11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/1

DECYZJA RADY 2014/71/WPZiB

z dnia 18 listopada 2013 r.

w sprawie podpisania i zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Chile ustanawiającej zasady ogólne udziału Republiki Chile w operacjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez Unię Europejską

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 37 w związku z art. 218 ust. 5 i 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Warunki udziału państw trzecich w operacjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez Unię Europejską powinny zostać określone w umowie ustanawiającej ramy takiego ewentualnego przyszłego udziału, a nie być określane oddzielnie dla każdej operacji.

(2)

Po przyjęciu przez Radę w dniu 26 kwietnia 2010 r. decyzji upoważniającej do rozpoczęcia negocjacji Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa wynegocjował umowę między Unią Europejską a Republiką Chile ustanawiającą ramy udziału Republiki Chile w operacjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez Unię Europejską (zwaną dalej „Umową”).

(3)	Umowa ta powinna zostać zatwierdzona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Umowa między Unią Europejską a Republiką Chile ustanawiająca ramy udziału Republiki Chile w operacjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez Unię Europejską zostaje niniejszym zatwierdzona w imieniu Unii.

Tekst Umowy dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Umowy, aby stała się ona wiążąca dla Unii.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady dokonuje w imieniu Unii notyfikacji przewidzianej w art. 16 ust. 1 Umowy (1).

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 listopada 2013 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Data wejścia w życie Umowy zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/2

TŁUMACZENIE

UMOWA

między Unią Europejską a Republiką Chile ustanawiająca ramy udziału Republiki Chile w prowadzonych przez Unię Europejską operacjach zarządzania kryzysowego

UNIA EUROPEJSKA („Unia”) lub („UE”),

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA CHILE

z drugiej strony,

zwane dalej „Stronami”,

MAJĄC NA UWADZE, CO NASTĘPUJE:

UZNAJĄC znaczenie pokoju na świecie dla rozwoju wszystkich państw, oraz obowiązku współpracy wszystkich narodów dla osiągnięcia i zachowania pokoju;

PRZYPOMINAJĄC o celach i intencjach Stron, zawartych w Układzie ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony, podpisanym w dniu 18 listopada 2002 r.;

ZWAŻYWSZY, że Unia jest szczególnie zainteresowana utrzymaniem pokoju w obszarze swoich wpływów, w szczególności za pomocą organizowania i wspierania operacji zarządzania kryzysowego;

PAMIĘTAJĄC O TYM, że Unia ma całkowitą swobodę decydowania o podejmowaniu operacji zarządzania kryzysowego, a także zapraszania państw niebędących członkami UE do uczestnictwa w nich lub ostatecznego zatwierdzania uczestnictwa jednego z tych państw w tych operacjach i wnoszenia do nich wkładu;

UZNAJĄC, że istnienie umowy ramowej o ewentualnym udziale Republiki Chile w operacji lub operacjach zarządzania kryzysowego, co do których decyzje podjęła, i którymi zarządza, Unia, ułatwi uczestnictwo Republiki Chile i wnoszenie przez nią wkładu, niezależnie od faktu, że każdorazowo muszą być spełnione konkretne warunki;

PAMIĘTAJĄC O TYM, że zawarcie tej umowy nie będzie naruszało autonomii decyzyjnej Unii, ani woli lub zdolności Republiki Chile decydowania w każdym przypadku z osobna, czy pragnie ona uczestniczyć w operacji zarządzania kryzysowego UE;

PAMIĘTAJĄC O TYM, że zawarcie tej umowy ramowej będzie skuteczne w przyszłości i nie będzie miało żadnego wpływu na udział Republiki Chile w operacjach zarządzania kryzysowego UE, które są już prowadzone.

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

SEKCJA I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Decyzje odnoszące się do udziału

1. Po podjęciu przez Unię decyzji o zaproszeniu Republiki Chile do udziału w prowadzonej przez nią operacji zarządzania kryzysowego UE oraz po podjęciu przez Republikę Chile decyzji o udziale, Republika Chile przekazuje Unii informacje w sprawie proponowanego wkładu.

2. Ocena proponowanego wkładu Republiki Chile, dokonywana przez Unię, jest prowadzona w konsultacji z Republiką Chile.

3. Unia w momencie zaproszenia Republiki Chile dostarcza jej jak najszybciej wstępne szacunkowe dane dotyczące prawdopodobnej wysokości wkładu w koszty wspólne operacji oraz umowę w sprawie statusu sił zbrojnych/misji, jeżeli jest ona dostępna, aby pomóc Republice Chile w sformułowaniu jej oferty.

4. Unia powiadamia Republikę Chile pisemnie kanałami dyplomatycznymi o wyniku oceny, aby zagwarantować udział Republiki Chile zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

Artykuł 2

Ramy

1. Republika Chile przyłącza się do decyzji Rady, na mocy której Rada Unii Europejskiej decyduje, że Unia będzie prowadziła operację zarządzania kryzysowego, oraz do wszelkich innych decyzji, na mocy których Rada Unii Europejskiej postanawia rozszerzyć prowadzoną przez UE operację zarządzania kryzysowego, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy i wszelkimi wymaganymi uzgodnieniami wykonawczymi.

2. Udział Republiki Chile w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego odbywa się bez uszczerbku dla autonomii podejmowania decyzji przez Unię.

3. Ustęp 1 nie wpływa na prawo Republiki Chile do wycofania się z udziału z w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, jeśli nie zgadza się ona z decyzją, o której mowa w przedmiotowym ustępie.

Artykuł 3

Status personelu i sił

1. Status personelu oddelegowanego do prowadzonej przez UE operacji cywilnej zarządzania kryzysowego i/lub sił zbrojnych wysłanych przez Republikę Chile do prowadzonej przez UE operacji wojskowej zarządzania kryzysowego podlega umowie w sprawie statusu sił zbrojnych/misji, jeżeli jest ona dostępna, zawartej między Unią i państwem/państwami, w którym/których operacja jest prowadzona.

2. Status personelu przydzielonego do dowództwa lub grup dowodzenia usytuowanych poza państwem/państwami, w którym/których ma miejsce prowadzona przez UE operacja zarządzania kryzysowego, podlega ustaleniom między dowództwem i odpowiednimi grupami dowodzenia a Republiką Chile.

3. Bez uszczerbku dla umowy w sprawie statusu sił zbrojnych/misji, o której mowa w ust. 1, sprawuje jurysdykcję nad swoim personelem uczestniczącym w operacji zarządzania kryzysowego UE. W przypadkach gdy siły Republiki Chile działają na pokładzie statku lub statku powietrznego należących do państwa członkowskiego UE, dane państwo członkowskie sprawuje jurysdykcję zgodnie z wszelkimi obowiązującym umowami dwustronnymi lub wielostronnymi, oraz zgodnie ze swoimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

4. Republika Chile ponosi odpowiedzialność z tytułu wszelkich roszczeń związanych z udziałem w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, dotyczących któregokolwiek członka jej personelu cywilnego lub wojskowego lub zgłoszonych przez któregokolwiek członka jej personelu cywilnego lub wojskowego. Republika Chile odpowiada za podejmowanie wszelkich działań, w szczególności prawnych lub dyscyplinarnych, wobec każdego członka swojego personelu zgodnie z jej przepisami ustawowymi i wykonawczymi oraz procedurami.

5. Strony zgadzają się odstąpić, w zakresie dopuszczalnym w ich przepisach wewnętrznych, od wszelkich roszczeń (innych niż umowne) z tytułu uszkodzenia, utraty lub zniszczenia składników majątku będących własnością jednej ze Stron lub przez nią użytkowanych lub z tytułu uszkodzeń ciała lub śmierci członków personelu Strony wynikających z wykonywania przez nich obowiązków służbowych w związku z działaniami na mocy niniejszej umowy, z wyjątkiem przypadków rażącego niedbalstwa lub umyślnego naruszenia przepisów.

6. Republika Chile zobowiązuje się do złożenia oświadczenia dotyczącego zrzeczenia się roszczeń wobec jakiegokolwiek państwa uczestniczącego w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, w której to operacji uczestniczy Republika Chile, oraz do uczynienia tego przy podpisywaniu niniejszej umowy.

7. Unia zobowiązuje się zapewnić, by państwa członkowskie UE wydały oświadczenie dotyczące zrzeczenia się roszczeń w przypadku ewentualnego przyszłego udziału Republiki Chile w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego oraz by uczyniły to przy podpisywaniu niniejszej umowy.

Artykuł 4

Informacje niejawne

1. Republika Chile podejmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia ochrony informacji niejawnych UE zgodnie z przepisami Rady Unii Europejskiej dotyczącymi bezpieczeństwa zawartymi w decyzji Rady 2011/292/WE (1) oraz przyszłych decyzjach Rady w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE oraz zgodnie z dalszymi wytycznymi wydawanymi przez właściwe władze, w tym wytycznymi dowódcy operacji UE dotyczącymi wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE lub wytycznymi szefa misji dotyczącymi cywilnej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.

2. UE podejmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia ochrony informacji niejawnych Chile zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 1.

3. W przypadku zawarcia przez Strony umowy w sprawie procedur bezpieczeństwa dotyczących wymiany informacji niejawnych, taka umowa ma zastosowanie w kontekście operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.

SEKCJA II

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE UDZIAŁU W CYWILNYCH OPERACJACH ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

Artykuł 5

Personel przydzielony do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysowego

1. Republika Chile:

zapewnia, by jej personel oddelegowany do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysowego podejmował swoją misję zgodnie z:

(i)	decyzją Rady i jej późniejszymi zmianami, o których mowa w art. 2 ust. 1;

(ii)	planem operacji;

(iii)

środkami wykonawczymi;

b)	informuje w odpowiednim czasie szefa misji i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa („Wysokim Przedstawicielem”) o wszelkich zmianach dotyczących swojego wkładu wnoszonego w prowadzoną przez UE cywilną operację zarządzania kryzysowego.

2. Personel oddelegowany do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysowego przechodzi badania lekarskie i szczepienia oraz uzyskuje zaświadczenie lekarskie stwierdzające zdolność do pełnienia obowiązków wystawione przez właściwe władze Republiki Chile. Personel oddelegowany do prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysowego przedstawia kopię takiego zaświadczenia.

Artykuł 6

Struktura dowodzenia

1. Personel oddelegowany przez Republikę Chile wykonuje swoje obowiązki i postępuje, mając na uwadze wyłącznie interesy prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysowego.

2. Cały personel podlega w pełni swoim władzom krajowym.

3. Władze krajowe przekazują Unii kontrolę operacyjną.

4. Szef misji przejmuje odpowiedzialność za prowadzoną przez UE cywilną operację zarządzania kryzysowego oraz sprawuje nad nią dowództwo i kontrolę w teatrze działań.

5. Szef misji dowodzi prowadzoną przez UE cywilną operacją zarządzania kryzysowego i odpowiada za bieżące zarządzanie operacją.

6. Zgodnie z aktami prawnymi, o których mowa w art. 2 ust. 1, Republika Chile ma takie sama prawa i obowiązki w kwestii bieżącego zarządzania operacją, jak państwa członkowskie UE biorące udział w operacji.

7. Szef misji jest odpowiedzialny za kontrolę dyscyplinarną personelu prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysowego. W razie konieczności postępowanie dyscyplinarne jest podejmowane przez odpowiednie władze krajowe.

8. Republika Chile wyznacza punkt kontaktowy kontyngentu narodowego (NPC), który będzie reprezentacją jej narodowego kontyngentu podczas operacji. Punkt kontaktowy kontyngentu narodowego przedstawia szefowi misji informacje w sprawach krajowych i jest odpowiedzialny za bieżącą dyscyplinę kontyngentu.

9. Decyzja w sprawie zakończenia operacji zarządzania kryzysowego jest podejmowana przez Unię w konsultacji z Republiką Chile, pod warunkiem że w dniu zakończenia prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego Republika Chile nadal wnosi do niej swój wkład.

Artykuł 7

Kwestie finansowe

1. Bez uszczerbku dla art. 8, Republika Chile ponosi wszelkie koszty związane ze swoim udziałem w operacji, pominąwszy koszty bieżące wyszczególnione w budżecie operacyjnym tej operacji.

2. W przypadku śmierci, uszkodzeń ciała, straty lub szkód wyrządzonych osobom fizycznym lub prawnym z państwa/państw, w którym/których prowadzona jest operacja, kwestie ewentualnej odpowiedzialności Republiki Chile i wypłacenia przez nią odszkodowania są regulowane warunkami przewidzianymi w mającej zastosowanie umowie w sprawie statusu misji, o której mowa w art. 3 ust. 1, lub wszelkimi mającymi zastosowanie uzgodnieniami alternatywnymi.

Artykuł 8

Wkład do budżetu operacyjnego

1. Republika Chile wnosi wkład w finansowanie budżetu prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysowego.

2. Wkład finansowy Republiki Chile do budżetu operacyjnego jest obliczany na podstawie tej z poniższych metod, której wynikiem będzie niższa kwota:

a)	tej części kosztów wspólnych, która jest proporcjonalna do stosunku dochodu narodowego b brutto (DNB) Republiki Chile do sumy DNB wszystkich państw wnoszących wkład we wspólne koszty tej operacji;

b)	tej części kwoty odniesienia przeznaczonej do budżetu operacji, która to część jest proporcjonalna do stosunku liczby personelu z Republiki Chile przydzielonego do operacji do całkowitej liczby personelu ze wszystkich państw uczestniczących w tej operacji.

3. Niezależnie od ust. 1 i 2, Republika Chile nie wnosi żadnych wkładów w celu finansowania diet dziennych wypłacanych personelowi państw członkowskich UE.

4. Niezależnie od ust. 1 Unia co do zasady zwalnia Republikę Chile z wnoszenia wkładów finansowych na rzecz danej cywilnej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE, gdy:

a)	Unia stwierdzi, że Republika Chile wnosi znaczny wkład, który jest istotny dla danej operacji; lub

b)	DNB na mieszkańca w Republice Chile nie przekracza wysokości tego wskaźnika w dowolnym państwie członkowskim UE.

5. Szef misji i stosowne służby administracyjne Republiki Chile podpisują porozumienie w sprawie wnoszenia przez Republikę Chile wkładów do budżetu operacyjnego prowadzonej przez UE cywilnej operacji zarządzania kryzysowego. Porozumienie to zawiera między innymi postanowienia dotyczące:

a)	wysokości kwoty danego wkładu finansowego;

b)	uzgodnień dotyczących wnoszenia wkładu finansowego;

c)	procedury kontroli.

SEKCJA III

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE UDZIAŁU W WOJSKOWYCH OPERACJACH ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

Artykuł 9

Udział w prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysowego

1. Republika Chile zapewnia, by jej siły i personel uczestniczący w prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysowego wykonywały swoją misję zgodnie z:

a)	decyzjami Rady, z ich późniejszymi zmianami, o których mowa w art. 2 ust.1;

b)	planem operacji;

c)	środkami wykonawczymi.

2. Personel oddelegowany przez Republikę Chile wykonuje swoje obowiązki i postępuje, mając na uwadze wyłącznie interesy prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysowego.

3. Republika Chile informuje w odpowiednim czasie dowódcę operacji prowadzonej przez UE o wszelkich zmianach związanych z udziałem tego państwa w operacji.

Artykuł 10

Struktura dowodzenia

1. Wszystkie siły i personel uczestniczący w prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysowego podlegają w pełni swoim władzom krajowym.

2. Władze krajowe przekazują kontrolę operacyjną lub taktyczną nad swoimi siłami i personelem dowódcy operacji UE, który jest uprawniony do delegowania swoich uprawnień.

3. Republika Chile ma takie same prawa i obowiązki w kwestii bieżącego zarządzania operacją jak uczestniczące państwa członkowskie Unii Europejskiej.

4. Dowódca operacji prowadzonej przez UE może w każdej chwili, po przeprowadzeniu konsultacji z Republiką Chile, złożyć wniosek o wycofanie wkładu Republiki Chile.

5. Republika Chile powołuje starszego przedstawiciela wojskowego, który ma reprezentować jej kontyngent krajowy w prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysowego. Starszy przedstawiciel wojskowy konsultuje się z dowódcą sił UE we wszystkich sprawach mających wpływ na operację oraz jest odpowiedzialny za bieżącą dyscyplinę personelu kontyngentu z Chile.

Artykuł 11

Kwestie finansowe

1. Bez uszczerbku dla art. 12 niniejszej umowy, Republika Chile ponosi wszelkie koszty związane z udziałem w operacji, chyba że koszty te podlegają wspólnemu finansowaniu zgodnie z aktami prawnymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszej umowy, oraz decyzją Rady 2011/871/WPZiB z dnia 19 grudnia 2011 r. (2).

Artykuł 12

Wkład w koszty wspólne

1. Republika Chile wnosi wkład w finansowanie kosztów wspólnych prowadzonej przez UE wojskowej operacji zarządzania kryzysowego.

2. Wkład finansowy Republiki Chile w koszty wspólne jest obliczany na podstawie tej z poniższych metod, której wynikiem będzie niższa kwota:

a)	tej części kosztów wspólnych, która jest proporcjonalna do stosunku DNB Republiki Chile do sumy DNB wszystkich państw wnoszących wkład we wspólne koszty tej operacji; lub

b)	tej części kosztów wspólnych, która jest proporcjonalna do stosunku liczby personelu z Republiki Chile, który przydzielono do operacji, do całkowitej liczby personelu ze wszystkich państw uczestniczących w tej operacji.

W przypadku gdy zastosowanie ma formuła z lit. b), Republika Chile wysyła jedynie personel do dowództwa operacji lub sił zbrojnych, bierze się pod uwagę stosunek jej personelu do całkowitej liczby odpowiedniego personelu dowództwa. W innych przypadkach bierze się pod uwagę stosunek całkowitej liczby personelu wysłanego przez Republikę Chile do całkowitej liczby personelu operacji.

3. Bez względu na ust. 1, Unia wyłącza zasadniczo państwa trzecie z wnoszenia wkładów finansowych do kosztów wspólnych prowadzonej przez UE operacji wojskowej zarządzania kryzysowego, gdy;

a)	Unia stwierdza, że państwo trzecie uczestniczące w operacji wnosi znaczny wkład w środki majątkowe lub w potencjał, które są istotne dla operacji; lub

b)	DNB na mieszkańca państwa trzeciego uczestniczącego w operacji nie przekracza wysokości tego wskaźnika w dowolnym z państw członkowskich UE.

4. Podpisuje się porozumienie między zarządcą, o którym mowa w decyzji Rady 2011/871/WPZiB, a właściwymi organami administracyjnymi Republiki Chile. Porozumienie to zawiera, między innymi, postanowienia dotyczące:

a)	wysokości kwoty danego wkładu finansowego;

b)	uzgodnień dotyczących wnoszenia wkładu finansowego;

c)	procedury kontroli.

SEKCJA IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 13

Ustalenia wykonawcze do umowy

Nie naruszając art. 8 ust. 4 i art. 12 ust. 4, wszelkie niezbędne ustalenia techniczne, logistyczne lub administracyjne służące wykonaniu niniejszej umowy zawierane są między Unią a właściwym organem Republiki Chile.

Artykuł 14

Niewypełnianie obowiązków

Jeżeli jedna ze Stron nie wypełnia swoich obowiązków wyszczególnionych w niniejszej umowie, druga Strona ma prawo do rozwiązania niniejszej umowy z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia.

Artykuł 15

Rozstrzyganie sporów

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej umowy rozstrzygane są przez Strony na drodze dyplomatycznej.

Artykuł 16

Wejście w życie

1. Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po wzajemnym powiadomieniu się przez Strony kanałami dyplomatycznymi o zakończeniu wewnętrznych procedur niezbędnych do tego celu.

2. Strony mogą okresowo odbywać spotkania, aby ocenić realizację niniejszej umowy.

3. Zmiany do niniejszej umowy mogą być wprowadzane w formie pisemnej za obopólną zgodą Stron. Zmiany wchodzą w życie na takich samych zasadach, jak zasady określone w ust. 1.

4. Niniejsza umowa może zostać wypowiedziana przez każdą ze Stron w formie pisemnego powiadomienia o wypowiedzeniu przekazanego drugiej Stronie. Wypowiedzenie takie staje się skuteczne po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania powiadomienia przez drugą Stronę.

