—

gatunki daleko migrujące (gatunki wymienione w załączniku 1 do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r.), z wyjątkiem gatunków chronionych lub których połowy są zakazane przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT):

—

głębokowodne gatunki przydenne:

1.1.

8 690 000 EUR tytułem rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 6 umowy w sprawie połowów, przeznaczone na:

1.2.

5 240 000 EUR odpowiadające szacowanej kwocie opłat należnych od armatorów z tytułu upoważnień do połowów wydanych na podstawie art. 4 umowy i zgodnie z trybem określonym w rozdziale II pkt 3.

1)

roczne i wieloletnie wytyczne, zgodnie z którymi wykorzystywana jest rekompensata finansowa, o której mowa w art. 3 ust. 1.1 pkt 2;

2)

cele do osiągnięcia w skali rocznej i wieloletniej, prowadzące do osiągnięcia, z biegiem czasu, zrównoważonego i odpowiedzialnego rybołówstwa, z uwzględnieniem priorytetów wyrażonych przez Senegal w ramach krajowej polityki rybołówstwa lub też innych polityk związanych lub mających wpływ na ustanowienie odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa, w szczególności w zakresie wsparcia dla łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, nadzoru, kontroli i zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (połowy NNN), a także priorytetów odnośnie do wzmocnienia potencjału naukowego Senegalu w sektorze rybołówstwa;

3)

kryteria i procedury, w tym w razie konieczności wskaźniki budżetowe i finansowe, które należy stosować w celu umożliwienia przeprowadzenia oceny uzyskanych wyników w skali rocznej.

4.1.

Wspólny Komitet stwierdzi w wyniku przeprowadzonej oceny, że osiągnięte wyniki nie są zgodne z planem;

4.2.

rekompensata finansowa nie jest wykorzystywana zgodnie z zatwierdzonym programem.

—

w przypadku Unii Europejskiej — Komisję Europejską, w stosownych przypadkach za pośrednictwem Delegatury UE w Senegalu;

—

w przypadku Republiki Senegalu — ministerstwo właściwe do spraw rybołówstwa i gospodarki morskiej.

3.1.

Współrzędne geograficzne senegalskich stref połowowych oraz linie podstawowe są określone w dodatku 4 do załącznika do niniejszego protokołu.

3.2.

Informacje o strefach zamkniętych dla połowów, zgodnie z obowiązującym prawem krajowym, takich jak parki narodowe, chronione obszary morskie, jak również obszary reprodukcji ryb oraz obszary zamknięte dla żeglugi, są określone w dodatku 4 do załącznika do niniejszego protokołu.

3.3.

Senegal przekazuje armatorom w chwili wydania upoważnienia do połowów współrzędne wytyczonych obszarów połowowych.

3.4.

O wszelkich zmianach tych obszarów Senegal powiadomi Komisję co najmniej dwa miesiące przed zastosowaniem tych zmian.

1.

Właściwe organy Unii Europejskiej przedkładają drogą elektroniczną ministerstwu odpowiedzialnemu za rybołówstwo i gospodarkę morską, z kopią do delegatury Unii Europejskiej w Senegalu, wniosek dotyczący każdego statku, który chce prowadzić połowy na mocy umowy, w terminie co najmniej dwudziestu (20) dni roboczych przed dniem rozpoczęcia okresu ważności, w odniesieniu do którego został złożony wniosek. Oryginały zostaną wysłane bezpośrednio przez właściwe organy UE do Dyrekcji ds. Rybołówstwa Morskiego (DPM) za pośrednictwem delegatury UE.

2.

Wnioski przedkładane są DPM na formularzu, którego wzór znajduje się w dodatku 1.

3.

Do każdego wniosku o wydanie upoważnienia do połowów dołączone są następujące dokumenty:

4.

Podczas odnawiania upoważnienia do połowów w ramach obowiązującego protokołu statki, których charakterystyka techniczna nie uległa zmianie, składają wniosek o odnowienie upoważnienia, do którego załączony jest wyłącznie dowód uiszczenia opłaty.

1.

Kwotę opłaty za gatunki głębinowe określono w arkuszu technicznym znajdującym się w dodatku 2. Upoważnienia do połowów wydawane są po wpłaceniu na rzecz właściwych organów krajowych opłat ryczałtowych określonych w tym arkuszu technicznym.

2.

