24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/1

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZNE RADY (UE) NR 689/2014

z dnia 23 czerwca 2014 r.

dotyczące wykonania art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 204/2011 z dnia 2 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (1), w szczególności jego art. 16 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 2 marca 2011 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 204/2011.

(2)	Zgodnie z art. 16 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 204/2011 Rada przeprowadziła przegląd wykazu znajdującego się w załączniku III do tego rozporządzenia.

(3)	Ponadto należy zaktualizować informacje umożliwiające identyfikację jednego z podmiotów figurujących w wykazie znajdującym się załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 204/2011.

(4)	Nie ma już uzasadnienia, by dwa z podmiotów pozostawały w wykazie znajdującym się w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 204/2011.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do rozporządzenia (UE) nr 204/2011,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 204/2011 wprowadza się zmiany przedstawione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 58 z 3.3.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 204/2011 wprowadza się następujące zmiany:

wpis dotyczący podmiotu „Capitana Seas Limited” zastępuje się poniższym wpisem:

	„Nazwa	Informacje umożliwiające identyfikację	Powody	Data umieszczenia w wykazie
36.	Capitana Seas Limited		Zarejestrowany na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych podmiot należący do Saadiego Qadhafiego.	12.4.2011”

wpisy dotyczące poniższych podmiotów zostają usunięte:

—	Libyan Holding Company for Development and Investment,

—	Dalia Advisory Limited (LIA sub).

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/3

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 690/2014

z dnia 23 czerwca 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2011/137/WPZiB z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (UE) nr 204/2011 (2) nadaje skutek środkom przewidzianym w decyzji 2011/137/WPZiB.

(2)

W dniu 19 marca 2014 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję nr 2146 (2014) (zwaną dalej rezolucją RB ONZ nr 2146 (2014)) zakazującą załadunku, transportu oraz wyładunku ropy naftowej nielegalnie eksportowanej z Libii na pływających pod banderą państwa członkowskiego statkach wyznaczonych przez Komitet Sankcji („wyznaczone statki”), w przypadku braku wytycznych punktu kontaktowego rządu Libii.

(3)	W rezolucji RB ONZ nr 2146 (2014) wezwano też do podjęcia środków w celu uniemożliwienia wyznaczonym statkom wpływania do portów i świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków lub innego serwisu wyznaczonych statków, o ile przewidział to Komitet Sankcji, dokonując wyznaczenia.

(4)

Ponadto rezolucja RB ONZ nr 2146 (2014) zakazuje transakcji dotyczących ropy naftowej nielegalnie eksportowanej z Libii na pokładzie wyznaczonych statków, o ile przewidział to Komitet Sankcji, dokonując wyznaczenia. Ponieważ jednak rezolucja RB ONZ nr 2146 (2014) zezwala wyznaczonym statkom w pewnych sytuacjach na wejście do portów, w takich przypadkach dopuszczalne jest pobieranie opłat portowych, w tym w odniesieniu do ropy naftowej na tych statkach.

(5)	Ze względów praktycznych Komisja powinna być także uprawniona do zmiany wykazu wyznaczonych statków, do których te środki mają zastosowanie zgodnie ze zmianami załącznika V do decyzji 2011/137/WPZiB oraz na podstawie ustaleń Komitetu Sankcji zgodnie z pkt 11 i 12 rezolucji RB ONZ 2146 (2014).

(6)	W dniu 23 czerwca 2014 r. decyzja 2011/137/WPZiB została zmieniona decyzją Rady 2014/…/WPZiB (3), aby nadać skutek tym środkom.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 204/2011,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 204/2011 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 dodaje się litery w brzmieniu:

„h)	»wyznaczone statki« oznaczają statki wskazane przez Komitet Sankcji, o czym mowa w pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 2146 (2014), zgodnie z wykazem w załączniku V do niniejszego rozporządzenia;

i)	»punkt kontaktowy rządu Libii« oznacza punkt kontaktowy wyznaczony przez rząd Libii, o którym powiadomiono Komitet Sankcji zgodnie z pkt 3 rezolucji RB ONZ nr 2146 (2014).”;

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 10b

1. Zakazuje się załadunku, transportu oraz wyładunku ropy naftowej z Libii na wyznaczonych statkach pływających pod banderą państwa członkowskiego, chyba że zezwoli na to właściwy organ państwa członkowskiego po konsultacji z punktem kontaktowym rządu Libii.

2. Zakazuje się przyjmowania wyznaczonych statków do portów na terytorium Unii lub zapewniania im dostępu do takich portów, jeżeli postanowił tak Komitet Sankcji.

3. Środek określony w ust. 2 nie ma zastosowania, w przypadku gdy wejście do portu na terytorium Unii jest niezbędne w celu kontroli, w sytuacji wyjątkowej lub gdy statek powraca do Libii.

4. Zakazane jest świadczenie przez obywateli państw członkowskich lub z terytorium państw członkowskich usług bunkrowania lub zaopatrywania statków bądź innych usług na rzecz wyznaczonych statków, w tym dostaw paliwa lub innych towarów, jeżeli postanowił tak Komitet Sankcji.

5. Właściwe organy państw członkowskich określone w załączniku IV mogą przyznawać zwolnienia ze środka nałożonego na mocy ust. 4, jeżeli jest to konieczne do celów humanitarnych lub bezpieczeństwa albo w przypadku, gdy statek powraca do Libii. Każde takie upoważnienie musi być zgłoszone Komitetowi Sankcji oraz Komisji na piśmie.

6. Zakazane są transakcje finansowe dotyczące ropy naftowej na pokładzie wyznaczonych statków, w tym sprzedaż ropy naftowej lub jej wykorzystanie do celów kredytu oraz wykupywanie ubezpieczenia w odniesieniu do transportu ropy naftowej, jeżeli postanowił tak Komitet Sankcji. Zakaz ten nie ma zastosowania do przyjmowania opłat portowych w przypadkach, o których mowa w ust. 3.”;

art. 15 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 15

Komisja jest uprawniona do:

a)	zmiany załącznika IV na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie;

b)	zmiany załącznika V zgodnie ze zmianami załącznika do decyzji 2011/137/WPZiB na podstawie ustaleń Komitetu Sankcji zgodnie z pkt 11 i 12 rezolucji RB ONZ 2146 (2014).”;

4)	dodaje się załącznik V zawarty w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 58 z 3.3.2011, s. 53.

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 204/2011 z dnia 2 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (Dz.U. L 58 z 3.3.2011, s. 1).

(3) Decyzja Rady 2014/…/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. zmieniająca decyzję 2011/137/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (zob. s. … niniejszego Dziennika Urzędowego).

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK V

WYKAZ STATKÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 LIT. h) ORAZ W ART. 10b, ORAZ MAJĄCE ZASTOSOWANIE ŚRODKI OKREŚLONE PRZEZ KOMITET SANKCJI”

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/6

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 691/2014

z dnia 23 czerwca 2014 r.

dotyczące wykonania art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 224/2014 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 224/2014 z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej (1), w szczególności jego art. 17 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 10 marca 2014 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 224/2014.

(2)	W dniu 9 maja 2014 r. Komitet Sankcji ustanowiony na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) nr 2127 (2013) włączył trzy osoby do wykazu osób i podmiotów objętych środkami przewidzianymi w pkt 30 i 32 rezolucji RB ONZ nr 2134 (2014).

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (UE) nr 224/2014,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do wykazu zamieszczonego w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 224/2014 dodaje się osoby wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 70 z 11.3.2014, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Osoby, o których mowa w art. 1

1. FRANÇOIS YANGOUVONDA BOZIZÉ

NAZWISKO: BOZIZÉ

IMIĘ: François Yangouvonda

PSEUDONIM: Bozize Yangouvonda

DATA URODZENIA/MIEJSCE URODZENIA: 14 października 1946 r., Mouila (Gabon)

PASZPORT/DANE IDENTYFIKACYJNE: Syn Martine Kofio

UMIESZCZENIE/POWODY: Przeprowadzanie lub wspieranie aktów zagrażających pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej: od czasu zamachu stanu w dniu 24 marca 2013 r. Bozizé udzielał wsparcia finansowego i materialnego bojówkom, które prowadzą działania destabilizujące trwający proces przemian i zmierzające do przywrócenia mu władzy. François Bozizé, w porozumieniu ze swoimi poplecznikami, nakłaniał do ataku na Bangi, który miał miejsce w dniu 5 grudnia 2013 r. Sytuacja w Republice Środkowoafrykańskiej szybko się pogorszyła po ataku sił Antybalaki w Bangi w dniu 5 grudnia 2013 r., w wyniku którego zginęło 700 osób. Od tego czasu Bozizé wciąż próbuje przeprowadzać operacje destabilizujące i łączyć bojówki Antybalaki, aby podtrzymać tarcia w stolicy Republiki Środkowoafrykańskiej. Próbował zreorganizować wiele oddziałów środkowoafrykańskich sił zbrojnych, które rozproszyły się w terenie po zamachu stanu. Siły lojalne wobec Bozizé biorą udział w atakach odwetowych na społeczność muzułmańską Republiki Środkowoafrykańskiej. Bozizé wezwał swoje bojówki do kontynuowania aktów okrucieństwa wobec obecnego aparatu władzy i islamistów.

2. NOURREDINE ADAM

NAZWISKO: ADAM

IMIĘ: Nourredine

PSEUDONIM: Nourredine Adam; Nureldine Adam; Nourreldine Adam; Nourreddine Adam

DATA URODZENIA/MIEJSCE URODZENIA: 1970 r., Ndele, Republika Środkowoafrykańska

Inne daty urodzenia: 1969 r., 1971 r.

PASZPORT/DANE IDENTYFIKACYJNE:

UMIESZCZENIE/POWODY: Przeprowadzanie lub wspieranie aktów zagrażających pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej: Noureddine Adam to jeden z pierwotnych przywódców koalicji Séléka. Ustalono, że jest zarówno generałem, jak i przewodniczącym jednej ze zbrojnych grup rebeliantów koalicji Séléka: Centrali PJCC, grupy znanej formalnie jako Konwent Patriotów na rzecz Sprawiedliwości i Pokoju, funkcjonującej także pod skrótem CPJP. Jako były przywódca odłamu „Fundamentalni” Konwentu Patriotów na rzecz Sprawiedliwości i Pokoju (CPJP/F) był wojskowym koordynatorem działań prowadzonych przez byłych członków koalicji Séléka podczas ofensyw w trakcie wcześniejszej rebelii w Republice Środkowoafrykańskiej, między początkiem grudnia 2012 r. a marcem 2013 r. Bez udziału Noureddinego Adama koalicja Séléka prawdopodobnie nie byłaby zdolna do odebrania władzy byłemu prezydentowi Republiki Środkowoafrykańskiej (François Bozizé). Od czasu mianowania Catherine Samby-Panzy tymczasową prezydent w dniu 20 stycznia 2014 r. był jednym z głównych architektów taktycznego wycofania się sił skupiających byłych członków koalicji Séléka do miejscowości Sibut, by zrealizować jego plan polegający na utworzeniu bastionu muzułmańskiego na północy kraju. Jednoznacznie apelował do swoich sił, by nie stosowały się do nakazów wydanych przez rząd tymczasowy i przez przywódców wojskowych międzynarodowej misji wsparcia w Republice Środkowoafrykańskiej pod dowództwem sił afrykańskich (MISCA). Noureddine Adam aktywnie kieruje siłami byłej koalicji Séléka, którą Michel Djotodia rozwiązał we wrześniu 2013 r., i operacjami skierowanymi przeciwko dzielnicom chrześcijańskim oraz nadal w znacznym stopniu wspiera siły skupiające byłych członków koalicji Séléka działające w Republice Środkowoafrykańskiej i w znacznym stopniu nimi kieruje.

Uczestnictwo w planowaniu czynów łamiących międzynarodowe przepisy o prawach człowieka lub międzynarodowe przepisy humanitarne (zależnie od tego, które mają zastosowanie), kierowaniu nimi lub ich popełnianiu: Po przejęciu kontroli w Bangi przez koalicję Séléka w dniu 24 marca 2013 r., Nourredine Adam został mianowany ministrem bezpieczeństwa, a następnie dyrektorem generalnym „Nadzwyczajnego Komitetu ds. Obrony Osiągnięć Demokratycznych”(Comité extraordinaire de défense des acquis démocratiques — CEDAD, nieistniejących już służb wywiadowczych Republiki Środkowoafrykańskiej). Nourredine Adam używał CEDAD jako swojej osobistej policji politycznej, dokonującej wielu arbitralnych aresztowań, aktów tortur i egzekucji pozasądowych. Ponadto był jedną z głównych postaci stojących za krwawą operacją w Boy Rabe. W sierpniu 2013 r. siły koalicji Séléka przypuściły szturm na Boy Rabe, dzielnicę w Republice Środkowoafrykańskiej uważaną za bastion zwolenników François Bozizé i jego grupy etnicznej. Pod pretekstem poszukiwania tajnych składów broni, wojska koalicji Séléka — jak wynika z doniesień — zabiły dziesiątki osób cywilnych, a następnie zdemolowały i splądrowały dzielnicę. Gdy napaści takie rozprzestrzeniły się na pozostałe dzielnice, tysiące mieszkańców opanowały lotnisko międzynarodowe, które uważane było za bezpieczne ze względu na obecność wojsk francuskich, i zajęły pas startowy.

Wspieranie ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych poprzez nielegalną eksploatację bogactw naturalnych: na początku 2013 r. Nourredine Adam odgrywał ważną rolę w sieciach finansujących siły skupiające byłych członków koalicji Séléka. Podróżował do Arabii Saudyjskiej, Kataru i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, by gromadzić fundusze na pierwszą rebelię. Działał także jako pośrednik dla wywodzącego się z Czadu gangu przemycającego diamenty między Republiką Środkowoafrykańską a Czadem.

3. LEVY YAKETE

NAZWISKO: YAKETE

IMIĘ: Levy

PSEUDONIM: Levi Yakite; Levy Yakite

DATA URODZENIA/MIEJSCE URODZENIA: 14 sierpnia 1964 r., Bangi, Republika Środkowoafrykańska

Inna data urodzenia: 1965 r.

PASZPORT/DANE IDENTYFIKACYJNE: Rodzice: Pierre Yakété i Joséphine Yamazon

UMIESZCZENIE/POWODY: Przeprowadzanie lub wspieranie aktów zagrażających pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej: W dniu 17 grudnia 2013 r. Yakete został politycznym koordynatorem nowo utworzonego Ludowego Ruchu Oporu na rzecz Zreformowania Republiki Środkowoafrykańskiej (People's Resistance Movement for Reforming of the Central African Republic), grupy rebelianckiej Antybalaki. Brał bezpośrednio udział w podejmowaniu decyzji przez grupę rebeliantów, która zaangażowana była w działania zagrażające pokojowi, stabilności i bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej, w szczególności w dniu 5 grudnia 2013 r. i od tego dnia do chwili obecnej. Ponadto grupa ta została wyraźnie wyszczególniona w rezolucjach RB ONZ nr 2127, 2134 i 2149 w związku z popełnianiem takich aktów. Yakete został oskarżony o nakazywanie aresztowania osób związanych z koalicją Séléka, wzywanie do ataków na osoby, które nie popierają prezydenta François Bozizé, oraz werbowanie młodych bojówkarzy w celu atakowania maczetami bojówek wrogich aparatowi władzy. Ponieważ pozostał on w otoczeniu François Bozizé po marcu 2013 r., dołączył do Frontu Powrotu do Porządku Konstytucyjnego w Republice Środkowoafrykańskiej (Front pour le Retour à l'Ordre Constitutionnel en CentrAfrique — FROCCA), który miał na celu przywrócenie obalonego prezydenta do władzy bez względu na środki. Późnym latem 2013 r. podróżował do Kamerunu i Beninu, gdzie próbował zwerbować nowe osoby do walki z koalicją Séléka. We wrześniu 2013 r. próbował odzyskać kontrolę nad operacjami prowadzonymi przez zwolenników Bozizé w miastach i wsiach niedaleko Bossangoa. Yakete podejrzewany jest także o wspieranie rozprowadzania maczet wśród młodych, bezrobotnych chrześcijan, by ułatwić im ataki na muzułmanów.

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/9

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 692/2014

z dnia 23 czerwca 2014 r.

w sprawie ograniczeń dotyczących przywozu do Unii towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2014/386/WPZiB z dnia (1) w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na posiedzeniu w dniach 20–21 marca 2014 r. Rada Europejska zdecydowanie potępiła przyłączenie Autonomicznej Republiki Krymu (zwanej dalej „Krymem”) i miasta Sewastopol (zwanego dalej „Sewastopolem”) do Federacji Rosyjskiej i podkreśliła, że nie uzna tego przyłączenia. Rada Europejska wezwała Komisję do przeprowadzenia oceny skutków prawnych tego przyłączenia oraz do zaproponowania gospodarczych, handlowych i finansowych środków ograniczających w odniesieniu do Krymu, które powinny zostać szybko wprowadzone w życie.

(2)

W rezolucji z dnia 27 marca 2014 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych potwierdziło swe zaangażowanie na rzecz suwerenności, niezależności politycznej, jedności i integralności terytorialnej Ukrainy w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową, podkreśliło nieważność referendum, które odbyło się na Krymie w dniu 16 marca, i wezwało wszystkie państwa do nieuznawania żadnych zmian w statusie Krymu i Sewastopola.

(3)

W dniu 23 czerwca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/386/WPZiB w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola oraz udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem takich towarów, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola. W celu zminimalizowania skutków takich środków ograniczających dla podmiotów gospodarczych, należy przewidzieć wyjątki i okresy przejściowe w odniesieniu do handlu towarami i związanych z tym usług, dla których transakcje wymagane są umową handlową lub umową dodatkową, z zastrzeżeniem procedury zgłoszenia.

(4)	Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia niezbędne jest działanie regulacyjne na szczeblu unijnym, przede wszystkim w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków we wszystkich państwach członkowskich.

(5)	W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

„roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub później, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i)	roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi;

(ii)	roszczenie o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii)

roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv)	roszczenie wzajemne;

(v)	żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

„umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, oraz niezależnie od tego, czy obejmuje jedną lub kilka umów zawartych przez te same lub różne strony lub podobnych zobowiązań powstałych między nimi; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje wszelkie obligacje, gwarancje lub zabezpieczenia, w szczególności gwarancje finansowe lub zabezpieczenie finansowe, oraz wszelkie kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

„towary pochodzące z Krymu lub Sewastopola” oznaczają towary, które są w całości uzyskane na Krymie lub w Sewastopolu lub które zostały tam poddane ostatniemu istotnemu przetworzeniu zgodnie z, mutatis mutandis, art. 23 i 24 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2);

d)	„terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

e)	„właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku.

Artykuł 2

Zabrania się:

a)	przywozu do Unii Europejskiej towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola;

b)	udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem towarów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 3

Zakazy określone w art. 2 nie mają zastosowania do:

realizacji do dnia 26 września 2014 r. umów handlowych zawartych przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów, pod warunkiem że osoby fizyczne lub prawne, jednostki lub organy chcące realizować daną umowę zgłosiły co najmniej 10 dni roboczych wcześniej dane działania lub transakcje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę;

towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, które udostępniono organom Ukrainy do zbadania, w odniesieniu do których sprawdzono zgodność z warunkami umożliwiającymi przyznanie preferencyjnego pochodzenia, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 374/2014 (3) lub zgodnie z układem o stowarzyszeniu UE-Ukraina.

Artykuł 4

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów określonych w art. 2.

Artykuł 5

Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczania, że ich działania mogą naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 6

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub odszkodowania, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowania finansowego w jakiejkolwiek formie — o ile zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załączniku I do rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014;

b)	wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a);

c)	wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, wobec których w drodze decyzji arbitrażowej, sądowej lub administracyjnej uznano, że naruszyły one zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu;

d)	wszelkie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, jeżeli roszczenie dotyczy towarów, których przywóz jest zabroniony na mocy art. 2.

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich zmianach.

Artykuł 9

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany adresów swoich stron internetowych wymienionych w załączniku.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a)	na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b)	na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego;

c)	wobec każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)	wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)	do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2014/386/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola (zob. s. 70 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

(3) Dz.U. L 118 z 22.4.2014, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Strony internetowe zawierające informacje o właściwych organach oraz adres, na który wysyłać należy powiadomienia skierowane do Komisji Europejskiej

BELGIA

http://www.diplomatie.be/eusanctions

BUŁGARIA

http://www.mfa.bg/en/pages/135/index.html

REPUBLIKA CZESKA

http://www.mfcr.cz/mezinarodnisankce

DANIA

http://um.dk/da/politik-og-diplomati/retsorden/sanktioner/

NIEMCY

http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html

ESTONIA

http://www.vm.ee/est/kat_622/

IRLANDIA

http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519

GRECJA

http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html

HISZPANIA

http://www.exteriores.gob.es/Portal/es/PoliticaExteriorCooperacion/GlobalizacionOportunidadesRiesgos/Documents/ORGANISMOS%20COMPETENTES%20SANCIONES%20INTERNACIONALES.pdf

FRANCJA

http://www.diplomatie.gouv.fr/autorites-sanctions/

CHORWACJA

http://www.mvep.hr/sankcije

WŁOCHY

http://www.esteri.it/MAE/IT/Politica_Europea/Deroghe.htm

CYPR

http://www.mfa.gov.cy/sanctions

ŁOTWA

http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

LITWA

http://www.urm.lt/sanctions

LUKSEMBURG

http://www.mae.lu/sanctions

WĘGRY

http://www.kulugyminiszterium.hu/kum/hu/bal/Kulpolitikank/nemzetkozi_szankciok/

MALTA

http://www.doi.gov.mt/EN/bodies/boards/sanctions_monitoring.asp

NIDERLANDY

www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-vrede-en-veiligheid/sancties

AUSTRIA

http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=

POLSKA

http://www.msz.gov.pl

PORTUGALIA

http://www.portugal.gov.pt/pt/os-ministerios/ministerio-dos-negocios-estrangeiros/quero-saber-mais/sobre-o-ministerio/medidas-restritivas/medidas-restritivas.aspx

RUMUNIA

http://www.mae.ro/node/1548

SŁOWENIA

http://www.mzz.gov.si/si/zunanja_politika_in_mednarodno_pravo/zunanja_politika/mednarodna_varnost/omejevalni_ukrepi/

SŁOWACJA

http://www.mzv.sk/sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu

FINLANDIA

http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

SZWECJA

http://www.ud.se/sanktioner

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

https://www.gov.uk/sanctions-embargoes-and-restrictions

Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:

European Commission

Service for Foreign Policy Instruments (FPI)

EEAS 02/309

1049 Brussels

BELGIA

E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/15

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 693/2014

z dnia 23 czerwca 2014 r.

dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (1), w szczególności jego art. 32 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 18 stycznia 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 36/2012.

(2)	Należy zaktualizować informacje dotyczące jednej osoby umieszczonej w wykazie w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012.

(3)	Zważywszy na powagę sytuacji, do wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi zamieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 należy dodać dwanaście osób.

(4)	Należy w związku z tym odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 16 z 19.1.2012, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Wpis dotyczący wymienionej poniżej osoby zawarty w sekcji A załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 otrzymuje brzmienie:

Imię i nazwisko

Dane identyfikacyjne

Powody

Data umieszczenia w wykazie

„152.

Dr Qadri (

) (alias Kadri) Jamil (

) (alias Jameel)

Były wicepremier ds. gospodarczych, były minister ds. handlu wewnętrznego i ochrony konsumentów. Jako były minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.

16.10.2012”

Następujące osoby zostają dodane do wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów zawartego w sekcji A załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 36/2012:

	Imię i nazwisko	Dane identyfikacyjne	Powody	Data umieszczenia w wykazie
180.	Ahmad al-Qadri	Data urodzenia: 1956 r.	Minister rolnictwa i reformy rolnej. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
181.	Suleiman Al Abbas		Minister ds. ropy naftowej i zasobów mineralnych. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
182.	Kamal Eddin Tu'ma	Data urodzenia: 1959 r.	Minister przemysłu. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
183.	Kinda al-Shammat (alias Shmat)	Data urodzenia: 1973 r.	Minister spraw społecznych. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
184.	Hassan Hijazi	Data urodzenia: 1964 r.	Minister pracy. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
185.	Ismael Ismael (alias Ismail Ismail lub Isma'Il Isma'il)	Data urodzenia: 1955 r.	Minister finansów. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
186.	Dr Khodr Orfali (alias Khud/Khudr Urfali/Orphaly)	Data urodzenia: 1956 r.	Minister gospodarki i handlu zagranicznego. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
187.	Samir Izzat Qadi Amin	Data urodzenia: 1966 r.	Minister ds. handlu wewnętrznego i ochrony konsumentów. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
188.	Bishr Riyad Yazigi	Data urodzenia: 1972 r.	Minister turystyki. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
189.	Dr Malek Ali (alias Malik)	Data urodzenia: 1956 r.	Minister szkolnictwa wyższego. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
190.	Hussein Arnous (alias Arnus)	Data urodzenia: 1953 r.	Minister robót publicznych. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
191.	Dr Hassib Elias Shammas (alias Hasib)	Data urodzenia: 1957 r.	Sekretarz stanu. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/18

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 694/2014

z dnia 17 grudnia 2013 r.

uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych służących określeniu typów zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (1), w szczególności jej art. 4 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W interesie jednolitego stosowania niektórych wymogów dyrektywy 2011/61/UE w odniesieniu do zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI) ważne jest uzupełnienie przepisów tej dyrektywy regulacyjnymi standardami technicznymi służącymi określeniu typów ZAFI.

(2)	Pożądane jest rozróżnienie między ZAFI zarządzającymi AFI typu otwartego, AFI typu zamkniętego oraz oboma typami AFI, tak aby właściwie stosować w odniesieniu do ZAFI przepisy dotyczące zarządzania płynnością i procedur wyceny zawarte w dyrektywie 2011/61/UE.

(3)

Decydujący czynnik w ustaleniu, czy ZAFI zarządza AFI typu otwartego czy też AFI typu zamkniętego, powinien stanowić fakt, że AFI typu otwartego dokonuje odkupienia lub umorzenia swoich udziałów lub jednostek uczestnictwa na żądanie każdego posiadacza udziałów lub jednostek uczestnictwa przed rozpoczęciem etapu likwidacji lub rozwiązania AFI oraz zgodnie z procedurami i częstotliwością określonymi w jego regulaminie lub dokumentach założycielskich, prospekcie emisyjnym lub dokumentach ofertowych. Obniżenie kapitału AFI w związku z wypłatami dokonanymi zgodnie z jego regulaminem lub dokumentami założycielskimi, prospektem emisyjnym lub dokumentami ofertowymi, w tym obniżenie kapitału, które zostało zatwierdzone uchwałą posiadaczy udziałów lub jednostek uczestnictwa podjętą zgodnie z jego regulaminem lub dokumentami założycielskimi, prospektem emisyjnym lub dokumentami ofertowymi, nie powinno być uwzględniane do celów ustalenia, czy AFI jest AFI typu otwartego.

(4)

Dla ustalenia, czy ZAFI zarządza AFI typu otwartego czy też AFI typu zamkniętego, istotne powinny być tylko odkupienie lub umorzenie dokonywane z aktywów AFI. W związku z tym fakt, że udziały lub jednostki uczestnictwa AFI mogą być przedmiotem obrotu na rynku wtórnym i nie podlegają odkupieniu lub umorzeniu przez AFI, nie powinien być uwzględniany do celów ustalenia, czy AFI jest AFI typu otwartego.

(5)	ZAFI, który zarządza jednocześnie co najmniej jednym AFI typu otwartego oraz co najmniej jednym AFI typu zamkniętego, powinien stosować w odniesieniu do każdego AFI szczególne przepisy dotyczące danego typu AFI.

(6)

W przypadku każdej zmiany polityki umarzania AFI prowadzącej do tego, że dany AFI nie może już być dłużej uznawany za AFI typu otwartego lub za AFI typu zamkniętego, ZAFI powinien zaprzestać stosowania przepisów dotyczących dotychczasowej polityki umarzania AFI, którym zarządza, i powinien stosować przepisy dotyczące nowej polityki umarzania danego AFI.

(7)

Do celów art. 61 ust. 3 i 4 dyrektywy 2011/61/UE należy uwzględnić struktury prawne, w ramach których AFI typu zamkniętego były ustanawiane przed dniem 22 lipca 2013 r. W chwili przyjęcia dyrektywy w sprawie ZAFI nie istniała w Unii zharmonizowana definicja struktury prawnej AFI typu zamkniętego; struktura ta była różna w poszczególnych państwach członkowskich. Ten stan faktyczny jest odzwierciedlony w tekście dyrektywy, zgodnie z którą za AFI typu zamkniętego uznaje się określone istniejące struktury prawne, w przypadku których prawa do umorzenia nie mogą być wykonywane przez okres pięciu lat od daty początkowej inwestycji. W art. 61 ust. 3 i 4 dyrektywy 2011/61/UE ustanowiono okresy przejściowe, w trakcie których istniejący ZAFI zarządzający AFI typu zamkniętego, które znajdują się na zaawansowanym lub końcowym etapie cyklu inwestycyjnego, o czym świadczy okres, na który zostały ustanowione, lub brak możliwości dokonywania dodatkowych inwestycji po dniu 22 lipca 2013 r., mogą w dalszym ciągu zarządzać takimi AFI bez posiadania zezwolenia na mocy tej dyrektywy lub bez konieczności zachowania zgodności ze znaczną częścią przepisów tej dyrektywy. Aby utrzymać zakres tych przepisów zamierzony w świetle tego celu i wspomnianych wyżej faktów, należy zatem również uznać za ZAFI zarządzającego AFI typu zamkniętego do celów art. 61 ust. 3 i 4 dyrektywy 2011/61/UE każdego ZAFI zarządzającego AFI, którego udziały lub jednostki uczestnictwa podlegają odkupieniu lub umorzeniu dopiero po upływie początkowego okresu co najmniej pięciu lat, w trakcie którego prawa do umorzenia nie mogą być wykonywane.

(8)	Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(9)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje społeczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych związanych z nim kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Typy ZAFI

1. ZAFI może należeć do jednej lub obu z poniższych kategorii:

—	ZAFI zarządzający AFI typu otwartego,

—	ZAFI zarządzający AFI typu zamkniętego.

