2.2.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 33/1

---

Zawiadomienie dotyczące wejścia w życie Porozumienia w sprawie handlu bananami pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki

Porozumienie w sprawie handlu bananami pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, podpisane w Genewie 8 czerwca 2010 r. (1), weszło w życie 24 stycznia 2013 r.

---

(1)  Dz.U. L 141 z 9.6.2010, s. 6.

---

2.2.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 33/2

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 91/2013

z dnia 31 stycznia 2013 r.

ustanawiające szczególne warunki mające zastosowanie do przywozu orzeszków ziemnych z Ghany i Indii, ketmii jadalnej i liści curry z Indii oraz pestek arbuza z Nigerii i zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 669/2009 i (WE) nr 1152/2009

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1 lit. b) ppkt (ii),

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (2), w szczególności jego art. 15 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W art. 53 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 przewidziano możliwość wprowadzenia odpowiednich unijnych środków nadzwyczajnych dotyczących paszy i żywności przywożonych z państwa trzeciego, w celu ochrony zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt i środowiska, w przypadku gdy istniejącemu ryzyku nie można wystarczająco zapobiec za pomocą środków wprowadzonych indywidualnie przez państwa członkowskie.

(2)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 669/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zwiększonego poziomu kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów pasz i żywności niepochodzących od zwierząt i zmieniającym decyzję 2006/504/WE (3) zwiększono poziom kontroli urzędowych przywozu niektórych rodzajów paszy i żywności niepochodzących od zwierząt.

(3)

Między innymi zwiększono na okres ponad dwóch lat częstotliwość urzędowych kontroli orzeszków ziemnych z Indii pod kątem aflatoksyn, liści curry z Indii pod kątem pozostałości pestycydów, orzeszków ziemnych z Ghany pod kątem aflatoksyn i pestek arbuza z Nigerii pod kątem aflatoksyn oraz – na okres prawie dwóch lat – ketmii jadalnej z Indii pod kątem pozostałości pestycydów.

(4)

Wyniki tych wzmożonych kontroli pokazują, że niezgodność z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami aflatoksyn i z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów ustanowionymi w przepisach Unii pozostaje wysoka, a kilkakrotnie odnotowano bardzo wysokie poziomy. Wyniki te stanowią dowód na to, że przywóz tej żywności i paszy stanowi ryzyko dla zdrowia ludzi i zwierząt. Po wspomnianym okresie wzmożonych kontroli na granicach Unii nie zaobserwowano poprawy w tym zakresie. Ponadto, pomimo wyraźnego wniosku Komisji Europejskiej, od władz Indii, Nigerii i Ghany nie otrzymano konkretnego i zadowalającego planu działania mającego na celu naprawienie niedociągnięć i braków w systemach produkcji i kontroli.

(5)

W celu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt w Unii konieczne jest zapewnienie dodatkowych gwarancji w stosunku do wspomnianej żywności i paszy z Indii, Ghany i Nigerii. Wszystkim przesyłkom orzeszków ziemnych z Indii i Ghany, pestek arbuza z Nigerii oraz liści curry i ketmii jadalnej z Indii powinno zatem towarzyszyć świadectwo stwierdzające, że z produktów tych pobrano próbki i zbadano je pod kątem obecności, w zależności od przypadku, aflatoksyn lub pozostałości pestycydów oraz stwierdzono, że są one zgodne z przepisami Unii.

(6)	W celu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt zakres niniejszego rozporządzenia powinien obejmować również mieszanki paszowe i żywność wieloskładnikową o znacznej zawartości paszy i żywności objętych niniejszym rozporządzeniem.

(7)

Pobieranie i analiza próbek przesyłek powinny być wykonywane zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii. Najwyższe dopuszczalne poziomy aflatoksyn w żywności zostały ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (4), a w paszy – dyrektywą 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych (5). Maksymalne poziomy pozostałości pestycydów zostały ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającym dyrektywę Rady 91/414/EWG (6). Przepisy dotyczące pobierania i analizy próbek pod kątem kontroli aflatoksyn w żywności zostały ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 401/2006 z dnia 23 lutego 2006 r. ustanawiającym metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomów mikotoksyn w środkach spożywczych (7), a w paszy – rozporządzeniem Komisji (WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiającym metody pobierania próbek i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz (8). Przepisy dotyczące pobierania próbek do celów urzędowych kontroli pozostałości pestycydów zostały ustanowione dyrektywą Komisji 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiającą wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowej kontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni oraz uchylającą dyrektywę 79/700/EWG (9).

