17.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 177/1

UMOWA

między Unią Europejską a Państwem Izrael w sprawie udziału Państwa Izrael w programie unijnym „Horyzont 2020” — programie ramowym w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020)

KOMISJA EUROPEJSKA, zwana dalej „Komisją”, w imieniu Unii Europejskiej,

z jednej strony, oraz

RZĄD PAŃSTWA IZRAEL, zwanego dalej „Izraelem”,

z drugiej strony, zwane dalej „Stronami”.

mając na uwadze, co następuje:

(1)

Protokół (1) do Układu eurośródziemnomorskiego (2) między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, w sprawie umowy ramowej między Wspólnotą Europejską a Państwem Izrael, dotyczącej zasad udziału Państwa Izrael w programach wspólnotowych, zwany dalej „protokołem”, ustanawia ogólne zasady udziału Izraela w programach unijnych, pozostawiając Komisji i właściwym organom Izraela określenie szczegółowych warunków, w tym dotyczących wkładu finansowego, w odniesieniu do takiego udziału w poszczególnych programach.

(2)	Program „Horyzont 2020” został ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1291/2013 (3)

(3)	Program „Horyzont 2020” powinien służyć realizacji europejskiej przestrzeni badawczej.

(4)	Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1291/2013, szczegółowe warunki uczestnictwa państw stowarzyszonych w programie „Horyzont 2020”, w tym dotyczące wkładu finansowego opartego na PKB państwa stowarzyszonego, określa się w drodze międzynarodowych umów między Unią a państwami stowarzyszonymi,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Zakres

Izrael uczestniczy w programie „Horyzont 2020” — programie ramowym w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) (zwanym dalej „programem”), zgodnie z warunkami określonymi w protokole i na warunkach ustalonych w niniejszej umowie.

Artykuł 2

Warunki udziału w programie

1. Izrael uczestniczy w działaniach programu zgodnie z celami, kryteriami i procedurami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1291/2013, rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1290/2013 (4), łącznie z aktami delegowanymi oraz wszelkimi innymi późniejszymi przepisami, decyzją Rady 2013/743/UE (5) oraz wszelkimi innymi przepisami odnoszącymi się do realizacji programu.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 (6), zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1292/2013 (7), ma zastosowanie do udziału podmiotów prawnych z Izraela we wspólnotach wiedzy i innowacji.

W przypadku ustanowienia przez Unię przepisów dotyczących wykonania art. 185 oraz 187 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Izrael zostaje dopuszczony do udziału w strukturach prawnych tworzonych na mocy tych przepisów, zgodnie z decyzjami i rozporządzeniami, które zostały lub zostaną przyjęte w celu ustanowienia tych struktur prawnych.

2. Kwalifikowalne podmioty izraelskie uczestniczą w działaniach bezpośrednich Wspólnego Centrum Badawczego oraz w działaniach pośrednich programu na takich samych warunkach jak warunki mające zastosowanie do osób prawnych z państw członkowskich Unii Europejskiej.

3. Warunki, które mają zastosowanie do oceny wniosków oraz do zawierania umów o udzielenie dotacji w odniesieniu do kwalifikowalnych podmiotów izraelskich, muszą być takie same jak warunki mające zastosowanie do umów o udzielenie dotacji i decyzji o udzieleniu dotacji odnoszących się do jednostek badawczych w Unii.

4. Jeden z języków urzędowych Unii — w tym przypadku język angielski — jest używany na potrzeby procedur dotyczących wniosków, umów o udzielenie dotacji i sprawozdań, jak również na potrzeby innych prawnych i administracyjnych aspektów programu.

5. Przedstawicieli Izraela dopuszcza się do udziału — w charakterze obserwatorów — w pracach komitetów odpowiedzialnych za monitorowanie środków programu, na rzecz których Izrael wnosi wkład finansowy, oraz w odniesieniu do punktów obrad dotyczących środków, w których Izrael uczestniczy.

Przedstawiciele Izraela nie są obecni na posiedzeniach tych komitetów podczas głosowań. Izrael będzie informowany o ich wyniku.

Udział, o którym mowa w niniejszym ustępie, przyjmuje taką samą formę, włącznie z procedurą przekazywania informacji i dokumentacji, jak w przypadku przedstawicieli państw członkowskich Unii Europejskiej.

6. Przedstawiciele Izraela uczestniczą jako obserwatorzy w Radzie Gubernatorów Wspólnego Centrum Badawczego. Udział, o którym mowa w niniejszym ustępie, przyjmuje taką samą formę, włącznie z procedurą przekazywania informacji i dokumentacji, jak w przypadku przedstawicieli państw członkowskich Unii Europejskiej.

7. Koszty podróży i koszty pobytu poniesione przez przedstawicieli i ekspertów Izraela na potrzeby udziału — w charakterze obserwatorów — w pracach komitetu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 decyzji 2013/743/UE ustanawiającej program szczegółowy wdrażający program „Horyzont 2020”, bądź w innych posiedzeniach związanych z realizacją programu, są zwracane przez Komisję na tej samej podstawie i według tych samych procedur, jakie obowiązują przedstawicieli państw członkowskich Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Wkład finansowy

Z tytułu udziału w programie Izrael wnosi co roku wkład finansowy do budżetu ogólnego Unii Europejskiej zgodnie z załącznikiem I do niniejszej umowy.

Wkład finansowy Izraela z tytułu jego udziału oraz realizacji programu dodaje się do rocznego przydziału środków w budżecie ogólnym Unii Europejskiej na pokrycie zobowiązań finansowych wynikających z różnych form działań koniecznych do wykonania i funkcjonowania programu oraz do zarządzania nim.

Artykuł 4

Sprawozdawczość i ocena

Zasady sprawozdawczości i oceny dotyczące udziału Izraela w programie są określone w załączniku II do niniejszej umowy.

Artykuł 5

Wspólny Komitet UE–Izrael

1. Niniejszym ustanawia się Wspólny Komitet UE–Izrael złożony z przedstawicieli Komisji Europejskiej i Izraela.

2. Funkcje komitetu obejmują:

a)	zapewnienie realizacji niniejszej umowy, jej ocenę i przegląd;

b)	zapewnienie oraz ułatwienie terminowego i ciągłego dostarczania informacji dotyczących realizacji działań w ramach programu „Horyzont 2020”.

3. Prace komitetu mają mieć charakter uzupełniający w stosunku do prac odpowiednich organów dwustronnego dialogu i współpracy ustanowionych przez Radę Stowarzyszenia UE–Izrael i mają być spójne z tymi pracami.

4. Komitet zbiera się na wniosek jednej ze Stron. Komitet będzie pracować na bieżąco poprzez wymianę dokumentów, poczty elektronicznej oraz za pośrednictwem innych środków komunikacji. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 6

Przepisy końcowe

1. Zgodnie z polityką UE niniejsza umowa nie ma zastosowania do obszarów geograficznych, które przeszły pod administrację Państwa Izrael po dniu 5 czerwca 1967 r. Stanowisko to nie powinno być interpretowane jako podważające zasadnicze stanowisko Izraela w tej sprawie. W związku z tym Strony zgadzają się, że stosowanie niniejszej umowy nie narusza statusu tych obszarów.

2. Niniejsza umowa wchodzi w życie w dniu, w którym obie Strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu wewnętrznych procedur w tym zakresie. Niniejszą umowę stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r. Udział Izraela w kolejnych wieloletnich programach badawczych Unii, w przypadku wystąpienia przez Izrael z takim wnioskiem, może być przedmiotem nowej umowy, która zostanie uzgodniona przez Strony.

3. Niniejsza umowa może zostać wypowiedziana przez Strony w dowolnym momencie w trakcie trwania programu poprzez złożenie pisemnego zawiadomienia informującego o zamiarze wypowiedzenia udziału w programie.

Niezależnie od zdania poprzedzającego, w przypadku gdy przestaje obowiązywać Protokół do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, w sprawie umowy ramowej między Wspólnotą Europejską a Państwem Izrael, dotyczącej zasad udziału Państwa Izrael w programach wspólnotowych, niniejsza umowa przestaje obowiązywać w tym samym dniu, bez konieczności uprzedniego pisemnego zawiadomienia w tym zakresie.

4. Z zastrzeżeniem przepisów określonych poniżej, wypowiedzenie staje się skuteczne po trzech miesiącach kalendarzowych od daty otrzymania pisemnego zawiadomienia przez adresata.

Wygaśnięcie lub wypowiedzenie lub ustanie obowiązywania niniejszej umowy nie ma wpływu na:

a)	wszelkie będące w toku projekty lub działania;

b)	realizację wszelkich ustaleń umownych mających zastosowanie do tych projektów i działań, jak określono w ust. 4 lit. a) powyżej.

5. W przypadku wypowiedzenia niniejszej umowy lub ustania jej obowiązywania:

za rok, w którym umowa przestaje obowiązywać, Izrael wnosi wkład finansowy proporcjonalnie do liczby miesięcy swojego udziału w programie w tym roku. Do celów obliczania takiego wkładu miesiąc, który już trwa w momencie otrzymania zawiadomienia zgodnie z ust. 3 zdanie pierwsze lub w którym umowa przestaje obowiązywać zgodnie z ust. 3 zdanie drugie, liczy się jako pełny miesiąc.

b)	Unia zwróci Izraelowi część jego wkładu wpłaconą już do budżetu ogólnego Unii Europejskiej, która nie zostanie wydana z powodu wypowiedzenia lub ustania obowiązywania niniejszej umowy.

6. Załączniki do niniejszej umowy stanowią jej integralną część.

7. Wszelkich zmian niniejszej umowy dokonuje się wyłącznie na piśmie, za obopólną zgodą Stron. Wszelkie takie zmiany wchodzą w życie zgodnie z procedurą określoną w ust. 2 niniejszego artykułu.

Sporządzono w Jerozolimie dnia ósmego czerwca roku dwa tysiące czternastego, co odpowiada dziesiątemu dniu miesiąca siwan roku pięć tysięcy siedemset siedemdziesiątego czwartego w kalendarzu hebrajskim, w dwóch oryginalnych egzemplarzach, w języku angielskim i języku hebrajskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

Za rząd Izraela

Yaakov PERRY

Za Komisję,

w imieniu Unii Europejskiej,

Lars FAABORG-ANDERSEN

(1) Dz.U. L 129 z 17.5.2008, s. 40.

(2) Dz.U. L 147 z 21.6.2000, s. 3.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1291/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające „Horyzont 2020” — program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) oraz uchylające decyzję nr 1982/2006/WE (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 104).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1290/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające zasady uczestnictwa i upowszechniania dla programu „Horyzont 2020” — programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1906/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 81).

(5) Decyzja Rady 2013/743/UE z dnia 3 grudnia 2013 r. ustanawiająca program szczegółowy wdrażający program „Horyzont 2020” — program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) i uchylająca decyzje 2006/971/WE, 2006/972/WE, 2006/973/WE, 2006/974/WE i 2006/975/WE (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 965).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1).

(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1292/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 294/2008 ustanawiającego Europejski Instytut Innowacji i Technologii (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 174).

ZAŁĄCZNIK I

ZASADY DOTYCZĄCE WKŁADU FINANSOWEGO IZRAELA DON PROGRAMU „HORYZONT 2020” — PROGRAMU RAMOWEGO W ZAKRESIE BADAŃ NAUKOWYCH I INNOWACJI (2014–2020)

I. Obliczenie wkładu finansowego Izraela

Wkład finansowy Izraela do programu jest ustalany w skali rocznej, proporcjonalnie do — oraz na zasadzie uzupełnienia — kwoty dostępnej w danym roku w budżecie ogólnym Unii Europejskiej z tytułu środków na zobowiązania niezbędnych do realizacji programu, jego funkcjonowania oraz zarządzania nim.

Współczynnik proporcjonalności regulujący wkład Izraela uzyskuje się poprzez ustalenie stosunku między produktem krajowym brutto (w cenach rynkowych) Izraela a sumą produktów krajowych brutto (w cenach rynkowych) państw członkowskich Unii Europejskiej. Stosunek ten oblicza się na podstawie ostatnich danych statystycznych dotyczących danego roku, pochodzących z Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju, dostępnych w momencie publikacji projektu budżetu Unii Europejskiej.

Komisja przekazuje Izraelowi możliwie jak najszybciej, a najpóźniej do dnia 1 września roku poprzedzającego każdy rok budżetowy, następujące informacje razem z odpowiednimi materiałami pomocniczymi:

—	kwoty środków na zobowiązania, w zestawieniu wydatków projektu budżetu Unii Europejskiej, odpowiadające programowi;

—	szacunkową kwotę wkładu wynikającą z projektu budżetu, odpowiadającą udziałowi Izraela w programie, zgodnie z ust. 1, 2 i 3.

Po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Komisja powiadomi Izrael o ostatecznej wysokości kwot, o których mowa w akapicie pierwszym, w formie zestawienia wydatków odpowiadających udziałowi Izraela.

W czwartym roku po wejściu niniejszej umowy w życie Strony dokonują przeglądu współczynnika proporcjonalności regulującego wkład finansowy Izraela, na podstawie danych dotyczących udziału izraelskich podmiotów prawnych w pośrednich i bezpośrednich działaniach w ramach programu w latach 2014–2016.

II. Wpłata wkładu finansowego Izraela

Najpóźniej w styczniu i czerwcu każdego roku Komisja wystawia Izraelowi wezwanie do wpłacenia środków odpowiadających wkładowi Izraela wynikającemu z niniejszej umowy. Wezwania te dotyczą, odpowiednio, wpłaty sześciu dwunastych wkładu Izraela najpóźniej w terminie 90 dni od otrzymania wezwania do wpłacenia środków. Jednakże sześć dwunastych, które mają zostać wpłacone najpóźniej w terminie 90 dni od otrzymania wezwania wystawionego w styczniu, oblicza się na podstawie kwoty określonej w zestawieniu dochodów projektu budżetu: wyrównanie kwoty wpłaconej w ten sposób następuje przy wpłacie sześciu dwunastych, nie później niż w terminie 90 dni od otrzymania wezwania do wpłacenia środków wystawionego najpóźniej w czerwcu.

W odniesieniu do pierwszego roku realizacji niniejszej umowy Komisja wystawi pierwsze wezwanie do wpłacenia środków w ciągu 30 dni od jej wejścia w życie. W przypadku wystawienia wezwania po dniu 15 czerwca przewiduje się, że Izrael dokona płatności dwunastu dwunastych swojego wkładu w terminie 90 dni, przy czym część ta zostanie obliczona na podstawie kwoty wskazanej w zestawieniu dochodów budżetu.

Wkład Izraela jest wyrażany i płatny w euro. Wpłatę Izraela zapisuje się w programach unijnych jako dochód budżetowy, we właściwej pozycji budżetu w zestawieniu dochodów budżetu ogólnego Unii Europejskiej. Do zarządzania środkami zastosowanie ma rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (1), zwane dalej „rozporządzeniem finansowym”, mające zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

Wpłaty przez Izrael jego wkładu wynikającego z niniejszej umowy następują zgodnie z harmonogramem podanym w ust. 1. Każde opóźnienie we wpłacie wkładu stanowi podstawę do zapłaty przez Izrael odsetek od należnej kwoty, naliczanych od terminu wymagalności. Obowiązuje stopa procentowa stosowana przez Europejski Bank Centralny do głównych operacji refinansujących w euro w terminie wymagalności, powiększona o 1,5 punktu procentowego.

W przypadku gdy opóźnienie wpłaty wkładu jest na tyle znaczne, że może zagrozić realizacji programu i zarządzaniu nim, Komisja zawiesza udział Izraela w programie w danym roku budżetowym, jeżeli wpłata nie zostanie dokonana w ciągu 20 dni roboczych po wysłaniu Izraelowi formalnego monitu, bez uszczerbku dla zobowiązań Unii wynikających z umów o udzielenie dotacji lub kontraktów, które zostały już zawarte i dotyczą realizacji wybranych działań pośrednich.

Najpóźniej do dnia 30 czerwca roku następującego po roku budżetowym, przygotowuje się i przekazuje do wiadomości Izraela zestawienie środków programu, zgodnie z formatem bilansu dochodów i wydatków Komisji.

W chwili zamykania bilansu odnoszącego się do każdego roku budżetowego Komisja — w ramach ustalania bilansu dochodów i wydatków — przystępuje do wyrównania rozliczeń odnoszących się do udziału Izraela. W wyrównaniu tym uwzględnia się zmiany, które miały miejsce w wyniku przeniesienia, anulowania, przesunięcia na przyszłość, wycofania zobowiązań, lub w wyniku uzupełnień i zmian budżetu w ciągu roku budżetowego. Wyrównania takiego dokonuje się w czasie dokonywania drugiej wpłaty na następny rok budżetowy, natomiast za ostatni rok budżetowy — w lipcu 2021 r. Dalsze wyrównania będą miały miejsce co roku, do lipca 2023 r.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

ZAŁĄCZNIK II

KONTROLA FINANSOWA IZRAELSKICH UCZESTNIKÓW W PROGRAMACH OBJĘTYCH NINIEJSZĄ UMOWĄ

I. Bezpośredni kontakt

Komisja komunikuje się bezpośrednio z uczestnikami programu mającymi siedzibę w Izraelu oraz z ich podwykonawcami. Mogą oni kierować bezpośrednio do Komisji wszystkie istotne informacje i dokumenty, które są zobowiązani przedkładać na podstawie instrumentów, o których mowa w niniejszej umowie, oraz na podstawie umów o udzielenie dotacji lub kontraktów zawieranych w celu ich realizacji.

II. Audyty

Zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012 (zwanym dalej „rozporządzeniem finansowym”) oraz rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 (1) (zwanym dalej „zasadami stosowania”), a także z innymi zasadami, o których mowa w niniejszej umowie, umowy o udzielenie dotacji lub kontrakty zawarte z uczestnikami programu mającymi siedzibę w Izraelu mogą przewidywać przeprowadzanie audytów o charakterze naukowym, finansowym, technicznym oraz innych audytów w obiektach i pomieszczeniach uczestników i ich podwykonawców — w dowolnym czasie — przez pracowników Komisji lub przez inne osoby upoważnione przez Komisję.

