ISSN 1977-0766

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 162

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 58
27 czerwca 2015


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2015/1010 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej

1

 

 

Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej

3

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1011 z dnia 24 kwietnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 1277/2005 ( 1 )

12

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1012 z dnia 23 czerwca 2015 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 669/2009 w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt ( 1 )

26

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1013 z dnia 25 czerwca 2015 r. ustanawiające przepisy dotyczące rozporządzenia (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenia Rady (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi ( 1 )

33

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1014 z dnia 25 czerwca 2015 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 474/2006 ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty ( 1 )

65

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1015 z dnia 26 czerwca 2015 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

98

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady (UE) 2015/1016 z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu EOG, dotyczącego zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami

100

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

27.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 162/1


DECYZJA RADY (UE) 2015/1010

z dnia 18 listopada 2014 r.

w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 217 w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając Akt przystąpienia z 2005 r., w szczególności jego art. 6 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 23 października 2006 r. Rada upoważniła Komisję, w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej państw członkowskich, do prowadzenia negocjacji w sprawie protokołów zmieniających umowy zawarte pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi a krajami trzecimi, takie jak Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony (1), w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej.

(2)

Negocjacje z Republiką Libańską zostały zakończone.

(3)

Art. 8 ust. 2 Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (zwanego dalej „protokołem”) przewiduje jego tymczasowe stosowanie przed wejściem w życie.

(4)

Protokół powinien zatem zostać podpisany i powinien być tymczasowo stosowany do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się w imieniu Unii i jej państw członkowskich do podpisania Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem jego zawarcia.

Tekst protokołu dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania protokołu w imieniu Unii i jej państw członkowskich.

Artykuł 3

Protokół stosuje się tymczasowo od dnia w nim przewidzianego do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia, z zastrzeżeniem wzajemności.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 listopada 2014 r.

W imieniu Rady

S. GOZI

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 143 z 30.5.2006, s. 2.


27.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 162/3


PROTOKÓŁ

do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA BUŁGARII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

WĘGRY,

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

RUMUNIA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

zwane dalej „państwami członkowskimi Unii”, reprezentowane przez Radę Unii Europejskiej, i

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”, reprezentowana przez Radę Unii Europejskiej i Komisję Europejską,

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA LIBAŃSKA, zwana dalej „Libanem”,

z drugiej strony,

MAJĄC NA UWADZE, że Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony (1) (zwany dalej „Układem eurośródziemnomorskim”), został podpisany w Luksemburgu dnia 17 czerwca 2002 r. i wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 2006 r.;

MAJĄC NA UWADZE, że Traktat dotyczący przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej oraz załączony do niego akt zostały podpisane w Luksemburgu dnia 25 kwietnia 2005 r. i weszły w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.;

MAJĄC NA UWADZE, że Umowa Przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Libanu, z drugiej strony (2) weszła w życie z dniem 1 marca 2003 r.;

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 6 ust. 2 Aktu przystąpienia, przystąpienie do Układu eurośródziemnomorskiego nowych Umawiających się Stron musi nastąpić poprzez zawarcie protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego;

MAJĄC NA UWADZE, że na mocy art. 22 Układu eurośródziemnomorskiego przeprowadzone zostały konsultacje w celu uwzględnienia wzajemnych interesów Unii i Libanu,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Republika Bułgarii i Rumunia stają się niniejszym Umawiającymi się Stronami Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony a Republiką Libańską, z drugiej strony oraz tak samo jak pozostałe państwa członkowskie Unii odpowiednio uwzględniają i przyjmują teksty układu, wspólnych deklaracji, deklaracji jednostronnych i wymiany listów.

ROZDZIAŁ I

ZMIANY DO TEKSTU UKŁADU EUROŚRÓDZIEMNOMORSKIEGO, W TYM DO JEGO ZAŁĄCZNIKÓW I PROTOKOŁÓW

Artykuł 2

(Reguły pochodzenia)

W protokole 4 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 18 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną muszą być potwierdzone jedną z następujących formuł:

BG

»ИЗДАДЕН ВПОСЛЕДСТВИЕ«

ES

»EXPEDIDO A POSTERIORI«

CS

»VYSTAVENO DODATEČNĚ«

DA

»UDSTEDT EFTERFØLGENDE«

DE

»NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT«

ET

»VÄLJA ANTUD TAGASIULATUVALT«

EL

»ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ«

EN

»ISSUED RETROSPECTIVELY«

FR

»DÉLIVRÉ A POSTERIORI«

IT

»RILASCIATO A POSTERIORI«

LV

»IZSNIEGTS RETROSPEKTĪVI«

LT

»RETROSPEKTYVUSIS IŠDAVIMAS«

HU

»KIADVA VISSZAMENŐLEGES HATÁLLYAL«

MT

»MAĦRUĠ RETROSPETTIVAMENT«

NL

»AFGEGEVEN A POSTERIORI«

PL

»WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE«

PT

»EMITIDO A POSTERIORI«

RO

»EMIS A POSTERIORI«

SL

»IZDANO NAKNADNO«

SK

»VYDANÉ DODATOČNE«

FI

»ANNETTU JÄLKIKÄTEEN«

SV

»UTFÄRDAT I EFTERHAND«

AR

»

Image 1

«”;

2)

art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„Duplikat wystawiony w ten sposób musi być potwierdzony jednym z następujących wyrazów:

BG

»ДУБЛИКАТ«

ES

»DUPLICADO«

CS

»DUPLIKÁT«

DA

»DUPLIKAT«

DE

»DUPLIKAT«

ET

»DUPLIKAAT«

EL

»ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ«

EN

»DUPLICATE«

FR

»DUPLICATA«

IT

»DUPLICATO«

LV

»DUBLIKĀTS«

LT

»DUBLIKATAS«

HU

»MÁSODLAT«

MT

»DUPLIKAT«

NL

»DUPLICAAT«

PL

»DUPLIKAT«

PT

»SEGUNDA VIA«

RO

»DUPLICAT«

SL

»DVOJNIK«

SK

»DUPLIKÁT«

FI

»KAKSOISKAPPALE«

SV

»DUPLIKAT«

AR

»

Image 2

«”.

3)

załącznik V otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK V

TEKST DEKLARACJI NA FAKTURZE

Deklaracja na fakturze, której tekst podano poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne powtarzanie tych przypisów.

Wersja w języku bułgarskim

Износителят на продуктите, обхванати от този документ (митническо разрешение № … (3)) декларира, че освен кьдето е отбелязано друго, тези продукти са с … преференциален произход (4).

Wersja w języku hiszpańskim

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera no (3).) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial. … (4).

Wersja w języku czeskim

Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení … (3)) prohlašuje, že kromě zřetelně označených, mají tyto výrobky preferenční původ v … (4).

Wersja w języku duńskim

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument, (toldmyndighedernes tilladelse nr. … (3)), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i … (4).

Wersja w języku niemieckim

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr. … (3)) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anderes angegeben, präferenzbegünstigte … (4) Ursprungswaren sind.

Wersja w języku estońskim

Käesoleva dokumendiga hõlmatud toodete eksportija (tolliameti kinnitus nr. … (3)) deklareerib, et need tooted on … (4) sooduspäritoluga, välja arvatud juhul kui on selgelt näidatud teisiti.

Wersja w języku greckim

Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο (άδεια τελωνείου υπ' αριθ. … (3)) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής … (4).

Wersja w języku angielskim

The exporter of the products covered by this document (customs authorization No … (3)) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of … (4) preferential origin.

Wersja w języku francuskim

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière no (3)) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle … (4)).

Wersja w języku włoskim

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n… (3)) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale … (4)

Wersja w języku łotewskim

To produktu eksportētājs, kuri ietverti šajā dokumentā (muitas atļauja Nr. … (3)), deklarē, ka, izņemot tur, kur ir citādi skaidri noteikts, šiem produktiem ir preferenciāla izcelsme … (4).

Wersja w języku litewskim

Šiame dokumente išvardytų produktų eksportuotojas (muitinės liudijimo Nr … (3)) deklaruoja, kad, jeigu kitaip nenurodyta, tai yra … (4) preferencinės kilmės produktai.

Wersja w języku węgierskim

A jelen okmányban szereplő áruk exportőre (vámfelhatalmazási szám: … (3)) kijelentem, hogy eltérő jelzés hiányában az áruk kedvezményes … (4) származásúak.

Wersja w języku maltańskim

L-esportatur tal-prodotti koperti b'dan id-dokument (awtorizzazzjoni tad-dwana nru. … (3)) jiddikjara li, ħlief fejn indikat b'mod ċar li mhux hekk, dawn il-prodotti huma ta' oriġini preferenzjali … (4).

Wersja w języku niderlandzkim

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr. … (3)), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële … oorsprong zijn (4).

Wersja w języku polskim

Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr … (3)) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają … (4) preferencyjne pochodzenie.

Wersja w języku portugalskim

O exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira no. … (3)), declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial … (4).

Wersja w języku rumuńskim

Exportatorul produselor care fac obiectul acestui document (autorizația vamală nr. … (3)) declară că, exceptând cazul în care în mod expres este indicat altfel, aceste produse sunt de origine preferențială … (4).

Wersja w języku słoweńskim

Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št … (3)) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno … (4) poreklo.

Wersja w języku słowackim

Vývozca výrobkov uvedených v tomto dokumente (číslo povolenia … (3)) vyhlasuje, že okrem zreteľne označených, majú tieto výrobky preferenčný pôvod v … (4).

Wersja w języku fińskim

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupa n:o … (3)) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja … alkuperätuotteita (4).

Wersja w języku szwedzkim

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr. … (3)) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande … ursprung (4).

Wersja w języku arabskim

Image 3

 (5)

(Miejscowość i data)

 (6)

(podpis eksportera i czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację)

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(3)  Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer upoważnienia tego eksportera. Jeżeli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć zapis w nawiasach lub zostawić puste miejsce."

(4)  Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze dotyczy w całości lub w części produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, na którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol »CM«."

(5)  Dane te można pominąć, jeśli są zawarte w samym dokumencie."

(6)  W przypadkach, gdy nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu oznacza również zwolnienie z obowiązku wpisania nazwiska osoby podpisującej.”."

ROZDZIAŁ II

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE

Artykuł 3

(Dowód pochodzenia i współpraca administracyjna)

1.   Dowody pochodzenia prawidłowo wydane przez Liban lub przez nowe państwo członkowskie w ramach umów preferencyjnych lub niezależnych uregulowań obowiązujących między nimi, są uznawane w odpowiednich państwach zgodnie z niniejszym protokołem, pod warunkiem że:

a)

uzyskanie takiego pochodzenia uprawnia do preferencyjnego traktowania zgodnie z preferencyjnymi środkami taryfowymi określonymi w Układzie eurośródziemnomorskim lub w unijnym systemie ogólnych preferencji taryfowych;

b)

dowód pochodzenia oraz dokumenty przewozowe zostały wydane nie później niż w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia;

c)

dowód pochodzenia zostanie przedstawiony organom celnym w okresie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

W przypadku gdy towary do przywozu zgłoszono władzom celnym w Libanie lub nowym państwie członkowskim przed datą przystąpienia, w ramach umów preferencyjnych lub niezależnych uregulowań obowiązujących w tym czasie między Libanem a tym nowym państwem członkowskim, dowód pochodzenia wystawiony z mocą wsteczną na podstawie tych umów lub uregulowań może również zostać uznany, pod warunkiem że zostanie on przedstawiony władzom celnym w okresie czterech miesięcy od dnia przystąpienia.

2.   Liban i nowe państwa członkowskie mają prawo zachować zezwolenia, w których został im nadany status „upoważnionego eksportera” w ramach mających zastosowanie między nimi umów preferencyjnych lub niezależnych uregulowań, pod warunkiem że:

a)

zasada taka została również przewidziana w umowie zawartej między Libanem a Unią przed dniem przystąpienia; oraz

b)

upoważniony eksporter stosuje obowiązujące na mocy takiej umowy reguły pochodzenia.

Zezwolenia te wymieniane są na nowe zezwolenia wydane zgodnie z postanowieniami układu nie później niż przed upływem jednego roku od dnia przystąpienia.

3.   Wnioski o retrospektywną weryfikację dowodów pochodzenia wydanych na mocy umów preferencyjnych lub niezależnych uregulowań, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być przedstawiane przez właściwe organy celne Libanu lub nowych państw członkowskich i są uznawane przez te organy przez okres trzech lat od chwili wydania dowodu pochodzenia.

Artykuł 4

(Tranzyt towarów)

1.   Postanowienia Układu eurośródziemnomorskiego mogą być stosowane do towarów wywożonych z Libanu do jednego z nowych państw członkowskich lub z jednego z nowych państw członkowskich do Libanu, które spełniają kryteria określone w protokole 4 oraz które w dniu przystąpienia znajdują się w drodze albo w składzie czasowym, składzie celnym lub wolnym obszarze celnym na terenie Libanu lub tego nowego państwa członkowskiego.

2.   W takich przypadkach można przyznać preferencyjne traktowanie, które uzależnione jest od przedstawienia organom celnym kraju przywozu, przed upływem czterech miesięcy od dnia przystąpienia, dowodu pochodzenia wystawionego z mocą wsteczną przez organy celne kraju wywozu.

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 5

Liban zobowiązuje się w związku z rozszerzeniem Unii nie wnosić żadnych roszczeń, wniosków i skarg, ani nie wprowadzać zmian i nie odwoływać żadnych koncesji na podstawie art. XXIV ust. 6 i art. XXVIII porozumienia GATT 1994.

Artykuł 6

Niniejszy protokół stanowi integralną część Układu eurośródziemnomorskiego.

Artykuł 7

1.   Niniejszy protokół zostaje zatwierdzony przez Unię, przez Radę Unii Europejskiej w imieniu państw członkowskich oraz przez Liban, zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

2.   Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu stosownych procedur, o których mowa w ust. 1. Dokumenty zatwierdzające są składane w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Artykuł 8

1.   Niniejszy protokół wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dacie złożenia ostatniego dokumentu zatwierdzającego.

2.   Protokół stosuje się tymczasowo od dnia 1 stycznia 2007 r.

Artykuł 9

Niniejszy protokół sporządzono w dwóch egzemplarzach w każdym z języków urzędowych Umawiających się Stron, przy czym wszystkie teksty są na równi autentyczne.

Artykuł 10

Teksty Układu eurośródziemnomorskiego wraz z załącznikami i protokołami stanowiącymi jego integralną część oraz Aktu końcowego wraz z załączonymi do niego deklaracjami zostają sporządzone w językach bułgarskim i rumuńskim, a teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne z tekstami oryginalnymi. Teksty te musi zatwierdzić Rada Stowarzyszenia.

Съставено в Брюксел на осемнадесети юни две хиляди и петнадесета година.

Hecho en Bruselas, el dieciocho de junio de dos mil quince.

V Bruselu dne osmnáctého června dva tisíce patnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den attende juni to tusind og femten.

Geschehen zu Brüssel am achtzehnten Juni zweitausendfünfzehn.

Kahe tuhande viieteistkümnenda aasta juunikuu kaheksateistkümnendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα οκτώ Ιουνίου δύο χιλιάδες δεκαπέντε.

Done at Brussels on the eighteenth day of June in the year two thousand and fifteen.

Fait à Bruxelles, le dix-huit juin deux mille quinze.

Sastavljeno u Bruxellesu osamnaestog lipnja dvije tisuće petnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì diciotto giugno duemilaquindici.

Briselē, divi tūkstoši piecpadsmitā gada astoņpadsmitajā jūnijā.

Priimta du tūkstančiai penkioliktų metų birželio aštuonioliktą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenötödik év június havának tizennyolcadik napján.

Magħmul fi Brussell, fit-tmintax-il jum ta’ Ġunju tas-sena elfejn u ħmistax.

Gedaan te Brussel, de achttiende juni tweeduizend vijftien.

Sporządzono w Brukseli dnia osiemnastego czerwca roku dwa tysiące piętnastego.

Feito em Bruxelas, em dezoito de junho de dois mil e quinze.

Întocmit la Bruxelles la optsprezece iunie două mii cincisprezece.

V Bruseli osemnásteho júna dvetisícpätnásť.

V Bruslju, dne osemnajstega junija leta dva tisoč petnajst.

Tehty Brysselissä kahdeksantenatoista päivänä kesäkuuta vuonna kaksituhattaviisitoista.

Som skedde i Bryssel den artonde juni tjugohundrafemton.

Image 4

За държавите-членки

Por los Estados miembros

Za členské státy

For medlemsstaterne

Für die Mitgliedstaaten

Liikmesriikide nimel

Για τα κράτη μέλη

For the Member States

Pour les États membres

Za države članice

Per gli Stati membri

Dalībvalstu vārdā

Valstybių narių vardu

A tagállamok részéről

Għall-Istati Membri

Voor de lidstaten

W imieniu państw Członkowskich

Pelos Estados-Membros

Pentru statele membre

Za členské štáty

Za države članice

Jäsenvaltioiden puolesta

För medlemsstaterna

Image 5

Image 6

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā —

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Image 7

Image 8

За Република Ливан

Por la República Libanesa

Za Libanonskou republiku

For Den Libanesiske Republik

Für die Libanesische Republik

Liibanoni Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία του Λιβάνου

For the Republic of Lebanon

Pour la République libanaise

Za Libanonsku Republiku

Per la Repubblica del Libano

Libānas Republikas vārdā –

Libano Respublikos vardu

A Libanoni Köztársaság részéről

Għar-repubblika tal-Libanu

Voor de Republiek Libanon

W imieniu Republiki Libańskiej

Pela República do Líbano

Pentru Republica Libaneză

Za Libanonskú republiku

Za Republiko Libanon

Libanonin tasavallan puolesta

För Republiken Libanon

Image 9

Image 10


(1)   Dz.U. L 143 z 30.5.2006, s. 2.

(2)   Dz.U. L 262 z 30.9.2002, s. 2.


ROZPORZĄDZENIA

27.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 162/12


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2015/1011

z dnia 24 kwietnia 2015 r.

uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 1277/2005

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych (1), w szczególności jego art. 3 ust. 8, art. 8 ust. 3 oraz art. 13 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi (2), w szczególności jego art. 6 ust. 1 akapit trzeci, art. 7 ust. 1 akapit trzeci, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 1 i 3, art. 19 i art. 32 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1277/2005 (3) ustanowiono przepisy wykonawcze do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i rozporządzenia (WE) nr 111/2005 w zakresie prekursorów narkotykowych. Zarówno rozporządzenie (WE) nr 273/2004, jak i rozporządzenie (WE) nr 111/2005 zostały zmienione po przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 1277/2005, tak aby obejmowały uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych na podstawie art. 290 i 291 Traktatu. Dlatego też zgodnie z nowych uprawnieniami należy przyjąć nowe przepisy.

(2)

Mimo że rozporządzenie (WE) nr 273/2004 dotyczy handlu wewnętrznego, a rozporządzenie (WE) nr 111/2005 handlu międzynarodowego, wiele przepisów jest wspólnych dla obu rozporządzeń. W celu zapewnienia spójności uzasadnione jest przyjęcie jednego aktu delegowanego dla obu rozporządzeń.

(3)

Aby zapewnić pewność prawa oraz spójne egzekwowanie przepisów niniejszego rozporządzenia, niezbędne jest podanie definicji „lokalu przedsiębiorstwa”.

(4)

Licencje i rejestracje wymagane dla podmiotów gospodarczych pragnących prowadzić działalność związaną z niektórymi substancjami (prekursorami narkotykowymi), które mogą być wykorzystywane do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, powinny być przyznawane tylko wiarygodnym podmiotom gospodarczym, które złożą odpowiedni wniosek. Te podmioty gospodarcze powinny uprzednio podjąć odpowiednie środki mające na celu bezpieczne obchodzenie się z tymi prekursorami narkotykowymi i ich przechowywanie oraz wyznaczyć możliwego do zidentyfikowania funkcjonariusza, który jest w stanie zapewnić, by działalność dotycząca tych substancji odbywała się zgodnie z odnośnymi przepisami.

(5)

Niektóre podmioty gospodarcze zajmujące się prekursorami narkotykowymi do celów medycznych, takie jak apteki i punkty wydawania weterynaryjnych produktów leczniczych, mogą zostać wyłączone z wymogu uzyskania licencji lub rejestracji w celu prowadzenia działalności dotyczącej takich substancji. Ta sama zasada mogłaby mieć zastosowanie do niektórych organów publicznych.

(6)

Podmioty gospodarcze prowadzące działalność dotyczącą prekursorów narkotykowych nieprzeznaczonych na rynek unijny, ale wprowadzonych na obszar celny Unii, powinny przekazywać informacje wskazujące, że wywóz tych substancji odbył się zgodnie z odpowiednimi konwencjami międzynarodowymi, aby wykazać zgodność z prawem celów odnośnej transakcji.

(7)

Podmioty gospodarcze mające siedzibę w Unii powinny przekazać pewne podstawowe informacje na temat działań podjętych w celu ułatwienia monitorowania przez właściwe organy handlu prekursorami narkotykowymi.

(8)

W celu minimalizacji ryzyka nielegalnego wykorzystania pewnych prekursorów narkotykowych ich wywóz powinien być poprzedzony powiadomieniem przed wywozem oraz zezwoleniem na wywóz.

(9)

Do wykazów państw trzecich przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych w kategoriach 2 i 3 w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 wprowadza się częste zmiany. Aby umożliwić szybką aktualizację wykazów, zgodnie z kryteriami dla tych wykazów określonymi w niniejszym rozporządzeniu, wykazy te powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji.

(10)

Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne dla handlu niektórymi kategoriami prekursorów narkotykowych, należy przewidzieć uproszczoną procedurę powiadamiania przed wywozem i udzielania zezwoleń na wywóz.

(11)

W celu poprawy współpracy w zakresie wykonywania środków monitorowania państwa członkowskie powinny regularnie dostarczać Komisji informacji na temat skonfiskowanych lub zatrzymanych prekursorów narkotykowych.

(12)

W celu zapewnienia spójności prawodawstwa i pewności prawa niniejsze rozporządzenie delegowane należy stosować od dnia wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się warunki przyznawania licencji i rejestracji, określa przypadki, w których licencja i rejestracja nie są wymagane, ustanawia kryteria wykazywania zgodności z prawem celów transakcji, określa informacje niezbędne do monitorowania handlu, ustala warunki określania wykazów państw przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych w kategoriach 2 i 3, ustanawia kryteria określania uproszczonych procedur powiadamiania przed wywozem i wydawania zezwoleń na wywóz oraz określa wymogi dotyczące informacji, które mają być przekazywane w odniesieniu do wykonywania środków monitorowania handlu prekursorami narkotykowymi.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia „lokal przedsiębiorstwa” oznacza budynek (budynki) łącznie z terenem zajmowanym przez podmiot gospodarczy w jednej lokalizacji.

Artykuł 3

Warunki przyznawania licencji

1.   W celu uzyskania licencji na podstawie art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 podmiot gospodarczy wyznacza funkcjonariusza odpowiedzialnego za handel substancjami sklasyfikowanymi wymienionymi w kategorii 1 załącznika do wspomnianego rozporządzenia, zgłasza właściwemu organowi nazwisko i dane kontaktowe tego funkcjonariusza oraz natychmiast powiadamia ten organ o wszelkich późniejszych zmianach dotyczących tych informacji.

Odpowiedzialny funkcjonariusz zapewnia, aby przywóz, wywóz lub działania w zakresie pośrednictwa odbywały się zgodnie ze stosownymi przepisami prawa, oraz jest upoważniony do reprezentowania podmiotu gospodarczego oraz do podejmowania decyzji koniecznych do realizacji powyższych zadań.

2.   Podmiot gospodarczy spełnia wszystkie następujące wymogi i warunki:

a)

podmiot gospodarczy podejmuje odpowiednie środki w celu zapobieżenia nieuprawnionemu wyprowadzaniu substancji sklasyfikowanych kategorii 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 z miejsc przechowywania, produkcji, wytwarzania i przetwarzania substancji sklasyfikowanych oraz w celu zabezpieczenia lokalu przedsiębiorstwa;

b)

podmiot gospodarczy składa wniosek zawierający:

(i)

pełną nazwę, adres, numer telefonu lub faksu oraz adres poczty elektronicznej wnioskodawcy;

(ii)

imię i nazwisko odpowiedzialnego funkcjonariusza i jego dane kontaktowe;

(iii)

opis stanowiska i zakresu zadań odpowiedzialnego funkcjonariusza;

(iv)

pełny adres lokalu przedsiębiorstwa;

(v)

opis wszystkich miejsc, w których odbywają się operacje opisane w ppkt x;

(vi)

informacje wskazujące, że wprowadzono odpowiednie środki, o których mowa w ust. 2 lit. a);

(vii)

nazwę i kod CN substancji sklasyfikowanych zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005;

(viii)

w wypadku mieszaniny lub produktu naturalnego następujące informacje:

a)

nazwę mieszaniny lub produktu naturalnego;

b)

nazwę i kod CN substancji sklasyfikowanych, zawartych w mieszaninie lub produkcie naturalnym, zgodnie z załącznikiem I rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005;

c)

maksymalny udział procentowy takich substancji sklasyfikowanych w mieszaninie lub produkcie naturalnym;

(ix)

opis przewidywanych rodzajów operacji, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005;

(x)

poświadczoną kopię wpisu do rejestru przedsiębiorstw lub ewidencji działalności, w stosownych przypadkach;

(xi)

certyfikat poświadczający, że dany podmiot gospodarczy i odpowiedzialny funkcjonariusz przestrzegają zasad właściwego postępowania lub dokument wskazujący, że dają oni gwarancję właściwego prowadzenia operacji, lub informacje pozwalające właściwemu organowi na uzyskanie takiego dokumentu.

