ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 217 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 58 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
18.8.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 217/1 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1399
z dnia 17 sierpnia 2015 r.
dotyczące odmowy przyznania zezwolenia na stosowanie preparatu Bacillus toyonensis (NCIMB 14858T) (wcześniej Bacillus cereus var. toyoi NCIMB 40112/CNCM I-1012) jako dodatku paszowego dla bydła opasowego, królików rzeźnych, kurcząt rzeźnych, prosiąt (odsadzonych od maciory), tuczników, loch przeznaczonych do rozrodu i cieląt przeznaczonych do chowu oraz odwołania zezwolenia na stosowanie preparatu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012) jako dodatku paszowego dla indyków rzeźnych i królic hodowlanych, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 256/2002, (WE) nr 1453/2004, (WE) nr 255/2005 i (WE) nr 1200/2005 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 166/2008, (WE) nr 378/2009 i rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 288/2013
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2 i art. 13 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania, odmowy przyznania i odwoływania takich zezwoleń. Artykuł 10 tego rozporządzenia przewiduje ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na mocy dyrektywy Rady 70/524/EWG (2). |
(2) |
Preparat Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012) został dopuszczony bezterminowo zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG jako dodatek paszowy dla prosiąt poniżej drugiego miesiąca życia i dla macior rozporządzeniem Komisji (WE) nr 256/2002 (3), dla prosiąt od drugiego do czwartego miesiąca życia i dla tuczników rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1453/2004 (4), dla bydła opasowego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 255/2005 (5) oraz dla królików rzeźnych i kurcząt rzeźnych na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1200/2005 (6). Preparat ten został następnie wpisany do rejestru dodatków paszowych jako istniejący produkt zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. |
(3) |
Preparat został również dopuszczony zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003 na okres dziesięciu lat dla indyków rzeźnych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 166/2008 (7) i dla królic hodowlanych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 378/2009 (8). |
(4) |
Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożono wniosek o dopuszczenie preparatu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012) jako dodatku paszowego dla bydła opasowego, królików rzeźnych, kurcząt rzeźnych, prosiąt (odsadzonych od maciory), tuczników i loch przeznaczonych do rozrodu oraz, zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia, złożono wniosek o nowe zastosowanie tego preparatu dla cieląt przeznaczonych do chowu; w obydwu przypadkach wnioskowano o zaklasyfikowanie dodatku w kategorii „dodatków zootechnicznych”. Do wniosków dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. |
(5) |
Na podstawie opinii wydanej dnia 16 października 2012 r. przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) (9) rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 288/2013 (10) zawieszono obowiązujące zezwolenia na stosowanie preparatu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012). |
(6) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 288/2013 uwzględnia możliwość, że dodatkowe dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania preparatu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012), które przedkłada wnioskodawca, mogą wnieść nowe informacje, które umożliwiłyby rewizję oceny przeprowadzonej w odniesieniu do tego dodatku. Rozporządzenie to przewiduje również przegląd środka zawieszenia. |
(7) |
W dniu 6 grudnia 2013 r. wnioskodawca przedłożył Komisji dodatkowe dane, które zostały następnie przekazane Urzędowi, wraz z wnioskiem o poddanie ich ocenie, aby otrzymać nową opinię na temat bezpieczeństwa i skuteczności dodatku. |
(8) |
Ponadto wnioskodawca, z własnej inicjatywy, przedłożył Urzędowi dodatkową dokumentację w dniach 24 kwietnia 2014 r., 14 maja 2014 r. oraz 17 czerwca 2014 r. |
(9) |
W dniu 1 lipca 2014 r. Urząd przyjął opinię po ocenie dodatkowych danych przedłożonych przez wnioskodawcę (11). W swej opinii Urząd uznał, że taksonomiczne przeklasyfikowanie szczepu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012) jako nowy gatunek o nazwie Bacillus toyonensis nie miało wpływu na jego ocenę, gdyż preparat wciąż należy do grupy Bacillus cereus. W odniesieniu do wrażliwości na antybiotyki szczepu Bacillus toyonensis Urząd stwierdził, że dostarczone dodatkowe dane nie wpływają na zmianę poprzedniego wniosku, że szczep stwarza ryzyko rozprzestrzeniania genów kodujących oporność na tetracyklinę i chloramfenikol, będące antybiotykami mającymi znaczenie w leczeniu ludzi i zwierząt. W odniesieniu do toksykogennego potencjału szczepu Bacillus toyonensis Urząd stwierdził, że preparat ten wykazuje zdolność do wytwarzania toksyn funkcjonalnych, a tym samym może stwarzać zagrożenie dla osób narażonych na kontakt z tym organizmem, w tym dla osób mających styczność z dodatkiem i konsumentów narażonych na zanieczyszczone produkty zwierzęce. |
(10) |
W dniu 30 sierpnia 2014 r. wnioskodawca wystąpił o przeprowadzenie administracyjnego przeglądu opinii Urzędu z dnia 1 lipca 2014 r. i dnia 17 października 2014 r. uzupełnił swój wniosek o dodatkowe elementy. Decyzją z dnia 20 maja 2015 r. (12) Komisja stwierdziła, że nie ma powodu, by wymagać wycofania tej opinii przez Urząd. |
(11) |
W związku z tym nie stwierdzono, że preparat Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012), który został przeklasyfikowany jako nowy gatunek o nazwie Bacillus toyonensis (NCIMB 14858T), stosowany jako dodatek paszowy, nie ma szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt lub zdrowia ludzi. |
(12) |
Warunki zezwolenia określone w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 nie są zatem spełnione. |
(13) |
W związku z tym należy odmówić przyznania zezwolenia na stosownie preparatu Bacillus toyonensis (NCIMB 14858T) jako dodatku paszowego dla bydła opasowego, królików rzeźnych, kurcząt rzeźnych, prosiąt (odsadzonych od maciory), tuczników, loch przeznaczonych do rozrodu i cieląt przeznaczonych do chowu. |
(14) |
Z tych samych powodów warunki zezwoleń na stosowanie preparatu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012) jako dodatku paszowego dla indyków rzeźnych i królic hodowlanych nie są już spełnione; należy zatem odwołać odnośne zezwolenia. |
(15) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 256/2002, (WE) nr 1453/2004, (WE) nr 255/2005 i (WE) nr 1200/2005 oraz uchylić rozporządzenia (WE) nr 166/2008 i (WE) nr 378/2009. |
(16) |
Należy również uchylić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 288/2013. |
(17) |
Ponieważ istniejące zapasy preparatu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012), premiksów zawierających ten preparat i materiałów paszowych i mieszanek paszowych wyprodukowanych z tego preparatu powinny już były zostać wycofane z obrotu zgodnie z art. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 288/2013, nie należy przewidzieć żadnych środków przejściowych. |
(18) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Odmowa przyznania zezwolenia
Odmawia się przyznania zezwolenia na stosowanie preparatu Bacillus toyonensis (NCIMB 14858T) jako dodatku paszowego w żywieniu zwierząt przeznaczonego dla bydła opasowego, królików rzeźnych, kurcząt rzeźnych, prosiąt (odsadzonych od maciory), tuczników, loch przeznaczonych do rozrodu i cieląt przeznaczonych do chowu.
Artykuł 2
Odwołanie zezwolenia
Odwołuje się zezwolenie na stosowanie preparatu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012) jako dodatku paszowego w żywieniu zwierząt przeznaczonego dla indyków rzeźnych i królic hodowlanych.
Artykuł 3
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 256/2002
Skreśla się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 256/2002 oraz załącznik III do tego rozporządzenia.
Artykuł 4
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1453/2004
W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1453/2004 skreśla się pozycję E 1701 dotyczącą Bacillus cereus var. toyoi NCIMB 40112/CNCM I-1012.
Artykuł 5
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 255/2005
W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 255/2005 skreśla się pozycję E 1701 dotyczącą Bacillus cereus var. toyoi NCIMB 40112/CNCM I-1012.
Artykuł 6
Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1200/2005
W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1200/2005 skreśla się pozycję E 1701 dotyczącą Bacillus cereus var. toyoi NCIMB 40112/CNCM I-1012.
Artykuł 7
Uchylenie rozporządzenia (WE) nr 166/2008
Rozporządzenie (WE) nr 166/2008 traci moc.
Artykuł 8
Uchylenie rozporządzenia (WE) nr 378/2009
Rozporządzenie (WE) nr 378/2009 traci moc.
Artykuł 9
Uchylenie rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 288/2013
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 288/2013 traci moc.
Artykuł 10
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 sierpnia 2015 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Dyrektywa Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotycząca dodatków paszowych (Dz.U. L 270 z 14.12.1970, s. 1).
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 256/2002 z dnia 12 lutego 2002 r. dotyczące tymczasowego zezwolenia na stosowanie nowych dodatków, przedłużenia tymczasowego zezwolenia na stosowanie dodatku oraz stałego zezwolenia na stosowanie dodatku paszowego (Dz.U. L 41 z 13.2.2002, s. 6).
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1453/2004 z dnia 16 sierpnia 2004 r. dotyczące stałego zezwolenia na niektóre dodatki paszowe (Dz.U. L 269 z 17.8.2004, s. 3).
(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 255/2005 z dnia 15 lutego 2005 r. w sprawie stałego dopuszczenia niektórych dodatków paszowych (Dz.U. L 45 z 16.2.2005, s. 3).
(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1200/2005 z dnia 26 lipca 2005 r. w sprawie stałego zezwolenia na niektóre dodatki paszowe oraz tymczasowego zezwolenia na nowe zastosowanie już dopuszczonego dodatku paszowego (Dz.U. L 195 z 27.7.2005, s. 6).
(7) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 166/2008 z dnia 22 lutego 2008 r. dotyczące zezwolenia na nowe zastosowanie preparatu Bacillus cereus odm. toyoi (Toyocerin) jako dodatku paszowego (Dz.U. L 50 z 23.2.2008, s. 11).
(8) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 378/2009 z dnia 8 maja 2009 r. dotyczące zezwolenia na nowe zastosowanie preparatu Bacillus cereus odm. toyoi jako dodatku paszowego dla królic hodowlanych (posiadacz zezwolenia: Rubinum S.A.) (Dz.U. L 116 z 9.5.2009, s. 3).
(9) Dziennik EFSA 2012; 10(10):2924.
(10) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 288/2013 z dnia 25 marca 2013 r. w sprawie zawieszenia zezwoleń dotyczących preparatu Bacillus cereus var. toyoi (NCIMB 40112/CNCM I-1012), przewidzianych w rozporządzeniach (WE) nr 256/2002, (WE) nr 1453/2004, (WE) nr 255/2005, (WE) nr 1200/2005, (WE) nr 166/2008 i (WE) nr 378/2009 (Dz.U. L 86 z 26.3.2013, s. 15).
