3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/1

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 761/2011

z dnia 29 lipca 2011 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)	Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze Scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2. tej tabeli.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(2)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/4

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 762/2011

z dnia 29 lipca 2011 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)	Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)	Komitet Kodeksu Celnego nie wydał opinii w terminie określonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2. tej tabeli.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(2)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/6

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 763/2011

z dnia 29 lipca 2011 r.

dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)	Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze Scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2. tej tabeli.

Artykuł 2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(2)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/8

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 764/2011

z dnia 29 lipca 2011 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Bœuf de Vendée (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Bœuf de Vendée” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. C 312 z 17.11.2010, s. 19.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/10

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 765/2011

z dnia 29 lipca 2011 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Porc d'Auvergne (ChOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Francji o rejestrację nazwy „Porc d'Auvergne” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. C 311 z 16.11.2010, s. 18.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/12

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 766/2011

z dnia 29 lipca 2011 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Ξύγαλο Σητείας (Xygalo Siteias)/Ξίγαλο Σητείας (Xigalo Siteias) (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Grecji o rejestrację nazwy „Ξύγαλο Σητείας (Xygalo Siteias)/Ξίγαλο Σητείας (Xigalo Siteias)” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. C 312 z 17.11.2010, s. 25.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/14

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 767/2011

z dnia 2 sierpnia 2011 r.

zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego odnośnie do zapisów dotyczących Republiki Czeskiej i Łotwy

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (1), w szczególności jej art. 27 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymaganiami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem że wymagania te zostały należycie zgłoszone i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu.

(2)	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 (2) stanowi, że substancje skażające wykorzystywane w poszczególnych państwach członkowskich do celów całkowitego skażenia alkoholu zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG należy opisać w załączniku do tego rozporządzenia.

(3)	Dnia 13 maja 2010 r. Republika Czeska powiadomiła o pewnych zmianach w swoim procesie skażania zatwierdzonym rozporządzeniem (WE) nr 3199/93.

(4)	Dnia 18 czerwca 2010 r. Komisja przekazała powiadomienie Republiki Czeskiej pozostałym państwom członkowskim.

(5)

Otrzymano zastrzeżenia wobec zgłoszonych przez Republikę Czeską wymagań. Dlatego też postąpiono zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 4 dyrektywy 92/83/EWG. W wyniku dyskusji w Komitecie ds. Podatku Akcyzowego Republika Czeska zmieniła swój wniosek pierwotny, tak aby proponowane wymagania nie stwarzały możliwości uchylania się od opodatkowania, unikania zobowiązań podatkowych lub nadużyć.

(6)

Zgodnie z art. 27 ust. 5 dyrektywy 92/83/EWG w dniu 26 maja 2010 r. Polska zgłosiła Komisji wykrycie nadużycia związanego z całkowicie skażonym alkoholem zwolnionym z podatku akcyzowego na mocy art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG i skażonego zgodnie z metodą zgłoszoną przez Łotwę, zatwierdzoną rozporządzeniem (WE) nr 3199/93, która odpowiada mieszaninie minimalnej ilości 3 litrów alkoholu izopropylowego i 2 gramów benzoesanu denatonium na 100 litrów spirytusu.

(7)	W dniu 25 czerwca 2010 r. Komisja przekazała powiadomienie Polski pozostałym państwom członkowskim.

(8)

Odpowiedzi na wspomniane powiadomienie oraz dyskusje w ramach Komitetu ds. Podatku Akcyzowego wykazały, że większość państw członkowskich podziela stanowisko Polski. W odpowiedzi na problem poruszony przez Polskę Łotwa zgłosiła Komisji zgodę na zmianę swojej metody skażania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 3199/93.

(9)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 3199/93.

(10)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Podatku Akcyzowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 21.

(2)  Dz.U. L 288 z 23.11.1993, s. 12.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/17

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 768/2011

z dnia 2 sierpnia 2011 r.

zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 585/2011 z dnia 17 czerwca 2011 r. ustanawiające tymczasowe nadzwyczajne środki wspierania sektora owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 191 w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 585/2011 z dnia 17 czerwca 2011 r. ustanawiającym tymczasowe nadzwyczajne środki wspierania sektora owoców i warzyw (2) wprowadzono tymczasowe nadzwyczajne środki wspierania sektora owoców i warzyw w związku z zakażeniami bakterią Escherichia coli (E.coli) w Niemczech, które spowodowały znaczące zakłócenia na unijnym rynku owoców i warzyw.

(2)

Zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 585/2011 do dnia 18 lipca 2011 r. państwa członkowskie przekazują Komisji wnioski o ogólną kwotę wsparcia Unii. Na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie zgodnie ze wspomnianym artykułem, wydaje się, że wpływ kryzysu był większy niż zakładano.

(3)

Biorąc pod uwagę znaczące zakłócenia na rynku owoców i warzyw oraz szkody poniesione przez sektor owoców i warzyw, właściwe jest podwyższenie maksymalnej kwoty wsparcia określonej w art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 585/2011. Z uwagi na pilną sytuację niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Artykuł 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 585/2011 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 71.

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/18

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 769/2011

z dnia 2 sierpnia 2011 r.

ustanawiające współczynnik przydziału dotyczący tymczasowego nadzwyczajnego wsparcia Unii dla sektora warzyw i owoców

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 585/2011 z dnia 17 czerwca 2011 r. ustanawiające tymczasowe nadzwyczajne środki wspierania sektora owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 7 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 585/2011 wprowadzono tymczasowe nadzwyczajne środki wspierania sektora owoców i warzyw w związku z zakażeniami bakterią Escherichia coli (E.coli) w Niemczech, które spowodowały znaczące zakłócenia na unijnym rynku owoców i warzyw.

(2)

Z informacji przekazanych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 585/2011 wynika, że wnioski o wsparcie Unii nie przekroczyły minimalnej kwoty wsparcia ustanowionej w art. 2 przedmiotowego rozporządzenia. W związku z powyższym dla wspomnianych wniosków należy ustalić współczynnik przydziału wynoszący 100 %.

(3)

W celu zapewnienia przejrzystości organizacje producentów oraz producenci spoza organizacji, którzy złożyli wnioski o wsparcie Unii, powinni zostać niezwłocznie powiadomieni o współczynniku przydziału ustalonym przez Komisję. Z tego powodu oraz w celu zapewnienia skutecznego zarządzania przedmiotowym środkiem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu jego opublikowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wnioski o wsparcie Unii otrzymane przez państwa członkowskie za okres od dnia 26 maja 2011 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. oraz przekazane Komisji przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 585/2011 przyjmuje się, stosując współczynnik przydziału w wysokości 100 %.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 71.

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/19

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 770/2011

z dnia 2 sierpnia 2011 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 sierpnia 2011 r.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/21

---

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 771/2011

z dnia 2 sierpnia 2011 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/2011

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/2011 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 760/2011 (4).

(2)	Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2010/2011 rozporządzeniem (UE) nr 867/2010, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 sierpnia 2011 r.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 259 z 1.10.2010, s. 3.

(4)  Dz.U. L 199 z 2.8.2011, s. 46.

---

---

3.8.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 200/23

---

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 29 lipca 2011 r.

przyznająca Belgii odstępstwo w odniesieniu do regionu Flandrii na mocy dyrektywy Rady 91/676/EWG dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego

(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 4503)

(Jedynie tekst w języku niderlandzkim jest autentyczny)

(2011/489/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (1), w szczególności jej załącznik III pkt 2 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Jeśli ilości nawozu naturalnego, które państwo członkowskie zamierza stosować w przeliczeniu na hektar rocznie, różnią się od ilości określonej w ust. 2 akapit drugi zdanie pierwsze i lit. a) załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG, należy je ustalić w taki sposób, by nie stanowiły przeszkody w realizacji celów określonych w art. 1 wymienionej dyrektywy, oraz uzasadnić na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak istnienie długich okresów wegetacji i charakter upraw o wysokim poborze azotu.

(2)

Dnia 21 grudnia 2007 r. Komisja przyjęła decyzję 2008/64/WE przyznającą Belgii odstępstwo w odniesieniu do regionu Flandrii na mocy dyrektywy Rady 91/676/EWG dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (2), umożliwiającą Królestwu Belgii zezwolenie na stosowanie we Flandrii w określonych warunkach do 250 kg azotu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów zwierzęcych, na działkach stanowiących użytki zielone i zawierających uprawy kukurydzy podsiewanej użytkami zielonymi oraz do 200 kg azotu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów zwierzęcych, na działkach zawierających uprawy pszenicy ozimej, po których następuje uprawa międzyplonu, i na działkach zawierających uprawy buraków.

(3)	Odstępstwo przyznane decyzją 2008/64/WE dotyczyło około 3 300 rolników i 83 500 ha gruntów oraz wygasło z dniem 31 grudnia 2010 r.

(4)	Dnia 15 marca 2011 r. Belgia złożyła wniosek do Komisji o ponowne przyznanie odstępstwa na mocy pkt 2 akapit trzeci załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG w odniesieniu do regionu Flandrii.

(5)

Odstępstwo to dotyczy zamiaru zezwolenia przez Belgię na stosowanie w określonych gospodarstwach we Flandrii do 250 kg azotu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów wypasanych zwierząt gospodarskich i przetworzonych odchodów świń, na działkach stanowiących użytki zielone, uprawy kukurydzy podsiewanej użytkami zielonymi oraz koszone użytki zielone lub koszone żyto, po których następuje uprawa kukurydzy, oraz do 200 kg azotu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów wypasanych zwierząt gospodarskich i przetworzonych odchodów świń, na działkach zawierających uprawy pszenicy ozimej lub pszenżyta, po których następuje uprawa międzyplonu, i na działkach zawierających uprawy buraków.

(6)

Flandria ustanowiła cele dla jakości wody słodkiej, które zamierza osiągnąć w dwóch kolejnych okresach realizacji programu działania. W odniesieniu do wód powierzchniowych norma jakości 50 mg azotanów na litr zostanie osiągnięta w 84 % punktów monitorowania rolniczej sieci monitorowania do 2014 r., a w 95 % tych punktów do 2018 r. W odniesieniu do płytkich wód gruntowych, których stan ulega poprawie wolniej, średnie stężenie azotanów zostanie obniżone o 10 % do 2014 r. i o 20 % do 2018 r. w porównaniu ze średnim poziomem z 2010 r. wynoszącym 40 mg azotanów na litr. Szczególną wagę przykłada się do jednorodnych obszarów hydrogeologicznych, w których stężenie azotanów w płytkich wodach gruntowych jest średnio wyższe niż 50 mg azotanów na litr i dla których średnie stężenie musi zostać obniżone o 5 mg azotanów na litr w każdym okresie realizacji programu działania.

(7)

Aby te cele osiągnąć, Flandria ustanowiła wzmocniony program działania na lata 2011–2014. W 2014 r. zostanie wykonany przegląd, na podstawie którego możliwe jest dalsze wzmocnienie działań w ramach programu działania na lata 2015–2018, aby zagwarantować osiągnięcie celów ustanowionych dla jakości wody.

(8)

Legislacja wdrażająca dyrektywę 91/676/EWG w odniesieniu do regionu Flandrii – „Dekret w sprawie ochrony wody przed zanieczyszczeniami azotanami pochodzenia rolniczego” z dnia 22 grudnia 2006 r. (zwany dalej „dekretem w sprawie nawozu naturalnego”) – została zmieniona (3) zgodnie z programem działania na lata 2011–2014 dnia 6 maja 2011 r. i stosuje się w związku z niniejszą decyzją.

(9)	Dekret w sprawie nawozu naturalnego ma zastosowanie na całym terytorium regionu Flandrii.

(10)	Dekret w sprawie nawozu naturalnego obejmuje ograniczenia stosowania zarówno azotu, jak i fosforu.

(11)

Dodatkowe dokumenty przedłożone w zgłoszeniu świadczą o tym, że proponowana ilość, wynosząca odpowiednio 250 kg i 200 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów zwierzęcych, jest uzasadniona na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak długie okresy wegetacji i uprawy o wysokim poborze azotu.

(12)

Po przeanalizowaniu wniosku Komisja stwierdza, że proponowana ilość, wynosząca odpowiednio 250 kg i 200 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie, pochodzącego z odchodów wypasanych zwierząt gospodarskich oraz przetworzonych odchodów świń, nie będzie stanowiła przeszkody w realizacji celów dyrektywy 91/676/EWG, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych rygorystycznych warunków mających zastosowanie dodatkowo względem wzmocnionych środków podjętych zgodnie z programem działania na lata 2011–2014.

(13)

W celu niedopuszczenia, aby stosowanie odstępstwa, o przyznanie którego złożono wniosek, doprowadziło do intensyfikacji chowu zwierząt gospodarskich, właściwe organy powinny zapewnić ograniczenie dozwolonego pogłowia zwierząt gospodarskich w każdym gospodarstwie (prawa do emisji składników pokarmowych) w regionie Flandrii zgodnie z przepisami dekretu w sprawie nawozu naturalnego.

(14)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Azotanów ustanowionego na mocy art. 9 dyrektywy 91/676/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Odstępstwo, o przyznanie którego Belgia złożyła wniosek w imieniu Flandrii pismem z dnia 15 marca 2011 r. w celu zezwolenia na stosowanie większej ilości odchodów zwierzęcych od ilości określonej w ust. 2 akapit drugi zdanie pierwsze i lit. a) załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG, przyznaje się z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a)	„gospodarstwa” oznaczają gospodarstwa rolne prowadzące chów zwierząt gospodarskich lub nieprowadzące takiego chowu;

b)	„działka” oznacza pojedyncze pole lub grupę pól, jednolitych pod względem upraw, typu gleby i praktyk nawożenia;

c)	„użytki zielone” oznaczają trwałe lub krótkotrwałe użytki zielone (krótkotrwałe pastwiska zakładane są zwykle na okres krótszy niż cztery lata);

d)

„uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji” oznaczają użytki zielone, kukurydzę podsiewaną (przed zbiorami lub po nich) trawą koszoną i usuwaną z pola, stanowiącą międzyplon, koszone użytki zielone lub koszone żyto, po których następuje uprawa kukurydzy, pszenicę ozimą, po uprawie której następuje uprawa międzyplonu, buraki cukrowe lub buraki pastewne;

e)	„wypasane zwierzęta gospodarskie” oznaczają bydło (z wyjątkiem cieląt), owce, kozy i konie;

f)	„przetwarzanie nawozu naturalnego” oznacza przetwarzanie nawozu świńskiego na dwie frakcje – stałą i płynną, przeprowadzane w celu poprawy stosowania nawozów na gruntach rolnych i lepszego odzyskiwania azotu i fosforu;

g)	„przetworzony nawóz naturalny” oznacza płynną frakcję będącą wynikiem przetwarzania nawozu naturalnego;

h)	„ścieki o niskiej zawartości azotu i fosforu” oznaczają przetworzony nawóz naturalny o maksymalnej zawartości azotu na poziomie 1 kg na tonę ścieków i maksymalnej zawartości fosforu na poziomie 1 kg na tonę ścieków;

i)	„profil glebowy” oznacza warstwę gleby sięgającą od poziomu gruntu do głębokości 0,90 m, chyba że średni najwyższy poziom wód gruntowych jest niższy; w takim przypadku jest to warstwa sięgająca do głębokości średniego najwyższego poziomu wód gruntowych.

Artykuł 3

Zakres

Niniejsza decyzja ma zastosowanie w indywidualnych przypadkach do określonych działek w danym gospodarstwie, na których prowadzi się uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji, oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 4–7.

Artykuł 4

Roczne wnioski i zobowiązania

1.   Rolnicy, którzy chcą skorzystać z odstępstwa na mocy niniejszej decyzji, składają wniosek do właściwych organów do dnia 15 lutego każdego roku. W 2011 r. rolnicy składają roczny wniosek do dnia 15 lipca.

2.   Wraz z corocznym wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, rolnicy zobowiązują się na piśmie do spełnienia warunków określonych w art. 5, 6 i 7.

Artykuł 5

Przetwarzanie nawozu naturalnego

1.   Frakcję stałą uzyskaną po przetworzeniu nawozu naturalnego dostarcza się do autoryzowanego zakładu recyklingu w celu zmniejszenia wydzielanych zapachów i innych emisji, poprawy właściwości agronomicznych i higienicznych, ułatwienia składowania i użytkowania oraz lepszego odzyskiwania azotu i fosforanu. Po recyklingu produktu nie stosuje się na gruntach rolnych położonych w regionie Flandrii, z wyjątkiem parków, terenów zielonych i prywatnych ogrodów.

2.   Rolnicy, którzy korzystają z odstępstwa i którzy prowadzą przetwarzanie nawozu naturalnego, co roku przedkładają właściwym organom dane dotyczące ilości nawozu naturalnego poddanego przetworzeniu, ilości i miejsca przeznaczenia frakcji stałej oraz przetworzonego nawozu naturalnego oraz zawartego w nich azotu i fosforu.

3.   Właściwe organy ustalają i regularnie aktualizują uznane metody oceny składu przetworzonego nawozu naturalnego, zróżnicowania składu oraz skuteczności przetwarzania w odniesieniu do każdego gospodarstwa korzystającego z indywidualnego odstępstwa.

4.   Amoniak i inne emisje spowodowane przetwarzaniem nawozu naturalnego zbiera się i przetwarza w celu zmniejszenia szkodliwego oddziaływania na środowisko oraz niedogodności dla tych zakładów, które powodują większe emisje niż sytuacja odniesienia, którą jest przechowywanie i stosowanie na gruntach nieprzetworzonego nawozu naturalnego. W tym celu należy sporządzić spis zakładów wymagających oczyszczania emisji i regularnie go aktualizować.

Artykuł 6

Stosowanie nawozu naturalnego i innych nawozów

1.   Pod warunkiem spełnienia warunków określonych w ust. 2–11 ilość nawozu naturalnego pochodzącego od wypasanych zwierząt gospodarskich, przetworzonego nawozu naturalnego oraz ścieków o niskiej zawartości azotu i fosforu, stosowanego każdego roku na działkach korzystających z odstępstwa włącznie z nawozem pozostawianym bezpośrednio przez zwierzęta, nie przekracza 250 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie na działkach, które:

a)	stanowią użytki zielone lub na których uprawia się kukurydzę podsiewaną użytkami zielonymi;

b)	stanowią koszone użytki zielone, po których następuje uprawa kukurydzy;

c)	na których uprawia się koszone żyto, po którym następuje uprawa kukurydzy,

oraz 200 kg azotu w przeliczeniu na hektar rocznie na działkach, na których uprawia się:

d)	pszenicę ozimą, po uprawie której następuje uprawa międzyplonu;

e)	pszenżyto, po uprawie którego następuje uprawa międzyplonu;

f)	buraki cukrowe lub buraki pastewne.

2.   Przetworzony nawóz naturalny, którego nie można zaliczyć do ścieków o niskiej zawartości azotu i fosforu, może być stosowany jedynie na działkach korzystających z odstępstwa, jeżeli stosunek azotu do fosforu (N/P2O5) wynosi co najmniej 3,3.

3.   Stosowanie ścieków o niskiej zawartości azotu i fosforu jest ograniczone do maksymalnie 15 ton na hektar.

4.   Całkowita dawka azotu i fosforu jest zgodna z zapotrzebowaniem na składniki pokarmowe poszczególnych roślin uprawnych oraz uwzględnia zawartość tych substancji w glebie oraz zwiększoną dostępność azotu pochodzącego z nawozu naturalnego dzięki przetworzeniu. W każdym razie dla wszystkich upraw nie przekracza ona norm maksymalnego stosowania fosforu i azotu, wyrażonych jako azot całkowity lub azot efektywny, zgodnie z tym, co jest ustalone w programie działania.

5.   Stosowanie fosforu z nawozów chemicznych jest zakazane na działkach korzystających z odstępstwa.

6.   Każde gospodarstwo posiada plan nawożenia dla całej powierzchni, opisujący płodozmian i planowane stosowanie nawozu naturalnego oraz nawozów azotowych i fosforanowych. Plan ten jest dostępny w gospodarstwie najpóźniej od dnia 15 lutego każdego roku.

Plan nawożenia zawiera:

a)	liczbę zwierząt gospodarskich, opis systemu magazynowania i przechowywania wraz z pojemnością dostępną do celów przechowywania nawozu naturalnego;

b)	obliczenie azotu i fosforu pochodzących z nawozu naturalnego i wytworzonych w gospodarstwie;

c)	opis przetwarzania nawozu naturalnego i spodziewane cechy przetworzonego nawozu naturalnego;

d)	ilość, rodzaj i cechy nawozu dostarczonego poza gospodarstwo lub do gospodarstwa;

e)	płodozmian oraz powierzchnię działek zawierających uprawy o wysokim poborze azotu i długim okresie wegetacji oraz działek zawierających inne uprawy;

f)	przewidywalne wymagania upraw w zakresie azotu i fosforu w podziale na poszczególne działki;

g)	obliczenie stosowanych ilości azotu i fosforu pochodzących z nawozu naturalnego w podziale na poszczególne działki;

h)	obliczenie stosowanych ilości azotu i fosforu pochodzących z nawozów chemicznych i innych nawozów w podziale na poszczególne działki.

W celu zapewnienia spójności między planami a faktycznymi praktykami rolniczymi plany poddaje się przeglądowi nie później niż w ciągu siedmiu dni po wprowadzeniu jakichkolwiek zmian w praktykach rolniczych.

7.   Każde gospodarstwo przygotowuje swój rejestr nawożenia; powinien on zawierać zastosowane ilości nawozu naturalnego i nawozów azotowych oraz czas ich stosowania.

8.   Wyniki analizy gleby pod kątem zawartości azotu i fosforu są dostępne w przypadku każdego gospodarstwa korzystającego z odstępstwa. Pobieranie próbek oraz analizę pod kątem fosforu i azotu przeprowadza się nie później niż dnia 1 czerwca i co najmniej raz na cztery lata w odniesieniu do każdego obszaru gospodarstwa jednolitego pod względem płodozmianu i cech gleby. Wymagana jest co najmniej jedna analiza na każde pięć hektarów użytków.

9.   Każdego roku jesienią i nie później niż dnia 15 listopada dokonuje się pomiaru stężenia azotu w profilu glebowym w przynajmniej 6 % działek, które korzystają z odstępstwa, oraz 1 % innych działek wykorzystywanych przez gospodarstwa korzystające z odstępstwa, tak aby objąć co najmniej 85 % tych gospodarstw. Należy pobrać co najmniej trzy próbki reprezentujące trzy różne warstwy gleby w danym profilu glebowym z każdych 2 hektarów użytków w gospodarstwie.

10.   Na działkach korzystających z odstępstwa nie wolno stosować nawozu naturalnego, przetworzonego nawozu naturalnego lub ścieków o niskiej zawartości azotu i fosforanu o całkowitej zawartości azotu wyższej niż 0,60 kg azotu na tonę, nawozów chemicznych lub innych nawozów w okresie od dnia 1 września do dnia 15 lutego następnego roku.

11.   Co najmniej dwie trzecie ilości azotu pochodzącego z nawozu naturalnego, z wyjątkiem azotu pochodzącego z odchodów wypasanych zwierząt gospodarskich, wykorzystuje się do dnia 31 maja każdego roku.

Artykuł 7

Gospodarowanie gruntami

Rolnicy korzystający z indywidualnego odstępstwa stosują następujące środki:

a)	użytki zielone należy zaorać na wiosnę na wszystkich rodzajach gleby z wyjątkiem gleb gliniastych;

b)	użytki zielone na glebach gliniastych należy zaorać przed dniem 15 września;

c)	użytki zielone na działkach korzystających z odstępstwa nie obejmują sadzonych roślin strączkowych ani innych roślin wiążących azot atmosferyczny;

d)	w terminie dwóch tygodni po zaoraniu trawy wysiewa się rośliny o wysokim poborze azotu, a w roku, w którym nastąpiło zaoranie trwałych użytków zielonych, nie stosuje się nawozów;

e)	międzyplony wysiewa się w terminie dwóch tygodni po zbiorach pszenicy ozimej lub pszenżyta i nie później niż dnia 10 września;

f)	w celu zapewnienia stałej pokrywy roślinnej na gruntach ornych, która pozwala odzyskać azotany wymyte z podglebia w okresie jesiennym oraz ogranicza ich wymywanie w okresie zimowym, nie wykonuje się orki międzyplonów przed dniem 15 lutego.

Artykuł 8

Pozostałe środki

Właściwe organy zapewniają zgodność odstępstw przyznanych w celu stosowania przetworzonego nawozu naturalnego z możliwościami autoryzowanych zakładów w zakresie przetwarzania nawozu naturalnego oraz jego frakcji stałej.

Artykuł 9

Środki dotyczące produkcji i transportu nawozu naturalnego

1.   Właściwe organy zapewniają przestrzeganie ograniczenia dozwolonego pogłowia zwierząt gospodarskich w każdym gospodarstwie (prawa do emisji składników pokarmowych) w regionie Flandrii zgodnie z przepisami dekretu w sprawie nawozu naturalnego.