(8)

Aby zapewnić skuteczną organizację i stopień jednolitości kontroli przywozu na poziomie unijnym, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić środki, które są równoważne w stosunku do istniejących środków przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 669/2009 w odniesieniu do kontroli bezpośrednich pod kątem pozostałości pestycydów na powierzchni liści curry i ketmii jadalnej z Indii oraz w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1152/2009 z dnia 27 listopada 2009 r. nakładającym specjalne warunki dotyczące przywozu niektórych środków spożywczych z niektórych państw trzecich w związku z ryzykiem zanieczyszczenia aflatoksynami i uchylające decyzję 2006/504/WE (10) w odniesieniu do kontroli pod kątem aflatoksyn w orzeszkach ziemnych z Indii i Ghany i nasion arbuza z Nigerii.

(9)	Ponadto w celu zapewnienia skutecznej organizacji kontroli urzędowych wyrażenie „miejsce pierwszego wprowadzenia”, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1152/2009, należy zastąpić wyrażeniem „wyznaczone miejsce wprowadzenia”, zgodnie z definicją w rozporządzeniu (WE) nr 669/2009.

(10)

Aby zminimalizować negatywny wpływ na wymianę handlową i umożliwić właściwym organom Indii, Ghany i Nigerii ustanowienie odpowiedniego systemu kontroli, należy przewidzieć, aby wymóg dotyczący świadectwa zdrowia odnosił się jedynie do przesyłek produktów objętych niniejszym rozporządzeniem, które opuściły państwo pochodzenia po określonej dacie. Dla ochrony zdrowia ludzi i zwierząt ważne jest, by okres ten był jak najkrótszy.

(11)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres

1.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przesyłek żywności i paszy objętych kodami CN i klasyfikacją TARIC określonymi w załączniku I:

a)	orzeszki ziemne w łupinkach i łuskane oraz masło orzechowe (pasze i żywność) pochodzące lub wysyłane z Ghany;

b)	ketmia jadalna (żywność, świeża) pochodząca lub wysyłana z Indii;

c)	liście curry (żywność, zioła) pochodzące lub wysyłane z Indii;

d)	orzeszki ziemne w łupinkach i łuskane, masło orzechowe, orzeszki ziemne przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób (pasze i żywność) pochodzące lub wysyłane z Indii;

e)	pestki arbuza i produkty pochodne (żywność) pochodzące lub wysyłane z Nigerii.

2.   Niniejsze rozporządzenie ma również zastosowanie do mieszanek paszowych i żywności wieloskładnikowej, w których zawartość paszy i żywności, o których mowa w ust. 1, przekracza 20 %.

3.   Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do przesyłek żywności i paszy, o których mowa w ust. 1 i 2, które przeznaczone są dla osoby fizycznej, do indywidualnego spożycia i na własny użytek. W przypadku wątpliwości ciężar dowodu spoczywa na odbiorcy przesyłki.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje ustanowione w art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, art. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004, art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1152/2009 i art. 3 rozporządzenia (WE) nr 669/2009.

Do celów niniejszego rozporządzenia przesyłka odpowiada partii, o której mowa w rozporządzeniach (WE) nr 401/2006 i 152/2009 oraz dyrektywie 2002/63/WE.

Artykuł 3

Przywóz do Unii

Przesyłki żywności i paszy, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, mogą być przywożone do Unii jedynie zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 4

Wyniki pobierania i analiz próbek

1.   Przesyłkom żywności i paszy, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, towarzyszą wyniki pobierania i analizy próbek przeprowadzonych przez właściwe organy państwa pochodzenia lub państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli jest ono inne niż państwo pochodzenia, co ma na celu zapewnienie zgodności z:

a)	przepisami Unii w zakresie najwyższych dopuszczalnych poziomów aflatoksyn w odniesieniu do żywności i paszy, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), d) i e), w tym mieszanek paszowych i żywności wieloskładnikowej, w których zawartość takiej paszy lub żywności przekracza 20 %;

b)	przepisami Unii w zakresie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w odniesieniu do żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) i c), w tym żywności wieloskładnikowej, w której zawartość takiej żywności przekracza 20 %.

2.   Pobieranie i analiza próbek, o których mowa w ust. 1, muszą być przeprowadzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 401/2006 pod kątem aflatoksyn w żywności, z rozporządzeniem (WE) nr 152/2009 pod kątem aflatoksyn w paszy i z dyrektywą 2002/63/WE pod kątem pozostałości pestycydów.

