ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2013.353.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 353

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Rocznik 56
28 grudnia 2013


Spis treści

 

I   Akty ustawodawcze

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1412/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. otwierające autonomiczne unijne kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie w okresie od 2014 do 2020 r.

1

 

 

DYREKTYWY

 

*

Dyrektywa Rady 2013/61/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniająca dyrektywy 2006/112/WE i 2008/118/WE w odniesieniu do francuskich regionów najbardziej oddalonych, a w szczególności Majotty

5

 

*

Dyrektywa Rady 2013/62/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniająca dyrektywę 2010/18/UE w sprawie wdrożenia zmienionego porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP i ETUC w związku ze zmianą statusu Majotty względem Unii Europejskiej

7

 

*

Dyrektywa Rady 2013/64/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniająca dyrektywy Rady 91/271/EWG i 1999/74/WE oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2006/7/WE, 2006/25/WE i 2011/24/UE w związku ze zmianą statusu Majotty względem Unii Europejskiej

8

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady nr 1413/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. zmieniająca decyzję 2002/546/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania

13

 

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1414/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. dotyczące ustalenia współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lipca 2013 r. do wynagrodzeń urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych Unii Europejskiej pełniących służbę w państwach trzecich

15

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1415/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie dostosowania wysokości składki na system emerytalno-rentowy dla urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej od dnia 1 lipca 2013 r.

23

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1416/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie dostosowania ze skutkiem od dnia 1 lipca 2013 r. współczynników korygujących mających zastosowanie do wynagrodzeń i emerytur urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej

24

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1417/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające formę dokumentu laissez-passer wydawanego przez Unię Europejską

26

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1418/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. dotyczące planów produkcji i obrotu zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury

40

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1419/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. dotyczące uznawania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, rozszerzenia zasad dotyczących organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, a także publikacji cen progowych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury

43

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1420/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. uchylające rozporządzenia (WE) nr 347/96, (WE) nr 1924/2000, (WE) nr 1925/2000, (WE) nr 2508/2000, (WE) nr 2509/2000, (WE) nr 2813/2000, (WE) nr 2814/2000, (WE) nr 150/2001, (WE) nr 939/2001, (WE) nr 1813/2001, (WE) nr 2065/2001, (WE) nr 2183/2001, (WE) nr 2318/2001, (WE) nr 2493/2001, (WE) nr 2306/2002, (WE) nr 802/2006, (WE) nr 2003/2006, (WE) nr 696/2008 i (WE) nr 248/2009 w następstwie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury

48

 

 

DECYZJE

 

 

2013/805/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

51

 

 

2013/806/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 17 grudnia 2013 r. ustalająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla urządzeń do przetwarzania obrazu (notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9097)  ( 1 )

53

 

 

2013/807/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 17 grudnia 2013 r. potwierdzająca lub zmieniająca średnie indywidualne poziomy emisji CO2 oraz docelowe indywidualne poziomy emisji dla producentów nowych lekkich samochodów dostawczych w roku kalendarzowym 2012 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 (notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9184)

64

 

 

2013/808/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie określenia limitów ilościowych oraz przydziału kontyngentów substancji kontrolowanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. (notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9205)

74

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


I Akty ustawodawcze

ROZPORZĄDZENIA

28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/1


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1412/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

otwierające autonomiczne unijne kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie w okresie od 2014 do 2020 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wyjątkowe położenie geograficzne Wysp Kanaryjskich w odniesieniu do źródeł zaopatrzenia w niektóre produkty rybołówstwa, o istotnym znaczeniu dla krajowego spożycia, pociąga za sobą dodatkowe koszty dla tego sektora. Ta naturalna przeszkoda, uwzględniona w art. 349 Traktatu, wynikająca z oddalenia oraz wyspiarskiego i peryferyjnego charakteru Wysp Kanaryjskich, może zostać usunięta między innymi przez czasowe zawieszenie ceł przywozowych na odnośne produkty z państw trzecich w ramach autonomicznych unijnych kontyngentów taryfowych o odpowiednich wielkościach.

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 645/2008 (1) otworzyło autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie i ustanowiło zarządzanie tymi kontyngentami na okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

(3)

W lipcu 2010 r. i w czerwcu 2012 r. władze Hiszpanii przedłożyły sprawozdania dotyczące wdrożenia środków, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 645/2008. Komisja przeanalizowała wpływ tych środków na podstawie tych sprawozdań.

(4)

Sprawozdania przedłożone przez władze Hiszpanii zawierały informacje na temat poziomu wykorzystania kontyngentów taryfowych w latach od 2007 do 2011. Zgodnie z tymi informacjami w tym okresie kontyngent taryfowy o numerze porządkowym 09.2997 był średnio wykorzystywany niemal w całości, zaś kontyngent taryfowy o numerze porządkowym 09.2651 nie został wykorzystany.

(5)

Z uwagi na niemal całkowite wykorzystanie kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.2997 oraz fakt, że niewykorzystanie kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.2651 może być związane z tymczasowymi czynnikami zewnętrznymi, wielkość kontyngentów taryfowych należy ustalić na tym samym poziomie.

(6)

Gwałtowny spadek popytu na rynku lokalnym na produkty objęte kontyngentem taryfowym o numerze porządkowym 09.2651, wywołany trudną sytuacją gospodarczą Wysp Kanaryjskich będącą następstwem kryzysu gospodarczego i finansowego, może stanowić wyjaśnienie dla niepełnego wykorzystania tego kontyngentu taryfowego.

(7)

We wrześniu 2012 r. Hiszpania wystąpiła o przedłużenie kontyngentów taryfowych Unii na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie na mocy art. 349 Traktatu.

(8)

Kontyngenty taryfowe podobne do kontyngentów otwartych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 645/2008 w odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa są uzasadnione, ponieważ kontyngenty te mogłyby pokryć zapotrzebowanie rynku krajowego Wysp Kanaryjskich, a jednocześnie przepływ do Unii przywozów o obniżonej stawce celnej pozostałby przewidywalny i łatwy do zidentyfikowania.

(9)

W związku z tym, w celu zapewnienia przedsiębiorcom długoterminowych perspektyw i umożliwienia im osiągnięcia poziomu działalności, który przyczyniłby się do stabilizacji środowiska ekonomiczno-społecznego Wysp Kanaryjskich, należy przedłużyć na dodatkowy okres system autonomicznego kontyngentu taryfowego wspólnej taryfy celnej w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(10)

W celu uniknięcia narażenia na szwank integralności i spójności rynku wewnętrznego należy podjąć środki mające zapewnić, aby produkty rybołówstwa, w stosunku do których przyznano zawieszenie należności celnych, były przeznaczone wyłącznie na rynek krajowy Wysp Kanaryjskich.

(11)

Należy podjąć środki zapewniające regularne informowanie Komisji o wielkości odnośnych przywozów, tak aby mogła ona podjąć kroki zapobiegające wszelkim działaniom spekulacyjnym lub przesunięciu handlu.

(12)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze, pozwalające jej na czasowe cofnięcie zawieszenia w przypadku wystąpienia przesunięcia handlu. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (2). Ostateczna decyzja co do tego, czy należy utrzymać lub definitywnie cofnąć zawieszenie powinna jednak zostać podjęta przez Radę zgodnie z art. 349 Traktatu w tym samym okresie, dla którego zawieszenie cofa się czasowo na mocy decyzji Komisji w sprawie czasowego cofnięcia zawieszenia.

(13)

Przepisy, które mają być przyjęte powinny zapewnić ciągłość środków określonych w rozporządzeniu (WE) nr 645/2008. Dlatego też środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu należy stosować od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. należności celne wspólnej taryfy celnej mające zastosowanie do przywozu na Wyspy Kanaryjskie produktów rybołówstwa wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia zawiesza się całkowicie dla ilości wskazanych w tym załączniku.

2.   Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1, jest przyznawane wyłącznie w odniesieniu do produktów przeznaczonym na rynek krajowy Wysp Kanaryjskich. Zawieszenie ma zastosowanie wyłącznie do produktów rybołówstwa wyładowanych ze statku lub statku powietrznego zanim zgłoszenie celne o dopuszczenie do swobodnego obrotu zostanie przedłożone organom celnym Wysp Kanaryjskich.

Artykuł 2

Zarządzanie kontyngentami taryfowymi, o których mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, odbywa się zgodnie z art. 308a, art. 308b i art. 308c ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (3).

Artykuł 3

Do dnia 30 czerwca 2019 r. Komisja przeanalizuje wpływ środków przewidzianych w art. 1 oraz, w oparciu o wyniki analizy, przedłoży odpowiednie wnioski na okres po dniu 31 grudnia 2020 r.

Artykuł 4

1.   W przypadku gdy Komisja ma powody, aby uznać, że zawieszenie ustanowione niniejszym rozporządzeniem doprowadziło do przesunięcia handlu w odniesieniu do określonego produktu, może przyjąć akty wykonawcze czasowo cofające takie zawieszenie na okres nieprzekraczający 12 miesięcy. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 ust. 2.

Płatność należności celnych przywozowych nałożonych na produkty, w odniesieniu do których zawieszenie zostało tymczasowo cofnięte, zostaje zabezpieczona gwarancją, a warunkiem wprowadzenia odnośnych produktów do swobodnego obrotu na rynku wewnętrznym Wysp Kanaryjskich jest przedłożenie takiej gwarancji.

2.   W maksymalnym terminie 12 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Rada, zgodnie z art. 349 Traktatu przyjmuje ostateczną decyzję w sprawie utrzymania lub definitywnego cofnięcia zawieszenia. W przypadku definitywnego cofnięcia zawieszenia kwoty należności celnych zabezpieczone gwarancjami zostają ostatecznie pobrane.

3.   Jeżeli w maksymalnym terminie 12 miesięcy nie przyjęto ostatecznej decyzji zgodnie z ust. 2, zabezpieczenie w formie gwarancji zostaje zwolnione.

Artykuł 5

1.   Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 247a ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (4). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 6

Komisja i organy celne państw członkowskich współpracują ściśle w celu zapewnienia właściwego zarządzania oraz kontroli stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 645/2008 z dnia 8 lipca 2008 r. otwierające autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie i ustanawiające zarządzanie tymi kontyngentami (Dz.U. L 180 z 9.7.2008, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(3)  Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).

(4)  Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Numer porządkowy

Kod CN

Opis

Ilość objęta kontyngentem

(w tonach)

Stawka celna (%) w ramach kontyngentu

09.2997

0303

Ryby zamrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz pozostałego mięsa rybiego, objętych pozycją 0304

15 000

0

0304

Filety rybne i pozostałe mięso rybie (nawet rozdrobnione), świeże, schłodzone lub zamrożone

09.2651

0306

Skorupiaki, nawet w skorupach, żywe, świeże, schłodzone, zamrożone, suszone, solone lub w solance; skorupiaki wędzone, nawet w skorupach, nawet gotowane przed lub w trakcie procesu wędzenia; skorupiaki, w skorupach, gotowane na parze lub w wodzie, nawet schłodzone, zamrożone, suszone, solone lub w solance; mąki, mączki i granulki, ze skorupiaków, nadające się do spożycia przez ludzi

15 000

0

0307

Mięczaki, nawet w skorupach, żywe, świeże, schłodzone, zamrożone, suszone, solone lub w solance; mięczaki wędzone, nawet w skorupach, nawet gotowane przed lub w trakcie procesu wędzenia; mąki, mączki i granulki z mięczaków, nadające się do spożycia przez ludzi

 

0308

Bezkręgowce wodne, inne niż skorupiaki i mięczaki, żywe, świeże, schłodzone, zamrożone, suszone, solone lub w solance; wędzone bezkręgowce wodne, inne niż skorupiaki i mięczaki, nawet gotowane przed lub w trakcie procesu wędzenia; mąki, mączki i granulki, z bezkręgowców wodnych innych niż skorupiaki i mięczaki, nadające się do spożycia przez ludzi

 

 


DYREKTYWY

28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/5


DYREKTYWA RADY 2013/61/UE

z dnia 17 grudnia 2013 r.

zmieniająca dyrektywy 2006/112/WE i 2008/118/WE w odniesieniu do francuskich regionów najbardziej oddalonych, a w szczególności Majotty

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 113,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W drodze decyzji Rady Europejskiej 2012/419/UE (3) Rada Europejska postanowiła, że od dnia 1 stycznia 2014 r. Majotta będzie posiadała status regionu najbardziej oddalonego w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) zamiast statusu kraju i terytorium zamorskiego (KTZ) w rozumieniu art. 355 ust. 2 TFUE. Po tej zmianie statusu do Majotty stosować się będą unijne przepisy podatkowe.

(2)

Jeśli chodzi o podatek od wartości dodanej (VAT) i akcyzę, sytuacja Majotty jest podobna do sytuacji innych francuskich regionów najbardziej oddalonych (Gwadelupy, Gujany Francuskiej, Martyniki, Reunionu i Saint-Martin), które znajdują się poza terytorialnym zakresem stosowania dyrektywy Rady 2006/112/WE (4) oraz dyrektywy Rady 2008/118/WE (5) i Majotta powinna być zatem wyłączona z terytorialnego zakresu stosowania tych dyrektyw od daty zmiany jej statusu na mocy TFUE. W związku z tym odpowiednie przepisy dyrektywy 2006/112/WE i dyrektywy 2008/118/WE należy dostosować i jednocześnie doprecyzować ich stosowanie do francuskich terytoriów zamorskich.

(3)

W celu doprecyzowania, że Majotta i pozostałe francuskie regiony najbardziej oddalone są wyłączone z zakresu stosowania dyrektyw 2006/112/WE i 2008/118/WE niezależnie od ewentualnych zmian ich statusu w prawodawstwie francuskim, dla tych regionów należy stosować w tych dyrektywach odniesienie do art. 349 i art. 355 ust. 1 TFUE.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 2006/112/WE i 2008/118/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Art. 6 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112/WE otrzymuje brzmienie:

„c)

francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;”.

Artykuł 2

W art. 5 dyrektywy 2008/118/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;”;

2)

ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„Francja może powiadomić w drodze oświadczenia, że niniejsza dyrektywa oraz dyrektywy, o których mowa w art. 1, mają zastosowanie do terytoriów, o których mowa w ust. 2 lit. b) – pod warunkiem działań dostosowujących w związku z bardzo odległym położeniem tych terytoriów – w stosunku do wszystkich lub niektórych wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 1, począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca po złożeniu takiego oświadczenia.”.

Artykuł 3

1.   Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r. Przekazują one Komisji tekst tych przepisów przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dnia 1 stycznia 2014 r.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)  Opinia z dnia 12 grudnia 2013 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Opinia z dnia 16 października 2013 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3)  Decyzja Rady Europejskiej 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej (Dz.U. L 204 z 31.7.2012, s. 131).

(4)  Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1).

(5)  Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12).


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/7


DYREKTYWA RADY 2013/62/UE

z dnia 17 grudnia 2013 r.

zmieniająca dyrektywę 2010/18/UE w sprawie wdrożenia zmienionego porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP i ETUC w związku ze zmianą statusu Majotty względem Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady Europejskiej 2012/419/UE (2) Rada Europejska postanowiła zmienić status Majotty względem Unii ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r. Od tego dnia Majotta przestanie być krajem lub terytorium zamorskim i otrzyma status regionu najbardziej oddalonego Unii w rozumieniu art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). W związku z tą zmianą statusu prawnego Majotty, od dnia 1 stycznia 2014 r. stosować się do niej będzie prawo Unii. Biorąc pod uwagę specyficzną strukturalną sytuację społeczną i gospodarczą Majotty należy ustanowić pewne szczególne środki mające na celu określenie warunków stosowania prawa Unii.

(2)

Zważywszy na szczególną strukturalną sytuację społeczną i gospodarczą Majotty – w szczególności fakt, że ze względu na to, iż jest to region oddalony, wyspiarski, charakteryzujący się trudną topografią i klimatem, rynek pracy jest tam słabo rozwinięty i wskaźnik zatrudnienia jest niski – należy ustanowić dodatkowy okres na wdrożenie dyrektywy Rady 2010/18/UE (3) w celu zapewnienia wprowadzania równego traktowania w szczególności w zakresie urlopu rodzicielskiego w sposób progresywny i tak, by nie doprowadzić do destabilizacji stopniowego rozwoju gospodarczego Majotty. Taki dodatkowy okres na wdrożenie powinien przyczynić się do poprawy szczególnej, trudnej strukturalnej sytuacji społecznej i gospodarczej Majotty jako nowego regionu najbardziej oddalonego.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2010/18/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W art. 3 ust. 2 dyrektywy 2010/18/UE dodaje się akapit w brzmieniu:

„W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego dodatkowy okres, o którym mowa w tym akapicie, zostaje przedłużony do dnia 31 grudnia 2018 r. w odniesieniu do Majotty jako regionu najbardziej oddalonego Unii w rozumieniu art. 349 TFUE.”.

Artykuł 2

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dnia 1 stycznia 2014 r.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)  Opinia z dnia 12 grudnia 2013 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Decyzja Rady Europejskiej 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej (Dz.U. L 204 z 31.7.2012, s. 131).

(3)  Dyrektywa Rady 2010/18/UE z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie wdrożenia zmienionego porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP i ETUC oraz uchylająca dyrektywę 96/34/WE (Dz.U. L 68 z 18.3.2010, s. 13).


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/8


DYREKTYWA RADY 2013/64/UE

z dnia 17 grudnia 2013 r.

zmieniająca dyrektywy Rady 91/271/EWG i 1999/74/WE oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2006/7/WE, 2006/25/WE i 2011/24/UE w związku ze zmianą statusu Majotty względem Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady Europejskiej 2012/419/UE (3) Rada Europejska postanowiła zmienić status Majotty względem Unii ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r. Od tego dnia Majotta przestanie być krajem lub terytorium zamorskim i otrzyma status regionu najbardziej oddalonego Unii w rozumieniu art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) (zwana dalej „Majottą”). W związku z tą zmianą statusu prawnego Majotty, od dnia 1 stycznia 2014 r. stosować się do niej będzie prawo Unii. W wielu obszarach należy ustanowić pewne szczególne środki biorąc pod uwagę specyficzną strukturalną sytuacją społeczną i gospodarczą Majotty.

(2)

Należy uwzględnić specyficzną sytuacji Majotty w zakresie stanu środowiska, który wymaga znacznej poprawy w celu zapewnienia zgodności z celami środowiskowymi określonymi w prawie Unii, na co potrzeba więcej czasu. Szczególne środki służące stopniowej poprawie stanu środowiska powinny zostać przyjęte w określonych terminach.

(3)

W celu zapewnienia zgodności z wymogami dyrektywy Rady 91/271/EWG (4) należy wprowadzić na Majotcie środki, które zapewnią wyposażenie aglomeracji w systemy zbierania ścieków komunalnych. Środki takie wymagają przeprowadzenia prac w zakresie infrastruktury, które powinny być zgodne z odpowiednimi procedurami administracyjnymi i procedurami planowania, jak również ustanowienia systemów pomiaru i monitorowania odprowadzania ścieków komunalnych. Z uwagi na szczególną sytuację strukturalną i gospodarczą Majotty należy przyznać Francji wystarczająco dużo czasu, aby umożliwić spełnienie tych wymogów.

(4)

W obszarze rolnictwa, w odniesieniu do dyrektywy Rady 1999/74/ (5) należy zauważyć, że na Majotcie kury nioski hodowane są w klatkach nieulepszonych. Ponieważ zastąpienie klatek nieulepszonych klatkami ulepszonymi lub systemami alternatywnymi wymaga dokonania znacznych nakładów inwestycyjnych i przeprowadzenia prac przygotowawczych, konieczne jest odroczenie wprowadzenia zakazu stosowania klatek nieulepszonych na okres maksymalnie 48 miesięcy, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. Aby zapobiec zakłóceniom konkurencji, jaja pochodzące z ferm stosujących klatki nieulepszone powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie na lokalnym rynku Majotty. Aby ułatwić przeprowadzanie niezbędnych kontroli, jaja produkowane w klatkach nieulepszonych powinny być specjalnie oznaczone.

(5)

Jeżeli chodzi o dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE (6), właściwe wdrożenie tej dyrektywy w odniesieniu do planów gospodarowania wodami w dorzeczu zależy od przyjęcia i wdrożenia przez Francję planów gospodarowania zawierających środki techniczne i administracyjne służące uzyskaniu dobrego stanu wód wszystkich części wód powierzchniowych oraz do zapobieżenia pogorszeniu się ich stanu. Z uwagi na szczególną sytuację strukturalną i gospodarczą Majotty – nowego regionu najbardziej oddalonego należy przyznać wystarczająco dużo czasu na przyjęcie i wdrożenie takich środków.

(6)

Jeżeli chodzi o dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/7/WE (7), do zapewnienia zgodności z wymogami tej dyrektywy konieczna jest znaczna poprawa obecnego stanu wód powierzchniowych na Majotcie. Jakość wód w kąpieliskach zależy bezpośrednio od oczyszczania ścieków komunalnych, a zgodność z przepisami dyrektywy 2006/7/WE można zapewnić jedynie stopniowo, po dostosowaniu się aglomeracji, które wywierają wpływ na jakość ścieków komunalnych, do wymogów dyrektywy 91/271/EWG. Należy zatem przyjąć określone terminy, aby umożliwić Francji spełnienie norm unijnych w zakresie jakości wód w kąpieliskach na Majotcie jako nowym regionie najbardziej oddalonym oraz ze względu na specyficzną sytuację społeczną i gospodarczą Majotty.

(7)

W obszarze polityki społecznej należy zwrócić uwagę na trudności związane z zapewnieniem w odniesieniu do Majotty od dnia 1 stycznia 2014 r. zgodności z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/25/WE (8). Z uwagi na aktualną specyficzną sytuację społeczną i gospodarczą Majotta nie dysponuje zapleczem technicznym pozwalającym na wdrożenie środków niezbędnych do zapewnienia zgodności z tą dyrektywą w dziedzinie sztucznego promieniowania optycznego. Dlatego też należy przyznać Francji odstępstwo od stosowania niektórych przepisów tej dyrektywy do dnia 31 grudnia 2017 r., pod warunkiem że takie zaplecze techniczne nie jest dostępne na Majotcie oraz że przyznane odstępstwo pozostanie bez uszczerbku dla ogólnych zasad ochrony i zapobiegania w obszarze zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.

(8)

Aby zagwarantować wysoki poziom ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w miejscu pracy, należy zapewnić przeprowadzenie konsultacji z partnerami społecznymi, ograniczyć do minimum ryzyko wynikające z zastosowania odstępstwa oraz zapewnić danym pracownikom możliwość korzystania ze skuteczniejszych profilaktycznych badań lekarskich. Istotne jest, aby w jak największym stopniu ograniczyć czas stosowania takiego odstępstwa. Krajowe środki stanowiące odstępstwo powinny zatem być co roku poddawane przeglądowi oraz wycofane niezwłocznie po ustaniu okoliczności uzasadniających ich stosowanie.

(9)

Transpozycja dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE (9) wymaga przeprowadzenia szeregu dostosowań w celu zapewniania pacjentom ciągłości opieki i potrzebnych im informacji. Należy zatem przyznać Francji dodatkowy okres 30 miesięcy, który rozpocznie się dnia 1 stycznia 2014 r., na wprowadzenie w życie przepisów niezbędnych do zapewnienia zgodności z tą dyrektywą w odniesieniu do Majotty.

(10)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić dyrektywy 91/271/EWG, 1999/74/WE, 2000/60/WE, 2006/7/WE, 2006/25/WE i 2011/24/UE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zmiany w dyrektywie 91/271/EWG

W dyrektywie 91/271/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 3 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 akapity pierwszy i drugi Francja zapewnia w odniesieniu do Majotty jako regionu najbardziej oddalonego w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej »Majottą«), aby wszystkie aglomeracje były wyposażone w systemy zbierania ścieków komunalnych:

najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r. – w odniesieniu do aglomeracji o RLM ponad 10 000, co obejmie co najmniej 70 % ładunku generowanego na Majotcie;

najpóźniej do dnia 31 grudnia 2027 r. – w odniesieniu do aglomeracji o RLM ponad 2 000.”;

2)

w art. 4 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 Francja zapewnia w odniesieniu do Majotty, aby ścieki komunalne odprowadzane do systemów zbierania były przed odprowadzeniem poddane wtórnemu oczyszczaniu lub innemu równie skutecznemu oczyszczaniu:

najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r. – w odniesieniu do aglomeracji o RLM ponad 15 000, co łącznie z aglomeracjami, o których mowa w art. 5 ust. 2a, obejmie co najmniej 70 % ładunku generowanego na Majotcie;

najpóźniej do dnia 31 grudnia 2027 r. – w odniesieniu do aglomeracji o RLM ponad 2 000.”;

3)

w art. 5 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„2a.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 Francja zapewnia w odniesieniu do Majotty, aby ścieki komunalne odprowadzane do systemów zbierania, przed odprowadzeniem do obszarów wrażliwych, poddawane były bardziej rygorystycznemu oczyszczaniu niż oczyszczanie określone w art. 4 – najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r. – w odniesieniu do aglomeracji o RLM ponad 10 000, co łącznie z aglomeracjami, o których mowa w art. 4 ust. 1a, obejmie co najmniej 70 % ładunku generowanego na Majotcie.”;

4)

w art. 7 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego w odniesieniu do Majotty terminem w nim określonym jest dzień 31 grudnia 2027 r.”;

5)

w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego Francja ustanawia do dnia 30 czerwca 2014 r. program wykonania niniejszej dyrektywy w odniesieniu do Majotty.”;

b)

w ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego Francja do dnia 31 grudnia 2014 r. przekazuje Komisji informacje o programie w odniesieniu do Majotty.”.

Artykuł 2

Zmiana w dyrektywie 1999/74/WE

W art. 5 dyrektywy 1999/74/WE dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 kury nioski na Majotcie jako regionie najbardziej oddalonym w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanym dalej »Majottą«) mogą być nadal hodowane w klatkach, o których mowa w niniejszym rozdziale, do dnia 31 grudnia 2017 r.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. na Majotcie nie można budować klatek, o których mowa w niniejszym rozdziale, ani wprowadzać ich po raz pierwszy do użytku.

Jaja pochodzące z ferm zajmujących się hodowlą kur w klatkach, o których mowa w niniejszym rozdziale, wprowadza się do obrotu wyłącznie na lokalnym rynku Majotty. Jaja te oraz ich opakowania muszą być wyraźnie opatrzone specjalnym oznaczeniem, aby umożliwić przeprowadzanie niezbędnych kontroli. Do dnia 1 stycznia 2014 r. dokładny opis tego specjalnego oznaczenia zostaje przekazany Komisji.”.

Artykuł 3

Zmiany w dyrektywie 2000/60/WE

W dyrektywie 2000/60/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę jako region najbardziej oddalony w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwany dalej »Majottą«), terminem, o którym mowa w lit. a) ppkt (ii) i (iii), lit. b) ppkt (ii) oraz lit. c), jest dzień 22 grudnia 2021 r.”;

b)

zdanie wprowadzające w ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„Terminy określone w ust. 1 mogą być przedłużone dla stopniowego osiągnięcia celów dla części wód, pod warunkiem że nie zachodzi dalsze pogarszanie się stanu zmienionej części wód, gdy spełnione są wszystkie z następujących warunków:”;

2)

w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 7 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę, terminami, o których mowa w akapicie pierwszym, są odpowiednio dzień 22 grudnia 2015 r. i dzień 22 grudnia 2018 r.”;

b)

w ust. 8 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 22 grudnia 2021 r.”;

3)

w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 6 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 22 grudnia 2015 r.”;

b)

w ust. 7 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 22 grudnia 2021 r.”.

Artykuł 4

Zmiany w dyrektywie 2006/7/WE

W dyrektywie 2006/7/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę jako region najbardziej oddalony w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwany dalej »Majottą«), terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 31 grudnia 2019 r.”;

b)

w ust. 3 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 31 grudnia 2031 r.”;

2)

w art. 6 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 30 czerwca 2015 r.”;

3)

w art. 13 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 30 czerwca 2014 r.”.

