ISSN 1977-0766
doi:10.3000/19770766.L_2013.349.pol
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
L 349
Wydanie polskie
Legislacja
Rocznik 56
21 grudnia 2013
|
ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2013.349.pol |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 56 |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/1 |
DECYZJA RADY
z dnia 16 grudnia 2013 r.
dotycząca zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, protokołu między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Porozumieniu o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Marokańskim
(2013/785/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) oraz art. 218 ust. 7,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Dnia 22 maja 2006 r. Rada Porozumienia o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Marokańskim (1) (zwane dalej „Porozumieniem o partnerstwie”) przyjmując rozporządzenie (WE) nr 764/2006 (2). |
|
(2) |
Unia Europejska wynegocjowała z Królestwem Marokańskim nowy protokół przyznający statkom Unii uprawnienia do połowów na wodach objętych zwierzchnictwem lub jurysdykcją Królestwa Marokańskiego w zakresie rybołówstwa. |
|
(3) |
Decyzją 2013/720/UE (3) Rada zezwoliła na podpisanie tego protokołu, z zastrzeżeniem jego zawarcia. |
|
(4) |
W interesie Unii leży wykonanie Porozumienia o partnerstwie w drodze protokołu ustalającego uprawnienia do połowów i związaną z tym rekompensatę finansową oraz określającego warunki propagowania odpowiedzialnego rybołówstwa i zrównoważonych połowów w obszarze połowowym Królestwa Marokańskiego. Należy zatem zatwierdzić przedmiotowy protokół w imieniu Unii. |
|
(5) |
W Porozumieniu o partnerstwie ustanowiono wspólny komitet odpowiedzialny za kontrolę wykonania tego Porozumienia i przyjmowanie, w stosownych przypadkach, zmian w protokole. W celu wdrożenia tych zmian należy upoważnić Komisję Europejską do przyjmowania ich w ramach procedury uproszczonej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Protokół między Unią Europejską a Królestwem Marokańskim ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Porozumieniu o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Unią Europejską a Królestwem Marokańskim (zwany dalej „protokołem”) zostaje zatwierdzony w imieniu Unii (4).
Artykuł 2
Przewodniczący Rady dokonuje w imieniu Unii, notyfikacji, o której mowa w art. 12 protokołu.
Artykuł 3
Komisja Europejska jest upoważniona do zatwierdzenia dostosowań wprowadzonych do protokołu przez wspólny komitet zgodnie z art. 10 Porozumienia o partnerstwie.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2013 r.
W imieniu Rady
V. JUKNA
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 141 z 29.5.2006, s. 4.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 764/2006 z dnia 22 maja 2006 r. w sprawie zawarcia Porozumienia o partnerstwie w sektorze rybołówstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Królestwem Marokańskim (Dz.U. L 141 z 29.5.2006, s. 1).
(3) Dz.U. L 328 z 7.12.2013, s. 1.
(4) Protokół został opublikowany Dz.U. L 328 z 7.12.2013, s. 2 wraz z decyzją dotyczącą jego podpisania.
ZAŁĄCZNIK
Zakres uprawnień i procedura ustalania stanowiska Unii na forum wspólnego komitetu
|
1) |
Komisja jest upoważniona do prowadzenia negocjacji z Królestwem Marokańskim oraz, w stosownych przypadkach i z zastrzeżeniem zgodności z pkt 3 niniejszego załącznika, do uzgadniania zmian do protokołu w odniesieniu do następujących kwestii:
|
|
2) |
W ramach wspólnego komitetu ustanowionego na mocy umowy o partnerstwie Unia:
|
|
3) |
W przypadku gdy przewiduje się, że na posiedzeniu wspólnego komitetu zostanie przyjęta decyzja w sprawie zmian do protokołu, o których mowa w pkt 1, podejmuje się kroki konieczne do tego, aby stanowisko, które ma zostać wyrażone w imieniu Unii, uwzględniało najnowsze statystyczne, biologiczne i inne stosowne informacje przekazywane Komisji.
W tym celu i w oparciu o te informacje, odpowiednio wcześnie przed odnośnym posiedzeniem wspólnego komitetu służby Komisji przekazują Radzie lub jej organom przygotowawczym do rozpatrzenia i zatwierdzenia dokument przygotowawczy zawierający szczegóły planowanego stanowiska Unii. W odniesieniu do kwestii, o których mowa w pkt 1 lit. a), zatwierdzenie planowanego stanowiska Unii przez Radę wymaga większości kwalifikowanej głosów. W pozostałych przypadkach stanowisko Unii planowane w dokumencie przygotowawczym uznaje się za zatwierdzone, chyba że podczas posiedzenia organu przygotowawczego Rady lub w terminie 20 dni od otrzymania dokumentu przygotowawczego – w zależności od tego, co miało miejsce wcześniej – sprzeciwią się temu państwa członkowskie w liczbie odpowiadającej mniejszości blokującej. W przypadku takiego sprzeciwu dana kwestia zostaje skierowana do Rady. Jeżeli podczas kolejnych posiedzeń, w tym na miejscu, nie będzie możliwe osiągnięcie porozumienia, tak aby stanowisko Unii uwzględniało nowe elementy, kwestię tę przekazuje się Radzie lub jej organom przygotowawczym. Zachęca się Komisję do podejmowania, w odpowiednim czasie, wszelkich niezbędnych działań następczych wobec decyzji wspólnego komitetu, w tym, w stosownych przypadkach, publikacji odpowiedniej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i przedłożenia wszelkich wniosków potrzebnych do wdrożenia niniejszej decyzji. |
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/4 |
DECYZJA RADY
z dnia 16 grudnia 2013 r.
w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Protokołu między Unią Europejską a Związkiem Komorów ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa
(2013/786/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 w związku z art. 218 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Dnia 5 października 2006 r. Rada zatwierdziła Umowę o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (zwaną dalej „umową o partnerstwie”), przyjmując rozporządzenie (WE) nr 1563/2006 (1). |
|
(2) |
Obecnie obowiązujący protokół do umowy o partnerstwie (2) wygaśnie dnia 30 grudnia 2013 r. |
|
(3) |
Rada upoważniła Komisję do wynegocjowania nowego protokołu przydzielającego statkom Unii Europejskiej uprawnienia do połowów na wodach Komorów. W wyniku negocjacji dnia 5 lipca 2013 r. parafowano nowy protokół. |
|
(4) |
W celu zapewnienia dalszego prowadzenia działalności połowowej przez statki rybackie Unii Europejskiej nowy protokół należy stosować tymczasowo od dnia 1 stycznia 2014 r., do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia. |
|
(5) |
Należy zatem podpisać nowy protokół, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym upoważnia się do podpisania w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską a Związkiem Komorów ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa (dalej zwanego „protokołem”), z zastrzeżeniem jego zawarcia.
Tekst protokołu dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania protokołu w imieniu Unii Europejskiej.
Artykuł 3
Protokół stosuje się tymczasowo od dnia 1 stycznia 2014 r. do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego zawarcia.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2013 r.
W imieniu Rady
V. JUKNA
Przewodniczący
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1563/2006 z dnia 5 października 2006 r. w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (Dz.U. L 290 z 20.10.2006, s. 6).
(2) Protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (Dz.U. L 335 z 18.12.2010, s. 3).
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/5 |
PROTOKÓŁ
między Unią Europejską a Związkiem Komorów ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa
Artykuł 1
Okres stosowania i uprawnienia do połowów
1. Począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. i na okres trzech lat, uprawnienia do połowów przyznane na podstawie art. 5 umowy są następujące:
Gatunki daleko migrujące (gatunki wymienione w załączniku 1 do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r.) z wyłączeniem rodziny Alopiidae, rodziny Sphyrnidae oraz następujących gatunków: Cetorhinus maximus, Rhincodon typus, Carcharodon carcharias, Carcharhinus falciformis, Carcharhinus longimanus;
— sejnery tuńczykowe: 42 statki
— taklowce powierzchniowe: 20 statków.
2. Ust. 1 stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 5, 6, 7 i 8 niniejszego protokołu.
3. Statki rybackie pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii Europejskiej (zwane dalej „statkami Unii Europejskiej”) mogą prowadzić działalność połowową w obszarze połowowym Związku Komorów, wyłącznie jeżeli posiadają ważne upoważnienie do połowów wydane przez Związek Komorów w ramach niniejszego protokołu.
Artykuł 2
Rekompensata finansowa – Warunki płatności
1. Rekompensata finansowa przewidziana w art. 7 umowy o partnerstwie w sprawie połowów jest ustalona na okres, o którym mowa w art. 1, i wynosi 1 800 000 EUR.
2. Rekompensata finansowa obejmuje:
|
a) |
roczną kwotę z tytułu dostępu do obszaru połowowego Związku Komorów w wysokości 300 000 EUR, stanowiącą równoważność pojemności referencyjnej 6 000 ton rocznie; |
|
b) |
specjalną kwotę w wysokości 300 000 EUR rocznie przeznaczoną na wsparcie realizacji sektorowej polityki rybołówstwa Związku Komorów. |
3. Ust. 1 stosuje się z zastrzeżeniem postanowień art. 5, 6, 7 i 8 niniejszego protokołu oraz art. 12 i 13 umowy.
4. Rekompensata finansowa, o której mowa w ust. 1, jest wypłacana przez Unię Europejską co roku w okresie stosowania niniejszego protokołu w kwocie 600 000 EUR rocznie odpowiadającej sumie rocznych kwot, o których mowa w ust. 2 lit. a) i b).
5. Płatność przez Unię Europejską rekompensaty finansowej, o której mowa w ust. 2 lit. a), dotyczącej dostępu statków Unii Europejskiej do obszaru połowowego Związku Komorów, ma miejsce najpóźniej 90 dni od daty tymczasowego zastosowania protokołu, a w kolejnych latach najpóźniej 60 dni od rocznicy rozpoczęcia tymczasowego stosowania protokołu.
6. Strony wprowadzają systematyczne monitorowanie połowów dokonywanych przez statki Unii Europejskiej w obszarze połowowym Związku Komorów. W tym celu Strony systematycznie analizują, w szczególności w ramach wspólnego komitetu, dane dotyczące połowów i nakładu połowowego statków Unii Europejskiej obecnych w obszarze połowowym Związku Komorów.
7. Jeżeli całkowita roczna ilość połowów dokonanych przez statki Unii Europejskiej w obszarze połowowym Związku Komorów przekracza pojemność referencyjną wskazaną w ust. 2 lit. a), całkowita kwota rocznej rekompensaty finansowej zostaje uzupełniona kwotą odpowiadającą 50 EUR za tonę w odniesieniu do każdej dodatkowej tony złowionej w przedmiotowym roku. Łączna roczna kwota wypłacana przez Unię Europejską nie może być jednak wyższa niż dwukrotność kwoty wskazanej w ust. 2 lit. a) (600 000 EUR). Gdy ilość złowiona przez statki Unii Europejskiej przekracza ilość odpowiadającą dwukrotności łącznej kwoty rocznej, kwota należna za ilość przekraczającą ten limit zostaje wypłacona w roku następnym.
8. Przeznaczenie rekompensaty finansowej, o której mowa w ust. 2 lit. a), podlega wyłącznej kompetencji organów Komorów.
9. Całość rekompensaty finansowej wskazanej w art. 2 ust. 2 niniejszego protokołu jest przelewana na odrębny rachunek Skarbu Państwa otwarty w banku centralnym Komorów. Dane dotyczące tego rachunku są przekazywane Unii Europejskiej corocznie przez Związek Komorów.
10. Kwota odpowiadająca rekompensacie finansowej, o której mowa w art. 2 lit. b), zostanie przelana z tego odrębnego rachunku na rachunek TR 5006 otwarty w banku centralnym Komorów przez ministerstwo odpowiedzialne za rybołówstwo.
Artykuł 3
Wspieranie odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa w wodach Komorów
1. Strony uzgadniają w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa, najpóźniej w terminie trzech miesięcy od rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu, wieloletni program sektorowy oraz warunki jego stosowania, w szczególności:
|
a) |
roczne i wieloletnie wytyczne dotyczące wykorzystania kwoty rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. b); |
|
b) |
roczne i wieloletnie cele, które należy osiągnąć, służące zagwarantowaniu warunków zrównoważonego i odpowiedzialnego rybołówstwa, z uwzględnieniem priorytetów sformułowanych przez Związek Komorów w ramach krajowej polityki rybołówstwa lub innych dziedzin polityki obejmujących prowadzenie takiej działalności połowowej; |
|
c) |
kryteria i procedury, jakie należy stosować w celu umożliwienia przeprowadzenia oceny uzyskanych wyników w skali rocznej. |
2. Wszelkie zmiany proponowane w wieloletnim programie sektorowym muszą zostać zatwierdzone przez Strony w ramach wspólnego komitetu.
3. Strony dokonują, w ramach wspólnego komitetu, corocznej oceny wyników realizacji wieloletniego programu sektorowego. Jeśli to konieczne, Strony kontynuują monitorowanie po terminie wygaśnięcia ważności niniejszego protokołu, aż do pełnego wykorzystania specjalnej rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. b).
4. Co roku Związek Komorów podejmuje decyzję o ewentualnym przeznaczeniu dodatkowej kwoty do części rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. b), na cele wprowadzenia w życie programu wieloletniego. O przeznaczeniu takiej kwoty należy poinformować Unię Europejską.
Artykuł 4
Współpraca naukowa i techniczna w dziedzinie odpowiedzialnego rybołówstwa
1. Strony zobowiązują się do propagowania odpowiedzialnego rybołówstwa w obszarze połowowym Związku Komorów, opartego na zasadzie niedyskryminowania różnych flot prowadzących działalność w tym obszarze oraz zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (NNN)
2. W okresie obowiązywania niniejszego protokołu Unia Europejska i Związek Komorów starają się monitorować stan zasobów rybnych w obszarze połowowym Związku Komorów.
3. Strony przestrzegają zaleceń i uchwał Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) i zobowiązują się do wspierania współpracy w zakresie odpowiedzialnego zarządzania działalnością połowową na poziomie podregionalnym.
4. Zgodnie z art. 4 umowy Strony, na podstawie zaleceń i uchwał przyjętych przez IOTC oraz w świetle najlepszych dostępnych opinii naukowych, przeprowadzają konsultacje w ramach wspólnego komitetu przewidzianego w art. 9 umowy w celu przyjęcia, w razie potrzeby, po przeprowadzeniu zebrania naukowego oraz za obopólną zgodą, technicznych środków ochronnych, które mają stosować statki Unii Europejskiej i mających na celu zrównoważone zarządzanie zasobami rybnymi.
Artykuł 5
Przegląd uprawnień do połowów i środków technicznych w drodze wzajemnego porozumienia w ramach wspólnego komitetu
1. Jak przewidziano w art. 9 umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa, wspólny komitet będzie mógł dokonać przeglądu uprawnień do połowów, o których mowa w art. 1, i dostosować je w drodze wzajemnego porozumienia w ramach wspólnego komitetu, o ile będą one zgodne z opiniami i zaleceniami naukowymi oraz uchwałami przyjętymi przez IOTC.
2. W takim przypadku rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a), zostaje dostosowana proporcjonalnie i pro rata temporis. Łączna kwota rocznej rekompensaty finansowej wypłacana przez Unię Europejską nie może jednak przekroczyć dwukrotności kwoty wskazanej w art. 2 ust. 2 lit. a).
3. W razie potrzeby wspólny komitet będzie mógł zbadać i dostosować w drodze wzajemnego porozumienia postanowienia dotyczące prowadzenia połowów i warunków stosowania niniejszego protokołu i załączników do niego.
Artykuł 6
Zwiad rybacki i nowe uprawnienia do połowów
1. W przypadku gdy statki Unii Europejskiej będą zainteresowane podjęciem działalności połowowej, która nie została opisana w art. 1, oraz w celu przetestowania wykonalności technicznej i opłacalności ekonomicznej nowych łowisk, można przyznać upoważnienia na doświadczalne prowadzenie takiej działalności, zgodnie z obwiązującymi przepisami Komorów. W miarę możliwości ten zwiad rybacki prowadzony jest z wykorzystaniem dostępnej lokalnej specjalistycznej wiedzy naukowej i technicznej.
2. W tym celu Komisja Europejska powiadamia organy Komorów o wnioskach o licencję na zwiad rybacki przyznawaną na podstawie dokumentacji technicznej, określając szczegółowo:
|
— |
określone gatunki, |
|
— |
dane techniczne statku, |
|
— |
doświadczenie oficerów statku w zakresie odnośnej działalności połowowej, |
|
— |
parametry techniczne zwiadu (czas trwania, narzędzia, rejony poszukiwań itp.), |
|
— |
rodzaj danych zgromadzonych w celu zapewnienia naukowego monitorowania wpływu tej działalności połowowej na zasoby oraz ekosystemy. |
3. Upoważnienia do prowadzenia zwiadu rybackiego są przyznawane maksymalnie na okres dwunastu miesięcy. Uiszcza się za niego opłaty ustalone przez organy Komorów.
4. Połowy ze zwiadu rybackiego pozostają własnością armatora.
5. Szczegółowe wyniki zwiadu przekazywane są wspólnemu komitetowi w celu analizy.
6. Po stwierdzeniu przez Strony, że zwiady rybackie przyniosły pozytywne wyniki, organy Komorów, w ramach posiedzenia wspólnego komitetu mogą przyznać flocie Unii Europejskiej uprawnienia do połowów nowych gatunków na okres pozostający do wygaśnięcia niniejszego protokołu. Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) niniejszego protokołu, zostaje w związku z tym zwiększona. Przewidziane w załączniku opłaty od armatorów i warunki, którym oni podlegają, zostają odpowiednio zmienione.
Artykuł 7
Zawieszenie i zmiana płatności rekompensaty finansowej
1. Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) i b), może zostać zmieniona lub zawieszona po przeprowadzeniu konsultacji w ramach wspólnego komitetu, w przypadku stwierdzenia jednego lub kilku z następujących warunków:
|
a) |
jeżeli nadzwyczajne okoliczności, inne niż zjawiska naturalne, uniemożliwiają prowadzenie działalności połowowej w obszarze połowowym Związku Komorów; |
|
b) |
znaczących zmian w opracowywaniu i wdrażaniu polityki rybołówstwa jednej bądź drugiej Strony, naruszających postanowienia niniejszego protokołu; |
|
c) |
w przypadku uruchomienia mechanizmów konsultacji przewidzianych w art. 96 umowy z Kotonu dotyczących naruszenia elementów zasadniczych i podstawowych praw człowieka określonych w art. 9 wzmiankowanej umowy. |
2. Unia Europejska może częściowo lub całkowicie zmienić lub zawiesić płatność specjalnej rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 2 ust. 2 lit. b) niniejszego protokołu:
|
a) |
w przypadku gdy wspólny komitet stwierdzi w wyniku przeprowadzonej oceny, że osiągnięte wyniki nie są zgodne z planem; |
|
b) |
w przypadku gdy wspomniana rekompensata finansowa nie jest wykorzystana. |
3. Płatność rekompensaty finansowej zostaje wznowiona po przeprowadzeniu konsultacji i osiągnięciu porozumienia przez Strony, z chwilą przywrócenia sytuacji sprzed wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, lub gdy jest to uzasadnione w świetle osiągniętych wyników finansowych, o których mowa w ust. 2.
Artykuł 8
Zawieszenie wykonywania protokołu
1. Wykonywanie niniejszego protokołu może zostać zawieszone na wniosek jednej ze Stron, po przeprowadzeniu konsultacji w ramach wspólnego komitetu, w przypadku zaistnienia jednego lub kilku z następujących warunków:
|
a) |
jeżeli nadzwyczajne okoliczności, inne niż zjawiska naturalne, uniemożliwiają prowadzenie działalności połowowej w obszarze połowowym Związku Komorów; |
|
b) |
znaczących zmian w opracowywaniu i wdrażaniu polityki rybołówstwa jednej bądź drugiej Strony, naruszających postanowienia niniejszego protokołu; |
|
c) |
w przypadku uruchomienia mechanizmów konsultacji przewidzianych w art. 96 umowy z Kotonu dotyczących naruszenia elementów zasadniczych i podstawowych praw człowieka określonych w art. 9 wzmiankowanej umowy; |
|
d) |
niedokonania przez Unię Europejską płatności rekompensaty finansowej przewidzianej w art. 2 ust. 2 lit. a) z powodów innych niż określone w art. 7 niniejszego protokołu; |
|
e) |
poważnego i nierozstrzygniętego sporu dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszego protokołu miedzy obiema stronami. |
2. Jeżeli zawieszenie stosowania protokołu następuje z powodów innych niż te wymienione w poprzednim ust. 1 lit. c), podlega zgłoszeniu przez zainteresowaną stronę zamiaru jego wprowadzenia w formie pisemnej, co najmniej trzy miesiące przed datą, z którą przedmiotowe zawieszenie ma wejść w życie. Zawieszenie protokołu z przyczyn, o których mowa w ust. 1 lit. c), stosuje się niezwłocznie po podjęciu decyzji o zawieszeniu.
3. W przypadku zawieszenia Strony nadal prowadzą konsultacje w celu polubownego rozstrzygnięcia dzielącego je sporu. Z chwilą rozstrzygnięcia sporu wznawiane jest stosowanie protokołu, a kwota rekompensaty finansowej jest zmniejszana proporcjonalnie i pro rata temporis, w zależności od długości okresu, w którym stosowanie protokołu było zawieszone.
Artykuł 9
Obowiązujące przepisy
1. Działania statków rybackich Unii Europejskiej prowadzących działalność w obszarze połowowym Związku Komorów podlegają przepisom obowiązującym w Związku Komorów, chyba że umowa o partnerstwie w sektorze rybołówstwa lub niniejszy protokół stanowią inaczej.
2. Strony powinny się wzajemnie informować na piśmie o wszelkich zmianach w ich polityce i ich odpowiednich przepisach dotyczących rybołówstwa.
Artykuł 10
Komputeryzacja wymiany informacji
1. Związek Komorów i Unia Europejska zobowiązują się wprowadzić w jak najkrótszym terminie systemy informatyczne niezbędne do wymiany elektronicznej wszystkich informacji i dokumentów związanych ze wykonaniem umowy.
2. Wersja elektroniczna dokumentów przewidzianych w niniejszym protokole będzie uznawana za całkowicie równoważną ich wersji papierowej.
3. Związek Komorów i Unia Europejska powiadamiają się niezwłocznie o wszelkich awariach systemu informatycznego. Informacje i dokumenty związane z wykonaniem umowy są wówczas automatycznie zastępowane ich wersją papierową.
Artykuł 11
Poufność danych
Związek Komorów i Unia Europejska zobowiązują się, aby wszystkie dane osobowe dotyczące statków Unii Europejskiej i ich działalności połowowej, uzyskane w ramach umowy, były zawsze traktowane z ostrożnością i zgodnie z zasadami poufności i ochrony danych.
Artykuł 12
Wypowiedzenie
1. W przypadku wypowiedzenia niniejszego protokołu Strona wypowiadająca powiadamia drugą Stronę na piśmie o zamiarze wypowiedzenia protokołu co najmniej na sześć miesięcy przed datą, z którą wypowiedzenie to wchodzi w życie.
2. Wysłanie powiadomienia, o którym mowa w poprzednim ustępie, powoduje rozpoczęcie konsultacji miedzy Stronami.
Artykuł 13
Tymczasowe stosowanie
Niniejszy protokół oraz załącznik do niego stosują się tymczasowo od dnia 1 stycznia 2014 r.
Artykuł 14
Wejście w życie
Niniejszy protokół i załącznik do niego wchodzą w życie z dniem, w którym Strony poinformują się nawzajem o dopełnieniu procedur niezbędnych dla tego celu.
W imieniu Unii Europejskiej
W imieniu Związku Komorów
ZAŁĄCZNIK
WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW PRZEZ STATKI UNII EUROPEJSKIEJ
ROZDZIAŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
1. Wyznaczanie właściwego organu
Na potrzeby niniejszego załącznika oraz o ile nie wskazano inaczej, każde odesłanie do Unii Europejskiej (UE) lub do Związku Komorów z tytułu właściwego organu oznacza:
|
— |
w przypadku Unii Europejskiej — Komisję Europejską, w stosownych przypadkach za pośrednictwem Delegatury UE na Mauritiusie, |
|
— |
w przypadku Związku Komorów: ministerstwo odpowiedzialne za rybołówstwo Komorów. |
2. Obszar połowowy
W celu ochrony tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego statki Unii Europejskiej nie będą mogły prowadzić działalności w obrębie 10 mil morskich wokół każdej wyspy.