Należność za sejnery tuńczykowe i statki do połowu wędami, w EUR za tonę złowioną w strefach połowowych Senegalu, zostaje ustalona następująco:

Upoważnienia do połowów wydawane są po wpłaceniu na rzecz właściwych organów krajowych następujących opłat ryczałtowych:

3.

Opłata ryczałtowa obejmuje wszystkie podatki krajowe i lokalne, z wyjątkiem opłat portowych i kosztów świadczonych usług.

4.

Jeżeli okres ważności upoważnienia do połowów jest krótszy niż jeden rok, w szczególności z powodu okresu ochronnego, wysokość opłaty ryczałtowej jest dostosowywana proporcjonalnie do długości wnioskowanego okresu ważności.

1.

Po otrzymaniu wniosków o wydanie upoważnienia do połowów zgodnie z pkt 2.2 i 2.3 Senegal ustanawia w ciągu pięciu (5) dni tymczasowy wykaz statków upoważnionych do połowów w odniesieniu do każdej kategorii statków.

2.

Wykaz ten jest niezwłocznie przekazywany krajowemu organowi odpowiedzialnemu za kontrolę połowów oraz UE.

3.

UE przekazuje tymczasowy wykaz armatorowi lub agentowi. W przypadku gdy biura UE są zamknięte, Senegal może wydać wykaz tymczasowy bezpośrednio armatorowi lub jego agentowi i przesłać jego kopię UE.

4.

Statki są upoważnione do prowadzenia połowów od chwili wpisania ich do wykazu tymczasowego. Statki te powinny stale posiadać na pokładzie kopię wykazu tymczasowego do chwili wydania upoważnienia do połowów.

5.

DPM wydaje upoważnienia do połowów dla wszystkich statków armatorom lub ich przedstawicielom za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej w Senegalu w terminie dwudziestu (20) dni roboczych od otrzymania wszystkich potwierdzonych dokumentów, o których mowa w punkcie 2.3.

6.

Jednocześnie, aby nie opóźniać możliwości dokonywania połowów na przedmiotowym obszarze, kopię upoważnienia do połowów wysyła się do armatorów drogą elektroniczną. Kopia ta może być wykorzystywana przez co najwyżej 60 dni od daty wydania upoważnienia do połowów. W tym okresie kopia będzie uznawana za równoważną z oryginałem.

7.

Upoważnienie do połowów musi być przechowywane na statku przez cały czas, bez uszczerbku dla postanowień pkt 4 i 6 niniejszej sekcji.

1.

Upoważnienie do połowów jest wydawane dla danego statku i nie podlega przeniesieniu.

2.

Jednakże na wniosek UE i w przypadkach udowodnionego działania siły wyższej, takich jak utrata statku lub trwający dłużej okres unieruchomienia statku z powodu poważnej awarii technicznej, upoważnienie do połowów dla jednego statku zastępuje się nowym upoważnieniem sporządzonym dla innego statku tej samej kategorii co statek, który należy zastąpić, bez konieczności uiszczania nowej opłaty.

3.

W takim przypadku przy obliczaniu poziomu połowów w celu określenia ewentualnej dodatkowej płatności zostanie uwzględniona suma całkowitych połowów obu statków.

4.

Armator statku, którego upoważnienie do połowów ma być zastąpione, lub jego przedstawiciel przekazuje unieważnione upoważnienie do połowów DPM za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej w Senegalu.

5.

Nowe upoważnienie do połowów jest ważne od dnia przekazania DPM anulowanego upoważnienia. Delegatura Unii Europejskiej jest informowana o przeniesieniu upoważnienia do połowów.

1.

Upoważnienia do połowów dla sejnerów tuńczykowych oraz statków dokonujących połowów wędami są wydawane na okres roczny. Upoważnienia do połowów dla trawlerów do połowów gatunków głębinowych są wydawane na okres kwartalny.

2.

Upoważnienia do połowów są odnawialne.

3.

