13.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/1

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)

Komitet Kodeksu Celnego nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

13.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/3

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

13.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/5

(1)

W dniach 22 grudnia 2009 r. i 18 stycznia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2009/1014/UE (1) oraz decyzję 2010/29/UE (2) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2010 r. do dnia 25 stycznia 2015 r.

(2)

W związku z zakończeniem się kadencji Vytasa APUTISA zwolniło się stanowisko członka Komitetu Regionów. W związku z zakończeniem się kadencji Gintautasa BABRAVIČIUSA i Viktora TROFIMOVA zwolniły się dwa stanowiska zastępców członków Komitetu Regionów,

a)

na stanowisko członka:

a także

b)

na stanowiska zastępców członków:

13.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/6

(1)

W decyzji 2009/470/WE ustanowiono procedury regulujące wkład finansowy Unii przeznaczony na programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych.

(2)

Decyzja Komisji 2008/341/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. ustanawiająca wspólnotowe kryteria dla krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych (2) stanowi, że aby uzyskać zatwierdzenie w ramach środków finansowych Unii, przedkładane Komisji przez państwa członkowskie programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych muszą co najmniej spełniać kryteria określone w załączniku do tej decyzji.

(3)

Portugalia przedstawiła zmieniony program monitorowania i zwalczania choroby niebieskiego języka, Grecja przedstawiła zmieniony program monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) oraz zwalczania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) i trzęsawki owiec, natomiast Bułgaria przedstawiła zmieniony program zwalczania wścieklizny.

(4)

Komisja dokonała oceny tych zmienionych programów zarówno z weterynaryjnego, jak i finansowego punktu widzenia. Uznano je za zgodne z odpowiednim prawodawstwem unijnym w zakresie weterynarii, w szczególności z kryteriami określonymi w załączniku do decyzji 2008/341/WE. W związku z tym należy zatwierdzić zmienione programy przedstawione przez te państwa członkowskie.

(5)

Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (3) ustanawia przepisy w zakresie zapobiegania, kontroli i zwalczania TSE u zwierząt. W załączniku VII do tego rozporządzenia ustanowiono środki zwalczania, które należy zastosować w następstwie stwierdzenia ogniska TSE u bydła, owiec i kóz.

(6)

Punkt 2.3 lit. d) w rozdziale A tego załącznika, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 727/2007 (4), stanowi, że państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zastąpieniu ubojem w celu spożycia przez ludzi zabicia i całkowitego zniszczenia niektórych owiec i kóz w gospodarstwach, w których uzyskano potwierdzenie TSE, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków.

(7)

W dniu 17 lipca 2007 r., w sprawie T-257/07, Francja wniosła skargę przeciwko Komisji Europejskiej do Sądu, zwracając się o stwierdzenie częściowej nieważności niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 727/2007, w szczególności pkt 2.3 lit. d) w rozdziale A załącznika VII do tego rozporządzenia.

(8)

Postanowieniem z dnia 28 września 2007 r. (5) Sąd zawiesił stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 727/2007, do czasu wydania prawomocnego wyroku. W postanowieniu tym Sąd podał w wątpliwość dokonaną przez Komisję ocenę dostępnych danych naukowych dotyczących ewentualnego ryzyka.

(9)

Komisja zwróciła się następnie do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) o pomoc w wyjaśnieniu głównych przesłanek, na jakich oparto rozporządzenie (WE) nr 727/2007. W świetle wyjaśnień EFSA rozporządzenie (WE) nr 999/2001 zmieniono rozporządzeniem Komisji (WE) nr 746/2008 (6), przywracającym przepisy, których stosowanie zostało zawieszone przez Sąd.

(10)

Postanowieniem z dnia 30 października 2008 r. (7) Sąd zawiesił stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 746/2008, do czasu wydania prawomocnego wyroku w sprawie T-257/07.

(11)

Wyrokiem z dnia 9 września 2011 r. (8) Sąd oddalił skargę Francji. W świetle tego wyroku stosowanie pkt 2.3 lit. b) ppkt (iii), pkt 2.3 lit. d) i pkt 4 rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 746/2008, nie jest już zawieszone.

(12)

Decyzją wykonawczą Komisji 2011/807/UE z dnia 30 listopada 2011 r. zatwierdzającą roczne i wieloletnie programy oraz wkład finansowy Unii w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, przedstawione przez państwa członkowskie na 2012 rok i na lata następne (9), zatwierdzono niektóre programy krajowe i ustalono stawkę oraz maksymalną kwotę wkładu finansowego Unii dla każdego programu przedłożonego przez państwa członkowskie oraz zasady wypłaty kwalifikowalnych kwot.

(13)

Niektóre państwa członkowskie wyraziły zamiar wykorzystania, w ramach swoich programów zatwierdzonych decyzją wykonawczą 2011/807/UE, możliwości zastąpienia zabicia i całkowitego zniszczenia niektórych owiec i kóz ubojem w celu spożycia przez ludzi, jak przewidziano w pkt 2.3 lit. d) rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(14)

Wkład finansowy Unii przeznaczony na programy zwalczania trzęsawki owiec, określony w decyzji wykonawczej 2011/807/UE, nie obejmuje obecnie odszkodowań wypłacanych właścicielom owiec i kóz przymusowo poddanych ubojowi zgodnie z pkt 2.3 lit. d) rozdziału A załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(15)

Właściwe jest zatem umożliwienie finansowania odszkodowań z tytułu przymusowego uboju kóz i owiec, jako alternatywy dla uboju selektywnego i niszczenia w ramach programów zwalczania trzęsawki owiec. Nie wymaga to zwiększenia kwot przyznanych decyzją wykonawczą 2011/807/UE na programy państw członkowskich dotyczące monitorowania i zwalczania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych.

(16)

Ponadto w decyzji wykonawczej 2011/807/UE przewidziano, że do współfinansowania z wykorzystaniem wkładu finansowego Unii kwalifikują się tylko koszty poniesione podczas realizacji zatwierdzonych rocznych lub wielorocznych programów, zapłacone przed przedstawieniem sprawozdania końcowego przez państwo członkowskie. W przypadku niektórych kosztów Komisja, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, wypłaca jednak zaliczkę w wysokości do 60 % określonej kwoty maksymalnej w ciągu trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Koszty kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie nie są w pełni objęte powyższą możliwością płatności zaliczkowej.

(17)

Programy zwalczania wścieklizny w państwach członkowskich z zastosowaniem szczepień doustnych były w ubiegłych latach skuteczne i doprowadziły do zwalczenia choroby na większości obszaru Unii. Programy takie powinny być więc w dalszym ciągu wykorzystywane na obszarach Unii, gdzie wścieklizna jest chorobą endemiczną.

(18)

Niektóre państwa członkowskie poinformowały Komisję, że mają problemy z zapewnieniem płatności zaliczkowych z tytułu kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie. W ostatnich latach brak finansowania zaliczkowego doprowadził w kilku przypadkach do odwołania planowanych kampanii na obszarach dotkniętych wścieklizną.

(19)

Przerwy w regularnym prowadzeniu kampanii szczepień doustnych przeciwko wściekliźnie poważnie wpływają na skuteczność programów i wydłużają czas potrzebny na ostateczne zwalczenie choroby.

(20)

Właściwe jest zatem rozszerzenie możliwości dokonywania płatności zaliczkowych na wszystkie koszty ponoszone przez państwa członkowskie w ramach programów zwalczania wścieklizny zatwierdzonych decyzją wykonawczą 2011/807/UE.

(21)

Załącznik do decyzji wykonawczej 2011/807/UE należy zmienić w odniesieniu do definicji kosztów kwalifikujących się do odszkodowania dla właścicieli zwierząt poddanych ubojowi, tak by uwzględnić obowiązkowy ubój w ramach programów zwalczania trzęsawki owiec.

(22)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2011/807/UE.

(23)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

art. 9 ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

2)

art. 9 ust. 3 lit. b) otrzymuje brzmienie:

3)

w art. 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Niezależnie od przepisów ust. 2 w przypadku programów, o których mowa w art. 10 i 11, Komisja, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, wypłaca zaliczkę w wysokości do 60 % określonej kwoty maksymalnej w ciągu trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku.”;

4)

w załączniku pkt 2 otrzymuje brzmienie:

13.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/9

(1)

Inteligentne sieci stanowią nowy etap rozwoju na drodze do wzmacniania praw konsumentów, większej integracji odnawialnych źródeł energii z siecią oraz wyższej efektywności energetycznej, a także przyczyniają się w istotny sposób do obniżenia emisji gazów cieplarnianych i tworzenia miejsc pracy oraz rozwoju technologii w Unii.

(2)

Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającą dyrektywę 2003/54/WE (1) oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającą dyrektywę 2003/55/WE (2) państwa członkowskie są zobowiązane do zapewnienia wdrożenia inteligentnych systemów pomiarowych, które pomagają konsumentom w aktywnym korzystaniu z rynków dostaw energii elektrycznej i gazu, natomiast wdrożenie takich systemów pomiarowych może być uzależnione od ekonomicznej oceny wszystkich długoterminowych kosztów i korzyści dla rynku oraz indywidualnego konsumenta lub od oceny, która forma inteligentnego pomiaru jest uzasadniona z ekonomicznego punktu widzenia i najbardziej opłacalna oraz w jakim czasie ich wprowadzenie jest wykonalne.