(11) Dziennik EFSA 2014; 12(7):3766.
(12) C(2015) 3409 final.
18.8.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 217/5 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1400
z dnia 17 sierpnia 2015 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 sierpnia 2015 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
MA |
153,0 |
MK |
51,2 |
|
ZZ |
102,1 |
|
0709 93 10 |
TR |
128,9 |
ZZ |
128,9 |
|
0805 50 10 |
AR |
150,8 |
CL |
160,0 |
|
UY |
130,5 |
|
ZA |
153,3 |
|
ZZ |
148,7 |
|
0806 10 10 |
EG |
256,6 |
IL |
390,7 |
|
TR |
157,9 |
|
US |
339,9 |
|
ZZ |
286,3 |
|
0808 10 80 |
AR |
102,5 |
BR |
99,6 |
|
CL |
135,9 |
|
NZ |
135,6 |
|
US |
145,7 |
|
ZA |
122,1 |
|
ZZ |
123,6 |
|
0808 30 90 |
AR |
89,6 |
CL |
155,2 |
|
NZ |
146,7 |
|
TR |
140,6 |
|
ZA |
117,0 |
|
ZZ |
129,8 |
|
0809 30 10, 0809 30 90 |
MK |
64,9 |
TR |
130,9 |
|
ZZ |
97,9 |
|
0809 40 05 |
BA |
48,2 |
IL |
99,6 |
|
MK |
36,8 |
|
XS |
57,7 |
|
ZZ |
60,6 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
18.8.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 217/7 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2015/1401
z dnia 14 lipca 2015 r.
w sprawie upoważnienia Włoch do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 206 oraz art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 24 listopada 2014 r., Włochy wystąpiły z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 206 i 226 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do sposobów płatności podatku od wartości dodanej (VAT) i fakturowania. |
(2) |
Pismem z dnia 16 marca 2015 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Włochy. W piśmie z dnia 17 marca 2015 r. Komisja powiadomiła Włochy, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku. |
(3) |
Włochy wykryły znaczne uchylanie się od opodatkowania w odniesieniu do dostaw towarów i usług dla organów publicznych. W przypadku takich dostaw organ publiczny płaci podatek VAT dostawcy, który jest, co do zasady, zobowiązany do odprowadzenia tego podatku do administracji podatkowej. Włochy wskazały jednak, że znaczna liczba przedsiębiorstw handlowych uchyla się od opodatkowania, nie odprowadzając podatku VAT do organów podatkowych. |
(4) |
Włochy zwróciły się o umożliwienie stosowania odstępstwa, polegającego na tym, aby podatek VAT należny z tytułu dostaw na rzecz organów publicznych nie był płacony dostawcy, a wpłacany na odrębny i zablokowany rachunek bankowy. Ten środek stanowiący odstępstwo powinien uniemożliwić tę formę uchylania się od opodatkowania, nie wpływając jednocześnie na kwotę należnego podatku VAT. W tym celu w odniesieniu do tego rodzaju dostaw konieczne jest wprowadzenie odstępstwa od art. 206 dyrektywy 2006/112/WE. Ponadto należy również wprowadzić odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w celu umożliwienia zamieszczania na fakturze specjalnej uwagi, że podatek VAT należy wpłacać na specjalny rachunek. |
(5) |
W wyniku tego środka podatnicy, będący podmiotami świadczącymi usługi na rzecz organów publicznych, mogliby częściej domagać się zwrotu podatku VAT od administracji podatkowej. Włochy wskazały, że podjęły niezbędne działania legislacyjne i administracyjne w celu przyspieszenia procedury zwrotu i zagwarantowania, aby przysługujące podatnikom prawo do odliczenia podatku było w pełni przestrzegane. Należy zatem zobowiązać Włochy do przestawienia Komisji – w ciągu 18 miesięcy po wejściu w życie w tym państwie środka stanowiącego odstępstwo – sprawozdania dotyczącego ogólnej sytuacji w zakresie zwrotu podatku VAT, ze szczególnym uwzględnieniem średniego czasu potrzebnego na zwrot tego podatku. W 2014 r. Włochy wprowadziły dla organów publicznych obowiązek fakturowania elektronicznego w odniesieniu do dostaw towarów i usług. Powinno to umożliwić w przyszłości należytą kontrolę tego sektora, kiedy będzie już opracowana i wdrożona odpowiednia strategia kontroli na podstawie dostępnych danych elektronicznych. Gdy system ten zostanie w pełni wdrożony, stosowanie odstępstwa od dyrektywy 2006/112/WE nie powinno być już dłużej konieczne. W związku z tym Włochy zapewniły, że nie zamierzają ubiegać się o przedłużenie zezwolenia dotyczącego środka stanowiącego odstępstwo. |
(6) |
Środek stanowiący odstępstwo jest zatem proporcjonalny do zamierzonych celów, ponieważ jest ograniczony w czasie i ograniczony do sektora, który stwarza istotne problemy w zakresie uchylania się od opodatkowania. Ponadto środek stanowiący odstępstwo nie stwarza niebezpieczeństwa, że uchylanie się od opodatkowania przeniesie się do innych sektorów lub innych państw członkowskich. |
(7) |
W celu zapewnienia, aby zamierzone cele środka zostały osiągnięte oraz aby jego stosowanie nie spowodowało niepewności prawa w odniesieniu do okresu rozliczeniowego, niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2015 r. |
(8) |
Odstępstwo nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W drodze odstępstwa od art. 206 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Włochy do wprowadzenia uregulowań przewidujących, że podatek VAT należny z tytułu dostaw towarów i usług dla organów publicznych musi być wpłacany przez odbiorcę na odrębny i zablokowany rachunek bankowy administracji podatkowej.
Artykuł 2
W drodze odstępstwa od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Włochy do wprowadzenia wymogu, aby na fakturach wystawionych w odniesieniu do dostaw towarów i usług dla organów publicznych widniała specjalna uwaga, że podatek VAT musi być wpłacony na wspomniany odrębny i zablokowany rachunek bankowy administracji podatkowej.
Artykuł 3
Włochy powiadamiają Komisję o środkach krajowych, o których mowa w art. 1 i 2.
W ciągu 18 miesięcy po wejściu w życie we Włoszech środków, o których mowa w art. 1 i 2, Włochy przedkładają Komisji sprawozdanie na temat ogólnej sytuacji w zakresie zwrotu podatku VAT podatnikom objętym tymi środkami, w szczególności w odniesieniu do średniego czasu trwania procedury zwrotu.
Artykuł 4
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 lipca 2015 r.
W imieniu Rady
P. GRAMEGNA
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
18.8.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 217/9 |
DECYZJA KOMISJI (UE) 2015/1402
z dnia 15 lipca 2015 r.
określająca stanowisko Unii Europejskiej w odniesieniu do decyzji podmiotów zarządzających na mocy Umowy między rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki a Unią Europejską w sprawie koordynacji programów znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych, dotyczącej zmiany specyfikacji komputerów zawartej w załączniku C do Umowy
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2013/107/UE z dnia 13 listopada 2012 r. dotyczącą podpisania i zawarcia Umowy między rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki a Unią Europejską w sprawie koordynacji programów znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych (1), w szczególności jej art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Umowa umożliwia Komisji Europejska wraz z Agencją Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych opracowanie wspólnych specyfikacji sprzętu biurowego i ich okresową zmianę, a tym samym zmianę załącznika C do Umowy. |
(2) |
Komisja ustala stanowisko Unii Europejskiej w odniesieniu do zmiany specyfikacji. |
(3) |
Środki określone w niniejszej decyzji uwzględniają opinię wyrażoną przez Grupę Unii Europejskiej ds. Energy Star, o której mowa w art. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 106/2008 (2). |
(4) |
Specyfikacje komputerów zawarte w części I załącznika C powinny zostać uchylone i zastąpione specyfikacjami załączonymi do niniejszej decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł
Stanowisko, które zostanie przyjęte przez Unię Europejską w odniesieniu do decyzji podejmowanych przez podmioty zarządzające na mocy Umowy między rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki a Unią Europejską w sprawie koordynacji programów znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych, dotyczącej zmiany specyfikacji komputerów zawartych w części I załącznika C do Umowy, opiera się na załączonym projekcie decyzji.
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 lipca 2015 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 63 z 6.3.2013, s. 5.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 106/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie w sprawie unijnego programu znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
PROJEKT DECYZJI
z dnia […] r.
podmiotów zarządzających na mocy Umowy między rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki a Unią Europejską w sprawie koordynacji programów znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych, dotyczącej zmiany specyfikacji komputerów zawartych w załączniku C do Umowy
PODMIOTY ZARZĄDZAJĄCE,
uwzględniając Umowę między rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki a Unią Europejską w sprawie koordynacji programów znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych, w szczególności jej art. XII,
Mając na uwadze, że specyfikacje „komputerów” powinny zostać zmienione,
STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:
Część I „Komputery”, figurującą obecnie w załączniku C do Umowy między rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki a Unią Europejską w sprawie koordynacji programów znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych, zastępuje się Częścią I „Komputery”, jak określono poniżej.
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu. Niniejszą decyzję sporządzoną w dwóch egzemplarzach podpisują współprzewodniczący.
Podpisano w Waszyngtonie, DC, dnia […] r.
W imieniu Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych
Podpisano w Brukseli dnia […] r.