Do celów określenia początku okresu ważności upoważnienia do połowów ustala się:

—   okres roczny: w odniesieniu do pierwszego roku stosowania protokołu okres od daty jego wejścia w życie do dnia 31 grudnia odnośnego roku; następnie każdy pełny rok kalendarzowy; w odniesieniu do ostatniego roku stosowania protokołu okres od dnia 1 stycznia do dnia wygaśnięcia protokołu;

—   okres kwartalny: przy rozpoczęciu stosowania protokołu okres od daty jego wejścia w życie do początku kolejnego kwartału, przy czym obowiązujące daty rozpoczęcia kwartałów to: 1 stycznia, 1 kwietnia, 1 lipca i 1 października; następnie każdy pełny kwartał; przy zakończeniu stosowania protokołu okres od końca ostatniego kwartału do dnia wygaśnięcia protokołu.

1.

Na wniosek UE Senegal zezwala unijnym statkom rybackim posiadającym upoważnienie do połowów na korzystanie ze wspomagania przez statki pomocnicze.

2.

Takie wspomaganie nie może obejmować tankowania ani przeładunku połowów.

3.

Statki pomocnicze muszą pływać pod banderą państwa członkowskiego UE i nie mogą być wyposażone w narzędzia połowowe.

4.

Statki pomocnicze podlegają tej samej procedurze dotyczącej przekazywania wniosków o wydanie upoważnienia do połowów jaką określono w rozdziale II, w zakresie mającym do nich zastosowanie.

5.

Senegal sporządza wykaz statków pomocniczych posiadających upoważnienia oraz przesyła go niezwłocznie krajowemu organowi odpowiedzialnemu za kontrolę połowów oraz UE.

1.

Kapitan unijnego statku dokonującego połowów w ramach umowy prowadzi dziennik połowowy, którego wzór dla każdej kategorii połowów znajduje się w dodatku 3a i 3b do niniejszego załącznika.

2.

Kapitan wypełnia dziennik połowowy każdego dnia przebywania statku w obszarze połowowym Senegalu.

3.

Kapitan zapisuje każdego dnia w dzienniku połowowym ilość każdego gatunku określonego za pomocą kodu Alfa 3 FAO złowioną i zatrzymaną na statku, wyrażoną w kg wagi w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk. W odniesieniu do każdego głównego gatunku kapitan wymienia również połowy o wyniku zerowym.

4.

W razie potrzeby kapitan zapisuje również codziennie w dzienniku połowowym ilości każdego gatunku wyrzucone do morza, wyrażone w kg wagi w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk.

5.

Dziennik połowowy wypełniany jest w sposób czytelny, drukowanymi literami, i podpisywany przez kapitana.

6.

Kapitan odpowiada za dokładność danych wpisanych do dziennika połowowego.

1.

Kapitan składa raporty z połowów statku poprzez złożenie Senegalowi dzienników połowowych odpowiadających okresowi obecności statku w obszarze połowowym Senegalu.

2.

Do czasu wprowadzenia elektronicznego systemu przekazywania danych, o których mowa w pkt 4 niniejszej sekcji, dzienniki połowowe składa się w jeden z następujących sposobów:

3.

Kapitan przesyła UE kopie wszystkich dzienników połowowych. W przypadku sejnerów tuńczykowych kapitan przesyła również kopie wszystkich dzienników połowowych do jednego z następujących instytutów naukowych:

4.

Powrót statku do obszaru połowowego Senegalu w okresie ważności posiadanego przez ten statek upoważnienia do połowów łączy się ze wznowieniem obowiązku sprawozdawczości dotyczącej połowów.

5.

W przypadku naruszenia przepisów dotyczących sprawozdawczości dotyczącej połowów Senegal może zawiesić upoważnienie do połowów dla danego statku do czasu otrzymania brakujących raportów połowowych i ukarać armatora zgodnie z odnośnymi przepisami obowiązującego prawa krajowego. W przypadku ponownego naruszenia przepisów Senegal może odmówić odnowienia upoważnienia do połowów.

6.

Senegal informuje niezwłocznie UE o wszelkich karach nałożonych w takich okolicznościach.

1.1.

Roczne sprawozdanie z połowów na podstawie dzienników połowowych i informacji dostarczonych przez kapitana statku przesyła się do zatwierdzenia przez instytuty naukowe, o których mowa powyżej.

1.2.

Po zatwierdzeniu sprawozdania te przesyła się do DPM, DPSP i CRODT do weryfikacji.

1.3.

Senegal szybko powiadamia UE o wyniku tej weryfikacji.

1.4.

UE zwraca się do unijnych instytutów naukowych, jeżeli potrzebne są dodatkowe wyjaśnienia, i przekazuje je Senegalowi. Powiadomienia przesyła się drogą elektroniczną.