Ponadto statki UE mają zakaz żeglugi i dokonywania połowów w promieniu 3 mil morskich wokół zakotwiczonych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb zainstalowanych przez ministerstwo odpowiedzialne za rybołówstwo Związku Komorów. To ostatnie przekazuje armatorom w chwili wydania upoważnienia do połowów współrzędne odpowiadające pozycji zakotwiczonych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb.
Informacje o obszarach, w których żegluga i połowy są zakazane, są także przekazywane UE, jak również wszelkie późniejsze ich zmiany, które należy zgłosić co najmniej na dwa miesiące przed ich wejściem w życie.
3. Rachunek bankowy
Przed rozpoczęciem tymczasowego stosowania niniejszego protokołu Związek Komorów przesyła UE numer rachunku bankowego w banku centralnym Komorów, na który mają być wpłacane kwoty finansowe należne od statków UE w ramach umowy. Koszty przelewów bankowych ponoszą armatorzy.
ROZDZIAŁ II
UPOWAŻNIENIA DO POŁOWÓW
Do celów zastosowania postanowień niniejszego załącznika termin „upoważnienie do połowów” należy rozumieć jako prawo do prowadzenia działalności połowowej w określonym czasie, w określonym obszarze lub na określonym łowisku.
1. Warunki niezbędne do uzyskania upoważnienia do połowów tuńczyka – kwalifikowalne statki
|
1.1. |
Upoważnienia do połowów tuńczyka, o których mowa w art. 7 umowy, są wydawane, pod warunkiem że statek jest wpisany do rejestru statków rybackich UE i znajduje się w wykazie IOTC statków upoważnionych do połowów oraz że armator, kapitan statku lub sam statek wywiązali się ze wszystkich wcześniejszych zobowiązań wynikających z prowadzenia przez nich działalności połowowej w obszarze połowowym Związku Komorów w ramach umowy oraz przepisów Komorów w zakresie rybołówstwa. |
|
1.2. |
Każdy statek Unii zwracający się z wnioskiem o wydanie upoważnienia do połowów powinien być reprezentowany przez agenta zamieszkałego na Komorach. |
2. Wnioski o wydanie upoważnienia do połowów
|
2.1. |
Właściwe organy UE przedkładają właściwym organom Związku Komorów wniosek dotyczący każdego statku, który chce prowadzić połowy na mocy umowy, co najmniej na 20 dni przed dniem rozpoczęcia wnioskowanego okresu ważności. |
|
2.2. |
Każdemu wnioskowi o wydanie upoważnienia do połowów, składanemu po raz pierwszy w ramach obowiązującego protokołu lub składanemu po wprowadzeniu zmian technicznych w odnośnym statku, musi towarzyszyć:
|
|
2.3. |
Podczas odnawiania upoważnienia do połowów w ramach obowiązującego protokołu statki, których charakterystyka techniczna nie uległa zmianie, składają wniosek o odnowienie upoważnienia do połowów, któremu towarzyszy wyłącznie dowód uiszczenia opłaty. |
3. Opłaty
|
3.1. |
Upoważnienia do połowów wydawane są po wpłaceniu na rzecz właściwych organów krajowych następujących kwot ryczałtowych:
|
|
3.2. |
Opłata wynosi 55 EUR za tonę połowów dokonanych w obszarze połowowym Związku Komorów. |
4. Tymczasowy wykaz statków upoważnionych do połowów
Po otrzymaniu wniosków o wydanie upoważnienia do połowów oraz zgłoszenia o wpłaceniu zaliczki Związek Komorów niezwłocznie opracowuje dla każdej kategorii statków tymczasowy wykaz statków, które ubiegają się o upoważnienie. Wykaz ten jest niezwłocznie przekazywany krajowemu organowi odpowiedzialnemu za kontrolę połowów Związku Komorów oraz UE.
UE przekazuje tymczasowy wykaz armatorowi lub agentowi. W przypadku gdy biura UE są zamknięte, Związek Komorów może wydać wykaz tymczasowy bezpośrednio armatorowi lub jego agentowi i przesłać jego kopię UE.
Statki są upoważnione do dokonywania połowów od chwili wpisania ich do wykazu tymczasowego do momentu wydania upoważnienia do połowów. Statki te powinny stale przechowywać wykaz tymczasowy do chwili wydania im upoważnienia do połowów.
5. Wydawanie upoważnień do połowów
Upoważnienia do połowów w odniesieniu do wszystkich rodzajów statków wydawane są armatorom lub ich agentom w terminie 15 dni roboczych od otrzymania przez właściwy organ kompletnego wniosku o wydanie upoważnienia.
Kopia wspomnianych upoważnień do połowów jest przesyłana niezwłocznie przez właściwy organ Delegaturze UE na Mauritiusie.
Po wydaniu i otrzymaniu upoważnienia do połowów należy je stale przechowywać na statku.
6. Wykaz statków upoważnionych do połowów
Po wydaniu upoważnienia do połowów organ krajowy odpowiedzialny za nadzór nad działalnością połowową niezwłocznie opracowuje dla każdej kategorii statków ostateczny wykaz statków upoważnionych do połowów w obszarze połowowym Związku Komorów. Wykaz ten jest niezwłocznie przekazywany UE, zastępując wykaz tymczasowy, o którym mowa powyżej.
7. Okres ważności upoważnienia do połowów
Upoważnienia do połowów są ważne jeden rok i są odnawialne.
8. Przeniesienie upoważnienia do połowów
Upoważnienie do połowów jest wydawane dla danego statku i nie podlega przeniesieniu. Jednakże w przypadku udowodnionego działania siły wyższej oraz na wniosek UE upoważnienie do połowów można zastąpić nowym upoważnieniem, wydanym dla innego statku tej samej kategorii co statek, który należy zastąpić, bez wpłaty nowej zaliczki.
9. Statki pomocnicze
|
9.1. |
Statki pomocnicze muszą uzyskać upoważnienie zgodnie z przepisami przewidzianymi w ustawodawstwie Komorów i na warunkach w nim przewidzianych. |
|
9.2. |
Nie wolno wymagać żadnych opłat z tytułu upoważnień wydawanych statkom pomocniczym. Statki pomocnicze muszą pływać pod banderą państwa członkowskiego UE lub wchodzić w skład spółki europejskiej. |
|
9.3. |
Właściwe organy Komorów regularnie przekazują Komisji wykaz tych upoważnień za pośrednictwem Delegatury UE na Mauritiusie. |
ROZDZIAŁ III
SPRAWOZDAWCZOŚĆ DOTYCZĄCA POŁOWÓW
1. Dziennik połowowy
|
1.1. |
Kapitan statku UE, który prowadzi połowy w ramach umowy, prowadzi dziennik połowowy IOTC, który musi być zgodny z obowiązującymi rezolucjami IOTC obejmującymi gromadzenie i przekazywanie danych dotyczących działalności połowowej. |
|
1.2. |
Kapitan wypełnia dziennik połowowy dla każdego dnia przebywania statku w obszarze połowowym Związku Komorów. |
|
1.3. |
Dziennik połowowy wypełniany jest w sposób czytelny, drukowanymi literami, i podpisywany przez kapitana. |
|
1.4. |
Kapitan odpowiada za dokładność danych wpisanych do dziennika połowowego. |
2. Raport połowowy
|
2.1. |
Kapitan deklaruje połowy statku poprzez złożenie Związkowi Komorów dzienników połowowych odpowiadających okresowi obecności statku w obszarze połowowym Związku Komorów. |
|
2.2. |
Dzienniki połowowe składa się w następujący sposób:
|
|
2.3. |
Powrót statku do obszaru połowowego Związku Komorów w okresie ważności posiadanego przez niego upoważnienia do połowów łączy się ze sporządzeniem nowego raportu połowowego. |
|
2.4. |
Kapitan przesyła kopie wszystkich dzienników połowowych Delegaturze UE na Mauritiusie, Centrum Monitorowania Rybołówstwa oraz jednemu z następujących instytutów naukowych:
|
|
2.5. |
W przypadku nieposzanowania przepisów dotyczących raportowania połowów Związek Komorów może zawiesić upoważnienie do połowów danego statku do czasu otrzymania brakujących raportów połowowych i ukarać armatora zgodnie z odnośnymi przepisami obowiązującego ustawodawstwa krajowego. W przypadku ponownego nieposzanowania przepisów Związek Komorów może odmówić odnowienia upoważnienia do połowów. Związek Komorów informuje niezwłocznie UE o wszelkich karach nałożonych w takich okolicznościach. |
3. Przejście na system elektroniczny
Strony postanawiają wprowadzić elektroniczny dziennik połowowy oraz elektroniczny system sprawozdawczości dotyczący wszystkich danych odnoszących się do połowów (ERS), zgodnie z wytycznymi zamieszczonymi w dodatku 3. Strony wspólnie określą szczegółowe sposoby wdrożenia tego systemu, mając na celu uruchomienie go od dnia 1 lipca 2015 r.
4. Końcowe rozliczenie należności z tytułu opłat za sejnery tuńczykowe i taklowce powierzchniowe
|
4.1. |
Do momentu wprowadzenia w życie systemu elektronicznego, o którym mowa w pkt 3, UE określa dla każdego sejnera tuńczykowego i taklowca powierzchniowego, w oparciu o ich raporty połowowe potwierdzone przez instytuty naukowe wymienione powyżej, rozliczenie końcowe należności należnych od statku z tytułu rocznej kampanii połowowej za poprzedni rok kalendarzowy. |
|
4.2. |
UE przekazuje to rozliczenie końcowe Związkowi Komorów i armatorowi przed dniem 31 lipca bieżącego roku. |
|
4.3. |
Od momentu faktycznego wprowadzenia w życie systemu elektronicznego, o którym mowa w pkt 3, UE określa dla każdego sejnera tuńczykowego i taklowca powierzchniowego, w oparciu o raporty połowowe przechowywane przez Centra Monitorowania Rybołówstwa (CMR) państwa bandery, rozliczenie końcowe należności należnych od statku z tytułu rocznej kampanii połowowej za poprzedni rok kalendarzowy. |
|
4.4. |
UE przekazuje to rozliczenie końcowe Związkowi Komorów i armatorowi przed dniem 31 marca bieżącego roku. |
|
4.5. |
Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry, różnica nie jest zwracana armatorowi. |
|
4.6. |
Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest wyższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry wpłacana za otrzymanie upoważnienia do połowów, dodatkowa opłata jest uiszczana przez armatorów statków na rzecz właściwych organów krajowych Związku Komorów najpóźniej dnia 30 września bieżącego roku, na rachunek wskazany w rozdziale I pkt 3 niniejszego załącznika. |
DZIAŁ IV
PRZEŁADUNKI I WYŁADUNKI
|
1. |
Przeładunek na morzu jest zakazany. Każdy statek UE zamierzający dokonać przeładunku lub wyładunku połowów w obszarze połowowym Związku Komorów musi przeprowadzić tę czynność na redach portów Związku Komorów. |
|
2. |
Kapitan statku UE, który chce dokonać wyładunku lub przeładunku, musi zgłosić równocześnie Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa i odnośnym organom portowym w Związku Komorów, co najmniej na 24 godziny przed wyładunkiem lub przeładunkiem:
|
|
3. |
Przeładunek i wyładunek uznaje się za opuszczenie obszaru połowowego Związku Komorów. W związku z tym statki muszą przedstawić właściwym organom Komorów raporty połowowe i określić, czy zamierzają kontynuować połowy, czy opuścić obszar połowowy Związku Komorów. |
|
4. |
Wszelkie czynności związane z przeładunkiem lub wyładunkiem połowów, o których nie ma wzmianki w punktach powyżej, są zabronione w obszarze połowowym związku Komorów. Za naruszenie tego postanowienia grożą kary przewidziane w obowiązującym prawodawstwie Komorów. |
DZIAŁ V
ZAOKRĘTOWANIE MARYNARZY
|
1. |
Każdy statek zaokrętowuje, na swój koszt, co najmniej jednego (1) wykwalifikowanego marynarza Komorów podczas kampanii połowowej w obszarze połowowym Związku Komorów. |
|
2. |
Armatorzy dysponują prawem swobodnego wyboru marynarzy, których zatrudnią na swoich statkach, spośród tych, którzy znajdują się na liście przedłożonej przez właściwy organ Związku Komorów. |
|
3. |
Armator lub jego przedstawiciel przekazuje właściwemu organowi Związku Komorów nazwiska zaokrętowanych miejscowych marynarzy, z podaniem pełnionych przez nich funkcji w załodze. |
|
4. |
Do marynarzy zatrudnionych na statkach UE stosuje się z mocy prawa deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu. |
|
5. |
Umowy o pracę marynarzy sporządzane są między przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami lub ich związkami zawodowymi albo ich przedstawicielami, w porozumieniu z właściwym organem Komorów. Podpisujące strony otrzymują po jednym egzemplarzu umowy. Umowy o pracę zapewniają marynarzom korzystanie z systemu zabezpieczeń społecznych, który jest dla nich obowiązujący, w tym ubezpieczenia na wypadek śmierci, ubezpieczenia zdrowotnego i od nieszczęśliwych wypadków. |
|
6. |
Wynagrodzenie marynarzy Komorów pokrywają armatorzy. Jego wysokość jest ustalana w drodze wzajemnego porozumienia między armatorami lub ich przedstawicielami a marynarzami lub ich związkami zawodowymi bądź ich przedstawicielami. Jednakże warunki wynagrodzenia marynarzy z państw AKP nie mogą być gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych do załóg w ich własnych krajach, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm przewidzianych przez MOP. |
|
7. |
Każdy marynarz zatrudniony przez statek UE stawia się u kapitana określonego statku w przeddzień zaokrętowania. Jeżeli marynarz nie stawi się w terminie i o godzinie przewidzianej na zaokrętowanie, armator zostaje automatycznie zwolniony z obowiązku zatrudnienia tego marynarza. |
|
8. |
W przypadku nieprzestrzegania obowiązku, o którym mowa w pkt 1, z powodu innego niż ten wskazany w punkcie poprzednim, armatorzy odnośnych statków zobowiązani są zapłacić, za każdy dzień obecności w obszarze połowowym Związku Komorów, kwotę ryczałtową ustaloną na 20 EUR za dzień i za statek. Uiszczenie tej kwoty następuje najpóźniej w terminie ustalonym w rozdziale III sekcja 4 pkt 6 niniejszego załącznika. |
|
9. |
Kwota ta wykorzystywana jest na szkolenie miejscowych marynarzy-rybaków i jest wpłacana na konto wskazane przez organy Komorów. |
ROZDZIAŁ VI
OBSERWATORZY
|
1. |
Statki, które w ramach umowy posiadają upoważnienie do prowadzenia połowów, zaokrętowują obserwatorów, najlepiej akredytowanych na poziomie regionalnym, wyznaczonych przez organy Komorów odpowiedzialne za rybołówstwo zgodnie z zasadami przedstawionymi poniżej. |
|
1.1. |
Na wniosek Ministerstwa Rybołówstwa Komorów, tuńczykowce przyjmują na pokład jednego, wyznaczonego przez to ministerstwo obserwatora, którego zadaniem jest sprawdzanie połowów przeprowadzanych na wodach Komorów. |
|
1.2. |
Właściwy organ Związku Komorów sporządza wykaz statków wyznaczonych do zaokrętowania obserwatora oraz wykaz obserwatorów wyznaczonych do zaokrętowania. Wykazy te są stale uaktualniane. Wykazy te przekazywane są UE z chwilą sporządzenia, a następnie co trzy miesiące chwilą ich ewentualnego uaktualnienia. |
|
1.3. |
Właściwy organ Związku Komorów przekazuje zainteresowanym armatorom lub ich przedstawicielom nazwisko obserwatora, który został wyznaczony do zaokrętowania na danym statku, w chwili wydania upoważnienia lub najpóźniej 15 dni przed przewidywaną datą zaokrętowania obserwatora. Określa także czas obecności obserwatora na statku. |
|
2. |
Warunki zaokrętowania obserwatora ustalane są za obopólną zgodą przez armatora lub jego przedstawiciela i organy Komorów. |
|
3. |
Zaokrętowanie obserwatora odbywa się w porcie wybranym przez armatora. Z dziesięciodniowym wyprzedzeniem zainteresowani armatorzy przekazują właściwym organom informacje dotyczące dat i portów Komorów, przewidzianych do zaokrętowania obserwatorów. |
|
4. |
W przypadku gdy obserwator zaokrętowywany jest za granicą, koszty jego podróży pokrywa armator. Jeżeli statek z obserwatorem Komorów opuszcza obszar połowowy Związku Komorów, należy podjąć na koszt armatora wszelkie środki mające na celu jak najszybszy powrót obserwatora do kraju. |
|
5. |
W przypadku nieobecności obserwatora w uzgodnionym miejscu i czasie oraz w ciągu następnych dwunastu godzin, armator zostaje automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania tego obserwatora. |
|
6. |
Obserwator jest traktowany na statku tak jak oficer. Wykonuje on następujące zadania:
|
|
7. |
Kapitan podejmuje wszelkie możliwe działania w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i komfortu psychicznego przy wykonywaniu jego zadań. |
|
8. |
Obserwatorowi zapewnia się dostęp do wszelkich urządzeń niezbędnych do wypełniania obowiązków. Kapitan zapewnia mu dostęp do wszelkich środków łączności niezbędnych do wykonywania jego zadań, do dokumentów bezpośrednio związanych z działalnością połowową statku, a w szczególności do dziennika połowowego i do dziennika nawigacyjnego, a także do części statku, do których dostęp jest niezbędny do sprawnego wykonywania jego zadań. |
|
9. |
Podczas pobytu na statku obserwator:
|
|
10. |
Po zakończeniu okresu obserwacji, a przed opuszczeniem statku, obserwator sporządza sprawozdanie ze swej działalności, które przekazywane jest właściwym organom Związku Komorów, z kopią dla Delegatury UE na Mauritiusie. Obserwator podpisuje je w obecności kapitana, który może dodać lub zlecić dodanie do sprawozdania wszelkich uwag, jakie uzna za stosowne, następnie je podpisując. Kopia sprawozdania przekazywana jest kapitanowi statku w chwili opuszczenia statku przez obserwatora naukowego. |
|
11. |
Armator zapewnia na swój koszt zakwaterowanie i wyżywienie obserwatorów na warunkach przyznawanych oficerom, z uwzględnieniem możliwości statku. |
|
12. |
Wynagrodzenie i składki na ubezpieczenie społeczne obserwatora pokrywają właściwe organy Związku Komorów. |
ROZDZIAŁ VII
KONTROLA I INSPEKCJA
1. Wejście do obszaru połowowego i wyjście z niego
|
1.1. |
Statki europejskie z co najmniej trzygodzinnym wyprzedzeniem powiadamiają właściwe organy Związku Komorów odpowiedzialne za kontrole połowów o zamiarze wpłynięcia do obszaru połowowego Związku Komorów lub opuszczenia go. |
|
1.2. |
Zgłaszając wejście do obszaru połowowego lub opuszczenie go, statek podaje w szczególności:
|
|
1.3. |
Informacje te przekazywane są w pierwszej kolejności pocztą elektroniczną, a w razie braku takiej możliwości – faksem. Związek Komorów potwierdza niezwłocznie jego odbiór zwrotną pocztą elektroniczną lub faksem. |
|
1.4. |
Statek złapany na prowadzeniu połowów bez uprzedniego zawiadomienia właściwego organu Związku Komorów zostaje uznany za statek, który dokonał naruszenia przepisów. |
2. Współpraca w zakresie zwalczania połowów NNN
W celu wzmocnienia nadzoru nad połowami oraz zwalczania połowów NNN kapitanowie statków UE informują o obecności w obszarze połowowym Związku Komorów wszelkich statków rybackich, które nie znajdują się w wykazie statków upoważnionych do prowadzenia połowów w Związku Komorów.
Jeżeli kapitan statku rybackiego UE zaobserwuje statek rybacki prowadzący operacje, które mogą być połowami NNN, może zebrać na ten temat możliwie jak najwięcej informacji. Sprawozdania z obserwacji są wysyłane niezwłocznie do właściwego organu państwa członkowskiego bandery statku, który prowadził obserwację, który to organ przekazuje je UE lub wyznaczonemu przez nią organowi. UE przekazuje tę informację Związkowi Komorów.
Związek Komorów przekazuje jak najszybciej UE wszelkie sprawozdania z obserwacji, w których jest posiadaniu, dotyczące statków rybackich prowadzących w obszarze połowowym Związku Komorów operacje, które mogą być połowami NNN.
3. Satelitarny system monitorowania statków (VMS)
3.1. Komunikaty dotyczące pozycji statków – system VMS
Podczas przebywania w obszarze połowowym Związku Komorów statki UE posiadające upoważnienie do połowów muszą być wyposażone w satelitarny system monitorowania statków (VMS), który zapewnia automatyczne, stałe i cogodzinne przekazywanie informacji o ich pozycji do Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) państwa bandery.
Każdy komunikat o pozycji musi zawierać:
|
a) |
identyfikację statku; |
|
b) |
ostatnią pozycję geograficzną statku (długość, szerokość geograficzna) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %; |
|
c) |
dzień i godzinę zarejestrowania pozycji; |
|
d) |
prędkość i kurs statku. |
Każdy komunikat o pozycji musi być skonfigurowany w formacie podanym w dodatku 2 do niniejszego załącznika.
Pierwsza pozycja zarejestrowana po wejściu do obszaru połowowego Związku Komorów oznaczana jest kodem „ENT”. Wszystkie następne pozycje będą oznaczone kodem „POS”, z wyjątkiem pierwszej pozycji zarejestrowanej po wyjściu z obszaru połowowego Związku Komorów, która jest oznaczona kodem „EXI”. CMR państwa bandery zapewnia automatyczne przetwarzanie i, w razie potrzeby, elektroniczne przesyłanie komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji są rejestrowane w sposób bezpieczny i zachowywane przez okres trzech lat.
3.2. Przesyłanie informacji przez statek w przypadku awarii systemu VMS
Kapitan powinien stale dopilnowywać, aby system VMS był w pełni operacyjny, a komunikaty o pozycji prawidłowo przesyłane do CMR państwa bandery.
Statki UE, które prowadzą połowy z uszkodzonym systemem VMS, nie są upoważnione do wejścia do obszaru połowowego Związku Komorów.
W razie awarii systemu VMS statku podczas połowów w obszarze połowowym Związku Komorów system ten należy naprawić lub wymienić możliwie najszybciej i nie później niż w terminie 15 dni. Po upływie tego terminu statek traci prawo do prowadzenia połowów w obszarze połowowym Związku Komorów.
Statki z uszkodzonym systemem VMS, które prowadzą połowy w obszarze połowowym Związku Komorów, powinny przekazywać komunikaty o pozycji do CMR państwa bandery oraz do centrum kontroli państwa bandery w Krajowym Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa Związku Komorów pocztą elektroniczną lub faksem z częstotliwością co najmniej co sześć godzin, podając wszelkie wymagane informacje.
3.3. Bezpieczne przesyłanie komunikatów o pozycji do Związku Komorów
CMR państwa bandery przesyła automatycznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa. CMR państwa bandery i Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa przekazują sobie nawzajem swoje kontaktowe adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.
Przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery i Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa odbywa się drogą elektroniczną zgodnie z systemem bezpiecznej łączności.
Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa informuje niezwłocznie CMR państwa bandery i UE o wszelkich następujących po sobie zakłóceniach w odbiorze komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów, w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił swojego wyjścia z obszaru połowowego.
3.4. Nieprawidłowe działanie systemu łączności
Związek Komorów zapewnia zgodność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem CMR państwa bandery oraz informuje niezwłocznie UE o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego. Wszelkie ewentualne spory rozstrzygane są przez wspólny komitet.
Kapitan jest uznawany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną interwencję w systemie VMS mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów o pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w obowiązującym ustawodawstwie Związku Komorów.
