zainteresowanymi podmiotami oraz wnoszenie w bardziej ogólnym wymiarze wkładu w unijną politykę migracyjną oraz politykę dotyczącą uchodźców w odniesieniu do przedmiotowego regionu, zgodnie z priorytetami politycznymi Unii, w celu zwiększenia współpracy, w tym w zakresie powrotów i readmisji; |
|
g) |
w odniesieniu do Somalii – w ścisłej koordynacji z szefem delegatury Unii w Somalii i właściwymi partnerami regionalnymi i międzynarodowymi, w tym Organizacją Narodów Zjednoczonych (ONZ), specjalnym przedstawicielem ds. Somalii reprezentującym Sekretarza Generalnego ONZ, Unią Afrykańską i IGAD – kontynuowanie aktywnego wnoszenia wkładu w działania i inicjatywy prowadzące do dalszej stabilizacji i kolejnych rozwiązań na okres przejściowy w Somalii, w oparciu o porozumienie w sprawie Somalii z 2013 r. (New Deal Compact) oraz postępy w tworzeniu państwa federalnego, a także działania i inicjatywy służące zapewnieniu wiarygodnego i pluralistycznego procesu wyborczego w Somalii w roku 2016. Ponadto SPUE kontynuuje wspieranie rozwoju sektora bezpieczeństwa w Somalii, w tym za pośrednictwem unijnych misji w dziedzinie WPBiO w regionie; |
|
h) |
w odniesieniu do Sudanu Południowego – w ścisłej współpracy z szefami delegatury Unii w Chartumie i delegatury Unii przy Unii Afrykańskiej w Addis Abebie – wnoszenie wkładu w spójność i skuteczność polityki Unii wobec Sudanu i wspieranie politycznych rozwiązań trwających konfliktów w Darfurze, w Kordofanie Południowym i w prowincji Nilu Błękitnego oraz pojednania narodowego w drodze całościowego procesu przemian politycznych. W tym względzie SPUE będzie wnosił wkład w spójne międzynarodowe podejście wraz z UA, a w szczególności z panelem wykonawczym wysokiego szczebla z ramienia UA ds. Sudanu i Sudanu Południowego (AUHIP), ONZ i innymi istotnymi podmiotami regionalnymi i międzynarodowymi, pamiętając również o potrzebie wspierania pokojowego współistnienia Sudanu i Sudanu Południowego, w szczególności przez realizację porozumień z Addis Abeby i rozwiązanie nierozstrzygniętych kwestii w związku z kompleksowym porozumieniem pokojowym; |
|
i) |
w odniesieniu do Sudanu Południowego – opierając się na podpisanym niedawno porozumieniu w sprawie rozwiązania konfliktu w Sudanie Południowym – dalszą współpracę na szczeblu regionalnym, zwłaszcza z IGAD, Unią Afrykańską, ONZ, krajami sąsiadującymi z Sudanem Południowym oraz innymi istotnymi partnerami międzynarodowymi, aby zapewnić realizację tego porozumienia. W tym zakresie SPUE ściśle współpracuje z szefem delegatury UE w Dżubie oraz szefem delegatury UE przy Unii Afrykańskiej w Addis Abebie; |
|
j) |
dokładne obserwowanie innych wyzwań transgranicznych, przed którymi staje Róg Afryki, ze zwróceniem szczególnej uwagi na radykalizację postaw i terroryzm, lecz także z uwzględnieniem bezpieczeństwa morskiego i piractwa, przestępczości zorganizowanej, przemytu i handlu bronią, produktami dzikiej przyrody, narkotykami i innego przemytu, jak również wszelkich konsekwencji kryzysów humanitarnych dla polityki i bezpieczeństwa; |
|
k) |
propagowanie dostępu pomocy humanitarnej w całym regionie; |
|
l) |
wnoszenie wkładu we wdrażanie decyzji Rady 2011/168/WPZiB (2) oraz unijnej polityki w dziedzinie praw człowieka (we współpracy ze SPUE ds. Praw Człowieka) w tym wytycznych UE w dziedzinie praw człowieka – w szczególności wytycznych UE w sprawie dzieci w konfliktach zbrojnych, a także wytycznych UE w sprawie aktów przemocy wobec kobiet i zwalczania wszelkich form dyskryminacji kobiet – oraz polityki Unii w odniesieniu do rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1325 (2000), m.in. poprzez monitorowanie rozwoju sytuacji i opracowywanie sprawozdań na ten temat, a także formułowanie stosownych zaleceń. |
2. W celu sprawowania mandatu SPUE między innymi:
|
a) |
doradza i składa sprawozdania w sprawie określania stanowisk Unii na forach międzynarodowych, w stosownych przypadkach, aby w sposób proaktywny wspierać wszechstronne podejście wobec Rogu Afryki w ramach polityki Unii; |
|
b) |
obserwuje wszelkie działania Unii. |
Artykuł 4
Wykonywanie mandatu
1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu, działając pod zwierzchnictwem WP.
