ISSN 1977-0766

doi:10.3000/19770766.L_2011.276.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 276

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 54
21 października 2011


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1048/2011 z dnia 20 października 2011 r. uchylające rozporządzenie (WE) nr 1763/2004 nakładające określone środki ograniczające dla wsparcia skutecznego wykonania mandatu Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii (MTKJ)

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1049/2011 z dnia 20 października 2011 r. w sprawie wykonania art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 753/2011 dotyczącego środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie

2

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1050/2011 z dnia 20 października 2011 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Darjeeling (ChOG)]

5

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1051/2011 z dnia 20 października 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 692/2011 w sprawie europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki w zakresie struktury sprawozdań dotyczących jakości i przekazywania danych ( 1 )

13

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1052/2011 z dnia 20 października 2011 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

22

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1053/2011 z dnia 20 października 2011 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz i przyznawania uprawnień do przywozu w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca października 2011 r. w ramach kontyngentów taryfowych na przywóz mięsa drobiowego, otwartych rozporządzeniem (WE) nr 616/2007

24

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1054/2011 z dnia 20 października 2011 r. w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni października 2011 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz wysokiej jakości wołowiny na mocy rozporządzenia (WE) nr 620/2009

26

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1055/2011 z dnia 20 października 2011 r. ustalające refundacje wywozowe dla mleka i przetworów mlecznych

27

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1056/2011 z dnia 20 października 2011 r. ustalające refundacje wywozowe dla mięsa drobiowego

31

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1057/2011 z dnia 20 października 2011 r. ustalające refundacje wywozowe dla jaj

33

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1058/2011 z dnia 20 października 2011 r. ustalające refundacje wywozowe dla wieprzowiny

35

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1059/2011 z dnia 20 października 2011 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 971/2011 na rok gospodarczy 2011/2012

37

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1060/2011 z dnia 20 października 2011 r. ustalające ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1484/95

39

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1061/2011 z dnia 20 października 2011 r. ustalające stawki refundacji stosowane do mleka i produktów mlecznych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu

41

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1062/2011 z dnia 20 października 2011 r. ustalające stawki refundacji mające zastosowanie do jaj i żółtek jaj wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu

44

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady 2011/697/WPZiB z dnia 20 października 2011 r. w sprawie zmiany decyzji 2011/621/WPZiB przedłużającej mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej

46

 

*

Decyzja wykonawcza Rady 2011/698/WPZiB z dnia 20 października 2011 r. w sprawie wykonania decyzji 2011/486/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie

47

 

*

Decyzja wykonawcza Rady 2011/699/WPZiB z dnia 20 października 2011 r. dotycząca wykonania decyzji 2010/788/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Demokratycznej Republiki Konga

50

 

 

2011/700/UE

 

*

Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 20 października 2011 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2011/303/UE w odniesieniu do daty rozpoczęcia stosowania (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 7373)

62

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/84/UE z dnia 15 grudnia 2010 r. zmieniającej – w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii – dyrektywę 2001/83/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. L 348 z 31.12.2010)

63

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 361/2008 z dnia 14 kwietnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (Dz.U. L 121 z 7.5.2008)

63

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/1


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1048/2011

z dnia 20 października 2011 r.

uchylające rozporządzenie (WE) nr 1763/2004 nakładające określone środki ograniczające dla wsparcia skutecznego wykonania mandatu Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii (MTKJ)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2010/603/WPZiB z dnia 7 października 2010 r. w sprawie dalszych środków wspierających skuteczne wykonanie mandatu Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii (MTKJ) (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1763/2004 (2) wprowadza w życie decyzję 2010/603/WPZiB poprzez zamrożenie aktywów niektórych osób w celu wsparcia mandatu MTKJ.

(2)

Decyzja 2010/603/WPZiB wygasła w dniu 10 października 2011 r.

(3)

Należy zatem uchylić rozporządzenie (WE) nr 1763/2004 ze skutkiem natychmiastowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Rozporządzenie (WE) nr 1763/2004 niniejszym traci moc.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Rady

M. SAWICKI

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 265 z 8.10.2010, s. 15.

(2)  Dz.U. L 315 z 14.10.2004, s. 14.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/2


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 1049/2011

z dnia 20 października 2011 r.

w sprawie wykonania art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 753/2011 dotyczącego środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie

RADA UNI EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 753/2011 z dnia 1 sierpnia 2011 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie (1), a w szczególności jego art. 11 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 1 sierpnia 20011 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 753/2011.

(2)

W dniu 4 października 2011 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych powołany zgodnie z pkt. 30 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1988 (2011) zatwierdził dodanie trzech osób do wykazu osób, grup, przedsiębiorstw i podmiotów objętych środkami ograniczającymi.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (UE) nr 753/2011,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Osoby wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia dodaje się do wykazu zamieszczonego w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 753/2011.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Rady

M. SAWICKI

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 199 z 2.8.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

WYKAZ OSÓB, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1

(1)

Faizullah Noorzai Akhtar Mohammed Mira Khan (pseudonim: (a) Hadżi Faizullah Khan Noorzai, (b) Hadżi Faizuulah Khan Norezai, (c) Hadżi Faizullah Khan, (d) Hadżi Fiazullah Khan, (e) Hadżi Faizullah Khan Noori, (f) Hadżi Faizullah Noor, (g) Hadżi Pazullah Noorzai, (h) Hadżi Mullah Faizullah).

Tytuł: Hadżi. Adres: Boghra Road, miejscowość Miralzei, Chaman, prowincja Baluchistan (Beludżystan), Pakistan.

Data urodzenia: (a) 1962 r., (b) 1961 r., (c) między rokiem 1968 a 1970 r.

Miejsce urodzenia: (a) Lowy Kariz, dystrykt Spin Boldak, prowincja Kandahar, Afganistan, (b) Kadanay, dystrykt Spin Boldak, prowincja Kandahar, Afganistan.

Obywatelstwo: afgańskie.

Inne informacje: (a) ważny finansista talibski. (b) Od połowy 2009 roku dostarczał broń, amunicję, materiały wybuchowe i sprzęt medyczny bojownikom talibskim oraz gromadził fundusze dla talibów i zapewniał im szkolenia w afganistańsko-pakistańskiej strefie przygranicznej. (c) Wcześniej organizował i finansował talibskie operacje w prowincji Kandahar w Afganistanie. (d) Od roku 2010 podróżował do Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz do Japonii i był właścicielem przedsiębiorstw w tych państwach. (e) Należy do plemienia Nurzai, szczep Miralzai. (f) Brat Malika Noorzaia. (g) Imię i nazwisko ojca: Akhtar Mohammed (pseudonim: Haji Mira Khan).

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 4.10.2011 r.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

Faizullah Noorzai Akhtar Mohammed Mira Khan jest jednym z ważnych finansistów talibskich, a wysocy rangą przywódcy talibscy inwestowali za jego pośrednictwem środki finansowe. Zebrał dla talibów ponad 100 000 USD od darczyńców z rejonu Zatoki Perskiej, a w roku 2009 przekazał część swoich własnych pieniędzy. Wspierał również finansowo przywódcę talibów w prowincji Kandahar i zapewnił fundusze na szkolenia bojowników talibskich i bojowników Al-Kaidy, którzy mieli przeprowadzać ataki przeciwko koalicyjnym i afgańskim siłom wojskowym. Od połowy 2005 roku Faizullah organizował i finansował operacje talibskie w prowincji Kandahar w Afganistanie. Oprócz wspierania finansowego Faizullah ułatwiał również w inny sposób szkolenia i operacje talibskie. Od połowy 2009 roku dostarczał broń, amunicję, materiały wybuchowe i sprzęt medyczny bojownikom talibskim z południowego Afganistanu. W połowie 2008 roku był odpowiedzialny za udzielanie schronienia talibskim zamachowcom samobójcom i przerzucanie ich z Pakistanu do Afganistanu. Faizullah dostarczał także talibom pociski przeciwlotnicze, pomagał w przemieszczaniu się bojowników talibskich w prowincji Helmand w Afganistanie, ułatwiał talibskie operacje zamachowców samobójców oraz przekazywał odbiorniki radiowe i pojazdy członkom społeczności talibów w Pakistanie.

Od połowy 2009 roku Faizullah prowadził medresę (szkołę wyznaniową) w afganistańsko-pakistańskiej strefie przygranicznej; w szkole tej zebrano dziesiątki tysiecy dolarów dla talibów. Teren medresy prowadzonej przez Faizullaha był wykorzystywany do szkolenia bojowników talibskich w zakresie budowy i używania improwizowanych ładunków wybuchowych. Od końca 2007 roku medresa prowadzona przez Faizullaha była wykorzystywana do szkolenia bojowników Al-Kaidy, których następnie wysłano do prowincji Kandahar w Afganistanie.

W roku 2010 Faizullah utrzymywał biura i prawdopodobnie był właścicielem nieruchomości, w tym hoteli, w Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Faizullah regularnie podróżował do Dubaju i Japonii ze swoim bratem, Malikiem Noorzaiem (TI.N.154.11) w celu importu samochodów, części samochodowych oraz odzieży. Od początku 2006 roku Faizullah był właścicielem przedsiębiorstw w Dubaju i w Japonii.

(2)

Malik Noorzai (pseudonim: (a) Hadżi Malik Noorzai, (b) Hadżi Malak Noorzai, (c) Hadżi Malek Noorzai, (d) Hadżi Maluk, (e) Hadżi Aminullah).

Tytuł: Hadżi. Data urodzenia: (a) 1957 r. (b) 1960 r.

Obywatelstwo: afgańskie.

Inne informacje: (a) finansista talibów. (b) Jest właścicielem przedsiębiorstw w Japonii i często podróżuje do Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz do Japonii. (c) Od 2009 roku ułatwiał działalność talibów, w tym przez rekrutację bojowników i zapewnianie wsparcia logistycznego. (d) Prawdopodobnie przebywa na pograniczu afgańsko-pakistańskim. (e) Należy do plemienia Nurzai. (f) Brat Faizullaha Noorzaia Akhtara Mohammeda Miry Khana.

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 4.10.2011 r.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

Malik Noorzai jest urodzonym w Pakistanie biznesmenem wspierającym finansowo talibów. Malik i jego brat Faizullah Noorzai Akhtar Mohammed Mira Khan (TI.M.153.11) zainwestowali miliony dolarów w różne przedsiębiorstwa przynoszące korzyść talibom. Pod koniec 2008 roku przedstawiciele talibów zwrócili się do Malika jako do przedsiębiorcy, u którego można inwestować fundusze talibskie. Przynajmniej od roku 2005 Malik ofiarował również osobiście dziesiątki tysięcy dolarów oraz rozdzielił setki tysięcy dolarów wśród talibów; część tej kwoty została zebrana wśród darczyńców z regionu Zatoki Perskiej i Pakistanu, część zaś była własnością samego Malika. Malik dysponował również nieformalnym systemem przekazywania środków pieniężnych (ang. „hawala account”) w Pakistanie, w którym lokowano dziesiątki tysięcy dolarów przekazywanych co kilka miesięcy z Zatoki Perskiej w celu wspierania działalności talibów. Malik ułatwiał również działalność talibów. Malik przez 16 lat do roku 2009 pełnił funkcję głównego opiekuna medresy (szkoły wyznaniowej) w afganistańsko-pakistańskiej strefie przygranicznej; medresa ta była wykorzystywana przez talibów do indoktrynacji i szkolenia rekrutów. Malik przekazywał między innymi fundusze na wspieranie wymienionej medresy. Malik wraz ze swoim bratem był również zaangażowany w przechowywanie pojazdów, które wykorzystywano w talibskich operacjach z udziałem zamachowców samobójców, a także pomagał w przemieszczaniu się bojowników talibskich w prowincji Helmand w Afganistanie. Malik jest właścicielem przedsiębiorstw w Japonii i często odwiedza Dubaj i Japonię w związku z prowadzeniem interesów. Na początku 2005 roku Malik miał w Afganistanie firmę importującą pojazdy, która sprowadzała pojazdy z Dubaju i z Japonii. Importował samochody, części samochodowe oraz odzież z Dubaju i z Japonii do swoich firm, w których zainwestowali dwaj przywódcy talibscy. W połowie 2010 roku Malik wraz ze swoim bratem doprowadzili do zwolnienia setek kontenerów z ładunkiem wartym podobno miliony dolarów; władze pakistańskie przejęły te kontenery na początku 2010 roku, ponieważ były przekonane, że ich odbiorcy mają powiązania z terroryzmem.

(3)

Abdul Aziz Abbasin (pseudonim: Abdul Aziz Mahsud).

Data urodzenia: 1969 r.

Miejsce urodzenia: miejscowość Sheykhan, obszar Pirkowti, dystrykt Orgun , prowincja Paktika, Afganistan.

Inne informacje: Główny przywódca sieci Haqqani dowodzonej przez Sirajuddina Jallaloudina Haqqaniego (TI.H.144.07.). W talibskim gabinecie cieni gubernator dystryktu Orgun w prowincji Paktika w Afganistanie na początku 2010 roku. Prowadził obóz szkoleniowy dla bojowników spoza Afganistanu w prowincji Paktika. Był zaangażowany w transport broni do Afganistanu.

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 4.10.2011 r.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

Abdul Aziz Abbasin jest jednym z głównych przywódców sieci Haqqani, bojówki związanej z talibami, działającej z terytorium wschodniego Afganistanu oraz Agencji Północnego Waziristanu na Terytoriach Plemiennych Pakistanu Administrowanych Federalnie. Na początku 2010 roku Abbasin otrzymał rozkazy od Sirajuddina Haqqaniego (TI.H.144.07) i został wyznaczony przez niego do pełnienia w talibskim gabinecie cieni funkcji gubernatora dystryktu Orgun w prowincji Paktika w Afganistanie. Abbasin dowodzi grupą bojowników talibskich i pomagał w prowadzeniu obozu szkoleniowego dla bojowników cudzoziemskich zlokalizowanego w prowincji Paktika. Abbasin brał również udział w organizowaniu zasadzek na pojazdy używane do dostaw dla rządowych sił afgańskich oraz do transportu broni do Afganistanu.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/5


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1050/2011

z dnia 20 października 2011 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Darjeeling (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 5 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Indii zgłoszony dnia 12 listopada 2007 r. dotyczący rejestracji nazwy „Darjeeling” jako chronionego oznaczenia geograficznego został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Niemcy, Francja, Włochy, Austria, Zjednoczone Królestwo i obywatel Indii zgłosili sprzeciwy do rejestracji tej nazwy na mocy art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006. Sprzeciwy uznano za dopuszczalne na podstawie art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. a), c) i d) powyższego rozporządzenia. Pismem z dnia 11 czerwca 2010 r. Komisja wezwała strony do podjęcia starań w celu osiągnięcia między sobą porozumienia.

(3)

Francja i Indie osiągnęły porozumienie, wskutek którego do jednolitego dokumentu wprowadzono objaśnienia, że jedynie pakowanie hurtowe musi się odbywać na wyznaczonym obszarze geograficznym, a umieszczanie herbaty w opakowaniach przeznaczonych dla konsumentów może odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym lub poza nim. W konsekwencji należy jasno stwierdzić w odniesieniu do etykietowania, że obowiązkowe zamieszczanie numeru licencji oraz ustalonego logo dotyczy jedynie produktów hurtowych transportowanych z wyznaczonego obszaru geograficznego.

(4)

Niemcy, Włochy, Austria, Zjednoczone Królestwo i obywatel Indii, z jednej strony, oraz Indie, z drugiej strony, osiągnęły jedynie częściowe porozumienie w wyznaczonych ramach czasowych. W następstwie tego porozumienia nazwa botaniczna „Camellia sinensis M Kuntz” powinna mieć prawidłowe brzmienie „Camellia sinensis L.O. Kuntze”, a pakowanie hurtowe herbaty „Darjeeling” powinno się odbywać wyłącznie na wyznaczonym obszarze geograficznym. Wszelkie inne rodzaje pakowania lub przepakowywania, w tym umieszczanie herbaty w opakowaniach przeznaczonych dla konsumenta końcowego, mogą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym lub poza nim.

(5)

Zgłaszający sprzeciw stwierdzili ponadto że nie zachowano zgodności z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.

(6)

Jeżeli chodzi o domniemany brak związku pomiędzy reputacją i renomą produktu a obszarem produkcji, ustalono, iż specyfikacja produktu wykazuje, że produkt ma specyficzny charakter oraz że metody postępowania oraz umiejętności wykorzystywane przez producentów, jak również cechy klimatyczne i środowisko wyznaczonego obszaru geograficznego (naturalne odprowadzanie wody z gleby, wyjątkowe połączenie bardzo obfitych opadów i stałej niskiej temperatury) mają istotny wpływ na właściwości produktu, które w głównej mierze decydują o jego reputacji.

(7)

Jeżeli chodzi o sprzeciw dotyczący domniemanej nieistotności danych analitycznych przytaczanych w jednolitym dokumencie, dane te nie mają wpływu na omawiany związek, który opiera się na reputacji, a służą one jedynie opisowi właściwości produktu. Ponadto w rozporządzeniu (WE) nr 510/2006 nie przewiduje się wymogu ujawniania źródła analizy.

(8)

Nazwę „Darjeeling” należy jedynie stosować jako oznaczenie handlowe w odniesieniu do herbaty, która jest w całości wyprodukowana na wyznaczonym obszarze geograficznym zgodnie ze specyfikacją, mimo że mieszanie tej herbaty może odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym lub poza nim. Mieszanki herbaty Darjeeling i innych rodzajów herbaty nie mogą być opatrzone oznaczeniem handlowym „Darjeeling”, ale powinny być oznaczone zgodnie z unijnymi przepisami w zakresie etykietowania, w szczególności aby uniknąć wprowadzania konsumentów w błąd w istotnym stopniu.

