ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2012.064.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 64

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 55
3 marca 2012


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 180/2012 z dnia 2 marca 2012 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Κουφέτα Αμυγδάλου Γεροσκήπου (Koufeta Amygdalou Geroskipou) (ChOG)]

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 181/2012 z dnia 2 marca 2012 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Melon de Guadeloupe (ChOG)]

3

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 182/2012 z dnia 2 marca 2012 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

5

 

 

DYREKTYWY

 

*

Dyrektywa Komisji 2012/7/UE z dnia 2 marca 2012 r. zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, część III załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnośnie do bezpieczeństwa zabawek ( 1 )

7

 

*

Dyrektywa wykonawcza Komisji 2012/8/UE z dnia 2 marca 2012 r. zmieniająca dyrektywę 2003/90/WE określającą środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/53/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków badania niektórych odmian gatunków roślin uprawnych ( 1 )

9

 

 

DECYZJE

 

 

2012/136/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 29 lutego 2012 r. ustanawiająca wspólne zasoby językowe i infrastrukturę technologiczną jako konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (CLARIN ERIC) (notyfikowana jako dokument nr C(2012) 1018)

13

 

 

2012/137/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 1 marca 2012 r. w sprawie przywozu nasienia trzody chlewnej do Unii (notyfikowana jako dokument nr C(2012) 1148)  ( 1 )

29

 

 

2012/138/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 1 marca 2012 r. w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Anoplophora chinensis (Forster) (notyfikowana jako dokument nr C(2012) 1310)

38

 

 

Sprostowania

 

 

Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 163/2012 z dnia 23 lutego 2012 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1484/95 w odniesieniu do cen reprezentatywnych w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albuminy jaj (Dz.U. L 52 z 24.2.2012)

48

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 180/2012

z dnia 2 marca 2012 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Κουφέτα Αμυγδάλου Γεροσκήπου (Koufeta Amygdalou Geroskipou) (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Cypru o rejestrację nazwy „Κουφέτα Αμυγδάλου Γεροσκήπου” (Koufeta Amygdalou Geroskipou) został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. C 191 z 1.7.2011, s. 24.


ZAŁĄCZNIK

Środki spożywcze, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 510/2006:

Klasa 2.4:   Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze i inne wyroby piekarnicze

CYPR

Κουφέτα Αμυγδάλου Γεροσκήπου (Koufeta Amygdalou Geroskipou) (ChOG)


3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/3


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 181/2012

z dnia 2 marca 2012 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Melon de Guadeloupe (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Melon de Guadeloupe” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. C 189 z 29.6.2011, s. 37.


ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.6.   Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

FRANCJA

Melon de Guadeloupe (ChOG)


3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/5


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 182/2012

z dnia 2 marca 2012 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2012 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod państw trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

IL

70,7

JO

73,2

MA

73,1

TN

90,4

TR

120,0

ZZ

85,5

0707 00 05

EG

158,2

JO

131,5

TR

169,6

ZZ

153,1

0709 91 00

EG

72,9

ZZ

72,9

0709 93 10

MA

56,1

TR

102,2

ZZ

79,2

0805 10 20

EG

51,8

IL

66,9

MA

51,6

TN

51,1

TR

76,8

ZZ

59,6

0805 50 10

BR

43,7

TR

60,9

ZZ

52,3

0808 10 80

CA

118,1

CL

98,4

CN

108,3

MK

31,8

US

155,6

ZZ

102,4

0808 30 90

AR

70,3

CL

145,8

CN

54,2

US

99,0

ZA

95,8

ZZ

93,0


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DYREKTYWY

3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/7


DYREKTYWA KOMISJI 2012/7/UE

z dnia 2 marca 2012 r.

zmieniająca, w celu dostosowania do postępu technicznego, część III załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnośnie do bezpieczeństwa zabawek

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa zabawek (1), w szczególności jej art. 46 ust. 1 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie 2009/48 ustalono maksymalne wartości dla kadmu w oparciu o zalecenia holenderskiego Państwowego Instytutu Zdrowia Publicznego i Środowiska (RIVM), przedstawione w sprawozdaniu z 2008 r. pt. „Substancje chemiczne w zabawkach. Ogólna metodologia oceny chemicznego bezpieczeństwa zabawek ze szczególnym uwzględnieniem pierwiastków chemicznych” (Chemicals in Toys. A general methodology for assessment of chemical safety of toys with a focus on elements). Zalecenia RIVM opierają się na założeniu, że narażenie dzieci na substancje chemiczne obecne w zabawkach nie może przekraczać pewnego poziomu, zwanego „tolerowanym dziennym pobraniem”. Ponieważ dzieci są narażone na działanie substancji chemicznych pochodzących ze źródeł innych niż zabawki, zabawkom należy przydzielić jedynie część tolerowanego dziennego pobrania. Komitet Naukowy ds. Toksyczności, Ekotoksyczności i Środowiska (CSTEE) zalecił w sprawozdaniu z 2004 r., by zabawkom przydzielić maksymalnie 10 % tolerowanego dziennego pobrania. Ilość kadmu i innych szczególnie toksycznych substancji chemicznych nie powinna jednak przekraczać 5 % tolerowanego dziennego pobrania, tak aby obecne pozostały jedynie ilości śladowe zgodne z dobrą praktyką wytwarzania.

(2)

Według zaleceń RIVM maksymalną wartość procentową tolerowanego dziennego pobrania należy pomnożyć przez wagę dziecka, szacowaną na 7,5 kg, oraz podzielić przez ilość spożytego materiału zabawki w celu uzyskania maksymalnych wartości dla substancji chemicznych wymienionych w dyrektywie 2009/48/WE.

(3)

W odniesieniu do kadmu RIVM zastosował tolerowane tygodniowe pobranie o wartości 7 μg/kg, określone w 1989 r. przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności (JEFCA) i potwierdzone przez JECFA w 2001 r. Zastosowano współczynnik bezpieczeństwa dwa, ustalając tolerowane tygodniowe pobranie na poziomie 3,5 μg/kg oraz tolerowane dzienne pobranie na poziomie 0,5 μg/kg.

(4)

W celu określenia możliwych scenariuszy narażenia na substancje chemiczne RIMV przyjął, że ilość spożytego materiału zabawki to 8 mg dziennie w przypadku materiału zeskrobanego, 100 mg w przypadku materiału kruchego i 400 mg w przypadku materiału płynnego lub lepkiego. Wymienione maksymalne wartości spożycia poparł Komitet Naukowy ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska (SCHER) w opinii pt. „Zagrożenia wynikające z obecności organicznych substancji CMR w zabawkach” (Risks from organic CMR substances in toys), przyjętej dnia 18 maja 2010 r.

(5)

Mnożąc 5 % tolerowanego dziennego pobrania przez wagę dziecka i dzieląc przez ilość spożytego materiału zabawki, ustalono następujące maksymalne wartości dla kadmu: 23 mg/kg dla materiału zeskrobanego, 1,9 mg/kg dla materiału suchego oraz 0,5 mg/kg dla materiału płynnego.

(6)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) stwierdził w opinii z dnia 30 stycznia 2009 r., że tolerowane tygodniowe pobranie określone w 1989 r. przez JEFCA i potwierdzone przez JEFCA w 2001 r. nie jest już odpowiednie w kontekście rozwoju wiedzy toksykologicznej w odniesieniu do kadmu. EFSA ustalił nowe tolerowane tygodniowe pobranie w wysokości 2,5 μg/kg, z którego wynika tolerowane dzienne pobranie w wysokości 0,36 μg/kg.

(7)

W wyniku zastosowania wartości 5 % nowego tolerowanego dziennego pobrania, pomnożonej przez wagę dziecka i podzielonej przez ilość spożytego materiału zabawki, ustalono następujące maksymalne wartości dla kadmu: 17 mg/kg dla materiału zeskrobanego, 1,3 mg/kg dla materiału suchego oraz 0,3 mg/kg dla materiału płynnego.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2009/48/WE.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpieczeństwa Zabawek,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W części III załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1.   Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 20 stycznia 2013 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 20 lipca 2013 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 170 z 30.6.2009, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

W części III załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE wprowadza się następujące zmiany:

w pkt 13 wpis dotyczący kadmu otrzymuje brzmienie:

Pierwiastek

mg/kg

w suchym, kruchym, sproszkowanym, lub elastycznym materiale zabawki

mg/kg

w płynnym lub lepkim materiale zabawki

mg/kg

w zeskrobanym materiale zabawki

„Kadm

1,3

0,3

17”


3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/9


DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI 2012/8/UE

z dnia 2 marca 2012 r.

zmieniająca dyrektywę 2003/90/WE określającą środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/53/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków badania niektórych odmian gatunków roślin uprawnych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady nr 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie Wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych (1), w szczególności jej art. 7 ust. 2 lit. a) i b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Komisji 2003/90/WE (2) została przyjęta w celu zapewnienia zgodności odmian włączonych przez państwa członkowskie do ich krajowych katalogów z wytycznymi ustanowionymi przez Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin (CPVO) w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem poszczególnych gatunków oraz minimalnych warunków badania odmian, w stopniu, w jakim takie wytyczne zostały ustanowione. W odniesieniu do innych odmian w dyrektywie przewiduje się, że zastosowanie mają wytyczne Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV).

(2)

Od tamtej pory CPVO wydał kolejne wytyczne dotyczące pewnej liczby innych gatunków oraz zaktualizował obowiązujące wytyczne.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2003/90/WE.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załączniki I i II do dyrektywy 2003/90/WE zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

W przypadku badań rozpoczętych przed dniem 1 października 2012 r. państwa członkowskie mogą stosować wersję dyrektywy 2003/90/WE mającą zastosowanie przed jej zmianą na mocy niniejszej dyrektywy.

Artykuł 3

Najpóźniej do dnia 30 września 2012 r. państwa członkowskie przyjmą i opublikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 października 2012 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2012 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 1.

(2)  Dz.U. L 254 z 8.10.2003, s. 7.


ZAŁĄCZNIK

ZAŁĄCZNIK I

Wykaz gatunków określonych w art. 1 ust. 2 lit. a), które muszą być zgodne z protokołami w sprawie badań CPVO

Nazwa systematyczna

Nazwa zwyczajowa

Protokół CPVO

Festuca filiformis Pourr.

Kostrzewa nitkowata

TP 67/1 z 23.6.2011

Festuca ovina L.

Kostrzewa owcza

TP 67/1 z 23.6.2011

Festuca rubra L.

Kostrzewa czerwona

TP 67/1 z 23.6.2011

Festuca trachyphylla (Hack.) Krajina

Kostrzewa murawowa

TP 67/1 z 23.6.2011

Lolium multiflorum Lam.

Życica wielokwiatowa

TP 4/1 z 23.6.2011

Lolium perenne L.

Życica trwała

TP 4/1 z 23.6.2011

Lolium x boucheanum Kunth

Życica mieszańcowa

TP 4/1 z 23.6.2011

Pisum sativum L.

Groch siewny

TP 7/2 z 11.3.2010

Brassica napus L.

Rzepak

TP 36/2 z 16.11.2011

Helianthus annuus L.

Słonecznik

TP 81/1 z 31.10.2002

Linum usitatissimum L.

Len/siemię lniane

TP 57/1 z 21.3.2007

Avena nuda L.

Owies nagi, owies nagoziarnisty

TP 20/1 z 6.11.2003

Avena sativa L. (w tym A. byzantina K. Koch)

Owies zwyczajny i owies bizantyjski

TP 20/1 z 6.11.2003

Hordeum vulgare L.

Jęczmień

TP 19/2rev. z 11.3.2010

Oryza sativa L.

Ryż

TP 16/1 z 18.11.2004

Secale cereale L.

Żyto

TP 58/1 z 31.10.2002

xTriticosecale Wittm. ex A. Camus

Mieszańce powstałe ze skrzyżowania gatunków rodzaju Triticum i gatunków rodzaju Secale

TP 121/2rev. 1 z 16.2.2011

Triticum aestivum L.

Pszenica

TP 3/4rev. 2 z 16.2.2011

Triticum durum Desf.

Pszenica durum

TP 120/2 z 6.11.2003

Zea mays L.

Kukurydza

TP 2/3 z 11.3.2010

Solanum tuberosum L.

Ziemniak

TP 23/2 z 1.12.2005

Tekst tych protokołów można znaleźć na stronie internetowej CPVO (www.cpvo.europa.eu).

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz gatunków określonych w art. 1 ust. 2 lit. b), które muszą być zgodne z wytycznymi w sprawie badań UPOV

Nazwa systematyczna

Nazwa zwyczajowa

Wytyczne UPOV

Beta vulgaris L.

Burak pastewny

TG/150/3 z 4.11.1994

Agrostis canina L.

Mietlica psia

TG/30/6 z 12.10.1990

Agrostis gigantea Roth.

Mietlica biaława

TG/30/6 z 12.10.1990

Agrostis stolonifera L.

Mietlica rozłogowa

TG/30/6 z 12.10.1990

Agrostis capillaris L.

Mietlica pospolita

TG/30/6 z 12.10.1990

Bromus catharticus Vahl

Stokłosa uniolowata

TG/180/3 z 4.4.2001

Bromus sitchensis Trin.

Stokłosa alaskańska

TG/180/3 z 4.4.2001

Dactylis glomerata L.

Kupkówka pospolita

TG/31/8 z 17.4.2002

Festuca arundinacea Schreber

Kostrzewa trzcinowa

TG/39/8 z 17.4.2002

Festuca pratensis Huds.

Kostrzewa łąkowa

TG/39/8 z 17.4.2002

xFestulolium Asch. et Graebn.

Mieszańce powstałe ze skrzyżowania gatunku rodzaju Festuca z gatunkiem rodzaju Lolium

TG/243/1 z 9.4.2008

Phleum nodosum L.

Tymotka dzika

TG/34/6 z 7.11.1984

Phleum pratense L.

Tymotka

TG/34/6 z 7.11.1984

Poa pratensis L.

Wiechlina łąkowa

TG/33/6 z 12.10.1990

Lupinus albus L.

Łubin biały

TG/66/4 z 31.3.2004

Lupinus angustifolius L.

Łubin wąskolistny

TG/66/4 z 31.3.2004

Lupinus luteus L.

Łubin żółty

TG/66/4 z 31.3.2004

Medicago sativa L.

Lucerna

TG/6/5 z 6.4.2005

Medicago x varia T. Martyn

Lucerna mieszańcowa

TG/6/5 z 6.4.2005

Trifolium pratense L.

Koniczyna czerwona

TG/5/7 z 4.4.2001

Trifolium repens L.

Koniczyna biała

TG/38/7 z 9.4.2003

Vicia faba L.

Bób

TG/8/6 z 17.4.2002

Vicia sativa L.

Wyka siewna

TG/32/6 z 21.10.1988

Brassica napus L. var. napobrassica (L.) Rchb.

Brukiew

TG/89/6rev. z 4.4.2001 + 1.4.2009

Raphanus sativus L. var. oleiformis Pers.

Rzodkiew oleista

TG/178/3 z 4.4.2001

Arachis hypogea L.

Orzech arachidowy

TG/93/3 z 13.11.1985

Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs

Rzepik

TG/185/3 z 17.4.2002

Carthamus tinctorius L.

Krokosz barwierski

TG/134/3 z 12.10.1990

Gossypium spp.

Bawełna

TG/88/6 z 4.4.2001

Papaver somniferum L.

Mak

TG/166/3 z 24.3.1999

Sinapis alba L.