Artykuł 5

Zmiana w dyrektywie 2006/25/WE

W dyrektywie 2006/25/WE dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 14a

1.   Bez uszczerbku dla ogólnych zasad ochrony i zapobiegania w obszarze zdrowia i bezpieczeństwa pracowników Francja do dnia 31 grudnia 2017 r. może odstąpić od stosowania przepisów niezbędnych do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą na Majotcie jako regionie najbardziej oddalonym w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanym dalej »Majottą«), pod warunkiem że stosowanie tych przepisów wymaga szczególnego zaplecza technicznego, które nie jest dostępne na Majotcie.

Akapit pierwszy nie ma zastosowania do obowiązków określonych w art. 5 ust. 1 niniejszej dyrektywy ani do tych przepisów niniejszej dyrektywy, które odzwierciedlają ogólne zasady określone w dyrektywie 89/391/EWG.

2.   Wszelkie odstępstwa od stosowania niniejszej dyrektywy, które wynikają ze stosowania środków istniejących w dniu 1 stycznia 2014 r. lub z przyjęcia nowych środków, poprzedza się konsultacjami z partnerami społecznymi przeprowadzanymi zgodnie z przepisami krajowymi i praktyką krajową. Odstępstwa takie stosuje się na warunkach, które, uwzględniając specyficzne okoliczności panujące na Majotcie, zapewniają ograniczenie do minimum ryzyka, na jakie w wyniku tych odstępstw narażeni są pracownicy, a danym pracownikom zapewniają możliwość korzystania ze skuteczniejszych profilaktycznych badań lekarskich.

3.   Krajowe środki stanowiące odstępstwo poddaje się przeglądowi co roku po przeprowadzeniu konsultacji z partnerami społecznymi oraz wycofuje niezwłocznie po ustaniu okoliczności uzasadniających ich istnienie.”.

Artykuł 6

Zmiana w dyrektywie 2011/24/UE

W art. 21 dyrektywy 2011/24/UE dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 zdanie pierwsze Francja wprowadza w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w odniesieniu do Majotty jako regionu najbardziej oddalonego w rozumieniu art. 349 TFUE najpóźniej do dnia 30 czerwca 2016 r.”.

Artykuł 7

Transpozycja

1.   Francja przyjmuje i publikuje przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w następujących terminach:

a)

w odniesieniu do art. 1 ust. 1, 2 i 3 – do dnia 31 grudnia 2018 r.;

b)

w odniesieniu do art. 1 ust. 5 – w terminach określonych odpowiednio w jego lit. a) i b);

c)

w odniesieniu do art. 2 – do dnia 1 stycznia 2014 r.;

d)

w odniesieniu do art. 3 ust. 1 – do dnia 31 grudnia 2018 r.;

e)

w odniesieniu do art. 3 ust. 2 i 3 – w terminach w nich określonych;

f)

w odniesieniu do art. 4 ust. 1 lit. a) – do dnia 31 grudnia 2018 r.;

g)

w odniesieniu do art. 4 ust. 1 lit. b) – do dnia 30 czerwca 2021 r.;

h)

w odniesieniu do art. 4 ust. 2 i 3 – w terminach w nich określonych;

i)

w odniesieniu do art. 5 – do dnia 1 stycznia 2014 r., o ile nie skorzysta z możliwości przewidzianej w tym artykule;

j)

w odniesieniu do art. 6 – do dnia 30 czerwca 2016 r.

Francja niezwłocznie przekazuje Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez Francję zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Francję.

2.   Francja przekazuje Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dnia 1 stycznia 2014 r.

Artykuł 9

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)  Opinia z dnia 12 grudnia 2013 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)   Dz.U. C 341 z 21.11.2013, s. 97.

(3)  Decyzja Rady Europejskiej 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej (Dz.U. L 204, z 31.7.2012, s. 131).

(4)  Dyrektywa Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych (Dz.U. L 135 z 30.5.1991, s. 40).

(5)  Dyrektywa Rady 1999/74/WE z dnia 19 lipca 1999 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony kur niosek (Dz.U. L 203 z 3.8.1999, s. 53).

(6)  Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

(7)  Dyrektywa 2006/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. dotyczącą zarządzania jakością wody w kąpieliskach i uchylająca dyrektywę 76/160/EWG (Dz.U. L 64 z 4.3.2006, s. 37).

(8)  Dyrektywa 2006/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (sztucznym promieniowaniem optycznym) (dziewiętnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 38).

(9)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 45).


DECYZJE

28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/13


DECYZJA RADY NR 1413/2013/UE

z dnia 17 grudnia 2013 r.

zmieniająca decyzję 2002/546/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 2002/546/WE (2) Hiszpania została upoważniona do stosowania zwolnień lub obniżek podatkowych znanych jako „Arbitrio sobre Importaciones y Entregas de Mercancías en las Islas Canarias” (zwanych dalej „AIEM”) w odniesieniu do niektórych produktów wytwarzanych na Wyspach Kanaryjskich. Załącznik do wyżej wymienionej decyzji zawiera wykaz produktów, których mogą dotyczyć zwolnienia lub obniżki podatku. Różnica w opodatkowaniu produktów wytwarzanych na Wyspach Kanaryjskich oraz innych produktów nie może przekraczać 5, 15 lub 25 punktów procentowych, w zależności od produktu.

(2)

Skutkiem zwolnień i obniżek przewidzianych w AIEM jest zróżnicowane opodatkowanie, które przynosi korzyść lokalnej produkcji niektórych produktów. Stanowi to pomoc państwa, która wymaga zatwierdzenia przez Komisję.

(3)

Decyzja Rady 2002/546/WE początkowo była stosowana do dnia 31 grudnia 2011 r. Pod koniec roku 2011 decyzją Rady 895/2011/UE (3) zmieniono decyzję 2002/546/WE, przedłużając jej okres stosowania do dnia 31 grudnia 2013 r., w oparciu o potwierdzenie Komisji, że nadal występuje specyficzna strukturalna sytuacja społeczna i gospodarcza Wysp Kanaryjskich, która jest spowodowana niekorzystnymi warunkami wynikającym z czynników, o których mowa w art. 349 Traktatu, które stały się przyczyną upoważnienia na objęcie zwolnieniem lub częściowym obniżeniem podatku AIEM w odniesieniu do produktów wytwarzanych w tym najbardziej oddalonym regionie.

(4)

Ponieważ ta specyficzna strukturalna sytuacja społeczna i gospodarcza Wysp Kanaryjskich nadal występuje, należy przedłużyć okres stosowania decyzji 2002/546/WE.

(5)

W dniu 28 czerwca 2013 r. Komisja przyjęła wytyczne w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014-2020 i określiła w nich sposób, w jaki państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc przedsiębiorstwom w celu wspierania rozwoju mniej uprzywilejowanych regionów w Unii w latach 2014-2020. Wytyczne te, które wejdą w życie w dniu 1 lipca 2014 r., stanowią część szerzej zakrojonej strategii na rzecz modernizacji kontroli pomocy państwa, mającej na celu wspieranie wzrostu w ramach jednolitego rynku poprzez zachęcanie do skuteczniejszych środków pomocy i koncentrację działań Komisji związanych z egzekwowaniem prawa na sprawach mających największy wpływ na konkurencję.

(6)

W związku z tym stosowne jest przedłużenie okresu stosowania decyzji 2002/546/WE o sześć miesięcy, tak aby data wygaśnięcia tej decyzji zbiegała się z datą wejścia w życie wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014-2020.

(7)

Należy odpowiednio zmienić decyzję 2002/546/WE.

(8)

Biorąc pod uwagę pilną potrzebę przedłużenia okresu obowiązywania decyzji 2002/546/WE przed końcem 2013 r., konieczne jest odstąpienie od ośmiotygodniowego terminu, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W art. 1 ust. 1 zdanie pierwsze decyzji 2002/546/WE datę „31 grudnia 2013 r.” zastępuje się datą „30 czerwca 2014 r.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Hiszpanii.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)  Opinia z dnia 11 grudnia 2013 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Decyzja Rady 2002/546/WE z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie podatku AIEM stosowanego na Wyspach Kanaryjskich (Dz.U. L 179 z 9.7.2002, s. 22).

(3)  Decyzja Rady nr 895/2011/UE z dnia 19 grudnia 2011 r. zmieniająca decyzję 2002/546/WE w odniesieniu do okresu jej stosowania (Dz.U. L 345 z 29.12.2011, s. 17).


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/15


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1414/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

dotyczące ustalenia współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lipca 2013 r. do wynagrodzeń urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych Unii Europejskiej pełniących służbę w państwach trzecich

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, określone w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (1), w szczególności art. 13 akapit pierwszy załącznika X do tego rozporządzenia,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Należy uwzględnić zmiany kosztów utrzymania w państwach trzecich i odpowiednio ustalić współczynniki korygujące stosowane od dnia 1 lipca 2013 r. do wynagrodzeń wypłacanych w walucie kraju zatrudnienia urzędnikom, pracownikom zatrudnionym na czas określony i pracownikom kontraktowym Unii pełniącym służbę w państwach trzecich.

(2)

Współczynniki korygujące zastosowane do wypłat na podstawie rozporządzenia Rady (UE) nr 679/2013 (2) mogą powodować korekty wynagrodzeń in plus lub in minus ze skutkiem wstecznym.

(3)

W przypadku wzrostu wynagrodzeń wskutek zastosowania nowych współczynników korygujących należy przewidzieć wypłatę wyrównań.

(4)

W przypadku obniżki wynagrodzeń wskutek zastosowania nowych współczynników korygujących należy przewidzieć potrącenia nadpłaty za okres między dniem 1 lipca 2013 r. a datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(5)

Należy wskazać, że wszelkie takie potrącenia ograniczają się do okresu nie dłuższego niż sześć miesięcy poprzedzających datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Ze skutkiem od dnia 1 lipca 2013 r. współczynnikami korygującymi stosowanymi do wypłacanych w walucie kraju zatrudnienia wynagrodzeń urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony oraz pracowników kontraktowych Unii pełniących służbę w państwach trzecich są współczynniki określone w załączniku.

2.   Kursy walutowe wykorzystywane do naliczenia tych wynagrodzeń są ustalane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (3) i odpowiadają kursom obowiązującym na dzień 1 lipca 2013 r.

Artykuł 2

1.   W przypadku wzrostu wynagrodzeń wskutek zastosowania współczynników korygujących określonych w załączniku instytucje dokonują wypłaty wyrównań.

2.   W przypadku obniżki wynagrodzeń wskutek zastosowania współczynników korygujących określonych w załączniku instytucje dokonują korekty wynagrodzeń in minus ze skutkiem wstecznym za okres między dniem 1 lipca 2013 r. a datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3.   Korekty ze skutkiem wstecznym, które skutkują koniecznością potrącenia nadpłaty, dotyczą co najwyżej sześciomiesięcznego okresu poprzedzającego datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Potrącenie nadpłat rozkłada się na okres nieprzekraczający 12 miesięcy od tej daty.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 679/2013 z dnia 15 lipca 2013 r. dotyczące ustalenia współczynników korygujących stosowanych od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 30 czerwca 2012 r. oraz od dnia 1 lipca 2012 r. do wynagrodzeń urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych Unii Europejskiej pełniących służbę w państwach trzecich (Dz.U. L 195 z 18.7.2013, s. 3).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Współczynniki korygujące stosowane od dnia 1 lipca 2013 r.

MIEJSCE ZATRUDNIENIA

Parytety gospodarcze

lipiec 2013 r.

Kurs walutowy

lipiec 2013 r. (*1)

Współczynnik korygujący

lipiec 2013 r. (*2)

Afganistan (*3)

0

0

0

Albania

82,78

140,580

58,9

Algieria

75,76

104,367

72,6

Angola

172,1

127,217

135,3

Argentyna (*3)

0

0

0

Armenia

423,1

539,500

78,4

Australia

1,485

1,39950

106,1

Azerbejdżan

1,024

1,02236

100,2

Bangladesz

60,05

101,996

58,9

Barbados

3,182

2,62036

121,4

Białoruś

7 263

11 550,0

62,9

Belize

1,882

2,63246

71,5

Benin

657,7

655,957

100,3

Boliwia

6,241

9,00511

69,3

Bośnia i Hercegowina (Banja Luka)

1,217

1,95583

62,2

Bośnia i Hercegowina (Sarajewo)

1,438

1,95583

73,5

Botswana

6,062

11,2867

53,7

Brazylia

2,581

2,84200

90,8

Burkina Faso

626,2

655,957

95,5

Burundi (*3)

1 261

2 013,63

62,6

Kambodża

4 352

5 361,50

81,2

Kamerun

606,2

655,957

92,4

Kanada

1,189

1,35990

87,4

Republika Zielonego Przylądka

78,24

110,265

71,0

Republika Środkowoafrykańska

666,9

655,957

101,7

Czad

736,8

655,957

112,3

Chile

437,2

669,063

65,3

Chiny

7,605

8,01320

94,9

Kolumbia

2 142

2 532,08

84,6

Komory

371,0

491,968

75,4

Kongo (Brazzaville)

799,9

655,957

121,9

Kostaryka

631,9

650,623

97,1

Chorwacja (*4)

5,821

7,45400

78,1

Kuba

0,9525

1,30320

73,1

Demokratyczna Republika Konga (Kinszasa)

1,944

1,30320

149,2

Dżibuti

214,2

231,606

92,5

Republika Dominikany

33,21

54,4065

61,0

Ekwador

0,9947

1,30320

76,3

Egipt

5,680

9,17140

61,9

Salwador

0,9560

1,30320

73,4

Erytrea

24,67

20,0367

123,1

Etiopia

21,89

24,3471

89,9

Fidżi

1,639

2,48509

66,0

Była jugosłowiańska republika Macedonii

36,47

61,6850

59,1

Gabon

648,2

655,957

98,8

Gambia

31,22

51,0000

61,2

Gruzja

1,543

2,16590

71,2

Ghana

2,075

2,62335

79,1

Gwatemala

8,092

10,1982

79,3

Gwinea (Konakry)

6 980

9 033,17

77,3

Gwinea Bissau

605,6

655,957

92,3

Gujana

179,8

270,215

66,5

Haiti

48,81

57,0893

85,5

Honduras

20,69

26,5996

77,8

Hongkong

10,45

10,1092

103,4

Islandia

157,5

162,050

97,2

Indie

49,68

78,4530

63,3

Indonezja (Banda Aceh)

9 094

12 936,1

70,3

Indonezja (Dżakarta)

9 932

12 936,1

76,8

Irak (*3)

0

0

0

Izrael

5,076

4,73800

107,1

Wybrzeże Kości Słoniowej

634,6

655,957

96,7

Jamajka

123,8

131,208

94,4

Japonia (Tokio)

144,0

127,930

112,6

Jordania

0,9240

0,923969

100,0

Kazachstan (Astana)

196,4

198,460

99,0

Kenia

92,28

112,916

81,7

Kosowo (Prisztina)

0,7282

1,00000

72,8

Kirgistan

48,77

63,3131

77,0

Laos

9 166

10 127,0

90,5

Liban

1 570

1 964,57

79,9

Lesotho

6,479

12,9640

50,0

Liberia

1,504

1,30320

115,4

Libia (*3)

0

0

0

Madagaskar

2 429

2 865,05

84,8

Malawi

251,9

438,269

57,5

Malezja

3,066

4,13620

74,1

Mali

663,7

655,957

101,2

Mauretania

239,9

396,710

60,5

Mauritius

31,65

40,3387

78,5

Meksyk

12,66

17,0117

74,4

Republika Mołdowy

10,66

16,2640

65,5

Czarnogóra

0,6349

1,00000

63,5

Maroko

7,845

11,1215

70,5

Mozambik

31,95

38,5000

83,0

Mjanma/Birma

745,8

1 227,61

60,8

Namibia

8,744

12,9640

67,4

Nepal

85,32

125,865

67,8

Nowa Kaledonia

133,4

119,332

111,8

Nowa Zelandia

1,730

1,66400

104,0

Nikaragua

18,44

32,1974

57,3

Niger

543,2

655,957

82,8

Nigeria (Abudża)

214,8

202,198

106,2

Norwegia

10,38

7,88100

131,7

Pakistan

65,63

128,896

50,9

Panama

0,8445

1,30320

64,8

Papua - Nowa Gwinea

3,680

2,85144

129,1

Paragwaj

3 776

5 830,52

64,8

Peru

3,138

3,62420

86,6

Filipiny

44,45

56,4420

78,8

Rosja

47,88

42,7350

112,0

Rwanda

696,0

836,494

83,2

Samoa

2,969

3,09549

95,9

Arabia Saudyjska

3,645

4,88700

74,6

Senegal

610,3

655,957

93,0

Serbia (Belgrad)

83,27

114,460

72,8

Sierra Leone

6 948

5 646,66

123,0

Singapur

1,990

1,64650

120,9

Wyspy Salomona

11,60

9,33521

124,3

Republika Południowej Afryki

6,702

12,9640

51,7

Korea Południowa

1 473

1 495,51

98,5

Sudan Południowy (Dżuba) (*3)

0

0

0

Sri Lanka

122,9

168,790

72,8

Sudan (Chartum)

5,479

7,25179

75,6

Surinam

2,649

4,30056

61,6

Suazi

7,019

12,9640

54,1

Szwajcaria (Berno)

1,520

1,23260

123,3

Szwajcaria (Genewa)

1,536

1,23260

124,6

Syria (*3)

0

0

0

Tajwan

33,79

39,1171

86,4

Tadżykistan

4,274

6,20910

68,8

Tanzania

1 467

2 088,16

70,3

Tajlandia

32,88

40,5560

81,1

Timor Wschodni

1,588

1,30320

121,9

Togo

545,3

655,957

83,1

Trynidad i Tobago

6,945

8,30780

83,6

Tunezja

1,391

2,15770

64,5

Turcja

2,249

2,50700

89,7

Turkmenistan

2,208

3,71412

59,4

Uganda

2 459

3 416,28

72,0

Ukraina

8,002

10,4165

76,8

Zjednoczone Emiraty Arabskie (*3)

0

0

0

Stany Zjednoczone (Nowy Jork)

1,246

1,30320

95,6

Stany Zjednoczone (Waszyngton)

1,212

1,30320

93,0

Urugwaj

26,25

26,7834

98,0

Uzbekistan

1 582

2 727,73

58,0

Vanuatu

143,8

127,470

112,8

Wenezuela

7,313

8,19986

89,2

Wietnam

15 308

27 406,9

55,9

Zachodni Brzeg – Strefa Gazy

5,344

4,73800

112,8

Jemen

239,9

280,286

85,6

Zambia

6,854

7,14850

95,9

Zimbabwe (*3)

0

0

0

Uwaga:

Przez parytet gospodarczy lub parytet siły nabywczej (PPP) rozumie się: Liczbę jednostek danej waluty niezbędnych do zakupu tego samego produktu co w Brukseli (dla każdego euro). Wartość wskazana w pierwszej kolumnie (PPP) stanowi iloczyn kursu walutowego (KW) i współczynnika korygującego (WK). Wzór arytmetyczny stosowany do obliczenia wartości współczynnika korygującego to zatem: PPP (podane przez Eurostat) dzielone przez KW = WK. Obliczanie kwot należnych pracownikom powinno być wykonywane nieodmiennie przez zastosowanie PPP wyznaczonego w powyższej tabeli, a nie poprzez mnożenie każdorazowo WK przez KW z dnia transakcji, ponieważ kurs jest zmienny i otrzymywane wartości PPP byłyby zawsze odmienne (błędne).


(*1)  1 EUR = x jednostek waluty krajowej (z wyjątkiem USD dla: Kuby, Salwadoru, Ekwadoru, Liberii, Panamy, Demokratycznej Republiki Konga i Timoru Wschodniego).

(*2)  Bruksela = 100 %.

(*3)  Brak danych ze względu na trudności związane z brakiem stabilności w tym kraju lub brak wiarygodnych danych.

(*4)  Mające zastosowanie do personelu statutowego pełniącego służbę w Chorwacji przez okres maksymalnie 18 miesięcy po przystąpieniu tego państwa do UE na mocy art. 44 Traktatu o przystąpieniu Chorwacji do UE.


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/23


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1415/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

w sprawie dostosowania wysokości składki na system emerytalno-rentowy dla urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej od dnia 1 lipca 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, określone w rozporządzeniu (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (1), w szczególności jego art. 83a i załącznik XII do niego,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 13 załącznika XII do regulaminu pracowniczego Eurostat przedstawił sprawozdanie w sprawie odbywającego się co pięć lat aktuarialnego oszacowania systemu emerytalno-rentowego na 2013 r., w którym zaktualizowane zostały parametry określone w tym załączniku. Z oszacowania tego wynika, że stawka składki niezbędna do utrzymania równowagi aktuarialnej systemu emerytalno-rentowego wynosi 10,3 % wynagrodzenia podstawowego.

(2)

W celu utrzymania równowagi aktuarialnej systemu emerytalno-rentowego urzędników i innych pracowników Unii należy zatem dokonać dostosowania wysokości składki do poziomu 10,3 % wynagrodzenia podstawowego.

(3)

Wysokość tego dostosowania może jednak ulec zmianie w świetle niedawnych i przyszłych wyroków w sprawie dostosowania wysokości wynagrodzeń i emerytur za lata 2011 i 2012 oraz w sprawie dostosowania wysokości składek na system emerytalno-rentowy za rok 2011. Wykonanie tych wyroków może mieć wpływ na obliczenia wysokości składek za lata 2012 i 2013, w związku z czym Rada może być zmuszona zrewidować wspomnianą wysokość składek z mocą wsteczną. W stosownym przypadku może to prowadzić do zwrotu sum nadpłaconych pracownikom,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ze skutkiem od dnia 1 lipca 2013 r. wysokość składki, o której mowa w art. 83 ust. 2 regulaminu pracowniczego, wynosi 10,3 %.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/24


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1416/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

w sprawie dostosowania ze skutkiem od dnia 1 lipca 2013 r. współczynników korygujących mających zastosowanie do wynagrodzeń i emerytur urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, określone w rozporządzeniu (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (1), w szczególności art. 63 i 64 regulaminu pracowniczego i załącznik XIII do niego oraz art. 20 akapit pierwszy oraz art. 64, 92 i 132 warunków zatrudnienia innych pracowników,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu zagwarantowania, że urzędnicy i inni pracownicy Unii korzystają z takiej samej siły nabywczej niezależnie od miejsca zatrudnienia, należy dokonać dostosowania współczynników korygujących mających zastosowanie do wynagrodzeń i emerytur urzędników i innych pracowników Unii w ramach przeglądu w 2013 r.

(2)

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 1023/2013 (2), które zmienia regulamin pracowniczy, w 2013 i 2014 r. nie nastąpi aktualizacja wynagrodzeń i emerytur urzędników i innych pracowników Unii. Dostosowanie to ograniczy się do utrzymania w 2013 r. takiej samej siły nabywczej w różnych miejscach zatrudnienia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ze skutkiem od dnia 1 lipca 2013 r. w art. 63 akapit drugi regulaminu pracowniczego datę „1 lipca 2010 r.” zastępuje się datą „1 lipca 2013 r.”.

Artykuł 2

Ze skutkiem od dnia 1 lipca 2013 r. współczynniki korygujące mające zastosowanie do wynagrodzeń urzędników i innych pracowników na mocy art. 64 regulaminu pracowniczego są zgodne z kolumną 2 poniższej tabeli.

Ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r. współczynniki korygujące mające zastosowanie, na mocy art. 17 ust. 3 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, do transferów dokonywanych przez urzędników i innych pracowników, są zgodne z kolumną 3 poniższej tabeli.

Ze skutkiem od dnia 1 lipca 2013 r. współczynniki korygujące mające zastosowanie do emerytur na mocy art. 20 ust. 1 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego są zgodne z kolumną 4 poniższej tabeli.

1

2

3

4

Państwo/Miejsce

Wynagrodzenia

Transfery

Emerytury

1.7.2013

1.1.2014

1.7.2013

Bułgaria

57,5

56,8

100,0

Rep. Czeska

80,0

74,8

100,0

Dania

134,8

132,2

132,2

Niemcy

96,8

96,5

100,0

Bonn

94,9

 

 

Karlsruhe

92,8

 

 

Monachium

108,2

 

 

Estonia

78,9

79,2

100,0

Irlandia

113,0

105,8

105,8

Grecja

91,2

91,7

100,0

Hiszpania

96,3

91,3

100,0

Francja

117,4

109,2

109,2

Chorwacja

80,0

75,0

100,0

Włochy

104,4

97,9

100,0

Varese

92,8

 

 

Cypr

83,7

86,9

100,0

Łotwa

76,1

73,7

100,0

Litwa

71,9

71,1

100,0

Węgry

76,1

67,0

100,0

Malta

84,4

84,5

100,0

Niderlandy

108,9

105,6

105,6

Austria

108,3

104,8

104,8

Polska

73,0

66,0

100,0

Portugalia

83,1

85,1

100,0

Rumunia

69,8

62,4

100,0

Słowenia

85,4

80,6

100,0

Słowacja

80,2

73,2

100,0

Finlandia

123,7

114,9

114,9

Szwecja

132,9

124,4

124,4

Zjednoczone Królestwo

139,2

113,5

113,5

Culham

107,6

 

 

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 1023/2013 z dnia 22 października 2013 r. zmieniające regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 15).


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/26


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1417/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

ustanawiające formę dokumentu laissez-passer wydawanego przez Unię Europejską

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Protokół nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej załączony do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 6 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 6 akapit pierwszy Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (zwanego dalej „protokołem”) przewiduje, że Rada określa postać dokumentu laissez-passer, a władze państw członkowskich uznają go za ważny dokument podróży.

(2)

Przypomina się, że art. 6 akapit pierwszy protokołu ma zastosowanie do członków instytucji Unii i pracowników Unii, którzy podlegają regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (1).

(3)

Art. 23 regulaminu pracowniczego urzędników oraz art. 11 i 81 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej ustanawia warunki, na których pracownikom Unii wydaje się dokument laissez-passer.

(4)

W interesie Unii i w celu wywiązania się z obowiązku należytej troski przywilej posiadania dokumentu laissez-passer można rozszerzyć – na zasadzie wyjątku i z zastrzeżeniem odpowiedniego uzasadnienia – na wnioskodawców specjalnych.

(5)

Dokument laissez-passer w żadnym wypadku nie nadaje posiadaczowi przywilejów ani immunitetów.

(6)

Władze państw członkowskich uznają dokument laissez-passer za ważny dokument podróży. Komisja powinna skorzystać z możliwości przewidzianej w art. 6 akapit drugi protokołu i zawrzeć niezbędne umowy z państwami trzecimi umożliwiające uznawanie dokumentu laissez-passer za ważny dokument podróży pozwalający przekraczać granice państw trzecich i poruszać się na ich terytorium.

(7)

Wydarzenia mające miejsce na szczeblu Unii, zwłaszcza ustanowienie Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, zwiększyły konieczność uspójnienia podejścia na szczeblu międzynarodowym i unijnym.

(8)

Formę dokumentu laissez-passer należy uaktualnić, aby osiągnąć wyższe normy bezpieczeństwa i pomóc zapewnić właściwy stopień ochrony przed przerobieniem, podrobieniem i sfałszowaniem. W dokumencie laissez-passer należy uwzględnić wspólne normy bezpieczeństwa i interoperacyjne identyfikatory biometryczne, po to by ustanowić weryfikowalny związek między nim a jego prawowitym posiadaczem, a tym samym w istotny sposób zwiększyć jego ochronę przed bezprawnym użyciem.