3.   Jeżeli podmiotowi gospodarczemu został już przyznany status upoważnionego podmiotu gospodarczego zgodnie z art. 5a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (4), może on podać numer świadectwa upoważnionego podmiotu gospodarczego przy składaniu wniosku o licencję, aby właściwy organ mógł uwzględnić jego status upoważnionego podmiotu gospodarczego.

4.   Na pisemne wezwanie właściwego organu wnioskodawca przedkłada wszelkie istotne informacje dodatkowe.

5.   Jeżeli wnioskodawca jest osobą fizyczną, ust. 2 lit. b) ppkt (ii) oraz (iii) nie mają zastosowania, a ust. 2 lit. b) ppkt (iv) ma zastosowanie wyłącznie w stosownych przypadkach.

6.   Bez uszczerbku dla środków przyjętych zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i art. 26 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 właściwy organ odmawia przyznania licencji, jeżeli nie są spełnione warunki ustanowione w art. 3 ust. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia lub istnieją rozsądne podstawy, by przypuszczać, że substancje sklasyfikowane przeznacza się do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych.

7.   W przypadku handlu pomiędzy Unią a państwami trzecimi, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 111/2005, właściwy organ może albo ograniczyć termin ważności licencji do okresu nieprzekraczającego trzy lata, albo wymagać od podmiotów gospodarczych wykazania, w odstępach czasu nieprzekraczających trzech lat, że warunki, na których zostały im udzielone licencje, są w dalszym ciągu spełnione.

Termin ważności licencji wydanych przez wejściem w życie niniejszego rozporządzenia pozostaje bez zmian.

8.   Licencja nie podlega przeniesieniu.

9.   Posiadacz licencji składa wniosek o wydanie nowej licencji, jeżeli przewidywana jest którakolwiek z następujących sytuacji:

a)

dodanie substancji sklasyfikowanej;

b)

rozpoczęcie nowej operacji;

c)

zmiana położenia lokalu przedsiębiorstwa, w którym dokonuje się operacji.

W takich wypadkach aktualnie obowiązujące licencje tracą ważność w terminie, który przypada wcześniej:

(i)

w dniu upływu ważności, jeżeli termin ważności licencji został ustalony zgodnie z art. 3 ust. 6 niniejszego rozporządzenia lub zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 273/2004;

(ii)

w dniu, w którym rozpoczyna się okres ważności nowej licencji.

10.   Ustęp 9 stosuje się również do licencji wydanych przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

11.   Ustępy 2–6, 8, 9 i 10 stosuje się również w celu uzyskania licencji na podstawie art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 273/2004, z wyjątkiem specjalnych licencji.

12.   Do władz publicznych wymienionych w art. 3 ust. 2 i 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 zaliczają się organy celne, policja oraz urzędowe laboratoria właściwych organów.

Artykuł 4

Przypadki, w których licencja nie jest wymagana

Apteki, punkty wydawania weterynaryjnych produktów leczniczych, organy celne, policja, siły zbrojne oraz urzędowe laboratoria właściwych organów mogą być zwolnione z obowiązku uzyskania licencji na podstawie art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, o ile te podmioty gospodarcze wykorzystują prekursory narkotyków w ramach wykonywanych przez siebie zadań służbowych.

Podmioty gospodarcze wymienione w ustępie pierwszym są również zwolnione z:

a)

przedstawienia dokumentacji, o której mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 111/2005;

b)

obowiązku wyznaczenia odpowiedzialnego funkcjonariusza określonego w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Warunki dokonywania rejestracji

1.   W celu uzyskania rejestracji na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 podmiot gospodarczy wyznacza funkcjonariusza odpowiedzialnego za handel substancjami sklasyfikowanymi wymienionymi w kategorii 2 załącznika do wspomnianego rozporządzenia, zgłasza właściwemu organowi imię, nazwisko i dane kontaktowe tego funkcjonariusza oraz natychmiast powiadamia ten organ o wszelkich kolejnych zmianach dotyczących tych informacji.

Odpowiedzialny funkcjonariusz zapewnia, aby przywóz, wywóz lub działania w zakresie pośrednictwa odbywały się zgodnie ze stosownymi przepisami prawa, oraz jest upoważniony do reprezentowania podmiotu gospodarczego oraz do podejmowania decyzji koniecznych do realizacji powyższych zadań.

2.   Podmiot gospodarczy dostarczający substancje sklasyfikowane kategorii 2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 składa wniosek zawierający informacje i dokumenty określone w art. 3 ust. 2 lit. b) z wyjątkiem art. 3 ust. 2 lit. b) ppkt (vi), (x) i (xi), chyba że wystąpi o to właściwy organ.

To samo dotyczy podmiotu prowadzącego wywóz substancji sklasyfikowanych kategorii 3 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

3.   Zastosowanie ma również art. 3 ust. 3 i 4.

4.   Ustęp 2 akapit pierwszy i ust. 3 mają zastosowanie odpowiednio do podmiotów gospodarczych i użytkowników, o których mowa w art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004, w odniesieniu do substancji sklasyfikowanych kategorii 2 załącznika I do wspomnianego rozporządzenia.

5.   Użytkownicy substancji sklasyfikowanych kategorii 2A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 przekazują również informacje na temat wykorzystania substancji sklasyfikowanych.

Artykuł 6

Przypadki, w których rejestracja nie jest wymagana

Następujące kategorie mogą być wyłączone z wymogu rejestracji na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005:

a)

apteki, punkty wydawania leków weterynaryjnych, organy celne, policja, urzędowe laboratoria właściwych organów oraz siły zbrojne, w zakresie, w jakim te podmioty gospodarcze wykorzystują prekursory narkotyków w ramach wykonywanych przez siebie zadań służbowych;

b)

podmioty gospodarcze zajmujące się wywozem substancji sklasyfikowanych, wymienionych w kategorii 3 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, jeżeli łączna ilość zrealizowanego przez nie wywozu w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego (1 stycznia–31 grudnia) nie przekracza ilości określonej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Jeżeli ilości te zostaną przekroczone w ciągu bieżącego roku kalendarzowego, podmiot gospodarczy ma obowiązek niezwłocznego dokonania rejestracji;

c)

podmioty gospodarcze zajmujące się wywozem mieszanin zawierających substancje sklasyfikowane, wymienione w kategorii 3 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, jeżeli ilość substancji sklasyfikowanej zawartej w mieszaninach nie przekracza, w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego, ilości określonej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Jeżeli ilości te zostaną przekroczone w ciągu bieżącego roku kalendarzowego, podmiot gospodarczy ma obowiązek niezwłocznego dokonania rejestracji.

Artykuł 7

Warunki zwolnienia z niektórych wymagań

Do celów art. 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 klienci informują swoich dostawców, czy ten artykuł ma do nich zastosowanie.

Artykuł 8

Kryteria określania zgodności celów transakcji z prawem

1.   Podmiot gospodarczy przekazuje informację, że przesyłka opuściła kraj wywozu zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi przyjętymi na podstawie art. 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi (5), aby wykazać zgodność z prawem celów transakcji na podstawie art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

2.   Do tego celu podmiot gospodarczy stosuje wzór określony w załączniku II do niniejszego rozporządzenia albo przedstawia zezwolenie na przywóz, o którym mowa w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, lub deklarację klienta, o której mowa w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Artykuł 9

Informacje wymagane do monitorowania handlu

1.   Do celów art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 podmioty gospodarcze informują w zwięzłej formie właściwe organy o ilościach substancji sklasyfikowanych wykorzystywanych lub dostarczanych, a w wypadku ich dostarczania – o ilości dostarczonej każdej stronie trzeciej.

W przypadku substancji sklasyfikowanych kategorii 3 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 akapit pierwszy ma zastosowanie jedynie na wniosek właściwych organów.

2.   Do celów art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 podmioty gospodarcze przekazują właściwym organom informacje na temat:

a)

wywozu substancji sklasyfikowanych objętych zezwoleniem na wywóz;

b)

całego przywozu substancji sklasyfikowanych kategorii 1 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, w odniesieniu do których jest wymagane zezwolenie na przywóz, lub wszystkich przypadków, w których substancje sklasyfikowane kategorii 2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 są wprowadzane do strefy wolnocłowej objętej kontrolą typu II, poddawane procedurze zawieszającej innej niż procedura tranzytu lub dopuszczone do swobodnego obrotu;

c)

wszelkich działań w zakresie pośrednictwa związanych z substancjami sklasyfikowanymi kategorii 1 i 2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

3.   Informacje, o których mowa w ust. 2 lit. a), systematyzuje się poprzez odniesienie do krajów przeznaczenia, wywiezionych ilości i numeru zezwolenia na wywóz, w stosownych przypadkach.

4.   Informacje, o których mowa w ust. 2 lit. b), systematyzuje się poprzez odniesienie do państwa trzeciego wywozu i do numeru zezwolenia na przywóz, w stosownych przypadkach.

5.   Informacje, o których mowa w ust. 2 lit. c), systematyzuje się poprzez odniesienie do państwa trzeciego biorącego udział w działaniach w zakresie pośrednictwa i do zezwolenia na wywóz lub na przywóz, w stosownych przypadkach. Podmioty gospodarcze dostarczają dalszych informacji na żądanie właściwych organów.

6.   Właściwe organy traktują informacje, o których mowa w niniejszym artykule, jako poufne informacje handlowe.

Artykuł 10

Warunki określania wykazów państw przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych kategorii 2 i 3

Wykazy, o których mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, zawierają wszystkie następujące informacje:

a)

państwa trzecie, z którymi Unia zawarła specjalną umowę w sprawie prekursorów narkotykowych;

b)

państwa trzecie, które wystąpiły o otrzymywanie powiadomień przed wywozem zgodnie z art. 12 ust. 10 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 1988 r.;

c)

państwa trzecie, które wystąpiły o otrzymywanie powiadomień przed wywozem zgodnie z art. 24 Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 1988 r.

Wykazy konkretnych państw przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych wymienionych w kategoriach 2 i 3 załącznika, o których mowa w lit. a), b) i c), są publikowane na stronie internetowej Komisji.

Artykuł 11

Kryteria określania uproszczonych procedur powiadamiania przed wywozem

1.   Na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 właściwy organ może przesłać uproszczone powiadomienie przed wywozem dotyczące kilku operacji wywozowych dokonywanych w określonym okresie 6 lub 12 miesięcy w przypadku wywozu, który ma podlegać uproszczonej procedurze wydawania zezwoleń na wywóz.

2.   Właściwe organy państwa wywozu przekazują informacje określone w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 właściwemu organowi państwa trzeciego przeznaczenia.

3.   Właściwy organ w odpowiedni sposób informuje kraj przeznaczenia, wykorzystując w tym celu system powiadomień przed przywozem – PEN Online lub formularz powiadomienia o ruchu substancji chemicznych (Multilateral Chemical Reporting Notification – MCRN), określony w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

Kryteria określania uproszczonych procedur wydawania zezwoleń na wywóz

1.   Na wniosek zainteresowanego podmiotu gospodarczego właściwy organ może wydać zezwolenie na wywóz w drodze procedury uproszczonej na podstawie art. 19 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 w przypadku często realizowanych operacji wywozu jednej z substancji sklasyfikowanych wymienionych w kategoriach 3 i 4 załącznika do wspomnianego rozporządzenia, w których bierze udział ten sam eksporter mający siedzibę w Unii i ten sam importer w tym samym państwie trzecim będącym państwem przeznaczenia, obejmujących wyznaczony okres 6 albo 12 miesięcy.

Takie uproszczone zezwolenie na wywóz może być wydane jedynie wówczas, gdy:

a)

w czasie realizacji poprzednich operacji wywozu podmiot gospodarczy wykazał zdolność do wypełnienia wszystkich obowiązków w odniesieniu do tego wywozu i nie dopuścił się żadnych naruszeń odpowiednich przepisów prawa;

b)

właściwy organ może się upewnić co do legalności celów tych operacji wywozowych.

2.   Wniosek o wydanie uproszczonego zezwolenia na wywóz zawiera co najmniej:

a)

nazwy i adresy eksportera, importera w państwie trzecim i ostatecznego odbiorcy;

b)

nazwę substancji sklasyfikowanej zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 lub w wypadku mieszaniny lub produktu naturalnego – ich nazwę i kod CN oraz nazwę każdej substancji sklasyfikowanej, zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, wchodzącej w skład mieszaniny lub produktu naturalnego;

c)

maksymalną ilość substancji sklasyfikowanej przeznaczonej do wywozu;

d)

przewidywany okres realizacji operacji wywozu.

3.   Właściwy organ rozpatrzy wniosek o wydanie uproszczonego zezwolenia na wywóz w ciągu 15 dni roboczych, licząc od dnia otrzymania wymaganych informacji.

4.   W przypadku pomocy medycznej w nagłych wypadkach, gdy warunki określone w ust. 1 lit. a) i b) niniejszego artykułu są spełnione, właściwy organ rozpatrzy wniosek o wydanie uproszczonego zezwolenia na wywóz przy wywozie substancji sklasyfikowanych kategorii 4 wymienionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 bezzwłocznie lub najpóźniej w ciągu 3 dni roboczych od otrzymania wniosku.

Artykuł 13

Warunki i wymogi dotyczące informacji, które mają być przekazywane w odniesieniu do wykonywania środków monitorowania

1.   Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje, o których mowa w art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 i art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 273/2004, w miesiącu następującym po zakończeniu każdego kwartału kalendarzowego. Przekazywane są informacje o wszystkich przypadkach, w których dopuszczenie substancji sklasyfikowanych i niesklasyfikowanych zostało wstrzymane lub substancje sklasyfikowane i niesklasyfikowane zostały zatrzymane.

2.   Informacje te dotyczą:

a)

nazwy substancji;

b)

pochodzenia i przeznaczenia substancji, jeżeli są znane;

c)

ilości substancji, ich statusu celnego i środków transportu wykorzystywanych do ich przewozu.

3.   Pod koniec każdego roku kalendarzowego Komisja przekazuje wszystkim państwom członkowskim informacje uzyskane na podstawie ust. 1.

Artykuł 14

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1277/2005 traci moc.

Artykuł 15

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 kwietnia 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 47 z 18.2.2004, s. 1.

(2)   Dz.U. L 22 z 26.1.2005, s. 1.

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1277/2005 z dnia 27 lipca 2005 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące rozporządzenia (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenia Rady (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi (Dz.U. L 202 z 3.8.2005, s. 7).

(4)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).

(5)  Decyzja Rady 90/611/EWG z dnia 22 października 1990 r. (Dz.U. L 326 z 24.11.1990, s. 56).


ZAŁĄCZNIK I

Substancja

Ilość

Aceton (1)

50 kg

Eter etylowy (1)

20 kg

Keton metyloetylowy (1)

50 kg

Toluen (1)

50 kg

Kwas siarkowy

100 kg

Kwas chlorowodorowy

100 kg


(1)  Z uwzględnieniem soli tych substancji, w każdym przypadku gdy istnienie soli jest możliwe.


ZAŁĄCZNIK II

Image 11

Tekst z obrazka

Uwagi

1.

Układ graficzny dokumentu nie jest wiążący.

2.

Kolejność punktów podanych we wzorze i ich treść jest wiążąca.

3.   Ochrona danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez Komisję Europejską zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z przepisami prawa krajowego wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE.

Celem przetwarzania danych osobowych jest monitorowanie handlu prekursorami narkotykowymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 273/2004, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1258/2013, oraz między Unią a państwami trzecimi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 111/2005, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1259/2013.

Funkcję kontrolera w odniesieniu do przetwarzania danych pełni właściwy organ krajowy, do którego złożono niniejszy dokument. Wykaz właściwych organów jest opublikowany na stronie internetowej Komisji:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/customs/customs_controls/drugs_precursors/legislation/national_competent_authorities.pdf

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi, nie naruszając mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony danych w Unii oraz w celu kontrolowania i monitorowania pewnych substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, Komisja i właściwe organy państw członkowskich mogą wymieniać dane osobowe i informacje zawarte w niniejszym dokumencie z właściwymi organami w państwach trzecich.

Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do takich przetwarzanych danych osobowych oraz, w stosownych przypadkach, do sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 lub z prawem krajowym wdrażającym dyrektywę 95/46/WE.

Wszystkie wnioski dotyczące skorzystania z prawa dostępu do danych oraz ich sprostowania, usunięcia lub zablokowania są składane do właściwych organów, do których złożono niniejszy dokument, i przez nie rozpatrywane.

Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych są art. 33 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 i art. 13b rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Danych osobowych zawartych w niniejszym dokumencie nie przechowuje się przez okres dłuższy niż to konieczne do celów, do jakich zostały zgromadzone.

W razie sporów skargi można kierować do odpowiedniego krajowego organu ochrony danych. Dane kontaktowe krajowych organów ochrony danych można znaleźć na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/justice/data-protection/bodies/authorities/eu/index_en.htm#h2-1).

Skargi dotyczące przetwarzania danych osobowych przez Komisję Europejską należy kierować do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych:

(http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/).


ZAŁĄCZNIK III

Image 12

Tekst z obrazka

Uwagi

1.

Układ graficzny dokumentu nie jest wiążący.

2.

Kolejność punktów podanych we wzorze i ich treść jest wiążąca. Wypełnienie rubryk zaznaczonych tłustym drukiem jest obowiązkowe.

3.

Informacje, które należy podać w rubrykach dokumentu:

 

Rubryka „Część A”: Należy podać, czy MCRN dotyczy jednej czy kilku transakcji wywozu. Jeżeli odnosi się do kilku transakcji, należy podać przewidywane ramy czasowe ich realizacji.

 

Rubryka 14 (ilość i waga): Jeżeli MCRN dotyczy kilku transakcji wywozu, należy podać maksymalną ilość i wagę.

 

Punkt 18 (data wysłania): Jeżeli MCRN dotyczy kilku transakcji wywozu, należy wypełnić tę rubrykę, wskazując ostateczny przewidywany termin wysyłki.

4.   Ochrona danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez Komisję Europejską zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z przepisami prawa krajowego wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE.

Celem przetwarzania danych osobowych jest monitorowanie handlu prekursorami narkotykowymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 273/2004, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1258/2013, oraz między Unią a państwami trzecimi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 111/2005, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1259/2013.

Funkcję kontrolera w odniesieniu do przetwarzania danych pełni właściwy organ krajowy, do którego złożono niniejszy dokument. Wykaz właściwych organów jest opublikowany na stronie internetowej Komisji:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/customs/customs_controls/drugs_precursors/legislation/national_competent_authorities.pdf

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi, nie naruszając mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony danych w Unii oraz w celu kontrolowania i monitorowania pewnych substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, Komisja i właściwe organy państw członkowskich mogą wymieniać dane osobowe i informacje zawarte w niniejszym dokumencie z właściwymi organami w państwach trzecich.

Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do takich przetwarzanych danych osobowych oraz, w stosownych przypadkach, do sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 lub z prawem krajowym wdrażającym dyrektywę 95/46/WE.

Wszystkie wnioski dotyczące skorzystania z prawa dostępu, sprostowania, usunięcia lub zablokowania są składane do właściwych organów, do których złożono niniejszy dokument, i przez nie rozpatrywane.

Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych są art. 33 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 i art. 13b rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Danych osobowych zawartych w niniejszym dokumencie nie przechowuje się przez okres dłuższy niż to konieczne do celów, do jakich zostały zgromadzone.

W razie sporów skargi można kierować do odpowiedniego krajowego organu ochrony danych. Dane kontaktowe krajowych organów ochrony danych można znaleźć na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/justice/data-protection/bodies/authorities/eu/index_en.htm#h2-1).

Skargi dotyczące przetwarzania danych osobowych przez Komisję Europejską należy kierować do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych:

(http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/).


27.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 162/26


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1012

z dnia 23 czerwca 2015 r.

zmieniające załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 669/2009 w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (1), w szczególności jego art. 15 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 669/2009 (2) ustanowiono przepisy dotyczące zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu pasz i żywności niepochodzących od zwierząt, wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia („wykaz”), w miejscach wprowadzenia na terytoria wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

(2)

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 669/2009 wspomniany wykaz należy poddawać regularnemu, przynajmniej kwartalnemu przeglądowi, uwzględniając co najmniej źródła informacji wymienione w tym artykule.

(3)

Występowanie oraz znaczenie niedawnych incydentów związanych z żywnością zgłaszanych poprzez system wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach, ustalenia wynikające z kontroli przeprowadzonych przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii w państwach trzecich oraz kwartalne sprawozdania dotyczące przesyłek pasz i żywności niepochodzących od zwierząt, przedkładane Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 669/2009, wskazują na potrzebę dokonania zmiany wykazu.

(4)

W szczególności należy skreślić z wykazu pozycje dotyczące towarów, co do których dostępne informacje wskazują na ogólnie zadowalający poziom zgodności z odpowiednimi wymogami bezpieczeństwa przewidzianymi w przepisach Unii i wobec których nie jest już uzasadniony zwiększony poziom kontroli urzędowych. Należy zatem skreślić z wykazu pozycje dotyczące fasoli z Kenii.

(5)

Ponadto wykaz powinien zostać zmieniony poprzez zwiększenie częstotliwości urzędowych kontroli towarów, w odniesieniu do których te same źródła informacji wskazują na wyższy stopień braku zgodności z odpowiednimi przepisami Unii, co uzasadnia zwiększenie poziomu kontroli urzędowych. Należy zatem odpowiednio zmienić pozycje w wykazie dotyczące liści kolendry, bazylii, mięty, pietruszki, papryki chilli i ketmii jadalnej z Wietnamu i liści winorośli z Turcji.

(6)

W celu zachowania spójności i jasności należy zastąpić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 669/2009 tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 669/2009.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 669/2009 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2015 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 czerwca 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 669/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt i zmieniające decyzję 2006/504/WE (Dz.U. L 194 z 25.7.2009, s. 11).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

Pasze i żywność niepochodzące od zwierząt, podlegające zwiększonemu poziomowi kontroli urzędowych w wyznaczonych miejscach wprowadzenia

Pasze i żywność

(zamierzone przeznaczenie)

Kod CN (1)

Podpozycja TARIC

Państwo pochodzenia

Zagrożenie

Częstotliwość kontroli bezpośrednich i identyfikacyjnych (%)

Winogrona suszone

0806 20

 

Afganistan (AF)

Ochratoksyna A

50

(Żywność)

 

 

Migdały w łupinach

0802 11

 

Australia (AU)

Aflatoksyny

20

Migdały bez łupin

0802 12

 

(Żywność)

 

 

Orzeszki ziemne w łupinkach

1202 41 00

 

Brazylia (BR)

Aflatoksyny

10

Orzeszki ziemne łuskane

1202 42 00

 

Masło orzechowe

2008 11 10

 

Orzeszki ziemne przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób

2008 11 91 ;

2008 11 96 ;

2008 11 98

 

(Pasze i żywność)

 

 

Wspięga chińska (Vigna unguiculata spp. sesquipedalis)

ex 0708 20 00 ;

ex 0710 22 00

10

10

Kambodża (KH)

Pozostałości pestycydów (2)  (3)

50

Bakłażan

0709 30 00 ;

ex 0710 80 95

72

(Żywność – warzywa świeże, schłodzone lub mrożone)

 

 

Seler chiński (Apium graveolens)

ex 0709 40 00

20

Kambodża (KH)

Pozostałości pestycydów (2)  (4)

50

(Żywność – świeże lub schłodzone zioła)

 

 

Brassica oleracea (inne jadalne kapustne, »brokuł chiński«) (5)

ex 0704 90 90

40

Chiny (CN)

Pozostałości pestycydów (2)

50

(Żywność – świeża lub schłodzona)

 

 

Herbata, nawet aromatyzowana

0902

 

Chiny (CN)

Pozostałości pestycydów (2)  (6)

10

(Żywność)

 

 

Bakłażan

0709 30 00 ;

ex 0710 80 95

72

Republika Dominikańska (DO)

Pozostałości pestycydów (2)  (7)

10

Przepękla ogórkowata (Momordica charantia)

ex 0709 99 90 ;

ex 0710 80 95

70

70

(Żywność – warzywa świeże, schłodzone lub mrożone)

 

 

Wspięga chińska (Vigna unguiculata spp. sesquipedalis)

ex 0708 20 00 ;

ex 0710 22 00

10

10

Republika Dominikańska (DO)

Pozostałości pestycydów (2)  (7)

20

Papryka (słodka i inna niż słodka) (Capsicum spp.)

0709 60 10 ;

ex 0709 60 99

20

(Żywność – warzywa świeże, schłodzone lub mrożone)

0710 80 51 ;

ex 0710 80 59

20

Truskawki (świeże)

0810 10 00

 

Egipt (EG)

Pozostałości pestycydów (2)  (8)

10

(Żywność)

 

 

Papryka (słodka i inna niż słodka) (Capsicum spp.)

