26.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 56/1

(1)

Unia uznaje programy partnerstwa handlowego realizowane przez niektóre państwa trzecie i opracowywane zgodnie ze standardami zmierzającymi do ochrony i ułatwienia handlu światowego, uzgodnionymi w Światowej Organizacji Celnej. W rezultacie Unia przyznaje ułatwienia tym przedsiębiorcom w państwie trzecim, którzy posiadają status członkowski w ramach programu partnerstwa handlowego prowadzonego przez organ celny w tym państwie trzecim.

(2)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 58/2013 z dnia 23 stycznia 2013 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (2) wprowadziło możliwość identyfikowania w przywozowej deklaracji skróconej statusu członkowskiego nadawcy w ramach programów partnerstwa handlowego.

(3)

Konieczne jest rozszerzenie obowiązku dostarczania numeru identyfikacyjnego w celu poprawy analizy ryzyka poprzez identyfikację przewoźnika w postaci zakodowanej w przywozowej deklaracji skróconej.

(4)

W celu zapewnienia istotnych ułatwień dla osób innych niż nadawca figurujący w przywozowej lub wywozowej deklaracji skróconej lub w zastępującym ją zgłoszeniu celnym, konieczne jest dostosowanie załączników 30A, 37 i 38 do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (3), tak aby umożliwić wskazanie niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego tych osób, nadanego w państwie trzecim i udostępnionego Unii przez to państwo trzecie. Numer ten może być wskazany zamiast numeru EORI danej osoby.

(5)

Należy wprowadzić wyjaśnienia w odniesieniu do stosowania nazw i adresów lub kodów w celu identyfikacji stron w załączniku 30A.

(6)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2454/93.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

1)

w art. 4l ust. 3 dodaje się litery w brzmieniu:

2)

załącznik 30A zmienia się zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

3)

załącznik 37 zmienia się zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia;

4)

załącznik 38 zmienia się zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.

26.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 56/7

(1)

Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zabronione jest stosowanie oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, chyba że Komisja udzieliła zezwolenia na takie oświadczenia zgodnie z tym rozporządzeniem i zostały one włączone do wykazu dozwolonych oświadczeń.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 stanowi ponadto, że wnioski o udzielenie zezwolenia na stosowanie oświadczeń zdrowotnych mogą być składane przez podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze do właściwego organu krajowego danego państwa członkowskiego. Właściwy organ krajowy przekazuje prawidłowe wnioski Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), zwanemu dalej „Urzędem”, w celu dokonania oceny naukowej oraz – do wiadomości – Komisji i państwom członkowskim.

(3)

Urząd wydaje opinię na temat danego oświadczenia zdrowotnego.

(4)

Komisja decyduje o udzieleniu zezwolenia na stosowanie oświadczeń zdrowotnych, uwzględniając opinię wydaną przez Urząd.

(5)

W następstwie wniosku złożonego przez przedsiębiorstwo PiLeJe na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem połączenia B. longum LA 101, L. helveticus LA 102, L. lactis LA 103 oraz S. thermophilus LA 104 na dolegliwości jelitowe (pytanie nr EFSA-Q-2012-00588) (2). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę brzmiało m.in. następująco: „Polepsza komfort jelitowy”.

(6)

Dnia 12 lutego 2013 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały od Urzędu opinię naukową, w której na podstawie przedstawionych danych stwierdzono, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem połączenia B. longum LA 101, L. helveticus LA 102, L. lactis LA 103 oraz S. thermophilus LA 104 a deklarowanym efektem nie było możliwe. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, nie należy udzielić zezwolenia na jego stosowanie.

(7)

W następstwie wniosku złożonego przez przedsiębiorstwo PiLeJe na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem połączenia B. longum LA 101, L. helveticus LA 102, L. lactis LA 103 oraz S. thermophilus LA 104 na częstotliwość oddawania stolca (pytanie nr EFSA-Q-2012-00589) (3). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę brzmiało m.in. następująco: „Reguluje pasaż jelitowy”.

(8)

Dnia 12 lutego 2013 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały od Urzędu opinię naukową, w której na podstawie przedstawionych danych stwierdzono, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem połączenia B. longum LA 101, L. helveticus LA 102, L. lactis LA 103 oraz S. thermophilus LA 104 a deklarowanym efektem nie było możliwe. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, nie należy udzielić zezwolenia na jego stosowanie.