(9)

W szczególności forma laissez-passer powinna być zgodna z normami bezpieczeństwa i specyfikacjami technicznymi mającymi zastosowanie do krajowych dokumentów podróży wydawanych przez państwa członkowskie – zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2252/2004 (2). Pozwoli to dostosować się do specyfikacji Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego („ICAO”) – zwłaszcza do tych, które znajdują się w dokumencie ICAO 9303 w sprawie dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego – te zaś pomogą chronić dokument laissez-passer przed bezprawnym użyciem i będą sprzyjać jego uznawaniu za ważny dokument podróży na szczeblu międzynarodowym. Unia powinna też uczestniczyć w katalogu kluczy publicznych ICAO, stosując odpowiednie normy ICAO i przestrzegając zalecanych przez nią praktyk, po to by umożliwić łatwiejsze zatwierdzanie laissez-passer na całym świecie.

(10)

W celu zapewnienia, aby jednolite warunki, które będą mieć zastosowanie do przyszłych norm bezpieczeństwa i specyfikacji technicznych dla paszportów i dokumentów podróży wydawanych przez państwa członkowskie, miały w stosownym przypadku zastosowanie również do unijnych laissez-passer, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Ponadto należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do ustanowienia zasad mających obowiązywać instytucje, agencje lub inne organy Unii oraz Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (zwane dalej „instytucjami”) w przypadku utraty, kradzieży, wydawania duplikatów oraz zwrotu dokumentu laissez-passer. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (3).

(11)

Do przyjmowania aktów wykonawczych zapewniających w stosownym przypadku przestrzeganie przyszłych norm bezpieczeństwa i specyfikacji technicznych – przyjętych na mocy rozporządzenia (WE) nr 2252/2004 – dla paszportów i dokumentów podróży wydawanych przez państwa członkowskie, należy stosować procedurę doradczą; mogą one pozostać tajne, aby przeciwdziałać zagrożeniom w postaci podrobienia i sfałszowania. Procedurę doradczą należy stosować również do przyjmowania aktów wykonawczych w sprawie postępowania instytucji w przypadku utraty, kradzieży, wydawania duplikatów oraz zwrotu dokumentów laissez-passer. W ramach procedury doradczej Komisja powinna być wspomagana przez komitet ustanowiony w art. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 (4).

(12)

Należy zapewnić, aby na elektronicznym nośniku laissez-passer były przechowywane wyłącznie informacje przewidziane na podstawie niniejszego rozporządzenia i załączników do niego.

(13)

Każda instytucja – indywidualnie lub wspólnie na podstawie umów międzydziałowych – odpowiedzialna za przetwarzanie danych osobowych swoich urzędników lub innych pracowników oraz Komisja, jako punkt centralny na potrzeby przetwarzania, powinny zapewnić przestrzegania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 (5).

(14)

Aby dane osobowe nie były udostępnianie większej liczbie osób, niż jest to konieczne, Komisja musi koordynować wdrażanie niniejszego rozporządzenia i wyznaczyć jeden podmiot odpowiedzialny za wyrabianie i personalizowanie dokumentów laissez-passer. Komisja powinna zwrócić szczególną uwagę, by temu jednemu upoważnionemu podmiotowi zapewnić bezpieczny dostęp do danych osobowych zamieszczonych w dokumencie laissez-passer do celów wyrabiania i personalizowania, zapewniając odpowiedni poziom ochrony danych.

(15)

Dane osobowe powinny być przechowywanie w rejestrze lub przez wspomniany podmiot wyłącznie przez okres niezbędny do realizacji celów, w których zostały zebrane, oraz niezbędny do zapewnienia podmiotom danych dostępu do ich danych, tak by mogły korzystać ze swoich praw. Po zakończeniu postępowania i upływie pewnego okresu dane osobowe powinny zostać automatycznie usunięte. Okres ten powinien być uzasadniony i umotywowany.

(16)

Aby zapobiegać fałszowaniu i bezprawnemu używaniu dokumentów laissez-passer, należy wspomniany jeden podmiot wyznaczany przez Komisję do ich wyrabiania i personalizowania wybrać zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do udzielania zamówień, zwłaszcza z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (6) oraz z należytym uwzględnieniem szczególnego charakteru dokumentów, które mają być wyrabiane.

(17)

Zgodnie z zasadą proporcjonalności niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia zakładanych celów – zgodnie z art. 5 ust. 4 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej.

(18)

Niniejsze rozporządzenie powinno zastąpić rozporządzenie Rady (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1862/69 (7). Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1862/69 należy zatem, po okresie przejściowym, uchylić ze skutkiem od dnia 25 listopada 2015 r.

(19)

Należy przewidzieć okres przejściowy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do dnia 24 listopada 2015 r., kiedy to wciąż będzie można wydawać i stosować dokument laissez-passer zgodnie z rozporządzeniem (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1862/69. Z rozwiązań przejściowych należy jednak korzystać w taki sposób, by od momentu gdy dokumenty laissez-passer zaczną być wydawane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, dokumenty laissez-passer nie były już wydawane zgodnie z rozporządzeniem (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1862/69, a te z nich, które wciąż są w obiegu, były do dnia 24 listopada 2015 r. systematycznie zastępowane nowymi. Założenie to w możliwie największym stopniu skróci okres, w którym obie formy dokumentu laissez-passer będą w obiegu równocześnie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres zastosowania

1.   Dokument laissez-passer jest przyznawany wyłącznie w interesie Unii członkom instytucji Unii, o których mowa w ust. 2, oraz jej pracownikom. Jest on wydawany pracownikom zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 23 regulaminu pracowniczego urzędników oraz w art. 11 i 81 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej. W wyjątkowych, należycie uzasadnionych przypadkach, wyłącznie w interesie Unii, dokument laissez-passer można wydać wnioskodawcom specjalnym zgodnie z załącznikiem II.

2.   Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do instytucji, agencji i innych organów Unii Europejskiej oraz do Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (zwanych dalej „instytucjami”).

Artykuł 2

Proces

1.   Do celów niniejszego rozporządzenia każda instytucja może zawrzeć umowę z inną instytucją w celu osiągnięcia synergii i obniżenia kosztów. Instytucje te odpowiadają za przetwarzanie danych osobowych personelu lub wnioskodawców specjalnych, o których mowa w art. 1 ust. 1. Takie dane obejmują dane personalne i biometryczne potrzebne do jednoznacznego zidentyfikowania wnioskodawcy ubiegającego się o dokument laissez-passer, w tym wizerunek i odciski dwóch palców w formie cyfrowej jako identyfikatory biometryczne.

2.   Do celów niniejszego rozporządzenia Komisja pełni funkcję punktu centralnego na potrzeby przekazywania podmiotowi, o którym mowa w ust. 3, danych osobowych przetworzonych przez instytucje.

3.   Komisja wyznacza podmiot odpowiedzialny za opracowanie, wyrabianie i personalizowanie dokumentów laissez-passer, z uwzględnieniem szczególnego charakteru dokumentów, które mają być wyrabiane. Czyni to zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do udzielania zamówień, w szczególności z przepisami rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. Wszelkie przekazywanie danych osobowych podczas tego procesu odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

4.   Każdy dokument laissez-passer pozostaje własnością Unii.

Artykuł 3

Języki

Dokument laissez-passer jest wydawany we wszystkich językach urzędowych instytucji Unii, jak wskazano w załączniku I. Sposób prezentowania danych personalnych musi uwzględniać zalecenia ICAO.

Artykuł 4

Okres ważności

1.   Bez uszczerbku dla art. 5 ust. 2 dokument laissez-passer jest wydawany na maksymalny okres sześciu lat, nie krótszy niż dwanaście miesięcy, z zastrzeżeniem warunków zwrotu określonych w aktach wykonawczych przyjętych zgodnie z art. 6 ust. 4. Okres ważności zostaje dostosowany do okresu obowiązywania mandatu członka instytucji, okresu pobytu lub oddelegowania urzędnika lub okresu obowiązywania umowy pracownika zatrudnionego na czas określony lub pracownika kontraktowego.

2.   Wszystkie dokumenty laissez-passer, które utraciły ważność lub nie mają już wolnych stron na naklejki wizowe, muszą zostać zwrócone organowi wydającemu do formalnego unieważnienia lub przedłużenia jego ważności. Dokument laissez-passer jest również zwracany wtedy, gdy jego posiadacz przestaje pełnić swoją funkcji lub odchodzi ze służby. Niniejszy ustęp ma również zastosowanie do wnioskodawców specjalnych, o których mowa w art. 1 ust. 1.W każdym przypadku gdy pierwotny posiadacz zwraca swój dokument laissez-passer, członek rodziny pozostający na jego utrzymaniu również zwraca swój dokument laissez-passer.

Artykuł 5

Dane osobowe – prawa osób indywidualnych

1.   Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 osoby, którym wydawany jest dokument laissez-passer, mają prawo sprawdzić dane osobowe w nim zawarte, a w stosownym przypadku – wystąpić o ich sprostowanie lub usunięcie.

2.   Osoby, od których pobranie odcisków palców jest fizycznie niemożliwe, są zwolnione z obowiązku ich złożenia. Jeżeli pobranie odcisków wyznaczonych palców jest chwilowo niemożliwe, dopuszcza się pobranie odcisków innych palców. Jeżeli pobranie odcisków któregokolwiek z innych palców również jest chwilowo niemożliwe, można wydać tymczasowy dokument laissez-passer o ważności 12 miesięcy lub krótszej.

3.   Dokument laissez-passer zawiera wyłącznie te informacje przeznaczone do odczytu maszynowego, które zostały określone na podstawie niniejszego rozporządzenia.

4.   Do celów niniejszego rozporządzenia identyfikatory biometryczne umieszczone w dokumencie laissez-passer są stosowane wyłącznie do sprawdzenia:

autentyczności dokumentu;

tożsamości posiadacza poprzez porównanie bezpośrednio dostępnych cech.

5.   Dane osobowe zostają zabezpieczone, w szczególności przed nieupoważnionym dostępem; zostaje także zagwarantowana ich integralność, autentyczność i poufność.

6.   Komisja udziela państwom trzecim dostępu do odcisków palców znajdujących się na nośniku w dokumencie laissez-passer wyłącznie na warunkach określonych w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 45/2001.

Artykuł 6

Specyfikacje techniczne i normy bezpieczeństwa

1.   W celu zagwarantowania równorzędnego poziomu bezpieczeństwa dokument laissez-passer musi być zgodny z minimalnymi normami bezpieczeństwa przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 2252/2004 oraz w decyzji Komisji C(2005) 409 z dnia 28 lutego 2005 r. ustanawiającej specyfikacje techniczne w odniesieniu do norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie; w decyzji Komisji C(2006) 2909 z dnia 28 czerwca 2006 r. ustanawiającej specyfikacje techniczne w odniesieniu do norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie; w decyzji Komisji C(2008) 8657 z dnia 22 grudnia 2008 r. ustanawiającej politykę certyfikacji wymaganej w związku ze specyfikacjami technicznymi w odniesieniu do norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie oraz uaktualniającej normatywne dokumenty referencyjne; w decyzji Komisji C(2009) 7476 z dnia 5 października 2009 r. zmieniającej decyzję Komisji (C(2008) 8657 final) ustanawiającą politykę certyfikacji wymaganej w związku ze specyfikacjami technicznymi w odniesieniu do norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie; w decyzji Komisji C(2011) 5499 z dnia 4 sierpnia 2011 r. zmieniającej decyzję Komisji C(2006) 2909 final ustanawiającą specyfikacje techniczne w odniesieniu do norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie; oraz w decyzji wykonawczej Komisji C(2013) 6181 z dnia 30 września 2013 r. zmieniającej decyzję Komisji C(2006) 2909 final ustanawiającą specyfikacje techniczne w odniesieniu do norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie.

2.   Aby w stosownym przypadku zapewnić zgodność dokumentu laissez-passer z przyszłymi minimalnymi normami bezpieczeństwa przyjętymi na mocy rozporządzenia (WE) nr 2252/2004, Komisja ustanawia w drodze aktów wykonawczych dodatkowe specyfikacje techniczne zgodnie ze standardami międzynarodowymi, w tym w szczególności standardami i zalecanymi praktykami ICAO dla dokumentów laissez-passer, odnośnie do następujących kwestii:

a)

dodatkowe zabezpieczenia i wymagania, w tym normy dotyczące wzmocnionej ochrony przed przerabianiem, podrabianiem oraz fałszowaniem;

b)

specyfikacje techniczne nośnika identyfikatorów biometrycznych i ich zabezpieczenia, w tym uniemożliwienie nieuprawnionego dostępu i łatwiejsze zatwierdzanie;

c)

wymagania jakości oraz wspólne normy techniczne wizerunku i odcisków palców.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 7 ust. 2.

3.   Zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 7 ust. 2, można zdecydować, że specyfikacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, będą tajne i nie zostaną opublikowane. W takim przypadku są one udostępniane wyłącznie jednemu podmiotowi wyznaczonemu przez Komisję zgodnie z art. 2 ust. 3, pod warunkiem że podmiot ten zagwarantuje odpowiedni poziom ochrony.

4.   Komisja ustanawia w drodze aktów wykonawczych przepisy dla instytucji na wypadek utraty, kradzieży, wydawania duplikatów oraz zwrotu dokumentu laissez-passer. Te akty wykonawcze mają zastosowanie do wszystkich dokumentów laissez-passer. Przyjmuje się je zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 7 ust. 2.

Artykuł 7

Procedura komitetowa

1.   Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1683/95. Komitet jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 8

Uchylenie i przepisy przejściowe

1.   Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1826/69 traci moc ze skutkiem od dnia 25 listopada 2015 r. W okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 24 listopada 2015 r. rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1826/69 jest nadal stosowane.

2.   Dokumenty laissez-passer wydane zgodnie z rozporządzeniem (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1826/69 tracą ważność ze skutkiem od dnia 25 listopada 2015 r.

Artykuł 9

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie czwartego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)  Regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, określone w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1).

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie (Dz.U. L 385 z 29.12.2004, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(4)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiające jednolity formularz wizowy (Dz.U. L 164 z 14.7.1995, s. 1).

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

(7)  Rozporządzenie Rady (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1862/69 z dnia 15 września 1969 r. ustanawiające postać dokumentu laissez passer, który ma być wydawany członkom i pracownikom instytucji (Dz.U. L 235 z 18.9.1969, s. 1).


ZAŁĄCZNIK I

Obwoluta zewnętrzna (niebieska barwa UE i dwanaście złotych gwiazd tworzących okrąg)

Na obwolucie zewnętrznej będą widnieć:

a)

następujący napis:

ЕВРОПЕЙСКИ СЪЮЗ * UNIÓN EUROPEA * EVROPSKÁ UNIE * DEN EUROPÆISKE UNION * EUROPÄISCHE UNION * EUROOPA LIIT * ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ * EUROPEAN UNION * UNION EUROPÉENNE * AN tAONTAS EORPACH * EUROPSKA UNIJA * UNIONE EUROPEA * EIROPAS SAVIENĪBA * EUROPOS SĄJUNGA * EURÓPAI UNIÓ * UNJONI EWROPEA * EUROPESE UNIE * UNIA EUROPEJSKA * UNIÃO EUROPEIA * UNIUNEA EUROPEANĂ * EURÓPSKA ÚNIA * EVROPSKA UNIJA * EUROOPAN UNIONI * EUROPEISKA UNIONEN

b)

dwanaście gwiazd

c)

logo chipa ICAO

Obwoluta wewnętrzna

Strona 1

ЕВРОПЕЙСКИ СЪЮЗ * UNIÓN EUROPEA * EVROPSKÁ UNIE * DEN EUROPÆISKE UNION * EUROPÄISCHE UNION * EUROOPA LIIT * ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ * EUROPEAN UNION * UNION EUROPÉENNE * AN tAONTAS EORPACH * EUROPSKA UNIJA * UNIONE EUROPEA * EIROPAS SAVIENĪBA * EUROPOS SĄJUNGA * EURÓPAI UNIÓ * UNJONI EWROPEA * EUROPESE UNIE * UNIA EUROPEJSKA * UNIÃO EUROPEIA * UNIUNEA EUROPEANĂ * EURÓPSKA ÚNIA * EVROPSKA UNIJA * EUROOPAN UNIONI * EUROPEISKA UNIONEN

РАЗРЕШЕНИЕ ЗА ПРЕМИНАВАНЕ * SALVOCONDUCTO * PRŮKAZ * PASSÉRSEDDEL * LAISSEZ-PASSER * REISILUBA * ΑΔΕΙΑ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ * LAISSEZ-PASSER * LAISSEZ-PASSER * LAISSEZ-PASSER * PROPUSNICA * LASCIAPASSARE * CEĻOŠANAS ATĻAUJA * LAISSEZ-PASSER * LAISSEZ-PASSER * LAISSEZ-PASSER * LAISSEZ-PASSER * LAISSEZ-PASSER * LIVRE-TRÂNSITO * PERMIS DE LIBERĂ TRECERE * PREUKAZ * PREPUSTNICA * KULKULUPA * LAISSEZ-PASSER

Strona 2

(logo przedstawiające chipa)

(zintegrowany wizerunek posiadacza)

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

Strona 3

1.

Вид * Tipo * Typ * Type * Art * Liik * Τύπος * Type * Type * Cineál * Vrsta * Tipo * Tips * Rūšis * Az okmány típusa * Tip * Soort * Typ * Tipo * Tip * Druh * Tip * Tyyppi * Typ

2.

Код * Código * Kód * Kode * Code * Kood * Κωδικός * Code * Code * Cód * Kod * Codice * Kods * Kodas * Kód * Kodiċi * Code * Kod * Código * Cod * Kód * Koda * Koodi * Kod

3.

Номер на разрешението за преминаване * Número de salvoconducto * Číslo průkazu * Passérseddel nr. * Laissez-passer Nr. * Reisiloa number * Αριθμός άδειας διέλευσης * Laissez-passer number * Numéro du laissez-passer * Uimhir laissez-passer * Broj propusnice * Numero del lasciapassare * Ceļošanas atļaujas numurs * Laissez-passer numeris * LP-szám * Numru tal-laissez-passer * Nummer van het laissez-passer * Numer laissez-passer * Número do livre-trânsito * Numărul permisului de liberă trecere * Číslo preukazu * Številka prepustnice * Kulkuluvan numero * Laissez-passer-handlingens nummer

4.

Фамилно име * Apellidos * Příjmení * Efternavn * Name * Nimi * Επώνυμο * Surname * Nom * Ainm * Prezime * Cognome * Uzvārds * Pavardė * Családi név * Kunjom * Naam * Nazwisko * Apelido * Nume * Priezvisko * Priimek * Sukunimi * Efternamn

5.

Име * Nombre * Jméno * Fornavne * Vornamen * Eesnimed * Ονόματα * Name * Prénom(s) * Céadainm(eacha) * Ime * Nome * Vārds(-i) * Vardas * Utónév * Isem * Voornamen * Imiona * Nomes próprios * Prenume * Meno * Ime * Etunimet * Förnamn

6.

Длъжностно лице на / Гражданство * Funcionario de / Nacionalidad * Úředník / národnost * Tjenestemand i / Nationalitet * Beamter der/des / Staatsangehörigkeit * Ametnik / Kodakondsus * Υπάλληλος του/της / Υπηκοότητα * Official of / Nationality * Agent de / Nationalité * Oifigeach de chuid /Náisiúntacht * Institucija dužnosnika / Državljanstvo * Funzionario del/della / Cittadinanza * … ierēdnis / Valstspiederība * Pareigūnas / Pilietybė * Melyik intézmény tisztviselője / Állampolgárság * Uffiċjal ta' / Ċittadinanza * Ambtenaar van / Nationaliteit * Urzędnik / Obywatelstwo * Funcionário de / Nacionalidade * Funcționar al / Cetățenia * Inštitúcia / Štátna príslušnosť * Uradnik / Državljanstvo * … virkamies/ Kansalaisuus * Tjänsteman vid/Nationalitet

7.

Дата на раждане * Fecha de nacimiento * Datum narození * Fødselsdato * Geburtsdatum * Sünnikuupäev * Ημερομηνία γέννησης * Date of birth * Date de naissance * Dáta breithe * Datum rođenja * Data di nascita * Dzimšanas datums * Gimimo data * Születési idő * Data tat-twelid * Geboortedatum * Data urodzenia * Data de nascimento * Data nașterii * Dátum narodenia * Datum rojstva * Syntymäaika * Födelsedatum

8.

Пол * Sexo * Pohlaví * Køn * Geschlecht * Sugu * Φύλο * Sex * Sexe * Gnéas * Spol * Sesso * Dzimums * Lytis * Nem * Sess * Geslacht * Płeć * Sexo * Sex * Pohlavie * Spol * Sukupuoli * Kön

9.

Място на раждане * Lugar de nacimiento * Místo narození * Fødselsregistreringsted * Geburtsort * Sünnikoht * Τόπος γέννησης * Place of birth * Lieu de naissance * Áit bhreithe * Mjesto rođenja * Luogo di nascita * Dzimšanas vieta * Gimimo vieta * Születési hely * Post tat-twelid * Geboorteplaats * Miejsce urodzenia * Naturalidade * Locul nașterii * Miesto narodenia * Kraj rojstva * Syntymäpaikka * Födelseort

10.

Дата на издаване * Fecha de expedición * Datum vydání * Udstedelsesdato * Ausstellungsdatum * Väljaandmise kuupäev * Ημερομηνία έκδοσης * Date of issuance * Date de délivrance * Dáta eisiúna * Datum izdavanja * Data di rilascio * Izdošanas datums * Išdavimo data * Kiállítás időpontja * Data tal-ħruġ * Datum van afgifte * Data wydania * Data de emissão * Data eliberării * Dátum vydania * Datum izdaje * Myöntämispäivä * Utfärdandedatum

11.

Издаващ орган * Autoridad expedidora * Vydávající orgán * Udstedende myndighed * Ausstellende Behörde* Väljaandnud asutus * Εκδούσα αρχή * Issuing authority * Autorité de délivrance * An tÚdarás eisiúna * Tijelo koje je izdalo propusnicu * Autorità di emissione * Izdevējiestāde * Išdavusi institucija * Kiállító hatóság * Awtorità tal-ħruġ * Instantie van afgifte * Organ wydający * Autoridade emissora * Autoritatea emitentă * Vydávajúci orgán * Organ izdaje * Kulkuluvan myöntänyt viranomainen * Utfärdande myndighet

12.

Дата на изтичане на срока на валидност * Fecha de caducidad * Platnost do * Udløbsdato * Gültig bis * Kehtiv kuni * Ημερομηνία λήξης * Date of expiry * Date de validité * Dáta éaga * Vrijedi do * Data di scadenza * Derīga līdz * Galioja iki * Lejárat időpontja * Data tal-għeluq * Geldig tot * Termin ważności * Data de validade * Data expirării * Dátum platnosti * Velja do * Viimeinen voimassaolopäivä * Sista giltighetsdag

13.

Подпис на притежателя * Firma del titular * Podpis držitele * Indehavers underskrift * Unterschrift des Inhabers * Kasutaja allkiri * Υπογραφή του κατόχου * Signature of holder * Signature du titulaire * Síniú an tsealbhóra * Potpis nositelja * Firma del titolare * Turētāja paraksts * Turėtojo parašas * Jogosult aláírása * Firma tad-detentur * Handtekening van de houder * Podpis posiadacza * Assinatura do titular * Semnătura titularului * Podpis držiteľa * Lastnoročni podpis * Haltijan nimikirjoitus * Innehavarens namnteckning

Strona 4

Длъжност * Cargo * Funkce * Stilling * Funktion * Ametikoht * Ιδιότητα * Function * Fonction * Post * Dužnost * Funzione * Amats * Pareigos * Beosztás * Kariga * Functie * Stanowisko * Cargo * Funcție * Funkcia * Funkcija * Virka * Befattning

(Na tej stronie będą też umieszczane adnotacje w rodzaju „Członek rodziny” czy „Tymczasowe laissez-passer”)

Strony 5 - 37

Strony 38 - 42

Настоящото разрешение за преминаване се издава като валиден документ за пътуване в съответствие с член 6, първа алинея от Протокола за привилегиите и имунитетите на Европейския съюз.

От органите на държави, които нe са членки на Европейския съюз се изисква да позволяват на притежателя свободно преминаване.

Настоящото разрешение за преминаване съдържа [48] страници.

El presente salvoconducto se expide como documento de viaje válido en virtud del Protocolo sobre los privilegios y las inmunidades de la Unión Europea.

Se solicita a las autoridades de países no miembros de la UE que no impidan el libre paso a su titular.

Este salvoconducto consta de [48] páginas.

Tento průkaz se vydává jako platný cestovní doklad podle Protokolu o výsadách a imunitách Evropské unie.

Úřady zemí, které nejsou členy EU, jsou vyzývány, aby držiteli umožnily nerušený průchod a pobyt.

Tento průkaz má [48] stran.

Denne passérseddel er udstedt som gyldig rejselegitimation i henhold til protokollen vedrørende Den Europæiske Unions privilegier og immuniteter.

Myndigheder i ikke-EU-lande anmodes herved om at tillade indehaveren at passere frit og uhindret.

Denne passérseddel indeholder [48] sider.

Dieser Laissez-passer wurde gemäß dem Protokoll über die Vorrechte und Befreiungen der Europäischen Union als gültiges Reisedokument ausgestellt.

Die Behörden von Drittländern werden hiermit gebeten, den Inhaber des Laissez-passer frei und ungehindert passieren zu lassen.

Dieser Laissez-passer enthält [48] Seiten.

Käesolev reisiluba antakse välja kui kehtiv reisidokument vastavalt Euroopa Liidu privileegide ja immuniteetide protokollile.

Kolmandate riikide ametiasutustel tuleks lubada dokumendi kasutajal vabalt ilma piiranguteta liikuda.

Reisiluba koosneb 48-st leheküljest.

Η παρούσα άδεια διέλευσης εκδίδεται δυνάμει του Πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ζητείται από τις αρχές των χωρών που δεν είναι μέλη της ΕΕ να επιτρέπουν στον κάτοχο την ελεύθερη κυκλοφορία χωρίς φραγμούς.

Η παρούσα άδεια διέλευσης περιέχει [48] σελίδες.

This laissez-passer is issued as a valid travel document pursuant to the Protocol on the privileges and immunities of the European Union.

Authorities of non-EU countries are hereby requested to allow the holder to pass freely without hindrance.

This laissez-passer contains [48] pages.

Le présent laissez-passer est délivré comme titre valable de circulation en vertu du protocole sur les privilèges et immunités de l'Union européenne.

Les autorités des pays tiers sont priés d'autoriser le détenteur du laissez-passer à circuler sans entraves.

Le laissez-passer contient 48 pages.

Eisítear an laissez-passer seo mar dhoiciméad taistil bailí de bhun an Phrótacail ar phribhléidí agus díolúintí an Aontais Eorpaigh.

Iarrtar leis seo ar údaráis tíortha nach tíortha de chuid AE ligean don sealbhóir gabháil ar aghaidh gan bhac gan chosc.

Tá [48] leathanach sa laissez-passer seo.

Ova propusnica izdana je kao valjana putna isprava na temelju Protokola o povlasticama i imunitetima Europske unije.

Od vlasti zemalja nečlanica EU-a zahtijeva se da nositelju dopuste slobodan prolaz bez smetnji.

Ova propusnica sadrži [48] stranica.

Il presente lasciapassare è rilasciato quale valido documento di viaggio a norma del protocollo sui privilegi e sulle immunità dell'Unione europea.

Si richiede alle autorità di paesi terzi di consentire il passaggio liberamente e senza ostacoli al titolare.

Il presente lasciapassare è composto di [48] pagine.

Šī ceļošanas atļauja ir izdota kā derīgs celošanas dokuments saskaņā ar Protokolu par privilēģijām un imunitāti Eiropas Savienībā.

To valstu iestādēm, kas nav ES valstis, tiek lūgts ļaut turētājam brīvi pārvietoties bez ierobežojuma.

Šajā ceļošanas atļaujā ir [48] lappuses.

Šis laissez-passer išduotas kaip galiojantis kelionės dokumentas remiantis Protokolu dėl Europos Sąjungos privilegijų ir imunitetų.

Ne ES šalių valdžios institucijų prašoma leisti turėtojui laisvai ir netrukdomam judėti.

