ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 58 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/1 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2015/981
z dnia 23 czerwca 2015 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1388/2013 otwierające i ustalające sposób zarządzania autonomicznymi kontyngentami taryfowymi Unii na niektóre produkty rolne i przemysłowe
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Aby zagwarantować wystarczające i nieprzerwane dostawy niektórych towarów, których produkcja w Unii jest niewystarczająca, oraz aby zapobiec ewentualnym zakłóceniom na rynku niektórych produktów rolnych i przemysłowych, rozporządzeniem Rady (UE) nr 1388/2013 (1) otwarto autonomiczne kontyngenty taryfowe. Produkty objęte tymi kontyngentami taryfowymi mogą być przywożone do Unii z zastosowaniem zerowych lub obniżonych stawek celnych. Ze względów wskazanych powyżej konieczne jest otwarcie ze skutkiem od dnia 1 lipca 2015 r. kontyngentów taryfowych – z zastosowaniem zerowych stawek celnych – obejmujących odpowiednie wielkości dla siedmiu nowych produktów. |
(2) |
W niektórych przypadkach należy dostosować istniejące autonomiczne kontyngenty taryfowe Unii. W przypadku dwóch produktów konieczna jest zmiana opisu produktu w celu doprecyzowania oraz uwzględnienia najnowszych zmian w tych produktach. W przypadku sześciu innych produktów wielkość kontyngentu powinna zostać podwyższona, gdyż takie zwiększenie leży w interesie unijnych podmiotów gospodarczych. |
(3) |
W przypadku dwóch produktów autonomiczne kontyngenty taryfowe Unii powinny zostać zamknięte ze skutkiem od dnia 1 lipca 2015 r. i zamienione na zawieszenia ceł autonomicznych, ponieważ nie ma dalszej potrzeby ograniczania wielkości przywozu. |
(4) |
Należy wyjaśnić, że wszelkie mieszaniny, preparaty lub produkty złożone z różnych składników zawierających produkty objęte kontyngentami ceł autonomicznych nie są objęte załącznikiem do rozporządzenia (UE) nr 1388/2013. |
(5) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1388/2013. |
(6) |
Ponieważ zmiany dokonane na mocy niniejszego rozporządzenia powinny stać się skuteczne od dnia 1 lipca 2015 r., niniejsze rozporządzenie należy stosować od tego dnia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (UE) nr 1388/2013 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 1. W odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku otwiera się autonomiczne kontyngenty taryfowe Unii, w ramach których autonomiczne cła wspólnej taryfy celnej zostają zawieszone na okresy, według stawek celnych i do wielkości, jakie są w nim wskazane. 2. W przypadku mieszanin, preparatów lub produktów złożonych z różnych komponentów zawierających produkty wymienione w załączniku nie stosuje się ust. 1.”; |
2) |
w załączniku wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
E. RINKĒVIČS
Przewodniczący
(1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1388/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. otwierające i ustalające sposób zarządzania autonomicznymi kontyngentami taryfowymi Unii na niektóre produkty rolne i przemysłowe oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 7/2010 (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 319).
ZAŁĄCZNIK
W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 1388/2013 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
dodaje się następujące wiersze dotyczące kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych: 09.2683, 09.2684, 09.2688, 09.2854, 09.2685, 09.2686 i 09.2687, zgodnie z kolejnością kodów CN wskazaną w drugiej kolumnie tabeli:
|
2) |
wiersze dotyczące kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych: 09.2664, 09.2972, 09.2665, 09.2645, 09.2834, 09.2835, 09.2629 i 09.2763 otrzymują brzmienie:
|
3) |
skreśla się wiersze dotyczące kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.2677 i 09.2678. |
(1) Zawieszenie ceł podlega art. 291–300 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).”
(2) Zawieszenie ceł podlega art. 291–300 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).
(3) Stosowana jest stawka specyficzna.”
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/5 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2015/982
z dnia 23 czerwca 2015 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1387/2013 zawieszające cła autonomiczne wspólnej taryfy celnej na niektóre produkty rolne i przemysłowe
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W interesie Unii leży całkowite zawieszenie ceł autonomicznych wspólnej taryfy celnej dla 111 produktów obecnie niewymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 1387/2013 (1). Te nowe produkty należy zatem uwzględnić w tym załączniku. |
(2) |
Utrzymanie zawieszenia ceł autonomicznych wspólnej taryfy celnej dla 15 produktów, obecnie wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1387/2013, nie leży już w interesie Unii. Produkty te należy zatem skreślić z tego załącznika. |
(3) |
Opisy produktu w przypadku 27 zawieszeń wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1387/2013 wymagają zmian w celu uwzględnienia wprowadzonych w nich zmian technicznych oraz tendencji gospodarczych na rynku, a także dostosowań językowych. Ponadto, w wyniku dodatkowej kontroli specyfikacji produktów, należy zmienić kody CN dla dwóch dodatkowych produktów. Zawieszenia, w odniesieniu do których potrzebne są zmiany, należy skreślić z wykazu zawieszeń zawartego w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1387/2013, a w ich miejsce należy wprowadzić do tego wykazu zawieszenia o zmienionej treści. |
(4) |
W celu zapewnienia przejrzystości zmienione wpisy należy oznaczyć gwiazdką. |
(5) |
Aby umożliwić odpowiednie monitorowanie do celów statystycznych, załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 1387/2013 należy uzupełnić o jednostki dodatkowe w przypadku niektórych spośród nowych produktów, dla których przyznano zawieszenia. W celu zapewnienia spójności jednostki dodatkowe przypisane do produktów skreślonych z załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1387/2013 należy także skreślić z załącznika II do tego rozporządzenia. |
(6) |
Należy wyjaśnić, że wszelkie mieszaniny, preparaty lub produkty złożone z różnych składników zawierających produkty objęte zawieszeniami ceł autonomicznych nie są objęte załącznikiem I do rozporządzenia (UE) nr 1387/2013. |
(7) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1387/2013. |
(8) |
W związku ze szczególnymi ustaleniami administracyjnymi zmiany wprowadzone tym rozporządzeniem muszą wejść w życie z dniem 1 lipca 2015 r. Niniejsze rozporządzenie należy stosować od tego dnia. |
(9) |
Jednakże, w celu właściwego zapewnienia korzyści z zawieszenia ze względu na zdolność konkurencyjną przedsiębiorstw, dla których znaczenie mają produkty:
|
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (UE) nr 1387/2013 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
art. 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 1. Niniejszym zawiesza się cła autonomiczne wspólnej taryfy celnej na produkty rolne i przemysłowe wymienione w załączniku I. 2. W przypadku mieszanin, preparatów lub produktów złożonych z różnych komponentów zawierających produkty wymienione w załączniku I nie stosuje się ust. 1.”. |
2) |
w załącznikach I i II wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2015 r.
Jednakże zawieszenie dotyczące produktów:
— |
objętych kodem TARIC 2930909921 stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r., |
— |
objętych kodem TARIC 8507600087 stosuje się od dnia 1 lipca 2014 r., |
— |
objętych kodami TARIC 8409990030, 8411990060 and 8411990070 stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r. |
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
E. RINKĒVIČS
Przewodniczący
(1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1387/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. zawieszające cła autonomiczne wspólnej taryfy celnej na niektóre produkty rolne i przemysłowe, oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1344/2011 (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 201).
ZAŁĄCZNIK
W załacznikach do rozporządzenia (UE) nr 1387/2013 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:
|
(1) Zawieszenie ceł podlega art. 291–300 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).
(2) Środek nie jest dozwolony w przypadku, gdy przetwarzanie wykonywane jest przez przedsiębiorstwa handlu detalicznego lub gastronomiczne.”
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/27 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/983
z dnia 24 czerwca 2015 r.
w sprawie procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej oraz stosowania mechanizmu ostrzegania na podstawie dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (1), w szczególności jej art. 4a ust. 7, art. 4b ust. 4, art. 4e ust. 7 i art. 56a ust. 8,
po zasięgnięciu opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Procedura wydawania europejskiej legitymacji zawodowej oraz stosowanie mechanizmu ostrzegania, przewidziane w dyrektywie 2005/36/WE, powinny być wspierane przez system wymiany informacji na rynku wewnętrznym (system IMI) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 (2). Właściwe jest zatem określenie w tym samym akcie wykonawczym zarówno przepisów dotyczących procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej, jak i przepisów dotyczących stosowania mechanizmu ostrzegania. |
(2) |
Przy udziale odpowiednich zainteresowanych stron i państw członkowskich Komisja dokonała oceny przydatności wprowadzenia europejskiej legitymacji zawodowej dla lekarzy, pielęgniarek, farmaceutów, fizjoterapeutów, przewodników górskich, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz inżynierów. W wyniku tej oceny Komisja wybrała pięć zawodów (pielęgniarka, farmaceuta, fizjoterapeuta, przewodnik górski oraz pośrednik w obrocie nieruchomościami), dla których należy wprowadzić europejską legitymację zawodową. Wybrane zawody spełniają określone w art. 4a ust. 7 dyrektywy 2005/36/WE warunki dotyczące istnienia w danym zawodzie znaczącej mobilności (lub potencjału znaczącej mobilności), regulowania danego zawodu w znacznej liczbie państw członkowskich oraz wystarczającego zainteresowania wyrażonego przez odpowiednie zainteresowane strony. Wprowadzenie europejskiej legitymacji zawodowej dla lekarzy, inżynierów, wyspecjalizowanych pielęgniarek i wyspecjalizowanych farmaceutów wymaga przeprowadzenia pogłębionej oceny pod kątem spełniania przez te zawody warunków określonych w art. 4a ust. 7 dyrektywy 2005/36/WE. |
(3) |
Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 narzędzie internetowe, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, musi być oddzielone od systemu IMI i nie może umożliwiać podmiotom zewnętrznym dostępu do systemu IMI. Konieczne jest zatem określenie szczegółowych przepisów dotyczących procedury składania wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej za pomocą takiego narzędzia internetowego, jak również przepisów dotyczących otrzymywania tych wniosków w systemie IMI przez właściwe organy. |
(4) |
Aby zapewnić przejrzyste wymogi istotne jest również określenie warunków, zgodnie z którymi można wymagać od wnioskodawców przedstawienia dodatkowych dokumentów i informacji w ramach procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej, przy czym należy uwzględnić dokumenty, których przedstawienia mogą wymagać właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego zgodnie z art. 7, art. 50 ust. 1 i załącznikiem VII do dyrektywy 2005/36/WE. Konieczne jest zatem stworzenie wykazu dokumentów i informacji, obejmującego dokumenty, które powinny być wydawane bezpośrednio przez właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego, a także określenie procedur weryfikacji autentyczności i ważności dokumentów przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego oraz warunków zwracania się o poświadczone kopie i tłumaczenia. Aby ułatwić rozpatrywanie wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, należy zdefiniować role poszczególnych podmiotów zaangażowanych w tę procedurę: wnioskodawców oraz właściwych organów rodzimego państwa członkowskiego i przyjmującego państwa członkowskiego, w tym właściwych organów, którym powierzono zadanie przydzielania wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej. |
(5) |
Zgodnie z art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE rodzime państwo członkowskie może również zezwalać na składanie na piśmie wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej. Konieczne jest zatem określenie mechanizmów, które właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego powinien stosować w przypadku wniosków pisemnych. |
(6) |
Aby zapewnić, by nie dochodziło do przerwania lub zakłócenia schematów postępowania w ramach systemu IMI ani do opóźnień w rozpatrywaniu wniosków, konieczne jest doprecyzowanie procedur dotyczących płatności związanych z rozpatrywaniem wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej. Właściwe jest zatem zapewnienie, by wnioskodawca dokonywał płatności na rzecz właściwych organów rodzimego lub przyjmującego państwa członkowskiego odrębnie oraz wyłącznie wtedy, gdy otrzymał od właściwych organów wezwanie do zapłaty. |
(7) |
Aby zapewnić wnioskodawcy możliwość otrzymania zaświadczenia o wyniku procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej, konieczne jest określenie formatu dokumentu, który wnioskodawca będzie mógł wygenerować za pomocą narzędzia internetowego, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, a także określenie środków gwarantujących, że ten elektroniczny dokument został wydany przez odpowiedni właściwy organ i nie został zmodyfikowany przez podmioty zewnętrzne. Aby zapewnić, by europejska legitymacja zawodowa nie była mylona z dokumentami przyznającymi automatyczne zezwolenie na prowadzenie działalności w przyjmującym państwie członkowskim w przypadku korzystania ze swobody przedsiębiorczości, należy przewidzieć wymóg zamieszczania stosownego zastrzeżenia prawnego w dokumencie stanowiącym europejską legitymację zawodową. |
(8) |
Procedura wydawania europejskiej legitymacji zawodowej może prowadzić do wydawania różnego rodzaju decyzji przez właściwy organ rodzimego lub przyjmującego państwa członkowskiego. Konieczne jest zatem zdefiniowanie możliwych wyników procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej, jak również określenie, w stosownych przypadkach, informacji, które musi zawierać elektroniczny dokument zawierający informacje o wyniku procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej. |
(9) |
Aby ułatwić pracę właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego oraz zapewnić łatwą i wygodną weryfikację wydanych europejskich legitymacji zawodowych przez zainteresowane osoby trzecie, właściwe jest stworzenie centralnego internetowego systemu weryfikacji autentyczności i ważności europejskich legitymacji zawodowych przez zainteresowane osoby trzecie, które nie mają dostępu do systemu IMI. Ten system weryfikacji powinien być odrębny od narzędzia internetowego, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE. Tego rodzaju weryfikacja europejskich legitymacji zawodowych nie powinna zapewniać zainteresowanym osobom trzecim dostępu do systemu IMI. |
(10) |
Zapewnienie ochrony danych w związku ze stosowaniem mechanizmu ostrzegania wymaga określenia ról właściwych organów zajmujących się wysyłanymi i odbieranymi ostrzeżeniami oraz funkcji systemu IMI związanych z wycofywaniem, zmianą i zamykaniem ostrzeżeń oraz zapewnieniem bezpieczeństwa przetwarzania danych. |
(11) |
Aby uprościć ograniczenie dostępu do danych osobowych, tak by posiadały go wyłącznie te organy, które muszą zostać poinformowane, państwa członkowskie powinny wyznaczyć organy, którym powierzone jest zadanie koordynowania odbieranych ostrzeżeń. Państwa członkowskie powinny przyznawać dostęp do mechanizmu ostrzegania wyłącznie tym organom, których bezpośrednio dotyczy dane ostrzeżenie. Aby zapewnić, by ostrzeżenia były wysyłane wyłącznie w przypadkach, w których jest to konieczne, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyznaczenia organów, którym powierzone zostanie zadanie koordynowania wysyłanych ostrzeżeń. |
(12) |
Przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia podlega przepisom dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3), dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (5). |
(13) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Uznawania Kwalifikacji Zawodowych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEDMIOT ORAZ PROCEDURA WYDAWANIA EUROPEJSKIEJ LEGITYMACJI ZAWODOWEJ
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej na podstawie art. 4a–4e dyrektywy 2005/36/WE dla zawodów wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia oraz przepisy dotyczące stosowania mechanizmu ostrzegania przewidzianego w art. 56a tej dyrektywy.
