ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2013.070.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 70
European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 56
14 marca 2013

Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 220/2013 z dnia 13 marca 2013 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 297/95 w zakresie korygowania opłat na rzecz Europejskiej Agencji Leków w oparciu o stopę inflacji ( 1 )

1

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 221/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

4

 

 

DECYZJE

 

 

2013/127/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 11 marca 2013 r. zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Cypryjskiego Banku Centralnego

6

 

 

2013/128/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie zatwierdzenia stosowania diod elektroluminescencyjnych w niektórych funkcjach oświetlenia pojazdu kategorii M1 jako technologii innowacyjnej służącej zmniejszeniu emisji CO2 z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 ( 1 )

7

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do decyzji Komisji 2010/18/WE z dnia 26 listopada 2009 r. ustanawiającej ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego drewnianym pokryciom podłogowym (Dz.U. L 8 z 13.1.2010)

11

 

 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

14.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 220/2013

z dnia 13 marca 2013 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 297/95 w zakresie korygowania opłat na rzecz Europejskiej Agencji Leków w oparciu o stopę inflacji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 297/95 z dnia 10 lutego 1995 r. w sprawie opłat wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji ds. Oceny Produktów Leczniczych (1), w szczególności jego art. 12 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 67 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiającego wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiającego Europejską Agencję Leków (2) dochody Europejskiej Agencji Leków (zwanej dalej „Agencją”) składają się ze składki Unii oraz opłat wnoszonych do Agencji przez przedsiębiorstwa. W rozporządzeniu (WE) nr 297/95 ustanowiono kategorie i poziomy takich opłat.

(2)

Opłaty te należy zaktualizować w oparciu o wysokość wskaźnika inflacji w 2012 r. Wskaźnik inflacji w Unii, opublikowany przez Urząd Statystyczny Unii Europejskiej (Eurostat), wyniósł w 2012 r. 2,6 %.

(3)

Dla uproszczenia skorygowane poziomy opłat powinny zostać zaokrąglone do najbliższych 100 EUR.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 297/95.

(5)

Ze względu na pewność prawa niniejszego rozporządzenia nie należy stosować do ważnych wniosków, które nie zostały rozpatrzone do dnia 1 kwietnia 2013 r.

(6)

Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 297/95 aktualizacji należy dokonać ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2013 r. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem pilnie wejść w życie i być stosowane od tej daty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 297/95 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

—

w akapicie pierwszym kwotę „267 400 EUR” zastępuje się kwotą „274 400 EUR”,

—

w akapicie drugim kwotę „26 800 EUR” zastępuje się kwotą „27 500 EUR”,

—

w akapicie trzecim kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

(ii)

w lit. b) wprowadza się następujące zmiany:

—

w akapicie pierwszym kwotę „103 800 EUR” zastępuje się kwotą „106 500 EUR”,

—

w akapicie drugim kwotę „172 800 EUR” zastępuje się kwotą „177 300 EUR”,

—

w akapicie trzecim kwotę „10 300 EUR” zastępuje się kwotą „10 600 EUR”,

—

w akapicie czwartym kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

(iii)

w lit. c) wprowadza się następujące zmiany:

—

w akapicie pierwszym kwotę „80 300 EUR” zastępuje się kwotą „82 400 EUR”,

—

w akapicie drugim kwoty „20 100 EUR do 60 200 EUR” zastępuje się kwotami „20 600 EUR do 61 800 EUR”,

—

w akapicie trzecim kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

b)

w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w lit. a) akapit pierwszy wprowadza się następujące zmiany:

—

kwotę „2 900 EUR” zastępuje się kwotą „3 000 EUR”,

—

kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

(ii)

w lit. b) wprowadza się następujące zmiany:

—

w akapicie pierwszym kwotę „80 300 EUR” zastępuje się kwotą „82 400 EUR”,

—

w akapicie drugim kwoty „20 100 EUR do 60 200 EUR” zastępuje się kwotami „20 600 EUR do 61 800 EUR”;

c)

w ust. 3 kwotę „13 300 EUR” zastępuje się kwotą „13 600 EUR”;

d)

w ust. 4 kwotę „20 100 EUR” zastępuje się kwotą „20 600 EUR”;

e)

w ust. 5 kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

f)

w ust. 6 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w akapicie pierwszym kwotę „95 900 EUR” zastępuje się kwotą „98 400 EUR”;

