PROJEKT

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG

NR …/…

z dnia

zmieniająca załącznik II (Przepisy techniczne, normy, badania i certyfikacja) do Porozumienia EOG

WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zmienione Protokołem dostosowującym Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, („Porozumienie EOG”), w szczególności jego art. 98,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Załącznik II do Porozumienia EOG został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr …/… z dnia … r. (1).

(2)

W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1274/2011 z dnia 7 grudnia 2011 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2012, 2013 i 2014, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości (2).

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1213/2008z dnia 5 grudnia 2008 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego wspólnotowego programu kontroli na lata 2009, 2010 i 2011, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni oraz ocenę narażenia na nie konsumenta (3), które jest uwzględnione w Porozumieniu EOG, zostało uchylone w Unii Europejskiej i w związku z powyższym należy je uchylić w ramach Porozumienia EOG.

(4)

Niniejsza decyzja dotyczy prawodawstwa w zakresie środków spożywczych. Prawodawstwo dotyczące środków spożywczych nie stosuje się do Liechtensteinu na czas rozszerzenia na Liechtenstein obowiązywania Porozumienia między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi, jak określono we wstępie do rozdziału XII załącznika II do Porozumienia EOG. Niniejszej decyzji nie stosuje się zatem do Liechtensteinu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W rozdziale XII załącznika II do Porozumienia EOG wprowadza się następujące zmiany:

1)	skreśla się pkt 54zzzzb (rozporządzenie Komisji (WE) nr 1213/2008);

2)

po pkt 65 (rozporządzenie Komisji (UE) nr 1171/2011) dodaje się, co następuje: „66. 32011 R 1274: rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1274/2011 z dnia 7 grudnia 2011 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2012, 2013 i 2014, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości (Dz.U. L 325 z 8.12.2011, s. 24). Do celów niniejszego Porozumienia przepisy rozporządzenia odczytuje się z uwzględnieniem następujących dostosowań: 1) w art. 1 dodaje się, co następuje: »W latach 2012, 2013 i 2014 Islandia może w dalszym ciągu pobierać i analizować próbki tych samych 61 pestycydów, których poziom w środkach spożywczych na jej rynku był monitorowany w 2011 r.«; 2) w załączniku II w pkt 5 dodaje się, co następuje: »IS 12 (*) 15 (**) NO 12 (*) 15 (**)« ”

Artykuł 2

Teksty rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1274/2011 w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem … r., pod warunkiem że Wspólny Komitet EOG (4) otrzyma wszystkie notyfikacje przewidziane w art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. …

(2)  Dz.U. L 325 z 8.12.2011, s. 24.

(3)  Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 9.

(4)  [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 415/2007 wprowadza się następujące zmiany:

1)	w spisie treści dodaje się rozdział w brzmieniu: „2.3.9. Homologacja typu”;

2)

w części „BIBLIOGRAFIA” wprowadza się następujące zmiany: a) wiersze dziesiąty i jedenasty otrzymują brzmienie: Nazwa dokumentu Organizacja Data wydania „Zalecenie ITU-R M.1371 »Charakterystyka techniczna uniwersalnego pokładowego systemu automatycznego rozpoznawania statków stosującego wielokrotny dostęp z podziałem czasu w paśmie VHF w morskiej służbie ruchomej« ITU 2001 Norma międzynarodowa IEC 61993 »Urządzenia i systemy nawigacji i radiokomunikacji morskiej – system automatycznego rozpoznawania, Część 2: Okrętowe urządzenia klasy A uniwersalnego systemu automatycznego rozpoznawania statków (AIS)« IEC 2002” b) dodaje się wiersz w brzmieniu: Nazwa dokumentu Organizacja Data wydania „Wytyczne techniczne dotyczące AIS śródlądowego Grupa ekspertów ds. systemów kontroli ruchów statków”

3)

w rozdziale 2.2 akapit dziewiąty otrzymuje brzmienie: „W przypadku statków w ruchu aktualizacja taktycznych informacji dynamicznych może się odbywać z częstotliwością właściwą dla trybu SOLAS lub dla trybu żeglugi śródlądowej. W trybie żeglugi śródlądowej częstotliwość ta może zostać zwiększona do dwóch sekund. Dla statków zakotwiczonych zaleca się aktualizowanie danych w odstępach co kilka minut lub jeśli jakaś informacja ulegnie zmianie.”;

4)	w rozdziale 2.3.1 dodaje się zdanie w brzmieniu: „W koncepcji AIS śródlądowego uwzględnia się dotyczące go wytyczne techniczne opracowane i aktualizowane przez grupę ekspertów ds. systemów kontroli ruchów statków (1).

5)	w tabeli w rozdziale 2.3.2.1 skreśla się ostatni wiersz;

6)	w rozdziale 2.3.2.3 wprowadza się następujące zmiany: a) skreśla się trzeci wiersz w tabeli; b) dodaje się wiersz w brzmieniu: „Ewentualny ładunek (Dla AIS śródlądowego)”

7)	w rozdziale 2.3.2.4. w pierwszej tabeli zatytułowanej „Przewidywany czas przybycia do śluzy/mostu/terminala” wiersz czwarty otrzymuje brzmienie: „Maksymalna bieżąca wysokość statyczna statku (Dla AIS śródlądowego)”

8)

w rozdziale 2.3.3 wprowadza się następujące zmiany: a) akapit drugi otrzymuje brzmienie: „W przypadku statków poruszających się po wodach śródlądowych aktualizacja informacji dynamicznych może odbywać się z częstotliwością właściwą dla trybu SOLAS lub trybu żeglugi śródlądowej. W trybie żeglugi śródlądowej częstotliwość ta może zostać zwiększona do dwóch sekund. W strefach o ruchu mieszanym, jak na przykład w portach morskich, powinna istnieć możliwość zmniejszenia częstotliwości wymiany informacji dynamicznych przez odpowiedni organ, tak aby została zachowana równowaga pomiędzy statkami śródlądowymi a morskimi. Częstotliwość meldowania zmienia się na podstawie poleceń TDMA wydawanych ze stacji bazowej (automatyczna zmiana na podstawie telepolecenia TDMA za pośrednictwem komunikatu nr 23) oraz ze stacji pokładowych, np. MKD, ECDIS lub komputera pokładowego, za pośrednictwem interfejsu, np. IEC 61162 (automatyczne przełączanie na podstawie polecenia wydanego przez system pokładowy). W przypadku informacji statycznych oraz dotyczących rejsu zaleca się meldowanie w odstępach kilkuminutowych, na żądanie lub w przypadku zmiany danych.”; b) w tabeli 2.1 wiersz dziewiąty otrzymuje brzmienie: Dynamiczne warunki statku Nominalna częstotliwość meldowania „Statek pływający po wodach śródlądowych, poruszający się(2) od 2 sekund do 10 sekund” c) dodaje się wiersz w brzmieniu: „Uwaga: Stacja przenośna AIS śródlądowego może pracować albo w trybie żeglugi śródlądowej (zadanie grupowe, komunikat nr 23), albo w trybie SOLAS (praca autonomiczna, brak zadania grupowego).”;

9)	w rozdziale 2.3.4 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Rozwiązania techniczne wykorzystane w AIS śródlądowym opierają się na tych samych normach, co w przypadku AIS IMO SOLAS (ITU-R M.1371, IEC 61993).”;

10)

rozdział 2.3.5 otrzymuje brzmienie: „2.3.5.   Zgodność z transponderami IMO klasy A Transpondery AIS śródlądowego muszą być zgodne z transponderami IMO klasy A, czyli muszą odbierać i przetwarzać wszystkie komunikaty pochodzące z AIS IMO (zgodnie z ITU-R M.1371 oraz z wyjaśnieniami technicznymi IALA dotyczącymi ITU-R M.1371), jak też komunikaty, o których mowa w rozdziale 2.4 niniejszych specyfikacji technicznych. Transpondery AIS śródlądowego nie muszą dysponować możliwością nadawania DSC (tx) ani przekazywania MKD, wymagana jest natomiast obsługa funkcji MKD oraz funkcji zarządzania kanałami przez DSC. Producenci mogą więc usunąć odpowiedni sprzęt i oprogramowanie z transponderów klasy A.”;