0709 60 10 ;

ex 0709 60 99 ;

20

Egipt (EG)

Pozostałości pestycydów (2)  (9)

10

(Żywność – świeża, schłodzona lub mrożona)

0710 80 51 ;

ex 0710 80 59

20

Liście betelu (Piper betle L.)

ex 1404 90 00

10

Indie (IN)

Salmonella (10)

50

(Żywność)

 

 

Nasiona sezamu

1207 40 90

 

Indie (IN)

Salmonella (10)

20

(Żywność – świeża lub schłodzona)

 

 

Capsicum annuum, całe owoce

0904 21 10

 

Indie (IN)

Aflatoksyny

20

Capsicum annuum, owoce rozgniatane lub mielone

ex 0904 22 00

10

Suszone całe owoce z rodzaju Capsicum, inne niż słodka papryka (Capsicum annuum)

0904 21 90

 

Gałka muszkatołowa (Myristica fragrans)

0908 11 00 ;

0908 12 00

 

(Żywność – suszone przyprawy)

 

 

Enzymy; preparaty enzymatyczne

3507

 

Indie (IN)

Chloramfenikol

50

(Pasze i żywność)

 

 

Gałka muszkatołowa (Myristica fragrans)

0908 11 00 ;

0908 12 00

 

Indonezja (ID)

Aflatoksyny

20

(Żywność – suszone przyprawy)

 

 

Groch w strąkach (niełuskany)

ex 0708 10 00

40

Kenia (KE)

Pozostałości pestycydów (2)  (11)

10

(Żywność – świeża lub schłodzona)

 

 

Mięta

ex 1211 90 86 ;

30

Maroko (MA)

Pozostałości pestycydów (2)  (12)

10

(Żywność – świeże lub schłodzone zioła)

ex 2008 99 99

70

Winogrona stołowe

0806 10 10

 

Peru (PE)

Pozostałości pestycydów (2)  (13)

10

(Żywność – świeża)

 

 

Pestki arbuza (Egusi, Citrullus lanatus) i produkty pochodne

ex 1207 70 00 ;

ex 1106 30 90 ;

ex 2008 99 99

10

30

50

Sierra Leone (SL)

Aflatoksyny

50

(Żywność)

 

 

Orzeszki ziemne w łupinkach

1202 41 00

 

Sudan (SD)

Aflatoksyny

50

Orzeszki ziemne łuskane

1202 42 00

 

Masło orzechowe

2008 11 10

 

Orzeszki ziemne przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób

2008 11 91 ;

2008 11 96 ;

2008 11 98

 

(Pasze i żywność)

 

 

Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

ex 0709 60 99

20

Tajlandia (TH)

Pozostałości pestycydów (2)  (14)

10

(Żywność – świeża lub schłodzona)

 

 

Liście betelu (Piper betle L.)

ex 1404 90 00

10

Tajlandia (TH)

Salmonella (10)

50

(Żywność)

 

 

Wspięga chińska (Vigna unguiculata spp. sesquipedalis)

ex 0708 20 00 ;

ex 0710 22 00

10

10

Tajlandia (TH)

Pozostałości pestycydów (2)  (15)

20

Bakłażan

0709 30 00 ;

ex 0710 80 95

72

(Żywność – warzywa świeże, schłodzone lub mrożone)

 

 

Morele suszone

0813 10 00

 

Turcja (TR)

Siarczyny (16)

10

Morele inaczej przetworzone lub zakonserwowane

2008 50 61

 

(Żywność)

 

 

Papryka słodka (Capsicum annuum)

0709 60 10 ;

0710 80 51

 

Turcja (TR)

Pozostałości pestycydów (2)  (17)

10

(Żywność – warzywa świeże, schłodzone lub mrożone)

 

 

Liście winorośli

ex 2008 99 99

11; 19

Turcja (TR)

Pozostałości pestycydów (2)  (18)

50

(Żywność)

 

 

Pistacje w łupinach

0802 51 00

 

Stany Zjednoczone (US)

Aflatoksyny

20

Pistacje bez łupin

0802 52 00

 

(Żywność)

 

 

Morele suszone

0813 10 00

 

Uzbekistan (UZ)

Siarczyny (16)

50

Morele inaczej przetworzone lub zakonserwowane

2008 50 61

 

(Żywność)

 

 

Winogrona suszone

0806 20

 

Uzbekistan (UZ)

Ochratoksyna A

50

(Żywność)

 

 

Liście kolendry

ex 0709 99 90

72

Wietnam (VN)

Pozostałości pestycydów (2)  (19)

50

Bazylia (pospolita, azjatycka)

ex 1211 90 86 ;

ex 2008 99 99

20

75

Mięta

ex 1211 90 86 ;

ex 2008 99 99

30

70

Pietruszka

ex 0709 99 90

40

(Żywność – świeże lub schłodzone zioła)

 

 

Ketmia jadalna

ex 0709 99 90

20

Wietnam (VN)

Pozostałości pestycydów (2)  (19)

50

Papryka (inna niż słodka) (Capsicum spp.)

ex 0709 60 99

20

(Żywność – świeża lub schłodzona)

 

 

Pitahaya (smoczy owoc)

ex 0810 90 20

10

Wietnam (VN)

Pozostałości pestycydów (2)  (19)

20

(Żywność – świeża lub schłodzona)

 

 


(1)  Jeżeli tylko niektóre produkty w ramach danego kodu CN muszą zostać poddane kontroli, a w nomenklaturze towarów w ramach tego kodu nie wyróżniono żadnych podziałów, kod CN jest oznaczony »ex«.

(2)  Pozostałości przynajmniej pestycydów wymienionych w programie kontroli przyjętym zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1), które to pestycydy mogą być badane metodami wielopozostałościowymi opartymi na GC-MS i LC-MS (pestycydów, które należy monitorować tylko w produktach pochodzenia roślinnego lub na ich powierzchni).

(3)  Pozostałości chlorobufamu.

(4)  Pozostałości fentoatu.

(5)  Gatunek Brassica oleracea L. convar. Botrytis (L) Alef var. Italica Plenck, kultywar alboglabra. Znany także jako »Kai Lan«, »Gai Lan«, »Gailan«, »Kailan«, »Chinese bare Jielan«.

(6)  Pozostałości trifluraliny.

(7)  Pozostałości acefatu, aldikarbu (sumy aldikarbu, jego sulfotlenku i sulfonu, wyrażonej jako aldikarb), amitrazu (amitrazu, w tym metabolitów zawierających grupę funkcyjną 2,4-dimetyloaniliny, wyrażonych jako amitraz), diafentiuronu, dikofolu (sumy izomerów p, p′ i o,p′), ditiokarbaminianów (ditiokarbaminianów wyrażonych jako CS2, w tym manebu, mankozebu, metiramu, propinebu, tiuramu i ziramu) i metiokarbu (sumy metiokarbu oraz sulfotlenku i sulfonu metiokarbu, wyrażonej jako metiokarb).

(8)  Pozostałości heksaflumuronu, metiokarbu (sumy metiokarbu oraz sulfotlenku i sulfonu metiokarbu, wyrażonej jako metiokarb), fentoatu i tiofanatu metylowego.

(9)  Pozostałości dikofolu (sumy izomerów p, p′ i o,p′), dinotefuranu, folpetu, prochlorazu (sumy prochlorazu i jego metabolitów zawierających grupę funkcyjną 2,4,6-trichlorofenolu, wyrażonej jako prochloraz), tiofanatu metylowego i triforyny.

(10)  Metoda referencyjna EN/ISO 6579 lub metoda poddana walidacji w odniesieniu do metody referencyjnej, zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych (Dz.U. L 338 z 22.12.2005, s. 1).

(11)  Pozostałości acefatu i diafentiuronu.

(12)  Pozostałości flubendiamidu.

(13)  Pozostałości etefonu.

(14)  Pozostałości formetanatu: sumy formetanatu i jego soli wyrażonej jako formetanat (chlorowodorek formetanatu), protiofosu i triforyny.

(15)  Pozostałości acefatu, dikrotofosu, protiofosu, kwinalfosu i triforyny.

(16)  Metody referencyjne: EN 1988-1:1998, EN 1988-2:1998 lub ISO 5522:1981.

(17)  Pozostałości diafentiuronu, formetanatu: sumy formetanatu i jego soli wyrażonej jako formetanat (chlorowodorek formetanatu) i tiofanatu metylowego.

(18)  Pozostałości ditiokarbaminianów (ditiokarbaminianów wyrażonych jako CS2, w tym manebu, mankozebu, metiramu, propinebu, tiuramu i ziramu) i metrafenonu.

(19)  Pozostałości ditiokarbaminianów (ditiokarbaminianów wyrażonych jako CS2, w tym manebu, mankozebu, metiramu, propinebu, tiuramu i ziramu), fentoatu i kwinalfosu.”


27.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 162/33


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1013

z dnia 25 czerwca 2015 r.

ustanawiające przepisy dotyczące rozporządzenia (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenia Rady (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych (1), w szczególności jego art. 14,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi (2), w szczególności jego art. 6 ust. 3, art. 9 ust. 2 akapit trzeci i art. 28,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1277/2005 (3) ustanowiono przepisy wykonawcze do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i rozporządzenia (WE) nr 111/2005 w zakresie prekursorów narkotykowych. Zarówno rozporządzenie (WE) nr 273/2004, jak i rozporządzenie (WE) nr 111/2005 zostały zmienione po przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 1277/2005, tak aby obejmowały uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych na podstawie art. 290 i 291 Traktatu. Dlatego też zgodnie z nowych uprawnieniami należy przyjąć nowe przepisy.

(2)

Mimo że rozporządzenie (WE) nr 273/2004 dotyczy handlu wewnętrznego, a rozporządzenie (WE) nr 111/2005 handlu międzynarodowego, wiele przepisów jest wspólnych dla obu rozporządzeń. W celu zapewnienia spójności uzasadnione jest przyjęcie jednego aktu wykonawczego dla obu rozporządzeń.

(3)

Aby zapewnić pewność prawa oraz spójne egzekwowanie przepisów niniejszego rozporządzenia, niezbędne jest podanie definicji „lokalu przedsiębiorstwa”.

(4)

Obowiązujące przepisy proceduralne dotyczące przyznawania licencji, procedury i formatu przekazywania informacji potrzebnych do monitorowania handlu oraz formatu i obsługi pozwoleń na przywóz i pozwoleń na wywóz okazały się skuteczne; powinny zatem w swojej istocie i treści nadal mieć zastosowanie na mocy niniejszego rozporządzenia.

(5)

Przepisy proceduralne dotyczące przyznawania rejestracji podmiotom gospodarczym i użytkownikom zdefiniowanym w rozporządzeniu (WE) nr 273/2004 i rozporządzeniu (WE) nr 111/2005 powinny odzwierciedlać procedury przyznawania licencji.

(6)

Aby zapewnić spójność i jakość danych oraz uniknąć powielania w odniesieniu do informacji włączanych do europejskiej bazy danych o prekursorach narkotykowych, każde państwo członkowskie powinno ustanowić jeden punkt kontaktowy przekazujący informacje do bazy danych. Informacje powinny być przekazywane bez zbędnej zwłoki. Informacje na temat licencji lub rejestracji powinny zawierać elementy niezbędne do identyfikacji podmiotu gospodarczego lub użytkownika posiadającego licencję lub rejestrację, jak również substancji, których to dotyczy. Dostęp do informacji powinien być ograniczony do minimum niezbędnego organom publicznym do wykonywania ich obowiązków.

(7)

Przepisy przejściowe powinny umożliwiać stosowanie formularzy papierowych wydanych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z poprzednimi przepisami do momentu wyczerpania zapasów takich formularzy papierowych.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Prekursorów Narkotykowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się jednolite przepisy proceduralne do celów wykonania rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i rozporządzenia (WE) nr 111/2005 w zakresie przyznawania licencji i dokonywania rejestracji podmiotów gospodarczych i użytkowników, umieszczania ich w europejskiej bazie danych o prekursorach narkotykowych, dostarczania przez podmioty gospodarcze informacji wymaganych do monitorowania handlu oraz wydawania zezwoleń na wywóz i zezwoleń na przywóz w obszarze prekursorów narkotykowych.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia „lokal przedsiębiorstwa” oznacza budynek (budynki) łącznie z terenem zajmowanym przez podmiot gospodarczy w jednej lokalizacji.

Artykuł 3

Procedura przyznawania licencji

1.   Podmiot gospodarczy lub użytkownik przedkłada właściwemu organowi wniosek o wydanie licencji (zezwolenia), o której mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 lub w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, w formie elektronicznej lub na piśmie, zgodnie z wymogami danego państwa członkowskiego.

Wniosek uznaje się za kompletny, jeśli zawiera on wszystkie informacje wymienione w art. 3 ust. 2 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/1011 (4).

2.   Oceniając wniosek o wydanie licencji, właściwy organ może również uwzględnić wyniki poprzednich ocen lub audytów przeprowadzonych u składającego wniosek podmiotu gospodarczego posiadającego status upoważnionego podmiotu gospodarczego, określony w art. 5a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (5), na tyle, na ile są one istotne dla zbadania warunków przyznania licencji.

Na zasadzie odstępstwa od art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia właściwy organ może upoważnić podmioty gospodarcze posiadające status upoważnionego podmiotu gospodarczego do nieprzedstawiania wszystkich informacji wymienionych w art. 3 ust. 2 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/1011 w momencie składania wniosku.

3.   Właściwy organ ocenia najpierw kompletność wniosku.

Jeśli wniosku nie uznaje się za kompletny, właściwy organ informuje o tym wnioskodawcę i zwraca się do niego o przedstawienie wszelkich brakujących lub istotnych dodatkowych informacji.

Jeśli wniosek uznaje się za kompletny, właściwy organ potwierdza wnioskodawcy otrzymanie kompletnego wniosku.

4.   Właściwy organ podejmuje decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania licencji w terminie 60 dni roboczych od daty otrzymania kompletnego wniosku w przypadku nowej licencji, a w terminie 30 dni roboczych w przypadku odnawiania licencji.

5.   Każda decyzja o odmowie przyznania licencji jest uzasadniana i przekazywana do wiadomości wnioskodawcy w formie elektronicznej lub na piśmie.

6.   Licencja może dotyczyć operacji, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 273/2004 i rozporządzeniu (WE) nr 111/2005.

Artykuł 4

Zakres zastosowania licencji

Właściwy organ może przyznać licencję:

a)

obejmującą wszystkie substancje sklasyfikowane i wszystkie operacje dla danego lokalu przedsiębiorstwa; lub

b)

obejmującą wszystkie substancje sklasyfikowane i wszystkie operacje dla danego państwa członkowskiego.

Artykuł 5

Format licencji

Licencja (zezwolenie), o której mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 lub art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, jest wydawana w formacie określonym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

Późniejsze zmiany

Jeśli po przyznaniu licencji informacje zawarte we wniosku o przyznanie licencji, inne niż informacje, o których mowa w art. 3 ust. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/1011, uległy zmianie, posiadacz licencji powiadamia o tym właściwy organ w formie elektronicznej lub na piśmie w ciągu 10 dni roboczych od takiej zmiany.

Jeżeli po tej zmianie warunki, o których mowa w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/1011, są nadal spełnione, a informacje, które należy zmienić, są zawarte w licencji, właściwy organ dokonuje odpowiednich zmian w licencji.

Artykuł 7

Ważność, zawieszenie i cofnięcie licencji

1.   Jeżeli ważność licencji wygasła lub licencję cofnięto, posiadacz licencji zwraca licencję, która utraciła ważność, właściwemu organowi w ciągu 10 dni roboczych od daty utraty ważności lub daty cofnięcia licencji.

2.   Jeżeli właściwy organ podejmie decyzję o zawieszeniu lub cofnięciu licencji, decyzję tę przedstawia się posiadaczowi licencji drogą elektroniczną lub na piśmie oraz określa powody uzasadniające to zawieszenie lub cofnięcie.

Artykuł 8

Licencje specjalne

Artykuły 3–7 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do licencji specjalnych (zezwoleń specjalnych), o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Artykuł 9

Procedura rejestracji

1.   Artykuły 3, 4, 6 i 7 stosuje się do procedury rejestracji na podstawie art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 lub art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

2.   Rejestracji na podstawie art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004 lub art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 dokonuje się w formacie określonym w załączniku II.

3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 właściwy organ może dokonywać rejestracji na formularzu wydrukowanym przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami krajowymi obowiązującymi przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia aż do wyczerpania zapasów.

4.   Ustępy 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do rejestracji specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Artykuł 10

Informacje wymagane do monitorowania handlu

1.   Podmioty gospodarcze przedstawiają informacje, o których mowa w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 273/2004, w formie elektronicznej lub na piśmie, zgodnie z wymogami danego państwa członkowskiego, do dnia 15 lutego każdego roku kalendarzowego w przypadku substancji sklasyfikowanych kategorii 1 i 2 załącznika I do wspomnianego rozporządzenia.

2.   Podmioty gospodarcze przedstawiają informacje, o których mowa w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, w formie elektronicznej lub na piśmie, zgodnie z wymogami danego państwa członkowskiego, do dnia 15 lutego każdego roku kalendarzowego.

3.   Podmiot gospodarczy przedstawia sprawozdania roczne, o których mowa w ust. 1 i 2, nawet w przypadku braku transakcji w danym roku.

Artykuł 11

Zezwolenia na wywóz i zezwolenia na przywóz

1.   Zezwolenia na wywóz i zezwolenia na przywóz, o których mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, mają format określony odpowiednio w załączniku III lub IV do niniejszego rozporządzenia.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego rubryka przeznaczona na numer zezwolenia może mieć różny format, w przypadku gdy zezwolenia na wywóz lub zezwolenia na przywóz udziela się w formie elektronicznej.

2.   Zezwolenie na wywóz wystawia się w czterech egzemplarzach ponumerowanych od 1 do 4. Kopię nr 1 zachowuje organ wydający zezwolenie. Kopie nr 2 i nr 3 towarzyszą sklasyfikowanej substancji i przedkłada się je organowi celnemu, który wystawia zgłoszenie celne wywozowe, a następnie właściwemu organowi w punkcie wyjścia z obszaru celnego Unii. Właściwy organ w punkcie wyjścia zwraca kopię nr 2 organowi wystawiającemu zezwolenie. Kopia nr 3 towarzyszy sklasyfikowanym substancjom do miejsca odbioru przez właściwy organ kraju przywozu. Kopię nr 4 zachowuje eksporter.

3.   Zezwolenie na przywóz wystawia się w czterech egzemplarzach ponumerowanych od 1 do 4. Kopię nr 1 zachowuje organ wydający zezwolenie. Kopię nr 2 organ wystawiający zezwolenie przesyła właściwemu organowi kraju wywozu. Kopia nr 3 towarzyszy substancji sklasyfikowanej od punktu wprowadzenia na obszar celny Unii do lokalu przedsiębiorstwa importera, który przesyła tę kopię organowi wystawiającemu. Kopię nr 4 zachowuje importer.

4.   Jedno zezwolenie na wywóz lub zezwolenie na przywóz nie może dotyczyć więcej niż dwóch substancji sklasyfikowanych.

5.   Zezwolenie sporządza się w jednym lub w kilku językach urzędowych Unii. Jeśli zezwolenie nie jest przyznawane w formie elektronicznej, ma ono format A4 i tło z nadrukowanym wzorem giloszowym, tak by widoczne były wszelkie fałszerstwa dokonane środkami mechanicznymi lub chemicznymi.

6.   Państwo członkowskie może samodzielnie drukować formularze zezwoleń lub zlecić ich druk zatwierdzonym przez siebie drukarniom. W tym drugim przypadku w każdym formularzu zezwolenia należy podać odniesienie do takiego zatwierdzenia, nazwę i adres drukarni lub znak, na podstawie którego może być ona zidentyfikowana.

7.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1–6 państwo członkowskie może wydawać zezwolenia na wywóz lub zezwolenia na przywóz na formularzu wydrukowanym przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1277/2005 do wyczerpania zapasów.

8.   Zezwolenia na wywóz wydane w drodze uproszczonej procedury sporządza się przy wykorzystaniu kopii nr 1, 2 i 4 formularza określonego w załączniku III. Kopię nr 1 zachowuje organ wydający zezwolenie. Kopię nr 2 i kopię nr 4 otrzymuje eksporter. Eksporter podaje szczegółowe informacje o każdej operacji wywozu na odwrocie kopii nr 2, w szczególności informacje dotyczące ilości substancji sklasyfikowanej będącej przedmiotem operacji wywozu i ilości, która pozostała do wykorzystania. Kopię nr 2 przedkłada się w urzędzie celnym w momencie sporządzania zgłoszenia celnego. Urząd celny potwierdza informacje i zwraca kopię nr 2 eksporterowi.

9.   Podmiot gospodarczy wpisuje numer zezwolenia i słowa: „uproszczona procedura wydania zezwolenia na wywóz” w zgłoszeniu celnym dla każdej operacji wywozu. Jeżeli urząd celny wyprowadzenia nie znajduje się w punkcie wyjścia z obszaru celnego Unii, informacje podaje się w dokumentach towarzyszących przesyłce wywozowej.

10.   Eksporter zwraca kopię nr 2 organowi wydającemu zezwolenie najpóźniej w ciągu 10 dni roboczych następujących po upływie okresu ważności zezwolenia na wywóz wydanego w drodze uproszczonej procedury.

Artykuł 12

Umieszczanie podmiotów gospodarczych i użytkowników w europejskiej bazie danych o prekursorach narkotykowych

1.   W celu umieszczenia w europejskiej bazie danych o prekursorach narkotykowych podmiotów gospodarczych i użytkowników, którzy uzyskali licencję lub rejestrację na podstawie art. 3 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 273/2004, każde państwo członkowskie wyznacza jeden punkt kontaktowy i przekazuje jego dane kontaktowe Komisji.

2.   Odpowiedzialny punkt kontaktowy przekazuje odpowiednie informacje w formie elektronicznej w terminie 30 dni roboczych od wydania licencji lub rejestracji. W przypadku gdy dany podmiot gospodarczy lub użytkownik informuje właściwy organ o zmianach w istotnych informacjach lub gdy licencja lub rejestracja zostają zawieszone lub cofnięte, odpowiedzialny punkt kontaktowy uaktualnia przedmiotowe informacje w terminie 30 dni roboczych od daty przyjęcia zmian bądź zawieszenia lub cofnięcia licencji lub rejestracji.

3.   Komisja zapewnia, by:

a)

elektroniczne przekazywanie informacji było bezpieczne;

b)

baza danych była ograniczona i dostępna wyłącznie dla mianowanych urzędników wyznaczonych przez państwa członkowskie oraz urzędników Komisji odpowiedzialnych za europejską bazę danych.

4.   Komisja i właściwe organy podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, by informacje dotyczące podmiotów gospodarczych i użytkowników wymienionych w bazie danych wykorzystywane były wyłącznie do celów wykonywania urzędowych obowiązków przez mianowanych urzędników i urzędników Komisji.

5.   Informacje na temat podmiotów gospodarczych i użytkowników obejmują pełną nazwę, adres, numer licencji lub rejestracji, status ważności licencji lub rejestracji, nazwę i kod CN substancji sklasyfikowanych, które są objęte daną licencją lub rejestracją.

6.   Komisja przechowuje informacje na temat licencji i rejestracji, które wygasły lub zostały cofnięte, w bazie danych przez co najmniej trzy lata od daty wygaśnięcia ważności lub cofnięcia.

Artykuł 13

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 47 z 18.2.2004, s. 1.

(2)   Dz.U. L 22 z 26.1.2005, s. 1.

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1277/2005 z dnia 27 lipca 2005 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące rozporządzenia (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenia Rady (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi (Dz.U. L 202 z 3.8.2005, s. 7).

(4)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1011 z dnia 24 kwietnia 2015 r. uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 1277/2005 (zob. s. 12 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(5)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).


ZAŁĄCZNIK I

Image 13

Tekst z obrazka

Uwagi

1.

Układ graficzny wzoru nie jest wiążący.

2.

Numery porządkowe i tekst wzoru są wiążące. Wypełnienie rubryk zaznaczonych tłustym drukiem jest obowiązkowe.

3.

Informacje, które należy podać w rubrykach dokumentu:

 

Rubryka 1 (posiadacz licencji): Można podać imię i nazwisko odpowiedzialnego funkcjonariusza.

 

Rubryka 3 (ważność/koniec): Należy określić termin ważności licencji lub czy posiadacze licencji są zobowiązani do wykazania, w odstępach czasu nieprzekraczających trzech lat, że warunki, na których została im udzielona licencja, są w dalszym ciągu spełnione.

 

Rubryka 4 (substancje sklasyfikowane): Nazwa substancji sklasyfikowanej zgodnie z załącznikiem lub w przypadku mieszaniny lub produktu naturalnego – ich nazwa oraz nazwa każdej substancji sklasyfikowanej, zgodnie z załącznikiem, wchodzącej w skład mieszaniny lub produktu naturalnego. Należy zaznaczyć sole, w stosownych przypadkach.

 

Rubryka 4 (kod CN): Oprócz kodu CN można podać numer CAS.

 

Rubryka 4 (operacja): Należy wpisać, czy operacja dotyczy wywozu, przywozu lub działań w zakresie pośrednictwa. W przypadku przywozu w stosownych przypadkach należy określić przechowywanie, obróbkę, przetwarzanie, wykorzystanie, zwyczajowe zabiegi lub dopuszczenie do swobodnego obrotu. W odniesieniu do operacji objętych rozporządzeniem (WE) nr 273/2004 należy określić: składowanie, wytwarzanie, produkcję, przetwarzanie, handel, dystrybucję lub pośrednictwo w handlu.

