12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/1

Powiadomienie o wejściu w życie Umowy między Unią Europejską a rządem Wysp Owczych o współpracy naukowo-technicznej

Umowa między Unią Europejską a rządem Wysp Owczych o współpracy naukowo-technicznej (1), podpisana w dniu 3 czerwca 2010 r., weszła w życie, zgodnie z jej art. 5 ust. 2, w dniu 28 czerwca 2011 r.

(1) Dz.U. L 245 z 17.9.2010, str. 2-13.

12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/2

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 664/2011

z dnia 11 lipca 2011 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów w celu włączenia niektórych mieszanin odpadów do załącznika IIIA do tego rozporządzenia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (1), w szczególności jego art. 58 ust. 1 lit. c),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Finlandia przedłożyła Komisji wniosek dotyczący mieszanin odpadów objętych kodami B3040 i B3080 konwencji bazylejskiej w celu rozważenia ich włączenia do załącznika IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006.

(2)	Zjednoczone Królestwo przedłożyło Komisji wniosek dotyczący mieszanin odpadów objętych kodem B3020 konwencji bazylejskiej w celu rozważenia ich włączenia do załącznika IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006.

(3)

Komisja otrzymała uwagi od Belgii, Republiki Czeskiej, Danii, Niemiec, Włoch, Luksemburga, Niderlandów, Austrii, Polski, Portugalii, Rumunii, Słowenii, Finlandii i Szwecji w odniesieniu do dopuszczalności mieszania odpadów odpowiadających poszczególnym tiret lub subtiret kodów B1010, B2010, B2030, B3010, B3020, B3030, B3040 i B3050 konwencji bazylejskiej w celu rozważenia ich włączenia do załącznika IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006. Po uwzględnieniu tych uwag Komisja sporządziła wykaz mieszanin odpadów objętych pojedynczym kodem konwencji bazylejskiej w celu ich włączenia do załącznika IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006.

(4)

Komisja przeanalizowała wnioski złożone przez Finlandię i Zjednoczone Królestwo oraz uwagi państw członkowskich i na podstawie tej analizy sporządziła wykaz mieszanin odpadów objętych poszczególnymi kodami konwencji bazylejskiej w celu ich włączenia do załącznika IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006.

(5)

Istotne jest, by wyjaśnić, które procedury mają zastosowanie do przemieszczania mieszanin odpadów objętych pojedynczym kodem konwencji bazylejskiej. W celu umożliwienia wywozu niektórych z tych mieszanin odpadów do państw, których nie obowiązuje decyzja Rady OECD C(2001) 107 wersja ostateczna dotycząca zmiany decyzji OECD C(92) 39 wersja ostateczna w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku („decyzja OECD”), stosując ogólne obowiązki w zakresie informowania określone w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, konieczne jest ustanowienie dla tych państw okresu przejściowego zanim będą one mogły poinformować Komisję, czy dane mieszaniny odpadów mogą być objęte wywozem do tego państwa oraz jakim ewentualnym procedurom kontrolnym zostaną one poddane.

(6)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1013/2006.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 39 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Jednak w przypadku wywozu do państw, których nie obowiązuje decyzja OECD, pkt 3 załącznika IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, zmienionego niniejszym rozporządzeniem, stosuje się od dnia 1 sierpnia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1.

(2) Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 wprowadza się następujące zmiany:

pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Następujące mieszaniny odpadów włącza się do niniejszego załącznika:

a)	mieszaniny odpadów objętych kodami B1010 i B1050 konwencji bazylejskiej;

b)	mieszaniny odpadów objętych kodami B1010 i B1070 konwencji bazylejskiej;

c)	mieszaniny odpadów objętych kodami B3040 i B3080 konwencji bazylejskiej;

mieszaniny odpadów objętych kodem (OECD) GB040 i kodem B1100 konwencji bazylejskiej, ograniczone do: lutu twardego cynku, zawierających cynk odpadów przy wzbogacaniu, szumowin aluminiowych (lub piany) z wyłączeniem zgarów słonych oraz odpadów okładzin i materiałów ogniotrwałych, w tym tygli, używanych przy wytopie miedzi;

e)	mieszaniny odpadów objętych kodem (OECD) GB040, kodem B1070 konwencji bazylejskiej i kodem B1100 konwencji bazylejskiej, ograniczone do odpadów okładzin i materiałów ogniotrwałych, w tym tygli, używanych przy wytopie miedzi.

Zapisy, o których mowa w lit. d) i e), nie mają zastosowania do wywozu do państw, których nie obowiązuje decyzja OECD.”

dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3.

Następujące mieszaniny odpadów objętych poszczególnymi tiret lub subtiret pojedynczego kodu włącza się do niniejszego załącznika:

a)	mieszaniny odpadów objętych kodem B1010 konwencji bazylejskiej;

b)	mieszaniny odpadów objętych kodem B2010 konwencji bazylejskiej;

c)	mieszaniny odpadów objętych kodem B2030 konwencji bazylejskiej;

d)	mieszaniny odpadów objętych kodem B3010 konwencji bazylejskiej i wymienione w tiret pozostałości tworzyw sztucznych niechlorowcowanych polimerów i kopolimerów;

e)	mieszaniny odpadów objętych kodem B3010 konwencji bazylejskiej i wymienione w tiret odpady żywicy utwardzonej lub produkty kondensacji;

f)	mieszaniny odpadów objętych kodem B3010 konwencji bazylejskiej i wymienione w subtiret alkan perfluoroalkoksylowy;

mieszaniny odpadów objętych kodem B3020 konwencji bazylejskiej, ograniczone do niebielonego papieru lub kartonu, papieru lub kartonu falistego, innego papieru lub kartonu, wykonanego głównie z bielonej chemicznie masy celulozowej, niebarwionego w masie, papieru lub kartonu, wykonanego głównie ze ścieru drzewnego (np.: gazety, czasopisma i podobne druki);

h)	mieszaniny odpadów objętych kodem B3030 konwencji bazylejskiej;

i)	mieszaniny odpadów objętych kodem B3040 konwencji bazylejskiej;

j)	mieszaniny odpadów objętych kodem B3050 konwencji bazylejskiej.”.

12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/5

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 665/2011

z dnia 11 lipca 2011 r.

w sprawie udzielenia i odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności i odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności (1), w szczególności jego art. 17 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zabrania się stosowania oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, o ile nie zezwoliła na nie Komisja zgodnie z tym rozporządzeniem i o ile nie zostały włączone do wykazu dopuszczonych oświadczeń.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 stanowi również, że wnioski o udzielenie zezwolenia na stosowanie oświadczeń zdrowotnych mogą być składane przez podmioty działające na rynku spożywczym do właściwego organu krajowego danego państwa członkowskiego. Właściwy organ krajowy przekazuje prawidłowe wnioski Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), zwanemu dalej Urzędem.

(3)	Po otrzymaniu wniosku Urząd bezzwłocznie powiadamia o nim pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję i wydaje opinię na temat danego oświadczenia zdrowotnego.

(4)	Komisja decyduje o udzieleniu zezwolenia na oświadczenia zdrowotne, uwzględniając opinię wydaną przez Urząd.

(5)	Trzy opinie, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, odnoszą się do wniosków dotyczących oświadczeń o zmniejszaniu ryzyka choroby, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

(6)

Po złożeniu wniosku przez Wrigley GmbH na podstawie art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z działaniem gumy do żucia bez cukru i ze zmniejszeniem demineralizacji zębów (pytanie nr EFSA-Q-2010-00119) (2). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Żucie gumy bez cukru remineralizuje szkliwo zębów, co zmniejsza ryzyko wystąpienia próchnicy”.

(7)

Na podstawie przedstawionych danych Urząd stwierdził, w opinii otrzymanej przez Komisję i państwa członkowskie w dniu 1 października 2010 r., że wykazano związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy spożywaniem gumy do żucia bez cukru a deklarowanym efektem. Wobec powyższego oświadczenie zdrowotne odzwierciedlające ten wniosek należy uznać za zgodne z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 i włączyć je do unijnego wykazu dopuszczonych oświadczeń.

(8)

Po złożeniu wniosku przez Wrigley GmbH na podstawie art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z działaniem gumy do żucia bez cukru i neutralizacją kwasów powodujących powstawanie płytki nazębnej zmniejszającą ryzyko wystąpienia próchnicy (pytanie nr EFSA-Q-2010-00120) (3). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Żucie gumy bez cukru neutralizuje kwasy powodujące powstawanie płytki nazębnej, co zmniejsza ryzyko wystąpienia próchnicy”.

(9)

(10)

Artykuł 16 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 stanowi, że pozytywna opinia co do udzielenia zezwolenia na stosowanie oświadczenia zdrowotnego powinna zawierać pewne szczegóły. Szczegóły takie powinny zatem być określone, w odniesieniu do dozwolonych oświadczeń, w załączniku I do niniejszego rozporządzenia i powinny obejmować, zależnie od przypadku, oświadczenia zdrowotne po przeformułowaniu, szczegółowe warunki ich stosowania oraz, w stosownych przypadkach, warunki lub ograniczenia stosowania danej żywności lub dodatkowe wyjaśnienia lub ostrzeżenia, zgodnie z zasadami zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 1924/2006 oraz opiniami wydanymi przez Urząd.

(11)

Jednym z celów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 jest zapewnienie zgodności oświadczeń zdrowotnych z prawdą, ich zrozumiałości, rzetelności i przydatności dla konsumenta, a także odpowiednie uwzględnienie sposobu sformułowania i przedstawiania oświadczeń. W związku z tym w przypadkach, gdy sformułowanie oświadczeń ma dla konsumenta taki sam sens jak sformułowanie oświadczenia zdrowotnego, na które udzielono zezwolenia, ponieważ wykazano w nich taki sam związek między kategorią żywności, daną żywnością lub jednym z jej składników a zdrowiem, oświadczenia te powinny podlegać takim samym warunkom stosowania, jak określono w załączniku I.

