(1)

Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2) („Porozumienie EOG”) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r.

(2)

Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie – między innymi – załącznika II do Porozumienia EOG.

(3)

Załącznik II do Porozumienia EOG zawiera przepisy i uzgodnienia dotyczące przepisów technicznych, norm, badań i certyfikacji.

(4)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 788/2012 z dnia 31 sierpnia 2012 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2013, 2014 i 2015, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości (3).

(5)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1274/2011 z dnia 7 grudnia 2011 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2012, 2013 i 2014, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości (4) zostało uwzględnione w Porozumieniu EOG z pewnymi dostosowaniami dla Islandii i Norwegii.

(6)

Dostosowania te należy przenieść na rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 788/2012. Dostosowania te dotyczą liczby pestycydów, które będą monitorowane przez Islandię, oraz liczby próbek każdego produktu, które będą pobierane i poddane analizie przez Islandię i Norwegię.

(7)

Załącznik II do Porozumienia EOG powinien zatem zostać odpowiednio zmieniony.

(8)

Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno być oparte na załączonym projekcie decyzji,

(1)

W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1141/2010 z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie ustanowienia procedury odnowienia włączenia drugiej grupy substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG i sporządzenia wykazu tych substancji (2) przewiduje się, że przy przedstawianiu oceny w sprawie odnowienia wnioskodawca musi przedłożyć Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwanemu dalej „Urzędem”), pozostałym państwom członkowskim oraz, na żądanie, Komisji dodatkową dokumentację skróconą, która została zaktualizowana w celu włączenia dodatkowych informacji wymaganych przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy.

(2)

Z doświadczeń praktycznych wynika, że w przeważającej większości przypadków dokumentacja dotycząca zatwierdzenia lub odnowienia oceniana jest przez Urząd. Aby umożliwić Urzędowi przedstawienie wniosków dotyczących całości oceny ryzyka lub określonych punktów, konieczne jest jednak, by Urząd – wraz z dodatkową dokumentacją skróconą – otrzymywał pełną dokumentację dodatkową. Taka pełna dokumentacja dodatkowa powinna być ponadto przedkładana państwom członkowskim. Komisja powinna mieć natomiast możliwość zażądania przedstawienia pełnej dokumentacji dodatkowej.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1141/2010.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1273/2011 otworzyło niektóre kontyngenty taryfowe na przywóz ryżu i ryżu łamanego i ustanowiło zarządzanie nimi według krajów pochodzenia i w podziale na podokresy zgodnie z załącznikiem I do przedmiotowego rozporządzenia wykonawczego.

(2)

W odniesieniu do kontyngentów określonych w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011 drugim podokresem jest kwiecień.

(3)

Z powiadomień przesłanych zgodnie z art. 8 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011 wynika, że w odniesieniu do kontyngentu o numerze porządkowym 09.4130 wnioski złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych kwietnia 2013 r., na mocy art. 4 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia wykonawczego, odnoszą się do ilości większej niż ilość dostępna. Należy zatem określić ilość, na jaką pozwolenia mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do której złożono wnioski dla danego kontyngentu.

(4)

Z powiadomień tych wynika również, że w odniesieniu do kontyngentów o numerach porządkowych 09.4127 – 09.4128 – 09.4129 wnioski złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych kwietnia 2013 r., na mocy art. 4 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011, odnoszą się do ilości mniejszej niż ilość dostępna.

(5)

W odniesieniu do kontyngentów o numerach porządkowych 09.4127 – 09.4128 – 09.4129 – 09.4130 należy również ustalić całkowitą ilość dostępną w następnym podokresie zgodnie z art. 5 akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011.

(6)

W celu zapewnienia efektywnego zarządzania procedurą wydawania pozwoleń na przywóz niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu,

(1)

W rozdziale III sekcja 3 rozporządzenia (WE) nr 1187/2009 ustalono procedurę przyznawania pozwoleń na wywóz określonych przetworów mlecznych do Republiki Dominikańskiej w ramach kontyngentu otwartego dla tego państwa.

(2)

Wnioski o pozwolenia na rok kontyngentowy 2013/2014 dotyczą ilości mniejszych niż ilości dostępne. W tej sytuacji właściwe jest zapewnienie możliwości przydziału pozostałych ilości zgodnie z art. 31 ust. 2 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 1187/2009. Wydanie pozwoleń na wywóz obejmujących takie pozostałe ilości powinno być uzależnione od powiadomienia właściwego organu o ilościach, na które dany podmiot wyraził zgodę, oraz od wpłaty zabezpieczenia przez zainteresowane podmioty,

—

1,537273 do wniosków złożonych w odniesieniu do części kontyngentu, o której mowa w art. 28 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1187/2009,

—

2,607683 do wniosków złożonych w odniesieniu do części kontyngentu, o której mowa w art. 28 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1187/2009.

(1)

W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/231/WPZiB (1).

(2)

W dniu 6 marca 2013 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („RB ONZ”) przyjęła rezolucję nr 2093 (2013) zmieniającą embargo na broń, które nałożono na mocy pkt 5 rezolucji nr 733 (1992), a następnie rozwinięto na mocy pkt 1 i 2 rezolucji nr 1425 (2002). Rezolucja nr 2093 (2013) zaktualizowała również kryteria umieszczania w wykazie stosowane przez Komitet Sankcji RB ONZ ustanowiony na podstawie rezolucji 751 (1992) w sprawie Somalii.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/231/WPZiB,

1)

w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

2)

dodaje się następujący artykuł:

3)

art. 2 otrzymuje brzmienie:

4)

wyraz „załącznik” zastępuje się wyrazem „załącznik I” w całym dokumencie;

5)

dodaje się załącznik II, zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.