ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2013.038.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 38

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 56
9 lutego 2013


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 114/2013 z dnia 6 listopada 2012 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 w odniesieniu do zasad dotyczących wniosków o odstępstwo od indywidualnych docelowych poziomów emisji CO2 dla nowych lekkich samochodów dostawczych ( 1 )

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 115/2013 z dnia 8 lutego 2013 r. zmieniające, w odniesieniu do substancji diklazuril, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego ( 1 )

11

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 116/2013 z dnia 8 lutego 2013 r. zmieniające, w odniesieniu do substancji eprinomektyna, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego ( 1 )

14

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 117/2013 z dnia 8 lutego 2013 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

17

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 118/2013 z dnia 8 lutego 2013 r. ustalające współczynnik przydziału, jaki należy zastosować do wniosków o pozwolenie na przywóz oliwy z oliwek, złożonych od dnia 4 do dnia 5 lutego 2013 r. w ramach kontyngentu taryfowego dla Tunezji i zawieszające wydawanie pozwoleń na przywóz na miesiąc luty 2013 r.

19

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

9.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 38/1


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 114/2013

z dnia 6 listopada 2012 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 w odniesieniu do zasad dotyczących wniosków o odstępstwo od indywidualnych docelowych poziomów emisji CO2 dla nowych lekkich samochodów dostawczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 z dnia 11 maja 2011 r. określające normy emisji dla nowych lekkich samochodów dostawczych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (1), w szczególności jego art. 11 ust. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 drobni producenci (zwani dalej „wnioskodawcami”) mogą ubiegać się o alternatywne docelowe poziomy emisji zgodne z ich możliwościami zmniejszenia emisji, w tym z ekonomicznymi i technologicznymi możliwościami zmniejszenia ich indywidualnego poziomu emisji CO2 oraz z uwzględnieniem cech charakterystycznych rynku dla przedmiotowych typów nowych lekkich samochodów dostawczych.

(2)

Przy określaniu możliwości zmniejszenia emisji wnioskodawcy należy ocenić jego możliwości ekonomiczne i technologiczne. W tym celu wnioskodawca powinien przedstawić szczegółowe informacje na temat swojej działalności gospodarczej oraz informacje na temat technologii ograniczania emisji CO2 stosowanych w lekkich samochodach dostawczych. Wymagane informacje dotyczą między innymi danych, do których wnioskodawca ma łatwy dostęp, i nie powinny wiązać się z dodatkowym obciążeniem administracyjnym.

(3)

Aby udostępnić wnioskodawcom wyraźnie określony poziom bazowy stosowany do określenia indywidualnych docelowych poziomów emisji, należy wykorzystać najnowsze dostępne dane dotyczące średnich indywidualnych emisji CO2 w 2010 r. W przypadku braku takich danych docelowy poziom należy porównać z danymi dotyczącymi średniego indywidualnego poziomu emisji CO2 w najbliższym roku kalendarzowym następującym po 2010 r.

(4)

Aby ułatwić składanie wniosków należy udostępnić wykaz producentów i ich średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 w Unii w 2010 r. Wykaz został sporządzony w następstwie przeprowadzonych w dniu 9 lipca 2012 r. formalnych konsultacji z państwami członkowskimi i głównymi zainteresowanymi stronami w ramach grupy ekspertów ds. opracowania i wdrożenia polityki w zakresie emisji CO2 z pojazdów drogowych.

(5)

W celu uwzględnienia ograniczonej ilości produktów oferowanych przez niektórych wnioskodawców i wynikających z niej ograniczonych możliwości rozłożenia wysiłków na rzecz zmniejszenia średnich indywidualnych emisji CO2 na flotę, wnioskodawcom należy zezwolić na wybór w okresie odstępstwa jednego rocznego docelowego indywidualnego poziomu emisji dla okresu odstępstwa lub różnych docelowych poziomów na poszczególne lata, tak by na końcu okresu odstępstwa osiągnąć redukcję w porównaniu z bazowym poziomem z 2010 r.