Artykuł 2
Właściwe organy zaangażowane w procedurę wydawania europejskiej legitymacji zawodowej
1. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwe organy odpowiedzialne – na całym jego terytorium lub, w stosownych przypadkach, na jego częściach – za wnioski o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej dla każdego z zawodów wymienionych w załączniku I.
W celu wykonania przepisów art. 7 każde państwo członkowskie powierza co najmniej jednemu właściwemu organowi zadanie przydzielania wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej odpowiedniemu właściwemu organowi na jego terytorium.
2. Do dnia 18 stycznia 2016 r. państwa członkowskie dokonują w systemie wymiany informacji na rynku wewnętrznym (system IMI), ustanowionym rozporządzeniem (UE) nr 1024/2012, rejestracji co najmniej jednego właściwego organu dla każdego z zawodów wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia oraz co najmniej jednego właściwego organu, któremu powierzono zadanie przydzielania na terytorium danego państwa członkowskiego wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej.
3. Ten sam właściwy organ może zostać wyznaczony jako właściwy organ odpowiedzialny za wnioski o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej oraz jako właściwy organ, któremu powierzono zadanie przydzielania wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej.
Artykuł 3
Złożenie drogą elektroniczną wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej
1. W celu złożenia drogą elektroniczną wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej wnioskodawca tworzy zabezpieczone osobiste konto w ramach narzędzia internetowego, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE. Narzędzie internetowe udostępnia informacje o celu, zakresie i charakterze przetwarzania danych, w tym informacje o prawach wnioskodawcy jako osoby, której dotyczą dane. Narzędzie internetowe wymaga od wnioskodawcy wyrażenia wyraźnej zgody na przetwarzanie jego danych osobowych w systemie IMI.
2. Narzędzie internetowe, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, zapewnia wnioskodawcy możliwość przedstawienia wszystkich niezbędnych informacji związanych z wnioskiem o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, o których mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia, załączenia kopii dokumentów wymaganych na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej na podstawie art. 10 ust. 1 niniejszego rozporządzenia oraz możliwość otrzymywania drogą elektroniczną wszelkich informacji dotyczących procesu rozpatrywania jego wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, w tym informacji o płatnościach, których należy dokonać.
3. Narzędzie internetowe zapewnia również wnioskodawcy możliwość przedstawienia dowolnych dodatkowych informacji lub dokumentów oraz zwrócenia się o poprawienie, usunięcie lub zablokowanie jego danych osobowych zawartych w internetowej dokumentacji w systemie IMI.
Artykuł 4
Informacje, które należy przedstawić we wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej
We wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej wnioskodawca przedstawia następujące informacje:
a) |
tożsamość wnioskodawcy; |
b) |
zawód, którego dotyczy wniosek; |
c) |
państwo członkowskie, w którym wnioskodawca zamierza stale prowadzić działalność zawodową, lub państwo członkowskie, w którym wnioskodawca zamierza dokonywać tymczasowego i okazjonalnego świadczenia usług; |
d) |
państwo członkowskie, w którym wnioskodawca prowadzi zgodnie z prawem daną działalność zawodową w chwili złożenia wniosku; |
e) |
cel zamierzonej działalności zawodowej:
|
f) |
wybór jednego z następujących systemów:
|
g) |
inne informacje właściwe stosownie do systemu, o którym mowa w lit. f). |
Do celów akapitu pierwszego lit. d), jeżeli wnioskodawca nie prowadzi zgodnie z prawem działalności w chwili złożenia wniosku, wskazuje on państwo członkowskie, w którym uzyskał wymagane kwalifikacje zawodowe. Jeżeli wnioskodawca uzyskał kwalifikacje zawodowe w więcej niż jednym państwie członkowskim, dokonuje on wyboru państwa członkowskiego, które ma otrzymać jego wniosek o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, spośród tych państw członkowskich, w których uzyskał on kwalifikacje.
Do celów akapitu pierwszego lit. f), jeżeli wnioskodawca nie wskazał właściwego systemu, w terminie jednego tygodnia od otrzymania wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego wzywa wnioskodawcę do ponownego złożenia wniosku w ramach mającego zastosowanie systemu. W stosownych przypadkach właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego konsultuje się uprzednio z właściwym organem przyjmującego państwa członkowskiego.
Artykuł 5
Dane zawarte we wnioskach o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej
Dane dotyczące tożsamości wnioskodawcy oraz dokumenty, o których mowa w art. 10 ust. 1, są przechowywane w dokumentacji wnioskodawcy w systemie IMI. Dane te mogą być wykorzystywane ponownie na potrzeby kolejnych wniosków, pod warunkiem że wnioskodawca zgadza się na takie ponowne wykorzystanie, a dane te są nadal ważne.
Artykuł 6
Przekazanie wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej do odpowiedniego właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego
1. Narzędzie internetowe, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, w sposób zabezpieczony przekazuje wniosek o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej do systemu IMI w celu jego rozpatrzenia przez odpowiedni właściwy organ w rodzimym państwie członkowskim, o którym mowa w ust. 2 lub 3 niniejszego artykułu.
2. Jeżeli w chwili złożenia wniosku wnioskodawca prowadzi zgodnie z prawem działalność w jednym z państw członkowskich, system IMI przekazuje wniosek o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej do właściwego organu w państwie członkowskim, w którym wnioskodawca prowadzi zgodnie z prawem działalność.
Właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego sprawdza, czy wnioskodawca prowadzi zgodnie z prawem działalność w tym państwie członkowskim, oraz poświadcza w dokumentacji w systemie IMI fakt prowadzenia zgodnie z prawem działalności. W systemie tym zamieszcza on również wszelkie odpowiednie dowody prowadzenia zgodnie z prawem działalności przez wnioskodawcę lub dodaje odniesienie do odpowiedniego krajowego rejestru.
Jeżeli właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego nie jest w stanie w żaden inny sposób potwierdzić, że wnioskodawca prowadzi zgodnie z prawem działalność na terytorium tego państwa członkowskiego, w terminie jednego tygodnia od otrzymania wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, o którym mowa w art. 4b ust. 3 dyrektywy 2005/36/WE, zwraca się do wnioskodawcy o przedstawienie dowodu prowadzenia przez niego zgodnie z prawem działalności. Właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego uznaje te dokumenty za brakujące dokumenty zgodnie z art. 4b ust. 3 oraz art. 4c ust. 1 lub art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 4 akapit drugi niniejszego rozporządzenia, system IMI przekazuje wniosek o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej właściwemu organowi państwa członkowskiego, które wydało dokument potwierdzający posiadanie wymaganych kwalifikacji zawodowych.
4. Właściwe organy w innych państwach członkowskich, które wydały dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji zawodowych, podejmują współpracę i odpowiadają na wszelkie wnioski o udzielenie informacji przedłożone przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego lub właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego w trakcie procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej w odniesieniu do wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej.
Artykuł 7
Rola właściwych organów przydzielających wnioski o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej
1. W przypadkach, w których państwo członkowskie wyznacza na swoim terytorium lub jego częściach więcej niż jeden właściwy organ odpowiedzialny za wnioski o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej dla danego zawodu, właściwy organ, któremu powierzono zadanie przydzielania wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, zapewnia przesłanie wniosku bez zbędnej zwłoki do odpowiedniego właściwego organu na terytorium danego państwa członkowskiego.
2. Jeżeli wnioskodawca złożył wniosek w państwie członkowskim innym niż jego rodzime państwo członkowskie jak przewidziano w art. 6 ust. 2 lub 3, właściwy organ, któremu powierzono zadanie przydzielania wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej w państwie członkowskim, które otrzymało wniosek, może odmówić rozpatrzenia wniosku w terminie jednego tygodnia od jego otrzymania i odpowiednio poinformować wnioskodawcę.
Artykuł 8
Rozpatrywanie wniosków pisemnych przez właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego
1. Jeżeli państwo członkowskie zezwala na składanie pisemnych wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej i po otrzymaniu takiego pisemnego wniosku stwierdza, że nie jest właściwe do jego rozpatrzenia na podstawie art. 6 ust. 2 lub 3, może ono odmówić zbadania wniosku i w terminie jednego tygodnia od otrzymania wniosku poinformować o tym fakcie wnioskodawcę.
2. W przypadku pisemnych wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego wypełnia w imieniu wnioskodawcy wniosek o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej w narzędziu internetowym, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, na podstawie pisemnego wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej złożonego przez wnioskodawcę.
3. Właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego przesyła wnioskodawcy aktualizacje dotyczące procesu rozpatrywania pisemnego wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, w tym wszelkie przypomnienia na podstawie art. 4e ust. 5 dyrektywy 2005/36/WE, lub wszelkie inne stosowne informacje poza systemem IMI zgodnie z krajowymi procedurami administracyjnymi. Po zakończeniu procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej przesyła on niezwłocznie wnioskodawcy potwierdzenie wyniku procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej, o którym mowa w art. 21 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 9
Procedury dotyczące płatności
1. Jeżeli właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego pobiera opłaty za rozpatrzenie wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, w terminie jednego tygodnia od otrzymania takiego wniosku informuje on wnioskodawcę za pośrednictwem narzędzia internetowego, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, o należnej kwocie opłaty, sposobach płatności, wszelkich odniesieniach, które należy podać, oraz wymaganym dowodzie płatności, jak również określa rozsądny termin płatności.
2. Jeżeli właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego pobiera opłaty za rozpatrzenie wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, po przekazaniu mu takiego wniosku przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego przekazuje on wnioskodawcy za pośrednictwem narzędzia internetowego, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, informacje, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jak również określa rozsądny termin płatności.
Artykuł 10
Dokumenty wymagane na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej
1. Na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej w celu stałego prowadzenia działalności zawodowej właściwe organy państw członkowskich mogą wymagać przedstawienia wyłącznie następujących dokumentów:
a) |
w przypadku automatycznego uznawania przewidzianego w tytule III rozdział III dyrektywy 2005/36/WE – dokumentów wymienionych w części A pkt 1 załącznika II do niniejszego rozporządzenia; |
b) |
w przypadku ogólnego systemu uznawania przewidzianego w tytule III rozdział I dyrektywy 2005/36/WE – dokumentów wymienionych w części A pkt 2 załącznika II do niniejszego rozporządzenia. |
Na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej w celu tymczasowego i okazjonalnego świadczenia usług właściwe organy państw członkowskich mogą wymagać przedstawienia wyłącznie dokumentów wymienionych w części B załącznika II do niniejszego rozporządzenia.
Przedstawienia dokumentów, o których mowa w części A pkt 1 lit. d) i pkt 2 lit. g) oraz w części B lit. a), c) i d) załącznika II, wymaga się od wnioskodawcy wyłącznie, jeżeli żąda tego właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego.