W imieniu Unii Europejskiej
ZAŁĄCZNIK
ZAŁĄCZNIK C
CZĘŚĆ II UMOWY
V. SPECYFIKACJE KOMPUTERÓW (WERSJA 6.1)
1. Definicje
A) |
Rodzaje produktów: 1) Komputer: Urządzenie, które wykonuje operacje logiczne i przetwarza dane. Do celów niniejszej specyfikacji termin »komputery« oznacza zarówno jednostki stacjonarne, jak i przenośne, w tym komputery stacjonarne, zintegrowane komputery stacjonarne, notebooki, małe serwery, urządzenia typu cienki klient oraz stacje robocze. Pomimo że komputery muszą być przystosowane do korzystania z urządzeń wejściowych i wyświetlaczy, nie muszą być one dostarczane wraz z tymi urządzeniami. Komputery składają się co najmniej z:
2) Komputer stacjonarny: Komputer, którego jednostka główna ma być umieszczona na stałe w jednym miejscu, często na biurku lub na podłodze. Komputery stacjonarne nie są projektowane jako komputery przenośne i są przeznaczone do korzystania z zewnętrznego wyświetlacza, klawiatury i myszy. Komputery stacjonarne mają szeroką gamę zastosowań w domu i biurze, w tym zastosowań w punkcie sprzedaży. a) Zintegrowany komputer stacjonarny: Komputer stacjonarny, w którym komputer i wyświetlacz są zintegrowane w jednej obudowie i który jest podłączony do sieci zasilającej pojedynczym kablem. Istnieją dwa rodzaje zintegrowanych komputerów stacjonarnych: (1) systemy, w których wyświetlacz i komputer są fizycznie połączone w pojedynczą jednostkę; lub (2) systemy zestawione jako pojedynczy system, w którym wyświetlacz stanowi odrębną część, ale jest połączony z jednostką główną poprzez przewód zasilania prądem stałym, przy czym zarówno komputer, jak i wyświetlacz są zasilane z jednego źródła zasilania. Zintegrowane komputery stacjonarne stanowią podtyp komputerów stacjonarnych i są zazwyczaj zaprojektowane tak, by pełnić podobne funkcje do pełnionych przez systemy stacjonarne. 3) Notebook: Komputer zaprojektowany specjalnie jako komputer przenośny, działający przez długi czas bez bezpośredniego podłączenia do źródła zasilania prądem przemiennym lub z takim podłączeniem. Notebooki są wyposażone w wyświetlacz wbudowany, nierozłączalną klawiaturę mechaniczną (wykorzystującą fizyczne, ruchome klawisze) i urządzenie wskazujące. Uwaga: Notebooki są zwykle zaprojektowane tak, by spełniać podobne funkcje jak komputery stacjonarne, w tym obsługiwać oprogramowanie o podobnych funkcjach jak oprogramowanie wykorzystywane w komputerach stacjonarnych. Do celów niniejszej specyfikacji notebooki obejmują modele z ekranami dotykowymi. a) Przenośne urządzenie typu cienki klient: Komputer zgodny z definicją cienkiego klienta, zaprojektowany jako komputer przenośny i spełniający również kryteria definicji notebooka. Produkty te uznaje się za notebooki do celów niniejszej specyfikacji. b) Notebook »dwa w jednym«: Komputer przypominający tradycyjnego notebooka z zamykaną obudową i fizyczną klawiaturą, ale posiadający odłączany wyświetlacz, który po odłączeniu może działać jako niezależny komputer typu slate/tablet. Klawiatura i wyświetlacz produktu muszą być dostarczane jako zintegrowana jednostka. Notebooki »dwa w jednym« uważane są za notebooki w pozostałej części niniejszej specyfikacji i w związku z tym nie są wyraźnie wymienione. 4) Komputer typu slate/tablet: Urządzenie komputerowe przeznaczone do przenoszenia, które spełnia wszystkie następujące kryteria:
5) Wielofunkcyjny komputer przenośny: Komputer z ograniczoną możliwością przenoszenia, który spełnia wszystkie następujące kryteria:
6) Czytnik elektroniczny: Urządzenie przeznaczone do wyświetlania i oglądania nieruchomych obrazów. Wyświetlacz charakteryzuje się niską częstotliwością odświeżania i jest wykonany z materiałów bistabilnych niewymagających energii do utrzymania obrazu, a jedynie do jego zmiany. 7) Mały serwer: Komputer, w którym stosuje się tradycyjnie części składowe komputera stacjonarnego w obudowie stacjonarnej, lecz który jest zaprojektowany zasadniczo jako komputer centralny (host) dla innych komputerów. Małe serwery są przeznaczone do pełnienia takich funkcji, jak usługi związane z infrastrukturą sieciową (np. archiwizowanie) oraz hosting danych/mediów. Podstawową funkcją tych produktów nie jest przetwarzanie danych dla innych systemów ani obsługa serwerów www; Mały serwer posiada następujące cechy:
8) Urządzenie typu cienki klient: Komputer z niezależnym źródłem zasilania, którego podstawowe funkcje są uzależnione od dostępu do zdalnych zasobów obliczeniowych (np. serwera, zdalnej stacji roboczej). Podstawowe funkcje (np. wykonywanie programów, przechowywanie danych, interakcje z innymi zasobami internetowymi) realizowane są przy użyciu zdalnych zasobów obliczeniowych. Urządzenia typu cienki klient objęte niniejszą specyfikacją to (1) urządzenia pozbawione rotacyjnych pamięci masowych zintegrowanych z komputerem, które są (2) przeznaczone do eksploatacji w stałym miejscu (np. na biurku), a nie do korzystania przenośnego. a) Zintegrowane urządzenie typu cienki klient: Urządzenie typu cienki klient, w którym sprzęt i wyświetlacz są podłączone do sieci prądu przemiennego przez jeden przewód. Istnieją dwa typy zintegrowanych urządzeń typu cienki klient: (1) systemy, w których wyświetlacz i komputer są fizycznie połączone w pojedynczą jednostkę; lub (2) systemy zestawione jako pojedynczy system, w którym wyświetlacz stanowi odrębną część, ale jest połączony z jednostką główną poprzez przewód zasilania prądem stałym, przy czym zarówno komputer, jak i wyświetlacz są zasilane z jednego źródła zasilania. Zintegrowane urządzenia typu cienki klient stanowią podtyp urządzeń typu cienki klient i pełnią zwykle podobne funkcje jak urządzenia typu cienki klient. b) Urządzenie typu ultracienki klient: Komputer z mniejszą liczbą zasobów lokalnych niż standardowe urządzenie typu cienki klient, które wysyła surowe dane wejściowe z myszy i klawiatury do zdalnego zasobu obliczeniowego i otrzymuje surowy materiał wideo ze zdalnego zasobu obliczeniowego. Urządzenia typu ultracienki klient nie mogą komunikować się jednocześnie z wieloma urządzeniami ani obsługiwać zdalnych aplikacji okienkowych ze względu na brak zauważalnego dla użytkownika systemu operacyjnego w urządzeniu (tj. poza oprogramowaniem sprzętowym niedostępnym dla użytkownika). 9) Stacja robocza: Komputer o dużej wydajności przeznaczony do wykorzystywania przez jednego użytkownika, używany zazwyczaj na potrzeby programów graficznych, komputerowego wspomagania projektowania, tworzenia oprogramowania, aplikacji finansowych i naukowych oraz do innych zadań wymagających dużej mocy obliczeniowej. Stacje robocze objęte niniejszą specyfikacją a) są wprowadzane do obrotu jako stacja robocza; b) zapewniają średni czas bezawaryjnej pracy (MTBF) wynoszący co najmniej 15 000 godzin (liczony na podstawie Bellcore TR-NWT-000332, wydanie 6, 12/97, albo na podstawie danych empirycznych); oraz c) posiadają kod korekcji błędów (kod ECC) lub pamięć buforowaną. Ponadto stacja robocza charakteryzuje się co najmniej trzema spośród następujących kryteriów:
|
B) |
Kategoria produktu: Klasyfikacja drugiego stopnia lub podtyp w obrębie rodzaju produktu, oparty na funkcjach produktu i zainstalowanych częściach składowych. Kategorie produktów używane są w niniejszej specyfikacji w celu określenia wymogów dotyczących testowania i kwalifikacji. |
C) |
Części składowe komputera: 1) Procesor graficzny (GPU): Układ scalony, odrębny od jednostki centralnej, zaprojektowany w celu przyspieszenia renderowania grafiki 2D lub 3D na wyświetlaczach. Procesor graficzny może być połączony z CPU na płycie głównej komputera lub w innym miejscu, aby odciążyć CPU od zadań związanych z wyświetlaniem grafiki. 2) Samodzielna karta grafiki (dGfx): Procesor graficzny (GPU) z interfejsem sterownika pamięci lokalnej oraz z lokalną pamięcią przeznaczoną na potrzeby grafiki. 3) Zintegrowany układ graficzny (iGfx): Układ graficzny, które nie zawiera samodzielnej karty grafiki. 4) Wyświetlacz: Dostępny w handlu produkt wyposażony w ekran i towarzyszące mu układy elektroniczne, często umieszczone w jednej obudowie, którego podstawową funkcją jest wyświetlanie informacji wizualnych pochodzących z (1) komputera, stacji roboczej lub serwera za pośrednictwem jednego lub większej liczby wejść (np. VGA, DVI, HDMI, Display Port, IEEE 1394, USB); (2) pamięci zewnętrznej (np. pamięć USB, karta pamięci); lub (3) połączenia sieciowego. a) Wbudowany wyświetlacz o ulepszonych parametrach: Wbudowany wyświetlacz komputerowy posiadający wszystkie wymienione poniżej cechy i funkcje:
5) Zewnętrzne źródło zasilania (EPS): Zwane też zewnętrznym zasilaczem sieciowym. Obwód zewnętrznego źródła zasilania stosowany do przetwarzania prądu elektrycznego z sieci na prąd stały lub prąd zmienny o niższym napięciu w celu zasilania produktu konsumpcyjnego. 6) Wewnętrzne źródło zasilania (IPS): Część umieszczona wewnątrz obudowy komputera i służąca przekształcaniu napięcia prądu przemiennego z sieci zasilającej na napięcie prądu stałego do celów zasilania części składowych komputera. Do celów niniejszej specyfikacji wewnętrzne źródło zasilania musi być umieszczone w obudowie komputera, ale nie może być częścią płyty głównej komputera. Zasilacz musi być podłączony do sieci zasilającej przez pojedynczy kabel bez pośrednich obwodów elektrycznych pomiędzy zasilaczem i siecią zasilającą. Ponadto wszystkie połączenia prowadzące z zasilacza do części składowych komputera, z wyjątkiem połączenia prądu stałego do wyświetlacza w zintegrowanym komputerze stacjonarnym, muszą być umieszczone wewnątrz obudowy komputera (tzn. z zasilacza do komputera lub poszczególnych części komputera nie mogą biec żadne kable zewnętrzne). Wewnętrznych przetwornic prądu stałego służących zmianie pojedynczego napięcia prądu stałego z zewnętrznego źródła zasilania na kilka napięć używanych przez komputer nie uważa się za wewnętrzne źródła zasilania. |
D) |
