(1)

Zgodnie z art. 61 akapit pierwszy lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 cukier i izoglukoza wyprodukowane w danym roku gospodarczym w ilości przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 56 wymienionego rozporządzenia, mogą zostać wywiezione wyłącznie w ramach ustalonego limitu ilościowego.

(2)

Szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące wywozu pozakwotowego, zwłaszcza w odniesieniu do pozwoleń na wywóz, są określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2). Limit ilościowy należy jednak ustalać na dany rok gospodarczy, przy uwzględnieniu ewentualnych możliwości na rynkach eksportowych.

(3)

W odniesieniu do roku gospodarczego 2011/2012 w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 372/2011 (3) ustalono limit ilościowy dla wywozu w wysokości 650 000 ton w przypadku cukru pozakwotowego oraz w wysokości 50 000 ton w przypadku izoglukozy pozakwotowej. Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 372/2011 stosuje się dopiero od dnia 1 stycznia 2012 r. i w związku z tym wnioski o pozwolenie na wywóz nie mogą być składane przed tą datą w odniesieniu do limitów ilościowych ustalonych we wspomnianym rozporządzeniu.

(4)

Według najnowszych szacunków produkcja cukru pozakwotowego mogłaby znacznie wzrosnąć w roku gospodarczym 2011/2012 r. ze względu na doskonałe warunki pogodowe oraz zwiększenie obszaru siewu. Przewiduje się, że produkcja cukru pozakwotowego wzrośnie z 2 333 000 ton w roku 2010/2011 do 4 920 000 ton w roku 2011/2012 r., a zatem należy zapewnić dodatkowe rynki zbytu na wywóz cukru pozakwotowego.

(5)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 397/2010 z dnia 7 maja 2010 r. ustalającym limit ilościowy dla wywozu pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy na okres do końca roku gospodarczego 2010/2011 (4) ustalono limit ilościowy na wywóz izoglukozy pozakwotowej w wysokości początkowej 50 000 ton. W świetle silnego popytu eksportowego ilość ta została zwiększona do 65 000 ton na mocy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 852/2011 r. z dnia 24 sierpnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 397/2010 w odniesieniu do limitu ilościowego dla wywozu pozakwotowej izoglukozy na okres do końca roku gospodarczego 2010/2011 (5).

(6)

Biorąc pod uwagę, że ustalony przez WTO pułap dla wywozu w roku gospodarczym 2011/2012 nie został w pełni wykorzystany, należy zwiększyć o 700 000 ton limit ilościowy dla wywozu cukru pozakwotowego, tak by wykorzystać wszystkie możliwe rynki zbytu dostępnego produktu. Środek ten zapewni dodatkowe możliwości gospodarcze dla unijnego sektora cukru. Podobnie, na podstawie doświadczeń z roku gospodarczego 2010/2011, limit ilościowy dla wywozu izoglukozy pozakwotowej należy zwiększyć o 20 000 ton. W celu umożliwienia unijnym producentom cukru pozakwotowego i izoglukozy pozakwotowej wykorzystania możliwości rynkowych na ich rynkach eksportowych i czerpania korzyści z bieżących wysokich cen międzynarodowych należy udostępnić zwiększone ilości przed dniem 1 stycznia 2012 r. W celu zapewnienia dobrego zarządzania rynkiem należy umożliwić składanie wniosków o pozwolenia dotyczące 700 000 ton od dnia 1 grudnia 2011 r., natomiast wniosków o pozwolenia dotyczące 650 000 ton od dnia 1 stycznia 2012 r. Zatem w odniesieniu do ilości 700 000 ton należy przewidzieć odstępstwo od rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1010/2011 (6).

(7)

Należy odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 372/2011.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

1)

w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

2)

art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

3)

w art. 3 skreśla się akapit drugi.

(1)

Ceny cukru na rynku światowym od kilku miesięcy utrzymują się na poziomie zbliżonym do unijnych cen na rynku wewnętrznym lub nawet powyżej tego poziomu. Prognozy dotyczące cen na rynku światowym, opierające się na rynkach kontraktów terminowych w Nowym Jorku i Londynie wskazują ponadto dla marca, maja i lipca 2012 r. stały wysoki poziom cen cukru na rynku światowym. Przewiduje się zatem, że przywozy z państw trzecich korzystających z niektórych umów preferencyjnych wzrosną jedynie umiarkowanie w ciągu roku gospodarczego 2011/2012.