(6)

Zgodnie z wyjątkiem dotyczącym publicznego dostępu do dokumentów określonym w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (2), niektóre informacje zawarte we wniosku o odstępstwo należy zwolnić z wymogu w zakresie publicznego dostępu, jeśli ujawnienie takich informacji naruszyłoby ochronę interesów handlowych, w szczególności w odniesieniu do informacji dotyczących planów produkcyjnych wnioskodawcy, przewidywanych kosztów oraz wpływu na rentowność przedsiębiorstwa. Decyzje w sprawie przyznania odstępstw będą publikowane przez Komisję w internecie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa informacje, jakie powinni przekazać wnioskodawcy w celu wykazania, że spełnione są warunki przyznania odstępstwa na mocy art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, poza definicjami określonymi w art. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, stosuje się następujące definicje:

1)

„wnioskodawca” oznacza producenta w rozumieniu art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011;

2)

„cechy charakterystyczne pojazdu” oznaczają właściwości pojazdu, w tym masę, indywidualne emisje CO2, liczbę siedzeń, wydajność silnika, stosunek mocy do masy i maksymalną prędkość;

3)

„cechy charakterystyczne rynku” oznaczają informacje dotyczące cech charakterystycznych pojazdu oraz nazw i rozpiętości cen lekkich samochodów dostawczych bezpośrednio konkurujących z pojazdami, w odniesieniu do których wystąpiono o odstępstwo;

4)

„własny zakład produkcyjny” oznacza zakład produkcyjny lub montażowy wykorzystywany wyłącznie przez wnioskodawcę do celów produkcji lub montażu nowych lekkich samochodów dostawczych wyłącznie dla tego wnioskodawcy, w tym, w stosownych przypadkach, lekkich samochodów dostawczych przeznaczonych na eksport;

5)

„własny ośrodek projektowy” oznacza zakład, w którym projektuje się i opracowuje cały pojazd i który znajduje się pod kontrolą wnioskodawcy i jest użytkowany wyłącznie przez niego.

Artykuł 3

Wniosek o odstępstwo na mocy art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011

Wniosek o odstępstwo na mocy art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 jest składany przez wnioskodawcę zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia i zawiera informacje określone w art. 4 i art. 5 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Informacje dotyczące kryteriów kwalifikowalności

Wnioskodawca przedstawia następujące informacje dotyczące kryteriów kwalifikowalności:

a)

informacje dotyczące struktury własności producenta lub grupy producentów powiązanych, wraz z odpowiednim oświadczeniem określonym w załączniku II;

b)

liczbę nowych lekkich samochodów dostawczych oficjalnie zarejestrowanych w Unii w ciągu trzech lat kalendarzowych poprzedzających datę wniosku, za które odpowiedzialność ponosi wnioskodawca lub, w przypadku braku takich danych, jedno z poniższych:

(i)

szacunkową liczbę – w oparciu o weryfikowalne dane – nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w okresie, o którym mowa w zdaniu wprowadzającym, za które odpowiedzialność ponosi wnioskodawca;

(ii)

jeżeli w okresie, o którym mowa w zdaniu wprowadzającym nie zarejestrowano żadnych nowych lekkich samochodów dostawczych, liczbę nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w ostatnim roku kalendarzowym, dla którego dostępne są dane.

Artykuł 5

Docelowy indywidualny poziom emisji i możliwości zmniejszenia emisji na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 510/2011

1.   Wnioskodawca przedkłada informacje dotyczące średnich indywidualnych emisji CO2 nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w 2010 r., chyba że średnie indywidualne emisje CO2 za ten rok są wymienione w załączniku III. Jeśli informacje te nie są dostępne, wnioskodawca przedstawia średni indywidualny poziom emisji CO2 swoich nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w najbliższym roku kalendarzowym następującym po 2010 r.

2.   Wnioskodawca przedstawia następujące informacje dotyczące swojej działalności:

a)

w odniesieniu do roku kalendarzowego poprzedzającego datę złożenia wniosku – liczbę pracowników i wielkość zakładu produkcyjnego w metrach kwadratowych;

b)

model operacyjny zakładu produkcyjnego określający, które działania w zakresie projektowania i produkcji są wykonywane przez wnioskodawcę, a które zlecane na zewnątrz;

c)

w przypadku przedsiębiorstw powiązanych – czy producenci korzystają ze wspólnej technologii oraz które z działań są zlecane na zewnątrz;

d)

w odniesieniu do pięciu lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku – wielkość sprzedaży, roczny obrót, zysk netto i wydatki na badania i rozwój w odniesieniu do technologii ograniczenia emisji CO2, zaś w przypadku przedsiębiorstw powiązanych – transfery netto do spółki dominującej;

e)

cechy charakterystyczne jego rynku;

f)

cennik wszystkich wersji lekkich samochodów dostawczych, w odniesieniu do których wystąpiono o odstępstwo, w roku kalendarzowym poprzedzającym datę złożenia wniosku, oraz przewidywany cennik lekkich samochodów dostawczych, w odniesieniu do których wystąpiono o odstępstwo i które planuje się wprowadzić na rynek.

