ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2013.037.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 37

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 56
8 lutego 2013


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

 

 

2013/77/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 4 lutego 2013 r. dotycząca podpisania w imieniu Unii Europejskiej Umowy między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka o readmisji osób przebywających nielegalnie

1

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 112/2013 z dnia 7 lutego 2013 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w odniesieniu do wykazu docelowych zmiennych wtórnych za 2014 r. dotyczących deprywacji materialnej ( 1 )

2

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 113/2013 z dnia 7 lutego 2013 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

8

 

 

DYREKTYWY

 

*

Dyrektywa Komisji 2013/2/UE z dnia 7 lutego 2013 r. zmieniająca załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych ( 1 )

10

 

 

Sprostowania

 

*

Addendum

13

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

8.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 37/1


DECYZJA RADY

z dnia 4 lutego 2013 r.

dotycząca podpisania w imieniu Unii Europejskiej Umowy między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka o readmisji osób przebywających nielegalnie

(2013/77/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 79 ust. 3 w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 4 czerwca 2009 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia rokowań z Republiką Zielonego Przylądka w sprawie Umowy między Unią Europejską i Republiką Zielonego Przylądka o readmisji osób przebywających nielegalnie („umowa”). Rokowania zakończyły się parafowaniem umowy dnia 24 kwietnia 2012 r.

(2)

Umowę należy podpisać w imieniu Unii z zastrzeżeniem jej późniejszego zawarcia.

(3)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii względem przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związane ani nie jest przedmiotem jej stosowania.

(4)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 21) w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii względem przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani nie jest przedmiotem jej stosowania.

(5)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym upoważnia się do podpisania, w imieniu Unii, Umowy między Unią Europejską a Republiką Zielonego Przylądka o readmisji osób przebywających nielegalnie („umowa”) z zastrzeżeniem jej zawarcia (1).

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Umowy w imieniu Unii.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 lutego 2013 r.

W imieniu Rady

E. GILMORE

Przewodniczący


(1)  Tekst umowy zostanie opublikowany wraz z decyzją o jej zawarciu.


ROZPORZĄDZENIA

8.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 37/2


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 112/2013

z dnia 7 lutego 2013 r.

w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego statystyk Wspólnoty w sprawie dochodów i warunków życia (EU-SILC) w odniesieniu do wykazu docelowych zmiennych wtórnych za 2014 r. dotyczących deprywacji materialnej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1177/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 czerwca 2003 r. dotyczące statystyk Wspólnoty w zakresie dochodów i warunków życia (EU-SILC) (1), w szczególności jego art. 15 ust. 2 lit. f),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 1177/2003 ustanowiono wspólne ramy dla systematycznego tworzenia europejskich statystyk dotyczących dochodów i warunków życia, zawierających porównywalne i aktualne dane przekrojowe i longitudinalne na temat dochodów oraz poziomu i rozmieszczenia ubóstwa i wykluczenia społecznego na poziomach krajowym i europejskim.

(2)

Zgodnie z art. 15 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1177/2003 niezbędne są środki wykonawcze odnoszące się do wykazu docelowych wtórnych obszarów i zmiennych, który ma być corocznie włączany do składnika przekrojowego EU-SILC. Należy ustalić wykaz docelowych zmiennych wtórnych za 2014 r., który ma być włączony do modułu dotyczącego deprywacji materialnej wraz z odpowiednimi numerami identyfikacyjnymi zmiennych.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wykaz docelowych zmiennych wtórnych i numerów identyfikacyjnych zmiennych dla modułu za 2014 r. dotyczącego deprywacji materialnej, który ma być włączony do składnika przekrojowego europejskich statystyk w zakresie dochodów i warunków życia (EU-SILC), jest zgodny z treścią załącznika.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 165 z 3.7.2003, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące jednostki, sposób zbierania danych oraz okres odniesienia:

1.   Jednostki

Zmienne docelowe odnoszą się do różnych rodzajów jednostek:

Zmienna związana ze stresem finansowym ma zastosowanie na poziomie gospodarstwa domowego i odnosi się do gospodarstwa domowego jako całości.

