21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/1

(1)

W imieniu Unii Komisja wynegocjowała Umowę między Unią Europejską a Gruzją w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych („umowa”).

(2)

Umowa umożliwi wzajemną ochronę oznaczeń geograficznych odpowiednich Stron oraz przyczyni się do zbliżenia przepisów krajów sąsiadujących z UE.

(3)

Umowa powinna zostać podpisana,

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/2

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/4

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 620/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające administrowanie kontyngentem taryfowym na przywóz wołowiny wysokiej jakości (3) ustanawia szczegółowe przepisy dotyczące składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz.

(2)

W art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 przewidziano, iż w przypadku gdy ilości objęte wnioskami o pozwolenie przekraczają ilości dostępne na dany okres obowiązywania kontyngentu, należy ustalić współczynnik przydziału ilości objętych każdym wnioskiem o pozwolenie. Wnioski o pozwolenie na przywóz, złożone na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 620/2009 w okresie od dnia 1 do dnia 7 września 2011 r., przekraczają dostępne ilości. Należy zatem określić przedział, w granicach którego można wystawiać pozwolenia na przywóz, oraz współczynnik przydziału,

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/5

(1)

Ilości objęte wnioskami o pozwolenia na przywóz, przedłożonymi właściwym organom od dnia 1 do dnia 7 września 2011 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 891/2009, przekraczają ilość dostępną pod numerem porządkowym 09.4380.

(2)

W takiej sytuacji współczynnik przydziału dla pozwoleń, które mają zostać wydane w odniesieniu do numeru porządkowego 09.4380, należy ustalić zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1301/2006. Składanie kolejnych wniosków o pozwolenia w odniesieniu do tego numeru porządkowego należy zawiesić do końca roku gospodarczego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 891/2009,

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/7

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (2) ustanowiono wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE. Wykaz ten obejmuje Bacillus thuringiensis subsp. israelensis serotyp H14.

(2)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 Bacillus thuringiensis subsp. israelensis serotyp H14, szczep AM65-52 został oceniony zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 18, „Insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów”, zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy. Szczep SA3 A Bacillus thuringiensis subsp. israelensis serotyp H14 jest nadal poddawany ocenie pod kątem stosowania w wymienionym typie produktów.

(3)

Włochy zostały wyznaczone jako państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 11 lipca 2008 r. przedłożyły Komisji sprawozdanie właściwego organu, wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007.

(4)

Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 w dniu 6 maja 2011 r. wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny przez Stały Komitet ds. Produktów Biobójczych.

(5)

Na podstawie przeprowadzonych badań można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające Bacillus thuringiensis subsp. israelensis serotyp H14, szczep AM65-52, stosowane jako insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE. Należy zatem włączyć Bacillus thuringiensis subsp. israelensis serotyp H14, szczep AM65-52 do załącznika I do tej dyrektywy.

(6)

Nie wszystkie potencjalne zastosowania zostały ocenione na poziomie unijnym. Dlatego stosowne jest, aby państwa członkowskie dokonały oceny tych scenariuszy zastosowań lub narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do środowisk i populacji ludzi nieuwzględnionych w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym oraz aby w momencie wydawania zezwoleń na produkty zapewniły podjęcie odpowiednich środków lub nałożenie obowiązku spełnienia szczególnych warunków w celu ograniczenia stwierdzonych rodzajów ryzyka do dopuszczalnego poziomu.

(7)

Z uwagi na rozpoznane potencjalne zagrożenie dla użytkowników profesjonalnych bez odpowiednich środków ochrony indywidualnej, należy wymagać, aby zezwolenia na produkty do zastosowań profesjonalnych były wydawane wyłącznie na stosowanie przy użyciu odpowiednich środków ochrony indywidualnej, chyba że można wykazać we wniosku o zezwolenie na stosowanie produktu, że ryzyko dla użytkowników profesjonalnych może zostać ograniczone do dopuszczalnego poziomu za pomocą innych środków.

