ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2013.032.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 32

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 56
1 lutego 2013


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 85/2013 z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 dotyczącego niektórych szczególnych ograniczeń w stosunkach gospodarczych i finansowych z Irakiem

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 86/2013 z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie wykonania art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 753/2011 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie

5

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 87/2013 z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie sprostowania polskiej wersji rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do oliwy z oliwek

7

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 88/2013 z dnia 31 stycznia 2013 r. zmieniające decyzję 2007/777/WE i rozporządzenie (WE) nr 798/2008 w odniesieniu do wpisów dotyczących Ukrainy w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii niektórych rodzajów mięsa, produktów mięsnych, jaj i produktów jajecznych ( 1 )

8

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 89/2013 z dnia 31 stycznia 2013 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

11

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 90/2013 z dnia 31 stycznia 2013 r. ustalające należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 1 lutego 2013 r.

13

 

 

DECYZJE

 

 

2013/68/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 28 stycznia 2013 r. w sprawie mianowania do Komitetu Regionów członka i zastępcy członka z Belgii

16

 

 

2013/69/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 28 stycznia 2013 r. w sprawie mianowania do Komitetu Regionów zastępcy członka z Czech

17

 

 

2013/70/UE

 

*

Decyzja Rady z dnia 28 stycznia 2013 r. w sprawie mianowania do Komitetu Regionów członka z Włoch

18

 

*

Decyzja Rady 2013/71/WPZiB z dnia 31 stycznia 2013 r. dotycząca przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez państwa członkowskie Unii Europejskiej

19

 

*

Decyzja Rady 2013/72/WPZiB z dnia 31 stycznia 2013 r. zmieniająca decyzję 2011/72/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji

20

 

*

Decyzja wykonawcza Rady 2013/73/WPZiB z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie wykonania decyzji 2011/486/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie

21

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz.U. L 131 z 28.5.2009)

23

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/1


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 85/2013

z dnia 31 stycznia 2013 r.

w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 dotyczącego niektórych szczególnych ograniczeń w stosunkach gospodarczych i finansowych z Irakiem

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/812/WPZiB z dnia 20 grudnia 2012 r. zmieniającą wspólne stanowisko 2003/495/WPZiB w sprawie Iraku (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rezolucją nr 1483 (2003) Rady Bezpieczeństwa ONZ, na mocy art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1210/2003 z dnia 7 lipca 2003 r. dotyczącego niektórych szczególnych ograniczeń w stosunkach gospodarczych i finansowych z Irakiem (2) zostają zamrożone w szczególności fundusze i zasoby gospodarcze Saddama Husajna oraz innych wyższych urzędników byłego reżimu irackiego.

(2)

Zgodnie z pkt 23 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1483 (2003), na mocy art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1210/2003 państwa członkowskie mogą odblokować te fundusze i zasoby gospodarcze w celu ich przekazania do Funduszu Rozwoju na rzecz Iraku.

(3)

Dnia 15 grudnia 2010 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1956 (2010), w której zdecydowano w pkt 5, że wszystkie wpływy z Funduszu Rozwoju na rzecz Iraku należy przekazać na konto lub konta struktur zastępujących ten fundusz i podlegających rządowi Iraku, a Fundusz Rozwoju na rzecz Iraku należy zlikwidować nie później niż 30 czerwca 2011 r.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 1210/2003 należy zatem zmienić w celu umożliwienia przekazania zamrożonych funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych na konta struktur zastępujących Fundusz Rozwoju na rzecz Iraku ustanowionych przez rząd Iraku zgodnie z warunkami określonymi w rezolucjach Rady Bezpieczeństwa ONZ 1483 (2003) i 1956 (2010).

(5)

Należy również uzupełnić rozporządzenie (WE) nr 1210/2003 o nowe informacje przekazane niedawno przez państwa członkowskie dotyczące wyznaczonych właściwych organów, a także nowy adres, na który wysyłać należy powiadomienia skierowane do Komisji.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1210/2003,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1210/2003 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   We wszystkich innych okolicznościach fundusze, zasoby gospodarcze i wpływy z zasobów gospodarczych zamrożone na mocy art. 4 zostają odmrożone wyłącznie w celu ich przekazania struktrom zastępującym Fundusz Rozwoju na rzecz Iraku ustanowionym przez rząd Iraku zgodnie z warunkami określonymi w rezolucjach Rady Bezpieczeństwa ONZ 1483 (2003) oraz 1956 (2010).”;

2)

załącznik V zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 54.