Artykuł 5

Świadectwo zdrowia

1.   Przesyłkom towarzyszy również świadectwo zdrowia zgodne ze wzorem określonym w załączniku II.

2.   Świadectwo zdrowia jest wypełnione, podpisane i sprawdzone przez upoważnionego przedstawiciela właściwego organu państwa pochodzenia lub właściwego organu państwa, z którego przesyłka jest wysyłana, jeżeli jest ono inne niż państwo pochodzenia.

3.   Świadectwo zdrowia jest sporządzane w języku urzędowym docelowego państwa członkowskiego lub w innym języku, który właściwe organy tego państwa członkowskiego zgodziły się akceptować.

4.   Świadectwo zdrowia jest ważne jedynie przez cztery miesiące od daty jego wydania.

Artykuł 6

Identyfikacja

Każda przesyłka żywności i paszy, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, jest oznaczona kodem identyfikacyjnym, który odpowiada kodowi identyfikacyjnemu podanemu w wynikach pobierania i analizy próbek, o których mowa w art. 4, oraz świadectwu zdrowia, o którym mowa w art. 5. Wspomniany kod identyfikacyjny umieszcza się na każdym pojedynczym worku lub innym rodzaju opakowania.

Artykuł 7

Uprzednie zgłaszanie przesyłek

1.   Podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze lub paszowe, lub ich przedstawiciele, z wyprzedzeniem zgłaszają właściwym organom w wyznaczonym miejscu wprowadzenia planowaną datę i godzinę fizycznego przybycia przesyłek żywności i paszy, o których mowa w art. 1 ust. 1 i ust. 2, jak również rodzaj przesyłki.

2.   W celu uprzedniego zgłoszenia wspomniane podmioty wypełniają część I wspólnotowego dokumentu wejścia (CED) i przekazują ten dokument właściwemu organowi w wyznaczonym miejscu wprowadzenia przynajmniej na jeden dzień roboczy przed fizycznym przybyciem przesyłki.

3.   W celu wypełnienia CED w zastosowaniu niniejszego rozporządzenia podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze lub paszowe uwzględniają:

a)	w odniesieniu do żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) i c) niniejszego rozporządzenia, w tym żywności wieloskładnikowej, w której zawartość takiej żywności przekracza 20 %, wskazówki dotyczące CED określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 669/2009;

b)

w odniesieniu do żywności i paszy, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), d) i e) niniejszego rozporządzenia, w tym mieszanek paszowych i żywności wieloskładnikowej, w których zawartość takiej paszy lub żywności przekracza 20 %, wskazówki dotyczące CED określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1152/2009.

Artykuł 8

Kontrole urzędowe

1.   Właściwy organ w wyznaczonym miejscu wprowadzenia przeprowadza kontrole dokumentów dotyczących każdej przesyłki żywności i paszy, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2 w celu sprawdzenia zgodności z wymogami określonymi w art. 4 i 5.

2.   Kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), d) i e) oraz odnośnej żywności wieloskładnikowej, o której mowa w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, przeprowadzane są zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1152/2009, z częstotliwością określoną w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Przepisy art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1152/2009 mają zastosowanie do kontroli identyfikacyjnych i bezpośrednich paszy, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), d) i e) oraz odnośnych mieszanek paszowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, przy czym próbki do analizy zanieczyszczenia aflatoksyną B1 pobierane są zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 152/2009, z częstotliwością określoną w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

3.   Kontrole identyfikacyjne i bezpośrednie żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) i c) oraz odnośnej żywności wieloskładnikowej, o której mowa w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, przeprowadzane są zgodnie z art. 8, 9 i 19 rozporządzenia (WE) nr 669/2009, z częstotliwością określoną w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

4.   Po ukończeniu kontroli właściwe organy:

a)	wypełniają odpowiednie pozycje w części II CED;

b)	dołączają wyniki pobierania i analizy próbek, przeprowadzanych zgodnie z ust. 2 i 3 niniejszego artykułu;

c)	nadają i wpisują numer referencyjny CED na wspólnotowym dokumencie wejścia;

d)	opatrują stemplem i podpisują CED;

e)	sporządzają oraz zachowują kopię podpisanego i opatrzonego stemplem CED.

5.   Oryginały CED i świadectwa zdrowia z dołączonymi wynikami pobierania i analizy próbek towarzyszą przesyłce podczas transportu aż do momentu dopuszczenia jej do swobodnego obrotu. W odniesieniu do żywności, o której mowa w art. 1 ust. 1 lit. b) i c), w przypadku zezwolenia na dalszy transport przesyłki w oczekiwaniu na wyniki kontroli bezpośrednich, w tym celu wydaje się poświadczoną kopię oryginału CED.