 

Rubryka 4 (lokal przedsiębiorstwa): W przypadku działań w zakresie pośrednictwa, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, nie trzeba określać lokalu przedsiębiorstwa.

4.

Państwa członkowskie mogą dodać rubryki do celów krajowych. Takie rubryki są oznaczone numerem porządkowym, po którym następuje wielka litera (np. 4 A).

5.   Ochrona danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z przepisami prawa krajowego wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE.

Celem przetwarzania danych osobowych jest monitorowanie handlu prekursorami narkotykowymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 273/2004, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1258/2013, oraz między Unią a państwami trzecimi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 111/2005, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1259/2013.

Funkcję kontrolera w odniesieniu do przetwarzania danych pełni właściwy organ krajowy, do którego złożono niniejszy dokument. Wykaz właściwych organów jest opublikowany na stronie internetowej Komisji:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/customs/customs_controls/drugs_precursors/legislation/national_competent_authorities.pdf

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi, nie naruszając mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony danych w Unii oraz w celu kontrolowania i monitorowania pewnych substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, Komisja i właściwe organy państw członkowskich mogą wymieniać dane osobowe i informacje zawarte w niniejszym dokumencie z właściwymi organami w państwach trzecich.

Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do takich przetwarzanych danych osobowych oraz, w stosownych przypadkach, do sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 lub z prawem krajowym wdrażającym dyrektywę 95/46/WE.

Wszystkie wnioski dotyczące skorzystania z prawa dostępu, sprostowania, usunięcia lub zablokowania są składane do właściwych organów, do których złożono niniejszy dokument, i przez nie rozpatrywane.

Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych są art. 33 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 i art. 13b rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Danych osobowych zawartych w niniejszym dokumencie nie przechowuje się przez okres dłuższy niż to konieczne do celów, do jakich zostały zgromadzone.

W razie sporów skargi można kierować do odpowiedniego krajowego organu ochrony danych. Dane kontaktowe krajowych organów ochrony danych można znaleźć na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości Komisji Europejskiej: (http://ec.europa.eu/justice/data-protection/bodies/authorities/eu/index_en.htm#h2-1)

Skargi dotyczące przetwarzania danych osobowych przez Komisję Europejską należy kierować do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych: (http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/).


ZAŁĄCZNIK II

Image 14

Tekst z obrazka

Uwagi

1.

Układ graficzny wzoru nie jest wiążący.

2.

Numery porządkowe i tekst wzoru są wiążące. Wypełnienie rubryk zaznaczonych tłustym drukiem jest obowiązkowe.

3.

Informacje, które należy podać w rubrykach dokumentu:

 

Rubryka 1 (posiadacz rejestracji): Można podać imię i nazwisko odpowiedzialnego funkcjonariusza.

 

Rubryka 3 (ważność/koniec): Należy określić początek i, w stosownych przypadkach, koniec okresu ważności.

 

Rubryka 4 (substancje sklasyfikowane): Nazwa substancji sklasyfikowanej zgodnie z załącznikiem lub w przypadku mieszaniny lub produktu naturalnego – ich nazwa oraz nazwa każdej substancji sklasyfikowanej, zgodnie z załącznikiem, wchodzącej w skład mieszaniny lub produktu naturalnego. Należy zaznaczyć sole, w stosownych przypadkach.

 

Rubryka 4 (kod CN): Oprócz kodu CN można podać numer CAS.

 

Rubryka 4 (operacja): Należy wpisać, czy operacja dotyczy wywozu, przywozu lub działań w zakresie pośrednictwa. W przypadku przywozu w stosownych przypadkach należy określić przechowywanie, obróbkę, przetwarzanie, wykorzystanie, zwyczajowe zabiegi lub dopuszczenie do swobodnego obrotu. W odniesieniu do operacji objętych rozporządzeniem (WE) nr 273/2004 należy określić: składowanie, wytwarzanie, produkcję, przetwarzanie, handel, dystrybucję lub pośrednictwo w handlu.

 

Rubryka 4 (lokal przedsiębiorstwa): W przypadku działań w zakresie pośrednictwa, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 111/2005, nie trzeba określać lokalu przedsiębiorstwa.

4.

Państwa członkowskie mogą przewidzieć rubryki do celów krajowych. Takie rubryki są oznaczone numerem porządkowym, po którym następuje wielka litera (np. 4 A).

5.   Ochrona danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z przepisami prawa krajowego wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE.

Celem przetwarzania danych osobowych jest monitorowanie handlu prekursorami narkotykowymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 273/2004, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1258/2013, oraz między Unią a państwami trzecimi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 111/2005, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1259/2013.

Funkcję kontrolera w odniesieniu do przetwarzania danych pełni właściwy organ krajowy, do którego złożono niniejszy dokument. Wykaz właściwych organów jest opublikowany na stronie internetowej Komisji:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/customs/customs_controls/drugs_precursors/legislation/national_competent_authorities.pdf

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi, nie naruszając mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony danych w Unii oraz w celu kontrolowania i monitorowania pewnych substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, Komisja i właściwe organy państw członkowskich mogą wymieniać dane osobowe i informacje zawarte w niniejszym dokumencie z właściwymi organami w państwach trzecich.

Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do takich przetwarzanych danych osobowych oraz, w stosownych przypadkach, do sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 lub z prawem krajowym wdrażającym dyrektywę 95/46/WE.

Wszystkie wnioski dotyczące skorzystania z prawa dostępu, sprostowania, usunięcia lub zablokowania są składane do właściwych organów, do których złożono niniejszy dokument, i przez nie rozpatrywane.

Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych są art. 33 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 i art. 13b rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Danych osobowych zawartych w niniejszym dokumencie nie przechowuje się przez okres dłuższy niż to konieczne do celów, do jakich zostały zgromadzone.

W razie sporów skargi można kierować do odpowiedniego krajowego organu ochrony danych. Dane kontaktowe krajowych organów ochrony danych można znaleźć na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości Komisji Europejskiej: (http://ec.europa.eu/justice/data-protection/bodies/authorities/eu/index_en.htm#h2-1)

Skargi dotyczące przetwarzania danych osobowych przez Komisję Europejską należy kierować do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych: (http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/).


ZAŁĄCZNIK III

Image 15

Tekst z obrazka

Image 16

Tekst z obrazka

Image 17

Tekst z obrazka

Image 18

Tekst z obrazka

Image 19

Tekst z obrazka

Image 20

Tekst z obrazka

Image 21

Tekst z obrazka

Image 22

Tekst z obrazka

Image 23

Tekst z obrazka

Uwagi

I.

1.

Zezwolenie jest sporządzane w jednym z języków urzędowych Unii; jeśli jest sporządzane odręcznie, wypełnia się je wielkimi literami przy użyciu atramentu.

2.

Informacje w rubrykach 1, 3, 5, 7, 9–19 wypełnia wnioskodawca w momencie składania wniosku; informacje wymagane w rubrykach 7, 8, 10–13 i 18 mogą zostać uzupełnione później, jeżeli nie są znane w momencie składania wniosku. W takim przypadku informacje w rubryce 18 są uzupełniane najpóźniej w momencie składania zgłoszenia wywozowego, a dodatkowe informacje w rubrykach 7, 8, 10–13 przekazywane są organom celnym lub innemu organowi w punkcie wyjścia z obszaru celnego Unii najpóźniej przed fizycznym opuszczeniem tego obszaru przez towary.

3.

Rubryki 1, 5, 7 i 9: Należy wpisać pełne nazwy/imiona i nazwiska oraz adresy (telefon, faks, e-mail).

4.

Rubryka 5: Należy podać numer referencyjny dokumentu stanowiącego zezwolenie na przywóz dla importera w państwie trzecim (na przykład „powiadomienia o braku zastrzeżeń”, zezwolenia na przywóz, innego oświadczenia państwa trzeciego będącego państwem przeznaczenia) w stosownych przypadkach.

5.

Rubryka 7: Należy podać pełną nazwę oraz adres (telefon, faks, e-mail) każdego innego podmiotu gospodarczego zaangażowanego w operację wywozu, np. przewoźników, pośredników, agentów celnych.

6.

Rubryka 9: Należy podać pełną nazwę/imię i nazwisko oraz adres (telefon, faks, e-mail) osoby lub przedsiębiorstwa, do których dostarczane są towary w kraju przeznaczenia (niekoniecznie użytkownika końcowego).

7.

Rubryka 10: Należy podać państwo członkowskie, port, lotnisko lub punkt graniczny, w stosownych przypadkach.

8.

Rubryka 11: Należy podać kraj, port, lotnisko lub punkt graniczny, w stosownych przypadkach.

9.

Rubryka 12: Należy określić wszystkie środki transportu, które mają być wykorzystane (np. ciężarówka, statek, samolot, pociąg itd.). W przypadku zezwolenia na wywóz obejmującego kilka operacji wywozowych ta rubryka nie musi zostać wypełniona.

10.

Rubryka 13: Należy podać możliwie najwięcej szczegółowych informacji dotyczących obranej trasy.

11.

Rubryki 14a i 14b: Należy podać nazwę substancji sklasyfikowanej zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, nazwę handlową produktu leczniczego wymienionego w kategorii 4, liczbę jednostek w przesyłce, liczbę tabletek/ampułek w każdej jednostce, zawartość substancji sklasyfikowanej w pojedynczej jednostce (na tabletkę/ampułkę) lub – w przypadku mieszaniny lub produktu naturalnego – nazwę i ośmiocyfrowy kod CN oraz nazwę handlową.

12.

Rubryki 15a i 15b: Należy podać ośmiocyfrowy kod CN substancji sklasyfikowanej, wymieniony w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

13.

Rubryki 16a i 16b: Dla kategorii 4 należy podać całkowitą wagę netto substancji sklasyfikowanej zawartej w przesyłce produktów leczniczych.

14.

Rubryka 19:

Należy wpisać drukowanymi literami nazwę/imię i nazwisko wnioskodawcy lub, w stosownych przypadkach, upoważnionego przedstawiciela, który podpisuje niniejszy wniosek.

Podpis wnioskodawcy lub upoważnionego przedstawiciela, zgodnie z warunkami określonymi przez zainteresowane państwo członkowskie, oznacza, że dana osoba oświadcza, że wszystkie informacje podane w formularzu są poprawne i pełne. Bez uszczerbku dla ewentualnego zastosowania przepisów karnych, niniejsze oświadczenie jest równoznaczne z przyjęciem odpowiedzialności na mocy przepisów obowiązujących w państwach członkowskich za:

dokładność informacji podanych w deklaracji,

autentyczność wszelkich załączonych dokumentów,

przestrzeganie wszelkich zobowiązań związanych z wywozem substancji sklasyfikowanych wymienionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

Jeśli zezwolenie jest wydawane w drodze procedury skomputeryzowanej, nie musi zawierać w tej rubryce podpisu wnioskodawcy, o ile taki podpis został złożony na wniosku.

II.    (Uproszczona procedura wydawania zezwoleń na wywóz)

1.

W przypadku uproszczonej procedury wydawania zezwoleń na wywóz rubryki 7, 8, 10–13 i 18 nie muszą zostać wypełnione.

2.

Na odwrocie kopii nr 2 rubryki 24–27 muszą zostać wypełnione dla każdej operacji wywozu.

3.

Rubryka 23: Należy wskazać maksymalną zatwierdzoną ilość i wagę netto. Dla kategorii 4 należy podać całkowitą wagę netto substancji sklasyfikowanej zawartej w przesyłce produktów leczniczych.

Kolumna 24: Należy wskazać dostępną ilość w części 1 i wywożoną część dostępnej ilości w części 2. Dla kategorii 4 należy podać całkowitą wagę netto substancji sklasyfikowanej zawartej w przesyłce produktów leczniczych.

Kolumna 25: Należy wskazać wywożoną część dostępnej ilości słownie.

Rubryka 26: Numer referencyjny i data zgłoszenia celnego.

Ochrona danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z przepisami prawa krajowego wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE.

Celem przetwarzania danych osobowych jest monitorowanie handlu prekursorami narkotykowymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 273/2004, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1258/2013, oraz między Unią a państwami trzecimi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 111/2005, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1259/2013.

Funkcję kontrolera w odniesieniu do przetwarzania danych pełni właściwy organ krajowy, do którego złożono niniejszy dokument. Wykaz właściwych organów jest opublikowany na stronie internetowej Komisji:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/customs/customs_controls/drugs_precursors/legislation/national_competent_authorities.pdf

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi, nie naruszając mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony danych w Unii oraz w celu kontrolowania i monitorowania pewnych substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, Komisja i właściwe organy państw członkowskich mogą wymieniać dane osobowe i informacje zawarte w niniejszym dokumencie z właściwymi organami w państwach trzecich.

Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do takich przetwarzanych danych osobowych oraz, w stosownych przypadkach, do sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 lub z prawem krajowym wdrażającym dyrektywę 95/46/WE.

Wszystkie wnioski dotyczące skorzystania z prawa dostępu, sprostowania, usunięcia lub zablokowania są składane do właściwych organów, do których złożono niniejszy dokument, i przez nie rozpatrywane.

Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych są art. 33 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 i art. 13b rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Danych osobowych zawartych w niniejszym dokumencie nie przechowuje się przez okres dłuższy niż to konieczne do celów, do jakich zostały zgromadzone.

W razie sporów skargi można kierować do odpowiedniego krajowego organu ochrony danych. Dane kontaktowe krajowych organów ochrony danych można znaleźć na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości Komisji Europejskiej: (http://ec.europa.eu/justice/data-protection/bodies/authorities/eu/index_en.htm#h2-1)

Skargi dotyczące przetwarzania danych osobowych przez Komisję Europejską należy kierować do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych: (http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/).


ZAŁĄCZNIK IV

Image 24

Tekst z obrazka

Image 25

Tekst z obrazka

Image 26

Tekst z obrazka

Image 27

Tekst z obrazka

Image 28

Tekst z obrazka

Image 29

Tekst z obrazka

Image 30

Tekst z obrazka

Image 31

Tekst z obrazka

Uwagi

1.

Zezwolenie jest sporządzane w jednym z języków urzędowych Unii. Jeśli jest sporządzane odręcznie, wypełnia się je wielkimi literami przy użyciu atramentu.

2.

Informacje w rubrykach 1, 4, 6, 8 i 11–16 wypełnia wnioskodawca w momencie składania wniosku; informacje wymagane w rubrykach 7, 9, 10 i 15 mogą jednak zostać dostarczone na późniejszym etapie. W takim przypadku informacje te są uzupełniane najpóźniej w momencie wprowadzania towarów na obszar celny Unii.

3.

Rubryki 1 i 4: Należy wpisać pełne nazwy/imiona i nazwiska oraz adresy (telefon, faks, e-mail).

4.

Rubryka 6: Należy podać pełną nazwę oraz adres (telefon, faks, e-mail) każdego innego podmiotu gospodarczego zaangażowanego w operację przywozu, np. przewoźników, pośredników, agentów celnych.

5.

Rubryka 8: Należy wpisać pełną nazwę i adres ostatecznego odbiorcy. Ostateczny odbiorca może być tożsamy z importerem.

6.

Rubryka 7: Należy podać pełną nazwę oraz adres (telefon, faks, e-mail) organu państwa trzeciego.

7.

Rubryka 9: Należy podać państwo członkowskie oraz port, lotnisko lub punkt graniczny.

8.

Rubryka 10: Należy określić wszystkie środki transportu, które mają być wykorzystane (np. ciężarówka, statek, samolot, pociąg itd.).

9.

Rubryki 11a i 11b: Należy podać nazwę substancji sklasyfikowanej zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 111/2005, nazwę handlową produktu leczniczego wymienionego w kategorii 4, liczbę jednostek w przesyłce, liczbę tabletek/ampułek w każdej jednostce, zawartość substancji sklasyfikowanej w pojedynczej jednostce (na tabletkę/ampułkę) lub – w przypadku mieszaniny lub produktu naturalnego – nazwę i ośmiocyfrowy kod CN oraz nazwę handlową.

10.

Rubryki 11a i 11b: Należy precyzyjnie wskazać opakowania i substancje (np. 2 puszki po 5 litrów). W przypadku mieszaniny, produktu naturalnego lub preparatu należy wskazać daną nazwę handlową.

11.

Rubryki 12a i 12b: Należy podać ośmiocyfrowy kod CN substancji sklasyfikowanej, wymieniony w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005.

Rubryki 13a i 13b: Dla kategorii 4 należy podać całkowitą wagę netto substancji sklasyfikowanej zawartej w przesyłce produktów leczniczych.

12.

Rubryka 16:

Należy wpisać drukowanymi literami nazwę/imię i nazwisko wnioskodawcy lub, w stosownych przypadkach, jego upoważnionego przedstawiciela, który podpisuje niniejszy wniosek.

Podpis wnioskodawcy lub jego upoważnionego przedstawiciela, zgodnie z warunkami określonymi przez zainteresowane państwo członkowskie, oznacza, że dana osoba oświadcza, że wszystkie informacje podane w formularzu są poprawne i pełne. Bez uszczerbku dla ewentualnego zastosowania przepisów karnych niniejsze oświadczenie jest równoznaczne z przyjęciem odpowiedzialności na mocy przepisów obowiązujących w państwach członkowskich za:

dokładność informacji,

autentyczność wszelkich załączonych dokumentów,

przestrzeganie wszelkich innych zobowiązań.

Jeśli zezwolenie jest wydawane w drodze procedury skomputeryzowanej, nie musi zawierać w tej rubryce podpisu wnioskodawcy, o ile taki podpis został złożony na wniosku.

13.   Ochrona danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

Wszelkie dane osobowe zawarte w niniejszym dokumencie są przetwarzane przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z przepisami prawa krajowego wdrażającymi dyrektywę 95/46/WE.

Celem przetwarzania danych osobowych jest monitorowanie handlu prekursorami narkotykowymi w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 273/2004, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1258/2013, oraz między Unią a państwami trzecimi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 111/2005, zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1259/2013.

Funkcję kontrolera w odniesieniu do przetwarzania danych pełni właściwy organ krajowy, do którego złożono niniejszy dokument. Wykaz właściwych organów jest opublikowany na stronie internetowej Komisji:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/customs/customs_controls/drugs_precursors/legislation/national_competent_authorities.pdf

Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi, nie naruszając mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony danych w Unii oraz w celu kontrolowania i monitorowania pewnych substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, Komisja i właściwe organy państw członkowskich mogą wymieniać dane osobowe i informacje zawarte w niniejszym dokumencie z właściwymi organami w państwach trzecich.

Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do takich przetwarzanych danych osobowych oraz, w stosownych przypadkach, do sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 lub z prawem krajowym wdrażającym dyrektywę 95/46/WE.

Wszystkie wnioski dotyczące skorzystania z prawa dostępu, sprostowania, usunięcia lub zablokowania są składane do właściwych organów, do których złożono niniejszy dokument, i przez nie rozpatrywane.

Podstawą prawną przetwarzania danych osobowych są art. 33 rozporządzenia (WE) nr 111/2005 i art. 13b rozporządzenia (WE) nr 273/2004.

Danych osobowych zawartych w niniejszym dokumencie nie przechowuje się przez okres dłuższy niż to konieczne do celów, do jakich zostały zgromadzone.

W razie sporów skargi można kierować do odpowiedniego krajowego organu ochrony danych. Dane kontaktowe krajowych organów ochrony danych można znaleźć na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości Komisji Europejskiej: (http://ec.europa.eu/justice/data-protection/bodies/authorities/eu/index_en.htm#h2-1)

Skargi dotyczące przetwarzania danych osobowych przez Komisję Europejską należy kierować do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych: (http://www.edps.europa.eu/EDPSWEB/).


27.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 162/65


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1014

z dnia 25 czerwca 2015 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 474/2006 ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty i informowania pasażerów korzystających z transportu lotniczego o tożsamości przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz oraz uchylające art. 9 dyrektywy 2004/36/WE (1), w szczególności jego art. 4 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 474/2006 (2) ustanowiono wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii, o którym mowa w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005.

(2)

Zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 niektóre państwa członkowskie i Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego („EASA”) przekazały Komisji informacje, które są istotne w kontekście uaktualnienia unijnego wykazu. Istotne informacje przekazały także niektóre państwa trzecie. Na podstawie tych informacji oraz weryfikacji przeprowadzonej przez Komisję należy zaktualizować unijny wykaz.

(3)

Komisja poinformowała wszystkich zainteresowanych przewoźników lotniczych, bezpośrednio lub poprzez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny nad nimi, o istotnych faktach i względach stanowiących podstawę decyzji o nałożeniu na nich zakazu wykonywania przewozów w ramach Unii lub o zmianie warunków zakazu wykonywania przewozów nałożonego na przewoźnika lotniczego ujętego w wykazie unijnym.

(4)

Komisja umożliwiła zainteresowanym przewoźnikom lotniczym zapoznanie się z dokumentami przekazanymi przez państwa członkowskie, Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego i wspomniane państwa trzecie, przedstawienie uwag na piśmie i dokonanie ustnej prezentacji przed Komisją oraz przed Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego ustanowionym rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3922/1991 (3).

(5)

Komisja przekazała Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego uaktualnione dane na temat wspólnych konsultacji prowadzonych w ramach rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 i jego rozporządzenia wykonawczego (WE) nr 473/2006 (4) z właściwymi organami i przewoźnikami lotniczymi z Angoli, Botswany, Demokratycznej Republiki Konga, Gabonu, Ghany, Indii, Indonezji, Iranu, Kazachstanu, Libanu, Libii, Madagaskaru, Islamskiej Republiki Mauretańskiej, Mozambiku, Filipin, Sudanu, Tajlandii, Jemenu i Zambii. Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego otrzymał również od Komisji informacje na temat Afganistanu, Beninu, Republiki Gwinei, Republiki Kirgiskiej, Nepalu, Korei Północnej, Wysp Świętego Tomasza i Książęcej oraz Tajwanu, a także aktualne informacje na temat konsultacji technicznych prowadzonych z Federacją Rosyjską.

(6)

EASA przedstawiła Komisji i Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego wyniki analizy sprawozdań z kontroli przeprowadzonych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego („ICAO”) w ramach prowadzonego przez ICAO globalnego programu kontroli nadzoru nad bezpieczeństwem („USOAP”). W tym kontekście przypomniano o znaczeniu przeprowadzania przez państwa członkowskie w trybie priorytetowym inspekcji na płycie u przewoźników lotniczych posiadających koncesje wydane przez państwa, w stosunku do których ICAO zgłosiła istotne zastrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa lub w stosunku do których EASA stwierdziła istnienie znacznych uchybień w zakresie systemu nadzoru nad bezpieczeństwem. Oczekuje się, że przeprowadzanie inspekcji na płycie w trybie priorytetowym będzie, obok konsultacji podjętych przez Komisję na podstawie rozporządzenia (WE) nr 2111/2005, źródłem dalszych informacji dotyczących poziomu bezpieczeństwa przewoźników lotniczych, którym wydano koncesje w tych państwach.

(7)

EASA przedstawiła Komisji i Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego wyniki analizy inspekcji na płycie przeprowadzanych w ramach oceny bezpieczeństwa obcych statków powietrznych (program SAFA) zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 965/2012 (5).

(8)

EASA przedstawiła także Komisji i Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego aktualne informacje na temat projektów pomocy technicznej realizowanych w państwach, wobec których zastosowano środki lub wdrożono monitorowanie na podstawie rozporządzenia (WE) nr 2111/2005. EASA powiadomiła o swoich planach w tym zakresie i przedstawiła informacje na temat wniosków o dalszą pomoc techniczną i kontynuowanie współpracy w celu zwiększenia potencjału administracyjno-technicznego organów lotnictwa cywilnego, co ma pomóc im wyeliminować wszelkie niezgodności ze stosownymi normami międzynarodowymi. Państwa członkowskie zostały poproszone o udzielenie odpowiedzi na te wnioski na zasadzie dwustronnej w porozumieniu z Komisją i EASA. W tym względzie Komisja podkreśliła użyteczność przekazywania międzynarodowej społeczności lotniczej informacji o pomocy technicznej udzielanej przez Unię i przez jej państwa członkowskie w celu poprawy bezpieczeństwa lotniczego na całym świecie, zwłaszcza poprzez prowadzoną przez ICAO bazę danych Sieci Wsparcia i Współpracy w dziedzinie Bezpieczeństwa („SCAN”).

(9)

Eurocontrol przedstawił Komisji i Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego aktualne informacje na temat statusu funkcji ostrzegawczej programu SAFA i bieżących statystyk komunikatów alarmowych dotyczących przewoźników objętych zakazem.

Unijni przewoźnicy lotniczy

(10)

W następstwie dokonanej przez EASA analizy informacji wynikających z inspekcji na płycie przeprowadzonych w statkach powietrznych należących do unijnych przewoźników lotniczych lub z inspekcji standaryzacyjnych przeprowadzonych przez EASA, a także szczegółowych inspekcji i kontroli przeprowadzonych przez krajowe organy lotnictwa cywilnego, kilka państw członkowskich wprowadziło pewne środki egzekwujące oraz poinformowało Komisję i Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego o tych środkach. Estonia poinformowała, że Estoński Urząd Lotnictwa Cywilnego przeprowadził kontrolę u przewoźnika AS Avies, i że przewoźnik ten realizuje obecnie działania w odpowiedzi na ustalenia z kontroli.