(12)

Po złożeniu wniosku przez GP International Holding B.V. na podstawie art. 14 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem preparatu OPC Plus na zmniejszenie ryzyka wystąpienia przewlekłej niewydolności żylnej (pytanie nr EFSA-Q-2009-00751) (4). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Wykazano, że OPC Plus zwiększa mikrokrążenie i w związku z tym może zmniejszać ryzyko wystąpienia przewlekłej niewydolności żylnej”.

(13)

Na podstawie przedstawionych danych Urząd stwierdził, w opinii otrzymanej przez Komisję i państwa członkowskie w dniu 7 września 2010 r., że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem OPC Plus a deklarowanym efektem. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zezwolenie na jego stosowanie nie powinno zostać udzielone.

(14)	Podczas ustanawiania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu uwzględniono uwagi wnioskodawców oraz przedstawicieli opinii publicznej, zgłoszone Komisji na podstawie art. 16 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

(15)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Zezwala się na stosowanie oświadczeń zdrowotnych w odniesieniu do żywności na rynku Unii Europejskiej, wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

2. Oświadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1, zostają włączone do unijnego wykazu dopuszczonych oświadczeń, o którym mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

Artykuł 2

Oświadczenie wymienione w załączniku II do niniejszego rozporządzenia nie zostaje włączone do unijnego wykazu dopuszczonych oświadczeń, o którym mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 9.

(2) The EFSA Journal 2010; 8(10):1775.

(3) The EFSA Journal 2010; 8(10):1776.

(4) The EFSA Journal 2010; 8(7):1691.

ZAŁĄCZNIK I

DOPUSZCZONE OŚWIADCZENIA ZDROWOTNE

Wniosek – odpowiednie przepisy rozporządzenia (WE) nr 1924/2006	Wnioskodawca – adres	Składnik odżywczy, substancja, żywność lub kategoria żywności	Oświadczenie	Warunki stosowania oświadczenia	Warunki lub ograniczenia stosowania danej żywności, dodatkowe wyjaśnienia lub ostrzeżenia	Odniesienie do opinii EFSA
Artykuł 14 ust. 1 lit. a) – oświadczenie zdrowotne o zmniejszaniu ryzyka choroby	Wrigley GmbH, Scientific and Regulatory Affairs EMEAI, Biberger str. 18, 82008 Unterhaching, Niemcy	Guma do żucia bez cukru	Guma do żucia bez cukru pomaga zmniejszyć demineralizację zębów. Demineralizacja zębów jest czynnikiem ryzyka w rozwoju próchnicy.	Konsument otrzymuje informację, że korzystny efekt występuje w przypadku żucia 2–3 g gumy do żucia bez cukru przez 20 minut, co najmniej trzy razy dziennie po posiłku.		Q-2010-00119
Artykuł 14 ust. 1 lit. a) – oświadczenie zdrowotne o zmniejszaniu ryzyka choroby	Wrigley GmbH, Scientific and Regulatory Affairs EMEAI, Biberger str. 18, 82008 Unterhaching, Niemcy	Guma do żucia bez cukru	Guma do żucia bez cukru pomaga neutralizować kwasy powodujące powstawanie płytki nazębnej. Kwasy powodujące powstawanie płytki nazębnej są czynnikiem ryzyka w rozwoju próchnicy.	Konsument otrzymuje informację, że korzystny efekt występuje w przypadku żucia 2–3 g gumy do żucia bez cukru przez 20 minut, co najmniej trzy razy dziennie po posiłku.		Q-2010-00120

ZAŁĄCZNIK II

ODRZUCONE OŚWIADCZENIE ZDROWOTNE

Wniosek – odpowiednie przepisy rozporządzenia (WE) nr 1924/2006	Składnik odżywczy, substancja, żywność lub kategoria żywności	Oświadczenie	Odniesienie do opinii EFSA
Artykuł 14 ust. 1 lit. a) – oświadczenie zdrowotne o zmniejszaniu ryzyka choroby	OPC Plus	Wykazano, że OPC Plus zwiększa mikrokrążenie i w związku z tym może zmniejszać ryzyko wystąpienia przewlekłej niewydolności żylnej.	Q-2009-00751

12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/8

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 666/2011

z dnia 11 lipca 2011 r.

w sprawie odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności, inne niż odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz do rozwoju i zdrowia dzieci

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zabrania się stosowania oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, o ile nie zezwoliła na nie Komisja zgodnie z tym rozporządzeniem i o ile nie zostały włączone do wykazu dopuszczonych oświadczeń.

(2)

(3)	Po otrzymaniu wniosku Urząd bezzwłocznie powiadamia o nim pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję i wydaje opinię na temat danego oświadczenia zdrowotnego.

(4)	Komisja decyduje o udzieleniu zezwolenia na stosowanie oświadczenia zdrowotnego, uwzględniając opinię wydaną przez Urząd.

(5)

Po złożeniu wniosku przez Synbiotec S.r.l. na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem preparatu Synbio na utrzymanie i poprawę dobrego stanu jelit (pytanie nr EFSA-Q-2009-00889) (2). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane w następujący sposób: „Synbio utrzymuje się w przewodzie jelitowym i sprzyja naturalnej regularności, przyczyniając się do utrzymania i poprawy dobrego stanu jelita ludzkiego”.

(6)

W dniu 27 września 2010 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały opinię naukową Urzędu, który stwierdził, że na podstawie przedłożonych danych nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem Synbio a deklarowanym efektem. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zezwolenie na jego stosowanie nie powinno zostać udzielone.

(7)

Po złożeniu wniosku przez MILTE ITALIA S.p.a. na podstawie art. 13 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zwrócono się do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej oświadczenia zdrowotnego związanego z wpływem preparatu Silymarin BIO-C® na zwiększenie wytwarzania mleka kobiecego (pytanie nr EFSA-Q-2009-00957) (3). Oświadczenie zaproponowane przez wnioskodawcę było sformułowane m.in. w następujący sposób: „Proponowany w celu poprawy fizjologicznej produkcji mleka kobiecego w okresie karmienia piersią”.

(8)

W dniu 28 września 2010 r. Komisja i państwa członkowskie otrzymały opinię naukową Urzędu, który stwierdził, że na podstawie przedłożonych danych nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy spożywaniem Silymarinu BIO-C® a deklarowanym efektem. W związku z powyższym, ponieważ oświadczenie nie spełnia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, zezwolenie na jego stosowanie nie powinno zostać udzielone.

(9)

Wszystkie oświadczenia zdrowotne podlegające niniejszemu rozporządzeniu są oświadczeniami zdrowotnymi, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, i można wobec nich zastosować okres przejściowy ustanowiony w art. 28 ust. 5 tego rozporządzenia. Ponieważ Urząd stwierdził, że nie wykazano związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy daną żywnością a odpowiednim deklarowanym efektem, dwa wymienione oświadczenia nie są zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1924/2006, w związku z czym nie mogą skorzystać z okresu przejściowego przewidzianego w tym artykule.

(10)

W celu zapewnienia pełnej zgodności z niniejszym rozporządzeniem zarówno podmioty działające na rynku spożywczym, jak i właściwe organy krajowe powinny podjąć konieczne działania, by zagwarantować, że najpóźniej w sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia produkty opatrzone oświadczeniami zdrowotnymi wymienionymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia nie będą już znajdować się w obrocie rynkowym.

(11)	Podczas ustanawiania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu uwzględniono uwagi wnioskodawców oraz przedstawicieli opinii publicznej, zgłoszone Komisji na podstawie art. 16 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

(12)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Oświadczenia wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia nie zostają włączone do unijnego wykazu dopuszczonych oświadczeń, o którym mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.

2. Produkty opatrzone tymi oświadczeniami zdrowotnymi wprowadzone do obrotu lub etykietowane przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia mogą jednak pozostać w obrocie przez okres maksymalnie sześciu miesięcy po tej dacie.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 9.

(2) The EFSA Journal 2010; 8(9):1773.

(3) The EFSA Journal 2010; 8(9):1774.

ZAŁĄCZNIK

ODRZUCONE OŚWIADCZENIA ZDROWOTNE

Wniosek – odpowiednie przepisy rozporządzenia (WE) nr 1924/2006	Składnik odżywczy, substancja, żywność lub kategoria żywności	Oświadczenie	Odniesienie do opinii EFSA
Artykuł 13 ust. 5 – oświadczenie zdrowotne w oparciu o nowo uzyskane dowody naukowe lub zawierające wniosek o ochronę zastrzeżonych danych	Synbio	Synbio utrzymuje się w przewodzie jelitowym i sprzyja naturalnej regularności, przyczyniając się do utrzymania i poprawy dobrego stanu jelita ludzkiego	Q-2009-00889
Artykuł 13 ust. 5 – oświadczenie zdrowotne w oparciu o nowo uzyskane dowody naukowe lub zawierające wniosek o ochronę zastrzeżonych danych	Silymarin BIO-C®	Proponowany w celu poprawy fizjologicznej produkcji mleka kobiecego w okresie karmienia piersią	Q-2009-00957

12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/10

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 667/2011

z dnia 11 lipca 2011 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektorów owoców i warzyw oraz przetworzonych owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 136 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 136 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 12 lipca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 157 z 15.6.2011, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa stawka celna w przywozie
0702 00 00	EC	20,9
	MK	47,5
	ZZ	34,2
0707 00 05	TR	100,3
0707 00 05	ZZ	100,3
0709 90 70	AR	27,2
	EC	26,5
	TR	110,5
	ZZ	54,7
0805 50 10	AR	61,3
	BR	42,9
	TR	64,0
	UY	70,0
	ZA	65,2
	ZZ	60,7
0808 10 80	AR	133,8
	BR	94,4
	CA	106,0
	CL	99,0
	CN	87,0
	EC	60,7
	NZ	111,8
	US	173,6
	UY	50,2
	ZA	96,4
	ZZ	101,3
0808 20 50	AR	99,9
	AU	75,6
	CL	112,0
	CN	81,6
	NZ	131,8
	ZA	114,1
	ZZ	102,5
0809 10 00	TR	246,4
	XS	101,8
	ZZ	174,1
0809 20 95	CL	298,8
	SY	253,3
	TR	280,6
	ZZ	277,6
0809 40 05	BA	70,7
	EC	75,9
	ZZ	73,3

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/12

DECYZJA RADY

z dnia 6 czerwca 2011 r.

dotycząca stanowiska Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG w sprawie zmiany załącznika VI (Zabezpieczenia społeczne) oraz protokołu 37 do Porozumienia o EOG

(2011/407/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 48 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (1), w szczególności jego art. 1 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W załączniku VI do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwanego dalej „Porozumieniem o EOG”) znajdują się szczegółowe postanowienia i uzgodnienia dotyczące zabezpieczenia społecznego, a protokół 37 zawiera wykaz komitetów, których członkami są państwa EOG i EFTA.