Artykuł 9

Podział przesyłki

1.   Przesyłek nie można dzielić do czasu zakończenia kontroli urzędowych i wypełnienia CED w całości przez właściwe organy zgodnie z art. 8.

2.   W przypadku późniejszego podziału przesyłki, do czasu dopuszczenia przesyłki do swobodnego obrotu, każdej jej partii podczas transportu towarzyszy poświadczona kopia CED.

Artykuł 10

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

Dopuszczenie przesyłek do swobodnego obrotu jest możliwe pod warunkiem że podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze lub paszowe, lub jego przedstawiciel, przedłoży organom celnym CED należycie wypełniony przez właściwy organ po przeprowadzeniu wszystkich kontroli urzędowych i po uzyskaniu korzystnych wyników kontroli bezpośrednich, o ile takie kontrole są wymagane.

Artykuł 11

Niezgodność z wymogami

Jeżeli podczas kontroli urzędowych stwierdzona zostanie niezgodność z wymogami właściwych przepisów Unii, odpowiedzialny urzędnik właściwego organu wypełnia część III CED i podejmowane jest działanie na mocy art. 19, 20 i 21 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

Artykuł 12

Sprawozdania

Co trzy miesiące państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie ze wszystkich wyników analitycznych w ramach kontroli urzędowych przesyłek produktów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Sprawozdanie to przedkładane jest w miesiącu następującym po zakończeniu każdego kwartału.

Sprawozdanie zawiera następujące informacje:

—	liczbę przywiezionych przesyłek;

—	liczbę przesyłek, z których pobrano próbki do analizy;

—	wyniki kontroli przewidzianych w art. 8 ust. 2 i 3.

Artykuł 13

Koszty

Wszelkie koszty poniesione w wyniku kontroli urzędowych, w tym koszty pobierania próbek, analizy, magazynowania i wszelkich środków zastosowanych w następstwie niezgodności z wymogami, ponoszą podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze lub paszowe.

Artykuł 14

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 669/2009

W rozporządzeniu (WE) nr 669/2009 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 15

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1152/2009

W rozporządzeniu (WE) nr 1152/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1.

w art. 2 skreśla się lit. b) w brzmieniu: „b) „miejsce pierwszego wprowadzenia” oznacza miejsce, przez które przesyłkę po raz pierwszy fizycznie wprowadzono do Wspólnoty” i zastępuje literą b) w brzmieniu: „b)   wyznaczone miejsce wprowadzenia: oznacza miejsce wprowadzenia zgodnie z definicją w art. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 669/2009.”;

2.	w art. 5 akapit pierwszy i drugi, art. 7 ust. 2 i 3 oraz w załączniku II, sekcja „Uwagi ogólne”, rubryka I.4, rubryka I.9, rubryka II.5, rubryka II.6, rubryka II.8, rubryka II.9 i rubryka III.1, wyrażenie „miejsce pierwszego wprowadzenia” zastępuje się wyrażeniem „wyznaczone miejsce wprowadzenia”.

Artykuł 16

Środki przejściowe

Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 1 państwa członkowskie zezwalają na przywóz przesyłek paszy i żywności, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 2, które opuściły państwo pochodzenia przed dniem 18 lutego 2013 r. bez dołączania do nich świadectwa zdrowia oraz wyników pobierania i analizy próbek.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 18 lutego 2013 r.

---

(1)  Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(2)  Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.

(3)  Dz.U. L 194 z 25.7.2009, s. 11.

(4)  Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5.

(5)  Dz.U. L 140 z 30.5.2002, s. 10.

(6)  Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.

(7)  Dz.U. L 70 z 9.3.2006, s. 12.

(8)  Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1.

(9)  Dz.U. L 187 z 16.7.2002, s. 30.

(10)  Dz.U. L 313 z 28.11.2009, s. 40.

---

---

---

---

2.2.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 33/11

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 92/2013

z dnia 1 lutego 2013 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 700/2012 w sprawie odliczeń od portugalskich kwot połowowych dotyczących dorsza, halibuta niebieskiego i karmazyna oraz hiszpańskich kwot połowowych dotyczących morlesza bogara na niektórych obszarach

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (1), w szczególności jego art. 105 ust. 1, 2 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Po pierwsze, po opublikowaniu rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 700/2012 z dnia 30 lipca 2012 r. wprowadzającego odliczenia od kwot połowowych w roku 2012 dla niektórych stad z powodu przełowienia tych stad w poprzednich latach (2) portugalskie organy odpowiedzialne za rybołówstwo wykryły i zgłosiły błąd w raportach połowowych odnośnie do połowów wyładowywanych w Portugalii przez Hiszpanię.

