ZAŁĄCZNIK

WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW NA OBSZARZE POŁOWOWYM MADAGASKARU PRZEZ STATKI UNII EUROPEJSKIEJ

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

1.   Wyznaczanie właściwego organu

Na potrzeby niniejszego załącznika oraz o ile nie wskazano inaczej, każde odesłanie do Unii Europejskiej (UE) lub do Madagaskaru z tytułu właściwego organu oznacza:

a)	w odniesieniu do UE: Komisję Europejską, w stosownych przypadkach za pośrednictwem delegatury UE na Madagaskarze;

b)	w odniesieniu do Madagaskaru: ministerstwo odpowiedzialne za rybołówstwo.

2.   Obszar połowowy Madagaskaru

Wszelkie przepisy protokołu i załącznika do niego stosują się wyłącznie na obszarze połowowym Madagaskaru, określonym zgodnie z dodatkami 3 i 4, bez uszczerbku dla następujących przepisów:

a)	statki UE będą mogły prowadzić działalność połowową na wodach poza obszarem 20 mil morskich mierzonym od linii podstawowej w odniesieniu do sejnerów tuńczykowych oraz taklowców powierzchniowych;

b)	przestrzegana musi być 3 milowa strefa ochronna wokół krajowych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb;

c)	w celu ochrony zrównoważonego wykorzystywania zasobów niektórych gatunków dennych przez operatorów krajowych, taklowcom powierzchniowym objętym niniejszym protokołem zabrania się prowadzenia działalności połowowej w strefach skupisk Leven i Castor, których parametry określono w dodatku 5.

3.   Wyznaczenie lokalnego agenta

Każdy statek UE, który chce otrzymać upoważnienie do połowów, musi być reprezentowany przez agenta zamieszkałego na Madagaskarze.

4.   Rachunek bankowy

Przed datą rozpoczęcia tymczasowego stosowania niniejszego protokołu Madagaskar przesyła UE numer rachunku bankowego/rachunków bankowych, na który/na które mają być wpłacane kwoty finansowe należne od statków UE w ramach umowy. Koszty przelewów bankowych ponoszą armatorzy.

ROZDZIAŁ II

UPOWAŻNIENIA DO POŁOWÓW TUŃCZYKA

1.   Warunki niezbędne do uzyskania upoważnienia do połowów tuńczyka – kwalifikowalne statki

Upoważnienia do połowów tuńczyka, o których mowa w art. 6 umowy, są wydawane pod warunkiem że statek jest zarejestrowany w rejestrze statków rybackich UE i znajduje się w wykazie IOTC statków upoważnionych do połowów oraz że armator, kapitan lub sam statek wywiązali się ze wszystkich wcześniejszych zobowiązań wynikających z prowadzenia przez nich działalności połowowej na wodach Madagaskaru w ramach umowy oraz z ustawodawstwa Madagaskaru w zakresie rybołówstwa.

2.   Wniosek o wydanie upoważnienia do połowów

UE przedkłada Madagaskarowi wniosek o wydanie upoważnienia do połowów dla każdego statku, który chce prowadzić połowy w ramach umowy, na co najmniej 15 dni roboczych przed dniem rozpoczęcia wnioskowanego okresu ważności, używając formularza znajdującego się w dodatku 1.

Wniosek musi być wypełniony na maszynie lub ręcznie – czytelnie, drukowanymi literami.

Każdemu wnioskowi o wydanie upoważnienia do połowów, składanemu po raz pierwszy w ramach obowiązującego protokołu, lub składanemu po wprowadzeniu zmian technicznych w odnośnym statku, musi towarzyszyć:

a)	dowód uiszczenia z góry opłaty na okres ważności wnioskowanego upoważnienia;

b)	nazwisko, adres i dane kontaktowe: (i) armatora statku rybackiego; (ii) operatora statku rybackiego; (iii) lokalnego agenta statku;

c)	aktualne kolorowe zdjęcie statku (widok burty) o wymiarach minimalnych 15 cm × 10 cm;

d)	świadectwo zdolności żeglugowej statku;

e)	zaświadczenie o wpisie statku do rejestru;

f)	świadectwo sanitarne statku wydane przez właściwy organ UE;

g)	szczegółowe dane kontaktowe statku rybackiego (faks, e-mail itp.).

Podczas odnawiania upoważnienia do połowów w ramach obowiązującego protokołu statki, których charakterystyka techniczna nie uległa zmianie, składają wniosek o odnowienie upoważnienia, któremu towarzyszy wyłącznie dowód uiszczenia opłaty.

3.   Uiszczenie opłaty z góry

Wysokość uiszczanej z góry opłaty jest ustalana na podstawie rocznej stopy określonej w kartach technicznych w dodatku 2. Obejmuje ona wszystkie podatki krajowe i lokalne, z wyjątkiem opłat portowych, wyładunkowych i przeładunkowych oraz kosztów świadczonych usług.

4.   Tymczasowy wykaz statków, które ubiegają się o upoważnienie

Po otrzymaniu wniosków o wydanie upoważnienia do połowów krajowy organ odpowiedzialny za nadzór nad działalnością połowową niezwłocznie opracowuje dla każdej kategorii statków tymczasowy wykaz statków, które ubiegają się o upoważnienie. Wykaz ten jest niezwłocznie przekazywany UE oraz właściwemu organowi Madagaskaru.

UE przekazuje tymczasowy wykaz armatorowi lub agentowi. W przypadku gdy biura UE są zamknięte, Madagaskar może wydać tymczasowy wykaz bezpośrednio armatorowi lub jego agentowi i przesłać jego kopie UE.

5.   Wydawanie upoważnień do połowów

Upoważnienia do połowów w odniesieniu do wszystkich rodzajów statków wydawane są armatorom lub ich agentom w terminie 15 (piętnastu) dni roboczych od otrzymania przez właściwy organ kompletnego wniosku o wydanie upoważnienia. Kopia wspomnianych upoważnień do połowów jest przesyłana niezwłocznie delegaturze UE w Madagaskarze.

6.   Wykaz statków posiadających upoważnienie do połowów

Po wydaniu upoważnienia do połowów organ krajowy odpowiedzialny za nadzór nad działalnością połowową niezwłocznie opracowuje dla każdej kategorii statków ostateczny wykaz statków upoważnionych do połowów na obszarze połowowym Madagaskaru. Wykaz ten jest niezwłocznie przekazywany UE, zastępując wykaz tymczasowy, o którym mowa powyżej.

7.   Okres ważności upoważnienia do połowów

Okres ważności upoważnień do połowów wynosi jeden rok od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia i są one odnawialne.

8.   Dokumenty pokładowe

Podczas przebywania na wodach lub w portach Madagaskaru na statku rybackim muszą stale znajdować się następujące dokumenty:

a)	oryginał upoważnienia do połowów, z tym, że jeżeli nie można uzyskać oryginału przed upływem miesiąca, zastąpić go może kopia wykazu statków upoważnionych do połowów, określona w niniejszym załączniku rozdział II punkt 6;

b)

dokumenty wydane przez właściwe organy państwa bandery statku rybackiego, które wskazują: — numer, pod którym statek rybacki jest zarejestrowany, zaświadczenie o rejestracji statku; — świadectwo zgodności przewidziane w Konwencji z Torremolinos wystawione przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO);

c)	aktualne poświadczone szkice lub opisy planów statku rybackiego, w szczególności liczba ładowni z podaną w metrach sześciennych pojemnością magazynową;

d)

jeżeli nastąpiła jakakolwiek modyfikacja charakterystyki statku rybackiego w zakresie jego długości całkowitej, pojemności rejestrowej brutto, mocy głównego silnika (konie mechaniczne) lub pojemności ładowni – świadectwo poświadczone przez właściwy organ państwa bandery statku rybackiego opisujące charakter takiej modyfikacji;

e)	jeżeli statek rybacki jest wyposażony w zbiorniki z wodą morską służące do schładzania lub zamrażania – dokument poświadczony przez właściwy organ państwa bandery statku wskazujący wzorcowanie zbiorników statków w metrach sześciennych;

f)	jeżeli dotyczy, należy na bieżąco aktualizować dziennik zarządzania wodami balastowymi (daty i godziny pompowania wraz z pozycjami i pojemnością, daty i godziny spuszczania do morza wraz z pozycjami i pojemnością, zabiegi oczyszczania, którym poddano te wody balastowe);

g)	upoważnienie do połowów na wodach objętych jurysdykcją państwa bandery wydane w odniesieniu do statku rybackiego lub wyciąg z rejestru upoważnionych statków IOTC; oraz

h)	kopię obowiązującego ustawodawstwa Madagaskaru w zakresie rybołówstwa.

9.   Przeniesienie upoważnienia do połowów

Upoważnienie do połowów jest wydawane dla danego statku i nie podlega przeniesieniu.

Jednakże w przypadku udowodnionego działania siły wyższej oraz na wniosek UE, upoważnienie do połowów można zastąpić nowym upoważnieniem, wydanym dla statku podobnego lub zastępującego, bez uiszczania na nowo opłaty płatnej z góry. W takim przypadku rozliczenie należności dla sejnerów-zamrażalni do połowu tuńczyków i taklowców powierzchniowych w rozdziale IV uwzględnia całość połowów dokonywanych przez oba rodzaje statków na obszarze połowowym Madagaskaru.

Przeniesienia dokonuje się w drodze oddania upoważnienia do połowów przez armatora lub jego agenta na Madagaskarze oraz w drodze wydania przez Madagaskar w jak najkrótszym terminie upoważnienia do połowów zastępującego poprzednie upoważnienie. Upoważnienie do połowów jest wydawane w jak najkrótszym terminie armatorowi lub jego agentowi w chwili oddania upoważnienia do połowów, które ma być zastąpione. Upoważnienie do połowów zaczyna obowiązywać z dniem oddania upoważnienia do połowów, które ma być zastąpione.

Madagaskar aktualizuje w jak najkrótszym terminie wykaz statków upoważnionych do połowów. Nowy wykaz jest niezwłocznie przekazywany krajowemu organowi odpowiedzialnemu za kontrolę połowów oraz UE.

10.   Statki pomocnicze

Statki pomocnicze pływające pod banderą UE muszą uzyskać upoważnienie zgodnie z przepisami i warunkami przewidzianymi w ustawodawstwie Madagaskaru i na warunkach w nim przewidzianych.

Koszt rocznej licencji dla statku pomocniczego wynosi 2 500 EUR.

Właściwe organy Madagaskaru regularnie przekazują Komisji Europejskiej wykaz tych upoważnień za pośrednictwem delegatury UE na Madagaskarze.

ROZDZIAŁ III

ŚRODKI TECHNICZNE

Środki techniczne stosowane w odniesieniu do statków posiadających upoważnienie do połowów dotyczące obszaru połowowego, narzędzi połowowych i przyłowów są określone dla każdej kategorii połowów w kartach technicznych znajdujących się w dodatku 2.

Statki przestrzegają ustawodawstwa Madagaskaru dotyczącego rybołówstwa oraz wszelkich rezolucji przyjętych przez IOTC.

ROZDZIAŁ IV

SPRAWOZDAWCZOŚĆ DOTYCZĄCA POŁOWÓW

1.   Definicja rejsu połowowego

Do celów niniejszego załącznika czas trwania rejsu połowowego statku UE określa się w następujący sposób:

a)	okres pomiędzy wejściem do obszaru połowowego Madagaskaru i wyjściem z niego, lub

b)	okres pomiędzy wejściem do obszaru połowowego Madagaskaru a przeładunkiem w porcie lub wyładunkiem na Madagaskarze.

2.   Dziennik połowowy

Kapitan statku UE, który prowadzi połowy w ramach umowy, prowadzi dziennik połowowy IOTC, którego wzór dla każdej kategorii połowów znajduje się w dodatku 6 i 7.

Dziennik połowowy musi być zgodny z rezolucją IOTC 08/04 dla taklowców powierzchniowych i rezolucją 10/03 dla sejnerów.

Kapitan wypełnia dziennik połowowy dla każdego dnia przebywania statku na obszarze połowowym Madagaskaru.

Kapitan zapisuje każdego dnia w dzienniku połowowym ilość każdego gatunku zidentyfikowanego kodem Alfa 3 Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) złowionego i zatrzymanego na statku, wyrażoną w kg masy w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk. W odniesieniu do każdego głównego gatunku kapitan zapisuje również przyłowy i odrzuty.

Dziennik połowowy wypełniany jest w sposób czytelny, dużymi literami i podpisywany przez kapitana.

Kapitan odpowiada za dokładność danych wpisanych do dziennika połowowego.

3.   Sprawozdawczość dotycząca połowów

Kapitan deklaruje połowy statku poprzez przedstawienie Madagaskarowi dzienników połowowych odnoszących się do obecności statku na obszarze połowowym Madagaskaru.

Dzienniki połowowe składa się w następujący sposób:

a)	w przypadku zawinięcia do portu Madagaskaru oryginał każdego dziennika połowowego jest przekazywany miejscowemu przedstawicielowi Madagaskaru, który pisemnie potwierdza jego odbiór; kopia dziennika połowowego jest przekazywana służbom kontrolnym Madagaskaru;

b)

w przypadku wyjścia z obszaru połowowego Madagaskaru bez uprzedniego zawijania do któregoś z portów Madagaskaru - oryginał każdego dziennika połowowego jest przesyłany w terminie 7 (siedmiu) dni roboczych po zawinięciu do jakiegokolwiek innego portu, a w każdym razie w terminie 15 (piętnastu) dni roboczych od dnia wyjścia z obszaru połowowego Madagaskaru: (i) pocztą elektroniczną na adres internetowy podany przez organ krajowy ds. nadzoru nad działalnością połowową; lub (ii) faksem na numer podany przez organ krajowy ds. nadzoru nad działalnością połowową; lub (iii) listem wysłanym do organu krajowego ds. nadzoru nad działalnością połowową;

Powrót statku do obszaru połowowego Madagaskaru w okresie ważności posiadanego przez niego upoważnienia do połowów łączy się ze sporządzeniem nowego sprawozdania dotyczącego połowów.

Od dnia 1 lipca 2013 r. obie Strony ustanawiają protokół do wymiany drogą elektroniczną wszelkich danych dotyczących połowów i sprawozdawczości, których podstawą jest elektroniczny dziennik połowowy; Strony planują wprowadzenie protokołu i zastąpienie wersji papierowej sprawozdawczości dotyczącej połowów wersją elektroniczną najpóźniej do dnia 1 stycznia 2014 r.

Kapitan przesyła UE i właściwemu organowi swojego państwa bandery kopie wszystkich dzienników połowowych. W odniesieniu do sejnerów tuńczykowych i taklowców powierzchniowych kapitan przesyła również kopie wszystkich dzienników połowowych do jednego z następujących krajowych instytutów naukowych: USTA (Unité statistique thonière d'Antsiranana) i CSP (Centre de surveillance des pêches) oraz do jednego z następujących instytutów naukowych:

a)	IRD (Institut de recherche pour le développement);

b)	IEO (Instituto Español de Oceanografia);

c)	IPIMAR (Instituto Português de Investigação Maritima).

W przypadku nieposzanowania przepisów dotyczących raportowania połowów Madagaskar może zawiesić upoważnienie do połowów dla danego statku do czasu otrzymania brakujących deklaracji połowowych i ukarać armatora zgodnie z odnośnymi przepisami obowiązującego ustawodawstwa krajowego. W przypadku ponownego nieposzanowania przepisów Madagaskar może odmówić odnowienia upoważnienia do połowów. Madagaskar informuje niezwłocznie UE o wszelkich karach nałożonych w takich okolicznościach.

