22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/1

(1)

Umowa między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarską, z drugiej strony, w sprawie swobodnego przepływu osób (2) (zwana dalej „Umową”) została podpisania w dniu 21 czerwca 1999 r. i weszła w życie w dniu 1 czerwca 2002 r.

(2)

Art. 18 Umowy stanowi, że Wspólny Komitet może, w drodze decyzji, przyjmować zmiany do Umowy, w tym do jej załącznika II dotyczącego koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

(3)

W celu zachowania spójnego i właściwego stosowania aktów prawnych Unii oraz uniknięcia trudności administracyjnych i ewentualnie problemów prawnych należy zmienić załącznik II do Umowy, tak aby objął on unijne akty prawne, do którego Umowa w dotychczasowym brzmieniu się nie odnosi.

(4)

Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy ujednolicić załącznik II do Umowy i dołączony do tego załącznika protokół.

(5)

Stanowisko Unii we Wspólnym Komitecie powinno w związku z tym opierać się na projekcie decyzji zawartym w załączniku I do niniejszej decyzji,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/11

(1)

Aby zagwarantować wystarczające i nieprzerwane dostawy niektórych towarów, których produkcja w Unii jest niewystarczająca, oraz aby zapobiec ewentualnym zakłóceniom na rynku niektórych produktów rolnych i przemysłowych, rozporządzeniem Rady (UE) nr 7/2010 (1) otwarto autonomiczne kontyngenty taryfowe. Produkty objęte tymi kontyngentami taryfowymi mogą być przywożone z zastosowaniem zerowych lub obniżonych stawek celnych. Z tych samych względów konieczne jest otwarcie ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r. nowych kontyngentów taryfowych – z uwzględnieniem odpowiedniej ilości oraz z zastosowaniem zerowej stawki celnej – na produkty o numerach porządkowych 09.2928 oraz 09.2929, w drodze włączenia tych produktów do tabeli w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 7/2010.

(2)

Wielkości kontyngentów w przypadku autonomicznych kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.2624 oraz 09.2640 są niewystarczające, aby zaspokoić potrzeby przemysłu unijnego w obecnym okresie obowiązywania kontyngentu, który upływa dnia 31 grudnia 2011 r. Należy zatem zwiększyć wielkości tych kontyngentów ze skutkiem od dnia 1 lipca 2011 r.

(3)

Wielkości kontyngentów w przypadku autonomicznych kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.2603, 09.2629, 09.2632, 09.2816 i 09.2977 należy zastąpić wielkościami podanymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(4)

Dalsze przyznawanie kontyngentów taryfowych w 2012 r. na produkty o numerach porządkowych 09.2815, 09.2841 i 09.2992, dla których ustanowiono takie kontyngenty na 2011 r., nie leży już w interesie Unii. Kontyngenty takie powinny zatem zostać zamknięte ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r., a objęte nimi produkty powinny zostać usunięte z tabeli w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 7/2010.

(5)

Z uwagi na dużą liczbę zmian, które należy wprowadzić, w celu zachowania przejrzystości należy w całości zastąpić załącznik do rozporządzenia (UE) nr 7/2010.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 7/2010.

(7)

Ponieważ kontyngenty taryfowe muszą stać się skuteczne od dnia 1 stycznia 2012 r., niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od tej samej daty i wejść w życie bezzwłocznie,

—

wielkość autonomicznego kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.2624 ustala się na 950 ton,

—

wielkość autonomicznego kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.2640 ustala się na 11 000 ton.

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/18

(1)

W dniu 2 marca 2011 r., w związku z decyzją Rady 2011/137/WPZiB z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (2), Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (3). Rozporządzenie (UE) nr 204/2011 przewiduje w szczególności zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych należących do Centralnego Banku Libii, jak również do Libyan Arab Foreign Bank.

(2)

W świetle rezolucji RB ONZ 2009 (2011) oraz w związku z decyzją 2011/625/WPZiB z dnia 22 września 2011 r. zmieniającą decyzję 2011/137/WPZiB (4), rozporządzenie (UE) nr 965/2011 przewiduje w szczególności dostosowania w zakresie zamrożenia środków niektórych podmiotów libijskich w celu wspierania odbudowy gospodarczej w Libii.

(3)

Dnia 16 grudnia 2011 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa ustanowiony na mocy rezolucji RB ONZ 1970(2011) zdecydował, że należy zakończyć obowiązywanie środków odnoszących się do Centralnego Banku Libii i Libyan Arab Foreign Bank Zgodnie z decyzją 2011/867/WPZiB rozporządzenie (UE) nr 204/2011 powinno zatem zostać zmienione.

(4)

Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zatem do ich wdrożenia w Unii niezbędne są działania regulacyjne na szczeblu unijnym, w szczególności, aby zagwarantować jednolite stosowanie tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(5)

W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu musi ono wejść w życie w trybie natychmiastowym,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/19

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Włoch o rejestrację nazwy „Terre Aurunche” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/21

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Słowenii o rejestrację nazwy „Ptujski lük” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/23

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Włoch o rejestrację nazwy „Ciliegia dell'Etna” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/25

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja rozpatrzyła wniosek Włoch o zatwierdzenie zmian specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Speck Alto Adige/Südtiroler Markenspeck/Südtiroler Speck” zarejestrowanego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2).

(2)

Jako że proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (3) wniosek o wprowadzenie zmian. Ponieważ Komisji nie zgłoszono żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotową zmianę,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/27

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Hiszpanii w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Carne De Vacuno Del País Vasco / Euskal Okela”, zarejestrowanego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2400/96 (2) zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1483/2004 (3).

(2)

Jako że proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) wniosek o wprowadzenie zmian. Ponieważ Komisji nie zgłoszono żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotowe zmiany,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/29

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja rozpatrzyła wniosek Hiszpanii o zatwierdzenie zmian specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Pataca de Galicia / Patata de Galicia” zarejestrowanego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 148/2007 (2).

(2)

Jako że proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (3) wniosek o wprowadzenie zmian. Ponieważ Komisji nie zgłoszono żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotowe zmiany,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/31

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Figue de Solliès” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/33

(1)

Na podstawie zdobytego doświadczenia, a w szczególności zmian poczynionych w systemach wsparcia stosowanych przez władze krajowe podczas wdrażania rozporządzenia Komisji (WE) nr 1121/2009 (2) i rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 (3) należy poprawić i uprościć wspomniane dwa rozporządzenia w związku z zarządzaniem płatnościami bezpośrednimi oraz odnośnymi kontrolami.

(2)

Zgodnie z art. 16 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1122/2009, państwa członkowskie mogą wykorzystać informacje dostępne w skomputeryzowanej bazie danych systemu identyfikacji i rejestracji bydła w celu sporządzenia wniosku o przyznanie pomocy w odniesieniu do bydła. Należy wprowadzić odpowiednie wyjaśnienia dotyczące rozpoczęcia okresu przetrzymywania, stosowanego na podstawie art. 61 rozporządzenia (WE) nr 1121/2009, w przypadku gdy państwa członkowskie skorzystały z tej możliwości. Wspomniane państwa członkowskie powinny również – w celu uproszczenia – mieć możliwość zastąpienia wniosku, określonego w art. 62 przedmiotowego rozporządzenia, oświadczeniem o uczestnictwie. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1121/2009.

(3)

Niektóre definicje wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 1122/2009 należy uaktualnić. Oddzielna płatność z tytułu owoców miękkich, określona w art. 129 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 zostanie wprowadzona od roku 2012. W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić definicję systemów pomocy obszarowej oraz przyjąć odpowiednią procedurę składania wniosków.

(4)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009, państwa członkowskie muszą ustalić ostateczny termin składania pojedynczych wniosków. Po złożeniu pojedynczego wniosku, rolnicy mają możliwość wprowadzenia zmian do swojego wniosku w terminach określonych w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009. Warunkiem przeprowadzenia kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu jest otrzymanie ostatecznych wniosków przez państwa członkowskie. Państwa członkowskie, które postanowiły, że ostateczny termin składania wniosków przypada na datę wcześniejszą niż ostateczny termin określony w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009 powinny mieć również możliwość wcześniejszego rozpoczęcia i zakończenia kontroli. Przedmiotowym państwom członkowskim należy zatem zezwolić na ustanowienie ostatecznego terminu wnoszenia poprawek do pojedynczego wniosku w terminie wcześniejszym od terminu ostatecznego, określonego w art. 14 ust. 2. Aby rolnicy mieli wystarczającą ilość czasu na zgłaszanie możliwych zmian, wspomniany termin nie może przypadać wcześniej niż 15 dni po ostatecznym terminie określonym przez państwa członkowskie w odniesieniu do składania pojedynczych wniosków.

