ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2011.231.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 231

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 54
8 września 2011


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 893/2011 z dnia 22 sierpnia 2011 r. zatwierdzające inne niż nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Bresaola della Valtellina (ChOG)]

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 894/2011 z dnia 22 sierpnia 2011 r. zatwierdzające inne niż nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Coppa Piacentina (ChNP)]

3

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 895/2011 z dnia 22 sierpnia 2011 r. zatwierdzające inne niż nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Pimiento Asado del Bierzo (ChOG)]

5

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 896/2011 z dnia 2 września 2011 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

7

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 897/2011 z dnia 2 września 2011 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

9

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 898/2011 z dnia 7 września 2011 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 543/2011 w zakresie wartości progowych dla dodatkowych należności celnych za pomidory

11

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 899/2011 z dnia 7 września 2011 r. ustalające współczynniki stosowane do zbóż wywożonych w postaci irlandzkiej whisky na okres 2011/2012

13

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 900/2011 z dnia 7 września 2011 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie soli sodowej lasalocidu A jako dodatku paszowego dla bażantów, perlic, przepiórek i kuropatw innych niż nioski (posiadacz zezwolenia Alpharma (Belgium) BVBA) ( 1 )

15

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 901/2011 z dnia 7 września 2011 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

17

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 902/2011 z dnia 7 września 2011 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/2011

19

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 903/2011 z dnia 7 września 2011 r. ustalające należności celne przywozowe mające zastosowanie do niektórych rodzajów ryżu łuskanego od dnia 8 września 2011 r.

21

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 904/2011 z dnia 7 września 2011 r. ustalające współczynnik przydziału, jaki należy zastosować do wniosków o pozwolenie na przywóz, złożonych w okresie od dnia 26 sierpnia 2011 r. do dnia 2 września 2011 r. w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 2305/2003 dla jęczmienia

22

 

 

IV   Akty przyjęte przed dniem 1 grudnia 2009 r. na mocy Traktatu WE, Traktatu UE i Traktatu Euratom

 

*

Decyzja Urzędu Nadzoru EFTA nr 471/09/COL z dnia 25 listopada 2009 r. zmieniająca po raz siedemdziesiąty czwarty zasady proceduralne i merytoryczne w dziedzinie pomocy państwa poprzez dodanie nowego rozdziału dotyczącego kryteriów analizy zgodności pomocy państwa na szkolenia w sprawach podlegających zgłoszeniu indywidualnemu

23

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/1


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 893/2011

z dnia 22 sierpnia 2011 r.

zatwierdzające inne niż nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Bresaola della Valtellina (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy i w zastosowaniu art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Włoch w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Bresaola della Valtellina”, zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2), zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1263/96 (3).

(2)

Ponieważ proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) wniosek o wprowadzenie zmian na podstawie art. 6 ust. 2 akapit pierwszy wymienionego rozporządzenia. Ponieważ Komisji nie zgłoszono żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotową zmianę,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 sierpnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Cecilia MALMSTRÖM

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. L 148 z 21.6.1996, s. 1.

(3)  Dz.U. L 163 z 2.7.1996, s. 19.

(4)  Dz.U. C 321 z 26.11.2010, s. 23.


ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.2.   Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

WŁOCHY

Bresaola della Valtellina (ChOG)


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/3


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 894/2011

z dnia 22 sierpnia 2011 r.

zatwierdzające inne niż nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Coppa Piacentina (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy i w zastosowaniu art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Włoch w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Coppa Piacentina”, zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2) zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1263/96 (3).

(2)

Ponieważ proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) wniosek o wprowadzenie zmian na podstawie art. 6 ust. 2 akapit pierwszy wymienionego rozporządzenia. Ponieważ Komisji nie zgłoszono żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotową zmianę,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 sierpnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Cecilia MALMSTRÖM

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. L 148 z 21.6.1996, s. 1.

(3)  Dz.U. L 163 z 2.7.1996, s. 19.

(4)  Dz.U. C 311 z 16.11.2010, s. 24.


ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.2.   Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

WŁOCHY

Coppa Piacentina (ChNP)


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/5


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 895/2011

z dnia 22 sierpnia 2011 r.

zatwierdzające inne niż nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Pimiento Asado del Bierzo (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Hiszpanii w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Pimiento Asado del Bierzo”, zarejestrowanego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2400/96 (2), zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 417/2006 (3).

(2)

Ponieważ proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) wniosek o wprowadzenie zmian. Ponieważ Komisji nie zgłoszono żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotową zmianę,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 sierpnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Cecilia MALMSTRÖM

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. L 327 z 18.12.1996, s. 11.

(3)  Dz.U. L 72 z 11.3.2006, s. 8.

(4)  Dz.U. C 321 z 26.11.2010, s. 18.


ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.6.   Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

HISZPANIA

Pimiento Asado del Bierzo (ChOG)


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/7


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 896/2011

z dnia 2 września 2011 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2. tej tabeli.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 września 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Algirdas ŠEMETA

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(2)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Opis towarów

Klasyfikacja

(kod CN)

Uzasadnienie

(1)

(2)

(3)

Taśmy odblaskowe przeznaczone do umieszczania na odzieży ochronnej i mundurach za pomocą kleju aktywowanego na gorąco.

Produkt ma grubość 140-155 μm (bez warstwy ochronnej papieru) i składa się z następujących warstw:

60-70 μm mikrokulek szklanych z metalicznym lustrem z jednej strony, związanych z elastomerem poli(akrylonitrylowo-butadienowym) (o grubości elastomeru 15-20 μm),

80-85 μm poliestrowego kleju aktywowanego na gorąco oraz

warstwy ochronnej papieru do usunięcia przed użyciem.

Produkt występuje w pojedynczych paskach lub rolkach.

4008 21 90

Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1., 3 b) i 6. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uwagi 1. i 9. do działu 40 oraz brzmienie kodów CN 4008, 4008 21 i 4008 21 90.

Produkt składa się z różnych warstw składników i dlatego należy go klasyfikować zgodnie z materiałami składowymi, które nadają temu produktowi jego zasadniczy charakter.

Mikrokulki szklane odgrywają ważną rolę w procesie odblaskowym, ale ich klasyfikacja do pozycji 7018, jako kuleczki szklane, jest wykluczona, ponieważ rola elastomeru, jaką jest utrzymywanie szklanych mikrokulek w miejscu, jest dominująca.