Przedstawicielom Komisji, Europejskiego Trybunału Obrachunkowego i innym osobom upoważnionym przez Komisję przysługuje odpowiedni dostęp do miejsc, prac i dokumentów (w wersji papierowej oraz elektronicznej), jak również do wszystkich informacji potrzebnych w celu przeprowadzenia takich audytów na miejscu, pod warunkiem wyraźnego uwzględnienia takiego prawa dostępu w umowach o udzielenie dotacji lub kontraktach zawieranych z uczestnikami z Izraela w celu wdrożenia instrumentów określonych w niniejszej umowie. Niezapewnienie takich praw będzie postrzegane jako brak uzasadnienia kosztów, a w rezultacie jako potencjalne naruszenie umów o udzielenie dotacji.

Audyty mogą być przeprowadzane po zakończeniu programu lub po wygaśnięciu niniejszej Umowy, na warunkach określonych w umowie o udzielenie dotacji lub w danym kontrakcie. Wszelkie audyty dokonywane po zakończeniu programu lub wygaśnięciu niniejszej muszą być przeprowadzane zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym załączniku II.

III. Kontrole na miejscu przeprowadzane przez OLAF

W ramach niniejszej umowy Komisja (OLAF — Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych) jest uprawniona do przeprowadzania kontroli oraz inspekcji na miejscu w obiektach i pomieszczeniach uczestników i ich podwykonawców z Izraela, zgodnie z warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (2).

Komisja przygotowuje i przeprowadza kontrole oraz inspekcje na miejscu w ścisłej współpracy z właściwym organem izraelskim wyznaczonym przez rząd Izraela.

Do celów niniejszego punktu załącznika II wyznaczonym organem izraelskim w sprawach cywilnych lub administracyjnych jest Biuro Głównego Naukowca w Ministerstwie Gospodarki. Jednakże wnioski o przeprowadzenie czynności dochodzeniowych, inspekcji oraz uzyskanie dokumentów w związku ze sprawą karną lub dochodzeniem muszą być przeprowadzane zgodnie z przepisami ustawy o międzynarodowej pomocy prawnej nr 5758-1998. W odniesieniu do kwestii związanych z takimi wnioskami wyznaczonym organem izraelskim jest Departament Spraw Międzynarodowych w Biurze Prokuratora Generalnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Izraela. Wyznaczony organ otrzymuje odpowiednio wcześniej informację dotyczącą przedmiotu, celu i podstawy prawnej kontroli oraz inspekcji, co umożliwia mu zapewnienie pomocy. W tym celu urzędnicy właściwych organów izraelskich mogą uczestniczyć w kontrolach oraz inspekcjach na miejscu.

Na życzenie zainteresowanych organów izraelskich, kontrole oraz inspekcje na miejscu mogą być przeprowadzane przez Komisję wspólnie z tymi organami.

Jeżeli uczestnicy programu sprzeciwiają się kontroli lub inspekcji na miejscu, organy izraelskie — działając zgodnie z krajowymi przepisami i regulacjami — udzielają inspektorom Komisji pomocy, w zakresie koniecznym do wywiązania się przez nich z obowiązku przeprowadzenia kontroli lub inspekcji na miejscu.

Komisja zgłasza możliwie jak najszybciej właściwemu organowi izraelskiemu każdy przypadek podejrzenia lub stwierdzenia przez nią nieprawidłowości w trakcie kontroli lub inspekcji na miejscu. W każdym przypadku Komisja jest zobowiązana informować wymieniony wyżej organ o wynikach takich kontroli i inspekcji.

IV. Informacje i konsultacje

W celu prawidłowego wykonania postanowień niniejszego załącznika właściwy organ izraelski i organy unijne regularnie wymieniają się informacjami, chyba że zabraniają tego krajowe przepisy i regulacje, oraz, na wniosek jednej ze Stron, konsultują się ze sobą.

Właściwe organy izraelskie zgłaszają Komisji, w rozsądnym terminie, każdy przypadek podejrzenia lub stwierdzenia przez nie nieprawidłowości związanych z zawarciem i realizacją umów o udzielenie dotacji lub kontraktów zawieranych w zastosowaniu instrumentów określonych w niniejszej umowie.

V. Poufność

Informacje przekazywane lub uzyskiwane w jakiejkolwiek formie na podstawie niniejszego załącznika są objęte tajemnicą zawodową oraz chronione w taki sam sposób jak informacje chronione prawem izraelskim lub odpowiednimi przepisami mającymi zastosowanie do instytucji unijnych. Informacji takich nie wolno przekazywać osobom innym niż osoby z instytucji unijnych lub państw członkowskich bądź Izraela, które są prawnie zobowiązane do posiadania takich informacji z racji pełnionych funkcji, ani nie wolno ich wykorzystywać do celów innych niż służące skutecznej ochronie finansowych interesów Stron (3).

VI. Środki i sankcje administracyjne

Bez uszczerbku dla stosowania izraelskiego prawa karnego, Komisja może korzystać ze środków administracyjnych i sankcji zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 966/2012, rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 1268/2012 oraz rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (4).

VII. Odzyskiwanie należności i egzekucja

Decyzje Komisji podjęte w ramach programów objętych niniejszą umową, ustalające pieniężne zobowiązania osób innych niż państwa, podlegają egzekucji w Izraelu. Na wniosek Komisji organ wyznaczony przez rząd Państwa Izrael wszczyna postępowanie w sprawie egzekucji decyzji w imieniu Komisji. W takim przypadku organ wyznaczony w tym celu przez rząd Państwa Izrael przedkłada w sądzie izraelskim decyzję Komisji, która poza sprawdzeniem autentyczności nie podlega żadnym innym kontrolom, oraz informuje o tym fakcie Komisję. Egzekucja przebiega zgodnie z izraelskimi przepisami prawa i regułami proceduralnymi. Umowy o udzielenie dotacji lub kontrakty z uczestnikami z Izraela zawierają stosowne postanowienia dotyczące egzekucji. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do kontroli legalności decyzji Komisji i wstrzymania jej egzekucji. Ponadto sądy izraelskie są właściwe w sprawach skarg dotyczących nieprawidłowej egzekucji.

(1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).

(2) Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

(3) Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1.

(4) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

17.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 177/9

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 642/2014

z dnia 16 czerwca 2014 r.

w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 187 i art. 188 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dokumencie zatytułowanym „»Europa 2020« — strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” podkreśla się konieczność zapewnienia korzystnych warunków dla inwestowania w wiedzę i innowacje, w tym w ekoinnowacje, w celu osiągnięcia w Unii inteligentnego i zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu.

(2)

W białej księdze Komisji z dnia 28 marca 2011 r. zatytułowanej „Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu” (zwanej dalej „białą księgą”) podkreślono konieczność stworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego w celu osiągnięcia bardziej konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu w Unii, a także w celu rozwiązania najważniejszych problemów społecznych, takich jak rosnąca intensywność ruchu, zatory komunikacyjne, bezpieczeństwo dostaw energii i zmiana klimatu. Ponadto mowa w niej o tym, że dla tego rodzaju strategii zasadnicze znaczenie będzie miała innowacyjność oraz że badania naukowe w Unii muszą uwzględniać pełen cykl badań naukowych, innowacji i wdrażania w sposób zintegrowany, skupiając się na najbardziej obiecujących technologiach i angażując wspólnie wszystkie zainteresowane strony.

(3)

„Horyzont 2020” — program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) (zwany dalej „programem »Horyzont 2020«”), ustanowiony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1291/2013 (3), ma na celu zwiększenie wpływu nakładów na badania naukowe i innowacje dzięki połączeniu funduszy Unii z funduszami z sektora prywatnego w ramach partnerstw publiczno-prywatnych (PPP) w obszarach, w których badania naukowe i innowacje mogą przyczynić się do osiągnięcia ogólnych celów Unii w zakresie konkurencyjności, pobudzić inwestycje prywatne oraz pomóc w radzeniu sobie z wyzwaniami społecznymi. Partnerstwa te powinny opierać się na długoterminowym zobowiązaniu obejmującym zrównoważony udział wszystkich partnerów, zapewniać rozliczalność z osiągnięcia swoich celów i zgodność ze strategicznymi celami Unii w zakresie badań naukowych, rozwoju i innowacji. Zarządzanie tymi partnerstwami i ich funkcjonowanie powinny być otwarte, przejrzyste, skuteczne i wydajne oraz umożliwić uczestnictwo szerokiemu spektrum zainteresowanych podmiotów prowadzących działalność w swoich dziedzinach. Udział Unii w tych partnerstwach może mieć formę wkładów finansowych we wspólne przedsięwzięcia ustanowione na podstawie art. 187 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

(4)	Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1291/2013 i decyzją Rady 2013/743/UE (4) można przyznać wsparcie wspólnym przedsięwzięciom ustanowionym w ramach programu „Horyzont 2020” na warunkach określonych w tej decyzji.

(5)

W komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowanym „Partnerstwa publiczno-prywatne w programie »Horyzont 2020«: ważne narzędzie służące do szerzenia innowacji i wzrostu gospodarczego w Europie” wskazano konkretne partnerstwa publiczno-prywatne, którym należy przyznać wsparcie, w tym pięć wspólnych przedsięwzięć w ramach wspólnych inicjatyw technologicznych oraz Wspólne Przedsięwzięcie SESAR (europejski system zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji). Ponadto wezwano w nim do utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w sektorze kolejowym ze względu na skalę nakładów na badania naukowe i innowacje niezbędnych do uzyskania przez Unię czołowej pozycji w zakresie technologii kolejowych oraz na wymóg polityczny, aby urzeczywistnić jednolity europejski obszar kolejowy.

(6)

W komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowanym „Czwarty pakiet kolejowy — Zakończenie budowy jednolitego europejskiego obszaru kolejowego w celu wspierania konkurencyjności i wzrostu gospodarczego w Europie” (zwanym dalej „czwartym pakietem kolejowym”) podkreślono konieczność utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w sektorze kolejowym, aby wesprzeć rozwój kolei jako środka transportu poprzez wspieranie przełomowych innowacji w odniesieniu do taboru pasażerskiego, transportu towarowego, systemów zarządzania ruchem oraz infrastruktury kolejowej. Podkreślono w nim, że ze względu na ograniczony dostęp do środków publicznych istotne znaczenie ma poprawa wskaźnika korzyści ekonomicznej w sektorze kolejowym jako skutek stworzenia jednolitego rynku, oraz wezwano do bardziej europejskiego podejścia do kolei w celu ułatwienia zmiany rodzaju transportu z transportu drogowego i lotniczego.

(7)

Wspólne Przedsięwzięcie Shift2Rail (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem S2R”) powinno przybrać postać PPP, którego celem będzie stymulowanie i lepsze koordynowanie unijnych inwestycji w badania naukowe i innowacje w sektorze kolejowym z myślą o przyspieszeniu i ułatwieniu procesu przejścia do bardziej zintegrowanego, efektywnego, zrównoważonego i atrakcyjnego rynku kolejowego w Unii, zgodnie z biznesowymi potrzebami sektora kolejowego i ogólnym celem, jakim jest utworzenie jednolitego europejskiego obszaru kolejowego. W szczególności Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno mieć swój wkład w realizację celów szczegółowych określonych w białej księdze i w czwartym pakiecie kolejowym, w tym w poprawę efektywności sektora kolejowego z korzyścią dla środków publicznych; w znaczące zwiększenie lub poprawę przepustowości sieci kolejowej, aby umożliwić kolei skuteczne konkurowanie oraz obsługę znacząco większej części ruchu pasażerskiego i transportu towarowego; w poprawę jakości usług kolejowych poprzez reagowanie na potrzeby pasażerów i spedytorów; w usunięcie przeszkód natury technicznej, które ograniczają możliwości sektora w zakresie interoperacyjności; oraz w ograniczenie negatywnych skutków zewnętrznych związanych z transportem kolejowym. Postępy Wspólnego Przedsięwzięcia S2R w realizacji tych celów należy mierzyć za pomocą kluczowych wskaźników efektywności.

(8)	Przepisy dotyczące organizacji i funkcjonowania Wspólnego Przedsięwzięcia S2R powinny zostać określone w statucie Wspólnego Przedsięwzięcia S2R będącym częścią niniejszego rozporządzenia.

(9)

Członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia S2R powinni być: Unia, reprezentowana przez Komisję, oraz członkowie założyciele inni niż Unia, wymienieni w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że zaakceptują oni statut Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Członkami założycielami innymi niż Unia są pojedyncze osoby prawne w dobrej kondycji finansowej, które mają zdolność finansową i wyraziły zgodę, w formie pisemnej, po przeprowadzeniu intensywnych konsultacji z zainteresowanymi stronami, na przekazanie znaczącego wkładu finansowego na rzecz działań w zakresie badań naukowych w obszarze Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, w ramach struktury odpowiednio dostosowanej do charakteru partnerstwa publiczno-prywatnego.

(10)

Istotnym elementem inicjatywy Shift2Rail (zwanej dalej „inicjatywą S2R”) jest znaczący udział sektora przemysłu. Kluczowe znaczenie ma zatem warunek, aby środkom publicznym przeznaczonym na inicjatywę S2R odpowiadał co najmniej taki sam wkład przedstawicieli przemysłu. Dlatego też członkostwo będzie otwarte dla innych podmiotów publicznych lub prywatnych, które gotowe są przeznaczyć niezbędne środki na realizację działań w zakresie badań naukowych i innowacji w obszarze działalności Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

(11)

Celem Wspólnego Przedsięwzięcia S2R powinno być zarządzanie działaniami w zakresie badań naukowych, rozwoju i walidacji w ramach inicjatywy S2R poprzez połączenie środków z sektora publicznego i prywatnego udostępnionych przez członków przedsięwzięcia oraz poprzez wykorzystanie wewnętrznych i zewnętrznych zasobów technicznych. Powinno ono ustanowić nowe — zgodne z regułami konkurencji — formy współpracy między zainteresowanymi stronami z całego kolejowego łańcucha wartości oraz spoza tradycyjnego sektora kolejowego, oraz powinno wnosić wkład, jakim jest doświadczenie i fachowa wiedza Europejskiej Agencji Kolejowej w kwestiach dotyczących interoperacyjności i bezpieczeństwa.

(12)	Aby osiągnąć swoje cele, Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno udzielać wsparcia finansowego, głównie w formie dotacji dla członków oraz poprzez najbardziej odpowiednie środki, takie jak zamówienia lub przyznanie dotacji w ramach zaproszenia do składania wniosków.

(13)

Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno funkcjonować w sposób otwarty i przejrzysty, przekazując na czas swoim odpowiednim organom wszystkie stosowne dostępne informacje, a także odpowiednio promując swoją działalność, w tym przez działania informacyjne i upowszechniające skierowane do społeczeństwa. Regulamin organów Wspólnego Przedsięwzięcia powinien być publicznie dostępny.

(14)	W świetle ogólnego celu programu „Horyzont 2020”, jakim jest zwiększenie uproszczenia i spójności, wszystkie zaproszenia do składania wniosków ogłaszane przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinny co do zasady uwzględniać czas trwania programu „Horyzont 2020”.

(15)

Działania podejmowane przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R to głównie działania w zakresie badań naukowych i innowacji. Dlatego też finansowanie unijne powinno być wypłacane w ramach programu „Horyzont 2020”. Aby osiągnąć maksymalny efekt, Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno wypracować ścisłe synergie z innymi unijnymi programami i instrumentami finansowania oraz w szczególności z instrumentem „Łącząc Europę” lub mechanizmem finansowania opartym na podziale ryzyka, aby wspierać działania na rzecz wdrożenia innowacyjnych rozwiązań Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Ponadto program „Horyzont 2020” powinien przyczynić się do zniwelowania różnic w badaniach naukowych i innowacjach w obrębie Unii poprzez promowanie synergii z europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi (EFSI). Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno zatem dążyć do rozwinięcia bliskich interakcji z EFSI, które mogą szczególnie pomóc w zwiększaniu lokalnych, regionalnych i krajowych zdolności w zakresie badań naukowych i innowacji w obszarze Wspólnego Przedsięwzięcia S2R oraz wesprzeć działania na rzecz inteligentnej specjalizacji.

(16)

Wkłady członków innych niż Unia należy określić w umowie w sprawie członkostwa ze Wspólnym Przedsięwzięciem S2R. Wkłady te nie powinny ograniczać się jedynie do pokrycia kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia S2R i współfinansowania koniecznego do prowadzenia działań w zakresie badań naukowych i innowacji wspieranych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R. Wkłady członków powinny wiązać się także z dodatkowymi realizowanymi przez nich działaniami, aby zapewnić znaczącą dźwignię finansową. Te dodatkowe działania powinny stanowić wkład w rozszerzoną inicjatywę S2R.

(17)

Udział w działaniach pośrednich finansowanych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinien być zgodny z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1290/2013 (5). Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno ponadto zapewnić spójne stosowanie zasad ustanowionych w tym rozporządzeniu w oparciu o odpowiednie środki przyjęte przez Komisję.

(18)

Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno także wykorzystywać środki elektroniczne, którymi zarządza Komisja, aby zapewniać otwartość, przejrzystość i ułatwiać udział. Zaproszenia do składania wniosków ogłaszane przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinny zatem być również ogłaszane w jednym portalu dla uczestników, jak również za pośrednictwem pozostałych elektronicznych środków upowszechniania programu „Horyzont 2020” zarządzanych przez Komisję. Ponadto Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno udostępniać odpowiednie dane dotyczące między innymi wniosków, wnioskodawców, dotacji i uczestników do uwzględnienia w systemach elektronicznych w zakresie sprawozdawczości i upowszechniania w ramach programu „Horyzont 2020” zarządzanych przez Komisję, w odpowiednim formacie i w odstępach czasu odpowiadających obowiązkom sprawozdawczym Komisji.