11)	dodaje się rozdział w brzmieniu: „2.3.9.   Homologacja typu Urządzenia AIS śródlądowego podlegają homologacji typu zgodnie z niniejszymi specyfikacjami technicznymi.”;

12)	w rozdziale 2.4.1 wprowadza się następujące zmiany: a) tytuł rozdziału 2.4.1 otrzymuje brzmienie: „2.4.1.   Komunikat 1, 2, 3: meldowanie położenia (ITU-R 1371)”; b) w tabeli 2.2 przedostatni wiersz otrzymuje brzmienie: Parametr Liczba bitów Opis „Stan komunikacyjny 19 Zob. ITU-R M.1371”

13)	tytuł rozdziału 2.4.2 otrzymuje brzmienie: „2.4.2.   Komunikat 5: Statyczne dane na temat statku i rejsu (ITU-R 1371)”;

14)

w rozdziale 2.4.3 wprowadza się następujące zmiany: a) tytuł rozdziału 2.4.3 otrzymuje brzmienie: „2.4.3.   Komunikat 23, Zadanie grupowe (ITU-R M.1371)”; b) przed tabelą 2.4 dodaje się akapit w brzmieniu: „Polecenie »zadanie grupowe« jest nadawane przez stację bazową pracującą jako jednostka kontrolująca. Komunikat ma zastosowanie do stacji przenośnych znajdujących się w określonym regionie, według kryteriów określonych parametrami »Rodzaj statku i ładunku« lub »Rodzaj stacji«. Stacja odbiorcza uwzględnia wszystkie parametry sektora jednocześnie. Kontroluje następujące parametry pracy stacji przenośnej: tryb nadawania/odbioru, częstotliwość meldowania i długość ciszy.”; c) w tabeli 2.4 wiersze dziewiąty i dziesiąty otrzymują brzmienie: Parametr Liczba bitów Opis „Rodzaj stacji 4 0 = wszystkie stacje przenośne (wartość domyślna); 1 = tylko stacje przenośne klasy A; 2 = wszystkie stacje przenośne klasy B; 3 = powietrzne stacje przenośne SAR; 4 = tylko stacje przenośne »SO« klasy B; 5 = pokładowe stacje przenośne »CS« klasy B (wyłącznie IEC62287); 6 = śródlądowe drogi wodne; 7 do 9 = do użytku krajowego; 10 do 15 = do przyszłego użytku Rodzaj statku i ładunku 8 0= wszystkie rodzaje (wartość domyślna) 1...99 zob. ITU-R M.1371-3, załącznik 8, tabela 50 100...199 do użytku krajowego 200…255 do przyszłego użytku” d) w tabeli 2.5 wiersze dziesiąty, jedenasty i dwunasty otrzymują brzmienie: Ustawienia częstotliwości meldowania Częstotliwość meldowania dla komunikatu 18 „9 Następny w kolejności, krótszy okres meldowania 10 Następny w kolejności, dłuższy okres meldowania 11 2 sekundy (nie dotyczy stacji »CS« klasy B)” e) ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie: „Uwaga: Kiedy zostaje zawieszony tryb transmisji dwukanałowej (tzw. dual channel) na podstawie polecenia 1 lub 2 wydanego w trybie Tx/Rx, wymagana częstotliwość meldowania utrzymywana jest przy użyciu pozostałego kanału nadawczego.”;

15)	tytuł rozdziału 2.4.4 otrzymuje brzmienie: „2.4.4.   Komunikaty charakterystyczne dla AIS śródlądowego (ITU-R 1371)”;

16)	w rozdziale 2.4.4.1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Identyfikatory funkcji dla AIS śródlądowego przydziela się i stosuje zgodnie z zaleceniami ITU-R M.1371.”;

17)

w rozdziale 2.4.4.2 wprowadza się następujące zmiany: a) w tabeli 2.7 wiersze siódmy, ósmy, dziewiąty i jedenasty otrzymują brzmienie:   Parametr Liczba bitów Opis Dane binarne „Długość / kombinacja 13 1–8 000 (pozostałych nie stosuje się) długość statku/kombinacji w 1/10 m, 0 = wartość domyślna; Szerokość / kombinacja 10 1–1 000 (pozostałych nie stosuje się) szerokość statku/kombinacji w 1/10 m; 0 = wartość domyślna Rodzaj statku i konwoju 14 Numer klasyfikacji wg ERI: Rodzaj statku i konwoju, wg dodatku E Maksymalne bieżące zanurzenie statyczne 11 1–2 000 (pozostałych nie stosuje się) zanurzenie w 1/100m, 0 = wartość domyślna = niewiadomy” b) w tabeli 2.8 wiersz szesnasty otrzymuje brzmienie:   Parametr Liczba bitów Opis Dane binarne „Maksymalna bieżąca wysokość statyczna statku 12 0–4 000 (pozostałych nie stosuje się), w 1/100m, 0 = wartość domyślna = niewykorzystany” c) w tabeli 2.15 wiersze ósmy, dziesiąty, dwunasty i czternasty otrzymują brzmienie:   Parametr Liczba bitów Opis Dane binarne „Poziom wody 14 Bit 0: 0 = wartość ujemna, 1 = wartość dodatnia Bity 1-13: 0–8191, w 1/100 m, Bity 0-13: 0 = niewiadomy = wartość domyślna (2) Poziom wody 14 Bit 0: 0 = wartość ujemna, 1 = wartość dodatnia Bity 1-13: 0–8191, w 1/100 m, Bity 0-13: 0 = niewiadomy = wartość domyślna (2) Poziom wody 14 Bit 0: 0 = wartość ujemna, 1 = wartość dodatnia Bity 1-13: 0–8191, w 1/100 m, Bity 0-13: 0 = niewiadomy = wartość domyślna (2) Poziom wody 14 Bit 0: 0 = wartość ujemna, 1 = wartość dodatnia Bity 1-13: 0–8191, w 1/100 m, Bity 0-13: 0 = niewiadomy = wartość domyślna (2)”

18)