Gorczyca jasna

TG/179/3 z 4.4.2001

Glycine max (L.) Merrill

Ziarna soi

TG/80/6 z 1.4.1998

Sorghum bicolor (L.) Moench

Sorgo

TG/122/3 z 6.10.1989

Tekst tych wytycznych można znaleźć na stronie internetowej UPOV (www.upov.int).

”.

DECYZJE

3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/13


DECYZJA KOMISJI

z dnia 29 lutego 2012 r.

ustanawiająca wspólne zasoby językowe i infrastrukturę technologiczną jako konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (CLARIN ERIC)

(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 1018)

(2012/136/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 723/2009 z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie wspólnotowych ram prawnych konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) (1), w szczególności jego art. 6 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 23 września 2011 r. Republika Czeska, Dania, Niemcy, Estonia, Unia Języka Niderlandzkiego, Austria i Niderlandy zwróciły się do Komisji z wnioskiem o ustanowienie wspólnych zasobów językowych i infrastruktury technologicznej jako konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (zwanego dalej „CLARIN ERIC”).

(2)

Niderlandy przedstawiły oświadczenie w sprawie uznania CLARIN ERIC – począwszy od jego ustanowienia – za organizację międzynarodową w rozumieniu art. 143 ust. 1 lit. g) i art. 151 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2) oraz za organizację międzynarodową w rozumieniu art. 23 ust. 1 tiret drugie dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (3).

(3)

Komisja dokonała oceny wniosku zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 723/2009 i stwierdziła, że spełnia on wymogi określone w tym rozporządzeniu.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu utworzonego na mocy art. 20 rozporządzenia (WE) nr 723/2009,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Niniejszym ustanawia się konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej dla wspólnych zasobów językowych i infrastruktury technologicznej pod nazwą CLARIN ERIC.

2.   Statut CLARIN ERIC zatwierdzony przez członków konsorcjum jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 lutego 2012 r.

W imieniu Komisji

Máire GEOGHEGAN-QUINN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 206 z 8.8.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

(3)  Dz.U. L 76 z 23.3.1992, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

STATUT CLARIN ERIC

Spis treści

ROZDZIAŁ 1 –   POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Nazwa, siedziba, lokalizacja i język roboczy

Artykuł 2

Cele i działania

ROZDZIAŁ 2 –   CZŁONKOSTWO

Artykuł 3

Członkostwo i podmiot reprezentujący

Artykuł 4

Przyjmowanie członków i obserwatorów

Artykuł 5

Wystąpienie członka lub obserwatora/Zakończenie członkostwa lub statusu obserwatora

ROZDZIAŁ 3 –   PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁONKÓW I OBSERWATORÓW

Artykuł 6

Członkowie

Artykuł 7

Obserwatorzy

ROZDZIAŁ 4 –   ZARZĄDZANIE CLARIN ERIC

Artykuł 8

Walne zgromadzenie

Artykuł 9

Naukowa Rada Konsultacyjna

Artykuł 10

Forum Koordynatorów Krajowych

Artykuł 11

Dyrektor wykonawczy

Artykuł 12

Rada dyrektorów

Artykuł 13

Stały Komitet ds. Centrów Technicznych CLARIN

Artykuł 14

Grupy robocze

ROZDZIAŁ 5 –   FINANSOWANIE

Artykuł 15

Zasady budżetowe i sprawozdania finansowe

Artykuł 16

Odpowiedzialność

ROZDZIAŁ 6 –   SPRAWOZDAWCZOŚĆ DO KOMISJI

Artykuł 17

Sprawozdawczość do Komisji

ROZDZIAŁ 7 –   STRATEGIE

Artykuł 18

Porozumienia z osobami trzecimi

Artykuł 19

Polityka dostępu użytkowników

Artykuł 20

Polityka oceny naukowej

Artykuł 21

Polityka upowszechniania wiedzy

Artykuł 22

Polityka w zakresie praw własności intelektualnej

Artykuł 23

Polityka zatrudnienia, w tym polityka równości szans

Artykuł 24

Polityka w zakresie zamówień i zwolnień podatkowych

Artykuł 25

Polityka zarządzania danymi

ROZDZIAŁ 8 –   PRZEPISY DOTYCZĄCE CZASU TRWANIA KONSORCJUM, LIKWIDACJI KONSORCJUM, SPORÓW I ROZPOCZĘCIA DZIAŁALNOŚCI

Artykuł 26

Czas trwania konsorcjum

Artykuł 27

Likwidacja

Artykuł 28

Prawo właściwe

Artykuł 29

Spory

Artykuł 30

Dostępność statutu

Artykuł 31

Przepisy dotyczące rozpoczęcia działalności

ZAŁĄCZNIK 1

LISTA CZŁONKÓW I OBSERWATORÓW

ZAŁĄCZNIK 2

OPŁATA ROCZNA

ROZDZIAŁ 1

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Nazwa, siedziba, lokalizacja i język roboczy

1.1.

Niniejszym ustanawia się europejską infrastrukturę badawczą pod nazwą „wspólne zasoby językowe i infrastruktura technologiczna”, zwaną dalej „CLARIN”.

1.2.

CLARIN ma formę prawną konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury badawczej (ERIC) przyjętą na mocy przepisów rozporządzenia (WE) nr 723/2009 i nosi nazwę „CLARIN ERIC”.

1.3.

CLARIN stanowi rozproszoną infrastrukturę badawczą zlokalizowaną we wszystkich państwach będących członkami CLARIN ERIC, jak również w innych państwach, z którymi CLARIN ERIC zawarł porozumienia zgodnie z art. 18.

1.4.

Siedzibą statutową CLARIN ERIC jest Utrecht (Niderlandy).

1.5.

Językiem roboczym CLARIN ERIC jest język angielski.

Artykuł 2

Cele i działania

2.1.

Ostatecznym celem CLARIN ERIC jest rozszerzenie możliwości prowadzenia badań w zakresie nauk humanistycznych i społecznych dzięki umożliwieniu naukowcom jednolitego dostępu do platformy łączącej zasoby językowe oraz zaawansowane narzędzia na poziomie europejskim. Cel ten wdraża się poprzez zbudowanie i eksploatację wspólnej rozproszonej infrastruktury badawczej służącej udostępnianiu zasobów językowych, technologii i wiedzy specjalistycznej w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych społeczności naukowej w szerokim rozumieniu.

2.2.

Aby osiągnąć ten cel, CLARIN ERIC podejmuje i koordynuje szereg różnorodnych działań, w tym między innymi:

a)

utworzenie federacji istniejących centrów danych i usług sieciowych w celu ułatwienia dostępu po pojedynczym logowaniu do świadczonych przez te centra usług związanych z danymi i technologiami;

b)

określenie i utrzymywanie zestawu formalnych i faktycznych norm i mapowania pomiędzy nimi w celu usprawnienia interoperacyjności danych i usług;

c)

koordynowanie i wspieranie działań mających na celu nabywanie i tworzenie nowych danych i usług sieciowych;

d)

gromadzenie wymogów użytkowników i najlepszych praktyk w celu zapewnienia użytkownikom efektywnego wsparcia;

e)

tworzenie centrów wiedzy specjalistycznej koncentrujących się na wykorzystywaniu zasobów językowych i na technologiach ułatwiających prowadzenie badań w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych;

f)

organizowanie szkoleń, kampanii informacyjnych i działań popularyzatorskich w celu promowania zarówno stosowania, jak i dalszego rozwijania infrastruktury badawczej;

g)

zapewnienie stworzenia i utrzymania ram wydawania zezwoleń, zapewniania dostępu i uwierzytelniania, które z jednej strony umożliwiają łatwy dostęp, a z drugiej chronią racjonalne prawa właścicieli danych i narzędzi oraz prywatność osób;

h)

utrzymywanie i wykorzystywanie relacji z powiązanymi organizacjami i infrastrukturami w Europie i poza jej granicami w celu prowadzenia współpracy;

i)

wnoszenie wkładu w rozwój strategii prowadzących do postępów w badaniach realizowanych w europejskiej przestrzeni badawczej (EPB) zarówno w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych, jak i pomiędzy różnymi dyscyplinami;

j)

wszelkie inne powiązane działania, które będą stanowić wsparcie dla badań prowadzonych w ramach EPB.

2.3.

CLARIN ERIC buduje i eksploatuje CLARIN na zasadzie niedochodowej; w celu dalszego promowania innowacji oraz transferu wiedzy i technologii możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej w ograniczonym zakresie, o ile nie zagraża to prowadzeniu głównej działalności.

ROZDZIAŁ 2

CZŁONKOSTWO

Artykuł 3

Członkostwo i podmiot reprezentujący

3.1.

Poniższe podmioty mogą zostać członkami CLARIN ERIC lub obserwatorami bez prawa głosu:

a)

państwa członkowskie;

b)

państwa stowarzyszone;

c)

państwa trzecie inne niż państwa stowarzyszone;

d)

organizacje międzyrządowe.

Warunki przyjmowania członków i obserwatorów określone są w art. 4 ust. 1 i 2 niniejszego statutu.

3.2.

Wśród członków CLARIN ERIC są co najmniej trzy państwa członkowskie Unii Europejskiej.

3.3.

Państwa członkowskie mają łącznie większość głosów na walnym zgromadzeniu.

3.4.

Każdy członek lub obserwator może być reprezentowany przez jeden podmiot publiczny lub jeden podmiot prywatny realizujący zadania w zakresie świadczenia usługi publicznej wybrany przez członka zgodnie z jego zasadami i procedurami.

3.5.

Obecnych członków, obserwatorów i podmioty ich reprezentujące wymieniono w załączniku 1. Członkowie posiadający status członka w czasie złożenia wniosku dotyczącego ERIC zwani są „członkami założycielami”.

Artykuł 4

Przyjmowanie członków i obserwatorów

4.1.

Nowi członkowie przyjmowani są na następujących warunkach:

a)

przyjęcie nowych członków wymaga zatwierdzenia przez walne zgromadzenie;

b)

wnioskodawca przedkłada pisemny wniosek przewodniczącemu walnego zgromadzenia;

c)

wniosek zawiera informację o tym, w jaki sposób wnioskodawca przyczyni się do realizacji celów i działań CLARIN opisanych w art. 2 i wypełni obowiązki, o których mowa w art. 6 ust. 2.

4.2.

Podmioty wymienione w art. 3 ust. 1, które chcą wnieść wkład w działania CLARIN ERIC, ale nie mają jeszcze możliwości zostania członkami, mogą wnioskować o status obserwatora. Obserwatorzy przyjmowani są na następujących warunkach:

a)

status obserwatora nadawany jest na okres maksymalnie trzech lat. Obserwator może jednokrotnie ponowić wniosek o przyznanie statusu obserwatora. W wyjątkowych przypadkach walne zgromadzenie może zaakceptować dalsze przedłużenie statusu obserwatora;

b)

przyjęcie lub ponowne przyjęcie obserwatorów wymaga zatwierdzenia przez walne zgromadzenie;

c)

wnioskodawcy składają pisemny wniosek w statutowej siedzibie CLARIN ERIC;

d)

wniosek zawiera informację o tym, w jaki sposób wnioskodawca przyczyni się do realizacji celów i działań CLARIN opisanych w art. 2 i wypełni obowiązki wymienione w art. 7 ust. 2.

Artykuł 5

Wystąpienie członka lub obserwatora/Zakończenie członkostwa lub statusu obserwatora

5.1.

W ciągu pierwszych pięciu lat istnienia CLARIN ERIC wystąpienie członka jest niemożliwe, chyba że członkostwo zostało wyraźnie nadane na określony krótszy okres.

5.2.

Po upływie pierwszych pięciu lat istnienia CLARIN ERIC wystąpienie członka jest możliwe z końcem roku budżetowego po złożeniu wniosku o wystąpienie 12 miesięcy wcześniej.

5.3.

Obserwatorzy mogą wystąpić z CLARIN ERIC z końcem roku budżetowego po złożeniu wniosku o wystąpienie sześć miesięcy wcześniej.

5.4.

Przed zatwierdzeniem wniosku o wystąpienie konieczne jest wypełnienie zobowiązań finansowych i innych obowiązków.

5.5.

Walne zgromadzenie może zakończyć członkostwo lub status obserwatora, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)

członek lub obserwator w poważny sposób narusza co najmniej jedno ze swoich zobowiązań wynikających z niniejszego statutu;

b)

członek lub obserwator nie naprawił takiego naruszenia w ciągu sześciu miesięcy.

Członek lub obserwator ma możliwość podważenia decyzji o zakończeniu członkowstwa i przedstawienia swoich racji przed walnym zgromadzeniem.

ROZDZIAŁ 3

PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁONKÓW I OBSERWATORÓW

Artykuł 6

Członkowie

6.1.

Prawa członków obejmują:

a)

udzielenie dostępu swojej społeczności naukowej do CLARIN i wszystkich jego usług;

b)

wywieranie wpływu poprzez udział w walnym zgromadzeniu i głosowaniu podczas walnego zgromadzenia;

c)

udział w tworzeniu strategii i polityki;

d)

ścisłą współpracę z innymi państwami przy udostępnianiu naukowcom z poszczególnych państw zasobów, narzędzi i usług;

e)

umożliwianie swojej społeczności naukowej uczestnictwa w procesie wyboru zaleceń dotyczących odpowiednich norm CLARIN oraz najlepszych praktyk;

f)

umożliwianie swojej społeczności naukowej, po stawkach preferencyjnych, uczestnictwa w wydarzeniach CLARIN, takich jak szkoły letnie, warsztaty, konferencje i szkolenia;

g)

wykorzystywanie marki CLARIN;

h)

uczestnictwo w unijnych wnioskach dotyczących projektów, w których CLARIN ERIC działa w charakterze konsorcjum składającego wniosek.

6.2.

Każdy członek:

a)

wnosi opłatę roczną określoną w załączniku 2;

b)

mianuje reprezentujący go podmiot wspomniany w art. 3 ust. 4 i informuje walne zgromadzenie o tym podmiocie reprezentującym;

c)

udziela podmiotowi reprezentującemu pełnego umocowania do głosowania we wszystkich kwestiach poruszanych w trakcie walnego zgromadzenia i opublikowanych w porządku obrad;

d)

tworzy krajowe konsorcjum w celu realizowania obowiązków krajowych wynikających z niniejszego statutu;

e)

mianuje krajowego koordynatora odpowiedzialnego za krajowe konsorcjum;

f)

zapewnia co najmniej jedno centrum danych i usług;

g)

zapewnia ustalony system uwierzytelniania użytkowników i udzielania zezwoleń;

h)

świadczy uzgodnioną usługę lub uzgodnione usługi;

i)

promuje przyjmowanie odpowiednich norm w krajowych projektach dotyczących zasobów i narzędzi;

j)

zapewnia niezbędną infrastrukturę techniczną do udzielania dostępu;

k)

promuje wykorzystywanie usług CLARIN wśród naukowców w swoim państwie i gromadzi od użytkowników informacje zwrotne oraz informacje o wymaganiach;

l)

udziela wsparcia centrom CLARIN w państwie członkowskim poprzez ułatwianie ich włączenia w infrastrukturę krajową i inne odpowiednie struktury.

6.3.

Członkowie, którzy przystąpili do CLARIN ERIC zastrzegając sobie prawo do wystąpienia przed upływem pierwszych pięciu lat od utworzenia CLARIN ERIC wnoszą wyższą opłatę roczną, określoną w załączniku 2.

6.4.