2.   Właściwe organy gwarantują, że od dnia 1 stycznia 2012 r. transport nawozu naturalnego prowadzony przez akredytowanych przewoźników jest rejestrowany za pomocą systemów nawigacji satelitarnej. Do tego czasu właściwe organy gwarantują, że transport nawozu naturalnego, prowadzony przez akredytowanych przewoźników należących do kategorii A 5o, A 7o, B oraz C zgodnie z art. 4 i 5 flamandzkiego dekretu ministerialnego z dnia 19 lipca 2007 r. (4), jest rejestrowany za pomocą systemów nawigacji satelitarnej.

3.   Właściwe organy gwarantują, że przed każdym przewozem dokonuje się oceny składu nawozu naturalnego pod kątem stężenia azotu i fosforu. Uznane laboratoria analizują próbki nawozu naturalnego, a wyniki analizy są przekazywane właściwym organom i rolnikowi odbiorcy.

4.   Właściwe organy gwarantują, że dokumenty określające ilości transportowanego nawozu naturalnego oraz zawartość w nim azotu i fosforu są dostępne w trakcie transportu.

Artykuł 10

Monitorowanie

1.   Właściwy organ gwarantuje, że mapy określające odsetek gospodarstw rolnych, liczbę działek, odsetek zwierząt gospodarskich, odsetek gruntów rolnych oraz miejscowe użytkowanie gruntów objętych indywidualnym odstępstwem w każdej gminie są sporządzane i aktualizowane każdego roku. Dane na temat systemu płodozmianu i praktyk rolniczych objętych indywidualnym odstępstwem są zbierane i aktualizowane każdego roku.

2.   Należy dalej prowadzić ustanowioną w decyzji 2008/64/WE sieć monitorowania w celu pobierania próbek wód powierzchniowych i gruntowych, aby ocenić wpływ odstępstwa na jakość wody. Nie można zmniejszyć ilości pierwotnych punktów monitorowania oraz nie można zmieniać miejsca położenia punktów w trakcie okresu, w którym niniejsza decyzja ma zastosowanie.

3.   Szczególne monitorowanie wody prowadzi się w zlewniach rolniczych na glebach piaskowych.

4.   Utrzymuje się ustanowione w decyzji 2008/64/WE punkty monitorowania, odpowiadające co najmniej 150 gospodarstwom, aby dostarczyć danych na temat stężenia azotu i fosforu w wodzie glebowej, na temat azotu mineralnego w profilu glebowym i odpowiednio strat azotu i fosforu wraz z wodą odprowadzaną ze strefy korzeniowej do wód gruntowych oraz strat azotu i fosforu poprzez odpływ powierzchniowy i podpowierzchniowy, zarówno w warunkach przyznanego odstępstwa, jak i bez takiego odstępstwa. Punkty monitorowania obejmują wszystkie typy gleby (gleby gliniaste, torfowe, piaskowe i lessowe), praktyki nawożenia i uprawy. Skład sieci monitorowania nie ulega zmianom w okresie stosowania niniejszej decyzji.

Artykuł 11

Weryfikacja

1.   Właściwe organy zapewniają objęcie wszystkich wniosków o przyznanie odstępstwa kontrolą administracyjną. Jeżeli kontrola wykaże, że nie spełniono warunków określonych w art. 5, 6 i 7, wnioskodawca zostaje o tym poinformowany. W takim przypadku wniosek zostaje odrzucony.

2.   W oparciu o analizę ryzyka, wyniki kontroli z poprzednich lat i wyniki ogólnych kontroli wyrywkowych, dotyczących prawodawstwa wprowadzającego w życie dyrektywę 91/676/EWG, opracowuje się program inspekcji w terenie. Kontrole w terenie obejmują co najmniej 5 % gospodarstw rolnych korzystających z indywidualnego odstępstwa w odniesieniu do warunków ustanowionych w art. 5, 6 i 7 niniejszej decyzji. Jeżeli weryfikacja wykaże niezgodność, rolnik zostaje o tym poinformowany. W takim przypadku wniosek o odstępstwo w kolejnym roku uznaje się jako odrzucony.

3.   Wyniki pomiarów, o których mowa w art. 6 ust. 8, podlegają weryfikacji. Jeżeli weryfikacja wykaże niezgodność, włącznie z przekroczeniem progu podstawowego określonego w dekrecie w sprawie nawozu naturalnego, rolnik zostaje o tym poinformowany, a wniosek o odstępstwo w odniesieniu do danej działki lub danych działek na kolejny rok zostanie odrzucony.