(11)

Państwa członkowskie jeszcze raz potwierdziły swoją gotowość do podjęcia koniecznych działań w przypadku, gdyby jakiekolwiek istotne informacje dotyczące bezpieczeństwa wskazywały, iż w wyniku nieprzestrzegania stosownych norm bezpieczeństwa przez przewoźników unijnych istnieje bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa.

Przewoźnicy lotniczy z Angoli

(12)

Rozporządzenie (WE) nr 474/2006, zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1197/2011 (6), zezwala przewoźnikowi TAAG Angola Airlines posiadającemu certyfikat wydany w Angoli na wykonywanie przewozów w Unii czterema statkami powietrznymi typu Boeing 737-700 o znakach rejestracyjnych D2-TBF, D2-TBG, D2-TBH i D2-TBJ, trzema statkami powietrznymi typu Boeing 777-200 o znakach rejestracyjnych D2-TED, D2-TEE i D2-TEF oraz dwoma statkami powietrznymi typu Boeing 777-300 o znakach rejestracyjnych D2-TEG i D2-TEH.

(13)

Przewoźnik TAAG Angola Airlines przekazał w dniu 21 listopada 2014 r., za pośrednictwem właściwych organów Angoli („INAVIC”), wniosek o dodanie nowego statku powietrznego typu Boeing 777-300 do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006. Na zaproszenie Komisji w dniu 25 lutego 2015 r. INAVIC i TAAG Angola Airlines wzięli udział w spotkaniu poświęconym konsultacjom technicznym w Brukseli, podczas którego dokładnie omówiono wszystkie aspekty obecnej sytuacji w dziedzinie bezpieczeństwa, w tym kwestię włączenia nowego statku powietrznego do floty TAAG Angola Airlines.

(14)

INAVIC skupia swoje wysiłki przede wszystkim na dostosowywaniu ram prawnych do wymogów międzynarodowych, poprawie stanu infrastruktury (zasięgu łączności radiowej na podlegającym mu terytorium) i wzmocnieniu wymogów mających zastosowanie przy przyznawaniu koncesji i licencji personelowi i organizacjom, a także na nadzorze nad obecnie działającymi przewoźnikami. W tym ostatnim obszarze wymagane międzynarodowe normy bezpieczeństwa nie zostały jak dotąd całkowicie spełnione, ponieważ proces wydawania certyfikatów przewoźnikom nie jest jeszcze wystarczająco solidny, a zatem nie ma możliwości złagodzenia obecnego zakazu dotyczącego wszystkich przewoźników posiadających certyfikaty wydane przez INAVIC poza TAAG Angola Airlines. Komisja stwierdziła, że nastąpiła poprawa koordynacji i komunikacji pomiędzy INAVIC i TAAG Angola Airlines, ponieważ regularnie odbywają się spotkania mające na celu omówienie wszystkich aspektów działalności tego przewoźnika.

(15)

Przewoźnik TAAG Angola Airlines poinformował o odnowieniu i poszerzeniu swojej floty, polegającym na wycofaniu statków powietrznych B737-200 i B747-300 Combi oraz zakupie nowych statków powietrznych B777-200, B777-300ER i B737-700, czemu towarzyszy duży nacisk na jakość operacji lotniczych, obsługi technicznej i konserwacji oraz rozwój. Dzięki pomocy zewnętrznych konsultantów znacznie podniósł się poziom szkolenia pilotów. Poziom bezpieczeństwa uległ także dalszej poprawie dzięki wprowadzeniu nieprzewidującego sankcji, anonimowego mechanizmu zgłaszania zdarzeń. Te informacje, wraz z kompleksową analizą informacji z monitorowania danych lotu (FDM), są obecnie systematycznie wykorzystywane do wykrywania zagrożeń i zapobiegania ponownemu wystąpieniu incydentów i anomalii, jakie zdarzały się w przeszłości, a także w programie szkolenia pilotów.

(16)

W ramach procesu przyznawania zezwoleń przewoźnikowi z państwa trzeciego (7) TAAG Angola Airlines od listopada 2014 prowadzi stały dialog z EASA i dostarcza rzeczowych i dokładnych danych na temat swojej floty statków powietrznych i działalności.

(17)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że unijny wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii powinien zostać zmieniony poprzez wpisanie dodatkowego statku powietrznego typu Boeing 777-300 o znaku rejestracyjnym D2-TEI, należącego do przewoźnika TAAG Angola Airlines, do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006, co umożliwi wykonywanie nim przewozów w Unii.

(18)

Państwa członkowskie powinny nadal sprawdzać rzeczywiste przestrzeganie właściwych norm bezpieczeństwa przez TAAG Angola Airlines, przeprowadzając w trybie priorytetowym inspekcje na płycie statków powietrznych tego przewoźnika na podstawie rozporządzenia (UE) nr 965/2012.

Przewoźnicy lotniczy z Botswany

(19)

Odpowiadając na wniosek Komisji, Urząd Lotnictwa Cywilnego Botswany w piśmie z dnia 30 stycznia 2015 r. przedstawił informacje o postępach w usuwaniu uchybień leżących u podstaw istotnych zastrzeżeń dotyczących bezpieczeństwa oraz innych ustaleń dokonanych przez ICAO. Urząd Lotnictwa Cywilnego Botswany wykazał, że dokonane zostały dalsze postępy we wdrażaniu międzynarodowych norm bezpieczeństwa. Urząd został zachęcony do podjęcia starań o zweryfikowanie przez ICAO usunięcia uchybień, których dotyczyły istotne zastrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa.

(20)

Dostępne informacje na temat bezpieczeństwa nie uzasadniają decyzji o nałożeniu zakazu lub ograniczeń wykonywania przewozów na przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Botswanie. Komisja uważa jednak, że sytuacja powinna być nadal dokładnie monitorowana.

(21)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii poprzez wpisanie do niego przewoźników lotniczych z Botswany.

Przewoźnicy lotniczy z Demokratycznej Republiki Konga

(22)

Przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane w Demokratycznej Republice Konga figurują w załączniku A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 od marca 2006 r. (8).

(23)

Pismem z dnia 27 maja 2015 r. właściwy organ Demokratycznej Republiki Konga, Autorité de l'Aviation Civile („AAC”), poinformował Komisję o cofnięciu certyfikatów przewoźnika lotniczego należących do przewoźników: Air Baraka, Biega Airways, Cetrac Aviation Service SPRL, Congo Express, GIS'AIR, Goma Express, GTRA, Katanga Express, Okapi Airlines, Patron Airways, Pegasus Aviation, Sion Airlines oraz Tracep Congo, w związku z czym przewoźnicy ci powinni zostać wykreśleni z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

(24)

W dniu 4 czerwca 2015 r. ACC przedstawił Komisji dalsze informacje o cofnięciu certyfikatów przewoźnika lotniczego należących do przewoźników African Air Service Commuter, Air Castilla, Air Malebo, Armi Global Business Airways, Business Aviation, CHC Stellavia, Eagles Services, Ephrata Airlines, Filair, Fly Congo, Galaxy Kavatsi, International Trans Air Business, Jet Congo Airlines, Katanga Wings, Lignes Aériennes Congolaises, Mavivi Air Trade, Safe Air, Stellar Airways, Waltair Aviation oraz Wimbi Dira Airways, w związku z czym przewoźnicy ci powinni zostać wykreśleni z z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

(25)

ACC poinformował także Komisję o wydaniu koncesji przewoźnika lotniczego przewoźnikom Dakota SPRL, Malu Aviation, Serve Air oraz Congo Airways, ale nie wykazał, że proces certyfikacji tych przewoźników i nadzór nad nimi jest całkowicie zgodny ze stosownymi międzynarodowymi normami bezpieczeństwa. Przewoźnicy ci powinni zatem zostać wpisani do załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

(26)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że unijny wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii powinien zostać zmieniony poprzez wykreślenie przewoźników African Air Service Commuter, Air Baraka, Air Castilla, Air Malebo, Armi Global Business Airways, Biega Airways, Business Aviation, Cetrac Aviation Service SPRL, CHC Stellavia, Congo Express, Eagles Services, Ephrata Airlines, Filair, Fly Congo, Galaxy Kavatsi, GIS'AIR, Goma Express, GTRA, International Trans Air Business, Jet Congo Airlines, Katanga Express, Katanga Wings, Lignes Aériennes Congolaises, Mavivi Air Trade, Okapi Airlines, Patron Airways, Pegasus Aviation, Safe Air, Sion Airlines, Stellar Airways, Tracep Congo, Waltair Aviation oraz Wimbi Dira Airways z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 oraz wpisanie przewoźników Dakota, Malu Aviation, Serve Air oraz Congo Airways do załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

Przewoźnicy lotniczy z Gabonu

(27)

Przewoźnicy lotniczy Air Services SA i SCD Aviation są wpisani do załącznika A od lipca 2008 r. Od lipca 2008 r. przewoźnikowi lotniczemu Gabon Airlines zezwolono na wykonywanie przewozów w UE wyłącznie przy użyciu statku powietrznego typu Boeing 767-200 o znaku rejestracyjnym TR-LHP i na warunkach określonych w motywie 15 rozporządzenia (WE) nr 715/2008. (9)

(28)

W dniu 5 czerwca 2015 r. właściwy organ Gabonu przedstawił Komisji dowody cofnięcia certyfikatów przewoźnika lotniczego należących do przewoźników Air Services SA, SCD Aviation oraz Gabon Airlines, w związku z czym przewoźnicy ci powinni zostać wykreśleni z unijnego wykazu przewoźników podlegających zakazowi lub ograniczeniom wykonywania przewozów.

(29)

Właściwy organ Gabonu poinformował Komisję o wydaniu nowego certyfikatu przewoźnika lotniczego przewoźnikowi Tropical Air Gabon w dniu 6 maja 2015 r., ale nie wykazał, że proces certyfikacji tego przewoźnika i nadzór nad nim jest całkowicie zgodny ze stosownymi międzynarodowymi normami bezpieczeństwa. Przewoźnik ten powinien zatem zostać wpisany do załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

(30)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że unijny wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii powinien zostać zmieniony poprzez wykreślenie przewoźników lotniczych Air Services SA i SCD Aviation z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006, wykreślenie przewoźnika Gabon Airlines z załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 oraz wpisanie przewoźnika Tropical Air Gabon do załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

Przewoźnicy lotniczy z Ghany

(31)

We wrześniu 2010 r. przewoźnik Meridian Airways LTD został wpisany do załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 (10). We wrześniu 2010 r. przewoźnik Airlift International (GH) LTD został wpisany do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006, wskutek czego do wykonywania przewozów w Unii dopuszczono tylko jeden konkretny statek powietrzny typu DC-8-63F. Obie decyzje były podyktowane poważnymi niedociągnięciami w dziedzinie bezpieczeństwa, wykrytymi podczas inspekcji na płycie przeprowadzonych w ramach programu SAFA. W listopadzie 2010 r. uznano, że Airlift International (GH) LTD może wykonywać przewozy w Unii drugim statkiem powietrznym DC-8-63F (11).

(32)

W dniu 5 lutego 2014 r. Urząd Lotnictwa Cywilnego Ghany („GCAA”) przesłał Komisji certyfikaty wyrejestrowania niektórych statków powietrznych DC-8-63F zarejestrowanych w Ghanie. GCAA zgłosił także, że wydał dyrektywę techniczną zakazującą używania statków powietrznych DC-8 przez przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane przez Ghanę, ze skutkiem od dnia 31 grudnia 2013 r. Dowody te należy traktować jako potwierdzenie, że Ghana nie dopuszcza już eksploatacji statków powietrznych DC-8 w ramach swojego rejestru statków powietrznych.

(33)

W dniu 16 lutego 2015 r. GCAA przedstawił Komisji pisemne dowody cofnięcia certyfikatów przewoźnika lotniczego wydanych przewoźnikom Meridian Airways LTD oraz Airlift International (GH) LTD. W dniu 17 marca 2015 r. odbyło się spotkanie techniczne z udziałem wysokich rangą przedstawicieli GCAA, Komisji i EASA, w trakcie którego GCAA przedstawił szczegółowe informacje na temat swojej obecnej struktury organizacyjnej, sprawowanego nadzoru nad przewoźnikami lotniczymi posiadającymi certyfikaty wydane w Ghanie i procesu wydawania certyfikatów przewoźnikom lotniczym. Dowody świadczące o cofnięciu certyfikatów dwóch przewoźników lotniczych oraz fakty dotyczące sposobu sprawowania nadzoru lotniczego przez GCAA, przedstawione w trakcie spotkania technicznego, zostały uznane za wystarczającą podstawę do stwierdzenia, że przewoźnicy Meridian Airways LTD i Airlift International (GH) LTD zaprzestali prowadzenia działalności.

(34)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że unijny wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii powinien zostać zmieniony poprzez wykreślenie Meridian Airways LTD z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 oraz Airlift International (GH) LTD z załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

(35)

Jeśli jakiekolwiek istotne informacje dotyczące bezpieczeństwa wskazywałyby na istnienie bezpośredniego zagrożenia dla bezpieczeństwa w wyniku nieprzestrzegania międzynarodowych norm bezpieczeństwa, Komisja może być zmuszona do podjęcia działań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2111/2005.

Przewoźnicy lotniczy z Indii

(36)

W piśmie z dnia 24 grudnia 2014 r. Dyrekcja Generalna ds. Lotnictwa Cywilnego Indii („DGCA”) przedstawiła Komisji aktualne informacje na temat działań naprawczych podjętych w związku z wydaną w styczniu 2014 r. z decyzją Federalnej Administracji Lotnictwa Cywilnego Stanów Zjednoczonych („FAA”) dotyczącą obniżenia statusu zgodności Indii z kategorii 1 na kategorię 2 w następstwie przeprowadzonej przez FAA oceny bezpieczeństwa lotnictwa międzynarodowego („IASA”). W piśmie stwierdzono także, że FAA przeprowadziła ponowną ocenę indyjskiej DGCA w grudniu 2014 r. W dniu 8 kwietnia 2015 r. FAA ogłosiła, że podniosła status zgodności Indii z kategorii 2 na kategorię 1.

(37)

W piśmie z dnia 10 kwietnia 2015 r. skierowanym do DGCA Indii Komisja poinformowała, że chociaż z zadowoleniem przyjmuje pozytywną decyzję FAA o podniesieniu statusu zgodności Indii w ramach kontroli IASA, to pragnie podkreślić, że DGCA musi nadal współpracować z Komisją, regularnie dostarczając informacje o wypełnianiu swoich międzynarodowych zobowiązań dotyczących bezpieczeństwa i nadzoru.

(38)

W dniu 7 maja 2015 r. odbyły się techniczne konsultacje pomiędzy ekspertami reprezentującymi Komisję, EASA i jedno państwo członkowskie oraz wysokimi rangą przedstawicielami DGCA Indii. W ramach spotkania DGCA miała możliwość przedstawić szczegółowo podjęte przez siebie działania, w wyniku których FAA podniosła status zgodności Indii z kategorii 2 na kategorię 1. DGCA przedstawiła szczegóły wdrożonego przez siebie planu działań naprawczych oraz szczegółowe informacje na temat środków, jakie podjęła w celu trwałej poprawy swoich zdolności w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem. Komisja przyjęła do wiadomości informacje przedstawione przez DGCA Indii. Uznano, że nie jest konieczne nałożenie zakazu ani ograniczeń wykonywania przewozów na przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Indiach, ale dalsze konsultacje techniczne będą korzystne, ponieważ umożliwią bieżące omawianie kwestii dotyczących bezpieczeństwa z indyjską DGCA.

(39)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii poprzez wpisanie do niego przewoźników lotniczych z Indii.

(40)

Państwa członkowskie będą nadal sprawdzać rzeczywiste przestrzeganie odpowiednich norm bezpieczeństwa w drodze priorytetowych inspekcji na płycie prowadzonych u przewoźników lotniczych z Indii na podstawie rozporządzenia (UE) nr 965/2012.

Przewoźnicy lotniczy z Indonezji

(41)

Trwają nadal regularne konsultacje pomiędzy Komisją i Dyrekcją Generalną ds. Lotnictwa Cywilnego Indonezji („DGCA”), których celem jest monitorowanie postępów indonezyjskiej DGCA w zapewnianiu zgodności nadzoru w zakresie bezpieczeństwa nad wszystkimi przewoźnikami lotniczymi, którzy posiadają certyfikaty wydane w Indonezji, z międzynarodowymi normami bezpieczeństwa. W następstwie kontroli ICAO przeprowadzonej w maju 2014 r. DGCA sfinalizowała swój plan działań naprawczych i obecnie jest w trakcie realizowania przewidzianych w nim działań.

(42)

W dniu 28 grudnia 2014 r. miał miejsce wypadek w trakcie lotu QZ8501 wykonywanego przez przewoźnika Indonesia AirAsia nad Morzem Jawajskim. Statek powietrzny uległ zniszczeniu, a wszyscy pasażerowie i członkowie załogi zginęli. Indonezyjski Narodowy Komitet Bezpieczeństwa Transportu („NTSC”) prowadzi śledztwo w sprawie wypadku, a jego ostateczne sprawozdanie ma zostać opublikowane przed końcem 2015 r.

(43)

W styczniu 2015 r. przedstawiciele Komisji odwiedzili Indonezję w celu omówienia wyników kontroli ICAO przeprowadzonej w maju 2014 r. i upewnienia się, czy poziom nadzoru nad bezpieczeństwem w odniesieniu do przewoźników, którzy nie figurują już w unijnym wykazie, uzasadnia decyzję o niewpisywaniu ich ponownie do wykazu. Przedstawiciele Komisji spotkali się z ministrem transportu Indonezji oraz przedstawicielami indonezyjskiej DGCA, Indonezyjskiego Narodowego Komitetu Bezpieczeństwa Transportu oraz wspomnianych przewoźników. Przewoźnicy przedstawili rzetelny zarys swoich systemów zarządzania bezpieczeństwem oraz poziomu wdrożenia międzynarodowych norm bezpieczeństwa.

(44)

W piśmie z dnia 31 marca 2015 r. DGCA przedstawiła kompleksowe informacje na temat trwających obecnie działań naprawczych podjętych w celu usunięcia problemów wskazanych przez ICAO. Ponadto DGCA przedstawiła informacje na temat nadzoru nad bezpieczeństwem w odniesieniu do wspomnianych przewoźników. Po przeprowadzeniu analizy dostarczonych informacji Komisja zwróciła się o dalsze wyjaśnienia dotyczące nadzoru nad bezpieczeństwem w odniesieniu do przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Indonezji oraz o aktualny wykaz posiadaczy certyfikatów przewoźnika lotniczego w Indonezji.

(45)

Pismem z dnia 13 maja 2015 r. przekazano dodatkowe wyjaśnienia. Przekazane zostały informacje na temat programu nadzoru i kontroli nad przewoźnikami lotniczymi, którzy obecnie są wyłączeni z zakazu wykonywania przewozów, tj.: PT. Garuda Indonesia, Airfast Indonesia, Ekspres Transportasi Antarbenua oraz Indonesia Air Asia. Na podstawie dostarczonych informacji uznano, że DGCA sprawuje nadzór nad bezpieczeństwem względem tych przewoźników i brak jest istotnych informacji dotyczących bezpieczeństwa, które uzasadniałyby decyzję o nałożeniu na nich zakazu wykonywania przewozów.

(46)

W tym samym piśmie DGCA Indonezji poinformowała Komisję o cofnięciu certyfikatów przewoźnika lotniczego przewoźnikom Mandala Airlines (certyfikat nr 121-005), Merpati Nusantara Airlines (certyfikat nr 121-002), Sky Aviation (certyfikat nr 121-028 i 135-044) oraz Republik Express (certyfikat nr 121-040). W związku z tym przewoźnik lotniczy Mandala Airlines powinien zostać wykreślony z wykazu przewoźników lotniczych z Indonezji wyłączonych z zakazu wykonywania przewozów, a przewoźnicy Merpati Nusantara Airlines, Sky Aviation orazRepublik Express powinni zostać wykreśleni z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

(47)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że unijny wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii powinien zostać zmieniony poprzez wykreślenie przewoźnika Mandala Airlines z wykazu przewoźników wyłączonych z zakazu oraz wykreślenie przewoźników lotniczych Merpati NusantaraAirlines, Sky Aviation i Republik Express z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

Przewoźnicy lotniczy z Iranu

(48)

W dniu 30 marca 2010 r. przewoźnik lotniczy Iran Air, posiadający certyfikat wydany przez Organizację Lotnictwa Cywilnego Islamskiej Republiki Iranu, został wpisany do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 (12). W następstwie unijnej wizytacji oceniającej na miejscu w dniu 5 lipca 2010 r. dodatkowo określono ograniczenia wykonywania przewozów z użyciem floty Iran Air (13).

(49)

Przewoźnik Iran Air przedstawił Komisji informacje na temat obecnie posiadanej floty, wsparte odpowiednimi dokumentami. Przewoźnik zwrócił się o wyłączenie z zakresu ograniczeń statków powietrznych typu A320, dzięki czemu byłoby możliwe wykonywanie nimi przewozów do Unii. Do chwili obecnej nie było jednak możliwe zweryfikowanie dostarczonych dowodów w drodze spotkania technicznego lub unijnej wizytacji oceniającej na miejscu. Dlatego na tym etapie nie jest możliwe podjęcie decyzji w sprawie zezwolenia przewoźnikowi Iran Air na wykonywanie przewozów statkami powietrznymi typu A320.

(50)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznano zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Iranu.

Przewoźnicy lotniczy z Kazachstanu

(51)

Komisja w dalszym ciągu monitoruje wdrażanie przez Kazachstan planów działań naprawczych przyjętych w następstwie skoordynowanej inspekcji potwierdzającej („ICVM”), przeprowadzonej przez ICAO w Kazachstanie w 2014 r. W ramach ICVM stwierdzono usunięcie powodu jednego istotnego zastrzeżenia dotyczącego bezpieczeństwa, które odnosiło się do zdatności do lotu, oraz ogólny postęp we wdrażaniu międzynarodowych norm bezpieczeństwa. Jednocześnie jednak ICAO stwierdziła poważne niedociągnięcia w dziedzinie operacji lotniczych i wręcz rozszerzyła zakres swoich istotnych zastrzeżeń dotyczących bezpieczeństwa w tym obszarze.

(52)

W dniu 27 kwietnia 2015 r. odbyły się konsultacje techniczne z Komitetem ds. Lotnictwa Cywilnego Kazachstanu („CAC”), w trakcie których CAC miał możliwość przedstawić Komisji aktualne informacje na temat swoich działań w zakresie nadzoru oraz priorytetów w krótkim i średnim terminie. Zgodnie z informacjami dostarczonymi przez CAC niektóre działania naprawcze zostały rozpoczęte. Inne działania naprawcze są na różnych etapach realizacji. Główne priorytety na 2015 r. według CAC obejmują wprowadzenie pięcioetapowego procesu wydawania certyfikatów przewoźnika lotniczego, stworzenie procedur dla specjalnych zatwierdzeń, rekrutację dodatkowego personelu technicznego, stworzenie i wdrożenie programu nadzoru nad bezpieczeństwem i planu inspekcji, wprowadzenie nowych list kontrolnych do celów inspekcji i kontroli; przeszkolenie inspektorów i nadanie im uprawnień do wykonywania funkcji nadzorczych i kontrolnych.

(53)

W trakcie konsultacji technicznych przewoźnik Air Astana poinformował, że CAC przeprowadził jego ponowną certyfikację w kwietniu 2015 r. Ponadto przewoźnik regularnie dostarczał aktualne informacje na temat swoich operacji lotniczych, szkoleń i obsługi technicznej.

(54)

Podczas konsultacji technicznych w kwietniu 2015 r. przewoźnik SCAT Air Company także poinformował Komisję, że przeszedł już kontrolę bezpieczeństwa operacji przeprowadzaną przez Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego, i że prawdopodobnie otrzyma certyfikat zaświadczający o jej przejściu przed końcem 2015 r., o ile uda mu się z powodzeniem zakończyć usuwanie wszystkich pozostałych jeszcze uchybień.

(55)

Na podstawie informacji dostępnych Komisji oraz dyskusji, które które odbyły się w trakcie konsultacji technicznych, uznano, że przed Kazachstanem nadal stoją pewne wyzwania, jeśli chodzi o wdrożenie międzynarodowych norm bezpieczeństwa. Komisja mocno zachęca CAC do wzmożenia wysiłków w celu wdrożenia międzynarodowych norm bezpieczeństwa, co jest warunkiem pozytywnego rozpatrzenia przez Komisję dalszego złagodzenia ograniczeń, które obecnie mają zastosowanie do przewoźników lotniczych podlegających nadzorowi CAC.

(56)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Kazachstanu.

(57)

Państwa członkowskie będą nadal sprawdzać rzeczywiste przestrzeganie odpowiednich norm bezpieczeństwa w drodze priorytetowych inspekcji na płycie prowadzonych w stosunku do statków powietrznych przewoźnika Air Astana na podstawie rozporządzenia (UE) nr 965/2012.

Przewoźnicy lotniczy z Libanu

(58)

Trwają konsultacje z Dyrekcją Generalną ds. Lotnictwa Cywilnego Libanu („DGCA”), których celem jest potwierdzenie, czy Liban wdraża plan działań naprawczych opracowany w odpowiedzi na ustalenia i istotne zastrzeżenie dotyczące bezpieczeństwa sformułowane przez ICAO na podstawie skoordynowanej inspekcji potwierdzającej, która odbyła się w grudniu 2012 r.