Wkłady niestanowiące opłaty rocznej mogą być wnoszone do CLARIN ERIC przez członków pojedynczo lub łącznie we współpracy z innymi członkami, obserwatorami lub osobami trzecimi. Wkłady takie mogą mieć formę pieniężną lub niepieniężną.

6.5.

Członek upoważnia swój podmiot reprezentujący lub podmiot reprezentujący krajowe konsorcjum do wypełniania obowiązków, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. a) oraz d)–l). CLARIN ERIC zawiera z takim podmiotem umowę CLARIN określającą warunki i specyfikacje dotyczące wypełniania obowiązków lub wnoszenia wkładów.

Artykuł 7

Obserwatorzy

7.1.

Prawa obserwatorów obejmują:

a)

uczestnictwo w walnym zgromadzeniu bez prawa głosu;

b)

umożliwianie swojej społeczności naukowej, po stawkach preferencyjnych, uczestnictwa w wydarzeniach CLARIN, takich jak szkoły letnie, warsztaty, konferencje i szkolenia, w miarę dostępności miejsc;

c)

umożliwienie swojej społeczności naukowej dostępu do wsparcia organizacji CLARIN ERIC przy przygotowywaniu odpowiednich systemów, procesów i usług.

7.2.

Każdy obserwator:

a)

mianuje reprezentujący go podmiot wspomniany w art. 3 ust. 4 i informuje walne zgromadzenie o tym podmiocie reprezentującym;

b)

wnosi opłatę roczną określoną w załączniku 2;

c)

opisuje swoją składkę na rzecz realizacji celów CLARIN ERIC określonych w art. 2.

7.3.

Wkłady niestanowiące opłaty rocznej mogą być wnoszone do CLARIN ERIC przez obserwatorów pojedynczo lub łącznie we współpracy z innymi członkami, obserwatorami lub osobami trzecimi. Wkłady takie mogą mieć formę pieniężną lub niepieniężną.

7.4.

Obserwator upoważnia swój podmiot reprezentujący do wypełniania obowiązków, o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. b) i c). CLARIN ERIC zawiera z takim podmiotem umowę obserwatora CLARIN określającą warunki i specyfikacje dotyczące wypełniania obowiązków lub wnoszenia wkładów.

ROZDZIAŁ 4

ZARZĄDZANIE CLARIN ERIC

Artykuł 8

Walne zgromadzenie

8.1.

Walne zgromadzenie jest organem CLARIN ERIC posiadającym pełne prawa decyzyjne i reprezentuje członków CLARIN ERIC. Każdy członek dysponuje jednym głosem. Podmiot reprezentujący członka mianuje jednego oficjalnego przedstawiciela. Dodatkowo każdy członek może mianować jednego eksperta. Każda delegacja może składać się więc z maksymalnie dwóch osób, jednak głosem dysponuje oficjalny przedstawiciel.

8.2.

Walne zgromadzenie zwoływane jest co najmniej raz do roku i wykonuje co najmniej następujące czynności:

a)

mianuje, zawiesza lub zwalnia dyrektora wykonawczego i zarząd, poza członkami z urzędu wspomnianymi w art. 10 ust. 3 i art. 13 ust. 2;

b)

zatwierdza członków zarządu z urzędu;

c)

mianuje Naukową Radę Konsultacyjną;

d)

podejmuje decyzje na temat strategii tworzenia i wykorzystywania CLARIN oraz w innych kwestiach uznanych za istotne przez radę dyrektorów lub przez członka lub grupę członków składających stosowny wniosek, zgodnie z art. 8.3;

e)

zatwierdza programy prac i budżet roczny CLARIN ERIC;

f)

podejmuje, co najmniej raz na pięć lat, decyzję w sprawie zasad obliczania opłat rocznych w odniesieniu do każdego członka oraz w sprawie wysokości opłaty rocznej, przy czym zasady obliczania i odpowiednie kwoty opłaty rocznej są określone w załączniku 2 do niniejszego statutu;

g)

zatwierdza sprawozdania roczne i sprawozdania finansowe CLARIN ERIC;

h)

zatwierdza wkład każdego członka do CLARIN;

i)

zatwierdza przyjęcie nowych członków i obserwatorów;

j)

podejmuje decyzje w sprawie zakończenia członkowstwa i statusu obserwatora;

k)

podejmuje decyzje w sprawie likwidacji CLARIN ERIC zgodnie z art. 27.

8.3.

Walne zgromadzenie zwoływane jest przez przewodniczącego z wyprzedzeniem co najmniej czterech tygodni, natomiast porządek obrad przedstawiany jest co najmniej dwa tygodnie przed planowanym posiedzeniem. Członkowie mają prawo zaproponować punkty porządku obrad najpóźniej trzy tygodnie przed posiedzeniem. Zwołania walnego zgromadzenia może zażądać co najmniej 50 % członków, a posiedzenie zwołuje się w najwcześniejszym możliwym terminie, z co najmniej dwutygodniowym wyprzedzeniem.

8.4.

Walne zgromadzenie wybiera przewodniczącego zwykłą większością głosów. Przewodniczący jest oficjalnym przedstawicielem jednego z członków. Przewodniczący wybierany jest na dwuletnią kadencję i może pełnić tę funkcje nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. W przypadku rezygnacji przewodniczącego przed zakończeniem kadencji walne zgromadzenie wybiera nowego przewodniczącego.

8.5.

Walne zgromadzenie wybiera wiceprzewodniczącego zwykłą większością głosów. Wiceprzewodniczący jest oficjalnym przedstawicielem jednego z członków. Wiceprzewodniczący wybierany jest na dwuletnią kadencję i może pełnić tę funkcje nie dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. W przypadku rezygnacji wiceprzewodniczącego przed zakończeniem kadencji walne zgromadzenie wybiera nowego wiceprzewodniczącego. Wiceprzewodniczący zastępuje przewodniczącego w przypadku jego nieobecności oraz w przypadku wystąpienia konfliktu interesów.

8.6.

Jeżeli oficjalny przedstawiciel nie może uczestniczyć w obradach walnego zgromadzenia, członek może upoważnić innego przedstawiciela należącego do tego samego podmiotu, eksperta krajowego lub oficjalnego przedstawiciela innego członka do głosowania w jego imieniu w drodze pisemnego właściwie podpisanego upoważnienia przedłożonego przewodniczącemu przed rozpoczęciem posiedzenia. Żaden przedstawiciel nie może przedłożyć więcej niż trzech upoważnień.

8.7.

Obradom walnego zgromadzenia przewodniczy przewodniczący, a w przypadku jego nieobecności – wiceprzewodniczący. Przewodniczący lub osoba upoważniona przez przewodniczącego odpowiada za aktualizację załącznika 1, tak by lista członków, obserwatorów i podmiotów ich reprezentujących była zawsze aktualna.

8.8.

Wszystkie decyzje podejmowane są zwykłą większością głosów, z wyjątkiem decyzji dotyczących:

a)

zmiany statutu CLARIN ERIC;

b)

po pięciu pierwszych latach istnienia CLARIN ERIC – zmiany załącznika 2 „Opłata roczna”;

c)

likwidacji CLARIN ERIC;

d)

zakończenia członkostwa lub statusu obserwatora;

e)

zawieszenia lub odwołania dyrektora wykonawczego i rady dyrektorów.

8.9.

Podjęcie decyzji wymaga dwóch trzecich głosów w przypadku następujących kwestii:

a)

zmiany statutu,

b)

zmiany załącznika 2,

c)

zawieszenia lub odwołania dyrektora wykonawczego i rady dyrektorów,

d)

likwidacja CLARIN ERIC.

Do wszelkich zmian statutu zastosowanie mają przepisy zawarte w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 723/2009.

8.10.

Decyzja o zakończeniu członkowstwa lub statusu obserwatora wymaga głosowania jednomyślnego, poza głosem zainteresowanego członka i członków wstrzymujących się od głosu.

8.11.

Na żądanie przedstawiciela głosowanie jest utajniane. W przypadku równej liczby głosów głos decydujący ma przewodniczący.

8.12.

Kworum walnego zgromadzenia wynosi dwie trzecie głosów. Przedstawiciele mogą brać udział w obradach osobiście lub w drodze upoważnienia, zgodnie z art. 8 ust. 6.Walne zgromadzenie może podjąć decyzję o zastosowaniu w trakcie obrad takich rozwiązań technologicznych jak wideokonferencje.

8.13.

Przewodniczący może podjąć decyzję o zastosowaniu pisemnej procedury przyjmowania decyzji. W takich przypadkach przewodniczący lub osoba upoważniona przez przewodniczącego przedstawia wniosek wszystkim oficjalnym przedstawicielom w walnym zgromadzeniu, którzy następnie przekazują we wskazanym terminie swoje zastrzeżenia, zmiany lub informacje o wstrzymaniu się od głosu. Termin odpowiedzi jest nie krótszy niż 14 dni kalendarzowych. W przypadkach pilnych oraz jeżeli przyjęty środek musi zostać natychmiast wdrożony, przewodniczący może skrócić czas na odpowiedź do pięciu dni kalendarzowych. W przypadku braku zastrzeżeń, zmian i informacji o wstrzymaniu się od głosu we wskazanym terminie wniosek uznaje się za przyjęty na zasadzie milczącej zgody. Jeżeli oficjalny przedstawiciel ma zastrzeżenia lub propozycje zmian, przewodniczący może podjąć decyzję o zmianie wniosku i ponownym poddaniu go procedurze pisemnej lub włączyć daną kwestię do porządku obrad następnego posiedzenia walnego zgromadzenia.

Artykuł 9

Naukowa Rada Konsultacyjna

9.1.

Członków Naukowej Rady Konsultacyjnej mianuje walne zgromadzenie. Naukowa Rada Konsultacyjna składa się z naukowców wysokiego szczebla, niezależnych (1) od CLARIN ERIC. W Naukowej Radzie Konsultacyjnej reprezentowane są zarówno podmioty wnoszące wkład w CLARIN ERIC, jak i z niego korzystające.

9.2.

Decyzje o liczbie członków Naukowej Rady Konsultacyjnej podejmuje walne zgromadzenie. Liczba ta powinna wynosić od pięciu do dziesięciu.

9.3.

Kadencja członków Naukowej Rady Konsultacyjnej trwa trzy lata i istnieje możliwość jednorazowego jej przedłużenia zgodnie z decyzją walnego zgromadzenia.

9.4.

Naukowa Rada Konsultacyjna uczestniczy w pracach walnego zgromadzenia udzielając z własnej inicjatywy i na wniosek walnego zgromadzenia porad w kwestiach strategicznych, między innymi w odniesieniu do wizji, nowych inicjatyw, planów prac i zapewniania jakości. Naukowa Rada Konsultacyjna może uczestniczyć w pracach walnego zgromadzenia w zakresie oceny postępów prac i usług oferowanych przez CLARIN ERIC.

9.5.

Przewodniczącego Naukowej Rady Konsultacyjnej mianuje walne zgromadzenie. Regulamin wewnętrzny Naukowej Rady Konsultacyjnej opiera się na ogólnym wzorze regulaminów wewnętrznych sporządzonym przez radę dyrektorów. Regulamin wewnętrzny zatwierdza rada dyrektorów.

Artykuł 10

Forum Koordynatorów Krajowych

10.1.

Obowiązkiem każdego członka będącego państwem jest mianowanie krajowego koordynatora. Krajowy koordynator pełni funkcję głównej osoby do kontaktów pomiędzy CLARIN ERIC i konsorcjum krajowym.

Krajowi koordynatorzy są odpowiedzialni za realizację przez ich państwo polityk i strategii walnego zgromadzenia dotyczących rozwoju i eksploatacji CLARIN.

10.1.1.

Obowiązkiem każdego członka będącego organizacją międzyrządową posiadającą strukturę operacyjną jest mianowanie koordynatora. Koordynator pełni funkcję głównej osoby do kontaktów pomiędzy CLARIN ERIC i działami operacyjnymi organizacji międzyrządowej. Koordynator jest odpowiedzialny za realizację przez jego organizację polityki i strategii walnego zgromadzenia dotyczących rozwoju i eksploatacji CLARIN. W dalszej części niniejszego statutu termin „koordynator krajowy” oznacza również koordynatorów mianowanych przez organizacje międzyrządowe.

10.2.

Forum Koordynatorów Krajowych składa się z wszystkich koordynatorów krajowych. Obowiązkiem Forum Koordynatorów Krajowych jest zapewnienie koordynacji wdrażania strategii określonych przez walne zgromadzenie. Forum zapewnia spójną i trwałą współpracę w ramach CLARIN oraz pomiędzy członkami.

10.3.

Przewodniczący Forum Koordynatorów Krajowych wybierany jest zgodnie z regulaminem wewnętrznym Forum. Przewodniczący jest członkiem rady dyrektorów z urzędu.

10.4.

Regulamin wewnętrznym Forum Koordynatorów Krajowych opiera się na ogólnym wzorze regulaminów wewnętrznych określonym przez radę dyrektorów. Regulamin wewnętrzny zatwierdza rada dyrektorów.

Artykuł 11

Dyrektor wykonawczy

11.1.

Walne zgromadzenie mianuje dyrektora wykonawczego CLARIN ERIC zgodnie z procedurą określoną przez walne zgromadzenie. Dyrektor wykonawczy i rada dyrektorów są łącznie przedstawicielem prawnym CLARIN ERIC. Dyrektor wykonawczy odpowiada za codzienne zarządzanie CLARIN ERIC. Dyrektor wykonawczy jest odpowiedzialny za wdrożenie podjętej przez walne zgromadzenie decyzji o zmianie załącznika 2.

11.2.

Kadencja dyrektora wykonawczego trwa pięć lat; istnieje możliwość administracyjnego przedłużenia kadencji bez konkursu o okres do dwóch lat zgodnie z decyzją walnego zgromadzenia. Na koniec pięcioletniej kadencji lub jeżeli niemożliwe jest dalsze przedłużenie administracyjne, rozpisuje się nowy konkurs.

Artykuł 12

Rada dyrektorów

12.1.

Walne zgromadzenie mianuje do rady dyrektorów osoby wysokiego szczebla. O liczbie członków rady dyrektorów decyduje walne zgromadzenie. Procedura mianowania określana jest przez walne zgromadzenie. Członkowie rady dyrektorów posiadają wiedzę na temat zarządzania, infrastruktury technicznej, zasobów i narzędzi językowych oraz potrzeb użytkowników.

12.2.

Walne zgromadzenie mianuje jednego z członków rady dyrektorów na stanowisko wicedyrektora. Wicedyrektor zastępuje dyrektora wykonawczego w przypadku jego nieobecności oraz w przypadku wystąpienia konfliktu interesów.

12.3.

Kadencja członków rady dyrektorów trwa trzy lata i istnieje możliwość jednorazowego jej przedłużenia zgodnie z decyzją walnego zgromadzenia.

12.4.

Rada dyrektorów wraz z dyrektorem wykonawczym stanowi organ wykonawczy CLARIN ERIC. Rada dyrektorów jest odpowiedzialna za sprawne funkcjonowanie CLARIN ERIC zgodnie z wytycznymi i decyzjami walnego zgromadzenia oraz w oparciu o informacje zwrotne innych organów i komitetów.

12.5.

Rada dyrektorów sporządza ogólny wzór regulaminów wewnętrznych do stosowania przez wszystkie rady i komitety wspomniane w niniejszym statucie i zatwierdza poszczególne regulaminy wewnętrzne każdej rady i komitetu. Rada dyrektorów sporządza swój własny regulamin wewnętrzny w oparciu o ogólny wzór.

12.6.

Dyrektor wykonawczy jest przewodniczącym rady dyrektorów.

Artykuł 13

Stały Komitet ds. Centrów Technicznych CLARIN

13.1.

Niniejszym ustanawia się Stały Komitet ds. Centrów Technicznych CLARIN. Stały Komitet ds. Centrów CLARIN składa się z dyrektorów (lub przedstawicieli wskazanych przez dyrektorów) centrów CLARIN określonych jako kluczowe dla funkcjonowania CLARIN na podstawie kryteriów sformułowanych przez radę dyrektorów. Odpowiedzialność za podjęcie decyzji o uznaniu centrum technicznego za kluczowe dla funkcjonowania CLARIN spoczywa na walnym zgromadzeniu.

13.2.

Zadaniem Stałego Komitetu ds. Centrów CLARIN jest zapewnienie trwałości, spójności i stabilności usług infrastruktury poprzez decyzje dotyczące wdrażania, jak również koordynację działań centrów i członków. Komitet podlega Forum Koordynatorów Krajowych i radzie dyrektorów. Przewodniczący stałego komitetu wybierany jest zgodnie z regulaminem wewnętrznym komitetu. Przewodniczący jest członkiem rady dyrektorów z urzędu.

13.3.

Stały komitet pełni rolę forum dla centrów CLARIN umożliwiającego wymianę pomysłów i doświadczeń. Stały komitet udziela porad oraz składa propozycje i wnioski do CLARIN ERIC i do krajowych koordynatorów w celu zapewnienia trwałości, spójności i stabilności usług.

13.4.

Regulamin wewnętrzny stałego komitetu opiera się na ogólnym wzorze regulaminów wewnętrznych sporządzonym przez radę dyrektorów. Regulamin wewnętrzny zatwierdza rada dyrektorów.

Artykuł 14

Grupy robocze

14.1.

Rada dyrektorów może tworzyć i likwidować grupy robocze zajmujące się zagadnieniami, które wymagają szczególnych starań i którymi nie może zająć się rada dyrektorów.

14.2.

Regulaminy wewnętrzne grup roboczych opierają się na ogólnym wzorze regulaminów wewnętrznych sporządzonym przez radę dyrektorów. Regulaminy wewnętrzne zatwierdza rada dyrektorów.

ROZDZIAŁ 5

FINANSOWANIE

Artykuł 15

Zasady budżetowe i sprawozdania finansowe

15.1.

Rok budżetowy CLARIN ERIC rozpoczyna się w dniu 1 stycznia i kończy w dniu 31 grudnia każdego roku.

15.2.

Pozycje dochodów i wydatków CLARIN ERIC zamieszcza się w preliminarzu przygotowywanym na każdy rok budżetowy i wykazuje w budżecie rocznym. Budżet roczny sporządzany jest zgodnie z zasadami przejrzystości.

15.3.

Do sprawozdań finansowych CLARIN ERIC dołącza się sprawozdanie dotyczące zarządzania budżetowego i finansowego w danym roku budżetowym.

15.4.

CLARIN ERIC podlega wymogom właściwego prawa w odniesieniu do przygotowywania, wypełniania, audytu i publikacji sprawozdań finansowych.

15.5.

CLARIN ERIC zapewnia wykorzystywanie środków finansowych zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami.

15.6.

CLARIN ERIC rejestruje oddzielnie wszystkie koszty i przychody ze swojej działalności gospodarczej.

Artykuł 16

Odpowiedzialność

16.1.

CLARIN ERIC ponosi odpowiedzialność za swoje długi.

16.2.

Członkowie nie ponoszą zbiorowo odpowiedzialności za długi CLARIN ERIC.

16.3.

Odpowiedzialność finansowa członków za długi CLARIN ERIC ograniczona jest do wysokości rocznego wkładu poszczególnych członków określonego w załączniku 2.

16.4.

CLARIN ERIC zawiera odpowiednie ubezpieczenie pokrywające szczególne ryzyko związane z budową i eksploatacją CLARIN.

ROZDZIAŁ 6

SPRAWOZDAWCZOŚĆ DO KOMISJI

Artykuł 17

Sprawozdawczość do Komisji

17.1.

CLARIN ERIC przygotowuje roczne sprawozdanie z działalności zawierające w szczególności opis naukowych, operacyjnych i finansowych aspektów działalności. Sprawozdanie zatwierdzane jest przez walne zgromadzenie i przekazywane Komisji oraz odpowiednim organom publicznym w ciągu sześciu miesięcy od końca danego roku budżetowego. Sprawozdanie jest podawane do publicznej wiadomości.

17.2.

CLARIN ERIC informuje Komisję o wszelkich okolicznościach, które mogą w poważnym stopniu utrudnić realizację zadań CLARIN ERIC lub przeszkodzić CLARIN ERIC w wypełnieniu wymogów rozporządzenia (WE) nr 723/2009.

ROZDZIAŁ 7

POLITYKA

Artykuł 18

Porozumienia z osobami trzecimi

18.1.

CLARIN ERIC może zawierać porozumienia z osobami trzecimi, np. instytucjami, regionami lub państwami niebędącymi jego członkami, jeżeli uzna to za korzystne.

18.2.

Jeżeli instytucje z państw niebędących członkami konsorcjum lub inne strony opisane w art. 18 ust. 1 chcą wnieść wkład do CLARIN ERIC w postaci wiedzy specjalistycznej, usług, zasobów językowych i technologii, CLARIN ERIC może zawrzeć porozumienia z takimi stronami. W porozumieniu określa się konkretne usługi świadczone przez stronę lub konkretny wkład strony oraz prawa dostępu, opłatę za subskrypcję oraz inne warunki wynikające z takich usług lub takiego wkładu. Warunkiem wstępnym jest uwzględnienie użytkowników danych, narzędzi i usług CLARIN w systemie uwierzytelniania użytkowników i udzielania zezwoleń.

Artykuł 19

Polityka dostępu użytkowników

19.1.

W odniesieniu do możliwości dostępu dla naukowców z państw będących członkami CLARIN dane, narzędzia i usługi oferowane przez CLARIN ERIC są dostępne dla wszystkich pracowników i studentów instytucji badawczych, takich jak uniwersytety, ośrodki badawcze, muzea i biblioteki specjalistyczne, zgodnie z upoważnieniami wydanymi przez podmioty dostarczające treści oraz po uwierzytelnieniu zatwierdzonym przez CLARIN ERIC.

19.2.

W odniesieniu do dostępu dla naukowców w państwach niebędących członkami instytucja badawcza wnosi opłatę za subskrypcję zgodnie z zasadami określonymi w załączniku 2, dzięki czemu wszyscy pracownicy i studenci danej instytucji mają dostęp do danych, narzędzi i usług CLARIN. Warunkiem wstępnym jest uwzględnienie użytkowników danych, narzędzi i usług CLARIN w systemie uwierzytelniania użytkowników i udzielania zezwoleń spełniającego wymogi CLARIN i zatwierdzonego przez CLARIN ERIC.

19.3.

Możliwe jest udzielenie odpłatnego dostępu innym instytucjom, podmiotom przemysłowym i podobnym rodzajom użytkowników, jak również indywidualnym naukowcom niezwiązanym z żadną instytucją. Warunkiem wstępnym jest uwzględnienie użytkowników danych, narzędzi i usług CLARIN w systemie uwierzytelniania użytkowników i udzielania zezwoleń spełniającego wymogi CLARIN i zatwierdzonego przez CLARIN ERIC.

19.4.

Możliwe jest udzielenie dostępu dla szerokiego zakresu odbiorców, jeżeli usługi lub zasoby nie są ograniczone warunkami licencyjnymi nałożonymi przez właścicieli. Udziela się dostępu do metadanych oraz do zasobów otwartego oprogramowania i otwartego dostępu.

19.5.

Nawet jeżeli udzielono dostępu zgodnie z zapisami art. 19 ust. 1–4, korzystanie z niektórych usług i zasobów może być obciążone opłatą, jeżeli wymaga tego ich właściciel.

Artykuł 20

Polityka oceny naukowej

20.1.

Rolą CLARIN ERIC jest ułatwianie prowadzenia badań naukowych oraz ogólnie zachęcanie do zapewniania jak najszerszego swobodnego dostępu do danych naukowych. Niezależnie od realizowania tej zasady CLARIN ERIC promuje wysokiej jakości badania i wspiera kulturę „najlepszych praktyk” poprzez działalność szkoleniową.

Jeżeli dostęp do danych lub narzędzi badawczych CLARIN musi zostać ograniczony z przyczyn związanych z wydajnością i konieczne jest dokonanie wyboru projektów, naukowa jakość wniosków dotyczących projektów oceniania jest przez niezależnych ekspertów w ramach wzajemnej oceny, której kryteria i procedury określa walne zgromadzenie po zasięgnięciu opinii Naukowej Rady Konsultacyjnej. Wśród takich kryteriów uwzględnia się również potrzebę zachowania odpowiedniej wydajności na potrzeby zupełnie nowych pomysłów, które nie osiągnęły jeszcze pełnej dojrzałości lub powszechnie uznawanej doskonałości naukowej. Eksperci przeprowadzający wzajemną ocenę wybierani są przez radę dyrektorów zgodnie z polityką oceny naukowej.

20.2.

Ocena CLARIN ERIC i wyników jego działalności jest zadaniem Naukowej Rady Konsultacyjnej zgodnie z art. 9 ust. 4.

Artykuł 21

Polityka upowszechniania wiedzy

21.1.

CLARIN ERIC promuje CLARIN i zachęca naukowców do podejmowania nowych i innowacyjnych projektów oraz stosowania CLARIN w szkolnictwie wyższym.

21.2.

CLARIN ERIC zachęca naukowców do publicznego udostępniania wyników ich badań oraz zwraca się do naukowców z państw będących jego członkami o udostępnianie wyników poprzez CLARIN.

21.3.

Polityka upowszechniania wiedzy obejmuje opis różnych grup docelowych, a celem dotarcia do odbiorców CLARIN wykorzystuje różne kanały, takie jak portal internetowy, biuletyn informacyjny, warsztaty, obecność na konferencjach, artykuły w czasopismach i gazetach codziennych.

Artykuł 22

Polityka w zakresie praw własności intelektualnej

22.1.

Prawa własności do wyników stworzonych przez CLARIN ERIC należą do CLARIN ERIC; prawami tymi zarządza rada dyrektorów.

22.2.

Zasadniczo przestrzega się zasad otwartego oprogramowania i otwartego dostępu.

22.3.

CLARIN ERIC dostarcza (w tym poprzez strony internetowe) naukowcom wytycznych pozwalających dopilnować, aby badania podejmowane z wykorzystaniem materiałów udostępnionych poprzez CLARIN ERIC były podejmowane w ramach umożliwiających przestrzeganie praw właścicieli danych oraz prywatności osób.

22.4.

CLARIN ERIC zapewnia wyrażenie przez użytkowników zgody na warunki udzielania dostępu oraz istnienie stosownych rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa przechowywania i przetwarzania danych.

22.5.

CLARIN ERIC posiada właściwie określone procedury badania zarzutów naruszenia bezpieczeństwa i naruszenia poufności w odniesieniu do danych pochodzących z badań.

Artykuł 23

Polityka zatrudnienia, w tym polityka równości szans

23.1.

CLARIN ERIC jako pracodawca stosuje politykę równości szans. Umowy o pracę są zgodne z krajowymi przepisami państwa, w którym zatrudnia się pracowników.

23.2.

Do realizacji każdego zadania CLARIN wybiera najlepszego kandydata, bez względu na jego pochodzenie, narodowość, wyznanie lub płeć.

Artykuł 24

Polityka w zakresie zamówień i zwolnień podatkowych

24.1.

CLARIN ERIC traktuje kandydatów i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia na równych warunkach i w sposób niedyskryminujący, niezależnie od tego, czy ich siedziba znajduje się w Unii Europejskiej czy poza nią. Polityka CLARIN ERIC w zakresie zamówień jest zgodna z zasadami przejrzystości, niedyskryminacji i konkurencji. Ponieważ CLARIN ma strukturę rozproszoną, zamówienia realizowane są częściowo przez poszczególnych członków zgodnie z ich krajowymi przepisami i procedurami dotyczącymi zamówień publicznych, a częściowo przez sam CLARIN ERIC.

24.2.

Za zamówienia realizowane przez CLARIN ERIC odpowiada rada dyrektorów. Informacje o wszystkich przetargach są publikowane w odpowiedni sposób na stronie internetowej CLARIN ERIC oraz na terytoriach członków i obserwatorów. W odniesieniu do zamówień o wartości powyżej 200 000 EUR CLARIN ERIC przestrzega zasad dyrektyw UE w sprawie zamówień publicznych oraz późniejszych mających zastosowanie przepisów prawa krajowego. Decyzja o udzieleniu zamówienia jest publikowana i zawiera kompletne uzasadnienie. Walne zgromadzenie przyjmuje przepisy wykonawcze określające wszystkie niezbędne szczegóły procedur i kryteriów dotyczących zamówień.

24.3.

Zamówienia dokonywane przez członków i obserwatorów w odniesieniu do działalności CLARIN realizowane są w sposób uwzględniający potrzeby CLARIN ERIC, wymogi techniczne i specyfikacje wydane przez właściwe organy.

24.4.

Zwolnienia podatkowe wynikające z art. 143 ust. 1 lit. g) i art. 151 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 2006/112/WE (2) oraz zgodne z art. 50 i 51 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 (3) są ograniczone do podatku od wartości dodanej odnośnie do takich towarów i usług, które są oficjalnie wykorzystywane przez CLARIN ERIC, przewyższają wartość 250 EUR oraz są w całości opłacane i nabywane przez CLARIN ERIC. Zwolnienia te nie obejmują zamówień dokonywanych przez poszczególnych członków. Nie mają zastosowania inne ograniczenia.

Artykuł 25

Polityka zarządzania danymi

25.1.

Zasadniczo CLARIN ERIC przestrzega zasad otwartego oprogramowania i otwartego dostępu, z zastrzeżeniem istniejących licencji.

25.2.

CLARIN ERIC udostępnia publicznie wszystkie zasoby językowe i narzędzia przy wykorzystaniu opisów kluczowych elementów metadanych.

ROZDZIAŁ 8

PRZEPISY DOTYCZĄCE CZASU TRWANIA KONSORCJUM, LIKWIDACJI KONSORCJUM, SPORÓW I ROZPOCZĘCIA DZIAŁALNOŚCI

Artykuł 26

Czas trwania konsorcjum

26.1.

CLARIN ERIC zostaje ustanowiony na czas nieokreślony.

Artykuł 27

Likwidacja

27.1.

Do likwidacji CLARIN ERIC dochodzi wskutek decyzji walnego zgromadzenia zgodnie z art. 8 ust. 2 i 8.

27.2.

Bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu 10 dni od przyjęcia decyzji o likwidacji, CLARIN ERIC zawiadamia Komisję Europejską o tej decyzji.

27.3.

Aktywa pozostałe po spłacie zadłużenia CLARIN ERIC rozdziela się pomiędzy członków proporcjonalnie do ich skumulowanego rocznego wkładu do CLARIN ERIC określonego w załączniku 2. Zgodnie z art. 16 ust. 3 zobowiązania pozostałe po uwzględnieniu aktywów CLARIN ERIC rozdziela się pomiędzy członków proporcjonalnie do ich rocznego wkładu do CLARIN ERIC określonego w załączniku 2.

27.4

Bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu 10 dni od zakończenia procedury likwidacji, CLARIN ERIC zawiadamia Komisję o tym fakcie.

27.5.

CLARIN ERIC przestaje istnieć z dniem opublikowania przez Komisję Europejską stosownego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 28

Prawo właściwe

28.1.

Sprawy CLARIN ERIC reguluje zgodnie z zasadą nadrzędności:

a)

prawo Unii, w szczególności rozporządzenie (WE) nr 723/2009;

b)

prawo Niderlandów w przypadku kwestii nieobjętych (lub objętych tylko częściowo) prawem Unii;

c)

niniejszy statut.

Artykuł 29

Spory

29.1.

Sądem właściwym do rozstrzygania sporów pomiędzy członkami, których przedmiotem jest CLARIN ERIC, sporów między członkami a CLARIN ERIC oraz wszelkich innych sporów, w których stroną jest Unia, jest Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

29.2.

W przypadku sporów między CLARIN ERIC a osobami trzecimi zastosowanie mają przepisy Unii dotyczące właściwości sądów. W sprawach nieobjętych przepisami Unii sąd właściwy do rozstrzygania sporów określa się zgodnie z prawem Niderlandów.

Artykuł 30

Dostępność statutu

30.1.

Obowiązująca wersja statutu dostępna jest przez cały czas na stronie internetowej CLARIN ERIC oraz w jego statutowej siedzibie.

Artykuł 31

Przepisy dotyczące rozpoczęcia działalności

31.1.

Posiedzenie założycielskie walnego zgromadzenia zwołuje państwo przyjmujące w najwcześniejszym możliwym terminie, jednak nie później niż 45 dni kalendarzowych po wejściu w życie decyzji Komisji o ustanowieniu CLARIN ERIC.

31.2.

Państwo przyjmujące powiadamia członków założycieli o wszelkich określonych pilnych czynnościach prawnych, które należy podjąć w imieniu CLARIN ERIC przed posiedzeniem założycielskim. Jeżeli żaden członek założyciel nie składa sprzeciwu w ciągu 5 dni roboczych od powiadomienia, osoba właściwie umocowana przez państwo przyjmujące przeprowadza czynności prawne.

Załącznik 1

LISTA CZŁONKÓW I OBSERWATORÓW

Niniejszy załącznik zawiera listę członków i obserwatorów oraz jednostek ich reprezentujących.

Ostatnia aktualizacja: dnia 20 września 2010 r.

Członkowie

Państwo lub organizacja międzyrządowa

Podmiot reprezentujący

Republika Austrii

Austriackie Federalne Ministerstwo Nauki i Badań (BMWF)

Republika Bułgarii

Ministerstwo Edukacji, Młodzieży i Nauki

Republika Czeska

Ministerstwo Edukacji, Młodzieży i Sportu (MEYS)

Królestwo Danii

Duńska Agencja Nauki, Technologii i Innowacji (DASTI)

Unia Języka Niderlandzkiego

Sekretarz Generalny

Republika Estońska

Ministerstwo Edukacji i Badań Naukowych

Republika Federalna Niemiec

Niemieckie Federalne Ministerstwo Edukacji Badań (BMBF)

Królestwo Niderlandów

Niderlandzka Organizacja Badań Naukowych (NWO)

Rzeczpospolita Polska

 


Obserwatorzy

Państwo lub organizacja międzyrządowa

Podmiot reprezentujący

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik 2

OPŁATA ROCZNA

Zasady

Opisane niżej zasady mają zastosowanie w okresie pierwszych pięciu lat do obliczania rocznych wkładów pieniężnych wnoszonych przez członków, obserwatorów i poszczególne instytucje w państwach niebędących członkami konsorcjum, które zamierzają przystąpić do CLARIN ERIC. Walne zgromadzenie może również zawierać specjalne porozumienia o współpracy z osobami trzecimi. Przed końcem okresu pierwszych pięciu lat walne zgromadzenie podejmuje decyzję w sprawie metody obliczania stosowanej w późniejszych okresach.

Zastosowanie mają następujące zasady:

a)

wstępny budżet docelowy wynosi 1 000 000 EUR rocznie w oparciu o szacunkowy udział 2/3 z 26 państw reprezentowanych w konsorcjum przygotowawczym CLARIN; w przypadku przystąpienia większej liczby członków walne zgromadzenie może podjąć decyzję o obniżeniu wkładów lub zwiększeniu poziomu działalności;

b)

wkład wnoszony w pierwszym roku przez Niderlandy jako państwo przyjmujące wynosi 250 000 EUR;

c)

maksymalna wysokość wkładu wnoszonego przez pozostałych członków w pierwszym roku wynosi 200 000 EUR;

d)

minimalna wysokość wkładu wnoszonego przez członków w pierwszym roku wynosi 11 800 EUR;

e)

wysokość wkładu wnoszonego przez każdego członka ustala się na okres pięciu lat; kwota podlega rocznemu zwiększeniu o 2 % w celu kompensacji inflacji i wzrostu kosztów. Konkretne kwoty w odniesieniu do poszczególnych członków podane są w tabeli poniżej;

f)

członkowie przystępujący do konsorcjum w późniejszych latach wpłacają zindeksowaną kwotę wkładu określoną na dany rok;

g)

obserwatorzy płacą minimalną zindeksowaną składkę członkowską określoną w tabeli poniżej;

h)

poszczególne instytucje w państwach niebędących członkami konsorcjum wpłacają minimalny zindeksowany wkład określony w tabeli poniżej;

i)

wkład wnoszony przez Unię Języka Niderlandzkiego wynosi 28 600 EUR w oparciu o flamandzki udział w produkcie krajowym brutto Unii (co daje 23 600 EUR) oraz dodatkową kwotę 5 000 EUR jako specjalny wkład Unii Języka Niderlandzkiego (jako organizacji międzynarodowej);

j)

wkład podmiotów przystępujących do konsorcjum w trakcie roku jest proporcjonalny do liczby miesięcy pozostałych do końca danego roku począwszy od pierwszego dnia miesiąca, w którym dany podmiot przystąpił do konsorcjum;

k)

wkłady oparte są na PKB danego państwa w 2010 r. jako odsetku produktu krajowego brutto Unii w tym roku (w oparciu o dane EUROSTAT) zgodnie z poniższym wzorem:

Odsetek produktu krajowego brutto zaokrągla się do najbliższej liczby całkowitej (W GÓRĘ, jeżeli wynosi mniej niż 5, W DÓŁ w innych przypadkach) i mnoży przez wartość wkładu minimalnego, jak pokazano w tabeli poniżej:

Odsetek PKB UE

Zaokrąglenie

Wkład w EUR

≤ 1

1

11 800

> 1 i ≤ 2

2

23 600

> 2 i ≤ 3

3

35 400

> 3 i ≤ 4

4

47 200

> 5 i ≤ 6

5

59 000

> 6 i ≤ 7

6

70 800

Itp.

≥ 16 i < 17

16

188 800

≥ 17

nie dotyczy

200 000

Roczną opłatę w przypadku członków, którzy na wstępie nie zobowiązują się do pozostania w konsorcjum na okres pięciu lat, zwiększa się o 25 %, dopóki nie zostanie podjęte zobowiązanie na pozostały okres. Jeżeli członek podejmuje zobowiązanie dotyczące pozostałej części pięcioletniego okresu lub pozostaje w konsorcjum przez pięć lat, dokonuje się odpowiednich ustaleń, tak aby członek nie płacił w sumie więcej, niż wynosi suma normalnych opłat za te pięć lat.

Poniższa tabela i podane w niej sumy odnoszą się do 33 potencjalnych członków z Europy.

Dane liczbowe uzyskane w odniesieniu do członków zobowiązujących się do pozostania w konsorcjum przez pięć lat

(potencjalny)

członek

% PKB

UE 2010

Podstawowy wkład

z rocznym zwiększeniem o 2 %

suma

2012 r.

2013 r.

2014 r.

2015 r.

2016 r.

2012–2016 r.

Islandia

0,10

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Cypr

0,10

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Estonia

0,10

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Malta

0,10

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Łotwa

0,10

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Litwa

0,20

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Bułgaria

0,30

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Luksemburg

0,30

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Słowenia

0,30

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Chorwacja

0,40

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Słowacja

0,50

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Węgry

0,80

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Rumunia

1,00

11 800

11 800

12 036

12 277

12 522

12 773

61 408

Czechy

1,20

23 600

23 600

24 072

24 553

25 045

25 545

122 815

Irlandia

1,30

23 600

23 600

24 072

24 553

25 045

25 545

122 815

Portugalia

1,40

23 600

23 600

24 072

24 553

25 045

25 545

122 815

Finlandia

1,50

23 600

23 600

24 072

24 553

25 045

25 545

122 815

Unia Języka Niderlandzkiego/ Flandria

1,68

28 600

28 600

29 172

29 755

30 351

30 958

148 836

Dania

1,90

23 600

23 600

24 072

24 553

25 045

25 545

122 815

Grecja

1,90

23 600

23 600

24 072

24 553

25 045

25 545

122 815

Austria

2,30

35 400

35 400

36 108

36 830

37 567

38 318

184 223

Norwegia

2,60

35 400

35 400

36 108

36 830

37 567

38 318

184 223

Belgia

2,90

35 400

35 400

36 108

36 830

37 567

38 318

184 223

Szwecja

2,90

35 400

35 400

36 108

36 830

37 567

38 318

184 223

Polska

2,90

35 400

35 400

36 108

36 830

37 567

38 318

184 223

Szwajcaria

3,30

35 400

35 400

36 108

36 830

37 567

38 318

184 223

Turcja

4,70

59 000

59 000

60 180

61 384

62 611

63 863

307 038

Niderlandy

4,80

250 000

250 000

255 000

260 100

265 302

270 608

1 301 010

Hiszpania

8,70

94 400

94 400

96 288

98 214

100 178

102 182

491 261

Włochy

12,80

141 600

141 600

144 432

147 321

150 267

153 272

736 892

Zjednoczone Królestwo

14,00

165 200

165 200

168 504

171 874

175 312

178 818

859 707

Francja

16,10

188 800

188 800

192 576

196 428

200 356

204 363

982 523

Niemcy

20,60

200 000

200 000

204 000

208 080

212 242

216 486

1 040 808

RAZEM

1 635 000

1 635 000

1 667 700

1 701 054

1 735 075

1 769 777

8 508 606


(1)  Niezależność oznacza brak konfliktu interesów.

(2)  Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

(3)  Dz.U. L 77 z 23.3.2011, s. 1.


3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/29


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 1 marca 2012 r.

w sprawie przywozu nasienia trzody chlewnej do Unii

(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 1148)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2012/137/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającą warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem bydła i trzody chlewnej (1) oraz w przywozie, w szczególności jej art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 2 i 3 oraz art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie 90/429/EWG ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt mające zastosowanie w wewnątrzunijnym handlu nasieniem trzody chlewnej oraz w jego przywozie z państw trzecich. W dyrektywie tej przewidziano, że państwa członkowskie mogą zezwolić na przywóz takiego nasienia tylko z tych państw trzecich, które znajdują się w wykazie sporządzonym zgodnie z procedurą ustanowioną w tej dyrektywie i tylko wtedy, kiedy przesyłkom takiego nasienia towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt zgodne ze wzorem znajdującym się w tej dyrektywie. Świadectwo zdrowia zwierząt poświadcza, że nasienie pochodzi z zatwierdzonych centrów pozyskiwania nasienia, w których zagwarantowane jest spełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 1 wspomnianej dyrektywy.

(2)

W decyzji Komisji 2009/893/WE z 30 listopada 2009 r. w sprawie przywozu nasienia trzody chlewnej do Wspólnoty w odniesieniu do wykazów krajów trzecich i centrów pozyskiwania nasienia oraz wymogów dotyczących świadectw (2) ustanowiono wykaz państw trzecich, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz nasienia. Wykaz ten sporządza się na podstawie statusu zdrowia zwierząt pochodzących z tych państw trzecich.

(3)

W dyrektywie 90/429/EWG, zmienionej rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 176/2012 (3), przewidziano – w odniesieniu do brucelozy i choroby Aujeszky’ego – zmianę wymogów dotyczących zdrowia zwierząt dawców z gatunku trzody chlewnej oraz wymogów dotyczących nasienia.

(4)

W dyrektywie Rady 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniającej dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń (4) skreślono chorobę cieszyńską (enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia świń) z wykazu chorób ustanowionego w załączniku I do dyrektywy Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzającej ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń (5), a w rezultacie decyzją Komisji 2008/650/WE z dnia 30 lipca 2008 r. zmieniającą dyrektywę Rady 82/894/EWG w sprawie zgłaszania chorób zwierząt we Wspólnocie poprzez włączenie niektórych chorób do wykazu chorób wymagających zgłaszania oraz skreślenie z tego wykazu enterowirusowego zapalenia mózgu i rdzenia świń (6) choroba ta została skreślona z wykazu chorób podlegających obowiązkowi zgłaszania w Unii.

(5)

Ponadto niektóre wymagania dotyczące zdrowia zwierząt mające zastosowanie w przywozie nasienia trzody chlewnej do Unii należy dostosować do wymagań Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), w szczególności wymagania dotyczące statusu państwa wolnego od pęcherzykowej choroby świń oraz statusu centrum pozyskiwania nasienia wolnego od gruźlicy i wścieklizny.

(6)

W związku z powyższym należy zmienić wzór świadectwa zdrowia zwierząt określony w części 1 załącznika II do decyzji 2009/893/WE, tak aby uwzględniał zmiany do dyrektywy 90/429/EWG, a także usunąć z niego wszystkie odniesienia do choroby cieszyńskiej (enterowirusowego zapalenia mózgu i rdzenia świń), statusu państwa wolnego od pęcherzykowej choroby świń oraz statusu centrum pozyskiwania nasienia wolnego od gruźlicy i wścieklizny.

(7)

Unia zawarła z niektórymi państwami trzecimi umowy dwustronne zawierające specjalne warunki dotyczące przywozu nasienia trzody chlewnej do Unii. W związku z tym w przypadkach, w których we wspomnianych umowach dwustronnych zawarte są takie specjalne warunki i wzory świadectw zdrowia zwierząt mających zastosowanie w przywozie, te warunki i wzory powinny obowiązywać w miejsce warunków i wzorów określonych w niniejszej decyzji.

(8)

Szwajcaria jest państwem trzecim o statusie zdrowia zwierząt równoważnym statusowi państw członkowskich. Jest zatem właściwe, aby przesyłkom nasienia trzody chlewnej przywożonym do Unii ze Szwajcarii towarzyszyło świadectwo zdrowia zwierząt sporządzone zgodnie ze wzorami stosowanymi w wewnątrzunijnym handlu takim nasieniem, określonymi w załączniku D do dyrektywy 90/429/EWG, z uwzględnieniem dostosowań określonych w dodatku 2 rozdział VIII część B pkt 3 załącznika 11 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi, zatwierdzonej decyzją 2002/309/WE, Euratom Rady oraz – w odniesieniu do umowy w sprawie współpracy naukowej i technologicznej – Komisji z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską (7).

(9)

Dla zachowania jasności i spójności prawodawstwa Unii należy uchylić decyzję 2009/893/WE i zastąpić ją niniejszą decyzją.

(10)

Aby uniknąć wszelkich zakłóceń handlu, należy zezwolić na stosowanie w okresie przejściowym świadectw zdrowia zwierząt wydanych zgodnie z decyzją 2009/893/WE.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszej decyzji ustanawia się wykaz państw trzecich lub ich części, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz do Unii nasienia trzody chlewnej.