2. Za ZAFI zarządzającego AFI typu otwartego uznaje się ZAFI zarządzającego AFI, którego udziały lub jednostki uczestnictwa podlegają, na żądanie każdego z posiadaczy jego udziałów lub jednostek uczestnictwa, odkupieniu lub umorzeniu przed rozpoczęciem etapu likwidacji lub rozwiązania AFI, bezpośrednio lub pośrednio, z aktywów AFI oraz zgodnie z procedurami i częstotliwością określonymi w jego regulaminie lub dokumentach założycielskich, prospekcie emisyjnym lub dokumentach ofertowych.

Obniżenie kapitału AFI w związku z wypłatami dokonanymi zgodnie z jego regulaminem lub dokumentami założycielskimi, prospektem emisyjnym lub dokumentami ofertowymi, w tym obniżenie kapitału, które zostało zatwierdzone uchwałą posiadaczy udziałów lub jednostek uczestnictwa podjętą zgodnie z jego regulaminem lub dokumentami założycielskimi, prospektem emisyjnym lub dokumentami ofertowymi, nie jest uwzględniane do celów ustalenia, czy AFI jest AFI typu otwartego.

Fakt, że udziały lub jednostki uczestnictwa AFI mogą być przedmiotem obrotu na rynku wtórnym i nie podlegają odkupieniu lub umorzeniu przez AFI, nie jest uwzględniany do celów ustalenia, czy AFI jest AFI typu otwartego.

3. Za ZAFI zarządzającego AFI typu zamkniętego uznaje się ZAFI, który zarządza AFI innego typu niż opisany w ust. 2.

4. Jeżeli zmiana polityki umarzania danego AFI prowadzi do zmiany typu AFI, którym zarządza ZAFI, ZAFI stosuje w odniesieniu do tego AFI przepisy dotyczące nowego typu AFI.

5. Do celów art. 61 ust. 3 i 4 dyrektywy 2011/61/UE za ZAFI zarządzającego AFI typu zamkniętego uznaje się również ZAFI zarządzającego AFI, którego udziały lub jednostki uczestnictwa podlegają, na żądanie każdego posiadacza jego udziałów lub jednostek uczestnictwa, odkupieniu lub umorzeniu przed rozpoczęciem etapu likwidacji lub rozwiązania AFI, bezpośrednio lub pośrednio, z aktywów AFI po upływie początkowego okresu co najmniej pięciu lat, w trakcie którego prawa do umorzenia nie mogą być wykonywane.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/21

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 695/2014

z dnia 23 czerwca 2014 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje — zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej — kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodnie z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Komisji,

za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MK	75,1
	TR	61,5
	ZZ	68,3
0707 00 05	MK	50,7
	TR	85,3
	ZZ	68,0
0709 93 10	TR	109,5
0709 93 10	ZZ	109,5
0805 50 10	AR	109,3
	BO	119,0
	TR	141,7
	ZA	123,1
	ZZ	123,3
0808 10 80	AR	103,0
	BR	76,7
	CL	99,2
	CN	130,3
	NZ	130,7
	US	223,4
	ZA	120,8
	ZZ	126,3
0809 10 00	TR	249,2
0809 10 00	ZZ	249,2
0809 29 00	TR	310,3
0809 29 00	ZZ	310,3
0809 30	MK	87,8
0809 30	ZZ	87,8

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/23

DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI 2014/78/UE

z dnia 17 czerwca 2014 r.

zmieniająca załączniki I, II, III, IV i V do dyrektywy Rady 2000/29/WE w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 14 akapit drugi lit. c) i d),

po konsultacji z zainteresowanymi państwami członkowskimi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ze względu na zwiększony handel międzynarodowy oraz w celu ochrony roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów technicznie uzasadnione jest włączenie organizmów szkodliwych Agrilus anxius Gory i Anthonomus eugenii Cano do części A sekcja I w załączniku I do dyrektywy 2000/29/WE, stosownie do zagrożenia organizmem szkodliwym.

(2)

W celu ochrony produkcji roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów oraz ochrony handlu nimi technicznie uzasadnione jest wykreślenie organizmów szkodliwych Agrilus planipennis Fairmaire, bakterii zazielenienia cytrusowych (Citrus greening bacterium) oraz Diaphorina citri Kuway z części A sekcja I w załączniku II do dyrektywy 2000/29/WE oraz włączenie ich do części A sekcja I w załączniku I do dyrektywy 2000/29/WE, stosownie do zagrożenia organizmem szkodliwym.

(3)

Obecność organizmów szkodliwych Bursaphelenchus xylophilus (Steiner and Bührer) Nickle et al. i Trioza erytreae Del Guercio stwarza niedopuszczalne ryzyko dla produkcji roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów oraz handlu nimi. Technicznie uzasadnione jest zatem przeniesienie tych organizmów szkodliwych z załącznika II do dyrektywy 2000/29/WE do załącznika I do tej dyrektywy, stosownie do zagrożenia organizmem szkodliwym. Z informacji przekazanych przez Portugalię wynika, że nie stwierdzono występowania tych organizmów szkodliwych w Unii. W związku z powyższym należy je włączyć do części A sekcja II w załączniku I do dyrektywy 2000/29/WE.

(4)

Wykreślenie organizmu szkodliwego Monilinia fructicola (Winter) Honey z części A sekcja I w załączniku I i Ciborinia camelliae Kohn z części A sekcja I w załączniku II do dyrektywy 2000/29/WE jest technicznie uzasadnione, stosownie do zagrożenia organizmem szkodliwym, ponieważ te organizmy szkodliwe rozprzestrzeniły się i zadomowiły w znacznej części Unii, a nie istnieją środki, które pozwoliłyby na ich zwalczenie lub na zapobieganie ich dalszemu rozprzestrzenianiu się.

(5)

Wykreślenie organizmu powodującego chorobę enacji nerwów cytrusowych i zdrewniałych narośli cytrusowych z części A sekcja II w załączniku II do dyrektywy 2000/29/WE jest technicznie uzasadnione, stosownie do zagrożenia organizmem szkodliwym, ze względu na stwierdzone niewielkie skutki jego występowania.

(6)

Niektóre rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty mogą być żywicielami następujących organizmów szkodliwych: Agrilus anxius Gory, Agrilus planipennis Fairmaire, Amauromyza maculosa (Malloch), Anthonomus eugenii Cano, Bemisia tabaci Genn. (populacje pozaeuropejskie), Bursaphelenchus xylophilus (Steiner and Bührer) Nickle et al., bakteria zazielenienia cytrusowych, Diaphorina citri Kuway, Ditylenchus dipsaci (Kühn) Filipjev, Helicoverpa armigera (Hübner), Liriomyza huidobrensis (Blanchard), Liriomyza sativae (Blanchard), Liriomyza trifolii (Burgess), Spodoptera eridania (Cramer), Spodoptera frugiperda Smith, Spodoptera litura (Fabricius), Spodoptera littoralis (Boisd.) i Trioza erytreae Del Guercio, które to organizmy są lub mają zostać wymienione w wykazach w częściach A załączników I lub II do dyrektywy 2000/29/WE. Rozwój wiedzy naukowej i technicznej wskazuje, że szczególne wymogi określone w części A załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE nie są wystarczające, by ograniczyć do dopuszczalnego poziomu ryzyko fitosanitarne spowodowane przez wprowadzenie tych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów do Unii oraz ich przemieszczanie w Unii. Należy zatem zmienić te szczególne wymogi i wprowadzić dodatkowe. W przypadku Bursaphelenchus xylophilus (Steiner and Bührer) Nickle et al. szczególne wymogi określone w części A sekcja I w załączniku IV do dyrektywy 2000/29/WE należy również zmienić, aby dostosować je do przepisów Unii dotyczących ochrony przed tym organizmem w kontekście przemieszczania produktów w obrębie Unii.

(7)

Jeżeli chodzi o niektóre rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty niewymienione w części A załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE, rozwój wiedzy naukowej i technicznej wskazuje, że ich wprowadzanie do Unii i przemieszczanie w Unii może stwarzać niedopuszczalne ryzyko fitosanitarne ze względu na to, że mogą one być żywicielami organizmów szkodliwych, o których mowa w motywie 6. Wspomniane rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty należy zatem włączyć do załącznika IV część A.

(8)

Ponadto rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty, o których mowa w motywie 6, należy poddać kontroli fitosanitarnej przed wprowadzeniem do Unii lub przemieszczaniem w obrębie Unii. Wspomniane rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty należy zatem włączyć do części A i B załącznika V do dyrektywy 2000/29/WE.

(9)

Częste zatrzymania Manihot esculenta Crantz, Limnophila L., Eryngium L. i Capsicum L. podczas przywozu wskazują, że liście Manihot esculenta Crantz, warzywa liściaste Limnophila L. i Eryngium L. oraz owoce Capsicum L. mogą być żywicielami organizmów szkodliwych wymienionych w załącznikach I i II do dyrektywy 2000/29/WE. Rośliny te należy zatem poddawać kontroli fitosanitarnej przed wprowadzeniem do Unii, a na ich wprowadzenie należy zezwolić wyłącznie wtedy, kiedy towarzyszy im świadectwo fitosanitarne. W związku z powyższym należy je włączyć do załącznika V część B sekcja I.

(10)

W świetle zmienionego Międzynarodowego Standardu FAO dla Środków Fitosanitarnych nr 15 „Przepisy dotyczące drewnianych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym” uznaje się, że podejście obecnie zastosowane w dyrektywie 2000/29/WE, polegające na nakładaniu różnych wymogów w zależności od tego, czy stosowany jest drewniany materiał opakowaniowy, należy zarzucić, gdyż nie jest już ono technicznie uzasadnione. Należy odpowiednio zmienić część A sekcja I w załączniku IV do dyrektywy 2000/29/WE.

(11)

Zgodnie z definicjami zawartymi w Międzynarodowym Standardzie dla Środków Fitosanitarnych nr 15 drewno sztauerskie należy również uznać za rodzaj drewnianego materiału opakowaniowego, ponieważ stosowanie wobec niego odrębnych przepisów nie jest już technicznie uzasadnione. Należy odpowiednio zmienić część A sekcja I w załączniku IV do dyrektywy 2000/29/WE.

(12)

Należy zmienić brzmienie wymogów fitosanitarnych związanych z obróbką termiczną drewna i odseparowanej kory, aby doprecyzować, że wymagany czas ogrzewania odnosi się do nieprzerwanych minut oraz że wymagana temperatura musi panować w całym przekroju drewna lub odseparowanej kory, aby skutecznie wyeliminować szkodliwe organizmy porażające drewno. Należy odpowiednio zmienić część A sekcja I w załączniku IV do dyrektywy 2000/29/WE.

(13)

W części B załącznika V do dyrektywy 2000/29/WE należy zaktualizować kody CN drewna z drzew iglastych, aby obejmowały drewno z drzew iglastych o grubości nieprzekraczającej 6 mm, które zgodnie z najnowszą analizą zagrożenia organizmem szkodliwym również stwarza ryzyko wprowadzenia Bursaphelenchus xylophilus (Steiner and Bührer) Nickle et al.

(14)

Należy zmienić nazwy Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith, Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw. i bakteria zazielenienia cytrusowych zgodnie ze zmienionymi nazwami systematycznymi tych organizmów. Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith należy określić nazwą Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw. należy określić nazwą Solanum lycopersicum L. Bakterię zazielenienia cytrusowych należy określić nazwą Candidatus Liberibacter spp., czynnik wywołujący chorobę Huanglongbing cytrusowych/zazielenienie cytrusowych.

(15)

W dyrektywie Rady 2007/33/WE (2) ustanowiono środki, jakie należy przedsięwziąć w odniesieniu do europejskich populacji mątwików tworzących cysty na ziemniaku (Globodera pallida (Stone) Behrens i Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens), aby ustalić ich rozmieszczenie, zapobiegać ich rozprzestrzenianiu się oraz je zwalczać. Należy zaktualizować obecne przepisy dyrektywy 2000/29/WE dotyczące mątwików tworzących cysty na ziemniaku (Globodera pallida (Stone) Behrens i Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens), aby uspójnić je z wymogami dyrektywy 2007/33/WE. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki IV i V do dyrektywy 2000/29/WE.

(16)

W drodze rozporządzenia Komisji (WE) nr 690/2008 (3) niektóre strefy uznano za strefy chronione w odniesieniu do różnych organizmów szkodliwych. Rozporządzenie (WE) nr 690/2008 zmieniono, aby uwzględnić aktualną sytuację w odniesieniu do stref chronionych w Unii oraz następujących organizmów szkodliwych: wirus tristeza cytrusowych (szczepy europejskie), Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. oraz mikoplazma żółknięcia dorée winorośli. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I–V do dyrektywy 2000/29/WE, aby zapewnić spójność wymogów dotyczących stref chronionych w odniesieniu do danych organizmów szkodliwych.

(17)

Ponadto kilka obszarów w Unii uznanych za strefy chronione w odniesieniu do niektórych organizmów szkodliwych nie spełnia już wymogów, ponieważ te organizmy szkodliwe już się tam zadomowiły. Wspomniane obszary to: wspólnoty autonomiczne Kastylia-La Mancha, Murcji, Nawarry i La Rioja, powiat Calatayud (Aragonia) oraz prowincja Guipuzcoa (Kraj Basków) (Hiszpania), Friuli-Wenecja Julijska i prowincja Sondrio (Lombardia) (Włochy), gminy Ohrady, Topoľníky i Trhová Hradská (Słowacja) w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al.; jednostki regionalne Argolida i Chania (Grecja), Korsyka (Francja) i Algarve (Portugalia) w odniesieniu do wirusa tristeza cytrusowych (szczepy europejskie). Należy odpowiednio zmienić część B załącznika II, część B załącznika III i część B załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE.

(18)

W celu ochrony produkcji roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów oraz ochrony handlu nimi technicznie uzasadnione jest włączenie organizmów szkodliwych Dryocosmus kuriphilus Yasumatsu i Thaumatopoea processionea L. do części B załącznika I do dyrektywy 2000/29/WE, stosownie do zagrożenia organizmem szkodliwym.

(19)

Z informacji przekazanych przez Irlandię, Portugalię i Zjednoczone Królestwo wynika, że terytoria tych państw są wolne od Dryocosmus kuriphilus Yasumatsu oraz że terytoria te spełniają warunki określone w art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy 2000/29/WE dotyczące ustanowienia strefy chronionej w odniesieniu do tego organizmu szkodliwego. Należy odpowiednio zmienić część B załącznika I i część B załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE. Należy także zmienić część B załącznika IV i część A załącznika V do dyrektywy 2000/29/WE, aby wprowadzić wymogi dotyczące przemieszczania niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów do stref chronionych.

(20)

Z informacji przekazanych przez Irlandię i Zjednoczone Królestwo wynika, że terytorium Irlandii i część terytorium Zjednoczonego Królestwa są wolne od Thaumatopoea processionea L. oraz że obszary te spełniają warunki określone w art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy 2000/29/WE dotyczące ustanowienia strefy chronionej w odniesieniu do tego organizmu szkodliwego. Należy odpowiednio zmienić część B załącznika I i część B załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE. Należy także zmienić część B załącznika IV i część A załącznika V do dyrektywy 2000/29/WE, aby wprowadzić wymogi dotyczące przemieszczania niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów do stref chronionych.

(21)

Z analizy zagrożenia organizmem szkodliwym przeprowadzonej niedawno przez Francję wynika, że Ips amitinus Eichhof nie stwarza niedopuszczalnego ryzyka fitosanitarnego na Korsyce (Francja). Należy zatem wykreślić Korsykę z wykazu stref chronionych w odniesieniu do tego organizmu szkodliwego. Należy odpowiednio zmienić część B załącznika II i część B załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE.

(22)

Z informacji przekazanych przez Zjednoczone Królestwo wynika, że Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr nie występuje na Wyspie Man i że Wyspa Man spełnia warunki określone w art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy 2000/29/WE dotyczące ustanowienia strefy chronionej w odniesieniu do tego organizmu szkodliwego. Należy odpowiednio zmienić część B załącznika II i część B załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE.

(23)

Z przeprowadzonej niedawno analizy zagrożenia organizmem szkodliwym wynika, że dotychczasowe wymogi dotyczące wprowadzania do niektórych stref chronionych i przemieszczania w obrębie tych stref roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w odniesieniu do Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr nie są wystarczające, aby ograniczyć ryzyko fitosanitarne do dopuszczalnych poziomów. Należy zaktualizować te wymogi. Należy odpowiednio zmienić część B załącznika II, część B załącznika IV, część A sekcja II w załączniku V i część B sekcja II w załączniku V do dyrektywy 2000/29/WE.

(24)

Z informacji przekazanych przez Francję i Włochy wynika, że Pikardia (departament Aisne) i Île-de-France (gminy Citry, Nanteuil-sur-Marne i Saâcy-sur-Marne) oraz Apulia są wolne od mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli i spełniają warunki określone w art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy 2000/29/WE dotyczące ustanowienia strefy chronionej w odniesieniu do tego organizmu szkodliwego. Należy odpowiednio zmienić część B załącznika II i część B załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE.

(25)

Z informacji przekazanych przez Szwajcarię wynika, że państwo to (z wyjątkiem kantonu Ticino i doliny Val Mesolcina) jest wolne od mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli. Należy zatem uznać Szwajcarię (z wyjątkiem kantonu Ticino i doliny Val Mesolcina) za obszar, z którego rośliny Vitis L. mogą być wprowadzane do stref chronionych w odniesieniu do przedmiotowego organizmu. Należy odpowiednio zmienić część B załącznika IV do dyrektywy 2000/29/WE.

(26)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2000/29/WE.

(27)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załącznikach I, II, III, IV i V do dyrektywy 2000/29/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa członkowskie przyjmują i publikują najpóźniej do dnia 30 września 2014 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 października 2014 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 czerwca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

(2) Dyrektywa Rady 2007/33/WE z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie zwalczania mątwików tworzących cysty na ziemniaku i uchylająca dyrektywę 69/464/EWG (Dz.U. L 156 z 16.6.2007, s. 12).

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 z dnia 4 lipca 2008 r. uznające chronione strefy narażone na szczególne ryzyko dla zdrowia roślin we Wspólnocie (Dz.U. L 193 z 22.7.2008, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I, II, III, IV i V do dyrektywy 2000/29/WE wprowadza się następujące zmiany:

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

w części A wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w sekcji I wprowadza się następujące zmiany:

—

w lit. a) po pkt 1 dodaje się pkt 1.1 w brzmieniu:

„1.1.

Agrilus anxius Gory”,

—

w lit. a) po pkt 1.1 dodaje się pkt 1.2 w brzmieniu:

„1.2.

Agrilus planipennis Fairmaire”,

—

w lit. a) po pkt 1.2 dodaje się pkt 1.3 w brzmieniu:

„1.3.

Anthonomus eugenii Cano”,

—

w lit. a) po pkt 10.4 dodaje się pkt 10.5 w brzmieniu:

„10.5.

Diaphorina citri Kuway”,

—

w lit. b) przed pkt 1 dodaje się pkt 0.1 w brzmieniu:

„0.1.

Candidatus Liberibacter spp., czynnik wywołujący chorobę Huanglongbing cytrusowych/zazielenienie cytrusowych”;,

—	w lit. c) skreśla się pkt 9;

(ii)

w sekcji II wprowadza się następujące zmiany:

—

w lit. a) przed pkt 0.1 dodaje się pkt 0.01 w brzmieniu:

„0.01.

Bursaphelenchus xylophilus (Steiner i Bührer) Nickle et al.”,

—

w lit. a) po pkt 9 dodaje się pkt 10 w brzmieniu:

„10.	Trioza erytreae Del Guercio”,

—	w lit. b) pkt 2 tekst „Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith” zastępuje się tekstem „Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.”;

w części B lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

(i)

po pkt 1.1 dodaje się pkt 1.2 w brzmieniu:

„1.2.

Dryocosmus kuriphilus Yasumatsu

IRL, P, UK”

(ii)

po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5.	Thaumatopoea processionea L.

IRL, UK (z wyjątkiem jednostek administracyjnych (authority) Barnet; Brent; Bromley; Camden; City of London; City of Westminster; Croydon; Ealing; dystrykt Elmbridge; dystrykt Epsom and Ewell; Hackney; Hammersmith and Fulham; Haringey; Harrow; Hillingdon; Hounslow; Islington; Kensington and Chelsea; Kingston upon Thames; Lambeth; Lewisham; Merton; Reading; Richmond Upon Thames; dystrykt Runnymede; Slough; South Oxfordshire; Southwark; dystrykt Spelthorne; Sutton; Tower Hamlets; Wandsworth i West Berkshire)”

w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

w części A wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w sekcji I wprowadza się następujące zmiany:

—

w lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

—	skreśla się pkt 1.1,

—	skreśla się pkt 8,

—	skreśla się pkt 10,

—	skreśla się pkt 31,

—	w lit. b) skreśla się pkt 1,

—	w lit. c) skreśla się pkt 7,

—	w lit. d) pkt 5.1 tekst „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” w prawej kolumnie zastępuje się tekstem „Solanum lycopersicum L.”;

(ii)

w sekcji II wprowadza się następujące zmiany:

—

w lit. b) wprowadza się następujące zmiany:

—	w pkt 2 tekst „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” w prawej kolumnie zastępuje się tekstem „Solanum lycopersicum L.”,

—	w pkt 9 tekst „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” w prawej kolumnie zastępuje się tekstem „Solanum lycopersicum L.”,

—

w lit. d) wprowadza się następujące zmiany:

—	skreśla się pkt 5,

—	w pkt 15 tekst „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” w prawej kolumnie zastępuje się tekstem „Solanum lycopersicum L.”,

—	w pkt 16 tekst „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” w prawej kolumnie zastępuje się tekstem „Solanum lycopersicum L.”;

w części B wprowadza się następujące zmiany:

(i)	lit. a) pkt 6 lit. a) trzecia kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie: „EL, IRL, UK”;

(ii)

lit. b) pkt 2 trzecia kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie:

„E (z wyjątkiem wspólnot autonomicznych Kastylia-La Mancha, Kastylia-Leon, Estremadury, Murcji, Nawarry i La Rioja, powiatu Calatayud (Aragonia) oraz prowincji Guipuzcoa (Kraj Basków)), EE, F (Korsyka), IRL, I (Abruzja, Apulia, Basilicata, Kalabria, Kampania, Emilia-Romania (prowincje Parma i Piacenza), Lacjum, Liguria, Lombardia (z wyjątkiem prowincji Mantua i Sondrio), Marche, Molise, Piemont, Sardynia, Sycylia, Toskania, Umbria, Dolina Aosty, Wenecja Euganejska (z wyjątkiem prowincji Rovigo i Wenecja, gmin Castelbaldo, Barbona, Boara Pisani, Masi, Piacenza d'Adige, S. Urbano, Vescovana w prowincji Padwa i obszaru położonego na południe od drogi A4 w prowincji Werona)), LV, LT, P, SI (z wyjątkiem regionów Gorenjska, Koroška, Maribor i Notranjska), SK (z wyjątkiem gmin Blahová, Horné Mýto, Ohrady, Okoč, Topoľníky i Trhová Hradská (powiat Dunajská Streda), Hronovce i Hronské Kľačany (powiat Levice), Dvory nad Žitavou (powiat Nové Zámky), Málinec (powiat Poltár), Hrhov (powiat Rožňava), Veľké Ripňany (powiat Topoľčany), Kazimír, Luhyňa, Malý Horeš, Svätuše i Zatín (powiat Trebišov)), FI, UK (Irlandia Północna, Wyspa Man i Wyspy Normandzkie)”;

(iii)

lit. c) punkt 01 otrzymuje brzmienie:

„0.1.

Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr.

Drewno, z wyłączeniem drewna wolnego od kory, odseparowana kora i przeznaczone do sadzenia rośliny Castanea Mill.

CZ, IRL, S, UK”

(iv)

w lit. d) wprowadza się następujące zmiany:

—	pkt 1 trzecia kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie: „EL (z wyjątkiem jednostek regionalnych Argolida i Chania), M, P (z wyjątkiem Algarve i Madery)”,

—	pkt 2 trzecia kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie: „CZ, FR (Alzacja, Szampania-Ardeny, Pikardia (departament Aisne), Île-de-France (gminy Citry, Nanteuil-sur-Marne i Saâcy-sur-Marne) i Lotaryngia), I (Apulia, Basilicata i Sardynia)”;

w załączniku III część B wprowadza się następujące zmiany:

pkt 1 druga kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie:

pkt 2 druga kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie:

w załączniku IV wprowadza się następujące zmiany:

w części A wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w sekcji I wprowadza się następujące zmiany:

—

pkt 1.1 otrzymuje brzmienie:

„1.1.

Bez względu na to, czy jest ono wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, drewno z drzew iglastych (Coniferales), z wyjątkiem Thuja L. i Taxus L., inne niż w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

—

drewnianych materiałów opakowaniowych w formie skrzyń, pudeł, klatek, beczek oraz podobnych opakowań, palet, skrzyń paletowych i innych płyt załadunkowych, nadstawek do palet płaskich, drewna sztauerskiego, bez względu na to, czy są obecnie używane do transportu wszystkich rodzajów ładunków, z wyjątkiem drewna sztauerskiego używanego do zabezpieczenia przesyłek drewna, które jest zbudowane z drewna tego samego typu i tej samej jakości, co drewno w przesyłce, i które spełnia te same unijne wymogi fitosanitarne, co drewno w przesyłce,

—	drewna Libocedrus decurrens Torr., jeżeli istnieją dowody, że drewno to zostało przetworzone lub przeznaczone do produkcji ołówków przy użyciu obróbki termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 82 C przez okres 7–8 dni,

ale łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z Kanady, Chin, Japonii, Republiki Korei, Meksyku, Tajwanu i USA, gdzie stwierdzono występowanie Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Bührer) Nickle et al.

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że drewno zostało poddane odpowiedniej:

obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu). Proces ten potwierdza się znakiem »HT« umieszczonym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z aktualną praktyką oraz w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii);

lub

fumigacji według specyfikacji zatwierdzonej zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2. Należy przedstawić na to dowód, wskazując w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii), aktywny składnik, minimalną temperaturę drewna, stężenie (g/m3) oraz długość czasu poddania obróbce (godz.);

lub

c)	chemicznej impregnacji pod ciśnieniem produktem zatwierdzonym zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2. Należy przedstawić na to dowód, wskazując w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii), aktywny składnik, ciśnienie (psi lub kPa) i zagęszczenie (%),

oraz

urzędowe oświadczenie, że po obróbce drewno było transportowane, do chwili opuszczenia państwa wydającego to oświadczenie, poza sezonem lotów wektora Monochamus z uwzględnieniem marginesu bezpieczeństwa czterech dodatkowych tygodni na początku i na końcu spodziewanego sezonu lotów lub, z wyjątkiem drewna całkowicie wolnego od kory, w okryciu ochronnym zapewniającym zabezpieczenie przed porażeniem Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Bührer) Nickle et al. i jego wektorem.”

—

pkt 1.2 otrzymuje brzmienie:

„1.2.

Bez względu na to, czy jest ono wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, drewno z drzew iglastych (Coniferales) w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

pochodzące z Kanady, Chin, Japonii, Republiki Korei, Meksyku, Tajwanu i USA, gdzie stwierdzono występowanie Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Bührer) Nickle et al.

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że drewno zostało poddane odpowiedniej:

a)	obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu), przy czym czas ten należy wskazać w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) lub

oraz

—

pkt 1.3 otrzymuje brzmienie:

„1.3.

Bez względu na to, czy jest ono wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, drewno Thuja L. i Taxus L., inne niż w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

—

ale włącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z Kanady, Chin, Japonii, Republiki Korei, Meksyku, Tajwanu i USA, gdzie stwierdzono występowanie Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Bührer) Nickle et al.

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że drewno:

a)	jest wolne od kory; lub

zostało wysuszone w piecu i wilgotność wyrażona w procentach suchej masy została obniżona do poziomu poniżej 20 % poprzez zastosowanie odpowiedniej kombinacji czasowo-termicznej. Proces ten potwierdza się znakiem »kiln-dried«, »KD« lub innym uznanym międzynarodowym oznaczeniem, umieszczonym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z obowiązującą praktyką;

lub

zostało poddane stosownej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu). Proces ten potwierdza się znakiem »HT« umieszczonym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z aktualną praktyką oraz w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii);

lub

zostało poddane odpowiedniej fumigacji według specyfikacji zatwierdzonej zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2. Należy przedstawić na to dowód, wskazując w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii), aktywny składnik, minimalną temperaturę drewna, stężenie (g/m3) oraz długość czasu poddania obróbce (godz.);

lub

zostało poddane odpowiedniej chemicznej impregnacji pod ciśnieniem produktem zatwierdzonym zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2. Należy przedstawić na to dowód, wskazując w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii), aktywny składnik, ciśnienie (psi lub kPa) i zagęszczenie (%).”

—	skreśla się pkt 1.4;

—

pkt 1.5 otrzymuje brzmienie:

„1.5.

Bez względu na to, czy jest ono wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, drewno z drzew iglastych (Coniferales), inne niż w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

—

ale łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z Rosji, Kazachstanu i Turcji.

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że drewno:

pochodzi z obszarów, o których wiadomo, że są wolne od:

—	Monochamus spp. (pozaeuropejskie),

—	Pissodes spp. (pozaeuropejskie),

—	Scolytidae spp. (pozaeuropejskie).

Nazwa obszaru jest wpisywana w rubryce »Miejsce pochodzenia« świadectwa, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii);

lub

b)	jest wolne od kory i dziur wydrążonych przez organizmy z rodzaju Monochamus spp. (pozaeuropejskie), których średnica jest większa niż 3 mm; lub

lub

zostało poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu). Proces ten potwierdza się znakiem »HT« umieszczonym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z aktualną praktyką oraz w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii);

lub

—

pkt 1.6 otrzymuje brzmienie:

„1.6.

Bez względu na to, czy jest ono wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, drewno z drzew iglastych (Coniferales), inne niż w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

—

ale włącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z państw trzecich, z wyjątkiem:

—	Rosji, Kazachstanu i Turcji,

—	państw europejskich,

—	Kanady, Chin, Japonii, Republiki Korei, Meksyku, Tajwanu i USA, gdzie stwierdzono występowanie Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Bührer) Nickle et al.

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że drewno:

a)	jest wolne od kory i dziur wydrążonych przez organizmy z rodzaju Monochamus spp. (pozaeuropejskie), których średnica jest większa niż 3 mm; lub

zostało wysuszone w piecu i wilgotność wyrażona w procentach suchej masy została obniżona do poziomu poniżej 20 % poprzez zastosowanie odpowiedniej kombinacji czasowo-termicznej. Proces ten potwierdza się znakiem »kiln-dried«, »KD« lub innym uznanym międzynarodowym oznaczeniem, umieszczanym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z obowiązującą praktyką;

lub

zostało poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu). Proces ten potwierdza się znakiem »HT« umieszczanym na drewnie lub jego opakowaniu zgodnie z aktualną praktyką oraz w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii).”

