8.8.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 211/3

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1366

z dnia 11 maja 2015 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do pomocy w sektorze pszczelarskim

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 56 ust. 1, art. 223 ust. 2 i art. 231 ust. 1,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (2), w szczególności jego art. 106 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 (3) i ustanowiło nowe przepisy dotyczące pomocy w sektorze pszczelarskim. Ponadto uprawnia ono Komisję do przyjęcia aktów delegowanych i wykonawczych w tym zakresie. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu pomocy w nowych ramach prawnych niektóre przepisy muszą zostać przyjęte w drodze takich aktów. Akty te powinny zastąpić rozporządzenie Komisji (WE) nr 917/2004 (4).

(2)

Artykuł 55 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stanowi, że państwa członkowskie mogą opracować krajowe programy w sektorze pszczelarskim obejmujące okres trzech lat („programy pszczelarskie”). Konieczne jest ustalenie podstaw przydzielania unijnego wkładu finansowego uczestniczących państw członkowskich.

(3)

Liczba uli w każdym uczestniczącym państwie członkowskim jest wskaźnikiem wielkości sektora pszczelarskiego państw członkowskich. Udział każdego państwa członkowskiego w ogólnej liczbie uli pszczelich w Unii stanowi prostą podstawę, na jakiej należy przyznać wkład finansowy Unii w programy pszczelarskie.

(4)	W celu zapewnienia prawidłowego podziału środków unijnych uczestniczące państwa członkowskie powinny dysponować wiarygodną metodą w celu określenia liczby uli pszczelich na ich terytorium.

(5)	Ponieważ liczba uli zmienia się w różnych okresach roku, konieczne jest ustalenie okresu, kiedy określa się liczbę uli.

(6)

Komisja musi znać liczbę uli w państwach członkowskich nie tylko po to, aby przyznać wkład finansowy Unii do programów pszczelarskich, ale również w celu śledzenia zmian w liczbie uli w państwach członkowskich, by móc ocenić wpływ środków wsparcia dla sektora pszczelarskiego oraz informować obywateli europejskich. W związku z tym uczestniczące państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji co roku liczbę uli określoną zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(7)	Aby umożliwić wszystkim państwom członkowskim wdrożenie efektywnego pod względem kosztów programu pszczelarskiego, należy ustalić określoną minimalną kwotę pomocy unijnej na program.

(8)

W celu zapewnienia sprawnego i skutecznego wykorzystania unijnych środków finansowych na rzecz pszczelarstwa konieczne jest, aby państwa członkowskie unikały podwójnego finansowania w odniesieniu do programów pszczelarskich objętych pomocą w sektorze pszczelarskim na podstawie art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz wsparciem rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 (5).

(9)

Dla tych państw członkowskich, które nie przyjęły euro, konieczne jest ustanowienie zasad ustalania kursów walutowych mających zastosowanie do finansowania programów pszczelarskich. Termin operacyjny dla kursu wymiany to termin, o którym mowa w art. 34 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 907/2014 (6).

(10)

W celu zapewnienia płynnego przejścia od środków dotyczących pszczelarstwa ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007 do środków ustanowionych w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 państwa członkowskie powinny mieć możliwość ujęcia w swoich programach pszczelarskich zatwierdzonych przed dniem 1 stycznia 2014 r. nowych środków dotyczących pszczelarstwa wymienionych w art. 55 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

(11)

Konieczne jest zapewnienie środków przejściowych w odniesieniu do przydziału wkładu Unii na programy pszczelarskie w latach 2017–2019. W celu zapewnienia ciągłości programów pszczelarskich w latach 2014–2016 oraz aby zapewnić wystarczającą ilość czasu państwom członkowskim na ustanowienie wiarygodnej metody ustalania liczby uli gotowych do zimowania pomiędzy dniem 1 września a 31 grudnia, przeznaczanie funduszy unijnych na programy pszczelarskie w latach 2017–2019 powinno odbywać się na podstawie liczby uli zgłoszonych w 2013 r. przez państwa członkowskie w ramach ich odpowiednich programów pszczelarskich na lata 2014–2016.

(12)	Z uwagi na przejrzystość i pewność prawa należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 917/2004,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ule

Do celów niniejszego rozporządzenia termin „ul” oznacza jednostkę zawierającą kolonię pszczoły miodnej wykorzystywanej do produkcji miodu i innych produktów pszczelich lub hodowli pszczół miodnych oraz wszystkie elementy niezbędne dla jej przetrwania.

Artykuł 2

Metoda określania liczby uli

Państwa członkowskie przedkładające krajowe programy na rzecz sektora pszczelarstwa, o których mowa w art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 (zwane dalej „programami pszczelarskimi”), posiadają wiarygodną metodę określania, pomiędzy dniem 1 września a 31 grudnia każdego roku, liczby uli gotowych do zimowania na ich terytorium.

Artykuł 3

Zgłaszanie liczby uli

Począwszy od 2017 r., państwa członkowskie przedkładające programy pszczelarskie powiadamiają Komisję każdego roku o liczbie uli pszczelich na ich terytorium gotowych do zimowania, określonej zgodnie z metodą, o której mowa w art. 2.

Artykuł 4

Wkład finansowy Unii w programy pszczelarskie

Wkład finansowy Unii w programy pszczelarskie rozdziela się między państwa członkowskie posiadające programy pszczelarskie proporcjonalnie do średniej całkowitej liczby uli zgłoszonych przez te państwa członkowskie zgodnie z art. 3 w ciągu dwóch lat kalendarzowych bezpośrednio poprzedzających zgłoszenie Komisji programów pszczelarskich. Minimalny wkład Unii wynosi 25 000 EUR na program.

Jeżeli kwota finansowania Unii wnioskowana przez państwo członkowskie na jego program pszczelarski jest niższa od przydziału wynikającego z akapitu pierwszego, wkład finansowy Unii w programy pszczelarskie pozostałych państw członkowskich może zostać zwiększony proporcjonalnie do liczby uli, które zostały odpowiednio zgłoszone.

Artykuł 5

Unikanie podwójnego finansowania

Państwa członkowskie gwarantują, że nie dochodzi do podwójnego finansowania programów pszczelarskich objętych pomocą w sektorze pszczelarskim na podstawie art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz wsparciem rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013.

Artykuł 6

Termin operacyjny kursu wymiany

W odniesieniu do kwot wypłaconych jako pomoc w sektorze pszczelarskim zgodnie z art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 termin operacyjny kursu wymiany jest terminem określonym w art. 34 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 907/2014.

Artykuł 7

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 917/2004 traci moc.

Jednakże rozporządzenie (WE) nr 917/2004 ma nadal zastosowanie do programów pszczelarskich zatwierdzonych przed dniem 1 stycznia 2014 r. aż do zakończenia tych programów.

Artykuł 8

Środki przejściowe

1. Państwa członkowskie mogą zmieniać swoje programy pszczelarskie zatwierdzone przed dniem 1 stycznia 2014 r. w celu uwzględnienia nowych środków dotyczących pszczelarstwa wymienionych w art. 55 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

2. Przydział funduszy unijnych na programy pszczelarskie na lata 2017–2019 ustala się na podstawie liczby uli zgłoszonych w 2013 r. przez państwa członkowskie w ramach ich odpowiednich programów pszczelarskich na lata 2014–2016.

Artykuł 9

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 maja 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.

(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1).

(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 917/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 797/2004 dotyczącego działań w dziedzinie pszczelarstwa (Dz.U. L 163 z 30.4.2004, s. 83).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 487).

(6) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 907/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, zabezpieczeń oraz stosowania euro (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 18).