Tryby działania: 1) Stan aktywności: Stan poboru mocy, w którym komputer wykonuje użyteczne działania w reakcji na a) wcześniejsze lub bieżące wprowadzenie danych przez użytkownika lub b) wcześniejsze lub bieżące polecenia przekazane poprzez sieć. Stan aktywności obejmuje aktywne przetwarzanie danych oraz ich wyszukiwanie w pamięci masowej, operacyjnej lub podręcznej, w tym czas, w którym komputer pozostaje w stanie bezczynności, oczekując na wprowadzenie danych przez użytkownika przed przejściem w jeden z trybów niskiego poboru mocy. 2) Stan bezczynności: Stan poboru mocy, w którym system operacyjny i inne oprogramowanie zostały załadowane, profil użytkownika został utworzony, działanie ogranicza się do tych podstawowych aplikacji, które system operacyjny uruchamia domyślnie i komputer nie jest w trybie uśpienia. Stan bezczynności składa się z dwóch podstanów: krótkiego stanu bezczynności i długiego stanu bezczynności. a) Długi stan bezczynności: Tryb, w którym komputer osiągnął stan bezczynności (tj. 15 minut po załadowaniu systemu operacyjnego lub po zakończeniu aktywnego zadania lub po wyjściu z trybu uśpienia), a główny wyświetlacz przeszedł w tryb niskiego poboru mocy, w którym nie można obserwować treści ekranu (tj. podświetlenie zostało wyłączone), ale nadal pozostaje w trybie pracy (ACPI G0/S0). Jeżeli funkcje zarządzania zasilaniem są włączone w dostarczonej konfiguracji w scenariuszu opisanym w niniejszej definicji, funkcje te włączają się przed dokonaniem oceny długiego stanu bezczynności (np. wyświetlacz znajduje się w stanie niskiego poboru mocy, dysk twardy mógł zostać zatrzymany), ale komputer nie może przejść w tryb uśpienia. PLONG_IDLE oznacza średnią moc zmierzoną podczas długiego stanu bezczynności. b) Krótki stan bezczynności: Tryb, w którym komputer osiągnął stan bezczynności (tj. 5 minut po załadowaniu systemu operacyjnego lub po zakończeniu aktywnego zadania lub po wyjściu z trybu uśpienia), ekran jest włączony, a funkcje zarządzania zasilaniem długiego stanu bezczynności nie zostały włączone (np. dysk twardy obraca się, a komputer nie może przejść w tryb uśpienia). PSHORT_IDLE oznacza średnią moc zmierzoną podczas krótkiego stanu bezczynności. 3) Tryb wyłączenia: Tryb najniższego poboru mocy, który nie może zostać wyłączony (zmieniony) przez użytkownika i który może trwać przez nieograniczony czas, jeżeli urządzenie jest podłączone do głównego źródła zasilania i użytkowane zgodnie z instrukcjami producenta. W przypadku systemów, w których zastosowanie mają standardy ACPI, tryb wyłączenia odpowiada stanowi S5 ACPI. 4) Tryb uśpienia: Tryb niskiego poboru mocy, w który komputer wchodzi automatycznie po pewnym okresie nieużywania lub w który wprowadzany jest ręcznie. Komputer wyposażony w tryb uśpienia może się szybko »obudzić« w odpowiedzi na aktywność sieci lub urządzeń interfejsu użytkownika, z opóźnieniem mniejszym lub równym 5 sekund od momentu zainicjowania zdarzenia powodującego przebudzenie systemu do pełnej gotowości do pracy, w tym rozpoczęcia wyświetlania obrazu. W przypadku systemów, do których mają zastosowanie normy ACPI, tryb uśpienia odpowiada przeważnie stanowi S3 ACPI (zapis w pamięci roboczej). |
E) |
Praca w sieci i funkcje dodatkowe: 1) Dodatkowa pamięć wewnętrzna: Wszystkie wewnętrzne dyski twarde (HDD) lub dyski półprzewodnikowe (SSD) dostarczane z komputerem poza dyskiem pierwszym. Niniejsza definicja nie dotyczy dysków zewnętrznych. 2) Energooszczędny Ethernet (EEE): Technologia, która pozwala zmniejszyć zużycie energii interfejsów Ethernetu w okresach zmniejszonego przepływu danych; określona w IEEE 802.3az. 3) Pełna łączność z siecią: Zdolność komputera do utrzymania obecności w sieci w trybie uśpienia lub podobnym trybie niskiego poboru mocy (LPM) o mocy nie większej niż 10 watów oraz zdolność do inteligentnego wybudzenia, kiedy wymagane jest dalsze przetwarzanie danych (w tym okresowe przetwarzanie niezbędne do podtrzymania obecności w sieci). Utrzymywana jest obecność komputera w sieci oraz jego usługi i aplikacje sieciowe, mimo że komputer pozostaje w trybie niskiego poboru mocy. Z punktu widzenia monitoringu sieci, w odniesieniu do powszechnie wykorzystywanych aplikacji i modeli eksploatacji, komputer w trybie niskiego poboru mocy o pełnej łączności z siecią jest funkcjonalnie równorzędny komputerowi w stanie bezczynności. Pełna łączność z siecią w trybie niskiego poboru mocy nie jest ograniczona do konkretnego zestawu protokołów i może objąć aplikacje zainstalowane po instalacji wstępnej. Zwana jest również funkcją »proxy sieci« zgodnie z normą Ecma-393. a) Proxy sieci – podstawowe możliwości: W celu utrzymania adresów i obecności w sieci w trybie niskiego poboru mocy system obsługuje IPv4 ARP i IPv6 NS/ND. b) Proxy sieci – pełne możliwości: W trybie niskiego poboru mocy system wspiera podstawowe możliwości, zdalne budzenie, oraz wykrywanie usług/usługi umożliwiające tłumaczenie nazw komputerów na adresy internetowe. c) Proxy sieci – zdalne budzenie: W trybie niskiego poboru mocy system może się zdalnie wybudzić na polecenie spoza sieci lokalnej. Obejmuje podstawowe możliwości. d) Proxy sieci – wykrywanie usług/usługi umożliwiające tłumaczenie nazw komputerów na adresy internetowe: W trybie niskiego poboru mocy system umożliwia udostępnienie usług hosta i nazwy sieci. Obejmuje podstawowe możliwości. 4) Interfejs sieciowy: Części składowe (sprzęt i oprogramowanie), których funkcją podstawową jest umożliwienie komputerowi komunikowania się z co najmniej jedną siecią. Przykłady interfejsów sieciowych to IEEE 802.3 (Ethernet) oraz IEEE 802.11 (Wi-Fi). 5) Zdarzenie powodujące przebudzenie: Zdarzenie spowodowane przez użytkownika lub zaprogramowane albo zdarzenie lub bodziec zewnętrzny, które powodują przejście komputera z trybu uśpienia lub wyłączenia do trybu aktywnego działania. Przykłady różnych zdarzeń powodujących przebudzenie obejmują między innymi: ruch myszą, użycie klawiatury, sygnał wejściowy sterownika, zdarzenie zegara czasu rzeczywistego, naciśnięcie przycisku na obudowie oraz, w przypadku zdarzeń zewnętrznych, bodziec przekazany poprzez pilota, sieć, modem itp. 6) Przebudzenie na skutek aktywności sieci lokalnej (Wake on LAN – WOL): Funkcja, która umożliwia przejście komputera z trybu uśpienia lub wyłączenia do trybu aktywnego działania za pomocą sieciowego zdarzenia powodującego przebudzenie przesłanego przez Ethernet. 7) Przełączalny układ graficzny: Funkcja, która umożliwia wyłączenie samodzielnej karty grafiki, gdy nie jest wymagana, na rzecz zintegrowanego układu graficznego. Uwaga: Funkcja ta umożliwia wyświetlanie obrazu przez zintegrowany GPU o niższym poborze mocy i niższych możliwościach podczas pracy na baterii lub kiedy wyświetlana grafika nie jest zbyt skomplikowana, a także wyświetlanie grafiki przy wykorzystaniu samodzielnej jednostki przetwarzania grafiki, o większym poborze mocy ale większych możliwościach, gdy wymaga tego użytkownik. |
F) |
Kanały handlowe i kanały dostaw: 1) Sieć dystrybucji dla przedsiębiorstw: Kanały sprzedaży tradycyjnie wykorzystywane przez dużej i średniej wielkości przedsiębiorstwa, organizacje rządowe i instytucje edukacyjne lub inne organizacje do zakupu komputerów, które będą używane w zarządzanym środowisku klient-serwer. 2) Nazwa modelu: Nazwa handlowa zawierająca odniesienie do numeru modelu komputera, opis produktu lub inne odniesienie do marki. 3) Numer modelu: Niepowtarzalna nazwa handlowa lub oznaczenie referencyjne mające zastosowanie do konkretnej konfiguracji oprogramowania i sprzętu (np. system operacyjny, typ procesora, pamięć, GPU), która jest określona z góry lub wybierana przez klienta. |
G) |
Rodzina produktów: Opis wysokiego poziomu odnoszący się do grupy komputerów, które charakteryzują się takim samym zestawem obudowy i płyty głównej, a które obejmują często setki możliwych konfiguracji sprzętowo-programowych. Modele produktu w rodzinie produktów różnią się między sobą pod względem co najmniej jednej cechy lub funkcji, która (1) nie ma wpływu na działanie produktu w zakresie kryteriów kwalifikowalności do oznaczenia ENERGY STAR; lub (2) została określona w niniejszym dokumencie jako dopuszczalna różnica w rodzinie produktów. W przypadku komputerów dopuszczalne różnice w obrębie rodziny produktów obejmują:
|
2. Zakres
2.1. Kwalifikujące się produkty
2.1.1. |
Do oznaczenia ENERGY STAR kwalifikują się produkty zgodne z definicją komputera oraz jedną z następujących definicji typu produktu, z wyjątkiem produktów wymienionych w sekcji 2.2:
|
2.2. Wyłączone produkty
2.2.1. |
Produkty ujęte w innych specyfikacjach produktów ENERGY STAR nie kwalifikują się do oznaczenia zgodnie z niniejszą specyfikacją. Wykaz obecnie obowiązujących specyfikacji jest dostępny pod adresem www.energystar.gov/products. |
2.2.2. |
Poniżej wymienione produkty nie kwalifikują się do oznaczenia zgodnie z niniejszą specyfikacją:
|
3. Kryteria kwalifikacji
3.1. Cyfry znaczące i zasady zaokrąglania
3.1.1. |
Wszystkie obliczenia przeprowadza się, stosując bezpośrednio zmierzone wartości (bez ich zaokrąglania). |
3.1.2. |
O ile w niniejszej specyfikacji nie wskazano inaczej, zgodność z granicznymi wartościami specyfikacji ocenia się na podstawie bezpośrednio zmierzonych lub obliczonych wartości, bez ich zaokrąglania. |
3.1.3. |
Bezpośrednio zmierzone lub obliczone wartości, które przedłożono do zgłoszenia na stronie internetowej ENERGY STAR, zaokrągla się do najbliższej cyfry znaczącej podanej w wykazie odpowiednich granicznych wartości specyfikacji. |
3.2. Wymogi ogólne
3.2.1. |
Wymogi dotyczące wewnętrznego źródła zasilania: Wewnętrzne źródła zasilania stosowane w komputerach kwalifikujące się zgodnie z niniejszą specyfikacją muszą spełniać następujące wymogi podczas prób przeprowadzanych z zastosowaniem Ogólnego protokołu testu sprawności wewnętrznego źródła zasilania wersja 6.6 (dostępnego pod adresem http://www.plugloadsolutions.com/docs/collatrl/print/Generalized_Internal_Power_Supply_Efficiency_Test_Protocol_R6.6.pdf) i poddawane testom przy zastosowaniu kombinacji napięcia wejściowego i częstotliwości właściwych dla każdego rynku, na którym będą one sprzedawane i promowane jako produkty zakwalifikowane do oznaczenia ENERGY STAR.