(2)  Dz.U. L 169 z 8.7.2003, s. 6.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK V

Strony internetowe zawierające informacje o właściwych organach, o których mowa w art. 6, 7 i 8, oraz adres, na który wysyłać należy powiadomienia skierowane do Komisji Europejskiej

A.   Właściwe organy w każdym z państw członkowskich:

BELGIA

http://www.diplomatie.be/eusanctions

BUŁGARIA

http://www.mfa.bg/en/pages/135/index.html

REPUBLIKA CZESKA

http://www.mfcr.cz/mezinarodnisankce

DANIA

http://um.dk/da/politik-og-diplomati/retsorden/sanktioner/

NIEMCY

http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html

ESTONIA

http://www.vm.ee/est/kat_622/

IRLANDIA

http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id=28519

GRECJA

http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html

HISZPANIA

http://www.maec.es/es/MenuPpal/Asuntos/Sanciones%20Internacionales/Paginas/Sanciones_%20Internacionales.aspx

FRANCJA

http://www.diplomatie.gouv.fr/autorites-sanctions/

WŁOCHY

http://www.esteri.it/MAE/IT/Politica_Europea/Deroghe.htm

CYPR

http://www.mfa.gov.cy/sanctions

ŁOTWA

http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

LITWA

http://www.urm.lt/sanctions

LUKSEMBURG

http://www.mae.lu/sanctions

WĘGRY

http://www.kulugyminiszterium.hu/kum/hu/bal/Kulpolitikank/nemzetkozi_szankciok/

MALTA

http://www.doi.gov.mt/EN/bodies/boards/sanctions_monitoring.asp

NIDERLANDY

www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-vrede-en-veiligheid/sancties

AUSTRIA

http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id=12750&LNG=en&version=

POLSKA

http://www.msz.gov.pl

PORTUGALIA

http://www.min-nestrangeiros.pt

RUMUNIA

http://www.mae.ro/node/1548

SŁOWENIA

http://www.mzz.gov.si/si/zunanja_politika_in_mednarodno_pravo/zunanja_politika/mednarodna_varnost/omejevalni_ukrepi/

SŁOWACJA

http://www.foreign.gov.sk

FINLANDIA

http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

SZWECJA

http://www.ud.se/sanktioner

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

www.fco.gov.uk/competentauthorities

B.   Adres Komisji Europejskiej, na który należy kierować powiadomienia i pozostałą korespondencję:

European Commission

Service for Foreign Policy Instruments (FPI)

EEAS 02/309

B-1049 Brussels

Belgia

E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu”


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/5


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 86/2013

z dnia 31 stycznia 2013 r.

w sprawie wykonania art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 753/2011 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 753/2011 z dnia 1 sierpnia 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie (1), w szczególności jego art. 11 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 1 sierpnia 2011 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 753/2011.

(2)

W dniach 19 i 28 grudnia 2012 r. oraz w dniu 15 stycznia 2013 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych powołany zgodnie z pkt 30 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1988 (2011) zmienił wykaz osób, grup, przedsiębiorstw i podmiotów objętych środkami ograniczającymi.

(3)

Należy odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (UE) nr 753/2011,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 753/2011 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 199 z 2.8.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

I.   W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 753/2011 wpis w wykazie dotyczący wymienionej poniżej osoby zastępuje się poniższym wpisem:

A.   Osoby powiązane z talibami

Badruddin Haqqani (alias Atiqullah).

Adres: Miram Shah (Miran Śah), Pakistan. Data urodzenia: ok. 1975–1979 r. Miejsce urodzenia: Miramshah (Miran Śah), Północny Waziristan, Pakistan. Inne informacje: a) dowódca operacji w Sieci Haqqani i członek talibskiej rady zarządzającej (szura) w Miram Shah (Miran Śah), b) wspierał prowadzenie ataków na cele w południowo-wschodnim Afganistanie, c) syn Jalaluddina Haqqaniego, brat Sirajuddina Jallaloudine’a Haqqaniego i Nasiruddina Haqqaniego, bratanek Khalila Ahmeda Haqqaniego, d) według doniesień zmarł pod koniec sierpnia 2012 r. Data umieszczenia w wykazie ONZ:11.5.2011 r.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