(9)

W oświadczeniach o sprzeciwie wskazano, że nazwa „Darjeeling” jest używana do oznaczania niektórych produktów, które nie są zgodne ze specyfikacją, ale które są porównywalne z takimi produktami. Uznano, że trwałe stosowanie takiego oznaczenia na tych produktach zagraża istnieniu nazwy „Darjeeling”. Dlatego też producentom porównywalnych produktów należy przyznać pięcioletni okres przejściowy na wykorzystywanie przedmiotowej nazwy, zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, o ile produkty te były zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu co najmniej przez pięć lat przed dniem 14 października 2009 r. oraz pod warunkiem przestrzegania unijnego porządku prawnego, w szczególności w zakresie dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (3).

(10)

Jeżeli chodzi o domniemany rodzajowy charakter nazwy, która jest przedmiotem wniosku o rejestrację, nie stwierdzono żadnych dowodów na jej rodzajowy charakter.

(11)

W świetle powyższych ustaleń nazwę „Darjeeling” należy zarejestrować w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, a jednolity dokument należy odpowiednio uaktualnić i opublikować.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Chronionych Oznaczeń Geograficznych i Chronionych Nazw Pochodzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Oznaczenie wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowane.

Artykuł 2

Rejestracja podlega pięcioletniemu okresowi przejściowemu, w którego trakcie nazwy zawierające oznaczenie „Darjeeling” mogą być stosowane na produktach wytworzonych niezgodnie ze specyfikacją, o ile produkty te były zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu co najmniej przez pięć lat przed dniem 14 października 2009 r. i pod warunkiem przestrzegania unijnego porządku prawnego, w szczególności w zakresie wprowadzania w błąd konsumentów w istotnym stopniu w rozumieniu art. 2 dyrektywy 2000/13/WE.

Artykuł 3

Uaktualniony jednolity dokument znajduje się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. C 246 z 14.10.2009, s. 12.

(3)  Dz.U. L 109 z 6.5.2000, s. 29.


ZAŁĄCZNIK I

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.8.   Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy itp.)

INDIE

Darjeeling (ChOG)


ZAŁĄCZNIK II

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

„DARJEELING”

NR WE: IN-PGI-0005-0659-12.11.2007

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa

„Darjeeling”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Indie

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.8:

Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Nazwa botaniczna krzewu herbacianego Darjeeling to Camellia sinensis L.O. Kuntze. Krzew herbaciany Darjeeling jest wytrzymałym, wiecznie zielonym, wolno rosnącym krzewem o wielu łodygach, który, w sprzyjających okolicznościach, może urosnąć do wysokości 2,5 metra. Krzew herbaciany Darjeeling potrzebuje około 6–8 lat, aby dojrzeć na tyle, by dawać opłacalne zbiory, a cykl życia tego produktu przy zachowaniu dobrych praktyk rolniczych wynosi ponad 100 lat. Krzew potrafi przetrzymać surowe zimy, przedłużające się susze i wpływ dużych wysokości charakterystycznych dla rejonu Darjeeling. Zielone liście krzewu są małe; mają jasny, połyskliwy, zielony kolor; często pokryte są srebrnym meszkiem i mają długie pączki. Wydajność herbaty Darjeeling jest dużo niższa niż herbat uprawianych na innych obszarach, co powoduje, że zbiory i produkcja są kosztowne. Niska wydajność spowodowana jest wysokim położeniem tego obszaru geograficznego i wyjątkowymi warunkami klimatycznymi. Krzew herbaciany Darjeeling po raz pierwszy zasadzono na początku XIX wieku. Na przestrzeni lat zaadaptował się do środowiska naturalnego i nabył swoje cechy charakterystyczne, tj. unikalny charakter herbaty Darjeeling opisywany przez znanych degustatorów herbaty i konsumentów.

Po zaparzeniu herbata Darjeeling uzyskuje kolor od jasnocytrynowego do głęboko bursztynowego. Uważa się, że jej napar przybiera niezwykle różnorodne odmiany jasności, głębi i bukietu. Z naparu emanuje woń o złożonej i przyjemnej nucie oraz posmak z elementami aromatu, bukietu i charakterystycznej cechy. Jeżeli chodzi o cechy organoleptyczne naparu z herbaty Darjeeling, zwykle opisuje się go jako łagodny, gładki, okrągły, delikatny, dojrzały, słodki, rześki, wytrawny i energetyczny.

Do składników chemicznych obecnych w herbacie Darjeeling w bardzo wysokim stężeniu należą: tlenek linalolu I, II, III i IV, linalol, geraniol, salicylan metylu, alkohol benzylowy, 2-fenyloetanol, dwuhydroaktynidiolidyna, kwas heksanowy, kwas cis-3-heksanowy, kwas trans-2-heksanowy, kwas trans-geraniowy, 3,7-dimetyl-1,5,7-oktatrien-3-ol (którego procentową ilość określa się na 0,36 %–1,24 %) i 2,6-demetyl-3, 7-oktadien-2, 6-diol (którego procentową ilość określa się na 3,36 %–9,99 %). Dwa ostatnie składniki występują w bardzo wysokim stężeniu (dochodzącym odpowiednio do 1,24 % i 9,99 %).

Unikalny smak herbaty Darjeeling jest bezpośrednim wynikiem kombinacji genów rośliny, która jest typowa dla obszaru Darjeeling, składu chemicznego gleby bogatej w minerały, dużych opadów na wzgórzach Darjeeling (do 4 000 mm rocznie), wysokości położenia (od 600 metrów nad poziomem morza w najniższym punkcie do 2 250 metrów w najwyższym) i unikalnej różnicy temperatur (od 5 do 30 °C). Wpływ warunków rolno-klimatycznych, takich jak: światło, temperatura, wilgotność, opady itp., odgrywa ważną rolę w wytwarzaniu metabolitów wtórnych mających związek z jakością herbaty Darjeeling. Zaobserwowano, że niektóre odmiany tej herbaty uprawiane w innych częściach kraju o odmiennych warunkach rolno-klimatycznych nie uzyskują unikalnego aromatu/smaku herbaty Darjeeling.

Przemysł herbaciany w Darjeeling trzyma się ustalonego kanonu praktyk rolniczych, które wypracowano i stosowano przez ponad 150 lat, tak aby utrzymać wzrost pędów, przy jednoczesnym utrzymaniu wysokości krzewu umożliwiającej ręczne zbieranie. Każdy kilogram wyprodukowanej herbaty składa się z około 20 000 pojedynczych, zebranych ręcznie pędów. Daje to obraz tego, jak wielki wysiłek ludzki wiąże się z produkcją tej herbaty.

Herbata Darjeeling przetwarzana jest jedynie za pomocą tradycyjnej, konwencjonalnej metody, w której na każdym etapie wykorzystuje się tradycyjne umiejętności/wiedzę, a którą określa się mianem produkcji w stylu Darjeeling.

Istnieją trzy różne klasy wielkości herbaty Darjeeling, które noszą tradycyjne nazwy Whole Leaf (pełnoliściasta), Brokens (z liści łamanych) i Fannings (z liści rozdrobnionych).

3.3.   Surowce

Nie dotyczy.

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

Nie dotyczy.

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Zbiory liści herbaty Darjeeling zaczynają się na przełomie lutego i marca, a kończą w połowie listopada, w zależności od warunków pogodowych i temperatury otoczenia; chłodne miesiące zimowe, od grudnia do lutego, są okresem spoczynku. Krzew herbaciany Darjeeling daje tylko 50–100 gramów gotowej herbaty rocznie. Zrywanie herbaty Darjeeling wymaga specjalnej umiejętności/techniki, która jest częścią tradycyjnej wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Zrywanie wykonywane jest głównie przez bardzo wprawione kobiety, ponieważ aby zachować wysoką jakość, zielone liście krzewu wymagają delikatnego i ostrożnego traktowania.

Po zbiorach liście herbaty Darjeeling przetwarzane są wyłącznie za pomocą tradycyjnej, konwencjonalnej metody, w typowym stylu produkcji Darjeeling, w fabrykach zlokalizowanych na terenie konkretnych plantacji, w obrębie określonego obszaru uprawy herbaty Darjeeling. Tradycyjne umiejętności/wiedza, przekazywane z pokolenia na pokolenie, są stosowane na każdym etapie produkcji. Ostrożnie zerwany zielony liść jest tak delikatny, że należy się z nim obchodzić wyjątkowo subtelnie. Pomimo że różne odmiany liści wymagają głęboko zróżnicowanych sposobów przetwarzania, przestrzega się jednakowych etapów produkcji.

Przetwarzanie herbaty Darjeeling odbywa się w fabrykach zlokalizowanych wyłącznie w zgłoszonych plantacjach herbaty. Suszenie, sortowanie, klasyfikacja i pakowanie hurtem mają miejsce wyłącznie w fabrykach zlokalizowanych na obszarze zgłoszonych plantacji herbaty. Warto zauważyć, że żaden etap przetwarzania herbaty nie ma miejsca poza plantacjami herbaty.

Wszystkie etapy produkcji herbaty (zbiory, suszenie i przetwarzanie) mają zatem miejsce na określonych obszarach.

Po dostarczeniu do fabryki liście są poddawane „podsuszaniu”. Celem procesu podsuszania jest powolne odparowanie wilgoci z zielonych liści przez okres 14–16 godzin. Liść kurczy się i staje się tak miękki, że może wytrzymać mechaniczne wyginanie i zwijanie. Po tym, gdy w strukturze liścia zaszły zmiany fizyczne i chemiczne, zaczynają się rozwijać cechy charakterystyczne naparu.

Zielone liście segreguje się i rozkłada równomiernie na drucianych siatkach umocowanych nad specjalnie zaprojektowanymi „korytkami”, które przypominają bardzo długie drewniane skrzynie. Każde korytko jest komorą powietrzną, w której świeże i suche powietrze przechodzi w sposób regulowany przez zielone liście do momentu osiągnięcia pożądanego poziomu „podsuszenia”. Na tym etapie wyparowuje w przybliżeniu 75 % zawartości wody ze świeżego zielonego liścia.

Podsuszony liść jest usuwany z korytka, a następnie umieszczany i skręcany w maszynach rolujących, które poddając zwiędnięty liść rolowaniu pod ciśnieniem, skręcają go, rozrywają komórki i uwalniają naturalne soki, wspomagając utlenianie i przyspieszając pigmentację. Ciśnienie i sekwencje rolowania są bardzo dokładnie kontrolowane, aby herbacie nadać optymalną jakość, unikając szkodliwych skutków przegrzania.

Następnie liście są rozkładane cienką warstwą w chłodnym, przewiewnym pomieszczeniu, tak aby się powolnie utleniały (fermentowały). Ten etap, w którym flawanole łączą się z tlenem w powietrzu, trwa od 2 do 4 godzin, przede wszystkim w zależności od temperatury otoczenia i wilgotności względnej. Doświadczony wytwórca herbaty potrafi w regularnych odstępach czasu określić etapy tworzenia się jakości herbaty na podstawie zapachu wydzielanego przez liście w danym momencie. Ta zapachowa ocena ma zasadnicze znaczenie dla jakości naparu. Bogaty, kwiatowy aromat unoszący się w pomieszczeniu, gdzie zachodzi rolowanie i fermentacja (utlenianie) herbaty Darjeeling, jest uderzający i z pewnością niezapomniany dla osób odwiedzających.

Po osiągnięciu optymalnego poziomu fermentacji (utlenienia) utlenione liście poddawane są prażeniu (lub suszeniu) w celu powstrzymania dalszej fermentacji (utleniania) poprzez dezaktywację enzymów i w celu usunięcia prawie całej pozostałej wilgoci z liścia. Suszarnia herbaty jest komorą, w której sfermentowane (utlenione) liście poddaje się działaniu gorącego powietrza o regulowanej temperaturze, różnej w różnych częściach komory, przez 20–30 minut. Odpowiednie prażenie redukuje zawartość wilgoci w produkcie końcowym poniżej 2 %, co daje w efekcie suchą, kruchą herbatę, która jest następnie sortowana według wielkości za pomocą wibrujących sit. Posortowana herbata jest wreszcie wysyłana w partiach/paczkach w opakowaniach wyłożonych folią i zaprojektowanych tak, aby utrzymać świeżość i jakość przez dłuższy okres.

Po zakończeniu sortowania herbata otrzymuje nazwy odpowiadające wielkości danej klasy. Wyróżnia się trzy kategorie:

a)

Whole Leaf (pełnoliściasta) – FTGOP – Fine Tippy Golden Flowery Orange Pekoe.

b)

Brokens (z liści łamanych) – TGBOP – Tippy Golden Broken Orange Pekoe.

c)

Fannings (z liści rozdrobnionych) – GOF – Golden Orange Fannings.

Powyższe kategorie różnią się przede wszystkim wielkością liści.

Orange Pekoe (Pomarańczowe Pekoe) jest określeniem opisującym klasę, którą można znaleźć w systemie klasyfikacji o tej samej nazwie stosowanym do sortowania herbat czarnych. System opiera się wyłącznie na wielkości przetworzonych i wysuszonych liści herbaty czarnej.

Powyższe gradacje odnoszą się jedynie do wielkości całego liścia po przetworzeniu, a nie do rozróżnień jakościowych. Wszystkie klasy są produktem z tego samego zielonego liścia. Nazewnictwo to jest stosowane do rozróżniania klasy wyprodukowanej herbaty według wielkości liści herbaty po przetworzeniu.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Nie ma szczegółowych wymogów dotyczących pakowania herbaty Darjeeling. Herbata Darjeeling dociera do konsumenta końcowego w UE w opakowaniach hurtowych lub w opakowaniach detalicznych. 95 % całego pakowania, aż do umieszczenia herbaty w opakowaniach przeznaczonych dla konsumentów, odbywa się w UE (reszta pakowana jest w Indiach).

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Każde opakowanie musi być opatrzone numerem licencji producenta/podmiotu pakującego przyznanej w ramach Programu certyfikowanych znaków towarowych służących ochronie Darjeeling z 1999 r., zarządzanego przez Indyjską Radę Herbaty (The Tea Board of India) (ustawowy organ utworzony na mocy indyjskiej ustawy o herbacie z 1953 r. nadającej tej radzie uprawnienia do zarządzania produkcją herbaty) oraz zastrzeżonym logo Darjeeling (krążek ze stylizowanym wizerunkiem Hinduski trzymającej liście herbaty). Kobieta ma stylizowany, okrągły kolczyk w uchu i kolczyk w nosie. Oznaczenie słowne „Darjeeling” otacza lewą część okrągłego logo. Wszystkie te elementy razem składają się na logo Darjeeling.

Image

To specjalne logo Darjeeling, stworzone w 1983 r. i zarejestrowane w Indiach jako wspólny znak towarowy, jest wymaganym elementem etykiety herbaty, która została certyfikowana przez Indyjską Radę Herbaty jako zgodna ze standardami i charakterystyką herbaty Darjeeling. Od momentu wprowadzenia logo Darjeeling pojawia się zawsze na kartonach/pudłach opakowaniowych podlegających regulacjom Rady.

Indyjska Rada Herbaty zarejestrowała logo Darjeeling jako znak certyfikacji na mocy indyjskiej ustawy o znakach handlowych i towarowych z 1958 r.

Indyjska Rada Herbaty zarejestrowała logo Darjeeling również na mocy nowej ustawy o oznaczeniach geograficznych towarów (ich rejestracji i ochronie) z 1999 r.

Nazwa klasy nie jest obowiązkowym elementem etykiety.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Herbata Darjeeling uprawiana jest w dystrykcie Darjeeling, znajdującym się w stanie Bengal Zachodni w Indiach. Ogrody herbaciane znajdują się na terytorium następujących taluków dystryktu Darjeeling (w stanie Bengal Zachodni w Indiach): taluk Sadar; tylko pagórkowate tereny taluku Kalimpong obejmujące Samabeong Tea Estate, Ambiok Tea Estate, Mission Hill Tea Estate, Upper Fagu i Kumai Tea Estates; a także taluk Kurseong, z wyłączeniem obszarów będących na liście jurysdykcyjnej 20, 21, 23, 24, 29, 31 i 33, obejmujący taluk Subtiguri należący do New Chumta Tea Estate, Simulbari oraz Marionbari Tea Estate, pod kontrolą komendy policji w Kurseong w taluku Kurseong. Plantacje herbaty znajdują się na stromych zboczach na wysokości od 600 do 2 250 metrów nad poziomem morza, co umożliwia doskonałe i naturalne odprowadzenie obfitych opadów występujących w tym dystrykcie.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Plantacje herbaty są zlokalizowane na stromych zboczach na wysokości od 600 do 2 250 metrów nad poziomem morza, co umożliwia doskonałe i naturalne odprowadzenie obfitych opadów występujących w tym dystrykcie. Warto zwrócić uwagę na znaczenie wysokości położenia terenu, ponieważ jest ono charakterystyczne dla jakości Darjeeling. W połączeniu z okresowym zachmurzeniem i dniami słonecznymi nadaje to herbacie Darjeeling unikalny charakter.

Tutejsza gleba jest żyzna, a górzysty teren umożliwia naturalne odprowadzenie obfitych opadów występujących w tym dystrykcie.

Ze względu na stałą niską temperaturę poziom przemiany materii (fotosyntezy) krzewu herbacianego Darjeeling jest dużo niższy niż w przypadku innych krzewów herbacianych, co hamuje wzrost zielonych liści i zwiększa stężenie naturalnych substancji chemicznych charakterystycznych dla tej herbaty.