(2)	Po konsultacjach hiszpańskie organy odpowiedzialne za rybołówstwo potwierdziły i skorygowały błąd w raportach połowowych.

(3)

Po korekcie okazało się, że portugalskie kwoty na rok 2011 dotyczące stad dorsza na obszarze NAFO 3M (COD/N3M.), halibuta niebieskiego na obszarze NAFO 3LMNO (GHL/N3LMNO), karmazyna na obszarze NAFO 3LN (RED/N3LN.) oraz w wodach UE i wodach międzynarodowych obszaru V oraz wodach międzynarodowych obszarów XII oraz XIV (RED/51214D) nie zostały przełowione.

(4)	Odliczenia od portugalskich kwot połowowych na 2012 r. określone w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 700/2012 nie powinny już zatem mieć zastosowania.

(5)

Po drugie, rozporządzenie Rady (UE) nr 1225/2010 z dnia 13 grudnia 2010 r. ustalające na lata 2011 i 2012 uprawnienia do połowów dla statków UE dotyczące stad niektórych gatunków ryb głębinowych (3) stanowi, że w odniesieniu do stada morlesza bogara w wodach UE i wodach międzynarodowych obszaru IX (SBR/09-) nie więcej niż 8 % kwoty może być poławiane na wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów VI, VII i VIII (SBR/*678-).

(6)

W ramach rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 700/2011 z dnia 20 lipca 2011 r. dodającego do kwot połowowych na 2011 r. określone ilości zatrzymane w roku 2010 zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 (4) hiszpańskie kwoty na 2011 r. dotyczące morlesza bogara na wodach UE i wodach międzynarodowych obszaru IX (SBR/09-) zwiększono z 614 do 684 ton.

(7)	Kolejne 30 ton tego stada zostało dodanych do hiszpańskich kwot na 2011 r. w następstwie wymiany z Portugalią w dniu 2 sierpnia 2011 r.

(8)

Biorąc pod uwagę ostateczną dostosowaną hiszpańską kwotę na 2011 r. dotyczącą morlesza bogara na wodach UE i wodach międzynarodowych obszaru IX (SBR/09-) wynoszącą 714 ton, Hiszpania mogła poławiać na wodach UE i wodach międzynarodowych obszarów VI, VII i VIII (SBR/*678-) maksymalnie 57,12 tony, co odpowiada 8 % kwoty dotyczącej morlesza bogara. Jest to ilość, którą należało wziąć pod uwagę w celu ustalenia ostatecznej hiszpańskiej kwoty SBR/*678-, jaką należy odliczyć zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 700/2012.

(9)	Należy odpowiednio zmniejszyć odliczenie mające zastosowanie do hiszpańskiej kwoty SBR/*678-.

(10)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 700/2012, a zmiany należy wprowadzić z mocą wsteczną od daty wejścia w życie tego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 700/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 7 sierpnia 2012 r.

---

(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 203 z 31.7.2012, s. 52.

(3)  Dz.U. L 336 z 21.12.2010, s. 1.

(4)  Dz.U. L 190 z 21.7.2011, s. 2.

---

---

2.2.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 33/14

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 93/2013

z dnia 1 lutego 2013 r.

ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 dotyczącego zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych w odniesieniu do ustanawiania wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2494/95 z dnia 23 października 1995 r. dotyczące zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (1), w szczególności jego art. 4 akapit trzeci i art. 5 ust. 3,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W rozporządzeniu (WE) nr 2494/95 ustanowiono tworzenie zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (HICP).

(2)	Należy przeprowadzić analizę dotyczącą ustanawiania wskaźników cen mieszkań, w szczególności mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela, w celu zwiększenia przydatności i porównywalności HICP.

(3)	W celu zestawienia wskaźników cen mieszkań i domów zajmowanych przez właściciela niezbędne jest stworzenie wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych. Wskaźniki cen mieszkań i domów mieszkalnych są także istotnymi wskaźnikami same w sobie.

(4)	Wytyczne metodologiczne dotyczące zestawiania wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela oraz wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych są niezbędne w celu otrzymania wiarygodnych i porównywalnych wyników we wszystkich państwach członkowskich.