Badruddin Haqqani jest dowódcą operacyjnym Sieci Haqqani, stowarzyszonej z talibami grupy bojowej, która działa z Agencji Północnego Waziristanu na pakistańskich Terytoriach Plemiennych Administrowanych Federalnie. Sieć ta należy do najaktywniejszych grup rebelianckich w Afganistanie i jest odpowiedzialna za wiele ataków na dużą skalę. Siecią dowodzą trzej najstarsi synowie jej założyciela Jalaluddina Haqqaniego, który przyłączył się do talibskiego reżimu mułły Mohammeda Omara w połowie lat 90-tych. Badruddin jest synem Jalaluddina oraz bratem Nasiruddina Haqqaniego i Sirajuddina Haqqaniego, a także bratankiem Mohammada Ibrahima Omariego i Khalila Ahmeda Haqqaniego.

Badruddin pomaga najaktywniejszym rebeliantom i zagranicznym bojownikom związanym z talibami w atakach na cele w południowo-wschodnim Afganistanie. W Miram Shah (Miran Śah) zasiada w talibskiej radzie zarządzającej (szura), która kontroluje działalność Sieci Haqqani.

Uznaje się, że Badruddin jest jednym z najważniejszych przywódców wojskowych i organizatorem ataków samobójczych w ramach Sieci Haqqani, której podlega ok. 1 000 bojowników. Sieć Haqqani jest odpowiedzialna za wiele ataków, które miały miejsce we wschodnim Afganistanie i w Kabulu. Prawdopodobnie Badruddin jest bezpośrednio zamieszany w ataki skierowane przeciwko siłom zagranicznym i afgańskim oraz cywilom; ściśle współpracuje z innymi organizacjami terrorystycznymi, m.in. Al-Kaidą i Islamskim Ruchem Uzbekistanu.

Badruddin prawdopodobnie odpowiada także za porwania dokonywane w imieniu Sieci Haqqani. Jest odpowiedzialny za porwania licznych obywateli afgańskich i cudzoziemców na pograniczu afgańsko-pakistańskim.

II.   W załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 753/2011 skreśla się wpisy w wykazie dotyczące wymienionych poniżej osób.

A.   Osoby powiązane z talibami

1.

Abdul Razaq Ekhtiyar Mohammad.

2.

Zabihullah Hamidi (alias Taj Mir).

3.

Abdul Wahab Abdul Ghafar (alias Abdul Wahab).


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/7


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 87/2013

z dnia 31 stycznia 2013 r.

w sprawie sprostowania polskiej wersji rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do oliwy z oliwek

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 113 ust. 1 lit. a) i jego art. 121 akapit pierwszy lit. a) w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Polska wersja rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 29/2012 z dnia 13 stycznia 2012 r. w sprawie norm handlowych w odniesieniu do oliwy z oliwek (2) zawiera błąd. Tekst pierwszej z dwóch etykiet przewidzianych w art. 3 akapit drugi lit. d) tego rozporządzenia nieprawidłowo odwołuje się do „wytłoczyn otrzymanych po uzyskaniu oliwy z oliwek” zamiast do „produktu otrzymanego po uzyskaniu oliwy z oliwek”. W skutek tego znaczenie obu etykiet w polskiej wersji językowej rozporządzenia pokrywa się.

(2)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 29/2012 powinno zatem zostać odpowiednio sprostowane.

(3)

Aby uniknąć naruszenia interesów tych podmiotów gospodarczych, które wypełniły nieprawidłowy obowiązek przewidziany w polskiej wersji rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012, podmioty te powinny mieć możliwość dalszego stosowania nieprawidłowych etykiet przez pewien okres. W celu ograniczenia trwania tego okresu niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Art. 3 akapit drugi lit. d) akapit pierwszy rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012 otrzymuje brzmienie:

„»oliwa zawierająca wyłącznie oliwę uzyskaną za pomocą obróbki produktu otrzymanego po uzyskaniu oliwy z oliwek oraz oliwę otrzymaną bezpośrednio z oliwek«,”.

Artykuł 2

Produkty, które zostały legalnie wyprodukowane i oznakowane w Unii lub legalnie do niej wwiezione i dopuszczone do swobodnego obrotu zgodnie z polską wersją rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012 przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia mogą być wprowadzane do obrotu do dnia 2 lutego 2014 r.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 12 z 14.1.2012, s. 14.


