18.4.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 stanowi, że substancje spełniające kryteria pozwalające na ich zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczych (kategorii 1A lub 1B), mutagennych (kategorii 1A lub 1B) lub działających szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1A lub 1B) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (2), substancje trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne, substancje bardzo trwałe i wykazujące bardzo dużą zdolność do bioakumulacji oraz substancje, w odniesieniu do których istnieją dowody naukowe potwierdzające prawdopodobieństwo poważnego wpływu na zdrowie ludzi lub na środowisko naturalne, dające podstawę do równoważnych obaw, mogą wymagać zezwolenia.

(2)

Trichloroetylen spełnia kryteria pozwalające na jego zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczej (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria pozwalające na jego włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a) tego rozporządzenia.

(3)

Tritlenek chromu spełnia kryteria pozwalające na jego zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczej (kategorii 1A) i mutagennej (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria pozwalające na jego włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a) i b) tego rozporządzenia.

(4)

Kwasy wytwarzane z tritlenku chromu oraz ich oligomery spełniają kryteria pozwalające na ich zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczych (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełniają kryteria pozwalające na ich włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a) tego rozporządzenia.

(5)

Dichromian(VI) sodu spełnia kryteria pozwalające na jego zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczej (kategorii 1B), mutagennej (kategorii 1B) i działającej szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria pozwalające na jego włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a), b) i c) tego rozporządzenia.

(6)

Dichromian(VI) potasu spełnia kryteria pozwalające na jego zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczej (kategorii 1B), mutagennej (kategorii 1B) i działającej szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria pozwalające na jego włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a), b) i c) tego rozporządzenia.

(7)

Dichromian(VI) amonu spełnia kryteria pozwalające na jego zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczej (kategorii 1B), mutagennej (kategorii 1B) i działającej szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria pozwalające na jego włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a), b) i c) tego rozporządzenia.

(8)

Chromian(VI) potasu spełnia kryteria pozwalające na jego zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczej (kategorii 1B) i mutagennej (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria pozwalające na jego włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a) i b) tego rozporządzenia.

(9)

Chromian(VI) sodu spełnia kryteria pozwalające na jego zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczej (kategorii 1B), mutagennej (kategorii 1B) i działającej szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełnia kryteria pozwalające na jego włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a), b) i c) tego rozporządzenia.

(10)

Substancje te zostały zidentyfikowane i wpisane na kandydacką listę substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Ponadto zostały one uznane za priorytetowe w celu włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 przez Europejską Agencję Chemikaliów (zwaną dalej „Agencją”) w zaleceniu z dnia 20 grudnia 2011 r. (3) zgodnie z art. 58 tego rozporządzenia. Należy zatem włączyć te substancje do wspomnianego załącznika.

(11)

Związki kobaltu: siarczan kobaltu(II), dichlorek kobaltu, diazotan kobaltu(II), węglan kobaltu(II) i dioctan kobaltu(II) spełniają kryteria pozwalające na ich zaklasyfikowanie jako substancji rakotwórczych (kategorii 1B) i działających szkodliwie na rozrodczość (kategorii 1B) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, w związku z czym spełniają kryteria pozwalające na ich włączenie do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, określone w art. 57 lit. a) i c) tego rozporządzenia. Substancje te zostały zidentyfikowane i wpisane na kandydacką listę substancji zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(12)

Wymienione wyżej związki kobaltu również zostały uznane za priorytetowe w celu włączenia do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w zaleceniu Agencji z dnia 20 grudnia 2011 r. zgodnie z art. 58 tego rozporządzenia. Komisja uważa jednak, że co najmniej jedno z zastosowań tych substancji (tj. obróbka powierzchniowa) stwarza ryzyko dla zdrowia człowieka, które nie jest odpowiednio kontrolowane i któremu należy przeciwdziałać. W związku z tym, zgodnie z art. 69 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Komisja powinna zwrócić się do Agencji o przygotowanie dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku XV do tego rozporządzenia. Dlatego za właściwe należy uznać odroczenie decyzji w sprawie włączenia którejkolwiek z tych substancji do załącznika XIV do momentu zakończenia procesu określonego w art. 69–73 tego rozporządzenia.