4.   Właściwe organy zapewniają kontrole na miejscu co najmniej 1 % operacji przewozowych nawozu naturalnego, w oparciu o ocenę ryzyka i wyniki kontroli administracyjnych, o których mowa w ust. 1. Kontrole obejmują sprawdzenie wypełnienia obowiązków dotyczących akredytacji, ocenę dodatkowych dokumentów, sprawdzenie pochodzenia i przeznaczenia nawozu naturalnego oraz pobranie próbek przewożonego nawozu naturalnego. W odpowiednich przypadkach pobieranie próbek nawozu naturalnego można prowadzić podczas operacji załadunku za pomocą umieszczonych na pojazdach automatycznych próbników do pobierania próbek nawozu. Laboratoria uznane przez właściwe organy analizują próbki nawozu naturalnego, a wyniki analizy są przekazywane rolnikowi dostawcy i rolnikowi odbiorcy.

5.   Właściwe organy muszą otrzymać odpowiednie uprawnienia i środki niezbędne do weryfikacji zgodności z odstępstwem przyznanym na mocy niniejszej decyzji.

Artykuł 12

Sprawozdawczość

Każdego roku do grudnia, a w 2014 r. do września, właściwe organy przedkładają sprawozdanie zawierające następujące informacje:

a)	mapy określające odsetek gospodarstw rolnych, odsetek zwierząt gospodarskich, odsetek gruntów rolnych oraz miejscowe użytkowanie gruntów, oraz dane na temat systemu płodozmianu i praktyk rolniczych w gospodarstwach rolnych, o których mowa w art. 10 ust. 1;

b)	wyniki monitorowania wody, włącznie z informacjami na temat tendencji jakości wody w wodach gruntowych i powierzchniowych, oraz wpływ odstępstwa na jakość wody, o którym mowa w art. 10 ust. 2;

c)

ocenę pozostałości azotu w profilu glebowym w okresie jesiennym w odniesieniu do działek korzystających z odstępstwa oraz porównanie z danymi dotyczącymi pozostałości azotu i tendencji na działkach niekorzystających z odstępstwa w odniesieniu do podobnych upraw. Działki niekorzystające z odstępstwa powinny obejmować działki niekorzystające z odstępstwa w gospodarstwach korzystających z odstępstwa oraz działki w pozostałych gospodarstwach;

d)	ocenę wprowadzenia w życie warunków odstępstwa na podstawie kontroli na poziomie gospodarstw i działek oraz kontroli transportu nawozu naturalnego, a także informacje na temat gospodarstw, gdzie wykryto niezgodność na podstawie wyników kontroli administracyjnych i kontroli w terenie;

e)	informacje dotyczące przetwarzania nawozu naturalnego, w tym dalszego przetwarzania i wykorzystania frakcji stałych, jak również szczegółowe dane na temat cech systemów przetwarzania, ich skuteczności oraz składu przetworzonego nawozu naturalnego;

f)	informacje na temat liczby gospodarstw i działek korzystających z odstępstwa, na których stosowano przetworzony nawóz naturalny oraz ścieki o niskiej zawartości azotu i fosforu, oraz zastosowane ilości;

g)	metody oceny składu przetworzonego nawozu naturalnego, zróżnicowania składu oraz skuteczności przetwarzania w odniesieniu do każdego gospodarstwa korzystającego z indywidualnego odstępstwa, o których mowa w art. 5 ust. 3;

h)	spis zakładów przetwarzania nawozu naturalnego, o którym mowa w art. 5 ust. 4;

i)	streszczenie i ocenę danych uzyskanych z punktów monitorowania, o których mowa w art. 10 ust. 4.

Artykuł 13

Stosowanie

Niniejsza decyzja ma zastosowanie w związku z programem działania na lata 2011–2014 obowiązującym w regionie Flandrii (dekret w sprawie nawozu naturalnego) i traci moc z dniem 31 grudnia 2014 r.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii.

---

(1)  Dz.U. L 375 z 31.12.1991, s. 1.

(2)  Dz.U. L 16 z 19.1.2008, s. 28.

(3)  Belgisch Staatsblad z dnia 13 maja 2011 r., s. 27876.

(4)  Belgish Staatsblad z dnia 31 sierpnia 2007 r., s. 45564, jako wykonanie niektórych artykułów dekretu w sprawie nawozu naturalnego.

---