Niniejsza umowa została sporządzona w języku hiszpańskim i w języku angielskim, przy czym obydwa teksty są na równi autentyczne.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 stycznia 2014 r.

W imieniu Unii Europejskiej

W imieniu Republiki Chile

(1) Decyzja Rady 2011/292/UE z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 17).

(2) Decyzja Rady 2011/871/WPZiB z dnia 19 grudnia 2011 r. ustanawiająca mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe lub obronne (ATHENA) (Dz.U. L 343 z 23.12.2011, s. 35).

Tekst oświadczeń dla państw członkowskich UE

„Państwa członkowskie UE stosujące decyzję Rady UE w sprawie prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, w której to operacji bierze udział Republika Chile, dołożą starań – w stopniu, w jakim zezwalają na to ich krajowe systemy prawne – by w miarę możliwości odstąpić w stosunku do Republiki Chile od wszelkich roszczeń z tytułu uszkodzeń ciała lub śmierci członka ich personelu lub uszkodzenia lub straty jakichkolwiek należących do nich składników majątku używanych w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, jeżeli takie uszkodzenia ciała, śmierć, szkoda lub strata:

—	zostały spowodowane przez personel z Republiki Chile podczas wykonywania obowiązków związanych z prowadzoną przez UE operacją zarządzania kryzysowego, z wyjątkiem przypadków rażącego niedbalstwa lub umyślnego naruszenia przepisów, lub

—

wynikły z użycia mienia należącego do Republiki Chile, pod warunkiem że mienie to zostało użyte w związku z operacją oraz z wyjątkiem przypadków rażącego niedbalstwa lub działania umyślnego personelu operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE pochodzącego z Republiki Chile i używającego tego mienia.”.

Tekst oświadczeń dla Republiki Chile

„Republika Chile, stosując decyzję Rady UE w sprawie prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, dołoży starań – w stopniu, w jakim zezwala na to jej krajowy system prawny – by w miarę możliwości w stosunku do państw biorących udział w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego odstąpić od wszelkich roszczeń z tytułu uszkodzeń ciała lub śmierci członka personelu lub uszkodzenia lub straty jakichkolwiek należących do niej składników majątku używanych w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, jeżeli takie uszkodzenia ciała, śmierć, szkoda lub strata:

—	zostały spowodowane przez personel podczas wykonywania obowiązków związanych z prowadzoną przez UE operacją zarządzania kryzysowego, z wyjątkiem przypadków rażącego niedbalstwa lub umyślnego naruszenia przepisów, lub

—

wynikły z użycia składników majątku należących do państw członkowskich UE biorących udział w prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, pod warunkiem że takie składniki majątku zostały użyte w związku z operacją oraz z wyjątkiem przypadków rażącego niedbalstwa lub umyślnego naruszenia przepisów ze strony personelu prowadzonej przez UE operacji zarządzania kryzysowego, który używa takich składników majątku.”.

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/8

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 124/2014

z dnia 10 lutego 2014 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącą środków ograniczających wobec Syrii (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Rady (UE) nr 36/2012 (2) nadało skuteczność większości środków przewidzianych w decyzji Rady 2013/255/WPZiB.

(2)	W dniu 10 lutego 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/74/WPZiB (3) zmieniającą decyzję 2013/255/WPZiB.

(3)

W rozporządzeniu (UE) nr 36/2012 należy ustanowić kolejne odstępstwo od zamrażania aktywów, by umożliwić uwolnienie funduszy lub zasobów gospodarczych syryjskich podmiotów państwowych lub Centralnego Banku Syrii w celu dokonywania płatności w imieniu Syryjskiej Republiki Arabskiej na rzecz Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) przeznaczonych na działania związane z misją weryfikacyjną OPCW oraz niszczeniem syryjskiej broni chemicznej.

(4)	Środek ten wchodzi w zakres Traktatu, zatem do jego wdrożenia niezbędne są działania regulacyjne na szczeblu unijnym, mające na celu jego wdrożenie, w szczególności zagwarantowanie jednolitego stosowania tego środka przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 36/2012,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 36/2012 dodaje się punkt w brzmieniu:

„i)

przeznaczone wyłącznie na płatności dokonywane przez syryjskie podmioty państwowe lub Centralny Bank Syrii, wymienione w załączniku II i IIa, w imieniu Syryjskiej Republiki Arabskiej na rzecz Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w celu finansowania działań weryfikacyjnych OPCW oraz niszczenia syryjskiej broni chemicznej, w tym w szczególności płatności na rzecz specjalnego funduszu powierniczego OPCW na działania związane ze zniszczeniem syryjskiej broni chemicznej poza terytorium Syryjskiej Republiki Arabskiej.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 lutego 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 147 z 1.6.2013, s. 14.

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 442/2011 (Dz.U. L 16 z 19.1.2012, s. 1).

(3) Zob. s. 63 niniejszego Dziennika Urzędowego.

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/9

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 125/2014

z dnia 10 lutego 2014 r.

dotyczące wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwkoniektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmuoraz uchylenia rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 714/2013

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2580/2001 z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu (1), w szczególności jego art. 2 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 25 lipca 2013 r. Rada przyjęła rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 714/2013 (2) dotyczące wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001, uaktualniające wykaz osób, grup i podmiotów, do których zastosowanie ma rozporządzenie (WE) nr 2580/2001 (zwany dalej „wykazem”).

(2)	Rada przedstawiła, gdy było to możliwe w praktyce, wszystkim osobom, grupom i podmiotom uzasadnienie umieszczenia ich w wykazie.

(3)

W ogłoszeniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Rada poinformowała osoby, grupy i podmioty wymienione w wykazie, że postanowiła pozostawić je w wykazie. Rada poinformowała również osoby, grupy i podmioty, których to dotyczy, że możliwe jest zwrócenie się do Rady o uzasadnienie umieszczenia ich w wykazie, o ile taka informacja nie została im wcześniej przekazana.

(4)	Rada dokonała przeglądu wykazu zgodnie z wymogiem przewidzianym w art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001. Dokonując tego przeglądu, Rada uwzględniła uwagi przedłożone jej przez zainteresowanych.

(5)	Rada stwierdziła, że nie ma już podstaw, by jedna z grup nadal figurowała w wykazie.

(6)

Rada stwierdziła również, że inne osoby, grupy i podmioty wymienione w wykazie uczestniczyły w aktach terrorystycznych w rozumieniu art. 1 ust. 2 i 3 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB (3), że decyzję w stosunku do nich podjął właściwy organ w rozumieniu art. 1 ust. 4 tego wspólnego stanowiska oraz że powinny one nadal podlegać szczególnym środkom ograniczającym przewidzianym w rozporządzeniu (WE) nr 2580/2001.

(7)	Należy odpowiednio zaktualizować wykaz oraz uchylić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 714/2013,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wykaz przewidziany w art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 określony jest w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 714/2013 traci moc.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 lutego 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 344 z 28.12.2001, s. 70.

(2) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 714/2013 z dnia 25 lipca 2013 r. dotyczące wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu oraz uchylenia rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1169/2012 (Dz.U. L 201 z 26.7.2013, s. 10).

(3) Wspólne stanowisko Rady 2001/931/WPZiB z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu (Dz.U. L 344 z 28.12.2001, s. 93).

ZAŁĄCZNIK

Wykaz osób, grup i podmiotów, o którym mowa w art. 1

1. OSOBY

ABDOLLAHI Hamed (alias Mustafa Abdullahi), ur. 11.8.1960 r. w Iranie. Nr paszportu: D9004878.

AL NASSER, Abdelkarim Hussein Mohamed, ur. w Al-Ihsa (Arabia Saudyjska), obywatel Arabii Saudyjskiej.

AL YACOUB, Ibrahim Salih Mohammed, ur. 16.10.1966 r. w Tarut (Arabia Saudyjska), obywatel Arabii Saudyjskiej.

ARBABSIAR Manssor (alias Mansour Arbabsiar), ur. 6 lub 15.3.1955 r. w Iranie. Obywatel Iranu i USA. Nr paszportu: C2002515 (Iran); nr paszportu: 477845448 (USA). Nr krajowego dowodu tożsamości: 07442833, ważny do 15 marca 2016 r. (prawo jazdy USA).

BOUYERI, Mohammed (alias: Abu ZUBAIR; SOBIAR; Abu ZOUBAIR), ur. 8.3.1978 r. w Amsterdamie (Niderlandy) – członek grupy Hofstadgroep.

FAHAS, Sofiane Yacine, ur. 10.9.1971 r. w Algierze (Algieria) – członek ugrupowania Al-Takfir wal-Hijra.

IZZ AL DIN, Hasan (alias: GARBAYA, Ahmed; SA ID; SALWWAN, Samir), ur. w roku 1963 w Libanie, obywatel Libanu.

MOHAMMED, Chalid Szejk (alias: ALI, Salem; BIN CHALID, Fahd Bin Adballah; HENIN, Aszraf Refaat Nabith; WADUD, Chalid Adbul), ur. 14.4.1965 r. lub 1.3.1964 r. w Pakistanie, nr paszportu: 488555.

SHAHLAI Abdul Reza (alias:Abdol Reza Shala’i; Abd-al Reza Shalai; Abdorreza Shahlai; Abdolreza Shahla’i; Abdul-Reza Shahlaee; Hajj Yusef; Haji Yusif; Hajji Yasir; Hajji Yusif, Yusuf Abu-al-Karkh), ur. ok. 1957 r. w Iranie. Adresy: 1) Kermanszah, Iran; 2) Mehran Military Base (Baza Wojskowa Mehran), Prowincja Ilam, Iran.

10.

SHAKURI Ali Gholam, ur. ok. 1965 r. w Teheranie, Iran.

11.

SOLEIMANI Qasem (alias: Ghasem Soleymani; Qasmi Sulayman; Qasem Soleymani; Qasem Solaimani; Qasem Salimani; Qasem Solemani; Qasem Sulaimani; alias Qasem Sulemani), ur. 11.3.1957 r. w Iranie. Obywatel Iranu. Nr paszportu: 008827 (irański paszport dyplomatyczny), wyd. w 1999 r. Stopień wojskowy: generał dywizji.

2. GRUPY I PODMIOTY

Organizacja Abu Nidala (znana również pod nazwami: Rewolucyjna Rada Fatah; Rewolucyjne Brygady Arabskie; Czarny Wrzesień; Rewolucyjna Organizacja Muzułmańskich Socjalistów).

Brygady Męczenników Al-Aksy.

Al Aqsa e.V. (Stowarzyszenie Al-Aksa).

Al Takfir wal Hijra.

Babbar Chalsa.

Komunistyczna Partia Filipin i jej zbrojne ramię: Nowa Armia Ludowa; Filipiny.

Dżama’a al Islamija (znana również pod nazwą Al Dżama’a al Islamija) (Grupa Islamska).

İslami Büyük Doğu Akıncılar Cephes – IBDA C (Islamski Front Bojowników o Wielki Wschód).

Hamas oraz jego odłam Hamas Izz al Din al Kassem.

10.

„Wojskowe Skrzydło Hizballah” (alias „Wojskowe Skrzydło Hezbollah”, „Wojskowe Skrzydło Hizbullah”, „Wojskowe Skrzydło Hizbollah”, „Wojskowe Skrzydło Hezballah”, „Wojskowe Skrzydło Hisbollah”„Wojskowe Skrzydło Hizbu’llah”, „Wojskowe Skrzydło Hizb Allah”, „Rada Dżihadu” (i wszystkie jednostki mu podlegające, w tym Organizacja Bezpieczeństwa Zewnętrznego).

11.

Hizbul Mudżahedin – HM.

12.

Hofstadgroep.

13.

Fundacja Ziemi Świętej na rzecz Pomocy i Rozwoju.

14.

Międzynarodowa Federacja Młodzieży Sikhijskiej.

15.

Siły Chalistan Zindabad.

16.

Partia Pracujących Kurdystanu – PKK (znana również pod nazwami: KADEK; KONGRA GEL).

17.

Tygrysy – Wyzwoliciele Tamilskiego Ilamu.

18.

Ejército de Liberación Nacional (Narodowa Armia Wyzwolenia).

19.

Palestyński Islamski Dżihad.

20.

Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny.

21.

Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny – Naczelne Dowództwo.

22.

Fuerzas armadas revolucionarias de Colombia – FARC (Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii).

23.

Devrimci Halk Kurtuluș Partisi-Cephesi – DHKP/C (Partia, Front i Armia Wyzwolenia Ludu Tureckiego) znana również pod nazwami: Devrimci Sol (Lewica Rewolucyjna), Dev Sol. (Rewolucyjna(-y) Armia/Front/Partia Wyzwolenia Ludowego).

24.

Sendero Luminoso – SL (Świetlisty Szlak).

25.

Teyrbazen Azadiya Kurdistan – TAK (znana również pod nazwami: Sokoły Wolności Kurdystanu; Jastrzębie Wolności Kurdystanu).

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/12

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 126/2014

z dnia 5 lutego 2014 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Paprika Žitava / Žitavská paprika (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)	Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Słowacji o rejestrację nazwy „Paprika Žitava” / „Žitavská paprika” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Paprika Žitava” / „Žitavská paprika” powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lutego 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. C 247 z 28.8.2013, s. 7.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.8. Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)

SŁOWACJA

Paprika Žitava/Žitavská paprika (ChNP)

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/14

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 127/2014

z dnia 5 lutego 2014 r.

zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Jamón de Teruel/Paleta de Teruel (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)	Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Hiszpanii o zatwierdzenie zmiany specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Jamón de Teruel”/„Paleta de Teruel” zarejestrowanej na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2).

(2)	Ponieważ proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała wniosek o wprowadzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3).

(3)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę specyfikacji należy zatwierdzić,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lutego 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. L 148 z 21.6.1996, s. 1.

(3) Dz.U. C 242 z 23.8.2013, s. 17.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

HISZPANIA

Jamón de Teruel / Paleta de Teruel (ChNP)

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/16

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 128/2014

z dnia 5 lutego 2014 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Gofio Canario (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje,

(1)	Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Hiszpanii o rejestrację nazwy „Gofio Canario” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Gofio Canario” powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lutego 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2) Dz.U. C 251 z 31.8.2013, s. 13.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

HISZPANIA

Gofio Canario (ChOG)

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/18

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 129/2014

z dnia 10 lutego 2014 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 lutego 2014 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jerzy PLEWA

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	IL	107,2
	MA	53,3
	TN	78,4
	TR	82,5
	ZZ	80,4
0707 00 05	MA	163,4
	TR	149,1
	ZZ	156,3
0709 91 00	EG	91,5
0709 91 00	ZZ	91,5
0709 93 10	MA	40,3
	TR	113,5
	ZZ	76,9
0805 10 20	EG	48,0
	IL	67,9
	MA	58,1
	TN	52,2
	TR	68,8
	ZZ	59,0
0805 20 10	IL	120,0
	MA	75,7
	ZZ	97,9
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	CN	60,3
	IL	130,5
	JM	113,2
	KR	142,9
	MA	146,8
	PK	55,3
	TR	89,9
	ZZ	105,6
0805 50 10	AL	43,6
	TR	73,5
	ZZ	58,6
0808 10 80	CN	89,0
	MK	28,7
	US	171,5
	ZZ	96,4
0808 30 90	CL	189,6
	CN	46,0
	TR	131,9
	US	195,3
	ZA	99,7
	ZZ	132,5

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/20

DYREKTYWA KOMISJI 2014/18/UE

z dnia 29 stycznia 2014 r.

zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/43/WE w odniesieniu do wykazu produktów związanych z obronnością

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/43/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie uproszczenia warunków transferów produktów związanych z obronnością we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dyrektywa 2009/43/WE obejmuje wszystkie produkty związane z obronnością, które odpowiadają produktom wymienionym we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej, przyjętym przez Radę w dniu 19 marca 2007 r.

(2)	W dniu 11 marca 2013 r. Rada przyjęła i uaktualniła wspólny wykaz uzbrojenia Unii Europejskiej (2).

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2009/43/WE.

(4)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Transferu Produktów Związanych z Obronnością w UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załącznik do dyrektywy 2009/43/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 12 maja 2014 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 17 maja 2014 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 stycznia 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 1.

(2) Dz.U. C 90 z 27.3.2013, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

WYKAZ PRODUKTÓW ZWIĄZANYCH Z OBRONNOŚCIĄ

Uwaga 1:

Terminy ujęte w cudzysłów (»«) zostały zdefiniowane. Należy odwoływać się do »Definicji terminów używanych w niniejszym wykazie« załączonych do niniejszego wykazu.

Uwaga 2:

W niektórych przypadkach substancje chemiczne zostały ujęte w wykazie według nazwy oraz numeru CAS. Wykaz ma zastosowanie do substancji chemicznych o takiej samej formule strukturalnej (w tym hydratów) bez względu na nazwę lub numer CAS. Numery CAS są zamieszczone w celu ułatwienia identyfikacji danej substancji chemicznej lub mieszaniny, bez względu na przyjętą nomenklaturę. Numery CAS nie mogą być jednak użyte jako niepowtarzalne identyfikatory, ponieważ niektóre postacie substancji chemicznych wymienionych w niniejszym wykazie, a także ich mieszaniny, są lub mogą być oznaczone odmiennymi numerami CAS.

ML1
Broń gładkolufowa o kalibrze mniejszym niż 20 mm, inne uzbrojenie i broń automatyczna o kalibrze 12,7 mm (0,50 cala) lub mniejszym oraz wyposażenie i specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe, w tym:

Uwaga

Punkt ML1 nie ma zastosowania do:

a.	broni palnej specjalnie zaprojektowanej do amunicji szkolno-treningowej, która to broń nie jest zdolna do wystrzeliwania pocisku;

b.	broni palnej specjalnie zaprojektowanej do wystrzeliwania pocisków kierowanych przewodowo pozbawionych dużego ładunku wybuchowego lub łączności o zasięgu mniejszym lub równym 500 m;

c.	broni wykorzystującej amunicję z bocznym zapłonem oraz uniemożliwiającej prowadzenie ognia w sposób w pełni automatyczny.

strzelb i broni mającej przynajmniej jedną lufę gładką, broni ręcznej, karabinów maszynowych, pistoletów maszynowych i broni wielolufowej;

Uwaga

Podpunkt ML1.a nie ma zastosowania do:

a.	strzelb i broni mającej przynajmniej jedną lufę gładką wyprodukowanych przed rokiem 1938;

b.	reprodukcji strzelb i broni mającej przynajmniej jedną lufę gładką, których oryginały zostały wyprodukowane przed rokiem 1890;

c.	broni ręcznej, broni wielolufowej i karabinów maszynowych wyprodukowanych przed rokiem 1890, i ich reprodukcji;

broń gładkolufowa, taka jak:

1.	broń gładkolufowa zaprojektowana specjalnie do celów wojskowych;

inna broń gładkolufowa, w tym:

a.	broń w pełni automatyczna;

b.	broń półautomatyczna lub powtarzalna (typu pump-action);

Uwaga

Podpunkt ML1.b nie ma zastosowania do:

a.	broni gładkolufowej wyprodukowanej przed rokiem 1938;

b.	reprodukcji broni gładkolufowej, której oryginały zostały wyprodukowane przed rokiem 1890;

c.	myśliwskiej i sportowej broni gładkolufowej. Broń tego typu nie może być specjalnie zaprojektowana do celów wojskowych lub umożliwiać prowadzenia ognia w sposób w pełni automatyczny;

broni gładkolufowej zaprojektowanej specjalnie do następujących celów;

1.	uboju zwierząt domowych;

2.	uspokajania zwierząt;

3.	testów sejsmicznych;

4.	odpalania pocisków przemysłowych; lub

zaburzania działania improwizowanych urządzeń wybuchowych (Improvised Explosive Devices – IED).

Uwaga:

w odniesieniu do zaburzaczy zob. ppkt ML4 i pozycja 1A006 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

c.	broń wykorzystująca amunicję bezłuskową;

rozłączne magazynki nabojowe, tłumiki lub urządzenia do obniżania odgłosu wystrzału, specjalne elementy zaczepiane, celowniki optyczne oraz tłumiki ognia dla uzbrojenia określonego w podpunktach ML1.a, ML1.b lub ML1.c.

Uwaga:

Podpunkt ML1.d nie ma zastosowania do celowników optycznych bez elektronicznej obróbki obrazu, o powiększeniu dziewięciokrotnym lub mniejszym, o ile nie są one specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych ani nie zawierają żadnych siatek specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych.