Do informacji, o których mowa w lit. d) akapitu pierwszego, należy dołączyć urzędowo poświadczone księgi rachunkowe lub poświadczyć je przez niezależnego audytora.

3.   Wnioskodawca przedkłada następujące informacje dotyczące technologicznych możliwości zmniejszenia indywidualnych emisji CO2:

a)

wykaz technologii ograniczania emisji CO2 stosowanych w jego lekkich samochodach dostawczych wprowadzonych na rynek w 2010 r. lub – jeśli dane te nie są dostępne – w najbliższym roku następującym po 2010 r., lub – w przypadku producentów zamierzających wejść na rynek – w roku, w którym odstępstwo zaczyna obowiązywać;

b)

wykaz technologii ograniczania emisji CO2 stosowanych w jego lekkich samochodach dostawczych w ramach programu ograniczania indywidualnych emisji CO2 oraz dodatkowe koszty tych technologii dla każdej wersji pojazdu objętej wnioskiem.

4.   Wnioskodawca proponuje jeden z poniższych poziomów docelowych zgodnie z możliwościami zmniejszenia emisji:

a)

indywidualny poziom docelowy emisji gwarantujący, że średni indywidualny poziom emisji CO2 na końcu okresu odstępstwa będzie mniejszy w porównaniu ze średnim indywidualnym poziomem emisji CO2, o którym mowa w ust. 1;

b)

roczny indywidualny poziom docelowy emisji dla każdego roku okresu odstępstwa ustalony tak, aby średni indywidualny poziom emisji CO2 w całym okresie odstępstwa był mniejszy w porównaniu ze średnim indywidualnym poziomem emisji CO2, o którym mowa w ust. 1.

5.   Docelowy indywidualny poziom emisji lub roczne docelowe indywidualne poziomy emisji zaproponowane przez wnioskodawcę zostają uzupełnione programem ograniczania indywidualnego poziomu emisji CO2 w nowej flocie pojazdów.

Program ograniczania indywidualnego poziomu emisji CO2 określa:

a)

harmonogram wprowadzania technologii ograniczania emisji CO2 we flocie wnioskodawcy;

b)

szacunkową roczną liczbę nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w Unii w okresie odstępstwa oraz przewidywany średni indywidualny poziom emisji CO2 i średnią masę;

c)

w przypadku rocznych docelowych indywidualnych poziomów emisji – roczną poprawę w zakresie indywidualnych emisji CO2 w odniesieniu do wersji pojazdów, w przypadku których wprowadzono technologie ograniczania emisji CO2.

6.   Osiągnięcie przez wnioskodawcę docelowego indywidualnego poziomu emisji lub rocznych docelowych indywidualnych poziomów emisji jest oceniane każdego roku w okresie odstępstwa zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 510/2011.

Artykuł 6

Ocena przez Komisję

1.   Jeśli Komisja nie wniosła żadnych zastrzeżeń w ciągu dziewięciu miesięcy od oficjalnego otrzymania kompletnego wniosku na mocy art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, uznaje się, że odpowiednie warunki stosowania odstępstwa zostały spełnione.

Jeśli Komisja stwierdzi, że wniosek jest niekompletny, może zażądać dodatkowych informacji. Jeśli dodatkowe informacje nie zostaną przedłożone w terminie określonym w żądaniu, Komisja może odrzucić wniosek.

W przypadku odrzucenia wniosku ze względu na jego niekompletność lub jeśli Komisja stwierdziła, że proponowany docelowy indywidualny poziom emisji nie odpowiada możliwościom zmniejszenia emisji wnioskodawcy, wnioskodawca może przedłożyć uzupełniony lub zmieniony wniosek o odstępstwo.

2.   Wnioski składa się w wersji papierowej i elektronicznej. Wersję papierową opatrzoną dopiskiem „Derogation under Regulation (EU) No 510/2011” (odstępstwo na mocy rozporządzenia (UE) nr 510/2011) przesyła się Sekretariatu Generalnego Komisji Europejskiej: Secretariat General of the European Commission, 1049 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË. Wersję elektroniczną wniosku przesyła się na przeznaczony do tego celu adres poczty elektronicznej określony w załączniku I.