2. KPiB utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania prowadzone przez SPUE w ramach jego mandatu, bez uszczerbku dla uprawnień WP.
3. SPUE działa w ścisłej koordynacji z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych (ESDZ) i jej właściwymi działami, delegaturami Unii w regionie oraz z Komisją.
Artykuł 5
Finansowanie
1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 listopada 2015 r. do dnia 28 lutego 2017 r. wynosi 3 500 000 EUR.
2. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.
3. Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.
Artykuł 6
Powołanie i skład zespołu
1. W granicach mandatu SPUE i udostępnionych na jego potrzeby środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie zespołu. Zespół musi dysponować wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych oraz dotyczących bezpieczeństwa związanych z mandatem. SPUE niezwłocznie i regularnie informuje Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.
2. Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane, odpowiednio, przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ również mogą być oddelegowani do SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego muszą mieć obywatelstwo jednego z państw członkowskich.
3. Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ; personel ten wypełnia swoje obowiązki i podejmuje działania w interesie mandatu SPUE.
4. Personel SPUE ulokowany jest w tym samym miejscu co właściwe działy ESDZ lub delegatury Unii, co ma przyczyniać się do spójności i zgodności ich działań.
Artykuł 7
Przywileje i immunitety SPUE i personelu SPUE
Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE oraz personelu SPUE ustala się odpowiednio z państwami przyjmującymi. Państwa członkowskie i ESDZ zapewniają w tym celu wszelkie niezbędne wsparcie.
Artykuł 8
Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE
SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2013/488/UE (3).
Artykuł 9
Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne
1. Państwa członkowskie, Komisja, ESDZ oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.
2. Delegatury Unii w regionie i państwa członkowskie, w stosownych przypadkach, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.
Artykuł 10
Bezpieczeństwo
Stosownie do polityki Unii dotyczącej bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych na mocy tytułu V Traktatu, SPUE podejmuje wszystkie uzasadnione, możliwe do realizacji środki zgodne ze swoim mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio podlegającemu SPUE, w szczególności:
|
a) |
sporządza dostosowany do potrzeb plan bezpieczeństwa, oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa dostosowane do potrzeb misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu na obszar, za który jest on odpowiedzialny, i w jego obrębie oraz reagowanie na zdarzenia zagrażające bezpieczeństwu, a także przewidujący plan awaryjny i plan ewakuacji; |
|
b) |
zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka, odpowiednio do warunków panujących na obszarze, za który jest on odpowiedzialny; |
|
c) |
zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu SPUE, którzy mają być rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym personel miejscowy zatrudniony na podstawie umów, odbyli przed przyjazdem na obszar, za który jest on odpowiedzialny, lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych przez ESDZ dla tego obszaru; |
|
d) |
zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz – w ramach sprawozdania z postępu prac oraz sprawozdania z wykonania mandatu – dostarcza Radzie, WP i Komisji pisemne sprawozdania dotyczące wdrażania tych zaleceń oraz dotyczące innych kwestii związanych z bezpieczeństwem. |
Artykuł 11
Sprawozdawczość
1. SPUE regularnie składa WP oraz KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania są rozprowadzane poprzez sieć COREU. SPUE może przedstawiać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. Zgodnie z art. 36 Traktatu SPUE może uczestniczyć w informowaniu Parlamentu Europejskiego.