3.5. Zmiana częstotliwości wysyłania komunikatów o pozycji
Na podstawie uzasadnionych elementów, które wskazują na istnienie naruszenia, Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa może zwrócić się z prośbą do CMR państwa bandery, wysyłając kopię prośby do UE, o skrócenie do trzydziestu minut, w okresie wyznaczonym do przeprowadzenia śledztwa, przerw pomiędzy kolejnymi komunikatami o pozycji statku. Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa powinno przesłać wspomniane dowody do CMR państwa bandery i UE. CMR państwa bandery wysyła niezwłocznie do Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa komunikaty o pozycji z nową częstotliwością.
Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa niezwłocznie informuje centrum monitorowania państwa bandery i Komisję Europejską o zakończeniu procedury weryfikacji.
Po zakończeniu okresu wyznaczonego na prowadzenie śledztwa Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa informuje CMR państwa bandery i UE o ewentualnych czynnościach następczych.
4. Inspekcja na morzu
Inspekcja na morzu statków UE będących w posiadaniu upoważnienia do połowów w obszarze połowowym Związku Komorów przeprowadzana jest przez inspektorów Związku Komorów, których można zidentyfikować i którzy są odpowiedzialni za kontrole połowów.
Przed wejściem na statek upoważnieni inspektorzy uprzedzają statek UE o decyzji przeprowadzenia inspekcji. Inspekcja jest prowadzona przez inspektorów ds. rybołówstwa, którzy przed rozpoczęciem inspekcji muszą przedstawić swoją tożsamość, kwalifikacje oraz zlecenie przeprowadzenia inspekcji.
Upoważnieni inspektorzy pozostają na statku UE jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. Przeprowadzają oni inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i ładunku.
Na zakończenie każdej inspekcji upoważnieni inspektorzy sporządzają sprawozdanie z inspekcji. Kapitan statku UE ma prawo wprowadzić swoje komentarze do sprawozdania z inspekcji. Sprawozdanie z inspekcji jest podpisywane przez inspektora, który je sporządził, oraz przez kapitana statku UE.
Podpisanie sprawozdania z inspekcji przez kapitana nie przesądza o prawie przysługującym armatorowi do obrony podczas postępowania w sprawie naruszenia przepisów. W przypadku odmowy podpisania dokumentu kapitan musi przedstawić na piśmie powody tej odmowy, a inspektor nanieść zapis „odmowa podpisania”.
Upoważnieni inspektorzy przekazują kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi statku UE przed zejściem ze statku.
W razie stwierdzenia naruszenia przepisów kopię powiadomienia o naruszeniu przekazuje się również UE zgodnie z rozdziałem VIII.
5. Inspekcje w porcie
Inspekcja statków UE, które dokonują wyładunku lub przeładunku połowów, w porcie Związku Komorów prowadzona jest przez inspektorów Komorów, których można zidentyfikować i którzy są odpowiedzialni za kontrole połowów.
Przed rozpoczęciem inspekcji inspektorzy muszą przedstawić swoją tożsamość, kwalifikacje oraz zlecenie przeprowadzenia inspekcji. Inspektorzy Związku Komorów pozostają na statku UE jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją i przeprowadzają inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, dokonywanego przez niego wyładunku lub przeładunku ładunku.
Na zakończenie każdej inspekcji inspektorzy Komorów sporządzają sprawozdanie z inspekcji. Kapitan statku UE ma prawo wprowadzić swoje komentarze do sprawozdania z inspekcji. Sprawozdanie z inspekcji jest podpisywane przez inspektora, który je sporządził, oraz przez kapitana statku UE.
Podpisanie sprawozdania z inspekcji przez kapitana nie przesądza o prawie przysługującym armatorowi do obrony podczas postępowania w sprawie naruszenia przepisów. W przypadku odmowy podpisania dokumentu kapitan musi przedstawić na piśmie powody tej odmowy, a inspektor nanieść zapis „odmowa podpisania”.
Inspektor Komorów przekazuje kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi statku UE na zakończenie inspekcji.
W razie stwierdzenia naruszenia przepisów kopię powiadomienia o naruszeniu przekazuje się również UE zgodnie z rozdziałem VIII.
ROZDZIAŁ VIII
NARUSZENIA PRZEPISÓW
1. Postępowanie w stosunku do naruszenia przepisów
Wszelkie naruszenie przepisów dokonane w obszarze połowowym Związku Komorów przez statek UE posiadający upoważnienie do połowów zgodnie z postanowieniami niniejszego załącznika powinno być wymienione w sprawozdaniu z inspekcji.
2. Zatrzymanie statku
W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów każdy statek UE, który naruszył przepisy, może być zmuszony do zaprzestania swojej działalności połowowej i, jeśli znajduje się na morzu, do powrotu do któregoś z portów Związku Komorów, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem Związku Komorów.
Związek Komorów zgłasza UE każde zatrzymanie statku UE posiadającego upoważnienie do połowów drogą elektroniczną, w terminie maksymalnie 24 godzin. Zgłoszenie musi zawierać przyczyny aresztowania lub zatrzymania.
Przed podjęciem jakiegokolwiek środka przeciwko statkowi, kapitanowi, załodze statku lub ładunkowi, poza działaniami mającymi na celu zachowanie dowodów w sprawie podejrzewanego naruszenia przepisów, na wniosek UE Centrum Kontroli i Monitorowania Rybołówstwa przeprowadza w następnym dniu roboczym po otrzymaniu informacji o zatrzymaniu statku spotkanie informacyjne mające na celu wyjaśnienie faktów, które doprowadziły do zatrzymania statku, oraz przedstawienie ewentualnych działań następczych. W spotkaniu informacyjnym uczestniczą przedstawiciel państwa bandery oraz armatora statku.
3. Kary za naruszenie przepisów — postępowanie ugodowe
Kara za zgłoszone naruszenie przepisów jest wyznaczana przez Związek Komorów zgodnie z przepisami obowiązującego ustawodawstwa.
Przed wszczęciem postępowania sądowego podejmowane jest postępowanie ugodowe pomiędzy organami Związku Komorów a statkiem UE w celu rozstrzygnięcia sprawy polubownie. Przedstawiciel państwa bandery statku może wziąć udział w postępowaniu ugodowym. Postępowanie ugodowe kończy się najpóźniej 72 godzin po zgłoszeniu zatrzymania statku.
4. Postępowanie sądowe — gwarancja bankowa
Jeżeli postępowanie ugodowe nie powiedzie się, a sprawa dotycząca naruszenia przepisów zostaje wniesiona przed właściwym organem sądowym, armator statku, który naruszył przepisy, składa gwarancję bankową, której wysokość ustala Związek Komorów i która obejmuje koszty związane z zatrzymaniem statku, szacowaną grzywną i ewentualnymi odszkodowaniami wyrównawczymi. Gwarancja bankowa jest unieruchomiona do czasu zakończenia postępowania sądowego.
Gwarancja bankowa jest zwalniana i zwracana armatorowi niezwłocznie po wydaniu orzeczenia:
|
a) |
w całości, jeśli nie orzeczono żadnej kary; |
|
b) |
do wysokości salda, jeśli kara skutkowała grzywną nieprzekraczającą gwarancji bankowej. |
Związek Komorów informuje UE o wynikach postępowania sądowego w terminie 8 dni od wydania orzeczenia.
5. Zwolnienie statku i załogi
Statek i jego załoga mogą opuścić port po uregulowaniu kary wynikającej z postępowania ugodowego lub po złożeniu gwarancji bankowej.
Dodatki
1.
Formularz wniosku o wydanie upoważnienia do połowów
2.
Przekazywanie komunikatów VMS do Komorów, raport o pozycji
3.
Wytyczne dotyczące zarządzania systemem elektronicznego przekazywania danych dotyczących połowów (system ERS) i jego wdrożenia
Dodatek 1
WNIOSEK O WYDANIE UPOWAŻNIENIA DO POŁOWÓW ZAGRANICZNEMU STATKOWI RYBACKIEMU
Dodatek 2
PRZEKAZYWANIE KOMUNIKATÓW VMS DO ZWIĄZKU KOMORÓW
RAPORT O POZYCJI
|
Dane |
Kod |
Obowiązkowe/nieobowiązkowe |
Uwagi: |
|
Początek rejestracji |
SR |
O |
Dane dotyczące systemu – wskazują początek rejestracji |
|
Adresat |
AD |
O |
Dane dotyczące komunikatu – adresat. Kod ISO Alfa 3 kraju |
|
Nadawca |
FS |
O |
Dane dotyczące komunikatu – nadawca. Kod ISO Alfa 3 kraju |
|
Typ komunikatu |
TM |
O |
Dane dotyczące komunikatu – typ komunikatu „POS” |
|
Radiowy sygnał wywoławczy |
RC |
O |
Dane dotyczące statku – międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku |
|
Wewnętrzny numer referencyjny dla Umawiającej się Strony |
IR |
F |
Dane dotyczące statku – niepowtarzalny numer Umawiającej się Strony (kod ISO3 państwa bandery, po którym następuje numer) |
|
Zewnętrzny numer rejestracyjny |
XR |
F |
Dane dotyczące statku – numer znajdujący się na burcie statku |
|
Państwo bandery |
FS |
F |
Dane dotyczące państwa bandery |
|
Szerokość geograficzna |
LA |
O |
Dane dotyczące pozycji statku – pozycja w stopniach i minutach N/S DDMM (WGS84) |
|
Długość geograficzna |
LO |
O |
Dane dotyczące pozycji statku – pozycja w stopniach i minutach E/W DDDMM (WGS84) |
|
Data |
DA |
O |
Dane dotyczące pozycji statku – data zapisu pozycji UTC (RRRRMMDD) |
|
Godzina |
TI |
O |
Dane dotyczące pozycji statku – godzina zapisu pozycji UTC (HHMM) |
|
Koniec rejestracji |
ER |
O |
Dane dotyczące systemu – wskazują koniec rejestracji |
Zestaw znaków: ISO 8859.1
Każda transmisja danych ma następującą strukturę:
|
— |
podwójny ukośnik (//) i litery „SR” wskazują początek komunikatu; |
|
— |
podwójny ukośnik (//) i kod pola wskazują początek elementu danych; |
|
— |
pojedynczy ukośnik (/) oddziela kod od danych; |
|
— |
pary danych są oddzielone spacją; |
|
— |
znaki „ER” oraz podwójny ukośnik (//) na końcu wskazują koniec rejestracji. |
Dane nieobowiązkowe muszą być wprowadzane między początkiem a końcem rejestracji.
Dodatek 3
Wytyczne dotyczące zarządzania systemem elektronicznego przekazywania danych dotyczących połowów (system ERS) i jego wdrożenia
POSTANOWIENIA OGÓLNE
|
1. |
Podczas prowadzenia połowów w obszarze połowowym Związku Komorów każdy statek rybacki UE musi być wyposażony w elektroniczny system, zwany dalej „systemem ERS”, umożliwiający rejestrowanie i przekazywanie danych o działalności połowowej statku, zwanych dalej „danymi ERS”. |
|
2. |
Statek UE, który nie jest wyposażony w system ERS, lub którego system ERS nie działa, nie jest upoważniony do wejścia do obszaru połowowego Związku Komorów w celu prowadzenia działalności połowowej. |
|
3. |
Dane ERS są przekazywane zgodnie z niniejszymi wytycznymi do CMR (zwanego dalej CMR) państwa bandery, które zapewnia ich automatyczną dostępność dla CMR Związku Komorów. |
|
4. |
Państwo bandery i Związek Komorów dopilnowują, by ich CMR były wyposażone w sprzęt informatyczny i oprogramowanie niezbędne do automatycznego przekazywania danych ERS w formacie XML dostępnym pod adresem: [http://ec.europa.eu/cfp/control/codes/index_en.htm] oraz by dysponowały procedurą awaryjną zdolną do rejestracji i przechowywania danych ERS w formie czytelnej na komputerze przez okres co najmniej 3 lat. |
|
5. |
Wszelkie zmiany lub aktualizacje formatu, o którym mowa w pkt. 3, muszą być zidentyfikowane i datowane i będą operacyjne po upływie sześciu miesięcy od ich wejścia w życie. |
|
6. |
Przekazywanie danych ERS musi odbywać się przy użyciu elektronicznych środków komunikacji, którymi zarządza Komisja Europejska w imieniu UE, określonymi jako DEH (Data Exchange Highway). |
|
7. |
Państwo bandery i Związek Komorów wyznaczają swoich korespondentów ERS, którzy będą pełnić funkcję punktów kontaktowych.
|
SPORZĄDZANIE I PRZEKAZYWANIE DANYCH ERS
|
1. |
Statek rybacki UE ma obowiązek:
|
|
2. |
Kapitan odpowiada za dokładność rejestrowanych i przekazywanych danych ERS. |
|
3. |
CMR państwa bandery wysyła automatycznie i niezwłocznie dane ERS do CMR Związku Komorów. |
|
4. |
CMR Związku Komorów potwierdza przyjęcie danych ERS komunikatem zwrotnym oraz traktuje wszystkie dane ERS jako poufne. |
AWARIA SYSTEMU ERS NA STATKU LUB SYSTEMU PRZEKAZYWANIA DANYCH ERS POMIĘDZY STATKIEM A CMR PAŃSTWA BANDERY
|
1. |
Państwo bandery informuje niezwłocznie kapitana lub właściciela statku, który pływa pod jego banderą, lub jego przedstawiciela, o każdej awarii technicznej systemu ERS zainstalowanego na statku lub o tym, że nie działa przekazywanie danych ERS między statkiem a CMR państwa bandery. |
|
2. |
Państwo bandery informuje Związek Komorów o wykrytej awarii i środkach naprawczych, które zostały podjęte. |
|
3. |
W razie awarii systemu ERS na statku kapitan lub właściciel dokonują naprawy lub wymiany systemu w terminie 10 dni. Jeżeli w okresie tych 10 dni statek zawija do portu, wówczas nie może ponownie podjąć działalności połowowej w obszarze połowowym Związku Komorów aż do przywrócenia pełnej sprawności jego systemu ERS, chyba że Związek Komorów udzieli mu odpowiedniego zezwolenia. |
|
4. |
Statek rybacki nie może opuścić portu po awarii technicznej swego systemu ERS zanim:
|
|
5. |
Każdy statek UE, który prowadzi połowy w obszarze połowowym Związku Komorów, posiadając niesprawny system ERS, powinien przekazywać codziennie najpóźniej do 23:59 UTC wszelkie dane ERS do CMR państwa bandery przy pomocy wszelkich innych środków komunikacji elektronicznej dostępnej w CMR Związku Komorów. |
|
6. |
Dane ERS, których nie można udostępnić Związkowi Komorów w systemie ERS z powodu awarii, o której mowa w pkt. 12, są przekazywane przez CMR państwa bandery do CMR Związku Komorów w innej formie elektronicznej wzajemnie uzgodnionej. Dane przekazywane w taki alternatywny sposób będą uznawane za priorytetowe, wziąwszy pod uwagę że normalnie stosowane terminy przekazywania mogą być niedotrzymane. |
|
7. |
Jeżeli CMR Związku Komorów nie otrzymuje danych ERS ze statku przez 3 kolejne dni, Związek Komorów może wydać statkowi nakaz natychmiastowego udania się do portu wyznaczonego przez Związek Komorów na potrzeby śledztwa. |
AWARIA CMR — NIEOTRZYMANIE DANYCH ERS PRZEZ CMR ZWIĄZKU KOMORÓW
|
1. |
Jeżeli jedno z CMR nie otrzymuje danych ERS, jego korespondent ERS informuje o tym niezwłocznie korespondenta drugiego CMR i, jeśli to konieczne, pomaga w zlikwidowaniu problemu. |
|
2. |
CMR państwa bandery i CMR Związku Komorów uzgadniają wspólnie alternatywne środki komunikacji elektronicznej, które należy stosować do przekazywania danych ERS w razie awarii w CMR, i niezwłocznie informują się nawzajem o wszelkich zmianach. |
|
3. |
Gdy CMR Związku Komorów sygnalizuje, że nie otrzymało danych ERS, CMR państwa bandery identyfikuje przyczyny problemu i podejmuje właściwe środki, aby problem ten rozwiązać. CMR państwa bandery informuje CMR Związku Komorów i UE o wynikach i podjętych środkach w terminie 24 godzin od stwierdzenia awarii. |
|
4. |
Jeżeli zlikwidowanie problemu wymaga więcej niż 24 godzin, CMR państwa bandery przekazuje niezwłocznie brakujące dane ERS do CMR Związku Komorów przy pomocy któregoś z alternatywnych środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w pkt. 17. |
|
5. |
Związek Komorów przekazuje informację swoim właściwym służbom kontrolnym (CMR), aby statków UE nie uznano za popełniające naruszenie polegające na nieprzekazywaniu danych ERS przez CMR Związku Komorów z powodu awarii w jednym z CMR. |
KONSERWACJA CMR
|
1. |
Zaplanowane czynności konserwacyjne w CMR (program obsługi technicznej), które mogą wpłynąć na wymianę danych ERS, należy zgłosić drugiemu CMR co najmniej 72 godziny wcześniej, wskazując w miarę możliwości dzień i czas trwania konserwacji. Jeśli chodzi o niezaplanowane czynności konserwacyjne, informacje o nich należy przekazać jak najszybciej drugiemu CMR. |
|
2. |
W czasie konserwacji udostępnienie danych ERS może zostać wstrzymane do czasu, gdy system będzie ponownie operacyjny. Dane ERS są udostępniane natychmiast po zakończeniu konserwacji. |
|
3. |
Jeżeli czynności konserwacyjne trwają ponad 24 godziny, dane ERS są przekazywane innemu CMR przy pomocy jednego ze środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w pkt. 17. |
|
4. |
Związek Komorów przekazuje informację swoim właściwym służbom kontrolnym (CMR), aby statków UE nie uznano za popełniające naruszenie polegające na nieprzekazywaniu danych ERS z powodu czynności konserwacyjnych w jednym z CMR. |
ROZPORZĄDZENIA
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/24 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1389/2013
z dnia 16 grudnia 2013 r.
zmieniające rozporządzenie Rady (UE) nr 1258/2012 w sprawie podziału uprawnień do połowów w ramach Protokołu uzgodnionego pomiędzy Unią Europejską a Republiką Madagaskaru ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sprawie połowów
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Dnia 15 listopada 2007 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 31/2008 w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Republiką Madagaskaru (1) a Wspólnotą Europejską (zwanej dalej „umową o partnerstwie”). |
|
(2) |
Nowy protokół ustalający uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie o partnerstwie (zwany dalej „nowym protokołem”) stosuje się tymczasowo od dnia 1 stycznia 2013 r. Nowy protokół przyznaje statkom unijnym uprawnienia do połowów w wodach objętych zwierzchnictwem i jurysdykcją Republiki Madagaskaru w zakresie rybołówstwa. Podziału uprawnień do połowów przyznanych Unii na mocy nowego protokołu dokonano rozporządzeniem Rady (UE) nr 1258/2012 (2). |
|
(3) |
W dniu 26 września 2012 r. zebrał się wspólny komitet przewidziany w umowie o partnerstwie i zbadał kwestię rekinów łowionych w związku z połowami zarządzanymi przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) — rekinów, które są przedmiotem zalecenia 05/05 tej komisji, a których połowy są dozwolone w ramach wspomnianej umowy o partnerstwie. Wspólny komitet, na podstawie udokumentowanych połowów z lat 2007-2011 prowadzonych przez taklowce powierzchniowe upoważnione do połowów w ramach poprzedniego protokołu do umowy o partnerstwie i zatwierdzonych przez zainteresowane instytuty naukowe, stwierdził, że należy ograniczyć połowy rekinów przez takie statki do maksymalnego poziomu 200 ton rocznie w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2014 r., blokując w ten sposób presję połowową wywieraną na stada rekinów i stosując się do zalecenia wystosowanego przez Komitet Naukowy IOTC. |
|
(4) |
W świetle dyskusji w ramach wspólnego komitetu należy ograniczyć połowy rekinów i dokonać rozdziału uprawnień połowowych pomiędzy państwa członkowskie na czas stosowania nowego protokołu. Rozporządzenie (UE) nr 1258/2012 powinno zatem być zmienione. |
|
(5) |
Zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 (3), państwa członkowskie, których statki są upoważnione do połowów w ramach rozporządzenia (UE) nr 1258/2012, mogą dokonywać wymiany całości lub części uprawnień do połowów przyznanych im w odniesieniu do rekinów. |
|
(6) |
Niniejsze rozporządzenie powinno obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1258/2012 dodaje się następujący ustęp:
„1a. Uprawnienia do połowów rekinów, złowionych w związku z połowami zarządzanymi przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim przy pomocy takli powierzchniowych, ustala się na 200 ton rocznie. Tę ilość rozdziela się w następujący sposób pomiędzy państwa członkowskie:
|
Państwo członkowskie |
tony |
|
Hiszpania |
166 |
|
Portugalia |
27 |
|
Francja |
7 |
|
Zjednoczone Królestwo |
0 |
|
Ogółem |
200 ” |
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2013 r.
W imieniu Rady
V. JUKNA
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 331 z 17.12.2007, s. 7.
(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1258/2012 z dnia 28 listopada 2012 r. w sprawie podziału uprawnień do połowów w ramach Protokołu uzgodnionego pomiędzy Unią Europejską a Republiką Madagaskaru ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sprawie połowów (Dz.U. L 361 z 31.12.2012, s. 85).
(3) Rozporządzenie Rady (WE) NR 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59).
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/26 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1390/2013
z dnia 16 grudnia 2013 r.
w sprawie przydziału uprawnień do połowów z tytułu Protokołu między Unią Europejską a Związkiem Komorów ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Dnia 5 października 2006 r. Rada zatwierdziła Umowę o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (zwaną dalej „umową o partnerstwie”), przyjmując rozporządzenie (WE) nr 1563/2006 (1). |
|
(2) |
Unia Europejska wynegocjowała ze Związkiem Komorów nowy protokół do umowy o partnerstwie przyznający statkom Unii Europejskiej uprawnienia do połowów na wodach Komorów. W wyniku negocjacji nowy protokół został parafowany dnia 5 lipca 2013 r. |
|
(3) |
Dnia 16 grudnia 2013 r. Rada przyjęła decyzję 2013/786/UE (2) w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania nowego protokołu. |
|
(4) |
Należy dokonać podziału uprawnień do połowów między państwa członkowskie na okres stosowania nowego protokołu. |
|
(5) |
Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1006/2008 (3), jeżeli okaże się, że uprawnienia do połowów przydzielone Unii w ramach nowego protokołu nie są w pełni wykorzystane, Komisja informuje o tym fakcie zainteresowane państwa członkowskie. Brak odpowiedzi w terminie określonym przez Radę uznawany jest za potwierdzenie, że statki danego państwa członkowskiego nie wykorzystują w pełni przyznanych im uprawnień do połowów w danym okresie. Należy określić ten termin. |
|
(6) |
W celu zapewnienia dalszego prowadzenia działalności połowowej przez statki rybackie Unii Europejskiej, w nowym protokole przewiduje się możliwość jego tymczasowego stosowania przez każdą ze Stron począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. Niniejsze rozporządzenie powinno być zatem stosowane od chwili rozpoczęcia tymczasowego stosowania nowego protokołu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Uprawnienia do połowów ustalone w Protokole między Unią Europejską a Związkiem Komorów ustalającym uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sprawie rybołówstwa (zwanym dalej „protokołem”) rozdziela się między państwa członkowskie w następujący sposób:
|
a) |
42 sejnery tuńczykowe:
|
|
b) |
20 taklowców powierzchniowych:
|
2. Rozporządzenie (WE) nr 1006/2008 stosuje się bez uszczerbku dla protokołu i umowy o partnerstwie.
3. Termin, w którym państwa członkowskie zobowiązane są potwierdzić fakt niewykorzystywania w pełni uprawnień do połowów przyznanych w ramach umowy o partnerstwie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008, ustala się na dziesięć dni roboczych od daty przekazania im przez Komisję informacji o tym, że uprawnienia do połowów nie są w pełni wykorzystane.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2013 r.
W imieniu Rady
V. JUKNA
Przewodniczący
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1563/2006 z dnia 5 października 2006 r. w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sektorze rybołówstwa między Wspólnotą Europejską a Związkiem Komorów (Dz.U. L 290 z 20.10.2006, s. 6).
(2) Decyzja Rady 2013/786/UE z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i tymczasowego stosowania Protokołu między Unią Europejską a Związkiem Komorów ustalającego uprawnienia do połowów i rekompensatę finansową przewidziane w obowiązującej Strony umowie o partnerstwie w sektorze rybołówstwa (Zob. s. 4 niniejszego Dziennika Urzędowego).
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 i (WE) nr 1627/94 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 3317/94 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33).
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/28 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 1391/2013
z dnia 14 października 2013 r.
zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej w odniesieniu do unijnej listy projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009 (1), w szczególności jego art. 3 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu (UE) nr 347/2013 ustanawia się nowe ramy planowania infrastruktury i realizacji projektów na okres do 2020 r. i później. Określa się w nim dziewięć strategicznych geograficznych priorytetowych korytarzy w dziedzinie energii elektrycznej, gazu i ropy naftowej oraz trzy ogólnounijne priorytetowe obszary infrastruktury na rzecz autostrad elektroenergetycznych, inteligentnych sieci oraz sieci przesyłu dwutlenku węgla, a także ustanawia się przejrzysty i partycypacyjny proces wskazywania konkretnych projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania (PWZ). Projekty uznane za PWZ odniosą korzyści z przyspieszonych i usprawnionych procedur wydawania pozwoleń, usprawnionego rozpatrywania przez organy regulacyjne oraz – o ile to właściwe – wsparcia finansowego w ramach instrumentu „Łącząc Europę”. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 3 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 347/2013, Komisja jest upoważniona do przyjęcia aktu delegowanego dotyczącego ustalenia unijnej listy PWZ („listy unijnej”) na podstawie list regionalnych przyjętych przez organy decyzyjne grup regionalnych jak określono w tym rozporządzeniu. |
|
(3) |
Przesłane wnioski dotyczące projektów do uwzględnienia w pierwszej unijnej liście PWZ zostały ocenione przez grupy regionalne ustanowione na podstawie rozporządzenia (UE) nr 347/2013 i składające się z przedstawicieli państw członkowskich, krajowych organów regulacyjnych, operatorów systemów przesyłowych, a także Komisji, Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (zwanej dalej „Agencją”) oraz europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej i gazu (ENTSO-E i ENTSOG). |
|
(4) |
W ramach prac grup regionalnych przeprowadzono konsultacje z organizacjami reprezentującymi właściwe zainteresowane podmioty, w tym producentów, operatorów systemów dystrybucyjnych, dostawców, konsumentów i organizacje ekologiczne. |
|
(5) |
Projekty list regionalnych uzgodniono w trakcie spotkania na szczeblu technicznym, w skład którego weszli przedstawiciele Komisji i odpowiednich państw członkowskich, w dniu 13 lipca 2013 r. Po zasięgnięciu opinii Agencji w sprawie projektów list regionalnych, przesłanej w dniu 17 lipca 2013 r., ostateczne listy regionalne zostały przyjęte przez organy decyzyjne grup regionalnych w dniu 24 lipca 2013 r. Wszystkie proponowane projekty uzyskały zgodę tych państw członkowskich, z których terytoriami są związane, zgodnie z art. 172 TFUE oraz art. 3 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 347/2013. |
|
(6) |
Unijna lista PWZ opiera się na ostatecznych listach regionalnych. Z powodu przeciągającej się dyskusji nad wyznaczeniem obszarów Natura 2000 jeden z projektów musiał zostać usunięty z listy. |
|
(7) |
Projekty znajdujące się na tej pierwszej unijnej liście PWZ zostały ocenione pod kątem spełniania kryteriów dla projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, określonych w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 347/2013, i zostały uznane za zgodnie z tymi kryteriami. |
|
(8) |
Zapewniono spójność transregionalną, biorąc pod uwagę opinię Agencji przekazaną w dniu 17 lipca 2013 r. |
|
(9) |
Listę PWZ sporządzono zgodnie z kolejnością priorytetowych korytarzy określonych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 347/2013. Lista nie zawiera żadnego uszeregowania projektów. |
|
(10) |
PWZ są wymienione jako samodzielne PWZ lub jako części klastra kilku PWZ. Niektóre PWZ połączono w klastry ze względu na ich współzależny, potencjalnie konkurencyjny lub konkurencyjny charakter (2). Wszystkie PWZ podlegają jednakowym prawom i obowiązkom, określonym w rozporządzeniu (UE) nr 347/2013. |
|
(11) |
Lista unijna zawiera PWZ znajdujące się na różnych etapach rozwoju. Niektóre z nich nadal znajdują się na wczesnych etapach, tzn. etapach poprzedzających studium wykonalności, w trakcie studium wykonalności lub w trakcie oceny. W takich przypadkach niezbędne jest przeprowadzenie analiz w celu wykazania, że projekty są technicznie i ekonomicznie wykonalne, zgodne z prawodawstwem Unii, w tym w szczególności z prawodawstwem Unii w dziedzinie ochrony środowiska. W tym kontekście należy odpowiednio zidentyfikować ewentualne skutki oddziaływania na środowisko, ocenić je oraz albo je wyeliminować, albo złagodzić. |
|
(12) |
Umieszczenie projektów na unijnej liście PWZ, szczególnie tych, które są na wczesnym etapie rozwoju, następuje bez uszczerbku dla wyników właściwej oceny oddziaływania na środowisko i procedury wydawania pozwoleń. Projekty niezgodne z prawodawstwem Unii powinny zostać usunięte z unijnej listy PWZ. Wdrożenie PWZ, w tym ich zgodność z prawodawstwem Unii należy monitorować na poziomie krajowym oraz zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 347/2013. |
|
(13) |
Na podstawie art. 3 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 347/2013 lista unijna ma mieć formę załącznika do tego rozporządzenia. |
|
(14) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 347/2013, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Do rozporządzenia (UE) nr 347/2013 dodaje się załącznik VII zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 października 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 39.
(2) Jak wyjaśniono w załączniku.
ZAŁĄCZNIK
Do rozporządzenia (UE) nr 347/2013 dodaje się załącznik w następującym brzmieniu:
„ZAŁĄCZNIK VII
Unijna lista projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania (»lista unijna«), o której mowa w art. 3 ust. 4
A. Komisja stosowała następujące zasady przy tworzeniu listy unijnej:
1. Klastry PWZ
Niektóre PWZ są elementem klastrów ze względu na ich współzależny, potencjalnie konkurencyjny lub konkurencyjny charakter. Do łączenia PWZ w klastry zastosowano następujące zasady:
|
— |
Klaster współzależnych PWZ określa się jako »klaster X, obejmujący następujące PWZ«. Klastry współzależnych projektów zostały stworzone w celu zidentyfikowania tych projektów, które są niezbędne dla usunięcia tego samego wąskiego gardła o charakterze transgranicznym i które zapewniają synergię w razie wspólnej realizacji. W takim przypadku należy zrealizować wszystkie projekty, aby osiągnąć ogólnounijne korzyści. |
|
— |
Klaster potencjalnie konkurencyjnych PWZ określa się jako »klaster X, obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ«. Klastry potencjalnie konkurencyjnych PWZ odzwierciedlają niepewność związaną z rozmiarami wąskiego gardła o transgranicznym charakterze. W takim przypadku nie zachodzi konieczność realizacji wszystkich projektów zawartych w klastrze. Do decyzji rynku pozostawia się, czy zrealizowane zostaną wszystkie projekty, kilka lub jeden z nich, po spełnieniu niezbędnych wymogów w zakresie planowania, wydawania zezwoleń i decyzji regulacyjnych. W kolejnych cyklach wskazywania PWZ należy ponownie ocenić potrzebę realizacji projektów, w tym w odniesieniu do potrzeb w zakresie przepustowości. |
|
— |
Klaster konkurencyjnych PWZ określa się jako »klaster X, obejmujący jeden z następujących PWZ«. Klaster konkurencyjnych projektów dotyczy tego samego wąskiego gardła przekraczającego granice kraju. Jednakże rozmiar wąskiego gardła jest określony z większą pewnością niż we wcześniejszym przypadku i dlatego jasno widać, że trzeba zrealizować tylko jeden PWZ. Do decyzji rynku pozostawia się, który z projektów zostanie zrealizowany, po spełnieniu niezbędnych wymogów w zakresie planowania, wydawania zezwoleń i decyzji regulacyjnych. O ile to konieczne, w kolejnych cyklach wskazywania PWZ należy ponownie ocenić potrzebę realizacji projektów. |
Wszystkie PWZ podlegają jednakowym prawom i obowiązkom, określonym w rozporządzeniu (UE) nr 347/2013.
2. Postępowanie wobec podstacji, stacji back-to-back i tłoczni gazu
Podstacje i stacje back-to-back w przypadku energii elektrycznej oraz tłocznie gazu w przypadku gazu uznaje się za element PWZ i nie są one wyodrębnione, jeżeli są zlokalizowane geograficzne na linii przesyłowej. Jeżeli znajdują się w innej lokalizacji, są one jednoznacznie wyodrębnione. Te pozycje podlegają prawom i obowiązkom określonym w rozporządzeniu (UE) nr 347/2013.
B. Unijna lista projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania:
1. Priorytetowy korytarz »Północnomorska sieć przesyłowa morskiej energii wiatrowej«
|
Lp. |
Definicja |
||||||||||||
|
1.1. |
Klaster Belgia-Zjednoczone Królestwo między Zeebrugge i Canterbury [obecnie znany pod nazwą projekt NEMO], obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
1.2. |
PWZ Belgia – dwa gotowe do podłączenia do sieci centra na morzu połączone z podstacją na lądzie w Zeebrugge (BE) wraz z wybiegającymi w przyszłość inwestycjami umożliwiającymi przyszłe połączenia międzysystemowe z Francją lub Zjednoczonym Królestwem. |
||||||||||||
|
1.3. |
Klaster Dania-Niemcy między Endrup i Brunsbüttel, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
1.4. |
Klaster Dania-Niemcy między Kassø i Dollern, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
1.5. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Dania-Niderlandy między Endrup (DK) i Eemshaven (NL) |
||||||||||||
|
1.6. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Francja-Irlandia między La Martyre (FR) i Great Island lub Knockraha (IE) |
||||||||||||
|
1.7. |
Klaster Połączenia międzysystemowe Francja-Zjednoczone Królestwo, obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ:
|
||||||||||||
|
1.8. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Niemcy-Norwegia między Wilster (DE) i Tonstad (NO) [obecnie znane pod nazwą projekt NORD.LINK] |
||||||||||||
|
1.9. |
Klaster łączący wytwarzanie energii z odnawialnych źródeł w Irlandii ze Zjednoczonym Królestwem, obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ:
|
||||||||||||
|
1.10. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Norwegia-Zjednoczone Królestwo |
||||||||||||
|
1.11. |
Klaster projektów magazynowania energii elektrycznej w Irlandii i powiązanych połączeń ze Zjednoczonym Królestwem, obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ:
|
||||||||||||
|
1.12. |
PWZ Magazynowanie energii elektrycznej za pomocą sprężonego powietrza w Zjednoczonym Królestwie – Larne |
2. Priorytetowy korytarz »Elektroenergetyczne połączenia międzysystemowe Północ-Południe w Europie Zachodniej«
|
Lp. |
Definicja |
||||||||
|
2.1. |
PWZ Linia wewnętrzna w Austrii między Tyrolem Zachodnim a Zell-Ziller (AT) w celu zwiększenia przepustowości na granicy austriacko-niemieckiej |
||||||||
|
2.2. |
Klaster Belgia-Niemcy między Lixhe a Oberzier [obecnie znany pod nazwą projekt ALEGrO], obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
2.3. |
Klaster Belgia-Luksemburg zwiększenie przepustowości na granicy belgijsko-luksemburskiej, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
2.4. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Francja-Włochy między Codrongianos (IT), Luccianą (Korsyka, FR) a Suvereto (IT) [obecnie znane pod nazwą projekt SA.CO.I. 3. projekt] |
||||||||
|
2.5. |
Klaster Francja-Włochy między Grande Île a Piossasco, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
2.6. |
PWZ Linia wewnętrzna w Hiszpanii między Santa Llogaia a Bescanó (ES) w celu zwiększenia przepustowości połączenia międzysystemowego między Bescanó (ES) a Baixas (FR) |
||||||||
|
2.7. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Francja-Hiszpania między Akwitanią (FR) a Krajem Basków (ES) |
||||||||
|
2.8. |
PWZ Skoordynowany montaż i funkcjonowanie transformatora do realizacji przesunięcia fazowego w Arkale (ES) w celu zwiększenia przepustowości połączenia międzysystemowego między Argią (FR) a Arkale (ES) |
||||||||
|
2.9. |
PWZ Linia wewnętrzna w Niemczech między Osterath a Philippsburgiem (DE) w celu zwiększenia przepustowości na granicy zachodniej |
||||||||
|
2.10. |
PWZ Linia wewnętrzna w Niemczech między Brunsbüttel-Grοβgartach a Wilster-Grafenrheinfeld (DE) w celu zwiększenia przepustowości na granicy północnej i południowej |
||||||||
|
2.11. |
Klaster Niemcy-Austria-Szwajcaria zwiększenie przepustowości w regionie Jeziora Bodeńskiego, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
2.12. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Niemcy-Niderlandy między Niederrhein (DE) a Doetinchem (NL) |
||||||||
|
2.13. |
Klaster Połączenia międzysystemowe Irlandia-Zjednoczone Królestwo (Irlandia Północna), obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ:
|
||||||||
|
2.14. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Włochy-Szwajcaria między Thusis/Sils (CH) a Verderio Inferiore (IT) |
||||||||
|
2.15. |
Klaster Włochy-Szwajcaria zwiększenie przepustowości na granicy włosko-szwajcarskiej, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
2.16. |
Klaster Portugalia zwiększenie przepustowości na granicy portugalsko-hiszpańskiej, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
2.17. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Portugalia-Hiszpania między Vila Fria-Vila do Conde-Recarei (PT) a Beariz-Fontefría (ES) |
||||||||
|
2.18. |
PWZ zwiększenie potencjału magazynowania w elektrowni szczytowo-pompowej w Austrii – Kaunertal, Tyrol |
||||||||
|
2.19. |
PWZ magazynowanie w elektrowni szczytowo-pompowej w Austrii – Obervermuntwerk II, region Vorarlberg |
||||||||
|
2.20. |
PWZ zwiększenie potencjału magazynowania w elektrowni szczytowo-pompowej w Austrii – Limberg III, Salzburg |
||||||||
|
2.21. |
PWZ magazynowanie w elektrowni szczytowo-pompowej w Niemczech – Riedl |
3. Priorytetowy korytarz »Elektroenergetyczne połączenia międzysystemowe Północ-Południe w Europie Środkowo-Wschodniej i Południowo-Wschodniej«
|
Lp. |
Definicja |
||||||||||||
|
3.1. |
Klaster Austria-Niemcy między St. Peter a Isar, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.2. |
Klaster Austria-Włochy między Lienz a Wenecją Euganejską, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.3. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Austria-Włochy między Nauders (AT) a regionem Mediolanu (IT) |
||||||||||||
|
3.4. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Austria-Włochy między Wurmlach (AT) a Somplago (IT) |
||||||||||||
|
3.5. |
Klaster Bośnia i Hercegowina-Chorwacja pomiędzy Banja Luką a Liką obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.6. |
Klaster Bułgaria zwiększenie przepustowości z Grecją i Rumunią, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.7. |
Klaster Bułgaria-Grecja między Maricą Wschodnią 1 a N. Santą, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.8. |
Klaster Bułgaria-Rumunia zwiększenie przepustowości, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.9. |
Klaster Chorwacja-Węgry-Słowenia między Žerjavencem/Hevizem a Cirkovcami, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.10. |
Klaster Izrael-Cypr-Grecja między Haderą a regionem Attyki [obecnie znany pod nazwą Euro Asia Interconnector], obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.11. |
Klaster linie wewnętrzne w Republice Czeskiej w celu zwiększenia przepustowości na granicy północno-zachodniej i południowej, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.12. |
PWZ Linia wewnętrzna w Niemczech między Lauchstädt a Meitingen w celu zwiększenia przepustowości na granicy wschodniej |
||||||||||||
|
3.13. |
PWZ linia wewnętrzna w Niemczech między Halle/Saale a Schweinfurtem w celu zwiększenia przepustowości w Północno-Południowym Korytarzu Wschodnim |
||||||||||||
|
3.14. |
Klaster Niemcy-Polska między Eisenhüttenstadt a Plewiskami [obecnie znany pod nazwą projekt GerPol Power Bridge], obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.15. |
Klaster Niemcy-Polska między Vierraden a Krajnikiem, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.16. |
Klaster Węgry-Słowacja między Gönyű a Gabčikovem, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.17. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Węgry-Słowacja między Sajóvánką (HU) a Rimavską Sobotą (SK) |
||||||||||||
|
3.18. |
Klaster Węgry-Słowacja między regionem Kisvárda a Velkimi Kapušanami, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.19. |
Klaster Włochy-Czarnogóra między Villanovą a Lastvą, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.20. |
Klaster Włochy-Słowenia między Zachodnim Udine a Okroglo, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.21. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Włochy-Słowenia między Salgaredą (IT) a regionem Divača – Bericevo (SI) |
||||||||||||
|
3.22. |
Klaster Rumunia-Serbia między Resitą a Pancevem, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
3.23. |
PWZ Magazynowanie w elektrowni szczytowo-pompowej w Bułgarii – Jadenica |
||||||||||||
|
3.24. |
PWZ Magazynowanie w elektrowni szczytowo-pompowej w Grecji – Amfilochia |
||||||||||||
|
3.25. |
PWZ Systemy magazynowania w akumulatorach w środkowych Włoszech Południowych |
||||||||||||
|
3.26. |
PWZ Magazynowanie w elektrowni szczytowo-pompowej w Polsce – Młoty |
4. Plan działań w zakresie połączeń międzysystemowych na rynku energii państw bałtyckich w odniesieniu do energii elektrycznej
|
Lp. |
Definicja |
||||||||
|
4.1. |
PWZ połączenie międzysystemowe Dania-Niemcy między Ishőj/Bjæverskov (DK) a Bentwisch/Güstrow (DE) za pomocą morskich farm wiatrowych Kriegers Flak (DK) i Baltic 2 (DE) [obecnie znane pod nazwą Kriegers Flak Combined Grid Solution] |
||||||||
|
4.2. |
Klaster Estonia-Łotwa między Kilingi-Nõmme a Rygą [obecnie znany pod nazwą 3. połączenia międzysystemowego], obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
4.3. |
PWZ synchroniczne połączenie międzysystemowe Estonia/Łotwa/Litwa z sieciami Europy kontynentalnej |
||||||||
|
4.4. |
Klaster Zwiększenie przepustowości Łotwa-Szwecja [obecnie znane pod nazwą projekt NordBalt], obejmujące następujące PWZ:
|
||||||||
|
4.5. |
Klaster Litwa-Polska między Olitą (LT) a Ełkiem (PL), obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
4.6. |
PWZ Magazynowanie w elektrowni szczytowo-pompowej w Estonii – Muuga |
||||||||
|
4.7. |
PWZ Zwiększenie potencjału magazynowania w elektrowni szczytowo-pompowej na Litwie – Kruonis |
5. Priorytetowy korytarz »Gazowe połączenia międzysystemowe północ-południe w Europie Zachodniej«
Projekty umożliwiające przepływ dwukierunkowy między Irlandią a Zjednoczonym Królestwem:
|
Lp. |
Definicja |
||||||
|
5.1. |
Klaster umożliwiający przepływ dwukierunkowy z Irlandii Północnej do Wielkiej Brytanii i Irlandii, a także z Irlandii do Zjednoczonego Królestwa, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||
|
5.2. |
PWZ Podwojenie systemu lądowego w południowozachodniej Szkocji między Cluden a Brighouse Bay. (Zjednoczone Królestwo) |
||||||
|
5.3. |
PWZ Terminal LNG Shannon, zlokalizowany między Tarbert a Ballylongford (Irlandia) |
Projekty umożliwiające przepływy dwukierunkowe między Portugalią, Hiszpanią, Francją i Niemcami:
|
Lp. |
Definicja |
|
5.4. |
PWZ 3. punkt połączenia międzysystemowego między Portugalią a Hiszpanią |
|
5.5. |
PWZ Oś Wschodnia Hiszpania-Francja – punkt połączenia międzysystemowego między Półwyspem Iberyjskim a Francją w Le Perthus – obecnie znany pod nazwą Midcat |
|
5.6. |
PWZ Wzmocnienie francuskiej sieci z południa na północ – przepływ zwrotny z Francji do Niemiec w punkcie połączenia międzysystemowego Obergailbach/Medelsheim (Francja) |
|
5.7. |
PWZ Wzmocnienie francuskiej sieci z południa na północ na rurociągu burgundzkim między Etrez a Voisines (Francja) |
|
5.8. |
PWZ Wzmocnienie francuskiej sieci z południa na północ na wschodnim rurociągu liońskim między Saint-Avit a Etrez (Francja). |
Przepływy dwukierunkowe między Włochami, Szwajcarią, Niemcami i Belgią/Francją:
|
Lp. |
Definicja |
|
5.9. |
PWZ Połączenie międzysystemowe umożliwiające przepływ zwrotny między Szwajcarią a Francją |
|
5.10. |
PWZ Połączenie międzysystemowe umożliwiające przepływ zwrotny na rurociągu TENP w Niemczech |
|
5.11. |
PWZ Połączenie międzysystemowe umożliwiające przepływ zwrotny między Włochami a Szwajcarią w punkcie połączenia międzysystemowego Passo Gries |
|
5.12. |
PWZ Połączenie międzysystemowe umożliwiające przepływ zwrotny na rurociągu TENP do punktu połączenia międzysystemowego Eynatten (Niemcy). |
Rozbudowa połączeń międzysystemowych między Niderlandami, Belgią, Francją i Luksemburgiem:
|
Lp. |
Definicja |
||||||||||
|
5.13. |
PWZ Nowe połączenie międzysystemowe między Pitgam (Francja) a Maldegem (Belgia). |
||||||||||
|
5.14. |
PWZ Wzmocnienie francuskiej sieci z południa na północ na rurociągu Arc de Dierrey między Cuvilly, Dierrey i Voisines (Francja). |
||||||||||
|
5.15. |
Klaster wdrażający optymalizację tłoczenia gazu w Niderlandach, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||
|
5.16. |
PWZ Rozbudowa terminalu LNG w Zeebrugge |
||||||||||
|
5.17. |
Klaster między Luksemburgiem, Francją i Belgią, obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ:
|
Pozostałe projekty:
|
Lp. |
Definicja |
|
5.18. |
PWZ Wzmocnienie sieci niemieckiej w celu zwiększenia przepustowości połączeń międzysystemowych z Austrią [obecnie znany pod nazwą rurociągu Monaco etap I] (Haiming/Burghausen-Finsing) |
|
5.19. |
PWZ Podłączenie Malty do europejskiej sieci gazowej (gazociąg z Włochami w Gela, pływająca jednostka do magazynowania i regazyfikacji LNG (FSRU)) |
|
5.20. |
PWZ Gazociąg łączący Algierię z Włochami (Sardynia) i Francją (Korsyka) [obecnie znany pod nazwą gazociągów Galsi & Cyréné] |
6. Priorytetowy korytarz »Gazowe połączenia międzysystemowe Północ-Południe w Europie Środkowo-Wschodniej i Południowo-Wschodniej«
Projekty umożliwiające przepływy dwukierunkowe między Polską, Republiką Czeską, Słowacją i Węgrami, łączące terminale LNG w Polsce i Chorwacji:
|
Lp. |
Definicja |
||||||||||||||||||||||
|
6.1. |
Klaster Rozbudowa czesko-polskiego połączenia międzysystemowego i powiązane z nią wzmocnienie w zachodniej Polsce, obejmujące następujące PWZ:
|
||||||||||||||||||||||
|
6.2. |
Klaster Połączenie międzysystemowe Polska-Słowacja i powiązane z nim wzmocnienie we wschodniej Polsce, obejmujące następujące PWZ:
|
||||||||||||||||||||||
|
6.3. |
PWZ Gazowe połączenie międzysystemowe Vel’ké Zlievce (SK) – granica Balassagyarmat (SK/HU) – Vecsés (HU) |
||||||||||||||||||||||
|
6.4. |
PWZ Dwukierunkowe austriacko-czeskie połączenie międzysystemowe (BACI) Baumgarten (AT) – Reinthal (CZ/AT) – Brečlav (CZ) |
Projekty umożliwiające przepływ gazu z chorwackiego terminalu LNG do państw sąsiadujących:
|
Lp. |
Definicja |
||||||||
|
6.5. |
Klaster pływająca jednostka regazyfikująca LNG Krk i gazociągi wyjściowe w kierunku Węgier, Słowenii i Włoch, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||
|
6.6. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Chorwacja-Słowenia (Bosiljevo-Karlovac-Lučko-Zabok-Rogatec (SI)) |
||||||||
|
6.7. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Słowenia-Włochy (Gorizia (IT)/Šempeter (SI) – Vodice (SI)) |
Projekty umożliwiające przepływ gazu z Południowego korytarza gazowego lub terminali LNG w Grecji przez Grecję, Bułgarię, Rumunię, Serbię i dalej w kierunku Węgier oraz Ukrainy, obejmujące możliwość przepływu zwrotnego z południa na północ oraz integrację systemów tranzytowych i przesyłowych:
|
Lp. |
Definicja |
||||||
|
6.8. |
Klaster Połączenie międzysystemowe między Grecją a Bułgarią wraz z niezbędnym wzmocnieniem w Bułgarii, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||
|
6.9. |
Klaster Terminal LNG w Grecji, wraz z jednym spośród następujących PWZ:
|
||||||
|
6.10. |
PWZ Gazowe połączenie międzysystemowe Bułgaria – Serbia [obecnie znane jako IBS] |
||||||
|
6.11. |
PWZ Stały przepływ zwrotny na granicy bułgarsko-greckiej między Kulą (BG) a Sidirokastro (EL) |
||||||
|
6.12. |
PWZ Zwiększenie zdolności przesyłowej istniejącego gazociągu z Bułgarii do Grecji |
||||||
|
6.13. |
Klaster Korytarz przesyłowy Rumunia-Węgry-Austria, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||
|
6.14. |
PWZ Rumuńsko-węgierski przepływ zwrotny w Csanádpalota lub Algyő (HU) |
||||||
|
6.15. |
Klaster Integracja systemów tranzytowych i przesyłowych oraz wdrożenie przepływu zwrotnego w Rumunii, obejmujący następujące PWZ:
|
Projekty umożliwiające przepływ dopływającego do Włoch gazu z Południowego korytarza gazowego lub terminali LNG w kierunku północnym do Austrii, Niemiec, Republiki Czeskiej (a także do Gazowych połączeń międzysystemowych Północ-Południe w Europie Zachodniej):
|
Lp. |
Definicja |
|
6.16. |
PWZ Gazociąg Tauerngasleitung (TGL) między Haiming (AT)/Überackern (DE) – Tarvisio (IT) |
|
6.17. |
PWZ Połączenie do Oberkappel (AT) z południowego odgałęzienia czeskiego systemu przesyłowego |
|
6.18. |
PWZ Gazociąg Adriatycki (IT) |
|
6.19. |
PWZ Lądowy terminal LNG na Adriatyku Północnym (IT) (1) |
Projekty umożliwiające rozwój pojemności podziemnego magazynowania gazu w Europie Południowo-Wschodniej:
|
Lp. |
Definicja |
||||||||
|
6.20. |
Klaster Zwiększenie pojemności magazynowej w Europie Południowo-Wschodniej, obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ:
|
Pozostałe projekty:
|
Lp. |
Definicja |
||||
|
6.21. |
PWZ Gazociąg Jońsko-Adriatycki (Fieri (AB) – Split (HR)) |
||||
|
6.22. |
Klaster Projekt Interconnector Azerbejdżan–Gruzja–Rumunia, obejmujący następujące PWZ:
|
||||
|
6.23. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Węgry-Słowenia (Nagykanizsa – Tornyiszentmiklós (HU) – Lendava (SI) – Kidričevo) |
7. Priorytetowy korytarz »Południowy korytarz gazowy«
|
Lp. |
Definicja |
||||||||||
|
7.1. |
Klaster zintegrowanych zarezerwowanych obiektów infrastruktury transportowej o wielkości podlegającej regulacji, wraz z powiązanymi urządzeniami do przesyłu co najmniej 10 bcm/rok gazu z nowych źródeł w regionie Morza Kaspijskiego przecinający Gruzję i Turcję i ostatecznie docierający do rynków końcowych w UE za pośrednictwem dwu możliwych tras: jednej przecinającej Europę Południowo-Wschodnią i docierającej do Austrii, drugiej docierającej do Włoch przez Adriatyk, obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ:
|
||||||||||
|
7.2. |
PWZ na który składają się zintegrowane zarezerwowane obiekty infrastruktury transportowej o wielkości podlegającej regulacji, wraz z powiązanymi urządzeniami do przesyłu co najmniej 8 bcm/rok gazu z nowych źródeł w regionie Morza Kaspijskiego (Azerbejdżan i Turkmenistan) do Rumunii, obejmujący następujące projekty:
|
||||||||||
|
7.3. |
Klaster infrastruktury gazowej i powiązanego z nią wyposażenia do przesyłu nowych źródeł gazu ze złóż podmorskich we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, obejmujący jeden lub więcej spośród następujących PWZ:
|
||||||||||
|
7.4. |
Klaster połączeń międzysystemowych z Turcją, obejmujący następujące PWZ:
|
8. Priorytetowy korytarz »Plan działań w zakresie połączeń międzysystemowych na rynku energii państw bałtyckich dla gazu«
|
Lp. |
Definicja |
||||||||||||
|
8.1. |
Klaster Dostawy LNG we wschodniej części Morza Bałtyckiego, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
8.2. |
Klaster Rozbudowa infrastruktury we wschodniej części Morza Bałtyckiego, obejmujący następujące PWZ:
|
||||||||||||
|
8.3. |
PWZ Połączenie międzysystemowe Polska-Dania »Gazociąg Bałtycki« |
||||||||||||
|
8.4. |
PWZ Zwiększenie przepustowości na granicy duńsko-niemieckiej |
||||||||||||
|
8.5. |
PWZ połączenie Polska-Litwa [znane obecnie jako »GIPL«] |
||||||||||||
|
8.6. |
PWZ Terminal LNG w Göteborgu w Szwecji |
||||||||||||
|
8.7. |
PWZ Zwiększenie przepustowości terminalu LNG w Świnoujściu w Polsce |
||||||||||||
|
8.8. |
PWZ Rozbudowa punktów wejścia Lwówek i Włocławek do gazociągu Jamał-Europa w Polsce |
9. Priorytetowy korytarz »Połączenia dostawcze ropy naftowej w Europie Środkowo-Wschodniej«
|
Lp. |
Definicja |
||||
|
9.1. |
PWZ rurociąg Adamowo-Brody: rurociąg łączący terminal przeładunkowy JSC Uktransnafta w Brodach (Ukraina) i zbiorniki na ropę w Adamowie (Polska) |
||||
|
9.2. |
PWZ rurociąg Bratysława-Schwechat: rurociąg łączący Schwechat (Austria) i Bratysławę (Republika Słowacji) |
||||
|
9.3. |
PWZ rurociągi JANAF-Adria: odbudowa, rozbudowa, utrzymanie i zwiększenie przepustowości istniejących rurociągów JANAF i Adria, łączących port morski Omisalj w Chorwacji z południową odnogą rurociągu Druzhba |
||||
|
9.4. |
PWZ rurociąg Litvinow (CZ)-Spergau (DE): projekt rozbudowy rurociągu ropy naftowej Druzhba do rafinerii TRM Spergau |
||||
|
9.5. |
Klaster Rurociąg pomorski (PL), obejmujący następujące PWZ:
|
||||
|
9.6. |
PWZ TAL Plus: rozbudowa przepustowości Rurociągu TAL między Triestem a Ingolstadt |
10. Priorytetowy obszar tematyczny »Stosowanie inteligentnych sieci«
|
Lp. |
Definicja |
|
10.1. |
Projekt Północnoatlantycka Zielona Strefa (Irlandia, Zjednoczone Królestwo/Irlandia Północna): Redukcja niskiego wiatru dzięki wdrożeniu infrastruktury komunikacyjnej, zwiększeniu kontroli sieci i opracowaniu (transgranicznych) protokołów zarządzania popytem |
|
10.2. |
Green-Me (Francja, Włochy): Zwiększenie włączenia odnawialnych źródeł energii poprzez wdrożenie systemów automatyzacji, kontroli i monitoringu w podstacjach wysokiego napięcia i wysokiego/średniego napięcia, zaawansowaną komunikację z generatorami i instalacjami magazynowania energii odnawialnej w podstacjach pierwotnych” |
(1) Decyzja w sprawie dokładnej lokalizacji terminala LNG na północnym Adriatyku zostanie podjęta przez Włochy w porozumieniu ze Słowenią.
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/44 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1392/2013
z dnia 13 grudnia 2013 r.
ustanawiające zakaz połowów makreli w obszarach IIIa i IV; wodach UE obszarów IIa, IIIb, IIIc i podrejonów 22–32 przez statki pływające pod banderą Zjednoczonego Królestwa
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do UE w odniesieniu do pewnych stad ryb oraz grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013. |
|
(2) |
Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r. |
|
(3) |
Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Lowri EVANS
Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
ZAŁĄCZNIK
|
Nr |
75/TQ40 |
|
Państwo członkowskie |
Zjednoczone Królestwo |
|
Stado |
MAC/2A34. |
|
Gatunek |
Makrela (Scomber scombrus) |
|
Obszar |
IIIa i IV; wody UE obszarów IIa, IIIb, IIIc i podrejonów 22–32 |
|
Data |
27.11.2013 |
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/46 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1393/2013
z dnia 13 grudnia 2013 r.
ustanawiające zakaz połowów karmazyna w wodach UE i wodach międzynarodowych obszaru V; wodach międzynarodowych obszarów XII i XIV przez statki pływające pod banderą Hiszpanii
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do UE w odniesieniu do pewnych stad ryb oraz grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013. |
|
(2) |
Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r. |
|
(3) |
Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Lowri EVANS
Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
ZAŁĄCZNIK
|
Nr |
76/TQ40 |
|
Państwo członkowskie |
Hiszpania |
|
Stado |
RED/51214D. |
|
Gatunek |
Karmazyny (Sebastes spp.) |
|
Obszar |
Wody UE i wody międzynarodowe obszaru V; wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
|
Data |
25.10.2013 |
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/48 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1394/2013
z dnia 13 grudnia 2013 r.
ustanawiające zakaz połowów karmazyna w wodach Grenlandii obszaru NAFO 1F oraz wodach Grenlandii obszarów V i XIV przez statki pływające pod banderą Hiszpanii
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do UE w odniesieniu do pewnych stad ryb oraz grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013. |
|
(2) |
Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r. |
|
(3) |
Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Lowri EVANS
Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
ZAŁĄCZNIK
|
Nr |
77/TQ40 |
|
Państwo członkowskie |
Hiszpania |
|
Stado |
RED/N1G14P |
|
Gatunek |
Karmazyny (Sebastes spp.) |
|
Obszar |
Wody Grenlandii obszaru NAFO 1F i wody Grenlandii obszarów V oraz XIV |
|
Data |
25.10.2013 |
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/50 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1395/2013
z dnia 13 grudnia 2013 r.
ustanawiające zakaz połowów widlaka białego w wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów VIII i IX przez statki pływające pod banderą Portugalii
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 1262/2012 z dnia 20 grudnia 2012 r. ustalającym na lata 2013 i 2014 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych (2) określono kwoty na 2013 r. |
|
(2) |
Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r. |
|
(3) |
Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Lowri EVANS
Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
ZAŁĄCZNIK
|
Nr |
79/DSS |
|
Państwo członkowskie |
Portugalia |
|
Stado |
GFB/89- |
|
Gatunek |
Widlak biały (Phycis blennoides) |
|
Obszar |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII oraz IX |
|
Data |
2.12.2013 |
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/52 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1396/2013
z dnia 17 grudnia 2013 r.
ustanawiające zakaz połowów halibuta niebieskiego w obszarze NAFO 3LMNO przez statki pływające pod banderą Hiszpanii
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do UE w odniesieniu do pewnych stad ryb oraz grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013. |
|
(2) |
Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r. |
|
(3) |
Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Lowri EVANS
Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
ZAŁĄCZNIK
|
Nr |
82/TQ40 |
|
Państwo członkowskie |
Hiszpania |
|
Stado |
GHL/N3LMNO |
|
Gatunek |
Halibut niebieski (Reinhardtius hippoglossoides) |
|
Obszar |
NAFO 3LMNO |
|
Data |
4.12.2013 |
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/54 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1397/2013
z dnia 17 grudnia 2013 r.
ustanawiające zakaz połowów śledzia atlantyckiego w wodach UE i wodach Norwegii obszaru IV na północ od 53° 30′ N przez statki pływające pod banderą Zjednoczonego Królestwa
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do UE w odniesieniu do pewnych stad ryb oraz grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013. |
|
(2) |
Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r. |
|
(3) |
Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną na 2013 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Lowri EVANS
Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
ZAŁĄCZNIK
|
Nr |
80/TQ40 |
|
Państwo członkowskie |
Zjednoczone Królestwo |
|
Stado |
HER/4AB. |
|
Gatunek |
Śledź atlantycki (Clupea harengus) |
|
Obszar |
Wody UE i wody Norwegii podobszaru IV na północ od 53° 30′ N |
|
Data |
3.12.2013 |
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/56 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1398/2013
z dnia 18 grudnia 2013 r.
w sprawie wprowadzenia odliczeń od nakładu połowowego przyznanego Zjednoczonemu Królestwu na rok 2013 na przegrzebki oraz na kraby kieszeńce i kraby pająkowate z powodu nadmiernej eksploatacji w poprzednim roku
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (1), w szczególności jego art. 106 ust. 1 i 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Maksymalny roczny nakład połowowy w odniesieniu do przegrzebka w obszarze ICES VII oraz kraba kieszeńca i kraba pająkowatego w obszarze ICES VII został przyznany Zjednoczonemu Królestwu rozporządzeniem Rady (WE) nr 1415/2004 z dnia 19 lipca 2004 r. ustalającym maksymalny roczny nakład połowowy odnoszący się do niektórych obszarów połowowych i łowisk (2). |
|
(2) |
Maksymalny nakład połowowy w odniesieniu do przegrzebka na 2012 r. został zwiększony z 3 315 619 kilowatodni do 3 550 619 kilowatodni wskutek wymiany pomiędzy Zjednoczonym Królestwem a Irlandią i Niderlandami zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (3). |
|
(3) |
W wyniku inspekcji przeprowadzonych w Zjednoczonym Królestwie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1224/2009 i późniejszych postępowań wyjaśniających z udziałem władz Zjednoczonego Królestwa Komisja wykryła niespójności pomiędzy danymi zgłoszonymi Komisji zgodnie z art. 33 tego rozporządzenia a faktycznym poziomem nakładu połowowego wykorzystanego w 2012 r. w odniesieniu do przegrzebka oraz kraba kieszeńca i kraba pająkowatego w obszarze ICES VII przez statki pływające pod banderą Zjednoczonego Królestwa. Rozbieżności te pokazują, że statki rybackie ze Zjednoczonego Królestwa przekroczyły nakład połowowy przyznany tej flocie w 2012 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1415/2004 i zmieniony zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2371/2002. Dowody zebrane w trakcie dochodzenia i postępowania wyjaśniającego pozwalają Komisji stwierdzić, że przedmiotowe państwo członkowskie przekroczyło maksymalny nakład połowowy na 2012 r. w odniesieniu do przegrzebka o 451 641 kilowatodni, a w odniesieniu do kraba kieszeńca i kraba pająkowatego o 38 462 kilowatodni. |
|
(4) |
Zgodnie z art. 106 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 Komisja dokonuje odliczeń od przyszłego nakładu połowowego danego państwa członkowskiego, gdy ustali, że to państwo członkowskie przekroczyło nakład połowowy, który został mu przyznany. |
|
(5) |
Artykuł 106 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 przewiduje, że odliczeń od nakładów połowowych należy dokonywać w roku następnym lub kolejnych latach, stosując mnożniki określone w tym ustępie. |
|
(6) |
Należy zatem dokonać odliczeń od nakładu połowowego przyznanego Zjednoczonemu Królestwu na przegrzebki oraz na kraba kieszeńca i kraba pająkowatego w obszarze ICES VII w roku 2013, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Maksymalny roczny nakład połowowy ustalony w rozporządzeniu (WE) nr 1415/2004 w odniesieniu do przegrzebka oraz kraba kieszeńca i kraba pająkowatego w obszarze ICES VII zostaje zmniejszony w 2013 r. w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z załącznikiem.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
|
Gatunek |
Początkowy maksymalny nakład połowowy na 2012 r. (1) |
Zmieniony maksymalny nakład połowowy na 2012 r. |
Stwierdzony poziom wykorzystania nakładu połowowego w 2012 r. |
Rozbieżność między maksymalnym nakładem a poziomem wykorzystania (wielkość przekroczenia) |
Mnożnik określony w art. 106 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 |
Odliczenie w 2013 r. |
|
Przegrzebki w obszarze ICES VII |
3 315 619 |
3 550 619 |
4 002 260 |
451 641 (12,7 % maksymalnego nakładu z 2012 r.) |
541 969 (przekroczenie * 1,2) |
541 969 |
|
Krab kieszeniec i krab pająkowaty w obszarze ICES VII |
543 366 |
543 366 |
581 828 |
38 462 (7 % maksymalnego nakładu z 2012 r.) |
42 308 (przekroczenie * 1,1) |
42 308 |
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1415/2004, Dz.U. L 258 z 5.8.2004, s. 1.
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/58 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1399/2013
z dnia 18 grudnia 2013 r.
rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Antep Baklavası/Gaziantep Baklavası (ChOG)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1151/2012 wniosek o rejestrację nazwy „Antep Baklavası”/„Gaziantep Baklavası” złożony przez Gaziantep Sanayi Odasi (Izbę Handlu w Gaziantep) został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). |
|
(2) |
Ponieważ Komisja nie otrzymała żadnego oświadczenia wyrażającego sprzeciw w rozumieniu art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1151/2012, nazwa „Antep Baklavası”/„Gaziantep Baklavası” powinna zostać zarejestrowana, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Dacian CIOLOȘ
Członek Komisji
ZAŁĄCZNIK
Produkty rolne i środki spożywcze wymienione w punkcie I załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1151/2012:
Klasa 2.4. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze i inne wyroby piekarnicze
TURCJA
Antep Baklavası/Gaziantep Baklavası (ChOG)
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/59 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1400/2013
z dnia 18 grudnia 2013 r.
rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Τοματάκι Σαντορίνης (Tomataki Santorinis) (ChNP)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje,
|
(1) |
Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Grecji o rejestrację nazwy „Τοματάκι Σαντορίνης” (Tomataki Santorinis) został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). |
|
(2) |
Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Τοματάκι Σαντορίνης” (Tomataki Santorinis) powinna zostać zarejestrowana, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Dacian CIOLOȘ
Członek Komisji
ZAŁĄCZNIK
Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:
Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone
GRECJA
Τοματάκι Σαντορίνης (Tomataki Santorinis) (ChNP)
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/60 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1401/2013
z dnia 18 grudnia 2013 r.
rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Yorkshire Wensleydale (ChOG)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje,
|
(1) |
Zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 wniosek Zjednoczonego Królestwa o rejestrację nazwy „Yorkshire Wensleydale” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). |
|
(2) |
Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, nazwa „Yorkshire Wensleydale” powinna zostać zarejestrowana, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Dacian CIOLOȘ
Członek Komisji
ZAŁĄCZNIK
Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:
Klasa 1.3. Sery
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO
Yorkshire Wensleydale (ChOG)
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/61 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1402/2013
z dnia 19 grudnia 2013 r.
wprowadzające odliczenia od kwot połowowych w roku 2013 dla niektórych stad z powodu przełowienia innych stad w poprzednich latach i zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 770/2013 w zakresie wielkości odliczeń w następnych latach
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (1), w szczególności jego art. 105 ust. 1, 2, 3 i 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Kwoty połowowe na 2012 r. określono w:
|
|
(2) |
Kwoty połowowe na 2013 r. określono w:
|
|
(3) |
Zgodnie z art. 105 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 Komisja dokonuje odliczeń od przyszłych kwot połowowych danego państwa członkowskiego, gdy ustali, że to państwo członkowskie przekroczyło kwoty połowowe, które zostały mu przyznane. |
|
(4) |
Artykuł 105 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, że jeżeli dokonanie odliczeń od kwoty dla danego stada w roku następującym po roku, w którym doszło do przełowienia, nie jest możliwe, ponieważ danemu państwu członkowskiemu nie przyznano stosownej kwoty, odliczenie zostanie dokonane w odniesieniu do innych stad w tym samym obszarze geograficznym lub o tej samej wartości handlowej. Zgodnie z komunikatem Komisji 2012/C 72/07 (12) najlepiej, by odliczenia takie były dokonywane w odniesieniu do stad poławianych przez tę samą flotę, która dokonała przełowienia, z uwzględnieniem potrzeby unikania odrzutów w połowach wielogatunkowych. |
|
(5) |
W przypadku niektórych państw członkowskich nie można było wprowadzić odliczeń od kwot przyznanych na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 770/2013 w odniesieniu do przełowionych stad, ponieważ państwa te nie dysponowały takimi kwotami w 2013 r. |
|
(6) |
Zasięgnięto opinii zainteresowanych państw członkowskich w kwestii proponowanych odliczeń od kwot przyznanych w odniesieniu do stad innych niż przełowione. |
|
(7) |
Litwa dokonała przełowienia stada ostroboka JAX/2A-14 (ostrobok i powiązane przyłowy w wodach UE obszarów ICES IIa i IVa, w obszarach ICES VI, VIIa-c,VIIe-k, VIIIa, VIIIb, VIIId i VIIIe, w wodach UE i wodach międzynarodowych obszaru ICES Vb oraz wodach międzynarodowych obszarów ICES XII i XIV) o 606,119 tony. Nie dysponując dostępną kwotą na stado JAX/2A-14 w 2013 r., Litwa poprosiła o dokonanie odliczenia od kwoty na stado argentyny wielkiej w tym samym obszarze geograficznym ARU/567. (stado argentyny wielkiej w wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów ICES V, VI i VII). Uwzględniając fakt, że Litwa przedstawiła dowody na istnienie poważnej różnicy w średniej wartości handlowej obu przedmiotowych gatunków w danym okresie oraz uznając, że status ochrony obydwu przedmiotowych gatunków jest porównywalny, kwotę odliczenia należy ustalić na 400 ton ARU/567. |
|
(8) |
Odliczenia od kwot na inne stada niż te, które uległy przełowieniu, przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, mają zastosowanie bez uszczerbku dla odliczeń mających zastosowanie do kwot w 2013 r. zgodnie z rozporządzeniem Komisji
|
|
(9) |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 770/2013 (15) ustanowiło odliczenia od kwot połowowych w roku 2013 dla niektórych stad z powodu przełowienia tych stad w poprzednich latach. |
|
(10) |
Niektóre odliczenia określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 770/2013 okazały się większe niż dostosowana kwota dostępna w 2013 r. i w konsekwencji nie mogą być w całości uwzględnione w tej kwocie. Zgodnie z komunikatem Komisji 2012/C 72/07 pozostała część powinna zostać odliczona od kwot przydzielonych na kolejne lata. |
|
(11) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 770/2013. |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Kwoty połowowe na rok 2013, o których mowa w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, zmniejsza się poprzez zastosowanie odliczeń w odniesieniu do innych stad, określonych w tym załączniku.
2. Przepisy ust. 1 mają zastosowanie bez uszczerbku dla odliczeń przewidzianych w rozporządzeniach (UE) nr 165/2011 oraz rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 185/2013.
Artykuł 2
Załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 770/2013 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
(2) Dz.U. L 336 z 21.12.2010, s. 1.
(3) Dz.U. L 320 z 3.12.2011, s. 3.
(4) Dz.U. L 3 z 6.1.2012, s. 1.
(5) Dz.U. L 25 z 27.1.2012, s. 1.
(6) Dz.U. L 25 z 27.1.2012, s. 55.
(7) Dz.U. L 356 z 22.12.2012, s. 22.
(8) Dz.U. L 323 z 22.11.2012, s. 2.
(9) Dz.U. L 356 z 22.12.2012, s. 19.
(10) Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 1.
(11) Dz.U. L 23 z 25.1.2013, s. 54.
(12) Dz.U. C 72 z 10.3.2012, s. 27.
(13) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 165/2011 z dnia 22 lutego 2011 r. przewidujące odliczenia od niektórych kwot połowowych dla makreli przydzielonych Hiszpanii na 2011 r. oraz na kolejne lata z powodu przełowienia w 2010 r. (Dz.U. L 48 z 23.2.2011, s. 11).
(14) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 185/2013 z dnia 5 marca 2013 r. przewidujące odliczenia od niektórych kwot połowowych przydzielonych Hiszpanii na 2013 r. oraz na kolejne lata z powodu przełowienia w 2009 r. kwoty połowowej dla makreli (Dz.U. L 62 z 6.3.2013, s. 62).
ZAŁĄCZNIK I
ODLICZENIA OD KWOT W ODNIESIENIU DO STAD INNYCH NIŻ PRZEŁOWIONE
|
Państwo członkowskie |
Kod gatunku |
Kod obszaru |
Nazwa gatunku |
Nazwa obszaru |
Wyładunki objęte zezwoleniami w 2012 r. (całkowita dostosowana ilość w tonach) (1) |
Całkowite połowy w 2012 r. (ilość w tonach) |
Wykorzystanie kwoty (w %) |
Wielkość przełowienia w stosunku do wyładunków objętych zezwoleniami (ilość w tonach) |
Mnożnik (2) |
Mnożnik dodatkowy (3) |
Pozostałe odliczenia z 2012 r. (4) (ilość w tonach) |
Pozostała różnica (5) (ilość w tonach) |
Odliczenia za 2013 r. (ilość w tonach) |
|
DK |
DGS |
03A-C. |
Koleń |
wody UE obszaru IIIa |
0 |
0,82 |
Nie dotyczy |
0,82 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,82 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
DK |
NEP |
3A/BCD |
Homarzec |
IIIa; wody UE podrejonów 22–32 |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,82 |
|
DK |
DGS |
2AC4-C |
Koleń |
wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
1,29 |
Nie dotyczy |
1,29 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,29 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
DK |
NEP |
2AC4-C |
Homarzec |
wody UE obszarów IIa oraz IV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,29 |
|
DK |
OTH |
1N2AB. |
Inne gatunki |
wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
4,74 |
Nie dotyczy |
4,74 |
/ |
/ |
/ |
/ |
4,74 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
DK |
HAD |
2AC4. |
Plamiak |
IV; wody UE obszaru IIa |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
4,74 |
|
DK |
POR |
3-1234 |
Żarłacz śledziowy, lamna |
Wody Gujany Francuskiej, cieśnina Kattegat; wody UE cieśniny Skagerrak i obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV; wody UE obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2 |
0 |
0,32 |
Nie dotyczy |
0,32 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,32 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
DK |
ANF |
2AC4-C |
Żabnicowate |
wody UE obszarów IIa oraz IV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,32 |
|
DE |
DGS |
2AC4-C |
Koleń |
wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
0,87 |
Nie dotyczy |
0,87 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,87 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
DE |
LIN |
04-C |
Molwa |
Wody UE obszaru IV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,87 |
|
ES |
DGS |
15X14 |
Koleń |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV |
0 |
5 |
Nie dotyczy |
5 |
/ |
/ |
/ |
/ |
5 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
ES |
NEP |
07. |
Homarzec |
VII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
5 |
|
ES |
DWS |
56789- |
Rekiny głębinowe |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII, VIII |
0 |
11,79 |
Nie dotyczy |
11,79 |
/ |
/ |
/ |
/ |
11,79 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
ES |
BLI |
12INT- |
Molwa niebieska |
Wody międzynarodowe obszaru XII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
11,79 |
|
ES |
HAD |
7X7A34 |
Plamiak |
VIIb-k, VIII, IX oraz X; wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
106 |
106,08 |
100,08 |
0,08 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,08 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
ES |
HKE |
571214 |
Morszczuk europejski |
VI oraz VII; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; Wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,08 |
|
ES |
ORY |
1CX14 |
Gardłosz atlantycki |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II, III, IV, V, VIII, IX, X, XII oraz XIV |
0 |
0,16 |
Nie dotyczy |
0,16 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,16 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
ES |
BLI |
12INT. |
Molwa niebieska |
Wody międzynarodowe obszaru XII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,16 |
|
ES |
POK |
56-14 |
Czarniak |
VI; wody UE i wody międzynarodowe obszarów Vb, XII oraz XIV |
13 |
13,1 |
100,77 |
0,10 |
/ |
/ |
27,60 |
/ |
27,70 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
ES |
RNG |
8X14. |
Buławik czarny |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII, IX, X, XII oraz XIV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
27,7 |
|
ES |
POR |
3-1234 |
Żarłacz śledziowy, lamna |
Wody Gujany Francuskiej, cieśnina Kattegat; Wody UE cieśniny Skagerrak i obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV; Wody UE obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2 |
0 |
0,01 |
Nie dotyczy |
0,01 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,01 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
ES |
ANF |
2AC4-C |
Żabnicowate |
wody UE obszarów IIa oraz IV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,01 |
|
LT |
JAX |
2A-14 |
Ostrobok i powiązane przyłowy |
Wody UE obszarów IIa, IVa; VI, VIIa-c, VIIe-k, VIIIa, VIIIb, VIIId oraz VIIIe; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; Wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
1 840 |
1 838,319 |
99,91 |
–1,681 |
/ |
/ |
608,80 |
/ |
606,119 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
LT |
ARU |
567. |
Argentyna wielka |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI oraz VII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
400 |
|
NL |
BSF |
56712- |
Pałasz czarny |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII oraz XII |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
/ |
5 |
5 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
NL |
GFB |
567- |
Widlak biały |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI oraz VII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
5 |
|
NL |
DGS |
15X14 |
Koleń |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV |
0 |
1,622 |
Nie dotyczy |
1,622 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,622 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
NL |
ANF |
56-14 |
Żabnicowate |
VI; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; Wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,622 |
|
NL |
DGS |
2AC4-C |
Koleń |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
1,23 |
Nie dotyczy |
1,23 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,23 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
NL |
NEP |
2AC4-C |
Homarzec |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,23 |
|
NL |
LEZ |
07. |
Smuklice |
VII |
0 |
0,056 |
Nie dotyczy |
0,056 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,056 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
NL |
SOL |
7HJK. |
Sola |
VIIh, VIIj oraz VIIk |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,056 |
|
NL |
SBR |
678- |
Morlesz bogar |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VI, VII oraz VIII |
0 (6 dla innych) |
8,615 |
143,58 (w stosunku do 6) |
2,615 |
/ |
/ |
/ |
6 |
8,615 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
NL |
COD |
07D. |
Dorsz |
VIId |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
8,615 |
|
PL |
GHL |
1N2AB |
Halibut niebieski |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
1 |
1 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
PL |
BSF |
56712- |
Pałasz czarny |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII oraz XII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
1 |
|
PL |
HAD |
2AC4 |
Plamiak |
IV; Wody UE obszaru IIa |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
16 |
16 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
PL |
BSF |
56712- |
Pałasz czarny |
wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII oraz XII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
16 |
|
PL |
MAC |
2A34 |
Makrela |
IIIa oraz IV; wody UE obszarów IIa, IIIb, IIIc oraz podrejony 22-32 |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
5 |
5 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
PL |
COD |
3BC+24 |
Dorsz |
IIIb, c, d (1) – podrejony 22-24 |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
5 |
|
PL |
RED |
514GRN |
Karmazyny |
wody Grenlandii obszarów V oraz XIV |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
1 |
1 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
PL |
BSF |
56712- |
Pałasz czarny |
wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII oraz XII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
1 |
|
PL |
WHB |
1X14 |
Błękitek |
wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId, VIIIe, XII oraz XIV |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
8 |
8 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
PL |
COD |
3BC+24 |
Dorsz |
IIIb, c, d (1) – podrejony 22-24 |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
8 |
|
PT |
GHL |
1N2AB |
Halibut niebieski |
wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
1,508 |
/ |
0 |
/ |
/ |
/ |
11,00 |
12,508 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
PT |
RED |
1N2AB. |
Karmazyny |
wody Norwegii obszarów I oraz II |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
12,508 |
|
PT |
NEP |
08C. |
Homarzec |
VIIIc |
0 |
0,963 |
Nie dotyczy |
0,963 |
/ |
C |
/ |
/ |
1,444 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
PT |
HKE |
8C3411 |
Morszczuk europejski |
VIIIc, IX i X; wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,444 |
|
PT |
POL |
08C. |
Rdzawiec |
VIIIc |
0 |
0,043 |
Nie dotyczy |
0,043 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,043 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
PT |
SOO |
8CDE34 |
Sola |
VIIIc, VIIId, VIIIe, IX oraz X; wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,043 |
|
UK |
DGS |
15X14 |
Koleń |
wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV |
0 |
2,8 |
Nie dotyczy |
2,8 |
/ |
/ |
/ |
/ |
2,8 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
UK |
NEP |
07. |
Homarzec |
obszar VII |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
2,8 |
|
UK |
DGS |
2AC4-C |
Koleń |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
0,3 |
Nie dotyczy |
0,3 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,3 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
UK |
NEP |
2AC4-C |
Homarzec |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,3 |
|
UK |
GHL |
N01GRN Nowy kod GHL/NIGRN. |
Halibut niebieski |
Wody Grenlandii obszarów NAFO 0 oraz 1; |
0 |
0,2 |
Nie dotyczy |
0,2 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,2 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
UK |
GHL |
1N2AB |
Halibut niebieski |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,2 |
|
UK |
HAL |
514GRN |
Halibut biały |
Wody Grenlandii obszarów V oraz XIV |
0 |
1,8 |
Nie dotyczy |
1,8 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,8 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
UK |
GHL |
1N2AB |
Halibut niebieski |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,8 |
|
UK |
NOP |
2A3A4. |
Okowiel i powiązane przyłowy |
IIIa; Wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
6 |
Nie dotyczy |
6 |
/ |
/ |
/ |
/ |
6 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
UK |
WHB |
1X14. |
Błękitek |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId, VIIIe, XII oraz XIV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
6 |
|
UK |
POR |
3-1234 |
Żarłacz śledziowy, lamna |
Wody Gujany Francuskiej, cieśnina Kattegat; Wody UE cieśniny Skagerrak i obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV; Wody UE obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2 |
0 |
0,1 |
Nie dotyczy |
0,1 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,1 |
|
Odliczenia, których należy dokonać w odniesieniu do następującego stada |
|||||||||||||
|
UK |
ANF |
2AC4-C |
Żabnicowate |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,1 |
(1) Kwoty przyznane państwom członkowskim zgodnie z odpowiednimi rozporządzeniami w sprawie uprawnień do połowów uwzględniające wymiany tych uprawnień zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 (Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59), przeniesienia kwot zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 (Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3) lub ponowne przydziały i odliczenia tych uprawnień zgodnie z art. 37 i 105 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz rozporządzenie (UE) nr 165/2011, w stosownych przypadkach.
(2) Zgodnie z art. 105 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Odliczenie równe przełowieniu * 1,00 stosuje się we wszystkich przypadkach przełowienia równego lub mniejszego niż 100 ton.
(3) Zgodnie z art. 105 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Litera „a” oznacza, że z powodu ciągłego przełowienia w latach 2010, 2011 i 2012 zastosowano mnożnik dodatkowy wynoszący 1,5. Litera „c” oznacza, że zastosowano mnożnik dodatkowy wynoszący 1,5, ponieważ stado jest objęte planem wieloletnim.
(4) W rozporządzeniu (UE) nr 700/2012 oraz rozporządzeniu (UE) nr 1136/2012 dokonano odliczeń od kwot połowowych na 2012 r. w odniesieniu do pewnych państw i gatunków. Jednakże w przypadku niektórych państw członkowskich mające zastosowanie odliczenia przekraczają wielkość odpowiednich kwot na cały rok 2012 i nie można było wprowadzić tych odliczeń w całości we wspomnianym roku. Aby zapewnić również w takich przypadkach odliczenie pełnej kwoty, pozostałe wielkości należy uwzględnić przy ustalaniu odliczeń od kwot na 2013 r.
(5) Pozostałe ilości odnoszące się do przełowienia w latach poprzedzających wejście w życie rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, które nie mogą być odjęte od innego stada.
ZAŁĄCZNIK II
Załącznik do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 770/2013 otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK
ODLICZENIA OD KWOT W ODNIESIENIU DO STAD INNYCH NIŻ PRZEŁOWIONE
|
Państwo członkowskie |
Kod gatunku |
Kod obszaru |
Nazwa gatunku |
Nazwa obszaru |
Początkowa kwota na 2012 r. |
Wyładunki objęte zezwoleniami w 2012 r. (całkowita dostosowana ilość w tonach) (1) |
Całkowite połowy w 2012 r. (ilość w tonach) |
Wykorzystanie kwoty w stosunku do wyładunków objętych zezwoleniami (%) |
Wielkość przełowienia w stosunku do wyładunków objętych zezwoleniami (ilość w tonach) |
Mnożnik (2) |
Nierozliczone odliczenie za 2012 r. |
Nierozliczone saldo (5) |
Odliczenia za 2013 r. (ilość w tonach) |
Nierozliczone ilości, które należy odjąć w 2014 r. i kolejnym roku (kolejnych latach) (ilość w tonach) |
|
|
BE |
PLE |
7FG. |
Gładzica |
VIIf oraz VIIg |
46 |
185,9 |
202,9 |
109,14 |
17 |
/ |
/ |
/ |
/ |
17 |
|
|
BE |
POL |
8ABDE. |
Rdzawiec |
VIIIa, VIIIb, VIIId oraz VIIIe |
0 |
0 |
0,2 |
Nie dotyczy |
0,2 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,2 |
|
|
DK |
DGS |
03A-C. |
Koleń |
Wody UE obszaru IIIa |
0 |
0 |
0,82 |
Nie dotyczy |
0,82 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,82 |
|
|
DK |
DGS |
2AC4-C |
Koleń |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
0 |
1,29 |
Nie dotyczy |
1,29 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,29 |
|
|
DK |
HAD |
1N2AB. |
Plamiak |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
0 |
0,16 |
Nie dotyczy |
0,16 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,16 |
|
|
DK |
HKE |
2AC4-C |
Morszczuk europejski |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
1 119 |
875 |
918,62 |
104,99 |
43,62 |
/ |
C |
/ |
/ |
65,43 |
|
|
DK |
OTH |
1N2AB. |
Inne gatunki |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
0 |
4,74 |
Nie dotyczy |
4,74 |
/ |
/ |
/ |
/ |
4,74 |
|
|
DK |
POR |
3-1234 |
Żarłacz śledziowy, lamna |
Wody Gujany Francuskiej, cieśnina Kattegat; wody UE cieśniny Skagerrak i obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV; Wody UE obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2 |
0 |
0 |
0,32 |
Nie dotyczy |
0,32 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,32 |
|
|
DE |
DGS |
2AC4-C |
Koleń |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
0 |
0,870 |
Nie dotyczy |
0,87 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,87 |
|
|
IE |
HAD |
7X7A34 |
Plamiak |
VIIb-k, VIII, IX oraz X; Wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
3 699 |
3 745 |
4 126,037 |
110,17 |
381,037 |
1,2 |
/ |
/ |
/ |
457,244 |
|
|
IE |
PLE |
7FG. |
Gładzica |
VIIf oraz VIIg |
197 |
72 |
76,21 |
105,86 |
4,21 |
/ |
/ |
/ |
/ |
4,21 |
|
|
IE |
PLE |
7HJK. |
Gładzica |
VIIh, VIIj oraz VIIk |
77 |
86 |
99,3 |
115,47 |
13,3 |
/ |
/ |
/ |
/ |
13,3 |
|
|
IE |
SOL |
7BC. |
Sola |
VIIb oraz VIIc |
37 |
37 |
37,688 |
101,86 |
0,688 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,688 |
|
|
IE |
WHG |
07A. |
Witlinek |
VIIa |
52 |
56 |
57,089 |
101,94 |
1,089 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,089 |
|
|
EL |
BFT |
AE45WM |
Tuńczyk błękitnopłetwy |
Ocean Atlantycki na wschód od 45° W oraz Morze Śródziemne |
124,37 |
174,37 |
176,36 |
101,14 |
1,99 |
/ |
C |
/ |
/ |
1,55 |
1,435 |
|
ES |
ALF |
3X14- |
Beryksy |
Wody UE oraz wody międzynarodowe obszarów III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV |
74 |
61 |
66,53 |
109,07 |
5,53 |
/ |
/ |
/ |
/ |
5,53 |
|
|
ES |
BLI |
5B67- |
Molwa niebieska |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów Vb, VI oraz VII |
62 |
21,07 |
25,29 |
120,03 |
4,22 |
/ |
/ |
/ |
0,07 |
0 |
4,29 |
|
ES |
BSF |
56712- |
Pałasz czarny |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII oraz XII |
124 |
113,12 |
124,57 |
110,12 |
11,45 |
/ |
/ |
61,52 |
/ |
72,97 |
|
|
ES |
BSF |
8910- |
Pałasz czarny |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII, IX i X |
11 |
11 |
52,48 |
477,09 |
41,48 |
/ |
/ |
0,60 |
/ |
9,23 |
32,85 |
|
ES |
BUM |
ATLANT |
Marlin błękitny |
Ocean Atlantycki |
24 |
24 |
34,28 |
142,83 |
10,28 |
/ |
/ |
/ |
/ |
10,28 |
|
|
ES |
DGS |
15X14 |
Koleń |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV |
0 |
0 |
5 |
Nie dotyczy |
5 |
/ |
/ |
/ |
/ |
5 |
|
|
ES |
DWS |
56789- |
Rekiny głębinowe |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII, VIII oraz IX |
0 |
0 |
11,79 |
Nie dotyczy |
11,79 |
/ |
/ |
/ |
/ |
11,79 |
|
|
ES |
GFB |
89- |
Widlak biały |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VIII oraz IX |
242 |
189,8 |
246,24 |
129,74 |
56,44 |
/ |
/ |
/ |
/ |
56,44 |
|
|
ES |
GHL |
N3LMNO |
Halibut niebieski |
NAFO 3LMNO |
4 486 |
4 687,7 |
4 694,2 |
100,14 |
6,5 |
/ |
C |
/ |
/ |
9,75 |
|
|
ES |
HAD |
5BC6A. |
Plamiak |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów Vb oraz VIa |
0 |
14,27 |
15,07 |
105,61 |
0,80 |
/ |
/ |
21,07 |
/ |
11,15 |
10,72 |
|
ES |
HAD |
7X7A34 |
Plamiak |
VIIb-k, VIII, IX oraz X; Wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
0 |
106 |
106,08 |
100,08 |
0,08 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,08 |
|
|
ES |
HKE |
571214 |
Morszczuk europejski |
VI oraz VII; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; Wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
9 109 |
12 034,1 |
12 351,35 |
102,64 |
317,25 |
/ |
C |
/ |
/ |
475,875 |
|
|
ES |
NEP |
9/3411 |
Homarzec |
IX oraz X; Wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
68 |
88 |
138,3 |
157,16 |
50,3 |
/ |
C |
/ |
/ |
25,15 (6) |
50,30 |
|
ES |
ORY |
1CX14 |
Gardłosz atlantycki |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II, III, IV, V, VIII, IX, X, XII oraz XIV |
0 |
0 |
0,16 |
Nie dotyczy |
0,16 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,16 |
|
|
ES |
POK |
56-14 |
Czarniak |
VI; Wody UE i wody międzynarodowe obszarów Vb, XII oraz XIV |
0 |
13 |
13,1 |
100,77 |
0,10 |
/ |
/ |
27,60 |
/ |
27,70 |
|
|
ES |
POR |
3-1234 |
Żarłacz śledziowy, lamna |
Wody Gujany Francuskiej, cieśnina Kattegat; Wody UE cieśniny Skagerrak i obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV; wody UE obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2 |
0 |
0 |
0,01 |
Nie dotyczy |
0,01 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,01 |
|
|
ES |
PRA |
N3L. |
Krewetka północna |
NAFO 3L |
105,5 |
33,8 |
33,8 |
100 |
0 |
/ |
/ |
6,30 |
/ |
6,30 |
|
|
ES |
SOL |
8AB. |
Sola |
VIIIa oraz VIIIb |
10 |
9,47 |
11,31 |
119,43 |
1,84 |
/ |
C |
0,52 |
/ |
0,28 |
3 |
|
ES |
USK |
567EI. |
Brosma |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI oraz VII |
14 |
0,15 |
0,15 |
100 |
0 |
/ |
/ |
28,55 |
/ |
5,68 |
22,87 |
|
FR |
HAD |
7X7A34 |
Plamiak |
VIIb-k, VIII, IX oraz X; Wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
11 096 |
11 357 |
11 911 |
104,88 |
554 |
/ |
/ |
/ |
/ |
554 |
|
|
FR |
MAC |
*8ABD. |
Makrela |
VIIIa, VIIIb oraz VIIId |
50,25 |
50,25 |
50,30 |
100,10 |
0,05 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,05 |
|
|
CY |
BFT |
AE45WM |
Tuńczyk błękitnopłetwy |
Ocean Atlantycki na wschód od 45° W oraz Morze Śródziemne |
66,98 |
16,98 |
17,906 |
105,45 |
0,926 |
/ |
C |
/ |
/ |
1,389 |
|
|
LT |
GHL |
N3LMNO |
Halibut niebieski |
NAFO 3LMNO |
23 |
112,58 |
207,433 |
184,25 |
94,853 |
/ |
C |
/ |
/ |
22 |
120,279 |
|
LT |
JAX |
2A-14 |
Ostrobok i powiązane przyłowy |
Wody UE obszarów IIa, IVa; VI, VIIa-c, VIIe-k, VIIIa, VIIIb, VIIId oraz VIIIe; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; Wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
0 |
1 840 |
1 838,319 |
99,91 |
–1,681 |
/ |
/ |
608,80 |
/ |
606,119 |
|
|
NL |
BSF |
56712- |
Pałasz czarny |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów V, VI, VII oraz XII |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
/ |
5 |
5 |
|
|
NL |
DGS |
15X14 |
Koleń |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV |
0 |
0 |
1,622 |
Nie dotyczy |
1,622 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,622 |
|
|
NL |
DGS |
2AC4-C |
Koleń |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
0 |
1,23 |
Nie dotyczy |
1,23 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,23 |
|
|
NL |
HKE |
571214 |
Morszczuk europejski |
VI oraz VII; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; Wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
183 |
56 |
110,565 |
197,44 |
54,565 |
/ |
C |
/ |
/ |
81,848 |
|
|
NL |
HKE |
*57-14 |
Morszczuk europejski |
VI oraz VII; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; Wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
6 |
6 |
6,198 |
103,30 |
0,198 |
/ |
C |
/ |
/ |
0,297 |
|
|
NL |
LEZ |
07. |
Smuklice |
VII |
0 |
0 |
0,056 |
Nie dotyczy |
0,056 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,056 |
|
|
NL |
SBR |
678- |
Morlesz bogar |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów VI, VII oraz VIII |
0 (6 dla innych) |
0 (6 dla innych) |
8,615 |
143,58 (w stosunku do 6) |
2,615 |
|
|
/ |
6 |
8,615 |
|
|
NL |
SRX |
07D. |
Rajowate |
Wody UE obszaru VIId |
4 |
12 |
12,015 |
100,13 |
0,015 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0 |
0,015 |
|
PL |
COD |
1/2B. |
Dorsz |
I oraz IIb |
2 285 |
3 565 |
3 565,574 |
100,02 |
0,574 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,574 |
|
|
PL |
GHL |
1N2AB |
Halibut niebieski |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
1 |
1 |
|
|
PL |
HAD |
2AC4 |
Plamiak |
IV; Wody UE obszaru IIa |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
16 |
16 |
|
|
PL |
HER |
3D-R30 |
Śledź |
Wody UE podrejonów 25–27, 28.2, 29 i 32 |
19 537 |
19 537 |
21 270,651 |
108,87 |
1 733,651 |
1,1 |
/ |
/ |
/ |
1 907,016 |
|
|
PL |
MAC |
2A34 |
Makrela |
IIIa oraz IV; Wody UE obszarów IIa, IIIb, IIIc oraz podrejony 22-32 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
5 |
5 |
|
|
PL |
RED |
514GRN |
Karmazyny |
Wody Grenlandii obszarów V oraz XIV |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
1 |
1 |
|
|
PL |
SPR |
3BCD-C |
Szprot i powiązane przyłowy |
Wody UE podrejonów 22–32 |
66 128 |
66 128 |
66 605,314 |
100,72 |
477,314 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0 |
477,314 |
|
PL |
WHB |
1X14 |
Błękitek |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId, VIIIe, XII oraz XIV |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
/ |
/ |
/ |
8 |
8 |
|
|
PT |
ALF |
3X14- |
Beryksy |
Wody UE oraz wody międzynarodowe obszarów III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV |
214 |
203 |
239,129 |
117,8 |
36,129 |
/ |
A |
/ |
/ |
54,194 |
|
|
PT |
BUM |
ATLANT |
Marlin błękitny |
Ocean Atlantycki |
48,6 |
48,6 |
61,673 |
126,9 |
13,073 |
/ |
/ |
3,30 |
/ |
16,373 |
|
|
PT |
COD |
1/2B. |
Dorsz |
I oraz IIb |
2 449 |
1 946,7 |
1 946,95 |
100,01 |
0,25 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,25 |
|
|
PT |
GHL |
1N2AB |
Halibut niebieski |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
0 |
1,508 |
/ |
0 |
/ |
/ |
/ |
11,00 |
12,508 |
|
|
PT |
HAD |
1N2AB |
Plamiak |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
23,93 |
23,926 |
99,98 |
–0,004 |
/ |
/ |
/ |
383,93 |
7,8 |
376,126 |
|
PT |
MAC |
8C3411 |
Makrela |
VIIIc, IX i X; Wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
6 258 |
5 471,5 |
5 472,57 |
100,02 |
1,07 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0 |
1,07 |
|
PT |
NEP |
08C. |
Homarzec |
VIIIc |
0 |
0 |
0,963 |
Nie dotyczy |
0,963 |
/ |
C |
/ |
/ |
1,444 |
|
|
PT |
PLE |
8/3411 |
Gładzica |
VIII, IX oraz X; Wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
66 |
64,8 |
71,506 |
110,35 |
6,706 |
/ |
/ |
/ |
/ |
4,8 |
1,906 |
|
PT |
POK |
1N2AB. |
Czarniak |
Wody Norwegii obszarów I oraz II |
0 |
8,16 |
8,16 |
100 |
0 |
/ |
/ |
/ |
223,06 |
13,3 |
209,76 |
|
PT |
POL |
08C. |
Rdzawiec |
VIIIc |
0 |
0 |
0,043 |
Nie dotyczy |
0,043 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,043 |
|
|
PT |
RED |
N3NL |
Karmazyny |
NAFO 3LN |
0 |
982,5 |
1 204,691 |
122,61 |
222,191 |
1,4 |
/ |
/ |
/ |
311,067 |
|
|
PT |
WHM |
ATLANT |
Marlin biały |
Ocean Atlantycki |
21,8 |
21,8 |
26,021 |
119,36 |
4,221 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,2 |
3,021 |
|
RO |
TUR |
F3742C |
Turbot |
Wody UE w Morzu Czarnym |
43,2 |
43,2 |
43,213 |
100,03 |
0,013 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,013 |
|
|
UK |
COD |
N01514 Nowy kod N1GL14 |
Dorsz |
Wody Grenlandii obszarów NAFO 0 oraz 1; Wody Grenlandii obszarów V oraz XIV |
364 |
1 116,4 |
1 165,1 |
104,36 |
48,7 |
/ |
/ |
/ |
/ |
48,7 |
|
|
UK |
DGS |
15X14 |
Koleń |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV |
0 |
0 |
2,8 |
Nie dotyczy |
2,8 |
/ |
/ |
/ |
/ |
2,8 |
|
|
UK |
DGS |
2AC4-C |
Koleń |
Wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
0 |
0,3 |
Nie dotyczy |
0,3 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,3 |
|
|
UK |
GHL |
2A-C46 |
Halibut niebieski |
Wody UE obszarów IIa oraz IV; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb oraz VI |
123 |
62 |
67 |
108,06 |
5 |
/ |
/ |
/ |
/ |
5 |
|
|
UK |
GHL |
514GRN |
Halibut niebieski |
Wody Grenlandii obszarów V oraz XIV |
275 |
0 |
1 |
Nie dotyczy |
1 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0 |
1 |
|
UK |
GHL |
N01GRN Nowy kod GHL/NIGRN. |
Halibut niebieski |
Wody Grenlandii obszarów NAFO 0 oraz 1; |
0 |
0 |
0,2 |
Nie dotyczy |
0,2 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,2 |
|
|
UK |
HAD |
7X7A34 |
Plamiak |
VIIb-k, VIII, IX oraz X; Wody UE obszaru CECAF 34.1.1 |
1 665 |
1 822 |
1 891,5 |
103,81 |
69,5 |
/ |
/ |
/ |
/ |
69,5 |
|
|
UK |
HAL |
514GRN |
Halibut biały |
Wody Grenlandii obszarów V oraz XIV |
0 |
0 |
1,8 |
Nie dotyczy |
1,8 |
/ |
/ |
/ |
/ |
1,8 |
|
|
UK |
HER |
5B6ANB |
Śledź |
Wody UE i wody międzynarodowe obszarów Vb, VIb oraz VIaN |
13 837 |
11 931,5 |
12 064,2 |
101,11 |
132,7 |
/ |
C |
/ |
/ |
199,05 |
|
|
UK |
NOP |
2A3A4. |
Okowiel i powiązane przyłowy |
IIIa; Wody UE obszarów IIa oraz IV |
0 |
0 |
6 |
Nie dotyczy |
6 |
/ |
/ |
/ |
/ |
6 |
|
|
UK |
PLE |
7FG. |
Gładzica |
VIIf oraz VIIg |
43 |
41,6 |
43,7 |
105,05 |
2,1 |
/ |
/ |
/ |
/ |
2,1 |
|
|
UK |
POR |
3-1234 |
Żarłacz śledziowy, lamna |
Wody Gujany Francuskiej, cieśnina Kattegat; Wody UE cieśniny Skagerrak i obszarów I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XII oraz XIV; Wody UE obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2 |
0 |
0 |
0,1 |
Nie dotyczy |
0,1 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,1 |
|
|
UK |
RED |
514GRN Nowy kod RED/N1G14P |
Karmazyny |
Wody Grenlandii obszarów V oraz XIV |
31 |
31 |
31,3 |
100,97 |
0,3 |
/ |
/ |
/ |
/ |
0,3 |
|
|
UK |
WHG |
56-14 |
Witlinek |
VI; Wody UE i wody międzynarodowe obszaru Vb; Wody międzynarodowe obszarów XII oraz XIV |
176 |
202 |
204,9 |
101,44 |
2,9 |
/ |
/ |
/ |
/ |
2,9 |
|
(1) Kwoty dostępne dla państwa członkowskiego na podstawie odpowiednich rozporządzeń w sprawie uprawnień do połowów po uwzględnieniu wymian tych uprawnień zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, transferów kwot zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 lub zmian przydziałów bądź odliczeń zgodnie z art. 37 i 105 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009, rozporządzenie Komisji (WE) nr 147/2007 oraz rozporządzenie Komisji (UE) nr 165/2011 w stosownych przypadkach.
(2) Zgodnie z art. 105 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009. Odliczenie równe przełowieniu * 1,00 stosuje się we wszystkich przypadkach przełowienia równego lub mniejszego niż 100 ton.
(3) Zgodnie z art. 105 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009.
(4) Litera »a« oznacza, że z powodu ciągłego przełowienia w latach 2010, 2011 i 2012 zastosowano mnożnik dodatkowy wynoszący 1,5. Litera »c« oznacza, że zastosowano mnożnik dodatkowy wynoszący 1,5, ponieważ stado jest objęte planem wieloletnim.
(5) Pozostałe ilości odnoszące się do przełowienia w latach poprzedzających wejście w życie rozporządzenia w sprawie kontroli (WE) nr 1224/2009, które nie mogą być odjęte od innego stada.
(6) Na prośbę Hiszpanii odliczenie 75,45 ton, należne w 2013 r., będzie rozłożone na trzy lata, i wyniesie 25,15 ton rocznie (rok 2013, 2014 i 2015).”
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/86 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1403/2013
z dnia 19 grudnia 2013 r.
zatwierdzające znaczną zmianę specyfikacji zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Liquirizia di Calabria (ChNP)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 52 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Zgodnie z art. 53 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012 Komisja rozpatrzyła wniosek Włoch o zatwierdzenie zmiany specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Liquirizia di Calabria” zarejestrowanej na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) nr 1072/2011 (2). |
|
(2) |
Ponieważ proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 53 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, Komisja opublikowała wniosek o wprowadzenie zmiany w trybie art. 50 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3). |
|
(3) |
Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 51 rozporządzenia (UE) nr 1151/2012, wymienioną zmianę specyfikacji należy zatwierdzić, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Dacian CIOLOȘ
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:
Klasa 1.8. Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)
Produkty rolne i środki spożywcze wymienione w punkcie I załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1151/2012:
Klasa 2.4. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze i inne wyroby piekarnicze
WŁOCHY
Liquirizia di Calabria (ChNP)
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/88 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1404/2013
z dnia 20 grudnia 2013 r.
dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) i endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (DSM 18404) jako dodatku paszowego dla tuczników (posiadacz zezwolenia BASF SE)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na nowe zastosowanie preparatu endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) i endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (DSM 18404). Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. |
|
(3) |
Wniosek dotyczy zezwolenia na nowe zastosowanie preparatu endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) i endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (DSM 18404) jako dodatku paszowego dla tuczników, w celu sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”. |
|
(4) |
Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 271/2009 (2) zezwolono na stosowanie tego preparatu przez okres dziesięciu lat u prosiąt odsadzonych od maciory, kurcząt rzeźnych, kur niosek, indyków rzeźnych i kaczek rzeźnych, a rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1068/2011 (3) — u kurcząt odchowywanych na nioski, indyków do celów hodowlanych, indyków odchowywanych do celów hodowlanych, innych podrzędnych gatunków ptaków (innych niż kaczki rzeźne) oraz ptaków ozdobnych. |
|
(5) |
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) w swojej opinii z dnia 18 czerwca 2013 r. (4) potwierdził swoje poprzednie wnioski, że w proponowanych warunkach stosowania preparat endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) i endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (DSM 18404) nie wywiera szkodliwego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko naturalne. Urząd stwierdził, że preparat ten może być skuteczny jako dodatek paszowy dla tuczników. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczególnych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003. |
|
(6) |
Ocena preparatu endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) i endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (DSM 18404) dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
|
(7) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „dodatki zootechniczne” i do grupy funkcjonalnej „substancje polepszające strawność”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 271/2009 z dnia 2 kwietnia 2009 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu endo-1,4-beta-ksylanazy i endo-1,4-beta-glukanazy jako dodatku paszowego dla prosiąt odsadzonych od maciory, kurcząt rzeźnych, kur niosek, indyków rzeźnych i kaczek rzeźnych (posiadacz zezwolenia: BASF SE) (Dz.U. L 91 z 3.4.2009, s. 5).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1068/2011 z dnia 21 października 2011 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu enzymatycznego endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) i endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (DSM 18404), jako dodatku paszowego dla kurcząt odchowywanych na nioski, indyków do celów hodowlanych, indyków odchowywanych do celów hodowlanych, innych podrzędnych gatunków ptaków (innych niż kaczki rzeźne) oraz ptaków ozdobnych (posiadacz zezwolenia: BASF SE) (Dz.U. L 277 z 22.10.2011, s. 11).
(4) Dziennik EFSA 2013; 11(7):3285.
ZAŁĄCZNIK
|
Numer identyfikacyjny dodatku |
Nazwa posiadacza zezwolenia |
Dodatek |
Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna |
Gatunek lub kategoria zwierzęcia |
Maksymalny wiek |
Minimalna zawartość |
Maksy-malna zawartość |
Inne przepisy |
Data ważności zezwolenia |
||||||
|
Jednostki aktywności/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 % |
|||||||||||||||
|
Kategoria: dodatki zootechniczne. Grupa funkcjonalna: substancje polepszające strawność |
|||||||||||||||
|
4a7 |
BASF SE |
Endo-1,4-beta-ksylanaza EC 3.2.1.8 Endo-1,4-beta-glukanaza EC 3.2.1.4 |
Skład dodatku Preparat endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) i endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (DSM 18404) o minimalnej aktywności: 5 600 TXU (1) i 2 500 TGU (2)/g. Forma stała i płynna. Charakterystyka substancji czynnej endo-1,4-beta-ksylanaza wytwarzana przez Aspergillus niger (CBS 109.713) i endo-1,4-beta-glukanaza wytwarzana przez Aspergillus niger (DSM 18404). Metoda analityczna (3) Metoda oznaczania ilościowego aktywności endo-1,4-beta-ksylanazy: metoda wiskozymetryczna oparta na spadku lepkości spowodowanym przez działanie endo-1,4-beta-ksylanazy na substrat zawierający ksylan (arabinoksylan pszenicy) przy pH 3,5 i w temperaturze 55 °C. Metoda oznaczania ilościowego aktywności endo-1,4-beta-glukanazy: metoda wiskozymetryczna oparta na spadku lepkości spowodowanym przez działanie endo-1,4-beta-glukanazy na substrat zawierający glukan (beta-glukan jęczmienia) przy pH 3,5 i w temperaturze 40 °C. |
Tuczniki |
— |
560 TXU 250 TGU |
— |
|
12 stycznia 2024 r. |
||||||
(1) 1 TXU to ilość enzymu, która uwalnia 5 mikromoli redukujących cukrów (odpowiedników ksylozy) z arabinoksylanu pszenicy w ciągu minuty przy pH 3,5 i w temperaturze 55 °C.
(2) 1 TGU to ilość enzymu, która uwalnia 1 mikromol cukrów redukujących (odpowiedników glukozy) z beta-glukanu jęczmienia w ciągu minuty przy pH 3,5 oraz temperaturze 40 °C.
(3) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego:
http://irmm.jrc.ec.europa.eu/EURLs/EURL_feed_additives/Pages/index.aspx
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/91 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1405/2013
z dnia 20 grudnia 2013 r.
dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
|
(2) |
Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego. |
|
(3) |
Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli. |
|
(4) |
Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana odnośnie do towarów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez osobę, której udzielono tej informacji, przez pewien okres, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (2). Okres ten powinien wynosić trzy miesiące. |
|
(5) |
Komitet Kodeksu Celnego nie wydał opinii w terminie określonym przez jego przewodniczącego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2. tej tabeli.
Artykuł 2
Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Algirdas ŠEMETA
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
|
Opis towarów |
Klasyfikacja (kod CN) |
Uzasadnienie |
||||||||||||
|
(1) |
(2) |
(3) |
||||||||||||
|
Produkt o następującym składzie:
Dodanie benzoesanu denatonium, alkoholu izopropylowego i alkoholu butylowego lub ketonu metylowo-etylowego czyni ten produkt niezdatnym do spożycia przez ludzi. Produkt jest transportowany w zbiornikach lub w cysternach. Żadne opakowania nie są dostępne do sprzedaży detalicznej. Zgodnie z dokumentami towarzyszącymi, produkt jest koncentratem do produkcji płynów zapobiegających zamarzaniu. |
2207 20 00 |
Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1., 3 b) i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej oraz brzmienie kodów CN 2207 oraz 2207 20 00 . Ze względu na jego wysoką zawartość alkoholu etylowego, produkt nie nadaje się do bezpośredniego stosowania jako płyn zapobiegający zamarzaniu, ponieważ wymaga on rozcieńczenia wodą w celu zminimalizowania niepożądanej reakcji chemicznej z elastomerami, które pozostają w kontakcie z będącym w obiegu płynem. Produkt nie może być zatem stosowany jako płyn zapobiegający zamarzaniu lub płyn przeciwoblodzeniowy objęty pozycją 3820 . W związku z tym wykluczona jest klasyfikacja do pozycji 3820 . Biorąc pod uwagę jego obiektywne cechy charakterystyczne, a mianowicie wysoką proporcję alkoholu etylowego oraz obecność różnych środków skażających (benzoesan denatonium, alkohol izopropylowy, alkohol butylowy, keton metylowo-etylowy), jak również brak środków zapobiegających zamarzaniu, innych niż alkohol etylowy, zasadniczy charakter produktowi jest nadawany przez alkohol skażony. Produkt należy zatem klasyfikować jako skażony alkohol etylowy objęty kodem CN 2207 20 00 . |
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/93 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1406/2013
z dnia 20 grudnia 2013 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia. |
|
(2) |
Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Jerzy PLEWA
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
|
(EUR/100 kg) |
||
|
Kod CN |
Kod państw trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
|
0702 00 00 |
AL |
55,3 |
|
IL |
168,0 |
|
|
MA |
70,4 |
|
|
TN |
99,9 |
|
|
TR |
110,0 |
|
|
ZZ |
100,7 |
|
|
0707 00 05 |
AL |
99,8 |
|
JO |
158,2 |
|
|
MA |
158,2 |
|
|
TR |
148,2 |
|
|
ZZ |
141,1 |
|
|
0709 93 10 |
MA |
81,6 |
|
TR |
150,7 |
|
|
ZZ |
116,2 |
|
|
0805 10 20 |
AR |
26,3 |
|
MA |
57,5 |
|
|
TR |
82,1 |
|
|
ZA |
38,0 |
|
|
ZZ |
51,0 |
|
|
0805 20 10 |
MA |
57,2 |
|
ZZ |
57,2 |
|
|
0805 20 30 , 0805 20 50 , 0805 20 70 , 0805 20 90 |
CN |
35,9 |
|
IL |
96,0 |
|
|
JM |
133,9 |
|
|
MA |
69,9 |
|
|
TR |
74,2 |
|
|
ZZ |
82,0 |
|
|
0805 50 10 |
AR |
102,8 |
|
TR |
63,2 |
|
|
ZZ |
83,0 |
|
|
0808 10 80 |
CN |
77,6 |
|
MK |
33,9 |
|
|
US |
125,2 |
|
|
ZZ |
78,9 |
|
|
0808 30 90 |
TR |
124,7 |
|
US |
150,9 |
|
|
ZZ |
137,8 |
|
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ ZZ ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/95 |
DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 11 grudnia 2013 r.
w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2012/011 DK/Vestas z Danii)
(2013/787/UE)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), w szczególności jego pkt 28,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności jego art. 12 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom zwolnionym w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy. |
|
(2) |
Zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r. EFG można uruchomić w ramach rocznego pułapu w wysokości 500 milionów EUR. |
|
(3) |
W dniu 21 grudnia 2012 r. Dania złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w przedsiębiorstwie Vestas Group oraz uzupełniła go o dodatkowe informacje do dnia 16 lipca 2013 r. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego. Komisja wnosi więc o uruchomienie kwoty 6 364 643 EUR. |
|
(4) |
Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Danię. |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2013 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 6 364 643 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Strasburgu dnia 11 grudnia 2013 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
M. SCHULZ
Przewodniczący
W imieniu Rady
V. LEŠKEVIČIUS
Przewodniczący
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/96 |
DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 11 grudnia 2013 r.
w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2013/001 FI/Nokia Salo z Finlandii)
(2013/788/UE)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), w szczególności jego pkt 28,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności jego art. 12 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom zwolnionym w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy. |
|
(2) |
Zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r. EFG można uruchomić w ramach rocznego pułapu w wysokości 500 mln EUR. |
|
(3) |
W dniu 1 lutego 2013 r. Finlandia złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w przedsiębiorstwach Nokia plc, Nokia Siemens Networks i w 30 przedsiębiorstwach będących ich podwykonawcami oraz uzupełniła go dodatkowymi informacjami do dnia 21 sierpnia 2013 r. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego. Komisja wnosi więc o uruchomienie kwoty 9 810 000 EUR. |
|
(4) |
Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Finlandię, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2013 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 9 810 000 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Strasburgu dnia 11 grudnia 2013 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
M. SCHULZ
Przewodniczący
W imieniu Rady
V. LEŠKEVIČIUS
Przewodniczący
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/97 |
DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 11 grudnia 2013 r.
w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2013/003 DE/First Solar z Niemiec)
(2013/789/UE)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), w szczególności jego pkt 28,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności jego art. 12 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom zwolnionym w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy. |
|
(2) |
Zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r. EFG można uruchomić w ramach rocznego pułapu w wysokości 500 mln EUR. |
|
(3) |
W dniu 12 kwietnia 2013 r. Niemcy złożyły wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w przedsiębiorstwie First Solar Manufacturing GmbH i uzupełniły ten wniosek o dodatkowe informacje do dnia 14 sierpnia 2013 r. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego. Komisja wnosi więc o uruchomienie kwoty 2 305 357 EUR. |
|
(4) |
Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wsparcie finansowe dla wniosku złożonego przez Niemcy, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2013 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 2 305 357 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Strasburgu dnia 11 grudnia 2013 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
M. SCHULZ
Przewodniczący
W imieniu Rady
V. LEŠKEVIČIUS
Przewodniczący
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/98 |
DECYZJA RADY
z dnia 13 grudnia 2013 r.
w sprawie przyjęcia w imieniu Unii Europejskiej poprawki do art. 25 i 26 Konwencji o ochronie i użytkowaniu cieków transgranicznych i jezior międzynarodowych
(2013/790/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Unia Europejska jest stroną Konwencji o ochronie i użytkowaniu cieków transgranicznych i jezior międzynarodowych („konwencja”) od chwili jej przyjęcia w 1995 r. (1) |
|
(2) |
Głównym celem konwencji jest ustanowienie struktury dla bilateralnej i multilateralnej współpracy w celu przeciwdziałania zanieczyszczeniu transgranicznych cieków wodnych i jego kontroli oraz w celu zapewnienia racjonalnego użytkowania zasobów wodnych w państwach będących członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ). |
|
(3) |
Na swoim spotkaniu w 2003 r. strony konwencji wyraziły chęć umożliwienia państwom położonym poza regionem EKG ONZ przystąpienia do konwencji w celu rozwijania współpracy w zakresie zarządzania dorzeczami na całym świecie. |
|
(4) |
Inne konwencje EKG ONZ dotyczące ochrony środowiska, na przykład Konwencja o dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska oraz Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, umożliwiają uczestnictwo państw położonych poza regionem EKG ONZ. |
|
(5) |
W 2003 r. Wspólnota Europejska uczestniczyła w spotkaniu stron, na którym przyjęto poprawkę umożliwiającą przystąpienie do konwencji każdego państwa będącego członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych po uzyskaniu zgody spotkania stron. |
|
(6) |
Poprawka ta wejdzie w życie po jej przyjęciu przez wszystkie państwa i organizacje, które w dniu 28 listopada 2003 r. były stronami konwencji. |
|
(7) |
Poprawka powinna zostać przyjęta w imieniu Unii, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym przyjmuje się w imieniu Unii przyjętą na trzecim spotkaniu stron poprawkę do art. 25 i 26 Konwencji („poprawka”) o ochronie i użytkowaniu cieków transgranicznych i jezior międzynarodowych („konwencja”) umożliwiającą przystępowanie do konwencji wszystkich państw członkowskich Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Tekst poprawki dołącza się do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady wyznacza osobę umocowaną do złożenia w imieniu Unii dokumentu o przyjęciu poprawki przewidzianego w art. 21 ust. 4 konwencji, w celu wyrażenia zgody Unii na związanie się postanowieniami konwencji.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2013 r.
W imieniu Rady
V. MAZURONIS
Przewodniczący
POPRAWKA DO KONWENCJI O OCHRONIE I UŻYTKOWANIU CIEKÓW TRANSGRANICZNYCH I JEZIOR MIĘDZYNARODOWYCH
a)
W art. 25 konwencji, po ust. 2, dodaje się nowy ustęp w brzmieniu:„3. Każde inne Państwo, niewymienione w ust. 2, które jest członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych, może przystąpić do konwencji po uzyskaniu zgody spotkania Stron. Państwo takie składa w swoim dokumencie przystąpienia deklarację, że uzyskało zgodę spotkania Stron na przystąpienie do konwencji, oraz podaje datę uzyskania tej zgody. Spotkanie Stron nie rozpatruje żadnych wniosków o przystąpienie składanych przez członków Organizacji Narodów Zjednoczonych przed wejściem w życie niniejszego ustępu we wszystkich Państwach i organizacjach, które w dniu 28 listopada 2003 r. były Stronami konwencji.”
oraz odpowiednio dostosowuje się numerację pozostałych ustępów;
b)
W art. 26 ust. 3 po słowach „wspomnianych w artykule 23” dodaje się słowa „lub w art. 25 ust. 3”.