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/8


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 88/2013

z dnia 31 stycznia 2013 r.

zmieniające decyzję 2007/777/WE i rozporządzenie (WE) nr 798/2008 w odniesieniu do wpisów dotyczących Ukrainy w wykazach państw trzecich, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii niektórych rodzajów mięsa, produktów mięsnych, jaj i produktów jajecznych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 8 formułę wprowadzającą, art. 8 pkt 1 akapit pierwszy i art. 8 pkt 4,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (2), w szczególności jego art. 11 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Komisji 2007/777/WE z dnia 29 listopada 2007 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wzory świadectw na przywóz z krajów trzecich niektórych produktów mięsnych oraz przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit do spożycia przez ludzi i uchylającą decyzję 2005/432/WE (3) ustanowiono przepisy dotyczące przywozu do Unii oraz przewozu przez jej terytorium i składowania w Unii przesyłek produktów mięsnych oraz przesyłek poddanych obróbce żołądków, pęcherzy i jelit, określonych w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (4).

(2)

W części 2 załącznika II do decyzji 2007/777/WE zawarto wykaz państw trzecich lub ich części, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii produktów mięsnych oraz poddanych obróbce żołądków, pęcherzy i jelit, pod warunkiem że towary te zostały poddane obróbce, o której mowa w tym wykazie. W przypadku gdy państwa trzecie podlegają regionalizacji do celów włączenia ich do tego wykazu, ich terytoria regionalizowane określa się w części 1 tego załącznika.

(3)

W części 4 załącznika II do decyzji 2007/777/WE określono procesy obróbki, o których mowa w części 2 tego załącznika, i przypisano każdemu z nich kody. W części tej określono niespecyficzny proces obróbki „A” oraz specyficzne procesy obróbki „B” do „F” wymienione w porządku malejącym według rygoru.

(4)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiające wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (5) stanowi, że niektóre towary mogą być przywożone do Unii i być przedmiotem tranzytu przez jej terytorium jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup wyszczególnionych w tabeli w części 1 załącznika I do wyżej wymienionego rozporządzenia. Rozporządzenie to określa również wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych obowiązujące w odniesieniu do tych towarów.

(5)

Ukraina nie jest obecnie wymieniona w wykazie w części 2 załącznika II do decyzji 2007/777/WE jako państwo, z którego dozwolone jest wprowadzanie do Unii produktów mięsnych oraz poddanych obróbce żołądków, pęcherzy i jelit z drobiu, dzikiego ptactwa utrzymywanego w warunkach fermowych, ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych i dzikiego ptactwa łownego. Ukraina nie jest ponadto wymieniona w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

(6)

Ukraina zwróciła się do Komisji o udzielenie pozwolenia na przywóz do Unii produktów mięsnych i poddanych obróbce żołądków, pęcherzy i jelit z drobiu, dzikiego ptactwa utrzymywanego w warunkach fermowych, ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych i dzikiego ptactwa łownego poddanych niespecyficznemu procesowi obróbki „A” zgodnie z częścią 4 załącznika II do decyzji 2007/777/WE. Ponadto Ukraina zwróciła się do Komisji o pozwolenie na przywóz do Unii mięsa drobiu, ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i dzikiego ptactwa łownego, jaj i produktów jajecznych.

(7)

Eksperci Komisji przeprowadzili na Ukrainie kilka audytów. W audytach tych wykazano, że właściwy organ weterynaryjny tego państwa trzeciego zapewnia odpowiednie gwarancje co do zgodności z unijnymi przepisami dotyczącymi przywozu do Unii produktów mięsnych i poddanych obróbce żołądków, pęcherzy i jelit z drobiu, dzikiego ptactwa utrzymywanego w warunkach fermowych, ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych i dzikiego ptactwa łownego, mięsa drobiu, ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w warunkach fermowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i dzikiego ptactwa łownego oraz jaj i produktów jajecznych. Należy zatem odpowiednio zmienić część 2 załącznika II do decyzji 2007/777/WE oraz część 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 celem pozwolenia na przywóz takich produktów do Unii.