Obszar uprawy herbaty Darjeeling znajduje się w rejonie siedmiu dolin między wzgórzami Darjeeling, z których widać Himalaje i szczyt Kanczendzanga będący trzecią najwyższą górą na świecie. Zimne wiatry wiejące przez obszar siedmiu dolin od strony Himalajów (w trakcie roku temperatury wiatrów są różne) są jednym z czynników, które powodują, że herbata Darjeeling ma tak unikalny smak. Co więcej, wzgórza Darjeeling nocami pokryte są mgłą, która zbiera z otoczenia drobinki wody, delikatnie nawilżając liście herbaty w ciągu nocy. Na wzgórzach Darjeeling występują w ciągu roku bardzo obfite opady (do 4 000 mm, a nie mniej niż 2 000 mm). Jedynie przez około 180 dni wzgórza Darjeeling są nasłonecznione tylko przez 4–5 godzin. Wszystkie te zjawiska naturalne znacząco przyczyniają się do powstania niezwykłego smaku i wyjątkowych właściwości herbaty Darjeeling.

5.2.   Specyfika produktu

Herbata Darjeeling cieszy się sporą sławą ze względu na swój unikalny smak, którego nie udało się uzyskać nigdzie indziej na świecie. Krzewy uprawiane w górskich regionach Darjeeling od ponad 150 lat kształtowane są przez występujące na przemian okresy deszczu, słońca i wilgotnych, ale łagodnych mgieł. Aby utrzymać ten charakterystyczny smak, zbieracze herbaty zrywają jedynie dwa najlepsze liście i pączek. Herbata o takich cechach, produkowana w regionie Darjeeling jedynie w ilości 9–10 milionów kilogramów rocznie stała się towarem ekskluzywnym i pożądanym. Jest to niszowy produkt luksusowy. Dbałość o wysoką jakość skutkuje bardzo niskimi plonami. Producenci herbaty Darjeeling robią wszystko, aby zapewnić utrzymanie najwyższych standardów jakości bez względu na łączące się z tym wysokie koszty. Sztuka zrywania listków herbaty przekazywana na północy z pokolenia na pokolenie ma wręcz wartość artystyczną. Na kilku etapach produkcji herbaty (jak objaśniono powyżej) obecny jest czynnik ludzki.

Herbata Darjeeling jest przetwarzana jedynie metodą tradycyjną, w której na każdym etapie wykorzystuje się pracę ludzką i tradycyjne umiejętności/wiedzę.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a szczególną jakością, renomą lub inną cechą produktu

Elementy geograficzne i rolno-klimatyczne: ze względu na unikalne i złożone połączenie warunków rolno-klimatycznych panujących we wszystkich 87 plantacjach herbaty w dystrykcie Darjeeling, a także ze względu na uregulowania Rady dotyczące produkcji, herbata produkowana w tym regionie posiada charakterystyczne i naturalne właściwości organoleptyczne w postaci smaku, aromatu i konsystencji, które zdobyły jej stałą klientelę i uznanie wyrobionych konsumentów na całym świecie oraz spowodowały, że stała się niszowym produktem luksusowym.

Topografia: plantacje herbaty Darjeeling zlokalizowane są na stromych zboczach na wysokości od 600 do 2 250 metrów nad poziomem morza, co umożliwia doskonałe i naturalne odprowadzenie obfitych opadów występujących w tym dystrykcie. Unikalny smak herbaty Darjeeling jest bezpośrednim wynikiem kombinacji genów rośliny, składu chemicznego gleby, wysokości nad poziomem morza, temperatury i opadów charakterystycznych dla wzgórz Darjeeling. Przemysł herbaciany w Darjeeling trzyma się ustalonego kanonu praktyk rolniczych, które wypracowano i stosowano przez ponad 150 lat, tak aby utrzymać wzrost pędów, przy jednoczesnym utrzymaniu wysokości krzewu umożliwiającej ręczne zbieranie.

Zbiory: z krzewu herbacianego Darjeeling uzyskuje się nie więcej niż 100 gramów gotowej herbaty rocznie (rocznie w dystrykcie Darjeeling produkuje się od 9 do 10 milionów kilogramów herbaty Darjeeling). Każdy kilogram tej wybornej herbaty składa się z ponad 20 000 pojedynczych, zebranych ręcznie pędów. Daje to obraz tego, jak wielki wysiłek ludzki wiąże się z produkcją tej herbaty.

Inne czynniki: herbacie Darjeeling przypisuje się wyjątkowość i renomę w ujęciu historycznym, tradycyjnym, kulturalnym, społecznym i jakościowym. Herbata produkowana w regionie Darjeeling i posiadająca wspomniane wyjątkowe cechy jest i od dawna była znana jako herbata Darjeeling zarówno w branży, jak i w społeczeństwie, w Indiach i za granicą; jako taka zdobyła znaczną sławę w kraju i za granicą. Osoby z branży oraz osoby prywatne, w Indiach lub za granicą, zamawiając herbatę Darjeeling, widząc reklamę lub ofertę kupna herbaty określanej mianem Darjeeling, będą oczekiwać, że zamawiana, reklamowana lub sprzedawana herbata będzie herbatą uprawianą i produkowaną we wspomnianym regionie Darjeeling, posiadającą wspomniane szczególne właściwości. Dlatego też nazwa „Darjeeling” stosowana dla herbaty z dystryktu Darjeeling, w stanie Bengal Zachodni, uzyskała w powszechnej świadomości wyjątkowe miejsce i reputację, dzięki temu że jest używana dla herbaty produkowanej w powyższym regionie i dystrykcie; dlatego też prawo używania tej nazwy w odniesieniu do opisywanej herbaty stanowi część szczególnej reputacji wszystkich tych osób, które są słusznie kojarzone ze wspomnianym regionem. Ceny herbaty Darjeeling są również wyższe niż innych herbat w Indiach i na całym światowym rynku. Innymi słowy, nazwa „Darjeeling”, stosowana w odniesieniu do herbaty, kwalifikuje się jako oznaczenie geograficzne w Indiach.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

http://ec.europa.eu/agriculture/quality/door/publishedName.html?denominationId=1900


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/13


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1051/2011

z dnia 20 października 2011 r.

w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 692/2011 w sprawie europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki w zakresie struktury sprawozdań dotyczących jakości i przekazywania danych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 692/2011 z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki (1), w szczególności jego art. 6 ust. 4 oraz art. 9 ust. 2 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (UE) nr 692/2011 ustanowiono wspólne ramy w zakresie systematycznego opracowywania, tworzenia i rozpowszechniania europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki.

(2)

Należy zapewnić rozsądną jakość rozpowszechnianych informacji oraz utrzymanie dotychczasowych szeregów statystycznych dotyczących turystyki.

(3)

Należy określić ustalenia w zakresie sprawozdań dotyczących jakości i ich strukturę, a także praktyczne ustalenia w zakresie przekazywania danych.

(4)

Europejska statystyka w dziedzinie turystyki powinna być wykorzystywana najpełniej jak to możliwe, przy jednoczesnym poszanowaniu poufności indywidualnych zapisów danych.

(5)

Określone dane powinny być udostępniane państwom członkowskim w celu uzupełnienia zakresu danych statystycznych dotyczących turystyki na poziomie krajowym.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ustalenia w zakresie sprawozdań dotyczących jakości i ich strukturę określono w załączniku I.

Artykuł 2

Standard wymiany zagregowanych tabel określono w załączniku II.

Artykuł 3

Standard wymiany zbiorów danych jednostkowych określono w załączniku III.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 192 z 22.7.2011, s. 17.


ZAŁĄCZNIK I

Struktura sprawozdań dotyczących jakości

Ustalenia i struktura dotyczące przekazywania metadanych

Państwa członkowskie dostarczają Komisji (Eurostatowi) metadane referencyjne zgodnie ze strukturą metadanych Euro SDMX, określoną w zaleceniu Komisji 2009/498/WE (1) dla europejskiego systemu statystycznego.

Państwa członkowskie przekazują wymagane metadane (w tym dotyczące jakości) zgodnie ze standardem wymiany określonym przez Komisję (Eurostat). Metadane są przekazywane do Eurostatu za pośrednictwem jednego punktu odbioru danych bądź w takiej formie, aby Komisja (Eurostat) była w stanie pobrać je elektronicznie.

Treść metadanych i sprawozdań dotyczących jakości

Sprawozdanie obejmuje turystykę wewnętrzną (załącznik I do rozporządzenia (UE) nr 692/2011) i turystykę narodową (załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 692/2011) oraz uwzględnia następujące pojęcia:

1)

adekwatność, w tym kompletność w odniesieniu do potrzeb użytkowników oraz kompletność danych w odniesieniu do wymogów i zaleceń określonych w art. 2, 3, 4 i 10 rozporządzenia (UE) nr 692/2011;

2)

dokładność, w tym błąd zakresu (nadmierny zakres i niedostateczny zakres), błąd odtwarzania przeszłości (recall bias), błąd klasyfikacji, częściowy lub całkowity brak odpowiedzi (w podziale na rodzaj całkowitego braku odpowiedzi), wskaźnik imputacji (dot. sekcji 2 załącznika II), błąd próby i współczynniki zmienności w odniesieniu do zbioru głównych wskaźników i podziałów (a także opis wzorów lub algorytmu stosowanych do obliczenia współczynników zmienności) oraz korekta danych (przyjęte zasady, praktyka, wpływ na główne wskaźniki);

3)

aktualność, w tym informacja o harmonogramie procesu tworzenia danych do momentu publikacji wyników (wstępnych oraz ostatecznych i pełnych);

4)

terminowość, w tym informacja o datach przekazywania danych do Komisji (Eurostatu) w porównaniu z terminami określonymi w art. 9 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 692/2011 w odniesieniu do wszystkich przekazywanych danych dotyczących roku odniesienia;

5)

dostępność i jasność, w tym informacja o harmonogramie wydawania głównych publikacji (w formie papierowej i w internecie) dotyczących okresów odniesienia danego roku odniesienia;

6)

porównywalność, w tym porównywalność między obszarami geograficznymi, w czasie (przerwa w szeregu) i pomiędzy dziedzinami statystyki;

7)

spójność, w tym spójność z danymi z innych źródeł w tej samej dziedzinie, spójność z innymi dziedzinami statystyki, spójność pomiędzy danymi rocznymi i odnoszącymi się do krótszych okresów;

8)

koszt i obciążenie, w tym (w miarę dostępności) określenie ilościowe (finansowe) i jakościowe kosztów gromadzenia i tworzenia danych oraz obciążenia respondentów, a także opis niedawno podjętych lub planowanych działań zmierzających do racjonalizacji kosztów lub ograniczenia obciążenia respondentów;

9)

metadane dotyczące prezentacji statystycznej i przetwarzania statystycznego, w tym (w stosownych przypadkach) informacje dotyczące stosowanych pojęć, definicji i klasyfikacji, wykorzystywanych źródeł, ram populacji, populacji będącej przedmiotem badania, częstotliwości gromadzenia danych, rodzaju badania i metod gromadzenia danych, zakresu i jego ograniczeń, projektu i metod doboru próby, procedur uogólniania danych do 100 % populacji, postępowania z danymi poufnymi i kontroli ujawniania danych.


(1)  Dz.U. L 168 z 30.6.2009, s. 50.


ZAŁĄCZNIK II

Zagregowane tabele do przekazywania danych wymienionych w załączniku I oraz sekcjach 1 i 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

Struktura i kodowanie danych

Państwa członkowskie przekazują dane wymagane niniejszym rozporządzeniem zgodnie ze standardem wymiany określonym przez Komisję (Eurostat). Dane są przekazywane do Eurostatu za pośrednictwem jednego punktu odbioru danych bądź w taki sposób, aby Komisja (Eurostat) była w stanie pobrać je elektronicznie.

Tam gdzie jest mowa o „identyfikatorach”, oznacza to identyfikatory określone przez Komisję (Eurostat). Komisja (Eurostat) zapewnia szczegółową dokumentację dotyczącą tych identyfikatorów i dostarcza dodatkowe wskazówki w odniesieniu do standardu wymiany. Dane niezgodne z przepisami dotyczącymi standardu wymiany określonymi przez Komisję (Eurostat) uważane będą za nieprzesłane.

Każdy zbiór danych musi zawierać pola wymienione w niniejszym załączniku.

Nagłówek

Nagłówek ma na celu identyfikację przekazywanego szeregu danych i składa się z trzech pól:

Okres odniesienia składa się z siedmiu znaków: pierwsze cztery oznaczają rok, a ostatnie trzy – okres roku; np. 2012A00 (dane roczne za 2012 r.) lub 2012M01 (dane miesięczne za styczeń 2012 r.).

Kod kraju składa się z dwóch znaków stanowiących kod państwa członkowskiego przekazującego dane, np.: BE (Belgia), BG (Bułgaria) itd.

Przedmiot składa się z jednego z następujących identyfikatorów zbioru danych:

int_cap_annual

turystyka wewnętrzna – pojemność turystycznych obiektów noclegowych;

dane wymienione w sekcji 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

int_occ_annual

turystyka wewnętrzna – dane roczne dot. wykorzystania obiektów (w tym oszacowania dla obiektów poniżej progu);

dane wymienione w sekcji 2A załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

int_occ_mnight

turystyka wewnętrzna – dane miesięczne dot. liczby noclegów;

dane wymienione w sekcji 2B załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

int_occ_marrno

turystyka wewnętrzna – dane miesięczne dot. przyjazdów i stopnia wykorzystania netto;

dane wymienione w sekcji 2B załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

int_non_rented

turystyka wewnętrzna – dane roczne dot. liczby noclegów w niewynajmowanych miejscach zakwaterowania;

dane wymienione w sekcji 4 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

nat_dem_partic

turystyka narodowa – udział w turystyce;

dane wymienione w sekcji 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

nat_dem_sdvout

turystyka narodowa – zagraniczne podróże jednodniowe;

dane wymienione w sekcji 3A załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

nat_dem_sdvdom

turystyka narodowa – krajowe podróże jednodniowe;

dane wymienione w sekcji 3B załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

Dane

W odniesieniu do każdego zbioru danych ten element obejmuje wartości zmiennych i podziały i składa się z sześciu pól:

—   zmienna– obejmuje identyfikator zmiennej,

—   podział– obejmuje identyfikator kategorii podziału lub w stosownych wypadkach połączenie kategorii podziału,

—   jednostka– obejmuje identyfikator jednostki miary,

—   wartość– obejmuje wartość cechy dla populacji, uogólnioną do 100 % populacji, odnosząca się do wskazanej zmiennej i podziału,

—   znacznik– obejmuje następujące oznaczenia: „dane dopuszczone do rozpowszechniania”, „dane o zbyt niskiej wiarygodności – nie do rozpowszechniania, ale mogą być łączone z innymi danymi w tabelach zagregowanych na wyższych poziomach” oraz „dane o poufności pierwszego lub drugiego stopnia”,

—   komentarze– obejmuje krótkie uwagi lub metadane dotyczące jednej konkretnej wartości (komentarze lub przypisy dotyczące zmiennych lub podziałów należy ujmować w „Uwagach”).

Uwagi

W odniesieniu do każdego zbioru danych element ten obejmuje noty wyjaśniające, przypisy, metadane dotyczące zmiennych lub podziałów lub ogólne uwagi dotyczące całego zbioru danych i składa się z trzech pól:

—   zmienna– obejmuje identyfikator zmiennej, do której odnosi się uwaga;

—   podział– obejmuje identyfikator kategorii podziału lub w stosownych wypadkach połączenia kategorii podziału, do których odnosi się uwaga;

—   komentarz– obejmuje swobodną notatkę, którą można opublikować jako uwagi metodologiczne lub dodatkowe wyjaśnienia dla lepszego zrozumienia dostarczonych danych.


ZAŁĄCZNIK III

Zbiory mikrodanych do przekazywania danych, wymienione w sekcji 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 692/2011

Struktura i kodowanie danych

Każdą zarejestrowaną podróż odnotowuje się jako osobny zapis w przekazywanym zbiorze mikrodanych. Zbiór ten podlega pełnemu sprawdzeniu, edycji i w razie potrzeby imputacji, a jego struktura i kodowanie powinny być zgodne z poniższą tabelą. Komisja (Eurostat) przedstawi dodatkowe wytyczne dotyczące formatu przekazywania.

Dane niezgodne z przepisami dotyczącymi standardu wymiany określonymi w niniejszym rozporządzeniu uważane będą za nieprzesłane.

Kolumna

Identyfikator

Opis

Filtr/uwagi

1/6

000001-999999

Numer porządkowy podróży

 

CHARAKTERYSTYKA PODRÓŻY

7/8

 

Miesiąc wyjazdu

 

 

01-24

Numer miesiąca (styczeń roku odniesienia = 01, grudzień roku odniesienia = 12; styczeń poprzedniego roku kalendarzowego = 13; grudzień poprzedniego roku kalendarzowego = 24)

 

9/11

 

Czas trwania podróży wyrażony w liczbie noclegów

 

 

001-366

Liczba noclegów (3 cyfry)

 

12/14

 

Czas trwania podróży: liczba noclegów spędzonych na terytorium własnego kraju

Tylko w przypadku podróży zagranicznych;

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

 

000-183

Liczba noclegów (3 cyfry)

 

15/17

 

Główny kraj docelowy

 

 

001-999

Kodowanie zgodnie z listą krajów zamieszczoną w podręczniku metodologicznym opracowanym na podstawie art. 10 rozporządzenia (UE) nr 692/2011.