Ustanawia się w niej również wymogi dotyczące świadectw mające zastosowanie w przywozie tego nasienia do Unii.

Artykuł 2

Przywóz nasienia

1.   Państwa członkowskie zezwalają na przywóz nasienia, o ile spełnia ono następujące warunki:

a)

pochodzi z państw trzecich lub ich części wymienionych w załączniku I;

b)

pochodzi z centrum pozyskiwania nasienia wymienionego w wykazie zgodnie z art. 8 ust. 2 dyrektywy 90/429/EWG;

c)

towarzyszy mu świadectwo zdrowia zwierząt sporządzone zgodnie ze wzorem świadectwa zdrowia zwierząt określonym w części 1 załącznika II i wypełnionym zgodnie z notami wyjaśniającymi zamieszczonymi w części 2 tego załącznika;

d)

spełnia wymogi określone w świadectwie zdrowia zwierząt, o którym mowa w lit. c).

2.   W przypadku gdy w umowach dwustronnych zawartych między Unią a państwami trzecimi określono specjalne warunki dotyczące zdrowia zwierząt i warunki dotyczące świadectw, stosuje się te warunki w miejsce warunków określonych w ust. 1.

Artykuł 3

Warunki dotyczące transportu nasienia do Unii

1.   Nasienia, o którym mowa w art. 2, nie przewozi się w tym samym pojemniku, w którym przewożone są inne przesyłki nasienia, które:

a)

nie jest przeznaczone do wprowadzenia do Unii; lub

b)

ma niższy status zdrowotny.

2.   Podczas transportu do Unii nasienie jest umieszczone w zamkniętych i zaplombowanych pojemnikach, a plomba nie jest naruszana podczas transportu.

Artykuł 4

Uchylenie

Decyzja 2009/893/WE traci moc.

Artykuł 5

Przepisy przejściowe

W okresie przejściowym do dnia 30 listopada 2012 r. państwa członkowskie zezwalają na przywóz z państw trzecich nasienia, któremu towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt wydane nie później niż dnia 31 października 2012 r. zgodnie ze wzorem określonym w części 1 załącznika II do decyzji 2009/893/WE.

Artykuł 6

Stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 czerwca 2012 r.

Artykuł 7

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 marca 2012 r.

W imieniu Komisji

John DALLI

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 62.

(2)  Dz.U. L 320 z 5.12.2009, s. 12.

(3)  Dz.U. L 61 z 2.3.2012, s. 1.

(4)  Dz.U. L 192 z 20.7.2002, s. 27.

(5)  Dz.U. L 62 z 15.3.1993, s. 69.

(6)  Dz.U. L 213 z 8.8.2008, s. 42.

(7)  Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 1.


ZAŁĄCZNIK I

Wykaz państw trzecich lub ich części, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz nasienia trzody chlewnej

Kod ISO

Nazwa państwa trzeciego

Uwagi

CA

Kanada

 

CH

Szwajcaria (1)

 

NZ

Nowa Zelandia

 

US

Stany Zjednoczone

 


(1)  W przywozie ze Szwajcarii stosuje się świadectwo określone w załączniku D do dyrektywy 90/429/EWG z uwzględnieniem dostosowań określonych w dodatku 2 rozdział VIII część B pkt 3 załącznika 11 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi, zatwierdzonej decyzją 2002/309/WE, Euratom.


ZAŁĄCZNIK II

CZĘŚĆ 1

Wzór świadectwa zdrowia zwierząt do celów przywozu nasienia trzody chlewnej

Image

Image

Image

Image

Image

CZĘŚĆ 2

Noty wyjaśniające dotyczące wystawiania świadectw

a)

Świadectwa zdrowia zwierząt wystawia właściwy organ państwa trzeciego wywozu zgodnie ze wzorem określonym w części 1 załącznika II.

Jeśli państwo członkowskie przeznaczenia stawia dodatkowe wymogi dotyczące wystawiania świadectw, do oryginału formularza świadectwa zdrowia zwierząt włącza się poświadczenia spełnienia tych wymogów.

b)

Oryginał świadectwa zdrowia zwierząt składa się z pojedynczego arkusza papieru lub, w przypadku obszerniejszego tekstu, musi mieć taką formę, aby wszystkie wymagane arkusze papieru stanowiły integralną, niepodzielną całość.

c)

Jeżeli wzór świadectwa zdrowia zwierząt przewiduje pozostawienie stosownych oświadczeń i skreślenie nieistotnych, te nieistotne oświadczenia mogą zostać przekreślone, parafowane i opatrzone pieczęcią przez urzędnika wystawiającego świadectwo albo całkowicie usunięte ze świadectwa.

d)

Świadectwo zdrowia zwierząt sporządza się w co najmniej jednym urzędowym języku państwa członkowskiego, w którym znajduje się punkt kontroli granicznej będący miejscem wprowadzania przesyłki do Unii Europejskiej, oraz w języku urzędowym państwa członkowskiego przeznaczenia. Wspomniane państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na sporządzenie świadectwa w języku urzędowym innego państwa członkowskiego, w razie potrzeby wraz z jego urzędowym tłumaczeniem.

e)

Jeśli w celu identyfikacji poszczególnych elementów przesyłki (według schematu w rubryce I.28 wzoru świadectwa zdrowia zwierząt) do świadectwa zdrowia zwierząt dołączone są dodatkowe arkusze papieru, są one traktowane jako część oryginału świadectwa zdrowia zwierząt po podpisaniu i opieczętowaniu każdej ze stron przez urzędnika wystawiającego świadectwo.

f)

Jeżeli świadectwo zdrowia zwierząt wraz z dodatkowymi elementami, o których mowa w lit. e), składa się z dwóch lub więcej stron, każda ze stron musi być ponumerowana – (numer strony) z (całkowitej liczby stron) – na dole strony oraz musi być opatrzona na górze strony numerem danego świadectwa nadanym przez właściwy organ.

g)

Oryginał świadectwa zdrowia zwierząt musi zostać wypełniony i podpisany przez urzędowego lekarza weterynarii ostatniego dnia roboczego przed załadunkiem przesyłki do wywozu do Unii Europejskiej. Właściwe organy państwa trzeciego wywozu dopilnowują, aby spełnione były wymogi dotyczące wystawiania świadectw, równoważne z wymogami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE (1).

Podpis i pieczęć urzędowego lekarza weterynarii muszą być w innym kolorze niż druk świadectwa zdrowia zwierząt. Wymóg ten dotyczy również pieczęci innych niż pieczęci tłoczone lub znaki wodne.

h)

Oryginał świadectwa zdrowia zwierząt musi towarzyszyć przesyłce do punktu kontroli granicznej w miejscu jej wprowadzenia do Unii Europejskiej.

i)

Numer świadectwa zdrowia, o którym mowa w rubrykach I.2 i II.a wzoru świadectwa zdrowia zwierząt, musi być nadany przez właściwy organ państwa trzeciego wywozu.


(1)  Dz.U. L 13 z 16.1.1997, s. 28.


3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/38


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 1 marca 2012 r.

w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Anoplophora chinensis (Forster)

(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 1310)

(2012/138/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie czwarte,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Doświadczenia zdobyte w wyniku wdrażania decyzji Komisji 2008/840/WE z dnia 7 listopada 2008 r. w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Wspólnoty i rozprzestrzenianiu się we Wspólnocie organizmu Anoplophora chinensis (Forster) (2), biorąc pod uwagę ostatnie przypadki wystąpienia tego organizmu i ustalenia zgłoszone przez Niemcy, Włochy, Niderlandy a w szczególności Zjednoczone Królestwo oraz doświadczenia odnoszące się do zwalczania tego organizmu, wskazały na potrzebę zmiany środków przewidzianych w tej decyzji. W celu zachowania jasności, ze względu na zakres wspomnianych zmian oraz zmian wcześniejszych, należy zastąpić decyzję 2008/840/WE.

(2)

W załączniku I część A sekcja I do dyrektywy 2000/29/WE wymienia się organizmy Anoplophora chinensis (Thomson) oraz Anoplophora malasiaca (Forster), przy czym obie nazwy dotyczą jednego gatunku, który do celów niniejszej decyzji zostaje określony jako Anoplophora chinensis (Forster), zwany dalej „określonym organizmem”, tak jak w przypadku decyzji 2008/840/WE.

(3)

Biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenie, niektóre gatunki roślin, które nie zostały uwzględnione w decyzji 2008/840/WE, powinny zostać objęte jej zakresem, podczas gdy inne, które zostały uprzednio do niej włączone, należy wyłączyć z zakresu decyzji. Rośliny i zrazy, których łodygi lub korzenie są poniżej pewnej średnicy, powinny znaleźć się poza zakresem decyzji. Należy natomiast włączyć pewne definicje w celu poprawy przejrzystości i czytelności.

(4)

W odniesieniu do przywozu przepisy powinny uwzględniać stan fitosanitarny szkodliwego organizmu w kraju pochodzenia.

(5)

Uwzględniając doświadczenie związane z porażonymi przesyłkami pochodzącymi z Chin, przywóz z tego kraju powinien być regulowany specjalnymi przepisami. Ponieważ większość wykrytych przypadków wystąpienia organizmu na określonych roślinach przywożonych z Chin zgłaszano w odniesieniu do roślin Acer spp., należy utrzymać zakaz ich przywozu do dnia 30 kwietnia 2012 r., jak postanowiono wcześniej.

(6)

Należy ustanowić przepisy dotyczące przemieszczania roślin w obrębie Unii.

(7)

Państwa członkowskie powinny przeprowadzać coroczne badania i powiadamiać o ich wynikach Komisję i pozostałe państwa członkowskie. Należy przewidzieć powiadomienia w przypadkach, gdy określony organizm pojawi się w danym państwie członkowskim lub w części państwa członkowskiego, gdzie nie odnotowano wcześniej jego obecności lub uznano, że został on zwalczony. Należy wyznaczyć termin pięciu dni na zgłoszenie obecności określonego organizmu przez państwo członkowskie, aby umożliwić, w stosownych przypadkach, podjęcie szybkiego działania na poziomie Unii.

(8)

W celu zwalczenia określonego organizmu i powstrzymania jego rozprzestrzeniania się państwa członkowskie powinny ustanowić wyznaczone obszary oraz wprowadzić niezbędne środki. W ramach tych środków państwa członkowskie powinny przeprowadzić działania mające na celu zwiększenie świadomości społecznej na temat zagrożeń stwarzanych przez określony organizm. Powinny one również określić konkretne terminy wdrażania tych środków. W przypadkach gdy zwalczenie określonego organizmu nie jest już możliwe, państwa członkowskie powinny wprowadzić środki mające na celu jego powstrzymywanie.

(9)

W szczególnych okolicznościach państwa członkowskie powinny mieć możliwość podjęcia decyzji o nieustanawianiu wyznaczonego obszaru oraz ograniczeniu środków do niszczenia porażonego materiału, prowadzenia wzmożonego monitoringu i identyfikacji roślin związanych z danym przypadkiem porażenia.

(10)

Państwa członkowskie powinny zgłaszać Komisji i pozostałym państwom członkowskim środki, które wprowadziły lub zamierzają wprowadzić, jak również powody, dla których nie ustanawiają wyznaczonych obszarów. Państwa członkowskie powinny corocznie przekazywać Komisji i innym państwom członkowskim uaktualnioną wersję takiego sprawozdania, dającego dokładny obraz sytuacji.

(11)

Należy zatem uchylić decyzję 2008/840/WE.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a)

„określone rośliny” oznaczają rośliny do sadzenia, których średnica łodygi lub korzenia w najgrubszym miejscu wynosi 1 cm lub więcej, inne niż nasiona, następujących gatunków: Acer spp., Aesculus hippocastanum, Alnus spp., Betula spp., Carpinus spp., Citrus spp., Cornus spp., Corylus spp., Cotoneaster spp., Crataegus spp., Fagus spp., Lagerstroemia spp., Malus spp., Platanus spp., Populus spp., Prunus laurocerasus, Pyrus spp., Rosa spp., Salix spp. oraz Ulmus spp.;

b)

„miejsce produkcji” oznacza miejsce produkcji zgodnie z definicją podaną w międzynarodowych standardach środków fitosanitarnych FAO (zwanych dalej „ISPM”) nr 5 (3).

c)

„określony organizm” oznacza organizm Anoplophora chinensis (Forster).

Artykuł 2

Przywóz określonych roślin pochodzących z państw trzecich innych niż Chiny

W odniesieniu do przywozu pochodzącego z państw trzecich innych niż Chiny, o których wiadomo, że występuje w nich określony organizm, określone rośliny można wprowadzać do Unii jedynie pod warunkiem, że:

a)

są zgodne ze szczególnymi wymogami dotyczącymi przywozu określonymi w załączniku I część 1A) pkt 1;

b)

zostaną przy wprowadzeniu do Unii poddane badaniu przez odpowiedzialny organ urzędowy, zgodnie z załącznikiem I część 1A) pkt 2, pod kątem obecności określonego organizmu i zostaną na podstawie tego badania uznane za wolne od tego organizmu.

Artykuł 3

Przywóz określonych roślin pochodzących z Chin

1.   W odniesieniu do przywozu pochodzącego z Chin określone rośliny można wprowadzać do Unii jedynie pod warunkiem, że:

a)

są zgodne ze szczególnymi wymogami dotyczącymi przywozu określonymi w załączniku I część 1B) pkt 1;

b)

zostaną przy wprowadzeniu do Unii poddane badaniu przez odpowiedzialny organ urzędowy, zgodnie z załącznikiem I część 1B) pkt 2, pod kątem obecności określonego organizmu i zostaną na podstawie tego badania uznane za wolne od tego organizmu;

c)

miejsce produkcji tych roślin:

(i)

posiada niepowtarzalny numer rejestracyjny przypisany przez krajową organizację ochrony roślin Chin;

(ii)

jest ujęte w najbardziej aktualnej wersji rejestru przekazanego państwom członkowskim przez Komisję zgodnie z ust. 3;

(iii)

w ciągu ostatnich dwóch lat nie zostało zgłoszone państwom członkowskim przez Komisję jako skreślone z rejestru zgodnie z ust. 3; oraz

(iv)

w ciągu ostatnich dwóch lat nie zostało zgłoszone państwom członkowskim przez Komisję zgodnie z ust. 4 lub 5.

2.   Rośliny Acer spp. nie mogą być jednak wprowadzane do Unii do dnia 30 kwietnia 2012 r.

Od dnia 1 maja 2012 r. w odniesieniu do roślin Acer spp. stosuje się ust. 1.

3.   Komisja przekazuje państwom członkowskim rejestr miejsc produkcji w Chinach, który został ustanowiony przez krajową organizację ochrony roślin w Chinach zgodnie z załącznikiem I część 1B) pkt 1 lit. b).

Jeżeli organizacja ta uaktualnia rejestr poprzez skreślenie miejsca produkcji, ponieważ stwierdzono, że nie spełnia ono już wymogów załącznika I część 1B) pkt 1 lit. b), lub ponieważ Komisja poinformowała Chiny o potwierdzeniu występowania określonego organizmu przy przywozie określonych roślin z takiego miejsca produkcji, Chiny udostępniają uaktualnioną wersję rejestru Komisji; Komisja przekazuje uaktualnioną wersję rejestru państwom członkowskim.