2. Państwa członkowskie określają dokumenty wymagane na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej i przekazują stosowne informacje pozostałym państwom członkowskim za pośrednictwem systemu IMI.
3. Dokumenty wymagane zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu uznaje się za brakujące dokumenty zgodnie z art. 4b ust. 3 oraz art. 4c ust. 1 lub art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE.
Artykuł 11
Sposób postępowania z dokumentami wydanymi przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego
1. Jeżeli właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego został wyznaczony jako odpowiedzialny na mocy prawa krajowego za wydawanie jakichkolwiek dokumentów, które zgodnie z art. 10 są wymagane na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej, organ ten bezpośrednio zamieszcza te dokumenty w systemie IMI.
2. Na zasadzie odstępstwa od art. 10 ust. 3 niniejszego rozporządzenia właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego nie uznaje dokumentów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, za brakujące dokumenty zgodnie z art. 4b ust. 3 oraz art. 4c ust. 1 lub art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, jeżeli dokumenty te nie zostały zamieszczone w systemie IMI zgodnie z ust. 1.
3. Narzędzie internetowe, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, zapewnia wnioskodawcy możliwość załączenia kopii dowolnych wymaganych dokumentów uzupełniających wydanych przez właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego.
Artykuł 12
Sposób postępowania z dokumentami niewydanymi przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego
1. Na zasadzie odstępstwa od art. 10 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, jeżeli wraz z wnioskiem o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej wnioskodawca nie przedstawił któregokolwiek z dokumentów, o których mowa w części A pkt 2 lit. c) i d) lub części B lit. d) załącznika II do niniejszego rozporządzenia, właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego nie uznaje tych dokumentów za brakujące dokumenty zgodnie z art. 4b ust. 3 i art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE.
2. Właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może zażądać przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, bezpośrednio od wnioskodawcy lub od rodzimego państwa członkowskiego zgodnie z art. 4d ust. 3 dyrektywy 2005/36/WE.
3. Jeżeli wnioskodawca nie przedstawił dokumentów na żądanie przyjmującego państwa członkowskiego wspomniane w ust. 2, właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego podejmuje decyzję o wydaniu europejskiej legitymacji zawodowej na podstawie dostępnych informacji.
Artykuł 13
Dokumenty potwierdzające znajomość języków
1. Narzędzie internetowe, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, zapewnia wnioskodawcy możliwość przedstawienia dowolnego dokumentu potwierdzającego znajomość języka, którego może wymagać przyjmujące państwo członkowskie na podstawie art. 53 tej dyrektywy po wydaniu europejskiej legitymacji zawodowej.
2. Dokumenty potwierdzające znajomość języków nie należą do dokumentów wymaganych na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej.
3. Właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego nie może odmówić wydania europejskiej legitymacji zawodowej na podstawie braku dowodu znajomości języków, o której mowa w art. 53 dyrektywy 2005/36/WE.
Artykuł 14
Weryfikacja autentyczności i ważności dokumentów wymaganych na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej
1. W przypadkach, w których właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego wydał dowolny dokument wymagany na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej na podstawie art. 10, poświadcza on w dokumentacji w systemie IMI, że dokument ten jest ważny i autentyczny.
2. W przypadku należycie uzasadnionych wątpliwości, czy wymagany dokument został wydany przez inny krajowy organ rodzimego państwa członkowskiego, właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego zwraca się do odpowiedniego organu krajowego o potwierdzenie ważności i autentyczności danego dokumentu. Po otrzymaniu potwierdzenia poświadcza on w systemie IMI, że dokument ten jest ważny i autentyczny.
3. Jeżeli dokument został wydany w innym państwie członkowskim, właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego kontaktuje się za pośrednictwem systemu IMI z właściwym organem tego innego państwa członkowskiego odpowiedzialnym za wnioski o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej (lub innym odpowiednim organem krajowym tego innego państwa członkowskiego zarejestrowanym w systemie IMI) w celu potwierdzenia ważności i autentyczności dokumentu. Po zakończeniu weryfikacji poświadcza on w systemie IMI, że właściwy organ innego państwa członkowskiego potwierdził, że dokument ten jest ważny i autentyczny.
W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym, właściwe organy innego państwa członkowskiego odpowiedzialne za wnioski o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej (lub inne odpowiednie organy krajowe innego państwa członkowskiego zarejestrowane w systemie IMI) podejmują współpracę i niezwłocznie odpowiadają na wszelkie wnioski o udzielenie informacji złożone przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego.
4. Przed poświadczeniem autentyczności i ważności dokumentu wydanego i zamieszczonego w systemie IMI na podstawie art. 11 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego dokonuje opisu treści każdego dokumentu w specjalnych polach w systemie IMI. W stosownych przypadkach właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego zapewnia, aby informacje opisujące dokumenty przedstawione przez wnioskodawcę za pośrednictwem narzędzia internetowego, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, były precyzyjne.
Artykuł 15
Warunki zwracania się o poświadczone kopie
1. W terminach przewidzianych w art. 4c ust. 1 i art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego informuje wnioskodawcę o konieczności przedstawienia poświadczonej kopii wyłącznie w przypadku, gdy odpowiedni organ krajowy w rodzimym państwie członkowskim lub właściwy organ lub odpowiedni organ krajowy w innym państwie członkowskim nie potwierdził ważności i autentyczności wymaganego dokumentu zgodnie z procedurami weryfikacji określonymi w art. 14 niniejszego rozporządzenia oraz jeżeli takie poświadczone kopie są wymagane przez przyjmujące państwo członkowskie na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu.
W przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 2 akapit trzeci niniejszego rozporządzenia, oraz w przypadku należycie uzasadnionych wątpliwości właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego może zażądać od wnioskodawcy, w terminach określonych w art. 4c ust. 1 i art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, przedstawienia poświadczonej kopii dowodu prowadzenia przez niego zgodnie z prawem działalności.
2. Państwa członkowskie określają w systemie IMI dokumenty, w przypadku których wymagają od wnioskodawców przedstawienia poświadczonych kopii na podstawie ust. 1, oraz przekazują stosowne informacje pozostałym państwom członkowskim za pośrednictwem systemu IMI.
3. Przepisy ust. 1 i 2 niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla prawa właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego do zwrócenia się do właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego o dodatkowe informacje lub przedłożenie poświadczonej kopii w przypadku należycie uzasadnionych wątpliwości na podstawie art. 4d ust. 2 i 3 dyrektywy 2005/36/WE.
4. W przypadku należycie uzasadnionych wątpliwości właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może zwrócić się do wnioskodawcy o przedstawienie poświadczonej kopii i może wyznaczyć na to rozsądny termin.
Artykuł 16
Sposób postępowania z poświadczonymi kopiami
1. Państwa członkowskie określają w systemie IMI rodzaje poświadczonych kopii, które są akceptowane na ich terytorium zgodnie z ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi przepisami danego państwa członkowskiego, oraz przekazują stosowne informacje pozostałym państwom członkowskim za pośrednictwem systemu IMI.
2. Właściwe organy państw członkowskich akceptują poświadczone kopie wydane w innym państwie członkowskim zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi tego państwa członkowskiego.
3. W przypadku należycie uzasadnionych wątpliwości dotyczących ważności i autentyczności kopii poświadczonej w innym państwie członkowskim, właściwe organy zwracają się za pośrednictwem systemu IMI o dodatkowe informacje do odpowiednich właściwych organów w tym innym państwie członkowskim. Właściwe organy tego innego państwa członkowskiego podejmują współpracę i bez zbędnej zwłoki udzielają odpowiedzi.
4. Po otrzymaniu od wnioskodawcy poświadczonej kopii właściwy organ zamieszcza elektroniczną wersję poświadczonego dokumentu oraz poświadcza w dokumentacji w systemie IMI, że kopia jest autentyczna.
5. Zamiast poświadczonej kopii wnioskodawca może przedstawić oryginał dokumentu właściwemu organowi rodzimego państwa członkowskiego, który poświadcza następnie w dokumentacji w systemie IMI, że elektroniczna kopia oryginału dokumentu jest autentyczna.
6. Jeżeli wnioskodawca nie przedstawił poświadczonej kopii wymaganego dokumentu w terminie przewidzianym w art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, nie prowadzi to do przerwania biegu terminów na przekazanie wniosku do właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego. Do czasu otrzymania i zamieszczenia poświadczonej kopii przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego dokument jest oznaczany w systemie IMI jako oczekujący na potwierdzenie autentyczności i ważności.
7. Jeżeli wnioskodawca nie przedstawił poświadczonej kopii wymaganego dokumentu w terminie przewidzianym w art. 4c ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego może odmówić wydania europejskiej legitymacji zawodowej w celu tymczasowego i okazjonalnego świadczenia usług innych niż objęte na podstawie art. 7 ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE.
8. W przypadku gdy właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego nie otrzymał poświadczonej kopii wymaganego dokumentu od właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego albo od wnioskodawcy, może on podjąć decyzję na podstawie dostępnych informacji, w terminach określonych w art. 4d ust. 2 i 3 oraz art. 4d ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2005/36/WE.
Artykuł 17
Wnioski o tłumaczenie składane przez właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego
1. Właściwe organy rodzimego państwa członkowskiego mogą się zwrócić z wnioskiem o zwykłe lub poświadczone tłumaczenie następujących dokumentów uzupełniających wniosek o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej wyłącznie na specjalne żądanie właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego na podstawie art. 18 ust. 1:
a) |
dokumentu potwierdzającego obywatelstwo wnioskodawcy; |
b) |
dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji, o którym mowa w załączniku II część A pkt 1 lit. b), wydanego w rodzimym państwie członkowskim; |
c) |
zaświadczeń, o których mowa w załączniku II część A pkt 1 lit. c) i pkt 2 lit. f), wydanych przez właściwe organy odpowiedzialne za wnioski o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej lub inne odpowiednie organy krajowe rodzimego państwa członkowskiego; |
d) |
zaświadczenia potwierdzającego prowadzenie zgodnie z prawem działalności, o którym mowa w załączniku II część B lit. b) i w art. 6 ust. 2 akapit trzeci niniejszego rozporządzenia, oraz dokumentów, które mogą być wymagane na podstawie załącznika VII pkt 1 lit. d) oraz art. 7 ust. 2 lit. b) i e) dyrektywy 2005/36/WE, wydanych przez właściwe organy odpowiedzialne za wnioski o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej lub inne odpowiednie organy krajowe rodzimego państwa członkowskiego. |
2. Każde państwo członkowskie określa w systemie IMI dokumenty, w przypadku których jego właściwe organy, działające w roli właściwych organów przyjmującego państwa członkowskiego, wymagają od wnioskodawcy zwykłych lub poświadczonych tłumaczeń na podstawie ust. 3 i 4, jak również akceptowane przez nie języki, oraz przekazuje stosowne informacje pozostałym państwom członkowskim za pośrednictwem systemu IMI.
3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego zwraca się do wnioskodawcy, w terminie tygodnia od otrzymania wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej zgodnie z art. 4b ust. 3 oraz art. 4c ust. 1 lub art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, o przedstawienie tłumaczeń wymaganych dokumentów określonych w załączniku II na języki akceptowane przez właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego, jeżeli tłumaczenie tych dokumentów jest wymagane przez właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu.
4. Jeżeli wnioskodawca przedstawił dokumenty, o których mowa w załączniku II część A pkt 2 lit. c) i d) lub część B lit. d), wraz z wnioskiem o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej, właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego zwraca się o przedstawienie tłumaczeń tych dokumentów na języki akceptowane przez właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego.
5. Jeżeli wnioskodawca nie przedstawił któregokolwiek z wymaganych tłumaczeń dokumentów, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego nie uznaje tych tłumaczeń za brakujące dokumenty zgodnie z art. 4b ust. 3 i art. 4d ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE.
Artykuł 18
Wnioski o tłumaczenie składane przez właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego
1. W przypadku należycie uzasadnionych wątpliwości właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może zwrócić się o dodatkowe informacje, w tym zwykłe lub poświadczone tłumaczenia, do właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego na podstawie art. 4d ust. 2 i 3 dyrektywy 2005/36/WE.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może również zwrócić się do wnioskodawcy o przedstawienie zwykłych lub poświadczonych tłumaczeń i może wyznaczyć na to rozsądny termin.
3. W przypadku gdy właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego nie otrzymał tłumaczenia, o które się zwrócił, od właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego albo od wnioskodawcy, może on podjąć decyzję na podstawie dostępnych informacji, w terminach określonych w art. 4d ust. 2 i 3 oraz art. 4d ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2005/36/WE.