w dodatku A w definicjach wprowadza się następujące zmiany: a) definicja usług informacji rzecznej zachowuje w wersji polskiej dotychczasowe brzmienie: „Usługi informacji rzecznej (River Information Services, RIS) Europejski projekt zharmonizowanych usług informacji rzecznej służących zarządzaniu ruchem i transportem w żegludze śródlądowej, wraz z interfejsami do innych form transportu.”; b) definicja obszaru VTS otrzymuje brzmienie: „Obszar VTS Obszar VTS oznacza określony, formalnie zatwierdzony obszar świadczenia usług VTS; Obszar VTS może być podzielony na podobszary lub sektory. (Źródło: Wytyczne IALA VTS).”; c) definicja informacji nawigacyjnych otrzymuje brzmienie: „Informacje nawigacyjne Informacje nawigacyjne oznaczają informacje przekazywane kapitanom statków, mające pomóc im w podejmowaniu decyzji nawigacyjnych. (Źródło: Wytyczne IALA VTS).”; d) definicja taktycznych informacji o ruchu otrzymuje brzmienie: „Taktyczne informacje o ruchu (TTI) Taktyczne informacje o ruchu oznaczają informacje wpływające na natychmiastowe decyzje podejmowane przez kapitana lub operatora VTS odnośnie do bieżącej sytuacji żeglugowej i najbliższego otoczenia. Taktyczny obraz ruchu zawiera informacje na temat położenia i wszystkich statków wykrytych przez radar wyświetlane na elektronicznej mapie nawigacyjnej oraz – o ile są dostępne – zewnętrzne informacje na temat ruchu, jak dane pochodzące z systemu AIS. TTI są dostępne na pokładzie statku lub na lądzie, np. w centrum VTS. (Źródło: Wytyczne RIS).”; e) definicja strategicznych informacji o ruchu otrzymuje brzmienie: „Strategiczne informacje o ruchu (STI) Strategiczne informacje o ruchu oznaczają informacje wpływające na średnio- i długoterminowe decyzje użytkowników RIS. Strategiczny obraz ruchu przyczynia się do wzrostu możliwości planowania decyzji w związku z bezpieczeństwem i wydajnością podróży. Strategiczny obraz ruchu zostaje wypracowany w centrum RIS i jest dostarczany użytkownikom na żądanie. Uwzględnia on wszystkie stosowne statki znajdujące się w danej strefie RIS, wraz z ich charakterystyką, ładunkiem i położeniem; informacje, przekazywane ustnie – drogą radiową – lub elektronicznie, są przechowywane w bazie danych i przedstawiane w formie tabeli lub na mapie elektronicznej. Strategicznych informacji o ruchu udziela centrum RIS/VTS lub biuro. (Źródło: Wytyczne RIS).”; f) definicja kontroli ruchu statków otrzymuje brzmienie: „Monitorowanie ruchu statków Monitorowanie ruchu statków oznacza dostarczanie ważnych informacji na temat ruchu statków na danym obszarze RIS. Dotyczy to identyfikatora statku, jego położenia, (rodzaju przewożonego ładunku) i portu przeznaczenia. “; g) definicja operatora RIS otrzymuje brzmienie: „Operator RIS Osoba odpowiedzialna za wykonanie jednego zadania lub większej liczby zadań składających się na usługi świadczone w ramach RIS.”; h) definicja kierownika floty otrzymuje brzmienie: „Kierownik floty Osoba odpowiedzialna za planowanie i obserwację bieżącego (nawigacyjnego) statusu statków poruszających się lub pozostających pod wspólnym dowództwem lub należących do jednego właściciela.”; i) definicja operatora centrum łagodzenia skutków katastrof otrzymuje brzmienie: „Operator centrum łagodzenia skutków katastrof Osoba odpowiedzialna za monitorowanie, kontrolę i organizację bezpiecznego i sprawnego łagodzenia skutków katastrof.”;

19)

w dodatku D wprowadza się następujące zmiany: a) pkt D.1 otrzymuje brzmienie: „D.1.   Wprowadzanie danych Szeregowy interfejs cyfrowy systemu AIS opiera się na istniejących zdaniach przewidzianych w normie IEC 61162 i na podobnych do nich nowych zdaniach w normie IEC 61162. Szczegółowy opis zdań dla interfejsu cyfrowego znajduje się w normie IEC 61162. Niniejszy dodatek zawiera informacje użyte w trakcie opracowywania AIS śródlądowego do wprowadzania danych charakterystycznych dla żeglugi śródlądowej (patrz: »Poprawki do protokołu dla AIS śródlądowego«) do pokładowej stacji AIS śródlądowego.”; b) w pkt D.2 w zdaniu drugim „proponuje” zastępuje się słowem „stosuje”; c) w pkt D.3 w zdaniu drugim słowo „proponuje” zastępuje się słowem „stosuje”;

20)

dodatek E otrzymuje brzmienie: „Dodatek E RODZAJE STATKÓW WG ERI Poniższa tabela służy do zamiany rodzajów statków wg klasyfikacji ONZ, które stosuje się w komunikacie 10, na rodzaje wg IMO, podawane w komunikacie 5. USEV/C M Code Subdiv Name No 8 00 0 Vessel, type unknown V 8 01 0 Motor freighter V 8 02 0 Motor tanker V 8 02 1 Motor tanker, liquid cargo, type N V 8 02 2 Motor tanker, liquid cargo, type C V 8 02 3 Motor tanker, dry cargo V 8 03 0 Container vessel V 8 04 0 Gas tanker C 8 05 0 Motor freighter, tug C 8 06 0 Motor tanker, tug C 8 07 0 Motor freighter with one or more ships alongside C 8 08 0 Motor freighter with tanker C 8 09 0 Motor freighter pushing one or more freighters C 8 10 0 Motor freighter pushing at least one tank-ship No 8 11 0 Tug, freighter No 8 12 0 Tug, tanker C 8 13 0 Tug, freighter, coupled C 8 14 0 Tug, freighter/tanker, coupled V 8 15 0 Freightbarge V 8 16 0 Tankbarge V 8 16 1 Tankbarge, liquid cargo, type N V 8 16 2 Tankbarge, liquid cargo, type C V 8 16 3 Tankbarge, dry cargo V 8 17 0 Freightbarge with containers V 8 18 0 Tankbarge, gas C 8 21 0 Pushtow, one cargo barge C 8 22 0 Pushtow, two cargo barges C 8 23 0 Pushtow, three cargo barges C 8 24 0 Pushtow, four cargo barges C 8 25 0 Pushtow, five cargo barges C 8 26 0 Pushtow, six cargo barges C 8 27 0 Pushtow, seven cargo barges C 8 28 0 Pushtow, eight cargo barges C 8 29 0 Pushtow, nine cargo barges C 8 31 0 Pushtow, one gas/tank barge C 8 32 0 Pushtow, two barges at least one tanker or gas barge C 8 33 0 Pushtow, three barges at least one tanker or gasbarge C 8 34 0 Pushtow, four barges at least one tanker or gasbarge C 8 35 0 Pushtow, five barges at least one tanker or gasbarge C 8 36 0 Pushtow, six barges at least one tanker or gasbarge C 8 37 0 Pushtow, seven barges at least one tanker or gasbarge C 8 38 0 Pushtow, eight barges at least one tanker or gasbarge C 8 39 0 Pushtow, nine or more barges at least one tanker or gasbarge V 8 40 0 Tug, single No 8 41 0 Tug, one or more tows C 8 42 0 Tug, assisting a vessel or linked combination V 8 43 0 Pushboat, single V 8 44 0 Passenger ship, ferry, red cross ship, cruise ship V 8 44 1 Ferry V 8 44 2 Red Cross ship V 8 44 3 Cruise ship V 8 44 4 Passenger ship without accommodation V 8 45 0 Service vessel, police patrol, port services V 8 46 0 Vessel, work maintenance craft, floating derrick, cable-ship, buoy-ship, dredge. C 8 47 0 Object, towed, not otherwise specified. V 8 48 0 Fishing boat V 8 49 0 Bunkership V 8 50 0 Barge, tanker, chemical C 8 51 0 Object, not otherwise specified. Extra codes for maritime means of transport V 1 50 0 General Cargo Vessel Maritime V 1 51 0 Unit Carrier Maritime V 1 52 0 Bulk Carrier Maritime V 1 53 0 Tanker V 1 54 0 Liquefied gas tanker V 1 85 0 Craft, pleasure longer than 20 meters V 1 90 0 Fast ship V 1 91 0 Hydrofoil V 1 92 0 Catamaran Fast”

---

(1)  VTT-secretariat@risexpertgroups.org”;

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod państw trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MK	58,9
	XS	38,5
	ZZ	48,7
0707 00 05	MK	53,8
	TR	95,4
	ZZ	74,6
0709 93 10	TR	102,0
	ZZ	102,0
0805 50 10	AR	91,6
	TR	89,0
	UY	96,7
	ZA	100,7
	ZZ	94,5
0806 10 10	EG	187,3
	IL	187,9
	MA	254,8
	TR	162,6
	ZZ	198,2
0808 10 80	AR	197,0
	BR	95,0
	CL	104,3
	NZ	121,9
	US	123,1
	UY	52,1
	ZA	111,1
	ZZ	114,9
0808 30 90	AR	138,5
	CL	122,1
	NZ	175,8
	ZA	110,9
	ZZ	136,8
0809 10 00	AR	124,4
	TR	168,7
	ZZ	146,6
0809 29 00	TR	333,9
	ZZ	333,9
0809 30	TR	172,6
	ZZ	172,6
0809 40 05	BA	70,9
	IL	84,6
	ZZ	77,8

---

(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych ceł przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, mające zastosowanie od dnia 28 lipca 2012 r.

(w EUR)
Kod CN	Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu	Kwota dodatkowego cła za 100 kg netto produktu
1701 12 10 (1)	42,50	0,00
1701 12 90 (1)	42,50	1,86
1701 13 10 (1)	42,50	0,00
1701 13 90 (1)	42,50	2,15
1701 14 10 (1)	42,50	0,00
1701 14 90 (1)	42,50	2,15
1701 91 00 (2)	50,30	2,38
1701 99 10 (2)	50,30	0,00
1701 99 90 (2)	50,30	0,00
1702 90 95 (3)	0,50	0,22

---

(1)  Odnosi się do jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Odnosi się do jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.

„13.   Firma Deloitte revizija d.o.o. zostaje niniejszym zatwierdzona jako zewnętrzny biegły rewident Banka Slovenije w odniesieniu do lat obrachunkowych 2012–2014.”.

ZAŁĄCZNIK

RAMY

Cel kryteriów

Celem kryteriów jest w szczególności wspieranie efektywnego gospodarowania zasobami poprzez zmniejszanie ilości substancji toksycznych lub eutroficznych uwalnianych do wody, poprzez zmniejszenie szkód w środowisku naturalnym oraz zagrożeń związanych z wykorzystaniem energii (globalne ocieplenie, zakwaszenie, zubożenie warstwy ozonowej, wyczerpywanie nieodnawialnych źródeł energii) poprzez zmniejszenie zużycia energii i powiązanych emisji do atmosfery oraz poprzez zmniejszenie szkód w środowisku naturalnym lub zagrożeń związanych ze stosowaniem niebezpiecznych chemikaliów oraz zastosowanie zasad zrównoważonej gospodarki mającej na celu ochronę lasów.

KRYTERIA

Kryteria ustanawia się dla każdego z następujących aspektów:

1.	Emisje do wody i atmosfery

2.	Zużycie energii

3.	Włókna: zrównoważona gospodarka leśna

4.	Niebezpieczne substancje chemiczne

5.	Gospodarowanie odpadami

6.	Zdatność do użycia

7.	Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Kryteria ekologiczne obejmują produkcję masy papierniczej, w tym wszystkie składowe procesy cząstkowe od momentu, kiedy włókno pierwotne/papier odzyskany jest dostarczany do zakładu produkcyjnego, do momentu, kiedy masa papiernicza opuszcza celulozownię. W odniesieniu do procesu produkcji papieru kryteria ekologiczne obejmują wszystkie procesy cząstkowe, od mielenia masy papierniczej (rozdrabniania papieru odzyskanego) po nawijanie papieru na role.

Następujące działania nie zostały objęte powyższymi kryteriami:

1.	Transport i opakowanie masy papierniczej, papieru lub surowców,

2.	Przetwarzanie papieru

Wymogi w zakresie oceny i weryfikacji

Określone wymogi w zakresie oceny i weryfikacji zostały podane w ramach każdego kryterium.

W przypadku gdy wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia deklaracji, dokumentacji, analiz, sprawozdań z badań lub innych dowodów demonstrujących zgodność z kryteriami, dokumenty te mogą pochodzić odpowiednio od wnioskodawcy lub jego dostawców, lub ich poddostawców.

W razie potrzeby możliwe jest zastosowanie innych metod badawczych niż wskazane dla każdego kryterium, jeśli są one uznawane za równoważne przez właściwy organ oceniający wniosek.

Jeśli to możliwe, badania przeprowadza się w laboratoriach spełniających wymogi ogólne normy EN ISO 17025 lub normy równoważnej.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne.

KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Kryterium 1 –   Emisje do wody i atmosfery

a)   ChZT, siarka (S), NOx, fosfor (P)

W odniesieniu do każdego z tych parametrów emisje z produkcji masy papierniczej i papieru do atmosfery lub wody wyraża się w punktach (PChZT, PS, PNOx, PP), zgodnie z poniższym opisem:

Żaden z poszczególnych punktów PChZT, PS, PNOx, PP nie przekracza 1,5.

Całkowita wartość punktów (Psuma = PChZT + PS + PNOx + PP) nie przekracza 4,0.

Obliczenia PChZT dokonuje się w następujący sposób (obliczenia PS, PNOx, PP prowadzone są w sposób identyczny).

Dla każdej wykorzystanej wartości „i” masy papierniczej powiązane mierzone emisje ChZT (ChZTmasa,i wyrażone w kilogramach na tonę powietrznie suchej masy papierniczej – ADT) ważone są zgodnie z proporcjami wykorzystanej masy papierniczej (masa „i” w odniesieniu do tony powietrznie suchej masy) i sumowane. Ważoną emisję ChZT w odniesieniu do masy dodaje się do mierzonej emisji ChZT z produkcji papieru, co daje sumę emisji ChZT – ChZTsuma.

Ważona wartość referencyjna ChZT w odniesieniu do produkcji masy obliczana jest w ten sam sposób – jako suma wykorzystanych ważonych wartości referencyjnych w odniesieniu do każdej masy i dodanych do wartości referencyjnej w odniesieniu do produkcji papieru, co daje całkowitą wartość referencyjną ChZT – ChZTrefsuma. Wartości referencyjne w odniesieniu do każdego rodzaju użytej masy oraz produkcji papieru podano w tabeli 1.

Suma emisji ChZT dzielona jest przez sumę wartości referencyjnych ChZT w następujący sposób:

Tabela 1

Wartości referencyjne dla emisji w odniesieniu do różnych rodzajów masy papierniczej oraz w odniesieniu do produkcji papieru

Rodzaj masy papierniczej/papier	Emisje (kg/ADT)
	ChZTref	Sref	NOx,ref	Pref
Bielona masa celulozowa (niesiarczynowa)	18,0	0,6	1,6	0,045
Bielona masa celulozowa (siarczynowa)	25,0	0,6	1,6	0,045
Niebielona masa celulozowa	10,0	0,6	1,6	0,04
CTMP (masa papiernicza chemo-termomechaniczna)	15,0	0,2	0,3	0,01
TMP (masa papiernicza termomechaniczna)/ścier drzewny	3,0	0,2	0,3	0,01
Masa włóknista odzyskana	2,0	0,2	0,3	0,01
Papier (zakłady niezintegrowane, gdzie wszystkie rodzaje stosowanej masy papierniczej są zakupione na rynku)	1	0,3	0,8	0,01
Papier (inne zakłady)	1	0,3	0,7	0,01

Wyłączenie dla wartości Pref dla bielonej masy celulozowej (niesiarczynowej) przedstawionej w tabeli 1, do poziomu 0,1 przyznaje się, w przypadku gdy wykazano, że wyższy poziom fosforu jest związany z fosforem w sposób naturalny obecnym w pulpie drzewnej.

W przypadku kogeneracji ciepła i energii elektrycznej w tym samym zakładzie emisje S i NOx wynikające z produkcji energii elektrycznej można odjąć od ilości ogółem. Do obliczenia proporcji emisji wynikających z produkcji energii elektrycznej można zastosować następujący wzór:

2 × (MWh(energia elektryczna))/[2 × MWh(energia elektryczna) + MWh(ciepło)]

Energia elektryczna w tym wzorze to energia elektryczna produkowana w zakładzie kogeneracji.

Ciepło we wzorze to ciepło netto dostarczone z elektrowni do produkcji masy papierniczej/papieru.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza szczegółowych obliczeń pokazujących zgodność z niniejszym kryterium, wraz z dokumentacją uzupełniającą, która obejmuje sprawozdania z badań wykonanych przy zastosowaniu następujących metod badawczych: ChZT: ISO 6060; NOx: ISO 11564; S(utlen.): EPA nr 8; S(red.): EPA nr 16 A; zawartość S w ropie naftowej: ISO 8754; zawartość S w węglu: ISO 351; P: EN ISO 6878, APAT IRSA CNR 4110 lub Dr Lange LCK 349.

Dokumentacja uzupełniająca zawiera informacje o częstotliwości pomiarów i obliczeń wskaźników dla ChZT, S i NOx. Obejmuje ona wszystkie emisje S i NOx mające miejsce podczas produkcji masy papierniczej i papieru, włącznie z parą powstającą poza miejscem produkcji, z wyjątkiem emisji związanych z produkcją energii elektrycznej. Pomiarami objęte są kotły regeneracyjne, wapienniki, kotły parowe i piece spalające gazy o silnym zapachu. Uwzględnia się emisje rozproszone. Podawane wartości emisji siarki do powietrza zawierają zarówno emisje tlenków siarki, jak i siarki zredukowanej (sulfid dimetylowy, merkaptan metylowy, siarkowodór i podobne emisje). Emisje siarki związane z produkcją energii cieplnej z ropy naftowej, węgla i innych paliw zewnętrznych o znanej zawartości siarki można obliczyć zamiast dokonywać pomiarów; emisje te należy uwzględniać.

Pomiary emisji do wód prowadzone są na próbkach niefiltrowanych i nieklarowanych, pobranych po przejściu procesu oczyszczania w zakładzie lub przez zewnętrzną oczyszczalnię ścieków. Okres pomiarów oparty jest na cyklu produkcyjnym w okresie 12 miesięcy. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych pomiary prowadzone są w oparciu o przynajmniej 45 kolejnych dni pracy zakładu. Pomiary są reprezentatywne dla odpowiedniego cyklu produkcyjnego.

W przypadku zakładów zintegrowanych, ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych o emisjach dla masy papierniczej i papieru, jeżeli dostępna jest tylko łączna wartość dla produkcji masy papierniczej i papieru, ustala się zerową wartość emisji dla masy, zaś wartość dla papieru obejmuje zarówno produkcję papieru, jak i masy.

b)   AOX (adsorbowalne związki chlororganiczne)

—	Do dnia 31 marca 2013 r. emisje AOX pochodzące z produkcji każdego rodzaju zastosowanej masy papierniczej nie przekraczają 0,20 kg/ADT.

—	Od dnia 1 kwietnia 2013 r. do końca okresu ważności kryteriów określonych w niniejszej decyzji emisje AOX pochodzące z produkcji każdego rodzaju zastosowanej masy papierniczej nie przekraczają 0,17 kg/ADT.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza sprawozdania z badań przeprowadzonych przy użyciu następującej metody badawczej: AOX ISO 9562 wraz z szczegółowymi obliczeniami wskazującymi zgodność z tym kryterium oraz odpowiednią dokumentacją uzupełniającą.

Dokumentacja uzupełniająca zawiera wskazanie częstotliwości przeprowadzania pomiarów. AOX mierzy się jedynie w odniesieniu do tych procesów, w których do bielenia masy papierniczej wykorzystuje się związki chloru. Nie ma konieczności przeprowadzania pomiaru zawartości AOX w ściekach z niezintegrowanej produkcji papieru ani w ściekach z produkcji masy papierniczej bez bielenia lub jeśli bielenie przeprowadza się przy użyciu substancji pozbawionych chloru.

Pomiary przeprowadza się na próbkach niefiltrowanych i wzburzanych po oczyszczaniu w zakładzie albo po oczyszczaniu w publicznej oczyszczalni. Okres pomiarów oparty jest na cyklu produkcyjnym w okresie 12 miesięcy. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych, pomiary prowadzone są w oparciu o przynajmniej 45 kolejnych dni pracy zakładu. Pomiary są reprezentatywne dla odpowiedniego cyklu produkcyjnego.

c)   CO2

Emisje dwutlenku węgla ze źródeł nieodnawialnych nie przekraczają 1 000 kg na tonę wyprodukowanego papieru, włączając w to emisje z produkcji energii elektrycznej (na terenie zakładu lub poza nim). Dla zakładów niezintegrowanych (w przypadku gdy wszystkie rodzaje stosowanej masy papierniczej zostały zakupione na rynku) emisje nie przekraczają 1 100 kg na tonę. Emisje oblicza się jako sumę emisji pochodzących z produkcji masy papierniczej i papieru.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza szczegółowe obliczenia wskazujące zgodność z tym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą.

Wnioskodawca przedstawia dane dotyczące emisji dwutlenku węgla do atmosfery. Obejmują one emisje ze wszystkich źródeł nieodnawialnych wykorzystywanych przy produkcji masy papierniczej i papieru, w tym z produkcji energii elektrycznej (na terenie zakładu lub poza nim).

Przy obliczaniu emisji CO2 z paliw wykorzystuje się poniższe współczynniki emisji:

Tabela 2

Paliwo	Emisja CO2 kopalny	Jednostka
Węgiel kamienny	96	g CO2 kopalny/MJ
Ropa naftowa	73	g CO2 kopalny/MJ
Olej napędowy 1	74	g CO2 kopalny/MJ
Olej napędowy 2–5	81	g CO2 kopalny/MJ
Skroplony gaz ropopochodny	66	g CO2 kopalny/MJ
Gaz ziemny	56	g CO2 kopalny/MJ
Energia elektryczna z sieci	400	g CO2 kopalny/kWh

Okres dla obliczeń lub bilansu masy ustala się w oparciu o produkcję w czasie 12 miesięcy. W przypadku nowych lub przebudowanych zakładów produkcyjnych pomiary prowadzone są w oparciu o przynajmniej 45 kolejnych dni pracy zakładu. Obliczenia są reprezentatywne dla odpowiedniego cyklu produkcyjnego.

W przypadku energii elektrycznej z sieci energetycznej stosuje się wartość podaną w powyższej tabeli (średnia europejska), chyba że składający wniosek przedstawi dokumentację pozwalającą na przyjęcie średniej wartości właściwej dla jego dostawców energii elektrycznej (dostawca kontraktowy lub średnia krajowa). W takim przypadku składający wniosek może stosować tę wartość zamiast wartości podanej w tabeli.

Energia ze źródeł odnawialnych (1) zakupiona i stosowana w procesie produkcji nie będzie uwzględniana w obliczeniu emisji CO2. Wnioskodawca dostarcza stosowną dokumentację pozwalającą na stwierdzenie, że taka energia jest rzeczywiście stosowana w zakładzie lub została zakupiona ze źródeł zewnętrznych.

Kryterium 2 –   Zużycie energii

a)   Elektryczność

Zużycie energii elektrycznej w związku z produkcją masy papierniczej i papieru wyrażane jest w punktach (PE), jak określono poniżej.

Wartość wskaźników, PE, jest nie większa niż 1,5.

Wskaźniki PE obliczane są w następujący sposób.

Obliczenie dla produkcji masy papierniczej: Dla każdej stosowanej masy i, stosowne zużycie energii elektrycznej (Emasa,i wyrażone w kWh/ADT) oblicza się w sposób następujący:

Emasa, i = energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie + energia elektryczna zakupiona - energia elektryczna sprzedana

Obliczenie dla produkcji papieru: Zużycie energii elektrycznej związanej z produkcją papieru (Epapier) oblicza się w następujący sposób:

Epapier = energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie + energia elektryczna zakupiona - energia elektryczna sprzedana

Punkty dotyczące produkcji masy papierniczej i papieru łączy się, by uzyskać całkowitą wartość punktów (PE) w następujący sposób:

W przypadku zakładów zintegrowanych, ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych o energii elektrycznej dla masy papierniczej i papieru, jeżeli dostępna jest tylko łączna wartość dla produkcji masy papierniczej i papieru, ustala się zerową wartość energii elektrycznej dla masy, zaś wartość dla papieru obejmuje zarówno produkcję papieru, jak i masy.

b)   Paliwo (ciepło)

Zużycie paliwa w związku z produkcją masy papierniczej i papieru wyrażane jest w punktach (PF), jak określono poniżej.

Wartość wskaźników, PF, jest nie większa niż 1,5.

Wskaźniki PF oblicza się w następujący sposób.

Obliczenie dla produkcji masy papierniczej: Dla każdej stosowanej masy i, stosowne zużycie paliwa (Fmasa,i wyrażone w kWh/ADT) oblicza się w sposób następujący:

Fmasa,i = paliwo wyprodukowane w zakładzie + paliwo zakupione - paliwo sprzedane - 1,25 × energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie

Uwaga:

1.	Fmasa,i (i jego udział w PF, masa) nie musi być obliczane dla masy mechanicznej, chyba że jest to zakupiona na rynku masa mechaniczna, suszona powietrzem, zawierająca przynajmniej 90 % suchej masy.

2.	W powyższym wzorze ilość paliwa stosowaną do produkcji sprzedawanego ciepła należy dodać do wartości paliwa sprzedanego.

Obliczenie dla produkcji papieru: Zużycie paliwa do produkcji papieru (Fpapier, wyrażone w kWh/ADT) oblicza się w następujący sposób:

Fpapier = paliwo wyprodukowane w zakładzie + paliwo zakupione - paliwo sprzedane - 1,25 × energia elektryczna wyprodukowana w zakładzie.

Punkty dotyczące produkcji masy papierniczej i papieru łączy się, by uzyskać całkowitą wartość punktów (PF) w następujący sposób:

Tabela 3

Wartości referencyjne dla energii elektrycznej i paliwa

Klasa masy papierniczej	Paliwo kWh/ADT Fwartość referencyjna		Energia elektryczna kWh/ADT Ewartość referencyjna
	Inne niż admp	admp	Inne niż admp	admp
Masa chemiczna	4 000	5 000	800	800
Masa termomechaniczna (TMP)	0	900	2 200	2 200
Ścier drzewny (w tym ciśnieniowy ścier drzewny)	0	900	2 000	2 000
Masa chemo—termomechaniczna (CTMP)	0	1 000	2 000	2 000
Masa włóknista odzyskana	300	1 300	450	550
Klasa papieru	Paliwo	kWh/tona		Elektryczność kWh/tona
Papier gazetowy		1 800		700
Admp - suszona powietrzem masa zakupiona na rynku

Ocena i weryfikacja (dla a) i b)): wnioskodawca dostarcza szczegółowe obliczenia wskazujące zgodność z tym kryterium wraz z odpowiednią dokumentacją uzupełniającą. Szczegółowe informacje uwzględniają całkowite zużycie energii elektrycznej i paliwa.

Wnioskodawca oblicza całość energii zużytej podczas produkcji masy papierniczej i papieru w podziale na ciepło/paliwo i energię elektryczną, w tym energię zużytą przy odbarwianiu makulatury przeznaczonej do produkcji papieru. Energii zużytej do transportu surowców oraz przetwarzania i pakowania nie uwzględnia się w obliczeniu zużycia energii.

Całkowita energia cieplna obejmuje całe zakupione paliwo. Obejmuje także energię cieplną odzyskaną w drodze spalania ługów i odpadów z procesów produkcyjnych (np. odpady drzewne, trociny, ługi, papier odpadowy, brak maszynowy), jak również ciepło odzyskane z wewnętrznej produkcji energii elektrycznej. Do celów obliczenia całkowitej energii cieplnej wnioskodawca musi jednakże policzyć tylko 80 % energii cieplnej z tych źródeł.

Energia elektryczna oznacza energię elektryczną pochodzącą z sieci oraz produkowaną wewnętrznie, mierzoną jako moc elektryczna. Energia elektryczna zużywana do celów oczyszczania ścieków nie wymaga uwzględnienia.

W przypadku gdy para produkowana jest z wykorzystaniem energii elektrycznej jako źródła ciepła, oblicza się wartość cieplną pary, która zostaje następnie podzielona przez 0,8 i dodana do całkowitego zużycia paliwa.

W przypadku zakładów zintegrowanych, ze względu na trudność uzyskania oddzielnych danych dotyczących paliwa (ciepła) dla masy papierniczej i papieru, jeżeli dostępna jest tylko łączna wartość dla produkcji masy papierniczej i papieru, ustala się zerową wartość paliwa (ciepła) dla masy, zaś wartość dla papieru obejmuje zarówno produkcję papieru, jak i masy.

Kryterium 3 –   Włókna

Przynajmniej 70 % (wagowo) ilości włókien ogółem używanych w papierze gazetowym to włókna odzyskane.

Wszystkie używane włókna, które nie są odzyskane, to włókna pierwotne posiadające ważne certyfikaty zrównoważonej gospodarki leśnej i kontroli pochodzenia produktu wydane w ramach niezależnego systemu certyfikacji prowadzonego przez osoby trzecie, taki jak FSC, PEFC lub równoważne.

Jednakże gdy systemy certyfikacji pozwalają na mieszanie niektórych materiałów certyfikowanych i niecertyfikowanych w produkcie lub linii produktów, materiały niecertyfikowane nie przekroczą 50 % ogólnej ilości używanych włókien pierwotnych. Takie materiały niecertyfikowane objęte są systemem weryfikacji poświadczającym ich legalne pochodzenie oraz ich zgodność z wszelkimi pozostałymi wymogami systemu certyfikacji w odniesieniu do materiałów niecertyfikowanych.

Organy certyfikacji wydające certyfikaty zrównoważonej gospodarki leśnej lub kontroli pochodzenia produktu są akredytowane/uznane przez ten system certyfikacji.

Z obliczenia zawartości włókien odzyskanych wyłącza się ponowne użycie materiałów wytworzonych w procesie i możliwych do odzyskania w tym samym procesie, w którym je wytworzono (braki produkcyjne fabryki papieru – wytworzone lub zakupione).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza odpowiednią dokumentację określającą typy, ilości i źródła pochodzenia włókien wykorzystywanych do produkcji masy papierniczej i papieru.

Jeżeli stosuje się włókna pierwotne, produkt posiada ważne certyfikaty zrównoważonej gospodarki leśnej i kontroli pochodzenia wydane przez niezależny system certyfikacji prowadzony przez osoby trzecie, taki jak PEFC, FSC lub równoważne. Jeżeli produkt lub linia produktów zawiera materiał niecertyfikowany, należy przedstawić dowód potwierdzający, że zawartość materiału niecertyfikowanego nie przekracza 50 % oraz że jest on objęty systemem weryfikacji zapewniającym jego legalne pochodzenie oraz zgodność ze wszelkimi pozostałymi wymogami systemu certyfikacji w odniesieniu do materiałów niecertyfikowanych.

Zawartość procentową włókien odzyskanych oblicza się jako stosunek włókien odzyskanych stosowanych jako materiały wejściowe do produkcji papieru. W przypadku stosowania włókien odzyskanych wnioskodawca przedstawia deklarację określającą średnią ilość klas papieru odzyskanego stosowanego w produkcji zgodnie z normą EN 643 (2) lub równoważną. Wnioskodawca przedstawia również deklarację stwierdzającą, że nie stosowano braków z fabryki papierów (wytworzonych lub zakupionych) do obliczenia procentu odzyskanych włókien.

Kryterium 4 –   Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza wykaz produktów chemicznych stosowanych w produkcji masy papierniczej i papieru, wraz z właściwą dokumentacją (np. karty charakterystyki). Wykaz ten zawiera ilość, funkcję i dostawców wszystkich substancji użytych w procesie produkcji.

a)   Niebezpieczne substancje i mieszaniny

Zgodnie z art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 produkt nie zawiera substancji, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (3), ani substancji lub mieszanin spełniających kryteria klasyfikacji według zwrotów określających zagrożenia lub zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (4) lub dyrektywą Rady 67/548/EWG (5), podanych w poniższej tabeli.

Wykaz zwrotów określających zagrożenie i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia:

Zwrot określający zagrożenie (6)	Zwrot R wskazujący rodzaj zagrożenia (7)
H300 Połknięcie grozi śmiercią	R28
H301 Działa toksycznie po połknięciu	R25
H304 Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią	R65
H310 Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą	R27
H311 Działa toksycznie w kontakcie ze skórą	R24
H330 Wdychanie grozi śmiercią	R23/26
H331 Działa toksycznie w następstwie wdychania	R23
H340 Może powodować wady genetyczne	R46
H341 Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne	R68
H350 Może powodować raka	R45
H350i Wdychanie może powodować raka	R49
H351 Podejrzewa się, że powoduje raka	R40
H360F Może działać szkodliwie na płodność	R60
H360D Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki.	R61
H360FD Może działać szkodliwie na płodność. Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki	R60/61/60-61
H360Fd Może działać szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki	R60/63
H360Df Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność	R61/62
H361f Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność	R62
H361d Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki	R63
H361fd Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki	R62-63
H362 Może działać szkodliwie na dzieci karmione piersią	R64
H370 Powoduje uszkodzenie narządów	R39/23/24/25/26/27/28
H371 Może spowodować uszkodzenie narządów	R68/20/21/22
H372 Powoduje uszkodzenie narządów w następstwie długotrwałego lub powtarzanego narażenia	R48/25/24/23
H373 Może powodować uszkodzenie narządów w następstwie długotrwałego lub powtarzanego narażenia	R48/20/21/22
H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne	R50
H410 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki	R50-53
H411 Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki	R51-53
H412 Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki	R52-53
H413 Może powodować długotrwałe szkodliwe skutki dla organizmów wodnych	R53
EUH059 Stwarza zagrożenie dla warstwy ozonowej	R59
EUH029 W kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy	R29
EUH031 W kontakcie z kwasami uwalnia toksyczne gazy	R31
EUH032 W kontakcie z kwasami uwalnia bardzo toksyczne gazy	R32
EUH070 Działa toksycznie w kontakcie z oczami	R39-41
W przypadku masy papierniczej lub papieru, nie można stosować komercyjnych preparatów barwiących, barwników, środków wykańczalniczych, środków pomocniczych i materiałów powlekających, którym przypisano lub może zostać przypisany w trakcie stosowania zwrot określający zagrożenie H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.	R43

Substancje lub mieszaniny, których cechy zmieniają się po przetworzeniu (np. nie są już biodostępne, przeszły modyfikację chemiczną) w taki sposób, że określone zagrożenie już nie występuje, są wyłączone z powyższego wymogu.

Stężenia graniczne substancji lub mieszanin, którym przypisano lub może zostać przypisany zwrot określający zagrożenie lub zwrot R wskazujący rodzaj zagrożenia wymienione w powyższej tabeli, lub spełniających kryteria klasyfikacji do klas lub kategorii zagrożenia wymienionych w powyższej tabeli oraz stężenia graniczne substancji spełniających kryteria określone w art. 57 lit. a), b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie przekraczają ogólnych lub specyficznych stężeń granicznych określonych zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Jeżeli ustalono specyficzne stężenia graniczne, mają one pierwszeństwo przed stężeniami ogólnymi.

Stężenia graniczne dla substancji spełniających kryteria ustanowione w art. 57 lit. d), e) lub f) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 nie przekraczają 0,1 % wagowo.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza dowód zgodności z niniejszymi kryteriami poprzez przedstawienie danych dotyczących ilości (kg/ADT wyprodukowanego papieru) substancji stosowanych w procesie oraz dowód na to, że substancje, o których mowa w niniejszych kryteriach nie są zawarte w produkcie końcowym powyżej określonych stężeń granicznych. Stężenie substancji i mieszanin określa się w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

b)   Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Odstępstwa od zakazu określonego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 nie przyznaje się substancjom uznanym za substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i wymienionym w wykazie znajdującym się w art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obecnym w mieszaninach, w artykule lub w jednolitej części złożonego artykułu w stężeniu wyższym niż 0,1 %. Specyficzne stężenia graniczne określone zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 stosuje się w przypadku, gdy stężenie jest niższe niż 0,1 %.

Ocena i weryfikacja: wykaz substancji określonych jako substancje wzbudzające szczególne obawy i umieszczonych na liście kandydackiej zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 jest dostępny na stronie internetowej:

http://echa.europa.eu/pl/web/guest/candidate-list-table;jsessionid%20=%2020B35D3D10EFFA19869CC403C076587577.live1

Odniesienia do tego wykazu dokonuje się z datą wniosku.

Wnioskodawca dostarcza dowód zgodności z niniejszym kryterium poprzez przedstawienie danych dotyczących ilości (kg/ADT wyprodukowanego papieru) substancji stosowanych w procesie oraz dowód na to, że substancje, o których mowa w niniejszym kryterium nie są zawarte w produkcie końcowym powyżej określonych stężeń granicznych. Stężenie określa się w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

c)   Chlor

Chloru w postaci gazowej lub innych związków chlorowanych nie wykorzystuje się jako czynnika wybielającego. Wymóg ten nie dotyczy gazowego chloru związanego z produkcją i stosowania dwutlenku chloru.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację producenta lub producentów masy papierniczej, że jako środek wybielający nie zostały zastosowane gazowy chlor lub inne związki chlorowane. Uwaga: wprawdzie wymóg ten odnosi się także do procesu bielenia włókien odzyskanych, jednakże dopuszcza się fakt, że włókna te w poprzednim cyklu życiowym mogły być poddawane bieleniu z użyciem chloru lub innych związków chlorowanych.

d)   APEO

Do substancji chemicznych używanych do czyszczenia i odbarwiania, środków przeciwpieniących lub dyspergatorów nie należy dodawać alkilofenoloetoksylanów lub innych pochodnych alkilofenoli. Pochodne alkilofenoli określa się jako substancje powstałe w wyniku rozpadu alkilofenoli.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklaracje od dostawców chemikaliów, że do tych produktów nie dodano alkilofenoloetoksylanów lub innych pochodnych alkilofenoli.

e)   Pozostałe monomery

Całkowita ilość pozostałych monomerów (z wyłączeniem akryloamidu), którym przypisano lub którym można przypisać którekolwiek z następujących oznaczeń zagrożenia (lub ich kombinację) i które są obecne w substancjach powlekających, dodatkach retencyjnych, utwardzaczach, repelentach wody lub chemikaliach stosowanych w procesie uzdatniania wody w zakładzie lub poza nim, nie przekracza 100 ppm (obliczonych w oparciu o ich zawartość w postaci stałej).

Zwrot określający zagrożenie (8)	Zwrot R wskazujący rodzaj zagrożenia (9)
H340 Może powodować wady genetyczne	R46
H350 Może powodować raka	R45
H350i Wdychanie może powodować raka	R49
H351 Podejrzewa się, że powoduje raka	R40
H360F Może działać szkodliwie na płodność	R60
H360D Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki.	R61
H360FD Może działać szkodliwie na płodność. Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki	R60/61/60-61
H360Fd Może działać szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki	R60/63
H360Df Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność	R61/62
H400 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne	R50/50-53
H410 Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki	R50-53
H411 Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki	R51-53
H412 Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki	R52-53
H413 Może powodować długotrwałe szkodliwe skutki dla organizmów wodnych	R53

Akryloamid nie jest obecny w substancjach powlekających, dodatkach retencyjnych, utwardzaczach, repelentach wody lub chemikaliach stosowanych w procesie uzdatniania wody w zakładzie lub poza nim w stężeniu wyższym niż 700 ppm (obliczonym w oparciu o zawartość w postaci stałej).

Właściwy organ może zwolnić wnioskodawcę z tych wymagań w odniesieniu do chemikaliów stosowanych w procesach uzdatniania wody poza zakładem.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium, wraz z właściwą dokumentacją (np. karty charakterystyki).

f)   Środki powierzchniowo czynne stosowane w odbarwianiu

Wszystkie środki powierzchniowo czynne stosowane w odbarwianiu muszą ostatecznie podlegać biodegradacji (zob. metody badawcze i poziomy progowe podane poniżej).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz z odpowiednimi kartami charakterystyki lub sprawozdaniami z przeprowadzonych badań w odniesieniu do każdego środka powierzchniowo czynnego, wskazującymi metody badawcze, poziomy oraz wnioski, przy użyciu jednej z poniższych metod badawczych i poziomów progowych: OECD 302 A-C (lub równoważne normy ISO), z procentem degradacji (z adsorpcją włącznie) w ciągu 28 dni, co najmniej 70 % dla 302 A i B, i co najmniej 60 % dla 302 C.

g)   Produkty biobójcze

Aktywne składniki produktów biobójczych lub środków biostatycznych wykorzystywane do zwalczania organizmów wytwarzających szlam w systemach obiegu wody zawierających włókna nie mogą być zdolne do bioakumulacji. Potencjał bioakumulacji produktów biobójczych charakteryzuje się wartością log Pow (logarytm współczynnika podziału oktanol/woda) wynoszącą < 3,0 lub określonym doświadczalnie czynnikiem biostężenia (BCF) ≤ 100.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium wraz z odpowiednimi kartami charakterystyki lub sprawozdaniami z przeprowadzonych badań, wskazującymi metody badawcze, poziomy oraz wnioski, przy użyciu poniższych metod badawczych: OECD 107, 117 lub 305 A-E.

h)   Barwniki azowe

Nie stosuje się barwników azowych, które mogą łączyć się z którymkolwiek z następujących aminów aromatycznych, zgodnie z załącznikiem XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006:

1. 4-aminobifenyl	(92-67-1),
2. benzydyna	(92-87-5),
3. 4-chloro-o-toluidyna	(95-69-2),
4. 2-naftyloamina	(91-59-8),
5. o-aminoazotoluen	(97-56-3),
6. 2-amino-4-nitrotoluen	(99-55-8),
7. p-chloroanilina	(106-47-8),
8. 2,4-diaminoanizol	(615-05-4),
9. 4,4’-diaminodifenylometan	(101-77-9),
10. 3,3’-dichlorobenzydyna	(91-94-1),
11. 3,3’-dimetoksybenzydyna	(119-90-4),
12. 3,3’-dimetylobenzydyna	(119-93-7),
13. 3,3’-dimetylo-4,4’-diaminodifenylometan	(838-88-0),
14. p-krezydyna	(120-71-8),
15. 4,4’-metyleno- bis(2-chloroanilina)	(101-14-4),
16. 4,4’-oksydianilina	(101-80-4),
17. 4,4’-tiodianilina	(139-65-1),
18. o-toluidyna	(95-53-4),
19. 2,4-diaminotoluen	(95-80-7),
20. 2,4,5-trimetylanilina	(137-17-7),
21. 4-aminoazobenzen	(60-09-3),
22. o-anizydyna	(90-04-0).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium.

i)   Metalokompleksowe barwniki lub pigmenty

Nie stosuje się barwników lub pigmentów opartych na ołowiu, miedzi, chromie, niklu, lub aluminium. Można jednak stosować barwniki i pigmenty z ftalocyjaniną miedzi.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium.

j)   Zanieczyszczenia jonowe w barwnikach

Poziomy zanieczyszczeń jonowych w używanych barwnikach nie mogą przekraczać następujących wartości: Ag 100 ppm; As 50 ppm; Ba 100 ppm; Cd 20 ppm; Co 500 ppm; Cr 100 ppm; Cu 250 ppm; Fe 2 500 ppm; Hg 4 ppm; Mn 1 000 ppm; Ni 200 ppm; Pb 100 ppm; Se 20 ppm; Sb 50 ppm; Sn 250 ppm; Zn 1 500 ppm.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z niniejszym kryterium.

Kryterium 5 –   Gospodarka odpadami

Wszystkie zakłady, w których odbywa się produkcja masy papierniczej i papieru, są wyposażone w system zagospodarowania odpadów (zgodny z przepisami organów regulacyjnych odpowiednich dla danych zakładów produkcyjnych masy papierniczej i papieru) i pozostałych produktów powstających podczas wytwarzania produktu, któremu przyznano oznakowanie ekologiczne. System jest udokumentowany lub opisany we wniosku, i zawiera przynajmniej informacje dotyczące:

—	procedur segregowania ze strumienia odpadów materiałów nadających się do recyklingu oraz ich wykorzystania,

—	procedur odzyskiwania materiałów nadających się do innych zastosowań, np. do spalania w celu uzyskania pary technologicznej, do celów grzewczych lub rolniczych,

—	procedur postępowania z odpadami niebezpiecznymi (zgodne z przepisami organów regulacyjnych odpowiednich dla danych zakładów produkcyjnych masy papierniczej i papieru).

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza szczegółowy opis procedur przyjętych na potrzeby gospodarki odpadami dla każdego zakładu i deklarację zgodności z niniejszym kryterium.

Kryterium 6 –   Zdatność do użycia

Produkt nadaje się do użycia zgodnie ze swoim przeznaczeniem.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza stosowną dokumentację wykazującą zgodność z zakresem kryteriów. Produkt spełnia wymagania dotyczące trwałości zgodnie ze stosownymi normami. Wykaz norm i standardów stosowanych do oceny trwałości znajdzie się w podręczniku użytkownika.

Alternatywnie do stosowania powyższych metod producenci gwarantują zdatność produktów do użycia poprzez dostarczenie odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej jakość papieru zgodnie z normą EN ISO/IEC 17050-1:2004, która zawiera ogólne wymogi dotyczące deklaracji zgodności dostawców z dokumentacją normatywną.

Kryterium 7   Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Nieobowiązkowa etykieta z polem tekstowym zawiera następujący tekst:

„–	niskie zanieczyszczenie wody i powietrza

–	zastosowano włókna certyfikowane LUB zastosowano włókna odzyskane [w stosownych przypadkach]

–	ograniczono substancje niebezpieczne”.

Wytyczne dotyczące stosowania oznakowania nieobowiązkowego zawierającego pole tekstowe można znaleźć w dokumencie „Guidelines for the use of the EU Ecolabel Logo” (wytyczne dotyczące stosowania logo oznakowania ekologicznego UE) zamieszczonym na stronie internetowej:

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/promo/pdf/logo%20guidelines.pdf

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza próbkę opakowania produktu zawierającego oznakowanie ekologiczne, wraz z deklaracją zgodności z niniejszym kryterium.

---

(1)  Zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2009/28/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16).

(2)  Europejski wykaz standardowych klas papieru odzyskanego i tektury odzyskanej, czerwiec 2002 r.

(3)  Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(4)  Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

(5)  Dz.U. 196 z 16.8.1967, s. 1.

(6)  Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008.

(7)  Zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG.

(8)  Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008.

(9)  Zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG.