5.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 266/1

—

uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 (1),

—

uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2012 (COM(2013) 570 – C7-0274/2013) (2),

—

uwzględniając sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami – sekcja I – Parlament Europejski – rok budżetowy 2012 (3),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego za rok budżetowy 2012,

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2012 wraz z odpowiedziami instytucji (4),

—

uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5), jak również legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw przedstawione przez Trybunał Obrachunkowy w odniesieniu do roku 2012 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając art. 314 ust. 10 i art. 318 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (6), w szczególności jego art. 145, 146 i 147,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (7), w szczególności jego art. 164, 165 i 166,

—

uwzględniając art. 13 przepisów wewnętrznych dotyczących wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego (8),

—

uwzględniając art. 166 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, zgodnie z którym każda instytucja unijna podejmuje wszelkie właściwe działania w celu uwzględnienia uwag towarzyszących decyzji Parlamentu Europejskiego o udzieleniu absolutorium,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie wytycznych dotyczących procedury budżetowej 2012 – sekcje I, II, IV, V, VI, VII, VIII, IX i X (9),

—

uwzględniając rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2012 – sekcja I – Parlament (10),

—

uwzględniając art. 77 i art. 80 ust. 3 Regulaminu i załącznik VI do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A7-0246/2014),

A.

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy stwierdził podczas kontroli, iż w odniesieniu do wydatków administracyjnych w 2012 r. wszystkie instytucje wprowadziły satysfakcjonujące systemy kontroli i nadzoru zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1605/2002;

B.

mając na uwadze, że sekretarz generalny zaświadczył w dniu 6 września 2013 r., iż ma wystarczającą pewność, aby stwierdzić, że budżet Parlamentu Europejskiego został wykonany zgodnie z zasadami dobrego zarządzania finansowego oraz że stosowany system kontroli daje konieczne gwarancje legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń;

C.

mając na uwadze, że sekretarz generalny zaświadczył również, że nie są mu znane żadne fakty, które mogłyby zaszkodzić interesom instytucji;

1.

udziela przewodniczącemu absolutorium z wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego za rok budżetowy 2012;

2.

przedstawia swoje uwagi w swojej rezolucji z dnia 16 kwietnia 2014 r. (11);

3.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, wraz z rezolucją, która stanowi jej część integralną, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

5.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 266/3

—

uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 (2),

—

uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2012 (COM(2013) 570 – C7-0274/2013) (3),

—

uwzględniając sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami – sekcja I – Parlament Europejski – rok budżetowy 2012 (4),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego za rok budżetowy 2012,

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2012 wraz z odpowiedziami instytucji (5),

—

uwzględniając poświadczenie wiarygodności (6), jak również legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw przedstawione przez Trybunał Obrachunkowy w odniesieniu do roku 2012 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając art. 314 ust. 10 i art. 318 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (7), w szczególności jego art. 145, 146 i 147,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (8), w szczególności jego art. 164, 165 i 166,

—

uwzględniając art. 13 przepisów wewnętrznych dotyczących wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego (9),

—

uwzględniając art. 166 ust. 1 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, zgodnie z którym każda instytucja unijna podejmuje wszelkie właściwe działania w celu uwzględnienia uwag towarzyszących decyzji Parlamentu Europejskiego o udzieleniu absolutorium,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie wytycznych dotyczących procedury budżetowej 2012 – sekcje I, II, IV, V, VI, VII, VIII, IX i X (10),

—

uwzględniając rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu na rok budżetowy 2012 – sekcja I – Parlament (11),

—

uwzględniając art. 77 i art. 80 ust. 3 Regulaminu i załącznik VI do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A7-0246/2014),

A.

mając na uwadze, że przewodniczący przyjął sprawozdanie finansowe Parlamentu za rok 2012 w dniu 4 lipca 2013 r.,

B.

mając na uwadze, że w poświadczeniu sporządzenia sprawozdania końcowego księgowy Parlamentu stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność co do prawdziwości i rzetelności zawartych w tym sprawozdaniu informacji na temat sytuacji finansowej Parlamentu we wszystkich istotnych aspektach oraz że nie pojawiły się żadne kwestie mogące wywołać zastrzeżenia,

C.

mając na uwadze, że sekretarz generalny oświadczył w dniu 6 września 2013 r., iż ma wystarczającą pewność, że budżet Parlamentu Europejskiego został wykonany zgodnie z zasadami dobrego zarządzania finansowego oraz że stosowany system kontroli daje niezbędne gwarancje legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń,

D.

mając na uwadze, że sekretarz generalny zaświadczył również, że nie są mu znane żadne fakty, które mogłyby zaszkodzić interesom instytucji;

E.

mając na uwadze, że w ramach przeprowadzonej kontroli Trybunał Obrachunkowy ustalił, że w odniesieniu do wydatków administracyjnych w roku 2012 systemy nadzoru i kontroli stosowane przez każdą z instytucji spełniają wymogi rozporządzenia finansowego oraz że spośród 151 transakcji skontrolowanych przez Trybunał jedna zawierała błędy, wobec czego Trybunał ocenia, że wskaźnik błędu wynosi najprawdopodobniej 0 %;

F.

mając na uwadze, że zgodnie ze standardową procedurą do administracji Parlamentu przesłano kwestionariusz, a otrzymane odpowiedzi zostały omówione przez Komisję Kontroli Budżetowej w obecności sekretarza generalnego i audytora wewnętrznego;

G.

mając na uwadze wartość dodaną, jaką wnosi coroczna procedura udzielania przez Parlament absolutorium, dzięki której jego sprawozdania finansowe poddawane są gruntownej analizie, w celu, z jednej strony, wykazania się odpowiedzialnością i całkowitą przejrzystością wobec obywateli Unii, umożliwiając im dokładne poznanie zarządzania finansowego instytucji, z drugiej strony, jako okazja do samokrytyki i poprawy w obszarach, gdzie możliwe jest poprawienie jakości, wydajności i skuteczności w zarządzaniu finansami publicznymi, czyli zarządzaniu pieniędzmi podatników;

1.

podkreśla wartość dodaną procedury parlamentarnej prowadzącej do corocznego udzielania Parlamentowi absolutorium;

2.

zwraca uwagę, że niniejsza rezolucja koncentruje się przede wszystkim na wykonaniu budżetu i udzieleniu absolutorium za rok budżetowy 2012, a jej głównym celem jest zapewnienie najlepszego wykorzystania publicznych pieniędzy podatników, przy jednoczesnym wskazaniu możliwych udoskonaleń; zachęca właściwe organy Parlamentu do podnoszenia wydajności na wszystkich szczeblach codziennej pracy Parlamentu;

3.

ponawia apel do Prezydium o rozpowszechnianie wśród posłów większej liczby białych ksiąg dotyczących kwestii politycznych, co umożliwiłoby poddawanie tych kwestii pod dyskusję w grupach politycznych przed podjęciem ostatecznej decyzji;

4.

odnotowuje, że ogólny budżet Unii na 2012 r. wyniósł 148 200 mln EUR w środkach na zobowiązania, z czego na budżet Parlamentu przypadła kwota 1 718 mln EUR; ponadto odnotowuje, że kwota ta nieznacznie przekracza 1 % ogólnego budżetu Unii i wynosi 20 % kwoty 8 278 mln EUR przeznaczonej na wydatki administracyjne wszystkich instytucji UE w roku 2012; zwraca uwagę, że jest to zgodne z Porozumieniem międzyinstytucjonalnym między Parlamentem, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami oraz obejmuje wydatki na budynki i infrastrukturę, pensje i emerytury pracowników, technologię informacyjną i bezpieczeństwo;

5.

zauważa, że cztery najważniejsze rozdziały w budżecie Parlamentu to rozdział 10 (członkowie instytucji), rozdział 12 (urzędnicy i pracownicy czasowi), rozdział 20 (budynki i koszty dodatkowe) oraz rozdział 42 (wydatki związane z asystentami posłów) oraz że na te rozdziały przypadło 70 % wszystkich zobowiązań;

6.

stwierdza, że zatwierdzone środki w budżecie końcowym Parlamentu na 2012 r. wynosiły 1 717 868 121 EUR, czyli o 1,9 % więcej niż w budżecie na 2011 r. (1 685 829 393 EUR), oraz że w 2011 r. nie wprowadzono budżetu korygującego; jest zdania, że w kwestii budżetu Parlament wykazał się odpowiedzialnością i powściągliwością, gdyż nie przekroczył stopy inflacji z 2012 r. w wysokości 2,6 %; oczekuje takiej samej powściągliwości w odniesieniu do budżetu na rok 2015 oraz utrzymania wielkości budżetu na poziomie poniżej 20 % rozdziału 5;

7.

zwraca uwagę, że w 2012 r. 99 % (w roku 2011 93 %) ostatecznych środków bieżących przeznaczono na zobowiązania, przy czym 1 % środków anulowano (6 % w roku 2011), oraz że podobnie jak w poprzednich latach osiągnięto wysoki wskaźnik wykonania budżetu, choć przyczyniło się do tego dokonane pod koniec roku przesunięcie niewykorzystanych środków (na wniosek wspólnej grupy roboczej Prezydium i Komisji Budżetowej) oraz pozytywna opinia Komisji Budżetowej;

8.

zwraca uwagę, że całkowite przychody ujęte w rachunkach Parlamentu na dzień 31 grudnia 2012 r. wyniosły 175 541 860 EUR w 2012 r. (173 293 432 EUR w roku 2011), która to kwota obejmowała 22 274 843 EUR (23 815 077 EUR w roku 2011) w postaci dochodów przeznaczonych na określony cel;

9.

odnotowuje, że pod koniec roku Parlament postanowił dokonać przesunięcia zbiorczego z różnych linii budżetowych na kwotę 45 000 000 EUR w niewykorzystanych środkach z przeznaczeniem na drugą ratę związaną z zakupem budynku Trebel w Brukseli (35 000 000 EUR) oraz budowę nowego budynku KAD w Luksemburgu; rozumie, że w związku z tym w okresie budowy i amortyzacji pożyczki zaoszczędzi się szacunkową kwotę 10,4 mln EUR w postaci kosztów finansowania; niemniej jednak ubolewa nad faktem, że Parlament wielokrotnie, w kilku wcześniejszych rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium, wnioskował o to, aby w interesie przejrzystości budżetu wydatki związane z budynkami ujmować w budżecie i nie pokrywać ich ze środków uzyskanych w ramach przesunięcia zbiorczego;

10.

odnotowuje następujące dane liczbowe, na podstawie których zamknięto sprawozdanie finansowe Parlamentu za rok budżetowy 2012:

11.

zwraca uwagę na wysoki poziom przeniesień na 2012 r. (244 600 384 EUR) i nalega na poprawę planowania wydatków;

12.

zauważa, że w poświadczeniu sporządzenia ostatecznego sprawozdania księgowy Parlamentu stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność co do prawdziwości i rzetelności zawartych w tym sprawozdaniu informacji na temat sytuacji finansowej Parlamentu we wszystkich istotnych aspektach; zauważa ponadto, że nie pojawiły się żadne kwestie mogące wywołać zastrzeżenia;

13.

przypomina o decyzji przewodniczącego z dnia 4 lipca 2013 r. dotyczącej przyjęcia sprawozdania za rok budżetowy 2012;

14.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ramach szczegółowej oceny ogółu wydatków administracyjnych i innych Trybunał Obrachunkowy ustalił, iż badanie transakcji wskazuje na duże prawdopodobieństwo błędu na poziomie zerowym, a systemy nadzoru i kontroli wydatków administracyjnych oceniono jako skuteczne; wyraża ponadto zadowolenie z faktu, że z kontroli Trybunału Obrachunkowego wynika, iż w płatnościach związanych z zaakceptowanymi wydatkami w roku 2012 nie wystąpił istotny poziom błędu; zauważa, że kontrola obejmowała zbadanie próby 151 transakcji płatniczych (w roku 2011 skontrolowano ich 56): 91 transakcji związanych z wypłaceniem wynagrodzeń, emerytur, rent i świadczeń powiązanych oraz 60 płatności wynikających z umów dotyczących budynków i innych wydatków;

15.