(2)

Właściwe jest włączenie do Porozumienia o EOG rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (2), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 988/2009 z dnia 16 września 2009 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oraz określającego treść załączników (3) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (4). Ponadto właściwe jest dodanie szeregu decyzji i zaleceń Komisji Administracyjnej. Należy również zmienić protokół 37 w celu włączenia utworzonej rozporządzeniem (WE) nr 883/2004 Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczeń Społecznych do znajdującego się w protokole wykazu komitetów.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik VI oraz protokół 37 do Porozumienia o EOG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł

Stanowisko, jakie Unia ma zająć we Wspólnym Komitecie EOG w sprawie przewidzianych zmian załącznika VI (Zabezpieczenia społeczne) oraz protokołu 37 do Porozumienia o EOG opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 czerwca 2011 r.

W imieniu Rady

RÉTHELYI M.

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 305 z 30.11.1994, s. 6.

(2) Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(3) Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 43.

(4) Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

PROJEKT

DECYZJI WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …/2011

z dnia …

w sprawie zmiany załącznika VI (Zabezpieczenia społeczne) oraz protokołu 37 do Porozumienia o EOG

WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zmienione Protokołem dostosowującym Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 98 i 101,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Załącznik VI do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zmienionego Protokołem dostosowującym Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie”) został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr …/… z dnia … (1).

(2)	Protokół 37 do Porozumienia został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr …/… z dnia … (2).

(3)	W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (3).

(4)	W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 988/2009 z dnia 16 września 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oraz określające treść załączników (4).

(5)	W Porozumieniu należy uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (5).

(6)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr A1 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie ustanowienia procedury dialogu i koncyliacji w zakresie ważności dokumentów, określenia ustawodawstwa właściwego oraz udzielania świadczeń na mocy rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (6).

(7)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr A2 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczącą wykładni art. 12 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustawodawstwa mającego zastosowanie do pracowników delegowanych i osób wykonujących pracę na własny rachunek, tymczasowo pracujących poza państwem właściwym (7).

(8)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr E1 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie praktycznych porozumień dotyczących okresu przejściowego dla wymiany danych drogą elektroniczną, o której mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 (8).

(9)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr F1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczącą wykładni art. 68 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącego się do zasad pierwszeństwa w przypadku zbiegu praw do świadczeń rodzinnych (9).

(10)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr H1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczącą zasad przechodzenia od rozporządzeń Rady (EWG) nr 1408/71 i (EWG) nr 574/72 do rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 oraz stosowania decyzji i zaleceń Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego (10).

(11)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr H2 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie sposobu działania i składu Komisji Technicznej ds. Przetwarzania Danych przy Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego (11).

(12)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr P1 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie wykładni art. 50 ust. 4, art. 58 i art. 87 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do przyznawania świadczeń z tytułu inwalidztwa, starości oraz rent rodzinnych (12).

(13)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr S1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczącą europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego (13).

(14)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr S2 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczącą specyfikacji technicznych europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego (14).

(15)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr S3 z dnia 12 czerwca 2009 r. określającą świadczenia objęte zakresem art. 19 ust. 1 i art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz art. 25 lit. A) pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 (15).

(16)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr U1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczącą art. 54 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 odnoszącego się do zwiększeń zasiłku dla bezrobotnych dla członków rodziny pozostających na utrzymaniu (16).

(17)

W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr U2 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie zakresu art. 65 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego uprawnienia do zasiłków dla bezrobotnych osób całkowicie bezrobotnych innych niż pracownicy przygraniczni, które, w okresie ich ostatniego zatrudnienia lub pracy na własny rachunek, miały miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego innego niż właściwe państwo członkowskie (17).

(18)	W Porozumieniu należy uwzględnić decyzję nr U3 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie zakresu pojęcia „bezrobocie częściowe” mającego zastosowanie do osób bezrobotnych, o których mowa w art. 65 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (18).

(19)

W Porozumieniu należy uwzględnić zalecenie nr P1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczące wyroku w sprawie Gottardo, zgodnie z którym przywileje, z jakich korzystają obywatele danego państwa na podstawie dwustronnej umowy z zakresu zabezpieczenia społecznego zawartej z państwem trzecim, muszą być również przyznane pracownikom będącym obywatelami innych państw członkowskich (19).

(20)	W Porozumieniu należy uwzględnić zalecenie nr U1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczące ustawodawstwa mającego zastosowanie do osób bezrobotnych prowadzących działalność zawodową lub handlową w niepełnym wymiarze w państwie członkowskim innym niż państwo miejsca zamieszkania (20).

(21)

W Porozumieniu należy uwzględnić zalecenie nr U2 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczące stosowania art. 64 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady do bezrobotnych towarzyszących swym małżonkom lub partnerom wykonującym działalność zawodową lub handlową w państwie członkowskim innym niż państwo właściwe (21).

(22)

Dla dobrego funkcjonowania Porozumienia jego protokół 37 powinien zostać zmieniony w celu uwzględnienia w nim Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego ustanowionej na mocy rozporządzenia (WE) nr 883/2004, a załącznik VI powinien zostać zmieniony w celu określenia procedur włączania tej Komisji oraz organów funkcjonujących przy niej do prac.

(23)	Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 uchyla rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 (22), które jest uwzględnione w Porozumieniu i które w związku z powyższym należy uchylić w ramach Porozumienia.

(24)	Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 uchyla ze skutkiem od dnia 1 maja 2010 r. rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 (23), które jest uwzględnione w Porozumieniu i które w związku z powyższym należy uchylić w ramach Porozumienia.

(25)	Wszystkie akty w tytułach „Akty prawne należycie uwzględniane przez umawiające się strony” oraz „Akty prawne, które umawiające się strony biorą pod uwagę” są nieaktualne i w związku z powyższym należy je uchylić w ramach Porozumienia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku VI do Porozumienia wprowadza się zmiany wyszczególnione w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Punkt 5 „Komisja Administracyjna ds. Zabezpieczenia Społecznego Pracowników Migrujących” w protokole 37 do Porozumienia zawierającym wykaz przewidziany w art. 101 otrzymuje brzmienie:

„Komisja Administracyjna ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego (rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady).”.

Artykuł 3

Teksty rozporządzeń (WE) nr 883/2004, (WE) nr 987/2009 i (WE) nr 988/2009, teksty decyzji nr A1, A2, E1, F1, H1, H2, P1, S1, S2, S3, U1, U2 i U3 oraz teksty zaleceń nr P1, U1 i U2 w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, mają charakter tekstów autentycznych.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po złożeniu ostatniej notyfikacji do Wspólnego Komitetu EOG zgodnie z art. 103 ust. 1 Porozumienia (24).

Artykuł 5

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia …

W imieniu Wspólnego Komitetu EOG

Przewodniczący

Sekretarze

Wspólnego Komitetu EOG

(1) Dz.U. L …

(2) Dz.U. L …

(3) Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(4) Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 43.

(5) Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.

(6) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 1.

(7) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 5.

(8) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 9.

(9) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 11.

(10) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 13.

(11) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 17.

(12) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 21.

(13) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 23.

(14) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 26.

(15) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 40.

(16) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 42.

(17) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 43.

(18) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 45.

(19) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 47.

(20) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 49.

(21) Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 51.

(22) Dz.U. L 149 z 5.7.1971, s. 2.

(23) Dz.U. L 74 z 27.3.1972, s. 1.

(24) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.]

ZAŁĄCZNIK

DO DECYZJI WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR …

Tekst załącznika VI do Porozumienia otrzymuje brzmienie:

„WPROWADZENIE

W przypadku gdy akty, do których następuje odniesienie w niniejszym załączniku, zawierają pojęcia lub odnoszą się do procedur specyficznych dla wspólnotowego porządku prawnego, takich jak:

—	preambuły,

—	adresaci aktów wspólnotowych,

—	odniesienia do terytoriów lub języków WE,

—	odniesienia do praw i obowiązków państw członkowskich WE, ich podmiotów publicznych, przedsiębiorstw lub osób fizycznych we wzajemnych stosunkach, oraz

—	odniesienia do procedur powiadamiania i notyfikacji,

stosuje się protokół 1 w sprawie dostosowań horyzontalnych, o ile niniejszy załącznik nie stanowi inaczej.

DOSTOSOWANIA SEKTOROWE

I.	Na użytek niniejszego załącznika i niezależnie od postanowień protokołu 1, wyrażenie „państwo członkowskie” zawarte w odnośnych aktach obejmuje – oprócz znaczenia w odnośnych aktach WE – również Islandię, Liechtenstein i Norwegię.

II.

Przy stosowaniu przepisów aktów określonych w niniejszym załączniku na użytek niniejszego Porozumienia, prawa i obowiązki nadane Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego przy Komisji WE oraz prawa i obowiązki nadane Komisji Obrachunkowej oraz Komisji Technicznej ds. Przetwarzania Danych przy wyżej wymienionej Komisji Administracyjnej realizowane są, zgodnie z postanowieniami części VII Porozumienia, przez Wspólny Komitet EOG.

I. KOORDYNACJA OGÓLNEGO ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO

AKTY STANOWIĄCE PRZEDMIOT ODNIESIENIA

32004 R 0883: rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1), zmienione:

—	32009 R 0988: rozporządzeniem (WE) nr 988/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. (Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 43).

Na użytek niniejszego Porozumienia przepisy rozporządzenia (WE) nr 883/2004 dostosowuje się w następujący sposób:

a)	w art. 87 ust. 10 dodaje się akapit w brzmieniu: „W odniesieniu do Liechtensteinu, art. 65 ust. 2 zdanie drugie oraz art. 65 ust. 3 zdanie drugie stosuje się najpóźniej od dnia 1 maja 2012 r.”;

w załączniku I(I) dodaje się, co następuje:

„ISLANDIA

Zaliczki z tytułu świadczeń alimentacyjnych na podstawie ustawy o zabezpieczeniu społecznym nr 100/2007.

LIECHTENSTEIN

Zaliczki z tytułu świadczeń alimentacyjnych na podstawie zmienionej ustawy o przyznawaniu zaliczek z tytułu świadczeń alimentacyjnych z dnia 21 czerwca 1989 r.

NORWEGIA

Zaliczki z tytułu świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka na podstawie ustawy o zaliczkach z tytułu świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka z 17 lutego 1989 r., nr 2.”;

w załączniku I(II) dodaje się, co następuje:

„ISLANDIA

Zryczałtowane zasiłki w celu rekompensaty kosztów adopcji międzynarodowej zgodnie z ustawą o zasiłkach z tytułu adopcji nr 152/2006.

NORWEGIA

Zryczałtowane zasiłki płatne przy urodzeniu dziecka na mocy krajowej ustawy o ubezpieczeniach społecznych.

Zryczałtowane zasiłki płatne przy adopcji na mocy krajowej ustawy o ubezpieczeniach społecznych.”;

w załączniku II dodaje się, co następuje:

„ISLANDIA — DANIA

Artykuł 7 konwencji nordyckiej z dnia 18 sierpnia 2003 r. o zabezpieczeniu społecznym (dotyczący pokrywania dodatkowych kosztów podróży w przypadku choroby w czasie pobytu w innym państwie nordyckim, powodującej wzrost kosztów podróży powrotnej do państwa zamieszkania).

ISLANDIA — FINLANDIA

ISLANDIA — SZWECJA

ISLANDIA — NORWEGIA

NORWEGIA — DANIA

NORWEGIA — FINLANDIA

NORWEGIA — SZWECJA

e)	w załączniku III dodaje się, co następuje: „ISLANDIA NORWEGIA”;

f)	w załączniku IV dodaje się, co następuje: „ISLANDIA LIECHTENSTEIN”;

w części 1 załącznika VIII dodaje się, co następuje:

„ISLANDIA

Wszystkie wnioski w ramach podstawowego systemu ubezpieczenia emerytalnego oraz programu o zdefiniowanych świadczeniach przeznaczonych dla pracowników administracji państwowej.

LIECHTENSTEIN

Wszystkie wnioski o emerytury, ubezpieczenia dla pozostałych przy życiu członków rodziny oraz ubezpieczeń na wypadek inwalidztwa w ramach powszechnego programu emerytalnego, oraz wnioski o emerytury, ubezpieczenia dla pozostałych przy życiu członków rodziny oraz renty inwalidzkie w ramach systemów zakładowych, o ile przepisy dotyczące stosownych funduszy emerytalnych nie zawierają przepisów dotyczących redukcji.

NORWEGIA

Wszystkie wnioski o emerytury, z wyjątkiem emerytur wymienionych w załączniku IX”;

h)	w części 2 załącznika VIII dodaje się, co następuje: „ISLANDIA System emerytur pracowniczych. LIECHTENSTEIN Emerytury, ubezpieczenia dla pozostałych przy życiu członków rodziny oraz renty inwalidzkie w ramach programów pracowniczych.”;

i)	w załączniku IX(I) dodaje się, co następuje: „ISLANDIA Renta na dziecko zgodnie z ustawą o zabezpieczeniu społecznym nr 100/2007 oraz renta na dziecko zgodnie z ustawą o obowiązkowym ubezpieczeniu emerytalnym i działalności funduszy emerytalnych nr 129/1997.”;

w załączniku IX(II) dodaje się, co następuje:

„ISLANDIA

Renta inwalidzka składająca się z renty podstawowej, dodatku do renty oraz dodatku związanego z wiekiem zgodnie z ustawą o zabezpieczeniu społecznym nr 100/2007.

Renta inwalidzka zgodnie z ustawą o obowiązkowym ubezpieczeniu emerytalnym i działalności funduszy emerytalnych nr 129/1997.

NORWEGIA

Norweskie renty inwalidzkie, także po ich przekształceniu w emerytury po osiągnięciu uprawniającego do tego wieku, i wszystkie świadczenia (dla pozostałych przy życiu członków rodziny oraz emerytury) oparte na dochodach z renty osoby zmarłej.”;

w załączniku X dodaje się, co następuje:

„LIECHTENSTEIN

a)	zasiłki dla osób niewidomych (zmieniona ustawa w sprawie przyznawania zasiłków dla osób niewidomych z dnia 17 grudnia 1970 r.);

b)	zasiłki macierzyńskie (zmieniona ustawa w sprawie przyznawania zasiłków macierzyńskich z dnia 25 listopada 1981 r.);

uzupełniające zasiłki dla osób starszych, ubezpieczenia dla pozostałych przy życiu członków rodziny oraz ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa (zmieniona ustawa o uzupełniających zasiłkach dla osób starszych, o ubezpieczeniu pozostałych przy życiu członków rodziny oraz ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa z dnia 10 grudnia 1965 r.).

NORWEGIA

a)	zagwarantowana minimalna renta uzupełniająca dla osób niepełnosprawnych od urodzenia lub osób, które stały się niepełnosprawne w młodym wieku zgodnie z ustawą o powszechnym ubezpieczeniu;

b)	specjalne świadczenia zgodnie z ustawą z dnia 29 kwietnia 2005 r. nr 21 w sprawie dodatkowych świadczeń dla osób zamieszkujących w Norwegii przez krótki okres.”;

w załączniku XI dodaje się, co następuje:

„ISLANDIA

niezależnie od art. 6, osoby, które nie wykonywały pracy zarobkowej w jednym lub kilku państwach członkowskich lub państwach EFTA, są uprawnione do renty socjalnej w Islandii jedynie jeśli przebywały lub w dalszym ciągu przebywają na terytorium Islandii przez co najmniej trzy lata (pobyt stały), z zastrzeżeniem wymogów islandzkiego ustawodawstwa dotyczących ograniczeń wiekowych.

b)	powyższe przepisy nie mają zastosowania do praw, jakie do islandzkiej renty socjalnej mają członkowie rodziny osób wykonujących obecnie lub uprzednio pracę zarobkową w Islandii, a także studenci i członkowie ich rodzin.

W razie gdy ustało zatrudnienie lub praca na własny rachunek w Islandii i podczas zatrudnienia lub pracy na własny rachunek w innym państwie zaistnieje przypadek, do którego stosuje się niniejsze rozporządzenie, i w przypadku gdy renta inwalidzka w ramach zarówno zabezpieczenia społecznego, jak i dodatkowych programów emerytalnych (fundusze emerytalne) w Islandii nie obejmuje już okresu od zaistnienia tego przypadku do momentu osiągnięcia wieku emerytalnego (okresy przyszłe), okresy ubezpieczeniowe objęte ustawodawstwem innego państwa, do którego stosuje się niniejsze rozporządzenie, są uwzględniane dla spełnienia wymogu okresów przyszłych, tak jakby były okresami ubezpieczeniowymi w Islandii.

LIECHTENSTEIN

Obowiązkowe ubezpieczenie w ramach systemu ubezpieczeń zdrowotnych w Liechtensteinie obejmujące świadczenia rzeczowe („Krankenpflegeversicherung”) oraz możliwe wyłączenia:

przepisy prawa Liechtensteinu regulujące obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne obejmujące świadczenia rzeczowe mają zastosowanie do następujących osób, które nie mają miejsca zamieszkania w Liechtensteinie:

(i)	osoby podlegające przepisom prawa Liechtensteinu na mocy tytułu II rozporządzenia;

(ii)	osoby, w odniesieniu do których Liechtenstein ponosi koszty świadczeń, zgodnie z art. 24, 25 oraz 26 rozporządzenia;

(iii)

osoby otrzymujące świadczenia dla bezrobotnych w Liechtensteinie;

(iv)	członkowie rodzin osób wymienionych w ppkt (i) oraz (iii) lub osób zatrudnionych lub pracujących na własny rachunek, mieszkających w Liechtensteinie i ubezpieczonych w ramach systemu ubezpieczeń zdrowotnych w Liechtensteinie;

(v)	członkowie rodzin osób wymienionych w ppkt (ii) lub emerytów i rencistów, mieszkających w Liechtensteinie i ubezpieczonych w ramach systemu ubezpieczeń zdrowotnych w Liechtensteinie;

Za członków rodziny uznaje się te osoby, które zgodnie z prawodawstwem państwa zamieszkania są określone jako członkowie rodziny;

osoby, o których mowa w lit. a) mogą na swój wniosek zostać wyłączone z ubezpieczenia obowiązkowego obejmującego świadczenia rzeczowe, jeżeli i dopóki mają miejsce zamieszkania w Austrii i są w stanie udowodnić, że w razie choroby są uprawnieni do otrzymywania świadczeń w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego lub równoważnego ubezpieczenia. Wyłączenie to nie może być odwołane, z wyjątkiem sytuacji, kiedy dochodzi do zmiany pracodawcy.

Taki wniosek

(i)

musi zostać złożony w terminie trzech miesięcy od dnia, od którego zastosowanie ma obowiązek ubezpieczenia w Liechtensteinie; w uzasadnionych przypadkach, jeżeli wniosek został złożony po tym terminie, wyłączenie staje się skuteczne z dniem rozpoczęcia zobowiązań ubezpieczeniowych. Osoby ubezpieczone w Austrii w momencie wejścia w życie rozporządzenia w państwach EOG uważane są za wyłączone z wymogu obowiązkowego ubezpieczenia w Liechtensteinie obejmującego świadczenia rzeczowe;

(ii)	musi dotyczyć wszystkich członków rodziny mających miejsce zamieszkania w tym samym państwie.

2.	Osoby, które pracują, ale nie mają miejsca zamieszkania w Liechtensteinie i które są objęte powszechnym lub równoważnym ubezpieczeniem w swoim państwie zamieszkania zgodnie z ust. 1 lit. b) oraz członkowie ich rodzin podlegają podczas pobytu w Liechtensteinie art. 19 rozporządzenia.

3.	Do celów stosowania art. 18, 19, 20 oraz 27 rozporządzenia w Liechtensteinie właściwy ubezpieczyciel pokrywa wszystkie zafakturowane koszty.

Jeżeli osoba podlegająca przepisom prawa Liechtensteinu na mocy tytułu II rozporządzenia podlega do celów ubezpieczenia zdrowotnego, w wyniku zastosowania postanowień ust. 1 lit. b), przepisom prawa innego państwa objętego niniejszym Porozumieniem, koszty takich świadczeń rzeczowych w związku z wypadkami niezwiązanymi z pracą są ponoszone w równej mierze przez ubezpieczyciela w Liechtensteinie, zapewniającego ubezpieczenie od wypadków przy pracy i niezwiązanych z pracą oraz od chorób zawodowych, oraz przez właściwą instytucję ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli osoba taka jest uprawniona do otrzymania świadczeń rzeczowych od obydwu instytucji. Ubezpieczyciel w Liechtensteinie udzielający ubezpieczenia od wypadków przy pracy i niezwiązanych z pracą oraz od chorób zawodowych pokrywa całość kosztów w przypadku wypadków przy pracy, wypadków w drodze do pracy i chorób zawodowych, nawet jeżeli dana osoba jest uprawniona do otrzymania świadczeń od instytucji ubezpieczenia zdrowotnego w kraju zamieszkania.

NORWEGIA

Przepisy przejściowe ustawodawstwa norweskiego powodujące skrócenie okresu ubezpieczenia, wymaganego w przypadku pełnej dodatkowej emerytury dla osób urodzonych przed rokiem 1937, stosuje się do osób objętych rozporządzeniem, pod warunkiem że są one rezydentami Norwegii lub pracują zarobkowo jako pracownicy najemni lub osoby pracujące na własny rachunek w Norwegii, przez okres tylu lat, ile wymagane jest po ukończeniu przez nie szesnastego roku życia i przed dniem 1 stycznia 1967 r. Wymóg ten wynosi jeden rok za każdy rok życia przed rokiem 1937.

Osoba ubezpieczona w ramach ustawy o ubezpieczeniach społecznych, która opiekuje się ubezpieczoną osobą starszą wymagającą opieki, osobą niepełnosprawną lub chorą, zgodnie z przepisami, otrzymuje punkty uprawniające do emerytury za takie okresy. Podobnie i bez uszczerbku dla art. 44 rozporządzenia (WE) nr 987/2009, osoba opiekująca się małymi dziećmi otrzymuje punkty uprawniające do emerytury podczas pobytu w innym państwie, do którego stosuje się niniejsze rozporządzenie, pod warunkiem że zainteresowana osoba pozostaje na urlopie rodzicielskim zgodnie z norweskim prawem pracy.

Niezależnie od art. 6, osoby, które nie wykonywały pracy zarobkowej w jednym lub kilku państwach członkowskich WE lub państwach EFTA, są uprawnione do renty socjalnej w Norwegii jedynie jeśli stale zamieszkiwały lub w dalszym ciągu stale zamieszkują na terytorium Norwegii przez co najmniej trzy lata, z zastrzeżeniem wymogów norweskiego przepisów dotyczących ograniczeń wiekowych.

b)	Powyższe przepisy nie mają zastosowania do praw, jakie do norweskiej renty socjalnej mają członkowie rodziny osób wykonujących obecnie lub uprzednio pracę zarobkową w Norwegii, a także studenci i członkowie ich rodzin.”.

WARUNKI UCZESTNICTWA PAŃSTW EFTA W PRACACH KOMISJI ADMINISTRACYJNEJ DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO ORAZ W PRACACH KOMISJI TECHNICZNEJ DS. PRZETWARZANIA DANYCH I KOMISJI OBRACHUNKOWEJ, DZIAŁAJĄCYCH PRZY KOMISJI ADMINISTRACYJNEJ, ZGODNIE Z ART. 101 POROZUMIENIA:

Islandia, Liechtenstein i Norwegia mogą wysłać po jednym przedstawicielu, który w charakterze doradcy (obserwatora) uczestniczy w posiedzeniach Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego przy Komisji Europejskiej oraz w posiedzeniach Komisji Technicznej ds. Przetwarzania Danych i Komisji Obrachunkowej, działających przy Komisji Administracyjnej.

32009 R 0987: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1).

Na użytek niniejszego Porozumienia przepisy rozporządzenia (WE) nr 987/2009 dostosowuje się w następujący sposób:

w załączniku 1 dodaje się, co następuje:

„ISLANDIA – DANIA

Artykuł 15 konwencji nordyckiej z dnia 18 sierpnia 2003 r. o zabezpieczeniu społecznym: umowa w sprawie wzajemnej rezygnacji z refundacji zgodnie z art. 36, 63 i 70 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (koszty świadczeń rzeczowych z tytułu choroby i macierzyństwa, wypadków przy pracy, chorób zawodowych i zasiłków dla bezrobotnych) oraz art. 105 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 (koszty kontroli administracyjnych i badań lekarskich).

ISLANDIA – LUKSEMBURG

Układ z dnia 30 listopada 2001 r. o zwrocie poniesionych kosztów w dziedzinie zabezpieczenia społecznego.

ISLANDIA – FINLANDIA

ISLANDIA – SZWECJA

ISLANDIA – NORWEGIA

NORWEGIA – DANIA

NORWEGIA – LUKSEMBURG

Artykuły 2–4 porozumienia z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie zwrotu kosztów w dziedzinie zabezpieczenia społecznego.

NORWEGIA – NIDERLANDY

Umowa z dnia 23 stycznia 2007 r. o zwrotach kosztów świadczeń rzeczowych przysługujących na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i (EWG) nr 574/72.

NORWEGIA – PORTUGALIA

Umowa z dnia 24 listopada 2000 r. zgodnie z art. 36 ust. 3 i art. 63 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 i art. 105 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 w sprawie wzajemnej rezygnacji z refundacji kosztów świadczeń rzeczowych z tytułu choroby i macierzyństwa, wypadków przy pracy, chorób zawodowych oraz kosztów kontroli administracyjnych i badań lekarskich w ramach tych rozporządzeń.

NORWEGIA – FINLANDIA

NORWEGIA – SZWECJA

NORWEGIA – ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Wymiana listów z dnia 20 marca 1997 r. i z dnia 3 kwietnia 1997 r., dotyczących art. 36 ust. 3 i art. 63 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 (zwrot lub rezygnacja ze zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych) i art. 105 rozporządzenia (EWG) nr 574/72 (rezygnacja ze zwrotu kosztów kontroli administracyjnych i badań medycznych).”;

b)	w załączniku 3 dodaje się, co następuje: „NORWEGIA”;

c)	w załączniku 5 dodaje się, co następuje: „LIECHTENSTEIN NORWEGIA”.

AKTY PRAWNE NALEŻYCIE UWZGLĘDNIANE PRZEZ UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY

3.1.

32010 D 0424(01): Decyzja nr A1 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie ustanowienia procedury dialogu i koncyliacji w zakresie ważności dokumentów, określenia ustawodawstwa właściwego oraz udzielania świadczeń na mocy rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 1).

3.2.

32010 D 0424(02): Decyzja nr A2 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotycząca wykładni art. 12 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustawodawstwa mającego zastosowanie do pracowników delegowanych i osób wykonujących pracę na własny rachunek, tymczasowo pracujących poza państwem właściwym (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 5).

4.1.	32010 D 0424(03): Decyzja nr E1 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie praktycznych porozumień dotyczących okresu przejściowego dla wymiany danych drogą elektroniczną, o której mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 9).

5.1.	32010 D 0424(04): Decyzja nr F1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotycząca wykładni art. 68 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącego się do zasad pierwszeństwa w przypadku zbiegu praw do świadczeń rodzinnych (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 11).

6.1.

32010 D 0424(05): Decyzja nr H1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotycząca zasad przechodzenia od rozporządzeń Rady (EWG) nr 1408/71 i (EWG) nr 574/72 do rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009 oraz stosowania decyzji i zaleceń Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 13).

6.2.	32010 D 0424(06): Decyzja nr H2 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie sposobu działania i składu Komisji Technicznej ds. Przetwarzania Danych przy Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 17).

7.1.

32010 D 0424(07): Decyzja nr P1 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie wykładni art. 50 ust. 4, art. 58 i art. 87 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do przyznawania świadczeń z tytułu inwalidztwa, starości oraz rent rodzinnych (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 21).

8.1.	32010 D 0424(08): Decyzja nr S1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotycząca europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 23).

8.2.

32010 D 0424(09): Decyzja nr S2 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotycząca specyfikacji technicznych europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 26).

Na użytek niniejszego Porozumienia, przepisy decyzji nr S2 odczytuje z uwzględnieniem następujących dostosowań:

Niezależnie od pkt 3.3.2 załącznika do niniejszej decyzji, państwa EFTA mają możliwość umieszczania gwiazdek europejskich na wydawanych przez nie kartach ubezpieczenia zdrowotnego.

8.3.

32010 D 0424(10): Decyzja nr S3 z dnia 12 czerwca 2009 r. określająca świadczenia objęte zakresem art. 19 ust. 1 i art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz art. 25 lit. A) pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 40).

9.1.	32010 D 0424(11): Decyzja nr U1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotycząca art. 54 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 odnoszącego się do zwiększeń zasiłku dla bezrobotnych dla członków rodziny pozostających na utrzymaniu (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 42).

9.2.

32010 D 0424(12): Decyzja nr U2 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie zakresu art. 65 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego uprawnienia do zasiłków dla bezrobotnych osób całkowicie bezrobotnych innych niż pracownicy przygraniczni, które, w okresie ich ostatniego zatrudnienia lub pracy na własny rachunek, miały miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego innego niż właściwe państwo członkowskie (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 43).

9.3.	32010 D 0424(13): Decyzja nr U3 z dnia 12 czerwca 2009 r. w sprawie zakresu pojęcia „bezrobocie częściowe” mającego zastosowanie do osób bezrobotnych, o których mowa w art. 65 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 45).

AKTY PRAWNE, KTÓRE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY BIORĄ POD UWAGĘ

10.1.

32010 H 0424(01): Zalecenie nr P1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczące wyroku w sprawie Gottardo, zgodnie z którym przywileje, z jakich korzystają obywatele danego państwa na podstawie dwustronnej umowy z zakresu zabezpieczenia społecznego zawartej z państwem trzecim, muszą być również przyznane pracownikom będącym obywatelami innych państw członkowskich (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 47).

11.1.

32010 H 0424(02): Zalecenie nr U1 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczące ustawodawstwa mającego zastosowanie do osób bezrobotnych prowadzących działalność zawodową lub handlową w niepełnym wymiarze w państwie członkowskim innym niż państwo miejsca zamieszkania (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 49).

11.2.

32010 H 0424(03): Zalecenie nr U2 z dnia 12 czerwca 2009 r. dotyczące stosowania art. 64 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady do bezrobotnych towarzyszących swym małżonkom lub partnerom wykonującym działalność zawodową lub handlową w państwie członkowskim innym niż państwo właściwe (Dz.U. C 106 z 24.4.2010, s. 51).

II. OCHRONA UPRAWNIEŃ DO DODATKOWYCH ŚWIADCZEŃ EMERYTALNYCH LUB RENTOWYCH

AKTY STANOWIĄCE PRZEDMIOT ODNIESIENIA

12.	398 L 0049: dyrektywa Rady 98/49/WE z dnia 29 czerwca 1998 r. w sprawie ochrony uprawnień do dodatkowych świadczeń emerytalnych lub rentowych pracowników i osób prowadzących działalność na własny rachunek przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 209 z 25.7.1998, s. 46).”.

12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/24

DECYZJA RADY

z dnia 28 czerwca 2011 r.

ustanawiająca uproszczone zasady i procedury kontroli sanitarnej produktów rybołówstwa, żywych małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich, ich produktów ubocznych oraz produktów pochodnych tych produktów ubocznych, pochodzących z Grenlandii

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2011/408/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 203,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Grenlandia znajduje się w wykazie krajów i terytoriów zamorskich zamieszczonym w załączniku II do Traktatów. Zgodnie z art. 198 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej „Traktatem”), celem stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią jest promowanie rozwoju gospodarczego i społecznego krajów i terytoriów zamorskich oraz ustanowienie ścisłych stosunków gospodarczych między nimi a Unią jako całością.

(2)

Dania i Grenlandia zwróciły się z prośbą o zezwolenie na kontrole weterynaryjne – zgodnie z przepisami w zakresie kontroli sanitarnych i weterynaryjnych stosowanymi w handlu w ramach Unii – pomiędzy Unią a Grenlandią w zakresie produktów rybołówstwa, małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich, ich produktów ubocznych oraz produktów pochodnych tych produktów ubocznych, które uważa się za pochodzące z Grenlandii zgodnie z załącznikiem III do decyzji Rady 2001/822/WE z dnia 27 listopada 2001 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich ze Wspólnotą Europejską (Decyzja o Stowarzyszeniu Zamorskim) (1) oraz w zakresie tych samych produktów, które są wprowadzane do Grenlandii z państw trzecich.

(3)

Handel tymi produktami między Grenlandią a Unią powinien się zatem odbywać zgodnie z przepisami unijnymi w zakresie zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności. Dania i Grenlandia powinny zatem dołożyć starań na rzecz zapewnienia, aby przesyłki produktów wysyłane z Grenlandii do Unii były zgodne z obowiązującymi przepisami Unii dotyczącymi zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności. W szczególności, kwalifikujące się podmioty prowadzące przedsiębiorstwa paszowe i żywnościowe powinny być wpisane do rejestru i umieszczone w wykazie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (2).

(4)

Kontrole weterynaryjne w punktach kontroli granicznej w Grenlandii należy przeprowadzać zgodnie z dyrektywą Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (3). Kontrole weterynaryjne w punktach kontroli granicznej należy przeprowadzać w ścisłej współpracy z funkcjonariuszami służb celnych. W celu uproszczenia tych zadań należy zapewnić właściwym organom odniesienia do nomenklatury scalonej (CN) określone w załączniku I do decyzji Komisji 2007/275/WE z dnia 17 kwietnia 2007 r. dotyczącej wykazu zwierząt i produktów mających podlegać kontroli w punktach kontroli granicznej na mocy dyrektyw Rady 91/496/EWG i 97/78/WE (4).

(5)

Właściwy organ w Grenlandii powinien przedstawić Komisji oficjalne gwarancje w zakresie egzekwowania przepisów unijnych i wymogów w zakresie zdrowia zwierząt odnoszących się do przedmiotowych produktów. Gwarancje te powinny obejmować w szczególności zgodność z obowiązującymi przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (5), rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (6) oraz dyrektywy Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (7). Gwarancje te powinny także obejmować zobowiązanie do zapewnienia zgodności z przepisami w zakresie handlu w ramach Unii.

(6)

Dyrektywa Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (8) nakłada obowiązek ustanowienia krajowych planów monitorowania zwierząt akwakultury. Przepisy te powinny mieć również zastosowanie w odniesieniu do Grenlandii.

(7)

W celu umożliwienia przywozu z Grenlandii do Unii produktów objętych niniejszą decyzją zgodnie z przepisami w zakresie handlu w ramach Unii, zawartymi w aktach prawnych Unii, jak również w celu zapewnienia bezpieczeństwa sanitarnego przedmiotowych produktów, Dania i Grenlandia powinny dołożyć starań na rzecz transpozycji i wdrożenia odpowiednich przepisów Unii w Grenlandii przed datą, od której należy stosować niniejszą decyzję.

(8)	Dania i Grenlandia powinny również dołożyć starań na rzecz zapewnienia, aby przywóz przedmiotowych produktów z państw trzecich do Grenlandii był zgodny z przepisami Unii w zakresie zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności.

(9)

Dyrektywa Rady 90/425/EWG dnia 26 czerwca 1990 r. dotycząca kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (9) przewiduje wprowadzenie skomputeryzowanego systemu łączącego władze weterynaryjne, mając w szczególności na uwadze ułatwienie szybkiej wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami na temat zdrowia i dobrostanu zwierząt (system TRACES). Decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES (10) nałożono na państwa członkowskie obowiązek stosowania systemu TRACES od dnia 1 kwietnia 2004 r. System TRACES jest niezbędny do efektywnego monitorowania handlu zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego i powinien w związku z tym być stosowany do przesyłania danych dotyczących handlu takimi produktami i ich przepływu między Grenlandią a Unią.

(10)

Ogniska chorób zwierzęcych wymienionych w dyrektywie Rady 82/894/EWG z dnia 21 grudnia 1982 r. w sprawie zgłaszania chorób zwierząt we Wspólnocie (11) należy zgłaszać Komisji poprzez system zgłaszania chorób zwierząt (ADNS) zgodnie z decyzją Komisji 2005/176/WE z dnia 1 marca 2005 r. w sprawie ustanowienia skodyfikowanej formy i kodów zgłaszania chorób zwierząt zgodnie z dyrektywą Rady 82/894/EWG (12). W zakresie przedmiotowych produktów przepisy te powinny mieć również zastosowanie w odniesieniu do Grenlandii.

(11)

W rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (13) przewidziano wprowadzenie systemu wczesnego ostrzegania w odniesieniu do powiadamiania o wystąpieniu bezpośredniego lub pośredniego ryzyka dla zdrowia ludzkiego związanego z żywnością lub paszą. W zakresie przedmiotowych produktów przepisy te powinny mieć również zastosowanie w odniesieniu do Grenlandii.

(12)

Zanim Grenlandia będzie mogła przeprowadzać kontrole weterynaryjne produktów wprowadzanych do Grenlandii z państw trzecich, powinno się przeprowadzić w Grenlandii inspekcję unijną w celu upewnienia się, że punkt(-y) kontroli granicznej w Grenlandii jest zgodny (są zgodne) z wymaganiami ustanowionymi w dyrektywie 97/78/WE, w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (14) oraz w decyzji Komisji 2001/812/WE z dnia 21 listopada 2001 r. ustanawiającej wymogi dla zatwierdzenia urzędów kontroli granicznej odpowiedzialnych za kontrolę weterynaryjną produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (15).

(13)

W przypadku gdy wyniki takiej inspekcji będą pozytywne, punkt(-y) kontroli granicznej w Grenlandii powinien(-nny) zostać włączony(-e) do wykazu w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (16). W celu zapewnienia efektywnej kontroli objętych niniejszą decyzją produktów wprowadzanych do Grenlandii i do Unii, właściwe jest, by niniejsza decyzja była stosowana od momentu, w którym punkt(-y) kontroli granicznej w Grenlandii zostanie(-ą) włączony(-e) do wykazu w decyzji 2009/821/WE.

(14)	Niniejsza decyzja nie ma wpływu na wszelkie ewentualne ustalenia dotyczące przywozu produktów rybołówstwa wynikające z Protokołu (nr 34) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii, załączonego do Traktatów,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

Niniejszą decyzją ustanawia się uproszczone zasady i procedury stosowania kontroli sanitarnych produktów rybołówstwa, małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich, ich produktów ubocznych oraz produktów pochodnych tych produktów ubocznych (zwanych dalej „produktami”) pochodzących z Grenlandii lub wprowadzonych do Grenlandii z państw trzecich, a następnie importowanych z Grenlandii do Unii (zwanych dalej „produktami pochodzącymi z Grenlandii”).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a)	„małże” oznaczają mięczaki zdefiniowane w pkt 2.1 sekcji 2 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004;

b)	„produkty rybołówstwa” oznaczają produkty zdefiniowane w pkt 3.1 sekcji 3 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004;

„produkty uboczne oraz produkty pochodne tych produktów ubocznych” oznaczają produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne w rozumieniu odpowiednio art. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, o ile pochodzą one z produktów rybołówstwa, małży, szkarłupni, osłonic lub ślimaków morskich;

d)	„produkty pochodzące z Grenlandii” oznaczają produkty, o których mowa w lit. a), b) i c) niniejszego artykułu, określone zgodnie z przepisami załącznika III do decyzji 2001/822/WE.

Artykuł 3

Ogólne zasady dotyczące kontroli sanitarnych produktów pomiędzy Unią a Grenlandią

1. Dania i Grenlandia zapewniają, by odpowiednie akty prawne Unii mające zastosowanie do produktów zdefiniowanych w art. 2, zostały wdrożone w Grenlandii.

2. Państwa członkowskie nie stosują kontroli weterynaryjnych wobec produktów objętych niniejszą decyzją. Produkty przywożone z Grenlandii wprowadzane są na rynek wewnętrzny na mocy przepisów sanitarnych mających zastosowanie wewnątrz Unii pod warunkiem że Dania i Grenlandia zapewnią, w szczególności, pełne poszanowanie następujących warunków:

a)	efektywna transpozycja i wdrożenie w Grenlandii obowiązujących przepisów określonych w aktach prawnych Unii dotyczących zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności, odnoszących się do tych produktów;

b)	sporządzenie i aktualizacja przez właściwe organy w Danii i Grenlandii wykazu zarejestrowanych podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa paszowe i żywnościowe, zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 882/2004;

c)	zgodność przesyłek produktów wysyłanych do Unii z Grenlandii z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności, zawartymi w aktach prawnych Unii.

Artykuł 4

Plany monitorowania zwierząt akwakultury

Dania i Grenlandia przedkładają Komisji do zatwierdzenia plany monitorowania w celu wykrywania u zwierząt akwakultury w Grenlandii obecności pozostałości i substancji, zgodnie z dyrektywą 96/23/WE.

Artykuł 5

Kontrole produktów wprowadzanych do Grenlandii z państw trzecich

1. Kontrole weterynaryjne prowadzone są odnośnie do przesyłek produktów wprowadzanych do Grenlandii z państw trzecich zgodnie z przepisami dyrektywy 97/78/WE.

Aby ułatwić te kontrole weterynaryjne, Komisja przekazuje właściwym organom Danii i Grenlandii kody CN przedmiotowych produktów wymienionych w załączniku I do decyzji 2007/275/WE.

2. Propozycje ustanowienia punktów kontroli granicznej w Grenlandii są przedkładane Komisji do zatwierdzenia zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 97/78/WE.

Wykaz punktów kontroli granicznej zatwierdzony dla Grenlandii zostaje włączony do wykazu punktów kontroli granicznej państw członkowskich zatwierdzonych zgodnie z dyrektywami 91/496/EWG i 97/78/WE.

Artykuł 6

System informacyjny

1. Dane o przepływie produktów do Grenlandii i z Grenlandii oraz o handlu nimi przekazywane są w języku duńskim za pośrednictwem zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES) zgodnie z decyzją 2004/292/WE.

2. Zgłaszanie chorób zwierząt wodnych dotyczących produktów w Grenlandii odbywa się za pośrednictwem systemu zgłaszania chorób zwierzęcych (ADNS), zgodnie z dyrektywą 82/894/EWG i decyzją 2005/176/WE.

3. Zgłaszanie bezpośrednich lub pośrednich zagrożeń dla zdrowia ludzkiego wynikających z produktów w Grenlandii odbywa się za pośrednictwem systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i środkach żywienia zwierząt (RASFF) ustanowionego w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002.

Artykuł 7

Znak identyfikacyjny

Przesyłki produktów wysyłane do Unii z Grenlandii opatrzone są znakiem identyfikacyjnym dla Grenlandii, „GL”, zgodnie z przepisami sekcji I B załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

Artykuł 8

Potwierdzenie zgodności z wymogami ustanowionymi w niniejszej decyzji

Przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji, o której mowa w art. 9, Dania i Grenlandia przedstawią Komisji pisemne potwierdzenie, że środki niezbędne do stosowania niniejszej decyzji zostały podjęte.

Artykuł 9

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się od daty dodania do wykazu w decyzji 2009/821/WE pierwszego punktu kontroli granicznej w Grenlandii.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 28 czerwca 2011 r.

W imieniu Rady

FAZEKAS S.

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 314 z 30.11.2001, s. 1.

(2) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.

(3) Dz.U. L 24 z 30.1.1998, s. 9.

(4) Dz.U. L 116 z 4.5.2007, s. 9.

(5) Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.

(6) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

(7) Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 14.

(8) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10.

(9) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

(10) Dz.U. L 94 z 31.3.2004, s. 63.

(11) Dz.U. L 378 z 31.12.1982, s. 58.

(12) Dz.U. L 59 z 5.3.2005, s. 40.

(13) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(14) Dz.U. L 21 z 28.1.2004, s. 11.

(15) Dz.U. L 306 z 23.11.2001, s. 28.

(16) Dz.U. L 296 z 12.11.2009, s. 1.

12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/28

DECYZJA KOMISJI

z dnia 11 lipca 2011 r.

w sprawie stanowiska, jakie ma przyjąć Unia Europejska na forum wspólnego komitetu UE-Szwajcaria, dotyczącego opracowania regulaminu wewnętrznego zgodnie z art. 19 ust. 4 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie uproszczenia kontroli i formalności przy przewozie towarów oraz środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne

(2011/409/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską z dnia 25 czerwca 2009 r. w sprawie uproszczenia kontroli i formalności przy przewozie towarów oraz środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne (1) (zwaną dalej „Umową”),

uwzględniając decyzję Rady 2009/556/WE z dnia 25 czerwca 2009 r. dotyczącą tymczasowego stosowania i zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie uproszczenia kontroli i formalności przy przewozie towarów oraz środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne (2), w szczególności jej art. 5 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

Zgodnie z art. 19 ust. 4 Umowy wspólny komitet ustanowiony na mocy tej Umowy (zwany dalej „wspólnym komitetem UE-Szwajcaria”) musi sporządzić swój regulamin wewnętrzny,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł

Stanowisko, które Unia Europejska przyjmie na forum wspólnego komitetu UE-Szwajcaria, dotyczące regulaminu wewnętrznego opracowanego zgodnie z art. 19 ust. 4 Umowy, zostało określone w projekcie załączonej decyzji wspólnego komitetu UE-Szwajcaria.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 199 z 31.7.2009, s. 24.

(2) Dz.U. L 199 z 31.7.2009, s. 22.

Projekt

DECYZJA NR 1/2011 WSPÓLNEGO KOMITETU UE-SZWAJCARIA

z dnia […] r.

przyjmująca regulamin wewnętrzny Wspólnego Komitetu i ustanawiająca grupę roboczą

WSPÓLNY KOMITET,

UZGODNIŁ, CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ I

REGULAMIN WEWNĘTRZNY

Artykuł 1

Skład i przewodnictwo

Wspólny komitet jest złożony z przedstawicieli Unii Europejskiej oraz z przedstawicieli Konfederacji Szwajcarskiej. Wspólnemu komitetowi przewodniczy na zmianę każda z Umawiających się Stron przez okres jednego roku kalendarzowego.

Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o przewidywanym składzie delegacji każdej z Umawiających się Stron.

Jeżeli obie Umawiające się Strony wyrażą na to zgodę, wspólny komitet może zapraszać na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia określonych informacji w danej sprawie.

Artykuł 2

Sekretariat

Obsługę sekretariatu wspólnego komitetu zapewnia strona przewodnicząca. Wszelka korespondencja adresowana do wspólnego komitetu, w tym wnioski o włączenie punktów do porządku obrad posiedzeń, kierowana jest do przewodniczącego wspólnego komitetu.

Artykuł 3

Posiedzenia

Przewodniczący wspólnego komitetu, po otrzymaniu zgody obydwu Umawiających się Stron, określa datę i miejsce posiedzeń. Posiedzenia odbywają się na zmianę w Brukseli i w Szwajcarii.

Artykuł 4

Porządek obrad posiedzeń

Przewodniczący sporządza wstępny porządek obrad każdego posiedzenia. Porządek ten przekazywany jest Umawiającym się Stronom najpóźniej na dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek dzienny obejmuje pozycje, o których wprowadzenie został złożony wniosek przewodniczącemu nie później niż piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Każda z Umawiających się Stron powinna otrzymać dokumenty referencyjne nie później niż siedem dni przed rozpoczęciem posiedzenia. W nagłych przypadkach terminy te mogą zostać skrócone, o ile wyrażą na to zgodę obie Umawiające się Strony.

Wspólny komitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

Artykuł 5

Jawność

Posiedzenia wspólnego komitetu są niejawne, chyba że postanowiono inaczej.

Obrady wspólnego komitetu objęte są obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej.