Chociaż warstwa poliestrowa jest warstwą najgrubszą, klasyfikacja do pozycji 3920, jako arkusza termoplastycznego polimeru, jest wykluczona, ponieważ elastomer, w którym szklane mikrokulki są osadzone, jest najważniejszym składnikiem dla spójności szklanych mikrokulek i w związku z tym nadającym produktowi właściwości odblaskowe.

Ponieważ elastomer nadaje produktowi jego zasadniczy charakter, należy go zatem klasyfikować, zgodnie z regułą ORI 3 b) do pozycji 4008, jako płytę, arkusz, taśmę z gumy innej niż ebonit.


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/9


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 897/2011

z dnia 2 września 2011 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)

Komitet Kodeksu Celnego nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze Scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2. tej tabeli.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 września 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Algirdas ŠEMETA

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(2)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Opis towarów

Klasyfikacja

(kod CN)

Uzasadnienie

(1)

(2)

(3)

Produkt pakowany do sprzedaży detalicznej w butelki o pojemności 500 ml, zawierający (% masy):

wodę

45,9

fruktozę

33,3

oligofruktozę

7,6

koncentrat soku jabłkowego

3,6

koncentrat soku z czarnej porzeczki

2,3

oligopeptydy roślinne

2,3

kwas cytrynowy

3,6

koncentrat maté

0,7

drożdże spożywcze

0,5

L-karnitynę

0,1

sorbinian potasu

0,1

Produkt jest czerwono-brązową, mętną, nieco lepką cieczą o gęstości 1,1812 g/ cm3 i liczbie Brixa 40.

Zgodnie z opakowaniem produkt ten jest oparty na wodzie wzbogaconej składnikami odżywczymi, które przeznaczone są do włączenia do diety.

Sposób użycia: 50 ml produktu rozcieńczyć 100 ml wody lub soku.

2106 90 92

Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1. i 6. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, oraz brzmienie kodów CN 2106, 2106 90 i 2106 90 92.

Ze względu na zawartość cukrów i niektórych innych składników, takich jak sorbinian potasu i kwas cytrynowy, produkt wymaga rozcieńczenia przed spożyciem i dlatego nie można go uważać za napój objęty pozycją 2202 (zob. również Noty wyjaśniające do Nomenklatury scalonej do działu 22, Uwagi ogólne, akapit drugi).

Produkt ten należy zatem klasyfikować jako przetwór spożywczy objęty pozycją 2106, gdzie indziej niewymieniony ani niewłączony (zob. również Noty wyjaśniające do Systemu Zharmonizowanego do pozycji 2106, akapit drugi, pkt 7).


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/11


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 898/2011

z dnia 7 września 2011 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 543/2011 w zakresie wartości progowych dla dodatkowych należności celnych za pomidory

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 143 lit. b) w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (2) przewiduje nadzór nad przywozem produktów wymienionych w załączniku XVIII do tego rozporządzenia. Nadzór ten przeprowadza się zgodnie z zasadami określonymi w art. 308d rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (3).

(2)

W celu zastosowania art. 5 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa (4) zawartego w trakcie wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej i na podstawie ostatnich danych dotyczących lat 2008, 2009 i 2010 należy zmienić wartości progowe dodatkowych należności celnych za pomidory.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik XVIII do rozporządzenia wykonawczego (WE) nr 543/2011 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007. s.1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011. s. 1.

(3)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993. s. 1.

(4)  Dz.U. L 336 z 23.12.1994. s. 22.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK XVIII

DODATKOWE NALEŻNOŚCI PRZYWOZOWE: TYTUŁ IV, ROZDZIAŁ I, SEKCJA 2

Bez uszczerbku dla zasad interpretacji Nomenklatury scalonej przedstawione opisy produktów mają charakter wyłącznie orientacyjny. Do celów niniejszego załącznika zakres stosowania dodatkowych należności celnych określony jest przez zakres kodów CN istniejących w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia.

Numer porządkowy

Kod CN

Opis produktów

Okres stosowania

Wartości progowe (tony)

78.0015

0702 00 00

Pomidory

Od 1 października do 31 maja

481 762

78.0020

Od 1 czerwca do 30 września

44 251

78.0065

0707 00 05

Ogórki

Od 1 maja do 31 października

31 289

78.0075

Od 1 listopada do 30 kwietnia

26 583

78.0085

0709 90 80

Karczochy

Od 1 listopada do 30 czerwca

17 258

78.0100

0709 90 70

Cukinie

Od 1 stycznia do 31 grudnia

57 955

78.0110

0805 10 20

Pomarańcze

Od 1 grudnia do 31 maja

368 535

78.0120

0805 20 10

Klementynki

Od 1 listopada do końca lutego

175 110

78.0130

0805 20 30

0805 20 50

0805 20 70

0805 20 90

Mandarynki (włącznie z tangerynami i satsuma); wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe

Od 1 listopada do końca lutego

115 625

78.0155

0805 50 10

Cytryny

Od 1 czerwca do 31 grudnia

346 366

78.0160

Od 1 stycznia do 31 maja

88 090

78.0170

0806 10 10

Winogrona stołowe

Od 21 lipca do 20 listopada

80 588

78.0175

0808 10 80

Jabłka

Od 1 stycznia do 31 sierpnia

700 556

78.0180

Od 1 września do 31 grudnia

65 039

78.0220

0808 20 50

Gruszki

Od 1 stycznia do 30 kwietnia

229 646

78.0235

Od 1 lipca do 31 grudnia

35 541

78.0250

0809 10 00

Morele

Od 1 czerwca do 31 lipca

5 794

78.0265

0809 20 95

Czereśnie

Od 21 maja do 10 sierpnia

30 783

78.0270

0809 30

Brzoskwinie włącznie z nektarynami

Od 11 czerwca do 30 września

5 613

78.0280

0809 40 05

Śliwki

Od 11 czerwca do 30 września

10 293”


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/13


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 899/2011

z dnia 7 września 2011 r.

ustalające współczynniki stosowane do zbóż wywożonych w postaci irlandzkiej whisky na okres 2011/2012

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1670/2006 z dnia 10 listopada 2006 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 w zakresie ustalania i przyznawania dostosowanych refundacji w odniesieniu do produktów zbożowych wywożonych w postaci niektórych napojów spirytusowych (2), w szczególności jego art. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1670/2006 stanowi, że ilościami zbóż, dla których przyznawana jest refundacja wywozowa, są ilości objęte kontrolą i poddane destylacji oraz ważone przy zastosowaniu współczynnika ustalanego corocznie w stosunku do każdego zainteresowanego państwa członkowskiego. Współczynnik ten wyraża stosunek między całkowitymi ilościami wywiezionymi i całkowitymi ilościami wprowadzonymi do obrotu danego napoju spirytusowego na podstawie tendencji odnotowanych w odniesieniu do tych ilości w okresie odpowiadającym przeciętnemu okresowi dojrzewania tego napoju spirytusowego.