8.8.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 211/9

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1368

z dnia 6 sierpnia 2015 r.

ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do pomocy w sektorze pszczelarskim

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 (3) i ustanowiło nowe przepisy dotyczące pomocy w sektorze pszczelarskim. Ponadto uprawnia ono Komisję do przyjęcia aktów delegowanych i wykonawczych w tym zakresie. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu pomocy w nowych ramach prawnych niektóre przepisy należy przyjąć w drodze takich aktów. Akty te powinny zastąpić rozporządzenie Komisji (WE) nr 917/2004 (4). Rozporządzenie to zostaje uchylone rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1366 (5).

(2)

Artykuł 55 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 przewiduje, że państwa członkowskie mogą opracować krajowe programy w sektorze pszczelarskim obejmujące okres trzech lat („programy pszczelarskie”). Zgodnie z art. 55 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 państwa członkowskie, które korzystają z tej możliwości, zobowiązane są do przeprowadzenia analizy struktur produkcji i wprowadzania do obrotu w swoich sektorach pszczelarskich. Konieczne jest określenie elementów, które takie programy i analizy powinny obejmować.

(3)	Programy pszczelarskie proponowane przez państwa członkowskie wymagają zatwierdzenia przez Komisję. Należy zatem wyznaczyć termin zgłaszania programów przez państwa członkowskie oraz ustanowić procedurę zatwierdzania tych programów przez Komisję.

(4)	Ponieważ sektor pszczelarski obejmuje znaczną liczbę małych producentów, po zatwierdzeniu programów pszczelarskich państwa członkowskie i Komisja powinny udostępnić je do wiadomości publicznej.

(5)

W celu zapewnienia elastyczności we wdrażaniu programów pszczelarskich oraz ograniczenia obciążeń administracyjnych, państwa członkowskie powinny mieć możliwość zmiany środków ujętych w tych programach podczas ich wdrażania, pod warunkiem że nie przekracza się ogólnego pułapu wydatków planowanych na dany rok, a wkład unijny w finansowanie programów pozostaje na wysokości 50 % wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie. Należy jednak ustanowić przepisy proceduralne dotyczące znaczących zmian w programie.

(6)

Państwa członkowskie powinny monitorować wdrażanie programów pszczelarskich. Procedura kontroli stosowana przez państwa członkowskie powinna być zgodna z ogólnymi przepisami ustanowionymi w art. 59 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013. Państwa członkowskie powinny zgłosić tę procedurę Komisji przy zgłaszaniu programów.

(7)

Aby sprawdzić, czy warunki przyznania finansowania unijnego są spełnione, uczestniczące państwa członkowskie powinny przeprowadzać kontrole administracyjne i kontrole na miejscu. W przypadku kontroli na miejscu państwa członkowskie powinny zagwarantować, że kontroli poddawanych jest co najmniej 5 % wnioskodawców. Państwa członkowskie powinny dobrać próbę z całej populacji wnioskodawców, a próba ta powinna składać się z części wybranej losowo – w celu otrzymania reprezentatywnego poziomu błędu – oraz z części wybranej w oparciu o analizę ryzyka ukierunkowaną na obszary o najwyższym ryzyku wystąpienia błędu.

(8)

Zgodnie z ogólnymi przepisami dotyczącymi ochrony interesów finansowych Unii określonymi w art. 54, 58 i 63 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 państwa członkowskie powinny ustanowić odpowiedni system korekt i kar za nieprawidłowości, umożliwiający odzyskanie nienależnie wypłaconych kwot powiększonych o odsetki obliczone zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 908/2014 (6). Państwa członkowskie powinny zgłosić taki system Komisji przy zgłaszaniu programów.

(9)	Rok pszczelarski powinien obejmować okres, który umożliwi państwom członkowskim przeprowadzenie kontroli w zakresie środków dotyczących pszczelarstwa.

(10)

Aby ocenić wpływ programów pszczelarskich – przy jednoczesnym uwzględnieniu potrzeby ograniczenia obciążeń administracyjnych dla państw członkowskich i sektora pszczelarskiego – państwa członkowskie muszą przedkładać Komisji roczne sprawozdania z wdrażania zawierające zestawienie wydatków i osiągniętych wyników, sporządzane z wykorzystaniem wskaźników skuteczności dla każdego środka w ramach programu.

(11)

Podczas wdrażania programów pszczelarskich należy zapewnić spójność między środkami ujętymi w programach pszczelarskich i programach rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 (7). W tym celu państwa członkowskie opisują w swoich programach pszczelarskich kryteria, które ustanawiają dla zapewnienia, że nie dochodzi do podwójnego finansowania programów pszczelarskich objętych pomocą w sektorze pszczelarskim na podstawie art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz wsparciem rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013.

(12)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

PRZEPISY WSTĘPNE

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy wykonawcze dotyczące unijnej pomocy dla krajowych programów w sektorze pszczelarskim, o których mowa w art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 (zwanych dalej „programami pszczelarskimi”).

Artykuł 2

Rok pszczelarski

Do celów programów pszczelarskich „rok pszczelarski” oznacza okres 12 kolejnych miesięcy od dnia 1 sierpnia do dnia 31 lipca.

ROZDZIAŁ 2

PROGRAMY PSZCZELARSKIE

Artykuł 3

Zgłaszanie programów pszczelarskich

Każde państwo członkowskie zgłasza Komisji swój wniosek dotyczący jednego programu pszczelarskiego dla całego swojego terytorium najpóźniej w dniu 15 marca, który poprzedza rozpoczęcie pierwszego roku pszczelarskiego programu.

Artykuł 4

Zakres programów pszczelarskich

Programy pszczelarskie muszą obejmować elementy określone w załączniku.

Artykuł 5

Zatwierdzenie programów pszczelarskich

1. Programy pszczelarskie są zatwierdzane przez Komisję zgodnie z art. 57 akapit pierwszy lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 najpóźniej w dniu 15 czerwca, który poprzedza rozpoczęcie pierwszego roku pszczelarskiego danego programu pszczelarskiego.

2. Na swojej stronie internetowej Komisja udostępnia do wiadomości publicznej zatwierdzone programy pszczelarskie.

Artykuł 6

Zmiany w programach pszczelarskich

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 państwa członkowskie mogą zmieniać środki zawarte w programach pszczelarskich podczas roku pszczelarskiego, na przykład poprzez wprowadzenie lub wycofanie środków lub rodzajów działań, poprzez wprowadzenie zmian w opisie środków lub zmian warunków kwalifikowalności lub poprzez przeniesienie nakładów finansowych pomiędzy środkami programu, pod warunkiem że środki te są nadal zgodne z art. 55 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

Limity finansowe w stosunku do każdego środka mogą zostać zmienione, pod warunkiem że nie przekracza się ogólnego pułapu wydatków planowanych na dany rok, a wkład unijny w finansowanie programów pszczelarskich pozostaje na wysokości 50 % wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie na te programy w zatwierdzonej formie.

2. Wnioski o zmiany w programach pszczelarskich wiążące się z wprowadzeniem nowego środka lub wycofaniem środka są przekazywane Komisji przez państwa członkowskie i zatwierdzane przez Komisję przed wdrożeniem tych zmian.

3. Komisja zatwierdza wnioski, o których mowa w ust. 2, zgodnie z następującą procedurą:

a)	przeprowadza się konsultacje z reprezentatywnymi organizacjami, które współpracowały z państwem członkowskim przy sporządzaniu programu pszczelarskiego;

zmiany uważa się za zatwierdzone, jeśli Komisja nie zgłosiła uwag do wniosku w terminie 21 dni roboczych od otrzymania wniosku. Jeżeli Komisja zgłosiła uwagi, zmiany uważa się za zatwierdzone po przesłaniu państwu członkowskiemu przez Komisję potwierdzenia, że uważa swe uwagi za należycie uwzględnione.

