ISSN 1977-0766 doi:10.3000/19770766.L_2011.319.pol |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 54 |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/1 |
DECYZJA RADY
z dnia 28 listopada 2011 r.
dotycząca stanowiska, jakie Unia Europejska ma zająć w ramach Wspólnego Komitetu EOG w odniesieniu do zmiany załącznika XIII (Transport) do Porozumienia EOG
(2011/780/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Załącznik XIII do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanego dalej „Porozumieniem”) zawiera szczególne przepisy i ustalenia dotyczące transportu. |
(2) |
Głównym celem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylającego dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE (2) jest ustanowienie oraz utrzymanie jednolitego wysokiego poziomu bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego w Unii. |
(3) |
Działalność Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego może mieć wpływ na poziom bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego w Europejskim Obszarze Gospodarczym. |
(4) |
Rozporządzenie (WE) nr 216/2008 powinno zatem zostać włączone do Porozumienia w celu umożliwienia pełnego uczestnictwa państw EFTA w Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego. |
(5) |
Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 216/2008 uchyla rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 (3), które jest włączone do Porozumienia, należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 w ramach Porozumienia. |
(6) |
Należy odpowiednio zmienić załącznik XIII do Porozumienia. |
(7) |
Unia powinna zatem zająć w ramach Wspólnego Komitetu EOG stanowisko określone w projekcie decyzji, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Stanowisko, jakie Unia ma zająć w ramach Wspólnego Komitetu EOG w odniesieniu do przewidzianej zmiany załącznika XIII (Transport) do Porozumienia, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2011 r.
W imieniu Rady
K. SZUMILAS
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.
(2) Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1.
(3) Rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (Dz.U. L 240 z 7.9.2002, s. 1).
PROJEKT
DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2011
z dnia …
zmieniająca załącznik XIII (Transport) do Porozumienia EOG
WSPÓLNY KOMITET EOG,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zmienione Protokołem dostosowującym Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem”), w szczególności jego art. 98,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Załącznik XIII do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr …/… z dnia … (1). |
(2) |
Głównym celem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylającego dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE (2) jest ustanowienie oraz utrzymanie jednolitego wysokiego poziomu bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego w Unii. |
(3) |
Działalność Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego może mieć wpływ na poziom bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego w Europejskim Obszarze Gospodarczym. |
(4) |
Rozporządzenie (WE) nr 216/2008 powinno zatem zostać włączone do Porozumienia w celu umożliwienia pełnego uczestnictwa państw EFTA w Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego. |
(5) |
Rozporządzenie (WE) nr 216/2008 uchyla rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (3), które jest włączone do Porozumienia i które w związku z tym należy uchylić w ramach Porozumienia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku XIII do Porozumienia wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Teksty rozporządzenia (WE) nr 216/2008 w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie …, pod warunkiem że Wspólny Komitet EOG otrzyma wszystkie notyfikacje przewidziane w art. 103 ust. 1 porozumienia (4).
Artykuł 4
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia …
W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
Przewodniczący
Sekretarze Wspólnego Komitetu EOG
(1) Dz.U. L …
(2) Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1.
(3) Dz.U. L 240 z 7.9.2002, s. 1.
(4) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]
Deklaracja państw EFTA do decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr … włączającej do Porozumienia EOG rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE
„Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 odnosi się między innymi do uprawnień do nakładania grzywien i okresowych kar pieniężnych w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego. Włączenie tego rozporządzenia nie narusza rozwiązań instytucjonalnych odnoszących się do przyszłych aktów przyznających uprawnienia do nakładania kar.”
ZAŁĄCZNIK
do decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr …
W załączniku XIII do Porozumienia wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w pkt 66a (rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91) i pkt 66r (dyrektywa 2004/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady) dodaje się tiret w brzmieniu:
|
2) |
w pkt 68a (dyrektywa Rady 91/670/EWG) dodaje się tekst w brzmieniu: „ , zmieniona:
|
3) |
tekst w pkt 66n (rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady) otrzymuje brzmienie: „32008 R 0216: rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE (Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1). Do celów niniejszego Porozumienia przepisy rozporządzenia odczytuje się z uwzględnieniem następujących dostosowań:
|
ROZPORZĄDZENIA
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/8 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 1244/2011
z dnia 1 grudnia 2011 r.
dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 442/2011 z dnia 9 maja 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 9 maja 2011 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii. |
(2) |
Mając na uwadze powagę sytuacji w Syrii oraz zgodnie z decyzją Rady 2011/782/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (2), do wykazu osób, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 442/2011, należy dodać kolejne osoby i podmioty, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Osoby i podmioty wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostają dodane do wykazu zamieszczonego w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 442/2011.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2011 r.
W imieniu Rady
C. ASHTON
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 121 z 10.5.2011, s. 1.
(2) Zob. s. 56 niniejszego Dziennika Urzędowego.
ZAŁĄCZNIK
Osoby i podmioty, o których mowa w art. 1
A. Osoby
|
Imię i nazwisko |
Dane osobowe |
Powody |
Data umieszczenia w wykazie |
1. |
Mohammad Al-Jleilati |
ur. w roku 1945 w Damaszku |
Minister finansów. Odpowiada za syryjską gospodarkę. |
1.12.2011 |
2. |
Dr. Mohammad Nidal Al-Shaar |
ur. w roku 1956 w Aleppo |
Minister gospodarki i handlu. Odpowiada za syryjską gospodarkę. |
1.12.2011 |
3. |
Generał broni Fahid Al-Jassim |
|
Szef sztabu. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
4. |
Generał dywizji Ibrahim Al-Hassan |
|
Zastępca szefa sztabu. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
5. |
Brygadier Khalil Zghraybih |
|
14. dywizja. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
6. |
Brygadier Ali Barakat |
|
103. brygada dywizji Gwardii Republikańskiej. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
7. |
Brygadier Talal Makhluf |
|
103. brygada dywizji Gwardii Republikańskiej. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
8. |
Brygadier Nazih Hassun |
|
Wywiad syryjskich wojskowych sił lotniczych. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
9. |
Kapitan Maan Jdiid |
|
Gwardia prezydencka. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
10. |
Muahmamd Al-Shaar |
|
Wydział Bezpieczeństwa Politycznego. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
11. |
Khald Al-Taweel |
|
Wydział Bezpieczeństwa Politycznego. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
12. |
Ghiath Fayad |
|
Wydział Bezpieczeństwa Politycznego. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
B. Podmioty
|
Nazwa |
Dane identyfikacyjne |
Powody |
Data umieszczenia w wykazie |
|||||
1. |
Cham Press TV |
|
Kanał telewizyjny uczestniczący w kampaniach dezinformacyjnych i podżegających do przemocy wobec manifestantów. |
1.12.2011 |
|||||
2. |
Al Watan |
|
Dziennik uczestniczący w kampaniach dezinformacyjnych i podżegających do przemocy wobec manifestantów. |
1.12.2011 |
|||||
3. |
Centre d’études et de recherches syrien (CERS) (alias CERS, Centre d’Etude et de Recherche Scientifique; alias SSRC, Scientific Studies and Research Center; alias Centre de Recherche de Kaboun |
Barzeh Street, PO Box 4470, Damas |
Wspomaga armię syryjską w zakupie ekwipunku służącego bezpośrednio do nadzorowania i represjonowania manifestantów. |
1.12.2011 |
|||||
4. |
Business Lab |
|
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
|||||
5. |
Industrial Solutions |
|
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
|||||
6. |
Mechanical Construction Factory (MCF) |
P.O. Box 35202, Industrial Zone, Al-Qadam Road, Damas |
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
|||||
7. |
Syronics – Syrian Arab Co. for Electronic Industries |
|
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
|||||
8. |
Handasieh – Organization for Engineering Industries |
|
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
|||||
9. |
Syria Trading Oil Company (Sytrol) |
Prime Minister Building, 17 Street Nissan, Damaszek, Syria. |
Spółka państwowa odpowiadająca za całość transportu ropy z Syrii. Wspiera finansowo reżim. |
1.12.2011 |
|||||
10. |
General Petroleum Corporation (GPC) |
|
Państwowa spółka naftowa. Wspiera finansowo reżim. |
1.12.2011 |
|||||
11. |
Al Furat Petroleum Company |
|
Spółka joint venture będąca w 50 % własnością GPC. Wspiera finansowo reżim. |
1.12.2011 |
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/11 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 1245/2011
z dnia 1 grudnia 2011 r.
dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu. |
(2) |
Rada dokonała kompletnego przeglądu wykazu osób, podmiotów i organów, zamieszczonego w załączniku VIII do rozporządzenia (UE) nr 961/2010, do których ma zastosowanie art. 16 ust. 2 tego rozporządzenia. Dokonując tego przeglądu, Rada uwzględniła uwagi przedłożone przez zainteresowanych. |
(3) |
Rada uznała, że osoby, podmioty i organy wymienione w załączniku VIII do rozporządzenia (UE) nr 961/2010 nadal powinny być objęte szczególnymi środkami ograniczającymi przewidzianymi w tym rozporządzeniu. |
(4) |
Rada stwierdziła również, że wpisy dotyczące niektórych podmiotów zamieszczone w załączniku VIII do rozporządzenia (UE) nr 961/2010 należy zmienić. |
(5) |
Ponadto w związku z coraz większym zaniepokojeniem wobec rozwoju irańskiego programu jądrowego i rakietowego, wyrażonym przez Radę Europejską dnia 23 października 2011 r., oraz zgodnie z decyzją Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (2) należy dodać kolejne osoby i podmioty do zamieszczonego w załączniku VIII do rozporządzenia (UE) nr 961/2010 wykazu osób, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi. |
(6) |
Należy odpowiednio zaktualizować wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 961/2010, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załączniku VIII do rozporządzenia (UE) nr 961/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2011 r.
W imieniu Rady
C. ASHTON
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 281 z 27.10.2010, s. 1.
(2) Zob. 71 s. niniejszego Dziennika Urzędowego.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku VIII do rozporządzenia (UE) nr 961/2010 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
następujące osoby i podmioty dodaje się do wykazu zamieszczonego w załączniku VIII: I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania jądrowe lub związane z rakietami balistycznymi A. Osoby
B. Podmioty
II. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (Islamic Revoluationary Guard Corps) (IRGC) A. Osoby
B. Podmioty
III. Linie żeglugowe Islamskiej Republiki Iranu (Islamic Republic of Iran Shipping Lines) (IRISL) A. Persons
B. Podmioty
|
2) |
wpisy dotyczące wyszczególnionych poniżej podmiotów zastępuje się wpisami w brzmieniu: I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania jądrowe lub związane z rakietami balistycznymi B. Podmioty
III. Linie żeglugowe Islamskiej Republiki Iranu (Islamic Republic of Iran Shipping Lines) (IRISL) B. Podmioty
|
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/32 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1246/2011
z dnia 29 listopada 2011 r.
rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Mantecados de Estepa (ChOG)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Hiszpanii w sprawie rejestracji nazwy „Mantecados de Estepa” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). |
(2) |
Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Dacian CIOLOȘ
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.
(2) Dz.U. C 32 z 1.2.2011, s. 22.
ZAŁĄCZNIK
Środki spożywcze, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 510/2006:
Klasa 2.4. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze i inne wyroby piekarnicze
HISZPANIA
Mantecados de Estepa (ChOG)
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/34 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1247/2011
z dnia 29 listopada 2011 r.
dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(2) |
Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego. |
(3) |
Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli. |
(4) |
Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2). |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2 tej tabeli.
Artykuł 2
Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Algirdas ŠEMETA
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.
(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Opis towarów |
Klasyfikacja (kod CN) |
Uzasadnienie |
||
(1) |
(2) |
(3) |
||
|
8538 90 99 |
Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uwagę 2 b) do sekcji XVI oraz brzmienie kodów CN 8538, 8538 90 i 8538 90 99. Wyklucza się klasyfikację do pozycji 8471 jako urządzenie wejściowe, ponieważ moduł stanowi interfejs pomiędzy urządzeniami zewnętrznymi a aparaturą sterowaną numerycznie objętą pozycją 8537. Wyklucza się klasyfikację do pozycji 8536 jako przełącznik lub przekaźnik do wykonywania połączeń w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów, ponieważ moduł odbiera, przekształca, przetwarza sygnały elektryczne i przekazuje je do PLC. Wyklucza się klasyfikację do pozycji 8537 jako urządzenia do elektrycznego sterowania, ponieważ moduł sam nie steruje urządzeniami zewnętrznymi, a jedynie stanowi interfejs pomiędzy takimi urządzeniami a PLC. Wyklucza się klasyfikację do pozycji 8543 jako maszyny i aparatura, elektryczne, posiadające indywidualne funkcje, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w dziale 85, gdyż przekształcanie sygnału analogowego na cyfrowy jest jedynie procesem pośrednim. Ponieważ zamierzonym wykorzystaniem modułu jest odbieranie, przekształcanie i przetwarzanie sygnałów przedstawiających pomiary, otrzymywanych z urządzeń zewnętrznych oraz przekazywanie ich do PLC, moduł jest elementem zasadniczym do działania PLC objętego pozycją 8537. Artykuł należy zatem klasyfikować do pozycji 8538 jako części do urządzeń objętych pozycjami od 8535 do 8537. |
||
|
8538 90 99 |
Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uwagę 2 b) do sekcji XVI oraz brzmienie kodów CN 8538, 8538 90 i 8538 90 99. Wyklucza się klasyfikację do pozycji 8471 jako urządzenie wyjściowe, ponieważ moduł stanowi interfejs pomiędzy urządzeniami zewnętrznymi a aparaturą sterowaną numerycznie objętą pozycją 8537. Wyklucza się klasyfikację do pozycji 8536 jako przełącznik lub przekaźnik do połączeń w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów, ponieważ moduł odbiera, przetwarza, przekształca i przesyła sygnały elektryczne do urządzeń zewnętrznych. Wyjściowe punkty przyłączeniowe (utworzone przez przekaźniki elektromagnetyczne) są jedynie częścią modułu, który, w uzupełnieniu do punktów przyłączeniowych, składa się z interfejsu magistrali, procesora i przetwornika cyfrowo-analogowego. Ponadto moduł sam nie steruje urządzeniami zewnętrznymi, a jedynie stanowi interfejs pomiędzy PLC a takimi urządzeniami. Wyklucza się zatem klasyfikację do pozycji 8537 jako urządzenia do elektrycznego sterowania. Wyklucza się klasyfikację do pozycji 8543 jako maszyny i aparatura, elektryczne, posiadające indywidualne funkcje, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w dziale 85, gdyż przekształcanie sygnału cyfrowego na analogowy jest jedynie procesem pośrednim. Ponieważ zamierzonym wykorzystaniem modułu jest odbieranie, przetwarzanie i przekształcanie sygnałów przedstawiających sygnał dwustanowy, otrzymywanych z PLC, oraz przekazywanie ich do urządzeń zewnętrznych, moduł ten ma zasadnicze znaczenie dla działania PLC objętego pozycją 8537. Artykuł należy zatem klasyfikować do pozycji 8538, jako części do urządzeń objętych pozycjami od 8535 do 8537. |
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/37 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1248/2011
z dnia 29 listopada 2011 r.
dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(2) |
Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego. |
(3) |
Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3 tej tabeli. |
(4) |
Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2). |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2 tej tabeli.
Artykuł 2
Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Algirdas ŠEMETA
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.
(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Opis towarów |
Klasyfikacja (kod CN) |
Uzasadnienie |
||||||||
(1) |
(2) |
(3) |
||||||||
Maszyna przeznaczona do stosowania w windach, o wymiarach w przybliżeniu 83 × 70 × 30 cm i masie 418 kg (tzw. „bezprzekładniowy mechanizm wyciągowy”), składająca się z:
Maszyna instalowana jest w szybie windy z przeznaczeniem do podnoszenia i opuszczania kabiny. |
8425 31 00 |
Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1 i 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uwagę 2 a) do sekcji XVI oraz brzmienie kodów CN 8425 i 8425 31 00. Maszyna składa się z silnika elektrycznego i koła pasowego na wale silnika. Ze względu na jej cechy charakterystyczne należy uznać ją za wciągarkę objętą pozycją 8425. Obecność układu hamowania lub brak liny lub pasa nie wyklucza klasyfikacji jako wciągarka (zob. także opinia klasyfikacyjna HS 8425.31/1). Obecność układu monitorowania bezpieczeństwa nie ma wpływu na charakterystykę wciągarki. Zatem wyklucza się klasyfikację do podpozycji 8431 jako część do windy. Maszynę należy zatem klasyfikować do kodu CN 8425 31 00 jako wciągarka napędzana silnikiem elektrycznym. |
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/39 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1249/2011
z dnia 29 listopada 2011 r.
dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. |
(2) |
Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego. |
(3) |
Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli. |
(4) |
Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2). |
(5) |
Komitet Kodeksu Celnego nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Towary opisane w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2. tej tabeli.
Artykuł 2
Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Algirdas ŠEMETA
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.
(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Opis towarów |
Klasyfikacja (kod CN) |
Uzasadnienie |
||||||||||||||
(1) |
(2) |
(3) |
||||||||||||||
Przenośne urządzenie zasilane bateryjnie do przechwytywania i zapisywania plików wideo, o wymiarach w przybliżeniu 10 cm × 5,5 cm × 2 cm (tak zwana „kieszonkowa rejestrująca kamera wideo”), składające się z:
Urządzenie może jedynie przechwytywać i zapisywać pliki wideo w postaci sekwencji obrazów w formacie MPEG4-AVI. Obraz wideo zapisywany jest z rozdzielczością 640 x 480 pikseli przy 30 klatkach na sekundę przez maksimum 2 godziny. Zarejestrowane przez urządzenie sekwencje wideo mogą być przesyłane albo przez złącze USB do urządzenia do automatycznego przetwarzania danych, bez zmiany formatu plików wideo, albo do cyfrowego urządzenia wideo do zapisu, monitora lub odbiornika telewizyjnego przez złącze AV. Pliki wideo mogą być przesyłane do urządzenia z urządzenia do automatycznego przetwarzania danych przez złącze USB. |
8525 80 99 |
Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1. i 6. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej oraz brzmienie kodów CN 8525, 8525 80 i 8525 80 99. Wyklucza się klasyfikację do kodu CN 8525 80 30 jako kamera lub aparat cyfrowy, ponieważ urządzenie może jedynie przechwytywać i rejestrować obrazy wideo. Ze względu na swoją charakterystykę urządzenie jest rejestrującą kamerą wideo. Wyklucza się klasyfikację do kodu CN 8525 80 91 jako rejestrujące kamery wideo nadające się jedynie do zapisu dźwięku i obrazu zarejestrowanego przez kamerę telewizyjną, ponieważ urządzenie może zapisywać pliki wideo ze źródeł innych niż wbudowana kamera telewizyjna. Urządzenie należy zatem klasyfikować do kodu CN 8525 80 99 jako pozostałe rejestrujące kamery wideo. |
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/41 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1250/2011
z dnia 29 listopada 2011 r.
rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Πατάτα Νάξου (Patata Naxou) (ChOG)]
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Grecji o rejestrację nazwy „Πατάτα Νάξου (Patata Naxou)” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). |
(2) |
Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Dacian CIOLOȘ
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.
(2) Dz.U. C 91 z 23.3.2011, s. 15.
ZAŁĄCZNIK
Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:
Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone
GRECJA
Πατάτα Νάξου (Patata Naxou) (ChOG)
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/43 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1251/2011
z dnia 30 listopada 2011 r.
zmieniające dyrektywy 2004/17/WE, 2004/18/WE i 2009/81/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do progów obowiązujących w zakresie procedur udzielania zamówień
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującą procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (1), w szczególności jej art. 69,
uwzględniając dyrektywę 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (2), w szczególności jej art. 78,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania niektórych zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi przez instytucje lub podmioty zamawiające w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa i zmieniającą dyrektywy 2004/17/WE i 2004/18/WE (3), w szczególności jej art. 68,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzją Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotyczącą zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej, w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986–1994) (4) Rada zatwierdziła Porozumienie w sprawie zamówień publicznych (zwane dalej „Porozumieniem”). Porozumienie powinno być stosowane do każdego zamówienia o wartości równej lub przekraczającej kwoty (zwane dalej „progami”) wyznaczone w Porozumieniu i wyrażone w specjalnych prawach ciągnienia. |
(2) |
Celem dyrektyw 2004/17/WE i 2004/18/WE jest między innymi umożliwienie podmiotom i instytucjom zamawiającym, stosującym te dyrektywy, przestrzegania równocześnie zobowiązań wynikających z Porozumienia. Aby osiągnąć ten cel, progi określone w dyrektywach dla zamówień publicznych, które podlegają również Porozumieniu, powinny zostać dostosowane tak, aby odpowiadały wartości w euro progów ustalonych w Porozumieniu, zaokrąglonej w dół do pełnego tysiąca. |
(3) |
W celu zapewnienia spójności właściwe jest dostosowanie również tych progów wymienionych w dyrektywach 2004/17/WE i 2004/18/WE, które dotyczą zamówień nieobjętych Porozumieniem. Równocześnie progi określone w dyrektywie 2009/81/WE należy dostosować do skorygowanych progów określonych w art. 16 dyrektywy 2004/17/WE. |
(4) |
Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 2004/17/WE, 2004/18/WE i 2009/81/WE. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Doradczego ds. Zamówień Publicznych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W dyrektywie 2004/17/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w art. 61 wprowadza się następujące zmiany:
|
Artykuł 2
W dyrektywie 2004/18/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) |
w art. 8 akapit pierwszy wprowadza się następujące zmiany:
|
3) |
w art. 56 kwotę „4 845 000 EUR” zastępuje się kwotą „5 000 000 EUR”; |
4) |
w art. 63 ust. 1 akapit pierwszy kwotę „4 845 000 EUR” zastępuje się kwotą „5 000 000 EUR”; |
5) |
w art. 67 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
Artykuł 3
W art. 8 dyrektywy 2009/81/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w lit. a) kwotę „387 000 EUR” zastępuje się kwotą „400 000 EUR”; |
2) |
w lit. b) kwotę „4 845 000 EUR” zastępuje się kwotą „5 000 000 EUR”. |
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 134 z 30.4.2004, s. 1.
(2) Dz.U. L 134 z 30.4.2004, s. 114.
(3) Dz.U. L 216 z 20.8.2009, s. 76.
(4) Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 1.
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/45 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1252/2011
z dnia 30 listopada 2011 r.
ustanawiające zakaz połowów żabnicowatych w wodach obszaru VII przez statki pływające pod banderą Niderlandów
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 57/2011 z dnia 18 stycznia 2011 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2011 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach UE oraz w odniesieniu do statków UE na niektórych wodach nienależących do UE (2) określono kwoty na 2011 r. |
(2) |
Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2011 r. |
(3) |
Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wyczerpanie kwoty
Kwotę połowową przyznaną na 2011 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.
Artykuł 2
Zakazy
Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności po tym terminie zakazuje się zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Lowri EVANS
Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.
(2) Dz.U. L 24 z 27.1.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Nr |
76/T&Q |
Państwo członkowskie |
Niderlandy |
Stado |
ANF/07. |
Gatunek |
Żabnicowate (Lophiidae) |
Obszar |
VII |
Data |
11.11.2011 |
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/47 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1253/2011
z dnia 1 grudnia 2011 r.
zmieniające rozporządzenia (WE) nr 2305/2003, (WE) nr 969/2006, (WE) nr 1067/2008 i (WE) nr 1064/2009 otwierające oraz ustalające zarządzanie unijnymi kontyngentami taryfowymi na przywóz zbóż z państw trzecich
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 144 ust. 1 w powiązaniu z jego art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Artykuł 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2305/2003 z dnia 29 grudnia 2003 r. otwierającego i ustalającego zarządzanie kontyngentem taryfowym Wspólnoty na przywóz jęczmienia z państw trzecich (2) otworzył roczny kontyngent taryfowy na przywóz 306 215 ton jęczmienia objętego kodem CN 1003 00. |
(2) |
Artykuł 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 969/2006 z dnia 29 czerwca 2006 r. otwierającego i ustalającego zarządzanie kontyngentem taryfowym w odniesieniu do przywozu kukurydzy pochodzącej z państw trzecich (3) otworzył roczny kontyngent taryfowy w wysokości 242 074 ton kukurydzy objętej kodami CN 1005 10 90 i 1005 90 00. |
(3) |
Artykuł 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1067/2008 z dnia 30 października 2008 r. otwierającego oraz ustalającego zarządzanie wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na pszenicę zwyczajną o jakości innej niż wysoka pochodzącą z państw trzecich i wprowadzającego odstępstwo od rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (4) otworzył roczny kontyngent taryfowy w wysokości 2 989 240 ton pszenicy zwyczajnej objętej kodem CN 1001 90 99 o jakości innej niż wysoka. |
(4) |
Artykuł 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1064/2009 z dnia 4 listopada 2009 r. otwierającego i ustalającego sposób administrowania wspólnotowym kontyngentem taryfowym na przywóz jęczmienia browarnego pochodzącego z krajów trzecich (5) otworzył roczny kontyngent taryfowy na przywóz 50 000 ton jęczmienia browarnego objętego kodem CN 1003 00, przeznaczonego do produkcji piwa w kadziach bukowych. |
(5) |
Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Republiką Argentyńską na podstawie art. XXIV ust. 6 oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (GATT) odnoszące się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej (6) (zwane dalej „porozumieniem”), zatwierdzone decyzją Rady 2011/769/UE (7), przewiduje w szczególności dodanie 122 790 ton pszenicy zwyczajnej (o niskiej lub średniej jakości), 890 ton jęczmienia, 890 ton jęczmienia browarnego oraz 35 914 ton kukurydzy do odpowiednich unijnych kontyngentów taryfowych. |
(6) |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1006/2011 z dnia 27 września 2011 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (8) przewiduje, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r., zmiany w kodach CN dla zbóż. |
(7) |
W rozporządzeniach (WE) nr 2305/2003, (WE) nr 969/2006, (WE) nr 1067/2008 oraz (WE) nr 1064/2009 należy zatem wprowadzić odpowiednie zmiany. |
(8) |
W celu zapewnienia skutecznego zarządzania administracyjnego kontyngentami niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2012 r. |
(9) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Artykuł 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2305/2003 otrzymuje brzmienie:
„1. Niniejszym zostaje otwarty taryfowy kontyngent przywozowy na 307 105 ton jęczmienia objętego kodem CN 1003 (numer porządkowy 09.4126).”.