4.   Końcowe rozliczenie należności z tytułu opłat za sejnery tuńczykowe i taklowce powierzchniowe

UE określa dla każdego oceanicznego sejnera tuńczykowego i taklowca powierzchniowego, w oparciu o ich deklaracje połowowe potwierdzone przez instytuty naukowe wymienione powyżej, rozliczenie końcowe należności należnych od statku z tytułu rocznej kampanii połowowej za rok poprzedni.

UE przekazuje to rozliczenie końcowe Madagaskarowi i armatorowi przed dniem 31 lipca bieżącego roku. W terminie 30 dni roboczych od dnia przekazania Madagaskar może zakwestionować rozliczenie końcowe w oparciu o należyte elementy uzasadniające. W razie sporu Strony szukają porozumienia w ramach wspólnego komitetu. Jeżeli Madagaskar nie zgłosi zastrzeżeń w terminie 30 dni roboczych, rozliczenie końcowe jest uznane za przyjęte.

Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest wyższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry w celu uzyskania upoważnienia do połowów, armator wpłaca saldo Madagaskarowi najpóźniej dnia 30 września bieżącego roku. Jeżeli zaś wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry, różnica nie jest zwracana armatorowi.

ROZDZIAŁ V

WYŁADUNKI I PRZEŁADUNKI

Przeładunek na morzu jest zakazany. Wszelkie czynności przeładunkowe w porcie są monitorowane w obecności inspektorów Madagaskaru ds. rybołówstwa.

Kapitan statku UE, który chce dokonać wyładunku lub przeładunku, musi zgłosić równocześnie CMR i organom portowym na Madagaskarze, co najmniej na 48 godziny przed wyładunkiem lub przeładunkiem:

a)	nazwę statku rybackiego, który ma dokonać wyładunku lub przeładunku, oraz jego numer w rejestrze statków rybackich IOTC;

b)	port wyładunku lub przeładunku;

c)	planowany dzień i godzinę wyładunku lub przeładunku;

d)	ilości (wyrażone w kg wagi w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk) każdego gatunku, który ma być wyładowany lub przeładowany (zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO);

Czynności przeładunkowe wymagają udzielenia przez CMR Madagaskaru uprzedniej zgody kapitanowi lub jego agentowi w ciągu 24 godzin po otrzymaniu wymienionego powyżej powiadomienia. Przeładunek musi odbywać się w jednym z upoważnionych do tego celu portów Madagaskaru.

W przypadku przeładunku, oprócz informacji wymienionych w lit. a)-d), kapitan podaje również nazwę statku przyjmującego.

Kapitan statku przyjmującego informuje organy Madagaskaru (CMR i organ portowy) o ilościach tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych przeładowanych na jego statek oraz wypełnia deklarację przeładunku w CMR i przekazuje ją organowi portowemu Madagaskaru w ciągu 24 godzin.

Wyznaczone porty rybackie na Madagaskarze, w których zezwala się na przeładunek, to: Antsiranana w odniesieniu do sejnerów, Toliary, Ehoala, Toamasina w odniesieniu do taklowców.

Nieposzanowanie tych przepisów pociąga za sobą nałożenie odpowiednich sankcji przewidzianych w tym zakresie przez ustawodawstwo Madagaskaru.

Statki UE dokonujące wyładunku w porcie Madagaskaru dołożą starań, by udostępnić przyłowy przetwórcom lokalnym po lokalnej cenie rynkowej. Na wniosek przedsiębiorstw rybackich UE regionalne wydziały ministerstwa odpowiedzialnego za rybołówstwo dostarczają wykaz i dane kontaktowe lokalnych przedsiębiorstw przetwórczych.

Tuńczykowce UE, które dobrowolnie dokonują wyładunku w porcie Madagaskaru, korzystają z obniżki należności o 5 EUR za tonę złowioną na obszarze połowowym Madagaskaru w stosunku do kwoty wskazanej w dodatku 2 w odniesieniu do kategorii połowów danego statku.

Dodatkowa obniżka o 5 EUR za tonę zostaje przyznana w przypadku sprzedaży produktów rybołówstwa w zakładzie przetwórczym na Madagaskarze.

ROZDZIAŁ VI

KONTROLA

1.   Wejście do obszaru połowowego i wyjście z niego

Każde wejście statku UE, posiadającego upoważnienie do połowów, na obszar połowowy Madagaskaru i wyjście z niego muszą być zgłoszone Madagaskarowi w terminie trzech godzin przed wejściem lub wyjściem.

Zgłaszając wejście lub wyjście, statek podaje w szczególności:

a)	planowany dzień, godzinę i punkt wejścia lub wyjścia;

b)	ilości każdego gatunku docelowego znajdujące się na statku, zidentyfikowane kodem Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg wagi w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk;

c)	ilości każdego gatunku przyłowionego znajdujące się na statku, zidentyfikowane kodem Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg wagi w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk.

Zgłoszenie odbywa się w pierwszej kolejności pocztą elektroniczną lub, jeśli jest to niemożliwe, faksem na adres elektroniczny lub numer telefonu podane przez CMR, przy użyciu formularza załączonego jako dodatek 8. CMR potwierdza niezwłocznie jego odbiór zwrotną pocztą elektroniczną lub faksem.

CMR powiadamia niezwłocznie odnośne statki i UE o wszelkiej zmianie adresu elektronicznego, numeru telefonu lub częstotliwości.

Każdy statek przyłapany na prowadzeniu połowów na obszarze połowowym Madagaskaru bez uprzedniego zgłoszenia tego jest uważany za statek dokonujący połowów bez upoważnienia.

Każdy, kto narusza niniejsze postanowienie podlega grzywnom i karom przewidzianym przez obowiązujące ustawodawstwo Madagaskaru w zakresie rybołówstwa.

Raporty połowowe z wejścia/opuszczenia muszą być przechowywane na statku co najmniej przez rok od dnia ich przesłania.

Statki rybackie UE, które nie posiadają upoważnienia do połowów, muszą dokonać zgłoszenia tranzytu. Zakres tego zgłoszenia jest identyczny z określonym w niniejszym punkcie.

2.   Współpraca w zakresie zwalczania połowów NNN

W celu wzmocnienia nadzoru połowów i zwalczania połowów NNN, statki rybackie UE zachęca się do informowania CMR o obecności wszelkich innych statków rybackich w ich pobliżu.

3.   Okresowe raporty połowowe

Kiedy statek UE prowadzi działalność na wodach Madagaskaru, kapitan statku UE posiadającego upoważnienie do połowów musi co trzy dni informować CMR o połowach dokonywanych na obszarze połowowym Madagaskaru. Raportowanie połowów (przesłanie pierwszego raportu połowowego) rozpoczyna się trzy dni po dniu wejścia do obszaru połowowego Madagaskaru.

Przesyłając swoje okresowe raporty połowowe co trzy dni, statek podaje w szczególności:

a)	planowany dzień, godzinę i pozycję podczas raportowania;

b)	złowione ilości każdego gatunku docelowego znajdujące się na statku podczas trzydniowego okresu, zidentyfikowane kodem Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg wagi w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk;

c)	złowione ilości każdego gatunku przyłowionego znajdujące się na statku podczas trzydniowego okresu, zidentyfikowane kodem Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg wagi w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk;

d)	złowione ilości każdego gatunku przyłowionego, odrzucone do morza podczas trzydniowego okresu, zidentyfikowane kodem Alfa 3 FAO oraz wyrażone w kg wagi w relacji pełnej lub, w razie potrzeby, w liczbie sztuk;

e)	prezentację produktów;

f)	w odniesieniu do sejnerów poławiających tuńczyka: — liczbę skutecznych stawień sieci z urządzeniami do sztucznej koncentracji ryb, wykonanych od ostatniego raportu; — liczbę skutecznych stawień sieci na ławicach ryb, wykonanych od ostatniego raportu; — liczbę nieskutecznych stawień sieci.

g)	w odniesieniu do taklowców poławiających tuńczyka: — liczbę stawień sieci wykonanych od ostatniego raportu; — liczbę stawień haczyków użytych od ostatniego raportu.

Zgłoszenie odbywa się w pierwszej kolejności pocztą elektroniczną lub, jeśli jest to niemożliwe, faksem na adres elektroniczny lub numer telefonu podany przez CMR, przy użyciu formularza załączonego jako dodatek 8. CMR powiadamia niezwłocznie odnośne statki i UE o wszelkiej zmianie adresu elektronicznego, numeru telefonu lub częstotliwości.

Każdy statek przyłapany na prowadzeniu połowów na obszarze połowowym Madagaskaru bez zgłoszenia sporządzanego co trzy dni raportu jest uważany za statek dokonujący połowów bez upoważnienia. Każdy, kto narusza niniejsze postanowienie podlega grzywnom i karom przewidzianym przez obowiązujące ustawodawstwo Madagaskaru w zakresie rybołówstwa.

Okresowe raporty połowowe muszą być przechowywane na statku co najmniej przez rok od dnia ich przesłania.

4.   Inspekcja na morzu

Inspekcji na morzu na obszarze połowowym Madagaskaru, prowadzonej w odniesieniu do statków UE posiadających upoważnienie do połowów, dokonują inspektorzy Madagaskaru, których można zidentyfikować i którzy są odpowiedzialni za kontrole połowów.

Przed wejściem na statek upoważnieni inspektorzy uprzedzają statek UE, na kanale 16 VHF, o decyzji przeprowadzenia inspekcji. Inspekcja jest prowadzona przez inspektorów ds. rybołówstwa, którzy przed rozpoczęciem inspekcji muszą przedstawić swoją tożsamość, kwalifikacje oraz zlecenie przeprowadzenia inspekcji.

Upoważnieni inspektorzy pozostają na pokładzie statku UE jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. Przeprowadzają oni inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i ładunku.

Na zakończenie każdej inspekcji upoważnieni inspektorzy sporządzają sprawozdanie z inspekcji. Kapitan statku UE ma prawo wprowadzić swoje komentarze do sprawozdania z inspekcji. Sprawozdanie z inspekcji jest podpisywane przez inspektora, który je sporządził, oraz przez kapitana statku UE.

Upoważnieni inspektorzy przekazują kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi statku UE przed zejściem ze statku. W razie stwierdzenia naruszenia przepisów kopię powiadomienia o naruszeniu przekazuje się również UE zgodnie z rozdziałem VIII.

5.   Inspekcja w porcie w przypadku wyładunku i przeładunku

Inspekcja unijnych statków rybackich, które dokonują wyładunku lub przeładunku połowów, w porcie Madagaskaru prowadzona jest przez madagaskarskich inspektorów, których można zidentyfikować i którzy są odpowiedzialni za kontrole połowów.

Przed rozpoczęciem inspekcji inspektorzy muszą przedstawić swoją tożsamość, kwalifikacje oraz zlecenie przeprowadzenia inspekcji. Inspektorzy Madagaskaru pozostają na pokładzie statku UE jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją i przeprowadzają inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, dokonywanego przez niego wyładunku lub przeładunku ładunku.

Na zakończenie każdej inspekcji inspektorzy Madagaskaru sporządzają sprawozdanie z inspekcji. Kapitan statku UE ma prawo wprowadzić swoje komentarze do sprawozdania z inspekcji. Sprawozdanie z inspekcji jest podpisywane przez inspektora, który je sporządził, oraz przez kapitana statku UE.

Inspektorzy Madagaskaru przekazują kopię sprawozdania z inspekcji kapitanowi statku UE przed zejściem ze statku.

W razie stwierdzenia naruszenia przepisów kopię powiadomienia o naruszeniu przekazuje się również UE zgodnie z rozdziałem VIII.

ROZDZIAŁ VII

SATELITARNY SYSTEM MONITOROWANIA STATKÓW (VMS)

1.   Komunikaty dotyczące pozycji statków – system VMS

Statki UE posiadające upoważnienie do połowów muszą być wyposażone w satelitarny system monitorowania statków (Vessel Monitoring System - VMS), który zapewnia automatyczne, stałe i cogodzinne przekazywanie informacji o ich pozycji do CMR ich państwa bandery.

Każdy komunikat o pozycji musi zawierać:

a)	identyfikację statku;

b)	ostatnią pozycję geograficzną statku (długość, szerokość geograficzna) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %;

c)	dzień i godzinę zarejestrowania pozycji;

d)	prędkość i kurs statku.

Każdy komunikat o pozycji musi być skonfigurowany w formacie podanym w dodatku 9.

Pierwsza pozycja zarejestrowana po wejściu na wody Madagaskaru jest oznaczana kodem „ENT”. Wszystkie następne pozycje są oznaczane kodem „POS”, z wyjątkiem pierwszej pozycji zarejestrowanej po wyjściu z wód Madagaskaru, która jest oznaczana kodem „EXI”. CMR państwa bandery zapewnia automatyczne przetwarzanie i, w razie potrzeby, elektroniczne przesyłanie komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji są rejestrowane w sposób bezpieczny i przechowywane przez okres trzech lat.

2.   Przekazywanie informacji przez statek w przypadku awarii systemu VMS

Kapitan powinien stale dopilnowywać, aby system VMS był w pełni operacyjny a komunikaty o pozycji prawidłowo przekazywane do CMR państwa bandery.

Statki UE, które prowadzą połowy z uszkodzonym systemem VMS nie są upoważnione do wejścia do obszaru połowowego Madagaskaru.

W razie awarii systemu VMS statku podczas połowów na obszarze połowowym Madagaskaru, system ten należy naprawić lub wymienić możliwie najszybciej i nie później niż w terminie 15 dni roboczych. Po upływie tego terminu statek traci prawo do prowadzenia połowów na wodach Madagaskaru.

Statki z uszkodzonym systemem VMS, które prowadzą połowy na wodach Madagaskaru, powinny przekazywać komunikaty o pozycji do CMR państwa bandery i Madagaskaru pocztą elektroniczną lub faksem z częstotliwością co najmniej co sześć godzin, podając wszelkie wymagane informacje.

3.   Bezpieczne przesyłanie komunikatów o pozycji do Madagaskaru

CMR państwa bandery przesyła automatycznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do CMR Madagaskaru. CMR państwa bandery i CMR Madagaskaru przekazują sobie nawzajem swoje kontaktowe adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.

Przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery i CMR Madagaskaru odbywa się drogą elektroniczną z wykorzystaniem systemu bezpiecznej łączności.

CMR Madagaskaru informuje niezwłocznie CMR państwa bandery i UE o wszelkich następujących po sobie zakłóceniach w odbiorze komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów, w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił swojego wyjścia z wód Madagaskaru.

4.   Nieprawidłowe działanie systemu łączności

Madagaskar sprawdza kompatybilność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem CMR państwa bandery oraz informuje niezwłocznie UE o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego. Wszelkie ewentualne spory będą rozstrzygane przez wspólny komitet.

Kapitan jest uznawany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną interwencję w systemie VMS mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów o pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w obowiązującym ustawodawstwie Madagaskaru.