(2)

Prognozowany bilans sytuacji na rynku cukru w Unii w roku gospodarczym 2011/2012 wykazuje negatywną różnicę pomiędzy dostępnością a wykorzystaniem. Wynikający z tego niski poziom końcowych zapasów grozi zakłóceniem podaży cukru na rynku Unii.

(3)

Z tego powodu, jak również w celu zwiększenia podaży, konieczne jest ułatwienie przywozu poprzez obniżenie należności przywozowych w odniesieniu do określonych ilości cukru, w sposób podobny do przewidzianego w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 634/2011 z dnia 29 czerwca 2011 r. otwierającym stały przetarg na przywóz cukru objętego kodem CN 1701 z zastosowaniem obniżonej stawki celnej w roku gospodarczym 2010/2011 (2). Przedmiotowe ilości oraz obniżkę należności przywozowych należy oszacować, biorąc pod uwagę obecną sytuację i jej przewidywany rozwój na unijnym i światowym rynku cukru. Szacowana ilość i obniżka należności przywozowych powinna się zatem opierać na systemie przetargów.

(4)

Należy również określić minimalne wymogi kwalifikacyjne stosowane w przetargach.

(5)

Każdej złożonej ofercie musi towarzyszyć zabezpieczenie. Zabezpieczenie oferty, która zwycięży w przetargu, staje się zabezpieczeniem wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz, natomiast w przypadku odrzucenia oferty zostaje zwolnione.

(6)

Właściwe organy państw członkowskich powinny powiadamiać Komisję o dopuszczalnych ofertach. Aby uprościć i ujednolicić wspomniane powiadomienia, należy udostępnić odpowiednie wzory.

(7)

Dla każdego przetargu częściowego należy przyjąć przepisy umożliwiające Komisji ustalenie minimalnych stawek celnych oraz, w stosownych przypadkach, współczynnika przydziału w celu zmniejszenia przyjętych ilości lub podjęcia decyzji o nieustalaniu minimalnych stawek celnych.

(8)

Państwa członkowskie powinny jak najszybciej poinformować oferentów o wynikach ich uczestnictwa w przetargu częściowym.

(9)

Należy jasno stwierdzić, że w trakcie pierwszych trzech miesięcy roku gospodarczego pozwolenia na przywóz cukru surowego do rafinacji są wydawane jedynie na rzecz rafinerii przemysłowych.

(10)

Właściwe organy powinny powiadomić Komisję o ilościach, w odniesieniu do których wydano pozwolenia na przywóz. W tym celu Komisja powinna udostępnić odpowiednie wzory.

(11)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

(1)

Ceny cukru na rynku światowym od kilku miesięcy utrzymują się na poziomie zbliżonym do unijnych cen na rynku wewnętrznym lub nawet powyżej tego poziomu. Prognozy dotyczące cen na rynku światowym, opierające się na rynkach kontraktów terminowych w Nowym Jorku i Londynie wskazują ponadto dla marca, maja i lipca 2012 r. stały wysoki poziom cen cukru na rynku światowym. Przewiduje się zatem, że przywozy z państw trzecich korzystających z określonych umów preferencyjnych wzrosną jedynie umiarkowanie w ciągu roku gospodarczego 2011/2012.

(2)

Prognozowany bilans sytuacji na rynku cukru w Unii w roku gospodarczym 2011/2012 wykazuje deficyt w wysokości 700 000 ton między ilością wykorzystywaną a ilością, która powinna być dostępna. Wynikający z tego niski poziom końcowych zapasów grozi zakłóceniem podaży cukru na rynku Unii i prowadzi do wzrostu cen na unijnym rynku wewnętrznym cukru.

(3)

Z drugiej strony, z powodu dobrych zbiorów w niektórych częściach Unii produkcja cukru przekroczyła kwotę określoną w art. 56 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 o blisko 5 mln ton. Biorąc pod uwagę szacunki dotyczące zobowiązań umownych producentów cukru w odniesieniu do niektórych zastosowań przemysłowych przewidzianych w art. 62 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz zobowiązań wywozowych na rok 2011/2012 dotyczących cukru pozakwotowego, nadal będą dostępne znaczące ilości cukru pozakwotowego w wysokości około 1 000 000 ton. Część tego cukru mogłaby zostać udostępniona na rynku cukru w Unii w celu częściowego zaspokojenia popytu oraz uniknięcia nadmiernego wzrostu cen.