ROZDZIAŁ 3

WKŁAD UNIJNY

Artykuł 7

Kwalifikowalność wydatków i płatności

Do uzyskania wkładu unijnego kwalifikują się jedynie wydatki poniesione w trakcie wdrażania środków ujętych w programie pszczelarskim państwa członkowskiego.

Płatności dokonywane przez państwa członkowskie na rzecz beneficjentów i odnoszące się do środków wdrożonych w trakcie każdego roku pszczelarskiego realizuje się w dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się dnia 16 października danego roku pszczelarskiego i kończącym dnia 15 października następnego roku.

ROZDZIAŁ 4

MONITOROWANIE I KONTROLE

Artykuł 8

Kontrole

1. Państwa członkowskie przeprowadzają kontrole w celu sprawdzenia, czy warunki przyznania finansowania unijnego są spełnione. Kontrole te obejmują kontrole administracyjne i kontrole na miejscu oraz są zgodne z ogólnymi przepisami ustanowionymi w art. 59 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

2. Jeżeli chodzi o kontrole na miejscu, państwa członkowskie wymagają sprawdzenia, czy:

a)	środki ujęte w programach pszczelarskich, w szczególności środki dotyczące inwestycji i usług, są właściwie wdrażane;

b)	faktycznie poniesione wydatki przynajmniej odpowiadają wnioskowanemu wsparciu finansowemu;

c)	w stosownych przypadkach, zadeklarowana liczba uli odpowiada stwierdzonej liczbie uli utrzymywanych przez wnioskodawcę, przy uwzględnieniu dodatkowych danych przedstawionych przez pszczelarza w zakresie jego działalności w ciągu danego roku pszczelarskiego.

3. Państwa członkowskie gwarantują, że kontroli na miejscu podlega co najmniej 5 % wnioskodawców ubiegających się o pomoc w ramach ich programów pszczelarskich.

Próbę dobiera się z całej populacji wnioskodawców, a próba ta składa się z:

a)	określonej liczby wnioskodawców wybranych losowo w celu otrzymania reprezentatywnego poziomu błędu;

określonej liczby wnioskodawców wybranych na podstawie analizy ryzyka, która opiera się na następujących kryteriach:

(i)	kwocie finansowania przyznanej beneficjentom;

(ii)	charakterze działań finansowanych w ramach środków dotyczących pszczelarstwa;

(iii)

wnioskach z wcześniejszych kontroli na miejscu;

(iv)	innych kryteriach określonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 9

Nienależne płatności oraz kary

1. Odsetki dodawane do kwoty nienależnych płatności odzyskiwanych zgodnie z art. 54 ust. 1, art. 58 ust. 1 lit. e) lub art. 63 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 oblicza się zgodnie z art. 27 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014.

2. W przypadku stwierdzenia nadużycia lub poważnego zaniedbania, za które odpowiedzialni są beneficjenci, oprócz zwrotu nienależnych płatności z odsetkami zgodnie z art. 63 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, płacą oni kwotę odpowiadającą różnicy między kwotą pierwotnie wypłaconą a kwotą, do której są uprawnieni.

ROZDZIAŁ 5

PRZEPISY DOTYCZĄCE ZGŁOSZEŃ I PUBLIKACJI

Artykuł 10

Roczne sprawozdanie z wdrażania

1. Do dnia 15 marca każdego roku, począwszy od roku 2018, uczestniczące państwa członkowskie przedstawiają Komisji roczne sprawozdania z wdrażania dotyczące stosowania ich krajowych programów pszczelarskich w poprzednim roku pszczelarskim.

2. Roczne sprawozdanie z wdrażania zawiera następujące elementy:

a)	zestawienie poniesionych wydatków w EUR w ciągu roku pszczelarskiego w podziale według środków;

b)	wyniki przedstawione w oparciu o wskaźniki skuteczności wybrane dla każdego wdrażanego środka.

Artykuł 11

Termin zgłaszania liczby uli

Zgłoszenie, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/1366, przesyła się do dnia 15 marca każdego roku, począwszy od roku 2017.

Artykuł 12

Przepisy dotyczące zgłoszeń

Zgłoszenia, o których mowa w art. 3, 6, 10 i 11 niniejszego rozporządzenia, przesyła się zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (8).

Artykuł 13

Publikacja zagregowanych danych

Na swojej stronie internetowej Komisja udostępnia do wiadomości publicznej zagregowane dane w zakresie:

a)	liczby uli zgłoszonych zgodnie z art. 11;

b)	rocznych sprawozdań z wykonania przedstawionych zgodnie z art. 10;

c)	analizy struktur produkcji i wprowadzania do obrotu w sektorze pszczelarskim, o której mowa w pkt 3 załącznika, włączonej do programów pszczelarskich zgłoszonych zgodnie z art. 3.

ROZDZIAŁ 6

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 sierpnia 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1366 z dnia 11 maja 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do pomocy w sektorze pszczelarskim (zob. s. 3 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(6) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 908/2014 z dnia 6 sierpnia 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 59).

(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 487).

(8) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/2009 z dnia 31 sierpnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie przekazują Komisji informacje i dokumenty dotyczące wdrożenia wspólnej organizacji rynków, systemu płatności bezpośrednich, promocji produktów rolnych oraz systemów stosowanych w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3).

ZAŁĄCZNIK

Programy pszczelarskie obejmują przynajmniej następujące elementy:

ocena wyników osiągniętych dotychczas podczas wdrażania poprzedniego programu pszczelarskiego (jeśli taki istniał). Począwszy od programów pszczelarskich na lata 2020–2022, ocena ta jest oparta na ostatnich dwóch rocznych sprawozdaniach z wdrażania poprzedniego programu, o których to sprawozdaniach mowa w art. 10;

2)	opis metody stosowanej do określenia liczby uli zgodnie z art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/1366;

analiza przeprowadzana przez państwo członkowskie dotycząca struktur produkcji i wprowadzania do obrotu w sektorze pszczelarskim na terytorium tego państwa. Analiza powinna zapewnić przynajmniej następujące informacje, obejmujące ostatnie dwa lata kalendarzowe poprzedzające zgłoszenie programu pszczelarskiego do zatwierdzenia:

(i)	liczba pszczelarzy;

(ii)	liczba pszczelarzy utrzymujących ponad 150 uli;

(iii)

łączna liczba uli utrzymywanych przez pszczelarzy z ponad 150 ulami;

(iv)	liczba pszczelarzy należących do stowarzyszeń pszczelarzy;

(v)	roczna produkcja krajowa miodu w kilogramach w ciągu ostatnich dwóch lat kalendarzowych poprzedzających zgłoszenie programu pszczelarskiego do zatwierdzenia;

(vi)	przedział cen miodu wielokwiatowego w miejscu produkcji;

(vii)

przedział cen miodu wielokwiatowego luzem u hurtowników;

(viii)

szacowany średni zbiór miodu w kilogramach na ul i na rok;

(ix)	szacowane średnie koszty produkcji (stałe i zmienne) na kilogram wyprodukowanego miodu;

(x)	liczba uli stwierdzona w ostatnich dwóch latach kalendarzowych poprzedzających zgłoszenie programu pszczelarskiego do zatwierdzenia, jeżeli dane państwo członkowskie w okresie poprzednich trzech lat nie stosowało takiego programu;

ocena potrzeb sektora pszczelarskiego w państwie członkowskim obejmująca co najmniej: ocenę wyników poprzedniego programu pszczelarskiego (jeśli taki istniał), analizę struktur produkcji i wprowadzania do obrotu w sektorze pszczelarskim oraz wyniki współpracy z reprezentatywnymi organizacjami w dziedzinie pszczelarstwa;