—

pkt 1.7 lit. e) w prawej kolumnie otrzymuje brzmienie:

„e)	zostało poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu), przy czym czas ten należy wskazać w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii).”,

—

pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Drewniane materiały opakowaniowe w formie skrzyń, pudeł, klatek, beczek oraz podobnych opakowań, palet, skrzyń paletowych i innych płyt załadunkowych, nadstawek do palet płaskich, drewna sztauerskiego, bez względu na to, czy są obecnie używane do transportu wszystkich rodzajów ładunków, z wyjątkiem drewna surowego o grubości 6 mm lub mniejszej, drewna przetworzonego uzyskanego przy pomocy klejów, wysokiej temperatury i ciśnienia lub przy pomocy ich dowolnej kombinacji oraz drewna sztauerskiego używanego do zabezpieczenia przesyłek drewna, które jest zbudowane z drewna tego samego typu i tej samej jakości, co drewno w przesyłce, i które spełnia te same unijne wymogi fitosanitarne, co drewno w przesyłce, pochodzące z państw trzecich, z wyjątkiem Szwajcarii.

Drewniane materiały opakowaniowe:

—	zostały poddane jednemu z zatwierdzonych zabiegów zgodnie z aneksem I do Międzynarodowego Standardu FAO dla Środków Fitosanitarnych nr 15 zawierającego przepisy dotyczące drewnianych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym, oraz

—	są opatrzone znakiem zgodnie z aneksem II do wspomnianego międzynarodowego standardu, wskazującym, że drewniane materiały opakowaniowe zostały poddane zatwierdzonej obróbce fitosanitarnej zgodnie z tym standardem.”

—

w pkt 2.1 lewa kolumna otrzymuje brzmienie:

„Drewno Acer saccharum Marsh., włącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, inne niż w postaci:

—	drewna przeznaczonego do wytwarzania arkuszy forniru,

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków,

—

pochodzące z USA i Kanady.”,

—

pkt 2.3 otrzymuje brzmienie:

„2.3.

Bez względu na to, czy jest ono wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, drewno Fraxinus L., Juglans ailantifolia Carr., Juglans mandshurica Maxim., Ulmus davidiana Planch. i Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc., inne niż w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew,

—

ale łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, meblami i innymi przedmiotami wykonanymi z drewna niepoddanego obróbce,

pochodzące z Kanady, Chin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Japonii, Mongolii, Republiki Korei, Rosji, Tajwanu i USA

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	drewno pochodzi z obszaru uznanego za wolny od Agrilus planipennis Fairmaire zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 2. Nazwę obszaru podaje się w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii); lub

b)	kora i co najmniej 2,5 cm zewnętrznego drewna bielastego zostały usunięte w zakładzie dopuszczonym i nadzorowanym przez krajową organizację ochrony roślin; lub

c)	drewno zostało poddane napromienianiu jonizującemu, tak aby w całym drewnie minimalna dawka pochłonięta wynosiła 1 kGy.”

—

pkt 2.4 otrzymuje brzmienie:

„2.4.

Bez względu na to, czy jest ono wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, drewno w postaci wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków, uzyskane w całości lub części z Fraxinus L., Juglans ailantifolia Carr., Juglans mandshurica Maxim., Ulmus davidiana Planch. i Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc.

pochodzące z Kanady, Chin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Japonii, Mongolii, Republiki Korei, Rosji, Tajwanu i USA

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że drewno pochodzi z obszaru uznanego za wolny od Agrilus planipennis Fairmaire zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 2. Nazwę obszaru podaje się w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii).”

—

pkt 2.5 otrzymuje brzmienie:

„2.5.

Bez względu na to, czy są one wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, odseparowana kora i przedmioty wykonane z kory Fraxinus L., Juglans ailantifolia Carr., Juglans mandshurica Maxim., Ulmus davidiana Planch. i Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc. pochodzące z Kanady, Chin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Japonii, Mongolii, Republiki Korei, Rosji, Tajwanu i USA

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że kora pochodzi z obszaru uznanego za wolny od Agrilus planipennis Fairmaire zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 2. Nazwę obszaru podaje się w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii).”

—

w pkt 3 lewa kolumna otrzymuje brzmienie:

„Drewno Quercus L., inne niż w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków,

—	beczek, zbiorników, kadzi, kubłów oraz innych produktów bednarzy lub części takich produktów, z drewna, łącznie z deszczułkami, jeżeli istnieją dowody, że drewno to zostało uzyskane lub wytworzone przy użyciu obróbki termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 176 °C przez 20 min,

—

ale łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z USA”,

—

po pkt 3 dodaje się punkty 4.1, 4.2 i 4.3 w brzmieniu:

„4.1.

Bez względu na to, czy jest ono wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, drewno Betula L., inne niż w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków uzyskanych w całości lub w części z tych drzew,

—

ale włącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, meblami i innymi przedmiotami wykonanymi z drewna niepoddanego obróbce, pochodzące z Kanady i USA, gdzie stwierdzono występowanie Agrilus anxius Gory

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	kora i co najmniej 2,5 cm zewnętrznego drewna bielastego zostały usunięte w zakładzie dopuszczonym i nadzorowanym przez krajową organizację ochrony roślin, lub

b)	drewno zostało poddane napromienianiu jonizującemu, tak aby w całym drewnie minimalna dawka pochłonięta wynosiła 1 kGy.

4.2	Bez względu na to, czy są one wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, wióry, zrębki, trociny, ścinki, odpady i zrzynki uzyskane w całości lub w części z Betula L.

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że drewno pochodzi z państwa, o którym wiadomo, że jest wolne od Agrilus anxius Gory.

4.3	Bez względu na to, czy są one wymienione wśród kodów CN w załączniku V część B, kora i przedmioty wykonane z kory Betula L., pochodzące z Kanady i USA, gdzie stwierdzono występowanie Agrilus anxius Gory

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że kora jest wolna od drewna.”

—

w pkt 5 lewa kolumna otrzymuje brzmienie:

„Drewno Platanus L., z wyjątkiem drewna w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków,

—

ale łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z USA lub Armenii”,

—

w pkt 6 lewa kolumna otrzymuje brzmienie:

„Drewno Populus L., z wyjątkiem drewna w postaci:

—	wiórów, zrębków, trocin, ścinków, odpadów i zrzynków,

—

ale włącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z krajów kontynentu amerykańskiego”,

—

w pkt 7.1 lit. d) w prawej kolumnie otrzymuje brzmienie:

„d)	zostało poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu), przy czym czas ten należy wskazać w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii).”,

—

w pkt 7.2 lit. c) w prawej kolumnie otrzymuje brzmienie:

„c)	zostało poddane odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju drewna (w tym w jego wnętrzu), przy czym czas ten należy wskazać w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii).”,

—

w pkt 7.3 prawa kolumna otrzymuje brzmienie:

„Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że odseparowana kora:

została poddana odpowiedniej fumigacji przy użyciu fumigantu zatwierdzonego zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2. Należy przedstawić na to dowód, wskazując w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii), aktywny składnik, minimalną temperaturę kory, stężenie (g/m3) oraz długość czasu poddania obróbce (godz.);

lub

b)	została poddana odpowiedniej obróbce termicznej w celu osiągnięcia minimalnej temperatury 56 °C nieprzerwanie przez co najmniej 30 minut w całym przekroju kory (w tym w jej wnętrzu), przy czym czas ten należy wskazać w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii),

oraz

urzędowe oświadczenie, że po obróbce kora była transportowana, do chwili opuszczenia państwa wydającego to oświadczenie, poza sezonem lotów wektora Monochamus z uwzględnieniem marginesu bezpieczeństwa czterech dodatkowych tygodni na początku i na końcu spodziewanego sezonu lotów lub w okryciu ochronnym zapewniającym zabezpieczenie przed porażeniem Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Bührer) Nickle et al. i jego wektorem.”,

—	skreśla się pkt 8,

—

pkt 11.4 otrzymuje brzmienie:

„11.4.

Rośliny Fraxinus L., Juglans ailantifolia Carr., Juglans mandshurica Maxim., Ulmus davidiana Planch. i Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc., inne niż owoce i nasiona, ale włącznie ze ściętymi gałęziami z liśćmi lub bez, pochodzące z Kanady, Chin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Japonii, Mongolii, Republiki Korei, Rosji, Tajwanu i USA

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że rośliny pochodzą z obszaru uznanego za wolny od Agrilus planipennis Fairmaire zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 2. Nazwę obszaru podaje się w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii).”

—

po pkt 11.4 dodaje się pkt 11.5 w brzmieniu:

„11.5

Rośliny Betula L., inne niż owoce i nasiona, ale łącznie ze ściętymi gałęziami Betula L. z liśćmi lub bez

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że rośliny pochodzą z państwa, o którym wiadomo, że jest wolne od Agrilus anxius Gory.”

—	skreśla się pkt 15 i 16,

—

po pkt 18 dodaje się punkty 18.1, 18.2 i 18.3 w brzmieniu:

„18.1.

Rośliny Aegle Corrêa, Aeglopsis Swingle, Afraegle Engl, Atalantia Corrêa, Balsamocitrus Stapf, Burkillanthus Swingle, Calodendrum Thunb., Choisya Kunth, Clausena Burm. f., Limonia L., Microcitrus Swingle., Murraya J. Koenig ex L., Pamburus Swingle, Severinia Ten., Swinglea Merr., Triphasia Lour. i Vepris Comm., inne niż owoce (ale włącznie z nasionami), oraz nasiona Citrus L., Fortunella Swingle i Poncirus Raf. i ich hybrydy, pochodzące z państw trzecich

Nie naruszając przepisów mających zastosowanie do roślin w załączniku IV część A sekcja I pkt 18.2 i 18.3, należy złożyć urzędowe oświadczenie, że rośliny pochodzą z państwa uznanego za wolne od Candidatus Liberibacter spp., czynnika wywołującego chorobę Huanglongbing cytrusowych /zazielenienie cytrusowych, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 2.

18.2.

Rośliny Casimiroa La Llave, Clausena Burm. f., Vepris Comm, Zanthoxylum L., inne niż owoce i nasiona, pochodzące z państw trzecich

Nie naruszając przepisów mających zastosowanie do roślin w załączniku IV część A sekcja I pkt 18.1 i 18.3, należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	rośliny pochodzą z państwa, w którym nie stwierdzono występowania Trioza erytreae Del Guercio, lub

rośliny pochodzą z obszaru wolnego od Trioza erytreae Del Guercio ustanowionego przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie ze stosownymi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, co jest podane w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) niniejszej dyrektywy, w rubryce »Dodatkowe deklaracje.«

18.3.

Rośliny Aegle Corrêa, Aeglopsis Swingle, Afraegle Engl., Amyris P. Browne, Atalantia Corrêa, Balsamocitrus Stapf, Choisya Kunth, Citropsis Swingle & Kellerman, Clausena Burm. f., Eremocitrus Swingle, Esenbeckia Kunth., Glycosmis Corrêa, Limonia L., Merrillia Swingle, Microcitrus Swingle, Murraya J. Koenig ex L., Naringi Adans., Pamburus Swingle, Severinia Ten., Swinglea Merr., Tetradium Lour., Toddalia Juss., Triphasia Lour., Vepris Comm., Zanthoxylum L., inne niż owoce i nasiona, pochodzące z państw trzecich

Nie naruszając przepisów mających zastosowanie do roślin w załączniku IV część A sekcja I pkt 18.1 i 18.2, należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	rośliny pochodzą z państwa, w którym nie stwierdzono występowania Diaphorina citri Kuway; lub

rośliny pochodzą z obszaru wolnego od Diaphorina citriKuway, ustanowionego przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie ze stosownymi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, co jest podane w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) niniejszej dyrektywy, w rubryce »Dodatkowe deklaracje«.”

—	w pkt 25.4 lit. aa) i bb) słowa „Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith” zastępuje się słowami „Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.”,

—	w pkt 25.4.1 w prawej kolumnie słowa „Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith” zastępuje się słowami „Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.”,

—	w pkt 25.6 w lewej kolumnie słowa „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” zastępuje się słowami „Solanum lycopersicum L.”,

—

pkt 25.7 otrzymuje brzmienie:

„25.7.

Rośliny Capsicum annuum L., Solanum lycopersicum L., Musa L., Nicotiana L. i Solanum melongena L., przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona, pochodzące z państw, w których stwierdzono występowanie Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.

Nie naruszając przepisów mających zastosowanie do roślin wymienionych w załączniku III część A pkt 11 i 13 oraz w załączniku IV część A sekcja I pkt 25.5 i 25.6, w stosownych przypadkach, należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	rośliny pochodzą z obszarów uznanych za wolne od Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.; lub

b)	w miejscu produkcji od początku ostatniego pełnego cyklu wegetacji na roślinach nie zaobserwowano żadnych objawów Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.”

—

pkt 27.1 otrzymuje brzmienie:

„27.1.

Rośliny Dendranthema (DC.) Des Moul., Dianthus L. i Pelargonium l'Hérit. ex Ait., przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

aa)	rośliny pochodzą z obszaru wolnego od Helicoverpa armigera (Hübner) i Spodoptera littoralis (Boisd.), ustanowionego przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie ze stosownymi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, lub

a)	w miejscu produkcji od początku ostatniego pełnego cyklu wegetacji nie zaobserwowano żadnych objawów Helicoverpa armigera (Hübner) ani Spodoptera littoralis (Boisd.), lub

b)	rośliny zostały poddane odpowiedniemu zabiegowi w celu ochrony przed przedmiotowymi organizmami.”

—

pkt 27.2 otrzymuje brzmienie:

„27.2.

Rośliny Dendranthema (DC.) Des Moul., Dianthus L. i Pelargonium l'Hérit. ex Ait., inne niż nasiona

Bez uszczerbku dla wymogów mających zastosowanie do roślin wymienionych w załączniku IV część A sekcja I pkt 27.1, należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

aa)	rośliny pochodzą z obszaru wolnego od Spodoptera eridania (Cramer), Spodoptera frugiperda Smith i Spodoptera litura (Fabricius), ustanowionego przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie ze stosownymi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych; lub

a)	w miejscu produkcji od początku ostatniego pełnego cyklu wegetacji nie zaobserwowano żadnych oznak występowania Spodoptera eridania (Cramer), Spodoptera frugiperda Smith ani Spodoptera litura (Fabricius); lub

b)	rośliny zostały poddane odpowiedniemu zabiegowi w celu ochrony przed przedmiotowymi organizmami.”

—	w pkt 28.1 w lewej kolumnie słowa „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” zastępuje się słowami „Solanum lycopersicum L.”,

—

w pkt 32.1 w prawej kolumnie po lit. c) dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„lub

pochodzą z materiału roślinnego (eksplantu) wolnego od Liriomyza sativae (Blanchard) i Amauromyza maculosa (Malloch); są uprawiane in vitro na sterylnym podłożu w sterylnych warunkach uniemożliwiających porażenie Liriomyza sativae (Blanchard) i Amauromyza maculosa (Malloch); oraz są wysyłane w przezroczystych pojemnikach w sterylnych warunkach.”,

—

w pkt 32.3 w prawej kolumnie po lit. c) dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„lub

rośliny pochodzą z materiału roślinnego (eksplantu) wolnego od Liriomyza huidobrensis (Blanchard) i Liriomyza trifolii (Burgess); są uprawiane in vitro na sterylnym podłożu w sterylnych warunkach uniemożliwiających porażenie Liriomyza huidobrensis (Blanchard) i Liriomyza trifolii (Burgess); oraz są wysyłane w przezroczystych pojemnikach w sterylnych warunkach.”,

—

pkt 33 otrzymuje brzmienie:

„33.	Rośliny z korzeniami, posadzone lub przeznaczone do sadzenia, uprawiane na otwartej przestrzeni

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	o miejscu produkcji wiadomo, że jest wolne od Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus (Spieckermann i Kotthoff) Davis et al. i Synchytrium endobioticum (Schilbersky) Percival; oraz

b)	rośliny pochodzą z pola, o którym wiadomo, że jest wolne od Globodera pallida (Stone) Behrens i Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens.”

—

w pkt 36.1 w prawej kolumnie po lit. c) dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„lub

d)	pochodzą z materiału roślinnego (eksplantu) wolnego od Thrips palmi Karny; są uprawiane in vitro na sterylnym podłożu w sterylnych warunkach uniemożliwiających porażenie Thrips palmi Karny; oraz są wysyłane w przezroczystych pojemnikach w sterylnych warunkach.”,

—

po pkt 36.2 dodaje się pkt 36.3 w brzmieniu:

„36.3.

Owoce Capsicum L. pochodzące z Belize, Kostaryki, Dominikany, Salwadoru, Gwatemali, Hondurasu, Jamajki, Meksyku, Nikaragui, Panamy, Portoryko, USA i Polinezji Francuskiej, w których stwierdzono występowanie Anthonomus eugenii Cano

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że owoce:

pochodzą z obszaru wolnego od Anthonomus eugenii Cano ustanowionego przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie ze stosownymi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, co jest podane w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) niniejszej dyrektywy, w rubryce »Dodatkowe deklaracje«;

lub

pochodzą z miejsca produkcji ustanowionego w państwie wywozu przez krajową organizację ochrony roślin w tym państwie jako wolne od Anthonomus eugenii Cano, zgodnie ze stosownymi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych, co jest podane w świadectwach, o których mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) niniejszej dyrektywy, w rubryce »Dodatkowe deklaracje«, oraz uznanego za wolne od Anthonomus eugenii Cano w wyniku kontroli urzędowych przeprowadzanych w miejscu produkcji i w jego bezpośrednim sąsiedztwie przynajmniej co miesiąc w czasie dwóch miesięcy poprzedzających wywóz.”

—	skreśla się pkt 38.1;

—

w pkt 45.1 w prawej kolumnie po lit. c) dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„lub

pochodzą z materiału roślinnego (eksplantu) wolnego od Bemisia tabaci Genn. (populacje pozaeuropejskie); są uprawiane in vitro na sterylnym podłożu w sterylnych warunkach uniemożliwiających porażenie Bemisia tabaci Genn. (populacje pozaeuropejskie); oraz są wysyłane w przezroczystych pojemnikach w sterylnych warunkach.”,

—	w pkt 45.3 w lewej kolumnie słowa „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” zastępuje się słowami „Solanum lycopersicum L.”;

—

w pkt 46 w prawej kolumnie po lit. c) dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„lub

rośliny pochodzą z materiału roślinnego (eksplantu) wolnego od Bemisia tabaci Genn. (populacje pozaeuropejskie) i niewykazującego żadnych objawów występowania przedmiotowych organizmów szkodliwych; są uprawiane in vitro na sterylnym podłożu w sterylnych warunkach uniemożliwiających porażenie Bemisia tabaci Genn. (populacje pozaeuropejskie); oraz są wysyłane w przezroczystych pojemnikach w sterylnych warunkach.”,

—	w pkt 48 w lewej kolumnie słowa „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” zastępuje się słowami „Solanum lycopersicum L.”,

—

w pkt 49.1 w prawej kolumnie po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„lub

c)	nasiona poddano odpowiedniej fizycznej obróbce przeciwko Ditylenchus dipsaci (Kühn) Filipjev i uznano je za wolne od tego organizmu szkodliwego po przeprowadzeniu badań laboratoryjnych na reprezentatywnej próbce.”;

(ii)

w sekcji II wprowadza się następujące zmiany:

—

pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10.	Rośliny Citrus L., Fortunella Swingle, Poncirus Raf., i ich hybrydy, inne niż owoce i nasiona

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	rośliny pochodzą z obszarów, o których wiadomo, że są wolne od Spiroplasma citri Saglio et al., Phoma tracheiphila (Petri), Kanchaveli i Gikashvili oraz wirusa tristeza cytrusowych (szczepy europejskie); lub

rośliny uzyskały urzędowe świadectwo zgodnie z procedurą certyfikacyjną wymagającą pochodzenia w prostej linii z materiału utrzymywanego w odpowiednich warunkach i poddawanego indywidualnym badaniom przynajmniej na obecność wirusa tristeza cytrusowych (szczepy europejskie) przy użyciu odpowiednich testów lub metod zgodnie z normami międzynarodowymi i stale rosły w szklarni niedostępnej dla owadów lub odizolowanej klatce, na których nie zaobserwowano żadnych objawów występowania Spiroplasma citri Saglio et al., Phoma tracheiphila (Petri) Kanchaveli i Gikashvili oraz wirusa tristeza cytrusowych (szczepy europejskie);

lub

rośliny:

—

uzyskały urzędowe świadectwo zgodnie z procedurą certyfikacyjną wymagającą pochodzenia w prostej linii z materiału utrzymywanego w odpowiednich warunkach i poddawanego indywidualnym badaniom przynajmniej na obecność wirusa tristeza cytrusowych (szczepy europejskie) przy użyciu odpowiednich testów lub metod zgodnie z normami międzynarodowymi i na podstawie ich wyników uznane zostały za wolne od wirusa tristeza cytrusowych (szczepy europejskie), a na podstawie indywidualnych badań przeprowadzonych z zastosowaniem metod, określonych w niniejszym tiret, otrzymały również świadectwo, że są wolne od wirusa tristeza cytrusowych (szczepy europejskie),

oraz

—	zostały poddane kontroli i od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacji nie stwierdzono u nich żadnych objawów występowania Spiroplasma citri Saglio et al., Phoma tracheiphila (Petri) Kanchaveli i Gikashvili ani wirusa tristeza cytrusowych (szczepy europejskie).”

—

po pkt 10 dodaje się pkt 10.1 w brzmieniu:

„10.1.

Rośliny Citrus L., Fortunella Swingle, Poncirus Raf. i ich hybrydy oraz Casimiroa La Llave, Clausena Burm f., Vepris Comm., Zanthoxylum L., inne niż owoce i nasiona

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że rośliny pochodzą z obszaru wolnego od Trioza erytreae Del Guercio, ustanowionego przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych.”

—

pkt 18.1 otrzymuje brzmienie:

„18.1.

Bulwy Solanum tuberosum L. przeznaczone do sadzenia

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	przestrzegane były unijne przepisy dotyczące zwalczania Synchytrium endobioticum (Schilbersky) Percival; oraz

b)	bulwy pochodzą z obszaru, o którym wiadomo, że jest wolny od Clavibacter michiganensis ssp. sependonicus (Spiekermann i Kotthoff) Davis et al., albo przestrzegane były przepisy dotyczące zwalczania tego organizmu; oraz

aa)	bulwy pochodzą z obszarów, na których nie stwierdzono występowania Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.; albo

bb)

na obszarach, na których stwierdzono występowanie Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al., bulwy pochodzą z miejsca produkcji, co do którego stwierdzono, że jest wolne od Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. lub uznawanego za takie na skutek wprowadzenia w życie odpowiedniej procedury mającej na celu zwalczanie Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al,;

oraz

bulwy pochodzą z obszarów, na których nie stwierdzono występowania Meloidogyne chitwoodi Golden et al. (wszystkie populacje) i Meloidogyne fallax Karssen, albo z obszarów, na których stwierdzono występowanie Meloidogyne chitwoodi Golden et al. (wszystkie populacje) i Meloidogyne fallax Karssen:

—

bulwy pochodzą z miejsca produkcji uznanego za wolne od Meloidogyne chitwoodi Golden et al. (wszystkie populacje) i Meloidogyne fallax Karssen na podstawie corocznej kontroli upraw żywicieli, przeprowadzanej w formie wzrokowego badania roślin będących żywicielami w odpowiednich terminach i wzrokowego badania zarówno zewnętrznego, jak również po pokrojeniu bulw ziemniaków zebranych na miejscu produkcji, albo

—

po zbiorach z bulw zostały losowo wybrane próbki, które poddano, z zastosowaniem odpowiedniej metody, kontroli na występowanie objawów lub testom laboratoryjnym, jak również zarówno zewnętrznemu wzrokowemu badaniu, jak i badaniu po przekrojeniu bulw, w odpowiednich terminach i we wszystkich przypadkach w chwili zamykania opakowań lub kontenerów przed sprzedażą zgodnie z przepisami dotyczącymi zamknięć zawartymi w dyrektywie Rady 66/403/EWG, i nie zaobserwowano żadnych objawów występowania Meloidogyne chitwoodi Golden et al. (wszystkie populacje) i Meloidogyne fallax Karssen.”

—

po pkt 18.1 dodaje się pkt 18.1.1 w brzmieniu:

„18.1.1.

Bulwy Solanum tuberosum L., przeznaczone do sadzenia, inne niż bulwy do sadzenia zgodnie z art. 4 ust. 4 lit. b) dyrektywy Rady 2007/33/WE

Bez uszczerbku dla wymogów mających zastosowanie do bulw Solanum tuberosum L. przeznaczonych do sadzenia określonych w załączniku IV część A sekcja II pkt 18.1 należy złożyć urzędowe oświadczenie, że przestrzegane są przepisy Unii dotyczące zwalczania Globodera pallida (Stone) Behrens i Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens.”

—	w pkt 18.3 w prawej kolumnie słowa „Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith” zastępuje się słowami „Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.”,

—

pkt 18.5 otrzymuje brzmienie:

„18.5.

Bulwy Solanum tuberosum L. inne niż bulwy wymienione w załączniku IV część A sekcja II pkt 18.1, 18.1.1, 18.2., 18.3 lub 18.4

Należy potwierdzić przez umieszczenie numeru rejestracyjnego na opakowaniu lub, w przypadku transportu luzem, na pojeździe przewożącym ziemniaki, że zostały one wyhodowane przez urzędowo zarejestrowanego producenta lub pochodzą z urzędowo zarejestrowanych ośrodków zbiorowego składowania lub wysyłki, które znajdują się w regionie produkcji, oraz wskazać, że bulwy są wolne od Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. i że przestrzegane są:

a)	przepisy Unii dotyczące zwalczania Synchytrium endobioticum (Schilbersky) Percival; oraz

b)	w stosownych przypadkach przepisy Unii dotyczące zwalczania Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus (Spieckermann i Kotthoff) Davis et al.; oraz

c)	przepisy Unii dotyczące zwalczania Globodera pallida (Stone) Behrens i Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens.”

—

po pkt 18.6 dodaje się pkt 18.6.1 w brzmieniu:

„18.6.1

Rośliny z korzeniami, przeznaczone do sadzenia, Capsicum spp., Solanum lycopersicum L. i Solanum melongena L., inne niż rośliny przeznaczone do sadzenia zgodnie z art. 4 ust. 4 lit. a) dyrektywy Rady 2007/33/WE

Bez uszczerbku dla wymogów mających zastosowanie do roślin określonych w załączniku IV część A sekcja II pkt 18.6 należy złożyć urzędowe oświadczenie, że przestrzegane są przepisy Unii dotyczące zwalczania Globodera pallida (Stone) Behrens i Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens.”

—

pkt 18.7 otrzymuje brzmienie:

„18.7

Rośliny Capsicum annuum L., Solanum lycopersicum L., Musa L., Nicotiana L., i Solanum melongena L., przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona

Bez uszczerbku dla wymogów mających zastosowanie do roślin wymienionych w załączniku IV część A sekcja II pkt 18.6 w stosownych przypadkach należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	rośliny pochodzą z obszarów uznanych za wolne od Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al.; lub

b)	w miejscu produkcji na roślinach nie zaobserwowano żadnych objawów Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. od początku ostatniego pełnego cyklu wegetacji.”

—

pkt 20 otrzymuje brzmienie:

„20.	Rośliny Dendranthema (DC.) Des Moul., Dianthus L. i Pelargonium l'Hérit. ex Ait., przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona

Należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

aa)	rośliny pochodzą z obszaru wolnego od Helicoverpa armigera (Hübner) i Spodoptera littoralis (Boisd.), ustanowionego przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie ze stosownymi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych; lub

a)	w miejscu produkcji nie zaobserwowano żadnych objawów występowania Helicoverpa armigera (Hübner) ani Spodoptera littoralis (Boisd.) od początku ostatniego pełnego cyklu wegetacji; lub

b)	rośliny zostały poddane odpowiedniemu zabiegowi w celu ochrony przed przedmiotowymi organizmami.”

—

w pkt 23 w prawej kolumnie po lit. c) dodaje się lit. d) w brzmieniu:

„lub

—

pkt 24 otrzymuje brzmienie:

„24.	Rośliny z korzeniami, posadzone lub przeznaczone do sadzenia, uprawiane na otwartej przestrzeni

Należy przedstawić dowód, że o miejscu produkcji wiadomo, że jest wolne od Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus (Spieckermann i Kotthoff) Davis et al. i Synchytrium endobioticum (Schilbersky) Percival.”,

—

po pkt 24 dodaje się pkt 24.1 w brzmieniu:

„24.1

Rośliny Allium porrum L., Asparagus officinalis L., Beta vulgaris L., Brassica spp. i Fragaria L. z korzeniami, przeznaczone do sadzenia

oraz

cebulki, bulwy i kłącza Allium ascalonicum L., Allium cepa L., Dahlia spp., Gladiolus Tourn. ex L., Hyacinthus spp., Iris spp., Lilium spp., Narcissus L. i Tulipa L., uprawiane na otwartej przestrzeni, inne niż te rośliny, cebulki, bulwy i kłącza przeznaczone do sadzenia zgodnie z art. 4 ust. 4 lit. a) lub c) dyrektywy Rady 2007/33/WE

Bez uszczerbku dla wymogów mających zastosowanie do roślin określonych w załączniku IV część A sekcja II pkt 24 należy przedstawić dowód, że przestrzegane są przepisy Unii dotyczące zwalczania Globodera pallida (Stone) Behrens i Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens.”

—	w pkt 26.1 w lewej kolumnie słowa „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” zastępuje się słowami „Solanum lycopersicum L.”,

—	w pkt 27 w lewej kolumnie słowa „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” zastępuje się słowami „Solanum lycopersicum L.”,

—

w pkt 28.1 w prawej kolumnie po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„lub

c)	nasiona poddano odpowiedniej fizycznej obróbce przeciwko Ditylenchus dipsaci (Kühn) Filipjev i uznano je za wolne od tego organizmu szkodliwego po przeprowadzeniu badań laboratoryjnych na reprezentatywnej próbce.”;

w części B wprowadza się następujące zmiany:

—	w pkt 4, 10 i 14.2 trzecia kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie: „EL, IRL, UK”,

—	w pkt 6.3 i 14.9 trzecia kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie: „CZ, IRL, S, UK”,

—

po pkt 19 dodaje się pkt 19.1 w brzmieniu:

„19.1.