(3)

W komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 12 kwietnia 2011 r. zatytułowanym „Inteligentne sieci energetyczne: od innowacji do wdrożenia” (3) zapowiedziano podjęcie szeregu środków, w tym monitorowanie postępów państw członkowskich, ustanowienie wytycznych dotyczących głównych wskaźników skuteczności i wytycznych dotyczących określenia metodyki planów realizacji inteligentnych systemów pomiarowych wraz z analizami kosztów i korzyści.

(4)

W Europejskiej agendzie cyfrowej określono zestaw odpowiednich środków, dotyczących w szczególności ochrony danych w Unii, w zakresie bezpieczeństwa sieci i informacji, ataków cybernetycznych i funkcji inteligentnych sieci oraz inteligentnych pomiarów. Państwa członkowskie, współdziałając z branżą, Komisją i innymi zainteresowanymi stronami, powinny podjąć odpowiednie środki w celu zapewnienia spójnego podejścia.

(5)

Jednym z kluczowych zadań i warunków niezbędnych do zastosowania inteligentnych systemów pomiarowych jest znalezienie odpowiednich rozwiązań technicznych i prawnych zapewniających ochronę danych osobowych, która stanowi prawo podstawowe na mocy art. 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 16 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Państwa członkowskie i zainteresowane strony powinny zapewnić, zwłaszcza w początkowej fazie rozpowszechnienia inteligentnych liczników, monitorowanie inteligentnych aplikacji systemów pomiarowych i poszanowanie podstawowych praw i wolności osób.

(6)

Inteligentne systemy pomiarowe umożliwiają przetwarzanie danych obejmujących przede wszystkim dane osobowe. Rozpowszechnienie inteligentnych sieci i inteligentnych systemów pomiarowych powinno ponadto umożliwić dostawcom i operatorom sieci przejście od ogólnego oglądu sytuacji w zakresie zużycia energii do szczegółowych informacji na temat zużycia energii przez indywidualnych konsumentów.

(7)

Prawa i obowiązki – określone w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (4) oraz w dyrektywie 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącej przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (5) – mają pełne zastosowanie do inteligentnych pomiarów, w ramach których przetwarzane są dane osobowe, w szczególności do stosowania powszechnie dostępnych usług łączności elektronicznej na potrzeby stosunków umownych i handlowych z klientami.

(8)

Opinie grupy roboczej ds. ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych, ustanowionej na mocy art. 29 dyrektywy 95/46/WE, zapewniają wytyczne na potrzeby określania i opracowywania najlepszych dostępnych technik w celu ochrony danych osobowych i zagwarantowania bezpieczeństwa danych przetwarzanych w ramach inteligentnych systemów pomiarowych i inteligentnych sieci.

(9)

W kontekście możliwości wprowadzenia inteligentnych sieci szczególną uwagę należy zwrócić na bezpieczeństwo i ochronę danych osobowych przetwarzanych w ramach inteligentnych systemów pomiarowych. W związku z powyższym oceny skutków w zakresie ochrony danych powinny umożliwiać określenie od samego początku zagrożeń dotyczących ochrony danych w projektach dotyczących inteligentnych sieci.

(10)

Przed rozpowszechnieniem inteligentnych systemów pomiarowych i zastosowaniem ich na szeroką skalę należy uwzględnić w nich aspekty dotyczące danych i bezpieczeństwa informacji. Takie elementy mogą przyczyniać się do skutecznej poprawy kontroli konsumentów nad przetwarzaniem danych osobowych.

(11)

Państwa członkowskie powinny współpracować z branżą i zainteresowanymi przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego, w szczególności z krajowymi organami ds. ochrony danych, w celu stymulowania i wspierania wprowadzania zasady ochrony danych już w fazie projektowania w ramach działań rozwojowych dotyczących inteligentnych sieci, zwłaszcza w ramach rozpowszechniania inteligentnych systemów pomiarowych.

(12)

Każdy podmiot przetwarzający dane osobowe w związku z inteligentnymi systemami pomiarowymi powinien podjąć wszelkie uzasadnione środki w celu dopilnowania, aby danych nie można było skojarzyć z osobą zidentyfikowaną lub możliwą do zidentyfikowania za pomocą jakichkolwiek środków używanych przez operatora sieci lub jakąkolwiek inną osobę trzecią, chyba że dane przetwarza się zgodnie z odpowiednimi zasadami i przepisami prawnymi dotyczącymi ochrony danych.

(13)

Komunikat Komisji z dnia 2 maja 2007 r. w sprawie lepszej ochrony danych z wykorzystaniem technologii na rzecz ochrony prywatności (6) jasno określa środki prowadzące do realizacji celów dotyczących ograniczenia do minimum przetwarzania danych osobowych i wykorzystywania, gdy jest to możliwe, danych anonimowych lub pseudoanonimowych przez wspieranie rozwoju technologii na rzecz ochrony prywatności i ich stosowania przez administratorów danych oraz użytkowników.