5)	opis celów programu pszczelarskiego oraz powiązanie tych celów ze środkami dotyczącymi pszczelarstwa wybranymi z wykazu zawartego w art. 55 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

6)	szczegółowy opis działań, które będą realizowane w ramach środków dotyczących pszczelarstwa wybranych z wykazu zawartego w art. 55 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w tym szacunkowe koszty i plan finansowania w podziale na lata i na środki;

7)	kryteria ustanowione przez państwa członkowskie w celu zapewnienia, że nie dochodzi do podwójnego finansowania programów pszczelarskich zgodnie z art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/1366;

8)	wskaźniki skuteczności stosowane dla każdego wybranego środka dotyczącego pszczelarstwa. Dla każdego środka państwa członkowskie wybierają co najmniej jeden istotny wskaźnik skuteczności;

rozwiązania dotyczące wdrażania programu pszczelarskiego, w tym:

(i)	wyznaczenie przez państwo członkowskie punktu kontaktowego odpowiedzialnego za zarządzanie programami pszczelarskimi;

(ii)	opis procedury kontroli;

(iii)

opis działań, które należy podjąć w przypadku nienależnych płatności dla beneficjentów, w tym kar;

(iv)	przepisy zapewniające udostępnienie zatwierdzonego programu do wiadomości publicznej w danym państwie członkowskim;

(v)	działania podejmowane w celu współpracy z organizacjami przedstawicielskimi w dziedzinie pszczelarstwa;

(vi)	opis metody stosowanej do oceny wyników wdrażania środków w ramach programu pszczelarskiego dla sektora pszczelarskiego w danym państwie członkowskim.

8.8.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 211/17

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1369

z dnia 7 sierpnia 2015 r.

zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 1031/2014 ustanawiające dalsze tymczasowe nadzwyczajne środki wsparcia producentów niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 7 sierpnia 2014 r. rząd rosyjski wprowadził zakaz przywozu niektórych produktów z Unii do Rosji, w tym owoców i warzyw. W odpowiedzi Komisja przyjęła serię nadzwyczajnych środków wsparcia, w szczególności w postaci rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 913/2014 (2) w odniesieniu do brzoskwiń i nektaryn oraz rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 932/2014 (3) i (UE) nr 1031/2014 (4) w odniesieniu do innych owoców i warzyw.

(2)

W dniu 24 czerwca 2015 r. zakaz ten został przedłużony do sierpnia 2016 r. W związku z przedłużeniem zakazu nadal występuje poważne zagrożenie wystąpieniem zakłóceń na rynku, które mogą spowodować znaczny spadek cen ze względu na fakt, że ważny rynek eksportowy jest wciąż niedostępny. W takiej sytuacji rynkowej zwykłe środki dostępne na mocy rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 wydają się niewystarczające. Należy zatem przedłużyć okres stosowania mechanizmu wsparcia dla pewnych ilości produktów określonego w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1031/2014.

(3)

W celu ustanowienia skutecznej siatki bezpieczeństwa pomoc finansowa Unii powinna zostać przedłużona o rok w odniesieniu do wszystkich produktów objętych rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 1031/2014. Ponadto ze względu na wywóz sezonowy brzoskwinie i nektaryny objęte kodem CN 0809 30, które kwalifikowały się w ubiegłym roku do wsparcia na podstawie rozporządzenia delegowanego (UE) nr 913/2014, powinny zostać teraz dodane do wykazu produktów kwalifikujących się do wsparcia na podstawie rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1031/2014.

(4)

Obliczeń ilości przydzielonych każdemu państwu członkowskiemu należy dokonać na podstawie poziomu wywozu przedmiotowych produktów do Rosji w ciągu trzech lat poprzedzających wprowadzenie zakazu, dostosowując je do poziomu wykorzystania przez producentów w każdym państwie członkowskim nadzwyczajnych środków wsparcia udostępnionych im dla tych produktów w ubiegłym roku.

(5)

Jeśli poziom wykorzystania tych nadzwyczajnych środków wsparcia w danym państwie członkowskim był bardzo niski w odniesieniu do określonego produktu, a koszty administracyjne udzielania wsparcia były w związku z tym nieproporcjonalnie wysokie, to takie państwo członkowskie powinno mieć możliwość zdecydowania, że nie będzie dalej wdrażać tych środków w przedłużonym okresie.

(6)

Można oczekiwać, że przedmiotowe produkty, które w normalnych warunkach byłyby wywożone do Rosji, zostaną przekierowane na rynki innych państw członkowskich. Producenci tych samych produktów w tych państwach członkowskich, którzy nie wywozili dotychczas swoich produktów do Rosji, mogą zatem spotkać się ze znacznym zakłóceniem na rynku i spadkiem cen.

(7)

Z tego względu – w celu dalszej stabilizacji rynku – pomoc finansowa Unii powinna być ponownie dostępna również dla producentów we wszystkich państwach członkowskich w odniesieniu do jednego lub więcej produktów objętych rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 1031/2014, przy czym ilości nie mogą przekraczać 3 000 ton na państwo członkowskie.

(8)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 1031/2014.

(9)	W celu wywarcia bezpośredniego wpływu na rynek oraz przyczynienia się do stabilizacji cen, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu jego opublikowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1031/2014

W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1031/2014 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 2 dodaje się lit. s) w brzmieniu:

„s)	brzoskwinie i nektaryny objęte kodem CN 0809 30.”;

w ust. 3 dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c)	okres od dnia 8 sierpnia 2015 r. do dnia, w którym ilości określone w art. 2 ust. 1 zostaną wyczerpane w każdym zainteresowanym państwie członkowskim, lub do dnia 30 czerwca 2016 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.”;

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w akapicie pierwszym dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c)	w okresie, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. c) – ilości określonych w załączniku Ib.”;

(ii)

akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W każdym z okresów, o których mowa w art. 1 ust. 3 lit. a) i c), wsparcie to jest również dostępne we wszystkich państwach członkowskich na operacje wycofania, zielonych zbiorów lub niezbierania plonów, w odniesieniu do jednego lub większej liczby produktów wymienionych w art. 1 ust. 2 i określonych przez państwo członkowskie, pod warunkiem że przedmiotowa dodatkowa ilość nie przekracza 3 000 ton na państwo członkowskie w każdym z tych okresów.”;

ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Jeżeli ilości faktycznie wycofane w danym państwie członkowskim między dniem 30 września 2014 r. a dniem 30 czerwca 2015 r. dla danej kategorii produktów określonych w załączniku I lub załączniku Ia stanowiły mniej niż 5 % całkowitych ilości przyznanych temu państwu członkowskiemu w odniesieniu do danej kategorii produktów, to takie państwo członkowskie może zdecydować o niewykorzystywaniu ilości przydzielonych mu w załączniku Ib. W takim przypadku dane państwo członkowskie powiadamia Komisję o swojej decyzji do dnia 31 października 2015 r. Z chwilą powiadomienia operacje prowadzone w danym państwie członkowskim nie kwalifikują się do wsparcia w ramach niniejszego rozporządzenia.

Państwa członkowskie mogą zdecydować o niewykorzystywaniu ilości 3 000 ton, o których mowa w ust. 1 akapit drugi, lub ich części w następujących terminach:

—	do dnia 31 października 2014 r. w odniesieniu do okresu, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. a);

—	do dnia 31 października 2015 r. w odniesieniu do okresu, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. c).