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego (Komitet ESS),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wskaźniki cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela celem zwiększenia przydatności i porównywalności zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych („HICP”).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)

„wskaźnik cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela” to wskaźnik, który mierzy zmiany w cenach transakcji dotyczących mieszkań, które dotychczas nie należały do sektora gospodarstw domowych oraz innych dóbr i usług nabywanych przez gospodarstwa domowe należące do kategorii właścicieli zamieszkujących własne mieszkania;

2)	„wskaźnik cen mieszkań i domów mieszkalnych” to wskaźnik, który mierzy zmiany w cenach transakcji dotyczących mieszkań zakupionych przez gospodarstwa domowe.

Artykuł 3

Zakres stosowania

1.   Wskaźnik cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela obejmuje następujące kategorie wydatków:

O.1.	Wydatki związane z użytkowaniem mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela
O.1.1.	Nabywanie mieszkań
O.1.1.1.	Nowe mieszkania
O.1.1.1.1.	Zakup nowych mieszkań
O.1.1.1.2.	Mieszkania wybudowane przez ich właścicieli i większe renowacje
O.1.1.2.	Istniejące mieszkania nowo nabyte przez gospodarstwa domowe
O.1.1.3.	Inne usługi związane z nabywaniem mieszkań
O.1.2.	Własność mieszkań
O.1.2.1.	Większe naprawy i czynności konserwacyjne
O.1.2.2.	Ubezpieczenie związane z mieszkaniami
O.1.2.3.	Inne usługi związane z własnością mieszkań

2.   Wskaźnik cen mieszkań i domów mieszkalnych obejmuje następujące kategorie wydatków:

H.1.	Zakup mieszkań
H.1.1.	Zakup nowych mieszkań
H.1.2.	Zakup istniejących mieszkań

3.   Wskaźnik cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela opiera się na podejściu „nabywania netto” mierzącym zmiany w rzeczywistych cenach mieszkań, które dotychczas nie należały do sektora gospodarstw domowych, zapłaconych przez konsumentów, a także zmiany w innych kosztach związanych z własnością oraz przeniesieniem własności mieszkań.

4.   Obejmowana jest każda kategoria wydatków związanych z użytkowaniem mieszkań i domów mieszkalnych zdefiniowana w art. 3 ust. 1, której waga stanowi co najmniej jedną setną całkowitego wydatku związanego z użytkowaniem mieszkań i domów mieszkalnych O.1. Obejmowana jest każda kategoria wydatków zdefiniowana w art. 3 ust. 2, której waga stanowi co najmniej jedną setną całkowitego wydatku związanego z użytkowaniem mieszkań i domów mieszkalnych H.1.

Artykuł 4

Podręcznik metodologiczny

1.   Komisja (Eurostat) w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi opracowuje podręcznik, który określi ramy metodologiczne dotyczące wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela oraz wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych tworzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem (dalej zwany „podręcznikiem OOH-HPI”). W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja (Eurostat) uaktualnia podręcznik, stosując się do uzgodnień proceduralnych zatwierdzonych przez Komitet ds. ESS.

2.   W zestawianiu wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela oraz wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zastosowanie mają kryteria jakościowe, o których mowa wart. 12 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (3).

3.   Państwa członkowskie dostarczają Komisji (Eurostatowi), na jej wniosek, informacje niezbędne w celu oceny zgodności wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela oraz wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Wymagania dotyczące danych

1.   Państwa członkowskie zestawiają i dostarczają Komisji (Eurostatowi) wskaźniki cen obejmujące kategorie określone w art. 3 zgodnie z podręcznikiem OOH-HPI.

2.   Państwa członkowskie dostarczają kwartalne wskaźniki cen. Oprócz wskaźników kwartalnych państwa członkowskie mogą także dostarczać wskaźniki miesięczne.

3.   Wskaźniki, o których mowa w art. 3 ust. 1, dotyczące drugiego kwartału 2014 r., są dostarczane od trzeciego kwartału 2014 r. Wskaźniki, o których mowa w art. 3 ust. 2, dotyczące drugiego kwartału 2012 r., są dostarczane od trzeciego kwartału 2012 r.

4.   Państwa członkowskie dostarczają Komisji (Eurostatowi) kwartalne wskaźniki w terminie nieprzekraczającym osiemdziesięciu pięciu dni od końca kwartału, którego te wskaźniki dotyczą. Państwa członkowskie, które zdecydują się na dostarczanie także miesięcznych wskaźników, przestrzegają terminu trzydziestu dni od końca miesiąca, którego te wskaźniki dotyczą.