(2)

W świetle informacji przedstawionych przez Irlandię i dotyczących okresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2010 r., przeciętny okres dojrzewania w 2010 r. wynosił dla irlandzkiej whisky pięć lat.

(3)

W związku z powyższym należy ustalić współczynniki na okres od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 września 2012 r.

(4)

Artykuł 10 protokołu 3 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym wyklucza przyznawanie refundacji przy wywozie do Liechtensteinu, Islandii i Norwegii. Ponadto Unia zawarła z niektórymi państwami trzecimi umowy znoszące refundacje wywozowe. W związku z tym oraz w zastosowaniu art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1670/2006 należy fakt ten uwzględnić przy obliczaniu współczynników na okres 2011/2012.

(5)

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1116/2010 z dnia 2 grudnia 2010 r. ustalające współczynniki stosowane do zbóż wywożonych w postaci irlandzkiej whisky na okres 2010/2011 (3) nie wywiera już skutków, gdyż dotyczyło współczynników stosowanych w roku 2010/2011. Ze względów pewności prawa i przejrzystości rozporządzenie to należy uchylić,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 września 2012 r. współczynniki, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1670/2006, mające zastosowanie do zbóż wykorzystywanych w Irlandii do wytwarzania irlandzkiej whisky, określone są w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 września 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 312 z 11.11.2006, s. 33.

(3)  Dz.U. L 317 z 3.12.2010, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Współczynniki mające zastosowanie w Irlandii

Okres obowiązywania

Współczynnik stosowany do

jęczmienia wykorzystywanego do wytwarzania irlandzkiej whisky kategorii B (1)

zbóż wykorzystywanych do wytwarzania irlandzkiej whisky kategorii A

Od dnia 1 października 2011 r. do dnia 30 września 2012 r.

0,173

0,147


(1)  W tym jęczmienia przetworzonego na słód.


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/15


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 900/2011

z dnia 7 września 2011 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie soli sodowej lasalocidu A jako dodatku paszowego dla bażantów, perlic, przepiórek i kuropatw innych niż nioski (posiadacz zezwolenia Alpharma (Belgium) BVBA)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie soli sodowej lasalocidu A, nr CAS 25999-20-6. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie soli sodowej lasalocidu A, nr CAS 25999-20-6, jako dodatku paszowego dla bażantów, perlic, przepiórek i kuropatw innych niż nioski, celem sklasyfikowania jej w kategorii „kokcydiostatyki i histomonostatyki”.

(4)

Zezwolenia na dziesięć lat na stosowanie tego preparatu u kurcząt rzeźnych i kurcząt chowanych na nioski do 16 tygodnia życia udzielono rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1455/2004 (2), a na jego stosowanie u indyków do 16 tygodnia życia udzielono rozporządzeniem Komisji (UE) nr 874/2010 (3).

(5)

Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o udzielenie zezwolenia na stosowanie soli sodowej lasalocidu A, nr CAS 25999-20-6, u bażantów, perlic, przepiórek i kuropatw innych niż nioski. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swojej opinii z dnia 16 marca 2011 r. (4), że w proponowanych warunkach stosowania sól sodowa lasalocidu A, nr CAS 25999-20-6, nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko, a jego stosowanie pozwala na skuteczne zwalczanie kokcydiozy u gatunków docelowych. Zdaniem Urzędu istnieje potrzeba wprowadzenia szczególnych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu w celu badania odporności na bakterie lub Eimeria spp. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena soli sodowej lasalocidu A, numer CAS 25999-20-6, dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „kokcydiostatyki i histomonostatyki”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dz.U. L 269 z 17.8.2004, s. 14.

(3)  Dz.U. L 263 z 6.10.2010, s. 1.

(4)  EFSA Journal 2011; 9(4):2116.


ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) w danym środku spożywczym pochodzenia zwierzęcego

mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria „kokcydiostatyki i histomonostatyki”

5 1 763

Alpharma (Belgium) BVBA

Sól sodowa lasalocidu A

15 g/100 g

(Avatec 150 G)

 

Skład dodatku:

 

Sól sodowa lasalocidu A: 15 g/100 g

 

Dihydrat siarczanu wapnia: 80,9 g/100 g

 

Lignosulfonian wapnia: 4 g/100 g

 

Tlenek żelaza (III): 0,1 g/100 g

 

Substancja czynna

Sól sodowa lasalocidu A,

C34H53NaO8,

numer CAS: 25999-20-6,

sól sodowa benzoesanu 6-[(3R, 4S, 5S, 7R)-7-[(2S, 3S, 5S)-5-etylo-5-[(2R, 5R, 6S)-5-etylo-5-hydroksy-6-metylotetrahydro-2H-piran2-ylo]-tetrahydro-3-metylo-2-furylo]-4-hydroksy-3,5-dimetylo-6-oksononylo]-2 hydroksy-3-metylu, wytwarzana przez Streptomyces lasaliensis subsp. Lasaliensis (ATCC 31180)

Pokrewne zanieczyszczenia:

Sól sodowa lasalocidu B-E: ≤ 10 %

 

Metody analityczne  (1):

Wysokosprawna chromatografia cieczowa w fazie odwróconej (HPLC) przy wykorzystaniu detektora spektrofluorometrycznego (rozporządzenie Komisji (WE) nr 152/2009) (2)

Bażanty, perlice, przepiórki i kuropatwy z wyjątkiem niosek

75

125

1.

Stosowanie zabronione przez co najmniej 5 dni przed ubojem.

2.

Wskazanie w instrukcji użycia:

„Niebezpieczne dla gatunków z rodziny koniowatych”

„Pasza zawiera jonofor: jednoczesne stosowanie z niektórymi produktami leczniczymi jest niewskazane”.

3.

Posiadacz zezwolenia planuje i realizuje program monitorowania po wprowadzeniu do obrotu w odniesieniu do odporności na bakterie i na Eimeria spp.

4.

Dodatek jest włączany do mieszanek paszowych w postaci premiksu.

5.

Soli sodowej lasalocidu A nie należy mieszać z innymi kokcydiostatykami.