Informacje dotyczące podstawowych potrzeb, zajęć rekreacyjnych i towarzyskich, dóbr trwałego użytku i mobilności w kategorii „dorośli” mają być dostarczane w odniesieniu do każdej osoby aktualnie należącej do gospodarstwa domowego lub, w stosownych przypadkach, w odniesieniu do wszystkich wybranych respondentów w wieku co najmniej 16 lat.

Wszystkie pozycje dotyczące dzieci odnoszą się do wszystkich członków gospodarstwa domowego w wieku od 1 do 15 lat, z wyjątkiem dwóch zmiennych dotyczących potrzeb edukacyjnych, które odnoszą się tylko do dzieci w wieku szkolnym. Odpowiedzi na pytania udziela respondent gospodarstwa domowego w odniesieniu do całej grupy dzieci. Jeśli przynajmniej jedno dziecko nie posiada rzeczy, której dotyczy pytanie, przyjmuje się odpowiedź „nie” dla całej grupy dzieci.

Wiek odnosi się do wieku na końcu okresu odniesienia dochodu.

2.   Sposób zbierania danych

W przypadku zmiennych na poziomie gospodarstwa domowego sposobem zbierania danych jest wywiad bezpośredni z respondentem danego gospodarstwa domowego.

W przypadku zmiennych odnoszących się do poszczególnych osób sposobem zbierania danych jest wywiad bezpośredni przeprowadzany ze wszystkimi aktualnymi członkami gospodarstwa domowego w wieku co najmniej 16 lat lub, w stosownych przypadkach, z każdym wybranym respondentem.

W przypadku zmiennych dotyczących dzieci sposobem zbierania danych jest wywiad bezpośredni z respondentem danego gospodarstwa domowego.

Z uwagi na rodzaj zbieranych informacji dozwolone są jedynie wywiady bezpośrednie (wyjątkowo zezwala się na wywiady udzielane przez pełnomocnika w przypadku tymczasowej nieobecności lub niezdolności do udzielenia wywiadu).

3.   Okres odniesienia

Okresem odniesienia dla wszystkich zmiennych docelowych jest bieżąca sytuacja.

4.   Przekazywanie danych

Docelowe zmienne wtórne są przekazywane do Komisji (Eurostatu) w plikach „Dane dotyczące gospodarstw domowych” (plik H) oraz „Dane osobowe” (plik P) po przekazaniu docelowych zmiennych pierwotnych.

MODUŁ DOTYCZĄCY DEPRYWACJI MATERIALNEJ, 2014 R. OBSZARY I WYKAZ ZMIENNYCH DOCELOWYCH

Numer identyfikacyjny zmiennej

Wartości

Zmienna docelowa

Artykuły użytku domowego na poziomie gospodarstwa domowego

Stres finansowy

HD080

 

Zastępowanie zużytych mebli  (1)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD080_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

Artykuły użytku osobistego na poziomie osób indywidualnych (w wieku 16+)

Podstawowe potrzeby

PD020

 

Zastępowanie zużytych ubrań nowymi (nieużywanymi)  (1)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

PD020_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 3

Respondent niewybrany

PD030

 

Dwie pary butów w odpowiednim rozmiarze (w tym jedna para butów całorocznych)  (1)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

PD030_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 3

Respondent niewybrany

Zajęcia rekreacyjne i towarzyskie

PD050

 

Osoba co najmniej raz w miesiącu spotyka się ze znajomymi lub rodziną na posiłek itp.  (1)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

PD050_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 3

Respondent niewybrany

PD060

 

Osoba regularnie spędza czynnie czas wolny  (1)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

PD060_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 3

Respondent niewybrany

PD070

 

Osoba w każdym tygodniu wydaje niewielką sumę pieniędzy na własne potrzeby  (1)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

PD070_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 3

Respondent niewybrany

Dobra trwałe

PD080

 

Dostęp do internetu w domu, do osobistego użytku  (1)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

PD080_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 3

Respondent niewybrany

Mobilność

PD090

 