(4)

Artykuł 187 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 upoważnia Komisję do podjęcia koniecznych środków w odniesieniu do danego sektora, jeżeli notowania cen lub ceny na rynku światowym cukru osiągają poziom, który zakłóca lub grozi zakłóceniem podaży na rynku Unii. W tym kontekście możliwe środki nie są ograniczone do wyraźnie wymienionego środka polegającego na zawieszeniu całości lub części przywozowych należności celnych.

(5)

W roku gospodarczym 2010/2011 w niektórych okresach czasu cena cukru na rynku światowym znajdowała się na poziomie zbliżonym do średniej ceny notowanej na rynku unijnym lub nawet powyżej tego poziomu. W tym kontekście oraz uwzględniając koszty transportu i opóźnienia związane z przywozem, sam tylko instrument obniżania ceł przywozowych może nie wystarczyć, by zaspokoić niedobór cukru kwotowego oraz przeciwdziałać presji na wzrost cen na rynku UE.

(6)

Artykuł 64 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 upoważnia Komisję do ustalania wysokości opłaty za przekroczenie kwoty krajowej pozakwotowej produkcji cukru i izoglukozy na dostatecznie wysokim poziomie, tak aby uniknąć gromadzenia nadwyżek. W art. 3 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 967/2006 z dnia 29 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do pozakwotowej produkcji cukru (2) wspomnianą opłatę ustalono na 500 EUR za tonę.

(7)

Utrzymująca się niska podaż cukru na rynku wewnętrznym w roku gospodarczym 2011/2012 może umożliwić sprzedaż 400 000 ton cukru pozakwotowego na rynku wewnętrznym. Ponieważ niedobór podaży jest mniej poważny niż w roku gospodarczym 2010/2011 oraz środek podejmowany jest na wcześniejszym etapie w porównaniu z rokiem gospodarczym 2010/2011, pomimo wciąż istniejących wątpliwości co do dokładnych ilości dostępnych na rynku UE, właściwe jest ustalenie obniżonej opłaty, tak aby uniknąć ryzyka gromadzenia nadwyżek. Dla tej ograniczonej ilości pozakwotowej produkcji cukru należy ustalić obniżoną opłatę za przekroczenie kwoty krajowej w wysokości wynoszącej za tonę różnicę pomiędzy najnowszą publicznie dostępną średnią ceną unijną a ceną na rynku światowym.

(8)

Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustala kwoty zarówno dla cukru, jak i dla izoglukozy, podobny środek powinien mieć zastosowanie do odpowiedniej ilości pozakwotowej produkcji izoglukozy, ponieważ produkt ten jest w pewnym stopniu komercyjnym zamiennikiem cukru.

(9)

Z tego powodu, jak również w celu zwiększenia podaży producenci cukru i izoglukozy powinni zwrócić się do właściwych organów państw członkowskich o wydanie świadectw zezwalających im na sprzedaż na rynku Unii pewnych ilości pozakwotowej produkcji cukru objętej obniżoną opłatą za przekroczenie kwoty krajowej.

(10)

Ważność świadectw powinna być ograniczona w czasie w celu zachęcenia do szybkiej poprawy sytuacji w zakresie podaży.

(11)

Ustalenie górnych granic dla ilości, o które mogą się ubiegać poszczególni producenci w jednym okresie składania wniosków, i ograniczenie wydawania świadectw wyłącznie do produktów wyprodukowanych przez wnioskodawcę powinno zapobiec działaniom spekulacyjnym w ramach systemu ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu.

(12)

Przy składaniu wniosków producenci cukru powinni zobowiązać się do zapłaty ceny minimalnej buraków cukrowych za buraki potrzebne do wyprodukowania ilości cukru, w odniesieniu do której składają oni wniosek. Należy również określić minimalne wymogi kwalifikacyjne stosowane w odniesieniu do wniosków.

(13)

Właściwe organy państw członkowskich powinny powiadomić Komisję o otrzymanych wnioskach. Aby uprościć i ujednolicić wspomniane powiadomienia, należy udostępnić odpowiednie wzory.

(14)

Komisja powinna zapewnić wydawanie świadectw wyłącznie w ramach limitów ilościowych ustalonych w niniejszym rozporządzeniu. Dlatego też, w razie potrzeby, Komisja powinna ustalić współczynnik przydziału mający zastosowanie do otrzymanych wniosków.

(15)

Państwa członkowskie powinny niezwłocznie powiadomić wnioskodawców, czy ilości, w odniesieniu do których składali wnioski, zostały w całości lub w części przyznane.

(16)

Obniżona opłata za przekroczenie kwoty krajowej powinna zostać zapłacona po przyjęciu wniosku i przed wydaniem świadectwa.