(9)

W następstwie wniosku złożonego przez przedsiębiorstwo Nutrilinks Sarl na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem produktu ♀EFAX™ na zmniejszenie dolegliwości menstruacyjnych (pytanie nr EFSA-Q-2012-00591) (4). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę brzmiało m.in. następująco: „♀EFAX™ przyczynia się do utrzymania prawidłowego cyklu miesiączkowego”.

(10)

Dnia 12 lutego 2013 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały od Urzędu opinię naukową, w której na podstawie przedstawionych danych stwierdzono, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem produktu ♀EFAX™ a deklarowanym efektem. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, nie należy udzielić zezwolenia na jego stosowanie.

(11)

W następstwie wniosku złożonego przez przedsiębiorstwo Kemin Foods LC na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem wyciągu ziemniaczanego Slendesta® na zmniejszenie masy ciała (pytanie nr EFSA-Q-2012-00704) (5). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę brzmiało następująco: „Slendesta® przyczynia się do zmniejszenia masy ciała u osób z nadwagą”.

(12)

Dnia 12 lutego 2013 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały od Urzędu opinię naukową, w której na podstawie przedstawionych danych stwierdzono, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem wyciągu ziemniaczanego Slendesta® a deklarowanym efektem. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, nie należy udzielić zezwolenia na jego stosowanie.

(13)

W następstwie wniosku złożonego przez przedsiębiorstwo Zambon B.V. na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem produktu Monurelle® na zmniejszenie kolonizacji bakteryjnej dróg moczowych (pytanie nr EFSA-Q-2012-00737) (6). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę brzmiało m.in. następująco: „Proantocyjanidyny zawarte w Monurelle® mogą pomóc wzmocnić ochronę dolnych dróg moczowych przed bakteryjnymi czynnikami chorobotwórczymi”.

(14)

Dnia 12 lutego 2013 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały od Urzędu opinię naukową, w której na podstawie przedstawionych danych stwierdzono, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem produktu Monurelle® a deklarowanym efektem. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, nie należy udzielić zezwolenia na jego stosowanie.

(15)

W następstwie wniosku złożonego przez przedsiębiorstwo SA Vichy Catalan na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem naturalnej, nasyconej dwutlenkiem węgla wody mineralnej Vichy Catalan na skrócenie poposiłkowych odpowiedzi lipemicznych (pytanie nr EFSA-Q-2012-00872) (7). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę brzmiało następująco: „Vichy Catalan, naturalna wodorowęglanowa woda mineralna bogata w sole mineralne, przyczynia się do ograniczenia wzrostu ilości trójglicerydów we krwi podczas trawienia”.

(16)

Dnia 12 lutego 2013 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały od Urzędu opinię naukową, w której na podstawie przedstawionych danych stwierdzono, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem naturalnej, nasyconej dwutlenkiem węgla wody mineralnej Vichy Catalan a deklarowanym efektem. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, nie należy udzielić zezwolenia na jego stosowanie.

(17)

Oświadczenie zdrowotne dotyczące wyciągu ziemniaczanego Slendesta® należy do oświadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, i jest w związku z tym objęte okresem przejściowym określonym w art. 28 ust. 6 tego rozporządzenia. Ponieważ jednak wniosku nie złożono przed dniem 19 stycznia 2008 r., wymóg ustanowiony w art. 28 ust. 6 lit. b) wspomnianego rozporządzenia nie został spełniony, w związku z czym do oświadczenia tego nie można zastosować okresu przejściowego przewidzianego w tym artykule.

(18)

Pozostałe oświadczenia zdrowotne będące przedmiotem niniejszego rozporządzenia należą do oświadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 i które są objęte okresem przejściowym określonym w art. 28 ust. 5 tego rozporządzenia do dnia przyjęcia wykazu dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych, o ile są zgodne z przepisami wspomnianego rozporządzenia.

(19)

Wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych ustanowiono rozporządzeniem Komisji (UE) nr 432/2012 (8) i jest on stosowany od dnia 14 grudnia 2012 r. W odniesieniu do oświadczeń, o których mowa w art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, w przypadku których Urząd nie zakończył procesu weryfikacji lub Komisja nie zakończyła procesu rozpatrywania do dnia 14 grudnia 2012 r. i które na mocy niniejszego rozporządzenia nie zostały włączone do wykazu dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych, należy ustanowić okres przejściowy, w trakcie którego oświadczenia te mogą być nadal stosowane, aby umożliwić podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwo spożywcze oraz właściwym organom krajowym dostosowanie się do zakazu stosowania takich oświadczeń.

