6.2.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 30/2

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2015/174

z dnia 5 lutego 2015 r.

w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia (UE) nr 10/2011 w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (1), w szczególności jego art. 5 ust. 1 lit. a), c), d) i e), art. 11 ust. 3 i art. 12 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 10/2011 (2) ustanowiono unijny wykaz dozwolonych substancji („unijny wykaz”), które mogą być używane do produkcji materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych.

(2)

W 1991 r. Komitet Naukowy ds. Żywności przeprowadził ocenę kwasu winowego (substancja będąca materiałem przeznaczonym do kontaktu z żywnością („FCM”) nr 161) (3). Komitet Naukowy ds. Żywności wydał pozytywną opinię jedynie w odniesieniu do postaci kwasu winowego występującej naturalnie (kwas L-(+)-winowy). Jednoznacznie wykluczył natomiast postać DL kwasu winowego. Z oceny Komitetu wynikało, że jedynie kwas L-(+)-winowy nie stanowi niebezpieczeństwa dla zdrowia człowieka, natomiast w odniesieniu do innych postaci tej substancji nie zostało to udowodnione. Z nazwy substancji włączonej do tabeli 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011 powinno zatem jasno wynikać, że odnosi się ona jedynie do kwasu L-(+)-winowego. Należy zatem odpowiednio zmienić nazwę substancji FCM nr 161.

(3)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) przyjął opinię dotyczącą ponownej oceny tolerowanego dziennego pobrania fenolu (4). Fenol (substancja FCM nr 241) występuje w tabeli 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011 jako substancja wyjściowa. Do substancji tej zastosowanie ma ogólny limit migracji specyficznej („SML”) wynoszący 60 mg/kg, określony w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 10/2011. W ramach ponownej oceny fenolu Urząd ograniczył tolerowane dzienne pobranie z 1,5 mg/kg masy ciała/dzień do 0,5 mg/kg masy ciała/dzień. Urząd zauważył, że narażenie ze wszystkich źródeł przekracza poziom tolerowanego dziennego pobrania, natomiast narażenie z materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością prawdopodobnie nie przekracza tolerowanego dziennego pobrania. Aby uzyskać wystarczające ograniczenie narażenia na fenol, oprócz tolerowanego dziennego pobrania w odniesieniu do narażenia na materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością należy zastosować współczynnik alokacji wynoszący 10 %. Przy ustalaniu limitu migracji uwzględnia się standardowe założenie dotyczące narażenia, zgodnie z którym osoba o masie ciała wynoszącej 60 kg spożywa dziennie 1 kg żywności. Zatem aby zapewnić, by fenol nie stanowił zagrożenia dla zdrowia człowieka, należy ustanowić dla tej substancji limit migracji specyficznej wynoszący 3 mg/kg, w oparciu o tolerowane dzienne pobranie, współczynnik alokacji i założenie dotyczące narażenia.

(4)

W 2000 r. Komitet Naukowy ds. Żywności przeprowadził ocenę dimetoksymetanu 1,4-butanodiolu (substancja FCM nr 344) (5). Komitet stwierdził, że w odniesieniu do tej substancji należy ustanowić SML wynoszący 0,05 mg/kg. W kolumnie 8 tabeli 1 w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011 znajduje się stwierdzenie, że migracja dla tej substancji jest niewykrywalna; stwierdzenie to jest błędne i należy je sprostować.

(5)

Komitet Naukowy ds. Żywności zaproponował, by zamiast sprawdzania zgodności z SML określić zawartość pozostałości substancji dimetoksymetan 1,4-butanodiolu (substancja FCM nr 344) w materiale, ponieważ nie dysponowano odpowiednią metodą określania ilości substancji w żywności lub płynie modelowym. Odpowiednie metody określania ilości substancji w żywności lub płynie modelowym są obecnie dostępne. Sprawdzanie zgodności poprzez określanie zawartości pozostałości należy zatem zastąpić badaniem migracji. Dimetoksymetan 1,4-butanodiolu w kontakcie z żywnością lub płynami modelowymi może ulec hydrolizie i utworzyć 1,4-butanodiol (substancja FCM nr 254) i formaldehyd (substancja FCM nr 98). Dlatego nie należy przekraczać całkowitych limitów migracji specyficznej określonych dla tych substancji. W związku z powyższym należy objąć dimetoksymetan 1,4-butanodiolu ograniczeniami dla grupy 15 i 30. Ponieważ hydroliza ma miejsce jedynie w niektórych przypadkach, do tabeli 3 należy dodać przepisy wskazujące, kiedy należy sprawdzić zgodność z tymi ograniczeniami dla grupy.

(6)

Urząd przyjął pozytywną opinię naukową (6) w sprawie możliwego rozszerzenia stosowania substancji wyjściowej 1,4:3,6-dianhydrosorbitol (substancja FCM nr 364) na stosowanie jako komonomer w produkcji poliestrów, w ilości nie większej niż 40 % mol komponentu diolowego w połączeniu z glikolem etylenowym lub 1,4-bis(hydroksymetylo)cykloheksanem, jeżeli poliestry wytworzone z wykorzystaniem 1,4:3,6-dianhydrosorbitolu wraz z 1,4-bis(hydroksymetylo)cykloheksanem nie są stosowane do kontaktu z żywnością zawierającą więcej niż 15 % alkoholu. Jeżeli warunki te są spełnione, rozszerzenie stosowania substancji zgodnie z nowymi specyfikacjami nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka. Należy zatem zmienić zezwolenie dla substancji FCM nr 364 w celu włączenia dodatkowych specyfikacji.

(7)

Urząd przyjął pozytywną opinię naukową (7) w sprawie możliwego rozszerzenia stosowania substancji kaolin (substancja FCM nr 410), tak aby obejmowało cząstki w nanopostaci o grubości poniżej 100 nm włączone w ilości do 12 % w kopolimer etylenu i alkoholu winylowego („EVOH”). Jeżeli warunki te są spełnione, rozszerzenie stosowania substancji zgodnie z nowymi specyfikacjami nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka. Należy zatem zmienić zezwolenie dla substancji FCM nr 410 w celu włączenia specyfikacji i ograniczenia dotyczącego wielkości cząstek.

(8)

Unijny wykaz zawiera substancję określoną jako „węgiel aktywny” (substancja FCM nr 713, nr CAS 64365-11-3). Na rynku stosowana jest także inna substancja, określona jako „węgiel aktywowany” (nr CAS 7440-44-0). W praktyce substancje te są identyczne, a ich nazwy, jako synonimy, używane są wymiennie. Należy zatem wyjaśnić, że substancja FCM nr 713 obejmuje substancję o nazwie „węgiel aktywny” i jest stosowana w odniesieniu do obu numerów CAS. Należy zatem zmienić zezwolenie dla substancji FCM nr 713 i dodać nr CAS węgla aktywowanego.

(9)

Na podstawie nowych danych toksykologicznych Urząd przyjął pozytywną opinię naukową (8) zezwalającą na zwiększenie limitu migracji dla dodatku 1,3,5-tris(2,2-dimetylopropanoamido)benzen (substancja FCM nr 784) do 5 mg/kg żywności. Należy zatem odpowiednio zmienić zezwolenie dla substancji FCM nr 784.

(10)

Ograniczenie dla eterów polietylenoglikolowych (EO = 1-50) alkoholi pierwszorzędowych liniowych i rozgałęzionych (C8–C22) (substancja FCM nr 799) odnosi się do kryteriów czystości dla tlenku etylenu określonych w dyrektywie Komisji 2008/84/WE (9). Wspomniana dyrektywa została uchylona rozporządzeniem Komisji (UE) nr 231/2012 (10), w którym określono kryteria czystości dla niektórych dodatków do żywności, ustanawiając maksymalną zawartość tlenku etylenu w odniesieniu do tych dodatków. Ta maksymalna zawartość powinna mieć także zastosowanie do substancji FCM nr 799.

(11)

Grupa substancji o nazwie „kwasy, tłuszczowe (C8–C22), estry z pentraerytritolem” (substancja FCM nr 880) znajduje się w tabeli 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011, z nr CAS 85116-93-4. Przedmiotowy nr CAS dotyczy jedynie podgrupy substancji FCM nr 880, a zatem jest niewłaściwy. Grupa stanowiąca substancję FCM nr 880 nie ma określonego nr CAS. Dlatego należy zmienić pozycję dotyczącą substancji FCM nr 880 w tabeli 1 załącznika I, skreślając z niej nr CAS.

(12)

Urząd przyjął pozytywną opinię naukową (11) w sprawie możliwego rozszerzenia stosowania substancji 2,2,4,4-tetrametylocyklobutano- 1,3-diol (substancja FCM nr 881) na zastosowania jednokrotnego użytku. W opinii stwierdzono, że w przypadku zastosowań jednokrotnego użytku przedmiotowa substancja nie budzi obaw w kwestii bezpieczeństwa, jeżeli jest stosowana jako komonomer w produkcji poliestrów w ilości nie większej niż 35 % mol komponentu diolowego, w przypadku kontaktu ze wszystkimi rodzajami żywności innymi niż alkohole wysokoprocentowe i żywność zawierająca dużą ilość tłuszczu symulowana płynem modelowym imitującym żywność D2 (olej roślinny), do celów długotrwałego przechowywania w temperaturze pokojowej i poniżej oraz do napełniania na gorąco. Za podstawę do przeprowadzenia pełnej oceny Urząd przyjął jedynie badania migracji z zastosowaniem 10-procentowego roztworu etanolu i 3-procentowego roztworu kwasu octowego. Rozszerzenie stosowania nie powinno zatem obejmować żywności o zawartości alkoholu powyżej 10 %. Jeżeli zatem dozwolone stosowanie tej substancji zostanie odpowiednio rozszerzone z wykorzystaniem nowych specyfikacji, stosowanie tej substancji nie będzie stanowić zagrożenia dla zdrowia człowieka. Należy zatem odpowiednio zmienić zezwolenie dla substancji FCM nr 881.

(13)

Urząd przyjął opinię naukową (12) w sprawie stosowania w nanopostaci trzech nowych substancji: kopolimer (butadien, akrylan etylu, metakrylan metylu, styren) usieciowany z diwinylobenzenem (substancja FCM nr 859), kopolimer (butadien, akrylan etylu, metakrylan metylu, styren) nieusieciowany (substancja FCM nr 998) i kopolimer (butadien, akrylan etylu, metakrylan metylu, styren) usieciowany z dimetakrylanem 1,3-butanodiolu (substancja FCM nr 1043). Zdaniem Urzędu nie ma powodów do obaw w kwestii bezpieczeństwa, jeżeli substancje te są stosowane w ilości łącznej masy nieprzekraczającej 10 % w/w w nieuplastycznionym polichlorku winylu w kontakcie ze wszystkimi typami żywności w temperaturze otoczenia lub poniżej, w tym do długotrwałego przechowywania, oraz w przypadku stosowania indywidualnie lub w połączeniu jako dodatki, i gdy średnica cząstek przekracza 20 nm, oraz jeżeli liczbowo co najmniej 95 % cząstek ma średnicę przekraczającą 40 nm. Stosowanie tych substancji nie stanowi zatem zagrożenia dla zdrowia człowieka, jeżeli są one stosowane zgodnie z wymienionymi specyfikacjami; substancje te należy odpowiednio dodać do tabeli 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011.