ML2
Broń gładkolufowa o kalibrze 20 mm lub większym, inna broń i uzbrojenie o kalibrze większym od 12,7 mm (0,50 cala), miotacze oraz wyposażenie i specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe, w tym:

broń strzelecka, haubice, armaty, moździerze, broń przeciwpancerna, wyrzutnie pocisków, wojskowe miotacze ognia, strzelby, działa bezodrzutowe, broń gładkolufowa oraz ich urządzenia redukcyjne.

Uwaga 1

Podpunkt ML2.a obejmuje strumiennice, liczniki, zasobniki i inne specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe, stosowane do ciekłych ładunków miotających dla sprzętu określonego w podpunkcie ML2.a.

Uwaga 2

Podpunkt ML2.a nie ma zastosowania do następujących rodzajów broni:

a.	strzelb, broni gładkolufowej i broni mającej przynajmniej jedną lufę gładką wyprodukowanych przed rokiem 1938;

b.	reprodukcji strzelb, broni gładkolufowej i broni mającej przynajmniej jedną lufę gładką, których oryginały zostały wyprodukowane przed rokiem 1890;

c.	broni strzeleckiej, haubic, armat i moździerzy wyprodukowanych przed rokiem 1890;

d.	myśliwskiej i sportowej broni gładkolufowej. Broń tego typu nie może być specjalnie zaprojektowana do celów wojskowych lub umożliwiać prowadzenia ognia w sposób w pełni automatyczny;

broni gładkolufowej zaprojektowanej specjalnie do następujących celów:

1.	uboju zwierząt domowych;

2.	uspokajania zwierząt;

3.	testów sejsmicznych;

4.	odpalania pocisków przemysłowych; lub

zaburzania działania improwizowanych urządzeń wybuchowych (Improvised Explosive Devices – IED);

Uwaga:

w odniesieniu do zaburzaczy zob. ppkt ML4 i pozycja 1A006 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

f.	ręcznych wyrzutni pocisków specjalnie zaprojektowanych do wystrzeliwania pocisków kierowanych przewodowo pozbawionych dużego ładunku wybuchowego lub łączności o zasięgu mniejszym lub równym 500 m.

wyrzutnie lub generatory dymu, gazu i materiałów pirotechnicznych, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych;

Uwaga

Podpunkt ML2.b nie ma zastosowania do pistoletów sygnałowych.

celowniki i uchwyty mocujące celowników posiadające wszystkie poniższe cechy:

1.	specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych; oraz

2.	specjalnie zaprojektowane dla broni określonej w podpunkcie ML2.a;

d.	uchwyty mocujące i rozłączne magazynki nabojowe, specjalnie zaprojektowane dla broni określonej w podpunkcie ML2.a.

ML3
Amunicja i zapalniki oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe, takie jak:

a.	amunicja dla broni określonej w pozycjach ML1, ML2 lub ML12;

zapalniki specjalnie zaprojektowane dla amunicji określonej w podpunkcie ML3.a.

Uwaga 1

Specjalnie zaprojektowane komponenty określone w pozycji ML3 obejmują:

a.	wyroby z metali lub tworzyw sztucznych, takie jak kowadełka spłonek, płaszcze pocisków, ogniwa nabojowe, pierścienie wiodące i metalowe elementy amunicji;

b.	urządzenia zabezpieczające i uzbrajające, zapalniki, czujniki i urządzenia inicjujące;

c.	źródła energii o wysokiej jednorazowej mocy wyjściowej;

d.	łuski spalające się;

e.	podpociski, wchodzące w skład pocisków kasetowych, tj. bomby, miny oraz pociski kierowane w końcowej fazie lotu.

Uwaga 2

Podpunkt ML3.a nie ma zastosowania do amunicji ze zgwiazdkowaną łuską bez pocisku (amunicji ślepej) oraz amunicji szkolno-treningowej z przewierconą łuską.

Uwaga 3

Podpunkt ML3.a nie ma zastosowania do ładunków specjalnie zaprojektowanych w następujących celach:

a.	sygnalizacji;

b.	odstraszania ptactwa; lub

c.	zapalania flar gazowych na szybach naftowych.

ML4
Bomby, torpedy, rakiety, pociski, inne urządzenia i ładunki wybuchowe oraz związane z nimi wyposażenie i akcesoria oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe, takie jak:

Nb.1	Sprzęt naprowadzania i nawigacji – zob. pozycja ML11.

Nb.2	Samolotowe systemy ochrony przed rakietami (Aircraft Missile Protection Systems – AMPS) – zob. podpunkt ML4.c.

bomby, torpedy, granaty, naboje dymne, rakiety, miny, pociski, bomby głębinowe, ładunki, urządzenia burzące, zestawy burzące, urządzenia zawierające materiały »pirotechniczne«, ładunki i środki pozoracji (tj. sprzęt symulujący cechy wymienionych środków bojowych), zaprojektowane specjalnie do celów wojskowych.

Uwaga

Podpunkt ML4.a obejmuje:

a.	granaty dymne, bomby oświetlające, bomby zapalające oraz urządzenia wybuchowe;

b.	dysze pocisków rakietowych oraz głowice powracające do atmosfery ziemskiej.

sprzęt mający wszystkie z wymienionych poniżej cech charakterystycznych:

1.	jest specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych; oraz

jest specjalnie zaprojektowany do »czynności« związanych z którymkolwiek z poniższych elementów:

a.	obiektami określonymi w podpunkcie ML4.a.; lub

b.	improwizowanymi urządzeniami wybuchowymi (Improvised Explosive Devices – IED).

Uwaga techniczna:

Do celów podpunktu ML4.b.2 »czynności« odnoszą się do obsługi, wystrzeliwania, kładzenia, sterowania, rozładowywania, detonowania, aktywacji, zasilania o jednorazowym działaniu, pozorowania, zagłuszania, trałowania, wykrywania, rozrywania lub likwidowania.

Uwaga 1

Podpunkt ML4.b obejmuje:

a.	ruchomy sprzęt do skraplania gazu o wydajności dziennej 1 000 kg lub więcej gazu w postaci płynnej;

b.	pływający przewód elektryczny nadający się do trałowania min magnetycznych.

samolotowe systemy ochrony przed rakietami (Aircraft Missile Protection Systems – AMPS).

Uwaga

Podpunkt ML4.c nie ma zastosowania do urządzeń AMPS posiadających wszystkie z wymienionych poniżej elementów:

którykolwiek z następujących czujników ostrzegających o rakietach:

1.	czujniki pasywne o reakcji w zakresie 100–400 nm; lub

2.	aktywne dopplerowskie czujniki ostrzegające o rakietach;

b.	systemy wyrzucania środków przeciwdziałających;

c.	flary wysyłające zarówno sygnał widzialny, jak i sygnał w podczerwieni w celu dezorientacji pocisków ziemia-powietrze; oraz

są instalowane w »cywilnych statkach powietrznych« i mają wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne:

urządzenie AMPS może działać wyłącznie w określonym »cywilnym statku powietrznym«, w którym zainstalowano dany AMPS i w stosunku do którego wydano którykolwiek z następujących dokumentów:

a.	cywilny certyfikat typu; lub

b.	równoważny dokument uznany przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO);

2.	urządzenie AMPS jest zabezpieczone przed nieuprawnionym dostępem do »oprogramowania«; oraz

3.	urządzenie AMPS posiada aktywny mechanizm, który powoduje zaprzestanie działania systemu po usunięciu go z »cywilnego statku powietrznego«, w którym został zainstalowany.

ML5
Sprzęt kierowania ogniem oraz związany z nim sprzęt ostrzegania i alarmowania, a także powiązane z nimi systemy oraz sprzęt testowania, strojenia i przeciwdziałania, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, a także specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe i wyposażenie, w tym:

a.	celowniki, przeliczniki, sprzęt nakierowywania oraz systemy sterowania uzbrojeniem;

b.	systemy wykrywania, oznaczania celów, pomiaru odległości, obserwacji lub śledzenia; wyposażenie wykorzystywane do wykrywania, scalania danych, rozpoznawania lub identyfikacji; urządzenia zespalające zespoły czujników;

sprzęt przeciwdziałania, wykorzystywany przeciwko urządzeniom określonym w podpunkcie ML5.a lub ML5.b;

Uwaga

Do celów podpunktu ML5.c sprzęt przeciwdziałania obejmuje sprzęt do wykrywania.

d.	sprzęt do strojenia lub testowania w warunkach polowych, specjalnie zaprojektowany dla urządzeń określonych w podpunkcie ML5.a, ML5.b lub ML5.c.

ML6
Pojazdy naziemne i ich elementy składowe, takie jak:

Nb.	Sprzęt naprowadzania i nawigacji – zob. pozycja ML11.

a.	pojazdy naziemne oraz ich elementy składowe, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych; W podpunkcie ML6.a termin pojazdy naziemne obejmuje przyczepy.

inne pojazdy naziemne i ich następujące elementy składowe:

pojazdy posiadające wszystkie poniższe cechy:

a.	wyprodukowane lub wyposażone w materiały lub elementy składowe zapewniające III lub wyższy poziom ochrony przeciwbalistycznej (zgodnie z NIJ 0108.01, wrzesień 1985 r., lub porównywalnym standardem krajowym);

b.	przenoszenie napędu zapewniające napęd jednocześnie kołom przednim i tylnym, w tym pojazdy posiadające dodatkowe koła do celów nośnych, także napędzane silnikiem;

c.	dopuszczalna masa całkowita pojazdu (GVWR) wynosi ponad 4 500 kg; oraz

d.	zaprojektowane lub zmodyfikowane do jazdy terenowej;

elementy składowe posiadające wszystkie poniższe cechy:

a.	są specjalnie zaprojektowane dla pojazdów określonych w podpunkcie ML6.b.1; oraz

b.	zapewniają III lub wyższy poziom ochrony przeciwbalistycznej (zgodnie z NIJ 0108.01, wrzesień 1985 r., lub porównywalnym standardem krajowym).

Nb.	Zob. także podpunkt ML13.a.

Uwaga 1

Podpunkt ML6.a obejmuje:

a.	czołgi i inne uzbrojone pojazdy wojskowe oraz pojazdy wojskowe wyposażone w uchwyty na broń, sprzęt do kładzenia min lub wystrzeliwania amunicji określonej w pozycji ML4;

b.	pojazdy opancerzone;

c.	pojazdy pływające lub zdolne do pokonywania w bród głębokich przeszkód wodnych;

d.	pojazdy ratownicze, holujące, do przewozu amunicji i systemów uzbrojenia oraz związany z nimi sprzęt do manipulowania ładunkami.

Uwaga 2

Modyfikacja pojazdu naziemnego do celów wojskowych określona w podpunkcie ML6.a obejmuje zmiany konstrukcyjne, elektryczne lub mechaniczne, związane z wyposażeniem go w co najmniej jeden z elementów składowych specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych. Do takich elementów składowych zalicza się:

a.	okładziny opon ogumienia pneumatycznego, specjalnie zaprojektowane jako kuloodporne;

b.	opancerzenie kluczowych elementów pojazdu (np. zbiorników paliwa, kabiny);

c.	specjalne wzmocnienia lub uchwyty do mocowania broni;

d.	zaciemnienie oświetlenia pojazdu.

Uwaga 3

Pozycja ML6 nie ma zastosowania do pojazdów cywilnych zaprojektowanych lub zmodyfikowanych do przewozu pieniędzy lub kosztowności.

Uwaga 4

Pozycja ML6 nie ma zastosowania do pojazdów spełniających wszystkie poniższe kryteria:

a.	zostały wyprodukowane przed rokiem 1946;

b.	nie zawierają elementów wyszczególnionych we wspólnych wykazach uzbrojenia UE i wyprodukowanych po roku 1945 z wyjątkiem reprodukcji oryginalnych elementów składowych lub akcesoriów danego pojazdu; oraz

c.	w ich skład nie wchodzi broń wyszczególniona w ML1, ML2 lub ML4, chyba że broń taka jest niezdatna do użytku i do wystrzelenia pocisku.

ML7
Chemiczne lub biologiczne środki trujące, »środki rozpraszania tłumu«, materiały radioaktywne oraz związany z nimi sprzęt, elementy składowe i materiały, takie jak:

a.	środki biologiczne lub materiały radioaktywne »przystosowane do użycia podczas działań wojennych« w celu spowodowania strat wśród ludzi i zwierząt, niszczenia sprzętu, plonów lub środowiska;

bojowe środki trujące (BST) obejmujące:

bojowe środki paralityczno-drgawkowe:

O-alkilo (równe lub mniejsze niż C10, łącznie z cykloalkilo) alkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) fluorofosfoniany, takie jak:

sarin (GB): O-izopropylometylofluorofosfonian (CAS 107-44-8); i

soman (GD): O-pinakolinometylofluorofosfonian (CAS 96-64-0);

b.	O-alkilo (równe lub mniejsze niż C10, łącznie z cykloalkilo) N,N-dialkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) amidocyjanofosforany, takie jak: tabun (GA): O-etylo(N,N-dimetylo)amidocyjanofosforan (CAS 77-81-6);

O-alkilo (H lub równe lub mniejsze niż C10, łącznie z cykloalkilo), S-2-dialkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-)-aminoetylo alkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) tiofosfoniany oraz odpowiadające im alkilowane lub protonowane sole, takie jak:

VX: O-etylo S-(2-diizopropyloaminoetylo) metylotiofosfonian (CAS 50782-69-9);

bojowe środki parzące:

iperyty siarkowe, takie jak:

1.	sulfid 2-chloroetylochlorometylowy (CAS 2625-76-5);

2.	sulfid bis (2-chloroetylowy) (CAS 505-60-2);

3.	bis (2-chloroetylotio)metan (CAS 63869-13-6);

4.	1,2-bis (2-chloroetylotio)etan (CAS 3563-36-8);

5.	1,3-bis (2-chloroetylotio)-n-propan (CAS 63905-10-2);

6.	1,4-bis (2-chloroetylotio)-n-butan (CAS 142868-93-7);

7.	1,5-bis (2-chloroetylotio)-n-pentan (CAS 142868-94-8);

8.	eter bis (2-chloroetylotiometylowy) (CAS 63918-90-1);

9.	eter bis (2-chloroetylotioetylowy) (iperyt tlenowy) (CAS 63918-89-8);

luizyty, takie jak:

1.	(2-chlorowinylo)dichloroarsyna (CAS 541-25-3)

2.	tris (2-chlorowinylo)arsyna (CAS 40334-70-1);

3.	bis (2-chlorowinylo)chloroarsyna (CAS 40334-69-8);

iperyty azotowe, takie jak:

1.	HN1: bis (2-chloroetylo)etyloamina (CAS 538-07-8);

2.	HN2: bis (2-chloroetylo)metyloamina (CAS 51-75-2);

3.	HN3: tris (2-chloroetylo)amina (CAS 555-77-1);

bojowe środki obezwładniające, takie jak:

a.	3-chinuklidylobenzylan (BZ) (CAS 6581-06-2);

defolianty, takie jak:

a.	2-chloro-4-fluorofenoksyoctan butylu (LNF);

b.	kwas 2,4,5-trichlorofenoksyoctowy (CAS 93-76-5), zmieszany z kwasem 2,4-dichlorofenoksyoctowym (CAS 94-75-7) (oranż (CAS 39277-47-9));

dwuskładnikowe oraz kluczowe prekursory BST, takie jak:

1.	difluorki alkilo- (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) fosfonowe, takie jak: DF: difluorek metylofosfonowy (CAS 676-99-3);

O-alkilo (H lub równe lub mniejsze niż C10, łącznie z cykloalkilo) O-2-dialkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-)aminoetylo alkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) fosfiniany i odpowiadające im alkilowane lub protonowane sole, takie jak:

QL: O-etylo-2-di-izopropyloaminoetylometylofosfinian (CAS 57856-11-8);

3.	chlorosarin: O-izopropylometylochlorofosfonian (CAS 1445-76-7);

4.	chlorosoman: O-pinakolinometylochlorofosfonian (CAS 7040-57-5);

»środki rozpraszania tłumu«, chemikalia zawierające składnik czynny, a także ich kombinacje, włączając w to:

1.	α-bromobenzenoacetonitryl (cyjanek bromobenzylu) (CA) (CAS 5798-79-8);

2.	dinitryl [(2-chlorofenylo)metyleno]propanu, (O-chlorobenzylidenomalanonitryl) (CS) (CAS 2698-41-1);

3.	2-chloro-1-fenyloetanon, chlorek fenylacylu (ω-chloroacetofenon) (CN) (CAS 532-27-4);

4.	dibenzo-(b,f)-1,4-oksazepina (CR) (CAS 257-07-8);

5.	10-chloro-5, 10-dihydrofenarsazyna, (chlorek fenarsazyny), (adamsyt), (DM) (CAS 578-94-9);

N-nonanoilomorfolina (MPA) (CAS 5299-64-9);

Uwaga 1

Podpunkt ML7.d nie ma zastosowania do »środków rozpraszania tłumu«, pakowanych indywidualnie, przeznaczonych do samoobrony.

Uwaga 2

Podpunkt ML7.d nie ma zastosowania do chemikaliów zawierających składnik czynny, a także ich kombinacji, zidentyfikowanych i pakowanych do celów produkcji żywności lub do celów medycznych.

sprzęt, specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, zaprojektowany lub zmodyfikowany do rozprzestrzeniania jakiegokolwiek z niżej wymienionych materiałów oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe, w tym:

1.	materiały lub środki określone w podpunkcie ML7.a, ML7.b lub ML7.d; lub

2.	chemiczne środki bojowe, wytworzone na bazie prekursorów określonych w podpunkcie ML7.c;

sprzęt ochronny i odkażający specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, elementy składowe i mieszaniny chemiczne, takie jak:

1.	sprzęt zaprojektowany lub zmodyfikowany do ochrony przed materiałami określonymi w podpunktach ML7.a, ML7.b lub ML7.d oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe;

2.	sprzęt zaprojektowany lub zmodyfikowany do odkażania obiektów skażonych środkami określonymi w podpunkcie ML7.a lub ML7.b oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe;

3.	mieszaniny chemiczne specjalnie opracowane lub przystosowane do odkażania obiektów skażonych środkami określonymi w podpunkcie ML7.a lub ML7.b;

Uwaga

Podpunkt ML7.f.1 obejmuje:

a.	instalacje do uzdatniania powietrza, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do pracy w warunkach występowania skażeń promieniotwórczych, biologicznych lub chemicznych;

b.	odzież ochronną.

Nb.	Cywilne maski przeciwgazowe, wyposażenie ochronne i odkażające – zob. także pozycja 1A004 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, zaprojektowany lub zmodyfikowany do wykrywania lub identyfikacji materiałów określonych w podpunktach ML7.a, ML7.b lub ML7.d oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe;

Uwaga

Podpunkt ML7.g. nie ma zastosowania do osobistych dozymetrów promieniowania jonizującego.

Nb.	Zob. także pozycja 1A004 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

h.	»biopolimery« specjalnie zaprojektowane lub przetworzone w celu wykrywania lub identyfikacji BST określonych w podpunkcie ML7.b oraz kultury specyficznych komórek wykorzystywanych do ich produkcji;

»biokatalizatory« wykorzystywane do odkażania lub rozkładu BST oraz ich systemy biologiczne, takie jak:

1.	»biokatalizatory« specjalnie zaprojektowane do odkażania lub rozkładu BST określonych w podpunkcie ML7.b, wynikające z ukierunkowanej selekcji laboratoryjnej lub manipulacji genetycznej systemów biologicznych;

systemy biologiczne zawierające informację genetyczną specyficzną dla produkcji »biokatalizatorów« określonych w podpunkcie ML7.i.1, jak następuje:

a.	»wektory ekspresji«;

wirusy;

c.	kultury komórkowe.

