ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2013.055.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 55

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 56
27 lutego 2013


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 170/2013 z dnia 25 lutego 2013 r. ustanawiające środki przejściowe w sektorze cukru ze względu na przystąpienie Chorwacji

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 171/2013 z dnia 26 lutego 2013 r. zmieniające załączniki I i IX oraz zastępujące załącznik VIII do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywy ramowej), oraz zmieniające załączniki I i XII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 692/2008 wykonującego i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów ( 1 )

9

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 172/2013 z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie usunięcia niektórych istniejących nazw win z rejestru przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1234/2007

20

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 173/2013 z dnia 26 lutego 2013 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

25

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

27.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 55/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 170/2013

z dnia 25 lutego 2013 r.

ustanawiające środki przejściowe w sektorze cukru ze względu na przystąpienie Chorwacji

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając traktat o przystąpieniu Chorwacji, w szczególności jego art. 3 ust. 4,

uwzględniając Akt dotyczący warunków przystąpienia Chorwacji, w szczególności jego art. 41 i 16 w związku z sekcją 3 lit. a) pkt 4 załącznika IV do niego oraz jego art. 18 w związku z sekcją 4 część II załącznika V do niego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Przepisy dotyczące ustaleń w zakresie produkcji i handlu na rynku cukru, włączone do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1) Aktem dotyczącym warunków przystąpienia Chorwacji, powinny mieć zastosowanie począwszy od dnia 1 lipca 2013 r. z zastrzeżeniem wejścia w życie Aktu przystąpienia w tym dniu. Jednakże w odniesieniu do roku gospodarczego 2012/2013 ogół cukru buraczanego w Chorwacji zostanie wyprodukowany zgodnie z ustaleniami krajowymi. Z tego względu konieczne są środki przejściowe w celu przejścia od ustaleń w zakresie produkcji i handlu obowiązujących w Chorwacji do ustaleń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007. W związku z tym przepisy dotyczące minimalnych cen buraków, porozumień międzybranżowych, opłaty produkcyjnej, systemu kwot i przydziału kwot, przewidziane w art. 49, 50 i 51, art. 55 ust. 1 lit. b) i art. 56 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, nie powinny mieć zastosowania do Chorwacji w roku gospodarczym 2012/2013.

(2)

Zgodnie z aktem przystąpienia, na okres maksymalnie trzech lat gospodarczych, dla Chorwacji zastrzega się roczny kontyngent przywozowy w wysokości 40 000 ton cukru trzcinowego surowego do rafinacji przy należności celnej przywozowej wynoszącej 98 EUR za tonę.

(3)

Pozwolenia na przywóz wydane w ramach kontyngentów taryfowych otwartych niniejszym rozporządzeniem powinny być zastrzeżone dla zatwierdzonych rafinerii przemysłowych w Chorwacji.

(4)

Istnieje znaczne ryzyko zakłóceń na rynkach w sektorze cukru w konsekwencji wprowadzania produktów w celach spekulacyjnych do Chorwacji przed jej przystąpieniem do Unii. W celu uniknięcia takich działań spekulacyjnych lub innych zakłóceń na rynku należy zatem przyjąć odpowiednie przepisy ułatwiające okres przejściowy. W celu uwzględnienia specyfiki sektora cukru konieczne jest przyjęcie szczególnych przepisów.

(5)

Należy wprowadzić przepisy mające na celu zapobieganie przypadkom uchylania się podmiotów gospodarczych od stosowania opłat w odniesieniu do niektórych produktów cukrowniczych będących w swobodnym obrocie poprzez objęcie towarów już dopuszczonych do swobodnego obrotu w Unii (w jej składzie na dzień 30 czerwca 2013 r.) lub w Chorwacji przed jej przystąpieniem, w ramach procedury zawieszającej, czasowym składowaniem lub przeznaczeniem celnym bądź procedurami, o których mowa w art. 4 ust. 15 lit. b) i ust. 16 lit. b)–g) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(6)

Zgodnie z aktem przystąpienia w odniesieniu do ilości zapasów cukru i izoglukozy przekraczających normalnie utrzymywane zapasy Chorwacja będzie obciążona płatnościami na rzecz budżetu ogólnego Unii.

(7)

Nadwyżkowe zapasy określi Komisja na podstawie rozwoju wymiany handlowej, tendencji w produkcji i konsumpcji w Chorwacji w okresie od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r. W tym celu, oprócz cukru i izoglukozy, należy również wziąć pod uwagę inne produkty o równoważnej zawartości dodanego cukru, które mogą być ewentualnym celem spekulacji. W przypadku gdy określona, nadwyżkowa ilość cukru i izoglukozy nie zostanie wyeliminowana z rynku Unii najpóźniej do dnia 31 października 2014 r., Chorwacja będzie odpowiedzialna finansowo za odnośną ilość.

(8)

Płatność, która obciąży Chorwację, powinna odzwierciedlać koszt związany ze skutkami nadwyżkowych zapasów na unijnym rynku cukru. Zatem kwotę, która obciąży Chorwację i zostanie zapisana do budżetu Unii w przypadku niewyeliminowania nadwyżkowych zapasów, obliczy się na podstawie najwyższej dodatniej różnicy między średnią ceną cukru na unijnym rynku cukru a ceną cukru białego na rynku światowym w okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 października 2014 r. zwiększonej o 50 EUR za tonę. Kwota 50 EUR za tonę odpowiada standardowemu odchyleniu cen w państwach członkowskich od średniej ceny w Unii dla cukru białego w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Takie zwiększenie jest zatem konieczne, by uwzględnić fakt, że ceny cukru białego w różnych regionach Unii mogą różnić się od średnich cen co miesiąc publikowanych przez Komisję. Do celów tego obliczenia, jako cenę na rynku światowym, należy przyjąć średnią miesięczną notowań rynkowych cukru białego na giełdzie w Londynie (nr 5) w najbliższym okresie, tzn. w następnym miesiącu dostawy, w którym możliwy jest handel cukrem białym.

(9)

W interesie zarówno Unii, jak i Chorwacji, leży zapobieżenie nagromadzeniu nadwyżkowych zapasów, a w każdym razie umożliwienie zidentyfikowania podmiotów gospodarczych zaangażowanych w duże handlowe przedsięwzięcia spekulacyjne. W tym celu Chorwacja powinna dysponować w dniu 1 lipca 2013 r. systemem, który pozwalałby na zidentyfikowanie podmiotów gospodarczych lub osób odpowiedzialnych za taki rozwój wypadków. System ten powinien umożliwić Chorwacji identyfikację podmiotów gospodarczych przyczyniających się do powstania nadwyżkowych, prywatnych zapasów, w celu odzyskania tak szybko, jak to możliwe, kwot wpłaconych do budżetu Unii. Chorwacja powinna zastosować ten system w celu zmuszenia podmiotów, których to dotyczy, do wyeliminowania z unijnego rynku indywidualnej, nadwyżkowej ilości. Jeżeli podmioty gospodarcze odpowiedzialne za nadwyżkowe prywatne zapasy nie mogą dostarczyć dowodu na ich wyeliminowanie, Chorwacja musi nałożyć na takie podmioty opłatę. Należy ustalić kwotę opłaty na poziomie wystarczająco wysokim, by zniechęcić zainteresowane podmioty do zachowywania ich nadwyżkowych prywatnych zapasów i co za tym idzie uniknąć ryzyka gromadzenia zapasów w Chorwacji. W celu zachowania spójności nakładana przez Chorwację opłata za stwierdzoną nadwyżkowe zapasy powinna wynosić 500 EUR za tonę (w równoważniku białego cukru lub suchej masy) za nadwyżkowe, niewyeliminowane zapasy. Kwota ta odpowiada kwocie opłaty wyrównawczej przewidzianej w art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 967/2006 z dnia 29 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do pozakwotowej produkcji cukru (3). O ile podmioty gospodarcze, podobnie jak gospodarstwa domowe, mogą przyczyniać się do powstawania nadwyżkowych prywatnych zapasów, należy uznać, że w większym stopniu przyczyniają się jednak do tego podmioty gospodarcze i nie można wymagać, by gospodarstwa domowe uczestniczyły w płaceniu tej kwoty.

(10)

W celu określenia nadwyżkowych zapasów oraz wyeliminowania stwierdzonych nadwyżkowych zapasów Chorwacja powinna dostarczyć Komisji najnowsze statystyki dotyczące handlu, produkcji i konsumpcji przedmiotowych produktów, jak również dowód na wyeliminowanie z rynku stwierdzonych nadwyżkowych zapasów w terminie, który określi Komisja.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE W ZWIĄZKU Z PRZYSTĄPIENIEM CHORWACJI

SEKCJA 1

Stosowanie jednolitej wspólnej organizacji rynku w sektorze cukru

Artykuł 1

Stosowanie niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 1234/2007

Artykuły 49, 50, 51, art. 55 ust. 1 lit. b) oraz art. 56 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 nie stosują się do Chorwacji w odniesieniu do roku gospodarczego 2012/2013.