(14)

Ramy opracowane na szczeblu unijnym w celu przeprowadzenia ocen skutków w zakresie ochrony danych zapewnią spójne przestrzeganie przepisów niniejszego zalecenia we wszystkich państwach członkowskich.

(15)

Ocena skutków w zakresie ochrony danych, wykonana przez operatora i zainteresowane strony przed rozpowszechnieniem inteligentnych systemów pomiarowych, zapewni informacje niezbędne do podjęcia odpowiednich środków ochronnych. Powyższe środki należy monitorować i poddawać przeglądom w całym cyklu życia inteligentnego licznika.

(16)

Zgodnie z dyrektywą 2009/72/WE państwa członkowskie mają obowiązek przeprowadzenia, do dnia 3 września 2012 r., oceny kosztów i korzyści rozpowszechnienia inteligentnych systemów pomiarowych. W kontekście komunikatu Komisji z dnia 12 kwietnia 2011 r. Komisja uznaje za istotne ustanowienie kryteriów, szablonu i bardziej ogólnych wytycznych, które przyczyniłyby się do poprawy dokładności i porównywalności analiz. Zgodnie z sugestiami grupy zadaniowej ds. inteligentnych sieci (7), w kryteriach należy się posługiwać wskaźnikami ilościowymi.

(17)

Państwa członkowskie, współpracując z branżą, Komisją i innymi zainteresowanymi stronami, powinny podjąć odpowiednie środki w celu rozpropagowania informacji o ewentualnych korzyściach i zagrożeniach związanych z wykorzystaniem technologii inteligentnych pomiarów i podwyższenia poziomu wiedzy na ten temat.

(18)

Mając powyższe na względzie, państwa członkowskie, współpracując z branżą, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego i innymi zainteresowanymi stronami, powinny ustalić i rozpropagować przykłady dobrych praktyk w zakresie inteligentnych aplikacji pomiarowych i przedsięwziąć odpowiednie środki – np. projekty pilotażowe na dużą skalę – mające na celu zwiększenie poziomu wiedzy społeczeństwa, co stanowi warunek niezbędny dla przyjęcia się technologii.

(19)

Ustanowienie zestawu zalecanych wymogów funkcjonalnych umożliwi państwom członkowskim łatwiejsze i jednoczesne osiągnięcie optymalnego poziomu oszczędności kosztowej dla ich planów wdrożenia. Wyznaczenie jednakowych wymogów zapewni również organom regulacyjnym, branży pomiarowej i operatorom sieci oraz dostawcom pewien pogląd co do podejść, które najprawdopodobniej zostaną przyjęte w tym sektorze.

(20)

Na podstawie wytycznych dotyczących dobrych praktyk zdefiniowanych przez Europejski Organ Nadzoru Energii Elektrycznej i Gazu (zwany dalej „ERGEG”) (8) i na podstawie analizy pierwszych ocen kosztów i korzyści przekazanych przez państwa członkowskie Komisja uważa, że korzystne byłoby zalecenie państwom członkowskim i organom regulacyjnym zestawu minimalnych funkcji inteligentnych liczników.

(21)

Po zasięgnięciu opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych,

1.

W niniejszej sekcji przedstawiono wytyczne dla państw członkowskich w zakresie projektowania i eksploatacji inteligentnych sieci i inteligentnych systemów pomiarowych zapewniających podstawowe prawo do ochrony danych osobowych.

2.

W niniejszej sekcji przedstawiono również wytyczne dotyczące środków, które należy podjąć w celu wprowadzenie inteligentnych aplikacji pomiarowych, aby w stosownych przypadkach zapewnić przestrzeganie krajowego ustawodawstwa wdrażającego dyrektywę 95/46/WE podczas wprowadzania takich technologii.

3.

Państwa członkowskie wzywa się do uwzględnienia następujących definicji:

4.

W ocenie skutków w zakresie ochrony danych należy ująć opis przewidywanych operacji przetwarzania, ocenę zagrożeń dla praw i wolności osób, których dotyczą dane, środki przewidziane w celu sprostania zagrożeniom, zabezpieczenia, środki i mechanizmy bezpieczeństwa mające zagwarantować ochronę danych osobowych oraz wykazać zgodność z przepisami dyrektywy 95/46/WE, uwzględniając prawa i słuszne interesy osób, których dotyczą dane, i zainteresowanych osób.

5.

W celu zagwarantowania ochrony danych osobowych w całej Unii państwa członkowskie powinny przyjąć i stosować szablon oceny skutków w zakresie ochrony danych, który zostanie opracowany przez Komisję i przekazany do zaopiniowania grupie roboczej ds. ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych w terminie dwunastu miesięcy od opublikowania niniejszego zalecenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

6.

Przy wdrażaniu szablonu państwa członkowskie powinny uwzględniać zalecenia grupy roboczej ds. ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych dotyczące przetwarzania danych osobowych.