(5)

Ze względu na wprowadzenie płatności obszarowych niezwiązanych z wielkością produkcji, kontrole na miejscu w wielu przypadkach ograniczają się do sprawdzenia wielkości danego obszaru i weryfikacji spełnienia warunków kwalifikujących do przyznania pomocy. Wspomniane kontrole przeprowadza się w dużej mierze za pomocą teledetekcji. Równolegle państwa członkowskie regularnie aktualizują system identyfikacji działek rolnych. Metodologia wykorzystywana do takich aktualizacji może być podobna do tej wykorzystywanej podczas przeprowadzania kontroli na miejscu za pomocą teledetekcji. Zatem dążąc do uproszczenia i zmniejszenia kosztów administracyjnych, właściwe jest umożliwienie państwom członkowskim przeprowadzania systematycznych aktualizacji systemów identyfikacji działek rolnych w celu wykorzystania wyników takiej aktualizacji jako części tradycyjnych kontroli na miejscu. Aby uniknąć ryzyka wystąpienia nieprawidłowych płatności, należy określić kryteria, jakie powinny zostać spełnione przez systemy zarządzania i kontroli w państwach członkowskich, które wybrały powyższą możliwość. Przedmiotowe kryteria powinny w szczególności dotyczyć zakresu aktualizacji oraz odstępów czasowych między nimi, wszelkich szczegółowych danych dotyczących wykorzystanych ortoobrazów, wymaganej jakości systemu identyfikacji działek rolnych i wskaźnika maksymalnego rocznego błędu.

(6)

Przestrzeganie wymogu w odniesieniu do bydła w gospodarstwie, dotyczącego zgodności z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczącego etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97 (4) sprawdza się za pomocą kontroli na miejscu przeprowadzonych w ramach zasady wzajemnej zgodności. W związku z kontrolami kwalifikowalności płatności bezpośrednich istnieje również obowiązek kontroli dotyczących zwierząt, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o przyznanie pomocy. Taka dodatkowa kontrola przeprowadzana jest wyłącznie w tych państwach członkowskich, które zdecydowały się utrzymać wszystkie płatności bezpośrednie powiązane z wielkością produkcji w odniesieniu do bydła. Aby jednak wszystkie państwa członkowskie ponosiły jednakowe obciążenia związane z kontrolą oraz w celu uproszczenia kontroli na miejscu zarówno dla rolników, jak i organów krajowych, właściwe jest – w związku z kontrolą kwalifikowalności – zniesienie kontroli zwierząt, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o pomoc, chyba że państwa członkowskie skorzystają z możliwości określonej w art. 16 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1122/2009.

(7)

Zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009, jeżeli zwierzę jest przenoszone do innego miejsca w czasie okresu przetrzymania, rolnik musi powiadomić o tym fakcie właściwe organy. Aby uniknąć ryzyka nieproporcjonalnego zmniejszenia płatności, należy ustanowić zasady odnoszące się do zwierząt zatwierdzonych jako kwalifikujące się do płatności, w przypadku gdy nie powiadomiono o przeniesieniu zwierząt, ale odnośne zwierzęta mogą być natychmiast zidentyfikowane w gospodarstwie rolnika podczas kontroli na miejscu.

(8)

Przepisy dotyczące systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt powinny w szczególności zapewnić identyfikowalność zwierząt. Utrata obu kolczyków u bydła, a także utrata któregokolwiek kolczyka u owiec lub kóz powoduje, że zwierzę nie kwalifikuje się do płatności, co prowadzi do zmniejszeń na podstawie art. 65 i 66 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009. Czasami jednak zwierzęta te mogą zostać zidentyfikowane w inny sposób i wówczas identyfikowalność przedmiotowych zwierząt jest zapewniona.

(9)

Zgodnie z art. 63 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1122/2009, w przypadku gdy bydło zgłaszane do celów płatności utraciło jeden z dwóch kolczyków, a może być jednoznacznie i indywidualnie zidentyfikowane w inny sposób za pomocą systemu identyfikacji i rejestracji bydła, zwierzę jest nadal włączone do liczby zwierząt zatwierdzonych i kwalifikuje się do płatności. Ponadto system identyfikacji i rejestracji bydła jest systemem sprawdzonym. W związku z tym w przypadkach, gdy pojedyncze zwierzę straciło oba kolczyki, a jego tożsamość można ustalić bez jakichkolwiek wątpliwości, należy je również włączyć do liczby zwierząt zatwierdzonych i kwalifikujących się do płatności. Powyższe powinno mieć jednak zastosowanie wyłącznie w przypadkach, gdy rolnik podjął odpowiednie działania w celu naprawy tej sytuacji przed ogłoszeniem wyników kontroli na miejscu i, w celu uniknięcia wszelkiego ryzyka nieprawidłowych płatności, stosowanie tej zasady należy ograniczyć do jednego zwierzęcia.

(10)

Wdrożono nowy ulepszony system identyfikacji owiec i kóz na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 21/2004 z dnia 17 grudnia 2003 r., ustanawiającego system identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i dyrektywy 92/102/EWG i 64/432/EWG (5), a zatem należy wprowadzić podobny przepis w odniesieniu do owiec i kóz zgłaszanych do celów płatności.

(11)

W przypadku zastąpienia zwierzęcia w czasie okresu przetrzymania, państwom członkowskim korzystającym z możliwości określonej w art. 16 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1122/2009 należy zezwolić na zastąpienie powiadomienia przesłanego przez rolnika zgłoszeniem do skomputeryzowanej bazy danych identyfikacji i rejestracji bydła. Wszystkie państwa członkowskie powinny mieć możliwość skorzystania ze wspomnianego rozwiązania.

(12)

Ponieważ niektóre przepisy rozporządzenia (WE) nr 1122/2009 przestały być aktualne, należy je skreślić.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1122/2009.

(14)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych i Komitet Zarządzający ds. Płatności Bezpośrednich nie wydały opinii w terminie wyznaczonym przez ich przewodniczącego,

1)

w art. 61 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Jednakże w przypadku gdy państwo członkowskie korzysta z możliwości określonej w art. 16 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1122/2009, ustala ono datę rozpoczęcia okresu, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu.”;

2)

w art. 62 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3.   W przypadku gdy państwo członkowskie korzysta z możliwości określonej w art. 16 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1122/2009, wniosek o premię z tytułu krów mamek może przyjąć formę oświadczenia o uczestnictwie, spełniającego wymogi ustanowione w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b) niniejszego artykułu. Państwo członkowskie może zdecydować, że oświadczenie o uczestnictwie przedłożone w odniesieniu do danego roku jest ważne przez rok lub kilka kolejnych lat w przypadku, gdy informacje zawarte w oświadczeniu o uczestnictwie są nadal aktualne.”.

1)

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

2)

w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:

3)

w art. 14 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W ramach odstępstwa od akapitu pierwszego państwa członkowskie mogą ustalić wcześniejszy ostateczny termin powiadomienia o zmianach. Termin ten nie może jednak wykraczać poza 15 dni kalendarzowych od ostatecznego terminu na złożenie pojedynczego wniosku ustanowionego zgodnie z art. 11 ust. 2.”;

4)

w części II, tytuł II, tytuł rozdziału IV otrzymuje brzmienie:

„ Pomoc dla producentów buraków cukrowych i trzciny cukrowej, oddzielna płatność z tytułu cukru, oddzielna płatność z tytułu owoców i warzyw i oddzielna płatność z tytułu owoców miękkich ”;

5)

w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

6)

w art. 28 ust. 1 skreśla się lit. f);

7)

dodaje się nowy art. 31a w brzmieniu:

„Artykuł 31a

Połączone kontrole na miejscu

1.   W ramach odstępstwa od art. 31 oraz zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym artykule państwa członkowskie mogą, w odniesieniu do systemu płatności jednolitych i systemu jednolitej płatności obszarowej, o którym mowa w tytule III i tytule V rozdział 2 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, zadecydować o zastąpieniu kontroli próby kontrolnej, określanej na podstawie analizy ryzyka, o której mowa w art. 31 ust. 1 akapit pierwszy niniejszego rozporządzenia, kontrolami opartymi na ortoobrazach wykorzystywanych na potrzeby aktualizacji systemu identyfikacji działek rolnych, o którym mowa w art. 6.