(8)

Ze względu na możliwe pośrednie narażanie ludzi poprzez spożycie żywności, które jest skutkiem zastosowań wskazanych w ocenie, należy wymagać, jeżeli stosowne, zweryfikowania, czy zachodzi konieczność ustalenia nowych lub zmiany obowiązujących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiającym wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniającym dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzeniem (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) lub rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającym dyrektywę Rady 91/414/EWG (4). Należy przyjąć środki zapewniające nieprzekraczanie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, które mają zastosowanie.

(9)

Ważne jest, aby przepisy niniejszej dyrektywy były stosowane jednocześnie we wszystkich państwach członkowskich tak, aby zapewnić równe traktowanie produktów biobójczych zawierających substancję czynną Bacillus thuringiensis subsp. israelensis serotyp H14, szczep AM65-52 na rynku unijnym oraz właściwe ogólne funkcjonowanie rynku produktów biobójczych.

(10)

Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia oraz aby zagwarantować wnioskodawcom, którzy przygotowali dokumenty, możliwość pełnego wykorzystania 10-letniego okresu ochrony informacji, który – zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy 98/8/WE – rozpoczyna się od dnia włączenia.

(11)

Po włączeniu państwom członkowskim należy przyznać odpowiedni okres na wprowadzenie w życie przepisów art. 16 ust. 3 dyrektywy 98/8/WE.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 98/8/WE.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/10

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (2) ustanowiono wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE. Wykaz ten obejmuje fipronil do stosowania w produktach typu 18 „Insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów”, zgodnie z definicją w załączniku V do dyrektywy.

(2)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 fipronil został oceniony zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 18.

(3)

Francja została wyznaczona jako państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 6 lutego 2009 r. przedłożyła Komisji sprawozdanie właściwego organu, wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007.

(4)

Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 w dniu 6 maja 2011 r. wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny przez Stały Komitet ds. Produktów Biobójczych.

(5)

Na podstawie przeprowadzonej oceny można oczekiwać, iż produkty biobójcze zawierające fipronil, stosowane jako insektycydy, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE. Należy zatem włączyć fipronil do załącznika I do wymienionej dyrektywy.

(6)

Nie wszystkie potencjalne zastosowania zostały ocenione na poziomie unijnym, na którym oceniono profesjonalne zastosowania we wnętrzach poprzez stosowanie w miejscach normalnie niedostępnych dla ludzi i zwierząt domowych po zastosowaniu produktu. Dlatego stosowne jest, aby państwa członkowskie dokonały oceny tych scenariuszy zastosowań lub narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do środowisk i populacji ludzi nieuwzględnionych w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym oraz aby w momencie wydawania zezwoleń na produkty zapewniły podjęcie odpowiednich środków lub nałożenie obowiązku spełnienia szczególnych warunków w celu ograniczenia stwierdzonych rodzajów ryzyka do dopuszczalnego poziomu.

(7)

Ważne jest, aby przepisy niniejszej dyrektywy były stosowane jednocześnie we wszystkich państwach członkowskich tak, aby zapewnić równe traktowanie produktów biobójczych zawierających substancję czynną fipronil na rynku unijnym oraz właściwe funkcjonowanie rynku produktów biobójczych w ogóle.

(8)

Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia oraz aby zagwarantować wnioskodawcom, którzy przygotowali dokumenty, możliwość pełnego wykorzystania 10-letniego okresu ochrony informacji, który – zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy 98/8/WE – rozpoczyna się od dnia włączenia.

(9)

Po włączeniu państwom członkowskim należy przyznać odpowiedni okres na wprowadzenie w życie przepisów art. 16 ust. 3 dyrektywy 98/8/WE.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 98/8/WE.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/13

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (2) ustanowiono wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE. Wykaz ten obejmuje lambda-cyhalotrynę.

(2)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 lambda-cyhalotryna została oceniona zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem jej użycia w produktach typu 18, „Insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów”, zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy.