(8)

Ponadto Ukraina zapewniła odpowiednie gwarancje dotyczące zdrowia zwierząt w odniesieniu do zgodności z unijnymi przepisami w zakresie przywozu jaj i przedłożyła krajowy program zwalczania Salmonelli zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych rzez żywność (6). Zatwierdzanie tego programu nie zostało jednak zakończone. Z Ukrainy dozwolony jest zatem jedynie przywóz jaj gatunku Gallus gallus, jak określono w pozycji „S4” w części 2 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/777/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 798/2008.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku II do decyzji 2007/777/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(2)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206.

(3)  Dz.U. L 312 z 30.11.2007, s. 49.

(4)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

(5)  Dz.U. L 226 z 23.8.2008, s. 1.

(6)  Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 1.


ZAŁĄCZNIK I

W części 2 załącznika II do decyzji 2007/777/WE wpis dotyczący Ukrainy otrzymuje brzmienie:

„UA

Ukraina

XXX

XXX

XXX

XXX

A

A

A

XXX

XXX

XXX

A

A

XXX”


ZAŁĄCZNIK II

W części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 między wpisem dotyczącym Turcji a wpisem dla Stanów Zjednoczonych dodaje się nowy wpis dotyczący Ukrainy w brzmieniu:

„UA – Ukraina

UA-0

Cały kraj

E, EP, POU, RAT, WGM

 

 

 

 

 

 

S4”


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/11


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 89/2013

z dnia 31 stycznia 2013 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MA

52,4

PS

161,2

TN

66,6

TR

128,7

ZZ

102,2

0707 00 05

EG

206,0

MA

124,7

TR

148,4

ZZ

159,7

0709 91 00

EG

82,2

ZZ

82,2

0709 93 10

EG

194,1

MA

62,0

TR

151,0

ZZ

135,7

0805 10 20

EG

54,1

MA

48,6

TN

49,8

TR

62,2

ZZ

53,7

0805 20 10

MA

85,8

ZZ

85,8

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

CN

153,7

IL

115,6

KR

135,8

MA

104,3

TR

79,2

ZZ

117,7

0805 50 10

TR

71,6

ZZ

71,6

0808 10 80

AR

86,6

BR

86,6

CN

81,6

MK

36,4

US

178,8

ZZ

94,0

0808 30 90

CN

82,6

TR

177,0

US

140,8

ZA

105,9

ZZ

126,6


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/13


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 90/2013

z dnia 31 stycznia 2013 r.

ustalające należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 1 lutego 2013 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (UE) nr 642/2010 z dnia 20 lipca 2010 r. w sprawie zasad stosowania (należności przywozowe w sektorze zbóż) rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (2), w szczególności jego art. 2 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje, że należności celne przywozowe na produkty objęte kodami CN 1001 19 00, 1001 11 00, ex 1001 91 20 (pszenica zwyczajna, do siewu), ex 1001 99 00 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości, inna niż do siewu), 1002 10 00, 1002 90 00, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 10 90 et 1007 90 00, są równe cenie interwencyjnej obowiązującej w odniesieniu do takich produktów przy przywozie, powiększonej o 55 % i zmniejszonej o cenę przywozową CIF stosowaną wobec danej przesyłki. Należności te nie mogą jednak przekroczyć stawki określonej we wspólnej taryfie celnej.

(2)

Artykuł 136 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że do celów obliczenia należności celnych przywozowych, o których mowa w ust. 1 wspomnianego artykułu, reprezentatywne ceny przywozowe CIF ustanawiane są regularnie dla przedmiotowych produktów.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 642/2010, ceną do obliczania należności celnych przywozowych produktów objętych kodami CN 1001 19 00, 1001 11 00, ex 1001 91 20 (pszenica zwyczajna, do siewu), ex 1001 99 00 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości, inna niż do siewu), 1002 10 00, 1002 90 00, 1005 10 90, 1005 90 00, 1007 10 90 i 1007 90 00 jest dzienna reprezentatywna cena przywozowa CIF ustalona w sposób określony w art. 5 wymienionego rozporządzenia.

(4)

Należy ustalić należności celne przywozowe na okres od dnia 1 lutego 2013 r., mające zastosowanie do czasu wejścia w życie nowych ustaleń.

(5)

Ze względu na konieczność zapewnienia możliwie jak najszybszego stosowania tego środka niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu jego opublikowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Od dnia 1 lutego 2013 r. w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, na podstawie elementów znajdujących się w załączniku II, ustala się należności celne przywozowe w sektorze zbóż, o których mowa w art. 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 187 z 21.7.2010, s. 5.