Decyzja, o której mowa w akapicie pierwszym, może zostać podjęta na szczeblu krajowym lub regionalnym. Region składa się z całej powierzchni objętej zakresem jednego lub kilku niezależnych systemów identyfikacji działek rolnych.

Państwa członkowskie systematycznie aktualizują system identyfikacji działek rolnych i kontrolują wszystkich rolników na całym obszarze objętym tym systemem w okresie maksymalnie trzech lat, obejmując kontrolą rocznie co najmniej 25 % kwalifikujących się hektarów zarejestrowanych w systemie identyfikacji działek rolnych. Państwo członkowskie posiadające mniej niż 150 000 kwalifikujących się hektarów zarejestrowanych w systemie identyfikacji działek rolnych może odstąpić od wymogu minimalnego rocznego obszaru kontroli.

Przed zastosowaniem niniejszego artykułu, państwa członkowskie dokonują – w okresie trzech poprzedzających lat – pełnej aktualizacji systemu identyfikacji przedmiotowych działek rolnych.

Ortoobrazy wykorzystywane na potrzeby aktualizacji nie mogą być starsze niż 15 miesięcy w dniu ich wykorzystania do celów aktualizacji systemu identyfikacji działek rolnych, o którym mowa w akapicie pierwszym.

2.   Jakość systemu identyfikacji działek rolnych, podlegająca ocenie zgodnie z art. 6 ust. 2 w ciągu dwóch lat poprzedzających stosowanie niniejszego artykułu, jest wystarczająca do zapewnienia skutecznej weryfikacji warunków, zgodnie z którymi przyznawana jest pomoc.

3.   Wskaźnik błędów wykrytych w próbie losowej, poddanej kontroli na miejscu, nie może przekroczyć 2 % w ciągu dwóch lat poprzedzających stosowanie niniejszego artykułu. Ponadto wskaźnik błędów nie przekracza 2 % w ciągu dwóch kolejnych lat stosowania niniejszego artykułu.

Wskaźnik błędów zostaje poświadczony przez właściwe państwo członkowskie zgodnie z metodologią sporządzoną na szczeblu unijnym.

4.   Artykuł 35 ust. 1 stosuje się do kontroli przeprowadzanych zgodnie z ust. 1, 2 i 3.”;

8)

w art. 33 akapit pierwszy zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Kontrole na miejscu obejmują wszystkie działki rolne, odnośnie do których złożono wnioski o przyznanie pomocy w ramach systemów pomocy wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 73/2009.”;

9)

skreśla się art. 37;

10)

art. 41 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 41

Terminy kontroli na miejscu

1.   Przynajmniej 60 % kontroli na miejscu na minimalnym poziomie określonym w art. 30 ust. 2 lit. b) akapit drugi przeprowadza się w trakcie całego okresu przetrzymania przedmiotowego systemu pomocy. Pozostałe kontrole na miejscu są rozkładane na cały rok.

Jeżeli jednak okres przetrzymania rozpoczyna się przed złożeniem wniosków lub nie można ustalić go wcześniej, kontrole na miejscu określone w art. 30 ust. 2 lit. b) akapit drugi są rozkładane na cały rok.

2.   Przynajmniej 50 % kontroli na miejscu na minimalnym poziomie określonym w art. 30 ust. 2 lit. c) przeprowadza się w trakcie całego okresu przetrzymania. Jednak minimalna ilość kontroli na miejscu rozkładana jest na okres przetrzymania i przeprowadzana w pełni w tym okresie w tych państwach członkowskich, w których system ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 21/2004 odnośnie do owiec i kóz, a zwłaszcza w odniesieniu do identyfikacji zwierząt i właściwego prowadzenia rejestrów, nie jest w pełni wdrożony i stosowany.”;

11)

w art. 42 wprowadza się następujące zmiany:

12)

skreśla się art. 43 i art. 44;

13)

w art. 45 uchyla się ust. 2 i 3;

14)

w art. 57 wprowadza się następujące zmiany:

15)

w art. 58 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Jeśli w odniesieniu do danej grupy upraw obszar zadeklarowany na cele jakichkolwiek systemów pomocy obszarowej przekracza obszar zatwierdzony zgodnie z art. 57, wysokość pomocy oblicza się na podstawie obszaru zatwierdzonego, pomniejszonego o dwukrotność stwierdzonej różnicy, jeśli różnica ta wynosi więcej niż 3 % lub dwa hektary, ale nie więcej niż 20 % zatwierdzonego obszaru.”;

16)

skreśla się art. 59 i art. 61;

17)

w art. 63 wprowadza się następujące zmiany:

18)

w art. 64 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Państwo członkowskie może jednak postanowić, że powiadomienia do skomputeryzowanej bazy danych bydła o opuszczeniu przez zwierzę gospodarstwa i przybyciu do gospodarstwa innego zwierzęcia, dokonane w terminie określonym w akapicie pierwszym, mogą zastępować przekazywanie tej informacji właściwemu organowi na podstawie akapitu pierwszego. W takim przypadku, jeżeli państwo członkowskie nie korzysta z możliwości określonej w art. 16 ust. 3, gwarantuje ono, że zwierzęta zgłoszone we wnioskach są identyfikowalne.”;

19)

w art. 65 ust. 3 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W przypadku stosowania art. 16 ust. 3 akapit drugi potencjalnie kwalifikowalne zwierzęta, w odniesieniu do których stwierdzono błędy w identyfikacji lub we wpisie do systemu identyfikacji i rejestracji bydła, uznaje się za zwierzęta, u których stwierdzono nieprawidłowości.”;

20)

art. 66 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   W przypadku gdy w odniesieniu do wniosków o pomoc w ramach systemów pomocy z tytułu kóz/owiec stwierdza się różnicę między zadeklarowaną liczbą zwierząt a liczbą zatwierdzoną zgodnie z art. 63 ust. 3, art. 63 ust. 3a i art. 63 ust. 5, stosuje się odpowiednio art. 65 ust. 2, 3 i 4, począwszy od pierwszego zwierzęcia, odnośnie do którego stwierdzono nieprawidłowości.”;

21)

skreśla się art. 68;

22)

w art. 78 ust. 2 akapit pierwszy, lit. d) otrzymuje brzmienie:

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/38

(1)

Po wprowadzeniu skomputeryzowanego systemu przekazywania informacji dotyczących cen cukru do systemu rejestrowania cen na podstawie art. 14 rozporządzenia Komisji (WE) nr 952/2006 (2) należy zwiększyć częstotliwość, z jaką Komisja dostarcza wspomniane informacje Komitetowi Zarządzającemu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych.

(2)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 952/2006.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/39

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Bułgarii o rejestrację nazwy „Горнооряховски суджук”„(Gornooryahovski sudzhuk)” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Cypr złożył oświadczenie o sprzeciwie.

(3)

Pismem z dnia 31 stycznia 2011 r. Komisja wezwała strony do podjęcia starań w celu osiągnięcia porozumienia. Porozumienie osiągnięto po sześciu miesiącach i Cypr wycofał swój sprzeciw w dniu 22 lipca 2011 r.

(4)

W związku z powyższym przedmiotową nazwę należy zarejestrować.

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/41

(1)

W art. 53 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 przewidziano możliwość przyjęcia odpowiednich unijnych środków nadzwyczajnych w odniesieniu do żywności i paszy przywożonych z państwa trzeciego w celu ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub środowiska, w przypadku gdy istniejącemu ryzyku nie można wystarczająco zapobiec za pomocą środków wprowadzonych indywidualnie przez państwa członkowskie.

(2)

W następstwie wypadku w elektrowni jądrowej Fukushima, który miał miejsce w dniu 11 marca 2011 r., Komisja została poinformowana, że poziomy radionuklidów w niektórych produktach żywnościowych pochodzących z Japonii, takich jak mleko i szpinak, przekroczyły stosowane w Japonii poziomy podejmowania działań w odniesieniu do żywności. Takie skażenie może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii, dlatego przyjęto rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 961/2011 (2).

(3)

Radioaktywność w paszy i żywności jest monitorowana przez władze japońskie, a z przedstawionych wyników badań analitycznych można wyciągnąć wniosek, że radioaktywność w niektórych rodzajach paszy i żywności w prefekturach w pobliżu elektrowni jądrowej Fukushima w dalszym ciągu przekracza maksymalne poziomy. Należy zatem przedłużyć datę stosowania środków o kolejne trzy miesiące.

(4)

Na podstawie znacznej liczby pobranych przez władze japońskie próbek paszy i żywności wyprodukowanych w prefekturze Nagano można wykazać, że produkcja paszy i żywności w tej prefekturze jest tylko w bardzo ograniczonym stopniu dotknięta skutkami wypadku w elektrowni jądrowej Fukushima - poziom radioaktywności tylko jednej próbki grzybów z ponad 1 800 próbek paszy i żywności z Nagano nie był zgodny z wymogami. W szczególności poziom radioaktywności był niewykrywalny w niemal wszystkich próbkach, a znacząco podwyższony jedynie w kilku z nich. W związku z tym należy wyłączyć tę prefekturę ze strefy, w odniesieniu do której wymagane jest badanie całości paszy i żywności pochodzących z objętych nią prefektur przed wywozem do Unii.

(5)

Wyniki analityczne kontroli przywozu przeprowadzanych przez właściwe organy państw członkowskich są jak dotychczas bardzo pozytywne i wskazują, że środki kontroli nałożone na paszę i żywność przeznaczone do wywozu do UE są prawidłowo i skutecznie stosowane przez władze japońskie. W związku z tym w ramach następnego przeglądu środków należy rozważyć zmniejszenie częstotliwości kontroli przywozu.

(6)

Biorąc pod uwagę fakt, że czas połowicznego rozpadu jodu-131 jest krótki (około 8 dni) oraz że w ostatnim czasie nie nastąpiły żadne nowe przypadki uwolnienia jodu-131 do środowiska, obecność jodu-131 w paszy, żywności i w środowisku nie jest już obserwowana. Ponieważ możliwość nowych przypadków uwolnienia jodu-131 jest bardzo znikoma, nie należy już wymagać przeprowadzania analiz na obecność jodu-131.

(7)

W celu ułatwienia wydawania deklaracji należy zezwolić właściwemu organowi na wyznaczenie instancji, która jest upoważniona do podpisywania, w niektórych przypadkach, deklaracji z upoważnienia i pod nadzorem właściwego organu Japonii.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 961/2011.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Do każdej przesyłki produktów, o których mowa w art. 1, dołączana jest deklaracja poświadczająca, że:

2)

art. 2 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5.   Deklarację, o której mowa w ust. 3, należy sporządzić zgodnie ze wzorem zamieszczonym w załączniku I. W przypadku produktów, o których mowa w ust. 3 lit. a), b) lub c), deklaracja jest podpisywana przez upoważnionego przedstawiciela właściwego organu Japonii lub przez upoważnionego przedstawiciela instancji upoważnionej przez właściwy organ Japonii z upoważnienia i pod nadzorem tego właściwego organu. W przypadku produktów, o których mowa w ust. 3 lit. d), deklaracja jest podpisywana przez upoważnionego przedstawiciela właściwego organu Japonii i towarzyszy jej sprawozdanie analityczne zawierające wyniki pobrania próbek i analizy.”;

3)

art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Właściwe organy w punkcie kontroli granicznej lub w wyznaczonym miejscu wprowadzenia przeprowadzają:

4)

w art. 10 akapit drugi datę 31 grudnia 2011 r. zastępuje się datą 31 marca 2012 r.;

5)

załącznik I zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/45

(1)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, w odniesieniu do których kompletność dokumentacji potwierdzono zgodnie z art. 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (3). Acetochlor jest substancją czynną, w odniesieniu do której kompletność dokumentacji potwierdzono zgodnie z wymienionym rozporządzeniem.

(2)

W rozporządzeniach Komisji (WE) nr 451/2000 (4) oraz (WE) nr 1490/2002 (5) określono szczegółowe zasady realizacji drugiego i trzeciego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz ustanowiono wykazy substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W jednym z tych wykazów wymieniono acetochlor.

(3)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1095/2007 z dnia 20 września 2007 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1490/2002 ustanawiające dodatkowe szczegółowe zasady realizacji trzeciego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG, oraz rozporządzenie (WE) nr 2229/2004 ustanawiające dodatkowe szczegółowe zasady wdrażania czwartego etapu programu pracy określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG (6), powiadamiający wycofał poparcie dla włączenia tej substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG w ciągu dwóch miesięcy od daty wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 1095/2007. W rezultacie przyjęto decyzję Komisji 2008/934/WE z dnia 5 grudnia 2008 r. dotyczącą niewłączenia niektórych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające te substancje (7), stanowiącą o niewłączeniu acetochloru.

(4)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG pierwotny powiadamiający (zwany dalej „wnioskodawcą”) przedłożył nowy wniosek, w którym zwrócił się o zastosowanie procedury przyspieszonej, określonej w art. 14–19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008.

(5)

Wniosek został przedłożony Hiszpanii, państwu członkowskiemu wyznaczonemu do pełnienia roli sprawozdawcy rozporządzeniem (WE) nr 1490/2002. Termin przewidziany dla procedury przyspieszonej został dotrzymany. Specyfikacja substancji czynnej i jej przewidziane zastosowania są takie same, jak przedmiot decyzji 2008/934/WE. Wniosek ten spełnia również pozostałe wymogi merytoryczne i proceduralne określone w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 33/2008.

(6)

Hiszpania oceniła dodatkowe dane przedłożone przez wnioskodawcę i sporządziła dodatkowe sprawozdanie. Sprawozdanie to zostało przekazane Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanemu „Urzędem”) oraz Komisji w dniu 22 kwietnia 2010 r. Urząd przekazał dodatkowe sprawozdanie pozostałym państwom członkowskim i wnioskodawcy w celu umożliwienia im zgłoszenia uwag, a otrzymane uwagi przesłał Komisji. Na wniosek Komisji zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 33/2008 Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski dotyczące oceny ryzyka stwarzanego przez acetochlor w dniu 18 kwietnia 2011 r. (8). Projekt sprawozdania z oceny, sprawozdanie dodatkowe i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 11 października 2011 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego acetochloru.

(7)

Podczas dokonywania oceny tej substancji czynnej wskazano na pewne zagrożenia. Zagrożenia te dotyczą w szczególności zagadnień wskazanych poniżej. Stwierdzono potencjalne narażenie ludzi powyżej akceptowanego dziennego pobrania. Ma miejsce ponadto potencjalne narażenie ludzi na metabolit t-norchloroacetochlor w wodach powierzchniowych, którego genotoksyczności nie można wykluczyć. Istnieje duże ryzyko zanieczyszczenia wód podziemnych wieloma metabolitami, duże zagrożenie dla organizmów wodnych i duże długoterminowe ryzyko dla ptaków roślinożernych. Dostępne informacje nie były wystarczające aby dokonać oceny ryzyka w zakresie zanieczyszczenia wód podziemnych metabolitami t-norchloroacetochlor i t-hydroksyacetochlor.

(8)

Komisja poprosiła wnioskodawcę o przedstawienie uwag do wniosków Urzędu. Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 33/2008 Komisja poprosiła wnioskodawcę o przedstawienie uwag w odniesieniu do projektu sprawozdania z przeglądu. Wnioskodawca przedstawił uwagi, które zostały dokładnie zbadane.

(9)

Mimo argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę nie udało się wyeliminować zagrożeń, o których mowa w motywie 7. Nie wykazano zatem, by można było oczekiwać, iż w proponowanych warunkach stosowania środki ochrony roślin zawierające acetochlor spełniają zasadniczo wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit a) i b) dyrektywy 91/414/EWG.

(10)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie należy zatem zatwierdzić acetochloru.

(11)

Aby zapewnić państwom członkowskim czas na wycofanie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające acetochlor należy dokonać odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 1490/2002.

(12)

Jeśli zgodnie z art. 46 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 państwa członkowskie przyznają dodatkowy okres na zużycie zapasów środków ochrony roślin zawierających acetochlor, okres ten powinien upłynąć najpóźniej po roku od daty wycofania odpowiednich zezwoleń.

(13)

Niniejsze rozporządzenie nie wyklucza możliwości złożenia nowego wniosku dotyczącego acetochloru, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(14)

W celu zachowania przejrzystości należy skreślić w załączniku do decyzji 2008/934/WE pozycję dotyczącą acetochloru.

(15)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/934/WE.

(16)

Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt nie wydał opinii. Uznano, że niezbędny jest akt wykonawczy i przewodniczący przedłożył komitetowi odwoławczemu projekt aktu wykonawczego do dalszego rozpatrzenia. Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu odwoławczego,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/47

(1)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1098/2007 ustanowiono przepisy dotyczące ustalenia ograniczeń nakładu połowowego w odniesieniu do zasobów dorsza w Morzu Bałtyckim.