Artykuł 6

Protokoły

Po każdym posiedzeniu przewodniczący sporządza protokół. Projekt protokołu zostaje przedłożony wspólnemu komitetowi do zatwierdzenia. Po przyjęciu protokół zostaje podpisany przez przewodniczącego, a jedna kopia zostaje przekazana Umawiającym się Stronom.

Artykuł 7

Przyjmowanie instrumentów

Zalecenia i decyzje w rozumieniu art. 21 Umowy zostają opatrzone tytułem „zalecenie” lub „decyzja”, numerem porządkowym, datą przyjęcia i wskazaniem ich przedmiotu. Podpisuje je przewodniczący i zostają one przedłożone Umawiającym się Stronom.

Artykuł 8

Procedura pisemna

W nagłych wypadkach decyzje i zalecenia mogą zostać przyjęte w drodze procedury pisemnej, jeżeli Umawiające się Strony wyrażą na to zgodę.

Artykuł 9

Koszty

Każda z Umawiających się Stron ponosi koszty związane z uczestnictwem w posiedzeniach wspólnego komitetu.

Artykuł 10

Lista superarbitrów

Wspólny komitet sporządza listę superarbitrów przewidzianą w załączniku III do umowy w terminie dwóch miesięcy od daty podjęcia decyzji o przekazaniu sporu do rozstrzygnięcia w drodze arbitrażu przewidzianego w art. 29 ust. 3 Umowy.

ROZDZIAŁ II

GRUPA ROBOCZA

Artykuł 11

Grupa robocza do spraw procedur i środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne

Powołuje się grupę roboczą wspierającą wspólny komitet w wykonywaniu jego funkcji w obszarach przewidzianych w rozdziale II (Procedury) i rozdziale III (Środki bezpieczeństwa stosowane przez organy celne) Umowy.

Artykuł 12

Regulamin wewnętrzny grupy roboczej

Artykuły 1–6 oraz 9 niniejszej decyzji stosuje się odpowiednio do posiedzeń grupy roboczej.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej przyjęciu.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Wspólnego Komitetu

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 199 z 31.7.2009, s. 24.

12.7.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 182/31

DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 7 lipca 2011 r.

w sprawie tymczasowych zasad dotyczących kryteriów kwalifikowania rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych lub gwarantowanych przez rząd Portugalii

(EBC/2011/10)

(2011/410/UE)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 127 ust. 2 tiret pierwsze,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwany dalej „Statutem ESBC”), w szczególności art. 12 ust. 1 oraz drugie tiret art. 34 ust. 1 w związku z pierwszym tiret art. 3 ust. 1 oraz art. 18 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Statutu ESBC, EBC i krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro, mogą dokonywać właściwie zabezpieczonych operacji kredytowych z instytucjami kredytowymi oraz innymi uczestnikami rynku. Kryteria kwalifikowania zabezpieczeń na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu zostały określone w załączniku I do wytycznych EBC/2000/7 z dnia 31 sierpnia 2000 r. w sprawie instrumentów i procedur polityki pieniężnej Eurosystemu (1) (zwanym dalej „dokumentacją ogólną”).

(2)

Zgodnie z pkt 1.6 dokumentacji ogólnej Rada Prezesów może w dowolnym czasie zmieniać instrumenty, zasady, kryteria i procedury prowadzenia operacji polityki pieniężnej Eurosystemu. Zgodnie z pkt 6.3.1 dokumentacji ogólnej Eurosystem zastrzega sobie prawo do ustalenia, czy określona emisja, emitent, dłużnik lub gwarant spełnia wymogi wysokiej jakości kredytowej na podstawie informacji, które uzna za właściwe.

(3)

Wyjątkowa sytuacja na rynku finansowym w związku z problemami fiskalnymi rządu Portugalii zakłóciły rynkową ocenę papierów wartościowych emitowanych przez rząd Portugalii, co w negatywny sposób wpływa na stabilność systemu finansowego. Ta wyjątkowa sytuacja wymaga szybkiego i tymczasowego dostosowania zasad prowadzenia polityki pieniężnej Eurosystemu.

(4)

Rada Prezesów oceniła fakt przyjęcia i rozpoczęcia realizacji przez rząd Portugalii programu ekonomicznych i finansowych działań naprawczych, wynegocjowanego z Komisją Europejską, EBC oraz Międzynarodowym Funduszem Walutowym, który to program rząd Portugalii jest zdecydowany w pełni zrealizować. Rada Prezesów oceniła także, z perspektywy zarządzania ryzykiem kredytowym przez Eurosystem, wpływ realizacji takiego programu na papiery wartościowe emitowane przez rząd Portugalii. Rada Prezesów uważa program ten za właściwy krok w kierunku zapewnienia, aby – z perspektywy zarządzania ryzykiem kredytowym – rynkowe instrumenty dłużne emitowane przez rząd Portugalii lub gwarantowane przez rząd Portugalii zachowały standard jakości kredytowej umożliwiający ich dalsze kwalifikowanie jako zabezpieczenia na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, niezależnie od zewnętrznych ratingów kredytowych. Pozytywna ocena powyższych okoliczności stanowi podstawę dla wyjątkowego i tymczasowego dostosowania zasad prowadzenia polityki pieniężnej Eurosystemu, którego celem jest przyczynienie się do właściwego funkcjonowania instytucji finansowych, a co za tym idzie wzmocnienie stabilności systemu finansowego jako całości oraz ochrona klientów tych instytucji.

(5)	Rada Prezesów będzie ściśle monitorować dalszą zdecydowaną determinację rządu Portugalii co do pełnej realizacji programu ekonomicznych i finansowych działań naprawczych stanowiącego podstawę niniejszego wyjątkowego i tymczasowego dostosowania zasad prowadzenia polityki pieniężnej Eurosystemu.

(6)

Niniejsze wyjątkowe dostosowanie zasad prowadzenia polityki pieniężnej Eurosystemu zostało zatwierdzone i podane do publicznej wiadomości przez Radę Prezesów w dniu 7 lipca 2011 r. Zmiany wynikające z dostosowania będą stosowane tymczasowo, do momentu, kiedy Rada Prezesów uzna, że stabilność systemu finansowego pozwala na normalne stosowanie zasad prowadzenia operacji polityki pieniężnej Eurosystemu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zawieszenie stosowania określonych postanowień dokumentacji ogólnej

1. Zawiesza się stosowanie minimalnych wymogów Eurosystemu w zakresie jakości kredytowej określonych w zasadach oceny jakości kredytowej Eurosystemu dotyczących aktywów rynkowych, zawartych w pkt 6.3.2 dokumentacji ogólnej, zgodnie z postanowieniami art. 2 i 3.

2. W przypadku rozbieżności pomiędzy niniejszą decyzją a dokumentacją ogólną pierwszeństwo mają postanowienia niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Utrzymanie statusu rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych przez rząd Portugalii jako kwalifikowanego zabezpieczenia

Minimalnych wymogów Eurosystemu w zakresie jakości kredytowej nie stosuje się do rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych przez rząd Portugalii. Aktywa te stanowią kwalifikowane zabezpieczenie na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, bez względu na ich zewnętrzny rating kredytowy.

Artykuł 3

Utrzymanie statusu rynkowych instrumentów dłużnych gwarantowanych przez rząd Portugalii jako kwalifikowanego zabezpieczenia

Minimalnych wymogów Eurosystemu w zakresie jakości kredytowej nie stosuje się do rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych przez podmioty z siedzibą w Portugalii i gwarantowanych w pełni przez rząd Portugalii. Gwarancja udzielana przez rząd Portugalii nadal podlega wymogom zawartym w pkt 6.3.2 dokumentacji ogólnej. Aktywa te stanowią kwalifikowane zabezpieczenie na potrzeby operacji polityki pieniężnej Eurosystemu, bez względu na ich zewnętrzny rating kredytowy.

Artykuł 4

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 7 lipca 2011 r.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 7 lipca 2011 r.

Jean-Claude TRICHET

Prezes EBC

(1) Dz.U. L 310 z 11.12.2000, s. 1.

		ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2011.182.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 182

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 54 12 lipca 2011

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	*	Powiadomienie o wejściu w życie Umowy między Unią Europejską a rządem Wysp Owczych o współpracy naukowo-technicznej	1
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 664/2011 z dnia 11 lipca 2011 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów w celu włączenia niektórych mieszanin odpadów do załącznika IIIA do tego rozporządzenia ( 1 )	2
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 665/2011 z dnia 11 lipca 2011 r. w sprawie udzielenia i odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności i odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby ( 1 )	5
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 666/2011 z dnia 11 lipca 2011 r. w sprawie odmowy udzielenia zezwolenia na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności, inne niż odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz do rozwoju i zdrowia dzieci ( 1 )	8
		Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 667/2011 z dnia 11 lipca 2011 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	10
		DECYZJE
		2011/407/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 6 czerwca 2011 r. dotycząca stanowiska Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG w sprawie zmiany załącznika VI (Zabezpieczenia społeczne) oraz protokołu 37 do Porozumienia o EOG	12
		2011/408/UE
	*	Decyzja Rady z dnia 28 czerwca 2011 r. ustanawiająca uproszczone zasady i procedury kontroli sanitarnej produktów rybołówstwa, żywych małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich, ich produktów ubocznych oraz produktów pochodnych tych produktów ubocznych, pochodzących z Grenlandii ( 1 )	24
		2011/409/UE
	*	Decyzja Komisji z dnia 11 lipca 2011 r. w sprawie stanowiska, jakie ma przyjąć Unia Europejska na forum wspólnego komitetu UE-Szwajcaria, dotyczącego opracowania regulaminu wewnętrznego zgodnie z art. 19 ust. 4 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie uproszczenia kontroli i formalności przy przewozie towarów oraz środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne	28
		2011/410/UE
	*	Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie tymczasowych zasad dotyczących kryteriów kwalifikowania rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych lub gwarantowanych przez rząd Portugalii (EBC/2011/10)	31