W tym samym terminie państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich niewykorzystanych ilościach. Z chwilą powiadomienia operacje prowadzone w danym państwie członkowskim nie kwalifikują się do wsparcia w ramach niniejszego rozporządzenia.”;

w art. 9 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Organizacje producentów składają wnioski o wypłatę pomocy finansowej Unii, o której mowa w art. 4, 5 i 6, do dnia 31 stycznia 2015 r. w odniesieniu do działań przeprowadzonych w okresie, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. a), do dnia 31 lipca 2015 r. w odniesieniu do działań przeprowadzonych w okresie, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. b) oraz do dnia 31 lipca 2016 r. w odniesieniu do działań przeprowadzonych w okresie, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. c).

2. Organizacje producentów wnioskują o płatność całości pomocy finansowej Unii, o której mowa w art. 4 i 6 niniejszego rozporządzenia, zgodnie z procedurą określoną w art. 72 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 do dnia 31 stycznia 2015 r. w odniesieniu do działań przeprowadzonych w okresie, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. a) niniejszego rozporządzenia, do dnia 31 lipca 2015 r. w odniesieniu do działań przeprowadzonych w okresie, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. b) niniejszego rozporządzenia oraz do dnia 31 lipca 2016 r. w odniesieniu do działań przeprowadzonych w okresie, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. c) niniejszego rozporządzenia.”;

w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 akapit pierwszy formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„Do dnia 30 września 2014 r., 15 października 2014 r., 31 października 2014 r., 15 listopada 2014 r., 30 listopada 2014 r., 15 grudnia 2014 r., 31 grudnia 2014 r., 15 stycznia 2015 r., 31 stycznia 2015 r. i 15 lutego 2015 r. w odniesieniu do okresu o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. a); do 15 i ostatniego dnia każdego miesiąca, do dnia 30 września 2015 r., w odniesieniu do okresu o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. b); oraz do 15 i ostatniego dnia każdego miesiąca, do dnia 30 września 2016 r., w odniesieniu do okresu o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. c), państwa członkowskie przekazują Komisji następujące informacje dotyczące każdego produktu:”;

ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W chwili składania pierwszego powiadomienia państwa członkowskie informują Komisję o kwotach wsparcia ustalonych przez nie zgodnie z art. 79 ust. 1 lub art. 85 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 i art. 4, 5 lub 6 niniejszego rozporządzenia, wykorzystując w tym celu modele zawarte w załączniku IV.”;

w art. 11 dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c)	30 września 2016 r. w odniesieniu do działań przeprowadzonych w okresie, o którym mowa w art. 1 ust. 3 lit. c).”;

6)	dodaje się załącznik Ib w brzmieniu zgodnym z tekstem zamieszczonym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

7)	załączniki III i IV zastępuje się tekstem w brzmieniu zgodnym z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 sierpnia 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 913/2014 z dnia 21 sierpnia 2014 r. ustanawiające tymczasowe nadzwyczajne środki wspierające producentów brzoskwiń i nektaryn (Dz.U. L 248 z 22.8.2014, s. 1).

(3) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 932/2014 z dnia 29 sierpnia 2014 r. ustanawiające tymczasowe nadzwyczajne środki wsparcia dla producentów niektórych owoców i warzyw oraz zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 913/2014 (Dz.U. L 259 z 30.8.2014, s. 2).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1031/2014 z dnia 29 września 2014 r. ustanawiające dalsze tymczasowe nadzwyczajne środki wsparcia producentów niektórych owoców i warzyw (Dz.U. L 284 z 30.9.2014, s. 22).

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK Ib

Maksymalne ilości produktów przydzielonych na państwo członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 1. lit. c)

(w tonach)
	Jabłka i gruszki	Śliwki, winogrona stołowe i owoce kiwi	Pomidory, marchew, słodka papryka, ogórki i korniszony	Pomarańcze, klementynki, mandarynki i cytryny	Brzoskwinie i nektaryny
Bułgaria	0	0	0	0	950
Belgia	85 650	0	16 750	0	0
Niemcy	6 200	0	0	0	0
Grecja	2 500	16 300	1 350	7 950	20 900
Hiszpania	7 600	5 000	22 900	55 450	38 400
Francja	12 150	0	3 250	0	450
Chorwacja	2 150	0	0	3 200	0
Włochy	17 550	15 300	650	3 300	9 250
Cypr	0	0	0	11 850	0
Łotwa	500	0	1 250	0	0
Litwa	0	0	3 000	0	0
Węgry	0	300	0	0	0
Niderlandy	22 950	0	22 800	0	0
Austria	2 050	0	0	0	0
Polska	296 200	1 750	31 500	0	1 900
Portugalia	3 600	0	0	0	0”

ZAŁĄCZNIK II

„

ZAŁĄCZNIK III

Modele do powiadamiania, o których mowa w art. 10

POWIADOMIENIE O OPERACJACH WYCOFANIA Z RYNKU W CELU BEZPŁATNEJ DYSTRYBUCJI

Państwo członkowskie:…

Okres, którego dotyczy powiadomienie:…

Data:…

Produkt

Organizacje producentów

Producenci, którzy nie są członkami organizacji

Ilości łącznie (t)

Całkowita pomoc finansowa Unii (w EUR)

Ilości (t)

Pomoc finansowa Unii (w EUR)

Ilości (t)

Pomoc finansowa Unii (w EUR)

wycofanie

transport

sortowanie i pakowanie

OGÓŁEM

wycofanie

transport

sortowanie i pakowanie

OGÓŁEM

(a)

(b)

(c)

(d)

(e) = (b) + (c) + (d)

(f)

(g)

(h)

(i)

(j) = (g) + (h) + (i)

(k) = (a) + (f)

(l) = (e) + (j)

Jabłka

Gruszki

Łącznie jabłka i gruszki

Pomidory

Marchew

Słodka papryka

Ogórki i korniszony

Łącznie warzywa

Śliwki

Winogrona stołowe, świeże

Owoce kiwi

Łącznie pozostałe owoce

Pomarańcze

Klementynki

Mandarynki

Cytryny

Łącznie owoce cytrusowe

Brzoskwinie

Nektaryny

Łącznie brzoskwinie i nektaryny

Kapusta

Kalafiory i brokuły głowiaste

Grzyby

Owoce miękkie

Łącznie pozostałe

OGÓŁEM

*	W odniesieniu do każdej grupy producentów należy wypełnić jeden arkusz Excel.

POWIADOMIENIE O OPERACJACH WYCOFANIA Z RYNKU DO PRZEZNACZEŃ INNYCH NIŻ BEZPŁATNA DYSTRYBUCJA

Państwo członkowskie:…

Okres, którego dotyczy powiadomienie:…

Data:…

Produkt

Organizacje producentów

Producenci, którzy nie są członkami organizacji

Ilości łącznie (t)

Całkowita pomoc finansowa Unii (w EUR)

Ilości

(t)

Pomoc finansowa Unii

(w EUR)

Ilości

(t)

Pomoc finansowa Unii

(w EUR)

(a)

(b)

(c)

(d)

(e) = (a) + (c)

(f) = (b) + (d)

Jabłka

Gruszki

Łącznie jabłka i gruszki

Pomidory

Marchew

Słodka papryka

Ogórki i korniszony

Łącznie warzywa

Śliwki

Winogrona stołowe, świeże

Owoce kiwi

Łącznie pozostałe owoce

Pomarańcze

Klementynki

Mandarynki

Cytryny

Łącznie owoce cytrusowe

Brzoskwinie

Nektaryny

Łącznie brzoskwinie i nektaryny

Kapusta

Kalafiory i brokuły głowiaste

Grzyby

Owoce miękkie

Łącznie pozostałe

OGÓŁEM

*	W odniesieniu do każdej grupy producentów należy wypełnić jeden arkusz Excel.