Artykuł 19
Sposób postępowania z poświadczonymi tłumaczeniami przez właściwe organy państw członkowskich
1. Każde państwo członkowskie określa w systemie IMI, jakie poświadczone tłumaczenia są akceptowane na jego terytorium zgodnie z ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi przepisami tego państwa członkowskiego, oraz przekazuje stosowne informacje pozostałym państwom członkowskim za pośrednictwem systemu IMI.
2. Właściwe organy państwa członkowskiego akceptują poświadczone tłumaczenia wydane w innym państwie członkowskim zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi tego państwa członkowskiego.
3. W przypadku należycie uzasadnionych wątpliwości dotyczących ważności i autentyczności tłumaczenia poświadczonego w innym państwie członkowskim, właściwy organ państwa członkowskiego przesyła za pośrednictwem systemu IMI wniosek o dodatkowe informacje do odpowiednich organów w tym innym państwie członkowskim. W takich przypadkach odpowiednie organy innych państw członkowskich podejmują współpracę i bez zbędnej zwłoki udzielają odpowiedzi.
4. Po otrzymaniu od wnioskodawcy poświadczonego tłumaczenia i z zastrzeżeniem przepisów ust. 3 właściwy organ państwa członkowskiego zamieszcza elektroniczną kopię poświadczonego tłumaczenia oraz poświadcza w dokumentacji w systemie IMI, że tłumaczenie jest poświadczone.
5. Przed zwróceniem się o poświadczone tłumaczenia, w przypadku należycie uzasadnionych wątpliwości dotyczących któregokolwiek z dokumentów wymienionych w art. 17 ust. 1 właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego zwraca się za pośrednictwem systemu IMI z wnioskiem o dodatkowe informacje do właściwego organu rodzimego państwa członkowskiego lub właściwych organów innych państw członkowskich, które wydały dany dokument.
Artykuł 20
Decyzje w sprawie europejskiej legitymacji zawodowej
1. W przypadku stałego prowadzenia działalności zawodowej oraz w przypadku tymczasowego i okazjonalnego świadczenia usług na podstawie art. 7 ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego podejmuje albo decyzję o wydaniu europejskiej legitymacji zawodowej, albo decyzję o odmowie wydania europejskiej legitymacji zawodowej, albo decyzję o zastosowaniu środków wyrównawczych na podstawie art. 14 lub art. 7 ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE, albo decyzję o przedłużeniu ważności europejskiej legitymacji zawodowej w przypadku tymczasowego i okazjonalnego świadczenia usług na podstawie art. 7 ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE.
2. W przypadku tymczasowego i okazjonalnego świadczenia usług innych niż objęte art. 7 ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE właściwy organ rodzimego państwa członkowskiego podejmuje albo decyzję o wydaniu europejskiej legitymacji zawodowej, albo decyzję o odmowie wydania europejskiej legitymacji zawodowej, albo decyzję o przedłużeniu ważności wydanej europejskiej legitymacji zawodowej.
3. W przypadkach, w których właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego podejmuje decyzję o zastosowaniu wobec wnioskodawcy środków wyrównawczych na podstawie art. 14 lub art. 7 ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE, decyzja taka zawiera również informacje o charakterze nałożonych środków wyrównawczych, uzasadnienie środków wyrównawczych oraz ewentualne zobowiązania wnioskodawcy do poinformowania właściwego organu o zrealizowaniu środków wyrównawczych. Rozpatrzenie wniosku o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej zostaje zawieszone do czasu zrealizowania środków wyrównawczych przez wnioskodawcę.
Po zrealizowaniu środków wyrównawczych wnioskodawca informuje o tym właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego za pomocą narzędzia internetowego, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, jeżeli organ ten nałożył taki wymóg.
W przypadkach, w których właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego podejmuje decyzję o zastosowaniu środków wyrównawczych na podstawie art. 7 ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE, właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego poświadcza w systemie IMI, czy umożliwił wnioskodawcy przystąpienie do testu umiejętności w ciągu miesiąca od wydania decyzji o zastosowaniu środków wyrównawczych.
Właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego potwierdza w systemie IMI zrealizowanie środków wyrównawczych i wydaje europejską legitymację zawodową.
4. W przypadkach, w których właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego podejmuje decyzję o odmowie wydania europejskiej legitymacji zawodowej, decyzja taka zawiera również uzasadnienie odmowy. Państwa członkowskie zapewniają wnioskodawcy dostęp do odpowiednich środków prawnych w odniesieniu do decyzji o odmowie wydania europejskiej legitymacji zawodowej oraz udostępniają mu informacje o prawie do odwołania przysługującym zgodnie z prawem krajowym.
5. System IMI zapewnia właściwym organom państwa członkowskiego możliwość podjęcia decyzji o cofnięciu wydanej europejskiej legitymacji zawodowej w należycie uzasadnionych przypadkach. Decyzja taka zawiera również uzasadnienie cofnięcia. Państwa członkowskie zapewniają danej osobie dostęp do odpowiednich środków prawnych w odniesieniu do decyzji o cofnięciu wydanej europejskiej legitymacji zawodowej oraz udostępniają jej informacje o prawie do odwołania przysługującym zgodnie z prawem krajowym.
Artykuł 21
Wynik procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej
1. Narzędzie internetowe, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, zapewnia wnioskodawcy możliwość generowania elektronicznego dokumentu stwierdzającego wynik procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej oraz pobierania ewentualnych zaświadczeń o wyniku procedury wydawania europejskiej legitymacji zawodowej.
2. W przypadku wydania europejskiej legitymacji zawodowej (co obejmuje sytuacje, o których mowa w art. 4d ust. 5 akapit pierwszy dyrektywy 2005/36/WE) elektroniczny dokument zawiera informacje określone w art. 4e ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE oraz, w przypadku europejskiej legitymacji zawodowej wydanej w celu stałego prowadzenia działalności zawodowej, zawiera zastrzeżenie prawne, że europejska legitymacja zawodowa nie stanowi upoważnienia do wykonywania określonego zawodu w przyjmującym państwie członkowskim.
3. Elektroniczny dokument posiada zabezpieczenia zapewniające:
a) |
jego autentyczność, gwarantujące, że dokument został wygenerowany przez właściwy organ zarejestrowany w systemie IMI i korzystający z niego oraz że jego zawartość stanowi odzwierciedlenie rzeczywistych danych; |
b) |
jego integralność, poświadczające, że plik zawierający dokument nie został zmodyfikowany lub zmieniony przez podmiot zewnętrzny od chwili jego utworzenia w systemie IMI w określonym dniu i o określonej godzinie. |
Artykuł 22
Weryfikacja europejskiej legitymacji zawodowej przez zainteresowane osoby trzecie
1. Komisja Europejska zapewnia internetowy system weryfikacji, który umożliwia zainteresowanym osobom trzecim, które nie mają dostępu do systemu IMI, weryfikację przez internet ważności i autentyczności europejskiej legitymacji zawodowej.
2. W przypadku aktualizacji dokumentacji w systemie IMI, dotyczących prawa posiadacza europejskiej legitymacji zawodowej do prowadzenia działalności zawodowej na podstawie art. 4e ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, wyświetlana jest informacja zalecająca zainteresowanym osobom trzecim skontaktowanie się z właściwym organem przyjmującego państwa członkowskiego w celu uzyskania dodatkowych informacji. Informacja ta jest sformułowana w sposób neutralny, z uwzględnieniem potrzeby zachowania domniemania niewinności posiadacza europejskiej legitymacji zawodowej. W przypadku europejskiej legitymacji zawodowej wydanej w celu stałego prowadzenia działalności zawodowej wyświetlana jest również informacja zawierająca zastrzeżenie prawne, że europejska legitymacja zawodowa nie stanowi upoważnienia do wykonywania określonego zawodu w przyjmującym państwie członkowskim.
ROZDZIAŁ II
PROCEDURY POSTĘPOWANIA Z OSTRZEŻENIAMI
Artykuł 23
Organy zaangażowane w stosowanie mechanizmu ostrzegania
1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy uprawnione do zajmowania się wysyłanymi i odbieranymi ostrzeżeniami na podstawie art. 56a ust. 1 lub 3 dyrektywy 2005/36/WE.
2. Aby zapewnić, by odbieranymi ostrzeżeniami zajmowały się wyłącznie odpowiednie właściwe organy, każde państwo członkowskie powierza zadanie koordynacji odbieranych ostrzeżeń jednemu lub większej liczbie właściwych organów. Te właściwe organy zapewniają, by ostrzeżenia były bez zbędnej zwłoki przydzielane odpowiednim właściwym organom.
3. Państwa członkowskie mogą powierzyć zadanie koordynacji wysyłanych ostrzeżeń jednemu lub większej liczbie właściwych organów.
Artykuł 24
Informacje zawarte w ostrzeżeniu
1. Ostrzeżenia zawierają informacje określone w art. 56a ust. 2 lub 3 dyrektywy 2005/36/WE.
2. Wyłącznie właściwe organy wyznaczone do zajmowania się ostrzeżeniem na podstawie art. 56a ust. 1 lub 3 dyrektywy 2005/36/WE mają dostęp do informacji, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.
3. Właściwe organy, którym powierzono zadanie koordynacji odbieranych ostrzeżeń, mają dostęp wyłącznie do danych, o których mowa w art. 56a ust. 2 lit. b) i d) dyrektywy 2005/36/WE, chyba że ostrzeżenie zostało im następnie również przydzielone jako organowi zajmującemu się odbieranymi ostrzeżeniami.
4. W przypadku gdy właściwy organ zajmujący się odbieranymi ostrzeżeniami potrzebuje innych informacji niż określone w art. 56a ust. 2 lub 3 dyrektywy 2005/36/WE, korzysta on z funkcji wymiany informacji w systemie IMI, jak przewidziano w art. 56 ust. 2a dyrektywy 2005/36/WE.
Artykuł 25
Ostrzeżenie dotyczące posiadacza europejskiej legitymacji zawodowej
1. Zgodnie z art. 4e ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, jeżeli ostrzeżenie dotyczy posiadacza europejskiej legitymacji zawodowej, właściwe organy, które rozpatrywały wniosek o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej na podstawie art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, zapewniają aktualizację odpowiedniej dokumentacji w systemie IMI o informacje zawarte w ostrzeżeniu, w tym wszelkie konsekwencje dla prowadzenia działalności zawodowej.
2. Aby zapewnić terminowe dokonywanie aktualizacji dokumentacji w systemie IMI państwa członkowskie udzielają właściwym organom, które są odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków o wydanie europejskiej legitymacji zawodowej na podstawie art. 2 ust. 1, dostępu do odbieranych ostrzeżeń.
3. Posiadacz europejskiej legitymacji zawodowej jest informowany o aktualizacjach, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, za pośrednictwem narzędzia internetowego, o którym mowa w art. 4b ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, lub za pomocą innych środków w przypadku wniosków pisemnych na podstawie art. 8.
Artykuł 26
Dostęp do ostrzeżeń w systemie IMI
System IMI zapewnia właściwym organom zajmującym się wysyłanymi lub odbieranymi ostrzeżeniami możliwość konsultowania w systemie IMI każdego wysłanego lub odebranego przez nie ostrzeżenia, w przypadku którego nie została wszczęta procedura zamykania, o której mowa w art. 28.
Artykuł 27
Funkcje systemu IMI w odniesieniu do ostrzeżeń
System IMI zapewnia następujące funkcje, z których korzystają właściwe organy wyznaczone do zajmowania się wysyłanymi i odbieranymi ostrzeżeniami:
a) |
wysyłanie ostrzeżeń przewidziane w art. 56a ust. 1, 2 i 3 dyrektywy 2005/36/WE; |
b) |
wycofywanie ostrzeżeń, które zostały wysłane na podstawie decyzji, która została następnie uchylona lub unieważniona; |
c) |
korygowanie informacji zawartych w ostrzeżeniach i ostrzeżeniach zmieniających; |
d) |
zamykanie i usuwanie ostrzeżeń przewidziane w art. 56a ust. 5 i 7 dyrektywy 2005/36/WE. |
Artykuł 28
Zamykanie, usuwanie i zmiana ostrzeżeń
1. Dane dotyczące ostrzeżeń mogą być przetwarzane w systemie IMI wyłącznie w trakcie okresu ich ważności, obejmującego zakończenie procedury zamykania, o której mowa w art. 56a ust. 7 dyrektywy 2005/36/WE.
2. Jeżeli ostrzeżenie nie jest już ważne ze względu na wygaśnięcie sankcji, w przypadkach nieobjętych przepisami ust. 5 niniejszego artykułu, właściwy organ, który wysłał ostrzeżenie jak przewidziano w art. 56a ust. 1 dyrektywy 2005/36/WE, dokonuje zmiany jego treści lub zamyka ostrzeżenie w terminie trzech dni od wydania odpowiedniej decyzji, lub od otrzymania odpowiednich informacji w przypadku, gdy wydanie takiej decyzji nie jest wymagane na mocy prawa krajowego. Właściwe organy, które zajmowały się odebranym ostrzeżeniem, oraz dana osoba, której ostrzeżenie dotyczy, są niezwłocznie informowane o wszelkich zmianach dotyczących ostrzeżenia.