Regularne korzystanie z transportu publicznego

1

Tak

2

Nie, bilety są zbyt drogie

3

Nie, przystanek/stacja jest zbyt daleko

4

Nie, dostęp jest zbyt trudny

5

Nie, transport prywatny

6

Nie, z innego powodu

PD090_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 3

Respondent niewybrany

Artykuły dziecięce na poziomie gospodarstwa domowego

Podstawowe potrzeby

HD100

 

Nowe ubrania (nieużywane)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD100_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD110

 

Dwie pary butów w odpowiednim rozmiarze (w tym jedna para butów całorocznych)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD110_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD120

 

Owoce i warzywa raz dziennie

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD120_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD140

 

Co najmniej jeden posiłek dziennie zawierający mięso, drób lub ryby (lub równoważny posiłek wegetariański)

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD140_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

Potrzeby w zakresie edukacji i rekreacji

HD150

 

Obecność w domu książek odpowiednich do wieku dzieci

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD150_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD160

 

Sprzęt do rekreacji na wolnym powietrzu

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD160_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD170

 

Gry do zabawy w domu

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD170_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD180

 

Regularne zajęcia rekreacyjne

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD180_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD190

 

Uroczystości na specjalne okazje

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD190_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD200

 

Od czasu do czasu do domu zapraszane są znajome dzieci na zabawę lub posiłek

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD200_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

HD210

 

Uczestnictwo w wycieczkach i imprezach szkolnych wymagające wydatków

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD210_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

– 4

Nie dotyczy (nie ma dzieci uczęszczających do szkoły)

HD220

 

Odpowiednie miejsce do nauki lub odrabiania zadań domowych

1

Tak

2

Nie

HD220_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)

– 4

Nie dotyczy (nie ma dzieci uczęszczających do szkoły)

HD240

 

Wyjazd na wakacje z dala od domu na co najmniej 1 tydzień w roku

1

Tak

2

Nie, z braku pieniędzy

3

Nie, z innego powodu

HD240_F

1

Podano dane

– 1

Brak danych

– 2

Nie dotyczy (nie ma dzieci w wieku od 1 do 15 lat)


(1)  Oprócz obowiązkowego przekazywania danych za rok odniesienia 2014 zmienna ta może być dodatkowo zestawiana dla roku odniesienia 2013 na zasadzie dobrowolności.


8.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 37/8


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 113/2013

z dnia 7 lutego 2013 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MA

44,8

PS

160,8

TN

57,0

TR

121,0

ZZ

95,9

0707 00 05

EG

200,0

TR

166,3

ZZ

183,2

0709 91 00

EG

97,7

ZZ

97,7

0709 93 10

MA

46,3

TR

161,5

ZZ

103,9

0805 10 20

EG

50,6

IL

64,5

MA

63,7

TN

51,3

TR

62,4

ZZ

58,5

0805 20 10

IL

130,2

MA

93,8

ZZ

112,0

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

IL

118,8

KR

134,7

MA

129,5

TR

73,9

ZZ

114,2

0805 50 10

EG

87,0

TR

70,8

ZZ

78,9

0808 10 80

CN

77,6

MK

25,7

US

148,6

ZZ

84,0

0808 30 90

CN

51,5

TR

158,2

US

137,2

ZA

117,4

ZZ

116,1


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DYREKTYWY

8.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 37/10


DYREKTYWA KOMISJI 2013/2/UE

z dnia 7 lutego 2013 r.

zmieniająca załącznik I do dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 94/62/WE z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (1), w szczególności jej art. 3 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 3 ust. 1 dyrektywy 94/62/WE zdefiniowano „opakowania” poprzez określenie pewnej liczby kryteriów. Pozycje wymienione w załączniku I do tej dyrektywy są przykładami ilustrującymi zastosowanie tych kryteriów.