(14)

Urząd przyjął pozytywną opinię naukową (13) w sprawie stosowania nowej substancji pomocniczej w produkcji polimerów: eter etylowo-propylowy 2H-perfluoro-[(5,8,11,14-tetrametylo)-tetraetylenoglikolu] (substancja FCM nr 903). Substancja ta powinna być stosowana jedynie jako substancja pomocnicza w produkcji polimerów w procesie polimeryzacji fluoropolimerów. W czasie tego procesu należy stosować warunki spiekania lub przetwarzania określone w opinii. Stosowanie tej substancji nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka, jeżeli jest ona stosowana zgodnie z wymienionymi specyfikacjami; substancję tę należy odpowiednio dodać do tabeli 1 w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011.

(15)

Urząd przyjął pozytywną opinię naukową (14) w sprawie stosowania nowego dodatku: wosk będący kopolimerem etylenu i octanu winylu (substancja FCM nr 969), pod warunkiem że substancja ta jest stosowana jako dodatek w ilości nie większej niż 2 % w/w wyłącznie w materiałach i wyrobach z poliolefinów, a migracja frakcji oligomerycznej o niskiej masie cząsteczkowej poniżej 1 000 Da nie przekracza 5 mg/kg żywności. Stosowanie tej substancji nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka, jeżeli jest ona stosowana zgodnie z wymienionymi specyfikacjami; substancję tę należy odpowiednio dodać do tabeli 1 w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011.

(16)

Urząd przyjął pozytywną opinię naukową (15) w sprawie nowego dodatku poliglicerol (substancja FCM nr 1017). W opinii stwierdzono, że przedmiotowa substancja nie budzi obaw w kwestii bezpieczeństwa, jeżeli jest stosowana jako plastyfikator w ilości nieprzekraczającej 6,5 % w/w w polimerowych mieszaninach poliestrów alifatyczno-aromatycznych. Zgodnie z opinią przedmiotowa substancja jest występującym naturalnie produktem hydrolizy dozwolonego dodatku do żywności (E475), którego dopuszczalny poziom wynosi maksymalnie 10 g/kg żywności, zatem można stwierdzić, że przedmiotowa substancja nie budzi obaw w kwestii bezpieczeństwa w przypadku migracji przekraczającej ogólny limit migracji specyficznej, o którym mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 10/2011. Urząd doszedł do powyższego wniosku również przy założeniu, że substancja nie ulegnie rozkładowi podczas w przetwarzania w materiale z tworzywa sztucznego. Stosowanie przedmiotowej substancji nie stanowi zagrożenia dla zdrowia człowieka, jeżeli przestrzega się ogólnego limitu migracji specyficznej i zapobiega się rozkładowi substancji podczas przetwarzania. Dodatek ten należy zatem włączyć do tabeli 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011 z dodatkową specyfikacją dotyczącą zapobiegania rozkładowi podczas przetwarzania.

(17)

Mieszanina „eter monoalkilowy (C16–C18) glikolu polietylenowego (EO = 2 – 6)” (substancja FCM nr 725) jest podgrupą mieszaniny „etery polietylenoglikolowe (EO = 1 – 50) alkoholi pierwszorzędowych liniowych i rozgałęzionych (C8–C22)” (substancja FCM nr 799). SML i inne ograniczenia dla substancji FCM nr 799 opierają się na nowszej ocenie naukowej (16). Pozycja dotycząca substancji FCM nr 725 zawiera się w pozycji dotyczącej substancji FCM nr 799, zatem należy ją skreślić z tabeli 1 w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011.

(18)

Aby ograniczyć obciążenie administracyjne podmiotów działających na rynku, należy zapewnić, by materiały i wyroby z tworzyw sztucznych, które zostały zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu na podstawie wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) nr 10/2011 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, a które są niezgodne z niniejszym rozporządzeniem, mogły być wprowadzane do obrotu do dnia 26 lutego 2016 r. Należy zapewnić, by mogły pozostawać w obrocie do wyczerpania zapasów.

(19)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 10/2011.

(20)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Materiały i wyroby z tworzyw sztucznych spełniające wymogi rozporządzenia (UE) nr 10/2011 mające zastosowanie przed dniem 26 lutego 2015 r. mogą być wprowadzane do obrotu do dnia 26 lutego 2016 r. Rzeczone materiały i wyroby z tworzyw sztucznych mogą pozostawać w obrocie po upływie tego terminu do wyczerpania zapasów.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lutego 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 338 z 13.11.2004, s. 4.

(2) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz.U. L 12 z 15.1.2011, s. 1).

(3) Sprawozdanie Komitetu Naukowego ds. Żywności, seria 25, EUR 13416, 1991.

(4) Dziennik EFSA 2013; 11(4):3189.

(5) Opinia Komitetu Naukowego ds. Żywności w sprawie 11. dodatkowego wykazu monomerów i dodatków do materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, SCF/CS/PM/GEN/M8313, listopad 2000 r.

(6) Dziennik EFSA 2013; 11(6):3244.

(7) Dziennik EFSA 2014; 12(4):3637.

(8) Dziennik EFSA 2013; 11(7):3306.

(9) Dyrektywa Komisji 2008/84/WE z dnia 27 sierpnia 2008 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz.U. L 253 z 20.9.2008, s. 1).

(10) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 231/2012 z dnia 9 marca 2012 r. ustanawiające specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 83 z 22.3.2012, s. 1).

(11) Dziennik EFSA 2013; 11(10):3388.

(12) Dziennik EFSA 2014; 12(4):3635.

(13) Dziennik EFSA 2012; 10(12):2978.

(14) Dziennik EFSA 2014; 12(2):3555.

(15) Dziennik EFSA 2013; 11(10):3389.

(16) Substancja FCM nr 725 została oceniona przez Komitet Naukowy ds. Żywności, http://europa.eu.int/comm/food/fs/sc/scf/out20_en.pdf. Substancja FCM nr 799 została oceniona przez EFSA, Dziennik EFSA (2008) 698-699.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 10/2011 wprowadza się następujące zmiany:

w tabeli 1 wprowadza się następujące zmiany:

pozycje dotyczące substancji FCM nr 161, 241, 344, 364, 410, 713, 784, 799, 880 i 881 otrzymują brzmienie:

„161

92160

000087-69-4

Kwas L-(+)-winowy

tak

nie

241

22960

0000108-95-2

Fenol

nie

tak

nie

344

13810

0000505-65-7

Dimetoksymetan 1,4-butanodiolu

nie

tak

nie

0,05

(21)

21821

364

15404

0000652-67-5

1,4:3,6-dianhydrosorbitol

nie

tak

nie

Wyłącznie do stosowania jako:

a)	komonomer w poli(tereftalanie etyleno-ko-izosorbidu);

b)	komonomer w ilości nie większej niż 40 % mol komponentu diolowego w połączeniu z glikolem etylenowym lub 1,4-bis(hydroksymetylo)cykloheksanem do produkcji poliestrów.

Poliestry wytwarzane z użyciem dianhydrosorbitolu wraz z 1,4-bis(hydroksymetylo)cykloheksanem nie mogą być wykorzystywane do kontaktu z żywnością zawierającą ponad 15 % alkoholu.

410

62720

0001332-58-7

Kaolin

tak

nie

Cząstki mogą być cieńsze niż 100 mm jedynie w przypadku, gdy są włączane w ilości mniejszej niż 12 % w/w do wewnętrznej warstwy kopolimeru etylenu i alkoholu winylowego (»EVOH«) w wielowarstwowej strukturze, w której warstwa pozostająca w bezpośrednim kontakcie z żywnością stanowi funkcjonalną barierę zapobiegającą migracji cząstek do żywności.

713

43480

0064365-11-3

Węgiel aktywny

tak

nie

Wyłącznie do stosowania w PET w maksymalnej ilości 10 mg/kg polimeru.

Te same wymagania dotyczące czystości co w przypadku węgla roślinnego (E 153), określone rozporządzeniem Komisji (UE) nr 231/2012 (1) z wyjątkiem zawartości popiołu, która może maksymalnie wynosić 10 % (w/w).

0007440-44-0

784

95420

0745070-61-5

1,3,5-tris(2,2-dimetylopropanoamido) benzen

tak

nie

799

77708

Etery polietylenoglikolowe (EO = 1-50) alkoholi pierwszorzędowych liniowych i rozgałęzionych (C8-C22)

tak

nie

1,8

Zgodnie z maksymalną zawartością tlenku etylenu określoną w kryteriach czystości dodatków do żywności w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 231/2012.

880

31348

Kwasy, tłuszczowe (C8-C22), estry z pentaerytrytolem

tak

nie

881

25187

0003010-96-6

2,2,4,4-tetrametylocyklobutano- 1,3-diol

nie

tak

nie

Do stosowania wyłącznie:

a)	w wyrobach wielokrotnego użytku do długotrwałego przechowywania w temperaturze pokojowej lub niższej i do napełniania na gorąco;

w materiałach i wyrobach jednokrotnego użytku jako komonomer w ilości nie większej niż 35 % mol komponentu diolowego poliestrów, oraz jeśli takie materiały i wyroby służą do długotrwałego przechowywania w temperaturze pokojowej lub niższej typów żywności o zawartości alkoholu do 10 %, w odniesieniu do których w tabeli 2 w załączniku III nie przypisano płynu modelowego D2. W przypadku takich materiałów i wyrobów jednokrotnego użytku dozwolone są warunki napełniania na gorąco.

;

dodaje się w porządku numerycznym substancji FCM następujące pozycje:

„859

Kopolimer (butadien, akrylan etylu, metakrylan metylu, styren) usieciowany z diwinylobenzenem, w nanopostaci

tak

nie

Do stosowania wyłącznie jako cząstki w nieuplastycznionym polichlorku winylu (PVC) w ilości nieprzekraczającej 10 % w/w w kontakcie ze wszystkimi typami żywności w temperaturze pokojowej lub poniżej, w tym do długotrwałego przechowywania.

W przypadku stosowania substancji razem z substancją FCM nr 998 lub z substancją FCM nr 1043 ograniczenie na poziomie 10 % w/w ma zastosowanie do sumy tych substancji.

Średnica cząstek wynosi > 20 nm, a w przypadku co najmniej 95 % cząstek liczbowo średnica wynosi > 40 nm.

903

37486-69-4

Eter etylowo-propylowy 2H-perfluoro-[(5,8,11,14-tetrametylo)-tetraetylenoglikolu]

tak

nie

Do stosowania wyłącznie jako substancja pomocnicza w produkcji polimerów w polimeryzacji fluoropolimerów przeznaczonych do:

a)	wyrobów i materiałów wielokrotnego i jednokrotnego użytku spiekanych lub przetwarzanych (niespiekanych) w temperaturze 360 °C lub wyższej przez co najmniej 10 minut lub w wyższych temperaturach przez odpowiednio krótszy czas;

b)	wyrobów i materiałów wielokrotnego użytku przetwarzanych (niespiekanych) w temperaturach od 300 °C i do 360 °C przez co najmniej 10 minut.