Artykuł 2
W rozporządzeniu (WE) nr 969/2006 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Otwiera się kontyngent taryfowy w wysokości 277 988 ton kukurydzy objętej kodami CN 1005 10 90 i 1005 90 00 (numer porządkowy 09.4131).”; |
2) |
w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kontyngent podzielony jest na dwie półroczne transze po 138 994 tony każda dla następujących okresów:
|
Artykuł 3
W rozporządzeniu (WE) nr 1067/2008 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „W drodze odstępstwa od art. 135 i art. 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 należności przywozowe w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej objętej kodem CN 1001 99 00 o jakości innej niż wysoka, której definicję przedstawiono w załączniku II do rozporządzenia Komisji (WE) nr 642/2010 (9), ustala się w ramach kontyngentu otwartego przez niniejsze rozporządzenie. |
2) |
w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Kontyngent taryfowy w wysokości 3 112 030 ton pszenicy zwyczajnej objętej kodem CN 1001 99 00 o jakości innej niż wysoka jest otwierany dnia 1 stycznia każdego roku.”; |
3) |
w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Całościowy kontyngent taryfowy na przywóz podzielony jest na cztery subkontyngenty:
|
4) |
w art. 4 ust. 2 tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:
|
Artykuł 4
Artykuł 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1064/2009 otrzymuje brzmienie:
„1. Niniejszym rozporządzeniem otwiera się kontyngent taryfowy na przywóz 50 890 ton jęczmienia browarnego objętego kodem CN 1003, przeznaczonego do produkcji piwa w kadziach dębowych. Kontyngentowi nadaje się numer porządkowy 09.0076.”.
Artykuł 5
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 342 z 30.12.2003, s. 7.
(3) Dz.U. L 176 z 30.6.2006, s. 44.
(4) Dz.U. L 290 z 31.10.2008, s. 3.
(5) Dz.U. L 291 z 7.11.2009, s. 14.
(6) Dz.U. L 317 z 30.10.2011, s. 11.
(7) Dz.U. L 317 z 30.10.2011, s. 10.
(8) Dz.U. L 282 z 28.10.2011, s. 1.
(9) Dz.U. L 187 z 21.7.2010, s. 5.”;
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/49 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1254/2011
z dnia 1 grudnia 2011 r.
ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 2 grudnia 2011 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
José Manuel SILVA RODRÍGUEZ
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod krajów trzecich (1) |
Standardowa stawka celna w przywozie |
0702 00 00 |
AL |
62,0 |
IL |
98,1 |
|
MA |
39,4 |
|
MK |
68,6 |
|
TN |
143,0 |
|
TR |
85,0 |
|
ZZ |
82,7 |
|
0707 00 05 |
EG |
193,3 |
TR |
92,8 |
|
ZZ |
143,1 |
|
0709 90 70 |
MA |
35,4 |
TR |
131,7 |
|
ZZ |
83,6 |
|
0805 20 10 |
MA |
74,6 |
ZZ |
74,6 |
|
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90 |
HR |
34,1 |
IL |
79,1 |
|
TR |
84,0 |
|
UY |
71,0 |
|
ZZ |
67,1 |
|
0805 50 10 |
TR |
62,9 |
ZZ |
62,9 |
|
0808 10 80 |
CA |
120,5 |
CL |
90,0 |
|
CN |
74,9 |
|
MK |
36,4 |
|
US |
107,2 |
|
ZA |
180,1 |
|
ZZ |
101,5 |
|
0808 20 50 |
CN |
59,0 |
TR |
133,1 |
|
ZZ |
96,1 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/51 |
DECYZJA RADY 2011/781/WPZiB
z dnia 1 grudnia 2011 r.
w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie (BiH)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 42 ust. 4 i art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 8 grudnia 2009 r. Rada przyjęła decyzję 2009/906/WPZiB (1) w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie. Decyzja ta traci moc z dniem 31 grudnia 2011 r. |
(2) |
EUPM należy kontynuować do dnia 30 czerwca 2012 r. |
(3) |
Struktura dowodzenia i kontroli EUPM powinna pozostawać bez uszczerbku dla zobowiązań umownych szefa misji wobec Komisji w zakresie wykonania budżetu EUPM. |
(4) |
Komórka monitorująca powinna zostać postawiona w stan gotowości do celów EUPM. |
(5) |
EUPM będzie prowadzona w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby zaszkodzić osiągnięciu celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Misja
1. Misja Policyjna Unii Europejskiej (EUPM) w Bośni i Hercegowinie (BiH), ustanowiona na mocy wspólnego działania 2002/210/WPZiB (2), jest kontynuowana od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 30 czerwca 2012 r.
2. EUPM działa zgodnie z zakresem zadań misji określonym w art. 2 i realizuje kluczowe zadania określone w art. 3.
Artykuł 2
Zakres zadań misji
Jako część ogólniejszego podejścia dotyczącego praworządności w BiH i w regionie, EUPM wspiera stosowne organy ścigania i system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych w BiH w walce z przestępczością zorganizowaną i korupcją, we wzmacnianiu współdziałania policji i prokuratury oraz w propagowaniu współpracy regionalnej i międzynarodowej.
EUPM zapewnia doradztwo operacyjne specjalnemu przedstawicielowi Unii Europejskiej (SPUE), aby wspierać go w wykonywaniu jego zadań. Dzięki swojej pracy i swojej sieci kontaktów w tym kraju EUPM wnosi wkład w ogólne wysiłki zmierzające do zapewnienia, aby Unia była w pełni informowana o rozwoju wydarzeń w BiH.
Z myślą o zamknięciu misji EUPM przygotowuje przekazanie pozostałych kluczowych zadań biuru SPUE.
EUPM wspiera tymczasowe uzgodnienia dotyczące magazynowania w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) w oczekiwaniu na ustalenie trwałych uzgodnień dotyczących magazynowania.
Artykuł 3
Kluczowe zadania misji
Aby osiągnąć cele swojej misji, EUPM ma następujące kluczowe zadania:
1) |
zapewnianie doradztwa strategicznego organom ścigania w BiH oraz zwalczanie przestępczości zorganizowanej i korupcji; |
2) |
propagowanie i ułatwianie koordynacji w ujęciu wertykalnym i horyzontalnym, a także mechanizmów współpracy między stosownymi organami ścigania, ze szczególnym naciskiem na organy na poziomie państwowym; |
3) |
zapewnienie pomyślnego przekazania zadań między EUPM a biurem SPUE; |
4) |
przyczynianie się do koordynacji wysiłków Unii i państw członkowskich w dziedzinie praworządności. |
Artykuł 4
Struktura misji
1. EUPM składa się z następujących elementów:
a) |
główne dowództwo w Sarajewie, składające się z szefa misji oraz personelu określonego w planie operacji (OPLAN); |
b) |
cztery biura regionalne w Sarajewie, Banja Luce, Mostarze i Tuzli. |
2. Elementy te podlegają dalszym szczegółowym uzgodnieniom w ramach OPLAN.
Artykuł 5
Cywilny dowódca operacji
1. Dyrektor Komórki Planowania i Prowadzenia Operacji Cywilnych jest cywilnym dowódcą operacji EUPM.
2. Cywilny dowódca operacji, pod kontrolą polityczną i kierownictwem strategicznym Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (KPiB) oraz ogólnym zwierzchnictwem Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP), sprawuje dowództwo i kontrolę nad EUPM na poziomie strategicznym.
3. Cywilny dowódca operacji zapewnia właściwe i skuteczne wykonywanie decyzji Rady, a także decyzji KPiB, w tym przez wydawanie szefowi misji, stosownie do potrzeb, instrukcji na poziomie strategicznym oraz służenie mu doradztwem i wsparciem technicznym.
4. Cały oddelegowany personel pozostaje w pełnym zakresie pod dowództwem organów krajowych danego państwa wysyłającego lub danej wysyłającej instytucji Unii. Organy krajowe przekazują cywilnemu dowódcy operacji kontrolę operacyjną nad swoim personelem oraz swoimi zespołami i jednostkami.
5. Cywilny dowódca operacji ponosi całkowitą odpowiedzialność za zapewnienie należytego wywiązania się ze spoczywającego na Unii obowiązku dochowania należytej staranności.
6. Cywilny dowódca operacji i SPUE konsultują się wzajemnie stosownie do potrzeb.
Artykuł 6
Szef misji
1. Szef misji przyjmuje odpowiedzialność za EUPM oraz sprawuje nad nią dowództwo i kontrolę na poziomie teatru działań.
2. Szef misji sprawuje dowództwo i kontrolę nad personelem, zespołami i jednostkami z państw uczestniczących, zgodnie z zadaniami wyznaczonymi przez cywilnego dowódcę operacji, a także odpowiada za administrację i logistykę, w tym za majątek, zasoby oraz informacje będące w dyspozycji EUPM.
3. Szef misji wydaje całemu personelowi EUPM instrukcje służące skutecznemu prowadzeniu EUPM w teatrze działań i odpowiada za jej koordynację i bieżące zarządzanie zgodnie z instrukcjami strategicznymi cywilnego dowódcy operacji.
4. Szef misji jest odpowiedzialny za wykonanie budżetu EUPM. W tym celu szef misji podpisuje umowę z Komisją.
5. Szef misji odpowiada za nadzór dyscyplinarny nad personelem. Działania dyscyplinarne w odniesieniu do oddelegowanego personelu są podejmowane przez odpowiedni organ krajowy lub unijny.
6. Szef misji reprezentuje EUPM na miejscu prowadzenia operacji i zapewnia, aby działania misji były odpowiednio wyeksponowane.
7. Szef misji, stosownie do potrzeb, koordynuje działania z innymi podmiotami unijnymi w terenie. Szef misji, bez uszczerbku dla struktury dowodzenia, przyjmuje od SPUE wskazówki polityczne dotyczące sytuacji na miejscu.
Artykuł 7
Personel EUPM
1. Liczba i kwalifikacje członków personelu EUPM muszą być zgodne z zakresem zadań misji określonym w art. 2, kluczowymi zadaniami misji określonymi w art. 3 oraz ze strukturą określoną w art. 4.
2. EUPM składa się głównie z personelu oddelegowanego przez państwa członkowskie lub instytucje Unii. Każde z państw członkowskich lub instytucja Unii ponosi koszty związane z całym oddelegowanym przez siebie personelem, włącznie z kosztami podróży do miejsca rozmieszczenia i z powrotem, wynagrodzeniem, opieką medyczną oraz dodatkami innymi niż mające zastosowanie diety, jak również dodatkami za trudne warunki pracy i za ponoszone ryzyko.
3. EUPM może także, w razie konieczności, zatrudniać na podstawie umów międzynarodowy personel cywilny oraz personel miejscowy, jeżeli wymagane funkcje nie są zapewniane przez personel oddelegowany z państw członkowskich. Wyjątkowo, w należycie uzasadnionych przypadkach, jeżeli brakuje odpowiednio wykwalifikowanych kandydatów z państw członkowskich, można, w stosownych przypadkach, zatrudniać na podstawie umów obywateli z uczestniczących państw trzecich.
4. Wszyscy członkowie personelu przestrzegają określonych dla danej misji minimalnych norm bezpieczeństwa operacyjnego oraz planu bezpieczeństwa misji wspierającego unijną politykę bezpieczeństwa w terenie. W odniesieniu do ochrony informacji niejawnych Unii, powierzonych personelowi w trakcie pełnienia obowiązków, wszyscy członkowie personelu przestrzegają zasad i minimalnych norm bezpieczeństwa ustanowionych na mocy decyzji Rady 2011/292/UE z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (3).
Artykuł 8
Status misji i personelu EUPM
1. Dokonuje się niezbędnych uzgodnień w sprawie dalszego obowiązywania umowy między Unią a BiH z dnia 4 października 2002 r. w sprawie działań EUPM w BiH przez czas trwania EUPM.
2. Państwo lub instytucja Unii, które oddelegowały członka personelu, są odpowiedzialne za wszelkie roszczenia związane z oddelegowaniem, zgłoszone przez członka personelu lub dotyczące tego członka. Dane państwo lub instytucja Unii są odpowiedzialne za podejmowanie wszelkich działań wobec oddelegowanego członka personelu.
3. Warunki zatrudnienia oraz prawa i obowiązki międzynarodowego i miejscowego personelu cywilnego są określane w umowach zawartych między szefem misji a członkami personelu.
Artykuł 9
Struktura dowodzenia
1. EUPM, jako operacja zarządzania kryzysowego, ma jednolitą strukturę dowodzenia.
2. KPiB sprawuje w ramach odpowiedzialności Rady i WP kontrolę polityczną i kierownictwo strategiczne nad EUPM.
3. Cywilny dowódca operacji, pod kontrolą polityczną i kierownictwem strategicznym KPiB oraz ogólnym zwierzchnictwem WP, jest dowódcą EUPM na poziomie strategicznym i jako taki wydaje instrukcje szefowi misji oraz służy mu doradztwem i wsparciem technicznym.
4. Cywilny dowódca operacji składa sprawozdania Radzie za pośrednictwem WP.
5. Szef misji sprawuje dowództwo i kontrolę nad EUPM w teatrze działań i odpowiada bezpośrednio przed cywilnym dowódcą operacji.
Artykuł 10
Kontrola polityczna i kierownictwo strategiczne
1. KPiB sprawuje w ramach odpowiedzialności Rady i WP kontrolę polityczną i kierownictwo strategiczne nad EUPM. Rada upoważnia niniejszym KPiB do podejmowania stosownych decyzji w tym celu zgodnie z art. 38 akapit trzeci TUE. Upoważnienie to obejmuje uprawnienia do mianowania szefa misji, na wniosek WP, oraz do zmiany koncepcji operacji (CONOPS) i OPLAN. Uprawnienia do podejmowania decyzji w odniesieniu do celów i zakończenia EUPM nadal należą do Rady.
2. KPiB przedstawia Radzie sprawozdania w regularnych odstępach czasu.
3. KPiB otrzymuje, regularnie i stosownie do potrzeb, sprawozdania od cywilnego dowódcy operacji i od szefa misji na tematy objęte zakresem ich odpowiedzialności.
Artykuł 11
Udział państw trzecich
1. Bez uszczerbku dla autonomii decyzyjnej Unii i dla jej jednolitych ram instytucjonalnych państwa trzecie mogą zostać zaproszone do wniesienia wkładu w EUPM, pod warunkiem ponoszenia przez nie kosztów związanych z oddelegowanym przez siebie personelem, w tym wynagrodzeń, ubezpieczeń od wszelkiego rodzaju ryzyka, diet dziennych oraz kosztów podróży do BiH i z tego kraju, oraz wnoszenia stosownego wkładu na pokrycie bieżących wydatków EUPM, w zależności od przypadku.
2. Państwa trzecie wnoszące wkład w EUPM mają te same prawa i obowiązki w odniesieniu do bieżącego zarządzania EUPM, co państwa członkowskie.
3. Rada upoważnia niniejszym KPiB do podejmowania stosownych decyzji dotyczących akceptacji proponowanych wkładów oraz do ustanowienia komitetu uczestników.
4. Szczegółowe uzgodnienia dotyczące udziału państw trzecich są przedmiotem umów zawieranych zgodnie z art. 37 TUE i zgodnie z art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. WP może negocjować takie umowy. W przypadku gdy Unia i państwo trzecie zawarły umowę ustanawiającą ramy udziału tego państwa trzeciego w operacjach zarządzania kryzysowego Unii, postanowienia tej umowy mają zastosowanie w kontekście EUPM.
Artykuł 12
Uzgodnienia finansowe
1. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie wydatków związanych z EUPM na okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 30 czerwca 2012 r. wynosi 5 250 000 EUR.
2. Wszystkimi wydatkami zarządza się zgodnie z zasadami i procedurami mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii. Zgodnie z rozporządzeniem finansowym szef misji może dokonywać uzgodnień technicznych z państwami członkowskimi, uczestniczącymi państwami trzecimi i innymi podmiotami międzynarodowymi dotyczących wyposażenia, usług i lokali dla EUPM. Szef misji jest odpowiedzialny za prowadzenie magazynu z używanym sprzętem, który można wykorzystywać do zaspokajania pilnych potrzeb w związku z misjami WPBiO. Obywatele uczestniczących państw trzecich oraz państwa przyjmującego są dopuszczeni do udziału w przetargach.
3. Szef misji składa Komisji szczegółowe sprawozdania z działań podjętych w ramach swojej umowy i jest przez nią nadzorowany.
4. Uzgodnienia finansowe muszą być zgodne z wymogami operacyjnymi EUPM, w tym z wymogiem kompatybilności wyposażenia oraz interoperacyjności zespołów misji.
5. Wydatki związane z EUPM są kwalifikowalne od dnia 1 stycznia 2012 r.
Artykuł 13
Bezpieczeństwo
1. Cywilny dowódca operacji kieruje planowaniem przez szefa misji środków bezpieczeństwa dla EUPM i zapewnia ich właściwe i skuteczne wykonywanie zgodnie z art. 5 i 9 oraz w koordynacji z Dyrekcją ds. Bezpieczeństwa Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ).
2. Szef misji jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo EUPM i za zapewnienie przestrzegania minimalnych wymogów bezpieczeństwa mających zastosowanie do EUPM, zgodnie z polityką Unii dotyczącą bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii w ramach zadań operacyjnych na mocy tytułu V TUE, jak również z jej instrumentami wspierającymi.
3. Szef misji jest wspierany przez wyższego funkcjonariusza ds. bezpieczeństwa misji (SMSO), który podlega szefowi misji i pozostaje również w ścisłym stosunku służbowym z Dyrekcją ds. Bezpieczeństwa ESDZ.
4. Szef misji, po konsultacjach z Dyrekcją ds. Bezpieczeństwa ESDZ, wyznacza terenowych pracowników ds. bezpieczeństwa w czterech biurach w terenie; działając pod zwierzchnictwem SMSO, są oni odpowiedzialni za bieżące zarządzanie wszystkimi aspektami bezpieczeństwa poszczególnych elementów EUPM.
5. Przed objęciem swoich funkcji personel EUPM uczestniczy w obowiązkowym szkoleniu w zakresie bezpieczeństwa zgodnie z OPLAN. Personel przechodzi również regularne szkolenia uaktualniające w teatrze działań organizowane przez SMSO.
Artykuł 14
Koordynacja
1. Bez uszczerbku dla struktury dowodzenia szef misji ściśle koordynuje swoje działania z delegaturą Unii w BiH, aby zapewnić spójność działań Unii wspierających BiH.
2. Szef misji ściśle koordynuje swoje działania z szefami misji Unii w BiH.
3. Szef misji współpracuje z innymi podmiotami międzynarodowymi obecnymi w tym kraju, w szczególności z Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, Radą Europy i z międzynarodowym programem wspomagania szkoleń z zakresu dochodzeń karnych.
Artykuł 15
Udostępnianie informacji niejawnych
1. WP jest upoważniony do udostępniania państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, w stosownych przypadkach i zgodnie z wymogami EUPM, informacji i dokumentów niejawnych UE powstałych do celów EUPM, objętych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE”, zgodnie z decyzją 2011/292/UE.
2. W przypadku szczególnej i natychmiastowej potrzeby operacyjnej WP jest również upoważniony do udostępnienia państwu przyjmującemu wszelkich informacji i dokumentów niejawnych UE powstałych do celów EUPM, objętych klauzulą tajności do poziomu „RESTREINT UE”, zgodnie z decyzją 2011/292/UE. We wszystkich innych przypadkach takie informacje i dokumenty są udostępniane państwu przyjmującemu zgodnie z właściwymi procedurami współpracy między państwem przyjmującym a Unią.
3. WP jest upoważniony do udostępnienia państwom trzecim, które przyłączą się do niniejszej decyzji, wszelkich dokumentów jawnych UE związanych z treścią obrad Rady dotyczących EUPM i objętych tajemnicą służbową na podstawie art. 6 ust. 1 regulaminu wewnętrznego Rady (4).
Artykuł 16
Komórka monitorująca
Do celów EUPM zostaje postawiona w stan gotowości komórka monitorująca.
Artykuł 17
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 30 czerwca 2012 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2011 r.
W imieniu Rady
C. ASHTON
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 322 z 9.12.2009, s. 22.
(2) Dz.U. L 70 z 13.3.2002, s. 1.
(3) Dz.U. L 141 z 27.5.2011, s. 17.
(4) Decyzja Rady 2009/937/UE z dnia 1 grudnia 2009 r. dotycząca przyjęcia regulaminu wewnętrznego Rady (Dz.U. L 325 z 11.12.2009, s. 35).
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/56 |
DECYZJA RADY 2011/782/WPZiB
z dnia 1 grudnia 2011 r.
w sprawie środków ograniczających wobec Syrii i uchylenia decyzji 2011/273/WPZiB
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 9 maja 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (1). |
(2) |
W dniu 23 października 2011 r. Rada Europejska oświadczyła, że Unia nałoży dalsze środki na reżim syryjski, jeżeli kontynuowane będą represje wobec ludności cywilnej. |
(3) |
Mając na uwadze powagę sytuacji w Syrii, Rada uważa, że konieczne jest nałożenie dodatkowych środków ograniczających. |
(4) |
Ponadto do zawartego w załączniku I do decyzji 2011/273/WPZiB wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi należy dodać kolejne osoby i podmioty. |
(5) |
Dla jasności środki nałożone na mocy decyzji 2011/273/WPZiB oraz dodatkowe środki powinny być zawarte w jednym akcie prawnym. |
(6) |
Decyzję 2011/273/WPZiB należy zatem uchylić. |
(7) |
Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki. |
(8) |
W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszej decyzji, powinna ona wejść w życie z dniem jej przyjęcia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
ROZDZIAŁ 1
OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU
Artykuł 1
1. Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywozu do Syrii wszelkich typów uzbrojenia i materiałów z nim związanych, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym i częściami zamiennymi do wyżej wymienionych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków wodnych pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych, są zabronione niezależnie od tego, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich.
2. Zabrania się:
a) |
dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, lub związanych z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i używaniem takich przedmiotów, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Syrii lub w celu wykorzystania na terytorium Syrii; |
b) |
udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu takich przedmiotów, lub w odniesieniu do dostarczania związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Syrii lub w celu wykorzystania na terytorium Syrii. |
Artykuł 2
1. Art. 1 nie ma zastosowania do:
a) |
dostaw i pomocy technicznej przeznaczonych wyłącznie do celów wsparcia Sił Narodów Zjednoczonych ds. Nadzoru Rozdzielenia Wojsk (UNDOF) lub wykorzystania przez te siły; |
b) |
sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji, przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Unii Europejskiej lub w ramach prowadzonych przez Unię Europejską i ONZ operacji zarządzania kryzysowego; |
c) |
sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania w Syrii do celów ochronnych personelu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich; |
d) |
dostarczania pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami; |
e) |
udzielania finansowania i pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami; |
pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu i pomocy przez odpowiedni właściwy organ.
2. Art. 1 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Syrii wyłącznie do użytku osobistego personelu ONZ, personelu Unii Europejskiej lub jej państw członkowskich, przedstawicieli mediów, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personelu pomocniczego.
Artykuł 3
Zabrania się sprzedaży, dostawy, przekazywaniu lub wywozu sprzętu lub oprogramowania przeznaczonego głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez reżim syryjski, lub na jego rzecz, Internetu i połączeń telefonicznych w sieciach komórkowych lub stacjonarnych w Syrii, oraz udzielania pomocy przy instalacji, obsłudze lub aktualizacji takiego sprzętu lub oprogramowania.
Unia podejmuje działania konieczne do określenia odpowiednich elementów, które mają być objęte niniejszym artykułem.
Artykuł 4
1. Zabrania się zakupu, przywozu lub transportu ropy naftowej i produktów ropopochodnych z Syrii.
2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym finansowych instrumentów pochodnych, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z zakazami, o których mowa w ust. 1.
Artykuł 5
Zakazy zawarte w art. 4 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania, do dnia 15 listopada 2011 r., zobowiązań przewidzianych w umowach zawartych przed dniem 2 września 2011 r.