(2)

Mając na względzie pewność prawa i harmonizację interpretacji definicji „opakowań”, należy dokonać przeglądu i zmienić wykaz wspomnianych przykładów w celu doprecyzowania dodatkowych przypadków, w których granica między tym, co jest opakowaniem, a co nim nie jest, pozostaje nieostra. Weryfikację przeprowadzono w odpowiedzi na apel państw członkowskich i przedsiębiorców w celu wzmocnienia wdrożenia dyrektywy oraz stworzenia równych szans na rynku wewnętrznym.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 94/62/WE.

(4)

Komitet ustanowiony na podstawie art. 21 dyrektywy 94/62/WE nie wydał opinii [dotyczącej środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie], w związku z czym Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący tych środków i przekazała go Parlamentowi Europejskiemu. Rada nie podjęła działań w ciągu dwumiesięcznego okresu przewidzianego w art. 5a decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (2), w związku z czym Komisja niezwłocznie przedłożyła wniosek Parlamentowi Europejskiemu. W ciągu czterech miesięcy od przekazania, o którym mowa powyżej, Parlament Europejski nie wyraził sprzeciwu wobec przedmiotowych środków,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załącznik I do dyrektywy 94/62/WE zastępuje się tekstem zawartym w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1.   Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 września 2013 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 365 z 31.12.1994, s. 10.

(2)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

PRZYKŁADY ILUSTRUJĄCE ZASTOSOWANIE KRYTERIÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 UST. 1

Kryterium (i)

Opakowania

 

Pudełka po słodyczach

 

Folia pokrywająca opakowania płyt CD

 

Torebki do wysyłania pocztą katalogów i czasopism (z zawartością)

 

Ozdobne podkładki pod ciasta sprzedawane z ciastem

 

Rolki, tuby oraz cylindry wokół których nawijany jest giętki materiał (np. folia z tworzywa sztucznego, aluminium, papier) z wyjątkiem rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji produktów w opakowaniach detalicznych

 

Doniczki kwiatowe przeznaczone wyłącznie do sprzedaży i transportu roślin, a nie do uprawy roślin

 

Szklane butelki do roztworów do iniekcji

 

Szpule na płyty CD (sprzedawane z płytami CD, nieprzeznaczone do wykorzystywania do przechowywania płyt)

 

Wieszaki na ubrania (sprzedawane z ubraniami)

 

Pudełka od zapałek

 

Opakowania zapewniające sterylność (torby, tacki i materiały niezbędne do zachowania sterylności produktu)

 

Kapsułki do urządzeń do przygotowywania napojów (np. z kawą, kakao, mlekiem), które są puste po użyciu

 

Stalowe butle wielokrotnego użytku używane do różnych rodzajów gazu, z wyłączeniem gaśnic

Nie opakowania

 

Doniczki kwiatowe stałe

 

Pudełka na narzędzia

 

Torebki herbaty

 

Warstwy wosku pokrywające ser

 

Skóry kiełbas

 

Wieszaki na ubrania (sprzedawane oddzielnie)

 

Kapsułki z kawą do ekspresów kapsułkowych, foliowe opakowania po kawie oraz papierowe saszetki z kawą wyrzucane razem ze zużytą kawą

 

Wkłady atramentowe do drukarek

 

Opakowania na płyty CD, DVD i kasety wideo (sprzedawane razem z płytami CD, DVD lub kasetami wideo)

 

Szpule na płyty CD (sprzedawane puste, przeznaczone do wykorzystywania do przechowywania płyt)

 

Rozpuszczalne torebki na detergenty

 

Znicze nagrobne (pojemniki na świeczki)

 

Ręczny młynek (stanowiący część pojemnika wielokrotnego użytku, np. młynek do pieprzu do wielokrotnego napełniania)

Kryterium (ii)

Opakowania, jeżeli wytworzone i przeznaczone do wypełnienia w punkcie sprzedaży

 

Papierowe lub wykonane z tworzywa sztucznego torby na zakupy

 

Jednorazowe talerze i kubki

 

Folia spożywcza

 

Torebki na kanapki

 

Folia aluminiowa

 

Folia plastikowa na ubrania wyczyszczone w pralniach

Nie opakowania

 

Mieszadło

 

Jednorazowe sztućce

 

Papier do pakowania (sprzedawany oddzielnie)

 

Papierowe formy do ciasta (sprzedawane puste)

 

Ozdobne podkładki pod ciasta sprzedawane oddzielnie

Kryterium (iii)

Opakowania

Etykiety powiązane bezpośrednio lub dołączone do produktu

Elementy opakowań

 

Szczoteczka do nakładania tuszu do rzęs stanowiąca część zamknięcia opakowania

 

Przylepne etykiety przyczepione do innego wyrobu opakowaniowego

 

Zszywki

 

Koszulki foliowe

 

Miarka, stanowiąca element zamknięcia pojemnika dla detergentów

 

Ręczny młynek (stanowiący część pojemnika jednorazowego użytku wypełnionego produktem, np. młynek do pieprzu wypełniony pieprzem)

Nie opakowania

Identyfikatory RFID”


Sprostowania

8.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 37/13


Addendum

Decyzję nr 3/92 Komitetu ds. Współpracy EWG-San Marino należy uważać za część Wydania specjalnego Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej w języku polskim, rozdział 11 tom 1.

DECYZJA NR 3/92 KOMITETU DS. WSPÓŁPRACY EWG-SAN MARINO

z dnia 22 grudnia 1992 r.

w sprawie uzgodnień dotyczących świadczenia pomocy wzajemnej na mocy art. 13 umowy między Wspólnotą a San Marino

(93/103/EWG)

KOMITET DS. WSPÓŁPRACY,

uwzględniając umowę przejściową między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, w szczególności jej art. 13 ust. 8,

a także mając na uwadze, że prawidłowe funkcjonowanie umowy wymaga ścisłej współpracy między organami umawiających się stron odpowiedzialnymi za wdrażanie postanowień tej umowy,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Organy administracyjne stron świadczą sobie pomoc wzajemną zgodnie z przepisami niniejszej decyzji.

TYTUŁ II

Artykuł 2

Definicje

W rozumieniu niniejszej decyzji:

a)

„przepisy celne” oznaczają wszystkie przepisy mające na terytorium stron zastosowanie do przywozu, wywozu oraz tranzytu towarów, a także obejmowania towarów jakąkolwiek procedurą celną, w tym środkami odnoszącymi się do zakazu, ograniczenia lub nadzoru;

b)

„cła” oznaczają wszelkiego rodzaju cła, opłaty, honoraria i podatki naliczane i pobierane na terytoriach umawiających się stron na mocy przepisów celnych, z wyjątkiem honorariów i opłat proporcjonalnych do przybliżonego kosztu wyświadczonych usług;

c)

„organ składający wniosek” oznacza organ administracyjny posiadający stosowne uprawnienia przyznane mu przez umawiające się strony, który składa wniosek o pomoc;

d)

„organ przyjmujący wniosek” oznacza organ administracyjny posiadający stosowne uprawnienia przyznane mu przez umawiające się strony, który przyjmuje wniosek o pomoc;

e)

„naruszenie” oznacza każdy przypadek faktycznego naruszenia tych przepisów lub próbę takiego naruszenia.

Artykuł 3

Zakres

1.   Umawiające się strony świadczą sobie pomoc wzajemną, w sposób i na warunkach określonych w niniejszej decyzji, w celu zapewnienia prawidłowego wdrażania przepisów celnych, zwłaszcza poprzez zapobieganie naruszeniom tych przepisów i wykrywanie takich naruszeń, a także poprzez prowadzenie dochodzeń w tej sprawie.

2.   Pomoc w sprawach związanych z cłami przewidziana w niniejszej decyzji leży w gestii każdego organu administracyjnego umawiających się stron, który jest odpowiedzialny za wykonanie niniejszej decyzji. Nie narusza żadnych postanowień regulujących pomoc wzajemną w sprawach karnych. Ponadto nie ma zastosowania do informacji gromadzonych na mocy uprawnień, z których wspomniane organy korzystają na wniosek organów sądowych, chyba że organy te wyraziły na to zgodę.

Artykuł 4

Pomoc w odpowiedzi na wniosek

1.   Organ przyjmujący wniosek przekazuje organowi występującemu z nim – na jego wniosek – wszelkie informacje, które mogą okazać się pomocne, by zapewnić prawidłowe wdrażanie przepisów celnych. W szczególności odnosi się to do informacji dotyczących wykrytych lub planowanych działań, które stanowią lub wydają się stanowić naruszenie tych przepisów.

2.   Organ przyjmujący wniosek informuje organ występujący z nim – na jego wniosek – czy towary wywożone z terytorium jednej z umawiających się stron są regularnie przywożone na terytorium drugiej z umawiających się stron, i w stosownych przypadkach przekazuje szczegółowe informacje na temat procedury celnej, którą takie towary są objęte.

3.   Na wniosek organu składającego wniosek organ przyjmujący wniosek podejmuje kroki w celu wprowadzenia nadzoru nad:

a)

osobami fizycznymi lub prawnymi w przypadkach, w których istnieją uzasadnione powody, by przypuszczać, że osoby te naruszają lub naruszyły przepisy celne;

b)

przemieszczaniem towarów, które wskazano jako przedmiot potencjalnych poważnych naruszeń przepisów celnych;

c)

środkami transportu w przypadkach, w których istnieją uzasadnione powody, by przypuszczać, że środki te są lub mogą być wykorzystane lub zostały wykorzystane do naruszenia przepisów celnych.

Artykuł 5

Dobrowolna pomoc

Umawiające się strony świadczą sobie pomoc wzajemną w sprawach, za które są odpowiedzialne w przypadkach, w których ich zdaniem takie działanie jest niezbędne dla prawidłowego wdrażania przepisów celnych, w szczególności jeśli otrzymają informacje dotyczące:

działań, które stanowiły, stanowią lub mogą stanowić naruszenie tych przepisów i które mogą mieć znaczenie dla pozostałych umawiających się stron,

nowych sposobów lub środków prowadzenia takich działań,

towarów, o których wiadomo, że mają związek z poważnym naruszeniem przepisów celnych regulujących przywóz, tranzyt lub wszelkie inne procedury celne.

Artykuł 6

Przekazywanie/powiadamianie

Na wniosek organu składającego wniosek organ przyjmujący wniosek podejmuje wszelkie niezbędne kroki, zgodnie z jego przepisami, w celu:

przekazania wszelkich dokumentów, lub

powiadomienie o każdej decyzji,

które wchodzą w zakres zastosowania niniejszej decyzji, lub powiadomienia go o każdej tego typu decyzji. W takich przypadkach, stosuje się przepisy art. 7 ust. 3.

Artykuł 7

Forma i treść wniosków o pomoc

1.   Wnioski, stosownie do niniejszej decyzji, sporządzane są w formie pisemnej. Załącza się do nich dokumenty uznane za niezbędne dla udzielenia odpowiedzi. Jeśli wymaga tego pilny charakter danej sytuacji, wniosek może mieć formę ustną, ale musi zostać niezwłocznie potwierdzony w formie pisemnej.

2.   Do wniosków składanych zgodnie z przepisami ust. 1 załącza się następujące informacje:

a)

dane organu występującego z wnioskiem;

b)

wnioskowane środki;

c)

uzasadnienie i cel wniosku;

d)

stosowne przepisy ustawowe i wykonawcze oraz inne dokumenty prawne;

e)

możliwie pełne i ścisłe dane osób fizycznych lub prawnych, w związku z którymi prowadzone jest dochodzenie;

f)

podsumowanie istotnych faktów, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 6.

3.   Wnioski są sporządzane w jednym z języków urzędowych organu składającego wniosek lub w języku, który ten organ uzna za stosowny.

4.   Jeśli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, można wystąpić z żądaniem jego poprawienia lub uzupełnienia. Jednocześnie można jednak zarządzić środki ostrożności.

Artykuł 8

Odpowiedzi na wnioski

1.   W odpowiedzi na wniosek o pomoc organ otrzymujący go lub w przypadkach, w których organ ten nie może sam podejmować działań, wydział administracyjny, któremu organ ten przesłał wniosek, przekazuje informacje już posiadane i przeprowadza lub zleca przeprowadzenie odpowiedniego dochodzenia, tak jakby działał na własny rachunek lub w imieniu innego organu tej samej umawiającej się strony.

2.   Wnioski o pomoc realizowane są zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i innymi instrumentami prawnymi umawiającej się strony, do której zostały skierowane.

3.   W drodze porozumienia między jedną umawiającą się stroną a zainteresowaną drugą umawiającą się stroną i w sposób określony przez tę ostatnią urzędnicy odpowiednio upoważnieni przez drugą umawiającą się stronę mogą gromadzić w biurach organu przyjmującego wniosek lub innego organu, za który jest on odpowiedzialny, informacje dotyczące naruszeń przepisów celnych, których to informacji organ składający wniosek potrzebuje do celów niniejszej decyzji.

4.   Urzędnicy jednej umawiającej się strony za zgodą drugiej umawiającej się strony mogą być obecni przy dochodzeniach przeprowadzanych na terytorium tej drugiej strony.

Artykuł 9

Przekazywanie informacji

1.   Organ przyjmujący wniosek przekazuje organowi składającemu wniosek wyniki dochodzeń w postaci dokumentów, uwierzytelnionych odpisów dokumentów, sprawozdań i innych podobnych pisemnych materiałów.

2.   Materiały, o których mowa w ust. 1, mogą być zastąpione informacją elektroniczną, przekazaną w dowolnej postaci w tym samym celu.

Artykuł 10

Wyjątki od zobowiązania do udzielenia pomocy

1.   Umawiające się strony mogą odmówić pomocy zgodnie z niniejszą decyzją, w przypadku gdy taka pomoc:

a)

może zaszkodzić ich suwerenności, porządkowi publicznemu, bezpieczeństwu lub innym żywotnym interesom;

b)

związana jest z zasadą lub regulacją dotyczącą podatków lub wymiany, która nie jest częścią zasad lub regulacji dotyczących ceł;

c)

wiązałaby się z naruszeniem tajemnicy przemysłowej, handlowej lub służbowej.

2.   Jeśli organ składający wniosek występuje o informacje, których sam na podobny wniosek nie mógłby dostarczyć, zaznacza to w swoim wniosku. Wówczas decyzja dotycząca sposobu, w jaki należy rozpatrzyć taki wniosek, należy do organu go przyjmującego.

3.   Jeśli zapadła decyzja o odmowie pomocy, organ składający wniosek musi zostać niezwłocznie poinformowany o tej decyzji i jej uzasadnieniu.

Artykuł 11

Ochrona tajemnicy

1.   Informacje przekazane zgodnie z niniejszą decyzją w jakiejkolwiek postaci są poufne. Są objęte tajemnicą służbową i przysługuje im ochrona przewidziana przepisami obowiązującymi na terytorium umawiającej się strony, która otrzymała te informacje, oraz ochrona zapewniana odpowiadającymi im zasadami, które mają zastosowanie do organów Wspólnoty.

2.   Dane osobowe nie są przesyłane w przypadkach, w których istnieją uzasadnione powody, by przypuszczać, że dostarczenie lub wykorzystanie takich informacji byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa jednej ze stron, zwłaszcza jeśli dana osoba doznałaby w rezultacie nieuzasadnionej krzywdy. Strona otrzymująca informacje przekazuje stronie dostarczającej informacje – na żądanie – szczegółowe dane na temat sposobu, w jaki informacje te są wykorzystywane, oraz uzyskanych wyników.

3.   Dane osobowe mogą być przekazywane jedynie organom administracyjnym, a w przypadkach, w których są niezbędne do celów postępowania sądowego, krajowemu ministerstwu sprawiedliwości i organom sądowniczym. Żadna inna osoba ani żaden inny organ nie mogą gromadzić takich informacji bez uprzedniej zgody organu przekazującego te informacje.

4.   Strona przekazująca informacje weryfikuje ich poprawność. Jeśli okaże się, że przekazane informacje są niepoprawne lub powinny zostać zniszczone, strona otrzymująca jest o tym niezwłocznie informowana i oczekuje się, że poprawi ona lub zniszczy te informacje.

5.   Dana osoba może zwrócić się o udzielenie informacji na temat przechowywanych danych i celów, dla których są one przechowywane. Pozostaje to bez uszczerbku dla przypadków, w których nadrzędną przesłanką jest porządek publiczny.

Artykuł 12

Wykorzystywanie informacji

1.   Gromadzone informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów niniejszej decyzji. Mogą być wykorzystywane przez umawiające się strony do innych celów wyłącznie po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody organu administracyjnego przekazującego te informacje i podlegają ograniczeniom ustalonym przez ten organ. Niniejsze przepisy nie mają zastosowania do informacji dotyczących przestępstw związanych z narkotykami i substancjami psychotropowymi; informacje tego rodzaju mogą być przekazywane organom bezpośrednio zaangażowanym w zwalczanie handlu narkotykami w granicach przewidzianych w art. 3.

2.   Przepisy ust. 1 nie wykluczają wykorzystania informacji w postępowaniu administracyjnym lub sądowym wszczętym w późniejszym terminie w związku z naruszeniem przepisów celnych.

3.   Informacje zgromadzone na podstawie niniejszej decyzji, a także dokumenty udostępnione na jej podstawie mogą zostać wykorzystane przez umawiającą się stronę w charakterze dowodu w oświadczeniach, sprawozdaniach i zeznaniach w trakcie postępowań i procedur sądowych.

Artykuł 13

Biegli i świadkowie

Pracownik organu przyjmującego wniosek może zostać uprawniony w granicach uzyskanego upoważnienia do występowania jako biegły lub świadek w postępowaniu prawnym lub administracyjnym wszczętym w dziedzinach objętych niniejszą decyzją w ramach jurysdykcji innej umawiającej się strony i do przedstawiania przedmiotów i dokumentów lub uwierzytelnionych odpisów dokumentów niezbędnych dla tego postępowania. Wezwanie do sądu musi zawierać wyraźne informacje o danej sprawie i stwierdzać, w związku z czym i w jakim charakterze pracownik będzie przesłuchiwany.

Artykuł 14

Koszt pomocy

Żadna z umawiających się stron nie występuje z roszczeniem zwrotu kosztów poniesionych w wyniku wykonywania niniejszej decyzji, z wyjątkiem, tam gdzie ma to zastosowanie, honorariów wypłaconych biegłym i świadkom oraz tłumaczom ustnym i pisemnym niepowiązanym z organami.

Artykuł 15

Wykonanie

1.   Za wykonanie niniejszej decyzji odpowiedzialne są krajowe organy administracyjne Republiki San Marino i stosowne działy Komisji. Podejmują one decyzje co do wszelkich praktycznych kroków związanych z wykonaniem, uwzględniając obowiązujące przepisy o ochronie danych. Mogą wystąpić do odpowiednich podmiotów z propozycją wprowadzenia do niniejszej decyzji zmian, które uznają za konieczne.

2.   Umawiające się strony konsultują się ze sobą w sprawie przepisów wykonawczych, które zostają przyjęte zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym artykule, i powiadamiają się o tych przepisach.

Artykuł 16

Komplementarność

1.   Niniejsza decyzja jest uzupełnieniem faktycznych lub ewentualnych umów o pomocy wzajemnej między jednym państwem Wspólnoty lub większą ich liczbą a San Marino i nie stoi na przeszkodzie wykonywaniu takich umów. Nie uniemożliwia również w żaden sposób świadczenia pomocy wzajemnej o szerszym zakresie na mocy tych umów.

2.   Bez uszczerbku dla przepisów art. 12, umowy nie naruszają przepisów Wspólnoty regulujących przepływ między stosownymi działami Komisji i organami celnymi państw członkowskich informacji celnych, które mogą być przedmiotem zainteresowania Wspólnoty.

Artykuł 17

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1993 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 grudnia 1992 r.

W imieniu Komitetu Współpracy

Pietro GIACOMINI

Przewodniczący