Jednakże art. 56 stosuje się do przydziału krajowych kwot w 2013 r., które będą mieć zastosowanie, począwszy od roku gospodarczego 2013/2014.

SEKCJA 2

Otwarcie kontyngentów taryfowych dla rafinacji

Artykuł 2

Otwarcie kontyngentów taryfowych na przywóz surowego cukru trzcinowego do rafinacji

1.   Dla okresu od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2013 r. otwiera się kontyngent taryfowy w wysokości 40 000 ton na przywóz z dowolnego państwa trzeciego surowego cukru trzcinowego do rafinacji, objętego kodem CN 1701 14 10, z zastosowaniem stawki celnej 98 EUR za tonę.

2.   Dla każdego roku gospodarczego: 2013/2014 i 2014/2015 otwiera się kontyngent taryfowy w wysokości 40 000 ton na przywóz z dowolnego państwa trzeciego surowego cukru trzcinowego do rafinacji, objętego kodem CN 1701 14 10, z zastosowaniem stawki celnej 98 EUR za tonę.

3.   Ilości przywiezione zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są oznaczone następującym numerem porządkowym: 09.4367.

Artykuł 3

Stosowanie rozporządzenia Komisji (WE) nr 891/2009 (4)

O ile art. 4 nie stanowi inaczej, w odniesieniu do przywozów cukru w ramach kontyngentów taryfowych otwartych niniejszym rozporządzeniem obowiązują zasady dotyczące pozwoleń na przywóz oraz administrowania niektórymi unijnymi kontyngentami taryfowymi w sektorze cukru określone w rozporządzeniu (WE) nr 891/2009.

Artykuł 4

Pozwolenia na przywóz

1.   Wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz ilości określonych w art. 2 ust. 1 i 2 składa się do właściwych organów Chorwacji.

2.   Wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz mogą składać wyłącznie rafinerie przemysłowe z siedzibą na terytorium Chorwacji, zatwierdzone zgodnie z art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

3.   W drodze odstępstwa od art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 891/2009 wnioski o przyznanie pozwoleń na przywóz w odniesieniu do ilości, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, można składać dopiero od dnia 1 lipca 2013 r.

4.   Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz oraz same pozwolenia zawierają następujące wpisy:

a)

w rubrykach 17 i 18: ilości cukru surowego, które nie mogą przekraczać ilości, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2;

b)

w rubryce 20: co najmniej jeden z wpisów wymienionych w części A załącznika;

c)

w rubryce 24 (w przypadku pozwoleń): co najmniej jeden z wpisów wymienionych w części B załącznika.

5.   Pozwolenia na przywóz wydane na podstawie niniejszego rozporządzenia są ważne wyłącznie dla przywozów do Chorwacji. Są one ważne:

a)

do dnia 31 stycznia 2014 r. dla kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1;

b)

do końca odnośnego roku gospodarczego dla kontyngentu taryfowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2.

ROZDZIAŁ II

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE DLA ZAPOBIEŻENIA SPEKULACJI I ZAKŁÓCENIOM NA RYNKU

Artykuł 5

Definicje

Na użytek niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

a)

„cukier” oznacza:

(i)

cukier buraczany i trzcinowy w postaci stałej, objęty kodem CN 1701;

(ii)

syrop cukrowy objęty kodami CN 1702 60 95 i 1702 90 95;

(iii)

syrop inulinowy objęty kodami CN 1702 60 80 i 1702 90 80;

b)

„izoglukoza” oznacza produkt objęty kodami CN 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10, 1702 90 30 i 2106 90 30;

c)

„produkty przetworzone” oznaczają produkty zawierające dodatek cukru/równoważnika cukru w ilości przekraczającej 10 %, otrzymane w wyniku przetworzenia produktów rolnych;

d)

„fruktoza” oznacza chemicznie czystą fruktozę objętą kodem CN 1702 50 00.

SEKCJA 1

Produkty objęte szczególnymi przeznaczeniami i procedurami celnymi w momencie przystąpienia

Artykuł 6

Procedura zawieszająca

W drodze odstępstwa od sekcji 5 załącznika IV do Aktu przystąpienia, produkty objęte kodami CN 1701, 1702, 1704, 1904, 1905, 2006, 2007, 2009, 2105 oraz 2202, podlegające w Chorwacji w dniu 1 lipca 2013 r. tymczasowemu składowaniu, o którym mowa w art. 50 i 51 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, lub objęte jednym z przeznaczeń lub jedną z procedur celnych, o których mowa w art. 4 ust. 15 lit. b) i ust. 16 lit. b)–g) tego rozporządzenia, obciąża się należnością przywozową zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (5) oraz każdą inną należnością przywozową obowiązującą w dniu zaciągnięcia długu celnego.

SEKCJA 2

Ilości nadwyżkowe

Artykuł 7

Określanie ilości nadwyżkowych

1.   Najpóźniej do dnia 31 stycznia 2014 r. Komisja, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2006, określa dla Chorwacji:

a)

ilość samego cukru lub cukru w produktach przetworzonych (w równoważniku cukru białego);

b)

ilość izoglukozy (sucha masa),

c)

ilość fruktozy;

przekraczające ilości traktowane jako normalnie utrzymywane zapasy w dniu 1 lipca 2013 r., które należy wyeliminować z rynku na koszt Chorwacji.

2.   W celu określenia ilości nadwyżkowych, o których mowa w ust. 1, należy uwzględnić szczególnie rozwój sytuacji między dniem 1 lipca 2012 r. a dniem 30 czerwca 2013 r. w stosunku do trzech poprzednich lat liczonych od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2012 r., w odniesieniu do:

a)

przywożonych i wywożonych ilości samego cukru lub cukru w produktach przetworzonych, izoglukozy i fruktozy;

b)

produkcji, spożycia i zapasów cukru i izoglukozy;

c)

okoliczności, w których zgromadzono zapasy.

Artykuł 8

Identyfikacja ilości nadwyżkowych na poziomie podmiotów gospodarczych

1.   W dniu 1 lipca 2013 r. Chorwacja dysponuje systemem identyfikacji, na poziomie podmiotów gospodarczych, sprzedawanych lub wyprodukowanych nadwyżkowych ilości samego cukru lub cukru w produktach przetworzonych, izoglukozy i fruktozy. System ten opiera się w szczególności na śledzeniu przywozu, monitorowaniu fiskalnym, badaniach w oparciu o księgowość prowadzoną przez podmioty gospodarcze i stan zapasów fizycznych, oraz korzysta ze środków takich, jak zabezpieczenia przed ryzykiem i pozwolenia na przywóz.

System identyfikacji działa w oparciu o ocenę ryzyka, uwzględniającą w szczególności następujące kryteria:

a)

rodzaj działalności zainteresowanych podmiotów;

b)

pojemność magazynów;

c)

skalę działalności gospodarczej.

2.   Chorwacja wykorzystuje system identyfikacji, o którym mowa w ust. 1, w celu zobowiązania przedmiotowych podmiotów do wyeliminowania z rynku na ich koszt ilości cukru lub izoglukozy równej indywidualnej ilości nadwyżkowej.

Artykuł 9

Eliminacja ilości nadwyżkowych

1.   Chorwacja zapewnia wyeliminowanie z rynku bez interwencji Unii ilości cukru lub izoglukozy równej ilości nadwyżkowej określonej w art. 7 ust. 1 najpóźniej do dnia 31 października 2014 r.

2.   Wyeliminowania ilości nadwyżkowych określonych zgodnie z art. 7 dokonuje się bez wsparcia unijnego, przy zastosowaniu następujących metod:

a)

wywóz z Unii dokonywany przez określone podmioty gospodarcze bez wsparcia krajowego;

b)

zużycie w sektorze materiałów palnych;

c)

denaturowanie, bez wsparcia, na paszę dla zwierząt, zgodnie z tytułami III i IV rozporządzenia Komisji (EWG) nr 100/72 (6).

Artykuł 10

Kwota do uiszczenia w przypadku ilości nadwyżkowych

Jeżeli całkowite ilości, określone przez Komisję zgodnie z art. 7 ust. 1, przekraczają całkowite ilości zidentyfikowane zgodnie z art. 8, Chorwacja zostaje obciążona kwotą równą różnicy między tymi ilościami (w równoważniku cukru białego lub suchej masy) pomnożoną przez najwyższą dodatnią różnicę miedzy średnią ceną cukru na unijnym rynku cukru zgłaszaną co miesiąc zgodnie z art. 14 rozporządzenia Komisji (WE) nr 952/2006 (7) a średnią miesięczną notowań rynkowych cukru białego na giełdzie w Londynie (nr 5) w najbliższym okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 października 2014 r. Kwota ta jest zwiększana o 50 EUR za tonę. Kwota ta zasili budżet Unii najpóźniej do dnia 30 czerwca 2015 r.