5.   Zmiana częstotliwości wysyłania komunikatów o pozycji

Na podstawie uzasadnionych elementów, które wskazują na istnienie naruszenia, CMR Madagaskaru może zwrócić się z prośbą do CMR państwa bandery, wysyłając kopię prośby do UE, o skrócenie do 30 minut przerw pomiędzy kolejnymi komunikatami o pozycji statku, w okresie wyznaczonym do przeprowadzenia śledztwa. CMR Madagaskaru powinien przesłać wspomniane dowody do CMR państwa bandery i UE. CMR państwa bandery niezwłocznie wysyła komunikaty o pozycji do CMR Madagaskaru przy użyciu nowej częstotliwości.

CMR Madagaskaru niezwłocznie informuje centrum monitorowania państwa bandery i Komisję Europejską o zakończeniu procedury weryfikacji.

Po zakończeniu okresu wyznaczonego na prowadzenie śledztwa CMR Madagaskaru informuje CMR państwa bandery i UE o ewentualnych czynnościach następczych.

ROZDZIAŁ VIII

NARUSZENIA PRZEPISÓW

Niezastosowanie się do którejkolwiek z powyższych zasad lub postanowień protokołu, bądź do środków dotyczących zarządzania zasobami żywymi i ich ochrony lub ustawodawstwa Madagaskaru, może skutkować nałożeniem kary w postaci zawieszenia, uchylenia lub braku przedłużenia upoważnienia do połowów dla danego statku.

1.   Postępowanie w stosunku do naruszenia przepisów

Wszelkie naruszenie przepisów dokonane na obszarze połowowym Madagaskaru przez statek UE posiadający upoważnienie do połowów zgodnie z postanowieniami niniejszego załącznika powinno być wymienione w sprawozdaniu z inspekcji.

W przypadku inspekcji na statku podpisanie przez kapitana sprawozdania z inspekcji nie przesądza o prawie armatora do obrony przed zarzutem stwierdzonego naruszenia przepisów. W przypadku odmowy podpisania sprawozdania z inspekcji kapitan przedstawia na piśmie powody tej odmowy a inspektor nanosi zapis „odmowa podpisania”.

W odniesieniu do każdego naruszenia przepisów dokonanego na obszarze połowowym Madagaskaru przez statek UE posiadający upoważnienie do połowów powiadomienie o określonym naruszeniu i związanych z nim sankcjach nałożonych na kapitana jest przekazywane bezpośrednio armatorowi w następstwie procedury ustanowionej w przepisach Madagaskaru w zakresie rybołówstwa. Kopię powiadomienia przesyła się do państwa bandery statku i UE w terminie 72 godzin.

2.   Zatrzymanie statku

W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów każdy statek UE, który naruszył przepisy, może być zmuszony do zaprzestania swojej działalności połowowej i, jeśli znajduje się na morzu, do powrotu do któregoś z portów Madagaskaru, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem Madagaskaru.

Madagaskar zgłasza UE każde zatrzymanie statku UE posiadającego upoważnienie do połowów drogą elektroniczną, w terminie maksymalnie 24 godzin. Zgłoszenie musi zawierać przyczyny aresztowania lub zatrzymania.

Przed podjęciem jakiegokolwiek środka przeciwko statkowi, kapitanowi, załodze statku lub ładunkowi, poza działaniami mającymi na celu zabezpieczenie dowodów, CMR Madagaskaru organizuje spotkanie informacyjne mające na celu wyjaśnienie faktów, które doprowadziły do zatrzymania statku, oraz przedstawienie ewentualnych działań następczych, w terminie jednego dnia roboczego od zgłoszenia zatrzymania statku. W spotkaniu informacyjnym uczestniczą przedstawiciel państwa bandery oraz armatora statku.

3.   Kary za naruszenie przepisów – postępowanie ugodowe

Kara za naruszenie przepisów jest wyznaczana przez Madagaskar zgodnie z przepisami obowiązującego ustawodawstwa krajowego.

Przed wszczęciem postępowania sądowego podejmowane jest postępowanie ugodowe pomiędzy organami Madagaskaru a statkiem UE w celu rozstrzygnięcia sprawy polubownie. Przedstawiciel państwa bandery może wziąć udział w postępowaniu ugodowym. Postępowanie ugodowe kończy się najpóźniej 72 godzin po zgłoszeniu zatrzymania statku.

4.   Postępowanie sądowe – gwarancja bankowa

Jeżeli wspomniane powyżej postępowanie ugodowe nie powiedzie się, a sprawa dotycząca naruszenia przepisów zostaje wszczęta przed właściwym organem sądowym, armator statku, który naruszył przepisy, składa na rachunku Skarbu Państwa Madagaskaru gwarancję bankową, której wysokość ustala Madagaskar i która obejmuje koszty związane z zatrzymaniem statku, szacowaną grzywną i ewentualną wypłatą odszkodowania. Gwarancja bankowa nie podlega zwrotowi do czasu zakończenia postępowania sądowego.

Gwarancja bankowa jest zwalniana i zwracana armatorowi niezwłocznie po wydaniu orzeczenia:

a)	w całości, jeśli nie orzeczono żadnej kary;

b)	do wysokości salda, jeśli kara skutkowała grzywną nieprzekraczającą gwarancji bankowej.

Madagaskar informuje UE o wynikach postępowania sądowego w terminie 8 dni od wydania orzeczenia.

5.   Zwolnienie statku i załogi

Statek i jego załoga mogą opuścić port po uregulowaniu kary wynikającej z postępowania ugodowego lub po złożeniu gwarancji bankowej na rachunku Skarbu Państwa Madagaskaru. Statek zostaje zwolniony, a jego załodze zezwala się na opuszczenie portu:

a)	z chwilą wypełnienia zobowiązań wynikających z postępowania ugodowego,

b)	albo po wniesieniu gwarancji bankowej wymienionej powyżej i po jej przyjęciu przez ministerstwo odpowiedzialne za rybołówstwo, w oczekiwaniu na zakończenie postępowania sądowego.

ROZDZIAŁ IX

ZAOKRĘTOWANIE MARYNARZY

1.   Liczba marynarzy, którzy mają być zaokrętowani

Armatorzy sejnerów do połowów tuńczyka i taklowców powierzchniowych będą odpowiedzialni za zatrudnianie obywateli krajów AKP na następujących warunkach i przy następujących limitach:

a)	w przypadku floty sejnerów do połowów tuńczyka, co najmniej 20 % zamustrowanych marynarzy w sezonie poławiania tuńczyka na obszarze połowowym kraju trzeciego będzie pochodziło z krajów AKP;

b)	w przypadku floty taklowców powierzchniowych, co najmniej 20 % zamustrowanych marynarzy w sezonie połowów na obszarze połowowym kraju trzeciego będzie pochodziło z krajów AKP.

Armatorzy dołożą starań, aby zaokrętować więcej dodatkowych marynarzy pochodzących z Madagaskaru.

2.   Umowy o zatrudnienie marynarzy

Do marynarzy zaokrętowanych na statkach UE stosuje się z mocy prawa Deklaracja MOP dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się, faktycznego uznawania prawa do zbiorowych negocjacji pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu.

Umowy o pracę z marynarzami pochodzącymi z krajów AKP, których kopie otrzymują strony tych umów, sporządzane są pomiędzy przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami lub ich związkami zawodowymi lub przedstawicielami tych związków. Umowy o pracę zapewniają marynarzom korzystanie z systemu zabezpieczeń społecznych, który jest dla nich obowiązujący, w tym ubezpieczenia na wypadek śmierci, ubezpieczenia zdrowotnego i od nieszczęśliwych wypadków.

3.   Wynagrodzenie marynarzy

Wynagrodzenie marynarzy z państw AKP pokrywają armatorzy. Jego wysokość jest ustalana za obopólnym porozumieniem armatorów lub ich przedstawicieli i marynarzy lub ich związków zawodowych bądź przedstawicieli tych związków. Jednakże warunki wynagrodzenia marynarzy z krajów AKP nie mogą być gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych dla załóg w ich własnych krajach, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm przewidzianych przez MOP.

4.   Obowiązki marynarza

Każdy marynarz zatrudniony przez statek UE stawia się u kapitana określonego statku w przeddzień wyznaczonego terminu zaokrętowania. Armator jest automatycznie zwalniany z obowiązku zatrudnienia marynarza, który nie stawi się o wyznaczonej godzinie w terminie przewidzianym na zaokrętowanie.

ROZDZIAŁ X

OBSERWATORZY

1.   Obserwacja działalności połowowej

Strony uznają znaczenie przestrzegania obowiązków wynikających z rezolucji IOTC w odniesieniu do programu obserwatorów naukowych.

W celu przestrzegania wspomnianych rezolucji, wyłączając przypadek ograniczeń przestrzennych wynikających z wymogów bezpieczeństwa, postanowienia dotyczące obserwatorów są następujące:

Statki, które w ramach Umowy posiadają upoważnienie do połowów na wodach Madagaskaru, zabierają na pokład obserwatorów wyznaczonych przez władze Madagaskaru, zgodnie z poniższymi zasadami.

Na wniosek władz Madagaskaru, statki rybackie UE zabierają na pokład obserwatorów w celu osiągnięcia poziomu obłożenia odpowiadającego 10 % upoważnionych statków. Jednak statki o pojemności poniżej 100 GT nie mają obowiązku przestrzegania tego progu.

2.   Wyznaczone statki i obserwatorzy

Organy Madagaskaru sporządzają wykaz statków, które zostały wyznaczone do przyjęcia na pokład obserwatora. Wykaz ten jest uaktualniany. Wykaz ten jest przekazywany Komisji Europejskiej niezwłocznie po jego sporządzeniu.

Organy Madagaskaru przekazują zainteresowanemu armatorowi nazwisko obserwatora, który został wyznaczony do przyjęcia na pokład jego statku, najpóźniej 15 dni przed przewidywaną datą zaokrętowania obserwatora.

Czas przebywania obserwatora na statku nie może przekraczać czasu niezbędnego do wykonania przez niego swoich obowiązków.

3.   Wynagrodzenie obserwatora

Koszty związane z dojazdem obserwatora poza Madagaskar i jego powrotem ponosi armator. Wynagrodzenie i składki na ubezpieczenie społeczne obserwatora pokrywane są przez organy Madagaskaru.

W odniesieniu do każdego statku, który przyjmuje na pokład obserwatora, od armatora wymagany jest udział w kosztach w wysokości 20 EUR za każdy dzień zaokrętowania. Kwota ta jest wpłacana na rzecz programu obserwatorów naukowych, którym zarządza CMR.

4.   Warunki przyjęcia na pokład

Warunki zaokrętowania obserwatora, w szczególności czas przebywania na statku, są uzgodnione za obopólną zgodą przez armatora lub jego agenta i Madagaskar.

Obserwator jest traktowany na pokładzie tak jak oficer. Jednakże przy zakwaterowaniu obserwatora na statku uwzględnia się strukturę techniczną statku.

Koszty zakwaterowania obserwatora na statku i jego wyżywienia pokrywa armator.

Kapitan podejmuje wszelkie dostępne środki w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego przy wykonywaniu jego zadań.

Obserwatorowi zapewnia się dostęp do wszelkich urządzeń niezbędnych do wypełniania jego obowiązków. Zapewnia mu się dostęp do środków łączności i wszelkich dokumentów na statku, do dokumentów związanych bezpośrednio z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, a w szczególności do dziennika połowowego i do dziennika nawigacyjnego, a także do części statku niezbędnych do ułatwienia mu wykonywania jego zadań.

5.   Zaokrętowanie obserwatora i opuszczenie przez niego statku

Obserwatora zaokrętowuje się w porcie wybranym przez armatora.

Armator lub jego przedstawiciel informują Madagaskar, na 10 dni przed zaokrętowaniem, o dniu, godzinie i porcie zaokrętowania obserwatora. Jeżeli obserwatora zaokrętowuje się za granicą, jego koszty dotarcia do portu zaokrętowania pokrywa armator.

Jeżeli obserwator nie stawi się do zaokrętowania w terminie 12 godzin po planowanym dniu i godzinie, armator jest automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania tego obserwatora.

Armator może opuścić port i rozpocząć działania połowowe.

Jeżeli obserwator nie schodzi ze statku w którymś z portów Madagaskaru, armator pokrywa koszty zakwaterowania i wyżywienia obserwatora do czasu jego powrotu samolotem.

W przypadku, gdy statek nie stawi się w ustalonym wcześniej czasie w porcie zaokrętowania obserwatora, armator pokrywa koszty związane z oczekiwaniem obserwatora w porcie (zakwaterowanie, wyżywienie).

W przypadku, gdy statek nie stawi się bez uprzedniego uprzedzenia o tym CMR, Madagaskar ma prawo zawiesić jego upoważnienie do połowów.

6.   Zadania obserwatora

Podczas przebywania na statku obserwator:

a)	podejmuje wszelkie odpowiednie działania, aby nie zakłócać ani nie utrudniać prowadzenia połowów;

b)	szanuje materiały i sprzęt znajdujące się na statku;

c)	zachowuje poufność wszelkich dokumentów należących do danego statku.

Obserwator przekazuje swoje obserwacje drogą radiową, faksem lub pocztą elektroniczną co najmniej raz na tydzień podczas prowadzenia przez statek połowów na obszarze połowowym Madagaskaru, z podaniem wielkości głównych połowów i przyłowów znajdujących się na pokładzie oraz innych czynności zgodnie z wymogami organów.

7.   Ustalenia obserwatora

Przed opuszczeniem statku obserwator przedstawia kapitanowi statku swoje ustalenia. Kapitan statku ma prawo wprowadzić swoje komentarze do ustaleń obserwatora. Ustalenia są podpisywane przez obserwatora i kapitana. Kapitan otrzymuje kopię ustaleń obserwatora.

Obserwator przekazuje swoje ustalenia Madagaskarowi, który przesyła ich kopię UE w terminie 15 dni roboczych po opuszczeniu statku przez obserwatora.

ZAŁĄCZNIK 1

WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW W MAURETAŃSKICH OBSZARACH POŁOWOWYCH PRZEZ STATKI UNII EUROPEJSKIEJ

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

1.   Wyznaczanie właściwego organu

Na potrzeby niniejszego załącznika oraz o ile nie wskazano inaczej, każde odesłanie do Unii Europejskiej lub do Mauretanii z tytułu właściwego organu oznacza:

—   W odniesieniu do Unii Europejskiej: Komisję Europejską, za pośrednictwem delegatury Unii Europejskiej w Nouakchott (punkt centralny);

—   W odniesieniu do Mauretanii: ministerstwo ds. rybołówstwa, za pośrednictwem dyrekcji odpowiedzialnej za programowanie i współpracę (punkt centralny), zwane dalej „ministerstwem”.

2.   Wyłączna strefa ekonomiczna (w.s.e.) Mauretanii

Przed wejściem w życie protokołu Mauretania przekazuje Unii Europejskiej informacje o współrzędnych geograficznych swojej w.s.e., jak również o swojej linii podstawowej, która jest najniższym poziomem wody.

3.   Identyfikacja statków

3.1.

Znaki identyfikacyjne wszystkich statków Unii Europejskiej powinny być zgodne z odpowiednim prawodawstwem Unii Europejskiej w tej dziedzinie. Ministerstwo powinno zostać poinformowane o takich przepisach przed wejściem w życie protokołu. Ministerstwo musi być informowane o wszelkich zmianach dotyczących przedmiotowych przepisów co najmniej na jeden miesiąc przed ich wejściem w życie.

3.2.	Każdy statek, który ukrywa swoje znaki identyfikacyjne, swoją nazwę lub swoją rejestrację, podlega karom przewidzianym przez obowiązujące prawo mauretańskie.