ZAŁĄCZNIK I

Należności celne przywozowe na produkty, o których mowa w art. 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, mające zastosowanie od dnia 1 lutego 2013 r.

Kod CN

Wyszczególnienie

Należność celna przywozowa (1)

(EUR/t)

1001 19 00

1001 11 00

PSZENICA durum wysokiej jakości

0,00

średniej jakości

0,00

niskiej jakości

0,00

ex 1001 91 20

PSZENICA zwyczajna, do siewu

0,00

ex 1001 99 00

PSZENICA zwyczajna wysokiej jakości, inna niż do siewu

0,00

1002 10 00

1002 90 00

ŻYTO

0,00

1005 10 90

KUKURYDZA do siewu, inna niż hybrydy

0,00

1005 90 00

KUKURYDZA, inna niż do siewu (2)

0,00

1007 10 90

1007 90 00

Ziarno SORGO, inne niż hybrydy do siewu

0,00


(1)  Importer może skorzystać, w zastosowaniu art. 2 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 642/2010, ze zmniejszenia należności celnej o:

3 EUR/t, jeżeli port wyładunku jest portem Morza Śródziemnego (poza cieśniną Gibraltaru) lub Morza Czarnego, a towar przybywa do Unii przez Ocean Atlantycki lub Kanał Sueski,

2 EUR/t, jeśli port wyładunku znajduje się w Danii, Estonii, Irlandii, na Łotwie, Litwie, w Polsce, Finlandii, Szwecji, Zjednoczonym Królestwie lub na atlantyckim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego, a towar przybywa do Unii przez Ocean Atlantycki.

(2)  Importer może skorzystać z obniżki o stałą stawkę zryczałtowaną w wysokości 24 EUR/t, jeśli spełnione zostały warunki ustanowione w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 642/2010.


ZAŁĄCZNIK II

Czynniki uwzględnione przy obliczeniu należności ustalonych w załączniku I

16.1.2013-30.1.2013

1.

Średnie z okresu referencyjnego określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 642/2010:

(EUR/t)

 

Pszenica zwykła (1)

Kukurydza

Pszenica durum, wysokiej jakości

Pszenica durum, średniej jakości (2)

Pszenica durum, niskiej jakości (3)

Giełda

Minnéapolis

Chicago

Notowanie

251,63

214,02

Cena FOB USA

296,41

286,41

266,41

Premia za Zatokę

73,66

15,71

Premia za Wielkie Jeziora

2.

Średnie z okresu referencyjnego określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 642/2010:

Koszt frachtu: Zatoka Meksykańska – Rotterdam:

14,53 EUR/t

Koszt frachtu: Wielkie Jeziora – Rotterdam:

— EUR/t


(1)  Premia dodatnia w wysokości 14 EUR/t włączona (art. 5 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 642/2010).

(2)  Premia ujemna w wysokości 10 EUR/t (art. 5 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 642/2010).

(3)  Premia ujemna w wysokości 30 EUR/t (art. 5 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 642/2010).


DECYZJE

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/16


DECYZJA RADY

z dnia 28 stycznia 2013 r.

w sprawie mianowania do Komitetu Regionów członka i zastępcy członka z Belgii

(2013/68/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając wniosek rządu Belgii,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniach 22 grudnia 2009 r. i 18 stycznia 2010 r. Rada przyjęła decyzje 2009/1014/UE (1) i 2010/29/UE (2) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia 25 stycznia 2015 r.

(2)

Jedno stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z wygaśnięciem mandatu Josa CHABERTA.

(3)

Jedno stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolni się w związku z mianowaniem Jeana-Luca VANRAESA na członka Komitetu Regionów,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Następujące osoby zostają mianowane do Komitetu Regionów na okres pozostający do końca obecnej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2015 r.:

a)

na stanowisko członka:

Jean-Luc VANRAES, Brussels Volksvertegenwoordiger in het Brussels Hoofdstedelijk Parlament;

oraz

b)

na stanowisko zastępcy członka:

Brigitte GROUWELS, Minister van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 stycznia 2013 r.

W imieniu Rady

S. COVENEY

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 348 z 29.12.2009, s. 22.

(2)  Dz.U. L 12 z 19.1.2010, s. 11.