3. System IMI wysyła regularne przypomnienia właściwym organom, które zajmowały się wysłanym ostrzeżeniem, aby zweryfikowały, czy informacje zawarte w ostrzeżeniu są nadal ważne.
4. W przypadku decyzji o odwołaniu ostrzeżenie jest niezwłocznie zamykane przez właściwy organ, który je pierwotnie wysłał, a dane osobowe są usuwane z systemu IMI w terminie trzech dni, jak przewidziano w art. 56a ust. 7 dyrektywy 2005/36/WE.
5. W przypadku sankcji, która wygasła w dniu określonym w art. 56a ust. 5 dyrektywy 2005/36/WE, ostrzeżenie jest automatycznie zamykane przez system IMI, a dane osobowe są usuwane z tego systemu w terminie trzech dni, jak przewidziano w art. 56a ust. 7 dyrektywy 2005/36/WE.
ROZDZIAŁ III
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 29
Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 18 stycznia 2016 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2015 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym i uchylające decyzję Komisji 2008/49/WE („rozporządzenie w sprawie IMI”) (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 1).
(3) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
(4) Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).
(5) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
Zawody kwalifikujące się do wprowadzenia europejskiej legitymacji zawodowej
1. |
Pielęgniarki odpowiedzialne za opiekę ogólną; |
2. |
Farmaceuci (podstawowy poziom wykształcenia); |
3. |
Fizjoterapeuci; |
4. |
Przewodnicy górscy; |
5. |
Pośrednicy w obrocie nieruchomościami. |
ZAŁĄCZNIK II
Dokumenty wymagane na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej
A. UZNAWANIE KWALIFIKACJI W PRZYPADKU STAŁEGO PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI ZAWODOWEJ
1. Automatyczne uznawanie (tytuł III rozdział III dyrektywy 2005/36/WE)
W ramach tego systemu na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej wymagane są następujące dokumenty:
a) |
dokument potwierdzający obywatelstwo wnioskodawcy (dowód tożsamości lub paszport lub inny dokument akceptowany zgodnie z przepisami krajowymi rodzimego państwa członkowskiego); w przypadku gdy dokument potwierdzający obywatelstwo nie poświadcza miejsca urodzenia – dokument poświadczający miejsce urodzenia wnioskodawcy; w przypadku obywateli państw spoza EOG – dokument potwierdzający, że obywatel państwa trzeciego może korzystać z praw przewidzianych w dyrektywie 2005/36/WE na podstawie odpowiednich przepisów UE, np. przepisów dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1), dyrektywy Rady 2003/109/WE (2), dyrektywy Rady 2004/83/WE (3) lub dyrektywy Rady 2009/50/WE (4); |
b) |
dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji oraz, w stosownych przypadkach, zaświadczenie dołączone do dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji; |
c) |
jedno z następujących zaświadczeń, w zależności od zawodu i sytuacji wnioskodawcy:
|
d) |
dokumenty wymagane zgodnie z pkt 1 lit. d)–g) załącznika VII do dyrektywy 2005/36/WE. |
2. Ogólny system uznawania (tytuł III rozdział I dyrektywy 2005/36/WE)
W ramach tego systemu na potrzeby wydania europejskiej legitymacji zawodowej wymagane są następujące dokumenty:
a) |
dokument potwierdzający obywatelstwo oraz inne dokumenty, o których mowa w pkt 1 lit. a); |
b) |
poświadczenie kwalifikacji zawodowych lub dokument potwierdzający posiadanie kwalifikacji, stosownie do okoliczności, a w stosownych przypadkach dokument zgodnie z art. 12 dyrektywy 2005/36/WE; |
c) |
dokumenty zawierające dodatkowe informacje o kształceniu, dotyczące łącznej długości trwania studiów, studiowanych przedmiotów i ich udziału w programie studiów oraz, w stosownych przypadkach, podziału między kształceniem teoretycznym i praktycznym; |
d) |
następujące dokumenty dotyczące kwalifikacji, które mogą kompensować istotne różnice między kwalifikacjami oraz ograniczać ryzyko zastosowania środków wyrównawczych:
|
e) |
w stosownych przypadkach, potwierdzenie doświadczenia zawodowego, o którym mowa w art. 13 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2005/36/WE, pod warunkiem że dokumenty jasno wskazują daną działalność zawodową; |
f) |
w przypadku migrantów spełniających wymogi określone w art. 3 ust. 3 dyrektywy 2005/36/WE – poświadczenie doświadczenia zawodowego potwierdzające trzyletnie doświadczenie zawodowe, wydane przez właściwy organ w państwie członkowskim, które uznało kwalifikacje uzyskane w państwie trzecim na podstawie art. 2 ust. 2 dyrektywy 2005/36/WE, lub, jeżeli dany właściwy organ nie jest w stanie poświadczyć doświadczenia zawodowego wnioskodawcy, inne potwierdzenie doświadczenia zawodowego, które jasno wskazuje daną działalność zawodową; |
g) |
dokumenty wymagane zgodnie z pkt 1 lit. d)–g) załącznika VII do dyrektywy 2005/36/WE. |
B. TYMCZASOWE ŚWIADCZENIE USŁUG (tytuł II dyrektywy 2005/36/WE)
W przypadku świadczenia usług po raz pierwszy lub w przypadku istotnej zmiany sytuacji wnioskodawcy zgodnie z art. 7 ust. 2 dyrektywy 2005/36/WE wymagane są następujące dokumenty:
a) |
dokument potwierdzający obywatelstwo oraz inne dokumenty, o których mowa w części A pkt 1 lit. a); |
b) |
w przypadkach objętych przepisami art. 6 ust. 2 akapit trzeci niniejszego rozporządzenia – zaświadczenie potwierdzające prowadzenie zgodnie z prawem działalności w rodzimym państwie członkowskim, o którym to zaświadczeniu mowa w art. 7 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2005/36/WE; |
c) |
dokumenty wymagane zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2005/36/WE dotyczące prawa do wykonywania zawodu przez specjalistę oraz inne dokumenty wymagane zgodnie z art. 7 ust. 2. lit. c)–e) dyrektywy 2005/36/WE; |
d) |
jeżeli przyjmujące państwo członkowskie dokonuje wstępnego sprawdzenia kwalifikacji na podstawie art. 7 ust. 4 dyrektywy 2005/36/WE – dokumenty zawierające dodatkowe informacje o kształceniu, o których mowa w części A pkt 2 lit. c) i d) niniejszego załącznika. |
(1) Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77).
(2) Dyrektywa Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotycząca statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi (Dz.U. L 16 z 23.1.2004, s. 44).
(3) Dyrektywa Rady 2004/83/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby, które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony oraz zawartości przyznawanej ochrony (Dz.U. L 304 z 30.9.2004, s. 12).
(4) Dyrektywa Rady 2009/50/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji (Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 17).
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/43 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/984
z dnia 24 czerwca 2015 r.
zatwierdzające pirytion miedzi jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych typu 21
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (1), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2014 (2) ustanowiono wykaz istniejących substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego zatwierdzenia do stosowania w produktach biobójczych. |
(2) |
Wykaz ten obejmuje pirytion miedzi. |
(3) |
Pirytion miedzi został oceniony zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) pod kątem stosowania w produktach typu 21: „produkty przeciwporostowe”, zdefiniowanych w załączniku V do tej dyrektywy, co odpowiada grupie produktowej 21, zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012. |
(4) |
Szwecja została wyznaczona jako właściwy organ oceniający i w dniu 28 stycznia 2011 r. przedłożyła Komisji sprawozdanie z oceny wraz z zaleceniami zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1451/2007 (4). |
(5) |
Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1062/2014 w dniu 3 października 2014 r. Komitet ds. Produktów Biobójczych wydał opinię Europejskiej Agencji Chemikaliów, uwzględniając wnioski właściwego organu oceniającego. |
(6) |
Na podstawie tej opinii można oczekiwać, że produkty biobójcze stosowane w produktach z grupy produktowej 21 i zawierające pirytion miedzi spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE, o ile spełnione są pewne warunki związane z ich stosowaniem. |
(7) |
Należy zatem zatwierdzić pirytion miedzi do stosowania w produktach biobójczych z grupy produktowej 21, z zastrzeżeniem spełnienia szczegółowych warunków określonych w załączniku. |
(8) |
Potwierdzenia wymagają jeszcze: dopuszczalność ryzyka związanego ze stosowaniem produktów przeciwporostowych, jak również odpowiedniość proponowanych środków zmniejszających ryzyko. Aby w momencie odnawiania decyzji zatwierdzających istniejące przeciwporostowe substancje czynne ułatwić dokonanie przeglądu, porównania ryzyka i korzyści związanych z tymi substancjami oraz stosowanych środków zmniejszających ryzyko, data wygaśnięcia zatwierdzenia tych substancji powinna być taka sama. |
(9) |
Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymagań. |
(10) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zatwierdza się pirytion miedzi jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych typu 21, z zastrzeżeniem spełnienia wymogów i warunków określonych w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2015 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie programu pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 294 z 10.10.2014, s. 1).
(3) Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzenia do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3).
ZAŁĄCZNIK
Nazwa zwyczajowa |
Nazwa IUPAC Numery identyfikacyjne |
Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1) |
Data zatwierdzenia |
Data wygaśnięcia zatwierdzenia |
Typ produktu |
Warunki szczegółowe |
||||||||||
Pirytion miedzi |
Nazwa IUPAC: bis(1-hydroksy-1H-pirydyno-2-tionato-O,S)miedź Nr WE: 238-984-0 Nr CAS: 14915-37-8 |
950 g/kg |
1 października 2016 r. |
31 grudnia 2025 r. |
21 |
W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym. Udzielanie pozwoleń na produkty biobójcze podlega następującym warunkom:
|
(1) Czystość wskazana w tej kolumnie oznacza minimalny stopień czystości substancji czynnej stosowany do dokonywania oceny zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może posiadać taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest ona technicznie równoważna z ocenioną substancją czynną.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11).
(3) Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1).
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/46 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/985
z dnia 24 czerwca 2015 r.
zatwierdzające klotianidynę jako istniejącą substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 18
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (1), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2014 (2) ustanowiono wykaz istniejących substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego zatwierdzenia do stosowania w produktach biobójczych lub włączenia ich do załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 528/2012. |
(2) |
Wykaz ten obejmuje klotianidynę. |
(3) |
Klotianidyna została oceniona zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) pod kątem stosowania w produktach typu 18 (insektycydach, akarycydach i produktach stosowanych w celu zwalczania innych stawonogów), zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy, co odpowiada grupie produktowej 18, zdefiniowanej w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012. |
(4) |
Niemcy zostały wyznaczone jako właściwy organ oceniający i w dniu 27 maja 2009 r. przedłożyły Komisji sprawozdanie z oceny wraz z zaleceniami, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1451/2007 (4). |
(5) |
Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1062/2014 w dniu 2 października 2014 r. Komitet ds. Produktów Biobójczych wydał opinię Europejskiej Agencji Chemikaliów, uwzględniając wnioski właściwego organu oceniającego. |
(6) |
Na podstawie tej opinii można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające klotianidynę, stosowane jako produkty należące do grupy produktowej 18, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE, o ile spełnione zostaną określone warunki dotyczące ich stosowania. |
(7) |
Należy zatem zatwierdzić klotianidynę do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 18, z zastrzeżeniem przestrzegania szczegółowych warunków określonych w załączniku. |
(8) |
Ze wspomnianej opinii wynika, że właściwości klotianidyny sprawiają, że jest ona bardzo trwała (vP) i toksyczna (T) zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (5). |
(9) |
Ponieważ w myśl art. 90 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 substancje, w przypadku których państwa członkowskie zakończyły ocenę do dnia 1 września 2013 r., powinny być zatwierdzane zgodnie z dyrektywą 98/8/WE, okres ważności zatwierdzenia powinien wynosić 10 lat zgodnie z praktyką ustaloną pod rządami tej dyrektywy. |
(10) |
Jednakże do celów art. 23 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 klotianidyna spełnia warunki określone w art. 10 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia, a zatem należy ją uznać za substancję kwalifikującą się do zastąpienia. |
(11) |
Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymagań. |
(12) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zatwierdza się klotianidynę jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 18, z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2015 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie programu pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 294 z 10.10.2014, s. 1).
(3) Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzenia do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1).
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (Dz.U. L 325 z 11.12.2007, s. 3).
(5) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Nazwa zwyczajowa |
Nazwa IUPAC numery identyfikacyjne |
Minimalny stopień czystości substancji czynnej (1) |
Data zatwierdzenia |
Data wygaśnięcia zatwierdzenia |
Grupa produktowa |
Warunki szczegółowe |
||||||||
Klotianidyna |
Nazwa IUPAC: (E)-1-(2-chloro-1,3-tiazol-5-ilometylo)-3-metylo-2-nitroguanidyna Nr WE: 433-460-1 Nr CAS: 210880-92-5 |
93 % (w/w) |
1 października 2016 r. |
30 września 2026 r. |
18 |
Klotianidynę uznaje się za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012. W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z wszelkimi zastosowaniami objętymi wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionymi w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym. Udzielanie pozwoleń na produkty biobójcze podlega następującym warunkom:
|
(1) Czystość wskazana w tej kolumnie oznacza minimalny stopień czystości substancji czynnej zastosowany do dokonania oceny zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może mieć taki sam lub inny stopień czystości, jeżeli udowodniono, że jest ona technicznie równoważna z ocenioną substancją czynną.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11).
