26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/1

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 383/2009 (2) („rozporządzenie w sprawie ceł ostatecznych”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz drutów i skrętek PSC pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („obowiązujące środki”).

(2)

Komisja otrzymała wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, złożony przez ECN Cable Group S.L., hiszpańskiego producenta kabli („wnioskodawca”).

(3)

Wnioskodawca wystąpił o wyłączenie niektórych drutów i skrętek z zakresu objętego obecnymi środkami antydumpingowymi obowiązującymi względem przywozu niektórych drutów i skrętek ze stali niestopowej do wyrobu kabli sprężających i strun sprężających (druty i skrętki PSC) pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej. Produktem, o wyłączenie którego wnosi wnioskodawca, są skrętki składające się z siedmiu drutów ze stali niestopowej, pokryte lub powleczone cynkiem, zawierające 0,6 % masy lub więcej węgla, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, zgodne z normą międzynarodową IEC 60888 lub normą europejską/normą CENELEC UNE-EN 50189 („skrętki stosowane jako rdzeń stalowy do przewodów”).

(4)

Wnioskodawca przedstawił dowody prima facie na to, że podstawowe fizyczne i techniczne właściwości produktu, o wyłączenie którego występuje, znacznie różnią się od właściwości produktu objętego postępowaniem i obowiązującymi środkami.

(5)

Ustaliwszy, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie częściowego przeglądu okresowego, i po konsultacji z Komitetem Doradczym, Komisja ogłosiła wszczęcie częściowego przeglądu okresowego ograniczonego do zbadania zakresu produktu, publikując w dniu 4 października 2011 r. zawiadomienie o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (3) („zawiadomienie o wszczęciu”) zgodnie z przepisami art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(6)

Komisja oficjalnie powiadomiła władze Chińskiej Republiki Ludowej („państwo, którego dotyczy postępowanie”), oraz wszystkie inne znane zainteresowane strony, tj. znanych producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, użytkowników i importerów w Unii oraz producentów w Unii, o wszczęciu częściowego okresowego dochodzenia przeglądowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie uwag na piśmie oraz zgłoszenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.

(7)

Komisja rozesłała kwestionariusze do wszystkich zainteresowanych stron oraz do wszystkich innych stron, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.

(8)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od wnioskodawcy, dwóch chińskich producentów eksportujących, dwunastu unijnych producentów drutów i skrętek PSC, dwóch unijnych producentów przewodów do linii energetycznych, sześciu użytkowników oraz dwóch unijnych importerów. W związku z zakresem przeglądu częściowego nie ustalono w odniesieniu do niego okresu objętego dochodzeniem.

(9)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do oceny konieczności zmiany zakresu obowiązujących środków antydumpingowych, a następnie przeprowadziła wizyty weryfikacyjne na terenie następujących przedsiębiorstw:

(10)

Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak produkt zdefiniowany w art. 1 rozporządzenia w sprawie ceł ostatecznych, tj. drut ze stali niestopowej niepokryty ani niepowleczony, drut ze stali niestopowej pokryty lub powleczony cynkiem oraz skrętki ze stali niestopowej pokrytej lub powleczonej bądź nie, posiadające nie więcej niż 18 drutów, zawierające 0,6 % masy lub więcej węgla, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, obecnie objęte kodami CN ex 7217 10 90, ex 7217 20 90, ex 7312 10 61, ex 7312 10 65 oraz ex 7312 10 69 i pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej.

(11)

Druty lub skrętki do wyrobu kabli sprężających i strun sprężających są wytwarzane ze stali wysokowęglowej i są przede wszystkim wykorzystywane w przemyśle budowlanym do zbrojenia betonu, w elementach zawieszenia lub w konstrukcjach mostów podwieszonych. Druty i skrętki PSC są wytwarzane z walcówki stalowej.

(12)

Istnieją dwa podstawowe rodzaje drutów i skrętek PSC: jedne są stosowane do zbrojenia i nie są galwanizowane, natomiast drugie są galwanizowane i stosowane w konstrukcjach mostów podwieszonych (kable odciągowe). Skrętki galwanizowane wykorzystywane w konstrukcjach mostów podwieszonych stanowią jedynie 1 % całego unijnego rynku drutów i skrętek PSC. W konsekwencji głównymi użytkownikami drutów i skrętek PSC są przedsiębiorstwa z sektora budowlanego.

(13)

Wnioskodawcą jest hiszpański producent przewodów do napowietrznych linii energetycznych. Rodzajem produktu, o którego wyłączenie z definicji produktu wystąpił wnioskodawca, jest skrętka galwanizowana złożona z siedmiu drutów, stosowana jako rdzeń stalowy w przewodach do napowietrznych linii energetycznych.

(14)

Aby ocenić, czy skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach do napowietrznych linii energetycznych powinny być objęte definicją produktu zawartą w art. 1 rozporządzenia w sprawie ceł ostatecznych, zbadano, czy skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach oraz pozostałe druty i skrętki PSC mają te same właściwości fizyczne i techniczne oraz końcowe zastosowanie. W tym zakresie oceniono również możliwość wymiennego stosowania skrętek wykorzystywanych jako rdzeń stalowy w przewodach do napowietrznych linii energetycznych oraz pozostałych drutów i skrętek PSC objętych środkami w Unii.

(15)

Wnioskodawca zaproponował rozróżnienie tych dwóch produktów przez odwołanie się do norm. Według wnioskodawcy druty i skrętki PSC stosowane w przemyśle budowlanym nie spełniają wymogów normy międzynarodowej IEC 60888 lub normy europejskiej/normy CENELEC UNE-EN 50189. Obie wymienione normy mają zastosowanie do drutów stalowych powleczonych cynkiem, które są wykorzystywane w linkowych przewodach elektrycznych.

(16)

Normy wskazane we wniosku i w powyższym motywie 15 dotyczą wyłącznie przewodów do linii energetycznych. W związku z powyższym unijni producenci drutów i skrętek PSC stosowanych w przemyśle budowlanym nie byli zaznajomieni z wymienionymi normami, a ich odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu wskazały na różne opinie dotyczące spełnienia tych norm przez galwanizowane skrętki składające się z siedmiu drutów wykorzystywane w konstrukcjach mostów podwieszonych.