(20)

Przy ustanawianiu środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu uwzględniono uwagi wnioskodawców oraz przedstawicieli opinii publicznej zgłoszone Komisji na podstawie art. 16 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

(21)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

26.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 56/11

(1)

Dyrektywa 2003/87/WE przewiduje ustalenie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji, aby zapewnić przeprowadzanie tej sprzedaży w sposób otwarty, przejrzysty, zharmonizowany i niedyskryminujący. Przewiduje również, że Komisja monitoruje funkcjonowanie europejskiego rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla.

(2)

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1031/2010 (2) określa wolumeny uprawnień, które mają być sprzedawane na aukcji każdego roku, po odjęciu środków przydzielonych bezpłatnie z ogólnounijnej ilości uprawnień wydanych w tym samym roku. O odstąpieniu od tego harmonogramu zdecydowano również w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1210/2011 (3) w celu określenia wolumenów uprawnień, które mają być sprzedawane na aukcji wcześniej, przed 2013 r., z uwzględnieniem odpowiedniego obniżenia wolumenów uprawnień sprzedawanych na aukcji w 2013 i 2014 r., a głównym celem jest zapewnienie płynnego przejścia z drugiego do trzeciego okresu rozliczeniowego, z należytym uwzględnieniem zabezpieczenia zgodności w początkowych latach trzeciego okresu rozliczeniowego. Przedmiotowe roczne wolumeny zostały ustalone na podstawie czynników podaży uprawnień i popytu na nie w momencie oceny i przy założeniu trwającego ożywienia gospodarczego.

(3)

Należy uwzględnić wyjątkowe zmiany czynników określających równowagę między popytem na uprawnienia i ich podażą, w szczególności ponowne spowolnienie gospodarcze, jak również elementy tymczasowe bezpośrednio związane z przejściem do etapu trzeciego, w tym wzrastający niewykorzystany wolumen uprawnień ważnych w drugim okresie rozliczeniowym w celu zapewnienia zgodności w tym okresie, wzrastające wolumeny poświadczonej redukcji emisji i jednostek redukcji emisji będące wynikiem projektów w zakresie redukcji emisji w ramach mechanizmu czystego rozwoju lub przepisów wspólnego wdrażania dotyczących umarzania uprawnień operatorów objętych programem, monetyzację uprawnień z rezerwy dla nowych instalacji w trzecim okresie rozliczeniowym w celu wsparcia projektów demonstracyjnych w zakresie wychwytywania dwutlenku węgla i jego sekwestracji oraz innowacyjnych technologii energetyki odnawialnej („NER300”) na mocy decyzji Komisji 2010/670/UE (4) oraz uwolnienie uprawnień, które okazały się niepotrzebne jako rezerwa dla nowych instalacji w drugim okresie rozliczeniowym. Chociaż powyższe czynniki charakteryzuje różny stopień niepewności, ważne jest terminowe określenie odpowiednich korekt rocznych wolumenów uprawnień, które mają być sprzedawane na aukcji w latach 2014–2020.

(4)

Istotnymi czynnikami, które należy uwzględnić w unijnej polityce przeciwdziałania zmianie klimatu, są zmniejszenie ryzyka ucieczki emisji (wzrost emisji gazów cieplarnianych w państwach trzecich, w których przemysł nie podlega porównywalnym ograniczeniom w zakresie emisji dwutlenku węgla) oraz uniknięcie postawienia niektórych energochłonnych sektorów i podsektorów w UE, podlegających konkurencji międzynarodowej, w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej. W związku z tym Komisja przeanalizowała wpływ energochłonnych sektorów przemysłu na konkurencję, jakiego można się spodziewać w wyniku przeglądu harmonogramu aukcji (5), przy zastosowaniu założeń, które zachowują ważność w styczniu 2014 r. W ocenie skutków zauważono, że dyrektywa 2003/87/WE wprowadziła środki, w tym dalsze przydziały bezpłatnych uprawnień do emisji oraz przyjęcie wykazu sektorów uważanych za zagrożone ryzykiem ucieczki emisji, celem ograniczenia ryzyka związanego z ucieczką emisji w energochłonnych sektorach przemysłu. Przegląd harmonogramu aukcji nie ma wpływu na poziom bezpłatnych przydziałów wydawanych corocznie ani na całkowitą liczbę uprawnień (limit) na okres rozpoczynający się w 2013 r. Ewentualne konsekwencje dla kosztów związanych z emisjami dwutlenku węgla mogą rozkładać się w czasie w różny sposób, jednak z oceny skutków wynika, że powinny one utrzymać się w granicach średnich cen emisji dwutlenku węgla prognozowanych w ocenie skutków Komisji towarzyszącej pakietowi środków wykonawczych dotyczących celów Unii związanych ze zmianą klimatu i energią ze źródeł odnawialnych na rok 2020 (6) oraz w kolejnej analizie (7).