(17)

Właściwe organy powinny powiadomić Komisję o ilościach, w odniesieniu do których wydano świadectwa umożliwiające obniżenie opłaty za przekroczenie kwoty krajowej. W tym celu Komisja powinna udostępnić odpowiednie wzory.

(18)

Ilości cukru udostępnione na rynku unijnym w ilościach przekraczających ilości przewidziane w świadectwach wydanych na mocy niniejszego rozporządzenia powinny podlegać opłacie za przekroczenie kwoty krajowej, o której mowa w art. 64 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. W związku z tym należy dopilnować, aby każdy wnioskodawca niespełniający swojego zobowiązania do udostępniania na rynku unijnym ilości objętej przyznanym mu świadectwem również zapłacił kwotę 500 EUR za tonę. To spójne podejście ma na celu zapobieganie przypadkom nadużywania mechanizmu wprowadzonego przez niniejsze rozporządzenie.

(19)

W celu ustalenia średnich cen cukru kwotowego i pozakwotowego na rynku unijnym zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 952/2006 z dnia 29 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do zarządzania rynkiem wewnętrznym cukru oraz systemu kwot (3) cukier objęty świadectwami wydawanymi na mocy niniejszego rozporządzenia powinien być traktowany jak cukier kwotowy.

(20)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

a)

ustala współczynnik przydziału mający zastosowanie do ilości objętych każdym zgłoszonym wnioskiem o przyznanie świadectwa;

b)

odrzuca wnioski, które jeszcze nie zostały zgłoszone;

c)

zamyka okres składania wniosków.

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1211/2011 (2) zmniejszono w odniesieniu do pewnych państw członkowskich maksymalny dopuszczalny nakład połowowy ustanowiony w rozporządzeniu Rady (UE) nr 57/2011 (3) oraz – w przypadku określonych obszarów połowów i rodzajów rybołówstwa – w rozporządzeniu Rady (UE) nr 1415/2004 (4).

(2)

W wyniku niedawnej wymiany korespondencji z niektórymi państwami członkowskimi nastąpiła konieczność dodatkowego sprawdzenia informacji stanowiących podstawę rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1211/2011 oraz wysokości odliczeń nakładu połowowego określonych w załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1211/2011.

(3)

Biorąc pod uwagę, że rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1211/2011 będzie po wejściu w życie bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich oraz uwzględniając bezpośredni wpływ, jaki może to wywrzeć na działalność połowową niektórych operatorów w UE, należy uchylić wspomniane rozporządzenie od wspomnianej daty w oczekiwaniu na sprawdzenie odnośnych informacji i zastąpienie go nowym rozporządzeniem. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku Komisji związanego z dokonywaniem w kolejnych latach odliczeń nakładu połowowego z powodu przełowienia w 2010 r.,

(1)

Artykuł 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje, że należność celna przywozowa na produkty oznaczone kodami CN 1001 10 00 , 1001 90 91 , ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002 , ex 1005 inne niż ziarna hybrydowe oraz ex 1007 inne niż hybrydy do siewu, jest równa cenie interwencyjnej obowiązującej na takie produkty w przywozie, powiększonej o 55 %, minus cena importowa CIF stosowana wobec danej przesyłki. Należności te nie mogą jednak przekroczyć konwencyjnej stawki celnej określonej na podstawie Nomenklatury scalonej.

(2)

Artykuł 136 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że do celów obliczenia należności celnych przywozowych, o których mowa w ust. 1 wspomnianego artykułu, reprezentatywne ceny przywozowe CIF ustanawiane są regularnie dla produktów określonych w tym ustępie.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 642/2010 ceną do obliczania należności przywozowej produktów oznaczonych kodami CN 1001 10 00 , 1001 90 91 , ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002 00 , 1005 10 90 , 1005 90 00 i 1007 00 90 jest dzienna reprezentatywna cena CIF w przywozie ustalona w sposób określony w art. 5 wspomnianego rozporządzenia.

(4)

Należy ustalić należności celne przywozowe na okres od dnia 1 grudnia 2011 r., mające zastosowanie do czasu wejścia w życie nowych ustaleń,

(1)

W oparciu o wnioski o współfinansowanie ze środków unijnych, przekazane przez państwa członkowskie w ramach programów kontroli rybołówstwa na 2011 r., Komisja przyjęła decyzję wykonawczą nr 2011/431/UE z dnia 11 lipca 2011 r. w sprawie wkładu finansowego Unii w programy państw członkowskich na 2011 r. w dziedzinie kontroli i inspekcji rybołówstwa oraz nadzoru nad nim (2), zgodnie z którą część budżetu na rok 2011 pozostała niewykorzystana.

(2)

Tę niewykorzystaną część budżetu na 2011 r. należy obecnie rozdysponować na podstawie nowej decyzji.

(3)

Zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 861/2006 zwrócono się do państw członkowskich o przedstawienie programów w związku z dodatkowymi środkami przeznaczonymi na obszary priorytetowe określone przez Komisję w piśmie z dnia 20 maja 2011 r. skierowanym do państw członkowskich, tj. automatyzację danych i zarządzanie nimi, elektroniczne systemy rejestrowania i przekazywania informacji (systemy ERS), urządzenia elektroniczne do rejestrowania i przekazywania informacji (urządzania ERS) oraz satelitarne systemy monitorowania statków (VMS), a także na identyfikowalność i kontrolowanie mocy silnika.

(4)

Na tej podstawie i z uwagi na ograniczenia budżetowe wnioski o finansowanie unijne w ramach tych programów związane z takimi działaniami jak programy szkoleń i wymiany oraz pilotażowe programy inspekcji i obecności obserwatorów, analiza i ocena wydatków, inicjatywy zwiększające znajomość przepisów WPRyb oraz budowa statków i samolotów patrolowych zostały odrzucone jako niezwiązane z określonymi powyżej obszarami priorytetowymi.

(5)

Ze względu na ograniczenia budżetowe w ramach wskazanych przez Komisję obszarów priorytetowych możliwe okazało się odzyskanie jedynie części z poniesionych w ramach programów wydatków kwalifikowalnych. Komisja dokonała wyboru projektów, które otrzymają dofinansowanie, w oparciu o najpilniejsze potrzeby określone przez Komisję.

(6)

Wnioski dotyczące działań wymienionych w art. 8 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (WE) nr 861/2006 mogą kwalifikować się do finansowania unijnego.

(7)

Wnioski o finansowanie unijne zostały ocenione pod względem zgodności z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 391/2007 z dnia 11 kwietnia 2007 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006 w zakresie wydatków poniesionych przez państwa członkowskie w ramach wdrażania systemów monitorowania i kontroli mających zastosowanie do wspólnej polityki rybackiej (3).

(8)

Należy zatem ustalić maksymalne kwoty i wysokość wkładu finansowego Unii w granicach ustanowionych w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 861/2006 oraz określić warunki, na jakich taki wkład może być przyznawany.

(9)

W celu stworzenia zachęty do inwestowania w ramach działań priorytetowych określonych przez Komisję oraz uwzględniając negatywny wpływ kryzysu finansowego na budżety państw członkowskich, z tytułu wydatków związanych z obszarami priorytetowymi, o których mowa powyżej, przysługiwać powinna wysoka stawka współfinansowania, mieszcząca się w granicach określonych w art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 861/2006.

(10)

Aby kwalifikować się do objęcia wkładem finansowym, elektroniczne urządzenia lokacyjne powinny spełniać wymogi określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiającym szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (4).

(11)

Aby kwalifikować się do objęcia wkładem finansowym, urządzenia elektroniczne do rejestrowania i przekazywania informacji znajdujące się na statkach rybackich powinny spełniać wymogi określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 404/2011.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

(1)

Załącznik I do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 63/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2011/7/UE z dnia 7 stycznia 2011 r. zmieniającą załącznik XI do dyrektywy Rady 2003/85/WE w odniesieniu do wykazu laboratoriów uprawnionych do pracy z żywym wirusem pryszczycy (2).

(3)

Decyzja ta dotyczy prawodawstwa w zakresie żywych zwierząt z wyłączeniem ryb i zwierząt akwakultury. Prawodawstwa dotyczącego powyższych kwestii nie stosuje się do Islandii zgodnie z ust. 2 części wprowadzającej rozdziału I załącznika I do Porozumienia. Niniejszej decyzji nie stosuje się zatem do Islandii.

(4)

Niniejsza decyzja dotyczy prawodawstwa regulującego zagadnienia weterynaryjne. Prawodawstwa regulującego zagadnienia weterynaryjne nie stosuje się do Liechtensteinu na czas rozszerzenia na Liechtenstein stosowania Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi, zgodnie z ustaleniami w dostosowaniach sektorowych do załącznika I. Niniejszej decyzji nie stosuje się zatem do Liechtensteinu,

„—

32011 D 0007: decyzją Komisji 2011/7/UE z dnia 7 stycznia 2011 r. (Dz.U. L 5 z 8.1.2011, s. 27).”.

(1)

Załącznik I do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 63/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

Załącznik II do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 70/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (2).

(3)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/617/UE z dnia 14 października 2010 r. zmieniającą decyzję 2009/821/WE w odniesieniu do wykazów punktów kontroli granicznej i jednostek weterynaryjnych w systemie Traces (3).

(4)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/653/UE z dnia 21 października 2010 r. zmieniającą załącznik II do decyzji 2009/861/WE w sprawie środków przejściowych na mocy rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do przetwarzania mleka surowego niespełniającego wymagań UE w niektórych zakładach mleczarskich w Bułgarii (4).

(5)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/654/UE z dnia 27 października 2010 r. zmieniającą decyzję 2009/852/WE w odniesieniu do wykazu niektórych zakładów mleczarskich w Rumunii objętych niektórymi środkami przejściowymi (5).

(6)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2011/9/UE z dnia 10 stycznia 2011 r. zmieniającą decyzję 2010/89/UE w zakresie środków przejściowych dotyczących stosowania niektórych wymogów strukturalnych zawartych w rozporządzeniach (WE) nr 852/2004 i (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (6) w odniesieniu do zakładów w Rumunii.

(7)

Niniejszej decyzji nie stosuje się do Liechtensteinu,

1)

w pkt 39 (decyzja Komisji 2009/821/WE) w części 1.2 dodaje się tiret w brzmieniu:

2)

pod nagłówkiem „Zastosowanie mają ustalenia przejściowe określone w następujących aktach:” w tiret pierwszym (decyzja Komisji 2009/852/WE) dodaje się, co następuje: w pkt 16 (rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady) oraz pkt 17 (rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady) w części 6.1:

„ , zmieniona:

3)

pod nagłówkiem „Zastosowanie mają ustalenia przejściowe określone w następujących aktach:” w tiret drugim (decyzja Komisji 2010/89/UE) dodaje się, co następuje: w pkt 16 (rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady) w części 6.1:

„ , zmieniona:

4)

pod nagłówkiem „Zastosowanie mają ustalenia przejściowe określone w następujących aktach:” w tiret drugim (decyzja Komisji 2009/861/WE) dodaje się tiret w brzmieniu: w pkt 17 (rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady) w części 6.1:

1)

pod nagłówkiem „Zastosowanie mają ustalenia przejściowe określone w następujących aktach:” w tiret pierwszym (decyzja Komisji 2009/852/WE) dodaje się, co następuje:

„ , zmieniona:

2)

pod nagłówkiem „Zastosowanie mają ustalenia przejściowe określone w następujących aktach:” w tiret drugim (decyzja Komisji 2010/89/UE) dodaje się, co następuje:

„ , zmieniona:

(1)

Załącznik II do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 74/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić dyrektywę Komisji 2011/10/UE z dnia 8 lutego 2011 r. zmieniającą dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu włączenia bifentryny jako substancji czynnej do załącznika I do tej dyrektywy (2).

(3)

W Porozumieniu należy uwzględnić dyrektywę Komisji 2011/11/UE z dnia 8 lutego 2011 r. zmieniającą dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu włączenia octanu (Z, E)-tetradeka-9,12-dienylu jako substancji czynnej do załącznika I i IA do tej dyrektywy (3).

(4)

W Porozumieniu należy uwzględnić dyrektywę Komisji 2011/12/UE z dnia 8 lutego 2011 r. zmieniającą dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu włączenia fenoksykarbu jako substancji czynnej do załącznika I do tej dyrektywy (4).

(5)

W Porozumieniu należy uwzględnić dyrektywę Komisji 2011/13/UE z dnia 8 lutego 2011 r. zmieniającą dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu włączenia kwasu nonanowego jako substancji czynnej do załącznika I do tej dyrektywy (5),

„—

32011 L 0010: dyrektywą Komisji 2011/10/UE z dnia 8 lutego 2011 r. (Dz.U. L 34 z 9.2.2011, s. 41),

—

32011 L 0011: dyrektywą Komisji 2011/11/UE z dnia 8 lutego 2011 r. (Dz.U. L 34 z 9.2.2011, s. 45),

—

32011 L 0012: dyrektywą Komisji 2011/12/UE z dnia 8 lutego 2011 r. (Dz.U. L 34 z 9.2.2011, s. 49),

—

32011 L 0013: dyrektywą Komisji 2011/13/UE z dnia 8 lutego 2011 r. (Dz.U. L 34 z 9.2.2011, s. 52).”.

(1)

Załącznik X do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 102/2010 z dnia 1 października 2010 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/425/UE z dnia 28 lipca 2010 r. zmieniającą decyzję 2009/767/WE w odniesieniu do tworzenia, prowadzenia i publikowania zaufanych list podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne nadzorowanych/akredytowanych przez państwa członkowskie (2),

—

32010 D 0425: decyzją Komisji 2010/425/UE z dnia 28 lipca 2010 r. (Dz.U. L 199 z 31.7.2010, s. 30).”.

(1)

Załącznik XI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 79/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2009/343/WE z dnia 21 kwietnia 2009 r. zmieniającą decyzję 2007/131/WE w sprawie udostępnienia w sposób zharmonizowany widma radiowego na potrzeby urządzeń wykorzystujących technologię ultraszerokopasmową na terytorium Wspólnoty (2).

(3)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2009/381/WE z dnia 13 maja 2009 r. zmieniającą decyzję 2006/771/WE w sprawie harmonizacji widma radiowego na potrzeby urządzeń bliskiego zasięgu (3),

1)

w pkt 5cw (decyzja Komisji 2007/131/WE) dodaje się, co następuje:

„ , zmieniona:

2)

w pkt 5cz (decyzja Komisji 2006/771/WE) dodaje się tiret w brzmieniu:

(1)

Załącznik XI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 79/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2009/884/WE z dnia 30 listopada 2009 r. zmieniającą decyzję 2007/116/WE w związku z wprowadzeniem dodatkowych zastrzeżonych numerów zaczynających się na „116” (2),

„—

32009 D 0884: decyzją Komisji 2009/884/WE z dnia 30 listopada 2009 r. (Dz.U. L 317 z 3.12.2009, s. 46).”.

(1)

Załącznik XI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 79/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/166/UE z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie harmonizacji warunków korzystania z widma radiowego na potrzeby usług łączności ruchomej na pokładach statków (usługi MCV) w Unii Europejskiej (2),

„5czg.

32010 D 0166: decyzja Komisji 2010/166/UE z dnia 19 marca 2010 r. w sprawie harmonizacji warunków korzystania z widma radiowego na potrzeby usług łączności ruchomej na pokładach statków (usługi MCV) w Unii Europejskiej (Dz.U. L 72 z 20.3.2010, s. 38).”.

(1)

Załącznik XI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 79/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/146/UE z dnia 5 marca 2010 r. na mocy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie właściwej ochrony na podstawie ustawy Wysp Owczych w sprawie ochrony danych osobowych (2),

„5el.

32010 D 0146: decyzja Komisji 2010/146/UE z dnia 5 marca 2010 r. na mocy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie właściwej ochrony na podstawie ustawy Wysp Owczych w sprawie ochrony danych osobowych (Dz.U. L 58 z 9.3.2010, s. 17)”.

(1)

Załącznik XIII do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 90/2011 z dnia 19 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić dyrektywę 2010/40/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu (2),

„17k.

32010 L 0040: dyrektywa 2010/40/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu (Dz.U. L 207 z 6.8.2010, s. 1).”.

(1)

Załącznik XIII do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 90/2011 z dnia 19 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/713/UE z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie modułów procedur oceny zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji WE stosowanych w technicznych specyfikacjach interoperacyjności przyjętych na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (2),

„37dd.

32010 D 0713: decyzja Komisji 2010/713/UE z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie modułów procedur oceny zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji WE stosowanych w technicznych specyfikacjach interoperacyjności przyjętych na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (Dz.U. L 319 z 4.12.2010, s. 1).”.

(1)

Załącznik XIII do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 90/2011 z dnia 19 lipca 2011 r. (1).

(2)

Protokół 37 do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 76/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (2).

(3)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr 661/2010/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej (3).

(4)

Decyzja nr 661/2010/UE uchyla decyzję nr 1692/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4), która jest uwzględniona w Porozumieniu i którą w związku z powyższym należy wykreślić z Porozumienia.

(5)

Dla dobrego funkcjonowania Porozumienia protokół 37 do Porozumienia należy rozszerzyć tak, by obejmował Komitet Transeuropejskiej Sieci Transportowej ustanowiony decyzją 661/2010/UE,

a)

w art. 8 ust. 1 słów „i z zastosowaniem dyrektyw 92/43/EWG i 2009/147/WE” nie stosuje się do państw EFTA;

b)

w art. 13 ust. 5 lit. b) słowa „art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej” otrzymują brzmienie: „art. 61 i 62 Porozumienia”;

c)

w art. 21 dodaje się ustęp w brzmieniu:

d)

artykułu 25 ust. 1 nie stosuje się do państw EFTA.”