Artykuł 11

Dowody na wyeliminowanie przedstawiane przez podmioty gospodarcze

1.   Najpóźniej do dnia 31 stycznia 2015 r. zainteresowane podmioty gospodarcze przedstawiają, w sposób wymagany przez Chorwację, dowody na wyeliminowanie, zgodnie z art. 9 ust. 2 i na ich koszt, indywidualnych ilości nadwyżkowych cukru i izoglukozy zidentyfikowanych w drodze zastosowania art. 8.

2.   Jeżeli wyeliminowania cukru lub izoglukozy dokonuje się zgodnie z art. 9 ust. 2 lit. a), dowód na wyeliminowanie stanowią:

a)

pozwolenia na wywóz wydane zgodnie z rozporządzeniami Komisji (WE) nr 951/2006 (8) i (WE) nr 376/2008 (9);

b)

odpowiednie dokumenty, o których mowa w art. 31 i 32 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, konieczne do zwolnienia zabezpieczenia.

Wniosek o wydanie pozwolenia na wywóz, o którym mowa w poprzednim akapicie, zawiera w rubryce 20 następujący wpis:

„przeznaczone do wywozu zgodnie z art. 9 ust. 2 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 170/2013.”.

Pozwolenie na wywóz zawiera w rubryce 22 następujący wpis:

„wywóz bez refundacji … (ilość, dla której wydano pozwolenie) kg”.

Pozwolenie na wywóz jest ważne od dnia jego wydania do dnia 31 października 2014 r.

3.   Jeżeli dowód na wyeliminowanie nie zostanie przedstawiony zgodnie z ust. 1 i 2, Chorwacja obciąża przedmiotowy podmiot gospodarczy kwotą równą jego indywidualnej ilości nadwyżkowej zidentyfikowanej za pomocą zastosowania art. 8, pomnożonej przez 500 EUR za tonę (w równoważniku białego cukru lub suchej masy). Kwota zasila krajowy budżet Chorwacji.

Artykuł 12

Dowód na wyeliminowanie przedstawiany przez Chorwację

1.   Najpóźniej do dnia 28 lutego 2015 r. Chorwacja przedstawi Komisji dowód na to, że nadwyżkowa ilość, o której mowa w art. 7 ust. 1, została wyeliminowana z rynku Unii zgodnie z metodami, o których mowa w art. 9 ust. 2, i wyszczególni, dla każdej z metod, wyeliminowaną ilość.

2.   W przypadku gdy nie przedstawiono dowodu na wyeliminowanie z rynku zgodnie z ust. 1, dla części lub całości nadwyżkowej ilości Chorwacja zostaje obciążona kwotą równą niewyeliminowanym ilościom (w równoważniku cukru białego lub suchej masy) pomnożoną przez najwyższą dodatnią różnicę miedzy średnią ceną cukru na unijnym rynku cukru zgłaszaną co miesiąc zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 952/2006 a średnią miesięczną notowań rynkowych cukru białego na giełdzie w Londynie (nr 5) w najbliższym okresie od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 października 2014 r. Kwota ta jest zwiększana o 50 EUR za tonę. Od tak otrzymanej kwoty całkowitej odlicza się wszelkie kwoty nałożone na podstawie art. 10 niniejszego rozporządzenia.

Kwota ta zasili budżet Unii najpóźniej do dnia 30 czerwca 2015 r.

Kwoty, o których mowa w akapicie pierwszym i art. 10, są określane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2015 r. na podstawie powiadomień złożonych przez Chorwację zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 13

Kontrola

1.   Chorwacja podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu wdrożenia niniejszego rozdziału, a w szczególności ustanawia procedury kontrolne konieczne do wyeliminowania nadwyżkowej ilości, o której mowa w art. 7 ust. 1.

2.   Chorwacja przesyła Komisji najpóźniej do dnia 30 września 2013 r. następujące dane:

a)

informację o ustanowieniu systemu identyfikacji ilości nadwyżkowych, o której mowa w art. 8;

b)

informację o ilościach cukru, izoglukozy, fruktozy i produktów przetworzonych wywiezionych i przywiezionych miesięcznie w okresie od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r., przedstawionych oddzielnie dla wywozu i przywozu:

(i)

do i z Unii na dzień 30 czerwca 2013 r.;

(ii)

do i z państw trzecich;

c)

informację o ilościach cukru i izoglukozy produkowanych rocznie, w rozbiciu na produkcję kwotową i pozakwotową, rafinowanych z przywiezionego cukru surowego i spożywanych rocznie, dla okresu od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.;

d)

informację o stanie zapasów cukru i izoglukozy na dzień 1 lipca każdego roku dla okresu od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z zastrzeżeniem wejścia w życie traktatu o przystąpieniu Chorwacji i począwszy od dnia jego obowiązywania.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

(3)  Dz.U. L 176 z 30.6.2006, s. 22.

(4)  Dz.U. L 254 z 26.9.2009, s. 82.

(5)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(6)  Dz.U. L 12 z 15.1.1972, s. 15.

(7)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 39.

(8)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(9)  Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3.


ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ A

Wpisy, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. b)

:

w języku bułgarskim

:

Преференциална сурова тръстикова захар за рафиниране, внесена в съответствие с член 2 от Регламент за изпълнение (ЕС) № 170/2013. Пореден номер (поредният номер, който трябва да се впише в съответствие с член 2, параграф 3 от посочения регламент.

:

w języku hiszpańskim

:

Azúcar de caña en bruto preferencial, que se destine al refinado, importado de conformidad con el artículo 2 del Reglamento de Ejecución (UE) no 170/2013. No de orden (el número de orden se insertará de conformidad con lo dispuesto en el artículo 2, apartado 3, de dicho Reglamento)

:

w języku czeskim

:

Preferenční surový třtinový cukr určený k rafinaci, dovezený podle článku 2 prováděcího nařízení (EU) č. 170/2013. Pořadové číslo (pořadové číslo se vloží v souladu s čl. 2 odst. 3 uvedeného nařízení)

:

w języku duńskim

:

Præferencerårørsukker til raffinering, importeret i henhold til artikel 2 i gennemførelsesforordning (EU) nr. 170/2013. Løbenummer (der indsættes løbenummer i overensstemmelse med artikel 2, stk. 3, i nævnte forordning)

:

w języku niemieckim

:

Präferenzrohrohrzucker zur Raffination, eingeführt gemäß Artikel 2 der Durchführungsverordnung (EU) Nr. 170/2013. Laufende Nummer (gemäß Artikel 2 Absatz 3 der genannten Verordnung einzusetzen)

:

w języku estońskim

:

Sooduskorra alusel rakendusmääruse (EL) nr 170/2013 artikli 2 kohaselt imporditav rafineerimiseks ettenähtud toor-roosuhkur. Seerianumber (märgitakse vastavalt kõnealuse määruse artikli 2 lõikele 3)

:

w języku greckim

:

Προτιμησιακή ακατέργαστη ζάχαρη ζαχαροκάλαμου για ραφινάρισμα, που εισάγεται σύμφωνα με το άρθρο 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 170/2013. Αύξων αριθμός (συμπληρώνεται ο αύξων αριθμός σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού)

:

w języku angielskim

:

Preferential raw cane sugar for refining, imported in accordance with Article 2 of Implementing Regulation (EU) No 170/2013. Order No (order number to be inserted in accordance with Article 2(3) of that Regulation)

:

w języku francuskim

:

Sucre de canne brut préférentiel destiné au raffinage, importé conformément à l’article 2 du règlement d'exécution (UE) no 170/2013. Numéro d’ordre (numéro d’ordre à insérer conformément à l’article 2, paragraphe 3, dudit règlement)

:

w języku włoskim

:

Zucchero di canna greggio preferenziale destinato alla raffinazione, importato conformemente all’articolo 2 del regolamento di esecuzione (UE) n. 170/2013. Numero d’ordine (inserire in base all’articolo 2, paragrafo 3, del suddetto regolamento)

:

w języku łotewskim

:

rafinēšanai paredzēts preferenciāls niedru jēlcukurs, ko importē saskaņā ar Īstenošanas regulas (ES) Nr. 170/2013 2. pantu. Kārtas Nr. (kārtas numuru ieraksta saskaņā ar šīs regulas 2. panta 3. punktu)

:

w języku litewskim

:

Lengvatinėmis sąlygomis pagal Įgyvendinimo reglamento (ES) Nr. 170/2013 2 straipsnį importuotas rafinuoti skirtas žaliavinis cukranendrių cukrus. Eilės Nr. (eilės numeris įrašomas remiantis to reglamento 2 straipsnio 3 dalimi)

:

w języku węgierskim

:

A 170/2013/EU végrehajtási rendelet 2. cikkével összhangban behozott, finomításra szánt kedvezményes nyers nádcukor. Tételszám (tételszám az említett rendelet 2. cikkének (3) bekezdése szerint)

:

w języku maltańskim

:

Zokkor tal-kannamieli preferenzjali mhux maħdum għar-raffinar, importat skont l-Artikolu 2 tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 170/2013. Nru tal-Ordni (in-numru tal-ordni għandu jiddaħħal skont l-Artikolu 2(3) ta’ dak ir-Regolament)

:

w języku niderlandzkim

:

Preferentiële ruwe rietsuiker voor raffinage die wordt ingevoerd overeenkomstig artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 170/2013. Volgnummer (volgnummer in te voegen overeenkomstig artikel 2, lid 3, van die verordening)

:

w języku polskim

:

Preferencyjny surowy cukier trzcinowy przeznaczony do rafinacji, przywieziony zgodnie z art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 170/2013. Numer porządkowy (numer porządkowy zgodnie z art. 2 ust. 3 wymienionego rozporządzenia)

:

w języku portugalskim

:

Açúcar bruto de cana preferencial para refinação, importado em conformidade com o artigo 2.o do Regulamento de Execução (UE) n.o 170/2013. Número de ordem (número de ordem a inserir de acordo com o artigo 2.o, n.o 3, desse regulamento)

:

w języku rumuńskim

:

Zahăr brut preferențial din trestie de zahăr destinat rafinării, importat în conformitate cu articolul 2 din Regulamentul de punere în aplicare (UE) nr. 170/2013. Nr. de ordine [numărul de ordine se va introduce în conformitate cu articolul 2 alineatul (3) din respectivul regulament]

:

w języku słowackim

:

Preferenčný surový trstinový cukor na rafináciu, dovážaný v súlade s článkom 2 vykonávacieho nariadenia (EÚ) č. 170/2013. Poradové č. (poradové číslo sa doplní v súlade s článkom 2 ods. 3 uvedeného nariadenia)

:

w języku słoweńskim

:

Preferencialni uvoz surovega trsnega sladkorja za rafiniranje v skladu s členom 2 Izvedbene uredbe (EU) št. 170/2013. Zaporedna številka (vstaviti v skladu s členom 2(3) navedene uredbe)

:

w języku fińskim

:

Puhdistettavaksi tarkoitettu etuuskohteluun oikeutettu raaka ruokosokeri, tuotu täytäntöönpanoasetuksen (EU) N:o 170/2013 2 artiklan mukaisesti. Järjestysnumero (järjestysnumero lisätään kyseisen asetuksen 2 artiklan 3 kohdan mukaisesti)

:

w języku szwedzkim

:

Förmånsrårörsocker för raffinering, importerat i enlighet med artikel 2 i genomförandeförordning (EU) nr 170/2013. Löpnummer (löpnummer ska anges enligt artikel 2.3 i den förordningen)

:

w języku chorwackim

:

Preferencijalni sirovi šećer od šećerne trske za rafiniranje, uvezen u skladu s člankom 2. Provedbena uredba (EU) br. 170/2013. Redni br. (redni broj treba umetnuti u skladu s člankom 2. stavkom 3. te Uredbe)

CZĘŚĆ B

Wpisy, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. c)

:

w języku bułgarskim

:

Внос с мито 98 EUR на тон за сурова тръстикова захар за рафиниране със стандартно качество в съответствие с член 2 от Регламент за изпълнение (ЕС) № 170/2013. Пореден номер (поредният номер, който трябва да се впише в съответствие с член 2, параграф 3 от посочения регламент)

:

w języku hiszpańskim

:

Importación con un derecho de 98 EUR por tonelada de azúcar de caña en bruto de calidad estándar que se destine al refinado, de conformidad con el artículo 2 del Reglamento de Ejecución (UE) no 170/2013. No de orden (el número de orden se insertará de conformidad con lo dispuesto en el artículo 2, apartado 3, de dicho Reglamento)

:

w języku czeskim

:

Dovoz surového třtinového cukru standardní jakosti určeného k rafinaci s clem ve výši 98 EUR za tunu podle článku 2 prováděcího nařízení (EU) č. 170/2013. Pořadové číslo (pořadové číslo se vloží v souladu s čl. 2 odst. 3 uvedeného nařízení)

:

w języku duńskim

:

Import til en told på 98 EUR/ton rårørsukker af standard kvalitet til raffinering i henhold til artikel 2 i gennemførelsesforordning (EU) nr. 170/2013. Løbenummer (der indsættes løbenummer i overensstemmelse med artikel 2, stk. 3, i nævnte forordning)

:

w języku niemieckim

:

Einfuhr zum Zollsatz von 98 EUR je Tonne Rohzucker der Standardqualität gemäß Artikel 2 der Durchführungsverordnung (EU) Nr. 170/2013. Laufende Nummer (gemäß Artikel 2 Absatz 3 der genannten Verordnung einzusetzen)

:

w języku estońskim

:

Vastavalt rakendusmääruse (EL) nr 170/2013 artiklile 2 tollimaksumääraga 98 eurot tonni kohta imporditud rafineerimiseks ette nähtud standardkvaliteediga toor-roosuhkur. Seerianumber (märgitakse vastavalt kõnealuse määruse artikli 2 lõikele 3)

:

w języku greckim

:

Εισαγωγή με δασμό 98 ευρώ ανά τόνο ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκάλαμου του ποιοτικού τύπου για ραφινάρισμα σύμφωνα με το άρθρο 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 170/2013. Αύξων αριθμός (συμπληρώνεται ο αύξων αριθμός σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού)

:

w języku angielskim

:

Import at a duty of EUR 98 per tonne of standard-quality raw cane sugar for refining in accordance with Article 2 of Implementing Regulation (EU) No 170/2013. Order No (order number to be inserted in accordance with Article 2(3) of that Regulation)

:

w języku francuskim

:

Importation à un droit de 98 EUR par tonne de sucre de canne brut destiné au raffinage de la qualité type conformément à l’article 2 du règlement d'exécution (UE) no 170/2013. Numéro d’ordre (numéro d’ordre à insérer conformément à l’article 2, paragraphe 3, dudit règlement)

:

w języku włoskim

:

Importazione con un dazio di 98 EUR/t di zucchero di canna greggio della qualità tipo destinato alla raffinazione a norma dell’articolo 2 del regolamento di esecuzione (UE) n. 170/2013. Numero d’ordine (inserire in base all’articolo 2, paragrafo 3, del suddetto regolamento)

:

w języku łotewskim

:

rafinēšanai paredzēta standarta kvalitātes niedru jēlcukurs, ko importē saskaņā ar Īstenošanas regulas (ES) Nr. 170/2013 2. pantu, piemērojot nodokļa likmi EUR 98 par tonnu. Kārtas Nr. (kārtas numuru ieraksta saskaņā ar šīs regulas 2. panta 3. punktu)

:

w języku litewskim

:

Importuojama taikant 98 EUR muito mokestį už toną standartinės kokybės rafinuoti skirto žaliavinio cukranendrių cukraus pagal Įgyvendinimo reglamento (ES) Nr. 170/2013 2 straipsnį. Eilės Nr. (eilės numeris įrašomas remiantis to reglamento 2 straipsnio 3 dalimi)

:

w języku węgierskim

:

98 EUR/tonna vámtételű, finomításra szánt minőségi nyers nádcukor behozatala a 170/2013/EU végrehajtási rendelet 2. cikkével összhangban. Tételszám (az említett rendelet 2. cikkének (3) bekezdése szerint)

:

w języku maltańskim

:

L-importazzjoni b’dazju ta’ EUR 98 għal kull tunnellata zokkor tal-kannamieli mhux maħdum ta’ kwalità standard għar-raffinar skont l-Artikolu 2 tar-Regolament ta’ Implimentazzjoni (UE) Nru 170/2013. Nru tal-Ordni (in-numru tal-ordni għandu jiddaħħal skont l-Artikolu 2(3) ta’ dak ir-Regolament)

:

w języku niderlandzkim

:

Invoerrecht van 98 EUR per ton ruwe rietsuiker van standaardkwaliteit die is bestemd voor raffinage overeenkomstig artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 170/2013. Volgnummer (volgnummer in te voegen overeenkomstig artikel 2, lid 3, van die verordening)