(3) Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1).
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/49 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/986
z dnia 24 czerwca 2015 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2015 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
MA |
145,9 |
MK |
37,9 |
|
TR |
82,4 |
|
ZZ |
88,7 |
|
0707 00 05 |
MK |
20,6 |
TR |
111,1 |
|
ZZ |
65,9 |
|
0709 93 10 |
TR |
108,2 |
ZZ |
108,2 |
|
0805 50 10 |
AR |
128,9 |
BO |
143,4 |
|
BR |
107,1 |
|
TR |
102,0 |
|
ZA |
140,6 |
|
ZZ |
124,4 |
|
0808 10 80 |
AR |
163,3 |
BR |
100,2 |
|
CL |
131,9 |
|
NZ |
146,6 |
|
US |
159,8 |
|
ZA |
128,4 |
|
ZZ |
138,4 |
|
0809 10 00 |
TR |
270,9 |
ZZ |
270,9 |
|
0809 29 00 |
TR |
359,1 |
US |
581,4 |
|
ZZ |
470,3 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1106/2012 z dnia 27 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do aktualizacji nazewnictwa państw i terytoriów (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 7). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/51 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/987
z dnia 24 czerwca 2015 r.
ustanawiające współczynnik przydziału mający zastosowanie do pozwoleń na wywóz określonych przetworów mlecznych do Republiki Dominikańskiej w ramach kontyngentu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1187/2009
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 188,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozdziale III sekcja 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1187/2009 (2) ustalono procedurę przyznawania pozwoleń na wywóz określonych przetworów mlecznych do Republiki Dominikańskiej w ramach kontyngentu otwartego dla tego państwa. |
(2) |
Artykuł 29 rozporządzenia (WE) nr 1187/2009 umożliwia podmiotom składanie wniosków o pozwolenia na wywóz w okresie od dnia 20 do dnia 30 maja w odniesieniu do wywozów w roku kontyngentowym trwającym od dnia 1 lipca do 30 czerwca następnego roku. Zgodnie z art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1187/2009 konieczne jest określenie, w jakim stopniu wnioski mogą zostać rozpatrzone pozytywnie w odniesieniu do ilości, których dotyczą, i ustalenie współczynnika przydziału dla każdej części kontyngentu. |
(3) |
Wnioski złożone w okresie od dnia 20 do dnia 30 maja 2015 r. dotyczą łącznie ilości niższej od dostępnej. W związku z tym zgodnie z art. 31 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1187/2009 właściwe jest ustalenie pozostałej ilości, w odniesieniu do której wnioski o pozwolenie mogą być składane w okresie od dnia 1 do dnia 10 listopada 2015 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wnioski o pozwolenia na wywóz złożone w dniach od 20 do 30 maja 2015 r. zostają przyjęte.
Ilości objęte wnioskami o pozwolenia na wywóz, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, na produkty, o których mowa w art. 27 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1187/2009, podlegają zastosowaniu współczynników przydziału w następujących wysokościach:
— |
1,00 w przypadku wniosków złożonych w odniesieniu do części kontyngentu, o której mowa w art. 28 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1187/2009, |
— |
1,00 w przypadku wniosków złożonych w odniesieniu do części kontyngentu, o której mowa w art. 28 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1187/2009. |
Pozostała ilość, o której mowa w art. 31 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1187/2009, wynosi 3 843 tony.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2015 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1187/2009 z dnia 27 listopada 2009 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do pozwoleń na wywóz i refundacji wywozowych do mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 318 z 4.12.2009, s. 1).
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/53 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/988
z dnia 24 czerwca 2015 r.
określające ilości, jakie należy dodać do ilości ustalonych dla podokresu od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 30 czerwca 2016 r. w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 2535/2001 w sektorze mleka i przetworów mlecznych
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (1), w szczególności jego art. 188 ust. 2 i 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2535/2001 (2) otwarto roczne kontyngenty taryfowe na przywóz produktów sektora mleka i przetworów mlecznych. |
(2) |
Ilości objęte wnioskami o pozwolenia na przywóz, złożonymi w okresie od dnia 1 czerwca 2015 r. do dnia 10 czerwca 2015 r. w odniesieniu do podokresu od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., są w przypadku niektórych kontyngentów mniejsze niż ilości dostępne. Należy zatem określić ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków, i dodać je do ilości ustalonych dla następnego podokresu obowiązywania kontyngentu. |
(3) |
W celu zapewnienia skuteczności przedmiotowego środka niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o pozwolenie na przywóz na podstawie rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 i które należy dodać do podokresu od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 30 czerwca 2016 r., określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2015 r.
W imieniu Komisji,
za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2535/2001 z dnia 14 grudnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 odnośnie do ustaleń dotyczących przywozu mleka i przetworów mlecznych i otwarcia kontyngentów taryfowych (Dz.U. L 341 z 22.12.2001, s. 29).
ZAŁĄCZNIK
I.A
Nr porządkowy |
Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które należy dodać do ilości dostępnych dla podokresu od dnia 1.1.2016 r. do dnia 30.6.2016 r. (w kg) |
09.4590 |
34 268 500 |
09.4599 |
5 680 000 |
09.4591 |
2 680 000 |
09.4592 |
9 219 000 |
09.4593 |
2 706 500 |
09.4594 |
10 003 500 |
09.4595 |
6 012 300 |
09.4596 |
9 747 500 |
I.F
Produkty pochodzące ze Szwajcarii
Nr porządkowy |
Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które należy dodać do ilości dostępnych dla podokresu od dnia 1.1.2016 r. do dnia 30.6.2016 r. (w kg) |
09.4155 |
799 000 |
I.I
Produkty pochodzące z Islandii
Nr porządkowy |
Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które należy dodać do ilości dostępnych dla podokresu od dnia 1.1.2016 r. do dnia 30.6.2016 r. (w kg) |
09.4205 |
175 000 |
09.4206 |
0 |
I.K
Produkty pochodzące z Nowej Zelandii
Nr porządkowy |
Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które należy dodać do ilości dostępnych dla podokresu od dnia 1.10.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. (w kg) |
09.4514 |
7 000 000 |
09.4515 |
4 000 000 |
09.4182 |
33 612 000 |
09.4195 |
40 879 000 |
DECYZJE
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/55 |
DECYZJA RADY (UE) 2015/989
z dnia 15 czerwca 2015 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju, utworzonego na mocy Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony, w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju oraz listy osób do pełnienia funkcji ekspertów w zespole ekspertów ds. handlu i zrównoważonego rozwoju
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy, w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W art. 464 ust. 3 i 4 Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (1) (zwanego dalej „Układem”), przewidziano tymczasowe stosowanie niektórych części Układu. |
(2) |
W art. 3 decyzji Rady 2014/492/UE (2) wymieniono postanowienia Układu, które mają być stosowane tymczasowo, w tym postanowienia dotyczące utworzenia i funkcjonowania Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju oraz dotyczące handlu i zrównoważonego rozwoju. |
(3) |
Na mocy art. 376 ust. 3 Układu Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju jest zobowiązany przyjąć swój własny regulamin wewnętrzny. |
(4) |
Na mocy art. 379 ust. 3 Układu Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju ma uzgodnić na pierwszym posiedzeniu listę osób, które wyrażają chęć i są zdolne pełnić funkcję w zespole ekspertów ds. handlu i zrównoważonego rozwoju. |
(5) |
Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w sprawie regulaminu wewnętrznego Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju oraz listy osób, które wyrażają chęć i są zdolne pełnić funkcję w zespole ekspertów ds. handlu i zrównoważonego rozwoju. |
(6) |
Stanowisko Unii w ramach Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju powinno zatem być oparte na dołączonych projektach decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju utworzonego na mocy art. 376 Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony, w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju oraz listy osób, które wyrażają chęć i są zdolne pełnić funkcję w zespole ekspertów ds. handlu i zrównoważonego rozwoju, oparte jest na projektach decyzji Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju dołączonych do niniejszej decyzji.
2. Przedstawiciele Unii w Podkomitecie ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju mogą, bez konieczności przyjęcia przez Radę kolejnej decyzji, uzgodnić niewielkie zmiany techniczne do projektów decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 15 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
Dz. RASNAČS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 4.
(2) Decyzja Rady 2014/492/UE z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 1).
PROJEKT
DECYZJA NR 1/2015 PODKOMITETU DS. HANDLU I ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU UE-REPUBLIKA MOŁDAWII
z dnia … 2015 r.
w sprawie przyjęcia regulaminu wewnętrznego Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju
PODKOMITET DS. HANDLU I ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU UE-REPUBLIKA MOŁDAWII,
uwzględniając Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (1) (zwany dalej „Układem”), w szczególności jego art. 376,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 464 Układu niektóre jego części stosuje się tymczasowo od dnia 1 września 2014 r. |
(2) |
Na mocy art. 376 ust. 3 Układu Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju zbiera się w celu nadzorowania wykonywania rozdziału 13 (Handel i zrównoważony rozwój) tytułu V (Handel i zagadnienia związane z handlem) Układu. |
(3) |
Art. 376 ust. 3 Układu stanowi również, że Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju przyjmuje swój regulamin wewnętrzny, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym przyjmuje się regulamin wewnętrzny Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju zamieszczony w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w …
W imieniu Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 4.
ZAŁĄCZNIK
REGULAMIN WEWNĘTRZNY PODKOMITETU DS. HANDLU I ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU UE-REPUBLIKA MOŁDAWII
Artykuł 1
Przepisy ogólne
1. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju, utworzony na podstawie art. 376 Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (zwanego dalej „Układem”), wspiera Komitet Stowarzyszenia w wykonywaniu jego zadań, gdy Komitet Stowarzyszenia zbiera się w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, jak przewidziano w art. 438 ust. 4 Układu.
2. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju wykonuje swoje zadania określone w tytule V (Handel i zagadnienia związane z handlem) rozdział 13 (Handel i zrównoważony rozwój) Układu.
3. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju składa się z przedstawicieli Komisji Europejskiej i Republiki Mołdawii, odpowiedzialnych za kwestie dotyczące handlu i zrównoważonego rozwoju.
4. Funkcję przewodniczącego Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju, zgodnie z art. 2, pełni przedstawiciel Komisji Europejskiej lub Republiki Mołdawii odpowiedzialny za handel i sprawy związane ze zrównoważonym rozwojem.
5. Pojęcie „stron” w niniejszym regulaminie wewnętrznym jest rozumiane zgodnie z definicją zawartą w art. 461 Układu.
Artykuł 2
Przepisy szczegółowe
1. Zastosowanie mają art. 2–14 regulaminu wewnętrznego Komitetu Stowarzyszenia UE-Republika Mołdawii, o ile przepisy niniejszego regulaminu wewnętrznego nie stanowią inaczej.
2. Odniesienia do Komitetu Stowarzyszenia rozumie się jako odniesienia do Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu. Odniesienia do Komitetu Stowarzyszenia lub Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu rozumie się jako odniesienia do Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju.
Artykuł 3
Posiedzenia
Posiedzenia Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju są zwoływany w miarę potrzeb. Strony dążą do zwołania posiedzenia raz w roku.
Artykuł 4
Zmiany w regulaminie wewnętrznym
Niniejszy regulamin wewnętrzny może zostać zmieniony decyzją Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju UE-Republika Mołdawii zgodnie z art. 376 Układu.