969

24937-78-8

Wosk będący kopolimerem etylenu i octanu winylu

tak

nie

Do stosowania wyłącznie jako dodatek polimerowy w ilości nie większej niż 2 % w/w w poliolefinach.

Migracja frakcji oligomerycznej o niskiej masie cząsteczkowej poniżej 1 000 Da nie przekracza 5 mg/kg żywności.

998

Kopolimer (butadien, akrylan etylu, metakrylan metylu, styren) nieusieciowany, w nanopostaci

tak

nie

W przypadku stosowania substancji razem z substancją FCM nr 859 lub z substancją FCM nr 1043 ograniczenie na poziomie 10 % w/w ma zastosowanie do sumy tych substancji.

Średnica cząstek wynosi > 20 nm, a w przypadku co najmniej 95 % cząstek liczbowo średnica wynosi > 40 nm.

1017

25618-55-7

Poliglicerol

tak

nie

Przetwarzanie w warunkach zapobiegających rozkładowi substancji oraz przy temperaturze wynoszącej maksymalnie 275 °C.

1043

Kopolimer (butadien, akrylan etylu, metakrylan metylu, styren) usieciowany z dimetakrylanem 1,3-butanodiolu, w nanopostaci

tak

nie

W przypadku stosowania substancji razem z substancją FCM nr 859 lub z substancją FCM nr 998 ograniczenie na poziomie 10 % w/w ma zastosowanie do sumy tych substancji.

Średnica cząstek wynosi > 20 nm, a w przypadku co najmniej 95 % cząstek liczbowo średnica wynosi > 40 nm.”

c)	skreśla się pozycję dotyczącą substancji FCM nr 725;

w tabeli 2 pozycje dotyczące ograniczeń dla grup substancji nr 15 i 30 otrzymują brzmienie:

„15

196

344

wyrażone jako formaldehyd

254

344

672

wyrażone jako 1,4-butanodiol”

w tabeli 3 dodaje się następującą pozycję:

„(21)

W przypadku reakcji z żywnością lub płynem modelowym weryfikacja zgodności obejmuje sprawdzenie, czy nie zostały przekroczone limity migracji produktów hydrolizy, formaldehydu i 1,4-butanodiolu.”

(1) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 231/2012 z dnia 9 marca 2012 r. ustanawiające specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 83 z 22.3.2012, s. 1).”

6.2.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 30/10

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/175

z dnia 5 lutego 2015 r.

ustanawiające, ze względu na ryzyko zanieczyszczenia pentachlorofenolem i dioksynami, szczególne warunki mające zastosowanie do przywozu gumy guar pochodzącej lub wysłanej z Indii

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 53 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 przewidziano możliwość wprowadzenia odpowiednich unijnych środków nadzwyczajnych dotyczących paszy i żywności przywożonych z państwa trzeciego w celu ochrony zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt i środowiska, w przypadku gdy ryzyku nie można wystarczająco zapobiec za pomocą środków wprowadzanych indywidualnie przez państwa członkowskie.

(2)

W lipcu 2007 r. stwierdzono w UE wysoki poziom pentachlorofenolu (PCP) i dioksyn w niektórych partiach gumy guar pochodzących lub wysłanych z Indii. W razie niewprowadzenia środków w celu zapobieżenia obecności PCP i dioksyn w gumie guar takie zanieczyszczenie stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego w Unii Europejskiej.

(3)	Z tego względu – decyzją Komisji 2008/352/WE (2) zastąpioną później rozporządzeniem Komisji (UE) nr 258/2010 (3) – ustanowiono szczególne warunki dotyczące przywozu gumy guar pochodzącej lub wysyłanej z Indii w związku z ryzykiem zanieczyszczenia pentachlorofenolem i dioksynami.

(4)

W ramach działań następczych w stosunku do przeprowadzonych przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii (FVO) Komisji Europejskiej audytów, które miały miejsce w latach 2007 i 2009, w październiku 2011 r. odbył się kolejny audyt, którego celem była ocena systemów wprowadzonych w celu kontroli zanieczyszczenia PCP i dioksynami gumy guar pochodzącej lub wysyłanej z Indii i przeznaczonej na wywóz do Unii.

(5)

W trakcie audytu przeprowadzonego w październiku 2011 r. FVO odnotował, że właściwy organ Indii wprowadził procedurę, której celem jest zapewnienie, by próbki pobierał jeden z dwóch wyznaczonych podmiotów pobierających próbki – zgodnie z unijnymi przepisami w zakresie pobierania próbek zawartymi w dyrektywie Komisji 2002/63/WE (4) – oraz by wszystkim wywożonym partiom towarzyszyło świadectwo oraz sprawozdanie z analizy sporządzone przez laboratorium upoważnione zgodnie z EN ISO/IEC 17025 do przeprowadzania analizy PCP w żywności i paszy. FVO odnotował ponadto, że dzięki tej procedurze do Unii nie wywozi się zanieczyszczonych partii.

(6)

Laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. dioksyn i PCB w paszy i żywności przeprowadziło badanie korelacji między PCP i dioksynami w zanieczyszczonej gumie guar z Indii. Z badania można wyciągnąć wniosek, że guma guar zawierająca PCP na poziomie poniżej maksymalnego limitu pozostałości (MLP) wynoszącego 0,01 mg/kg nie zawiera niedopuszczalnych poziomów dioksyn. Z tego względu przestrzeganie MLP odnoszących się do PCP zapewnia w tym szczególnym przypadku także wysoki poziom ochrony zdrowia ludzi w odniesieniu do dioksyn.

(7)

Laboratorium to stwierdza nadal wysokie poziomy PCP w gumie guar w proszku przeznaczonej na wywóz, do stosowania w żywności. Ze względu na to, że w Indiach status prawny PCP stosowanego do celów przemysłowych jest nadal niejasny i ponieważ nie ma dowodów wskazujących na źródło zanieczyszczenia i nie prowadzi się dochodzeń dotyczących źródła zanieczyszczenia partii niezgodnych z wymogami, istnieje nadal możliwość, że zanieczyszczone partie będą występować.

(8)	Z ustaleń tych wynika, że nie można uznać zanieczyszczenia gumy guar pentachlorofenolem za odosobniony przypadek i że tylko skuteczne analizy prowadzone przez zatwierdzone laboratorium zapobiegały dalszemu wywozowi zanieczyszczonego produktu do Unii Europejskiej.

(9)

Ponieważ nie usunięto jeszcze źródła zanieczyszczenia, należy utrzymać szczególne warunki dotyczące przywozu. Należy jednak dostosować środki kontroli przywozowej do istniejących środków kontroli przywozowej mających zastosowanie do niektórych pasz i środków spożywczych niepochodzących od zwierząt. Ponieważ takie dostosowanie wiąże się z szeregiem zmian, należy uchylić rozporządzenie (UE) nr 258/2010 i zastąpić je nowym rozporządzeniem wykonawczym.

(10)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przesyłek gumy guar objętej kodami CN ex 1302 32 90, podpodział TARIC 10 i 19, pochodzącej lub wysłanej z Indii i przeznaczonej do spożycia przez zwierzęta lub ludzi.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się również do przesyłek mieszanek paszowych i żywności wieloskładnikowej, w których zawartość gumy guar, o której mowa w ust. 1, przekracza 20 %.

3. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do przesyłek, o których mowa w ust. 1 i 2, przeznaczonych dla osoby fizycznej wyłącznie do indywidualnego spożycia i na własny użytek. W przypadku wątpliwości dotyczących przeznaczenia przesyłki ciężar dowodu spoczywa na odbiorcy przesyłki.

4. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (5).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje zawarte w art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, art. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (6) oraz art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 669/2009 (7).

Do celów niniejszego rozporządzenia przesyłka odpowiada partii, o której mowa w dyrektywie Komisji 2002/63/WE.

Artykuł 3

Przywóz do Unii

1. Przesyłki, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, mogą być przywożone do Unii jedynie zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

2. Przesyłki, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, mogą być wprowadzone do Unii jedynie poprzez wyznaczone miejsce wprowadzenia zdefiniowane w rozporządzeniu (WE) nr 669/2009.

Artykuł 4

Sprawozdanie z analizy

1. Przesyłkom, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, towarzyszy sprawozdanie z analizy, które zostało wydane przez laboratorium upoważnione zgodnie z EN ISO/IEC 17025 do przeprowadzania analizy PCP w żywności i paszy i które wykazuje, że zawartość pentachlorofenolu (PCP) w przywożonym produkcie nie przekracza 0,01 mg/kg.

2. Sprawozdanie z analizy zawiera:

a)	wyniki pobierania próbek i analizy obecności PCP przeprowadzonych przez właściwe organy państwa pochodzenia lub właściwe organy państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli jest ono odmienne od państwa pochodzenia;

b)	niepewność pomiaru odnoszącą się do wyniku analizy;

c)	granicę wykrywalności odnoszącą się do metody analitycznej; oraz

c)	granicę oznaczalności odnoszącą się do metody analitycznej.

3. Pobieranie próbek, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się zgodnie z dyrektywą 2002/63/WE.

4. Ekstrakcji przed analizą dokonuje się za pomocą zakwaszonego rozpuszczalnika. Analizę przeprowadza się zgodnie ze zmodyfikowaną wersją metody QuEChERS, określoną na stronie internetowej wspólnotowych laboratoriów referencyjnych ds. pozostałości pestycydów (8) lub zgodnie z równie wiarygodną metodą.

Artykuł 5

Świadectwo zdrowia

1. Przesyłkom, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, towarzyszy świadectwo zdrowia zgodne ze wzorem określonym w załączniku.

2. Świadectwo zdrowia jest wypełniane, podpisywane i sprawdzane przez upoważnionego przedstawiciela właściwego organu państwa pochodzenia, Ministerstwa Handlu i Przemysłu Indii lub właściwego organu państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli jest ono odmienne od państwa pochodzenia.

3. Świadectwo zdrowia sporządza się w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym znajduje się wyznaczone miejsce wprowadzenia. Państwo członkowskie może jednak wyrazić zgodę, żeby świadectwa zdrowia sporządzano w innym urzędowym języku Unii.

4. Świadectwo zdrowia jest ważne przez okres czterech miesięcy od daty wystawienia.

Artykuł 6

Identyfikacja

Każda przesyłka, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2, oznaczona jest kodem identyfikacyjnym. Kod ten jest identyczny w stosunku do kodu identyfikacyjnego widniejącego na sprawozdaniu z analizy, o którym mowa w art. 4, i na świadectwie zdrowia, o którym mowa w art. 5.

Kodem tym oznacza się z osobna każdy worek lub każde opakowanie wchodzące w skład przesyłki.

Artykuł 7

Uprzednie zgłaszanie przesyłek

1. Podmioty działające na rynku pasz oraz podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze zgłaszają właściwemu organowi wyznaczonego miejsca wprowadzenia:

a)	szacowaną datę i godzinę fizycznego nadejścia przesyłki; oraz

b)	rodzaj przesyłki.

2. Do celów uprzedniego zgłoszenia podmioty działające na rynku pasz oraz podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze wypełniają część I wspólnotowego dokumentu wejścia (CED) przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 669/2009. Przekazują one ten dokument właściwemu organowi wyznaczonego miejsca wprowadzenia przynajmniej jeden dzień roboczy przed nadejściem przesyłki.