28 września 2021 r.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 37/2010 (3)


(1)  Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem wspólnotowego laboratorium referencyjnego: http://irmm.jrc.ec.europa.eu/EURLs/EURL_feed_additives/Pages/index.aspx

(2)  Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1.

(3)  Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1.


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/17


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 901/2011

z dnia 7 września 2011 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 8 września 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

AR

33,3

EC

32,6

MK

49,0

ZZ

38,3

0707 00 05

AR

24,2

TR

123,3

ZZ

73,8

0709 90 70

AR

40,2

EC

39,5

TR

122,6

ZZ

67,4

0805 50 10

AR

70,6

CL

76,8

MX

39,8

PY

33,5

TR

66,0

UY

37,4

ZA

73,4

ZZ

56,8

0806 10 10

EG

156,9

MA

175,2

TR

114,6

ZA

59,8

ZZ

126,6

0808 10 80

CL

63,1

CN

78,7

NZ

102,6

US

82,4

ZA

84,3

ZZ

82,2

0808 20 50

CN

74,4

TR

118,4

ZA

72,6

ZZ

88,5

0809 30

TR

143,9

ZZ

143,9

0809 40 05

BA

41,6

KE

58,0

ZZ

49,8


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/19


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 902/2011

z dnia 7 września 2011 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/2011

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/2011 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 890/2011 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2010/2011 rozporządzeniem (UE) nr 867/2010, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 8 września 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 259 z 1.10.2010, s. 3.

(4)  Dz.U. L 229 z 6.9.2011, s. 14.


ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 8 września 2011 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu

1701 11 10 (1)

47,34

0,00

1701 11 90 (1)

47,34

0,70

1701 12 10 (1)

47,34

0,00

1701 12 90 (1)

47,34

0,40

1701 91 00 (2)

52,94

1,59

1701 99 10 (2)

52,94

0,00

1701 99 90 (2)

52,94

0,00

1702 90 95 (3)

0,53

0,20


(1)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/21


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 903/2011

z dnia 7 września 2011 r.

ustalające należności celne przywozowe mające zastosowanie do niektórych rodzajów ryżu łuskanego od dnia 8 września 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1), w szczególności jego art. 137,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na podstawie informacji przekazanych przez właściwe organy Komisja stwierdza, że pozwolenia na przywóz ryżu łuskanego objętego kodem CN 1006 20, z wyjątkiem pozwoleń na przywóz ryżu Basmati, zostały wydane na ilość 438 104 tony na okres od dnia 1 września 2010 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. Należy zatem zmienić należność celną przywozową za ryż łuskany objęty kodem CN 1006 20, inny niż ryż Basmati.

(2)

Ustalenie należności musi nastąpić w terminie 10 dni od zakończenia wskazanego wyżej okresu, zatem niniejsze rozporządzenie powinno niezwłocznie wejść w życie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Należność celna przywozowa mająca zastosowanie do ryżu łuskanego objętego kodem CN 1006 20 wynosi 42,5 EUR za tonę.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.


8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/22


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 904/2011

z dnia 7 września 2011 r.

ustalające współczynnik przydziału, jaki należy zastosować do wniosków o pozwolenie na przywóz, złożonych w okresie od dnia 26 sierpnia 2011 r. do dnia 2 września 2011 r. w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 2305/2003 dla jęczmienia

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2305/2003 (3) otworzyło roczny kontyngent taryfowy na przywóz 306 215 ton jęczmienia (numer porządkowy 09.4126).

(2)

Z komunikatu sporządzonego zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2305/2003 wynika, że wnioski, złożone w okresie od dnia 26 sierpnia 2011 r. od godziny 13.00 do dnia 2 września 2011 r. do godziny 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli, zgodnie z art. 3 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, dotyczą ilości wyższych niż ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości pozwolenia mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski.

(3)

Należy również wstrzymać wydawanie pozwoleń na przywóz z tytułu rozporządzenia (WE) nr 2305/2003 w bieżącym okresie obowiązywania kontyngentu.

(4)

W celu zapewnienia efektywnego zarządzania procedurą wydawania pozwoleń na przywóz niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Każdy wniosek o pozwolenie na przywóz jęczmienia objętego kontyngetem, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 2305/2003, złożony w okresie od dnia 26 sierpnia 2011 r. od godziny 13.00 do dnia 2 września 2011 r. do godziny 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli podlega wydaniu pozwolenia na ilości objęte wnioskiem pomnożone przez współczynnik przydziału w wysokości 77,115913 %.

2.   W bieżącym okresie obowiązywania kontyngentu wstrzymuje się wydawanie pozwoleń na ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski od dnia 2 września 2011 r. od godziny 13.00 czasu obowiązującego w Brukseli.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 września 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3)  Dz.U. L 342 z 30.12.2003, s. 7.


IV Akty przyjęte przed dniem 1 grudnia 2009 r. na mocy Traktatu WE, Traktatu UE i Traktatu Euratom

8.9.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 231/23


DECYZJA URZĘDU NADZORU EFTA

NR 471/09/COL

z dnia 25 listopada 2009 r.

zmieniająca po raz siedemdziesiąty czwarty zasady proceduralne i merytoryczne w dziedzinie pomocy państwa poprzez dodanie nowego rozdziału dotyczącego kryteriów analizy zgodności pomocy państwa na szkolenia w sprawach podlegających zgłoszeniu indywidualnemu

URZĄD NADZORU EFTA (1),

UWZGLĘDNIAJĄC Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (2), w szczególności jego art. 61–63 oraz protokół 26 do tego porozumienia,

UWZGLĘDNIAJĄC Porozumienie pomiędzy państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości (3), w szczególności jego art. 24 oraz art. 5 ust. 2 lit. b),

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 24 porozumienia o nadzorze i Trybunale Urząd wprowadza w życie postanowienia Porozumienia EOG dotyczące pomocy państwa,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b) porozumienia o nadzorze i Trybunale Urząd wydaje zawiadomienia oraz wskazówki w kwestiach objętych Porozumieniem EOG, jeśli porozumienie to lub porozumienie o nadzorze i Trybunale wyraźnie tak stanowi lub jeśli Urząd uznaje to za konieczne,

PRZYWOŁUJĄC zasady proceduralne i merytoryczne w dziedzinie pomocy państwa przyjęte przez Urząd Nadzoru EFTA w dniu 19 stycznia 1994 r. (4),

MAJĄC NA UWADZE, że w dniu 11 sierpnia 2009 r. Komisja Wspólnot Europejskich (zwana dalej Komisją WE) opublikowała komunikat w sprawie kryteriów analizy zgodności pomocy państwa na szkolenia w sprawach podlegających zgłoszeniu indywidualnemu (5),