1.5.

Posiedzenia wspólnej naukowej grupy roboczej odbywają się w razie potrzeby.

1.6.

Dalsze dyskusje na temat procesu weryfikacji podejmuje się w przypadku, gdy to konieczne, i w razie potrzeby zwołuje się posiedzenie z udziałem wszystkich instytutów naukowych.

2.1.

Dla każdego statku do połowu tuńczyków, w oparciu o jego raporty połowowe potwierdzone przez wymienione powyżej instytuty naukowe, UE opracowuje rozliczenie końcowe kwot należnych od statku z tytułu rocznej kampanii połowowej za poprzedni rok kalendarzowy.

2.2.

UE przedstawia Senegalowi i armatorowi rozliczenie końcowe przed dniem 15 lipca roku następującego po roku, w którym dokonano połowów.

2.3.

Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest wyższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry w celu uzyskania upoważnienia do połowów, armator wpłaca Senegalowi różnicę najpóźniej dnia 30 sierpnia danego roku. Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry, różnica nie jest zwracana armatorowi.

1.

Statki Unii Europejskiej prowadzące działalność w ramach niniejszego protokołu na wodach Senegalu informują z co najmniej sześciogodzinnym wyprzedzeniem właściwe organy Senegalu o swoim zamiarze wpłynięcia na wody Senegalu lub ich opuszczenia.

2.

Powiadamiając o wpłynięciu na wody Senegalu lub ich opuszczeniu, statki jednocześnie informują o swojej pozycji oraz o znajdujących się już na burcie połowach określonych za pomocą kodu Alfa 3 FAO, złowionych i zatrzymanych na burcie, wyrażonych w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk, bez uszczerbku dla postanowień sekcji 2 dodatku 6. Informacje te należy przesyłać drogą elektroniczną lub faksem na adresy podane w dodatku 7.

3.

Statek, w którego przypadku stwierdzono, że prowadzi połowy bez uprzedniego powiadomienia właściwych organów Senegalu, zostaje uznany za statek nieposiadający upoważnienia do połowów i poddany sankcjom przewidzianym w przepisach prawa krajowego.

4.

Do upoważnienia do połowów załączane są: adres e-mail, numer faksu i telefonu oraz współrzędne radiowe właściwych organów Senegalu.

1.

Statki dokonujące połowów wędami wyładowują połowy uzyskane w strefach połowowych Senegalu w porcie w Dakarze i mogą je sprzedawać miejscowym przedsiębiorstwom po cenach obowiązujących na rynkach międzynarodowych ustalonych w wyniku negocjacji między podmiotami.

2.

Każdy unijny statek rybacki prowadzący działalność w ramach niniejszego protokołu na wodach Senegalu, który dokonuje przeładunku na wodach Senegalu, zobowiązany jest do dokonania tej czynności na redzie portu w Dakarze za zgodą właściwych organów Senegalu.

3.

Armatorzy tych statków lub ich przedstawiciele, którzy chcą dokonać wyładunku lub przeładunku, muszą przekazać organom Senegalu z co najmniej z 72-godzinnym wyprzedzeniem następujące informacje:

4.

Przeładunek lub wyładunek uznawany jest za opuszczenie wód Senegalu. Statki zobowiązane są do przekazania właściwym organom Senegalu raportów połowowych oraz do poinformowania o swoich zamiarach, czyli o kontynuowaniu połowów lub opuszczeniu wód Senegalu.

5.

Wszelkie czynności związane z przeładunkiem lub wyładunkiem połowów, o których nie ma wzmianki w punktach powyżej, są zabronione na wodach Senegalu. Za naruszenie tego postanowienia grożą kary przewidziane w obowiązujących przepisach prawnych Senegalu.

1.

Statki UE posiadające upoważnienie do połowów są wyposażone w satelitarny system monitorowania statków (Vessel Monitoring System, VMS), który zapewnia automatyczne i stałe w cyklu dwugodzinnym przekazywanie informacji o ich pozycji do Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) ich państwa bandery.

2.

Każdy komunikat o pozycji powinien:

3.

Pierwsza pozycja zarejestrowana po wejściu do obszaru połowowego Senegalu oznaczana jest kodem „ENT”. Wszystkie następne pozycje będą oznaczone kodem „POS”, z wyjątkiem pierwszej pozycji zarejestrowanej po wyjściu z obszaru połowowego Senegalu, która będzie oznaczona kodem „EXI”.