Uwaga 1

Podpunkty ML7.b i ML7.d nie mają zastosowania do następujących substancji:

a.	chlorocyjan (CAS 506-77-4). Zob. pozycja 1C450.a.5 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE;

b.	kwas cyjanowodorowy (CAS 74-90-8);

c.	chlor (CAS 7782-50-5);

d.	chlorek karbonylu (fosgenu) (CAS 75-44-5). Zob. pozycja 1C450.a.4 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE;

e.	difosgen (chloromrówczan trichlorometylu) (CAS 503-38-8);

f.	niestosowany od roku 2004;

g.	bromek ksylilu, orto: (CAS 89-92-9), meta: (CAS 620-13-3), para: (CAS 104-81-4);

h.	bromek benzylu (CAS 100-39-0);

i.	jodek benzylu (CAS 620-05-3);

j.	bromoaceton (CAS 598-31-2);

k.	bromek cyjanu (CAS 506-68-3);

l.	bromometyloetyloketon (CAS 816-40-0);

m.	chloroaceton (CAS 78-95-5);

n.	jodooctan etylu (CAS 623-48-3);

o.	jodoaceton (CAS 3019-04-3);

p.	chloropikryna (CAS 76-06-2). Zob. pozycja 1C450.a.7 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

Uwaga 2

Kultury komórkowe i systemy biologiczne wyszczególnione w podpunktach ML7.h i ML7.i.2 są szczególne i podpunkty te nie mają zastosowania do komórek lub systemów biologicznych wykorzystywanych do celów cywilnych, takich jak rolne, farmaceutyczne, medyczne, weterynaryjne, środowiskowe, gospodarki odpadami lub przemysłu spożywczego.

ML8
»Materiały wysokoenergetyczne« oraz substancje pokrewne, takie jak:

N.B.1.

Zob. także pozycja 1C011 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

N.B.2.

Ładunki i urządzenia wybuchowe – zob. także pozycja ML4 oraz pozycja 1A008 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

Uwagi techniczne

1.	Do celów pozycji ML8 przez termin mieszanina rozumie się połączenie dwóch lub większej liczby substancji, z których co najmniej jedna została wymieniona w podpunktach pozycji ML8.

2.	Każda substancja wymieniona w podpunktach pozycji ML8 jest objęta niniejszym wykazem, nawet gdy jest ona wykorzystywana w zastosowaniu innym niż wskazane. (np. TAGN jest w przeważającej mierze używany jako materiał wybuchowy, lecz może być także użyty jako paliwo lub utleniacz).

»materiały wybuchowe« oraz ich mieszaniny, takie jak:

1.	ADNBF (aminodinitrobenzofuroksan lub 1-tlenek 7-amino-4,6-dinitrobenzofurazanu) (CAS 97096-78-1);

2.	BNCP (nadchloran cis-bis(5-nitrotetraazolato) tetraaminy kobaltu (III)) (CAS 117412-28-9);

3.	CL-14 (diaminodinitrobezofuroksan lub 1-tlenek 5,7-diamino-4,6-dinitrobenzofurazanu) (CAS 117907-74-1);

4.	CL-20 (HNIW lub heksanitroheksaazaizowurcytan) (CAS 135285-90-4); klatraty CL-20 (zob. także ich »prekursory« w podpunkcie ML8.g.3 i ML8.g.4);

5.	CP (nadchloran 2-(5-cyjanotetraazolato) pentaaminy kobaltu (III)) (CAS 70247-32-4);

6.	DADE (1,1-diamino-2,2-dinitroetylen, FOX7) (CAS 145250-81-3);

7.	DATB (diaminotrinitrobenzen) (CAS 1630-08-6);

8.	DDFP (1,4-dinitrodifurazanopiperazyna);

9.	DDPO (1-tlenek 2,6-diamino-3,5-dinitropirazyna, PZO) (CAS 194486-77-6);

10.	DIPAM (3,3’-diamino-2,2’,4,4’,6,6’-heksanitrobifenyl lub dipikramid) (CAS 17215-44-0);

11.	DNGU (DINGU lub dinitroglikoluryl) (CAS 55510-04-8)

12.

furazany, takie jak:

a.	DAAOF (diaminoazoksyfurazan);

b.	DAAzF (diaminoazofurazan) (CAS 78644-90-3);

13.

HMX i jego związki pochodne (zob. także ich »prekursory« w podpunkcie ML8.g.5), takie jak:

a.	HMX (cyklotetrametylenotetranitroamina, oktahydro-1,3,5,7-tetranitro-1,3,5,7-tetrazyna, 1,3,5,7-tetranitro-1,3,5,7-tetraza-cyklooktan, oktogen) (CAS 2691-41-0);

b.	difluoroaminowane analogi HMX;

c.	K-55(2,4,6,8-tetranitro-2,4,6,8-tetraazabicyklo-[3,3,0]-oktano-3, tetranitrosemiglikouryl lub keto-bicyklo HMX) (CAS 130256-72-3);

14.	HNAD (heksanitroadamantan) (CAS 143850-71-9);

15.	HNS (heksanitrostilben) (CAS 20062-22-0);

16.

imidazole, takie jak:

a.	BNNII (oktahydro-2,5-bis(nitroimino)imidazo [4,5-d]imidazol);

b.	DNI (2,4-dinitroimidazol) (CAS 5213-49-0);

c.	FDIA (1-fluoro-2,4-dinitroimidazol);

d.	NTDNIA (N-(2-nitrotriazolo)-2,4-dinitroimidazol);

e.	PTIA (1-pikrylo-2,4,5-trinitroimidazol);

17.	NTNMH (1-(2-nitrotriazolo)-2-dinitrometylenohydrazyna);

18.	NTO (ONTA lub 3-nitro-1,2,4-triazol-5-on) (CAS 932-64-9);

19.	polinitrokubany o ponad czterech grupach nitrowych;

20.	PYX (2,6-bis(pikrylamino)-3,5-dinitropirydyna) (CAS 38082-89-2);

21.

RDX i jego pochodne, takie jak:

a.	RDX (cyklotrimetylenotrinitroamina, cyklonit; T4, heksahydro-1,3,5-trinitro-1,3,5-triazyna, 1,3,5-trinitro-1,3,5-triazo-cykloheksan, heksogen) (CAS 121-82-4);

b.	keto-RDX (K-6 lub 2,4,6-trinitro-2,4,6-triazacykloheksanon (CAS 115029-35-1);

22.	TAGN (azotan triaminoguanidyny) (CAS 4000-16-2);

23.	TATB (triaminotrinitrobenzen) (CAS 3058-38-6) (zob. także jego »prekursory« w podpunkcie ML8.g.7);

24.	TEDDZ (3,3,7,7-tetrabis(difluoroamino) oktahydro-1,5-dinitro-1,5-diazocian);

25.

tetrazole, takie jak:

a.	NTAT (nitrotriazoloaminotetrazol);

b.	NTNT (1-N-(2-nitrotriazolo)-4-nitrotetrazol);

26.	tetryl (trinitrofenylometylonitroamina) (CAS 479-45-8);

27.	TNAD (1,4,5,8-tetranitro-1,4,5,8-tetraazadekalina) (CAS 135877-16-6) (zob. także jej »prekursory« w podpunkcie ML8.g.6);

28.	TNAZ (1,3,3-trinitroazetydyna) (CAS 97645-24-4) (zob. także jej »prekursory« w podpunkcie ML8.g.2);

29.	TNGU (SORGUYL lub tetranitroglikoluryl) (CAS 55510-03-7);

30.	TNP (1,4,5,8-tetranitro-pirydazyno[4,5-d]pirydazyna) (CAS 229176-04-9);

31.

triazyny, takie jak:

a.	DNAM (2-tleno-4,6-dinitroamino-s-triazyna) (CAS 19899-80-0);

b.	NNHT (2-nitroimino-5-nitro-heksahydro-1,3,5-triazyna) (CAS 130400-13-4);

32.

triazole, takie jak:

a.	5-azydo-2-nitrotriazol;

b.	ADHTDN (4-amino-3,5-dihydrazyno-1,2,4-triazolodinitramid) (CAS 1614-08-0);

c.	ADNT (1-amino-3,5-dinitro-1,2,4-triazol);

d.	BDNTA ([bis-dinitrotriazolo]amina);

e.	DBT (3,3′-dinitro-5,5-bi-1,2,4-triazol) (CAS 30003-46-4);

f.	DNBT (dinitrobistriazol) (CAS 70890-46-9);

g.	niestosowany od 2010 r.;

h.	NTDNT (1-N-(2-nitrotriazolo)-3,5-dinitrotriazol);

i.	PDNT (1-pikrylo-3,5-dinitrotriazol);

j.	TACOT (tetranitrobenzotriazolobenzotriazol) (CAS 25243-36-1);

33.

materiały wybuchowe, niewyszczególnione w podpunkcie ML8.a, posiadające którąkolwiek z następujących cech:

a.	prędkość detonacji przekraczająca 8 700 m/s, dla największej gęstości, lub

b.	ciśnienie detonacji przekraczające 34 GPa (340 kilobarów);

34.

organiczne materiały wybuchowe niewyszczególnione w podpunkcie ML8.a, posiadające wszystkie następujące cechy:

a.	wytwarzające ciśnienia detonacji rzędu co najmniej 25 GPa (250 kilobarów), oraz

b.	utrzymujące stabilność w temperaturach wyższych od lub równych 523 K (250 °C) przez okres 5 minut lub dłuższy;

»materiały miotające«, takie jak:

każdy, zaliczany w klasyfikacji Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) do klasy 1.1, stały »materiał miotający«, o teoretycznym czasie trwania impulsu właściwego (w warunkach normalnych) ponad 250 sekund dla mieszanin niezawierajacych proszków metali lub ponad 270 sekund dla mieszanin zawierających proszek aluminium;

każdy, zaliczany w klasyfikacji ONZ do klasy 1.3, stały »materiał miotający«, o teoretycznym czasie trwania impulsu właściwego (w warunkach normalnych) ponad 230 sekund dla mieszanin niezawierających fluorowców, 250 sekund dla mieszanin nie zawierających proszków metali oraz 266 sekund dla mieszanin zawierających proszki metali;

3.	»materiały miotające« o cieple spalania ponad 1 200 kJ/kg;

4.	»materiały miotające«, utrzymujące w stanie ustalonym szybkość spalania liniowego ponad 38 mm/s w warunkach normalnych (mierzone podczas ciągłego spalania pojedynczej próbki) ciśnienia początkowego 6,89 MPa (68,9 barów) i temperatury 294 K (21 °C);

5.	modyfikowane elastomerami dwuskładnikowe (EMCDB) »materiały miotające« o rozciągliwości, podczas działania maksymalnych naprężeń, przekraczającej 5 % w temperaturze 233 K (-40 °C);

6.	jakiekolwiek »materiały miotające« zawierające substancje wyszczególnione w podpunkcie ML8.a;

7.	»materiały miotające« niewyszczególnione w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

»materiały pirotechniczne«, paliwa, substancje pokrewne oraz ich mieszaniny, w tym:

paliwa lotnicze o składzie specjalnie opracowanym do celów wojskowych;

Uwaga:

Paliwa lotnicze określone w podpunkcie ML8.c.1 są produktami gotowymi, a nie ich składnikami.

2.	glinian (wodorek glinu) (CAS 7784-21-6);

3.	węgloborowodory; dekaborowodory (CAS 17702-41-9); pentaborowodory (CAS 19624-22-7 oraz 18433-84-6) i ich pochodne;

hydrazyna i jej pochodne (zob. także pochodne utleniających hydrazynę w podpunktach ML8.d.8. oraz ML8.d.9.), w tym:

a.	hydrazyna (CAS 302-01-2) w stężeniach przekraczających poziom 70 %;

b.	monometylohydrazyna (CAS 60-34-4);

c.	symetryczna dimetylohydrazyna (CAS 540-73-8);

niesymetryczna dimetylohydrazyna (CAS 57-14-7);

Uwaga:

Podpunkt ML8.c.4.a nie ma zastosowania do »mieszanin« hydrazynowych opracowanych w celach ochrony przeciwkorozyjnej.

paliwa metaliczne w postaciach cząstek sferycznych, rozpylonych, sferoidalnych, płatków lub proszku, wytworzone z materiału składającego się, co najmniej w 99 %, z dowolnej, niżej wymienionej substancji:

metale, jak poniżej, i ich mieszaniny:

1.	beryl (CAS 7440-41-7) o średnicy cząstek poniżej 60 μm;

2.	sproszkowane żelazo (CAS 7439-89-6) o średnicy cząstek 3 μm lub mniejszej, otrzymane drogą redukcji tlenku żelaza z wodorem;

mieszaniny, zawierające dowolny z niżej wymienionych składników:

1.	cyrkon (CAS 7440-67-7), magnez (CAS 7439-95-4) lub ich stopy, o średnicy cząstek poniżej 60 μm; lub

2.	paliwa borowowodorowe (CAS 7440-42-8) lub węgloborowodorowe (CAS 12069-32-8) o czystości rzędu 85 % lub wyższej i średnicy cząstek poniżej 60 μm;

Uwaga 1

Podpunkt ML8.c.5 ma zastosowanie do środków wybuchowych i paliw niezależnie od tego, czy te metale lub stopy są pokryte glinem, magnezem, cyrkonem lub berylem.

Uwaga 2

Podpunkt ML8.c.5.b ma zastosowanie wyłącznie do paliw metalowych w postaciach cząstek, jeżeli są one mieszane z innymi substancjami, aby utworzyć mieszaninę specjalnie opracowaną do celów wojskowych, np. zawiesiny paliwa ciekłego, paliwa stałe lub mieszaniny pirotechniczne.

Uwaga 3

Podpunkt ML8.c.5.b.2 nie ma zastosowania do boru i węglika czteroboru wzbogaconego borem-10 (o całkowitej zawartości boru-10 większej lub równej 20 %).

6.	materiały wojskowe zawierające zagęstniki do paliw węglowodorowych specjalnie opracowane do użytku w miotaczach ognia lub amunicji zapalającej, takie jak stearyniany lub palmityniany metali [np. oktal (CAS 637-12-7)] oraz zagęstniki M1, M2 i M3;

7.	nadchlorany, chlorany i chromiany w połączeniu ze sproszkowanym metalem lub innymi komponentami paliw o wysokiej wartości energetycznej;

8.	sferyczny proszek aluminiowy (CAS 7429-90-5) o średnicy cząstek 60 μm lub mniejszej, wytwarzany z materiału o zawartości glinu 99 % lub większej;

9.	podwodorek tytanu (TiHn) o równoważniku stechiometrycznym n równym od 0,65 do 1,68.

utleniacze oraz ich mieszaniny:

1.	ADN (dinitroamid amonowy lub SR 12) (CAS 140456-78-6);

2.	AP (nadchloran amonowy) (CAS 7790-98-9);

związki składające się z fluoru i dowolnego z następujących składników:

a.	innych fluorowców;

b.	tlenu; lub

azotu;

Uwaga 1

Podpunkt ML8.d.3 nie ma zastosowania do trifluorku chloru (CAS 7790-91-2).

Uwaga 2

Podpunkt ML8.d.3 nie ma zastosowania do trifluorku azotu (CAS 7783-54-2) w jego gazowej postaci.

4.	DNAD (1,3-dinitro-1,3-diazetidyna) (CAS 78246-06-7);

5.	HAN (azotan hydroksyloamonu) (CAS 13465-08-2);

6.	HAP (nadchloran hydroksyloamonu) (CAS 15588-62-2);

7.	HNF (hydrazynonitroform) (CAS 20773-28-8);

8.	azotan hydrazyny (CAS 37836-27-4);

9.	nadchloran hydrazyny (CAS 27978-54-7);

10.

płynne utleniacze składające się z inhibitowanego dymiącego na czerwono kwasu azotowego (IRFNA) (CAS 8007-58-7) lub zawierające tę substancję;

Uwaga

Podpunkt ML8.d.10 nie ma zastosowania do nieinhibitowanego dymiącego kwasu azotowego.

spoiwa, plastyfikatory, monomery i polimery, takie jak:

1.	AMMO (azydometylometyloksyetan i jego polimery) (CAS 90683-29-7) (zob. także ich »prekursory« w podpunkcie ML8.g.1);

2.	BAMO (bis-azydometyloksyetan i jego polimery (CAS 17607-20-4) (zob. także ich »prekursory« w podpunkcie ML8.g.1);

3.	BDNPA (bis-(2,2-dinitropropylo)acetal) (CAS 5108-69-0);

4.	BDNPF (bis-(2,2-dinitropropylo)formal) (CAS 5917-61-3)

5.	BTTN (butanotriolotriazotan) (CAS 6659-60-5) (zob. także jego »prekursory« w podpunkcie ML8.g.8);

energetyczne monomery, plastyfikatory lub polimery, opracowane specjalnie do celów wojskowych i zawierające dowolny z niżej wymienionych składników:

a.	grupy nitrowe;

b.	grupy azydowe;

c.	grupy azotanowe;

d.	grupy nitrazowe; lub

e.	grupy difluoroaminowe;

7.	FAMAO (3-difluoroaminometylo-3-azydometylo oksetan) i jego polimery;

8.	FEFO (bis-(2-fluoro-2,2-dinitroetylo)-formal) (CAS 17003-79-1);

9.	FPF-1 (poli-2,2,3,3,4,4-heksafluoropentano-1,5 dioloformal) (CAS 376-90-9);

10.	FPF-3 (poli-2,4,4,5,5,6,6-heptafluoro-2-tri-fluorometylo-3-oksaheptano-1,7-dioloformal);

11.	GAP (polimer azydku glicydu) (CAS 143178-24-9) i jego pochodne;

12.	HTPB (polibutadien zakończony grupą hydroksylową) z funkcjonalnością hydroksylu równą lub większą od 2,2 i mniejszą lub równą 2,4, wartością hydroksylową poniżej 0,77 meq/g, lepkością w 30 °C poniżej 47 puazów (CAS 69102-90-5);

13.

alkoholowe grupy funkcyjne poli(epichlorohydryna), o masie cząsteczkowej poniżej 10 000, takie jak:

a.	poli(epichlorohydrynodiol);

b.	poli(epichlorohydrynotriol);

14.	NENA-sy (składniki nitratoetylonitroaminy) (CAS 17096-47-8, 85068-73-1, 82486-83-7, 82486-82-6 oraz 85954-06-9);

15.	PGN (poli-GLYN, azotan poliglicydylu lub poli(azotanometylotlenek etylenu)) (CAS 27814-48-8);

16.	poli-NIMMO (poli-azotanometylometyloksyetan lub poli-NMMO (poli-[3-azotanometyl-3-metylooksyetan]) (CAS 84051-81-0);

17.	polinitroortowęglany;

18.	TVOPA (1,2,3-tris[1,2-bis(difluoroamino)etoksy]propan lub triswinyloksypropanowy związek addytywny) (CAS 53159-39-0);

»dodatki«, takie jak:

1.	zasadowy salicylan miedzi (CAS 62320-94-9);

2.	BHEGA (bis-(2-hydroksyetylo)glikolamid) (CAS 17409-41-5);

3.	BNO (tlenek butadienonitrylu);

pochodne ferrocenu, takie jak:

a.	butacen (CAS 125856-62-4);

b.	katocen (2,2-bis-etyloferrocenylopropan) (CAS 37206-42-1);

ferrocenowe kwasy karboksylowe, w tym:

ferrocenowy kwas karboksylowy (CAS 1271-42-7),

1,1’ ferrocenowy kwas dikarboksylowy (CAS 1293-87-4);

d.	n-butylo-ferrocen (CAS 31904-29-7);

e.	inne addytywne pochodne polimerów ferrocenu;

5.	betarezorcylan ołowiu (CAS 20936-32-7);

6.	cytrynian ołowiu (CAS 14450-60-3);

7.	chelaty ołowiowo-miedziowe beta-rezorcylanu lub salicylanów (CAS 68411-07-4);

8.	maleinian ołowiu (CAS 19136-34-6);

9.	salicylan ołowiu (CAS 15748-73-9);

10.	metacynian ołowiu (CAS 12036-31-6);

11.	MAPO (tlenek tris-1-(2-metylo)azyrydynylofosfiny) (CAS 57-39-6); BOBBA 8 (tlenek bis-(2-metyloazyrydynylo) 2-(2-hydroksypropanoksy) propyloaminofosfiny); i inne pochodne MAPO;

12.	metyl BAPO (tlenek fosforiaku bis-(2-metyloazyrydynylo) metylaminy) (CAS 85068-72-0);

13.	N-metylo-p-nitroanilina (CAS 100-15-2);

14.	3-nitraza-1,5-pentano diizocyjanian (CAS 7406-61-9);

15.

organiczno-metaliczne czynniki sprzęgające, takie jak:

a.	neopentylo[diallilo]oksy, tri[dioktylo]-fosforanotytanian (CAS 103850-22-2); znany także jako tytan IV, 2,2[bis-2-propenolatometylo, butanolato, tris-(dioktylo)-fosforan] (CAS 110438-25-0); lub LICA 12 (CAS 103850-22-2);

b.	tytan IV, [(2-propenolato-1)metylo, n-propanolatometylo] butanolato-1, tris-[dioktylo] pirofosforan lub KR3538;

c.	tytan IV, [(2-propenolato-1)metylo, n-propanolatometylo] butanolato-1, tris-(dioktylo) fosforan;

16.	tlenek policyjanodifluoroaminoetylenu;

17.	wielofunkcyjne amidy azyrydyny o rdzeniowych strukturach izoftalowych, trimestycznych (BITA lub trimezamid butylenoiminy), izocyjanorowych lub trimetyloadypowych oraz 2-metylowych lub 2-etylowych podstawnikach w pierścieniu azyrydynowym;

18.	propylenoimina, 2-metyloazyrydyna (CAS 75-55-8);

19.	bardzo drobny tlenek żelaza (Fe2O3) (CAS 1317-60-8) o powierzchni właściwej większej niż 250 m2/g oraz przeciętnej wielkości cząstek 3,0 nm lub mniejszej;

20.	TEPAN (tetraetylenopentaaminoakrylonitryl) (CAS 68412-45-3); cyjanoetylowana poliamina i jej sole;

21.	TEPANOL (tetraetylenopentaaminoakrylonitryloglicydol) (CAS 68412-46-4); cyjanoetylowana poliamina z podstawnikiem glicydolowym i jej sole;

22.	TPB (trifenylobizmut) (CAS 603-33-8);

»prekursory«, takie jak:

Nb.	W podpunkcie ML8.g występują odnośniki do określonych »materiałów wysokoenergetycznych« wytwarzanych z poniższych substancji.