7.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby operatorzy sieci i operatorzy inteligentnych systemów pomiarowych, zgodnie z obowiązkami nałożonymi na nich na mocy dyrektywy 95/46/WE, przedsięwzięli odpowiednie środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia ochrony danych osobowych.

8.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby przed przetwarzaniem podmiot przetwarzający dane osobowe konsultował się z organem nadzorczym ds. ochrony danych, o którym mowa w art. 28 dyrektywy 95/46/WE w sprawie oceny skutków w zakresie ochrony danych. Powyższe powinno umożliwić organowi nadzorczemu ocenę zgodności przetwarzania oraz, w szczególności, zagrożeń dla ochrony danych osobowych osoby, której dotyczą dane, i związanych z nimi zabezpieczeń.

9.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby po przyjęciu szablonu ocen skutków w zakresie ochrony danych, o którym mowa w pkt 5, operatorzy sieci wykonali zgodnie z szablonem pkt 7 i 8.

10.

Państwa członkowskie powinny usilnie zachęcać operatorów sieci do uwzględniania ochrony danych już w fazie projektowania i domyślnej ochrony danych przy okazji wprowadzania inteligentnych sieci oraz inteligentnych pomiarów.

11.

Ochronę danych już w fazie projektowania i domyślną ochronę danych należy uwzględnić w metodykach zainteresowanych stron biorących udział w opracowywaniu inteligentnych sieci, w przypadku gdy dochodzi do przetwarzania danych osobowych.

12.

Ochronę danych już w fazie projektowania należy wdrażać na poziomie ustaw (poprzez ustawodawstwo, które musi być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony danych), na poziomie technicznym (poprzez ustanowienie odpowiednich wymogów dotyczących norm dla inteligentnych sieci w zakresie zapewnienia pełnej zgodności infrastruktury z przepisami dotyczącymi ochrony danych) oraz na poziomie organizacyjnym (związanym z przetwarzaniem).

13.

Domyślną ochronę danych należy wdrażać w taki sposób, aby jako konfigurację domyślną zapewnić klientowi wariant najbardziej sprzyjający ochronie danych.

14.

Państwa członkowskie powinny zachęcać europejskie organizacje normalizacyjne do preferencyjnego traktowania architektur referencyjnych inteligentnych sieci opierających się na ochronie danych już w fazie projektowania i na domyślnej ochronie danych.

15.

Na potrzeby optymalizacji przejrzystości i zaufania poszczególnych osób państwa członkowskie powinny promować korzystanie z odpowiednich mechanizmów certyfikacji w zakresie ochrony prywatności oraz pieczęci i oznaczeń w zakresie ochrony danych dostarczanych przez niezależne podmioty.

16.

W art. 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 8 ust. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności nałożono wymóg uzasadnienia wszelkich ingerencji w korzystanie z prawa do ochrony danych osobowych. Zasadność ingerencji należy oceniać indywidualnie w świetle łącznych kryteriów legalności, niezbędności, zasadności i proporcjonalności. Każde przetwarzanie danych osobowych stanowiące ingerencję w podstawowe prawo do ochrony danych osobowych w ramach inteligentnej sieci lub inteligentnego systemu pomiarowego musi zatem być niezbędne i proporcjonalne, aby mogło być uznane za w pełni zgodne z postanowieniami karty.

17.

Aby zniwelować skutki zagrożeń dla danych osobowych i bezpieczeństwa, państwa członkowskie powinny, współpracując z branżą, Komisją i innym zainteresowanymi stronami, wspierać określanie najlepszych dostępnych technik dla każdego wspólnego minimalnego wymogu funkcjonalnego wymienionego w pkt 42 niniejszego zalecenia.

18.

Podejmując decyzję co do zakresu informacji dopuszczonych do przetwarzania w ramach inteligentnych sieci, państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie środki niezbędne w celu wprowadzenia, w miarę możliwości, obowiązkowej anonimizacji danych uniemożliwiającej identyfikację osoby fizycznej. W przypadku gdy ma dojść do gromadzenia, przetwarzania i przechowywania danych osobowych, państwa członkowskie powinny dopilnować, aby takie dane były odpowiednie i właściwe. Gromadzenie danych należy ograniczyć do minimum niezbędnego do celów, dla których przetwarza się dane, a dane należy przechowywać w formacie umożliwiającym identyfikację osób, których dotyczą dane, przez okres nie dłuższy niż jest to niezbędne do celów, dla których przetwarza się dane.

19.

Przetwarzanie danych osobowych przez inteligentny system pomiarowy lub w ramach takiego systemu powinno być uzasadnione w świetle jednego z warunków wymienionych w art. 7 dyrektywy 95/46/WE. Należy uwzględnić opinię grupy roboczej ds. ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych dotyczącą inteligentnych pomiarów (11).