MAJĄC NA UWADZE, że wyżej wymieniony komunikat ma również znaczenie dla Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

MAJĄC NA UWADZE, że należy zapewnić jednolite stosowanie zasad EOG w zakresie pomocy państwa w całym Europejskim Obszarze Gospodarczym,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z pkt II części „OGÓLNE” zamieszczonej na końcu załącznika XV do Porozumienia EOG, Urząd przyjmuje, po konsultacji z Komisją, akty prawne odpowiadające tym, które zostały przyjęte przez Komisję Europejską,

PO konsultacji z Komisją Europejską,

PRZYPOMINAJĄC, że Urząd skonsultował się z państwami EFTA pismem z dnia 2 października 2009 r. w przedmiotowej sprawie (numery referencyjne 532318, 532294 i 532322),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wytyczne w sprawie pomocy państwa zmienia się poprzez wprowadzenie nowego rozdziału dotyczącego kryteriów analizy zgodności pomocy państwa na szkolenia w sprawach podlegających zgłoszeniu indywidualnemu. Nowy rozdział znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2009 r.

W imieniu Urzędu Nadzoru EFTA

Per SANDERUD

Przewodniczący

Kurt JÄGER

Członek Kolegium


(1)  Zwany dalej „Urzędem”.

(2)  Zwane dalej „Porozumieniem EOG”.

(3)  Zwane dalej „porozumieniem o nadzorze i Trybunale”.

(4)  Wytyczne dotyczące zastosowania i interpretacji art. 61 i 62 Porozumienia EOG oraz art. 1 protokołu 3 do porozumienia o nadzorze i Trybunale, przyjęte i wydane przez Urząd w dniu 19 stycznia 1994 r., opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 231 z 3.9.1994, s. 1 oraz w Suplemencie EOG nr 32 z 3.9.1994, s. 1 (zwane dalej „wytycznymi dotyczącymi pomocy państwa”). Zaktualizowana wersja wytycznych dotyczących pomocy państwa została opublikowana na stronie internetowej Urzędu: http://www.eftasurv.int/state-aid/legal-framework/state-aid-guidelines/

(5)  Opublikowany w Dz.U. C 188 z 11.8.2009, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

KRYTERIA ANALIZY ZGODNOŚCI POMOCY PAŃSTWA NA SZKOLENIA W SPRAWACH PODLEGAJĄCYCH ZGŁOSZENIU INDYWIDUALNEMU  (1)

1.   Wprowadzenie

1.

Szkolenia wywierają z reguły pozytywne skutki społeczne, gdyż zwiększają grupę wykwalifikowanych pracowników, z której mogą korzystać przedsiębiorcy, oraz poprawiają konkurencyjność gospodarki i promują społeczeństwo oparte na wiedzy, zdolne do podążania bardziej innowacyjną drogą rozwoju.

2.

Przedsiębiorcy mogą jednak oferować mniej szkoleń niż byłoby to pożądane ze względów społecznych. Tak się dzieje wtedy, gdy pracownicy mogą bez ograniczeń zmieniać pracodawców i w ten sposób inni przedsiębiorcy korzystają, zatrudniając wykwalifikowanych już pracowników. Dotyczy to głównie umiejętności, które mogą zostać wykorzystane w pracy u różnych przedsiębiorców. Pomoc państwa może być dodatkową zachętą dla pracodawców do organizowania takiej liczby szkoleń, która byłaby pożądana ze względów społecznych.

3.

W niniejszym rozdziale przedstawiono wskazówki dotyczące kryteriów, jakie Urząd Nadzoru EFTA (dalej zwany „Urzędem”) będzie stosować przy ocenie środków pomocy szkoleniowej. Wytyczne te mają na celu zapewnienie przejrzystości uzasadnienia Urzędu, a także przewidywalności i pewności prawnej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. g) aktu wskazanego w pkt 1 lit. j załącznika XV do Porozumienia EOG (rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (2), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 to tego porozumienia (3) (zwanego dalej „ogólnym rozporządzeniem w sprawie wyłączeń grupowych”) każda indywidualna pomoc szkoleniowa, przyznana doraźnie lub w ramach programu pomocy, będzie oceniana na podstawie przedmiotowych wskazówek, jeżeli ekwiwalent dotacji przekracza kwotę 2 mln EUR na jeden projekt szkoleniowy.

4.

Kryteria określone we wskazówkach nie będą stosowane w sposób automatyczny. Stopień dokładności oceny przeprowadzanej przez Urząd oraz informacje, których może on wymagać, będą proporcjonalne do ryzyka zakłócenia konkurencji. Zakres przeprowadzanej analizy będzie zależał od charakteru sprawy.

2.   Pozytywne skutki pomocy

2.1.   Istnienie nieprawidłowości w funkcjonowaniu rynku

5.

Wykwalifikowani pracownicy przyczyniają się do podniesienia wydajności i konkurencyjności przedsiębiorcy. Jednak zarówno pracodawcy, jak i pracownicy mogą z wielu powodów w niewystarczającym stopniu inwestować w szkolenia. Pracownicy mogą ograniczać inwestycje w szkolenia, jeżeli niechętnie podejmują ryzyko, muszą się ograniczać pod względem finansowym lub mają trudności z informowaniem przyszłego pracodawcy o nabytych umiejętnościach.

6.

Przedsiębiorcy mogą powstrzymywać się od szkolenia swoich pracowników na poziomie, jaki byłby najkorzystniejszy dla całego społeczeństwa. Jest to spowodowane nieprawidłowością w funkcjonowaniu rynku związaną z pozytywnymi zewnętrznymi efektami szkoleń oraz trudnościami z uzyskaniem zwrotu z zainwestowanych środków, jeżeli pracownicy mogą bez ograniczeń zmieniać pracodawcę. Przedsiębiorcy mogą inwestować mniej w szkolenia, jeżeli obawiają się, że zanim zwrócą im się koszty szkolenia, pracownicy zmienią pracę. Przedsiębiorcy mogą powstrzymywać się od organizowania wystarczającej ilości szkoleń, chyba że ich koszty szybko się zwracają, szkolenia są dostosowane do szczególnych potrzeb danego przedsiębiorcy lub klauzule umowne ograniczają możliwości zmiany pracy przez pracownika, zanim koszty szkolenia się zamortyzują lub część tych kosztów zostanie zwrócona.

7.