Artykuł 6
1. Zabrania się sprzedaży, dostawy lub przekazywania – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków wodnych lub statków powietrznych podlegających jurysdykcji państw członkowskich, niezależnie od tego, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich – kluczowego sprzętu i technologii dla następujących kluczowych sektorów przemysłu naftowo-gazowego w Syrii lub dla przedsiębiorstw syryjskich lub należących do Syryjczyków, zaangażowanych w tych sektorach poza Syrią:
a) |
rafinowanie; |
b) |
skroplony gaz ziemny; |
c) |
poszukiwanie złóż; |
d) |
produkcja. |
Unia podejmuje działania konieczne do określenia odpowiednich przedmiotów, które mają być objęte niniejszym ustępem.
2. Zabrania się zapewniania przedsiębiorstwom w Syrii zaangażowanym w kluczowych sektorach syryjskiego przemysłu naftowo-gazowego, o których mowa w ust. 1, lub przedsiębiorstwom syryjskim lub należącym do Syryjczyków, zaangażowanym w tych sektorach poza Syrią:
a) |
pomocy technicznej lub szkoleń technicznych oraz innych usług związanych z kluczowym sprzętem i technologiami, o których mowa w ust. 1; |
b) |
finansowania lub pomocy finansowej do celów sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu i technologii, jak określono w ust. 1, lub do celów zapewniania odnośnej pomocy technicznej lub szkoleń technicznych. |
Artykuł 7
1. Zakaz zawarty w art. 6 ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań dotyczących dostarczania towarów na mocy umów przyznanych lub zawartych przed dniem 1 grudnia 2011 r.
2. Zakazy zawarte w art. 6 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów przyznanych lub zawartych przed dniem 1 grudnia 2011 r. i związanych z inwestycjami dokonanymi w Syrii przed dniem 23 września 2011 r. przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w państwach członkowskich.
Artykuł 8
Zabrania się przekazywania banknotów i bilonu w walucie syryjskiej Centralnemu Bankowi Syrii.
OGRANICZENIA W FINANSOWANIU NIEKTÓRYCH PRZEDSIĘBIORSTW
Artykuł 9
Zabrania się:
a) |
udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów przedsiębiorstwom w Syrii, prowadzącym działalność w ramach syryjskiego przemysłu naftowego w sektorach poszukiwania złóż, produkcji lub rafinowania, lub przedsiębiorstwom syryjskim lub należącym do Syryjczyków zaangażowanym w tych sektorach poza Syrią; |
b) |
udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów przedsiębiorstwom w Syrii zaangażowanym w budowę nowych elektrowni do produkcji energii elektrycznej w Syrii; |
c) |
nabywania lub zwiększania udziałów w przedsiębiorstwach w Syrii, prowadzących działalność w ramach syryjskiego przemysłu naftowego w sektorach poszukiwania złóż, produkcji lub rafinowania, lub w przedsiębiorstwach syryjskich lub należących do Syryjczyków zaangażowanych w tych sektorach poza Syrią, w tym nabywania takich przedsiębiorstw w całości oraz nabywania akcji lub papierów wartościowych o charakterze udziałowym; |
d) |
nabywania lub zwiększania udziałów w przedsiębiorstwach w Syrii zaangażowanych w budowę nowych elektrowni do produkcji energii elektrycznej w Syrii, w tym nabywania takich przedsiębiorstw w całości oraz nabywania akcji lub papierów wartościowych o charakterze udziałowym; |
e) |
tworzenia spółek joint venture z przedsiębiorstwami w Syrii, prowadzącymi działalność w ramach syryjskiego przemysłu naftowego w sektorach poszukiwania złóż, produkcji lub rafinowania, i z jakimikolwiek filiami lub podmiotami zależnymi znajdującymi się pod ich kontrolą; |
f) |
tworzenia spółek joint venture z przedsiębiorstwami w Syrii zaangażowanymi w budowę nowych elektrowni do produkcji energii elektrycznej w Syrii, i z jakimikolwiek filiami lub podmiotami zależnymi znajdującymi się pod ich kontrolą. |
Artykuł 10
1. Zakazy zawarte w art. 9 lit. a) i c):
(i) |
pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub porozumień zawartych przed dniem 23 września 2011 r.; |
(ii) |
nie uniemożliwiają zwiększenia udziałów, jeśli takie zwiększenie jest zobowiązaniem na mocy porozumienia zawartego przed dniem 23 września 2011 r. |
2. Zakazy zawarte w art. 9 lit. b) i d):
(i) |
pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub porozumień zawartych przed dniem 1 grudnia 2011 r.; |
(ii) |
nie uniemożliwiają zwiększenia udziału, jeśli takie zwiększenie jest zobowiązaniem na mocy porozumienia zawartego przed dniem 1 grudnia 2011 r. |
RESTRYKCJE ODNOSZĄCE SIĘ DO PRZEDSIĘWZIĘĆ INFRASTRUKTURALNYCH
Artykuł 11
1. Zabrania się udziału w budowie nowych elektrowni do produkcji energii elektrycznej w Syrii.
2. Zabrania się udzielania pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej przy budowie nowych elektrowni do produkcji energii elektrycznej w Syrii.
3. Zakazy zawarte w ust. 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub porozumień zawartych przed dniem 1 grudnia 2011 r.
OGRANICZENIA POMOCY FINANSOWEJ NA RZECZ HANDLU
Artykuł 12
1. Państwa członkowskie powstrzymują się od zaciągania nowych krótko- i średnioterminowych zobowiązań dotyczących publicznego i prywatnego wsparcia finansowego na rzecz handlu z Syrią, w tym przyznawania kredytów, gwarancji lub ubezpieczeń wywozowych, wobec własnych obywateli lub podmiotów zaangażowanych w taki handel, z myślą o zmniejszeniu zaległych kwot, w szczególności aby nie dopuścić do jakiegokolwiek wsparcia finansowego przyczyniającego się do brutalnych represji wobec ludności cywilnej w Syrii. Oprócz tego państwa członkowskie nie zaciągają nowych długoterminowych zobowiązań dotyczących publicznego i prywatnego wsparcia finansowego na rzecz handlu z Syrią.
2. Ust. 1 nie ma wpływu na zobowiązania powstałe przed dniem 1 grudnia 2011 r.
3. Ust. 1 nie dotyczy handlu żywnością, produktami rolnymi, medycznymi lub innymi produktami do celów humanitarnych.
ROZDZIAŁ 2
SEKTOR FINANSOWY
Artykuł 13
Państwa członkowskie nie zaciągają wobec rządu Syrii nowych zobowiązań dotyczących dotacji, pomocy finansowej lub pożyczek na zasadach preferencyjnych, w tym na zasadzie uczestnictwa w międzynarodowych instytucjach finansowych, z wyjątkiem zobowiązań do celów humanitarnych i rozwojowych.
Artykuł 14
Zabrania się:
a) |
jakichkolwiek wypłat lub płatności Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) w ramach jakichkolwiek istniejących umów pożyczki zawartych między Syrią a EBI, lub w związku z tymi umowami; |
b) |
kontynuowania przez EBI jakichkolwiek istniejących kontraktów dotyczących usług pomocy technicznej dla państwowych projektów zlokalizowanych w Syrii. |
Artykuł 15
Zakazane są: bezpośrednia lub pośrednia sprzedaż lub kupno syryjskich obligacji państwowych lub gwarantowanych przez państwo wydanych po dniu 1 grudnia 2011 r., pośrednictwo w handlu nimi lub pomocy w ich wydawaniu, na rzecz lub od rządu Syrii, jej organów publicznych, korporacji i agencji, Centralnego Banku Syrii lub banków mających siedzibę w Syrii, lub podlegających i niepodlegających jurysdykcji państw członkowskich oddziałów i filii banków mających siedzibę w Syrii, lub podmiotów finansowych, które nie mają siedziby w Syrii ani nie podlegają jurysdykcji państw członkowskich, ale są kontrolowane przez osoby i podmioty mające siedzibę w Syrii, a także jakichkolwiek osób i podmiotów działających w ich imieniu lub na ich zlecenie, lub podmiotów będących ich własnością lub są przez nie kontrolowanych.
Artykuł 16
1. Zakazane jest otwieranie nowych oddziałów, filii lub biur reprezentujących banki syryjskie na terytorium państw członkowskich oraz ustanawianie nowych spółek joint venture lub przejmowanie na własność, lub nawiązywanie przez syryjskie banki występujące w charakterze banku korespondenta – w tym Centralny Bank Syrii, jego oddziały i filie oraz podmioty finansowe niemające siedziby w Syrii, lecz kontrolowane przez osoby lub podmioty mające siedzibę w Syrii – nowych stosunków z bankami podlegającymi jurysdykcji państw członkowskich.
2. Zakazane jest otwieranie przez instytucje finansowe na terytorium państw członkowskich lub podlegające ich jurysdykcji biur reprezentujących, filii lub rachunków bankowych w Syrii.
Artykuł 17
1. Zabrania się udzielania ubezpieczenia i reasekuracji rządowi Syrii, jej organom publicznym, korporacjom i agencjom oraz wszelkim osobom lub podmiotom działającym w ich imieniu lub na ich zlecenie, lub podmiotom będącym ich własnością lub przez nich kontrolowanym, także w sposób nielegalny.
2. Ust. 1 nie ma zastosowania do:
a) |
ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego dla osób fizycznych; |
b) |
ubezpieczenia obowiązkowego lub od odpowiedzialności cywilnej dla pochodzących z Syrii osób, podmiotów lub organów mających swoją bazę w Unii; |
c) |
ubezpieczenia lub reasekuracji właściciela statku wodnego, statku powietrznego lub pojazdu czarterowanego przez osobę, podmiot lub organ pochodzący z Syrii, niewymieniony w załączniku I ani II. |
ROZDZIAŁ 3
OGRANICZENIA WJAZDU
Artykuł 18
1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby uniemożliwić wjazd na swoje terytoria lub przejazd przez nie wymienionym w załączniku I osobom odpowiedzialnym za brutalne represje wobec ludności cywilnej w Syrii, osobom czerpiącym korzyści z reżimu lub wspierającym go, oraz osobom z nimi powiązanym.
2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy wjazdu na swoje terytorium swoim własnym obywatelom.
3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane następującymi zobowiązaniami z zakresu prawa międzynarodowego:
a) |
państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową; |
b) |
państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodowej konferencji zwołanej przez ONZ lub pod jej auspicjami; |
c) |
zastosowanie ma umowa wielostronna przyznająca przywileje i immunitety; lub |
d) |
zastosowanie ma traktat pojednawczy z 1929 r. (traktat laterański) zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami. |
4. Uznaje się, że ust. 3 ma również zastosowanie w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).
5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.
6. Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na mocy ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych, włącznie z posiedzeniami promowanymi przez Unię lub posiedzeniami, których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, i na których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający demokrację, prawa człowieka i praworządność w Syrii.
7. Państwo członkowskie zamierzające przyznać zwolnienia, o których mowa w ust. 6, powiadamiają o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uważa się na przyznane, chyba że jeden lub więcej członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.
8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 - 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobo wymienionym w załączniku I, zezwolenie ograniczone jest do celu, w którym zostało udzielone, i do osoby, której dotyczy.
ROZDZIAŁ 4
ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH
Artykuł 19
1. Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do lub będące w posiadaniu, dyspozycji lub pod kontrolą wymienionych w załącznikach I i II osób odpowiedzialnych za brutalne represje wobec ludności cywilnej w Syrii, osób i podmiotów czerpiących korzyści z reżimu lub wspierających go, oraz osób i podmiotów z nimi powiązanych.
2. Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym lub podmiotom wymienionym w załącznikach I i II lub na ich rzecz.
3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:
a) |
niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załącznikach I i II oraz członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, w tym opłat za żywność, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłat za usługi użyteczności publicznej; |
b) |
przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi; |
c) |
przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub |
d) |
niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ poinformował właściwy organ pozostałych państw członkowskich oraz Komisję co najmniej dwa tygodnie przed przyznaniem zezwolenia o powodach stwierdzenia, że specjalne zezwolenie powinno zostać przyznane; |
e) |
niezbędne do celów humanitarnych, takich jak dostarczenie lub ułatwienie dostarczenia pomocy, w tym zapasów leków, żywności, pracowników humanitarnych i pokrewnej pomocy, lub do celów ewakuacji z Syrii; |
f) |
wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile płatności te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej. |
Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.
4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:
a) |
środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, lub podmiot, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zostali umieszczeni w załączniku I lub II, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem; |
b) |
środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych w mających zastosowanie przepisach ustawowych i wykonawczych regulujących prawa osób posiadających takie roszczenia; |
c) |
zastaw nie został ustanowiony ani orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby fizycznej lub prawnej ani podmiotu wymienionych w załączniku I lub II; oraz |
d) |
uznanie przedmiotowego zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym państwie członkowskim. |
Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.
5. Ust. 1 nie uniemożliwia wyznaczonej osobie ani podmiotowi dokonania płatności należnej z tytułu umowy zawartej przed umieszczeniem danej osoby lub danego podmiotu w wykazie, pod warunkiem że odnośne państwo członkowskie ustaliło, że danej płatności nie otrzymuje - bezpośrednio ani pośrednio - osoba lub podmiot, o których mowa w ust. 1.
6. Ust. 1 nie uniemożliwia wyznaczonemu podmiotowi wymienionemu w załączniku II – w okresie dwóch miesięcy od daty jego wyznaczenia – dokonania płatności z zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych otrzymanych przez ten podmiot po dacie jego wyznaczenia, gdy taka płatność jest należna na mocy umowy związanej z finansowaniem wymiany handlowej, pod warunkiem że odnośne państwo członkowskie ustaliło, że danej płatności nie otrzymuje – bezpośrednio ani pośrednio – osoba lub podmiot, o których mowa w ust. 1.
7. Ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:
a) |
odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub |
b) |
płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą, z którą rachunki te zaczęły podlegać niniejszej decyzji, |
pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.
ROZDZIAŁ 5
PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE
Artykuł 20
Żadne roszczenia, w tym o odszkodowanie lub rekompensatę ani inne tego rodzaju uprawnienia, takie jak prawo do potrącenia, roszczenie o zapłatę kary lub roszczenia z tytułu gwarancji, roszczenia o odroczenie lub o zapłatę zobowiązania, gwarancji finansowej, w tym roszczenia wynikające z akredytyw i innych podobnych instrumentów w związku z umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, całkowicie lub częściowo, z powodu środków objętych niniejszą decyzją, nie przysługują wyznaczonym osobom lub podmiotom wymienionym w załącznikach I i II, ani żadnej innej osobie lub podmiotowi w Syrii, w tym rządowi Syrii, jej organom publicznym, korporacjom i agencjom, ani żadnej osobie lub podmiotowi zgłaszającemu roszczenie za pośrednictwem takiej osoby lub podmiotu lub na ich rzecz.
Artykuł 21
1. Rada, stanowiąc na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykazy znajdujące się w załącznikach I i II.
2. Rada przekazuje swoją decyzję dotyczącą umieszczenia w wykazie, wraz z uzasadnieniem, danej osobie lub podmiotowi bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.
3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje weryfikacji swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę lub podmiot.
Artykuł 22
1. Załączniki I i II zawierają uzasadnienie umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.
2. W załącznikach I i II podaje się również dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.
Artykuł 23
Zabrania się świadomego lub umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów określonych w niniejszej decyzji.
Artykuł 24
W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych zawartych w niniejszej decyzji.
Artykuł 25
Niniejszą decyzję stosuje się przez okres 12 miesięcy. Jest ona przedmiotem stałej weryfikacji. Jest odnawiana lub zmieniana, w stosownych przypadkach, jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte.
Artykuł 26
Decyzja 2011/273/WPZiB traci moc.
Artykuł 27
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2011 r.
W imieniu Rady
C. ASHTON
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 121 z 10.5.2011, s. 11.
ZAŁĄCZNIK I
Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 18 i 19
A. Osoby
|
Imię i nazwisko |
Dane osobowe |
Powody |
Data umieszczenia w wykazie |
1. |
Bashar Al-Assad (Baszar al-Assad) |
data urodzenia: 11.9.1965 r., Damaszek; paszport dyplomatyczny nr D1903 |
prezydent republiki; rozkazodawca i główny sprawca represji wobec demonstrantów |
23.5.2011 |
2. |
Mahir (alias Maher) Al-Assad |
data urodzenia: 8.12.1967 r.; paszport dyplomatyczny nr 4138 |
dowódca 4. zbrojnej dywizji wojskowej, członek dowództwa centralnego Partii Baas, przywódca gwardii republikańskiej; brat prezydenta Baszara al-Assada; główny nadzorca użycia siły wobec demonstrantów |
9.5.2011 |
3. |
Ali Mamluk (alias Mamlouk) |
data urodzenia: 19.2.1946 r., Damaszek; paszport dyplomatyczny nr 983 |
szef syryjskiego wywiadu ogólnego; udział w użyciu siły wobec demonstrantów |
9.5.2011 |
4. |
Muhammad Ibrahim Al-Sha’ar (alias Mohammad Ibrahim Al-Chaar) |
|
minister spraw wewnętrznych; udział w użyciu siły wobec demonstrantów |
9.5.2011 |
5. |
Atej (alias Atef, Atif) Najib |
|
były szef służby bezpieczeństwa politycznego w miejscowości Deraa; kuzyn prezydenta Baszara al-Assada; udział w użyciu siły wobec demonstrantów |
9.5.2011 |
6. |
Hafiz Makhluf (alias Hafez Makhlouf) |
data urodzenia: 2.4.1971 r., Damaszek; paszport dyplomatyczny nr 2246 |
pułkownik i szef jednostki w ramach wywiadu ogólnego, oddział w Damaszku; kuzyn prezydenta Baszara al-Assada; bliski współpracownik Mahira al-Assada; udział w użyciu siły wobec demonstrantów |
9.5.2011 |
7. |
Muhammad Dib Zaytun (alias Mohammed Dib Zeitoun) |
data urodzenia: 20.5.1951 r., Damaszek; paszport dyplomatyczny nr D000001300 |
szef służby bezpieczeństwa politycznego; udział w użyciu siły wobec demonstrantów |
9.5.2011 |
8. |
Amjad Al-Abbas |
|
szef służby bezpieczeństwa politycznego w miejscowości Banyas, udział w użyciu siły wobec demonstrantów w miejscowości Baida |
9.5.2011 |
9. |
Rami Makhlouf |
data urodzenia: 10.7.1969 r., Damaszek; paszport nr 454224 |
syryjski przedsiębiorca; powiązany z Mahirem al-Assadem; kuzyn prezydenta Baszara al-Assada; zapewnianie reżimowi środków finansowych umożliwiających stosowanie siły wobec demonstrantów |
9.5.2011 |
10. |
Abd Al-Fatah Qudsiyah |
data urodzenia: 1953 r., Hama; paszport dyplomatyczny nr D0005788 |
szef wywiadu wojskowego Syrii; udział w represjach wobec ludności cywilnej |
9.5.2011 |
11. |
Jamil Hassan |
|
szef wywiadu sił powietrznych Syrii; udział w represjach wobec ludności cywilnej |
9.5.2011 |
12. |
Rustum Ghazali |
data urodzenia: 3.5.1953 r., Deraa; paszport dyplomatyczny nr D000000887 |
szef wywiadu wojskowego Syrii, oddział lokalny w Damaszku; udział w represjach wobec ludności cywilnej |
9.5.2011 |
13. |
Fawwaz Al-Assad |
data urodzenia: 18.6.1962 r., Kerdala; paszport nr 88238 |
jako członek bojówek Shabiha brał udział w represjach wobec ludności cywilnej |
9.5.2011 |
14. |
Munzir Al-Assad |
data urodzenia: 1.3.1961 r., Lattakia; paszport nr 86449 i nr 842781 |
jako członek bojówek Shabiha brał udział w represjach wobec ludności cywilnej |
9.5.2011 |
15. |
Asif Shawkat |
data urodzenia: 15.1.1950 r., Al-Madehleh, Tartus |
zastępca Kierownika Personelu ds. Bezpieczeństwa i Wywiadu; udział w represjach wobec ludności cywilnej |
23.5.2011 |
16. |
Hisham Ikhtiyar |
data urodzenia: 1941 r. |
szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Syrii; udział w represjach wobec ludności cywilnej |
23.5.2011 |
17. |
Faruq Al Shar′ |
data urodzenia: 10.12.1938 r. |
wiceprezydent Syrii; udział represjach wobec ludności cywilnej |
23.5.2011 |
18. |
Muhammad Nasif Khayrbik |
data urodzenia: 10.4.1937 r. (lub 20.5.1937 r.), Hama; paszport dyplomatyczny nr 0002250 |
zastępca wiceprezydenta Syrii ds. bezpieczeństwa narodowego; udział w represjach wobec ludności cywilnej |
23.5.2011 |
19. |
Mohamed Hamcho |
data urodzenia: 20.5.1966 r.; paszport nr 002954347 |
szwagier Mahira al Assada; przedsiębiorca i lokalny przedstawiciel wielu spółek zagranicznych; zapewnianie reżimowi środków finansowych umożliwiających stosowanie represji wobec demonstrantów |
23.5.2011 |
20. |
Iyad (alias Eyad) Makhlouf |
data urodzenia: 21.1.1973 r., Damaszek; paszport nr N001820740 |
brat Ramiego Makhloufa; funkcjonariusz wywiadu ogólnego; udział w represjach wobec ludności cywilnej |
23.5.2011 |
21. |
Bassam Al Hassan |
|
doradca prezydenta do spraw strategicznych; udział w represjach wobec ludności cywilnej |
23.5.2011 |
22. |
Dawud Rajiha |
|
szef personelu Sił Zbrojnych odpowiedzialny za udział wojska w represjach wobec pokojowo nastawionych demonstrantów |
23. 5.2011 |
23. |
Ihab (alias Ehab, Iehab) Makhlouf |
data urodzenia: 21.1.1973 r., Damaszek; paszport nr N002848852 |
wiceprezydent SyriaTel i przedstawiciel amerykańskiej firmy Ramiego Makhloufa; zapewnianie reżimowi środków finansowych umożliwiających stosowanie represji wobec demonstrantów |
23.5.2011 |
24. |
Zoulhima Chaliche (Dhu al.-Himma Shalish) |
data urodzenia: 1951 r. lub 1946 miejsce urodzenia: Kerdaha |
szef ochrony prezydenta; udział w represjach wobec demonstrantów; kuzyn prezydenta Bashara Al-Assada |
23.6.2011 |
25. |
Riyad Chaliche (Riyad Shalish) |
|
dyrektor Military Housing Establishment; źródło finansowania reżimu; kuzyn prezydenta Bashara Al-Assada; |
23.6.2011 |
26. |
dowódca brygady Mohammad Ali Jafari (alias Ja’fari, Aziz; alias Jafari, Ali; alias Jafari, Mohammad Ali; alias Ja’fari, Mohammad Ali; alias Jafari-Najafabadi, Mohammad Ali) |
data urodzenia: 1 września 1957 r. miejsce urodzenia: Yazd, Iran |
głównodowodzący Irańskiego Korpusu Strażników Rewolucji zaangażowany w dostarczanie sprzętu i wsparcia służącego pomocy syryjskiemu reżimowi w tłumieniu protestów w Syrii |
23.6.2011 |
27. |
major generał Qasem Soleimani (alias. Qasim Soleimany) |
|
dowódca Irańskiego Korpusu Strażników Rewolucji, IRGC - Qods, zaangażowany w dostarczanie sprzętu i wsparcia służącego pomocy syryjskiemu reżimowi w tłumieniu protestów w Syrii |
23.6.2011 |
28. |
Hossein Taeb (alias Taeb, Hassan; alias Taeb, Hosein; alias Taeb, Hossein; alias Taeb, Hussayn; alias Hojjatoleslam Hossein Ta’eb) |
data urodzenia: 1963 r. miejsce urodzenia: Teheran, Iran |
zastępca dowódcy wywiadu Irańskiego Korpusu Strażników Rewolucji zaangażowany w dostarczanie sprzętu i wsparcia służącego pomocy syryjskiemu reżimowi w tłumieniu protestów w Syrii |
23.6.2011 |
29. |
Khalid Qaddur |
|
wspólnik Mahera Al-Assada; źródło finansowania reżimu |
23.6.2011 |
30. |
Ra’if Al-Quwatli (alias Ri’af Al-Quwatli) |
|
wspólnik Mahera Al-Assada; źródło finansowania reżimu |
23.6.2011 |
31. |
Mohammad Mufleh |
|
Szef wywiadu wojskowego Syrii w mieście Hama; udział w tłumieniu demonstracji. |
1.8.2011 |
32. |
Generał dywizji Tawfiq Younes |
|
Szef Wydziału Bezpieczeństwa Wewnętrznego Dyrektoriatu Wywiadu Ogólnego; udział w aktach przemocy przeciwko ludności cywilnej. |
1.8.2011 |
33. |
Mohammed Makhlouf (alias Abu Rami) |
Miejsce urodzenia: Latakia, Syria, data urodzenia: 19.10.1932 r. |
Bliski współpracownik i wuj Bashara i Mahira al-Assada. Wspólnik biznesowy i ojciec Ramiego, Ihaba i Iyada Makhloufów. |
1.8.2011 |
34. |
Ayman Jabir |
Miejsce urodzenia: Latakia |
Powiązany z Mahirem al-Assadem w związku z bojówkami Shabiha. Bezpośredni udział w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej oraz koordynowanie bojówek Shabiha. |
1.8.2011 |
35. |
Generał Ali Habib Mahmoud |
Miejsce urodzenia: Tartous, data urodzenia 1939 r. Mianowany ministrem obrony dnia 3 czerwca 2009 r. |
Minister obrony. Odpowiedzialny za postępowanie i działania Syryjskich Sił Zbrojnych. Udział w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej. |
1.8.2011 |
36. |
Hayel Al-Assad |
|
Zastępca Mahera al-Asada (komendanta oddziału żandarmerii wojskowej IV dywizji armii uczestniczącego w represjach) |
23.8.2011 |
37. |
Ali Al-Salim |
|
Dyrektor biura zaopatrzenia syryjskiego ministerstwa obrony (biuro dokonuje wszystkich zakupów uzbrojenia dla armii syryjskiej) |
23.8.2011 |
38. |
Nizar Al-Assaad ( ) |
|
Osoba stojąca bardzo blisko najważniejszych urzędników państwowych. Finansowanie bojówek Szabiha w prowincji Latakia. |
23.8.2011 |
39. |
Generał brygady Rafiq Shahadah |
|
W syryjskim wywiadzie wojskowym kieruje wydziałem 293 (sprawy wewnętrzne) w Damaszku. Bezpośrednio uczestniczył w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej Damaszku. Doradca prezydenta Baszara al-Assada w kwestiach strategicznych i sprawach wywiadu wojskowego. |
23.8.2011 |
40. |
Generał brygady Jamea Jamea (Jami Jami) |
|
Lokalny komendant syryjskiego wywiadu wojskowego w Dajr az-Zaur. Bezpośrednio uczestniczył w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej w Dajr az-Zaur i Abu Kamal. |
23.8.2011 |
41. |
Hassan Bin-Ali Al-Turkmani |
ur. w roku 1935 w Aleppo |
Zastępca wiceministra, były minister obrony, specjalny wysłannik prezydenta Baszara al-Assada. |
23.8.2011 |
42. |
Muhammad Said Bukhaytan |
|
Wicesekretarz regionalny Arabskiej Partii Socjalistycznej BAAS od roku 2005. w latach 2000-2005 dyrektor bezpieczeństwa narodowego regionalnej partii Baas. Były gubernator prowincji Hama (1998-2000). Bliski współpracownik prezydenta Baszara al-Assada oraz Mahera al-Assada. Należy do najważniejszych decydentów reżimu, jeżeli chodzi o represje wobec ludności cywilnej. |
23.8.2011 |
43. |
Ali Douba |
|
Odpowiada za śmierć ofiar w prowincji Hama w roku 1980, został odwołany do Damaszku jako specjalny doradca prezydenta Baszara al-Assada. |
23.8.2011 |
44. |
Generał brygady Nawful Al-Husayn |
|
Lokalny komendant syryjskiego wywiadu wojskowego w prowincji Idlib. Bezpośrednio uczestniczył w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej w prowincji Idlib. |
23.8.2011 |
45. |
Brygadier Husam Sukkar |
|
Doradca prezydenta w sprawach bezpieczeństwa. Doradca prezydenta w sprawach represji i aktów przemocy stosowanych przez służby bezpieczeństwa wobec ludności cywilnej. |
23.8.2011 |
46. |
Generał brygady Muhammed Zamrini |
|
Lokalny komendant syryjskiego wywiadu wojskowego w prowincji Hims. Bezpośrednio uczestniczył w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej w prowincji Hims. |
23.8.2011 |
47. |
Generał broni Munir Adanov (Adnuf) |
|
Zastępca szefa sztabu generalnego, operacji i szkoleń armii syryjskiej. Bezpośrednio uczestniczył w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej w Syrii. |
23.8.2011 |
48. |
Generał brygady Ghassan Khalil |
|
Kierownik wydziału informacyjnego Głównej Dyrekcji Wywiadu. Bezpośrednio uczestniczył w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej w Syrii. |
23.8.2011 |
49. |
Mohammed Jabir |
ur. w Latakii |
Członek bojówek Szabiha. Współpracownik Mahera al-Assada w sprawach związanych z Szabiha. Bezpośrednio uczestniczył w represjach i aktach przemocy wobec ludności cywilnej oraz koordynował działania bojówek Szabiha. |
23.8.2011 |
50. |
Samir Hassan |
|
Przedsiębiorca blisko współpracujący z Maherem al-Assadem. Wiadomo, ze gospodarczo wspiera reżim syryjski. |
23.8.2011 |
51. |
Fares Chehabi |
|
Prezes Izby Handlowo-Przemysłowej w Aleppo. Wspiera gospodarczo reżim syryjski. |
2.09.2011 |
52. |
Emad Ghraiwati |
ur.: marzec 1959 r.; miejsce ur.: Damaszek, Syria |
Prezes Izby Przemysłowej w Damaszku (Zuhair Ghraiwati Sons). Wspiera gospodarczo reżim syryjski. |
2.9.2011 r. |
53. |
Tarif Akhras |
ur. 1949 r.; miejsce ur.: Homs, Syria |
Założyciel Grupy Akhras (surowce, handel, przetwórstwo i logistyka), Homs. Wspiera gospodarczo reżim syryjski. |
2.9.2011 r. |
54. |
Issam Anbouba |
ur. 1949 r.; miejsce ur.: Lattakia, Syria |
Prezes Issam Anbouba Est. (branża rolna). Wspiera gospodarczo reżim syryjski. |
2.9.2011 r. |
55. |
Tayseer Qala Awwad |
data ur.: 1943 r.; miejsce ur.: Damaszek |
minister sprawiedliwości. Powiązany z reżimem w Syrii, w tym przez wspieranie jego polityki i praktyki związane z niesłusznym zatrzymaniem i tymczasowym aresztowaniem. |
23.09.2011 |
56. |
Dr. Adnan Hassan Mahmoud |
data ur.: 1966 r.; miejsce ur.: Tartous |
minister informacji. Powiązany z reżimem w Syrii, w tym przez wspieranie i propagowanie jego polityki informacyjnej. |
23.09.2011 |
57. |
Generał broni Jumah Al-Ahmad |
|
Dowódca sił specjalnych. Odpowiada za stosowanie przemocy wobec manifestantów w całej Syrii. |
14.11.2011 |
58. |
Pułkownik Lu’ai al-Ali |
|
Kierownik syryjskiego wywiadu wojskowego w Derze. Odpowiada za stosowanie przemocy wobec demonstrantów w Derze. |
14.11.2011 |
59. |
Generał dywizji Ali Abdullah Ayyub |
|
Zastępca szefa sztabu głównego (personel i pracownicy). Odpowiada za stosowanie przemocy wobec demonstrantów w całej Syrii. |
14.11.2011 |
60. |
Generał Dywizji Jasim al-Furayj |
|
Szef sztabu głównego. Odpowiada za stosowanie przemocy wobec demonstrantów w całej Syrii. |
14.11.2011 |
61. |
Generał Aous (Aws) Aslan |
ur. w roku 1958 |
Dowódca batalionu w Gwardii Republikańskiej. Bliski współpracownik Mahera al-Assada oraz prezydenta al-Assada. Współodpowiedzialny za ataki na ludność cywilną w całej Syrii. |
14.11.2011 |
62. |
Generał Ghassan Belal |
|
Generał dowodzący biurem rezerwy IV dywizji. Doradca Mahera al-Assada oraz koordynator działań sił bezpieczeństwa. Odpowiada za ataki na ludność cywilną w całej Syrii. |
14.11.2011 |
63. |
Abdullah Berri |
|
Przywódca milicji rodziny Berri. Na czele prorządowej milicji uczestniczącej w atakach na ludność cywilną w Aleppo. |
14.11.2011 |
64. |
George Chaoui |
|
Członek syryjskiej armii elektronicznej. Współodpowiedzialny za ostre ataki na ludność cywilną i za nawoływanie do przemocy wobec niej w całej Syrii. |
14.11.2011 |
65. |
Generał dywizji Zuhair Hamad |
|
Zastępca kierownika Generalnej Dyrekcji Wywiadowczej. Odpowiada za stosowanie przemocy w całej Syrii oraz zastraszanie i torturowanie manifestantów. |
14.11.2011 |
66. |
Amar Ismael |
|
cywilny zwierzchnik syryjskiej armii elektronicznej (terytorialna służba wywiadu wojskowego). Współodpowiedzialny za ostre ataki na ludność cywilną i za nawoływanie do przemocy wobec niej w całej Syrii. |
14.11.2011 |
67. |
Mujahed Ismail |
|
Członek syryjskiej armii elektronicznej. Współodpowiedzialny za ostre ataki na ludność cywilną i za nawoływanie do przemocy wobec niej w całej Syrii. |
14.11.2011 |
68. |
Saqr Khayr Bek |
|
Wiceminister spraw wewnętrznych. Odpowiada za stosowanie przemocy wobec ludności cywilnej w Syrii. |
14.11.2011 |
69. |
Generał dywizji Nazih |
|
Wicedyrektor Generalnej Dyrekcji Wywiadowczej. Odpowiada za stosowanie przemocy w całej Syrii oraz zastraszanie i torturowanie manifestantów. |
14.11.2011 |
70. |
Kifah Moulhem |
|
Dowódca batalionu w IV dywizji. Odpowiada za atak na ludność cywilną w Dajr az-Zaur. |
14.11.2011 |
71. |
Generał dywizji Wajih Mahmud |
|
Dowódca 18. dywizji zbrojnej. Odpowiada za przemoc wobec manifestantów w Homs. |
14.11.2011 |
72. |
Bassam Sabbagh |
ur. 24 sierpnia 1959 r. w Damaszku. Adres: Kasaa, Anwar al Attar Street, al Midani building, Damaszek. Paszport syryjski nr 004326765 wydany 2 listopada 2008 r., ważny do listopada 2014 r. Członek palestry w Paryżu. |
Dyrektor kancelarii prawniczej Sabbagh & Associates (w Damaszku). Doradca prawno-finansowy oraz prowadzący interesy osób: Rami Makhlouf oraz Khaldoun Makhlouf. Wraz z Baszarem al-Assadem uczestniczył w finansowaniu osiedla w Latakii. Zapewnia reżimowi wsparcie finansowe. |
14.11.2011 |
73. |
Generał broni Mustafa Tlass |
|
Zastępca szefa sztabu głównego (logistyka i zaopatrzenie). Odpowiada za stosowanie przemocy wobec demonstrantów w całej Syrii. |
14.11.2011 |
74. |
Generał dywizji Fu’ad Tawil |
|
Zastępca kierownika wywiadu syryjskich sił lotniczych. Odpowiada za stosowanie przemocy w całej Syrii oraz zastraszanie i torturowanie manifestantów. |
14.11.2011 |
75. |
Mohammad Al-Jleilati |
ur. w roku 1945 w Damaszku |
Minister finansów. Odpowiada za syryjską gospodarkę. |
1.12.2011 |
76. |
Dr. Mohammad Nidal Al-Shaar |
ur. w roku 1956 w Aleppo |
Minister gospodarki i handlu. Odpowiada za syryjską gospodarkę. |
1.12.2011 |
77. |
Generał broni Fahid Al-Jassim |
|
Szef sztabu. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
78. |
Generał dywizji Ibrahim Al-Hassan |
|
Zastępca szefa sztabu. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
79. |
Brygadier Khalil Zghraybih |
|
14. dywizja. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
80. |
Brygadier Ali Barakat |
|
103. brygada dywizji Gwardii Republikańskiej. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
81. |
Brygadier Talal Makhluf |
|
103. brygada dywizji Gwardii Republikańskiej. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
82. |
Brygadier Nazih Hassun |
|
Wywiad wojskowych sił lotniczych. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
83. |
Kapitan Maan Jdiid |
|
Gwardia prezydencka. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
84. |
Muahmamd Al-Shaar |
|
Wydział Bezpieczeństwa Politycznego. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
85. |
Khald Al-Taweel |
|
Wydział Bezpieczeństwa Politycznego. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
86. |
Ghiath Fayad |
|
Wydział Bezpieczeństwa Politycznego. Wojskowy uczestniczący w stosowaniu przemocy w Homs |
1.12.2011 |
B. Podmioty
|
Nazwa |
Dane identyfikacyjne |
Powody |
Data umieszczenia w wykazie |
||||||
1. |
Bena Properties |
|
kontrolowany przez Ramiego Makhloufa; źródło finansowania reżimu. |
23.6.2011 |
||||||
2. |
Al Mashreq Investment Fund (AMIF) (alias Sunduq Al Mashrek Al Istithmari) |
|
kontrolowany przez Ramiego Makhloufa; źródło finansowania reżimu |
23.6.2011 |
||||||
3. |
Hamcho Internationa (alias Hamsho International Group) |
|
kontrolowany przez Mohameda Hamcho lub Hamsho; źródło finansowania reżimu |
23.6.2011 |
||||||
4. |
Military Housing Establishment (alias MILIHOUSE) |
|
Przedsiębiorstwo robót publicznych kontrolowane przez Riyada Shalisha i Ministerstwo Obrony; źródło finansowania reżimu |
23.6.2011 |
||||||
5. |
Dyrekcja bezpieczeństwa politycznego |
|
Syryjski urząd państwowy bezpośrednio zaangażowany w represje. |
23.8.2011 |
||||||
6. |
Dyrekcja wywiadu ogólnego |
|
Syryjski urząd państwowy bezpośrednio zaangażowany w represje. |
23.8.2011 |
||||||
7. |
Dyrekcja wywiadu wojskowego |
|
Syryjski urząd państwowy bezpośrednio zaangażowany w represje. |
23.8.2011 |
||||||
8. |
Urząd wywiadu sił powietrznych |
|
Państwowy urząd syryjski bezpośrednio zaangażowany w represje. |
23.8.2011 |
||||||
9. |
Jednostka IRGC Qods (znana też pod nazwą Quds) |
Teheran, Iran |
Jednostka Qods (lub Quds) to wyspecjalizowana jednostka irańskiego Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej. Uczestniczy w zapewnianiu syryjskiemu reżimowi sprzętu i wsparcia, pomagając Syrii w dławieniu protestów. Zapewniała syryjskim służbom bezpieczeństwa pomoc techniczną, sprzęt i wsparcie w tłumieniu ruchów protestacyjnych ludności cywilnej. |
23.8.2011 |
||||||
10. |
Mada Transport |
Oddział holdingu Cham (Sehanya daraa Highway, PO Box 9525, tel.: 00 963 11 99 62) |
Podmiot gospodarczy finansujący reżim. |
2.09.2011 |
||||||
11. |
Cham Investment Group (Grupa Inwestycyjna Cham) |
Oddział holdingu Cham (Sehanya daraa Highway, PO Box 9525, tel.: 00 963 11 99 62) |
Podmiot gospodarczy finansujący reżim. |
2.09.2011 |
||||||
12. |
Real Estate Bank |
|
Bank państwowy zapewniający wsparcie finansowe reżimowi. |
2.09.2011 |
||||||
13. |
Addounia TV (alias Dounia TV) |
tel: +963-11-5667274, +963-11-5667271, faks: +963-11-5667272 strona internetowa: http://www.addounia.tv |
Addounia TV podburzała do stosowania przemocy wobec ludności cywilnej w Syrii. |
23.09.2011 |
||||||
14. |
Cham Holding |
|
Kontrolowana przez Ramiego Makhloufa; największa spółka holdingowa w Syrii, czerpie korzyści z reżimu i go wspiera |
23.09.2011 |
||||||
15. |
El-Tel Co. (inna nazwa: El-Tel Middle East Company) |
|
Produkcja i dostarczanie urządzeń telekomunikacyjnych na potrzeby armii. |
23.09.2011 |
||||||
16. |
Ramak Constructions Co. |
|
Budowa koszar, posterunków granicznych i innych budynków na potrzeby armii. |
23.09.2011 |
||||||
17. |
Souruh Company (inna nazwa: SOROH Al Cham Company) |
|
Inwestowanie w lokalne wojskowe projekty przemysłowe, produkcja części do broni oraz powiązanych elementów. Całość udziałów w spółce należy do Ramiego Makhloufa. |
23.09.2011 |
||||||
18. |
Syriatel |
|
Kontrolowany przez Ramiego Makhloufa; wspiera finansowo reżim: na podstawie umowy licencyjnej przekazuje rządowi 50 % zysków |
23.09.2011 |
||||||
19. |
Cham Press TV |
|
Kanał telewizyjny uczestniczący w kampaniach dezinformacyjnych i podżegających do przemocy wobec manifestantów. |
1.12.2011 |
||||||
20. |
Al Watan |
|
Dziennik uczestniczący w kampaniach dezinformacyjnych i podżegających do przemocy wobec manifestantów. |
1.12.2011 |
||||||
21. |
Centre d’études et de recherches syrien (CERS) (alias CERS, Centre d’Etude et de Recherche Scientifique; alias SSRC, Scientific Studies and Research Center; alias Centre de Recherche de Kaboun |
Barzeh Street, PO Box 4470, Damas |
Wspomaga armię syryjską w zakupie ekwipunku służącego bezpośrednio do nadzorowania i represjonowania manifestantów. |
1.12.2011 |
||||||
22. |
Business Lab |
|
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
||||||
23. |
Industrial Solutions |
|
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
||||||
24. |
Mechanical Construction Factory (MCF) |
P.O. Box 35202, Industrial Zone, Al-Qadam Road, Damas |
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
||||||
25. |
Syronics – Syrian Arab Co. for Electronic Industries |
|
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
||||||
26. |
Handasieh – Organization for Engineering Industries |
|
Spółka-parawan do zakupu niebezpiecznego ekwipunku przez CERS. |
1.12.2011 |
||||||
27. |
Syria Trading Oil Company (Sytrol) |
Prime Minister Building, 17 Street Nissan, Damaszek, Syria. |
Spółka państwowa odpowiadająca za całość transportu ropy z Syrii. Wspiera finansowo reżim. |
1.12.2011 |
||||||
28. |
General Petroleum Corporation (GPC) |
|
Państwowa spółka naftowa. Wspiera finansowo reżim. |
1.12.2011 |
||||||
29. |
Al Furat Petroleum Company |
|
Spółka joint venture będąca w 50 % własnością GPC. Wspiera finansowo reżim. |
1.12.2011 |
ZAŁĄCZNIK II
Wykaz podmiotów, o których mowa w art. 19 ust. 1
Podmioty
|
Nazwa |
Dane identyfikacyjne |
Powody |
Data umieszczenia w wykazie |
||||
1. |
Commercial Bank of Syria |
tel.: +963 11 2218890 faks: +963 11 2216975 zarząd ogólny: dir.cbs@mail.sy |
Bank państwowy zapewniający reżimowi wsparcie finansowe |
13.10.2011 |
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/71 |
DECYZJA RADY 2011/783/WPZiB
z dnia 1 grudnia 2011 r.
dotycząca zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,
uwzględniając decyzję Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (1), w szczególności jego art. 23 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 26 lipca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu. |
(2) |
Rada dokonała pełnego przeglądu wykazu osób i podmiotów zamieszczonego w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB, do których mają zastosowanie art. 19 ust. 1 lit. b) i art. 20 ust. 1 lit. b) tej decyzji. Dokonując tego przeglądu, Rada uwzględniła uwagi przedłożone przez zainteresowanych. |
(3) |
Rada uznała, że osoby i podmioty wymienione w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB nadal powinny być objęte szczególnymi środkami ograniczającymi przewidzianymi w tej decyzji. |
(4) |
Rada stwierdziła również, że wpisy dotyczące niektórych podmiotów zamieszczone w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB należy zmienić. |
(5) |
Ponadto w związku z coraz większym zaniepokojeniem wobec rozwoju irańskiego programu jądrowego i rakietowego, wyrażonym przez Radę Europejską dnia 23 października 2011 r., należy dodać kolejne osoby i podmioty do zamieszczonego w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi. |
(6) |
Należy odpowiednio zaktualizować wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. b) i art. 20 ust. 1 lit. b) decyzji 2010/413/WPZiB, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2011 r.
W imieniu Rady
C. ASHTON
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.
ZAŁĄCZNIK
W załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:
1) |
następujące osoby i podmioty dodaje się do wykazu zamieszczonego w załączniku II: I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania jądrowe lub związane z rakietami balistycznymi A. Osoby
B. Podmioty
II. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej (Islamic Revoluationary Guard Corps) (IRGC) A. Osoby
B. Podmioty
III. Linie żeglugowe Islamskiej Republiki Iranu (Islamic Republic of Iran Shipping Lines) (IRISL) A. Persons
B. Podmioty
|
2) |
wpisy dotyczące wyszczególnionych poniżej podmiotów zastępuje się wpisami w brzmieniu: I. Osoby i podmioty zaangażowane w działania jądrowe lub związane z rakietami balistycznymi B. Podmioty
III. Linie żeglugowe Islamskiej Republiki Iranu (Islamic Republic of Iran Shipping Lines) (IRISL) B. Podmioty
|
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/92 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 25 sierpnia 2011 r.
w sprawie pomocy państwa C 39/09 (ex N 385/09) – Łotwa – Finansowanie ze środków publicznych infrastruktury portowej w porcie Ventspils
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 6043)
(Jedynie tekst w języku łotewskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/784/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 108 ust. 2 akapit pierwszy,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a),
po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag (1) zgodnie z przywołanymi artykułami,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
(1) |
Zgłoszeniem przesłanym pocztą elektroniczną w dniu 26 czerwca 2009 r. Łotwa zgłosiła, zgodnie z art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), środek przewidujący finansowanie ze środków publicznych budowy infrastruktury portowej w porcie Ventspils. |
(2) |
Pismem z dnia 15 grudnia 2009 r. Komisja powiadomiła Łotwę o swojej decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego określonego w art. 108 ust. 2 TFUE w odniesieniu do części wspomnianego środka. |
(3) |
Decyzja Komisji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego (zwana dalej „decyzją o wszczęciu postępowania”) została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag. |
(4) |
Komisja nie otrzymała żadnych uwag od zainteresowanych stron. W pismach z dnia 16 marca 2010 r., z dnia 7 kwietnia 2010 r., z dnia 12 kwietnia 2010 r. i z dnia 14 kwietnia 2010 r. władze łotewskie przedstawiły swoje uwagi odnośnie do decyzji o wszczęciu postępowania. |
(5) |
Pismami z dnia 21 września 2010 r., z dnia 22 grudnia 2010 r. i z dnia 18 marca 2011 r. Komisja zwróciła się z wnioskami o udzielenie dodatkowych informacji na temat przedmiotowego środka. Pismami z dnia 8 października 2010 r., z dnia 20 stycznia 2011 r., z dnia 22 marca 2011 r. i z dnia 31 marca 2011 r. władze łotewskie przedstawiły Komisji żądane informacje. |
(6) |
Ponadto odbyło się kilka spotkań służb Komisji i władz łotewskich. Przed spotkaniami i po nich władze łotewskie przekazywały dodatkowe informacje. |
2. OPIS
2.1. PROJEKT
(7) |
Celem projektu jest modernizacja infrastruktury portowej. Projekt składa się z następujących podprojektów, których realizacja obejmuje okres 2010–2014:
|
2.2. ZAKRES NINIEJSZEJ DECYZJI
(8) |
W decyzji z dnia 15 grudnia 2009 r. (3) Komisja uznała, że nie jest konieczne ustalanie, czy finansowanie publiczne falochronu, umocnienia brzegów kanału i remontu pirsów cumowniczych, z których korzystają jednostki pływające organu zarządzającego portem, wiąże się z pomocą państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE na poziomie organu zarządzającego portem, ponieważ taka pomoc byłaby zgodna z rynkiem wewnętrznym. |
(9) |
W odniesieniu do publicznego finansowania pogłębiania basenu portu i dojazdowych torów kolejowych Komisja uznała, że wiąże się ono z pomocą państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, i stwierdziła, że pomoc na poziomie organu zarządzającego portem jest zgodna z rynkiem wewnętrznym. |
(10) |
W odniesieniu do publicznego finansowania nowego terminalu i dwóch nabrzeży Komisja uznała, że wiąże się ono z pomocą na poziomie organu zarządzającego portem. Komisja stwierdziła, że pomoc na rzecz organu zarządzającego portem jest zgodna z rynkiem wewnętrznym. |
(11) |
Terminal suchych ładunków masowych i dwa nabrzeża będą eksploatowane przez podmioty prywatne. W tym celu organ zarządzający portem zawrze z dostawcami usług portowych umowy koncesji na okres 35 lat. W celu zawarcia umów koncesji nie zostanie przeprowadzona żadna procedura przetargowa. Opłaty koncesyjne, jakie będą pobierane od wybranych dostawców usług portowych, ustalono wcześniej na podstawie wyceny dokonanej przez niezależnego eksperta. |
(12) |
W swojej decyzji z dnia 15 grudnia 2009 r. Komisja wyraziła wątpliwości co do kwestii, czy opłaty koncesyjne nie mogłyby wiązać się z pomocą państwa. Na podstawie informacji dostępnych na tamtym etapie Komisja nie mogła stwierdzić, czy finansowanie publiczne infrastruktury portowej właściwej na potrzeby konkretnych użytkowników na poziomie trzech koncesjonariuszy ma charakter pomocy. |
(13) |
Komisja ustaliła również, że użytkownicy ostateczni będą mieli dostęp do nowej infrastruktury na warunkach niedyskryminacyjnych. |
(14) |
Z tego względu formalne postępowanie wyjaśniające obejmuje jedynie potencjalną pomoc na poziomie koncesjonariuszy. |
2.3. UMOWY KONCESJI
2.3.1. TERMINAL SUCHYCH ŁADUNKÓW MASOWYCH
(15) |
Organ zarządzający portem zamierza zawrzeć umowę koncesji na eksploatację nowo zbudowanego terminalu z […] (4). Obecnie operator przeprowadza operacje przeładunku na terenie wydzierżawionym przez organ zarządzający portem […] na podstawie umowy poddzierżawy zawartej z […]. |
(16) |
Według władz łotewskich […] zamierza poszerzyć swoją działalność i wykorzystywać całość dzierżawionego terenu na potrzeby własnej działalności i dlatego planuje rozwiązać umowę poddzierżawy. |
(17) |
Organ zarządzający portem postanowił zbudować nowy terminal i następnie przydzielić koncesję […], aby […] mogło kontynuować prowadzenie działalności w porcie. |
2.3.2. NABRZEŻE Nr 35 DLA ŁADUNKÓW CIEKŁYCH
(18) |
Według władz łotewskich przywrócenie pojemności ładunkowej dla ładunków ciekłych w porcie Ventspils związane jest z tą konkretną lokalizacją ze względu na ograniczenia dotyczące głębokości potrzebnej do przyjmowania statków o odpowiedniej pojemności do przewozu ładunków ciekłych. |
(19) |
Cały przyległy teren jest obecnie dzierżawiony przez […]. Władze łotewskie mają zamiar zawrzeć z […] umowę koncesji na eksploatację nowego nabrzeża, ponieważ podmiot ten przyjmował ładunki ciekłe w porcie, posiada już więc wyposażenie potrzebne do przeładunku ładunków ciekłych, w tym sprzęt gaśniczy. |
2.3.3. NABRZEŻE Nr 12 DLA ŁADUNKÓW LUZEM I MASOWYCH
(20) |
Jednym z użytkowników nabrzeża będzie spółka zależna […], która zamierza utworzyć fabrykę modułów budowlanych na terenie portu na podstawie długoterminowej umowy dzierżawy gruntów zawartej z organem zarządzającym portem. Moduły budowlane będą transportowane na rynki eksportowe statkami typu ro-ro. |
(21) |
Moduły będą przewożone z samej fabryki na nabrzeże transportem kolejowym i drogowym, wzdłuż terenu terminalu uniwersalnego nr 2, który eksploatowany jest przez […]. W tym celu […], […] i organ zarządzający portem zawrą umowę trójstronną po zbudowaniu nabrzeża. |
(22) |
Według władz łotewskich […] i […] są jedynymi potencjalnymi operatorami nabrzeża nr 12. Organ zarządzający portem pierwotnie zamierzał udzielić koncesji […]. |
2.4. PODSTAWY WSZCZĘCIA FORMALNEGO POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCEGO W ODNIESIENIU DO KWESTII, CZY PRZEDMIOTOWY ŚRODEK MA CHARAKTER POMOCY NA POZIOMIE KONCESJONARIUSZY
2.4.1. ISTNIENIE POMOCY PAŃSTWA
(23) |
W swojej decyzji o wszczęciu postępowania Komisja wstępnie uznała, że nie zostały w pełni spełnione kryteria wymagane do stwierdzenia, że przy ustalaniu opłat koncesyjnych, jakie będą pobierane od przyszłych koncesjonariuszy organ zarządzający portem zachowuje się jak prywatny inwestor. |
(24) |
Komisja wyraziła wątpliwości zarówno co do metodyki zastosowanej w celu określenia wysokości samej opłaty koncesyjnej, jak i niezależnego charakteru wyceny dokonanej przez eksperta. |
2.4.1.1. Metodyka zastosowana przez organ zarządzający portem w celu określenia wysokości opłat koncesyjnych
(25) |
Niezależny ekspert, który określił wysokość opłat koncesyjnych, zastosował dwie różne metody, a mianowicie metodę benchmarkingu i metodę przychodów. W odniesieniu do nabrzeża przeznaczonego na ładunki ciekłe ekspert zastosował wyłącznie metodę przychodów. |
(26) |
Jeśli chodzi o benchmarking, Komisja zauważyła, że był on oparty głównie na istniejących umowach w tym samym porcie. Z tego względu Komisja wyraziła wątpliwości co do wiarygodności tej analizy. Komisja zwróciła uwagę, że taki benchmarking nie może być rozstrzygający, ponieważ nic nie wskazywało na to, że rynkowe opłaty koncesyjne są uiszczane zgodnie z umowami przyjętymi jako punkt odniesienia. Ponadto Komisja zauważyła, że przeprowadzono analizę tych samych trzech umów koncesji w odniesieniu do zarówno do terminalu suchych ładunków masowych, jak i do nabrzeża nr 12 dla ładunków luzem i masowych, mimo iż wydaje się, że terminale te mają zasadniczo odmienny charakter. |
(27) |
Jeśli chodzi o metodę przychodów zastosowaną w wycenie, Komisja zwróciła uwagę, że w przypadku terminalu suchych ładunków masowych i nabrzeża nr 12 wydaje się, iż nie odzwierciedla ona całości kosztu inwestycji. |
2.4.1.2. Niezależny charakter wyceny dokonanej przez eksperta
(28) |
Komisja zwróciła uwagę, że decyzja podjęta przez zarząd portu już w marcu 2006 r. wskazywała na zobowiązanie portu do udzielenia […] koncesji na eksploatację nabrzeża nr 35 po zakończeniu robót budowlanych. W decyzji tej szczegółowo opisano metodę obliczania wysokości opłaty koncesyjnej w oparciu o te same zasady, co w niezależnej wycenie. Z tego względu Komisja wyraziła wątpliwości co do niezależnego charakteru wyceny jako takiej. |
2.4.1.3. Wniosek
(29) |
Komisja uznała, że finansowanie publiczne budowy terminalu i dwóch nabrzeży wydaje się stanowić dla operatorów przedmiotowej infrastruktury selektywną korzyść gospodarczą, a zatem stanowi pomoc w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE. |
2.4.2. ZGODNOŚĆ POMOCY Z RYNKIEM WEWNĘTRZNYM
(30) |
Komisja wstępnie uznała, że jakakolwiek pomoc dla koncesjonariuszy będzie stanowiła pomoc operacyjną, zwalniającą ich z kosztów, które w normalnych warunkach musieliby ponieść. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału taka pomoc operacyjna jest zasadniczo niezgodna z rynkiem wewnętrznym (5). |
3. UWAGI ŁOTWY
3.1.1. KONCESJONARIUSZE
(31) |
Władze łotewskie twierdzą, że organ zarządzający portem wybrał trzech operatorów na podstawie obiektywnych kryteriów i że ich wybór jako operatorów nowo zbudowanej infrastruktury stanowi najbardziej opłacalne z możliwych rozwiązań. |
3.1.1.1. Terminal ładunków suchych
(32) |
Organ zarządzający portem zamierza udzielić koncesji na eksploatację terminalu suchych ładunków masowych przedsiębiorstwu […], które zajmuje się głównie przeładunkiem drewna. Władze łotewskie wyjaśniają, że obecność […] w porcie jest niezbędna z uwagi na szczególne znaczenie wywozu drewna w tym regionie. |
(33) |
Jak wyjaśniono powyżej, obecnie […] świadczy usługi przeładunku na terenie wydzierżawionym przez organ zarządzający portem […] na podstawie umowy poddzierżawy zawartej z […]. Biorąc pod uwagę fakt, że […] zamierza poszerzyć swoją działalność i wykorzystywać całość dzierżawionego terenu, zarząd portu przyjął w październiku 2005 r. uchwałę w sprawie budowy nowego terminalu i późniejszego udzielenia koncesji na jego eksploatację […] (zob. załącznik I). |
(34) |
Władze łotewskie twierdzą, że decyzja o zawarciu umowy koncesji z tym konkretnym operatorem ma czysto obiektywne podstawy komercyjne. W tym kontekście władze łotewskie podkreślają, że wybór […] stanowi najbardziej wykonalne rozwiązanie, jeśli chodzi o eksploatację terminalu, ponieważ przedsiębiorstwo to posiada już wyposażenie potrzebne do przeładunku ładunków suchych. Ponadto żaden inny potencjalny koncesjonariusz nie wyraził zainteresowania eksploatacją terminalu suchych ładunków masowych. Władze łotewskie podkreślają, że rozpoczynanie negocjacji ze wszystkimi potencjalnie zainteresowanymi stronami leży w interesie organu zarządzającego portem, szczególnie z uwagi na fakt, że znaczna część terenu portu nadal pozostaje niewykorzystana. |
(35) |
Przedsiębiorstwo […] dokonuje już w porcie przeładunku ponad […] tys. m3 ładunku rocznie, a więc utworzyło już solidną sieć biznesową. Organ zarządzający portem jest zdania, że przedsiębiorstwo to będzie w stanie utrzymać taki obrót ładunków w przyszłości, a zatem daje wymagane gwarancje co do odzyskania środków zainwestowanych przez organ zarządzający portem. |
3.1.1.2. Nabrzeże nr 35
(36) |
Nabrzeże to zastąpi pirs nr 1 do przeładunku ciekłych ładunków niebezpiecznych. Pirs ten jest obecnie przestarzały i dlatego nie może być wykorzystywany do operacji na ładunkach. Jak wyjaśniono powyżej, przywrócenie pojemności ładunkowej dla ładunków ciekłych w porcie Ventspils związane jest z tą konkretną lokalizacją ze względu na wymogi bezpieczeństwa i ograniczenia dotyczące głębokości potrzebnej do przyjmowania statków do przewozu ładunków ciekłych o odpowiedniej pojemności. |
(37) |
Władze łotewskie twierdzą, że udzielenie koncesji na eksploatację nabrzeża nr 35 innemu przedsiębiorstwu jest w praktyce niemożliwe właśnie z uwagi na określoną lokalizację przedmiotowej infrastruktury w porcie. Obecnie cały przyległy teren portu wydzierżawiony jest […] (zob. załącznik II). |
(38) |
Ponadto wysunięto argument, że – podobnie jak w przypadku […] – ze względu na to, iż przedsiębiorstwo […] dokonywało już przeładunku ładunków ciekłych w porcie Ventspils, operator ten posiada już całe wyposażenie potrzebne do przeładunku ładunków ciekłych, co ma zasadnicze znaczenie dla eksploatacji przedmiotowego nabrzeża. |
3.1.1.3. Nabrzeże nr 12
(39) |
Celem projektu jest zwiększenie przepustowości w odniesieniu do ładunków luzem. Władze łotewskie wyjaśniają, że decyzja o budowie nabrzeża związana jest z zawarciem przez organ zarządzający portem długoterminowej umowy dzierżawy terenu ze spółką zależną […]. Spółka zależna […] zamierza utworzyć fabrykę modułów budowlanych na terenie portu. Moduły budowlane mogą być transportowane na rynki eksportowe wyłącznie statkami typu ro-ro. |
(40) |
Władze łotewskie podkreślają jednak, że przed zawarciem umowy dzierżawy z […] organ zarządzający portem uczestniczył w różnych procedurach przetargowych organizowanych przez spedytorów i potencjalnych koncesjonariuszy nabrzeża nr 12, takich jak […], ale bez powodzenia. |
(41) |
Według władz łotewskich moduły mogą być przewożone z samej fabryki na nabrzeże wyłącznie transportem kolejowymi i drogowym, wzdłuż terenu terminalu uniwersalnego nr 2, który eksploatowany jest przez […]. W tym celu […], […] i organ zarządzający portem zawrą umowę trójstronną po zbudowaniu nabrzeża. |
(42) |
Ponadto władze łotewskie twierdzą, że istnieje tylko dwóch potencjalnych operatorów tego nabrzeża, tj. […] i […]. W uwagach przedstawionych w kontekście formalnego postępowania wyjaśniającego władze łotewskie wyjaśniły, że umowa koncesji na eksploatację nabrzeża zostanie zawarta z […]. |
(43) |
Biorąc pod uwagę fakt, że jedyna droga dostarczania modułów budowlanych z fabryki na nabrzeże nr 12 prowadzi przez teren wydzierżawiony […] (zob. załącznik III), organ zarządzający portem uważa wybór […] za opcję najbardziej realistyczną. |
(44) |
Ponadto władze łotewskie podkreślają, że powierzchnia działki portu sąsiadującej z nabrzeżem uniemożliwia składowanie ładunków. Konieczne jest zatem zapewnienie dobrych połączeń z innymi obszarami portu, gdzie składowanie jest możliwe. |
(45) |
Stwierdzono również, że zważywszy zarówno na lokalizację nabrzeża, jak i na jego parametry techniczne, nabrzeże to będzie obsługiwać spedytorów zlokalizowanych na obszarze do 12 ha, bez względu na rodzaj ładunku. |
3.1.2. WYCENA DOKONANA PRZEZ EKSPERTA
(46) |
W odniesieniu do każdej umowy koncesji na eksploatację infrastruktury właściwej na potrzeby konkretnych użytkowników dokonano odrębnych wycen. Władze łotewskie twierdzą, że wyceny te przeprowadzono zgodnie z łotewskimi i międzynarodowymi normami wyceny. |
(47) |
Jeżeli chodzi o zastosowaną metodykę, władze łotewskie podkreślają, że ze względu na lokalizację i cechy portów Riga i Liepaja benchmarking (tzw. analiza porównawcza) jest w pełni wiarygodny. Dane o wysokości opłat koncesyjnych wnoszonych przez usługodawców prowadzących działalność w tych portach zostały przekazane przez same organy zarządzające portami, a zatem należy je uznać za wiarygodne. |
(48) |
Zdaniem władz łotewskich przeanalizowane wyceny dokonane w oparciu o analizę przepływów pieniężnych powinny również rozwiać wątpliwości Komisji co do ich niezależnego charakteru. |
(49) |
Poniżej Komisja przedstawi szczegółowo metodykę zastosowaną przez eksperta w celu określenia wysokości opłat koncesyjnych. |
3.1.2.1. Terminal ładunków suchych
(50) |
Wycena oparta jest na dwóch następujących metodach: |
(51) |
Benchmarking przeprowadza się w odniesieniu do trzech istniejących umów w porcie Ventspils uznanych za porównywalne. W celu określenia odpowiedniej opłaty koncesyjnej ekspert zastosował współczynniki korygujące. Uwzględniono następujące czynniki: czas i warunki zawarcia umowy, lokalizację, opis nabrzeży, wynajmowaną powierzchnię, warunki techniczne terminali i dostęp do mediów. |
(52) |
Obliczona opłata koncesyjna wynosi […] EUR za metr kwadratowy rocznie. Rzeczoznawca ustalił wysokość opłaty koncesyjnej na […] EUR za metr kwadratowy rocznie. |
(53) |
Metoda przychodów jest stosowana w celu przeprowadzenia oceny, czy zdyskontowane wartości przyszłych przychodów umożliwiają pełne pokrycie całkowitego kosztu inwestycji (w tym kosztów przestrzeni ładunkowej, pogłębiania i dojazdowych torów kolejowych), i uwzględnia prognozy finansowe na okres 25 lat. Szacowane przychody i koszty są korygowane przy pomocy stopy dyskontowej wynoszącej 7,5 %, która odzwierciedla poziom ryzyka inwestycyjnego. |
(54) |
W niezależnej wycenie uwzględnia się przychody z tytułu opłat i należności portowych oraz przychody z użytkowania gruntów i infrastruktury portu. Pod uwagę bierze się całkowite koszty inwestycji. |
(55) |
W oparciu o różne poziomy obrotu ładunków prognozuje się wartość bieżącą netto, wewnętrzną stopę zwrotu oraz wskaźnik korzyści i kosztów w odniesieniu do opłat koncesyjnych wynoszących od […] EUR do […] EUR za metr kwadratowy rocznie. Wskaźniki finansowe uzasadniają ustalenie opłaty koncesyjnej w wysokości co najmniej […] EUR za metr kwadratowy rocznie przy średnim obrocie ładunków równym […] ton rocznie oraz […] EUR za metr kwadratowy rocznie przy średnim obrocie ładunków równym […] ton rocznie. Jeśli średni obrót przekracza […] ton rocznie, opłata koncesyjna może być minimalna. |
(56) |
Biorąc pod uwagę fakt, że prognozowany średni obrót ładunków wynosi […] ton rocznie, niezależny rzeczoznawca twierdzi, że uzasadniona jest roczna opłata koncesyjna w wysokości od […] EUR do […] EUR za metr kwadratowy rocznie. |
(57) |
Uwzględniając obie metody szczegółowo opisane powyżej, niezależny rzeczoznawca określił opłatę koncesyjną na kwotę […] EUR za metr kwadratowy rocznie. |
(58) |
W poniższej tabeli podano wartości wskaźników finansowych projektu z uwzględnieniem obliczonej opłaty koncesyjnej: Obrót ładunków […] ton, opłata koncesyjna […] EUR za metr kwadratowy rocznie, stopa dyskontowa 7,5 %, stopa wzrostu 2,28 %
|
(59) |
Wycena dokonana przez niezależnego rzeczoznawcę potwierdziła zatem, że wysokość opłaty koncesyjnej obliczonej w sposób opisany powyżej, tj. […] EUR za metr kwadratowy rocznie, jest właściwa. |
3.1.2.2. Nabrzeże nr 35
(60) |
W metodzie przychodów uwzględnia się prognozy finansowe na okres 25 lat. Szacowane przychody i koszty są korygowane przy pomocy tej samej stopy dyskontowej wynoszącej 7,5 %, która odzwierciedla poziom ryzyka inwestycyjnego. |
(61) |
W niezależnej wycenie uwzględnia się przychody z tytułu opłat i należności portowych oraz przychody z użytkowania gruntów i infrastruktury portu. Pod uwagę bierze się całkowite koszty inwestycji. |
(62) |
W oparciu o różne poziomy obrotu ładunków prognozuje się wartość bieżącą netto, wewnętrzną stopę zwrotu oraz wskaźnik korzyści i kosztów w odniesieniu do opłat koncesyjnych wynoszących od […] EUR do […] EUR rocznie. Wskaźniki finansowe uzasadniają roczną opłatę koncesyjną przekraczającą […] EUR rocznie w odniesieniu do oczekiwanego obrotu ładunków wynoszącego […] ton rocznie oraz przekraczającą […] EUR rocznie w odniesieniu do oczekiwanego obrotu ładunków wynoszącego […] ton rocznie. W przypadku wyższego obrotu ładunków opłata koncesyjna może być minimalna. |
(63) |
Zważywszy, że okres amortyzacji nabrzeży o dużej głębokości wynosi 30 lat, niezależny rzeczoznawca określił wysokość opłaty koncesyjnej na […] EUR rocznie, tj. 1/30 kosztu inwestycji w nabrzeże, nie licząc kosztu robót związanych z pogłębianiem basenu portu. |
(64) |
W poniższej tabeli przedstawiono wyniki finansowe projektu przy rocznym obrocie ładunków wynoszącym […] ton, z uwzględnieniem opłaty koncesyjnej równej […] EUR rocznie. W obliczeniu wzięto pod uwagę całkowite koszty inwestycji, w tym koszt robót związanych z pogłębianiem basenu portu. Obrót ładunków […] ton, opłata koncesyjna […] EUR rocznie, stopa dyskontowa 7,5 %, stopa wzrostu 2,28 %
|
(65) |
Rzeczoznawca ustalił wysokość opłaty koncesyjnej na […] EUR rocznie (zamiast […] EUR rocznie, jak pierwotnie przewidywano). |
3.1.2.3. Nabrzeże nr 12
(66) |
Wycena oparta jest na dwóch metodach, tj. na podejściu opartym na porównywalnych transakcjach i na metodzie przychodów. |
(67) |
Umowa koncesji jest najpierw porównywana z trzema istniejącymi umowami w porcie Ventspils, które uznaje się za porównywalne. Biorąc pod uwagę określone właściwości i cechy infrastruktury objętej tymi trzema umowami, rzeczoznawca w celu określenia odpowiedniej opłaty koncesyjnej zastosował współczynniki korygujące. Uwzględniono następujące czynniki: czas i warunki zawarcia umowy, lokalizację, opis nabrzeży, wynajmowaną powierzchnię, warunki techniczne infrastruktury i dostęp do mediów. |
(68) |
Obliczona opłata koncesyjna wynosi […] EUR za metr kwadratowy rocznie. Wysokość opłaty koncesyjnej ustalono na […] EUR za metr kwadratowy rocznie. |
(69) |
W metodzie przychodów, która jest stosowana w celu przeprowadzenia oceny, czy zdyskontowane wartości przyszłych przychodów umożliwiają pełne pokrycie całkowitego kosztu inwestycji (w tym kosztów przestrzeni ładunkowej, pogłębiania i dojazdowych torów kolejowych), uwzględnia się prognozy finansowe na okres 25 lat. Prognozowane przychody i koszty są korygowane przy pomocy stopy dyskontowej wynoszącej 7,5 %, która odzwierciedla poziom ryzyka inwestycyjnego. |
(70) |
W niezależnej wycenie uwzględnia się przychody z tytułu opłat i należności portowych oraz przychody z użytkowania gruntów i infrastruktury portu. Pod uwagę bierze się całkowite koszty inwestycji, łącznie z finansowaniem publicznym. |
(71) |
W oparciu o różne poziomy obrotu ładunków prognozuje się wartość bieżącą netto, wewnętrzną stopę zwrotu oraz wskaźnik korzyści i kosztów w odniesieniu do opłat koncesyjnych wynoszących od […] EUR do […] EUR za metr kwadratowy rocznie. Niezależny rzeczoznawca stwierdził, że wskaźniki finansowe uzasadniają (wartość bieżąca netto jest dodatnia) roczną opłatę koncesyjną w wysokości nie mniejszej niż […] EUR za metr kwadratowy rocznie w odniesieniu do oczekiwanego obrotu ładunków wynoszącego […] ton rocznie oraz […] EUR za metr kwadratowy rocznie w odniesieniu do oczekiwanego obrotu ładunków wynoszącego […] ton rocznie. |
(72) |
Biorąc pod uwagę fakt, że prognozowany obrót wynosi […] ton rocznie, rzeczoznawca stwierdził, że uzasadniona jest opłata koncesyjna w wysokości co najmniej […] EUR za metr kwadratowy rocznie. |
(73) |
Uwzględniając wyniki otrzymane przy pomocy obu metod szczegółowo opisanych powyżej, niezależny rzeczoznawca określił opłatę koncesyjną na […] EUR za metr kwadratowy rocznie. |
(74) |
W poniższej tabeli podano wartości wskaźników finansowych projektu z uwzględnieniem obliczonej opłaty koncesyjnej: Obrót ładunków […] ton, opłata koncesyjna […] EUR za metr kwadratowy rocznie, stopa dyskontowa 7,5 %, stopa wzrostu 2,28 %
|
(75) |
Wycena dokonana przez niezależnych rzeczoznawców potwierdziła zatem, że wysokość opłaty koncesyjnej określonej w sposób opisany powyżej, tj. […] EUR za metr kwadratowy rocznie, jest właściwa. |
3.1.3. OPŁATA KONCESYJNA
(76) |
Na podstawie wycen dokonanych przez niezależnego rzeczoznawcę władze łotewskie postanowiły ustalić opłaty koncesyjne w następującej wysokości
|
4. OCENA
4.1. ISTNIENIE POMOCY
(77) |
Zgodnie z art. 107 ust. 1 TFUE, z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w TFUE, wszelka pomoc przyznawana przez państwo członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi. |
(78) |
Kryteria, o których mowa w art. 107 ust. 1, muszą być spełnione łącznie. W celu stwierdzenia, że zgłoszony środek stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, muszą być zatem spełnione wszystkie wyżej wymienione warunki. Mianowicie wsparcie finansowe musi:
|
4.1.1. KORZYŚĆ GOSPODARCZA
(79) |
Zgodnie z orzecznictwem (6) Trybunału koncesjonariusze nie odnoszą korzyści, jeżeli inwestor prywatny w podobnych okolicznościach ustaliłby opłatę koncesyjną na podobnym poziomie. |
(80) |
Już na wstępie Komisja zwraca uwagę, że w tym przypadku opłaty koncesyjne zostały ustalone wcześniej za pomocą odrębnych wycen dokonanych przez eksperta zewnętrznego. Władze łotewskie przedstawiły dowody potwierdzające odpowiedni stopień i doświadczenie tego eksperta. |
(81) |
Jak szczegółowo opisano powyżej, niezależny rzeczoznawca dokonał analizy porównawczej obliczonych opłat koncesyjnych z opłatami ustalonymi w odniesieniu do trzech umów w porcie Ventspils, które uznaje się za porównywalne. Biorąc pod uwagę określone właściwości i cechy infrastruktury objętej tymi trzema umowami, niezależny ekspert w celu określenia odpowiedniej opłaty koncesyjnej zastosował współczynniki korygujące. |
(82) |
Na podstawie dostępnych informacji Komisja nie może jednak stwierdzić, czy umowy uznane za punkt odniesienia były przedmiotem przetargu. Obecnie nic również nie wskazuje na to, że opłaty koncesyjne płacone zgodnie z tymi umowami można uznać za równe cenie rynkowej. |
(83) |
W świetle powyższego Komisja twierdzi, że benchmarking nie jest wystarczająco wiarygodny, a zatem nie może wystarczać do wykluczenia odnoszenia korzyści przez koncesjonariuszy. |
(84) |
Zgodnie z drugą metodą zastosowaną przez niezależnego rzeczoznawcę opłaty koncesyjne i inne przychody organu zarządzającego portem zapewniłyby zwrot kosztów inwestycji w infrastrukturę oraz określoną stopę zwrotu w okresie 25 lat. Organ zarządzający portem postanowił określić opłatę koncesyjną za eksploatację terminalu ładunków suchych ([…] EUR za metr kwadratowy zamiast […] EUR za metr kwadratowy rocznie) i nabrzeża nr 35 ([…] EUR zamiast […] EUR rocznie) na poziomie znacznie przewyższającym wartość zalecaną przez eksperta. Z tego względu rzeczywisty zwrot, jakiego oczekuje organ zarządzający portem, jest znacznie wyższy od wartości obliczonej przez eksperta. |
(85) |
Komisja stwierdza zatem, że opłata koncesyjna i inne przychody organu zarządzającego portem umożliwiają mu odzyskanie całości kosztów inwestycji w infrastrukturę, w tym kosztów pogłębiania i dojazdowych torów kolejowych, oraz osiągnięcie zwrotu zgodnego z tym, którego wymagałby inwestor prywatny. |
(86) |
Ponadto Komisja zwraca uwagę, że nic w tym przypadku nie wskazuje na to, że organ zarządzający portem ustalił opłaty koncesyjne na poziomie, który nie zapewniałby maksymalizacji jego przychodów. |
(87) |
Oprócz tego uwzględnienie klauzuli zmiany umożliwia okresowe zmiany opłaty koncesyjnej. |
(88) |
Uwzględniając powyższe ustalenia Komisja jest zdania, że w omawianym przypadku można stwierdzić, iż opłata koncesyjna określona w sposób opisany powyżej nie powoduje nienależnych korzyści dla koncesjonariuszy infrastruktury właściwej na potrzeby konkretnych użytkowników. |
(89) |
Niniejsza decyzja w żaden sposób nie przesądza o możliwości przeprowadzenia przez Komisję dalszych analiz dotyczących przestrzegania unijnych przepisów dotyczących zamówień publicznych lub innych ogólnych zasad TFUE. |
4.1.2. WNIOSEK
(90) |
Komisja jest zdania, że finansowanie publiczne infrastruktury właściwej na potrzeby konkretnych użytkowników w porcie Ventspils nie powoduje korzyści gospodarczej na poziomie koncesjonariuszy, a zatem przedmiotowy środek nie skutkuje uprzywilejowaniem wybranych usługodawców względem przedsiębiorstw konkurencyjnych. |
(91) |
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, aby zakwalifikować środek jako pomoc państwa, muszą zostać spełnione wszystkie warunki określone w art. 107 ust. 1 TFUE (7). Ponieważ środek, który ma zostać wprowadzony przez władze łotewskie, nie wiąże się z korzyścią gospodarczą dla przyszłych koncesjonariuszy, nie spełnia on warunków wymaganych łącznie do uznania go za pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE. |
5. WNIOSEK
(92) |
W świetle powyższych ustaleń Komisja stwierdza, że publiczne finansowanie budowy infrastruktury właściwej na potrzeby konkretnych użytkowników w porcie Ventspils nie wiąże się z pomocą na poziomie koncesjonariuszy. |
(93) |
Niniejsza decyzja dotyczy wyłącznie aspektów pomocy państwa i pozostaje bez uszczerbku dla stosowania pozostałych postanowień TFUE, w szczególności dotyczących koncesji na usługi, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Pomoc państwa, której Łotwa zamierza udzielić na rzecz organu zarządzającego portem Ventspils w odniesieniu do budowy terminalu suchych ładunków masowych, nabrzeża nr 12 i nabrzeża nr 35, na poziomie koncesjonariuszy nie wiąże się z pomocą państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.