Rośliny Castanea Mill., przeznaczone do sadzenia

Nie naruszając przepisów dotyczących roślin wymienionych w załączniku III część A pkt 2 i załączniku IV część A sekcja I pkt 11.1 i 11.2, należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	rośliny były stale uprawiane w miejscu produkcji w państwie, w którym nie stwierdzono występowania Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr; lub

b)	rośliny były stale uprawiane na obszarze wolnym od Cryphonectria parasitica (Murrill) Barr ustanowionym przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych; lub

c)	rośliny były stale uprawiane w strefach chronionych wymienionych w prawej kolumnie.

CZ, IRL, S, UK”

—

pkt 20.3 otrzymuje brzmienie:

„20.3.

Rośliny z korzeniami, posadzone lub przeznaczone do sadzenia, uprawiane na otwartej przestrzeni

Należy przedstawić dowód, że rośliny pochodzą z pola, o którym wiadomo, że jest wolne od Globodera pallida (Stone) Behrens.

FI, LV, SI, SK”

—

pkt 21 trzecia kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie:

—

pkt 21.3 trzecia kolumna „Strefa(-y) chroniona(-e)” otrzymuje brzmienie:

—

pkt 31 otrzymuje brzmienie:

„31.	Owoce Citrus L., Fortunella Swingle, Poncirus Raf. i ich hybrydy pochodzące z BG, HR, SI, EL (jednostki regionalne Argolida i Chania), P (Algarve i Madeira), E, F, CY oraz I

Bez uszczerbku dla wymogu w załączniku IV część A sekcja II pkt 30.1, zgodnie z którym opakowanie powinno być opatrzone znakiem pochodzenia:

a)	owoce są pozbawione liści i szypułek; lub

w przypadku owoców z liśćmi lub szypułkami należy złożyć urzędowe oświadczenie, że owoce są zapakowane w zamknięte pojemniki, które zostały urzędowo zaplombowane i pozostaną zaplombowane podczas transportu przez strefę chronioną, uznaną dla tych owoców, i umieszczony jest na nich znak wyróżniający, który umieszczany jest również w paszporcie.

EL (z wyjątkiem jednostek regionalnych Argolida i Chania), M, P (z wyjątkiem Algarve i Madery)”

—

pkt 32 otrzymuje brzmienie:

„32.	Rośliny Vitis L., inne niż owoce i nasiona

Nie naruszając przepisów mających zastosowanie do roślin wymienionych w załączniku III część A pkt 15, w załączniku IV część A sekcja II pkt 17 oraz w załączniku IV część B pkt 21.1, należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	rośliny pochodzą z takich obszarów i były uprawiane w miejscu produkcji w państwie, gdzie nie stwierdzono występowania mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli; lub

b)	rośliny pochodzą z miejsca produkcji i były uprawiane w miejscu produkcji znajdującym się na obszarze wolnym od mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli ustanowionym przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie ze stosownymi normami międzynarodowymi; lub

c)	rośliny pochodzą z Republiki Czeskiej, Francji (Alzacja, Szampania-Ardeny, Pikardia (departament Aisne), Île-de-France (gminy Citry, Nanteuil-sur-Marne i Saâcy-sur-Marne) i Lotaryngia) lub Włoch (Apulia, Basilicata i Sardynia) i były tam uprawiane; lub

cc)	rośliny pochodzą ze Szwajcarii (z wyjątkiem kantonu Ticino i doliny Val Mesolcina) i były tam uprawiane; lub

w miejscu pochodzenia i produkcji roślin:

aa)	na roślinach matecznych nie zaobserwowano żadnych objawów mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli od rozpoczęcia przedostatniego pełnego cyklu wegetacji; oraz

bb)

(i)	na roślinach w miejscu produkcji nie zaobserwowano żadnych objawów mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli; albo

(ii)	rośliny poddano obróbce gorącą wodą w temperaturze minimum 50 °C przez 45 minut w celu usunięcia mikoplazmy żółknięcia dorée winorośli.

CZ, FR (Alzacja, Szampania-Ardeny, Pikardia (departament Aisne), Île-de-France (gminy Citry, Nanteuil-sur-Marne i Saâcy-sur-Marne) i Lotaryngia), I (Apulia, Basilicata i Sardynia)”

—

po pkt 32 dodaje się pkt 33 w brzmieniu:

„33.	Rośliny Castanea Mill., inne niż rośliny w kulturze tkankowej, owoce i nasiona

Nie naruszając przepisów dotyczących roślin wymienionych w załączniku III część A pkt 2 i załączniku IV część A sekcja I pkt 11.1 i 11.2, należy złożyć urzędowe oświadczenie, że:

a)	rośliny były stale uprawiane w miejscu produkcji w państwie, w którym nie stwierdzono występowania Dryocosmus kuriphilus Yasumatsu; lub

b)	rośliny były stale uprawiane na obszarze wolnym od Dryocosmus kuriphilus Yasumatsu ustanowionym przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych; lub

c)	rośliny były stale uprawiane w strefach chronionych wymienionych w prawej kolumnie.

IRL, P, UK”

w załączniku V wprowadza się następujące zmiany:

w części A wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w sekcji I wprowadza się następujące zmiany:

—

pkt 1.4 otrzymuje brzmienie:

„1.4.

Rośliny Fortunella Swingle, Poncirus Raf. i ich hybrydy oraz Casimiroa La Llave, Clausena Burm f., Vepris Comm., Zanthoxylum L. i Vitis L., inne niż owoce i nasiona.”,

—

pkt 2.1 otrzymuje brzmienie:

„2.1.

Rośliny przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona, z rodzajów Abies Mill., Apium graveolens L., Argyranthemum spp., Asparagus officinalis L., Aster spp., Brassica spp., Castanea Mill., Cucumis spp., Dendranthema (DC.) Des Moul., Dianthus L. i hybrydy, Exacum spp., Fragaria L., Gerbera Cass., Gypsophila L., wszystkie odmiany nowogwinejskich hybryd Impatiens L., Lactuca spp., Larix Mill., Leucanthemum L., Lupinus L., Pelargonium l'Hérit. ex Ait., Picea A. Dietr., Pinus L., Platanus L., Populus L., Prunus laurocerasus L., Prunus lusitanica L., Pseudotsuga Carr., Quercus L., Rubus L., Spinacia L., Tanacetum L., Tsuga Carr., Verbena L. i inne rośliny gatunków trawiastych, inne niż rośliny z rodziny Gramineae, przeznaczone do sadzenia, oraz inne niż cebulki, bulwocebulki, kłącza, nasiona i bulwy.”,

—	w pkt 2.4 akapit trzeci słowa „Lycopersicon lycopersicum (L.) Karsten ex Farw.” zastępuje się słowami „Solanum lycopersicum L.”,

—

pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

Cebulki, bulwocebulki, bulwy i kłącza przeznaczone do sadzenia, wytwarzane przez producentów upoważnionych do produkcji i sprzedaży osobom zawodowo zajmującym się produkcją roślinną, inne niż rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty przygotowane i gotowe do sprzedaży konsumentom finalnym, w odniesieniu do których organy odpowiedzialne danych państw członkowskich zapewniają, by ich produkcja była w wyraźny sposób oddzielona od produkcji innych produktów Camassia Lindl., Chionodoxa Boiss., Crocus flavus Weston 'Golden Yellow', Dahlia spp., Galanthus L., Galtonia candicans (Baker) Decne., miniaturowe odmiany i ich hybrydy z rodzaju Gladiolus Tourn. ex L., takie jak Gladiolus callianthus Marais, Gladiolus colvillei Sweet, Gladiolus nanus hort., Gladiolus ramosus hort. i Gladiolus tubergenii hort., Hyacinthus L., Iris L., Ismene Herbert, Lilium spp., Muscari Miller, Narcissus L., Ornithogalum L., Puschkinia Adams, Scilla L., Tigridia Juss. i Tulipa L.”;

(ii)

w sekcji II wprowadza się następujące zmiany:

—

pkt 1.2 otrzymuje brzmienie:

„1.2.

Rośliny przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona, Populus L., Beta vulgaris L. Quercus spp., inne niż Quercus suber.”,

—	w pkt 1.3 po słowach „Amelanchier Med.” dodaje się słowa „Castanea Mill.”,

—	w pkt 1.8 po słowach „Beta vulgaris L.” dodaje się słowa „Castanea Mill.”;

w części B wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w sekcji I wprowadza się następujące zmiany:

—

pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.

Rośliny, przeznaczone do sadzenia, inne niż nasiona, ale włącznie z nasionami Cruciferae, Gramineae, Trifolium spp., pochodzące z Argentyny, Australii, Boliwii, Chile, Nowej Zelandii i Urugwaju, z rodzajów Triticum, Secale i X Triticosecale z Afganistanu, Indii, Iranu, Iraku, Meksyku, Nepalu, Pakistanu, Republiki Południowej Afryki i USA, Citrus L., Fortunella Swingle i Poncirus Raf., oraz ich hybrydy, Capsicum spp., Helianthus annuus L., Solanum lycopersicum L., Medicago sativa L., Prunus L., Rubus L., Oryza spp., Zea mais L., Allium ascalonicum L., Allium cepa L., Allium porrum L., Allium schoenoprasum L. i Phaseolus L.

Części roślin, inne niż owoce i nasiona:

—	Castanea Mill., Dendranthema (DC.) Des Moul., Dianthus L., Gypsophila L., Pelargonium l'Herit. ex Ait, Phoenix spp., Populus L., Quercus L., Solidago L. i cięte kwiaty Orchidaceae,

—	drzew iglastych (Coniferales),

—	Acer saccharum Marsh., pochodzące z USA i Kanady,

—	Prunus L., pochodzące z państw pozaeuropejskich,

—	cięte kwiaty Aster spp., Eryngium L., Hypericum L., Lisianthus L., Rosa L. oraz Trachelium L., pochodzące z państw pozaeuropejskich,

—	warzywa liściaste Apium graveolens L., Ocimum L., Limnophila L. i Eryngium L.,

—	liście Manihot esculenta Crantz,

—	ścięte gałęzie Betula L., z liśćmi lub bez,

—	ścięte gałęzie Fraxinus L., Juglans ailantifolia Carr., Juglans mandshurica Maxim., Ulmus davidiana Planch. i Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc., z liśćmi lub bez, pochodzące z Kanady, Chin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Japonii, Mongolii, Republiki Korei, Rosji, Tajwanu i USA,

—	Amiris P. Browne, Casimiroa La Llave, Citropsis Swingle & Kellerman, Eremocitrus Swingle, Esenbeckia Kunth., Glycosmis Corrêa, Merrillia Swingle, Naringi Adans., Tetradium Lour., Toddalia Juss. i Zanthoxylum L.”,

—

po pkt 2 dodaje się pkt 2.1 w brzmieniu:

„2.1

Części roślin, inne niż owoce, ale włącznie z nasionami, Aegle Corrêa, Aeglopsis Swingle, Afraegle Engl., Atalantia Corrêa, Balsamocitrus Stapf, Burkillanthus Swingle, Calodendrum Thunb., Choisya Kunth, Clausena Burm. f., Limonia L., Microcitrus Swingle., Murraya J. Koenig ex L., Pamburus Swingle, Severinia Ten., Swinglea Merr., Triphasia Lour i Vepris Comm.”,

—

w pkt. 3 dodaje się tiret w brzmieniu:

„—	Capsicum L.”,

—

pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„5.

Odseparowana kora:

—	drzew iglastych (Coniferales), pochodząca z krajów pozaeuropejskich,

—	Accer saccharum Marsch., Populus L., i Quercus L., innych niż Quercus suber L.,

—	Fraxinus L., Juglans ailantifolia Carr., Juglans mandshurica Maxim., Ulmus davidiana Planch. i Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc., pochodząca z Kanady, Chin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Japonii, Mongolii, Republiki Korei, Rosji, Tajwanu i USA,

—	Betula L., pochodząca z Kanady i USA.

Drewno w rozumieniu art. 2 ust. 2 akapit pierwszy, jeżeli:

zostało uzyskane w całości lub w części z drzew jednego z następujących rzędów, rodzajów lub gatunków, z wyjątkiem drewnianych materiałów opakowaniowych określonych w załączniku IV część A sekcja I pkt 2:

—

Quercus L., łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z USA, z wyjątkiem drewna, które jest zgodne z opisem, o którym mowa w lit. b), objętym kodem CN 4416 00 00 oraz, jeżeli istnieją dowody, że drewno to zostało wyprodukowane lub przetworzone z zastosowaniem obróbki termicznej w celu osiągnięcia przez 20 min minimalnej temperatury 176 °C,

—	Platanus L., łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z USA i Armenii,

—	Populus L., łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z krajów kontynentu amerykańskiego,

—	Acer saccharum Marsh., łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z USA i Kanady,

—	drzewa iglaste (Coniferales), łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z krajów pozaeuropejskich, Kazachstanu, Rosji i Turcji,

—

Fraxinus L., Juglans ailantifolia Carr., Juglans mandshurica Maxim., Ulmus davidiana Planch. i Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc., łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z Kanady, Chin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Japonii, Mongolii, Republiki Korei, Rosji, Tajwanu i USA,

—	Betula łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnej zaokrąglonej powierzchni, pochodzące z Kanady i USA; oraz

jest zgodne z jednym z poniższych opisów określonych w części drugiej załącznika do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87:

Kod CN	Wyszczególnienie
4401 10 00	Drewno opałowe w postaci kłód, szczap, gałęzi, wiązek chrustu lub w podobnych postaciach
4401 21 00	Drewno iglaste w postaci wiórków lub kawałków
4401 22 00	Drewno liściaste w postaci wiórków lub kawałków
ex 4401 30 40	Trociny nieaglomerowane w kłody, brykiety, granulki lub podobne formy
ex 4401 30 80	Pozostałe drewno odpadowe i ścinki drewniane nieaglomerowane w kłody, brykiety, granulki lub w podobne formy
4403 10 00	Drewno surowe malowane, bejcowane, nasycone kreozotem lub innymi środkami konserwującymi, niepozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione
4403 20	Drewno iglaste surowe, inne niż malowane, bejcowane, nasycone kreozolem lub innymi środkami konserwującymi, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione
4403 91	Drewno dębowe (Quercusspp.) surowe, inne niż malowane, bejcowane, nasycone kreozotem lub innymi środkami konserwującymi, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione
ex 4403 99	Drewno liściaste (inne niż drewno tropikalne określone w uwadze 1 do podpozycji działu 44 lub inne drewno tropikalne, dębowe (Quercus spp.), bukowe (Fagus spp.) lub brzozowe (Betula L.)), surowe, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione, inne niż malowane, bejcowane, nasycone kreozolem lub innymi środkami konserwującymi
4403 99 51	Kłody tartaczne z brzozy (Betula L.), surowe, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione
4403 99 59	Drewno z brzozy (Betula L.), surowe, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione, inne niż kłody tartaczne
ex 4404	Żerdzie rozszczepione; pale, paliki i kołki, z drewna, zaostrzone, ale nieprzetarte wzdłużnie;
4406	Podkłady kolejowe lub tramwajowe, z drewna
4407 10	Drewno iglaste, przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm
4407 91	Drewno dębowe (Quercus spp.), przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm
ex 4407 93	Drewno z Acer saccharum Marsh, przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm
4407 95	Drewno z jesionu (Fraxinusspp.) przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm
ex 4407 99	Drewno liściaste (inne niż drewno tropikalne określone w uwadze 1 do podpozycji działu 44 lub inne drewna tropikalne, dębowe (Quercus spp.), bukowe (Fagus spp.), klonowe (Acer spp), wiśniowe (Prunus spp.) lub jesionowe (Fraxinus spp.)), przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm
4408 10	Arkusze na forniry z drzew iglastych (włącznie z otrzymanymi przez cięcie drewna warstwowego), na sklejkę lub na podobne drewno warstwowe i inne drewno, przetarte wzdłużnie, skrawane warstwami lub okorowane, nawet strugane, szlifowane, łączone na długość lub łączone stykowo, o grubości nieprzekraczającej 6 mm
4416 00 00	Beczki, baryłki, kadzie, cebry i pozostałe wyroby bednarskie oraz ich części, z drewna, włącznie z klepkami
9406 00 20	Budynki prefabrykowane z drewna”

(ii)	w sekcji II pkt 5 przed słowami „Dolichos Jacq.” dodaje się słowa „Castanea Mill.,”.

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/49

DYREKTYWA KOMISJI 2014/81/UE

z dnia 23 czerwca 2014 r.

zmieniająca dodatek C do załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie bezpieczeństwa zabawek w odniesieniu do bisfenolu A

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa zabawek (1), w szczególności jej art. 46 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie 2009/48/WE, na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (2), ustanowiono ogólne wymagania dla substancji sklasyfikowanych jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość (CMR). Substancje te nie mogą być stosowane w zabawkach, w częściach składowych zabawek lub w mikrostrukturalnie odrębnych częściach zabawek, z wyjątkiem przypadków, gdy są niedostępne dla dzieci, zostały dopuszczone decyzją Komisji lub są zawarte w indywidualnych stężeniach równych odpowiednim stężeniom określonym do celów klasyfikacji mieszanin je zawierających jako CMR lub niższych od tych odpowiednich stężeń. Niemniej w celu lepszej ochrony zdrowia dzieci w stosownych przypadkach określone stężenia graniczne dla takich substancji mogą zostać określone w odniesieniu do zabawek przeznaczonych do użytku przez dzieci w wieku poniżej trzech lat oraz w odniesieniu do innych zabawek przeznaczonych do wkładania do ust.

(2)

Bisfenol A jest substancją chemiczną wytwarzaną w dużych ilościach, która jest powszechnie stosowana do produkcji wielu różnych produktów konsumenckich. Bisfenol A jest stosowany jako monomer do produkcji poliwęglanowych tworzyw sztucznych. Poliwęglanowe tworzywa sztuczne stosuje się między innymi do produkcji zabawek. Ponadto w niektórych zabawkach stwierdzono obecność bisfenolu A.

(3)

Do dnia 19 lipca 2013 r. zasadnicze wymagania bezpieczeństwa dotyczące chemicznych właściwości zabawek były regulowane dyrektywą Rady 88/378/EWG z dnia 3 maja 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich dotyczących bezpieczeństwa zabawek (3). W normie europejskiej EN 71-9:2005+A1:2007 określono limit migracji dla bisfenolu A wynoszący 0,1 mg/l. Z kolei w normach europejskich EN 71-10:2005 i EN 71-11:2005 określono odpowiednie metody badań. Zawarte w normach EN 71-9:2005+A1:2007, EN 71-10:2005 i EN 71-11:2005 wartości graniczne i metody odnoszące się do bisfenolu A są traktowane przez przemysł zabawkarski jako wytyczne, których przestrzeganie ma zapewnić, że zabawki nie są źródłem niebezpiecznego narażenia na bisfenol A. Normy te nie są jednak normami zharmonizowanymi.

(4)

Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 bisfenol A został sklasyfikowany jako substancja działająca toksycznie na rozrodczość kategorii 2. W związku z brakiem szczególnych wymagań, bisfenol A może być zawarty w zabawkach w stężeniach równych odpowiednim stężeniom określonym do celów klasyfikacji mieszanin go zawierających jako CMR lub mniejszych od tych odpowiednich stężeń, tj. odpowiednio 5 % od dnia 20 lipca 2013 r. i 3 % od dnia 1 czerwca 2015 r. Nie można wykluczyć, że w porównaniu z limitem migracji dla bisfenolu A wynoszącym 0,1 mg/l i określonym w normach europejskich EN 71-9:2005+A1:2007, EN 71-10:2005 i EN 71-11:2005 stężenie to może prowadzić do zwiększonego narażenia małych dzieci na bisfenol A.

(5)

Oddziaływanie bisfenolu A zostało kompleksowo przeanalizowane w 2003 i 2008 r. na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyk stwarzanych przez istniejące substancje (4). W końcowym sprawozdaniu z oceny ryzyka, zatytułowanym „Updated European Union Risk Assessment Report 4,4'-isopropylidenediphenol (bisphenol-A)” (Zaktualizowane sprawozdanie Unii Europejskiej z oceny ryzyka dotyczące 4,4'-izopropylidenodifenolu (bisfenolu A)), stwierdzono m.in., że z szeregu badań przesiewowych in vitro i in vivo wynika, że bisfenol A ma działanie zmieniające układ hormonalny oraz że w celu wyjaśnienia wątpliwości dotyczących ewentualnego szkodliwego działania niskich dawek bisfenolu A na rozwój konieczne są dalsze badania. Niemniej jednak cel, jakim jest wysoki poziom ochrony szczególnie wrażliwej grupy konsumentów, jaką są dzieci, przed ryzykiem związanym z substancjami chemicznymi zawartymi w zabawkach, uzasadnia włączenie limitu migracji wynoszącego 0,1 mg/l dla bisfenolu A do dyrektywy 2009/48/WE.

(6)	Działanie bisfenolu A jest obecnie analizowane przez gremia naukowe, w tym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności. W przypadku pojawienia się w przyszłości nowych istotnych danych naukowych limit migracji określony w niniejszej dyrektywie należy poddać przeglądowi.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2009/48/WE.

(8)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpieczeństwa Zabawek,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Dodatek C do załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE otrzymuje brzmienie:

„Dodatek C

Określone stężenia graniczne substancji chemicznych stosowanych w zabawkach przeznaczonych dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy lub w innych zabawkach przeznaczonych do wkładania do ust. przyjęte zgodnie z art. 46 ust. 2

Substancja	Nr CAS	Stężenie graniczne
TCEP	115-96-8	5 mg/kg (zawartość graniczna)
TCPP	13674-84-5	5 mg/kg (zawartość graniczna)
TDCP	13674-87-8	5 mg/kg (zawartość graniczna)
Bisfenol A	80-05-7	0,1 mg/l (limit migracji) zgodnie z metodami określonymi w normach EN 71-10:2005 i EN 71-11:2005”

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 21 grudnia 2015 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 21 grudnia 2015.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 170 z 30.6.2009, s. 1.

(2) Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

(3) Dz.U. L 187 z 16.7.1988, s. 1.

(4) Dz.U. L 84 z 5.4.1993, s. 1.

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/52

DECYZJA RADY 2014/380/WPZiB

z dnia 23 czerwca 2014 r.

zmieniająca decyzję 2011/137/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 28 lutego 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/137/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (1).

(2)

W dniu 19 marca 2014 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję nr 2146 (2014) (rezolucja RB ONZ nr 2146 (2014)), w której upoważniono państwa członkowskie ONZ do dokonywania na pełnym morzu inspekcji statków wyznaczonych przez komitet ustanowiony na podstawie pkt 24 rezolucji RB ONZ nr 1970 (2011) (zwany dalej „Komitetem”).

(3)

Rezolucja RB ONZ nr 2146 (2014) przewiduje również, że państwa bandery wyznaczonych statków, o ile Komitet postanowił tak dokonując wyznaczenia, podejmą działania niezbędne do tego, aby nakazać takim statkom, by nie dokonywały załadunku, transportu lub wyładunku ropy naftowej nielegalnie wywiezionej z Libii na ich pokładzie, przy braku wskazówek ze strony punktu centralnego rządu Libii.

(4)

Rezolucja RB ONZ nr 2146 (2014) przewiduje również, że państwa członkowskie ONZ, o ile Komitet postanowił tak dokonując wyznaczenia, podejmą działania niezbędne do tego, by zakazać wyznaczonym statkom wejścia do ich portów, chyba że takie wejście jest konieczne do celów inspekcji, w sytuacji nagłej lub w przypadku powrotu tego statku do Libii.

(5)

Dodatkowo rezolucja RB ONZ nr 2146 (2014) przewiduje, że o ile Komitet postanowił tak, dokonując wyznaczenia, należy zakazać świadczenia usług bunkrowania, takich jak dostarczanie paliwa lub dostawy, lub innego rodzaju usług dla statków na rzecz wyznaczonych statków, chyba że świadczenie takich usług jest niezbędne ze względów humanitarnych lub w przypadku powrotu takiego statku do Libii.

(6)	Rezolucja RB ONZ nr 2146 (2014) przewiduje również, że o ile Komitet postanowił tak, dokonując wyznaczenia, nie należy zawierać transakcji finansowych dotyczących ropy naftowej nielegalnie eksportowanej z Libii znajdującej się na pokładach wyznaczonych statków.

(7)	Zgodnie z decyzją 2011/137/WPZiB Rada dokonała pełnego przeglądu wykazów osób i podmiotów zawartych w załącznikach II i IV do tej decyzji.

(8)	Należy uaktualnić informacje umożliwiające identyfikację dotyczące jednego z podmiotów znajdującego się w wykazie osób i podmiotów zawartym w załączniku IV do decyzji 2011/137/WPZiB.

(9)	Nie ma już powodów do pozostawienia dwóch podmiotów w wykazie osób i podmiotów zawartym w załączniku IV do decyzji 2011/137/WPZiB.

(10)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/137/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2011/137/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 4b

1. Zgodnie z pkt 5–9 rezolucji RB ONZ nr 2146 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać inspekcji wyznaczonych statków na pełnym morzu, stosując wszelki środki odpowiadające danej sytuacji, z pełnym poszanowaniem międzynarodowego prawa humanitarnego i międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka, w zależności od przypadku, w celu przeprowadzenia takich inspekcji oraz nakazać danemu statkowi podjęcie stosownych działań służących zwróceniu Libii ropy naftowej, za zgodą rządu Libii i w porozumieniu z nim.

2. Przed dokonaniem inspekcji, jak przewidziano w ust. 1, państwa członkowskie powinny najpierw uzyskać zgodę państwa bandery danego statku.

3. Państwa członkowskie dokonujące inspekcji, jak przewidziano w ust. 1, bezzwłocznie przedstawiają Komitetowi sprawozdanie z tej inspekcji zawierające istotne informacje szczegółowe, m.in. na temat działań podjętych w celu uzyskania zgody państwa bandery danego statku.

4. Państwa członkowskie dokonujące inspekcji, jak przewidziano w ust. 1, zapewniają, aby takie inspekcje były przeprowadzane przez okręty wojenne i statki stanowiące własność państwa lub eksploatowane przez państwo i wykorzystywane wyłącznie w rządowej służbie niehandlowej.

5. Ust. 1 nie ma wpływu na prawa, obowiązki lub zobowiązania państw członkowskich wynikające z prawa międzynarodowego, w tym na prawa lub obowiązki na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, m.in. na ogólną zasadę wyłącznej jurysdykcji państwa bandery nad jego statkami na pełnym morzu, w odniesieniu do niewyznaczonych statków i w każdej sytuacji innej niż określona w tym ustępie.

6. W załączniku V wymieniono statki, o których mowa w ust. 1, wyznaczone przez Komitet, zgodnie z pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 2146 (2014).

Artykuł 4c

1. Państwo członkowskie, pod którego banderą pływa wyznaczony statek, o ile Komitet postanowił tak, dokonując wyznaczenia, nakazuje temu statkowi, by nie dokonywał załadunku, transportu lub wyładunku ropy naftowej nielegalnie wywiezionej z Libii na jego pokładzie, przy braku wskazówek ze strony punktu centralnego rządu Libii, o którym mowa w pkt 3 rezolucji RB ONZ nr 2146 (2014).

2. Państwa członkowskie, o ile Komitet postanowił tak, dokonując wyznaczenia, odmawiają wyznaczonym statkom wejścia do swoich portów, chyba że takie wejście do portu jest konieczne do celów inspekcji lub w sytuacji nagłej, lub w przypadku powrotu takiego statku do Libii.

3. Zakazuje się świadczenia przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich usług bunkrowania, takich jak dostarczanie paliwa lub dostawy, lub innego rodzaju usług dla statków na rzecz wyznaczonych statków, o ile Komitet postanowił tak, dokonując wyznaczenia.

4. Ust. 3 nie ma zastosowania w przypadku, gdy właściwy organ w stosownym państwie członkowskim stwierdzi, że świadczenie takich usług jest konieczne do celów humanitarnych lub że dany statek wraca do Libii. Dane państwo członkowskie powiadamia Komitet o każdym takim zezwoleniu.

5. Zakazuje się dokonywania przez obywateli państw członkowskich lub podmioty będące pod ich jurysdykcją lub z terytoriów państw członkowskich transakcji finansowych dotyczących nielegalnie wywiezionej z Libii ropy naftowej znajdującej się na pokładach wyznaczonych statków, o ile Komitet postanowił tak, dokonując wyznaczenia.

6. W załączniku V wymieniono statki, o których mowa w ust. 1, 2, 3 i 5, wyznaczone przez Komitet, zgodnie z pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 2146 (2014).”;

2)	art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Rada wprowadza zmiany do załączników I, III i V na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa.”;

3)	dodaje się artykuł w brzmieniu: „Artykuł 9b W przypadku gdy Komitet wyznaczą statek zgodnie z art. 4b ust. 1 oraz art. 4c ust. 1, 2, 3 i 5, Rada umieszcza taki statek w załączniku V.”.

Artykuł 2

Załącznik I do niniejszej decyzji dodaje się do decyzji 2011/137/WPZiB jako załącznik V.

Artykuł 3

Załącznik IV do decyzji 2011/137/WPZiB zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem II do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 58 z 3.3.2011, s. 53.

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK V

Wykaz statków, o których mowa w art. 4b ust. 1 oraz art. 4c ust. 1, 2, 3 i 5

…”

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku IV do decyzji 2011/137/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

wpis dotyczący „Capitana Seas Limited” zastępuje się poniższym wpisem:

	Nazwa	Informacje umożliwiające identyfikację	Powody	Data umieszczenia w wykazie
„36.	Capitana Seas Limited		Zarejestrowany na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych podmiot należący do Saadiego Qadhafiego.	12.4.2011”

skreśla się wpisy dotyczące następujących podmiotów:

—	Libyan Holding Company for Development and Investment,

—	Dalia Advisory Limited (LIA sub).

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/56

DECYZJA RADY 2014/381/WPZiB

z dnia 23 czerwca 2014 r.

zmieniająca decyzję 2010/573/WPZiB dotyczącą zastosowania środków ograniczających wobec kierownictwa regionu Naddniestrza w Republice Mołdowy

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 27 września 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/573/WPZiB (1).