4.   Rachunki bankowe

Przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego protokołu Mauretania przesyła UE numer rachunku bankowego/rachunków bankowych (kod BIC i IBAN), na który/na które mają być wpłacane kwoty finansowe należne od statków UE w ramach protokołu. Koszty przelewów bankowych ponoszą armatorzy.

5.   Szczegółowe zasady płatności

5.1

Płatności są dokonywane w euro, zgodnie z następującymi zasadami: — w odniesieniu do opłat: przelewem na jeden z zagranicznych rachunków Centralnego Banku Mauretanii płatne na rzecz mauretańskiego Skarbu Państwa; — w odniesieniu do opłaty parafiskalnej: przelewem na jeden z zagranicznych rachunków Centralnego Banku Mauretanii, płatne na rzecz organu nadzoru rybołówstwa; — w odniesieniu do grzywien: przelewem na jeden z zagranicznych rachunków Centralnego Banku Mauretanii płatne na rzecz mauretańskiego Skarbu Państwa.

5.2	Kwoty wymienione w ust. 1 powyżej uznaje się za faktycznie wpłacone po otrzymaniu potwierdzenia ze Skarbu Państwa lub ministerstwa, na podstawie powiadomienia dokonanego przez Centralny Bank Mauretanii.

ROZDZIAŁ II

LICENCJE

Niniejszy rozdział stosuje się bez uszczerbku dla przepisów szczegółowych określonych w rozdziale XI dotyczących statków dokonujących połowów gatunków daleko migrujących.

Na mocy niniejszego załącznika licencje wydane przez Mauretanię statkom Unii Europejskiej są równoważne upoważnieniu do połowów przewidzianemu w obowiązującym prawodawstwie UE.

1.   Dokumenty wymagane do wniosków o wydanie licencji

Podczas składania przez każdy statek pierwszego wniosku o wydanie licencji, Unia Europejska przesyła ministerstwu formularz wniosku o wydanie licencji stosownie wypełniony w odniesieniu do każdego statku ubiegającego się o licencję, zgodnie ze wzorem określonym w dodatku 1 do niniejszego załącznika.

1.1.

Składając wniosek po raz pierwszy, do wniosku o wydanie licencji armator jest zobowiązany dołączyć: — uwierzytelnioną przez państwo bandery kopię międzynarodowego świadectwa pomiarowego statku, podającego pojemność statku wyrażoną w GT, poświadczoną przez upoważnione organizacje międzynarodowe; — aktualną potwierdzoną przez właściwe organy państwa bandery fotografię barwną pokazującą statek od strony burty, o wymiarach min. 15 × 10 cm; — dokumenty wymagane przy wpisaniu do krajowego rejestru statków w Mauretanii. Wpisanie do rejestru nie wymaga dokonywania żadnej opłaty. Inspekcje przewidziane z tytułu wpisania do krajowego rejestru statków mają charakter czysto administracyjny.

1.2.

Wszelkie zmiany pojemności statku zobowiązują danego armatora do przedstawienia uwierzytelnionej przez państwo bandery kopii nowego świadectwa pomiarowego statku wyrażonego w GT oraz wszelkich dokumentów towarzyszących dotyczących zmiany, a w szczególności kopii wniosku złożonego przez armatora do właściwych organów, zatwierdzenia przez powyższe organy oraz szczegółów na temat wprowadzonych zmian. W przypadku zmiany konstrukcji lub wyglądu zewnętrznego statku należy też przedstawić nową fotografię, poświadczoną przez właściwe organy państwa bandery.

1.3.	Wnioski o wydanie licencji połowowej są przyjmowane wyłącznie w odniesieniu do statków, dla których przekazane zostały wymagane dokumenty, zgodnie z punktami 1.1 i 1.2 powyżej.

2.   Kwalifikowalność do prowadzenia połowów

2.1.	Każdy statek, który chce prowadzić połowy w ramach niniejszego protokołu, musi być wpisany do rejestru statków połowowych Unii Europejskiej oraz kwalifikować się do prowadzenia połowów w mauretańskich obszarach połowowych.

2.2.

Aby statek kwalifikował się do połowów, w odniesieniu do armatora, kapitana i samego statku nie może istnieć zakaz prowadzenia połowów w Mauretanii. Ich sytuacja wobec administracji mauretańskiej powinna być zgodna z przepisami, w tym znaczeniu, że muszą wywiązać się ze wszelkich poprzednich zobowiązań wynikających z ich działalności połowowej w Mauretanii.

3.   Wnioski o wydanie licencji

3.1.

W odniesieniu do wszystkich pozostałych typów licencji Unia Europejska przekazuje ministerstwu co kwartał wykazy statków zamierzających prowadzić działalność połowową w granicach określonych dla każdej kategorii połowów w arkuszach technicznych zawartych w protokole, co najmniej na jeden (1) miesiąc przed rozpoczęciem okresu ważności wnioskowanych licencji. Wykazom takim powinien towarzyszyć dowód wpłaty. Wnioski o wydanie licencji, które nie wpłynęły w terminie, nie mogą być rozpatrywane.

3.2.	Wspomniane wykazy określają, według kategorii połowów: — liczbę statków; — charakterystykę techniczną każdego statku zgodną z opisem w rejestrze statków rybackich Unii Europejskiej; — narzędzia połowowe; — wysokość należnych opłat, w podziale na rubryki; — liczbę marynarzy mauretańskich.

4.   Wydawanie licencji

4.1.

Ministerstwo wydaje licencje statkom po przedstawieniu przez przedstawiciela armatora dowodów wpłat dokonanych przez dany statek (pokwitowań wydanych przez mauretański Skarb Państwa), określonych w rozdziale I, co najmniej na dziesięć 10 dni przed rozpoczęciem okresu ważności licencji. Licencje można otrzymać w urzędach ministerstwa w Nouadhibou lub Nouakchott.

4.2.	Licencje określają, między innymi, ważność, charakterystykę techniczną statku, liczbę marynarzy mauretańskich oraz dane dotyczące uiszczania opłat, jak również warunki odnoszące się do wykonywania działalności połowowej, przewidzianej we właściwych arkuszach technicznych.

4.3.	Statki, które otrzymają licencję, zostaną wpisane do wykazu statków uprawnionych do dokonywania połowów, który jednocześnie zostanie przekazany organowi nadzoru i Unii Europejskiej.

4.4.	Unia Europejska zostanie poinformowana o wnioskach o wydanie licencji rozpatrzonych negatywnie przez ministerstwo. Tam gdzie jest to stosowne, ministerstwo wystawi notę uznaniową uiszczenia płatności za wnioski, po potrąceniu bilansu wszelkich niezapłaconych grzywien.

5.   Ważność licencji i ich wykorzystywanie

5.1.

Licencja jest ważna wyłącznie przez okres odpowiadający uiszczonej opłacie na warunkach określonych w arkuszu technicznym. Licencje wydaje się na okres 2 miesięcy na połowy krewetek oraz 3, 6 lub 12 miesięcy dla innych kategorii połowów. Licencje są odnawialne. Ważność licencji rozpoczyna się pierwszego dnia wnioskowanego okresu. W celu określenia ważności licencji odsyła się do okresów lat kalendarzowych, przy czym pierwszy okres rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszego protokołu a kończy z dniem 31 grudnia tego samego roku. Ostatni okres kończy się wraz z końcem obowiązywania protokołu. Okres ważności licencji nie może zaczynać się w czasie jednego rocznego okresu i kończyć w czasie następnego okresu rocznego.

5.2.

Każda licencja jest wydawana dla określonego statku. Licencji nie można przenosić. Jednakże w razie jej zgubienia lub trwającego dłużej okresu unieruchomienia statku z przyczyn poważnej awarii technicznej licencję pierwszego statku zastępuje się licencją dla innego statku należącego do tej samej kategorii połowowej, jeżeli jego pojemność dla tej kategorii połowowej nie ulegnie zwiększeniu.

5.3.	W przypadku zastąpienia licencji konieczne dopłaty do kwot już wpłaconych są dokonywane przed wydaniem licencji zastępującej.

6.   Kontrole techniczne

6.1.

Raz do roku oraz po każdej zmianie dotyczącej pojemności lub zmianie kategorii połowów, wymagającej stosowania innego rodzaju narzędzi połowowych, każdy statek Unii Europejskiej powinien przybyć do portu w Nouadhibou w celu poddania się kontroli technicznej wymaganej na mocy obowiązujących przepisów. Kontrole takie muszą zostać przeprowadzone w ciągu 48 godzin od wejścia statku do portu. Procedury kontroli technicznych w odniesieniu do statków poławiających tuńczyka i taklowców powierzchniowych są procedurami ustanowionymi w rozdziale XI niniejszego załącznika

6.2.

Po pomyślnym zakończeniu kontroli technicznej kapitan statku otrzymuje świadectwo zgodności o tym samym okresie ważności co licencja, które jest bez opłat przedłużane automatycznie dla statków przedłużających licencję w ciągu tego samego roku. Przedmiotowe świadectwo należy zawsze przechowywać na statku. Świadectwo to powinno między innymi zawierać informację o zdolności statków do połowów pelagicznych do dokonywania przeładunku.

6.3.	Kontrola techniczna służy sprawdzeniu zgodności charakterystyki technicznej statku oraz jego narzędzi połowowych na pokładzie oraz przestrzegania przepisów dotyczących mauretańskich członków załogi.

6.4.	Koszty kontroli są ponoszone przez armatorów według stawek ustanowionych przepisami prawa Mauretanii, o których powiadomiona jest Unia Europejska za pośrednictwem delegatury UE. Nie mogą one być większe niż kwoty zazwyczaj płacone przez inne statki za te same usługi.

6.5.	Nieprzestrzeganie postanowień przewidzianych w pkt 1 i 2 powyżej powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wywiązania się przez armatora z tych zobowiązań.

ROZDZIAŁ III

OPŁATY

1.   Opłaty

Opłaty są obliczane dla każdego statku na podstawie rocznych stawek określonych w arkuszu technicznym zawartym w protokole. Wysokość opłat zawiera wszystkie inne powiązane opłaty lub podatki, z wyjątkiem opłaty parafiskalnej, opłat portowych lub opłat serwisowych.

2.   Opłaty parafiskalne

Stawki opłaty parafiskalnej dla statków do połowów paszowych, płatne w walucie obcej, zgodnie z dekretem dotyczącym ustanowienia opłaty parafiskalnej, są następujące:

Kategoria połowów skorupiaków, głowonogów i gatunków dennych: < 99 50 000 100-200 100 000 200-400 200 000 400-600 400 000 > 600 600 000

Kategoria połowów gatunków daleko migrujących i pelagicznych: < 2 000 50 000 2 000-3 000 150 000 3 000-5 000 500 000 5 000-7 000 750 000 7 000-9 000 1 000 000 > 9 000 1 300 000

Z wyjątkiem kategorii 5 i 6 opłata parafiskalna jest należna za cały kwartał lub jego wielokrotność, niezależnie od ewentualnego wprowadzenia okresu ochronnego.

Kurs walutowy (MRO/EUR), stosowany przy wnoszeniu opłaty parafiskalnej za dany rok kalendarzowy, jest średnim kursem rocznym z roku poprzedniego, obliczonym przez Bank Centralny Mauretanii i przekazanym ministerstwu najpóźniej do dnia 1 grudnia roku poprzedzającego jego stosowanie.

Kwartał odpowiada jednemu z trzymiesięcznych okresów, począwszy od dnia 1 października, 1 stycznia, 1 kwietnia lub 1 lipca, z wyjątkiem pierwszego okresu obowiązywania protokołu.

3.   Opłaty w naturze

Armatorzy statków Unii Europejskiej do połowów pelagicznych prowadzących połowy w ramach niniejszego protokołu wnoszą wkład w politykę dystrybucji ryb na rzecz potrzebującej ludności w wysokości 2 % ich przeładowanych połowów pelagicznych. Powyższe postanowienie wyklucza wyraźnie wszelką inną formę nałożonego obowiązkowo wkładu.

4.   Końcowe rozliczenie opłat za sejnery tuńczykowe i taklowce powierzchniowe

Unia Europejska sporządza dla każdego statku poławiającego tuńczyka i każdego taklowca powierzchniowego, w oparciu o elektroniczne raporty połowowe potwierdzone przez instytuty naukowe, o których mowa powyżej, końcowe rozliczenia opłat należnych od każdego statku z tytułu rocznej kampanii połowowej prowadzonej przez niego w roku poprzednim lub w roku bieżącym, jeżeli jest to ostatni rok obowiązywania protokołu.

Unia Europejska przedstawia rozliczenie końcowe Mauretanii przed dniem 15 lipca roku następującym po roku, w którym dokonano połowów. Jeżeli rozliczenie końcowe dotyczy roku bieżącego, jest przedstawiane Mauretanii najpóźniej jeden (1) miesiąc przed końcem okresu objętego protokołem.

W terminie 30 dni od dnia przekazania rozliczenia końcowego Mauretania może je zakwestionować w oparciu o należyte elementy uzasadniające. W razie sporu Strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w ramach wspólnego komitetu. Jeżeli Mauretania nie zgłosi zastrzeżeń w terminie 30 dni, rozliczenie końcowe jest uznane za przyjęte.

Jeżeli wartość rozliczenia końcowego jest wyższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry uiszczona w celu uzyskania licencji, armator wpłaca saldo Mauretanii w terminie 45 dni począwszy od dnia zatwierdzenia rozliczenia przez Mauretanię. Jeżeli zaś wartość rozliczenia końcowego jest niższa niż opłata ryczałtowa płatna z góry, różnica nie jest zwracana armatorowi.

ROZDZIAŁ IV

RAPORTOWANIE POŁOWÓW

1.   Dziennik połowowy

1.1.

Kapitanowie statków sporządzają dzienny rejestr czynności wymienionych w dzienniku połowowym według wzoru określonego w dodatku 2 do niniejszego załącznika, który może zostać zmieniony zgodnie z przepisami prawa Mauretanii. Dokument ten musi być poprawnie i czytelnie wypełniony oraz podpisany przez kapitana statku. Postanowienia rozdziału XI niniejszego załącznika stosuje się w odniesieniu do statków poławiających gatunki daleko migrujące.

1.2.	Po zakończeniu każdego rejsu oryginał dziennika połowowego musi być wysyłany przez kapitana statku do organu nadzoru. W ciągu 15 dni roboczych armator jest zobowiązany przekazać, za pośrednictwem delegatury, kopię dziennika władzom państwowym państwa członkowskiego, jak również Komisji.

1.3.	Nieprzestrzeganie jednego z postanowień punktów 1.1 lub 1.2 powyżej powoduje, niezależnie od kar przewidzianych w ustawodawstwie mauretańskim, automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wywiązania się przez armatora ze swoich zobowiązań.

1.4.	Mauretania i Unia Europejska starają się również wprowadzić elektroniczny dziennik połowowy, najpóźniej do dnia pierwszej rocznicy obowiązywania protokołu.

2.   Załącznik do dziennika połowowego (Deklaracje wyładunkowe i przeładunkowe)

2.1.	Podczas wyładunków lub przeładunków kapitanowie statków mają obowiązek wypełniania w sposób czytelny i poprawny oraz podpisywania załącznika do dziennika połowowego, którego wzór stanowi dodatek 6 do niniejszego załącznika.

2.2.

