ZAŁĄCZNIK

Podręcznik SIRENE i inne środki wykonawcze dla systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II)

SPIS TREŚCI

WPROWADZENIE

1.	BIURA SIRENE ORAZ INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE

1.1.	Biuro SIRENE

1.2.	Podręcznik SIRENE

1.3.	Dodatki do podręcznika SIRENE

1.4.	Katalog zaleceń dotyczących właściwego stosowania dorobku Schengen oraz najlepszych praktyk (system informacyjny Schengen)

1.5.	Rola biur SIRENE we współpracy policyjnej w Unii Europejskiej

1.5.1.

Transfer danych do państw trzecich

1.6.	Stosunki biur SIRENE z Europolem

1.7.	Stosunki biur SIRENE z Eurojustem

1.8.	Stosunki biur SIRENE z Interpolem

1.8.1.

Pierwszeństwo wpisów w SIS II przed wpisami Interpolu

1.8.2.

Wybór kanału wymiany informacji

1.8.3.

Wykorzystanie i dystrybucja informacji Interpolu w państwach Schengen

1.8.4.

Uzyskanie trafienia i usunięcie wpisu

1.8.5.

Usprawnienie współpracy między biurami SIRENE a krajowymi biurami Interpolu

1.9.

Standardy

1.9.1.

Dostępność

1.9.2.

Ciągłość

1.9.3.

Poufność

1.9.4.

Dostępność

1.10.

Komunikacja

1.10.1.

Język komunikacji

1.10.2.

Wymiana danych między biurami SIRENE

1.10.3.

Sieć, wiadomości oraz skrzynki poczty elektronicznej

1.10.4.

Komunikacja w wyjątkowych okolicznościach

1.11.

Książka adresowa SIRENE

1.12.

System kontroli obiegu zadań SIRENE

1.13.

Terminy udzielania odpowiedzi

1.13.1.

Wskazanie pilnego charakteru sprawy na formularzach SIRENE, z uwzględnieniem pilnego powiadamiania o uzyskanym trafieniu

1.14.

Zasady transliteracji/transkrypcji

1.15.

Jakość danych

1.16.

Archiwizacja

1.17.

Personel

1.17.1.

Szefowie biur SIRENE

1.17.2.

Osoba kontaktowa biura SIRENE (SIRCoP)

1.17.3.

Wiedza

1.17.4.

Szkolenia

1.17.5.

Wymiana pracowników

2.	PROCEDURY OGÓLNE

2.1.

Definicje

2.2.	Wielokrotne wpisy (art. 34 ust. 6 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 49 ust. 6 decyzji w sprawie SIS II)

2.2.1.

Zgodność wpisów

2.2.2.

Kolejność wpisów

2.2.3.

Sprawdzanie pod kątem niezgodności oraz dokonywanie wielokrotnych wpisów

2.3.	Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

2.4.	Przypadki, gdy nie można zastosować procedur po uzyskaniu trafienia (art. 48 decyzji w sprawie SIS II i art. 33 rozporządzenia w sprawie SIS II)

2.5.	Przetwarzanie danych do celów innych niż te, dla których zostały one wprowadzone do systemu SIS II (art. 46 ust. 5 decyzji w sprawie SIS II)

2.6.	Dodanie zastrzeżenia

2.6.1.

Konsultacje z państwami członkowskimi w celu dodania zastrzeżenia

2.6.2.

Wniosek o usunięcie zastrzeżenia

2.7.	Dane, w których wykryto błąd prawny lub faktyczny (art. 34 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 49 decyzji w sprawie SIS II)

2.8.	Prawo dostępu do danych i ich korygowania (art. 41 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 58 decyzji w sprawie SIS II)

2.8.1.

Wnioski o dostęp do danych lub o ich skorygowanie

2.8.2.

Wymiana informacji na temat wniosków o udzielenie dostępu do wpisów dokonanych przez inne państwa członkowskie

2.8.3.

Wymiana informacji na temat wniosków o skorygowanie lub usunięcie danych wprowadzonych przez inne państwa członkowskie

2.9.	Usuwanie wpisu w przypadku gdy nie spełnia on już warunków przechowywania w systemie

2.10.

Zapis nazw własnych

2.11.

Kategorie tożsamości

2.11.1.

Tożsamość przywłaszczona (art. 36 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 51 decyzji w sprawie SIS II)

2.11.2.

Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

2.11.3.

Wymiana dalszych informacji w celu ustalenia tożsamości osoby

2.12.

Wymiana informacji w przypadku wpisów z odesłaniami

2.12.1.

Zasady operacyjne

2.13.

SIRPIT (przekaz obrazów SIRENE) oraz format i jakość danych biometrycznych w systemie SIS II

2.13.1.

Dalsze wykorzystanie danych uzyskanych w ramach wymiany, w tym archiwizacja

2.13.2.

Procedura SIRPIT

2.13.3.

Wymagania techniczne

2.13.4.

Format i jakość danych biometrycznych

2.14.

Szczególne rodzaje poszukiwań

2.14.1.

Poszukiwanie w określonym obszarze geograficznym

2.14.2.

Poszukiwanie z udziałem specjalnych jednostek policji prowadzących poszukiwania celowe (FAST)

3.	WPISY DOTYCZĄCE OSÓB POSZUKIWANYCH W CELU ARESZTOWANIA, WYDANIA LUB EKSTRADYCJI (ART. 26 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

3.1.	Dokonanie wpisu

3.2.	Wielokrotne wpisy

3.3.	Tożsamość przywłaszczona

3.4.	Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

3.5.	Informacje uzupełniające przesyłane państwom członkowskim

3.5.1.

Informacje uzupełniające przesyłane w związku z aresztowaniem tymczasowym

3.6.	Dodanie zastrzeżenia

3.6.1.

Wielokrotny wniosek o dodanie zastrzeżenia do wpisów dotyczących osób poszukiwanych do aresztowania w celu ekstradycji, w przypadkach gdy decyzja ramowa Rady 2002/584/WSiSW nie ma zastosowania

3.7.	Działania podejmowane przez biura SIRENE po otrzymaniu wpisu w celu aresztowania

3.8.	Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

3.9.	Wymiana informacji uzupełniających na temat wydania lub ekstradycji

3.10.

Wymiana informacji uzupełniających na temat tranzytu przez terytorium innego państwa członkowskiego

3.11.

Usuwanie wpisów po dokonaniu wydania lub ekstradycji

4.	WPISY DO CELÓW ODMOWY WJAZDU LUB POBYTU (ART. 24 ROZPORZĄDZENIA W SPRAWIE SIS II)

4.1.	Dokonanie wpisu

4.2.	Wielokrotne wpisy

4.3.	Tożsamość przywłaszczona

4.4.	Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

4.5.	Wymiana informacji w związku z przyznawaniem pozwoleń na pobyt lub wiz

4.5.1.

Procedury specjalne przewidziane w art. 25 konwencji z Schengen

4.5.2.

Szczególne procedury przewidziane w art. 5 ust. 4 lit. a) i c) kodeksu granicznego Schengen

4.6.	Wymiana informacji w przypadku wystąpienia trafienia oraz odmowy wjazdu lub wydalenia z obszaru Schengen

4.7.	Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia dotyczącego obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się

4.8.	Wymiana informacji w przypadku gdy przy braku trafienia państwo członkowskie stwierdzi istnienie wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd w odniesieniu do obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się

4.9.	Usunięcie wpisu dotyczącego obywatela UE

5.	WPISY DOTYCZĄCE OSÓB ZAGINIONYCH (ART. 32 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

5.1.	Wielokrotne wpisy

5.2.	Tożsamość przywłaszczona

5.3.	Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

5.4.	Dodanie zastrzeżenia

5.5.	Opisanie wyglądu zaginionych małoletnich i innych osób w sytuacji zagrożenia

5.6.	Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

6.	WPISY DOTYCZĄCE OSÓB POSZUKIWANYCH DO CELÓW POSTĘPOWANIA SĄDOWEGO (ART. 34 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

6.1.	Wielokrotne wpisy

6.2.	Tożsamość przywłaszczona

6.3.	Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

6.4.	Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

7.	WPISY DO CELÓW KONTROLI NIEJAWNYCH LUB SZCZEGÓLNYCH KONTROLI (ART. 36 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

7.1.	Wielokrotne wpisy

7.2.	Tożsamość przywłaszczona

7.3.	Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

7.4.	Powiadamianie innych państw członkowskich o dokonaniu wpisów na wniosek organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo narodowe (art. 36 ust. 3 decyzji)

7.5.	Dodanie zastrzeżenia

7.6.	Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

7.7.	Systemy automatycznego rozpoznawania tablic rejestracyjnych (ANPR)

8.	WPISY DOTYCZĄCE PRZEDMIOTÓW PRZEZNACZONYCH DO ZAJĘCIA LUB WYKORZYSTANIA JAKO DOWÓD (ART. 38 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

8.1.	Wielokrotne wpisy

8.2.	Wpisy dotyczące pojazdów

8.2.1.

Sprawdzenie, czy występują wielokrotne wpisy dotyczące danego pojazdu

8.2.2.

Dublujące się numery VIN

8.3.	Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

9.	SYSTEMY AUTOMATYCZNEGO ROZPOZNAWANIA TABLIC REJESTRACYJNYCH (ANPR)

10.	STATYSTYKI

WPROWADZENIE

Strefa Schengen

Dnia 14 czerwca 1985 r. przedstawiciele rządów Królestwa Belgii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Francuskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga i Królestwa Niderlandów podpisali w Schengen, luksemburskim miasteczku, układ mający umożliwić „[…] wszystkim obywatelom państw członkowskich swobodne przekraczanie granic wewnętrznych […]” i „swobodny przepływ towarów i usług”.

Pięć państw założycielskich podpisało Konwencję wykonawczą do układu z Schengen (1) w dniu 19 czerwca 1990 r. Później dołączyły do nich kolejne państwa: Republika Włoska dnia 27 listopada 1990 r., Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska dnia 25 czerwca 1991 r., Republika Grecka dnia 6 listopada 1992 r., Republika Austrii dnia 28 kwietnia 1995 r. oraz Królestwo Danii, Królestwo Szwecji i Republika Finlandii dnia 19 grudnia 1996 r.

Począwszy od dnia 26 marca 1995 r., dorobek Schengen jest w pełni stosowany w Belgii, Niemczech, Francji, Luksemburgu, Niderlandach, Hiszpanii i Portugalii (2). W Austrii i we Włoszech (3) dorobek Schengen jest w pełni stosowany, począwszy od dnia 31 marca 1998 r. W przypadku Grecji (4) datą graniczną jest 26 marca 2000 r., natomiast w odniesieniu do Norwegii, Islandii, Szwecji, Danii i Finlandii (5) jest to 25 marca 2001 r.

Zjednoczone Królestwo i Irlandia stosują tylko niektóre przepisy dorobku Schengen, odpowiednio zgodnie z decyzjami 2000/365/WE i 2002/192/WE.

W przypadku Zjednoczonego Królestwa przepisy, które państwo to postanowiło stosować (z wyjątkiem SIS), mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2005 r. (6).

Dorobek Schengen został włączony do ram prawnych Unii Europejskiej protokołami załączonymi do Traktatu z Amsterdamu (7) w 1999 r. W dniu 12 maja 1999 r. przyjęto decyzję Rady określającą podstawę prawną dla każdego z postanowień lub decyzji stanowiących dorobek prawny Schengen, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej.

Począwszy od 1 maja 2004 r. dorobek Schengen, który został włączony do ram prawnych Unii Europejskiej protokołem załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zwanym dalej „protokołem Schengen”), oraz akty oparte na tym dorobku lub w inny sposób z nim powiązane są wiążące dla Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej. Wspomniane państwa członkowskie stały się pełnoprawnymi członkami strefy Schengen dnia 21 grudnia 2007 r.

Cypr jest sygnatariuszem Konwencji wykonawczej do układu z Schengen, ale korzysta z derogacji zawartej w Akcie przystąpienia z 2003 r.

Republika Bułgarii i Rumunia przystąpiły do Unii Europejskiej dnia 1 stycznia 2007 r.; począwszy od tego dnia dorobek Schengen oraz akty na nim oparte lub w jakikolwiek sposób z nim związane stały się dla nich wiążące.

Chorwacja podpisała Traktat o przystąpieniu Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej dnia 9 grudnia 2011 r. i stanie się członkiem Unii dnia 1 lipca 2013 r. Do tego czasu będzie ona uczestniczyła w pracach odpowiednich organów przygotowawczych Rady Unii Europejskiej oraz innych komitetów w charakterze obserwatora.

Niektóre przepisy dorobku Schengen stosują się w nowych państwach członkowskich od dnia ich przystąpienia do UE. Inne przepisy stosują się w tych państwach członkowskich jedynie na mocy odpowiedniej decyzji Rady w tej sprawie. Wreszcie Rada podejmuje decyzję o zniesieniu kontroli na granicach po sprawdzeniu, czy w danym państwie członkowskim zostały spełnione niezbędne warunki stosowania wszystkich części dorobku z odnośnej dziedziny, zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami oceny Schengen oraz po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego.

Do strefy Schengen dołączyło wiele innych państw europejskich. Również Królestwo Norwegii i Republika Islandii zawarły dnia 18 maja 1999 r. układ o stowarzyszeniu z państwami członkowskimi (8) w celu przyłączenia się do wspomnianej konwencji.

W 2004 r. Konfederacja Szwajcarska podpisała umowę z Unią Europejską i Wspólnotą Europejską dotyczącą włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (9), na mocy której dnia 12 grudnia 2008 r. stała się ona członkiem strefy Schengen.

W 2008 r. Księstwo Liechtensteinu podpisało Protokół między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (10), na mocy której stało się ono członkiem strefy Schengen dnia 19 grudnia 2011 r.

System informacyjny Schengen drugiej generacji (SIS II)

System SIS II, utworzony rozporządzeniem (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (11) (rozporządzenie w sprawie SIS II) i decyzją Rady 2007/533/WSiSW (12) (decyzja w sprawie SIS II) w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (zwanymi dalej wspólnie „instrumentami prawnymi SIS II”), jest wspólnym systemem informacyjnym umożliwiającym właściwym organom w państwach członkowskich współpracę w zakresie wymiany informacji, a także stanowi podstawowe narzędzie do stosowania przepisów dorobku Schengen włączonego do ram prawnych Unii Europejskiej. Instrumenty prawne SIS II, o ile mają zastosowanie, uchylają postanowienia tytułu IV Konwencji wykonawczej do układu z Schengen. System SIS II zastępuje system informacyjny Schengen pierwszej generacji, uruchomiony w 1995 r., a następnie rozszerzony w 2005 r. i 2007 r.

Zgodnie z art. 1 wyżej wymienionych aktów prawnych celem SIS II jest „[…] zapewnienie, przy wykorzystaniu informacji przekazywanych za pośrednictwem tego systemu, wysokiego poziomu bezpieczeństwa w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Unii Europejskiej, w tym utrzymywanie bezpieczeństwa publicznego oraz porządku publicznego oraz zagwarantowanie bezpieczeństwa na terytorium państw członkowskich, a także stosowanie postanowień tytułu IV części trzeciej Traktatu WE (zwanego dalej Traktatem WE) odnoszących się do przepływu osób na terytorium państw członkowskich”.

Zgodnie z wyżej wymienionymi instrumentami prawnymi SIS II, system ten zapewnia, w drodze zautomatyzowanej procedury wyszukiwania, dostęp do wpisów dotyczących osób, pojazdów i przedmiotów następującym organom:

a)	organom odpowiedzialnym za kontrole graniczne, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającym wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (13);

b)	organom prowadzącym i koordynującym inne kontrole policyjne i celne w granicach kraju;

c)	krajowym organom sądowym i organom koordynującym ich funkcjonowanie;

d)

organom odpowiedzialnym za wydawanie wiz, organom centralnym odpowiedzialnym za rozpatrywanie wniosków wizowych, organom odpowiedzialnym za przyznawanie pozwoleń na pobyt i za wykonywanie przepisów dotyczących obywateli państw trzecich, w kontekście stosowania prawa unijnego w zakresie przemieszczania się osób;

e)

organom odpowiedzialnym za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów (zgodnie z brzmieniem rozporządzenia (WE) nr 1986/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dostępu służb odpowiedzialnych w państwach członkowskich za wydawanie świadectw rejestracji pojazdów do systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (14).

Zgodnie z decyzją w sprawie SIS II również Europol i Eurojust mają dostęp do niektórych rodzajów wpisów.

SIS II obejmuje następujące elementy:

1.	jednostka centralna (centralny SIS II), na którą składają się: a) funkcja wsparcia technicznego (CS-SIS) zawierająca bazę danych (baza danych SIS II); b) jednolity interfejs krajowy (NI-SIS);

2.	moduł krajowy (N.SIS II) w każdym państwie członkowskim, składający się z krajowych systemów danych, które łączą się z centralnym SIS II. N.SIS II może zawierać zbiór danych (kopia krajowa) zawierający pełną lub częściową kopię bazy danych SIS II;

3.	infrastruktura łączności pomiędzy CS-SIS a NI-SIS, dzięki której dane SIS II można przekazywać przez przeznaczoną do tego, zaszyfrowaną sieć wirtualną i wymieniać między określonymi poniżej biurami SIRENE.

1.   BIURA SIRENE ORAZ INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE

1.1.   Biuro SIRENE

SIS II zawiera jedynie niezbędne informacje (tj. dane zawarte we wpisie) pozwalające na zidentyfikowanie osoby lub przedmiotu oraz podjęcie koniecznych działań. Ponadto zgodnie z instrumentami prawnymi SIS II państwa członkowskie dokonują dwu- lub wielostronnej wymiany informacji uzupełniających powiązanych z danym wpisem, koniecznych do wykonania niektórych przepisów przewidzianych w instrumentach prawnych SIS II i ze względu na prawidłowe działanie SIS II.

Wspomniana struktura wymiany informacji uzupełniających otrzymała nazwę „SIRENE”, będącą skrótowcem od terminu angielskiego: Supplementary Information Request at the National Entries (wniosek o informacje uzupełniające na poziomie dostępów krajowych).