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/17


DECYZJA RADY

z dnia 28 stycznia 2013 r.

w sprawie mianowania do Komitetu Regionów zastępcy członka z Czech

(2013/69/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając wniosek rządu Czech,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniach 22 grudnia 2009 r. i 18 stycznia 2010 r. Rada przyjęła decyzje 2009/1014/UE (1) i 2010/29/UE (2) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia 25 stycznia 2015 r.

(2)

Stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z wygaśnięciem mandatu Davida RATHA,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Następująca osoba zostaje mianowana do Komitetu Regionów na stanowisko zastępcy członka na okres pozostający do końca obecnej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2015 r.:

Václav NOVOTNÝ, radní hl. města Prahy.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 stycznia 2013 r.

W imieniu Rady

S. COVENEY

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 348 z 29.12.2009, s. 22.

(2)  Dz.U. L 12 z 19.1.2010, s. 11.


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/18


DECYZJA RADY

z dnia 28 stycznia 2013 r.

w sprawie mianowania do Komitetu Regionów członka z Włoch

(2013/70/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 305,

uwzględniając wniosek rządu Włoch,

A także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniach 22 grudnia 2009 r. i 18 stycznia 2010 r. Rada przyjęła decyzje 2009/1014/UE (1) i 2010/29/UE (2) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia 25 stycznia 2015 r.

(2)

Stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z wygaśnięciem mandatu Francesco MUSOTTA,

PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Następująca osoba zostaje mianowana do Komitetu Regionów na stanowisko członka na okres pozostający do końca obecnej kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2015 r.:

Rosario CROCETTA, Presidente della Regione Siciliana.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 stycznia 2013 r.

W imieniu Rady

S. COVENEY

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 348 z 29.12.2009, s. 22.

(2)  Dz.U. L 12 z 19.1.2010, s. 11.


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/19


DECYZJA RADY 2013/71/WPZiB

z dnia 31 stycznia 2013 r.

dotycząca przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez państwa członkowskie Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29 i art. 31 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 16 grudnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/845/WPZiB dotyczącą przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez państwa członkowskie Unii Europejskiej (1), która to decyzja przedłuża na okres kolejnych 12 miesięcy ważność ich krajowych zezwoleń na wjazd i pobyt na terytorium państw członkowskich wymienionych we wspólnym stanowisku 2002/400/WPZiB z dnia 21 maja 2002 r. dotyczącym przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez państwa członkowskie Unii Europejskiej (2).

(2)

Na podstawie oceny stosowania wspólnego stanowiska 2002/400/WPZiB Rada stwierdza, że celowe jest przedłużenie ważności tych zezwoleń na okres kolejnych 12 miesięcy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 wspólnego stanowiska 2002/400/WPZiB, przedłużają ważność krajowych zezwoleń na wjazd i pobyt udzielonych zgodnie z art. 3 tego wspólnego stanowiska na okres kolejnych 12 miesięcy.

Artykuł 2

Rada dokona oceny stosowania wspólnego stanowiska 2002/400/WPZiB w terminie 6 miesięcy od przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L. 335 z 17.12.2011, s. 78.

(2)  Dz.U. L 138 z 28.5.2002, s. 33.


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/20


DECYZJA RADY 2013/72/WPZiB

z dnia 31 stycznia 2013 r.

zmieniająca decyzję 2011/72/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Tunezji

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 31 stycznia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/72/WPZiB (1).

(2)

Środki ograniczające określone w decyzji 2011/72/WPZiB mają zastosowanie do dnia 31 stycznia 2013 r. Jak wynika z przeglądu tej decyzji, obowiązywanie środków ograniczających należy przedłużyć do dnia 31 stycznia 2014 r.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/72/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Art. 5 decyzji 2011/72/WPZiB otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 5

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 stycznia 2014 r. Jest ona poddawana stałemu przeglądowi. Może być odpowiednio przedłużana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 28 z 2.2.2011, s. 62.


1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/21


DECYZJA WYKONAWCZA RADY 2013/73/WPZiB

z dnia 31 stycznia 2013 r.

w sprawie wykonania decyzji 2011/486/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady 2011/486/WPZiB z dnia 11 sierpnia 2011 r. dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie (1), w szczególności jej art. 5 i art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 1 sierpnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/486/WPZiB.