:

w języku polskim

:

Przywóz po stawce celnej 98 EUR za tonę surowego cukru trzcinowego standardowej jakości przeznaczonego do rafinacji zgodnie z art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 170/2013. Numer porządkowy (numer porządkowy zgodnie z art. 2 ust. 3 wymienionego rozporządzenia)

:

w języku portugalskim

:

Importação com direito de 98 EUR por tonelada de açúcar bruto de cana para refinação da qualidade-tipo, conformidade com o artigo 2.o do Regulamento de Execução (CE) n.o 170/2013. Número de ordem (número de ordem a inserir de acordo com o artigo 2.o, n.o 3, desse regulamento)

:

w języku rumuńskim

:

Importat la o taxă de 98 EUR per tonă de zahăr brut din trestie de zahăr de calitate standard destinat rafinării în conformitate cu articolul 2 din Regulamentul de punere în aplicare (UE) Nr. 170/2013. Nr. de ordine [numărul de ordine se va introduce în conformitate cu articolul 2 alineatul (3) din respectivul regulament]

:

w języku słowackim

:

Dovoz s clom 98 EUR za tonu surového trstinového cukru štandardnej kvality na rafináciu v súlade s článkom 2 vykonávacieho nariadenia (EÚ) č. 170/2013. Poradové č. (poradové číslo sa doplní v súlade s článkom 2 ods. 3 uvedeného nariadenia)

:

w języku słoweńskim

:

Uvoz po dajatvi 98 EUR na tono surovega trsnega sladkorja standardne kakovosti za rafiniranje v skladu s členom 2 Izvedbene uredbe (EU) št. 170/2013. Zaporedna številka (vstaviti v skladu s členom 2(3) navedene uredbe)

:

w języku fińskim

:

Puhdistettavaksi tarkoitetun vakiolaatuisen raa’an ruokosokerin tuonti, josta kannetaan 98 euron tonnilta täytäntöönpanoasetuksen (EU) N:o 170/2013 2 artiklan mukaisesti. Järjestysnumero (järjestysnumero lisätään kyseisen asetuksen 2 artiklan 3 kohdan mukaisesti)

:

w języku szwedzkim

:

Import till en tullsats av 98 euro per ton rårörsocker av standardkvalitet för raffinering i enlighet med artikel 2 i genomförandeförordning (EU) nr 170/2013. Löpnummer (löpnummer ska anges enligt artikel 2.3 i den förordningen)

:

w języku chorwackim

:

Uvoz uz carinu od 98 EUR po toni sirovog šećera od šećerne trske za rafiniranje standardne kakvoće u skladu s člankom 2. Provedbena uredba (EU) br. 170/2013. Redni br. (redni broj treba umetnuti u skladu s člankom 2. stavkom 3. te Uredbe)


27.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 55/9


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 171/2013

z dnia 26 lutego 2013 r.

zmieniające załączniki I i IX oraz zastępujące załącznik VIII do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywy ramowej), oraz zmieniające załączniki I i XII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 692/2008 wykonującego i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiającą ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywę ramową) (1), w szczególności jej art. 39 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (2), w szczególności jego art. 4 ust. 3, art. 5 ust. 4, art. 6 ust. 2 oraz art. 12,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określającego normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (3) przewidziano, że oszczędności emisji CO2 uzyskane dzięki zastosowaniu technologii innowacyjnych zostaną uwzględnione przy obliczaniu średniego indywidualnego poziomu emisji CO2 dla każdego producenta. Szczegółowe przepisy dotyczące zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych zostały określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 725/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. ustanawiającym procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (4).

(2)

W art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 przewidziano, że Komisja dokonuje przeglądu dyrektywy 2007/46/WE, tak aby każdy rodzaj/wariant/wersja odpowiadały jednemu zestawowi technologii innowacyjnych.

(3)

Aby zapewnić skuteczne monitorowanie indywidualnych poziomów oszczędności CO2 dla poszczególnych pojazdów, pojazdy wyposażone w ekoinnowacje powinny być certyfikowane w ramach homologacji typu pojazdu, a oszczędności muszą, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, być wykazane osobno zarówno w dokumentacji homologacji typu, jak również na świadectwie zgodności zgodnie z dyrektywą 2007/46/WE.

(4)

W rezultacie konieczna jest zmiana dokumentów używanych w procesie homologacji typu, aby odpowiednio odzwierciedlały informacje dotyczące ekoinnowacji.

(5)

Celem zmiany dokumentów stosowanych do celów homologacji typu jest, z jednej strony, dostarczenie organom homologacyjnym odpowiednich danych do certyfikowania pojazdów wyposażonych w ekoinnowacje, a z drugiej strony – włączenie oszczędności CO2 wynikających ze stosowania ekoinnowacji do informacji reprezentatywnych na temat danego typu, wariantu lub wersji pojazdu.

(6)

Należy zmienić załącznik VIII do dyrektywy 2007/46/WE w celu uwzględnienia odpowiednich informacji o wynikach badań zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi emisji zanieczyszczeń z pojazdów lekkich i ciężkich.

(7)

Dlatego należy odpowiednio zmienić dyrektywę 2007/46/WE i rozporządzenie (WE) nr 692/2008.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Technicznego ds. Pojazdów Silnikowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach I i IX do dyrektywy 2007/46/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Załącznik VIII do dyrektywy 2007/46/WE zastępuje się załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

W załącznikach I i XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 199 z 28.7.2008, s. 1.

(3)  Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1.

(4)  Dz.U. L 194 z 26.7.2011, s. 19.


ZAŁĄCZNIK I

W załącznikach I i IX do dyrektywy 2007/46/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

a)

dodaje się pkt 3.5.3, 3.5.3.1, 3.5.3.2 i 3.5.3.3 w brzmieniu:

3.5.3.   Pojazd wyposażony w ekoinnowację w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011: tak/nie (1)

3.5.3.1.   Typ/wariant/wersja pojazdu referencyjnego, jak określono w art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 (jeżeli dotyczy)

3.5.3.2.   Występowanie interakcji pomiędzy różnymi ekoinnowacjami: tak/nie (1)

3.5.3.3.   Dane dotyczące emisji zanieczyszczeń związane ze stosowaniem ekoinnowacji (tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego) (w1)

Decyzja zatwierdzająca ekoinnowację (w2)

Kod ekoinnowacji (w3)

1.

Emisja CO2 z pojazdu referencyjnego

(g/km)

2.

Emisja CO2 z pojazdu ekoinnowacyjnego

(g/km)

3.

Emisja CO2 z pojazdu referencyjnego w cyklu badań typu 1 (w4)

4.

Emisja CO2 z pojazdu ekoinnowacyjnego w cyklu badań typu 1

(= 3.5.1.3)

5.

Współczynnik stosowania (UF), tj. czasowy udział stosowania technologii przy normalnych warunkach eksploatacji

Oszczędności emisji CO2

FOR-L_2013055PL.01001101.notes.0001.xml.jpg

xxxx/201x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Całkowita wartość oszczędności emisji CO2 (g/km) (w5)”

 

b)

w „Odnośnikach” dodaje się odnośniki w brzmieniu:

„(w)

Ekoinnowacje.

(w1)

W razie konieczności rozszerzyć tabelę, stosując jeden dodatkowy wiersz dla każdej ekoinnowacji.

(w2)

Numer decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.

(w3)

Przypisany w decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.

(w4)

Jeśli za zgodą organu udzielającego homologacji zamiast cyklu badań typu 1 stosowana jest metoda modelowania, wartość ta jest wartością uzyskaną w wyniku metody modelowania.

(w5)

Suma oszczędności emisji CO2 pochodzących z poszczególnych ekoinnowacji.”;

2)

w załączniku IX wprowadza się następujące zmiany:

a)

w części I, wzór B – strona 2 – kategoria pojazdów – M1 (pojazdy kompletne i skompletowane) wprowadza się pozycje 49.3, 49.3.1 i 49.3.2 w brzmieniu:

49.3.   Pojazd wyposażony w ekoinnowację(-e): tak/nie (1)

49.3.1.   Kod ogólny ekoinnowacji (p1)

49.3.2.   Całkowita wartość oszczędności emisji CO2 wynikających z zastosowania ekoinnowacji (p2) (powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego)”;

b)

w „Odnośnikach dotyczących załącznika IX” dodaje się odnośniki w brzmieniu:

„(p)

Ekoinnowacje.

(p1)

Ogólny kod ekoinnowacji składa się z następujących elementów oddzielonych pustym miejscem:

kod organu udzielającego homologacji, jak określono w załączniku VII do niniejszej dyrektywy,

indywidualny kod dla każdej ekoinnowacji zamontowanej w pojeździe, wskazany w porządku chronologicznym wydania decyzji zatwierdzających Komisji.