(ii)

w akapicie drugim kwoty „23 900 EUR do 71 900 EUR” zastępuje się kwotami „24 500 EUR do 73 800 EUR”;

2)

w art. 4 kwotę „66 700 EUR” zastępuje się kwotą „68 400 EUR”;

3)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

—

w akapicie pierwszym kwotę „133 800 EUR” zastępuje się kwotą „137 300 EUR”,

—

w akapicie drugim kwotę „13 300 EUR” zastępuje się kwotą „13 600 EUR”,

—

w akapicie trzecim kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”,

—

w akapicie czwartym wprowadza się następujące zmiany:

—

kwotę „66 700 EUR” zastępuje się kwotą „68 400 EUR”,

—

kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

(ii)

w lit. b) wprowadza się następujące zmiany:

—

w akapicie pierwszym kwotę „66 700 EUR” zastępuje się kwotą „68 400 EUR”,

—

w akapicie drugim kwotę „113 100 EUR” zastępuje się kwotą „116 000 EUR”,

—

w akapicie trzecim kwotę „13 300 EUR” zastępuje się kwotą „13 600 EUR”,

—

w akapicie czwartym kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”,

—

w akapicie piątym wprowadza się następujące zmiany:

—

kwotę „33 400 EUR” zastępuje się kwotą „34 300 EUR”,

—

kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

(iii)

w lit. c) wprowadza się następujące zmiany:

—

w akapicie pierwszym kwotę „33 400 EUR” zastępuje się kwotą „34 300 EUR”,

—

w akapicie drugim kwoty „8 400 EUR do 25 000 EUR” zastępuje się kwotami „8 600 EUR do 25 700 EUR”,

—

w akapicie trzecim kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

b)

w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

—

kwotę „2 900 EUR” zastępuje się kwotą „3 000 EUR”,

—

kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

(ii)

w lit. b) wprowadza się następujące zmiany:

—

w akapicie pierwszym kwotę „40 100 EUR” zastępuje się kwotą „41 100 EUR”,

—

w akapicie drugim kwoty „10 000 EUR do 30 100 EUR” zastępuje się kwotami „10 300 EUR do 30 900 EUR”,

—

w akapicie trzecim kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

c)

w ust. 3 kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

d)

w ust. 4 kwotę „20 100 EUR” zastępuje się kwotą „20 600 EUR”;

e)

w ust. 5 kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”;

f)

w ust. 6 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w akapicie pierwszym kwotę „32 000 EUR” zastępuje się kwotą „32 800 EUR”;

(ii)

w akapicie drugim kwoty „8 000 EUR do 23 900 EUR” zastępuje się kwotami „8 200 EUR do 24 500 EUR”;

4)

w art. 6 kwotę „40 100 EUR” zastępuje się kwotą „41 100 EUR”;

5)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w akapicie pierwszym kwotę „66 700 EUR” zastępuje się kwotą „68 400 EUR”;

b)

w akapicie drugim kwotę „20 100 EUR” zastępuje się kwotą „20 600 EUR”;

6)

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w akapicie drugim kwotę „80 300 EUR” zastępuje się kwotą „82 400 EUR”;

(ii)

w akapicie trzecim kwotę „40 100 EUR” zastępuje się kwotą „41 100 EUR”;

(iii)

w akapicie czwartym kwoty „20 100 EUR do 60 200 EUR” zastępuje się kwotami „20 600 EUR do 61 800 EUR”;

(iv)

w akapicie piątym kwoty „10 000 EUR do 30 100 EUR” zastępuje się kwotami „10 300 EUR do 30 900 EUR”;

b)

w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w akapicie drugim kwotę „267 400 EUR” zastępuje się kwotą „274 400 EUR”;

(ii)

w akapicie trzecim kwotę „133 800 EUR” zastępuje się kwotą „137 300 EUR”;

(iii)

w akapicie piątym kwoty „2 900 EUR do 230 500 EUR” zastępuje się kwotami „3 000 EUR do 236 500 EUR”;

(iv)

w akapicie szóstym kwoty „2 900 EUR do 115 400 EUR” zastępuje się kwotami „3 000 EUR do 118 400 EUR”;

c)

w ust. 3 kwotę „6 700 EUR” zastępuje się kwotą „6 900 EUR”.