(2)

W dniach 19 i 28 grudnia 2012 r. oraz w dniu 15 stycznia 2013 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych powołany zgodnie z pkt 30 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1988 (2011) zmienił wykaz osób, grup, przedsiębiorstw i podmiotów objętych środkami ograniczającymi.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2011/486/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku do decyzji 2011/486/WPZiB wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2013 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 199 z 2.8.2011, s. 57.


ZAŁĄCZNIK

I.   W załączniku do decyzji 2011/486/WPZiB wpis w wykazie dotyczący wymienionej poniżej osoby zastępuje się poniższym wpisem.

A.   Osoby powiązane z talibami

Badruddin Haqqani (alias Atiqullah).

Adres: Miram Shah (Miran Śah), Pakistan. Data urodzenia: ok. 1975–1979 r. Miejsce urodzenia: Miramshah (Miran Śah), Północny Waziristan, Pakistan. Inne informacje: a) dowódca operacji w Sieci Haqqani i członek talibskiej rady zarządzającej (szura) w Miram Shah (Miran Śah), b) wspierał prowadzenie ataków na cele w południowo-wschodnim Afganistanie, c) syn Jalaluddina Haqqaniego, brat Sirajuddina Jallaloudine’a Haqqaniego i Nasiruddina Haqqaniego, bratanek Khalila Ahmeda Haqqaniego. d) według doniesień zmarł pod koniec sierpnia 2012 r. Data umieszczenia w wykazie ONZ:11.5.2011 r.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

Badruddin Haqqani jest dowódcą operacyjnym Sieci Haqqani, stowarzyszonej z talibami grupy bojowej, która działa z Agencji Północnego Waziristanu na pakistańskich Terytoriach Plemiennych Administrowanych Federalnie. Sieć ta należy do najaktywniejszych grup rebelianckich w Afganistanie i jest odpowiedzialna za wiele ataków na dużą skalę. Siecią dowodzą trzej najstarsi synowie jej założyciela Jalaluddina Haqqaniego, który przyłączył się do talibskiego reżimu mułły Mohammeda Omara w połowie lat 90-tych. Badruddin jest synem Jalaluddina oraz bratem Nasiruddina Haqqaniego i Sirajuddina Haqqaniego, a także bratankiem Mohammada Ibrahima Omariego i Khalila Ahmeda Haqqaniego.

Badruddin pomaga najaktywniejszym rebeliantom i zagranicznym bojownikom związanym z talibami w atakach na cele w południowo-wschodnim Afganistanie. W Miram Shah (Miran Śah) zasiada w talibskiej radzie zarządzającej (szura), która kontroluje działalność Sieci Haqqani.

Uznaje się, że Badruddin jest jednym z najważniejszych przywódców wojskowych i organizatorem ataków samobójczych w ramach Sieci Haqqani, której podlega ok. 1 000 bojowników. Sieć Haqqani jest odpowiedzialna za wiele ataków, które miały miejsce we wschodnim Afganistanie i w Kabulu. Prawdopodobnie Badruddin jest bezpośrednio zamieszany w ataki skierowane przeciwko siłom zagranicznym i afgańskim oraz cywilom; ściśle współpracuje z innymi organizacjami terrorystycznymi, m.in. Al-Kaidą i Islamskim Ruchem Uzbekistanu.

Badruddin prawdopodobnie odpowiada także za porwania dokonywane w imieniu Sieci Haqqani. Jest odpowiedzialny za porwania licznych obywateli afgańskich i cudzoziemców na pograniczu afgańsko-pakistańskim.

II.   W załączniku do decyzji 2011/486/WPZiB skreśla się wpisy w wykazie dotyczące wymienionych poniżej osób.

A.   Osoby powiązane z talibami

1.

Abdul Razaq Ekhtiyar Mohammad.

2.

Zabihullah Hamidi (alias Taj Mir).

3.

Abdul Wahab Abdul Ghafar (alias Abdul Wahab).


Sprostowania

1.2.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 32/23


Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 131 z dnia 28 maja 2009 r. )

Strona 87, załącznik X zdanie drugie:

zamiast:

„W pkt 3 podane są przykłady braków, które same w sobie mogą stanowić uzasadnienie decyzji o zatrzymaniu statku (zob. art. 19 ust. 4).”,

powinno być:

„W pkt 3 podane są przykłady braków, które same w sobie mogą stanowić uzasadnienie decyzji o zatrzymaniu statku (zob. art. 19 ust. 3).”.