2. SPUE składa sprawozdania dotyczące najlepszego sposobu realizacji inicjatyw Unii – takich jak jej wkład w reformy – z uwzględnieniem politycznych aspektów odnośnych unijnych projektów rozwojowych, w koordynacji z delegaturami Unii w regionie.
Artykuł 12
Koordynacja
1. SPUE przyczynia się do jedności, spójności i skuteczności działań Unii i pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii i działań państw członkowskich, aby osiągnąć cele polityki Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami delegatur Unii i Komisji. SPUE regularnie przekazuje informacje działającym w regionie misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.
2. Utrzymywany jest ścisły kontakt w terenie z szefami delegatur Unii i szefami misji państw członkowskich. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu. SPUE, w ścisłej koordynacji z właściwymi delegaturami Unii, udziela dowódcy sił EU NAVFOR Atalanta, dowódcy UE misji EUTM Somalia oraz szefowi misji EUCAP Nestor wskazówek dotyczących sytuacji politycznej na miejscu. SPUE, dowódcy operacji UE oraz cywilny dowódca operacji konsultują się ze sobą stosownie do potrzeb.
3. SPUE ściśle współpracuje z władzami zaangażowanych państw, z ONZ, UA, IGAD, innymi podmiotami krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi, a także ze społeczeństwem obywatelskim w regionie.
Artykuł 13
Przegląd
Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnego przeglądu. Przed końcem czerwca 2016 r. SPUE przedstawi Radzie, WP i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a przed końcem listopada 2016 r. – kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu.
Artykuł 14
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 listopada 2015 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.
W imieniu Rady
P. GRAMEGNA
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady 2011/819/WPZiB z dnia 8 grudnia 2011 r. w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Rogu Afryki (Dz.U. L 327 z 9.12.2011, s. 62).
(2) Decyzja Rady 2011/168/WPZiB z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie Międzynarodowego Trybunału Karnego, uchylająca wspólne stanowisko 2003/444/WPZiB (Dz.U. L 76 z 22.3.2011, s. 56).
(3) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).
|
11.11.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294/64 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2015/2007
z dnia 10 listopada 2015 r.
przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i art. 31 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 19 stycznia 2015 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2015/77 (1) w sprawie mianowania Larsa-Gunnara WIGEMARKA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (zwanym dalej „SPUE”) w Bośni i Hercegowinie. Mandat SPUE wygaśnie 31 października 2015 r. |
|
(2) |
Mandat SPUE należy przedłużyć na okres kolejnych 16 miesięcy. |
|
(3) |
SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej
Mandat Larsa-Gunnara WIGEMARKA jako Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (zwanego dalej „SPUE”) w Bośni i Hercegowinie zostaje niniejszym przedłużony do dnia 28 lutego 2017 r. Rada może zadecydować, że mandat SPUE zostanie zakończony wcześniej, w oparciu o ocenę dokonaną przez Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (zwany dalej „KPiB”) oraz wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „WP”).
Artykuł 2
Cele polityki
Podstawą mandatu SPUE są następujące cele polityki Unii w Bośni i Hercegowinie (zwanej dalej „BiH”): ciągły postęp w procesie stabilizacji i stowarzyszenia, którego celem jest stabilna, wiarygodna, pokojowa oraz wieloetniczna i zjednoczona BiH, pokojowo współpracująca z sąsiadami oraz konsekwentnie podążająca ścieżką do członkostwa w Unii. Unia będzie także dalej wspierać realizację Ogólnej umowy na rzecz pokoju w BiH.