 

18

 

Główny cel podróży

 

 

1

Cel prywatny/osobisty: wypoczynek, rekreacja i wakacje

 

 

2

Cel prywatny/osobisty: odwiedziny u krewnych i znajomych

 

 

3

Cel prywatny/osobisty: inne (np.: kuracja, pielgrzymka)

 

 

4

Cel zawodowy/służbowy

 

19/24

 

Rodzaj miejsca docelowego

Kolumna 18 = [1, 2, 3];

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

19

1

Miasto = Tak

 

 

2

Miasto = Nie

 

 

9

Miasto = Nie dotyczy (kolumna 18 = 4)

 

20

1

Wybrzeże = Tak

 

 

2

Wybrzeże = Nie

 

 

9

Wybrzeże = Nie dotyczy (kolumna 18 = 4)

 

21

1

Tereny wiejskie (w tym nad jeziorem, rzeką itp.) = Tak

 

 

2

Tereny wiejskie (w tym nad jeziorem, rzeką itp.) = Nie

 

 

9

Tereny wiejskie (w tym nad jeziorem, rzeką itp.) = Nie dotyczy (kolumna 18 = 4)

 

22

1

Statek wycieczkowy = Tak

 

 

2

Statek wycieczkowy = Nie

 

 

9

Statek wycieczkowy = Nie dotyczy (kolumna 18 = 4)

 

23

1

Góry (wyżyny, wzgórza itp.) = Tak

 

 

2

Góry (wyżyny, wzgórza itp.) = Nie

 

 

9

Góry (wyżyny, wzgórza itp.) = Nie dotyczy (kolumna 18 = 4)

 

24

1

Inne = Tak

 

 

2

Inne = Nie

 

 

9

Inne = Nie dotyczy (kolumna 18 = 4)

 

25

 

Udział dzieci

Kolumna 18 = [1, 2, 3];

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

 

1

Tak

 

 

2

Nie

 

 

9

Nie dotyczy (kolumna 18 = 4)

 

26

 

Główny środek transportu

 

 

1

Lotniczy (lot rejsowy lub czarterowy lub inne usługi lotnicze)

 

 

2

Wodny (linie pasażerskie i promy, rejsy wycieczkowe, łodzie rekreacyjne, statki wynajmowane, …)

 

 

3

Kolej

 

 

4

Autobus, autokar (rejsowy lub inny)

 

 

5

Pojazd silnikowy (prywatny lub wynajęty)

 

 

6

Inny (np. rower)

 

27

 

Główne rodzaje zakwaterowania

 

 

1

Wynajmowane miejsca zakwaterowania: hotele lub podobne obiekty

 

 

2

Wynajmowane miejsca zakwaterowania: kempingi, pola namiotowe lub pola dla pojazdów lub przyczep kempingowych (niemieszkalne)

 

 

3

Wynajmowane miejsca zakwaterowania: pozostałe wynajmowane miejsca zakwaterowania (ośrodki zdrowia, schroniska młodzieżowe, przystanie jachtowe, …)

 

 

4

Niewynajmowane miejsca zakwaterowania: własny dom wakacyjny

 

 

5

Niewynajmowane miejsca zakwaterowania: zakwaterowanie zapewnione bezpłatnie przez krewnych lub znajomych

 

 

6

Niewynajmowane miejsca zakwaterowania: pozostałe niewynajmowane miejsca zakwaterowania

 

28

 

Rezerwowanie podróży: korzystanie z usług organizatora wyjazdów grupowych lub biura podróży w celu zarezerwowania głównych środków transportu

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

 

1

Tak

 

 

2

Nie

 

 

9

Nie wiem

 

29

 

Rezerwowanie podróży: korzystanie z usług organizatora wyjazdów grupowych lub biura podróży w celu zarezerwowania głównych miejsc zakwaterowania

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

 

1

Tak

 

 

2

Nie

 

 

9

Nie wiem

 

30

 

Rezerwowanie podróży (samodzielnie)

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

Kolumna 28 = 2 i kolumna 29 = 2

 

1

Usługi zarezerwowano bezpośrednio u usługodawcy

 

 

2

Rezerwowanie nie było konieczne

 

 

9

Nie dotyczy (kolumna 28 ≠ 2 lub kolumna 29 ≠ 2)

 

31

 

Rezerwowanie podróży: wyjazd zorganizowany

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

 

1

Tak

 

 

2

Nie

 

32

 

Rezerwowanie podróży: rezerwowanie głównych środków transportu za pośrednictwem internetu

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

 

1

Tak

 

 

2

Nie

 

 

9

Nie wiem

 

33

 

Rezerwowanie podróży: rezerwowanie głównych miejsc zakwaterowania za pośrednictwem internetu

Zmienna przekazywana co trzy lata, w latach fakultatywnych: kod = puste miejsce

 

1

Tak

 

 

2

Nie

 

 

9

Nie wiem

 

34/41

 

Wydatki jednego turysty na transport w trakcie podróży

 

 

00000000-99999998

Kwota w euro (8 cyfr)

 

42/49

 

Wydatki jednego turysty na zakwaterowanie w trakcie podróży

 

 

00000000-99999998

Kwota w euro (8 cyfr)

 

50/57

 

Wydatki jednego turysty na żywność i napoje w kawiarniach i restauracjach w trakcie podróży

Zmienne fakultatywne, jeśli nieprzekazane: kod = puste miejsce

 

00000000-99999998

Kwota w euro (8 cyfr)

 

58/65

 

Inne wydatki pojedynczego turysty w trakcie podróży (pozostałe wydatki łącznie, w tym dobra konsumpcyjne i przedmioty o dużej wartości)

 

 

00000000-99999998

Kwota w euro (8 cyfr)

 

66/73

 

Dobra konsumpcyjne i przedmioty o dużej wartości (podkategoria pozycji „Inne wydatki jednego turysty w trakcie podróży”)

 

 

00000000-99999998

Kwota w euro (8 cyfr)

 

PROFIL ODWIEDZAJĄCEGO

74

 

Płeć

 

 

1

Mężczyzna

 

 

2

Kobieta

 

75/77

 

Wiek

 

 

000-198

Liczba ukończonych lat (3 cyfry)

 

78/79

 

Kraj zamieszkania

 

 

 

Dwuznakowy kod kraju (Belgia = BE, Bułgaria = BG, …)

 

80

 

Poziom wykształcenia

Zmienne fakultatywne, jeśli nieprzekazane: kod = puste miejsce

 

1

Niższe (ISCED 0, 1 lub 2)

 

 

2

Średnie (ISCED 3 lub 4)

 

 

3

Wyższe (ISCED 5 lub 6)

 

81

 

Sytuacja w zakresie zatrudnienia

Zmienne fakultatywne, jeśli nieprzekazane: kod = puste miejsce

 

1

Zatrudniony (pracownik najemny lub samozatrudniony)

 

 

2

Bezrobotny

 

 

3

Student (lub uczeń)

 

 

4

Pozostali niestanowiący siły roboczej

 

82

 

Dochód gospodarstwa domowego w kwartylach

Zmienne fakultatywne, jeśli nieprzekazane: kod = puste miejsce

 

1

Pierwszy kwartyl

 

 

2

Drugi kwartyl

 

 

3

Trzeci kwartyl

 

 

4

Czwarty kwartyl

 

WSPÓŁCZYNNIK SKALI

83/91

 

Współczynnik skali od próbki do populacji

 

 

000000-999999

Kolumny od 83 do 88 zawierają liczby całkowite

 

 

000-999

Kolumny od 89 do 91 zawierają miejsca po przecinku

 


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/22


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1052/2011

z dnia 20 października 2011 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

AL

63,0

EC

31,1

MA

47,8

MK

53,8

ZA

35,6

ZZ

46,3

0707 00 05

TR

142,5

ZZ

142,5

0709 90 70

EC

33,4

TR

142,5

ZZ

88,0

0805 50 10

AR

58,4

CL

60,5

TR

72,6

UY

56,8

ZA

82,3

ZZ

66,1

0806 10 10

BR

199,8

CL

71,4

MK

110,6

TR

128,2

ZA

66,0

ZZ

115,2

0808 10 80

AR

61,9

BR

86,4

CA

105,4

CL

56,8

CN

58,0

NZ

116,1

US

82,9

ZA

85,8

ZZ

81,7

0808 20 50

AR

50,6

CN

48,1

TR

124,7

ZZ

74,5


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/24


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1053/2011

z dnia 20 października 2011 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz i przyznawania uprawnień do przywozu w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca października 2011 r. w ramach kontyngentów taryfowych na przywóz mięsa drobiowego, otwartych rozporządzeniem (WE) nr 616/2007

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 616/2007 (3) otworzyło kontyngenty taryfowe na przywóz produktów sektora mięsa drobiowego pochodzących z Brazylii, Tajlandii i pozostałych państw trzecich.

(2)

Wnioski o pozwolenia na przywóz złożone w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca października 2011 r. w przypadku grup 1, 2, 4, 6, 7 i 8 w odniesieniu do podokresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2012 r. dotyczą w przypadku niektórych kontyngentów ilości większych niż ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości pozwolenia na przywóz mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski.

(3)

Wnioski o uprawnienia do przywozu złożone w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca października 2011 r. w przypadku grupy 5 w odniesieniu do podokresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2012 r. dotyczą ilości większych niż ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości uprawnienia do przywozu mogą być przyznane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Do wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych na mocy rozporządzenia (WE) nr 616/2007 w przypadku grup 1, 2, 4, 6, 7 i 8 w odniesieniu do podokresu trwającego od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2012 r. stosuje się współczynniki przydziału wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

2.   W odniesieniu do wniosków o uprawnienia do przywozu złożonych na mocy rozporządzenia (WE) nr 616/2007 w przypadku grupy 5 w odniesieniu do podokresu trwającego od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2012 r. ustala się współczynniki przydziału wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3)  Dz.U. L 142 z 5.6.2007, s. 3.


ZAŁĄCZNIK

Nr grupy

Nr porządkowy

Współczynnik przydziału dla wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych w odniesieniu do podokresu od dnia 1.1.2012 r. do dnia 31.3.2012 r.

(w %)

1

09.4211

0,502027

6

09.4216

0,609967


Nr grupy

Nr porządkowy

Współczynnik przydziału dla wniosków o uprawnienia do przywozu złożonych w odniesieniu do podokresu od dnia 1.1.2012 r. do dnia 31.3.2012 r.

(w %)

5

09.4215

1,344087


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/26


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1054/2011

z dnia 20 października 2011 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz w odniesieniu do wniosków złożonych w ciągu pierwszych siedmiu dni października 2011 r. w ramach kontyngentu taryfowego na przywóz wysokiej jakości wołowiny na mocy rozporządzenia (WE) nr 620/2009

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 620/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające administrowanie kontyngentem taryfowym na przywóz wołowiny wysokiej jakości (3) ustanawia szczegółowe przepisy dotyczące składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz.

(2)

W art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 przewidziano, iż w przypadku gdy ilości objęte wnioskami o pozwolenie przekraczają ilości dostępne na dany okres obowiązywania kontyngentu, należy ustalić współczynnik przydziału ilości objętych każdym wnioskiem o pozwolenie. Wnioski o pozwolenie na przywóz, złożone na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 620/2009 w okresie od dnia 1 do dnia 7 października 2011 r., przekraczają dostępne ilości. Należy zatem określić przedział, w granicach którego można wystawiać pozwolenia na przywóz, oraz współczynnik przydziału,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W przypadku wniosków o pozwolenie na przywóz w ramach kontyngentu o numerze porządkowym 09.4449, złożonych w okresie od dnia 1 do dnia 7 października 2011 r. zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 620/2009, ustala się współczynnik przydziału wynoszący 0,446549 %.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3)  Dz.U. L 182 z 15.7.2009, s. 25.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/27


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1055/2011

z dnia 20 października 2011 r.

ustalające refundacje wywozowe dla mleka i przetworów mlecznych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 164 ust. 2 i art. 170 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 162 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że różnica pomiędzy cenami produktów określonych w części XVI załącznika I do wymienionego rozporządzenia na rynku światowym i ich cenami w Unii może zostać pokryta refundacjami wywozowymi.

(2)

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku mleka i przetworów mlecznych, refundacje wywozowe powinny zostać ustanowione zgodnie z zasadami i niektórymi kryteriami przewidzianymi w art. 162, 163, 164, 167 i 169 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)

Artykuł 164 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że refundacje wywozowe mogą zostać zróżnicowane w zależności od miejsca przeznaczenia, zwłaszcza jeżeli jest to konieczne ze względu na sytuację na rynku światowym, szczególne wymogi niektórych rynków lub zobowiązania wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(4)

Refundacje należy przyznawać tylko na produkty, które spełniają wymogi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1187/2009 z dnia 27 listopada 2009 r. ustanawiającego specjalne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do pozwoleń na wywóz i refundacji wywozowych do mleka i przetworów mlecznych (2).

(5)

Obecnie stosowane refundacje zostały ustalone w rozporządzeniu wykonawcze Komisji (UE) nr 709/2011 (3). W związku z koniecznością ustalenia nowych refundacji, należy uchylić wspomniane rozporządzenie.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Refundacje wywozowe przewidziane w art. 164 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przyznaje się w odniesieniu do produktów i ilości określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1187/2009.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 709/2011

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 318 z 4.12.2009, s. 1.

(3)  Dz.U. L 190 z 21.7.2011, s. 57.


ZAŁĄCZNIK

Refundacje wywozowe w odniesieniu do mleka i przetworów mlecznych stosowane od dnia 21 października 2011 r.

Kod produktu

Miejsce przeznaczenia

Jednostka miary

Wysokość refundacji

0401 30 31 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0401 30 31 9400

L20

EUR/100 kg

0,00

0401 30 31 9700

L20

EUR/100 kg

0,00

0401 30 39 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0401 30 39 9400

L20

EUR/100 kg

0,00

0401 30 39 9700

L20

EUR/100 kg

0,00

0401 30 91 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0401 30 99 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0401 30 99 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 10 11 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 10 19 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 10 99 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 11 9200

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 11 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 11 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 11 9900

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 17 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 19 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 19 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 19 9900

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 91 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 91 9200

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 91 9350

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 99 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 99 9200

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 99 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 99 9400

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 99 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 99 9600

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 21 99 9700

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 29 15 9200

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 29 15 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 29 15 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 29 19 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 29 19 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 29 19 9900

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 29 99 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 29 99 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 91 10 9370

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 91 30 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 91 99 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 99 10 9350

L20

EUR/100 kg

0,00

0402 99 31 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 11 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 13 9200

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 13 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 13 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 13 9900

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 33 9400

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 59 9310

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 59 9340

L20

EUR/100 kg

0,00

0403 90 59 9370

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 21 9120

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 21 9160

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 23 9120

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 23 9130

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 23 9140

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 23 9150

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 81 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 83 9110

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 83 9130

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 83 9150

L20

EUR/100 kg

0,00

0404 90 83 9170

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 11 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 11 9700

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 19 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 19 9700

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 30 9100

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 30 9300

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 30 9700

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 50 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 50 9700

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 10 90 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 20 90 9500

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 20 90 9700

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 90 10 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0405 90 90 9000

L20

EUR/100 kg

0,00

0406 10 20 9640

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 10 20 9650

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 10 20 9830

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 10 20 9850

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 20 90 9913

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 20 90 9915

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 20 90 9917

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 20 90 9919

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 30 31 9730

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 30 31 9930

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 30 31 9950

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 30 39 9500

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 30 39 9700

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 30 39 9930

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 30 39 9950

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 40 50 9000

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 40 90 9000

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 13 9000

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 15 9100

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 17 9100

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 21 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 23 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 25 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 27 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 29 9100

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 29 9300

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 32 9119

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 35 9190

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 35 9990

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 37 9000

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 61 9000

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 63 9100

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 63 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 69 9910

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 73 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 75 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 76 9300

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 76 9400

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 76 9500

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 78 9100

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 78 9300

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 79 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 81 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 85 9930

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 85 9970

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 86 9200

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 86 9400

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 86 9900

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 87 9300

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 87 9400

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 87 9951

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 87 9971

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 87 9973

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 87 9974

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 87 9975

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 87 9979

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 88 9300

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

0406 90 88 9500

L04

EUR/100 kg

0,00

L40

EUR/100 kg

0,00

Miejsca przeznaczenia są określone w następujący sposób:

L20

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem:

a)

krajów trzecich: Andory, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), Lichtensteinu i Stanów Zjednoczonych Ameryki;

b)

terytoriów państw członkowskich UE niebędących częścią obszaru celnego Wspólnoty: Wysp Owczych, Grenlandii, wyspy Helgoland, Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d’Italia oraz obszarów Republiki Cypryjskiej, nad którymi Rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli;

c)

terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie i które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltaru;

d)

do miejsc przeznaczenia, o których mowa w art. 33 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).

L04

:

Albania, Bośnia i Hercegowina, Serbia, Kosowo (), Czarnogóra i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii.

L40

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem:

a)

krajów trzecich: L04, Andory, Islandii, Lichtensteinu, Norwegii, Szwajcarii, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), Stanów Zjednoczonych Ameryki, Chorwacji, Turcji, Australii, Kanady, Nowej Zelandii i Republiki Południowej Afryki;

b)

terytoriów państw członkowskich UE niebędących częścią obszaru celnego Wspólnoty: Wysp Owczych, Grenlandii, wyspy Helgoland, Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d’Italia oraz obszarów Republiki Cypryjskiej, nad którymi Rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli;

c)

terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie i które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltaru;

d)

do miejsc przeznaczenia, o których mowa w art. 33 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).


(1)  Zgodnie z rezolucją 1244 Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych z dnia 10 czerwca 1999 r.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/31


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1056/2011

z dnia 20 października 2011 r.

ustalające refundacje wywozowe dla mięsa drobiowego

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (1), w szczególności jego art. 164 ust. 2 i art. 170 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 162 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że różnica pomiędzy cenami produktów, o których mowa w części XX załącznika I do wymienionego rozporządzenia, na rynku światowym i ich cenami w Unii może zostać pokryta refundacjami wywozowymi.