1.	BCMO (bis-chlorometyloksyetan) (CAS 142173-26-0) (zob. także podpunkty ML8.e.1 oraz e.2);

2.	sól dinitroazetydyno-t-butylu (CAS 125735-38-8) (zob. także podpunkt ML8.a.28);

3.	HBIW (heksabenzyloheksaazaizowurcytan) (CAS 124782-15-6) (zob. także podpunkt ML8.a.4);

4.	TAIW (tetraacetylodibenzyloheksaazaizowurcytan) (zob. także podpunkt ML8.a.4) (CAS 182763-60-6);

5.	TAT (1,3,5,7-tetraacetylo-1,3,5,7-tetraazacyklooktan) (CAS 41378-98-7) (zob. także podpunkt ML8.a.13);

6.	1,4,5,8-tetraazadekalina (CAS 5409-42-7) (zob. także podpunkt ML8.a.27);

7.	1,3,5-trichlorobenzen (CAS 108-70-3) (zob. także podpunkt ML8.a.23);

8.	1,2,4-trihydroksybutan (1,2,4-butanetriol) (CAS 3068-00-6) (zob. także podpunkt ML8.e.5).

Uwaga 1

Pozycja ML8 nie ma zastosowania do następujących substancji, jeżeli nie są one połączone ani zmieszane z »materiałami wysokoenergetycznymi« określonymi w podpunkcie ML8.a lub sproszkowanymi metalami określonymi w podpunkcie ML8.c:

a.	pikrynian amonu (CAS 131-74-8);

b.	czarny proch;

c.	heksanitrodifenyloamina (CAS 131-73-7);

d	difluoroamina (CAS 10405-27-3);

e.	nitroskrobia (CAS 9056-38-6);

f.	azotan potasu (CAS 7757-79-1);

g.	tetranitronaftalen;

h.	trinitroanizol;

i.	trinitronaftalen;

j.	trinitroksylen;

k.	N-pyrrolidynon; 1-metylo-2-pyrrolidynon (CAS 872-50-4);

l.	maleinian dioktylu (CAS 142-16-5);

m.	akrylat etyloheksylu (CAS 103-11-7);

n.	trietyloaluminium (TEA) (CAS 97-93-8), trimetyloaluminium (TMA)(CAS 75-24-1) i inne, piroforyczne alkile metali oraz aryle litu, sodu, magnezu, cynku i boru;

o.	nitroceluloza (CAS 9004-70-0);

p.	nitrogliceryna (lub azotan glicerolu, trinitrogliceryna) (NG) (CAS 55-63-0);

q.	2,4,6-trinitrotoluen (TNT) (CAS 118-96-7);

r.	diazotan etylenodiaminy (EDDN) (CAS 20829-66-7);

s.	tetraazotan pentaerytrolu (PETN) (CAS 78-11-5);

t.	azydek ołowiu (CAS 13424-46-9), normalny styfninian ołowiu (CAS 15245-44-0) i zasadowy styfninian ołowiu (CAS 12403-82-6) oraz pierwotne środki wybuchowe lub masy zapłonowe zawierające azydki lub kompleksy azydkowe;

u.	azotan glikolu trietylenowego (TEGDN) (CAS 111-22-8);

v.	2,4,6-trinitrorezorcyna (kwas styfninowy) (CAS 82-71-3);

w.	mocznik dietylodifenylu (CAS 85-98-3); mocznik dimetylodifenylu (CAS 611-92-7); mocznik metyloetylodifenylu (centrality);

x.	mocznik N,N-difenylu (niesymetryczny mocznik difenylowy) (CAS 603-54-3);

y.	mocznik metylo-N,N-difenylu (niesymetryczny difenylomocznik metylu) (CAS 13114-72-2);

z.	mocznik etylo-N,N-difenylu (niesymetryczny difenylomocznik etylu) (CAS 64544-71-4);

aa.	2-nitrodifenyloamina (2-NDPA)(CAS 119-75-5);

bb.	4-nitrodifenyloamina (4-NDPA) (CAS 836-30-6);

cc.	2,2-dinitropropanol (CAS 918-52-5);

dd.	nitroguanidyna (CAS 556-88-7) (zob. także pozycja 1C011.d w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE).

Uwaga 2

Pozycja ML8 nie ma zastosowania do nadchloranu amonowego (ML8.d.2) oraz NTO (ML8.a.18) w postaciach i formułach opracowanych specjalnie do zastosowań cywilnych w generatorach gazu i spełniających wszystkie z poniższych kryteriów:

a.	zestawione lub zmieszane przy użyciu nieaktywnych termoutwardzalnych spoiw lub plastyfikatorów;

b.	zawierające maksymalnie 80 % nadchloranu amonowego (ML8.d.2.) w masie materiału aktywnego;

c.	zawierające 4 g lub mniej NTO (ML8.a.18); oraz

d.	mające masę indywidualną mniejszą niż 250 g.

ML9
Wojenne jednostki pływające (nawodne lub podwodne), specjalny sprzęt morski, wyposażenie, elementy składowe i inne nawodne jednostki pływające, takie jak:

Nb.	Sprzęt naprowadzania i nawigacji – zob. pozycja ML11.

jednostki pływające i elementy składowe, takie jak:

jednostki (nawodne lub podwodne) specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych, bez względu na aktualny stan techniczny lub zdolności do działania oraz bez względu na posiadanie systemów przenoszenia broni i opancerzenia, kadłuby oraz części kadłubów dla takich jednostek pływających oraz elementy składowe do nich specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

nawodne jednostki pływające, inne niż wyszczególnione w pozycji ML9.a.1, posiadające przyczepione lub zintegrowane którekolwiek z niżej wymienionych:

broń automatyczną o kalibrze 12,7 mm lub większym wyszczególnioną w pozycji ML1 lub broń wyszczególnioną w pozycjach ML2, ML4, ML12 lub ML19, lub »uchwyty mocujące« lub inne mocowania dla takiej broni;

Uwaga techniczna

»Uchwyty mocujące« odnoszą się do uchwytów broni lub strukturalnego wzmocnienia do celów zainstalowania broni.

b.	systemy kierowania ogniem wyszczególnione w pozycji ML5;

posiadające wszystkie poniższe cechy:

1.	»ochrona chemiczna, biologiczna, radiologiczna i jądrowa« (CBRN); oraz

2.	»system spryskiwania lub zmywania« zaprojektowany do celów dekontaminacji; lub

Uwagi techniczne

1.	»ochrona CBRN« jest ograniczoną powierzchnią wewnętrzną posiadającą cechy, takie jak utrzymywanie zwiększonego ciśnienia, izolacja systemów wentylacyjnych, ograniczone otwory wentylacyjne z filtrami CBRN i ograniczone punkty dostępu personelu obejmujące śluzy powietrzne.

2.	»system spryskiwania lub zmywania« jest systemem spryskiwania wodą morską zdolnym do równoczesnego namoczenia nadbudowy zewnętrznej i pokładów jednostki pływającej.

aktywne systemy przeciwdziałania broni wyszczególnione w pozycjach ML4.b, ML5.c lub ML11.a i posiadające którąkolwiek z poniższych cech:

1.	»ochrona CBRN«;

2.	kadłub i nadbudowa, specjalnie zaprojektowane dla zmniejszenia przekroju czynnego na odbicie promieniowania radarowego;

3.	urządzenia redukujące ślad termiczny (np. system chłodzenia gazów spalinowych), oprócz urządzeń specjalnie zaprojektowanych do zwiększenia całkowitej efektywności elektrowni lub do zmniejszenia wpływu na środowisko naturalne; lub

4.	system odmagnesowywania zaprojektowany, by zredukować całkowity ślad magnetyczny jednostki pływającej;

silniki i systemy napędu, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych i elementy składowe do nich specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, takie jak:

silniki wysokoprężne specjalnie zaprojektowane dla okrętów podwodnych i charakteryzujące się wszystkimi niżej wymienionymi cechami:

a.	moc 1,12 MW (1 500 KM) lub większa; oraz

b.	prędkość obrotowa 700 obr./min lub większa;

silniki elektryczne specjalnie zaprojektowane dla okrętów podwodnych i charakteryzujące się wszystkimi niżej wymienionymi cechami:

a.	moc ponad 0,75 MW (1 000 KM);

b.	szybka odwracalność kierunku obrotów;

c.	chłodzenie cieczą; oraz

d.	hermetyczna obudowa w wykonaniu morskim;

niemagnetyczne silniki wysokoprężne charakteryzujące się wszystkimi niżej wymienionymi cechami:

a.	moc wyjściowa 37,3 kW (50 KM) lub większa; oraz

b.	zawartość niemagnetyczna ponad 75 % masy całkowitej;

»niezależne od powietrza systemy napędu« (AIP) zaprojektowane specjalnie dla okrętów podwodnych;

Uwaga techniczna

»Napęd niezależny od powietrza (AIP)« pozwala, aby w pełni zanurzony okręt podwodny mógł ze swojego systemu napędu korzystać dłużej bez dostępu do tlenu atmosferycznego, niż normalnie pozwalałyby na to akumulatory. Do celów podpuktu ML9.b.4, AIP nie obejmuje energii jądrowej;

c.	podwodne urządzenia wykrywające specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, ich sprzęt sterujący oraz ich elementy składowe specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

d.	sieci przeciw okrętom podwodnym i sieci przeciw torpedom specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

e.	niestosowany od roku 2003;

przepusty kadłubowe i złącza specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, umożliwiające współdziałanie ze sprzętem znajdującym się na zewnątrz jednostki pływającej oraz ich elementy składowe specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

Uwaga

Podpunkt ML9.f obejmuje złącza jednoprzewodowe, wieloprzewodowe, koncentryczne i falowodowe dla jednostek pływających oraz przepusty kadłubowe dla jednostek pływających, przy czym obydwa te rodzaje urządzeń są zabezpieczone przed przeciekami z zewnątrz i są w stanie utrzymać wymagane parametry na głębokościach przekraczających 100 m; oraz światłowodowe łączniki i optyczne przepusty kadłubowe, specjalnie zaprojektowane do przesyłania wiązki »laserowej« niezależnie od głębokości. Podpunkt ML9.f nie ma zastosowania do przepustów do normalnych wałów napędowych i przepustów kadłubowych do hydrodynamicznych drążków sterowniczych.

łożyska cichobieżne, elementy składowe do nich oraz wyposażenie zawierające te łożyska, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, posiadające którąkolwiek z poniższych cech:

1.	zawieszenie gazowe lub magnetyczne;

2.	układy regulacji sygnatury aktywnej; lub

3.	układy wyciszania drgań.

ML10
»Statki powietrzne«, »statki powietrzne lżejsze od powietrza«, bezzałogowe pojazdy powietrzne (»UAV«), silniki i sprzęt do »statków powietrznych«, pokrewne wyposażenie i elementy składowe, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych, takie jak:

Nb.	Sprzęt naprowadzania i nawigacji – zob. pozycja ML11.

a.	załogowe »statki powietrzne« i »statki powietrzne lżejsze od powietrza« oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe;

b.	nie są w użyciu od roku 2011;

bezzałogowe statki powietrzne oraz sprzęt pokrewny oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe, takie jak:

1.	bezzałogowe pojazdy powietrzne (UAV), zdalnie sterowane pojazdy powietrzne (RPV), autonomiczne programowalne pojazdy powietrzne oraz bezzałogowe »statki powietrzne lżejsze od powietrza«;

2.	wyrzutnie, sprzęt ratowniczy oraz wyposażenie naziemne;

3.	sprzęt przeznaczony do dowodzenia lub sterowania;

d.	silniki lotnicze odrzutowe i specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe;

sprzęt lotniczy do tankowania w powietrzu specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do któregoś z poniższych oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe:

1.	»statki powietrzne« określone w podpunkcie ML10.a; lub

2.	bezzałogowe statki powietrzne określone w podpunkcie ML10.c.;

sprzęt naziemny, zaprojektowany specjalnie dla statków powietrznych, określonych w podpunkcie ML10.a lub do silników lotniczych określonych w podpunkcie ML10.d.;

Uwaga techniczna

»Sprzęt naziemny« obejmuje wyposażenie do uzupełniania pod ciśnieniem paliwa w powietrzu oraz sprzęt zaprojektowany do ułatwiania operacji na obszarach ograniczonych.

sprzęt ratowniczy dla załóg lotniczych, sprzęt bezpieczeństwa dla załóg lotniczych i inne urządzenia ewakuacyjne nieokreślone w podpunkcie ML10.a, zaprojektowane dla »statków powietrznych« określonych w podpunkcie ML10.a.;

Uwaga

Podpunkt ML10.g nie obejmuje kontrolą hełmów lotniczych, które nie zawierają sprzętu określonego we wspólnym wykazie uzbrojenia UE ani urządzeń umożliwiających jego montaż.

Nb.	W odniesieniu do hełmów zob. również podpunkt ML13.c.

spadochrony, paralotnie i sprzęt pokrewny oraz elementy składowe specjalnie do nich zaprojektowane:

1.	spadochrony nieokreślone w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE;

2.	paralotnie;

3.	sprzęt specjalnie zaprojektowany do skoków z dużej wysokości (np. kombinezony, hełmy ochronne, systemy oddychania, sprzęt nawigacyjny);

i.	sterowane urzadzenia otwierające lub automatyczne systemy pilotujące przeznaczone do ładunków zrzucanych na spadochronach.

Uwaga 1

Podpunkt ML10.a nie ma zastosowania do »statków powietrznych« lub »statków powietrznych lżejszych od powietrza« lub wariantów tych »statków powietrznych« specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych, które charakteryzują się wszystkimi niżej wymienionymi cechami:

a.	nie są bojowymi statkami powietrznymi;

b.	nie są skonfigurowane do celów wojskowych i nie są wyposażone w sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych; oraz

c.	są dopuszczone do użytku cywilnego przez władze lotnictwa cywilnego w danym państwie członkowskim UE lub w państwie uczestniczącym w porozumieniu z Wassenaar.

Uwaga 2

Podpunkt ML10.d nie ma zastosowania do:

silników lotniczych zaprojektowanych lub zmodyfikowanych do celów wojskowych, które zostały dopuszczone przez władze lotnictwa cywilnego w danym państwie członkowskim UE lub w państwie uczestniczącym w porozumieniu z Wassenaar do użytkowania w »cywilnych statkach powietrznych«, lub specjalnie zaprojektowanych dla nich elementów składowych;

b.	silników tłokowych lub specjalnie zaprojektowanych do nich elementów składowych, z wyjątkiem specjalnie zaprojektowanych dla bezzałogowych pojazdów powietrznych (UAV).

Uwaga 3

Do celów podpunktów ML10.a oraz ML10.d pojęcie specjalnie zaprojektowanych elementów składowych i sprzętu pokrewnego dla niewojskowych »statków powietrznych« lub silników lotniczych zmodyfikowanych do celów wojskowych ma zastosowanie tylko do tych wojskowych elementów składowych i sprzętu pokrewnego, które są wymagane w celu modyfikacji do celów wojskowych.

Uwaga 4

Do celów podpunktu ML10.a zastosowania wojskowe obejmują: walkę, zwiad wojskowy, szturm, szkolenie wojskowe, wsparcie logistyczne oraz transport i zrzuty z powietrza żołnierzy lub sprzętu wojskowego.

Uwaga 5

Podpunkt ML10.a nie ma zastosowania do »statków powietrznych« spełniających wszystkie z poniższych kryteriów:

a.	zostały wyprodukowane po raz pierwszy przed rokiem 1946;

w ich skład nie wchodzą elementy wyszczególnione we wspólnych wykazach uzbrojenia UE, z wyłączeniem przypadków, w których elementy te są wymagane, aby spełnić normy bezpieczeństwa lub zdatności do lotu obowiązujące w danym państwie członkowskim UE lub w państwie uczestniczącym w porozumieniu z Wassenaar; oraz

c.	w ich skład nie wchodzi broń wyszczególniona we wspólnych wykazach uzbrojenia UE, chyba że broń taka jest niezdatna do użytku i nie można jej przywrócić do stanu użytecznego.

ML11
Sprzęt elektroniczny, »statki kosmiczne« i elementy składowe, które nie zostały określone w innych punktach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, wymieniony poniżej:

sprzęt elektroniczny specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe;

Uwaga

Podpunkt ML11.a obejmuje:

sprzęt przeciwdziałania i antyprzeciwdziałania elektronicznego (tj. urządzenia zaprojektowane do wprowadzania obcych lub mylących sygnałów do odbiorników stacji radiolokacyjnych i łączności radiowej lub w inny sposób utrudniające odbiór, działanie lub zmniejszające efektywność odbiorników elektronicznych przeciwnika wraz z urządzeniami przeciwdziałającymi), łącznie z urządzeniami zakłócającymi i przeciwdziałającymi zakłóceniom;

b.	lampy generacyjne o zmiennej częstotliwości;

c.	systemy elektroniczne lub sprzęt zaprojektowany do obserwacji i monitorowania widma elektromagnetycznego w celach rozpoznania wojskowego lub bezpieczeństwa oraz w celu przeciwdziałania takiemu rozpoznaniu i monitorowaniu;

d.	podwodne środki przeciwdziałania, łącznie z zakłócaniem akustycznym i magnetycznym oraz pozorowaniem; urządzenia zaprojektowane do wprowadzania obcych lub mylących sygnałów do odbiorników sonarowych;

e.	sprzęt do zabezpieczenia przetwarzania danych, sprzęt do zabezpieczania danych oraz sprzęt do zabezpieczania linii transmisyjnych i sygnalizacyjnych z wykorzystaniem procesu szyfrowania;

f.	sprzęt do identyfikacji, rozpoznawania, ładowania kluczy kodowych oraz zarządzania kluczami, sprzęt do produkcji i dystrybucji;

g.	sprzęt naprowadzania i nawigacji;

h.	troposferyczny sprzęt cyfrowy łącznościowo-transmisyjny;

i.	demodulatory cyfrowe zaprojektowane specjalnie do celów wywiadu sygnałowego;

j.	»zautomatyzowane systemy dowodzenia i kierowania«.

Nb.	»Oprogramowanie« związane z wojskowymi radiostacjami programowalnymi – zob. pozycja ML21.

b.	sprzęt do zakłócania globalnego nawigacyjnego systemu satelitarnego (GNSS) oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe;

c.	»statki kosmiczne« specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych oraz elementy składowe »statków kosmicznych« specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych.

ML12
Systemy broni opartej na energii kinetycznej dużych prędkości oraz pokrewny sprzęt, oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe, takie jak:

a.	systemy broni opartej na energii kinetycznej, specjalnie zaprojektowane do niszczenia celu lub zmuszenia go do zaprzestania wykonywanej misji;

b.	specjalnie zaprojektowane obiekty do testowania i oceny, modele testowe, łącznie z instrumentami diagnostycznymi i celami, przeznaczone do dynamicznego testowania pocisków i systemów broni wykorzystujących energię kinetyczną.