Po zakończeniu każdego wyładunku armator przekazuje oryginał załącznika do dziennika połowowego organowi nadzoru, z kopią do ministerstwa, w terminie nieprzekraczającym 30 dni. W tym samym terminie należy przekazać kopię władzom państwowym państwa członkowskiego oraz Komisji, za pośrednictwem delegatury. W odniesieniu do statków do połowów pelagicznych termin ten wynosi 15 dni.

2.3.

Po zakończeniu każdego dozwolonego przeładunku kapitan statku niezwłocznie przesyła oryginał załącznika do dziennika połowowego organowi nadzoru z kopią do ministerstwa. W ciągu 15 dni roboczych należy przekazać kopię władzom państwowym państwa członkowskiego, jak również Komisji, za pośrednictwem delegatury.

2.4.	Nieprzestrzeganie jednego z postanowień pkt 2.1, 2.2 lub 2.3 powyżej powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wywiązania się przez armatora statku ze swoich zobowiązań.

3.   Niezawodność danych

Informacje zawarte w dokumentach, o których mowa w punktach powyżej, muszą odzwierciedlać faktyczne połowy, aby mogły stanowić jedną z podstaw monitorowania zmian w zasobach rybnych.

Dodatek 4 zawiera obowiązujące i mające zastosowanie przepisy Mauretanii dotyczące minimalnej wielkości złowionych organizmów morskich przetrzymywanych na statku.

Wykaz współczynników przeliczeniowych mających zastosowanie do złowionych ryb odgłowionych/z głowami i wypatroszonych/w całości znajduje się w dodatku 5.

4.   Margines tolerancji

Na podstawie reprezentatywnego pobierania próbek margines tolerancji pomiędzy połowami zadeklarowanymi w dzienniku połowowym a oszacowaniem połowów w czasie inspekcji lub wyładunku nie przekracza:

—	9 % dla połowów ryb świeżych,

—	4 % dla połowów gatunków innych niż pelagiczne na mrożonki,

—	2 % dla połowów gatunków pelagicznych na mrożonki.

5.   Przyłowy

Przyłowy określono w arkuszach technicznych znajdujących się w niniejszym protokole. Przepisy dotyczące przyłowów zostaną umieszczone na wydanych licencjach. Wszelkie przekroczenie dozwolonego odsetka przyłowów podlega karom.

6.   Nieprzestrzeganie raportów połowowych

Nieprzestrzeganie postanowień dotyczących raportu połowowego powoduje automatyczne zawieszenie licencji, aż do czasu wywiązania się przez armatora z jego obowiązków, bez uszczerbku dla kar przewidzianych w niniejszym protokole.

7.   Skumulowane raporty połowowe

Unia Europejska powiadamia Mauretanię w formie elektronicznej o skumulowanych ilościach złowionych przez swoje statki w odniesieniu do każdej kategorii, przed końcem każdego bieżącego kwartału w stosunku do kwartału poprzedniego.

Dane są przedstawione w podziale na miesiąc, rodzaj połowów, statek i gatunek.

Współczynniki przeliczeniowe stosowane do połowów pelagicznych ryb odgłowionych/z głowami i wypatroszonych/w całości znajdują się w dodatku 5.

ROZDZIAŁ V

WYŁADUNKI I PRZEŁADUNKI

1.   Wyładunki

1.1.	Flota prowadząca połowy denne podlega obowiązkowi wyładunku.

1.2.	Na prośbę armatora floty poławiającej krewetki podczas okresów upałów, w szczególności w sierpniu i wrześniu, przyznawane są specjalne odstępstwa.

1.3.	Obowiązek wyładunku nie powoduje obowiązku magazynowania i przetwarzania.

1.4.	Flota poławiająca gatunki pelagiczne świeże podlega obowiązkowi wyładunku w granicach zdolności przyjmowania jednostek przetwórczych w Nouadhibou oraz w zależności od widocznego zapotrzebowania na rynku.

1.5.	Ostatni rejs (rejs poprzedzający wyjście z mauretańskich obszarów połowowych na okres nie krótszy niż trzy miesiące) nie podlega obowiązkowi wyładunku. W odniesieniu do statków poławiających krewetki okres ten wynosi dwa miesiące.

1.6.

Na co najmniej 48 godzin wcześniej (24 w odniesieniu do ryb świeżych) kapitan statku Unii Europejskiej informuje władze portowe Nouadhibou (PAN) i organ nadzoru morskiego faksem lub pocztą elektroniczną z kopią do delegatury Unii Europejskiej. o terminie wyładunku, przedstawiając następujące dane: a) nazwę statku rybackiego, który dokona wyładunku; b) dzień i godzinę planowanego wyładunku; c) ilość (wyrażona w kg masy w relacji pełnej dla każdego gatunku przeznaczonego do wyładunku lub przeładunku (zidentyfikowanego kodem Alfa 3 FAO). W odpowiedzi na powiadomienie, o którym mowa powyżej, w terminie następnych 12 godzin organ nadzoru informuje o swojej zgodzie kapitana bądź jego przedstawiciela, faksem lub pocztą elektroniczną z kopią do delegatury Unii Europejskiej.

1.7.

Statki unijne dokonujące wyładunku w porcie w Mauretanii są zwolnione z wszelkich podatków lub opłat mających równoważny skutek, innych niż podatki i opłaty portowe, które stosuje się na takich samych warunkach w odniesieniu do statków mauretańskich. Wyładowywane produkty rybołówstwa podlegają ustaleniom dotyczącym dozoru celnego zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem mauretańskim. Są więc zwolnione z wszelkich procedur celnych oraz ceł lub opłat mających równoważny skutek w przypadku, gdy są wwożone do portu mauretańskiego lub w chwili wywozu, oraz są traktowane jako „towary dopuszczone tymczasowo” („składowanie czasowe”). Armatorzy sami podejmują decyzje dotyczące przeznaczenia produkcji pochodzącej z ich statków. Może być ona przetwarzana, przechowywana pod dozorem celnym, sprzedawana w Mauretanii lub wywożona (w walucie obcej). Sprzedaż w Mauretanii przeznaczona na rynek mauretański podlega takim samym opłatom i podatkom, jakim podlegają mauretańskie produkty rybołówstwa. Zyski mogą być wywożone bez dodatkowych opłat (zwolnienie z ceł i opłat mających równoważny skutek).

2.   Przeładunki

2.1.	Każdy statek zamrażalnia do połowów pelagicznych, który może dokonać przeładunku zgodnie ze świadectwem zgodności, podlega obowiązkowi przeładunku na boi 10 redy autonomicznego portu w Nouadhibou, z wyjątkiem ostatniego rejsu.

2.2.	Statki unijne dokonujące przeładunku w autonomicznym porcie w Nouadhibou są zwolnione z wszelkich podatków lub opłat mających równoważny skutek, innych niż podatki i opłaty portowe, które stosuje się na takich samych warunkach jak w odniesieniu do statków mauretańskich.

2.3.	Ostatni rejs (rejs poprzedzający wyjście z mauretańskich obszarów połowowych na okres nie krótszy niż trzy miesiące) nie podlega obowiązkowi przeładunku.

2.4.	Strona mauretańska zastrzega sobie prawo do odmowy przeładunku, jeśli statek transportowy dokonywał nielegalnych, niezgłoszonych lub nieuregulowanych połowów, zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz mauretańskich obszarów połowowych.

ROZDZIAŁ VI

KONTROLA

1.   Wejścia do mauretańskiego obszaru połowowego i wyjścia z niego

1.1.

Z wyjątkiem statków do połowów tuńczyka, taklowców powierzchniowych i statków do połowów pelagicznych (których terminy podlegają postanowieniom rozdziałów XI niniejszego załącznika), statki Unii Europejskiej działające w ramach niniejszej umowy muszą obowiązkowo przekazywać informacje o: a) wejściach: Powiadomienie powinno nastąpić co najmniej na 36 godzin przed wejściem i powinno zawierać następujące dane szczegółowe: — pozycję statku w momencie powiadamiania; — dzień, datę i przybliżoną godzinę wejścia do mauretańskich obszarów połowowych; — ilość połowów (w rozbiciu na gatunki) przechowywanych na statku w danym czasie, w przypadku gdy statek wcześniej wskazał, że posiada licencję połowową na inny obszar połowowy w podregionie. W tym przypadku organ nadzoru będzie mieć dostęp do dziennika połowowego dotyczącego tego obszaru, a ewentualna kontrola nie może trwać dłużej niż okres ustanowiony w ust. 4 niniejszego rozdziału. b) wyjścia: Powiadomienie powinno nastąpić co najmniej na 48 godzin przed wyjściem i powinno zawierać następujące dane szczegółowe: — pozycję statku w momencie powiadamiania; — dzień, datę i przybliżoną godzinę wyjścia z mauretańskich obszarów połowowych; — ilość połowów (w rozbiciu na złowione gatunki) przechowywanych na statku w danym czasie.

1.2.

Armatorzy informują organ nadzoru o swoich wejściach do mauretańskich obszarów połowowych i wyjścia z nich, teleksem, pocztą elektroniczną lub pocztą na numery teleksu lub adresy podane w dodatku 1 do niniejszego załącznika. W razie trudności z powiadamianiem w podany powyżej sposób informację można wyjątkowo przekazać za pośrednictwem Strony UE. Komisja, za pośrednictwem delegatury Unii Europejskiej, zostanie poinformowana z 15-dniowym wyprzedzeniem o wszelkich zmianach numerów lub adresów przeznaczonych do powiadamiania.

1.3.	Przebywając w mauretańskich obszarach połowowych, statki Unii Europejskiej muszą stale prowadzić nasłuch częstotliwości sygnałów międzynarodowych (VHF Canal 16 lub HF 2 182 KHz).

1.4.

Przy przyjmowaniu komunikatów o wyjściu z obszaru połowowego organy mauretańskie zachowują prawo do decydowania o dokonywaniu kontroli przed wyjściem przez statki z obszaru połowowego, wybierając próbkę statków na redzie w porcie Nouadhibou lub w Nouakchott. Działania kontrolne nie powinny przekraczać 6 godzin dla statków do połowów pelagicznych (kategoria 7 i 8) i 3 godzin dla statków wszystkich pozostałych kategorii.

1.5.

Nieprzestrzeganie postanowień ustępów powyżej podlega następującym karom: a) za pierwszym razem: — statek zostaje zawrócony, jeśli będzie to możliwe; — ładunek zostaje wyładowany i skonfiskowany na rzecz Skarbu Państwa; — statek płaci grzywnę w minimalnej wysokości przewidzianej przepisami prawa mauretańskiego. b) za drugim razem: — statek zostaje zawrócony, jeśli będzie to możliwe; — ładunek zostaje wyładowany i skonfiskowany na rzecz Skarbu Państwa; — statek płaci grzywnę w maksymalnej wysokości przewidzianej przepisami prawa mauretańskiego; — pozostały okres ważności licencji zostaje anulowany. c) za trzecim razem: — statek zostaje zawrócony, jeśli będzie to możliwe; — ładunek zostaje wyładowany i skonfiskowany na rzecz Skarbu Państwa; — licencja zostaje definitywnie cofnięta; — kapitanowi i statkowi zakazuje się prowadzenia działalności w Mauretanii.

1.6.	W przypadku ucieczki statku naruszającego przepisy ministerstwo informuje Komisję i państwo członkowskie bandery w celu zastosowania kar przewidzianych w ust. 1.5 powyżej.

2.   Inspekcja na morzu

Inspekcji na morzu w obszarze połowowym Mauretanii, prowadzonej w odniesieniu do statków UE posiadających licencję połowową, będą dokonywać statki i inspektorzy Mauretanii, których można zidentyfikować i którzy są odpowiedzialni za kontrole połowów.

Przed wejściem na statek upoważnieni inspektorzy uprzedzają statek UE o decyzji przeprowadzenia inspekcji. Inspekcja będzie prowadzona przez maksymalnie dwóch inspektorów, którzy będą musieli przedstawić przed rozpoczęciem inspekcji swoją tożsamość i kwalifikacje jako inspektorzy..

Inspektorzy Mauretanii pozostaną na statku UE jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją. Przeprowadzą oni inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, prowadzonej przez niego działalności połowowej i ładunku. Okres trwania inspekcji nie powinien przekraczać 3 godzin dla statków do połowów pelagicznych i 1 godz. 30 minut dla innych kategorii.

Podczas inspekcji na morzu, wyładunków i przeładunków kapitan statku Unii Europejskiej ułatwia inspektorom mauretańskim wejście na statek i prowadzenie zadań, w szczególności wykonując operacje przemieszczania, które inspektorzy uznają za niezbędne.

Na zakończenie każdej inspekcji upoważnieni inspektorzy sporządzają raport z inspekcji. Kapitan statku UE ma prawo wprowadzić swoje komentarze do raportu z inspekcji. Raport z inspekcji jest podpisywany przez inspektora, który go sporządził, oraz przez kapitana statku UE.

Mauretańscy inspektorzy przekazują kopię raportu z inspekcji kapitanowi statku UE przed zejściem ze statku. Mauretania przesyła UE kopię raportu z inspekcji w terminie 4 dni od zakończenia inspekcji.

3.   Inspekcje w porcie

Inspekcja w porcie, której poddawane są statki Unii Europejskiej dokonujące wyładunku lub przeładunku połowów dokonanych w mauretańskich obszarach połowowych, prowadzona jest przez mauretańskich inspektorów, których można zidentyfikować jako odpowiedzialnych za kontrole połowów.

Inspekcja będzie prowadzona przez maksymalnie dwóch inspektorów, którzy będą musieli przedstawić swoją tożsamość i kwalifikacje jako inspektorzy przed rozpoczęciem inspekcji. Inspektorzy Mauretanii pozostaną na statku UE jedynie przez okres niezbędny do wykonania zadań związanych z inspekcją i przeprowadzą inspekcję w sposób ograniczający do minimum jej skutki dla statku, dokonywanego przez niego wyładunku lub przeładunku i ładunku. Inspekcja nie powinna przekraczać czasu trwania wyładunku lub przeładunku.

Na zakończenie każdej inspekcji inspektorzy Mauretanii sporządzają raport z inspekcji. Kapitan statku UE ma prawo wprowadzić swoje komentarze do raportu z inspekcji. Raport z inspekcji jest podpisywany przez inspektora, który go sporządził, oraz przez kapitana statku UE.

Inspektorzy Mauretanii przekazują kopię raportu z inspekcji kapitanowi statku UE przed zejściem ze statku. Mauretania przesyła UE kopię raportu z inspekcji w terminie 24 godzin od zakończenia inspekcji.

4.   System monitorowania w przypadku kontroli z brzegu

Strony podejmują decyzję o wprowadzeniu systemu monitorowania w przypadku kontroli z brzegu. W tym celu wyznaczają przedstawicieli, którzy uczestniczą w działaniach kontrolnych oraz inspekcjach przeprowadzanych przez właściwe krajowe organy inspekcyjne i mogą dokonywać obserwacji dotyczących wykonania niniejszej umowy.

Przedstawiciele muszą posiadać:

—	kwalifikacje zawodowe;

—	stosowne doświadczenie w dziedzinie rybołówstwa;

—	dokładną znajomość postanowień umowy i niniejszego protokołu.

Inspekcje przeprowadzają krajowe służby inspekcyjne, a obecny przy nich przedstawiciel nie może z własnej inicjatywy wykonywać uprawnień inspekcyjnych nadanych urzędnikom krajowym.