POWIADOMIENIE DOTYCZĄCE NIEZBIERANIA PLONÓW I ZIELONYCH ZBIORÓW

Państwo członkowskie:…

Okres, którego dotyczy powiadomienie:…

Data:…

Produkt

Organizacje producentów

Producenci, którzy nie są członkami organizacji

Ilości łącznie

(t)

Całkowita pomoc finansowa Unii (w EUR)

Obszar

(ha)

Ilości

(t)

Pomoc finansowa Unii (w EUR)

Obszar

(ha)

Ilości

(t)

Pomoc finansowa Unii (w EUR)

(a)

(b)

(c)

(d)

(e)

(f)

(g) = (b) + (e)

(h) = (c) + (f)

Jabłka

Gruszki

Łącznie jabłka i gruszki

Pomidory

Marchew

Słodka papryka

Ogórki i korniszony

Łącznie warzywa

Śliwki

Winogrona stołowe, świeże

Owoce kiwi

Łącznie pozostałe owoce

Pomarańcze

Klementynki

Mandarynki

Cytryny

Łącznie owoce cytrusowe

Brzoskwinie

Nektaryny

Łącznie brzoskwinie i nektaryny

Kapusta

Kalafiory i brokuły głowiaste

Grzyby

Owoce miękkie

Łącznie pozostałe

OGÓŁEM

*	W odniesieniu do każdej grupy producentów należy wypełnić jeden arkusz Excel.

ZAŁĄCZNIK IV

TABELE, KTÓRE NALEŻY PRZESŁAĆ ZGODNIE Z ART. 10 UST. 2 WRAZ Z PIERWSZYM POWIADOMIENIEM, O KTÓRYM MOWA W ART. 10 UST. 1

OPERACJE WYCOFANIA Z RYNKU DO PRZEZNACZEŃ INNYCH NIŻ BEZPŁATNA DYSTRYBUCJA

Maksymalne kwoty wsparcia ustalone przez państwo członkowskie zgodnie z art. 79 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 oraz art. 4 i 5 niniejszego rozporządzenia

Państwo członkowskie:…

Data:…

Produkt	Wkład organizacji producentów (w EUR/100 kg)	Pomoc finansowa Unii (w EUR/100 kg)
Jabłka
Gruszki
Pomidory
Marchew
Kapusta
Słodka papryka
Kalafiory i brokuły głowiaste
Ogórki i korniszony
Grzyby
Śliwki
Owoce miękkie
Winogrona stołowe, świeże
Owoce kiwi
Pomarańcze
Klementynki
Mandarynki
Cytryny
Brzoskwinie
Nektaryny

NIEZBIERANIE PLONÓW I ZIELONE ZBIORY

Maksymalne kwoty wsparcia ustalone przez państwo członkowskie zgodnie z art. 85 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 oraz art. 6 niniejszego rozporządzenia

Państwo członkowskie:…

Data:…

Produkt	Uprawiane na wolnym powietrzu		Uprawiane w szklarni
Produkt	Wkład organizacji producentów (w EUR/ha)	Pomoc finansowa Unii (w EUR/ha)	Wkład organizacji producentów (w EUR/ha)	Pomoc finansowa Unii (w EUR/ha)
Jabłka
Gruszki
Pomidory
Marchew
Kapusta
Słodka papryka
Kalafiory i brokuły głowiaste
Ogórki i korniszony
Grzyby
Śliwki
Owoce miękkie
Winogrona stołowe, świeże
Owoce kiwi
Pomarańcze
Klementynki
Mandarynki
Cytryny
Brzoskwinie
Nektaryny

”

8.8.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 211/34

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/1372

z dnia 7 sierpnia 2015 r.

zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, w odniesieniu do wpisów dotyczących Estonii, Łotwy i Litwy

(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 5715)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją wykonawczą Komisji 2014/709/UE (4) ustanowiono środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich. W załączniku do tej decyzji wyznaczono i wymieniono niektóre obszary tych państw członkowskich rozróżnione w zależności od poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej. Wykaz ten obejmuje niektóre obszary Estonii, Włoch, Łotwy, Litwy i Polski.

(2)

W lipcu i sierpniu 2015 r. Estonia zgłosiła jeden przypadek afrykańskiego pomoru świń u dzika i trzy ogniska u świń domowych na obszarach wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Przypadek choroby u dzika wystąpił na obszarze wymienionym w części I tego załącznika. Dwa ogniska choroby u świń domowych wystąpiły na obszarach wymienionych w części II, zaś trzecie ognisko na obszarze wymienionym w części III tego załącznika.

(3)	W lipcu i sierpniu 2015 r. Łotwa zgłosiła przypadki afrykańskiego pomoru świń u dzika na obszarach wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Przypadki te wystąpiły na obszarach wymienionych w części I tego załącznika.

(4)	W lipcu 2015 r. Litwa zgłosiła jedno ognisko afrykańskiego pomoru świń u świń domowych na obszarze wymienionym w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Ognisko to wystąpiło na obszarze wymienionym w części II tego załącznika.

(5)

Oceniając ryzyko związane z sytuacją w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w Estonii, na Łotwie i Litwie, należy uwzględnić zmiany obecnej sytuacji epidemiologicznej w Unii w zakresie tej choroby. Aby skoncentrować środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt i zapobiegać dalszemu rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, a także aby zapobiegać niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii oraz unikać nieuzasadnionych barier handlowych ze strony państw trzecich, należy zmienić unijny wykaz obszarów podlegających środkom kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określony w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, tak aby uwzględnić w nim obecną sytuację w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do tej choroby w tych państwach członkowskich.

(6)	Należy zatem zmienić decyzję wykonawczą 2014/709/UE w zakresie obszarów Estonii, Łotwy i Litwy wymienionych w częściach I, II i III.

(7)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 sierpnia 2015 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(3) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(4) Decyzja wykonawcza Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ I

1. Estonia

Następujące obszary Estonii:

—	linn Kallaste,

—	linn Kunda,

—	linn Mustvee,

—	linn Pärnu,

—	linn Rakvere,

—	linn Tartu,

—	maakond Harjumaa,

—	maakond Läänemaa,

—	vald Alatskivi,

—

vald Are,

—	vald Audru,

—	vald Haaslava,

—	vald Halinga,

—	vald Haljala,

—	vald Kadrina,

—	vald Kambja,

—	vald Kasepää,

—	vald Koonga,

—	vald Laekvere,

—	vald Lavassaare,

—	vald Luunja,

—	vald Mäksa,

—	vald Meeksi,

—	vald Paikuse,

—	vald Pala,

—	vald Palamuse,

—	vald Peipsiääre,

—	vald Piirissaare,

—	vald Rägavere,

—	vald Rakvere,

—	vald Saare,

—	vald Sauga,

—	vald Sindi,

—	vald Sõmeru,

—	vald Surju,

—	vald Tabivere,

—	vald Tahkuranna,

—	vald Tapa,

—	vald Tartu,

—	vald Tootsi,

—	vald Tori,

—	vald Tõstamaa,

—	vald Vara,

—	vald Varbla,

—	vald Vihula,

—	vald Vinni,

—	vald Viru-Nigula,

—	vald Võnnu.