Šį laissez-passer sudaro [48] puslapiai.

Ezt a laissez-passer-t az Európai Unió kiváltságairól és mentességeiről szóló jegyzőkönyv értelmében érvényes úti okmányként állították ki.

A nem uniós országok hatóságait ezennel felkérik, hogy tegyék lehetővé a jogosultnak az akadályoztatás nélküli, szabad áthaladást és tartózkodást.

Ez a laissez-passer [48] oldalból áll.

Dan il-laissez-passer jinħareġ bħala dokument tal-ivvjaġġar validu skont il-Protokoll dwar il-privileġġi u l-immunitajiet tal-Unjoni Ewropea.

L-awtoritajiet ta' pajjiżi mhux membri tal-UE huma b'dan mitlubin li jħallu lid-detentur jgħaddi liberament mingħajr tfixkil.

Dan il-laissez-passer fih [48] paġna.

Dit laissez-passer wordt afgegeven als een geldig reisdocument krachtens het Protocol betreffende de voorrechten en immuniteiten van de Europese Unie.

De autoriteiten van niet-EU-landen wordt verzocht de houder vrije en onbelemmerde doorgang te verlenen.

Het laissez-passer bevat [48] bladzijden.

Laissez-passer wystawione jest jako ważny dokument podróży na podstawie Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

Władze krajów spoza UE są proszone o zezwolenie na swobodne przemieszczanie się jego posiadacza.

Laissez-passer zawiera [48] stron.

O presente livre-trânsito é emitido como documento válido de viagem ao abrigo do Protocolo relativo aos Privilégios e Imunidades da União Europeia.

Solicita-se às autoridades dos países que não são membros da UE que permitam ao titular a circulação sem entraves.

O presente livre-trânsito contém 48 páginas.

Prezentul permis de liberă trecere este emis ca document de călătorie valabil, în temeiul Protocolului privind privilegiile și imunitățile Uniunii Europene.

Se solicită autorităților din țările care nu sunt membre ale UE să permită titularului libera trecere fără piedici.

Prezentul permis de liberă trecere cuprinde [48] de pagini.

Tento preukaz sa vydáva ako platný cestovný doklad na základe Protokolu o privilégiách a imunitách Európskej únie.

Orgány krajín, ktoré nie sú členmi Európskej únie sa týmto vyžadujú, aby umožnili držiteľovi slobodný prechod a pobyt bez obmedzení.

Tento preukaz obsahuje [48] strán.

Ta prepustnica se izdaja kot veljavna potna listina v skladu s Protokolom o privilegijih in imunitetah Evropske unije.

Organi držav, ki niso članice Evropske unije, so zaprošeni, da imetniku dovolijo prost in neoviran prehod.

Ta prepustnica vsebuje [48] strani.

Tämä kulkulupa on Euroopan unionin erioikeuksista ja vapauksista tehdyn pöytäkirjan perusteella myönnetty pätevä matkustusasiakirja.

EU:n ulkopuolisten maiden viranomaisia pyydetään sallimaan tämän kulkuluvan haltijan matkustaa ja oleskella vapaasti ja esteittä.

Tämä kulkulupa sisältää [48] sivua.

Denna laissez-passer är utfärdad som en giltig resehandling i enlighet med protokollet om Europeiska unionens immunitet och privilegier.

Myndigheter i tredjeländer uppmanas härmed att tillåta innehavaren att passera fritt utan hinder.

Denna laissez-passer innehåller [48] sidor.

Strony 43 - 48

БЕЛЕЖКИ

Настоящото разрешение за преминаване е собственост на Европейския съюз.

Електронен компонент | Настоящото разрешение за преминаване съдържа чувствителни електронни компоненти. За целите на доброто функциониране да не се прегъва, перфорира или излага на екстремни температури или влага.

Промяна | Настоящото разрешение за преминаване не трябва да бъде подлагано на манипулация или предавано на неоторизирано лице. Всяка промяна го прави невалидно за използване.

Кражба или загуба | Всяка кражба, загуба или унищожаване трябва да бъдат докладвани незабавно на местните полицейски органи или на издаващата институция на Европейския съюз.

След изтичане на срока на валидност то трябва да бъде върнато на издаващия орган.

OBSERVACIONES

La Unión Europea se reserva la propiedad de este salvoconducto.

Componente electrónico | Este salvoconducto contiene elementos electrónicos sensibles. Para su óptima conservación, no se debe doblar, perforar ni exponer a temperaturas extremas o humedad excesiva.

Alteración | Este salvoconducto no debe ser manipulado ni cedido a una persona no autorizada. Cualquier alteración invalidará su uso.

Sustracción o extravío | En caso de sustracción, extravío o destrucción deberá informarse inmediatamente a los servicios policiales locales y a la institución de la Unión Europea que lo haya expedido.

Al finalizar el periodo de validez, el salvoconducto se restituirá a la autoridad expedidora.

POZNÁMKY

Tento průkaz je majetkem Evropské unie.

Elektronická část | V tomto průkazu se nachází citlivá elektronika. Pro bezchybné fungování prosím neohýbat, neděrovat, nevystavovat extrémní teplotě ani nadměrné vlhkosti.

Úprava | Průkaz se nesmí upravovat ani poskytovat neoprávněné osobě. Jakákoli úprava činí průkaz neplatným.

Odcizení nebo ztráta | Odcizení, ztráta nebo zničení se musí neprodleně oznámit místnímu policejnímu orgánu a vydávajícímu orgánu Evropské unie.

Na konci doby platnosti musí být průkaz vrácen vydávajícímu orgánu.

NOTER

Denne passérseddel forbliver Den Europæiske Unions ejendom.

Elektronisk komponent | Denne passérseddel indeholder følsom elektronik. Af hensyn til anvendeligheden bør det undgås at bøje eller perforere passérsedlen eller udsætte den for ekstreme temperaturer eller fugtighed.

Ændring | Denne passérseddel må ikke forfalskes eller overdrages til uvedkommende. Enhver ændring vil medføre, at den bliver ugyldig.

Tyveri eller tab | Tyveri, tab eller ødelæggelse skal straks indberettes til de lokale politimyndigheder og til den udstedende EU-institution.

Ved udløbet af gyldighedsperioden skal den tilbageleveres til den udstedende myndighed.

BEMERKUNGEN

Dieser Laissez-passer bleibt Eigentum der Europäischen Union.

Elektronisches Element | Dieser Laissez-passer enthält empfindliche elektronische Elemente. Bitte diesen Laissez-passer nicht knicken, perforieren oder extremen Temperaturen bzw. starker Feuchtigkeit aussetzen.

Veränderung | Dieser Laissez-passer darf nicht verändert oder unbefugten Personen übergeben werden. Jede Veränderung dieses Laissez-passer bewirkt seine Ungültigkeit.

Diebstahl oder Verlust | Diebstahl, Verlust oder Zerstörung dieses Laissez-passer sind unverzüglich bei der örtlichen Polizei und bei dem ausstellenden Organ der Europäischen Union anzuzeigen.

Nach Ablauf der Gültigkeit muss der Laissez-passer an die ausstellende Behörde zurückgegeben werden.

MÄRKUSED

Käesolev reisiluba on Euroopa Liidu omandis.

Elektrooniline komponent | Käesolev reisiluba sisaldab tundlikku elektroonikat. Parima toimimise huvides palume dokumenti mitte painutada ega perforeerida ning vältida kokkupuudet äärmuslike temperatuuride ja liigse niiskusega.

Muutmine | Käesolevat reisiluba ei tohi muuta ega anda edasi volitamata isikule. Mistahes muutmine muudab reisiloa kehtetuks.

Vargus või kaotamine | Reisloa vargusest, kaotamisest või hävinemisest tuleb teatada viivitamatult kohalikule politseiasutusele või dokumendi väljastanud Euroopa Liidu institutsioonile.

Kehtivusperioodi lõppedes tuleb dokument tagastada selle väljastanud asutusele.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Η παρούσα άδεια διέλευσης παραμένει στην ιδιοκτησία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ηλεκτρονικό στοιχείο | Η παρούσα άδεια διέλευσης περιέχει ευαίσθητα ηλεκτρονικά συστήματα. Προκειμένου να μην επηρεαστεί η λειτουργία τους, η άδεια διέλευσης δεν πρέπει να κάμπτεται, να τρυπάται ή να εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες ή υπερβολική υγρασία.

Αλλοίωση | Η παρούσα άδεια διέλευσης δεν πρέπει να αλλοιωθεί ή να δοθεί σε μη εξουσιοδοτημένο πρόσωπο. Οποιαδήποτε αλλοίωση θα ακυρώσει την ισχύ της.

Κλοπή ή απώλεια | Τυχόν κλοπή, απώλεια ή καταστροφή πρέπει να δηλώνεται αμέσως στην τοπική αστυνομική αρχή και στο θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που την εξέδωσε.

Μετά τη λήξη της περιόδου ισχύος, η άδεια διέλευσης πρέπει να επιστραφεί στην εκδούσα αρχή.

NOTES

This laissez-passer remains the property of the European Union.

Electronic Component | This laissez-passer contains sensitive electronics. For best performance please do not bend, perforate or expose to extreme temperature or excessive moisture.

Alteration | This laissez-passer must not be tampered with or passed to an unauthorised person. Any alteration will render it invalid for use.

Theft or Loss | Any theft, loss or destruction must be immediately reported to local police authority and to the issuing institution of the European Union.

At the end of the period of validity it must be returned to the issuing authority.

NOTES

Le présent laissez-passer demeure la propriété de l'Union européenne.

Composant électronique | Le présent laissez-passer contient des éléments électroniques sensibles. Pour de meilleurs résultats, veuillez ne pas plier, perforer ou exposer à des températures extrêmes ou à une humidité excessive.

Altération | Le présent laissez-passer ne doit pas être trafiqué ou transmis à une personne non autorisée. Toute altération rendra son usage non valable.

Vol ou perte | Tout vol, perte ou destruction doit être immédiatement signalé à l'autorité de police locale et à l'institution de l'Union européenne qui a délivré le laissez-passer.

À l'issue de la période de validité, il doit être restitué à l'autorité de délivrance.

NÓTAÍ:

Is leis an Aontas Eorpach an laissez-passer seo.

Comhpháirt leictreonach |Áiritear leictreonaic íogair sa laissez-passer seo. Ar mhaithe leis an bhfeidhmíocht is fearr, ná déantar é a lúbadh, a phollú ná a nochtadh do theocht an-ard nó an-íseal, ná do thaise iomarcach, le do thoil.

Athrú | Ní mór gan baint den laissez-passer seo ná é a thabhairt do dhuine neamh-údaraithe. Aon athrú a dhéantar air, fágfaidh sé nach mbeidh sé bailí lena úsáid.

Goid nó cailliúint | Ní mór aon ghoid, aon chailliúint nó aon díothú a thuairisciú d'údarás póilíní áitiúil agus d'eagraíocht eisiúna an Aontais Eorpaigh.

Ní mór é a thabhairt ar ais don údarás eisiúna ag deireadh na tréimhse bailíochta.

NAPOMENE

Ova propusnica ostaje vlasništvo Europske unije.

Elektronička komponenta | Ova propusnica sadrži osjetljivu elektroniku. Za najbolju učinkovitost nemojte savijati, bušiti niti izlagati ekstremnim temperaturama ili prekomjernoj vlazi.

Preinake | Na propusnici se ne smiju raditi preinake i ne smije ju se prenositi na neovlaštenu osobu. Bilo kakvom preinakom ona postaje nevažeća.

Krađa ili gubitak | Svaka krađa, gubitak ili uništenje mora se odmah prijaviti lokalnim policijskim tijelima i instituciji Europske unije koja je izdala propusnicu.

Na kraju razdoblja valjanosti propusnica se mora vratiti tijelu koje ju je izdalo.

NOTE

Il presente lasciapassare rimane di proprietà dell'Unione europea.

Componenti elettronici | Il presente lasciapassare contiene componenti elettronici sensibili. Per un uso ottimale si raccomanda di non piegare, forare o esporre a temperature estreme né ad umidità eccessiva.

Alterazioni | Il presente lasciapassare non deve essere manomesso o ceduto a persona non autorizzata. Qualsiasi alterazione del lasciapassare ne inficerà la validità d'uso.

Furto o smarrimento| Il furto, lo smarrimento o la distruzione devono essere segnalati immediatamente all'autorità di polizia locale e all'istituzione di emissione dell'Unione europea.

Allo scadere del periodo di validità il lasciapassare deve essere restituito all'autorità di emissione.

PIEZĪMES

Šī ceļošanas atļauja ir Eiropas Savienības īpašums.

Elektronisks komponents | Šajā ceļošanas atļaujā ir integrēti jutīgi elektroniski komponenti. Lai nodrošinātu pienācīgu to darbību, lūdzam atļauju nelocīt, neperforēt un nepakļaut pārmērīgām temperatūras izmaiņām vai mitruma ietekmei.

Pārveidošana | Ir aizliegts šajā ceļošanas atļaujā izdarīt labojumus vai nodot to nepiederošai personai. Jebkādi pārveidojumi padara to par izmantošanai nederīgu.

Zādzība vai nozaudēšana | Zādzības, nozaudēšanas vai iznīcināšanas gadījumā nekavējoties par to ir jāinformē vietējā policijas iestāde un attiecīgā Eiropas Savienības izdevējiestāde.

Derīguma termiņa beigās atļauja ir jānodod atpakaļ izdevējiestādei.

PASTABOS

Šis laissez-passer lieka Europos Sąjungos nuosavybė.

Elektroninis komponentas | Šiame laissez-passer yra integruotos jautrios elektronikos. Kad

laissez-passer gerai išsilaikytų, jo nelankstyti, nepradurti, nelaikyti labai aukštoje ar žemoje temperatūroje, saugoti nuo didelės drėgmės.

Pakeitimas | Šio laissez-passer niekaip negalima keisti arba perduoti pašaliniam asmeniui. Dėl bet kokio pakeitimo jis taps negaliojančiu.

Vagystė arba pametimas | Apie vagystę, pametimą arba sunaikinimą turi būti nedelsiant pranešta vietos policijos įstaigai ir išduodančiai Europos Sąjungos institucijai.

Pasibaigus galiojimo laikui jis turi būti grąžintas išduodančiai institucijai.

MEGJEGYZÉSEK

Ez a laissez-passer az Európai Unió tulajdona.

Elektronikai alkatrész | Ez a laissez-passer érzékeny elektronikai alkatrészeket tartalmaz. A legjobb teljesítmény érdekében kérjük, ne hajlítsa meg, ne lyukassza át és ne tegye ki túlzott hőhatásnak vagy nedvességnek.

Megváltoztatás | A laissez-passer illetéktelen módosítása, valamint jogosulatlan személy számára történő átadása tilos. Bármilyen változtatás az okmány érvénytelenségét vonja maga után.

Ellopás vagy elvesztés | A laissez-passer ellopását, elvesztését vagy megrongálódását késedelem nélkül be kell jelenteni a helyi rendőrségnél és az Európai Unió okmányt kiállító intézményénél.

Érvényességi idejének végén vissza kell szolgáltatni a kiállító hatóságnak.

NOTI

Dan il-laissez-passer jibqa' proprjetà tal-Unjoni Ewropea.

Komponent Elettroniku | Dan il-laissez-passer fih elettronika sensittiva. Għall-aħjar prestazzjoni ma għandekx tilwih, ittaqqbu jew tesponih għal temperaturi estremi jew umdità eċċessiva.

Alterazzjoni | Ma għandekx tbagħbas dan il-laissez-passer jew tgħaddih lil persuna mhux awtorizzata. Kwalunkwe alterazzjoni tirrendih bħala mhux validu għall-użu.

Serq jew Telf | Kwalunkwe serq, telf jew distruzzjoni għandhom jiġu immedjatament irrappurtati lill-awtoritajiet tal-pulizija lokali u lill-istituzzjoni tal-ħruġ tal-Unjoni Ewropea.

Fi tmiem il-perijodu tal-validità dan għandu jiġi rritornat lill-awtorità tal-ħruġ.

OPMERKINGEN

Dit laissez passer blijft eigendom van de Europese Unie.

Elektronisch onderdeel | Dit laissez-passer bevat gevoelige elektronica. Gelieve niet te plooien, te doorboren of aan extreme temperaturen of overmatig vochtige omstandigheden bloot te stellen, teneinde een optimale werking te garanderen.

Wijziging | Dit laissez-passer mag niet worden gewijzigd of aan een onbevoegd persoon worden gegeven. Wijzigingen maken het ongeldig.

Diefstal of Verlies | Diefstal, verlies of vernietiging moeten onmiddellijk worden gemeld aan de lokale politie-instantie en de EU-instelling van afgifte.

Aan het einde van de geldigheidsperiode moet het laissez-passer aan de instantie van afgifte worden geretourneerd.

UWAGI

Laissez-passer jest własnością Unii Europejskiej.

Element elektroniczny | Laissez-passer zawiera czuły element elektroniczny. Aby optymalne działał, nie zginać, nie perforować ani nie narażać na skrajne temperatury czy nadmierną wilgoć.

Niepowołana ingerencja | Nie wolno dokonywać żadnych zmian w laissez-passer ani powierzać go osobie niepowołanej. Wszelka próba ingerencji powoduje utratę ważności.

Kradzież lub zguba | Kradzież, zgubę lub zniszczenie natychmiast zgłosić lokalnemu organowi policji i wystawiającej instytucji Unii Europejskiej.

Pod koniec terminu ważności zwrócić organowi wystawiającemu.

NOTAS

Este livre-trânsito é propriedade da União Europeia.

Componente eletrónico | Este livre-trânsito contém sistemas eletrónicos sensíveis. Para garantir o bom funcionamento, não dobrar, perfurar ou expor a temperaturas extremas ou humidade excessiva.

Modificação | Este livre-trânsito não pode ser modificado ou entregue a uma pessoa não autorizada. Se sofrer qualquer modificação, deixa de ser válido.

Roubo ou extravio | Qualquer roubo, extravio ou destruição deste livre-trânsito deve ser imediatamente comunicado à autoridade policial local e à instituição da União Europeia que o emitiu.

Findo o período de validade, deve ser entregue à autoridade emissora.

NOTE

Prezentul permis de liberă trecere rămâne proprietatea Uniunii Europene.

Componente electronice | Prezentul permis de liberă trecere conține componente electronice sensibile. Pentru a asigura cele mai bune performanțe, a nu se îndoi, perfora sau expune la condiții extreme de temperatură sau umezeală.

Modificare | Prezentul permis de liberă trecere nu trebuie să fie falsificat sau încredințat unei persoane neautorizate. Orice modificare va duce la invalidarea permisului.

Furt sau pierdere | Orice furt, pierdere sau distrugere trebuie imediat raportată autorității locale de poliție și instituției europene emitente.

La finalul duratei de valabilitate, permisul trebuie restituit autorității emitente.

POZNÁMKY

Tento preukaz zostáva vlastníctvom Európskej únie.

Elektronický prvok | Tento preukaz obsahuje citlivú elektroniku. V záujme správneho fungovania ho neohýbajte, neperforujte ani nevystavujte extrémnym teplotám či nadmernej vlhkosti.

Pozmeňovanie | Tento preukaz nemožno pozmeňovať ani poskytovať neoprávneným osobám. V prípade akéhokoľvek pozmenenia sa stáva neplatným.

Odcudzenie alebo strata | Každý prípad odcudzenia, straty alebo zničenia sa musí bezodkladne nahlásiť miestnemu policajnému orgánu a vydávajúcej inštitúcii Európskej únie.

Po uplynutí platnosti sa musí vrátiť vydávajúcemu orgánu.

OPOMBE

Ta prepustnica ostaja last Evropske unije.

Elektronski elementi | Ta prepustnica vsebuje občutljive elektronske elemente. Njeno optimalno delovanje je zagotovljeno le, če se ne prepogiba, preluknjava ali izpostavlja ekstremnim temperaturam ali čezmerni vlagi.

Sprememba | Te prepustnice ni dovoljeno spreminjati ali je posredovati nepooblaščenim osebam. Kakršna koli sprememba povzroči njeno neveljavnost.

Kraja ali izguba | Vsako krajo, izgubo ali uničenje je treba nemudoma prijaviti lokalnemu policijskemu organu in instituciji Evropske unije, ki je prepustnico izdala.

Po poteku veljavnosti jo je treba vrniti organu izdaje.

HUOMAUTUKSIA

Tämä kulkulupa on Euroopan unionin omaisuutta.

Elektroninen komponentti | Tämä kulkulupa sisältää herkkiä elektronisia osia. Optimaalisen toiminnan varmistamiseksi sitä ei saa taivuttaa, rei'ittää eikä altistaa suurelle kuumuudelle tai kosteudelle.

Muuttaminen | Tähän kulkulupaan ei saa tehdä muutoksia eikä sitä saa luovuttaa asiattomille henkilöille. Kaikki muutokset tekevät sen käyttökelvottomaksi.

Varastaminen tai katoaminen | Kulkuluvan varastamisesta, katoamisesta tai tuhoutumisesta on ilmoitettava viipymättä paikalliselle poliisiviranomaiselle ja kulkuluvan myöntäneelle Euroopan unionin toimielimelle.

Voimassaolon päätyttyä kulkulupa on palautettava sen myöntäneelle viranomaiselle.

ANMÄRKNINGAR

Denna laissez-passer förblir Europeiska unionens egendom.

Elektronisk komponent | Denna laissez-passer innehåller känslig elektronik. För bästa resultat låt bli att böja eller perforera denna laissez-passer eller att utsätta den för extrema temperaturer eller alltför hög fuktighet.

Ändring | Denna laissez-passer får inte ändras eller överlämnas till obehöriga. Ändringar kommer att medföra att den ogiltigförklaras.

Stöld eller förlust | Om denna laissez-passer har stulits eller förstörts ska detta omedelbart rapporteras till lokal polismyndighet och till den utfärdande institutionen i Europeiska unionen.

När giltighetstiden löpt ut ska denna laissez-passer återlämnas till den utfärdande myndigheten.


ZAŁĄCZNIK II

Artykuł 1

Definicje

1.

W niniejszym rozporządzeniu termin „wnioskodawcy specjalni” oznacza członków rodziny członka instytucji i następujących wnioskodawców, gdy długo przebywają poza Unią, w tym gdy zostali długoterminowo oddelegowani:

a)

członków rodzin urzędników i innych pracowników Unii, którzy spełniają warunki określone w art. 23 regulaminu pracowniczego urzędników lub w art. 11 i 81 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, w celu wydania laissez-passer,

b)

urzędników i innych pracowników Unii, którzy nie spełniają warunków określonych w art. 23 regulaminu pracowniczego urzędników lub w art. 11 i 81 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, w celu wydania laissez-passer, oraz członków ich rodzin,

c)

oddelegowanych ekspertów krajowych i członków ich rodzin, oraz

d)

młodszych ekspertów w delegaturze i członków ich rodzin.

2.

W niniejszym rozporządzeniu termin „pierwotny posiadacz” oznacza członków instytucji, urzędników i innych pracowników Unii, oddelegowanych ekspertów krajowych i młodszych ekspertów w delegaturze posiadających laissez-passer na mocy niniejszego rozporządzenia.

3.

W niniejszym rozporządzeniu termin „członek rodziny” oznacza odpowiednio małżonka lub zarejestrowanego partnera w rozumieniu art. 1 załącznika VII do regulaminu pracowniczego urzędników, konkubenta w rozumieniu art. 72 ust. 1 regulaminu pracowniczego urzędników, pozostające na utrzymaniu dzieci w rozumieniu art. 2 załącznika VII do regulaminu pracowniczego urzędników oraz osoby traktowane jako dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 4 załącznika VII do regulaminu pracowniczego urzędników.

4.

Dzieci będące członkami rodziny zdefiniowanymi w art. 1 niniejszego załącznika podlegają zwolnieniu z obowiązku złożenia odcisków palców zgodnie z art. 1 ust. 2a lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2252/2004.

Artykuł 2

Ogólne warunki mające zastosowanie do wnioskodawców określonych w art. 1

1.

Laissez-passer można przyznać wnioskodawcom specjalnym określonym w art. 1 tylko w wyjątkowych okolicznościach i wyłącznie wtedy, gdy jest to w interesie Unii.

2.

W razie długiego pobytu poza Unią, w tym w razie długoterminowego oddelegowania, laissez-passer przyznaje się wyłącznie w celu zapewnienia bezpiecznego i właściwego toku pracy, gdy jest to uzasadnione wyjątkowymi okolicznościami oraz niemożnością używania krajowych paszportów lub dokumentów podróży, zwłaszcza gdy jest to konieczne do podróży, właściwego zgłoszenia i pobytu w państwie trzecim.

3.

Termin ważności laissez-passer członka rodziny nie przekracza nigdy terminu ważności laissez-passer przyznanego pierwotnemu posiadaczowi.

4.

Wniosek o laissez-passer składany na podstawie niniejszego załącznika należy odpowiednio uzasadnić, w pełni uwzględniając warunki określone w ust. 1–3.

5.

Wnioskodawcy, o których mowa w art. 1, przechodzą taką samą procedurę identyfikacyjną i procedurę składania wniosku jak pozostali posiadacze unijnego laissez-passer.

28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/40


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1418/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

dotyczące planów produkcji i obrotu zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (1), w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Organizacje producentów rybołówstwa i akwakultury powinny uczestniczyć w osiąganiu celów wspólnej polityki rybołówstwa oraz wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury.

(2)

W szczególności rozporządzenie (UE) nr 1379/2013 stanowi, że organizacje producentów sektora rybołówstwa wprowadzają środki mające na celu promowanie zrównoważonej działalności połowowej, ograniczanie przypadkowych połowów, poprawę identyfikowalności produktów rybołówstwa i eliminowanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych praktyk połowowych oraz że organizacje producentów sektora akwakultury wprowadzają środki mające na celu promowanie zrównoważonej akwakultury, zapewnienie spójności z krajowymi planami strategicznymi i zagwarantowanie stosowania zrównoważonych praktyk w akwakulturze.

(3)

Ponadto rozporządzenie (UE) nr 1379/2013 stanowi, że organizacje producentów sektora rybołówstwa i akwakultury wprowadzają środki w celu poprawy wprowadzania produktów do obrotu i zwiększenia ekonomicznej stopy zwrotu dla producentów, stabilizacji rynku oraz ograniczenia wpływu działalności połowowej na środowisko.

(4)

Plany produkcji i obrotu, które organizacje producentów przedstawiają swoim właściwym organom krajowym, powinny mieć na celu osiągnięcie celów wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury.

(5)

Aby ułatwić jednolitą realizację planów produkcji i obrotu przez wszystkie organizacje producentów oraz zagwarantować, że struktura planów odzwierciedla wkład w realizację celów, o których mowa w art. 3 i 7 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, Komisja powinna określić ich wspólny format.

(6)

Należy określić poszczególne terminy składania planów produkcji i obrotu, aby umożliwić sprawne zatwierdzanie tych planów w związku z potrzebą opracowania odpowiedniego programowania finansowego dla wsparcia finansowego, które będzie dostępne w celu realizacji tych planów na mocy przyszłego unijnego aktu prawnego ustanawiającego warunki wsparcia finansowego dla polityki morskiej i rybołówstwa na lata 2014–2020.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Format i struktura planów produkcji i obrotu

Format i struktura planów produkcji i obrotu, o których mowa w art. 28 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013 („plany”), określone są w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Terminy i procedury składania planów

1.   Organizacje producentów przedkładają swoje pierwsze plany swoim właściwym organom krajowym do końca lutego 2014 r. Organizacje producentów, które zostały uznane po dniu 1 stycznia 2014 r., przedkładają swoje pierwsze plany swoim właściwym organom krajowym osiem tygodni po ich uznaniu. Kolejne plany przedkładane są osiem tygodni przed upływem ważności obowiązujących planów.

2.   Jeżeli właściwy organ krajowy uzna, że plan przedstawiony przez organizację producentów ma na celu osiągnięcie celów, o których mowa w art. 3 i 7 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, dokonuje zatwierdzenia tego planu w terminie sześciu tygodni od jego otrzymania oraz informuje o tym organizację producentów w trybie natychmiastowym.