Każde państwo członkowskie powołuje swoje krajowe „biuro SIRENE” zgodnie z art. 7 ust. 2 instrumentów prawnych SIS II. Pełni ono rolę pojedynczego punktu kontaktowego dla państw członkowskich, czynnego całą dobę przez 7 dni w tygodniu, służącego wymianie informacji uzupełniających dotyczących wpisów oraz umożliwiającego podjęcie odpowiednich działań w przypadkach gdy w wyniku uzyskania trafienia odnaleziono osoby lub przedmioty, których dotyczyły informacje wprowadzone do systemu SIS II. Najważniejsze zadania biur SIRENE obejmują (15) zapewnianie, zgodnie z wytycznymi zawartymi w niniejszym podręczniku SIRENE, wymiany wszelkich informacji uzupełniających, o której mowa w art. 8 instrumentów prawnych SIS II i która jest prowadzona:

a)	w celu umożliwienia państwom członkowskim wzajemnej konsultacji lub wzajemnego informowania się podczas dokonywania wpisu (np. przy dokonywaniu wpisu w celu aresztowania);

b)	po uzyskaniu trafienia w systemie w celu umożliwienia podjęcia odpowiednich działań (np. uzyskania trafienia);

c)	w przypadku niemożności podjęcia wymaganego działania (np. przy dodaniu zastrzeżenia);

d)	w przypadku rozwiązywania kwestii jakości danych SIS II (np. jeżeli dane zostały wprowadzone w sposób niezgodny z prawem lub nie odpowiadają stanowi faktycznemu), co obejmuje zatwierdzanie wpisów wychodzących oraz weryfikowanie wpisów przychodzących, o ile wynika to z przepisów prawa krajowego;

e)	w kwestiach zgodności i priorytetu wpisów (np. przy sprawdzaniu, czy występują wielokrotne wpisy);

f)	w kwestiach praw osób, których dotyczą dane, w szczególności prawa dostępu do danych.

Zachęca się państwa członkowskie do stworzenia zorganizowanej struktury organów odpowiedzialnych za międzynarodową współpracę policyjną, z uwzględnieniem biur SIRENE, tak aby uniknąć sporów kompetencyjnych oraz powielania pracy.

1.2.   Podręcznik SIRENE

Podręcznik SIRENE jest zbiorem wytycznych opisujących szczegółowo zasady i procedury dwu- lub wielostronnej wymiany informacji uzupełniających.

1.3.   Dodatki do podręcznika SIRENE

Ponieważ niektóre zasady o charakterze technicznym mają bezpośredni wpływ na pracę użytkowników końcowych w państwach członkowskich, w tym na pracę biur SIRENE, wskazane jest zawarcie takich zasad w podręczniku SIRENE. W związku z powyższym dodatki do niniejszego podręcznika winny zawierać, między innymi, zasady transliteracji, tabele kodów, formularze do przekazywania informacji uzupełniających oraz inne techniczne środki wykonawcze na potrzeby przetwarzania danych.

1.4.   Katalog zaleceń dotyczących właściwego stosowania dorobku Schengen oraz najlepszych praktyk (system informacyjny Schengen)

Katalog ten służy do przedstawienia państwom członkowskim niewiążących prawnie zaleceń i najlepszych praktyk wynikających z dotychczasowych doświadczeń. Stanowi on także narzędzie referencyjne na potrzeby oceny prawidłowego wdrożenia instrumentów prawnych SIS II. W związku z powyższym należy, w miarę możliwości, stosować się do zawartych w nim wytycznych.

1.5.   Rola biur SIRENE we współpracy policyjnej w Unii Europejskiej

Wymiana informacji uzupełniających pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania zadań powierzonych biurom SIRENE w dziedzinie międzynarodowej współpracy policyjnej przepisami prawa krajowego wdrażającymi inne instrumenty prawne Unii Europejskiej.

Biurom SIRENE można powierzyć dodatkowe zadania, szczególnie przepisami prawa krajowego wdrażającego ramową decyzję 2006/960/WSiSW, art. 39 i 46 konwencji z Schengen, jeżeli nie zostały one zastąpione decyzją ramową 2006/960/WSiSW, art. 40 lub 41 konwencji z Schengen lub jeżeli informacje wchodzą w zakres wzajemnej pomocy sądowej.

Jeżeli biuro SIRENE otrzyma od innego biura SIRENE wniosek wykraczający poza zakres jego kompetencji określony prawem krajowym, bezzwłocznie przekazuje wniosek właściwym władzom i informuje o tym biuro SIRENE, które wystąpiło z takim wnioskiem. W razie konieczności udziela wsparcia biuru SIRENE, które wystąpiło z wnioskiem, aby ułatwić mu komunikację.

1.5.1.   Transfer danych do państw trzecich

a)   Dane przetwarzane w SIS II

Zgodnie z art. 39 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 54 decyzji w sprawie SIS II dane przetwarzane w SIS II w procesie stosowania wymienionych dwóch instrumentów prawnych nie są przekazywane ani udostępniane krajom trzecim ani organizacjom międzynarodowym. Artykuł 55 decyzji w sprawie SIS II przewiduje odstępstwo od tej ogólnej zasady w odniesieniu do wymiany z Interpolem danych na temat skradzionych, przywłaszczonych, utraconych lub unieważnionych paszportów, przy spełnieniu warunków określonych w tym artykule.

b)   Informacje dodatkowe

Zgodnie z „zasadą własności danych” zawartą w art. 34 ust. 2 rozporządzenia SIS II oraz art. 49 ust. 2 decyzji w sprawie SIS II informacje uzupełniające są przekazywane państwom trzecim wyłącznie przez państwo członkowskie, które jest „właścicielem” danych. W przypadku gdy wniosek o udzielenie informacji uzupełniających związanych z konkretnym wpisem wpłynie do biura SIRENE państwa innego niż to, które dokonało tego wpisu, to pierwsze państwo powiadamia drugie z wymienionych państw o otrzymaniu wniosku o udzielenie informacji, tak aby państwo członkowskie, które dokonało wpisu, mogło podjąć decyzję przy pełnym poszanowaniu mających zastosowanie przepisów krajowych, w tym dotyczących ochrony danych. Wykorzystanie kanału Interpolu na potrzeby komunikacji z państwami trzecimi będzie uzależnione od krajowych przepisów lub procedur.

1.6.   Stosunki biur SIRENE z Europolem

Europol ma prawo dostępu do danych wprowadzonych do SIS II oraz do bezpośredniego przeszukiwania takich danych zgodnie z art. 26, 36 i 38 decyzji w sprawie SIS II. Europol może zwrócić się do państw członkowskich o przekazanie dalszych informacji zgodnie z postanowieniami decyzji o Europolu (16). Zgodnie z przepisami krajowymi stanowczo zaleca się nawiązanie współpracy z krajową jednostką Europolu (ENU) w celu zapewnienia, że biuro SIRENE zostanie każdorazowo poinformowane o wymianie między Europolem i krajową jednostką Europolu informacji uzupełniających dotyczących wpisów w SIS II. W wyjątkowych przypadkach, gdy na poziomie krajowym informacje dotyczące wpisów w SIS II przekazywane są przez krajową jednostkę Europolu, należy dołożyć starań aby poinformować o tym fakcie wszystkie podmioty uczestniczące w wymianie informacji, w szczególności biura SIRENE, w celu uniknięcia dezorientacji.

1.7.   Stosunki biur SIRENE z Eurojustem

Krajowi przedstawiciele oddelegowani do Eurojustu oraz ich asystenci mają prawo dostępu do danych wprowadzonych do SIS II oraz do bezpośredniego przeszukiwania takich danych zgodnie z art. 26, 32, 34 i 38 decyzji w sprawie SIS II. Zgodnie z prawem krajowym należy nawiązać z nimi współpracę w celu zapewnienia sprawnej wymiany informacji w przypadku uzyskania trafienia. W szczególności biuro SIRENE powinno pełnić rolę punktu kontaktowego dla krajowych przedstawicieli oddelegowanych do Eurojustu oraz ich asystentów w celu uzyskania informacji uzupełniających związanych z wpisami w systemie SIS II.

1.8.   Stosunki biur SIRENE z Interpolem  (17)

Rola SIS II nie polega na zastąpieniu ani powieleniu funkcji Interpolu. Pewne zadania mogą się pokrywać, jednak podstawowe zasady działania i współpracy państw członkowskich w ramach Schengen znacznie się różnią od zasad regulujących działania w ramach Interpolu. W związku z tym konieczne jest ustalenie zasad współpracy między biurami SIRENE a krajowymi biurami Interpolu.

Zastosowanie mają następujące zasady:

1.8.1.   Pierwszeństwo wpisów w SIS II przed wpisami Interpolu

Wpisy dokonane przez państwa członkowskie w SIS II i wymiana informacji ich dotyczących mają zawsze pierwszeństwo przed wpisami Interpolu i informacjami wymienianymi w ramach Interpolu. Zasada ta jest szczególnie ważna w przypadku niezgodności wpisów.

1.8.2.   Wybór kanału wymiany informacji

Zasada pierwszeństwa wpisów Schengen przed wpisami Interpolu dokonanymi przez państwa członkowskie jest przestrzegana, zapewnia się również przestrzeganie jej przez krajowe biura Interpolu w państwach członkowskich. Jeżeli dokonano wpisu do SIS II, wszelkich informacji dotyczących wpisu i jego celu oraz przeprowadzenia działań, jakie mają zostać podjęte, udzielają biura SIRENE. Jeżeli państwo członkowskie chce zmienić kanał wymiany informacji, musi wcześniej skonsultować się z pozostałymi stronami. Taka zmiana kanału możliwa jest jedynie w szczególnych przypadkach.

1.8.3.   Wykorzystanie i dystrybucja informacji Interpolu w państwach Schengen

W związku z pierwszeństwem wpisów w SIS II przed wpisami Interpolu korzystanie z tych ostatnich ogranicza się do wyjątkowych przypadków (tj. gdy nie ma podstaw – w konwencji lub z technicznego punktu widzenia – do dokonania wpisu w SIS II lub gdy nie wszystkie wymagane do tego celu informacje są dostępne). Należy unikać dokonywania równoległych wpisów w SIS II i wpisów Interpolu na obszarze Schengen. Wpisy przekazywane kanałami Interpolu i dotyczące również obszaru Schengen lub jego części opatrzone są następującym oznaczeniem: „except for the Schengen States” (z wyjątkiem państw Schengen).

1.8.4.   Uzyskanie trafienia i usunięcie wpisu

Aby biura SIRENE mogły wykonywać swoje zadania dotyczące koordynacji w zakresie weryfikacji jakości informacji wprowadzanych do SIS II, państwa członkowskie zapewniają wzajemne informowanie się biur SIRENE i krajowych biur Interpolu o uzyskanych trafieniach oraz usunięciu wpisów.

1.8.5.   Usprawnienie współpracy między biurami SIRENE a krajowymi biurami Interpolu

Każde państwo członkowskie podejmuje, zgodnie z prawem krajowym, stosowne działania w celu zapewnienia na szczeblu krajowym skutecznej wymiany informacji między swoim biurem SIRENE a krajowymi biurami Interpolu.

1.9.   Standardy

Podstawowymi standardami współpracy w ramach SIRENE są:

1.9.1.   Dostępność

Każde biuro SIRENE jest w pełni operacyjne we wszystkie dni tygodnia przez całą dobę. Przez całą dobę we wszystkie dni tygodnia zapewnia się również wsparcie techniczne, a także możliwość uzyskania analiz i rozwiązań o charakterze technicznym i prawnym.

1.9.2.   Ciągłość

Każde biuro SIRENE tworzy strukturę wewnętrzną, zapewniającą ciągłość w zakresie zarządzania, pracowników i infrastruktury technicznej.

1.9.3.   Poufność

Zgodnie z brzmieniem wspólnego art. 11 instrumentów prawnych SIS II do personelu SIRENE zastosowanie mają odpowiednie przepisy krajowe dotyczące tajemnicy zawodowej lub inne równoważne wymogi poufności. Obowiązują one nadal także po zakończeniu sprawowania urzędu lub ustaniu zatrudnienia

1.9.4.   Dostępność

W celu spełnienia wymogu dotyczącego udzielania informacji uzupełniających pracownicy biur SIRENE mają bezpośredni lub pośredni dostęp do wszystkich stosownych informacji krajowych oraz porad specjalistów.

1.10.   Komunikacja

1.10.1.   Język komunikacji

W celu osiągnięcia jak największej skuteczności w dwustronnej komunikacji pomiędzy biurami SIRENE używa się języka zrozumiałego dla obu stron.

1.10.2.   Wymiana danych między biurami SIRENE

Specyfikacje techniczne dotyczące wymiany informacji między biurami SIRENE zamieszczono w dokumencie „Wymiana danych między biurami SIRENE (DEBS)”. Należy stosować się do instrukcji zawartych w tym dokumencie.

1.10.3.   Sieć, wiadomości oraz skrzynki poczty elektronicznej

Biura SIRENE korzystają z zaszyfrowanej sieci wirtualnej przeznaczonej na wyłączne potrzeby przekazywania danych SIS II oraz informacji uzupełniających pomiędzy biurami SIRENE, o czym stanowi wspólny art. 4 ust. 1 lit. c) oraz art. 8 ust. 1 instrumentów prawnych SIS II. Tylko w przypadkach, gdy kanał ten jest niedostępny, można korzystać z innego, odpowiednio zabezpieczonego i najodpowiedniejszego w danej sytuacji środka łączności. Możliwość dokonania wyboru kanału oznacza, że kanał ten ustala się dla każdego przypadku indywidualnie, w ramach dostępnych możliwości technicznych i zgodnie z wymogami dotyczącymi bezpieczeństwa i jakości, jakie przekaz musi spełniać.

Wiadomości pisemne dzielą się na dwie kategorie: wolny tekst i standardowe formularze. Dodatek 3 opisuje formularze przekazywane pomiędzy biurami SIRENE oraz zawiera wskazówki w zakresie oczekiwanej zawartości pól, z zaznaczeniem, czy są one obowiązkowe, czy opcjonalne.

W ramach wspomnianej sieci funkcjonuje pięć różnych skrzynek poczty elektronicznej przeznaczonych do przesyłania wiadomości tekstowych wpisanych przez użytkowników, formularzy SIRENE oraz danych SIRPIT.

Skrzynka pocztowa	Adres skrzynki pocztowej	Cel
Operacyjna	oper@xx.sirenemail2.eu	Używana do przekazywania formularzy oraz załączników pomiędzy biurami SIRENE
Techniczna	tech@xx.sirenemail2.eu	Używana do wymiany e-maili pomiędzy pracownikami wsparcia technicznego biur SIRENE
Dla kierownictwa SIRENE	director@xx.sirenemail2.eu	Używana do wymiany e-maili pomiędzy szefami biur SIRENE
E-mailowa	message@xx.sirenemail2.eu	Używane do wymiany dowolnych informacji tekstowych pomiędzy biurami SIRENE
SIRPIT	sirpit@xx.sirenemail2.eu	Używane do wymiany danych SIRPIT pomiędzy biurami SIRENE

Na potrzeby testów utworzono drugą domenę (18) (testxx.sirenemail2.eu), w ramach której na potrzeby testów możliwe jest utworzenie kopii wszystkich skrzynek pocztowych przedstawionych w tabeli powyżej, bez zakłócania bieżącej wymiany wiadomości oraz pracy środowiska produkcyjnego.

Zastosowanie mają szczegółowe zasady dotyczące skrzynek poczty elektronicznej SIRENE oraz przekazywania formularzy SIRENE opisanych w dokumencie DEBS.

System do kontroli obiegu zadań SIRENE (zob. pkt 1.12) służy do monitorowania skrzynek poczty elektronicznej przeznaczonych do przesyłania informacji operacyjnych, e-maili oraz danych SIRPIT („oper”, „message” oraz „sirpit”) w celu wykrywania przychodzących formularzy, związanych z nimi wiadomości elektronicznych oraz odcisków palców. Wiadomości pilne należy przesyłać wyłącznie na adres skrzynki operacyjnej.

1.10.4.   Komunikacja w wyjątkowych okolicznościach

Jeśli normalne kanały komunikacji nie są dostępne, a zachodzi konieczność przesłania standardowych formularzy na przykład faksem, wówczas stosuje się procedurę opisaną w dokumencie DEBS.

1.11.   Książka adresowa SIRENE

Dane kontaktowe biur SIRENE oraz informacje potrzebne do dwustronnej komunikacji i współpracy są gromadzone i udostępniane w formie książki adresowej SIRENE. Komisja dokonuje aktualizacji książki adresowej SIRENE i publikuje jej zaktualizowaną wersję co najmniej dwa razy do roku. Każde biuro SIRENE gwarantuje, że:

a)	informacje zawarte w książce adresowej nie będą udostępniane osobom trzecim;

b)	pracownicy SIRENE są zaznajomieni z książką adresową i z niej korzystają;

c)	Komisja jest niezwłocznie informowana o wszelkich zmianach informacji w niej zawartych.

1.12.   System kontroli obiegu zadań SIRENE

Skuteczne zarządzanie obciążeniem pracą w biurach SIRENE najłatwiej zapewnić poprzez wprowadzenie w każdym z biur skomputeryzowanego systemu zarządzania (systemu kontroli obiegu zadań), który w znacznym stopniu automatyzuje zarządzanie codziennym obiegiem zadań.

Biuro SIRENE może posiadać zapasowy system komputerowy i zapasowe bazy danych przeznaczone do kontroli obiegu zadań w rezerwowej siedzibie biura SIRENE. Środki te mogą zostać wykorzystane w poważnych sytuacjach awaryjnych w biurze SIRENE. System ten powinien też zapewniać wystarczające awaryjne zasilanie energetyczne i łączność.

Należy także zadbać o odpowiednie wsparcie techniczne dla systemu kontroli obiegu zadań SIRENE, aby zagwarantować jego wysoką dostępność.

1.13.   Terminy udzielania odpowiedzi

Biuro SIRENE w najkrótszym możliwym terminie odpowiada na wszystkie wnioski o udzielenie informacji o dokonanych wpisach oraz procedurach zastosowanych w przypadku uzyskania trafienia przesłane przez inne państwa członkowskie za pośrednictwem ich własnych biur SIRENE. W każdym wypadku odpowiedzi udziela się w ciągu 12 godzin. (Zob. także ppkt 1.13.1 dotyczący wskazania pilnego charakteru sprawy na formularzach SIRENE).

Pierwszeństwo zadań w codziennej pracy określa się na podstawie kategorii wpisu i wagi sprawy.

1.13.1.   Wskazanie pilnego charakteru sprawy na formularzach SIRENE, z uwzględnieniem pilnego powiadamiania o uzyskanym trafieniu

Formularze SIRENE, którym odnośne biuro SIRENE powinno nadać najwyższy priorytet, mogą zostać oznaczone jako „URGENT” (pilne) w polu 311 „Important Notice” (ważna uwaga), wraz z uzasadnieniem takiego oznaczenia. W przypadku gdy wymagana jest pilna odpowiedź, można też korzystać z możliwości przesyłania powiadomień i komunikacji drogą telefoniczną.

Jeżeli wymagają tego okoliczności trafienia lub wpisu, na przykład w razie zaistnienia rzeczywistej pilnej sytuacji lub sytuacji znacznej wagi, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które uzyskało trafienie, w stosownych przypadkach powinno, po wysłaniu formularza G, telefonicznie powiadomić o trafieniu biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu.