Niedoinwestowanie w zakresie szkoleń może mieć miejsce również wtedy, gdy przedsiębiorca może wprawdzie odzyskać całość kosztów szkolenia, lecz jego korzyści ze szkolenia są mniejsze niż ogólne korzyści społeczne. Szkolenia przynoszą pozytywne efekty zewnętrzne w szczególności w sytuacji, gdy doskonalą umiejętności, które mogą zostać wykorzystane w innej dziedzinie, tj. umiejętności, które mogą być wykorzystane u więcej niż jednego pracodawcy. W przeciwieństwie do tego rodzaju szkoleń, szkolenia specjalistyczne (na potrzeby konkretnego pracodawcy) zwiększają wydajność określonego przedsiębiorstwa, a ich koszty mogą być z łatwością przez nie odzyskane (4). Zatem możliwe pozytywne efekty zewnętrzne szkoleń specjalistycznych są mniej oczywiste niż możliwe efekty zewnętrzne szkoleń ogólnych.

8.

W przypadku pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub pracowników niepełnosprawnych (5) wyższe koszty i niepewne korzyści szkoleń mogą być przyczyną organizowania przez przedsiębiorców mniejszej ilości szkoleń dla tych pracowników. Można jednak spodziewać się, że szkolenia dla pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub pracowników niepełnosprawnych będą miały w większości przypadków pozytywne efekty zewnętrzne dla ogółu społeczeństwa (6).

9.

Państwa EFTA muszą wykazać istnienie nieprawidłowości w funkcjonowaniu rynku uzasadniającej pomoc. W swojej analizie Urząd weźmie pod uwagę, między innymi, następujące elementy:

1)

Charakter szkolenia, w zależności od tego czy jest ono specjalistyczne czy ogólne, w rozumieniu art. 38 ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych; jeden projekt szkoleniowy może składać się z części ogólnej i specjalistycznej; szkolenie ogólne będzie miało więcej pozytywnych efektów zewnętrznych.

2)

Możliwość dalszego wykorzystania umiejętności zdobytych dzięki szkoleniu; im większa możliwość dalszego wykorzystania umiejętności, tym większe prawdopodobieństwo pozytywnych efektów zewnętrznych; uznaje się, że na szkoleniu nabywa się umiejętności, które można dalej wykorzystać, jeżeli na przykład:

a)

szkolenie jest organizowane wspólnie przez różnych, niezależnych przedsiębiorców lub gdy pracownicy różnych przedsiębiorców mogą korzystać z tego szkolenia;

b)

udział w szkoleniu jest poświadczony certyfikatem, prowadzi do uzyskania uznanego dyplomu lub jest uznawany przez urzędy i instytucje publiczne;

c)

szkolenie jest adresowane do tych kategorii pracowników, które u danego pracodawcy oraz w danym sektorze charakteryzują się dużą mobilnością;

d)

szkolenie może być wartościowe dla pracownika poza jego obecnym miejscem pracy (przyszłe zatrudnienie u innego pracodawcy, życie towarzyskie, samopoczucie itp.).

3.

Uczestnicy szkolenia: włączenie osób niepełnosprawnych lub pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji może zwiększyć pozytywne efekty zewnętrzne szkolenia.

2.2.   Pomoc państwa jako właściwy instrument polityki

10.

Pomoc państwa nie jest jedynym instrumentem politycznym, jakim dysponują państwa EFTA w celu promowania szkoleń. Większość szkoleń jest organizowana w ramach systemu edukacji (na przykład na uniwersytetach i w szkołach, szkolenia zawodowe organizowane lub finansowane przez instytucje państwowe). Pracownicy mogą również szkolić się we własnym zakresie, otrzymując w tym celu wsparcie od pracodawcy lub nie otrzymując takiego wsparcia.

11.

W przypadku gdy państwo EFTA rozważało inne rozwiązania i w przypadku gdy stwierdzono, że korzystne jest zastosowanie instrumentu selektywnego w postaci pomocy państwa dla określonego przedsiębiorcy, dane środki uznawane są za odpowiedni instrument. Urząd w szczególności weźmie pod uwagę każdą ocenę skutków proponowanego środka, jakiej dokonało państwo EFTA.

2.3.   Efekt zachęty oraz konieczność pomocy

12.

Przyznanie przedsiębiorcy pomocy państwa na szkolenia musi prowadzić do zmiany jego działania w tym sensie, że będzie on organizował więcej szkoleń lub będzie organizował szkolenia lepszej jakości niż w przypadku, gdyby pomoc nie została mu przyznana. Jeżeli nie nastąpi wzrost ilości lub jakości planowanych szkoleń, należy uznać, że pomoc nie ma efektu zachęty.

13.

Efekt zachęty określany jest na podstawie analizy scenariusza alternatywnego, w której porównuje się poziom planowanych szkoleń przy założeniu udzielenia i nieudzielenia pomocy. Większość pracodawców uważa szkolenie pracowników za konieczne w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Nie można przyjąć, że pomoc państwa na szkolenia, szczególnie na szkolenia specjalistyczne, jest zawsze konieczna.

14.

Państwa EFTA powinny wykazać wobec Urzędu istnienie efektu zachęty, a także to, że pomoc jest konieczna. Po pierwsze, beneficjent musi złożyć w danym państwie EFTA wniosek o udzielenie pomocy, zanim rozpocznie realizację projektu szkoleniowego. Po drugie, państwo EFTA musi wykazać, na podstawie porównania sytuacji w przypadku udzielenia pomocy i bez udzielenia pomocy, że pomoc prowadzi do zwiększenia ilości, jakości i zakresu projektów szkoleniowych oraz liczby uczestników szkoleń. Dodatkową liczbę szkoleń zorganizowanych dzięki pomocy można wykazać na przykład na podstawie większej liczby godzin lub kursów w ramach organizowanych szkoleń, większej liczby uczestników szkoleń, przejścia od szkoleń specjalistycznych organizowanych na potrzeby danego pracodawcy do szkoleń ogólnych, większego udziału osób niepełnosprawnych lub osób znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji.

15.