Tabela 1 Wymagania dotyczące wewnętrznych źródeł zasilania
|
3.2.2. |
Wymogi dotyczące zewnętrznego źródła zasilania (EPS): Zewnętrzne źródła zasilania jedno- i wielonapięciowe muszą spełniać co najmniej wymogi efektywności określone dla poziomu V w międzynarodowym protokole oznaczania efektywności podczas badania z zastosowaniem Jednolitej metody badawczej służącej do pomiaru zużycia energii przez zewnętrzne źródła zasilania, dodatek Z do 10 CFR część 430.
|
3.3. Wymogi dotyczące zarządzania zasilaniem
3.3.1. |
Produkty muszą posiadać funkcje zarządzania zasilaniem w ich konfiguracji fabrycznej jak określono w tabeli 2, z zastrzeżeniem następujących warunków:
Tabela 2 Wymogi dotyczące zarządzania zasilaniem
|
3.4. Wymogi dotyczące informacji dla użytkownika
3.4.1. |
Produkty są dostarczane z materiałami informacyjnymi dla klientów zawierającymi:
|
3.4.2. |
Produkty są dostarczane z co najmniej jednym z następujących dokumentów:
|
3.4.3. |
Przepisy 3.4.1 i 3.4.2 można spełnić poprzez zastosowanie elektronicznej albo drukowanej dokumentacji produktu, pod warunkiem że spełnia ona wszystkie następujące warunki:
|
3.5. Wymogi dla komputerów stacjonarnych, zintegrowanych komputerów stacjonarnych i notebooków
3.5.1. |
Typowe zużycie energii (ETEC) dla komputerów stacjonarnych, zintegrowanych komputerów stacjonarnych i notebooków obliczone za pomocą równania 1 nie może przekraczać maksymalnej wymaganej wartości TEC (ETEC_MAX) określonej za pomocą równania 2, pod warunkiem spełnienia następujących wymagań:
|
Równanie 1 Obliczanie TEC (ETEC) dla komputerów stacjonarnych, zintegrowanych komputerów stacjonarnych, urządzeń typu cienki klient oraz notebooków
gdzie:
— |
POFF = zmierzony pobór mocy w trybie wyłączenia (W); |
— |
PSLEEP = zmierzony pobór mocy w trybie uśpienia (W); |
— |
PLONG_IDLE = zmierzony pobór mocy w długim stanie bezczynności (W); |
— |
PSHORT_IDLE = zmierzony pobór mocy w krótkim stanie bezczynności (W); a |
— |
TOFF, TSLEEP, TLONG_IDLE i TSHORT_IDLE oznaczają udział poszczególnych trybów określony w tabeli 3 (dla komputerów stacjonarnych, zintegrowanych komputerów stacjonarnych i urządzeń typu cienki klient) lub w tabeli 4 (dla notebooków). |
Tabela 3
Udział poszczególnych trybów dla komputerów stacjonarnych, urządzeń typu cienki klient i zintegrowanych komputerów stacjonarnych
Udział poszczególnych trybów |
Typowy (%) |
Pełna łączność z siecią |
|||
Podstawowe możliwości (%) |
Zdalne budzenie (%) |
Wykrywanie usług/usługi umożliwiające tłumaczenie nazw komputerów na adresy internetowe (%) |
Pełne możliwości (%) |
||
TOFF |
45 |
40 |
30 |
25 |
20 |
TSLEEP |
5 |
15 |
28 |
36 |
45 |
TLONG_IDLE |
15 |
12 |
10 |
8 |
5 |
TSHORT_IDLE |
35 |
33 |
32 |
31 |
30 |
Tabela 4
Udział poszczególnych trybów dla notebooków
Udział poszczególnych trybów |
Typowy (%) |
Pełna łączność z siecią |
|||
Podstawowe możliwości (%) |
Zdalne budzenie (%) |
Wykrywanie usług/usługi umożliwiające tłumaczenie nazw komputerów na adresy internetowe (%) |
Pełne możliwości (%) |
||
TOFF |
25 |
25 |
25 |
25 |
25 |
TSLEEP |
35 |
39 |
41 |
43 |
45 |
TLONG_IDLE |
10 |
8 |
7 |
6 |
5 |
TSHORT_IDLE |
30 |
28 |
27 |
26 |
25 |
Równanie 2: Obliczanie ETEC_MAX w przypadku komputerów stacjonarnych, zintegrowanych komputerów stacjonarnych i notebooków
ETEC_MAX = (1 + ALLOWANCEPSU ) × (TECBASE + TECMEMORY + TECGRAPHICS + TECSTORAGE + TECINT_DISPLAY + TECSWITCHABLE + TECEEE )
gdzie:
— |
ALLOWANCEPSU oznacza limit stosowany w przypadku źródeł zasilania spełniających nieobowiązkowe bardziej rygorystyczne poziomy sprawności określone w tabeli 5; zasilacze, które nie spełniają tych wymagań otrzymują limit 0; |
— |
TECBASE oznacza podstawowy limit określony w tabeli 6; |
— |
TECGRAPHICS oznacza limit dla samodzielnej karty grafiki określony w tabeli 7, z wyjątkiem systemów ze zintegrowanym układem graficznym, do których nie stosuje się limitu, oraz komputerów stacjonarnych i zintegrowanych komputerów stacjonarnych z domyślnie włączonym trybem przełączania grafiki, które korzystają z limitu poprzez TECSWITCHABLE; a |
— |
TECMEMORY, TECSTORAGE, TECINT_DISPLAY, TECSWITCHABLE, i TECEEE oznaczają limity na dodatki funkcjonalne określone w tabeli 7. |
Tabela 5
Limit dotyczący sprawności zasilacza
Typ zasilacza |
Rodzaj komputera |
Sprawność minimalna przy określonej proporcji znamionowego prądu wyjściowego (2) |
Minimalna średnia sprawność (3) |
AllowancePSU (limit dla zasilaczy) |
|||
10 % |
20 % |
50 % |
100 % |
||||
Wewnętrzne źródło zasilania |
Komputer stacjonarny |
0,81 |
0,85 |
0,88 |
0,85 |
— |
0,015 |
0,84 |
0,87 |
0,90 |
0,87 |
— |
0,03 |
||
zintegrowany komputer stacjonarny |
0,81 |
0,85 |
0,88 |
0,85 |
— |
0,015 |
|
0,84 |
0,87 |
0,90 |
0,87 |
— |
0,04 |
||
Zewnętrzne źródło zasilania |
Notebook lub komputer stacjonarny |
0,83 |
— |
— |
— |
0,88 |
0,015 |
0,84 |
— |
— |
— |
0,89 |
0,03 |
||
zintegrowany komputer stacjonarny |
0,83 |
— |
— |
— |
0,88 |
0,015 |
|
0,84 |
— |
— |
— |
0,89 |
0,04 |
Tabela 6
Podstawowe limity dla typowego zużycia energii (TECBASE)
Nazwa kategorii |
Możliwości graficzne (4) |
Komputer stacjonarny lub zintegrowany komputer stacjonarny |
Notebook |
||
Osiągi, P (5) |
Podstawowy limit |
Osiągi, P v |
Podstawowy limit |
||
0 |
Wszystkie układy graficzne dGfx ≤ G7 |
P ≤ 3 |
69,0 |
P ≤ 2 |
14,0 |
I1 |
Zintegrowany lub przełączalny układ graficzny |
3 < P ≤ 6 |
112,0 |
2 < P ≤ 5,2 |
22,0 |
I2 |
6 < P ≤ 7 |
120,0 |
5,2 < P ≤ 8 |
24,0 |
|
I3 |
P > 7 |
135,0 |
P > 8 |
28,0 |
|
D1 |
Samodzielna karta grafiki dGfx ≤ G7 |
3 < P ≤ 9 |
115,0 |
2 < P ≤ 9 |
16,0 |
D2 |
P > 9 |
135,0 |
P > 9 |
18,0 |
Tabela 7
Limity na dodatki funkcjonalne dla komputerów stacjonarnych, zintegrowanych komputerów stacjonarnych, urządzeń typu cienki klient i notebooków
Funkcja |
Komputer stacjonarny |
zintegrowany komputer stacjonarny |
Notebook |
||
TECMEMORY (kWh) (6) |
0,8 |
||||
TECGRAPHICS (kWh) (7) |
Kategoria procesora graficznego (8) |
G1 (FB_BW ≤ 16) |
36 |
14 |
|
G2 (16< FB_BW ≤ 32) |
51 |
20 |
|||
G3 (32 < FB_BW ≤ 64) |
64 |
26 |
|||
G4 (64 < FB_BW ≤ 96) |
83 |
32 |
|||
G5 (96 < FB_BW ≤ 128) |
105 |
42 |
|||
G6 (FB_BW > 128; szerokość danych bufora ramki < 192 bit) |
115 |
48 |
|||
G7 (FB_BW > 128; szerokość danych bufora ramki ≥ 192 bit |
130 |
60 |
|||
TECSWITCHABLE (kWh) (9) |
0,5 × G1 |
Nie dotyczy |
|||
TECEEE (kWh) (10) |
8,76 × 0,2 × (0,15 + 0,35) |
8,76 × 0,2 × (0,10 + 0,30) |
|||
TECSTORAGE (kWh) (11) |
26 |
2,6 |
|||
TECINT_DISPLAY (kWh) (12) |
Nie dotyczy |
8,76 × 0,35 × (1 + EP) × (4 × r + 0,05 × A) |
8,76 × 0,30 × (1 + EP) × (2 × r + 0,02 × A) |
Równanie 3: Obliczanie limitu dla wyświetlaczy wbudowanych o ulepszonych parametrach
EP = |
0, |
No Enhanced Performance Display |
0,3, |
Enhanced Performance Display, d < 27 |
|
0,75, |
Enhanced Performance Display, d ≥ 27 |
gdzie:
— |
d oznacza przekątną ekranu w calach; |
3.6. Wymogi dotyczące komputerów typu slate/tabletów i wielofunkcyjnych komputerów przenośnych
3.6.1. |
Do komputerów typu slate/tabletów stosuje się wszystkie wymogi dla notebooków zawarte w sekcji 3.5 powyżej, w tym obliczenia następujących parametrów:
|
3.6.2. |
Do wielofunkcyjnych komputerów przenośnych stosuje się wszystkie wymogi dla zintegrowanych komputerów stacjonarnych podane w sekcji 3.5 powyżej, w tym obliczenia następujących parametrów:
|
Uwaga: EPA i Komisja Europejska zamierzają nadal oceniać dane dotyczące komputerów typu slate/tabletów i wielofunkcyjnych komputerów przenośnych, aby opracowywać przyszłe wymogi dotyczące zużycia energii.