(3)

Szwecja została wyznaczona jako państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 8 września 2008 r. przedłożyła Komisji sprawozdanie właściwego organu, wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007.

(4)

Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 w dniu 6 maja 2011 r. wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny przez Stały Komitet ds. Produktów Biobójczych.

(5)

Na podstawie przeprowadzonych ocen można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające lambda-cyhalotrynę, stosowane jako insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE. Należy zatem włączyć lambda-cyhalotrynę do załącznika I do tej dyrektywy.

(6)

Nie wszystkie potencjalne zastosowania zostały ocenione na poziomie unijnym. Dlatego stosowne jest, aby państwa członkowskie dokonały oceny tych scenariuszy zastosowań lub narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do środowisk i populacji ludzi nieuwzględnionych w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym oraz aby w momencie wydawania zezwoleń na produkty zapewniły podjęcie odpowiednich środków lub nałożenie obowiązku spełnienia szczególnych warunków w celu ograniczenia stwierdzonych rodzajów ryzyka do dopuszczalnego poziomu.

(7)

Z uwagi na rozpoznane zagrożenia dla ekosystemów wodnych i lądowych w przypadku przedostania się produktu do oczyszczalni ścieków, nie należy wydawać zezwoleń na produkty do takich zastosowań, o ile nie zostaną przedstawione dane wykazujące, że produkt spełnia wymogi art. 5 i załącznika VI do dyrektywy 98/8/WE, w razie potrzeby dzięki zastosowaniu odpowiednich środków ograniczających ryzyko.

(8)

Z uwagi na rozpoznane zagrożenie dla użytkowników profesjonalnych bez odpowiednich środków ochrony indywidualnej, należy wymagać, aby zezwolenia na produkty do zastosowań profesjonalnych były wydawane wyłącznie na stosowanie przy użyciu odpowiednich środków ochrony indywidualnej, chyba że można wykazać we wniosku o zezwolenie na stosowanie produktu, że ryzyko dla użytkowników profesjonalnych może zostać ograniczone do dopuszczalnego poziomu za pomocą innych środków.

(9)

Ze względu na możliwe pośrednie narażanie ludzi poprzez spożycie żywności, które jest skutkiem zastosowań wskazanych w ocenie, należy wymagać, jeżeli stosowne, zweryfikowania, czy zachodzi konieczność ustalenia nowych lub zmiany obowiązujących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiającym wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniającym dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzeniem (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) lub rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającym dyrektywę Rady 91/414/EWG (4). Należy przyjąć środki zapewniające nieprzekraczanie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, które mają zastosowanie.

(10)

Ważne jest, aby przepisy niniejszej dyrektywy zostały zastosowane jednocześnie we wszystkich państwach członkowskich, tak aby zapewnić równe traktowanie produktów biobójczych zawierających substancję czynną lambda-cyhalotrynę na rynku unijnym oraz właściwe funkcjonowanie rynku produktów biobójczych w ogóle.

(11)

Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia oraz aby zagwarantować wnioskodawcom, którzy przygotowali dokumenty, możliwość pełnego wykorzystania 10-letniego okresu ochrony informacji, który – zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy 98/8/WE – rozpoczyna się od dnia włączenia.

(12)

Po włączeniu państwom członkowskim należy przyznać odpowiedni okres na wprowadzenie w życie przepisów art. 16 ust. 3 dyrektywy 98/8/WE.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 98/8/WE.

(14)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/16

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (2) ustanowiono wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I, IA lub IB do dyrektywy 98/8/WE. Wykaz ten obejmuje deltametrynę.

(2)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 deltametryna została oceniona zgodnie z art. 11 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE pod kątem stosowania w produktach typu 18, „Insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów”, zgodnie z definicją w załączniku V do tej dyrektywy.

(3)

Szwecja została wyznaczona jako państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy i w dniu 27 czerwca 2008 r. przedłożyła Komisji sprawozdanie właściwego organu, wraz z zaleceniem, zgodnie z art. 14 ust. 4 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007.