(Np. kod ogólny trzech ekoinnowacji zatwierdzonych chronologicznie jako 10, 15 i 16 i zamontowanych w pojeździe certyfikowanym przez organ udzielający homologacji typu w Niemczech powinien mieć następującą postać: »e1 10 15 16«).

(p2)

Suma oszczędności emisji CO2 pochodzących z poszczególnych ekoinnowacji.”.


ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK VIII

Wyniki badań

(Wypełnia organ udzielający homologacji i załącza do świadectwa homologacji typu WE pojazdu)

W każdym przypadku informacja musi wyraźnie wskazywać wariant i wersję, do których ma zastosowanie. Jedna wersja może posiadać nie więcej niż jeden wynik. Dopuszczalna jest jednak kombinacja kilku wyników dla każdej wersji, ze wskazaniem najmniej korzystnego. W tym ostatnim przypadku umieszcza się uwagę, że dla pozycji oznaczonych (*) podane są jedynie wyniki najmniej korzystnego przypadku.

1.   Wyniki badań poziomu głośności

Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji. W przypadku aktu prawnego z dwoma etapami wykonania lub większą ich liczbą, wskazać również etap wykonania:

Wariant/wersja:

Podczas jazdy (dB(A)/E):

Na postoju (dB(A)/E):

przy (min–1):

2.   Wyniki badań emisji spalin

2.1.   Emisje z pojazdów silnikowych badane w ramach procedury badawczej dla pojazdów lekkich

Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania:

Paliwo(-a) (1) … (olej napędowy, benzyna, LPG, gaz ziemny, …dwa paliwa: benzyna/gaz ziemny, LPG…, zasilanie typu flex-fuel: benzyna/etanol, gaz ziemny/H2NG…)

2.1.1.   Badanie typu 1 (2)  (3) (emisje pojazdu w cyklu badań po rozruchu silnika zimnego)

Wariant/wersja:

CO (mg/km)

THC (mg/km)

NMHC (mg/km)

NOx (mg/km)

THC + NOx (mg/km)

Masa cząstek stałych (PM) (mg/km)

Liczba cząstek stałych (P) (#/km) (1)

2.1.2.   Badanie typu 2 (2)  (3) (dane o emisjach wymagane do homologacji typu do celów stwierdzenia przydatności do ruchu drogowego)

Typ 2, badanie przy niskich obrotach biegu jałowego:

Wariant/wersja:

CO (% vol.)

Prędkość obrotowa silnika (min–1)

Temperatura oleju w silniku (°C)


Typ 2, badanie przy wysokich obrotach biegu jałowego:

Wariant/wersja:

CO (% vol.)

Wartość lambda

Prędkość obrotowa silnika (min–1)

Temperatura oleju w silniku (°C)

2.1.3.   Badanie typu 3 (emisje gazów ze skrzyni korbowej): …

2.1.4.   Badanie typu 4 (emisje z wyparowania): …g/badanie

2.1.5.   Badanie typu 5 (trwałość urządzeń sterujących ograniczających emisję):

Przebyta odległość starzenia (km) (np. 160 000 km): …

Współczynnik pogorszenia jakości DF: obliczony/ustalony (4)

Wartości:

Wariant/wersja:

CO (mg/km)

THC (mg/km)

NMHC (mg/km)

NOx (mg/km)

THC + NOx (mg/km)

Masa cząstek stałych (PM) (mg/km)

Liczba cząstek stałych (P) (#/km) (1)

2.1.6.   Badanie typu 6 (średnia emisja zanieczyszczeń w niskiej temperaturze otoczenia):

Wariant/wersja:

CO (g/km)

THC (g/km)

2.1.7.   Pokładowy system diagnostyczny (OBD): tak/nie (4)

2.2.   Emisje z silników badane w ramach procedury badań dla ciężkich pojazdów użytkowych.

Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania:…

Paliwo(-a) (1) … (olej napędowy, benzyna, LPG, gaz ziemny, alkohol etylowy…)

2.2.1.   Wyniki badania ESC (5)  (6)  (7)

Wariant/wersja:

CO (mg/kWh)

THC (mg/kWh)

NOx (mg/kWh)

NH3 (ppm) (1)

Masa cząstek stałych (mg/kWh)

Liczba cząstek stałych (#/kWh) (1)

2.2.2.   Wyniki badania ELR (europejski test pod obciążeniem) (5)

Wariant/wersja:

Dymienie:…m–1

2.2.3.   Wyniki badania ETC (europejski test niestacjonarny) (6)  (7)

Wariant/wersja:

CO (mg/kWh)

THC (mg/kWh)

NMHC (mg/kWh) (1)

CH4 (mg/kWh) (1)

NOx (mg/kWh)

NH3 (ppm) (1)

Masa cząstek stałych (mg/kWh)

Liczba cząstek stałych (#/kWh) (1)

2.2.4.   Badanie na biegu jałowym (5)

Wariant/wersja:

CO (% obj.)

Wartość lambda (1)

Prędkość obrotowa silnika (min–1)

Temperatura oleju w silniku (°C)

2.3.   Dymienie z silników Diesla

Wskazać ostatni zmieniający akt prawny mający zastosowanie do homologacji. W przypadku gdy akt prawny ma dwa etapy wykonania lub więcej, wskazać również etap wykonania:

2.3.1.   Wyniki badania dla pojazdu przy swobodnym przyspieszaniu

Wariant/wersja:

Skorygowana wartość współczynnika absorpcji (m–1)

Zwykła prędkość obrotowa silnika na biegu jałowym

Maksymalna prędkość obrotowa silnika

Temperatura oleju (min./maks.)

3.   Wyniki badań emisji CO2, zużycia paliwa/energii elektrycznej i badań zasięgu pojazdu elektrycznego

Numer bazowego aktu prawnego i ostatniego zmieniającego aktu prawnego mającego zastosowanie do homologacji:

3.1.   Silniki spalania wewnętrznego, w tym hybrydowe pojazdy elektryczne bez doładowania ze źródeł zewnętrznych (NOVC) (5)  (8)

Wariant/wersja:

Wielkość masowej emisji CO2 (w ruchu miejskim) (g/km)

Wielkość masowej emisji CO2 (w ruchu pozamiejskim) (g/km)

Wielkość emisji masowej CO2 (wartość uśredniona) (g/km)

Zużycie paliwa (w ruchu miejskim) (l/100 km) (9)

Zużycie paliwa (w ruchu pozamiejskim) (l/100 km) (9)

Zużycie paliwa (wartość uśredniona) (l/100 km) (9)

3.2.   Hybrydowe pojazdy elektryczne z doładowaniem ze źródeł zewnętrznych (OVC) (5)

Wariant/wersja:

Wielkość masowej emisji CO2 (warunek A, wartość uśredniona) (g/km)

Wielkość masowej emisji CO2 (warunek B, wartość uśredniona) (g/km)

Wielkość masowej emisji CO2 (ważona, wartość uśredniona) (g/km)

Zużycie paliwa (warunek A, wartość uśredniona) (l/100 km) (g)

Zużycie paliwa (warunek B, wartość uśredniona) (l/100 km) (g)

Zużycie paliwa (ważona, wartość uśredniona) (l/100 km) (g)

Zużycie energii elektrycznej (warunek A, wartość uśredniona) (Wh/km)

Zużycie energii elektrycznej (warunek B, wartość uśredniona) (Wh/km)

Zużycie energii elektrycznej (ważona, wartość uśredniona) (Wh/km)

Zasięg tylko na napędzie elektrycznym (km)

3.3.   Pojazdy wyłącznie elektryczne (5)

Wariant/wersja:

Zużycie energii elektrycznej (Wh/km)

Zasięg (km)

3.4.   Pojazdy z wodorowymi ogniwami paliwowymi (5)

Wariant/wersja:

Zużycie paliwa (kg/100 km)

4.   Wyniki badań dla pojazdów wyposażonych w ekoinnowacje (10)  (11)  (12)

Wariant/wersja …

Decyzja zatwierdzająca ekoinnowację (13)

Kod ekoinnowacji (14)

1.

Emisja CO2 z pojazdu referencyjnego (g/km)

2.

Emisja CO2 z pojazdu ekoinnowacyjnego (g/km)

3.

Emisja CO2 z pojazdu referencyjnego w cyklu badań typu 1 (15)

4.

Emisja CO2 z pojazdu ekoinnowacyjnego w cyklu badań typu 1 (= 3.5.1.3)

5.

Współczynnik stosowania (UF), tj. czasowy udział stosowania technologii w normalnych warunkach eksploatacji

Oszczędności w emisji CO2

Formula

xxxx/201x

Całkowita wartość oszczędności emisji CO2 (g/km) (16)

4.1.   Ogólny kod ekoinnowacji (17)

Odnośniki

(h)

Ekoinnowacje.