Artykuł 3
Mandat
Mandat SPUE, dla realizacji celów polityki, obejmuje:
|
a) |
doradztwo ze strony Unii i ułatwianie procesu politycznego; |
|
b) |
zapewnienie konsekwencji i spójności działań Unii; |
|
c) |
ułatwianie postępu w realizacji priorytetów politycznych, gospodarczych i europejskich; |
|
d) |
monitorowanie i doradzanie organom wykonawczym i ustawodawczym na wszystkich szczeblach administracji rządowej BiH oraz komunikacja z władzami i partiami politycznymi w BiH; |
|
e) |
zapewnienie realizacji działań Unii w całym zakresie prac w obszarze praworządności i reformy sektora bezpieczeństwa, działanie na rzecz ogólnej koordynacji przez Unię – wraz z wytyczaniem kierunku miejscowej polityki – unijnych starań w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej i korupcji, a także, w tym kontekście, zapewnianie WP i Komisji niezbędnych analiz i doradztwa; |
|
f) |
zapewnianie wsparcia na rzecz wzmocnienia i zwiększenia skuteczności kontaktów pomiędzy karnym wymiarem sprawiedliwości a policją w BiH; |
|
g) |
z zastrzeżeniem wojskowej struktury dowodzenia, oferowanie dowódcy sił UE wskazówek politycznych dotyczących kwestii wojskowych o lokalnym wymiarze politycznym, w szczególności dotyczących operacji newralgicznych, stosunków z władzami lokalnymi oraz z lokalnymi mediami; konsultacje z dowódcą sił UE przed podjęciem działań politycznych mogących mieć wpływ na sytuację w dziedzinie bezpieczeństwa; |
|
h) |
koordynowanie i realizacja starań Unii podejmowanych celem informowania opinii publicznej BiH o kwestiach unijnych; |
|
i) |
działanie na rzecz procesu integracji UE poprzez ukierunkowaną dyplomację publiczną i działania informacyjne Unii przygotowane z myślą o zapewnieniu lepszego zrozumienia i wsparcia przez opinię publiczną BiH kwestii związanych z UE, także poprzez angażowanie lokalnych podmiotów ze społeczeństwa obywatelskiego; |
|
j) |
przyczynianie się do rozwoju i umocnienia poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w BiH, zgodnie z polityką Unii dotyczącą praw człowieka oraz wytycznymi Unii w sprawie praw człowieka; |
|
k) |
działanie z właściwymi organami BiH na rzecz pełnej współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla byłej Jugosławii (zwanym dalej „MTKJ”); |
|
l) |
doradzanie, wspomaganie, ułatwianie i monitorowanie – zgodnie z procesem integracji z Unią – dialogu politycznego w sprawie koniecznych zmian konstytucyjnych; |
|
m) |
utrzymywanie ścisłych kontaktów z Wysokim Przedstawicielem w BiH oraz innymi odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi działającymi w tym państwie, a także zasięganie ich opinii; |
|
n) |
zapewnianie WP niezbędnego doradztwa dotyczącego osób fizycznych lub prawnych, na które mogą zostać nałożone środki ograniczające w związku z sytuacją w BiH; |
|
o) |
z zastrzeżeniem obowiązujących struktur dowodzenia, pomoc w zapewnianiu spójnego stosowania wszystkich instrumentów Unii w terenie dla realizacji celów polityki Unii. |
Artykuł 4
Wykonywanie mandatu
1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu i działa pod zwierzchnictwem WP.
2. KPiB utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. Z zastrzeżeniem uprawnień WP, KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania SPUE prowadzone w ramach mandatu.
3. SPUE ściśle koordynuje swoje działania z działaniami Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (zwanej dalej „ESDZ”) i jej właściwych działów.