(2)	W dniu 27 września 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/477/WPZiB (2), w której przedłużono — na podstawie przeglądu decyzji 2010/573/WPZiB — obowiązywanie środków ograniczających wobec kierownictwa regionu Naddniestrza w Republice Mołdowy do dnia 30 września 2014 r.

(3)	Obowiązywanie środków ograniczających powinno zostać przedłużone do dnia 31 października 2014 r.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/573/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Art. 4 ust. 2 decyzji 2010/573/WPZiB otrzymuje brzmienie:

„2. Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 października 2014 r. Jest ona przedmiotem ciągłego przeglądu. Może ona być w stosownych przypadkach odnawiana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2010/573/WPZiB z dnia 27 września 2010 r. dotycząca zastosowania środków ograniczających wobec kierownictwa regionu Naddniestrza w Republice Mołdowy (Dz.U. L 253 z 28.9.2010, s. 54).

(2) Decyzja Rady 2013/477/WPZiB z dnia 27 września 2013 r. zmieniająca decyzję 2010/573/WPZiB dotyczącą zastosowania środków ograniczających wobec kierownictwa regionu Naddniestrza w Republice Mołdowy (Dz.U. L 257 z 28.9.2013, s. 18).

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/57

DECYZJA WYKONAWCZA RADY 2014/382/WPZiB

z dnia 23 czerwca 2014 r.

dotycząca wykonania decyzji 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady 2013/798/WPZiB z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej (1), w szczególności jej art. 2c,

a także mając na uwadze co następuje:

(1)	W dniu 23 grudnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/798/WPZiB.

(2)	W dniu 9 maja 2014 r. Komitet Sankcji ustanowiony na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) nr 2127 (2013) włączył trzy osoby do wykazu osób i podmiotów objętych środkami przewidzianymi w pkt 30 i 32 rezolucji RB ONZ nr 2134 (2014).

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2013/798/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Do wykazu zamieszczonego w załączniku do decyzji 2013/798/WPZiB dodaje się osoby wymienione w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 51.

ZAŁĄCZNIK

Osoby, o których mowa w art. 1

1. FRANÇOIS YANGOUVONDA BOZIZÉ

NAZWISKO: BOZIZÉ

IMIĘ: François Yangouvonda

PSEUDONIM: Bozize Yangouvonda

DATA URODZENIA/MIEJSCE URODZENIA: 14 października 1946 r., Mouila (Gabon)

PASZPORT/DANE IDENTYFIKACYJNE: Syn Martine Kofio

UMIESZCZENIE/POWODY: Przeprowadzanie lub wspieranie aktów zagrażających pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej: Od czasu zamachu stanu w dniu 24 marca 2013 r. Bozizé udzielał wsparcia finansowego i materialnego bojówkom, które prowadzą działania destabilizujące trwający proces przemian i zmierzające do przywrócenia mu władzy. François Bozizé, w porozumieniu ze swoimi poplecznikami, nakłaniał do ataku na Bangi, który miał miejsce w dniu 5 grudnia 2013 r. Sytuacja w Republice Środkowoafrykańskiej szybko się pogorszyła po ataku sił Antybalaki w Bangi w dniu 5 grudnia 2013 r., w wyniku którego zginęło 700 osób. Od tego czasu Bozizé wciąż próbuje przeprowadzać operacje destabilizujące i łączyć bojówki Antybalaki, aby podtrzymać tarcia w stolicy Republiki Środkowoafrykańskiej. Próbował zreorganizować wiele oddziałów środkowoafrykańskich sił zbrojnych, które rozproszyły się w terenie po zamachu stanu. Siły lojalne wobec Bozizé biorą udział w atakach odwetowych na społeczność muzułmańską Republiki Środkowoafrykańskiej. Bozizé wezwał swoje bojówki do kontynuowania aktów okrucieństwa wobec obecnego aparatu władzy i islamistów.

2. NOURREDINE ADAM

NAZWISKO: ADAM

IMIĘ: Nourredine

PSEUDONIM: Nourredine Adam; Nureldine Adam; Nourreldine Adam; Nourreddine Adam

DATA URODZENIA/MIEJSCE URODZENIA: 1970 r., Ndele, Republika Środkowoafrykańska

Inne daty urodzenia: 1969 r., 1971 r.

PASZPORT/DANE IDENTYFIKACYJNE:

UMIESZCZENIE/POWODY: Przeprowadzanie lub wspieranie aktów zagrażających pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu Republiki Środkowoafrykańskiej: Noureddine Adam to jeden z pierwotnych przywódców koalicji Séléka. Ustalono, że jest zarówno generałem, jak i przewodniczącym jednej ze zbrojnych grup rebeliantów koalicji Séléka: Centrali PJCC, grupy znanej formalnie jako Konwent Patriotów na rzecz Sprawiedliwości i Pokoju, funkcjonującej także pod skrótem CPJP. Jako były przywódca odłamu „Fundamentalni” Konwentu Patriotów na rzecz Sprawiedliwości i Pokoju (CPJP/F), był wojskowym koordynatorem działań prowadzonych przez byłych członków koalicji Séléka podczas ofensyw w trakcie wcześniejszej rebelii w Republice Środkowoafrykańskiej, między początkiem grudnia 2012 r. a marcem 2013 r. Bez udziału Noureddinego Adama koalicja Séléka prawdopodobnie nie byłaby zdolna do odebrania władzy byłemu prezydentowi Republiki Środkowoafrykańskiej (François Bozizé). Od czasu mianowania Catherine Samby-Panzy tymczasową prezydent w dniu 20 stycznia 2014 r. był jednym z głównych architektów taktycznego wycofania się sił skupiających byłych członków koalicji Séléka do miejscowości Sibut, by zrealizować jego plan polegający na utworzeniu bastionu muzułmańskiego na północy kraju. Jednoznacznie apelował do swoich sił, by nie stosowały się do nakazów wydanych przez rząd tymczasowy i przez przywódców wojskowych międzynarodowej misji wsparcia w Republice Środkowoafrykańskiej pod dowództwem sił afrykańskich (MISCA). Noureddine Adam aktywnie kieruje siłami byłej koalicji Séléka, którą Michel Djotodia rozwiązał we wrześniu 2013 r. i operacjami skierowanymi przeciwko dzielnicom chrześcijańskim oraz nadal w znacznym stopniu wspiera siły skupiające byłych członków koalicji Séléka działające w Republice Środkowoafrykańskiej i w znacznym stopniu nimi kieruje.

Uczestnictwo w planowaniu czynów łamiących międzynarodowe przepisy o prawach człowieka lub międzynarodowe przepisy humanitarne (zależnie od tego, które mają zastosowanie), kierowaniu nimi lub ich popełnianiu: Po przejęciu kontroli w Bangi przez koalicję Séléka w dniu 24 marca 2013 r., Nourredine Adam został mianowany ministrem bezpieczeństwa, a następnie dyrektorem generalnym „Nadzwyczajnego Komitetu ds. Obrony Osiągnięć Demokratycznych”(Comité extraordinaire de défense des acquis démocratiques — CEDAD, nieistniejących już służb wywiadowczych Republiki Środkowoafrykańskiej). Nourredine Adam używał CEDAD jako swojej osobistej policji politycznej, dokonującej wielu arbitralnych aresztować, aktów tortur i egzekucji pozasądowych. Ponadto był jedną z głównych postaci stojących za krwawą operacją w Boy Rabe. W sierpniu 2013 r. siły koalicji Séléka przypuściły szturm na Boy Rabe, dzielnicę w Republice Środkowoafrykańskiej uważaną za bastion zwolenników François Bozizé i jego grupy etnicznej. Pod pretekstem poszukiwania tajnych składów broni, wojska koalicji Séléka — jak wynika z doniesień — zabiły dziesiątki osób cywilnych a następnie zdemolowały i splądrowały dzielnicę. Gdy napaści takie rozprzestrzeniły się na pozostałe dzielnice, tysiące mieszkańców opanowały lotnisko międzynarodowe, które uważane było za bezpieczne ze względu na obecność wojsk francuskich, i zajęły pas startowy.

Wspieranie ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych poprzez nielegalną eksploatację bogactw naturalnych: Na początku 2013r. Nourredine Adam odgrywał ważną rolę w sieciach finansujących siły skupiające byłych członków koalicji Séléka. Podróżował do Arabii Saudyjskiej, Kataru i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, by gromadzić fundusze na pierwszą rebelię. Działał także jako pośrednik dla wywodzącego się z Czadu gangu przemycającego diamenty między Republiką Środkowoafrykańską a Czadem.

3. LEVY YAKETE

NAZWISKO: YAKETE

IMIĘ: Levy

PSEUDONIM: Levi Yakite; Levy Yakite

DATA URODZENIA/MIEJSCE URODZENIA: 14 sierpnia 1964 r., Bangi, Republika Środkowoafrykańska

Inna data urodzenia: 1965 r.

PASZPORT/DANE IDENTYFIKACYJNE: Rodzice: Pierre Yakété i Joséphine Yamazon

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/60

DECYZJA RADY 2014/383/WPZiB

z dnia 23 czerwca 2014 r.

przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 22 lipca 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/393/WPZiB (1) w sprawie mianowania Franza-Michaela SKJOLDA MELLBINA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Afganistanie. Mandat SPUE wygasa w dniu 30 czerwca 2014 r.

(2)	Mandat SPUE należy przedłużyć na okres kolejnych 8 miesięcy.

(3)	SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Franza-Michaela SKJOLDA MELLBINA jako SPUE w Afganistanie zostaje niniejszym przedłużony do dnia 28 lutego 2015 r. Rada może zdecydować o wcześniejszym zakończeniu mandatu SPUE w oparciu o ocenę Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (KPiB), na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (Wysokiego Przedstawiciela).

Artykuł 2

Cele polityki

SPUE reprezentuje Unię i propaguje cele polityki Unii w Afganistanie, ściśle koordynując działania z przedstawicielami państw członkowskich w Afganistanie. SPUE w szczególności:

a)	przyczynia się do realizacji wspólnej deklaracji UE i Afganistanu oraz strategii UE w Afganistanie na lata 2014–2016, oraz w stosownych przypadkach, umowy UE-Afganistan dotyczącej współpracy na rzecz partnerstwa i rozwoju;

b)	wspiera dialog polityczny między Unią a Afganistanem;

c)	wspiera kluczową rolę Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w Afganistanie ze szczególnym naciskiem na przyczynianie się do lepszego koordynowania pomocy międzynarodowej, wspomagając tym samym realizację ustaleń z konferencji w Bonn, Chicago i Tokio oraz odpowiednich rezolucji ONZ.

Artykuł 3

Mandat

Aby wypełnić mandat, SPUE, ściśle współpracując z przedstawicielami państw członkowskich w Afganistanie:

a)	promuje stanowisko Unii w sprawie procesu politycznego i rozwoju wydarzeń w Afganistanie;

utrzymuje ścisłe kontakty z właściwymi afgańskimi instytucjami — w szczególności z rządem i parlamentem, jak również z władzami lokalnymi — oraz wspiera ich rozwój. należy również utrzymywać kontakty z innymi ugrupowaniami politycznymi i właściwymi podmiotami w Afganistanie, w szczególności z odpowiednimi podmiotami społeczeństwa obywatelskiego;

utrzymuje ścisłe kontakty z właściwymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi w Afganistanie, w szczególności ze Specjalnym Przedstawicielem Sekretarza Generalnego ONZ i ze Starszym Przedstawicielem Cywilnym Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz z innymi kluczowymi partnerami i organizacjami;

doradza w zakresie postępów osiągniętych w realizacji celów wspólnej deklaracji UE i Afganistanu, strategii UE w Afganistanie na lata 2014–2016, umowy UE-Afganistan dotyczącej współpracy na rzecz partnerstwa i rozwoju, a także ustaleń z konferencji w Bonn, Chicago i Tokio, w szczególności w następujących dziedzinach:

—	budowanie potencjału cywilnego, zwłaszcza poniżej szczebla krajowego,

—	dobre rządy i tworzenie instytucji niezbędnych do zapewniania praworządności, zwłaszcza niezależnego sądownictwa,

—	reformy ordynacji wyborczej,

—	reformy sektora bezpieczeństwa, w tym wzmocnienie instytucji sądowniczych oraz krajowej armii i policji, a także, w szczególności, rozwój policji cywilnej,

—	wspieranie wzrostu gospodarczego, w szczególności przez rozwój rolnictwa i obszarów wiejskich,

—	poszanowanie przez Afganistan zobowiązań międzynarodowych dotyczących praw człowieka, w tym poszanowanie praw osób należących do mniejszości oraz praw kobiet i dzieci,

—	poszanowanie zasad demokratycznych i praworządności,

—	wspieranie udziału kobiet w administracji publicznej, społeczeństwie obywatelskim oraz — zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325 — w procesie pokojowym,

—	poszanowanie przez Afganistan zobowiązań międzynarodowych, między innymi współpraca w ramach międzynarodowych starań na rzecz zwalczania terroryzmu, handlu narkotykami, handlu ludźmi oraz rozprzestrzeniania broni konwencjonalnej i broni masowego rażenia oraz powiązanych z nią materiałów,

—	ułatwianie pomocy humanitarnej oraz uporządkowanego powrotu uchodźców i przesiedleńców wewnętrznych oraz

—	zwiększanie skuteczności unijnej obecności i unijnych działań w Afganistanie oraz wkład w przygotowywanie na wniosek Rady regularnych sprawozdań z realizacji strategii UE w Afganistanie na lata 2014–2016;

e)	aktywnie uczestniczy w lokalnych forach koordynacji, takich jak wspólna rada koordynująca i monitorująca, wyczerpująco informując nieuczestniczące państwa członkowskie o decyzjach podejmowanych na tych szczeblach;

f)	doradza w sprawie uczestnictwa i stanowisk Unii w międzynarodowych konferencjach dotyczących Afganistanu;

g)	odgrywa aktywną rolę we wspieraniu współpracy regionalnej, uczestnicząc w tym celu w odpowiednich inicjatywach, takich jak proces stambulski i Konferencja Regionalnej Współpracy Gospodarczej w sprawie Afganistanu (RECCA);

h)	przyczynia się do realizacji polityki Unii w dziedzinie praw człowieka oraz wytycznych UE w sprawie praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do kobiet i dzieci na obszarach dotkniętych konfliktem, w szczególności poprzez monitorowanie rozwoju sytuacji w tym zakresie i reagowanie na tę sytuację;

i)	w stosownych przypadkach wspiera proces pokojowy — kierowany przez Afgańczyków i obejmujący całe społeczeństwo — który ma doprowadzić do pokojowego rozwiązania zgodnego z warunkami określonymi na konferencji w Bonn.

Artykuł 4

Wykonywanie mandatu

1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu, działając pod zwierzchnictwem Wysokiego Przedstawiciela.

2. KPiB utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu pod względem strategicznym i politycznym, bez uszczerbku dla uprawnień Wysokiego Przedstawiciela.

3. SPUE ściśle koordynuje swoje działania z działaniami Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) i jej właściwych działów.

Artykuł 5

Mandat

1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 28 lutego 2015 r. wynosi 3 760 000 EUR.

2. Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

3. Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.

Artykuł 6

Powołanie i skład zespołu

1. W granicach mandatu i odpowiednich dostępnych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych zawiązanych z mandatem. SPUE niezwłocznie i regularnie informuje Radę i Komisję o składzie zespołu.

2. Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do współpracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane odpowiednio przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ również mogą być zatrudnieni przy SPUE. Członkowie personelu międzynarodowego zatrudniani na podstawie umów muszą mieć obywatelstwo państwa członkowskiego.

3. Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ; wypełnia on obowiązki i działa w interesie mandatu SPUE.

Artykuł 7

Przywileje i immunitety SPUE i personelu SPUE

Przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do wykonania i sprawnego działania misji SPUE i personelu SPUE ustala się odpowiednio z państwem przyjmującym. Państwa członkowskie i ESDZ zapewniają w tym celu wszelkie niezbędne wsparcie.

Artykuł 8

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2013/488/UE (2).

Artykuł 9

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1. Państwa członkowskie, Komisja oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

2. Delegatury Unii lub państwa członkowskie, zależnie od przypadku, zapewniają wsparcie logistyczne w regionie.

Artykuł 10

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych na mocy postanowień tytułu V Traktatu, SPUE podejmuje wszystkie działania możliwe do zrealizowania w uzasadnionych granicach, zgodne z mandatem SPUE oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa na obszarze geograficznym, za który jest on odpowiedzialny, służące zapewnieniu bezpieczeństwa personelowi bezpośrednio podlegającemu SPUE, w szczególności:

sporządza określony plan bezpieczeństwa, oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący określone fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do odnośnego obszaru geograficznego i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia zagrażające bezpieczeństwu, a także plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)	zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na przedmiotowym obszarze geograficznym;

zapewnia, aby wszyscy członkowie zespołu SPUE, którzy mają być rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym personel miejscowy zatrudniony na podstawie umów, odbyli przed przyjazdem na odnośny obszar geograficzny lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla tego obszaru;

zapewnia wprowadzanie w życie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydawanych w następstwie systematycznych ocen bezpieczeństwa oraz dostarcza Wysokiemu Przedstawicielowi, Radzie i Komisji pisemne sprawozdania na temat realizacji tych zaleceń oraz innych kwestii związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdania z postępu prac oraz sprawozdania z wykonania mandatu.

Artykuł 11

Składanie sprawozdań

SPUE regularnie składa sprawozdania Wysokiemu Przedstawicielowi i KPiB. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady. Regularne sprawozdania są rozprowadzane w sieci COREU. SPUE może składać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. Zgodnie z art. 36 Traktatu, SPUE może uczestniczyć w informowaniu Parlamentu Europejskiego.

Artykuł 12

Koordynacja

1. SPUE przyczynia się do jedności, spójności i skuteczności działania Unii oraz pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii i państw członkowskich, aby osiągnąć cele polityki Unii. SPUE koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również z działaniami delegatury Unii w Pakistanie. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

2. Utrzymywane są ścisłe kontakty z szefami delegatur Unii i szefami misji państw członkowskich w tym regionie. Dokładają oni wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu. SPUE udziela szefowi misji policyjnej UE w Afganistanie (EUPOL AFGANISTAN) wskazówek dotyczących lokalnej sytuacji politycznej. SPUE oraz cywilny dowódca operacji konsultują się w miarę potrzeb. SPUE kontaktuje się również z innymi podmiotami międzynarodowymi i regionalnymi obecnymi w terenie.

Artykuł 13

Wsparcie w odniesieniu do roszczeń

SPUE i jego personel udzielają wsparcia w celu przygotowania odpowiedzi na wszelkie roszczenia i zobowiązania wynikające z mandatów wcześniejszych SPUE w Afganistanie oraz udzielają w tym celu pomocy administracyjnej i udostępniają odpowiednie dokumenty.

Artykuł 14

Przegląd

Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie podlegają regularnemu przeglądowi. Do końca listopada 2014 roku SPUE przedstawi Wysokiemu Przedstawicielowi, Radzie i Komisji szczegółowe sprawozdanie z wykonania mandatu.

Artykuł 15

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się o dnia 1 lipca 2014 r.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 198 z 23.7.2013, s. 47.

(2) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/65

DECYZJA RADY 2014/384/WPZiB

z dnia 23 czerwca 2014 r.

zmieniająca decyzję 2011/426/WPZiB w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 18 lipca 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/426/WPZiB (1) w sprawie mianowania Petera SØRENSENA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Bośni i Hercegowinie. Mandat SPUE wygaśnie w dniu 30 czerwca 2015 r.

(2)	Decyzja 2011/426/WPZiB ostatnio zmieniona decyzją 2013/351/WPZiB (2) przewidywała dla SPUE finansowe kwoty odniesienia obejmujące okres od dnia 1 września 2011 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. Należy określić nową finansową kwotę odniesienia na okres od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r.

(3)	SPUE będzie wykonywać mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/426/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji Rady 2011/426/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)	w art. 5 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu: „Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 30 czerwca 2015 r. wynosi 5 250 000 EUR”;

2)	w art. 13 dodaje się akapit w brzmieniu: „Szczegółowe sprawozdanie końcowe z wykonania mandatu zostanie przedłożone do marca 2015 r.”.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2014 r.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 188 z 19.7.2011, s. 30.

(2) Dz.U. L 185 z 4.7.2013, s. 7.

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/66

DECYZJA RADY 2014/385/WPZiB

z dnia 23 czerwca 2014 r.

przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Praw Człowieka

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i art. 31 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 25 czerwca 2012 r. Rada przyjęła strategiczne ramy UE dotyczące praw człowieka i demokracji oraz Plan działania UE dotyczący praw człowieka i demokracji.

(2)	W dniu 25 lipca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/440/WPZiB (1) w sprawie mianowania Stavrosa LAMBRINIDISA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) ds. Praw Człowieka. Mandat SPUE wygasa w dniu 30 czerwca 2014 r.

(3)	Mandat SPUE należy przedłużyć na okres kolejnych 8 miesięcy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Specjalny przedstawiciel Unii Europejskiej

Mandat Stavrosa LAMBRINIDISA jako Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) ds. Praw Człowieka zostaje niniejszym przedłużony do dnia 28 lutego 2015 r. Rada może zdecydować o wcześniejszym zakończeniu mandatu SPUE w oparciu o ocenę Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (KPiB), na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (Wysoki Przedstawiciel).

Artykuł 2

Cele polityki

Podstawą mandatu SPUE są cele polityki Unii w dziedzinie praw człowieka, określone w Traktacie, Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a także w strategicznych ramach UE dotyczących praw człowieka i demokracji oraz Planie działania UE dotyczącym praw człowieka i demokracji:

zwiększanie skuteczności, obecności i widoczności Unii w zakresie ochrony i propagowania praw człowieka na świecie, zwłaszcza poprzez pogłębianie w dziedzinie współpracy i dialogu politycznego Unii z państwami trzecimi, stosownymi partnerami, podmiotami gospodarczymi, społeczeństwem obywatelskim, organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi, a także poprzez działania na stosownych forach międzynarodowych;

b)	zwiększanie udziału Unii w umacnianiu demokracji i rozwoju instytucjonalnym, praworządności, dobrych rządach, poszanowaniu praw człowieka i podstawowych wolności na całym świecie;

c)	poprawa spójności unijnych działań w zakresie praw człowieka i szersze uwzględnianie kwestii praw człowieka we wszystkich obszarach działań zewnętrznych Unii.

Artykuł 3

Mandat

Aby możliwa była realizacja celów polityki, mandat SPUE obejmuje:

a)	przyczynianie się do realizacji unijnej polityki dotyczącej praw człowieka, w szczególności strategicznych ram UE dotyczących praw człowieka i demokracji oraz Planu działania UE dotyczącego praw człowieka i demokracji, również poprzez formułowanie zaleceń w tym względzie;

b)	przyczynianie się do realizacji unijnych wytycznych, zestawów narzędzi i planów działania w dziedzinie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego;

c)	pogłębianie dialogu na temat praw człowieka z rządami krajów trzecich oraz z organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi, a także z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego i innymi stosownymi podmiotami, aby zapewnić skuteczność i widoczność unijnej polityki dotyczącej praw człowieka;

d)	przyczynianie się do większej spójności i zgodności unijnych polityk i działań w obszarze ochrony i propagowania praw człowieka, zwłaszcza poprzez udział w formułowaniu stosownych polityk Unii.

Artykuł 4

Wykonywanie mandatu

1. SPUE jest odpowiedzialny za wykonywanie mandatu, działając pod zwierzchnictwem Wysokiego Przedstawiciela.

2. KPiB utrzymuje uprzywilejowane stosunki ze SPUE i jest podstawowym punktem kontaktowym SPUE z Radą. KPiB ukierunkowuje pod względem strategicznym i politycznym działania wykonywane przez SPUE w ramach mandatu, bez uszczerbku dla uprawnień Wysokiego Przedstawiciela.

3. SPUE w pełni koordynuje swoje działania z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych (ESDZ) i jej właściwymi działami w celu zapewnienia spójności i zgodności ich odnośnych prac w obszarze praw człowieka.

Artykuł 5

Finansowanie

1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE w okresie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 28 lutego 2015 r. wynosi 550 000 EUR.

2. Finansowa kwota odniesienia na kolejny okres działania SPUE ds. Praw Człowieka jest ustalana przez Radę.

3 Wydatkami zarządza się zgodnie z procedurami i przepisami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii.

4 Zarządzanie wydatkami podlega umowie między SPUE a Komisją. SPUE odpowiada przed Komisją za wszystkie wydatki.

Artykuł 6

Powołanie i skład zespołu

1. W granicach swojego mandatu i odpowiednich udostępnionych środków finansowych SPUE odpowiada za powołanie swojego zespołu. Zespół dysponuje wiedzą fachową na temat konkretnych kwestii politycznych zgodnie z wymogami mandatu. SPUE niezwłocznie informuje Radę i Komisję o składzie swojego zespołu.

2. Państwa członkowskie, instytucje Unii i ESDZ mogą zaproponować oddelegowanie personelu do pracy ze SPUE. Wynagrodzenie takiego oddelegowanego personelu jest pokrywane, odpowiednio, przez dane państwo członkowskie, daną instytucję Unii lub ESDZ. Eksperci oddelegowani przez państwa członkowskie do instytucji Unii lub do ESDZ również mogą być oddelegowani do SPUE. Zatrudniani na podstawie umów członkowie personelu międzynarodowego mają obywatelstwo państwa członkowskiego.

3. Cały oddelegowany personel nadal podlega administracyjnie wysyłającemu państwu członkowskiemu, wysyłającej instytucji Unii lub ESDZ; personel ten wypełnia obowiązki i podejmuje działania w interesie mandatu SPUE.

Artykuł 7

Bezpieczeństwo informacji niejawnych UE

SPUE i członkowie jego zespołu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych decyzją Rady 2013/488/UE (2).

Artykuł 8

Dostęp do informacji i wsparcie logistyczne

1. Państwa członkowskie, Komisja, ESDZ oraz Sekretariat Generalny Rady zapewniają SPUE dostęp do wszelkich stosownych informacji.

2. Delegatury Unii i przedstawicielstwa dyplomatyczne państw członkowskich, w zależności od przypadku, zapewniają SPUE wsparcie logistyczne.

Artykuł 9

Bezpieczeństwo

Zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu, SPUE przyjmuje wszelkie uzasadnione, możliwe do realizacji środki zgodne z mandatem oraz odpowiadające stanowi bezpieczeństwa w odnośnym kraju, służące zapewnieniu bezpieczeństwa całemu personelowi bezpośrednio podlegającemu SPUE, w szczególności:

sporządza szczegółowy plan bezpieczeństwa oparty na wytycznych ESDZ, obejmujący konkretne fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa i regulujący zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do odnośnego obszaru geograficznego i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa oraz plan awaryjny i ewakuacyjny misji;

b)	zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na odnośnym obszarze geograficznym;

zapewnia, by wszyscy członkowie jego zespołu, którzy mają być rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym zatrudniony na podstawie umów personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na odnośny obszar geograficzny lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla tego obszaru;

Artykuł 10

Składanie sprawozdań

SPUE regularnie przedstawia Wysokiemu Przedstawicielowi i KPiB sprawozdania. W razie potrzeby SPUE składa również sprawozdania grupom roboczym Rady, w szczególności Grupie Roboczej ds. Praw Człowieka. Regularne sprawozdania są rozprowadzane poprzez sieć COREU. SPUE może przedstawiać sprawozdania Radzie do Spraw Zagranicznych. Zgodnie z art. 36 Traktatu SPUE może uczestniczyć w przekazywaniu informacji Parlamentowi Europejskiemu.

Artykuł 11

Koordynacja

1. SPUE przyczynia się do jedności, spójności i efektywności działania Unii oraz pomaga w zapewnieniu spójnego wykorzystania wszystkich instrumentów Unii i działań państw członkowskich, aby osiągnąć cele polityki Unii. SPUE — w stosownych przypadkach — koordynuje swoje działania z działaniami Komisji, jak również z działaniami innych SPUE. SPUE regularnie przekazuje informacje misjom państw członkowskich i delegaturom Unii.

2. Utrzymywana jest ścisła współpraca w terenie z szefami delegatur Unii, szefami misji państw członkowskich, jak również szefami lub dowódcami misji i operacji w dziedzinie Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony oraz, w stosownych przypadkach, innymi specjalnymi przedstawicielami Unii Europejskiej; wszystkie te osoby dokładają wszelkich starań, aby wspierać SPUE w wykonywaniu mandatu.

3. SPUE ściśle współpracuje również z innymi międzynarodowymi i regionalnymi podmiotami na szczeblu dowództwa i w terenie, dąży również do wzajemnego uzupełniania swych działań z tymi podmiotami i uzyskania efektów synergii. SPUE dąży do regularnych kontaktów z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego zarówno na szczeblu dowództwa, jak i w terenie.

Artykuł 12

Przegląd

Wdrażanie niniejszej decyzji i jej spójność z innymi działaniami Unii w regionie są przedmiotem regularnego przeglądu. SPUE przedstawi Wysokiemu Przedstawicielowi, Radzie i Komisji kompleksowe sprawozdanie z wykonania mandatu przed końcem listopada 2014 r.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2014 r.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 200 z 27.7.2012, s. 21.

(2) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/70

DECYZJA RADY 2014/386/WPZiB

z dnia 23 czerwca 2014 r.

w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 6 marca 2014 r. szefowie państw lub rządów państw członkowskich Unii stanowczo potępili niesprowokowane pogwałcenie przez Federację Rosyjską suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy.

(2)	W dniu 17 marca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/145/WPZiB (1) w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi.

(3)

Na posiedzeniu w dniach 20–21 marca 2014 r. Rada Europejska zdecydowanie potępiła bezprawne przyłączenie Autonomicznej Republiki Krymu (zwanej dalej „Krymem”) i miasta Sewastopol (zwanego dalej „Sewastopolem”) do Federacji Rosyjskiej i podkreśliła, że nie uzna tej sytuacji. Zdaniem Rady Europejskiej należy zaproponować pewne gospodarcze, handlowe i finansowe środki ograniczające odnoszące się do Krymu, które powinny zostać szybko wprowadzone w życie.

(4)

W dniu 27 marca 2014 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło rezolucję nr 68/262 w sprawie integralności terytorialnej Ukrainy, w którym potwierdziło swe zaangażowanie na rzecz suwerenności, niezależności politycznej, jedności i integralności terytorialnej Ukrainy w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową oraz podkreśliło nieważność referendum, które odbyło się na Krymie w dniu 16 marca, a także wezwało wszystkie państwa do nieuznawania żadnych zmian w statusie Krymu i Sewastopola.