3. W celu wypełnienia CED podmioty działające na rynku pasz oraz podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze uwzględniają wskazówki dotyczące wspólnotowego dokumentu wejścia zawarte w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 669/2009.

Artykuł 8

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ w wyznaczonym miejscu wprowadzenia przeprowadza kontrole dokumentów w odniesieniu do każdej przesyłki, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2, w celu zapewnienia zgodności z wymogami określonymi w art. 4 i 5.

2. Kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie przesyłek, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia, przeprowadza się zgodnie z art. 8, 9 i 19 rozporządzenia (WE) nr 669/2009 z częstotliwością 5 %.

3. Po zakończeniu kontroli właściwe organy:

a)	wypełniają odpowiednie pozycje w części II CED;

b)	dołączają wyniki kontroli przeprowadzonych zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu;

c)	nadają numer referencyjny CED wpisują go do CED;

d)	opatrują CED stemplem i podpisem;

e)	sporządzają oraz zachowują kopię CED opatrzonego stemplem i podpisem.

4. Podczas transportu przesyłce towarzyszą do momentu dopuszczenia jej do swobodnego obrotu: oryginał CED, oryginał świadectwa zdrowia, o którym mowa w art. 5, oraz oryginał sprawozdania z analizy, o którym mowa w art. 4.

W przypadku zezwolenia na dalszy przewóz przesyłki, do momentu uzyskania wyników kontroli bezpośrednich przewidzianych w art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 669/2009, w miejsce oryginału przesyłce towarzyszy poświadczona kopia oryginału CED.

Artykuł 9

Podział przesyłki

1. Przesyłek nie można dzielić do czasu zakończenia kontroli urzędowych i kompletnego wypełnienia CED przez właściwe organy zgodnie z art. 8.

2. W przypadku późniejszego podziału przesyłki, do czasu dopuszczenia przesyłki do swobodnego obrotu, każdej jej partii podczas transportu towarzyszy poświadczona kopia CED.

Artykuł 10

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

1. Warunkiem dopuszczenia przesyłek do swobodnego obrotu jest okazanie organom celnym przez podmiot działający na rynku pasz i podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze CED należycie wypełnionego przez właściwy organ po przeprowadzeniu wszystkich kontroli urzędowych. CED może zostać przedłożony fizycznie lub w formie elektronicznej.

2. Organy celne dopuszczają przesyłkę do swobodnego obrotu wyłącznie w wypadkach, gdy w polu II.14 CED odnotowano pozytywną decyzję właściwego organu, a w polu II.21 tego dokumentu widnieje podpis.

Artykuł 11

Niezgodność z przepisami

Jeżeli podczas kontroli urzędowych dojdzie do stwierdzenia niezgodności z właściwymi przepisami Unii, właściwy organ wypełnia część III CED i podejmowane są działania zgodnie z art. 19, 20 i 21 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

Artykuł 12

Sprawozdania

1. Co trzy miesiące państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie zawierające streszczenie sprawozdań z analizy sporządzonych w ramach kontroli urzędowych przesyłek, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Sprawozdanie to przedkładane jest w miesiącu następującym po zakończeniu każdego kwartału.

2. Sprawozdanie zawiera następujące informacje:

a)	liczbę przywiezionych przesyłek;

b)	liczbę przesyłek, z których pobrano próbki do analizy;

c)	wyniki kontroli przewidzianych w art. 8 ust. 2.

Artykuł 13

Koszty

Wszelkie koszty poniesione w wyniku kontroli urzędowych i wszelkich środków zastosowanych w związku z niezgodnością z przepisami ponoszą podmioty działające na rynku pasz oraz podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze.

Artykuł 14

Uchylenie

Rozporządzenie (UE) nr 258/2010 traci moc.

Artykuł 15

Przepisy przejściowe

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 1 państwa członkowskie zezwalają na przywóz przesyłek, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, które opuściły państwo pochodzenia przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i którym towarzyszy świadectwo zdrowia przewidziane rozporządzeniem (UE) nr 258/2010.

Artykuł 16

Data wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lutego 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(2) Decyzja Komisji 2008/352/WE z dnia 29 kwietnia 2008 r. nakładająca szczególne warunki dotyczące gumy guar pochodzącej lub wysyłanej z Indii w związku z ryzykiem zanieczyszczenia tych produktów PCP i dioksynami (Dz.U. L 117 z 1.5.2008, s. 42).

(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 258/2010 z dnia 25 marca 2010 r. w sprawie wprowadzenia szczególnych warunków dotyczących przywozu gumy guar pochodzącej lub wysyłanej z Indii w związku z ryzykiem zanieczyszczenia pentachlorofenolem i dioksynami oraz w sprawie uchylenia decyzji 2008/352/UE (Dz.U. L 80 z 26.3.2010, s. 28).

(4) Dyrektywa Komisji 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni oraz uchylająca dyrektywę 79/700/EWG (Dz.U. L 187 z 16.7.2002, s. 30).

(5) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1).

(7) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 669/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt i zmieniające decyzję 2006/504/WE (Dz.U. L 194 z 25.7.2009, s. 11).

(8) http://www.eurl-pesticides.eu/library/docs/srm/QuechersForGuarGum.pdf

ZAŁĄCZNIK

Świadectwo zdrowia dotyczące przywozu do Unii Europejskiej

(1)

Kod przesyłki Numer świadectwa

Zgodnie z przepisami rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/175 ustanawiającego, ze zględu na ryzyko zanieczyszczenia pentachlorofenolem i dioksynami, szczególne warunki mające zastosowanie do przywozu gumy guar pochodzącej lub wysłanej z Indii

(właściwy organ, o którym mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/175)

ZAŚWIADCZA, że:

(wpisać nazwę paszy lub żywności, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (UE) 2015/175)

w niniejszej przesyłce składającej się z:

(opis przesyłki, produktu, liczba i rodzaj opakowań, masa brutto lub netto)

załadowanej w (miejsce załadunku)

przez (dane przewoźnika)

przeznaczonej do (miejsce i państwo przeznaczenia)

wysłanej z zakładu

(nazwa i adres zakładu)

wyprodukowano, sortowano, przeładowywano, przetwarzano, pakowano i transportowano zgodnie z dobrą praktyką higieniczną.

Z niniejszej przesyłki pobrano próbki zgodnie z dyrektywą Komisji (WE) nr 2002/63/WE w dniu (data) i poddano je analizie laboratoryjnej w dniu

(data) w

(nazwa laboratorium). W załączeniu znajdują się szczegółowe informacje dotyczące pobierania próbek, zastosowanych metod analizy i wszystkie wyniki badań.

Niniejsze świadectwo jest ważne do dnia

Sporządzono w dnia

Pieczęć i podpis upoważnionego przedstawiciela właściwego organu, o którym mowa w art. 5 ust. 2

(1) Produkt i państwo pochodzenia.

6.2.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 30/20

DECYZJA RADY (UE) 2015/178

z dnia 27 stycznia 2015 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, Podkomitetu ds. Ceł oraz Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych, ustanowionych na mocy Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia decyzji Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, Podkomitetu ds. Ceł oraz Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych w sprawie ich regulaminów wewnętrznych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy, w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W art. 464 Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (1) (zwanego dalej „Układem”), przewidziano tymczasowe stosowanie niektórych części Układu.

(2)	W art. 3 decyzji Rady 2014/492/UE (2) określono, które części Układu mają być tymczasowo stosowane, w tym postanowienia dotyczące powołania i funkcjonowania Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, Podkomitetu ds. Ceł oraz Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych.

(3)	Zgodnie z art. 191 ust. 5 Układu Podkomitet ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych przyjmuje swój regulamin wewnętrzny na pierwszym posiedzeniu.

(4)	Zgodnie z art. 200 ust. 3 lit. e) Układu Podkomitet ds. Ceł przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

(5)	Zgodnie z art. 306 ust. 3 Układu Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

(6)	Należy zatem ustalić stanowisko Unii w odniesieniu do regulaminów wewnętrznych, które zostaną przyjęte przez wspomniane podkomitety,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych ustanowionego na mocy art. 191 Układu, w odniesieniu do przyjęcia regulaminu wewnętrznego Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych oparte jest na projekcie decyzji tego podkomitetu dołączonym do niniejszej decyzji.

2. Przedstawiciele Unii zasiadający w Podkomitecie ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych mogą, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji, uzgodnić niewielkie korekty techniczne do tego projektu decyzji.

Artykuł 2

1. Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Podkomitetu ds. Ceł ustanowionego na mocy art. 200 Układu, w odniesieniu do przyjęcia regulaminu wewnętrznego Podkomitetu ds. Ceł oparte jest na projekcie decyzji tego podkomitetu dołączonym do niniejszej decyzji.

2. Przedstawiciele Unii zasiadający w Podkomitecie ds. Ceł mogą, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji, uzgodnić niewielkie korekty techniczne do tego projektu decyzji.

Artykuł 3

1. Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w ramach Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych ustanowionego na mocy art. 306 Układu, w odniesieniu do przyjęcia regulaminu Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych oparte jest na projekcie decyzji tego podkomitetu dołączonym do niniejszej decyzji.

2. Przedstawiciele Unii zasiadający w Podkomitecie ds. Oznaczeń Geograficznych mogą, bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji, uzgodnić niewielkie korekty techniczne do tego projektu decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 stycznia 2015 r.

W imieniu Rady

J. REIRS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 4.

(2) Decyzja Rady 2014/492/UE z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, i tymczasowego stosowania Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 1).

PROJEKT

DECYZJA NR 1/2015 PODKOMITETU DS. ŚRODKÓW SANITARNYCH I FITOSANITARNYCH UE-REPUBLIKA MOŁDAWII

z dnia … 2015 r.

w sprawie przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego

PODKOMITET DS. ŚRODKÓW SANITARNYCH I FITOSANITARNYCH UE-REPUBLIKA MOŁDAWII,

uwzględniając Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (1) (zwany dalej „Układem”), a w szczególności jego art. 191,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 464 Układu niektóre jego części stosuje się tymczasowo od dnia 1 września 2014 r.

(2)	Zgodnie z art. 191 ust. 2 Układu Podkomitet ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych (zwany dalej „podkomitetem”) bada wszelkie sprawy dotyczące wdrożenia rozdziału 4 (Środki sanitarne i fitosanitarne) w tytule V (Handel i zagadnienia związane z handlem) Układu.

(3)	Zgodnie z art. 191 ust. 5 Układu podkomitet ma przyjąć swój regulamin wewnętrzny,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym przyjmuje się regulamin wewnętrzny Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych zawarty w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w … dnia …

W imieniu Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 4.

ZAŁĄCZNIK

Regulamin wewnętrzny Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych UE-Republika Mołdawii

Artykuł 1

Przepisy ogólne

1. Podkomitet ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych (zwany dalej „podkomitetem”), ustanowiony zgodnie z art. 191 ust. 1 Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (zwanego dalej „Układem”) wspiera Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, jak przewidziano w art. 438 ust. 4 Układu (zwany dalej „Komitetem Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu”), w wykonywaniu jego zadań.