4.

CMR państwa bandery zapewnia automatyczne przetwarzanie i, w razie potrzeby, elektroniczne przesyłanie komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji powinny być rejestrowane w sposób bezpieczny i przechowywane przez okres trzech lat.

1.

Kapitan powinien w każdej chwili zapewniać pełną operacyjność systemu VMS i prawidłowość przesyłania komunikatów o pozycji do CMR państwa bandery.

2.

W razie awarii system VMS statku zostanie naprawiony lub zastąpiony w terminie jednego miesiąca. Po upływie tego terminu statek przestanie być upoważniony do prowadzenia połowów w strefach połowowych Senegalu.

3.

Statki z uszkodzonym systemem VMS, które prowadzą połowy w obszarze połowowym Senegalu, przekazują komunikaty o pozycji do CMR państwa bandery pocztą elektroniczną, drogą radiową lub faksem z częstotliwością co najmniej co cztery godziny, podając wszelkie wymagane informacje wyszczególnione w pkt 1.2 ppkt (i) niniejszej sekcji.

1.

CMR państwa bandery przesyła automatycznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do CMR Senegalu. CMR państwa bandery i CMR Senegalu przekazują sobie nawzajem swoje kontaktowe adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.

2.

Przesyłanie komunikatów o pozycji między CMR państwa bandery i CMR Senegalu odbywa się drogą elektroniczną zgodnie z systemem bezpiecznej komunikacji.

3.

CMR Senegalu informuje niezwłocznie CMR państwa bandery i UE o wszelkich następujących po sobie zakłóceniach w odbiorze komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił swojego wyjścia z obszaru połowowego.

1.

Senegal sprawdza zgodność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem CMR państwa bandery oraz informuje niezwłocznie UE o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego.

2.

Wszelkie ewentualne spory będą rozstrzygane przez Wspólny Komitet.

3.

Kapitan będzie uznany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną ingerencję w system VMS mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów o pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w obowiązujących przepisach prawa Senegalu.

1.

Na podstawie uzasadnionych przesłanek, które wskazują na istnienie naruszenia, Senegal może zwrócić się z prośbą do CMR państwa bandery, wysyłając kopię prośby do UE, o skrócenie w okresie wyznaczonym na przeprowadzenie dochodzenia przerw pomiędzy kolejnymi komunikatami o pozycji statku do jednej godziny.

2.

Senegal przesyła odnośne dowody do CMR państwa bandery i UE.

3.

CMR państwa bandery wysyła niezwłocznie ze zwiększoną częstotliwością komunikaty o pozycji do Senegalu.

4.

Po zakończeniu okresu wyznaczonego na prowadzenie dochodzenia Senegal informuje CMR państwa bandery i UE o ewentualnych czynnościach następczych.

1.1.

Statki posiadające upoważnienie do połowów są objęte systemem obserwacji ich działalności połowowej wykonywanej w ramach umowy.

1.2.

W odniesieniu do sejnerów tuńczykowych system obserwacji powinien być zgodny z zaleceniami ICCAT (Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego).

2.1.

Z chwilą wydania upoważnienia do połowów Senegal informuje UE i armatora lub jego agenta o statkach wyznaczonych do przyjęcia na pokład obserwatora, jak również o czasie obecności obserwatora na każdym statku.

2.2.

Senegal podaje UE i armatorowi statku, który musi wziąć na pokład obserwatora, lub jego agentowi nazwisko wyznaczonego obserwatora najpóźniej 15 dni przed przewidzianym terminem zaokrętowania. Senegal informuje niezwłocznie UE i armatora lub jego agenta o wszelkich zmianach dotyczących wyznaczonych statków i obserwatorów.

2.3.

Senegal stara się nie wyznaczać obserwatorów dla statków, które posiadają już obserwatora na pokładzie lub które mają już obowiązek formalny przyjęcia obserwatora podczas danej kampanii połowowej w ramach prowadzenia działalności połowowej w obszarach innych niż obszar połowowy Senegalu.

2.4.

W przypadku trawlerów do połowów gatunków głębinowych czas pobytu obserwatora na pokładzie nie może przekroczyć dwóch miesięcy. Czas przebywania obserwatora na statku nie może przekraczać czasu niezbędnego do wykonania przez niego swoich obowiązków.