3.   Jeśli stwierdzono, że informacje zawarte we wniosku są błędne lub niedokładne, uchyla się decyzję o przyznaniu odstępstwa.

Artykuł 7

Publiczny dostęp do informacji

1.   Wnioskodawca, który uważa, że informacje przedstawione we wniosku nie powinny być ujawniane zgodnie z art. 11 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, wskazuje to we wniosku i uzasadnia, dlaczego ujawnianie informacji zagrażałoby ochronie interesów handlowych wnioskodawcy, w tym własności intelektualnej.

2.   Uznaje się, że wyjątek od prawa publicznego dostępu do dokumentów określony w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 ma zastosowanie do następujących rodzajów informacji:

a)

szczegółowych informacji dotyczących programu ograniczania indywidualnych emisji CO2, o którym mowa w art. 5, w szczególności szczegółowych informacji dotyczących rozwoju asortymentu produktów wnioskodawcy;

b)

przewidywanego wpływu technologii ograniczania emisji CO2 na koszty produkcji, ceny zakupu pojazdów i dochodowość przedsiębiorstwa.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 listopada 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 145 z 31.5.2011, s. 1.

(2)  Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.


ZAŁĄCZNIK I

Wzór wniosku o odstępstwo składanego przez producentów lekkich samochodów dostawczych spełniających kryteria art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011

Elektroniczną wersję wniosku przesyła się na następujący adres poczty elektronicznej:

EC-CO2-LDV-IMPLEMENTATION@ec.europa.eu

1.   Nazwa I adres producenta lub grupy producentów powiązanych oraz dane osoby udzielającej informacji

Nazwa producenta

Adres pocztowy

Imię i nazwisko osoby udzielającej informacji

E-mail osoby udzielającej informacji

Numer telefonu osoby udzielającej informacji

 

 

 

 

 

2.   Nazwa I adres przedstawiciela producenta w ue oraz dane osoby udzielającej informacji (tylko wówczas, gdy producent ma siedzibę poza ue)

Nazwa przedstawiciela producenta w UE

Adres pocztowy

Imię i nazwisko osoby udzielającej informacji

E-mail osoby udzielającej informacji

Numer telefonu osoby udzielającej informacji

 

 

 

 

 

3.   Kryteria kwalifikowalności

3.1.   Czy wnioskodawca należy do grupy producentów powiązanych?

TAK (należy załączyć oświadczenie określone w załączniku II)

NIE

3.2.   Czy wnioskodawca należy do grupy producentów powiązanych, ale posiada własny zakład produkcyjny i ośrodek projektowy?

TAK (należy załączyć oświadczenie określone w załączniku II; zob. pkt 3.3)

NIE (zob. pkt 3.4 i 3.5)

3.3.   Liczba nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w Unii, jeśli wniosek dotyczy producenta niepowiązanego lub producenta powiązanego posiadającego własny zakład produkcyjny i ośrodek projektowy:

3.3.1.   Oficjalne dane liczbowe w trzech latach kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku

Rok

 

 

 

Liczba nowych rejestracji w UE

 

 

 

3.3.2.   Jeśli oficjalne dane liczbowe, o których mowa w pkt 3.3.1, nie są dostępne dla okresu określonego w tym punkcie – dane szacunkowe w oparciu o weryfikowalne dane

Rok

 

 

 

Liczba nowych rejestracji w UE

 

 

 

3.3.3.   Jeśli dane liczbowe w pkt 3.3.1 i 3.3.2 nie są dostępne dla tego okresu – dane liczbowe dla ostatniego roku kalendarzowego, dla którego dane takie są dostępne

Rok

 

 

 

Liczba nowych rejestracji w UE

 

 

 

3.4.   Jeśli wniosek dotyczy grupy producentów powiązanych, proszę podać następujące informacje

Nazwa producenta

Adres pocztowy

Imię i nazwisko osoby udzielającej informacji

E-mail osoby udzielającej informacji

Numer telefonu osoby udzielającej informacji

 

 

 

 

 

3.5.   Liczba nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w Unii w odniesieniu do grupy producentów powiązanych, jeśli wniosek dotyczy grupy producentów powiązanych, a wnioskodawca nie posiada własnego zakładu produkcyjnego ani ośrodka projektowego

3.5.1.   Oficjalne dane liczbowe w trzech latach kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku

Rok

 

 

 

Liczba nowych rejestracji w UE

 

 

 