3.7. Wymogi dotyczące stacji roboczych
3.7.1. |
Ważony pobór mocy (PTEC ) obliczony zgodnie z równaniem 4 nie może przekraczać maksymalnego ważonego poboru mocy (PTEC_MAX ) obliczonego zgodnie z równaniem 5. Równanie 4: Obliczanie PTEC dla stacji roboczych PTEC = POFF × TOFF + PSLEEP × TSLEEP + PLONG_IDLE ×TLONG_IDLE + PSHORT_IDLE × TSHORT_IDLE gdzie:
Tabela 8 Udział poszczególnych trybów dla stacji roboczych
Równanie 5: Obliczanie PTEC_MAX dla stacji roboczych PTEC_MAX = 0,28 × (PMAX + NHDD × 5) + 8,76 × PEEE ×(TSLEEP + TLONG_IDLE + TSHORT_IDLE ) gdzie:
|
3.7.2. |
Test wzorcowy stanu aktywności: Aby kwalifikować się do oznaczenia ENERGY STAR, stacja robocza musi być przedstawiona do oznaczenia wraz z następującymi informacjami w pełni jawnymi:
|
3.7.3. |
Stacjonarne stacje robocze: Produkty wprowadzone do obrotu jako stacje robocze mogą zostać zakwalifikowane do oznaczenia ENERGY STAR na podstawie wymogów dotyczących komputerów stacjonarnych określonych w sekcji 3.5 zamiast wymogów dotyczących stacji roboczych określonych sekcji 3.6 według uznania partnera. EPA lub Komisja Europejska będą określać stacje robocze zakwalifikowane jako komputery stacjonarne jako »komputery stacjonarne« we wszystkich materiałach marketingowych Energy Star, w wykazach zakwalifikowanych produktów itp. |
3.8. Wymogi dotyczące małych serwerów
3.8.1. |
Mierzony pobór mocy w trybie wyłączenia (POFF) nie może przekraczać maksymalnego wymaganego poboru mocy w trybie wyłączenia (POFF_MAX) obliczonego zgodnie z równaniem 6, z zastrzeżeniem następujących warunków:
Równanie 6: Obliczanie P OFF_MAX dla małych serwerów POFF_MAX = POFF_BASE + POFF_WOL gdzie:
Tabela 9 Limity mocy w trybie wyłączenia dla małych serwerów
|
3.8.2. |
mierzony pobór mocy w długim stanie bezczynności (PLONG_IDLE) nie może przekraczać maksymalnego wymaganego poboru mocy w stanie bezczynności (PIDLE_MAX) obliczanego zgodnie z równaniem 7. Równanie 7: Obliczanie PIDLE_MAX dla małych serwerów PIDLE_MAX = PIDLE_BASE + (N – 1) × PIDLE_HDD + PEEE gdzie:
Tabela 10 Limity mocy w stanie bezczynności dla małych serwerów
|
3.9. Wymogi dotyczące urządzeń typu cienki klient
3.9.1. |
Typowe zużycie energii (ETEC) obliczone zgodnie z równaniem 1 nie może przekraczać maksymalnej wymaganej wartości TEC (ETEC_MAX), obliczonej zgodnie z równaniem 8, pod warunkiem spełnienia następujących wymagań.
Równanie 8: Obliczanie ETEC_MAX dla urządzeń typu cienki klient ETEC_MAX = TECBASE + TECGRAPHICS + TECWOL + TECINT_DISPLAY + TECEEE gdzie:
Tabela 11 Dodatkowe limity dla urządzeń typu cienki klient
|
4. Testowanie
4.1. Metody przeprowadzania testów
4.1.1. |
Producenci produktów wprowadzanych do obrotu w Unii Europejskiej są zobowiązani do przeprowadzania testów i samodzielnej certyfikacji modeli zgodnych z wytycznymi ENERGY STAR. Przy testowaniu produktów komputerowych w celu ustalenia możliwości zakwalifikowania ich do oznaczenia ENERGY STAR stosuje się metody przeprowadzania testów określone w tabeli 12. Tabela 12 Metody przeprowadzania testów do celów kwalifikacji do oznaczenia ENERGY STAR
|
4.2. Liczba egzemplarzy wymaganych do przeprowadzenia testu
4.2.1. |
Do testowania wybiera się modele reprezentatywne zgodnie z następującymi wymogami:
Uwaga: Stacje robocze z pojedynczym urządzeniem graficznym spełniające wymogi ENERGY STAR mogą również kwalifikować się do oznaczenia ENERGY STAR w konfiguracji z kilkoma urządzeniami graficznymi, pod warunkiem że dodatkowa konfiguracja sprzętu jest identyczna – poza dodatkowymi urządzeniami graficznymi. Wykorzystanie kilku urządzeń graficznych obejmuje m.in. obsługę kilku wyświetlaczy oraz łączenie konfiguracji kilku GPU o wysokiej wydajności (np. ATI Crossfire czy NVIDIA SLI). W takich przypadkach oraz dopóki SPECviewperf® nie zacznie współpracować z wieloma kartami grafiki, producenci mogą dostarczać dane z testów stacji roboczych z jednym urządzeniem graficznym dla obydwu konfiguracji, bez ponownego testowania systemu. |
4.2.2. |
Do testowania wybiera się jeden egzemplarz każdego modelu reprezentatywnego. |
4.2.3. |
Aby zakwalifikować się do oznaczenia ENERGY STAR, wszystkie jednostki/konfiguracje dla których partner pragnie uzyskać kwalifikację ENERGY STAR, muszą spełniać wymogi specyfikacji ENERGY STAR. Jeśli jednak partner zamierza zakwalifikować konfiguracje modelu, dla którego istnieją konfiguracje alternatywne niekwalifikujące się do oznaczenia ENERGY STAR, musi przypisać do kwalifikujących się konfiguracji oznaczenia identyfikacyjne przy użyciu nazwy/numeru modelu używanych wyłącznie w stosunku do konfiguracji kwalifikujących się do oznaczenia ENERGY STAR. Oznaczenie identyfikacyjne musi być stosowane zawsze w odniesieniu do kwalifikujących się konfiguracji w materiałach marketingowych/sprzedażowych oraz na liście zakwalifikowanych produktów ENERGY STAR (np. model A1234 dla konfiguracji podstawowych oraz A1234-ES dla konfiguracji zakwalifikowanych do oznaczenia ENERGY STAR). Uwaga: Mogą istnieć przypadki, zgodnie z opisem w powyższym akapicie, w których nie wszystkie jednostki/konfiguracje będą spełniać wymogi ENERGY STAR. W takim przypadku najmniej korzystną kwalifikującą się konfiguracją będzie najmniej korzystna konfiguracja testowa, a nie jedna z niekwalifikujących się konfiguracji, zużywających przypuszczalnie nawet więcej energii. |
4.3. Kwalifikacja na rynku międzynarodowym
4.3.1. |
Produkty poddaje się testom kwalifikacyjnym przy zastosowaniu kombinacji napięcia wejściowego i częstotliwości właściwej dla każdego rynku, na którym będą one sprzedawane i promowane jako produkty zakwalifikowane do oznaczenia ENERGY STAR. |
4.4. Preinstalacja oprogramowania klienta i prekonfiguracja usług zarządzania
4.4.1. |
Jeśli klient zleca produkującemu partnerowi zainstalowanie indywidualnego obrazu na komputerze zakwalifikowanym do oznaczenia ENERGY STAR, partner musi podjąć następujące działania:
|
5. Interfejs użytkownika
5.1.1. |
Producentów zachęca się do projektowania produktów według normy dla interfejsów użytkownika IEEE P1621: »Standard for User Interface Elements in Power Control of Electronic Devices Employed in Office/Consumer Environments« [Norma dla elementów interfejsu użytkownika w sterowaniu zasilaniem urządzeń elektronicznych do zastosowań biurowych i konsumenckich]. Szczegółowe informacje są dostępne pod adresem http://eetd.LBL.gov/Controls. |
6. Data wejścia w życie
6.1.1. |
Data, od której producenci mogą kwalifikować produkty do oznaczenia ENERGY STAR zgodnie z niniejszą wersją 6.1, będzie określona jako data wejścia w życie umowy. Aby zakwalifikować się do oznaczenia ENERGY STAR, model produktu musi spełniać warunki specyfikacji ENERGY STAR obowiązujące w dniu jego wyprodukowania. Datę produkcji określa się indywidualnie dla każdego egzemplarza jako datę uznania urządzenia za całkowicie zmontowane. |
6.1.2. |
Przyszłe zmiany specyfikacji: EPA i Komisja Europejska zastrzegają sobie prawo zmiany niniejszej specyfikacji w przypadku, gdy jej przydatność dla konsumentów, branży lub środowiska naturalnego zostanie ograniczona w następstwie zmian technicznych lub rynkowych. Zgodnie z aktualną polityką zmiany w specyfikacjach uzgadnia się w trakcie dyskusji przeprowadzanych z zainteresowanymi stronami. W przypadku zmiany specyfikacji należy pamiętać, że kwalifikacja do oznaczenia ENERGY STAR nie jest udzielana automatycznie na cały cykl życia modelu produktu. |
Dodatek A
PRZYKŁADOWE OBLICZENIA
I. Komputer stacjonarny, zintegrowany komputer stacjonarny, notebook: Poniżej przedstawiono przykład obliczenia TEC w celu pokazania, w jaki sposób poziomy zgodności określane są na podstawie dodatków funkcjonalnych i pomiarów dla poszczególnych trybów pracy.
Poniżej przedstawiono przykład oceny ETEC dla notebooka z dwurdzeniowym procesorem 2,0 GHz, przełączalnym układem graficznym, pamięcią o pojemności 8 GB, energooszczędnym Ethernetem (EEE) i 1 napędem dysku twardego (HDD).
A) |
Dokonać pomiaru wartości przy wykorzystaniu metody testowania komputerów ENERGY STAR:
|
B) |
Określić wsparcie proxy zapewniane przez system operacyjny i kartę sieciową. Jest to parametr podawany przez producenta.
|
C) |
Obliczyć ETEC z pomiarów poboru mocy i udziału poszczególnych trybów — w niniejszym przykładzie założono brak wsparcia proxy i typowy udział poszczególnych trybów:
|
D) |
Opierając się na możliwościach i osiągach układu graficznego określić mające zastosowanie podstawowe limity TEC: = [liczba rdzeni CPU] × [taktowanie CPU (GHz)] = 2 × 2 GHz = 4. Tabela 6 Podstawowe limity dla typowego zużycia energii (TECBASE)
|
E) |
Ustalenie, które limity na dodatki funkcjonalne mają zastosowanie:
|
F) |
Obliczyć ETEC_MAX:
|
G) |
Porównać ETEC z ETEC_MAX w celu określenia, czy model się kwalifikuje. 40,7 kWh/rok > 39,0 kWh/rok Notebook nie spełnia zatem wymogów ENERGY STAR. |
II. Stacje robocze: Poniżej przedstawiono przykład obliczenia PTEC dla stacji roboczej z 2 dyskami twardymi i bez funkcji energooszczędnego Ethernetu.