Ponieważ przedstawiciele ci towarzyszą urzędnikom krajowym, mają dostęp do statków, pomieszczeń i dokumentów, które są przedmiotem inspekcji dokonywanych przez urzędników, aby zbierać dane o charakterze nieimiennym, konieczne do wypełniania ich zadań.

Przedstawiciele towarzyszą krajowym służbom inspekcyjnym w trakcie ich kontroli w porcie, na pokładzie statków stojących w doku, w publicznych domach aukcyjnych, hurtowniach rybnych, chłodniach oraz innych pomieszczeniach do wyładunku ryb przed ich pierwszą sprzedażą na terytorium, na którym po raz pierwszy są wprowadzane do obrotu.

Co 4 miesiące przedstawiciele opracowują i przekazują sprawozdanie zawierające szczegóły dotyczące obserwowanych kontroli. Raport ten jest kierowany do właściwych organów, które przesyłają kopię raportu drugiej Stronie.

Strony postanawiają przeprowadzać co najmniej dwie inspekcje rocznie, naprzemiennie w Mauretanii i Europie.

4.1.   Poufność

Przedstawiciel przy przeprowadzanych kontrolach traktuje z właściwą dbałością urządzenia i sprzęt znajdujące się na pokładzie statku, jak również wszelkie inne instalacje, a także przestrzega poufności wszelkich dokumentów, do których zapewniono mu dostęp. Strony są zgodne co do zagwarantowania, że wdrożenie odbywa się przy zachowaniu jak największej poufności.

Przedstawiciel ujawnia informacje o wynikach pracy jedynie swoim właściwym organom władzy.

4.2.   Lokalizacja

Niniejszy program wykonywany jest w portach wyładunku Unii Europejskiej oraz w portach mauretańskich.

4.3.   Finansowanie

Każda Strona ponosi koszty swojego przedstawiciela przy przeprowadzanych kontrolach, włącznie z kosztami podróży i zakwaterowania na statku.

ROZDZIAŁ VII

SATELITARNY SYSTEM MONITOROWANIA STATKÓW RYBACKICH (VMS)

Satelitarne monitorowanie statków rybackich UE odbywa się w drodze podwójnego przesyłania w systemie trójkątnym, wprowadzonego eksperymentalnie na cały czas trwania niniejszego protokołu w następującym trybie:

1)	statek UE – CMR państwa bandery – CMR Mauretanii

2)	statek UE – CMR Mauretanii– CMR państwa bandery

1.   Tryb przesyłania

Każdy komunikat o pozycji musi zawierać następujące informacje:

a)	identyfikację statku;

b)	ostatnią pozycję geograficzną statku (długość, szerokość geograficzną) z marginesem błędu pozycji poniżej 500 metrów i przedziałem ufności wynoszącym 99 %;

c)	dzień i godzinę zarejestrowania pozycji;

d)	prędkość i kurs statku.

CMR państwa bandery i CMR Mauretanii gwarantują automatyczne przetwarzanie oraz, w razie potrzeby, przesyłanie elektroniczne komunikatów o pozycji. Komunikaty o pozycji powinny być rejestrowane w sposób bezpieczny i zachowywane przez okres 3 lat.

2.   Przesyłanie informacji przez statek w przypadku awarii systemu VMS

Kapitan powinien stale zapewniać, aby system VMS był w pełni operacyjny, a komunikaty o pozycji prawidłowo przesyłane do CMR państwa bandery.

W razie awarii lub usterki sprzętu monitorowania satelitarnego zainstalowanego na pokładzie statku rybackiego, kapitan statku przesyła faksem we właściwym czasie informacje wymienione w pkt 5 do centrum kontroli państwa bandery i do CMR Mauretanii. W takiej sytuacji konieczne będzie wysyłanie ogólnego raportu o pozycji co 4 godziny. Ten ogólny raport o pozycji będzie zawierał raporty o pozycji, które były zarejestrowane przez kapitana statku co godzinę na warunkach przewidzianych w pkt 5.

Centrum kontroli państwa bandery przesyła niezwłocznie te komunikaty do CMR Mauretanii. Niesprawny sprzęt powinien zostać naprawiony lub wymieniony najpóźniej w ciągu 5 dni. Po przekroczeniu tego terminu statek taki musi opuścić mauretańskie obszary połowowe lub zawinąć do jednego z portów Mauretanii. W razie poważnego problemu technicznego, wymagającego dodatkowego czasu, na wniosek kapitana może być przyznany maksymalny okres dodatkowych 15 dni. W takim przypadku postanowienia przewidziane w ust. 7 dalej znajdują zastosowanie i wszystkie statki, z wyjątkiem statków do połowów tuńczyka, będą musiały wrócić do portu, aby przyjąć na pokład mauretańskiego obserwatora naukowego.

3.   Bezpieczne przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery a CMR Mauretanii.

CMR państwa bandery przesyła automatycznie komunikaty o pozycji odnośnych statków do CMR Mauretanii i odwrotnie. CMR państwa bandery i CMR Mauretanii przekazują sobie nawzajem swoje kontaktowe adresy elektroniczne oraz informują się niezwłocznie o wszelkich zmianach tych adresów.

Przesyłanie komunikatów o pozycji pomiędzy CMR państwa bandery i CMR Mauretanii odbywa się drogą elektroniczną zgodnie z systemem bezpiecznej komunikacji.

CMR Mauretanii informuje niezwłocznie drogą elektroniczną CMR państwa bandery o wszelkich następujących po sobie przerwach w odbiorze komunikatów o pozycji statku posiadającego upoważnienie do połowów, w przypadku gdy odnośny statek nie zgłosił swojego wyjścia z mauretańskich obszarów połowowych.

4.   Nieprawidłowe działanie systemu łączności

Mauretania sprawdza zgodność swojego sprzętu elektronicznego ze sprzętem CMR państwa bandery oraz informuje niezwłocznie UE o wszelkich zakłóceniach w łączności i w odbiorze komunikatów o pozycji, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązania technicznego. Wszelkie ewentualne spory będą rozstrzygane przez wspólny komitet.

Kapitan będzie uznany za odpowiedzialnego za wszelką dowiedzioną interwencję w systemie VMS mającą na celu zakłócenie funkcjonowania systemu lub sfałszowanie komunikatów o pozycji. Wszelkie naruszenie przepisów podlega karom przewidzianym w protokole.

ROZDZIAŁ VIII

NARUSZENIA PRZEPISÓW

1.   Raport z kontroli i protokół dotyczący naruszenia przepisów

Raport z kontroli, przedstawiający przyczyny i okoliczności naruszenia przepisów, musi być podpisany przez kapitana statku, który może w nim zawrzeć swoje zastrzeżenia, po czym kopia raportu jest mu przekazywana przez organ nadzoru. Podpis ten nie przesądza o prawach i środkach obrony, jakie kapitan może podjąć w celu obrony przed zarzutem naruszenia przepisów.

Protokół dotyczący naruszenia przepisów jest sporządzany przez organ nadzoru w sposób wierny, na podstawie ewentualnych stwierdzonych naruszeń, przedstawionych w raporcie z kontroli, opracowanym po zakończeniu kontroli na statku.

Podczas kontroli sprawdza się zgodność charakterystyki technicznej (rozdział II) statku.

2.   Powiadomienie o naruszeniu przepisów

W przypadku naruszenia przepisów organ nadzoru przekazuje listownie przedstawicielowi statku treść protokołu dotyczącego naruszenia przepisów wraz z raportem z kontroli. Organ nadzoru informuje o tym niezwłocznie Unię Europejską.

W przypadku naruszenia przepisów, którego nie można zaprzestać na morzu, na wniosek organu nadzoru kapitan musi wprowadzić swój statek do portu w Nouadhibou. W przypadku naruszenia przepisów uznanego przez kapitana statku, którego można zaprzestać na morzu, statek kontynuuje połów.

W obydwu przypadkach statek kontynuuje połów po zaprzestaniu stwierdzonego naruszenia przepisów.

3.   Rozstrzygnięcie kwestii naruszenia przepisów

Zgodnie z niniejszym protokołem kwestie dotyczące naruszeń przepisów mogą być rozpatrywane na drodze administracyjnej lub sądowej.

Przed podjęciem jakiegokolwiek środka przeciwko kapitanowi lub załodze statku albo ładunkowi, poza działaniami mającymi na celu zachowanie dowodów w sprawie podejrzewanego naruszenia przepisów, na wniosek UE, Mauretania w razie potrzeby, w terminie trzech dni roboczych od otrzymania powiadomienia o naruszeniu organizuje spotkanie informacyjne mające na celu wyjaśnienie faktów, które doprowadziły do zatrzymania statku, oraz przedstawienie ewentualnych działań następczych. Przedstawiciel państwa bandery i przedstawiciel armatora statku powinni móc uczestniczyć w tym spotkaniu informacyjnym.

Organ nadzoru zwołuje wtedy komitet pojednawczy. Wszelkie informacje dotyczące postępowania ugodowego lub sądowego, związanego z naruszeniami przepisów popełnionymi przez statki UE, są niezwłocznie przekazywane Unii Europejskiej. W razie konieczności armator może być reprezentowany w komitecie pojednawczym przez dwie osoby, w drodze odstępstwa przyznanego przez przewodniczącego tego komitetu.

Kwota grzywny musi zostać wpłacona przelewem najpóźniej 30 dni po zakończeniu postępowania ugodowego. W przypadku wyjścia z obszarów połowowych Mauretanii płatności należy faktycznie dokonać przed wspomnianym wyjściem. Pokwitowanie wydane przez Skarb Państwa lub, w razie jego braku, SWIFT poświadczony przez Centralny Bank Mauretański w dni wolne od pracy stanowią dowód dokonania płatności grzywny do celów zwolnienia statku.

Jeżeli postępowanie ugodowe okaże się nieskuteczne, ministerstwo przekazuje niezwłocznie sprawę do prokuratora (procureur de la République). Zgodnie z obowiązującymi przepisami armator składa gwarancję bankową pokrywającą kwotę wszelkich ewentualnych grzywien. Zwolnienie statku ma miejsce 72 godziny po złożeniu gwarancji. Gwarancja bankowa nie podlega zwrotowi przed zakończeniem postępowania sądowego. Gwarancja zostanie zwolniona przez ministerstwo po zakończeniu postępowania sądowego bez orzeczenia skazującego. Analogicznie, w przypadku orzeczenia nakładającego grzywnę, grzywna ta zostanie zapłacona zgodnie z obowiązującymi przepisami, w myśl których gwarancja bankowa jest zwalniana po zapłaceniu grzywny w ciągu 30 dni od ogłoszenia orzeczenia.

Statek zostaje zwolniony, a jego załodze zezwala się na opuszczenie portu:

—	po wywiązaniu się z obowiązków wynikających z postępowania ugodowego;

—	albo po złożeniu gwarancji bankowej wymienionej w ust. 5 powyżej i po jej przyjęciu przez ministerstwo, w oczekiwaniu na zakończenie postępowania sądowego.

ROZDZIAŁ IX

OKRĘTOWANIE MARYNARZY MAURETAŃSKICH

1.

Z wyjątkiem sejnerów tuńczykowych, które muszą obowiązkowo zaokrętować jednego (1) marynarza mauretańskiego na statek, oraz kliprów tuńczykowych, które muszą obowiązkowo zaokrętować trzech (3) marynarzy mauretańskich na statek, każdy statek UE, podczas faktycznego przebywania w mauretańskich obszarach połowowych, zaokrętowuje w załodze obowiązkowo 60 % marynarzy mauretańskich wybranych dowolnie z wykazu sporządzonego przez ministerstwo, nie wliczając w to oficerów. Jednak w przypadku zaokrętowania mauretańskich oficerów stażystów ich liczba zostanie wliczona do liczby zaokrętowanych marynarzy mauretańskich.

2.	Armator lub jego przedstawiciel powiadamia ministerstwo o nazwiskach marynarzy mauretańskich zaokrętowanych na jego statku, z adnotacją o pełnionej przez nich funkcji w załodze.

3.

Do marynarzy zaokrętowanych na statkach Unii Europejskiej stosuje się z mocy prawa Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu.

4.

Umowy o pracę marynarzy mauretańskich są zawierane między przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami lub ich związkami zawodowymi albo ich przedstawicielami w porozumieniu z właściwym organem mauretańskim; podpisujące strony otrzymują jeden egzemplarz umowy. Umowy o pracę zapewniają marynarzom ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie na życie oraz ubezpieczenie chorobowe i od nieszczęśliwych wypadków.

5.	Armator lub jego przedstawiciel przesyła, w terminie dwóch miesięcy następujących po wydaniu licencji, kopię wspomnianej umowy należycie zatwierdzonej przez właściwe organy danego państwa członkowskiego, bezpośrednio do ministerstwa.

6.

Wynagrodzenie marynarzy mauretańskich pokrywają armatorzy. Wysokość wynagrodzenia jest ustalana przed wydaniem upoważnienia do połowów w drodze porozumienia między armatorami lub ich przedstawicielami a danymi marynarzami lub ich przedstawicielami. Warunki wynagrodzenia marynarzy mauretańskich nie mogą być jednak gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych dla załóg mauretańskich, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm MOP.

7.

Jeżeli jeden lub więcej marynarzy zatrudnionych na statku nie stawi się na godzinę ustaloną na jego odpłynięcie, to statek ten otrzymuje zezwolenie na rozpoczęcie przewidzianego rejsu po poinformowaniu właściwych portowych organów zaokrętowania o braku wymaganej liczby marynarzy i po uaktualnieniu listy załogi statku. Organy te informują o tym organ nadzoru.

8.	Armator jest zobowiązany do podjęcia kroków koniecznych do zapewnienia, by jego statek zaokrętował liczbę marynarzy wymaganą przez niniejszą umowę najpóźniej w trakcie następnego rejsu.

9.

W przypadku niezaokrętowania marynarzy mauretańskich z powodów innych niż określone w poprzednim ustępie, armatorzy odnośnych statków UE są zobowiązani, w terminie nieprzekraczającym 3 miesięcy, do wniesienia opłaty ryczałtowej w wysokości 20 EUR na marynarza, za każdy dzień połowów w mauretańskim obszarze połowowym.

10.	Opłata za niezaokrętowanie marynarzy zależy od faktycznej liczby dni połowów a nie od okresu ważności licencji.

11.	Kwota ta zostanie wykorzystana na szkolenia mauretańskich marynarzy-rybaków i wpłacona na rachunek wskazany w rozdziale I "postanowienia ogólne" niniejszego załącznika.

12.	Co pół roku Unia Europejska przekazuje ministerstwu wykaz marynarzy mauretańskich zaokrętowanych na statkach UE, ze stanem na dzień 1 stycznia i 1 lipca każdego roku, podając zapis o wpisaniu ich do rejestru marynarzy i wskazując statki, na które byli zaokrętowani.

13.	Nie naruszając postanowień ust. 7 powyżej, powtarzające się nieprzestrzeganie przez armatorów zaokrętowania przewidzianej liczby marynarzy mauretańskich powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej statku aż do wywiązania się z tego zobowiązania.

ROZDZIAŁ X

OBSERWATORZY NAUKOWI

Ustanawia się system obserwacji naukowej na statkach UE.

1.