zwraca uwagę, że wydatki administracyjne i inne obejmują wydatki na zasoby kadrowe (wynagrodzenia, świadczenia oraz emerytury i renty), które stanowią 60 % łącznych wydatków administracyjnych i innych, oraz wydatki na budynki, wyposażenie, energię, telekomunikację i informatykę, które należą do kategorii niskiego ryzyka; zauważa, że zdaniem Trybunału Obrachunkowego najważniejsze zagrożenia w odniesieniu do wydatków administracyjnych i innych to nieprzestrzeganie procedur przetargowych, procedur dotyczących realizacji umów oraz procedur naboru pracowników i obliczania wysokości wynagrodzeń i świadczeń;

16.

z zadowoleniem stwierdza, że kontrola Trybunału Obrachunkowego dotycząca 15 procedur naboru pracowników do Parlamentu w 2012 r. nie wykazała błędów ani niedociągnięć; wzywa jednak sekretarza generalnego do ścisłego stosowania przepisów obowiązujących w zakresie nominacji lub promocji pracowników w ogóle, a w szczególności pracowników na stanowiskach kierowniczych;

17.

zwraca uwagę, że Trybunał Obrachunkowy zbadał 18 procedur przetargowych Parlamentu; podkreśla, że w jednym przypadku Trybunał dopatrzył się niedociągnięć w stosowaniu kryterium udzielenia zamówienia, a w innym przypadku w odniesieniu do zarządzania procedurą przetargową i jej dokumentacji;

18.

zaleca udoskonalenie przez urzędników zatwierdzających treści, koordynacji i funkcjonowania zasad ramowych i procedur, jakie Parlament stosuje w odniesieniu do zamówień, poprzez prowadzenie odpowiednich kontroli i jaśniejsze wskazówki; zwraca uwagę, że równolegle z wdrażaniem nowego rozporządzenia finansowego i zasad jego stosowania należy opracować nowe wzorce umów i zaproszeń do składania ofert, a także specyficzne kursy szkoleniowe poświęcone kwestii określania i stosowania kryteriów wyboru i udzielania zamówień;

19.

popiera odpowiedzi udzielone przez Parlament w ramach procedury kontradyktoryjności wobec Trybunału Obrachunkowego;

20.

przypomina o ustaleniu Trybunału Obrachunkowego, zgodnie z którym w zbadanych przypadkach zatrudniania akredytowanych asystentów parlamentarnych w aktach brakowało dokumentacji świadczącej o przeprowadzeniu kontroli ex ante dokumentów rekrutacyjnych; odnotowuje, że zdaniem Trybunału Obrachunkowego Parlament w pełni wdrożył jego zalecenie dotyczące prowadzenia odpowiedniej dokumentacji oraz dołączania dokumentów potwierdzających taką weryfikację, aby uzasadnić decyzje dotyczące rekrutacji pracowników tymczasowych i kontraktowych; wzywa sekretarza generalnego do poinformowania Komisji Kontroli Budżetowej do września 2014 r. o skuteczności podjętych środków, w tym również środków, których podstawą są ustalenia audytora wewnętrznego, także w kontekście naboru wielu nowych asystentów parlamentarnych po wyborach;

21.

ubolewa, że przeprowadzone przez Trybunał Obrachunkowy badanie próby procedur przetargowych wykazało istnienie błędów w zakresie przygotowania, koordynacji i realizacji procedur o udzielanie zamówień oraz że wobec tego z analizy postępów dokonanej przez Trybunał wynika, iż jego wcześniejsze zalecenie w dalszym ciągu znajduje się na etapie wdrażania, co dotyczy większości jego aspektów; ponawia apel o rzeczywiste i bezzwłoczne postępy w odniesieniu do wszystkich mechanizmów kontrolnych w zakresie zamówień publicznych w celu wyeliminowania niedociągnięć, jakich dopatrzył się Trybunał Obrachunkowy, oraz w celu zagwarantowania najbardziej konkurencyjnych cen za nabywane towary i usługi;

22.

przypomina o szczegółowym ustaleniu Trybunału Obrachunkowego dotyczącym informacji o sytuacji pracowników, jakimi służby Parlamentu dysponują; wyraża zadowolenie, że kontrola Trybunału nie wykazała nowych niedociągnięć, ale ryzyko dokonania nieprawidłowych lub nienależnych płatności wciąż istnieje; zauważa ponadto, że w roku 2012 Parlament wdrożył środki, które jeszcze bardziej poprawiły wskaźnik odpowiedzi w ramach rocznej procedury dotyczącej elektronicznej weryfikacji i aktualizacji danych osobowych pracowników oraz że w razie potrzeby do deklaracji pracowników dołączane są odpowiednie dokumenty potwierdzające;

23.

odnotowuje, że na posiedzeniu właściwej komisji z audytorem wewnętrznym w dniu 21 stycznia 2014 r. audytor wewnętrzny przedstawił sprawozdanie roczne podpisane w dniu 12 lipca 2013 r. i wyjaśnił, że w 2012 r. przeprowadził następujące prace kontrolne w administracji Parlamentu:

24.

zwraca uwagę na bardziej znaczące wnioski określone w sprawozdaniu rocznym audytora wewnętrznego:

25.

przyjmuje do wiadomości i popiera poglądy wyrażone przez audytora wewnętrznego w odniesieniu do pokontrolnej weryfikacji polityki nieruchomości, planowania, oceny i zarządzania potrzebami lokalowymi:

26.

przyjmuje do wiadomości i popiera poglądy wyrażone przez audytora wewnętrznego w odniesieniu do kontroli akredytowanych asystentów parlamentarnych zatrudnianych jako inni pracownicy Wspólnot Europejskich, z których ogólnie wynika, że warunki kontroli i kontrole w DG ds. Kadr i DG ds. Finansów dają wystarczającą pewność, iż asystentów zatrudnia się z poszanowaniem przepisów statutowych, a ich uprawnienia finansowe są prawidłowo pokrywane z dodatku otrzymywanego przez posłów z tytułu pomocy parlamentarnej; zwraca się do obydwu dyrekcji generalnych o zadbanie przy użyciu wszelkich niezbędnych środków o to, aby gwarancje te były solidne i jednoznaczne;

27.

zwraca uwagę, że w roku 2012 konieczne było przesunięcie z podpozycji dla asystentów krajowych (linia 4220-01) do podpozycji 4220-02 (asystenci akredytowani) opiewające na kwotę 7,3 mln EUR, a środki w podpozycji 4220-01 obniżono w sumie o 14,1 mln EUR (14,3 %), co było skutkiem niewłaściwego oszacowania potrzeb związanych zarówno z asystentami krajowymi, jak i akredytowanymi, chociaż liczba asystentów akredytowanych w roku 2012 wzrosła jedynie nieznacznie w porównaniu z rokiem 2011; uważa, że w przyszłości potrzebne będą lepsze szacunki w odniesieniu do potrzeb zaspokajanych z tych podpozycji, aby możliwe było przestrzeganie zasad dobrego zarządzania finansami i reagowanie na rzeczywiste potrzeby;

28.

niemniej jednak zwraca uwagę, że aby w pełni i konsekwentnie realizować cele w zakresie kontroli wewnętrznej oraz zagwarantować właściwe stosowanie nie tylko Regulaminu Parlamentu Europejskiego i odpowiednich przepisów pochodnych przyjętych przez właściwe organy Parlamentu, lecz również rozporządzenia finansowego, możliwe jest dodatkowe wzmocnienie pewnych procedur zarządzania i kontroli, które wiążą się z umiarkowanym ryzykiem rezydualnym i dotyczą następujących dziedzin:

29.

ponownie przypomina, że po pięciu latach wdrażania statutu asystentów niezbędne jest jak najszybsze dokonanie pełnej jego oceny i ewentualnie wprowadzenie doń zmian;

30.

przypomina, że owocem pierwotnego przeglądu ram kontroli wewnętrznej w 2003 i 2004 r. było 14 sprawozdań z kontroli obejmujących wszystkie wydziały i służby centralne oraz zawierających 452 uzgodnione działania mające na celu poprawę ogólnego poziomu:

31.

zauważa, że pod koniec roku 2012, po przeprowadzeniu kolejnych kontroli następczych, do realizacji wciąż pozostało 15 działań spośród 452 pierwotnie uzgodnionych działań stanowiących część ram kontroli wewnętrznej; przyjmuje do wiadomości wniosek audytora wewnętrznego, że w przypadku dwóch dyrekcji generalnych (finanse oraz infrastruktura i logistyka) dowiedziono usprawnienia procedur dotyczących udzielania zamówień publicznych;

32.

zwraca uwagę na nowy przekrojowy proces monitorowania stosowany przez audytora wewnętrznego w celu weryfikacji uzgodnionych działań, o których mowa w jego sprawozdaniach, w ramach którego każde zadanie kontynuacji nadzoru ma charakter przekrojowy i obejmuje jednocześnie wszystkie otwarte działania oczekujące na realizację; odnotowuje ponadto, że zadania te wykonuje się teraz dwa razy w roku, zgodnie z rezolucją Parlamentu z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie absolutorium za rok budżetowy 2009;

33.

zauważa, że pod koniec 2012 r. audytor wewnętrzny uznał, iż 73 działania należy dopiero zrealizować, co obejmuje dwa działania o znaczeniu kluczowym, 35 działań o istotnym ryzyku oraz 36 działań o umiarkowanym ryzyku; z zadowoleniem zauważa, że w ciągu roku 2012 w pełni zrealizowano, a więc i zamknięto 80 działań, w tym dwa działania o kluczowym znaczeniu; zachęca wszystkie dyrekcje generalne do kontynuowania starań na rzecz usprawnienia odnośnych procedur zarządzania i kontroli; apeluje do audytora wewnętrznego o wyznaczanie ściślejszych terminów realizacji działań; wzywa audytora wewnętrznego do informowania Komisji Kontroli Budżetowej o wszystkich niewykonanych zadaniach z pierwotnego przeglądu ram kontroli wewnętrznej; ponownie apeluje do zarządu wydziału i zarządu centralnego o wdrożenie pozostałych otwartych działań przed końcem obecnej kadencji;

34.

przyjmuje do wiadomości wnioski Służby Audytu Wewnętrznego, zgodnie z którymi ogólnie w ramach działań następczych w 2012 r. dokonano usprawnień, gdyż zamknięto 80 spośród 153 zatwierdzonych działań otwartych oraz obniżono liczbę działań o kluczowym znaczeniu, które charakteryzują się wysokim ryzykiem (z ośmiu do trzech); jest jednak zaniepokojony stosunkowo wysoką liczbą (73) opóźnionych działań, które przeniesiono na rok 2013; dostrzega, że profil ryzyka Parlamentu w odniesieniu do działań otwartych na koniec roku wskazuje na wyższą liczbę działań o umiarkowanym ryzyku niż na początku roku 2012, co oznacza, że służby dokonały postępów nawet w dziedzinach, w których działań jeszcze nie zamknięto;

35.

przyjmuje do wiadomości pisemne odpowiedzi na rezolucję w sprawie absolutorium za rok 2011, które Komisja Kontroli Budżetowej otrzymała w dniu 25 października 2013 r., a więc przed rozpoczęciem procedury udzielania absolutorium za rok 2012; wyraża zadowolenie z prezentacji sekretarza generalnego w związku z odpowiedziami oraz z reakcji administracji Parlamentu w dniu 25 listopada 2013 r. na różne pytania i wnioski zawarte w rezolucji Parlamentu dotyczącej absolutorium za rok 2011, jak również z wymiany poglądów z posłami, która miała następnie miejsce;

36.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że od roku 2011 w służbach tłumaczeniowych Parlamentu (tłumaczenia pisemne i ustne) mają miejsce istotne zmiany; docenia, że w ramach tego procesu może dojść do znacznego podniesienia wydajności i w konsekwencji do obniżenia kosztów przy utrzymaniu jakości i zakresu usług dla posłów; zauważa, że w ramach zasobooszczędnej polityki pełnej wielojęzyczności tłumaczenie na żądanie pełnych sprawozdań z obrad oraz pytań wymagających odpowiedzi na piśmie pozwoliło na stałe ograniczyć koszty tłumaczeń zewnętrznych o 11 mln EUR;

37.