(5)	W tej sytuacji Rada uważa, że należy zakazać przywozu do Unii Europejskiej towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, z wyjątkiem towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, którym rząd Ukrainy przyznał świadectwo pochodzenia.

(6)	W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszej decyzji, powinna ona wejść w życie następnego dnia po jej opublikowaniu.

(7)	Unia musi podjąć dalsze działania, aby wdrożyć niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zabrania się przywozu do Unii towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola.

Artykuł 2

Zakazy określone w art. 1 nie mają zastosowania do towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, które przedstawiono do badania przez organy Ukrainy i które zostały skontrolowane przez te organy oraz którym rząd Ukrainy przyznał świadectwo pochodzenia.

Artykuł 3

Zakazy określone w art. 1 pozostają bez uszczerbku dla wykonania do dnia 26 września 2014 r. umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2014 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów, które mają zostać zawarte i wykonane nie później niż dnia 26 września 2014 r.

Artykuł 4

Zabrania się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów określonych w art. 1.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 23 czerwca 2015 r.

Niniejsza decyzja podlega ciągłemu przeglądowi. Jest ona odpowiednio przedłużana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 16.

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/72

DECYZJA WYKONAWCZA RADY 2014/387/WPZiB

z dnia 23 czerwca 2014 r.

w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (1), w szczególności jej art. 30 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 31 maja 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/255/WPZiB.

(2)	Należy zaktualizować informacje dotyczące jednej osoby umieszczonej w wykazie w załączniku I do decyzji 2013/255/WPZiB.

(3)	Zważywszy na powagę sytuacji, do wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi zamieszczonego w załączniku I do decyzji 2013/255/WPZiB należy dodać dwanaście osób.

(4)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2013/255/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik I do decyzji 2013/255/WPZiB zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 147 z 1.6.2013, s. 14.

ZAŁĄCZNIK

Wpis dotyczący wymienionej poniżej osoby zawarty w sekcji A załącznika I do decyzji 2013/255/WPZiB otrzymuje brzmienie:

Imię i nazwisko

Dane identyfikacyjne

Powody

Data umieszczenia w wykazie

152.

Dr Qadri (

) (alias Kadri) Jamil (

) (alias Jameel)

16.10.2012

Następujące osoby zostają dodane do wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów zawartego w sekcji A załącznika I do decyzji 2013/255/WPZiB.

	Imię i nazwisko	Dane identyfikacyjne	Powody	Data umieszczenia w wykazie
180.	Ahmad al-Qadri	Data urodzenia: 1956 r.	Minister rolnictwa i reformy rolnej. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
181.	Suleiman Al Abbas		Minister ds. ropy naftowej i zasobów mineralnych. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
182.	Kamal Eddin Tu'ma	Data urodzenia: 1959 r.	Minister przemysłu. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
183.	Kinda al-Shammat (alias Shmat)	Data urodzenia: 1973 r.	Minister spraw społecznych. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
184.	Hassan Hijazi	Data urodzenia: 1964 r.	Minister pracy. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
185.	Ismael Ismael (alias Ismail Ismail lub Isma'Il Isma'il)	Data urodzenia: 1955 r.	Minister finansów. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
186.	Dr Khodr Orfali (alias Khud/Khudr Urfali/Orphaly)	Data urodzenia: 1956 r.	Minister gospodarki i handlu zagranicznego. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
187.	Samir Izzat Qadi Amin	Data urodzenia: 1966 r.	Minister ds. handlu wewnętrznego i ochrony konsumentów. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
188.	Bishr Riyad Yazigi	Data urodzenia: 1972 r.	Minister turystyki. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
189.	Dr Malek Ali (alias Malik)	Data urodzenia: 1956 r.	Minister szkolnictwa wyższego. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
190.	Hussein Arnous (alias Arnus)	Data urodzenia: 1953 r.	Minister robót publicznych. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014
191.	Dr Hassib Elias Shammas (alias Hasib)	Data urodzenia: 1957 r.	Sekretarz stanu. Jako minister rządu ponosi współodpowiedzialność za brutalne represje stosowane przez reżim wobec ludności cywilnej.	24.6.2014

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/75

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 16 czerwca 2014 r.

ustanawiająca wykaz regionów i obszarów kwalifikujących się do finansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach transgranicznych i transnarodowych elementów celu „Europejska współpraca terytorialna” w latach 2014–2020

(notyfikowana jako dokument nr C(2014) 3898)

(2014/388/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących wsparcia z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” (1), w szczególności art. 3 ust. 1 akapit drugi oraz art. 3 ust. 3 akapit pierwszy,

po konsultacji z komitetem koordynującym europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne ustanowionym na mocy art. 150 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) cel „Europejska współpraca terytorialna” wspierany jest w pewnych regionach odpowiadających poziomowi 3 wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (zwanemu dalej „poziomem NUTS 3”) w przypadku współpracy transgranicznej, we wszystkich regionach odpowiadających poziomowi 2 wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (zwanemu dalej „poziomem NUTS 2”) w przypadku współpracy transgranicznej, co zostało ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) zmienionego rozporządzeniem Komisji (UE) nr 31/2011 (4). W związku z powyższym niezbędne jest ustanowienie tych wykazów kwalifikujących się regionów.

(2)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1299/2013, wykaz regionów kwalifikujących się do współpracy regionalnej ma obejmować także te regiony poziomu NUTS 3 Unii uwzględniane w ramach alokacji EFRR na współpracę transgraniczną na wszystkich granicach wewnętrznych oraz na granicach zewnętrznych objętych zewnętrznymi instrumentami finansowymi Unii, takimi jak Europejski Instrument Sąsiedztwa (EIS) zgodnie z zakresem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 232/2014 (5) oraz Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA II) zgodnie z zakresem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 231/2014 (6).

(3)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1299/2013, na wniosek danego państwa członkowskiego lub państw członkowskich, wykaz ten może również obejmować regiony na poziomie NUTS 3 w regionach najbardziej oddalonych położone wzdłuż granic morskich, oddalone od siebie o ponad 150 kilometrów jako obszary transgraniczne.

(4)	Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1299/2013, w decyzji Komisji ustanawiającej wykazy obszarów transgranicznych i transnarodowych, do celów informacyjnych, wymienia się także regiony państw lub terytoriów trzecich, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 4 tego rozporządzenia.

(5)	W związku z tym konieczne jest sporządzenie wykazów obszarów transgranicznych i transnarodowych kwalifikujących się do finansowania z EFRR, w podziale na programy współpracy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Regionami i obszarami kwalifikującymi się do finansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) w ramach transgranicznego elementu celu „Europejska współpraca terytorialna” są regiony i obszary określone w załączniku I.

Artykuł 2

Regionami poziomu NUTS 3 Unii uwzględnianymi w ramach alokacji EFRR na współpracę transgraniczną, które nie są jednak częścią żadnego z obszarów transgranicznych wymienionych w załączniku I oraz które będą objęte zewnętrznymi instrumentami finansowymi Unii, takimi jak Europejski Instrument Sąsiedztwa (EIS) zgodnie z zakresem rozporządzenia (UE) nr 232/2014 oraz Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA II) zgodnie z zakresem rozporządzenia (UE) nr 231/2014 są regiony określone w załączniku II.

Artykuł 3

Regionami i obszarami kwalifikującymi się do finansowania ze środków EFRR w ramach transnarodowego elementu celu „Europejska współpraca terytorialna” są regiony i obszary określone w załączniku III.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 czerwca 2014 r.

W imieniu Komisji

Johannes HAHN

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 259.

(2) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320.

(3) Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1).

(4) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 31/2011 z dnia 17 stycznia 2011 r. zmieniające załączniki do rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 13 z 18.1.2011, s. 3).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 232/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Europejski Instrument Sąsiedztwa (Dz.U. L 77 z 15.3.2014, s. 27).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 231/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA II) (Dz.U. L 77 z 15.3.2014, s. 11).

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz obszarów kwalifikujących się do otrzymywania wsparcia, w podziale na programy współpracy transgranicznej

2014TC16RFCB001	BE-DE-NL	(Interreg V-a) Belgia–Niemcy–Niderlandy (Euregio Meuse-Rhin/Euregio Maas-Rijn/Euregio Maas-Rhein)

	BE221	Arr. Hasselt	(1)
	BE222	Arr. Maaseik	(1)
	BE223	Arr. Tongeren	(1)
	BE332	Arr. Liège	(1)
	BE335	Arr. Verviers — communes francophones	(1)
	BE336	Bezirk Verviers — Deutschsprachige Gemeinschaft	(1)
	DEA26	Düren	(1)
	DEA28	Euskirchen	(1)
	DEA29	Heinsberg	(1)
	DEA2D	Städteregion Aachen	(1)
	DEB23	Eifelkreis Bitburg-Prüm	(1)
	DEB24	Vulkaneifel	(1)
	NL422	Midden-Limburg	(1)
	NL423	Zuid-Limburg	(1)

2014TC16RFCB002	AT-CZ	(Interreg V-A) Austria–Republika Czeska

	AT121	Mostviertel-Eisenwurzen
	AT123	Sankt Pölten
	AT124	Waldviertel	(1)
	AT125	Weinviertel	(1)
	AT126	Wiener Umland/Nordteil	(1)
	AT130	Wien	(1)
	AT311	Innviertel	(1)
	AT312	Linz-Wels
	AT313	Mühlviertel	(1)
	AT314	Steyr-Kirchdorf
	CZ031	Jihočeský kraj	(1)
	CZ063	Kraj Vysočina	(1)
	CZ064	Jihomoravský kraj	(1)

2014TC16RFCB003	SK-AT	(Interreg V-A) Słowacja–Austria

	AT111	Mittelburgenland	(1)
	AT112	Nordburgenland	(1)
	AT121	Mostviertel-Eisenwurzen
	AT122	Niederösterreich-Süd
	AT123	Sankt Pölten
	AT124	Waldviertel	(1)
	AT125	Weinviertel	(1)
	AT126	Wiener Umland/Nordteil	(1)
	AT127	Wiener Umland/Südteil	(1)
	AT130	Wien	(1)
	SK010	Bratislavský kraj	(1)
	SK021	Trnavský kraj	(1)

2014TC16RFCB004	AT-DE	(Interreg V-A) Austria–Niemcy/Bawaria (Bayern–Österreich)

	AT311	Innviertel	(1)
	AT312	Linz-Wels
	AT313	Mühlviertel	(1)
	AT314	Steyr-Kirchdorf
	AT315	Traunviertel
	AT321	Lungau
	AT322	Pinzgau-Pongau	(1)
	AT323	Salzburg und Umgebung	(1)
	AT331	Außerfern	(1)
	AT332	Innsbruck	(1)
	AT333	Osttirol	(1)
	AT334	Tiroler Oberland	(1)
	AT335	Tiroler Unterland	(1)
	AT341	Bludenz-Bregenzer Wald	(1)
	AT342	Rheintal-Bodenseegebiet	(1)
	DE213	Rosenheim, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE214	Altötting	(1)
	DE215	Berchtesgadener Land	(1)
	DE216	Bad Tölz-Wolfratshausen	(1)
	DE21D	Garmisch-Partenkirchen	(1)
	DE21F	Miesbach	(1)
	DE21G	Mühldorf a. Inn
	DE21K	Rosenheim, Landkreis	(1)
	DE21M	Traunstein	(1)
	DE21N	Weilheim-Schongau
	DE221	Landshut, Kreisfreie Stadt
	DE222	Passau, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE224	Deggendorf
	DE225	Freyung-Grafenau	(1)
	DE227	Landshut, Landkreis
	DE228	Passau, Landkreis	(1)
	DE229	Regen	(1)
	DE22 A	Rottal-Inn	(1)
	DE22C	Dingolfing-Landau
	DE272	Kaufbeuren, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE273	Kempten (Allgäu), Kreisfreie Stadt	(1)
	DE274	Memmingen, Kreisfreie Stadt
	DE27 A	Lindau (Bodensee)	(1)
	DE27B	Ostallgäu	(1)
	DE27C	Unterallgäu
	DE27E	Oberallgäu	(1)

2014TC16RFCB005	ES-PT	(Interreg V-A) Hiszpania–Portugalia (POCTEP)

	ES111	A Coruña
	ES112	Lugo
	ES113	Ourense	(1)
	ES114	Pontevedra	(1)
	ES411	Ávila
	ES413	León
	ES415	Salamanca	(1)
	ES418	Valladolid
	ES419	Zamora	(1)
	ES431	Badajoz	(1)
	ES432	Cáceres	(1)
	ES612	Cádiz	(1)
	ES613	Córdoba
	ES615	Huelva	(1)
	ES618	Sevilla
	PT111	Minho-Lima	(1)
	PT112	Cávado	(1)
	PT113	Ave
	PT114	Grande Porto
	PT115	Tâmega
	PT117	Douro	(1)
	PT118	Alto Trás-os-Montes	(1)
	PT150	Algarve	(1)
	PT165	Dão-Lafões
	PT166	Pinhal Interior Sul
	PT167	Serra da Estrela
	PT168	Beira Interior Norte	(1)
	PT169	Beira Interior Sul	(1)
	PT16 A	Cova da Beira
	PT181	Alentejo Litoral
	PT182	Alto Alentejo	(1)
	PT183	Alentejo Central	(1)
	PT184	Baixo Alentejo	(1)

2014TC16RFCB006	ES-FR-AD	(Interreg V-A) Hiszpania–Francja–Andora (POCTEFA)

	ES211	Álava
	ES212	Guipúzcoa	(1)
	ES213	Vizcaya
	ES220	Navarra	(1)
	ES230	La Rioja
	ES241	Huesca	(1)
	ES243	Zaragoza
	ES511	Barcelona
	ES512	Girona	(1)
	ES513	Lleida	(1)
	ES514	Tarragona
	FR615	Pyrénées-Atlantiques	(1)
	FR621	Ariège	(1)
	FR623	Haute-Garonne	(1)
	FR626	Hautes-Pyrénées	(1)
	FR815	Pyrénées orientales	(1)
	AD000	Andorra	(2)

2014TC16RFCB007	ES-PT	(Interreg V-A) Hiszpania–Portugalia (Madeira-Açores-Canarias (MAC))

	ES703	El Hierro
	ES704	Fuerteventura	(1)
	ES705	Gran Canaria	(1)
	ES706	La Gomera
	ES707	La Palma
	ES708	Lanzarote	(1)
	ES709	Tenerife
	PT200	Região Autónoma dos Açores
	PT300	Região Autónoma de Madeira
	CP	Cape Verde	(2)
	MR	Mauritania	(2)
	SN	Senegal	(2)

2014TC16RFCB008	HU-HR	(Interreg V-A) Węgry–Chorwacja

	HR044	Varaždinska županija	(1)
	HR045	Koprivničko-križevačka županija	(1)
	HR046	Međimurska županija	(1)
	HR047	Bjelovarsko-bilogorska županija
	HR048	Virovitičko-podravska županija	(1)
	HR049	Požeško-slavonska županija
	HR04B	Osječko-baranjska županija	(1)
	HR04C	Vukovarsko-srijemska županija	(1)
	HU223	Zala	(1)
	HU231	Baranya	(1)
	HU232	Somogy	(1)

2014TC16RFCB009	DE-CZ	(Interreg V-A) Niemcy/Bawaria–Republika Czeska

	CZ031	Jihočeský kraj	(1)
	CZ032	Plzeňský kraj	(1)
	CZ041	Karlovarský kraj	(1)
	DE222	Passau, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE223	Straubing, Kreisfreie Stadt
	DE224	Deggendorf
	DE225	Freyung-Grafenau	(1)
	DE228	Passau, Landkreis	(1)
	DE229	Regen	(1)
	DE22B	Straubing-Bogen
	DE231	Amberg, Kreisfreie Stadt
	DE232	Regensburg, Kreisfreie Stadt
	DE233	Weiden i. d. Opf, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE234	Amberg-Sulzbach
	DE235	Cham	(1)
	DE237	Neustadt a. d. Waldnaab	(1)
	DE238	Regensburg, Landkreis
	DE239	Schwandorf	(1)
	DE23 A	Tirschenreuth	(1)
	DE242	Bayreuth, Kreisfreie Stadt
	DE244	Hof, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE246	Bayreuth, Landkreis
	DE249	Hof, Landkreis	(1)
	DE24 A	Kronach
	DE24B	Kulmbach
	DE24D	Wunsiedel i. Fichtelgebirge	(1)

2014TC16RFCB010	AT-HU	(Interreg V-A) Austria–Węgry

	AT111	Mittelburgenland	(1)
	AT112	Nordburgenland	(1)
	AT113	Südburgenland	(1)
	AT122	Niederösterreich-Süd
	AT127	Wiener Umland/Südteil	(1)
	AT130	Wien	(1)
	AT221	Graz
	AT224	Oststeiermark	(1)
	HU221	Győr-Moson-Sopron	(1)
	HU222	Vas	(1)
	HU223	Zala	(1)

2014TC16RFCB011	DE-PL	(Interreg V-A) Niemcy/Brandenburgia–Polska

	DE402	Cottbus, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE403	Frankfurt (Oder), Kreisfreie Stadt	(1)
	DE409	Märkisch-Oderland	(1)
	DE40C	Oder-Spree	(1)
	DE40G	Spree-Neiße	(1)
	PL431	Gorzowski	(1)
	PL432	Zielonogórski	(1)

2014TC16RFCB012	PL-SK	(Interreg V-A) Polska–Słowacja

	PL214	Krakowski
	PL215	Nowosądecki	(1)
	PL216	Oświęcimski	(1)
	PL225	Bielski	(1)
	PL22C	Tyski
	PL323	Krośnieński	(1)
	PL324	Przemyski	(1)
	PL325	Rzeszowski
	SK031	Žilinský kraj	(1)
	SK041	Prešovský kraj	(1)
	SK042	Košický kraj	(1)

2014TC16RFCB013	PL-DK-DE-LT-SE	(Interreg V-A) Polska–Dania–Niemcy–Litwa–Szwecja (SOUTH BALTIC)

	DE801	Greifswald, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE803	Rostock, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE805	Stralsund, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE806	Wismar, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE807	Bad Doberan	(1)
	DE80D	Nordvorpommern	(1)
	DE80E	Nordwestmecklenburg	(1)
	DE80F	Ostvorpommern	(1)
	DE80H	Rügen	(1)
	DE80I	Uecker-Randow	(1)
	DE809	Güstrow
	DE808	Demmin
	DK014	Bornholm	(1)
	DK021	Østsjælland	(1)
	DK022	Vest- og Sydsjælland	(1)
	LT003	Klaipėdos apskritis	(1)
	LT007	Tauragės apskritis	(1)
	LT008	Telšių apskritis	(1)
	PL422	Koszaliński	(1)
	PL423	Stargardzki	(1)
	PL424	Miasto Szczecin	(1)
	PL425	Szczeciński	(1)
	PL621	Elbląski	(1)
	PL631	Słupski	(1)
	PL633	Trójmiejski	(1)
	PL634	Gdański	(1)
	PL635	Starogardzki
	SE212	Kronobergs län
	SE213	Kalmar län	(1)
	SE221	Blekinge län	(1)
	SE224	Skåne län	(1)

2014TC16RFCB014	FI-EE-LV-SE	(Interreg V-A) Finlandia–Estonia–Łotwa–Szwecja (Central Baltic)

	EE001	Põhja-Eesti	(1)
	EE004	Lääne-Eesti	(1)
	EE006	Kesk-Eesti	(1)
	EE007	Kirde-Eesti	(1)
	EE008	Lõuna-Eesti	(1)
	FI1B1	Helsinki-Uusimaa	(1)
	FI1C1	Varsinais-Suomi	(1)
	FI1C2	Kanta-Häme
	FI1C3	Päijät-Häme
	FI1C4	Kymenlaakso	(1)
	FI1C5	Etelä-Karjala	(1)
	FI196	Satakunta	(1)
	FI197	Pirkanmaa
	FI200	Åland	(1)
	LV003	Kurzeme	(1)
	LV006	Rīga	(1)
	LV007	Pierīga	(1)
	LV008	Vidzeme	(1)
	LV009	Zemgale	(1)
	SE110	Stockholms län	(1)
	SE121	Uppsala län	(1)
	SE122	Södermanlands län	(1)
	SE123	Östergötlands län	(1)
	SE124	Örebro län
	SE125	Västmanlands län
	SE214	Gotlands län	(1)
	SE313	Gävleborgs län	(1)

2014TC16RFCB015	SK-HU	(Interreg V-A) Słowacja–Węgry

	HU101	Budapest	(1)
	HU102	Pest	(1)
	HU212	Komárom-Esztergom	(1)
	HU221	Győr-Moson-Sopron	(1)
	HU311	Borsod-Abaúj-Zemplén	(1)
	HU312	Heves	(1)
	HU313	Nógrád	(1)
	HU323	Szabolcs-Szatmár-Bereg	(1)
	SK010	Bratislavský kraj	(1)
	SK021	Trnavský kraj	(1)
	SK023	Nitriansky kraj	(1)
	SK032	Banskobystrický kraj	(1)
	SK042	Košický kraj	(1)

2014TC16RFCB016	SE-NO	(Interreg V-A) Szwecja–Norwegia

	SE311	Värmlands län	(1)
	SE312	Dalarnas län	(1)
	SE321	Västernorrlands län	(1)
	SE322	Jämtlands län	(1)
	SE232	Västra Götaland	(1)
	NO012	Akershus	(2)
	NO021	Hedmark	(2)
	NO031	Østfold	(2)
	NO061	Sør-Trøndelag	(2)
	NO062	Nord-Trøndelag	(2)

2014TC16RFCB017	DE-CZ	(Interreg V-A) Niemcy/Saksonia–Republika Czeska

	CZ041	Karlovarský kraj	(1)
	CZ042	Ústecký kraj	(1)
	CZ051	Liberecký kraj	(1)
	DED21	Dresden, Kreisfreie Stadt
	DED2C	Bautzen	(1)
	DED2D	Görlitz	(1)
	DED2F	Sächsische Schweiz-Osterzgebirge	(1)
	DED41	Chemnitz, Kreisfreie Stadt
	DED42	Erzgebirgskreis	(1)
	DED43	Mittelsachsen	(1)
	DED44	Vogtlandkreis	(1)
	DED45	Zwickau
	DEG0K	Saale-Orla-Kreis
	DEG0L	Greiz

2014TC16RFCB018	PL-DE	(Interreg V-A) Polska–Niemcy/Saksonia

	DED2C	Bautzen	(1)
	DED2D	Görlitz	(1)
	PL432	Zielonogórski	(1)
	PL515	Jeleniogórski	(1)

2014TC16RFCB019	DE-PL	(Interreg V-A) Niemcy/Meklemburgia–Pomorze Przednie/Brandenburgia–Polska

	DE405	Barnim	(1)
	DE409	Märkisch-Oderland	(1)
	DE40I	Uckermark	(1)
	DE801	Greifswald, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE802	Neubrandenburg, Kreisfreie Stadt
	DE805	Stralsund, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE808	Demmin
	DE80B	Mecklenburg-Strelitz
	DE80C	Müritz
	DE80D	Nordvorpommern	(1)
	DE80F	Ostvorpommern	(1)
	DE80H	Rügen	(1)
	DE80I	Uecker-Randow	(1)
	PL422	Koszaliński	(1)
	PL423	Stargardzki	(1)
	PL424	Miasto Szczecin	(1)
	PL425	Szczeciński	(1)

2014TC16RFCB020	EL-IT	(Interreg V-A) Grecja–Włochy

	EL211	Άρτα (Arta)
	EL212	Θεσπρωτία (Thesprotia)	(1)
	EL213	Ιωάννινα (Ioannina)	(1)
	EL214	Πρέβεζα (Preveza)	(1)
	EL221	Ζάκυνθος (Zakynthos)	(1)
	EL222	Κέρκυρα (Kerkyra)	(1)
	EL223	Κεφαλληνία (Kefallinia)	(1)
	EL224	Λευκάδα (Lefkada)	(1)
	EL231	Αιτωλοακαρνανία (Aitoloakarnania)	(1)
	EL232	Αχαΐα (Achaia)	(1)
	EL233	Ηλεία (Ileia)
	ITF43	Taranto
	ITF44	Brindisi	(1)
	ITF45	Lecce	(1)
	ITF46	Foggia	(1)
	ITF47	Bari	(1)
	ITF48	Barletta-Andria-Trani	(1)

2014TC16RFCB021	RO-BG	(Interreg V-A) Rumunia–Bułgaria

	BG311	Видин (Vidin)	(1)
	BG312	Монтана (Montana)	(1)
	BG313	Враца (Vratsa)	(1)
	BG314	Плевен (Pleven)	(1)
	BG321	Велико Търново (Veliko Tarnovo)	(1)
	BG323	Русе (Ruse)	(1)
	BG325	Силистра (Silistra)	(1)
	BG332	Добрич (Dobrich)	(1)
	RO223	Constanţa	(1)
	RO312	Călăraşi	(1)
	RO314	Giurgiu	(1)
	RO317	Teleorman	(1)
	RO411	Dolj	(1)
	RO413	Mehedinţi	(1)
	RO414	Olt	(1)

2014TC16RFCB022	EL-BG	(Interreg V-A) Grecja–Bułgaria

	BG413	Благоевград (Blagoevgrad)	(1)
	BG422	Хасково (Haskovo)	(1)
	BG424	Смолян (Smolyan)	(1)
	BG425	Кърджали (Kardzhali)	(1)
	EL111	Έβρος (Evros)	(1)
	EL112	Ξάνθη (Xanthi)	(1)
	EL113	Ροδόπη (Rodopi)	(1)
	EL114	Δράμα (Drama)	(1)
	EL115	Καβάλα (Kavala)	(1)
	EL122	Θεσσαλονίκη (Thessaloniki)	(1)
	EL126	Σέρρες (Serres)	(1)

2014TC16RFCB023	DE-NL	(Interreg V-A) Niemcy–Niderlandy

	DE941	Stadt Delmenhorst
	DE942	Emden, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE943	Stadt Oldenburg
	DE944	Osnabrück, Kreisfreie Stadt
	DE945	Stadt Wilhelmshaven
	DE946	Ammerland
	DE947	Aurich	(1)
	DE948	Cloppenburg
	DE949	Emsland	(1)
	DE94 A	Friesland (D)
	DE94B	Grafschaft Bentheim	(1)
	DE94C	Leer	(1)
	DE94D	Landkreis Oldenburg
	DE94E	Osnabrück, Landkreis
	DE94F	Landkreis Vechta
	DE94G	Landkreis Wesermarsch
	DE94H	Wittmund
	DEA11	Stadt Düsseldorf
	DEA12	Duisburg, Kreisfreie Stadt
	DEA14	Krefeld, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEA15	Mönchengladbach, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEA1B	Kleve	(1)
	DEA1D	Rhein-Kreis Neuss
	DEA1E	Viersen	(1)
	DEA1F	Wesel	(1)
	DEA33	Münster, Kreisfreie Stadt
	DEA34	Borken	(1)
	DEA35	Coesfeld
	DEA37	Steinfurt	(1)
	DEA38	Warendorf
	NL111	Oost-Groningen	(1)
	NL112	Delfzijl en omgeving	(1)
	NL113	Overig Groningen	(1)
	NL121	Noord-Friesland	(1)
	NL122	Zuidwest-Friesland
	NL123	Zuidoost-Friesland
	NL131	Noord-Drenthe
	NL132	Zuidoost-Drenthe	(1)
	NL133	Zuidwest-Drenthe
	NL211	Noord-Overijssel	(1)
	NL212	Zuidwest-Overijssel
	NL213	Twente	(1)
	NL221	Veluwe
	NL224	Zuidwest-Gelderland
	NL225	Achterhoek	(1)
	NL226	Arnhem/Nijmegen	(1)
	NL230	Flevoland
	NL413	Noordoost-Noord-Brabant	(1)
	NL414	Zuidoost Noord-Brabant	(1)
	NL421	Noord-Limburg	(1)
	NL422	Midden-Limburg	(1)

2014TC16RFCB024	DE-AT-CH-LI	(Interreg V-A) Niemcy–Austria–Szwajcaria–Liechtenstein (Alpenrhein-Bodensee-Hochrhein)

	AT341	Bludenz-Bregenzer Wald	(1)
	AT342	Rheintal-Bodenseegebiet	(1)
	DE136	Schwarzwald-Baar-Kreis	(1)
	DE137	Tuttlingen
	DE138	Konstanz	(1)
	DE139	Lörrach	(1)
	DE13 A	Waldshut	(1)
	DE147	Bodenseekreis	(1)
	DE148	Ravensburg
	DE149	Sigmaringen
	DE272	Kaufbeuren, Kreisfreie Stadt	(1)
	DE273	Kempten (Allgäu), Kreisfreie Stadt	(1)
	DE274	Memmingen, Kreisfreie Stadt
	DE27 A	Lindau (Bodensee)	(1)
	DE27B	Landkreis Ostallgäu	(1)
	DE27C	Unterallgäu
	DE27E	Oberallgäu	(1)
	CH033	Aargau	(2)
	CH040	Zürich	(2)
	CH051	Glarus	(2)
	CH052	Schaffhausen	(2)
	CH053	Appenzell Ausserrhoden	(2)
	CH054	Appenzell Innerrhoden	(2)
	CH055	St. Gallen	(2)
	CH056	Graubünden	(2)
	CH057	Thurgau	(2)
	LI000	Liechtenstein	(2)

2014TC16RFCB025	CZ-PL	(Interreg V-A) Republika Czeska–Polska

	CZ051	Liberecký kraj	(1)
	CZ052	Královéhradecký kraj	(1)
	CZ053	Pardubický kraj	(1)
	CZ071	Olomoucký kraj	(1)
	CZ080	Moravskoslezský kraj	(1)
	PL225	Bielski	(1)
	PL227	Rybnicki	(1)
	PL515	Jeleniogórski	(1)
	PL517	Wałbrzyski	(1)
	PL521	Nyski	(1)
	PL522	Opolski	(1)
	PL22C	Tyski
	PL518	Wrocławski

2014TC16RFCB026	SE-DK-NO	(Interreg V-A) Szwecja–Dania–Norwegia (Öresund-Kattegat-Skagerrak)

	DK011	Byen København	(1)
	DK012	Københavns omegn	(1)
	DK013	Nordsjælland	(1)
	DK014	Bornholm	(1)
	DK021	Østsjælland	(1)
	DK022	Vest- og Sydsjælland	(1)
	DK041	Vestjylland	(1)
	DK042	Østjylland	(1)
	DK050	Nordjylland	(1)
	SE224	Skåne län	(1)
	SE231	Hallands län	(1)
	SE232	Västra Götalands län	(1)
	NO011	Oslo	(2)
	NO012	Akershus	(2)
	NO031	Østfold	(2)
	NO032	Buskerud	(2)
	NO034	Telemark	(2)
	NO033	Vestfold	(2)
	NO041	Aust-Agder	(2)
	NO042	Vest-Agder	(2)