W swojej analizie Urząd weźmie pod uwagę, między innymi, następujące elementy:

a)

dokumenty wewnętrzne beneficjenta pomocy dotyczące kosztów szkoleń, budżetu, uczestników, treści i harmonogramu szkolenia w dwóch sytuacjach: szkolenie z przyznaną pomocą i szkolenie bez przyznanej pomocy;

b)

istnienie obowiązku prawnego pracodawcy zapewnienia szkolenia określonego typu (na przykład w zakresie bezpieczeństwa); jeżeli taki obowiązek istnieje, Urząd uzna z reguły, że nie ma efektu zachęty;

c)

wiarygodność przedstawionego projektu, na przykład przez odniesienie do budżetu na szkolenia z poprzednich lat i porównanie z nim;

d)

związek między programem szkolenia a rodzajem działalności beneficjenta pomocy – im większy związek, tym mniejszy efekt zachęty; na przykład szkolenie dotyczące wprowadzenia nowej technologii w danym sektorze prawdopodobnie nie spełni kryterium efektu zachęty, gdyż przedsiębiorcy nie mają wyboru i muszą szkolić swoich pracowników w tym zakresie.

2.4.   Proporcjonalność pomocy

16.

Państwo EFTA musi wykazać, że pomoc jest konieczna, a kwota pomocy ograniczona do minimum, aby osiągnąć cel pomocy.

Koszty kwalifikowalne muszą być obliczone zgodnie z art. 39 ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych i ograniczone do kosztów tych szkoleń, które nie zostałyby zorganizowane bez pomocy.

Państwa EFTA powinny przedstawić dowody na to, że kwota pomocy nie wykracza poza część kosztów kwalifikowalnych, która nie może zostać pokryta przez przedsiębiorcę (7). Intensywność pomocy nie może w żadnym wypadku przekroczyć intensywności określonej w art. 39 ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych i będzie stosowana do kosztów kwalifikowalnych (8).

3.   Negatywne skutki pomocy

17.

Jeżeli pomoc jest proporcjonalna do celu pomocy, negatywne skutki pomocy będą raczej ograniczone i analiza negatywnych skutków może nie być konieczna (9). Jednak w niektórych przypadkach, nawet jeżeli pomoc jest proporcjonalna i konieczna, aby dany przedsiębiorca zwiększył ilość organizowanych szkoleń, może ona prowadzić do zmiany zachowania przedsiębiorcy powodującej znaczne zakłócenie konkurencji. W takich przypadkach Urząd przeprowadzi szczegółową analizę zakłócenia konkurencji. Zakres zakłócenia konkurencji na skutek udzielonej pomocy może być bardzo zróżnicowany i zależy od rodzaju pomocy oraz charakterystyki rynku, na którym wystąpiło zakłócenie (10).

18.

Czynniki dotyczące rodzaju pomocy, które mogą wpływać na prawdopodobieństwo wystąpienia i zakres zakłóceń to:

a)

selektywność pomocy;

b)

wielkość pomocy;

c)

powtarzalność i czas trwania pomocy;

d)

wpływ pomocy na koszty przedsiębiorcy.

19.

Na przykład program szkoleniowy mający na celu ogólne zachęcenie przedsiębiorstw w państwie EFTA do organizowania większej ilości szkoleń będzie miał prawdopodobnie inny wpływ na rynek niż wysoka kwota pomocy przyznana jednemu przedsiębiorcy w celu umożliwienia mu zwiększenia liczby szkoleń. Druga wymieniona forma pomocy prawdopodobnie bardziej zakłóci konkurencję, gdyż wpłynie negatywnie na zdolność konkurentów beneficjenta pomocy do konkurowania z nim (11). Zakłócenie to będzie jeszcze większe, jeżeli udział kosztów szkoleń w całkowitym budżecie beneficjenta jest wysoki.

20.

Przeprowadzając ocenę charakterystyki rynku, która może dać dokładniejszy obraz prawdopodobnego wpływu pomocy na rynek, Urząd uwzględni między innymi:

a)

strukturę rynku; oraz

b)

charakterystykę sektora lub gałęzi przemysłu.

21.

Struktura rynku zostanie poddana analizie z wykorzystaniem oceny koncentracji rynku, rozmiaru przedsiębiorstw (12), znaczenia zróżnicowania produktu (13) oraz barier wejścia i wyjścia. Udziały w rynku i stopień koncentracji będą ustalane po zdefiniowaniu rynku właściwego. Ogólnie rzecz biorąc, im mniej przedsiębiorców, tym większy jest ich udział w rynku i tym mniejsza jest konkurencja (14). Jeżeli udzielona pomoc ma wpływ na rynek o dużym stopniu koncentracji z wysokimi barierami wejścia (15) i beneficjent pomocy jest głównym podmiotem na danym rynku, prawdopodobne jest, że konkurenci w odpowiedzi na udzieloną pomoc będą musieli zmienić swoje zachowanie na rynku.

22.

Przeprowadzając ocenę charakterystyki sektora, Urząd uwzględni, między innymi, znaczenie wykwalifikowanych pracowników dla prowadzenia działalności gospodarczej danego rodzaju, nadmierne zdolności produkcyjne, to czy rynki w gałęzi przemysłu rozwijają się, są dojrzałe czy przestarzałe, strategie finansowania szkoleń przez konkurentów (pomoc państwa, pracownicy, pracodawcy). Na przykład pomoc szkoleniowa dla przestarzałej gałęzi przemysłu może zwiększyć ryzyko zakłócenia konkurencji przez utrzymywanie przy życiu nierentownego przedsiębiorcy.

23.

W poszczególnych przypadkach pomoc szkoleniowa może prowadzić do zakłóceń konkurencji w odniesieniu do wprowadzenia i wycofania z rynku, wpływu na przepływy wymiany handlowej oraz wsparcia inwestycji na szkolenia.

Wejście na rynek i wyjście z niego

24.

Na konkurencyjnym rynku przedsiębiorcy sprzedają produkty, które przynoszą zyski. Pomoc państwa ma wpływ na wysokość kosztów, a tym samym na rentowność, i może w ten sposób mieć wpływ na decyzję przedsiębiorstwa, czy wprowadzić dany produkt na rynek. Na przykład, pomoc państwa przyczyniająca się do zmniejszenia bieżących kosztów produkcji, takich jak szkolenia dla pracowników, umożliwiałaby łatwiejsze wprowadzenie na rynek produktu oraz umożliwiałaby przedsiębiorstwom, które w innym przypadku miałyby niewielkie szanse, wejście na rynek lub wprowadzenie nowych produktów, ze szkodą dla bardziej efektywnych konkurentów.

25.

Dostępność pomocy państwa może również mieć wpływ na decyzję przedsiębiorstwa o wycofaniu się z rynku, na którym działa. Pomoc państwa na szkolenia mogłaby również zmniejszyć straty i umożliwić przedsiębiorstwu dłuższą obecność na rynku, co może zmusić innych przedsiębiorców, którzy są bardziej rentowni, ale nie otrzymują pomocy, do wycofania się z rynku.