przypomina o drugiej decyzji w sprawie zasobooszczędnej polityki pełnej wielojęzyczności, podjętej przez Prezydium w dniu 12 marca 2012 r., zgodnie z którą delegacje występujące o odstępstwa na wyjazdy w czasie tygodni przeznaczonych na posiedzenia komisji będą otrzymywały jedynie ograniczony zakres tłumaczenia ustnego, obejmujący tłumaczenie tylko na jeden język; zwraca uwagę, że w wyniku zastosowania tego środka liczba podróży służbowych podczas tygodni przeznaczonych na zewnętrzną działalność parlamentarną wzrosła z 36 % wszystkich wyjazdów służbowych w 2011 r. do 46 % w roku 2012, natomiast liczba dni tłumaczenia ustnego podczas podróży służbowych w 2012 r. spadła o 23 % w stosunku do roku 2011;

38.

zwraca uwagę na decyzję sekretarza generalnego z dnia 23 marca 2013 r., zgodnie z którą wtorkowe i środowe popołudnia w tygodniach posiedzeń komisji parlamentarnych zarezerwowano wyłącznie na posiedzenia komisji i rozmowy trójstronne; zdecydowanie stwierdza, że w wyniku tych wdrożonych już środków odsetek kosztów przypadających na zewnętrzne tłumaczenia ustne w stosunku do całego budżetu Parlamentu spadł z 3,5 % w roku 2011 do 2,6 % w roku 2012; uważa, że zasada należytego zarządzania finansami musi mieć zastosowanie również do tłumaczenia ustnego, a z myślą o zapewnieniu najkorzystniejszego gospodarowania pieniędzmi podatników z UE należy nieustannie przeprowadzać krytyczną analizę, aby ustalić, w jakich obszarach i w jaki sposób można poprawić wydajność i kontrolować lub ograniczać koszty; wzywa sekretarza generalnego do udostępnienia członkom właściwej komisji rocznego sprawozdania ze stosowania Kodeksu postępowania w kwestii wielojęzyczności;

39.

zwraca uwagę na odpowiedź sekretarza generalnego, z której wynika, że obniżono koszty związane z nagrodą LUX, zgodnie z propozycją Komisji Kontroli Budżetowej zawartą w sprawozdaniu z udzielenia absolutorium za rok 2010 i głosowaniem podczas sesji plenarnej; odnotowuje, że podjęto szereg konkretnych działań mających na celu ograniczenie do minimum wydatków związanych z tą nagrodą, takich jak w szczególności obniżenie kosztów działalności promocyjnej na festiwalach międzynarodowych oraz w budynkach Parlamentu; przyjmuje do wiadomości, że wydatki związane z nagrodą LUX w roku 2012 wyniosły 434 421 EUR, co stanowi spadek o 24 % w porównaniu z rokiem 2011 (573 722 EUR); domaga się dalszych oszczędności;

40.

uważa, że przyznawanie nagród nie należy do podstawowego rodzaju działalności Parlamentu i zwraca się o dokonywanie analizy kosztów i korzyści, zanim podjęte zostaną nowe inicjatywy na rzecz przyznawania nagród;

41.

zauważa, że w związku z rosnącą liczbą klientów i zmianami w instytucji na posiedzeniu w dniu 10 czerwca 2013 r. Prezydium przyjęło kompleksową strategię wyznaczającą główne kierunki polityki w zakresie żywienia w Parlamencie do roku 2019; przypomina, że w latach 2002–2011 ogólny zakres usług kateringowych zwiększył się o ok. 150 %, a liczba klientów wzrosła z 1,472 mln w 2002 r. do 3,711 mln w roku 2011; zwraca uwagę, że usługi kateringowe w Parlamencie w dalszym ciągu charakteryzuje deficyt operacyjny, którego nie należy kompensować wyłącznie poprzez podwyższanie cen; zauważa, że polityka cenowa Parlamentu nie powinna odbiegać od polityki pozostałych instytucji oraz że Parlament jest w lepszej sytuacji, jeżeli chodzi o uzyskanie korzystniejszych warunków od dostawców i osiągnięcie korzyści skali w ramach tej działalności, a to z uwagi na liczbę obsługiwanych klientów;

42.

zauważa, ze pewne wnioski zawarte w rocznych sprawozdaniach w sprawie absolutorium zatwierdzone przez Parlament na sesji plenarnej nie zostały spełnione; zauważa, że sekretarz generalny twierdzi, iż wnioski te wchodzą w zakres kompetencji Prezydium Parlamentu lub Konferencji Przewodniczących Parlamentu; nalega, by wnioski zgłoszone na sesji plenarnej i zawarte w rocznych sprawozdaniach w sprawie absolutorium zostały w pełni wdrożone;

43.

zwraca uwagę, że zakres procedury udzielania absolutorium powinien obejmować nie tylko wykonanie budżetu i działania podejmowane przez sekretarza generalnego i administrację w zakresie zarządzania w roku budżetowym 2012, lecz również decyzje podjęte przez organy zarządzające, a więc przez przewodniczącego, Prezydium i Konferencję Przewodniczących; podkreśla, że w ramach krytycznej analizy zarządzania przez instytucję finansami Parlament udziela absolutorium nie sekretarzowi generalnemu, lecz przewodniczącemu;

44.

w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wysoki poziom wymiany poglądów między sekretarzem generalnym a Komisją Kontroli Budżetowej w obecności audytora wewnętrznego w dniu 21 stycznia 2014 r. w kontekście absolutorium Parlamentu za rok 2012; ponownie podkreśla odpowiedzialność organów zarządzających Parlamentu i jego administracji w ramach tej procedury oraz że w związku z tym kluczowe znaczenie ma, aby proces decyzyjny odbywał się przy zachowaniu pełnej przejrzystości, tak aby obywatele Unii mieli rzetelny i dokładny obraz podejmowania decyzji i wykorzystania przez Parlament środków, jakie mu udostępniono; w związku z tym występuje z wnioskiem, aby zarówno porządki obrad, jak i decyzje podejmowane przez organy decyzyjne Parlamentu były natychmiastowo i powszechnie udostępniane posłom, personelowi Parlamentu oraz opinii publicznej;

45.

zauważa, że najważniejszym punktem odniesienia, wolnym od wszelkich rozważań natury politycznej, w ocenie wykonania budżetu przez Parlament powinna być przede wszystkim opinia niezależnego audytora zewnętrznego, a w drugiej kolejności opinia wewnętrznego audytora Parlamentu oraz jego ocena wewnętrznego systemu kontroli Parlamentu; ponownie podkreśla zadowolenie z powodu pozytywnej opinii Trybunału Obrachunkowego co do wiarygodności rachunków Parlamentu oraz legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw;

46.

przypomina, że kodeks postępowania posłów do Parlamentu, przyjęty na posiedzeniu plenarnym w dniu 1 grudnia 2011 r., w kwestii interesów finansowych i konfliktu interesów wymaga od posłów ujawnienia wszelkiego rodzaju działalności poza Parlamentem, za którą wypłacane jest wynagrodzenie, otrzymywanego przez nich wynagrodzenia oraz wszelkich innych sprawowanych przez nich funkcji, które mogą być przyczyną konfliktu interesów, oraz że kodeks wyraźnie zabrania posłom przyjmowania jakichkolwiek kwot pieniężnych lub innych prezentów w zamian za wywarcie wpływu na decyzje podejmowane przez Parlament; odnotowuje, że ustanawia on jasne zasady dotyczące przyjmowania prezentów oraz angażowania się byłych posłów w działalność lobbystyczną; zwraca się do administracji o regularne kontrolowanie co najmniej 15 % tych deklaracji w każdym roku;

47.

odnotowuje, że w dniu 15 kwietnia 2013 r. Prezydium przyjęło środki wykonawcze dotyczące kodeksu postępowania posłów; z zadowoleniem zauważa, że obowiązujące od dnia 1 lipca 2013 r. środki wykonawcze dotyczące art. 5 ust. 3 i mające na celu zagwarantowanie przejrzystości w odniesieniu do podróży posłów, zakwaterowania i kosztów utrzymania pokrywanych przez strony trzecie stanowią, iż należy zgłaszać zwrot wydatków na podróże, zakwaterowanie lub utrzymanie, jeżeli pokrywają je strony trzecie w związku z obecnością posłów podczas wydarzeń organizowanych przez strony trzecie; zwraca ponadto uwagę, że nie ma obowiązku zgłaszania, jeżeli nie dochodzi do zwrotu tego rodzaju kosztów, a wydatki związane są jedynie z kosztami posiłków, biletów wstępu itp. o wartości poniżej 150 EUR;

48.

domaga się opublikowania wszystkich załączników do pisemnych zapytań parlamentarnych (art. 117 Regulaminu Parlamentu Europejskiego) na stronie internetowej Parlamentu wraz z zapytaniami;

49.

uważa, że Parlament jest jedyną europejską instytucją publiczną, która wypłaca świadczenie mające na celu pokrycie kosztów prowadzenia biura na prywatne i osobiste konta bankowe i nie wymaga przy tym zachowywania żadnych potwierdzeń ani przeprowadzania kontroli wydatków; podejrzewa, że posłowie bardzo krytycznie odnieśliby się do każdego innego podmiotu, który tak słabo nadzorowałby wydawanie publicznych pieniędzy; wzywa sekretarza generalnego do zaproponowania odpowiednich rozwiązań gwarantujących wykorzystywanie środków otrzymywanych w ramach zwrotu kosztów ogólnych zgodnie z celem, na który są przeznaczone, tak aby nie stanowiły one dodatkowego prywatnego dochodu posłów;

50.

zwraca się o ocenę diet dziennych dla posłów pod kątem kwoty i wykorzystania; apeluje do Prezydium o dokonanie odpowiedniego przeglądu tego przepisu wykonawczego, aby świadczenia te były wykorzystywane w sposób jak najbardziej oszczędny;

51.

domaga się szczegółowych informacji o tym, w jaki sposób rozdzielono sprawowanie urzędu przez przewodniczącego jako osobę neutralną politycznie i przygotowania do jego roli jako głównego kandydata socjaldemokratów w wyborach europejskich, przede wszystkim jeżeli chodzi o pracowników jego gabinetu, zewnętrzne biura PE i koszty podróży; jest zdania, że w przypadku wielu działań obydwie te role pokrywają się; domaga się wyznaczenia jasnej granicy w przypadku osób sprawujących urzędy, tak jak ma to miejsce w Komisji, aby unijni podatnicy nie ponosili kosztów kampanii wyborczej najważniejszych europejskich kandydatów;

52.

zwraca uwagę, że protokół nr 6 dotyczący lokalizacji siedzib instytucji, dołączony do Traktatów i uzgodniony w ramach wspólnego porozumienia rządów państw członkowskich, narzuca Parlamentowi trzy miejsca pracy; zwraca uwagę na apel zawarty w rezolucji z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie udzielenia absolutorium za rok 2011 (13), skierowany do sekretarza generalnego i Prezydium, o przedstawienie posłom danych i informacji na temat finansowych i środowiskowych skutków ustaleń dotyczących wielu miejsc pracy, który to apel był następstwem rezolucji z dnia 6 lutego 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących procedury budżetowej na 2014 r. (14), a także rezolucji z dnia 20 listopada 2013 r. na temat lokalizacji siedzib instytucji europejskich (15);

53.

przypomina, że ustanowienie siedziby Parlamentu było uzasadnione istotnymi względami historycznymi oraz że kwestia ustalenia siedziby instytucji unijnej należy do wyłącznych kompetencji państw członkowskich; w związku z tym zauważa, że wszelkie decyzje w sprawie zmiany ustaleń dotyczących siedziby Parlamentu wymagałyby zmiany Traktatów, a taką decyzję państwa członkowskie musiałyby podjąć jednomyślnie;

54.

odnotowuje, że wydatki wynikające z geograficznego rozproszenia siedzib Parlamentu stanowią ważną sprecyzowaną dziedzinę potencjalnych oszczędności; z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie sekretarza generalnego (16) z sierpnia 2013 r. dotyczące finansowych skutków geograficznego rozproszenia siedzib Parlamentu Europejskiego; podkreśla, że w sprawozdaniu uwzględniono obliczenia dotyczące następujących kryteriów:

55.