(59)

W dniu 9 kwietnia 2015 r. doradca ministra transportu Libanu poinformował Komisję i EASA w trakcie spotkania w Brukseli o powołaniu Zarządu Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Odniósł się także do propozycji dotyczących rozdzielenia funkcji nadzoru nad bezpieczeństwem od funkcji świadczenia usług, które są obecnie połączone organizacyjnie w ramach libańskiej DGCA. Przedstawiono dalsze informacje na temat kroków przedsięwziętych przez DGCA wspólnie z ICAO. W marcu 2015 r. odbyła się wizyta zespołu ds. bezpieczeństwa biura regionalnego ICAO, której celem było zweryfikowanie postępów działań podjętych w celu usunięcia powodów zgłoszonego istotnego zastrzeżenia dotyczącego bezpieczeństwa.

(60)

Komisja, działając za pośrednictwem EASA, zapewniła libańskiej DGCA pomoc techniczną we wdrażaniu międzynarodowych norm bezpieczeństwa w okresie od września 2014 r. do marca 2015 r., która to pomoc stanowiła kontynuację projektu Śródziemnomorskiej Komórki ds. Bezpieczeństwa Lotniczego. Działania te ułatwiły DGCA Libanu wdrożenie działań naprawczych, poprawę procedur wewnętrznych, instrukcji i podręczników oraz przygotowania do wprowadzenia ulepszonej struktury organizacyjnej.

(61)

Dostępne informacje na temat bezpieczeństwa nie uzasadniają decyzji o nałożeniu zakazu lub ograniczeń wykonywania przewozów na przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Libanie. Komisja uważa jednak, że sytuacja powinna być nadal dokładnie monitorowana. Nadal prowadzone będą konsultacje z władzami Libanu zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 473/2006.

(62)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii poprzez włączenie przewoźników lotniczych z Libanu.

(63)

Jeśli jakiekolwiek istotne informacje dotyczące bezpieczeństwa wskazywały będą na istnienie bezpośredniego zagrożenia dla bezpieczeństwa w wyniku nieprzestrzegania międzynarodowych norm bezpieczeństwa, Komisja może być zmuszona do podjęcia kolejnych działań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2111/2005.

Przewoźnicy lotniczy z Libii

(64)

Komisja jest nadal zaniepokojona sytuacją w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego w Libii. Uznawany przez Unię rząd Libii wyznaczył nowy właściwy organ, Libijski Urząd Lotnictwa Cywilnego („LCAA”). LCAA przekazał niektóre zadania związane z bezpieczeństwem, takie jak wysyłanie wiadomości NOTAM, odpowiednim organom innych państw. Jednak były właściwy organ, Libijski Urząd Lotnictwa Cywilnego („LYCAA”), działa nadal i w dalszym ciągu wysyła wiadomości NOTAM niezależnie od wiadomości wysyłanych w imieniu LCAA. Może to mieć wpływ na bezpieczeństwo lotnicze, ponieważ wiadomości NOTAM wysyłane przez te dwie instytucje mogą zawierać sprzeczne informacje w przypadku, gdy dotyczą tej samej przestrzeni powietrznej lub tych samych lądowisk.

(65)

Komisja nawiązała kontakt z LCAA, ale nie uzyskała użytecznych i dających się zweryfikować informacji na temat obecnej sytuacji w zakresie nadzoru nad lotnictwem cywilnym ani stanu bezpieczeństwa lotniczego w Libii.

(66)

W związku z obecną niejasną i niestabilną sytuacją w Libii oraz ograniczoną zdolnością LCAA do odpowiedniego nadzorowania libijskich przewoźników lotniczych i kontrolowania bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa, uznaje się, że Libia nie może spełnić swoich zobowiązań międzynarodowych w zakresie bezpieczeństwa lotniczego.

(67)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Libii.

Przewoźnicy lotniczy z Madagaskaru

(68)

Konsultacje z właściwym organem Madagaskaru, Aviation Civile de Madagascar („ACM”), nadal aktywnie się toczą, a ich celem jest monitorowanie postępów poczynionych przez ten organ w zapewnianiu zgodności nadzoru w zakresie bezpieczeństwa nad wszystkimi przewoźnikami lotniczymi, którzy posiadają certyfikaty wydane w Madagaskarze, z międzynarodowymi normami bezpieczeństwa.

(69)

Komisja wspomagana przez EASA odbyła w dniu 28 kwietnia 2015 r. konsultacje z ACM i przedstawicielami przewoźnika lotniczego Air Madagascar. W trakcie tego spotkania ACM i przewoźnik lotniczy przedstawili informacje o postępach w realizacji swojego planu działań naprawczych i prewencyjnych, przyjętego w odpowiedzi na obawy dotyczące bezpieczeństwa, zgłoszone podczas unijnej wizytacji oceniającej na Madagaskarze w lutym 2014 r.

(70)

W szczególności ACM przedstawił postępy w szkoleniu inspektorów przeprowadzanym w ramach programu pomocy technicznej ICAO (SAFE) i stwierdził, że w jego ocenie obecni wykwalifikowani inspektorzy mieli za sobą w momencie spotkania około 65 % niezbędnych szkoleń, których przeprowadzenie jest wymagane, by ACM mógł zacząć realizować swoje obowiązki dotyczące nadzoru na akceptowalnym poziomie. Program nadzoru w 2014 r. był realizowany z pomocą stron trzecich, jednak ACM jest przekonany, że program nadzoru w 2015 r. wykaże, iż jest on zdolny do wywiązywania się ze swoich obowiązków dotyczących nadzoru. ACM poinformował także, że podjął niedawno decyzję o zawieszeniu certyfikatów przewoźnika lotniczego wydanych przewoźnikom Aeromarine, Henri Fraise Fils Transport Aérien i Insolite Travel Fl oraz zatwierdzeniu organizacji szkoleniowej Ecole Nationale d'Enseignement de l'Aéronautique et de la Météorologie. ACM podkreślił także, że trwa obecnie prowadzona przez ICAO zdalna ocena elementów krytycznych 1–5 systemu nadzoru nad bezpieczeństwem, która powinna zostać zakończona w lipcu 2015 r.

(71)

Oprócz informacji o swoim planie działań zapobiegawczych i naprawczych, przewoźnik Air Madagascar dostarczył najnowsze dane na temat rozwoju swojej floty, a w szczególności poinformował, że rozważa nabycie trzeciego statku powietrznego typu ATR 72-600 i planuje wymianę dwóch statków powietrznych typu Boeing 737-300 i zastąpienie ich statkami powietrznymi typu Boeing 737-700 w czwartym kwartale 2015 r.

(72)

Komisja przyjęła do wiadomości informacje przedstawione przez ACM i przewoźnika Air Madagascar. Komisja z zadowoleniem przyjmuje postępy dokonane przez ACM i przewoźnika Air Madagascar we wprowadzaniu nowych procesów i ulepszaniu istniejących. Komisja pragnie jednak mocno podkreślić, że oba te podmioty muszą uzyskać zdolność do skutecznego wdrażania tych procesów. Komisja zaleca działanie stopniowe, w celu uniknięcia sytuacji, w której procesy zostają wdrożone jedynie częściowo, tak jak to zaobserwowano w trakcie unijnej wizytacji oceniającej na Madagaskarze w lutym 2014 r.

(73)

W dniu 8 maja 2015 r. ACM poinformował Komisję o wniosku złożonym przez przewoźnika Air Madagascar dotyczącym dopisania statku powietrznego typu Airbus A340-300 o znaku rejestracyjnym 5R-EAA do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 obok innych, znajdujących się tam już statków powietrznych tego przewoźnika.

(74)

W dniu 29 maja 2015 r. Minister Turystyki, Transportu i Meteorologii Madagaskaru wyraził życzenie, by sytuacja dwóch statków powietrznych typu A340-300 została poddana ponownej ocenie podczas posiedzenia Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego w czerwcu 2015 r. Gdyby proces ponownej oceny prowadzący do ewentualnego wykreślenia przewoźnika Air Madagascar z załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 nie mógł zostać zakończony przed zaplanowanym na czerwiec 2015 r. posiedzeniem, minister poparłby wniosek złożony przez przewoźnika Air Madagascar, dotyczący wpisania statku powietrznego typu Airbus A340-300 o znaku rejestracyjnym 5R-EAA do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

(75)

Ze względu na poważny charakter ustaleń poczynionych w ramach unijnej wizytacji oceniającej na Madagaskarze w lutym 2014 r. Komisja uważa, że warunki umożliwiające taki wpis nie różnią się zasadniczo od warunków, jakie musiałyby zostać spełnione, aby przewoźnik Air Madagascar mógł zostać wykreślony z załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006. Ocena informacji dostarczonych przez ACM i przewoźnika Air Madagascar po spotkaniu w dniu 28 kwietnia 2014 r. jako uzasadnienie wpisania statku powietrznego typu Airbus A340-300 o znaku rejestracyjnym 5R-EAA do załącznika B do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 nie wskazuje, że te warunki zostały spełnione.

(76)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Madagaskaru.

Przewoźnicy lotniczy z Islamskiej Republiki Mauretańskiej

(77)

W dniu 24 lutego 2015 r. w Brukseli odbyło się spotkanie techniczne z udziałem Komisji, EASA, kilku państw członkowskich oraz przedstawicieli organu lotnictwa cywilnego Mauretanii, Agence Nationale de l'Aviation Civile, oraz przewoźnika lotniczego Mauritania Airlines International („MAI”). Agence Nationale de l'Aviation Civile przedstawiła sytuację bezpieczeństwa w Mauretanii oraz krajowy program bezpieczeństwa, podkreślając swój dobry rezultat uzyskany w ramach kontroli ICAO, a w szczególności wysoki poziom skutecznego wdrożenia międzynarodowych norm bezpieczeństwa. MAI wyjaśnił, jakie działania zamierza podjąć w odpowiedzi na niedawne ustalenia dokonane w ramach programu SAFA, i zapowiedział, że przejdzie proces rejestracji do kontroli bezpieczeństwa operacji Zrzeszenia Międzynarodowego Transportu Lotniczego. MAI potwierdził, że ze względów ekonomicznych zaprzestał wykonywania przewozów do niektórych miejsc w Unii i że zamierza rozwijać sieć regionalną we współpracy z przewoźnikiem lotniczym z Unii. W związku z tym MAI postanowił zmienić skład swojej floty, aby wykonywać przewozy mniejszymi statkami powietrznymi z większą częstotliwością rejsów.

(78)

Najnowsza analiza SAFA dostarczona przez EASA wskazuje na poprawę, tzn. w ramach kontroli SAFA przeprowadzonych w Unii stwierdzono mniej uchybień, choć jednocześnie kilka państw członkowskich podkreśla, że włączanie do floty MAI nowego typu statku powietrznego, Embraer ERJ145, nie zostało jeszcze zrealizowane w sposób w pełni zadowalający. W dniach od 10 do 14 marca 2015 r. w Nawakszut miała miejsce wstępna kontrola bezpieczeństwa operacji przeprowadzona przez Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego. Agence Nationale de l'Aviation Civile oraz MAI przedstawili Komisji wstępne wyniki tej kontroli. Na tej podstawie można wywnioskować, że międzynarodowe normy bezpieczeństwa zostały wdrożone w akceptowalnym stopniu i że nie ma elementów, które wskazywałyby na istnienie szczególnie alarmujących niedociągnięć w zakresie bezpieczeństwa.

(79)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii poprzez włączenie przewoźników lotniczych z Islamskiej Republiki Mauretanii.

(80)

Jeśli jakiekolwiek istotne informacje dotyczące bezpieczeństwa wskazywały będą na istnienie bezpośredniego zagrożenia dla bezpieczeństwa w wyniku nieprzestrzegania międzynarodowych norm bezpieczeństwa, Komisja może być zmuszona do podjęcia kolejnych działań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2111/2005.

Przewoźnicy lotniczy z Mozambiku

(81)

W listopadzie i grudniu 2014 r. ICAO przeprowadziła skoordynowaną inspekcję potwierdzającą w celu sprawdzenia postępów w realizacji planu działań naprawczych przez właściwy organ lotniczy Mozambiku, Instituto de Aviação Civil de Moçambique („IACM”). Zakres inspekcji ICAO obejmował prawodawstwo w dziedzinie lotnictwa cywilnego obowiązujące w Mozambiku, wewnętrzną organizację IACM, lądowiska i naziemne pomoce nawigacyjne oraz służby żeglugi powietrznej Mozambiku. Sprawozdanie ze skoordynowanej inspekcji potwierdzającej ICAO zostało umieszczone na stronie internetowej ICAO w dniu 5 maja 2015 r.

(82)

W uznaniu postępów poczynionych przez IACM w usuwaniu uchybień wskazanych przez ICAO oraz wysiłków zmierzających do doprowadzenia do końca prac nad stworzeniem systemu lotnictwa spełniającego międzynarodowe normy bezpieczeństwa zaplanowano uprzednio, że unijna ocena bezpieczeństwa będzie mogła odbyć się w 2015 r.

(83)

Unijna ocena bezpieczeństwa miała miejsce w Mozambiku w kwietniu 2015 r. z udziałem ekspertów z Komisji, EASA i państw członkowskich. Ocenie poddano przede wszystkim pierwotne prawo lotnicze i przepisy lotnictwa cywilnego, wewnętrzną organizację IACM, licencjonowanie i szkolenie personelu, nadzór nad zdatnością do lotu statków powietrznych oraz nadzór nad eksploatacją statków powietrznych.

(84)

Unijna ocenia bezpieczeństwa wykazała istnienie w obowiązujących przepisach prawnych szeregu odstępstw od międzynarodowych norm bezpieczeństwa. Zmienione podstawowe prawo lotnicze, zawierające zmiany, które usuną wykryte odstępstwa, czeka obecnie na zatwierdzenie przez rząd. Szczegółowe regulacje prawne i techniczne istnieją, jednak są niekompletne i niespójne. Na zatwierdzenie przez rząd czeka także zmieniony statut IACM, nadający IACM wymagany poziom autonomii finansowej i operacyjnej i usuwający zidentyfikowane uchybienia w tym zakresie. Chociaż zakończono już rekrutację większości personelu i wdrożono niektóre spośród planowanych modyfikacji organizacyjnych, znaczna część wdrożenia nadal pozostaje do zrealizowania.

(85)

W ramach unijnej oceny bezpieczeństwa wykryto także słabości i niedociągnięcia w różnych obszarach pracy IACM, między innymi w obszarze licencjonowania i szkolenia personelu, nadzoru nad zdatnością do lotu statków powietrznych oraz nadzoru nad eksploatacją statków powietrznych. U trzech przewoźników, których uznano za stanowiących odpowiednią próbę i przeprowadzono u nich wizyty, zespół realizujący unijną ocenę bezpieczeństwa stwierdził wyraźne braki w zakresie prowadzenia rejestrów, nieadekwatnej jakości instrukcje, luźne mechanizmy organizacyjne oraz nieodpowiednie praktyki w zakresie obsługi technicznej. Chociaż za niektóre z tych problemów odpowiadają wyłącznie przewoźnicy, wiele z nich można uznać za objawy braku właściwego nadzoru ze strony powołanych do tego organów.

(86)

Z drugiej strony IACM wykazał mocne zaangażowanie na rzecz podejmowania dalszych wysiłków w celu osiągnięcia ostatecznego celu, jakim jest stworzenie systemu lotnictwa spełniającego międzynarodowe normy bezpieczeństwa, i jest w tych wysiłkach nadal w pełni wspierany przez rząd. W nadchodzącym okresie IACM będzie jednak potrzebować profesjonalnego, kompetentnego i bezstronnego doradztwa. Komisja wraz z IACM i EASA prowadzi przygotowania do udzielenia pomocy technicznej, aby pomóc IACM w usuwaniu pozostałych uchybień i zakończyć proces budowy zdolności wewnętrznych niezbędnych do zapewnienia trwałości osiągniętych wyników.

(87)

Na podstawie unijnej oceny Komisja uznała, że chociaż IACM dokonał znacznych postępów we wdrażaniu międzynarodowych norm bezpieczeństwa, system nadzoru nad bezpieczeństwem w Mozambiku nadal ma wiele niedociągnięć. Na tym etapie IACM nie posiada jeszcze wystarczającej zdolności nadzorowania działalności w dziedzinie lotnictwa cywilnego w Mozambiku, która odpowiadałaby międzynarodowym normom. Nie ma zatem wystarczających danych do podjęcia decyzji o złagodzeniu zakazu wykonywania przewozów nałożonego na wszystkich przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Mozambiku.

(88)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Mozambiku.

Przewoźnicy lotniczy z Filipin

(89)

W marcu 2010 r. wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez Republikę Filipin zostali wpisani do załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 (14) na podstawie zweryfikowanych dowodów świadczących o braku zdolności organów odpowiedzialnych za nadzór nad tymi przewoźnikami do właściwego zajęcia się uchybieniami w zakresie bezpieczeństwa. Nie zostały także przedstawione wystarczające dowody wypełnienia przez przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane na Filipinach stosownych międzynarodowych norm bezpieczeństwa i zalecanych praktyk

(90)

W lipcu 2013 r. przewoźnik lotniczy Philippine Airlines został usunięty z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 (15). W kwietniu 2014 r. przewoźnik Cebu Pacific Air także został usunięty z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006 (16). Podstawą obu decyzji były wyniki unijnej wizytacji oceniającej na miejscu, która odbyła się w czerwcu 2013 r., poprawa nadzoru nad bezpieczeństwem u tych przewoźników ze strony Urzędu Lotnictwa Cywilnego Filipin („CAAP”) oraz zdolność obu przewoźników do zapewnienia skutecznego przestrzegania międzynarodowych norm bezpieczeństwa. W kwietniu 2014 r. również Federalna Administracja Lotnictwa Cywilnego Stanów Zjednoczonych ogłosiła decyzję o podniesieniu statusu zgodności Filipin z kategorii 2 do kategorii 1 w ramach swojego programu oceny bezpieczeństwa lotnictwa międzynarodowego.

(91)

W dniu 10 marca 2015 r. miały miejsce konsultacje techniczne pomiędzy ekspertami Komisji, EASA i państwa członkowskiego oraz wysokimi rangą przedstawicielami CAAP i przedstawicielami przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane na Filipinach: Zest Airways Inc. (Dba 'Air Asia Zest'), Air Philippines Corporation oraz South East Asian Airlines (SEAir) Inc. CAAP przedstawił aktualne informacje na temat wprowadzanych ulepszeń organizacyjnych, w tym reorganizacji Służby Inspektoratu Norm Lotniczych, oraz szczegółowe informacje dotyczące szkolenia inspektorów CAAP. Ponadto CAAP przedstawił szczegółowe informacje na temat sprawowanego przez siebie nadzoru nad bezpieczeństwem przewoźników lotniczych: Air Asia Zest, Air Philippines Corporation oraz South East Asian Airlines (SEAir) Inc. Jeśli chodzi o nadzór nad bezpieczeństwem sprawowany przez CAAP, szczegółowe informacje przedstawione podczas spotkania dotyczyły między innymi zaplanowanych programów minimalnych obowiązkowych rocznych inspekcji (MRAI) dla każdego przewoźnika, a także szczegółowych działań w zakresie nadzoru, podejmowanych wobec każdego z wymienionych przewoźników. W trakcie spotkania CAAP przedstawił także aktualne informacje na temat wdrażania państwowego programu bezpieczeństwa Filipin. Przekazał między innymi szczegółowe informacje dotyczące państwowego programu bezpieczeństwa pasów startowych oraz powiązanego z nim programu szkoleń i podnoszenia świadomości. CAAP przedstawił również aktualne informacje na temat dochodzenia dotyczącego wypadnięcia statku powietrznego Air Asia Zest z drogi startowej w dniu 30 grudnia 2014 r.

(92)

Podczas konsultacji technicznych w dniu 10 marca 2015 r. przewoźnicy Air Asia Zest, Air Philippines Corporation orazSouth East Asian Airlines (SEAir) Inc wyjaśnili, jak prowadzą działalność. Informacje przedstawione przez każdego z przewoźników obejmowały szczegóły struktury organizacyjnej i funkcjonowania poszczególnych Departamentów Bezpieczeństwa i Jakości. Podano szczegółowe dane na temat obecnego składu floty, działań podejmowanych w związku z zastrzeżeniami dotyczącymi bezpieczeństwa u każdego z przewoźników oraz szczegółowe informacje na temat wewnętrznych systemów zapewnienia jakości. Ponadto każdy z przewoźników przedstawił swój indywidualny program monitorowania danych lotu.

(93)

Na podstawie danych przedstawionych w ramach konsultacji technicznych zorganizowano unijną wizytację oceniającą na miejscu, która odbyła się na Filipinach w kwietniu 2015 r. W wizytacji wzięli udział eksperci z Komisji, EASA i państw członkowskich. Wizytację przeprowadzono w biurach CAAP oraz wyrywkowo u kilku przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane na Filipinach, tj. u Air Asia Inc, Air Asia Zest, Air Philippines Corporation, Island Aviation Inc, Magnum Air (Skyjet) Inc, South East Asian Airlines (SEAir) Inc oraz South East Asian Airlines (SEAIR) International.

(94)

W trakcie unijnej wizytacji oceniającej wykazano między innymi, że Służba Inspektoratu Norm Lotniczych posiada 173 członków personelu, których bezpośrednim zadaniem jest przeprowadzanie certyfikacji i sprawowanie nadzoru. Na podstawie zgromadzonych wyrywkowo danych potwierdzono, że główni inspektorzy ds. operacji lotniczych i obsługi technicznej posiadali wystarczający poziom doświadczenia do sprawowania skutecznego nadzoru i przeszli formalne przeszkolenie w zakresie swoich obowiązków dotyczących nadzoru. Aby wesprzeć inspektorów w realizacji zadań związanych z nadzorem, CAAP przygotował podręcznik inspektora, zawierający uporządkowane pomocnicze listy kontrolne, dokumentację w zakresie wytycznych technicznych CAAP, formularze inspekcji oraz dokumenty referencyjne w zakresie nadzoru.

(95)

Na podstawie dowodów przedstawionych przez CAAP podczas unijnej wizytacji oceniającej na miejscu wykazano między innymi, że w celu ułatwienia planowania programów minimalnych obowiązkowych rocznych inspekcji CAAP korzysta z bazy danych w zakresie sprawozdawczości i śledzenia w ramach nadzoru nad bezpieczeństwem lotnictwa cywilnego (CASORT). CAAP publikuje też „Wytyczne dla krajowego programu nadzoru i inspekcji” w celu umożliwienia poszczególnym inspektorom opracowania uporządkowanego planu nadzoru. Dokument ten przewiduje możliwość przeprowadzania ukierunkowanych inspekcji u posiadaczy certyfikatów przewoźnika lotniczego osiągających niskie wyniki. Jeśli chodzi o wydawanie i odnawianie certyfikatów przewoźnika lotniczego, CAAP opublikował „Podręcznik administracji i certyfikowania przewoźników lotniczych”. W trakcie unijnej wizytacji oceniającej przejrzano dokumentację związaną z wydawaniem i odnawianiem certyfikatów przewoźnika lotniczego, dotyczącą 9 przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane przez CAAP, w tym wszystkich przewoźników, u których zespół realizujący unijną wizytację złożył wizyty. Przeprowadzono także obserwację pracy inspektorów CAAP podczas wykonywania szczegółowych czynności związanych z nadzorem. Uznano, że czynności te zostały zaplanowane i przeprowadzone na zadowalającym poziomie.

(96)

W trakcie unijnej wizytacji oceniającej na miejscu odwiedzono siedmiu przewoźników lotniczych, stanowiących odpowiednią próbę przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane na Filipinach. W próbie tej znalazło się czterech największych filipińskich certyfikowanych przewoźników lotniczych, którzy są nadal wpisani do załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006. Celem wizyty było zweryfikowanie przestrzegania przez nich międzynarodowych norm bezpieczeństwa. Ponadto, zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005, w ramach wizyty starano się dokonać oceny woli i zdolności każdego z przewoźników do usunięcia stwierdzonych uchybień w zakresie bezpieczeństwa. Główny wniosek z wizyt u tych przewoźników jest taki, że nie brakuje im woli, i przeważnie nie występuje u nich brak zdolności do podejmowania działań w celu usuwania uchybień w zakresie bezpieczeństwa.

(97)

W odniesieniu do unijnej wizytacji oceniającej na miejscu uznano na podstawie wspólnych kryteriów określonych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005, że Urząd Lotnictwa Cywilnego Filipin posiada wolę i zdolność do zajęcia się uchybieniami w zakresie bezpieczeństwa, a także wystarczające zdolności do wdrożenia i w razie konieczności wyegzekwowania odpowiednich międzynarodowych norm bezpieczeństwa, w tym przepisów lotnictwa cywilnego obowiązujących na Filipinach.

(98)

W dniu 10 czerwca 2015 r. miało miejsce wysłuchanie CAAP przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego. Przy tej okazji wysłuchano także stanowiących odpowiednią próbę trzech przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane na Filipinach (Air Asia Zest, Air Philippines Corporation oraz Cebgo Inc, dawniej South East Asian Airlines (SEAir) Inc).