(2)

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku mięsa drobiowego, refundacje wywozowe powinny zostać ustanowione zgodnie z zasadami i kryteriami przewidzianymi w art. 162, 163, 164, 167 i 169 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)

Artykuł 164 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że refundacje mogą zostać zróżnicowane w zależności od miejsca przeznaczenia, zwłaszcza jeżeli jest to konieczne ze względu na sytuację na rynku światowym, szczególne wymogi niektórych rynków lub zobowiązania wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(4)

Refundacje należy przyznawać tylko w odniesieniu do produktów, które są dopuszczone do swobodnego przepływu wewnątrz Unii i które posiadają znak identyfikacyjny zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (2). Produkty te muszą również spełniać wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (3).

(5)

Obecnie stosowane refundacje zostały ustalone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 946/2011 (4). W związku z koniecznością ustalenia nowych refundacji, należy uchylić wspomniane rozporządzenie.

(6)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Refundacje wywozowe przewidziane w art. 164 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przyznaje się w odniesieniu do produktów i ilości określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

2.   Produkty kwalifikujące się do objęcia refundacją na mocy ust. 1 muszą spełniać odpowiednie wymogi rozporządzeń (WE) nr 852/2004 i (WE) nr 853/2004, w szczególności w zakresie przygotowywania w zatwierdzonym zakładzie i zgodności z warunkami dotyczącymi znaków identyfikacyjnych określonymi w sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 946/2011.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

(3)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 246 z 23.9.2011, s. 24.


ZAŁĄCZNIK

Refundacje wywozowe do mięsa drobiowego, stosowane od dnia 21 października 2011 r.

Kod produktów

Miejsce przeznaczenia

Jednostki miary

Kwota refundacji

0105 11 11 9000

A02

EUR/100 pcs

0,00

0105 11 19 9000

A02

EUR/100 pcs

0,00

0105 11 91 9000

A02

EUR/100 pcs

0,00

0105 11 99 9000

A02

EUR/100 pcs

0,00

0105 12 00 9000

A02

EUR/100 pcs

0,00

0105 19 20 9000

A02

EUR/100 pcs

0,00

0207 12 10 9900

V03

EUR/100 kg

32,50

0207 12 90 9190

V03

EUR/100 kg

32,50

0207 12 90 9990

V03

EUR/100 kg

32,50

Uwagi: Zarówno kody produktów, jak i kody serii A miejsc przeznaczenia są określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (Dz.U. L 366 z 24.12.1987, s. 1).

Inne miejsca przeznaczenia są określone poniżej:

V03: A24, Angola, Arabia Saudyjska, Kuwejt, Bahrajn, Katar, Oman, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Jordania, Jemen, Liban, Irak, Iran.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/33


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1057/2011

z dnia 20 października 2011 r.

ustalające refundacje wywozowe dla jaj

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (1), w szczególności jego art. 164 ust. 2 i art. 170 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 162 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że różnica pomiędzy cenami produktów, o których mowa w części XIX załącznika I do wymienionego rozporządzenia na rynku światowym i ich cenami w Unii może zostać pokryta refundacjami wywozowymi.

(2)

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku jaj, refundacje wywozowe powinny zostać ustanowione zgodnie z zasadami i kryteriami przewidzianymi w art. 162, 163, 164, 167 i 169 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)

Artykuł 164 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że refundacje mogą zostać zróżnicowane w zależności od miejsca przeznaczenia, zwłaszcza jeżeli jest to konieczne ze względu na sytuację na rynku światowym, szczególne wymogi niektórych rynków lub zobowiązania wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(4)

Refundacje należy przyznawać tylko w odniesieniu do produktów, które są dopuszczone do swobodnego przepływu wewnątrz Unii i które spełniają wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (2), rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (3) oraz wymogi dotyczące oznaczeń określone w pkt A załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(5)

Obecnie stosowane refundacje zostały ustalone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 710/2011 (4). W związku z koniecznością ustalenia nowych refundacji, należy uchylić wspomniane rozporządzenie.

(6)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Refundacje wywozowe przewidziane w art. 164 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przyznaje się w odniesieniu do produktów i ilości określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

2.   Produkty kwalifikujące się do objęcia refundacją na mocy ust. 1 muszą spełniać odpowiednie wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 i rozporządzenia (WE) nr 853/2004, w szczególności w zakresie przygotowywania w zatwierdzonym zakładzie i zgodności z warunkami dotyczącymi znaków identyfikacyjnych określonymi w sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 oraz określonymi w pkt A załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 710/2011.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1.

(3)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

(4)  Dz.U. L 190 z 21.7.2011, s. 61.


ZAŁĄCZNIK

Refundacje wywozowe do jaj, stosowane od dnia 21 października 2011 r.

Kod produktu

Miejsce przeznaczenia

Jednostka miary

Kwota refundacji

0407 00 11 9000

A02

EUR/100 szt.

0,00

0407 00 19 9000

A02

EUR/100 szt.

0,00

0407 00 30 9000

E09

EUR/100 kg

0,00

E10

EUR/100 kg

19,00

E19

EUR/100 kg

0,00

0408 11 80 9100

A03

EUR/100 kg

63,00

0408 19 81 9100

A03

EUR/100 kg

20,00

0408 19 89 9100

A03

EUR/100 kg

20,00

0408 91 80 9100

A03

EUR/100 kg

23,50

0408 99 80 9100

A03

EUR/100 kg

5,90

NB: Zarówno kody produktów, jak i kody serii „A” miejsc przeznaczenia są określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (Dz.U. L 366 z 24.12.1987, s. 1).

Inne miejsca przeznaczenia są określone poniżej:

E09

:

Kuwejt, Bahrajn, Oman, Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Jemen, Hongkong SRA, Rosja i Turcja.

E10

:

Korea Południowa, Japonia, Malezja, Tajlandia, Tajwan i Filipiny.

E19

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Szwajcarii i grup E09 i E10.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/35


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1058/2011

z dnia 20 października 2011 r.

ustalające refundacje wywozowe dla wieprzowiny

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 164 ust. 2 i art. 170 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 162 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że różnica pomiędzy cenami produktów określonych w części XVII załącznika I do wymienionego rozporządzenia na rynku światowym i ich cenami w Unii może zostać pokryta refundacjami wywozowymi.

(2)

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację rynku wieprzowiny, refundacje wywozowe powinny być ustalone zgodnie z zasadami i kryteriami przewidzianymi w art. 162, 163, 164, 167 i 169 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)

Artykuł 164 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że refundacje mogą zostać zróżnicowane w zależności od miejsca przeznaczenia, zwłaszcza jeżeli jest to konieczne ze względu na sytuację na rynku światowym, szczególne wymogi niektórych rynków lub zobowiązania wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(4)

Refundacje należy przyznawać tylko w odniesieniu do produktów, które są dopuszczone do swobodnego przepływu wewnątrz Unii i które posiadają znak jakości zdrowotnej zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (2). Produkty te powinny również spełniać wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (3) oraz rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (4).

(5)

Obecnie stosowane refundacje zostały ustalone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 712/2011 (5). W związku z koniecznością ustalenia nowych refundacji, należy uchylić wspomniane rozporządzenie.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Refundacje wywozowe przewidziane w art. 164 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przyznaje się w odniesieniu do produktów i ilości określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem warunku, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

2.   Produkty kwalifikujące się do objęcia refundacją na mocy ust. 1 muszą spełniać odpowiednie wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 i rozporządzenia (WE) nr 853/2004, w szczególności w zakresie przygotowywania w zatwierdzonym zakładzie i zgodności z wymogami dotyczącymi znaku jakości zdrowotnej określonymi w sekcji I rozdział III załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się rozporządzenie wykonawczym (UE) nr 712/2011.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

(3)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1.

(4)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206.

(5)  Dz.U. L 190 z 21.7.2011, s. 65.


ZAŁĄCZNIK

Refundacje wywozowe w sektorze wieprzowiny, stosowane od dnia 21 października 2011 r.

Kod produktów

Miejsce przeznaczenia

Jednostka miary

Kwota refundacji

0210 11 31 9110

A00

EUR/100 kg

54,20

0210 11 31 9910

A00

EUR/100 kg

54,20

0210 19 81 9100

A00

EUR/100 kg

54,20

0210 19 81 9300

A00

EUR/100 kg

54,20

1601 00 91 9120

A00

EUR/100 kg

19,50

1601 00 99 9110

A00

EUR/100 kg

15,20

1602 41 10 9110

A00

EUR/100 kg

29,00

1602 41 10 9130

A00

EUR/100 kg

17,10

1602 42 10 9110

A00

EUR/100 kg

22,80

1602 42 10 9130

A00

EUR/100 kg

17,10

1602 49 19 9130

A00

EUR/100 kg

17,10

Uwaga: Kody produktów i seria A kodów miejsc przeznaczenia określone są w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (Dz.U. L 366 z 24.12.1987, s. 1).


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/37


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1059/2011

z dnia 20 października 2011 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 971/2011 na rok gospodarczy 2011/2012

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2011/2012 rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 971/2011 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1038/2011 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2011/2012 rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 971/2011, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 254 z 30.9.2011, s. 12.

(4)  Dz.U. L 271 z 18.10.2011, s. 46.


ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 21 października 2011 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu

1701 11 10 (1)

48,08

0,00

1701 11 90 (1)

48,08

0,48

1701 12 10 (1)

48,08

0,00

1701 12 90 (1)

48,08

0,18

1701 91 00 (2)

51,45

2,03

1701 99 10 (2)

51,45

0,00

1701 99 90 (2)

51,45

0,00

1702 90 95 (3)

0,51

0,21


(1)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/39


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1060/2011

z dnia 20 października 2011 r.

ustalające ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1484/95

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 143,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 614/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. w sprawie wspólnego systemu handlu albuminami jaj i mleka (2), w szczególności jego art. 3 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności celnych przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj.

(2)

Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne dla produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów. Należy zatem opublikować ceny reprezentatywne.

(3)

Ze względu na sytuację na rynku zmianę tę należy jak najszybciej zastosować.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1484/95 zastępuję się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 181 z 14.7.2009, s. 8.

(3)  Dz.U. L 145 z 29.6.1995, s. 47.


ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 20 października 2011 r. ustalającego ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1484/95

„ZAŁĄCZNIK I

Kod CN

Opis produktu

Cena reprezentatywna

(EUR/100 kg)

Zabezpieczenie określone w art. 3 ust. 3

(EUR/100 kg)

Pochodzenie (1)

0207 12 10

Kurczaki oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątróbek i żołądków, znane jako »kurczaki 70 %« lub inaczej prezentowane, mrożone

120,6

0

AR

0207 12 90

Kurczaki oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątróbek i żołądków, znane jako »kurczaki 65 %« lub inaczej prezentowane, mrożone

143,6

0

BR

132,8

0

AR

0207 14 10

Kawałki bez kości z drobiu z gatunku Gallus domesticus, mrożone

223,4

23

BR

261,3

12

AR

336,8

0

CL

0207 27 10

Kawałki bez kości z indyków, mrożone

318,5

0

BR

422,5

0

CL

0408 11 80

Żółtka jaj

303,5

2

AR

0408 91 80

Żółtka jaj

313,9

0

AR

1602 32 11

Przetwory niegotowane z drobiu z gatunku Gallus domesticus

284,4

1

BR

372,8

0

CL

3502 11 90

Albumina jaja suszona

495,0

0

AR


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod »ZZ« oznacza »inne pochodzenie«.”


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/41


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1061/2011

z dnia 20 października 2011 r.

ustalające stawki refundacji stosowane do mleka i produktów mlecznych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 164 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 162 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, iż różnica między cenami na rynku światowym produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. p) i wymienionych w części XVI załącznika I do tego rozporządzenia a cenami wewnątrz Unii może zostać pokryta refundacją wywozową, gdy produkty te są wywożone jako towary wymienione w części IV załącznika XX do wymienionego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 578/2010 z dnia 29 czerwca 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów dla ustalania wysokości kwot takich refundacji (2), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji, stosowaną w przypadku gdy produkty te są wywożone jako towary wymienione w części IV załącznika XX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 578/2010 stawkę refundacji dla 100 kg każdego z przedmiotowych produktów podstawowych ustala się na taki sam okres jak okres uwzględniany przy ustalaniu refundacji dla takich samych produktów, wywożonych w stanie nieprzetworzonym.

(4)

Artykuł 162 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że refundacja wywozowa stosowana do produktu będącego składnikiem towaru nie może być wyższa niż ta obowiązująca w stosunku do tego samego produktu wywożonego bez dalszego przetwarzania.

(5)

W przypadku niektórych produktów mlecznych wywożonych w formie towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu istnieje ryzyko, że w przypadku ustalenia z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji zobowiązania dotyczące tych refundacji mogą być zagrożone. Aby uniknąć tego ryzyka, konieczne jest podjęcie stosownych działań zapobiegawczych, nie wykluczając jednak możliwości zawarcia kontraktów długoterminowych. Ustalenie określonej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem w odniesieniu do tych produktów powinno umożliwić osiągnięcie tych dwóch celów.

(6)

Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 578/2010 stanowi, że przy ustalaniu stawek refundacji należy uwzględnić, w stosownych przypadkach, pomoc finansową oraz inne środki o skutku równoważnym, stosowane zgodnie z rozporządzeniem o jednolitej wspólnej organizacji rynku we wszystkich państwach członkowskich w odniesieniu do produktów podstawowych wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 578/2010 lub do produktów zasymilowanych.

(7)

Artykuł 100 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że dopłaty przyznawane są do produkowanego w Unii mleka odtłuszczonego przetwarzanego na kazeinę, o ile mleko i kazeina produkowana z tego mleka spełniają pewne wymagania.

(8)

Obecnie stosowane refundacje zostały ustalone w rozporządzeniu wykonawcze Komisji (UE) nr 713/2011 (3). W związku z koniecznością ustalenia nowych refundacji należy uchylić wspomniane rozporządzenie.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Stawki refundacji, stosowane do produktów podstawowych, wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 578/2010 i w części XVI załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz wywożonych jako towary wymienione w części IV załącznika XX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, ustala się na poziomie podanym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 713/2011.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Heinz ZOUREK

Dyrektor Generalny ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 171 z 6.7.2010, s. 1.

(3)  Dz.U. L 190 z 21.7.2011, s. 67.


ZAŁĄCZNIK

Stawki refundacji obowiązujące od dnia 21 października 2011 r. w odniesieniu do niektórych produktów mlecznych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu  (1)

(EUR/100 kg)

Kod CN

Opis

Stawka refundacji

W przypadku wcześniejszego wyznaczenia refundacji

W innych przypadkach

ex 0402 10 19

Mleko w proszku, w granulkach bądź w innej formie stałej, o wagowej zawartości tłuszczu do 1,5 %, bez dodatku cukru bądź innych środków słodzących (PG 2):

 

 

a)

w przypadku wywozu towarów o kodzie CN 3501

b)

w przypadku wywozu pozostałych towarów

0,00

0,00

ex 0402 21 19

Mleko w proszku, w granulkach bądź w innej formie stałej, o wagowej zawartości tłuszczu równej 26 %, bez dodatku cukru bądź innych środków słodzących (PG 3)

0,00

0,00

ex 0405 10

Masło o wagowej zawartości tłuszczu równej 82 % (PG 6):

 

 

a)

w przypadku wywozu towarów o kodzie CN 2106 90 98 o wagowej zawartości tłuszczu mleka przekraczającej 40 %

0,00

0,00

b)

w przypadku wywozu pozostałych towarów

0,00

0,00


(1)  Stawki określone w niniejszym załączniku nie mają zastosowania do wywozu:

a)

do krajów trzecich: Andory, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), Liechtensteinu, Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz do towarów wymienionych w tabelach I i II protokołu 2 do umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. wywożonych do Konfederacji Szwajcarskiej;

b)

na terytoria państw członkowskich UE, które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: do Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d’Italia, na wyspę Helgoland, Grenlandię, Wyspy Owcze oraz na obszary Republiki Cypryjskiej, nad którymi Rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli;

c)

na terytoria europejskie, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie, oraz terytoria nienależące do obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltar;

d)

do miejsc przeznaczenia, o których mowa w art. 33 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/44


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1062/2011

z dnia 20 października 2011 r.

ustalające stawki refundacji mające zastosowanie do jaj i żółtek jaj wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1), w szczególności jego art. 164 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 162 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje, że różnica między cenami produktów określonych w art. 1 ust. 1 lit. s) i wymienionych w części XIX załącznika I do tego rozporządzenia na światowym rynku a cenami w Unii może być pokryta refundacją wywozową w przypadku wywozu tych produktów jako towary wymienione w części V załącznika XX do tego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 578/2010 z dnia 29 czerwca 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości sum takich refundacji (2) określa produkty, w stosunku do których ustala się stawki refundacji, które stosuje się dla tych produktów wywożonych jako towary wymienione w części V załącznika XX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 578/2010 stawkę refundacji na 100 kilogramów danych produktów podstawowych ustala się na okres uwzględniony przy ustalaniu refundacji do tych produktów wywożonych w stanie nieprzetworzonym.

(4)

Artykuł 162 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że refundacje wywozowe do produktów zaliczonych do towarów nie mogą przewyższać refundacji mających zastosowanie do produktów wywożonych w stanie nieprzetworzonym.

(5)

Obecnie stosowane refundacje zostały ustalone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 714/2011 (3). W związku z koniecznością ustalenia nowych refundacji należy uchylić wspomniane rozporządzenie.

(6)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Stawki refundacji, mające zastosowanie w odniesieniu do produktów podstawowych wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 578/2010 i w części XIX załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz wywożonych jako towary wymienione w części V załącznika XX do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, ustala się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 714/2011.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 21 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Heinz ZOUREK

Dyrektor Generalny ds. Przedsiębiorstw i Przemysłu


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 171 z 6.7.2010, s. 1.

(3)  Dz.U. L 190 z 21.7.2011, s. 70.