zwraca uwagę, że w sprawozdaniu mowa jest o teoretycznych oszczędnościach netto wynikających z połączenia trzech miejsc pracy w jedno, które znajdowałoby się w Brukseli, w wysokości 88,9 mln EUR rocznie, co stanowi ok. 5 % budżetu Parlamentu na rok 2014, 1,03 % całkowitych wydatków administracyjnych UE oraz 0,06 % całkowitego budżetu UE; przyjmuje do wiadomości szacunkowy efekt netto w przeliczeniu na jednego obywatela UE rocznie w wysokości 0,18 EUR, jeżeli trzy miejsca pracy Parlamentu zamieniono by na jedno;

56.

zauważa, że w sprawozdaniu wskazano, iż ewentualne przeniesienie siedziby luksemburskiej do Brukseli spowodowałoby dodatkowe roczne wydatki w wysokości 14 mln EUR; podkreśla prawdopodobne różnice we wsparciu jakościowym i ilościowym, jakiego Parlamentowi udzielają państwa przyjmujące; zwraca uwagę, że owych potencjalnych kosztów nie uwzględniono w obliczeniach dotyczących ewentualnych oszczędności przy założeniu, że Bruksela byłaby jedyną siedzibą;

57.

podkreśla fakt, że rocznie zaoszczędzono by 10 703 t emisji dwutlenku węgla, gdyby Strasburg (10 235 t) i Luksemburg (468 t) przestały być miejscami pracy; ubolewa, że skutki środowiskowe geograficznego rozproszenia siedzib Parlamentu, wyrażone emisjami dwutlenku węgla, odpowiadają 11,16 % całkowitego śladu węglowego Parlamentu w roku 2011;

58.

oczekuje publikacji kompleksowej analizy Trybunału Obrachunkowego, która będzie dotyczyć potencjalnych oszczędności dla budżetu Unii w sytuacji, gdyby Parlament miał tylko jedno miejsce pracy, zgodnie z wnioskiem zawartym w rezolucji Parlamentu z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie lokalizacji siedzib instytucji Unii Europejskiej, oraz postuluje, aby analiza ta obejmowała aspekty budżetowe i koszty dodatkowe, takie jak oszczędności z uwagi na mniejszą stratę czasu pracy i większą wydajność; zwraca się nie tylko o przeanalizowanie kosztów podróży pracowników Parlamentu (w tym pracowników wyszukanych przez agencje pracy tymczasowej, ekspertów zewnętrznych i personelu zatrudnionego na czas określony), lecz również wyższych kosztów podróży pracowników Komisji i Rady, które wynikają z kilku miejsc pracy;

59.

ponownie potwierdza, że niniejsza rezolucja koncentruje się przede wszystkim na wykonaniu budżetu i udzieleniu absolutorium za rok budżetowy 2012, a jej głównym celem jest troska o jak najlepsze wykorzystanie publicznych pieniędzy podatników przy jednoczesnym wskazaniu możliwych udoskonaleń; wzywa właściwe organy Parlamentu, aby na wszystkich możliwych szczeblach dążyły do dalszej poprawy wydajności w codziennej pracy Parlamentu, mając zawsze na celu doskonalenie działań w służbie obywatelom Unii; oczekuje, że w swoim kolejnym sprawozdaniu rocznym dla Komisji Kontroli Budżetowej sekretarz generalny w większym stopniu skupi się na wydajności i skuteczności w związku z wydatkowanymi środkami;

60.

jest zdania, że w kadencji obejmującej lata 2009–2014 mimo trudnych warunków gospodarczych i finansowych zrealizowano znaczne oszczędności, choć często były one przypadkowe i tymczasowe; uważa, że administracja Parlamentu powinna określić dodatkowe środki na rzecz wydajności, które pozwoliłyby na wygenerowanie systematycznych i maksymalnych oszczędności o charakterze strukturalnym, dzięki którym po pierwsze obniżono by wysokość budżetu Parlamentu, a po drugie zasoby można by przeznaczyć na nowe obszary działalności Parlamentu, zwłaszcza z myślą o wzmocnieniu kontroli nad strategiami politycznymi Unii wdrażanymi przez Komisję;

61.

wzywa administrację Parlamentu do rozważenia możliwości szerszego stosowania dostępnych technologii, takich jak telekonferencje i telepraca, w celu obniżenia kosztów administracyjnych i kosztów podróży; wnioskuje o przedstawienie konkretnej propozycji dotyczącej szerszego wykorzystania obydwu technologii; szacuje, że bez szkody dla jakości podejmowanych działań możliwe jest osiągnięcie znacznych dodatkowych oszczędności oraz że korzystanie z wideokonferencji i telepracy mogłoby przyczynić się nie tylko do uzyskania korzyści finansowych, ale również do lepszego wykorzystania czasu i uczynienia Parlamentu bardziej przyjaznym dla środowiska;

62.

zwraca się do administracji o kontynuowanie wprowadzania inteligentnych środków oszczędnościowych, które pozwolą na oszczędzanie, nie wpływając negatywnie na skuteczność, wydajność i jakość prac parlamentarnych;

63.

przyjmuje do wiadomości, że DG PRES została zreorganizowana, w wyniku czego powstała nowa DG ds. Analiz Parlamentarnych (parlamentarna służba badawcza), a służby dbające o bezpieczeństwo Parlamentu zostały zinternalizowane, w związku z czym powstała DG ds. Bezpieczeństwa; wyraża zadowolenie, że internalizacja usług w zakresie bezpieczeństwa powinna wygenerować oszczędności w wysokości ponad 11 mln EUR w okresie 2013–2016; stwierdza jednak, że pięciu pracowników z gabinetu przewodniczącego ma objąć stanowiska dyrektorów generalnych i dyrektorów w administracji Parlamentu Europejskiego; krytycznie odnosi się do tego politycznie motywowanego przejęcia stanowisk kierowniczych i podważania regulaminu pracowniczego; przypomina, że UE na całym świecie krytykuje protekcję polityczną oraz domaga się przestrzegania tych kryteriów również w administracji Parlamentu Europejskiego; domaga się, aby sekretarz generalny co roku informował Parlament o dokładnej kwocie oszczędności, co mogłoby być dobrym przykładem i doprowadzić do internalizacji innych usług świadczonych obecnie przez strony trzecie;

64.

stwierdza, że obsadzono wprawdzie stanowisko dyrektora generalnego, ale sześć miesięcy po nominacji wybrany w tym celu pracownik wciąż jeszcze nie rozpoczął pełnienia swoich obowiązków; domaga się zlikwidowania tego stanowiska dyrektora generalnego;

65.

zauważa z zaniepokojeniem, że z uwagi na powszechne apele o oszczędności delegacje międzyparlamentarne mogą mieć ograniczone możliwości eksponowania roli Parlamentu w obszarze stosunków zewnętrznych w takim samym zakresie jak inne instytucje unijne, a zwłaszcza Komisja i Rada, oraz że osłabieniu ulec może wymiar parlamentarny polityki zewnętrznej i konsolidacja dyplomacji parlamentarnej jako uzupełnienia działalności Komisji i ESDZ; w związku z tym uważa za kluczowe, aby nie zaprzepaszczono wiedzy i doświadczenia zdobytego w kontrolowaniu i eksponowaniu europejskich projektów przez Parlament oraz aby proponowane środki nie zmniejszały możliwości i skuteczności dialogu międzyparlamentarnego prowadzonego przez Parlament z innymi krajami, zwłaszcza w sytuacji braku politycznej stabilności i zagrożenia demokracji (arabska wiosna, konflikt na Bliskim Wschodzie, konflikt na Ukrainie, przygotowania do konfliktowych wyborów itd.); zdecydowanie zaleca zagwarantowanie właściwego poziomu koordynacji ze służbami ESDZ w zakresie przygotowań i wysokiej zdolności reagowania, aby zagwarantować bezpieczeństwo zewnętrznych misji i delegacji Parlamentu;

66.

zwraca uwagę na wysoki budżet DG ds. Komunikacji w linii 3 242„Publikacje, informacje i udział w publicznych posiedzeniach”; dostrzega coraz większą skalę outsourcingu, co wiąże się z dodatkowymi kosztami dla podatników; zwraca się o szczegółowy wykaz środków outsourcingowych i ich koszty w DG ds. Komunikacji;

67.

jest zaniepokojony ewentualnymi niewykrytymi przypadkami konfliktu interesów w związku z przyznawaniem dotacji z budżetu Parlamentu; przypomina o art. 58 rozporządzenia finansowego i obowiązku kontrolowania przez administrację oświadczeń składanych przez odbiorców dotacji i wykonawców; domaga się informacji o tym, jakiego rodzaju analizy ryzyka administracja Parlamentu przeprowadza w związku z tymi oświadczeniami, aby sprawdzić ich prawdziwość;

68.

zauważa, że wydatki na podróże służbowe pracowników biur informacyjnych w 2012 r. wyniosły 1,8 mln EUR, przy czym na wyjazdy do Strasburga przypada kwota nieco ponad 1 mln EUR; domaga się priorytetowego podejścia do kwestii korzystania z wideokonferencji, które nie zakłócają rytmu pracy Parlamentu oraz przyczyniają się do strukturalnego obniżenia kosztów dla budżetu Parlamentu i stanowią rozwiązanie korzystne dla środowiska;

69.

zwraca uwagę, że od stycznia 2012 r. obowiązują nowe zasady dotyczące przyjmowania grup odwiedzających, w tym również sposobu wypłacania dotacji; zauważa, że Prezydium postanowiło utrzymać możliwość dokonywania płatności gotówkowych dla grup odwiedzających; jest zaniepokojony poważnym ryzykiem zaszkodzenia reputacji i zagrożenia bezpieczeństwa w związku z płatnościami gotówkowymi dla grup odwiedzających; zwraca się do Prezydium o podjęcie nowej decyzji w celu zniesienia możliwości dokonywania płatności gotówkowych, które stanowią naruszenie dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (17); odnotowuje, że spośród ok. 2 tys. grup odwiedzających przyjmowanych rocznie w roku 2012 jedynie 365 otrzymało ponad 15 000 EUR, ale większość grup wybiera opcję płatności gotówkowej, chociaż administracja Parlamentu zachęca do korzystania z przelewów bankowych lub łączenia tych dwóch sposobów płatności;

70.

odnotowuje, że współfinansowanie przez Komisję kosztów eksploatacyjnych Domu Historii Europejskiej zagwarantowano w postaci 800 000 EUR w środkach na zobowiązania w budżecie na 2014 r., które to środki ujęto w dziale 3 wieloletnich ram finansowych; zauważa ponadto, że kwota ta odpowiada 30 % kosztów eksploatacyjnych ujętych w budżecie na ten rok i w założeniu ma również wystarczyć na pokrycie wydatków związanych z siódmym dniem otwarcia w każdym tygodniu;

71.

przypomina, że Prezydium przyjęło główne wytyczne dotyczące koncepcji muzeologicznej wystawy stałej w Domu Historii Europejskiej w dniu 22 października 2012 r.;

72.

zauważa, że w budżecie na 2012 r., przyjętym przez Parlament na posiedzeniu plenarnym, przeznaczono kwotę 8,5 mln EUR na telewizję EuroparlTV, wpisując odpowiednie środki do linii budżetowej 3246; dostrzega, że chociaż wysokość środków budżetowych przeznaczanych na EuroparlTV znacznie ograniczono z 9 mln EUR w roku 2008 do 5 mln EUR w roku 2014, wyniki tej działalności poprawiły się, o czym świadczą nowe działania i projekty, m.in. większa liczba gotowych produktów audiowizualnych o dłuższej żywotności oraz szereg ekskluzywnych koprodukcji z krajowymi stacjami telewizyjnymi w kilku państwach członkowskich, dzięki czemu wzrosła liczba widzów; z zadowoleniem przyjmuje rosnącą liczbę użytkowników mediów społecznościowych, którzy śledzą działalność Parlamentu, zwłaszcza na Facebooku, gdzie ma on ponad 1,2 mln „przyjaciół”; z myślą o tych mediach realizuje się specjalne produkcje EuroparlTV; z niecierpliwością oczekuje niezależnej oceny multimedialnej produkcji Parlamentu online, zleconej na podstawie decyzji Prezydium z dnia 3 grudnia 2012 r.;

73.