(19)

Wkładem finansowym Unii we Wspólne Przedsięwzięcie S2R należy zarządzać zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami i z odpowiednimi zasadami zarządzania pośredniego określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6) i rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 (7).

(20)	Audyty beneficjentów środków unijnych na podstawie niniejszego rozporządzenia należy przeprowadzać w taki sposób, aby ograniczać obciążenia administracyjne, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1291/2013.

(21)

Interesy finansowe Unii i pozostałych członków Wspólnego Przedsięwzięcia S2R należy chronić przez zastosowanie proporcjonalnych środków w całym cyklu wydatkowania, w tym prewencji i wykrywania nieprawidłowości oraz prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, odzyskiwania środków utraconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania kar administracyjnych i finansowych zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.

(22)	Audytor wewnętrzny Komisji powinien wykonywać te same uprawnienia w stosunku do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R co w stosunku do Komisji.

(23)

W związku ze szczególnym charakterem i obecnym statusem wspólnych przedsięwzięć oraz w celu zapewnienia ciągłości z siódmym programem ramowym Wspólne Przedsięwzięcie S2R powinno nadal podlegać odrębnej procedurze udzielania absolutorium. Na zasadzie odstępstwa od art. 60 ust. 7 i art. 209 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R powinien zatem udzielać Parlament Europejski na podstawie zalecenia Rady. W związku z tym wymogi sprawozdawcze określone w art. 60 ust. 5 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 nie powinny mieć zastosowania do wkładu Unii do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, lecz powinny być w jak największym stopniu dostosowane do wymogów przewidzianych dla organów na podstawie art. 208 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. Kontrola sprawozdań rachunkowych oraz legalności i prawidłowości transakcji leżących u ich podstaw powinna być przeprowadzana przez Trybunał Obrachunkowy.

(24)	W celu ułatwienia ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia S2R należy uczynić Komisję odpowiedzialną za jego ustanowienie i początkowy etap jego działalności aż do czasu uzyskania przez nie zdolności operacyjnej do wykonywania własnego budżetu.

(25)

W związku z tym, że cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie wparcie badań naukowych i innowacji w przemyśle w całej Unii poprzez realizację inicjatywy S2R przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R, nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na konieczność zapobieżenia powielaniu działań, zachowania masy krytycznej oraz zapewnienia optymalnego wykorzystania środków publicznych, możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ustanowienie

1. W celu koordynowania unijnych inwestycji w badania naukowe i innowacje w europejskim sektorze kolejowym oraz zarządzania nimi ustanawia się wspólne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 187 TFUE (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem S2R”) na okres do dnia 31 grudnia 2024 r. Aby uwzględnić czas trwania programu „Horyzont 2020”, zaproszenia do składania wniosków zostaną ogłoszone przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r. W należycie uzasadnionych przypadkach zaproszenia do składania wniosków można ogłaszać do dnia 31 grudnia 2021 r.

2. Wspólne Przedsięwzięcie S2R jest organem, któremu powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego, o którym mowa w art. 209 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. Wspólne Przedsięwzięcie S2R jest reprezentowane przez jego Dyrektora Wykonawczego.

3. Wspólne Przedsięwzięcie S2R ma osobowość prawną. W każdym państwie członkowskim ma zdolność do czynności prawnych o najszerszym zakresie przyznawanym osobom prawnym na mocy prawa tego państwa. Może ono nabywać lub zbywać majątek ruchomy i nieruchomy oraz być stroną w postępowaniu sądowym.

4. Siedziba Wspólnego Przedsięwzięcia S2R mieści się w Brukseli (Belgia).

5. Statut Wspólnego Przedsięwzięcia S2R (zwany dalej „statutem”) jest zawarty w załączniku I.

Artykuł 2

Cele

1. Wspólne Przedsięwzięcie S2R ma następujące cele ogólne:

a)	przyczynianie się do wykonania rozporządzenia (UE) nr 1291/2013, a w szczególności części zadania „Inteligentny, ekologiczny i zintegrowany transport” w ramach filaru „Wyzwania społeczne” decyzji nr 2013/743/UE;

przyczynianie się do realizacji jednolitego europejskiego obszaru kolejowego, do szybszego i mniej kosztownego przejścia do atrakcyjniejszego, przyjaznego użytkownikom (w tym osobom o ograniczonej sprawności ruchowej), konkurencyjnego, efektywnego i zrównoważonego europejskiego systemu kolei, a także do rozwoju silnego i globalnie konkurencyjnego europejskiego sektora kolejowego. Zostanie to osiągnięte poprzez kompleksowe i skoordynowane podejście uwzględniające potrzeby systemu kolejowego i jego użytkowników w zakresie badań naukowych i innowacji, ułatwiające między innymi zmianę rodzaju transportu z drogowego i lotniczego na kolejowy. Podejście to odnosi się do taboru, infrastruktury i zarządzania ruchem w segmentach rynku obejmujących ruch towarowy oraz dalekobieżny, regionalny, lokalny i miejski ruch pasażerski, a także do intermodalnych połączeń między koleją i innymi rodzajami transportu, zapewniających użytkownikom zintegrowane kompleksowe rozwiązanie w zakresie ich podróży koleją oraz potrzeb transportowych — od wsparcia przy zawieraniu transakcji do pomocy na trasie;

c)	ustanowienie i opracowanie strategicznego planu centralnego (zwanego dalej „planem centralnym S2R”) i zapewnienie jego skutecznego i efektywnego wdrożenia, zgodnie z art. 1 ust. 4 statutu;

odgrywanie dużej roli w działaniach w zakresie badań naukowych i innowacjach związanych z koleją, zapewniając koordynację między projektami i dostarczając wszystkim zainteresowanym stronom stosownych i dostępnych informacji na temat projektów finansowanych w całej Europie. Zarządza ono także wszystkimi działaniami w zakresie badań naukowych i innowacji ukierunkowanymi na kolej, współfinansowanymi przez Unię;

aktywne promowanie uczestnictwa i ścisłego zaangażowania wszystkich istotnych zainteresowanych stron z całego kolejowego łańcucha wartości oraz spoza tradycyjnego sektora kolejowego, w szczególności: producentów wyposażenia kolejowego (zarówno taboru, jak i systemów sterowania ruchem pociągów) i ich łańcucha dostaw, zarządców infrastruktury, przedsiębiorstw kolejowych (zarówno z sektora transportu pasażerskiego, jak i towarowego), operatorów metra, tramwajów i kolei lekkiej, leasingodawców pojazdów kolejowych, notyfikowanych i wyznaczonych organów oceny zgodności, zrzeszeń pracowniczych (w tym przedstawicieli związkowych), zrzeszeń użytkowników (zarówno transportu pasażerskiego, jak i towarowego) oraz odpowiednich instytucji naukowych lub właściwego środowiska naukowego. W szczególności zapewnia się zaangażowanie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), zgodnie z definicją w zaleceniu Komisji 2003/361/WE (8);

f)	opracowywanie projektów demonstracyjnych w zainteresowanych państwach członkowskich, także w tych, na których terytorium nie istnieje obecnie system kolei.

2. Wspólne Przedsięwzięcie S2R dąży konkretnie do opracowania, integracji, zademonstrowania i walidacji nowatorskich technologii i rozwiązań, które zachowują surowe normy bezpieczeństwa i których wartość może być mierzona między innymi według następujących kluczowych wskaźników efektywności:

a)	zmniejszenie o 50 % kosztu całego cyklu życia systemu transportu kolejowego w wyniku obniżenia kosztów budowy, utrzymania, eksploatacji oraz odnowienia infrastruktury i taboru, a także dzięki zwiększonej efektywności energetycznej;

b)	zwiększenie o 100 % przepustowości systemu transportu kolejowego, aby sprostać zwiększonemu popytowi na usługi kolejowego transportu pasażerskiego i towarowego;

c)	zwiększenie o 50 % niezawodności i punktualności przewozów kolejowych (mierzone jako zmniejszenie o 50 % zawodności i opóźnionych przyjazdów);

usunięcie przeszkód natury technicznej, które ograniczają możliwości sektora kolejowego w zakresie interoperacyjności i efektywności, w szczególności poprzez działania mające na celu zamknięcie kwestii, które pozostają otwarte w technicznych specyfikacjach interoperacyjności (TSI) ze względu na brak rozwiązań technologicznych, oraz poprzez zapewnienie pełnej interoperacyjności wszystkich odpowiednich systemów i rozwiązań opracowanych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R;

e)	ograniczenie negatywnych skutków zewnętrznych związanych z transportem kolejowym, w szczególności hałasu, drgań, emisji i innych skutków oddziaływania na środowisko.

Artykuł 3

Wkład finansowy Unii

1. Maksymalny wkład finansowy Unii na rzecz inicjatywy Shift2Rail wynosi 450 000 000 EUR, łącznie z wkładami EFTA, i wnoszony jest ze środków z budżetu ogólnego Unii przeznaczonych na program szczegółowy wdrażający program „Horyzont 2020”, ustanowiony w decyzji 2013/743/UE, zgodnie z odpowiednimi przepisami art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (iv) oraz art. 60 i 61 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 w odniesieniu do organów, o których mowa w art. 209 tego rozporządzenia. Maksymalny wkład finansowy Unii obejmuje:

a)	maksymalny wkład do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R na pokrycie kosztów administracyjnych i kosztów operacyjnych, w wysokości 398 000 000 EUR. Maksymalna kwota wkładu Unii na pokrycie kosztów administracyjnych wynosi 13 500 000 EUR;

maksymalną dodatkową kwotę w wysokości 52 000 000 EUR, przeznaczoną ze środków programu prac w obszarze transportu na lata 2014–2015, objętego inicjatywą „Horyzont 2020”. Zarządzanie tym dodatkowym wkładem może zostać przejęte przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R po osiągnięciu przez nie zdolności operacyjnej do wykonywania własnego budżetu.

2. Dodatkowe fundusze uzupełniające wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać przyznane z innych unijnych instrumentów w celu wsparcia działań na rzecz wdrożenia innowacyjnych rozwiązań Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

3. Ustalenia dotyczące wkładu finansowego Unii określane są w drodze umowy o delegowaniu zadań i corocznych umów dotyczących transferu środków, zawieranych między Komisją, w imieniu Unii, a Wspólnym Przedsięwzięciem S2R.

4. Umowa o delegowaniu zadań, o której mowa w ust. 3, zawiera elementy określone w art. 58 ust. 3, art. 60 i 61 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 oraz w art. 40 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1268/2012, a także obejmuje między innymi:

a)	wymogi dotyczące wkładu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R w odniesieniu do odpowiednich wskaźników efektywności, o których mowa w załączniku II do decyzji 2013/743/UE;

b)	wymogi dotyczące wkładu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R w odniesieniu do monitorowania, o którym mowa w załączniku III do decyzji 2013/743/UE;

c)	szczegółowe wskaźniki efektywności związane z funkcjonowaniem Wspólnego Przedsięwzięcia S2R;

ustalenia dotyczące przekazywania danych koniecznych do zapewnienia Komisji możliwości opracowania polityki badań naukowych i innowacji oraz wywiązania się ze swoich obowiązków w zakresie upowszechniania i sprawozdawczości, w tym na jednym portalu dla uczestników, jak również za pośrednictwem pozostałych elektronicznych środków upowszechniania programu „Horyzont 2020” zarządzanych przez Komisję;

e)	przepisy dotyczące publikacji zaproszeń do składania wniosków Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, także na jednym portalu dla uczestników, jak również za pośrednictwem pozostałych elektronicznych środków upowszechniania programu „Horyzont 2020” zarządzanych przez Komisję;

f)	wykorzystanie zasobów ludzkich i zmian w zasobach ludzkich, zwłaszcza w odniesieniu do rekrutacji na podstawie grupy funkcyjnej, stopnia i kategorii, zmiany zaszeregowania oraz wszelkich zmian w liczbie członków personelu.

Artykuł 4

Wkłady członków innych niż Unia

1. Każdy członek Wspólnego Przedsięwzięcia S2R inny niż Unia wnosi swój wkład lub zapewnia wniesienie go przez swój podmiot powiązany. Łączny wkład wszystkich członków innych niż Unia wynosi co najmniej 470 000 000 EUR w okresie ustalonym w art. 1.

2. Wkład, o którym mowa w ust. 1, składa się z:

wkładów do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R w kwocie co najmniej 350 000 000 EUR, zgodnie z art. 16 ust. 2 i art. 16 ust. 3 lit. b) statutu, w tym co najmniej 200 000 000 EUR od członków założycieli innych niż Unia i ich podmiotów powiązanych, oraz co najmniej 150 000 000 EUR od członków stowarzyszonych i ich podmiotów powiązanych;

wkładów niepieniężnych o wartości co najmniej 120 000 000 EUR, z czego co najmniej 70 000 000 EUR od członków założycieli innych niż Unia i ich podmiotów powiązanych, a co najmniej 50 000 000 EUR od członków stowarzyszonych i ich podmiotów powiązanych, na które to wkłady składają się koszty poniesione przez nich w ramach realizacji dodatkowych działań, wykraczających poza plan pracy Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, które są uzupełniające w stosunku do tego planu pracy i przyczyniają się do realizacji celów planu centralnego S2R. Inne unijne programy finansowania mogą udzielać wsparcia w odniesieniu do tych kosztów zgodnie z obowiązującymi zasadami i procedurami. W takich przypadkach finansowanie unijne nie może zastępować wkładów niepieniężnych wnoszonych przez członków innych niż Unia lub ich podmioty powiązane.

Koszty, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), nie kwalifikują się do wsparcia finansowego udzielanego przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R. Odpowiednie działania są określane w umowie w sprawie członkostwa, o której mowa w art. 3 ust. 2 statutu, ze wskazaniem szacunkowej wartości przedmiotowych wkładów.

3. Do dnia 31 stycznia każdego roku członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia S2R inni niż Unia przekazują Radzie Zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia S2R sprawozdanie na temat wartości wkładów, o których mowa w ust. 2, wniesionych w każdym z poprzednich lat budżetowych. Grupa Przedstawicieli Państw jest również w odpowiednim czasie informowana.

4. Na potrzeby wyceny wkładów niepieniężnych, o których mowa w ust. 2 lit. b) niniejszego artykułu i w art. 16 ust. 3 lit. b) statutu, koszty ustala się zgodnie ze zwyczajową praktyką księgowania kosztów danych podmiotów, z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości państwa, w którym dany podmiot ma siedzibę, oraz z mającymi zastosowanie międzynarodowymi standardami rachunkowości/międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej. Koszty są zatwierdzane przez niezależnego audytora zewnętrznego powołanego przez dany podmiot. Wycena wkładów może być weryfikowana przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R w przypadku pojawienia się jakiejkolwiek niepewności związanej z certyfikacją. Do celów niniejszego rozporządzenia koszty poniesione w ramach działań dodatkowych nie mogą być kontrolowane przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R lub przez jakikolwiek organ unijny.

5. Każdy członek Wspólnego Przedsięwzięcia S2R inny niż Unia, który nie wypełni swoich zobowiązań dotyczących wkładów, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w terminie sześciu miesięcy od daty ustalonej w umowie w sprawie członkostwa, zgodnie z definicją w art. 3 ust. 2 statutu, zostaje pozbawiony prawa głosu w Radzie Zarządzającej do czasu wypełnienia swoich zobowiązań. Jeżeli po upływie okresu dodatkowych sześciu miesięcy jego zobowiązania nadal pozostają niewypełnione, zostaje on pozbawiony członkostwa w przedsięwzięciu.

6. Stosownie do ust. 5 niniejszego artykułu, Komisja może zakończyć, proporcjonalnie obniżyć lub zawiesić wkład finansowy Unii na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia S2R lub zainicjować procedurę likwidacyjną, o której mowa w art. 24 ust. 2 statutu, jeśli tacy członkowie lub ich podmioty powiązane nie wniosą wkładów, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, lub wniosą je tylko częściowo lub z opóźnieniem. Decyzja Komisji nie stanowi przeszkody dla zwrotu kwalifikowalnych kosztów już poniesionych przez członków do czasu notyfikacji decyzji Wspólnemu Przedsięwzięciu S2R.

Artykuł 5

Przepisy finansowe

Bez uszczerbku dla art. 12 niniejszego rozporządzenia Wspólne Przedsięwzięcie S2R przyjmuje swoje szczegółowe przepisy finansowe zgodnie z art. 209 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 i rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 110/2014 (9).

Artykuł 6

Personel

1. Do personelu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R zastosowanie ma regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, ustanowione w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (10) oraz przepisy przyjęte wspólnie przez instytucje Unii w celu zastosowania wspomnianego regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia innych pracowników.

2. Rada Zarządzająca wykonuje — w odniesieniu do personelu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R — uprawnienia organu powołującego wynikające z regulaminu pracowniczego oraz uprawnienia organu uprawnionego do zawierania umów o pracę wynikające z warunków zatrudnienia innych pracowników (zwane dalej „uprawnieniami organu powołującego”).

Zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego Rada Zarządzająca przyjmuje decyzję na podstawie art. 2 ust. 1 regulaminu pracowniczego i art. 6 warunków zatrudnienia innych pracowników przekazującą odpowiednie uprawnienia organu powołującego Dyrektorowi Wykonawczemu i określającą warunki, zgodnie z którymi możliwe jest zawieszenie przekazania tych uprawnień. Dyrektor Wykonawczy jest uprawniony do dalszego przekazywania tych uprawnień.

Jeżeli wymagają tego wyjątkowe okoliczności, Rada Zarządzająca może, w drodze decyzji, zawiesić tymczasowo przekazanie uprawnień organu powołującego Dyrektorowi Wykonawczemu i uprawnień dalej przekazanych przez niego oraz wykonywać je samodzielnie lub przekazać je jednemu ze swoich członków lub też członkowi personelu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R innemu niż Dyrektor Wykonawczy.

3. Rada Zarządzająca przyjmuje odpowiednie przepisy wykonawcze do regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia innych pracowników, zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego.