3.5.2.   Jeśli oficjalne dane liczbowe, o których mowa w pkt 3.5.1, nie są dostępne dla okresu określonego w tym punkcie – dane szacunkowe w oparciu o weryfikowalne dane

Rok

 

 

 

Liczba nowych rejestracji w UE

 

 

 

3.5.3.   Jeśli dane liczbowe w pkt 3.5.1 i 3.5.2 nie są dostępne dla tego okresu – dane liczbowe dla ostatniego roku kalendarzowego, dla którego dane takie są dostępne

Rok

 

 

 

Liczba nowych rejestracji w UE

 

 

 

4.   Czas trwania odstępstwa, o który wystąpiono

Liczba lat kalendarzowych (maksymalnie 5)

 

 

 

5.   Propozycja dotycząca docelowego indywidualnego poziomu emisji obliczonego jako średnia dla floty na okres odstępstwa lub oddzielnych docelowych indywidualnych poziomów emisji w przypadku rocznych ograniczeń (w g CO2/km)

Rok

 

 

 

 

 

Średni docelowy indywidualny poziom emisji (g CO2/km)

 

 

 

 

 

6.   Informacje szczegółowe dotyczące przedsiębiorstwa

6.1.   Średni indywidualny poziom emisji CO2 w 2010 r., jeśli nie jest wymieniony w załączniku III (lub jeśli nie jest dostępny – w najbliższym roku kalendarzowym następującym po 2010 r.)

6.2.   Liczba pracowników w roku kalendarzowym poprzedzającym datę złożenia wniosku

6.3.   Wielkość zakładu produkcyjnego w metrach kwadratowych w roku kalendarzowym poprzedzającym datę złożenia wniosku

6.4.   Wielkość sprzedaży w odniesieniu do pięciu lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku

Rok

 

 

 

 

 

Wielkość sprzedaży

 

 

 

 

 

6.5.   Roczny obrót w odniesieniu do pięciu lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku

Rok

 

 

 

 

 

Obrót

 

 

 

 

 

6.6.   Cechy charakterystyczne rynku

Informacje dotyczące planowanych produktów, niedostępnych na rynku w chwili składania wniosku, należy podać w części poufnej niniejszego wniosku:

a)

cechy charakterystyczne pojazdu;

b)

nazwy i rozpiętości cen bezpośrednio konkurujących ze sobą pojazdów w roku poprzedzającym datę złożenia wniosku;

c)

cennik pojazdów, w odniesieniu do których wystąpiono o odstępstwo, w roku kalendarzowym poprzedzającym datę złożenia wniosku lub w roku jak najbliższym w stosunku do daty złożenia wniosku.

6.7.   Krótki opis modelu operacyjnego zakładu produkcyjnego

CZĘŚĆ POUFNA WNIOSKU

6.8.   Zysk netto w odniesieniu do pięciu lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku

Rok

 

 

 

 

 

Zysk netto

 

 

 

 

 

6.9.   Wydatki na badania i rozwój w odniesieniu do technologii ograniczenia emisji CO2 w pięciu latach poprzedzających datę złożenia wniosku

Rok

 

 

 

 

 

Wydatki na badania i rozwój

 

 

 

 

 

6.10.   Transfery finansowe netto do spółki dominującej w przypadku przedsiębiorstw powiązanych w odniesieniu do pięciu lat kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku

Rok

 

 

 

 

 

Transfery netto

 

 

 

 

 

7.   Szczegółowe informacje dotyczące lekkich samochodów dostawczych, które zostaną wprowadzone na rynek Unii i za które odpowiedzialność będzie ponosił wnioskodawca

7.1.   Cechy charakterystyczne rynku

7.1.1.   Cechy charakterystyczne pojazdu

7.1.2.   Nazwy i rozpiętości cen bezpośrednio konkurujących ze sobą pojazdów w roku poprzedzającym datę złożenia wniosku

7.1.3.   Tabela przewidywanych cen pojazdów, w odniesieniu do których wystąpiono o odstępstwo

8.   Technologiczne możliwości wnioskodawcy w zakresie zmniejszenia indywidualnych emisji CO2

8.1.   Wykaz technologii ograniczania emisji CO2 stosowanych we flocie wnioskodawcy w 2010 r.

8.2.   Jeśli wykaz, o którym mowa w pkt 8.1, nie jest dostępny – wykaz dotyczący najbliższego roku następującego po 2010 r.