2. Podkomitet wykonuje swoje funkcje określone w art. 191 ust. 2 Układu w świetle celów rozdziału 4 tytuł V określonych w art. 176 Układu.

3. Podkomitet składa się z przedstawicieli Komisji Europejskiej i Republiki Mołdawii, odpowiedzialnych za kwestie sanitarne i fitosanitarne.

4. Zgodnie z art. 2 funkcję przewodniczącego podkomitetu pełni przedstawiciel Komisji Europejskiej lub Republiki Mołdawii odpowiedzialny za kwestie sanitarne i fitosanitarne.

5. Odniesienie do „stron” w niniejszym regulaminie wewnętrznym jest rozumiane zgodnie z definicją zawartą w art. 461 Układu.

Artykuł 2

Przewodnictwo

Strony przewodniczą podkomitetowi naprzemiennie przez okres 12 miesięcy. Pierwszy okres rozpoczyna się w dniu pierwszego posiedzenia Rady Stowarzyszenia i kończy w dniu 31 grudnia tego samego roku.

Artykuł 3

Posiedzenia

1. O ile strony nie uzgodniły inaczej, podkomitet odbywa posiedzenie w terminie trzech miesięcy od daty wejścia w życie Układu, na wniosek jednej ze stron, lub co najmniej raz w roku.

2. Każde posiedzenie podkomitetu jest zwoływane przez przewodniczącego w miejscu i w terminie uzgodnionym przez strony. Zawiadomienie o zwołaniu posiedzenia jest dokonywane przez przewodniczącego podkomitetu nie później niż 28 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem posiedzenia, chyba że strony uzgodnią inaczej.

3. Regularne posiedzenia podkomitetu są zwoływane, w miarę możliwości, z odpowiednim wyprzedzeniem przed regularnymi posiedzeniami Rady Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu.

4. Posiedzenia podkomitetu mogą być prowadzone za pomocą wszelkich uzgodnionych środków technologii, np. w formie wideokonferencji lub audiokonferencji.

5. Podkomitet może również poruszać wszelkie kwestie poza sesją w drodze korespondencyjnej.

Artykuł 4

Delegacje

O planowanym składzie delegacji każdej ze stron uczestniczących w posiedzeniu strony są powiadamiane za pośrednictwem sekretariatu podkomitetu przed każdym posiedzeniem.

Artykuł 5

Sekretariat

1. Urzędnik z ramienia Komisji Europejskiej oraz urzędnik z ramienia Republiki Mołdawii pełnią łącznie funkcję sekretarzy podkomitetu i wspólnie wykonują obowiązki sekretariatu w duchu wzajemnego zaufania i współpracy.

2. Sekretariat Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem jest informowany o wszelkich decyzjach, opiniach, zaleceniach, sprawozdaniach i innych uzgodnionych działaniach podkomitetu.

Artykuł 6

Korespondencja

1. Korespondencja adresowana do podkomitetu jest kierowana do sekretarza jednej ze stron, który następnie informuje drugiego sekretarza.

2. Sekretariat podkomitetu zapewnia przekazanie korespondencji adresowanej do podkomitetu przewodniczącemu tego podkomitetu oraz rozesłanie jej, w stosownych przypadkach, jako dokumenty, o których mowa w art. 7.

3. Korespondencja pochodząca od przewodniczącego jest przesyłana stronom przez sekretariat w imieniu przewodniczącego. Korespondencja taka jest rozsyłana, w razie potrzeby, zgodnie z art. 7.

Artykuł 7

Dokumenty

1. Dokumenty są rozsyłane za pośrednictwem sekretariatu podkomitetu.

2. Strona przekazuje dokumenty swojemu sekretarzowi. Sekretarz następnie przekazuje te dokumenty sekretarzowi drugiej strony.

3. Sekretarz Unii rozsyła dokumenty odpowiednim przedstawicielom Unii i stale dołącza do adresatów takiej korespondencji sekretarza Republiki Mołdawii oraz sekretarzy Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem.

4. Sekretarz Republiki Mołdawii rozsyła dokumenty odpowiednim przedstawicielom Republiki Mołdawii i stale dołącza do adresatów takiej korespondencji sekretarza Unii oraz sekretarzy Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem.

5. Sekretarze podkomitetu pełnią rolę punktów kontaktowych w sprawie wymian przewidzianych w art. 184 Układu.

Artykuł 8

Poufność

O ile strony nie postanowiły inaczej, posiedzenia podkomitetu są niejawne. Gdy jedna ze stron przedstawia podkomitetowi informacje określone jako poufne, tak też są one traktowane przez drugą stronę.

Artykuł 9

Porządki obrad posiedzeń

1. Sekretariat podkomitetu sporządza w oparciu o wnioski przedstawione przez strony wstępny porządek obrad każdego posiedzenia, a także projekt wniosków operacyjnych określonych w art. 10. Wstępny porządek obrad obejmuje punkty, w odniesieniu do których sekretariat otrzymał wniosek od jednej ze stron o włączenie do porządku obrad, wraz z odnośnymi dokumentami, nie później niż 21 dni kalendarzowych przed terminem posiedzenia.

2. Wstępny porządek obrad, wraz z odnośnymi dokumentami, jest rozsyłany zgodnie z art. 7 najpóźniej 15 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem posiedzenia.

3. Porządek obrad jest przyjmowany przez podkomitet na początku każdego posiedzenia. Za zgodą stron w porządku obrad można umieścić punkty, które nie znajdowały się we wstępnym porządku obrad.

4. Przewodniczący podkomitetu, za zgodą drugiej strony, może zaprosić ad hoc przedstawicieli innych organów stron lub niezależnych ekspertów w danej dziedzinie do uczestnictwa w posiedzeniach podkomitetu w celu przedstawienia informacji na konkretne tematy. Strony zapewniają, by obserwatorzy lub eksperci spełniali wymogi dotyczące poufności.

5. Przewodniczący podkomitetu, w porozumieniu ze stronami, może skrócić terminy określone w ust. 1 i 2 w celu uwzględnienia szczególnych okoliczności.

Artykuł 10

Protokół z posiedzenia i wnioski operacyjne

1. Projekt protokołu z każdego posiedzenia jest sporządzany wspólnie przez sekretarzy podkomitetu.

2. Protokół, co do zasady, podaje w odniesieniu do każdego punktu porządku obrad:

a)	wykaz uczestników posiedzenia, wykaz towarzyszących im urzędników oraz wykaz ewentualnych obserwatorów lub ekspertów, którzy wzięli udział w posiedzeniu;

b)	dokumenty przedłożone podkomitetowi;

c)	oświadczenia, o których wpisanie do protokołu wnieśli członkowie podkomitetu; oraz

d)	wnioski operacyjne z posiedzenia, o których mowa w ust. 4.

3. Projekt protokołu zostaje przedłożony podkomitetowi do zatwierdzenia. Jest on zatwierdzany w ciągu 28 dni kalendarzowych od daty każdego posiedzenia podkomitetu. Kopia protokołu jest przekazywana każdemu z adresatów, o których mowa w art. 7.

4. Sekretarz podkomitetu strony, która przewodniczy podkomitetowi, sporządza projekt wniosków operacyjnych z każdego posiedzenia i rozsyła stronom wraz z porządkiem obrad najpóźniej na 15 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem posiedzenia. Projekt ten jest aktualizowany w trakcie przebiegu posiedzenia, a na jego zakończenie podkomitet, o ile strony nie ustaliły inaczej, przyjmuje wnioski operacyjne uwzględniające działania następcze uzgodnione przez strony. Po zatwierdzeniu wniosków operacyjnych dołącza się je do protokołu z posiedzenia, a ich wykonanie zostaje omówione podczas kolejnego posiedzenia podkomitetu. W tym celu podkomitet przyjmuje wzór umożliwiający śledzenie postępów w zakresie realizacji każdego działania w wyznaczonym terminie.

Artykuł 11

Decyzje i zalecenia

1. Podkomitet jest uprawniony do przyjmowania decyzji, opinii, zaleceń, sprawozdań i wspólnych działań zgodnie z art. 191 Układu. Wspomniane decyzje, opinie, zalecenia, sprawozdania i wspólne działania są przyjmowane przez strony w drodze konsensusu po zakończeniu właściwych procedur wewnętrznych koniecznych do ich przyjęcia. Decyzje są wiążące dla stron, które podejmują odpowiednie środki w celu ich wdrożenia.

2. Wszystkie decyzje, opinie, zalecenia lub sprawozdania wymagają podpisu przewodniczącego podkomitetu i uwierzytelnienia przez sekretarzy podkomitetu. Bez uszczerbku dla ust. 3 przewodniczący podpisuje wymienione dokumenty w trakcie posiedzenia, na którym przyjmowana jest odnośna decyzja, opinia, zalecenie lub sprawozdanie.

3. Za zgodą stron podkomitet może podejmować decyzje, formułować zalecenia i przyjmować opinie lub sprawozdania w drodze procedury pisemnej, po wypełnieniu właściwych procedur wewnętrznych. Procedura pisemna polega na wymianie not między sekretarzami, działającymi w porozumieniu ze stronami. W tym celu tekst wniosku zostaje rozesłany zgodnie z art. 7, a termin zgłaszania ewentualnych zastrzeżeń lub poprawek wynosi co najmniej 21 dni kalendarzowych. Przewodniczący może w porozumieniu ze stronami skrócić ten termin w celu uwzględnienia szczególnych okoliczności. Po uzgodnieniu tekstu decyzje, opinie, zalecenia lub sprawozdania podpisywane są przez przewodniczącego i uwierzytelniane przez sekretarzy.

4. Akty podkomitetu noszą odpowiednio nazwy „decyzja”, „opinia”, „zalecenie” lub „sprawozdanie”. Każda decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia, o ile nie stanowi ona inaczej.

5. Decyzje, opinie, zalecenia i sprawozdania rozsyłane są stronom.

6. Każda ze stron może podjąć decyzję o opublikowaniu decyzji, opinii i zaleceń podkomitetu w swoim odpowiednim promulgatorze urzędowym.

Artykuł 12

Sprawozdania

Podkomitet przedkłada Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem sprawozdanie ze swojej działalności oraz z działalności roboczych grup technicznych lub grup ad hoc powołanych przez podkomitet. Sprawozdanie przedkładane jest w terminie 25 dni kalendarzowych przed regularnym dorocznym posiedzeniem Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem.

Artykuł 13

Języki

1. Językami roboczymi podkomitetu są języki: angielski i rumuński.

2. Podkomitet opiera swoje obrady na dokumentach opracowanych w tych językach, o ile nie postanowiono inaczej.

Artykuł 14

Koszty

1. Każda ze stron pokrywa wszelkie poniesione przez siebie wydatki wynikające z uczestnictwa w posiedzeniach podkomitetu, zarówno w zakresie kosztów personelu, podróży i pobytu, jak i opłat pocztowych i telekomunikacyjnych.

2. Koszty związane z organizacją posiedzeń oraz powielaniem dokumentów ponosi strona, która pełni rolę gospodarza posiedzenia.

3. Koszty związane z tłumaczeniem ustnym podczas posiedzeń i pisemnym tłumaczeniem na język angielski lub rumuński dokumentów, o których mowa w art. 13 ust. 1, ponosi strona pełniąca rolę gospodarza posiedzenia.