3.   W przypadku gdy właściwy organ krajowy uzna, że cele, o których mowa w art. 3 i 7 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, nie mogą zostać osiągnięte w ramach przedstawionego planu, informuje o tym odpowiednio organizację producentów w terminie, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Organizacja producentów przedstawia zmieniony plan w terminie dwóch tygodni.

4.   Termin na zatwierdzenie zmienionego planu to cztery tygodnie od jego otrzymania.

5.   Jeżeli właściwy organ krajowy nie zatwierdzi lub nie odrzuci planu zgodnie z ust. 2 lub 4, plan zostaje uznany za zatwierdzony.

Artykuł 3

Zmiany planów

1.   Jeżeli właściwy organ krajowy uzna, że zmieniony plan przedstawiony zgodnie z art. 28 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013 ma na celu osiągnięcie celów, o których mowa w art. 3 i 7 wspomnianego rozporządzenia, dokonuje zatwierdzenia tego planu w terminie czterech tygodni od jego otrzymania oraz informuje o tym organizację producentów w trybie natychmiastowym.

2.   W przypadku, gdy właściwy organ krajowy uzna, że cele, o których mowa w art. 3 i 7 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, nie mogą zostać osiągnięte w ramach przedstawionego zmienionego planu, informuje o tym odpowiednio organizację producentów w terminie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Organizacja producentów przedstawia zmieniony plan w terminie dwóch tygodni.

3.   Termin na zatwierdzenie zmienionego planu to cztery tygodnie od jego otrzymania.

4.   Jeżeli właściwy organ krajowy nie zatwierdzi lub nie odrzuci zmienionego planu zgodnie z ust. 1 lub 3, plan zostaje uznany za zatwierdzony.

Artykuł 4

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.


ZAŁĄCZNIK

SZCZEGÓŁOWA STRUKTURA PLANÓW PRODUKCJI I OBROTU

SEKCJA 1

Ogólne informacje na temat organizacji producentów

Nazwa

Rodzaj

Kod identyfikacyjny

Lokalizacja

Liczba członków

Obrót (w podziale na gatunki)

Wielkości połowów lub zbiorów (w podziale na gatunki)

SEKCJA 2

Program produkcji oraz strategia wprowadzania do obrotu

W niniejszej sekcji należy przedstawić orientacyjny harmonogram dostaw oraz opisać, w jaki sposób zagwarantowana zostanie zgodność dostaw z wymogami rynku pod względem jakości, ilości i prezentacji, w szczególności w odniesieniu do głównych wprowadzanych do obrotu gatunków.

SEKCJA 3

Środki w celu osiągnięcia celów określonych w art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013

W niniejszej sekcji należy, między innymi, opisać odpowiednie środki przewidziane w art. 8 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, które organizacja producentów zamierza wprowadzić, aby osiągnąć różne cele ustanowione w art. 7 tego rozporządzenia.

SEKCJA 4

Środki służące dostosowaniu podaży niektórych gatunków

W niniejszej sekcji należy, między innymi, opisać odpowiednie środki przewidziane w art. 8 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, które organizacja producentów zamierza wprowadzić, aby dostosować dostawy gatunków, w przypadku których zazwyczaj w ciągu roku występują trudności z wprowadzaniem do obrotu.

SEKCJA 5

Kary i środki kontroli

W niniejszej sekcji należy opisać kary mające zastosowanie do różnych rodzajów naruszeń, które mogłyby wystąpić przy realizacji planów produkcji i obrotu. Ponadto można w niej opisać odpowiednie środki przewidziane w art. 8 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, które organizacja producentów zamierza stosować w celu zapewnienia kontroli i zgodności działalności swoich członków z ustalonymi zasadami.


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/43


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1419/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

dotyczące uznawania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, rozszerzenia zasad dotyczących organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, a także publikacji cen progowych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (1), w szczególności jego art. 21, 27 i 32,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) nr 1379/2013 przewiduje uznawanie organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, rozszerzenie zasad dotyczących organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, a także ustalanie cen progowych dla mechanizmu składowania.

(2)

Należy określić terminy, procedury i formę wniosków o uznanie i wycofanie uznania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych oraz format, terminy i procedury dotyczące informowania Komisji przez państwa członkowskie o ich decyzjach dotyczących uznania lub wycofania uznania.

(3)

Należy określić format i procedurę powiadamiania Komisji przez państwa członkowskie o zasadach dotyczących organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych, które zamierzają ustanowić jako wiążące dla wszystkich organizacji producentów lub podmiotów gospodarczych na danym obszarze lub na danych obszarach.

(4)

Należy określić format publikacji przez państwa członkowskie cen progowych, które mają być stosowane przez organizacje producentów uznane na ich terytoriach.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)

„organizacje producentów” oznaczają organizacje producentów sektorów rybołówstwa i akwakultury i ich stowarzyszenia, ustanowione zgodnie z art. 6 i 9 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013;

b)

„organizacje międzybranżowe” oznaczają organizacje podmiotów prowadzących działalność zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013.

Artykuł 2

Terminy, procedury i forma wniosków o uznanie organizacji producentów i organizacji międzybranżowych

1.   W terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku o uznanie zgodnie z art. 14 i 16 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013 zainteresowane państwo członkowskie powiadamia na piśmie organizację producentów lub organizację międzybranżową o swojej decyzji. W przypadku odmowy udzielenia uznania państwo członkowskie podaje powody wydania decyzji odmownej.

2.   Forma wniosków o uznanie organizacji producentów i organizacji międzybranżowych określona jest w załączniku I.

Artykuł 3

Terminy i procedury dotyczące wycofania uznania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych

W przypadku gdy państwo członkowskie zamierza wycofać uznanie organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, powiadamia o tym zamiarze organizację, której to dotyczy, i podaje uzasadnienie decyzji o wycofaniu uznania. Państwo członkowskie umożliwia organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej, której to dotyczy, przedstawienie swoich uwag w terminie dwóch miesięcy.

Artykuł 4

Format, terminy i procedury dotyczące powiadamiania o decyzjach dotyczących uznania lub wycofania uznania

1.   Format powiadomienia przekazywanego Komisji przez państwa członkowskie o ich decyzjach dotyczących uznania lub wycofania uznania organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych zgodnie z art. 14, 16 lub 18 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013 jest określony w załączniku II.

2.   Państwa członkowskie przekazują powiadomienie o decyzji, o której mowa w ust. 1, w terminie dwóch miesięcy od daty tej decyzji.

3.   Powiadomienia są przekazywane w formie pliku XML, po jednym dla każdego powiadomienia. Plik XML jest przesyłany do Komisji na adres przeznaczonej do tego celu skrzynki pocztowej: MARE-B2@ec.europa.eu z podaniem w tytule: powiadomienie dotyczące PO/IBO.

Artykuł 5

Format i procedura powiadamiania przez państwa członkowskie o zasadach, które zamierzają ustanowić jako wiążące dla wszystkich producentów lub podmiotów gospodarczych

1.   Format powiadamiania Komisji przez państwa członkowskie o zasadach dotyczących organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych, które zamierzają ustanowić jako wiążące dla wszystkich organizacji producentów lub podmiotów gospodarczych na danym obszarze lub na danych obszarach, jak przewidziano w art. 22 i 23 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, są określone w załączniku III.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji wspomniane powiadomienie przynajmniej dwa miesiące przed planowaną datą wejścia w życie rozszerzenia zasad.

3.   Wszelkie planowane zmiany zasad wiążących dla wszystkich producentów lub podmiotów gospodarczych muszą zostać zgłoszone zgodnie z ust. 1 i 2.

Artykuł 6

Format publikacji cen progowych

Format publikacji przez państwa członkowskie cen progowych, o których mowa w art. 31 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013, jest określony w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Zob. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.


ZAŁĄCZNIK I

FORMA WNIOSKÓW O UZNANIE

Informacje, które powinny zawierać wnioski o uznanie organizacji producentów i organizacji międzybranżowych:

a)

statut organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej;

b)

regulamin wewnętrzny zgodnie z zasadami określonymi w art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013;

c)

nazwiska osób upoważnionych do działania na rzecz i w imieniu i organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej;

d)

dowody, że organizacja producentów lub organizacja międzybranżowa spełnia warunki ustanowione odpowiednio w art. 14 ust. 1 i art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1379/2013;

e)

szczegółowy opis działań prowadzonych przez organizację producentów lub organizację międzybranżową, w tym obszar działań oraz produkty rybołówstwa i akwakultury, w odniesieniu do których wystąpiono o uznanie.


ZAŁĄCZNIK II

FORMAT POWIADAMIANIA O DECYZJACH DOTYCZĄCYCH UZNANIA LUB WYCOFANIA UZNANIA

Informacje, które powinny zawierać powiadomienia przekazywane Komisji przez państwa członkowskie dotyczące ich decyzji o uznaniu lub wycofaniu uznania

Nazwa zakresu

Nazwa elementu (1)

Maksymalna liczba znaków

Definicje i uwagi

Państwo członkowskie

MS

3

Państwo członkowskie (kod ISO alfa-3) powiadamiające o decyzji dotyczącej uznania lub wycofania uznania

Rodzaj organizacji

TO

3

PO: organizacja producentów; APO: stowarzyszenie organizacji producentów; IBO: organizacja międzybranżowa

Numer rejestracji

RN

Numer, pod którym organizacja została zarejestrowana

Nazwa organizacji

NO

Nazwa PO, APO lub IBO, pod którą organizacja została zarejestrowana

Kontakt

CO

100

Dowolny tekst. Adres musi być na tyle precyzyjny, aby umożliwiał skontaktowanie się z organizacją: adres pocztowy, numer telefonu i faksu, adres poczty elektronicznej, strona internetowa

Obszar działalności

AA

N dla krajowych T dla międzynarodowych (podać inne zainteresowane państwa członkowskie przy użyciu kodu ISO alfa-3)

Obszar kompetencji

AC

100

Podać jeden lub więcej następujących obszarów:

 

Dla PO: akwakultura morska, akwakultura słodkowodna, połowy przybrzeżne w tym łodziowe rybołówstwo przybrzeżne, połowy dalekomorskie, połowy oceaniczne, inne (należy podać)

 

Dla IBO: produkcja (rybołówstwo lub akwakultura); przetwarzanie; wprowadzanie do obrotu; inne (należy podać)

Data uznania:

DR

10

rrrr-mm-dd

Data wycofania uznania

DW

10

rrrr-mm-dd w stosownych przypadkach


(1)  Elementy te umieszcza się wewnątrz głównego elementu o nazwie ORG. Pole nazwy jest następujące: urn:xeu:mare:grant-withdrawal-recognition-organisation:v1


ZAŁĄCZNIK III

FORMAT POWIADOMIENIA O ROZSZERZENIU ZASAD

Informacje, które powinny zawierać powiadomienia przekazywane Komisji przez państwa członkowskie dotyczące zasad, które zamierzają rozszerzyć:

a)

nazwa i adres pocztowy zainteresowanej organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej;

b)

wszelkie informacje wymagane dla wykazania, że organizacja producentów lub organizacja międzybranżowa jest reprezentatywna zgodnie z, odpowiednio, art. 22 ust. 2 i 3 oraz art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1379/2013;

c)

zasady, które mają być rozszerzone;

d)

uzasadnienie rozszerzenia zasad, wsparte odpowiednimi danymi i innymi istotnymi informacjami.

e)

obszar lub obszary, w stosunku do którego (których) zasady te mają być wiążące;

f)

okres stosowania rozszerzenia zasad;

g)

data wejścia w życie.


ZAŁĄCZNIK IV

FORMAT PUBLIKACJI CEN PROGOWYCH

Informacje, które powinny być zawarte w publikacji przez państwa członkowskie cen progowych, które mają być stosowane na ich terytoriach:

a)

okres stosowania cen progowych;

b)

zainteresowane państwo członkowskie;

c)

w stosownych przypadkach nazwa regionu lub regionów, do których mają zastosowanie ceny progowe oraz ich kody NUTS zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (1);

d)

nazwa produktów rybołówstwa objętych ustaleniem cen progowych wraz z kodem FAO alfa-3 każdego gatunku;

e)

dla każdego gatunku, mająca zastosowanie cena progowa w stosunku do wagi;

f)

stosowana waluta.


(1)  Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1).


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/48


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1420/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

uchylające rozporządzenia (WE) nr 347/96, (WE) nr 1924/2000, (WE) nr 1925/2000, (WE) nr 2508/2000, (WE) nr 2509/2000, (WE) nr 2813/2000, (WE) nr 2814/2000, (WE) nr 150/2001, (WE) nr 939/2001, (WE) nr 1813/2001, (WE) nr 2065/2001, (WE) nr 2183/2001, (WE) nr 2318/2001, (WE) nr 2493/2001, (WE) nr 2306/2002, (WE) nr 802/2006, (WE) nr 2003/2006, (WE) nr 696/2008 i (WE) nr 248/2009 w następstwie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (1), w szczególności jego art. 4 ust. 4, art. 5 ust. 4, art. 6 ust. 7, art. 7 ust. 10, art. 9 ust. 5, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 5, art. 13 ust. 7, art. 17 ust. 5, art. 21 ust. 8, art. 23 ust. 5, art. 24 ust. 8, art. 25 ust. 6, art. 26 ust. 3, art. 27 ust. 6, art. 29 ust. 5, art. 34 ust. 2 i art. 35 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2799/98 z dnia 15 grudnia 1998 r. ustanawiające agromonetarne porozumienia dotyczące euro (2), w szczególności jego art. 3 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 (3) zastępuje rozporządzenie (WE) nr 104/2000 ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r., z wyjątkiem art. 4 rozporządzenia (WE) nr 104/2000, który stosuje się do dnia 12 grudnia 2014 r.

(2)

Rozporządzenie (UE) nr 1379/2013 wprowadziło istotne zmiany do przepisów dotyczących informowania konsumentów, uznawania organizacji producentów, rozszerzenia zasad, planowania produkcji i wprowadzania do obrotu, uznawania organizacji międzybranżowych, cen, interwencji, powiadamiania i finansowania.

(3)

Należy zatem uchylić następujące rozporządzenia wykonawcze:

rozporządzenie Komisji (WE) nr 347/96 z dnia 27 lutego 1996 r. ustanawiające system szybkiego powiadamiania o dopuszczeniu łososia do swobodnego obrotu we Wspólnocie Europejskiej (4),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 1924/2000 z dnia 11 września 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do udzielania szczególnego uznania organizacjom producentów w sektorze rybołówstwa w celu poprawy jakości ich produktów (5),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 1925/2000 z dnia 11 września 2000 r. ustanawiające terminy operacyjne dla kursów walutowych stosowanych przy obliczaniu niektórych kwot przewidzianych przez mechanizmy rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury (6),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2508/2000 z dnia 15 listopada 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do programów operacyjnych w sektorze rybołówstwa (7),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2509/2000 z dnia 15 listopada 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie przyznawania rekompensat finansowych za wycofywanie niektórych produktów rybołówstwa (8),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2813/2000 z dnia 21 grudnia 2000 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do przyznawania pomocy do prywatnego składowania niektórych produktów rybołówstwa (9),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2814/2000 z dnia 21 grudnia 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do przyznawania prolongowanej pomocy dla niektórych produktów rybołówstwa (10),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 150/2001 z dnia 25 stycznia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do kar nakładanych na organizacje producentów w sektorze rybołówstwa w związku z nieprawidłowościami w działaniu mechanizmów interwencyjnych oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 142/98 (11),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 939/2001 z dnia 14 maja 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie przyznawania zryczałtowanej pomocy w odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa (12),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 1813/2001 z dnia 14 września 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie warunków udzielania i cofania uznania organizacjom międzybranżowym (13),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2065/2001 z dnia 22 października 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie informowania konsumentów o produktach rybołówstwa i akwakultury (14),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2183/2001 z dnia 9 listopada 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do przyznawania dodatku wyrównawczego do tuńczyka przeznaczonego dla przemysłu przetwórczego (15),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2318/2001 z dnia 29 listopada 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie uznawania organizacji producentów w sektorze rybołówstwa i akwakultury (16),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2493/2001 z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie zbytu niektórych produktów rybołówstwa wycofanych z rynku (17),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2306/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do zgłaszania cen przywożonych produktów rybołówstwa (18),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 802/2006 z dnia 30 maja 2006 r. ustalające współczynniki przeliczeniowe mające zastosowanie do ryb z rodzajów Thunnus i Euthynnus  (19),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 2003/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady finansowania przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) wydatków związanych ze wspólną organizacją rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (20),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 696/2008 z dnia 23 lipca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 w odniesieniu do rozszerzania na niezrzeszonych niektórych zasad przyjętych przez organizacje producentów w sektorze rybołówstwa (21),

rozporządzenie Komisji (WE) nr 248/2009 z dnia 19 marca 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie notyfikacji dotyczących uznawania organizacji producentów, ustalania cen oraz interwencji w zakresie organizacji wspólnego rynku produktów rybołówstwa i akwakultury (22).

(4)

W związku z tym, że przepisy rozporządzenia (UE) nr 1379/2013 w sprawie uznawania organizacji producentów, rozszerzenia zasad, planowania produkcji i wprowadzania do obrotu, uznawania organizacji międzybranżowych, cen, interwencji i powiadomień stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r., rozporządzenia (WE) nr 347/96, (WE) nr 1924/2000, (WE) nr 1925/2000, (WE) nr 2508/2000, (WE) nr 2509/2000, (WE) nr 2813/2000, (WE) nr 2814/2000, (WE) nr 150/2001, (WE) nr 939/2001, (WE) nr 1813/2001, (WE) nr 2183/2001, (WE) nr 2318/2001, (WE) nr 2493/2001, (WE) nr 2306/2002, (WE) nr 802/2006, (WE) nr 2003/2006, (WE) nr 696/2008 i (WE) nr 248/2009 należy uchylić ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r. W związku z tym, że przepisy rozporządzenia (UE) nr 1379/2013 w sprawie informowania konsumentów stosuje się od dnia 13 grudnia 2014 r., rozporządzenie (WE) nr 2065/2001 należy uchylić ze skutkiem od dnia 13 grudnia 2014 r.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Uchylenia

1.   Rozporządzenia (WE) nr 347/96, (WE) nr 1924/2000, (WE) nr 1925/2000, (WE) nr 2508/2000, (WE) nr 2509/2000, (WE) nr 2813/2000, (WE) nr 2814/2000, (WE) nr 150/2001, (WE) nr 939/2001, (WE) nr 1813/2001, (WE) nr 2183/2001, (WE) nr 2318/2001, (WE) nr 2493/2001, (WE) nr 2306/2002, (WE) nr 802/2006, (WE) nr 2003/2006, (WE) nr 696/2008 i (WE) nr 248/2009 tracą moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r.

2.   Rozporządzenie (WE) nr 2065/2001 traci moc ze skutkiem od dnia 13 grudnia 2014 r.

3.   Przepisy uchylonych rozporządzeń nadal mają zastosowanie do wydatków poniesionych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 104/2000.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 17 z 21.1.2000, s. 22.

(2)   Dz.U. L 349 z 24.12.1998, s. 1.

(3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(4)   Dz.U. L 49 z 28.2.1996, s. 7.

(5)   Dz.U. L 230 z 12.9.2000, s. 5.

(6)   Dz.U. L 230 z 12.9.2000, s. 7.

(7)   Dz.U. L 289 z 16.11.2000, s. 8.

(8)   Dz.U. L 289 z 16.11.2000, s. 11.

(9)   Dz.U. L 326 z 22.12.2000, s. 30.

(10)   Dz.U. L 326 z 22.12.2000, s. 34.

(11)   Dz.U. L 24 z 26.1.2001, s. 10.

(12)   Dz.U. L 132 z 15.5.2001, s. 10.

(13)   Dz.U. L 246 z 15.9.2001, s. 7.

(14)   Dz.U. L 278 z 23.10.2001, s. 6.

(15)   Dz.U. L 293 z 10.11.2001, s. 11.

(16)   Dz.U. L 313 z 30.11.2001, s. 9.

(17)   Dz.U. L 337 z 20.12.2001, s. 20.

(18)   Dz.U. L 348 z 21.12.2002, s. 94.

(19)   Dz.U. L 144 z 31.5.2006, s. 15.

(20)   Dz.U. L 379 z 28.12.2006, s. 49.

(21)   Dz.U. L 195 z 24.7.2008, s. 6.

(22)   Dz.U. L 79 z 25.3.2009, s. 7.


DECYZJE

28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/51


DECYZJA WYKONAWCZA RADY

z dnia 17 grudnia 2013 r.

upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

(2013/805/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Pismem zarejestrowanym przez Komisję w dniu 18 czerwca 2013 r. Rzeczpospolita Polska wniosła o upoważnienie jej do wprowadzenia szczególnych środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do niektórych silnikowych pojazdów drogowych i związanych z nimi wydatków (zwanych dalej „środkami”).

(2)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Komisja przekazała wniosek o zastosowanie odstępstwa pozostałym państwom członkowskim pismem z dnia 10 października 2013 r. Pismem z dnia 14 października 2013 r. Komisja powiadomiła Rzeczpospolitą Polską, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.

(3)

Art. 168 dyrektywy 2006/112/WE ustanawia prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego od dostarczonych mu towarów i świadczonych na jego rzecz usług, które są wykorzystywane na potrzeby jego opodatkowanych transakcji. Art. 26 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy zawiera wymóg rozliczania się z VAT w przypadku użycia składników majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

(4)

Środki stanowiące przedmiot wniosku Rzeczpospolitej Polskiej zawierają odstępstwo od wspomnianych przepisów, gdyż ograniczają prawo odliczania VAT od zakupu, wynajmu lub leasingu niektórych silnikowych pojazdów drogowych oraz wydatków z nimi związanych, oraz zwalniają podatnika z obowiązku rozliczenia się z VAT od wykorzystania pojazdów objętych ograniczeniem do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

(5)

Trudne jest dokładne określenie zakresu wykorzystywania pojazdów silnikowych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a nawet jeśli jest to możliwe, związana z tym procedura jest często uciążliwa. W ramach środków, których dotyczy wniosek, kwota odliczenia VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami silnikowymi, które nie są używane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, powinna, z pewnymi wyjątkami, być ustalana na podstawie procentowej stawki zryczałtowanej. Na podstawie dostępnych informacji władze Rzeczpospolitej Polskiej uważają, że stawka 50 % jest uzasadniona. Jednocześnie w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania wymóg rozliczenia się z VAT w przypadku użycia pojazdu silnikowego do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej powinien być zawieszony, jeśli pojazd ten podlega takiemu ograniczeniu. Środki te mogłyby być uzasadnione potrzebą uproszczenia procedury poboru VAT i zapobieżenia uchylaniu się od płacenia podatków wynikającemu z niewłaściwego prowadzenia dokumentacji oraz składania fałszywych deklaracji podatkowych.

(6)

Ograniczenie prawa do odliczenia w ramach środków powinno dotyczyć VAT płaconego od zakupu, nabycia wewnątrzwspólnotowego, przywozu, leasingu lub wynajmu określonych silnikowych pojazdów drogowych oraz związanych z nimi wydatków, w tym zakupu paliwa.

(7)

Niektóre typy pojazdów silnikowych powinny zostać wyłączone z zakresu stosowania środków, ponieważ – ze względu na swój charakter lub rodzaj działalności gospodarczej, do jakiej są wykorzystywane – ich ewentualne użycie do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej uznaje się za nieistotne. W związku z tym środki nie powinny mieć zastosowania do pojazdów posiadających (łącznie z siedzeniem kierowcy) więcej niż dziewięć miejsc siedzących lub pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3 500 kg. Ponadto ograniczenie prawa do odliczenia nie ma zastosowania do VAT naliczonego od wydatków, które są w całości związane z działalnością gospodarczą podatnika.

(8)

Środki stanowiące odstępstwo powinny być ograniczone w czasie, aby można było ocenić ich skuteczność oraz stwierdzić, czy wskaźnik procentowy jest odpowiedni, ponieważ proponowana wysokość opiera się na wstępnych ustaleniach dotyczących użycia do celów działalności gospodarczej.

(9)

Jeśli Rzeczpospolita Polska uzna za konieczne przedłużenie stosowania środków na kolejny okres po roku 2016, najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2016 r. powinna przedłożyć Komisji, wraz z wnioskiem dotyczącym przedłużenia, sprawozdanie dotyczące stosowania przedmiotowego środka, zawierające przegląd stosowanego wskaźnika procentowego.

(10)

W dniu 29 października 2004 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę Rady 77/388/EWG (2), obecnie dyrektywę 2006/112/WE, obejmujący harmonizację kategorii wydatków, w odniesieniu do których mogą mieć zastosowanie wyjątki od prawa do odliczenia. Zgodnie z tym wnioskiem wyjątki od prawa do odliczenia można stosować do silnikowych pojazdów drogowych. Przewidziane w niniejszej decyzji środki stanowiące odstępstwo powinny wygasnąć w dniu wejścia w życie takiej dyrektywy zmieniającej, jeśli data ta będzie wcześniejsza niż data wygaśnięcia niniejszej decyzji.

(11)

Odstępstwo będzie miało jedynie niewielki wpływ na ogólną kwotę podatku pobieranego w końcowym etapie konsumpcji i nie wpłynie negatywnie na zasoby własne Unii z tytułu VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   W drodze odstępstwa od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE, Rzeczpospolita Polska zostaje niniejszym upoważniona do ograniczenia do wysokości 50 % prawa do odliczenia VAT od zakupu, nabycia wewnątrzwspólnotowego, przywozu, wynajmu lub leasingu silnikowych pojazdów drogowych, a także VAT naliczanego od wydatków związanych z tymi pojazdami, jeśli pojazd nie jest używany wyłącznie do celów działalności gospodarczej.

2.   Ograniczenie do wysokości 50 %, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do pojazdów silnikowych o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3 500 kg lub pojazdów silnikowych posiadających łącznie z siedzeniem kierowcy więcej niż dziewięć miejsc siedzących.

3.   Ponadto ograniczenie do wysokości 50 %, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do VAT naliczonego od wydatków, które są w całości związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska zostaje upoważniona do nietraktowania jako świadczenia usług za wynagrodzeniem prywatnego wykorzystania przez podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, wykorzystania do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, pojazdu, do którego zastosowanie ma ograniczenie do wysokości 50 %, o którym mowa w art. 1 niniejszej decyzji.

Artykuł 3

1.   Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r. Niniejsza decyzja wygasa dnia 31 grudnia 2016 r. lub w dniu wejścia w życie przepisów unijnych określających wydatki związane z silnikowymi pojazdami drogowymi, które nie dają prawa do pełnego odliczenia podatku VAT, jeśli data ta będzie wcześniejsza.

2.   Wniosek o przedłużenie środków określonych w niniejszej decyzji, przedkłada się Komisji do dnia 1 kwietnia 2016 r. Do tego wniosku załącza się sprawozdanie obejmujące przegląd stosowanego ograniczenia procentowego dotyczącego prawa do odliczenia VAT na podstawie niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Rzeczpospolitej Polskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Rady

L. LINKEVIČIUS

Przewodniczący


(1)   Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

(2)  Szósta dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145 z 13.6.1977, s. 1).


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/53


DECYZJA KOMISJI

z dnia 17 grudnia 2013 r.

ustalająca kryteria ekologiczne przyznawania oznakowania ekologicznego UE dla urządzeń do przetwarzania obrazu

(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9097)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2013/806/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2,

po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom, które mają ograniczony wpływ na środowisko w ciągu całego swojego cyklu życia.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE należy ustanowić według grup produktów.