5.   Każdego roku państwa członkowskie zestawiają i dostarczają Komisji (Eurostatowi) jeden zestaw wag wydatków dla wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela oraz jeden zestaw wag wydatków dla wskaźników cen mieszkań i domów mieszkalnych zgodnie z podręcznikiem OOH-HPI oraz rozporządzeniem (UE) nr 1114/2010 (4).

Wagi dla wskaźników kwartalnych są dostarczane nie później niż dnia 15 czerwca roku poprzedzającego rok, którego wagi te dotyczą.

Państwa członkowskie, które dostarczają miesięczne wskaźniki, przestrzegają terminu dostarczania odpowiednich wag, który upływa dnia 20 lutego roku poprzedzającego rok, którego wagi te dotyczą.

6.   Państwa członkowskie zestawiają i dostarczą Komisji (Eurostatowi) szacunkowe dane wsteczne, począwszy od wskaźnika dla pierwszego kwartału 2010 r. dla wskaźników, o których mowa w art. 3 ust. 1, najpóźniej w terminach, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4. Państwa członkowskie zestawiają i dostarczą Komisji (Eurostatowi) szacunkowe dane wsteczne, począwszy od wskaźnika dla pierwszego kwartału 2008 r. dla wskaźników, o których mowa w art. 3 ust. 2, najpóźniej w terminach, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4.

7.   Państwa członkowskie dostarczają dane wymagane niniejszym rozporządzeniem oraz odpowiednie metadane zgodnie ze standardem wymiany określonym przez Komisję (Eurostat). Dane i metadane dostarczane są Komisji (Eurostatowi) za pomocą usług pojedynczego punktu kontaktowego lub w taki sposób, by Komisja mogła otrzymać te dane za pomocą usług pojedynczego punktu kontaktowego.

Artykuł 6

Środki przejściowe

1.   Po upływie roku, a następnie po upływie trzech lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie dostarczają Komisji (Eurostatowi) sprawozdania dotyczące jakości danych oparte na standardach określonych w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego oraz w podręczniku OOH-HPI.

2.   W ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja (Eurostat) przygotuje sprawozdanie dotyczące wskaźników stworzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności stopnia zgodności tych wskaźników z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1749/96 (5) i rozporządzeniem (UE) nr 1114/2010. Sprawozdanie dotyczy również tego, czy wskaźniki cen mieszkań i domów mieszkalnych zajmowanych przez właściciela mogą zostać objęte zakresem HICP.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 września 2012 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

---

(1)  Dz.U. L 257 z 27.10.1995, s. 1.

(2)  Opinia wydana w dniu 19.10.2012 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3)  Dz.U. L 87 z 31.03.2009, s. 164.

(4)  Dz.U. L 316 z 2.12.2010, s. 4.

(5)  Dz.U. L 229 z 10.9.1996, s. 3.

---

2.2.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 33/17

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 94/2013

z dnia 1 lutego 2013 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 162/2011 w odniesieniu do centrów interwencyjnych dla ryżu w Hiszpanii

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 41 w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 162/2011 z dnia 21 lutego 2011 r. określającym centra interwencyjne dla ryżu (2) wyznaczono – w załączniku do niego – centra interwencyjne dla ryżu.

(2)

Zgodnie z art. 55 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1272/2009 z dnia 11 grudnia 2009 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zakupu i sprzedaży produktów rolnych w ramach interwencji publicznej (3) Hiszpania przekazała Komisji zmieniony wykaz swoich centrów interwencyjnych dla ryżu, jak również odpowiadających im miejsc przechowywania (4), które uznano za spełniające minimalne wymogi określone w przepisach Unii.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 162/2011 oraz opublikować w internecie wykaz związanych z nimi miejsc przechowywania wraz ze wszystkimi informacjami, których potrzebują podmioty gospodarcze zainteresowane interwencją publiczną.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik do rozporządzenia (UE) nr 162/2011 zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 47 z 22.2.2011, s. 11.

(3)  Dz.U. L 349 z 29.12.2009, s. 1.

(4)  Adresy miejsc przechowywania związanych z centrami interwencyjnymi są dostępne na stronie internetowej EUROPA Komisji Europejskiej, poświęconej rolnictwu: http://ec.europa.eu/agriculture/cereals/legislation/index_en.htm

---

---

2.2.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 33/19

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 95/2013

z dnia 1 lutego 2013 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu Pediococcus acidilactici CNCM MA 18/5M jako dodatku paszowego dla wszystkich ryb z wyjątkiem łososiowatych (posiadacz zezwolenia Lallemand SAS)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)	Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na nowe zastosowanie preparatu Pediococcus acidilactici CNCM MA 18/5M. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)	Wniosek dotyczy zezwolenia na nowe zastosowanie Pediococcus acidilactici CNCM MA 18/5M jako dodatku paszowego dla wszystkich ryb, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Stosowanie Pediococcus acidilactici CNCM MA 18/5M zostało dopuszczone bez ograniczeń czasowych w odniesieniu do kurcząt rzeźnych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1200/2005 (2) i w odniesieniu do tuczników rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2036/2005 (3) oraz na okres dziesięciu lat w odniesieniu do łososiowatych i krewetek rozporządzeniem Komisji (WE) nr 911/2009 (4), w odniesieniu do prosiąt odsadzonych od maciory rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1120/2010 (5) i w odniesieniu do kur niosek rozporządzeniem Komisji (UE) nr 212/2011 (6).

(5)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 11 września 2012 r. (7), że w proponowanych warunkach stosowania Pediococcus acidilactici CNCM MA 18/5M może korzystnie oddziaływać na rozwój wszystkich ryb, zwiększając odsetek ryb prawidłowo zbudowanych oraz ograniczając deformację kości.

(6)	Ocena Pediococcus acidilactici CNCM MA 18/5M dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tego preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „dodatki zootechniczne” i do grupy funkcjonalnej „inne dodatki zootechniczne”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dz.U. L 195 z 27.7.2005, s. 6.

(3)  Dz.U. L 328 z 15.12.2005, s. 13.

(4)  Dz.U. L 257 z 30.9.2009, s. 10.

(5)  Dz.U. L 317 z 3.12.2010, s. 12.

(6)  Dz.U. L 59 z 4.3.2011, s. 1.

(7)  Dziennik EFSA 2012; 10(9):2886.

---

---

2.2.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 33/21

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 96/2013

z dnia 1 lutego 2013 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu Lactobacillus buchneri NCIMB 30139 oraz preparatu Lactobacillus casei ATTC PTA 6135 jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. W art. 10 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 10 ust. 1–4 ustanowiono przepisy szczegółowe dotyczące oceny produktów, które były stosowane w Unii jako dodatki do kiszonki w dniu, w którym rozporządzenie to zaczęło być stosowane.

(2)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 preparat Lactobacillus buchneri NCIMB 30139 oraz preparat Lactobacillus casei ATTC PTA 6135 wpisano do wspólnotowego rejestru dodatków paszowych jako istniejące produkty należące do grupy funkcjonalnej „dodatki do kiszonki” dla wszystkich gatunków zwierząt.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożone zostały wnioski o zezwolenie na stosowanie wspomnianych preparatów jako dodatków paszowych dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania ich w kategorii „dodatki technologiczne” i w grupie funkcjonalnej „dodatki do kiszonki”. Do wniosków dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) w opiniach z dnia 11 września 2012 r. (2) i 12 września 2012 r. (3) stwierdził, że w proponowanych warunkach stosowania przedmiotowe preparaty nie mają niekorzystnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Urząd stwierdził również, że preparat Lactobacillus buchneri NCIMB 30139 może polepszyć konserwację materiałów łatwych do kiszenia poprzez zwiększenie produkcji kwasu octowego, a preparat Lactobacillus casei ATTC PTA 6135 może poprawić proces produkcji kiszonki z materiałów łatwych do kiszenia dzięki obniżeniu pH i lepszej ochronie suchej masy. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metod analizy dodatków paszowych w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)	Ocena przedmiotowych preparatów dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatów, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)	Ponieważ względy bezpieczeństwa nie wymagają natychmiastowego zastosowania zmian w warunkach zezwolenia, należy przewidzieć okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zezwolenia.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zezwolenie

Preparaty wyszczególnione w załączniku, należące do kategorii „dodatki technologiczne” i do grupy funkcjonalnej „dodatki do kiszonki”, zostają dopuszczone jako dodatki stosowane w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Środki przejściowe

Preparaty wyszczególnione w załączniku oraz pasza zawierająca te preparaty, wyprodukowane i opatrzone etykietami przed dniem 22 sierpnia 2013 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem 22 lutego 2013 r. mogą być nadal wprowadzane do obrotu i stosowane aż do wyczerpania istniejących zapasów.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dziennik EFSA 2012; 10(9):2883.

(3)  Dziennik EFSA 2012; 10(9):2884.

---

---

2.2.2013

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 33/24

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 97/2013

z dnia 1 lutego 2013 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

---

---