ZAŁĄCZNIK

Stawki refundacji obowiązujące od dnia 21 października 2011 r. do jaj i żółtek jaj wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu

(EUR/100 kg)

Kod CN

Wyszczególnienie

Miejsce przeznaczenia (1)

Stawki refundacji

0407 00

Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane lub gotowane:

 

 

– Drobiu:

 

 

0407 00 30

– – Pozostałe:

 

 

a)

przy wywozie owoalbuminy objętej kodem CN 3502 11 90 oraz 3502 19 90

02

0,00

03

19,00

04

0,00

b)

przy wywozie innych towarów

01

0,00

0408

Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub niezawierające cukru lub innego środka słodzącego:

 

 

– Żółtko jaj:

 

 

0408 11

– – Suszone:

 

 

ex 0408 11 80

– – – Nadające się do spożycia przez ludzi:

 

 

niesłodzone

01

63,00

0408 19

– – Pozostałe:

 

 

– – – Nadające się do spożycia przez ludzi:

 

 

ex 0408 19 81

– – – – W płynie:

 

 

niesłodzone

01

20,00

ex 0408 19 89

– – – – Mrożone:

 

 

niesłodzone

01

20,00

– Pozostałe:

 

 

0408 91

– – Suszone:

 

 

ex 0408 91 80

– – – Nadające się do spożycia przez ludzi:

 

 

niesłodzone

01

23,50

0408 99

– – Pozostałe:

 

 

ex 0408 99 80

– – – Nadające się do spożycia przez ludzi:

 

 

niesłodzone

01

5,90


(1)  Miejsce przeznaczenia:

01

kraje trzecie. Stawki te nie mają zastosowania do Szwajcarii i Liechtensteinu do towarów wymienionych w tabelach I i II do protokołu nr 2 do umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r.;

02

Kuwejt, Bahrain, Oman, Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Jemen, Turcja, Hongkong SAR i Rosja;

03

Korea Płd., Japonia, Malezja, Tajlandia, Tajwan i Filipiny;

04

wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Szwajcarii i tych wymienionych w pkt 02 i 03.


DECYZJE

21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/46


DECYZJA RADY 2011/697/WPZiB

z dnia 20 października 2011 r.

w sprawie zmiany decyzji 2011/621/WPZiB przedłużającej mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28, art. 31 ust. 2 i art. 33,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 6 grudnia 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/805/WPZiB (1) w sprawie mianowania Koena VERVAEKEGO specjalnym przedstawicielem Unii Europejskiej („SPUE”) przy Unii Afrykańskiej („UA”).

(2)

W dniu 21 września 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/621/WPZiB (2) przedłużającą mandat SPUE do dnia 30 czerwca 2012 r.

(3)

Należy mianować nowego SPUE przy UA na okres od dnia 1 listopada 2011 r. do dnia 30 czerwca 2012 r.

(4)

W decyzji 2011/621/WPZiB należy wprowadzić odpowiednie zmiany,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Artykuł 1 decyzji 2011/621/WPZiB otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Specjalny Przedstawiciel Unii Europejskiej

1.   Mandat Koena VERVAEKEGO jako SPUE przy UA zostaje niniejszym przedłużony do dnia 31 października 2011 r.

2.   Niniejszym na okres od dnia 1 listopada 2011 r. do dnia 30 czerwca 2012 r. SPUE przy UA mianuje się Gary’ego QUINCE’A.

3.   Mandat SPUE może zostać skrócony, jeżeli Rada podejmie taką decyzję na wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP).”.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Rady

M. SAWICKI

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 323 z 8.12.2007, s. 45.

(2)  Dz.U. L 243 z 21.9.2011, s. 19.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/47


DECYZJA WYKONAWCZA RADY 2011/698/WPZiB

z dnia 20 października 2011 r.

w sprawie wykonania decyzji 2011/486/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady 2011/486/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom w związku z sytuacją w Afganistanie (1), w szczególności jej art. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 1 sierpnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/486/WPZiB.

(2)

W dniu 4 października 2011 r. Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych powołany zgodnie z pkt 30 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1988 (2011) zatwierdził dodanie trzech osób do wykazu osób, grup, przedsiębiorstw i podmiotów objętych środkami ograniczającymi.

(3)

Należy odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2011/486/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Osoby wymienione w załączniku do niniejszej decyzji dodaje się do wykazu zamieszczonego w załączniku do decyzji 2011/486/WPZiB.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Rady

M. SAWICKI

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 199 z 2.8.2011, s. 57.


ZAŁĄCZNIK

WYKAZ OSÓB, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1

(1)

Faizullah Noorzai Akhtar Mohammed Mira Khan (pseudonim: (a) Hadżi Faizullah Khan Noorzai, (b) Hadżi Faizuulah Khan Norezai, (c) Hadżi Faizullah Khan, (d) Hadżi Fiazullah Khan, (e) Hadżi Faizullah Khan Noori, (f) Hadżi Faizullah Noor, (g) Hadżi Pazullah Noorzai, (h) Hadżi Mullah Faizullah).

Tytuł: Hadżi. Adres: Boghra Road, miejscowość Miralzei, Chaman, prowincja Baluchistan (Beludżystan), Pakistan.

Data urodzenia: (a) 1962 r., (b) 1961 r., (c) między rokiem 1968 a 1970 r.

Miejsce urodzenia: (a) Lowy Kariz, dystrykt Spin Boldak, prowincja Kandahar, Afganistan, (b) Kadanay, dystrykt Spin Boldak, prowincja Kandahar, Afganistan. Obywatelstwo: afgańskie.

Inne informacje: (a) ważny finansista talibski. (b) Od połowy 2009 roku dostarczał broń, amunicję, materiały wybuchowe i sprzęt medyczny bojownikom talibskim oraz gromadził fundusze dla talibów i zapewniał im szkolenia w afganistańsko-pakistańskiej strefie przygranicznej. (c) Wcześniej organizował i finansował talibskie operacje w prowincji Kandahar w Afganistanie. (d) Od roku 2010 podróżował do Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz do Japonii i był właścicielem przedsiębiorstw w tych państwach. (e) Należy do plemienia Nurzai, szczep Miralzai. (f) Brat Malika Noorzaia. (g) Imię i nazwisko ojca: Akhtar Mohammed (pseudonim: Haji Mira Khan).

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 4.10.2011 r.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

Faizullah Noorzai Akhtar Mohammed Mira Khan jest jednym z ważnych finansistów talibskich, a wysocy rangą przywódcy talibscy inwestowali za jego pośrednictwem środki finansowe. Zebrał dla talibów ponad 100 000 USD od darczyńców z rejonu Zatoki Perskiej, a w roku 2009 przekazał część swoich własnych pieniędzy. Wspierał również finansowo przywódcę talibów w prowincji Kandahar i zapewnił fundusze na szkolenia bojowników talibskich i bojowników Al-Kaidy, którzy mieli przeprowadzać ataki przeciwko koalicyjnym i afgańskim siłom wojskowym. Od połowy 2005 roku Faizullah organizował i finansował operacje talibskie w prowincji Kandahar w Afganistanie. Oprócz wspierania finansowego Faizullah ułatwiał również w inny sposób szkolenia i operacje talibskie. Od połowy 2009 roku dostarczał broń, amunicję, materiały wybuchowe i sprzęt medyczny bojownikom talibskim z południowego Afganistanu. W połowie 2008 roku był odpowiedzialny za udzielanie schronienia talibskim zamachowcom samobójcom i przerzucanie ich z Pakistanu do Afganistanu. Faizullah dostarczał także talibom pociski przeciwlotnicze, pomagał w przemieszczaniu się bojowników talibskich w prowincji Helmand w Afganistanie, ułatwiał talibskie operacje zamachowców samobójców oraz przekazywał odbiorniki radiowe i pojazdy członkom społeczności talibów w Pakistanie.

Od połowy 2009 roku Faizullah prowadził medresę (szkołę wyznaniową) w afganistańsko-pakistańskiej strefie przygranicznej; w szkole tej zebrano dziesiątki tysiecy dolarów dla talibów. Teren medresy prowadzonej przez Faizullaha był wykorzystywany do szkolenia bojowników talibskich w zakresie budowy i używania improwizowanych ładunków wybuchowych. Od końca 2007 roku medresa prowadzona przez Faizullaha była wykorzystywana do szkolenia bojowników Al-Kaidy, których następnie wysłano do prowincji Kandahar w Afganistanie.

W roku 2010 Faizullah utrzymywał biura i prawdopodobnie był właścicielem nieruchomości, w tym hoteli, w Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Faizullah regularnie podróżował do Dubaju i Japonii ze swoim bratem, Malikiem Noorzaiem (TI.N.154.11) w celu importu samochodów, części samochodowych oraz odzieży. Od początku 2006 roku Faizullah był właścicielem przedsiębiorstw w Dubaju i w Japonii.

(2)

Malik Noorzai (pseudonim: (a) Hadżi Malik Noorzai, (b) Hadżi Malak Noorzai, (c) Hadżi Malek Noorzai, (d) Hadżi Maluk, (e) Hadżi Aminullah).

Tytuł: Hadżi. Data urodzenia: (a) 1957 r., (b) 1960 r.

Obywatelstwo: afgańskie.

Inne informacje: (a) finansista talibów. (b) Jest właścicielem przedsiębiorstw w Japonii i często podróżuje do Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz do Japonii. (c) Od 2009 roku ułatwiał działalność talibów, w tym przez rekrutację bojowników i zapewnianie wsparcia logistycznego. (d) Prawdopodobnie przebywa na pograniczu afgańsko-pakistańskim. (e) Należy do plemienia Nurzai. (f) Brat Faizullaha Noorzaia Akhtara Mohammeda Miry Khana.

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 4.10.2011 r.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

Malik Noorzai jest urodzonym w Pakistanie biznesmenem wspierającym finansowo talibów. Malik i jego brat Faizullah Noorzai Akhtar Mohammed Mira Khan (TI.M.153.11) zainwestowali miliony dolarów w różne przedsiębiorstwa przynoszące korzyść talibom. Pod koniec 2008 roku przedstawiciele talibów zwrócili się do Malika jako do przedsiębiorcy, u którego można inwestować fundusze talibskie. Przynajmniej od roku 2005 Malik ofiarował również osobiście dziesiątki tysięcy dolarów oraz rozdzielił setki tysięcy dolarów wśród talibów; część tej kwoty została zebrana wśród darczyńców z regionu Zatoki Perskiej i Pakistanu, część zaś była własnością samego Malika. Malik dysponował również nieformalnym systemem przekazywania środków pieniężnych (ang. „hawala account”) w Pakistanie, w którym lokowano dziesiątki tysięcy dolarów przekazywanych co kilka miesięcy z Zatoki Perskiej w celu wspierania działalności talibów. Malik ułatwiał również działalność talibów. Malik przez 16 lat do roku 2009 pełnił funkcję głównego opiekuna medresy (szkoły wyznaniowej) w afganistańsko-pakistańskiej strefie przygranicznej; medresa ta była wykorzystywana przez talibów do indoktrynacji i szkolenia rekrutów. Malik przekazywał między innymi fundusze na wspieranie wymienionej medresy. Malik wraz ze swoim bratem był również zaangażowany w przechowywanie pojazdów, które wykorzystywano w talibskich operacjach z udziałem zamachowców samobójców, a także pomagał w przemieszczaniu się bojowników talibskich w prowincji Helmand w Afganistanie. Malik jest właścicielem przedsiębiorstw w Japonii i często odwiedza Dubaj i Japonię w związku z prowadzeniem interesów. Na początku 2005 roku Malik miał w Afganistanie firmę importującą pojazdy, która sprowadzała pojazdy z Dubaju i z Japonii. Importował samochody, części samochodowe oraz odzież z Dubaju i z Japonii do swoich firm, w których zainwestowali dwaj przywódcy talibscy. W połowie 2010 roku Malik wraz ze swoim bratem doprowadzili do zwolnienia setek kontenerów z ładunkiem wartym podobno miliony dolarów; władze pakistańskie przejęły te kontenery na początku 2010 roku, ponieważ były przekonane, że ich odbiorcy mają powiązania z terroryzmem.

(3)

Abdul Aziz Abbasin (pseudonim: Abdul Aziz Mahsud).

Data urodzenia: 1969 r.

Miejsce urodzenia: miejscowość Sheykhan, obszar Pirkowti, dystrykt Orgun , prowincja Paktika, Afganistan.

Inne informacje: Główny przywódca sieci Haqqani dowodzonej przez Sirajuddina Jallaloudina Haqqaniego (TI.H.144.07.). W talibskim gabinecie cieni gubernator dystryktu Orgun w prowincji Paktika w Afganistanie na początku 2010 roku. Prowadził obóz szkoleniowy dla bojowników spoza Afganistanu w prowincji Paktika. Był zaangażowany w transport broni do Afganistanu.

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 4.10.2011 r.

Dodatkowe informacje pochodzące ze streszczonego uzasadnienia umieszczenia w wykazie przedstawionego przez Komitet Sankcji:

Abdul Aziz Abbasin jest jednym z głównych przywódców sieci Haqqani, bojówki związanej z talibami, działającej z terytorium wschodniego Afganistanu oraz Agencji Północnego Waziristanu na Terytoriach Plemiennych Pakistanu Administrowanych Federalnie. Na początku 2010 roku Abbasin otrzymał rozkazy od Sirajuddina Haqqaniego (TI.H.144.07) i został wyznaczony przez niego do pełnienia w talibskim gabinecie cieni funkcji gubernatora dystryktu Orgun w prowincji Paktika w Afganistanie. Abbasin dowodzi grupą bojowników talibskich i pomagał w prowadzeniu obozu szkoleniowego dla bojowników cudzoziemskich zlokalizowanego w prowincji Paktika. Abbasin brał również udział w organizowaniu zasadzek na pojazdy używane do dostaw dla rządowych sił afgańskich oraz do transportu broni do Afganistanu.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/50


DECYZJA WYKONAWCZA RADY 2011/699/WPZiB

z dnia 20 października 2011 r.

dotycząca wykonania decyzji 2010/788/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Demokratycznej Republiki Konga

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 31 ust. 2,

uwzględniając decyzję 2010/788/WPZiB z dnia 20 grudnia 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Demokratycznej Republiki Konga (1), w szczególności jej art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 20 grudnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/788/WPZiB.

(2)

W dniu 8 lipca 2011 r. Komitet ds. Sankcji powołany na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 1533 (2004) dotyczącej Demokratycznej Republiki Konga uaktualnił wykaz osób, grup, przedsiębiorstw i podmiotów objętych środkami ograniczającymi. Należy odpowiednio zmienić załącznik do decyzji 2010/788/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji 2010/788/WPZiB zostaje zastąpiony tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Rady

M. SAWICKI

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 336 z 21.12.2010, s. 30.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

a)

Wykaz osób, o których mowa w art. 3, 4 i 5

Imię i nazwisko

Pseudonim

Data/miejsce urodzenia

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data wskazania

Frank Kakolele BWAMBALE

Frank Kakorere

Frank Kakorere Bwambale

 

Kongijczyk

Generał Sił Zbrojnych Demokratycznej Republiki Konga (FARDC), bez przydziału służbowego od czerwca 2011 r.

Opuścił Narodowy Kongres Obrony Ludu (CNDP) w styczniu 2008 r. Od czerwca 2011 r. przebywa w Kinszasie.

Od 2010 r. Kakolele bierze udział w działaniach prowadzonych najprawdopodobniej z ramienia rządu DRK w ramach Programu stabilizacji i odbudowy obszarów pokonfliktowych (STAREC), w tym w misjach w Gomie i Beni w marcu 2011 r.

Były przywódca Kongijskiego Zgromadzenia na rzecz Demokracji – Ruchu Wyzwolenia (RCD-ML) mający wpływ na politykę, kontrolujący działania i dowodzący siłami RCD-ML –jednej ze zbrojnych grup i milicji, o których mowa w ust. 20 rezolucji 1493 (2003); RCD-ML jest odpowiedzialne za nielegalny handel bronią z naruszeniem embarga na broń.

1.11.2005 r.

Gaston IYAMUREMYE

Rumuli

Byiringiro Victor Rumuli

Victor Rumuri

Michel Byiringiro

1948 r.

Dystrykt Musanze (Prowincja Północna), Rwanda

Ruhengeri, Rwanda

Rwandyjczyk

Przywódca Demokratycznych Sił Wyzwolenia Rwandy (FDLR) i drugi wiceprzewodniczący FDLR–FOCA

Od czerwca 2011 r. przebywa głównie w Kalonge, w prowincji Północnego Kiwu.

Generał brygady

Wiele źródeł – w tym grupa ekspertów Komitetu Sankcji dotyczących DRK działającego w ramach RB ONZ – podaje, że Gaston Iyamuremye jest drugim wiceprzewodniczącym FDLR, uznawanym za jednego z głównych członków wojskowego i politycznego kierownictwa FDLR. Gaston Iyamuremye prowadził także do grudnia 2009 r. biuro Ignace'a Murwanashyaki (przewodniczącego FDLR) w Kibua, DRK.

1.12.2010 r.

Jérôme KAKWAVU BUKANDE

Jérôme Kakwavu

Commandant Jérôme

Goma

Kongijczyk

W grudniu 2004 r. mianowany generałem FARDC.

Od czerwca 2011 r. przebywa w więzieniu Makala w Kinszasie. W dniu 25 marca 2011 r. przed Najwyższym Sądem Wojskowym w Kinszasie rozpoczął się proces przeciwko Kakwavu dotyczący zbrodni wojennych.

Były przewodniczący Unii Kongijczyków na rzecz Demokracji / Sił Zbrojnych Narodu Kongijskiego (UCD/FAPC). Nielegalne przejścia graniczne między Ugandą a DRK będące najważniejszym szlakiem przepływu broni znajdują się pod kontrolą FAPC. Jako przewodniczący FAPC ma wpływ na ich politykę oraz dowodzi ich siłami oraz kontroluje ich działania; siły te brały udział w nielegalnym handlu bronią, a zatem naruszały embargo na broń. W grudniu 2004 r. mianowany generałem FARDC.