(2)

Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1098/2007 w załączniku II do rozporządzenia Rady (UE) nr 1256/2011 z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie ustalenia uprawnień do połowów na 2012 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb stosowane na wodach Morza Bałtyckiego oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 1124/2010 (2) ustalono ograniczenia nakładu połowowego w Morzu Bałtyckim na rok 2012.

(3)

Zgodnie z art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1098/2007 Komisja może podjąć decyzję o wyłączeniu podrejonów 27 i 28.2 z niektórych ograniczeń nakładu połowowego, jeżeli w ostatnim okresie sprawozdawczym połowy dorsza były niższe od określonego progu.

(4)

W świetle sprawozdań przedstawionych przez państwa członkowskie oraz opinii Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa należy w roku 2012 wyłączyć podrejony 27 i 28.2 z wymienionych ograniczeń nakładu połowowego.

(5)

Rozporządzenie (UE) nr 1256/2011 r. będzie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2012 r. W celu zapewnienia spójności z tym rozporządzeniem niniejsze rozporządzenie należy również stosować od dnia 1 stycznia 2012 r.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/48

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/50

(1)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 lit. a) dyrektywy 98/79/WE Zjednoczone Królestwo zwróciło się do Komisji z wnioskiem o podjęcie niezbędnych kroków w celu dodania do wykazu A załącznika II do tej dyrektywy testów w kierunku „wariantu choroby Creutzfeldta-Jakoba” (vCJD).

(2)

Aby zapewnić najwyższy poziom ochrony zdrowia, a także weryfikację – przez jednostki notyfikowane – zgodności testów w kierunku vCJD z istotnymi wymogami ustanowionymi w załączniku I do dyrektywy 98/79/WE, do wykazu A załącznika II do dyrektywy 98/79/WE należy dodać testy do przesiewowych, diagnostycznych i potwierdzających badań krwi w kierunku vCJD.

(3)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 6 ust. 2 dyrektywy Rady 90/385/EWG (2), o którym mowa w art. 7 ust. 1 dyrektywy 98/79/WE,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/52

(1)

Na mocy decyzji 2011/781/WPZiB – w celu sprawowania kontroli politycznej i kierownictwa strategicznego nad EUPM BiH – Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) jest upoważniony, zgodnie z art. 38 akapit trzeci Traktatu, do podejmowania stosownych decyzji, w tym w szczególności decyzji o mianowaniu szefa misji.

(2)

W dniu 24 października 2008 r., KPiB, w drodze decyzji 2008/835/WPZiB (2), mianował Stefana FELLERA szefem misji EUPM BiH. Jego mandat został przedłużony decyzją 2009/958/WPZiB (3) do dnia 31 grudnia 2010 r., a następnie decyzją 2010/754/WPZiB (4) do dnia 31 grudnia 2011 r.

(3)

Decyzją 2011/781/WPZiB, Rada, między innymi, przedłużyła okres trwania EUPM BiH do dnia 30 czerwca 2012 r.

(4)

W dniu 7 grudnia 2011 r. Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zaproponował KPiB przedłużenie mandatu Stefana FELLERA jako szefa misji EUPM BiH na kolejne sześć miesięcy – do dnia 30 czerwca 2012 r.,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/53

(1)

Decyzją z dnia 22 stycznia 2008 r. (1) Rada mianowała członków Komitetu Naukowo-Technicznego („komitet”) na okres od dnia 22 stycznia 2008 r. do dnia 22 stycznia 2013 r.

(2)

W następstwie śmierci Juana Antonia RUBIA RODRÍGUEZA zwolniło się stanowisko członka komitetu. Należy zatem mianować nowego członka,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/54

(1)

Z uwagi na poważne i nagłe pogorszenie się sytuacji gospodarczej i społecznej w Unii Rada w dniu 17 grudnia 2010 r. zwróciła się do Komisji o wykonanie art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego poprzez przedstawienie odpowiedniego wniosku w sprawie corocznej korekty wynagrodzeń w 2011 r. W dniu 13 lipca 2011 r. Komisja przedłożyła Radzie sprawozdanie dotyczące klauzuli wyjątkowej (art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego) („sprawozdanie”) w odniesieniu do okresu od dnia 1 lipca 2010 r. do połowy maja 2011 roku. Na podstawie tego sprawozdania Komisja stwierdziła, że warunki zastosowania klauzuli wyjątkowej nie zostały spełnione.

(2)

Rada nie podziela tych konkluzji Komisji, gdyż w opinii Rady nie odzwierciedlają one sytuacji gospodarczej i społecznej w Unii.

(3)

W związku z tym, uwzględniając obecny kryzys finansowy i gospodarczy w Unii skutkujący istotnymi korektami budżetowymi w wielu państwach członkowskich, Rada w dniu 4 listopada 2011 r. ponownie zwróciła się do Komisji o wykonanie art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego na podstawie danych na temat sytuacji gospodarczej i społecznej z jesieni 2011 r. i o złożenie w stosownym terminie odpowiedniego wniosku w sprawie korekty wynagrodzeń, tak aby Parlament Europejski i Rada mogły go przeanalizować i przyjąć przed końcem 2011 r.

(4)

Komisja w dniu 25 listopada 2011 r. przedstawiła Radzie dodatkowe informacje na temat sprawozdania Komisji dotyczącego klauzuli wyjątkowej z dnia 13 lipca 2011 r. („dodatkowe informacje”). Komisja po raz kolejny stwierdziła, że warunki zastosowania klauzuli wyjątkowej nie zostały spełnione.

(5)

W związku z tym wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Rady dostosowującego ze skutkiem od dnia 1 lipca 2011 r. wynagrodzenia i emerytury urzędników i innych pracowników Unii, a także współczynniki korygujące stosowane w odniesieniu do wynagrodzeń i emerytur został złożony zgodnie z metodą określoną w załączniku XI do regulaminu pracowniczego. Wysokość corocznej korekty za rok 2011 zaproponowana przez Komisję wynosi 1,7 %.

(6)

Rada uważa, że żaden z dokumentów przedłożonych przez Komisję – ani „sprawozdanie”, ani „dodatkowe informacje” – nie odzwierciedla należycie i kompleksowo obecnej sytuacji gospodarczej oraz społecznej w całej Unii.

(7)

Ponadto zdaniem Rady Komisja popełniła błąd, gdyż zbytnio skróciła okres, którego dotyczyła jej analiza. Błąd ten uniemożliwił Komisji odpowiednią ocenę sytuacji i w związku z tym wyciągnięte przez nią wnioski w obu dokumentach są w dużym stopniu zniekształcone – Komisja nie stwierdziła bowiem, że wystąpiło nagłe i poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej i społecznej w całej Unii.

(8)

Rada nie podziela tych konkluzji. Rada jest przekonana, że obecny kryzys finansowy i gospodarczy w Unii, który skutkuje istotnymi korektami budżetowymi, między innymi dostosowaniami wynagrodzeń urzędników w wielu państwach członkowskich, oznacza poważne i nagłe pogorszenie się sytuacji gospodarczej i społecznej w Unii.

(9)

Ponadto zdaniem Rady takie poważne i nagłe pogorszenie się sytuacji gospodarczej i społecznej nie mogłoby zostać uwzględnione wystarczająco szybko podczas obliczania wysokości wynagrodzeń urzędników przy zastosowaniu metody.

(10)

W odniesieniu do sytuacji ekonomicznej przewiduje się, że wzrost gospodarczy w Unii spadnie istotnie w 2012 r. z + 1,9 % do + 0,6 %. Wzrost gospodarczy w UE w ujęciu kwartalnym obniżył się z + 0,7 % w pierwszym kwartale 2011 r. do + 0,2 % w drugim i trzecim kwartale tego roku. W czwartym kwartale 2011 r. i w pierwszym kwartale 2012 r. nie przewiduje się wzrostu PKB.

(11)

Oceniając obecną sytuację gospodarczą i społeczną, należy bardziej skoncentrować się na sytuacji na rynkach finansowych, w szczególności na zakłóceniach w podaży kredytów i spadku cen aktywów, które to czynniki w dużym stopniu determinują rozwój gospodarczy.