8.3.   W przypadku wnioskodawców zamierzających wejść na rynek Unii wykaz, o którym mowa w pkt 8.1, należy przedstawić w odniesieniu do pierwszego roku odstępstwa

9.   Program wnoioskodawcy dotyczący ograniczania indywidualnych emisji CO2

9.1.   Harmonogram wprowadzania technologii ograniczania emisji CO2 we flocie

9.2.   Przewidywana średnia dla floty w okresie odstępstwa

9.2.1.   Liczba nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w Unii każdego roku w okresie odstępstwa

9.2.2.   Przewidywana średnia masa pojazdów, które zostaną wprowadzone na rynek Unii, moc silnika i informacje dotyczące układu przeniesienia napędu

9.2.3.   Przewidywany średni indywidualny poziom emisji CO2 pojazdów, które zostaną wprowadzone na rynek Unii

9.3.   Technologie ograniczania emisji CO2 stosowane we flocie wnioskodawcy w ramach programu ograniczania emisji CO2

9.4.   Dodatkowe koszty technologii, które zostaną zastosowane w ramach programu ograniczania emisji CO2, dla każdej wersji pojazdu

9.5.   W przypadku rocznych docelowych poziomów emisji – roczna poprawa w zakresie indywidualnego poziomu emisji CO2 w odniesieniu do wersji pojazdów, w przypadku których wprowadzono technologie ograniczania emisji CO2


ZAŁĄCZNIK II

Wzór oświadczenia określającego strukturę własności

Artykuł 11 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 510/2011

Niniejszym oświadczam, że jestem prawnie upoważniony do reprezentowania [nazwa] (producent), który nie należy do grupy producentów powiązanych zgodnie z definicją w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, składającego wniosek o odstępstwo, jak przewidziano w art. 11 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia. Zgodnie z moją wiedzą [nazwa] (producent) kwalifikuje się do wystąpienia z wnioskiem o odstępstwo, jak przewidziano w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, zaś informacje zawarte we wniosku są prawdziwe i dokładne. Do niniejszego wniosku załącza się informacje na temat struktury własności [nazwa] (producent).

Podpis

Data

Dyrektor [producenta]

Artykuł 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 510/2011

Niniejszym oświadczam, że jestem prawnie upoważniony do reprezentowania [nazwa] (producent), który należy do grupy producentów powiązanych zgodnie z definicją w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, składającego wniosek o odstępstwo, jak przewidziano w art. 11 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia. Zgodnie z moją wiedzą [nazwa] (producent) kwalifikuje się do wystąpienia z wnioskiem o odstępstwo, jak przewidziano w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, zaś informacje zawarte we wniosku są prawdziwe i dokładne. Do niniejszego wniosku załącza się informacje na temat struktury własności [nazwa] (producent).

Podpis

Data

Dyrektor [producenta]

Artykuł 11 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 510/2011

Niniejszym oświadczam, że jestem prawnie upoważniony do reprezentowania [nazwa] (producent), który należy do grupy producentów powiązanych zgodnie z definicją w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, ale posiada własny zakład produkcyjny i ośrodek projektowy zgodnie z definicją w art. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 114/2013, składającego wniosek o odstępstwo, jak przewidziano w art. 11 rozporządzenia (UE) nr 510/2011. Zgodnie z moją wiedzą [nazwa] (producent) kwalifikuje się do wystąpienia z wnioskiem o odstępstwo jak przewidziano w art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, zaś informacje zawarte we wniosku są prawdziwe i dokładne. Do niniejszego wniosku załącza się informacje na temat struktury własności [nazwa] (producent).

Podpis

Data

Dyrektor [producenta]


ZAŁĄCZNIK III

Wykaz średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 w Unii w 2010 r. w podziale na producentów

Marka

Średni poziom emisji [g/km]

Citroën

158,96

Dacia

154,13

Fiat

159,99

Ford

202,00

Giotti victoria

167,59

Great wall

190,13

Hyundai

219,73

Isuzu

223,86

Iveco

229,05

Jeep

240,17

Kia

193,29

Land rover

276,93

LDV

234,60

Mazda

247,08

Mercedes

226,29

Mitsubishi

221,87

Mitsubishi fuso

286,83

Nissan

214,11

Opel

183,30

Peugeot

156,84

Piaggio

135,85

Renault

165,47

Renault trucks

250,11

Skoda

136,13

Ssangyong

222,72

Tata

223,00

Toyota

215,41

Vauxhall

162,09

Volkswagen

193,43

Volvo

186,40


9.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 38/11


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 115/2013

z dnia 8 lutego 2013 r.

zmieniające, w odniesieniu do substancji diklazuril, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 14 w związku z jego art. 17,

uwzględniając opinię Europejskiej Agencji Leków wydaną przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Maksymalny limit pozostałości (zwany dalej „MLP”) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej, należy określać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

(2)

Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego określono w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (2).