4. Zasoby kadrowe są określone w planie zatrudnienia Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, w którym wskazuje się liczbę stanowisk czasowych w podziale na grupy funkcyjne i grupy zaszeregowania oraz liczbę pracowników kontraktowych w przeliczeniu na ekwiwalenty pełnego czasu pracy, zgodnie z rocznym budżetem Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

5. Personel Wspólnego Przedsięwzięcia S2R składa się z personelu zatrudnionego na czas określony i personelu kontraktowego.

6. Wszystkie koszty związane z personelem są ponoszone przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R.

Artykuł 7

Oddelegowani eksperci krajowi i stażyści

1. Wspólne Przedsięwzięcie S2R może korzystać z usług oddelegowanych ekspertów krajowych i stażystów niezatrudnionych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R. Liczbę oddelegowanych ekspertów krajowych wyrażoną w ekwiwalentach pełnego czasu pracy podaje się wraz z informacjami na temat personelu, o których mowa w art. 6 ust. 4, zgodnie z rocznym budżetem.

2. Rada Zarządzająca przyjmuje decyzję określającą zasady delegowania ekspertów krajowych do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R i korzystania z usług stażystów.

Artykuł 8

Przywileje i immunitety

Do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R oraz jego personelu stosuje się Protokół nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i TFUE.

Artykuł 9

Odpowiedzialność Wspólnego Przedsięwzięcia S2R

1. Odpowiedzialność umowną Wspólnego Przedsięwzięcia S2R regulują właściwe postanowienia umowne oraz prawo właściwe dla danej umowy, decyzji lub danego kontraktu.

2. W zakresie odpowiedzialności pozaumownej Wspólne Przedsięwzięcie S2R naprawia szkody wyrządzone przez swój personel podczas wykonywania przez niego obowiązków służbowych, zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich.

3. Wszelkie wypłaty dokonywane przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R z tytułu odpowiedzialności, o której mowa w ust. 1 i 2, a także poniesione w związku z tym koszty i wydatki, uznaje się za wydatki Wspólnego Przedsięwzięcia S2R i pokrywa się z jego środków.

4. Wspólne Przedsięwzięcie S2R ponosi wyłączną odpowiedzialność za wypełnianie swoich zobowiązań.

Artykuł 10

Właściwość Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i prawo właściwe

1. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy:

a)	we wszelkich sporach między członkami dotyczących przedmiotu niniejszego rozporządzenia;

b)	na podstawie klauzuli arbitrażowej zawartej w umowach lub kontraktach zawieranych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R lub decyzjach przez nie podejmowanych;

c)	w sporach dotyczących odszkodowań za szkody wyrządzone przez personel Wspólnego Przedsięwzięcia S2R podczas wykonywania przez niego obowiązków służbowych;

d)	w sporach między Wspólnym Przedsięwzięciem S2R a członkami jego personelu w granicach i przy zachowaniu warunków określonych w regulaminie pracowniczym.

2. W odniesieniu do wszelkich spraw nieobjętych niniejszym rozporządzeniem lub innymi aktami prawa Unii zastosowanie ma prawo państwa, w którym znajduje się siedziba Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

Artykuł 11

Ocena

1. Do dnia 30 czerwca 2017 r. Komisja przeprowadzi, z pomocą niezależnych ekspertów, ocenę śródokresową Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Komisja przygotuje sprawozdanie z tej oceny zawierające wnioski z oceny i obserwacje Komisji. Do dnia 31 grudnia 2017 r. Komisja przekaże to sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Wyniki oceny śródokresowej Wspólnego Przedsięwzięcia S2R zostaną uwzględnione w dogłębnej ocenie i w ocenie śródokresowej, o których mowa w art. 32 rozporządzenia (UE) nr 1291/2013.

2. Na podstawie wniosków z oceny śródokresowej, o której mowa w ust. 1, Komisja może przeprowadzić działania zgodnie z art. 4 ust. 6 lub podjąć dowolne inne właściwe działania.

3. W ciągu sześciu miesięcy po likwidacji Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, ale w żadnym razie nie później niż dwa lata po uruchomieniu procedury likwidacji, o której mowa w art. 24 statutu, Komisja przeprowadza ocenę końcową Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Wnioski z tej oceny końcowej przedstawia się Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Artykuł 12

Absolutorium

Na zasadzie odstępstwa od art. 60 ust. 7 i art. 209 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R udziela Parlament Europejski na podstawie zalecenia Rady zgodnie z procedurą przewidzianą w przepisach finansowych Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

Artykuł 13

Audyty ex post

1. Audyty ex post wydatków na działania pośrednie są przeprowadzane przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R zgodnie z art. 29 rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 w ramach działań pośrednich objętych programem „Horyzont 2020”.

2. Komisja może postanowić o samodzielnym przeprowadzeniu audytów, o których mowa w ust. 1. W takim przypadku Komisja dokonuje tego zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami, w szczególności z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012, rozporządzeniem (UE) nr 1290/2013 i rozporządzeniem (UE) nr 1291/2013.

Artykuł 14

Ochrona interesów finansowych członków

1. Wspólne Przedsięwzięcie S2R umożliwia pracownikom Komisji i innym osobom upoważnionym przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R lub Komisję, a także Trybunałowi Obrachunkowemu, dostęp do swoich terenów i obiektów oraz do wszelkich informacji, w tym informacji w formie elektronicznej, koniecznych do przeprowadzenia odpowiednich audytów.

2. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (11) oraz w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 (12) w celu ustalenia, czy doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub innego nielegalnego działania ze skutkiem dla interesów finansowych Unii w związku z umową, decyzją lub kontraktem finansowanym na mocy niniejszego rozporządzenia.

3. Bez uszczerbku dla ust. 1 i 2, kontrakty, umowy i decyzje wynikające z wykonania niniejszego rozporządzenia zawierają postanowienia w wyraźny sposób upoważniające Komisję, Wspólne Przedsięwzięcie S2R, Trybunał Obrachunkowy i OLAF do prowadzenia takich audytów i dochodzeń zgodnie z ich właściwymi kompetencjami.

4. Wspólne Przedsięwzięcie S2R zapewnia należytą ochronę interesów finansowych swoich członków poprzez przeprowadzanie lub zlecanie odpowiednich kontroli wewnętrznych i zewnętrznych.

5. Wspólne Przedsięwzięcie S2R przystępuje do Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich dotyczącego dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (13). Wspólne Przedsięwzięcie S2R przyjmuje środki niezbędne do ułatwienia prowadzenia dochodzeń wewnętrznych przez OLAF.

Artykuł 15

Poufność

Bez uszczerbku dla art. 16, Wspólne Przedsięwzięcie S2R zapewnia ochronę informacji szczególnie chronionych, których ujawnienie mogłoby zaszkodzić interesom jego członków lub uczestników działań podejmowanych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R.

Artykuł 16

Przejrzystość

1. Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (14) ma zastosowanie do dokumentów będących w posiadaniu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

2. Wspólne Przedsięwzięcie S2R przyjmuje praktyczne ustalenia dotyczące wykonania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.

3. Bez uszczerbku dla art. 10, decyzje podejmowane przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R na podstawie art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą być przedmiotem skargi skierowanej do Rzecznika Praw Obywatelskich na warunkach określonych w art. 228 TFUE.

4. Rada Zarządzająca może przyjmować praktyczne ustalenia dotyczące wykonania rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (15).

Artykuł 17

Zasady uczestnictwa i upowszechniania

Do działań finansowanych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R zastosowanie ma rozporządzenie (UE) nr 1290/2013. Zgodnie z tym rozporządzeniem Wspólne Przedsięwzięcie S2R uznaje się za organ finansujący i udziela ono wsparcia finansowego na działania pośrednie określone w art. 2 statutu.

Artykuł 18

Wsparcie ze strony państwa przyjmującego

Wspólne Przedsięwzięcie S2R i państwo członkowskie, w którym znajduje się jego siedziba, mogą zawrzeć porozumienie administracyjne dotyczące przywilejów i immunitetów oraz innego wsparcia udzielanego Wspólnemu Przedsięwzięciu S2R przez to państwo członkowskie.

Artykuł 19

Początek funkcjonowania

1. Komisja odpowiada za ustanowienie i początek funkcjonowania Wspólnego Przedsięwzięcia S2R do momentu osiągnięcia przez nie zdolności operacyjnej do wykonywania własnego budżetu. Komisja prowadzi, zgodnie z prawem Unii, wszelkie konieczne działania we współpracy z pozostałymi członkami oraz przy zaangażowaniu właściwych organów Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

2. W celu, o którym mowa w ust. 1:

do czasu objęcia obowiązków przez Dyrektora Wykonawczego w wyniku mianowania go przez Radę Zarządzającą zgodnie z art. 9 statutu Komisja może wyznaczyć tymczasowego Dyrektora Wykonawczego i wykonywać obowiązki powierzone Dyrektorowi Wykonawczemu, któremu może pomagać ograniczona liczba urzędników Komisji;

b)	na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia tymczasowy Dyrektor Wykonawczy wykonuje uprawnienia organu powołującego;

c)	Komisja może tymczasowo wyznaczyć ograniczoną liczbę swoich urzędników.

3. Tymczasowy Dyrektor Wykonawczy może zatwierdzać wszelkie płatności w ramach środków przydzielonych w rocznym budżecie Wspólnego Przedsięwzięcia S2R po zatwierdzeniu przez Radę Zarządzającą oraz może podejmować decyzje i zawierać umowy i kontrakty, w tym umowy o pracę po przyjęciu planu zatrudnienia Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

4. Tymczasowy Dyrektor Wykonawczy — w porozumieniu z Dyrektorem Wykonawczym Wspólnego Przedsięwzięcia S2R i za zgodą Rady Zarządzającej — określa dzień, w którym Wspólne Przedsięwzięcie S2R będzie miało zdolność do wykonywania własnego budżetu. Począwszy od tego dnia, Komisja przestaje podejmować zobowiązania i dokonywać płatności z tytułu działań Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 16 czerwca 2014 r.

W imieniu Rady

G. KARASMANIS

Przewodniczący

(1) Opinia z dnia 25 marca 2014 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Opinia z dnia 15 kwietnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(4) Decyzja Rady 2013/743/UE z dnia 3 grudnia 2013 r. ustanawiająca program szczegółowy wdrażający program „Horyzont 2020” — program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) i uchylająca decyzje 2006/971/WE, 2006/972/WE, 2006/973/WE, 2006/974/WE i 2006/975/WE (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 965).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1290/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające zasady uczestnictwa i upowszechniania dla programu „Horyzont 2020” — programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1906/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 81).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

(7) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).

(8) Zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).

(9) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 110/2014 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 209 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 38 z 7.2.2014, s. 2).

(10) Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich oraz wprowadzające środki mające czasowe zastosowanie do urzędników Komisji (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1).

(11) Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

(12) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

(13) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.

(14) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(15) Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13).

ZAŁĄCZNIK I

STATUT WSPÓLNEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA

Artykuł 1

Definicje

1. „Członek stowarzyszony” oznacza podmiot prawny lub grupę, lub konsorcjum podmiotów prawnych, z siedzibą w państwie członkowskim lub w państwie stowarzyszonym w ramach programu „Horyzont 2020”, które zostały wybrane zgodnie z procedurą określoną w art. 4 ust. 2–4, spełniają warunki określone w art. 4 ust. 6 oraz zaakceptowały niniejszy statut przez podpisanie pisma zatwierdzającego.

2. „Członek założyciel inny niż Unia” odnosi się do pojedynczych podmiotów prawnych, które indywidualnie zobowiązały się wnieść wkład własny w wysokości co najmniej 30 000 000 EUR przez okres istnienia Wspólnego Przedsięwzięcia S2R na podstawie wspólnej wizji i zaakceptowały niniejszy statut przez podpisanie pisma zatwierdzającego. Członkowie założyciele inni niż Unia są wymienieni w załączniku II.

3. „Programy na rzecz innowacji” lub „IP” odnoszą się do obszarów tematycznych, na których opiera się struktura planu centralnego S2R, o którym mowa w ust. 4. IP wybierane są pod kątem ich optymalnej zdolności do zapewnienia korzyści w zakresie skuteczności działania w odniesieniu do co najmniej jednego środowiska użytkowego oraz do odzwierciedlenia podejścia ukierunkowanego na system kolejowy i na klienta. Niezależnie od decyzji Rady Zarządzającej dotyczącej zmian w tej strukturze, plan centralny S2R powinien przewidywać stworzenie co najmniej następujących pięciu IP:

a)	Oszczędne i niezawodne pociągi, w tym pociągi o dużej przepustowości i pociągi dużych prędkości;

b)	Zaawansowane systemy zarządzania i sterowania ruchem;

c)	Oszczędna i niezawodna infrastruktura o dużej przepustowości;

d)	Rozwiązania informatyczne zwiększające atrakcyjność usług kolejowych;

e)	Technologie umacniające zrównoważony charakter i atrakcyjność transportu towarowego w Europie.

4. „Plan centralny S2R” odnosi się do wspólnego, perspektywicznego strategicznego planu działania, który ma zostać ustanowiony i opracowany przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R w porozumieniu z Europejską Agencją Kolejową i z platformą technologiczną Europejskiego Komitetu Doradczego ds. Badań w dziedzinie Kolejnictwa (ERRAC), a którego celem jest wspieranie innowacji w sektorze kolejowym w perspektywie długoterminowej. Należy w nim wskazać główne priorytety oraz kluczowe innowacje użytkowe i technologiczne, których realizacja przez wszystkie zainteresowane strony jest niezbędna do osiągnięcia celów Wspólnego Przedsięwzięcia S2R określonych w art. 2 niniejszego rozporządzenia. Plan ten ma opierać się na skuteczności działania, a jego struktura na ograniczonej liczbie kluczowych obszarów tematycznych lub na IP. Po zatwierdzeniu przez Radę Zarządzającą, plan centralny wraz z każdą kolejną modyfikacją musi zostać zatwierdzony przez Radę, stanowiącą na wniosek Komisji, i przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu. Po tym zatwierdzeniu plan centralny wraz z każdą kolejną modyfikacją jest przyjmowany przez Radę Zarządzającą.

Artykuł 2

Zadania

Wspólne Przedsięwzięcie S2R realizuje następujące zadania:

wskazuje w planie centralnym S2R priorytetowe działania w zakresie badań naukowych i innowacji, w tym szeroko zakrojone działania demonstracyjne, konieczne do przyspieszenia absorpcji zintegrowanych, interoperacyjnych i znormalizowanych innowacji technologicznych stanowiących niezbędne wsparcie dla jednolitego europejskiego obszaru kolejowego oraz niezbędny warunek osiągnięcia doskonałości operacyjnej przez system kolejowy, przy jednoczesnym zwiększeniu przepustowości i niezawodności oraz zmniejszeniu kosztów transportu kolejowego;

b)	mobilizuje środki z sektora publicznego i prywatnego na finansowanie działań w każdym z programów na rzecz innowacji określonych w planie centralnym S2R;

c)	dokonuje przełożenia planu centralnego S2R na szczegółowe, ukierunkowane na wyniki, roczne plany prac, wraz ze szczegółowymi planami inwestycyjnymi, które uwzględniają ciągłość, synchronizm i długoterminowe inwestycje, oraz zapewnia jego efektywną i skuteczną realizację;

d)	zapewnia nadzór nad działaniami związanymi z opracowaniem wspólnych produktów, odpowiednio określonymi w planie centralnym S2R;

wspiera finansowo pośrednie działania w zakresie badań naukowych i innowacji, głównie poprzez udzielanie dotacji członkom i uczestnikom, poprzez podejmowanie najwłaściwszych środków, takich jak udzielanie zamówień lub przyznawanie dotacji w następstwie zaproszenia do składania wniosków, aby osiągnąć cele programu, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1290/2013;

f)	organizuje prace techniczne — w zakresie badań naukowych, rozwoju, walidacji i analiz — które mają być realizowane pod jego nadzorem, unikając przy tym fragmentacji tych działań;

g)	zapewnia skuteczność i efektywność działań w zakresie badań naukowych i innowacji w dziedzinie kolei i śledzi postępy pod kątem osiągnięcia celów Wspólnego Przedsięwzięcia S2R poprzez odpowiednie procesy monitorowania i oceny;

h)	gromadzi wymagania użytkowników i proponuje normy interoperacyjności, aby skierować inwestycje w badania naukowe i innowacje w stronę użytkowych i poszukiwanych na rynku rozwiązań;

rozwija bliską współpracę i zapewnia koordynację z powiązanymi działaniami w zakresie badań naukowych i innowacji w sektorze kolejowym na szczeblu europejskim, krajowym i ponadnarodowym, w szczególności w ramach poprzednich programów ramowych i programu „Horyzont 2020”, stwarzając warunki do tego, aby Wspólne Przedsięwzięcie S2R odgrywało ważną rolę w badaniach naukowych i innowacjach w dziedzinie kolei. Zarządza ono także wszystkimi działaniami w zakresie badań naukowych i innowacji ukierunkowanymi na kolej, współfinansowanych przez Unię;

nawiązuje i rozwija bliską i długoterminową współpracę między Unią, kolejowym przemysłem wytwórczym, społecznością operatorów kolejowych i innymi prywatnymi i publicznymi zainteresowanymi stronami w sektorze kolejowym potrzebną do opracowania pionierskich innowacji i zapewnienia znaczącej absorpcji nowatorskich rozwiązań przez rynek, w tym organami reprezentującymi klientów (transportu pasażerskiego i towarowego), a także podmiotami spoza tradycyjnego sektora kolejowego;

utrzymuje kontakt z szerokim spektrum zainteresowanych podmiotów, w tym z organizacjami badawczymi i szkołami wyższymi, oraz nawiązuje kontakty z krajowymi i międzynarodowymi działaniami w zakresie badań naukowych i innowacji w technicznej domenie kolei, w szczególności poprzez platformę technologiczną ERRAC, jak również z działaniami w innych domenach, takimi jak Europejski Komitet Doradczy ds. Badań w dziedzinie Transportu Drogowego (ERTRAC), Komitet Doradczy ds. Badań i Innowacji w sektorze Lotnictwa w Europie (ACARE), europejska platforma technologiczna ds. transportu wodnego, europejska platforma technologii budowlanej (ECTP), platforma ds. technologii produkcyjnych przyszłości (Manufuture), Związek na rzecz Innowacji w Logistyce (ALICE), platforma zaawansowanych materiałów i technologii inżynierskich (EuMaT), i inne;

l)	zachęca MŚP do uczestniczenia w swoich działaniach zgodnie z celami programu „Horyzont 2020”;

m)	dba o równowagę geograficzną pod kątem zaangażowania członków i partnerów w swoje działania;

prowadzi działania informacyjne, komunikacyjne i upowszechniające poprzez odpowiednie stosowanie przepisów art. 22 rozporządzenia (UE) nr 1291/2013, w tym udostępnia szczegółowe informacje na temat wyników zaproszeń do składania wniosków na jednym portalu dla uczestników, jak również za pośrednictwem pozostałych elektronicznych środków upowszechniania programu „Horyzont 2020” zarządzanych przez Komisję;

o)	wszelkie inne zadania niezbędne do realizacji celów określonych w art. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Członkowie

1. Członkami Wspólnego Przedsięwzięcia S2R są:

a)	Unia, reprezentowana przez Komisję;

po przyjęciu niniejszego statutu poprzez pismo zatwierdzające, członkowie założyciele Wspólnego Przedsięwzięcia S2R inni niż Unia, wymienieni w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, oraz członkowie stowarzyszeni wybierani zgodnie z art. 4. Członkowie ci są zbiorowo określani jako członkowie inni niż Unia.