(17)

W toku dochodzenia ustalono, że większość właściwości fizycznych i specyfikacji zawartych w normie dotyczących dwóch rozpatrywanych produktów jest przynajmniej częściowo porównywalna, jednak wykazano również, że istnieje jedna możliwa do określenia fizyczna różnica pozwalająca na wyraźne rozróżnienie tych dwóch produktów i wynikająca z porównania norm stosowanych dla przewodów do linii napowietrznych z normą dotyczącą stali sprężającej stosowanej w branży budowlanej.

(18)

Zgodnie z normą EN 10337 dotyczącą stali sprężającej, która jest stosowana w przemyśle budowlanym, „średnica drutu środkowego jest większa o przynajmniej 3 % od średnicy zewnętrznych drutów skręconych” (pkt 7.1.3 wymienionej normy), podczas gdy zgodnie z normą dotyczącą przewodów napowietrznych (EN 50182) wszystkie druty w galwanizowanej skrętce składającej się z siedmiu drutów, stosowanej jako stalowy rdzeń do przewodów, mają tę samą średnicę.

(19)

Różnice w grubości drutu środkowego można zweryfikować przy użyciu sprzętu do pomiaru grubości drutów. W konsekwencji ten rodzaj produktu można odróżnić od innych rodzajów produktu objętego postępowaniem.

(20)

Skonsultowano się z zainteresowanymi stronami, które ogólnie rzecz biorąc potwierdziły, że możliwe jest rozróżnienie tych dwóch rodzajów produktu, jak opisano powyżej.

(21)

W toku dochodzenia wykazano również, że dwa rodzaje produktu mają rożne, odrębne zastosowania i są wykorzystywane w dwóch różnych gałęziach przemysłu. Druty i skrętki PSC są stosowane w przemyśle budowlanym, a skrętki, o których wyłączenie z zakresu produktu wnioskowano, są stosowane jako rdzeń nośny w przewodach do napowietrznych linii energetycznych w przemyśle kablowym.

(22)

Ponadto z powodu różnych specyfikacji każdego rodzaju produktu nie ma możliwości wymiennego stosowania drutów i skrętek PSC oraz skrętek stosowanych jako rdzeń stalowy do przewodów.

(23)

Na tej podstawie uważa się, że istnieją znaczące możliwe do określenia różnice w podstawowych właściwościach fizycznych i technicznych między drutami i skrętkami PSC a skrętkami stosowanymi jako rdzeń stalowy do przewodów do napowietrznych linii energetycznych.

(24)

Żadne z przedsiębiorstw, które współpracowały w pierwotnym dochodzeniu (siedmiu producentów unijnych, siedmiu producentów eksportujących w Chińskiej Republice Ludowej, czterech niepowiązanych importerów w UE oraz siedmiu użytkowników), nie jest zaangażowane w produkcję skrętek stosowanych jako rdzeń stalowy w przewodach ani handel nimi. Z pierwotnego dochodzenia jasno wynika, że nie zbierano wówczas informacji dotyczących skrętek stosowanych jako rdzeń stalowy w przewodach.

(25)

Dlatego też wydaje się, że chociaż skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach nie zostały wyraźnie wyłączone z zakresu produktu, ówczesne dochodzenie nie miało w założeniu obejmować ich zakresem produktu objętego postępowaniem.

(26)

Niektóre zainteresowane strony wyraziły obawy dotyczące możliwego obchodzenia środków, jeżeli skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach zostałyby wyłączone z zakresu środków.

(27)

Jednak galwanizowane skrętki składające się z siedmiu drutów stosowane w przewodach do napowietrznych linii energetycznych są sprzedawane w formie niepowlekanej dodatkowo, podczas gdy galwanizowane skrętki składające się z siedmiu drutów stosowane w konstrukcjach mostów, elementach zawieszenia oraz prądnicach wiatrowych są w większości przypadków dodatkowo powlekane polietylenem oraz woskowane lub natłuszczane w celu osiągnięcia przewidywanej trwałości wynoszącej przynajmniej 50 lat.

(28)

W toku dochodzenia zidentyfikowano tylko jedno zastosowanie galwanizowanych drutów i skrętek PSC, które nie są dodatkowo powlekane – jako tymczasowa podpora mostów w trakcie budowy. Jednak zastosowanie to stanowi tylko niewielką część i tak już małego rynku wszelkich zastosowań galwanizowanych drutów i skrętek PSC (zob. motyw 12).

(29)

Dlatego też różne rodzaje skrętek – galwanizowane lub niegalwanizowane, a w grupie galwanizowanych – powlekane dodatkowo i niepowlekane dodatkowo – są w przeważającej większości przypadków łatwo odróżnialne, a tym samym umożliwiają prowadzenie kontroli.

(30)

Ponadto znacząca większość państw członkowskich UE wymaga dla standardowych lub tradycyjnych zastosowań PSC krajowej homologacji dotyczącej wykorzystania drutów i skrętek PSC w celu zagwarantowania odpowiedniej jakości produktu. Proces homologacji jest bardzo szczegółowy i zawiera obowiązek ujawnienia informacji na temat jakości walcówki, dostawcy, zakładów produkcyjnych, wykorzystanego sprzętu, testów laboratoryjnych itp.

(31)

W niektórych przypadkach krajowy proces homologacji zgodnie z obowiązującymi procedurami w większości państw członkowskich UE może zostać zastąpiony odbiorem jakościowym lub homologacją dotyczącą konkretnego projektu.

(32)

W obu przypadkach jednak niezależny ekspert techniczny poświadcza, że produkty przeznaczone do zastosowania są zgodne ze specyfikacjami PSC zawartymi w normie. Wymienione procedury zapewniają dodatkowe gwarancje dotyczące wszelkich możliwych prób obejścia środków.

(33)

Ponadto w razie potrzeby rozróżnienie różnych rodzajów produktu jest możliwe poprzez zastosowanie specjalnych przyrządów lub urządzeń pomiarowych w przypadkach poddawania galwanizowanych niepowlekanych dodatkowo skrętek odprawie celnej w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu.

(34)

Z powyższych ustaleń można wywnioskować, że ryzyko obchodzenia środków jest minimalne.

(35)

Z powyższych ustaleń wynika, że skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach oraz pozostałe druty i skrętki PSC objęte środkiem, którego dotyczy postępowanie, nie mają takich samych podstawowych właściwości fizycznych i technicznych oraz końcowego zastosowania. Te dwa produkty mają różne zastosowania końcowe, mają różne rynki docelowe i nie mogą być stosowane wymiennie. Ponadto skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach nie były objęte pierwotnym dochodzeniem. Na tej podstawie stwierdza się, że skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach oraz inne druty i skrętki PSC to dwa różne produkty.

(36)

Mając na uwadze powyższe wnioski i ponieważ możliwe było ustalenie, iż skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach można odróżnić od produktu objętego postępowaniem, powinny one zostać wyłączone z zakresu produktu objętego obowiązującymi środkami.

(37)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i okolicznościach, na podstawie których poczyniono powyższe ustalenia. Wyznaczono również termin, w którym strony miały możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Nie otrzymano żadnych oświadczeń, które spowodowałyby zmianę wniosków.

(38)

Z uwagi na to, że obecne postępowanie ogranicza się do uściślenia zakresu produktu, a skrętki stosowane jako rdzeń stalowy w przewodach nie były objęte ani pierwotnym dochodzeniem, ani wprowadzonym w jego wyniku środkiem antydumpingowym, właściwe byłoby zastosowanie ustaleń z datą wejścia w życie rozporządzenia w sprawie ceł ostatecznych, co obejmuje również wszelki przywóz objęty cłami tymczasowymi w okresie od dnia 16 listopada 2008 r. do dnia 13 maja 2009 r. Komisja nie stwierdziła żadnych nadrzędnych względów, które stałyby na przeszkodzie takiemu stosowaniu z mocą wsteczną.

(39)

W konsekwencji należy zwrócić lub umorzyć ostateczne cła antydumpingowe zapłacone lub zaksięgowane zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 383/2009 oraz tymczasowe cła antydumpingowe ostatecznie pobrane zgodnie z art. 2 tego rozporządzenia, w odniesieniu do towarów nieobjętych art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 383/2009 zmienionego niniejszym rozporządzeniem. Wnioski o zwrot lub umorzenie należy składać do krajowych organów celnych zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa celnego. W przypadkach, w których terminy przewidziane w art. 236 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (4) wygasły przed dniem lub w dniu 26 października 2012 r. bądź wygasają przed upływem sześciu miesięcy od tego dnia, terminy te zostają niniejszym przedłużone, tak aby wygasały po upływie sześciu miesięcy od dnia opublikowania niniejszego rozporządzenia,

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/5

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 452/2007 z dnia 23 kwietnia 2007 r. nakładającym ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącym o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz desek do prasowania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Ukrainy (2) („zaskarżone rozporządzenie”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe wynoszące od 9,9 % do 38,1 % na przywóz desek do prasowania, wolno stojących lub nie, z blatem wyposażonym w odsysanie pary lub ogrzewanie lub nadmuch lub bez tych funkcji, w tym również rękawniki, a także podstawowe części tych desek, tj. nogi, blaty i podstawy do żelazka, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny”) i Ukrainy.

(2)

W dniu 19 lipca 2007 r. jeden ze współpracujących chińskich producentów eksportujących, a mianowicie Zhejiang Harmonic Hardware Products Co. Ltd („przedsiębiorstwo Harmonic”), złożył skargę do Sądu o stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia w zakresie, w jakim dotyczy ono skarżącego (3).

(3)

W dniu 8 listopada 2011 r. w wyroku w sprawie T-274/07 („wyrok Sądu”) Sąd uznał, że uchybienie terminowi określonemu w art. 20 ust. 5 rozporządzenia podstawowego było takie, że faktycznie naruszyło prawo do obrony przedsiębiorstwa Harmonic oraz że Komisja uchybiła także art. 8 rozporządzenia podstawowego, który przyznawał przedsiębiorstwu Harmonic prawo do złożenia zobowiązania do końca upływu tego terminu. W związku z powyższym Sąd stwierdził nieważność art. 1 i 2 zaskarżonego rozporządzenia w zakresie, w jakim stanowią one o nałożeniu ostatecznego cła antydumpingowego i ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz desek do prasowania produkowanych przez przedsiębiorstwo Harmonic.

(4)

Zgodnie z art. 266 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”), instytucje Unii są zobowiązane do wykonania wyroku Sądu z dnia 8 listopada 2011 r. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem (sprawa T-2/95 (4), „sprawa IPS”) w sprawach, gdy postępowanie składa się z kilku etapów administracyjnych, unieważnienie jednego z tych etapów nie unieważnia całości postępowania. Postępowanie antydumpingowe stanowi przykład takiego postępowania wieloetapowego. W rezultacie, stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia w odniesieniu do jednej strony nie pociąga za sobą unieważnienia całej procedury przeprowadzonej przed przyjęciem tego rozporządzenia. Ponadto zgodnie z orzecznictwem Sądu, w celu dostosowania się do wyroku stwierdzającego nieważność środka i pełnego jego wykonania, instytucja, która podjęła ten środek, powinna wznowić procedurę od etapu, na którym pojawiła się niezgodność z prawem i zastąpić wspomniany środek (5). Wykonanie orzeczenia oznacza również możliwość skorygowania tych aspektów zaskarżonego rozporządzenia, które spowodowały, że stwierdzono jego nieważność, pozostawiając niezmienioną treść części niepodlegających zaskarżeniu, które nie zostały objęte wyrokiem Sądu – tak jak uczyniono to w sprawie C-458/98 P (6). Należy zauważyć, że oprócz ustalenia naruszenia art. 20 ust. 5 i art. 8 rozporządzenia podstawowego, wszystkie inne ustalenia poczynione w zaskarżonym rozporządzeniu automatycznie pozostają w mocy w zakresie, w jakim Sąd odrzucił wszystkie argumenty w tym zakresie.

(5)

W następstwie wyroku Sądu z dnia 8 listopada 2011 r. opublikowano zawiadomienie (7) dotyczące częściowego wznowienia dochodzenia antydumpingowego w sprawie przywozu desek do prasowania pochodzących między innymi z Chin. Zakres ponownie wszczętego dochodzenia był ograniczony do wykonania orzeczenia Sądu w odniesieniu do przedsiębiorstwa Harmonic.

(6)

Komisja oficjalnie powiadomiła o częściowym wznowieniu dochodzenia producentów eksportujących, importerów oraz użytkowników, co do których wiadomo, że są zainteresowani, przedstawicieli kraju wywozu oraz przemysł unijny. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu.

(7)

Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem we wskazanym terminie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(8)

Oświadczenia otrzymano od jednego z producentów eksportujących w Chinach (strona bezpośrednio zainteresowana, tzn. przedsiębiorstwo Harmonic) oraz jednego niepowiązanego importera.

(9)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i względach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznych ceł antydumpingowych na przedsiębiorstwo Harmonic. Wyznaczono również termin, w którym strony miały możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji, jednak na tym etapie żadna tego nie uczyniła.

(10)

Należy przypomnieć, że powodem stwierdzenia nieważności zaskarżonego rozporządzenia był fakt, że Komisja wysłała swój wniosek o nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego do Rady przed upływem 10-dniowego obowiązkowego terminu na otrzymanie uwag po wysłaniu zainteresowanym stronom dokumentu obejmującego ostateczne ustalenia, jak przewidziano w art. 20 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Ponadto Komisja uchybiła także art. 8 rozporządzenia podstawowego, który przyznawał przedsiębiorstwu Harmonic prawo złożenia zobowiązania do końca upływu tego terminu.

(11)

Przedsiębiorstwo Harmonic oświadczyło, że stwierdzone przez Sąd naruszenie prawa do obrony nie może być usunięte poprzez ponowne otwarcie dochodzenia. Wykonanie orzeczenia Sądu nie wymagałoby żadnych środków wykonawczych.

(12)

W odniesieniu do przedsiębiorstwa Harmonic, jedynym sposobem, w jaki Komisja może dostosować się do wyroku Sądu, zgodnie z wymogami art. 266 TFUE, byłoby wycofanie środków dotyczących przedsiębiorstwa Harmonic na stałe. Naruszenie art. 8 rozporządzenia podstawowego wymagałoby od instytucji UE przywrócenia przedsiębiorstwu Harmonic prawa do przedstawienia zobowiązań cenowych w 2007 r.

(13)

Według przedsiębiorstwa Harmonic wznowienie postępowania byłoby niezgodne z prawem, ponieważ nie ma żadnego szczególnego przepisu w rozporządzeniu podstawowym zezwalającego na takie podejście, a takie wznowienie byłoby sprzeczne z określonym przepisami 15-miesięcznym terminem zakończenia dochodzenia wskazanym w art. 6 ust. 9 rozporządzenia podstawowego oraz 18-miesięcznym terminem określonym w art. 5.10 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 („porozumienie antydumpingowe”). Przedsiębiorstwo Harmonic utrzymuje, że instytucje UE nie mogą przywrócić środków na podstawie swoich uprawnień do przyjęcia ostatecznych środków (w szczególności art. 9 rozporządzenia podstawowego), a jednocześnie zaprzecza, że terminy te określone w tym samym przepisie rozporządzenia podstawowego mają zastosowanie.

(14)

Przedsiębiorstwo Harmonic stwierdziło, że nie można wykorzystać sprawy IPS jako precedensu, ponieważ została oparta na rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2423/88 z dnia 11 lipca 1988 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów po cenach dumpingowych lub subsydiowanym z państw niebędących członkami Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (8) („stare rozporządzenie podstawowe”), zgodnie z którym obowiązkowe terminy nie miały jeszcze zastosowania.

(15)

Przedsiębiorstwo Harmonic utrzymywało także, że ponowne wydanie zmienionego dokumentu obejmującego ustalenia i określenie terminu na odpowiedź zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia podstawowego nie mogłoby naprawić naruszenia prawa tego przedsiębiorstwa do obrony i niezgodnego z prawem nałożenia cła.

(16)

Według przedsiębiorstwa Harmonic w 2007 r., w momencie przedłożenia Radzie przez Komisję wniosku dotyczącego ostatecznych środków, Komisja nieodwracalnie utraciła zdolność do przedłożenia Radzie wniosku dotyczącego nałożenia cła na przedsiębiorstwo bez naruszania prawa do obrony tej spółki. W opinii przedsiębiorstwa, Komisja nie byłaby już w stanie przyjąć żadnych uwag tej spółki z zachowaniem niezbędnego pola manewru i rozważyć propozycji zobowiązania przedstawionej przez przedsiębiorstwo.

(17)

Przedsiębiorstwo Harmonic twierdzi, że jego prawo do przedstawienia zobowiązań cenowych w wyznaczonym terminie nie może być skorygowane poprzez proceduralne wznowienie pierwotnego dochodzenia. Ponadto przedsiębiorstwo Harmonic twierdzi, że motyw 68 zaskarżonego rozporządzenia wyraźnie obejmował ocenę oficjalnego zobowiązania cenowego złożonego przez tę spółkę.

(18)

Ponadto przedsiębiorstwo Harmonic argumentowało, że Komisja nie może wznowić sprawy, ponieważ utraciła swój obiektywizm i bezstronność, ponieważ Sąd stwierdził częściową nieważność zaproponowanego przez Komisję zaskarżonego rozporządzenia.

(19)

Wreszcie przedsiębiorstwo Harmonic zwróciło uwagę, że Komisja nie może ponownie wprowadzić środków antydumpingowych na podstawie informacji dotyczących 2005 r., tj. okresu poprzedzającego częściowe wznowienie dochodzenia o ponad sześć lat, ponieważ byłoby to niezgodne z art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(20)

Jeden niepowiązany importer/producent unijny zwrócił uwagę na skutki, jakie miałoby dla jego działalności gospodarczej stwierdzenie nieważności rozporządzenia przez Sąd i wynikające z niego częściowe wznowienie dochodzenia. Nie przedstawił on żadnych informacji ani danych co do aspektów prawnych wznowienia dochodzenia, a odniósł się raczej do uwag przedstawionych przy okazji wcześniejszego wznowienia dochodzenia, które zostało zamknięte rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 805/2010 z dnia 13 września 2010 r. nakładającym ponownie ostateczne cło antydumpingowe na przywóz desek do prasowania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, produkowanych przez Foshan Shunde Yongjian Housewares and Hardware Co. Ltd, Foshan (9).

(21)

Przypomina się, że Sąd odrzucił wszystkie argumenty merytoryczne przedsiębiorstwa Harmonic odnoszące się do istoty sprawy. Z tego względu instytucje Unii są głównie zobowiązane do skorygowania części procedury administracyjnej we wstępnym dochodzeniu, w której wystąpiły nieprawidłowości.

(22)

Argument, zgodnie z którym wprowadzenie, zgodnie z art. 6 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, terminu 15 miesięcy na zakończenie dochodzeń antydumpingowych nie pozwala Komisji na stosowanie podejścia, jakie przyjęto w sprawie IPS, uznano za niezasadny. Uznaje się, że termin ten nie jest istotny w przypadku wykonywania wyroku Sądu. Rzeczywiście taki termin dotyczy tylko zakończenia pierwotnego dochodzenia od momentu wszczęcia do daty ostatniego działania i nie dotyczy żadnych kolejnych działań, które należałoby podjąć np. w wyniku postępowania sądowego. Ponadto należy zauważyć, że każda inna interpretacja oznaczałaby, iż skuteczne postępowanie sądowe wszczęte przez przemysł unijny nie miałyby żadnego praktycznego wpływu na tę stronę, jeżeli upływ terminu zakończenia pierwotnego dochodzenia nie pozwoliłby na wykonanie wyroku Sądu. Byłoby to wbrew zasadzie, zgodnie z którą wszystkie strony powinny mieć prawo do skorzystania ze skutecznej kontroli sądowej.

(23)

Należy także przypomnieć, że Sąd w swoim wyroku w sprawach połączonych T-163/94 i T-165/94 (10) orzekł, że nawet „elastyczne” terminy obowiązujące na mocy starego rozporządzenia podstawowego nie mogły zostać przedłużone poza zasadne granice i że dochodzenie trwające ponad trzy lata było za długie. Stanowi to kontrast ze sprawą IPS, w przypadku której wykonanie poprzedniego wyroku Trybunału Sprawiedliwości nastąpiło siedem lat po wszczęciu pierwotnego dochodzenia, a w wyroku Trybunału Sprawiedliwości nic nie wskazuje na to, że terminy stanowiły problem.

(24)

Z tego względu stwierdza się, że art. 6 ust. 9 rozporządzenia podstawowego ma zastosowanie jedynie do wszczęcia postępowania i zakończenia dochodzenia wszczętego na mocy art. 5 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, a nie do częściowego wznowienia dochodzenia w celu wykonania wyroku Sądu.

(25)

Wniosek ten jest zgodny z podejściem przyjmowanym w celu wykonania sprawozdań panelów i Organu Apelacyjnego WTO, zgodnie z którym przyjmuje się, że instytucje mogą skorygować braki w rozporządzeniu nakładającym cło antydumpingowe w celu zastosowania się do sprawozdań organu rozstrzygającego spory, w tym w sprawach dotyczących Unii (11). W takich przypadkach uznano za konieczne przyjmowanie szczególnych procedur w celu wykonania sprawozdań panelu i Organu Apelacyjnego WTO z powodu braku możliwości bezpośredniego stosowania takich sprawozdań w porządku prawnym Unii, w przeciwieństwie do wykonywania wyroków Sądu, które są bezpośrednio stosowane.

(26)

Należy przypomnieć, że art. 9 rozporządzenia podstawowego nie dotyczy terminów przeprowadzania dochodzeń antydumpingowych. Dotyczy on ogólnych kwestii dotyczących zakończenia postępowania bez wprowadzenia środków i nałożenia ceł ostatecznych.

(27)

W odniesieniu do argumentów w sprawie stosowania art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego należy zauważyć, że nie można było stwierdzić żadnego naruszenia art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, ponieważ Komisja nie wszczęła nowego postępowania, a wznowiła pierwotne dochodzenie w celu wykonania wyroku Sądu.

(28)

W odniesieniu do twierdzenia przedsiębiorstwa Harmonic co do naruszenia prawa tej spółki do przedstawienia zobowiązań cenowych należy zauważyć, że argument ten składa się z dwóch elementów. Po pierwsze, przedsiębiorstwo Harmonic twierdzi, iż z prawnego, praktycznego lub pragmatycznego punktu widzenia nie jest możliwe, by Komisja z mocą wsteczną antydatowała zobowiązanie cenowe o okres pięciu lat. Po drugie, przedsiębiorstwo Harmonic twierdzi, że, z jednej strony, motyw 68 zaskarżonego rozporządzenia obejmuje ocenę oficjalnego zobowiązania cenowego złożonego przez tę spółkę, podczas gdy, z drugiej strony, Komisja mogłaby podtrzymuje, że wszelkie zobowiązania cenowe, które mogły zostać złożone przez przedsiębiorstwo Harmonic byłyby odrzucone, ponieważ ich monitorowanie nie byłoby realistyczne.

(29)

W odniesieniu do twierdzenia przedsiębiorstwa Harmonic na temat ponownego otwarcia pierwotnego dochodzenia w celu naprawienia naruszenia prawa tej spółki do przedstawienia zobowiązań cenowych w wyznaczonym terminie, takie ponowne otwarcie jest uzasadnione, biorąc pod uwagę, iż prawo do przedstawienia zobowiązań zostało naruszone w trakcie pierwotnego dochodzenia. W każdym razie ze względu na brak oficjalnego zobowiązania cenowego złożonego przez przedsiębiorstwo Harmonic analiza dotycząca jego potencjalnych skutków staje się bezprzedmiotowa.

(30)

Ponadto jeżeli chodzi o zaoferowaną przez przedsiębiorstwo Harmonic wykładnię motywu 68 zaskarżonego rozporządzenia, należy zaznaczyć, że motyw ten po prostu odzwierciedla dyskusje na temat potencjalnych zobowiązań cenowych przedstawionych przez niektórych producentów eksportujących i powody, dla których w owym czasie instytucje uznały zobowiązania za nierealistyczne. W związku z tym twierdzenie przedsiębiorstwa Harmonic, że wspomniany motyw najwyraźniej zawiera ocenę (nieprzedstawionego) oficjalnego zobowiązania cenowego złożonego przez tę spółkę, jest zatem nieuzasadnione.

(31)

Co więcej, należy zauważyć, że argumenty wysunięte w motywie 68 zaskarżonego rozporządzenia nie przesądzają o oficjalnych zobowiązaniach cenowych, jakie na późniejszym etapie mogły być złożone przez przedsiębiorstwo Harmonic, ale przedstawiają przyczyny, dla których przyjęcie takich zobowiązań jest w tym przypadku mało prawdopodobne, w szczególności jeśli nie uwzględni się problemów związanych z ich praktycznym stosowaniem. Jak przewidziano w art. 8 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, składane zobowiązania nie muszą zostać zaakceptowane, jeżeli ich przyjęcie byłoby uznane za nierealistyczne.

(32)

Uwzględniając uwagi przedstawione przez strony i ich analizę, stwierdzono, że wykonanie orzeczenia Sądu powinno przyjąć formę ponownego przedstawienia przedsiębiorstwu Harmonic oraz wszystkim innym zainteresowanym stronom zmienionego dokumentu obejmującego ostateczne ustalenia z dnia 23 marca 2007 r., na podstawie którego wnioskowano o ponowne nałożenie cła antydumpingowego na przywóz desek do prasowania produkowanych przez przedsiębiorstwo Harmonic.

(33)

Na podstawie powyższego stwierdzono także, że Komisja powinna dać przedsiębiorstwu Harmonic oraz wszystkim innym zainteresowanym stronom wystarczająco dużo czasu na przedstawienie uwag na temat zmienionego dokumentu obejmującego ostateczne ustalenia z 23 marca 2007 r., a następnie ocenić te uwagi w celu określenia, czy należy złożyć wniosek do Rady o ponowne nałożenie cła antydumpingowego na przywóz desek do prasowania produkowanych przez przedsiębiorstwo Harmonic na podstawie faktów odnoszących się do okresu objętego pierwotnym dochodzeniem.

(34)

Wszystkie zainteresowane strony poinformowano o podstawowych faktach i względach, na podstawie których zamierzano wykonać wyrok Sądu.

Wszystkie zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia swoich uwag, przy zastosowaniu terminu 10 dni określonego w art. 20 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(35)

Przedsiębiorstwo Harmonic i wszystkie inne zainteresowane strony otrzymały zmieniony dokument obejmujący ostateczne ustalenia z dnia 23 marca 2007 r., na podstawie którego wnioskowano o ponowne nałożenie cła antydumpingowego na przywóz desek do prasowania produkowanych przez przedsiębiorstwo Harmonic, w oparciu o fakty dotyczące okresu pierwotnego dochodzenia.

Przedsiębiorstwo Harmonic i wszystkie inne zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia swoich uwag na temat wspomnianego zmienionego dokumentu obejmującego ostateczne ustalenia z dnia 23 marca 2007 r.

(36)

Art. 8 rozporządzenia podstawowego przyznaje przedsiębiorstwu Harmonic prawo do przedstawienia zobowiązań do końca upływu terminu 10 dni określonego w art. 20 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(37)

Ani przedsiębiorstwo Harmonic, ani żadna inna zainteresowana strona nie przedstawiła żadnych uwag czy zobowiązań w wyznaczonym terminie.

(38)

Niniejsza procedura nie ma wpływu na datę, z upływem której wygasają środki wprowadzone zaskarżonym rozporządzeniem zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W tej kwestii należy zauważyć, że w dniu 25 kwietnia 2012 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu desek do prasowania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Ukrainy (12),

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/9

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (2) przewiduje nadzór nad przywozem produktów wymienionych w załączniku XVIII do tego rozporządzenia. Nadzór ten prowadzi się zgodnie z zasadami określonymi w art. 308d rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (3).

(2)

W celu zastosowania art. 5 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa (4) zawartego w trakcie wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej i na podstawie ostatnich dostępnych danych dotyczących lat 2009, 2010 i 2011 należy zmienić wartości progowe dodatkowych opłat celnych za mandarynki i satsuma, klementynki, karczochy i pomarańcze od dnia 1 listopada 2012 r. oraz za cukinie od dnia 1 stycznia 2013 r.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011.

(4)

Ze względu na konieczność zagwarantowania, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu jego opublikowania.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/11

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (MULC 49755) i endo-1 3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (MULC 49754). Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (MULC 49755) i endo-1,3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (MULC 49754) jako dodatku paszowego dla kur niosek i podrzędnych gatunków drobiu rzeźnego i odchowywanego na nioski, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Stosowanie tych enzymów zostało dopuszczone na okres dziesięciu lat rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1091/2009 (2) w odniesieniu do kurcząt rzeźnych oraz rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1088/2011 (3) w odniesieniu do prosiąt odsadzonych od maciory.

(5)

Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o zezwolenie na stosowanie endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (MULC 49755) i endo-1 3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (MULC 49754) u kur niosek i podrzędnych gatunków drobiu rzeźnego i odchowywanego na nioski. W swojej opinii z dnia 23 maja 2012 r. (4) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził, że stosowanie endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (MULC 49755) i endo-1,3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (MULC 49754) nie wywiera szkodliwego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko naturalne oraz że stosowanie tego preparatu może w znaczącym stopniu zwiększyć masę jaj oraz poprawić współczynnik wykorzystania paszy do masy jaj u kur niosek i podrzędnych gatunków drobiu odchowywanego na nioski, a także poprawić parametry zootechniczne u podrzędnych gatunków drobiu rzeźnego. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tego preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/15

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. W art. 10 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 10 ust. 1–4 ustanowiono szczegółowe przepisy dotyczące oceny produktów stosowanych w Unii jako dodatki do kiszonki począwszy od dnia, w którym rozporządzenie zaczęło być stosowane.

(2)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 preparat Propionibacterium acidipropionici (CNCM MA 26/4U), zwany dalej „preparatem”, wpisano do wspólnotowego rejestru dodatków paszowych jako istniejący produkt należący do grupy funkcjonalnej „dodatki do kiszonki” dla wszystkich gatunków zwierząt.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z jego art. 7 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki technologiczne” i w grupie funkcjonalnej „dodatki do kiszonki”. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swojej opinii z dnia 25 kwietnia 2012 r. (2), że w proponowanych warunkach stosowania preparat nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko, a stosowanie tego preparatu może zwiększyć stabilność tlenową kiszonki. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Ponieważ natychmiastowe wprowadzenie zmian warunków udzielenia zezwolenia nie jest konieczne ze względu na bezpieczeństwo, należy zezwolić na okres przejściowy, tak aby zainteresowane strony mogły przygotować się na nowe wymogi wynikające z takiego zezwolenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/18

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie hydroksychlorku cynku monohydratu. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie hydroksychlorku cynku monohydratu jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki dietetyczne”.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swojej opinii z dnia 26 kwietnia 2012 r. (2), że w proponowanych warunkach stosowania hydroksychlorek cynku monohydrat nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko, a jego stosowanie może stanowić cenne źródło cynku dla wszystkich gatunków zwierząt. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena hydroksychlorku cynku monohydratu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie tego preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/20

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/22

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1273/2011 z dnia 7 grudnia 2011 r. otwierające niektóre kontyngenty celne na przywóz ryżu i ryżu łamanego oraz stanowiące o administrowaniu nimi (3) otworzyło niektóre kontyngenty celne na przywóz ryżu i ryżu łamanego i ustanowiło zarządzanie nimi według krajów pochodzenia i w podziale na podokresy zgodnie z załącznikiem I do tego rozporządzenia wykonawczego.

(2)

Październik jest jedynym podokresem w odniesieniu do kontyngentu o numerze 09.4138, określonego w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011. Kontyngent ten zawiera ilości niewykorzystane w ramach kontyngentów o numerach porządkowych 09.4127 – 09.4128 – 09.4129 – 09.4130 w trakcie poprzedniego podokresu. Październik jest ostatnim podokresem w odniesieniu do kontyngentów określonych w art. 1 ust. 1 lit. b) i e) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011, które zawierają niewykorzystane ilości z poprzedniego podokresu.

(3)

Z powiadomień przesłanych zgodnie z art. 8 lit. a) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011 wynika, że w odniesieniu do kontyngentu o numerze porządkowym 09.4138 wnioski złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych października 2012 r., na mocy art. 4 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia wykonawczego, odnoszą się do ilości większej niż ilość dostępna. Należy zatem określić ilości, na jakie pozwolenia mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski dla danego kontyngentu.

(4)

Z powiadomień wynika również, że w odniesieniu do kontyngentu o numerze porządkowym 09.4148 wnioski złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych października 2012 r., na mocy art. 4 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1273/2011, odnoszą się do ilości mniejszej niż ilość dostępna.

(5)

Należy również podać do wiadomości ostateczny procent wykorzystania na 2012 r. każdego z kontyngentów przewidzianych w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 1273/2011.

(6)

W celu zapewnienia prawidłowego zarządzania procedurą wydawania pozwoleń na przywóz niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu,

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/26

(1)

W dyrektywie 2006/88/WE ustanowiono, między innymi, określone przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt obowiązujące w odniesieniu do zwierząt i produktów akwakultury, w tym przepisy szczegółowe dotyczące chorób egzotycznych i nieegzotycznych oraz gatunków podatnych na te choroby, wymienionych w części II załącznika IV do tej dyrektywy.

(2)

Zakaźny zespół owrzodzenia (EUS) został uwzględniony w wykazie chorób egzotycznych w części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE.

(3)

W części I załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE określono kryteria, zgodnie z którymi choroby egzotyczne i nieegzotyczne zostają włączone do wykazu w części II tego załącznika. Zgodnie z tymi kryteriami choroby egzotyczne mogą mieć potencjalnie istotny wpływ na gospodarkę unijną w przypadku wprowadzenia ich do Unii, w wyniku strat produkcyjnych w akwakulturze, lub ograniczenia możliwości handlu zwierzętami akwakultury i otrzymywanymi z nich produktami. Ewentualnie mogą one mieć potencjalnie szkodliwy wpływ na środowisko, w przypadku wprowadzenia ich do Unii i przeniesienia się na populacje dzikich zwierząt wodnych należących do gatunków, które zasługują na ochronę na mocy prawa Unii lub przepisów międzynarodowych.

(4)

Dnia 15 września 2011 r. panel ds. zdrowia i warunków hodowli zwierząt Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinię naukową w sprawie zakaźnego zespołu owrzodzenia (2) (zwaną dalej „opinią EFSA”). W opinii tej EFSA stwierdza, że wpływ zakaźnego zespołu owrzodzenia na unijny sektor akwakultury mógłby być żaden lub znikomy.

(5)

Ponadto w opinii EFSA przyznaje, że istnieje możliwość, iż zakaźny zespół owrzodzeniowy już nie raz trafiał na terytorium Unii za pośrednictwem ryb ozdobnych przywożonych z państw trzecich oraz że ryby te mogły być wypuszczane do unijnych wód. W tych okolicznościach oraz uwzględniając fakt, że w Unii nie odnotowano ognisk zakaźnego zespołu owrzodzeniowego, brak jest dowodów wskazujących, że choroba ta mogłaby mieć potencjalnie szkodliwy wpływ na środowisko.

(6)

Wobec wniosków przyjętych przez EFSA oraz dostępnych dowodów naukowych zakaźny zespół owrzodzeniowy przestał spełniać kryteria wpisania do wykazu w części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE określone w części I tego załącznika.

(7)

Należy zatem wykreślić wpis dotyczący zakaźnego zespołu owrzodzenia z wykazu chorób egzotycznych z części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE.

(8)

Ponadto w części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE znajduje się wykaz gatunków uważanych za podatne na wirusową posocznicę krwotoczną.

(9)

Poskarp oliwkowy (Paralichthys olivaceus) jest podatny na nieegzotyczną chorobę wirusowej posocznicy krwotocznej. W niektórych regionach Azji potwierdzono kliniczne przypadki tej choroby.

(10)

Należy zatem uwzględnić Poskarpa oliwkowego (Paralichthys olivaceus) w wykazie gatunków podatnych na wirusową posocznicę krwotoczną w części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IV do dyrektywy 2006/88/WE.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/29

(1)

W dniach 15–16 grudnia 2005 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE w zakresie zwalczania nielegalnego gromadzenia broni strzeleckiej i lekkiej (BSiL) i amunicji oraz handlu nimi (strategia UE dotycząca BSiL). W strategii tej podkreślono, że aby zminimalizować ryzyko związane z nielegalnym handlem BSiL oraz nadmiernym jej gromadzeniem, należy zwrócić szczególną uwagę na nadmierne nagromadzenie BSiL magazynowanej w Europie Wschodniej i Południowo-Wschodniej, jak również na sposoby jej rozprowadzania w strefach konfliktu.

(2)

Jednym z celów strategii UE dotyczącej BSiL jest promowanie skutecznej wielostronności, tak aby tworzyć mechanizmy – międzynarodowe, regionalne lub na szczeblu Unii lub jej państw członkowskich – przeciwdziałania podaży i destabilizującego rozprzestrzeniania BSiL i amunicji do niej. W planie działania strategii wyszczególniono Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) jako jedną z regionalnych organizacji, z którą należy rozwijać współpracę. Zawiera on w szczególności postanowienia związane ze wspieraniem działań OBWE zmierzających do zwalczania nielegalnego handlu BSiL i amunicją do niej oraz niszczeniem nadwyżek zapasów zgromadzonych przez państwa uczestniczące OBWE („państwa uczestniczące”).

(3)

W dniu 24 listopada 2000 r. państwa uczestniczące przyjęły dokument OBWE dotyczący BSiL, w którym zobowiązały się do ustanowienia i przeprowadzania skutecznych kontroli krajowych obejmujących transfer BSiL, w tym wywóz i kontrolę pośrednictwa. W dokumencie podkreślono również, jak destabilizujące skutki dla bezpieczeństwa w skali krajowej, regionalnej i międzynarodowej mogą mieć: nadmierne gromadzenie BSiL oraz złe zarządzanie zapasami i ich niedostateczne zabezpieczenie. Wskazano niszczenie jako preferowaną metodę pozbywania się nadwyżek BSiL.

(4)

W dniu 26 maja 2010 r. państwa uczestniczące przyjęły plan działania w sprawie BSiL, w którym mowa jest między innymi o potrzebie ustanowienia w państwach uczestniczących ram prawnych legalnego pośrednictwa, o wzmocnieniu zobowiązań dotyczących zarządzania zapasami i bezpieczeństwa BSiL, jak również o zwiększeniu zaangażowania państw uczestniczących w niszczenie nadwyżek i nielegalnej BSiL oraz wzmocnieniu środków na rzecz zwiększenia potencjału tych państw do niszczenia nadwyżek i nielegalnej BSiL.

(5)

W dniu 23 czerwca 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/468/WPZiB w sprawie kontroli pośrednictwa w handlu bronią (1), w którym wymaga się od państw członkowskich podjęcia wszystkich niezbędnych środków, w tym jasnych ram prawnych, w celu kontroli pośrednictwa mającego miejsce na ich terytorium, oraz zachęca je do rozważenia kontroli pośrednictwa w handlu bronią poza ich terytorium, prowadzonego przez pośredników ich narodowości, zamieszkałych lub posiadających siedzibę na ich terytorium.

(6)

W dniu 8 grudnia 2008 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2008/944/WPZiB określające wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (2). We wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB ustanowiono zestaw kryteriów, którymi kierują się państwa członkowskie w ocenie wniosków dotyczących wywozu i ponownego wywozu broni konwencjonalnej oraz pośrednictwa w handlu tą bronią. Wymaga od państw członkowskich, aby z największą starannością zachęcały inne państwa dokonujące wywozu technologii wojskowej i sprzętu wojskowego do stosowania kryteriów zawartych w tym wspólnym stanowisku,

—

wzmocnienia pokoju i bezpieczeństwa w sąsiedztwie Unii przez zmniejszenie zagrożenia powodowanego nielegalnym handlem BSiL oraz nadmiernym jej gromadzeniem w regionie OBWE,

—

wspierania skutecznej wielostronności na szczeblu regionalnym przez sprzyjanie działaniom OBWE zmierzającym do zapobiegania nadmiernemu gromadzeniu BSiL i amunicji do niej oraz nielegalnemu handlowi nimi.

—

zorganizowanie regionalnego warsztatu szkoleniowego dla urzędników z odnośnych państw uczestniczących odpowiedzialnych za kontrolę pośrednictwa BSiL,

—

lepsze zabezpieczenie obiektów, w których magazynowana jest BSiL na Białorusi i w Kirgistanie,

—

zniszczenie nadwyżek BSiL na Białorusi i w Kirgistanie, aby zapobiec jej przekierowaniu do nielegalnego handlu,

—

wprowadzenie aplikacji zarządzania spisem BSiL, aby ulepszyć magazynowanie, prowadzenie rejestrów i śledzenie BSiL i amunicji konwencjonalnej w różnych państwach uczestniczących.

a)

sekretariat OBWE odpowiada za:

b)

Biuro Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) w Białorusi (Biuro UNDP w Białorusi) odpowiada za unowocześnienie systemów bezpieczeństwa magazynów broni konwencjonalnej i amunicji na Białorusi.

26.10.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/34

(1)

Turcja wyraziła wolę przystąpienia do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej („konwencja”) i w wyniku decyzji wydanej w dniu 19 stycznia 2012 r. przez Komisję Mieszaną utworzoną na mocy tej konwencji została zaproszona do przystąpienia.

(2)

W związku z powyższym do konwencji należy wprowadzić, w odpowiednim porządku, turecką wersję językową stosowanych w niej odniesień.

(3)

Stosowanie niniejszej decyzji wiąże się z datą przystąpienia Turcji do konwencji.

(4)

W celu umożliwienia stosowania formularzy gwarancji, drukowanych zgodnie z kryteriami obowiązującymi przed datą przystąpienia Turcji do konwencji, należy wprowadzić okres przejściowy, w którym druki te, z pewnymi zmianami, będą mogły być nadal stosowane.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić konwencję,