3.1.

W momencie płatności opłaty rocznej armatorzy sejnerów-zamrażalni do połowu tuńczyka oraz statków dokonujących połowów wędami wnoszą na rzecz DSPS ryczałtową kwotę w wysokości 400 EUR za każdy statek w celu zapewnienia dobrego funkcjonowania programu obecności obserwatorów.

3.2.

Z chwilą uiszczania opłaty kwartalnej armatorzy statków są również zobowiązani zapłacić DSPS kwotę w wysokości 100 EUR za każdy statek w celu zapewnienia dobrego funkcjonowania programu obecności obserwatorów.

5.1.

Warunki przyjęcia obserwatora na statek, w szczególności czas przebywania na statku, są uzgodnione za obopólną zgodą przez armatora lub jego agenta i Senegal.

5.2.

Obserwator jest traktowany na pokładzie tak jak oficer. Jednakże przy zakwaterowaniu obserwatora na statku uwzględnia się strukturę techniczną statku.

5.3.

Koszty zakwaterowania i wyżywienia na statku pokrywa armator.

5.4.

Kapitan podejmuje wszelkie dostępne środki w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego przy wykonywaniu jego zadań.

5.5.

Obserwatorowi udostępnia się wszelkie urządzenia niezbędne do wypełniania jego obowiązków. Zapewnia mu się dostęp do środków komunikacji niezbędnych do wypełniania jego zadań, do dokumentów związanych bezpośrednio z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, a w szczególności do dziennika połowowego i do dziennika nawigacyjnego, a także do części statku bezpośrednio związanych z wykonywanymi przez niego zadaniami.

6.1.

Podczas przebywania na statku obserwator:

6.2.

Podejmuje wszelkie odpowiednie starania, aby nie zakłócać ani nie utrudniać prowadzenia połowów;

6.3.

szanuje materiały i sprzęt znajdujące się na statku;

6.4.

zachowuje poufność wszelkich dokumentów należących do danego statku.

7.1.

Obserwator zaokrętowuje się w porcie wybranym przez armatora.

7.2.

Armator lub jego przedstawiciel informują Senegal dziesięć (10) dni przed zaokrętowaniem o dniu, godzinie i porcie przyjęcia obserwatora na statek. Jeżeli obserwator wchodzi na statek za granicą, jego koszty dotarcia do portu zaokrętowania pokrywa armator.

7.3.

Jeżeli obserwator nie stawi się do zaokrętowania w terminie 12 godzin po planowanym dniu i godzinie, armator jest automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania tego obserwatora. Armator może opuścić port i rozpocząć działania połowowe.

7.4.

Jeżeli obserwator nie opuszcza statku w którymś z portów Senegalu, armator pokrywa koszty jak najszybszego powrotu obserwatora do Senegalu.

8.1.

obserwuje działalność połowową prowadzoną przez statek;

8.2.

weryfikuje pozycję statku podczas wykonywania przez statek działań połowowych;

8.3.

pobiera próbki biologiczne w ramach programu naukowego;

8.4.

sporządza wykaz używanych narzędzi połowowych;

8.5.

sprawdza zamieszczone w dzienniku okrętowym dane dotyczące połowów w obszarze połowowym Senegalu;

8.6.

sprawdza procentowy udział przyłowów i szacuje wielkość odrzutów;

8.7.

przekazuje swoje obserwacje drogą radiową, faksem lub pocztą elektroniczną co najmniej raz na tydzień podczas prowadzenia przez statek połowów w obszarze połowowym Senegalu, z podaniem wielkości głównych połowów i przyłowów.

9.1.

Przed opuszczeniem statku obserwator przedstawia kapitanowi statku swoje ustalenia. Kapitan statku ma prawo wprowadzić swoje komentarze do ustaleń obserwatora. Ustalenia są podpisywane przez obserwatora i kapitana. Kapitan otrzymuje kopię ustaleń obserwatora.

9.2.

Obserwator przekazuje swoje ustalenia Senegalowi, który przesyła ich kopię UE w terminie ośmiu (8) dni po opuszczeniu statku przez obserwatora.

1.1.