2. Rolę i wkłady członków innych niż Unia określa się w umowie w sprawie członkostwa ze Wspólnym Przedsięwzięciem S2R. Umowa ta jest negocjowana z Dyrektorem Wykonawczym i przekazywana Radzie Zarządzającej do zatwierdzenia. Zawiera ona ilościowy i jakościowy opis wkładu danego członka we Wspólne Przedsięwzięcie S2R, określonego w art. 4 ust. 2 lit. a) niniejszego rozporządzenia, a także plan dodatkowych działań, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia, oraz zawiera postanowienia dotyczące reprezentacji danego członka w Radzie Zarządzającej.

Artykuł 4

Zmiany w składzie członkowskim

1. Pod warunkiem że przyjmie niniejszy statut i zobowiąże się do wniesienia wkładu w finansowanie, o którym mowa w ust. 6, aby osiągnąć cele Wspólnego Przedsięwzięcia S2R określone w art. 2 niniejszego rozporządzenia, każdy podmiot prawny, każda grupa lub każde konsorcjum podmiotów prawnych, z siedzibą w państwie członkowskim lub w państwie stowarzyszonym w ramach programu „Horyzont 2020”, może ubiegać się o przyjęcie do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R w charakterze członka stowarzyszonego.

2. Członkowie stowarzyszeni Wspólnego Przedsięwzięcia S2R wybierani są w drodze otwartego, niedyskryminującego i konkurencyjnego zaproszenia ogłaszanego przez Komisję i podlegającego przejrzystej ocenie przez Radę Zarządzającą. W ocenie tej uwzględnia się, między innymi, znaczenie i potencjalną wartość dodaną wnoszone przez wnioskodawcę na rzecz realizacji celów Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, dobrą kondycję finansową wnioskodawcy oraz konflikty interesów dotyczące celów inicjatywy S2R.

3. Uwzględniając wyniki oceny, Komisja podejmuje ostateczną decyzję z myślą o zapewnieniu równowagi geograficznej, a także zrównoważonego udziału MŚP, środowiska naukowego i podmiotów z całego kolejowego łańcucha wartości, w tym spoza tradycyjnego sektora kolejowego.

4. Pierwsze zaproszenie dla członków stowarzyszonych ogłasza się najpóźniej w terminie trzech miesięcy od ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Ewentualne kolejne zaproszenia muszą być motywowane zapotrzebowaniem na kluczowe zdolności potrzebne do realizacji planu centralnego S2R. Wszystkie zaproszenia są publikowane na stronie internetowej Wspólnego Przedsięwzięcia S2R i ogłaszane za pośrednictwem Grupy Przedstawicieli Państw i innych kanałów, aby zapewnić możliwie najszersze uczestnictwo służące realizacji celów planu centralnego S2R.

5. Minimalny wkład własny wymagany, aby stać się członkiem stowarzyszonym, wynosi 2,5 % łącznego budżetu programu na rzecz innowacji, w którym dany członek uczestniczy. Alternatywnie, przedsiębiorstwa kolejowe w formie pojedynczego podmiotu prawnego mogą zostać członkiem stowarzyszonym, gdy ich wkład własny wynosi co najmniej 12 000 000 EUR łącznie we wszystkich programach na rzecz innowacji. Ponadto, konsorcja składające się z przedsiębiorstw kolejowych lub zarządców infrastruktury mogą zostać członkiem stowarzyszonym, gdy ich wkład własny wynosi co najmniej 15 000 000 EUR łącznie we wszystkich programach na rzecz innowacji.

6. Każdy członek może wypowiedzieć członkostwo we wspólnym przedsięwzięciu S2R. Wypowiedzenie członkostwa staje się skuteczne i nieodwołalne po upływie sześciu miesięcy od daty powiadomienia pozostałych członków. Od tego momentu były członek jest zwolniony z wszelkich zobowiązań poza zobowiązaniami, które zostały zatwierdzone lub podjęte przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R przed wypowiedzeniem członkostwa.

7. Członkostwo we Wspólnym Przedsięwzięciu S2R nie może zostać przeniesione na stronę trzecią bez uprzedniej jednomyślnej zgody Rady Zarządzającej.

8. Po każdej zmianie składu członkowskiego na podstawie niniejszego artykułu Wspólne Przedsięwzięcie S2R publikuje niezwłocznie na swojej stronie internetowej zaktualizowaną listę członków Wspólnego Przedsięwzięcia S2R z podaniem daty wejścia w życie danej zmiany.

Artykuł 5

Organizacja Wspólnego Przedsięwzięcia

1. Organami Wspólnego Przedsięwzięcia S2R są:

a)	Rada Zarządzająca;

b)	Dyrektor Wykonawczy;

c)	Komitet Naukowy;

d)	Grupa Przedstawicieli Państw.

2. Komitet Naukowy i Grupa Przedstawicieli Państw są organami doradczymi Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

Artykuł 6

Skład Rady Zarządzającej

1. W skład Rady Zarządzającej wchodzi maksymalnie dwudziestu dwóch członków, w tym:

a)	dwaj przedstawiciele Komisji;

b)	po jednym przedstawicielu każdego z członków założycieli Wspólnego Przedsięwzięcia S2R innych niż Unia;

c)	po jednym przedstawicielu każdego z członków stowarzyszonych, o których mowa w art. 1 ust. 1, spełniających także — jako pojedynczy podmiot prawny — kryteria wymienione w art. 1 ust. 2;

d)	maksymalnie dziewięciu przedstawicieli członków stowarzyszonych, o których mowa w art. 1 ust. 1, z czego co najmniej po jednym na program na rzecz innowacji, o którym mowa w art. 1 ust. 3, wybranych zgodnie z procedurą określoną w art. 11 ust. 4 lit. a).

2. Ostateczny skład Rady Zarządzającej zapewnia, w jak największym stopniu, zrównoważoną reprezentację MŚP, środowiska naukowego i podmiotów z całego kolejowego łańcucha wartości, w tym spoza tradycyjnego sektora kolejowego. W tym celu znajdą się w niej co najmniej trzej przedstawiciele przedsiębiorstw kolejowych.

Artykuł 7

Funkcjonowanie Rady Zarządzającej

1. Radzie Zarządzającej przewodniczy Komisja.

2. Liczba głosów, jaką dysponują członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia S2R w Radzie Zarządzającej, jest proporcjonalna do wkładu w środki finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia wnoszonego przez członków, których oni reprezentują. Komisja ma 50 % praw głosu. Głos Komisji jest niepodzielny i odzwierciedla stanowisko Unii w Radzie Zarządzającej.

3. Przedstawiciele dokładają wszelkich starań, aby osiągnąć porozumienie. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia oraz niezależnie od ust. 4 decyzje Rady Zarządzającej są przyjmowane większością co najmniej dwóch trzecich wszystkich głosów, w tym głosów nieobecnych członków Rady Zarządzającej, chyba że w niniejszym statucie postanowiono inaczej.

4. Jeżeli przy podejmowaniu decyzji dotyczących reprezentacji członków stowarzyszonych w Radzie Zarządzającej niemożliwe jest uzyskanie większości dwóch trzecich głosów, decydujący głos ma Komisja.

5. Rada Zarządzająca przyjmuje swój regulamin wewnętrzny, który ma zapewnić sprawny i efektywny przebieg jej prac. Regulamin ten zawiera szczegółowe procedury ustalania i unikania konfliktów interesów.

Rada Zarządzająca zbiera się przynajmniej trzy razy w roku. Posiedzenia nadzwyczajne zwołuje się albo na wniosek jednej trzeciej członków Rady Zarządzającej dysponujących łącznie co najmniej 30 % praw głosu, albo na wniosek Komisji lub Dyrektora Wykonawczego.

W zwykłych okolicznościach posiedzenia odbywają się w siedzibie Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

Dyrektor Wykonawczy ma prawo uczestniczenia w obradach, lecz nie ma prawa głosu.

Przedstawiciel Europejskiej Agencji Kolejowej oraz przewodniczący lub wiceprzewodniczący Grupy Przedstawicieli Państw mają prawo uczestniczenia w posiedzeniach Rady Zarządzającej w charakterze obserwatorów i do uczestniczenia w jej obradach, ale nie mają prawa głosu.

Rada Zarządzająca może zaprosić inne osoby do uczestnictwa w swoich posiedzeniach w charakterze obserwatorów. W szczególności przewodniczący Komitetu Naukowego jest zapraszany, gdy tylko omawiane są kwestie wchodzące w zakres zadań tego komitetu — do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Zarządzającej w charakterze obserwatora i do uczestniczenia w jej obradach, ale nie ma prawa głosu.

Artykuł 8

Zadania Rady Zarządzającej

Rada Zarządzająca ponosi ogólną odpowiedzialność za strategiczną orientację i operacje Wspólnego Przedsięwzięcia S2R oraz nadzoruje realizację jego działań. W szczególności Rada Zarządzająca wykonuje następujące zadania:

a)	przyjmuje plan centralny S2R oraz wszelkie propozycje zmian do tego planu;

b)	przyjmuje roczny plan prac Wspólnego Przedsięwzięcia S2R oraz związane z nim preliminarze wydatków, zgodnie z wnioskiem Dyrektora Wykonawczego, po konsultacji z Komitetem Naukowym i Grupą Przedstawicieli Państw;

c)	określa szczegółową listę kryteriów wyboru członków stowarzyszonych zgodnie z art. 4 i na tej podstawie rozpatruje, przyjmuje lub odrzuca nowe wnioski o członkostwo;

d)	podejmuje decyzję o ostatecznym składzie Rady Zarządzającej, w szczególności w drodze wyboru przedstawicieli członków stowarzyszonych innych niż ci, którzy spełniają kryteria zawarte w art. 1 ust. 2, na podstawie propozycji każdego komitetu sterującego;

e)	podejmuje decyzje o zakończeniu członkostwa we Wspólnym Przedsięwzięciu S2R członków, którzy nie wypełniają swoich obowiązków, oraz o warunkach tego zakończenia;

f)	zatwierdza umowy w sprawie członkostwa, o których mowa w art. 3 ust. 2, po zasięgnięciu opinii, w stosownych przypadkach, grupy doradczej ad hoc;

g)	przyjmuje przepisy finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia S2R zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia;

przyjmuje roczny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, stosownie do propozycji Dyrektora Wykonawczego, w tym plan zatrudnienia, w którym określa się liczbę stanowisk czasowych według grupy funkcyjnej i grupy zaszeregowania, jak również liczbę pracowników kontraktowych i oddelegowanych ekspertów krajowych wyrażoną w ekwiwalentach pełnego czasu pracy;

i)	wykonuje uprawnienia organu powołującego w odniesieniu do personelu, zgodnie z art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

j)	mianuje Dyrektora Wykonawczego, zwalnia go i przedłuża jego kadencję, dostarcza mu wytycznych i monitoruje wyniki jego pracy;

k)	opracowuje wspólny model regulaminu komitetów sterujących;

l)	zatwierdza schemat organizacyjny na podstawie zalecenia Dyrektora Wykonawczego;

m)	zatwierdza roczne sprawozdanie z działalności, w tym odnośne wydatki;

n)	organizuje, w stosownych przypadkach, jednostki audytu wewnętrznego Wspólnego Przedsięwzięcia S2R;

o)	opracowuje procedury dla otwartych i przejrzystych zaproszeń i zatwierdza je, a także — w stosownych przypadkach — związane z nimi zasady dotyczące procedur składania wniosków, ich oceny i wyboru, udzielania zamówienia i przeglądu;

p)	zatwierdza wykaz wybranych działań, którym ma zostać przyznane finansowanie;

q)	w stosownych przypadkach — ustanawia grupy robocze, o których mowa w art. 14, stanowiące uzupełnienie organów Wspólnego Przedsięwzięcia S2R;

r)	w stosownych przypadkach — ustanawia przepisy wykonawcze zgodnie z art. 6 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, a także przepisy dotyczące delegowania ekspertów krajowych do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R oraz korzystania z usług stażystów zgodnie z art. 7 niniejszego rozporządzenia;

s)	w stosownych przypadkach — przedkłada Komisji wnioski dotyczące zmiany niniejszego rozporządzenia zaproponowanej przez któregokolwiek z członków Wspólnego Przedsięwzięcia S2R;

t)	podejmuje decyzje odnośnie do kierowanych do Komisji wniosków w sprawie przedłużenia działalności Wspólnego Przedsięwzięcia lub jego likwidacji;

u)	wykonuje wszelkie zadania nieprzydzielone żadnemu konkretnemu organowi Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, a przy tym może te zadania przydzielać poszczególnym z tych organów.

Artykuł 9

Mianowanie, zwolnienie lub przedłużenie kadencji Dyrektora Wykonawczego

1. Dyrektor Wykonawczy jest mianowany przez Radę Zarządzającą spośród kandydatów z listy zaproponowanej przez Komisję po przeprowadzeniu otwartego i przejrzystego postępowania rekrutacyjnego.

2. Dyrektor Wykonawczy jest pracownikiem zaangażowanym przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R jako członek personelu zatrudnionego na czas określony na podstawie art. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Unii.

3. Do celów zawarcia umowy z Dyrektorem Wykonawczym Wspólne Przedsięwzięcie S2R reprezentuje przewodniczący Rady Zarządzającej.

4. Kadencja Dyrektora Wykonawczego trwa pięć lat. Przed upływem tego okresu Komisja przeprowadza ocenę, w której uwzględnia się ocenę wyników pracy Dyrektora Wykonawczego oraz zadania i wyzwania stojące przed Wspólnym Przedsięwzięciem S2R w przyszłości.

5. Rada Zarządzająca — działając na wniosek Komisji, która uwzględnia ocenę, o której mowa w ust. 4 — może przedłużyć kadencję Dyrektora Wykonawczego jeden raz, na okres nie dłuższy niż pięć lat.

6. Dyrektor wykonawczy, którego kadencja została przedłużona, nie może brać udziału w kolejnej procedurze naboru na to samo stanowisko po zakończeniu całego okresu pełnienia swojej funkcji.

7. Dyrektor Wykonawczy może zostać odwołany ze stanowiska jedynie na mocy decyzji Rady Zarządzającej działającej na wniosek Komisji.

Artykuł 10

Zadania Dyrektora Wykonawczego

1. Dyrektor Wykonawczy pełni obowiązki dyrektora generalnego odpowiedzialnego za bieżące zarządzanie Wspólnym Przedsięwzięciem S2R zgodnie z decyzjami Rady Zarządzającej.

2. Dyrektor Wykonawczy jest prawnym przedstawicielem Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Jest on odpowiedzialny przed Radą Zarządzającą, a swoje obowiązki pełni całkowicie niezależnie w zakresie przyznanych mu uprawnień.

3. Dyrektor Wykonawczy wykonuje budżet Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Przekazuje on Radzie Zarządzającej wszelkie informacje niezbędne do sprawowania jej funkcji.

4. Dyrektor Wykonawczy w szczególności:

opracowuje i przedkłada Radzie Zarządzającej do przyjęcia projekt budżetu rocznego, w tym także powiązany z nim plan zatrudnienia, określający liczbę stanowisk czasowych według grupy funkcyjnej i grupy zaszeregowania oraz liczbę pracowników kontraktowych i oddelegowanych ekspertów krajowych wyrażoną w ekwiwalentach pełnego czasu pracy;

b)	przygotowuje i przedkłada Radzie Zarządzającej do przyjęcia roczne plany prac Wspólnego Przedsięwzięcia oraz związane z nimi preliminarze wydatków;

c)	przedstawia roczne sprawozdanie finansowe Radzie Zarządzającej do zatwierdzenia;

d)	przygotowuje i przedstawia Radzie Zarządzającej do zatwierdzenia roczne sprawozdanie z działalności, o którym mowa w art. 20 ust. 2, a także wszelkie inne sprawozdania wymagane przez Radę Zarządzającą;

e)	rozstrzyga w drugiej instancji spory wewnątrz IP;

f)	rozstrzyga w pierwszej instancji spory między IP;

g)	zarządza zaproszeniami i przedstawia Radzie Zarządzającej do zatwierdzenia wykaz działań wybranych do finansowania;

h)	podpisuje poszczególne umowy lub decyzje;

i)	podpisuje umowy w sprawie zamówień publicznych;

j)	zapewnia wypełnianie zobowiązań Wspólnego Przedsięwzięcia, które wynikają z zawartych przez nie kontraktów i umów;

k)	zapewnia koordynację między różnymi IP oraz podejmuje odpowiednie działania w celu zarządzania obszarami styczności, unikania niepotrzebnego pokrywania się projektów i promowania synergii we wszystkich IP;

l)	proponuje Radzie Zarządzającej dostosowanie zawartości technicznej IP oraz podziału środków budżetowych między nimi;

m)	zapewnia realizację planowanych celów i harmonogramów, koordynuje i kontroluje działania w ramach IP oraz proponuje wszelkie stosowne zmiany celów i powiązanego harmonogramu;

n)	monitoruje postępy poczynione w ramach IP pod kątem realizacji celów;

o)	opracowuje i wdraża politykę komunikacyjną Wspólnego Przedsięwzięcia S2R;

p)	przedkłada Radzie Zarządzającej wnioski dotyczące struktury organizacyjnej;

q)	organizuje i nadzoruje działania i personel Wspólnego Przedsięwzięcia S2R oraz kieruje tymi działaniami i personelem, w ramach ograniczeń związanych z przekazaniem uprawnień przez Radę Zarządzającą przewidzianych w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

r)	zapewnia, aby działalność Wspólnego Przedsięwzięcia prowadzona była w warunkach pełnej niezależności i aby nie zakłócały jej konflikty interesów;

s)	ustanawia skuteczny i efektywny system kontroli wewnętrznych i zapewnia jego funkcjonowanie oraz zgłasza Radzie Zarządzającej wszelkie znaczące zmiany w tym systemie;

t)	zapewnia przeprowadzanie oceny ryzyka i podejmowanie środków w zakresie zarządzania ryzykiem;

u)	wprowadza wszelkie inne środki konieczne do oceny postępów w realizacji celów Wspólnego Przedsięwzięcia S2R;

regularnie informuje Grupę Przedstawicieli Państw, Komitet Naukowy i Europejską Agencję Kolejową o wszystkich kwestiach odnoszących się do ich roli doradczej. W tym względzie Dyrektor Wykonawczy Wspólnego Przedsięwzięcia uczestniczy w posiedzeniu komitetu w składzie dotyczącym programu szczegółowego „Inteligentny, ekologiczny i zintegrowany transport” w ramach programu „Horyzont 2020” na wniosek tego komitetu raz na rok podczas okresu istnienia Wspólnego Przedsięwzięcia, aby przedstawić postępy inicjatywy Shift2Rail;

w)	wykonuje wszelkie inne zadania powierzone lub przekazane mu przez Radę Zarządzającą.

5. Dyrektor Wykonawczy ustanawia Biuro Programowe realizujące, w ramach zakresu obowiązków Dyrektora Wykonawczego, wszelkie zadania pomocnicze wynikające z niniejszego rozporządzenia. Biuro Programowe składa się z członków personelu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R i realizuje w szczególności następujące zadania:

a)	zapewnia wsparcie w zakresie utworzenia odpowiedniego systemu rachunkowości i zarządzania nim zgodnie z przepisami finansowymi Wspólnego Przedsięwzięcia S2R;

b)	zarządza zaproszeniami przewidzianymi w rocznym planie prac oraz wykonaniem umów lub decyzji, w tym ich koordynacją;

c)	zapewnia członkom i innym organom Wspólnego Przedsięwzięcia S2R wszelkie stosowne informacje i wsparcie konieczne do wykonywania powierzonych im obowiązków i odpowiadające ich określonym potrzebom;

d)	pełni funkcje sekretariatu organów Wspólnego Przedsięwzięcia S2R oraz zapewnia wsparcie wszelkim grupom roboczym utworzonym przez Radę Zarządzającą.

Artykuł 11

Komitety sterujące programów na rzecz innowacji

1. Dla każdego programu na rzecz innowacji ustanawia się komitety sterujące.

2. W skład każdego komitetu sterującego wchodzą:

a)	po jednym przedstawicielu każdego z członków założycieli i członków stowarzyszonych spełniających kryteria wymienione w art. 1 ust. 2 lub — w przypadku przedsiębiorstw kolejowych — kryteria wymienione w art. 4 ust. 5;

b)	po jednym przedstawicielu każdego z członków stowarzyszonych uczestniczących w programie na rzecz innowacji;

c)	co najmniej jeden przedstawiciel Biura Programowego wyznaczony przez Dyrektora Wykonawczego.

3. Każdy komitet sterujący przyjmuje swój regulamin wewnętrzny w oparciu o wspólny model zatwierdzony przez Radę Zarządzającą. Wybiera przewodniczącego spośród swoich członków. Przedstawiciel Komisji i przedstawiciel Europejskiej Agencji Kolejowej może uczestniczyć w posiedzeniach komitetu sterującego w charakterze obserwatora. Inni członkowie zainteresowani wynikami danego programu na rzecz innowacji mogą zostać zaproszeni do udziału w posiedzeniu.

4. Każdy komitet sterujący odpowiada między innymi za:

proponowanie Radzie Zarządzającej krótkiej listy co najmniej dwóch kandydatów, spośród których wybrany zostanie przedstawiciel odnośnego programu na rzecz innowacji w Radzie Zarządzającej, a także, w razie potrzeby, ustalanie kolejności rotacji. Krótka lista powinna w jak największym stopniu odzwierciedlać zrównoważoną reprezentację MŚP, środowiska naukowego i podmiotów z całego kolejowego łańcucha wartości, w tym spoza tradycyjnego sektora kolejowego;

b)	zapewnianie odpowiedniego wkładu w kwestiach technicznych dla odnośnego programu na rzecz innowacji, w szczególności do celów opracowywania zaproszeń do składania wniosków z myślą o zatwierdzeniu przez Radę Zarządzającą;

c)	ustanawianie szczegółowych rocznych planów realizacji dla odnośnego programu na rzecz innowacji zgodnie z rocznymi planami prac przyjmowanymi przez Radę Zarządzającą zgodnie z art. 2 lit. c);

d)	składanie sprawozdań Dyrektorowi Wykonawczemu na podstawie kluczowych wskaźników efektywności określonych w art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

Europejska Agencja Kolejowa

Europejska Agencja Kolejowa uczestniczy w opracowaniu i wdrożeniu planu centralnego S2R, w szczególności poprzez wykonywanie następujących zadań doradczych:

a)	proponowanie ewentualnych zmian do planu centralnego S2R oraz do rocznych planów prac, w szczególności aby zapewnić zaspokojenie potrzeb badawczych odnoszących się do tworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego;

proponowanie — po konsultacji z zainteresowanymi stronami, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. e) niniejszego rozporządzenia — wytycznych dotyczących działań w zakresie badań naukowych i rozwoju służących opracowaniu norm technicznych w celu zagwarantowania interoperacyjności i bezpieczeństwa wyników;

c)	przeprowadzanie przeglądu wspólnych osiągnięć pod kątem przyszłego systemu oraz wkład we wskazanie kształtu docelowych systemów w wymogach regulacyjnych;

d)	dokonywanie przeglądu działań w ramach projektów i ich wyników, aby zapewnić ich zgodność z celami określonymi w art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, oraz zagwarantować interoperacyjność i bezpieczeństwo wyników badań.

Artykuł 13

Komitet Naukowy

1. W skład Komitetu Naukowego wchodzi nie więcej niż dwunastu członków. Komitet wybiera przewodniczącego spośród swoich członków.

2. Skład komitetu stanowi zrównoważoną reprezentację światowej klasy naukowców i inżynierów ze środowisk akademickich, przemysłu, MŚP, organizacji pozarządowych i organów regulacyjnych. Członkowie Komitetu Naukowego mają łącznie niezbędne kompetencje naukowe i wiedzę specjalistyczną obejmujące wszystkie dziedziny techniczne potrzebne do formułowania zaleceń naukowych odnoszących się do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

3. Rada Zarządzająca określa szczegółowe kryteria i proces selekcji w celu ustalenia składu Komitetu Naukowego i wyznacza jego członków. Rada Zarządzająca bierze pod uwagę potencjalnych kandydatów zaproponowanych przez Grupę Przedstawicieli Państw, przez ERRAC oraz przez Europejską Agencję Kolejową.

4. Komitet Naukowy wykonuje następujące zadania:

a)	doradza w sprawie priorytetów naukowych i technologicznych, które należy uwzględnić w rocznych planach prac;

b)	doradza w sprawie osiągnięć naukowych i technologicznych opisanych w rocznym sprawozdaniu z działalności;

c)	sugeruje możliwe obszary prowadzenia zaawansowanych badań, które mogą być przedmiotem dalszych prac;

sugeruje możliwe synergie z krajowymi i międzynarodowymi działaniami w zakresie badań naukowych i innowacji w technicznej domenie kolei, w szczególności poprzez platformę technologiczną Europejskiego Komitetu Doradczego ds. Badań w dziedzinie Kolejnictwa (ERRAC), jak również z działaniami w innych dziedzinach, jak określono w art. 2 lit. k).

5. Posiedzenia Komitetu Naukowego odbywają się przynajmniej dwa razy w roku. Posiedzenia zwołuje przewodniczący komitetu.

6. Po uzgodnieniu tego z przewodniczącym Komitet Naukowy może zaprosić na swoje posiedzenia inne osoby.

7. Komitet Naukowy przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 14

Grupa Przedstawicieli Państw

1. W skład Grupy Przedstawicieli Państw wchodzi po jednym przedstawicielu z każdego państwa członkowskiego i z każdego państwa stowarzyszonego w ramach programu „Horyzont 2020”. Grupa Przedstawicieli Państw wybiera przewodniczącego i wiceprzewodniczącego spośród swoich członków.

2. Posiedzenia Grupy Przedstawicieli Państw odbywają się przynajmniej dwa razy w roku. Posiedzenia zwołuje przewodniczący Grupy Przedstawicieli Państw. W posiedzeniach uczestniczą Dyrektor Wykonawczy i przewodniczący Rady Zarządzającej lub ich przedstawiciele.

3. W posiedzeniach Grupy Przedstawicieli Państw mogą brać udział członkowie Komitetu ds. Jednolitego Europejskiego Obszaru Kolejowego, ustanowionego na mocy art. 62 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE (1), lub ich przedstawiciele, a także członkowie Komitetu ds. Interoperacyjności i Bezpieczeństwa Kolei, ustanowionego na mocy art. 29 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (2).

4. Grupa Przedstawicieli Państw jest zaangażowana, a w szczególności dokonuje przeglądu informacji i wydaje opinie, w następujących kwestiach:

a)	aktualizacja orientacji strategicznej i planu centralnego S2R oraz postępów w realizacji jego celów;

b)	roczne plany prac Wspólnego Przedsięwzięcia S2R;

c)	powiązania z programem „Horyzont 2020” i z innymi instrumentami finansowania unijnego i państw członkowskich, w tym z instrumentem „Łącząc Europę” i EFSI;

d)	powiązania z unijnym prawodawstwem dotyczącym transportu kolejowego i celem, jakim jest osiągnięcie jednolitego europejskiego obszaru kolejowego;

e)	zaangażowanie MŚP i zainteresowanych podmiotów spoza tradycyjnego sektora kolejowego.

5. Grupa Przedstawicieli Państw przekazuje również informacje Wspólnemu Przedsięwzięciu S2R i pełni funkcje łącznika ze Wspólnym Przedsięwzięciem S2R w następujących kwestiach:

a)	statusu odpowiednich krajowych lub regionalnych programów w zakresie badań naukowych i innowacji oraz określania potencjalnych obszarów współpracy, obejmujących wdrażanie odpowiednich technologii, w celu umożliwienia synergii i zapobiegania powielaniu działań;

b)	konkretnych środków zastosowanych na szczeblu krajowym lub regionalnym w zakresie wydarzeń upowszechniających, specjalistycznych warsztatów technicznych i działań związanych z komunikacją.

6. Grupa Przedstawicieli Państw może z własnej inicjatywy przedstawiać Radzie Zarządzającej zalecenia i propozycje w kwestiach o charakterze technicznym, zarządczym i finansowym oraz w kwestii planów rocznych, w szczególności gdy kwestie te mają wpływ na interesy krajowe lub regionalne. Rada Zarządzająca uwzględnia te propozycje i informuje niezwłocznie Grupę Przedstawicieli Państw o działaniach, jakie podjęła w związku z tymi zaleceniami lub propozycjami, w tym podaje uzasadnienie w przypadku braku takich działań.

7. Grupa Przedstawicieli Państw otrzymuje regularnie informacje, między innymi dotyczące udziału w działaniach finansowanych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R, wyniku wszystkich zaproszeń i realizacji wszystkich projektów, synergii z innymi właściwymi programami Unii i wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

8. Grupa Przedstawicieli Państw przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 15

Grupy robocze

1. Aby wykonywać zadania, o których mowa w art. 2, Rada Zarządzająca Wspólnego Przedsięwzięcia S2R może powołać ograniczoną liczbę grup roboczych do wykonywania działań, które zostały im przekazane przez Radę Zarządzającą. W skład tych grup wchodzą eksperci, a prace grup realizowane są w przejrzysty sposób.

2. Eksperci uczestniczący w pracach grup roboczych nie mogą być członkami personelu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

3. Aby zapewnić najszerszy możliwy zakres wiedzy specjalistycznej, Wspólne Przedsięwzięcie S2R wspiera i ułatwia uczestnictwo MŚP, organizacji badawczych i podmiotów spoza tradycyjnego sektora kolejowego w grupach roboczych.

4. Grupom roboczym przewodniczy przedstawiciel Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Komisja i Europejska Agencja Kolejowa uczestniczą w pracach grup roboczych w charakterze obserwatorów.

Artykuł 16

Źródła finansowania

1. Działalność Wspólnego Przedsięwzięcia S2R jest finansowana wspólnie przez Unię i członków innych niż Unia i ich podmioty powiązane poprzez wkłady finansowe wnoszone w ratach i wkłady niepieniężne, w formie kosztów ponoszonych przez nich na realizację działań pośrednich niezwracanych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R.

2. Koszty administracyjne Wspólnego Przedsięwzięcia S2R nie mogą przekroczyć 27 000 000 EUR i są pokrywane poprzez wkłady finansowe dzielone równo w ujęciu rocznym między Unię i członków Wspólnego Przedsięwzięcia S2R innych niż Unia, z wyłączeniem ośrodków badawczych i uczelni wyższych. Wkład członków innych niż Unia ustala się proporcjonalnie do ich odpowiednich zobowiązań budżetowych. Ewentualna niewykorzystana część wkładu na pokrycie kosztów administracyjnych może zostać przeznaczona na pokrycie kosztów operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

3. Koszty operacyjne Wspólnego Przedsięwzięcia S2R pokrywane są za pomocą:

a)	finansowego wkładu Unii;

b)	wkładów niepieniężnych wnoszonych przez członków innych niż Unia oraz ich podmioty powiązane, mających postać kosztów poniesionych przez nich przy realizacji działań pośrednich pomniejszonych o wkład Wspólnego Przedsięwzięcia S2R i jakikolwiek inny wkład Unii w te koszty.

4. Na zasoby Wspólnego Przedsięwzięcia S2R uwzględnione w jego budżecie składają się następujące wkłady:

a)	wkłady finansowe członków w koszty administracyjne;

b)	wkład finansowy Unii w koszty operacyjne;

c)	wszelkie przychody osiągnięte przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R;

d)	wszelkie inne wkłady finansowe, środki i przychody.

5. Wszelkie odsetki od wkładów wpłaconych przez członków Wspólnego Przedsięwzięcia S2R uznaje się za jego przychód.

6. Wszystkie zasoby Wspólnego Przedsięwzięcia S2R przeznaczone są na realizację celów określonych w art. 2 niniejszego rozporządzenia.

7. Wszystkie aktywa wytworzone przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R lub przekazane mu na realizację jego celów określonych w art. 2 niniejszego rozporządzenia są własnością Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

8. Z zastrzeżeniem art. 24 ust. 4, nie dokonuje się żadnych wypłat na rzecz członków Wspólnego Przedsięwzięcia S2R poprzez podział ewentualnej nadwyżki przychodów nad wydatkami.

Artykuł 17

Przydział wkładu Unii

1. Wkład finansowy Unii na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia S2R przeznaczony na koszty operacyjne, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia, oraz dodatkowy wkład, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia, zostają przydzielone w następujący sposób:

a)	do 40 % zostaje przydzielone członkom założycielom innym niż Unia oraz ich podmiotom powiązanym;

b)	do 30 % zostaje przydzielone członkom stowarzyszonym oraz ich podmiotom powiązanym;

c)	co najmniej 30 % zostaje przydzielone w drodze konkurencyjnych zaproszeń do składania wniosków i zaproszeń do składania ofert.

2. Finansowanie określone w ust. 1 jest przydzielane na podstawie oceny wniosków przez niezależnych ekspertów.

3. Zobowiązania finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia S2R nie mogą przekraczać kwoty środków finansowych dostępnych lub zadeklarowanych w jego budżecie przez jego członków.

Artykuł 18

Rok budżetowy

Rok budżetowy trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia.

Artykuł 19

Planowanie operacyjne i plany finansowe

1. W oparciu o plan centralny S2R Dyrektor Wykonawczy opracowuje i przedkłada Radzie Zarządzającej do przyjęcia projekt rocznego planu prac, który obejmuje szczegółowy plan działań w zakresie badań naukowych i innowacji, działań administracyjnych i związany z nimi preliminarz wydatków na nadchodzący rok. Projekt planu prac obejmuje również wartość szacunkową wkładów, które mają zostać wniesione zgodnie z art. 16 ust. 3 lit. b).

2. Roczny plan prac na dany rok przyjmuje się do końca poprzedniego roku. Roczny plan prac jest podawany do wiadomości publicznej.

3. Dyrektor Wykonawczy przygotowuje projekt budżetu rocznego na następny rok i przedstawia go Radzie Zarządzającej do przyjęcia.