1.14.   Zasady transliteracji/transkrypcji

Definicje i zasady odnoszące się do transliteracji i transkrypcji zostały określone w dodatku 1. Zasad tych należy przestrzegać w odniesieniu do komunikacji między biurami SIRENE (zob. także pkt 2.10 dotyczący zapisu nazw własnych).

1.15.   Jakość danych

Zgodnie z art. 7 ust. 2 instrumentów prawnych SIS II, biura SIRENE koordynują weryfikację jakości informacji wprowadzanych do SIS II. W celu realizacji tej funkcji biura SIRENE powinny posiadać niezbędne kompetencje wynikające z prawa krajowego. W tym celu należy zapewnić odpowiednią krajową kontrolę jakości danych, obejmującą przegląd wskaźnika opisującego stosunek wpisów do trafień i przegląd treści danych.

Aby umożliwić biurom SIRENE wypełnianie zadań w zakresie koordynacji weryfikacji jakości danych, udziela się im niezbędnego wsparcia informatycznego oraz przyznaje stosowne uprawnienia systemowe.

Należy ustanowić, we współpracy z krajowym biurem SIRENE, krajowe normy dotyczące szkolenia użytkowników końcowych na temat zasad i praktyki w zakresie jakości danych. Państwa członkowskie mogą zwrócić się do pracowników biur SIRENE z prośbą o udział w organizacji szkoleń dla personelu organów dokonujących wpisów, przy czym szkolenia te winny kłaść nacisk na jakość danych i jak najszersze korzystanie z systemu SIS II.

1.16.   Archiwizacja

a)	Każde państwo członkowskie określa warunki przechowywania informacji.

b)	Biuro SIRENE państwa członkowskiego dokonującego wpisu udostępnia pozostałym państwom członkowskim wszystkie informacje dotyczące własnych wpisów, w tym odesłanie do decyzji będącej powodem wpisu.

c)	Archiwa każdego biura SIRENE umożliwiają szybki dostęp do informacji w celu przekazania ich w bardzo krótkim terminie.

d)

Zgodnie z art. 12 ust. 4 instrumentów prawnych SIS II dane osobowe otrzymane w wyniku wymiany informacji są przechowywane w aktach biura SIRENE jedynie przez okres wymagany do osiągnięcia celów, dla których zostały one dostarczone. Z zasady informacje te usuwane są bezzwłocznie po usunięciu z SIS II związanego z nimi wpisu, a najpóźniej po upływie roku od usunięcia tego wpisu. Jednakże dane dotyczące poszczególnych wpisów, których dokonało państwo członkowskie, lub wpisów, w związku z którymi podjęto działania na jego terytorium, mogą być przechowywane dłużej, jeżeli zezwala na to prawo krajowe.

e)

Informacje uzupełniające przesyłane przez inne państwa członkowskie są przechowywane zgodnie z przepisami prawa krajowego w dziedzinie ochrony danych obowiązującymi w państwie członkowskim otrzymującym informacje. W tym zakresie stosuje się także przepisy wspólnego art. 12 instrumentów prawnych SIS II, dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (19) oraz postanowienia konwencji nr 108 Rady Europy (20).

f)	Informacje na temat przywłaszczenia tożsamości są usuwane po usunięciu odpowiadającego im wpisu.

g)	Dostęp do archiwów jest rejestrowany, kontrolowany i zastrzeżony dla uprawnionych pracowników.

1.17.   Personel

Im większe doświadczenie posiadają pracownicy, tym bardziej są w stanie podejmować działania z własnej inicjatywy, a tym samym efektywnie wypełniać zadania. Sprzyja temu jak najmniejsza rotacja pracowników, co wymaga ze strony kierownictwa pełnego wsparcia ukierunkowanego na zdecentralizowaną organizację pracy. Zachęca się państwa członkowskie do podejmowania odpowiednich działań pozwalających uniknąć utraty kwalifikacji i doświadczenia wynikającej z dużej rotacji pracowników.

1.17.1.   Szefowie biur SIRENE

Szefowie biur SIRENE spotykają się przynajmniej dwa razy w roku w celu dokonania oceny jakości współpracy podległych im służb, przeprowadzenia rozmów o koniecznych środkach technicznych lub organizacyjnych w przypadku wystąpienia trudności i w razie potrzeby objaśnienia procedur. Spotkania szefów biur SIRENE organizuje państwo członkowskie sprawujące prezydencję w Radzie Unii Europejskiej.

1.17.2.   Osoba kontaktowa biura SIRENE (SIRCoP)

W przypadkach, w których standardowe procedury mogą okazać się niewystarczające, osoba kontaktowa biura SIRENE (SIRCoP) zajmuje się sprawami, które są złożone, problematyczne czy poufne lub których załatwienie wymaga zapewniania jakości lub utrzymywania bardziej długotrwałych kontaktów z innym biurem SIRENE. Osoba kontaktowa biura SIRENE nie została powołana w celu rozpatrywania spraw pilnych, w przypadku których należy co do zasady korzystać z usług centrali czynnej 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu.

Do zadań SIRCoP należy też formułowanie wniosków mających na celu poprawę jakości oraz wskazywanie działań, które można podjąć aby skuteczniej rozwiązywać tego rodzaju problemy w dalszej perspektywie.

Co do zasady osoby kontaktowe biura SIRENE kontaktują się ze sobą wyłącznie w godzinach pracy biura.

1.17.3.   Wiedza

Pracownicy biur SIRENE wykazują się znajomością możliwie największej liczby języków obcych, a pracownicy pełniący dyżur są w stanie porozumieć się z pracownikami wszystkich innych biur SIRENE.

Pracownicy winni posiadać wiedzę w następujących obszarach:

—	aspekty prawa krajowego, europejskiego i międzynarodowego,

—	krajowe organy ścigania w ich własnym państwie, oraz

—	krajowy i europejski system administracji w zakresie sądownictwa i imigracji.

Pracownicy muszą być uprawnieni do samodzielnego rozpatrywania wszelkich nowych spraw.

Pracownicy pełniący dyżur poza godzinami pracy winni mieć takie same umiejętności, wiedzę i uprawnienia oraz możliwość zwrócenia się do specjalistów dostępnych pod telefonem.

Biuro SIRENE powinno mieć możliwość korzystania z fachowych porad prawnych obejmujących zarówno przypadki standardowe, jak i wyjątkowe. Zależnie od przypadku porady te mogą zapewnić pracownicy posiadający konieczne kwalifikacje prawne lub specjaliści z organów wymiaru sprawiedliwości.

1.17.4.   Szkolenia

Na szczeblu krajowym

Na szczeblu krajowym odpowiednie szkolenia mają zapewniać, by pracownicy spełniali niezbędne, określone w niniejszym podręczniku wymogi. Przed otrzymaniem upoważnienia do przetwarzania danych przechowywanych w SIS II pracownicy zostają odpowiednio przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa danych i zasad ochrony danych oraz są pouczani o przestępstwach i sankcjach w tych dziedzinach.

Na szczeblu europejskim

Przynajmniej raz w roku w celu zacieśnienia współpracy między biurami SIRENE organizowane są zwykłe kursy szkoleniowe umożliwiające pracownikom poznanie kolegów z innych biur SIRENE, wymianę informacji na temat krajowych metod pracy i osiągnięcie jednolitego, równego poziomu wiedzy. Ponadto szkolenia takie uświadamiają pracownikom wagę ich pracy i potrzebę solidarności w celu zapewnienia wspólnego bezpieczeństwa państw członkowskich.

Organizacja szkoleń winna przebiegać zgodnie z zasadami określonymi w materiałach szkoleniowych SIRENE.

Artykuł 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 (21) stanowi, że Europejska Agencja ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości („Agencja”) wykonuje zadania związane ze szkoleniami w zakresie technicznego użytkowania SIS II, zwłaszcza dla personelu SIRENE.

1.17.5.   Wymiana pracowników

W miarę możliwości biura SIRENE przynajmniej raz w roku organizują także wymianę pracowników z innymi biurami SIRENE. Celem takiej wymiany jest podniesienie poziomu wiedzy pracowników na temat metod pracy, pokazanie sposobu organizacji innych biur SIRENE i nawiązanie kontaktów osobistych z kolegami z innych państw członkowskich.

2.   PROCEDURY OGÓLNE

Procedury opisane poniżej mają zastosowanie do wszystkich kategorii wpisów. Procedury odnoszące się do poszczególnych kategorii wpisów opisano w odnośnych częściach niniejszego podręcznika.

2.1.   Definicje

„Państwo członkowskie, które dokonało wpisu”: państwo członkowskie, które wprowadziło wpis do SIS II.

„Państwo członkowskie wykonujące działania”: państwo członkowskie, które podejmuje wymagane działania po uzyskaniu trafienia.

„Biuro SIRENE udostępniające dane”: Biuro SIRENE państwa członkowskiego będące w posiadaniu odcisków palców lub fotografii osoby, w odniesieniu do której wpisu dokonało inne państwo członkowskie (procedura SIRPIT – zob. pkt 2.13).

„Trafienie”: w systemie SIS II trafienie następuje w przypadku, gdy:

„Zastrzeżenie”: zawieszenie ważności na szczeblu krajowym, które może zostać dodane do wpisów w celu aresztowania, wpisów dotyczących osób zaginionych i wpisów do celów kontroli w przypadkach, gdy dane państwo członkowskie uważa, że wykonanie czynności wymaganych we wpisie jest niezgodne z jego prawem krajowym, jego zobowiązaniami międzynarodowymi lub podstawowymi interesami narodowymi. Jeżeli dla danego wpisu zgłoszono zastrzeżenie, działania wymagane na podstawie wspomnianego wpisu nie są podejmowane na obszarze tego państwa członkowskiego.

2.2.   Wielokrotne wpisy (art. 34 ust. 6 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 49 ust. 6 decyzji w sprawie SIS II)

Każde państwo członkowskie może dokonać tylko jednego wpisu do SIS II dotyczącego danej osoby lub przedmiotu.

Dlatego w miarę możliwości i potrzeby należy przechowywać drugie i kolejne wpisy dotyczące tej samej osoby lub tego samego przedmiotu na szczeblu krajowym, tak aby można było wprowadzić je do systemu po upływie ważności pierwszego wpisu lub po jego usunięciu.

Kilka państw członkowskich może dokonać różnych wpisów w odniesieniu do tych samych osób lub przedmiotów. Ważne jest, aby nie prowadziło to do dezorientacji wśród użytkowników końcowych, a także aby mieli oni jasność co do tego, jak postępować, jeżeli chcą dokonać wpisu, oraz jaką procedurę stosuje się w przypadku trafienia. W związku z tym ustanawia się procedury wykrywania wielokrotnych wpisów oraz mechanizm pierwszeństwa mający zastosowanie przy dokonywaniu wpisów do SIS II.

Wymaga to:

—	sprawdzenia przed dokonaniem wpisu w celu ustalenia, czy dana osoba lub przedmiot już figuruje w SIS II,

—	przeprowadzenia konsultacji z innymi państwami członkowskimi, w przypadkach gdy dokonanie wpisu prowadzi do występowania wielu niezgodnych ze sobą wpisów.

2.2.1.   Zgodność wpisów

Kilka państw członkowskich może dokonać wpisu dotyczącego tej samej osoby lub tego samego przedmiotu, jeżeli wpisy te są ze sobą zgodne.

Tabela zgodności wpisów dotyczących osób

Kolejność wpisów wg ich wagi	Wpis w celu aresztowania	Wpis do celów odmowy wjazdu	Wpis dotyczący osób zaginionych (objęcie ochroną)	Wpis do celów szczególnych kontroli	Wpis do celów kontroli niejawnych	Wpis dotyczący osób zaginionych (miejsce zamieszkania lub pobytu)	Wpis do celów postępowania sądowego
Wpis w celu aresztowania	tak	tak	tak	nie	nie	tak	tak
Wpis do celów odmowy wjazdu	tak	tak	nie	nie	nie	nie	nie
Wpis dotyczący osób zaginionych (objęcie ochroną)	tak	nie	tak	nie	nie	tak	tak
Wpis do celów szczególnych kontroli	nie	nie	nie	tak	nie	nie	nie
Wpis do celów kontroli niejawnych	nie	nie	nie	nie	tak	nie	nie
Wpis dotyczący osób zaginionych (miejsce zamieszkania lub pobytu)	tak	nie	tak	nie	nie	tak	tak
Wpis do celów postępowania sądowego	tak	nie	tak	nie	nie	tak	tak

Tabela zgodności wpisów dotyczących przedmiotów

Kolejność wpisów wg ich wagi	Wpis do celów wykorzystania jako dowód	Wpis do celów zajęcia	Wpis do celów szczególnych kontroli	Wpis do celów kontroli niejawnych
Wpis do celów wykorzystania jako dowód	tak	tak	nie	nie
Wpis do celów zajęcia	tak	tak	nie	nie
Wpis do celów szczególnych kontroli	nie	nie	tak	nie
Wpis do celów kontroli niejawnych	nie	nie	nie	tak

2.2.2.   Kolejność wpisów

W przypadku braku zgodności wpisów kolejność wpisów dotyczących osób jest następująca:

—	aresztowanie w celu wydania lub ekstradycji (art. 26 decyzji w sprawie SIS II),

—	odmowa pozwolenia na wjazd lub pobyt na obszarze Schengen (art. 24 rozporządzenia w sprawie SIS II),

—	objęcie ochroną (art. 32 decyzji w sprawie SIS II),

—	szczególne kontrole (art. 36 decyzji w sprawie SIS II),

—	kontrole niejawne (art. 36 decyzji w sprawie SIS II),

—	przekazywanie informacji dotyczących miejsca pobytu (art. 32 i 34 decyzji).

Kolejność wpisów dotyczących przedmiotów według ich wagi jest następująca:

—	wykorzystanie jako dowodu (art. 38 decyzji),

—	zajęcie (art. 38 decyzji),

—	szczególne kontrole (art. 36 decyzji),

—	kontrole niejawne (art. 36 decyzji).

Odstępstwa od podanej kolejności są możliwe po konsultacjach między państwami członkowskimi, jeżeli w grę wchodzą ważne interesy krajowe.

2.2.3.   Sprawdzanie pod kątem niezgodności oraz dokonywanie wielokrotnych wpisów

Aby zapobiec niezgodności wielokrotnych wpisów, ważne jest dokładne rozróżnienie osób lub przedmiotów o podobnych cechach. Konsultacje i współpraca między biurami SIRENE są w związku z tym niezbędne, a każde państwo członkowskie ustanawia odpowiednie procedury techniczne służące wykryciu takich przypadków przed dokonaniem wpisu.

Jeżeli wniosek o dokonanie wpisu jest sprzeczny z wpisem dokonanym przez to samo państwo członkowskie, biuro SIRENE podejmuje działania zgodnie z procedurą krajową w celu zapewnienia, by w SIS II pozostał tylko jeden wpis.

Opisaną poniżej procedurę stosuje się w celu sprawdzenia, czy w odniesieniu do określonej osoby lub przedmiotu występują wielokrotne wpisy:

a)

przy sprawdzaniu występowania wielokrotnych wpisów należy porównać następujące obowiązkowe elementy pozwalające na identyfikację: (i) w przypadku osoby: — nazwisko, — imię, — datę urodzenia, — płeć; (ii) w przypadku pojazdu: — numer identyfikacyjny pojazdu (numer VIN), — numer rejestracyjny oraz kraj rejestracji, — markę, — rodzaj pojazdu; (iii) w przypadku statku powietrznego: — kategorię statku powietrznego, — numer identyfikacyjny ICAO; (iv) w przypadku jednostki pływającej: — kategorię jednostki pływającej — liczbę kadłubów, — zewnętrzny numer identyfikacyjny jednostki pływającej (nie jest on obowiązkowy, ale może zostać wykorzystany); (v) w przypadku kontenera: — numer BIC (22);

b)	dokonując nowego wpisu dotyczącego pojazdu lub innego przedmiotu posiadającego numer VIN lub numer rejestracyjny, należy zastosować procedury określone w ppkt 8.2.1;

c)	w przypadku innych przedmiotów najodpowiedniejsze do ustalenia występowania wielokrotnych wpisów są obowiązkowe pola informacyjne, z których wszystkie są automatycznie porównywane przez system.

Procedury opisane w ppkt 8.2.1. (sprawdzanie, czy w odniesieniu do danego pojazdu występują wielokrotne wpisy) należy stosować w celu rozróżnienia innych kategorii przedmiotów w systemie SIS II, w przypadku gdy okaże się, że dwa podobne przedmioty mają ten sam numer seryjny.

Jeżeli w wyniku sprawdzenia okaże się, że szczegółowe dane odnoszą się do dwóch różnych osób lub przedmiotów, biuro SIRENE zatwierdza wniosek o dokonanie nowego wpisu (23).

Jeśli w wyniku sprawdzenia występowania wielokrotnych wpisów okaże się, że szczegółowe dane są identyczne i odnoszą się do tej samej osoby lub przedmiotu, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które zamierza dokonać nowego wpisu konsultuje się z biurem SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu w celu sprawdzenia, czy wpisy te są niezgodne.

W celu weryfikacji zgodności wpisów stosuje się następującą procedurę:

a)	przed dokonaniem wpisu konieczne jest sprawdzenie, czy w systemie nie występują niezgodnie ze sobą wpisy;

b)

jeżeli w bazie istnieje inny zgodny wpis, biura SIRENE nie muszą się ze sobą konsultować. Jeżeli jednak zajdzie potrzeba wyjaśnienia, czy dany wpis dotyczy tej samej osoby, wówczas zainteresowane biuro SIRENE powinno skonsultować się z biurem SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, korzystając z formularza L;

c)	w przypadku niezgodności wpisów biura SIRENE winny się ze sobą skonsultować, korzystając z formularza E, tak aby ostatecznie dokonać tylko jednego wpisu;

d)	wpisów w celu aresztowania dokonuje się bezzwłocznie, nie czekając na wyniki konsultacji z innymi państwami członkowskimi;

e)	jeżeli w wyniku konsultacji wpisowi niezgodnemu z istniejącymi wpisami udzieli się pierwszeństwa, państwa członkowskie, które dokonały pozostałych wpisów, usuwają je po wprowadzeniu tego nowego wpisu. Wszelkie spory rozstrzygają państwa członkowskie za pośrednictwem biur SIRENE;

f)	państwa członkowskie, które nie mogły dokonać wpisu, mogą zażądać powiadomienia przez CS-SIS o usunięciu danego wpisu;

g)	biuro SIRENE państwa członkowskiego, które nie mogło dokonać wpisu, może zwrócić się do biura SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o powiadamianie go o trafieniach odnoszących się do tego wpisu.