(1)  Jeżeli w odniesieniu do paliwa mają zastosowanie ograniczenia, należy wskazać te ograniczenia (np. dla gazu ziemnego zakres L lub H).

(2)  W przypadku pojazdów dwupaliwowych tabelę powtarza się dla obu paliw.

(3)  Dla pojazdów z zasilaniem typu flex fuel, jeżeli badanie ma być wykonane dla obu paliw zgodnie z rys. I.2.4 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 692/2008, oraz dla pojazdów napędzanych LPG lub gazem ziemnym/biometanem, zarówno jedno-, jak i dwupaliwowych, tabelę powtarza się dla poszczególnych gazów wzorcowych użytych w badaniu, a w dodatkowej tabeli wykazuje się najgorsze otrzymane wyniki. W razie potrzeby, zgodnie z pkt 1.1.2.4 i 1.1.2.5 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 692/2008, zaznacza się, czy wyniki zostały zmierzone czy obliczone.

(4)  Niepotrzebne skreślić.

(5)  Niepotrzebne skreślić.

(6)  Dla Euro VI ESC rozumie się jako WHSC, a ETC jako WHTC.

(7)  Dla Euro VI, jeżeli silniki zasilane CNG i LPG są badane z użyciem różnych paliw wzorcowych, tabelę należy powtórzyć dla każdego badanego paliwa wzorcowego.

(8)  Tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego.

(9)  Jednostkę „l/100 km” zastępuje się jednostką „m3/100 km” dla pojazdów zasilanych gazem ziemnym i H2NG, oraz jednostką „kg/100 km” dla pojazdów zasilanych wodorem.

(10)  

(h1)

Tabelę powtórzyć dla każdego wariantu/wersji.

(11)  

(h2)

Tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego

(12)  

(h3)

W razie konieczności rozszerzyć tabelę, stosując jeden dodatkowy wiersz dla każdej ekoinnowacji.

(13)  

(h4)

Numer decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.

(14)  

(h5)

Przypisany w decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.

(15)  

(h6)

Jeśli zamiast cyklu badań typu 1 stosowana jest metoda modelowania, wartość ta jest wartością uzyskaną w wyniku metody modelowania.

(16)  

(h7)

Suma oszczędności emisji CO2 pochodzących z poszczególnych ekoinnowacji.

(17)  

(h8)

(Ogólny kod ekoinnowacji składa się z następujących elementów oddzielonych pustym miejscem:

kod organu udzielającego homologacji, jak określono w załączniku VII do niniejszej dyrektywy,

indywidualny kod dla każdej ekoinnowacji zamontowanej w pojeździe, wskazany w porządku chronologicznym wydania decyzji zatwierdzających Komisji.

Np. kod ogólny trzech ekoinnowacji zatwierdzonych chronologicznie jako 10, 15 i 16 i zamontowanych w pojeździe certyfikowanym przez organ udzielający homologacji typu w Niemczech powinien mieć następującą postać: »e1 10 15 16«.)”.


ZAŁĄCZNIK III

W załącznikach I i XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

a)

wprowadza się pkt 4.3.5, 4.3.5.1 i 4.3.5.2 w brzmieniu:

„4.3.5.   Pojazd wyposażony w ekoinnowacje

4.3.5.1.   W przypadku typu pojazdu wyposażonego w co najmniej jedną ekoinnowację w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 zgodność produkcji w odniesieniu do ekoinnowacji wykazuje się poprzez wykonanie badań określonych w decyzjach Komisji zatwierdzających dane ekoinnowacje.

4.3.5.2.   Stosuje się pkt 4.3.1, 4.3.2 i 4.3.4.”;

b)

w dodatku 3 wprowadza się pkt 3.5.3, 3.5.3.1, 3.5.3.2 i 3.5.3.3 w brzmieniu:

3.5.3.   Pojazd wyposażony w ekoinnowację w rozumieniu art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 i rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011: tak/nie (1)

3.5.3.1.   Typ/wariant/wersja pojazdu referencyjnego, jak określono w art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 (2)

3.5.3.2.   Występowanie interakcji pomiędzy różnymi ekoinnowacjami: tak/nie (1)

3.5.3.3.   Dane dotyczące emisji zanieczyszczeń związane z stosowaniem ekoinnowacji (3)  (4)

Decyzja zatwierdzająca ekoinnowację (5)

Kod ekoinnowacji (6)

1.

Emisja CO2 z pojazdu referencyjnego

(g/km)

2.

Emisja CO2 z pojazdu ekoinnowacyjnego

(g/km)

3.

Emisja CO2 z pojazdu referencyjnego w cyklu badań typu 1 (7)

4.

Emisja CO2 z pojazdu ekoinnowacyjnego w cyklu badań typu 1

(= 3.5.1.3)

5.

Współczynnik stosowania (UF), tj. czasowy udział stosowania technologii przy normalnych warunkach eksploatacji

Oszczędności w emisji CO2

FOR-L_2013055PL.01001801.notes.0001.xml.jpg

xxxx/201x (5)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Całkowita wartość oszczędności emisji CO2 (g/km) (8)

 

c)

w uzupełnieniu do dodatku 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w pkt 2.1 tabela odpowiadająca badaniu typu 6 otrzymuje brzmienie:

„Typ 6

CO (g/km)

THC (g/km)

Zmierzona wartość”

 

 

(ii)

pkt 2.1.1 otrzymuje brzmienie:

2.1.1.   W przypadku pojazdów dwupaliwowych tabelę dla typu 1 powtarza się dla obu paliw. Dla pojazdów z zasilaniem typu flex fuel, jeżeli badanie typu 1 ma być wykonane dla obu paliw zgodnie z rys. I.2.4 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 692/2008, oraz dla pojazdów napędzanych LPG lub gazem ziemnym/biometanem, zarówno jedno-, jak i dwupaliwowych, tabelę powtarza się dla poszczególnych gazów wzorcowych użytych w badaniu, a w dodatkowej tabeli wykazuje się najgorsze otrzymane wyniki. W razie potrzeby, zgodnie z pkt 1.1.2.4 i 1.1.2.5 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 692/2008, zaznacza się, czy wyniki zostały zmierzone czy obliczone.”;

(iii)

wprowadza się pkt 2.6 i 2.6.1 w brzmieniu:

„2.6.   Wyniki badań ekoinnowacji (9)  (10)

Decyzja zatwierdzająca ekoinnowację (11)

Kod ekoinnowacji (12)

1.

Emisja CO2 z pojazdu referencyjnego

(g/km)

2.

Emisja CO2 z pojazdu ekoinnowacyjnego

(g/km)

3.

Emisja CO2 z pojazdu referencyjnego w cyklu badań typu 1 (13)

4.

Emisja CO2 z pojazdu ekoinnowacyjnego w cyklu badań typu 1

(= 3.5.1.3)

5.

Współczynnik stosowania (UF), tj. czasowy udział stosowania technologii przy normalnych warunkach eksploatacji

Oszczędności w emisji CO2

FOR-L_2013055PL.01001801.notes.0002.xml.jpg

xxxx/201x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Całkowita wartość oszczędności emisji CO2 (g/km) (14)

 

2.6.1.   Ogólny kod ekoinnowacji (15)

2)

w załączniku XII dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4.   HOMOLOGACJA TYPU POJAZDÓW WYPOSAŻONYCH W EKOINNOWACJE

4.1.   Zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 producent, który chce skorzystać ze zmniejszenia swoich średnich indywidualnych wartości emisji CO2 poprzez oszczędności wynikające z zastosowania ekoinnowacji zamontowanych w pojeździe, składa do organu udzielającego homologacji wniosek o wydanie świadectwa homologacji typu WE pojazdu wyposażonego w ekoinnowację.

4.2.   Na potrzeby homologacji typu oszczędności emisji CO2 z pojazdu wyposażonego w ekoinnowacje wyznacza się z zastosowaniem procedury i metodyki badań określonych w decyzji przez Komisję zatwierdzającą ekoinnowację, zgodnie z art. 10 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.

4.3.   Wykonanie niezbędnych badań do wyznaczenia oszczędności emisji CO2 osiągniętych w wyniku zastosowania ekoinnowacji pozostaje bez uszczerbku dla wykazania zgodności ekoinnowacji z przepisami technicznymi określonymi w dyrektywie 2007/46/WE, jeżeli dotyczy.

4.4.   Homologacji typu nie udziela się, jeżeli pojazd z ekoinnowacją nie wykazuje zmniejszenia emisji CO2 o co najmniej 1 g na km w porównaniu z pojazdem referencyjnym, jak określono w art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011.”.