Inspekcji na morzu w obszarze połowowym Senegalu, prowadzonej w odniesieniu do unijnych statków rybackich posiadających upoważnienie do połowów, będą dokonywać statki i inspektorzy Senegalu, których można zidentyfikować i którzy są odpowiedzialni za kontrole połowów.

1.2.

Przed wejściem na pokład inspektorzy Senegalu uprzedzają statek UE o decyzji przeprowadzenia inspekcji. Inspekcja będzie prowadzona przez maksymalnie dwóch inspektorów, którzy będą musieli przedstawić swoją tożsamość i kwalifikacje jako inspektorzy przed rozpoczęciem inspekcji.

1.3.

Inspektorzy Senegalu pozostaną na unijnym statku rybackim jedynie przez czas niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. Przeprowadzą oni inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i ładunku.

1.4.

Senegal może zezwolić UE na uczestniczenie w inspekcji na morzu w roli obserwatora.

1.5.

Kapitan unijnego statku rybackiego ułatwia wejście na pokład i wykonywanie pracy inspektorom Senegalu.

1.6.

Na zakończenie każdej inspekcji inspektorzy Senegalu sporządzają sprawozdanie z inspekcji. Kapitan unijnego statku rybackiego ma prawo wprowadzić do sprawozdania z inspekcji swoje uwagi. Sprawozdanie z inspekcji jest podpisywane przez inspektora, który je sporządził, oraz przez kapitana unijnego statku rybackiego.

1.7.

Inspektorzy Senegalu pozostawiają kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi unijnego statku rybackiego przed opuszczeniem statku. Senegal przesyła UE kopię sprawozdania z inspekcji w terminie ośmiu (8) dni od zakończenia inspekcji

2.1.

Inspekcji w porcie, której przedmiotem będą unijne statki rybackie wyładowujące w wodach któregoś z portów Senegalu połowy pozyskane w obszarze połowowym Senegalu, dokonują upoważnieni inspektorzy.

2.2.

Inspekcję przeprowadza najwyżej dwóch inspektorów, którzy są zobowiązani przed rozpoczęciem inspekcji przedstawić swoją tożsamość i kwalifikacje jako inspektorzy. Inspektorzy Senegalu pozostają na unijnym statku rybackim jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją i przeprowadzają inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, dokonywanego przez niego wyładunku lub przeładunku ładunku.

2.3.

Senegal może zezwolić UE na uczestniczenie w inspekcji na morzu w roli obserwatora.

2.4.

Kapitan unijnego statku rybackiego ułatwia wykonywanie pracy inspektorom Senegalu.

2.5.

Na zakończenie każdej inspekcji inspektorzy Senegalu sporządzają sprawozdanie z inspekcji. Kapitan unijnego statku rybackiego ma prawo wprowadzić do sprawozdania z inspekcji swoje uwagi. Sprawozdanie z inspekcji jest podpisywane przez inspektora, który je sporządził, oraz przez kapitana unijnego statku rybackiego.

2.6.

Inspektorzy Senegalu pozostawiają kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi unijnego statku rybackiego przed opuszczeniem statku. Senegal przesyła UE kopię sprawozdania z inspekcji w terminie ośmiu dni od zakończenia inspekcji

1.1.

Każde naruszenie przepisów przez unijny statek rybacki posiadający upoważnienie do połowów zgodnie z postanowieniami niniejszego załącznika powinno być wymienione w sprawozdaniu z inspekcji. Wzmiankowane sprawozdanie jest jak najszybciej przekazywane UE i państwu bandery.

1.2.

Podpisanie sprawozdania z inspekcji przez kapitana nie przesądza o prawie przysługującym armatorowi do obrony przed zarzutem zgłoszonego naruszenia przepisów.

2.1.

Jeżeli w obowiązujących przepisach prawa Senegalu jest to przewidziane w odniesieniu do zgłoszonego naruszenia, każdy unijny statek rybacki, który naruszył przepisy, może być zmuszony do zaprzestania działalności połowowej i, jeśli znajduje się na morzu, do powrotu do portu w Dakarze.

2.2.

Senegal zgłasza UE w terminie maksymalnie 24 godzin każde zatrzymanie unijnego statku rybackiego posiadającego upoważnienie do połowów. Do zgłoszenia załącza się dowody potwierdzające zgłoszone naruszenie przepisów.

2.3.