2.3.   Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

Jeżeli po uzyskaniu trafienia użytkownik końcowy potrzebuje informacji uzupełniających, biuro SIRENE kontaktuje się niezwłocznie z biurem SIRENE państwa członkowskiego dokonującego wpisu i wnosi o udzielenie niezbędnych informacji. W stosownych przypadkach biura SIRENE pełnią rolę pośredników w kontaktach między organami krajowymi i udzielają informacji uzupełniających dotyczących przedmiotowego wpisu oraz wymieniają takie informacje.

Państwo członkowskie, które dokonało wpisu, jest powiadamiane o trafieniu i jego wyniku, chyba że wskazano inaczej (zob. także pkt 1.13.1 dotyczący wskazania pilnego charakteru sprawy).

Stosuje się następującą procedurę:

a)	bez uszczerbku dla pkt 2.4 niniejszego podręcznika o pojedynczym trafieniu dotyczącym osoby lub przedmiotu, w odniesieniu do których dokonano wpisu, z zasady powiadamiane jest biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, przy użyciu jednego formularza G;

b)

powiadamiając o trafieniu państwo członkowskie, które dokonało wpisu, w polu 090 formularza G należy podać mający zastosowanie artykuł instrumentów prawnych SIS II, a także wszelkie niezbędne informacje dodatkowe, (np. „MINOR” (małoletni)). W formularzu G podaje się wszelkie dostępne informacje dotyczące trafienia, w tym w polu 088 podaje się informacje dotyczące podjętych działań. W polu 089 można zwrócić się do państwa, które dokonało wpisu, o udzielenie dodatkowych informacji;

c)	jeżeli biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania zamierza przekazać dalsze informacje po wysłaniu formularza G, korzysta w tym celu z formularza M;

d)	w razie potrzeby biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, przesyła następnie wszelkie istotne informacje szczegółowe i wskazuje, jakie szczególne środki powinno podjąć biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania.

Procedurę powiadamiania o trafieniach uzyskanych z wykorzystaniem systemów automatycznego rozpoznawania tablic rejestracyjnych (ANPR) opisano w rozdziale 9.

2.4.   Przypadki, gdy nie można zastosować procedur po uzyskaniu trafienia (art. 48 decyzji w sprawie SIS II i art. 33 rozporządzenia w sprawie SIS II)

Zgodnie z art. 48 decyzji w sprawie SIS II i art. 33 rozporządzenia w sprawie SIS II stosuje się następującą procedurę:

a)	państwo członkowskie, które nie jest w stanie zastosować procedury, bezzwłocznie powiadamia za pośrednictwem swojego biura SIRENE państwo członkowskie, które dokonało wpisu, że nie jest w stanie wykonać żądanych działań i podaje przyczyny, wykorzystując do tego celu pole 083 w formularzu H;

b)	zainteresowane państwa członkowskie mogą wówczas ustalić, jakie działania należy podjąć, przy poszanowaniu ustawodawstwa krajowego i przepisów instrumentów prawnych SIS II.

2.5.   Przetwarzanie danych do celów innych niż te, dla których zostały one wprowadzone do systemu SIS II (art. 46 ust. 5 decyzji w sprawie SIS II)

Dane zawarte w systemie SIS II można przetwarzać wyłącznie w celach, jakie zostały określone dla każdej z kategorii wpisów.

Jednakże pod warunkiem uzyskania uprzedniej zgody państwa członkowskiego dokonującego wpisu dane mogą być przetwarzane do celów innych niż te, dla których je wprowadzono, o ile służy to zapobieżeniu bezpośredniemu poważnemu zagrożeniu dla porządku publicznego oraz bezpieczeństwa publicznego, z poważnych przyczyn związanych z bezpieczeństwem państwa lub w celu zapobieżenia poważnemu przestępstwu.

Jeżeli państwo członkowskie zamierza przetwarzać dane zawarte w systemie SIS II do celów innych niż te, dla których je wprowadzono, wymiana informacji odbywa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)	za pośrednictwem własnego biura SIRENE państwo członkowskie pragnące wykorzystać dane w innym celu, wyjaśnia państwu członkowskiemu, które dokonało wpisu, przyczyny uzasadniające zamiar przetwarzania danych w innym celu, korzystając z formularza I;

b)	państwo członkowskie, które dokonało wpisu, analizuje w najkrótszym możliwym terminie, czy można spełnić takie żądanie, i za pośrednictwem własnego biura SIRENE powiadamia to drugie państwo członkowskie o swojej decyzji;

c)	w razie potrzeby państwo członkowskie, które dokonało wpisu, może udzielić zezwolenia z zastrzeżeniem obowiązku przestrzegania określonych warunków dotyczących sposobu wykorzystania danych.

Po wyrażeniu zgody przez państwo członkowskie, które dokonało wpisu, państwo członkowskie przeprowadzające kontrolę wykorzystuje dane wyłącznie do celów, dla jakich wystąpiło o zezwolenie i je uzyskało. Państwo to uwzględnia wszelkie warunki wskazane przez państwo członkowskie, które dokonało wpisu.

2.6.   Dodanie zastrzeżenia

a)

Artykuł 24 decyzji w sprawie SIS II przewiduje następujące przypadki, w których państwo członkowskie może żądać dodania zastrzeżenia: (i) jeżeli państwo członkowskie uważa, że wykonanie czynności wymaganych we wpisie dokonanym zgodnie z art. 26, 32 lub 36 decyzji w sprawie SIS II jest niezgodne z jego prawem krajowym, jego zobowiązaniami międzynarodowymi lub podstawowymi interesami narodowymi, państwo to może zażądać umieszczenia przy wpisie znacznika wskazującego, że działanie, które należy podjąć na podstawie wpisu, nie będzie podjęte na terytorium tego państwa. Zastrzeżenie to jest dodawane przez biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu; (ii) w celu umożliwienia państwom członkowskim żądania umieszczenia zastrzeżenia przy wpisie dokonanym zgodnie z art. 26, wszystkie państwa członkowskie są – w drodze wymiany informacji uzupełniających – automatycznie informowane o każdym nowym wpisie tej kategorii; (iii) jeżeli w szczególnie pilnych i poważnych przypadkach państwo członkowskie dokonujące wpisu zażąda wykonania danego działania, państwo członkowskie wykonujące wpis bada, czy może zezwolić na usunięcie zastrzeżenia umieszczonego przy wpisie na jego wniosek. Jeżeli państwo członkowskie wykonujące wpis jest w stanie to uczynić, podejmuje niezbędne kroki, by żądane działania zostały przeprowadzone niezwłocznie;

b)	inna procedura obowiązuje jedynie w odniesieniu do wpisów w celu aresztowania (zob. pkt 3.6);

c)	w przypadku dodania zastrzeżenia do wpisów dotyczących osób zaginionych oraz wpisów do celów kontroli niejawnych lub szczególnych kontroli wpis nie pojawia się na ekranie, gdy użytkownik końcowy korzysta z systemu.

2.6.1.   Konsultacje z państwami członkowskimi w celu dodania zastrzeżenia

Zastrzeżenie dodaje się wyłącznie na wniosek lub za zgodą innego państwa członkowskiego.

Stosuje się następującą procedurę:

a)

jeżeli dane państwo członkowskie żąda dodania zastrzeżenia, zwraca się w tym celu do państwa, które dokonało wpisu, korzystając z formularza F, i podaje przyczyny, dla których zastrzeżenie jest konieczne. W tym celu wykorzystuje się pole 071, jednocześnie w polu 080 wskazując przyczynę dodania zastrzeżenia. W odniesieniu do innych informacji uzupełniających dotyczących danego wpisu wykorzystuje się pole 083;

b)	państwo członkowskie, które dokonało wpisu, bezzwłocznie dodaje zastrzeżenie, którego dotyczy wniosek;

c)	po wymianie informacji na podstawie informacji dostarczonych w toku konsultacji przez państwo członkowskie występujące o dodanie zastrzeżenia może zaistnieć konieczność zmiany lub usunięcia wpisu, jak również wycofanie wniosku o dodanie zastrzeżenia, bez wprowadzenia zmian do istniejącego wpisu.

2.6.2.   Wniosek o usunięcie zastrzeżenia

Państwa członkowskie składają wniosek o usunięcie wcześniej zaproponowanego zastrzeżenia, gdy tylko stanie się ono bezzasadne. Może tak być w przypadku, gdy zmieniły się przepisy krajowe lub gdy z dalszej wymiany informacji dotyczących danej sprawy wynika, że ustały okoliczności wspomniane w art. 24 ust. 1 lub art. 25 decyzji w sprawie SIS II.

Stosuje się wówczas następującą procedurę:

a)

biuro SIRENE, które wystąpiło z wnioskiem o dodanie zastrzeżenia, zwraca się do biura SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o usunięcie zastrzeżenia, korzystając z formularza F. W tym celu należy wypełnić pole 075 (24). Szczegółowe informacje na temat prawa krajowego należy wpisywać w polu informacyjnym 080, zaś, w razie potrzeby, informacje dodatkowe wyjaśniające powody usunięcia zastrzeżenia oraz inne informacje dodatkowe dotyczące wpisu należy umieścić w polu informacyjnym 083;

b)	biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, niezwłocznie usuwa dodane zastrzeżenie.

2.7.   Dane, w których wykryto błąd prawny lub faktyczny (art. 34 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 49 decyzji w sprawie SIS II)

W przypadku wykrycia, że dane w systemie SIS II są niezgodne ze stanem faktycznym lub są przechowywane niezgodnie z prawem, następuje wymiana informacji uzupełniających zgodnie z zasadami określonymi w art. 34 ust. 2 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 49 ust. 2 decyzji w sprawie SIS II, które stanowią, iż do zmiany, uzupełniania, korekty, aktualizowania lub usuwania danych upoważnione jest wyłącznie państwo członkowskie, które dokonało wpisu.

Państwo członkowskie, które wykryło, że dane zawierają błąd lub że są przechowywane niezgodnie z prawem, powiadamia o tym poprzez swoje biuro SIRENE państwo członkowskie, które dokonało wpisu, możliwie szybko i nie później niż w ciągu 10 dni kalendarzowych od odkrycia dowodów wskazujących na tego rodzaju błędy. Odnośna wymiana informacji odbywa się przy użyciu formularza J.

a)	W zależności od wyników konsultacji państwo członkowskie, które dokonało wpisu, może być zmuszone do usunięcia lub poprawienia danych, zgodnie z krajowymi procedurami dotyczącymi korygowania przedmiotowych danych;

b)

jeżeli w ciągu dwóch miesięcy państwa członkowskie nie osiągną porozumienia, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które wykryło błąd lub fakt przechowywania danych niezgodnie z prawem, zaleca właściwemu organowi swojego państwa zgłoszenie sprawy Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, który wraz z właściwymi krajowymi organami nadzorczymi podejmuje działania mediacyjne.

2.8.   Prawo dostępu do danych i ich korygowania (art. 41 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 58 decyzji w sprawie SIS II)

2.8.1.   Wnioski o dostęp do danych lub o ich skorygowanie

Jeżeli władze krajowe mają zostać powiadomione o złożeniu wniosku o udzielenie dostępu do danych lub ich skorygowanie, wymiana informacji odbywa się, bez uszczerbku dla prawa krajowego, zgodnie z następującymi zasadami:

a)

każde biuro SIRENE stosuje przepisy prawa krajowego dotyczące prawa dostępu do danych osobowych. W zależności od okoliczności sprawy i zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami biura SIRENE przekazują właściwym organom krajowym wszelkie otrzymane przez siebie wnioski o udzielenie dostępu do danych lub ich skorygowanie bądź rozpatrują wnioski w granicach swoich uprawnień;

b)	na wniosek właściwych organów krajowych biura SIRENE danych państw członkowskich przesyłają im zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi informacje dotyczące korzystania z prawa dostępu do danych.

2.8.2.   Wymiana informacji na temat wniosków o udzielenie dostępu do wpisów dokonanych przez inne państwa członkowskie

Informacje na temat wniosków o udzielenie dostępu do wpisów dokonanych w systemie SIS II przez inne państwo członkowskie wymienia się za pośrednictwem krajowych biur SIRENE, korzystając w tym celu z formularza K.

Stosuje się wówczas następującą procedurę:

a)	wniosek o udzielenie dostępu przekazuje się w najkrótszym możliwym terminie do biura SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, tak aby mogło ono wyrazić swoją opinię w danej sprawie;

b)	biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, informuje o swojej opinii biuro SIRENE państwa członkowskiego, które otrzymało wniosek;

c)	odpowiedź udzielona przez biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, powinna uwzględniać wszelkie terminy rozpatrywania wniosków wskazane przez biuro SIRENE państwa członkowskiego, które otrzymało wniosek o udzielenie dostępu;

d)	biuro SIRENE państwa członkowskiego, które otrzymało od osoby fizycznej wniosek o udzielenie dostępu do danych, poprawienie błędu lub usunięcie wpisu, podejmuje wszelkie niezbędne kroki, aby udzielić odpowiedzi we właściwym terminie.

Jeżeli biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, przesyła swoją opinię do biura SIRENE państwa członkowskiego, które otrzymało wniosek o udzielenie dostępu do danych, biuro to, zgodnie z ustawodawstwem krajowym i w granicach swoich uprawnień, rozpatruje taki wniosek lub zapewnia przekazanie opinii w najkrótszym możliwym terminie organom odpowiedzialnym za jego rozpatrzenie.

2.8.3.   Wymiana informacji na temat wniosków o skorygowanie lub usunięcie danych wprowadzonych przez inne państwa członkowskie

Jedynie to państwo członkowskie, które dokonało danego wpisu, może skorygować lub usunąć dane osoby, która wystąpiła o ich skorygowanie lub usunięcie. Jeśli osoba ta zwróci się do innego państwa członkowskiego niż to, które dokonało wpisu, wówczas biuro SIRENE państwa członkowskiego, do którego wpłynął wniosek, informuje o tym fakcie biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu korzystając z formularza K, przy czym zastosowanie ma procedura opisana w ppkt 2.8.2.

2.9.   Usuwanie wpisu w przypadku gdy nie spełnia on już warunków przechowywania w systemie

Wpisy wprowadzone do systemu SIS II przechowywane są wyłącznie przez okres konieczny do osiągnięcia celów, dla których zostały dokonane.

Wyłączając przypadki po trafieniu, wpis usuwany jest automatycznie przez CS-SIS (po upływie daty ważności) lub bezpośrednio przez państwo członkowskie, które go wprowadziło do systemu SIS II (jeżeli warunki przechowywania wpisu w systemie przestają być spełnione).

W obu przypadkach wiadomość o usunięciu wpisu z CS-SIS jest automatycznie przekazywana do N.SIS II i tam dalej przetwarzana.

Państwa członkowskie mogą zażądać automatycznego powiadomienia o usunięciu wpisu.

2.10.   Zapis nazw własnych

W zakresie, w jakim pozwalają na to krajowe przepisy dotyczące wprowadzania danych, nazwy własne (imiona i nazwiska) wpisuje się do systemu SIS II w formie (pismo i ortografia) możliwie zbliżonej do formy, jakiej użyto w urzędowych dokumentach tożsamości, z uwzględnieniem standardów Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO) dla dokumentów podróży, które zostały również wykorzystane na potrzeby funkcjonalności systemu centralnego SIS II odpowiadających za transliterację i transkrypcję. W ramach wymiany informacji uzupełniających biura SIRENE winny posługiwać się taką formą nazw własnych, jaka została wprowadzona do SIS II. Na potrzeby wprowadzania danych do SIS II zarówno użytkownicy końcowi, jak i biura SIRENE w państwach członkowskich dokonujących wpisów posługują się co do zasady alfabetem łacińskim, przy uwzględnieniu zasad transliteracji i transkrypcji określonych w dodatku 1.

W razie potrzeby wymiany informacji dotyczących osoby, która co prawda nie jest przedmiotem wpisu, ale może mieć z nim związek (np. osoby, która może towarzyszyć zaginionej osobie nieletniej) wygląd i pisownia jej imienia i nazwiska winny odpowiadać regułom wskazanym w dodatku 1, przy czym informacje te należy zapisywać alfabetem łacińskim oraz w oryginalnym formacie, o ile państwo członkowskie udostępniające informacje ma możliwość wpisania znaków specjalnych w oryginalnym formacie.

2.11.   Kategorie tożsamości

Tożsamość potwierdzona

Tożsamość potwierdzona oznacza, że tożsamość danej osoby została potwierdzona na podstawie autentycznych dokumentów tożsamości, paszportu lub oświadczenia właściwych organów.

Tożsamość niepotwierdzona

Tożsamość niepotwierdzona oznacza, że nie ma wystarczających dowodów potwierdzających tożsamość.

Tożsamość przywłaszczona

Tożsamość przywłaszczona (nazwisko, imię, data urodzenia) występuje wtedy, gdy dana osoba wpisana do systemu SIS II posługuje się tożsamością innej istniejącej osoby. Może się to zdarzyć np. w przypadku wykorzystania przez osobę trzecią dokumentu ze szkodą dla prawowitego właściciela.

Alias

Pod pojęciem „alias” rozumieć należy tożsamość przybraną, którą posługuje się osoba znana pod innymi tożsamościami.

2.11.1.   Tożsamość przywłaszczona (art. 36 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 51 decyzji w sprawie SIS II)

Ze względu na złożony charakter spraw związanych z przywłaszczeniem tożsamości, po stwierdzeniu, że osoba, w odniesieniu do której istnieje wpis w SIS II, posługuje się tożsamością innej osoby, państwo, które dokonało wpisu, sprawdza, czy konieczne jest dalsze przechowywanie informacji o tożsamości przywłaszczonej we wspomnianym wpisie w systemie SIS II.

W przypadku stwierdzenia, że doszło do przywłaszczenia tożsamości danej osoby, bezzwłocznie wprowadza się, za zgodą tej osoby, wpis do systemu SIS II w celu uniknięcia negatywnych skutków błędnej identyfikacji. Osoba, której tożsamość została przywłaszczona, może, stosownie do procedur krajowych, podać właściwemu organowi informacje określone w art. 36 ust. 3 rozporządzenia w sprawie SIS II i art. 51 ust. 3 decyzji w sprawie SIS II. Każda osoba, której tożsamość została przywłaszczona, ma prawo do wycofania swojej zgody na przetwarzanie takich informacji.

Państwo członkowskie, które dokonało wpisu, jest odpowiedzialne za umieszczenie w nim dopisku „misused identity” (tożsamość przywłaszczona) oraz wprowadzenie dodatkowych danych ofiary przywłaszczenia tożsamości, takich jak fotografie, odciski palców oraz innych informacji znajdujących się na dowolnych ważnych dokumentach tożsamości.

W przypadku gdy państwo członkowskie wykryje, że dokonany przez inne państwo członkowskie wpis dotyczący danej osoby powiązany jest z przywłaszczeniem tożsamości oraz jeśli zostanie ustalone, że doszło do przywłaszczenia tożsamości danej osoby, informuje o tym biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, korzystając z formularza Q, tak aby można było uzupełnić o te dane odnośny wpis figurujący w systemie SIS II.