A) |
Dokonać pomiaru wartości przy wykorzystaniu metody testowania komputerów ENERGY STAR:
|
B) |
Odnotować liczbę zainstalowanych dysków twardych. W trakcie testu zainstalowane są dwa twarde dyski. |
C) |
Obliczyć wartość PTEC z pomiarów poboru mocy i udziału poszczególnych trybów stosując równanie 4:
|
D) |
Obliczyć wymóg dotyczący PTEC_MAX stosując równanie 5:
|
E) |
Porównać PTEC z poziomami ENERGY STAR w celu określenia, czy model się kwalifikuje. 40,6 W ≤ 53,2 W Stacja robocza spełnia zatem wymogi ENERGY STAR. |
METODY PRZEPROWADZANIA TESTÓW (ZMIENIONE W SIERPNIU 2014 R.)
1. Przegląd
Poniższą metodę przeprowadzania testów należy stosować do określenia zgodności produktów z wymogami zawartymi w specyfikacji ENERGY STAR dla komputerów.
2. Zastosowanie
Wymagania dotyczące testowania w celu kwalifikacji do oznaczenia ENERGY STAR zależą od zestawu cech, które posiada oceniany produkt. W celu ustalenia zastosowania każdej sekcji niniejszego dokumentu należy korzystać z następujących wskazówek.
— |
Procedurę opisaną w sekcji 6 przeprowadza się na wszystkich kwalifikujących się produktach, które są objęte zakresem definicji w sekcji 2 ostatecznego projektu kryteriów kwalifikowalności do oznaczenia ENERGY STAR dla komputerów. |
— |
Procedurę opisaną w sekcji 7 przeprowadza się jedynie w odniesieniu do kwalifikujących się stacji roboczych. |
3. Definicje
Jeżeli nie wskazano inaczej, wszystkie terminy stosowane w niniejszym dokumencie są zgodne z definicjami zawartymi w specyfikacji ENERGY STAR dla komputerów.
4. Konfiguracja testowa
4.1. Konfiguracja testowa i przyrządy pomiarowe:
Konfiguracja testowa i przyrządy pomiarowe dla wszystkich części niniejszej procedury są zgodne z wymogami normy europejskiej EN 50564:2011 (na podstawie IEC 62301:2011) »Elektryczny i elektroniczny sprzęt domowy i biurowy - - Pomiar niskiego poboru mocy«, sekcja 4 »Ogólne warunki pomiarów«, o ile w niniejszym dokumencie nie wskazano inaczej. W przypadku sprzecznych wymogów metoda testowania ENERGY STAR staje się nadrzędna.
A) |
Moc pobierana: Produkty, które mają być zasilane prądem przemiennym z sieci zasilającej, muszą być podłączone do źródła napięcia odpowiedniego dla rynku docelowego, jak wskazano w tabeli 13 i w tabeli 14. Tabela 13 Wymogi dotyczące mocy pobieranej dla produktów o mocy znamionowej nie większej niż 1 500 watów (W)
Tabela 14 Wymogi dotyczące mocy pobieranej dla produktów o mocy znamionowej większej niż 1 500 W
|
B) |
Temperatura otoczenia: Temperatura otoczenia musi w czasie trwania testu zawierać się w przedziale między 18 °C a 28 °C włącznie. |
C) |
Wilgotność względna: Wilgotność względna musi w czasie trwania testu zawierać się w przedziale między 10 % a 80 % włącznie. |
D) |
Urządzenie do pomiaru natężenia światła (LMD): Wszystkie urządzenia do pomiaru natężenia światła muszą spełniać poniższe specyfikacje:
Tolerancję ogólną urządzenia do pomiaru natężenia światła określa się jako sumę bezwzględną 2 % luminancji ekranu oraz 2-cyfrowej tolerancji w odniesieniu do najmniej znaczącej cyfry wyświetlonej wartości. Na przykład, jeżeli wartość luminancji ekranu wynosi 90 kandeli na metr kwadratowy (cd/m2), a najmniej znacząca cyfra wyświetlana przez urządzenie do pomiaru natężenia światła jest równa jednej dziesiątej cd/m2, 2 % 90 cd/m2 wynosiłoby 1,8 cd/m2, a 2-cyfrowa tolerancja w odniesieniu do najmniej znaczącej cyfry wynosiłaby 0,2 cd/m2. W związku z tym wyświetlona wartość musiałaby wynosić 90 ± 2 cd/m2 (1,8 cd/m2 + 0,2 cd/m2). Uwaga: Zamiast oficjalnej jednostki SI cd/m2 stosowany jest czasami termin »nit«. Jeden nit odpowiada jednej cd/m2. |
E) |
Miernik mocy: mierniki mocy posiadają następujące cechy:
|
5. Przeprowadzanie testów
5.1. Wytyczne dotyczące stosowania normy EN 62623
Testy przeprowadza się zgodnie z wymogami określonymi w normie europejskiej EN 62623:2013 (identycznej z IEC 62623:2012) »Komputery stacjonarne i notebooki - - Pomiar zużycia energii«, uwzględniając poniższe wskazówki.
A) |
Małe serwery, urządzenia typu cienki klient oraz stacje robocze muszą być skonfigurowane w sposób identyczny jak komputery stacjonarne (niezintegrowane), chyba że wskazano inaczej. Komputery typu slate/tablety muszą być skonfigurowane w sposób identyczny jak notebooki, chyba że wskazano inaczej. Wielofunkcyjne komputery przenośne muszą być skonfigurowane w sposób identyczny jak zintegrowane komputery stacjonarne, chyba że wskazano inaczej.
|
B) |
Przy testowaniu w trybie uśpienia i wyłączenia należy stosować ustawienia fabryczne funkcji Wake on LAN (WoL). |
C) |
W przypadku modeli, w których nie włączono domyślnie trybu uśpienia, pomiaru mocy na podstawie sekcji 6.2 dokonuje się w aktywowanym przez użytkownika trybie lub stanie o najmniejszym opóźnieniu, który zachowuje stan komputera i jest włączony domyślnie.
|
D) |
Przy testowaniu w długim stanie bezczynności (sekcja 6.3), nie może minąć więcej niż 20 minut od momentu zaprzestania wprowadzania danych przez użytkownika do rozpoczęcia pomiarów. Jeżeli ustawienia domyślne powodują przejście testowanego egzemplarza do długiego stanu bezczynności po 20 minutach, pomiar należy rozpocząć, gdy testowany egzemplarz osiągnął ten próg 20 minut. Przy testowaniu w długim stanie bezczynności należy zastosować domyślne ustawienia uśpienia wyświetlacza. |
E) |
Przy testowaniu w krótkim stanie bezczynności (sekcja 6.4), nie może minąć więcej niż pięć minut od momentu zaprzestania wprowadzania danych przez użytkownika do rozpoczęcia pomiarów. Przy testowaniu w krótkim stanie bezczynności należy wyłączyć domyślne ustawienia uśpienia wyświetlacza. Jeżeli jakiekolwiek inne ustawienia domyślne powodują wyjście testowanego egzemplarza z krótkiego stanu bezczynności podczas pomiaru, należy zmienić te ustawienia w taki sposób, aby w czasie pomiaru testowany egzemplarz pozostawał w krótkim stanie bezczynności. |
F) |
Komputery stacjonarne, zintegrowane komputery stacjonarne, notebooki, wielofunkcyjne komputery przenośne oraz komputery typu slate/tablety, muszą być testowane w trybie bezczynności, uśpienia i wyłączenia przy pełnej łączność z siecią (»proxy«) z wykorzystaniem ustawień fabrycznych. |
G) |
Połączenia z sieciami komórkowymi należy wyłączyć podczas testowania. Ponadto należy zachować fabryczne ustawienia Bluetooth. |
5.2. Przygotowanie luminancji wyświetlacza notebooków, zintegrowanych komputerów stacjonarnych, komputerów typu slate/tabletów i wielofunkcyjnych komputerów przenośnych
A) |
Przed przeprowadzeniem testów w ustawieniach komputera należy wyłączyć przyciemnianie wyświetlacza, tryb uśpienia wyświetlacza, tryb uśpienia komputera oraz automatyczną regulację jasności (ABC). Należy udokumentować wszystkie ustawienia, które zostały zmienione w stosunku do konfiguracji domyślnej.
|
B) |
Należy wyświetlić sygnał wideo z trzema pionowymi pasami określony w sekcji 3.2.1.3 normy europejskiej EN 60107-1:1997 (identycznej z IEC 60107-1:1997), »Metody pomiarów odbiorników telewizyjnych - - część 1: Zagadnienia ogólne - - Pomiary w zakresie w.cz i częstotliwości wizyjnych«. Obraz z trzema pasami należy skonfigurować stosując domyślny program do wyświetlania obrazu. |
C) |
Urządzenia z podświetleniem lampą fluorescencyjną z zimną katodą (CCFL) rozgrzewa się przez co najmniej 30 minut. Wszystkie inne wyświetlacze rozgrzewa się przez co najmniej 5 minut. |
D) |
Urządzeniem do pomiaru natężenia światła należy zmierzyć wartość luminancji w centrum ekranu wyświetlacza. |
E) |
Należy wybrać najbliższe ustawienie jasności wyświetlacza testowanego egzemplarza równe co najmniej 90 cd/m2 dla notebooków i co najmniej 150 cd/m2 dla zintegrowanych komputerów stacjonarnych, wielofunkcyjnych komputerów przenośnych oraz komputerów typu slate/tabletów. Jeżeli poprzez ustawienia jasności testowanego egzemplarza nie można osiągnąć określonej jasności wyświetlacza, należy ustawić najwyższą jasność wyświetlacza testowanego egzemplarza. |
F) |
Wyświetlacz należy skonfigurować, stosując obraz testowy ENERGY STAR, który można znaleźć na stronie: https://www.energystar.gov/ia/partners/images/ComputerTestingImage.bmp. Dla komputerów stacjonarnych, zintegrowanych komputerów stacjonarnych, notebooków i wielofunkcyjnych komputerów przenośnych obraz ten można ustawić jako tło pulpitu (tapetę) lub wyświetlić za pomocą programu do wyświetlania obrazu. Obraz musi całkowicie wypełnić powierzchnię wyświetlacza. W przypadku komputerów typu slate/tabletów wyświetlacz należy skonfigurować stosując domyślny program do wyświetlania obrazu. |
G) |
W przypadku wszystkich testów określonych w sekcji 6 nie należy ponownie uruchamiać ani resetować testowanego egzemplarza przed zakończeniem pomiarów poboru mocy w długim stanie bezczynności i w krótkim stanie bezczynności. |
H) |
Komputery typu slate/tablety i wielofunkcyjne komputery przenośne bada się razem ze stacją dokującą jedynie wtedy, gdy jest ona dostarczana z danym produktem i stanowi jedyny sposób na jego podłączenie do sieci. |
6. Procedury testowe dla wszystkich produktów
6.1. Przygotowanie testowanego egzemplarza
Przygotowanie testowanego egzemplarza przeprowadza się zgodnie z normą europejską EN 62623:2013 (identyczną z IEC 62623:2012) sekcja 5.2: Konfiguracja testowa; przy pomocy dodatkowych wskazówek zawartych w sekcji 5 niniejszego dokumentu.