(3)

Celem tych kryteriów jest w szczególności promowanie produktów, które mają ograniczony wpływ na środowisko w ciągu swojego cyklu życia, które są zasobooszczędne, w tym energooszczędne, i które zawierają ograniczoną ilość substancji stwarzających zagrożenie. Ponieważ zasadniczy wpływ na środowisko urządzeń do przetwarzania obrazu w całym cyklu życia jest związany z wykorzystaniem papieru, zużyciem energii oraz stosowaniem substancji stwarzających zagrożenie, należy promować produkty mające lepsze parametry w odniesieniu do tych aspektów. Należy zatem ustanowić kryteria oznakowania ekologicznego UE dla grupy produktów „urządzenia do przetwarzania obrazu”.

(4)

Kryteria oznakowania ekologicznego UE będą stanowić uzupełnienie wymogów dotyczących ekoprojektu dla urządzeń do przetwarzania obrazu, które mają być wprowadzone na rynek UE, określonych w środku samoregulacji ustalonym przez branżę na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającej ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (2). Samoregulacja została uznana przez Komisję Europejską w sprawozdaniu Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dobrowolnego systemu ekoprojektu dla urządzeń do przetwarzania obrazu (3).

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Grupa produktów „urządzenia do przetwarzania obrazu” obejmuje produkty, które są wprowadzane do obrotu do użytku biurowego lub domowego, lub obu, i które produkują drukowane obrazy w postaci dokumentu papierowego lub zdjęcia, za pomocą procesu znakowania z jednego lub obydwu następujących źródeł:

a)

obrazu cyfrowego dostarczonego przez sieć lub czytnik karty;

b)

wydruku przez proces kopiowania.

Urządzenia do przetwarzania obrazu, które posiadają dodatkową funkcję polegającą na wytworzeniu obrazu cyfrowego z wydruku przez proces skanowania, wchodzą w zakres niniejszej decyzji. Niniejszą decyzję stosuje się do produktów, które są wprowadzane do obrotu jako drukarki, kopiarki i urządzenia wielofunkcyjne.

2.   Faksy, powielacze cyfrowe, maszyny pocztowe i skanery są wyłączone z zakresu niniejszej decyzji.

3.   Duże produkty, które nie są zwykle używane w gospodarstwach domowych i jako urządzenia biurowe, są również wyłączone z zakresu niniejszej decyzji, jeśli spełniają jeden z następujących parametrów technicznych:

a)

standardowe produkty do czarno-białych obrazów o maksymalnej szybkości ponad 66 obrazów A4 na minutę;

b)

standardowe produkty do kolorowych obrazów o maksymalnej szybkości ponad 51 obrazów A4 na minutę;

c)

zaprojektowane do nośników o formacie A2 i większym; lub

d)

produkty wprowadzone do obrotu jako plotery;

szybkość zaokrągla się do najbliższej liczby całkowitej.

Artykuł 2

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

1)

„drukarka” oznacza dostępny na rynku produkt do przetwarzania obrazu, który służy do wydruku kopii papierowych oraz może odbierać informacje od komputerów używanych przez pojedynczych użytkowników lub połączonych w sieć albo od innych urządzeń, w przypadku gdy urządzenie to może być zasilanie z gniazdka ściennego albo z łącza teleinformatycznego lub sieciowego;

2)

„kopiarka” oznacza dostępny na rynku produkt do przetwarzania obrazu, którego jedyną funkcją jest wytwarzanie duplikatów na papierze z graficznych oryginałów papierowych, w przypadku gdy urządzenie to może być zasilanie z gniazdka ściennego albo z łącza teleinformatycznego lub sieciowego;

3)

„urządzenie wielofunkcyjne” oznacza dostępny na rynku produkt do przetwarzania obrazu, stanowiący fizycznie zintegrowane urządzenie lub połączenie funkcjonalnie zintegrowanych komponentów, które wykonuje dwie lub więcej podstawowych funkcji kopiowania, drukowania, skanowania lub faksowania, w przypadku gdy urządzenie to może być zasilanie z gniazdka ściennego albo z łącza teleinformatycznego lub sieciowego, a funkcja kopiowania różni się od kopiowania pojedynczych kartek oferowanego jako funkcja faksów;

4)

„opakowania” oznaczają wszystkie produkty wykonane z dowolnych materiałów przeznaczone do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania i prezentacji towarów od producenta do użytkownika;

5)

„recykling” oznacza każdy proces odzysku, w ramach którego materiały odpadowe są ponownie przetwarzane w produkty, materiały lub substancje wykorzystywane w pierwotnym celu lub w innych celach, w tym przetwarzanie materiału organicznego, ale nie odzysk energii i ponowne przetwarzanie na materiały, które mają być wykorzystane jako paliwa lub do celów wypełniania wyrobisk;

6)

„ponowne wykorzystanie” oznacza każdy proces, w wyniku którego produkty lub składniki niebędące odpadami są wykorzystywane ponownie do tego samego celu, do którego były przeznaczone;

7)

„ponownie wykorzystana zawartość (produktu)” oznacza zawartość produktu, którą poddano operacji ponownego wykorzystania;

8)

„urządzenia uniemożliwiające ponowne wykorzystanie pojemnika z tuszem” oznaczają urządzenia montowane na pojemniku z tuszem lub oprogramowanie/sprzęt konieczne do funkcjonowania pojemnika z tuszem, które utrudniają bezpośrednie ponowne wykorzystanie pojemnika z tuszem;

9)

„część zamienna” oznacza wymienną część, która jest przechowywana w magazynie i stosowana do naprawy lub zastąpienia popsutych części;

10)

„materiały eksploatacyjne” oznaczają artykuły inne niż energia elektryczna, które są również sprzedawane niezależnie od głównych urządzeń do przetwarzania obrazu i które są niezbędne do eksploatacji produktu;

11)

„urządzenie sieciowe” oznacza urządzenie, które może łączyć się z siecią i ma co najmniej jeden port sieciowy;

12)

„port sieciowy” oznacza przewodowy lub bezprzewodowy interfejs fizyczny połączenia sieciowego umieszczony na urządzeniu, przez który urządzenie może zostać zdalnie uruchomione;

13)

„urządzenia sieciowe z funkcją wysokiego stopnia dostępności sieciowej (HiNA equipment)” oznaczają urządzenia z jedną lub więcej następujących funkcji jako główna(-e) funkcja(-e): router, przełącznik sieciowy, punkt dostępu do sieci bezprzewodowej, koncentrator, modem, telefon VoiP, wideotelefon;

14)

„urządzenia do drukowania dużych formatów” oznaczają urządzenia przeznaczone do drukowania na nośnikach o formacie A2 i większym, w tym zaprojektowane do nośników ciągłych o szerokości 406 mm lub większej.

Artykuł 3

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego UE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 dla produktów należących do grupy produktów „urządzenia do przetwarzania obrazu”, określonej w art. 1 niniejszej decyzji, oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji zostały określone w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Kryteria i powiązane z nimi wymogi dotyczące oceny określone w załączniku są ważne przez cztery lata od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 5

Do celów administracyjnych grupie produktów „urządzenia do przetwarzania obrazu” przydziela się numer kodu 43.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

Janez POTOČNIK

Członek Komisji


(1)   Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1.

(2)   Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10.

(3)  COM(2013) 23 final.


ZAŁĄCZNIK

KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE ORAZ WYMOGI DOTYCZĄCE OCENY I WERYFIKACJI

Kryteria przyznawania oznakowania ekologicznego urządzeniom do przetwarzania obrazu:

 

GOSPODAROWANIE PAPIEREM

1.

Dostępność drukowania wielu stron na jednym arkuszu papieru (drukowanie N-up)

2.

Automatyczne wykonywanie wydruków dwustronnych (drukowanie dupleks)

3.

Wykorzystywanie papieru wyprodukowanego z makulatury

 

EFEKTYWNOŚĆ ENERGETYCZNA

4.

Efektywność energetyczna

 

EMISJE DO POWIETRZA W POMIESZCZENIACH

5.

Ograniczenie emisji w pomieszczeniach

 

EMISJA HAŁASU

6.

Emisja hałasu

 

SUBSTANCJE I MIESZANINY W URZĄDZENIACH DO PRZETWARZANIA OBRAZU

7.

Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

a)

Substancje i mieszaniny stwarzające zagrożenie

b)

Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

8.

Rtęć w źródłach światła

 

PONOWNE WYKORZYSTANIE, RECYKLING I GOSPODAROWANIE ZASOBAMI POD KONIEC ICH CYKLU ŻYCIA

9.

Łatwość demontażu

 

MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE: TUSZ I TONER

10.

Projekt recyklingu lub ponownego wykorzystania pojemników z tuszem lub tonerem

11.

Wymóg odbioru pojemnika z tuszem lub tonerem

12.

Substancje wchodzące w skład tuszu i tonerów

 

INNE KRYTERIA

13.

Opakowania

14.

Gwarancja, gwarancja napraw i dostawy części zamiennych

15.

Informacje dla użytkownika

16.

Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

W ramach każdego kryterium wskazano szczegółowe wymogi w zakresie oceny i weryfikacji.

Wszystkie urządzenia do przetwarzania obrazu, którym ma zostać przyznane oznakowanie ekologiczne UE, muszą spełniać kryteria. W przypadku gdy wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów potwierdzających zgodność z kryteriami, dokumenty te mogą pochodzić odpowiednio od wnioskodawcy i/lub jego dostawców, i/lub ich poddostawców.

W razie potrzeby możliwe jest zastosowanie innych metod badawczych niż wskazane dla każdego kryterium, jeśli są one uznawane za równoważne przez właściwy organ oceniający wniosek.

W miarę możliwości badania należy przeprowadzać w laboratoriach spełniających wymogi ogólne europejskiej normy EN ISO 17025 lub normy równoważnej.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać dokumentów potwierdzających, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne.

GOSPODAROWANIE PAPIEREM

Kryterium 1.   Dostępność drukowania wielu stron na jednym arkuszu papieru (drukowanie N-up)

Urządzenia do przetwarzania obrazu powinny oferować jako funkcję standardową możliwość drukowania i kopiowania dwóch lub więcej stron dokumentu na jednym arkuszu papieru, kiedy produkt jest zarządzany przez oryginalne oprogramowanie dostarczone przez producenta.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie deklarację zgodności z tymi wymogami, w tym wyjaśnienie, w jaki sposób użytkownicy mogą korzystać z możliwości drukowania dwóch lub więcej stron na jednym arkuszu papieru.

Kryterium 2.   Automatyczne wykonywanie wydruków dwustronnych (drukowanie dupleks)

Urządzenia do przetwarzania obrazu o maksymalnej prędkości roboczej w przypadku drukowania i kopiowania jednobarwnego 19 obrazów na minutę (ipm) lub większej przy zastosowaniu papieru o formacie A4 powinny być wyposażone w funkcję automatycznego wykonywania wydruków dwustronnych.

Funkcja drukowania lub kopiowania dupleks powinna być ustawiona jako domyślna w oryginalnym oprogramowaniu dostarczonym przez producenta. W przypadku urządzeń otrzymujących polecenie drukowania od komputera, jeśli domyślne ustawienie zostanie zmienione na drukowanie jednostronne, informacja o tym, sformułowana przez producenta, powinna wyświetlić się na ekranie komputera użytkownika. Treść tej wiadomości powinna podkreślać fakt, iż drukowanie jednostronne ma znacznie większe skutki dla środowiska niż drukowanie dwustronne.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie deklarację zgodności z tymi wymogami, w tym informację o szybkości jednobarwnego drukowania oraz wyjaśnienie dotyczące treści informacji dla użytkowników, oraz gdzie i kiedy taka informacja dla urządzeń otrzymujących polecenie drukowania od komputera będzie wyświetlana.

Kryterium 3.   Wykorzystywanie papieru wyprodukowanego z makulatury

Urządzenia do przetwarzania obrazu muszą być przystosowane do drukowania na papierze wykonanym w 100 % z makulatury, spełniającym wymogi normy EN 12281:2002.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie deklarację zgodności z tymi wymogami.

Kryterium 4.   Efektywność energetyczna

a)

Zużycie energii przez produkt spełnia wymogi w zakresie efektywności energetycznej specyfikacji Energy Star v.2.0 (1) dla urządzeń do przetwarzania obrazu.

b)

Zużycie energii w trybie „stan czuwania przy podłączeniu do sieci”:

(i)

zużycie energii elektrycznej przez urządzenia z funkcją HiNA w stanie czuwania przy podłączeniu do sieci, w którym urządzenie jest uruchamiane przez funkcję zarządzania energią lub podobną funkcję, nie przekracza 3 W;

(ii)

zużycie energii elektrycznej przez inne urządzenia sieciowe w stanie czuwania przy podłączeniu do sieci, w którym urządzenie jest uruchamiane przez funkcję zarządzania energią lub podobną funkcję, nie przekracza 1,5 W;

(iii)

urządzenia sieciowe z jednym lub większą liczbą trybów czuwania spełniają wymogi dotyczące tych trybów czuwania, kiedy wszystkie porty sieciowe są odłączone lub, w przypadku portów sieci bezprzewodowej, kiedy porty sieciowe są wyłączone;

(iv)

ograniczenia zużycia energii określone w ppkt (i) oraz (ii) powyżej nie mają zastosowania do urządzeń do drukowania dużych formatów oraz do urządzeń drukujących o zasilaniu, którego moc znamionowa przekracza 750 W.

Ocena i weryfikacja:

W odniesieniu do lit. a): wnioskodawca dostarcza właściwym organom deklarację zgodności z wymogami w zakresie efektywności energetycznej określonymi w specyfikacji Energy Star v2.0 oraz sprawozdanie z badań wraz z wynikami badania efektywności energetycznej przeprowadzonego zgodnie z metodami określonymi w Energy Star. Produkty posiadające oznakowanie Energy Star v.2.0 uznaje się za spełniające wymogi tego kryterium, a wnioskodawca musi przedłożyć kopię formularza rejestracyjnego Energy Star.

W odniesieniu do lit. b): wnioskodawca dostarcza właściwym organom deklarację, że spełnia on kryteria, w tym sprawozdanie z badań określające zużycie energii w sieci w trybie czuwania.

EMISJE DO POWIETRZA W POMIESZCZENIACH

Kryterium 5.   Ograniczenie emisji w pomieszczeniach

W fazie użytkowania produkt nie może emitować zanieczyszczeń powietrza wymienionych w tabeli 1 w ilościach wyższych od maksymalnych wielkości emisji:

Tabela 1

Maksymalne wielkości emisji dla zanieczyszczeń powietrza

Maksymalny poziom emisji w mg/h,

 

Drukowanie jednobarwne

Drukowanie w kolorze

Tryb gotowości

 

1

(Produkty desktopowe)

1

(Produkty desktopowe)

Całkowite LZO (*2)

2

(Urządzenia montowane na podłodze, wielkość > 250 litrów)

2

(Urządzenia montowane na podłodze, wielkość > 250 litrów)

Tryb drukowania (łącznie tryb gotowości + tryb drukowania)

Całkowite LZO (*2)

10

18

Benzen

< 0,05

< 0,05

Styren

1,0

1,8

Niezidentyfikowane pojedyncze LZO (*2)

0,9

0,9

Ozon (*1)

1,5

3,0

Pył (*1)

4,0

4,0

Wszystkie maksymalne poziomy emisji określone w tabeli 1 muszą być mierzone zgodnie z wymogami opisanymi w Blue Angel RAL UZ 171 z lipca 2012 r. (2).

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedkłada właściwemu organowi sprawozdanie z badań zawierające wyniki badania emisji zgodnie z metodami podanymi w Blue Angel RAL UZ 171 z lipca 2012 r. Laboratorium badawcze przeprowadzające badania musi być akredytowane zgodnie z normą EN ISO/IEC 17025. Wnioskodawca dołącza kopię ważnego certyfikatu akredytacji laboratorium badawczego.

EMISJA HAŁASU

Kryterium 6.   Emisja hałasu

Emisja hałasu będzie oceniana za pomocą deklarowanego poziomu mocy akustycznej odniesionej do A w zależności od szybkości drukowania na minutę, podanej w dB z dokładnością do jednego miejsca po przecinku (lub w belach (B) z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku).

Deklarowany poziom mocy akustycznej odniesionej do LWAd produktu nie może przekraczać następujących limitów w trakcie pracy:

a)

W przypadku drukowania jednobarwnego wartość graniczną poziomu mocy akustycznej odniesionej do A LWAd,lim,bw określa się w zależności od prędkości eksploatacyjnej Sbw podanej z dokładnością do jednego miejsca po przecinku zgodnie z poniższym wzorem:

Formula

LWAd,lim,bw = wartość graniczna poziomu mocy akustycznej odniesionej do A dla jednobarwnych wydruków podana w dB

b)

W przypadku drukowania kolorowego wartość graniczną poziomu mocy akustycznej odniesionej do A LWAd,lim,co określa się w zależności od prędkości eksploatacyjnej Sco podanej z dokładnością do jednego miejsca po przecinku zgodnie z poniższym wzorem:

Formula

LWAd,lim,co = wartość graniczna poziomu mocy akustycznej odniesionej do A dla kolorowych wydruków podana w dB

c)

Ponadto w przypadku drukowania zarówno jednobarwnego, jak i w kolorze — wartość graniczna poziomu mocy akustycznej odniesionej do A LWAd,lim,bw i LWAd,lim,co nie może przekraczać górnej granicy 75,0 dB:

Formula

Formula

W przypadku seryjnych urządzeń, w których stosowana jest elektrofotograficzna technologia do druku kolorowego z Sco ≤ 0,5 Sbw , poziom mocy akustycznej jest określany i podawany. Dla jednobarwnych wydruków przy szybkości drukowania Sbw do celów oceny zgodności pod uwagę będzie brana wyłącznie LWAd,lim,bw .

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca powinien wykazać zgodność z wymaganymi kryteriami i przedłożyć sprawozdanie z badań zawierające wyniki dotyczące mocy akustycznej odniesionej do A zgodnie z metodami określonymi w normie ISO 7779 wydanie trzecie (2010). Laboratorium badawcze przeprowadzające badania musi być akredytowane zgodnie z normą EN ISO/IEC 17025, jak również zgodnie z ISO 7779 w odniesieniu do pomiarów akustycznych. Wnioskodawca dołącza kopię ważnego certyfikatu akredytacji laboratorium badawczego.

SUBSTANCJE I MIESZANINY W URZĄDZENIACH DO PRZETWARZANIA OBRAZU

Kryterium 7.   Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

a)   Substancje i mieszaniny stwarzające zagrożenie

Zgodnie z art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE nie może być przyznawane produktom ani ich artykułom określonym w art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) ani ich jednorodnym częściom zawierającym substancje spełniające kryteria pozwalające zaklasyfikować je poprzez zwroty określające zagrożenie lub zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia określone w tabeli 2 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (4) lub dyrektywą Rady 67/548/EWG (5) lub substancje, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. W przypadku gdy próg zaklasyfikowania substancji lub mieszaniny do klasy zagrożenia różni się od progu zwrotu R wskazującego rodzaj zagrożenia, obowiązuje pierwszy z wymienionych progów. Zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia określone w tabeli 2 na ogół odnoszą się do substancji. Jeżeli jednak nie można uzyskać informacji dotyczących substancji, stosuje się zasady dotyczące klasyfikacji mieszanin. Z kryterium 7a) zwolnione są substancje bądź mieszaniny, które zmieniają swoje właściwości poprzez przetwarzanie i tym samym nie są już biodostępne lub przechodzą modyfikację chemiczną w sposób eliminujący uprzednio zidentyfikowane zagrożenie.

Tabela 2

Zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia

Zwrot określający zagrożenie

Zwrot R wskazujący rodzaj zagrożenia

H300 Połknięcie grozi śmiercią

R28

H301 Działa toksycznie po połknięciu

R25

H304 Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią

R65

H310 Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą

R27

H311 Działa toksycznie w kontakcie ze skórą

R24

H330 Wdychanie grozi śmiercią

R23/26

H331 Działa toksycznie w następstwie wdychania

R23

H340 Może powodować wady genetyczne

R46

H341 Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne

R68

H350 Może powodować raka

R45

H350i Wdychanie może powodować raka

R49

H351 Podejrzewa się, że powoduje raka

R40

H360F Może działać szkodliwie na płodność

R60

H360D Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki

R61

H360FD Może działać szkodliwie na płodność. Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki

R60/61/60-61

H360Fd Może działać szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki

R60/63

H360Df Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność

R61/62

H361f Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność

R62

H361d Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki

R63

H361fd Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki

R62-63

H362 Może działać szkodliwie na dzieci karmione piersią

R64

H370 Powoduje uszkodzenie narządów

R39/23/24/25/26/27/28

H371 Może spowodować uszkodzenie narządów

R68/20/21/22

H372 Powoduje uszkodzenie narządów w następstwie długotrwałego lub powtarzanego narażenia

R48/25/24/23

H373 Może powodować uszkodzenie narządów w następstwie długotrwałego lub powtarzanego narażenia

R48/20/21/22

H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne

R50

H410 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki

R50-53

H411 Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki

R51-53

H412 Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki

R52-53

H413 Może powodować długotrwałe szkodliwe skutki dla organizmów wodnych

R53

EUH059 Stwarza zagrożenie dla warstwy ozonowej

R59

EUH029 W kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy

R29

EUH031 W kontakcie z kwasami uwalnia toksyczne gazy

R31

EUH032 W kontakcie z kwasami uwalnia bardzo toksyczne gazy

R32

EUH070 Działa toksycznie w kontakcie z oczami

R39-41

Stężenia graniczne substancji i mieszanin, którym można przypisać lub przypisano zwroty określające zagrożenie lub zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia wymienione w tabeli 2, spełniające kryteria pozwalające zaklasyfikować je do klas lub kategorii zagrożeń, oraz stężenia graniczne substancji spełniających kryteria określone w art. 57 lit. a), b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie mogą przekraczać ogólnych stężeń granicznych ani specyficznych stężeń granicznych ustalonych zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. W przypadku ustalenia specyficznych stężeń granicznych są one nadrzędne w stosunku do ogólnych stężeń granicznych.

Stężenia graniczne substancji spełniających kryteria określone w art. 57 lit. d), e) lub f) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie mogą przekraczać 0,1 % wagowo.

Produkt końcowy nie jest oznaczony zwrotem określającym zagrożenie.

W przypadku urządzeń do przetwarzania obrazu substancje/komponenty określone w tabeli 3 podlegają odstępstwu od obowiązku określonego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w następstwie zastosowania art. 6 ust. 7 tego rozporządzenia:

Tabela 3

Substancje/komponenty objęte odstępstwem

Artykuły o masie poniżej 25 g

Wszystkie zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia

Jednorodne części złożonych artykułów o masie poniżej 25 g

Wszystkie zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia

Tusze i tonery oraz pojemniki

Wszystkie zwroty określające zagrożenie i zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia

Nikiel w stali nierdzewnej wszystkich rodzajów innych niż klasy o wysokiej zawartości siarki (S > 0,1 %)

 

2-(2H-benzotriazol-2-ylo)-4-(1,1,3,3-tetrametylobutylo)fenol CAS 3147-75-9

 

Trifenylofosfina CAS 603-35-0

 

Difosforan (1-metyloetylideno)di-4,1-fenylenotetrafenylu

(BDP) CAS 5945-33-5 i CAS 181028-79-5, kiedy jest stosowany w postaci czystej i o jakości technicznej równej lub niższej niż 90 % BDP

 

Ocena i weryfikacja: W odniesieniu do produktu, jego artykułu lub jego jednorodnej części wnioskodawca przedstawia deklarację zgodności z kryterium 7a), wraz z powiązanymi dokumentami, na przykład deklaracjami zgodności podpisanymi przez ich dostawców, dotyczącymi niesklasyfikowania substancji lub materiałów do żadnej z klas zagrożenia związanych ze zwrotami określającymi zagrożenie określonymi w tabeli 2 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, o ile można to ustalić, co najmniej na podstawie informacji spełniających wymogi wymienione w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Deklaracji tej musi towarzyszyć streszczenie informacji dotyczących odpowiednich właściwości związanych ze zwrotami określającymi zagrożenie określonymi w tabeli 2, o poziomie szczegółowości określonym w sekcjach 10, 11 i 12 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

Informacje na temat swoistych właściwości substancji mogą być generowane w inny sposób niż przez badania, na przykład poprzez wykorzystanie alternatywnych metod, takich jak metody in vitro, ilościowych modeli zależności struktura-aktywność lub grupowanie substancji i podejście przekrojowe zgodnie z załącznikiem XI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Zdecydowanie zachęca się do wymiany odpowiednich danych.

Dostarczone informacje muszą się odnosić do form lub stanów fizycznych substancji lub mieszanin wykorzystywanych w produkcie końcowym.

W przypadku substancji wymienionych w załącznikach IV i V do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, które są wyłączone z obowiązków rejestracji na mocy art. 2 ust. 7 lit. a) i b) tego rozporządzenia, do spełnienia kryterium 7a) wystarcza deklaracja wnioskodawcy.

b)   Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Nie przyznaje się odstępstwa od wyłączenia przewidzianego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w stosunku do substancji wskazanych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i ujętych na liście, o której mowa w art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (6), znajdujących się w mieszaninach, artykule bądź jednorodnej części złożonego artykułu w stężeniu powyżej 0,1 %. Specyficzne stężenia graniczne określone zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 stosuje się w przypadkach, gdy stężenie jest niższe niż 0,1 %.

Ocena i weryfikacja: W dniu składania wniosku należy wskazać listę substancji uznanych za substancje wzbudzające szczególnie duże obawy. Wnioskodawca przedstawia deklarację zgodności z kryterium 7b), wraz z powiązanymi dokumentami, w tym deklaracjami zgodności podpisanymi przez dostawców materiałów i kopiami odpowiednich kart charakterystyki dotyczących substancji lub mieszanin zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w odniesieniu do substancji lub mieszanin. Stężenia graniczne należy określić w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w odniesieniu do substancji i mieszanin.

Kryterium 8.   Rtęć w źródłach światła

Rtęci lub jej związków nie dodaje się celowo do źródeł światła stosowanych w urządzeniach do przetwarzania obrazu.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedkłada właściwemu organowi oświadczenie, że źródła światła w produkcie nie zawierają więcej niż 0,1 mg rtęci lub jej związków na lampę. Wnioskodawca przedkłada również krótki opis zastosowanego systemu podświetlenia.

PONOWNE WYKORZYSTANIE, RECYKLING I GOSPODAROWANIE ZASOBAMI POD KONIEC ICH CYKLU ŻYCIA

Kryterium 9.   Łatwość demontażu

Producent musi wykazać, że przeszkolony personel może łatwo rozłożyć urządzenie do przetwarzania obrazu przy użyciu zwykle dostępnych narzędzi do celów naprawy, wymiany zużytych części, wymiany starszych lub przestarzałych części na nowe oraz rozdzielenia części i materiałów przeznaczonych ostatecznie do recyklingu lub ponownego użycia.

Ocena i weryfikacja: Wraz z wnioskiem przedstawia się sprawozdanie, w którym szczegółowo opisany jest demontaż urządzenia do przetwarzania obrazu. Zawiera ono widok zespołu rozebranego dla produktu, w formie pisemnej lub w formie cyfrowej, z opisem głównych elementów oraz z oznaczeniem wszelkich substancji niebezpiecznych znajdujących się w elementach.

MATERIAŁY EKSPLOATACYJNE: TUSZ I TONER

Kryterium 10.   Projekt recyklingu lub ponownego wykorzystania pojemników z tuszem lub tonerem

Produkty muszą być przystosowane do wykorzystywania poddanych ponownej obróbce pojemników na toner lub tusz.

Produkty powinny być zaprojektowane przy uwzględnieniu ponownego wykorzystania pojemników na toner lub tusz.

Konstrukcja pojemników zalecanych przez producenta (OEM) do stosowania w produkcie powinna promować ich trwałość. Urządzenia i praktyki, które mogłyby zapobiegać ich ponownemu wykorzystaniu (czasem określane jako urządzenia/praktyki uniemożliwiające ponowne wykorzystanie) nie powinny mieć miejsca lub być stosowane. Wymóg ten nie ma zastosowania do urządzeń do przetwarzania obrazu, w których nie wykorzystuje się pojemników.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca deklaruje spełnienie tego kryterium. Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi kopię informacji dla użytkownika. Wnioskodawca przedstawia instrukcję, w jaki sposób pojemnik może zostać przerobiony lub uzupełniony, lub przedstawia dowód (tzn. jedną próbkę), że pojemniki zostały przerobione lub uzupełnione zgodnie z dostarczonymi instrukcjami.