uważa, że EuroparlTV nie należy do podstawowego rodzaju działalności Parlamentu i zwraca się o dokonywanie analizy kosztów i korzyści, zanim opracowane zostaną nowe działania związane z EuroparlTV;

74.

podkreśla trudności z rekrutacją urzędników lub innych pracowników z niektórych państw członkowskich, takich jak Niemcy, Zjednoczone Królestwo, Austria lub Niderlandy, w przypadku których odsetek pracowników w sekretariacie Parlamentu jest znacznie niższy niż „demograficzny ciężar” tych krajów w Unii, i stwierdza, że stosunkowo wysoka liczba personelu z obywatelstwem belgijskim (13,6 %) lub luksemburskim (2,2 %) wynika z umiejscowienia siedzib Parlamentu; zwraca się do Prezydium o dokonanie przeglądu procedur oraz wymogów rekrutacyjnych w celu ustalenia, jaką rolę mogą one odgrywać w tworzeniu przeszkód dla zatrudniania pracowników z tych państw członkowskich;

75.

domaga się wyjaśnienia modelu zatrudnienia miejscowych woźnych w Strasburgu oraz informacji o zatrudnieniu brukselskich woźnych podczas tygodni strasburskich; domaga się od administracji Parlamentu sprawozdania wyjaśniającego, czy w odniesieniu do miejscowych woźnych w Strasburgu przestrzega się unijnego prawa pracy i prawa socjalnego oraz w jaki sposób zapobiega się fikcyjnemu samozatrudnieniu; domaga się porównania kosztów wskazującego rozwiązanie najkorzystniejsze z punktu widzenia europejskich podatników;

76.

zwraca baczną uwagę na decyzję Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie F-129/12 i wyraża głębokie ubolewanie z powodu faktu, że Parlament został potępiony za niezdolność do udzielenia pomocy w przypadkach napastowania i z powodu nieprawidłowych zwolnień; dlatego też zobowiązuje odpowiednie służby do podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu uniknięcia podobnych sytuacji w przyszłości;

77.

zwraca się o sporządzenie sprawozdania poświęconego kwestii wzrostu liczby stanowisk AD i AST w administracji Parlamentu od roku 2005 do okresu obowiązywania obecnego budżetu; zwraca się o sporządzenie zestawienia wg grup zaszeregowania i narodowości;

78.

zwraca się o sporządzenie sprawozdania poświęconego kwestii wzrostu liczby stanowisk dyrektorów i dyrektorów generalnych w administracji Parlamentu od roku 2005; zwraca się o sporządzenie zestawienia wg narodowości;

79.

zwraca się o sporządzenie sprawozdania, z którego wynikałoby, ilu pracowników grup politycznych od roku 2009 otrzymało status urzędnika a) w wyniku procedury konkursowej i b) dzięki zastosowaniu tzw. klauzuli przejściowej (passarelle);

80.

przypomina, że ponad 1 500 osób zatrudnionych w Parlamencie zapisało dzieci do szkół europejskich; utrzymuje, że Parlament musi odgrywać wiodącą rolę w strukturze organizacyjnej szkół europejskich;

81.

podkreśla fakt, że z biegiem lat Parlament stał się właścicielem nieruchomości oraz że strategia ta kryje w sobie pewne ryzyko, gdyż koszty operacyjne i związane z utrzymaniem instalacji technicznych z pewnością wzrosną w przyszłych latach z racji starzenia się budynków; podkreśla w szczególności, że w ramach każdej strategii w zakresie nieruchomości i budynków należy również uwzględniać owe rosnące koszty i konieczność renowacji budynków w perspektywie średnioterminowej; zwraca uwagę, że strategia w zakresie nieruchomości i budynków musi gwarantować zrównoważony charakter budżetu Parlamentu i pewien stopień elastyczności wynikający z połączenia takich elementów jak nabywanie, wynajem i użytkowanie w celu zapewnienia Parlamentowi warunków najkorzystniejszych z gospodarczego punktu widzenia; podkreśla, że zakup budynku nie zawsze musi być rozwiązaniem najlepszym;

82.

zwraca uwagę, że w roku 2012 rozpoczęto szereg przeglądów umów pod kątem warunków finansowych, zwłaszcza w kontekście tendencji na rynku wynajmu nieruchomości; z zadowoleniem przyjmuje, że w najbliższych latach renegocjacje te będą skutkować następującymi oszczędnościami o charakterze strukturalnym:

83.

przypomina, że wstępna procedura wyboru kandydatów w ramach zaproszenia do składania ofert dotyczących projektu budynku im. Konrada Adenauera zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ oferty cenowe złożone w odpowiedzi na to zaproszenie były znacznie wyższe niż szacowano; zwraca uwagę na decyzję Prezydium z 2012 r. o zmianie zaproszeń do składania ofert dotyczących budynku KAD, która doprowadziła do znacznego obniżenia oferowanych cen i umożliwiła zamknięcie budżetu tego projektu budowlanego na początkowo uzgodnionym poziomie; odnotowuje, że prace wznowiono we wrześniu 2013 r. pod kierownictwem nowego kierownika projektu oraz w oparciu o lepsze warunki partnerstwa uwzględniające wsparcie rządu luksemburskiego; oczekuje, że uzgodniony pierwotnie całkowity budżet na potrzeby realizacji tego projektu nie zostanie przekroczony mimo nieuniknionego opóźnienia;

84.

odnotowuje, że naprawa struktury sufitu w sali posiedzeń plenarnych Parlamentu w Brukseli będzie się wiązać z kosztami przekraczającymi nieznacznie 2 mln EUR, czyli mniej niż zakładane 3 mln EUR, oraz że ze względu na wiek budynku ostatecznie niemożliwe okazało się wkroczenie na drogę sądową; dostrzega, że regularne inspekcje i prowadzona w sposób zapobiegawczy polityka utrzymania budynków Parlamentu, którą wprowadzono w 2012 r., pozwoliły na wykrycie wad konstrukcyjnych w drewnianych belkach sufitowych, dzięki czemu zapobiegnięto poważniejszej katastrofie, która mogłaby spowodować śmierć osób i ogromne zniszczenia w budynku; odnotowuje, że z uwagi na tymczasowe zamknięcie strefy A budynku Paul-Henri Spaak (PHS) możliwe było przeniesienie służb, które straciły swoje pomieszczenia, do innych budynków Parlamentu oraz że sala posiedzeń plenarnych jest gotowa do użytku od początku kwietnia 2014 r.;

85.

z zadowoleniem zauważa, że wdrożenie decyzji Prezydium w sprawie zasobooszczędnej polityki wielojęzyczności wygenerowało w 2012 r. oszczędności w wysokości 10,9 mln EUR w przypadku tłumaczeń ustnych oraz 10 mln EUR w przypadku tłumaczeń pisemnych, przy czym nie podważono zasady wielojęzyczności ani nie obniżono standardów pracy Parlamentu; ponownie podkreśla, że współpraca międzyinstytucjonalna jest niezbędna, aby prowadzić wymianę najlepszych praktyk, które sprzyjają wydajności i umożliwiają oszczędności;

86.

zauważa, że w roku 2011 wartość aktywów Dobrowolnego Funduszu Emerytalnego (18) wzrosła dzięki zwrotowi z inwestycji w wysokości 9,4 %, gdyż rynki inwestycyjne kontynuowały powrót do normalnego poziomu po globalnym kryzysie finansowym;

87.

zwraca jednak uwagę, że szacunkowy deficyt aktuarialny Dobrowolnego Funduszu Emerytalnego, obliczany na podstawie aktywów funduszu, pod koniec roku 2012 wzrósł do poziomu 207,9 mln EUR; podkreśla, że owe prognozowane przyszłe zobowiązania rozkładają się na okres kilkudziesięciu lat;

88.

niemniej jednak zauważa, że jest to źródłem niepokoju z powodu ewentualnego wyczerpania środków funduszu oraz że Parlament gwarantuje wypłatę świadczeń emerytalnych dla wszystkich byłych i niektórych obecnych członków tego funduszu w przypadku i od momentu niewywiązywania się przezeń z podjętych zobowiązań; przypomina, że Dobrowolny Fundusz Emerytalny był w założeniu rozwiązaniem przejściowym przed wejściem w życie nowego Statutu posła do Parlamentu Europejskiego w dniu 14 lipca 2009 r.;

89.

przyjmuje do wiadomości, że w roku 2013 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, iż decyzje podjęte przez Prezydium w roku 2009, zwłaszcza decyzja o podwyższeniu wieku emerytalnego dla członków funduszu z 60 do 63 lat w celu niedopuszczenia do przedwczesnego wyczerpania kapitału i dostosowania do nowego Statutu posła do Parlamentu Europejskiego, były prawomocne; przypomina, że dwóch trzecich wpłat na rzecz funduszu dokonał bezpośrednio Parlament, a nie członkowie funduszu;

90.

jest głęboko zaniepokojony, że osobiste i poufne indywidualne skrzynki pocztowe wybranych posłów, asystentów posłów i urzędników zostały narażone na niebezpieczeństwo, kiedy Parlament został zaatakowany techniką man in the middle polegającą na przechwyceniu przez hakera danych komunikacyjnych między prywatnymi smartfonami a publiczną siecią Wi-Fi Parlamentu; domaga się, aby niezależny podmiot trzeci przeprowadził kontrolę bezpieczeństwa wszystkich systemów ICT i systemów telekomunikacyjnych Parlamentu stosownie do specyfikacji określonych w załączniku I w celu uzupełnienia jasnego planu działań na rzecz solidniejszej polityki bezpieczeństwa w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych w roku 2015;

91.

uważa, że użytkownicy mający status gościa powinni mieć dostęp do sieci Wi-Fi niepozwalający na wejście do intranetu ani na korzystanie z wewnętrznych usług Parlamentu w zakresie IT, takich jak poczta elektroniczna, dzięki czemu oddzielono by funkcje prywatnej sieci Wi-Fi od funkcji dostępnych w sieci dla gości; jest zdania, że należy przeprowadzić niezależną kontrolę bezpieczeństwa całej infrastruktury informatycznej i komunikacyjnej Parlamentu, aby mieć pewność, że Parlament funkcjonuje w oparciu o najwyższe dostępne standardy bezpieczeństwa na wypadek piractwa komputerowego i działalności podsłuchowej;

92.

uważa, że ważne osiągnięcia muszą pociągać za sobą odpowiednie inwestycje w zakresie wsparcia i utrzymania w związku z tymi projektami, a także zaowocować odpowiednią współpracą z posłami i pracownikami; w szczególności zwraca uwagę na wprowadzony z powodzeniem system AT4AM; ubolewa z powodu rezygnacji przez Parlament z konfiguracji na bazie dystrybucji Linuksa, której nigdy nie zaoferowano posłom ani pracownikom ewentualnie zainteresowanym takim projektem; zwraca uwagę, że wprowadzanie nowych narzędzi pracy dla posłów i pracowników odbywa się przy założeniu, że testowanie takich narzędzi pracy podczas fazy pilotażowej odbywa się we współpracy jedynie z posłami i pracownikami gotowymi do podjęcia tych dodatkowych zadań związanych z fazą pilotażową;

93.

w tym samym duchu domaga się od Parlamentu dalszej współpracy z Dyrekcją Generalną Komisji ds. Informatyki w celu identyfikowania nie tylko nowych zakłócających narzędzi ICT od nieodpowiedzialnych dostawców, lecz również odpowiednich zamienników dla starych narzędzi ICT i infrastruktury stanowiących rozwiązania charakteryzujące się otwartością, interoperacyjnością i niezależnością od dostawców oraz gwarantujące przestrzeganie zasad odpowiedzialności społecznej, etycznej i gospodarczej;

94.

przyjmuje do wiadomości proces internalizacji pracowników DG ds. Innowacji i Wsparcia Technologicznego i obiecane obniżenie kosztów, a także podniesienie poziomu wiedzy fachowej i wzmocnienie tożsamości korporacyjnej wśród pracowników w dziedzinie technologii informatyczno-komunikacyjnych; przypomina, że wyższy poziom wiedzy fachowej w odniesieniu do stałych innowacji stanowił również powód do eksternalizacji tej dziedziny kilka lat temu; kwestionuje argument dotyczący obniżenia kosztów; zdaje sobie sprawę z trudności i wyzwań związanych z pozyskaniem najlepszych specjalistów dostępnych na rynku; wzywa sekretarza generalnego do współpracy z Europejskim Urzędem Doboru Kadr w celu znalezienia sposobów na przyspieszenie procedury rekrutacji i pozyskanie najlepszych ekspertów w dziedzinie technologii IT i bezpieczeństwa informatycznego;