(3)

Diklazuril jest obecnie wymieniony w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 jako substancja dopuszczona do stosowania u wszystkich gatunków przeżuwaczy i świń, wyłącznie do stosowania doustnego.

(4)

Do Europejskiej Agencji Leków złożono wniosek w sprawie rozszerzenia istniejącego wpisu dotyczącego diklazurilu na drób.

(5)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 Europejska Agencja Leków powinna rozważyć zastosowanie MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej w danym środku spożywczym w odniesieniu do innego środka spożywczego uzyskanego z tego samego gatunku lub MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej u jednego lub większej liczby gatunków w odniesieniu do innych gatunków. Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił określenie MLP dla diklazurilu u kurcząt i bażantów, w zastosowaniu do mięśni, skóry i tłuszczu, wątroby i nerek, z wyjątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi, oraz ekstrapolację MLP dla diklazurilu u kurcząt i bażantów na drób, w zastosowaniu do mięśni, skóry i tłuszczu, wątroby i nerek, z wyjątkiem zwierząt, których jaja są przeznaczone do spożycia przez ludzi.

(6)

Należy zatem zmienić wpis dotyczący diklazurilu w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010, tak aby obejmował on MLP dla drobiu.

(7)

Zainteresowanym podmiotom należy zapewnić odpowiedni czas na wprowadzenie środków niezbędnych do zapewnienia zgodności z nowym MLP.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 10 kwietnia 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.

(2)  Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Wpis dotyczący diklazurilu w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 otrzymuje brzmienie:

Substancja farmakologicznie czynna

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierząt

MLP

Tkanki docelowe

Inne przepisy (na podstawie art. 14 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 470/2009)

Klasyfikacja terapeutyczna

„Diklazuril

NIE DOTYCZY

Wszystkie gatunki przeżuwaczy, świnie

MLP nie jest wymagany

NIE DOTYCZY

Wyłącznie do stosowania doustnego

BRAK WPISU

Drób

500 μg/kg

Mięśnie

Nie Nie stosować u zwierząt, których jaja przeznaczone są do spożycia przez ludzi

Środki przeciwpasożytnicze/Środki przeciwpierwotniakowe”

500 μg/kg

Skóra i tłuszcz w naturalnych proporcjach

1 500 μg/kg

Wątroba

1 000 μg/kg

Nerki


9.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 38/14


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 116/2013

z dnia 8 lutego 2013 r.

zmieniające, w odniesieniu do substancji eprinomektyna, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 14 w związku z jego art. 17,

uwzględniając opinię Europejskiej Agencji Leków wydaną przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Maksymalny limit pozostałości (zwany dalej „MLP”) substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej, należy określać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

(2)

Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do MLP w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego określono w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (2).

(3)

Obecnie eprinomektyna jest wymieniona w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 jako substancja dopuszczona do stosowania u bydła w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka.

(4)

Do Europejskiej Agencji Leków złożono wniosek w sprawie rozszerzenia obecnego wpisu dotyczącego eprinomektyny na owce.

(5)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 470/2009 Europejska Agencja Leków powinna rozważyć zastosowanie MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej dla danego środka spożywczego w odniesieniu do innego środka spożywczego uzyskanego z tego samego gatunku, lub MLP określonych dla substancji farmakologicznie czynnej dla jednego lub większej liczby gatunków w odniesieniu do innych gatunków. Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił ustalenie tymczasowego MLP eprinomektyny dla owiec w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka oraz ekstrapolację MLP eprinomektyny dla owiec i bydła w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka na kozy, określając dla nich tymczasowy MLP w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka.

(6)

Komitet zalecił określenie tymczasowego MLP dla owiec i kóz, gdyż dane naukowe dotyczące proponowanej metody analitycznej monitorowania pozostałości u owiec i kóz są niekompletne.

(7)

Wpis dotyczący eprinomektyny w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 powinien w związku z tym zostać zmieniony w celu dodania tymczasowego MLP dla owiec i kóz w odniesieniu do mięśni, tłuszczu, wątroby, nerek i mleka. Tymczasowe MLP określone w tej tabeli dla owiec i kóz powinny utracić ważność w dniu 1 lipca 2014 r.