Z uwagi na cel wprowadzania tego rodzaju danych odnośny wpis uzupełnia się o fotografie i odciski palców osoby, której tożsamość została przywłaszczona, o ile są one dostępne. Przywłaszczenie tożsamości można stwierdzić jedynie wówczas, gdy dane niewinnej osoby odpowiadają tożsamości, której dotyczy wpis. Formularz Q musi zawierać szczegółowe informacje dotyczące tożsamości zawarte we wpisie, co obejmuje także numer aliasu, tak aby państwo członkowskie, które dokonało wpisu, mogło ustalić do której tożsamości wspomnianej we wpisie odnosi się ten formularz. Pola formularza Q, które w takich przypadkach należy obowiązkowo wypełnić, zostały określone w dodatku 3.

Dane osoby, której tożsamość została przywłaszczona, są dostępne tylko w celu ustalenia tożsamości osoby sprawdzanej i nie są w żaden sposób wykorzystywane do jakichkolwiek innych celów. Informacje dotyczące tożsamości przywłaszczonej, co obejmuje także odciski palców i fotografie, są usuwane jednocześnie z odnośnym wpisem lub wcześniej, jeśli osoba, której one dotyczą, zwróci się z takim wnioskiem.

2.11.2.   Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

Aby zapobiec niezgodności wpisów w dowolnej kategorii w związku z wprowadzeniem aliasu oraz aby nie przysparzać problemów niewinnym osobom i zapewnić odpowiednią jakość danych, państwa członkowskie powinny w miarę możliwości informować się nawzajem o takich aliasach i wymieniać się stosownymi informacjami dotyczącymi prawdziwej tożsamości osoby poszukiwanej.

Państwo członkowskie, które dokonało wpisu, odpowiada za uzupełnienie tego wpisu o aliasy. Jeżeli inne państwo członkowskie odkryje alias, przekazuje sprawę państwu członkowskiemu, które dokonało odnośnego wpisu, wykorzystując w tym celu formularz M.

2.11.3.   Wymiana dalszych informacji w celu ustalenia tożsamości osoby

Jeżeli informacje figurujące w systemie SIS II są niewystarczające, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, może również, po przeprowadzeniu konsultacji, udzielić dalszych informacji z własnej inicjatywy lub na wniosek innego państwa członkowskiego, aby pomóc rozwiać wątpliwości dotyczące tożsamości danej osoby. W tym celu należy skorzystać z formularza L (wraz z załącznikami). Informacje te w szczególności dotyczą:

—	pochodzenia paszportu lub dokumentu tożsamości znajdującego się w posiadaniu osoby poszukiwanej,

—	numeru serii, daty i miejsca wydania oraz daty ważności, jak również organu wydającego paszportu lub dokumentu tożsamości,

—	wyglądu osoby poszukiwanej,

—	imienia i nazwiska matki i ojca osoby poszukiwanej,

—	innych możliwych wersji pisowni imienia i nazwiska osoby poszukiwanej,

—	fotografii oraz odcisków palców, o ile są one dostępne,

—	ostatniego znanego adresu.

W miarę możliwości informacje te są dostępne w biurach SIRENE lub zapewnia się stałą możliwość ich bezzwłocznego i szybkiego przekazania.

Wspólnym celem jest minimalizacja ryzyka niesłusznego zatrzymania osoby, której dane określające tożsamość są podobne do danych osoby, której dotyczy wpis.

2.12.   Wymiana informacji w przypadku wpisów z odesłaniami

Każde odesłanie pozwala na ustanowienie powiązania między co najmniej dwoma wpisami.

Państwo członkowskie może utworzyć odesłanie do innych wpisów, których dokonuje w SIS II, i jedynie to państwo członkowskie może zmienić lub usunąć takie odesłanie. Odesłania są widoczne tylko dla użytkowników, którzy dysponują właściwymi prawami dostępu pozwalającymi na dostęp do co najmniej dwóch wpisów zawartych w odesłaniu. Państwa członkowskie zapewniają, by dostęp do odesłań miały jedynie osoby upoważnione.

2.12.1.   Zasady operacyjne

W przypadku odesłań do innych wpisów nie ma konieczności przestrzegania specjalnych procedur dotyczących wymiany informacji uzupełniających. Niemniej przestrzega się następujących zasad:

W przypadku trafienia odnoszącego się do dwóch lub większej liczby wpisów zawierających odesłania biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania w związku z wpisem wysyła formularz G dla każdego z tych wpisów, jednocześnie wskazując w polu 086, że przesłane zostaną kolejne formularze G dla pozostałych wpisów zawierających odesłania.

Nie wysyła się formularzy dla wpisów, które zawierają wprawdzie odesłanie do wpisu, w odniesieniu do którego nastąpiło trafienie, ale same nie były przedmiotem trafienia. W razie wystąpienia zawierającego odesłanie wpisu do celów wydania lub ekstradycji lub wpisu dotyczącego osoby zaginionej (ze względu na jej bezpieczeństwo lub w celu zapobiegania zagrożeniom), o wykryciu wpisu zawierającego odesłanie powiadamia się stosownie do potrzeb oraz na podstawie posiadanych informacji, korzystając z formularza M.

2.13.   SIRPIT (przekaz obrazów SIRENE) oraz format i jakość danych biometrycznych w systemie SIS II

Zgodnie z art. 23 ust. 2 decyzji w sprawie SIS II wpis uzupełnia się w miarę możliwości o fotografie i odciski palców danej osoby.

Biura SIRENE będą w stanie przekazywać sobie nawzajem odciski palców i fotografie na potrzeby uzupełniania wpisów lub ułatwiania realizacji żądanych działań. Jeżeli państwo członkowskie posiada fotografię lub odciski palców osoby, w odniesieniu do której inne państwo członkowskie dokonało wpisu, może wysłać posiadane zdjęcia i odciski palców, korzystając z SIRPIT.

Wymiana taka odbywa się bez uszczerbku dla wymiany w ramach współpracy policyjnej w zakresie stosowania decyzji ramowej 2006/960/WSiSW.

2.13.1.   Dalsze wykorzystanie danych uzyskanych w ramach wymiany, w tym archiwizacja

Ograniczenia dotyczące wykorzystania danych zawartych we wpisach w systemie SIS II zostały określone w instrumentach prawnych SIS II. Wszelkie dalsze wykorzystywanie fotografii i odcisków palców wymienianych w ramach SIRPIT, w tym ich archiwizowanie, następuje zgodnie z odnośnymi przepisami instrumentów prawnych SIS II, obowiązującymi przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych, a także zgodnie z dyrektywą 95/46/WE, decyzją ramową Rady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych (25) oraz konwencją 108 Rady Europy, stosownie do sytuacji.

2.13.2.   Procedura SIRPIT

Stosuje się wówczas następującą procedurę:

a)	biuro SIRENE udostępniające dane wysyła formularz L zwykle używaną drogą elektroniczną oraz zaznacza w polu informacyjnym 083 formularza L, że odciski palców i fotografie są wysyłane w celu uzupełnienia wpisu w systemie SIS II;

b)	biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, dodaje do danego wpisu w systemie SIS II otrzymane odciski palców lub fotografie bądź wysyła je do właściwego organu, który uzupełnia o nie wpis.

2.13.3.   Wymagania techniczne

Odciski palców i fotografie gromadzi się i przesyła zgodnie ze standardami określonymi w przepisach wykonawczych dotyczących wprowadzania danych biometrycznych do systemu SIS II.

Każde biuro SIRENE powinno spełniać wymogi techniczne dotyczące procedury SIRPIT.

Odciski palców i fotografie przesyła się w załączniku na ekranie wprowadzania danych, zaprojektowanym specjalnie na potrzeby SIRPIT.

Ekran wprowadzania danych został opisany w dodatku 5.

2.13.4.   Format i jakość danych biometrycznych

Wszystkie dane biometryczne wprowadzone do systemu poddawane są szczegółowej kontroli jakościowej w celu zagwarantowania minimalnego standardu jakości obowiązującego dla wszystkich użytkowników systemu SIS II.

Przed wprowadzeniem danych biometrycznych przeprowadza się na poziomie krajowym kontrole mające zapewnić, by:

a)	dane daktyloskopijne były zgodne z formatem określonym w normie ANSI/NIST — ITL 1-2000, wykorzystywanym przez Interpol i przystosowanym do potrzeb procedury SIRPIT (przekazu obrazów SIRENE);

b)

fotografie, które wykorzystywane są jedynie w celu potwierdzenia tożsamości osoby, która została odnaleziona w wyniku wyszukiwania według danych alfanumerycznych przeprowadzonego w SIS II, spełniają następujące wymogi: fotografia twarzy wykonana en face, mająca w miarę możliwości stosunek boków 3:4 lub 4:5. Jeżeli jest to możliwe, fotografia ma rozdzielczość co najmniej 480 × 600 pikseli i 24-bitową głębię kolorów. Jeżeli istnieje konieczność zeskanowania zdjęcia, w miarę możliwości jego rozmiar nie może przekraczać 200 kB.

2.14.   Szczególne rodzaje poszukiwań

2.14.1.   Poszukiwanie w określonym obszarze geograficznym

Poszukiwanie w określonym obszarze geograficznym przeprowadza się w przypadku, gdy dane państwo członkowskie posiada niezbite dowody dotyczące miejsca pobytu osoby lub umiejscowienia poszukiwanego przedmiotu, których dotyczy wpis, na ściśle określonym obszarze geograficznym.

W strefie Schengen poszukiwania w określonym obszarze geograficznym przeprowadza się na podstawie wpisu do SIS II. W sytuacji gdy znane jest miejsce pobytu osoby lub umiejscowienia poszukiwanego przedmiotu, w polu 311 „Important Notice” (Ważna uwaga) można wpisać uwagę o przeprowadzeniu poszukiwania w określonym obszarze geograficznym oraz wskazać odpowiednie państwa. Oprócz tego, jeżeli w momencie dokonywania wpisu w celu aresztowania znane jest miejsce pobytu osoby poszukiwanej, informację tę zamieszcza się w formularzu A w polu informacyjnym 061. We wszystkich innych przypadkach, w tym w celu podania informacji o umiejscowieniu poszukiwanych przedmiotów, należy skorzystać z formularza M (pole informacyjne 083). Wpis dotyczący poszukiwanej osoby wprowadza się do SIS II w celu zapewnienia wykonalności wniosku o niezwłoczne podjęcie czynności (art. 9 ust. 3 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (26).

Gdy przedmiot poszukiwania w określonym obszarze geograficznym znajduje się w innym miejscu niż wskazano w informacji o poszukiwaniu w określonym obszarze geograficznym, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu winno zakomunikować ten fakt państwom członkowskim zaangażowanym w owe poszukiwania korzystając w tym celu z formularza M, tak aby wstrzymać wszelkie związane z nim działania.

2.14.2.   Poszukiwanie z udziałem specjalnych jednostek policji prowadzących poszukiwania celowe (FAST)

Biura SIRENE w państwach, do których zwrócono się z wnioskiem, powinny w stosownych przypadkach korzystać z usług jednostek specjalnych prowadzących poszukiwania celowe (FAST). Międzynarodowa współpraca między wspomnianymi jednostkami policyjnymi nie może zastąpić dokonywania wpisów w SIS. Taka współpraca nie koliduje z rolą biura SIRENE jako najważniejszej instytucji zajmującej się wyszukiwaniem informacji w SIS II.

W stosownych przypadkach ustanawia się współpracę w celu zagwarantowania, że biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, zostanie poinformowane przez krajową jednostkę FAST o wszelkich działaniach prowadzonych w związku z wpisem w SIS. Gdy zajdzie taka potrzeba, biuro SIRENE przekazuje te informacje pozostałym biurom SIRENE.

Biura SIRENE zapewniają szybkie przekazywanie informacji dodatkowych, w tym informacji dotyczących trafienia, krajowym jednostkom FAST, jeżeli biorą one udział w poszukiwaniu.

3.   WPISY DOTYCZĄCE OSÓB POSZUKIWANYCH W CELU ARESZTOWANIA, WYDANIA LUB EKSTRADYCJI (ART. 26 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

3.1.   Dokonanie wpisu

Większości wpisów w celu aresztowania towarzyszy europejski nakaz aresztowania. Jednakże w przypadku istnienia wpisu, w celu aresztowania możliwe również jest dokonanie tymczasowego aresztowania przed uzyskaniem wniosku o ekstradycję, zgodnie z art. 16 Europejskiej Konwencji o Ekstradycji.

Europejski nakaz aresztowania/wniosek o ekstradycję wydają władze sądowe uprawnione do takich zadań w państwie członkowskim, które dokonało wpisu.

Do dokonanego w SIS II wpisu w celu aresztowania i wydania osoby dodaje się kopię stosownego europejskiego nakazu aresztowania w wersji oryginalnej. Można także załączyć tłumaczenie europejskiego nakazu aresztowania na jeden lub więcej języków urzędowych instytucji UE.

Ponadto wpis uzupełnia się w miarę możliwości o fotografie i odciski palców danej osoby.

Po dokonaniu wpisu biuro SIRENE ma dostęp do odnośnych informacji, w tym europejskiego nakazu aresztowania lub wniosku o ekstradycję, dotyczących osób poszukiwanych w celu aresztowania, wydania lub ekstradycji. Należy sprawdzić, czy informacje te są kompletne i przedstawione w prawidłowy sposób.

Państwa członkowskie mają możliwość dodawania do danego wpisu w celu aresztowania więcej niż jednego europejskiego nakazu aresztowania. Państwo członkowskie dokonujące wpisu jest odpowiedzialne za usunięcie europejskiego nakazu aresztowania z chwilą utraty jego ważności i za sprawdzenie, czy do danego wpisu nie są załączone inne europejskie nakazy aresztowania, oraz w razie konieczności za przedłużenie okresu przechowywania wpisu.

Państwa członkowskie mogą załączać, w razie konieczności w oddzielnych plikach binarnych, tłumaczenia europejskich nakazów aresztowania załączanych przez nie do wpisu w celu aresztowania.

Rozdzielczość zeskanowanych dokumentów w formacie PDF załączanych do wpisów wynosi w miarę możliwości co najmniej 150 dpi.

3.2.   Wielokrotne wpisy

Ogólne procedury opisano w pkt 2.2.

Dodatkowo stosuje się następujące zasady:

Kilka państw członkowskich może dokonać wpisu w celu aresztowania dotyczącego tej samej osoby. Jeżeli przynajmniej dwa państwa członkowskie dokonały wpisu w celu aresztowania dotyczącego tej samej osoby, decyzję o tym, który nakaz zostanie wykonany w przypadku aresztowania, podejmuje wykonujący nakaz organ sądowy w państwie członkowskim, w którym następuje aresztowanie. Biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania przesyła formularz G do każdego zainteresowanego państwa członkowskiego.

3.3.   Tożsamość przywłaszczona

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.1.

3.4.   Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.2.

W przypadku wpisów w celu aresztowania biuro SIRENE wykorzystuje pole informacyjne 011 formularza A  (27) (w momencie dokonywania wpisu) lub – na późniejszym etapie – formularz M, informując pozostałe państwa członkowskie o aliasach odnoszących się do wpisu w celu aresztowania, jeżeli posiada ono takie informacje.

3.5.   Informacje uzupełniające przesyłane państwom członkowskim

Dokonując wpisu, do wszystkich państw członkowskich wysyła się informacje uzupełniające dotyczące tego wpisu.

Informacje, o których mowa w ppkt 3.5.1 należy przesłać do innych biur SIRENE z wykorzystaniem formularza A jednocześnie z dokonaniem wpisu. Wszelkie dalsze informacje konieczne w celu ustalenia tożsamości są przekazywane po konsultacji lub na wniosek innego państwa członkowskiego.

Jeżeli w odniesieniu do jednej osoby istnieje kilka europejskich nakazów aresztowania lub wniosków o ekstradycję, dla każdego takiego nakazu lub wniosku wypełnia się oddzielny formularz A.

W europejskim nakazie aresztowania/wniosku o ekstradycję oraz w formularzu A podaje się wystarczająco szczegółowe informacje (w szczególności część e) europejskiego nakazu aresztowania powinna zawierać: „description of the circumstances in which the offence(s) was (were) committed, including the time and place” (opis okoliczności, w jakich przestępstwo(-a) zostało(-y) popełnione, w tym czas i miejsce), natomiast w polach informacyjnych 042, 043, 044 i 045 należy zawrzeć: „description of the circumstances” (opis okoliczności), tak aby umożliwić innym biurom SIRENE kontrolę wpisu. Dodatek 3 określa wymagane informacje oraz ich związek z poszczególnymi polami europejskiego nakazu aresztowania.

3.5.1.   Informacje uzupełniające przesyłane w związku z aresztowaniem tymczasowym

3.5.1.1.   Postępowanie w przypadku dokonywania wpisu opartego zarówno na europejskim nakazie aresztowania, jak i wniosku o ekstradycję

Wprowadzając wpis w celu aresztowania i ekstradycji, informacje uzupełniające wysyła się do wszystkich państw członkowskich, korzystając z formularza A. Jeżeli dane we wpisie oraz informacje uzupełniające wysłane do państw członkowskich w związku z europejskim nakazem aresztowania nie są wystarczające w celu dokonania ekstradycji, dostarcza się informacji dodatkowych.

W polu informacyjnym 239 należy zaznaczyć, że dany formularz odnosi się zarówno do europejskiego nakazu aresztowania, jak i wniosku o ekstradycję.

3.5.1.2.   Postępowanie w przypadku dokonywania wpisu opartego wyłącznie na wniosku o ekstradycję

Wprowadzając wpis w celu aresztowania i ekstradycji, informacje uzupełniające wysyła się do wszystkich państw członkowskich, korzystając z formularza A.

W polu informacyjnym 239 należy zaznaczyć, że dany formularz odnosi się do wniosku o ekstradycję.

3.6.   Dodanie zastrzeżenia

Ogólne zasady opisano w pkt 2.6.

Jeżeli co najmniej jeden z załączonych do wpisu europejskich nakazów aresztowania może zostać wykonany, do wpisu nie dodaje się zastrzeżenia.

Jak podkreślono w pkt 2.6, wpis opatrzony zastrzeżeniem na podstawie art. 26 decyzji w sprawie SIS II należy, przez czas obowiązywania zastrzeżenia, traktować jak wpis dokonany w celu przekazania informacji o miejscu pobytu osoby, której wpis ten dotyczy.