(5)

Ponieważ wolumen uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w każdym roku w okresie 2014–2016 jest obniżony, należy odpowiednio zmniejszyć progi dla tych wolumenów w ramach poszczególnych aukcji prowadzonych przez platformę aukcyjną wyznaczoną przez państwo członkowskie nieuczestniczące we wspólnym działaniu.

(6)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1031/2010.

(7)

W celu zastosowania przepisów niniejszego rozporządzenia do aukcji prowadzonych począwszy od 2014 r. i dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku uprawnień do emisji dwutlenku węgla oraz przewidywalności aukcji, powinno ono wejść w życie niezwłocznie.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

1)

w art. 10 ust. 2 po drugim akapicie dodaje się akapity w brzmieniu:

„W latach 2014–2016 wolumen uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w danym roku, ustalony na podstawie akapitu pierwszego lub drugiego niniejszego ustępu, zmniejsza się o ilość uprawnień na dany rok określoną w drugiej kolumnie tabeli w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy w 2014 r. wielkość zmniejszenia określona w załączniku IV nie może być rozłożona na okres dłuższy niż 9 miesięcy, zostaje ona pomniejszona o 100 milionów uprawnień, a następnie o tę samą liczbę dla każdego kwartału roku. W takim przypadku wielkości zmniejszenia dla 2015 i 2016 r. dostosowuje się odpowiednio w regularnych odstępach.

W latach 2019–2020 wolumen uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w danym roku, ustalony na podstawie akapitu pierwszego lub drugiego niniejszego ustępu zwiększa się o ilość uprawnień na dany rok określoną w trzeciej kolumnie tabeli w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do państw członkowskich stosujących art. 10c dyrektywy oraz nie naruszając art. 10c ust. 2 zdanie pierwsze dyrektywy, łączna liczba uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w danym roku po dostosowaniu określonym w drugiej kolumnie tabeli w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, nie może być niższa niż liczba bezpłatnych uprawnień przydzielonych przejściowo instalacjom wytwarzającym energię elektryczną w tym samym roku.

W razie potrzeby łączna liczba uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji w danym roku w okresie 2014–2016 przez państwo członkowskie stosujące art. 10c dyrektywy, jest odpowiednio zwiększana. W zakresie, w jakim łączna liczba uprawnień, które mają zostać sprzedane na aukcji, jest zwiększona zgodnie z poprzednim zdaniem, zostaje ona następnie obniżona, aby zapewnić przestrzeganie podziału na mocy niniejszego ustępu akapit pierwszy. Ilości uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji, o których mowa w drugiej i trzeciej kolumnie tabeli w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, zostają dostosowane w celu uwzględnienia takiego zwiększenia i zmniejszenia.”;

2)

w art. 32 ust. 1 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

„W latach 2014–2016 wolumen uprawnień objętych przepisami rozdziału III dyrektywy 2003/87/WE sprzedawanych na poszczególnych aukcjach prowadzonych przez te platformy aukcyjne jest nie mniejszy niż 2 miliony uprawnień.”;

3)

po załączniku III dodaje się załącznik w brzmieniu:

26.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 56/14

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

26.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 56/16

(1)

Decyzja Komisji 2004/3/WE (2) odnosi się do klas elitarnych sadzeniaków określonych w dyrektywie Komisji 93/17/EWG (3). Dyrektywa 93/17/EWG została zastąpiona dyrektywą wykonawczą Komisji 2014/20/UE (4). W dyrektywie tej ustanowiono wymogi dotyczące organizmów szkodliwych oraz inne wymogi.

(2)

W związku ze wspomnianym zastąpieniem należy odpowiednio zastąpić odniesienia do klas zawarte w decyzji 2004/3/WE. Nowe odniesienia powinny odpowiadać wyłącznie wymogom dotyczącym organizmów szkodliwych.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/3/WE.

(4)

Niniejsza decyzja powinna obowiązywać od tego samego dnia co dyrektywa wykonawcza 2014/20/UE.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,