W odniesieniu do każdej kategorii połowów Strony wyznaczają co najmniej dwa statki rocznie, które muszą zaokrętować mauretańskiego obserwatora naukowego, z wyjątkiem sejnerów tuńczykowych, na które zaokrętowanie obserwatora odbywa się na żądanie ministerstwa. Na statku może znajdować się jednocześnie tylko jeden obserwator naukowy. Czas obecności obserwatora naukowego na statku jest czasem trwania jednego rejsu połowowego. Jednakże na wyraźny wniosek ministerstwa okres ten może zostać podzielony między kilka rejsów, zgodnie ze średnią długością rejsu dla danego statku.

2.	Ministerstwo powiadamia Unię Europejską o nazwiskach wyznaczonych obserwatorów naukowych, przekazując wymagane dokumenty co najmniej na siedem dni roboczych przed zaplanowaną datą ich wejścia na statek.

3.	Wszelkie koszty wynikające z działalności obserwatorów, włączając ich uposażenia, wynagrodzenie i diety, będą ponoszone przez ministerstwo.

4.

Ministerstwo podejmuje wszelkie kroki związane z zaokrętowaniem i wyokrętowaniem obserwatora naukowego. Obserwatorzy naukowi korzystają z takich samych warunków pobytu na statku jak oficerowie statku. Obserwatorzy naukowi posiadają dostęp do wszelkich urządzeń niezbędnych do wykonywania ich obowiązków. Kapitan udostępnia im środki łączności potrzebne do wykonania ich obowiązków, dokumenty bezpośrednio związane z działalnością połowową statku, np. dziennik połowowy, załącznik do dziennika połowowego oraz dziennik żeglugi, jak również te części statku, które są niezbędne w celu ułatwienia wykonywania zadań w charakterze obserwatora.

5.

Obserwatorzy stawiają się przed kapitanem wyznaczonego statku na dzień przed planowaną datą zaokrętowania. W razie niestawienia się obserwatora naukowego kapitan statku informuje o tym ministerstwo i Unię Europejską. W takim przypadku statek ma prawo opuścić port. Niemniej jednak ministerstwo może, na swój koszt, doprowadzić do zaokrętowania niezwłocznie nowego obserwatora naukowego, nie zakłócając działalności połowowej statku.

6.	Obserwatorzy naukowi powinni posiadać: — kwalifikacje zawodowe, — stosowne doświadczenie w dziedzinie rybołówstwa i dokładną znajomość postanowień niniejszego protokołu.

7.

Obserwatorzy naukowi zapewnią, aby statki UE prowadzące połowy w mauretańskim obszarze połowowym przestrzegały warunków niniejszego protokołu. Obserwatorzy sporządzają raport na ten temat. W szczególności: — obserwują działalność połowową statków; — sprawdzają pozycję statków biorących udział w działalności połowowej; — pobierają próbki biologiczne w ramach programów naukowych; — zapisują szczegółowe dane dotyczące narzędzi połowowych oraz rozmiarów oczek w używanych sieciach.

8.	Obserwacja jest ograniczona do działalności połowowej oraz związanych z nią działań regulowanych niniejszym protokołem.

9.

Obserwator naukowy: — podejmuje wszelkie odpowiednie działania, aby warunki jego wejścia i przebywania na statku nie zakłócały, ani nie utrudniały prowadzenia połowów; — wykorzystuje zatwierdzone narzędzia i procedury pomiaru rozmiarów oczek sieci stosowanych w ramach niniejszego protokołu, — traktuje z odpowiednią dbałością majątek i sprzęt znajdujący się na pokładzie statku oraz przestrzegają poufnego charakteru wszelkich dokumentów statku.

10.

Na koniec okresu obserwacji oraz przed opuszczeniem statku obserwator opracowuje raport zgodnie ze wzorem określonym w dodatku 9 do niniejszego załącznika. Podpisuje go w obecności kapitana, który może dodać lub zlecić dodanie do raportu wszelkich uwag, jakie uzna za stosowne, następnie go podpisując. Kopia raportu przekazywana jest kapitanowi statku, ministerstwu i Unii Europejskiej w chwili wyokrętowania obserwatora naukowego.

ROZDZIAŁ XI

STATKI DOKONUJĄCE POŁOWÓW GATUNKÓW DALEKO MIGRUJĄCYCH

1.

Licencje dla sejnerów tuńczykowych, kliprów tuńczykowych i taklowców powierzchniowych są wydawane na okresy zbiegające się z latami kalendarzowymi, z wyjątkiem pierwszego i ostatniego roku obowiązywania niniejszego protokołu. Po przedstawieniu dowodów wpłaty zaliczki ministerstwo sporządza licencję i wpisuje dany statek do wykazu statków upoważnionych do dokonywania połowów, który jest przekazywany organowi nadzoru i Unii Europejskiej.

2.

Przed otrzymaniem licencji każdy statek dokonujący po raz pierwszy połowów w ramach umowy poddawany jest inspekcjom wymaganym na mocy obowiązujących przepisów. Inspekcje te mogą odbywać się w dowolnym uzgodnionym porcie zagranicznym. Wszelkie koszty związane z takimi inspekcjami są ponoszone przez armatora statku.

3.	Statki posiadające licencję połowową w krajach podregionu mogą wpisać we wniosku o wydanie licencji kraj, gatunki oraz okres ważności licencji, w celu ułatwienia wielokrotnych wejść i wyjść w obrębie obszaru połowowego.

4.

Licencje są wydawane po dokonaniu przelewu na jeden z rachunków określonych w rozdziale I opłaty zryczałtowanej odpowiadającej zaliczce określonej w arkuszach technicznych w protokole. Opłata zryczałtowana jest ustalana proporcjonalnie do czasu ważności licencji za pierwszy i ostatni rok obowiązywania protokołu. Opłata parafiskalna będzie natomiast uiszczona proporcjonalnie do czasu spędzonego w mauretańskim obszarze połowowym. Opłaty miesięczne odpowiadają faktycznym, trzydziestodniowym okresom połowów. Niniejsze postanowienie utrzymuje niepodzielny charakter opłaty parafiskalnej – opłata jest należna za każdy rozpoczęty okres miesięczny. Statek, który dokonywał połowów przez okres od jednego do trzydziestu dni, dokonuje opłaty za jeden miesiąc. Opłata za drugi miesiąc jest należna po upływie pierwszego trzydziestodniowego okresu i tak dalej. Dodatkowe opłaty miesięczne należy uiścić najpóźniej do dziesiątego (10) dnia od rozpoczęcia każdego okresu dodatkowego.

5.	Dziennik pokładowy, zgodny ze wzorem załączonym w dodatku 3 do niniejszego załącznika, jest przechowywany na statku dla każdego okresu połowowego odbytego w wodach mauretańskich. Taki dziennik powinien być wypełniany nawet w przypadku, gdy nie są prowadzone żadne połowy.

6.

Z zastrzeżeniem możliwości weryfikacji przez Mauretanię, przed dniem 15 czerwca każdego roku Unia Europejska przedkłada ministerstwu rozliczenie opłat należnych z tytułu poprzedniego roku połowowego, na podstawie raportów połowowych sporządzonych przez każdego armatora i potwierdzonych przez naukowe instytuty odpowiedzialne za sprawdzanie danych dotyczących połowów w państwach członkowskich, takie jak IRD (Institut de Recherche pour le Développement), IEO (Instituto Espańol de Oceanografia), INIAP (Instituto Nacional de Investigação Agrária e das Pescas), z kopią wszystkich dzienników połowowych dla IMROP (Institut Mauritanien de Recherches Océanographiques et des Pêches).

7.	Statki do połowu tuńczyka i taklowce powierzchniowe przestrzegają wszelkich zaleceń przyjętych przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT).

8.	W odniesieniu do ostatniego roku obowiązywania protokołu, rozliczenie opłat należnych z tytułu poprzedniego roku połowowego zostaje zgłoszone w ciągu 4 miesięcy po wygaśnięciu protokołu.

9.

Ostateczne rozliczenie jest przesyłane odnośnym armatorom, którzy mają 30 dni, licząc od powiadomienia i zatwierdzenia danych liczbowych przez ministerstwo, na wywiązanie się z zobowiązań finansowych wobec swoich właściwych organów. Płatność w EUR, przewidziana na rzecz Skarbu Państwa na jeden z rachunków wymienionych w rozdziale I, jest dokonywana najpóźniej półtora miesiąca po tym powiadomieniu. Jeśli jednak kwota końcowego rozliczenia jest niższa niż zaliczka ustalona w ust. 3, różnica nie jest zwracana armatorowi.

10.

Statki są zobowiązane do bezpośredniego poinformowania organów Mauretanii, najlepiej faksem lub, w przypadku jego braku, przez radio, w ciągu 3 godzin poprzedzających wejście lub wyjście z obszaru połowowego, o swojej pozycji oraz o połowach znajdujących się na statku. Organ nadzoru przekazuje informację o adresach i częstotliwości radiowej.

11.