6.2. Testowanie w trybie uśpienia
Pomiar mocy w trybie uśpienia przeprowadza się zgodnie z normą europejską EN 62623:2013 (identyczną z IEC 62623:2012) sekcja 5.3.3: Pomiar w trybie uśpienia; przy pomocy dodatkowych wskazówek zawartych w sekcji 5 niniejszego dokumentu.
6.3. Testowanie w długim stanie bezczynności
Pomiar mocy w długim stanie bezczynności przeprowadza się zgodnie z normą europejską EN 62623:2013 (identyczną z IEC 62623:2012) sekcja 5.3.4: Pomiar w długim stanie bezczynności; przy pomocy dodatkowych wskazówek zawartych w sekcji 5 niniejszego dokumentu.
6.4. Testowanie w krótkim stanie bezczynności
Pomiar mocy w krótkim stanie bezczynności przeprowadza się zgodnie z normą europejską EN 62623:2013 (identyczną z IEC 62623:2012) sekcja 5.3.5: Pomiar w krótkim stanie bezczynności; przy pomocy dodatkowych wskazówek zawartych w sekcji 5 niniejszego dokumentu.
6.5. Testowanie w trybie wyłączenia
Pomiar mocy w trybie wyłączenia przeprowadza się zgodnie z normą europejską EN 62623:2013 (identyczną z IEC 62623:2012) sekcja 5.3.2: Pomiar w trybie wyłączenia; przy pomocy dodatkowych wskazówek zawartych w sekcji 5 niniejszego dokumentu.
6.6. Dodatkowe badania jakie należy uwzględnić w sprawozdaniu
Dla notebooków powtórzyć test w krótkim stanie bezczynności wybierając najbliższe ustawienie jasności wyświetlacza zapewniające jasność co najmniej 150 cd/m2.
7. Procedury testowe dla stacji roboczych
7.1. Test mocy maksymalnej
Moc maksymalną dla stacji roboczych określa się poprzez jednoczesne stosowanie dwóch branżowych standardowych testów wzorcowych: Linpack obciąża system podstawowy (np. procesor, pamięć itp.), natomiast SPECviewperf® (najnowsza dostępna wersja dla testowanego egzemplarza) obciąża procesor graficzny systemu (GPU). Test ten należy powtórzyć trzykrotnie na tym samym testowanym egzemplarzu i wszystkie trzy pomiary muszą się mieścić w przedziale tolerancji ± 2 % w stosunku do średniej z trzech zmierzonych wartości maksymalnej mocy. Średnia moc powinna być stosowana do celów kwalifikacji lub obliczania TEC.
Dodatkowe informacje dotyczące tych testów wzorcowych, w tym bezpłatne kopie programów testujących, są zamieszczone pod adresami podanymi w tabeli 15:
Tabela 15
Informacje dotyczące testu wzorcowego mocy maksymalnej
Test wzorcowy |
Strona internetowa |
Linpack |
http://www.netlib.org/linpack/ |
SPECviewperf |
http://www.spec.org/benchmarks.html#gpc |
A) |
Przygotowanie testowanego egzemplarza:
|
B) |
Test mocy maksymalnej
|
7.2. Badanie wzorcowe
W ramach badania wzorcowego należy przeprowadzić oddzielnie oba testy wymienione poniżej. Testowany egzemplarz należy ponownie uruchomić przed każdym testem wzorcowym. Dodatkowe informacje dotyczące tych testów wzorcowych, w tym kopie programów testujących, są zamieszczone pod adresami podanymi w tabeli 16: Wszystkie badania przeprowadza się przy użyciu najnowszej dostępnej wersji testów.
Tabela 16
Informacje dotyczące testowania wzorcowego
Test wzorcowy |
Strona internetowa |
Linpack |
http://www.netlib.org/linpack/ |
SPECviewperf |
http://www.spec.org/benchmarks.html#gpc |
A) |
Przygotowanie testowanego egzemplarza:
|
B) |
Konfiguracja programu testującego:
|
C) |
Testowanie wzorcowe:
|
8. Dokumenty Referencyjne
A) |
Norma europejska EN 50564:2011 (na podstawie IEC 62301:2011), »Elektryczny i elektroniczny sprzęt domowy i biurowy - - Pomiar niskiego poboru mocy«. |
B) |
Norma europejska EN 60107-1:1997 (identyczna z IEC 60107-1:1997), »Metody pomiarów odbiorników telewizyjnych - - część 1: Zagadnienia ogólne - - Pomiary w zakresie w.cz i częstotliwości wizyjnych«. |
C) |
Norma europejska EN 62623:2013 (identyczna z IEC 62623:2012), »Komputery stacjonarne i notebooki - - Pomiar zużycia energii«. |
9. Dodatek: Parametry testu wzorcowego
9.1. Typowe parametry wyjściowe Linpacka
Poniżej przedstawiono niektóre typowe wartości wyjściowe do wykorzystania Linpacka do testowania stacji roboczych. Wartości te są punktami wyjścia i nie są wiążące. Tester może korzystać z ustawień najbardziej korzystnych dla testowanego egzemplarza. Platforma i system operacyjny będą miały istotny wpływ na stosowanie tych wartości wyjściowych. Poniżej jako testowy system operacyjny przyjęto Linux.
A) |
Liczba równań (wielkość problemu): Zob. równanie. |
B) |
Główne wymiary tablicy: Zob. równanie. Rozmiar macierzy (połączenie liczby równań z głównymi wymiarami tablicy) rozmiar powinien być największym rozmiarem dostosowanym do pamięci RAM danego komputera. Poniższy skrypt AWK pozwoli obliczyć rozmiar macierzy na komputerze z systemem Linux: awk ' BEGIN { printf »Największy wymiar macierzy dostosowany do pamięci RAM tego komputera:« } /^MemTotal:/{ print int(sqrt((USD2*1 000)/8)/1 000) »K« } '/proc/meminfoNależy wykorzystać ten wynik do określenia rozmiaru macierzy stosowanej zarówno do »liczby równań«, jak i »głównych wymiarów tablicy«. »Liczba równań« odpowiada wydrukowanemu wynikowi. Jako »główne wymiary tablicy« należy przyjąć wynik zaokrąglony w górę do najbliższej wielokrotności ośmiu. Obliczenia tego można najłatwiej dokonać stosując wielkość pamięci testowanego egzemplarza w bajtach (określoną symbolem m) i podstawiając m w równaniu 1. Równanie 9: Obliczanie wielkości pamięci |
C) |
Liczba prób: c – 1, gdzie c oznacza liczbę logicznych lub fizycznych rdzeni CPU systemu. Osoba testująca musi określić, co jest korzystniejsze dla jednostki. -1 pozostawia co najmniej jeden rdzeń dla SPECviewperf. |
D) |
Wartość dostosowania danych: Zazwyczaj cztery dla systemów Linux. Optymalną wartością jest rozmiar strony pamięci systemu operacyjnego. |
(1) W przypadku gdy tryb uśpienia jest domyślnie obsługiwany przez testowany egzemplarz i wartość poboru mocy w trybie uśpienia jest wykorzystywana jako część równania TEC do celów kwalifikacji.
(2) Zewnętrzne źródła zasilania muszą spełniać określone wymogi podczas badania z zastosowaniem Jednolitej metody badawczej pomiaru zużycia energii przez zasilacze zewnętrzne, dodatek Z do 10 CFR część 430. Wewnętrzne źródła zasilania muszą spełniać określone wymogi podczas badania z zastosowaniem Ogólnego protokołu testu sprawności zasilacza wewnętrznego EPRI 306, Rev. 6.6.
(3) Średnia sprawność oznacza średnią arytmetyczną sprawności mierzonych przy 25 %, 50 %, 75 % i 100 % znamionowego prądu wyjściowego. Zewnętrzne źródła zasilania muszą spełniać określone wymogi podczas badania z zastosowaniem Jednolitej metody badawczej pomiaru zużycia energii przez zasilacze zewnętrzne, dodatek Z do 10 CFR część 430.
(4) Możliwości samodzielnej karty grafiki są klasyfikowane na podstawie przepustowości bufora ramki, jak pokazano w tabeli 7.
(5) P = [liczba rdzeni CPU] × [taktowanie CPU (GHz)], gdzie »liczba rdzeni« oznacza liczbę fizycznych rdzeni CPU, a »taktowanie CPU« oznacza maksymalną częstotliwość rdzeni TDP, a nie częstotliwość zwiększoną dzięki zastosowaniu technologii turbo boost.
(6) Dodatek TECMEMORY: stosuje się na każdy GB zainstalowany w systemie.
(7) Dodatek TECGRAPHICS: dotyczy tylko pierwszej samodzielnej karty grafiki zainstalowanej w systemie, ale nie dotyczy przełączalnego układu graficznego.
(8) FB_BW: oznacza przepustowość bufora ramki wyświetlacza w gigabajtach na sekundę (Gb/s). Jest to parametr podawany przez producenta, który należy obliczać w następujący sposób: (prędkość przesyłu danych [MHz] × szerokość danych bufora ramki [bit])/(8 × 1 000).
(9) Premia TECSWITCHABLE: stosuje się do automatycznego przełączania, które jest domyślnie aktywowane w komputerach stacjonarnych i zintegrowanych komputerach stacjonarnych.
(10) TECEEE: stosuje się dla poszczególnych portów w standardzie Gigabit Ethernet zgodnych z IEEE 802.3az (energooszczędny Ethernet).
(11) Dodatek TECSTORAGE: stosuje się raz, jeżeli system ma więcej niż jeden dodatkowy element pamięci wewnętrznej.
(12) Dodatek TECINT_DISPLAY: EP oznacza limit dla wyświetlacza o ulepszonych parametrach obliczony według równania 3; r oznacza rozdzielczość ekranu wyrażoną w megapikselach, natomiast A oznacza użyteczną powierzchnię ekranu (w calach kwadratowych).