3.6.1.   Wielokrotny wniosek o dodanie zastrzeżenia do wpisów dotyczących osób poszukiwanych do aresztowania w celu ekstradycji, w przypadkach gdy decyzja ramowa Rady 2002/584/WSiSW nie ma zastosowania

W powyższym przypadku stosuje się następującą procedurę:

a)

w przypadku wpisów dotyczących osób poszukiwanych do aresztowania w celu ekstradycji i gdy nie ma zastosowania decyzja ramowa 2002/584/WSiSW, biuro SIRENE może zwrócić się do innego biura SIRENE o automatyczne dodawanie zastrzeżenia do wpisów z art. 26 decyzji w sprawie SIS II dokonywanych w odniesieniu do obywateli swego kraju;

b)	biuro SIRENE, które chciałoby skorzystać z tej możliwości, zwraca się w tym celu z pisemnym wnioskiem do pozostałych biur SIRENE;

c)	biuro SIRENE będące adresatem takiego wniosku dodaje zastrzeżenie dotyczące danego państwa bezzwłocznie po dokonaniu wpisu;

d)	zastrzeżenie pozostaje w systemie do czasu, gdy wnioskujące biuro SIRENE zwróci się o jego usunięcie.

3.7.   Działania podejmowane przez biura SIRENE po otrzymaniu wpisu w celu aresztowania

Kiedy biuro SIRENE otrzymuje formularz A, przeszukuje w najkrótszym możliwym terminie wszystkie dostępne źródła w celu ustalenia miejsca pobytu danej osoby. Nawet jeżeli informacje udzielone przez państwo członkowskie, które dokonało wpisu, nie są wystarczające w opinii państwa otrzymującego wniosek, nie może to przeszkodzić w prowadzeniu poszukiwań. Państwo członkowskie otrzymujące wniosek prowadzi poszukiwania w zakresie dopuszczalnym na podstawie przepisów prawa krajowego.

W przypadku dokonania weryfikacji wpisu w celu aresztowania oraz odnalezienia lub aresztowania poszukiwanej osoby w państwie członkowskim, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które otrzymało wniosek może przekazać informacje zawarte w formularzu A właściwemu organowi państwa członkowskiego wykonującego dany europejski nakaz aresztowania lub wniosek o ekstradycję. Jeżeli wymagane jest dostarczenie oryginału europejskiego nakazu aresztowania lub wniosku o ekstradycję, organ sądowy wydający nakaz może go przesłać bezpośrednio organowi sądowemu wykonującemu nakaz (chyba że państwo członkowskie wydające nakaz lub państwo go wykonujące poczyniły odmienne ustalenia).

3.8.   Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.3.

Dodatkowo stosuje się następującą procedurę:

a)

o trafieniu dotyczącym osoby, której dotyczy wpis w celu aresztowania, zawsze należy bezzwłocznie powiadomić biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu. Oprócz tego po wysłaniu formularza G biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania telefonicznie powiadamia o trafieniu biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu;

b)	w razie potrzeby biuro SIRENE państwa członkowskiego dokonującego wpisu przekazuje wszelkie istotne informacje szczegółowe o konkretnych środkach, jakie winno przedsięwziąć biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania;

c)

w polu informacyjnym 091 formularza G podaje się organ właściwy do odbierania europejskich nakazów aresztowania lub wniosków o ekstradycję, jego pełne dane kontaktowe (adres pocztowy, numer telefonu i – jeżeli są dostępne – numer faksu i adres poczty elektronicznej), numer referencyjny (jeżeli jest dostępny), osobę do kontaktów (jeżeli jest wyznaczona), wymagany język, termin i sposób dostarczenia;

d)	biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, informuje pozostałe biura SIRENE o uzyskaniu trafienia, korzystając z formularza M, w sytuacji gdy na podstawie okoliczności faktycznych sprawy oraz dalszego dochodzenia ustalono wyraźny związek z konkretnymi państwami członkowskimi;

e)	biura SIRENE mogą przekazać dalsze informacje dotyczące wpisów z art. 26 decyzji w sprawie SIS II, działając w imieniu organów sądowych, jeżeli informacje te wchodzą w zakres wzajemnej pomocy sądowej.

3.9.   Wymiana informacji uzupełniających na temat wydania lub ekstradycji

Informacje na temat możliwości wydania lub ekstradycji osoby, w odniesieniu do której dokonano wpisu w celu aresztowania, które właściwe organy sądowe przekazały biuru SIRENE, są natychmiast przekazywane biuru SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, za pomocą formularza M, przy czym w polu informacyjnym 083 należy wpisać „SURRENDER” (wydanie) albo „EXTRADITION” (ekstradycja) (28). O szczegółowych warunkach odpowiednio wydania lub ekstradycji należy jak najszybciej poinformować za pośrednictwem biur SIRENE.

3.10.   Wymiana informacji uzupełniających na temat tranzytu przez terytorium innego państwa członkowskiego

Jeżeli konieczny jest tranzyt osoby, biuro SIRENE państwa członkowskiego, przez które ma odbywać się tranzyt, zapewnia niezbędne informacje i wsparcie w tym względzie, na wniosek biura SIRENE lub właściwego organu sądowego państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, przekazany przez biuro SIRENE z wykorzystaniem formularza M oznaczonego dopiskiem „TRANSIT” (tranzyt) umieszczonym w początkowej części pola 083.

3.11.   Usuwanie wpisów po dokonaniu wydania lub ekstradycji

Wpisy do celów aresztowania, wydania lub ekstradycji usuwa się po wydaniu lub ekstradycji osoby, której dotyczą, na rzecz właściwych organów państwa członkowskiego, które dokonało wpisu. Usunięcie wpisu może także nastąpić w przypadku uchylenia decyzji sądowej, na podstawie której dokonano wpisu, przez właściwy organ sądowy, na podstawie przepisów prawa krajowego.

4.   WPISY DO CELÓW ODMOWY WJAZDU LUB POBYTU (ART. 24 ROZPORZĄDZENIA W SPRAWIE SIS II)

Wprowadzenie

Wymiana informacji na temat obywateli państw trzecich, których dotyczy wpis z art. 24 rozporządzenia w sprawie SIS II, umożliwia państwom członkowskim podjęcie decyzji w przypadku wjazdu takiej osoby na terytorium państw członkowskich lub otrzymania jej wniosku wizowego. Jeżeli dana osoba znajduje się już na terytorium państwa członkowskiego, wymiana informacji umożliwia władzom krajowym podjęcie stosownych działań celem przyznania pozwolenia na pobyt, wizy na pobyt długoterminowy lub wydalenia tej osoby. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o wizach, oznacza to wizy na pobyt długoterminowy, chyba że wyraźnie wskazano inaczej (np. w odniesieniu do wiz uprawniających do ponownego wjazdu).

Wykonanie procedur informowania określonych w art. 5 ust. 4 kodeksu granicznego Schengen i procedur konsultacji określonych w art. 25 konwencji z Schengen wchodzi w zakres kompetencji organów odpowiedzialnych za kontrole graniczne i za przyznawanie pozwoleń na pobyt lub wiz. Z zasady biura SIRENE biorą udział w tych procedurach jedynie w celu przesyłania informacji uzupełniających bezpośrednio związanych z wpisami (np. zgłoszenie trafienia, ustalenie tożsamości) lub usuwania wpisów.

Jednakże biura SIRENE mogą także brać udział w przesyłaniu informacji uzupełniających koniecznych do wydalenia obywatela państwa trzeciego lub odmówienia mu wjazdu, jak również mogą uczestniczyć w przesyłaniu wszelkich informacji uzupełniających związanych z tymi działaniami.

Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich (29) nie ma zastosowania do Szwajcarii. W związku z powyższym w przypadku uzyskania trafienia dotyczącego obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się, stosuje się normalną procedurę konsultacyjną pomiędzy Szwajcarią, państwem członkowskim, które dokonało wpisu oraz każdym innym państwem członkowskim, które może posiadać istotne informacje dotyczące prawa do swobodnego przemieszczania się przysługującego obywatelowi państwa trzeciego.

4.1.   Dokonanie wpisu

Zgodnie z art. 25 rozporządzenia w sprawie SIS II szczególne przepisy mają zastosowanie do obywateli krajów trzecich korzystających z prawa do swobodnego przemieszczania się w rozumieniu dyrektywy 2004/38/WE. Biuro SIRENE musi być w stanie udostępnić w miarę możliwości wszelkie informacje wykorzystane przy ocenie, czy w odniesieniu do osoby korzystającej z prawa do swobodnego przemieszczania się (30) dokonano wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt. W sytuacji wyjątkowej, gdy dokonuje się wpisu na temat obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego poruszania się, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, przesyła formularz M do wszystkich pozostałych państw członkowskich na podstawie informacji przekazanych przez organ, który dokonał wpisu (zob. też pkt 4.6 i 4.7).

Ponadto art. 26 rozporządzenia w sprawie SIS II stanowi, że przy spełnieniu określonych warunków dokonywane są także wpisy dotyczące obywateli państwa trzeciego, wobec których zostały podjęte środki ograniczające mające na celu uniemożliwienie wjazdu na terytorium państw członkowskich lub przejazdu przez nie, podjęte zgodnie z art. 29 Traktatu o Unii Europejskiej (31). Wpisów dokonują właściwe organy państwa członkowskiego, które sprawuje prezydencję w Radzie Unii Europejskiej w momencie zastosowania danego środka. Jeżeli wspomniane państwo członkowskie nie posiada dostępu do SIS II lub do wpisów z art. 24 rozporządzenia w sprawie SIS II, wówczas obowiązki te przejmuje państwo członkowskie, które będzie sprawowało prezydencję w kolejnym okresie.

4.2.   Wielokrotne wpisy

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.2.

4.3.   Tożsamość przywłaszczona

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.1.

Problemy pojawiają się w sytuacji, gdy obywatel państwa trzeciego, którego dotyczy wpis w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt nielegalnie posłuży się tożsamością obywatela Unii Europejskiej w celu uzyskania pozwolenia na wjazd. W przypadku wykrycia takiej sytuacji należy poinformować właściwe organy państwa członkowskiego o odpowiednich sposobach korzystania z funkcji dotyczących przywłaszczenia tożsamości dostępnych w SIS II. Nie dokonuje się wpisów w celu odmowy wjazdu w odniesieniu do tożsamości obywateli Unii Europejskiej.

4.4.   Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

Ogólne zasady opisano w ppkt 2.11.2.

4.5.   Wymiana informacji w związku z przyznawaniem pozwoleń na pobyt lub wiz

W powyższym przypadku stosuje się następującą procedurę:

a)

bez uszczerbku dla reguł dotyczących szczególnej procedury wymiany informacji realizowanej na podstawie art. 25 konwencji z Schengen oraz zgodnie z zasadami przedstawionymi w pkt 4.7, który dotyczy wymiany informacji po uzyskaniu trafienia dotyczącego obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się (w którym to przypadku obowiązkowe jest przeprowadzenie konsultacji z biurem SIRENE państwa członkowskiego dokonującego wpisu); państwo członkowskie wykonujące działania może poinformować państwo członkowskie, które dokonało wpisu o uzyskaniu trafienia odnoszącego się do wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd w ramach postępowania w sprawie przyznania pozwolenia na pobyt lub wizy. Państwo członkowskie, które dokonało wpisu, może następnie, w stosownym przypadku, powiadomić inne państwa członkowskie, korzystając z formularza M;

b)	na odpowiedni wniosek i zgodnie z przepisami prawa krajowego biura SIRENE zainteresowanych państw członkowskich mogą udzielić pomocy przy przekazywaniu koniecznych informacji właściwym organom odpowiedzialnym za przyznawanie pozwoleń na pobyt i wiz.

4.5.1.   Procedury specjalne przewidziane w art. 25 konwencji z Schengen

Procedura na mocy art. 25 ust. 1 konwencji z Schengen

Jeżeli państwo członkowskie rozpatrujące wniosek o przyznanie pozwolenia na pobyt wykryje, że w odniesieniu do wnioskodawcy istnieje wpis w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt dokonany przez inne państwo członkowskie, konsultuje się za pośrednictwem biur SIRENE z państwem członkowskim, które dokonało wpisu. Państwo członkowskie rozpatrujące wniosek o przyznanie pozwolenia na pobyt lub wizy korzysta z formularza N w celu zawiadomienia państwa członkowskiego, które dokonało wpisu o podjętej decyzji w sprawie przyznania pozwolenia na pobyt lub wizy. Wpis zostanie usunięty jeśli państwo to postanowi przyznać pozwolenie na pobyt lub wizę. Niemniej dana osoba może zostać wpisana na krajową listę wpisów do celów odmowy wjazdu w państwie członkowskim, które dokonało wpisu.

Procedura na mocy art. 25 ust. 2 konwencji z Schengen

Jeżeli państwo członkowskie, które dokonało wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt, wykryje, że osobie, której wpis ten dotyczy, przyznano pozwolenie na pobyt lub wizę, rozpoczyna procedurę konsultacji z państwem członkowskim, które wydało ten dokument lub wizę, za pośrednictwem biur SIRENE. Państwo członkowskie, które przyznało pozwolenie na pobyt lub wizę, korzysta z formularza O w celu zawiadomienia państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o podjętej decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na pobyt lub wizy. Wpis zostanie usunięty, jeśli państwo to postanowi podtrzymać decyzję o przyznaniu pozwolenia na pobyt lub wizy. Niemniej jednak dana osoba może zostać wpisana w danym państwie członkowskim na krajową listę wpisów do celów odmowy wjazdu.

Konsultacje za pośrednictwem biur SIRENE i przy użyciu formularza O przeprowadza się także wtedy, gdy państwo członkowskie, które przyznało pozwolenie na pobyt lub wizę, później odkryje, że w systemie SIS II istnieje wpis w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt dotyczący tej osoby (32).

Jeżeli trzecie państwo członkowskie (tj. inne niż państwo członkowskie, które przyznało pozwolenie na pobyt/wizę, i inne niż to, które dokonało wpisu) odkryje, że istnieje wpis dotyczący obywatela państwa trzeciego będącego w posiadaniu pozwolenia na pobyt lub wizy wydanej przez jedno z państw członkowskich, powiadamia o tym zarówno państwo członkowskie, które przyznało pozwolenie na pobyt lub wizę, jak i to, które dokonało wpisu, za pośrednictwem biur SIRENE i korzystając z formularza H.

Jeżeli procedura przewidziana w art. 25 konwencji z Schengen pociąga za sobą usunięcie wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt, biura SIRENE oferują wsparcie, jeżeli zostaną o to poproszone, zgodnie z przepisami prawa krajowego.

4.5.2.   Szczególne procedury przewidziane w art. 5 ust. 4 lit. a) i c) kodeksu granicznego Schengen

Procedury w przypadkach wchodzących w zakres stosowania art. 5 ust. 4 lit. a)

Zgodnie z art. 5 ust. 4 lit. a) kodeksu granicznego Schengen obywatelowi państwa trzeciego, którego dotyczy wpis w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt, ale który jednocześnie posiada pozwolenie na pobyt lub wizę na pobyt długoterminowy bądź wizę uprawniającą do ponownego wjazdu wydane przez jedno z państw członkowskich, zezwala się na wjazd na terytorium innego państwa członkowskiego w celu tranzytu, tak aby mógł on dotrzeć do państwa członkowskiego, które przyznało pozwolenie na pobyt, wizę na pobyt długoterminowy lub wizę uprawniającą do ponownego wjazdu. Odmowa wjazdu może nastąpić, jeżeli pierwsze z wymienionych państw członkowskich dokonało krajowego wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd. W obu przypadkach biuro SIRENE państwa członkowskiego, na terytorium którego dana osoba zamierza wjechać, wysyła wiadomość (zawierającą formularz H, jeśli wydano zezwolenie na tranzyt, lub formularz G, jeśli wydano odmowę wjazdu), na wniosek właściwego organu, do biur SIRENE odnośnych dwóch państw członkowskich, informując je o istnieniu sprzeczności i wnosząc, aby skonsultowały się ze sobą w celu usunięcia wpisu z systemu SIS II bądź wycofania zezwolenia na pobyt/wizy. Może ono także poprosić o poinformowanie go o wynikach tych konsultacji.

Jeżeli dany obywatel państwa trzeciego podejmuje próbę wjazdu do państwa członkowskiego, które dokonało wpisu do systemu SIS II, państwo to może odmówić mu pozwolenia na wjazd. Jednakże na wniosek właściwego organu biuro SIRENE tego państwa członkowskiego konsultuje się z biurem SIRENE państwa członkowskiego, które przyznało pozwolenie na pobyt lub wizę, tak aby właściwy organ mógł określić, czy istnieją dostateczne powody do cofnięcia pozwolenia na pobyt lub wizy. Państwo członkowskie, które przyznało pozwolenie na pobyt lub wizę, korzysta z formularza O w celu zawiadomienia państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o podjętej decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na pobyt lub wizy. Wpis zostanie usunięty, jeśli państwo to postanowi podtrzymać decyzję o przyznaniu pozwolenia na pobyt lub wizy. Niemniej jednak dana osoba może zostać wpisana w danym państwie członkowskim na krajową listę wpisów do celów odmowy wjazdu.

Jeżeli osoba ta podejmuje próbę wjazdu do państwa członkowskiego, które przyznało pozwolenie na pobyt lub wizę, zezwala się jej na wjazd na jego terytorium, jednak biuro SIRENE tego państwa członkowskiego, na wniosek właściwego organu, prowadzi konsultacje z biurem SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, tak aby właściwe organy mogły zdecydować o ewentualnym cofnięciu pozwolenia na pobyt lub wizy bądź usunięciu wpisu. Państwo członkowskie, które przyznało pozwolenie na pobyt lub wizę, korzysta z formularza O w celu zawiadomienia państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o podjętej decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na pobyt lub wizy. Wpis zostanie usunięty, jeśli państwo to postanowi utrzymać w mocy przyznane pozwolenie na pobyt lub wizę. Niemniej jednak dana osoba może zostać wpisana w danym państwie członkowskim na krajową listę wpisów do celów odmowy wjazdu.

Procedury w przypadkach wchodzących w zakres stosowania art. 5 ust. 4 lit. c)

Zgodnie z art. 5 ust. 4 lit. c) państwo członkowskie może ze względów humanitarnych, ze względu na interes narodowy lub zobowiązania międzynarodowe odstąpić od zasady, zgodnie z którą nie zezwala się na wjazd osobie, w odniesieniu do której dokonano wpisu w celu odmowy wjazdu. Na wniosek właściwego organu biuro SIRENE państwa członkowskiego, które zezwoliło na wjazd, powiadamia o tym fakcie, korzystając z formularza H, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu.