95.

utrzymuje, że Parlament Europejski sam musi sprawować ostateczną kontrolę nad obszarami związanymi z ICT;

96.

zwraca uwagę, że istniejąca infrastruktura ICT Parlamentu tylko częściowo opiera się na otwartych źródłach oprogramowania, wobec czego Parlament ma ograniczone możliwości wyboru sprzętu komputerowego i aplikacji; apeluje o stopniowe przechodzenie na infrastrukturę ICT opartą na otwartym oprogramowaniu, co umożliwi tańsze rozwiązania i poprawi interoperacyjność, a tym samym zapewni maksymalny stopień bezpieczeństwa; w związku z tym apeluje również o wystarczające wsparcie techniczne i administracyjne gwarantujące odpowiedni poziom konserwacji;

97.

proponuje szersze wykorzystanie nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych w usługach tłumaczeń pisemnych i ustnych;

98.

wzywa sekretarza generalnego do szczególnego zadbania o to, aby pracownicy wsparcia w dziedzinie ICT byli dostępni dla posłów i personelu w miejscu pracy, tak aby pracownicy wsparcia w dziedzinie ICT, pozostały personel i posłowie mogli mieć bezpośredni kontakt; przypomina sekretarzowi generalnemu, że wsparcie w dziedzinie ICT na odległość może być niewygodne i nieodpowiednie, jeżeli chodzi o zaufanie między pracownikami udzielającymi pomocy w dziedzinie ICT a personelem potrzebującym takiego wsparcia; zwraca również uwagę na niestosowność polegania w całości na rozwiązaniach na odległość do czasu odpowiedniego przeprowadzenia wspomnianej wyżej kontroli w zakresie bezpieczeństwa;

99.

domaga się, aby sekretarz generalny zadbał o to, by do dnia 1 grudnia 2014 r. podjęto co najmniej następujące działania kontrolne:

oczekuje, że wyniki kontroli zostaną przedstawione Komisji Kontroli Budżetowej oraz Komisji Budżetowej wraz z szacunkami dotyczącymi wydatków i zasobów kadrowych oraz określeniem czasu niezbędnego do usunięcia wszelkich zagrożeń dla bezpieczeństwa wykrytych podczas kontroli;

100.

uważa, że dostępu do danych nie należy ograniczać poprzez stosowanie szczególnych rozwiązań architektury platform i systemów informatycznych oraz że format danych powinien opierać się na rozpowszechnionych i ogólnodostępnych standardach, a jego wsparciem i serwisem muszą zajmować się organizacje niezależne od producentów; podkreśla, że pełna dokumentacja dotycząca formatu i wszystkich rozszerzeń musi być ogólnie dostępna;

101.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowa, obowiązująca od dnia 1 stycznia 2014 r. umowa z biurem podróży, zgodnie z wnioskiem Komisji Kontroli Budżetowej, uwzględnia możliwość przeprowadzania kontroli finansowych i wyników; przyjmuje do wiadomości, że jedyną firmą, która złożyła ofertę, była BCD Travel N.V., czyli to samo biuro, które zawarło poprzednią umowę, oraz że aktualna umowa obowiązuje przez dwa lata;

102.

sugeruje, aby w stosownych przypadkach w przypadku lotów posłów do Parlamentu Europejskiego w granicach Europy zachęcano do korzystania z biletów w klasie ekonomicznej;

103.

przypomina, że w rozporządzeniu finansowym i zasadach jego stosowania, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., określono informacje, jakie należy przekazywać władzy budżetowej i opinii publicznej odnośnie do zamówień udzielanych przez instytucję; zwraca uwagę, że zgodnie z nowym rozporządzeniem finansowym wymagane jest publikowanie przyznanych zamówień, jeżeli ich wartość przekracza 15 000 EUR (wcześniej kwota ta wynosiła 25 000 EUR), która to kwota odpowiada nowemu progowi, powyżej którego procedura przetargowa ma charakter obowiązkowy;

104.

zauważa, że w roku 2012 wszystkie dyrekcje generalne Parlamentu udzieliły zamówień o wartości przekraczającej 25 000 EUR oraz że łączna wartość tych zamówień wyniosła 724 mln EUR (w roku 2011 – 603 mln EUR); ponadto odnotowuje, że w oparciu o informacje wprowadzane do rejestru udzielonych zamówień przez departamenty zatwierdzające służby centralne sporządziły dla władzy budżetowej roczne sprawozdanie dotyczące zamówień udzielonych w roku 2012;

105.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2012 i 2011 r. według rodzaju wykorzystanej umowy:

106.

odnotowuje następujący podział zamówień udzielonych w 2012 i 2011 r. według rodzaju wykorzystanych procedur:

107.

odnotowuje, że w 2012 r. zawarto ogółem 230 umów, z czego 97 – o wartości 514 mln EUR – w oparciu o procedury otwarte lub ograniczone, a 133 – o wartości 210 mln EUR – w oparciu o procedury negocjacyjne; odnotowuje, że znacznie intensywniejsze – pod względem wartości – wykorzystywanie procedur negocjacyjnych w roku 2012 w stosunku do roku 2011 wynikało z trzech procedur dotyczących umowy o budynki o łącznej wartości 177,28 mln EUR, co znacznie podwyższyło ogólną kwotę;

108.

ubolewa, że w związku z ograniczeniem obciążeń administracyjnych w przypadku zamówień o niskiej wartości, co miało na celu doprowadzenie do większego udziału MŚP w przetargach na te zamówienia, administracja nie zna liczby MŚP, z którymi zawarto umowy o niskiej wartości; w związku z tym sekretarz generalny nie jest w stanie wykazać, czy ograniczenie obciążeń administracyjnych rzeczywiście doprowadziło do zwiększenia udziału MŚP, a tym samym nie może się wypowiedzieć na temat skuteczności podjętych środków; zwraca się z wnioskiem o monitorowanie liczby MŚP, które otrzymały umowy o niskiej wartości;

109.

jest zdania, że w przypadku zamówień poniżej progu 60 000 EUR należy dbać o pełną przejrzystość kryteriów udzielania zamówień, a także przeprowadzać kontrolę pod kątem konfliktu interesów;

110.

sygnalizuje, że liczba wyjątkowych procedur negocjacyjnych stosowanych przez Parlament w 2012 r. spadła o 27 % (z 59 w roku 2011 do 43 w roku 2012), przy czym pięć dyrekcji generalnych w ogóle nie skorzystało z tego rodzaju procedury w roku 2012, jedna dyrekcja generalna udzieliła takiej samej liczby zamówień w ramach tej procedury co w roku 2011, a dwie dyrekcje udzieliły większej liczby zamówień; zwraca ponadto uwagę, że od roku 2012 właściwy urzędnik zatwierdzający musi regularnie uzasadniać korzystanie z wyjątkowej procedury negocjacyjnej, podając odpowiednie powody w załączniku do rocznych sprawozdań z działalności;

111.

jest zdania, że grupy polityczne to najważniejsze podmioty w Parlamencie i w całej Unii, gdyż ich transnarodowy charakter jest odzwierciedleniem jedynego takiego modelu na świecie, a ich rola ma zasadnicze znaczenie w gwarantowaniu demokratycznej odpowiedzialności wszystkich instytucji Unii;

112.

odnotowuje, że w 2012 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 0 zostały wykorzystane w sposób przedstawiony poniżej;

113.

odnotowuje, że w 2012 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 2 zostały wykorzystane w sposób przedstawiony poniżej (20);

114.

odnotowuje, że w 2012 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 3 zostały wykorzystane w sposób przedstawiony poniżej (22):

5.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 266/24

—

uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 (1),

—

uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie roczne Unii Europejskiej za rok budżetowy 2012 (COM(2013) 570 – C7-0275/2013) (2),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2012 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—

uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (4), jak również legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw przedstawione przez Trybunał Obrachunkowy w odniesieniu do roku 2012 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (5), w szczególności jego art. 50, 86, 145, 146 i 147,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (6), w szczególności jego art. 164, 165 i 166,

—

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (7),

—

uwzględniając art. 77 Regulaminu i załącznik VI do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A7-0189/2014),

1.

odracza decyzję dotyczącą udzielenia sekretarzowi generalnemu Rady absolutorium z wykonania budżetu Rady Europejskiej oraz Rady za rok budżetowy 2012;

2.

przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

5.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 266/26

—

uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 (1),

—

uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie roczne Unii Europejskiej za rok budżetowy 2012 (COM(2013) 570 – C7-0275/2013) (2),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2012 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—

uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (4), jak również legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw przedstawione przez Trybunał Obrachunkowy w odniesieniu do roku 2012 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (5), w szczególności jego art. 50, 86, 145, 146 i 147,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (6), w szczególności jego art. 164, 165 i 166,

—

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (7),

—

uwzględniając pismo komisarza Algirdasa Šemety z dnia 25 listopada 2011 r., w którym odpowiada on na pytanie 58 kwestionariusza dotyczącego absolutorium za 2011 r.,

—

uwzględniając pismo reprezentującego Komisję Europejską Maroša Šefčovicia z dnia 23 stycznia 2014 r., w którym odpowiada on na pytania sprawozdawcy skierowane do Rady,

—

uwzględniając swoje poprzednie decyzje i rezolucje w sprawie absolutorium z wykonania budżetu,

—

uwzględniając art. 77 Regulaminu i załącznik VI do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A7-0189/2014),

A.

mając na uwadze, że wszystkie instytucje Unii powinny być przejrzyste i powinny w pełni odpowiadać przed obywatelami Unii za fundusze powierzone im jako instytucjom Unii;

B.

mając na uwadze, że ponieważ Parlament nie uzyskał odpowiedzi na swoje pytania ani nie dysponuje wystarczającymi informacjami, nie jest w stanie podjąć świadomej decyzji w sprawie udzielenia absolutorium;

1.

z zadowoleniem zauważa, że na podstawie przeprowadzonych prac kontrolnych Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż w roku budżetowym zakończonym dnia 31 grudnia 2012 r. w łącznych płatnościach na wydatki administracyjne i inne wydatki instytucji i organów nie wystąpiły istotne błędy;

2.

wskazuje, że w sprawozdaniu rocznym za 2012 r. Trybunał Obrachunkowy przedstawił uwagi dotyczące Rady Europejskiej i Rady w odniesieniu do błędów w opracowywaniu procedur przetargowych; zauważa, że jeden błąd dotyczy procedury negocjacyjnej, a drugi – zastosowania kryterium wyboru;

3.

przyjmuje do wiadomości odpowiedzi na uwagi Trybunału Obrachunkowego i zgadza się z zaleceniami Trybunału Obrachunkowego, by urzędnicy zatwierdzający poprawili przygotowanie, koordynację i realizację procedur przetargowych poprzez odpowiednie narzędzia kontrolne i lepsze wytyczne; zaleca ponadto dokładniejsze stosowanie zasad udzielania zamówień publicznych, których muszą przestrzegać wszystkie instytucje Unii;

4.

odnotowuje, że w 2012 r. Rada Europejska i Rada dysponowały budżetem w ogólnej wysokości 533 920 000 EUR (563 262 480 EUR w 2011 r.), zaś wskaźnik wykonania wyniósł 91,8 %; wyraża zaniepokojenie, że wskaźnik niewykorzystania środków nadal jest wysoki, i wzywa do opracowania najważniejszych wskaźników wykonania w najbardziej krytycznych obszarach, jak pule środków na podróże służbowe delegacji, logistyka i tłumaczenia ustne;

5.

zwraca uwagę, że w 2012 r. anulowano 44 000 000 EUR zobowiązań w związku z niewykorzystaniem środków i ograniczonym wykorzystaniem infrastruktury;

6.

powtarza, że należy oddzielić budżet Rady Europejskiej od budżetu Rady, aby zwiększyć przejrzystość zarządzania finansowego instytucji i rozliczalność obu instytucji;

7.