Nb.	Systemy broni wykorzystujące amunicję podkalibrową lub działające na zasadzie wyłącznie chemicznego napędu i stosowana do nich amunicja – zob. pozycje od ML1 do ML4.

Uwaga 1

Pozycja ML12 obejmuje następujące przedmioty, o ile są one specjalnie zaprojektowane do użytkowania w systemach broni opartych na wykorzystaniu energii kinetycznej:

a.	systemy wyrzutni o zdolności przyspieszania mas większych niż 0,1 g do prędkości przekraczających 1,6 km/s przy pojedynczym lub seryjnym trybie prowadzenia ognia;

b.	urządzenia do wytwarzania mocy pierwotnej, osłony elektrycznej, przechowywania energii, przełączania, przetwarzania mocy lub przechowywania i dystrybucji paliwa; oraz elektryczne interfejsy pomiędzy źródłem zasilania, działem i elektrycznymi napędami wieżyczki;

c.	systemy wykrywania i śledzenia celu, kierowania ogniem lub oceny wyników zwalczania celu;

d.	głowice samonaprowadzające, systemy napędu oraz kierowania (przyspieszeń bocznych) dla pocisków.

Uwaga 2

Pozycja ML12 ma zastosowanie do systemów broni wykorzystujących którykolwiek z niżej wymienionych systemów napędowych:

a.	elektromagnetyczny;

b.	elektrotermiczny;

plazmowy;

d.	lekki gaz; lub

e.	chemiczny (gdy jest stosowany w połączeniu z dowolnym z wyżej wymienionych systemów).

ML13
Sprzęt opancerzony lub ochronny, takież konstrukcje oraz ich elementy składowe, takie jak:

płyty opancerzone posiadające którąkolwiek z następujących cech:

1.	wyprodukowane według norm lub wymagań wojskowych; lub

odpowiednie do celów wojskowych;

N.B.	Pancerze osobiste – zob. ML13.d.2.

b.	konstrukcje z materiałów metalowych lub niemetalowych lub ich kombinacji, specjalnie zaprojektowane do zapewnienia ochrony balistycznej dla systemów wojskowych oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe;

c.	hełmy wyprodukowane według norm lub wymagań wojskowych albo porównywalnych norm krajowych oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe (tj. czerep, podpinka i wkładki wyściełające);

pancerze osobiste lub odzież ochronna i ich elementy składowe, takie jak:

miękkie pancerze osobiste lub odzież ochronna, wyprodukowane zgodnie z normami lub wymaganiami wojskowymi albo normami lub wymaganiami równoważnymi oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe;

Uwaga

Do celów podpunktu ML13.d.1 normy lub wymagania wojskowe obejmują przynajmniej wymagania dotyczące ochroną przed fragmentacją

2.	twarde płyty opancerzone do pancerzy osobistych dające ochronę balistyczną na poziomie III lub wyższą (NIJ 0101.06, lipiec 2008) lub odpowiedniki krajowe.

Uwaga 1

Podpunkt ML13.b obejmuje materiały specjalnie zaprojektowane do tworzenia wybuchowego opancerzenia reaktywnego lub budowy schronów wojskowych.

Uwaga 2

Podpunkt ML13.c nie ma zastosowania do konwencjonalnych hełmów stalowych niewyposażonych w żadnego typu akcesoria ani niezmodyfikowanych czy zaprojektowanych do zamontowania takich urządzeń.

Uwaga 3

Podpunkty ML13.c i ML13.d nie mają zastosowania do hełmów, pancerzy osobistych lub odzieży ochronnej, towarzyszących użytkownikom, w celu ich ochrony osobistej.

Uwaga 4

Spośród hełmów specjalnie zaprojektowanych dla służb saperskich tylko hełmy specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych są określone w pozycji ML13.

Nb. 1

Zob. także pozycja 1A005 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

Nb. 2

Co do »materiałów włóknistych lub włókienkowych« używanych do wytwarzania pancerzy osobistych i hełmów — zob. pozycja 1C010 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

ML14
»Sprzęt specjalistyczny do szkolenia wojskowego« lub dla symulacji scenariuszy wojskowych, symulatory specjalnie zaprojektowane do treningu użytkowania jakiegokolwiek uzbrojenia wymienionego w pozycjach ML1 lub ML2 oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe i akcesoria.

Uwaga techniczna

Określenie »specjalistyczny sprzęt dla szkolenia wojskowego« obejmuje wojskowe wersje trenażerów działań zaczepnych, szkolenia kontrolerów ruchu lotniczego, trenażery celów radiolokacyjnych, imitatory celów radiolokacyjnych, urządzenia treningowe dla działonowych, trenażery zwalczania celów podwodnych, trenażery lotu (łącznie z wirówkami do szkolenia pilotów lub astronautów), trenażery do szkolenia obsługi stacji radiolokacyjnych, trenażery lotów wg przyrządów, trenażery do szkolenia nawigatorów, trenażery do szkolenia obsługi wyrzutni rakietowych, wyposażenie celów, »statki powietrzne« zdalnie sterowane, symulatory uzbrojenia, symulatory bezzałogowych »statków powietrznych«, ruchome jednostki szkoleniowe oraz sprzęt treningowy dla wojskowych działań lądowych.

Uwaga 1

Pozycja ML14 obejmuje systemy generowania obrazów i interakcyjne systemy środowiskowe dla symulatorów specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych.

Uwaga 2

Pozycja ML14 nie ma zastosowania do sprzętu specjalnie zaprojektowanego do treningu użytkowania broni łowieckiej lub sportowej.

ML15
Następujący sprzęt do zobrazowywania lub przeciwdziałania, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych, oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe i akcesoria, w tym:

a.	urządzenia do rejestracji i obróbki obrazu;

b.	aparaty fotograficzne i kamery, sprzęt fotograficzny i do obróbki filmów;

c.	sprzęt wzmacniający obraz;

d.	sprzęt do zobrazowywania termicznego lub podczerwonego;

e.	sprzęt do zobrazowywania sygnałów pochodzących z czujników radiolokacyjnych;

sprzęt przeciwdziałania i antyprzeciwdziałania sprzętowi określonemu w podpunktach od ML15.a do ML15.e.

Uwaga

Podpunkt ML15.f obejmuje sprzęt zaprojektowany do ograniczania działania lub zmniejszania skuteczności wojskowych systemów zobrazowywania lub minimalizowania efektów ograniczających.

Uwaga 1

W pozycji ML15 określenie specjalnie zaprojektowane elementy składowe obejmuje następujące pozycje, gdy są one specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych:

a.	lampy przetwarzające obraz w podczerwieni;

b.	lampy, wzmacniacze obrazu (inne niż pierwszej generacji);

c.	płytki mikrokanalikowe;

d.	lampy do kamer telewizyjnych, pracujące przy niskim poziomie oświetlenia;

e.	matryce detektorowe (łącznie z układami elektronicznych połączeń wewnętrznych lub systemami odczytu);

f.	piroelektryczne lampy do kamer telewizyjnych;

g.	systemy chłodzące do systemów zobrazowywania;

h.	elektrycznie zwalniane migawki fotochromowe lub elektrooptyczne, o czasie migawki mniejszym niż 100 μs, z wyjątkiem migawek stanowiących niezbędny element kamery dużej prędkości;

i.	światłowodowe inwertery obrazu;

j.	złożone fotokatody półprzewodnikowe.

Uwaga 2

Pozycja ML15 nie ma zastosowania do »lamp wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji« lub sprzętu specjalnie zaprojektowanego do stosowania w nim »lamp wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji«.

Nb.	Klasyfikacja celowników wykorzystujących »lampy wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji« – zob. pozycja ML1, ML2 oraz podpunkt ML5.a.

Nb.	Zob. także pozycje 6A002.a.2 oraz 6A002.b w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

ML16
Odkuwki, odlewy i inne półfabrykaty, które zostały specjalnie zaprojektowane dla obiektów określonych w pozycjach od ML1 do ML4, ML6, ML9, ML10, ML12 lub ML19.

Uwaga

Pozycja ML16 odnosi się do półfabrykatów, w przypadku gdy są one możliwe do zidentyfikowania na podstawie składu materiału, geometrii lub funkcji.

ML17
Różnorodny sprzęt, materiały i »biblioteki« wymienione poniżej oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe:

niezależne aparaty do nurkowania i pływania pod wodą, takie jak:

1.	aparaty działające w obiegu zamkniętym lub częściowo zamkniętym (oddychanie powietrzem regenerowanym) specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych (tj. specjalnie zaprojektowane w celu uzyskania własności antymagnetycznych);

2.	specjalnie zaprojektowane elementy składowe stosowane przy konwersji aparatu z obiegiem otwartym do celów wojskowych;

3.	artykuły zaprojektowane wyłącznie w celach wojskowych do wykorzystania z niezależnym aparatem do nurkowania lub pływania pod wodą;

b.	sprzęt budowlany specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych;

c.	osprzęt, powłoki i techniki maskowania specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

d.	polowy sprzęt inżynieryjny, specjalnie zaprojektowany do wykorzystania w strefie działań bojowych;

»roboty«, urządzenia do sterowania »robotami« oraz »manipulatory«, posiadające którąkolwiek z niżej wymienionych cech:

1.	specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

wykorzystujące środki zabezpieczenia przewodów hydraulicznych przed uszkodzeniem spowodowanym czynnikami zewnętrznymi, jak odłamki balistyczne (np. poprzez wykorzystanie przewodów samouszczelniających się) oraz zaprojektowane do użytkowania płynów hydraulicznych o punkcie zapłonu powyżej 839 K (566 °C); lub

specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do pracy w warunkach impulsów elektromagnetycznych (EMP);

Uwaga techniczna

Impuls elektromagnetyczny nie odnosi się do niezamierzonych zakłóceń wywołanych promieniowaniem elektromagnetycznym pobliskiego sprzętu (np. maszyn, urządzeń lub elektroniki) lub wyładowaniem.

f.	»biblioteki« (parametryczne techniczne bazy danych), specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych dotyczące sprzętu określonego we wspólnym wykazie uzbrojenia UE;

g.	sprzęt do generowania energii jądrowej lub sprzęt napędzający, łącznie z »reaktorami jądrowymi«, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych oraz elementy składowe do niego specjalnie zaprojektowane lub »zmodyfikowane« do celów wojskowych;

h.	sprzęt lub materiał pokryty lub poddany obróbce w celu zamaskowania, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych, różny od określonego w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE;

i.	symulatory specjalnie zaprojektowane dla wojskowych »reaktorów jądrowych«.

j.	mobilne warsztaty remontowe specjalnie zaprojektowane lub »zmodyfikowane« do obsługi sprzętu wojskowego;

k.	generatory polowe specjalnie zaprojektowane lub »zmodyfikowane« do celów wojskowych;

l.	kontenery specjalnie zaprojektowane lub »zmodyfikowane« do celów wojskowych;

m.	promy, różne od określonych w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, mosty oraz pontony specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

n.	modele testowe specjalnie zaprojektowane dla »rozwoju« produktów określonych w pozycjach ML4, ML6, ML9 lub ML10;

o.	sprzęt chroniący przed oddziaływaniem promieniowania laserowego (np. oczy i czujniki) specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych;

p.	»ogniwa paliwowe« różne od określonych w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, specjalnie zaprojektowane lub »zmodyfikowane« do celów wojskowych.

Uwagi techniczne

1.	Do celów pozycji ML17 określenie »biblioteka« (parametryczna techniczna baza danych) oznacza zbiór informacji technicznych o charakterze wojskowym, którego wykorzystanie może poprawić wyniki osiągane przez wojskowe systemy lub sprzęt.

2.	Do celów pozycji ML17 określenie »zmodyfikowany« oznacza jakiekolwiek strukturalne, elektryczne, mechaniczne lub inne zmiany zapewniające wyrobom cywilnym, posiadającym możliwości przystosowawcze, stanie się równoważnymi do wyrobów specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych.

ML18
Następujące rodzaje sprzętu i elementów składowych do produkcji:

a.	specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany sprzęt produkcyjny do »produkcji« wyrobów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe;

b.	specjalnie zaprojektowane obiekty do prowadzenia badań środowiskowych oraz specjalnie zaprojektowany do nich sprzęt wykorzystywany do celów certyfikacji, kwalifikacji lub badania produktów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE.

Uwaga techniczna

Do celów pozycji ML18 termin »produkcja« obejmuje projektowanie, analizy, wytwarzanie, badania i kontrolę jakości.

Uwaga

Podpunkty ML18.a oraz ML18.b obejmują następujący sprzęt:

a.	aparaty nitracyjne o działaniu ciągłym;

aparaty wirówkowe do badań lub sprzęt charakteryzujący się którąkolwiek z poniższych cech:

1.	napęd silnikiem lub silnikami o całkowitej mocy znamionowej przekraczającej 298 kW (400 KM);

2.	zdolność do uniesienia ładunku o masie 113 kg lub większej; lub

3.	zdolność do osiągania przyspieszenia wirowego 8 g lub większego przy ładunku o masie 91 kg lub większej;

c.	prasy odwadniające;

d.	wytłaczarki ślimakowe, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do wytłaczania wojskowych środków wybuchowych;

e.	maszyny tnące do przycinania nadwyżki środków miotających;

f.	bębny do oczyszczarek o średnicy 1,85 m lub większej, o ładowności produktu powyżej 227 kg;

g.	mieszalniki do stałych środków miotających;

h.	młyny do kruszenia lub mielenia składników wojskowych środków wybuchowych, wykorzystujące energię cieczy;

i.	sprzęt zapewniający jednocześnie sferyczny kształt i jednakową średnicę cząstek sproszkowanego metalu, wyszczególnionego w podpunkcie ML8.c.8;

j.	konwertery prądu konwekcyjnego przeznacznone do konwersji materiałów wyszczególnionych w podpunkcie ML8.c.3.

ML19
Systemy broni o ukierunkowanej energii (Directed Energy Weapon – DEW), sprzęt pokrewny lub przeciwdziałania, modele badawcze wymienione poniżej oraz specjalnie zaprojektowane do nich elementy składowe, w tym:

a.	systemy »laserowe« specjalnie zaprojektowane do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania;

b.	systemy oparte na zasadzie wiązki cząstek, zdolne do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania;

c.	systemy wykorzystujące pasma częstotliwości radiowych dużej mocy (Radio Frequency – RF), zdolne do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania;

d.	sprzęt specjalnie zaprojektowany do wykrywania, identyfikacji lub obrony przed systemami określonymi w podpunktach od ML19.a do ML19.c;

e.	fizyczne modele testowe dla systemów, sprzętu i elementów składowych określonych w pozycji ML19;

f.	systemy »laserowe«, zaprojektowane specjalnie w celu trwałego oślepienia nieuzbrojonego oka, tj. gołego oka lub oka z urządzeniami korygującymi wzrok.

Uwaga 1

Systemy DEW określone w pozycji ML19 obejmują systemy, których możliwości opierają się na kontrolowanym stosowaniu:

a.	»laserów« o mocy wystarczającej do wywołania zniszczeń podobnych do wywoływanych amunicją konwencjonalną;

b.	akceleratorów cząstek, emitujących wiązkę cząstek naładowanych lub neutralnych o niszczącej mocy;

c.	nadajników radiowych o dużej mocy impulsów lub dużej średniej mocy wiązki fal radiowych wytwarzających pole o natężeniu wystarczającym do unieszkodliwienia obwodów elektrycznych odległego celu.

Uwaga 2

Pozycja ML19 obejmuje następujące wyroby, w przypadku gdy zostały one specjalnie zaprojektowane dla wykorzystania w systemach DEW:

a.	urządzenia do wytwarzania mocy pierwotnej, przechowywania energii, przełączania, przetwarzania mocy lub przechowywania i dystrybucji paliwa;

b.	systemy wykrywania lub śledzenia celu;

c.	systemy oceniające stopień uszkodzenia celu, jego zniszczenia lub przerwania wykonywanego zadania;

d.	urządzenia do kierowania wiązką, propagacją lub celowaniem;

e.	sprzęt do szybkiego odwracania wiązki dla szybkich operacji przy większej liczbie celów;

f.	adaptacyjne koniugatory optyki i fazy;

g.	instalacje doprowadzania prądu dla wiązek ujemnych jonów wodorowych;

h.	elementy składowe »klasy kosmicznej« akceleratorów;

i.	aparatura do skupiania wiązki ujemnych jonów;

j.	sprzęt do regulacji i odwracania wiązki jonowej wysokiej mocy;

k.	folie »klasy kosmicznej« do neutralizacji wiązek ujemnych izotopów wodoru.

ML20
Sprzęt kriogeniczny lub »nadprzewodzący« oraz specjalnie zaprojektowane do niego elementy składowe i akcesoria, takie jak:

sprzęt specjalnie zaprojektowany lub skonfigurowany do zainstalowania na pojazdach do wojskowych zastosowań lądowych, lotniczych, morskich czy kosmicznych, zdolny do działania w czasie ruchu pojazdu i wytwarzający lub utrzymujący temperatury poniżej 103 K (– 170 °C);

Uwaga

Podpunkt ML20.a obejmuje ruchome systemy zawierające lub wykorzystujące akcesoria lub elementy składowe wyprodukowane z materiałów niemetalicznych lub dielektrycznych, takich jak tworzywa sztuczne czy materiały impregnowane żywicami epoksydowymi.

elektryczne urządzenia »nadprzewodzące« (maszyny wirnikowe i transformatory) specjalnie zaprojektowane lub skonfigurowane do zainstalowania na pojazdach do wojskowych zastosowań lądowych, morskich, lotniczych czy kosmicznych i zdolne do działania w ruchu.

Uwaga

Podpunkt ML20.b nie ma zastosowania do hybrydowych, jednobiegunowych prądnic prądu stałego, posiadających normalne, jednobiegunowe armatury metalowe, które wirują w polu magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenie nadprzewodzące, pod warunkiem że uzwojenie takie jest jedynym nadprzewodzącym elementem prądnicy.

ML21
»Oprogramowanie«, takie jak:

a.	»oprogramowanie« specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« sprzętu, materiałów lub »oprogramowania« określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE;

następujące określone »oprogramowanie« inne niż określone w podpunkcie ML21.a:

1.	»oprogramowanie« zaprojektowane specjalnie do celów wojskowych i zaprojektowane specjalnie do modelowania, symulacji lub oceniania wojskowych systemów uzbrojenia;

2.	»oprogramowanie« zaprojektowane specjalnie do celów wojskowych i zaprojektowane specjalnie do modelowania lub symulacji wojskowych scenariuszy operacyjnych;

3.	»oprogramowanie« do określania efektów działania broni konwencjonalnej, jądrowej, chemicznej lub biologicznej;

4.	»oprogramowanie« zaprojektowane specjalnie do celów wojskowych i do stosowania w dziedzinie dowodzenia, łączności, kierowania i rozpoznania (C3I) lub dowodzenia, łączności, kierowania, informatyki i rozpoznania (C4I);

»oprogramowanie«, które nie zostało określone w podpunktach ML21.a ani ML21.b, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane tak, by sprzęt, który nie został określony we wspólnym wykazie uzbrojenia UE, mógł służyć do zadań wojskowych, do których służy sprzęt wojskowy określony we wspólnym wykazie uzbrojenia UE.

ML22
»Technologia«, taka jak:

a.	»technologia«, inna niż określona w podpunkcie ML22.b, »wymagana« do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« wyrobów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE;

następująca »technologia«:

»technologia«»wymagana« do projektowania, montażu elementów składowych, użytkowania, obsługiwania i naprawy kompletnych instalacji produkcyjnych do wytwarzania wyrobów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej, nawet wtedy, gdy elementy takich instalacji produkcyjnych nie są określone;

2.	»technologia«»wymagana« do »rozwoju« i »produkcji« broni małokalibrowej, nawet jeżeli jest ona wykorzystywana do produkcji replik zabytkowej broni małokalibrowej;

3.	»technologia«»wymagana« do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« środków toksykologicznych, sprzętu pokrewnego lub elementów składowych określonych w podpunktach od ML7.a do ML7.g;

4.	»technologia«»wymagana« do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania«»biopolimerów« lub kultur specyficznych komórek określonych w podpunkcie ML7.h;

5.	»technologia«»wymagana« wyłącznie do wprowadzania »biokatalizatorów« określonych w podpunkcie ML7.i.1, do wojskowych substancji nośnych lub materiałów.