(99)

CAAP przedstawił Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego aktualną strukturę swojej Służby Inspektoratu Norm Lotniczych, przekazał szczegółowe informacje na temat obecnego personelu przypisanego do zadań związanych z nadzorem nad bezpieczeństwem i zarysował ogólny obraz działalności lotniczej na Filipinach. Wskazał, że odpowiada za nadzór nad 36 posiadaczami certyfikatów przewoźnika lotniczego i że 9 spośród nich należy do kategorii operatorów dużych statków powietrznych. CAAP przedstawił także krótkie omówienie planów na 2015 r. dotyczących nadzoru nad trzema przewoźnikami uczestniczącymi w wysłuchaniu. Ponadto CAAP podkreślił swoje zobowiązanie jako właściwego organu Filipin do dalszej realizacji przyjętego planu działania na rzecz stałej poprawy.

(100)

W swojej prezentacji CAAP przedstawił omówienie planu działań naprawczych odnoszącego się do problemów zaobserwowanych przez zespół realizujący ocenę w ramach unijnej wizytacji oceniającej na miejscu. Wymienione w nim działania naprawcze skupiają się na pewnych priorytetowych kwestiach, takich jak poprawa programu szkolenia inspektorów CAAP, poprawa infrastruktury informatycznej, dalsze działania na rzecz zwiększenia umiejętności personelu przeprowadzającego inspekcje oraz zobowiązanie do dalszego prowadzenia prac dotyczących standaryzacji nadzoru nad bezpieczeństwem. CAAP przedstawił także szczegółowe informacje na temat poprawy infrastruktury, w tym działań w ramach państwowego programu bezpieczeństwa pasów startowych.

(101)

Przewoźnik Air Philippines Corporation przedstawił dane na temat swojej struktury organizacyjnej i planów dotyczących floty statków powietrznych oraz szczegóły swojego systemu zarządzania bezpieczeństwem. Zaprezentował strukturę spotkań w sprawie bezpieczeństwa, sprawozdawczość i zarządzanie w zakresie bezpieczeństwa, a także swój program monitorowania danych lotu wraz ze sposobem prowadzenia stałego monitorowania działań zaradczych. Przewoźnik Air Philippines Corporation przedstawił również szczegółowe informacje na temat sposobu zapewniania bezpieczeństwa i stosowania procedur zarządzania zmianami. Zaprezentował także działania podjęte w odpowiedzi na problemy zaobserwowane w trakcie unijnej wizytacji oceniającej na miejscu.

(102)

Przewoźnik Cebgo Inc przedstawił szczegółowe informacje na temat swojej struktury zarządzania, systemu zarządzania bezpieczeństwem, programu zapobiegania wypadkom i bezpieczeństwa lotu, programu zarządzania danymi lotu, systemu zarządzania jakością oraz kontroli zdatności do lotu i obsługi technicznej. Szczegółowo zaprezentował swoje cele na 2015 r. w zakresie bezpieczeństwa oraz dane na temat procesu sprawozdawczości w zakresie bezpieczeństwa. Przewoźnik Cebgo Inc przedstawił swoich pięć najważniejszych priorytetów w dziedzinie bezpieczeństwa i działania podjęte w celu ich realizacji. Przedstawił także krótkie omówienie działań podjętych w odpowiedzi na problemy zaobserwowane w trakcie unijnej wizytacji oceniającej na miejscu.

(103)

Przewoźnik Air Asia Zest przedstawił szczegółowe dane na temat swojej floty, struktury organizacyjnej oraz departamentu ds. bezpieczeństwa i zarządzania jakością. Szczegółowo zaprezentował swoje wysokie cele w zakresie bezpieczeństwa, proces sprawozdawczości w dziedzinie bezpieczeństwa i program analizy danych lotu, a także pięć najważniejszych priorytetów w zakresie bezpieczeństwa. Przedstawił także krótkie omówienie działań podjętych w odpowiedzi na problemy zaobserwowane w trakcie unijnej wizytacji oceniającej na miejscu.

(104)

Na podstawie wszystkich dostępnych informacji, w tym wyników unijnej wizytacji oceniającej na miejscu i informacji przedstawionych podczas wysłuchania przed Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, Komisja uznała, że CAAP stale i w trwały sposób poprawia swoje wyniki. Uznała także, że CAAP stale i bardzo chętnie angażuje się we współpracę z Komisją i jasno przyznaje, iż musi dążyć do dalszej poprawy, aby dalej rozwijać swoje procedury nadzoru nad bezpieczeństwem. Komisja uznała, że CAAP posiada zdolność realizowania swoich obowiązków dotyczących nadzoru na przewoźnikami lotniczymi posiadającymi certyfikaty wydane na Filipinach. Podczas wysłuchania przed Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego CAAP zobowiązał się do pełnego zaangażowania się w dalszy dialog z Komisją w zakresie bezpieczeństwa, w tym poprzez uczestnictwo w dodatkowych spotkaniach, gdy Komisja uzna je za niezbędne.

(105)

Komisja zauważyła, że wszyscy trzej przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane na Filipinach, którzy, jako stanowiący odpowiednio dobraną próbę, zostali zaproszeni do wzięcia udziału w wysłuchaniu przed Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, reprezentowali odpowiedni poziom i byli w stanie przedstawić szczegółowe dane dotyczące bezpiecznego realizowania przez nich działalności. Komisja uznała, że zostały przedstawione wystarczające dowody wypełnienia przez przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane na Filipinach stosownych międzynarodowych norm bezpieczeństwa i stosowania przez nich zalecanych praktyk.

(106)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że unijny wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii powinien zostać zmieniony poprzez wykreślenie wszystkich przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane na Filipinach z załącznika A do rozporządzenia (WE) nr 474/2006.

(107)

Państwa członkowskie będą nadal sprawdzać rzeczywiste przestrzeganie właściwych norm bezpieczeństwa przez wszystkich przewoźników lotniczych z Filipin, przeprowadzając w trybie priorytetowym inspekcje na płycie na podstawie rozporządzenia (UE) nr 965/2012. Jeśli wyniki takich kontroli lub jakiekolwiek inne istotne informacje dotyczące bezpieczeństwa wskazywałyby na niespełnianie międzynarodowych norm bezpieczeństwa, Komisja będzie zmuszona do podjęcia działań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2111/2005.

Przewoźnicy lotniczy z Federacji Rosyjskiej

(108)

Komisja, EASA i państwa członkowskie nadal ściśle monitorują skuteczność działania w zakresie bezpieczeństwa u przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Federacji Rosyjskiej i wykonujących przewozy w Unii, w tym poprzez przeprowadzanie w trybie priorytetowym inspekcji na płycie u niektórych przewoźników rosyjskich na podstawie rozporządzenia (UE) nr 965/2012.

(109)

W dniu 23 marca 2015 r. Komisja, przy udziale EASA, odbyła spotkanie z przedstawicielami rosyjskiej Federalnej Agencji Transportu Lotniczego („FATA”). Celem spotkania było dokonanie przeglądu wyników w zakresie bezpieczeństwa uzyskanych przez rosyjskich przewoźników lotniczych w inspekcjach na płycie w ramach SAFA przeprowadzonych w okresie od 10 marca 2014 r. do 9 marca 2015 r. oraz wskazanie przypadków wymagających szczególnej uwagi. W trakcie spotkania FATA zobowiązała się do zastosowania dalszych kroków wobec niektórych przypadków niezgodności z przepisami, które nie zostały jeszcze należycie naprawione, oraz do poinformowania Komisji o ich statusie przed końcem maja.

(110)

FATA poinformowała Komisję, że w związku z rozszerzeniem systemu SAFA monitoruje również wyniki uzyskiwane przez rosyjskich przewoźników lotniczych w inspekcjach SAFA w niektórych państwach trzecich. FATA poinformowała także, że powołała nowych inspektorów ds. bezpieczeństwa w celu zajęcia się przewoźnikami lotniczymi, którzy mają otwarte sprawy w następstwie inspekcji przeprowadzonych w ramach programu SAFA. FATA wyraziła oczekiwanie, że taki nadzór pozwoli jeszcze bardziej poprawić szybkość reagowania i jakość działań naprawczych podejmowanych przez przewoźników. FATA poinformowała także Komisję o najnowszych przypadkach zawieszenia i cofnięcia certyfikatów przewoźników lotniczych, za których odpowiada.

(111)

W oparciu o dostępne informacje Komisja uznała, że nie jest konieczne organizowanie wysłuchania rosyjskich władz lotniczych bądź przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Federacji Rosyjskiej przed Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego.

(112)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii poprzez wpisanie do niego przewoźników lotniczych z Federacji Rosyjskiej.

(113)

Państwa członkowskie będą nadal sprawdzać rzeczywiste przestrzeganie międzynarodowych norm bezpieczeństwa przez przewoźników lotniczych Federacji Rosyjskiej, przeprowadzając w trybie priorytetowym inspekcje na płycie na podstawie rozporządzenia (UE) nr 965/2012.

(114)

Jeżeli te inspekcje wskażą istnienie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa w wyniku nieprzestrzegania stosownych norm bezpieczeństwa, Komisja może być zmuszona do podjęcia działań wobec przewoźników lotniczych z Federacji Rosyjskiej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2111/2005.

Przewoźnicy lotniczy z Sudanu

(115)

Na podstawie regularnych kontaktów między Sudańskim Urzędem Lotnictwa Cywilnego („SCAA”) i Komisją wydaje się, że SCAA poczynił duże postępy, jeśli chodzi o działania tego urzędu dotyczące nadzoru nad przewoźnikami lotniczymi posiadającymi certyfikaty wydane w Sudanie. SCAA poinformował też Komisję, że niektórzy przewoźnicy lotniczy dokonali dużych postępów we wdrażaniu międzynarodowych norm bezpieczeństwa.

(116)

SCAA zgodził się przyjąć unijną wizytację oceniającą na miejscu w październiku 2015 r. Wizytację zaplanowano w celu zweryfikowania dostarczonych przez SCAA informacji i zebrania dodatkowych informacji, na podstawie których wydana zostanie ewentualna decyzja dotycząca przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Sudanie. Obecnie brak jest wystarczających informacji do wydania decyzji dotyczącej tych przewoźników.

(117)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznano zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Sudanu.

Przewoźnicy lotniczy z Tajlandii

(118)

W styczniu 2015 r. ICAO przeprowadziła w Królestwie Tajlandii pełną kontrolę w ramach globalnego programu kontroli nadzoru nad bezpieczeństwem z zastosowaniem metody ciągłego monitoringu. Jej ogólny wynik świadczy o tym, że skuteczność wdrożenia międzynarodowych norm bezpieczeństwa w Tajlandii jest znacznie poniżej światowej średniej. Na podstawie wyników kontroli ICAO zgłosiła poważne zastrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa, które odnosiły się do wydawania certyfikatów przewoźnikom lotniczym, w tym wydawania zezwoleń na stosowanie określonych procedur operacyjnych. W następstwie tych ustaleń Departament Lotnictwa Cywilnego („DCA”) Tajlandii przekazał ICAO plan działań naprawczych.

(119)

DCA zwrócił się do Unii Europejskiej i EASA z prośbą o udzielenie pomocy technicznej i wsparcie działań podjętych w celu rozwiązania problemów wskazanych przez ICAO. EASA przeprowadziła w Tajlandii wizytę w sprawie pomocy technicznej w kwietniu 2015 r., a w nadchodzących miesiącach będzie udzielana dalsza pomoc techniczna i prowadzona dalsza współpraca.

(120)

Na podstawie wyników kontroli ICAO i zaleceń wydanych w następstwie wizyty w sprawie pomocy technicznej tajski DCA oraz przewoźnika lotniczego Thai Airways International zaproszono na konsultacje techniczne do Brukseli w celu zgromadzenia dodatkowych informacji na temat działań naprawczych, jakie DCA zamierza podjąć w krótkim, średnim i długim terminie. DCA Tajlandii oraz przewoźnik lotniczy Thai Airways International przyjęli to zaproszenie i przed spotkaniem przedstawili w przejrzysty sposób wszystkie wymagane informacje.

(121)

W trakcie konsultacji technicznych, które miały miejsce w dniu 3 czerwca 2015 r., zarówno DCA, jak i przewoźnik lotniczy Thai Airways International wyraźnie wykazali wolę podjęcia współpracy i dostarczyli wszelkich możliwych informacji. DCA podkreślił, że rząd Tajlandii zdaje sobie sprawę ze znaczenia bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego, i zobowiązał się do zapewnienia niezbędnych środków w celu poprawy systemu nadzoru nad bezpieczeństwem w ramach DCA Tajlandii, który wkrótce przejdzie reorganizację, stając się Urzędem Lotnictwa Cywilnego Tajlandii ze znaczenie zwiększonym budżetem.

(122)

Przewoźnik Thai Airways International przedstawił w przejrzysty sposób swój system bezpieczeństwa i zarządzania jakością. Przewoźnik wykazał, że jest w stanie zapewnić odpowiedni poziom zgodności z międzynarodowymi normami bezpieczeństwa.

(123)

Komisja uznaje, że dostępne informacje na temat bezpieczeństwa nie uzasadniają decyzji o nałożeniu zakazu lub ograniczeń wykonywania przewozów na przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Tajlandii. Komisja uważa jednak, że sytuacja powinna być nadal dokładnie monitorowana.

(124)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznano zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Tajlandii.

(125)

Państwa członkowskie będą nadal sprawdzać rzeczywiste przestrzeganie odpowiednich norm bezpieczeństwa w drodze priorytetowych inspekcji na płycie prowadzonych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 965/2012 w stosunku do przewoźników powietrznych posiadających certyfikaty wydane w Tajlandii.

(126)

Jeśli jakiekolwiek istotne informacje dotyczące bezpieczeństwa wskazywały będą na istnienie bezpośredniego zagrożenia dla bezpieczeństwa w wyniku nieprzestrzegania międzynarodowych norm bezpieczeństwa, Komisja może być zmuszona do podjęcia kolejnych działań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2111/2005.

Przewoźnicy lotniczy z Jemenu

(127)

W piśmie z dnia 10 kwietnia 2015 r. Komisja zwróciła się do Urzędu Lotnictwa Cywilnego i Meteorologii Jemenu („CAMA”) z pytaniem, czy pogarszająca się sytuacja bezpieczeństwa w Jemenie nie wpływa na zdolność CAMA do zapewnienia nadzoru nad bezpieczeństwem wobec przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Jemenie.

(128)

W dniu 18 maja 2015 r. przewoźnik lotniczy Yemen Airways („Yemenia”) zgłosił Komisji zawieszenie swojej działalności od końca marca 2015 r. w związku z pogarszającą się sytuacją w Jemenie. W komunikacie przewoźnika Yemenia stwierdzono również, że jego statki powietrzne znajdują się w różnych lokalizacjach poza terytorium Jemenu. Pismem z dnia 1 czerwca 2015 r. CAMA poinformował Komisję, że statki powietrzne należące do przewoźnika Yemenia znajdują się już poza Jemenem, a zamiarem CAMA jest koordynowanie działań związanych z odpowiedzialnością CAMA za nadzór na bezpieczeństwem tych statków powietrznych z organami lotniczymi państw, których się one znajdują. W tym samym piśmie CAMA poinformował również, że ze względu na pogarszającą się sytuację bezpieczeństwa w Jemenie, w kraju przeprowadza się obecnie niewiele operacji lotniczych.

(129)

Na podstawie informacji otrzymanych od CAMA i przewoźnika Yemenia uznano, że chociaż sytuacja wymaga dalszego dokładnego monitorowania, na tym etapie nie ma wystarczających danych, które uzasadniałyby decyzję o nałożeniu zakazu wykonywania przewozów na przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane w Jemenie.

(130)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznano zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Jemenu.

(131)

Państwa członkowskie będą nadal sprawdzać rzeczywiste przestrzeganie odpowiednich norm bezpieczeństwa w drodze priorytetowych inspekcji na płycie prowadzonych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 965/2012 w stosunku do przewoźników powietrznych posiadających certyfikaty wydane w Jemenie.

Przewoźnicy lotniczy z Zambii

(132)

W dniu 25 lutego 2015 r. miało miejsce spotkanie techniczne z udziałem wysokich rangą przedstawicieli Urzędu Lotnictwa Cywilnego Zambii („ZCAA”), Komisji, EASA i państw członkowskich. ZCAA przedstawił kompleksowe i przejrzyste informacje na temat podjętych w ostatnim roku działań dotyczących rozwoju Urzędu, rekrutacji jego personelu, opracowywania przepisów dotyczących lotnictwa cywilnego w Zambii oraz poprawy nadzoru nad przewoźnikami lotniczymi.

(133)

Wydaje się, że ZCAA zrobił znaczne postępy w usuwaniu szeregu uchybień wskazanych przez ICAO i że stworzone zostały solidne podstawy dla dalszego rozwoju systemu nadzoru nad bezpieczeństwem lotnictwa cywilnego w Zambii. Jednak w odniesieniu do większości spośród ośmiu krytycznych elementów składających się na system nadzoru nad bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego ICAO do wykonania pozostaje nadal znaczna część pracy.

(134)

ZCAA wskazał, że będzie nadal pracować nad wdrożeniem międzynarodowych norm bezpieczeństwa. Komisja zamierza przeprowadzić dalsze oceny w celu stwierdzenia, czy możliwe będzie zorganizowanie unijnej wizytacji oceniającej na miejscu w celu zweryfikowania stanu wdrożenia międzynarodowych norm bezpieczeństwa w Zambii przed końcem października 2015 r.

(135)

Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznano zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do przewoźników lotniczych z Zambii.

Uwagi końcowe

(136)

Co do pozostałych przewoźników lotniczych ujętych w unijnym wykazie, Komisja sprawdziła, czy właściwym byłoby zaktualizowanie wykazu, i uznała, że nie jest to konieczne. Zgodnie ze wspólnymi kryteriami określonymi w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznano zatem, że na obecnym etapie nie istnieją podstawy do wprowadzania zmian do unijnego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii w odniesieniu do tych przewoźników lotniczych.

(137)

W art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 uznaje się potrzebę szybkiego — a w stosownych przypadkach przyspieszonego — podejmowania decyzji z uwagi na względy bezpieczeństwa. Dlatego ze względu na potrzebę ochrony wrażliwych danych i zminimalizowania skutków rynkowych niezbędne jest, aby decyzje Komisji dotyczące aktualizacji wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi lub ograniczeniom wykonywania przewozów w ramach Unii były publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodziły w życie następnego dnia po ich opublikowaniu.

(138)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 474/2006.

(139)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 474/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1)

załącznik A zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku A do niniejszego rozporządzenia;

2)

załącznik B zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku B do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 czerwca 2015 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Violeta BULC

Członek Komisji


(1)   Dz.U. L 344 z 27.12.2005, s. 15.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 474/2006 z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 84 z 23.3.2006, s. 14).

(3)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/1991 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 4).

(4)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 473/2006 z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 84 z 23.3.2006, s. 8).

(5)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 296 z 25.10.2012, s. 1).

(6)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1197/2011 z dnia 21 listopada 2011 r. (Dz.U. L 303 z 22.11.2011, s. 14). Zob. w szczególności pkt 26–30 motywów tego rozporządzenia.

(7)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 452/2014 z dnia 29 kwietnia 2014 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne dotyczące operacji lotniczych wykonywanych przez operatorów z państw trzecich zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008.

(8)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 474/2006 z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 84 z 23.3.2006, s. 14).

(9)  Rozporządzenie (WE) nr 715/2008 z dnia 24 lipca 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 474/2006 ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty (Dz.U. L 197 z 25.7.2008, s. 36).

(10)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 791/2010 z dnia 6 września 2010 r. (Dz.U. L 237 z 8.9.2010, s. 10). Zob. w szczególności pkt 9–23 motywów tego rozporządzenia.

(11)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1071/2010 z dnia 22 listopada 2010 r. (Dz.U. L 306 z 23.11.2010, s. 44). Zob. w szczególności pkt 29–31 motywów tego rozporządzenia.

(12)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 273/2010 z dnia 30 marca 2010 r. (Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 25). Zob. w szczególności pkt 41–49 motywów tego rozporządzenia.

(13)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 590/2010 z dnia 5 lipca 2010 r. (Dz.U. L 170 z 6.7.2010, s. 9). Zob. w szczególności pkt 60–71 motywów tego rozporządzenia.

(14)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 273/2010 z dnia 30 marca 2010 r. (Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 25). Zob. w szczególności pkt 74–87 motywów tego rozporządzenia.

(15)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 659/2013 z dnia 10 lipca 2013 r. (Dz.U. L 190 z 11.7.2013, s. 54). Zob. w szczególności pkt 80–94 motywów tego rozporządzenia.

(16)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 368/2014 z dnia 10 kwietnia 2014 r. (Dz.U. L 108 z 11.4.2014, s. 16). Zob. w szczególności pkt 102–119 motywów tego rozporządzenia.


ZAŁĄCZNIK A

WYKAZ PRZEWOŹNIKÓW LOTNICZYCH PODLEGAJĄCYCH ZAKAZOWI WYKONYWANIA PRZEWOZÓW W RAMACH UNII, Z WYJĄTKAMI  (1)

Nazwa osoby prawnej przewoźnika lotniczego wskazana w certyfikacie przewoźnika lotniczego („AOC”) (oraz nazwa handlowa, w przypadku różnic)

Numer certyfikatu przewoźnika lotniczego („AOC”) lub numer koncesji przewoźnika lotniczego

Kod ICAO linii lotniczej

Państwo przewoźnika

BLUE WING AIRLINES

SRBWA-01/2002

BWI

Surinam

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Afganistanie, w tym:

 

 

Islamska Republika Afganistanu

ARIANA AFGHAN AIRLINES

AOC 009

AFG

Islamska Republika Afganistanu

KAM AIR

AOC 001

KMF

Islamska Republika Afganistanu

PAMIR AIRLINES

Nieznany

PIR

Islamska Republika Afganistanu

SAFI AIRWAYS

AOC 181

SFW

Islamska Republika Afganistanu

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Angoli, z wyjątkiem przewoźnika TAAG Angola Airlines ujętego w załączniku B, w tym:

 

 

Republika Angoli

AEROJET

AO 008-01/11

TEJ

Republika Angoli

AIR GICANGO

009

Nieznany

Republika Angoli

AIR JET

AO 006-01/11-MBC

MBC

Republika Angoli

AIR NAVE

017

Nieznany

Republika Angoli

AIR26

AO 003-01/11-DCD

DCD

Republika Angoli

ANGOLA AIR SERVICES

006

Nieznany

Republika Angoli

DIEXIM

007

Nieznany

Republika Angoli

FLY540

AO 004-01 FLYA

Nieznany

Republika Angoli

GIRA GLOBO

008

GGL

Republika Angoli

HELIANG

010

Nieznany

Republika Angoli

HELIMALONGO

AO 005-01/11

Nieznany

Republika Angoli

MAVEWA

016

Nieznany

Republika Angoli

SONAIR

AO 002-01/10-SOR

SOR

Republika Angoli

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Beninie, w tym:

 

 

Republika Beninu

AERO BENIN

PEA No 014/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS

AEB

Republika Beninu

AFRICA AIRWAYS

Nieznany

AFF

Republika Beninu

ALAFIA JET

PEA No 014/ANAC/MDCTTTATP-PR/DEA/SCS

Nieznany

Republika Beninu

BENIN GOLF AIR

PEA No 012/MDCTTP-PR/ANAC/DEA/SCS.

BGL

Republika Beninu

BENIN LITTORAL AIRWAYS

PEA No 013/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS.

LTL

Republika Beninu

COTAIR

PEA No 015/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS.

COB

Republika Beninu

ROYAL AIR

PEA No 11/ANAC/MDCTTP-PR/DEA/SCS

BNR

Republika Beninu

TRANS AIR BENIN

PEA No 016/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS

TNB

Republika Beninu

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Konga, w tym:

 

 

Republika Konga

AERO SERVICE

RAC06-002

RSR

Republika Konga

CANADIAN AIRWAYS CONGO

RAC06-012

Nieznany

Republika Konga

EMERAUDE

RAC06-008

Nieznany

Republika Konga

EQUAFLIGHT SERVICES

RAC 06-003

EKA

Republika Konga

EQUAJET

RAC06-007

EKJ

Republika Konga

EQUATORIAL CONGO AIRLINES S.A.