Artykuł 2

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do ważnych wniosków, które nie zostały rozpatrzone do dnia 1 kwietnia 2013 r.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 marca 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 35 z 15.2.1995, s. 1.

(2)  Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

14.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/4

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 221/2013

z dnia 13 marca 2013 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 marca 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

IL

107,2

MA

70,6

TN

85,6

TR

118,6

ZZ

95,5

0707 00 05

MA

167,3

TR

169,8

ZZ

168,6

0709 93 10

MA

47,8

TR

116,4

ZZ

82,1

0805 10 20

EG

57,9

IL

59,6

MA

51,3

TN

64,7

TR

62,8

ZZ

59,3

0805 50 10

TR

81,8

ZZ

81,8

0808 10 80

AR

116,3

BR

84,8

CL

139,6

CN

76,3

MK

31,3

US

176,8

ZZ

104,2

0808 30 90

AR

122,4

BR

113,7

CL

166,7

TR

170,3

US

191,0

ZA

112,5

ZZ

146,1

(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

DECYZJE

14.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/6

DECYZJA RADY

z dnia 11 marca 2013 r.

zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Cypryjskiego Banku Centralnego

(2013/127/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Protokół nr 4 w sprawie statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 27.1,

uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/3 z dnia 4 lutego 2013 r. dla Rady Unii Europejskiej w sprawie zewnętrznych biegłych rewidentów Cypryjskiego Banku Centralnego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Sprawozdania finansowe Europejskiego Banku Centralnego (EBC) oraz krajowych banków centralnych Eurosystemu mają być badane przez niezależnych zewnętrznych biegłych rewidentów rekomendowanych przez Radę Prezesów EBC i zatwierdzanych przez Radę Unii Europejskiej.

(2)

Mandat obecnych zewnętrznych biegłych rewidentów obsługujących Cypryjski Bank Centralny wygaśnie, gdy zakończą badanie za rok obrachunkowy 2012. Niezbędne jest zatem wyznaczenie zewnętrznych biegłych rewidentów na okres od roku obrachunkowego 2013.

(3)

Na swojego zewnętrznego biegłego rewidenta na lata obrachunkowe 2013–2017 Cypryjski Bank Centralny wybrał KPMG Limited.

(4)

Rada Prezesów EBC zaleciła wyznaczenie KPMG Limited na zewnętrznego biegłego rewidenta Cypryjskiego Banku Centralnego na lata obrachunkowe 2013–2017.

(5)

Celowe jest zaakceptować zalecenie Rady Prezesów EBC i odpowiednio zmienić decyzję Rady 1999/70/WE (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Art. 1 ust. 14 decyzji 1999/70/WE otrzymuje brzmienie:

„14.   Niniejszym zatwierdza się KPMG Limited jako zewnętrznego biegłego rewidenta Cypryjskiego Banku Centralnego na lata obrachunkowe 2013–2017.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem notyfikacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Europejskiego Banku Centralnego.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 marca 2013 r.

W imieniu Rady

E. GILMORE

Przewodniczący

(1)  Dz.U. C 37 z 9.2.2013, s. 1.

(2)  Dz.U. L 22 z 29.1.1999, s. 69.

14.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/7

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 13 marca 2013 r.

w sprawie zatwierdzenia stosowania diod elektroluminescencyjnych w niektórych funkcjach oświetlenia pojazdu kategorii M1 jako technologii innowacyjnej służącej zmniejszeniu emisji CO2 z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2013/128/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 12 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Producent Audi AG („wnioskodawca”) złożył wniosek o zatwierdzenie technologii innowacyjnej w dniu 29 sierpnia 2012 r. Kompletność wniosku oceniono zgodnie z art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 725/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. ustanawiającego procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (2). Komisja stwierdziła, że w pierwotnym wniosku brakuje określonych istotnych informacji i zwróciła się do wnioskodawcy o ich uzupełnienie. Wnioskodawca dostarczył wymagane informacje w dniu 25 października 2012 r. Uznano, że wniosek jest kompletny i okres przeznaczony na ocenę wniosku przez Komisję rozpoczął się w dniu następującym po terminie oficjalnego otrzymania kompletnych informacji, tj. 26 października 2012 r.