2. Łotwa

Następujące obszary Łotwy:

—	w novads Krimuldas – pagasts Krimuldas,

—	w novads Priekuļu – pagasti Priekuļu i Veselavas,

—	novads Amatas,

—	novads Cēsu,

—	novads Ikšķiles,

—	novads Inčukalna,

—	novads Jaunjelgavas,

—	novads Ķeguma,

—	novads Lielvārdes,

—	novads Līgatnes,

—	novads Mālpils,

—	novads Neretas,

—	w novads Ogres – pagasti Lauberes, Suntažu, Ķeipenes, Taurupes i Mazozolu,

—	novads Ropažu,

—	novads Salas,

—	novads Sējas,

—	novads Siguldas,

—	novads Vecumnieku,

—	novads Viesītes.

3. Litwa

Następujące obszary Litwy:

—	w rajono savivaldybė Jurbarkas – seniūnija Raudonės, Veliuonos, Seredžiaus i Juodaičių,

—	w rajono savivaldybė Pakruojis – seniūnija Klovainių, Rozalimo i Pakruojo,

—	w rajono savivaldybė Panevežys – seniūnija Krekenavos, Upytės, Naujamiesčio i Smilgių,

—	w rajono savivaldybė Raseiniai – seniūnija Ariogalos, Ariogalos miestas, Betygalos, Pagojukų i Šiluvos,

—	w rajono savivaldybė Šakiai – seniūnija Plokščių, Kriūkų, Lekėčių, Lukšių, Griškabūdžio, Barzdų, Žvirgždaičių, Sintautų, Kudirkos Naumiesčio, Slavikų, Šakių,

—	rajono savivaldybė Pasvalys,

—	rajono savivaldybė Vilkaviškis,

—	rajono svaivaldybė Radviliškis,

—	savivaldybė Kalvarija,

—	savivaldybė Kazlų Rūda,

—	savivaldybė Marijampolė.

4. Polska

Następujące obszary Polski:

w województwie podlaskim:

—	gminy Augustów z miastem Augustów, Nowinka, Sztabin i Bargłów Kościelny w powiecie augustowskim,

—	gminy Choroszcz, Juchnowiec Kościelny, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Łapy, Poświętne, Zawady, Dobrzyniewo Duże oraz część gminy Zabłudów (południowo-zachodnia część gminy ograniczona drogą nr 19 i – na jej przedłużeniu – drogą nr 685) w powiecie białostockim,

—	gminy Czyże, Hajnówka z miastem Hajnówka, Dubicze Cerkiewne, Kleszczele i Czeremcha w powiecie hajnowskim,

—	gminy Grodzisk, Dziadkowice i Milejczyce w powiecie siemiatyckim,

—	gminy Kobylin-Borzymy, Kulesze Kościelne, Sokoły, Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Nowe Piekuty, Szepietowo, Klukowo i Ciechanowiec w powiecie wysokomazowieckim,

—	gminy Krasnopol i Puńsk w powiecie sejneńskim,

—	gminy Rutka-Tartak, Szypliszki, Suwałki, Raczki w powiecie suwalskim,

—	gmina Rutki w powiecie zambrowskim,

—	gminy Suchowola i Korycin w powiecie sokólskim,

—	powiat bielski,

—	powiat miasta Białystok,

—	powiat miasta Suwałki,

—	powiat moniecki.

CZĘŚĆ II

1. Estonia

Następujące obszary Estonii:

—	linn Vändra,

—	linn Viljandi,

—	linn Võru,

—	maakond Ida-Virumaa,

—	maakond Põlvamaa,

—	maakond Raplamaa,

—	część valdu Suure-Jaani położona na zachód od drogi 49,

—

część valdu Viiratsi położona na zachód od linii wyznaczonej przez zachodnią część drogi 92 do skrzyżowania z drogą 155, następnie wzdłuż drogi 155 do skrzyżowania z drogą 24156, potem wzdłuż drogi 24156 do jej przecięcia z rzeką Verilaske, a następnie wzdłuż rzeki Verilaske do południowej granicy valdu,

—	vald Abja,

—	vald Häädemeeste,

—	vald Haanja,

—	vald Halliste,

—	vald Karksi,

—	vald Kõpu,

—	vald Lasva,

—	vald Meremäe,

—	vald Misso,

—	vald Pärsti,

—	vald Saarde,

—	część valdu Tamsalu położona na północny wschód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

—	vald Vändra,

—	vald Vastseliina,

—	vald Võru.

2. Łotwa

Następujące obszary Łotwy:

—	novads Alūksnes,

—	novads Apes,

—	novads Balvi,

—	w novads Krimuldas – pagasts Lēdurgas,

—	w novads Ogres – pagasti Krapes, Madlienas i Menģeles,

—	w novads Priekuļu – pagasti Liepas i Mārsnēnu,

—	novads Smiltenes,

—	novads Aizkraukles,

—	novads Aknīstes,

—	novads Alojas,

—	novads Baltinavas,

—	novads Cesvaines,

—	novads Ērgļu,

—	novads Gulbenes,

—	novads Ilūkstes,

—	novads Jaunpiepalgas,

—	novads Jēkabpils,

—	novads Kocēnu,

—	novads Kokneses,

—	novads Krustpils,

—	novads Limbažu,

—	novads Līvānu,

—	novads Lubānas,

—	novads Madonas,

—	novads Mazsalacas,

—	novads Pārgaujas,

—	novads Pļaviņu,

—	novads Raunas,

—	novads Rugāju,

—	novads Salacgrīvas,

—	novads Skrīveru,

—	novads Varakļānu,

—	novads Vecpiebalgas,

—	novads Viļakas, republikas pilsēta Jēkabpils,

—	republikas pilsēta Valmiera.

3. Litwa

Następujące obszary Litwy:

—	w rajono savivaldybė Anykščiai – seniūnija Andrioniškis, Anykščiai, Debeikiai, Kavarskas, Kurkliai, Skiemonys, Traupis, Troškūnai, Viešintos oraz część Svėdasai położona na południe od drogi nr 118,

—	w rajono savivaldybė Kupiškis – seniūnija Alizava, Kupiškis, Noriūnai i Subačius,

—	w rajono savivaldybė Panevėžys – seniūnija Karsakiškio, Miežiškių, Paįstrio, Panevėžio, Ramygalos, Raguvos, Vadoklių i Velžio,

—	apskritis Alytus,

—	miesto savivaldybė Kaunas,

—	miesto savivaldybė Panevėžys,

—	miesto savivaldybė Vilnius,

—	rajono savivaldybė Biržai,

—	w rajono savivaldybė Jonava – seniūnija Šilų, Bukonių oraz, w Žeimių seniūnija – kaimas Biliuškiai, Drobiškiai, Normainiai II, Normainėliai, Juškonys, Pauliukai, Mitėniškiai, Zofijauka, Naujokai,

—	miesto savivaldybė Kaišiadorys,

—	w rajono savivaldybė Kaišiadorys – seniūnija Kaišiadorių apylinkės, Kruonio, Nemaitonių, Paparčių, Žąslių, Žiežmarių, Žiežmarių apylinkės oraz część seniūnija Rumšiškių położona na południe od drogi N. A1,

—	w rajono savivaldybė Kaunas – seniūnija Akademijos, Alšėnų, Babtų, Batniavos, Čekiškės, Domeikavos, Ežerėlio, Garliavos, Garliavos apylinkių, Kačerginės, Kulautuvos, Linksmakalnio, Raudondvario, Ringaudų, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Užliedžių, Vilkijos, Vilkijos apylinkių i Zapyškio,

—	w rajono savivaldybė Kėdainiai – seniūnija Josvainių, Pernaravos, Krakių, Dotnuvos, Gudžiūnų, Surviliškio, Vilainių, Truskavos, Šėtos, Kėdainių miesto,

—	rajono savivaldybė Prienai,

—	rajono savivaldybė Šalčininkai,

—	rajono savivaldybė Širvintos,

—	rajono savivaldybė Trakai,

—	rajono savivaldybė Ukmergė,

—	rajono savivaldybė Vilnius,

—	savivaldybė Birštonas,

—	savivaldybė Elektrėnai.