Niniejszym zezwala się zatem na wdrożenie przedmiotowego środka pomocy.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Łotewskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 sierpnia 2011 r.
W imieniu Komisji
Joaquín ALMUNIA
Wiceprzewodniczący
(1) Dz.U. C 62 z 13.3.2010, s. 7.
(2) Por. przypis 1.
(3) Por. przypis 1.
(4) Dane objęte tajemnicą służbową.
(5) Sprawa T-459/93 Siemens przeciwko Komisji, Rec. [1995] s. II-01675, pkt 48. Zob. w tym kontekście również wyrok z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie Freistaat Sachsen i Land Sachsen-Anhalt przeciwko Komisji (T-396/08), pkt 46-48); sprawa C-156/98 Niemcy przeciwko Komisji, Rec. [2000] s. I-6857, pkt 30.
(6) Połączone sprawy C-328/99 i C-399/00, Włochy i SIM 2 Multimedia przeciwko Komisji, Rec. [2003] s. I-4053.
(7) Połączone sprawy C-278/92 do C-280/92 Hiszpania przeciwko Komisji, Rec. [1994] s. I-4103, pkt 20; sprawa C-482/99 Francja przeciwko Komisji Rec. [2002] s. I-4397, pkt 68.
ZAŁĄCZNIK I
ISTNIEJĄCY I NOWY TEREN TERMINALU ŁADUNKÓW SUCHYCH
ZAŁĄCZNIK II
PLAN TERENU DZIERŻAWIONEGO PRZEZ […] (W TYM PLANOWANEGO NABRZEŻNA NR 35)
ZAŁĄCZNIK III
PLAN TRANSPORTU MODUŁÓW BUDOWLANYCH Z TERENU DZIERŻAWIONEGO PRZEZ […] NA NABRZEŻE NR 12
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/102 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 28 listopada 2011 r.
zmieniająca decyzję 2008/911/WE ustanawiającą wykaz substancji ziołowych, preparatów i ich połączeń do użytku w tradycyjnych ziołowych produktach leczniczych
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 7382)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/785/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (1), w szczególności jej art. 16f,
uwzględniając opinię Europejskiej Agencji Leków wydaną w dniu 15 lipca 2010 r. przez Komitet ds. Roślinnych Produktów Leczniczych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Hamamelis virginiana L. może być uznana za substancję ziołową, preparat ziołowy lub za ich połączenie w rozumieniu dyrektywy 2001/83/WE oraz jest zgodna z wymogami określonymi w tej dyrektywie. |
(2) |
Należy zatem włączyć Hamamelis virginiana L. do wykazu substancji ziołowych, preparatów i ich połączeń do użytku w tradycyjnych ziołowych produktach leczniczych, ustanowionego decyzją Komisji 2008/911/WE (2). |
(3) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/911/WE. |
(4) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W załącznikach I i II do decyzji 2008/911/WE w wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 28 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji
John DALLI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67.
(2) Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 42.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach I i II do decyzji 2008/911/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w załączniku I, po Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. dulce (Miller) Thellung (Owoc kopru włoskiego (odmiana słodka)) dodaje się następującą substancję: „Hamamelis virginiana L., folium et cortex aut ramunculus destillatum”; |
2) |
w załączniku II, po wpisie dotyczącym Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. dulce (Miller) Thellung, fructus dodaje się pozycję w brzmieniu: „WPIS DO WSPÓLNOTOWEGO WYKAZU DOTYCZĄCY HAMAMELIS VIRGINIANA L., FOLIUM ET CORTEX AUT RAMUNCULUS DESTILLATUM Nazwa naukowa rośliny Hamamelis virginiana L. Rodzina botaniczna Hamamelidaceae (oczarowate) Preparat ziołowy (Preparaty ziołowe)
Odniesienie do monografii Farmakopei Europejskiej Nie dotyczy Wskazanie(-a) Wskazanie a) Tradycyjny ziołowy produkt leczniczy stosowany do łagodzenia stanu zapalnego skóry o niewielkim nasileniu i zmniejszenia suchości skóry. Wskazanie b) Tradycyjny ziołowy produkt leczniczy stosowany do krótkotrwałego łagodzenia podrażnienia oczu spowodowanego ich suchością lub ekspozycją na wiatr lub słońce. Produkt ten jest tradycyjnym ziołowym produktem leczniczym przeznaczonym do stosowania w określonych wskazaniach wyłącznie na podstawie długotrwałego zastosowania. Rodzaj tradycji Europejska Moc Zob. »Dawkowanie«. Dawkowanie Dzieci w wieku powyżej 6 roku życia, młodzież, dorośli i osoby starsze Wskazanie a) Wyciąg o stężeniu 5–30 % w półstałych postaciach, kilka razy na dobę. Nie zaleca się stosowania u dzieci poniżej 6 roku życia (zob. punkt »Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania«). Młodzież, dorośli i osoby starsze Wskazanie b) Krople do oczu (2) Wyciąg (2) rozcieńczony (1:10), 2 krople do każdego oka 3–6 razy na dobę. Nie zaleca się stosowania u dzieci poniżej 12 roku życia (zob. punkt »Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania«). Droga podania
Czas stosowania lub ewentualne ograniczenia dotyczące czasu stosowania Dzieci w wieku powyżej 6 roku życia, młodzież, dorośli i osoby starsze Wskazanie a) Jeżeli podczas stosowania produktu leczniczego objawy utrzymują się przez ponad 2 tygodnie, należy skonsultować się z lekarzem lub innym wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia. Młodzież, dorośli i osoby starsze Wskazanie b) Zalecany czas stosowania wynosi 4 dni. Jeżeli podczas stosowania produktu leczniczego objawy utrzymują się przez ponad 2 dni, należy skonsultować się z lekarzem lub innym wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia. Inne informacje niezbędne do bezpiecznego stosowania Przeciwwskazania Nadwrażliwość na substancję czynną. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania Wskazanie a) Bezpieczeństwo stosowania u dzieci poniżej 6 roku życia nie zostało ustalone ze względu na brak odpowiednich danych. Wskazanie b) W przypadku wystąpienia bólu oka, zaburzeń widzenia, trwałego zaczerwienienia lub podrażnienia oka lub w przypadku, gdy choroba ulega nasileniu lub trwa ponad 48 godzin pomimo stosowania produktu leczniczego, należy skonsultować się z lekarzem lub innym wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia. Bezpieczeństwo stosowania u dzieci poniżej 12 roku życia nie zostało ustalone ze względu na brak odpowiednich danych. W przypadku wyciągów zawierających etanol należy umieścić właściwe oznaczenie etanolu zgodnie z »Wytycznymi w sprawie substancji pomocniczych na etykiecie i ulotce dla pacjenta w produktach leczniczych stosowanych u ludzi«. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji Nie zgłaszano. Ciąża i laktacja Nie określono bezpieczeństwa stosowania w czasie ciąży i laktacji. Ze względu na brak wystarczających danych nie zaleca się stosowania podczas ciąży i laktacji. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Działania niepożądane Wskazanie a) U osób wrażliwych może wystąpić alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Częstość występowania tych reakcji nie jest znana. Wskazanie b) Może wystąpić zapalenie spojówek. Częstość występowania tych reakcji nie jest znana. W przypadku wystąpienia reakcji niepożądanych innych niż wymienione powyżej należy skonsultować się z lekarzem lub innym wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia. Przedawkowanie Nie odnotowano przypadków przedawkowania. Szczegółowe dane farmaceutyczne [jeżeli są niezbędne] Nie dotyczy. Efekty farmakologiczne lub skuteczność produktu leczniczego, których można oczekiwać na podstawie długotrwałego stosowania i doświadczenia [jeżeli jest to niezbędne do bezpiecznego stosowania produktu] Nie dotyczy. |
(1) Zgodnie z USP (USP-31-NF 26, 2008 Vol 3:3526).
(2) Produkt leczniczy spełnia wymogi monografii Farmakopei Europejskiej dotyczące preparatów do oczu (01/2008:1163).”
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/106 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 29 listopada 2011 r.
w sprawie wymogów bezpieczeństwa, jakie muszą spełniać normy europejskie dotyczące rowerów, rowerów dziecięcych i bagażników rowerowych zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/786/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (1), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa 2001/95/WE stanowi, że normy europejskie są ustalane przez europejskie organy normalizacyjne. Normy te powinny zapewniać spełnianie przez produkty ogólnych wymogów bezpieczeństwa przewidzianych w przedmiotowej dyrektywie. |
(2) |
Zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE produkt uznawany jest za bezpieczny, jeżeli jest zgodny z dobrowolnymi normami krajowymi będącymi transpozycją norm europejskich, do których Komisja opublikowała odniesienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
(3) |
W art. 4 dyrektywy 2001/95/WE ustanowiono procedurę opracowywania norm europejskich. Zgodnie z tą procedurą Komisja ustala szczegółowe wymogi bezpieczeństwa, jakie muszą spełniać normy europejskie, a następnie zleca europejskim organom normalizacyjnym opracowanie takich norm. |
(4) |
Komisja publikuje odniesienia do przyjętych norm europejskich w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. |
(5) |
Zgodnie z art. 4 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2001/95/WE odniesienia do norm europejskich przyjętych przez europejskie organy normalizacyjne przed wejściem w życie wspomnianej dyrektywy mogą być publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nawet przy braku zlecenia Komisji, jeżeli normy te zapewniają zgodność z ogólnymi wymogami bezpieczeństwa ustanowionymi w tej dyrektywie. |
(6) |
Komisja opublikowała w postaci decyzji 2006/514/WE (2) w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej odniesienia do następujących norm europejskich: normy EN 14764:2005 dotyczącej rowerów miejskich i wycieczkowych, normy EN 14766:2005 dotyczącej rowerów górskich, normy EN 14781:2005 dotyczącej rowerów wyścigowych i normy EN 14872:2006 dotyczącej bagażników rowerowych. |
(7) |
Te cztery normy europejskie objęte decyzją Komisji 2006/514/WE nie zostały opracowane w wyniku zlecenia Komisji przyjętego zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 2001/95/WE. |
(8) |
Europejski Komitet Normalizacyjny ogłosił, że normy europejskie EN 14764:2005, EN 14766:2005, EN 14781:2005 oraz EN 14872:2006 zostaną zmienione. Odniesień do nowych, zmienionych wersji tych norm nie można opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wobec braku zlecenia Komisji określającego szczegółowe wymogi bezpieczeństwa. |
(9) |
Komisja powinna zatem określić szczegółowe wymogi bezpieczeństwa dla rowerów i bagażników rowerowych celem zlecenia europejskim organom normalizacyjnym opracowania stosownych norm europejskich na podstawie tych wymogów. |
(10) |
Rowery dziecięce, które nie są uważane za zabawki w rozumieniu dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa zabawek (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE (3)), jeżeli nie są bezpieczne, mogą narazić dzieci na poważne obrażenia głowy, klatki piersiowej, brzucha lub kończyn, szczególnie w wyniku upadku. |
(11) |
Mali rowerzyści odnoszą obrażenia w wyniku zabawy lub zbyt szybkiej jazdy (4) i są szczególnie narażeni na upadek, gdyż nabywają oni sprawność ruchową z wiekiem, a także dlatego, że dopiero uczą się jazdy na rowerze, w tym umiejętności omijania przeszkód, pieszych lub innych rowerzystów. Czynniki te oraz fakt, że środek ciężkości jest u dzieci położony wyżej, sprawiają, że utrzymanie równowagi jest dla nich trudne. |
(12) |
Zgodnie z bazą danych o obrażeniach (Injury Data Base – IDB) 37 % obrażeń doznanych przez rowerzystów w UE dotyczyło dzieci w wieku 5–9 lat (5). Znaczna część tych obrażeń powstała w wyniku wypadku drogowego, jednak wiele tego typu zdarzeń miało miejsce podczas zabawy, w której trakcie mali rowerzyści zderzyli się z człowiekiem bądź obiektem czy też po prostu spadli z roweru. W Zjednoczonym Królestwie szacuje się, że ponad 2 000 dzieci rocznie jest hospitalizowanych w wyniku wypadku podczas jazdy na rowerze na terenie domu, a 21 000 w następstwie wypadku w parku lub na placu zabaw (6). |
(13) |
W normie europejskiej EN 14765:2005 + A1:2008 określono wymogi bezpieczeństwa i metody badań dla rowerów dziecięcych, które są wyłączone z zakresu dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa zabawek (dyrektywa 2009/48/WE). Norma ta nie powstała jednak w wyniku zlecenia Komisji. |
(14) |
Konieczne jest zatem ustalenie wymogów bezpieczeństwa i zlecenie opracowania norm europejskich zgodnych z tymi wymogami dla rowerów dziecięcych, które nie są uważane za zabawki w rozumieniu dyrektywy w sprawie bezpieczeństwa zabawek (dyrektywa 2009/48/WE). |
(15) |
Po opracowaniu stosownych norm, pod warunkiem że Komisja postanowi opublikować odniesienie do nich w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z procedurą określoną w art. 4 ust. 2 dyrektywy 2001/95/WE, należy przyjąć, że rowery, rowery dziecięce oraz bagażniki rowerowe zgodne z tymi normami spełniają, w odniesieniu do wymogów bezpieczeństwa objętych tymi normami, ogólne wymogi bezpieczeństwa określone w dyrektywie 2001/95/WE. |
(16) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 dyrektywy 2001/95/WE. Ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Dla celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
a) |
„rower” oznacza pojazd dwukołowy napędzany wyłącznie lub głównie siłą mięśni rowerzysty, z wyłączeniem pojazdów posiadających dwa siodełka lub większą ich liczbę; |
b) |
„rower dziecięcy” oznacza rower o maksymalnej wysokości siodełka wynoszącej ponad 435 mm i mniej niż 635 mm, przeznaczony dla rowerzystów o przeciętnej masie 30 kg; |
c) |
„rower miejski i wycieczkowy” oznacza rower o maksymalnej wysokości siodełka wynoszącej 635 mm lub większej, przeznaczony do jazdy na drogach publicznych, niekoniecznie z utwardzoną powierzchnią; |
d) |
„rower górski” oznacza rower o maksymalnej wysokości siodełka wynoszącej 635 mm lub większej, przeznaczony do jazdy po bezdrożach i nierównościach terenowych, drogach i ścieżkach publicznych, wyposażony w specjalnie wzmocnioną ramę i inne części oraz, z reguły, w opony o szerokim przekroju i grubej rzeźbie bieżnika oraz przekładnię o szerokim zakresie biegów; |
e) |
„rower wyścigowy” oznacza rower o maksymalnej wysokości siodełka wynoszącej 635 mm lub większej, przeznaczony do szybkiej jazdy na drogach publicznych. Takie rowery przeznaczone są najczęściej do jazdy na powierzchni utwardzonej; |
f) |
„bagażnik rowerowy” oznacza urządzenie lub pojemnik, z wyłączeniem przyczep, które są zamontowane i zamocowane na stałe nad tylnym kołem lub z boku tylnego koła roweru (bagażnik tylny) lub też do jego przedniego koła (bagażnik przedni) i które są przeznaczone wyłącznie do przewożenia bagażu lub dziecka siedzącego w foteliku dziecięcym. |
Artykuł 2
Szczegółowe wymogi bezpieczeństwa dla rowerów, rowerów dziecięcych i bagażników rowerowych, jakie muszą spełniać normy europejskie zgodnie z art. 4 dyrektywy 2001/95/WE, określone są w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4.
(2) Dz.U. L 200 z 20.7.2006, s. 35.
(3) Dz.U. L 170 z 30.6.2009, s. 1.
(4) http://www.rospa.com/roadsafety/info/cycling_accidents.pdf
(5) IDB 2006-2008
(6) http://www.capt.org.uk/resources/talking-about-cycle-safety
ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ I
Szczegółowe wymogi bezpieczeństwa dotyczące rowerów
SEKCJA 1
Wymogi bezpieczeństwa mające zastosowanie do wszystkich rodzajów rowerów
1. Wymogi ogólne
Wszystkie rodzaje rowerów muszą być skonstruowane tak, aby odpowiadały umiejętności jazdy i możliwościom fizycznym zamierzonego użytkownika. Na szczególną uwagę zasługuje konstrukcja rowerów dziecięcych.
Przy założeniu, że produkt użytkowany jest w sposób rozsądny i przewidywalny, ryzyko obrażeń ciała i narażenia zdrowia podczas jazdy rowerem należy ograniczyć do akceptowalnego poziomu minimalnego, który odpowiada wysokiemu poziomowi ochrony zdrowia i bezpieczeństwa.
Żadne części, do których użytkownik ma dostęp podczas zwykłego lub zamierzonego użytkowania, nie mogą powodować obrażeń ciała.
Użytkownicy muszą być informowani o możliwym ryzyku i zagrożeniach oraz o sposobach zapobiegania im (zob. sekcja dotycząca informacji na temat bezpieczeństwa produktu).
Rower musi być wyposażony z przodu, z tyłu i z boku w oświetlenie i światła odblaskowe, tak aby rower i rowerzysta byli dobrze widoczni. Urządzenia te muszą być zgodne z przepisami obowiązującymi w państwie, w którym dany produkt jest wprowadzony do obrotu.
Producent musi wskazać zalecane dopuszczalne maksymalne obciążenie (np. masa rowerzysty i pasażerów, bagażu, bagażnika itp.), dla jakiego przeznaczony jest rower.
Producent musi wskazać, czy rower nadaje się do zamontowania na nim bagażnika lub fotelika dziecięcego.
2. Właściwości fizyczne
Obsługa
Przy w pełni zmontowanym rowerze musi być możliwa jego stabilna obsługa podczas jazdy, hamowania, skręcania i kierowania. Rowerzysta musi mieć możliwość jazdy, trzymając kierownicę jedną ręką (np. dając sygnały drugą ręką), tak aby nie sprawiało mu to trudności ani nie narażało go na niebezpieczeństwo.
Stabilność
Części roweru muszą być skonstruowane tak, aby zapewniały stabilność wymaganą przy normalnym użytkowaniu przez zamierzonego użytkownika.
Rowerzysta musi mieć możliwość jazdy, trzymając kierownicę jedną ręką (np. dając sygnały drugą ręką), tak aby nie sprawiało mu to trudności ani nie narażało go na niebezpieczeństwo. Przy wypełnionym bagażniku musi być możliwe stabilne prowadzenie roweru podczas jazdy, hamowania, skręcania i kierowania.
Trwałość/zmęczenie
Wszystkie części roweru muszą być bezpieczne dla zamierzonego użytkownika podczas całego okresu użytkowania. W stosownych przypadkach na częściach tych powinny być wskazane wartości graniczne zużycia, przed których przekroczeniem części te powinny zostać wymienione, aby były w pełni sprawne.
Należy ograniczyć do minimum wpływ warunków pogodowych (np. deszczu) na układy hamulcowe.
Układy hamulcowe
Rower musi być wyposażony przynajmniej w dwa niezależne układy hamulcowe. Przynajmniej jeden musi znajdować się przy przednim kole, a kolejny przy tylnym kole. Układy hamulcowe muszą być tak skonstruowane, aby zapewniały bezpieczeństwo zarówno przy hamowaniu na suchej, jak i na mokrej powierzchni.
Decyzja, czy tylny układ hamulcowy powinien być uruchamiany ręcznie czy za pomocą stopy, powinna być zgodna z prawodawstwem, zwyczajami lub preferencjami danego państwa, na którego rynek przeznaczony jest rower.
Ostre krawędzie
Jakiekolwiek odsłonięte krawędzie, które mogą się stykać z ciałem użytkownika podczas normalnej jazdy, normalnej obsługi lub konserwacji, nie mogą być ostre.
Uwięźnięcie
Rowery nie mogą stwarzać ryzyka uwięźnięcia, któremu można zapobiec dzięki odpowiedniej konstrukcji.
Jeżeli podczas normalnego użytkowania bądź konserwacji występuje ryzyko uwięźnięcia, należy poinformować o nim w instrukcjach dla użytkownika lub umieścić odpowiednie ostrzeżenie na rowerze.
Części wystające
Nie należy montować części wystających, jeśli mogą one stanowić zagrożenie dla użytkownika.
3. Właściwości mechaniczne
Mechanizm składania
Mechanizm składania musi być sprawny, stabilny i zabezpieczony przed niezamierzonym otwarciem podczas użytkowania oraz nie może powodować obrażeń.
Elementy złączne
Wszystkie elementy złączne, śruby, szprychy i nyple stosowane w rowerze muszą mieć odpowiedni rozmiar i być wyprodukowane z odpowiedniego materiału w celu zapobiegania obrażeniom.
Elementy złączne i śruby zamontowane w miejscach istotnych dla bezpieczeństwa rowerów muszą być zabezpieczone w sposób uniemożliwiający przypadkowe poluzowanie.
Możliwość regulacji i urządzenia umożliwiające kontrolę nad rowerem
Części roweru zaprojektowane w celu ich regulacji stosownie do rozmiarów i kształtu użytkownika, takie jak siodełko lub kierownica, muszą być łatwe w obsłudze, nie stwarzając zagrożenia dla użytkownika. W instrukcji dla użytkownika należy podać właściwe narzędzia, których trzeba użyć, z uwzględnieniem zamierzonego użytkownika. Do wszystkich części umożliwiających kontrolę nad rowerem użytkownik musi mieć łatwy i bezpieczny dostęp w warunkach normalnego użytkowania. Powinny one być tak skonstruowane i zamontowane, aby umożliwić użytkownikowi kontrolę nad rowerem. W szczególności rowerzysta musi mieć możliwość hamowania i zmiany biegów, trzymając co najmniej jedną ręką kierownicę.
