ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2012.253.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 253

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 55
20 września 2012


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 847/2012 z dnia 19 września 2012 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do rtęci ( 1 )

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 848/2012 z dnia 19 września 2012 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) odnośnie do związków fenylortęci ( 1 )

5

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 849/2012 z dnia 19 września 2012 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu kwasu cytrynowego, kwasu sorbinowego, tymolu i waniliny jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych, kurcząt odchowywanych na kury nioski, wszystkich podrzędnych gatunków ptaków rzeźnych i odchowywanych na nioski oraz odsadzonych od maciory świniowatych innych niż Sus scrofa domesticus (posiadacz zezwolenia Vetagro S.p.A) ( 1 )

8

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 850/2012 z dnia 19 września 2012 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

11

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 851/2012 z dnia 19 września 2012 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca września 2012 r. w ramach kontyngentów taryfowych na przywóz mięsa drobiowego, otwartych rozporządzeniem (WE) nr 533/2007

13

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 852/2012 z dnia 19 września 2012 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca września 2012 r. w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 539/2007 na niektóre produkty w sektorze jaj i albumin jaj

15

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 853/2012 z dnia 19 września 2012 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni września 2012 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz mięsa drobiowego, otwartego rozporządzeniem (WE) nr 1385/2007

17

 

 

DECYZJE

 

 

2012/507/UE

 

*

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 7 września 2012 r. zmieniająca decyzję EBC/2010/14 w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (EBC/2012/19)

19

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

20.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 253/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 847/2012

z dnia 19 września 2012 r.

zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do rtęci

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (1), w szczególności jego art. 68 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie strategii Wspólnoty w zakresie rtęci (2) Komisja wskazała, że konieczne jest obniżenie poziomów rtęci w środowisku oraz zmniejszenie narażenia ludzi na kontakt z rtęcią, i zaproponowała między innymi następujące cele: ograniczenie wprowadzania do obrotu rtęci w społeczeństwie poprzez ograniczenie podaży i popytu, zmniejszenie emisji rtęci oraz ochronę przed emisją rtęci.

(2)

Strategia została poddana przeglądowi w 2010 r. w komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przeglądu strategii Wspólnoty w zakresie rtęci (3), w którym Komisja potwierdziła, że kontynuowane będą prace nad tym, by istniejące ograniczenia w zakresie wprowadzania do obrotu niektórych urządzeń pomiarowych zawierających rtęć rozszerzyć na dodatkowe urządzenia stosowane w sektorze opieki zdrowotnej, w szczególności na sfigmomanometry, i mające inne zastosowania profesjonalne i przemysłowe.

(3)

Rada kilkakrotnie potwierdziła swoje zaangażowanie w realizację ogólnego celu, jakim jest ochrona zdrowia człowieka i środowiska przed uwalnianiem rtęci i jej związków, realizowana poprzez ograniczenie, a jeżeli to możliwe, całkowite wyeliminowanie globalnego antropogenicznego uwalniania rtęci do atmosfery, wody i gruntu. W tym kontekście Rada podkreśliła, że w przypadkach gdy dla produktów zawierających rtęć istnieje realna alternatywa, produkty takie powinny być jak najszybciej i w jak największym zakresie wycofywane, z docelową perspektywą wycofania wszystkich produktów zawierających rtęć, przy odpowiednim uwzględnieniu okoliczności technicznych i ekonomicznych oraz potrzeb badań naukowych i rozwojowych (4).

(4)

Rtęć i tworzone przez nią związki są wysoce toksyczne dla ludzi, ekosystemów i przyrody. Duże dawki mogą być śmiertelne dla ludzi, ale nawet stosunkowo niskie dawki mogą mieć znaczące niekorzystne skutki neurorozwojowe i mają także związek z ewentualnymi szkodliwymi skutkami dla układu krążenia, odpornościowego i rozrodczego. Rtęć uznawana jest za trwałą substancję zanieczyszczającą na poziomie globalnym, znajdującą się w obiegu pomiędzy powietrzem, wodą, osadami, glebą i różnymi rodzajami bioty. W środowisku może przekształcić się w metylortęć będącą jej najbardziej toksyczną formą. Metylortęć ulega biomagnifikacji w szczególności w wodnym łańcuchu pokarmowym, co powoduje szczególne zagrożenie dla ludności i fauny o wysokim spożyciu ryb i owoców morza. Metylortęć przenika łatwo przez barierę łożyskową i barierę krew-mózg, hamując potencjalny rozwój umysłowy nawet przed urodzeniem, co sprawia, że kontakt z rtęcią kobiet w wieku rozrodczym oraz dzieci stanowi najważniejsze zagrożenie. Rtęć i jej produkty rozkładu, głównie metylortęć, stanowią równie poważny problem co substancje trwałe, wykazujące zdolność do biokumulacji i toksyczne (substancje PBT) i posiada właściwości pozwalające na jej transport na dalekie odległości.

(5)

Urządzenia pomiarowe z wykorzystaniem rtęci są powszechnie używane w całej Europie, co powoduje możliwość uwolnienia rtęci do środowiska naturalnego na wszystkich etapach cyklu życia tych urządzeń, co z kolei zwiększa ogólną emisję rtęci, a tym samym również narażanie ludzi i innych gatunków na kontakt z rtęcią poprzez środowisko.

(6)

W rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006, w pozycji 18a załącznika XVII przewiduje się zakaz wprowadzania do obrotu termometrów lekarskich zawierających rtęć, a także innych urządzeń pomiarowych zawierających rtęć przeznaczonych do powszechnej sprzedaży, a zarazem nawołuje się Komisję do przeprowadzenia przeglądu dostępności niezawodnych, bezpieczniejszych, wykonalnych z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia odpowiedników sfigmomanometrów i innych urządzeń pomiarowych zawierających rtęć wykorzystywanych w służbie zdrowia oraz mających inne zastosowania profesjonalne i przemysłowe. Na podstawie tego przeglądu lub gdy tylko dostępne będą nowe informacje na temat niezawodnych, bezpieczniejszych odpowiedników sfigmomanometrów i innych urządzeń pomiarowych zawierających rtęć, Komisja wzywana jest do przedłożenia w razie potrzeby wniosku ustawodawczego rozszerzającego zakres ograniczeń określony we wspomnianej pozycji na sfigmomanometry i inne urządzenia pomiarowe zawierające rtęć stosowane w służbie zdrowia oraz mające inne zastosowania profesjonalne i przemysłowe, w celu wycofania z użycia rtęci w urządzeniach pomiarowych, jeśli tylko jest to wykonalne z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia.

(7)

Opierając się na znacznej ilości nowych informacji, Komisja przesłała Europejskiej Agencji Chemikaliów (zwanej dalej „Agencją”) sprawozdanie z przeglądu, wzywając jednocześnie Agencję do przygotowania dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku XV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, zgodnie z art. 69 tego rozporządzenia.

(8)

Agencja przygotowała dokumentację zawierającą propozycję ograniczenia rtęci w następujących urządzeniach pomiarowych mających zastosowanie przemysłowe i profesjonalne (w tym w opiece zdrowotnej): zawierające rtęć barometry, higrometry, manometry, sfigmomanometry, czujniki tensometryczne wykorzystywane w pletyzmografach, tensjometry, termometry i inne zastosowania do nieelektrycznego pomiaru temperatury, rtęciowe urządzenia pomiarowe do określenia temperatury mięknienia i piknometry rtęciowe. Z dokumentacji wynika, że przeciwdziałanie zagrożeniu dla zdrowia człowieka i dla środowiska, wynikającemu z wykorzystania rtęci w tych urządzeniach pomiarowych, wymaga podjęcia działań obejmujących całą Unię.

(9)

Dostępne stały się alternatywne urządzenia pomiarowe, w których nie używa się rtęci; zagrożenia z nimi związane są znacznie mniejsze od zagrożeń dla zdrowia i środowiska, jakie niosą ze sobą rtęciowe urządzenia pomiarowe.

(10)

Nie należy zmieniać metody pomiaru w przypadku będących w toku badań epidemiologicznych prowadzonych przy użyciu sfigmomanometrów zawierających rtęć i dlatego należy przyznać odstępstwo obowiązujące do zakończenia takich badań. W przypadku sfigmomanometrów wykorzystywanych jako wzorce odniesienia do walidacji urządzeń niezawierających rtęci nie było możliwe ustalenie okresu potrzebnego na opracowanie i uznanie jako wzorców odniesienia alternatyw niezawierających rtęci i dlatego odstępstwo w przypadku tych urządzeń nie powinno być ograniczone czasowo.

(11)

W przypadku termometrów przeznaczonych wyłącznie do przeprowadzania testów zgodnie z normami, które wymagają stosowania termometrów rtęciowych, potrzebny jest czas na zmianę tych norm i dlatego należy przyznać odstępstwo na okres 5 lat. Ze względu na fakt, że rtęć konieczna jest jako punkt odniesienia w ramach Międzynarodowej Skali Temperatury z 1990 r., należy przyznać także nieograniczone czasowo odstępstwo w odniesieniu do komórek punktu potrójnego rtęci wykorzystywanych do wzorcowania platynowych termometrów oporowych.

(12)

Jako że nie ma wykonalnych alternatyw dla porozymetrów, elektrod rtęciowych wykorzystywanych do woltamperometrii oraz sond rtęciowych wykorzystywanych do pomiaru charakterystyki pojemnościowo-napięciowej, wniosek nie obejmuje ograniczeń w odniesieniu do tych urządzeń pomiarowych.

(13)

Należy ustanowić odstępstwo zezwalające na powszechną sprzedaż i kupno starych rtęciowych urządzeń pomiarowych posiadających wartość historyczną, które można traktować jako antyki lub dobra kultury. W rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 w pozycji 18a załącznika XVII umożliwia się wprowadzanie do obrotu urządzeń pomiarowych zawierających rtęć, przeznaczonych do powszechnej sprzedaży, innych niż termometry lekarskie, jeśli w dniu 3 października 2007 r. były one starsze niż 50 lat. Dla celów jasności ten sam wyznacznik wiekowy powinien mieć zastosowanie do odstępstwa dotyczącego starych urządzeń pomiarowych w zastosowaniach przemysłowych i profesjonalnych (w tym w opiece zdrowotnej).

(14)

Powinno się również ustanowić odstępstwo dla urządzeń pomiarowych pokazywanych na wystawach ze względów kulturalnych i historycznych, w tym i takich urządzeń, które były nowsze niż 50 lat w dniu 3 października 2007 r., ale które niemniej jednak posiadają wartość historyczną i kulturalną.

(15)

Komitet ds. Oceny Ryzyka Agencji przyjął dnia 8 czerwca 2011 r. opinię dotyczącą proponowanego ograniczenia, uznając je za najodpowiedniejszy środek na poziomie unijnym w odniesieniu do zidentyfikowanego ryzyka pod względem skuteczności jego ograniczania.

(16)

Działający w ramach agencji Komitet ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych przyjął dnia 15 września 2011 r. opinię dotyczącą proponowanego ograniczenia, uznając je za najodpowiedniejszy środek na poziomie unijnym w odniesieniu do zidentyfikowanego ryzyka pod względem stosunku korzyści do kosztów społeczno-gospodarczych.

(17)

Agencja przedłożyła Komisji opinie Komitetu ds. Oceny Ryzyka i Komitetu ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych.

(18)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1907/2006.

(19)

Należy zapewnić podmiotom, których to dotyczy, odpowiedni okres czasu na wprowadzenie środków niezbędnych do spełnienia nowych wymogów w zakresie środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(20)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 10 kwietnia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(2)  COM(2005) 20 wersja ostateczna.

(3)  COM(2010) 723 wersja ostateczna.

(4)  Konkluzje Rady z dnia 15 marca 2011 r. w sprawie przeglądu strategii Wspólnoty w zakresie rtęci, z dnia 4 grudnia 2008 r. w sprawie podjęcia światowych wyzwań związanych z rtęcią oraz z dnia 24 czerwca 2005 r. w sprawie strategii Wspólnoty w zakresie rtęci.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w pozycji 18a wprowadza się następujące zmiany:

1)

skreśla się ust. 4;

2)

dodaje się ust. 5–8 w brzmieniu:

 

„5.

Następujące urządzenia pomiarowe zawierające rtęć i przeznaczone do użytku przemysłowego i profesjonalnego nie są wprowadzane do obrotu po dniu 10 kwietnia 2014 r.:

a)

barometry;

b)

higrometry;

c)

manometry;

d)

sfigmomanometry;

e)

czujniki tensometryczne wykorzystywane w pletyzmografach;

f)

tensjometry;

g)

termometry i inne zastosowania do nieelektrycznego pomiaru temperatury.

Ograniczenie stosuje się również do urządzeń pomiarowych, o których mowa w lit. a)–g), które są wprowadzane do obrotu puste, jeżeli są przeznaczone do napełnienia rtęcią.

6.

Ograniczenie określone w ust. 5 nie ma zastosowania do:

a)

sfigmomanometrów przeznaczonych do wykorzystania:

(i)

w badaniach epidemiologicznych będących w toku w dniu 10 października 2012 r.;

(ii)

jako wzorce odniesienia w ramach badań walidacji klinicznej związanych z sfigmomanometrami niezawierającymi rtęci;

b)

termometrów przeznaczonych wyłącznie do przeprowadzania testów zgodnie z normami, które wymagają stosowania termometrów rtęciowych, do dnia 10 października 2017 r.;

c)

komórek punktu potrójnego rtęci wykorzystywanych do wzorcowania platynowych termometrów oporowych.

7.

Następujące urządzenia pomiarowe wykorzystujące rtęć i przeznaczone do użytku profesjonalnego i przemysłowego nie są wprowadzane do obrotu po dniu 10 kwietnia 2014 r.:

a)

piknometry rtęciowe;

b)

rtęciowe urządzenia pomiarowe do określenia temperatury mięknienia.

8.

Ograniczenia określone w ust. 5 i 7 nie mają zastosowania do:

a)

urządzeń pomiarowych starszych niż 50 lat w dniu 3 października 2007 r.;

b)

urządzeń pomiarowych przeznaczonych do pokazywania na publicznych wystawach ze względów kulturalnych i historycznych.”


20.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 253/5


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 848/2012

z dnia 19 września 2012 r.

zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) odnośnie do związków fenylortęci

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (1), w szczególności jego art. 68 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W komunikacie Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego „Strategia Wspólnoty w zakresie rtęci” (2) Komisja zasygnalizowała, że konieczne jest obniżenie poziomu rtęci w środowisku, jak również poziomu narażenia ludzi na jej działanie. Komisja zaproponowała wyznaczenie takich celów, jak redukcja ilości rtęci wprowadzanej do obiegu przez społeczeństwo poprzez zmniejszenie podaży i popytu, ograniczenie emisji rtęci i ochrona przed tą emisją. Komunikat ten został poddany przeglądowi w 2010 r. (3).

(2)

Rada wielokrotnie potwierdzała swoje zaangażowanie w realizację celu ogólnego, jakim jest ochrona środowiska i zdrowia ludzi przed uwalnianiem rtęci i jej związków poprzez ograniczenie do minimum, a tam, gdzie to możliwe, ostateczne wyeliminowanie na całym świecie uwalniania rtęci do powietrza, wody i gleby przez człowieka. W tym kontekście Rada podkreśliła, że produkty z dodatkiem rtęci, jeśli istnieją dla nich realne alternatywy, powinny być wycofane tak szybko i kompleksowo, jak to możliwe, a ostatecznie wszystkie produkty z dodatkiem rtęci powinny być stopniowo wycofane, uwzględniając należycie warunki techniczne i ekonomiczne oraz potrzeby badań naukowych i rozwoju (4).

(3)

Rtęć i jej związki są wysoce toksyczne dla ludzi, ekosystemów, fauny i flory. Wysokie dawki mogą okazać się śmiertelne dla ludzi, lecz nawet stosunkowo niskie dawki mogą spowodować poważne zaburzenia neurorozwojowe. Stwierdzono także możliwość negatywnego wpływu na układ krążenia, układ odpornościowy i rozrodczy. Rtęć jest uważana za globalny czynnik zanieczyszczający, charakteryzujący się dużą odpornością i krążący w różnych formach pomiędzy powietrzem, wodą, osadami, glebą oraz fauną i florą. W środowisku może przekształcić się w swoją najbardziej toksyczną formę, czyli metylortęć.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 stanowi, że jeśli państwo członkowskie uzna, że produkcja, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie substancji w jej postaci własnej, jako składnika mieszaniny lub w wyrobie stanowi dla środowiska lub zdrowia człowieka zagrożenie, które nie jest odpowiednio kontrolowane i któremu należy przeciwdziałać, państwo to zobowiązane jest przygotować dokumentację, powiadomiwszy o tym wcześniej Europejską Agencję Chemikaliów (zwana dalej „Agencją”).

(5)

Na podstawie decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 25/2008 z dnia 14 marca 2008 r. zmieniającej załącznik II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja) do Porozumienia EOG (5) rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 zostało włączone do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym

(6)

Norwegia przygotowała dokumentację dotyczącą pięciu związków fenylortęci, tj. octanu fenylortęci, propionianu fenylortęci, 2-etyloheksanianu fenylortęci, oktanianu fenylortęci oraz neodekanianu fenylortęci, co dowodzi, że konieczne jest działanie w skali całej Unii w celu ograniczenia zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi, jakie stanowi produkcja, stosowanie lub wprowadzanie do obrotu tych substancji w ich postaci własnej, jako składników mieszaniny lub w wyrobach. Dokumentację tę przedłożono Agencji w celu rozpoczęcia procesu wprowadzania ograniczeń.

(7)

Wiadomo, że wspomniane powyżej związki fenylortęci są stosowane przede wszystkim jako katalizatory w systemach poliuretanowych znajdujących zastosowanie w odniesieniu do powłok, klejów, środków uszczelniających i elastomerów. Katalizatory rtęciowe zostają wbudowane w strukturę polimerów i pozostają w wyrobie końcowym, z którego związki rtęci i fenylortęci nie są uwalniane celowo. Brak jest informacji o stosowaniu innych związków fenylortęci jako katalizatorów w systemach poliuretanowych, dlatego nie zostały one uwzględnione w ocenie zawartej w dokumentacji.

(8)

Cykl życia związków fenylortęci prowadzi do znacznego uwalniania rtęci do środowiska i przyczynia się do całkowitej emisji rtęci. W szczególności związki fenylortęci w środowisku ulegają rozpadowi na produkty, takie jak metylortęć, stanowiące zagrożenie równoważne temu, jakie stwarzają substancje trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne (substancje PBT). Interkonwersja metabolitów związków fenylortęci umożliwia ich transport na dalekie odległości. Ze względu na powstawanie produktów przemiany/rozpadu o właściwościach PBT, same związki fenylortęci muszą być traktowane jak substancje PBT, jeśli chodzi o kontrolę emisji i narażenia. W tym celu należy zminimalizować emisję i narażenie ludzi i środowiska.

(9)

Głównym źródłem narażenia ludzi poprzez środowisko może być żywność, w której można znaleźć produkty rozpadu związków fenylortęci, w tym metylortęć. Metylortęć akumuluje się przede wszystkim w łańcuchu pokarmowym w środowisku wodnym, przez co najbardziej narażone na jej działanie są populacje ludzi oraz fauna charakteryzujące się wysokim spożyciem ryb i owoców morza. Metylortęć łatwo przenika przez barierę łożyskową oraz barierę krew-mózg i może zahamować rozwój umysłowy nawet przed narodzinami dziecka, stanowiąc największe zagrożenie dla kobiet w wieku rozrodczym oraz dzieci.

(10)

W dniu 10 czerwca 2011 r. działający przy Agencji Komitet do Spraw Oceny Ryzyka (RAC) przyjął opinię na temat zaproponowanych ograniczeń, biorąc pod uwagę ich skuteczność w zmniejszaniu zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi. Ponadto RAC ustalił, że inne organiczne związki rtęci mogą być stosowane jako katalizatory w produkcji polimerów. Substancje te nie zostały jednak uwzględnione w ocenie zawartej w dokumentacji.

(11)

W dniu 15 września 2011 r. działający przy Agencji Komitet Analiz Społeczno-Ekonomicznych przyjął opinię na temat zaproponowanych ograniczeń, biorąc pod uwagę ich skuteczność w przeciwdziałaniu zidentyfikowanym zagrożeniom pod względem korzyści i kosztów społeczno-gospodarczych.

(12)

Agencja przedłożyła Komisji opinie Komitetu ds. Oceny Ryzyka i Komitetu ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych.

(13)

Należy zapewnić podmiotom, których to dotyczy, odpowiednią ilość czasu na wprowadzenie środków niezbędnych do spełnienia nowych wymogów w zakresie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 10 października 2017 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(2)  COM(2005) 20 wersja ostateczna.

(3)  COM(2010) 723 wersja ostateczna.

(4)  Konkluzje Rady z dnia 15 marca 2011 r.„Przegląd strategii Wspólnoty w zakresie rtęci”, z dnia 4 grudnia 2008 r.„Podjęcie światowych wyzwań związanych z rtęcią” oraz z dnia 24 czerwca 2005 r.„W sprawie strategii Wspólnoty w zakresie rtęci”.

(5)  Dz.U. L 182 z 10.7.2008, s. 11.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dodaje się pozycję 62 w brzmieniu:

„62.

a)

Octan fenylortęci

 

Nr WE 200-532-5

 

Nr CAS 62-38-4

b)

Propionian fenylortęci

 

Nr WE: 203-094-3

 

Nr CAS 103-27-5

c)

2-etyloheksanian fenylortęci

 

Nr WE: 236-326-7

 

Nr CAS 13302-00-6

d)

Oktanian fenylortęci

 

Nr WE: -

 

Nr CAS 13864-38-5

e)

Neodekanian fenylortęci

 

Nr WE: 247-783-7

 

Nr CAS 26545-49-3

1.

Nie są produkowane, wprowadzane do obrotu lub stosowane jako substancje bądź w mieszaninach po dniu 10 października 2017 r., jeżeli stężenie rtęci w mieszaninach jest nie mniejsze niż 0,01 % masowo.

2.

Wyroby i wszelkie ich części zawierające jedną lub kilka tych substancji nie są wprowadzane do obrotu po dniu 10 października 2017 r., jeżeli stężenie rtęci w wyrobach lub dowolnej ich części jest nie mniejsze niż 0,01 % masowo.”


20.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 253/8


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 849/2012

z dnia 19 września 2012 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie preparatu kwasu cytrynowego, kwasu sorbinowego, tymolu i waniliny jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych, kurcząt odchowywanych na kury nioski, wszystkich podrzędnych gatunków ptaków rzeźnych i odchowywanych na nioski oraz odsadzonych od maciory świniowatych innych niż Sus scrofa domesticus (posiadacz zezwolenia Vetagro S.p.A)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewidziano udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określono sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu kwasu cytrynowego, kwasu sorbinowego, tymolu i waniliny. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie preparatu kwasu cytrynowego, kwasu sorbinowego, tymolu i waniliny jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych, kurcząt odchowywanych na kury nioski, wszystkich podrzędnych gatunków ptaków rzeźnych i odchowywanych na nioski oraz wszystkich podrzędnych gatunków świń (odsadzonych od maciory), celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1117/2010 (2) dopuszczono na dziesięć lat preparat kwasu cytrynowego, kwasu sorbinowego, tymolu i waniliny jako dodatek paszowy stosowany u prosiąt odsadzonych od maciory.

(5)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 25 maja 2012 r. (3), że w proponowanych warunkach stosowania preparat kwasu cytrynowego, kwasu sorbinowego, tymolu i waniliny określony w załączniku nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko, a stosowanie tego dodatku może poprawić wyniki zootechniczne u gatunków, dla których jest przeznaczony. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „dodatki zootechniczne” i do grupy funkcjonalnej „inne dodatki zootechniczne” zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt w sposób określony w tym załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dz.U. L 317 z 3.12.2010, s. 3.

(3)  Dziennik EFSA (2012); 10(5):2670.


ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria „dodatki zootechniczne”. Grupa funkcjonalna: „inne dodatki zootechniczne” (poprawa parametrów zootechnicznych)

4d 3

Vetagro S.p.A.

Preparat kwasu cytrynowego, kwasu sorbinowego, tymolu i waniliny

 

Skład dodatku

Preparat w postaci zabezpieczonych mikrogranulek zawierających kwas cytrynowy, kwas sorbinowy, tymol i wanilinę o minimalnej zawartości:

 

Kwas cytrynowy: 25 g/100 g

 

Kwas sorbinowy: 16,7 g/100 g

 

Tymol: 1,7 g/100 g

 

Wanilina: 1 g/100 g

 

Charakterystyka substancji czynnych

 

Kwas cytrynowy C6H8O7 (czystość ≥ 99,5 %)

Kwas 2-hydroksy-1,2,3-propanotrikarboksylowy, numer CAS 77-92-9 bezwodny

 

Kwas sorbinowy C6H8O2 (czystość ≥ 99,5 %)

Kwas 2,4-heksadienowy, numer CAS 110-44-1

 

Tymol (czystość ≥ 98 %)

5-metylo-2-(1-metyloetylo)fenol, numer CAS 89-83-8)

 

Wanilina (czystość ≥ 99,5 %)

Aldehyd 3-metoksy-4-hydroksybenzoesowy, numer CAS 121-33-5)

 

Metody analityczne  (1)

Określenie zawartości kwasu sorbinowego i tymolu w paszy: metodawysokosprawnej chromatografii cieczowej z odwróconymi fazami, z diodowym układem wykrywania (RP-HPLC-UV/DAD). Określenie zawartości kwasu cytrynowego w dodatku i premiksach: (RP-HPLC-UV/DAD). Określenie zawartości kwasu cytrynowego w paszy: oznaczenie enzymatyczne metodą spektrometryczną zawartości kwasu cytrynowego-NADH (formy zredukowanej dinukleotydu nikotynoamidoadeninowego).

Kurczęta rzeźne i odchowywane na kury nioski

Podrzędne gatunki ptaków rzeźnych i odchowywanych na nioski

200

Środki bezpieczeństwa: podczas kontaktu z produktem należy chronić drogi oddechowe oraz używać okularów i rękawic ochronnych.

10 października 2022 r.

Odsadzone od maciory świniowate

inne niż Sus scrofa domesticus

1 000


(1)  Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: http://irmm.jrc.ec.europa.eu/EURLs/EURL_feed_additives/Pages/index.aspx


20.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 253/11


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 850/2012

z dnia 19 września 2012 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MK

57,9

XS

59,9

ZZ

58,9

0707 00 05

MK

23,6

TR

106,4

ZZ

65,0

0709 93 10

TR

113,9

ZZ

113,9

0805 50 10

AR

94,9

CL

89,9

UY

84,5

ZA

105,7

ZZ

93,8

0806 10 10

MK

65,0

TN

197,3

TR

122,2

ZZ

128,2

0808 10 80

AR

201,7

BR

89,7

CL

159,1

NZ

92,7

US

119,9

ZA

109,7

ZZ

128,8

0808 30 90

CN

68,2

TR

114,8

ZA

149,6

ZZ

110,9

0809 30

TR

148,3

ZZ

148,3

0809 40 05

IL

63,3

TR

107,6

XS

74,4

ZZ

81,8


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


20.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 253/13


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 851/2012

z dnia 19 września 2012 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca września 2012 r. w ramach kontyngentów taryfowych na przywóz mięsa drobiowego, otwartych rozporządzeniem (WE) nr 533/2007

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 533/2007 z dnia 14 maja 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentami taryfowymi w sektorze mięsa drobiowego (3), w szczególności jego art. 5 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 533/2007 otwarto kontyngenty taryfowe na przywóz produktów sektora mięsa drobiowego.

(2)

Ilości, w odniesieniu do których w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca września 2012 r. złożono wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz w podokresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2012 r., przewyższają w przypadku niektórych kontyngentów ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości pozwolenia na przywóz mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz złożonych na podokres od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2012 r. na mocy rozporządzenia (WE) nr 533/2007 ustala się współczynniki przydziału wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 września 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3)  Dz.U. L 125 z 15.5.2007, s. 9.


ZAŁĄCZNIK

Nr grupy

Nr porządkowy

Współczynnik przydziału dla wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych w odniesieniu do podokresu 1.10.2012-31.12.2012

(%)

P1

09.4067

3,257358

P3

09.4069

0,376937


20.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 253/15


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 852/2012

z dnia 19 września 2012 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca września 2012 r. w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 539/2007 na niektóre produkty w sektorze jaj i albumin jaj

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 539/2007 z dnia 15 maja 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentami taryfowymi w sektorze jaj i albumin jaj (3), w szczególności jego art. 5 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 539/2007 otwarto kontyngenty taryfowe na przywóz produktów sektora jaj i albumin jaj.

(2)

Ilości, w odniesieniu do których w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca września 2012 r. złożono wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz w podokresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2012 r., przewyższają w przypadku niektórych kontyngentów ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości pozwolenia na przywóz mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz złożonych na podokres od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2012 r. na mocy rozporządzenia (WE) nr 539/2007 ustala się współczynniki przydziału wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 września 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3)  Dz.U. L 128 z 16.5.2007, s. 19.


ZAŁĄCZNIK

Nr grupy

Nr porządkowy

Współczynnik przydziału dla wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych w odniesieniu do podokresu 1.10.2012-31.12.2012

(%)

E2

09.4401

26,788977


20.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 253/17


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 853/2012

z dnia 19 września 2012 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni września 2012 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz mięsa drobiowego, otwartego rozporządzeniem (WE) nr 1385/2007

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1385/2007 z dnia 26 listopada 2007 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 774/94 w odniesieniu do otwarcia i zarządzania niektórymi wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi z sektora mięsa drobiowego (3), w szczególności jego art. 5 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

Ilości, w odniesieniu do których w ciągu pierwszych siedmiu dni września 2012 r. złożono wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz w podokresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2012 r., przewyższają w przypadku niektórych kontyngentów ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości pozwolenia na przywóz mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz złożonych na podokres od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2012 r. na mocy rozporządzenia (WE) nr 1385/2007 ustala się współczynniki przydziału wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 września 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 września 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3)  Dz.U. L 309 z 27.11.2007, s. 47.


ZAŁĄCZNIK

Nr grupy

Nr porządkowy

Współczynnik przydziału dla wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych w odniesieniu do podokresu 1.10.2012-31.12.2012

(%)

1

09.4410

0,30601

2

09.4411

0,338411

3

09.4412

0,333262

4

09.4420

0,432525

6

09.4422

0,437276


DECYZJE

20.9.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 253/19


DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 7 września 2012 r.

zmieniająca decyzję EBC/2010/14 w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro

(EBC/2012/19)

(2012/507/UE)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 128 ust. 1,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 16,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 16 września 2010 r. Europejski Bank Centralny (EBC) przyjął decyzję EBC/2010/14 w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (1), ustanawiającą jednolite zasady i procedury chroniące wiarygodność banknotów euro jako środka płatniczego.

(2)

Zmiany wymaga w szczególności zakres decyzji EBC/2010/14, tak aby obejmował on obecne i przyszłe serie banknotów euro w celu zapewnienia autentyczności i jakości obiegowej banknotów euro znajdujących się w obiegu, a także w celu wykrywania i przekazywania właściwym organom krajowym banknotów euro budzących wątpliwości co do autentyczności. W tym celu w załącznikach do decyzji EBC/2010/14 należy wprowadzić szereg zmian o charakterze technicznym.

(3)

Minimalne standardy maszynowego sprawdzania jakości obiegowej banknotów euro określone w załączniku IIIa do decyzji EBC/2010/14 odnoszą się do funkcji urządzeń do obsługi banknotów. Stanowią one zatem wyłącznie przedmiot zainteresowania producentów tych urządzeń i nie mają wpływu na procedury dotyczące weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej określone w decyzji EBC/2010/14, których zobowiązane są przestrzegać podmioty zajmujące się obsługą gotówki. Jako że minimalne standardy maszynowego sprawdzania jakości obiegowej pozostają poza zakresem decyzji EBC/2010/14, powinny one zostać zintegrowane z zasadami i procedurami dotyczącymi testowania urządzeń do obsługi banknotów, gromadzenia danych i monitorowania.

(4)

W świetle doświadczeń zdobytych w związku z decyzją EBC/2010/14 niektóre z zasad i procedur wymagają ulepszenia w celu zwiększenia ich przejrzystości i skuteczności.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić brzmienie decyzji EBC/2010/14,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zmiany

W decyzji EBC/2010/14 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 2 dodaje się definicję w brzmieniu:

„13)   »banknoty euro«– banknoty spełniające wymogi określone w decyzji EBC/2003/4 (2) lub w innym akcie prawnym zastępującym lub uzupełniającym wspomnianą decyzję oraz spełniające specyfikacje techniczne określone przez Radę Prezesów.

2)

art. 3 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Podmioty zajmujące się obsługą gotówki mogą wprowadzać do użytku urządzenia obsługiwane przez personel, w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej, oraz urządzenia obsługiwane przez klienta, wyłącznie po ich pomyślnym przetestowaniu przez KBC oraz umieszczeniu w wykazie publikowanym na stronie internetowej EBC zgodnie z art. 9 ust. 2. Z urządzeń tych korzysta się wyłącznie do obsługi nominałów i serii banknotów euro wskazanych na stronie internetowej EBC dla danego urządzenia, w oparciu o standardowe ustawienia fabryczne, przy uwzględnieniu wszelkich ich aktualizacji i po ich pomyślnym przetestowaniu, chyba że KBC i podmiot zajmujący się obsługą gotówki uzgodnią zastosowanie bardziej restrykcyjnych ustawień,”;

3)

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Wykrywanie banknotów nienadających się do obiegu

1.   Ręczną weryfikację jakości obiegowej przeprowadza się zgodnie z minimalnymi standardami określonymi w załączniku III.

2.   Maszynową weryfikację jakości obiegowej przeprowadza się przy pomocy pomyślnie przetestowanych urządzeń do obsługi banknotów, przy zachowaniu minimalnych standardów publikowanych na stronie internetowej EBC i poddawanych aktualizacji.

3.   KBC może, po poinformowaniu EBC, określić bardziej restrykcyjne standardy w odniesieniu do jednego lub większej liczby nominałów lub serii banknotów euro, o ile działanie takie jest uzasadnione – na przykład pogorszeniem jakości banknotów euro znajdujących się w obiegu w danym państwie członkowskim. Takie bardziej restrykcyjne standardy publikuje się na stronie internetowej danego KBC.

4.   Banknoty euro nienadające się do obiegu przekazuje się KBC z uwzględnieniem przepisów krajowych.”;

4)

art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   W razie potrzeby Eurosystem informuje podmioty zajmujące się obsługą gotówki o zagrożeniach fałszerstwami oraz może wymagać od tych podmiotów podjęcia odpowiednich działań, w tym ustanowienia czasowego zakazu ponownego wprowadzania do obiegu określonych nominałów danych serii banknotów euro.”;

5)

art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   W przypadku pomyślnego przejścia testów przez dany typ urządzenia do obsługi banknotów ich rezultat jest ważny w strefie euro przez rok, licząc od końca miesiąca, w którym testy te zostały przeprowadzone, pod warunkiem że w tym okresie dany typ urządzenia zachowa zdolność wykrywania wszystkich fałszywych banknotów euro znanych Eurosystemowi.”;

6)

art. 10 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   W przypadku wykrycia uchybień w przestrzeganiu przez podmiot zajmujący się obsługą gotówki postanowień niniejszej decyzji KBC zażąda podjęcia przez ten podmiot w określonym terminie działań korygujących. Do czasu usunięcia uchybień KBC, który zażądał ich usunięcia, może w imieniu EBC zakazać danemu podmiotowi zajmującemu się obsługą gotówki ponownego wprowadzania do obiegu określonych nominałów danej serii banknotów euro. Jeżeli uchybienia wynikają z defektu danego typu urządzenia do obsługi banknotów, może to prowadzić do jego usunięcia z wykazu, o którym mowa w art. 9 ust. 2.”;

7)

art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Przepisy końcowe

1.   Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.   Podmioty zajmujące się obsługą gotówki w państwach członkowskich, które przyjmą euro po dacie przyjęcia niniejszej decyzji, stosują ją od dnia przyjęcia euro.”;

8)

w załącznikach I, IIa, IIb, IIIa, IIIb i IV wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 7 września 2012 r.

Mario DRAGHI

Prezes EBC


(1)  Dz.U. L 267 z 9.10.2010, s. 1.

(2)  Dz.U. L 78 z 25.3.2003, s. 16.”;


ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I, IIa, IIb, IIIa, IIIb i IV do decyzji EBC/2010/14 wprowadza się następujące zmiany:

1)

załącznik I otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

URZĄDZENIA DO OBSŁUGI BANKNOTÓW

1.   Ogólne wymogi techniczne

1.1.

Aby być uznanym za urządzenie do obsługi banknotów, dane urządzenie musi być zdolne do sortowania banknotów euro, klasyfikacji pojedynczych banknotów euro oraz fizycznego oddzielania banknotów euro zgodnie z ich klasyfikacjami, bez udziału operatora urządzenia, z zastrzeżeniem załączników IIa i IIb. Urządzenia do obsługi banknotów muszą posiadać wymaganą liczbę wydzielonych kieszeni wyjściowych lub innego rodzaju środki zapewniające wiarygodne oddzielenie sortowanych banknotów euro.

1.2.

Urządzenia do obsługi banknotów muszą mieć możliwość modyfikacji ustawień, aby mogły w wiarygodny sposób wykrywać nowe rodzaje falsyfikatów. Dodatkowo, w razie potrzeby urządzenia te muszą mieć możliwość modyfikacji ustawień w celu dostosowania do bardziej lub mniej rygorystycznych standardów sortowania według jakości obiegowej.

2.   Kategorie urządzeń do obsługi banknotów

Urządzenia do obsługi banknotów dzielą się na urządzenia obsługiwane przez klienta i urządzenia obsługiwane przez personel:

Tabela 1

Urządzenia obsługiwane przez klienta

A.   Urządzenia obsługiwane przez klienta, w których deponowana jest gotówka, zapewniające identyfikację klienta

1.

Urządzenia do przyjmowania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności (ang. cash-in machines, CIM)

Urządzenia do przyjmowania banknotów z funkcją sprawdzania autentyczności umożliwiają klientom wpłatę banknotów euro na rachunek bankowy przy użyciu karty bankowej lub innych środków, nie posiadają jednak żadnych funkcji pozwalających na wypłacanie gotówki. Urządzenia te weryfikują banknoty euro pod względem autentyczności oraz umożliwiają ustalenie posiadacza rachunku; weryfikacja jakości obiegowej jest opcjonalna.

2.

Urządzenia do przyjmowania i wydawania banknotów pracujące w obiegu zamkniętym (ang. cash-recycling machines, CRM)

Urządzenia do przyjmowania i wydawania banknotów pracujące w obiegu zamkniętym umożliwiają klientom wpłatę banknotów euro na rachunek bankowy oraz wypłatę banknotów euro z rachunków bankowych, przy użyciu karty bankowej lub innych środków. Urządzenia te sprawdzają autentyczność oraz jakość obiegową banknotów euro, jak również umożliwiają ustalenie posiadacza rachunku. Do wypłat gotówki urządzenia te mogą wykorzystywać autentyczne i nadające się do obiegu banknoty euro, które zostały wpłacone przez innych klientów podczas poprzednich transakcji.

3.

Urządzenia do przyjmowania i wydawania banknotów (ang. combined cash-in machines, CCM)

Urządzenia do przyjmowania i wydawania banknotów niepracujące w obiegu zamkniętym umożliwiają klientom wpłatę banknotów euro na rachunki bankowe oraz wypłatę banknotów euro z rachunków bankowych, przy użyciu karty bankowej lub innych środków. Urządzenia te weryfikują banknoty euro pod względem autentyczności oraz umożliwiają ustalenie posiadacza rachunku; weryfikacja jakości obiegowej jest opcjonalna. Do wypłat gotówki urządzenia te nie wykorzystują banknotów euro, które zostały wpłacone przez innych klientów podczas poprzednich transakcji, lecz jedynie banknoty euro, które zostały w nich umieszczone oddzielnie.

B.   Pozostałe urządzenia obsługiwane przez klienta

4.

Urządzenia do wydawania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej (bankomaty)

Bankomaty są urządzeniami wypłacającymi banknoty, które weryfikują autentyczność i jakość obiegową banknotów euro przed wypłaceniem ich klientom. Bankomaty wykorzystują banknoty euro umieszczone w nich przez podmioty zajmujące się obsługą gotówki lub inne systemy automatyczne (np. automaty do sprzedaży).

Urządzenie do przyjmowania i wydawania banknotów pracujące w obiegu zamkniętym (CRM) może być wykorzystywane jako urządzenie do przyjmowania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności (CIM) lub urządzenie do przyjmowania i wydawania banknotów (CCM), jeżeli zastosowane w nich systemy detektorów, oprogramowanie oraz inne elementy wykorzystywane do wykonywania ich głównych funkcji są takie same jak te określone na stronie internetowej EBC dla urządzeń do przyjmowania i wydawania banknotów pracujących w obiegu zamkniętym (CRM).

Urządzenie do przyjmowania i wydawania banknotów (CCM) może być wykorzystywane jako urządzenie do przyjmowania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności (CIM), jeżeli zastosowane w urządzeniu do przyjmowania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności (CIM) systemy detektorów, oprogramowanie oraz inne elementy wykorzystywane do wykonywania jego głównych funkcji są takie same jak te określone na stronie internetowej EBC dla urządzeń do przyjmowania i wydawania banknotów (CCM).

Tabela 2

Urządzenia obsługiwane przez personel

1.

Sortery

Sortery weryfikują autentyczność i jakość obiegową banknotów euro.

2.

Urządzenia do sprawdzania autentyczności banknotów

Urządzenia do sprawdzania autentyczności banknotów weryfikują autentyczność banknotów euro.

3.

Urządzenia kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności i jakości obiegowej banknotów (ang. teller assistant recycling machines, TARM)

Urządzenia kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności i jakości obiegowej banknotów są obsługiwanymi przez podmioty zajmujące się obsługą gotówki urządzeniami do przyjmowania i wydawania banknotów pracującymi w obiegu zamkniętym (CRM), które weryfikują banknoty euro pod względem autentyczności i jakości obiegowej. Do wypłat gotówki urządzenia te mogą wykorzystywać autentyczne banknoty euro, które zostały wpłacone przez innych klientów podczas poprzednich transakcji. Dodatkowo przechowują one banknoty euro w bezpieczny sposób, jak również umożliwiają podmiotom zajmującym się obsługą gotówki uznawanie lub obciążanie rachunków bankowych klientów.

4.

Urządzenia kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności banknotów (ang. teller assistant machines, TAM)

Urządzenia kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności banknotów są urządzeniami obsługiwanymi przez podmioty zajmujące się obsługą gotówki, które weryfikują banknoty euro pod względem autentyczności. Dodatkowo urządzenia te przechowują banknoty euro w bezpieczny sposób, jak również umożliwiają podmiotom zajmującym się obsługą gotówki uznawanie lub obciążanie rachunków bankowych klientów.

Urządzenia obsługiwane przez personel muszą obsługiwać banknoty w wiązkach.

Urządzenia kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności i jakości obiegowej banknotów (TARM) i urządzenia kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności banknotów (TAM) mogą być wykorzystywane jako urządzenia obsługiwane przez klienta, jeżeli dany typ urządzenia został poddany testom oraz został umieszczony na stronie internetowej EBC, odpowiednio, w wykazie urządzeń do przyjmowania i wydawania banknotów pracujących w obiegu zamkniętym (CRM) lub urządzeń do przyjmowania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności CIM/urządzeń do przyjmowania i wydawania banknotów (CCM). W takim przypadku urządzenie kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności i jakości obiegowej banknotów (TARM) uważa się za urządzenie do przyjmowania i wydawania banknotów pracujących w obiegu zamkniętym (CRM), a urządzenie kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności banknotów (TAM) uważa się za urządzenie do przyjmowania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności (CIM)/urządzenie do przyjmowania i wydawania banknotów (CCM).

3.   Typy urządzeń do obsługi banknotów

Eurosystem przeprowadza testy typów urządzeń do obsługi banknotów. Typy urządzeń do obsługi banknotów rozróżnia się według zastosowanych w nich systemów detektorów, oprogramowania oraz innych elementów wykorzystywanych do wykonywania ich głównych funkcji. Funkcjami tymi są: a) potwierdzanie autentyczności banknotów euro; b) wykrywanie i oddzielanie banknotów euro budzących wątpliwości co do autentyczności; c) wykrywanie banknotów euro nienadających się do obiegu i, w odpowiednich przypadkach, ich oddzielanie od banknotów euro nadających się do obiegu; oraz d) identyfikowanie przedmiotów rozpoznanych jako banknoty euro budzące wątpliwości co do autentyczności oraz, w odpowiednich przypadkach, banknotów euro, których autentyczność nie została jednoznacznie potwierdzona”;

2)

załącznik IIa otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK IIa

KLASYFIKACJA I POSTĘPOWANIE Z BANKNOTAMI EURO PRZEZ URZĄDZENIA OBSŁUGIWANE PRZEZ KLIENTA

Banknoty euro podlegają zaklasyfikowaniu do jednej z następujących kategorii oraz fizycznemu rozdzieleniu według kategorii. Urządzenia, które nie weryfikują banknotów euro pod względem jakości obiegowej, nie muszą dokonywać rozróżnienia pomiędzy kategoriami 4a i 4b banknotów euro.

Tabela 1

Klasyfikacja i postępowanie z banknotami euro przez urządzenia obsługiwane przez klienta, do których wpłacana jest gotówka, w połączeniu z identyfikacją klienta

Kategoria

Charakterystyka

Postępowanie

1.

Przedmioty nierozpoznane jako banknoty euro

Nierozpoznane jako banknoty euro ze względu na którąkolwiek z następujących cech:

banknoty euro nieobsługiwane przez dane urządzenie,

banknoty inne niż euro,

przedmioty podobne do banknotów euro,

błędny wizerunek lub format,

duży zagięty róg (rogi) lub brakująca część (części),

błąd urządzenia w zakresie pobrania lub transportu.

Zwrot przez urządzenie klientowi.

2.

Banknoty euro budzące wątpliwości co do autentyczności

Rozpoznany wizerunek i format, ale co najmniej jedna ze sprawdzanych przez urządzenie cech umożliwiających potwierdzenie autentyczności nie jest wykryta bądź w sposób oczywisty nie spełnia zadanych parametrów.

Wycofanie z obiegu.

Jak najszybsze przekazanie w celu sprawdzenia autentyczności właściwym organom krajowym – wraz z informacją o posiadaczu rachunku, nie później niż w ciągu 20 dni roboczych od ich wpłaty do urządzenia. Nie dokonywać uznania rachunku posiadacza.

3.

Banknoty euro o niepotwierdzonej autentyczności

Rozpoznany wizerunek i format, ale nie wszystkie cechy umożliwiające potwierdzenie autentyczności zostały sprawdzone przez urządzenie ze względu na odchylenia od zadanej jakości lub tolerancji. W większości przypadków są to banknoty euro nienadające się do obiegu.

Wycofanie z obiegu.

Banknoty euro oddziela się od pozostałych i jak najszybciej przekazuje KBC, nie później niż w ciągu 20 dni roboczych od ich wpłaty do urządzenia.

Informacje o posiadaczu rachunku przechowuje się przez osiem tygodni od momentu wykrycia banknotu euro przez urządzenie. Informacje te udostępnia się KBC na jego żądanie. W porozumieniu z KBC możliwe jest również udostępnienie temu KBC wraz z banknotami euro informacji umożliwiających ustalenie posiadacza rachunku.

Można uznać rachunek posiadacza.

4a.

Banknoty euro rozpoznane jako autentyczne i nadające się do obiegu

Wszystkie testy autentyczności i jakości obiegowej wykonywane przez urządzenie dały wynik pozytywny

Można powtórnie wprowadzić do obiegu.

Uznanie rachunku posiadacza.

4b.

Banknoty euro rozpoznane jako autentyczne, ale nienadające się do obiegu

Wszystkie testy autentyczności wykonywane przez urządzenie dały wynik pozytywny. Przynajmniej jeden test jakości obiegowej dał wynik negatywny.

Nie można ponownie wprowadzić do obiegu, banknoty podlegają zwrotowi do KBC.

Uznanie rachunku posiadacza.

Szczegółowe zasady odnoszące się do tabeli 1

1.

Banknoty euro kategorii 2 i 3 nie są zwracane klientowi przez urządzenie w przypadku, gdy urządzenie pozwala na anulowanie wpłaty. W przypadku anulowania transakcji zatrzymane banknoty euro mogą być tymczasowo składowane w przeznaczonej do tego celu części urządzenia.

2.

Banknoty euro kategorii 3 mogą nie być fizycznie oddzielane od banknotów euro kategorii 4b. W takiej sytuacji do terminu na dostarczenie KBC mieszanych banknotów euro kategorii 3 i 4b oraz do wymogów dotyczących identyfikacji klienta dla banknotów euro kategorii 3 stosuje się zasady określone dla banknotów euro kategorii 3.

Tabela 2

Klasyfikacja i postępowanie z banknotami euro przez inne urządzenia obsługiwane przez klienta

Kategoria

Charakterystyka

Postępowanie

1.

Przedmioty nierozpoznane jako banknoty euro

Nierozpoznane jako banknoty euro ze względu na którąkolwiek z następujących cech:

banknoty euro nieobsługiwane przez dane urządzenie,

banknoty inne niż euro,

przedmioty podobne do banknotów euro,

błędny wizerunek lub format,

duży zagięty róg (rogi) lub brakująca część (części),

błąd urządzenia w zakresie pobrania lub transportu.

Nie można wypłacić klientowi.

2.

Banknoty euro budzące wątpliwości co do autentyczności

Rozpoznany wizerunek i format, ale co najmniej jedna ze sprawdzanych przez urządzenie cech umożliwiających potwierdzenie autentyczności nie jest wykryta bądź nie spełnia zadanych parametrów.

Nie można wypłacić klientowi.

Jak najszybsze przekazanie w celu sprawdzenia autentyczności właściwym organom krajowym – wraz z informacją o posiadaczu rachunku, jeżeli jest ona dostępna, nie później niż w ciągu 20 dni roboczych od ich wykrycia przez urządzenie.

3.

Banknoty euro o niepotwierdzonej autentyczności

Rozpoznany wizerunek i format, ale nie wszystkie cechy umożliwiające potwierdzenie autentyczności zostały sprawdzone przez urządzenie ze względu na odchylenia od zadanej jakości lub tolerancji. W większości przypadków są to banknoty euro nienadające się do obiegu.

Nie można wypłacić klientowi.

Banknoty euro oddziela się od pozostałych i jak najszybciej przekazuje KBC w celu sprawdzenia autentyczności, nie później niż w ciągu 20 dni roboczych od ich wpłaty do urządzenia.

4a.

Banknoty euro rozpoznane jako autentyczne i nadające się do obiegu

Wszystkie testy autentyczności i jakości obiegowej wykonywane przez urządzenie dały wynik pozytywny.

Można wypłacić klientowi.

4b.

Banknoty euro rozpoznane jako autentyczne, ale nienadające się do obiegu

Wszystkie testy autentyczności wykonywane przez urządzenie dały wynik pozytywny. Przynajmniej jeden test jakości obiegowej dał wynik negatywny.

Nie można wypłacić klientowi, banknoty podlegają zwrotowi do KBC.

Szczegółowe zasady odnoszące się do tabeli 2

1.

Banknoty euro kategorii 1, 2 i 3 mogą nie być fizycznie oddzielone. Połączone banknoty wszystkich trzech kategorii należy traktować jak banknoty euro kategorii 2. Jeżeli banknoty kategorii 1, 2 i 3 mogą być oddzielone przy pomocy innego urządzenia do obsługi banknotów lub, jeśli zostało to uzgodnione z KBC, przez wykwalifikowany personel, traktuje się je zgodnie z treścią tabeli 2.

2.

Banknoty euro kategorii 3 mogą nie być fizycznie oddzielone od banknotów euro kategorii 4b. W takiej sytuacji na dostarczenie KBC mieszanych banknotów euro kategorii 3 i 4b obowiązuje termin określony dla kategorii 3.”;

3)

załącznik IIb otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK IIb

KLASYFIKACJA I POSTĘPOWANIE Z BANKNOTAMI EURO PRZEZ URZĄDZENIA OBSŁUGIWANE PRZEZ PERSONEL

Banknoty euro podlegają zaklasyfikowaniu do jednej z kategorii wskazanych w tabeli 1. Banknoty euro kategorii 4a i 4b podlegają fizycznemu oddzieleniu od banknotów euro kategorii 1, 2 i 3. Urządzenia, które nie weryfikują banknotów euro pod względem jakości obiegowej, nie muszą dokonywać rozróżnienia pomiędzy banknotami euro kategorii 4a i 4b.

Tabela 1

Klasyfikacja i postępowanie z banknotami euro przez urządzenia obsługiwane przez personel

Kategoria

Charakterystyka

Postępowanie

1.

Przedmioty nierozpoznane jako banknoty euro

Nierozpoznane jako banknoty euro ze względu na którąkolwiek z następujących cech:

banknoty euro nieobsługiwane przez dane urządzenie,

banknoty inne niż euro,

przedmioty podobne do banknotów euro,

błędny wizerunek lub format,

duży zagięty róg (rogi) lub brakująca część (części),

błąd urządzenia w zakresie pobrania lub transportu.

Zwrot przez urządzenie operatorowi do dalszej oceny i postępowania.

Po wzrokowej ocenie dokonanej przez wykwalifikowany personel banknoty mogą być zwrócone klientowi przez podmiot zajmujący się obsługą gotówki.

2.

Banknoty euro budzące wątpliwości co do autentyczności

Rozpoznany wizerunek i format, ale co najmniej jedna ze sprawdzanych przez urządzenie cech umożliwiających potwierdzenie autentyczności nie jest wykryta bądź nie spełnia zadanych parametrów.

Zwrot przez urządzenie operatorowi do dalszego postępowania.

Banknoty oddziela się od pozostałych i jak najszybciej przekazuje w celu sprawdzenia autentyczności właściwym organom krajowym, nie później niż w ciągu 20 dni roboczych od ich obsługi przez urządzenie.

3.

Banknoty euro o niepotwierdzonej autentyczności

Rozpoznany wizerunek i format, ale nie wszystkie cechy umożliwiające potwierdzenie autentyczności zostały sprawdzone przez urządzenie ze względu na odchylenia od zadanej jakości lub tolerancji. W większości przypadków są to banknoty euro nienadające się do obiegu.

4a.

Banknoty euro rozpoznane jako autentyczne i nadające się do obiegu

Wszystkie testy autentyczności i jakości obiegowej wykonywane przez urządzenie dały wynik pozytywny.

Można powtórnie wprowadzić do obiegu.

Uznanie rachunku posiadacza.

4b.

Banknoty euro rozpoznane jako autentyczne, ale nienadające się do obiegu

Wszystkie testy autentyczności wykonywane przez urządzenie dały wynik pozytywny. Przynajmniej jeden test jakości obiegowej dał wynik negatywny.

Nie można powtórnie wprowadzić do obiegu, banknoty podlegają zwrotowi do KBC.

Uznanie rachunku posiadacza.

Szczegółowe zasady odnoszące się do tabeli 3

Jeżeli banknoty euro kategorii 2 i 3 mogą być fizycznie oddzielone przez dane urządzenie lub przez inne urządzenie do obsługi banknotów lub, za zgodą KBC, przez wykwalifikowany personel, banknoty euro kategorii 3 można dostarczyć KBC wraz z banknotami euro kategorii 4b. W takiej sytuacji do przekazania właściwym organom krajowym banknotów euro kategorii 2 oraz na dostarczenie KBC połączonych banknotów euro kategorii 3 i 4b stosuje się termin przewidziany w tabeli.

Szczegółowe zasady klasyfikacji i sortowania dotyczące niektórych urządzeń obsługiwanych przez personel

1.

Sortery klasyfikują i fizycznie sortują banknoty euro kategorii 1, 2 i 3 do jednej lub większej liczby kieszeni wyjściowych, a banknoty euro kategorii 4a i 4b do dwóch oddzielnych kieszeni wyjściowych, zgodnie z załącznikiem IIb, przy czym w celu uniknięcia interwencji operatora urządzenia potrzebne są co najmniej trzy wydzielone kieszenie wyjściowe.

2.

Sortery posiadające wyłącznie dwie wydzielone kieszenie wyjściowe mogą jednak sortować i klasyfikować banknoty, jeśli spełnione są poniższe wymagania:

a)

weryfikacja autentyczności i jakości obiegowej dokonywana jest w tym samym cyklu. W cyklu tym banknoty euro kategorii 4a muszą być oddzielone do jednej stacjonarnej kieszeni wyjściowej, podczas gdy banknoty euro pozostałych kategorii muszą zostać oddzielone do osobnej stacjonarnej kieszeni wyjściowej, która nie ma fizycznego kontaktu z banknotami euro kategorii 4a;

b)

jeśli w drugiej kieszeni wyjściowej stwierdzona zostanie obecność banknotu euro kategorii 1, 2 lub 3, operator musi dokonać powtórnego sortowania banknotów euro z drugiej kieszeni wyjściowej. W tym drugim cyklu banknoty euro kategorii 1, 2 i 3 oddziela się od banknotów euro kategorii 4b poprzez przeniesienie banknotów euro kategorii 1, 2 i 3 do wydzielonej kieszeni wyjściowej oraz traktuje zgodnie z treścią powyższej tabeli. Jako że urządzenie nie może fizycznie oddzielić banknotów euro kategorii 1, 2 i 3 poprzez ich przeniesienie do różnych kieszeni wyjściowych, należy je wszystkie uznać za banknoty euro kategorii 2 i tak je traktować.

3.

Urządzenia do sprawdzania autentyczności banknotów klasyfikują i fizycznie sortują banknoty euro kategorii 1, 2 i 3 do jednej kieszeni wyjściowej, a banknoty euro kategorii 4a i 4b do drugiej kieszeni wyjściowej, przy czym w celu uniknięcia interwencji operatora urządzenia potrzebne są co najmniej dwie wydzielone kieszenie wyjściowe.

4.

Urządzenia do sprawdzania autentyczności banknotów posiadające wyłącznie jedną kieszeń wyjściową mogą jednak klasyfikować i sortować banknoty, jeśli spełnione są poniższe wymagania:

a)

za każdym razem, gdy stwierdzi się obecność banknotu euro kategorii 1, 2 lub 3, urządzenie musi natychmiast zatrzymać proces sortowania oraz zatrzymać ten banknot euro w położeniu uniemożliwiającym fizyczny kontakt ze zweryfikowanymi banknotami euro;

b)

wynik weryfikacji autentyczności dla każdego pojedynczego banknotu euro kategorii 1, 2 lub 3 musi być wskazany na wyświetlaczu. Jako że urządzenie nie może fizycznie oddzielić banknotów euro kategorii 1, 2 i 3 poprzez ich przeniesienie do różnych kieszeni wyjściowych, należy je wszystkie uznać za banknoty euro kategorii 2 i tak je traktować;

c)

przy zatrzymaniu sortowania urządzenie musi sprawdzić obecność banknotów euro kategorii 1, 2 i 3, przy czym wznowienie sortowania może nastąpić wyłącznie po fizycznym usunięciu banknotów euro kategorii 1, 2 i 3 przez operatora;

d)

przy każdym zatrzymaniu procesu sortowania operator może mieć dostęp do nie więcej niż jednego banknotu euro kategorii 1, 2 lub 3.”;

4)

skreśla się załącznik IIIa; dotychczasowy załącznik IIIb oznacza się jako załącznik III;

5)

załącznik IV otrzymuje brzmienie:

ZAŁĄCZNIK IV

GROMADZENIE DANYCH OD PODMIOTÓW ZAJMUJĄCYCH SIĘ OBSŁUGĄ GOTÓWKI

1.   Cele

Dane gromadzone są w celu umożliwienia KBC oraz EBC monitorowania odpowiednich działań podmiotów zajmujących się obsługą gotówki oraz w celu nadzoru nad cyklem obiegu gotówki.

2.   Zasady ogólne

2.1.

Dane o urządzeniach do obsługi banknotów są przekazywane wyłącznie, gdy urządzenia te wykorzystywane są w celu wykonania niniejszej decyzji.

2.2.

Podmioty zajmujące się obsługą gotówki regularnie przekazują KBC ich państw członkowskich informacje:

o miejscach, w których obsługiwana jest gotówka, takich jak oddziały, filie lub agencje, oraz

o urządzeniach do obsługi banknotów i urządzeniach wypłacających banknoty.

2.3.

Ponadto podmioty zajmujące się obsługą gotówki, które ponownie wprowadzają do obiegu banknoty euro za pomocą urządzeń do obsługi banknotów oraz urządzeń wypłacających banknoty, regularnie przekazują KBC ich państw członkowskich informacje:

o wolumenie operacji gotówkowych (liczbie obsługiwanych banknotów euro) z udziałem urządzeń do obsługi gotówki oraz urządzeń wypłacających banknoty,

o niewielkich oddziałach, filiach lub agencjach instytucji kredytowych, gdzie liczba operacji gotówkowych jest niewielka, a jakość obiegową sprawdza się ręcznie.

3.   Typy danych i wymogi sprawozdawcze

3.1.

W zależności od ich charakteru gromadzone dane dzielą się na dane stałe i dane operacyjne.

Dane stałe

3.2.

Dane stałe zawierają informacje dotyczące: a) indywidualnych podmiotów zajmujących się obsługą gotówki oraz urządzeń do obsługi gotówki i urządzeń wypłacających banknoty, którymi te podmioty się posługują; b) niewielkich oddziałów, filii lub agencji instytucji kredytowych.

3.3.

Dane stałe dostarczane są KBC w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji, a następnie co sześć miesięcy. Dostarczeniu podlegają dane określone we wzorze zawartym w dodatku 1, przy czym KBC może wymagać ich dostarczenia w innym formacie. W okresie przejściowym KBC mogą wymagać sprawozdawczości miesięcznej, jeżeli taka była praktyka przed wejściem w życie niniejszej decyzji, lub sprawozdawczości kwartalnej.

3.4.

Dla celów monitoringu KBC może postanowić o gromadzeniu danych na poziomie lokalnym, np. na poziomie oddziałów lub filii.

3.5.

KBC może postanowić o wyłączeniu z zakresu wymogów sprawozdawczych urządzeń do obsługi banknotów, które wykorzystywane są wyłącznie do obsługi banknotów wypłacanych w kasach lub które nie są wykorzystywane do powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro. KBC może zażądać od podmiotów zajmujących się obsługą gotówki wskazania urządzeń do przyjmowania i wydawania banknotów pracujących w obiegu zamkniętym (CRM) oraz urządzeń do przyjmowania i wydawania banknotów (CCM), które są wykorzystywane odpowiednio jako urządzenia do przyjmowania i wydawania banknotów (CCM)/urządzenia do przyjmowania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności (CIM) lub urządzenia do przyjmowania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności (CIM).

3.6.

Dostarczeniu podlegają dane dotyczące niewielkich oddziałów, filii lub agencji określone we wzorze zawartym w dodatku 3, przy czym KBC może wymagać ich dostarczenia w innym formacie.

Dane operacyjne

3.7.

Dane pochodzące z przetwarzania banknotów euro i ponownego wprowadzania ich do obiegu przez podmioty zajmujące się obsługą gotówki klasyfikowane są jako dane operacyjne.

3.8.

KBC może podjąć decyzję o wyłączeniu innych podmiotów gospodarczych, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001, z obowiązku przekazywania danych operacyjnych, jeśli liczba banknotów euro, które podmioty te ponownie wprowadzają do obiegu za pomocą urządzeń wypłacających banknoty, jest mniejsza niż próg określony przez KBC.

3.9.

Dane dostarcza się co sześć miesięcy. Przekazywane są one KBC najpóźniej dwa miesiące po danym okresie sprawozdawczym, tj. na koniec lutego oraz na koniec sierpnia. Dane mogą być przekazywane przy użyciu wzoru określonego w dodatku 2. W okresie przejściowym KBC mogą wymagać sprawozdawczości miesięcznej, jeżeli taka była praktyka przed wejściem w życie niniejszej decyzji, lub sprawozdawczości kwartalnej.

3.10.

Dane dostarczane są przez podmioty zajmujące się obsługą gotówki, które zajmują się fizyczną obsługą banknotów euro. W przypadku gdy podmiot zajmujący się obsługą gotówki zlecił sprawdzanie autentyczności oraz jakości obiegowej innemu podmiotowi zajmującemu się obsługą gotówki, dane dostarczane są przez podmiot zajmujący się obsługą gotówki wyznaczony zgodnie z art. 3 ust. 2.

3.11.

Dane przekazywane przez podmioty zajmujące się obsługą gotówki wskazują liczbę banknotów (wolumen), zagregowaną na poziomie kraju oraz w podziale na nominały. Podział ze względu na serie banknotów nie jest wymagany. Dane operacyjne dotyczące niewielkich oddziałów, filii i agencji instytucji kredytowych przekazuje się oddzielnie.

3.12.

Dla celów monitoringu KBC może postanowić o gromadzeniu danych na poziomie lokalnym, np. na poziomie oddziałów lub filii.

3.13.

KBC może postanowić o wyłączeniu z zakresu wymogów sprawozdawczych banknotów euro, które są obsługiwane przez urządzenia do obsługi banknotów i wypłacane w kasach.

3.14.

Podmioty zajmujące się obsługą gotówki, które zleciły sprawdzanie autentyczności oraz jakości obiegowej innym podmiotom zajmującym się obsługą gotówki, mogą być wezwane do dostarczenia KBC szczegółowych informacji o podmiotach, którym zleciły wykonywanie tych czynności, w tym o umowach dotyczących zlecenia.

3.15.

Dostarczeniu podlegają dane dotyczące niewielkich oddziałów, filii i agencji określone we wzorze zawartym w dodatku 3, przy czym KBC może wymagać ich dostarczenia w innym formacie i może uzgodnić z podmiotami zajmującymi się obsługą gotówki gromadzenie szerszego zakresu danych.

4.   Poufność oraz publikacja danych

4.1.

Zarówno dane stałe, jak i dane operacyjne są poufne.

4.2.

KBC oraz EBC mogą postanowić o publikacji raportów lub statystyk z wykorzystaniem danych zgromadzonych zgodnie z niniejszym załącznikiem. Publikacje takie wymagają zagregowania na takim poziomie, aby żadnych danych nie można było skojarzyć z konkretnymi podmiotami sprawozdawczymi.

Dodatek 1

WZÓR SPRAWOZDANIA

Dane stałe

Niniejsze informacje dostarczane są do:

[nazwa KBC; dane kontaktowe dla zapytań; adres]

1.   Informacje o podmiocie zajmującym się obsługą gotówki

Nazwa:

Adres siedziby:

Kod pocztowy:

Miasto:

Ulica:

Rodzaj przedsiębiorstwa:

Instytucja kredytowa

Kantor wymiany walut

Przedsiębiorstwo transportu gotówki, które nie jest instytucją płatniczą

Handlowiec (detaliczny)

Kasyno

Inne, w tym instytucje płatnicze, które nie zaliczają się do żadnej z powyższych kategorii (wskazać)

Osoby kontaktowe:

Imiona i nazwiska:

Numery telefonów:

Numery faksów:

Adresy e-mail:

Zleceniobiorca (jeśli dotyczy)

Nazwa:

Adres:

Kod pocztowy:

Miasto:

2.   Urządzenia obsługiwane przez klienta

Kategoria urządzenia

Numer identyfikacyjny (1)

Producent (1)

Nazwa urządzenia (1)

Metoda identyfikacji (1)

(wersja systemu wykrywania/oprogramowania)

Łączna liczba w użyciu

Urządzenia do przyjmowania banknotów z funkcją sprawdzania autentyczności pracujące w obiegu zamkniętym (CIM)

 

 

 

 

 

Urządzenia do przyjmowania i wydawania banknotów pracujące w obiegu zamkniętym (CRM)

 

 

 

 

 

Urządzenia do przyjmowania i wydawania banknotów niepracujące w obiegu zamkniętym (CCM)

 

 

 

 

 

Urządzenia do wydawania banknotów z funkcją weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej (bankomaty)

 

 

 

 

 

3.   Urządzenia obsługiwane przez personel

Kategoria urządzenia

Numer identyfikacyjny (2)

Producent (2)

Nazwa urządzenia (2)

Metoda identyfikacji (2)

(wersja systemu wykrywania/oprogramowania)

Łączna liczba w użyciu

Sortery

 

 

 

 

 

Urządzenia do sprawdzania autentyczności banknotów

 

 

 

 

 

Urządzenia kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności i jakości obiegowej banknotów (TARM)

 

 

 

 

 

Urządzenie kasjerskie z funkcją sprawdzania autentyczności banknotów (TAM)

 

 

 

 

 

4.   Urządzenia wypłacające banknoty

 

Łączna liczba w użyciu

Bankomaty

 

Terminale samoobsługowe

 

Inne

 

Dodatek 2

WZÓR SPRAWOZDANIA

Dane operacyjne

1.   Informacje o podmiocie zajmującym się obsługą gotówki

Nazwa

 

Okres sprawozdawczy

 

2.   Dane

Należy dostarczyć dane zagregowane na poziomie krajowym lub regionalnym, zgodnie z decyzją KBC – wyłączając niewielkie oddziały, filie lub agencje.

 

Całkowita liczba przetworzonych banknotów euro (3)

W tym oddzielono jako nienadające się do obiegu (3)

W tym ponownie wprowadzono do obiegu (4)

5 EUR

 

 

 

10 EUR

 

 

 

20 EUR

 

 

 

50 EUR

 

 

 

100 EUR

 

 

 

200 EUR

 

 

 

500 EUR

 

 

 


Liczba banknotów euro rozprowadzonych przez urządzenia do obsługi banknotów obsługiwane przez klientów oraz urządzenia wypłacające banknoty

 

W przypadku zastosowania przez KBC wyjątku obejmującego niewielkie oddziały, filie lub agencje, o którym mowa w art. 7, dane te są obowiązkowe dla instytucji kredytowych danego państwa członkowskiego. Instytucje kredytowe mają obowiązek zasięgnięcia opinii KBC w celu ustalenia, czy dane te podlegają przekazaniu.

Dodatek 3

NIEWIELKIE ODDZIAŁY, FILIE LUB AGENCJE INSTYTUCJI KREDYTOWYCH

Poniższe informacje dostarczane są wyłącznie przez instytucje kredytowe, które posiadają niewielkie oddziały, filie lub agencje, o których mowa w art. 7 ust. 1.

1.   Informacje o instytucji kredytowej

Nazwa

 

Okres sprawozdawczy

 


2.   Dane

Nazwa niewielkiego oddziału, filii lub agencji

Adres

Liczba banknotów euro rozprowadzonych przez urządzenia do obsługi banknotów obsługiwane przez klientów oraz urządzenia wypłacające banknoty

 

 

 


(1)  Powyższe wpisy uzupełniane są zgodnie z odpowiadającymi im wpisami na stronie internetowej EBC.

(2)  Powyższe wpisy uzupełniane są zgodnie z odpowiadającymi im wpisami na stronie internetowej EBC.

(3)  Kolumna ta odnosi się zarówno do urządzeń do obsługi banknotów obsługiwanych przez personel, jak i obsługiwanych przez klientów.

(4)  Jeżeli tak zadecyduje KBC, z wyłączeniem banknotów euro zwracanych do KBC oraz banknotów euro ponownie wprowadzonych do obiegu przez kasy.