2014TC16RFCB027	LV-LT	(Interreg V-A) ýŁotwa–Litwa

	LT002	Kauno apskritis
	LT003	Klaipėdos apskritis	(1)
	LT005	Panevėžio apskritis	(1)
	LT006	Šiaulių apskritis	(1)
	LT008	Telšių apskritis	(1)
	LT009	Utenos apskritis	(1)
	LV003	Kurzeme	(1)
	LV005	Latgale	(1)
	LV009	Zemgale	(1)

2014TC16RFCB028	SE-FI-NO	(Interreg V-A) Szwecja–Finlandia–Norwegia (Botnia-Atlantica)

	FI195	Pohjanmaa	(1)
	FI1D5	Keski-Pohjanmaa	(1)
	FI194	Etelä-Pohjanmaa
	SE313	Gävleborgs län	(1)
	SE321	Västernorrlands län	(1)
	SE331	Västerbottens län	(1)
	NO071	Nordland	(2)

2014TC16RFCB029	SI-HR	(Interreg V-A) ýSłowenia–Chorwacja

	HR031	Primorsko-goranska županija	(1)
	HR036	Istarska županija	(1)
	HR041	Grad Zagreb
	HR042	Zagrebačka županija	(1)
	HR043	Krapinsko-zagorska županija	(1)
	HR044	Varaždinska županija	(1)
	HR046	Međimurska županija	(1)
	HR04D	Karlovačka županija	(1)
	SI011	Pomurska	(1)
	SI012	Podravska	(1)
	SI014	Savinjska	(1)
	SI015	Zasavska
	SI016	Spodnjeposavska	(1)
	SI017	Jugovzhodna Slovenija	(1)
	SI018	Notranjsko-kraška	(1)
	SI021	Osrednjeslovenska
	SI024	Obalno-kraška	(1)

2014TC16RFCB030	SK-CZ	(Interreg V-A) Słowacja–Republika Czeska

	CZ064	Jihomoravský kraj	(1)
	CZ072	Zlínský kraj	(1)
	CZ080	Moravskoslezský kraj	(1)
	SK021	Trnavský kraj	(1)
	SK022	Trenčiansky kraj	(1)
	SK031	Žilinský kraj	(1)

2014TC16RFCB031	LT-PL	(Interreg V-A) ýLitwa–Polska

	LT001	Alytaus apskritis	(1)
	LT002	Kauno apskritis
	LT004	Marijampolės apskritis	(1)
	LT007	Tauragės apskritis	(1)
	LT00 A	Vilniaus apskritis	(1)
	PL343	Białostocki	(1)
	PL345	Suwalski	(1)
	PL623	Ełcki	(1)

2014TC16RFCB032	SE-FI-NO	(Interreg V-A) Szwecja–Finlandia–Norwegia (Nord)

	FI1D5	Keski-Pohjanmaa	(1)
	FI1D6	Pohjois-Pohjanmaa	(1)
	FI1D7	Lappi	(1)
	SE312	Dalarnas län	(1)
	SE321	Västernorrlands län	(1)
	SE322	Jämtlands län	(1)
	SE331	Västerbottens län	(1)
	SE332	Norrbottens län	(1)
	NO021	Hedmark	(2)
	NO061	Sør-Trøndelag	(2)
	NO062	Nord-Trøndelag	(2)
	NO071	Nordland	(2)
	NO072	Troms	(2)
	NO073	Finnmark	(2)

2014TC16RFCB033	IT-FR	(Interreg V-A) Włochy–Francja (Maritime)

	FR823	Alpes-Maritimes	(1)
	FR825	Var
	FR831	Corse-du-Sud	(1)
	FR832	Haute-Corse	(1)
	ITC31	Imperia	(1)
	ITC32	Savona	(1)
	ITC33	Genova	(1)
	ITC34	La Spezia	(1)
	ITG25	Sassari	(1)
	ITG26	Nuoro	(1)
	ITG27	Cagliari	(1)
	ITG28	Oristano	(1)
	ITG29	Olbia-Tempio	(1)
	ITG2 A	Ogliastra	(1)
	ITG2B	Medio Campidano	(1)
	ITG2C	Carbonia-Iglesias	(1)
	ITI11	Massa-Carrara	(1)
	ITI12	Lucca	(1)
	ITI16	Livorno	(1)
	ITI17	Pisa	(1)
	ITI1 A	Grosseto	(1)

2014TC16RFCB034	FR-IT	(Interreg V-A) Francja–Włochy (ALCOTRA)

	FR717	Savoie	(1)
	FR718	Haute-Savoie	(1)
	FR821	Alpes-de-Haute-Provence	(1)
	FR822	Hautes-Alpes	(1)
	FR823	Alpes-Maritimes	(1)
	ITC11	Torino	(1)
	ITC16	Cuneo	(1)
	ITC20	Valle d'Aosta/Vallée d'Aoste	(1)
	ITC31	Imperia	(1)

2014TC16RFCB035	IT-CH	(Interreg V-A) ýWłochy–Szwajcaria

	ITC12	Vercelli	(1)
	ITC13	Biella	(1)
	ITC14	Verbano-Cusio-Ossola	(1)
	ITC15	Novara	(1)
	ITC20	Valle d'Aosta/Vallée d'Aoste	(1)
	ITC41	Varese	(1)
	ITC42	Como	(1)
	ITC43	Lecco	(1)
	ITC44	Sondrio	(1)
	ITH10	Bolzano-Bozen	(1)
	CH012	Valais	(2)
	CH056	Graubünden	(2)
	CH070	Ticino	(2)

2014TC16RFCB036	IT-SI	(Interreg V-A) ýWłochy–Słowenia

	ITH35	Venezia	(1)
	ITH41	Pordenone
	ITH42	Udine	(1)
	ITH43	Gorizia	(1)
	ITH44	Trieste	(1)
	SI018	Notranjsko-kraška	(1)
	SI021	Osrednjeslovenska
	SI022	Gorenjska	(1)
	SI023	Goriška	(1)
	SI024	Obalno-kraška	(1)

2014TC16RFCB037	IT-MT	(Interreg V-A) ýWłochy-Malta

	ITG11	Trapani	(1)
	ITG12	Palermo
	ITG13	Messina
	ITG14	Agrigento	(1)
	ITG15	Caltanissetta	(1)
	ITG16	Enna
	ITG17	Catania
	ITG18	Ragusa	(1)
	ITG19	Siracusa	(1)
	MT001	Malta	(1)
	MT002	Gozo and Comino/Għawdex u Kemmuna	(1)

2014TC16RFCB038	FR-BE-NL-UK	(Interreg V-A) Francja–Belgia–Niderlandy–Zjednoczone Królestwo (Les Deux Mers/Two seas/Twee Zeeën)

	BE211	Arr. Antwerpen	(1)
	BE212	Arr. Mechelen
	BE213	Arr. Turnhout	(1)
	BE231	Arr. Aalst
	BE232	Arr. Dendermonde
	BE233	Arr. Eeklo	(1)
	BE234	Arr. Gent	(1)
	BE235	Arr. Oudenaarde
	BE236	Arr. Sint-Niklaas	(1)
	BE251	Arr. Brugge	(1)
	BE252	Arr. Diksmuide
	BE253	Arr. Ieper	(1)
	BE254	Arr. Kortrijk	(1)
	BE255	Arr. Oostende	(1)
	BE256	Arr. Roeselare
	BE257	Arr. Tielt
	BE258	Arr. Veurne	(1)
	FR221	Aisne	(1)
	FR223	Somme	(1)
	FR301	Nord	(1)
	FR302	Pas-de-Calais	(1)
	NL321	Kop van Noord-Holland
	NL322	Alkmaar en omgeving
	NL323	IJmond
	NL324	Agglomeratie Haarlem
	NL332	Agglomeratie's-Gravenhage
	NL333	Delft en Westland	(1)
	NL337	Agglomeratie Leiden en Bollenstreek
	NL339	Groot-Rijnmond	(1)
	NL33 A	Zuidoost-Zuid-Holland
	NL341	Zeeuwsch-Vlaanderen	(1)
	NL342	Overig Zeeland	(1)
	NL411	West-Noord-Brabant	(1)
	UKH11	Peterborough
	UKH12	Cambridgeshire CC
	UKH13	Norfolk	(1)
	UKH14	Suffolk	(1)
	UKH31	Southend-on-Sea	(1)
	UKH32	Thurrock	(1)
	UKH33	Essex CC	(1)
	UKJ21	Brighton and Hove	(1)
	UKJ22	East Sussex CC	(1)
	UKJ23	Surrey
	UKJ24	West Sussex	(1)
	UKJ31	Portsmouth	(1)
	UKJ32	Southampton	(1)
	UKJ33	Hampshire CC	(1)
	UKJ34	Isle of Wight	(1)
	UKJ41	Medway	(1)
	UKJ42	Kent CC	(1)
	UKK14	Swindon
	UKK15	Wiltshire CC
	UKK21	Bournemouth and Poole	(1)
	UKK22	Dorset CC	(1)
	UKK23	Somerset
	UKK30	Cornwall and Isles of Scilly	(1)
	UKK41	Plymouth	(1)
	UKK42	Torbay	(1)
	UKK43	Devon CC	(1)

2014TC16RFCB039	FR-DE-CH	(Interreg V-A) Francja–Niemcy–Szwajcaria (Rhin supérieur-Oberrhein)

	DEB3K	Südwestpfalz	(1)
	DE121	Baden-Baden, Stadtkreis	(1)
	DE122	Karlsruhe, Stadtkreis	(1)
	DE123	Karlsruhe, Landkreis	(1)
	DE124	Rastatt	(1)
	DE131	Freiburg im Breisgau, Stadtkreis	(1)
	DE132	Breisgau-Hochschwarzwald	(1)
	DE133	Emmendingen	(1)
	DE134	Ortenaukreis	(1)
	DE139	Lörrach	(1)
	DE13 A	Waldshut	(1)
	DEB33	Landau in der Pfalz, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEB3E	Germersheim	(1)
	DEB3H	Südliche Weinstraße	(1)
	FR421	Bas-Rhin	(1)
	FR422	Haut-Rhin	(1)
	CH023	Solothurn	(2)
	CH025	Jura	(2)
	CH031	Basel-Stadt	(2)
	CH032	Basel-Landschaft	(2)
	CH033	Aargau	(2)

2014TC16RFCB040	FR-UK	(Interreg V-A) Francja–Zjednoczone Królestwo (Manche-Channel)

	FR222	Oise
	FR223	Somme	(1)
	FR231	Eure
	FR232	Seine-Maritime	(1)
	FR251	Calvados	(1)
	FR252	Manche	(1)
	FR253	Orne
	FR302	Pas-de-Calais	(1)
	FR521	Côtes-d'Armor	(1)
	FR522	Finistère	(1)
	FR523	Ille-et-Vilaine	(1)
	FR524	Morbihan
	UKH11	Peterborough
	UKH12	Cambridgeshire CC
	UKH13	Norfolk	(1)
	UKH14	Suffolk	(1)
	UKH31	Southend-on-Sea	(1)
	UKH32	Thurrock	(1)
	UKH33	Essex CC	(1)
	UKJ21	Brighton and Hove	(1)
	UKJ22	East Sussex CC	(1)
	UKJ23	Surrey
	UKJ24	West Sussex	(1)
	UKJ31	Portsmouth	(1)
	UKJ32	Southampton	(1)
	UKJ33	Hampshire CC	(1)
	UKJ34	Isle of Wight	(1)
	UKJ41	Medway	(1)
	UKJ42	Kent CC	(1)
	UKK14	Swindon
	UKK15	Wiltshire CC
	UKK21	Bournemouth and Poole	(1)
	UKK22	Dorset CC	(1)
	UKK23	Somerset
	UKK30	Cornwall and Isles of Scilly	(1)
	UKK41	Plymouth	(1)
	UKK42	Torbay	(1)
	UKK43	Devon CC	(1)

2014TC16RFCB041	FR-CH	(Interreg V-A) Francja–Szwajcaria

	FR431	Doubs	(1)
	FR432	Jura	(1)
	FR434	Territoire de Belfort	(1)
	FR711	Ain	(1)
	FR718	Haute-Savoie	(1)
	CH011	Vaud	(2)
	CH012	Valais	(2)
	CH013	Genève	(2)
	CH021	Bern	(2)
	CH024	Neuchâtel	(2)
	CH025	Jura	(2)
	CH022	Freiburg	(2)

2014TC16RFCB042	IT-HR	(Interreg V-A) Włochy–Chorwacja

	HR031	Primorsko-goranska županija	(1)
	HR032	Ličko-senjska županija	(1)
	HR033	Zadarska županija	(1)
	HR034	Šibensko-kninska županija	(1)
	HR035	Splitsko-dalmatinska županija	(1)
	HR036	Istarska županija	(1)
	HR037	Dubrovačko-neretvanska županija	(1)
	HR04D	Karlovačka županija	(1)
	ITF12	Teramo	(1)
	ITF13	Pescara	(1)
	ITF14	Chieti	(1)
	ITF22	Campobasso	(1)
	ITF44	Brindisi	(1)
	ITF45	Lecce	(1)
	ITF46	Foggia	(1)
	ITF47	Bari	(1)
	ITF48	Barletta-Andria-Trani	(1)
	ITH35	Venezia	(1)
	ITH36	Padova	(1)
	ITH37	Rovigo	(1)
	ITH41	Pordenone
	ITH42	Udine	(1)
	ITH43	Gorizia	(1)
	ITH44	Trieste	(1)
	ITH56	Ferrara	(1)
	ITH57	Ravenna	(1)
	ITH58	Forlì-Cesena	(1)
	ITH59	Rimini	(1)
	ITI31	Pesaro e Urbino	(1)
	ITI32	Ancona	(1)
	ITI33	Macerata	(1)
	ITI34	Ascoli Piceno	(1)
	ITI35	Fermo	(1)

2014TC16RFCB043	FR	(Interreg V-A) Francja (Saint-Martin-Sint Maarten)

	FR910 (part)	Saint-Martin	(1)
	SX	Sint Maarten	(2)

2014TC16RFCB044	BE-FR	(Interreg V-A) Belgia–Francja (France-Wallonie-Vlaanderen)

	BE234	Arr. Gent	(1)
	BE235	Arr. Oudenaarde
	BE251	Arr. Brugge	(1)
	BE252	Arr. Diksmuide
	BE253	Arr. Ieper	(1)
	BE254	Arr. Kortrijk	(1)
	BE255	Arr. Oostende	(1)
	BE256	Arr. Roeselare
	BE257	Arr. Tielt
	BE258	Arr. Veurne	(1)
	BE321	Arr. Ath	(1)
	BE322	Arr. Charleroi
	BE323	Arr. Mons	(1)
	BE324	Arr. Mouscron	(1)
	BE325	Arr. Soignies
	BE326	Arr. Thuin	(1)
	BE327	Arr. Tournai	(1)
	BE341	Arr. Arlon	(1)
	BE342	Arr. Bastogne	(1)
	BE343	Arr. Marche-en-Famenne
	BE344	Arr. Neufchâteau	(1)
	BE345	Arr. Virton	(1)
	BE351	Arr. Dinant	(1)
	BE352	Arr. Namur
	BE353	Arr. Philippeville	(1)
	FR211	Ardennes	(1)
	FR213	Marne
	FR221	Aisne	(1)
	FR222	Oise
	FR223	Somme	(1)
	FR301	Nord	(1)
	FR302	Pas-de-Calais	(1)

2014TC16RFCB045	FR-BE-DE-LUX	(Interreg V-A) Francja–Belgia–Niemcy–Luksemburg (Grande Région/Großregion)

	BE331	Arr. Huy
	BE332	Arr. Liège	(1)
	BE334	Arr. Waremme
	BE335	Arr. Verviers — communes francophones	(1)
	BE336	Bezirk Verviers — Deutschsprachige Gemeinschaft	(1)
	BE341	Arr. Arlon	(1)
	BE342	Arr. Bastogne	(1)
	BE343	Arr. Marche-en-Famenne
	BE344	Arr. Neufchâteau	(1)
	BE345	Arr. Virton	(1)
	DEB21	Trier, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEB23	Eifelkreis Bitburg-Prüm	(1)
	DEB25	Trier-Saarburg	(1)
	DEB37	Pirmasens, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEB3 A	Zweibrücken, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEB3K	Südwestpfalz	(1)
	DEC01	Regionalverband Saarbrücken	(1)
	DEC02	Merzig-Wadern	(1)
	DEC04	Saarlouis	(1)
	DEC05	Saarpfalz-Kreis	(1)
	DEB15	Birkenfeld
	DEB22	Bernkastel-Wittlich
	DEB24	Vulkaneifel	(1)
	DEB31	Frankenthal (Pfalz), Kreisfreie Stadt
	DEB32	Kaiserslautern, Kreisfreie Stadt
	DEB33	Landau in der Pfalz, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEB34	Ludwigshafen am Rhein, Kreisfreie Stadt
	DEB35	Mainz, Kreisfreie Stadt
	DEB36	Neustadt an der Weinstraße, Kreisfreie Stadt
	DEB38	Speyer, Kreisfreie Stadt
	DEB39	Worms, Kreisfreie Stadt
	DEB3B	Alzey-Worms
	DEB3C	Bad Dürkheim
	DEB3D	Donnersbergkreis
	DEB3E	Germersheim	(1)
	DEB3F	Kaiserslautern, Landkreis
	DEB3G	Kusel
	DEB3H	Südliche Weinstraße	(1)
	DEB3I	Rhein-Pfalz-Kreis
	DEB3J	Mainz-Bingen
	DEC03	Neunkirchen
	DEC06	St. Wendel
	FR411	Meurthe-et-Moselle	(1)
	FR412	Meuse	(1)
	FR413	Moselle	(1)
	FR414	Vosges
	LU000	Luxembourg	(1)

2014TC16RFCB046	BE-NL	(Interreg V-A) Belgia–Niderlandy (Vlaanderen-Nederland)

	BE211	Arr. Antwerpen	(1)
	BE212	Arr. Mechelen
	BE213	Arr. Turnhout	(1)
	BE221	Arr. Hasselt	(1)
	BE222	Arr. Maaseik	(1)
	BE223	Arr. Tongeren	(1)
	BE231	Arr. Aalst
	BE232	Arr. Dendermonde
	BE233	Arr. Eeklo	(1)
	BE234	Arr. Gent	(1)
	BE235	Arr. Oudenaarde
	BE236	Arr. Sint-Niklaas	(1)
	BE242	Arr. Leuven
	BE251	Arr. Brugge	(1)
	BE252	Arr. Diksmuide
	BE254	Arr. Kortrijk	(1)
	BE255	Arr. Oostende	(1)
	BE256	Arr. Roeselare
	BE257	Arr. Tielt
	NL341	Zeeuwsch-Vlaanderen	(1)
	NL342	Overig Zeeland	(1)
	NL411	West-Noord-Brabant	(1)
	NL412	Midden-Noord-Brabant	(1)
	NL413	Noordoost-Noord-Brabant	(1)
	NL414	Zuidoost-Noord-Brabant	(1)
	NL421	Noord-Limburg	(1)
	NL422	Midden-Limburg	(1)
	NL423	Zuid-Limburg	(1)

2014TC16RFCB047	UK-IE	(Interreg V-A) Zjednoczone Królestwo–Irlandia (Ireland-Northern Ireland-Scotland)

	IE011	Border	(1)
	UKM32	Dumfries & Galloway	(1)
	UKM33	East Ayrshire and North Ayrshire mainland	(1)
	UKM37	South Ayrshire	(1)
	UKM63	Lochaber, Skye & Lochalsh, Arran & Cumbrae and Argyll & Bute	(1)
	UKN03	East of Northern Ireland	(1)
	UKN04	North of Northern Ireland	(1)
	UKN05	West and South of Northern Ireland	(1)
	UKM64	Eilean Siar (Western Isles)
	UKN01	Belfast
	UKN02	Outer Belfast

2014TC16RFCB048	UK-IE	(Interreg V-A) Zjednoczone Królestwo–Irlandia (Ireland-Wales)

	IE021	Dublin	(1)
	IE022	Mid-East	(1)
	IE024	South-East (IE)	(1)
	IE025	South-West (IE)
	UKL11	Isle of Anglesey	(1)
	UKL12	Gwynedd	(1)
	UKL13	Conwy and Denbighshire	(1)
	UKL14	South West Wales	(1)
	UKL18	Swansea
	UKL23	Flintshire and Wrexham

2014TC16RFCB049	HU-RO	(Interreg V-A) Węgry–Rumunia

	HU321	Hajdú-Bihar	(1)
	HU323	Szabolcs-Szatmár-Bereg	(1)
	HU332	Békés	(1)
	HU333	Csongrád	(1)
	RO111	Bihor	(1)
	RO115	Satu Mare	(1)
	RO421	Arad	(1)
	RO424	Timiş	(1)

2014TC16RFCB050	EE-LV	(Interreg V-A) Estonia–Łotwa

	EE004	Lääne-Eesti	(1)
	EE008	Lõuna-Eesti	(1)
	LV003	Kurzeme	(1)
	LV006	Rīga	(1)
	LV007	Pierīga	(1)
	LV008	Vidzeme	(1)

2014TC16RFCB051	FR	(Interreg V-A) Francja (Mayotte/Comores/Madagascar)

	YT	Majotta
	KM	Komory	(2)
	MG	Madagaskar	(2)

2014TC16RFCB052	IT-AT	(Interreg V-A) Włochy–Austria

	AT211	Klagenfurt-Villach	(1)
	AT212	Oberkärnten	(1)
	AT213	Unterkärnten	(1)
	AT321	Lungau
	AT322	Pinzgau-Pongau	(1)
	AT323	Salzburg und Umgebung	(1)
	AT331	Außerfern	(1)
	AT332	Innsbruck	(1)
	AT333	Osttirol	(1)
	AT334	Tiroler Oberland	(1)
	AT335	Tiroler Unterland	(1)
	ITH10	Bolzano-Bozen	(1)
	ITH32	Vicenza
	ITH33	Belluno	(1)
	ITH34	Treviso
	ITH41	Pordenone
	ITH42	Udine	(1)
	ITH43	Gorizia	(1)
	ITH44	Trieste	(1)

2014TC16RFCB053	SI-HU	(Interreg V-A) Słowenia–Węgry

	HU222	Vas	(1)
	HU223	Zala	(1)
	SI011	Pomurska	(1)
	SI012	Podravska	(1)

2014TC16RFCB054	SI-AT	(Interreg V-A) Słowenia–Austria

	AT111	Mittelburgenland	(1)
	AT113	Südburgenland	(1)
	AT211	Klagenfurt-Villach	(1)
	AT212	Oberkärnten	(1)
	AT213	Unterkärnten	(1)
	AT221	Graz
	AT223	Östliche Obersteiermark
	AT224	Oststeiermark	(1)
	AT225	West- und Südsteiermark	(1)
	AT226	Westliche Obersteiermark
	SI011	Pomurska	(1)
	SI012	Podravska	(1)
	SI013	Koroška	(1)
	SI014	Savinjska	(1)
	SI015	Zasavska
	SI021	Osrednjeslovenska
	SI022	Gorenjska	(1)
	SI023	Goriška	(1)

2014TC16RFCB055	EL-CY	(Interreg V-A) Grecja–Cypr

	CY000	Κύπρος (Kýpros)	(1)
	EL411	Λέσβος (Lesvos)	(1)
	EL412	Σάμος (Samos)	(1)
	EL413	Χίος (Chios)	(1)
	EL421	Δωδεκάνησος (Dodekanisos)	(1)
	EL422	Κυκλάδες (Kyklades)	(1)
	EL431	Ηράκλειο (Irakleio)	(1)
	EL432	Λασίθι (Lasithi)	(1)
	EL433	Ρεθύμνη (Rethymni)	(1)
	EL434	Χανιά (Chania)	(1)

2014TC16RFCB056	DE-DK	(Interreg V-A) Niemcy–Dania

	DEF01	Flensburg, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEF02	Kiel, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEF03	Lübeck, Kreisfreie Stadt	(1)
	DEF04	Neumünster, Kreisfreie Stadt
	DEF07	Nordfriesland	(1)
	DEF08	Ostholstein	(1)
	DEF0 A	Plön	(1)
	DEF0B	Rendsburg-Eckernförde	(1)
	DEF0C	Schleswig-Flensburg	(1)
	DK021	Østsjælland	(1)
	DK022	Vest- og Sydsjælland	(1)
	DK031	Fyn	(1)
	DK032	Sydjylland	(1)

2014TC16RFPC001	IE/UK	Irlandia–Zjednoczone Królestwo (PEACE)

	IE011	Border	(1)
	UKN03	East of Northern Ireland	(1)
	UKN04	North of Northern Ireland	(1)
	UKN05	West and South of Northern Ireland	(1)
	UKN01	Belfast
	UKN02	Outer Belfast

w ramach transnarodowego obszaru Karaibów	FR	(Interreg V-A) Francja (Guadeloupe-Martinique-Organisation des Etats de la Caraïbe orientale)

	FR910	Guadeloupe	(1)
	FR920	Martinique	(1)
	AG	Antigua i Barbuda	(2)
	AI	Anguilla (kraj i terytorium zamorskie)	(2)
	DM	Dominika	(2)
	GD	Grenada	(2)
	MS	Montserrat (kraj i terytorium zamorskie)	(2)
	KN	Saint Kitts i Nevis	(2)
	LC	Saint Lucia	(2)
	VC	Saint Vincent i Grenadyny	(2)
	VG	Brytyjskie Wyspy Dziewicze (kraj i terytorium zamorskie)	(2)

w ramach transnarodowego obszaru Oceanu Indyjskiego	FR	(Interreg V-A) France (Réunion-Pays de la Commission de l'Océan Indien)

	FR940	Réunion
	MU	Mauritius	(2)
	MG	Madagaskar	(2)
	KM	Komory	(2)
	SC	Seszele	(2)

w ramach transnarodowego obszaru Amazonii	FR	(Interreg V-A) France/Gujana–Brazylia–Surinam (Amazonie)

	FR930	Guyane	(1)
	BR	Stan Amapa	(2)
	SR	Surinam	(2)

(1) Regiony włączone do wykazu regionów do celów podziału wkładu EFRR.

(2) Regiony państw trzecich lub krajów i terytoriów zamorskich (KTZ).

ZAŁĄCZNIK II

Regiony uwzględniane w ramach alokacji środków na współpracę transgraniczną, nieuczestniczące w żadnym z programów transgranicznych wymienionych w załączniku I

BG341	Бургас (Burgas)
BG343	Ямбол (Yambol)
BG412	София (Sofia)
BG414	Перник (Pernik)
BG415	Кюстендил (Kyustendil)
EL123	Κιλκίς (Kilkis)
EL124	Πέλλα (Pella)
EL127	Χαλκιδική (Chalkidiki)
EL132	Καστοριά (Kastoria)
EL134	Φλώρινα (Florina)
EL143	Μαγνησία (Magnisia)
EL242	Εύβοια (Evvoia)
ES611	Almería
ES614	Granada
ES617	Málaga
ES630	Ceuta
ES640	Melilla
HR04 A	Brodsko-posavska županija
HR04E	Sisačko-moslavačka županija
HU331	Bács-Kiskun
PL122	Ostrołęcko-siedlecki
PL311	Bialski
PL312	Chełmsko-zamojski
PL344	Łomżyński
PL622	Olsztyński
RO114	Maramureş
RO212	Botoşani
RO213	Iaşi
RO215	Suceava
RO216	Vaslui
RO221	Brăila
RO224	Galaţi
RO225	Tulcea
RO422	Caraş-Severin
FI1D1	Etelä-Savo
FI1D3	Pohjois-Karjala
FI1D4	Kainuu

ZAŁĄCZNIK III

Wykaz obszarów kwalifikujących się do otrzymywania wsparcia, w podziale na programy współpracy transnarodowej

(Interreg V-B) OBSZAR ADRIATYCKO-JOŃSKI

EL11	Ανατολική Μακεδονία, Θράκη (Anatoliki Makedonia, Thraki)
EL12	Κεντρική Μακεδονία (Kentriki Makedonia)
EL13	Δυτική Μακεδονία (Dytiki Makedonia)
EL14	Θεσσαλία (Thessalia)
EL21	Ήπειρος (Ipeiros)
EL22	Ιόνια Νησιά (Ionia Nisia)
EL23	Δυτική Ελλάδα (Dytiki Ellada)
EL24	Στερεά Ελλάδα (Sterea Ellada)
EL25	Πελοπόννησος (Peloponnisos)
EL30	Αττική (Attiki)
EL41	Βόρειο Αιγαίο (Voreio Aigaio)
EL42	Νότιο Αιγαίο (Notio Aigaio)
EL43	Κρήτη (Kriti)
HR03	Jadranska Hrvatska
HR04	Kontinentalna Hrvatska
ITC4	Lombardia
ITF1	Abruzzo
ITF2	Molise
ITF4	Puglia
ITF5	Basilicata
ITF6	Calabria
ITG1	Sicilia
ITH1	Provincia Autonoma di Bolzano/Bozen
ITH2	Provincia Autonoma di Trento
ITH3	Veneto
ITH4	Friuli-Venezia Giulia
ITH5	Emilia-Romagna
ITI2	Umbria
ITI3	Marche
SI01	Vzhodna Slovenija
SI02	Zahodna Slovenija

Następujące państwa trzecie zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

AL	Albania
BA	Bośnia i Hercegowina
ME	Czarnogóra
RS	Serbia

(Interreg V-B) OBSZAR ALPEJSKI

DE13	Freiburg
DE14	Tübingen
DE21	Oberbayern
DE27	Schwaben
FR42	Alsace
FR43	Franche-Comté
FR71	Rhône-Alpes
FR82	Provence-Alpes-Côte d'Azur
ITC1	Piemonte
ITC2	Valle d'Aosta/Vallée d'Aoste
ITC3	Liguria
ITC4	Lombardia
ITH1	Provincia autonoma di Bolzano/Bozen
ITH2	Provincia autonoma di Trento
ITH3	Veneto
ITH4	Friuli Venezia Giulia
AT11	Burgenland
AT12	Niederösterreich
AT13	Wien
AT21	Kärnten
AT22	Steiermark
AT31	Oberösterreich
AT32	Salzburg
AT33	Tirol
AT34	Vorarlberg
SI01	Vzhodna Slovenija
SI02	Zahodna Slovenija

Następujące państwa trzecie zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

CH	Szwajcaria
LI	Liechtenstein

(Interreg V-B) OBSZAR ATLANTYCKI

ES11	Galicia
ES12	Principado de Asturias
ES13	Cantabria
ES21	País Vasco
ES22	Comunidad Foral de Navarra
ES612	Cádiz
ES615	Huelva
ES618	Sevilla
ES70	Canarias
FR23	Haute-Normandie
FR25	Basse-Normandie
FR51	Pays de la Loire
FR52	Bretagne
FR53	Poitou-Charentes
FR61	Aquitaine
IE01	Border, Midland and Western
IE02	Southern and Eastern
PT11	Norte
PT15	Algarve
PT16	Centro (PT)
PT17	Lisboa
PT18	Alentejo
PT20	Região Autónoma dos Açores
PT30	Região Autónoma da Madeira
UKD1	Cumbria
UKD3	Greater Manchester
UKD4	Lancashire
UKD6	Cheshire
UKD7	Merseyside
UKK1	Gloucestershire, Wiltshire and Bristol/Bath area
UKK2	Dorset and Somerset
UKK3	Cornwall and Isles of Scilly
UKK4	Devon
UKL1	West Wales and The Valleys
UKL2	East Wales
UKM3	South Western Scotland
UKM6	Highlands and Islands
UKN0	Northern Ireland

(Interreg V-B) OBSZAR MORZA BAŁTYCKIEGO

DK01	Hovedstaden
DK02	Sjælland
DK03	Syddanmark
DK04	Midtjylland
DK05	Nordjylland
DE30	Berlin
DE40	Brandenburg
DE50	Bremen
DE60	Hamburg
DE80	Mecklenburg-Vorpommern
DE93	Lüneburg
DEF0	Schleswig-Holstein
EE00	Eesti
LV00	Latvija
LT00	Lietuva
PL11	Łódzkie
PL12	Mazowieckie
PL21	Małopolskie
PL22	Śląskie
PL31	Lubelskie
PL32	Podkarpackie
PL33	Świętokrzyskie
PL34	Podlaskie
PL41	Wielkopolskie
PL42	Zachodniopomorskie
PL43	Lubuskie
PL51	Dolnośląskie
PL52	Opolskie
PL61	Kujawsko-pomorskie
PL62	Warmińsko-mazurskie
PL63	Pomorskie
FI19	Länsi-Suomi
FI1B	Helsinki-Uusimaa
FI1C	Etelä-Suomi
FI1D	Pohjois- ja Itä-Suomi
FI20	Åland
SE11	Stockholm
SE12	Östra Mellansverige
SE21	Småland med öarna
SE22	Sydsverige
SE23	Västsverige
SE31	Norra Mellansverige
SE32	Mellersta Norrland
SE33	Övre Norrland

Następujące państwa trzecie lub ich części zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

BY	Białoruś
NO	Norwegia
RU	Obwód archangielski
RU	Obwód kaliningradzki
RU	Republika Karelii
RU	Republika Komi
RU	Obwód leningradzki
RU	Obwód murmański
RU	Okręg nieniecki
RU	Obwód nowogrodzki
RU	Obwód pskowski
RU	Sankt Petersburg
RU	Obwód wołogodzki

(Interreg V-B) OBSZAR KARAIBSKI

FR91	Guadeloupe/St Martin
FR92	Martinique
FR93	Guyane

Następujące kraje i terytoria zamorskie (KTZ) oraz państwa trzecie lub ich części zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

AG	Antigua i Barbuda
AI	Anguilla (KTZ)
BQ	Bonaire (KTZ)
BQ	Sint Eustatius (KTZ)
BQ	Saba (KTZ)
CW	Curaçao (KTZ)
SX	Sint Maarten (KTZ)
AW	Aruba (KTZ)
BB	Barbados
BM	Bermudy (KTZ)
BS	Bahamy
BZ	Belize
CO	Kolumbia
CR	Kostaryka
CU	Kuba
DM	Dominika
DO	Republika Dominikany
GD	Grenada
GT	Gwatemala
GY	Gujana
HN	Honduras
HT	Haiti
JM	Jamajka
KN	Saint Kitts i Nevis
KY	Kajmany (KTZ)
LC	Saint Lucia
MS	Montserrat (KTZ)
MX	Meksyk
NI	Nikaragua
PA	Panama
PR	Portoryko
SR	Surinam
SV	Salwador
TC	Wyspy Turks i Caicos (KTZ)
TT	Trynidad i Tobago
VC	Saint Vincent i Grenadyny
VE	Wenezuela
VG	Brytyjskie Wyspy Dziewicze (KTZ)
BR	Brazylia (wyłącznie stany Amapa, Para, Amazonas i Roraima)

(Interreg V-B) EUROPA ŚRODKOWA

CZ01	Praha
CZ02	Střední Čechy
CZ03	Jihozápad
CZ04	Severozápad
CZ05	Severovýchod
CZ06	Jihovýchod
CZ07	Střední Morava
CZ08	Moravskoslezsko
DE11	Stuttgart
DE12	Karlsruhe
DE13	Freiburg
DE14	Tübingen
DE21	Oberbayern
DE22	Niederbayern
DE23	Oberpfalz
DE24	Oberfranken
DE25	Mittelfranken
DE26	Unterfranken
DE27	Schwaben
DE30	Berlin
DE40	Brandenburg
DE80	Mecklenburg-Vorpommern
DED2	Dresden
DED4	Chemnitz
DED5	Leipzig
DEE0	Sachsen-Anhalt
DEG0	Thüringen
ITC1	Piemonte
ITC2	Valle d'Aosta/Vallée d'Aoste
ITC3	Liguria
ITC4	Lombardia
ITH1	Provincia Autonoma di Bolzano/Bozen
ITH2	Provincia Autonoma di Trento
ITH3	Veneto
ITH4	Friuli-Venezia Giulia
ITH5	Emilia-Romagna
HR03	Jadranska Hrvatska
HR04	Kontinentalna Hrvatska
HU10	Közép-Magyarország
HU21	Közép-Dunántúl
HU22	Nyugat-Dunántúl
HU23	Dél-Dunántúl
HU31	Észak-Magyarország
HU32	Észak-Alföld
HU33	Dél-Alföld
AT11	Burgenland (AT)
AT12	Niederösterreich
AT13	Wien
AT21	Kärnten
AT22	Steiermark
AT31	Oberösterreich
AT32	Salzburg
AT33	Tirol
AT34	Vorarlberg
PL11	Łódzkie
PL12	Mazowieckie
PL21	Małopolskie
PL22	Śląskie
PL31	Lubelskie
PL32	Podkarpackie
PL33	Świętokrzyskie
PL34	Podlaskie
PL41	Wielkopolskie
PL42	Zachodniopomorskie
PL43	Lubuskie
PL51	Dolnośląskie
PL52	Opolskie
PL61	Kujawsko-pomorskie
PL62	Warmińsko-mazurskie
PL63	Pomorskie
SI01	Vzhodna Slovenija
SI02	Zahodna Slovenija
SK01	Bratislavský kraj
SK02	Západné Slovensko
SK03	Stredné Slovensko
SK04	Východné Slovensko

(Interreg V-B) OBSZAR DUNAJU

AT11	Burgenland (AT)
AT12	Niederösterreich
AT13	Wien
AT21	Kärnten
AT22	Steiermark
AT31	Oberösterreich
AT32	Salzburg
AT33	Tirol
AT34	Vorarlberg
BG31	Северозападен (Severozapaden)
BG32	Северен централен (Severen tsentralen)
BG33	Североизточен (Severoiztochen)
BG34	Югоизточен (Yugoiztochen)
BG41	Югозападен (Yugozapaden)
BG42	Южен централен (Yuzhen tsentralen)
CZ01	Praha
CZ02	Střední Čechy
CZ03	Jihozápad
CZ04	Severozápad
CZ05	Severovýchod
CZ06	Jihovýchod
CZ07	Střední Morava
CZ08	Moravskoslezsko
DE11	Stuttgart
DE12	Karlsruhe
DE13	Freiburg
DE14	Tübingen
DE21	Oberbayern
DE22	Niederbayern
DE23	Oberpfalz
DE24	Oberfranken
DE25	Mittelfranken
DE26	Unterfranken
DE27	Schwaben
HR03	Jadranska Hrvatska
HR04	Kontinentalna Hrvatska
HU10	Közép-Magyarország
HU21	Közép-Dunántúl
HU22	Nyugat-Dunántúl
HU23	Dél-Dunántúl
HU31	Észak-Magyarország
HU32	Észak-Alföld
HU33	Dél-Alföld
RO11	Nord-Vest
RO12	Centru
RO21	Nord-Est
RO22	Sud-Est
RO31	Sud-Muntenia
RO32	Bucureşti-Ilfov
RO41	Sud-Vest Oltenia
RO42	Vest
SI01	Vzhodna Slovenija
SI02	Zahodna Slovenija
SK01	Bratislavský kraj
SK02	Západné Slovensko
SK03	Stredné Slovensko
SK04	Východné Slovensko

Następujące państwa trzecie lub ich części zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

BA	Bośnia i Hercegowina
ME	Czarnogóra
RS	Serbia
MD	Mołdawia
UA	Obwód czerniowiecki
UA	Obwód iwanofrankiwski
UA	Obwód zakarpacki
UA	Obwód odeski

(Interreg V-B) OBSZAR OCEANU INDYJSKIEGO

FR94	Réunion
YT	Mayotte

Następujące kraje i terytoria zamorskie i państwa trzecie zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

KM	Komory
MG	Madagaskar
MU	Mauritius
SC	Seszele
ZA	Republika Południowej Afryki
TZ	Tanzania
MZ	Mozambik
KE	Kenia
IN	Indie
LK	Sri Lanka
MV	Malediwy
TF	Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne (KTZ)
AU	Australia

(Wramach programu transgranicznego 2014TC16RFCB007) MAC (Madera-Azory-Wyspy Kanaryjskie)

ES70	Canarias
PT20	Região Autónoma dos Açores
PT30	Região Autónoma de Madeira

Następujące państwa trzecie zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

CV	Cape Verde
MR	Mauritania
SN	Senegal

(Interreg V-B) OBSZAR ŚRÓDZIEMNOMORSKI (1)

EL 11	Ανατολική Μακεδονία, Θράκη (Anatoliki Makedonia, Thraki)
EL12	Κεντρική Μακεδονία (Kentriki Makedonia)
EL13	Δυτική Μακεδονία (Dytiki Makedonia)
EL14	Θεσσαλία (Thessalia)
EL21	Ήπειρος (Ipeiros)
EL22	Ιόνια Νησιά (Ionia Nisia)
EL23	Δυτική Ελλάδα (Dytiki Ellada)
EL24	Στερεά Ελλάδα (Sterea Ellada)
EL25	Πελοπόννησος (Peloponnisos)
EL30	Αττική (Attiki)
EL41	Βόρειο Αιγαίο (Voreio Aigaio)
EL42	Νότιο Αιγαίο (Notio Aigaio)
EL43	Κρήτη (Kriti)
ES24	Aragón
ES51	Cataluña
ES52	Comunidad Valenciana
ES53	Illes Balears
ES61	Andalucía
ES62	Región de Murcia
ES63	Ciudad Autónoma de Ceuta
ES64	Ciudad Autónoma de Melilla
FR62	Midi-Pyrénées
FR71	Rhône-Alpes
FR81	Languedoc-Roussillon
FR82	Provence-Alpes-Côte d'Azur
FR83	Corse
HR03	Jadranska Hrvatska
HR04	Kontinentalna Hrvatska
ITC1	Piemonte
ITC2	Valle d'Aosta/Vallée d'Aoste
ITC3	Liguria
ITC4	Lombardia
ITF1	Abruzzo
ITF2	Molise
ITF3	Campania
ITF4	Puglia
ITF5	Basilicata
ITF6	Calabria
ITG1	Sicilia
ITG2	Sardegna
ITH3	Veneto
ITH4	Friuli-Venezia Giulia
ITH5	Emilia-Romagna
ITI1	Toscana
ITI2	Umbria
ITI3	Marche
ITI4	Lazio
CY00	Κύπρος (Kypros)
MT00	Malta
PT15	Algarve
PT17	Lisboa
PT18	Alentejo
SI01	Vzhodna Slovenija
SI02	Zahodna Slovenija

Następujące państwa trzecie zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

AL	Albania
BA	Bośnia i Hercegowina
ME	Czarnogóra

(Interreg V-B) PÓŁNOCNE REGIONY PERYFERYJNE I ARKTYKA

IE01	Border, Midland and Western
IE02	Southern and Eastern
FI19	Länsi-Suomi
FI1D	Pohjois- ja Itä-Suomi
SE32	Mellersta Norrland
SE33	Övre Norrland
UKM3	South Western Scotland
UKM6	Highlands and Islands
UKN0	Northern Ireland

Następujące kraje i terytoria zamorskie i państwa trzecie lub ich części zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

FO	Wyspy Owcze
GL	Grenlandia (KTZ)
IS	Islandia
NO05	Vestlandet
NO06	Trondelag
NO07	Nord-Norge
NO043	Rogaland
SJ	Svalbard i Jan Mayen

(Interreg V-B) OBSZAR MORZA PÓŁNOCNEGO

BE21	Prov. Antwerpen
BE23	Prov. Oost-Vlaanderen
BE25	Prov. West-Vlaanderen
DK01	Hovedstaden
DK02	Sjælland
DK03	Syddanmark
DK04	Midtjylland
DK05	Nordjylland
DE50	Bremen
DE60	Hamburg
DE91	Braunschweig
DE92	Hannover
DE93	Lüneburg
DE94	Weser-Ems
DEF0	Schleswig-Holstein
NL11	Groningen
NL12	Friesland
NL13	Drenthe
NL21	Overijssel
NL23	Flevoland
NL32	Noord-Holland
NL33	Zuid-Holland
NL34	Zeeland
SE22	Sydsverige (Skåne län)
SE31	Norra Mellansverige (Värmlands län)
SE21	Småland med öarna (Kronobergs län)
SE23	Västsverige
UKC1	Tees Valley and Durham
UKC2	Northumberland and Tyne and Wear
UKE1	East Yorkshire and Northern Lincolnshire
UKE2	North Yorkshire
UKE3	South Yorkshire
UKE4	West Yorkshire
UKF1	Derbyshire and Nottinghamshire
UKF2	Leicestershire, Rutland and Northamptonshire
UKF3	Lincolnshire
UKH1	East Anglia
UKH3	Essex
UKJ4	Kent
UKM5	North Eastern Scotland
UKM2	Eastern Scotland
UK M6	Highlands and Islands

Następujące państwo trzecie zostało ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

Norwegia

(Interreg V-B) EUROPA PÓŁNOCNO-ZACHODNIA

BE10	Région de Bruxelles-Capitale/Brussels Hoofdstedelijk Gewest
BE21	Prov. Antwerpen
BE22	Prov. Limburg (BE)
BE23	Prov. Oost-Vlaanderen
BE24	Prov. Vlaams-Brabant
BE25	Prov. West-Vlaanderen
BE31	Prov. Brabant Wallon
BE32	Prov. Hainaut
BE33	Prov. Liège
BE34	Prov. Luxembourg (BE)
BE35	Prov. Namur
DE11	Stuttgart
DE12	Karlsruhe
DE13	Freiburg
DE14	Tübingen
DE24	Oberfranken
DE25	Mittelfranken
DE26	Unterfranken
DE27	Schwaben
DE71	Darmstadt
DE72	Gießen
DE73	Kassel
DEA1	Düsseldorf
DEA2	Köln
DEA3	Münster
DEA4	Detmold
DEA5	Arnsberg
DEB1	Koblenz
DEB2	Trier
DEB3	Rheinhessen-Pfalz
DEC0	Saarland
FR10	Île de France
FR21	Champagne-Ardenne
FR22	Picardie
FR23	Haute-Normandie
FR24	Centre
FR25	Basse-Normandie
FR26	Bourgogne
FR30	Nord-Pas-de-Calais
FR41	Lorraine
FR42	Alsace
FR43	Franche-Comté
FR51	Pays de la Loire
FR52	Bretagne
IE01	Border, Midland and Western
IE02	Southern and Eastern
LU00	Luxembourg
NL21	Overijssel
NL22	Gelderland
NL23	Flevoland
NL31	Utrecht
NL32	Noord-Holland
NL33	Zuid-Holland
NL34	Zeeland
NL41	Noord-Brabant
NL42	Limburg (NL)
UKC1	Tees Valley and Durham
UKC2	Northumberland and Tyne and Wear
UKD1	Cumbria
UKD6	Cheshire
UKD3	Greater Manchester
UKD4	Lancashire
UKD7	Merseyside
UKE1	East Yorkshire and Northern Lincolnshire
UKE2	North Yorkshire
UKE3	South Yorkshire
UKE4	West Yorkshire
UKF1	Derbyshire and Nottinghamshire
UKF2	Leicestershire, Rutland and Northamptonshire
UKF3	Lincolnshire
UKG1	Herefordshire, Worcestershire and Warwickshire
UKG2	Shropshire and Staffordshire
UKG3	West Midlands
UKH1	East Anglia
UKH2	Bedfordshire and Hertfordshire
UKH3	Essex
UKI1	Inner London
UKI2	Outer London
UKJ1	Berkshire, Buckinghamshire and Oxfordshire
UKJ2	Surrey, East and West Sussex
UKJ3	Hampshire and Isle of Wight
UKJ4	Kent
UKK1	Gloucestershire, Wiltshire and Bristol/Bath area
UKK2	Dorset and Somerset
UKK3	Cornwall and Isles of Scilly
UKK4	Devon
UKL1	West Wales and The Valleys
UKL2	East Wales
UKM5	North Eastern Scotland
UKM2	Eastern Scotland
UKM3	South Western Scotland
UKM6	Highlands and Islands
UKN0	Northern Ireland

Następujące państwo trzecie zostało ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

CH	Szwajcaria

(Interreg V-B) AMAZONIA

FR93

Guyane

Następujące państwa trzecie lub ich części zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

BR	Brazylia (wyłącznie stany Amapa, Para i Amazonas)
SR	Surinam
GY	Gujana

(Interreg V-B) EUROPA POŁUDNIOWO-ZACHODNIA (2)

ES11	Galicia
ES12	Principado de Asturias
ES13	Cantabria
ES21	País Vasco
ES22	Comunidad Foral de Navarra
ES23	La Rioja
ES24	Aragón
ES30	Comunidad de Madrid
ES41	Castilla y León
ES42	Castilla-La Mancha
ES43	Extremadura
ES51	Cataluña
ES52	Comunidad Valenciana
ES53	Illes Balears
ES61	Andalucía
ES62	Región de Murcia
ES63	Ciudad Autónoma de Ceuta
ES64	Ciudad Autónoma de Melilla
FR53	Poitou-Charentes
FR61	Aquitaine
FR62	Midi-Pyrénées
FR63	Limousin
FR72	Auvergne
FR81	Languedoc-Roussillon
PT11	Norte
PT15	Algarve
PT16	Centro (PT)
PT17	Lisboa
PT18	Alentejo

Następujące państwo trzecie zostało ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

Andora

(Interreg V-B) OBSZAR BAŁKAŃSKO-ŚRÓDZIEMNOMORSKI

BG31	Северозападен (Severozapaden)
BG32	Северен централен (Severen tsentralen)
BG33	Североизточен (Severoiztochen)
BG34	Югоизточен (Yugoiztochen)
BG41	Югозападен (Yugozapaden)
BG42	Южен централен (Yuzhen tsentralen)
EL11	Ανατολική Μακεδονία, Θράκη (Anatoliki Makedonia, Thraki)
EL12	Κεντρική Μακεδονία (Kentriki Makedonia)
EL13	Δυτική Μακεδονία (Dytiki Makedonia)
EL14	Θεσσαλία (Thessalia)
EL21	Ήπειρος (Ipeiros)
EL22	Ιόνια Νησιά (Ionia Nisia)
EL23	Δυτική Ελλάδα (Dytiki Ellada)
EL24	Στερεά Ελλάδα (Sterea Ellada)
EL25	Πελοπόννησος (Peloponnisos)
EL30	Αττική (Attiki)
EL41	Βόρειο Αιγαίο (Voreio Aigaio)
EL42	Νότιο Αιγαίο (Notio Aigaio)
EL43	Κρήτη (Kriti)
CY00	Κύπρος (Kýpros)

Następujące państwa trzecie zostały ujęte w wykazie wyłącznie do celów informacyjnych:

MK	Była jugosłowiańska republika Macedonii
AL	Albania

(1) Obszar ten obejmuje również Gibraltar.

(2) Obszar ten obejmuje również Gibraltar.

24.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 183/135

DECYZJA KOMISJI

z dnia 23 czerwca 2014 r.

w sprawie dodatkowych historycznych emisji lotniczych i dodatkowych uprawnień do emisji lotniczych, mająca na celu uwzględnienie przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/389/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Akt przystąpienia Chorwacji (1), w szczególności jego załącznik V sekcja 10 rozdział I pkt 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W sekcji 10 rozdział I pkt 1 lit. a) załącznika V do Aktu przystąpienia Chorwacji, ppkt (i) dotyczący włączenia wszystkich lotów pomiędzy dwoma lotniskami znajdującymi się na terytorium Chorwacji oraz wszystkich lotów pomiędzy lotniskiem znajdującym się na terytorium Chorwacji a lotniskiem znajdującym się w państwie spoza EOG (zwanych dalej „dodatkowymi działaniami lotniczymi”) stanowi, że na zasadzie odstępstwa od art. 3c ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2), okres, o którym mowa w art. 13 ust. 1 tej dyrektywy, rozpoczynający się w dniu 1 stycznia 2013 r., w odniesieniu do dodatkowych działań lotniczych rozpoczyna się w dniu 1 stycznia 2014 r.

(2)

Zgodnie z sekcją 10 rozdział I pkt 1 lit. a) ppkt (ii) załącznika V do Aktu przystąpienia Chorwacji, na zasadzie odstępstwa od art. 3c ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE i w ramach procedury, o której mowa w tym przepisie, w okresie sześciu miesięcy od dnia przystąpienia Komisja podejmie decyzję w sprawie historycznych emisji lotniczych w odniesieniu do dodatkowych działań lotniczych.

(3)

Całkowita liczba uprawnień, które mają zostać przyznane operatorom statków powietrznych, została określona jako procentowa wartość historycznych emisji lotniczych. W art. 3 lit. s) dyrektywy 2003/87/WE „historyczne emisje lotnicze” zdefiniowano jako średnią rocznych emisji w latach kalendarzowych: 2004, 2005 i 2006, pochodzących ze statków powietrznych wykonujących działania lotnicze wymienione w załączniku I do tej dyrektywy. Artykuł 3c ust. 2 tej dyrektywy stanowi, że łączna liczba przydziałów, które zostaną przyznane operatorom statków powietrznych, powinna być obliczona na podstawie tej historycznej średniej.

(4)

W obliczaniu historycznych emisji lotniczych dla dodatkowych działań lotniczych Komisji udzielał pomocy EUROCONTROL zgodnie z art. 18b dyrektywy 2003/87/WE. Za najlepsze dostępne dane do obliczenia historycznych emisji uznano informacje o ruchu lotniczym zawarte w bazach danych Centralnego Biura Opłat Trasowych i Centralnej Jednostki Zarządzania Ruchem Lotniczym organizacji EUROCONTROL. Bazy te zawierają informacje na temat rzeczywistej długości trasy każdego lotu. Następnie obliczono emisje dla poszczególnych lotów za pomocą metod „Abatement of Nuisances Caused by Air Transport 3” i „Calculation of Emissions by Selective Equivalence”. Skuteczność tych metod obliczania emisji historycznych podniesiono dzięki wykorzystaniu informacji na temat rzeczywistego zużycia paliwa dostarczonych dobrowolnie przez reprezentatywną liczbę operatorów statków powietrznych w celu potwierdzenia wyników.

(5)

Roczne emisje z dodatkowych działań lotniczych w roku kalendarzowym 2004, pochodzące ze statków powietrznych wykonujących działania lotnicze wymienione w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE, zostały oszacowane na 114 024 ton CO2. Roczne emisje w roku kalendarzowym 2005, pochodzące z takich statków powietrznych, zostały oszacowane na 126 827 ton CO2, zaś roczne emisje w roku kalendarzowym 2006, pochodzące z takich statków powietrznych, zostały oszacowane na 127 120 ton CO2. Historyczne emisje lotnicze wynoszą 122 657 ton CO2.

(6)

Na podstawie sekcji 10 rozdział I pkt 1 lit. a) ppkt (viii) załącznika V do Aktu przystąpienia Chorwacji — na zasadzie odstępstwa od art. 3e ust. 3 lit. d) dyrektywy 2003/87/WE — w odniesieniu do dodatkowych działań lotniczych liczbę przydziałów, które mają zostać przyznane nieodpłatnie, oblicza się przez pomnożenie wzorca porównawczego określonego w art. 3e ust. 3 lit. e) tej dyrektywy przez sumę tonokilometrów podanych we wnioskach przedłożonych Komisji zgodnie z sekcją 10 rozdział I pkt 1 lit. a) ppkt (vi) załącznika V do Aktu przystąpienia Chorwacji.

(7)

Komisja dokonała analizy wniosków dotyczących dodatkowych działań lotniczych, złożonych przez Chorwację zgodnie z sekcją 10 rozdział I pkt 1 lit. a) ppkt (vi) załącznika V do Aktu przystąpienia Chorwacji oraz obliczeń historycznych emisji lotniczych w odniesieniu do dodatkowych działań lotniczych, przedstawionych przez EUROCONTROL i stwierdziła, że wzorzec porównawczy określony w art. 3e ust. 3 lit. e) dyrektywy 2003/87/WE nie powinien podlegać jednolitemu współczynnikowi korygującemu, o którym mowa w sekcji 10 rozdział I pkt 1 lit. a) ppkt (viii) załącznika V do Aktu przystąpienia Chorwacji.

(8)

Zgodnie z sekcją 10 rozdział I pkt 1 lit. a) ppkt (iii) załącznika V do Aktu przystąpienia Chorwacji, na zasadzie odstępstwa od art. 3d ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE od dnia 1 stycznia 2014 r. odsetek przydziałów, które mają zostać rozdzielone w drodze sprzedaży aukcyjnej w odniesieniu do dodatkowych działań lotniczych, jest równy części przydziałów pozostałych po obliczeniu liczby przydziałów, które mają zostać przyznane nieodpłatnie na podstawie art. 3e ust. 3 lit. d), i liczby przydziałów, które mają zostać przeznaczone do specjalnej rezerwy na mocy art. 3f tej dyrektywy.

(9)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji zostały rozpatrzone przez Komitet ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Dodatkowe historyczne emisje lotnicze dla dodatkowych działań lotniczych wynoszą 122 657 ton CO2.

Artykuł 2

Ogólnounijna liczba uprawnień dla dodatkowych działań lotniczych, odnosząca się do każdego roku w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., wynosi 116 524.

Artykuł 3

Wyniki obliczeń dotyczących liczby uprawnień, które mają zostać przydzielone dla dodatkowych działań lotniczych zgodnie ze wzorcem porównawczym, o którym mowa w art. 3e ust. 3 lit. e) dyrektywy 2003/87/WE, zaokrągla się w dół do najbliższego pełnego uprawnienia.

Artykuł 4

Ogólnounijna liczba uprawnień, które mają zostać przydzielone nieodpłatnie dla dodatkowych działań lotniczych, odnosząca się do każdego roku w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., wynosi 41 584.

Artykuł 5

Dodatkowa ogólnounijna łączna liczba uprawnień, które mają zostać przeznaczone do specjalnej rezerwy, wynosi 3 495.

Artykuł 6

Dodatkowa ogólnounijna liczba uprawnień do emisji lotniczych, które mają zostać rozdzielone w drodze sprzedaży aukcyjnej, odnosząca się do każdego roku w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., wynosi 71 445.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 czerwca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 112 z 24.4.2012, s. 6.

(2) Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 183

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 57 24 czerwca 2014

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie wykonawczne Rady (UE) nr 689/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. dotyczące wykonania art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii	1
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 690/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii	3
	*	Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 691/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. dotyczące wykonania art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 224/2014 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Republice Środkowoafrykańskiej	6
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 692/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie ograniczeń dotyczących przywozu do Unii towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola	9
	*	Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 693/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii	15
	*	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 694/2014 z dnia 17 grudnia 2013 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych służących określeniu typów zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi ( 1 )	18
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 695/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	21
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/78/UE z dnia 17 czerwca 2014 r. zmieniająca załączniki I, II, III, IV i V do dyrektywy Rady 2000/29/WE w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie	23
	*	Dyrektywa Komisji 2014/81/UE z dnia 23 czerwca 2014 r. zmieniająca dodatek C do załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie bezpieczeństwa zabawek w odniesieniu do bisfenolu A ( 1 )	49
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady 2014/380/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. zmieniająca decyzję 2011/137/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii	52
	*	Decyzja Rady 2014/381/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. zmieniająca decyzję 2010/573/WPZiB dotyczącą zastosowania środków ograniczających wobec kierownictwa regionu Naddniestrza w Republice Mołdowy	56
	*	Decyzja wykonawcza Rady 2014/382/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. dotycząca wykonania decyzji 2013/798/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Republiki Środkowoafrykańskiej	57
	*	Decyzja Rady 2014/383/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie	60
	*	Decyzja Rady 2014/384/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. zmieniająca decyzję 2011/426/WPZiB w sprawie mianowania Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie	65
	*	Decyzja Rady 2014/385/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. przedłużająca mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Praw Człowieka	66
	*	Decyzja Rady 2014/386/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie ograniczeń dotyczących towarów pochodzących z Krymu lub Sewastopola, w odpowiedzi na bezprawne przyłączenie Krymu i Sewastopola	70
	*	Decyzja wykonawcza Rady 2014/387/WPZiB z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii	72
		2014/388/UE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 16 czerwca 2014 r. ustanawiająca wykaz regionów i obszarów kwalifikujących się do finansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach transgranicznych i transnarodowych elementów celu Europejska współpraca terytorialna w latach 2014–2020 (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 3898)	75
		2014/389/UE
	*	Decyzja Komisji z dnia 23 czerwca 2014 r. w sprawie dodatkowych historycznych emisji lotniczych i dodatkowych uprawnień do emisji lotniczych, mająca na celu uwzględnienie przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej ( 1 )	135