PROJEKT
DECYZJA NR 2/2015 PODKOMITETU DS. HANDLU I ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU UE-REPUBLIKA MOŁDAWII
z dnia … 2015 r.
w sprawie przyjęcia listy ekspertów z zakresu handlu i zrównoważonego rozwoju zgodnie z art. 379 ust. 3 Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony
PODKOMITET DS. HANDLU I ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU UE-REPUBLIKA MOŁDAWII,
uwzględniając Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (1) (zwany dalej „Układem”), w szczególności jego art. 379,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 464 Układu niektóre jego części stosuje się tymczasowo od dnia 1 września 2014 r. |
(2) |
Na mocy art. 379 ust. 3 Układu Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju sporządza listę co najmniej 15 osób, które wyrażają chęć i są zdolne pełnić funkcję w zespole ekspertów, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Lista osób, które wyrażają chęć i są zdolne pełnić funkcję w zespole ekspertów na potrzeby art. 379 Układu, jest zawarty w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w …
W imieniu Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 4
ZAŁĄCZNIK
LISTA EKSPERTÓW Z ZAKRESU HANDLU I ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU
Eksperci zaproponowani przez Republikę Mołdawii
1. |
Iurie BEJAN |
2. |
Maria Ion NEDEALCOV |
3. |
Alexandru STRATAN |
4. |
Dorin JOSANU |
5. |
Nicolae SADOVEI |
Eksperci zaproponowani przez UE
1. |
Eddy LAURIJSSEN |
2. |
Jorge CARDONA |
3. |
Karin LUKAS |
4. |
Hélène RUIZ FABRI |
5. |
Laurence BOISSON DE CHAZOURNES |
6. |
Geert VAN CALSTER |
7. |
Joost PAUWELYN |
Przewodniczący
1. |
Jill MURRAY (Australia) |
2. |
Janice BELLACE (Stany Zjednoczone) |
3. |
Ross WILSON (Nowa Zelandia) |
4. |
Arthur APPLETON (Stany Zjednoczone) |
5. |
Nathalie BERNASCONI (Szwajcaria) |
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/61 |
DECYZJA RADY (UE) 2015/990
z dnia 19 czerwca 2015 r.
zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznego biegłego rewidenta Deutsche Bundesbank
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Protokół nr 4 w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 27 ust. 1,
uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 27 marca 2015 r. udzielone Radzie Unii Europejskiej w sprawie zewnętrznych biegłych rewidentów Deutsche Bundesbank (EBC/2015/14) (1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Sprawozdania finansowe Europejskiego Banku Centralnego (EBC) i krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro, są badane przez niezależnych zewnętrznych biegłych rewidentów wyznaczonych na zalecenie Rady Prezesów EBC i zatwierdzanych przez Radę Unii Europejskiej. |
(2) |
Mandat zewnętrznych biegłych rewidentów Deutsche Bundesbank wygasł po przeprowadzeniu badania za rok obrotowy 2014. Niezbędne jest zatem wyznaczenie zewnętrznych biegłych rewidentów na okres od roku obrotowego 2015. |
(3) |
Deutsche Bundesbank wskazał KPMG AG Wirtschaftsprüfungsgesellschaft jako swojego zewnętrznego biegłego rewidenta na lata obrotowe 2015–2020. |
(4) |
Rada Prezesów EBC zaleciła wyznaczenie KPMG AG Wirtschaftsprüfungsgesellschaft na zewnętrznego biegłego rewidenta Deutsche Bundesbank na lata obrotowe 2015–2020. |
(5) |
W następstwie zalecenia Rady Prezesów EBC należy odpowiednio zmienić decyzję Rady 1999/70/WE (2), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 1 decyzji 1999/70/WE ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. KPMG AG Wirtschaftsprüfungsgesellschaft zostaje niniejszym zatwierdzona jako zewnętrzny biegły rewident Deutsche Bundesbank na lata obrotowe 2015–2020.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do EBC.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
J. REIRS
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 149 z 6.5.2015, s. 1.
(2) Decyzja Rady 1999/70/WE z dnia 25 stycznia 1999 r. dotycząca zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych (Dz.U. L 22 z 29.1.1999, s. 69).
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/62 |
DECYZJA RADY (UE) 2015/991
z dnia 19 czerwca 2015 r.
określająca stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach właściwych komitetów Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w odniesieniu do propozycji poprawek do regulaminów ONZ nr 14, 17, 28, 29, 41, 49, 51, 54, 59, 80, 83, 95, 100, 101, 109, 117, 134 i 135, nowego regulaminu w sprawie bezpieczeństwa pojazdów elektrycznych kategorii L oraz poprawek do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z decyzją Rady 97/836/WE (1) Unia przystąpiła do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań (Zrewidowane Porozumienie z 1958 r.). |
(2) |
Zgodnie z decyzją Rady 2000/125/WE (2) Unia przystąpiła do porozumienia dotyczącego ustanowienia ogólnych przepisów technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być montowane lub stosowane w pojazdach kołowych (Porozumienie Równoległe). |
(3) |
Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2007/46/WE (3) zastąpiono systemy homologacji państw członkowskich unijną procedurą homologacji oraz ustanowiono zharmonizowane ramy obejmujące przepisy administracyjne i ogólne wymagania techniczne odnoszące się do wszystkich nowych pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych. Dyrektywą tą włączono regulaminy ONZ do unijnego systemu homologacji typu, bądź jako wymagania dotyczące homologacji typu, bądź jako przepisy alternatywne wobec przepisów Unii. Od czasu przyjęcia tej dyrektywy regulaminy ONZ w coraz większym stopniu są włączane do przepisów Unii w ramach unijnego systemu homologacji typu. |
(4) |
W świetle doświadczenia i rozwoju technicznego należy dostosować wymagania odnoszące się do niektórych elementów lub cech objętych regulaminami ONZ nr 14, 17, 28, 29, 41, 49, 51, 54, 59, 80, 83, 95, 100, 101, 109, 117, 134 i 135 oraz ujednoliconą rezolucją w sprawie budowy pojazdów (R.E.3). |
(5) |
W celu ujednolicenia odpowiednich przepisów bezpieczeństwa w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych należy przyjąć nowy regulamin ONZ w sprawie pojazdów elektrycznych kategorii L. Należy również przyjąć poprawki do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3), tak aby uwzględnić postęp techniczny. |
(6) |
Należy zatem określić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu Administracyjnego Zrewidowanego Porozumienia z 1958 r. oraz Komitetu Wykonawczego Porozumienia Równoległego w odniesieniu do przyjęcia tych aktów ONZ, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowiskiem, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Komitetu Administracyjnego Zrewidowanego Porozumienia z 1958 r. oraz Komitetu Wykonawczego Porozumienia Równoległego w dniach 23–26 czerwca 2015 r., jest głosowanie za aktami ONZ wymienionymi w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
J. REIRS
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady 97/836/WE z dnia 27 listopada 1997 r. w związku z przystąpieniem Wspólnoty Europejskiej do Porozumienia Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań (Zrewidowane Porozumienie z 1958 r.) (Dz.U. L 346 z 17.12.1997, s. 78).
(2) Decyzja Rady 2000/125/WE z dnia 31 stycznia 2000 r. dotycząca zawarcia Porozumienia dotyczącego ustanowienia ogólnych przepisów technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być montowane lub wykorzystywane w pojazdach kołowych (Porozumienie Równoległe) (Dz.U. L 35 z 10.2.2000, s. 12).
(3) Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
Wniosek dotyczący suplementu 6 do serii poprawek 07 do regulaminu nr 14 (kotwiczenia pasów bezpieczeństwa) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/46 |
Wniosek dotyczący suplementu 3 do serii poprawek 08 do regulaminu nr 17 (wytrzymałość siedzeń) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/47 |
Wniosek dotyczący suplementu 4 do pierwotnej wersji poprawek do regulaminu nr 28 (dźwiękowe urządzenie ostrzegawcze) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/60 |
Wniosek dotyczący suplementu 3 do serii poprawek 03 do regulaminu nr 29 (kabiny pojazdów użytkowych) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/48 |
Wniosek dotyczący suplementu 3 do serii poprawek 04 do regulaminu nr 41 (emisja hałasu powodowana przez motocykle) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/61 |
Wniosek dotyczący suplementu 3 do serii poprawek 06 do regulaminu nr 49 (emisja zanieczyszczeń z silników o zapłonie samoczynnym i silników o zapłonie iskrowym (zasilanych skroplonym gazem ropopochodnym (LPG) i sprężonym gazem ziemnym (CNG)) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/55 |
Wnioski dotyczące serii poprawek 03 do regulaminu nr 51 (emisja hałasu z pojazdów kategorii M i N) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/62 |
Wniosek dotyczący suplementu 20 do regulaminu nr 54 (opony do pojazdów użytkowych i ich przyczep) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/66 |
Wniosek dotyczący suplementu 1 do serii poprawek 02 do regulaminu nr 59 (zamienne układy tłumiące hałas) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/63 |
Wniosek dotyczący suplementu 1 do serii poprawek 03 do regulaminu nr 80 (wytrzymałość siedzeń oraz ich mocowań (autobusy)) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/49 |
Wniosek dotyczący suplementu 5 do serii poprawek 06 do regulaminu nr 83 (emisje z pojazdów kategorii M1 i N1) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/56 |
Wniosek dotyczący suplementu 1 do serii poprawek 07 do regulaminu nr 83 (emisje z pojazdów kategorii M1 i N1) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/57 |
Wniosek dotyczący suplementu 5 do serii poprawek 03 do regulaminu nr 95 (zderzenie boczne) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/50 |
Wniosek dotyczący suplementu 4 do serii poprawek 01 do regulaminu nr 100 (bezpieczeństwo pojazdów elektrycznych zasilanych akumulatorowo) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/51 |
Wniosek dotyczący suplementu 2 do serii poprawek 02 do regulaminu nr 100 (bezpieczeństwo pojazdów elektrycznych zasilanych akumulatorowo) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/52 |
Wniosek dotyczący suplementu 5 do serii poprawek 01 do regulaminu nr 101 (emisja dwutlenku węgla/zużycie paliwa) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/58 |
Wniosek dotyczący suplementu 7 do pierwotnej wersji regulaminu nr 109 (bieżnikowane opony pneumatyczne do pojazdów silnikowych i ich przyczep) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/67 |
Wniosek dotyczący suplementu 8 do serii poprawek 02 do regulaminu nr 117 (opór toczenia opony, hałas toczenia i przyczepność na mokrej nawierzchni) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/65 |
Wniosek dotyczący suplementu 1 do regulaminu nr [134] (pojazdy napędzane wodorem i ogniwami paliwowymi (HFCV)) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/53 |
Wniosek dotyczący suplementu 1 do regulaminu nr [135] (uderzenie boczne w słup (PSI)) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/54 |
Wniosek dotyczący suplementu 1 do serii poprawek 01 do regulaminu nr [135] (uderzenie boczne w słup (PSI)) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/71 |
Projekt regulaminu w sprawie bezpieczeństwa pojazdów elektrycznych kategorii L |
ECE/TRANS/WP.29/2015/69 |
Wniosek dotyczący poprawek do ujednoliconej rezolucji w sprawie budowy pojazdów (R.E.3) |
ECE/TRANS/WP.29/2015/35 |
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/66 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2015/992
z dnia 19 czerwca 2015 r.
w sprawie upoważnienia Danii do wprowadzenia środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 75 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 13 stycznia 2015 r., Dania wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE regulujących prawo do odliczenia naliczonego VAT. |
(2) |
Pismami z dnia 13 i 14 lutego 2015 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Danię. Pismem z dnia 17 lutego 2015 r. Komisja powiadomiła Danię, że posiada wszystkie informacje, które uważa za konieczne do rozpatrzenia wniosku. |
(3) |
Bez wnioskowanego odstępstwa, zgodnie z prawodawstwem duńskim, jeżeli lekki pojazd ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej trzech ton zostanie zarejestrowany przez organy duńskie jako pojazd przeznaczony wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, podatnik jest upoważniony do odliczenia w całości naliczonego VAT z tytułu jego zakupu i kosztów eksploatacji. Podatnik traci prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu takiego pojazdu, w przypadku gdy jest on następnie wykorzystywany do celów prywatnych. |
(4) |
Aby złagodzić konsekwencje obowiązującego systemu, Dania wystąpiła z wnioskiem o zastosowanie środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od przepisów art. 75 dyrektywy 2006/112/WE, wprowadzonego już wcześniej decyzją wykonawczą Rady 2012/447/UE (2), która utraciła moc w dniu 31 grudnia 2014 r. Środek ten umożliwia podatnikom, którzy zarejestrowali pojazd jako przeznaczony wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej, jego wykorzystanie do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz obliczanie podstawy opodatkowania czynności uznanej za świadczenie usług zgodnie z art. 75 dyrektywy 2006/112/WE na podstawie ryczałtowej kwoty dziennej, bez utraty prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu pojazdu. |
(5) |
Taka uproszczona metoda obliczenia powinna jednak być ograniczona do 20 dni – w roku kalendarzowym – wykorzystania pojazdu do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, zaś kwota ryczałtowa podatku VAT jest ustalona na 40 DKK za każdy dzień takiego wykorzystania. Wskazana kwota została określona przez rząd duński na podstawie analizy krajowych statystyk. |
(6) |
Wskazany środek, który powinien być stosowany w odniesieniu do lekkich pojazdów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej trzech ton, uprości wypełnianie obowiązków dotyczących podatku VAT przez tych podatników, którzy okazjonalnie używają do celów prywatnych pojazdy zarejestrowane do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Podatnik mógłby jednakże w dalszym ciągu wybrać rejestrację lekkiego pojazdu ciężarowego jako przeznaczonego zarówno do celów prowadzenia działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych. W takim przypadku podatnik traciłby prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu pojazdu, ale nie byłby zobowiązany do uiszczania dziennej opłaty w związku z używaniem pojazdu do celów prywatnych. |
(7) |
Wyrażenie zgody na środek gwarantujący, że podatnik, który okazjonalnie używa do celów prywatnych pojazd zarejestrowany do celów prowadzenia działalności gospodarczej, nie jest pozbawiony pełnego prawa do odliczenia VAT z tytułu zakupu pojazdu, byłoby spójne z ogólnymi przepisami dotyczącymi odliczeń przewidzianymi w dyrektywie 2006/112/WE. |
(8) |
Upoważnienie powinno być ograniczone w czasie i powinno wygasnąć dnia 31 grudnia 2017 r. |
(9) |
W przypadku gdy Dania wystąpi z wnioskiem o kolejne przedłużenie obowiązywania środka stanowiącego odstępstwo na okres po 2017 r., powinna ona przedłożyć Komisji sprawozdanie wraz z wnioskiem o przedłużenie. |
(10) |
Uznaje się, że odstępstwo to wpłynie jedynie w nieznacznym stopniu na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W drodze odstępstwa od art. 75 dyrektywy 2006/112/WE, w przypadku gdy podatnik używa lekkiego pojazdu ciężarowego zarejestrowanego wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej do własnych celów prywatnych lub celów prywatnych swoich pracowników, lub, w ujęciu ogólnym, do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, Dania jest upoważniona do określenia podstawy opodatkowania przy zastosowaniu kwoty ryczałtowej za każdy dzień takiego używania tego pojazdu.