(2)

Wniosek został poddany ocenie zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 725/2011 oraz wytycznymi technicznymi dotyczącymi przygotowania wniosków o zatwierdzenie technologii innowacyjnych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 443/2009 (3).

(3)

Wniosek dotyczy stosowania diod elektroluminescencyjnych (LED) w światłach mijania, światłach drogowych i światłach tablicy rejestracyjnej pojazdu kategorii M1.

(4)

Komisja uważa, że informacje podane we wniosku wykazują, że warunki i kryteria, o których mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 oraz w art. 2 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 zostały spełnione.

(5)

Wnioskodawca wykazał, że stosowanie diod elektroluminescencyjnych w światłach mijania, światłach drogowych i światłach tablicy rejestracyjnej nie przekracza 3 % nowych samochodów osobowych zarejestrowanych w roku odniesienia 2009. Na potwierdzenie wnioskodawca dostarczył dane dotyczące odsetka zamontowanych diod elektroluminescencyjnych w różnych funkcjach oświetlenia w modelu Audi A6 i w pojazdach kategorii M1 produkowanych przez Volkswagen AG oraz dane Europejskiej Organizacji Dostawców Części Samochodowych (CLEPA) dotyczące produkcji. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że stosowanie diod elektroluminescencyjnych w światłach mijania, światłach drogowych i światłach tablicy rejestracyjnej należy uznać za kwalifikujące się do uzyskania zatwierdzenia jako technologia innowacyjna w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009.

(6)

Definicja technologii bazowej ma zasadnicze znaczenie dla określenia oszczędności CO2 dzięki zastosowaniu technologii innowacyjnej. Definicja ta powinna być zatem uzasadniona i opierać się na odpowiednich danych. Wnioskodawca przedstawił dane świadczące o najwyższym udziale oświetlenia halogenowego w rynku w 2009 r. Komisja zwraca uwagę, że chociaż inne, bardziej efektywne pod względem energetycznym technologie oświetleniowe mogły być stosowane w ograniczonym segmencie parku samochodowego, uznaje się, że oświetlenie halogenowe ma największy udział w rynku w odniesieniu do całego parku samochodowego. Z tego powodu i w celu zapewnienia istotności i reprezentatywności metodyki badań dla całego parku pojazdów, należy uznać oświetlenie halogenowe za technologię bazową.

(7)

Wnioskodawca przedstawił metodykę badania zmniejszenia emisji CO2 w wyniku stosowania diod elektroluminescencyjnych w przedmiotowych funkcjach oświetlenia. Komisja uznaje, że metodyka ta zapewnia dokładne i wiarygodne wyniki, które może odtworzyć strona trzecia.

(8)

Komisja uważa, że wnioskodawca udowodnił w sposób zadowalający, że w przypadku pojazdów, w których technologię innowacyjną badano, stosując opisaną metodykę, zmniejszenie emisji uzyskane dzięki technologii innowacyjnej wynosi co najmniej 1 g CO2/km.

(9)

Ponieważ włączenie świateł mijania, świateł drogowych i świateł tablicy rejestracyjnej nie jest wymagane podczas badania homologacyjnego w odniesieniu do emisji CO2, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady (4) i w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 692/2008 (5), Komisja stwierdza, że przedmiotowe funkcje oświetlenia nie są objęte zakresem standardowego cyklu badań.

(10)

Włączenie przedmiotowych funkcji oświetlenia jest obowiązkowe w celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji pojazdu i w związku z tym nie zależy od wyboru kierowcy. Na tej podstawie Komisja uważa, że należy uznać odpowiedzialność producenta za zmniejszenie emisji CO2 wynikające ze stosowania diod elektroluminescencyjnych.

(11)

Niezależny zatwierdzony organ przygotował weryfikację sprawozdania, w której potwierdza dokonane ustalenia i przeprowadzone badania.