(1)  Niepotrzebne skreślić.

(2)  Jeżeli dotyczy.

(3)  Tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego.

(4)  W razie konieczności rozszerzyć tabelę, stosując jeden dodatkowy wiersz dla każdej ekoinnowacji.”;

(5)  Numer decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.

(6)  Przypisany w decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.

(7)  Jeśli za zgodą organu udzielającego homologacji zamiast cyklu badań typu 1 stosowana jest metoda modelowania, wartość ta jest wartością uzyskaną w wyniku metody modelowania.

(8)  Suma oszczędności emisji pochodzących z poszczególnych ekoinnowacji.

(9)  Tabelę powtórzyć dla każdego zbadanego paliwa wzorcowego.

(10)  W razie konieczności rozszerzyć tabelę, stosując jeden dodatkowy wiersz dla każdej ekoinnowacji.

(11)  Numer decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.

(12)  Przypisany w decyzji Komisji zatwierdzającej ekoinnowację.

(13)  Jeśli za zgodą organu udzielającego homologacji zamiast cyklu badań typu 1 stosowana jest metoda modelowania, wartość ta jest wartością uzyskaną w wyniku metody modelowania.

(14)  Suma oszczędności emisji pochodzących z poszczególnych innowacji.

(15)  Ogólny kod ekoinnowacji składa się z następujących elementów oddzielonych pustym miejscem:

kod organu udzielającego homologacji, jak określono w załączniku VII do dyrektywy 2007/46/WE,

indywidualny kod dla każdej ekoinnowacji zamontowanej w pojeździe, wskazany w porządku chronologicznym wydania decyzji zatwierdzających Komisji.

Np. kod ogólny trzech ekoinnowacji zatwierdzonych chronologicznie jako 10, 15 i 16 i zamontowanych w pojeździe certyfikowanym przez organ udzielający homologacji typu w Niemczech powinien mieć następująca postać: »e1 10 15 16«.)”;


27.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 55/20


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 172/2013

z dnia 26 lutego 2013 r.

w sprawie usunięcia niektórych istniejących nazw win z rejestru przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1234/2007

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 118s ust. 3 w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Nazwy win, które były chronione zgodnie z art. 51 i 54 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (2) oraz art. 28 rozporządzenia Komisji (WE) nr 753/2002 z dnia 29 kwietnia 2002 r. ustanawiającego niektóre zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 odnośnie do opisu, oznaczania, prezentacji i ochrony niektórych produktów sektora wina (3), były automatycznie chronione na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Te nazwy win („istniejące chronione nazwy win”) są wymienione w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych dla wina ustanowionym zgodnie z art. 118n rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 („rejestr”).

(2)

Odnośnie do tych istniejących chronionych nazw win państwa członkowskie miały obowiązek przekazania Komisji do dnia 31 grudnia 2011 r. dokumentacji technicznej oraz krajowych decyzji o zatwierdzeniu. Zgodnie z art. 118s ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 istniejące chronione nazwy win, w odniesieniu do których nie dokonano przekazania informacji do wyżej wymienionej daty, nie są już chronione na podstawie wzmiankowanego rozporządzenia. Nazwy te należy zatem usunąć z rejestru.

(3)

Usunięcie z rejestru nie powinno mieć wpływu na wina, które przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia zostały wprowadzone do obrotu lub oznakowane nazwami win, które mają zostać usunięte z rejestru. Sprzedaż tych win powinna zatem być dozwolona do wyczerpania zapasów.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwy win wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostają usunięte z rejestru ustanowionego zgodnie z art. 118n rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 2

Wina wprowadzone do obrotu lub oznakowane przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, posiadające nazwy win, o których mowa w art. 1, mogą być sprzedawane do wyczerpania zapasów.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 179 z 14.7.1999, s. 1.

(3)  Dz.U. L 118 z 4.5.2002, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Nazwy win, o których mowa w art. 1

Państwo

Nazwy, które należy usunąć

Grecja

Αδριανή

Βίλιτσα

Κορωπί

Μονεμβασία

Παιανία

Πλαγιές Πετρωτού

Σύρος

Hiszpania

Abanilla

Francja

Aigues

Allier

Argens

Balmes Dauphinoises

Bénovie

Bérange

Bessan

Bigorre

Blanquette de Limoux

Blanquette méthode ancestrale

Bordeaux Côtes de Francs

Bordeaux Haut-Benauge

Bourbonnais

Cassan

Caux

Cessenon

Charente

Charentes Maritimes

Chaume - Premier Cru des coteaux du Layon

Cher

Collines de la Moure

Comté de Grignan

Coteaux de Bessilles

Coteaux de Cèze

Coteaux de Fontcaude

Coteaux de la Cabrerisse

Coteaux de l’Ardèche

Coteaux de Laurens

Coteaux de Miramont

Coteaux de Montélimar

Coteaux de Murviel

Coteaux du Grésivaudan

Coteaux du Layon Chaume

Coteaux du Littoral Audois

Coteaux du Salagou

Coteaux du Verdon

Coteaux et Terrasses de Montauban

Coteaux Flaviens

Côtes de Castillon

Côtes de Ceressou

Côtes de Lastours

Côtes de Montestruc

Côtes de Pérignan

Côtes de Prouilhe

Côtes du Brian

Côtes du Condomois

Côtes du Vidourle

Crépy

Creuse

Cucugnan

Deux-Sèvres

Dordogne

Doubs

Entre-Deux-Mers-Haut-Benauge

Haute-Garonne

Hauterive

Haute-Saône

Hautes-Pyrénées

Hauts de Badens

Indre

Indre et Loire

Languedoc Grès de Montpellier

Languedoc La Clape

Languedoc Picpoul-de-Pinet

Languedoc Terrasses du Larzac

Loir et Cher

Loire-Atlantique

Loiret

Lot et Garonne

Maine et Loire

Meuse

Mont Baudile

Monts de la Grage

Néac

Nièvre

Petite Crau

Premières Côtes de Blaye

Principauté d’Orange

Pyrénées Orientales

Pyrénées-Atlantiques

Sainte Baume

Sarthe

Seine et Marne

Tarn

Tarn et Garonne

Terroirs Landais

Touraine Amboise

Touraine Azay-le-Rideau

Touraine Mestand

Val de Cesse

Val de Dagne

Val de Montferrand

Vaunage

Vendée

Vienne

Vins du Thouarsais

Vistrenque

Volnay Santenots

Włochy

Alto Tirino

Cagnina di Romagna

Condoleo

Dolcetto delle Langhe Monregalesi

Dolcetto di Dogliani

Dolcetto di Dogliani Superiore

Donnici

Esaro

Golfo dei Poeti La Spezia

Guardia Sanframondi

Malvasia di Cagliari

Monica di Cagliari

Moscato di Cagliari

Pagadebit di Romagna

Pietraviva

Pollino

Romagna Albana spumante

Rosso Canosa

San Vito di Luzzi

Sangiovese di Romagna

Sant’Agata de’ Goti

Solopaca

Trebbiano di Romagna

Valle del Crati

Valle Peligna

Verbicaro

Luksemburg

Crémant du Luxembourg

Węgry

Alföldi

Dél-alföldi

Dél-dunántúli

Duna melléki

Egerszóláti Olaszrizling

Észak-dunántúli

Nyugat-dunántúli

Somlói Arany

Somlói Nászéjszakák bora

Tisza melléki

Tisza völgyi

Villányi védett eredetű classicus

Portugalia

Moscatel de Setúbal

Vinho Espumante Beiras

Vinho Regional Beiras

Rumunia

Cernătești - Podgoria


27.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 55/25


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 173/2013

z dnia 26 lutego 2013 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

IL

82,8

MA

71,9

TN

91,2

TR

107,0

ZZ

88,2

0707 00 05

EG

191,6

MA

170,1

TR

180,4

ZZ

180,7

0709 91 00

EG

72,9

ZZ

72,9

0709 93 10

MA

42,1

TR

138,7

ZZ

90,4

0805 10 20

EG

49,3

IL

71,3

MA

57,7

TN

53,7

TR

61,4

ZZ

58,7

0805 20 10

EG

165,0

IL

155,4

MA

102,9

ZA

73,9

ZZ

124,3

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

EG

57,7

IL

137,9

MA

118,4

PK

99,7

TR

77,7

US

127,1

ZA

105,9

ZZ

103,5

0805 50 10

TR

74,3

ZZ

74,3

0808 10 80

CN

83,7

MK

31,3

US

148,7

ZZ

87,9

0808 30 90

AR

144,1

CL

206,9

CN

84,0

TR

179,9

US

187,5

ZA

111,7

ZZ

152,4


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.