Jeżeli organizacja ta uaktualnia rejestr poprzez ujęcie miejsca produkcji w rejestrze, ponieważ stwierdzono, że spełnia ono wymogi załącznika I część 1B) pkt 1 lit. b), Chiny udostępniają uaktualnioną wersję rejestru Komisji wraz z niezbędnymi wyjaśnieniami. Komisja przekazuje państwom członkowskim uaktualnioną wersję rejestru oraz, w stosownych przypadkach, te wyjaśnienia.

Za pomocą informacyjnych stron internetowych Komisja podaje rejestr oraz jego aktualizacje do publicznej wiadomości.

4.   Jeżeli zgodnie z załącznikiem I część 1B) pkt 1 lit. b) ppkt (ii), (iii) i (iv) podczas kontroli w zarejestrowanym miejscu produkcji chińska organizacja ochrony roślin potwierdzi występowanie określonego organizmu, a Chiny poinformują Komisję o takim wykryciu, Komisja niezwłocznie przekazuje tę informację państwom członkowskim.

Za pomocą informacyjnych stron internetowych Komisja także podaje tę informację do publicznej wiadomości.

5.   Jeżeli Komisja ma dowody na to, że miejsce produkcji ujęte w rejestrze nie spełnia wymogów załącznika I część 1B) pkt 1 lit. b) lub jeżeli określony organizm został wykryty na określonych roślinach przywożonych z takiego miejsca produkcji, a informacje takie pochodzą ze źródeł innych niż te, o których mowa w ust. 3 lub 4, Komisja przekazuje państwom członkowskim informacje dotyczące takiego miejsca produkcji.

Za pomocą informacyjnych stron internetowych Komisja także podaje tę informację do publicznej wiadomości.

Artykuł 4

Przemieszczanie określonych roślin w Unii

Określone rośliny pochodzące z wyznaczonych obszarów w Unii, ustanowionych zgodnie z art. 6, można przemieszczać w Unii jedynie, jeśli spełniają one warunki określone w załączniku I część 2 pkt 1.

Określone rośliny, których nie uprawiano na wyznaczonych obszarach, ale są wprowadzane na takie obszary, można przemieszczać w Unii jedynie, jeśli spełniają one warunki określone w załączniku I część 2 pkt 2.

Określone rośliny przywożone zgodnie z art. 2 i 3 z państw trzecich, co do których wiadomo, że występuje w nich określony organizm, można przemieszczać w Unii jedynie, jeśli spełniają one warunki określone w załączniku I część 2 pkt 3.

Artykuł 5

Badania i powiadamianie o określonym organizmie

1.   Państwa członkowskie prowadzą coroczne urzędowe badania pod kątem występowania określonego organizmu oraz dowodów porażenia przez ten organizm roślin żywicielskich na swoich terytoriach.

Nie naruszając przepisów art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, państwa członkowskie powiadamiają o wynikach tych badań Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie do dnia 30 kwietnia każdego roku.

2.   Bez uszczerbku dla przepisów art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, państwa członkowskie, w ciągu pięciu dni, na piśmie powiadamiają Komisję i pozostałe państwa członkowskie o obecności określonego organizmu na obszarze znajdującym się na ich terytorium, gdzie wcześniej nie odnotowano jego obecności lub określony organizm został uznany za zwalczony lub gdzie porażenie zostało wykryte na gatunku rośliny, o której wcześniej nie było wiadomo, że jest rośliną żywicielską.

Artykuł 6

Wyznaczone obszary

1.   Jeśli wyniki badań, o których mowa w art. 5 ust. 1, potwierdzają występowanie określonego organizmu na danym obszarze lub jeżeli jego występowanie zostało potwierdzone w inny sposób, dane państwo członkowskie niezwłocznie ustanawia, zgodnie z częścią 1 załącznika II, wyznaczony obszar składający się ze strefy porażenia i strefy buforowej.

2.   Państwa członkowskie nie muszą ustanawiać wyznaczonych obszarów, o których mowa w ust. 1, o ile spełniono warunki określone w załączniku II część 2 pkt 1. W takim przypadku państwa członkowskie wprowadzają środki określone w pkt 2 tej części.

3.   Państwa członkowskie wprowadzają na wyznaczonych obszarach środki określone w części 3 załącznika II.

4.   Państwa członkowskie ustalają terminy wdrażania środków przewidzianych w ust. 2 i 3.

Artykuł 7

Sprawozdawczość na temat środków

1.   Państwa członkowskie w ciągu trzydziestu dni od powiadomienia, o którym mowa w art. 5 ust. 2, zgłaszają Komisji i pozostałym państwom członkowskim środki, które wprowadziły lub zamierzają wprowadzić zgodnie z art. 6.

Sprawozdanie zawiera również opis wyznaczonego obszaru, o ile został ustanowiony, informacje dotyczące lokalizacji wraz mapą przedstawiającą jego granice oraz informacje na temat aktualnego statusu szkodliwego organizmu, jak również środków mających na celu spełnienie wymogów w odniesieniu do przemieszczania określonych roślin wewnątrz Unii, jak określono w art. 4.

Należy opisać dowody i kryteria, na których oparte są środki.

W przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o nieustanawianiu wyznaczonego obszaru zgodnie z art. 6 ust. 2, sprawozdanie zawiera dane uzasadniające i powody takiej decyzji.

2.   Do dnia 30 kwietnia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji i innym państwom członkowskim sprawozdanie zawierające aktualny wykaz wyznaczonych obszarów ustanowionych zgodnie z art. 6, w tym informacje dotyczące ich opisu i lokalizacji wraz z mapą przedstawiającą ich granice, oraz środki, które państwa członkowskie wprowadziły lub zamierzają wprowadzić.

Artykuł 8

Zgodność

Państwa członkowskie podejmują wszelkie środki mające na celu spełnienie wymogów niniejszej decyzji oraz, w razie potrzeby, zmieniają środki, które przyjęły w celu ochrony przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem się określonego organizmu, tak aby środki te były zgodne z niniejszą decyzją. Państwa członkowskie niezwłocznie informują o tych środkach Komisję.

Artykuł 9

Uchylenie

Decyzja 2008/840/WE traci moc.

Artykuł 10

Przegląd

Niniejsza decyzja zostanie poddana przeglądowi najpóźniej do dnia 31 maja 2013 r.

Artykuł 11

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 marca 2012 r.

W imieniu Komisji

John DALLI

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

(2)  Dz.U. L 300 z 11.11.2008, s. 36.

(3)  Glosariusz terminologii fitosanitarnej – norma referencyjna ISPM nr 5 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.


ZAŁĄCZNIK I

1.   Szczególne wymogi dotyczące przywozu

A.   Przywóz pochodzący z państw trzecich innych niż Chiny

1.

Nie naruszając przepisów wskazanych w załączniku III część A (poz. 9, 16, 18) oraz w załączniku IV część A sekcja I (poz. 14, 15, 17, 18, 19.2, 20, 22.1, 22.2, 23.1, 23.2, 32.1, 32.3, 33, 34, 36.1, 39, 40, 43, 44, 46) do dyrektywy 2000/29/WE, określone rośliny pochodzące z państw trzecich innych niż Chiny, o których wiadomo, że występuje w nich określony organizm, muszą posiadać świadectwo określone w art. 13 ust. 1 tej dyrektywy, w którym stwierdza się w rubryce „dodatkowa deklaracja”, że:

a)

rośliny te były stale uprawiane w miejscu produkcji zarejestrowanym i kontrolowanym przez krajową organizację ochrony roślin w państwie pochodzenia oraz położonym na obszarach wolnych od szkodników, ustanowionych przez tę organizację zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi normami dla środków fitosanitarnych. Nazwę obszaru wolnego od szkodników należy podać w rubryce „miejsce pochodzenia”; lub

b)

rośliny te były uprawiane przez okres co najmniej dwóch lat przed wywozem w miejscu produkcji określonym jako wolne od organizmu Anoplophora chinensis (Forster) zgodnie z międzynarodowymi normami dla środków fitosanitarnych:

(i)

które jest zarejestrowane i kontrolowane przez krajową organizację ochrony roślin kraju pochodzenia; oraz

(ii)

które było przynajmniej dwa razy w roku poddawane drobiazgowym kontrolom urzędowym pod kątem jakichkolwiek oznak występowania organizmu Anoplophora chinensis (Forster), przeprowadzanym w odpowiednim czasie, i zostało na podstawie tych badań uznane za wolne od tego organizmu; oraz

(iii)

w którym rośliny te były uprawiane na terenie:

całkowicie fizycznie zabezpieczonym przed wprowadzeniem organizmu Anoplophora chinensis (Forster), lub

na którym stosowane są odpowiednie procedury zabezpieczające i który jest otoczony strefą buforową o promieniu co najmniej dwóch kilometrów, w której przeprowadza się corocznie w odpowiednim czasie urzędowe kontrole pod kątem występowania lub oznak występowania organizmu Anoplophora chinensis (Forster). W przypadku stwierdzenia oznak występowania organizmu Anoplophora chinensis (Forster) podejmuje się niezwłocznie środki zwalczania w celu uwolnienia strefy buforowej od tego szkodnika; oraz

(iv)

w którym bezpośrednio przed wywozem przesyłek rośliny były poddawane drobiazgowej kontroli urzędowej pod kątem występowania określonego organizmu, w szczególności na korzeniach i łodygach roślin. Kontrola ta obejmuje niszczące metody pobierania próbek. Wielkość próbki pobranej do kontroli powinna umożliwiać przynajmniej wykrycie 1 % stopnia porażenia przy 99 % poziomie ufności; lub

c)

rośliny te wyhodowano z podkładek, które spełniają wymogi, o których mowa w lit. b), z wszczepionymi zrazami, które spełniają następujące wymagania:

(i)

w chwili wywozu średnica wszczepionych zrazów w najgrubszym miejscu nie przekracza 1 cm;

(ii)

szczepione rośliny zostały poddane kontroli zgodnie z lit. b) ppkt (iv).

2.

Określone rośliny przywożone zgodnie z pkt 1 poddaje się drobiazgowej kontroli w miejscu wprowadzenia lub przeznaczenia określonym zgodnie z dyrektywą Komisji 2004/103/WE (1). Stosowane metody kontroli zapewniają wykrycie wszelkich oznak występowania określonego organizmu, w szczególności na korzeniach i łodygach roślin. Kontrola ta obejmuje niszczące metody pobierania próbek. Wielkość próbki pobranej do kontroli powinna umożliwiać przynajmniej wykrycie 1 % stopnia porażenia przy 99 % poziomie ufności.

B.   Przywóz pochodzący z Chin

1.

Nie naruszając przepisów wskazanych w załączniku III część A (poz. 9, 16, 18) oraz w załączniku IV część A sekcja I (poz. 14, 15, 17, 18, 19.2, 20, 22.1, 22.2, 23.1, 23.2, 32.1, 32.3, 33, 34, 36.1, 39, 40, 43, 44, 46) do dyrektywy 2000/29/WE, określone rośliny pochodzące z Chin muszą posiadać świadectwo określone w art. 13 ust. 1 tej dyrektywy, w którym stwierdza się w rubryce „dodatkowa deklaracja”, że:

a)

rośliny te były stale uprawiane w miejscu produkcji zarejestrowanym i kontrolowanym przez krajową organizację ochrony roślin Chin oraz położonym na obszarach wolnych od szkodników, ustanowionych przez tę organizację zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi normami dla środków fitosanitarnych. Nazwę obszaru wolnego od szkodników należy podać w rubryce „miejsce pochodzenia”; lub

b)

rośliny te były uprawiane przez okres co najmniej dwóch lat przed wywozem w miejscu produkcji określonym jako wolne od organizmu Anoplophora chinensis (Forster) zgodnie z międzynarodowymi normami dla środków fitosanitarnych:

(i)

które jest zarejestrowane i kontrolowane przez krajową organizację ochrony roślin Chin; oraz

(ii)

które było przynajmniej dwa razy w roku poddawane urzędowym kontrolom pod kątem jakichkolwiek oznak występowania organizmu Anoplophora chinensis (Forster), przeprowadzanym w odpowiednim czasie, i zostało na podstawie tych badań uznane za wolne od tego organizmu; oraz

(iii)

w którym rośliny te były uprawiane na terenie:

całkowicie fizycznie zabezpieczonym przed wprowadzeniem organizmu Anoplophora chinensis (Forster), lub

na którym stosowane są odpowiednie procedury zabezpieczające i który jest otoczony strefą buforową o promieniu co najmniej dwóch kilometrów, w której przeprowadza się corocznie w odpowiednim czasie urzędowe kontrole pod kątem występowania lub oznak występowania organizmu Anoplophora chinensis (Forster). W przypadku stwierdzenia oznak występowania organizmu Anoplophora chinensis (Forster) podejmuje się niezwłocznie środki zwalczania w celu uwolnienia strefy buforowej od tego szkodnika; oraz

(iv)

w którym bezpośrednio przed wywozem przesyłek rośliny były poddawane drobiazgowej kontroli urzędowej, łącznie z niszczącymi metodami pobierania próbek z każdej partii, pod kątem występowania organizmu Anoplophora chinensis (Forster), w szczególności na korzeniach i łodygach roślin.

Wielkość próbki pobranej do kontroli powinna umożliwiać przynajmniej wykrycie 1 % stopnia porażenia przy 99 % poziomie ufności; lub

c)

rośliny te wyhodowano z podkładek, które spełniają wymogi, o których mowa w lit. b), z wszczepionymi zrazami, które spełniają następujące wymagania:

(i)

w chwili wywozu średnica wszczepionych zrazów w najgrubszym miejscu nie przekracza 1 cm;

(ii)

szczepione rośliny zostały poddane kontroli zgodnie z lit. b) ppkt (iv);

d)

numer rejestracyjny miejsca produkcji.

2.

Określone rośliny przywożone zgodnie z pkt 1 poddaje się drobiazgowej kontroli w miejscu wprowadzenia lub przeznaczenia określonym zgodnie z dyrektywą 2004/103/WE. Stosowane metody kontroli, łącznie z niszczącymi metodami pobierania próbek z każdej partii, zapewniają wykrycie wszelkich oznak występowania określonego organizmu, w szczególności na korzeniach i łodygach roślin. Wielkość próbki pobranej do kontroli powinna umożliwiać przynajmniej wykrycie 1 % stopnia porażenia przy 99 % poziomie ufności.

Niszczące metody pobierania próbek, o których mowa w pkt 1, przeprowadza się na poziomie wyznaczonym w poniższej tabeli:

Liczba roślin w partii

Poziom niszczącej metody pobierania próbek (liczba roślin przeznaczonych do ścięcia)

1–4 500

10 % wielkości partii

> 4 500

450

2.   Warunki przemieszczania

1.

Określone rośliny pochodzące (2) z wyznaczonych obszarów w Unii można przemieszczać w obrębie Unii jedynie, jeśli towarzyszy im paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG (3) oraz jeśli były uprawiane przez okres co najmniej dwóch lat poprzedzających przemieszczenie w miejscu produkcji:

(i)

zarejestrowanym zgodnie z dyrektywą Komisji 92/90/EWG (4); oraz

(ii)

które było przynajmniej dwa razy w roku poddawane drobiazgowym kontrolom urzędowym pod kątem jakichkolwiek oznak występowania określonego organizmu, przeprowadzanym w odpowiednim czasie, i zostało na podstawie tych badań uznane za wolne od określonego organizmu; w stosownych przypadkach kontrola ta obejmuje niszczące metody pobierania próbek z korzeni i łodyg roślin; wielkość próbki pobranej do kontroli powinna umożliwiać przynajmniej wykrycie 1 % stopnia porażenia przy 99 % poziomie ufności; oraz

(iii)

które znajduje się na wyznaczonym obszarze, gdzie rośliny te były uprawiane na terenie:

całkowicie fizycznie zabezpieczonym przeciwko wprowadzeniu określonego organizmu, lub

na którym stosuje się odpowiednie procedury zabezpieczające lub na którym w odniesieniu do każdej partii określonych roślin przed ich przemieszczeniem stosuje się niszczące metody pobierania próbek na poziomie wyznaczonym w tabeli w części 1B) pkt 2 oraz, w każdym przypadku, które jest corocznie poddawane urzędowym kontrolom pod kątem występowania lub oznak występowania określonego organizmu, przeprowadzanym w odpowiednim czasie w promieniu co najmniej jednego kilometra wokół tego miejsca, i zostało na podstawie tych badań uznane za wolne od określonego organizmu lub oznak jego występowania.