w następstwie zeszłorocznego wniosku wzywa Radę Europejską i Radę do przekazania Parlamentowi ich rocznego sprawozdania z działalności wraz z pełnym przeglądem wszystkich zasobów ludzkich, jakimi te instytucje dysponują, z podziałem na kategorię, grupę zaszeregowania, płeć, obywatelstwo i udział w szkoleniach zawodowych;

8.

popiera ustanowienie komitetu audytu w Sekretariacie Generalnym Rady; zwraca się do Rady o dzielenie się zaleceniami tego komitetu z Parlamentem;

9.

uznaje postępy (87 % w porównaniu z 84 % w 2011 r.) dokonane w zakresie nadzorowania uwag przedstawionych w ramach audytu wewnętrznego; wzywa Radę Europejską i Radę, aby zapewniły jeszcze lepsze wyniki dzięki utworzeniu komitetu audytu;

10.

w szczególności zauważa zalecenie z audytu wewnętrznego dotyczące opracowania specjalnych ram polityki zwalczania nadużyć finansowych, której brakuje w Sekretariacie Generalnym Rady; zwraca się do Rady o zastosowanie się do zalecenia i włączenie środków powziętych w celu wdrożenia tego zalecenia do rocznego sprawozdania z działalności;

11.

zwraca uwagę, że projekt „budynek Europa” jest nadal ściśle monitorowany i że niektóre zalecenia z kontroli wciąż jeszcze nie zostały wdrożone; wzywa Radę, by powiadomiła organ udzielający absolutorium o postępach w budowie oraz o przewidywanych ostatecznych kosztach w porównaniu do pierwotnego budżetu wynoszącego 240 mln EUR; zwraca się do Rady o wyjaśnienie wszelkich przypadków wzrostu kosztów powstałych w okresie od rozpoczęcia robót budowlanych w 2008 r. do przewidywanego zakończenia robót w 2014 r.;

12.

zwraca się do Rady o wyjaśnienie, jak wdrażane są środki z poprzedniego okresu, które przyjęto z myślą o poprawie wyników projektu „budynek Europa”; wzywa ponadto Radę, by wyjaśniła, jaką wartość dodaną wnosi stały zespół odpowiedzialny za monitorowanie realizacji tego projektu;

13.

wzywa do sporządzenia sprawozdania z postępów dotyczącego projektu budowlanego Résidence Palace oraz szczegółowego zestawienia poniesionych dotychczas kosztów;

14.

ponawia apel do Rady, aby przedstawiła dokładne pisemne uzasadnienie wyszczególniające całkowitą kwotę środków wykorzystanych na zakup budynku Résidence Palace, pozycje budżetowe, z których zaczerpnięto te środki, wypłacone już transze, transze pozostałe do wypłacenia oraz cel, jakiemu będzie służyć budynek;

15.

zwraca uwagę na zerowy wzrost środków budżetowych Rady w 2012 r.; uważa to za pozytywną tendencję i oczekuje, że będzie ona wciąż odnotowywana w nadchodzących latach;

16.

z zadowoleniem przyjmuje modernizację administracyjną w Radzie; niemniej jednak wyraża ubolewanie w związku z brakiem informacji na temat konkretnych środków wykonawczych w ramach tego procesu oraz na temat przewidywanego wpływu na budżet Rady; wzywa Radę do jak najszybszego dostarczenia brakujących informacji;

17.

pragnie otrzymać więcej informacji na temat umów o gwarantowanym poziomie usług zawartych z ESDZ, nie tylko w związku z procesem modernizacji administracyjnej;

18.

zwraca się do Rady o współpracę z innymi instytucjami przy opracowywaniu jednolitej metodologii przedstawiania kosztów tłumaczeń, aby uprościć analizę i porównywanie kosztów;

19.

jest zdania, że Rada zachowała się lekceważąco wobec Parlamentu, kiedy powołała nowego członka Trybunału Obrachunkowego pomimo negatywnej opinii Parlamentu; wzywa Radę do zwracania uwagi na opinie wyrażane przez Parlament w sprawie mianowania członków Trybunału Obrachunkowego oraz na oświadczenia potencjalnych członków Trybunału Obrachunkowego przed ich mianowaniem;

20.

uważa, że skuteczny nadzór nad wykonywaniem budżetu Unii wymaga współpracy między Parlamentem, Radą Europejską a Radą w drodze ustaleń roboczych;

21.

wyraża ubolewanie z powodu powtarzających się trudności napotykanych dotychczas przy procedurach udzielania absolutorium; zauważa, że Parlament odmówił udzielenia sekretarzowi generalnemu Rady absolutorium z wykonania budżetu Rady na lata budżetowe 2009, 2010 i 2011 z powodów wymienionych w swoich rezolucjach z dnia 10 maja 2011 r., 25 października 2011 r., 10 maja 2012 r., 23 października 2012 r., 17 kwietnia 2013 r. i 9 października 2013 r.;

22.

powtarza, że wdrażanie skutecznej kontroli budżetowej jest możliwe jedynie w drodze współpracy między Parlamentem i Radą, zaś główne elementy współpracy muszą obejmować formalne posiedzenia przedstawicieli Rady i parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej, odpowiadanie na pytania zadawane przez członków komisji w oparciu o kwestionariusz oraz przedkładanie dokumentów służących za materiał roboczy przy kontrolach budżetowych na żądanie; jest zdania, że podstawowe elementy skutecznej kontroli budżetowej wymieniono w rezolucji PE z dnia 23 października 2012 r.;

23.

powtarza, że bez wspomnianej wyżej współpracy ze strony Rady Parlament nie jest w stanie podjąć świadomej decyzji w sprawie udzielenia absolutorium;

24.

podkreśla, że Komisja w swojej odpowiedzi z dnia 25 listopada 2011 r. na pismo przewodniczącego Komisji Kontroli Budżetowej stwierdziła już, że Parlament powinien nadal udzielać lub odmawiać udzielenia absolutorium innym instytucjom, także Radzie, czy też odraczać decyzję w tej sprawie, jak to miało miejsce dotychczas;

25.

wskazuje, że w swojej rezolucji w sprawie absolutorium przyjętej w kwietniu 2013 r. Parlament postanowił przekazać pytania Rady Komisji; zauważa, że Komisja odpowiedziała na nie w piśmie z dnia 23 stycznia 2014 r.;

26.

w pełni zatwierdza i popiera poglądy Komisji wyrażone w jej piśmie z dnia 23 stycznia 2014 r., a mianowicie, że wszystkie instytucje w pełni uczestniczą w działaniach podejmowanych w następstwie uwag poczynionych w ramach udzielania absolutorium przez Parlament oraz że wszystkie instytucje powinny współpracować na rzecz zapewnienia sprawnego przebiegu procedury udzielania absolutorium, przy pełnym poszanowaniu odnośnych postanowień Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i prawa wtórnego;

27.

informuje Radę, że Komisja w swoim piśmie również stwierdza, iż nie będzie nadzorowała wykonania budżetów innych instytucji oraz że udzielenie odpowiedzi na pytania adresowane do innej instytucji naruszyłoby niezależność tej instytucji w zakresie wykonywania jej sekcji budżetu; przypomina Radzie, że jednym z wniosków z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 18–19 października 2012 r. było, że „legitymacja i rozliczalność demokratyczna powinny być przedmiotem dalszej analizy”; przypomina, że Parlament udziela absolutorium innym instytucjom po rozpatrzeniu przedłożonych dokumentów i odpowiedzi udzielonych na postawione pytania; ubolewa, że Parlament regularnie ma trudności z uzyskaniem odpowiedzi od Rady;

28.

z zadowoleniem przyjmuje starania prezydencji greckiej o ponowne otwarcie negocjacji między instytucjami; podkreśla jednak, że w przeszłości takie negocjacje nie przyniosły oczekiwanych wyników;

29.

uważa, że pożądane jest, by Parlament wykonywał swoje uprawnienia do udzielania absolutorium zgodnie z art. 316, 317 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zgodnie z obecną interpretacją i praktyką, mianowicie by udzielał absolutorium w odniesieniu do każdego działu w budżecie z osobna, tak by utrzymać przejrzystość i demokratyczną odpowiedzialność przed podatnikami Unii;

30.

zaleca zorganizowanie warsztatów poświęconych analizie prawnej pełnionej przez Parlament funkcji kontroli budżetu oraz spoczywającym na Radzie obowiązku współpracy; zaleca sporządzenie sprawozdania z własnej inicjatywy na temat ewentualnych zmian Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, co byłoby krokiem naprzód z myślą o przygotowaniu się na możliwość wszczęcia postępowania sądowego, jak też na możliwość zmiany lub objaśnienia przewidzianych w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przepisów dotyczących udzielania absolutorium innym instytucjom;

31.

ubolewa nad tym, że nie wszystkie instytucje Unii przestrzegają tych samych standardów w odniesieniu do przejrzystości, i uważa, że Rada powinna poczynić w tym względzie pewne ulepszenia; uważa, że Parlament i Rada, jako współprawodawcy, powinny stosować te same standardy przejrzystości;

32.

przypomina, że dobra współpraca między Parlamentem a Radą jest kwestią najwyższej wagi dla zapewnienia prawidłowego wykonania budżetu Unii;

33.

zwraca się w związku z tym do Trybunału Obrachunkowego o przeprowadzenie pogłębionej kontroli działalności Rady Europejskiej, Rady oraz Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych dotyczącej zarówno działań administracyjnych, jak i operacyjnych, z poszanowaniem kompetencji przewidzianych w Traktatach, oraz o przedstawienie sprawozdania z tej kontroli Parlamentowi Europejskiemu;

34.

zwraca się do Trybunału Obrachunkowego o włączenie do jego następnego sprawozdania rocznego przeglądu działań następczych Rady Europejskiej i Rady w odniesieniu do zaleceń Parlamentu przedstawionych w niniejszej rezolucji.

5.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 266/30

—

uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 (1),

—

uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2012 (COM(2013) 570 – C7-0273/2013) (2),

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2011 (COM(2013) 668) oraz dokumenty robocze służb Komisji dołączone do tego sprawozdania (SWD(2013) 348 i SWD(2013) 349),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 5 czerwca 2013 r. zatytułowany „Podsumowanie osiągnięć Komisji w zakresie zarządzania za rok 2012” (COM(2013) 334),

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji dotyczące oceny finansów Unii opartej na uzyskanych wynikach (COM(2013) 461) oraz dokumenty robocze służb Komisji dołączone do tego sprawozdania (SWD(2013) 228 i SWD(2013) 229),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2012 r. (COM(2013) 606) i dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2013) 314),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2012 wraz z odpowiedziami instytucji (3) oraz sprawozdania specjalne Trybunału Obrachunkowego,

—

uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (4), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2012 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając zalecenie Rady z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu na rok budżetowy 2012 (05848/2014 – C7-0048/2014),

—

uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (5), w szczególności jego art. 55, 145, 146 i 147,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (6), w szczególności jego art. 62, 164, 165 i 166,

—

uwzględniając art. 76 Regulaminu i załącznik VI do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej i opinie pozostałych zainteresowanych komisji (A7-0242/2014),

A.

mając na uwadze, że na mocy art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej Komisja wykonuje budżet i zarządza programami, zaś na mocy art. 317 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dokonuje tego we współpracy z państwami członkowskimi na własną odpowiedzialność, zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami;

1.

udziela Komisji absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2012;

2.

przedstawia swoje uwagi w rezolucji, która stanowi integralną część decyzji w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2012, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze, oraz w rezolucji z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie sprawozdań specjalnych Trybunału Obrachunkowego w kontekście absolutorium dla Komisji za rok 2012 (7);

3.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji oraz rezolucji stanowiącej jej integralną część rządom i parlamentom państw członkowskich, ministrom finansów i rolnictwa państw członkowskich, krajowym trybunałom obrachunkowym, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu oraz do zarządzenia ich publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

5.9.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 266/32

—

uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2012 (1),

—

uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2012 (COM(2013) 570 – C7-0273/2013) (2),

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2011 (COM(2013) 668) oraz dokumenty robocze służb Komisji dołączone do tego sprawozdania (SWD(2013) 348 i SWD(2013) 349),

—

uwzględniając komunikat Komisji z dnia 5 czerwca 2013 r. zatytułowany „Podsumowanie osiągnięć Komisji w zakresie zarządzania za rok 2012” (COM(2013) 334),

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji dotyczące oceny finansów Unii opartej na uzyskanych wynikach (COM(2013) 461) oraz dokumenty robocze służb Komisji dołączone do tego sprawozdania (SWD(2013) 228 i SWD(2013) 229),

—

uwzględniając komunikat Komisji w sprawie ochrony budżetu Unii Europejskiej do końca 2012 r. (COM(2013) 682),

—

uwzględniając komunikat Komisji w sprawie stosowania korekt finansowych netto wobec państw członkowskich w rolnictwie i polityce spójności (COM(2013) 934),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2012 r. (COM(2013) 606) i dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2013) 314),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2012 wraz z odpowiedziami instytucji (3) (sprawozdanie roczne) oraz sprawozdania specjalne Trybunału Obrachunkowego,

—

uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (4), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2012 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając zalecenie Rady z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu na rok budżetowy 2012 (05848/2014 – C7-0048/2014),

—

uwzględniając zalecenie Rady z dnia 18 lutego 2014 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu na rok budżetowy 2012 (05850/2014 – C7-0049/2014),

—

uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (5), w szczególności jego art. 55, 145, 146 i 147,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (6), w szczególności jego art. 62, 164, 165 i 166,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 2 i 3,

—

uwzględniając swoje wcześniejsze decyzje i rezolucje w sprawie absolutorium,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (8),

—

uwzględniając art. 76 Regulaminu i załącznik VI do Regulaminu,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej i opinie pozostałych zainteresowanych komisji (A7-0242/2014),

A.