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/100 |
DECYZJA RADY
z dnia 13 grudnia 2013 r.
zmieniająca decyzję 2007/198/Euratom powołującą Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznającą mu określone korzyści
(2013/791/Euratom)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 47 akapit trzeci i czwarty,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Decyzją Rady 2007/198/Euratom (1) ustanowiono Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (zwane dalej „wspólnym przedsięwzięciem”) w celu wnoszenia wkładu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanej dalej „Euratomem”) na rzecz Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej ITER oraz realizowanych wspólnie z Japonią działań w ramach szerszego podejścia, jak również w celu przygotowania i koordynacji programu działań przygotowawczych do budowy demonstracyjnego reaktora termojądrowego wraz z instalacjami towarzyszącymi. |
|
(2) |
W decyzji 2007/198/Euratom przewidziano kwotę odniesienia finansowego uznaną za niezbędną dla wspólnego przedsięwzięcia wraz z szacowanym łącznym wkładem Euratomu w tę kwotę, który powinien być udostępniany poprzez programy badawcze i szkoleniowe Euratomu przyjmowane zgodnie z art. 7 Traktatu Euratom. |
|
(3) |
Środki uznane za niezbędne dla wspólnego przedsięwzięcia podczas etapu budowy ITER-a, obejmującego lata 2007-2020, w marcu 2010 r. wynosiły 7 200 000 000 EUR (według wartości z 2008 r.). W lipcu 2010 r. Rada ograniczyła tę kwotę do 6 600 000 000 EUR (według wartości z 2008 r.). |
|
(4) |
W wieloletnich ramach finansowych na lata 2014-2020 Parlament Europejski i Rada ustaliły maksymalny poziom zobowiązań Euratomu na rzecz realizacji projektu ITER na 2 707 000 000 EUR (według wartości z 2011 r.). |
|
(5) |
Konieczna jest zmiana decyzji 2007/198/Euratom, aby umożliwić finansowanie działań wspólnego przedsięwzięcia na lata 2014-2020 z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, a nie z programów badawczych i szkoleniowych Euratomu. |
|
(6) |
Kraje trzecie, które zawarły z Euratomem umowę o współpracy w dziedzinie badań naukowych nad energią jądrową, w tym nad kontrolowaną syntezą jądrową, które wiążą swoje programy badawcze z odpowiednimi programami Euratomu, powinny wnieść wkład w finansowanie działań wspólnego przedsięwzięcia. Ich wkład powinien zostać określony w odpowiedniej umowie o współpracy z Euratomem. |
|
(7) |
Plan prac nad syntezą jądrową z 2012 r. opracowany przez krajowe laboratoria pracujące nad syntezą jądrową w ostatecznym rozrachunku ma na celu wspieranie projektowania i budowy ITER-a i zademonstrowanie w połowie obecnego stulecia możliwości produkcji energii elektrycznej w drodze syntezy jądrowej. Dlatego, aby mogło wypełniać swoje zadania, wspólne przedsięwzięcie powinno utrzymywać bliskie robocze kontakty z podmiotami europejskimi realizującymi ten plan. |
|
(8) |
Należy również zaktualizować decyzję 2007/198/Euratom w odniesieniu do przepisów dotyczących ochrony interesów finansowych Unii. |
|
(9) |
Należy informować Parlament Europejski i Radę o wdrażaniu decyzji 2007/198/Euratom na podstawie informacji dostarczonych przez wspólne przedsięwzięcie. |
|
(10) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/198/Euratom, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2007/198/Euratom wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:
|
|
2) |
dodaje się artykuły w brzmieniu: „Artykuł 5a Ochrona interesów finansowych Unii 1. Komisja przyjmuje odpowiednie środki zapewniające, w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszej decyzji, ochronę interesów finansowych Unii przez stosowanie środków zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom, przez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości, przez odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych a także, w stosownych przypadkach, przez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje. 2. Komisja lub jej przedstawiciele oraz Trybunał Obrachunkowy mają uprawnienia do audytu, na podstawie dokumentacji i w ramach kontroli i inspekcji na miejscu, wobec wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców, podwykonawców i innych osób trzecich, którzy otrzymują od Euratomu środki na podstawie niniejszej decyzji. 3. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 (*1) oraz w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (*2) w celu ustalenia, czy doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub innego nielegalnego działania ze skutkiem dla interesów finansowych Unii w związku z umową, decyzją lub kontraktem finansowanym na mocy niniejszej decyzji. Bez uszczerbku dla ust. 2 i akapitu pierwszego niniejszego ustępu, w umowach o współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, kontraktach, umowach i decyzjach wynikających ze stosowania niniejszej decyzji wyraźnie upoważnia się Komisję, Trybunał Obrachunkowy i OLAF do prowadzenia audytów, kontroli i inspekcji na miejscu. Artykuł 5b Przegląd śródokresowy Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2017 r., sprawozdanie z postępów dokonanych we wdrażaniu niniejszej decyzji na podstawie informacji dostarczonych przez wspólne przedsięwzięcie. W sprawozdaniu określa się wyniki wykorzystania wkładu Euratomu, o którym mowa w art. 4 ust. 3, w odniesieniu do zobowiązań i wydatków. (*1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1)." (*2) Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).”." |
Artykuł 2
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
Artykuł 3
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2013 r.
W imieniu Rady
V. MAZURONIS
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady 2007/198/Euratom z dnia 27 marca 2007 r. powołująca Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznająca mu określone korzyści (Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58).
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/103 |
DECYZJA RADY
z dnia 16 grudnia 2013 r.
w sprawie uruchomienia w Finlandii zautomatyzowanej wymiany danych w odniesieniu do danych daktyloskopijnych
(2013/792/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając decyzję Rady 2008/615/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (1), w szczególności jej art. 25,
uwzględniając decyzję Rady 2008/616/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie wdrożenia decyzji 2008/615/WSiSW (2), w szczególności jej art. 20 i rozdział 4 załącznika do niej,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Zgodnie z Protokołem w sprawie postanowień przejściowych załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, skutki prawne aktów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii przyjętych przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony zostają utrzymane do czasu uchylenia, unieważnienia lub zmiany tych aktów w zastosowaniu Traktatów. |
|
(2) |
W związku z tym zastosowanie ma art. 25 decyzji 2008/615/WSiSW i Rada musi jednomyślnie zdecydować, czy państwa członkowskie wdrożyły przepisy rozdziału 6 tej decyzji. |
|
(3) |
Art. 20 decyzji 2008/616/WSiSW stanowi, że decyzje, o których mowa w art. 25 ust. 2 decyzji 2008/615/WSiSW, mają być podejmowane na podstawie sprawozdania z oceny opartego na kwestionariuszu. W odniesieniu do zautomatyzowanej wymiany danych zgodnie z rozdziałem 2 decyzji 2008/615/WSiSW sprawozdanie z oceny ma być oparte na wizycie ewaluacyjnej i operacji pilotażowej. |
|
(4) |
Zgodnie z rozdziałem 4 pkt 1.1 załącznika do decyzji 2008/616/WSiSW kwestionariusz opracowany przez odpowiednią grupę roboczą Rady dotyczy każdej z zautomatyzowanych metod wymiany danych i musi być wypełniony przez państwo członkowskie w momencie uznania przez to państwo, że spełnia ono wymogi dotyczące wymiany danych w odpowiedniej kategorii danych. |
|
(5) |
Finlandia wypełniła kwestionariusz dotyczący ochrony danych i kwestionariusz dotyczący wymiany danych daktyloskopijnych. |
|
(6) |
Finlandia przeprowadziła z powodzeniem operację pilotażową z Austrią. |
|
(7) |
W Finlandii przeprowadzono wizytę ewaluacyjną, a austriacki zespół oceniający sporządził sprawozdanie z tej wizyty, które przekazano odpowiedniej grupie roboczej Rady. |
|
(8) |
Radzie przedstawiono ogólne sprawozdanie z oceny podsumowujące wyniki kwestionariusza, wizytę ewaluacyjną i operację pilotażową dotyczące wymiany danych daktyloskopijnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Do celów zautomatyzowanego przeszukiwania danych daktyloskopijnych Finlandia w pełni wdrożyła przepisy ogólne o ochronie danych zawarte w rozdziale 6 decyzji 2008/615/WSiSW i jest uprawniona do otrzymywania oraz przekazywania danych osobowych na mocy art. 9 tej decyzji od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 grudnia 2013 r.
W imieniu Rady
V. JUKNA
Przewodniczący
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/104 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 19 grudnia 2013 r.
zmieniająca decyzję 2007/506/WE w celu przedłużenia okresu obowiązywania ekologicznych kryteriów przyznawania oznakowania ekologicznego UE mydłom, szamponom i odżywkom do włosów
(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9223)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2013/793/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (1), w szczególności jego art. 8 ust. 3 lit. c),
po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Decyzja Komisji 2007/506/WE z dnia 21 czerwca 2007 r. ustalająca ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego mydłom, szamponom i odżywkom do włosów (2) traci moc dnia 31 grudnia 2013 r. |
|
(2) |
Aby określić adekwatność i właściwość obowiązujących ekologicznych kryteriów, jak również związanych z nimi wymogów w zakresie oceny i weryfikacji, które ustanowiono tą decyzją, przeprowadzono odpowiednią ocenę. Z uwagi na obecny etap przeglądu tej decyzji należy przedłużyć okres ważności ekologicznych kryteriów oraz związanych z nimi wymogów dotyczących oceny i weryfikacji określonych w tej decyzji. Okres ważności ekologicznych kryteriów oraz związanych z nimi wymogów w zakresie oceny i weryfikacji określonych w decyzji 2007/506/WE należy przedłużyć do dnia 31 grudnia 2014 r. |
|
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/506/WE. |
|
(4) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Art. 4 decyzji 2007/506/WE otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 4
Kryteria ekologiczne oraz związane z nimi wymagania w zakresie oceny i weryfikacji dotyczące grupy produktów »mydła, szampony i odżywki do włosów« obowiązują do dnia 31 grudnia 2014 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji
Janez POTOČNIK
Członek Komisji
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/105 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 19 grudnia 2013 r.
w sprawie uznania Gruzji zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE w odniesieniu do systemów szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw
(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9224)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2013/794/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (1), w szczególności jej art. 19 ust. 3 akapit pierwszy,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Zgodnie z dyrektywą 2008/106/WE państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zatwierdzeniu świadectw kompetencji marynarzy, wydawanych przez państwa trzecie, pod warunkiem że odpowiednie państwo trzecie jest uznane przez Komisję. Takie państwa trzecie muszą spełnić wszystkie wymogi Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) (konwencji STCW) z 1978 r., wraz ze zmianami z 1995 r. |
|
(2) |
Decyzją Komisji 2010/705/UE (2) wycofano uznanie Gruzji w odniesieniu do kształcenia i szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw, udzielone w trybie art. 18 ust. 3 lit. c) dyrektywy 2001/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Wyniki oceny zgodności i oceny informacji przedstawionych przez władze gruzińskie wykazały, że Gruzja nie przestrzega w pełni odpowiednich wymagań konwencji STCW. |
|
(3) |
Pismem z dnia 10 września 2012 r. władze Republiki Cypryjskiej wnioskują o ponowne uznanie Gruzji w przedmiotowym zakresie. W odpowiedzi na ów wniosek Komisja oceniła systemy szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw w Gruzji w celu sprawdzenia, czy kraj ten spełnia wymagania konwencji STCW i czy podjęto odpowiednie działania w celu zapobieżenia oszustwom związanym z wydawaniem świadectw. Wspomnianą ocenę oparto na wynikach kontroli przeprowadzonej przez ekspertów z Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu w październiku 2012 r. i na przedłożonych przez władze gruzińskie środkach naprawczych. |
|
(4) |
W szczególności, w następstwie kontroli, do władz gruzińskich wystosowano pismo z dnia 6 lutego 2013 r., z prośbą o przedłożenie dobrowolnego planu działań naprawczych związanych z wykrytymi niedociągnięciami i o podjęcie działań zmierzających do usunięcia takich niedociągnięć. |
|
(5) |
Główne niedociągnięcia dotyczące brakujących wymagań prawnych i administracyjnych w celu pełnego wprowadzenia w życie postanowień konwencji STCW, takich jak brak wymogu monitorowania akredytowanych zagranicznych instytucji i programów edukacji i kształcenia morskiego przez gruzińską administrację. Poddane inspekcji instytucje nie zdołały wprowadzić w życie niektórych przepisów, np. dotyczących wykorzystania symulatorów. Ostatecznie poddane kontroli instytucje nie dysponowały specjalnym wyposażeniem do szkolenia i oceny niektórych kompetencji. |
|
(6) |
W pismach z 15 maja i z 20 lipca 2013 r. Gruzja powiadamia Komisję o podjęciu działań mających zaradzić wskazanym niedociągnięciom. W szczególności, władze Gruzji wskazały, że przepisy krajowe zostały dostosowane do konwencji, i że instytucje edukacji i kształcenia morskiego dokonały właściwego wdrożenia odpowiednich przepisów. Wreszcie, dostarczono również dowody, że brakujące elementy sprzętu treningowego zostały nabyte i wprowadzone do użytku. |
|
(7) |
Pozostałe niedociągnięcia dotyczą określonych obiektów szkoleniowych wyższej szkoły morskiej – akademii nawigacji w Batumi. W szczególności, laboratorium elektryczne oraz łódź ratunkowa przeznaczone do celów szkolenia w zakresie ratownictwa i jednostek ratunkowych, wymagają dalszej poprawy. Władze gruzińskie uprasza się zatem o wdrożenie dalszych działań naprawczych w tej dziedzinie. Tym niemniej, wymienione niedociągnięcia nie stanowią podstawy do zakwestionowania ogólnego poziomu zapewnianej przez Gruzję zgodności systemów szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw z konwencją STCW. |
|
(8) |
Ostateczne wyniki oceny wskazują, że Gruzja spełnia wymogi konwencji STCW, przy czym podjęła ona stosowne środki zapobiegające oszustwom w odniesieniu do świadectw. |
|
(9) |
Komisja przedstawiła państwom członkowskim sprawozdanie z wynikami oceny. |
|
(10) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym uznaje się Gruzję do celów art. 19 dyrektywy 2008/106/WE w odniesieniu do systemów szkolenia marynarzy i wydawania im świadectw.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji
Siim KALLAS
Wiceprzewodniczący
(1) Dz.U. L 323 z 3.12.2008, s. 33.
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/107 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 19 grudnia 2013 r.
dotycząca powiadomienia przekazanego przez Zjednoczone Królestwo o środku, który zamierza przyjąć zgodnie z art. 9 ust. 2 i 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 9225)
(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2013/795/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Dyrektywa 2009/45/WE ustanawia jednolity poziom wymogów bezpieczeństwa dla statków pasażerskich, bez względu na banderę, dokonujących podróży krajowych. |
|
(2) |
Artykuł 9 ust. 2 wspomnianej dyrektywy zezwala państwom członkowskim na przyjęcie środków równoważnych w stosunku do prawideł zawartych w załączniku I do dyrektywy, pod warunkiem że takie równoważne środki będą przynajmniej tak samo skuteczne jak przedmiotowe prawidła oraz z poszanowaniem procedury określonej w art. 9 ust. 4. |
|
(3) |
Artykuł 9 ust. 3 wspomnianej dyrektywy zezwala państwom członkowskim na przyjęcie środków w celu zwolnienia statków z niektórych szczególnych wymogów, pod warunkiem że nie powoduje to zmniejszenia poziomu bezpieczeństwa oraz z poszanowaniem procedury określonej w art. 9 ust. 4. |
|
(4) |
Artykuł 9 ust. 4 stanowi, że państwo członkowskie, które korzysta z przepisów art. 9 ust. 2 i 3, powinno powiadomić Komisję o środkach, które zamierza przyjąć, podając wszystkie szczegóły w zakresie niezbędnym do potwierdzenia, że poziom bezpieczeństwa jest w zadowalający sposób utrzymany. Jeżeli w terminie sześciu miesięcy od dnia powiadomienia podjęta zostanie – zgodnie z procedurą określoną w art. 11 ust. 2 – decyzja, że środki nie znajdują uzasadnienia, dane państwo członkowskie może zostać zobowiązane do zmiany proponowanych środków lub do odstąpienia od ich przyjęcia. |
|
(5) |
Zjednoczone Królestwo przekazało pierwotnie Komisji powiadomienie o krajowym środku dotyczącym zwolnień i równoważnych środków w stosunku do wymogów dyrektywy w zakresie statków pasażerskich na podstawie art. 9 ust. 2 i 3 dyrektywy 2009/45/WE z dnia 17 lutego 2011 r. W dniu 25 marca 2011 r. Komisja zażądała dodatkowych szczegółów technicznych i wyjaśnień odnośnie do propozycji Zjednoczonego Królestwa. |
|
(6) |
W dniu 19 marca 2013 r. Zjednoczone Królestwo przekazało ponownie powiadomienie dotyczące krajowego środka przyznającego dwadzieścia jeden równoważnych środków oraz zwolnień na podstawie art. 9 ust. 2 i 3 dyrektywy 2009/45/WE. Obecne powiadomienie zastępuje powiadomienie przekazane dnia 17 lutego 2011 r.; dotyczy ono głównie technicznych i eksploatacyjnych rozwiązań alternatywnych wobec wymogów dyrektywy uwzględniających specyficzne potrzeby małych statków pasażerskich eksploatowanych u wybrzeży Zjednoczonego Królestwa. |
|
(7) |
W dniu 12 czerwca 2013 r. Komisja poprosiła o dodatkowe informacje i wyjaśnienia odnośnie do wniosku dotyczącego zwolnień i środków równoważnych. Komisja wskazała, że bieg sześciomiesięcznego okresu przewidzianego w art. 9 ust. 4 przedmiotowej dyrektywy, liczony od otrzymania pierwotnego powiadomienia, został wstrzymany do czasu otrzymania całości informacji niezbędnych do zakończenia analizy. Zjednoczone Królestwo odpowiedziało w dniu 13 lipca 2013 r. Aby lepiej zgłębić szczegóły tego złożonego powiadomienia, w dniu 23 września 2013 r. zorganizowano spotkanie z udziałem przedstawicieli Komisji, Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) i władz Zjednoczonego Królestwa. |
|
(8) |
Przed dniem 1 października 2013 r. Zjednoczone Królestwo postanowiło wycofać jedenaście spośród pierwotnych zwolnień/środków równoważnych. Zjednoczone Królestwo zaktualizowało również pozostałe zwolnienia/środki równoważne i uściśliło warunki eksploatacji, zgodnie z którymi zwolnienia będące przedmiotem wniosku byłyby stosowane. |
|
(9) |
Komisja uważa, że dziewięć spośród zwolnień/środków równoważnych będących przedmiotem wniosku ma uzasadnienie, a procedura określona w art. 11 ust. 2 dyrektywy 2009/45/WE nie ma do nich zastosowania. |
|
(10) |
Pozostała część wniosku dotyczy wymogu wynikającego z prawidła III/2.1 załącznika I do dyrektywy 2009/45/WE w zakresie zapewnienia zapasowych tratw ratunkowych. Środek ten obejmuje zwolnienie oraz propozycję środka równoważnego. Zjednoczone Królestwo wnioskuje o zwolnienie z wymogu wynikającego z prawidła III/2.1 jednostek klas C i D, o długości poniżej 24 metrów, wykonujących wyłącznie podróże w korzystnych warunkach pogodowych, w świetle dziennym i w lecie, przewożących nie więcej niż 130 pasażerów. Zjednoczone Królestwo proponuje jako środek równoważny w stosunku do tego prawidła, aby przedmiotowe statki pasażerskie przewoziły tratwy ratunkowe dla 100 % pasażerów na pokładzie, natomiast pływaki ratunkowe – dla 20 %. |
|
(11) |
Komisja uważa, że ta ostatnia część wniosku o zwolnienie jednostek klas C i D, o długości poniżej 24 metrów, z wymogu wynikającego z prawidła III/2.1 załącznika I do dyrektywy 2009/45/WE w zakresie zapewnienia zapasowych tratw ratunkowych, nie może zostać zaakceptowana. Zjednoczone Królestwo nie wykazało, że nie spowoduje to zmniejszenia bezpieczeństwa w proponowanych warunkach eksploatacji jednostek wykonujących wyłącznie podróże w korzystnych warunkach pogodowych, w świetle dziennym i w lecie. Ponadto Zjednoczone Królestwo nie wykazało, że ryzyko niedostępności tratwy ratunkowej jest niskie, a proponowany środek równoważny przewidujący pływaki ratunkowe dla 20 % osób na pokładzie jest nie do zaakceptowania, gdyż oznacza, że korzystające z nich osoby będą znajdować się w wodzie. Na niektórych obszarach objętych środkiem temperatura wody w morzu w określonej porze letniej może być bardzo niska, osiągając w niektórych przypadkach 5 °C. |
|
(12) |
Komisja uważa zatem, że planowane środki dotyczące prawidła III/2.1 załącznika I do dyrektywy 2009/45/WE nie mają uzasadnienia. |
|
(13) |
Środek przewidziany w niniejszej decyzji jest zgodny z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zobowiązuje się Zjednoczone Królestwo do odstąpienia od przyjęcia planowanego zwolnienia z wymogu zapewnienia zapasowych tratw ratunkowych, wynikającego z prawidła III/2.1 załącznika I do dyrektywy 2009/45/WE, w odniesieniu do statków pasażerskich klas C i D, o długości poniżej 24 metrów, oraz proponowanego w odniesieniu do tych jednostek środka równoważnego przewidującego przewożenie tratw ratunkowych dla 100 % osób na pokładzie i pływaków ratunkowych dla 20 % osób na pokładzie.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2013 r.
W imieniu Komisji
Siim KALLAS
Wiceprzewodniczący
|
21.12.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 349/109 |
DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
z dnia 6 grudnia 2013 r.
dotycząca zatwierdzenia wielkości emisji monet euro w 2014 r.
(EBC/2013/46)
(2013/796/UE)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 128 ust. 2 i art. 140 ust. 2,
uwzględniając decyzję Rady 2013/387/UE z dnia 9 lipca 2013 r. w sprawie przyjęcia przez Łotwę euro w dniu 1 stycznia 2014 r. (1), w szczególności art. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Od 1 stycznia 1999 r. Europejski Bank Centralny (EBC) dysponuje wyłącznym prawem do zatwierdzania wielkości emisji monet przez państwa członkowskie, których walutą jest euro. |
|
(2) |
Derogacja przyznana Łotwie, wskazana w art. 4 Aktu przystąpienia z 2003 r., została zniesiona z dniem 1 stycznia 2014 r. |
|
(3) |
Siedemnaście państw członkowskich, których walutą jest euro, oraz Łotwa przedstawiło EBC do zatwierdzenia własne szacunki wielkości emisji monet euro w 2014 r., wraz z odpowiednimi wyjaśnieniami dotyczącymi stosowanej metodologii prognozowania, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zatwierdzenie wielkości emisji monet euro w 2014 r.
EBC niniejszym zatwierdza wielkość emisji monet euro przez państwa członkowskie, których walutą jest euro w 2014 r., zgodnie z następującą tabelą:
|
(w milionach EUR) |
|
|
|
Emisja monet przeznaczonych do obiegu oraz emisja monet kolekcjonerskich (nieprzeznaczonych do obiegu) w 2014 r. |
|
Belgia |
24,925 |
|
Niemcy |
655 |
|
Estonia |
11,14 |
|
Irlandia |
48,96 |
|
Grecja |
6,856 |
|
Hiszpania |
201,24 |
|
Francja |
267 |
|
Włochy |
58,36 |
|
Cypr |
5,1 |
|
Luksemburg |
45 |
|
Malta |
10,04 |
|
Niderlandy |
97,5 |
|
Łotwa |
80,91 |
|
Austria |
247 |
|
Portugalia |
20,4 |
|
Słowenia |
12 |
|
Słowacja |
21,4 |
|
Finlandia |
60 |
Artykuł 2
Przepis końcowy
Niniejsza decyzja jest adresowana do państw członkowskich, których walutą jest euro, oraz do Łotwy.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 6 grudnia 2013 r.
Mario DRAGHI
Prezes EBC