4. Rada Zarządzająca przyjmuje budżet roczny na dany rok do końca poprzedniego roku.

5. Roczny budżet dostosowuje się, aby uwzględnić kwotę wkładu Unii określoną w budżecie Unii.

Artykuł 20

Sprawozdawczość operacyjna i finansowa

1. Dyrektor Wykonawczy corocznie przekazuje Radzie Zarządzającej sprawozdania z wykonania swoich obowiązków zgodnie z przepisami finansowymi Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

2. W ciągu dwóch miesięcy od zakończeniu każdego roku budżetowego Dyrektor Wykonawczy przedkłada Radzie Zarządzającej do zatwierdzenia roczne sprawozdanie z działalności dotyczące postępów poczynionych przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R w poprzednim roku kalendarzowym, w szczególności w odniesieniu do rocznego planu prac dotyczącego danego roku. Sprawozdanie to zawiera m.in. informacje dotyczące następujących kwestii:

a)	przeprowadzonych działań w zakresie badań naukowych, innowacji i innych działań oraz związanych z nimi wydatków;

b)	proponowanych działań wraz z ich podziałem według rodzaju uczestnika, w tym MŚP, i według państwa;

c)	działań wybranych do finansowania, w tym w podziale na rodzaje uczestników, w tym MŚP, i na państwa, ze wskazaniem wkładu Wspólnego Przedsięwzięcia S2R na rzecz poszczególnych uczestników i działań;

postępów w kierunku realizacji celów określonych w art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia i propozycji dalszych działań niezbędnych do zrealizowania tych celów. Po zatwierdzeniu przez Radę Zarządzającą roczne sprawozdanie z działalności przekazuje się Grupie Przedstawicieli Państw oraz podaje do wiadomości publicznej.

3. Wspólne Przedsięwzięcie S2R składa roczne sprawozdanie Komisji zgodnie z art. 60 ust. 5 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

4. Do dnia 1 marca kolejnego roku budżetowego księgowy Wspólnego Przedsięwzięcia S2R przekazuje wstępne sprawozdanie rachunkowe księgowemu Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

Do dnia 31 marca kolejnego roku budżetowego Wspólne Przedsięwzięcie S2R przesyła Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Trybunałowi Obrachunkowemu sprawozdanie w sprawie zarządzania budżetowego i finansowego.

Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego dotyczących wstępnego sprawozdania rachunkowego Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, zgodnie z art. 148 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 966/2012, księgowy sporządza końcowe sprawozdanie rachunkowe Wspólnego Przedsięwzięcia S2R, a Dyrektor Wykonawczy przekazuje je Radzie Zarządzającej do zaopiniowania.

Rada Zarządzająca przedstawia opinię na temat końcowego sprawozdania rachunkowego Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

Do dnia 1 lipca każdego roku budżetowego Dyrektor Wykonawczy przesyła Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu końcowe sprawozdanie rachunkowe wraz z opinią Rady Zarządzającej.

Końcowe sprawozdanie rachunkowe publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej do dnia 15 listopada kolejnego roku.

Do dnia 30 września Dyrektor Wykonawczy przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na uwagi przedstawione w sprawozdaniu rocznym. Dyrektor Wykonawczy przesyła tę odpowiedź również Radzie Zarządzającej.

Dyrektor Wykonawczy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na jego wniosek, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego zastosowania procedury udzielania absolutorium za dany rok budżetowy zgodnie z art. 165 ust. 3 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

5. Rachunki Wspólnego Przedsięwzięcia S2R są badane przez niezależny organ kontrolny zgodnie z art. 60 ust. 5 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

Artykuł 21

Audyt wewnętrzny

Wewnętrzny audytor Komisji posiada te same uprawnienia w stosunku do Wspólnego Przedsięwzięcia S2R co w stosunku do Komisji.

Artykuł 22

Odpowiedzialność członków i ubezpieczenie

1. Odpowiedzialność finansowa członków za długi Wspólnego Przedsięwzięcia S2R jest ograniczona do kwoty już wniesionych przez nich wkładów na pokrycie kosztów administracyjnych.

2. Wspólne Przedsięwzięcie S2R zawiera i utrzymuje odpowiednie umowy o ubezpieczenie.

Artykuł 23

Konflikt interesów

1. W trakcie realizacji swoich działań Wspólne Przedsięwzięcie S2R, jego organy i personel unikają wszelkich konfliktów interesów.

2. Rada Zarządzająca przyjmuje przepisy dotyczące zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do jej członków, organów, personelu i pracowników oddelegowanych. Przepisy te mają na celu unikanie konfliktu interesów w odniesieniu do przedstawicieli członków zasiadających w Radzie Zarządzającej.

Artykuł 24

Likwidacja

1. Wspólne Przedsięwzięcie S2R zostaje zlikwidowane z upływem okresu ustalonego w art. 1 niniejszego rozporządzenia.

2. Procedura likwidacyjna uruchamiana jest automatycznie, jeżeli Komisja lub wszyscy członkowie inni niż Unia wycofają się ze Wspólnego Przedsięwzięcia S2R.

3. Do przeprowadzenia procedury likwidacji Wspólnego Przedsięwzięcia S2R Rada Zarządzająca wyznacza co najmniej jednego likwidatora, który działa zgodnie z jej decyzjami.

4. W ramach likwidacji Wspólnego Przedsięwzięcia z jego aktywów pokrywa się jego zobowiązania oraz wydatki związane z jego likwidacją. Ewentualna nadwyżka jest rozdzielana pomiędzy podmioty będące w czasie likwidacji członkami, proporcjonalnie do wysokości wkładów finansowych wniesionych przez nie na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia S2R. Każda taka nadwyżka przydzielona Unii jest zwracana do budżetu Unii.

5. Ustanawia się procedurę ad hoc w celu zapewnienia odpowiedniego zarządzania wszelkimi umowami zawartymi lub decyzjami przyjętymi przez Wspólne Przedsięwzięcie S2R oraz wszelkimi umowami w sprawie zamówień publicznych o okresie obowiązywania dłuższym niż czas trwania przedsięwzięcia.

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 32).

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (przekształcenie) (Dz.U. L 191 z 18.7.2008, s. 1).

ZAŁĄCZNIK II

CZŁONKOWIE ZAŁOŻYCIELE WSPÓLNEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA S2R INNI NIŻ UNIA

ALSTOM TRANSPORT

ANSALDO STS

BOMBARDIER TRANSPORTATION

CONSTRUCCIONES Y AUXILIAR DE FERROCARRILES

NETWORK RAIL

SIEMENS AKTIENGESELLSCHAFT

THALES

TRAFIKVERKET

17.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 177/34

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 643/2014

z dnia 16 czerwca 2014 r.

ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do zgłaszania krajowych przepisów o charakterze ostrożnościowym dotyczących obszaru pracowniczych programów emerytalnych zgodnie z dyrektywą 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (1), w szczególności jej art. 20 ust. 11 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa 2003/41/WE nakłada na państwa członkowskie obowiązek przekazywania Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych („EIOPA”) sprawozdań odnoszących się do krajowych przepisów o charakterze ostrożnościowym dotyczących obszaru pracowniczych programów emerytalnych nieobjętych odniesieniem do krajowego prawa socjalnego i prawa pracy zawartym w art. 20 ust. 1 tej dyrektywy (zwanych dalej „krajowymi przepisami ostrożnościowymi”). Wymagania ustanowione w niniejszym rozporządzeniu nie wpływają na przewidziane w dyrektywie 2003/41/WE kompetencje państw członkowskich w odniesieniu do krajowego prawa socjalnego i prawa pracy mającego zastosowanie do instytucji pracowniczych programów emerytalnych.

(2)	EIOPA powinien udostępniać na swojej stronie internetowej informacje zgłoszone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, aby stworzyć na poziomie unijnym scentralizowane źródło informacji o krajowych przepisach ostrożnościowych.

(3)

Uznaje się, że państwa członkowskie mogą posiadać przepisy mające zastosowanie do pracowniczych programów emerytalnych w takich obszarach, jak prawo spółek, prawo powiernicze i prawo dotyczące niewypłacalności, które to przepisy wykraczają poza krajowe przepisy ostrożnościowe. Celem obowiązku sprawozdawczego ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu nie jest stworzenie wyczerpującego wykazu wszystkich norm prawnych i regulacyjnych, zgodnie z którymi działają pracownicze programy emerytalne.

(4)

Zgodnie z art. 4 dyrektywy 2003/41/WE państwa członkowskie mogą wybrać stosowanie przepisów art. 9–16 i art. 18, 19 i 20 tej dyrektywy do działalności w zakresie pracowniczych programów emerytalnych prowadzonej przez zakłady ubezpieczeń objęte dyrektywą 2002/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2). Państwa członkowskie, które skorzystały z tej możliwości, stosują w odniesieniu do zakładów ubezpieczeń szereg krajowych przepisów ostrożnościowych różniących się od przepisów stosowanych wobec pracowniczych programów emerytalnych. W przypadku państw członkowskich, które wykorzystują tę możliwość, obowiązek sprawozdawczy powinien również obejmować informacje o aktywach i pasywach, o których mowa w art. 7 akapit drugi dyrektywy 2003/41/WE.

(5)

W celu zapewnienia jednolitej sprawozdawczości właściwym władzom należy udostępnić wzór formularza do wykorzystania przy przekazywaniu do EIOPA wymaganych informacji. Aby umożliwić łatwy dostęp do przekazywanych informacji i ich porównywalność, wykaz we wzorze formularza powinien odpowiadać stosownym przepisom dyrektywy 2003/41/WE. Wzór formularza powinien również ułatwiać zgłaszanie krajowych przepisów ostrożnościowych nieujętych w wykazie, mających charakter ostrożnościowy, lecz niepowiązanych bezpośrednio z transpozycją dyrektywy 2003/41/WE.

(6)

Z uwagi na to, że prawo Unii nie harmonizuje struktury instytucji pracowniczych programów emerytalnych, istnieją liczne rodzaje struktur organizacyjnych, w ramach których działają programy emerytalne w poszczególnych państwach członkowskich. W stosownych przypadkach właściwe władze powinny zgłaszać nazwy tych instytucji i wskazywać krajowe przepisy ostrożnościowe mające zastosowanie do różnych typów strukturalnych.

(7)	Obowiązek sprawozdawczy nałożony na właściwe władze w odniesieniu do marginesów wypłacalności i funduszu gwarancyjnego, ustanowionych w art. 17a–17d dyrektywy 2003/41/WE, jest uwzględniony we wzorze formularza sprawozdawczego poprzez art. 17 ust. 2 tej dyrektywy.

(8)

W niektórych państwach członkowskich krajowe przepisy ostrożnościowe nie mają zastosowania do całego terytorium danego państwa członkowskiego. Właściwe władze powinny zatem wskazywać we wzorze formularza, czy ich krajowe przepisy ostrożnościowe mają zastosowanie do różnych terytoriów w obrębie ich państwa członkowskiego, oraz określać zasięg terytorialny zgłaszanych przepisów.

(9)

Informacje o krajowych przepisach ostrożnościowych należy aktualizować bez nakładania niewspółmiernych obciążeń na właściwe władze. Sprawozdań nie powinno się zatem składać częściej niż raz w roku. Aby zwiększyć spójność ujawnianych informacji, należy ustalić datę, do której odnoszą się sprawozdania, oraz datę przekazywania informacji do EIOPA. Właściwe władze powinny mieć możliwość dobrowolnej aktualizacji informacji między datami składania sprawozdań.

(10)	Aby zapewnić, by informacje dotyczące krajowych przepisów ostrożnościowych były dostępne niedługo po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, pierwsze przekazanie informacji powinno mieć miejsce w okresie sześciu miesięcy od jego wejścia w życie.

(11)

Jak określono w motywie 32 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE (3), standardy techniczne opracowywane przez EIOPA powinny pozostawać bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w zakresie wymogów ostrożnościowych dotyczących wspomnianych instytucji, zgodnie z dyrektywą 2003/41/WE.

(12)	Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty wykonawczych standardów technicznych przedłożone Komisji przez EIOPA.

(13)

EIOPA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne dotyczące projektów wykonawczych standardów technicznych stanowiących podstawę niniejszego rozporządzenia, przeanalizował koszty i korzyści, które mogą być z nimi związane, oraz wystąpił o ich zaopiniowanie do Grupy Interesariuszy z Sektora Pracowniczych Programów Emerytalnych powołanej w art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 (4),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Procedury sprawozdawcze

1. Właściwe władze przekazują do EIOPA informacje o krajowych przepisach ostrożnościowych po raz pierwszy w ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie co roku, do dnia 30 czerwca każdego roku kalendarzowego następującego po roku, w którym upływa ten sześciomiesięczny okres.

2. Informacje przekazywane po raz pierwszy dotyczą krajowych przepisów ostrożnościowych obowiązujących w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Informacje przekazywane corocznie dotyczą krajowych przepisów ostrożnościowych obowiązujących w dniu 1 marca danego roku kalendarzowego.

3. Właściwe władze mogą w dowolnym czasie dobrowolnie przekazywać do EIOPA zaktualizowane informacje dotyczące ich krajowych przepisów ostrożnościowych.

Artykuł 2

Format i wzory sprawozdań

1. Przy zgłaszaniu i aktualizowaniu informacji o swoich krajowych przepisach ostrożnościowych właściwe władze korzystają ze wzoru formularza określonego w załączniku, podając następujące informacje:

a)	nazwę właściwej władzy, nazwę państwa członkowskiego i datę przekazania informacji do EIOPA;

b)	czy jest to pierwsze, dobrowolne czy coroczne przekazanie informacji;

c)	czy przekazywane informacje dotyczą zakładów ubezpieczeń, o których mowa w art. 4 dyrektywy 2003/41/WE, oraz jakiego rodzaju jest dany zakład ubezpieczeń;

d)	czy w danym państwie członkowskim istnieje więcej niż jeden typ strukturalny instytucji pracowniczych programów emerytalnych, a jeśli tak, nazwy typów strukturalnych i krajowe przepisy ostrożnościowe mające do nich zastosowanie;

e)	czy zgłaszane przepisy mają zastosowanie do różnych terytoriów w obrębie danego państwa członkowskiego, a jeśli tak, zasięg terytorialny tych zgłaszanych przepisów;

f)	odniesienia do odpowiednich nazw urzędowych i numerów aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytułów i numerów odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach;

g)	odsyłacz do odpowiedniej części strony internetowej zawierającej pełny tekst aktów i innych właściwych instrumentów, w stosownych przypadkach.

2. Jeżeli w danym państwie członkowskim istnieją krajowe przepisy ostrożnościowe, które nie są ujęte w wykazie znajdującym się we wzorze formularza określonym w załączniku, odpowiednie właściwe władze wykazują te przepisy w kategorii „Pozostałe” we wzorze formularza.

3. Właściwe władze przekazują wypełnione formularze do EIOPA w formacie elektronicznym.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 czerwca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10.

(2) Dyrektywa 2002/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. dotycząca ubezpieczeń na życie (Dz.U. L 345 z 19.12.2002, s. 1).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48).

ZAŁĄCZNIK

Wzór formularza odnoszącego się do krajowych przepisów o charakterze ostrożnościowym dotyczących obszaru pracowniczych programów emerytalnych

Nazwa właściwej władzy

Nazwa państwa członkowskiego

Data przekazania do EIOPA

Sprawozdanie dotyczy działalności w zakresie pracowniczych programów emerytalnych prowadzonej przez zakłady ubezpieczeń, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. c)

(proszę zaznaczyć „x”)

Tak

W obrębie naszej jurysdykcji istnieje więcej niż jeden typ strukturalny instytucji pracowniczych programów emerytalnych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. d)

(proszę zaznaczyć „x”)

Tak

Nie

Jeżeli tak, proszę podać rodzaj zakładu ubezpieczeń wymieniany w przepisach krajowych:

Jeżeli tak, proszę podać ich nazwy i jasno określić, czy różne krajowe przepisy ostrożnościowe mają zastosowanie do różnych typów strukturalnych instytucji pracowniczych programów emerytalnych.

Rodzaj sprawozdania

(proszę zaznaczyć „x”)

a)	pierwsze przekazanie informacji — art. 1 ust. 1 i art. 1 ust. 2

Różny zasięg terytorialny zgłaszanych przepisów, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. e)

(proszę zaznaczyć „x”)

Tak

b)	dobrowolne przekazanie informacji — art. 1 ust. 3

Nie

c)	coroczne przekazanie informacji — art. 1 ust. 1

Jeżeli tak, proszę wskazać zasięg terytorialny każdego ze zgłaszanych przepisów.

Kod	Pozycja	Odpowiednie przepisy dyrektywy 2003/41/WE
10	Działalność instytucji	Art. 7
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
20	Prawne rozdzielenie instytucji finansujących i instytucji pracowniczych programów emerytalnych	Art. 8
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
30	Warunki działania	Art. 9
31		Art. 9 ust. 1
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
32		Art. 9 ust. 2
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
33		Art. 9 ust. 3
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
34		Art. 9 ust. 4
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
35		Art. 9 ust. 5
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
40	Roczne sprawozdania finansowe i roczne sprawozdania	Art. 10
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
50	Oświadczenie o zasadach polityki inwestycyjnej	Art. 12
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
60	Informacje przekazywane właściwym władzom	Art. 13
61		Art. 13 ust. 1
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
62		Art. 13 ust. 2
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
70	Uprawnienia w zakresie interwencji i obowiązki właściwych władz	Art. 14
71		Art. 14 ust. 1
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
72		Art. 14 ust. 2
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
73		Art. 14 ust. 3
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
74		Art. 14 ust. 4
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
75		Art. 14 ust. 5
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
80	Rezerwy techniczne	Art. 15
81		Art. 15 ust. 1
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
82		Art. 15 ust. 2
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
83		Art. 15 ust. 3
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
84		Art. 15 ust. 4
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
85		Art. 15 ust. 5
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
86		Art. 15 ust. 6
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
90	Finansowanie rezerw technicznych	Art. 16
91		Art. 16 ust. 1
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
92		Art. 16 ust. 2
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
93		Art. 16 ust. 3
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
100	Ustawowe fundusze własne	Art. 17
101		Art. 17 ust. 1
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
102		Art. 17 ust. 2
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
103		Art. 17 ust. 3
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
110	Reguły inwestowania	Art. 18
111		Art. 18 ust. 1
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
112		Art. 18 ust. 2
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
113		Art. 18 ust. 3
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
114		Art. 18 ust. 4
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
115		Art. 18 ust. 5
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
116		Art. 18 ust. 6
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
117		Art. 18 ust. 7
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:
120	Zarządzanie i nadzór	Art. 19
	Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach: Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:

Pozostałe przepisy, o których mowa w art. 2 ust. 2

Krajowe przepisy ostrożnościowe nieujęte w powyższym wykazie

Nazwy urzędowe i numery aktów oraz innych właściwych instrumentów, w tym tytuły i numery odpowiednich części lub artykułów, w stosownych przypadkach:

Odsyłacz(-e) do pełnego tekstu przepisów krajowych:

17.6.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 177/42

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 644/2014

z dnia 16 czerwca 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1235/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (1), w szczególności jego art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 38 lit. d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Załącznik III do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1235/2008 (2) ustanawia wykaz krajów trzecich, których system produkcji i środki kontroli w odniesieniu do produkcji ekologicznej produktów rolnych uznawany jest za równoważny z tymi ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 834/2007. Załącznik IV do tego rozporządzenia zawiera wykaz jednostek certyfikujących i organów kontroli uprawnionych do przeprowadzania kontroli i wydawania świadectw w państwach trzecich do celów równoważności. W świetle nowych informacji otrzymanych przez Komisję należy wprowadzić pewne zmiany w wykazach ustanowionych w tych załącznikach.