20.

Przetwarzanie danych osobowych przez podmioty zewnętrzne oferujące usługi energetyczne dające wartość dodaną powinno być również zgodne z prawem i opierać się na co najmniej jednym z sześciu warunków legalnego przetwarzania wymienionych w art. 7 dyrektywy 95/46/WE. Jeżeli jako podstawę przetwarzania wybrano zgodę, wtedy zgoda osoby, której dotyczą dane, powinna zostać udzielona na zasadzie dobrowolności, powinna być określona, świadoma i wyraźna oraz udzielana oddzielnie dla każdej usługi dającej wartość dodaną. Osoba, której dotyczą dane, ma prawo odwołać swoją zgodę w dowolnym momencie. Odwołanie zgody nie powinno mieć wpływu na zgodność z prawem przetwarzania opartego na zgodzie przed jej odwołaniem.

21.

Państwa członkowskie powinny jasno określić role i obowiązki administratorów danych i przetwarzających. Powinny one być spójne z ich odpowiednimi obowiązkami określonymi w dyrektywie 95/46/WE.

22.

Państwa członkowskie powinny wykonać analizę poprzedzającą uruchomienie operacji przetwarzania w celu ustalenia, w jakim stopniu dostawcy i operatorzy sieci muszą przechowywać dane osobowe do celów utrzymania i eksploatacji inteligentnej sieci i wystawiania faktur. Taka analiza powinna umożliwić państwom członkowskim ustalenie, między innymi, czy okresy przechowywania danych osobowych obecnie określone w prawie krajowym nie są dłuższe niż jest to niezbędne na potrzeby eksploatacji inteligentnych sieci. Powyższe musi uwzględniać mechanizmy mające na celu zapewnienie przestrzegania terminów wyznaczonych dla usuwania danych osobowych i okresowych przeglądów w zakresie konieczności przechowywania danych osobowych.

23.

Na potrzeby takiej analizy każde państwo członkowskie powinno w szczególności uwzględnić następujące zasady: zasadę minimalizacji danych; zasadę przejrzystości – poprzez dopilnowanie, aby konsument został poinformowany w przyjazny dla użytkownika i klarowny sposób, przy użyciu klarownego i prostego języka, o celach, terminach, okolicznościach, gromadzeniu i przechowywaniu i wszystkich dalszych działaniach w zakresie przetwarzania danych osobowych; zasadę wzmacniania praw osób fizycznych – poprzez dopilnowanie, aby podjęte środki chroniły prawa osób fizycznych.

24.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby bezpieczeństwo danych osobowych zostało uwzględnione na wczesnym etapie projektowania jako część architektury sieci, w ramach procesu ochrony danych od fazy projektowania. Powyższe powinno obejmować środki mające na celu ochronę danych osobowych przed przypadkowym lub niezgodnym z prawem zniszczeniem lub przypadkową utratą oraz zapobieżenie jakimkolwiek niezgodnym z prawem formom przetwarzania, ze szczególnym uwzględnieniem nieuprawnionego ujawnienia, rozpowszechniania, dostępu do danych osobowych lub ich modyfikacji.

25.

Zaleca się stosowanie zakodowanych kanałów, ponieważ stanowią one jeden z najbardziej skutecznych środków technicznych przeciwko nadużyciom.

26.

Państwa członkowskie powinny uwzględnić, że wszystkie obecne i przyszłe elementy inteligentnych sieci mają zapewniać zgodność ze wszystkimi normami odnoszącymi się do bezpieczeństwa opracowanymi przez europejskie organizacje normalizacyjne, w tym z obowiązkowymi wymogami dotyczącymi bezpieczeństwa informacji inteligentnych sieci objętymi upoważnieniem normalizacyjnym Komisji M/490. Należy również uwzględnić międzynarodowe normy bezpieczeństwa, szczególnie serię norm ISO/IEC 27000 (grupa norm ISMS).

27.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby operatorzy sieci określali zagrożenia dla bezpieczeństwa i odpowiednie środki bezpieczeństwa w celu zapewnienia właściwych poziomów bezpieczeństwa i odporności inteligentnych systemów pomiarowych. W związku z powyższym operatorzy sieci, współpracując z właściwymi organami krajowymi i organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, powinni stosować obowiązujące normy, wytyczne i systemy, a w razie ich braku opracowywać nowe. Należy również uwzględnić odpowiednie wytyczne Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA).

28.

Państwa członkowskie powinny dopilnować, aby zgodnie z art. 4 dyrektywy 2002/58/WE, w przypadku naruszenia danych osobowych administrator danych informował bez nieuzasadnionego opóźnienia (najlepiej w ciągu 24 godzin od stwierdzenia naruszenia) organ nadzorczy i osobę, której dotyczą dane, jeśli naruszenie może mieć negatywny wpływ na ochronę jej danych osobowych.

29.

Bez uszczerbku dla obowiązków administratorów danych, zgodnie z dyrektywą 95/46/WE państwa członkowskie powinny nałożyć na operatorów sieci obowiązek opracowania i opublikowania precyzyjnej i klarownej polityki informacyjnej dla każdej aplikacji. Polityka ta powinna obejmować co najmniej aspekty wymienione w art. 10 i 11 dyrektywy 95/46/WE.

Jeśli zbierane są dane osobowe odnoszące się do osób, których dotyczą dane, administrator powinien również udzielić osobie, której dotyczą dane, co najmniej następujących informacji:

30.

W niniejszej sekcji przedstawiono wytyczne dla państw członkowskich, wraz z ramami analizy kosztów i korzyści, które stanowią podstawę prowadzenia spójnych, wiarygodnych i przejrzystych ocen długoterminowych kosztów i korzyści rozpowszechnienia inteligentnych pomiarów.

31.

Ocena ekonomiczna powinna odpowiadać wytycznym określonym w załączniku i powinna zawsze obejmować cztery poniższe etapy:

32.

Przy dokonywaniu oceny ekonomicznej rozpowszechnienia inteligentnych pomiarów państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny sprawdzić i uwzględnić, w razie dostępności, odpowiednie programy pilotażowe, w ramach których dokonano już wdrożenia inteligentnych systemów pomiarowych. Powinny również, w miarę możliwości, czerpać z danych dotyczących rzeczywistych wyników działania i oraz istotnych praktycznych doświadczeń w celu dopasowania założeń w zakresie wyboru technologii i optymalizacji odnośnych kosztów i korzyści oraz zaangażowania konsumentów, zarówno pod względem świadomości społeczeństwa, jak i wykorzystania inteligentnych systemów pomiarowych.

33.

W celu wykonania analizy kosztów i korzyści państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny zapewnić uwzględnienie przynajmniej dwóch scenariuszy, przy czym jednym z nich byłby dotychczasowy scenariusz postępowania (brak skutków wobec braku działań). Jeśli chodzi o energię elektryczną, drugi scenariusz powinien być zgodny z obowiązkiem nałożonym dyrektywą 2009/72/WE dotyczącym 80 % rozpowszechnienia inteligentnych pomiarów do 2020 r. i należy w nim uwzględnić zestaw minimalnych funkcji określony w sekcji III niniejszego zalecenia. Zaleca się analizę dodatkowych scenariuszy alternatywnych. Scenariusze takie powinny również uwzględniać synergię pomiędzy obecnymi i przyszłymi środkami w zakresie oszczędności energii wraz z innymi formami przekazywania informacji zwrotnych oraz porad dla konsumentów, zwłaszcza wprowadzenie częstego wystawiania rachunków lub zestawień kosztów na podstawie rzeczywistego zużycia zamiast stawek ryczałtowych lub szacunkowego zużycia. W swoich scenariuszach alternatywnych państwa członkowskie powinny uwzględnić pozytywny wpływ, jaki mogą mieć klarowne informacje i przejrzystość cen, a także konkurencja, na producentów i dostawców w ramach rozpowszechnienia inteligentnych pomiarów.

34.

Przy ustalaniu warunków i podejmowaniu decyzji dotyczących hipotez realizacji różnych scenariuszy państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny zapewnić terminowe przeprowadzenie konsultacji na dany temat z krajowymi organami regulacyjnymi oraz z promotorami i wykonawcami rozpowszechnienia inteligentnych pomiarów – w przypadku większości państw członkowskich są to operatorzy systemów dystrybucyjnych – a także, w miarę możliwości, z właścicielami właściwych projektów pilotażowych.

35.

Odnośnie do procesu ustanawiania warunków ramowych, i w jego trakcie, państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny zapewnić uwzględnienie wszystkich właściwych technologii infrastruktury komunikacyjnej, architektur i środków koniecznych do zagwarantowania interoperacyjności i zgodności z dostępnymi normami i najlepszymi praktykami unijnymi lub międzynarodowymi. Państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny ponadto zapewnić dostosowanie założeń stanowiących podstawę analizy do warunków lokalnych z uwzględnieniem parametrów takich jak zasięg geograficzny, popyt na energię elektryczną, obciążenie szczytowe oraz warunki mikroekonomiczne i makroekonomiczne. W sekcji 2 załącznika do niniejszego zalecenia znajduje się wykaz parametrów, których stosowanie w tym działaniu powinny zapewnić państwa członkowskie.

36.

Państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny zapewnić zgodność CBA z następującymi dodatkowymi wytycznymi i ramami metodycznymi zakładającymi podejście etapowe (siedem etapów CBA) określonymi w załączniku do niniejszego zalecenia. Państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny ponadto zapewnić racjonalne, przejrzyste i dobrze udokumentowane obliczenie wszystkich przewidywanych kosztów i korzyści zgodnie z logicznym sekwencyjnym procesem zaproponowanym dla ich oszacowania. Koszty, które może ponieść konsument w związku z rozpowszechnieniem inteligentnych systemów pomiarowych, powinny być wyraźnie wskazane w CBA i przedstawione w porównaniu z ewentualnymi długoterminowymi korzyściami dla konsumentów. W tabelach 4 i 5 w załączniku I zaproponowano niewyczerpujący wykaz elementów, które należy ująć w CBA.

37.

Państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny określić krytyczne zmienne dla analizy wrażliwości i ująć w sprawozdaniu wielkość zakresu zmiennych (wartości minimalne i maksymalne określonych krytycznych zmiennych) na potrzeby ustanowienia pozytywnych warunków rozpowszechnienia, w których korzyści są większe niż koszty, uzyskane z wykonanych analiz wrażliwości. Ich analiza może ponadto obejmować zdolność do reakcji na fluktuacje w pożądanym zakresie.

38.

Przy dokonywaniu oceny zalet wprowadzenia, aspektów zewnętrznych (takich jak środowisko lub zdrowie), skutków środków polityki publicznej i przewidywanych korzyści społecznych wynikających z rozpowszechnienia państwa członkowskie lub wszelkie wyznaczone przez nie właściwe organy powinny zapewnić uwzględnienie odpowiednich czynników wagowych uzupełniających ilościowe wyniki wcześniejszych etapów CBA.

W załączniku do niniejszego zalecenia znajduje się wykaz odniesień dotyczących innych istotnych korzyści.

39.

Podstawę dla niniejszej sekcji stanowią najlepsze praktyki wynikające z początkowych CBA dotyczących inteligentnych pomiarów zużycia energii elektrycznej wykonanych w 11 państwach członkowskich. Zawiera ona wytyczne dotyczące środków, które należy podjąć w celu zapewnienia właściwego wykorzystania przez państwa członkowskie odpowiednich interoperacyjności i norm dotyczących inteligentnych systemów pomiarowych opracowywanych obecnie w ramach upoważnień M/441, M/468 i M/490, a także najlepszych praktyk.

40.

Państwom członkowskim przedstawia się wytyczne w zakresie zestawu minimalnych wspólnych wymogów funkcjonalnych na potrzeby inteligentnych pomiarów energii elektrycznej, które umożliwią im ustalenie wspólnych środków osiągnięcia oszczędności kosztowych w planach rozpowszechnienia. Powyższe mogłyby z kolei służyć państwom członkowskim, dostawcom prowadzącym pomiary i operatorom sieci jako wspólna podstawa własnych analiz kosztów i korzyści oraz inwestycji mających na celu ułatwienie zamówień związanych z rozpowszechnieniem oraz zapewnić organom regulacyjnym europejskie definicje referencyjne.

41.

W niniejszej sekcji przedstawiono również przepisy mające na celu zapewnienie korzyści dla konsumentów i przyczynienie się do wzrostu efektywności energetycznej. Powinna ona ułatwić powiązanie inteligentnych systemów pomiarowych ze znormalizowanymi interfejsami wyposażonymi w narzędzia dla konsumentów, które łączą dane na temat zużycia i informacje o kosztach, wzmagając zainteresowanie konsumentów działaniami w zakresie oszczędności energii i reagowania na popyt. Należy w pełni uwzględnić takie podejście przy wykonywaniu analizy kosztów i korzyści rozpowszechnienia inteligentnych pomiarów energii elektrycznej zgodnie z prawodawstwem Unii.

42.

Każdy inteligentny system pomiarowy energii elektrycznej powinien zapewniać co najmniej wszystkie wymienione poniżej funkcje:

43.

Państwa członkowskie powinny przedsięwziąć wszystkie środki niezbędne do realizacji niniejszego zalecenia i zwrócenia na niniejsze zalecenie uwagi wszystkich zainteresowanych stron biorących udział w projektowaniu i eksploatacji aplikacji inteligentnych sieci w Unii.

44.

W terminie do dnia 3 września 2012 r. państwa członkowskie powinny przedstawić Komisji sprawozdania dotyczące wyników analiz kosztów i korzyści w zakresie rozpowszechnienia inteligentnych systemów pomiarowych oraz środków i planów przyjętych w związku z niniejszym zaleceniem.

45.

Komisja zamierza dokonać oceny, na podstawie niniejszego zalecenia, ocen ekonomicznych przedłożonych odnośnie do rozpowszechnienia inteligentnych pomiarów.

46.

Niniejsze zalecenie jest skierowane do państw członkowskich i wszelkich wyznaczonych przez nie właściwych organów, które będą brały udział w ocenie ekonomicznej inteligentnych systemów pomiarowych.

13.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 73/23