Kryterium 11.   Wymóg odbioru pojemnika z tuszem lub tonerem

Wnioskodawca oferuje użytkownikom system zbiórki w celu zwrotu, osobiście lub przesyłką, modułów toneru lub tuszu i pojemników na toner lub tusz dostarczonych lub zalecanych przez wnioskodawcę do stosowania w produkcie, w celu przekazania takich modułów i pojemników do ponownego wykorzystania lub recyklingu materiałów, przyznając pierwszeństwo ponownemu wykorzystaniu. Odnosi się to również do pojemników z pozostałościami toneru.

Wykonanie tego zadania można zlecić osobom trzecim, którym należy dostarczyć instrukcje dotyczące poprawnego obchodzenia się z resztkami toneru. Należy w odpowiedni sposób pozbyć się części produktu nienadających się do recyklingu. Moduły i pojemniki muszą być nieodpłatnie przyjmowane przez zajmujący się tym zakład wskazany przez wnioskodawcę. Dokumentacja produktu powinna zawierać szczegółowe informacje na temat systemu zwrotu.

Ocena i weryfikacja: Właściwy organ przyznający oznakowanie otrzymuje podpisaną przez wnioskodawcę lub osobę trzecią, której zlecono to zadanie, deklarację stwierdzającą, że użytkownikom jest oferowany system odbioru modułów toneru lub tuszu i pojemników toneru lub tuszu oraz że takie materiały eksploatacyjne po zebraniu są przekazywane do ponownego użycia lub recyklingu.

Kryterium 12.   Substancje wchodzące w skład tuszu i tonerów

a)

Do tonerów i tuszów (w tym tuszów stałych) nie można dodawać żadnych substancji dostarczanych lub zalecanych przez wnioskodawcę do stosowania w produkcie, które zawierają rtęć, kadm, ołów, nikiel lub związki chromu (VI) jako składniki. Złożone związki niklu o dużej masie cząsteczkowej stosowane jako barwniki nie są objęte tym przepisem. Związane z produkcją zanieczyszczenia przez metale ciężkie, takie jak tlenki kobaltu i niklu, powinny być utrzymywane na jak najniższym technicznie możliwym i ekonomicznie uzasadnionym poziomie.

b)

Barwniki azowe, które mogą uwalniać rakotwórcze aminy aromatyczne umieszczone w wykazie amin aromatycznych zgodnie z załącznikiem XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, nie mogą być stosowane w tonerach i tuszach dostarczanych lub zalecanych przez wnioskodawcę do stosowania w produkcie.

c)

Tylko substancje, które są wymienione jako tzw. istniejące substancje w załączniku II do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2032/2003 (7), mogą być dodawane jako aktywne produkty biobójcze do tuszów dostarczanych lub zalecanych przez wnioskodawcę do stosowania w produkcie.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca stwierdza zgodność z tymi wymogami. Właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne przedstawia się również deklarację zgodności podpisaną przez dostawców tuszu i tonerów, jak również kopie odpowiednich kart charakterystyki materiałów i substancji.

INNE KRYTERIA

Kryterium 13.   Opakowania

Jeśli do końcowego pakowania używane są pudełka tekturowe, muszą być one wykonane z materiałów poddanych recyklingowi przynajmniej w 80 %.

W przypadku użycia toreb z tworzyw sztucznych muszą się one składać w co najmniej 75 % z materiałów poddanych recyklingowi lub muszą być biodegradowalne bądź nadające się do kompostowania zgodnie z definicjami zawartymi w normie EN 13432 lub równoważnymi.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia deklarację zgodności z tymi wymaganiami i dostarcza właściwemu organowi kopie specyfikacji materiałów od dostawców materiałów opakowaniowych. Kryterium tym objęte są tylko opakowania podstawowe zgodne z definicją zawartą w dyrektywie 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (8).

Kryterium 14   Gwarancja, gwarancja napraw i dostawy części zamiennych

Wnioskodawca udziela gwarancji (lub rękojmi) obejmującej naprawę lub wymianę co najmniej na okres pięciu lat.

Wnioskodawca zapewnia, że dostawa części zamiennych i niezbędna infrastruktura do naprawy urządzeń są dostępne przez okres co najmniej pięciu lat po zakończeniu produkcji danego modelu oraz że użytkownicy są informowani o gwarantowanej dostępności części zamiennych. Klauzula ta nie ma zastosowania w przypadku zaistnienia nieuniknionych i tymczasowych okoliczności, które są poza kontrolą producenta, takich jak klęski żywiołowe.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca deklaruje właściwemu organowi gwarancję napraw i dostawy części zamiennych oraz przedstawia próbki karty informacyjnej produktu oraz warunki gwarancji właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne. Wnioskodawca może również udostępnić części zamienne do swojego produktu, bezpłatnie lub za opłatą, za pośrednictwem osób trzecich.

Kryterium 15.   Informacje dla użytkownika

Wnioskodawca podaje użytkownikowi we wszystkich językach krajów, w których produkt jest wprowadzany do obrotu, następujące informacje:

a)

Znaczenie zużycia papieru dla środowiska

Następująca informacja umieszczona jest w instrukcji obsługi produktu:

„Główne oddziaływanie na środowisko tego produktu w całym jego cyklu życia związane jest ze zużyciem papieru. Im mniej papieru jest zużywane, tym niższe jest ogólne oddziaływanie produktu na środowisko w całym jego cyklu życia. Zaleca się drukowanie dwustronne i drukowanie wielu stron na jednym arkuszu papieru”.

b)

Hałas

Jeżeli zmierzony poziom mocy akustycznej odniesionej do A urządzenia przekracza 63,0 dB(A), w instrukcji obsługi produktu umieszcza się następującą informację:

„Emisja hałasu przez to urządzenie ma LWAd wyższe niż 63,0 dB(A) i nie nadaje się ono do używania w pomieszczeniach, w których wykonywana jest przede wszystkim praca umysłowa. Urządzenie to należy umieścić w osobnym pomieszczeniu ze względu na jego emisję hałasu”.

c)

Pojemniki na toner i tusz

Następująca informacja umieszczona jest w instrukcji obsługi produktu:

„Pojemniki stosowane w tym urządzeniu zaprojektowane są w celu ponownego wykorzystania. Zaleca się ponowne wykorzystanie pojemników, gdyż umożliwia to oszczędzanie zasobów”.

Ponadto wydajność pojemników na tusz i uzyskiwana liczba wydruków powinny być wyraźnie podane na opakowaniu zalecanego do stosowania pojemnika wyprodukowanego przez producenta wyposażenia fabrycznego.

Kryterium 15c) nie ma zastosowania do urządzeń do przetwarzania obrazu, w których nie stosuje się pojemników na toner i tusz.

d)

Należy udostępnić przewodnik zawierający instrukcje dotyczące sposobu maksymalnego zwiększenia ekologiczności danego urządzenia do przetwarzania obrazu (obejmujące funkcje gospodarowania papierem, efektywności energetycznej, gospodarowania odpadami z urządzenia i wszelkimi materiałami eksploatacyjnymi, takimi jak pojemniki na toner lub tusz) w formie pisemnej w określonej części instrukcji obsługi i w formie cyfrowej, dostępnej za pośrednictwem strony internetowej producenta. Ta konkretna część instrukcji obsługi powinna również zawierać informacje o zawartości całkowicie pochodzącej z recyklingu lub powtórnie wykorzystanej wyrażonej w odsetku masy produktu.

e)

Papier wyprodukowany z makulatury

Następująca informacja umieszczona jest w instrukcji obsługi produktu:

„Urządzenie to jest przystosowane do drukowania na papierze wykonanym w 100 % z makulatury”.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne wnioskodawca przedstawia deklarację zgodności z przestrzeganiem tych wymogów podpisaną przez producenta oraz dowód na posiadanie wymaganych informacji dla użytkowników w postaci kopii książeczki lub podręcznika zawierającego te informacje. Właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne należy dostarczyć egzemplarz instrukcji obsługi. Przedmiotowa instrukcja obsługi musi być również dostępna za darmo na stronie internetowej producenta.

Kryterium 16.   Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Oznakowanie fakultatywne zawiera pole z następującym tekstem:

a)

Zaprojektowane w celu wydajnego gospodarowania papierem

b)

Wysoka energooszczędność

c)

Ograniczone stosowanie substancji niebezpiecznych

Wytyczne dotyczące stosowania fakultatywnego oznakowania zawierającego pole tekstowe można znaleźć w dokumencie pt. „Wytyczne dotyczące stosowania logo oznakowania ekologicznego UE” zamieszczonym na następującej stronie internetowej:

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/documents/logo_guidelines.pdf

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza egzemplarz urządzenia do przetwarzania obrazu z widniejącym na nim oznakowaniem ekologicznym oraz deklarację zgodności z niniejszym kryterium.


(1)  https://energystar.gov/products/specs/node/148

(*1)  Tylko w przypadku drukowania elektrograficznego (EP).

(*2)  Wykaz „zidentyfikowanych LZO” w metodzie pomiaru znajduje się w Blue Angel Ral UZ 171 z lipca 2012 r., załącznik S-M rozdział 4.5.

(2)  http://www.blauer-engel.de/en/products_brands/vergabegrundlage.php?id=259

(3)   Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(4)   Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

(5)   Dz.U. 196 z 16.8.1967, s. 1.

(6)  http://echa.europa.eu/chem_data/authorisation_process/candidate_list_table_en.asp

(7)   Dz.U. L 307 z 24.11.2003, s. 1.

(8)   Dz.U. L 365 z 31.12.1994, s. 10.


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/64


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 17 grudnia 2013 r.

potwierdzająca lub zmieniająca średnie indywidualne poziomy emisji CO2 oraz docelowe indywidualne poziomy emisji dla producentów nowych lekkich samochodów dostawczych w roku kalendarzowym 2012 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011

(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9184)

(Jedynie teksty w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, szwedzkim i włoskim są autentyczne)

(2013/807/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 z dnia 11 maja 2011 r. określające normy emisji dla nowych lekkich samochodów dostawczych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 8 ust. 6 i art. 10 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 Komisja jest zobowiązana do corocznego potwierdzenia lub zmiany średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 oraz docelowych indywidualnych poziomów emisji dla każdego producenta lekkich samochodów dostawczych w Unii. Na tej podstawie Komisja stwierdza, czy producenci i grupy producentów utworzone zgodnie z art. 7 ust. 1 powyższego rozporządzenia zapewniły zgodność ze swoimi docelowymi indywidualnymi poziomami emisji zgodnie z art. 4 tego rozporządzenia.

(2)

W odniesieniu do lat kalendarzowych 2012 i 2013 docelowe indywidualne poziomy emisji nie są wiążące, zatem Komisja powinna obliczyć orientacyjne docelowe poziomy emisji. Te orientacyjne docelowe poziomy emisji mają stanowić wskaźniki dla producentów w odniesieniu do działań potrzebnych, aby osiągnąć obowiązkowe docelowe poziomy emisji w 2014 r.; w związku z powyższym należy określić średnie indywidualne poziomy emisji CO2 producentów w latach 2012 i 2013 zgodnie z wymogami określonymi w art. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 510/2011 oraz uwzględnić 70 % nowych lekkich samochodów dostawczych każdego producenta zarejestrowanych w tych latach.

(3)

Szczegółowe dane, które mają zostać wykorzystane do obliczenia średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 oraz docelowych indywidualnych poziomów emisji, znajdują się w części A pkt 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011; dane te są oparte na rejestracjach nowych lekkich samochodów dostawczych w państwach członkowskich.

(4)

W przypadku gdy lekkim samochodom dostawczym udzielono homologacji typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu, zgodnie z częścią B pkt 7 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 510/2011, za emisje CO2 skompletowanego pojazdu odpowiada producent pojazdu podstawowego. Zanim zastosowanie będzie miała procedura określania emisji CO2 z tej kategorii pojazdów określona w sekcji 5 załącznika XII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 692/2008 (2), Komisja powinna obliczać docelowe indywidualne poziomy emisji dla producentów pojazdów podstawowych, stosując masę gotowego do jazdy pojazdu skompletowanego zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 510/2011 oraz powinna stosować indywidualne poziomy emisji CO2 pojazdu podstawowego zgodnie z art. 4 akapit drugi tego rozporządzenia.

(5)

Komplety danych ze wszystkich państw członkowskich zostały udostępnione Komisji do końca marca 2013 r. W przypadkach, w których weryfikacja przez Komisję wyraźnie wykazała brak pewnych danych lub rażące nieprawidłowości, Komisja kontaktowała się z odnośnymi państwami członkowskimi i, za zgodą tych państw członkowskich, odpowiednio korygowała lub uzupełniała dane. Jeżeli osiągnięcie porozumienia z państwem członkowskim nie było możliwe, wstępne dane z danego państwa członkowskiego nie były korygowane.

(6)

Należy zauważyć, że niektóre państwa członkowskie nie były w stanie rozróżnić kompletnych i skompletowanych lekkich samochodów dostawczych w swoich systemach monitorowania. W związku z powyższym dane za 2012 r. dotyczące lekkich samochodów dostawczych należy uznać za niekompletne w odniesieniu do monitorowania pojazdów, które otrzymały homologację typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu. W celu zapewnienia pełnego i dokładnego monitorowania emisji CO2 oraz danych technicznych dotyczących w szczególności pojazdów budowanych wieloetapowo, konieczne jest dostosowanie systemów monitorowania zarówno na szczeblu Unii, jak i państw członkowskich. W związku z tym wartości końcowych potwierdzonych w niniejszej decyzji nie należy uważać za w pełni reprezentatywne dla poziomów emisji CO2 z nowych pojazdów w 2012 r.

(7)

Dnia 18 czerwca 2013 r. Komisja opublikowała wstępne dane dotyczące lekkich samochodów dostawczych i powiadomiła 60 producentów o wynikach wstępnych obliczeń średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 w 2012 r. oraz o docelowych indywidualnych poziomach emisji, zgodnie z art. 8 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 510/2011. Producentów poproszono o weryfikację danych oraz powiadomienie Komisji o ewentualnych błędach w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania powiadomienia zgodnie z art. 8 ust. 5 tego rozporządzenia. Czterech producentów powiadomiło Komisję, że akceptują wstępne dane bez korekty, natomiast dwudziestu czterech producentów powiadomiło o błędach.

(8)

W przypadku 36 producentów, którzy nie powiadomili o żadnych błędach w danych, wstępne dane i wstępne obliczenia średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 oraz docelowych indywidualnych poziomów emisji należy zatwierdzić bez wprowadzania poprawek.

(9)

Komisja zweryfikowała korekty zgłoszone przez producentów i odpowiednie uzasadnienia, i w stosownych przypadkach poprawiła dane.

(10)

W przypadku wpisów z brakującymi lub błędnymi parametrami identyfikacyjnymi, takimi jak typ, wariant, kod wersji lub numer homologacji typu pod uwagę należy wziąć fakt, że producenci nie mogą zweryfikować lub skorygować tych wpisów. W związku z tym do wartości emisji CO2 i masy w tych wpisach należy zastosować margines błędu.

(11)

Margines błędu należy obliczyć jako różnicę pomiędzy odległościami do docelowego indywidualnego poziomu emisji wyrażoną jako docelowy indywidualny poziom emisji odjęty od średniego poziomu emisji, obliczonego z uwzględnieniem i z wykluczeniem rejestracji, których producenci nie mogą zweryfikować. Margines błędu zawsze powinien poprawiać odległość do docelowego poziomu emisji producenta, niezależnie od tego, czy ta różnica jest wartością dodatnią czy ujemną.

(12)

Należy w związku z tym odpowiednio potwierdzić lub zmienić średni indywidualny poziom emisji CO2 dla nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w 2012 r., docelowe indywidualne poziomy emisji oraz różnicę pomiędzy tymi dwoma wartościami,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wartości odnoszące się do wyników producentów, potwierdzone lub zmienione dla każdego producenta lekkich samochodów dostawczych oraz dla każdej grupy producentów lekkich samochodów dostawczych w odniesieniu do roku kalendarzowego 2012 zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, określa się w załączniku do niniejszej decyzji.

Wartości, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. a)–e) rozporządzenia (UE) nr 510/2011, odnoszące się do każdego producenta lekkich samochodów dostawczych oraz każdej grupy producentów lekkich samochodów dostawczych w odniesieniu do roku kalendarzowego 2012, również określa się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do następujących producentów indywidualnych:

1.

AUDI AG

Berliner Ring 2

38436 Wolfsburg

NIEMCY

2.

AUTOMOBILES CITROËN

6 rue Fructidor

75017 Paris

FRANCJA

3.

AUTOMOBILES DANGEL

5 Rue Du Canal

68780 Sentheim

FRANCJA

4.

AUTOMOBILES PEUGEOT

75 avenue de la Grande Armée

75016 Paris

FRANCJA

5.

AZURE DYNAMICS

Unit 10 The IO Centre,

Whittle Way, Arlington Business Park

Gunnels Wood Road

Stevenage SG1 2BD

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

6.

AVTOVAZ

Reprezentowane w UE przez:

LADA France SAS 13,

Route Nationale 10,

78310 Coignières,

FRANCJA

7.

BLU CAR S.R.L

Via Adua, 58 D/E

25034 Orzinuovi (BS)

WŁOCHY

8.

BAYERISCHE MOTOREN WERKE AG

Petuelring 130

80788 München,

NIEMCY

9.

BMW M GMBH

Petuelring 130

80788 München

NIEMCY

10.

CHRYSLER GROUP LLC

Bundesstraße 83

8071 Dörfla bei Graz

AUSTRIA

11.

AUTOMOBILE DACIA SA

Uzinei Street 1 – Mioveni

115400 Arges

RUMUNIA

12.

DAIHATSU MOTOR CO LTD

1-1, Daihatsu-Cho

Ikeda City,

Osaka 563-865

JAPONIA

13.

DAIMLER AG

Mercedesstr 137/1 70327 Zimmer 229

Stuttgart, HPC F403

NIEMCY

14.

DONGFENG MOTOR CORPORATION

Giotti Victoria Sr.l. Pissana Road, 11/a,

50021 Barberino, Val d’Elsa (Florence)

WŁOCHY

15.

DR MOTOR COMPANY SRL

S S 85, Venafrana km 37.500

86070 Macchia d’Isernia,

WŁOCHY

16.

ERKE EQUIPAMENTO PARA VEHICULOS S.A.

Ibaiondo Poligonoa, 3(Orbegozo)

Hernani (20120), GIPUZKOA,

HISZPANIA

17.

FIAT GROUP AUTOMOBILES SPA

c.so Settembrini 40 Gate 8 Building 5 Room A8N

10135 Torino

WŁOCHY

18.

FORD MOTOR COMPANY OF AUSTRALIA LIMITED

Neihl Plant, building Imbert

479 Henry-Ford-Straße 1

50735 Köln

NIEMCY

19.

FORD MOTOR COMPANY

Neihl Plant, building Imbert

479 Henry-Ford-Straße 1

50735 Köln

NIEMCY

20.

FORD WERKE GMBH

Neihl Plant, building Imbert

479 Henry-Ford-Straße 1

50735 Köln

NIEMCY

21.

FUJI HEAVY INDUSTRIES LTD

Leuvensesteenweg 555 B/8

1930 Zaventem

BELGIA

22.

MITSUBISHI FUSO TRUCK & BUS CORPORATION

Reprezentowane w UE przez:

DAIMLER AG

Mercedesstr 137/1 70327 Zimmer 229

Stuttgart, HPC F403

NIEMCY

23.

GENERAL MOTORS CORPORATION

Reprezentowane w UE przez:

Adam Opel AG

Bahnhofsplatz 1 IPC 39-12

65423 Rüsslesheim

NIEMCY

24.

GM KOREA COMPANY

Reprezentowane w UE przez:

Adam Opel AG

Bahnhofsplatz 1 IPC 39-12

65423 Rüsslesheim

NIEMCY

25.

ZHEJIANG GONOW AUTO CO. Ltd

Reprezentowane w UE przez:

Gonow Europe S.R.L.

Direzione Generale Via Aurelia, 1250

00166 Roma

WŁOCHY

26.

GREAT WALL MOTOR COMPANY LIMITED

Reprezentowane w UE przez:

International Motors Limited

I.M. House South Drive

Coleshill B46 1DF

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

27.

HEBEI ZHONGXING AUTOMOBILE CO., Ltd

Reprezentowane w UE przez:

URSUS S.A. Lublin

ul. Frezerów 7

20-952 Lublin

POLSKA

28.

HYUNDAI MOTOR COMPANY

Reprezentowane w UE przez:

Hyundai Motor Europe GmbH

Kaiserleipromenade 5

63067 Offenbach

NIEMCY

29.

ISUZU MOTORS LIMITED

Reprezentowane w UE przez:

Isuzu Motors Europe NV

Bist 12

2630 Aartselaar

BELGIA

30.

IVECO SPA

Via Puglia 35

10156 Torino

WŁOCHY

31.

KIA MOTORS CORPORATION

Reprezentowane w UE przez:

Kia Motors Europe GmbH

Theodor-Heuss-Allee 11

60486 Frankfurt/M

NIEMCY

32.

JAGUAR LAND ROVER LIMITED

w/10/5 Abbey Road

Whitley Coventry CV3 4LF

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

33.

MAGYAR SUZUKI CORPORATION LTD

Legal Department

Suzuki Allee 7

64625 Bensheim

NIEMCY

34.

MAHINDRA & MAHINDRA LTD

Reprezentowane w UE przez:

Mahindra Europe Srl

Via Cancelliera 35

00040 Ariccia (Roma)

WŁOCHY

35.

MAZDA MOTOR CORPORATION

Reprezentowane w UE przez:

Mazda Motor Europe GmbH

European R&D Centre

Hiroshimastr 1

61440 Oberursel/Ts

NIEMCY

36.

MIA ELECTRIC SAS

45, rue des Pierrières

BP 60324

79143 CERIZAY Cedex

FRANCJA

37.

MICRO-VETT SPA

Via Gambellara 34

40026 Imola (BO)

WŁOCHY

38.

MITSUBISHI MOTORS CORPORATION MMC

Reprezentowane w UE przez:

Mitsubishi Motors Europe BV MME

Op de Baan 8

6121 SG Born

NIDERLANDY

39.

MITSUBISHI MOTORS EUROPE BV MME

Reprezentowane w UE przez:

Mitsubishi Motors Europe BV MME

Op de Baan 8

6121 SG Born

NIDERLANDY

40.

MITSUBISHI MOTORS THAILAND CO LTD MMTH

Reprezentowane w UE przez:

Mitsubishi Motors Europe BV MME

Op de Baan 8

6121 SG Born

NIDERLANDY

41.

MULTICAR GmbH (Multicar Zweigwerk der Hako-Werke Gmbh)

Hako GmbH

Hamburger Str. 209 – 239

23843 Bad Oldesloe

NIEMCY

42.

NISSAN INTERNATIONAL SA

Cranfield Technology Park

Moulsoe Road Cranfield

Bedfordshire MK43 OBD

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

43.

OMCI SRL

Via Franchi Maggi 119

20089 Milan

WŁOCHY

44.

ADAM OPEL AG

Adam Opel AG

Bahnhofsplatz 1IPC 39-12

65423 Rüsselsheim

NIEMCY

45.

PIAGGIO & C SPA

Viale Rinaldo Piaggio, 25

56025 Pontedera (PI)

WŁOCHY

46.

DR. ING. h.c.F. PORSCHE AG

Porscheplatz 1

70435 Stuttgart

NIEMCY

47.

RENAULT S.A.S

Guyancourt

1 avenue du Golf

78288 Guyancourt Cedex

FRANCJA

48.

SANTANA MOTOR SA

Avda. Primero de Mayo s/n

23700 Linares (JÉAN)

HISZPANIA

49.

SEAT SA

Berliner Ring 2

38436 Wolfsburg

NIEMCY

50.

SKODA AUTO AS

Berliner Ring 2

38436 Wolfsburg

NIEMCY

51.

SOLOMON COMMERCIALS Ltd

Knowsley Road Industrial Estate

Haslingden, Rossendale

Lancashire BB4 4RX

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

52.

SSANGYONG MOTOR COMPANY

Reprezentowane w UE przez:

SsangYongEuropean Parts Center B.V.

IABC 5253/5254

4814 RD Breda

NIDERLANDY

53.

SUZUKI MOTOR CORPORATION

Reprezentowane w UE przez:

Suzuki International Europe GmbH

Legal Department

Suzuki Allee 7

64625 Bensheim

NIEMCY

54.

TATA MOTORS LIMITED

Reprezentowane w UE przez:

Tata Motors European Technical Centre PLC

18 Grosvenor Place

London SW1X 7HS

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

55.

TOYOTA MOTOR EUROPE NV SA

Avenue du Bourget 60

1140 Brussels

BELGIA

56.

TOYOTA CAETANO PORTUGAL, S.A.

Avenida Vasco de Gama 1410,

4431-956 Vila Nova de Gaia

PORTUGALIA

57.

TOYOTA SOUTH AFRICA

Avenue du Bourget 60

1140 Brussels

BELGIA

58.

PJSC UAZ

Moskovskoye shosse, 92,

Ulyanovsk 432034,

FEDERACJA ROSYJSKA

59.

VOLKSWAGEN AG

Berliner Ring 2

38436 Wolfsburg

NIEMCY

60.

VOLVO CAR CORPORATION

VAK building, Assar Gabrielssons väg

Göteborg

SE-405 31 Göteborg

SZWECJA

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

Connie HEDEGAARD

Członek Komisji


(1)   Dz.U. L 145 z 31.5.2011, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1).


ZAŁĄCZNIK

Tabela 1

Wartości odnoszące się do wyników producentów, o których mowa w art. 1

A

B

C

D

E

F

G

H

I

Nazwa producenta

Grupy

Liczba rejestracji

Skorygowane średnie emisje CO2 (70 %)

Docelowy indywidualny poziom emisji

Odległość do poziomu docelowego

Skorygowana odległość do poziomu docelowego

Średnia masa

Średnie emisje CO2 (100 %)

AUDI AG

 

302

151,436

183,837

–32,401

–32,401

1 801,02

163,056

AUTOMOBILES CITROEN

 

115 815

137,458

167,747

–30,289

–30,289

1 628,01

157,895

AUTOMOBILES DANGEL

 

99

161,348

186,911

–25,563

–25,563

1 834,08

177,727

AUTOMOBILES PEUGEOT

 

116 305

139,205

169,453

–30,248

–30,248

1 646,36

159,315

AVTOVAZ

 

67

225,000

135,736

89,264

89,264

1 283,81

225,000

AZURE DYNAMICS

 

3

0,000

188,392

– 188,392

– 188,392

1 850,00

0,000

BLU CAR S.R.L

 

2

0,000

115,852

– 115,852

– 115,852

1 070,00

0,000

BAYERISCHE MOTOREN WERKE AG

 

96

104,403

138,646

–34,243

–34,243

1 315,10

116,917

BMW M GMBH

 

245

153,421

191,330

–37,909

–37,909

1 881,59

166,518

CHRYSLER GROUP LLC

 

15

200,300

205,008

–4,708

–4,708

2 028,67

210,467

AUTOMOBILE DACIA SA

 

10 350

132,210

135,924

–3,714

–3,731

1 285,83

145,052

DAIHATSU MOTOR CO LTD

 

2

190,000

133,708

56,292

56,292

1 262,00

190,000

DAIMLER AG

 

97 919

207,921

224,473

–16,552

–17,476

2 237,97

218,766

DONGFENG MOTOR CORPORATION

 

10

167,286

112,476

54,810

54,810

1 033,70

173,500

DR MOTOR COMPANY SRL

 

25

233,294

172,880

60,414

60,414

1 683,20

239,920

ERKE EQUIPAMENTO PARA VEHICULOS S.A.