(2)

Okres ważności wpisu Kanady do wykazu ustanowionego w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008, upływa z dniem 30 czerwca 2014 r. Biorąc pod uwagę, że Kanada nadal spełnia warunki ustanowione w art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 834/2007, ważność tego wpisu należy przedłużyć na czas nieokreślony.

(3)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 586/2013 (3) organ kontroli NOCA Pvt. Ltd, Pune został usunięty z wpisu dotyczącego Indii w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008, po otrzymaniu od Indii informacji o zawieszeniu działalności tego organu kontroli. Właściwy indyjski organ powiadomił Komisję o zakończeniu tego zawieszenia, jak również o zatwierdzeniu nowego organu kontroli — M/S. Faircert Certification Services Pvt Ltd, Khargone. Dlatego też wspomniane organy kontroli powinny zostać dodane do wpisu dotyczącego Indii w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008.

(4)

Na podstawie otrzymanych przez Komisję informacji wskazujących, że organ kontroli SGS India Pvt. Ltd nie respektuje zakresu uznawania Indii, jeżeli chodzi o produkty, które mogą zostać sprowadzone, organ ten powinien zostać usunięty z wpisu dotyczącego Indii w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008.

(5)	Właściwy japoński organ poinformował Komisję o zmianach dotyczących dwóch uznanych organów kontroli, jak również o pięciu nowo zatwierdzonych organach kontroli, co powinno znaleźć odzwierciedlenie we wpisie dotyczącym Japonii w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008.

(6)

Okres ważności wpisu Tunezji do wykazu ustanowionego w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008, upływa z dniem 30 czerwca 2014 r. Wyniki nadzoru prowadzonego przez Komisję wskazywały na potrzebę poprawienia nadzoru nad systemem kontroli przez tunezyjski właściwy organ. Tunezja podjęła działania naprawcze i uzyskano postępy w tym zakresie. Ważność wpisu należy przedłużyć do dnia 30 czerwca 2015 r. w celu zweryfikowania wdrożenia niektórych zapowiedzianych środków.

(7)

Komisja zbadała otrzymane do dnia 31 października 2013 r. wnioski o wpis do wykazu ustanowionego w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008. Do przedmiotowego wykazu należy wpisać jednostki certyfikujące i organy kontroli, w odniesieniu do których późniejsze badanie wszystkich dostarczonych informacji wykazało, iż spełniły one odpowiednie wymogi.

(8)	Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki III i IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008.

(9)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Produkcji Ekologicznej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 czerwca 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (Dz.U. L 334 z 12.12.2008, s. 25).

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 586/2013 z dnia 20 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1235/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich i wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 w odniesieniu do terminu przekazywania sprawozdania rocznego (Dz.U. L 169 z 21.6.2013, s. 51).

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 wprowadza się następujące zmiany:

w pozycji odnoszącej się do Kanady pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7.	Termin ważności wpisu do wykazu: nieokreślony.”;

w pozycji odnoszącej się do Indii w pkt 5 wprowadza się następujące zmiany:

a)	skreśla się wiersz dotyczący IN-ORG-013;

po wierszu dotyczącym IN-ORG-010 dodaje się wiersz w brzmieniu:

„IN-ORG-011

Natural Organic Certification Agro Pvt. Ltd

www.nocaagro.com”

dodaje się wiersz w brzmieniu:

„IN-ORG-023

Faircert Certification Services Pvt Ltd

www.faircert.com”

w pozycji odnoszącej się do Japonii w pkt 5 wprowadza się następujące zmiany:

wiersz dotyczący JP-BIO-006 otrzymuje brzmienie:

„JP-BIO-006

Ecocert Japan Limited.

www.ecocert.co.jp”

wiersz dotyczący JP-BIO-023 otrzymuje brzmienie:

„JP-BIO-023

Rice Research Organic Food Institute

www.inasaku.or.tv”

po wierszu dotyczącym JP-BIO-030 dodaje się wiersze w brzmieniu:

„JP-BIO-031	Wakayama Organic Certified Association	www.vaw.ne.jp/aso/woca
JP-BIO-032	Shimane Organic Agriculture Association	www.shimane-yuki.or.jp/index.html
JP-BIO-033	The Mushroom Research Institute of Japan	www.kinoko.or.jp
JP-BIO-034	International Nature Farming Researech Center	www.infrc.or.jp
JP-BIO-035	Organic Certification Center	www.organic-cert.or.jp”

w pozycji odnoszącej się Tunezji wprowadza się następujące zmiany:

w pkt 5 wiersz dotyczący TN-BIO-006 otrzymuje brzmienie:

„TN-BIO-006

Institut National de la Normalisation et de la Propriété Industrielle (INNORPI)

www.innorpi.tn”

pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7.	Termin ważności wpisu:30 czerwca 2015 r.”.

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1235/2008 wprowadza się następujące zmiany:

w pozycji odnoszącej się do „Afrisco Certified Organic, CC” pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4.	Powyższe nie ma zastosowania do: produktów w okresie konwersji.”.

w pozycji dotyczącej „ARGENCERT SA” pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Argentyna	AR-BIO-138	—	—	—	x	—	—
Chile	CL-BIO-138	x	—	—	x	—	—
Paragwaj	PY-BIO-138	x	—	—	x	—	—
Urugwaj	UY-BIO-138	x	—	—	x	—	—

4.	Powyższe nie ma zastosowania do: produktów w okresie konwersji i produktów objętych załącznikiem III.”;

w pozycji odnoszącej się do „Caucacert Ltd” wprowadza się następujące zmiany:

pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1.	Adres: 2, Marshal Gelovani Street, 5th floor, Suite 410, Tbilisi 0159, Gruzja.”.

pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4.	Powyższe nie ma zastosowania do: produktów w okresie konwersji.”;

w pozycji odnoszącej się do „Ceres Certification of Environment standards GmbH” pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4.	Powyższe nie ma zastosowania do: produktów w okresie konwersji.”;

w pozycji dotyczącej „Control Union Certifications” pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Afganistan	AF-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Albania	AL-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Bermudy	BM-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Bhutan	BT-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Brazylia	BR-BIO-149	x	—	—	x	—	—
Burkina Faso	BF-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Mjanma/Birma	MM-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Kambodża	KH-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Kanada	CA-BIO-149	—	—	x	—	—	—
Chiny	CN-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Kolumbia	CO-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Kostaryka	CR-BIO-149	—	x	x	—	—	—
Wybrzeże Kości Słoniowej	CI-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Republika Dominikany	DO-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Ekwador	EC-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Egipt	EG-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Etiopia	ET-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Ghana	GH-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Gwinea	GN-BIO-149	x	—	—	x	—	—
Honduras	HN-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Hongkong	HK-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Indie	IN-BIO-149	—	x	x	x	—	—
Indonezja	ID-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Iran	IR-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Izrael	IL-BIO-149	—	x	x	—	—	—
Japonia	JP-BIO-149	—	x	x	—	—	—
Korea Południowa	KR-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Kirgistan	KG-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Laos	LA-BIO-149	x	x	x	x	—	—
była jugosłowiańska republika Macedonii	MK-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Malezja	MY-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Mali	ML-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Mauritius	MU-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Meksyk	MX-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Mołdawia	MD-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Mozambik	MZ-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Nepal	NP-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Nigeria	NG-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Pakistan	PK-BIO-149	x	x	x	x	—	—
okupowane terytoria palestyńskie	PS-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Panama	PA-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Paragwaj	PY-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Peru	PE-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Filipiny	PH-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Rwanda	RW-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Serbia	RS-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Sierra Leone	SL-BIO-149	—	x	x	—	—	—
Singapur	SG-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Republika Południowej Afryki	ZA-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Sri Lanka	LK-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Szwajcaria	CH-BIO-149	—	—	x	—	—	—
Syria	SY-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Tanzania	TZ-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Tajlandia	TH-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Timor Wschodni	TL-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Turcja	TR-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Uganda	UG-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Ukraina	UA-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Zjednoczone Emiraty Arabskie	AE-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Stany Zjednoczone	US-BIO-149	—	—	x	—	—	—
Urugwaj	UY-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Uzbekistan	UZ-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Wietnam	VN-BIO-149	x	x	x	x	—	—
Zambia	ZN-BIO-149	x	x	x	x	—	—

4.	Powyższe nie ma zastosowania do: produktów w okresie konwersji i produktów objętych załącznikiem III.”;

w pozycji odnoszącej się do „Ecoglobe” pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1.	Adres: 1, Aram Khachatryan Street, apt. 66, 0033 Erywań, Armenia.”;

w pozycji odnoszącej się do „Ekolojik Tarim Kontrol Organizasyonu” pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Azerbejdżan	AZ-BIO-109	x	—	—	x	—	—
Wybrzeże Kości Słoniowej	CI-BIO-109	x	—	—	x	—	—
Etiopia	ET-BIO-109	x	—	—	x	—	—
Gruzja	GE-BIO-109	x	—	—	x	—	—
Kazachstan	KZ-BIO-109	x	—	—	x	x	—
Kirgistan	KG-BIO-109	x	—	—	x	—	—
Rosja	RU-BIO-109	x	—	—	x	x	—
Serbia	RS-BIO-109	x	x	—	x	x	—
Tadżykistan	TJ-BIO-109	x	—	—	x	—	—
Turcja	TR-BIO-109	x	x	—	x	x	—
Ukraina	UA-BIO-109	x	x	—	x	x	—
Uzbekistan	UZ-BIO-109	x	—	—	x	—	—”

w pozycji odnoszącej się do „Florida Certified Organic Growers and Consumers, Inc. (FOG), DBA as Quality Certification Services (QCS)” pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Bahamy	BS-BIO-144	x	—	—	x	—	x
Chiny	CN-BIO-144	x	—	x	x	—	x
Republika Dominikany	DO-BIO-144	x	—	x	x	—	x
Ekwador	EC-BIO-144	x	—	x	—	x	x
Gwatemala	GT-BIO-144	x	—	—	x	—	—
Honduras	HN-BIO-144	x	—	x	x	x	—
Malezja	MY-BIO-144	x	—	—	x	—	x
Meksyk	MX-BIO-144	x	—	—	x	—	x
Nikaragua	NI-BIO-144	x	—	x	x	—	x
Peru	PE-BIO-144	x	—	—	x	—	x
Filipiny	PH-BIO-144	x	—	x	x	—	x
Salwador	SV-BIO-144	x	—	x	x	—	x
Republika Południowej Afryki	ZA-BIO-144	x	—	—	x	—	x
Tajwan	TW-BIO-144	x	—	x	x	—	x
Turcja	TR-BIO-144	x	—	—	x	—	x”

w pozycji odnoszącej się do „IMO-Control Sertifikasyon Tic. Ltd. Ști” pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Afganistan	AF-BIO-158	x	—	—	x	—	—
Azerbejdżan	AZ-BIO-158	x	—	—	x	—	—
Gruzja	GE-BIO-158	x	—	—	—	—	—
Kazachstan	KZ-BIO-158	x	—	—	—	x	—
Republika Kirgiska	KG-BIO-158	x	—	—	x	—	—
Rosja	RU-BIO-158	x	—	—	—	x	—
Tadżykistan	TJ-BIO-158	x	—	—	x	—	—
Turcja	TR-BIO-158	x	—	—	x	—	—
Turkmenistan	TM-BIO-158	x	—	—	x	—	—
Ukraina	UA-BIO-158	x	—	—	x	x	—
Uzbekistan	UZ-BIO-158	x	—	—	x	—	—
Zjednoczone Emiraty Arabskie	AE-BIO-158	—	—	—	—	x	—”

10)

w pozycji dotyczącej „Indocert” pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Indie	IN-BIO-148	—	—	x	x	x	—
Sri Lanka	LK-BIO-148	x	—	—	—	—	—
Kambodża	KH-BIO-148	x	—	—	—	—	—

4.	Powyższe nie ma zastosowania do: produktów w okresie konwersji i produktów objętych załącznikiem III”;

11)

w pozycji odnoszącej się do „NASAA Certified Organic Pty Ltd” pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Australia	AU-BIO-119	—	—	—	x	—	—
Indonezja	ID-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Malezja	MY-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Nepal	NP-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Papua-Nowa Gwinea	PG-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Samoa	WS-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Singapur	SG-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Wyspy Salomona	SB-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Sri Lanka	LK-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Timor Wschodni	TL-BIO-119	x	—	—	x	—	—
Tonga	TO-BIO-119	x	—	—	x	—	—

4.	Powyższe nie ma zastosowania do: produktów w okresie konwersji i produktów objętych załącznikiem III.”;

12)

w pozycji odnoszącej się do „SGS Austria Controll-Co. GmbH” pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4.	Powyższe nie ma zastosowania do: produktów w okresie konwersji.”;

13)

w pozycji odnoszącej się do „Organic crop improvement association” pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Kanada	CA-BIO-120	x	—	—	x	—	—
Gwatemala	GT-BIO-120	x	x	—	x	—	—
Japonia	JP-BIO-120	x	x	—	x	—	—
Meksyk	MX-BIO-120	x	x	—	x	—	—
Nikaragua	NI-BIO-120	x	x	—	x	—	—
Peru	PE-BIO-120	x	x	—	x	—	—
Salwador	SV-BIO-120	x	x	—	x	—	—”

14)

w pozycji odnoszącej się do „Soil Association Certification Limited” pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3.

Kraje trzecie, stosowne numery kodów oraz kategorie produktów:

Kraj trzeci	Numer kodu	Kategorie produktów
		A	B	C	D	E	F
Belize	BZ-BIO-142	x	—	—	x	—	—
Kamerun	CM-BIO-142	—	x	—	x	—	—
Kolumbia	CO-BIO-142	—	—	—	x	—	—
Egipt	EG-BIO-142	x	—	—	x	—	—
Ghana	GH-BIO-142	x	—	—	x	—	—
Iran	IR-BIO-142	x	—	—	x	—	—
Kenia	KE-BIO-142	x	—	—	x	—	—
Republika Południowej Afryki	ZA-BIO-142	x	x	—	x	—	—
Tajlandia	TH-BIO-142	x	—	—	x	—	—
Uganda	UG-BIO-142	x	—	—	x	—	—
Wenezuela	VE-BIO-142	x	—	—	—	—	—”

		ISSN 1977-0766
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 177

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 57 17 czerwca 2014

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Umowa między Unią Europejską a Państwem Izrael w sprawie udziału Państwa Izrael w programie unijnym Horyzont 2020 — programie ramowym w zakresie badań naukowych i innowacji (2014–2020)	1
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 642/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail	9
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 643/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do zgłaszania krajowych przepisów o charakterze ostrożnościowym dotyczących obszaru pracowniczych programów emerytalnych zgodnie z dyrektywą 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 1 )	34
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 644/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1235/2008 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich	42
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 645/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	52
		DECYZJE
		2014/361/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 5 czerwca 2014 r. w sprawie stanowiska, jakie Unia Europejska ma zająć na forum Rady Ministrów AKP-UE w odniesieniu do zmiany załącznika IV do umowy o partnerstwie AKP-WE	54
		2014/362/UE
	*	Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 13 czerwca 2014 r. zmieniająca decyzję 2009/109/WE w sprawie zorganizowania czasowego doświadczenia mającego na celu ustanowienie pewnych odstępstw w odniesieniu do wprowadzenia do obrotu mieszanek materiału siewnego przeznaczonych na cele pastewne zgodnie z dyrektywą Rady 66/401/EWG (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 3788) ( 1 )	58
		2014/363/UE
	*	Decyzja Komisji z dnia 13 czerwca 2014 r. zmieniająca decyzję 2007/742/WE odnośnie do pomp ciepła zasilanych elektrycznie, gazowo lub do absorpcyjnych pomp ciepła (notyfikowana jako dokument nr C(2014) 3838) ( 1 )	60

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MK	76,2
	TR	55,3
	ZZ	65,8
0707 00 05	MK	39,0
	TR	97,7
	ZZ	68,4
0709 93 10	TR	110,3
	ZA	27,3
	ZZ	68,8
0805 50 10	AR	122,2
	TR	71,0
	ZA	111,6
	ZZ	101,6
0808 10 80	AR	101,4
	BR	83,1
	CA	102,6
	CL	99,4
	CN	98,4
	NZ	135,2
	US	183,9
	UY	168,2
	ZA	126,2
	ZZ	122,0
0809 10 00	TR	257,3
0809 10 00	ZZ	257,3
0809 29 00	TR	345,8
0809 29 00	ZZ	345,8
0809 30	MA	135,6
0809 30	ZZ	135,6