Sejnery tuńczykowe, na wniosek organów mauretańskich oraz za obopólnym porozumieniem z armatorami, których to dotyczy, zaokrętowują na uzgodniony okres jednego obserwatora naukowego. ARKUSZE TECHNICZNE KATEGORIA POŁOWOWA 1: STATKI POŁAWIAJĄCE SKORUPIAKI, Z WYJĄTKIEM LANGUSTY I KRABA 1.    Obszar połowowy a) Na północ od równoleżnika 19°00 N, obszar wyznaczony za pomocą następujących punktów: 20°46,30 N 17°03,00 W 20°40,00 N 17°07,50 W 20°05,00 N 17°07,50 W 19°49,00 N 17°10,60 W 19°43,50 N 16°57,00 W 19°18,70 N 16°46,50 W 19°00,00 N 16°22,00 W b) Na południe od równoleżnika 19°00,00 N do równoleżnika 16°04,00 N, 6 mil morskich licząc od najniższego stanu wody dla statków specjalnie upoważnionych, oraz 8 mil morskich licząc od najniższego stanu wody dla wszystkich innych statków. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: — Włok denny do połowu krewetek, w tym wyposażony w łańcuch przegubowy lub każde inne urządzenie selektywne. Łańcuch przegubowy jest częścią składową wyposażenia włoków krewetkowych uzbrojonych w wytyki. Składa się on –z jednej długości łańcucha o ogniwach o maksymalnej średnicy 12 mm i jest przymocowany do rozpornic przed pertą. — Obowiązkowe stosowanie narzędzi selektywnych zależy od decyzji wspólnego komitetu, podejmowanej w oparciu o ocenę naukową, techniczną i powiązaną z nimi ocenę ekonomiczną. — Zabrania się podwajania worka włoka. — Zabrania się podwajania przędzy tworzącej worek włoka. — Stosowanie fartuchów ochronnych jest dozwolone. 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek 50 mm 4.    Wielkości minimalne W odniesieniu do krewetek głębinowych ich wielkość minimalną należy mierzyć od czubka otworu gębowego do końca ogona. Czubek otworu gębowego oznacza przedłużenie skorupy, które znajduje się w przedniej części linii środkowej karapaksu. — Krewetki głębokowodne: — krewetka różowata lub Gamba (Parapeneus longirostrus) 06 cm — Krewetki przybrzeżne: — kreweta lub Langostino (Penaeus notialis) i garnela (Penaeus kerathurus) 200 sztuk/kg Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków tu niewymienionych. 5.    Przyłowy: Dopuszczone Zakazane 10 % ryb Langusty 5 % krabów Głowonogi Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych. 6.    Uprawnienia do połowów / Opłaty Okres Rok 1 Rok 2 Wielkość dopuszczalnych połowów (w tonach) 5 000 5 000 Opłata 620 EUR/t 620 EUR/t   Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego dwumiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 1 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz wpłacona na początku każdego z dwumiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 36 statków: — 50 % całkowitej liczby statków prowadzących działalność w tym samym momencie w mauretańskich obszarach połowowych będzie mogło być upoważnionych do pracy jednocześnie w tym samym okresie połowowym w obszarze znajdującym się na zachód od linii 6 mil ustanowionej począwszy od najniższego stanu wody na południe od równoleżnika 19°00,00 N. — Jeżeli ten wynoszący 50 % odsetek liczy 10 lub mniej statków, wszystkie te statki będą upoważnione do połowów na zachód od linii 6 mil ustanowionej począwszy od najniższego stanu wody na południe od równoleżnika 19°00,00 N. — Licencja wydana danemu statkowi na konkretny dwumiesięczny okres określi, czy statek ten jest upoważniony do połowów w odległości od 6 mil morskich licząc od najniższego stanu wody na południe od równoleżnika 19°00,00 N. — Na północ od równoleżnika 19°00,00 N wszystkie statki posiadające licencję na połów krewetek będą upoważnione do połowów na zachód od linii, której współrzędne geograficzne określono w pkt 1 niniejszego arkusza. 7.    Okres ochronny Dwa (2) dwumiesięczne okresy: maj-czerwiec i październik-listopad. Wszelkie zmiany okresu ochronnego, po uzyskaniu opinii naukowej są przekazywane niezwłocznie Unii Europejskiej. 8.    Uwagi Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. KATEGORIA POŁOWOWA 2: TRAWLERY (NIEBĘDĄCE ZAMRAŻALNIAMI) I TAKLOWCE GŁĘBINOWE DO POŁOWÓW MORSZCZUKA CZARNEGO 1.    Obszar połowowy a) Na północ od równoleżnika 19° 15’60 N: na zachód od linii łączącej następujące punkty: 20° 46,30N 17° 03,00 W 20° 36,00N 17° 11,00 W 20° 36,00N 17° 36,00 W 20° 03,00N 17° 36,00 W 19° 45,70N 17° 03,00 W 19° 29,00N 16° 51,50 W 19° 15,60N 16° 51,50 W 19° 15,60N 16° 49,60 W b) Na południe od równoleżnika 19° 15,60′ N do równoleżnika 17° 50,00 N: na zachód od linii 24 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody. c) Na południe od równoleżnika 17° 50,00 N: na zachód od linii 18 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody. d) Podczas okresów ochronnych dla połowów głowonogów: 1) Pomiędzy Cap Blanc i Cap Timiris obszar zamknięcia wyznaczają następujące punkty: 20° 46,00N 17° 03,00 W 20° 46,00N 17° 47,00 W 20° 03,00N 17° 47,00 W 19° 47,00N 17° 14,00 W 19° 21,00N 16° 55,00 W 19° 15,60N 16° 51,50 W 19° 15,60N 16° 49,60 W 2) Na południe od równoleżnika 19° 15,60 N (Cap Timiris) do równoleżnika 17° 50,00 N (Nouakchott) obowiązuje zakaz połowów poza linią 24 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody. 3) Na południe od równoleżnika 17° 50,00 N (Nouakchott) poza linią 18 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody obowiązuje zakaz połowów. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: — Takla denna — Włok denny do połowów morszczuka. — Zabrania się podwajania worka włoka. — Zabrania się podwajania przędzy tworzącej worek włoka. 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek 70 mm (włok) 4.    Wielkości minimalne 1) W odniesieniu do ryb ich wielkość minimalną należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita) (zob. dodatek 4). Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków tu niewymienionych. 5.    Przyłowy Dopuszczone Zakazane Trawlery: 25 % ryb, Głowonogi i skorupiaki Taklowce: 50 % ryb, Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych. 6.    Uprawnienia do połowów / Opłaty Okres Rok 1 Rok 2 Wielkość dopuszczalnych połowów (w tonach) 4 000 4 000 Opłata 90 EUR/t 90 EUR/t   Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 1 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 11 statków. 7.    Okres ochronny W razie potrzeby wspólny komitet może zarządzić okres ochronny w oparciu o opinie naukową wspólnego komitetu naukowego. 8.    Uwagi Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. KATEGORIA POŁOWOWA 3: STATKI POŁAWIAJĄCE GATUNKI DENNE INNE NIŻ MORSZCZUK CZARNY PRZY POMOCY NARZĘDZI INNYCH NIŻ WŁOKI 1.    Obszar połowowy a) Na północ od równoleżnika 19° 48,50 N, od linii 3 mil morskich licząc od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris b) Na południe od równoleżnika 19° 48,50 N do równoleżnika 19° 21,00 N na zachód od południka 16° 45,00 W c) Na południe od równoleżnika 19° 21,00 N od linii 9 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody d) Podczas okresów ochronnych dla połowów głowonogów: 1) obszar pomiędzy Cap Blanc i Cap Timiris: 20° 46,00N 17° 03,00 W 20° 46,00N 17° 47,00 W 20° 03,00N 17° 47,00 W 19° 47,00N 17° 14,00 W 19° 21,00N 16° 55,00 W 19° 15,60N 16° 51,50 W 19° 15,60N 16° 49,60 W 2) Na południe od równoleżnika 19° 15,60 N (Cap Timiris) poza linią 9 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody obowiązuje zakaz połowów. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: — Takle — Sieć skrzelowa stawna o maksymalnej głębokości 7 m oraz maksymalnej długości 100 m. Stosowanie pojedynczych włókien poliamidowych jest zakazane. — Węda ręczna — Pułapki — Niewód do połowów na przynętę 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek — 120 mm w przypadku sieci skrzelowych. — 20 mm w przypadku sieci do połowów na żywą przynętę 4.    Wielkości minimalne W odniesieniu do ryb ich wielkość minimalną należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita) (zob. dodatek 4). Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków tu niewymienionych, w oparciu o opinie naukowe. 5.    Przyłowy Dopuszczone Zakazane 10 % całkowitej dozwolonej ilości danego gatunku lub grupy gatunków (masa w relacji pełnej)   Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych. 6.    Uprawnienia do połowów / Opłaty Okres Rok 1 Rok 2 Wielkość dopuszczalnych połowów (w tonach) 2 500 2 500 Opłata 105 EUR/t 105 EUR/t   Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 1 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz która zostanie wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 9 statków. 7.    Okres ochronny W razie potrzeby wspólny komitet może zarządzić okres ochronny w oparciu o opinie naukową wspólnego komitetu naukowego. 8.    Uwagi Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. Niewody mogą być wykorzystywane jedynie w przypadku połowów na przynętę, w połowach przy pomocy wędy i pułapek. Stosowanie pułapek jest dozwolone dla maksymalnie 7 statków o pojemności indywidualnej mniejszej niż 135 GT. KATEGORIA POŁOWOWA 4: KRABY 1.    Obszar połowowy a) Na południe od równoleżnika 19° 15,60 N: na zachód od linii łączącej następujące punkty: 20° 46,30N 17° 03,00 W 20° 36,00N 17° 11,00 W 20° 36,00N 17° 36,00 W 20° 03,00N 17° 36,00 W 19° 45,70N 17° 03,00 W 19° 29,00N 16° 51,50 W 19° 15,60N 16° 51,50 W 19° 15,60N 16° 49,60 W b) Na południe od równoleżnika 19° 15,60 N do równoleżnika 17° 50 N: na zachód od linii 18 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: Więcierz 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek 60 mm (tkanina sieciowa) 4.    Wielkości minimalne W odniesieniu do skorupiaków ich wielkość minimalną należy mierzyć od czubka otworu gębowego do końca ogona. Czubek otworu gębowego oznacza przedłużenie skorupy, które znajduje się w przedniej części linii środkowej karapaksu (zob. dodatek 4). Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków tu niewymienionych. 5.    Przyłowy Dopuszczone Zakazane — Ryby, głowonogi i skorupiaki inne niż docelowe gatunki Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych. 6.    Uprawnienia do połowów / Opłaty Okres Rok 1 Rok 2 Wielkość dopuszczalnych połowów (w tonach) 200 200 Opłata 310 EUR/t 310 EUR/t   Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 1 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz która zostanie wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Maksymalna liczba dozwolonych więcierzy wynosi 500 na licencję. 7.    Okres ochronny Dwa (2) dwumiesięczne okresy: maj-czerwiec i październik-listopad. Wszelka zmiana okresów ochronnych podlega decyzji wspólnego komitetu i opiera się na opiniach naukowych. 8.    Uwagi Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. KATEGORIA POŁOWOWA 5: SEJNER TUŃCZYKOWY 1.    Obszar połowowy a) Na południe od równoleżnika 19° 21,00 N: na zachód od linii 30 mil morskich liczonych od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris. b) Na południe od równoleżnika 19° 21,00 N: na zachód od linii 30 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: Niewód 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek — 4.    Wielkości minimalne W odniesieniu do ryb ich wielkość minimalną należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita). Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków niewymienionych w dodatku 4. 5.    Przyłowy Dopuszczone Zakazane — Inne gatunki niż gatunek lub grupa gatunków docelowych Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków niewymienionych w dzienniku pokładowym przyjętym przez ICCAT. 6.    Uprawnienia do połowów / Opłaty Liczba upoważnionych statków 22 sejnery tuńczykowe Ryczałtowa opłata roczna 1 750 EUR za sejner tuńczykowy, na 5 000 ton połowów gatunków daleko migrujących i gatunków powiązanych Część obliczona w odniesieniu do połowów 35 EUR/t 7.    Okres ochronny — 8.    Uwagi Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. KATEGORIA POŁOWOWA 6: KLIPRY TUŃCZYKOWE I TAKLOWCE POWIERZCHNIOWE 1.    Obszar połowowy Taklowce powierzchniowe a) Na południe od równoleżnika 19° 21,00 N: na zachód od linii 30 mil morskich liczonych od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris. b) Na południe od równoleżnika 19° 21,00 N: na zachód od linii 30 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody. Klipry tuńczykowe a) Na południe od równoleżnika 19° 21,00 N: na zachód od linii 15 mil morskich liczonych od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris. b) Na południe od równoleżnika 19° 21,00 N: na zachód od linii 12 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody. Połowy na żywą przynętę a) Na południe od równoleżnika 19° 48,50 N: na zachód od linii 3 mil morskich liczonych od linii podstawowej Cap Blanc-Cap Timiris. b) Na południe od równoleżnika 19°48,50 N do równoleżnika 19° 21,00 N: na zachód od południka 16° 45,00 W c) Na południe od równoleżnika 19° 21,00 N: na zachód od linii 3 mil morskich liczonych od najniższego stanu wody. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: — Klipry tuńczykowe: węda i włok (w przypadku sieci do połowów na żywą przynętę) — Taklowce powierzchniowe: Takle powierzchniowe 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek 16 mm (połowy na żywą przynętę) 4.    Wielkości minimalne W odniesieniu do ryb ich wielkość minimalną należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita) (zob. dodatek 4). Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków niewymienionych w dodatku 4. 5.    Przyłowy Dopuszczone Zakazane — Inne gatunki niż gatunek lub grupa gatunków docelowych Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków tu niewymienionych. 6.    Uprawnienia do połowów / Opłaty Liczba upoważnionych statków 22 klipry tuńczykowe lub taklowce powierzchniowe Ryczałtowa opłata roczna — 2 500 EUR za kliper tuńczykowy oraz — 3 500 EUR za taklowiec powierzchniowy za połów 10 000 ton gatunków daleko migrujących i powiązanych Część obliczona w odniesieniu do połowów — 25 EUR/t za kliper tuńczykowy — 35 EUR/t za taklowiec powierzchniowy 7.    Okres ochronny — 8.    Uwagi Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. Połowy na żywą przynętę — Wspólny komitet zdecyduje o liczbie dni w miesiącu, w których dozwolone będą połowy na przynętę. Informacja o dacie początkowej i końcowej takich połowów zostanie przekazana organowi nadzoru. — Strony uzgodnią praktyczne metody dokonywania połowów lub pozyskiwania żywej przynęty niezbędnej do prowadzenia działań połowowych przez statki. W przypadku gdy działania te odbywają się na obszarach wrażliwych lub z wykorzystaniem niestandardowych narzędzi połowowych, metody te zostaną ustalone w oparciu o zalecenia IMROP i w porozumieniu z organem nadzoru. Rekiny — Zgodnie z odpowiednimi zaleceniami ICCAT i FAO połowy rekina olbrzymiego (Cetorhinus maximus), żarłacza białego (Carcharodon carcharias), piaskowego rekina tygrysiego (Carcharias taurus) oraz żarłacza szarego (Galeorhinus galeus) są zakazane. — Zgodnie z odpowiednimi zaleceniami ICCAT 04-10 i 05-05 w sprawie ochrony rekinów złowionych w związku z połowami zarządzanymi przez ICCAT. KATEGORIA POŁOWOWA 7: TRAWLERY ZAMRAŻALNIE DO POŁOWÓW GATUNKÓW PELAGICZNYCH 1.    Obszar połowowy a) Na północ od równoleżnika 19°00,00 N, obszar wyznaczony za pomocą następujących punktów: 20°46,30N 17°03,00W 20°36,00N 17°11,00W 20°36,00N 17°35,00W 20°00,00N 17°30,00W 19°34,00N 17°00,00W 19°21,00N 16°52,00W 19°10,00N 16°41,00W 19°00,00N 16°39,50W b) Na południe od równoleżnika 19°00,00N, do równoleżnika 16°04,00 N, 20 mil morskich liczonych od najniższego poziomu wody. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: Włok pelagiczny: Worek włoka pelagicznego może zostać wzmocniony tkaniną sieciową o minimalnym rozmiarze oczek po rozciągnięciu 400 mm i obręczach oddalonych od siebie o co najmniej półtora metra (1,5 m), z wyjątkiem obręczy umieszczonej z tyłu worka, która nie może być oddalona o mniej niż 2 m od światła worka. Zabronione jest wzmacnianie lub podwajanie worka z jakiegokolwiek innego powodu. Włok nie może w żadnym wypadku służyć do połowu innych gatunków niż małe gatunki pelagiczne objęte zezwoleniem. 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek 40 mm 4.    Wielkości minimalne W odniesieniu do ryb ich wielkość minimalną należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita) (zob. dodatek 4). Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków tu niewymienionych. 5.    Przyłowy Dopuszczone Zakazane 3 % całkowitej dozwolonej ilości docelowego gatunku lub grupy gatunków (masa w relacji pełnej) Skorupiaki lub głowonogi, z wyjątkiem kalmarów Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków niewymienionych w dodatku 4. 6.    Uprawnienia do połowów / Opłaty Okres Rok 1 Rok 2 Wielkość dopuszczalnych połowów (w tonach) 300 000 300 000 Opłata 123 EUR/t 123 EUR/t   Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 5 000 EUR na statek, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz która zostanie wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 19 statków. 7.    Okres ochronny Strony mogą zarządzić okres ochronny w ramach wspólnego komitetu w oparciu o opinie naukowe wspólnego komitetu naukowego. 8.    Uwagi Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. Współczynniki przeliczeniowe dla małych gatunków pelagicznych określono w dodatku 5. Uprawnienia do połowów niewykorzystane dla kategorii 8 mogą być wykorzystane dla maksymalnie 2 licencji miesięcznie. KATEGORIA POŁOWOWA 8: STATKI RYBACKIE DO POŁOWÓW PELAGICZNYCH RYB ŚWIEŻYCH 1.    Obszar połowowy a) Na północ od równoleżnika 19° 00,00 N: na zachód od linii łączącej następujące punkty: 20° 46,30 N 17° 03,00 W 20° 36,00 N 17° 11,00 W 20° 36,00 N 17° 35,00 W 20° 00,00 N 17° 30,00 W 19° 34,00 N 17° 00,00 W 19° 21,00 N 16° 52,00 W 19° 10,00 N 16° 41,00 W 19° 00,00 N 16° 39,50 W b) Na południe od równoleżnika 19°00,00 N, do równoleżnika 16°04,00 N, 20 mil morskich liczonych od najniższego poziomu wody. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: Włok do połowów pelagicznych i okrężnica do połowów paszowych: Worek włoka pelagicznego może zostać wzmocniony tkaniną sieciową o minimalnym rozmiarze oczek po rozciągnięciu 400 mm i obręczach oddalonych od siebie o co najmniej półtora metra (1,5 m), z wyjątkiem obręczy umieszczonej z tyłu worka, która nie może być oddalona o mniej niż 2 m od światła worka. Zabronione jest wzmacnianie lub podwajanie worka z jakiegokolwiek innego powodu. Włok nie może w żadnym wypadku służyć do połowu innych gatunków niż małe gatunki pelagiczne objęte zezwoleniem. 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek 40 mm dla włoków i 20 mm dla okrężnic 4.    Wielkości minimalne W odniesieniu do ryb ich wielkość minimalną należy mierzyć od czubka pyska do najdalszego końca płetwy ogonowej (długość całkowita). (zob. dodatek 4). Wspólny komitet może określić minimalną wielkość dla gatunków tu niewymienionych. 5.    Przyłowy Dopuszczone Zakazane 3 % całkowitej dozwolonej ilości docelowego gatunku lub grupy gatunków (wyrażonej w masie w relacji pełnej) Skorupiaki i głowonogi, z wyjątkiem kalmarów Wspólny komitet może określić odsetek przyłowów dla gatunków tu niewymienionych. 6.    Uprawnienia do połowów / Opłaty Wielkość dopuszczalnych połowów (w tonach) 15 000 ton rocznie Jeżeli te uprawnienia do połowów zostaną wykorzystane, należy je odliczyć od przydziału 300 000 t przewidzianego dla kategorii 7. Okres Rok 1 Rok 2 Opłata 123 EUR/t 123 EUR/t   Opłatę oblicza się po zakończeniu każdego trzymiesięcznego okresu, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów, uwzględniając połowy dokonane podczas tego okresu. Przyznanie licencji będzie uzależnione od uiszczenia zaliczki wynoszącej 5 000 EUR, która zostanie odliczona od ogólnej kwoty opłaty oraz która zostanie wpłacona na początku każdego z trzymiesięcznych okresów, w odniesieniu do którego statek otrzyma upoważnienie do połowów. Liczba statków upoważnionych jednocześnie do połowów wynosi maksymalnie 2 statki, co równa się 2 licencjom trzymiesięcznym dla trawlerów zamrażalni do połowów pelagicznych kategorii 7. 7.    Okres ochronny Strony mogą zarządzić okres ochronny w ramach wspólnego komitetu w oparciu o opinie naukowe wspólnego komitetu naukowego. 8.    Uwagi Opłaty są ustalone dla całego okresu obowiązywania protokołu. Współczynniki przeliczeniowe dla małych gatunków pelagicznych określono w dodatku 5. KATEGORIA POŁOWOWA 9: GŁOWONOGI 1.    Obszar połowowy p.m. 2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe: p.m. 3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek p.m. 4.    Przyłowy Dopuszczone Zakazane p.m. p.m. 5.    Dopuszczalna pojemność / Opłaty Okres Rok 1 Rok 2 Wielkość dopuszczalnych połowów (w tonach) p.m. p.m. Opłata p.m. p.m. 6.    Okres ochronny p.m. 7.    Uwagi p.m.