(4)

Sprawozdanie właściwego organu zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję. Zgodnie z art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 w dniu 6 maja 2011 r. wyniki przeglądu zostały włączone do sprawozdania z oceny przez Stały Komitet ds. Produktów Biobójczych.

(5)

Na podstawie przeprowadzonych ocen można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające deltametrynę, stosowane jako insektycydy, akarycydy i produkty stosowane w celu zwalczania innych stawonogów, spełniają wymogi ustanowione w art. 5 dyrektywy 98/8/WE. Należy zatem włączyć deltametrynę do załącznika I do tej dyrektywy.

(6)

Nie wszystkie potencjalne zastosowania zostały ocenione na poziomie unijnym. Dlatego stosowne jest, aby państwa członkowskie dokonały oceny tych scenariuszy zastosowań lub narażenia oraz ryzyka w odniesieniu do środowisk i populacji ludzi nieuwzględnionych w odpowiedni sposób w ocenie ryzyka na poziomie unijnym, oraz aby w momencie wydawania zezwoleń na produkty zapewniły podjęcie odpowiednich środków lub nałożenie obowiązku spełnienia szczególnych warunków w celu ograniczenia stwierdzonych rodzajów ryzyka do dopuszczalnego poziomu.

(7)

Z uwagi na rozpoznane zagrożenia dla ekosystemu wodnego w przypadku stosowania produktów do wewnętrznych barier drewnianych, w wyniku których produkt przedostaje się na określoną skalę do oczyszczalni ścieków, stosowne jest, aby nie zezwalać na zastosowania skutkujące takimi emisjami, o ile nie przestawiono danych wykazujących, że produkt spełnia wymogi zarówno art. 5 jak i załącznika VI do dyrektywy 98/8/WE, w razie potrzeby dzięki zastosowaniu odpowiednich środków ograniczających ryzyko.

(8)

Ważne jest, aby przepisy niniejszej dyrektywy były stosowane jednocześnie we wszystkich państwach członkowskich, tak aby zapewnić równe traktowanie produktów biobójczych zawierających substancję czynną deltametrynę na rynku unijnym oraz właściwe funkcjonowanie rynku produktów biobójczych w ogóle.

(9)

Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I do dyrektywy 98/8/WE, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia oraz aby zagwarantować wnioskodawcom, którzy przygotowali dokumenty, możliwość pełnego wykorzystania 10-letniego okresu ochrony informacji, który – zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) dyrektywy 98/8/WE – rozpoczyna się od dnia włączenia.

(10)

Po włączeniu państwom członkowskim należy przyznać odpowiedni okres na wprowadzenie w życie przepisów art. 16 ust. 3 dyrektywy 98/8/WE.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 98/8/WE.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych,

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/19

(1)

W dniu 6 grudnia 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/805/WPZiB (1) w sprawie mianowania Koena VERVAEKEGO Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej („SPUE”) przy Unii Afrykańskiej („UA”). Jego mandat wygasł w dniu 31 sierpnia 2011 r.

(2)

Należy zatem przedłużyć mandat SPUE od dnia 1 września 2011 r. do dnia 30 czerwca 2012 r.

(3)

SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i mogłaby utrudnić osiągnięcie celów działań zewnętrznych Unii określonych w art. 21 Traktatu,

a)

ożywienie dialogu politycznego UE i szersze stosunki z UA;

b)

wzmocnienie partnerstwa UE–UA we wszystkich obszarach przedstawionych we wspólnej strategii Afryka–UE, co przyczyni się do rozwoju i wdrożenia wspólnej strategii Afryka–UE we współpracy partnerskiej z UA, z poszanowaniem zasady odpowiedzialności Afryki za własny rozwój, przy ściślejszej współpracy z przedstawicielami Afryki na forach wielostronnych i w koordynacji z partnerami wielostronnymi;

c)