(12)

Jeżeli chodzi o sytuację społeczną, tworzenie nowych miejsc pracy nie było na tyle istotne, by doprowadzić do większego obniżenia stopy bezrobocia. Stopa bezrobocia w UE tylko nieznacznie wahała się w latach 2010 i 2011, osiągając 9,8 % w październiku 2011 r. i powinna pozostać na wysokim poziomie.

(13)

W związku z powyższym Rada uważa, że stanowisko Komisji w sprawie poważnego i nagłego pogorszenia się sytuacji gospodarczej i społecznej oraz jej odmowa przedłożenia wniosku na mocy art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego oparte są na wyraźnie niewystarczających i błędnych przesłankach.

(14)

Ponieważ Trybunał Sprawiedliwości orzekł w sprawie C-40/10, że w okresie obowiązywania załącznika XI do regulaminu pracowniczego procedura przewidziana w jego art. 10 stanowi jedyną możliwość uwzględnienia kryzysu gospodarczego przy korekcie wynagrodzeń, Rada może zastosować przepisy tego artykułu w czasie kryzysu jedynie po przedstawieniu wniosku przez Komisję.

(15)

Rada jest przekonana, że zgodnie z brzmieniem art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego i z zapisanym w art. 13 ust. 2 zdanie drugie Traktatu o Unii Europejskiej obowiązkiem wzajemnej współpracy instytucji działających w dobrej wierze, Komisja była zobowiązana do przedłożenia Radzie odpowiedniego wniosku. Komisja poprzez swoje wnioski oraz poprzez fakt, że nie przedłożyła ona takiego wniosku, naruszyła to zobowiązanie.

(16)

Ponieważ Rada może stanowić jedynie na wniosek Komisji, niewyciągnięcie przez Komisję właściwych wniosków z dostępnych danych i nieprzedstawienie wniosku zgodnie z art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego uniemożliwia Radzie podjęcie właściwej reakcji na poważne i nagłe pogorszenie się sytuacji gospodarczej i społecznej poprzez przyjęcie aktu prawnego na mocy art. 10 załącznika XI do regulaminu pracowniczego,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/56

(1)

W dniu 28 lutego 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/137/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (1), między innymi w celu wdrożenia rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1970 (2011).

(2)

W dniu 23 marca 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/178/WPZiB (2) zmieniającą decyzję 2011/137/WPZiB, w celu wdrożenia rezolucji RB ONZ nr 1973 (2011).

(3)

W dniu 22 września 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/625/WPZiB (3) zmieniającą decyzję 2011/137/WPZiB, w celu wdrożenia rezolucji RB ONZ nr 2009 (2011).

(4)

W dniu 10 listopada 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/729/WPZiB (4) zmieniającą decyzję 2011/137/WPZiB, w celu wdrożenia rezolucji RB ONZ nr 2016 (2011).

(5)

W dniu 16 grudnia 2011 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa ustanowiony w myśl rezolucji RB ONZ 1970 (2011), stanowiąc zgodnie z pkt 19 UNSCR 2009 (2011), postanowił o skreśleniu dwóch podmiotów z wykazu.

(6)

Do decyzji 2011/137/WPZiB należy wprowadzić odpowiednie zmiany,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/57

(1)

Zgodnie z art. 22 dyrektywy 2000/29/WE państwa członkowskie mogą otrzymać wkład finansowy Unii w ramach „kontroli fitosanitarnej” na pokrycie wydatków bezpośrednio związanych z niezbędnymi środkami, które zostały wprowadzone lub mają być podjęte w celu zwalczania organizmów szkodliwych wprowadzanych z państw trzecich lub z innych obszarów Unii, aby wytępić te organizmy lub, jeżeli nie jest to możliwe, powstrzymać ich rozprzestrzenianie się.

(2)

Niemcy złożyły dwa wnioski o wkład finansowy. Pierwszy z nich został złożony w dniu 20 grudnia 2010 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2009 i 2010 r. w celu zwalczania Anoplophora glabripennis w Nadrenii Północnej-Westfalii. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto tam w 2009 r.

(3)

Drugi wniosek Niemiec został złożony w dniu 15 kwietnia 2011 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2010 r. w celu zwalczania lub powstrzymania rozprzestrzeniania się Diabrotica virgifera w Badenii-Wirtembergii. Ogniska tego szkodliwego organizmu zostały wykryte w różnych powiatach (Breisgau-Hochschwarzwald, Emmendingen, miasto Freiburg, Konstanz, Lörrach, Ortenaukreis oraz Ravensburg) w różnych latach, tj. w 2008, 2009 i 2010 r. Środki wprowadzone w latach 2008 i 2009 były także objęte współfinansowaniem w 2009 i w 2010 r.

(4)

W dniu 29 kwietnia 2011 r. Włochy złożyły trzy wnioski o wkład finansowy. Pierwszy wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2011 r. w Lombardii, w prowincji Brescia, gminie Gussago, w celu zwalczania Anoplophora chinensis. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2008 r. Środki wprowadzone w latach 2008, 2009 i 2010 były także objęte współfinansowaniem w latach 2009 i 2010.

(5)

Drugi wniosek złożony przez Włochy dotyczy środków wprowadzonych w 2011 r. w Wenecji Euganejskiej, w prowincji Treviso, gminie Cornuda, w celu zwalczania Anoplophora glabripennis. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2009 r. Środki wprowadzone w latach 2009 i 2010 były także objęte współfinansowaniem w roku 2010 r.

(6)

Trzeci wniosek złożony przez Włochy dotyczy środków wprowadzonych w 2010 r. w regionie Emilia-Romania, w prowincjach Bolonia, Ferrara, Rawenna i Forlì-Cesena, w celu zwalczania Pseudomonas syringae pv. actinidiae. Ognisko tego szkodliwego organizmu zostało potwierdzone w 2010 r.

(7)

Ponadto w dniu 20 kwietnia 2011 r. Włochy złożyły czwarty wniosek o wkład finansowy. Wniosek ten dotyczy środków wprowadzonych w 2011 r. w Lacjum, w gminie Rzym, w celu zwalczania Anoplophora chinensis. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2008 r. Środki wprowadzone w latach 2008, 2009 i 2010 były także objęte współfinansowaniem w 2009 i 2010 r.

(8)

W dniu 29 kwietnia 2011 r. Cypr złożył wniosek o wkład finansowy dotyczący środków już wprowadzonych lub planowanych na 2011 r. w celu zwalczania Rhynchophorus ferrugineus. Ogniska tego szkodliwego organizmu wykryto w latach 2009, 2010 i 2011. Środki wprowadzone w roku 2010 były także objęte współfinansowaniem w 2010 r.

(9)

W dniu 29 kwietnia 2011 r. Malta złożyła wniosek o wkład finansowy dotyczący środków wprowadzonych w 2010 i 2011 r. w celu zwalczania Rhynchophorus ferrugineus. Ogniska tego szkodliwego organizmu wykryto w latach 2008, 2009 i 2010. Środki wprowadzone w latach 2008 i 2009 były także objęte współfinansowaniem w 2009 r.

(10)

W dniu 13 grudnia 2010 r. Niderlandy złożyły trzy wnioski o wkład finansowy. Pierwszy wniosek dotyczy środków wprowadzonych w latach 2009 i 2010 w obszarze Boskoop w celu zwalczania Anoplophora chinensis. Obecność tego szkodliwego organizmu wykryto w grudniu 2009 r.

(11)

Drugi wniosek złożony przez Niderlandy dotyczy środków wprowadzonych w 2009 r. w celu zwalczania wiroida wrzecionowatości bulw ziemniaka. Podejrzewaną obecność tego szkodliwego organizmu wykryto w 2009 r.

(12)

Trzeci wniosek złożony przez Niderlandy dotyczy środków wprowadzonych w 2009 r. w celu zwalczania Tuta absoluta. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2009 r.

(13)

Ponadto w dniu 13 grudnia 2010 r. Niderlandy złożyły czwarty i piąty wniosek o wkład finansowy. Czwarty wniosek dotyczy środków wprowadzonych w 2009 i 2010 r. w obszarze Westland w celu zwalczania Anoplophora chinensis. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2007 r. Środki wprowadzone w 2008 r. były także objęte współfinansowaniem w roku 2009.

(14)

Piąty wniosek złożony przez Niderlandy dotyczy środków wprowadzonych w 2009 r. w celu zwalczania Clavibacter michiganensis spp. michiganensis. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2007 r. Środki wprowadzone w 2007 r. były także objęte współfinansowaniem w roku 2009. W 2008 r. nie ubiegano się o współfinansowanie tych środków.