4.6.   Wymiana informacji w przypadku wystąpienia trafienia oraz odmowy wjazdu lub wydalenia z obszaru Schengen

Bez uszczerbku dla szczególnej procedury wymiany informacji realizowanej na podstawie art. 5 ust. 4 lit. a) i c) kodeksu granicznego Schengen oraz zgodnie z brzmieniem pkt 4.7, który dotyczy wymiany informacji po uzyskaniu trafienia dotyczącego obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się (w którym to przypadku konsultacja z państwem członkowskim, które dokonało wpisu, realizowana za pośrednictwem biura SIRENE jest obowiązkowa), państwo członkowskie może zażądać, by informowano je o wszelkich trafieniach dotyczących wpisów w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt, które zostały przez nie dokonane.

Biura SIRENE państw członkowskich, które dokonały wpisów do celów odmowy wjazdu, nie muszą być powiadamiane o trafieniu za każdym razem, ale można je powiadomić w wyjątkowych przypadkach. W każdym przypadku możliwe jest wysłanie formularza G lub formularza H (w zależności od podjętych działań), jeżeli zachodzi potrzeba uzyskania na przykład informacji uzupełniających. Formularz G należy wysłać w każdym przypadku uzyskania trafienia odnoszącego się do osoby korzystającej z prawa do swobodnego przemieszczania się.

Niezależnie od zasad opisanych w akapicie powyżej, zgodnie z brzmieniem rozdziału 10 wszystkie biura SIRENE zapewniają statystyki w zakresie trafień uzyskanych w odniesieniu do wszystkich zagranicznych wpisów dotyczących ich terytorium.

W powyższym przypadku stosuje się następującą procedurę:

a)	państwo członkowskie może się zwrócić o informacje na temat wszelkich trafień dotyczących dokonanych przez nie wpisów do celów odmowy wjazdu lub pobytu. Każde państwo członkowskie, które chciałoby skorzystać z tej możliwości, zwraca się w tym celu do innych państw członkowskich na piśmie;

b)	państwo członkowskie wykonujące działania może podjąć inicjatywę i powiadomić państwo członkowskie, które dokonało wpisu, że uzyskano trafienie odnoszące się do wpisu i że obywatelowi państwa trzeciego odmówiono pozwolenia na wjazd lub wydalono go z obszaru Schengen;

c)

jeżeli na swoim terytorium państwo członkowskie wykryje obywatela państwa trzeciego, którego dotyczy wpis, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało tego wpisu, przekazuje, na wniosek, informacje konieczne do przeprowadzenia powrotu takiej osoby. Zależnie od potrzeb państwa wykonującego działania, informacje te, podane w formularzu M, obejmują: — rodzaj i uzasadnienie decyzji, — organ podejmujący decyzję, — datę podjęcia decyzji, — datę doręczenia (dzień, w którym doręczono decyzję), — datę wykonania, — datę upływu ważności decyzji lub okres ważności.

W przypadku zatrzymania na granicy osoby, której dotyczy wpis, stosuje się procedury określone w kodeksie granicznym Schengen i przez państwo członkowskie, które dokonało wpisu.

W szczególnych przypadkach, w celu ustalenia z całkowitą pewnością tożsamości danej osoby, może zaistnieć pilna potrzeba wymiany informacji uzupełniających za pośrednictwem biur SIRENE.

4.7.   Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia dotyczącego obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się

W przypadku trafienia dotyczącego obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się w rozumieniu dyrektywy 2004/38/WE obowiązują szczególne przepisy (33).

W przypadku trafienia dotyczącego obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się w rozumieniu dyrektywy 2004/38/WE obowiązują szczególne przepisy (zob. jednak wstęp do rozdziału 4 dotyczący stanowiska Szwajcarii). W tym przypadku stosuje się następującą procedurę:

a)

na wniosek właściwego organu biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania bezzwłocznie kontaktuje się, korzystając z formularza G, z biurem SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, w celu uzyskania informacji niezbędnych do bezzwłocznego podjęcia decyzji o dalszych działaniach;

b)	po otrzymaniu wniosku o udzielenie informacji biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, bezzwłocznie rozpoczyna gromadzenie żądanych informacji i jak najszybciej wysyła je do biura SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania;

c)

jeżeli informacje te nie są jeszcze dostępne, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, zwraca się do właściwego organu o potwierdzenie, czy można utrzymać wpis zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE. Jeżeli właściwy organ postanowi utrzymać wpis, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, informuje o tym fakcie wszystkie pozostałe biura SIRENE, korzystając w tym celu z formularza M;

d)	państwo członkowskie wykonujące działania, za pośrednictwem swojego biura SIRENE powiadamia biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o tym, czy żądane działania, jakie należało podjąć, zostały wykonane (przy użyciu formularza M), czy też nie (przy użyciu formularza H) (34).

4.8.   Wymiana informacji w przypadku gdy przy braku trafienia państwo członkowskie stwierdzi istnienie wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd w odniesieniu do obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się

Jeżeli przy braku trafienia państwo członkowskie stwierdzi istnienie wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd dla obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się, biuro SIRENE tego państwa członkowskiego, na wniosek właściwego organu, informuje o tym fakcie biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, wykorzystując w tym celu formularz M.

Jeżeli informacje te nie są jeszcze dostępne, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu zwraca się do właściwego organu o potwierdzenie, czy można utrzymać wpis zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE. Jeżeli właściwy organ postanowi utrzymać wpis, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, informuje o tym fakcie wszystkie pozostałe biura SIRENE, korzystając w tym celu z formularza M.

4.9.   Usunięcie wpisu dotyczącego obywatela UE

Wpis usuwa się w przypadku, gdy obywatel państwa trzeciego, w odniesieniu do którego dokonano wpisu w celu odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt, nabywa obywatelstwo jednego z państw członkowskich. Jeżeli zmianę obywatelstwa odkryje biuro SIRENE państwa innego niż państwo, które dokonało wpisu, wysyła ono, w razie zaistnienia takiej potrzeby, do biura SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, formularz J, zgodnie z procedurą dotyczącą korygowania i usuwania danych, w których wykryto błąd prawny lub faktyczny (zob. pkt 2.7).

5.   WPISY DOTYCZĄCE OSÓB ZAGINIONYCH (ART. 32 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

5.1.   Wielokrotne wpisy

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.2.

5.2.   Tożsamość przywłaszczona

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.1.

5.3.   Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.2.

5.4.   Dodanie zastrzeżenia

Możliwa jest sytuacja polegająca na uzyskaniu trafienia w odniesieniu do wpisu dotyczącego osoby zaginionej, gdy właściwe organy państwa członkowskiego wykonującego działania zdecydują, że żądane działania nie mogą zostać podjęte lub że w związku z tym wpisem nie zostaną podjęte żadne dalsze działania. Decyzję tę można podjąć, nawet jeśli właściwe organy państwa członkowskiego postanowią zachować wpis w SIS II. W takiej sytuacji państwo członkowskie wykonujące działania może zażądać by w przypadku uzyskania trafienia do wpisu dodane zostało zastrzeżenie. Dodanie zastrzeżenia odbywa się zgodnie z ogólnymi procedurami opisanymi w pkt 2.6.

Nie podejmuje się żadnych innych działań w przypadku wpisów dotyczących osób zaginionych.

5.5.   Opisanie wyglądu zaginionych małoletnich i innych osób w sytuacji zagrożenia

Biura SIRENE mają swobodny dostęp do wszystkich istotnych informacji uzupełniających dostępnych na poziomie krajowym w odniesieniu do wpisów dotyczących osób zaginionych, tak aby biura te mogły odgrywać skuteczną rolę w pomyślnym poszukiwaniu takich osób dzięki ułatwieniu ich identyfikacji oraz bezzwłocznemu udostępnieniu informacji uzupełniających na temat kwestii powiązanych z daną sprawą. Istotne informacje uzupełniające mogą obejmować na przykład krajowe decyzje o opiece nad dzieckiem lub osobą w trudnej sytuacji bądź wnioski o zastosowanie mechanizmów powiadamiania o zaginięciu dziecka.

W przypadku szczególnie zagrożonej osoby zaginionej, w polu informacyjnym 311 formularza M należy w pierwszej kolejności umieścić informację: „URGENT” (pilne) oraz podać wyjaśnienie przyczyny określenia danej sprawy jako pilnej. Na pilny charakter sprawy należy także zwrócić uwagę telefonicznie, podkreślając wagę danego formularza M i konieczność jego pilnego rozpatrzenia.

Uporządkowane informacje uzupełniające dotyczące szczególnie zagrożonej osoby zaginionej należy wpisywać w określonej kolejności, według wspólnie ustalonej metody (35). Informacje te należy wpisywać w polu 083 formularza M.

Ponieważ nie wszystkie osoby zaginione w trudnej sytuacji przekraczają granice państwowe, decyzje o przekazaniu informacji uzupełniających (dotyczących opisu tych osób) oraz o adresatach tych informacji są podejmowane indywidualnie w poszczególnych przypadkach, zależnie od okoliczności. Po podjęciu decyzji na szczeblu krajowym o zakresie informacji uzupełniających, które należy przekazać, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, podejmuje, stosownie do sytuacji, jedno z następujących działań:

a)	przechowuje otrzymane informacje uzupełniające, aby móc je udostępnić na wniosek innego państwa członkowskiego;

b)	przekazuje formularz M właściwemu biuru SIRENE, jeżeli dochodzenie wskazuje na prawdopodobne miejsce pobytu osoby zaginionej;

c)	przekazuje formularz M wszystkim właściwym biurom SIRENE na podstawie okoliczności zaginięcia, aby w krótkim czasie dostarczyć wszelkie informacje na temat poszukiwanej osoby.

Gdy tylko biuro SIRENE otrzyma informacje, aby zwiększyć szanse na ustalenie miejsca pobytu osoby poszukiwanej w sposób ukierunkowany i planowy, przekazuje te informacje, stosownie do sytuacji, następującym organom:

a)	odpowiednim posterunkom kontroli granicznej;

b)	właściwym organom administracyjnym i policyjnym odpowiedzialnym za poszukiwanie i ochronę osób;

c)	właściwym władzom konsularnym państwa członkowskiego, po uzyskaniu trafienia w SIS II.

5.6.   Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.3.

Dodatkowo stosuje się następujące zasady:

a)

w miarę możliwości biura SIRENE przekazują niezbędne informacje o stanie zdrowia danych osób zaginionych, jeżeli konieczne jest podjęcie działań w celu zapewnienia im opieki. Przekazane informacje są przechowywane tak długo, jak to konieczne, i wykorzystywane jedynie w celu zapewnienia danej osobie odpowiedniej opieki medycznej;

b)	biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania zawsze powiadamia biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o miejscu pobytu osoby zaginionej;

c)

zgodnie z art. 33 ust. 2 decyzji w sprawie SIS II informacje o miejscu pobytu pełnoletniej osoby zaginionej przekazywane są osobie, która zgłosiła jej zaginięcie, tylko za zgodą osoby zaginionej (36). Zgoda musi być wyrażona na piśmie lub potrzebny jest co najmniej protokół udzielenia tej zgody. W przypadkach gdy nie udzielono zgody, fakt ten musi mieć formę pisemną lub musi zostać urzędowo potwierdzony. Właściwe organy mogą jednak przekazać informacje zainteresowanemu, który zgłosił zaginięcie danej osoby, o usunięciu wpisu w związku z uzyskaniem trafienia dotyczącego tej osoby.

6.   WPISY DOTYCZĄCE OSÓB POSZUKIWANYCH DO CELÓW POSTĘPOWANIA SĄDOWEGO (ART. 34 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

6.1.   Wielokrotne wpisy

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.2.

6.2.   Tożsamość przywłaszczona

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.1.

6.3.   Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.2.

6.4.   Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.3.

Dodatkowo stosuje się następujące zasady:

a)	w celu ustalenia faktycznego miejsca zamieszkania lub pobytu wykorzystuje się wszystkie środki przewidziane w prawie krajowym państwa członkowskiego, w którym daną osobę odnaleziono;

b)	w razie potrzeby ustanawia się procedury krajowe, aby zagwarantować przechowywanie wpisów w SIS II wyłącznie przez okres niezbędny do osiągnięcia celów, do których zostały one wprowadzone.

Biura SIRENE mogą przekazać dalsze informacje dotyczące wpisów z art. 34 decyzji w sprawie SIS II, działając w imieniu organów sądowych, jeżeli informacje te wchodzą w zakres wzajemnej pomocy prawnej.

7.   WPISY DO CELÓW KONTROLI NIEJAWNYCH LUB SZCZEGÓLNYCH KONTROLI (ART. 36 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

7.1.   Wielokrotne wpisy

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.2.

7.2.   Tożsamość przywłaszczona

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.1.

7.3.   Wprowadzanie danych dotyczących aliasu

Ogólną procedurę opisano w ppkt 2.11.2.

7.4.   Powiadamianie innych państw członkowskich o dokonaniu wpisów na wniosek organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo narodowe (art. 36 ust. 3 decyzji)

Dokonując wpisu na wniosek organu odpowiedzialnego za bezpieczeństwo państwa, biuro SIRENE państwa członkowskiego dokonującego wpisu informuje o tym fakcie wszystkie pozostałe biura SIRENE, wykorzystując do tego celu formularz M i wpisując na początku pola 083 uwagę „ARTICLE 36(3) of the SIS II Decision” (artykuł 36 ust. 3 decyzji w sprawie SIS II). W polu 080 formularza wpisuje się nazwę organu wnioskującego o dokonanie wpisu, podaną najpierw w języku państwa członkowskiego dokonującego wpisu, a następnie w języku angielskim, natomiast w polu 081 znajdują się dane kontaktowe tego organu, w formacie niewymagającym tłumaczenia.

Zapewnia się poufność określonych informacji zgodnie z prawem krajowym, a wszelkie kontakty między biurami SIRENE odbywają się niezależnie od kontaktów między służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo państwa.

7.5.   Dodanie zastrzeżenia

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.6.

Nie podejmuje się żadnych innych działań w przypadku wpisów do celów kontroli niejawnych i szczególnych kontroli.

Ponadto jeżeli służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo państwa w wykonującym działania państwie członkowskim uznają, że wpis wymaga zastrzeżenia, kontaktują się ze swoim krajowym biurem SIRENE i powiadamiają je, że wymagane działanie nie może zostać wykonane. Następnie biuro SIRENE występuje z wnioskiem o dodanie zastrzeżenia, wysyłając formularz F do biura SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu. Podobnie jak w przypadku pozostałych wniosków o dodanie zastrzeżenia należy podać ogólne uzasadnienie. Nie należy jednak ujawniać zagadnień o charakterze poufnym (zob. również ppkt 7.6 lit. b) poniżej).

7.6.   Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.3.

Dodatkowo stosuje się następujące zasady:

a)

W przypadku uzyskania trafienia dotyczącego wpisu dokonanego zgodnie z art. 36 ust. 3 decyzji w sprawie SIS II biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania powiadamia biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o uzyskanych wynikach (w odniesieniu do kontroli szczególnej lub kontroli niejawnej), korzystając z formularza G. Jednocześnie biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania informuje swoje krajowe służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo państwa.

b)

Konieczne jest zastosowanie procedury specjalnej w celu zachowania poufności informacji. W związku z tym wszelkie kontakty między służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo państwa powinny odbywać się niezależnie od kontaktów między biurami SIRENE. Dlatego też szczegółowo określone przyczyny, dla których zwrócono się o dodanie zastrzeżenia, są omawiane bezpośrednio między organami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo państwa, a nie za pośrednictwem biur SIRENE.

7.7.   Systemy automatycznego rozpoznawania tablic rejestracyjnych (ANPR)

Zob. rozdział 9.

8.   WPISY DOTYCZĄCE PRZEDMIOTÓW PRZEZNACZONYCH DO ZAJĘCIA LUB WYKORZYSTANIA JAKO DOWÓD (ART. 38 DECYZJI W SPRAWIE SIS II)

8.1.   Wielokrotne wpisy

Ogólną procedurę opisano w pkt 2.2.

8.2.   Wpisy dotyczące pojazdów

8.2.1.   Sprawdzenie, czy występują wielokrotne wpisy dotyczące danego pojazdu

Obowiązkowe elementy opisu niezbędne do sprawdzenia, czy występują wielokrotne wpisy dotyczące danego pojazdu są następujące:

a)	tablica rejestracyjna; lub

b)	numer identyfikacyjny pojazdu (VIN).

Oba numery mogą znajdować się w systemie SIS II.

Jeżeli w trakcie dokonywania nowego wpisu okaże się, że ten sam numer VIN lub numer tablicy rejestracyjnej już figurują w systemie SIS, uznaje się, że skutkiem nowego wpisu będzie występowanie wielokrotnych wpisów dotyczących tego samego pojazdu. Niemniej ta metoda sprawdzania jest skuteczna tylko w przypadku, gdy wykorzystuje się te same elementy opisu. Nie zawsze zatem możliwe jest porównanie.

Biuro SIRENE zwraca uwagę użytkowników na możliwe problemy w przypadku porównywania tylko jednego z numerów, występowania dublujących się numerów VIN oraz ponownego wykorzystania tablic rejestracyjnych. Pozytywny wynik nie oznacza automatycznie trafienia, z kolei wynik negatywny nie oznacza, że wpis dotyczący danego pojazdu nie istnieje.

Elementy opisu wykorzystywane w celu ustalenia, czy dwa wpisy dotyczące pojazdów są identyczne, wyszczególniono w ppkt 2.2.3.

Procedury konsultacji, które biura SIRENE winny stosować w celu sprawdzania wielokrotnych i niezgodnych wpisów dotyczących pojazdów, są takie same jak procedury wykorzystywane w odniesieniu do osób. Ogólne procedury opisano w pkt 2.2.

Biuro SIRENE państwa członkowskiego dokonującego wpisu przechowuje do czasu usunięcia wpisu wszystkie wnioski o dokonanie kolejnego wpisu, które po przeprowadzeniu konsultacji spotkały się z odmową na podstawie wyżej wymienionych przepisów.

8.2.2.   Dublujące się numery VIN

Dublujące się numery VIN dotyczą wpisanego do SIS II pojazdu tego samego rodzaju, opatrzonego tym samym numerem identyfikacyjnym pojazdu (VIN), co inny oryginalnie wyprodukowany pojazd (np. traktor i motocykl o tym samym numerze VIN nie mieszczą się w tej kategorii). Aby uniknąć negatywnych skutków wielokrotnego zajmowania oryginalnego wyprodukowanego pojazdu o tym samym numerze VIN, stosuje się procedurę szczegółową opisaną poniżej:

a)

w przypadku stwierdzenia, że numery VIN się dublują, biuro SIRENE, stosownie do sytuacji: (i) sprawdza, czy nie popełniono błędu we wpisie do SIS II i czy informacje towarzyszące wpisowi są kompletne; (ii) sprawdza okoliczności sprawy będące podstawą dokonania wpisu w SIS II; (iii) sprawdza historię obu pojazdów, począwszy od daty produkcji; (iv) zwraca się o szczegółową kontrolę zajętego pojazdu, szczególnie jego numeru VIN, aby sprawdzić, czy jest to oryginalnie wyprodukowany pojazd. Zaangażowane biura SIRENE ściśle ze sobą współpracują w tego rodzaju działaniach;

b)

w przypadku potwierdzenia, że numery VIN się dublują, państwo członkowskie, które dokonało wpisu, rozważa, czy konieczne jest zachowanie wpisu w SIS II. Jeśli wspomniane państwo członkowskie postanowi zachować wpis w SIS II, wówczas powinno ono: (i) dodać do wpisu uwagę dotyczącą pojazdu o treści „Suspicion of clone” (podejrzenie klonu) (37); (ii) zwrócić się do właściciela oryginalnie wyprodukowanego pojazdu o przekazanie do biura SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, za jego wyraźną zgodą oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego, wszelkich istotnych informacji niezbędnych do uniknięcia negatywnych skutków błędnej identyfikacji;

c)

wysłać formularz M za pośrednictwem swojego biura SIRENE do wszystkich pozostałych biur, odpowiednio dołączając oznaczenie marki lub innych cech opisujących oryginalnie wyprodukowany pojazd, które odróżniają go od pojazdu wprowadzonego do SIS II. W polu 083 formularza M należy umieścić wyraźną adnotację o treści: „ORIGINAL MANUFACTURED VEHICLE” (oryginalnie wyprodukowany pojazd);

d)

jeżeli podczas przeszukiwania SIS II wyświetlona zostanie uwaga „Suspicion of clone” (podejrzenie klonu) odnosząca się do pojazdu, użytkownik końcowy dokonujący sprawdzenia skontaktuje się z krajowym biurem SIRENE w celu uzyskania dodatkowych informacji mających na celu wyjaśnienie, czy sprawdzany pojazd jest pojazdem poszukiwanym, czy też pojazdem oryginalnie wyprodukowanym;

e)

Jeżeli kontrola wykaże, że informacje zawarte w formularzu M nie są już aktualne, biuro SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania kontaktuje się z biurem SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu w celu sprawdzenia, komu obecnie przysługuje prawo własności pojazdu. Biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu przesyła wówczas nowy formularz M, umieszczając wyraźną adnotację o treści: „ORIGINAL MANUFACTURED VEHICLE” (oryginalnie wyprodukowany pojazd) w polu 083.

8.3.   Wymiana informacji po uzyskaniu trafienia

Biura SIRENE mogą przekazać dalsze informacje dotyczące wpisów z art. 38 decyzji w sprawie SIS II, działając w imieniu organów sądowych, jeżeli informacje te wchodzą w zakres wzajemnej pomocy prawnej zgodnie z przepisami prawa krajowego.

Biura SIRENE przesyłają w najkrótszym możliwym terminie informacje uzupełniające na formularzu P, w odpowiedzi na wniosek zawarty w polu 089 formularza G, w przypadku uzyskania trafienia dotyczącego wpisu w celu zajęcia lub wykorzystania jako dowód dokonanego dla pojazdu, jednostki pływającej, statku powietrznego lub kontenera zgodnie z art. 38 decyzji w sprawie SIS II.

Mając na uwadze pilny charakter wniosku i fakt, że natychmiastowe zgromadzenie wszystkich informacji nie jest możliwe, wypełnienie wszystkich pól informacyjnych na formularzu P nie jest obowiązkowe. Niemniej podejmuje się wysiłki na rzecz zgromadzenia informacji dotyczących następujących głównych pól: 041, 042, 043, 162, 164, 165, 166, 167 i 169.

9.   SYSTEMY AUTOMATYCZNEGO ROZPOZNAWANIA TABLIC REJESTRACYJNYCH (ANPR)

Systemy te odnoszą się do wpisów dokonywanych na podstawie art. 36 i 38 decyzji w sprawie SIS II. Ze względu na rozpowszechnione wykorzystanie ANPR do celów egzekwowania prawa istnieje techniczna możliwość uzyskania wielu trafień dotyczących pojazdu lub numeru rejestracyjnego w krótkim czasie.

Biorąc pod uwagę fakt, że niektóre lokalizacje wyposażone w ANPR posiadają stałą obsadę, możliwe jest wykrycie pojazdu oraz podjęcie żądanych działań. W takim wypadku użytkownicy końcowi systemu ANPR powinni przed podjęciem jakichkolwiek działań sprawdzić, czy trafienie uzyskane za pomocą ANPR odnosi się do wpisu dokonanego na podstawie art. 36 i 38 decyzji w sprawie SIS II.

Wiele lokalizacji wyposażonych w ANPR nie posiada jednak stałej obsady. W związku z powyższym należy uwzględnić fakt, że system zarejestruje przejazd pojazdu oraz uzyskanie trafienia, ale podjęcie żądanych działań nie będzie możliwe.

W przypadku gdy podjęcie żądanych działań okaże się niemożliwe, do wpisów z art. 36 i 38 stosuje się następującą procedurę ogólną:

W związku z pierwszym trafieniem przesyła się jeden formularz H. Jeżeli zaistnieje potrzeba uzyskania dalszych informacji na temat trasy przemieszczania się pojazdu, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, kontaktuje się z biurem SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania w celu przeprowadzenia dwustronnych rozmów dotyczących zapotrzebowania na informacje.

W przypadku wpisów z art. 36 stosuje się następującą procedurę:

a)	biuro SIRENE państwa członkowskiego, które uzyskało trafienie, informuje biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o okolicznościach uzyskania trafiania za pomocą pojedynczego formularza G, przy czym w polu 086 należy wpisać „ANPR”;

b)

biuro SIRENE państwa członkowskiego, które uzyskało trafienie dotyczące wpisu z wnioskiem o przeprowadzenie szczególnej kontroli i w którym żądane działania nie mogły zostać podjęte, informuje biuro SIRENE, które dokonało wpisu, o okolicznościach uzyskania trafienia, korzystając z formularza H, przy czym w polu 083 należy wpisać „ANPR”, a następnie zamieścić uwagę o następującej treści: „This hit has been achieved by use of ANPR. Please inform us if your country wishes to be informed of further hits achieved through ANPR for this vehicle or number plate where the requested action could not be undertaken” (Niniejsze trafienie uzyskano przy wykorzystaniu ANPR. Proszę wskazać, czy państwa kraj życzy sobie otrzymywać informacje na temat kolejnych trafień dotyczących tego pojazdu lub numeru rejestracyjnego uzyskanych z wykorzystaniem ANPR, w przypadku gdy żądane działania nie mogły zostać podjęte);

c)	państwo członkowskie, które dokonało wpisu, podejmuje decyzję o tym, czy dokonany wpis spełnił swoją rolę oraz czy należy go usunąć lub nie, a także czy należy przeprowadzić rozmowy dwustronne dotyczące zapotrzebowania na informacje.

W przypadku wpisów z art. 38 stosuje się następującą procedurę:

a)	w sytuacji gdy uzyskano trafienie oraz podjęto wymagane działania, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które uzyskało trafienie, informuje biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o okolicznościach uzyskania trafienia za pomocą pojedynczego formularza G;

b)

w sytuacji gdy uzyskano trafienie, ale nie podjęto wymaganych działań, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które uzyskało trafienie, informuje biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, o okolicznościach uzyskania trafienia za pomocą formularza H, przy czym w polu 083 należy wpisać „ANPR”, a następnie zamieścić uwagę o następującej treści: „This hit has been achieved by the use of ANPR. Please inform us if your country wishes to be informed of further hits achieved through ANPR for this vehicle or number plate where the requested action could not be undertaken” (Niniejsze trafienie uzyskano przy wykorzystaniu ANPR. Proszę wskazać, czy państwa kraj życzy sobie otrzymywać informacje na temat kolejnych trafień dotyczących tego pojazdu lub numeru rejestracyjnego uzyskanych z wykorzystaniem ANPR, w przypadku gdy żądane działania nie mogły zostać podjęte);

c)

otrzymawszy formularz H tej treści, biuro SIRENE państwa członkowskiego, które dokonało wpisu, przeprowadza konsultacje z właściwymi organami odpowiedzialnymi za podjęcie decyzji w sprawie konieczności uzyskania od biura SIRENE państwa członkowskiego wykonującego działania kolejnych formularzy H lub też dwustronnie przekazywanych informacji.

10.   STATYSTYKI

Biura SIRENE raz w roku zapewniają statystyki, które wysyłają do Agencji oraz do Komisji. Statystyki te wysyłane są także, na wniosek, do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych oraz do właściwych krajowych organów odpowiedzialnych za ochronę danych. Obejmują one liczbę formularzy każdego rodzaju przesłanych do każdego z państw członkowskich. Statystyki te winny w szczególności wskazywać liczbę uzyskanych trafień i dodanych zastrzeżeń. Wprowadza się rozróżnienie między trafieniami odnoszącymi się do wpisów dokonanych przez inne państwo członkowskie a trafieniami uzyskanymi przez państwo członkowskie, które dokonało odpowiadających im wpisów.

Dodatek 6 określa procedury i formaty przekazywania danych statystycznych, o których mowa w niniejszym rozdziale.

---

(1)  Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19.

(2)  Decyzja Komitetu Wykonawczego z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie wprowadzenia w życie Konwencji wykonawczej (SCH/com-ex (94) 29 zm. 2) (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 130).

(3)  Decyzje Komitetu Wykonawczego z dnia 7 października 1997 r. (SCH/com-ex 97(27) zm. 4) w przypadku Włoch i (SCH/com-ex 97(28) zm. 4) w przypadku Austrii.

(4)  Decyzja Rady 1999/848/WE z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie pełnego stosowania dorobku Schengen w Grecji (Dz.U. L 327 z 21.12.1999, s. 58).

(5)  Decyzja Rady 2000/777/WE z dnia 1 grudnia 2000 r. w sprawie stosowania dorobku Schengen w Danii, Finlandii, Szwecji oraz Islandii i Norwegii (Dz.U. L 309 z 9.12.2000, s. 24).

(6)  Decyzja Rady 2004/926/WE z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie wprowadzenia w życie części dorobku Schengen przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Dz.U. L 395 z 31.12.2004, s. 70).

(7)  Dz.U. C 340 z 10.11.1997, s. 92.

(8)  Umowa zawarta z Republiką Islandii oraz Królestwem Norwegii dotycząca włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36).

(9)  Dz.U. L 370 z 17.12.2004, s. 78.

(10)  Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 3.

(11)  Dz.U. L 381 z 28.12.2006, s. 4.

(12)  Dz.U. L 205 z 7.8.2007, s. 63.

(13)  Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1.

(14)  Dz.U. L 381 z 28.12.2006, s. 1.

(15)  Pozostaje to bez uszczerbku dla innych zadań powierzanych biurom SIRENE w oparciu o odnośne przepisy prawne w ramach współpracy policyjnej, np. w ramach stosowania decyzji ramowej Rady 2006/960/WSiSW (Dz.U. L 386 z 29.12.2006, s. 89).

(16)  Decyzja Rady 2009/371/WSiSW z dnia 6 kwietnia 2009 r. ustanawiająca Europejski Urząd Policji (Europol) (Dz.U. L 121 z 15.5.2009, s. 37).

(17)  Zob. także Katalog Schengen, zalecenia oraz najlepsze praktyki

(18)  Wspomniana druga domena funkcjonuje w ramach technicznego „środowiska przedprodukcyjnego”.

(19)  Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(20)  Konwencja Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 r. o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych wraz z późniejszymi zmianami.

(21)  Dz.U. L 286 z 1.11.2011, s. 1.

(22)  Niektóre firmy przewozowe stosują inne numery referencyjne. W ramach SIS II przewidziano reguły dotyczące wprowadzania numerów seryjnych innych niż BIC.

(23)  Ze względu na brak standaryzacji numerów seryjnych przedmiotów może przykładowo dojść do sytuacji, gdy dwa różne egzemplarze broni palnej dwóch różnych marek będą opatrzone tym samym numerem seryjnym. Możliwa jest także sytuacja, gdy określony przedmiot będzie miał ten sam numer seryjny jak przedmiot zupełnie innego rodzaju – może to dotyczyć przykładowo dokumentu i urządzenia przemysłowego. Jeżeli z okoliczności sprawy jasno wynika, że numer seryjny jest identyczny, ale na pewno chodzi o różne przedmioty, nie wymaga się przeprowadzenia konsultacji pomiędzy biurami SIRENE. Użytkowników końcowych należy uczulić na możliwość wystąpienia tego rodzaju sytuacji. Może się również zdarzyć, że przedmiot, np. paszport lub pojazd, został skradziony i zgłoszony w jednym z państw, a następnie zgłoszony także w kraju pochodzenia. Może to prowadzić do wystąpienia dwóch wpisów dotyczących tego samego przedmiotu. Jeśli zostanie to ujawnione, sprawę mogą rozwiązać zainteresowane biura SIRENE.

(24)  Kwestie techniczne omówiono w dokumencie dotyczącym wymiany danych między biurami SIRENE, o którym mowa w ppkt 1.10.2.

(25)  Dz.U. L 350 z 30.12.2008, s. 60.

(26)  Dz.U. L 190 z 18.7.2002, s. 1.

(27)  Kwestie techniczne omówiono w dokumencie dotyczącym wymiany danych między biurami SIRENE, o którym mowa w ppkt 1.10.2.

(28)  (Zob. także ppkt 1.13.1 dotyczący wskazania pilnego charakteru sprawy na formularzach SIRENE).

(29)  Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77.

(30)  Artykuł 30 dyrektywy 2004/38/WE stanowi, że osobę, której odmówiono pozwolenia na wjazd, powiadamia się o tym na piśmie i wyczerpująco informuje o przyczynach podjęcia takiej decyzji, o ile nie jest to sprzeczne z interesem bezpieczeństwa państwa.

(31)  Artykuł 26 rozporządzenia w sprawie SIS II zawiera odwołanie do art. 15 Traktatu o Unii Europejskiej. Jednakże po wejściu w życie Traktatu z Lizbony art. 15 stał się art. 29 w wersji skonsolidowanej Traktatu o Unii Europejskiej.

(32)  Należy zwrócić uwagę na fakt, że w przypadku wpisów w celu odmowy pozwolenia na wjazd dokonanych w odniesieniu do członków rodziny obywateli UE nie jest możliwe dokonanie rutynowego sprawdzenia w systemie SIS II przed wydaniem takiej osobie karty pobytu. W art. 10 dyrektywy 2004/38/WE wymienia się warunki niezbędne do uzyskania przez członków rodziny obywateli UE, którzy to członkowie są obywatelami krajów trzecich, prawa pobytu w przyjmującym państwie członkowskim na okres dłuższy niż trzy miesiące. Lista tych warunków, mająca charakter wyczerpujący, nie przewiduje rutynowego sprawdzenia w systemie SIS przed wydaniem kart pobytu. Zgodnie z art. 27 ust. 3 wspomnianej dyrektywy państwa członkowskie mogą wystąpić, jeżeli uważają to za istotne, do innych państw członkowskich o udzielenie informacji dotyczących wyłącznie wszelkich wcześniejszych przypadków notowań w rejestrach policyjnych dotyczących danej osoby (a zatem nie o wszystkie dane zawarte w systemie SIS II). Takie zapytania nie mogą być przeprowadzane rutynowo.

(33)  Zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE osobie korzystającej z prawa do swobodnego przemieszczania się można odmówić pozwolenia na wjazd lub pobyt tylko z przyczyn dotyczących porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, w przypadku gdy indywidualne zachowanie danej osoby stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie narażające jeden z podstawowych interesów społecznych oraz gdy spełnione są inne warunki określone w art. 27 ust. 2 wspomnianej dyrektywy. Artykuł 27 ust. 2 stanowi: „Środki podjęte ze względów porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego muszą być zgodne z zasadą proporcjonalności i opierać się wyłącznie na indywidualnym zachowaniu danej osoby. Wcześniejsza karalność nie może sama w sobie stanowić podstaw do podjęcia takich środków. Indywidualne zachowanie danej osoby musi stanowić rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie narażające jeden z podstawowych interesów społecznych. Nie są dopuszczalne uzasadnienia, które nie są bezpośrednio związane z danym indywidualnym przypadkiem lub opierają się na względach ogólnej prewencji”. Dalsze ograniczenia możliwości udzielenia odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt osobom posiadającym prawo stałego pobytu zawiera art. 28 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE, zgodnie z którym może to nastąpić wyłącznie z poważnych względów porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego.

(34)  Zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE państwo członkowskie wykonujące działania nie może ograniczać swobody przemieszczania się obywateli państw trzecich korzystających z prawa swobodnego przemieszczania się wyłącznie z powodu utrzymania wpisu przez państwo członkowskie, które tego wpisu dokonało, chyba że spełnione zostały warunki wskazane w poprzednim przypisie.

(35)  Data zaginięcia:

a)	miejsce, data i godzina zaginięcia;

b)	okoliczności zaginięcia.

Informacje o osobie zaginionej:

c)	wiek z wyglądu;

d)

wzrost;

e)	kolor skóry;

f)	kolor i długość włosów;

g)	kolor oczu;

h)	inne cechy wyglądu (np. kolczyki, zniekształcenia, amputowane kończyny, tatuaże, znamiona, blizny itp.);

i)	cechy psychologiczne: ryzyko popełnienia samobójstwa, choroba psychiczna, zachowania agresywne itp.;

j)	inne informacje: konieczność poddania leczeniu itp.;

k)	odzież, którą osoba poszukiwana miała na sobie w momencie zaginięcia;

l)	fotografia: czy dostępna;

m)	formularz ante-mortem: czy dostępny.

Informacje powiązane:

n)	osoba, która mogła towarzyszyć osobie zaginionej (oraz jej nr identyfikacyjny Schengen, jeśli jest dostępny);

o)	pojazd(-y) związany(-e) ze sprawą (oraz ich nr identyfikacyjne Schengen, jeśli są dostępne);

p)	jeśli dane te są dostępne: numer telefonu komórkowego lub informacje o ostatnio używanym loginie lub danych do kontaktu za pośrednictwem internetowych sieci społecznościowych.

W polu informacyjnym 083 nie należy umieszczać nagłówków poszczególnych rubryk, lecz jedynie odpowiadające im litery. Szczegółowe informacje zawarte we wpisie można pominąć.

(36)  Aby wyjaśnić problem zgody w kwestii ochrony osób w zakresie przetwarzania danych osobowych oraz o swobodnym przemieszczaniu takich danych zob. art. 2 lit. h) dyrektywy 95/46/WE.

(37)  „Podejrzenie klonu” dotyczy na przykład sytuacji, gdy doszło do kradzieży dokumentów rejestracyjnych pojazdu oraz ich wykorzystania w celu ponownej rejestracji innego pojazdu tej samej marki, tego samego modelu i o tym samym kolorze, który także został skradziony.