(13)

W zaleceniu Agencji z dnia 20 grudnia 2011 r. określono ostateczne terminy składania wniosków, o których mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, w odniesieniu do każdej z substancji wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Daty te ustalono na podstawie szacowanego czasu wymaganego do przygotowania wniosku o udzielenie zezwolenia, uwzględniając dostępne informacje odnośnie do poszczególnych substancji oraz informacje uzyskane podczas konsultacji społecznych przeprowadzonych zgodnie z art. 58 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Uwzględniono także możliwości Agencji, jeśli chodzi o rozpatrzenie wniosków w terminie przewidzianym w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006.

(14)

Co się tyczy siedmiu wspomnianych związków chromu, Agencja zaproponowała wyznaczenie ostatecznego terminu składania wniosków na 21 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. Jednakże na podstawie dyskusji z państwami członkowskimi głębsze zrozumienie znaczenia specyficznej struktury odpowiednich rynków i związanych z nimi łańcuchów dostaw prowadzi do wniosku, że ostateczny termin składania wniosków powinien zostać wyznaczony na 35 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

(15)

W przypadku każdej z substancji wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia data ostateczna, o której mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, powinna przypadać na 18 miesięcy po ostatecznym terminie składania wniosków, o którym mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) tego rozporządzenia.

(16)

Daty, o których mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) ppkt (i) oraz (ii) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, należy określić w załączniku XIV do tego rozporządzenia.

(17)

W art. 58 ust. 1 lit. e) w związku z art. 58 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 przewidziano możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania zezwolenia dla określonych zastosowań lub kategorii zastosowań, pod warunkiem że z istniejących szczegółowych przepisów unijnych ustalających minimalne wymagania dotyczące ochrony zdrowia ludzkiego lub środowiska wynika, że ryzyko jest objęte właściwą kontrolą. Zgodnie z dostępnymi obecnie informacjami nie jest właściwe ustanawianie wyłączeń w oparciu o te przepisy.

(18)

Na podstawie dostępnych obecnie informacji nie jest właściwe ustanawianie wyłączeń dla działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji.

(19)

Na podstawie dostępnych obecnie informacji nie jest właściwe wyznaczanie okresów przeglądu określonych zastosowań.

(20)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1907/2006.

(21)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,

18.4.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/6

(1)

Z uwagi na fakt, iż Stany Zjednoczone nie zapewniły zgodności Ustawy o odszkodowaniach z tytułu kontynuacji dumpingu lub utrzymywania subsydiów („Continued Dumping and Subsidy Offset Act”, dalej zwany „CDSOA”) ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z porozumień w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO), rozporządzeniem (WE) nr 673/2005 nałożono dodatkowe cło ad valorem w wysokości 15 % na przywóz niektórych produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, mające zastosowanie od dnia 1 maja 2005 r. Zgodnie z udzielonym przez WTO zezwoleniem na zawieszenie stosowania koncesji w stosunku do Stanów Zjednoczonych, Komisja co roku dostosowuje poziom zawieszenia koncesji do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści Unii Europejskiej w danym czasie spowodowanych wprowadzeniem CDSOA.

(2)

Kwoty wypłacone zgodnie z CDSOA w ostatnim roku, dla którego są dostępne dane, odnoszą się do wypłacania środków pochodzących z ceł antydumpingowych i wyrównawczych pobranych w ciągu roku podatkowego 2012 (od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 września 2012 r.), jak również do dodatkowego wypłacania zgodnie z CDSOA w 2012 r. środków pochodzących z ceł antydumpingowych i wyrównawczych pobranych w latach podatkowych 2006, 2007, 2008, 2009 oraz 2010 odpowiednio. Na podstawie danych opublikowanych przez Biuro Ceł i Ochrony Granic Stanów Zjednoczonych poziom zniweczenia lub naruszenia korzyści Unii Europejskiej obliczono na 60 774 402 USD.

(3)

Z uwagi na wzrost poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści Unii Europejskiej, a w konsekwencji odpowiedniego zawieszenia, do wykazu w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 673/2005 należy dodać ostatni produkt z wykazu zawartego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 673/2005. Poziom zawieszenia nie może być jednak dostosowany do poziomu zniweczenia lub naruszenia poprzez dodanie lub usunięcie produktów z wykazu zawartego w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 673/2005. W związku z tym, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. e) tego rozporządzenia, Komisja powinna zmienić stawkę dodatkowego cła, aby dostosować poziom zawieszenia do poziomu zniweczenia lub naruszenia. Cztery produkty wymienione w załączniku I powinny zatem nadal znajdować się w wykazie, a stawka dodatkowego cła przywozowego powinna zostać zmieniona i ustalona w wysokości 26 %.

