(1)

W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 231/2012 (3) ustanowiono specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(2)

Specyfikacje te mogą zostać uaktualnione zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008, z inicjatywy Komisji albo na podstawie wniosku.

(3)

W dniu 10 września 2013 r. złożono wniosek o zmianę specyfikacji dotyczących dodatku do żywności propionian wapnia (E 282). Wniosek udostępniono państwom członkowskim na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008.

(4)

Według obecnych specyfikacji dla propionianu wapnia (E 282) maksymalny poziom fluorków wynosi 10 mg/kg, co stwarza trudności z podażą surowców i produkcją tego dodatku. Propionian wapnia (E 282) uzyskuje się z tlenku wapnia (E 529), dla którego maksymalny poziom fluorków wynosi 50 mg/kg. Aby wyprodukować propionian wapnia zgodny z obecnie obowiązującym maksymalnym poziomem fluorków, producenci muszą używać tlenku wapnia o maksymalnym poziomie fluorków wynoszącym 33 mg/kg, który jest niższy niż obecnie dozwolony maksymalny poziom. W rezultacie na rynku europejskim występują problemy z dostępnością tlenku wapnia do produkcji propionianu wapnia. Aby zapewnić wystarczającą podaż tlenku wapnia do produkcji propionianu wapnia, należy zwiększyć maksymalny poziom fluorków w odniesieniu do propionianu wapnia z 10 do 20 mg/kg.

(5)

Nowy maksymalny poziom w wysokości 20 mg/kg wciąż jest znacznie niższy od maksymalnych poziomów fluorków obowiązujących dla innych dodatków do żywności. Dodatkowe narażenie na fluorki w wyniku nowego maksymalnego poziomu powinno pozostać ograniczone i nie powinno prowadzić do zwiększenia ogólnego spożycia. Należy zatem zezwolić na zmianę specyfikacji dotyczących dodatku do żywności propionian wapnia (E 282).

(6)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 Komisja powinna zasięgnąć opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności w celu uaktualnienia unijnego wykazu dodatków do żywności, z wyjątkiem przypadków, gdy dana aktualizacja nie ma wpływu na zdrowie człowieka. Ponieważ przedmiotowa aktualizacja nie ma wpływu na zdrowie człowieka, nie jest konieczne zasięganie opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 231/2012.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

(1)

Maksymalny limit pozostałości (zwany dalej „MLP”) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej należy określać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

(2)

W załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 (2) określono substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego.

(3)

Do Europejskiej Agencji Leków złożono wniosek w sprawie określenia maksymalnych limitów pozostałości lufenuronu w odniesieniu do łososiowatych.

(4)

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił określenie MLP dla lufenuronu w odniesieniu do łososiowatych w zastosowaniu do mięśni i skóry w naturalnych proporcjach.

(5)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 Europejska Agencja Leków powinna rozważyć zastosowanie MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej w danym środku spożywczym w odniesieniu do innego środka spożywczego uzyskanego z tego samego gatunku lub MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej u jednego lub większej liczby gatunków w odniesieniu do innych gatunków.

(6)

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił ekstrapolację MLP dla lufenuronu u łososiowatych na MLP u innych gatunków ryb.

(7)

Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) nr 37/2010, aby włączyć substancję lufenuron w odniesieniu do ryb.

(8)

Zainteresowanym podmiotom należy zapewnić odpowiedni czas na wprowadzenie środków niezbędnych do zapewnienia zgodności z nowym MLP.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 170/2013 (2) ustanawia środki przejściowe w sektorze cukru ze względu na przystąpienie Chorwacji do Unii. Sekcja 2 rozdział II tego rozporządzenia dotyczy określenia i wyeliminowania ilości nadwyżkowych cukru istniejących w Chorwacji w dniu jej przystąpienia. W szczególności ustala się w nim terminy na określenie ilości nadwyżkowych cukru, ich wyeliminowanie oraz na przedstawienie dowodów na ich wyeliminowanie, które muszą dostarczyć zidentyfikowane podmioty gospodarcze w Chorwacji. Ustala się tam również okresy odniesienia, które należy stosować do obliczenia kwoty, którą zostanie obciążona Chorwacja w przypadku niewyeliminowania nadwyżkowych ilości cukru.

(2)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 50/2014 (3) przedłużyło terminy określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 170/2013 w zakresie, w jakim dotyczą one określenia nadwyżkowych ilości cukru, ze względu na czas konieczny na przeprowadzenie szczegółowej analizy informacji przekazanych przez Chorwację oraz dyskusji z tym państwem członkowskim, jak również w celu zapewnienia prawidłowego stosowania rozdziału II sekcja 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 170/2013. Z dodatkowych informacji dostarczonych przez Chorwację wynika, że przedłużenie terminów dokonane rozporządzeniem (UE) nr 50/2014 nie jest wystarczające i że w związku z tym konieczne jest dalsze przedłużenie tych terminów.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 170/2013.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

1)

w art. 7 ust. 1 datę „30 września 2014 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2014 r.”;

2)

w art. 9 ust. 1 datę „30 czerwca 2015 r.” zastępuje się datą „30 września 2015 r.”;

3)

w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

5)

w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:

(1)

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania.