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – odpowiadał za rekrutowanie i wykorzystywanie dzieci w Ituri w 2002 r. Jeden z pięciu wysokich rangą oficerów FARDC, których oskarżono o poważne przestępstwa związane z przemocą seksualną;

Jeden z pięciu wysokich rangą oficerów FARDC, których oskarżono o poważne przestępstwa związane z przemocą seksualną; podczas swojej wizyty w 2009 r. przedstawiciele Rady Bezpieczeństwa ONZ zwrócili uwagę rządu na sprawę tych oficerów.

1.11.2005 r.

Germain KATANGA

 

 

Kongijczyk

W grudniu 2004 r. mianowany generałem FARDC.

18 października 2007 r. przekazany przez rząd DRK Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu. Jego proces rozpoczął się w listopadzie 2009 r.

Przywódca FRPI. Udział w transferach broni z naruszeniem embarga na broń.

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – odpowiadał za rekrutowanie i wykorzystywanie dzieci w Ituri w latach 2002–2003.

1.11.2005 r.

Thomas LUBANGA

 

Ituri

Kongijczyk

Aresztowany w Kinszasie w marcu 2005 r. za udział w łamaniu praw człowieka przez Unię Kongijskich Patriotów/Frakcję Lubangi (UPC/L).

17 marca 2006 r. przekazany przez władze kongijskie Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu.

Jego proces rozpoczął się w styczniu 2009 r. i ma się zakończyć w roku 2011.

Przewodniczący UPC/L – jednej ze zbrojnych grup i milicji, o których mowa w ust. 20 rezolucji 1493 (2003); UPC/L jest odpowiedzialna za nielegalny handel bronią z naruszeniem embarga na broń.

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – odpowiadał za rekrutowanie i wykorzystywanie dzieci w Ituri w latach 2002–2003.

1.11.2005 r.

Khawa Panga MANDRO

Kawa Panga

Kawa Panga Mandro

Kawa Mandro

Yves Andoul Karim

Mandro Panga Kahwa

Yves Khawa Panga Mandro

„Chief Kahwa”

„Kawa”

20 sierpnia 1973 r., Bunia

Kongijczyk

W kwietniu 2005 r. osadzony w więzieniu w miejscowości Bunia za sabotowanie procesu pokojowego w Ituri. Aresztowany przez władze kongijskie w październiku 2005 r., uniewinniony przez Sąd Apelacyjny w Kisangani, następnie przekazany organom wymiaru sprawiedliwości w Kinszasie w związku z nowymi zarzutami dotyczącymi zbrodni przeciwko ludzkości, zbrodni wojennych, zabójstwa, napadu z bronią w ręku i naruszenia nietykalności cielesnej.

Od czerwca 2011 r. przetrzymywany w centralnym więzieniu Makala w Kinszasie.

Były przywódca Partii Jedności i Ocalenia Integralności Konga (PUSIC) – jednej ze zbrojnych grup i milicji, o których mowa w ust. 20 rezolucji 1493 (2003); PUSIC jest odpowiedzialna za nielegalny handel bronią z naruszeniem embarga na broń. Od kwietnia 2005 r. przebywa w więzieniu w miejscowości Bunia za sabotowanie procesu pokojowego w Ituri.

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – odpowiadał za rekrutowanie i wykorzystywanie dzieci w latach 2001–2002.

1.11.2005 r.

Callixte MBARUSHIMANA

 

24 lipca 1963 r., Ndusu/Ruhen geri Prowincja Północna, Rwanda

Rwandyjczyk.

Aresztowany w Paryżu 3 października 2010 r. na mocy wydanego przez Międzynarodowy Trybunał Karny nakazu aresztowania za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości popełnione przez oddziały Demokratycznych Sił Wyzwolenia Rwandy (FDLR) w prowincjach Kiwu w 2009 roku i przewieziony do Hagi 25 stycznia 2011 r.

Sekretarz wykonawczy Demokratycznych Sił Wyzwolenia Rwandy (FDLR) i zastępca głównodowodzącego w naczelnym dowództwie tych sił do momentu swojego aresztowania.

Przywódca polityczny i wojskowy zagranicznego ugrupowania zbrojnego działającego na terenie Demokratycznej Republiki Konga, utrudniającego rozbrojenie oraz dobrowolną repatriację i przesiedlenie uczestników walk, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa nr 1857 (2008) pkt 4 lit. b).

3.3.2009 r.

Iruta Douglas MPAMO

Mpano

Douglas Iruta Mpamo

28 grudnia 1965 r., Bashali, Masisi

29 grudnia 1965 r., Goma, DRK (dawny Zair)

Uvira

Kongijczyk

Od czerwca 2011 r. przebywa w Gisenyi, w Rwandzie.

Nie wiadomo, czym się zajmuje od czasu katastrofy dwóch samolotów będących w gestii Great Lakes Business Company (GLBC).

Właściciel i dyrektor Compagnie Aérienne des Grands Lacs oraz Great Lakes Business Company, których samoloty były wykorzystywane do udzielania pomocy grupom zbrojnym i milicji, o których mowa w pkt 20 rezolucji 1493 (2003). Odpowiedzialny także za fałszowanie informacji na temat lotów i ładunków, prawdopodobnie w celu umożliwienia łamania embarga na broń.

1.11.2005 r.

Sylvestre MUDACUMURA

Znany także jako:

„Radża”

„Mupenzi Bernard”

„Starszy generał Mupenzi”

„Generał Mudacumura”

 

Rwandyjczyk.

Dowódca wojskowy FDLR–FOCA, również pierwszy wiceprzewodniczący ds. politycznych i szef naczelnego dowództwa FOCA; łączy tym samym ogólne dowództwo wojskowe i polityczne od czasu aresztowań przywódców FDLR w Europie.

Od czerwca 2011 r. przebywa w kompleksie leśnym Kikoma, w pobliżu Bogoyi, Walikale, Kiwu Północne.

Dowódca Demokratycznych Sił Wyzwolenia Rwandy (FDLR) mający wpływ na politykę oraz kontrolujący działania i dowodzący siłami FDLR – jednej z grup zbrojnych i milicji, o których mowa w pkt 20 rezolucji 1493 (2003), FDLR brała udział w nielegalnym handlu bronią z naruszeniem embarga na broń.

Mudacumura (lub jego personel) utrzymywał łączność telefoniczną z przywódcą FDLR, Ignacem Murwanashyaką, przebywającym w Niemczech, w tym także podczas rzezi w Busurungi w maju 2009 r., oraz z dowódcą wojskowym majorem Guillaumem podczas operacji Umoja Wetu i Kimia II w 2009 r.

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – odpowiadał za 27 przypadki rekrutowania i wykorzystywania dzieci przez oddziały podlegające jego dowództwu, w Kiwu Północnym w latach 2002–2007.

1.11.2005 r.

Leodomir MUGARAGU

Manzi Leon

Leo Manzi

1954 r.

1953 r.

Kigali, Rwanda

Rushashi (Prowincja Północna), Rwanda

Rwandyjczyk

Szef sztabu FDLR–FOCA odpowiedzialny za sprawy administracyjne.

Od czerwca 2011 r. przebywa w kwaterze głównej FDLR w kompleksie leśnym Kikoma, w pobliżu Bogoyi, Walikale, Kiwu Północne.

Z białego wywiadu i z oficjalnych sprawozdań wynika, że Leodomir Mugaragu jest szefem sztabu Forces Combattantes Abucunguzi/Combatant Force for the Liberation of Rwanda (FOCA) – zbrojnego ramienia FDLR. Według oficjalnych sprawozdań Mugaragu jest wyższym rangą oficerem planującym operacje wojskowe FDLR we wschodniej części DRK.

1.12.2010 r.

Leopold MUJYAMBERE

Musenyeri

Achille

Frere Petrus Ibrahim

17 marca 1962 r., Kigali, Rwanda

ok. 1966 r.

Rwandyjczyk

Od czerwca 2011 r. dowódca sektora operacyjnego FDLR–FOCA obecnie zwanego „Amazon” w Południowym Kiwu.

Przebywa w Nyakaleke (na południowy wschód od Mwenga w Południowym Kiwu).

Dowódca Drugiej Dywizji FOCA/Brygad Rezerwy (zbrojne ramię FDLR). Przywódca wojskowy zagranicznego ugrupowania zbrojnego działającego na terenie Demokratycznej Republiki Konga, utrudniającego rozbrojenie oraz dobrowolną repatriację i przesiedlenie uczestników walk, z naruszeniem rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1857 (2008) pkt 4 lit. b).

Zgodnie z dowodami zebranymi przez grupę ekspertów Komitetu Sankcji dotyczących DRK działającego w ramach RB ONZ, które to dowody wyszczególniono w sprawozdaniu z 13 lutego 2008 r., dziewczęta przetrzymywane przez FDLR–FOCA zostały wcześniej uprowadzone i były wykorzystywane seksualnie. Od połowy 2007 r. FDLR–FOCA, rekrutujące wcześniej nastolatków, siłą rekrutuje chłopców od dziesiątego roku życia. Najmłodsi z nich służą następnie jako eskorta, a starsze dzieci są rozmieszczane jako żołnierze na linii frontu, z naruszeniem rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1857 (2008) pkt 4 lit. d) i e).

3.3.2009 r.

Dr. Ignace MURWANASHYAKA

Ignace

14 maja 1963 r., Butera (Rwanda)

Ngoma, Butare (Rwanda)

Rwandyjczyk

Aresztowany przez władze niemieckie 17 listopada 2009 r.

Zastąpiony na stanowisku przywódcy FDLR–FOCA przez Gastona Iamuremye, pseudonim „Rumuli”

Proces Murwanashyaki za zbrodnie wojenne i przestępstwa przeciwko ludzkości popełnione przez oddziały FDLR w DRK w latach 2008 i 2009 rozpoczął się 4 maja 2011 r. przed sądem niemieckim.

Przywódca FDLR i naczelny dowódca sił zbrojnych FDLR, mający wpływ na politykę, kontrolujący działania i dowodzący siłami FDLR – jednej z grup zbrojnych i milicji, o których mowa w rezolucji 1493 (2003) pkt 20; FDLR jest odpowiedzialna za nielegalny handel bronią z naruszeniem embarga na broń.

Pozostawał w łączności telefonicznej z wojskowymi dowódcami polowymi FDLR (w tym podczas rzezi w Busurungi w maju 2009 r.); wydawał rozkazy wojskowe naczelnemu dowództwu; brał udział w koordynowaniu przekazywania uzbrojenia i amunicji dla oddziałów FDLR i dostarczaniu specjalnych instrukcji dotyczących użytkowania; zarządza znacznymi środkami pieniężnymi uzyskanymi w drodze nielegalnej sprzedaży zasobów naturalnych na obszarach podlegających kontroli FDLR (s. 24–25 i 83).

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – jako przywódca i dowódca wojskowy FDLR odpowiadał za rozkazy dotyczące rekrutowania i wykorzystywania dzieci przez FDLR we wschodniej części Konga.

1.11.2005 r.

Straton MUSONI

IO Musoni

6 kwietnia 1961 r. (lub być może 4 czerwca 1961 r.) Mugambazi, Kigali, Rwanda

Rwandyjczyk

Proces Musoniego za zbrodnie wojenne i przestępstwa przeciwko ludzkości popełnione przez oddziały FDLR w DRK w latach 2008 i 2009 rozpoczął się 4 maja 2011 r. przed sądem niemieckim.

Zastąpiony na stanowisku pierwszego wiceprzewodniczącego FDLR przez Sylvestra Mudacumurę

Kierując FDLR – zagraniczną grupą zbrojną działającą w DRK – Musoni utrudnia rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tej grupy, z naruszeniem rezolucji nr 1649 (2005).

29.3.2007 r.

Jules MUTEBUTSI

Jules Mutebusi

Jules Mutebuzi

Pułkownik Mutebutsi

1964 r., Minembwe, Południowe Kiwu.

Kongijczyk

Były zastępca Dowódcy 10. Regionu Wojskowego FARDC, w kwietniu 2004 r. został zwolniony za naruszenie dyscypliny.

Aresztowany przez władze rwandyjskie w grudniu 2007 r., gdy próbował przekroczyć granicę, by dostać się na terytorium DRK. Od tego czasu przebywa w Kigali i ma częściowo ograniczoną swobodę (nie może wyjeżdżać z kraju).

Przyłączył się do zbuntowanych oddziałów istniejącego wcześniej RCD–G, które w maju 2004 r. siłą zajęły miejscowość Bukawu.

Zamieszany w sprowadzanie broni poza strukturami FARDC oraz w dostarczanie zaopatrzenia grupom zbrojnym i milicji, o których mowa w pkt 20 rezolucji nr 1493 (2003), z naruszeniem embarga na broń.

1.11.2005 r.

Mathieu, Chui NGUDJOLO

Cui Ngudjolo

 

Aresztowany w ramach działań Misji Obserwacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUC) w Bunii w październiku 2003 r.

Przekazany przez rząd DRK Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu w dniu 7 lutego 2008 r.

Szef sztabu Frontu Narodowego i Integracyjnego (FNI) oraz były szef sztabu Sił Oporu Patriotycznego w Ituri (FRPI) mający wpływ na politykę, kontrolujący działania i dowodzący siłami FRPI – jednej z grup zbrojnych i milicji, o których mowa w pkt 20 rezolucji 1493 (2003); FRPI są odpowiedzialne za nielegalny handel bronią z naruszeniem embarga na broń.

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – odpowiadał za rekrutowanie i wykorzystywanie dzieci w wieku poniżej 15 lat w Ituri w 2006 r.

1.11.2005 r.

Floribert Ngabu NJABU

Floribert Njabu

Floribert Ndjabu

Floribert Ngabu Ndjabu

 

Od marca 2005 r. w areszcie domowym w Kinszasie za łamanie praw człowieka przez FNI.

27 marca 2011 r. przekazano go do Hagi, aby mógł zeznawać w prowadzonych przez Międzynarodowy Trybunał Karny procesach Germaina Katangi i Mathieu Ngudjoli.

Przywódca FNI – jednej z grup zbrojnych i milicji, o których mowa w ust. 20 rezolucji 1493 (2003), biorących udział w nielegalnym handlu bronią z naruszeniem embarga na broń.

1.11.2005 r.

Laurent NKUNDA

Nkunda Mihigo Laurent

Laurent Nkunda Bwatare

Laurent Nkundabatware

Laurent Nkunda Mahoro Batware

Laurent Nkunda Batware

„Przewodniczący”

„Generał Nkunda”

„Papa Six”

6 lutego 1967 r.

Północne Kiwu/ Rutshuru

lub 2 lutego 1967 r.

Kongijczyk

Były generał Kongijskiego Zgromadzenia na rzecz Demokracji – Goma (RCD–G).

W 2006 r. założył Narodowy Kongres Obrony Ludu (CNDP). W latach 1998–2006 – członek zarządu Kongijskiego Zgromadzenia na rzecz Demokracji – Goma (RCD-G); W latach 1992–1998 – członek zarządu Rwandyjskiego Frontu Patriotycznego (RPF).

Laurent Nkunda został aresztowany przez władze rwandyjskie w Rwandzie w styczniu 2009 r. i odwołany ze stanowiska dowódcy Narodowego Kongresu Obrony Ludu (CNDP). Od tego czasu przebywa w areszcie domowym w Kigali, w Rwandzie.

Rwanda odrzuciła wniosek rządu DRK o ekstradycję Nkundy za zbrodnie popełnione na wschodzie DRK.

W 2010 roku rwandyjski sąd w Gisenyi odrzucił odwołanie Nkundy dotyczące nielegalnego zatrzymania, orzekając, że sprawę tę powinien rozpatrzyć sąd wojskowy. Prawnicy Nkundy rozpoczęli procedurę w sądzie wojskowym w Rwandzie.

Nkunda ma nadal pewien wpływ na niektóre elementy CNDP.

Były generał Kongijskiego Zgromadzenia na rzecz Demokracji – Goma (RCD–G).

Przyłączył się do zbuntowanych oddziałów istniejącego wcześniej RCD-G, które w maju 2004 r. siłą zajęły miejscowość Bukawu. Zamieszany w sprowadzanie broni poza strukturami FARDC z naruszeniem embarga na broń.

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – odpowiadał za 264 przypadki rekrutowania i wykorzystywania dzieci przez oddziały podlegające jego dowództwu, w Kiwu Północnym w latach 2002–2009.

1.11.2005 r.

Felicien NSANZUBUKI-RE

Fred Irakeza

1967 r.

Murama, Kinyinya, Rubungo, Kigali, Rwanda

Rwandyjczyk

Pierwszy dowódca batalionu FDLR–FOCA, jego główne miejsce pobytu to okolice Uvira–Sange w Kiwu Południowym.

Felicien Nsanzubukire należy do FDLR od co najmniej 1994 r., a od października 1998 r. działa na wschodzie DRK.

Od czerwca 2011 r. jego główne miejsce pobytu to Magunda na terytorium Mwenga w Południowym Kiwu.

Felicien Nsanzubukire co najmniej od listopada 2008 r. do kwietnia 2009 r. nadzorował i koordynował nielegalny handel amunicją i bronią dostarczaną ze Zjednoczonej Republiki Tanzanii przez jezioro Tanganika do oddziałów FDLR z okolic Uvira i Fizi w Kiwu Południowym.

1.12.2010 r.

Pacifique NTAWUNGUKA

Colonel Omega

Nzeri

Israel

Pacifique Ntawungula

1 stycznia 1964 r., Gaseke, prowincja Gisenyi, Rwanda

ok. 1964 r.

Rwandyjczyk

Dowódca sektora operacyjnego FDLR–FOCA Kiwu Północnego „SONOKI”. Od czerwca 2011 r. jego główne miejsce pobytu to Matembe w Kiwu Północnym.