(4)

Wpływ dodatkowego cła przywozowego ad valorem w wysokości 26 % na przywóz ze Stanów Zjednoczonych produktów wymienionych w załączniku I odpowiada, w skali roku, wartości handlu nieprzekraczającej 60 774 402 USD.

(5)

Przepisy art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 673/2005 przewidują szczegółowe zwolnienia z dodatkowego cła przywozowego. Zważywszy na fakt, iż zastosowanie tych zwolnień jest uzależnione od spełnienia określonych warunków do czasu lub w dniu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 673/2005, zwolnienia te nie mogą w praktyce mieć zastosowania do przywozu nowego produktu dodawanego na mocy niniejszego rozporządzenia do wykazu w załączniku I. Należy zatem przyjąć przepisy szczegółowe umożliwiające zastosowanie wymienionych zwolnień do przywozu tego produktu.

(6)

W celu uniknięcia obchodzenia dodatkowego cła niniejsze rozporządzenie wykonawcze powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu wykonawczym są zgodne z opinią wydaną przez Komitet ds. Retorsji Handlowych,

18.4.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/9

(1)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku biksafenu warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją Komisji 2009/700/WE (3).

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 8 października 2008 r. Zjednoczone Królestwo otrzymało od przedsiębiorstwa Bayer CropScience wniosek o włączenie substancji czynnej biksafen do załącznika I do tej dyrektywy. W decyzji 2009/700/WE potwierdzono, że wniosek jest „kompletny” w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 19 lipca 2011 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny.

(4)

Projekt sprawozdania z oceny został zweryfikowany przez państwa członkowskie i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”). W dniu 15 października 2012 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej biksafen (4). Projekt sprawozdania z oceny i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, a projekt sprawozdania z oceny sfinalizowano w dniu 15 marca 2013 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego biksafenu.

(5)

Jak wykazały różne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające biksafen zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem zatwierdzić biksafen.

(6)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia.

(7)

Na zatwierdzenie należy przewidzieć rozsądnie długi termin w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zatwierdzenia.

(8)

Bez uszczerbku dla przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 obowiązków wynikających z zatwierdzenia oraz biorąc pod uwagę szczególną sytuację powstałą w wyniku przejścia od dyrektywy 91/414/EWG do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, należy postanowić, co następuje. Państwom członkowskim należy zapewnić sześć miesięcy, licząc od daty zatwierdzenia, na dokonanie przeglądu zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających biksafen. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny zmienić, zastąpić lub cofnąć te zezwolenia. Na zasadzie odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę aktualizacji pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III, zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG, dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami.

(9)

Doświadczenie zdobyte przy okazji włączania do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG substancji czynnych ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (5) pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją obowiązków spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń, dotyczących dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wspomnianej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I do wspomnianej dyrektywy lub w rozporządzeniach zatwierdzających substancje czynne.

(10)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (6).

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego biksafen jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie najpóźniej do dnia 31 marca 2015 r.; albo

b)

w przypadku środka zawierającego biksafen jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby, zmieniają lub cofają zezwolenie do dnia 31 marca 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub cofnięcia we właściwym akcie lub aktach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG albo zatwierdzających odpowiednią substancję lub substancje, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

18.4.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/13

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

18.4.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 108/15

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 341/2007 (3) otwiera kontyngenty taryfowe i ustanawia zarządzanie nimi oraz wprowadza system pozwoleń na przywóz i świadectw pochodzenia czosnku i innych produktów rolnych przywożonych z krajów trzecich.

(2)

Ilości, w odniesieniu do których tradycyjni importerzy i nowi importerzy złożyli wnioski o pozwolenia typu „A” w ciągu pierwszych siedmiu dni kwietnia 2013 r., zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 341/2007, przekraczają dostępne ilości produktów pochodzących z Chin.

(3)

W związku z tym, zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, należy określić zakres, w jakim wnioski o pozwolenia typu „A” przesłane Komisji najpóźniej czternastego dnia kwietnia 2013 r. mogą zostać zrealizowane zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 341/2007.

(4)

W celu zapewnienia efektywnego zarządzania procedurą wydawania pozwoleń na przywóz niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu,