(1)

Maksymalne poziomy pozostałości w żywności dla niektórych kokcydiostatyków i histomonostatyków zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 124/2009 z dnia 10 lutego 2009 r., ustalającym maksymalne zawartości w żywności kokcydiostatyków i histomonostatyków pochodzących z nieuniknionego zanieczyszczenia krzyżowego tymi substancjami pasz, dla których nie są one przeznaczone (2), w celu zapewnienia należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego i ochrony zdrowia publicznego.

(2)

Maksymalne poziomy pozostałości należy na bieżąco dostosowywać, tak aby uwzględnione były postęp naukowy i najnowsza wiedza techniczna oraz zmiany maksymalnych poziomów pozostałości ustalone dla danej żywności w ramach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (3) lub w ramach rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (4).

(3)

Maksymalne poziomy pozostałości dla soli sodowej lasalocidu w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego, pochodzących od bydła zostały określone w ramach rozporządzenia (WE) nr 470/2009 rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 86/2012 z dnia 1 lutego 2012 r., zmieniającym w odniesieniu do substancji lasalocid, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (5). Z tego względu konieczna jest zmiana przepisów w odniesieniu do soli sodowej lasalocidu.

(4)

Stały się dostępne nowe informacje techniczne, mianowicie wyniki szczególnych badań dotyczących współczynnika przenoszenia się maduramycyny z paszy do jaj kur niosek. Badania te wykazują, że pasza dla kur niosek zawierająca na skutek zanieczyszczenia krzyżowego maduramycynę poniżej maksymalnego poziomu powoduje wyższą zawartość maduramycyny w jajach niż obowiązujący obecnie maksymalny poziom. Zgodnie z wnioskami zawartymi w opinii EFSA w sprawie zanieczyszczenia krzyżowego maduramycyną pasz, dla których nie jest ona przeznaczona (6) i w opinii naukowej na temat bezpieczeństwa i skuteczności maduramycyny amonu stosowanej jako dodatek paszowy dla kurcząt rzeźnych (7), te wyższe poziomy nie powodują odczuwalnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów. Z tego względu właściwe jest dokonanie odpowiedniej zmiany przepisów w odniesieniu do maduramycyny.

(5)

Warunki udzielenia zezwolenia na stosowanie nikarbazyny i diklazurilu jako dodatków paszowych zmienione zostały rozporządzeniem Komisji (UE) nr 875/2010 z dnia 5 października 2010 r. dotyczącym zezwolenia na dodatek paszowy na okres dziesięciu lat (8) oraz rozporządzeniem Komisji (UE) nr 169/2011 z dnia 23 lutego 2011 r. dotyczącym zezwolenia na stosowanie diklazurilu jako dodatku paszowego dla perlic (9). W związku z powyższym konieczne jest wprowadzenie znaczących zmian w maksymalnych poziomach pozostałości ustalonych dla nikarbazyny i niewielkich zmian w maksymalnych poziomach pozostałości dla diklazurilu w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 124/2009. Zgodnie z wnioskami zawartymi w opinii EFSA w sprawie zanieczyszczenia krzyżowego nikarbazyną dopuszczoną do stosowania jako dodatek paszowy do pasz, dla których nie jest ona przeznaczona (10) i w opinii naukowej na temat bezpieczeństwa i skuteczności nikarbazyny stosowanej jako dodatek paszowy dla kurcząt rzeźnych (11), proponowane maksymalne poziomy pozostałości w żywności nikarbazyny pochodzącej z nieuniknionego zanieczyszczenia tą substancją pasz, dla których nie jest ona przeznaczona, nie powodują odczuwalnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów. Z tego względu właściwe jest dokonanie odpowiedniej zmiany przepisów w odniesieniu do diklazurilu i nikarbazyny.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 124/2009.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

(1)

Kolor wzoru licencji wspólnotowej określono w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1073/2009 jako „kolor jasnoniebieski Pantone”.

(2)

Z uwagi na dążenie do jednolitości oraz jednakowej wykładni i stosowania rozporządzenia (WE) nr 1073/2009 należy dokładniej określić powyższy kolor.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 26 rozporządzenia (WE) nr 1073/2009,

(1)

Kolor wzoru licencji wspólnotowej określono na początku załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 jako „kolor jasnoniebieski Pantone”.

(2)

Kolor wzoru świadectwa kierowcy określono na początku załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 jako „kolor różowy Pantone”.

(3)

Z uwagi na dążenie do jednolitości oraz jednakowej wykładni i stosowania rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 należy dokładniej określić powyższe kolory.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1072/2009,

1)

w załączniku II w wierszu czwartym zdanie „Papier celulozowy w kolorze jasnoniebieskim Pantone, o formacie DIN A4, 100 g/m2 lub więcej” otrzymuje brzmienie:

„Papier celulozowy w kolorze jasnoniebieskim Pantone 290 lub kolorze jak najbardziej zbliżonym do niego, o formacie DIN A4, 100 g/m2 lub więcej”;

2)

w załączniku III w wierszu czwartym zdanie „Papier celulozowy w kolorze różowym Pantone, o formacie DIN A4, 100 g/m2 lub więcej” otrzymuje brzmienie:

„Papier celulozowy w kolorze różowym Pantone 182 lub kolorze jak najbardziej zbliżonym do niego, o formacie DIN A4, 100 g/m2 lub więcej”.

(1)

Kolor wzoru certyfikatu kompetencji zawodowych określono w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 jako „kolor beżowy Pantone”.

(2)

Z uwagi na dążenie do jednolitości oraz jednakowej wykładni i stosowania rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 należy dokładniej określić powyższy kolor.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 25 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009,

(1)

Zgodnie z art. 11 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 509/2006 Komisja rozpatrzyła wniosek Szwecji o zatwierdzenie zmian specyfikacji nazwy „Falukorv”, zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2430/2001 (2).

(2)

Ponieważ proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 11 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3) wniosek w sprawie zmian zgodnie z art. 8 ust. 2 akapit pierwszy wymienionego rozporządzenia. Ponieważ Komisji nie zgłoszono żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 9 rozporządzenia (WE) nr 509/2006, należy zatwierdzić przedmiotową zmianę,

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych ceł stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2011/2012 rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 971/2011 (3). Ceny te i cła zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 591/2012 (4).

(2)

Dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot, zgodnie z art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006.

(3)

Ze względu na konieczność zapewnienia, że środek ten będzie mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej po udostępnieniu aktualnych danych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania,

(1)

Unia Europejska ustanowiła Fundusz Solidarności Unii Europejskiej („fundusz”) w celu okazania solidarności z ludnością zamieszkującą regiony dotknięte klęskami.

(2)

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. dopuszcza możliwość uruchomienia funduszu w granicach rocznego pułapu wynoszącego 1 mld EUR.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 2012/2002 zawiera przepisy, na mocy których można uruchomić fundusz.

(4)

Włochy złożyły wniosek o uruchomienie funduszu w związku z klęską żywiołową spowodowaną przez powódź w Ligurii i Toskanii,

(1)

Progi obowiązujące w zakresie procedur udzielania zamówień publicznych ustanowione w dyrektywie 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (2) zostały zmienione przez rozporządzenie Komisji (UE) nr 1251/2011 z dnia 30 listopada 2011 r. zmieniające dyrektywy 2004/17/WE, 2004/18/WE i 2009/81/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do progów obowiązujących w zakresie procedur udzielania zamówień (3).

(2)

Europejski Bank Centralny (EBC), jakkolwiek nie podlega przepisom dyrektywy 2004/18/WE, do swoich procedur udzielania zamówień publicznych zamierza stosować te same progi.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić brzmienie decyzji EBC/2007/5 z dnia 3 lipca 2007 r. określającej zasady udzielania zamówień publicznych (4),