(12)

W związku z powyższym Komisja uznaje, że nie należy wnosić sprzeciwu w odniesieniu do zatwierdzenia przedmiotowej technologii innowacyjnej.

(13)

Każdy producent, który pragnie skorzystać ze zmniejszenia średnich wartości emisji CO2 w celu osiągnięcia określonego celu w zakresie emisji poprzez oszczędności CO2 wynikające ze stosowania diod elektroluminescencyjnych w przedmiotowych funkcjach oświetlenia, powinien, zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, odnieść się do niniejszej decyzji w swoim wniosku o wydanie świadectwa homologacji typu WE dla określonych pojazdów,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Stosowanie diod elektroluminescencyjnych (LED) w światłach mijania, światłach drogowych, oraz światłach tablicy rejestracyjnej zatwierdza się jako technologię innowacyjną w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009.

2.   Zmniejszenie emisji CO2 w wyniku stosowania diod elektroluminescencyjnych w funkcjach oświetlenia, o których mowa w ust. 1, ustala się przy użyciu metodyki opisanej w załączniku. Zmniejszenie emisji CO2 określa się jako łączne zmniejszenie wynikające z połączonego stosowania diod elektroluminescencyjnych w trzech określonych funkcjach oświetlenia.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 marca 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 194 z 26.7.2011, s. 19.

(3)  http://ec.europa.eu/clima/policies/transport/vehicles/cars/docs/guidelines_en.pdf (wersja z lipca 2011 r.).

(4)  Dz.U. L 171 z 29.6.2007, s. 1.

(5)  Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Metodyka określania zmniejszenia emisji CO2 wynikającego ze stosowania diod elektroluminescencyjnych w światłach mijania, światłach drogowych i światłach tablicy rejestracyjnej

1.   WPROWADZENIE

W celu określenia zmniejszenia emisji CO2, które można przypisać wykorzystaniu diod elektroluminescencyjnych w światłach mijania, światłach drogowych i światłach tablicy rejestracyjnej zamontowanych w pojazdach kategorii M1, należy ustalić:

a)

zużycie energii elektrycznej przez światła LED stosowane w przedmiotowych funkcjach oświetlenia;

b)

oszczędności w zużyciu energii elektrycznej w porównaniu z technologią podstawową, tj. żarówkami halogenowymi;

c)

zmniejszenie emisji CO2 wynikające z oszczędności w zużyciu energii elektrycznej.

2.   OKREŚLENIE ZUŻYCIA ENERGII ELEKTRYCZNEJ PRZEZ DIODY ELEKTROLUMINESCENCYJNE

Zużycie energii elektrycznej przez diody elektroluminescencyjne dla każdej z przedmiotowych funkcji oświetlenia należy określić jako iloczyn napięcia akumulatora, prądu elektrycznego każdej jednostki oświetleniowej oraz liczby świateł każdej jednostki oświetleniowej, zgodnie ze wzorem:

Formula;

PLED

:

zużycie energii elektrycznej przez diody elektroluminescencyjne w funkcji oświetlenia (W);

U

:

napięcie akumulatora (V); wartość ta może być mierzona za pomocą multimetru;

I

:

prąd elektryczny (A); wartość ta może być mierzona za pomocą multimetru;

n

:

liczba świateł w danej funkcji.

Pomiar poboru mocy przez diody elektroluminescencyjne może się odbywać niezależnie od badania NEDC w cyklu gorącego rozruchu (zob. pkt 4 niniejszego załącznika).

3.   OKREŚLENIE OSZCZĘDNOŚCI W ZUŻYCIU ENERGII ELEKTRYCZNEJ WYNIKAJĄCYCH ZE STOSOWANIA DIOD ELEKTROLUMINESCENCYJNYCH

Oszczędności w zużyciu energii elektrycznej wynikające ze stosowania diod elektroluminescencyjnych należy określać, porównując zużycie energii elektrycznej w technologii bazowej ze zużyciem przy stosowaniu diod elektroluminescencyjnych dla każdej z odpowiednich funkcji oświetlenia.

Całkowite oszczędności wynikające z porównania należy pomnożyć przez współczynnik stosowania, który odpowiada czasowi pełnego włączenia diod elektroluminescencyjnych.

Wartości określone w tabeli należy stosować do zużycia energii elektrycznej w technologii podstawowej oraz do współczynników stosowania.

Funkcja oświetlenia

Całkowite zużycie energii elektrycznej w technologii podstawowej (żarówki halogenowe) (W) (1)

Współczynnik stosowania (%) (2)

Światła mijania

137

33

Światła drogowe

150

3

Światła tablicy rejestracyjnej

12

36

4.   OKREŚLENIE ZMNIEJSZENIA EMISJI CO2 WYNIKAJĄCEGO Z OSZCZĘDNOŚCI W ZUŻYCIU ENERGII ELEKTRYCZNEJ

W celu ilościowego określenia wpływu zużycia energii elektrycznej na emisje CO2 pojazd ma być badany na hamowni podwoziowej poprzez przeprowadzenie badania NEDC w cyklu gorącego rozruchu, jak określono w załączniku 4a do regulaminu nr 83 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie emisji zanieczyszczeń w zależności od paliwa zasilającego silnik (3).

Aby zapewnić powtarzalność pomiaru, dodatkowe obciążenie elektryczne musi być znacząco wyższe niż potencjalna oszczędność energii elektrycznej wynikająca z użycia diod elektroluminescencyjnych (oszczędność wynosi mniej niż 40 W). Należy zatem wybrać dodatkowe obciążenie wynoszące ~750 W powodujące wytworzenie dodatkowej energii elektrycznej przez alternator.

Należy przeprowadzić łącznie dziesięć badań NEDC w cyklu gorącego rozruchu, z czego pięć z dodatkowym obciążeniem wynoszącym ~750 W, a pięć bez takiego obciążenia. Aby zminimalizować zmienność wyników badań, należy monitorować temperaturę oleju, temperaturę otoczenia oraz czas między doświadczeniami i utrzymywać je na stałym poziomie na początku badania.

Dla zmiennych tych oraz dla ustawień obciążenia jezdnego należy stosować następujące specyfikacje:

—

ustawienie obciążenia jezdnego na hamowni podwoziowej należy określić na podstawie procedury kalibracji dynamometru, jak określono w załączniku 7 do regulaminu nr 83 (EKG ONZ),

—

silnik jest nagrzewany na początku badania, tj. temperatura oleju wynosi 92 °C < T < 96 °C,

—

temperatura otoczenia wynosi 22,0 °C < T < 23,8 °C,

—

czas między badaniami nie może przekraczać 45 minut.

Przeprowadza się następujące pomiary:

—

energia elektryczna wytwarzana przez alternator mierzona przy dodatkowym obciążeniu elektrycznym wynoszącym ~750 W (5 badań) (potencjometr) i bez dodatkowego obciążenia (5 badań),

—

emisje CO2.

5.   OKREŚLANIE ZMNIEJSZENIA EMISJI CO2 ORAZ POZIOMU ISTOTNOŚCI

Różnicę między średnim poziomem emisji CO2 wynikającym z dziesięciu badań przeprowadzonych zgodnie z pkt 4 należy pomnożyć przez średnią oszczędności energii elektrycznej, określoną zgodnie z pkt 3, podzieloną przez różnicę między średnim zużyciem energii elektrycznej wynikającym z dwóch badań przeprowadzonych przy dodatkowym obciążeniu elektrycznym i bez niego, tj.:

Formula

CiCO2

:

oszczędność CO2 wynikająca ze stosowania świateł LED (g/km)

MiC

:

emisja masowa CO2 przy dodatkowymi obciążeniu elektrycznym (g/km)

MiNC

:

emisja masowa CO2 bez dodatkowego obciążenia elektrycznego (g/km)

ΔΡM

:

średnia oszczędność energii elektrycznej dzięki użyciu diod elektroluminescencyjnych (W)

PiC

:

średnie zużycie energii elektrycznej przy dodatkowymi obciążeniu (W)

PiNC

:

średnie zużycie energii elektrycznej bez dodatkowego obciążenia (W)

Poziom istotności zmierzonych skutków należy określić, obliczając odchylenie standardowe zmierzonych wartości emisji CO2 (przy dodatkowym obciążeniu i bez niego) oraz porównując różnicę zmierzonych wartości emisji CO2 (przy dodatkowym obciążeniu i bez niego) z odchyleniem standardowym. Różnica zmierzonych wartości emisji CO2 musi być ponad 3-krotnie większa od odchylenia standardowego.

(1)  Zużycie energii elektrycznej określone w wytycznych technicznych dotyczących przygotowania wniosków o zatwierdzenie technologii innowacyjnych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 443/2009 („wytyczne techniczne”).

(2)  Współczynnik stosowania określony w wytycznych technicznych.

(3)  Dz.U. L 42 z 15.2.2012, s. 1.

Sprostowania

14.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 70/11

Sprostowanie do decyzji Komisji 2010/18/WE z dnia 26 listopada 2009 r. ustanawiającej ekologiczne kryteria przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego drewnianym pokryciom podłogowym

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 8 z dnia 13 stycznia 2010 r. )

Strona 38, kryterium 2.2

zamiast:

„Formaldehyd

Emisja formaldehydu z substancji oraz preparatów do obróbki powierzchniowej uwalniających formaldehyd wynosi mniej niż 0,05 ppm.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca lub jego dostawca przedstawia kartę charakterystyki materiału lub równoważną deklarację spełnienia powyższego wymogu wraz z informacją o obróbce powierzchni.”,

powinno być:

„Formaldehyd

Emisja formaldehydu z substancji oraz preparatów do obróbki powierzchniowej uwalniających formaldehyd wynosi mniej niż 0,062 mg/m3 powietrza.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca lub jego dostawca przedstawia deklarację dotyczącą spełnienia powyższego wymogu wraz z informacją o obróbce powierzchni (np. kartą charakterystyki materiału) lub wynikami badania udowadniającego, że maksymalna wartość emisji formaldehydu nie przekracza określonego limitu (na podstawie normy EN 717-1).”.

Strona 39, kryterium 4.1

zamiast:

„4.1.   Uwalnianie substancji niebezpiecznych

Uwalnianie formaldehydu z płytek z korka, bambusa lub włókien drewnianych składających się na pokrycie, nie przekracza 0,05 mg/m3.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia stosowną dokumentację z badania przeprowadzonego metodą komorową zgodnie z normą EN 717-1.”,

powinno być:

„4.1.   Uwalnianie substancji niebezpiecznych

Dopuszcza się użycie materiałów drewnopochodnych w drewnianych pokryciach podłogowych wyłącznie, jeśli spełniają one poniższe wymogi dotyczące emisji formaldehydu:

a)

płyta wiórowa: emisja formaldehydu z płyty wiórowej w stanie surowym, tj. przed poddaniem jej obróbce mechanicznej lub nałożeniem powłoki, nie może przekraczać 50 % wartości progowej, która pozwala na zaklasyfikowanie jej do klasy E1 zgodnie z normą EN 312;

b)

płyta pilśniowa: emisja formaldehydu z płyty pilśniowej w stanie surowym, tj. przed poddaniem jej obróbce mechanicznej lub nałożeniem powłoki, nie może przekraczać 50 % wartości progowej, która pozwala na zaklasyfikowanie jej do klasy E1 zgodnie z normą EN 622-1. Niemniej płyty pilśniowe zaklasyfikowane do klasy E1 będą akceptowane, jeśli stanowią nie więcej niż 50 % drewna i materiałów drewnopochodnych użytych ogółem w produkcie;

c)

korek i bambus: uwalnianie formaldehydu nie przekracza 0,062 mg/m3 powietrza.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca lub jego dostawca dostarcza dowody potwierdzające, że materiały drewnopochodne emitują mniej niż 4 mg/100 g płyty suszonej w piecu zgodnie z normą EN 120 (metoda perforacji) lub mniej niż 0,062 mg/m3 powietrza zgodnie z normą EN 717-1 (metoda komorowa). Dodatkowo należy przedstawić deklarację potwierdzającą ustanowienie systemu zakładowej kontroli produkcji zgodnie z normą EN 312 lub EN 622-1.”.