Artykuł 5
Finansowanie
1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 listopada 2015 r. do dnia 28 lutego 2017 r. wynosi 7 600 000 EUR.
2. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii. Nie stosuje się ograniczeń udziału osób fizycznych i prawnych w przetargach ogłaszanych przez SPUE. Nie stosuje się ponadto reguły pochodzenia towarów nabywanych przez SPUE.
3. Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.
Artykuł 6
Powołanie i skład zespołu
1. Do pomocy SPUE w wykonywaniu mandatu i do ogólnego wspomagania spójności, widoczności i skuteczności działań Unii w BiH przydziela się specjalny personel. W granicach mandatu i odpowiednich udostępnionych środków finansowych SPUE jest odpowiedzialny za powołanie takiego zespołu. W skład zespołu wchodzą członkowie dysponujący wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych, zgodnie z wymogami związanymi z mandatem. SPUE niezwłocznie informuje Radę i Komisję o składzie zespołu.
2. Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane odpowiednio przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub przez ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub ESDZ mogą być również oddelegowani do SPUE. Członkowie personelu międzynarodowego zatrudniani na podstawie umów muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.
3. Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ, przy czym personel ten wypełnia obowiązki i podejmuje działania w interesie mandatu SPUE.
Artykuł 7
Przywileje i immunitety SPUE oraz personelu SPUE
Przywileje, immunitety i dalsze gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE i personelu SPUE ustala się odpowiednio ze stronami przyjmującymi. Państwa członkowskie i ESDZ zapewniają wszelkie niezbędne w tym celu wsparcie.
Artykuł 8
Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE
SPUE i członkowie zespołu SPUE przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2013/488/UE (2).
Artykuł 9
Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne
1. Państwa członkowskie, Komisja i Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.
2. Delegatury Unii lub państwa członkowskie zapewniają w razie potrzeby wsparcie logistyczne w regionie.
Artykuł 10
Bezpieczeństwo
Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych na mocy postanowień tytułu V Traktatu, SPUE podejmuje wszelkie racjonalnie zasadne środki, zgodnie z mandatem SPUE oraz stanem bezpieczeństwa na obszarze, za który odpowiada, służące zapewnieniu bezpieczeństwa personelowi bezpośrednio podlegającemu SPUE, w szczególności:
|
a) |
sporządza szczegółowy plan bezpieczeństwa oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący konkretne fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa, regulujący zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu na obszar i w obrębie obszaru, za który SPUE odpowiada, jak również przygotowanie do zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu, oraz obejmujący plan awaryjny i ewakuacyjny; |
|
b) |
zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze, za który odpowiada; |
|
c) |
zapewnia, by wszyscy członkowie zespołu SPUE, którzy mają być rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym zatrudniony na podstawie umów personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem lub niezwłocznie po przyjeździe na obszar, za który SPUE odpowiada, odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla tego obszaru przez ESDZ; |
|
d) |
zapewnia wprowadzanie w życie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz dostarcza Radzie, WP i Komisji, w ramach sprawozdań z postępu prac i z wykonywania mandatu, pisemne sprawozdania na temat realizacji tych zaleceń oraz innych kwestii związanych z bezpieczeństwem. |
Artykuł 11
Sprawozdawczość
SPUE regularnie składa WP i KPiB sprawozdania ustne i pisemne. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania są rozprowadzane poprzez sieć COREU. SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. Zgodnie z art. 36 Traktatu SPUE może uczestniczyć w przedstawianiu informacji Parlamentowi Europejskiemu.
Artykuł 12
Koordynacja
1. SPUE przyczynia się do jedności, spójności i skuteczności działania Unii oraz pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii i działań państw członkowskich dla osiągnięcia celów polityki Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, a w razie potrzeby także z działaniami innych SPUE obecnych w regionie. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.