(8)

Zainteresowanym podmiotom należy zapewnić odpowiedni czas na wprowadzenie środków niezbędnych do zapewnienia zgodności z nowym MLP.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 10 kwietnia 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.

(2)  Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Wpis dotyczący eprinomektyny w tabeli 1 w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 otrzymuje brzmienie:

Substancja farmakologicznie czynna

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierząt

MLP

Tkanki docelowe

Inne przepisy (na podstawie art. 14 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 470/2009)

Klasyfikacja terapeutyczna

„Eprinomektyna

Eprinomektyna B1a

Bydło

50 μg/kg

Mięśnie

BRAK WPISU

Środki przeciwpasożytnicze/Środki przeciw endopasożytom i ektopasożytom”

250 μg/kg

Tłuszcz

1 500 μg/kg

Wątroba

300 μg/kg

Nerki

20 μg/kg

Mleko

Owce, kozy

50 μg/kg

Mięśnie

MLP dla tych gatunków zwierząt mają charakter tymczasowy i tracą ważność z dniem 1 lipca 2014 r.

250 μg/kg

Tłuszcz

1 500 μg/kg

Wątroba

300 μg/kg

Nerki

20 μg/kg

Mleko


9.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 38/17


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 117/2013

z dnia 8 lutego 2013 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MA

45,0

PS

160,8

TN

79,3

TR

114,5

ZZ

99,9

0707 00 05

EG

200,0

TR

166,7

ZZ

183,4

0709 91 00

EG

238,2

ZZ

238,2

0709 93 10

MA

42,1

TR

131,4

ZZ

86,8

0805 10 20

EG

51,6

IL

64,5

MA

54,7

TN

49,1

TR

61,0

ZZ

56,2

0805 20 10

IL

130,2

MA

93,2

ZZ

111,7

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

IL

94,4

KR

134,2

MA

120,8

TR

80,5

ZZ

107,5

0805 50 10

EG

83,9

TR

70,5

ZZ

77,2

0808 10 80

CN

99,8

MK

26,7

US

148,6

ZZ

91,7

0808 30 90

CN

51,3

TR

158,2

US

140,7

ZA

100,4

ZZ

112,7


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


9.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 38/19


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 118/2013

z dnia 8 lutego 2013 r.

ustalające współczynnik przydziału, jaki należy zastosować do wniosków o pozwolenie na przywóz oliwy z oliwek, złożonych od dnia 4 do dnia 5 lutego 2013 r. w ramach kontyngentu taryfowego dla Tunezji i zawieszające wydawanie pozwoleń na przywóz na miesiąc luty 2013 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 3 ust. 1 i 2 Protokołu nr 1 (3) do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezji, z drugiej strony (4), otwiera kontyngent taryfowy o zerowej stawce celnej na przywóz nieprzetworzonej oliwy z oliwek objętej kodami CN 1509 10 10 i 1509 10 90, całkowicie uzyskanej w Tunezji oraz przywożonej do Unii Europejskiej bezpośrednio z tego państwa, w ramach limitu przewidzianego na dany rok.

(2)

W art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1918/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. otwierającego i ustalającego zarządzanie kontyngentem taryfowym oliwy z oliwek pochodzącej z Tunezji (5) przewidziano miesięczne limity ilościowe w zakresie wydawania pozwoleń na przywóz.

(3)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1918/2006 do odpowiednich organów zostały złożone wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz, w łącznej ilości przekraczającej limit przewidziany na luty, ustanowiony w art. 2 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia.

(4)

W tych okolicznościach Komisja musi ustalić współczynnik przydziału pozwalający na wydanie pozwoleń na przywóz proporcjonalnie do dostępnej ilości.

(5)

Po wyczerpaniu limitu na miesiąc luty żadne pozwolenie na przywóz nie może zostać wydane na dany miesiąc,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do wniosków o pozwolenie na przywóz złożonych w dniach 4 i 5 lutego 2013 r. zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1918/2006 stosuje się współczynnik przydziału w wysokości 10,639726 %.

W miesiącu lutym 2013 r. zawiesza się wydawanie pozwoleń na ilości wnioskowane od dnia 11 lutego 2013 r.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 lutego 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3)  Dz.U. L 97 z 30.3.1998, s. 57.

(4)  Dz.U. L 97 z 30.3.1998, s. 2.

(5)  Dz.U. L 365 z 21.12.2006, s. 84.