(1)

Załącznik XXI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 89/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 (2).

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 471/2009 uchyla ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 (3), które jest uwzględnione w Porozumieniu i które powinno nadal obowiązywać państwa EFTA i w związku z powyższym powinno zostać uchylone w ramach Porozumienia ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r.,

1)

pkt 8 (rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95) otrzymuje numer 8a;

2)

przed nowym pkt 8a (rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95) wprowadza się punkt w brzmieniu:

3)

skreśla się tekst nowego pkt 8a (rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95) ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r.

(1)

Załącznik XXI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 89/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 92/2010 z dnia 2 lutego 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi, w odniesieniu do wymiany danych między organami celnymi a krajowymi urzędami statystycznymi, sporządzania statystyk i oceny jakości (2).

(3)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 113/2010 z dnia 9 lutego 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 471/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk Wspólnoty dotyczących handlu zagranicznego z państwami trzecimi w odniesieniu do zakresu zgłaszanego handlu, definicji danych, sporządzania statystyk handlowych w podziale według charakterystyki działalności oraz według waluty fakturowania, a także w odniesieniu do szczególnych towarów lub przepływów (3).

(4)

Rozporządzenie (UE) nr 113/2010 uchyla ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenie Komisji (WE) nr 1917/2000 (4), które jest uwzględnione w Porozumieniu i które powinno nadal obowiązywać państwa EFTA do czasu wprowadzenia środków w celu zastosowania się do rozporządzenia (WE) nr 471/2009, i w związku z powyższym powinno zostać uchylone w ramach Porozumienia ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r.,

1)

po pkt 8a (rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95) dodaje się punkty w brzmieniu:

2)

tekst w pkt 16a (rozporządzenie Komisji (WE) nr 1917/2000) skreśla się ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r.

(1)

Załącznik XXI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 89/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 263/2011 z dnia 17 marca 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 458/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskiego systemu zintegrowanych statystyk na temat ochrony socjalnej (ESSPROS) w odniesieniu do rozpoczęcia pełnego gromadzenia danych dla modułu ESSPROS dotyczącego świadczeń netto z tytułu ochrony socjalnej (2),

„18ud.

32011 R 0263: rozporządzenie Komisji (UE) nr 263/2011 z dnia 17 marca 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 458/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskiego systemu zintegrowanych statystyk na temat ochrony socjalnej (ESSPROS) w odniesieniu do rozpoczęcia pełnego gromadzenia danych dla modułu ESSPROS dotyczącego świadczeń netto z tytułu ochrony socjalnej (Dz.U. L 71 z 18.3.2011, s. 4).”.

(1)

Załącznik XXI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 89/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 1151/2010 z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 763/2008 w sprawie spisów powszechnych ludności i mieszkań w odniesieniu do ustaleń dotyczących raportów jakości i ich struktury oraz formatu technicznego przekazywania danych (2),

„18yc.

32010 R 1151: rozporządzenie Komisji (UE) nr 1151/2010 z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 763/2008 w sprawie spisów powszechnych ludności i mieszkań w odniesieniu do ustaleń dotyczących raportów jakości i ich struktury oraz formatu technicznego przekazywania danych (Dz.U. L 324 z 9.12.2010, s. 1).”.

(1)

Załącznik XXI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 89/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję Komisji 2011/142/UE z dnia 3 marca 2011 r. zmieniającą decyzję 97/80/WE ustanawiającą przepisy w celu wdrożenia dyrektywy Rady 96/16/WE w sprawie prowadzenia badań statystycznych dotyczących sektora mleka i przetworów mlecznych (2),

„—

32011 D 0142: decyzją Komisji 2011/142/UE z dnia 3 marca 2011 r. (Dz.U. L 59 z 4.3.2011, s. 66).”.

(1)

Załącznik XXI do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 89/2011 z dnia 1 lipca 2011 r. (1).

(2)

W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (WE) nr 1200/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. wdrażające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1166/2008 w sprawie badań struktury gospodarstw rolnych i badania metod produkcji rolnej w odniesieniu do współczynników dotyczących sztuk dużych oraz definicji cech objętych badaniem (2).

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1200/2009 uchyla decyzję Komisji 2000/115/WE (3), która jest uwzględniona w Porozumieniu i którą w związku z powyższym należy uchylić w ramach Porozumienia,