Przeszedł szkolenie wojskowe w Egipcie.

Dowódca Pierwszej Dywizji FOCA (zbrojne ramię FDLR). Przywódca wojskowy zagranicznego ugrupowania zbrojnego działającego na terenie Demokratycznej Republiki Konga, utrudniającego rozbrojenie oraz dobrowolną repatriację i przesiedlenie uczestników walk, z naruszeniem rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1857 (2008) pkt 4 lit. b). Zgodnie z dowodami zestawionymi przez grupę ekspertów Komitetu Sankcji dotyczących DRK działającego w ramach RB ONZ, które to dowody wyszczególniono w sprawozdaniu z 13 lutego 2008 r., dziewczęta przetrzymywane przez FDLR–FOCA zostały wcześniej uprowadzone i były wykorzystywane seksualnie.

Od połowy 2007 r. FDLR–FOCA, rekrutujące wcześniej nastolatków, siłą rekrutuje chłopców od dziesiątego roku życia. Najmłodsi z nich służą następnie jako eskorta, a starsze dzieci są rozmieszczane jako żołnierze na linii frontu, z naruszeniem rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1857 (2008) pkt 4 lit. d) oraz e).

3.3.2009 r.

James NYAKUNI

 

 

Ugandyjczyk

Współpraca handlowa z Jerome Kakwavu, zwłaszcza przemyt przez granicę kongijsko-ugandyjską, w tym prawdopodobnie przemyt broni i sprzętu wojskowego w niekontrolowanych ciężarówkach. Łamanie embarga na broń oraz wspieranie grup zbrojnych i milicji, o których mowa w ust. 20 rezolucji 1493 (2003), w tym wsparcie finansowe umożliwiające im działalność wojskową.

1.11.2005 r.

Stanislas NZEYIMANA

Deogratias Bigaruka Izabayo

Bigaruka

Bigurura

Izabayo Deo

Jules Mateso Mlamba

1 stycznia 1966 r., Mugusa (Butare), Rwanda

ok. 1967 r.

lub 28 sierpnia 1966 r.

Rwandyjczyk

Zastępca dowódcy FDLR–FOCA.

Od czerwca 2011 r. jego główne miejsce pobytu to Mukoberwa w Kiwu Północnym.

Zastępca dowódcy FOCA (ramię zbrojne FDLR). Przywódca wojskowy zagranicznego ugrupowania zbrojnego działającego na terenie Demokratycznej Republiki Konga, utrudniającego rozbrojenie oraz dobrowolną repatriację i przesiedlenie uczestników walk, z naruszeniem rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1857 (2008) pkt 4 lit. b). Zgodnie z dowodami zestawionymi przez grupę ekspertów Komitetu Sankcji dotyczących DRK działającego w ramach RB ONZ, które to dowody wyszczególniono w sprawozdaniu z 13 lutego 2008 r., dziewczęta przetrzymywane przez FDLR–FOCA zostały wcześniej uprowadzone i były wykorzystywane seksualnie.

Od połowy 2007 r. FDLR–FOCA, rekrutujące wcześniej nastolatków, siłą rekrutuje chłopców od dziesiątego roku życia. Najmłodsi z nich służą następnie jako eskorta, a starsze dzieci są rozmieszczane jako żołnierze na linii frontu, z naruszeniem rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 1857 (2008) pkt 4 lit. d) i e).

3.3.2009 r.

Dieudonné OZIA MAZIO

Ozia Mazio

„Omari”

„Mr Omari”

6 czerwca 1949 r., Ariwara

Kongijczyk

Uważa się, że Dieudonné Ozia Mazio zmarł w Ariwarze w dniu 23 września 2008 r., pełniąc funkcję przewodniczącego Fédération des entreprises congolaises (FEC) na terytorium Aru.

Układy finansowe z Commandant Jerome oraz z FAPC i przemyt przez granicę kongijsko-ugandyjską, umożliwiający dostarczanie zaopatrzenie i gotówki Commandantowi Jerome i jego oddziałom. Łamanie embarga na broń, w tym wspieranie grup zbrojnych i milicji, o których mowa w rezolucji 1493 (2003) pkt 20.

1.11.2005 r.

Bosco TAGANDA

Bosco Ntaganda

Bosco Ntagenda

Generał Taganda

„Lydia” gdy był członkiem APR.

„Terminator”

Sygnał wywoławczy „Tango Romeo” lub „Tango”

„Major”

1973-74

Bigogwe, Rwanda

Kongijczyk.

Urodzony w Rwandzie, w dzieciństwie przeprowadził się do Nyamitaby, terytorium Masisi, Kiwu Północne.

Od czerwca 2011 r. mieszka w Goma i posiada duże gospodarstwa rolne w okolicach Ngungu, terytorium Masisi, Kiwu Północne.

W dniu 11 grudnia 2004 r. mianowany dekretem prezydenckim na stanowisko generała brygady FARDC w następstwie umowy pokojowej z Ituri.

Był szefem sztabu w CNDP, a po aresztowaniu Laurenta Nkundy w styczniu 2009 r. został dowódcą wojskowym CNDP.

Od stycznia 2009 r. de facto zastępca dowódcy kolejnych operacji skierowanych przeciwko FDLR: „Umoja Wetu”, „Kimia II” oraz „Amani Leo” w Kiwu Północnym i Południowym.

Wojskowy dowódca Unii Kongijskich Patriotów/Frakcja Lubangi (UPC/L) mający wpływ na politykę, kontrolujący działania i dowodzący siłami UPC/L – jednej z grup zbrojnych i milicji, o których mowa w pkt 20 rezolucji 1493 (2003), odpowiedzialnych za nielegalny handel bronią z naruszeniem embarga na broń. W grudniu 2004 r. został mianowany generałem w Siłach Zbrojnych Demokratycznej Republiki Konga (FARDC), lecz odmówił przyjęcia awansu i pozostaje poza strukturami FARDC.

Jak podaje Biuro Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych – odpowiadał za rekrutowanie i wykorzystywanie dzieci w Ituri w latach 2002–2003 oraz w 155 przypadkach – bezpośrednio lub jako wydający rozkazy – odpowiadał za rekrutowanie i wykorzystywanie dzieci w Kiwu Północnym w latach 2002–2009.

Jak szef sztabu CNDP – bezpośrednio lub jako wydający rozkazy – odpowiadał za rzeź w miejscowości Kiwanja (listopad 2008 r.).

1.11.2005 r.

Innocent ZIMURINDA

 

1 września 1972 r.

1975 r.

1975 r. Ngungu, terytorium Masisi, Kiwu Północne, DRK

Kongijczyk

Pułkownik w FARDC.

Wstąpił do FARDC w 2009 r. jako podpułkownik; dowódca brygady podczas operacji FARDC Kimia II, główne miejsce pobytu w okolicach Ngungu.

W lipcu 2009 r. Zimurinda otrzymał promocję na stopień pułkownika i został dowódcą sektora FARDC w Ngungu, a następnie w Kitchanga podczas operacji FARDC Kimia II i Amani Leo.

Chociaż Zimurinda nie został wymieniony w rozporządzeniu prezydenta DRK z dnia 31 grudnia 2010 r. w sprawie mianowania wysokich rangą oficerów FARDC, utrzymał de facto swoje stanowisko dowódcy 22 sektora FARDC w Kitchanga i nosi niedawno nadane oznaki stopnia wojskowego oraz mundur.

Jest nadal lojalny w stosunku do Bosco Ntagandy.

W sprawozdaniach białego wywiadu doniesiono, że w grudniu 2010 r. oddziały dowodzone przez Zimurindę prowadziły działania rekrutacyjne.

Innocent Zimurinda jako jeden z dowódców 231. Brygady FARDC wydał rozkazy, których wynikiem była rzeź ponad stu uchodźców rwandyjskich, głównie kobiet i dzieci, w ramach operacji wojskowej przeprowadzonej w kwietniu 2009 r. w okolicach Shalio.

Grupa ekspertów Komitetu Sankcji dotyczących DRK działającego w ramach RB ONZ podaje, że, według naocznych świadków, 29 sierpnia 2009 r. w Kalehe ppłk Innocent Zimurinda odmówił uwolnienia spod swojego dowództwa trojga dzieci.

Wiele źródeł podaje, że ppłk Innocent Zimurinda, przed włączeniem CNDP do FARDC, uczestniczył w przeprowadzonej przez CNDP w listopadzie 2008 r. operacji, której wynikiem była rzeź 89 cywilów, w tym kobiet i dzieci, w okolicach Kiwanija.

W marcu 2010 r. 51 grup zajmujących się prawami człowieka i działających na wschodzie DRK złożyło skargę, w której stwierdzono, że ppłk Innocent Zimurinda odpowiada za wielokrotne łamanie praw człowieka, m.in za zabicie wielu cywilów, w tym kobiet i dzieci, w okresie od lutego do sierpnia 2007 r.

W skardze tej zarzucono także Innocentowi Zimurindze gwałty na dużej liczbie kobiet i dziewcząt.

Zgodnie z oświadczeniem Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ds. Dzieci i Konfliktów Zbrojnych z 21 maja 2010 r. Innocent Zimurinda uczestniczył w samowolnej egzekucji dzieci-żołnierzy, w tym także w czasie operacji Kimia II.

Zgodnie z tym samym oświadczeniem Zimurinda nie zgodził się na to, by misja ONZ w DRK (MONUC) sprawdziła, czy w jego oddziałach są dzieci.

Zdaniem grupy ekspertów Komitetu Sankcji dotyczących DRK działającego w ramach RB ONZ ppłk. Innocent Zimurinda odpowiada – bezpośrednio i jako wydający rozkazy – za rekrutowanie dzieci i za zatrzymywanie ich w oddziałach podlegających jego dowództwu.

1.12.2010 r.

b)

Wykaz podmiotów, o których mowa w art. 3, 4 i 5

Nazwa

Inne nazwy

Adres

Dane identyfikacyjne

Uzasadnienie

Data wskazania

BUTEMBO AIRLINES (BAL)

 

Butembo, DRK

Prywatna linia lotnicza, działająca z Butembo.

Od grudnia 2008 r. BAL nie ma już pozwolenia na obsługiwanie statków powietrznych na terytorium DRK.

Kisoni Kambale (zmarły 5 lipca 2007 r. i następnie usunięty z wykazu 24 kwietnia 2008 r.) wykorzystywał swoją linię lotniczą do przewozu złota, żywności i broni dla Frontu Narodowego i Integracyjnego (FNI) między Mongbwalu a Butembo. Stanowi to „wspieranie” nielegalnych grup zbrojnych i naruszenie embarga na broń wynikającego z rezolucji 1493 (2003) i 1596 (2005).

29.3.2007 r.

CONGOMET TRADING HOUSE

 

Butembo, Kiwu Północne

Firma w Butembo, Kiwu Północne; już nie handluje złotem.

Właścicielem CONGOCOM-u był Kisoni Kambale (zmarły 5 lipca 2007 r. i następnie usunięty z wykazu 24 kwietnia 2008 r.).

Kambale zdobył kontrolę nad prawie całą produkcją złota w dystrykcie Mongbwalu, który jest kontrolowany przez Front Narodowy i Integracyjny (FNI). FNI czerpie znaczne dochody z podatków nakładanych na tę produkcję. Stanowi to „wspieranie” nielegalnych grup zbrojnych i naruszenie embarga na broń wynikającego z rezolucji 1493 (2003) i 1596 (2005).

29.3.2007 r.

COMPAGNIE AERIENNE DES GRANDS LACS (CAGL)

GREAT LAKE BUSINESS COMPANY (GLBC)

 

CAGL,

Avenue Président Mobutu, Goma DRK (CAGL ma również biuro w Gisenyi, w Rwandzie);

GLBC, PO Box 315, Goma, DRK (GLBC ma także biuro w Gisenyi w Rwandzie).

Od grudnia 2008 r. GLBC nie posiadała już żadnych sprawnych samolotów, chociaż kilka samolotów nadal odbywało loty w 2008 r. pomimo sankcji ONZ.

CAGL i GLBC to firmy należące do Douglasa MPAMY, który objęty jest już sankcjami na mocy rezolucji nr 1596 (2005). Firmy CAGL i GLBC były wykorzystywane do przewozu broni i amunicji z naruszeniem embarga na broń wynikającego z rezolucji 1493 (2003) i 1596 (2005).

29.3.2007 r.

MACHANGA LTD

 

Kampala, Uganda

Eksport złota (Jej szefowie to Rajendra Kumar Vaya i Hirendra M. Vaya).

W 2010 roku aktywa należące do MACHANGI umieszczone na rachunku Emirates Gold zostały zamrożone przez Bank of Nova Scotia Mocatta (Zjednoczone Królestwo).

Poprzedni właściciel MACHANGI Rajendra Kumar i jego brat Vipul Kumar są nadal zaangażowani w nabywanie złota ze wschodniej części DRK.

Firma MACHANGA kupowała złoto w drodze stałych kontaktów handlowych z handlowcami w DRK powiązanymi ściśle z milicjami. Stanowi to „wspieranie” nielegalnych grup zbrojnych i naruszenie embarga na broń wynikającego z rezolucji 1493 (2003) i 1596 (2005).

29.3.2007 r.

TOUS POUR LA PAIX ET LE DEVELOPPMENT (organizacja pozarządowa)

TPD

Goma, Kiwu Północne

Goma, komitety w prowincjach: Kiwu Południowe, Kasai Zachodnie, Kasai Wschodnie oraz Maniema.

Oficjalnie zawiesiła wszelkie działania w 2008 roku.

Od czerwca 2011 r. biura TPD są otwarte i zajmują się sprawami związanymi z powrotem uchodźców wewnętrznych, inicjatywami społecznymi dotyczącymi pojednania, rozwiązywaniem sporów wokół gruntów itp.

Przewodniczącym jest Eugene Serufuli, a wiceprzewodniczącą – Saverina Karomba. Do prominentnych członków należą radni prowincji Kiwu Północne: Robert Seninga i Bertin Kirivita.

Organizacji tej zarzuca się łamanie embarga na broń przez udzielanie wsparcia Kongijskiemu Zgromadzeniu na rzecz Demokracji – Goma (RCD–G), zwłaszcza w postaci dostarczania na początku 2005 r. ciężarówek do przewozu broni i oddziałów oraz w postaci przewozu broni przeznaczonej do rozdzielenia wśród części ludności w Masisi i Rutshuru w Kiwu Północnym.

1.11.2005 r.

UGANDA COMMERCIAL IMPEX (UCI) LTD

 

Kajoka Street Kisemente Kampala, Uganda

Tel.: +256 41 533 578/9;

Inny adres: PO Box 22709, Kampala, Uganda

Firma z Kampali eksportująca złoto. (Jej szefowie to J.V. LODHIA – znany jako „Chuni” oraz jego syn Kunal LODHIA).

W styczniu 2011 r. władze ugandyjskie powiadomiły komitet, że Emirates Gold w wyniku zwolnienia dotyczącego zasobów finansowych UCI spłaciła dług tej firmy wobec Crane Bank w Kampali, co doprowadziło do ostatecznego zamknięcia jej rachunków.

Poprzedni właściciel UCI J.V. Lodhia i jego syn Kumal są nadal zaangażowani w nabywanie złota ze wschodniej części DRK.

Firma UCI kupowała złoto w drodze stałych kontaktów handlowych z handlowcami w DRK powiązanymi ściśle z milicjami. Stanowi to „wspieranie” nielegalnych grup zbrojnych i naruszenie embarga na broń wynikającego z rezolucji 1493 (2003) i 1596 (2005).

29.3.2007 r.”


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/62


DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 20 października 2011 r.

zmieniająca decyzję wykonawczą 2011/303/UE w odniesieniu do daty rozpoczęcia stosowania

(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 7373)

(Jedynie tekst w języku niderlandzkim jest autentyczny)

(2011/700/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 43 lit. m) w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją wykonawczą Komisji 2011/303/UE (2) zatwierdzono stosowanie nowych metod klasyfikacji tusz wieprzowych w Niderlandach. Wspomnianą decyzję stosuje się do dnia 3 października 2011 r. Dnia 9 września 2011 r. właściwe organy Niderlandów poinformowały Komisję o problemach praktycznych w kilku ubojniach związanych z terminowym wdrożeniem nowych metod i zwróciły się o przełożenie daty rozpoczęcia stosowania decyzji na dzień 2 stycznia 2012 r.

(2)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2011/303/UE.

(3)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W art. 4 decyzji wykonawczej 2011/303/UE datę „3 października 2011 r.” zastępuje się datą „2 stycznia 2012 r.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Niderlandów.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 października 2011 r.

W imieniu Komisji

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 136 z 24.5.2011, s. 95.


Sprostowania

21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/63


Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/84/UE z dnia 15 grudnia 2010 r. zmieniającej – w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii – dyrektywę 2001/83/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 348 z dnia 31 grudnia 2010 r. )

Strona 97, art. 1 pkt 22, nowy tekst art. 116, akapit drugi:

zamiast:

„Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu można zawiesić, unieważnić lub zmienić również w przypadku gdy dane szczegółowe dołączone do wniosku, jak określono w art. 8, 10 lub 11, …”,

powinno być:

„Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu można zawiesić, unieważnić lub zmienić również w przypadku gdy dane szczegółowe dołączone do wniosku, jak określono w art. 8, 10, 10a, 10b, 10c lub 11, …”.


21.10.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 276/63


Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 361/2008 z dnia 14 kwietnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku)

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 121 z dnia 7 maja 2008 r. )

Strona 7, art. 103c ust. 2 lit. f):

zamiast:

„f)

wsparcie na rzecz kosztów administracyjnych poniesionych na rozwój funduszy wzajemnego inwestowania.”,

powinno być:

„f)

wsparcie na rzecz kosztów administracyjnych poniesionych na ustanowienie funduszy wzajemnych.”.