(2)

Unijny wykaz dodatków do żywności może zostać uaktualniony zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 (2), z inicjatywy Komisji albo na podstawie wniosku.

(3)

Wniosek o zezwolenie na stosowanie askorbinianu wapnia (E 302) i alginianu sodu (E 401) jako substancji glazurujących w niektórych pakowanych, schłodzonych, nieprzetworzonych owocach i warzywach gotowych do spożycia został przedłożony w dniu 12 listopada 2012 r. i udostępniony państwom członkowskim zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008.

(4)

Obserwuje się rosnące zapotrzebowanie na świeżo pokrojone owoce i warzywa, głównie ze względu na wygodę ich stosowania jako produktów gotowych do spożycia, jak również ze względu na korzyści dla zdrowia związane z ich konsumpcją.

(5)

Pakowane schłodzone nieprzetworzone owoce i warzywa gotowe do spożycia to świeże owoce i warzywa, które są myte przed obraniem lub krojeniem lub usunięciem łodygi, pakowane i przechowywane w zimnie przez chłodzenie. Niektóre składniki owoców i warzyw są podatne na zepsucie, jeżeli są wystawione na działanie tlenu i światła, jak w przypadku wnętrza owoców i warzyw, gdy się je obiera lub kroi lub gdy się usuwa ich łodygi. Uszkodzenie tkanek owoców i warzyw wywołuje szereg zaburzeń fizjologicznych takich jak utlenianie, brązowienie itp., które obniżają wartość odżywczą tej żywności i muszą zostać zminimalizowane.

(6)

Istnieje technologiczna potrzeba stosowania askorbinianu wapnia (E 302) i alginianu sodu (E 401) w niektórych pakowanych schłodzonych nieprzetworzonych owocach i warzywach gotowych do spożycia. Dodatki te są stosowane łącznie w celu uzyskania jadalnego żelu, który następnie aplikuje się na powierzchnię owoców i warzyw, tak aby powstała cienka warstwa ochronna, stanowiąca fizyczną barierę dla tlenu i wilgoci i ograniczająca wyciekanie i wysuszanie powierzchni tych owoców i warzyw. W rezultacie ograniczone zostają reakcje psucia, dzięki czemu zachowane zostają właściwości odżywcze owoców i warzyw. Żel umożliwia zatem lepszą i dłuższą konserwację tych owoców i warzyw.

(7)

Stosowanie askorbinianu wapnia (E 302) i alginianu sodu (E 401) jako substancji glazurujących pomogłoby poprawić jakość przechowywania pakowanych schłodzonych nieprzetworzonych owoców i warzyw gotowych do spożycia w ciągu okresu ich przydatności do spożycia, a co za tym idzie zwiększyć ich dostępność i dostęp na rynku świeżo pokrojonych, gotowych do spożycia owoców i warzyw.

(8)

Askorbinian wapnia (E 302) i alginian sodu (E 401) należą do grupy dodatków, dla których nie określono dopuszczalnego dziennego spożycia (3). Oznacza to, że przy poziomach niezbędnych do osiągnięcia pożądanego efektu technologicznego nie stwarzają one zagrożenia dla zdrowia.

(9)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 Komisja powinna zasięgnąć opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności w celu uaktualnienia unijnego wykazu dodatków do żywności określonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008, z wyjątkiem przypadków gdy dana aktualizacja nie ma wpływu na zdrowie człowieka. Ponieważ zezwolenie na stosowanie askorbinianu wapnia (E 302) i alginianu sodu (E 401) jako substancji glazurujących w pakowanych schłodzonych nieprzetworzonych owocach i warzywach gotowych do spożycia stanowi aktualizację wspomnianego wykazu niemającą wpływu na zdrowie ludzi, nie jest konieczne zasięgnięcie opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności.

(10)

Zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 stosowanie askorbinianu wapnia (E 302) zostało już dopuszczone w odniesieniu do „tylko pakowanych schłodzonych nieprzetworzonych owoców i warzyw gotowych do spożycia oraz pakowanych nieprzetworzonych i obranych ziemniaków” w kategorii żywności 04.1.2 „Owoce i warzywa obrane, krojone i rozdrobnione”.

(11)

Należy zatem zezwolić na stosowanie alginianu sodu (E 401) jako substancji glazurującej w kategorii żywności 04.1.2 „Owoce i warzywa obrane, krojone i rozdrobnione” w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 na maksymalnym poziomie wynoszącym 2 400 mg/kg oraz tylko w połączeniu z askorbinianem wapnia (E 302) na maksymalnym poziomie wynoszącym 800 mg/kg w celu uzyskania jadalnego żelu.

(12)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 551/2004 funkcje sieciowe służą poprawie ogólnej skuteczności działania sieci ATM oraz wspieraniu inicjatyw na szczeblu krajowym i na szczeblu funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej.

(2)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 677/2011 (3) Komisja miała dokonać przeglądu skuteczności realizacji funkcji sieciowych najpóźniej do dnia 31 grudnia 2013 r., należycie uwzględniając przy tym okresy odniesienia dla systemu skuteczności działania. W wyniku pierwszego przeglądu podkreślono potrzebę poprawy powiązanych ram prawnych w pewnych obszarach, w szczególności w odniesieniu do zadań, zarządzania i budżetu menedżera sieci i do relacji z państwami trzecimi.

(3)

Zadania powierzone menedżerowi sieci wymagają wieloletniego programu prac i związanego z nim budżetu, ustaleń roboczych między menedżerem sieci a zarządzającym procesem wdrażania oraz doraźnych działań służących identyfikacji zagrożeń bezpieczeństwa na poziomie sieci. Należy zatem wprowadzić odpowiednie ustalenia w tym zakresie.

(4)

Cele strategiczne zawarte w planie strategicznym sieci powinny być należycie uwzględnione w planach biznesowych zainteresowanych stron zaangażowanych w działalność operacyjną. Należy również sprecyzować procedurę przyjmowania wspomnianego planu.

(5)

Kadra kierownicza zainteresowanych stron zaangażowanych w działalność operacyjną powinna doradzać Radzie ds. Zarządzania Siecią w kwestiach operacyjnych.

(6)

Rada ds. Zarządzania Siecią powinna określić ostateczną wersję wieloletniego programu prac menedżera sieci i planu skuteczności działania sieci, w oparciu o projekty tych planów przygotowane przez menedżera sieci. Plan skuteczności działania sieci jest następnie przedkładany Komisji zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 390/2013 (4). Rada ds. Zarządzania Siecią powinna także wydać opinię na temat dodatkowych funkcji, które mogą zostać powierzone menedżerowi sieci, oraz mechanizmów współpracy z państwami trzecimi.

(7)

Aby umożliwić ograniczenie skutków sytuacji kryzysowej w sieci, Europejska Komórka Koordynacji Kryzysowej ds. Lotnictwa (ang. European Aviation Crisis Coordination Cell, EACCC) powinna współpracować z siecią centralnych krajowych punktów kontaktowych i przeprowadzać ćwiczenia przygotowujące do reagowania w przypadku rzeczywistej sytuacji kryzysowej w sieci.

(8)

Menedżer sieci powinien dysponować odpowiednim budżetem umożliwiającym mu osiągnięcie docelowych parametrów określonych w systemie skuteczności działania i realizację swego programu prac. Budżet ten należy wyodrębnić z ogólnego budżetu organizacji wyznaczonej do pełnienia funkcji menedżera sieci, jeśli organizacja ta pełni również jakiekolwiek inne funkcje.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 677/2011.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Jednolitej Przestrzeni Powietrznej ustanowionego na mocy art. 5 rozporządzenia (WE) nr 549/2004,

1)

w art. 4 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

2)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

3)

w art. 14 ust. 1 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Ustanawia się grupę roboczą złożoną z dyrektorów operacyjnych zainteresowanych stron zaangażowanych w działalność operacyjną lub przedstawicieli odpowiednich stowarzyszeń, której zadaniem jest doradzanie Radzie ds. Zarządzania Siecią w kwestiach operacyjnych.”

4)

w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:

5)

art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

6)

w art. 19 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

7)

art. 22 otrzymuje brzmienie:

8)

art. 23 otrzymuje brzmienie:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje — zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej — kryteria, na których podstawie Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(1)

W celu stymulowania aktywnego podejścia do zmniejszenia obecności dioksyn i dioksynopodobnych PCB w żywności w zaleceniu Komisji 2013/711/UE (1) określono progi podejmowania działań w odniesieniu do dioksyn i dioksynopodobnych PCB.

(2)

Należy dostosować próg podejmowania działań dla dioksynopodobnych PCB w glinkach stanowiących suplement diety do progu podejmowania działań stosowanego w tych samych glinkach przeznaczonych do żywienia zwierząt, ustanowionego dyrektywą 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) oraz dostosować próg podejmowania działań dla dioksyn i dioksynopodobnych PCB w zbożach przeznaczonych do spożycia przez ludzi do progów podejmowania działań stosowanych w zbożach przeznaczonych do żywienia zwierząt.

(3)

Odkryto, że nasiona roślin oleistych zostały skażone dioksynami i dioksynopodobnymi PCB i chociaż ustalono próg podejmowania działań dla nasion roślin oleistych przeznaczonych do żywienia zwierząt, żaden taki poziom nie został ustalony dla nasion roślin oleistych przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Należy zatem ustanowić progi podejmowania działań dla dioksyn i dioksynopodobnych PCB w nasionach roślin oleistych przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

(4)

W odniesieniu do suszonych owoców i warzyw (w tym suszonych ziół) należy zastosować określone współczynniki stężenia przy suszeniu, jak przewidziano w art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1881/2006 (3).

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić zalecenie 2013/711/UE,