Uwaga 1

»Technologia«»wymagana« do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« wyrobów określonych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE pozostaje objęta kontrolą, nawet jeżeli ma zastosowanie do jakiegokolwiek produktu, który nie został określony we wspólnym wykazie uzbrojenia UE.

Uwaga 2

Pozycja ML22 nie ma zastosowania do:

a.	»technologii« będącej minimalnym wymogiem do instalacji, użytkowania, utrzymywania (kontroli) oraz naprawy produktów nieobjętych kontrolą, lub których wywóz został dozwolony;

b.	»technologii« będącej »własnością publiczną«, stanowiącej »badania podstawowe« lub minimum informacji potrzebnych do złożenia wniosków patentowych;

c.	»technologii« umożliwiającej indukcję magnetyczną służącą do ciągłego napędu urządzeń transportu cywilnego.

DEFINICJE TERMINÓW UŻYWANYCH W NINIEJSZYM WYKAZIE

Poniższe definicje mają zastosowanie do terminów stosowanych w niniejszym wykazie.

Uwaga 1

Definicje mają zastosowanie do całego wykazu. Odniesienia mają wyłącznie funkcję informacyjną i nie mają wpływu na stosowanie zdefiniowanych terminów w całym wykazie.

Uwaga 2

Wyrazy i wyrażenia zawarte w niniejszym wykazie definicji przyjmują zdefiniowane znaczenie wyłącznie, gdy zostały ujęte w »cudzysłów«. Definicje terminów znajdujących się »między apostrofami« zamieszczone są w uwadze technicznej do danej pozycji. W innych przypadkach wyrazy i wyrażenia przyjmują swoje ogólnie przyjęte (słownikowe) znaczenia.

ML22 »Badania podstawowe«

Prace doświadczalne lub teoretyczne prowadzone głównie w celu uzyskania nowej wiedzy o podstawach danego zjawiska lub jego obserwowalnych efektach, nienakierowane bezpośrednio na konkretne cele lub zadania praktyczne.

ML 10 »Bezzałogowy pojazd powietrzny« (UAV)

»Statek powietrzny« zdolny zapoczątkować lot i utrzymać kontrolowany lot bez obecności człowieka na pokładzie.

ML7, 22 »Biokatalizatory«

Enzymy do szczególnych reakcji chemicznych lub biochemicznych lub inne związki biologiczne, które przyłączają się do bojowych środków trujących (BST) i przyspieszają ich degradację.

Uwaga techniczna

»Enzymy« oznaczają »biokatalizatory« dla konkretnych reakcji chemicznych i biochemicznych.

ML7, 22 »Biopolimery«

Makrocząsteczki biologiczne, takie jak:

a.	enzymy dla konkretnych reakcji chemicznych i biochemicznych;

b.	przeciwciała – monoklonalne, poliklonalne lub antyidiotypowe;

c.	specjalnie zaprojektowane lub specjalnie przetworzone receptory;

Uwagi techniczne

1.	»Przeciwciała antyidiotypowe« oznaczają przeciwciała, które przyłączają się do konkretnych miejsc wiązania przeciwciał w innych przeciwciałach.

2.	»Przeciwciała monoklonalne« oznaczają białka przyłączające się do jednej strony antygenu i produkowane przez jeden klon komórek.

3.	»Przeciwciała poliklonalne« oznaczają mieszaninę białek przyłączających się do specyficznego antygenu, produkowanych przez więcej niż jeden klon komórek.

4.	»Receptory« oznaczają biologiczne struktury makromolekularne zdolne do łączenia ligandów i przez to wpływania na funkcje fizjologiczne.

ML4, 10 »Cywilny statek powietrzny«

Wyłącznie »statek powietrzny« mający świadectwa zdatności do lotu opublikowane i wydane przez organy lotnictwa cywilnego, zezwalające na jego używanie do celów cywilnych na trasach wewnętrznych i zewnętrznych lub zezwalające na jego stosowanie do celów cywilnych, prywatnych lub związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

ML8 »Dodatki«

Substancje stosowane w materiałach wybuchowych w celu poprawy ich właściwości.

ML19 »Klasa kosmiczna«

Dotyczy projektowania, wytwarzania i kwalifikowania za pomocą pomyślnie zaliczonych testów w taki sposób, aby produkty mogły funkcjonować na wysokościach większych niż 100 km od powierzchni Ziemi.

Uwaga

Ustalenie w drodze testów, że pewien konkretny produkt jest »klasy kosmicznej«, nie oznacza, że inne produkty w tej samej partii produkcyjnej lub w tej samej serii danego modelu są »klasy kosmicznej«, jeżeli nie zostało to stwierdzone w drodze indywidualnych testów.

ML15 »Lampy wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji«

Lampy elektrostatyczne stosujące na wejściu i wyjściu płyty światłowodowe lub szklane, wieloalkaliczne katody (S-20 lub S-25); termin nie obejmuje mikrokanałowych wzmacniaczy płytowych.

ML9, 19 »Laser«

Zespół elementów składowych wytwarzający wiązkę światła spójnego zarówno w przestrzeni, jak i w czasie, wzmocnioną za pomocą stymulowanej emisji promieniowania.

ML17 »Manipulatory«

Uchwyty, aktywne jednostki oprzyrządowania i wszelkie inne oprzyrządowanie zamontowane na podstawowej (bazowej) płycie kończącej ramię manipulacyjne »robota«.

Uwaga techniczna

»Aktywne jednostki oprzyrządowania« są to urządzenia służące do przyłożenia mocy napędowej, energii procesowej lub czujnika do obrabianego elementu.

ML8 »Materiały miotające«

Substancje lub mieszaniny, zdolne do reakcji chemicznej połączonej z wydzielaniem, z kontrolowana prędkością, dużej ilości silnie nagrzanych gazów, które są w stanie wykonać pracę mechaniczną.

ML4, 8 »Materiały pirotechniczne«

Mieszaniny stałych lub ciekłych paliw i utleniaczy, które po zapaleniu wywołują egzotermiczną reakcję chemiczną o kontrolowanej prędkości, której celem jest zapewnienie odpowiednich opóźnień w czasie lub powstawania odpowiednich ilości ciepła, dźwięku, dymu, światła widzialnego i podczerwonego. Pirofory stanowią podgrupę środków pirotechnicznych, niezawierających utleniaczy, ale zapalających się samoistnie na skutek zetknięcia z powietrzem.

ML13 »Materiały włókniste albo włókienkowe«

Obejmują:

a.	włókna elementarne o strukturze ciągłej;

b.	przędzę i rowing o strukturze ciągłej;

c.	taśmy, tkaniny, maty o strukturze bezładnej i oploty;

d.	włókna cięte na drobne kawałki, włókna pocięte na dłuższe odcinki oraz spójne maty z włókien;

e.	wiskery, monokrystaliczne lub polikrystaliczne, o dowolnej długości;

f.	pulpę z poliamidu aromatycznego.

ML8, 18 »Materiały wybuchowe«

Substancje lub mieszaniny o stanie skupienia stałym, ciekłym lub gazowym, które, stosowane jako ładunki wstępne, przyspieszające lub zasadnicze w głowicach bojowych, wyburzeniach i innych zastosowaniach, mają detonować.

ML8 »Materiały wysokoenergetyczne«

Substancje lub mieszaniny reagujące chemicznie w celu wyzwolenia energii wymaganej dla ich zakładanego zastosowania. »Materiały wybuchowe«, »materiały pirotechniczne« i »materiały miotające« stanowią podklasy materiałów wysokoenergetycznych.

ML 20 »Nadprzewodzący«

Odnosi się do materiałów (tj. metali, stopów lub związków), które mogą całkowicie stracić swoją oporność (tj. które mogą uzyskać nieskończoną przewodność elektryczną i przewodzić prąd elektryczny o bardzo wysokich natężeniach bez wytwarzania ciepła Joule’a).

»Temperatura krytyczna« (czasem zwana temperaturą przejścia) danego materiału »nadprzewodzącego« jest temperaturą, w której ten materiał całkowicie traci rezystancję przy przepływie prądu elektrycznego stałego.

Uwaga techniczna

»Nadprzewodzący« stan materiału jest indywidualnie scharakteryzowany »temperaturą krytyczną«, krytycznym polem magnetycznym, będącym funkcją temperatury, oraz krytyczną gęstością prądu, która jest funkcją zarówno pola magnetycznego, jak i temperatury.

ML17 »Ogniwo paliwowe«

Urządzenie elektrochemiczne przekształcające energię chemiczną bezpośrednio w prąd stały wykorzystujące paliwo ze źródła zewnętrznego.

ML21 »Oprogramowanie«

Zbiór jednego lub więcej »programów« lub »mikroprogramów«, umieszczony na dowolnym materialnym nośniku.

ML8 »Prekursory«

Specjalistyczne związki chemiczne stosowane do produkcji materiałów wybuchowych.

ML18, 21, 22 »Produkcja«

Oznacza wszystkie etapy związane z produkcją, takie jak: projektowanie, wytwarzanie, scalanie, montaż (składanie), kontrola, testowanie, zapewnienie jakości.

ML7 »Przystosowany do użycia podczas działań wojennych«

Dowolna modyfikacja lub selekcja (np. zmienione: czystość, dopuszczalny okres magazynowania, agresywność, charakterystyki rozprzestrzeniania lub odporność na promieniowanie nadfioletowe) przeznaczone do wzmocnienia skuteczności wywoływania strat w ludności lub zwierzętach, niszczenia sprzętu, lub powodujących straty plonów lub środowiska.

ML17 »Reaktor jądrowy«

Obejmuje obiekty znajdujące się wewnątrz lub bezpośrednio przymocowane do zbiornika reaktora, wyposażenie sterujące poziomem mocy w rdzeniu oraz znajdujące się w nim zazwyczaj elementy składowe wchodzące w bezpośrednią styczność z chłodziwem pierwotnym rdzenia reaktora albo sterujące nim.

ML17 »Robot«

Manipulator wykonujący ruchy w sposób ciągły albo poruszający się od punktu do punktu, mogący korzystać z czujników i mający wszystkie następujące cechy charakterystyczne:

a.	jest wielofunkcyjny;

b.	ma możliwość ustawiania w odpowiednim położeniu lub orientowania przestrzennego materiałów, części, narzędzi lub urządzeń specjalnych poprzez wykonywanie różnych ruchów w przestrzeni trójwymiarowej;

c.	jest wyposażony w trzy lub większą liczbę mechanizmów wspomagających, pracujących w obwodzie zamkniętym lub otwartym, które mogą być poruszane silnikami krokowymi; oraz

d.	ma możliwość »programowania dostępnego dla użytkownika« poprzez uczenie/odgrywanie lub za pomocą komputera elektronicznego, który może być programowalnym sterownikiem logicznym, tj. bez ingerencji mechanicznej.

Uwaga

Powyższa definicja nie obejmuje następujących urządzeń:

1.	mechanizmy poruszane wyłącznie ręcznie albo zdalnie przez operatora;

manipulatory o ustalonej sekwencji ruchów, będące urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie, z góry ustalone ruchy. Program jest ograniczony mechanicznie za pomocą ustalonych ograniczników, np. sworzni lub krzywek. Kolejność ruchów oraz wybór drogi albo kątów nie są zmienne ani zmienialne za pomocą środków mechanicznych, elektronicznych lub elektrycznych;

kontrolowane mechanicznie manipulatory o zmiennej sekwencji ruchów, będące urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie, z góry ustalone ruchy. Program jest ograniczony mechanicznie za pomocą ustalonych, ale nastawnych, ograniczników, np. sworzni lub krzywek. Kolejność ruchów oraz wybór drogi lub kątów są zmienne w ramach ustalonego schematu programowego. Zmian lub modyfikacji schematu programowego (np. zmiany sworzni lub wymiany krzywek) w jednej lub kilku osiach współrzędnych dokonuje się wyłącznie na drodze działań mechanicznych;

manipulatory bez sterowania ze sprzężeniem zwrotnym, o zmiennej sekwencji ruchów, będące urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie ruchy. Program jest zmienny, ale sekwencja jest realizowana wyłącznie za pomocą sygnału binarnego z elektrycznych urządzeń binarnych o ustalonym mechanicznie położeniu lub nastawnych ograniczników;

5.	żurawie do stertowania, definiowane jako manipulatory działające w kartezjańskim układzie współrzędnych, produkowane jako integralne części pionowych zespołów do silosów, i służące do sięgania po zawartość tych silosów w celu składowania lub wyjmowania.

ML21, 22 »Rozwój«

Odnosi się do wszystkich etapów poprzedzających produkcję seryjną, takich jak: projektowanie, badania projektowe, analiza konstrukcyjna, koncepcja projektowania, montaż i testowanie prototypów, plany produkcji pilotowej, dane projektowe, proces przetwarzania danych projektowych w produkt, projektowanie konfiguracji, projektowanie montażu całościowego, rozplanowanie.

ML11 »Statek kosmiczny«

Aktywne i pasywne satelity i sondy kosmiczne

ML8, 10 oraz 14 »Statek powietrzny«

Stałopłat, statek z obrotowymi skrzydłami, wiropłat (helikopter), statek ze zmiennym wirnikiem lub zmiennopłat.

ML10 »Statki powietrzne lżejsze od powietrza«

Balony i statki powietrzne, które są wypełniane gorącym powietrzem lub gazami lżejszymi od powietrza, takimi jak hel lub wodór.

ML7 »Środki rozpraszania tłumu«

Substancje, które w warunkach użycia dla rozproszenia tłumu szybko wywołują u ludzi efekt podrażnienia lub psychiczny efekt unieszkodliwienia, znikający po krótkim czasie od usunięcia przyczyny. (Gazy łzawiące stanowią podzbiór »środków rozpraszania tłumu«).

ML22 »Technologia«

Konkretny rodzaj informacji, niezbędny do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« danego wyrobu. Informacja ta ma postać »danych technicznych« lub »pomocy technicznej«.

Uwagi techniczne

1.	»Dane techniczne« mogą mieć formę odbitek, planów, wykresów, modeli, wzorów, tabel, projektów technicznych i specyfikacji, podręczników i instrukcji w formie pisemnej lub zarejestrowanych na innych nośnikach lub urządzeniach, takich jak dyski, taśmy, pamięci wyłącznie do odczytu.

2.	»Pomoc techniczna« może przybierać takie formy jak instruktaż, przekazanie umiejętności, szkolenie, przekazanie wiedzy na temat eksploatacji, usługi konsultacyjne. »Pomoc techniczna« może obejmować przekazanie »danych technicznych«.

ML21, 22 »Użytkowanie«

Praca, instalowanie (łącznie z montażem na miejscu), konserwacja (kontrola), naprawa, remonty i odnawianie.

ML7 »Wektory ekspresji«

Nośniki (np. plazmidy lub wirusy) stosowane do wprowadzania materiału genetycznego do komórek-gospodarzy.

ML22 »Własność publiczna«

Oznacza »technologię« lub »oprogramowanie« dostępne bez żadnych ograniczeń co do ich dalszego rozpowszechniania.

Uwaga:

Ograniczenia wynikające z praw autorskich nie wykluczają uznania »technologii« lub »oprogramowania« za »własność publiczną«.

ML22 »Wymagane«

W odniesieniu do »technologii« dotyczy tylko tej części »technologii«, która jest szczególnie odpowiedzialna za osiągnięcie lub przekroczenie wartości parametrów, właściwości lub funkcji objętych kontrolą. Taka »wymagana«»technologia« może dotyczyć różnych produktów.

ML11 »Zautomatyzowane systemy dowodzenia i kierowania«

Systemy elektroniczne, za których pośrednictwem są wprowadzane, przetwarzane i przekazywane informacje niezbędne do skutecznego działania ugrupowania, formacji głównej, formacji taktycznej, jednostki, jednostki pływającej, podjednostki lub broni znajdującej się w strukturze dowodzenia. Cel ten osiągany jest przy pomocy komputera i innego sprzętu specjalistycznego zaprojektowanego, aby wspierać funkcjonowanie wojskowej organizacji dowodzenia i kierowania. Do najważniejszych funkcji zautomatyzowanego systemu dowodzenia i kierowania należy: skuteczne zautomatyzowane zbieranie, gromadzenie, przechowywanie i przetwarzanie informacji; ukazywanie sytuacji i okoliczności wpływających na przygotowywanie i prowadzenie operacji bojowych; wyliczenia operacyjne i taktyczne służące rozdysponowaniu zasobów wśród ugrupowań sił lub elementów porządku operacyjnego walki lub prowadzenie walki zgodnie z misją lub etapem operacji; przygotowywanie danych służących ocenie sytuacji i podjęciu decyzji na każdym etapie operacji lub walki; symulacja komputerowa operacji.”

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/56

DECYZJA RADY 2014/72/WPZiB

z dnia 10 lutego 2014 r.

dotycząca aktualizacji i zmiany wykazu osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu i uchylenia decyzji 2013/395/WPZiB

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 27 grudnia 2001 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2001/931/WPZiB (1).

(2)	W dniu 25 lipca 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/395/WPZiB (2) dotyczącą aktualizacji i zmiany wykazu osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB.

(3)	Zgodnie z art. 1 ust. 6 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB konieczne jest poddawanie kontroli w regularnych odstępach czasu nazwisk osób oraz nazw grup i podmiotów na liście, w celu zapewnienia, aby istniały podstawy do utrzymania ich na liście.

(4)	W niniejszej decyzji przedstawia się wynik przeglądu przeprowadzonego przez Radę w odniesieniu do osób, grup i podmiotów, do których mają zastosowanie art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB.

(5)	Rada uznała, że nie ma już podstaw, by jedna z grup nadal figurowała w wykazie osób, grup i podmiotów, do których mają zastosowanie art. 2, 3, i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB.

(6)

Rada stwierdziła, że osoby, grupy i podmioty, do których mają zastosowanie art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, uczestniczyły w aktach terrorystycznych w rozumieniu art. 1 ust. 2 i 3 tego wspólnego stanowiska, że decyzję w stosunku do nich podjął właściwy organ w rozumieniu art. 1 ust. 4 tego wspólnego stanowiska oraz że powinny one nadal podlegać szczególnym środkom ograniczającym przewidzianym w tym wspólnym stanowisku.

(7)	Należy odpowiednio zaktualizować wykaz osób, grup i podmiotów, do których mają zastosowanie art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, oraz uchylić decyzję 2013/395/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wykaz osób, grup i podmiotów, do których mają zastosowanie art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB, określony jest w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Decyzja 2013/395/WPZiB traci moc.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 lutego 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Wspólne stanowisko Rady 2001/931/WPZiB z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu (Dz.U. L 344 z 28.12.2001, s. 93).

(2) Decyzja Rady 2013/395/WPZiB z dnia 25 lipca 2013 r. dotycząca aktualizacji i zmiany wykazu osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu i uchylenia decyzji 2012/765/WPZiB (Dz.U. L 201 z 26.7.2013, s. 57).

ZAŁĄCZNIK

Wykaz osób, grup i podmiotów, o którym mowa w art. 1

1. OSOBY

ABDOLLAHI Hamed (alias Mustafa Abdullahi), ur. 11.8.1960 r. w Iranie. Nr paszportu: D9004878.

AL NASSER, Abdelkarim Hussein Mohamed, ur. w Al-Ihsa (Arabia Saudyjska), obywatel Arabii Saudyjskiej.

AL YACOUB, Ibrahim Salih Mohammed, ur. 16.10.1966 r. w Tarut (Arabia Saudyjska), obywatel Arabii Saudyjskiej.

BOUYERI, Mohammed (alias: Abu ZUBAIR; SOBIAR; Abu ZOUBAIR), ur. 8.3.1978 r. w Amsterdamie (Niderlandy) – członek grupy Hofstadgroep.

FAHAS, Sofiane Yacine, ur. 10.9.1971 r. w Algierze (Algieria) – członek ugrupowania Al-Takfir wal-Hijra.

IZZ AL DIN, Hasan (alias: GARBAYA, Ahmed; SA ID; SALWWAN, Samir), ur. w roku 1963 w Libanie, obywatel Libanu.

MOHAMMED, Chalid Szejk (alias: ALI, Salem; BIN CHALID, Fahd Bin Adballah; HENIN, Aszraf Refaat Nabith; WADUD, Chalid Adbul), ur. 14.4.1965 r. lub 1.3.1964 r. w Pakistanie, nr paszportu: 488555.