Przed podjęciem jakiegokolwiek środka przeciwko kapitanowi lub załodze statku albo ładunkowi, poza działaniami mającymi na celu zachowanie dowodów w sprawie podejrzewanego naruszenia przepisów, na wniosek UE Senegal organizuje w następnym dniu roboczym po powiadomieniu o zatrzymaniu statku spotkanie informacyjne mające na celu wyjaśnienie faktów, które doprowadziły do zatrzymania statku, oraz przedstawienie ewentualnych działań następczych. Przedstawiciel państwa bandery może wziąć udział w spotkaniu informacyjnym.

3.1.

Kara za zgłoszone naruszenie przepisów jest wyznaczana przez Senegal zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego.

3.2.

Jeżeli rozstrzygnięcie kwestii naruszenia przepisów wymaga postępowania sądowego, przed jego rozpoczęciem i o ile naruszenie nie posiada znamion przestępstwa, uruchamiane jest postępowanie ugodowe pomiędzy Senegalem a UE w celu określenia treści i poziomu kary. Postępowanie ugodowe kończy się najpóźniej trzy (3) dni po zgłoszeniu zatrzymania statku.

3.3.

Przedstawiciele państwa bandery i UE mogą wziąć udział w postępowaniu ugodowym.

4.1.

Jeżeli postępowanie ugodowe nie powiedzie się i sprawa dotycząca naruszenia przepisów zostaje wniesiona przed właściwy organ sądowy, armator statku, który naruszył przepisy, składa w banku wyznaczonym przez Senegal gwarancję bankową, której wysokość ustalona przez Senegal pokrywa koszty związane z zatrzymaniem statku, szacowaną grzywną i ewentualnymi odszkodowaniami wyrównawczymi. Gwarancja bankowa pozostaje zablokowana do czasu zakończenia postępowania sądowego.

4.2.

Gwarancja bankowa jest zwalniana i zwracana armatorowi niezwłocznie po wydaniu orzeczenia:

4.3.

Senegal informuje UE o wynikach postępowania sądowego w terminie ośmiu dni od wydania orzeczenia.

2.1.

Jeżeli kapitan unijnego statku rybackiego zaobserwuje statek rybacki prowadzący operacje, które mogą być połowami NNN, może zebrać na ten temat możliwie jak najwięcej informacji.

2.2.

Sprawozdania z obserwacji są wysyłane niezwłocznie do władz Senegalu i właściwego organu państwa członkowskiego statku, który prowadził obserwację, który to organ przekazuje je Komisji lub wyznaczonej przez nią organizacji.

2.3.

Komisja Europejska przekazuje tę informację Senegalowi.

1.

Właściciele unijnych statków rybackich prowadzących działalność w ramach niniejszego protokołu zatrudniają obywateli państw AKP na następujących warunkach i z zachowaniem następujących limitów:

2.

Armatorzy starają się zatrudniać marynarzy pochodzących z Senegalu.

3.

Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) w sprawie podstawowych zasad i praw w pracy stosowana jest z mocy prawa do marynarzy zatrudnionych na unijnych statkach rybackich. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu.

4.

Umowy o pracę z członkami załogi pochodzącymi z Senegalu i państw AKP, których kopie otrzymuje Krajowa Agencja Morska oraz strony tych umów, zawierane są między przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami lub związkami zawodowymi bądź ich przedstawicielami. Umowy o pracę zapewniają marynarzom korzystanie z systemu zabezpieczeń społecznych, który jest dla nich obowiązujący, w tym ubezpieczenia na wypadek śmierci, ubezpieczenia zdrowotnego i od nieszczęśliwych wypadków.

5.

Wynagrodzenie marynarzy z państw AKP wypłacają armatorzy. Jego wysokość jest ustalana za obopólnym porozumieniem armatorów lub ich przedstawicieli i marynarzy lub związków zawodowych bądź ich przedstawicieli. Jednakże warunki wynagrodzenia marynarzy nie mogą być gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych w odniesieniu do załóg w ich własnych krajach, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm przewidzianych przez MOP.

6.

Każdy marynarz zatrudniony przez unijny statek rybacki stawia się u kapitana określonego statku w przeddzień proponowanej daty zaokrętowania. Jeżeli marynarz nie stawi się w terminie i o godzinie przewidzianej na zaokrętowanie, armator będzie automatycznie zwolniony z obowiązku zatrudnienia tego marynarza.