2. Należy utrzymywać bliską współpracę w terenie z szefami delegatur Unii w regionie i szefami misji państw członkowskich. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu. SPUE działa także w porozumieniu z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi w terenie, w szczególności ściśle koordynuje działania z Wysokim Przedstawicielem w BiH.
3. Wspierając operacje zarządzania kryzysowego Unii, SPUE, wraz z pozostałymi podmiotami unijnymi obecnymi w terenie, usprawnia rozpowszechnianie i wzajemne przekazywanie informacji pomiędzy takimi podmiotami Unii celem uzyskania wysokiego stopnia wspólnego rozpoznania sytuacji i jej oceny.
Artykuł 13
Wsparcie w odniesieniu do roszczeń
SPUE i personel SPUE udzielają wsparcia w celu przygotowania odpowiedzi na wszelkie roszczenia i zobowiązania wynikające z mandatów wcześniejszych SPUE w BiH oraz udzielają w tej mierze pomocy administracyjnej i udostępniają odpowiednie dokumenty.
Artykuł 14
Przegląd
Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnych przeglądów. Przed końcem czerwca 2016 r. SPUE przedstawi Radzie, WP i Komisji sprawozdanie z postępu prac, a przed końcem listopada 2016 r. kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu.
Artykuł 15
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 listopada 2015 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.
W imieniu Rady
P. GRAMEGNA
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady (WPZiB) 2015/77 z dnia 19 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie (Dz.U. L 13 z 20.1.2015, s. 7).
(2) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).
|
11.11.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294/69 |
DECYZJA RADY (WPZiB) 2015/2008
z dnia 10 listopada 2015 r.
zmieniająca decyzję 2010/452/WPZiB w sprawie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji (EUMM Georgia)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, oraz art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dniu 12 sierpnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/452/WPZiB (1), na podstawie której dalej przedłużono Misję Obserwacyjną Unii Europejskiej w Gruzji (zwaną dalej „EUMM Georgia” lub „misją”) ustanowioną na mocy wspólnego działania Rady 2008/736/WPZiB (2). |
|
(2) |
W dniu 16 grudnia 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/915/WPZiB (3) zmieniającą decyzję 2010/452/WPZiB, która przedłużyła czas trwania misji do dnia 14 grudnia 2016 r. i określiła finansową kwotę odniesienia na okres do dnia 14 grudnia 2015 r. |
|
(3) |
Należy określić nową finansową kwotę odniesienia obejmującą okres od dnia 15 grudnia 2015 r. do 14 grudnia 2016 r. |
|
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/452/WPZiB, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2010/452/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w art. 14 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu: „Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z misją w okresie od dnia 15 grudnia 2015 r. do dnia 14 grudnia 2016 r. wynosi 17 640 000 EUR.”; |
|
2) |
art. 14 ust. 2 i 3 zastępuje się ustępem w brzmieniu: „2. Wszystkimi wydatkami zarządza się zgodnie z przepisami i procedurami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii. Postępowania o udzielenie zamówień publicznych przez EUMM Georgia są otwarte dla osób fizycznych i prawnych bez ograniczeń. Ponadto do towarów zakupionych przez EUMM Georgia nie mają zastosowania reguły pochodzenia.”. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 15 grudnia 2015 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.
W imieniu Rady
P. GRAMEGNA
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady 2010/452/WPZiB z dnia 12 sierpnia 2010 r. w sprawie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji, EUMM Georgia (Dz.U. L 213 z 13.8.2010, s. 43).
(2) Wspólne działanie Rady 2008/736/WPZiB z dnia 15 września 2008 r. w sprawie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji, EUMM Georgia (Dz.U. L 248 z 17.9.2008, s. 26).