Wpływ na przepływy wymiany handlowej

26.

Pomoc państwa może mieć wpływ na sytuację niektórych obszarów, odnoszących korzyści z lepszych warunków produkcji niż inne. Może to spowodować przesunięcie przepływów wymiany handlowej na korzyść regionów objętych taką pomocą.

Wyparcie inwestycji w szkolenia

27.

Przedsiębiorcy zainteresowani są szkoleniem swoich pracowników, aby przetrwać na rynku i zmaksymalizować swoje zyski. Kwota środków, jaką dany przedsiębiorca jest gotów zainwestować w szkolenia, jest uzależniona również od tego, ile w szkolenia inwestują jego konkurenci. Przedsiębiorcy dotowani przez państwo mogą zmniejszyć własne inwestycje na ten cel. Ewentualnie, jeżeli pomoc skłania beneficjenta pomocy do zwiększenia inwestycji, konkurenci mogą zareagować zmniejszeniem własnych wydatków na szkolenia. Jeżeli, by osiągnąć ten sam cel, beneficjent pomocy lub jego konkurenci wydają mniej na szkolenia w przypadku istnienia pomocy państwa, niż wówczas, gdy jej brak, oznacza to, że pomoc państwa wypiera prywatne inwestycje w szkolenia pracowników.

4.   Bilansowanie skutków i decyzja

28.

Ostatnim krokiem w przeprowadzanej ocenie jest stwierdzenie, w jakim zakresie skutki pozytywne przeważają nad skutkami negatywnymi. Ocena ta będzie przeprowadzana dla poszczególnych spraw. W celu zbilansowania skutków pozytywnych i negatywnych, Urząd przeprowadzi ocenę tych skutków oraz ogólną ocenę ich wpływu na producentów i konsumentów na każdym z rynków, na którym występują skutki pomocy. Jeżeli informacje ilościowe nie będą łatwo dostępne, do przeprowadzenia oceny Urząd wykorzysta informacje jakościowe.

29.

Urząd gotowy jest zająć bardziej przychylne stanowisko i zaakceptować większe zakłócenie konkurencji, jeżeli pomoc szkoleniowa przeznaczona dla danego przedsiębiorcy jest konieczna, dobrze ukierunkowana i proporcjonalna pod kątem zwiększenia ilości szkoleń przez danego przedsiębiorcę, a pozytywne skutki społeczne przeprowadzonego szkolenia są większe niż korzyści beneficjenta pomocy.


(1)  Niniejszy rozdział odpowiada dokumentowi Komunikat Komisji – Kryteria analizy zgodności pomocy państwa na szkolenia w sprawach podlegających zgłoszeniu indywidualnemu 2009/C 188/01 (Dz.U. C 188 z 11.8.2009, s. 1).

(2)  Dz.U. L 214 z 9.8.2008, s. 3. W przypadku doraźnej pomocy szkoleniowej dla dużych przedsiębiorstw nieprzekraczającej progu 2 mln EUR Urząd będzie odpowiednio stosować zasady przedstawione w niniejszym rozdziale, jednak w mniej dokładny sposób.

(3)  Decyzja Wspólnego Komitetu EOG nr 120/2008 z 7.11.2008 (Dz.U. L 339 z 18.12.2008, s. 111 oraz Suplement EOG nr 79 z 18.12.2008), która weszła w życie w dniu 8 listopada 2008 r.

(4)  Jednak przedsiębiorcy mogą korzystać również z pozytywnych efektów zewnętrznych szkoleń o charakterze ogólnym przez wprowadzenie do umów o pracę zobowiązania do przepracowania przez przeszkolonego pracownika określonego czasu od zakończenia takiego szkolenia.

(5)  Pracownicy niepełnosprawni i pracownicy znajdujący się w szczególnie niekorzystnej sytuacji zostali zdefiniowani w art. 2 ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych.

(6)  Na przykład szkolenia organizowane dla młodych i niewykwalifikowanych pracowników będą wyżej cenione przez społeczeństwo niż przez przedsiębiorców, dla których na pierwszym miejscu znajduje się rzekoma lub rzeczywista niższa wydajność.

(7)  Jest to część kosztów równa dodatkowym kosztom szkolenia, których przedsiębiorca nie odzyska przez korzystanie z umiejętności nabytych przez pracowników w trakcie szkolenia.

(8)  Zob. również aktualna praktyka decyzyjna na przykład w sprawach: C 35/07 – Pomoc szkoleniowa dla Volvo Cars w Gent, decyzja Komisji 2008/948/WE z dnia 23 lipca 2008 r. w sprawie środków przyjętych przez Niemcy na rzecz firmy DHL i portu lotniczego Lipsk/Halle (Dz.U. L 346 z 23.12.2008, s. 1), decyzja Komisji 2007/612/WE z dnia 4 kwietnia 2007 r. w sprawie pomocy państwa C 14/06 przewidzianej przez Belgię na rzecz General Motors Belgium w Antwerpii (Dz.U. L 243 z 18.9.2007, s. 71).

(9)  Ponadto jeżeli rynek pracy funkcjonuje prawidłowo, pracownicy zawsze mogą otrzymać wyższe wynagrodzenie za lepsze umiejętności nabyte na szkoleniu i zinternalizować pozytywne efekty zewnętrzne szkolenia.

(10)  Udzielona pomoc może mieć wpływ na szereg rynków, gdyż jej wpływ może nie ograniczać się jedynie do rynków, na których prowadzi działalność beneficjent pomocy, lecz może obejmować również inne rynki, np. rynki surowców do produkcji.

(11)  Należy jednak zauważyć, że pomoc szkoleniowa przyznana całemu sektorowi w państwie EFTA może prowadzić do zakłócenia wymiany handlowej między stronami Porozumienia.

(12)  Wielkość przedsiębiorstwa można ocenić na podstawie wielkości udziału w rynku oraz obrotu lub zatrudnienia.

(13)  Im niższy stopień zróżnicowania produktu, tym większy będzie wpływ pomocy na zyski konkurentów.

(14)  Należy zauważyć, że niektóre rynki są konkurencyjne, mimo że jest na nich tylko kilku przedsiębiorców.

(15)  Należy jednak zauważyć, że czasami przyznanie pomocy pomaga pokonać bariery wejścia i umożliwia wejście na rynek nowym przedsiębiorcom.