Kwota ryczałtowa za dzień, o której mowa w akapicie pierwszym, wynosi 40 DKK.
Artykuł 2
Środek, o którym mowa w art. 1, obowiązuje jedynie w odniesieniu do lekkich pojazdów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej trzech ton.
Środek ten nie ma zastosowania, w przypadku gdy używanie pojazdu do celów prywatnych przekroczy 20 dni w roku kalendarzowym.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji. Niniejsza decyzja traci moc z dniem 31 grudnia 2017 r.
Dania przedkłada Komisji ewentualny wniosek o przedłużenie środka określonego w niniejszej decyzji do dnia 31 marca 2017 r. Do takiego wniosku załącza się sprawozdanie dotyczące przeglądu środka.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Danii.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
J. REIRS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
(2) Decyzja wykonawcza Rady 2012/447/UE z dnia 24 lipca 2012 r. w sprawie upoważnienia Danii do wprowadzenia środka szczególnego stanowiącego odstępstwo od art. 75 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 202 z 28.7.2012, s. 24).
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/68 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2015/993
z dnia 19 czerwca 2015 r.
upoważniająca Danię do stosowania obniżonej stawki podatku od energii elektrycznej dostarczanej bezpośrednio na statki zacumowane w porcie zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (1), w szczególności jej art. 19,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Pismem z dnia 2 lipca 2014 r. Dania zwróciła się o upoważnienie do stosowania obniżonej stawki podatku od energii elektrycznej w odniesieniu do energii elektrycznej dostarczanej bezpośrednio na statki zacumowane w porcie (zwanej dalej „energią elektryczną pobieraną z lądu”) zgodnie z art. 19 ust. 1 dyrektywy 2003/96/WE. Na wniosek Komisji Dania przedłożyła dodatkowe informacje w dniach 13 listopada 2014 r. i 23 lutego 2015 r. |
(2) |
Przez zastosowanie obniżonej stawki podatku Dania zamierza wspierać wykorzystanie energii elektrycznej pobieranej z lądu. Korzystanie z energii elektrycznej z tego źródła jest uznawane za mniej szkodliwy dla środowiska sposób zaopatrzenia w energię elektryczną statków zacumowanych w portach niż spalanie przez nie paliw bunkrowych. |
(3) |
Ponieważ korzystanie z energii elektrycznej pobieranej z lądu zapobiega emisji substancji zanieczyszczających powietrze w wyniku spalania paliw bunkrowych na statkach zacumowanych w portach, przyczynia się ono do polepszenia lokalnej jakości powietrza w miastach portowych. Przy uwzględnieniu szczególnych warunków struktury wytwarzania energii elektrycznej w danym regionie, tj. na nordyckim rynku energetycznym obejmującym Danię, Finlandię, Szwecję i Norwegię, korzystanie z energii elektrycznej pochodzącej z sieci lądowej zamiast z energii elektrycznej wytwarzanej przez spalanie paliw bunkrowych na statkach powinno ponadto ograniczyć emisję CO2. Oczekuje się zatem, że środek ten przyczyni się do osiągnięcia celów polityki Unii Europejskiej w dziedzinie ochrony środowiska i zdrowia oraz przeciwdziałania zmianie klimatu. |
(4) |
Dania zwróciła się z wyraźnym wnioskiem, aby obniżka stawki podatku nie miała zastosowania do energii elektrycznej dostarczanej bezpośrednio na statki prywatnej żeglugi niehandlowej zacumowane w porcie. |
(5) |
Upoważnienie Danii do stosowania obniżonej stawki opodatkowania energii elektrycznej pobieranej z lądu nie wykracza poza to, co jest konieczne do zwiększenia wykorzystania energii elektrycznej pobieranej z lądu, ponieważ w większości przypadków wytwarzanie energii elektrycznej na pokładzie statku pozostanie bardziej konkurencyjną alternatywą. Z tego samego powodu oraz z uwagi na fakt, że technologia ta nie jest obecnie dostępna w Danii, środek ten nie spowoduje prawdopodobnie, w okresie jego obowiązywania, istotnych zakłóceń konkurencji, a zatem nie będzie miał negatywnego wpływu na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego. |
(6) |
Zgodnie z art. 19 ust. 2 dyrektywy 2003/96/WE każde upoważnienie przyznawane na podstawie tego artykułu ma być ściśle ograniczone w czasie. W celu zapewnienia odpowiednio długiego okresu, na który zatwierdza się środek, niezniechęcającego operatorów portów do dokonywania niezbędnych inwestycji, upoważnienia należy udzielić na okres sześciu lat, z zastrzeżeniem przepisów ogólnych w tej dziedzinie, które mogą zostać przyjęte na podstawie art. 113 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i których stosowanie rozpocznie się przed przewidywaną datą wygaśnięcia okresu obowiązywania upoważnienia. |
(7) |
Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania przepisów unijnych dotyczących pomocy państwa, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym upoważnia się Danię do stosowania obniżonej stawki podatku od energii elektrycznej dostarczanej bezpośrednio na statki zacumowane w portach, z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej, pod warunkiem zachowania minimalnego poziomu opodatkowania, o którym mowa w art. 10 dyrektywy 2003/96/WE.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.
Niniejsza decyzja wygasa po upływie sześciu lat od tej daty. Jednakże w przypadku gdy Rada, działając na podstawie art. 113 TFUE, przyjmie przepisy ogólne dotyczące korzyści podatkowych dotyczących energii elektrycznej pobieranej z lądu, niniejsza decyzja wygasa w dniu rozpoczęcia stosowania tych przepisów ogólnych.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Danii.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
J. REIRS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 283 z 31.10.2003, s. 51.
25.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 159/70 |
DECYZJA RADY (UE) 2015/994
z dnia 23 czerwca 2015 r.
w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 300 ust. 3 i art. 305,
uwzględniając decyzję Rady 2014/930/UE z dnia 16 grudnia 2014 r. ustalającą skład Komitetu Regionów (1),
uwzględniając propozycję przedstawioną przez państwo członkowskie,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Art. 300 ust. 3 Traktatu stanowi, że warunkiem zostania członkiem lub zastępcą członka Komitetu Regionów jest – oprócz bycia przedstawicielem organizacji regionalnych lub lokalnych – posiadanie mandatu wyborczego organu regionalnego lub lokalnego albo bycie odpowiedzialnym politycznie przed wybranym zgromadzeniem. |
(2) |
Art. 305 Traktatu stanowi, że członkowie Komitetu Regionów oraz w równej liczbie zastępcy członków są mianowani przez Radę na okres pięciu lat zgodnie z propozycjami każdego z państw członkowskich. |
(3) |
Kadencja członków i zastępców członków Komitetu Regionów skończyła się w dniu 25 stycznia 2015 r.; należy zatem mianować nowych członków i zastępców członków. |
(4) |
W dniu 26 stycznia 2015 r. Rada przyjęła decyzję (UE) 2015/116 (2) w sprawie mianowania członków i zastępców członków zaproponowanych przez rządy: Belgii, Bułgarii, Czech, Danii, Estonii, Irlandii, Grecji, Hiszpanii, Francji, Chorwacji, Włoch, Cypru, Łotwy, Litwy, Luksemburga, Węgier, Malty, Niderlandów, Austrii, Portugalii, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Finlandii i Szwecji, a także 23 członków i 23 zastępców członków zaproponowanych przez rząd Niemiec oraz 18 członków i 16 zastępców członków zaproponowanych przez rząd Polski na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. Członkowie i zastępcy członków, których nominacje nie zostały przekazane Radzie przed dniem 22 stycznia 2015 r., nie mogli zostać uwzględnieni w decyzji (UE) 2015/116. |
(5) |
W dniu 5 lutego 2015 r. Rada przyjęła decyzję (UE) 2015/190 (3) w sprawie mianowania pozostałych członka i zastępcy członka zaproponowanych przez rząd Niemiec oraz członków i zastępców członków zaproponowanych przez rząd Zjednoczonego Królestwa. |
(6) |
Po przyjęciu decyzji (UE) 2015/116 oraz (UE) 2015/190 trzy stanowiska członków i pięć stanowisk zastępców członków z Polski pozostały nieobsadzone. |
(7) |
W dniu 29 maja 2015 r. Radzie przedłożono listę zawierającą kandydatury trzech członków i sześciu zastępców członków zaproponowanych przez rząd Polski. Lista ta zawiera sześć kandydatur zastępców członków, ponieważ Marek Karol OLSZEWSKI, który był uprzednio zastępcą członka, został mianowany członkiem Komitetu Regionów. Ci członkowie i zastępcy członków powinni zostać mianowani na ten sam okres – to jest od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. – co członkowie i zastępcy członków mianowani decyzją (UE) 2015/116 oraz decyzją (UE) 2015/190. Niniejsza decyzja powinna mieć zatem zastosowanie z mocą wsteczną od dnia 26 stycznia 2015 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym mianuje się do Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r.:
— |
na stanowiska członków – osoby znajdujące się na liście przedstawionej przez państwo członkowskie zawartej w załączniku I, |
— |
na stanowiska zastępców członków – osoby znajdujące się na liście przedstawionej przez państwo członkowskie zawartej w załączniku II. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 26 stycznia 2015 r.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
E. RINKĒVIČS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 365 z 19.12.2014, s. 143.
(2) Decyzja Rady (UE) 2015/116 z dnia 26 stycznia 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 42).
(3) Decyzja Rady (UE) 2015/190 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2015 r. do dnia 25 stycznia 2020 r. (Dz.U. L 31 z 7.2.2015, s. 25).
ZAŁĄCZNIK I
ПРИЛОЖЕНИЕ I – ANEXO I – PŘÍLOHA I – BILAG I – ANHANG I – I LISA – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι – ANNEX I – ANNEXE I – PRILOG I – ALLEGATO I – I PIELIKUMS – I PRIEDAS – I. MELLÉKLET – ANNESS I – BIJLAGE I – ZAŁĄCZNIK I – ANEXO I – ANEXA I – PRÍLOHA I – PRILOGA I – LIITE I – BILAGA I
Членове/Miembros/Členové/Medlemmer/Mitglieder/Liikmed/Μέλη/Members/Membres/Članovi/Membri/Locekļi/Nariai/Tagok/Membri/Leden/Członkowie/Membros/Membri/Členovia/Člani/Jäsenet/Ledamöter
POLSKA
|
Paweł GRZYBOWSKI burmistrz miasta Rypin |
|
Marek Karol OLSZEWSKI wójt gminy Lubicz |
|
Sławomir SOSNOWSKI radny województwa lubelskiego |
ZAŁĄCZNIK II
ПРИЛОЖЕНИЕ II – ANEXO II – PŘÍLOHA II – BILAG II – ANHANG II – II LISA – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IΙ – ANNEX II – ANNEXE II – PRILOG II – ALLEGATO II – II PIELIKUMS – II PRIEDAS – II. MELLÉKLET – ANNESS II – BIJLAGE II – ZAŁĄCZNIK II – ANEXO II – ANEXA II – PRÍLOHA II – PRILOGA II – LIITE II – BILAGA II
Заместник-членове/Suplentes/Náhradníci/Suppleanter/Stellvertreter/Asendusliikmed/Αναπληρωτές/Alternate members/Suppléants/Zamjenici članova/Supplenti/Aizstājēji/Pakaitiniai nariai/Póttagok/Membri Supplenti/Plaatsvervangers/Zastępcy członków/Suplentes/Supleanți/Náhradníci/Nadomestni člani/Varajäsenet/ Suppleanter
POLSKA
|
Rafał Piotr BRUSKI prezydent miasta Bydgoszczy |
|
Marian Adam BURAS wójt gminy Morawica |
|
Marcin OCIEPA radny miasta Opola |
|
Krzysztof PASZYK radny województwa wielkopolskiego |
|
Cezary PRZYBYLSKI radny województwa dolnośląskiego |
|
Grzegorz WOLNIK radny województwa śląskiego |