Koszty tłumaczeń ustnych i pisemnych na inne języki lub z innych języków ponosi strona wnosząca o takie tłumaczenia.

Artykuł 15

Zmiany w regulaminie wewnętrznym

Niniejszy regulamin wewnętrzny może zostać zmieniony decyzją podkomitetu zgodnie z art. 191 ust. 5 Układu.

Artykuł 16

Techniczne grupy robocze i grupy ad hoc

1. Podkomitet może powołać lub rozwiązać decyzją zgodną z art. 191 ust. 6 Układu, w stosownych przypadkach, techniczne grupy robocze lub grupy robocze ad hoc, w tym grupy naukowe lub grupy ekspertów.

2. Członkostwo w grupach roboczych ad hoc nie musi ograniczać się do przedstawicieli stron. Strony dopilnują, by członkowie dowolnej grupy powołanej przez podkomitet spełniali wszelkie stosowne wymogi w zakresie poufności.

3. O ile strony nie postanowią inaczej, grupy powołane przez podkomitet podlegają podkomitetowi i składają mu sprawozdania.

4. Posiedzenia grup roboczych mogą być zwoływane w razie konieczności mieć formę bezpośredniego spotkania lub wideokonferencji albo audiokonferencji.

5. Sekretariat podkomitetu otrzymuje do wiadomości całość odnośnej korespondencji, dokumentów i komunikatów dotyczących działalności grup roboczych.

6. Grupy robocze mają uprawnienia do formułowania pisemnych zaleceń dla podkomitetu. Takie zalecenia są ustalane w drodze konsensusu i przekazywane przewodniczącemu podkomitetu, który rozsyła zalecenia zgodnie z art. 7.

7. Niniejszy regulamin wewnętrzny stosuje się odpowiednio do wszystkich technicznych grup roboczych lub grupy roboczej ad hoc utworzonej przez podkomitet, chyba że w niniejszym artykule określono inaczej. Odniesienia do Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem oznaczają odniesienia do podkomitetu.

PROJEKT

DECYZJA NR 1/2015 PODKOMITETU DS. CEŁ UE-REPUBLIKA MOŁDAWII

z dnia … 2015 r.

w sprawie przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego

PODKOMITET DS. CEŁ UE-REPUBLIKA MOŁDAWII,

uwzględniając Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (1), (zwany dalej „Układem”), a w szczególności jego art. 200,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 464 Układu niektóre jego części stosuje się tymczasowo od dnia 1 września 2014 r.

(2)	Zgodnie z art. 200 Układu Podkomitet ds. Ceł monitoruje wdrażanie i nadzorowanie rozdziału 5 (Cła i ułatwienia handlowe) w tytule V (Handel i zagadnienia związane z handlem) Układu i administrowanie nim.

(3)	Zgodnie z art. 200 ust. 3 lit. e) Układu Podkomitet ds. Ceł ma przyjąć swój regulamin wewnętrzny,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym przyjmuje się regulamin wewnętrzny Podkomitetu ds. Ceł zawarty w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w … dnia …

W imieniu Podkomitetu ds. Ceł

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 4.

ZAŁĄCZNIK

Regulamin wewnętrzny Podkomitetu ds. Ceł UE-Republika Mołdawii

Artykuł 1

Przepisy ogólne

1. Podkomitet ds. Ceł (zwany dalej „podkomitetem”), ustanowiony zgodnie z art. 200 ust. 1 Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (zwany dalej „Układem”) wypełnia swoje funkcje, jak przewidziano w art. 200 ust. 2 i 3 Układu.

2. Podkomitet składa się z przedstawicieli Komisji Europejskiej i Republiki Mołdawii, odpowiedzialnych za cła i związane z nimi kwestie.

3. Funkcję przewodniczącego, zgodnie z art. 2, pełni przedstawiciel Komisji Europejskiej lub Republiki Mołdawii odpowiedzialny za cła i związane z nimi kwestie.

4. Odniesienie do „stron” w niniejszym regulaminie wewnętrznym jest zgodne z definicją zawartą w art. 461 Układu.

Artykuł 2

Przewodnictwo

Artykuł 3

Posiedzenia

1. O ile strony nie uzgodniły inaczej, podkomitet odbywa posiedzenia raz w roku lub na wniosek jednej ze stron.

2. Każde posiedzenie podkomitetu jest zwoływane przez przewodniczącego w miejscu i w terminie uzgodnionym przez strony. Zawiadomienie o zwołaniu posiedzenia wydawane jest przez przewodniczącego podkomitetu nie później niż 28 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem posiedzenia, chyba że strony uzgodnią inaczej.

3. Posiedzenia podkomitetu mogą być prowadzone za pomocą wszelkich uzgodnionych środków technologii, np. w formie wideokonferencji lub audiokonferencji.

4. Podkomitet może również poruszać wszelkie kwestie poza sesją w drodze korespondencyjnej.

Artykuł 4

Delegacje

O planowanym składzie delegacji każdej ze stron, uczestniczących w posiedzeniu strony są powiadamiane za pośrednictwem sekretariatu podkomitetu przed każdym posiedzeniem.

Artykuł 5

Sekretariat

1. Urzędnik z ramienia Komisji Europejskiej oraz urzędnik z ramienia Republiki Mołdawii, którzy odpowiadają za cła i związane z nimi kwestie, pełnią łącznie funkcję sekretarzy podkomitetu i wspólnie wykonują obowiązki sekretariatu w duchu wzajemnego zaufania i współpracy.

2. Sekretariat Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem określonym w art. 438 ust. 4 Układu (zwany dalej „Komitetem Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem”), jest informowany o wszelkich decyzjach, opiniach, zaleceniach, sprawozdaniach i innych uzgodnionych działaniach podkomitetu.

Artykuł 6

Korespondencja

1. Korespondencja adresowana do podkomitetu jest kierowana do sekretarza jednej ze stron, który następnie informuje drugiego sekretarza.

3. Korespondencja pochodząca od przewodniczącego jest przesyłana stronom przez sekretariat w imieniu przewodniczącego. Korespondencja taka jest rozsyłana, w razie potrzeby, zgodnie z art. 7.

Artykuł 7

Dokumenty

1. Dokumenty są rozsyłane za pośrednictwem sekretarzy podkomitetu.

2. Strona przekazuje dokumenty swojemu sekretarzowi. Sekretarz następnie przekazuje te dokumenty sekretarzowi drugiej strony.

3. Sekretarz Unii rozsyła dokumenty odpowiednim przedstawicielom Unii i stale dołącza do adresatów takiej korespondencji sekretarza Republiki Mołdawii. Sekretarz Unii przesyła kopię ostatecznej wersji dokumentów sekretarzom Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem.

4. Sekretarz Republiki Mołdawii rozsyła dokumenty odpowiednim przedstawicielom Republiki Mołdawii i stale dołącza do adresatów takiej korespondencji sekretarza Unii. Sekretarz Republiki Mołdawii przesyła kopię ostatecznej wersji dokumentów sekretarzom Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem.

Artykuł 8

Poufność

Artykuł 9

Porządki obrad posiedzeń

1. Sekretariat podkomitetu sporządza wstępny porządek obrad każdego posiedzenia w oparciu o wnioski przedstawione przez strony. Wstępny porządek obrad obejmuje punkty, w odniesieniu do których sekretariat otrzymał wniosek od jednej ze stron o włączenie do porządku obrad, wraz z odnośnymi dokumentami, nie później niż 21 dni kalendarzowych przed terminem posiedzenia.

2. Wstępny porządek obrad, wraz z odnośnymi dokumentami, jest rozsyłany zgodnie z art. 7 najpóźniej 15 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem posiedzenia.

4. Przewodniczący podkomitetu, za zgodą drugiej strony, może ad hoc zaprosić przedstawicieli innych organów stron lub niezależnych ekspertów w danej dziedzinie do uczestnictwa w posiedzeniach w celu przedstawienia informacji na konkretne tematy. Strony dopilnowują, by obserwatorzy lub eksperci spełniali wymogi dotyczące poufności.

5. Przewodniczący podkomitetu, w porozumieniu ze stronami, może skrócić terminy określone w ust. 1 i 2 w celu uwzględnienia szczególnych okoliczności.

Artykuł 10

Protokół z posiedzenia i wnioski operacyjne

1. Sekretarz podkomitetu strony, która przewodniczy podkomitetowi sporządza projekt protokołu, zawierającego m.in. wnioski operacyjne, z każdego posiedzenia.

2. Projekt protokołu, zawierającego m.in. wnioski operacyjne, jest przedkładany podkomitetowi do zatwierdzenia. Projekt protokołu jest zatwierdzany w ciągu 28 dni kalendarzowych od daty każdego posiedzenia podkomitetu. Kopia protokołu jest przekazywana każdemu z adresatów, o których mowa w art. 7.

Artykuł 11

Decyzje i zalecenia

1. Podkomitet jest uprawniony do przyjmowania praktycznych ustaleń, środków, decyzji i zaleceń zgodnie z art. 200 Układu. Te praktyczne ustalenia, środki, decyzje i zalecenia są przyjmowane przez strony w drodze konsensusu po zakończeniu właściwych procedur wewnętrznych koniecznych do ich przyjęcia. Decyzje są wiążące dla stron, które podejmują odpowiednie środki w celu ich wdrożenia.

2. Wszystkie decyzje lub zalecenia wymagają podpisu przewodniczącego podkomitetu i uwierzytelnienia przez sekretarzy podkomitetu. Bez uszczerbku dla ust. 3 przedstawiciele podpisują te dokumenty w trakcie posiedzenia, na którym przyjmowana jest odnośna decyzja lub zalecenie.

3. Za zgodą stron podkomitet może podejmować decyzje lub formułować zalecenia w drodze procedury pisemnej po wypełnieniu właściwych procedur wewnętrznych. Procedura pisemna polega na wymianie not między sekretarzami, działającymi w porozumieniu ze stronami. W tym celu tekst wniosku zostaje rozesłany zgodnie z art. 7, a termin zgłaszania ewentualnych zastrzeżeń lub poprawek wynosi co najmniej 21 dni kalendarzowych. Przewodniczący, w porozumieniu ze stronami, może skrócić termin określony w niniejszym ustępie w celu uwzględnienia szczególnych okoliczności. Po uzgodnieniu tekstu decyzje lub zalecenia wymagają podpisu przewodniczącego i uwierzytelnienia przez sekretarzy.

4. Akty podkomitetu noszą odpowiednio nazwy „decyzja” lub „zalecenie”. Każda decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia, o ile nie stanowi ona inaczej.

5. Decyzje i zalecenia rozsyłane są stronom.

6. Każda ze stron może podjąć decyzję o opublikowaniu decyzji lub zaleceń podkomitetu w swoim odpowiednim promulgatorze urzędowym.

Artykuł 12

Sprawozdania

Podkomitet przekazuje Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem sprawozdanie na każdym regularnym dorocznym posiedzeniu.

Artykuł 13

Języki

1. Językami roboczymi podkomitetu są języki: angielski i rumuński.

2. O ile nie postanowiono inaczej, podkomitet opiera swoje obrady na dokumentach opracowanych w tych językach.

Artykuł 14

Koszty

1. Każda ze stron pokrywa wszelkie poniesione przez siebie wydatki wynikające z uczestnictwa w posiedzeniach podkomitetu, zarówno jeśli chodzi o koszty personelu, podróży i pobytu, jak i opłaty pocztowe i telekomunikacyjne.

2. Koszty związane z organizacją posiedzeń oraz powielaniem dokumentów ponosi strona, która pełni rolę gospodarza posiedzenia.

Koszty tłumaczeń ustnych i pisemnych na inne języki lub z innych języków ponosi strona wnosząca o takie tłumaczenia.

Artykuł 15

Zmiany w regulaminie wewnętrznym

Niniejszy regulamin wewnętrzny może zostać zmieniony decyzją podkomitetu zgodnie z art. 200 ust. 3 lit. e) Układu.

PROJEKT

DECYZJA NR 1/2015 PODKOMITETU DS. OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH UE-REPUBLIKA MOŁDAWII

z dnia … 2015 r.

w sprawie przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego

PODKOMITET DS. OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH UE-REPUBLIKA MOŁDAWII,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 464 Układu niektóre jego części stosuje się tymczasowo od dnia 1 września 2014 r.

(2)	Zgodnie z art. 306 Układu Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych (zwany dalej „podkomitetem”) monitoruje rozwój Układu w dziedzinie oznaczeń geograficznych i służy jako forum współpracy i dialogu na temat oznaczeń geograficznych.

(3)	Zgodnie z art. 306 ust. 3 Układu podkomitet ma ustanowić swój regulamin wewnętrzny,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym przyjmuje się regulamin wewnętrzny Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych zawarty w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w … dnia …

W imieniu Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 260 z 30.8.2014, s. 4.

ZAŁĄCZNIK

Regulamin wewnętrzny Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych UE-Republika Mołdawii

Artykuł 1

Przepisy ogólne

1. Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych (zwany dalej „podkomitetem”), ustanowiony zgodnie z art. 306 Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony (zwanego dalej „Układem”) wspiera Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, jak przewidziano w art. 438 ust. 4 Układu (zwany dalej „Komitetem Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu”) w wykonywaniu jego zadań.

2. Podkomitet wykonuje swoje zadania określone w art. 306 Układu.

3. Podkomitet składa się z przedstawicieli Komisji Europejskiej i Republiki Mołdawii odpowiedzialnych za kwestie związane z oznaczeniami geograficznymi.

4. Każda ze stron mianuje szefa delegacji, który jest osobą odpowiedzialną za kontakty we wszelkich sprawach dotyczących podkomitetu.

5. Szefowie delegacji pełnią funkcję przewodniczącego podkomitetu zgodnie z art. 2.

6. Każdy szef delegacji może przenieść wszystkie lub niektóre funkcje szefa delegacji na wyznaczonego zastępcę; w takim przypadku wszystkie poniższe odniesienia do szefa delegacji odnoszą się również do wyznaczonego zastępcy.

7. Odniesienie do „stron” w niniejszym regulaminie wewnętrznym jest rozumiane zgodnie z definicją zawartą w art. 461 Układu.

Artykuł 2

Przewodnictwo

Artykuł 3

Posiedzenia

1. O ile strony nie uzgodniły inaczej, podkomitet odbywa posiedzenie na wniosek jednej z stron, w Unii albo w Republice Mołdawii, w żadnym przypadku nie później niż 90 dni kalendarzowych od złożenia wniosku.

4. W drodze wyjątku posiedzenia podkomitetu mogą być organizowane przy wykorzystaniu wszelkich ustalonych przez strony środków technicznych, takich jak wideokonferencja.

Artykuł 4

Delegacje

O planowanym składzie delegacji każdej ze stron uczestniczących w posiedzeniu strony są powiadamiane za pośrednictwem sekretariatu podkomitetu przed każdym posiedzeniem.

Artykuł 5

Sekretariat

1. Urzędnik z ramienia Komisji Europejskiej oraz urzędnik z ramienia Republiki Mołdawii pełnią łącznie funkcję sekretarzy podkomitetu, mianowanych przez szefów delegacji, i wspólnie wykonują obowiązki sekretariatu w duchu wzajemnego zaufania i współpracy.

2. Sekretariat Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem jest informowany o wszelkich decyzjach, sprawozdaniach i innych uzgodnionych działaniach podkomitetu.

Artykuł 6

Korespondencja

1. Korespondencja adresowana do podkomitetu jest kierowana do sekretarza jednej ze stron, który następnie informuje drugiego sekretarza.

3. Korespondencja pochodząca od przewodniczącego jest przesyłana stronom przez sekretariat w imieniu przewodniczącego. Korespondencja taka jest rozsyłana, w razie potrzeby, zgodnie z art. 7.

Artykuł 7

Dokumenty

1. Dokumenty są rozsyłane za pośrednictwem sekretariatu podkomitetu.

2. Strona przekazuje dokumenty swojemu sekretarzowi. Sekretarz następnie przekazuje te dokumenty sekretarzowi drugiej strony.

Artykuł 8

Poufność

Artykuł 9

Porządki obrad posiedzeń

1. Sekretariat podkomitetu sporządza wstępny porządek obrad każdego posiedzenia, a także projekt wniosków operacyjnych określonych w art. 10 w oparciu o wnioski przedstawione przez strony. Wstępny porządek obrad obejmuje punkty, w odniesieniu do których sekretariat otrzymał wniosek od jednej ze stron o włączenie do porządku obrad, wraz z odnośnymi dokumentami, nie później niż 21 dni kalendarzowych przed terminem posiedzenia.

2. Wstępny porządek obrad, wraz z odnośnymi dokumentami, jest rozsyłany zgodnie z art. 7 najpóźniej 15 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem posiedzenia.

3. Przewodniczący i drugi szef delegacji przyjmują porządek obrad na początku każdego posiedzenia. Za zgodą stron w porządku obrad można umieścić punkty, które nie znajdowały się we wstępnym porządku obrad.

4. Przewodniczący podkomitetu może, za zgodą drugiej strony, zaprosić ad hoc przedstawicieli innych organów stron lub niezależnych ekspertów w danej dziedzinie do uczestnictwa w posiedzeniach w celu przedstawienia informacji na konkretne tematy. Strony dopilnowują, by obserwatorzy lub eksperci spełniali wymogi dotyczące poufności.

5. Przewodniczący podkomitetu, w porozumieniu ze stronami, może skrócić terminy określone w ust. 1 i 2 w celu uwzględnienia szczególnych okoliczności.

Artykuł 10

Protokół z posiedzenia i wnioski operacyjne

1. Projekt protokołu z każdego posiedzenia jest sporządzany wspólnie przez sekretarzy podkomitetu.

2. Protokół, co do zasady, podaje w odniesieniu do każdego punktu porządku obrad:

a)	wykaz uczestników posiedzenia, wykaz towarzyszących im urzędników oraz wykaz ewentualnych obserwatorów lub ekspertów, którzy wzięli udział w posiedzeniu;

b)	dokumenty przedłożone podkomitetowi;

c)	oświadczenia, o których wpisanie do protokołu wnieśli członkowie podkomitetu; oraz

d)	w razie konieczności wnioski operacyjne z posiedzenia, o których mowa w ust. 4.

4. Sekretarz podkomitetu strony, która przewodniczy podkomitetowi sporządza projekt wniosków operacyjnych z każdego posiedzenia i rozsyła stronom wraz z porządkiem obrad najpóźniej na 15 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem posiedzenia. Projekt ten jest aktualizowany w trakcie przebiegu posiedzenia, a na jego zakończenie podkomitet, o ile strony nie uzgodniły inaczej, przyjmuje wnioski operacyjne uwzględniające działania następcze uzgodnione przez strony. Po zatwierdzeniu wniosków operacyjnych dołącza się je do protokołu z posiedzenia, a ich wykonanie zostaje omówione podczas kolejnego posiedzenia podkomitetu. W tym celu podkomitet przyjmuje wzór umożliwiający śledzenie postępów w zakresie realizacji każdego działania w wyznaczonym terminie.

Artykuł 11

Decyzje

1. Podkomitet jest uprawniony do podejmowania decyzji w sprawach określonych w art. 306 ust. 4 Układu. Wspomniane decyzje są przyjmowane przez strony w drodze konsensusu po zakończeniu właściwych procedur wewnętrznych koniecznych do ich przyjęcia. Decyzje są wiążące dla stron, które podejmują odpowiednie środki w celu ich wdrożenia.

2. Każda decyzja wymaga podpisu przewodniczącego podkomitetu i uwierzytelnienia przez sekretarzy podkomitetu. Bez uszczerbku dla ust. 4 przewodniczący podpisuje te dokumenty w trakcie posiedzenia, na którym przyjmowana jest odnośna decyzja.

3. Za zgodą stron podkomitet może podejmować decyzje lub przyjmować sprawozdania w drodze procedury pisemnej, po wypełnieniu właściwych procedur wewnętrznych. Procedura pisemna polega na wymianie not między obydwoma sekretarzami, działającymi w porozumieniu ze stronami. W tym celu tekst wniosku zostaje rozesłany zgodnie z art. 7, a termin zgłaszania ewentualnych zastrzeżeń lub poprawek wynosi co najmniej 21 dni kalendarzowych. Przewodniczący, w porozumieniu ze stronami, może skrócić termin określony w niniejszym ustępie w celu uwzględnienia szczególnych okoliczności. Po uzgodnieniu tekstu decyzje, opinie, zalecenia lub sprawozdania podpisywane są przez przewodniczącego i uwierzytelniane przez sekretarzy.

4. Akty podkomitetu noszą odpowiednio nazwy „decyzja” lub „sprawozdanie”. Każda decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia, o ile nie stanowi ona inaczej.

5. Decyzje rozsyłane są stronom.

6. Każda ze stron może podjąć decyzję o opublikowaniu decyzji, opinii i zaleceń podkomitetu w swoim odpowiednim promulgatorze urzędowym.

Artykuł 12

Sprawozdania

Podkomitet przedkłada Komitetowi Stowarzyszenia na posiedzeniu w składzie rozstrzygającym kwestie związane z handlem sprawozdanie ze swojej działalności na każdym regularnym posiedzeniu Komitetu Stowarzyszenia.

Artykuł 13

Języki

1. Językami roboczymi podkomitetu są języki: angielski i rumuński.

2. Podkomitet opiera swoje obrady na dokumentach opracowanych w tych językach, o ile nie postanowiono inaczej.

Artykuł 14

Koszty

2. Koszty związane z organizacją posiedzeń oraz powielaniem dokumentów ponosi strona, która pełni rolę gospodarza posiedzenia.

Koszty tłumaczeń ustnych i pisemnych na inne języki lub z innych języków ponosi strona wnosząca o takie tłumaczenia.

Artykuł 15

Zmiany w regulaminie wewnętrznym

Niniejszy regulamin wewnętrzny może zostać zmieniony decyzją podkomitetu zgodnie z art. 306 ust. 3 Układu.

6.2.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 30/38

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/179

z dnia 4 lutego 2015 r.

upoważniająca państwa członkowskie do ustanowienia odstępstwa od niektórych przepisów dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do drewnianych materiałów opakowaniowych z drzew iglastych (Coniferales) w postaci skrzyń na amunicję pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki pod kontrolą Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych

(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 445)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 15 ust. 1 tiret pierwsze,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE w związku z częścią A sekcja I pkt 2 załącznika IV do tej dyrektywy państwa członkowskie zakazują wprowadzania do Unii drewnianych materiałów opakowaniowych, chyba że zostały one poddane zatwierdzonej obróbce fitosanitarnej zgodnie z Międzynarodowym Standardem dla Środków Fitosanitarnych nr 15 (2) i posiadają oznakowanie, jak określono w ramach tego samego standardu, wskazujące, że drewniane materiały opakowaniowe zostały poddane takiej obróbce fitosanitarnej. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej dyrektywy można jednak przewidzieć odstępstwa od tych przepisów, pod warunkiem że ustalono, iż nie istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych.

(2)

Niektóre drewniane materiały opakowaniowe z drzew iglastych (Coniferales) w postaci skrzyń używanych do transportu amunicji, które zostały wyprodukowane najpóźniej w dniu 31 sierpnia 2007 r. i pochodzą ze Stanów Zjednoczonych, nie spełniają warunków określonych w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE w związku z częścią A sekcja I pkt 2 załącznika IV do tej dyrektywy. Określa się je dalej jako „skrzynie”.

(3)

Na podstawie informacji dostarczonych przez Stany Zjednoczone Komisja stwierdziła, że skrzynie te nie stwarzają żadnego ryzyka rozprzestrzenienia się organizmów szkodliwych, o ile zostaną spełnione pewne warunki dotyczące braku lub ograniczonej obecności kory, warunki dotyczące obróbki i naprawy skrzyń, a także ich składowania i transportu.

(4)	Państwa członkowskie powinny zatem być upoważnione do zezwalania na wprowadzanie skrzyń, a także ich składowanie i przemieszczanie na ich terytorium, pod warunkiem że spełnione są warunki określone w motywie 3, zaś przepisy dyrektywy 2000/29/WE powinny mieć zastosowanie po opróżnieniu skrzyń.

(5)

W celu zapewnienia skutecznej kontroli oraz przeglądu potencjalnych zagrożeń fitosanitarnych każda osoba, która przemieszcza lub składuje skrzynie po przeprowadzeniu kontroli przewidzianych w przepisach wykonawczych, powinna powiadomić właściwy organ urzędowy o takim przemieszczeniu lub składowaniu oraz o skrzyniach, których to dotyczy.

(6)

W przypadku otrzymania informacji o przesyłce, która nie spełnia warunków, o których mowa w motywie 3, państwa członkowskie powinny powiadamiać się o tym fakcie wzajemnie oraz powiadamiać Komisję. Aby ocenić stosowanie niniejszej decyzji, państwa członkowskie powinny corocznie przekazywać Komisji oraz pozostałym państwom członkowskim informacje dotyczące dokonanego przywozu.

(7)	Biorąc pod uwagę przyczyny wprowadzenia odstępstwa, należy zezwolić na jego stosowanie przez okres trzech lat.

(8)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Upoważnienie do ustanowienia odstępstwa

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE w związku z częścią A sekcja I pkt 2 załącznika IV do tej dyrektywy państwa członkowskie mogą zezwolić na wprowadzanie na swoje terytorium drewnianych materiałów opakowaniowych z drzew iglastych (Coniferales), w postaci skrzyń używanych do transportu amunicji, które zostały wyprodukowane najpóźniej w dniu 31 sierpnia 2007 r. i pochodzą ze Stanów Zjednoczonych Ameryki pod kontrolą Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych, zwanych dalej „skrzyniami”, które spełniają warunki określone w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Obowiązek powiadomienia

1. Importer z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych powiadamia o zamiarze wprowadzenia przesyłki właściwy organ urzędowy państwa członkowskiego lub państw członkowskich miejsca wprowadzenia i pierwszego miejsca składowania innego niż miejsce wprowadzenia.

2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje następujące elementy:

a)	datę planowanego wprowadzenia;

b)	spis danej przesyłki ze wskazaniem skrzyń wchodzących w jej skład;

c)	imię i nazwisko/nazwę i adres importera;

d)	planowane miejsce wprowadzenia;

e)	adres pierwszego miejsca składowania inny niż miejsce wprowadzenia.

Artykuł 3

Kontrole przeprowadzane przez właściwe organy urzędowe

Odpowiedzialny organ urzędowy państwa członkowskiego pierwszego miejsca składowania innego niż miejsce wprowadzenia sprawdza zgodność reprezentatywnej próbki z każdej przesyłki z przepisami następujących punktów załącznika:

a)	pkt 1) i 2) w zakresie umieszczania odpowiedniego oznakowania;

b)	pkt 4) w zakresie braku kory;

c)	pkt 5) w zakresie poziomu zawartości wilgoci;

d)	pkt 7) w zakresie dokumentu towarzyszącego.

Artykuł 4

Składowanie i przemieszczanie

1. Przed przeprowadzeniem kontroli, o których mowa w art. 3, oraz po ich przeprowadzeniu skrzynie są składowane w zamkniętych budynkach.

2. Jeżeli skrzynie zostały przemieszczone przed kontrolami, o których mowa w art. 3, lub po ich przeprowadzeniu, skrzynie przemieszcza się w zamkniętych kontenerach lub pod pełną osłoną.

3. Jeżeli skrzynie zostały przemieszczone po przeprowadzeniu kontroli, o których mowa w art. 3, osoba przemieszczająca je powiadamia właściwy organ urzędowy lub właściwe organy urzędowe o miejscu wyjazdu i miejscu przeznaczenia, jak również o ilości i danych identyfikacyjnych skrzyń, których to dotyczy.

Jeżeli skrzynie są przechowywane po przeprowadzeniu kontroli, o których mowa w art. 3, w miejscu innym niż miejsce, w którym przeprowadzono te kontrole, osoba składująca skrzynie powiadamia właściwy organ urzędowy o miejscu składowania, a także o ilości i danych identyfikacyjnych skrzyń, których to dotyczy.

Artykuł 5

Powiadomienie o niezgodności

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i pozostałe państwa członkowskie o każdej przesyłce niespełniającej warunków określonych w załączniku.

Powiadomienia dokonuje się nie później niż trzy dni robocze po dacie, kiedy właściwy organ urzędowy dowiedział się o takiej przesyłce.

Artykuł 6

Sprawozdania dotyczące przywozu

Do dnia 31 stycznia każdego roku państwo członkowskiego pierwszego miejsca składowania innego niż miejsce wprowadzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1, przekazuje Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacje na temat liczby przesyłek wprowadzonych na jego terytorium oraz sprawozdanie z kontroli, o których mowa w art. 3, przeprowadzonych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia poprzedniego roku.

Artykuł 7

Data wygaśnięcia

Niniejsza decyzja traci moc z dniem 31 grudnia 2017 r.

Artykuł 8

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 lutego 2015 r.

W imieniu Komisji

Vytenis ANDRIUKAITIS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

(2) ISPM nr 15. 2009. Przepisy dotyczące drewnianych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym. Rzym, IPPC, FAO.

ZAŁĄCZNIK

WARUNKI DOTYCZĄCE SKRZYŃ, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1

Skrzynie, o których mowa w art. 1, muszą spełniać następujące warunki:

1)	Posiadają one oznakowanie potwierdzające, że zostały wyprodukowane najpóźniej w dniu 31 sierpnia 2007 r.

2)	Posiadają one oznakowanie wskazujące, że zostały poddane działaniu środka do konserwacji drewna zatwierdzonego przez Agencję Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych Ameryki.

3)	Jeżeli od dnia 1 września 2007 r. skrzynie zostały poddane naprawie, użyte w tym celu drewno musi spełniać warunki określone w części A sekcja I pkt 2 załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE.

Skrzynie te są wykonane z okorowanego drewna, z wyjątkiem każdej ilości wizualnie oddzielnych i wyraźnie odrębnych małych części kory, które spełniają jeden z następujących warunków:

a)	mają mniej niż 3 cm szerokości (niezależnie od długości); lub

b)	jeżeli mają więcej niż 3 cm szerokości, całkowita powierzchnia każdej z poszczególnych części kory ma mniej niż 50 cm2.

5)	Poziom zawartości wilgoci nie przekracza 20 %.

6)	Skrzynie te były zawsze składowane w zamkniętych budynkach i transportowane w zamkniętych kontenerach lub pod pełną osłoną.

7)	Do skrzyń dołączony jest dokument wydany przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych potwierdzający zgodność z warunkami określonymi w pkt 4, 5 i 6.

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 30

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 58 6 lutego 2015

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Informacja o dacie podpisania Protokołu uzgodnionego między Unią Europejską a Republiką Gwinei Bissau ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sprawie połowów	1
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/174 z dnia 5 lutego 2015 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia (UE) nr 10/2011 w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością ( 1 )	2
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/175 z dnia 5 lutego 2015 r. ustanawiające, ze względu na ryzyko zanieczyszczenia pentachlorofenolem i dioksynami, szczególne warunki mające zastosowanie do przywozu gumy guar pochodzącej lub wysłanej z Indii ( 1 )	10
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/176 z dnia 5 lutego 2015 r. zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę specyfikacji zarejestrowanej w rejestrze gwarantowanych tradycyjnych specjalności nazwy [Prekmurska gibanica (GTS)]	16
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/177 z dnia 5 lutego 2015 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	17
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady (UE) 2015/178 z dnia 27 stycznia 2015 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, Podkomitetu ds. Ceł oraz Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych, ustanowionych na mocy Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony, w odniesieniu do przyjęcia decyzji Podkomitetu ds. Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, Podkomitetu ds. Ceł oraz Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych w sprawie ich regulaminów wewnętrznych	20
	*	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/179 z dnia 4 lutego 2015 r. upoważniająca państwa członkowskie do ustanowienia odstępstwa od niektórych przepisów dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do drewnianych materiałów opakowaniowych z drzew iglastych (Coniferales) w postaci skrzyń na amunicję pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki pod kontrolą Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych (notyfikowana jako dokument nr C(2015) 445)	38

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	EG	344,2
	IL	99,6
	MA	83,5
	SN	316,2
	TR	120,0
	ZZ	192,7
0707 00 05	TR	185,3
0707 00 05	ZZ	185,3
0709 91 00	EG	60,6
0709 91 00	ZZ	60,6
0709 93 10	MA	232,3
	TR	245,7
	ZZ	239,0
0805 10 20	EG	48,5
	IL	75,2
	MA	59,5
	TN	53,4
	TR	67,7
	ZZ	60,9
0805 20 10	IL	144,7
	MA	91,9
	ZZ	118,3
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	CN	56,6
	EG	74,4
	IL	122,4
	JM	115,2
	MA	133,9
	TR	82,6
	ZZ	97,5
0805 50 10	TR	58,9
0805 50 10	ZZ	58,9
0808 10 80	BR	65,8
	CL	90,1
	US	193,9
	ZZ	116,6
0808 30 90	CL	307,7
	CN	93,4
	US	130,9
	ZA	100,9
	ZZ	158,2