10.

SHAKURI Ali Gholam, ur. ok. 1965 r. w Teheranie, Iran.

11.

2. GRUPY I PODMIOTY

Organizacja Abu Nidala (znana również pod nazwami: Rewolucyjna Rada Fatah; Rewolucyjne Brygady Arabskie; Czarny Wrzesień; Rewolucyjna Organizacja Muzułmańskich Socjalistów).

Brygady Męczenników Al-Aksy.

Al Aqsa e.V. (Stowarzyszenie Al-Aksa).

Al Takfir wal Hijra.

Babbar Chalsa.

Komunistyczna Partia Filipin i jej zbrojne ramię: Nowa Armia Ludowa; Filipiny.

Dżama’a al Islamija (znana również pod nazwą Al Dżama’a al Islamija) (Grupa Islamska).

İslami Büyük Doğu Akıncılar Cephes – IBDA C (Islamski Front Bojowników o Wielki Wschód).

Hamas oraz jego odłam Hamas Izz al Din al Kassem.

10.

„Wojskowe Skrzydło Hizballah” (alias „Wojskowe Skrzydło Hezbollah”, „Wojskowe Skrzydło Hizbullah”, „Wojskowe Skrzydło Hizbollah”, Wojskowe Skrzydło Hezballah”, „Wojskowe Skrzydło Hisbollah”„Wojskowe Skrzydło Hizbu’llah”, „Wojskowe Skrzydło Hizb Allah”, „Rada Dżihadu” (i wszystkie jednostki mu podlegające, w tym Organizacja Bezpieczeństwa Zewnętrznego).

11.

Hizbul Mudżahedin – HM.

12.

Hofstadgroep.

13.

Fundacja Ziemi Świętej na rzecz Pomocy i Rozwoju.

14.

Międzynarodowa Federacja Młodzieży Sikhijskiej.

15.

Siły Chalistan Zindabad.

16.

Partia Pracujących Kurdystanu – PKK (znana również pod nazwami: KADEK; KONGRA GEL).

17.

Tygrysy – Wyzwoliciele Tamilskiego Ilamu.

18.

Ejército de Liberación Nacional (Narodowa Armia Wyzwolenia).

19.

Palestyński Islamski Dżihad.

20.

Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny.

21.

Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny – Naczelne Dowództwo.

22.

Fuerzas armadas revolucionarias de Colombia – FARC (Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii).

23.

24.

Sendero Luminoso – SL (Świetlisty Szlak).

25.

Teyrbazen Azadiya Kurdistan – TAK (znana również pod nazwami: Sokoły Wolności Kurdystanu; Jastrzębie Wolności Kurdystanu).

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/59

DECYZJA RADY 2014/73/WPZiB

z dnia 10 lutego 2014 r.

w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w Republice Środkowoafrykańskiej (EUFOR RCA)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W przyjętej w dniu 5 grudnia 2013 r. rezolucji nr 2127 (2013) w sprawie sytuacji w Republice Środkowoafrykańskiej Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) wyraziła głębokie zaniepokojenie ciągłym pogarszaniem się sytuacji bezpieczeństwa w Republice Środkowoafrykańskiej oraz licznymi i coraz częstszymi przypadkami łamania międzynarodowego prawa humanitarnego i praw człowieka. Ponadto w rezolucji tej wyrażono zgodę na rozmieszczenie „misji wsparcia w Republice Środkowoafrykańskiej pod dowództwem sił afrykańskich” (AFISM–CAR) na okres dwunastu miesięcy oraz na rozmieszczenie, tymczasowo, sił francuskich w Republice Środkowoafrykańskiej w celu podjęcia wszelkich niezbędnych środków służących wsparciu AFISM–CAR w realizacji jej mandatu.

(2)

W następstwie konkluzji Rady z dnia 21 października 2013 r. i 16 grudnia 2013 r. Rada Europejska w konkluzjach z dnia 20 grudnia 2013 r. wyraziła zaniepokojenie stale zaostrzającym się kryzysem w Republice Środkowoafrykańskiej i powodowanymi przez ten kryzys poważnymi skutkami humanitarnymi i w dziedzinie praw człowieka. Z zadowoleniem przyjęła interwencję wojskową Francji służącą wsparciu sił afrykańskich z myślą o przywróceniu bezpieczeństwa, a także stałe zobowiązanie afrykańskich partnerów na rzecz ustabilizowania sytuacji. W ramach globalnego podejścia Rada potwierdziła, że Unia jest skłonna przeanalizować wykorzystanie stosownych instrumentów, by wesprzeć trwające działania służące ustabilizowaniu wspomnianego kraju, w tym instrumentów w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), w jej obu wymiarach: wojskowym i cywilnym. Zwróciła się w związku z tym do Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP) o przedstawienie na forum Rady w styczniu 2014 r. odpowiedniego wniosku dotyczącego decyzji.

(3)

W dniu 20 stycznia 2014 r. Rada zatwierdziła koncepcję zarządzania kryzysowego operacji pomostowej w ramach WPBiO w Republice Środkowoafrykańskiej (zwanej dalej „EUFOR RCA”) z zastrzeżeniem rezolucji RB ONZ przyjętej na mocy rozdziału VII Karty NZ. Rada podkreśliła znaczenie ścisłej współpracy z partnerami, zwłaszcza ONZ, Unią Afrykańską (UA), władzami Republiki Środkowoafrykańskiej oraz francuską operacją Sangaris.

(4)	W dniu 28 stycznia 2014 r. RB ONZ przyjęła rezolucję 2134(2014) upoważniającą do ustanowienia unijnej operacji EUFOR RCA.

(5)	W dniu 23 stycznia 2014 r. Sekretariat Generalny Unii Celnej i Gospodarczej Afryki Środkowej z zadowoleniem przyjął podjęcie operacji wojskowej UE w Republice Środkowoafrykańskiej.

(6)	W dniu 24 stycznia 2014 r. w piśmie skierowanym do WP, tymczasowy prezydent Republiki Środkowoafrykańskiej z zadowoleniem przyjął operację UE zatwierdzoną rezolucją RB ONZ 2134(2014).

(7)

EUFOR RCA powinna zostać rozmieszczona możliwie jak najszybciej aby osiągnąć pełną zdolność operacyjną w celu przyczynienia się do ustabilizowania sytuacji. EUFOR RCA powinna realizować powierzone jej zadania z myślą o ich przekazaniu AFISM-CAR w okresie sześciu miesięcy od osiągnięcia pełnej zdolności operacyjnej.

(8)	Zgodnie z art. 38 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) powinien sprawować – pod kierownictwem Rady i WP – polityczną kontrolę nad operacją wojskową UE, zapewniać jej kierownictwo strategiczne i podejmować stosowne decyzje.

(9)	Należy wynegocjować i zawrzeć umowy międzynarodowe dotyczące statusu jednostek i personelu Unii oraz udziału państw trzecich w operacjach Unii.

(10)	Na mocy art. 41 ust. 2 TUE oraz zgodnie z decyzją Rady 2011/871/WPZiB (1) Wydatki operacyjne wynikające z niniejszej decyzji, które mają wpływ na kwestie wojskowe lub obronne, mają być ponoszone przez państwa członkowskie.

(11)

Zgodnie z art. 5 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowaniu oraz wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie obronne. W związku z tym Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani nie ma ona do niej zastosowania oraz nie uczestniczy w finansowaniu przedmiotowej operacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Misja

1. Unia prowadzi wojskową operację pomostową w Republice Środkowoafrykańskiej, zwaną dalej „EUFOR RCA”, mającą na celu przyczynianie się do zapewnienia bezpiecznego i chronionego otoczenia, z myślą o ich przekazaniu jej zadań misji wsparcia w Republice Środkowoafrykańskiej pod dowództwem sił afrykańskich (AFISM–CAR) w okresie od czterech do sześciu miesięcy od osiągnięcia pełnej zdolności operacyjnej, zgodnie z mandatem określonym w rezolucji RB ONZ („rezolucja RB ONZ”) 2134(2014), koncentrując swoje działania w rejonie Bangui.

2. EUFOR RCA działa zgodnie z celami politycznymi, strategicznymi i polityczno-wojskowymi określonymi w koncepcji zarządzania kryzysowego zatwierdzonej przez Radę w dniu 20 stycznia 2014 r.

Artykuł 2

Mianowanie dowódcy operacji UE

Generał dywizji Philippe Pontiès zostaje niniejszym mianowany dowódcą operacji UE EUFOR RCA.

Artykuł 3

Wyznaczenie dowództwa operacji UE

Dowództwo operacji EUFOR RCA mieści się w Larisie w Grecji.

Artykuł 4

Planowanie i rozpoczęcie operacji

1. Zasady zaangażowania wymagane na etapie przygotowawczym EUFOR RCA są zatwierdzane przez Radę możliwie najszybciej po przyjęciu niniejszej decyzji.

2. Decyzję o rozpoczęciu operacji EUFOR RCA przyjmuje Rada po zatwierdzeniu planu operacji i zasad zaangażowania niezbędnych do wykonania mandatu.

Artykuł 5

Kontrola polityczna i kierownictwo strategiczne

1. W ramach odpowiedzialności Rady i WP, KPiB sprawuje kontrolę polityczną i kierownictwo strategiczne nad EUFOR RCA. Rada upoważnia niniejszym KPiB do podejmowania stosownych decyzji, zgodnie z art. 38 TUE. Upoważnienie to obejmuje uprawnienia niezbędne do zmiany dokumentów związanych z planowaniem, w tym planu operacji, struktury dowodzenia i zasad zaangażowania. Obejmuje ono również uprawnienia do podejmowania decyzji w sprawie mianowania dowódcy operacji UE i dowódcy sił UE. Rada zachowuje uprawnienia do podejmowania decyzji co do celów i zakończenia operacji wojskowej UE.

2. KPiB przedstawia Radzie sprawozdania w regularnych odstępach czasu.

3. Przewodniczący Komitetu Wojskowego UE (EUMC) przedstawia KPiB regularne sprawozdania dotyczące przebiegu EUFOR RCA. KPiB może w zależności od sytuacji zapraszać na swoje posiedzenia dowódcę operacji UE lub dowódcę sił UE.

4. KPiB w oparciu o pisemne sprawozdanie dokonuje oceny postępów EUFOR RCA po upływie trzech miesięcy od rozpoczęcia operacji.

Artykuł 6

Kierownictwo wojskowe

1. EUMC monitoruje właściwe przeprowadzanie EUFOR RCA, za której przebieg odpowiedzialny jest dowódca operacji UE.

2. Dowódca operacji UE przekazuje EUMC regularnie sprawozdania. EUMC może w stosownych przypadkach zapraszać dowódcę operacji UE lub dowódcę sił UE na swoje posiedzenia.

3. Przewodniczący EUMC pełni rolę głównego punktu kontaktowego z dowódcą operacji UE.

Artykuł 7

Spójność unijnej reakcji oraz koordynacja

1. WP zapewnia wykonanie niniejszej decyzji i jej spójność z działaniami zewnętrznymi Unii jako całości, w tym z programami rozwojowymi Unii i unijną pomocą humanitarną.

2. Bez uszczerbku dla struktury dowodzenia dowódca operacji UE otrzymuje lokalne wytyczne polityczne od szefa delegatury UE w Bangi.

3. WP wspomagany przez Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) pełni rolę głównego punktu kontaktowego z Organizacją Narodów Zjednoczonych, władzami Republiki Środkowoafrykańskiej i państwami sąsiadującymi, UA, Wspólnotą Gospodarczą Państw Afryki Środkowej, jak również z innymi odnośnymi podmiotami międzynarodowymi i dwustronnymi.

4. Uzgodnienia dotyczące koordynacji między dowódcą operacji UE, podmiotami unijnymi i miejscowymi kluczowymi partnerami strategicznymi, mające znaczenie dla operacji, określa się w dokumencie dotyczącym planu operacji.

Artykuł 8

Udział państw trzecich

1. Bez uszczerbku dla autonomii podejmowania decyzji przez Unię lub dla jednolitych ram instytucjonalnych oraz zgodnie z odpowiednimi wytycznymi Rady Europejskiej, państwa trzecie mogą zostać zaproszone do udziału w operacji.

2. Rada upoważnia niniejszym KPiB do zaproszenia państw trzecich, by zadeklarowały swój wkład, i do podjęcia, na zalecenie dowódcy operacji UE i EUMC, stosownych decyzji w sprawie przyjęcia proponowanych wkładów.

3. Szczegółowe uzgodnienia dotyczące udziału państw trzecich są przedmiotem umów zawieranych na mocy art. 37 TUE oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Jeżeli Unia i państwo trzecie zawarły umowę ustanawiającą ramy udziału tego państwa trzeciego w operacjach zarządzania kryzysowego Unii, postanowienia takiej umowy mają zastosowanie w kontekście EUFOR RCA.

4. Państwa trzecie wnoszące istotny wkład wojskowy w EUFOR RCA będą miały w odniesieniu do bieżącego zarządzania operacją takie same prawa i obowiązki, jak państwa członkowskie biorące udział w operacji.

5. Rada upoważnia niniejszym KPiB do podjęcia stosownych decyzji w sprawie ustanowienia komitetu uczestników, w przypadku gdy państwa trzecie wniosą istotne wkłady wojskowe.

Artykuł 9

Status personelu dowodzonego przez Unię

Status jednostek dowodzonych przez UE i personelu tych jednostek, w tym przywileje, immunitety i inne gwarancje niezbędne do wykonania ich misji i jej sprawnego przebiegu jest przedmiotem umowy zawartej na mocy art. 37 TUE oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 218 TFUE.

Artykuł 10

Uzgodnienia finansowe

1. Wspólnymi kosztami operacji wojskowej UE zarządza się zgodnie z decyzją 2011/871/WPZiB.

2. Finansowa kwota odniesienia dla kosztów wspólnych EUFOR RCA wynosi 25 900 000 EUR. Odsetek kwoty odniesienia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 decyzji 2011/871/WPZiB, wynosi 50 %.

Artykuł 11

Udostępnianie informacji

1. WP jest upoważniony do udostępniania państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, w stosownych przypadkach i zgodnie z potrzebami EUFOR RCA, informacji niejawnych UE sporządzonych do celów operacji, zgodnie z decyzją Rady 2013/488/UE (2):

a)	opatrzonych klauzulą tajności o poziomie nie wyższym niż przewidziany w mających zastosowanie umowach o bezpieczeństwie informacji zawartych między Unią a odnośnym państwem trzecim; lub

b)	opatrzonych klauzulą tajności o poziomie nie wyższym niż „CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL” w innych przypadkach.

2. WP jest również upoważniony do udostępniania ONZ i [UA], stosownie do potrzeb operacyjnych EUFOR RCA, informacji niejawnych UE sporządzonych do celów EUFOR RCA, opatrzonych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2013/488/UE. W tym celu WP oraz właściwe organy ONZ i UA dokonują niezbędnych uzgodnień.

3. W przypadku szczególnej i natychmiastowej potrzeby operacyjnej WP jest również upoważniony do udostępnienia państwu przyjmującemu wszelkich informacji niejawnych UE sporządzonych do celów EUFOR RCA, opatrzonych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE/EU RESTRICTED”, zgodnie z decyzją 2013/488/UE. W tym celu WP oraz właściwe organy państwa przyjmującego dokonują niezbędnych uzgodnień.

4. WP jest upoważniony do udostępnienia państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, wszelkich dokumentów jawnych UE związanych z treścią obrad Rady dotyczących operacji i objętych tajemnicą służbową na podstawie art. 6 ust. 1 regulaminu wewnętrznego Rady (3).

5. WP może przekazać takie upoważnienia, jak również zdolność do zawierania uzgodnień, o których mowa w niniejszym artykule, urzędnikom ESDZ, dowódcy operacji UE lub dowódcy sił UE zgodnie z sekcją VII załącznika VI do decyzji 2013/488/UE.

Artykuł 12

Wejście w życie i zakończenie

1. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

2. EUFOR RCA kończy się nie później niż sześć miesięcy po osiągnięciu pełnej zdolności operacyjnej.

3. Niniejszą decyzję uchyla się z dniem zamknięcia dowództwa operacji UE zgodnie z zatwierdzonymi planami dotyczącymi zakończenia EUFOR RCA oraz bez uszczerbku dla procedur dotyczących audytu i prezentacji sprawozdań finansowych EUFOR RCA określonych w decyzji 2011/871/WPZiB.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 lutego 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Decyzja Rady 2011/871/WPZiB z dnia 19 grudnia 2011 r. ustanawiająca mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe lub obronne (ATHENA) (Dz.U. L 343z 23.12.2011, s. 35).

(2) Decyzja Rady 2013/488/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 274 z 15.10.2013, s. 1).

(3) Decyzja Rady 2009/937/UE z dnia 1 grudnia 2009 r. dotycząca przyjęcia regulaminu wewnętrznego Rady (Dz.U. L 325 z 11.12.2009, s. 35).

11.2.2014

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 40/63

DECYZJA RADY 2014/74/WPZiB

z dnia 10 lutego 2014 r.

zmieniająca decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając decyzję Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 31 maja 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/255/WPZiB.

(2)

W decyzji 2013/255/WPZiB należy wprowadzić wyjątek od zamrażania aktywów, by umożliwić zwolnienie środków finansowych i zasobów gospodarczych Centralnego Banku Syrii oraz syryjskich pomiotów państwowych w celu dokonania płatności w imieniu Syryjskiej Republiki Arabskiej na rzecz Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w związku z działaniami w ramach misji OPCW mającej na celu weryfikację oraz zniszczenie syryjskiej broni chemicznej, w szczególności na rzecz specjalnego funduszu powierniczego dotyczącego Syrii w ramach OPCW na działania związane z całkowitym zniszczeniem syryjskiej broni chemicznej poza terytorium Syryjskiej Republiki Arabskiej.

(3)	Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki.

(4)	Decyzję 2013/255/WPZiB należy odpowiednio zmienić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W art. 28 ust. 3 decyzji 2013/255/WPZiB dodaje się literę w brzmieniu:

„h)

przeznaczone dla Centralnego Banku Syrii lub syryjskich podmiotów państwowych wymienionych w załącznikach I oraz II w celu dokonania płatności w imieniu Syryjskiej Republiki Arabskiej w związku z działaniami w ramach misji OPCW mającej na celu weryfikację oraz zniszczenie syryjskiej broni chemicznej, w szczególności na rzecz specjalnego funduszu powierniczego dotyczącego Syrii w ramach OPCW na działania związane z całkowitym zniszczeniem syryjskiej broni chemicznej poza terytorium Syryjskiej Republiki Arabskiej.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 10 lutego 2014 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 147 z 1.6.2013, s. 14.

		ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2014.040.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 40

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 57 11 lutego 2014

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Decyzja Rady 2014/71/WPZiB z dnia 18 listopada 2013 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Chile ustanawiającej zasady ogólne udziału Republiki Chile w operacjach zarządzania kryzysowego prowadzonych przez Unię Europejską	1
		Umowa między Unią Europejską a Republiką Chile ustanawiająca ramy udziału Republiki Chile w prowadzonych przez Unię Europejską operacjach zarządzania kryzysowego	2
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (UE) nr 124/2014 z dnia 10 lutego 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii	8
	*	Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 z dnia 10 lutego 2014 r. dotyczące wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwkoniektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmuoraz uchylenia rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 714/2013	9
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 126/2014 z dnia 5 lutego 2014 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Paprika Žitava / Žitavská paprika (ChNP)]	12
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 127/2014 z dnia 5 lutego 2014 r. zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Jamón de Teruel/Paleta de Teruel (ChNP)]	14
	*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 128/2014 z dnia 5 lutego 2014 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Gofio Canario (ChOG)]	16
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 129/2014 z dnia 10 lutego 2014 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	18
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa Komisji 2014/18/UE z dnia 29 stycznia 2014 r. zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/43/WE w odniesieniu do wykazu produktów związanych z obronnością ( 1 )	20
		DECYZJE
	*	Decyzja Rady 2014/72/WPZiB z dnia 10 lutego 2014 r. dotycząca aktualizacji i zmiany wykazu osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu i uchylenia decyzji 2013/395/WPZiB	56
	*	Decyzja Rady 2014/73/WPZiB z dnia 10 lutego 2014 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w Republice Środkowoafrykańskiej (EUFOR RCA)	59
	*	Decyzja Rady 2014/74/WPZiB z dnia 10 lutego 2014 r. zmieniająca decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii	63