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy po raz dziewiętnasty z rzędu nie mógł wydać pozytywnego poświadczenia wiarygodności co do legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rachunków;

B.

mając na uwadze, że ciągły brak pozytywnego poświadczenia wiarygodności może podważyć zasadność wydatków i strategii politycznych Unii;

C.

mając na uwadze, że w sytuacji ograniczenia zasobów ze względu na kryzys gospodarczy i finansowy zachodzi konieczność przestrzegania dyscypliny budżetowej i oszczędnego korzystania ze środków finansowych;

D.

mając na uwadze, że Unia zainicjowała nowe wieloletnie ramy finansowe (WRF) na lata 2014-2020 (9);

E.

mając na uwadze, że zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Komisja ponosi ostateczną odpowiedzialność za wykonanie budżetu Unii Europejskiej, natomiast państwa członkowskie są zobowiązane rzetelnie współpracować z Komisją w celu zadbania, aby środki były wykorzystywane zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansowego;

F.

mając na uwadze, że art. 287 TFUE stanowi: „Trybunał Obrachunkowy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie poświadczenie wiarygodności rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw […]”;

G.

mając na uwadze, że kontrola wykonania zadań, w ramach której mierzony jest poziom realizacji założonych celów, staje się coraz ważniejsza;

H.

mając na uwadze, że zarządzanie przez Komisję, jak również zarządzanie przez odpowiedzialne państwo członkowskie w ramach zarządzania dzielonego funduszami, powinno być przedstawiane rzetelnie z myślą o wzmocnieniu publicznego zaufania do instytucji;

I.

mając na uwadze, że sprawozdanie oceniające finanse Unii (art. 318 TFUE) oparte na uzyskanych wynikach, w szczególności w odniesieniu do wskazań, stanowi okazję do stymulowania nowej kultury wyników wewnątrz Komisji;

J.

mając na uwadze, że w przyszłości Komisja Kontroli Budżetowej musi zostać w jeszcze większym stopniu włączona w monitorowanie wydatków Komisji; oczekując poprawy współpracy z Trybunałem Obrachunkowym w celu opracowania kompleksowych wniosków dotyczących usprawnienia skuteczności procedur kontroli;

1.

z uwagi na powtarzającą się koncentrację błędów w nielicznych państwach członkowskich wzywa Komisję do przyjęcia większej i bardziej zdecydowanej odpowiedzialności w celu zabezpieczenia budżetu Unii przed stratami finansowymi;

2.

podkreśla, że poziom błędu w roku budżetowym 2012 zwiększył się trzeci raz z rzędu;

3.

zwraca się zatem do Komisji o bardziej rygorystyczne stosowanie art. 32 ust. 5 rozporządzenia finansowego (UE, Euratom) nr 966/2012 w przypadku utrzymującego się wysokiego poziomu błędu i w rezultacie o zidentyfikowanie wad systemów kontroli oraz o podjęcie lub zaproponowanie właściwych działań, aby ewentualnie uprościć i wzmocnić jeszcze systemy kontroli oraz ponownie opracować programy lub systemy realizacji;

4.

jest zdania, że ryzyko błędu w obszarach polityki Unii, zwłaszcza w obszarze zarządzania dzielonego, jest wyższe, gdy odnośne strategie polityczne są szczególnie złożone, a państwa członkowskie niechętnie wdrażają odpowiednie systemy kontroli i sprawozdawczości; apeluje do wszystkich odnośnych podmiotów zaangażowanych w unijny proces decyzyjny o dalsze uproszczenia, zwłaszcza poprzez opracowanie prostych i sprawdzalnych zasad kwalifikowalności, zmniejszenie formalności administracyjnych oraz przygotowanie właściwych i skutecznych kontroli;

5.

przyjmuje do wiadomości, że zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie ochrony budżetu Unii Europejskiej (10) osiem państw członkowskich odpowiada za 90 % korekt finansowych w obszarach zarządzania dzielonego; wzywa zatem Komisję, aby zwróciła szczególną uwagę na te państwa;

6.

przyjmuje do wiadomości, że w odniesieniu do udzielenia Komisji absolutorium za rok budżetowy 2012 sprawozdawca i kontrsprawozdawcy domagali się nałożenia bardziej surowych korekt finansowych na te państwa członkowskie, których systemy kontroli i zarządzania wykazują ciągłe i systemowe niedociągnięcia;

7.

zauważa, że przewodniczący Komisji w udzielonej odpowiedzi zapowiedział:

8.

z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji w sprawie ochrony budżetu Unii, w którym po raz pierwszy przedstawiono zarys sytuacji w zakresie korekt finansowych w poszczególnych państwach członkowskich, wzywa jednak do sporządzania co roku bardziej dogłębnej analizy sytuacji w poszczególnych państwach członkowskich z podaniem informacji o tym, ile pieniędzy udało się faktycznie zwrócić do budżetu Unii;

9.

przyjmuje z zadowoleniem, że w odpowiedzi na pismo posłów do Parlamentu Europejskiego Komisja opublikowała ten komunikat jeszcze w grudniu 2013 r.;

10.

z zadowoleniem przyjmuje nowe przepisy na okres programowania 2014–2020, przyjęte w zwykłej procedurze ustawodawczej, w tym środki takie, jak wyznaczenie instytucji audytowych i certyfikujących, akredytacje instytucji audytowych, badanie audytowe i zatwierdzenie sprawozdań rachunkowych, korekty finansowe i korekty finansowe netto, proporcjonalna kontrola, warunki ex ante zmierzające do dalszego przyczynienia się do obniżenia poziomu błędu; wspiera w tym względzie coraz większe zorientowanie na wyniki i koncentrację tematyczną polityki spójności, która powinna zapewniać wysoką wartość dodaną operacji współfinansowanych; z zadowoleniem przyjmuje definicję poważnego uchybienia i przewidywany wzrost poziomu korekt w przypadku powtarzających się uchybień;

11.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w nowym okresie programowania na lata 2014-2020 korekty finansowe netto mogą i muszą zostać nałożone w przypadku wystąpienia poważnych niedociągnięć przy wdrażaniu polityki spójności i pozostaną normą w obszarze rolnictwa;

12.

uważa, że szybko i właściwie stosowane korekty finansowe netto są skutecznym narzędziem ochrony budżetu Unii, i jest zdania, że odzyskiwanie należności i korekty finansowe muszą być uwzględniane w każdej wszechstronnej ocenie ogólnego systemu kontroli wewnętrznej; zwraca się zatem do Trybunału Obrachunkowego o dojście do porozumienia z Komisją na temat tego, jak uwzględnić wpływ tych działań naprawczych na ochronę budżetu Unii;

13.

zauważa, że wszystkie korekty finansowe w obszarze rolnictwa to korekty netto; podkreśla, że stosowanie korekt finansowych netto w obszarze rolnictwa nie oznacza jeszcze oczekiwanego postępu, ponieważ

14.

zwraca uwagę, że od wielu czynników zależeć będzie, czy nowy instrument prowadzić będzie do liczniejszych korekt netto, a tym samym do niższego poziomu błędu w polityce spójności; uważa ponadto za problematyczne, że państwa członkowskie mają możliwość uniknięcia korekt finansowych netto (brak ograniczenia przy zastępowaniu projektów do 15 lutego roku „n+1”, nieograniczone czasowo możliwości powiadamiania przez państwa członkowskie o własnych błędach, przewlekłe procedury zgłaszania sprzeciwu);

15.

zwraca się do Komisji o bezzwłoczne przedstawienie wniosku w sprawie ograniczenia, a nawet zakazania, wszystkich projektów zastępczych;

16.

uważa, że nie można również jeszcze ocenić skuteczności tego instrumentu w polityce spójności, ponieważ jego stosowanie zależy od szczegółów przyjętych w akcie delegowanym oczekiwanym w kwietniu 2014 r.;

17.

zwraca ponadto uwagę na fakt, że niektóre sprawozdania audytowe szeregu państw członkowskich, będące jednym z elementów, na których opiera się poświadczenie wiarygodności Komisji, są często obarczone błędami, poziom ryzyka i błędu jest w nich niedoszacowany i dlatego są one częściowo niewiarygodne (12); zwraca również uwagę, że Trybunał Obrachunkowy dopiero niedawno potwierdził, iż „[…] Komisja Europejska napotyka trudności, jeśli chodzi o poleganie przez nią na wynikach kontroli przeprowadzanych przez państwa członkowskie w zakresie wydatków w ramach polityki regionalnej Unii” (13);

18.

przypomina, że gdy w 2005 r. Komisja Barroso objęła urząd, jeden z jej celów stanowił, że „należy wzmocnić odpowiedzialność Unii za jej działania poprzez wysiłki na rzecz uzyskiwania ze strony Europejskiego Trybunału Obrachunkowego pozytywnego poświadczenia wiarygodności rachunków […]” (14);

19.

przypomina, że dobra współpraca ma kluczowe znaczenie, zwłaszcza w obszarze zarządzania dzielonego; apeluje zatem do wszystkich odnośnych podmiotów zaangażowanych w unijny proces decyzyjny o zwiększenie skuteczności, zwłaszcza poprzez opracowanie prostych i sprawdzalnych zasad kwalifikowalności, ustanowienie jasnych zasad i procedur dostępu do funduszy Unii, zmniejszenie formalności administracyjnych oraz przygotowanie właściwych i opłacalnych kontroli;

20.

wyraża zaniepokojenie w związku z tym, że poziom błędu w roku budżetowym 2012 zwiększył się trzeci raz z rzędu, nawet biorąc pod uwagę nową metodologię trybunałów obrachunkowych;

21.

wciąż jest bardzo zaniepokojony tym, że od lat większość błędów wykrytych przez Trybunał Obrachunkowy powinna być wykryta przez same państwa członkowskie; uważa dlatego, że statystyki kontroli wyniki i procedury kontroli w niektórych państwach członkowskich stanowią niewystarczającą podstawę dla ocen i korekt finansowych Komisji, i oczekuje istotnej poprawy w tym względzie w okresie finansowania 2014–2020;

22.

w związku z tym na mocy art. 287 ust. 3 TFUE domaga się pogłębienia współpracy między krajowymi organami kontroli a Trybunałem Obrachunkowym w odniesieniu do kontroli nad zarządzaniem dzielonym;

23.

zgodnie z tym, co stale powtarza Komisja, uznaje, że około 80 % środków wydawane jest w ramach zarządzania dzielonego; przypomina jednak, że art. 317 TFUE stanowi, iż Komisja ponosi ostateczną odpowiedzialność za wykonanie budżetu; oczekuje jednak od państw członkowskich pełnej współpracy przy zapewnieniu pełnego stosowania przez nie zasad należytego zarządzania finansami i kontroli;