współpracę z UA oraz udzielanie jej wsparcia poprzez pomoc w rozwoju instytucjonalnym i wzmacnianie stosunków między instytucjami UE a instytucjami UA – w tym poprzez pomoc rozwojową, co ma służyć propagowaniu:

a)

umocnienie ogólnego wpływu UE na prowadzony w Addis Abebie dialog z UA i jej Komisją, jak również koordynacji tego dialogu, który obejmuje cały zakres kwestii związanych z WPZiB/WPBiO w ramach stosunków UE–UA, w szczególności partnerstwo dla pokoju i bezpieczeństwa oraz wsparcie umożliwiające wdrożenie struktury pokoju i bezpieczeństwa w Afryce;

b)

zapewnienie odpowiedniego poziomu przedstawicielstwa politycznego, odzwierciedlającego znaczenie UE jako politycznego, finansowego i instytucjonalnego partnera UA oraz zasadniczą zmianę charakteru tego partnerstwa, wynikającą z coraz większej wagi politycznej UA na arenie światowej;

c)

reprezentowanie, o ile Rada tak zadecyduje, stanowisk i polityk UE w sytuacjach kryzysowych, w których główną rolę odgrywa UA i w odniesieniu do których nie został mianowany SPUE;

d)

pomoc w osiąganiu większej spójności, konsekwencji i koordynacji polityk i działań UE wobec UA oraz wkład we wzmocnienie koordynacji poszerzonej grupy partnerów oraz jej stosunków z UA;

e)

wkład w realizację dotyczącej UA polityki UE w dziedzinie praw człowieka, w tym we wdrażanie wytycznych UE dotyczących praw człowieka, w szczególności wytycznych UE w sprawie dzieci w konfliktach zbrojnych, a także wytycznych w sprawie aktów przemocy wobec kobiet i dziewcząt oraz zwalczania wszystkich form dyskryminacji kobiet i dziewcząt, jak również w realizację unijnej polityki dotyczącej kobiet, pokoju i bezpieczeństwa;

f)

dokładne śledzenie wszystkich istotnych wydarzeń na szczeblu UA i składanie odnośnych sprawozdań;

g)

utrzymywanie bliskich kontaktów z Komisją UA, innymi organami UA, misjami subregionalnych organizacji afrykańskich przy UA i misjami państw członkowskich UA przy UA;

h)

ułatwianie stosunków i współpracy między UA a subregionalnymi organizacjami afrykańskimi, zwłaszcza w obszarach, w których UE zapewnia wsparcie;

i)

zapewnianie, na wniosek, doradztwa i pomocy UA w obszarach określonych we wspólnej strategii Afryka–UE;

j)

zapewnianie, na wniosek, doradztwa i pomocy w budowie zdolności UA w zakresie zarządzania kryzysowego;

k)

koordynowanie i wspieranie działań SPUE, których mandaty dotyczą państw członkowskich / regionów UA, oparte na jasnym podziale zadań; oraz

l)

utrzymywanie bliskich kontaktów i promowanie koordynacji z kluczowymi partnerami międzynarodowymi UA obecnymi w Addis Abebie, zwłaszcza z Organizacją Narodów Zjednoczonych, ale również z podmiotami niepaństwowymi, w odniesieniu do całego zakresu kwestii dotyczących WPZiB/WPBiO objętych partnerstwem UE–UA.

a)

sporządza plan bezpieczeństwa dostosowany do potrzeb misji, przewidujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa dostosowane do potrzeb misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu na obszar misji i w jego obrębie oraz kontrolowanie zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu, a także przewidujący plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)

zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium Unii ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze prowadzenia misji;

c)

zapewnia, aby wszyscy członkowie jego zespołu rozmieszczeni poza terytorium Unii, w tym zatrudniony na podstawie umów personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla obszaru prowadzenia misji;

d)

zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie Radzie, Komisji i WP pisemnych sprawozdań z wdrażania tych zaleceń i sprawozdań dotyczących innych kwestii związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

21.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 243/23