(3) Decyzja Rady 2014/915/WPZiB z dnia 16 grudnia 2014 r. zmieniająca decyzję 2010/452/WPZiB w sprawie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji, EUMM Georgia (Dz.U. L 360 z 17.12.2014, s. 56).
|
11.11.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 294/70 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2015/2009
z dnia 10 listopada 2015 r.
w sprawie rozpoczęcia w Polsce zautomatyzowanej wymiany danych w odniesieniu do danych daktyloskopijnych
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2008/615/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (1), w szczególności jej art. 33,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Zgodnie z art. 25 ust. 2 decyzji 2008/615/WSiSW dostarczanie danych osobowych przewidziane w tej decyzji nie może się rozpocząć, dopóki przepisy ogólne o ochronie danych określone w rozdziale 6 tej decyzji nie zostaną wdrożone do prawa krajowego obowiązującego na terytoriach państw członkowskich uczestniczących w dostarczaniu tych danych. |
|
(2) |
Artykuł 20 decyzji Rady 2008/616/WSiSW (2) przewiduje, że weryfikacja, czy powyższy warunek został spełniony w odniesieniu do zautomatyzowanej wymiany danych zgodnie z rozdziałem 2 decyzji 2008/615/WSiSW, ma nastąpić na podstawie sprawozdania z oceny opartego na kwestionariuszu, wizyty ewaluacyjnej i operacji pilotażowej. |
|
(3) |
Zgodnie z rozdziałem 4 pkt 1.1 załącznika do decyzji 2008/616/WSiSW kwestionariusz opracowany przez odpowiednią grupę roboczą Rady dotyczy każdej ze zautomatyzowanych metod wymiany danych i musi być wypełniony przez państwo członkowskie w momencie uznania przez to państwo, że spełnia ono wymogi dotyczące wymiany danych w odpowiedniej kategorii danych. |
|
(4) |
Polska wypełniła kwestionariusz dotyczący ochrony danych i kwestionariusz dotyczący wymiany danych daktyloskopijnych. |
|
(5) |
Polska przeprowadziła udaną operację pilotażową z Austrią. |
|
(6) |
W Polsce przeprowadzono wizytę ewaluacyjną, a austriacki zespół oceniający sporządził sprawozdanie z tej wizyty, które przekazano odpowiedniej grupie roboczej Rady. |
|
(7) |
Radzie przedstawiono ogólne sprawozdanie z oceny podsumowujące wyniki kwestionariusza, wizytę ewaluacyjną i operację pilotażową dotyczące wymiany danych daktyloskopijnych. |
|
(8) |
W dniu 13 lipca 2015 r. Rada stwierdziła, że Polska w pełni wdrożyła przepisy ogólne o ochronie danych określone w rozdziale 6 decyzji 2008/615/WSiSW. |
|
(9) |
W związku z tym, do celów zautomatyzowanego przeszukiwania danych daktyloskopijnych, Polska powinna być uprawniona do otrzymywania oraz przekazywania danych osobowych zgodnie z art. 9 decyzji 2008/615/WSiSW. |
|
(10) |
Dania jest związana decyzją 2008/615/WSiSW, a zatem bierze udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2008/615/WSiSW. |
|
(11) |
Irlandia jest związana decyzją 2008/615/WSiSW, a zatem bierze udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2008/615/WSiSW. |
|
(12) |
Zjednoczone Królestwo nie jest związane decyzją 2008/615/WSiSW, a zatem nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, która wykonuje decyzję 2008/615/WSiSW i nie jest nią związane ani jej nie stosuje, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Do celów zautomatyzowanego przeszukiwania danych daktyloskopijnych Polska jest uprawniona do otrzymywania oraz przekazywania danych osobowych zgodnie z art. 9 decyzji 2008/615/WSiSW od dnia 12 listopada 2015 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się zgodnie z Traktatami.
Sporządzono w Brukseli dnia 10 listopada 2015 r.
W imieniu Rady
P. GRAMEGNA
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 210 z 6.8.2008, s. 1.
(2) Decyzja Rady 2008/616/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie wdrożenia decyzji 2008/615/WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz.U. L 210 z 6.8.2008, s. 12).