(15)

W dniu 30 kwietnia 2011 r. Portugalia złożyła trzy wnioski o wkład finansowy dotyczące środków wprowadzonych w celu zwalczania Bursaphelenchus xylophilus. Pierwszy z wniosków dotyczy środków wprowadzonych w Portugalii kontynentalnej w 2011 r., z wyjątkiem środków wprowadzonych w 1999 r. w pierwotnej strefie porażenia obejmującej Setubal, w celu zwalczania ognisk wykrytych w 2008 r. Środki wprowadzone w latach 2008, 2009 i 2010 były także objęte współfinansowaniem w 2009 i 2010 r.

(16)

Dwa pozostałe wnioski złożone przez Portugalię dotyczą wyłącznie środków w zakresie obróbki termicznej drewna i drewnianych materiałów opakowaniowych w obszarze Setubal, w 2010 i 2011 r.

(17)

Hiszpania złożyła trzy wnioski o wkład finansowy. Pierwszy z nich został złożony w dniu 15 kwietnia 2011 r. i dotyczy środków wprowadzonych w 2011 r. w Estremadurze w celu zwalczania Bursaphelenchus xylophilus. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2008 r. Środki wprowadzone w latach 2008, 2009 i 2010 były także objęte współfinansowaniem w latach 2009 i 2010.

(18)

Drugi wniosek Hiszpanii został złożony w dniu 28 kwietnia 2011 r. Dotyczy on środków wprowadzonych w 2011 r. i planowanych na 2011 r. w Galicji w celu zwalczania Bursaphelenchus xylophilus. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2010 r.

(19)

Trzeci wniosek Hiszpanii został złożony w dniu 27 kwietnia 2011 r. Dotyczy on środków wprowadzonych w 2010 i 2011 r. i planowanych na 2011 r. w Katalonii w celu zwalczania Pomacea insularum. Ognisko tego szkodliwego organizmu wykryto w 2010 r.

(20)

Niemcy, Hiszpania, Włochy, Cypr, Malta, Niderlandy i Portugalia opracowały swoje programy działań zmierzające do zwalczenia lub powstrzymania rozprzestrzeniania się wyżej wymienionych organizmów szkodliwych wprowadzanych na ich terytoria. W ramach tych programów określone zostały założone cele, wprowadzane środki oraz ich czas trwania i koszty.

(21)

Wszystkie wymienione wyżej środki polegają na różnorodnych działaniach w zakresie zdrowia roślin, takich jak niszczenie zakażonych drzew lub upraw, stosowanie środków ochrony roślin, techniki sanitarne, inspekcje i testy przeprowadzane urzędowo lub na urzędową prośbę w celu monitorowania obecności lub stopnia zakażenia ze strony danych organizmów szkodliwych, a także zastąpienie zniszczonych roślin, w rozumieniu art. 23 ust. 2 lit. a), b) i c) dyrektywy 2000/29/WE.

(22)

Niemcy, Hiszpania, Włochy, Cypr, Malta, Niderlandy i Portugalia wystąpiły z wnioskiem o przyznanie wkładu finansowego Unii na rzecz tych programów zgodnie z wymogami określonymi w art. 23 dyrektywy 2000/29/WE, w szczególności w jego ust. 1 i 4, i zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1040/2002 z dnia 14 czerwca 2002 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie przepisów odnoszących się do przyznawania udziału finansowego Wspólnoty w zakresie kontroli fitosanitarnej oraz uchylającym rozporządzenie (WE) nr 2051/97 (2).

(23)

Informacje techniczne przekazane przez Niemcy, Hiszpanię, Włochy, Cypr, Maltę, Niderlandy i Portugalię umożliwiły Komisji dokładną i wszechstronną analizę sytuacji. Komisja stwierdziła, że warunki przyznania wkładu finansowego Unii, określone w szczególności w art. 23 dyrektywy 2000/29/WE, zostały spełnione. W związku z tym należy przyznać wkład finansowy Unii przeznaczony na pokrycie wydatków na te programy.

(24)

Zgodnie z art. 23 ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2000/29/WE wkład finansowy Unii może obejmować do 50 % kwalifikowalnych wydatków na środki, które zostały wprowadzone w terminie nieprzekraczającym dwóch lat od dnia wykrycia obecności organizmów szkodliwych lub zostały zaplanowane na ten okres. Jednakże zgodnie z akapitem trzecim wspomnianego artykułu termin ten może zostać przedłużony w przypadku ustalenia, że cel wprowadzonych środków zostanie osiągnięty w dodatkowym rozsądnym terminie – w takim przypadku pomoc finansowa Unii będzie się zmniejszała w następnych latach kalendarzowych. Uwzględniając wnioski grupy roboczej dotyczące oceny poszczególnych wniosków, należy przedłużyć dwuletni termin dla przedmiotowych programów, zmniejszając jednocześnie wkład finansowy Unii na rzecz tych środków do 45 % wydatków kwalifikowalnych w trzecim roku i do 40 % – w czwartym roku trwania tych programów.

(25)

Wkład finansowy Unii w wysokości do 50 % wydatków kwalifikowalnych powinien zatem mieć zastosowanie do następujących programów: Niemcy, Nadrenia Północna-Westfalia, Anoplophora glabripennis (2009, 2010); Niemcy, Badenia-Wirtembergia, Diabrotica virgifera, powiaty Breisgau-Hochschwarzwald i miasto Freiburg (2010), powiaty Emmendingen, Lörrach i Konstanz (2009); Włochy, Emilia-Romania, Pseudomonas syringae pv. Actinidiae, prowincje Bolonia, Ferrara, Rawenna i Forlì-Cesena (2010); Cypr, Rhynchophorus ferrugineus (2011); Niderlandy, Anoplophora chinensis, obszar Boskoop (2009, 2010); Niderlandy, wiroid wrzecionowatości bulw ziemniaka (2009); Niderlandy, Tuta absoluta (2009); Niderlandy, Anoplophora chinensis, Westland (2009); Portugalia, Bursaphelenchus xylophilus, obszar Setubal (2010, 2011); Hiszpania, Galicja, Bursaphelenchus xylophilus (2010, 2011) oraz Hiszpania, Katalonia, Pomacea insularum (2010, 2011).

(26)

Wkład finansowy Unii w wysokości do 45 % wydatków kwalifikowalnych powinien zatem mieć zastosowanie do następujących programów: Włochy, Wenecja Euganejska, Anoplophora glabripennis (2011); Malta, Rhynchophorus ferrugineus (2010); Niderlandy, Clavibacter michiganesis ssp. michiganensis (2009) – gdyż przedmiotowe środki były już objęte wkładem finansowym Unii na podstawie decyzji Komisji 2009/996/UE (3) (Malta, Niderlandy) lub 2010/772/UE (4) (Włochy) przez pierwsze dwa lata ich realizacji. Dotyczy to także programu Niderlandów, Anoplophora chinensis, Westland (2010), w przypadku którego środki na 2009 r. (rok 2 programu) są współfinansowane na podstawie niniejszej decyzji.

(27)

Wkład na tym samym poziomie powinien mieć zastosowanie do trzeciego roku (2010) programu przedstawionego przez Niemcy w Badenii-Wirtembergii w odniesieniu do Diabrotica virgifera w powiecie Ravensburg, którego środki były objęte wkładem finansowym Unii na podstawie decyzji 2009/996/UE oraz decyzji 2010/772/UE.

(28)

Ponadto wkład finansowy Unii w wysokości do 40 % wydatków kwalifikowalnych powinien mieć zastosowanie do czwartego roku następujących programów: Hiszpania, Estremadura, Bursaphelenchus xylophilus (2011); Włochy, Lombardia, Anoplophora chinensis (2011); Włochy, Lacjum, Anoplophora chinensis (2011); Malta, Rhynchophorus ferrugineus (2011); Portugalia, Bursaphelenchus xylophilus (2011); Portugalia kontynentalna, z wyjątkiem pierwotnej strefy porażenia obejmującej Setubal w 1999 r. – gdyż przedmiotowe środki były objęte wkładem finansowym Unii na podstawie decyzji 2009/996/UE (Hiszpania, Włochy, Portugalia) oraz 2010/772/UE (Hiszpania, Włochy, Portugalia) przez pierwsze trzy lata ich realizacji.