RAC 06-014

Nieznany

Republika Konga

MISTRAL AVIATION

RAC06-011

Nieznany

Republika Konga

TRANS AIR CONGO

RAC 06-001

TSG

Republika Konga

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Demokratycznej Republice Konga (DRK), w tym:

 

 

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

AIR FAST CONGO

409/CAB/MIN/TVC/0112/2011

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

AIR KASAI

409/CAB/MIN/TVC/0053/2012

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

AIR KATANGA

409/CAB/MIN/TVC/0056/2012

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

AIR TROPIQUES

409/CAB/MIN/TVC/00625/2011

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

BLUE AIRLINES

106/CAB/MIN/TVC/2012

BUL

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

BLUE SKY

409/CAB/MIN/TVC/0028/2012

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

BUSY BEE CONGO

409/CAB/MIN/TVC/0064/2010

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

COMPAGNIE AFRICAINE D'AVIATION (CAA)

409/CAB/MIN/TVC/0050/2012

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

CONGO AIRWAYS

019/CAB/MIN/TVC/2015

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

DAKOTA SPRL

409/CAB/MIN/TVC/071/2011

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

DOREN AIR CONGO

102/CAB/MIN/TVC/2012

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

GOMAIR

409/CAB/MIN/TVC/011/2010

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

KIN AVIA

409/CAB/MIN/TVC/0059/2010

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

KORONGO AIRLINES

409/CAB/MIN/TVC/001/2011

KGO

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

MALU AVIATION

098/CAB/MIN/TVC/2012

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

MANGO AIRLINES

409/CAB/MIN/TVC/009/2011

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

SERVE AIR

004/CAB/MIN/TVC/2015

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

SERVICES AIR

103/CAB/MIN/TVC/2012

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

SWALA AVIATION

409/CAB/MIN/TVC/0084/2010

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

TRANSAIR CARGO SERVICES

409/CAB/MIN/TVC/073/2011

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

WILL AIRLIFT

409/CAB/MIN/TVC/0247/2011

Nieznany

Demokratyczna Republika Konga (DRK)

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Dżibuti, w tym:

 

 

Dżibuti

DAALLO AIRLINES

Nieznany

DAO

Dżibuti

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Gwinei Równikowej, w tym:

 

 

Gwinea Równikowa

CEIBA INTERCONTINENTAL

2011/0001/MTTCT/DGAC/SOPS

CEL

Gwinea Równikowa

CRONOS AIRLINES

2011/0004/MTTCT/DGAC/SOPS

Nieznany

Gwinea Równikowa

PUNTO AZUL

2012/0006/MTTCT/DGAC/SOPS

Nieznany

Gwinea Równikowa

TANGO AIRWAYS

Nieznany

Nieznany

Gwinea Równikowa

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Erytrei, w tym:

 

 

Erytrea

ERITREAN AIRLINES

AOC No 004

ERT

Erytrea

NASAIR ERITREA

AOC No 005

NAS

Erytrea

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Gabońskiej, z wyjątkiem przewoźników Afrijet i SN2AG ujętych w załączniku B, w tym:

 

 

Republika Gabońska

AFRIC AVIATION

010/MTAC/ANAC-G/DSA

EKG

Republika Gabońska

ALLEGIANCE AIR TOURIST

007/MTAC/ANAC-G/DSA

LGE

Republika Gabońska

NATIONALE REGIONALE TRANSPORT (N.R.T)

008/MTAC/ANAC-G/DSA

NRG

Republika Gabońska

SKY GABON

009/MTAC/ANAC-G/DSA

SKG

Republika Gabońska

SOLENTA AVIATION GABON

006/MTAC/ANAC-G/DSA

SVG

Republika Gabońska

TROPICAL AIR-GABON

011/MTAC/ANAC-G/DSA

Nieznany

Republika Gabońska

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Indonezji, z wyjątkiem przewoźników Garuda Indonesia, Airfast Indonesia, Ekspres Transportasi Antarbenua i Indonesia Air Asia, w tym:

 

 

Republika Indonezji

AIR BORN INDONESIA

135-055

Nieznany

Republika Indonezji

AIR PACIFIC UTAMA

135-020

Nieznany

Republika Indonezji

ALFA TRANS DIRGANTATA

135-012

Nieznany

Republika Indonezji

ANGKASA SUPER SERVICES

135-050

LBZ

Republika Indonezji

ASCO NUSA AIR

135-022

Nieznany

Republika Indonezji

ASI PUDJIASTUTI

135-028

SQS

Republika Indonezji

AVIASTAR MANDIRI

121-043

Nieznany

Republika Indonezji

AVIASTAR MANDIRI

135-029

VIT

Republika Indonezji

BATIK AIR

121-050

BTK

Republika Indonezji

CITILINK INDONESIA

121-046

CTV

Republika Indonezji

DABI AIR NUSANTARA

135-030

Nieznany

Republika Indonezji

DERAYA AIR TAXI

135-013

DRY

Republika Indonezji

DERAZONA AIR SERVICE

135-010

DRZ

Republika Indonezji

DIRGANTARA AIR SERVICE

135-014

DIR

Republika Indonezji

EASTINDO

135-038

ESD

Republika Indonezji

ELANG LINTAS INDONESIA

135-052

Nieznany

Republika Indonezji

ELANG NUSANTARA AIR

135-053

Nieznany

Republika Indonezji

ENGGANG AIR SERVICE

135-045

Nieznany

Republika Indonezji

ERSA EASTERN AVIATION

135-047

Nieznany

Republika Indonezji

GATARI AIR SERVICE

135-018

GHS

Republika Indonezji

HEAVY LIFT

135-042

Nieznany

Republika Indonezji

INDONESIA AIR ASIA EXTRA

121-054

Nieznany

Republika Indonezji

INDONESIA AIR TRANSPORT

121-034

IDA

Republika Indonezji

INTAN ANGKASA AIR SERVICE

135-019

Nieznany

Republika Indonezji

JAYAWIJAYA DIRGANTARA

121-044

JWD

Republika Indonezji

JOHNLIN AIR TRANSPORT

135-043

JLB

Republika Indonezji

KAL STAR

121-037

KLS

Republika Indonezji

KARTIKA AIRLINES

121-003

KAE

Republika Indonezji

KOMALA INDONESIA

135-051

Nieznany

Republika Indonezji

KURA-KURA AVIATION

135-016

KUR

Republika Indonezji

LION MENTARI AIRLINES

121-010

LNI

Republika Indonezji

MANUNGGAL AIR SERVICE

121-020

MNS

Republika Indonezji

MARTABUANA ABADION

135-049

Nieznany

Republika Indonezji

MATTHEW AIR NUSANTARA

135-048

Nieznany

Republika Indonezji

MIMIKA AIR

135-007

Nieznany

Republika Indonezji

MY INDO AIRLINES

121-042

Nieznany

Republika Indonezji

NAM AIR

121-058

Nieznany

Republika Indonezji

NATIONAL UTILITY HELICOPTER

135-011

Nieznany

Republika Indonezji

NUSANTARA AIR CHARTER

121-022

SJK

Republika Indonezji

NUSANTARA BUANA AIR

135-041

Nieznany

Republika Indonezji

PACIFIC ROYALE AIRWAYS

121-045

PRQ

Republika Indonezji

PEGASUS AIR SERVICES

135-036

Nieznany

Republika Indonezji

PELITA AIR SERVICE

121-008

PAS

Republika Indonezji

PENERBANGAN ANGKASA SEMESTA

135-026

Nieznany

Republika Indonezji

PURA WISATA BARUNA

135-025

Nieznany

Republika Indonezji

RIAU AIRLINES

121-016

RIU

Republika Indonezji

SAYAP GARUDA INDAH

135-004

Nieznany

Republika Indonezji

SMAC

135-015

SMC

Republika Indonezji

SRIWIJAYA AIR

121-035

SJY

Republika Indonezji

SURVEI UDARA PENAS

135-006

PNS

Republika Indonezji

SURYA AIR

135-046

Nieznany

Republika Indonezji

TRANSNUSA AVIATION MANDIRI

121-048

TNU

Republika Indonezji

TRANSWISATA PRIMA AVIATION

135-021

TWT

Republika Indonezji

TRAVEL EXPRESS AVIATION SERVICE

121-038

XAR

Republika Indonezji

TRAVIRA UTAMA

135-009

TVV

Republika Indonezji

TRI MG INTRA ASIA AIRLINES

121-018

TMG

Republika Indonezji

TRIGANA AIR SERVICE

121-006

TGN

Republika Indonezji

UNINDO

135-040

Nieznany

Republika Indonezji

WING ABADI AIRLINES

121-012

WON

Republika Indonezji

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Kazachstanie z wyjątkiem przewoźnika Air Astana ujętego w załączniku B, w tym:

 

 

Republika Kazachstanu

AIR ALMATY

AK-0483-13

LMY

Republika Kazachstanu

ATMA AIRLINES

AK-0469-12

AMA

Republika Kazachstanu

AVIA-JAYNAR/AVIA-ZHAYNAR

AK-0467-12

SAP

Republika Kazachstanu

BEK AIR

AK-0463-12

BEK

Republika Kazachstanu

BEYBARS AIRCOMPANY

AK-0473-13

BBS

Republika Kazachstanu

BURUNDAYAVIA AIRLINES

KZ-01/001

BRY

Republika Kazachstanu

COMLUX-KZ

KZ-01/002

KAZ

Republika Kazachstanu

EAST WING

KZ-01/007

EWZ

Republika Kazachstanu

EURO-ASIA AIR

AK-0472-13

EAK

Republika Kazachstanu

FLY JET KZ

AK-0477-13

FJK

Republika Kazachstanu

INVESTAVIA

AK-0479-13

TLG

Republika Kazachstanu

IRTYSH AIR

AK-0468-13

MZA

Republika Kazachstanu

JET AIRLINES

KZ-01/003

SOZ

Republika Kazachstanu

KAZAIR JET

AK-0474-13

KEJ

Republika Kazachstanu

KAZAIRTRANS AIRLINE

AK-0466-12

KUY

Republika Kazachstanu

KAZAVIASPAS

AK-0484-13

KZS

Republika Kazachstanu

PRIME AVIATION

AK-0478-13

PKZ

Republika Kazachstanu

SCAT

KZ-01/004

VSV

Republika Kazachstanu

ZHETYSU AIRCOMPANY

AK-0470-12

JTU

Republika Kazachstanu

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Kirgiskiej, w tym:

 

 

Republika Kirgiska

AIR BISHKEK (wcześniej EASTOK AVIA)

15

EAA

Republika Kirgiska

AIR MANAS

17

MBB

Republika Kirgiska

AVIA TRAFFIC COMPANY

23

AVJ

Republika Kirgiska

CENTRAL ASIAN AVIATION SERVICES (CAAS)

13

CBK

Republika Kirgiska

HELI SKY

47

HAC

Republika Kirgiska

AIR KYRGYZSTAN

03

LYN

Republika Kirgiska

MANAS AIRWAYS

42

BAM

Republika Kirgiska

S GROUP INTERNATIONAL (wcześniej S GROUP AVIATION)

45

IND

Republika Kirgiska

SKY BISHKEK

43

BIS

Republika Kirgiska

SKY KG AIRLINES

41

KGK

Republika Kirgiska

SKY WAY AIR

39

SAB

Republika Kirgiska

TEZ JET

46

TEZ

Republika Kirgiska

VALOR AIR

07

VAC

Republika Kirgiska

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Liberii

 

 

Liberia

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Libii, w tym:

 

 

Libia

AFRIQIYAH AIRWAYS

007/01

AAW

Libia

AIR LIBYA

004/01

TLR

Libia

BURAQ AIR

002/01

BRQ

Libia

GHADAMES AIR TRANSPORT

012/05

GHT

Libia

GLOBAL AVIATION AND SERVICES

008/05

GAK

Libia

LIBYAN AIRLINES

001/01

LAA

Libia

PETRO AIR

025/08

PEO

Libia

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Mozambiku, w tym:

 

 

Republika Mozambiku

AERO-SERVIÇOS SARL

MOZ-08

Nieznany

Republika Mozambiku

CFM – TRABALHOS E TRANSPORTES AÉREOS LDA

MOZ-07

Nieznany

Republika Mozambiku

COA – COASTAL AVIATION

MOZ-15

Nieznany

Republika Mozambiku

CPY – CROPSPRAYERS

MOZ-06

Nieznany

Republika Mozambiku

CRA – CR AVIATION LDA

MOZ-14

Nieznany

Republika Mozambiku

EMÍLIO AIR CHARTER LDA

MOZ-05

Nieznany

Republika Mozambiku

ETA – EMPRESA DE TRANSPORTES AÉREOS LDA

MOZ-04

Nieznany

Republika Mozambiku

HCP – HELICÓPTEROS CAPITAL LDA

MOZ-11

Nieznany

Republika Mozambiku

KAY – KAYA AIRLINES, LDA

MOZ-09

KYY

Republika Mozambiku

LAM – LINHAS AÉREAS DE MOÇAMBIQUE S.A.

MOZ-01

LAM

Republika Mozambiku

MAKOND, LDA

MOZ-20

Nieznany

Republika Mozambiku

MEX – MOÇAMBIQUE EXPRESSO, SARL MEX

MOZ-02

MXE

Republika Mozambiku

OHI – OMNI HELICÓPTEROS INTERNATIONAL LDA

MOZ-17

Nieznany

Republika Mozambiku

SAF – SAFARI AIR LDA

MOZ-12

Nieznany

Republika Mozambiku

SAM – SOLENTA AVIATION MOZAMBIQUE, SA

MOZ-10

Nieznany

Republika Mozambiku

TTA – TRABALHOS E TRANSPORTES AÉREOS LDA

MOZ-16

TTA

Republika Mozambiku

UNIQUE AIR CHARTER LDA

MOZ-13

Nieznany

Republika Mozambiku

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Nepalu, w tym:

 

 

Republika Nepalu

AIR DYNASTY HELI. S.

035/2001

Nieznany

Republika Nepalu

AIR KASTHAMANDAP

051/2009

Nieznany

Republika Nepalu

BUDDHA AIR

014/1996

BHA

Republika Nepalu

FISHTAIL AIR

017/2001

Nieznany

Republika Nepalu

GOMA AIR

064/2010

Nieznany

Republika Nepalu

MAKALU AIR

057A/2009

Nieznany

Republika Nepalu

MANANG AIR PVT LTD

082/2014

Nieznany

Republika Nepalu

MOUNTAIN HELICOPTERS

055/2009

Nieznany

Republika Nepalu

MUKTINATH AIRLINES

081/2013

Nieznany

Republika Nepalu

NEPAL AIRLINES CORPORATION

003/2000

RNA

Republika Nepalu

SHREE AIRLINES

030/2002

SHA

Republika Nepalu

SIMRIK AIR

034/2000

Nieznany

Republika Nepalu

SIMRIK AIRLINES

052/2009

RMK

Republika Nepalu

SITA AIR

033/2000

Nieznany

Republika Nepalu

TARA AIR

053/2009

Nieznany

Republika Nepalu

YETI AIRLINES DOMESTIC

037/2004

NYT

Republika Nepalu

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej, w tym:

 

 

Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

AFRICA'S CONNECTION

10/AOC/2008

ACH

Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

STP AIRWAYS

03/AOC/2006

STP

Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Sierra Leone, w tym:

 

 

Sierra Leone

AIR RUM, LTD

NIEZNANY

RUM

Sierra Leone

DESTINY AIR SERVICES, LTD

NIEZNANY

DTY

Sierra Leone

HEAVYLIFT CARGO

NIEZNANY

Nieznany

Sierra Leone

ORANGE AIR SIERRA LEONE LTD

NIEZNANY

ORJ

Sierra Leone

PARAMOUNT AIRLINES, LTD

NIEZNANY

PRR

Sierra Leone

SEVEN FOUR EIGHT AIR SERVICES LTD

NIEZNANY

SVT

Sierra Leone

TEEBAH AIRWAYS

NIEZNANY

Nieznany

Sierra Leone

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Sudanie, w tym:

 

 

Republika Sudanu

ALFA AIRLINES

54

AAJ

Republika Sudanu

ALMAJAL AVIATION SERVICE

15

MGG

Republika Sudanu

BADER AIRLINES

35

BDR

Republika Sudanu

BENTIU AIR TRANSPORT

29

BNT

Republika Sudanu

BLUE BIRD AVIATION

11

BLB

Republika Sudanu

DOVE AIRLINES

52

DOV

Republika Sudanu

ELIDINER AVIATION

8

DND

Republika Sudanu

FOURTY EIGHT AVIATION

53

WHB

Republika Sudanu

GREEN FLAG AVIATION

17

Nieznany

Republika Sudanu

HELEJETIC AIR

57

HJT

Republika Sudanu

KATA AIR TRANSPORT

9

KTV

Republika Sudanu

KUSH AVIATION

60

KUH

Republika Sudanu

MARSLAND COMPANY

40

MSL

Republika Sudanu

MID AIRLINES

25

NYL

Republika Sudanu

NOVA AIRLINES

46

NOV

Republika Sudanu

SUDAN AIRWAYS

1

SUD

Republika Sudanu

SUN AIR COMPANY

51

SNR

Republika Sudanu

TARCO AIRLINES

56

TRQ

Republika Sudanu

Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Zambii, w tym:

 

 

Zambia

ZAMBEZI AIRLINES

Z/AOC/001/2009

ZMA

Zambia


(1)  Przewoźnikom lotniczym wymienionym w załączniku A można zezwolić na wykonywanie praw przewozowych poprzez leasing statków powietrznych z załogą od przewoźnika lotniczego niepodlegającego zakazowi wykonywania przewozów, pod warunkiem spełnienia wymagań odpowiednich norm bezpieczeństwa.


ZAŁĄCZNIK B

WYKAZ PRZEWOŹNIKÓW LOTNICZYCH PODLEGAJĄCYCH OGRANICZENIOM W WYKONYWANIU PRZEWOZÓW W RAMACH UE  (1)

Nazwa osoby prawnej przewoźnika lotniczego wskazana w certyfikacie przewoźnika lotniczego („AOC”) (oraz nazwa handlowa, w przypadku różnic)

Numer certyfikatu przewoźnika lotniczego („AOC”)

Kod ICAO linii lotniczej

Państwo przewoźnika

Typ statku powietrznego objętego ograniczeniem

Znak(-i) rejestracyjny(-e) oraz numer(-y) seryjny(-e), o ile jest (są) dostępny(-e), statków powietrznych objętych ograniczeniami

Państwo rejestracji

TAAG ANGOLA AIRLINES

001

DTA

Republika Angoli

Cała flota z wyjątkiem: 6 statków powietrznych typu Boeing B777 i 4 statków powietrznych typu Boeing B737-700.

Cała flota z wyjątkiem: D2-TED, D2-TEE, D2-TEF, D2-TEG, D2-TEH, D2-TEI, D2-TBF, D2-TBG, D2-TBH, D2-TBJ.

Republika Angoli

AIR ASTANA  (2)

AK-0475-13

KZR

Kazachstan

Cała flota z wyjątkiem: statków powietrznych typu Boeing B767, statków powietrznych typu Boeing B757, statków powietrznych typu Airbus A319/320/321.

Cała flota z wyjątkiem: statków powietrznych należących do floty Boeing B767, zgodnie z zapisem w AOC; statków powietrznych należących do floty Boeing B757, zgodnie z zapisem w AOC; statków powietrznych należących do floty A319/320/321, zgodnie z zapisem w AOC.

Aruba (Królestwo Niderlandów)

AIR SERVICE COMORES

06-819/TA-15/DGACM

KMD

Komory

Cała flota z wyjątkiem: LET 410 UVP

Cała flota z wyjątkiem: D6-CAM (851336).

Komory

AFRIJET BUSINESS SERVICE  (3)

002/MTAC/ANAC-G/DSA

ABS

Republika Gabońska

Cała flota z wyjątkiem: 2 statków powietrznych typu Falcon 50, 2 statków powietrznych typu Falcon 900

Cała flota z wyjątkiem: TR-LGV; TR-LGY; TR-AFJ; TR-AFR.

Republika Gabońska

NOUVELLE AIR AFFAIRES GABON (SN2AG)

003/MTAC/ANAC-G/DSA

NVS

Republika Gabońska

Cała flota z wyjątkiem: 1 statku powietrznego typu Challenger CL-601, 1 statku powietrznego typu HS-125-800

Cała flota z wyjątkiem: TR-AAG, ZS-AFG.

Republika Gabońska, Republika Południowej Afryki

IRAN AIR  (4)

FS100

IRA

Islamska Republika Iranu

Cała flota z wyjątkiem: 14 statków powietrznych typu Airbus A300, 8 statków powietrznych typu Airbus A310, 1 statku powietrznego typu Boeing B737

Cała flota z wyjątkiem: EP-IBA, EP-IBB, EP-IBC, EP-IBD, EP-IBG, EP-IBH, EP-IBI, EP-IBJ, EP-IBM, EP-IBN, EP-IBO, EP-IBS, EP-IBT, EP-IBV, EP-IBX, EP-IBZ, EP-ICE, EP-ICF, EP-IBK, EP-IBL, EP-IBP, EP-IBQ, EP-AGA.

Islamska Republika Iranu

AIR KORYO

GAC-AOC/KOR-01

KOR

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna

Cała flota z wyjątkiem: 2 statków powietrznych typu TU-204.

Cała flota z wyjątkiem: P-632, P-633.

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna

AIR MADAGASCAR

5R-M01/2009

MDG

Madagaskar

Cała flota z wyjątkiem: statków powietrznych typu Boeing B737, statków powietrznych typu ATR 72/42 oraz 3 statków powietrznych typu DHC 6-300.

Cała flota z wyjątkiem: statków powietrznych należących do floty Boeing B737, zgodnie z zapisem w AOC, statków powietrznych należących do floty ATR 72/42, zgodnie z zapisem w AOC; 5R-MGC, 5R-MGD, 5R-MGF.

Republika Madagaskaru


(1)  Przewoźnikom lotniczym wymienionym w załączniku B można zezwolić na wykonywanie praw przewozowych poprzez leasing statków powietrznych z załogą od przewoźnika lotniczego niepodlegającego zakazowi wykonywania przewozów, pod warunkiem spełnienia wymagań odpowiednich norm bezpieczeństwa.

(2)  Air Astana może eksploatować wyłącznie wymienione określone typy statków powietrznych, pod warunkiem że są one zarejestrowane na Arubie, oraz że wszystkie zmiany w certyfikacie przewoźnika lotniczego będą w odpowiednim czasie przedkładane Komisji i organizacji Eurocontrol.

(3)  W zakresie swej obecnej działalności na terytorium Unii Afrijet może eksploatować wyłącznie wymienione określone statki powietrzne.

(4)  Iran Air może wykonywać przewozy do Unii przy użyciu określonych statków powietrznych, zgodnie z warunkami ustalonymi w motywie 69 rozporządzenia (UE) nr 590/2010, Dz.U. L 170 z 6.7.2010, s. 15.


27.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 162/98


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1015

z dnia 26 czerwca 2015 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 czerwca 2015 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)   Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.

(2)   Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

AL

32,3

MA

145,0

MK

33,9

ZZ

70,4

0707 00 05

MK

20,6

TR

111,1

ZZ

65,9

0709 93 10

TR

110,1

ZZ

110,1

0805 50 10

AR

113,0

BO

143,4

BR

107,1

TR

102,0

ZA

145,3

ZZ

122,2

0808 10 80

AR

163,3

BR

100,0

CL

131,7

NZ

142,4

US

184,1

ZA

118,9

ZZ

140,1

0809 10 00

TR

270,4

ZZ

270,4

0809 29 00

TR

344,4

US

581,4

ZZ

462,9


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DECYZJE

27.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 162/100


DECYZJA RADY (UE) 2015/1016

z dnia 23 czerwca 2015 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Wspólnego Komitetu EOG, dotyczącego zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) (zwane dalej „Porozumieniem EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r.

(2)

Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, protokołu 31 do niego.

(3)

Protokół 31 do Porozumienia EOG zawiera postanowienia i ustalenia dotyczące współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami.

(4)

Należy kontynuować współpracę Umawiających się Stron Porozumienia EOG w zakresie działań finansowanych z budżetu ogólnego Unii, które dotyczą „Funkcjonowania i rozwoju rynku wewnętrznego, zwłaszcza w dziedzinach notyfikacji, certyfikacji i zbliżania przepisów sektorowych” oraz „Wdrażania i rozwoju rynku wewnętrznego”.

(5)

Należy zatem zmienić protokół 31 do Porozumienia EOG, aby umożliwić kontynuowanie rozszerzonej współpracy po dniu 31 grudnia 2014 r.

(6)

Stanowisko Unii na forum Wspólnego Komitetu EOG powinno opierać się na załączonym projekcie decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Stanowisko, jakie należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczące proponowanej zmiany protokołu 31 do Porozumienia EOG, opiera się na projekcie decyzji tego komitetu dołączonym do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2015 r.

W imieniu Rady

E. RINKĒVIČS

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.

(2)   Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 3.


PROJEKT

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2015

z dnia

zmieniająca Protokół 31 do Porozumienia EOG w sprawie współpracy w konkretnych dziedzinach poza czterema swobodami

WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 86 i 98,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Właściwe jest kontynuowanie współpracy między Umawiającymi się Stronami Porozumienia EOG w ramach działań Unii finansowanych z budżetu ogólnego Unii Europejskiej w zakresie wdrażania, funkcjonowania i rozwoju rynku wewnętrznego.

(2)

Protokół 31 do Porozumienia EOG powinien zatem zostać zmieniony, aby umożliwić kontynuowanie tej rozszerzonej współpracy po dniu 31 grudnia 2014 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W art. 7 protokołu 31 do Porozumienia EOG wprowadza się następujące zmiany:

1)

po ust. 9 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„10.   Począwszy od dnia 1 stycznia 2015 r. państwa EFTA uczestniczą w działaniach Unii związanych z następującymi liniami budżetowymi włączonymi do budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2015:

linia budżetowa 02 03 01: »Funkcjonowanie i rozwój rynku wewnętrznego, zwłaszcza w dziedzinach notyfikacji, certyfikacji i zbliżania przepisów sektorowych«;

linia budżetowa 12 02 01:»Wdrażanie i rozwój rynku wewnętrznego«.”;

2)

w ust. 3 i 4 słowa „ust. 5-9” zastępuje się słowami „ust. 5–10”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po złożeniu ostatniej notyfikacji zgodnie z art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (*1).

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli

W imieniu Wspólnego Komitetu EOG

Przewodniczący

Sekretarze

Wspólnego Komitetu EOG


(*1)  [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]