 

174

142,851

172,320

–29,469

–29,469

1 677,18

164,672

FIAT GROUP AUTOMOBILES SPA

 

101 848

140,141

169,142

–29,001

–29,001

1 643,01

157,156

FORD MOTOR COMPANY OF AUSTRALIA LIMITED

P1

4 500

219,159

220,156

–0,997

–1,002

2 191,55

228,499

FORD MOTOR COMPANY

P1

463

212,840

213,164

–0,324

–0,579

2 116,37

218,490

FORD WERKE GMBH

P1

123 420

173,548

186,163

–12,615

–13,450

1 826,03

188,212

FUJI HEAVY INDUSTRIES LTD

 

38

154,308

169,043

–14,735

–14,735

1 641,95

157,921

MITSUBISHI FUSO TRUCK & BUS CORPORATION

 

81

250,268

203,518

46,750

46,750

2 012,65

253,951

GENERAL MOTORS CORPORATION

 

46

106,813

137,034

–30,221

–30,221

1 297,76

115,826

GM KOREA COMPANY

 

3

150,000

175,341

–25,341

–25,341

1 709,67

153,000

ZHEJIANG GONOW AUTO CO. Ltd

 

133

253,742

182,665

71,077

71,077

1 788,42

255,075

GREAT WALL MOTOR COMPANY LIMITED

 

1 850

223,959

190,359

33,600

33,600

1 871,15

233,671

HEBEI ZHONGXING AUTOMOBILE CO., Ltd

 

31

234,000

199,012

34,988

34,988

1 964,19

234,000

HYUNDAI MOTOR COMPANY

 

2 186

175,528

192,055

–16,527

–16,527

1 889,39

186,936

ISUZU MOTORS LIMITED

 

6 812

201,622

210,188

–8,566

–8,677

2 084,37

211,719

IVECO SPA

 

14 583

218,250

248,465

–30,215

–30,215

2 495,95

230,260

KIA MOTORS CORPORATION

 

728

124,491

152,966

–28,475

–28,475

1 469,08

140,747

LAND ROVER

 

10 374

262,824

204,593

58,231

58,216

2 024,20

272,479

MAGYAR SUZUKI CORPORATION LTD

 

11

131,714

142,991

–11,277

–11,277

1 361,82

135,818

MAHINDRA & MAHINDRA LTD

 

259

240,392

207,949

32,443

32,443

2 060,29

242,876

MAZDA MOTOR CORPORATION

 

492

246,811

197,137

49,674

49,674

1 944,03

249,622

MIA ELECTRIC SAS

 

64

0,000

98,865

–98,865

–98,865

887,34

0,000

MICRO-VETT SPA

 

31

0,000

123,847

– 123,847

– 123,847

1 155,97

0,000

MITSUBISHI MOTORS CORPORATION MMC

P2

5 555

203,264

191,721

11,543

–4,411

1 885,80

209,786

MITSUBISHI MOTORS EUROPE BV MME

P2

631

225,907

208,572

17,335

17,335

2 066,99

228,043

MITSUBISHI MOTORS THAILAND CO LTD MMTH

P2

2 514

202,844

202,084

0,760

0,714

1 997,23

209,839

MULTICAR GmbH

 

6

147,000

247,370

– 100,370

– 100,370

2 484,17

156,000

NISSAN INTERNATIONAL SA

 

31 066

178,578

194,329

–15,751

–15,751

1 913,84

198,544

OMCI SRL

 

4

140,000

111,202

28,798

28,798

1 020,00

140,000

ADAM OPEL AG

 

65 372

161,954

181,237

–19,283

–19,308

1 773,06

178,149

PIAGGIO & C SPA

 

2 709

115,213

116,551

–1,338

–1,338

1 077,52

143,900

DR ING HCF PORSCHE AG

 

30

197,762

218,524

–20,762

–20,762

2 174,00

218,267

RENAULT S.A.S

 

152 149

131,957

185,305

–53,348

–53,363

1 816,81

170,759

SANTANA MOTOR SA

 

15

283,200

219,392

63,808

63,808

2 183,33

286,800

SEAT SA

 

673

98,979

126,422

–27,443

–27,537

1 183,66

104,895

SKODA AUTO AS

 

5 009

124,641

132,922

–8,281

–14,605

1 253,55

133,174

SOLOMON COMMERCIALS Ltd

 

15

214,000

250,702

–36,702

–36,702

2 520,00

214,000

SSANGYONG MOTOR COMPANY

 

552

204,158

210,956

–6,798

–6,798

2 092,62

212,130

SUZUKI MOTOR CORPORATION

 

54

170,162

151,390

18,772

18,772

1 452,13

173,722

TATA MOTORS LIMITED

 

557

215,550

196,996

18,554

18,554

1 942,52

218,099

TOYOTA MOTOR EUROPE NV SA

 

23 508

190,598

200,278

–9,680

–10,836

1 977,81

201,927

TOYOTA CAETANO PORTUGAL, S.A.

 

12

252,000

219,547

32,453

32,453

2 185,00

256,667

TOYOTA SOUTH AFRICA

 

13

219,000

200,610

18,390

18,390

1 981,38

220,308

UAZ

 

26

296,000

218,045

77,955

77,955

2 168,85

297,615

VOLKSWAGEN AG

 

156 850

168,878

195,693

–26,815

–27,308

1 928,51

184,543

VOLVO CAR CORPORATION

 

425

186,620

215,986

–29,366

–29,366

2 146,71

196,901


Tabela 2

Wartości odnoszące się do wyników grup, o których mowa w art. 1

A

B

C

D

E

F

G

H

I

Nazwa grupy

Grupa

Liczba rejestracji

Skorygowane średnie emisje CO2 (70 %)

Docelowy indywidualny poziom emisji

Odległość do poziomu docelowego

Skorygowana odległość do poziomu docelowego

Średnia masa

Średnie emisje CO2 (100 %)

FORD-WERKE GMBH

P1

128 383

174,819

187,452

–12,633

–13,614

1 839,89

189,733

MITSUBISHI MOTORS

P2

8 700

203,460

195,938

7,522

0,519

1 931,14

211,125

Objaśnienia do tabel 1 i 2

Kolumna A:

Tabela 1: „Nazwa producenta” oznacza nazwę producenta zgłoszoną Komisji przez zainteresowanego producenta lub, w przypadku braku takiego zgłoszenia, nazwę zarejestrowaną przez organ rejestrujący państwa członkowskiego.

Tabela 2: „Nazwa grupy” oznacza nazwę grupy zadeklarowaną przez zarządzającego grupą.

Kolumna B:

„P” oznacza, że producent jest członkiem jednej z grup producentów (wymienionych w tabeli 2) utworzonych zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, a umowa o utworzeniu grupy jest ważne na rok kalendarzowy 2012.

Kolumna C:

„Liczba rejestracji” oznacza całkowitą liczbę nowych samochodów zarejestrowanych przez państwa członkowskie w roku kalendarzowym, nie licząc tych rejestracji, które odnoszą się do zapisów, w przypadku których brakuje wartości masy lub CO2, a także zapisów, których producent nie uznaje. Liczba rejestracji przekazanych przez państwa członkowskie nie może zostać zmieniona z żadnego innego powodu.

Kolumna D:

„Skorygowane średnie emisje CO2 (70 %)” oznaczają średni indywidualny poziom emisji CO2, który został obliczony na podstawie 70 % pojazdów o najniższych emisjach we flocie danego producenta zgodnie z art. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 510/2011. W stosownych przypadkach średni indywidualny poziom emisji CO2 skorygowano w celu uwzględnienia poprawek zgłoszonych Komisji przez zainteresowanego producenta. Zapisy wykorzystywane do obliczeń obejmują zapisy zawierające prawidłowe wartości w odniesieniu do masy oraz emisji CO2.

Kolumna E:

„Docelowy indywidualny poziom emisji” oznacza docelowy poziom emisji obliczony na podstawie średniej masy wszystkich pojazdów przypisanych do danego producenta z wykorzystaniem wzoru znajdującego się w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 510/2011.

Kolumna F:

„Odległość do poziomu docelowego” oznacza różnicę między średnim indywidualnym poziomem emisji CO2 podanym w kolumnie D a docelowym indywidualnym poziomem emisji w kolumnie E. Jeżeli wartość w kolumnie F jest dodatnia, oznacza to, że średni indywidualny poziom emisji CO2 przekracza poziom docelowy.

Kolumna G:

„Skorygowana odległość do poziomu docelowego” oznacza, że w przypadku gdy wartości w tej kolumnie są różne od wartości w kolumnie F, wartości w tamtej kolumnie skorygowano z uwzględnieniem marginesu błędu. Margines błędu jest obliczany zgodnie z następującym wzorem:

Błąd

=

wartość bezwzględna [(AC1 – TG1) – (AC2 – TG2)]

AC1

=

średni indywidualny poziom emisji CO2 uwzględniający pojazdy, których nie można zidentyfikować (jak określono w kolumnie D);

TG1

=

docelowy indywidualny poziom emisji uwzględniający pojazdy, których nie można zidentyfikować (jak określono w kolumnie E);

AC2

=

średni indywidualny poziom emisji CO2 z wyłączeniem pojazdów, których nie można zidentyfikować;

TG2

=

docelowy indywidualny poziom emisji z wyłączeniem pojazdów, których nie można zidentyfikować.

Kolumna I:

„Średnie emisje CO2 (100 %)” oznaczają średni indywidualny poziom emisji CO2, który został obliczony na podstawie 100 % pojazdów przypisanych do producenta. W stosownych przypadkach średni indywidualny poziom emisji CO2 skorygowano w celu uwzględnienia poprawek zgłoszonych Komisji przez zainteresowanego producenta. Zapisy wykorzystywane do obliczeń obejmują zapisy zawierające prawidłowe wartości masy oraz emisji CO2, ale nie uwzględniają superjednostek, o których mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 510/2011.


28.12.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/74


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 18 grudnia 2013 r.

w sprawie określenia limitów ilościowych oraz przydziału kontyngentów substancji kontrolowanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9205)

(Jedynie teksty w języku angielskim, chorwackim, francuskim, hiszpańskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, węgierskim i włoskim są autentyczne)

(2013/808/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (1), w szczególności jego art. 10 ust. 2 i art. 16 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dopuszczenie do swobodnego obrotu w Unii przywożonych substancji kontrolowanych podlega limitom ilościowym.

(2)

Komisja jest zobowiązana określić te limity i przyznać kontyngenty przedsiębiorstwom.

(3)

Ponadto Komisja jest zobowiązana określić ilości substancji kontrolowanych, innych niż wodorochlorofluorowęglowodory, które mogą być wykorzystywane do celów nieodzownych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych, jak również określić przedsiębiorstwa, które mogą je stosować.

(4)

Określając przyznane kontyngenty do celów nieodzownych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych, należy zagwarantować przestrzeganie limitów ilościowych ustanowionych w art. 10 ust. 6, stosując rozporządzenie Komisji (UE) nr 537/2011 (2). Te limity ilościowe obejmują pewną ilość wodorochlorofluorowęglowodorów objętą licencjami do celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych, zatem produkcja i przywóz wodorochlorofluorowęglowodorów do tych zastosowań powinny również być objęte tym przydziałem.

(5)

Komisja opublikowała zawiadomienie dla przedsiębiorstw zamierzających w 2014 r. przywozić do Unii Europejskiej lub z niej wywozić substancje kontrolowane, które zubożają warstwę ozonową, oraz dla przedsiębiorstw zamierzających produkować lub przywozić te substancje do celów nieodzownych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w 2014 r. (3) i otrzymała deklaracje dotyczące planowanego przywozu w 2014 r.

(6)

Limity ilościowe i kontyngenty należy ustalić na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r., zgodnie z rocznym cyklem sprawozdawczym na podstawie protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 25 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Limity ilościowe substancji dopuszczonych do swobodnego obrotu

Ilości substancji kontrolowanych objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1005/2009, które można dopuścić do swobodnego obrotu w Unii w 2014 r. ze źródeł spoza terytorium Unii, są następujące:

Substancje kontrolowane

Ilość (w kilogramach wg potencjału niszczenia ozonu)

Grupa I (chlorofluorowęglowodory 11, 12, 113, 114 i 115) oraz grupa II (inne całkowicie fluorowcowane chlorofluorowęglowodory)

4 513 700,00

Grupa III (halony)

21 660 560,00

Grupa IV (tetrachlorek węgla)

5 995 220,00

Grupa V (1,1,1-trichloroetan)

2 300 001,50

Grupa VI (bromek metylu)

870 120,00

Grupa VII (wodorobromofluorowęglowodory)

2 087,55

Grupa VIII (wodorochlorofluorowęglowodory)

6 175 596,50

Grupa IX (bromochlorometan)

270 012,00

Artykuł 2

Przyznanie kontyngentów dopuszczonych do swobodnego obrotu

1.   Kontyngenty na chlorofluorowęglowodory 11, 12, 113, 114 i 115 i inne całkowicie fluorowcowane chlorofluorowęglowodory w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. przyznaje się w odniesieniu do celów i przedsiębiorstw wymienionych w załączniku I.

2.   Kontyngenty na halony w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. przyznaje się w odniesieniu do celów i przedsiębiorstw wymienionych w załączniku II.

3.   Kontyngenty na tetrachlorek węgla w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. przyznaje się w odniesieniu do celów i przedsiębiorstw wymienionych w załączniku III.

4.   Kontyngenty na 1,1,1-trichloroetan w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. przyznaje się w odniesieniu do celów i przedsiębiorstw wymienionych w załączniku IV.

5.   Kontyngenty na bromek metylu w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. przyznaje się w odniesieniu do celów i przedsiębiorstw wymienionych w załączniku V.

6.   Kontyngenty na wodorobromofluorowęglowodory w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. przyznaje się w odniesieniu do celów i przedsiębiorstw wymienionych w załączniku VI.

7.   Kontyngenty na wodorochlorofluorowęglowodory w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. przyznaje się w odniesieniu do celów i przedsiębiorstw wymienionych w załączniku VII.

8.   Kontyngenty na bromochlorometan w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r. przyznaje się w odniesieniu do celów i przedsiębiorstw wymienionych w załączniku VIII.

9.   Kontyngenty dla poszczególnych przedsiębiorstw określono w załączniku IX.

Artykuł 3

Kontyngenty do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych

Przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku X przydziela się kontyngenty na przywóz i produkcję substancji kontrolowanych do celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w 2014 r.

Maksymalne ilości, jakie te przedsiębiorstwa mogą wyprodukować lub objąć przywozem w 2014 r. do celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych, określono w załączniku XI.

Artykuł 4

Okres obowiązywania

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r. i wygasa ona z dniem 31 grudnia 2014 r.

Artykuł 5

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do następujących przedsiębiorstw:

1

ABCR Dr Braunagel GmbH & Co. KG

Im Schlehert 10

76187 Karlsruhe

Niemcy

2

Aesica Queenborough Limited

North Road

ME11 5EL Queenborough

Zjednoczone Królestwo

3

AGC Chemicals Europe, Ltd.

York House, Hillhouse International

FY5 4QD Thornton Cleveleys

Zjednoczone Królestwo

4

Airbus Operations SAS

Route de Bayonne 316

31300 Toulouse

Francja

5

Albany Molecular Research (UK) Ltd

Mostyn Road

CH8 9DN Holywell

Zjednoczone Królestwo

6

Albemarle Europe SPRL

Parc Scientifique Einstein

Rue du Bosquet 9

1348 Louvain-la-Neuve

Belgia

7

Arkema France

420, rue d’Estienne D’Orves

92705 Colombes Cedex

Francja

8

Arkema Quimica SA

Avenida de Burgos 12

28036 Madrid

Hiszpania

9

Ateliers Bigata

10, rue Jean Baptiste Perrin,

33320 Eysines Cedex

Francja

10

BASF Agri Production S.A.S.

32 rue de Verdun

76410 Saint-Aubin lès Elbeuf

Francja

11

Bayer Crop Science AG

Alfred-Nobel-Straße 50

40789 Monheim

Niemcy

12

Biovit d.o.o.

Matka Laginje 13

HR-42000 Varazdin

Chorwacja

13

Diverchim SA

6, Rue Du Noyer, Zac du Moulin

95700 Roissy en France

Francja

14

Dow Deutschland Anlagengesellschaft mbH

Bützflether Sand

21683 Stade

Niemcy

15

DuPont Holding Netherlands B.V.

Baanhoekweg 22

3313 LA Dordrecht

Niderlandy

16

Dyneon GmbH

Industrieperkstrasse 1

84508 Burgkirchen

Niemcy

17

Eras Labo

222 D1090

38330 Saint Nazaire les Eymes

Francja

18

Eusebi Impianti Srl

Via Mario Natalucci 6

60131 Ancona

Włochy

19

Eusebi Service Srl

Via Vincenzo Pirani 4

60131 Ancona

Włochy

20

Fenix Fluor Limited

Rocksavage Site

WA7 JE Runcorn, Cheshire

Zjednoczone Królestwo

21

Fire Fighting Enterprises Ltd

9 Hunting Gate

Hitchin SG4 0TJ

Zjednoczone Królestwo

22

Fujifilm Electronic Materials Europe NV

Keetberglaan 1 A

2070 Zwijndrecht

Belgia

23

Gedeon Richter Plc.

Gyomroi ut 19-21

H-1103, Budapest

Węgry

24

GHC Gerling, Holz & Co. Handels GmbH

Ruhrstr. 113

22761 Hamburg

Niemcy

25

Gielle di Luigi Galantucci

Via Ferri Rocco, 32

70022 Altamura

Włochy

26

Halon & Refrigerant Services Ltd

J.Reid Trading Estate, Factory Road

CH5 2QJ Sandycroft

Zjednoczone Królestwo

27

Honeywell Fluorine Products Europe BV

Laarderhoogtweg 18

1101 EA Amsterdam

Niderlandy

28

Honeywell Speciality Chemicals Seelze GmbH

Wunstorfer Strasse 40

30918 Seelze

Niemcy

29

Hovione FarmaCiencia SA

Quinta de S. Pedro - Sete Casas

2674-506 Loures

Portugalia

30

Hudson Technologies Europe S.r.l.

Via degli Olmetti 5

00060 Formello

Włochy

31

Hugen Reprocessing Company Dutch

Halonbank bv

Hengelder 17

6902 PA Zevenaar

Niderlandy

32

ICL-IP Europe B.V.

Fosfaatweeg 48

1013 BM Amsterdam

Niderlandy

33

Kemika d.d.

Heinzelova 53

HR-10000 Zagreb

Chorwacja

34

Laboratorios Miret SA

Geminis 4, 08228 Terrassa

Hiszpania

35

LGC Standards GmbH

Mercatorstr. 51

46485 Wesel

Niemcy

36

Ludwig-Maximilians-University

Butenandstr. 5-13 (Haus D)

DE-81377 München

Niemcy

37

Mebrom NV

Assenedestraat 4

9940 Rieme Ertvelde

Belgia

38

Merck KGaA

Frankfurter Strasse 250

64293 Darmstadt

Niemcy

39

Meridian Technical Services Limited

Hailey Road 14

DA18 4AP Erith

Zjednoczone Królestwo

40

Mexichem UK Limited

The Heath Business & Technical Park

Runcorn Cheshire WA7 4QX

Zjednoczone Królestwo

41

Ministry of Defense – Chemical Laboratory – Den Helder

Bevesierweg 4

1780 CA Den Helder

Niderlandy

42

Panreac Quimica S.L.U.

C/Garraf 2

08211 Barcelona

Hiszpania

43

P.U. Poż-Pliszka Sp. z o.o.

ul. Szczecińska 45

80-392 Gdańsk

Polska

44

R.P. Chem s.r.l.

Via San Michele 47

31062 Casale sul Sile (TV)

Włochy

45

Safety Hi-Tech srl

Via di Porta Pinciana 6

00187 Roma

Włochy

46

Savi Technologie sp. z o.o.

Psary, ul. Wolności 20

51-180 Wrocław

Polska

47

Sigma Aldrich Chimie sarl

80, rue de Luzais

38070 St Quentin Fallavier

Francja

48

Sigma-Aldrich Chemie GmbH

Riedstrasse 2

89555 Steinheim

Niemcy

49

Sigma-Aldrich Company Ltd

The Old Brickyard, New Road

Gillingham, Dorset SP8 4XT

Zjednoczone Królestwo

50

Simat Prom d.o.o.

Rudeska Cesta 96

HR-10000 Zagreb

Chorwacja

51

Solvay Fluor GmbH

Hans-Böckler-Allee 20

30173 Hannover

Niemcy

52

Solvay Specialty Polymers France SAS

Avenue de la Republique

39501 Tavaux Cedex

Francja

53

Solvay Specialty Polymers Italy SpA

Viale Lombardia 20

20021 Bollate (MI)

Włochy

54

Sterling Chemical Malta Limited

V. Dimech Street 4

1504 Floriana

Malta

55

Sterling SpA

Via della Carboneria 30

06073 Solomeo di Corciano (PG)

Włochy

56

Syngenta Limited

Priestley Road Surrey Research Park 30

Guildford GU2 7YH

Zjednoczone Królestwo

57

Tazzetti SpA

Corso Europa n. 600/a

10070 Volpiano (TO)

Włochy

58

TEGA - Technische Gase und Gastechnik GmbH

Werner-von-Siemens-Strasse 18

97076 Würzburg

Niemcy

59

Thomas Swan & Co. Ltd.

Rotary Way

Consett,County Durham DH8 7ND

Zjednoczone Królestwo

 

 

Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

Connie HEDEGAARD

Członek Komisji


(1)   Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1.

(2)  Rozporządzenie Komisji (UE) nr 537/2011 z dnia 1 czerwca 2011 r. w sprawie mechanizmu przyznawania ilości substancji kontrolowanych dopuszczonych do celów zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w Unii zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 147 z 2.6.2011, s. 4).

(3)   Dz.U. C 25 z 26.1.2013, s. 31.


ZAŁĄCZNIK I

GRUPA I I II

Kontyngenty przywozowe przyznane importerom zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009 na chlorofluorowęglowodory 11, 12, 113, 114 i 115 i inne całkowicie fluorowcowane chlorofluorowęglowodory stosowane jako substraty i czynniki ułatwiające procesy chemiczne w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Przedsiębiorstwo

ABCR Dr Braunagel GmbH & Co. KG (DE)

Honeywell Fluorine Products Europe BV (NL)

Mexichem UK Limited (UK)

Solvay Specialty Polymers Italy SpA (IT)

Syngenta Limited (UK)

TEGA Technische Gase und Gastechnik GmbH (DE)

Tazzetti SpA (IT)


ZAŁĄCZNIK II

GRUPA III

Kontyngenty przywozowe przyznane importerom zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009 na halony stosowane jako substraty i przeznaczone do zastosowań krytycznych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Przedsiębiorstwo

ABCR Dr Braunagel GmbH & Co. KG (DE)

Ateliers Bigata (FR)

BASF Agri Production SAS (FR)

ERAS Labo (FR)

Eusebi Impianti Srl (IT)

Eusebi Service Srl (IT)

Fire Fighting Enterprises Ltd (UK)

Gielle di Luigi Galantucci (IT)

Halon & Refrigerant Services Ltd (UK)

Hugen Reprocessing Company Dutch Halonbank bv (NL)

Meridian Technical Services Limited (UK)

P.U. POZ-PLISZKA Sp. z o.o. (PL)

Safety Hi-Tech srl (IT)

Savi Technologie Sp. z o.o. (PL)

Simat Prom d.o.o. (HR)


ZAŁĄCZNIK III

GRUPA IV

Kontyngenty przywozowe przyznane importerom zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009 na tetrachlorek węgla stosowany jako substrat i czynnik ułatwiający procesy chemiczne w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Przedsiębiorstwo

Arkema France (FR)

Dow Deutschland Anlagengesellschaft mbH (DE)

Mexichem UK Limited (UK)


ZAŁĄCZNIK IV

GRUPA V

Kontyngenty przywozowe przyznane importerom zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009 na 1,1,1-trichloroetan stosowany jako substrat w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Przedsiębiorstwo

Arkema France (FR)

Fujifilm Electronic Materials Europe NV (BE)


ZAŁĄCZNIK V

GRUPA VI

Kontyngenty przywozowe przyznane importerom zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009 na bromek metylu stosowany jako substrat w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Przedsiębiorstwo

Albemarle Europe SPRL (BE)

ICL-IP Europe B.V. (NL)

Mebrom NV (BE)

Sigma-Aldrich Chemie GmbH (DE)


ZAŁĄCZNIK VI

GRUPA VII

Kontyngenty przywozowe przyznane importerom zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009 na wodorobromofluorowęglowodory stosowane jako substraty w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Przedsiębiorstwo

ABCR Dr Braunagel GmbH & Co. KG (DE)

Albany Molecular Research (UK) Ltd (UK)

Hovione FarmaCiencia SA (PT)

R.P. Chem s.r.l. (IT)

Sterling Chemical Malta Limited (MT)

Sterling SpA (IT)


ZAŁĄCZNIK VII

GRUPA VIII

Kontyngenty przywozowe przyznane importerom zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009 na wodorochlorofluorowęglowodory stosowane jako substraty w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Przedsiębiorstwo

ABCR Dr Braunagel GmbH & Co. KG (DE)

AGC Chemicals Europe, Ltd. (UK)

Aesica Queenborough Ltd. (UK)

Arkema France (FR)

Arkema Quimica SA (ES)

Bayer CropScience AG (DE)

DuPont Holding Netherlands B.V. (NL)

Dyneon GmbH (DE)

Fenix Fluor Limited (UK)

GHC Gerling, Holz & Co. Handels GmbH (DE)

Honeywell Fluorine Products Europe BV (NL)

Mexichem UK Limited (UK)

Solvay Fluor GmbH (DE)

Solvay Specialty Polymers France SAS (FR)

Solvay Specialty Polymers Italy SpA (IT)

Tazzetti SpA (IT)


ZAŁĄCZNIK VIII

GRUPA IX

Kontyngenty przywozowe przyznane importerom zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009 na bromochlorometan stosowany jako substrat w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Przedsiębiorstwo

Albemarle Europe SPRL (BE)

ICL-IP Europe B.V. (NL)

Laboratorios Miret SA (ES)

Sigma-Aldrich Chemie GmbH (DE)

Thomas Swan & Co Ltd (UK)


ZAŁĄCZNIK IX

(Szczególnie chronione informacje handlowe – poufne – nieprzeznaczone do publikacji)


ZAŁĄCZNIK X

PRZEDSIĘBIORSTWA UPRAWNIONE DO PRODUKCJI LUB PRZYWOZU NA POTRZEBY ZASTOSOWAŃ LABORATORYJNYCH I ANALITYCZNYCH W 2014 R.

Kontyngenty substancji kontrolowanych, które mogą być wykorzystane do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych, przyznaje się następującym podmiotom:

Przedsiębiorstwo

ABCR Dr Braunagel GmbH & Co. KG (DE)

Airbus Operations SAS (FR)

Arkema France (FR)

Bayer CropScience AG (DE)

Biovit d.o.o. (HR)

Diverchim SA (FR)

Gedeon Richter Plc. (HU)

Honeywell Fluorine Products Europe BV (NL)

Honeywell Specialty Chemicals Seelze GmbH (DE)

Hudson Technologies Europe S.r.l. (IT)

Kemika d.d. (HR)

LGC Standards GmbH (DE)

Ludwig-Maximilians-University (DE)

Merck KGaA (DE)

Mexichem UK Limited (UK)

Ministry of Defense - Chemical Laboratory - Den Helder (NL)

Panreac Quimica S.L.U. (ES)

Safety Hi-Tech srl (IT)

Sigma-Aldrich Chemie GmbH (DE)

Sigma Aldrich Chimie SARL (FR)

Sigma Aldrich Company Ltd (UK)

Solvay Fluor GmbH (DE)

Tazzetti SpA (IT)


ZAŁĄCZNIK XI

(Szczególnie chronione informacje handlowe – poufne – nieprzeznaczone do publikacji)