4. Właściwości chemiczne
Wszystkie części, które mają kontakt z rowerzystą, nie mogą stwarzać zagrożenia związanego z toksycznością dla zamierzonego użytkownika, zwłaszcza w przypadku rowerów dziecięcych.
5. Metody badania
W normie zamieszcza się opis badań stabilności, prób eksploatacyjnych określających maksymalne obciążenie, badań układu napędowego, układu hamulcowego, mechanizmu kierowniczego, badania wytrzymałościowego i próby zmęczeniowej części ramy.
6. Informacje na temat bezpieczeństwa produktu
Informacje na temat bezpieczeństwa produktu muszą być przedstawione w języku lub językach państwa, w którym dany produkt jest sprzedawany.
Informacje na temat bezpieczeństwa produktu muszą być załączone do wszystkich rodzajów rowerów. Informacje te muszą być czytelne, zrozumiałe i możliwie wyczerpujące, a jednocześnie zwięzłe.
Elementy graficzne takie jak piktogramy oraz ilustracje muszą być umieszczone w widocznym miejscu w informacjach na temat bezpieczeństwa produktu.
Informacje na temat bezpieczeństwa produktu muszą zawierać dane na temat zakupu, instrukcję obsługi, czyszczenia, kontroli i konserwacji, oznakowanie i ostrzeżenia; należy w nich zwrócić uwagę na możliwe zagrożenia oraz środki, które należy przedsięwziąć, aby uniknąć wypadków.
Informacje na temat bezpieczeństwa muszą zawierać instrukcję ustawienia świateł odblaskowych i lamp w pozycji zapewniającej maksymalną widzialność zgodnie z obowiązującymi przepisami w państwie, w którym produkt został wprowadzony do obrotu.
Informacje na temat bezpieczeństwa towarzyszące produktowi nie mogą być sprzeczne z normalnym użytkowaniem produktu.
Na ramie roweru musi znajdować się widoczny numer kolejny ramy naniesiony w trwały sposób i w widocznym miejscu oraz nazwa i adres podmiotu, który zmontował rower, lub jego przedstawiciela.
SEKCJA 2
Dodatkowe wymogi bezpieczeństwa mające zastosowanie do poszczególnych rodzajów rowerów
W przypadku rowerów objętych niniejszą sekcją oprócz wymogów bezpieczeństwa wymienionych w sekcji 1 obowiązują dodatkowe wymogi, wymienione poniżej.
1. Rowery dziecięce
Maksymalna wysokość siodełka i średnie ograniczenia dotyczące masy oparte są na danych antropometrycznych, dotyczących przeciętnej masy i długości nóg w zależności od wieku. W przypadku tego rodzaju rowerów stosuje się następujące wymogi:
— |
niedozwolone jest stosowanie szybkozamykaczy, |
— |
niedozwolone jest montowanie strzemion pedałów i mechanizmów zatrzaskowych pedałów, |
— |
siła hamulców przednich musi zostać ograniczona, tak aby można było zapobiec utracie kontroli nad rowerem z powodu blokujących się kół, |
— |
montaż lub demontaż podporowych kółek bocznych musi być możliwy bez konieczności zwalniania zamocowania osi tylnego koła, |
— |
rower dziecięcy nie może stwarzać zagrożenia uwięźnięcia w żadnej z możliwych pozycji regulowania siodełka, |
— |
rower dziecięcy musi być wyposażony w co najmniej dwa niezależne układy hamulcowe: jeden z przodu i jeden z tyłu. |
2. Rowery górskie
W przypadku rowerów górskich wszystkie części wpływające na bezpieczeństwo muszą być skonstruowane tak, aby wytrzymywały siły działające podczas normalnego użytkowania większe niż w przypadku innych rodzajów rowerów (np. wibracje i uderzenia spowodowane nierównościami terenowymi, większe siły działające na układ napędowy, układ kierowania oraz układ hamulcowy), oraz aby przeciwdziałały zanikowi hamowania.
3. Rowery wyścigowe
W przypadku rowerów wyścigowych wszystkie części wpływające na bezpieczeństwo muszą być skonstruowane tak, aby wytrzymać siły działające podczas normalnego użytkowania większe niż w przypadku innych rodzajów rowerów (np. wyższa prędkość, większa siła działająca na układ napędowy, układ kierowania oraz układ hamulcowy).
CZĘŚĆ II
Szczegółowe wymogi bezpieczeństwa dotyczące bagażników rowerowych
1. Wymogi ogólne
Szczegółowe wymogi i metody badania w zakresie bagażników rowerowych muszą zapewnić bezpieczeństwo użytkownika oraz dziecka przewożonego rowerem. Dany produkt musi pozytywnie przejść badania ustalające jego stabilność i trwałość, a także odporność na zmęczenie i na działanie temperatury.
2. Klasyfikacja
Bagażniki rowerowe dzieli się na kategorie pod kątem dopuszczalnej ładowności, zależnie od ich przeznaczenia oraz miejsca na rowerze, w którym są przymocowane.
3. Rozmiar
Bagażniki rowerowe przeznaczone do przewożenia dzieci w fotelikach muszą mieć rozmiary odpowiadające takiemu przeznaczeniu.
4. Stabilność
Części bagażnika muszą być zaprojektowane w sposób gwarantujący odpowiednią stabilność produktu przy normalnym użytkowaniu przez zamierzonych użytkowników.
Części bagażnika muszą być trwale zmontowane i zamocowane z użyciem narzędzi do mocowania dostarczonych lub określonych przez producenta i zgodnie z jego instrukcją.
Wszystkie narzędzia służące do zamocowania bagażnika muszą mieć odpowiednie rozmiary.
Należy zminimalizować wpływ warunków pogodowych na bezpieczeństwo bagażnika.
5. Ostre krawędzie
Odsłonięte krawędzie, które mogą się stykać z ciałem rowerzysty lub przewożonego dziecka podczas normalnego użytkowania, normalnej obsługi i konserwacji nie mogą stwarzać ryzyka obrażeń. Końcówki sprężyn muszą być zaokrąglone lub wyposażone w osłonki.
6. Części wystające
W celu wyeliminowania lub zminimalizowania zagrożeń dla użytkownika lub przewożonego dziecka należy unikać montowania części wystających lub odpowiednio je zaprojektować.
7. Widoczność
Produkt musi być zaprojektowany w sposób zapewniający widoczność roweru w przypadku użytkowania w ciemności lub w warunkach zmniejszonej widoczności.
8. Informacje na temat bezpieczeństwa produktu
Bez względu na to, czy bagażnik rowerowy sprzedawany jest osobno jako akcesorium czy też jako część zamontowana na rowerze, muszą mu towarzyszyć co najmniej następujące informacje dla użytkowników:
a) |
jak i gdzie należy zamontować bagażnik na rowerze; |
b) |
trwale naniesiona na produkcie informacja o maksymalnej ładowności bagażnika i zakaz przekraczania tej wartości; |
c) |
czy do bagażnika można zamocować fotelik dziecięcy; |
d) |
informacja, że bagaż należy przewozić wyłącznie na bagażniku; |
e) |
zakaz wprowadzania zmian w budowie bagażnika; |
f) |
informacja o konieczności odpowiedniego zamocowania elementów złącznych oraz ich kontrolowania; |
g) |
informacja o tym, że rower może zachowywać się odmiennie przy obciążonym bagażniku, szczególnie w odniesieniu do układu kierowania i układu hamulcowego; |
h) |
informacja o konieczności sprawdzenia, czy bagaż lub fotelik dziecięcy został odpowiednio zamocowany zgodnie z instrukcją producenta oraz czy nie pozostały luźne końce, które mogą zaplątać się w koła; |
i) |
instrukcja ustawienia świateł odblaskowych i lamp w celu zapewnienia stałej widoczności, nawet w przypadku umieszczenia bagażu na bagażniku; |
j) |
nazwa i adres producenta, importera lub przedstawiciela, znak towarowy, model i numer partii produkcyjnej muszą być umieszczone na produkcie w sposób widoczny, czytelny i trwały; |
k) |
o ile produkt nie jest sprzedawany jako zamocowana część roweru, informacja na temat rodzajów rowerów, dla jakich przeznaczony jest dany bagażnik. |
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/112 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 29 listopada 2011 r.
upoważniająca państwa członkowskie do tymczasowego podejmowania środków nadzwyczajnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. w odniesieniu do Egiptu
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 8618)
(2011/787/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 16 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Organizm Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. (znany również pod nazwą Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith) jest organizmem szkodliwym dla bulw Solanum tuberosum L. i jako taki podlega środkom przewidzianym w dyrektywie 2000/29/WE oraz dyrektywie Rady 98/57/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie kontroli organizmu Ralstonia solanacearum (Smith), Yabuuchi i wsp. (2). |
(2) |
W następstwie stwierdzonych w Unii przypadków porażenia pochodzących z Egiptu bulw Solanum tuberosum L. organizmem Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. Komisja przyjęła decyzję 2004/4/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. upoważniającą państwa członkowskie do tymczasowego podejmowania środków nadzwyczajnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith w odniesieniu do Egiptu (3). W decyzji tej zabroniono wprowadzania do Unii bulw Solanum tuberosum L. pochodzących z Egiptu bez spełnienia określonych wymagań. |
(3) |
W ostatnich latach wykryto kolejne przypadki porażenia pochodzących z Egiptu bulw Solanum tuberosum L. organizmem Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. Z tego powodu należy utrzymać środki nadzwyczajne zastosowane celem przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się wspomnianego organizmu szkodliwego w zakresie wprowadzania do Unii bulw Solanum tuberosum L. pochodzących z Egiptu. |
(4) |
Te środki nadzwyczajne powinny jednak zostać dostosowane tak, by odpowiadały sytuacji, która uległa poprawie w wyniku działań podjętych przez Egipt, co w szczególności odnosi się do przedstawionego przez Egipt nowego systemu kontroli w zakresie produkcji i wywozu bulw Solanum tuberosum L. do Unii. Do tego dochodzi fakt, że w sezonie przywozowym 2010/2011 r. nie stwierdzono w Unii żadnych przypadków porażenia organizmem Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. |
(5) |
Należy zatem zezwolić na wprowadzanie do Unii bulw Solanum tuberosum L. pochodzących z Egiptu, jeśli pochodzą one z upraw w określonych strefach ustanowionych przez Egipt zgodnie z odpowiednimi normami międzynarodowymi. Komisja powinna przekazać państwom członkowskim przedstawiony przez Egipt wykaz tych obszarów do celów kontroli przywozu dokonywanej przez państwa członkowskie oraz w celu umożliwienia identyfikowalności przesyłek. Należy ustanowić przepisy dotyczące aktualizacji tego wykazu w razie wykrycia przypadków porażenia organizmem Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. Unijne wymogi dotyczące kontroli przywozu bulw Solanum tuberosum L. pochodzących z Egiptu powinny być ograniczone do intensywnego systemu kontroli dokonywanych bezpośrednio po wprowadzeniu tych bulw na terytorium Unii. |
(6) |
W celu umożliwienia oceny stosowania niniejszej decyzji państwa członkowskie powinny – po zakończeniu każdego sezonu przywozowego – przekazać Komisji oraz pozostałym państwom członkowskim szczegółowe informacje dotyczące dokonanych przywozów. |
(7) |
Ze względów jasności i racjonalności decyzja 2004/4/WE powinna zostać zatem uchylona i zastąpiona niniejszą decyzją. |
(8) |
Należy ustanowić przepisy umożliwiające dokonanie przeglądu niniejszej decyzji. |
(9) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Obszary wolne od organizmów szkodliwych
1. Zezwala się na wprowadzanie na terytorium Unii bulw Solanum tuberosum L. pochodzących z Egiptu, jeśli zostały one wyhodowane na obszarach włączonych do wykazu obszarów wolnych od organizmów szkodliwych, o którym mowa w ust. 2, i jeśli spełnione zostały wymogi ustanowione w załączniku do niniejszej decyzji.
2. Przed każdym sezonem przywozowym Komisja przekazuje państwom członkowskim wykaz obszarów wolnych od organizmów szkodliwych, przedłożony przez Egipt, obejmujący obszary wolne od organizmów szkodliwych ustanowione zgodnie z wydanym przez FAO Międzynarodowym Standardem w zakresie Środków Fitosanitarnych nr 4: „Pest Surveillance - Requirements for the Establishment of Pest-Free Areas” (Nadzór nad szkodnikami – wymogi dotyczące utworzenia obszarów wolnych od organizmów szkodliwych).
3. W przypadku powiadomienia Komisji i Egiptu o porażeniu organizmem Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. obszar, z którego pochodzą porażone bulwy Solanum tuberosum L., zostaje wyłączony z wykazu obszarów wolnych od organizmów szkodliwych, o którym mowa w ust. 2, w oczekiwaniu na wynik badań prowadzonych przez Egipt. Komisja przekazuje państwom członkowskim wyniki tych badań i – w stosownych przypadkach – zaktualizowany wykaz obszarów wolnych od organizmów szkodliwych w postaci przedłożonej przez Egipt.
Artykuł 2
Przekazywanie informacji i powiadomień
1. Państwa członkowskie dokonujące przywozu przekazują Komisji i pozostałym państwom członkowskim co roku przed dniem 31 sierpnia informacje dotyczące ilości towarów przywiezionych na podstawie niniejszej decyzji w poprzedzającym sezonie przywozowym, szczegółowe sprawozdanie techniczne z kontroli, o którym mowa w pkt 4 załącznika, badania na obecność porażenia utajonego, o których mowa w pkt 5 załącznika, a także kopie wszystkich urzędowych świadectw fitosanitarnych.
2. W razie powiadomienia Komisji przez państwa członkowskie o podejrzeniu lub potwierdzeniu obecności organizmu Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. zgodnie z pkt 6 załącznika do powiadomienia tego dołącza się kopie odpowiednich urzędowych świadectw fitosanitarnych i załączonych do nich dokumentów.
3. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2, obejmuje wyłącznie przesyłkę w zakresie, w jakim składa się ona z serii o tym samym miejscu pochodzenia.
Artykuł 3
Uchylenie
Decyzja 2004/4/WE traci moc.
Artykuł 4
Przegląd
Komisja dokonuje przeglądu niniejszej decyzji do dnia 30 września 2012 r.
Artykuł 5
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2011 r.
W imieniu Komisji
John DALLI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.
(2) Dz.U. L 235 z 21.8.1998, s. 1.
(3) Dz.U. L 2 z 6.1.2004, s. 50.
ZAŁĄCZNIK
Wymogi, które muszą zostać spełnione zgodnie z art. 1, oprócz wymogów dla bulw Solanum tuberosum L. określonych w części A i części B załączników I, II i IV do dyrektywy 2000/29/WE:
1. Wymogi dotyczące obszarów wolnych od organizmów szkodliwych
Obszary wolne od organizmów szkodliwych, o których mowa w art. 1, obejmują albo „sektor” (istniejącą już jednostkę administracyjną obejmującą grupę „basenów”), albo „basen” (jednostkę irygacyjną) i identyfikowane są za pomocą indywidualnych urzędowych numerów kodowych.
2. Wymogi dotyczące przeznaczonych do przywozu bulw Solanum tuberosum L.
2.1. |
Przeznaczone do przywozu do Unii bulwy Solanum tuberosum L. muszą być objęte w Egipcie intensywnym systemem kontroli celem zagwarantowania nieobecności organizmu Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. Wspomniany intensywny system kontroli obejmuje warunki uprawy, inspekcje polowe, transport, pakowanie, kontrole i badania przed wywozem. |
2.2. |
Przeznaczone do przywozu do Unii bulwy Solanum tuberosum L.:
|
3. Wymogi dotyczące miejsc wprowadzenia
3.1. |
Państwa członkowskie zawiadamiają Komisję z wyprzedzeniem o miejscach wprowadzania zatwierdzonych do celu przywozu bulw Solanum tuberosum L. pochodzących z Egiptu oraz nazwę i adres odpowiedzialnego organu urzędowego właściwego dla każdego z tych miejsc. Komisja informuje o tym pozostałe państwa członkowskie i Egipt. |
3.2. |
Odpowiedzialny organ urzędowy właściwy dla miejsca wprowadzenia jest powiadamiany z wyprzedzeniem o prawdopodobnym terminie przybycia przesyłki pochodzącego z Egiptu Solanum tuberosum L. oraz o jego ilości. |
4. Wymogi dotyczące kontroli
4.1. |
Bulwy Solanum tuberosum L. powinny być poddane w miejscu wprowadzenia kontrolom wymaganym art. 13a ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, przy czym kontrole takie powinny być przeprowadzane na próbkach przynajmniej 200 ciętych bulw pobranych z każdej serii zawartej w przesyłce lub – jeżeli seria zawiera więcej niż 25 ton – z każdych 25 ton lub ich części. |
4.2. |
Każda seria danej przesyłki pozostaje pod urzędową kontrolą i nie może być wprowadzana do obrotu lub wykorzystywana aż do momentu ustalenia, że w wyniku wspomnianych kontroli nie zachodzi podejrzenie lub nie wykryto obecności Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. Ponadto w przypadku wykrycia w danej serii typowych lub podejrzanych objawów porażenia organizmem Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. wszystkie pozostałe serie należące do wspomnianej przesyłki oraz serie z innych przesyłek pochodzących z tego samego obszaru powinny pozostać pod urzędową kontrolą do czasu potwierdzenia obecności lub nieobecności Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. w danej serii. |
4.3. |
W razie wykrycia w wyniku kontroli typowych lub podejrzanych objawów porażenia organizmem Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. fakt występowania lub niewystępowania Ralstonia solanacearum (Smith), Yabuuchi et al. ustala się w drodze badań zgodnie ze schematem badania określonym w Rady 98/57/WE. W razie potwierdzenia obecności Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. w odniesieniu do partii, z której pobrano próbkę, wydaje się odmowę pozwolenia albo pozwolenie na wysłanie produktów do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium Unii, albo poddaje się ją zniszczeniu, a wszystkie pozostałe serie tej przesyłki pochodzące z tego samego obszaru poddaje się badaniu zgodnie z pkt 5. |
5. Wymogi dotyczące badań na obecność porażenia utajonego
5.1. |
Oprócz kontroli, o których mowa w pkt 4, przeprowadza się badania na występowanie porażenia utajonego na próbkach pobranych z każdego obszaru, jak określono w pkt 1, zgodnie ze schematem badania określonym w dyrektywie 98/57/WE. Podczas sezonu przywozowego pobiera się przynajmniej jedną próbkę z każdego sektora lub basenu na danym obszarze, jak określono w pkt 1, w ilości 200 bulw na próbkę z pojedynczej serii. Badaniu na obecność porażenia utajonego poddaje się także próbkę bulw ciętych. W odniesieniu do każdej badanej próbki z wynikiem dodatnim przechowuje się i odpowiednio konserwuje pozostały ekstrakt ziemniaczany. |
5.2. |
Każda partia, z której pobrano próbkę, pozostaje pod urzędową kontrolą i nie może być wprowadzana do obrotu lub wykorzystywana aż do ustalenia, że badania nie potwierdziły obecności organizmu Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. Jeśli obecność organizmu Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. zostaje potwierdzona, w stosunku do partii, z której pobrano próbkę, wydaje się odmowę pozwolenia albo pozwolenie na wysłanie produktów do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium Unii, albo poddaje się ją zniszczeniu. |
6. Wymogi dotyczące powiadomień
W przypadku otrzymania wyników wskazujących na podejrzenie lub potwierdzenie obecności Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. państwa członkowskie powinny powiadomić niezwłocznie Komisję i Egipt. Powiadomienie o wynikach wskazujących na podejrzenie obecności powinno być poparte dodatnimi wynikami szybkiego badania przesiewowego lub szybkich badań przesiewowych, jak określono w pkt 1 sekcji I i II załącznika do dyrektywy 98/57/WE lub badania przesiewowego/badań przesiewowych, jak określono w pkt 2 sekcji I i III do załącznika II do wymienionej dyrektywy.
7. Wymagania w zakresie oznakowania
Państwa członkowskie określają odpowiednie wymagania w zakresie oznakowania w odniesieniu do bulw Solanum tuberosum L., w tym wymóg podania wskazania Egiptu jako kraju pochodzenia, w celu zapobieżenia wykorzystaniu bulw Solanum tuberosum L. do obsadzania. Stosują one również właściwe środki w zakresie usuwania odpadów pozostałych po pakowaniu lub przetwarzaniu bulw Solanum tuberosum L. w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się organizmu Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al. w wyniku możliwego porażenia utajonego.
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/116 |
DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
z dnia 3 listopada 2011 r.
zmieniająca decyzję EBC/2010/23 w sprawie podziału dochodów pieniężnych krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro
(EBC/2011/18)
(2011/788/UE)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 32,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzja EBC/2010/23 z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie podziału dochodów pieniężnych krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro (1), ustanawia mechanizm sumowania i podziału dochodów pieniężnych uzyskiwanych z operacji polityki pieniężnej. |
(2) |
Decyzja EBC/2011/17 z dnia 3 listopada 2011 r. w sprawie realizacji drugiego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (2) przewiduje ustanowienie drugiego programu zakupu zabezpieczonych obligacji w celach związanych z realizacją polityki pieniężnej. |
(3) |
Rada Prezesów uważa, że – podobnie jak w przypadku zakupów na podstawie decyzji EBC/2009/16 z dnia 2 lipca 2009 r. w sprawie realizacji programu zakupu zabezpieczonych obligacji (3) – należy przyjąć, że zabezpieczone obligacje nabywane na podstawie decyzji EBC/2011/17 generują dochody w wysokości stopy referencyjnej wskazanej w decyzji EBC/2010/23. |
(4) |
Należy odpowiednio zmienić brzmienie decyzji EBC/2010/23, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zmiana decyzji EBC/2010/23
Artykuł 3 ust. 1 decyzji EBC/2010/23 otrzymuje brzmienie:
„1. Kwotę dochodu pieniężnego KBC ustala się, mierząc rzeczywisty dochód uzyskany z aktywów celowych zarejestrowanych w księgach rachunkowych danego KBC. W drodze wyjątku od tej zasady przyjmuje się, że złoto nie generuje dochodu, a papiery wartościowe utrzymywane na potrzeby polityki pieniężnej zgodnie z decyzją EBC/2009/16 z dnia 2 lipca 2009 r. w sprawie realizacji programu zakupu zabezpieczonych obligacji (4) oraz decyzją EBC/2011/17 z dnia 3 listopada 2011 r. w sprawie realizacji drugiego programu zakupu zabezpieczonych obligacji generują dochód w wysokości stopy referencyjnej (5).
Artykuł 2
Przepis końcowy
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2011 r.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 3 listopada 2011 r.
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Dz.U. L 35 z 9.2.2011, s. 17.
(2) Dz.U. L 297 z 16.11.2011, s. 70.
(3) Dz.U. L 175 z 4.7.2009, s. 18.
(4) Dz.U. L 175 z 4.7.2009, s. 18.
(5) Dz.U. 297 z 16.11.2011, s. 70.”