4. Polska

Następujące obszary Polski:

w województwie podlaskim:

—	gminy Czarna Białostocka, Supraśl, Wasilków i część gminy Zabłudów (północno-wschodnia część gminy ograniczona drogą nr 19 i – na jej przedłużeniu – drogą nr 685) w powiecie białostockim,

—	gminy Dąbrowa Białostocka, Janów, Nowy Dwór i Sidra w powiecie sokólskim,

—	gminy Giby i Sejny z miastem Sejny w powiecie sejneńskim,

—	gminy Lipsk i Płaska w powiecie augustowskim,

—	gminy Narew, Narewka i Białowieża w powiecie hajnowskim.

CZĘŚĆ III

1. Estonia

Następujące obszary Estonii:

—	linn Põltsamaa,

—	linn Võhma,

—	linn Jõgeva,

—	linn Elva,

—	maakond Järvamaa,

—	maakond Valgamaa,

—	część valdu Suure-Jaani położona na wschód od drogi 49,

—

część valdu Viiratsi położona na wschód od linii wyznaczonej przez zachodnią część drogi 92 do skrzyżowania z drogą 155, następnie wzdłuż drogi 155 do skrzyżowania z drogą 24156, potem wzdłuż drogi 24156 do jej przecięcia z rzeką Verilaske, a następnie wzdłuż rzeki Verilaske do południowej granicy valdu,

—	część valdu Tamsalu położona na południowy zachód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

—	vald Rakke,

—	vald Väike-Maarja,

—	vald Jõgeva,

—	vald Kolga-Jaani,

—

vald Kõo,

—	vald Saarepeedi,

—	vald Paistu,

—	vald Pajusi,

—	vald Tarvastu,

—	vald Torma,

—	vald Antsla,

—	vald Konguta,

—	vald Laeva,

—	vald Mõniste,

—

vald Nõo,

—	vald Põltsamaa,

—	vald Puhja,

—	vald Puurmani,

—	vald Rannu,

—	vald Rõngu,

—	vald Rõuge,

—	vald Sõmerpalu,

—	vald Tähtvere,

—	vald Ülenurme,

—	vald Urvaste,

—	vald Varstu.

2. Łotwa

Następujące obszary Łotwy:

—	novads Aglonas,

—	novads Beverīinas,

—	novads Burtnieku,

—	novads Ciblas,

—	novads Dagdas,

—	novads Daugavpils,

—	novads Kārsavas,

—	novads Krāslavas,

—	novads Ludzas,

—	novads Naukšēnu,

—	novads Preiļu,

—	novads Rēzeknes,

—	novads Riebiņu,

—	novads Rūjienas,

—	novads Strenču,

—	novads Valkas,

—	novads Vārkavas,

—	novads Viļānu,

—	novads Zilupes,

—	republikas pilsēta Daugavpils,

—	republikas pilsēta Rēzekne.

3. Litwa

Następujące obszary Litwy:

—	w rajono savivaldybė Anykščiai – część seniūnija Svėdasai położona na północ od drogi nr 118,

—	w rajono savivaldybė Kupiškis – seniūnija Šimonys i Skapiškis,

—	rajono savivaldybė Ignalina,

—

w rajono savivaldybė Jonava – seniūnija Upninkų, Ruklos, Dumsių, Užusalių, Kulvos oraz, w seniūnija Žeimiai – kaimas Akliai, Akmeniai, Barsukinė, Blauzdžiai, Gireliai, Jagėlava, Juljanava, Kuigaliai, Liepkalniai, Martyniškiai, Milašiškiai, Mimaliai, Naujasodis, Normainiai I, Paduobiai, Palankesiai, Pamelnytėlė, Pėdžiai, Skrynės, Svalkeniai, Terespolis, Varpėnai, Žeimių gst., Žieveliškiai i Žeimių miestelis,

—	miesto savivaldybė Jonava,

—	w rajono savivaldybė Kaunas – seniūnija Vandžiogalos, Lapių, Karmėlavos i Neveronių,

—	w rajono savivaldybė Kaišiadorys – seniūnija Palomenės, Pravieniškių oraz część seniūnija Rumšiškių położona na północ od drogi N. A1,

—	w rajono savivaldybė Kėdainiai – seniūnija Pelėdnagių,

—	rajono savivaldybė Moletai,

—	rajono savivaldybė Rokiškis,

—	rajono savivaldybė Švencionys,

—	rajono savivaldybė Utena,

—	rajono savivaldybė Zarasai,

—	savivaldybe Visaginas.

4. Polska

Następujące obszary Polski:

w województwie podlaskim:

—	gminy Gródek i Michałowo w powiecie białostockim,

—	gminy Krynki, Kuźnica, Sokółka i Szudziałowo w powiecie sokólskim.

CZĘŚĆ IV

Włochy

Następujące obszary Włoch:

wszystkie regiony Sardynii.”

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 211

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 58 8 sierpnia 2015

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1365 z dnia 30 kwietnia 2015 r. w sprawie formatu przekazywania danych z zakresu wydatków na prace badawczo-rozwojowe ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1366 z dnia 11 maja 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do pomocy w sektorze pszczelarskim	3
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1367 z dnia 4 czerwca 2015 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 807/2014 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących programów rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007–2013	7
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1368 z dnia 6 sierpnia 2015 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do pomocy w sektorze pszczelarskim	9
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1369 z dnia 7 sierpnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 1031/2014 ustanawiające dalsze tymczasowe nadzwyczajne środki wsparcia producentów niektórych owoców i warzyw	17
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1370 z dnia 7 sierpnia 2015 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	29
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1371 z dnia 7 sierpnia 2015 r. ustalające współczynnik przydziału, jaki należy stosować do ilości objętych wnioskami o pozwolenia na przywóz, złożonymi od dnia 3 do dnia 4 sierpnia 2015 r. w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 1918/2006 w odniesieniu do oliwy z oliwek pochodzącej z Tunezji, oraz zawieszające możliwość składania wniosków o takie pozwolenia na miesiąc sierpień 2015 r.	32
		DECYZJE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1372 z dnia 7 sierpnia 2015 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej 2014/709/UE w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich, w odniesieniu do wpisów dotyczących Estonii, Łotwy i Litwy (notyfikowana jako dokument nr C(2015) 5715) ( 1 )	34

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	153,9
	MK	31,4
	ZZ	92,7
0707 00 05	TR	126,8
0707 00 05	ZZ	126,8
0709 93 10	TR	125,7
0709 93 10	ZZ	125,7
0805 50 10	AR	146,7
	TR	109,0
	UY	126,6
	ZA	138,5
	ZZ	130,2
0806 10 10	EG	312,6
	MA	158,2
	ZZ	235,4
0808 10 80	AR	122,3
	BR	94,3
	CL	145,2
	NZ	129,1
	US	125,5
	ZA	120,4
	ZZ	122,8
0808 30 90	AR	102,0
	CL	136,5
	CN	95,2
	MK	62,9
	TR	156,1
	ZA	119,8
	ZZ	112,1
0809 29 00	TR	262,8
	US	547,8
	ZZ	405,3
0809 30 10, 0809 30 90	TR	146,8
0809 30 10, 0809 30 90	ZZ	146,8
0809 40 05	BA	50,3
	IL	141,4
	MK	43,5
	XS	57,7
	ZZ	73,2