(29)

Wkład na tym samym poziomie powinien mieć zastosowanie do czwartego roku (2010) programu przedstawionego przez Niemcy w Badenii-Wirtembergii w odniesieniu do Diabrotica virgifera w powiecie Ortenaukreis, którego środki były objęte wkładem finansowym Unii na podstawie decyzji Komisji 2009/147/WE (5), 2009/996/UE oraz 2010/772/UE.

(30)

Zgodnie z wnioskami z wizyty kontrolnej przeprowadzonej w Portugalii od dnia 29 marca 2011 r. do dnia 11 kwietnia 2011 r. z ramienia Komisji przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii jedynie 25 % drzew iglastych porażonych przez węgorka sosnowca bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej zostało ściętych i zniszczonych na dzień 1 kwietnia 2011 r. To zaniedbanie ze strony portugalskich władz jest niezgodnie z przepisami pkt 2 lit. a) ppkt (iii) załącznika do decyzji Komisji 2006/133/WE (6). Z tego względu poziom kwalifikowalnych wydatków określony we wniosku dotyczącym środków przewidzianych w Portugalii kontynentalnej, z wyjątkiem pierwotnej strefy porażenia obejmującej Setubal, powinien zostać zmniejszony w zakresie kosztów ścięcia drzew iglastych, a mianowicie jedynie 25 % wydatków tej kategorii powinno zostać uznane za kwalifikowalne.

(31)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (7) działania z zakresu ochrony fitosanitarnej są finansowane z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Do celów kontroli finansowej tych działań należy stosować art. 9, 36 i 37 wspomnianego rozporządzenia.

(32)

Zgodnie z art. 75 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (8) oraz art. 90 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (9) zaciągnięcie zobowiązań z budżetu Unii jest poprzedzane decyzją w sprawie finansowania przyjętą przez instytucję, której przekazano uprawnienia, i określającą istotne składniki działania powodujące wydatki.

(33)

Niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania dotyczącą wydatków wymienionych we wnioskach o współfinansowanie złożonych przez państwa członkowskie.

(34)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

a)

zainteresowane państwo członkowskie dostarczyło dowody na potwierdzenie wprowadzonych środków zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1040/2002;

b)

zainteresowane państwo członkowskie przedłożyło Komisji wniosek o wypłatę zgodnie z przepisami określonymi w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1040/2002.

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/63

(1)

W decyzji Komisji 2002/364/WE określono wspólne specyfikacje techniczne dla wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro  (2).

(2)

W interesie zdrowia publicznego należy, w miarę możliwości, opracować wspólne specyfikacje techniczne dla wyrobów wymienionych w wykazie A załącznika II do dyrektywy 98/79/WE.

(3)

Dyrektywą Komisji 2011/100/UE (3) dodano do wykazu A załącznika II do dyrektywy 98/79/WE testy do przesiewowych, diagnostycznych i potwierdzających badań krwi w kierunku wariantu choroby Creutzfeldta-Jakoba (vCJD).

(4)

Uwzględniając najnowszy stan badań i aktualną wiedzę naukową na temat wariantu choroby Creutzfeldta-Jakoba, można sporządzić wspólne specyfikacje techniczne dla testów do badań przesiewowych krwi w kierunku vCJD.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu utworzonego na mocy art. 6 ust. 2 dyrektywy Rady 90/385/EWG (4), o którym mowa w art. 7 ust. 1 dyrektywy 98/79/WE,

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/65

(1)

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, Europejski Bank Centralny (EBC) i krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro (zwane dalej „KBC”), mogą dokonywać właściwie zabezpieczonych operacji kredytowych z instytucjami kredytowymi oraz innymi uczestnikami rynku. Ogólne warunki, na jakich EBC i KBC są gotowe do przeprowadzania operacji kredytowych, w tym kryteria kwalifikowania zabezpieczeń na potrzeby operacji kredytowych Eurosystemu, zostały określone w załączniku I do wytycznych EBC/2000/7 z dnia 31 sierpnia 2000 r. w sprawie instrumentów i procedur polityki pieniężnej Eurosystemu (1) (zwanym dalej „dokumentacją ogólną”).

(2)

Dnia 8 grudnia 2011 r. Rada Prezesów zdecydowała o podjęciu dodatkowych środków wzmożonej działalności kredytowej wspierających akcję kredytową banków oraz płynność na rynku pieniężnym strefy euro. Zgodnie z tą decyzją, a także w celu zwiększenia dostarczania płynności kontrahentom operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, należy zapewnić możliwość wypowiadania lub modyfikowania określonych dłuższych operacji refinansujących przed terminem zapadalności oraz rozszerzyć kryteria kwalifikowania aktywów mogących stanowić zabezpieczenie na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu.

(3)

Środki te powinny być stosowane tymczasowo, do momentu, kiedy Rada Prezesów uzna, że stabilność systemu finansowego pozwala na stosowanie ogólnych ram operacji polityki pieniężnej Eurosystemu,

a)

aktywa generujące przepływy środków pieniężnych, stanowiące zabezpieczenie papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami, muszą należeć do tej samej kategorii aktywów, tj. dana pula aktywów powinna składać się albo wyłącznie z hipotecznych kredytów mieszkaniowych, albo wyłącznie z pożyczek udzielanych małym i średnim przedsiębiorstwom, przy czym niedopuszczalne jest łączenie aktywów należących do różnych kategorii;

b)

aktywa generujące przepływy środków pieniężnych, stanowiące zabezpieczenie papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami, nie mogą obejmować pożyczek, które:

c)

kontrahent, który przedstawia papiery wartościowe zabezpieczone aktywami jako zabezpieczenie, lub podmiot trzeci z tym kontrahentem blisko powiązany, nie może występować w odniesieniu do tych papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami jako dostawca transakcji zabezpieczającej przed ryzykiem stopy procentowej;

d)

dokumenty transakcyjne papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami muszą zawierać postanowienia dotyczące ciągłości obsługi zadłużenia.

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/67

22.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 341/69

(1)

Załącznik I do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 47/2011 z dnia 20 maja 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 514/2010 z dnia 15 czerwca 2010 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie Pediococcus pentosaceus (DSM 16244) jako dodatku paszowego w żywieniu zwierząt wszystkich gatunków (2).

(3)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 515/2010 z dnia 15 czerwca 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1137/2007 w odniesieniu do stosowania dodatku paszowego Bacillus subtilis (O35) w paszy zawierającej sól sodową lasalocidu, maduramycynę amonu, sól sodową monenzyny, narazynę, sól sodową salinomycyny oraz sól sodową semduramycyny (3).

(4)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 516/2010 dnia 15 czerwca 2010 r. dotyczące stałego zezwolenia na dodatek paszowy (4).

(5)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 568/2010 z dnia 29 czerwca 2010 r. zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 odnośnie do zakazu wprowadzania na rynek lub stosowania w żywieniu zwierząt produktów białkowych uzyskanych z drożdży z rodzaju Candida wyhodowanych na n-alkanach (5).

(6)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 874/2010 z dnia 5 października 2010 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie soli sodowej lasalocidu A jako dodatku paszowego dla indyków do 16 tygodnia życia (posiadacz zezwolenia Alpharma (Belgium) BVBA) oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2430/1999 (6), sprostowane w Dz.U. L 264 z 7.10.2010, s. 19.

(7)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 875/2010 z dnia 5 października 2010 r. dotyczące zezwolenia na dodatek paszowy na okres dziesięciu lat (7).

(8)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 879/2010 z dnia 6 października 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 554/2008 w odniesieniu do minimalnej zawartości 6-fitazy (Quantum Phytase) jako dodatku paszowego do paszy dla kur niosek (8).

(9)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 883/2010 z dnia 7 października 2010 r. dotyczące zezwolenia na nowe zastosowanie preparatu Saccharomyces cerevisiae NCYC Sc 47 jako dodatku paszowego dla cieląt do chowu (posiadacz zezwolenia – Société industrielle Lesaffre) (9).

(10)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 884/2010 z dnia 7 października 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1464/2004 w odniesieniu do okresu karencji dla dodatku paszowego „Monteban” należącego do grupy kokcydiostatyków oraz innych substancji leczniczych (10).

(11)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 885/2010 z dnia 7 października 2010 r. dotyczące zezwolenia na preparat narazyny i nikarbazyny jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych (właściciel zezwolenia Eli Lilly and Company Ltd) i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2430/1999 (11).

(12)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 891/2010 z dnia 8 października 2010 r. dotyczące zezwolenia na nowe zastosowanie 6-fitazy jako dodatku paszowego dla indyków (posiadacz zezwolenia Roal Oy) (12).