2.12.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 319/117 |
DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
z dnia 16 listopada 2011 r.
ustanawiająca szczegółowe zasady i procedury stosowania kryteriów kwalifikowania centralnych depozytów papierów wartościowych do korzystania z usług TARGET2-Securities
(EBC/2011/20)
(2011/789/UE)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 3 ust. 1 i art. 12 ust. 1, a także art. 17, 18 i 22,
uwzględniając dyrektywę 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów (1), w szczególności art. 10,
uwzględniając wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2010/2 z dnia 21 kwietnia 2010 r. w sprawie TARGET2-Securities (2), w szczególności art. 4 ust. 2 lit. d) i art. 15,
uwzględniając decyzję EBC/2009/6 z dnia 19 marca 2009 r. w sprawie ustanowienia Rady Projektu TARGET2-Securities (TARGET2-Securities Programme Board) (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
art. 15 wytycznych EBC/2010/2 określa kryteria kwalifikowania depozytów papierów wartościowych do korzystania z usług TARGET2-Securities (usług T2S). |
(2) |
Niezbędne jest ustanowienie procedury występowania przez depozyty papierów wartościowych o przyznanie dostępu do usług T2S oraz o wyłączenie stosowania piątego kryterium dostępu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Definicje
Użyte w niniejszej decyzji określenia oznaczają:
1) „raport weryfikacyjny”– pisemną dokumentację, zawierającą: a) raport sporządzony przez odpowiednie właściwe organy, oceniający spełnianie przez depozyt papierów wartościowych drugiego kryterium dostępu; oraz b) własną ocenę depozytu papierów wartościowych spełniania pierwszego, trzeciego, czwartego i piątego kryterium dostępu;
2) „bank centralny”– Europejski Bank Centralny, krajowe banki centralne (KBC) państw członkowskich, których walutą jest euro, KBC państw członkowskich, których walutą nie jest euro (zwane dalej „KBC spoza strefy euro”), bank centralny lub odpowiedni właściwy organ z EOG (zwany dalej „bankiem centralnym z EOG”), a także bank centralny lub odpowiedni właściwy organ kraju spoza EOG (zwany dalej „innym bankiem centralnym”), o ile waluta takiego KBC spoza strefy euro, banku centralnego z EOG lub innego banku centralnego została dopuszczona do uczestnictwa zgodnie z art. 18 wytycznych EBC/2010/2;
3) „pierwsze kryterium dostępu”– kryterium określone w art. 15 ust. 1 lit. a) wytycznych EBC/2010/2, zgodnie z którym do korzystania z usług T2S uprawnione są depozyty papierów wartościowych, które zostały zgłoszone Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych w trybie art. 10 dyrektywy 98/26/WE lub – w przypadku depozytów papierów wartościowych z krajów nienależących do EOG – działają w oparciu o ramy prawne i regulacyjne odpowiadające ramom prawnym i regulacyjnym obowiązującym w Unii;
4) „drugie kryterium dostępu”– kryterium określone w art. 15 ust. 1 lit. b) wytycznych EBC/2010/2, zgodnie z którym do korzystania z usług T2S uprawnione są depozyty papierów wartościowych, które zostały pozytywnie ocenione przez właściwe organy w świetle zaleceń Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Komitetu Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych (CESR) dla systemów rozrachunku papierów wartościowych (zwanych dalej „zaleceniami ESBC/CESR”) (4);
5) „trzecie kryterium dostępu”– kryterium określone w art. 15 ust. 1 lit. c) wytycznych EBC/2010/2, zgodnie z którym do korzystania z usług T2S uprawnione są depozyty papierów wartościowych, które udostępniają na żądanie innym depozytom papierów wartościowych w T2S papiery wartościowe/kody ISIN, w odniesieniu do których pełnią rolę depozytu macierzystego emitenta (issuer CSD) lub depozytu pośredniczącego (technical issuer CSD);
6) „czwarte kryterium dostępu”– kryterium określone w art. 15 ust. 1 lit. d) wytycznych EBC/2010/2, zgodnie z którym do korzystania z usług T2S uprawnione są depozyty papierów wartościowych, które zobowiążą się do oferowania innym depozytom papierów wartościowych w T2S podstawowych usług depozytowych na niedyskryminacyjnych zasadach;
7) „piąte kryterium dostępu”– kryterium określone w art. 15 ust. 1 lit. e) wytycznych EBC/2010/2, zgodnie z którym do korzystania z usług T2S uprawnione są depozyty papierów wartościowych, które zobowiążą się wobec innych depozytów papierów wartościowych w T2S do przeprowadzania rozrachunku w pieniądzu banku centralnego w T2S, o ile dana waluta jest dostępna w T2S;
8) „odpowiednie właściwe organy”– banki centralne i organy regulacyjne, które mają kompetencje w zakresie nadzoru systemowego lub ostrożnościowego nad danym depozytem papierów wartościowych oraz są odpowiedzialne za ocenianie depozytów papierów wartościowych w świetle mających zastosowanie uznanych standardów;
9) „podmiot przyłączony bezpośrednio”– podmiot T2S posiadający instalacje techniczne umożliwiające uzyskanie dostępu do T2S i korzystanie z usług rozrachunku papierów wartościowych bez potrzeby korzystania z depozytu papierów wartościowych jako interfejsu technicznego;
10) „podmiot T2S”– osobę prawną lub, na niektórych rynkach, osobę fizyczną, która pozostaje w stosunku umownym z depozytem papierów wartościowych w T2S, którego przedmiotem jest przetwarzanie czynności tego podmiotu związanych z rozrachunkiem w T2S, a która niekoniecznie posiada w tym depozycie rachunek papierów wartościowych;
11) „Rada Projektu T2S”– organ zarządzający w ramach Eurosystemu, ustanowiony zgodnie z postanowieniami decyzji EBC/2009/6, zdefiniowany w art. 2 wytycznych EBC/2010/2, lub sukcesora tego organu;
12) „grupa doradcza T2S (grupa AG)”– forum zdefiniowane w art. 7 wytycznych EBC/2010/2;
13) „umowa o uczestnictwo waluty”– umowę zawieraną pomiędzy Eurosystemem a KBC spoza strefy euro lub organem odpowiedzialnym za walutę inną niż euro na potrzeby rozrachunku transakcji na papierach wartościowych w pieniądzu banku centralnego w walutach innych niż euro.
Artykuł 2
Przedmiot i zakres regulacji
1. Pięć kryteriów określających uprawnienia depozytów papierów wartościowych w zakresie dostępu do usług T2S, wskazanych w art. 15 wytycznych EBC/2010/2 (zwanych dalej „pięcioma kryteriami dostępu”) stosuje się zgodnie z procedurami określonymi w art. 3–5 niniejszej decyzji oraz zasadami zawartymi w załączniku.
2. Niniejszej decyzji nie stosuje się do podmiotów przyłączonych bezpośrednio pozostających w stosunku prawnym z depozytem papierów wartościowych.
Artykuł 3
Wniosek o dostęp do usług T2S
1. Występując o przyznanie dostępu do usług T2S, depozyt papierów wartościowych składa: a) wniosek do Rady Prezesów; oraz b) w momencie pierwszej migracji do T2S – raport weryfikacyjny.
2. Raport weryfikacyjny przedstawia dowody spełniania przez depozyt papierów wartościowych w momencie jego migracji do T2S pięciu kryteriów dostępu oraz określa stopień realizacji każdego z kryteriów dostępu według następujących kategorii: „zgodność”, „częściowa zgodność”, „nie ma zastosowania”, oraz wskazuje uzasadnienia, wyjaśnienia i dowody przedstawione przez depozyt papierów wartościowych.
3. W oparciu o powyższą dokumentację Rada Projektu T2S przedstawia Radzie Prezesów projekt decyzji w przedmiocie wniosku depozytu papierów wartościowych o przyznanie dostępu do usług T2S. Na potrzeby przygotowania projektu decyzji Rada Projektu T2S może żądać od składającego wniosek depozytu papierów wartościowych wyjaśnień i zadawać pytania.
4. Po przedłożeniu projektu decyzji przez Radę Projektu T2S Rada Prezesów podejmuje decyzję w przedmiocie wniosku depozytu papierów wartościowych i przekazuje tę decyzję depozytowi na piśmie najpóźniej dwa miesiące po: a) dacie otrzymania wniosku; lub b) dacie otrzymania wyjaśnień lub odpowiedzi na pytania zadane przez Radę Projektu T2S zgodnie z ust. 3. Decyzję odmowną Rada Prezesów uzasadnia.
Artykuł 4
Procedura przyznawania wyłączeń stosowania piątego kryterium dostępu
1. Depozyt papierów wartościowych może złożyć wniosek o wyłączenie stosowania piątego kryterium dostępu z uwagi na specyficzną sytuację operacyjną lub techniczną.
2. Wniosek o wyłączenie depozyt papierów wartościowych składa do Rady Projektu T2S wraz z dowodami na następujące okoliczności:
a) |
wyłączenie dotyczy bardzo ograniczonego wolumenu rozrachunku w stosunku do całkowitej średniej dziennej liczby instrukcji „dostawa za płatność” otrzymywanych w ciągu okresu miesięcznego w depozycie papierów wartościowych a koszty rozrachunku tych operacji w T2S byłyby dla tego depozytu nadmierne; |
b) |
depozyt papierów wartościowych ustanowił zabezpieczenia techniczne i operacyjne zapewniające utrzymanie wyłączenia poniżej progu określonego w lit. a); |
c) |
depozyt papierów wartościowych podjął wszelkie wysiłki w celu spełnienia piątego kryterium dostępu. |
3. Po otrzymaniu takiego wniosku o wyłączenie:
a) |
Rada Projektu T2S przedkłada wniosek depozytu papierów wartościowych wraz z jego wstępną oceną grupie doradczej T2S; |
b) |
grupa doradcza T2S przekazuje Radzie Projektu T2S swoją opinię co do wniosku niezwłocznie, w terminie umożliwiającym jej rozpatrzenie; |
c) |
po otrzymaniu opinii grupy doradczej T2S Rada Projektu T2S przygotowuje ostateczną ocenę i przedkłada ją wraz z całym zestawem dokumentacji Radzie Prezesów; |
d) |
Rada Prezesów wydaje decyzję w przedmiocie wniosku o wyłączenie i tę decyzję uzasadnia; |
e) |
Rada Projektu T2S informuje depozyt papierów wartościowych oraz grupę doradczą T2S na piśmie o decyzji Rady Prezesów i jej uzasadnieniu. |
4. Depozyt papierów wartościowych wyznaczony przez bank centralny, który podpisał umowę o uczestnictwo waluty i prowadzi rozrachunek swoich transakcji polityki pieniężnej w pieniądzu banku centralnego poza T2S, składa wniosek o wyłączenie umożliwiające prowadzenie takiego rozrachunku transakcji polityki pieniężnej w pieniądzu banku centralnego poza T2S. W takim przypadku wyłączenia udziela się, o ile: a) Eurosystem otrzymał wszelkie odpowiednie informacje o technicznym funkcjonowaniu takiego rozrachunku; oraz b) taki rozrachunek nie wymaga zmian funkcjonalności T2S oraz nie ma na tę funkcjonalność negatywnego wpływu. Wyznaczający bank centralny wzywa się do przedstawienia opinii w sprawie wniosku o wyłączenie.
5. Depozyt papierów wartościowych, któremu udzielono wyłączenia, przedstawia Radzie Projektu T2S co miesiąc raport wykazujący nieprzerwane przestrzeganie warunków wyłączenia, w tym uzgodnionego progu, o którym mowa w ust. 2 lit. a). Depozyt papierów wartościowych, któremu udzielono wyłączenia na podstawie ust. 4, przedstawia Radzie Projektu co miesiąc raport o rozwoju sytuacji.
6. Jeżeli depozyt papierów wartościowych, któremu udzielono wyłączenia, regularnie w okresie sześciu miesięcy przekracza uzgodniony próg, o którym mowa w ust. 2 lit. a), Rada Prezesów cofa wyłączenie z powodu niespełniania piątego kryterium dostępu; Rada Projektu T2S informuje o cofnięciu wyłączenia depozyt papierów wartościowych.
7. Po cofnięciu wyłączenia depozyt papierów wartościowych może złożyć nowy wniosek o przyznanie wyłączenia zgodnie z procedurą określoną w niniejszym artykule.
8. W przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej, która może mieć wpływ na stabilność finansową danego państwa lub wypełnianie przez odpowiedni bank centralny zadania chronienia wiarygodności jego waluty i która doprowadziła do przejścia przez bank centralny tego państwa na rozrachunek w trybie awaryjnym w ramach planu działania w sytuacji kryzysowej, depozyt papierów wartościowych wyznaczony przez ten bank centralny składa do Rady Projektu T2S wniosek o tymczasowe wyłączenie stosowania piątego kryterium dostępu i może tymczasowo prowadzić rozrachunek przy użyciu innych środków. Rada Prezesów wydaje w przedmiocie takiego wniosku decyzję z uzasadnieniem, biorąc pod uwagę opinię odpowiedniego banku centralnego dotyczącą sytuacji stanowiącej podstawę tymczasowego uchylenia stosowania piątego kryterium dostępu. Odpowiedni bank centralny przedstawia Radzie Projektu T2S co najmniej raz w miesiącu raport ze swoją oceną sytuacji.
Artykuł 5
Nieprzerwane spełnianie pięciu kryteriów dostępu
1. Po migracji do T2S depozyt papierów wartościowych mający dostęp do usług T2S jest zobowiązany do nieprzerwanego spełniania pięciu kryteriów dostępu oraz:
a) |
zapewnienia, w szczególności poprzez wiarygodną samoocenę przeprowadzaną każdego roku i odpowiednio udokumentowaną, nieprzerwanego spełniania pierwszego, trzeciego, czwartego i piątego kryterium dostępu; do samooceny dołącza się ostatnią dostępną ocenę spełniania przez depozyt papierów wartościowych drugiego kryterium dostępu, sporządzoną przez odpowiednie właściwe organy; |
b) |
niezwłocznego przekazywania Radzie Projektu T2S ostatniej dostępnej, cyklicznej lub sporządzonej ad hoc, oceny sporządzonej przez odpowiednie właściwe organy, dotyczącej spełniania przez depozyt papierów wartościowych drugiego kryterium dostępu; |
c) |
wystąpienia do odpowiednich właściwych organów o wykonanie ponownej oceny spełniania drugiego kryterium dostępu w przypadku zasadniczych zmian w systemie tego depozytu papierów wartościowych; |
d) |
poinformowania Rady Projektu T2S o stwierdzeniu w ocenie sporządzonej przez odpowiednie właściwe organy lub w samoocenie niespełniania któregoś z pięciu kryteriów dostępu; |
e) |
na wniosek Rady Projektu T2S – przedstawienia raportu weryfikacyjnego wykazującego, że depozyt ten nadal spełnia pięć kryteriów dostępu. |
2. Wyłączając drugie kryterium dostępu, Rada Projektu może przeprowadzać własne oceny i monitorować spełnianie pięciu kryteriów dostępu oraz żądać od depozytów papierów wartościowych przedstawienia informacji. W przypadku stwierdzenia niespełniania przez depozyt papierów wartościowych jednego z pięciu kryteriów dostępu Rada Projektu T2S wszczyna procedurę zawartą w umowach z depozytami papierów wartościowych zgodnie z art. 16 wytycznych EBC/2010/2.
Artykuł 6
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 16 listopada 2011 r.
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45.
(2) Dz.U. L 118 z 12.5.2010, s. 65.
(3) Dz.U. L 102 z 22.4.2009, s. 12.
(4) Dostępne na stronie internetowej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych pod adresem www.esma.europa.eu.
ZAŁĄCZNIK
SZCZEGÓŁOWE ZASADY STOSOWANIA PIĘCIU KRYTERIÓW DOSTĘPU DEPOZYTÓW PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH DO USŁUG T2S
Użyte w niniejszym załączniku określenia oznaczają:
— „podstawowe usługi depozytowe”– utrzymywanie i administrowanie papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi stanowiącymi własność osoby trzeciej przez podmiot, któremu powierzono wykonywanie takich zadań. Usługi takie obejmują przechowywanie papierów wartościowych, dystrybucję odsetek i dywidendy z papierów wartościowych w przechowaniu oraz przetwarzanie operacji na tych papierach wartościowych,
— „depozyt-inwestor (investor CSD)”– w kontekście powiązań pomiędzy depozytami papierów wartościowych – depozyt, który otwiera rachunek w innymi depozycie (depozycie macierzystym emitenta) w celu umożliwienia międzydepozytowego rozrachunku transakcji na papierach wartościowych,
— „depozyt macierzysty emitenta”– depozyt papierów wartościowych, w którym w imieniu emitenta została przeprowadzona emisja i dystrybucja danych papierów wartościowych. Depozyt macierzysty emitenta jest odpowiedzialny za przetwarzanie operacji na papierach wartościowych w imieniu emitenta. Depozyt macierzysty emitenta prowadzi w swoich księgach rachunki na rzecz depozytów-inwestorów przeznaczone do przekazywania depozytom-inwestorom papierów wartościowych,
— „depozyt pośredniczący (technical issuer CSD)”– depozyt-inwestor, który utrzymuje papiery wartościowe w depozycie macierzystym emitenta nie uczestniczącym w T2S i który na potrzeby funkcjonowania T2S jest w odniesieniu do to takich papierów wartościowych uważany za depozyt macierzysty emitenta,
— „jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych”– cząstkowe prawo własności aktywów netto funduszu inwestycyjnego otrzymywane przez inwestorów w zamian za zainwestowanie kapitału.
I. Szczegółowe zasady stosowania pierwszego kryterium dostępu
Aby otrzymać pozytywną ocenę spełniania tego kryterium:
a) |
depozyt papierów wartościowych zlokalizowany w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) musi być na liście zgłoszonych systemów prowadzonej zgodnie z art. 10 dyrektywy 98/26/WE; oraz |
b) |
w przypadku depozytu papierów wartościowych zlokalizowanego w państwie nienależącym do EOG należy przedłożyć opinię prawną (aktualizowaną okresowo w przypadku zaistnienia zasadniczych zmian mogących mieć wpływ na jej treść, albo na wniosek Rady Projektu T2S) wydaną przez kancelarię zatwierdzoną przez Radę Projektu T2S, potwierdzającą, że dany depozyt papierów wartościowych prowadzi działalność w oparciu o ramy prawne i regulacyjne odpowiadające ramom prawnym i regulacyjnym obowiązującym w Unii. |
II. Szczegółowe zasady stosowania drugiego kryterium dostępu
Depozyt papierów wartościowych, który nie wypełnia wszystkich zaleceń ESBC/CESR, informuje Radę Projektu T2S o odpowiednich szczegółach i przedstawia wyjaśnienia i dowody dotyczące niewypełnianych zaleceń ESBC/CESR. Depozyt taki przekazuje także Radzie Projektu T2S ustalenia odpowiednich właściwych organów zawarte w raporcie weryfikacyjnym. Ustalenia zawarte w raporcie weryfikacyjnym przetwarza się zgodnie z odpowiednimi procedurami dotyczącymi przyznawania dostępu do usług T2S oraz zapewnienia nieprzerwanego spełniania pięciu kryteriów dostępu. W przypadku gdy depozyt papierów wartościowych mający dostęp do usług T2S przestanie spełniać jedno z pięciu kryteriów dostępu, Rada Projektu T2S wszczyna procedurę określoną w umowach z depozytami papierów wartościowych.
Przyjmuje się, że depozyt papierów wartościowych spełnia niniejsze kryterium, jeżeli:
a) |
w przypadku depozytu zlokalizowanego w państwie należącym do EOG – został pozytywnie oceniony przez odpowiednie właściwe organy w świetle zaleceń ESBC/CESR; oraz |
b) |
w przypadku depozytu zlokalizowanego w państwie nienależącym do EOG – został pozytywnie oceniony przez odpowiednie właściwe organy w świetle zaleceń ESBC/CESR lub innych odpowiadających im standardów, takich jak standardy własne odpowiedniego właściwego organu lub zalecenia CPSS/IOSCO (1). W tym ostatnim przypadku Radzie Projektu T2S lub Radzie Prezesów należy dostarczyć dowody potwierdzające pozytywną ocenę depozytu papierów wartościowych w świetle takich standardów podobnego poziomu i charakteru. |
Jeżeli ocena odpowiednich właściwych organów zawiera informacje poufne, depozyt papierów wartościowych przedstawia ogólne podsumowanie ustaleń oceny, wykazujące stopień spełniania kryterium.
III. Szczegółowe zasady stosowania trzeciego kryterium dostępu
Depozyt papierów wartościowych mający dostęp do usług T2S nie jest zobowiązany do utrzymywania wszystkich swoich rachunków i sald w T2S dla każdego papieru wartościowego/kodu ISIN, który emituje albo w odniesieniu do którego pełni rolę depozytu pośredniczącego. Taki depozyt papierów wartościowych jest jednak zobowiązany do udostępniania papieru wartościowego/kodu ISIN na wniosek użytkownika depozytu-inwestora w T2S bez dodatkowych kosztów, bezzwłocznie oraz na podstawie umowy, która nie narzuca nieuzasadnionych wymogów. Niektóre jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych mogą nie być automatycznie odstępne dla depozytu-inwestora otwierającego rachunek w depozycie macierzystym emitenta z uwagi na ograniczenia prawne dotyczące transgranicznej dystrybucji jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.
Depozyt macierzysty emitenta ma obowiązek przestrzegania krajowych przepisów regulacyjnych, nie może jednak przerzucać kosztów związanych ze stosowaniem tych przepisów na inne depozyty papierów wartościowych w T2S. Wymóg ten zapewnia ponoszenie kosztów przestrzegania krajowych przepisów regulacyjnych przez podmioty lokalne oraz zasadę wzajemności pomiędzy depozytami papierów wartościowych w T2S. Ponadto wymóg ten wspiera w możliwym zakresie harmonizację procesów rozrachunkowych w T2S.
Depozyt macierzysty emitenta ma obowiązek przestrzegania krajowych przepisów regulacyjnych, ale musi odpowiadać na wnioski depozytu-inwestora o udostępnienie oraz nie może narzucać dodatkowych kosztów rozrachunku. Wszelkie opóźnienia spowodowane przestrzeganiem krajowych przepisów regulacyjnych muszą w równym stopniu stosować się do wszystkich stron.
Depozyt-inwestor może wnioskować w odpowiednim depozycie macierzystym emitenta lub depozycie pośredniczącym o papier wartościowy/kod ISIN, który nie jest jeszcze dostępny w T2S. Po otrzymaniu takiego wniosku depozyt macierzysty emitenta lub depozyt pośredniczący wprowadza dane referencyjne papierów wartościowych do T2S i udostępnia je w terminie określonym w podręczniku procedur operacyjnych (Manual of Operational Procedures), który zostanie dostarczony depozytom papierów wartościowych i bankom centralnym przez Eurosystem.
Jeżeli depozyt-inwestor podpisał wymagane warunki umowne, depozyt macierzysty emitenta otwiera na rzecz depozytu-inwestora bez zbędnej zwłoki przynajmniej jeden rachunek papierów wartościowych dla danego papieru wartościowego/kodu ISIN. Odmowa ze strony depozytu macierzystego inwestora otwarcia rachunku papierów wartościowych i udostępnienia depozytowi-inwestorowi papierów wartościowych depozytu macierzystego inwestora stanowi naruszenie trzeciego kryterium dostępu.
Depozyt-inwestor ma obowiązek informowania Rady Projektu T2S o każdym przypadku naruszenia trzeciego kryterium dostępu przez depozyt macierzysty emitenta. Biorąc pod uwagę charakter i częstotliwość naruszenia, Rada Projektu T2S stwierdza, czy depozyt macierzysty emitenta dopuścił się regularnego naruszenia kryterium, w którym to przypadku zastosowanie ma procedura określona w umowach z depozytami papierów wartościowych zgodnie z art. 16 wytycznych EBC/2010/2.
IV. Szczegółowe zasady stosowania czwartego kryterium dostępu
Niniejsze kryterium dostępu jest zgodne z wytycznymi w sprawie wzajemnego dostępu i współpracy operacyjnej (Access and Interoperability Guideline) (2), zgodnie z którymi depozyty-inwestorzy mają dostęp do usług depozytów macierzystych inwestora na tych samych warunkach i zasadach, co inni zwykli uczestnicy depozytu macierzystego inwestora.
Aby świadczyć usługi rozrachunku w odniesieniu do papierów wartościowych emitowanych przez depozyt macierzysty inwestora, depozyt-inwestor musi także świadczyć na rzecz swoich uczestników w odniesieniu do tych papierów wartościowych podstawowe usługi depozytowe. Tam, gdzie podstawowe usługi depozytowe są świadczone poza T2S, T2S oferuje podstawowe usługi rozrachunku operacji gotówkowych i operacji na papierach wartościowych w pieniądzu banku centralnego.
Depozyt macierzysty inwestora ma obowiązek przestrzegania standardów podgrupy T2S do spraw operacji na papierach wartościowych (T2S Corporate Actions Subgroup Standards) (3) i wszelkich mających zastosowanie standardów T2S i praktyk rynkowych.
Depozyt-inwestor musi być traktowany tak jak każdy inny klient depozytu macierzystego inwestora. Depozyt macierzysty inwestora nie może narzucać barier technicznych lub oferować depozytom-inwestorom preferencyjnych warunków na dostęp do podstawowych usług depozytowych.
V. Szczegółowe zasady stosowania piątego kryterium dostępu
Przy stosowaniu piątego kryterium dostępu należy zachować równe warunki konkurencji pomiędzy rynkami, na których konta depozytowe mogą być prowadzone bezpośrednio dla inwestorów finalnych (rynki typu direct holding) a rynkami, na których konta depozytowe są prowadzone na poziomie pośredników (rynki typu indirect holding). Depozyt papierów wartościowych działający na rynku typu direct holding zasadniczo może migrować do T2S albo wprowadzając wszystkie swoje rachunki papierów wartościowych do T2S, albo stosując model mieszany (layered model), w którym rachunki techniczne uczestnika są w T2S a rachunki inwestorów finalnych pozostają na lokalnej platformie depozytu. Piąte kryterium dostępu jest całkowicie spełnione, jeżeli rynek typu direct holding decyduje się na pełne zintegrowanie i prowadzenie wszystkich swoich rachunków papierów wartościowych w T2S. Jeżeli jednak rynek typu direct holding decyduje się na migrację do T2S według modelu mieszanego, Rada Projektu T2S, biorąc pod uwagę istotę piątego kryterium dostępu, musi w swojej ocenie powiązanych procesów wewnątrz i na zewnątrz T2S wskazać, czy rynek ten powinien wystąpić o wyłączenie stosowania piątego kryterium dostępu.
(1) Dokument „Committee on Payment and Settlement Systems (CPSS)/Technical Committee of the International Organization of Securities Commissions (IOSCO) Recommendations for securities settlement systems” dostępny na stronie internetowej Banku Rozrachunków Międzynarodowych pod adresem www.bis.org.
(2) Wytyczne w sprawie wzajemnego dostępu i współpracy operacyjnej (Access and Interoperability Guideline) z dnia 28 czerwca 2007 r., definiujące zasady i warunki wzajemnego dostępu depozytów papierów wartościowych do swoich systemów oraz współpracy operacyjnej zgodnie z kodeksem postępowania określającym wspólne zasady w zakresie cen i kosztów usług transakcyjnych i posttransakcyjnych w UE (Code of Conduct), dostępne na stronie internetowej Komisji Europejskiej pod adresem http://ec.europa.eu.
(3) Dostępne na stronie internetowej Europejskiego Banku Centralnego pod adresem www.ecb.europa.eu.