Podkładki, które spełniają wymogi pkt 1, mogą być szczepione zrazami, które nie były uprawiane w tych warunkach, ale których średnica w najgrubszym miejscu nie przekracza 1 cm.

2

Określone rośliny, które nie pochodzą (5) z wyznaczonych obszarów, ale zostały wprowadzone do miejsca produkcji na takich obszarach, mogą być przemieszczane na terytorium Unii, pod warunkiem że takie miejsce produkcji spełnia wymogi określone w pkt 1 ppkt (iii) i tylko wtedy, gdy rośliny posiadają paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą 92/105/EWG.

3.

Określone rośliny przywożone z państw trzecich, co do których wiadomo, że występuje w nich określony organizm, zgodnie z częścią 1, można przemieszczać w Unii jedynie, jeśli posiadają paszport roślin, o którym mowa w pkt 1.


(1)  Dz.U. L 313 z 12.10.2004, s. 16.

(2)  Glosariusz terminologii fitosanitarnej – norma referencyjna ISPM nr 5 i świadectwa fitosanitarne – norma referencyjna ISPM nr 12 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.

(3)  Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22.

(4)  Dz.U. L 344 z 26.11.1992, s. 38.

(5)  Glosariusz terminologii fitosanitarnej – norma referencyjna ISPM nr 5 i świadectwa fitosanitarne – norma referencyjna ISPM nr 12 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.


ZAŁĄCZNIK II

USTANOWIENIE WYZNACZONYCH OBSZARÓW I ŚRODKI PRZEWIDZIANE W ART. 6

1.   Ustanowienie wyznaczonych obszarów

1.

Wyznaczone obszary składają się z następujących stref:

a)

strefy porażenia, gdzie potwierdzono występowanie określonego organizmu i w której występują wszystkie rośliny wykazujące oznaki spowodowane przez określony organizm oraz, w stosownych przypadkach, wszystkie rośliny należące do tej samej partii w chwili sadzenia; oraz

b)

strefy buforowej o promieniu co najmniej dwóch kilometrów wokół granic strefy porażenia.

2.

Dokładne wytyczenie stref oparte jest na rzetelnych podstawach naukowych, biologii określonego organizmu, stopniu porażenia, szczególnym rozmieszczeniu roślin żywicielskich na danym obszarze oraz dowodach wskazujących na zadomowienie się określonego organizmu. W przypadku gdy odpowiedzialny organ urzędowy stwierdza, że zwalczenie określonego organizmu jest możliwe, biorąc pod uwagę okoliczności wystąpienia tego organizmu, wyniki specjalnego dochodzenia lub natychmiastowe zastosowanie środków zwalczania, promień strefy buforowej można zmniejszyć do nie mniej niż jednego kilometra wokół granic strefy porażenia. W przypadkach gdy zwalczenie określonego organizmu nie jest już możliwe, promień nie może zostać zmniejszony poniżej dwóch kilometrów.

3.

Jeśli występowanie określonego organizmu zostanie potwierdzone poza strefą porażenia, granice strefy porażenia i strefy buforowej zostają poddane przeglądowi i odpowiednio zmienione.

4.

Jeżeli na wyznaczonym obszarze na podstawie badań, o których mowa w art. 5 ust. 1, oraz monitoringu, o którym mowa w załączniku II część 3 pkt 1 lit. h), nie stwierdzi się występowania określonego organizmu przez okres, który obejmuje co najmniej jeden cykl życia oraz dodatkowo jeden rok, ale w żadnym przypadku nie mniej niż cztery kolejne lata, to obowiązek ustanowienia wyznaczonego obszaru może zostać zniesiony. Dokładna długość cyklu życia oparta jest na dowodach, które są dostępne dla danego obszaru lub podobnej strefy klimatycznej. Obowiązek ustanowienia wyznaczonego obszaru może również zostać zniesiony, w przypadku gdy w następstwie dalszego dochodzenia warunki określone w części 2 pkt 1 uznaje się za spełnione.

2.   Warunki, w których wyznaczony obszar nie musi zostać ustanowiony

1.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 państwa członkowskie nie muszą ustanawiać wyznaczonego obszaru, o którym mowa w art. 6 ust. 1, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)

istnieją dowody, że określony organizm został wprowadzony na ten obszar z roślinami, na których stwierdzono jego występowanie, i istnieją przesłanki wskazujące na to, że rośliny te zostały porażone przed ich wprowadzeniem na dany obszar lub że jest to odosobniony przypadek, bezpośrednio związany z określoną rośliną lub nie, przy czym nie podejrzewa się, że dojdzie do zadomowienia; oraz

b)

upewniono się, że nie doszło do zadomowienia się określonego organizmu i że rozprzestrzenianie się i skuteczne rozmnażanie określonego organizmu nie jest możliwe ze względu na jego biologię oraz biorąc pod uwagę wyniki specjalnego dochodzenia i środki zwalczania, które mogą obejmować prewencyjne wycinanie i unieszkodliwianie określonych roślin, w tym ich korzeni po ich zbadaniu.

2.

W przypadku gdy warunki określone w pkt 1 są spełnione, państwa członkowskie nie muszą ustanawiać wyznaczonych obszarów, pod warunkiem że wprowadzą następujące środki:

a)

natychmiastowe środki w celu zapewnienia szybkiego zwalczenia określonego organizmu i wykluczenia możliwości jego rozprzestrzeniania się;

b)

monitoring przez okres obejmujący co najmniej jeden cykl życia określonego organizmu i dodatkowo jeden rok, w tym monitoring prowadzony przez co najmniej cztery kolejne lata w promieniu co najmniej jednego kilometra wokół porażonych roślin lub miejsca, w którym określony organizm został wykryty; przynajmniej przez pierwszy rok monitoring jest regularny i intensywny;

c)

niszczenie wszelkiego porażonego materiału roślinnego;

d)

identyfikacja pochodzenia porażenia i roślin związanych z danym porażeniem tak dalece, jak to możliwe, oraz badanie ich pod względem wszelkich oznak porażenia; badanie to obejmuje niszczące metody pobierania próbek;

e)

działania mające na celu podniesienie świadomości społecznej na temat zagrożeń stwarzanych przez ten organizm;

f)

wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do zwalczania określonego organizmu, z uwzględnieniem normy ISPM nr 9 (1) i z zastosowaniem zintegrowanego podejścia zgodnie z zasadami określonymi w normie ISPM nr 14 (2).

Środki, o których mowa w lit. a)–f), przedstawia się w formie sprawozdania, o którym mowa w art. 7.

3.   Środki, które należy wprowadzić na wyznaczonych obszarach

1.

Na wyznaczonych obszarach państwa członkowskie wprowadzają następujące środki w celu zwalczania określonego organizmu:

a)

natychmiastowe wycinanie porażonych roślin i roślin wykazujących oznaki spowodowane przez określony organizm oraz całkowite usuwanie ich korzeni; w przypadkach gdy porażone rośliny zostały wykryte poza okresem lotu określonego organizmu, wycinanie i usuwanie przeprowadza się przed rozpoczęciem kolejnego okresu lotu; w wyjątkowych przypadkach, gdy odpowiedzialny organ urzędowy stwierdza, że takie wycinanie jest niewłaściwe, można zastosować alternatywny środek zwalczania, zapewniający taki sam poziom ochrony przed rozprzestrzenianiem się określonego organizmu; powody takiego stwierdzenia i opis środka są przekazywane Komisji w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 7;

b)

wycinanie wszystkich określonych roślin w promieniu 100 m od porażonych roślin i badanie tych określonych roślin pod względem wszelkich oznak porażenia; w wyjątkowych przypadkach, gdy odpowiedzialny organ urzędowy stwierdzi, że takie wycinanie jest niewłaściwe, przeprowadza się indywidualne szczegółowe badanie pod względem wszelkich oznak porażenia u wszystkich tych określonych roślin w obrębie tego promienia, które nie są przeznaczone do wycięcia, oraz, w stosownych przypadkach, stosuje się środki mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się określonego organizmu z tych roślin;

c)

usuwanie, badanie i unieszkodliwianie roślin wyciętych zgodnie z lit. a) i b) oraz ich korzeni; podejmowanie wszelkich niezbędnych środków ostrożności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się określonego organizmu w trakcie wycinania i po nim;

d)

zapobieganie wszelkim przemieszczeniom potencjalnie porażonego materiału z wyznaczonego obszaru;

e)

identyfikacja pochodzenia porażenia i roślin związanych z danym porażeniem tak dalece, jak to możliwe, oraz badanie ich pod względem wszelkich oznak porażenia; badanie to obejmuje niszczące metody pobierania próbek;

f)

w stosownych przypadkach zastąpienie określonych roślin innymi roślinami;

g)

zakaz sadzenia nowych określonych roślin na otwartej przestrzeni na obszarze, o którym mowa w załączniku II część 3 pkt 1 lit. b), z wyjątkiem miejsc produkcji, o których mowa w załączniku I część 2;

h)

intensywny monitoring pod względem obecności określonego organizmu poprzez coroczne kontrole roślin żywicielskich przeprowadzane w odpowiednim czasie, ze szczególnym uwzględnieniem strefy buforowej, w tym, w razie potrzeby, z zastosowaniem niszczących metod pobierania próbek; liczba takich próbek wskazana jest w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 7.

i)

działania mające na celu podniesienie świadomości społecznej na temat zagrożeń związanych z tym określonym organizmem, środków wprowadzonych w celu zapobiegania jego wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się na jej terytorium, w tym warunków dotyczących przemieszczania określonych roślin z wyznaczonego obszaru, ustanowionego zgodnie z art. 6;

j)

w stosownych przypadkach, specjalne środki w celu zaradzenia szczególnym problemom lub komplikacjom, co do których można mieć uzasadnione obawy, że uniemożliwią, utrudnią lub opóźnią zwalczanie, w szczególności problemom związanym z dostępnością i odpowiednią likwidacją wszystkich roślin porażonych lub u których podejrzewa się porażenie, bez względu na ich lokalizację, publiczną lub prywatną własność, osoby lub podmioty za nie odpowiedzialne;

k)

wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do zwalczania określonego organizmu, z uwzględnieniem normy ISPM nr 9 (3) i z zastosowaniem zintegrowanego podejścia zgodnie z zasadami określonymi w normie ISPM nr 14 (4).

Środki, o których mowa w lit. a)–k), przedstawia się w formie sprawozdania, o którym mowa w art. 7.

2.

Jeśli wyniki badań, o których mowa w art. 5, w ciągu więcej niż czterech kolejnych lat potwierdzą obecność określonego organizmu na danym obszarze i w przypadku gdy istnieją dowody na to, że określony organizm nie może już zostać zwalczony, państwa członkowskie mogą ograniczyć środki do powstrzymywania określonego organizmu na tym obszarze. Środki takie obejmują przynajmniej, co następuje:

a)

wycinanie porażonych roślin i roślin wykazujących oznaki wywołane przez określony organizm oraz całkowite usuwanie ich korzeni; wycinanie rozpoczyna się natychmiast, jednak w przypadkach gdy porażone rośliny zostały wykryte poza okresem lotu określonego organizmu, wycinanie i usuwanie przeprowadza się przed rozpoczęciem kolejnego okresu lotu; w wyjątkowych przypadkach, gdy odpowiedzialny organ urzędowy stwierdzi, że takie wycinanie jest niewłaściwe, można zastosować alternatywny środek zwalczania, zapewniający taki sam poziom ochrony przed rozprzestrzenianiem się określonego organizmu; powody takiego stwierdzenia i opis środka są przekazywane Komisji w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 7;

b)

usuwanie, badanie i unieszkodliwianie wyciętych roślin oraz ich korzeni; podejmowanie niezbędnych środków ostrożności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się określonego organizmu po wycinaniu;

c)

zapobieganie wszelkim przemieszczeniom potencjalnie porażonego materiału z wyznaczonego obszaru;

d)

w stosownych przypadkach zastąpienie określonych roślin innymi roślinami;

e)

zakaz sadzenia nowych określonych roślin na otwartej przestrzeni na porażonym obszarze, o którym mowa w załączniku II część 1 pkt 1 lit. a), z wyjątkiem miejsc produkcji, o których mowa w załączniku I część 2;

f)

intensywny monitoring pod względem obecności określonego organizmu poprzez coroczne kontrole roślin żywicielskich przeprowadzane w odpowiednim czasie, w tym, w razie potrzeby, z zastosowaniem niszczących metod pobierania próbek; liczba takich próbek wskazana jest w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 7;

g)

działania mające na celu podniesienie świadomości społecznej na temat zagrożeń związanych z tym określonym organizmem, środków wprowadzonych w celu zapobiegania jego wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w Unii, w tym warunków dotyczących przemieszczania określonych roślin z wyznaczonego obszaru, ustanowionego zgodnie z art. 6;

h)

w stosownych przypadkach, specjalne środki w celu zaradzenia szczególnym problemom lub komplikacjom, co do których można mieć uzasadnione obawy, że uniemożliwią, utrudnią lub opóźnią powstrzymywanie organizmu, w szczególności problemom związanym z dostępnością i odpowiednią likwidacją wszystkich roślin porażonych lub u których podejrzewa się porażenie, bez względu na ich lokalizację, publiczną lub prywatną własność, osoby lub podmioty za nie odpowiedzialne;

i)

wszelkie inne środki, które mogą przyczynić się do powstrzymywania określonego organizmu;

Środki, o których mowa w lit. a)–i), przedstawia się w formie sprawozdania, o którym mowa w art. 7.


(1)  Wytyczne dotyczące programów eliminowania organizmów szkodliwych – norma referencyjna ISPM nr 9 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.

(2)  Stosowanie zintegrowanych środków w systemowych podejściach do zarządzania zagrożeniem organizmem szkodliwym – norma referencyjna ISPM nr 14 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.

(3)  Wytyczne dotyczące programów eliminowania organizmów szkodliwych – norma referencyjna ISPM nr 9 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.

(4)  Stosowanie zintegrowanych środków w systemowych podejściach do zarządzania zagrożeniem organizmem szkodliwym – norma referencyjna ISPM nr 14 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.


Sprostowania

3.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 64/48


Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 163/2012 z dnia 23 lutego 2012 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1484/95 w odniesieniu do cen reprezentatywnych w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albuminy jaj

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 52 z dnia 24 lutego 2012 r. )

Strona 11, tabela w załączniku, kod CN 1602 32 11:

zamiast:

„1602 32 11

Przetwory niegotowane z drobiu z gatunku Gallus domesticus

306,1

0

BR

353,6

0

CL”

powinno być:

„1602 32 11

Przetwory niegotowane z drobiu z gatunku Gallus domesticus

306,1

0

BR

353,5

0

CL”