ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2011.100.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 100

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 54
14 kwietnia 2011


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Rady (UE) nr 359/2011 z dnia 12 kwietnia 2011 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie

1

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 360/2011 z dnia 12 kwietnia 2011 r. dotyczące wykonania art. 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

12

 

*

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 361/2011 z dnia 13 kwietnia 2011 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie Enterococcus faecium NCIMB 10415 jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych (posiadacz zezwolenia DSM Nutritional Products Ltd, reprezentowany przez DSM Nutritional Products Sp. z o.o) oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 943/2005 ( 1 )

22

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 362/2011 z dnia 13 kwietnia 2011 r. zmieniające, w odniesieniu do substancji monepantel, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego ( 1 )

26

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 363/2011 z dnia 13 kwietnia 2011 r. zmieniające, w odniesieniu do substancji izoeugenol, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego ( 1 )

28

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 364/2011 z dnia 13 kwietnia 2011 r. w sprawie zmiany załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 798/2008 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2008 w odniesieniu do programu zwalczania Salmonelli u niektórych gatunków drobiu i w jego jajach w Chorwacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz w sprawie sprostowania rozporządzenia Komisji (UE) nr 925/2010 i (UE) nr 955/2010 ( 1 )

30

 

 

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 365/2011 z dnia 13 kwietnia 2011 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

37

 

 

DYREKTYWY

 

*

Dyrektywa wykonawcza Komisji 2011/43/UE z dnia 13 kwietnia 2011 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej wielosiarczku wapnia jako substancji czynnej i zmieniająca decyzję Komisji 2008/941/WE ( 1 )

39

 

*

Dyrektywa wykonawcza Komisji 2011/44/UE z dnia 13 kwietnia 2011 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej azadyrachtyny jako substancji czynnej i zmieniająca decyzję Komisji 2008/941/WE ( 1 )

43

 

*

Dyrektywa wykonawcza Komisji 2011/45/UE z dnia 13 kwietnia 2011 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej diklofopu jako substancji czynnej i zmieniająca decyzję Komisji 2008/934/WE ( 1 )

47

 

 

DECYZJE

 

*

Decyzja Rady 2011/235/WPZiB z dnia 12 kwietnia 2011 r. dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Iranie

51

 

*

Decyzja wykonawcza Rady 2011/236/WPZiB z dnia 12 kwietnia 2011 r. dotycząca wykonania decyzji 2011/137/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

58

 

 

2011/237/WPZiB

 

*

Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa Atalanta/1/2011 z dnia 13 kwietnia 2011 r. w sprawie mianowania dowódcy sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta)

72

 

 

2011/238/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 13 kwietnia 2011 r. zmieniająca decyzję 2007/843/WE w odniesieniu do programu zwalczania Salmonelli dotyczącego niektórych rodzajów drobiu i jaj w Tunezji (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 2520)  ( 1 )

73

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do decyzji Rady 2011/101/WPZiB z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Zimbabwe (Dz.U. L 42 z 16.2.2011)

74

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/1


ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 359/2011

z dnia 12 kwietnia 2011 r.

dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie

RADA UNI EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 2,

uwzględniając decyzję Rady 2011/235/WPZiB z dnia 12 kwietnia 2011 r. dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Iranie (1), przyjętą zgodnie z tytułem V rozdział 2 Traktatu o Unii Europejskiej,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja 2011/235/WPZiB stanowi o zamrożeniu środków finansowych i zasobów gospodarczych niektórych osób odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Iranie. Te osoby i podmioty są wymienione w załączniku do decyzji.

(2)

Środki ograniczające powinny być wymierzone w osoby zamieszane w kierowanie poważnym naruszaniem praw człowieka – lub popełnianie takich czynów – polegającym na stosowaniu represji wobec uczestników pokojowych demonstracji, dziennikarzy, obrońców praw człowieka, studentów lub innych osób, które otwarcie domagają się respektowania swoich praw, w tym wolności wypowiedzi, lub w osoby odpowiedzialne za takie postępowanie; środki takie powinny również być wymierzone w osoby zamieszane w kierowanie poważnym naruszaniem prawa do rzetelnego procesu sądowego, stosowaniem tortur, okrutnym, nieludzkim i poniżającym traktowaniem, lub masowym, nadmiernym i coraz szerszym stosowaniem kary śmierci, w tym publicznymi egzekucjami, kamienowaniem, wieszaniem lub egzekucjami młodocianych przestępców wbrew międzynarodowym zobowiązaniom Iranu w zakresie praw człowieka – lub w osoby zamieszane w popełnianie takich czynów lub odpowiedzialne za takie postępowanie.

(3)

Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do ich wdrożenia niezbędne są działania regulacyjne na szczeblu unijnym, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(4)

Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i respektuje zasady określone w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza prawo do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego oraz prawo do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami.

(5)

Uprawnienie do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę, w związku z sytuacją polityczną w Iranie, oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji 2011/235/WPZiB.

(6)

Procedura zmiany wykazów znajdujących się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna obejmować powiadomienie wyznaczonych osób, podmiotów lub organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby dać im możliwość zgłoszenia uwag. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(7)

Na potrzeby wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawa w Unii, nazwiska i inne odnośne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Każde przetwarzanie danych osobowych powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (2) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (3).

(8)

W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu musi ono wejść w życie z dniem jego opublikowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)

„środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści ekonomiczne, w tym między innymi:

(i)

gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle trasowane, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii)

depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii)

papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv)

odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v)

kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi)

akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży;

(vii)

dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b)

„zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

c)

„zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego rodzaju aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do pozyskania środków finansowych, towarów lub usług;

d)

„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążanie ich hipoteką;

e)

„terytorium Unii” oznacza wszystkie terytoria państw członkowskich, do których stosuje się Traktat, na warunkach określonych w tym Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 2

1.   Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do wymienionych w załączniku I osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, będące w ich posiadaniu, dyspozycji lub pod ich kontrolą.

2.   Żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, wymienionym w załączniku I osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom ani na ich rzecz.

3.   Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie ominięcie środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

Artykuł 3

1.   W załączniku I znajduje się wykaz osób, które zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji 2011/235/WPZiB zostały przez Radę wskazane jako odpowiedzialne za poważne naruszenia praw człowieka w Iranie, oraz powiązanych z tymi osobami osób, podmiotów lub organów.

2.   Załącznik I zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie danych osób, podmiotów i organów.

3.   W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów. W odniesieniu do osób fizycznych, informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 4

1.   W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a)

niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I oraz członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, w tym opłat za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

d)

niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że dane państwo członkowskie poinformowało wszystkie pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję co najmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia o powodach stwierdzenia, że specjalne zezwolenie powinno zostać wydane.

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 5

1.   W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

wspomniane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą umieszczenia w załączniku I osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)

wspomniane środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych w mających zastosowanie przepisach ustawowych i wykonawczych regulujących prawa osób posiadających takie roszczenia;

c)

zastaw nie został ustanowiony ani orzeczenie wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I; oraz

d)

uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1.

Artykuł 6

1.   Artykuł 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

a)

odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b)

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą umieszczenia w załączniku I osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności zostaną również zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2.   Artykuł 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków środkami finansowymi przekazywanymi im na rachunek umieszczonej w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takim rachunku zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwy organ o takich transakcjach.

Artykuł 7

W drodze odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymieniony w załączniku I jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania je obciążającego, zanim ta osoba, podmiot lub organ zostały wskazane, właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)

właściwy organ ustalił, że:

(i)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku I; oraz

(ii)

dokonanie płatności nie narusza przepisów art. 2 ust. 2; oraz

b)

dane państwo członkowskie co najmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia powiadomiło pozostałe państwa członkowskie i Komisję o takim ustaleniu i o swoim zamiarze wydania zezwolenia.

Artykuł 8

1.   Osoby fizyczne lub prawne albo podmioty lub organy lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy zamrażają środki finansowe i zasoby gospodarcze lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i z przekonaniem, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2.   Zakaz zawarty w art. 2 ust. 2 nie skutkuje jakąkolwiek odpowiedzialnością osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, które udostępniły środki finansowe lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1.   Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a)

przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak dane dotyczące rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym wspomniane osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, wskazanemu na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, oraz Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich; oraz

b)

współpracują ze wspomnianym właściwym organem przy weryfikacji tych informacji.

2.   Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Państwa członkowskie i Komisja niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie stosowne, dostępne im informacje w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń, trudności w egzekwowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1.   W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 2 ust. 1, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku I.

2.   Rada powiadamia o swojej decyzji, w tym o uzasadnieniu umieszczenia w wykazie, daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, podmiotowi lub organowi zgłoszenie uwag.

3.   W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę, podmiot lub organ.

4.   Wykaz znajdujący się w załączniku I poddawany jest przeglądowi jest regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 13

1.   Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i przyjmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Ustanowione sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 14

Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania jej informacji w przypadkach, w których wymaga tego niniejsze rozporządzenie, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 15

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a)

na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b)

na pokładach wszystkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c)

wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)

wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 16

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 12 kwietnia 2011 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Zob. s. 51 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(2)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

(3)  Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.


ZAŁĄCZNIK I

Wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 2 ust. 1

Osoby

 

Imię i nazwisko

Dane osobowe

Powody

Data umieszczenia w wykazie

1.

AHMADI-MOQADDAM Esmail

Miejsce urodzenia: Teheran (Iran) - Ur. 1961

Dowódca irańskiej policji narodowej. Dowodzone przez niego siły przeprowadziły brutalne ataki na pokojowe protesty oraz brutalny nocny atak na akademiki uniwersytetu w Teheranie w dniu 15 czerwca 2009 r.

 

2.

ALLAHKARAM Hossein

 

Ansar-e Hezbollah – dowódca i pułkownik IRGC. Współzałożyciel Ansar-e Hezbollah. Te siły paramilitarne były odpowiedzialne za skrajną przemoc podczas ataków na studentów i uniwersytety w latach 1999, 2002 i 2009.

 

3.

ARAGHI (ERAGHI) Abdollah

 

Zastępca dowódcy sił lądowych IRGC.

Ponosi bezpośrednią i osobistą odpowiedzialność za tłumienie protestów przez całe lato 2009 r.

 

4.

FAZLI Ali

 

Zastępca dowódcy sił Basij, były dowódca oddziałów IRGC Seyyed al-Shohada, prowincja Teheran (do lutego 2010 r.). Oddziały Seyyeda al-Shohady odpowiadają za bezpieczeństwo w prowincji Teheran i odegrały kluczową rolę w stosowaniu represji wobec demonstrantów w 2009 r.

 

5.

HAMEDANI Hossein

 

Dowódca oddziałów IRGC Rassoulollaha odpowiedzialny za okręg Teheranu od listopada 2009 r. Oddziały Rassoulollaha odpowiadają za bezpieczeństwo w okręgu Teheranu, i odegrały kluczową rolę w gwałtownym tłumieniu protestów w 2009 r. Odpowiedzialny za stłumienie protestów podczas wydarzeń w czasie święta Aszura (grudzień 2009 r.) i później.

 

6.

JAFARI Mohammad-Ali

(także jako “Aziz Jafari”)

Miejsce urodzenia: Yazd (Iran) – Data urodzenia: 1.9.1957

Głównodowodzący IRGC. IRGC i baza Sarollah dowodzona przez generała Aziza Jafariego odegrała kluczową rolę w nielegalnym zakłóceniu wyborów prezydenckich w 2009 r., aresztowaniu i zatrzymaniu działaczy politycznych, jak również w starciach z demonstrantami na ulicach.

 

7.

KHALILI Ali

 

Generał IRGC, dowódca jednostki medycznej w bazie Sarollah. Podpisał pismo wysłane do Ministerstwa Zdrowia w dniu 26 czerwca 2009 r. zakazujące wydawania dokumentacji lub historii medycznej osobom rannym lub hospitalizowanym w trakcie wydarzeń po wyborach.

 

8.

MOTLAGH Bahram Hosseini

 

Dowódca oddziałów IRGC Seyyeda al-Shohady, prowincja Teheran. Oddziały Seyyeda al-Shohady odegrały kluczową rolę w organizacji tłumienia protestów.

 

9.

NAQDI Mohammad-Reza

Miejsce urodzenia: Nadżaf (Irak) – Data urodzenia: ok. 1952

Dowódca sił Basij. Jako dowódca sił IRGC Basij Naqdi był odpowiedzialny za nadużycia popełniane przez te siły pod koniec 2009 r., w tym za brutalną reakcję na protesty podczas święta Aszura w grudniu 2009 r., które zakończyły się 15 ofiarami śmiertelnymi i aresztowaniem setek demonstrantów lub współuczestniczył w tych nadużyciach.

Przed mianowaniem na dowódcę sił Basij w październiku 2009 r., Naqdi był szefem jednostki wywiadu sił Basij odpowiedzialnej za przesłuchania osób aresztowanych w trakcie zamieszek po wyborach.

 

10.

RADAN Ahmad-Reza

Miejsce urodzenia: Isfahan (Iran) -Data urodzenia:1963

Zastępca dowódcy irańskiej policji narodowej. Jako zastępca dowódcy policji narodowej od 2008 r. Radan był odpowiedzialny za pobicia, zabójstwo oraz uznaniowe aresztowania i zatrzymania protestujących, które były dokonywane przez siły policyjne.

 

11.

RAJABZADEH Azizollah

 

Były dowódca policji w Teheranie (do stycznia 2010 r.). Jako dowódca organów ścigania w okręgu Teheranu, Azizollah Rajabzadeh jest najwyższym rangą oskarżonym w sprawie o nadużycia w ośrodku detencyjnym w Kahrizak.

 

12.

SAJEDI-NIA Hossein

 

Dowódca policji w Teheranie, były zastępca dowódcy irańskiej policji narodowej odpowiedzialny za operacje policyjne. Odpowiada za koordynację z ramienia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych działań w zakresie represjonowania w stolicy Iranu.

 

13.

TAEB Hossein

Miejsce urodzenia: Teheran – Data urodzenia: 1963

Były dowódca sił Basij (do października 2009 r.). Obecnie zastępca dowódcy IRGC ds. wywiadu. Siły pod jego zwierzchnictwem uczestniczyły w masowych pobiciach, zabójstwach, zatrzymaniach i torturowaniu uczestników pokojowych manifestacji.

 

14.

SHARIATI Seyeed Hassan

 

Szef sądu w Maszhadzie. Procesy pod jego nadzorem były prowadzone grupowo i na posiedzeniach niejawnych, bez przestrzegania podstawowych praw oskarżonych, oraz w oparciu o zeznania zdobyte pod naciskiem i w wyniku tortur. Ponieważ wyroki egzekucji były wydawane masowo, wyroki śmierci były wydawane bez należytego przestrzegania procedur sprawiedliwego procesu.

 

15.

DORRI-NADJAFABADI Ghorban-Ali

Miejsce urodzenia: Nadżafabad (Iran) – Data urodzenia: 1945

Były prokurator generalny Iranu do września 2009 r. (były minister ds. wywiadu za czasów prezydenta Mohammada Khatamiego). Jako prokurator generalny Iranu nakazywał i nadzorował procesy pokazowe po pierwszej fali protestów po wyborach prezydenckich, gdzie oskarżonym odmawiano ich praw, adwokata. Ponosi również odpowiedzialność za nadużycia w ośrodku w Kahrizak.

 

16.

HADDAD Hassan

(także jako Hassan ZAREH DEHNAVI)

 

Sędzia, Sąd Rewolucyjny w Teheranie, oddział 26. Odpowiadał za sprawy zatrzymanych w związku z kryzysem po wyborach i regularnie zastraszał rodziny zatrzymanych, aby ich uciszyć. Uczestniczył w wydawaniu nakazów zatrzymania i skierowania do ośrodka detencyjnego w Kahrizak.

 

17.

Hodjatoleslam Seyed Mohammad SOLTANI

 

Sędzia, Sąd Rewolucyjny w Maszhadzie. Procesy pod jego jurysdykcją były prowadzone grupowo i na sesjach niejawnych, bez przestrzegania podstawowych praw oskarżonych. Ponieważ wyroki egzekucji były wydawane masowo, wyroki śmierci były wydawane bez należytego przestrzegania procedur sprawiedliwego procesu.

 

18.

HEYDARIFAR Ali-Akbar

 

Sędzia, Sąd Rewolucyjny w Teheranie. Uczestniczył w procesach demonstrantów. Był przesłuchiwany przez sędziów na temat wymuszeń w Kahrizak. Walnie przyczynił się do wydawania nakazów zatrzymania i skierowania zatrzymanych do ośrodka Kahrizak.

 

19.

JAFARI-DOLATABADI Abbas

 

Prokurator generalny Teheranu od sierpnia 2009 r. Urząd Dolatabadi’ego skazał dużą liczbę demonstrantów, w tym osoby, które brały udział w protestach podczas święta Aszura w grudniu 2009 r. Nakazał zamknięcie biura Karroubi’ego we wrześniu 2009 r. oraz aresztowanie kilku polityków – zwolenników reform, a w czerwcu 2010 r. zakazał działalności dwóch politycznych partii reformatorskich. Jego urząd stawiał demonstrantom zarzut Muharebeh, czyli sprzeniewierzenia się Bogu, który pociąga za sobą wyrok śmierci, a także odmawiał należytego procesu osobom, którym groził wyrok śmierci. Jego urząd również namierzał i aresztował reformatorów, działaczy na rzecz praw człowieka, a także przedstawicieli mediów, co stanowiło jeden z elementów szeroko zakrojonej akcji tłumienia opozycji politycznej.

 

20.

MOGHISSEH Mohammad

(również jako NASSERIAN)

 

Sędzia, przewodniczący Sądu Rewolucyjnego w Teheranie, oddział 28. Odpowiada za sprawy związane z sytuacją po wyborach. Wydał długie wyroki więzienia podczas niesprawiedliwych procesów działaczy społecznych i polityczynych i dziennikarzy, a także kilka wyroków śmierci dla demonstrantów i działaczy społecznych i politycznych.

 

21.

MOHSENI-EJEI Gholam-Hossein

Miejsce urodzenia: Ejiyeh – Data urodzenia: ok. 1956

Prokurator generalny Iranu od września 2009 r. oraz rzecznik prasowy wymiaru sprawiedliwości (były minister ds. wywiadu w trakcie wyborów w 2009 r.). W czasach sprawowania urzędu ministra ds. wywiadu podczas wyborów agenci wywiadu pod jego dowództwem byli odpowiedzialni za zatrzymywanie i torturowanie setek działaczy, dziennikarzy, dysydentów i polityków – zwolenników reform oraz wymuszanie pod naciskiem fałszywego przyznania się przez nich do winy. Ponadto politycy byli zmuszani do składania fałszywych zeznań podczas niemożliwych do wytrzymania przesłuchań, które obejmowały tortury, nadużycia, szantaż oraz zastraszanie członków rodzin.

 

22.

MORTAZAVI Said

Miejsce urodzenia: Meybod, Yazd (Iran) – Data urodzenia: 1967

Szef irańskich sił ds. walki z przemytem, były prokurator generalny Teheranu do sierpnia 2009 r. Jako prokurator generalny Teheranu wydał ogólny nakaz wykorzystywany do zatrzymywania setek działaczy, dziennikarzy i studentów. W sierpniu 2010 r. został zawieszony w sprawowaniu funkcji po dochodzeniu irańskiego sądownictwa w sprawie jego udziału w śmierci trzech mężczyzn zatrzymanych z jego polecenia po wyborach.

 

23.

PIR-ABASSI Abbas

 

Sąd Rewolucyjny w Teheranie, oddział 26 i 28. Odpowiada za sprawy związane z sytuacją po wyborach, wydał długie wyroki więzienia podczas niesprawiedliwych procesów przeciwko działaczom na rzecz praw człowieka, a także wydał kilka wyroków śmierci dla demonstrantów.

 

24.

MORTAZAVI Amir

 

Zastępca prokuratora w Maszhadzie. Procesy z jego oskarżenia były prowadzone grupowo i na posiedzeniach niejawnych, bez przestrzegania podstawowych praw oskarżonych. Ponieważ wyroki egzekucji były wydawane masowo, wyroki śmierci były wydawane bez należytego przestrzegania procedur sprawiedliwego procesu.

 

25.

SALAVATI Abdolghassem

 

Sędzia, przewodniczący Sądu Rewolucyjnego w Teheranie, oddział 15. Odpowiedzialny za sprawy związane z sytuacją po wyborach, był sędzią, który przewodniczył „procesom pokazowym” latem 2009 r.; skazał na śmierć dwóch monarchistów, wobec których toczyły się procesy pokazowe. Wydał długie wyroki więzienia dla ponad stu więźniów politycznych, działaczy na rzecz praw człowieka oraz demonstrantów.

 

26.

SHARIFI Malek Adjar

 

Szef sądownictwa wschodniego Azerbejdżanu. Był odpowiedzialny za proces Sakineha Mohammadi’ego-Ashtiani’ego.

 

27.

ZARGAR Ahmad

 

Sędzia, Sąd Apelacyjny w Teheranie, oddział 36. Potwierdzał długoterminowe wyroki więzienia oraz wyroki śmierci wydane na demonstrantów.

 

28.

YASAGHI Ali-Akbar

 

Sędzia, Sąd Rewolucyjny w Maszhadzie. Procesy pod jego jurysdykcją były prowadzone grupowo i na posiedzeniach niejawnych, bez przestrzegania podstawowych praw oskarżonych. Ponieważ wyroki egzekucji były wydawane masowo, wyroki śmierci były wydawane bez należytego przestrzegania procedur sprawiedliwego procesu.

 

29.

BOZORGNIA Mostafa

 

Szef oddziału 350 w więzieniu Evin. Przy licznych okazjach zezwalał na nieproporcjonalną przemoc wobec więźniów.

 

30.

ESMAILI Gholam-Hossein

 

Szef irańskiej organizacji więziennictwa. W ramach swoich uprawnień współuczestniczył w masowych zatrzymaniach demonstrantów politycznych oraz w tuszowaniu nadużyć, których dopuszczano się w systemie więziennictwa.

 

31.

SEDAQAT Farajollah

 

Sekretarz pomocniczy generalnej administracji więziennictwa w Teheranie – były naczelnik więzienia Evin, Teheran, do października 2010 r., w którym to czasie odbywały się tortury. Był strażnikiem i wielokrotnie zastraszał więźniów i wywierał na nich naciski.

 

32.

ZANJIREI Mohammad-Ali

 

Jako zastępca szefa irańskiej organizacji więziennictwa odpowiadał za nadużycia i pozbawianie praw w ośrodku detencyjnym. Nakazał przeniesienie wielu więźniów do izolatek.

 


ZAŁĄCZNIK II

Wykaz właściwych organów państw członkowskich, o których mowa w art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1, art. 7 i art. 9 ust. 1 oraz adres Komisji Europejskiej, na który należy kierować powiadomienia

A.

Właściwe organy w każdym z państw członkowskich:

 

BELGIA

http://www.diplomatie.be/eusanctions

 

BUŁGARIA

http://www.mfa.bg/bg/pages/view/5519

 

REPUBLIKA CZESKA

http://www.mfcr.cz/mezinarodnisankce

 

DANIA

http://www.um.dk/da/menu/Udenrigspolitik/FredSikkerhedOgInternationalRetsorden/Sanktioner/

 

NIEMCY

http://www.bmwi.de/BMWi/Navigation/Aussenwirtschaft/Aussenwirtschaftsrecht/embargos.html

 

ESTONIA

http://www.vm.ee/est/kat_622/

 

IRLANDIA

http://www.dfa.ie/home/index.aspx?id = 28519

 

GRECJA

http://www.mfa.gr/www.mfa.gr/en-US/Policy/Multilateral + Diplomacy/Global + Issues/International + Sanctions/

 

HISZPANIA

http://www.maec.es/es/MenuPpal/Asuntos/Sanciones%20Internacionales/Paginas/ Sanciones_%20Internacionales.aspx

 

FRANCJA

http://www.diplomatie.gouv.fr/autorites-sanctions/

 

WŁOCHY

http://www.esteri.it/MAE/IT/Politica_Europea/Deroghe.htm

 

CYPR

http://www.mfa.gov.cy/sanctions

 

ŁOTWA

http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

 

LITWA

http://www.urm.lt

 

LUKSEMBURG

http://www.mae.lu/sanctions

 

WĘGRY

http://www.kulugyminiszterium.hu/kum/hu/bal/Kulpolitikank/nemzetkozi_szankciok/

 

MALTA

http://www.doi.gov.mt/EN/bodies/boards/sanctions_monitoring.asp

 

NIDERLANDY

http://www.minbuza.nl/sancties

 

AUSTRIA

http://www.bmeia.gv.at/view.php3?f_id = 12750&LNG = en&version=

 

POLSKA

http://www.msz.gov.pl

 

PORTUGALIA

http://www.min-nestrangeiros.pt

 

RUMUNIA

http://www.mae.ro/node/1548

 

SŁOWENIA

http://www.mzz.gov.si/si/zunanja_politika/mednarodna_varnost/omejevalni_ukrepi/

 

SŁOWACJA

http://www.foreign.gov.sk

 

FINLANDIA

http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

 

SZWECJA

http://www.ud.se/sanktioner

 

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

www.fco.gov.uk/competentauthorities

B.

Adres Komisji Europejskiej, na który należy kierować powiadomienia i pozostałą korespondencję:

European Commission

Foreign Policy Instruments Service

CHAR 12/106

B-1049 Bruxelles/Brussel

BELGIA

E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu

Tel.: +32 22955585

Faks: +32 22990873


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/12


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 360/2011

z dnia 12 kwietnia 2011 r.

dotyczące wykonania art. 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 204/2011 z dnia 2 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (1), w szczególności jego art. 16 ust. 1 i 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 2 marca 2011 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii.

(2)

Zważywszy na powagę sytuacji panującej w Libii, do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku III do rozporządzenia (UE) nr 204/2011, należy dodać kolejne osoby i podmioty.

(3)

Ponadto należy usunąć jedną osobę z wykazu zamieszczonego w załączniku III oraz należy zaktualizować informacje dotyczące niektórych osób i podmiotów wymienionych w wykazach zamieszczonych w załącznikach II i III do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załączniki II i III do rozporządzenia (UE) nr 204/2011 zastępuje się tekstem znajdującym się, odpowiednio, w załącznikach I i II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 12 kwietnia 2011 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 58 z 3.3.2011, s. 1.


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK II

Wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w art. 6 ust. 1

1.

QADHAFI, Aisha Muammar

Data urodzenia: 1978. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Córka Muammara QADHAFIEGO. Blisko związana z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

2.

QADHAFI, Hannibal Muammar

Numer paszportu: B/002210. Data urodzenia: 20/09/1975. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

3.

QADHAFI, Khamis Muammar

Data urodzenia: 1978. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Dowódca zbrojnych oddziałów biorących udział w tłumieniu demonstracji.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

4.

QADHAFI, Muammar Mohammed Abu Minyar

Data urodzenia: 1942. Miejsce urodzenia: Syrta, Libia.

Przywódca rewolucji, najwyższy dowódca sił zbrojnych. Odpowiedzialny za nakazanie tłumienia demonstracji i przypadki łamania praw człowieka.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

5.

QADHAFI, Mutassim

Data urodzenia: 1976. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego. Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

6.

QADHAFI, Saif al-Islam

Dyrektor w fundacji Qadhafiego. Numer paszportu: B014995. Data urodzenia: 25.06.1972. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Wystąpienia publiczne podżegające do przemocy wobec demonstrantów.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

7.

DORDA, Abu Zayd Umar

Stanowisko: Dyrektor w organizacji bezpieczeństwa zewnętrznego.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

8.

JABIR, Abu Bakr Yunis, generał dywizji

Stanowisko: Minister obrony Tytuł: generał dywizji.

Data urodzenia: 1952. Miejsce urodzenia: Jalo, Libia

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

9.

MATUQ, Matuq Mohammed

Stanowisko: Sekretarz ds. usług komunalnych

Data urodzenia: 1956. Miejsce urodzenia: Khoms, Libia

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

10.

QADHAFI, Mohammed Muammar

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data urodzenia: 1970. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

11.

QADHAFI, Saadi

Stanowisko: Dowódca sił specjalnych Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Dowódca zbrojnych oddziałów biorących udział w tłumieniu demonstracji.

Data urodzenia: 27/05/1973. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

12.

QADHAFI, Saif al-Arab

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data urodzenia: 1982. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

13.

AL-SENUSSI, Abdullah, pułkownik

Stanowisko: Dyrektor wywiadu wojskowego

Data urodzenia: 1949. Miejsce urodzenia: Sudan

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

Podmioty

1.

Central Bank of Libya (Centralny Bank Libii – CBL)

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 10.3.2011)

2.

Libyan Investment Authority

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

alias: Libyan Arab Foreign Investment Company (LAFICO) 1 Fateh Tower Office No. 99, 22nd Floor, Borgaida Street, Tripoli, 1103 Libya

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 10.3.2011)

3.

Libyan Foreign Bank

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 10.3.2011)

4.

Libyan Africa Investment Portfolio

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

Jamahiriya Street, LAP Building, PO Box 91330, Tripoli, Libya

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 10.3.2011)

5.

Libyan National Oil Corporation

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

Bashir Saadwi Street, Tripoli, Tarabulus, Libya

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011”


ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK III

Wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w art. 6 ust. 2

Osoby

 

Nazwisko i imię

Informacje umożliwiające identyfikację

Powody

Data umieszczenia w wykazie

1.

ABDULHAFIZ, Mas’ud, pułkownik

Stanowisko: dowódca sił zbrojnych

3 miejsce w hierarchii dowódców sił zbrojnych. Istotna rola w wywiadzie wojskowym.

28.2.2011

2.

ABDUSSALAM, Abdussalam Mohammed

Stanowisko: dowódca oddziałów antyterrorystycznych w Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego.

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia

Znaczący członek Komitetu Rewolucyjnego.

Bliski współpracownik Muammara QADHAFIEGO.

28.2.2011

3.

ABU SHAARIYA

Stanowisko: zastępca dowódcy w Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego

Znaczący członek reżimu.

Szwagier Muammara QADHAFIEGO.

28.2.2011

4.

ASHKAL, Al-Barrani

Stanowisko: zastępca dyrektora wywiadu wojskowego

Wysoki rangą członek reżimu.

28.2.2011

5.

ASHKAL, Omar

Stanowisko: szef Ruchu Komitetów Rewolucyjnych

Miejsce urodzenia: Syrta, Libia

Komitety Rewolucyjne były zaangażowane w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

28.2.2011

6.

AL-BAGHDADI, dr Abdulqader Mohammed

Stanowisko: szef biura łącznikowego Komitetów Rewolucyjnych. Nr paszportu: B010574

Data urodzenia: 1 lipca 1950 r.

Komitety Rewolucyjne były zaangażowane w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

28.2.2011

7.

DIBRI, Abdulqader Yusef

Stanowisko: szef ochrony osobistej Muammara QADHAFIEGO

Data urodzenia: 1946

Miejsce urodzenia: Houn, Libia

Odpowiedzialny za bezpieczeństwo reżimu. W przeszłości kierował aktami przemocy wobec dysydentów.

28.2.2011

8.

QADHAF AL-DAM, Ahmed Mohammed

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Egipt

Kuzyn Muammara QADHAFIEGO. Uważa się, że od roku 1995 dowodzi elitarnym batalionem wojskowym odpowiedzialnym za ochronę osobistą Qadhafiego i że odgrywa kluczową rolę w Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego. Zaangażowany w planowanie operacji przeciwko libijskim dysydentom za granicą i bezpośrednio zaangażowany w działalność terrorystyczną.

28.2.2011

9.

QADHAF AL-DAM, Sayyid Mohammed

Data urodzenia: 1948

Miejsce urodzenia: Syrta, Libia

Kuzyn Muammara QADHAFIEGO. W latach 80. XX wieku był zamieszany w kampanię zamachów na dysydentów i prawdopodobnie odpowiedzialny za liczne przypadki zabójstw w Europie. Uważa się również, że był zaangażowany w zakup broni.

28.2.2011

10.

AL-BARASSI, Safia Farkash

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Al Bayda, Libia

Żona Muammara QADHAFIEGO.

Blisko związana z reżimem.

28.2.2011

11.

SALEH, Bachir

Data urodzenia: 1946

Miejsce urodzenia: Traghen

Szef gabinetu przywódcy.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

12.

TOHAMI, Khaled, generał

Data urodzenia: 1946

Miejsce urodzenia: Genzur

Dyrektor Biura Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

13.

FARKASH, Mohammed Boucharaya

Data urodzenia: 1 lipca 1949 r.

Miejsce urodzenia: Al-Bayda

Dyrektor wywiadu w Biurze Bezpieczeństwa Zewnętrznego.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

14.

ZARTI, Mustafa

Data urodzenia: 29 marca 1970 r., obywatel Austrii (paszport nr P1362998, ważny od 6 listopada 2006 r. do 5 listopada 2016 r.)

Blisko związany z reżimem; wiceprezes „Libyan Investment Authority”, członek zarządu National Oil Corporation i wiceprezes banku First Energy Bank w Bahrajnie.

10.3.2011

15.

EL-KASSIM ZOUAI, Mohamed Abou

 

Sekretarz generalny Powszechnego Kongresu Ludowego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

16.

AL-MAHMOUDI, Baghdadi

 

Premier w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

17.

HIJAZI, Mohamad Mahmoud

 

Minister zdrowia i środowiska w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

18.

ZLITNI, Abdelhaziz

Data urodzenia: 1935

Minister planowania i finansów w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

19.

HOUEJ, Mohamad Ali

Data urodzenia: 1949.

Miejsce urodzenia: Al-Azizia (okolice Trypolisu)

Minister przemysłu, gospodarki i handlu w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

20.

AL-GAOUD, Abdelmajid

Data urodzenia: 1943

Minister rolnictwa i zasobów zwierzęcych i morskich w rządzie pułkownika Qadhafiego.

21.3.2011

21.

AL-CHARIF, Ibrahim Zarroug Zarroug

 

Minister spraw społecznych w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

22.

FAKHIRI, Abdelkebir Mohamad

Data urodzenia: 4 maja 1963 r.

Nr paszportu: B/014965 (ważny do końca 2013 roku)

Minister edukacji, szkolnictwa wyższego i badań w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

23.

ZIDANE, Mohamad Ali

Data urodzenia: 1958

Nr paszportu: B/0105075 (ważny do końca 2013 roku)

Minister transportu w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

24.

MANSOUR, Abdallah

Data urodzenia: 8 lipca 1954 r.

Nr paszportu: B/014924 (ważny do końca 2013 roku)

Bliski współpracownik pułkownika Qadhafiego, pierwszoplanowa rola w służbach bezpieczeństwa; były dyrektor radia i telewizji; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

25.

AL QADHAFI, Quren Salih Salih Quren

 

Ambasador Libii w Czadzie. Opuścił Czad i udał się do okręgu Sabha. Bezpośrednio zaangażowany w rekrutowanie najemników reżimu i koordynowanie ich działań.

12.4.2011

26.

AL KUNI, Amid Husain, pułkownik

 

Gubernator okręgu Ghat (południowa część Libii). Bezpośrednio zaangażowany w rekrutowanie najemników.

12.4.2011


Podmioty

 

Nazwa

Informacje umożliwiające identyfikację

Powody

Data umieszczenia w wykazie

1.

Libyan Housing and Infrastructure Board (HIB)

Tajora, Tripoli, Libia Numer ustawy: 60/2006 uchwalona przez Powszechny Komitet Ludowy Libii

Tel.: +218 21 369 1840,

Faks: +218 21 369 6447

http://www.hib.org.ly

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

10.3.2011

2.

Economic and Social Development Fund (ESDF)

Qaser Bin Ghasher road Salaheddine Cross - BP: 93599 Libya-Tripoli

Telefon: +218 21 490 8893

Fax: +218 21 491 8893 – E-mail: info@esdf.ly

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego; potencjalne źródło jego finansowania.

21.3.2011

3.

Libyan Arab African Investment Company (LAAICO)

Strona internetowa: http://www.laaico.com

Spółka założona w roku 1981.

76351 Janzour-Libya.

81370 Tripoli-Libya

Tel.: 00 218 (21) 4890146 – 4890586 - 4892613

Faks: 00 218 (21) 4893800 - 4891867

E-mail: info@laaico.com

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego; potencjalne źródło jego finansowania.

21.3.2011

4.

Gaddafi International Charity and Development Foundation

Dane kontaktowe administracji: Hay Alandalus – Jian St. – Tripoli – PoBox: 1101 – LIBYA Tel.: (+218) 214778301 - Faks: (+218) 214778766; e-mail: info@gicdf.org

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego; potencjalne źródło jego finansowania.

21.3.2011

5.

Fundacja Waatassimou

Z siedzibą w Trypolisie.

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego; potencjalne źródło jego finansowania.

21.3.2011

6.

Centralne biuro libijskiego radia i telewizji (Libyan Jamahirya Broadcasting Corporation)

Dane kontaktowe:

Tel.: 00 218 21 444 59 26;

00 21 444 59 00;

Faks: 00 218 21 340 21 07

http://www.ljbc.net;

e-mail: info@ljbc.net

Publiczne podżeganie do nienawiści i przemocy przez udział w kampaniach dezinformacyjnych dotyczących stosowania przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

7.

Oddziały straży rewolucji (Revolutionary Guard Corps)

 

Zaangażowanie w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

8.

National Commercial Bank

Orouba Street

AlBayda,

Libya

Tel.:

+218 21-361-2429

Faks:

+218 21-446-705

www.ncb.ly

National Commercial Bank jest bankiem komercyjnym w Libii. Bank ten został utworzony w roku 1970 i ma siedzibę w Al-Bajdzie w Libii. Ma oddziały w Trypolisie i w Al-Bajdzie, obsługuje także filie w Libii. W 100 % należy do rządu; potencjalne źródło finansowania reżimu.

21.3.2011

9.

Gumhouria Bank

Gumhouria Bank Building

Omar Al Mukhtar Avenue

Giaddal Omer Al Moukhtar

P.O. Box 685

Tarabulus

Tripoli

Libya

Tel.: +218 21-333-4035

+218 21-444-2541

+218 21-444-2544

+218 21-333-4031

Faks:

+218 21-444-2476

+218 21-333-2505

e-mail:

info@gumhouria-bank.com.ly

Strona internetowa:

www.gumhouria-bank.com.ly

Gumhouria Bank jest bankiem komercyjnym w Libii. Bank ten został utworzony w roku 2008 przez połączenie banków Al Ummah i Gumhouria. W 100 % należy do rządu; potencjalne źródło finansowania reżimu.

21.3.2011

10.

Sahara Bank

Sahara Bank Building

First of September Street

P.O. Box 270

Tarabulus

Tripoli

Libya

Tel.:

+218 21-379-0022

Faks:

+218 21-333-7922

e-mail:

info@saharabank.com.ly

Strona internetowa:

www.saharabank.com.ly

Sahara Bank jest bankiem komercyjnym w Libii. W 81 % należy do rządu; potencjalne źródło finansowania reżimu.

21.3.2011

11.

Azzawia (Azawiya) Refining

P.O. Box 6451

Tripoli

Libya

+218 023 7976 26778

http://www.arc.com.ly

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

12.

Ras Lanuf Oil and Gas Processing Company (RASCO)

Ras Lanuf Oil and Gas Processing Company Building

Ras Lanuf City

P.O. Box 2323

Libya

Tel.: +218 21-360-5171

+218 21-360-5177

+218 21-360-5182

Faks: +218 21-360-5174

E-mail: info@raslanuf.ly

Strona internetowa: www.raslanuf.ly

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

13.

Brega

Siedziba główna: Azzawia / coast road

P.O. Box Azzawia 16649

Tel.: 2 – 625021-023 / 3611222

Faks: 3610818

Teleks: 30460 / 30461 / 30462

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

14.

Sirte Oil Company

Sirte Oil Company Building

Marsa Al Brega Area

P.O. Box 385

Tarabulus

Tripoli

Libya

Tel.:

+218 21-361-0376

+218 21-361-0390

Faks:

+218 21-361-0604

+218 21-360-5118

E-mail: info@soc.com.ly

Strona internetowa: www.soc.com.ly

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

15.

Waha Oil Company

Waha Oil Company

Office Location: Off Airport Road

Tripoli

Tarabulus

Libya

Postal Address: P.O. Box 395

Tripoli

Libya

Tel.: +218 21-3331116

Faks: +218 21-3337169

Teleks: 21058

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

16.

Libyan Agricultural Bank (inne nazwy:. Agricultural Bank; Al Masraf Al Zirae Agricultural Bank; Al Masraf Al Zirae; Libyan Agricultural Bank)

El Ghayran Area, Ganzor El Sharqya, P.O. Box 1100, Tripoli, Libya; Al Jumhouria Street, East Junzour, Al Gheran, Tripoli, Libya; E-mail: agbank@agribankly.org; SWIFT/BIC AGRULYLT (Libya);

Tel.: (218)214870586;

(218) 214870714;

(218) 214870745;

(218) 213338366;

(218) 213331533;

(218) 213333541;

(218) 213333544;

(218) 213333543;

(218) 213333542;

Faks: (218) 214870747;

(218) 214870767;

(218) 214870777;

(218) 213330927;

(218) 213333545

Libijska jednostka zależna Central Bank of Libya.

12.4.2011

17.

Tamoil Africa Holdings Limited (inna nazwa: Oil Libya Holding Company)

 

Libijska jednostka zależna Libyan Africa Investment Portfolio.

12.4.2011

18.

Al-Inma Holding Co. for Services Investments

 

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

19.

Al-Inma Holding Co. For Industrial Investments

 

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

20.

Al-Inma Holding Company for Tourism Investment

Hasan al-Mashay Street (off al-Zawiyah Street)

Tel.: (218) 213345187

Faks: +218.21.334.5188

E-mail: info@ethic.ly

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

21.

Libyan Holding Company for Development and Investment

 

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

22.

Al-Inma Holding Co. for Construction and Real Estate Developments

 

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

23.

First Gulf Libyan Bank

The 7th of November Street, P.O. Box 81200, Tripoli, Libya; SWIFT/BIC FGLBLYLT (Libya);

Tel.: (218) 213622262;

Faks: (218) 213622205

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

24.

LAP Green Networks (inna nazwa: LAP Green Holding Company)

 

Libijska jednostka zależna Libyan Africa Investment Portfolio.

12.4.2011

25.

National Oil Wells and Drilling and Workover Company (inne nazwy: National Oil Wells Chemical and Drilling and Workover Equipment Co.; National Oil Wells Drilling And Workover Equipment Co.)

National Oil Wells Drilling and Workover Company Building, Omar Al Mokhtar Street, P.O. Box 1106, Tarabulus,Tripoli, Libya [LIBYA2]

Tel: (218) 213332411;

(218) 213368741;

(218) 213368742

Faks: (218) 214446743

E-mail: info@nwd-ly.com

Strona internetowa:www.nwd-ly.com

Libijska jednostka zależna National Oil Corporation (NOC).

Spółka utworzona w 2010 roku przez połączenie National Drilling Co. i National Company for Oil Wells Services.

12.4.2011

26.

North African Geophysical Exploration Company (inne nazwy: NAGECO; North African Geophysical Exploration)

Airport Road, Ben Ghasir 6.7 KM, Tripoli, Libya [LIBYA2]

Tel.: (218) 215634670/4

Faks: (218) 215634676

E-mail: nageco@nageco.com

Strona internetowa: www.nageco.com

Libijska jednostka zależna National Oil Corporation

W 2008 roku NOC nabyła 100 % udziałów NAGECO.

12.4.2011

27.

National Oil Fields and Terminals Catering Company

Airport Road Km 3, Tripoli, Libya

Libijska jednostka zależna National Oil Corporation.

12.4.2011

28.

Mabruk Oil Operations

Dat El-Emad 2, Ground Floor, PO Box 91171, Tripoli.

Joint Venture koncernu Total i National Oil Corporation.

12.4.2011

29.

Zuietina Oil Company (inne nazwy: ZOC; Zueitina)

Zueitina Oil Building, Sidi Issa Street, Al Dahra Area, P.O. Box 2134, Tripoli, Libya

Joint Venture koncernu Occidental i National Oil Corporation.

12.4.2011

30.

Harouge Oil Operations (inne nazwy: Harouge; Veba Oil Libya GMBH)

Al Magharba Street, P.O. Box 690, Tripoli, Libya

Joint Venture koncernu Petro Canada i National Oil Corporation.

12.4.2011

31.

Jawaby Property Investment Limited

Cutlers Farmhouse, Marlow Road, Lane End, High Wycombe, Buckinghamshire, UK Inne informacje: nr rejestracyjny 01612618 (UK)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna National Oil Corporation.

12.4.2011

32.

Tekxel Limited

One Wood Street, London, UK Inne informacje: nr rejestracyjny 02439691

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna National Oil Corporation.

12.4.2011

33.

Sabtina Ltd

530-532 Elder Gate, Elder House, Milton Keynes, UK

Inne informacje: nr rejestracyjny 01794877 (UK)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

34.

Dalia Advisory Limited (LIA sub)

11 Upper Brook Street, London, UK Inne informacje: nr rejestracyjny 06962288 (UK)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

35.

Ashton Global Investments Limited

Woodbourne Hall, PO Box 3162, Road Town, Tortola, British Virgin Islands Inne informacje: nr rejestracyjny 1510484 (BVI)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

36.

Capitana Seas Limited

c/o Trident Trust Company (BVI) Ltd, Trident Chambers, PO Box 146, Road Town, Tortola, British Virgin Islands

Inne informacje: nr rejestracyjny 1526359 (BVI)

Zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie podmiot należący do Saadi Qadhafiego.

12.4.2011

37.

Kinloss Property Limited

Woodbourne Hall, PO Box 3162, Road Town, Tortola, British Virgin Islands Inne informacje: nr rejestracyjny 1534407 (BVI)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

38.

Baroque Investments Limited

c/o ILS Fiduciaries (IOM) Ltd, First Floor, Millennium House, Victoria Road, Douglas, Isle of Man

Inne informacje: nr rejestracyjny 59058C (IOM)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

39.

Mediterranean Oil Services Company (a.k.a. Mediterranean Sea Oil Services Company)

Bashir El Saadawy Street, P.O. Box 2655, Tripoli, Libya.

Podmiot należący do lub kontrolowany przez NOC.

12.4.2011

40.

Mediterranean Oil Services GMBH (a.k.a. MED OIL OFFICE DUESSELDORF, a.k.a. MEDOIL)

Werdener strasse 8

Duesseldorf

Nordhein - Westfalen, 40227

Germany

Podmiot należący do lub kontrolowany przez NOC.

12.4.2011

41.

Libyan Arab Airlines

P.O.Box 2555

Haiti street

Tripoli, Libya

HQ Phone: + 218 (21) 602 093

HQ Fax: + 218 (22) 30970

Podmiot należący całkowicie do rządu Libii.

12.4.2011”


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/22


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 361/2011

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie Enterococcus faecium NCIMB 10415 jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych (posiadacz zezwolenia DSM Nutritional Products Ltd, reprezentowany przez DSM Nutritional Products Sp. z o.o) oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 943/2005

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 1831/2003 przewiduje się udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń. W art. 10 tego rozporządzenia przewiduje się ponowną ocenę dodatków dopuszczonych na podstawie dyrektywy Rady 70/524/EWG (2).

(2)

Zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG zezwolono na stosowanie preparatu Enterococcus faecium NCIMB 10415 jako dodatku paszowego bez ograniczeń czasowych – u cieląt w wieku do 6 miesięcy rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1288/2004 (3), u kurcząt rzeźnych i tuczników rozporządzeniem Komisji (WE) nr 943/2005 (4), u macior rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1200/2005 (5), u prosiąt rozporządzeniem Komisji (WE) nr 252/2006 (6) oraz u kotów i psów rozporządzeniem Komisji (WE) nr 102/2009 (7). Dodatek ten został następnie wpisany do wspólnotowego rejestru dodatków paszowych jako istniejący produkt, zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 w związku z art. 7 tego rozporządzenia złożony został wniosek o ponowną ocenę Enterococcus faecium NCIMB 10415 jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 22 czerwca 2010 r. (8), że Enterococcus faecium NCIMB 10415 w proponowanych warunkach stosowania nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko i że dodatek ten może potencjalnie zwiększać końcową masę ciała kurcząt rzeźnych. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczegółowych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie dotyczące metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. dodatków paszowych ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena Enterococcus faecium NCIMB 10415 dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

(6)

W związku z udzieleniem niniejszym rozporządzeniem nowego zezwolenia należy skreślić wpis dotyczący stosowania Enterococcus faecium NCIMB 10415 u kurcząt rzeźnych w rozporządzeniu (WE) nr 943/2005.

(7)

Ponieważ zmiany warunków udzielenia zezwolenia nie są związane z kwestiami bezpieczeństwa, właściwe jest zezwolenie na okres przejściowy w celu pozbycia się istniejących zapasów premiksów i mieszanek paszowych.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat wyszczególniony w załączniku I, należący do kategorii „dodatki zootechniczne” i do grupy funkcjonalnej „stabilizatory flory jelitowej”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w tymże załączniku.

Artykuł 2

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 943/2005 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Premiksy i mieszanki paszowe zawierające Enterococcus faecium NCIMB 10415 oznakowane zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG mogą być nadal wprowadzane do obrotu i stosowane do wyczerpania zapasów.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dz.U. L 270 z 14.12.1970, s. 1.

(3)  Dz.U. L 243 z 15.7.2004, s. 10.

(4)  Dz.U. L 159 z 22.6.2005, s. 6.

(5)  Dz.U. L 195 z 27.7.2005, s. 6.

(6)  Dz.U. L 44 z 15.2.2006, s. 3.

(7)  Dz.U. L 34 z 4.2.2009, s. 8.

(8)  Dziennik EFSA 2010, 8(7):1661.


ZAŁĄCZNIK I

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

CFU/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria: dodatki zootechniczne. Grupa funkcjonalna: stabilizatory flory jelitowej

4b1705

DSM Nutritional Products Ltd, reprezentowany przez DSM Nutritional Products Sp. z o.o.

Enterococcus faecium

NCIMB 10415

 

Skład dodatku

Preparat Enterococcus faecium

NCIMB 10415 o minimalnej zawartości:

 

postać powlekana (szelakiem):

2 × 1010 CFU/g dodatku;

 

pozostałe formy mikrokapsułek:

1 × 1010 CFU/g dodatku

 

Charakterystyka substancji czynnej

Enterococcus faecium

NCIMB 10415

 

Metoda analityczna  (1)

Oznaczanie liczby: metoda posiewu powierzchniowego na agarze z żółcią, eskuliną i azydkiem

Identyfikacja: elektroforeza w zmiennym pulsowym polu elektrycznym (PFGE)

Kurczęta rzeźne

 

3 × 108

1.

W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, długość okresu przechowywania oraz stabilność granulowania.

2.

Dozwolone stosowanie w paszy zawierającej dopuszczone kokcydiostatyki: dekokwinat, sól sodową monenzyny, chlorowodorek robenidyny, diklazuril lub semduramycynę.

4 maja 2021 r.


(1)  Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego Unii Europejskiej ds. dodatków paszowych: www.irmm.jrc.be/crl-feed-additives.


ZAŁĄCZNIK II

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 943/2005 otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK I

Nr WE

 

Dodatek

Wzór chemiczny, opis

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

CFU/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej

Mikroorganizmy

E 1705

 

Enterococcus faecium

NCIMB 10415

Preparat Enterococcus faecium o minimalnej zawartości:

 

postać mikrokapsułek:

1,0 × 1010 CFU/g dodatku;

 

postać granulatu:

3,5 × 1010 CFU/g dodatku

Tuczniki

0,35 × 109

1,0 × 109

W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, długość okresu przechowywania oraz stabilność granulowania.

Bez ograniczeń czasowych”


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/26


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 362/2011

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

zmieniające, w odniesieniu do substancji monepantel, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 14 w związku z jego art. 17,

uwzględniając opinię Europejskiej Agencji Leków wydaną przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Maksymalny limit pozostałości substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej należy określać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

(2)

Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego określono w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (2).

(3)

Obecnie monepantel jest wymieniony w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 jako substancja dopuszczona do stosowania u owiec i kóz w zastosowaniu do mięśni, tłuszczu, wątroby i nerek, z wyjątkiem zwierząt, których mleko jest przeznaczone do spożycia przez ludzi. Tymczasowe maksymalne limity pozostałości (zwane dalej „MLP”) dla tej substancji wyznaczone w odniesieniu do kóz przestają obowiązywać dnia 1 stycznia 2011 r.

(4)

Do Europejskiej Agencji Leków wpłynął wniosek w sprawie przesunięcia daty wygaśnięcia tymczasowych MLP dla istniejącego wpisu dotyczącego monepantelu w odniesieniu do kóz.

(5)

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił przedłużenie okresu, w którym obowiązywać mają tymczasowe MLP dla monepantelu w odniesieniu do kóz.

(6)

Należy zatem zmienić wpis dotyczący monepantelu w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010, tak aby przedłużyć obowiązywanie tymczasowych MLP w odniesieniu do kóz. Tymczasowe MLP określone w tej tabeli dla monepantelu w odniesieniu do kóz powinny obowiązywać do dnia 1 stycznia 2012 r.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.

(2)  Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Wpis dotyczący monepantelu w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 otrzymuje brzmienie:

Substancja farmakologicznie czynna

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierząt

MLP

Tkanki docelowe

Inne przepisy (na podstawie art. 14 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 470/2009)

Klasyfikacja terapeutyczna

„Monepantel

Sulfon monepantelu

Owce

700 μg/kg

7 000 μg/kg

5 000 μg/kg

2 000 μg/kg

Mięśnie

Tłuszcz

Wątroba

Nerki

Nie stosować u zwierząt, których mleko przeznaczone jest do spożycia przez ludzi

Środki przeciwpasożytnicze/Środki przeciw endopasożytom

Kozy

700 μg/kg

7 000 μg/kg

5 000 μg/kg

2 000 μg/kg

Mięśnie

Tłuszcz

Wątroba

Nerki

Tymczasowe MLP tracą ważność z dniem 1 stycznia 2012 r.

Nie stosować u zwierząt, których mleko przeznaczone jest do spożycia przez ludzi

Środki przeciwpasożytnicze/Środki przeciw endopasożytom”


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/28


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 363/2011

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

zmieniające, w odniesieniu do substancji izoeugenol, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 14 w związku z jego art. 17,

uwzględniając opinię Europejskiej Agencji Leków wydaną przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Maksymalny limit pozostałości substancji farmakologicznie czynnych przeznaczonych do stosowania w Unii w weterynaryjnych produktach leczniczych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, bądź w produktach biobójczych stosowanych w produkcji zwierzęcej należy określać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 470/2009.

(2)

Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikację w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego określono w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (2).

(3)

Do Europejskiej Agencji Leków złożono wniosek w sprawie określenia maksymalnych limitów pozostałości (zwanych dalej „MLP”) izoeugenolu w odniesieniu do łososia szlachetnego i pstrąga tęczowego.

(4)

Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych zalecił określenie MLP izoeugenolu w odniesieniu do gatunków ryb w zastosowaniu do mięśni i skóry w naturalnych proporcjach.

(5)

Należy zatem zmienić tabelę 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010, tak aby włączyć do niej MLP substancji izoeugenol w odniesieniu do gatunków ryb.

(6)

Należy zapewnić podmiotom, których to dotyczy, odpowiednią ilość czasu na wprowadzenie środków niezbędnych do spełnienia nowych wymogów w zakresie MLP.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 14 lipca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 152 z 16.6.2009, s. 11.

(2)  Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Do tabeli 1 załącznika do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 dodaje się następującą substancję, zachowując porządek alfabetyczny:

Substancja farmakologicznie czynna

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierząt

MLP

Tkanki docelowe

Inne przepisy (na podstawie art. 14 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 470/2009)

Klasyfikacja terapeutyczna

„Izoeugenol

Izoeugenol

Ryby

6 000 μg/kg

Mięśnie i skóra w naturalnych proporcjach

Nie dotyczy

Środki działające na układ nerwowy/Środki działające na ośrodkowy układ nerwowy”


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/30


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 364/2011

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

w sprawie zmiany załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 798/2008 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2008 w odniesieniu do programu zwalczania Salmonelli u niektórych gatunków drobiu i w jego jajach w Chorwacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz w sprawie sprostowania rozporządzenia Komisji (UE) nr 925/2010 i (UE) nr 955/2010

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 9 ust. 2 lit. b),

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania Salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność (2), w szczególności jego art. 10 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (3), w szczególności jej art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (4) określono wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych dla przywozu do Unii i tranzytu przez jej terytorium tych towarów. Zgodnie z tym rozporządzeniem przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium objętych nim towarów jest dozwolony jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup wymienionych w kolumnach 1 i 3 tabeli w części 1 załącznika I do tego rozporządzenia.

(2)

Definicja jaj ustanowiona w pkt 5.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (5) nie obejmuje jaj gotowanych, natomiast obejmuje je definicja produktów jajecznych ustanowiona w pkt 7.3 załącznika I do tego rozporządzenia. W związku z powyższym we wzorze świadectwa weterynaryjnego dla produktów jajecznych, ustanowionego w części 2 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, należy uwzględnić również właściwy kod Zharmonizowanego Systemu (HS) Światowej Organizacji Celnej dla jaj gotowanych, tj. 04.07.

(3)

Jeżeli produkty jajeczne objęte kodem HS 04.07, pochodzące z obszaru objętego ograniczeniami ze względu na zdrowie zwierząt, są przywożone do Unii, jest konieczne, aby produkty te były poddane odpowiedniej obróbce w celu inaktywacji czynników chorobotwórczych. W tym celu należy uwzględnić niektóre rodzaje obróbki produktów jajecznych zalecane w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) jako standardy w handlu międzynarodowym i włączyć je do poświadczenia zdrowia zwierząt w części II wzoru świadectwa weterynaryjnego dla produktów jajecznych.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić wzór świadectwa weterynaryjnego dla produktów jajecznych ustanowiony w części 2 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

(5)

W rozporządzeniu (WE) nr 2160/2003 ustanowiono wymogi w zakresie zwalczania Salmonelli w różnych populacjach drobiu w Unii. Zgodnie z tymi wymogami wpisanie do wykazów przewidzianych w prawodawstwie unijnym lub zachowanie w tych wykazach – dla odpowiednich gatunków lub kategorii – państw trzecich, z których państwa członkowskie mogą dokonywać przywozu zwierząt lub jaj wylęgowych objętych wspomnianym rozporządzeniem, uzależnione jest od przedłożenia Komisji przez dane państwo trzecie programu zwalczania Salmonelli dającego gwarancje równoważne gwarancjom zawartym w narodowych programach zwalczania Salmonelli w państwach członkowskich.

(6)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1291/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. dotyczącym zatwierdzenia programów zwalczania Salmonelli w niektórych krajach trzecich zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zawierającym wykaz programów nadzoru pod kątem ptasiej grypy w niektórych krajach trzecich i zmieniającym załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 (6) zatwierdzono programy zwalczania przedłożone przez Chorwację w dniu 11 marca 2008 r. w odniesieniu do Salmonelli u drobiu hodowlanego gatunku Gallus gallus i jego jaj wylęgowych, kur niosek gatunku Gallus gallus i ich jaj spożywczych, a także jednodniowych piskląt gatunku Gallus gallus przeznaczonych do celów hodowlanych lub do znoszenia jaj.

(7)

Programy zwalczania przedłożone przez Chorwację w dniu 11 marca 2008 r. zawierały także gwarancje wymagane rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003 w odniesieniu do zwalczania Salmonelli we wszystkich innych stadach Gallus gallus. W związku z powyższym programy te również należy zatwierdzić. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1291/2008.

(8)

Należy zmienić wpis dla Chorwacji w wykazie w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, aby uwzględnić zatwierdzenie programów zwalczania Salmonelli we wszystkich stadach Gallus gallus.

(9)

Decyzją Komisji 2007/843/WE z dnia 11 grudnia 2007 r. dotyczącą zatwierdzenia programów zwalczania Salmonelli w stadach hodowlanych gatunku Gallus gallus w niektórych krajach trzecich zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniającą decyzję 2006/696/WE w odniesieniu do pewnych wymagań zdrowia publicznego w przywozie drobiu i jaj wylęgowych (7) zatwierdzono przedłożone przez Tunezję programy zwalczania Salmonelli w stadach kur hodowlanych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003. Ponieważ Tunezja zaprzestała stosowania tego programu, we wspomnianej decyzji, zmienionej decyzją Komisji 2011/238/UE (8), skreślono programy przedłożone przez to państwo trzecie. Należy zatem zmienić wpis dla Tunezji w wykazie w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, aby uwzględnić to skreślenie.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 798/2008 i (WE) nr 1291/2008.

(11)

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 925/2010 z dnia 15 października 2010 r. zmieniające decyzję 2007/777/WE i rozporządzenie (WE) nr 798/2008 w odniesieniu do tranzytu przez Unię mięsa drobiowego i produktów z mięsa drobiowego z Rosji (9), zawiera oczywisty błąd we wpisie dla Izraela (IL-2) w kolumnie 7 tabeli w załączniku II do tego rozporządzenia, który należy sprostować. Sprostowane rozporządzenie powinno być stosowane od daty wejścia w życie tego rozporządzenia.

(12)

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 955/2010 z dnia 22 października 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 798/2008 w odniesieniu do stosowania szczepionek przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu (10) zawiera błąd we wzorze świadectwa weterynaryjnego dla mięsa drobiu (POU) ustanowionym w załączniku do tego rozporządzenia. Błąd ten dotyczy wpisu „Rodzaj obróbki”, który błędnie wprowadzono w części I (Dane przesyłki) w rubryce I.28 tego świadectwa. Wpis „Rodzaj obróbki” nie ma zastosowania do mięsa drobiu i należy go usunąć ze wzoru tego świadectwa. Błąd ten powinien zostać poprawiony.

(13)

Należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić państwom członkowskim oraz branży podjęcie środków niezbędnych do zapewnienia zgodności z mającymi zastosowanie wymogami dotyczącymi świadectw weterynaryjnych w następstwie sprostowania do rozporządzenia (UE) nr 955/2010.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (UE) nr 925/2010 i (UE) nr 955/2010.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 798/2008

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1291/2008

Artykuł 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2008 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Zatwierdza się programy zwalczania, przedłożone Komisji przez Chorwację w dniu 11 marca 2008 r. zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003, w odniesieniu do Salmonelli we wszystkich stadach Gallus gallus.”.

Artykuł 3

Sprostowanie do rozporządzenia (UE) nr 925/2010

W załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 925/2010 we wpisie dla Izraela (IL-2) w kolumnie 7 wprowadza się następujące sprostowania:

a)

w rzędzie odnoszącym się do wzorów świadectw weterynaryjnych „BPR, BPP, DOC, DOR, HEP, HER, SRP” datę „1.5.2010” zastępuje się literą „A”;

b)

w rzędzie odnoszącym się do wzoru świadectwa weterynaryjnego „WGM” skreśla się literę „A”.

Artykuł 4

Sprostowanie do rozporządzenia (UE) nr 955/2010

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 955/2010 w lit. a) w rubryce I.28 części I wzoru świadectwa weterynaryjnego dla mięsa drobiu (POU) skreśla się słowa „Rodzaj obróbki”.

Artykuł 5

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 maja 2011 r.

Jednakże art. 3 stosuje się od dnia 5 listopada 2010 r., a art. 4 – od dnia 1 lipca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(2)  Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 1.

(3)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 74.

(4)  Dz.U. L 226 z 23.8.2008, s. 1.

(5)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

(6)  Dz.U. L 340 z 19.12.2008, s. 22.

(7)  Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 81.

(8)  Zob. s. 73 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(9)  Dz.U. L 272 z 16.10.2010, s. 1.

(10)  Dz.U. L 279 z 23.10.2010, s. 3.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w części 1 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

wpis dotyczący Chorwacji otrzymuje brzmienie:

„HR – Chorwacja

HR-0

Cały kraj

SPF

 

 

 

 

 

 

 

BPR, BPP, DOR, DOC, HEP, HER, SRA, SRP

 

N

 

 

A

 

ST0”

EP, E, POU, RAT, WGM

 

N

 

 

 

 

 

(ii)

wpis dotyczący Tunezji otrzymuje brzmienie:

„TN – Tunezja

TN-0

Cały kraj

SPF

 

 

 

 

 

 

 

DOR, BPR, BPP, HER

 

 

 

 

 

 

S0, ST0

WGM

VIII

 

 

 

 

 

 

EP, E, POU, RAT

 

 

 

 

 

 

S4”

b)

w części 2 wzór świadectwa weterynaryjnego dla przetworów jajecznych (EP) zastępuje się wzorem:

Wzór świadectwa weterynaryjnego dla przetworów jajecznych (EP)

Image

Image

Image


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/37


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 365/2011

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 14 kwietnia 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

EG

74,4

JO

78,3

MA

53,4

TN

113,1

TR

83,4

ZZ

80,5

0707 00 05

EG

152,2

TR

141,1

ZZ

146,7

0709 90 70

MA

82,8

TR

115,2

ZA

15,5

ZZ

71,2

0805 10 20

EG

56,1

IL

80,2

MA

50,5

TN

48,9

TR

74,0

ZZ

61,9

0805 50 10

EG

53,5

TR

48,6

ZZ

51,1

0808 10 80

AR

68,8

BR

79,1

CA

114,9

CL

92,7

CN

89,6

MK

50,2

NZ

116,0

US

124,4

UY

57,7

ZA

81,6

ZZ

87,5

0808 20 50

AR

95,2

CL

100,5

CN

55,8

US

72,1

ZA

91,5

ZZ

83,0


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DYREKTYWY

14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/39


DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI 2011/43/UE

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej wielosiarczku wapnia jako substancji czynnej i zmieniająca decyzję Komisji 2008/941/WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1112/2002 (2) i (WE) nr 2229/2004 (3) określają szczegółowe zasady realizacji czwartego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmował wielosiarczek wapnia.

(2)

Zgodnie z art. 24e rozporządzenia (WE) nr 2229/2004 wnioskodawca wycofał swoje poparcie dla włączenia tej substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania projektu sprawozdania z oceny. W rezultacie przyjęto decyzję Komisji 2008/941/WE z dnia 8 grudnia 2008 r. dotyczącą niewłączenia niektórych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające te substancje (4), stanowiącą o niewłączeniu wielosiarczku wapnia.

(3)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG pierwotny powiadamiający (zwany dalej wnioskodawcą) złożył nowy wniosek o zastosowanie procedury przyspieszonej przewidzianej w art. 14–19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (5).

(4)

Wniosek przedłożono Hiszpanii, państwu członkowskiemu, które zostało wyznaczone do pełnienia roli sprawozdawcy rozporządzeniem (WE) nr 2229/2004. Termin dotyczący procedury przyspieszonej został dotrzymany. Specyfikacja substancji czynnej i jej przewidywane zastosowania są takie same jak w przedmiocie decyzji 2008/941/WE. Wniosek ten spełnia również pozostałe wymogi materialne i proceduralne określone w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 33/2008.

(5)

Hiszpania oceniła dodatkowe dane przekazane przez wnioskodawcę i sporządziła dodatkowe sprawozdanie. W dniu 14 lutego 2010 r. przekazała je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanemu „Urzędem”) oraz Komisji. Urząd przedstawił dodatkowe sprawozdanie pozostałym państwom członkowskim i wnioskodawcy w celu umożliwienia im zgłoszenia uwag, a otrzymane uwagi przesłał Komisji. Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 33/2008, na wniosek Komisji, Urząd przedstawił Komisji wnioski dotyczące wielosiarczku wapnia w dniu 28 października 2010 r. (6). Projekt sprawozdania z oceny, sprawozdanie dodatkowe i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 11 marca 2011 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego wielosiarczku wapnia, opracowanego przez Komisję.

(6)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające wielosiarczek wapnia zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć wielosiarczek wapnia do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(7)

Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na włączenie substancji czynnej do załącznika I, w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających z tego faktu.

(8)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG zobowiązań wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwom członkowskim należy dać sześć miesięcy, licząc od daty włączenia, na dokonanie przeglądu istniejących zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających wielosiarczek wapnia w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny odpowiednio zmienić, zastąpić lub wycofać istniejące zezwolenia zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(9)

Doświadczenie zdobyte przy okazji wcześniejszych przypadków włączania substancji czynnych, ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (7), do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń obowiązków w zakresie dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(11)

Decyzja 2008/941/WE przewiduje niewłączenie wielosiarczku wapnia i cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję do dnia 31 grudnia 2011 r. Konieczne jest wykreślenie zapisu dotyczącego wielosiarczku wapnia w załączniku do tej decyzji.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/941/WE.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

W załączniku do decyzji 2008/941/WE skreśla się wiersz dotyczący wielosiarczku wapnia.

Artykuł 3

Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 30 listopada 2011 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 grudnia 2011 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 4

1.   Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG państwa członkowskie w miarę potrzeby odpowiednio zmieniają lub wycofują istniejące zezwolenia dla środków ochrony roślin zawierających wielosiarczek wapnia jako substancję czynną w terminie do dnia 30 listopada 2011 r.

Przed upływem tego terminu państwa członkowskie w szczególności weryfikują, czy spełnione są warunki wymienione w załączniku I do wspomnianej dyrektywy odnośnie do wielosiarczku wapnia, z wyjątkiem warunków wskazanych w części B pozycji odnoszącej się do tej substancji czynnej, oraz czy posiadacz zezwolenia zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 13 tej dyrektywy posiada dokumentację spełniającą wymogi załącznika II do wspomnianej dyrektywy lub dostęp do takiej dokumentacji.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie dokonają ponownej oceny każdego dopuszczonego środka ochrony roślin zawierającego wielosiarczek wapnia jako jedyną substancję czynną lub jako jedną z kilku substancji czynnych wyszczególnionych w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2011 r. zgodnie z jednolitymi zasadami określonymi w załączniku VI do dyrektywy 91/414/EWG, na podstawie dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku III do wymienionej dyrektywy i z uwzględnieniem części B pozycji dotyczącej wielosiarczku wapnia w załączniku I do tej dyrektywy. Na podstawie powyższej oceny państwa członkowskie określą, czy środek spełnia warunki ustanowione w art. 4 ust. 1 lit. b), c), d) i e) dyrektywy 91/414/EWG.

Po dokonaniu tych ustaleń państwa członkowskie:

a)

w przypadku środka zawierającego wielosiarczek wapnia jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 31 maja 2015 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego wielosiarczek wapnia jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie do dnia 31 maja 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, w zależności od tego, która z tych dwóch dat jest późniejsza.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2011 r.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2)  Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 14.

(3)  Dz.U. L 379 z 24.12.2004, s. 13.

(4)  Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 91.

(5)  Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 5.

(6)  Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, Wnioski z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej wielosiarczek wapnia. EFSA Journal 2010; 8(11):1890. [45 s.]. doi:10.2903/j.efsa.2010.1890. Dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu.

(7)  Dz.U. L 366 z 15.12.1992, s. 10.


ZAŁĄCZNIK

Na końcu tabeli w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG dodaje się pozycję w brzmieniu:

Nr

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data wejścia w życie

Data wygaśnięcia włączenia

Przepisy szczególne

„349

Wielosiarczek wapnia

Nr CAS: 1344 - 81 - 6

Nr CIPAC: 17

Wielosiarczek wapnia

≥ 290 g/kg

1 czerwca 2011 r.

31 maja 2021 r.

CZĘŚĆ A

Zezwala się wyłącznie na stosowanie w charakterze środka grzybobójczego.

CZĘŚĆ B

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad zawartych w załączniku VI należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego wielosiarczku wapnia, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 11 marca 2011 r.

W ramach ogólnej oceny państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

bezpieczeństwo użytkownika oraz zapewnienie, że warunki zezwolenia przewidują odpowiednie środki ochronne,

ochronę organizmów wodnych oraz niebędących przedmiotem zwalczania stawonogów, jak również zapewnienie, że warunki stosowania zawierają w miarę potrzeby środki ograniczające ryzyko.”


(1)  Dodatkowe informacje na temat identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/43


DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI 2011/44/UE

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej azadyrachtyny jako substancji czynnej i zmieniająca decyzję Komisji 2008/941/WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1112/2002 (2) i (WE) nr 2229/2004 (3) określają szczegółowe zasady realizacji czwartego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje azadyrachtynę.

(2)

Zgodnie z art. 24e rozporządzenia (WE) nr 2229/2004 wnioskodawca wycofał swoje poparcie dla włączenia tej substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania projektu sprawozdania z oceny. W rezultacie przyjęto decyzję Komisji 2008/941/WE z dnia 8 grudnia 2008 r. dotyczącą niewłączenia niektórych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające te substancje (4), stanowiącą o niewłączeniu azadyrachtyny.

(3)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG pierwotny powiadamiający (zwany dalej wnioskodawcą) złożył nowy wniosek o zastosowanie procedury przyspieszonej przewidzianej w art. 14–19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (5).

(4)

Wniosek przedłożono Niemcom, państwu członkowskiemu, które zostało wyznaczone do pełnienia roli sprawozdawcy rozporządzeniem (WE) nr 2229/2004. Termin dotyczący procedury przyspieszonej czostał dotrzymany. Specyfikacja substancji czynnej i jej przewidywane zastosowania są takie same jak w przedmiocie decyzji 2008/941/WE. Wniosek ten spełnia również pozostałe wymogi materialne i proceduralne określone w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 33/2008.

(5)

Niemcy oceniły dodatkowe dane przekazane przez wnioskodawcę i sporządziły dodatkowe sprawozdanie. W dniu 10 grudnia 2009 r. przekazały je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanemu „Urzędem”) oraz Komisji. Urząd przedstawił dodatkowe sprawozdanie pozostałym państwom członkowskim i wnioskodawcy w celu umożliwienia im zgłoszenia uwag, a otrzymane uwagi przesłał Komisji. Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 33/2008, na wniosek Komisji, Urząd przedstawił Komisji wnioski dotyczące azadyrachtyny w dniu 28 października 2010 r. (6). Projekt sprawozdania z oceny, sprawozdanie dodatkowe i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 11 marca 2011 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego azadyrachtyny, opracowanego przez Komisję.

(6)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające azadyrachtynę zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć azadyrachtynę do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(7)

Bez uszczerbku dla tego ustalenia należy uzyskać dalsze informacje na temat pewnych szczegółowych kwestii. Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że włączenie substancji do załącznika I może podlegać warunkom. Należy zatem nałożyć na wnioskodawcę obowiązek przedłożenia dalszych informacji na potwierdzenie związku między azadyrachtyną A a pozostałymi składnikami czynnymi w wyciągu z nasion miodli indyjskiej pod względem ilości, aktywności biologicznej i trwałości w celu potwierdzenia traktowania azadyrachtyny A jako głównego składnika czynnego oraz w celu potwierdzenia specyfikacji materiału technicznego, definicji pozostałości oraz oceny ryzyka dla wód podziemnych.

(8)

Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na włączenie substancji czynnej do załącznika I w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających z tego faktu.

(9)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG zobowiązań wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwom członkowskim należy dać sześć miesięcy, licząc od daty włączenia, na dokonanie przeglądu istniejących zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających azadyrachtynę w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny odpowiednio zmienić, zastąpić lub wycofać istniejące zezwolenia zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(10)

Doświadczenie zdobyte przy okazji wcześniejszych przypadków włączania substancji czynnych, ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (7), do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń obowiązków w zakresie dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(12)

Decyzja 2008/941/WE przewiduje niewłączenie azadyrachtyny i cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję do dnia 31 grudnia 2011 r. Konieczne jest wykreślenie zapisu dotyczącego azadyrachtyny w załączniku do tej decyzji.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/941/WE.

(14)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

W załączniku do decyzji 2008/941/WE skreśla się wiersz dotyczący azadyrachtyny.

Artykuł 3

Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 30 listopada 2011 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 grudnia 2011 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 4

1.   Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG państwa członkowskie w miarę potrzeby odpowiednio zmieniają lub wycofują istniejące zezwolenia dla środków ochrony roślin zawierających azadyrachtynę jako substancję czynną w terminie do dnia 30 listopada 2011 r.

Przed upływem tego terminu państwa członkowskie w szczególności weryfikują, czy spełnione są warunki wymienione w załączniku I do wspomnianej dyrektywy odnośnie do azadyrachtyny, z wyjątkiem warunków wskazanych w części B pozycji odnoszącej się do tej substancji czynnej, oraz czy posiadacz zezwolenia zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 13 tej dyrektywy posiada dokumentację spełniającą wymogi załącznika II do wspomnianej dyrektywy lub dostęp do takiej dokumentacji.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie dokonają ponownej oceny każdego dopuszczonego środka ochrony roślin zawierającego azadyrachtynę jako jedyną substancję czynną lub jako jedną z kilku substancji czynnych wyszczególnionych w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2011 r. zgodnie z jednolitymi zasadami określonymi w załączniku VI do dyrektywy 91/414/EWG, na podstawie dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku III do wymienionej dyrektywy i z uwzględnieniem części B pozycji dotyczącej azadyrachtyny w załączniku I do tej dyrektywy. Na podstawie powyższej oceny państwa członkowskie określą, czy środek spełnia warunki ustanowione w art. 4 ust. 1 lit. b), c), d) i e) dyrektywy 91/414/EWG.

Po dokonaniu tych ustaleń państwa członkowskie:

a)

w przypadku środka zawierającego azadyrachtynę jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 31 maja 2015 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego azadyrachtynę jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie do dnia 31 maja 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, w zależności od tego, która z tych dwóch dat jest późniejsza.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2011 r.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2)  Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 14.

(3)  Dz.U. L 379 z 24.12.2004, s. 13.

(4)  Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 91.

(5)  Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 5.

(6)  Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, Wnioski z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej azadyrachtyna. EFSA Journal 2011;9(3):2008[76 s.].doi:10.2903/j.efsa2011.2088; Dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu.

(7)  Dz.U. L 366 z 15.12.1992, s. 10.


ZAŁĄCZNIK

Na końcu tabeli w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG dodaje się pozycję w brzmieniu:

Nr

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data wejścia w życie

Data wygaśnięcia włączenia

Przepisy szczególne

„350

Azadyrachtyna

Nr CAS: 11141-17-6 jako azadyrachtyna A

Nr CIPAC: 627 jako azadyrachtyna A

Azadyrachtyna A:

(2aR,3S,4S,4aR,5S,7aS,8S,10R,10aS,10bR)-10-acetoksy-3,5-dihydroksy-4-[(1aR,2S,3aS,6aS,7S,7aS)-6a-hydroksy-7a-metylo-3a,6a,7,7a-tetrahydro-2,7-metanofuro[2,3-b]oksyreno[e]oksepin-1a(2H)-ylo]-4-metylo-8-{[(2E)-2-metylobut-2-enoil]oksy}octahydro-1H-nafto[1,8a-c:4,5-b’c’]difurano-5,10a(8H)-dikarboksylan dimetylu

Wyrażona jako azadyrachtyna A:

≥ 111 g/kg

Suma aflatoksyn B1, B2, G1, G2 nie może przekraczać 300 μg/kg zawartości azadyrachtyny A.

1 czerwca 2011 r.

31 maja 2021 r.

CZĘŚĆ A

Zezwala się wyłącznie na stosowanie jako środek owadobójczy

CZĘŚĆ B

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad zawartych w załączniku VI należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego azadyrachtyny, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 11 marca 2011 r.

W ramach ogólnej oceny państwa członkowskie zwracają szczególną uwagę na:

narażenie pokarmowe konsumentów w kontekście przyszłych zmian dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów,

ochronę niebędących przedmiotem zwalczania stawonogów oraz organizmów wodnych. Należy w miarę potrzeby stosować środki ograniczające ryzyko.

Państwa członkowskie, których to dotyczy, zwracają się o przedstawienie informacji potwierdzających w odniesieniu do następujących kwestii:

związku między azadyrachtyną A a pozostałymi składnikami czynnymi w wyciągu z nasion miodli indyjskiej pod względem ilości, aktywności biologicznej i trwałości w celu potwierdzenia traktowania azadyrachtyny A jako głównego składnika czynnego oraz w celu potwierdzenia specyfikacji materiału technicznego, definicji pozostałości oraz oceny ryzyka dla wód podziemnych.

Państwa członkowskie, których to dotyczy, gwarantują, że wnioskodawca przedstawi takie informacje Komisji do dnia 31 grudnia 2013 r.”


(1)  Dodatkowe informacje na temat identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/47


DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI 2011/45/UE

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej diklofopu jako substancji czynnej i zmieniająca decyzję Komisji 2008/934/WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 1490/2002 (3) określają szczegółowe zasady realizacji trzeciego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje diklofop.

(2)

Zgodnie z art. 11e rozporządzenia (WE) nr 1490/2002 powiadamiający wycofał swoje poparcie dla włączenia tej substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania projektu sprawozdania z oceny. W rezultacie przyjęto decyzję Komisji 2008/934/WE z dnia 5 grudnia 2008 r. dotyczącą niewłączenia niektórych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające te substancje (4), stanowiącą o niewłączeniu diklofopu.

(3)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG pierwotny powiadamiający (zwany dalej wnioskodawcą) złożył nowy wniosek o zastosowanie procedury przyspieszonej przewidzianej w art. 14–19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (5).

(4)

Wniosek przedłożono Francji, państwu członkowskiemu, które zostało wyznaczone do pełnienia roli sprawozdawcy rozporządzeniem (WE) nr 1490/2002. Termin dotyczący procedury przyspieszonej został dotrzymany. Specyfikacja substancji czynnej i jej przewidywane zastosowania są takie same jak w przedmiocie decyzji 2008/934/WE. Wniosek ten spełnia również pozostałe wymogi materialne i proceduralne określone w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 33/2008.

(5)

Francja oceniła dodatkowe dane przekazane przez wnioskodawcę i sporządziła dodatkowe sprawozdanie. W dniu 11 sierpnia 2009 r. przekazała je Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanemu „Urzędem”) oraz Komisji. Urząd przedstawił dodatkowe sprawozdanie pozostałym państwom członkowskim i wnioskodawcy w celu umożliwienia im zgłoszenia uwag, a otrzymane uwagi przesłał Komisji. Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 33/2008, na wniosek Komisji, Urząd przedstawił Komisji wnioski dotyczące diklofopu (badaną odmianą był diklofop metylowy) w dniu 1 września 2010 r. (6). Projekt sprawozdania z oceny, sprawozdanie dodatkowe i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 11 marca 2011 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego diklofopu, opracowanego przez Komisję.

(6)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające diklofop zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć diklofop do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(7)

Bez uszczerbku dla tego ustalenia należy uzyskać dalsze informacje na temat pewnych szczegółowych kwestii. Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że włączenie substancji do załącznika I może podlegać warunkom. Należy zatem nałożyć na wnioskodawcę obowiązek przedstawienia dalszych informacji w celu potwierdzenia wyników oceny ryzyka w oparciu o najnowszą wiedzę naukową dotyczącą badania metabolizmu w odniesieniu do zbóż. Ponadto należy wymagać przedłożenia dalszych informacji potwierdzających na temat możliwego oddziaływania preferencyjnej degradacji/konwersji izomerów na środowisko.

(8)

Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na włączenie substancji czynnej do załącznika I, w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających z tego faktu.

(9)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG zobowiązań wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwom członkowskim należy dać sześć miesięcy, licząc od daty włączenia, na dokonanie przeglądu istniejących zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających diklofop w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny odpowiednio zmienić, zastąpić lub wycofać istniejące zezwolenia zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(10)

Doświadczenie zdobyte przy okazji wcześniejszych przypadków włączania substancji czynnych, ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (7), do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń obowiązków w zakresie dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(12)

Decyzja 2008/934/WE przewiduje niewłączenie diklofopu metylowego i cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję do dnia 31 grudnia 2011 r. Konieczne jest wykreślenie zapisu dotyczącego diklofopu metylowego w załączniku do tej decyzji.

(13)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/934/WE.

(14)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

W załączniku do decyzji 2008/934/WE skreśla się wiersz dotyczący diklofopu metylowego.

Artykuł 3

Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 30 listopada 2011 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 grudnia 2011 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 4

1.   Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG państwa członkowskie w miarę potrzeby odpowiednio zmieniają lub wycofują istniejące zezwolenia dla środków ochrony roślin zawierających diklofop jako substancję czynną w terminie do dnia 30 listopada 2011 r. Przed upływem tego terminu państwa członkowskie w szczególności weryfikują, czy spełnione są warunki wymienione w załączniku I do wspomnianej dyrektywy odnośnie do diklofopu, z wyjątkiem warunków wskazanych w części B pozycji odnoszącej się do tej substancji czynnej, oraz czy posiadacz zezwolenia zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 13 tej dyrektywy posiada dokumentację spełniającą wymogi załącznika II do wspomnianej dyrektywy lub dostęp do takiej dokumentacji.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie dokonają ponownej oceny każdego dopuszczonego środka ochrony roślin zawierającego diklofop jako jedyną substancję czynną lub jako jedną z kilku substancji czynnych wyszczególnionych w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG najpóźniej do dnia 31 maja 2011 r. zgodnie z jednolitymi zasadami określonymi w załączniku VI do dyrektywy 91/414/EWG, na podstawie dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku III do wymienionej dyrektywy i z uwzględnieniem części B pozycji dotyczącej diklofopu w załączniku I do tej dyrektywy. Na podstawie powyższej oceny państwa członkowskie określą, czy środek spełnia warunki ustanowione w art. 4 ust. 1 lit. b), c), d) i e) dyrektywy 91/414/EWG.

Po dokonaniu tych ustaleń państwa członkowskie:

a)

w przypadku środka zawierającego diklofop jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 31 maja 2015 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego diklofop jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie do dnia 31 maja 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, w zależności od tego, która z tych dwóch dat jest późniejsza.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2011 r.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2)  Dz.U. L 55 z 29.2.2000, s. 25.

(3)  Dz.U. L 224 z 21.8.2002, s. 23.

(4)  Dz.U. L 333 z 11.12.2008, s. 11.

(5)  Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 5.

(6)  Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, Wnioski z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej diklofop. EFSA Journal 2010; 8(10):1718. [74 s.]. doi:10.2903/j.efsa.2010.1718. Dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu

(7)  Dz.U. L 366 z 15.12.1992, s. 10.


ZAŁĄCZNIK

Na końcu tabeli w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG dodaje się pozycję w brzmieniu:

Nr

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data wejścia w życie

Data wygaśnięcia włączenia

Przepisy szczególne

„348

Diklofop

Nr CAS: 40843-25-2 (substancja macierzysta)

Nr CAS: 257-141-8 (diklofop metylowy)

Nr CIPAC: 358 (substancja macierzysta)

Nr CIPAC: 358.201 (diklofop metylowy)

 

Diklofop

kwas (RS)-2-[4-(2,4-dichlorofenoksy)fenoksy]propionowy

 

Diklofop metylowy

metylo (RS)-2-[4-(2,4-dichlorofenoksy)fenoksy]propionian

≥ 980 g/kg (wyrażona jako diklofop metylowy)

1 czerwca 2011 r.

31 maja 2021 r.

CZĘŚĆ A

Zezwala się wyłącznie na stosowanie jako środek chwastobójczy.

CZĘŚĆ B

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad zawartych w załączniku VI należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego diklofopu, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 11 marca 2011 r.

W ramach ogólnej oceny państwa członkowskie:

zwracają szczególną uwagę na bezpieczeństwo operatorów i pracowników oraz umieszczają stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej w warunkach wydania zezwolenia,

zwracają szczególną uwagę na zagrożenia dla organizmów wodnych i roślin niebędących przedmiotem zwalczania oraz wymagają stosowania środków ograniczających ryzyko.

Państwa członkowskie, których to dotyczy, zwracają się o przedstawienie informacji potwierdzających w odniesieniu do następujących kwestii:

a)

badanie metabolizmu w odniesieniu do zbóż;

b)

zaktualizowaną ocenę ryzyka dotyczącą możliwego oddziaływania preferencyjnej degradacji/konwersji izomerów na środowisko.

Państwa członkowskie, których to dotyczy, gwarantują, że wnioskodawca przedstawi Komisji informacje określone w lit. a) do dnia 31 maja 2013 r., a informacje określone w lit. b) najpóźniej dwa lata po przyjęciu szczegółowych wytycznych dotyczących oceny mieszanek izomerów.”


(1)  Dodatkowe informacje na temat identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.


DECYZJE

14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/51


DECYZJA RADY 2011/235/WPZiB

z dnia 12 kwietnia 2011 r.

dotycząca środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Iranie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 21 marca 2011 r. Rada ponownie wyraziła głębokie zaniepokojenie pogarszaniem się sytuacji w zakresie praw człowieka w Iranie.

(2)

Rada w szczególności podkreśliła gwałtowny wzrost liczby egzekucji w ostatnich miesiącach oraz ciągłe represje wobec obywateli irańskich, którzy narażeni są na prześladowanie i aresztowania za korzystanie z przysługującego im prawa do wolności wypowiedzi i prawa do pokojowych zgromadzeń. Unia ponownie stanowczo potępiła także stosowanie tortur i innych form okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania.

(3)

W związku z tym Rada ponownie zapewniła o swojej determinacji w dalszym zajmowaniu się kwestią łamania praw człowieka w Iranie i oświadczyła o swojej gotowości do wprowadzenia środków ograniczających wobec osób odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Iranie.

(4)

Środki ograniczające powinny być wymierzone w osoby zamieszane w kierowanie poważnym naruszaniem praw człowieka – lub w popełnianie takich czynów – polegającym na stosowaniu represji wobec uczestników pokojowych demonstracji, dziennikarzy, obrońców praw człowieka, studentów lub innych osób, które otwarcie domagają się respektowania swoich praw, w tym wolności wypowiedzi, lub w osoby odpowiedzialne za takie postępowanie; środki takie powinny również być wymierzone w osoby zamieszane w kierowanie poważnym naruszaniem prawa do rzetelnego procesu sądowego, stosowaniem tortur, okrutnym, nieludzkim i poniżającym traktowaniem, lub masowym, nadmiernym i coraz szerszym stosowaniem kary śmierci, w tym publicznymi egzekucjami, kamienowaniem, wieszaniem lub egzekucjami młodocianych przestępców wbrew międzynarodowym zobowiązaniom Iranu w zakresie praw człowieka – lub w osoby zamieszane w popełnianie takich czynów lub odpowiedzialne za takie postępowanie.

(5)

Wdrożenie niektórych środków wymaga dalszych działań Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby uniemożliwić wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom odpowiedzialnym za poważne naruszenia praw człowieka w Iranie i osobom z nimi powiązanym, wymienionym w załączniku.

2.   Ustęp 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy wjazdu na swoje terytorium swoim własnym obywatelom.

3.   Ustęp 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane następującymi zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego:

a)

państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b)

państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub pod jej auspicjami;

c)

zastosowanie ma wielostronna umowa przyznająca przywileje i immunitety; lub

d)

zastosowanie ma traktat pojednawczy z 1929 roku (traktat laterański) zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4.   Uznaje się, że ust. 3 ma również zastosowanie w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5.   Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6.   Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na mocy ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych, włącznie z posiedzeniami promowanymi przez Unię lub posiedzeniami, których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE i na których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający demokrację, prawa człowieka i praworządność w Iranie.

7.   Państwo członkowskie zamierzające przyznać zwolnienia, o których mowa w ust. 6, powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że jeden lub więcej członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady zgłosi sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może jednak postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

8.   W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wymienionych w załączniku, zezwolenie to ograniczone jest do celów, do których zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 2

1.   Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do wymienionych w załączniku osób odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Iranie, będące w ich posiadaniu, dyspozycji lub pod ich kontrolą oraz wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do wymienionych w załączniku osób i podmiotów powiązanych z tymi osobami, będące w ich posiadaniu, dyspozycji lub pod ich kontrolą.

2.   Żadne środki finansowe ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio ani pośrednio, osobom i podmiotom wymienionym w załączniku ani na ich rzecz.

3.   Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a)

niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku i członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, w tym opłat za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)

przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

d)

niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ poinformował właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję co najmniej dwa tygodnie przed wydaniem zezwolenia o powodach stwierdzenia, że specjalne zezwolenie powinno zostać wydane.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach wydanych na podstawie niniejszego ustępu.

4.   W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą umieszczenia w załączniku osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych w mających zastosowanie przepisach ustawowych i wykonawczych regulujących prawa osób posiadających takie roszczenia;

c)

zastaw nie został ustanowiony ani orzeczenie wydane na rzecz osoby lub podmiotu wymienionego w załączniku; oraz

d)

uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach wydanych na podstawie niniejszego ustępu.

5.   Ustęp 1 nie uniemożliwia osobie lub podmiotowi umieszczonym w wykazie dokonania płatności należnej na mocy umowy zawartej przed datą umieszczenia w załączniku takiej osoby lub podmiotu, o ile dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność ta nie jest przeznaczona pośrednio ani bezpośrednio dla osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1.

6.   Ustęp 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

a)

odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b)

płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą, z którą rachunki te zaczęły podlegać środkom przewidzianym w ust. 1 i 2;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody oraz płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 3

1.   Rada, stanowiąc na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2.   Rada powiadamia o swojej decyzji, w tym o uzasadnieniu umieszczenia w wykazie, daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie lub podmiotowi zgłoszenie uwag.

3.   W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 4

1.   Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

2.   W załączniku podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 5

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania podobnych środków ograniczających.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 13 kwietnia 2012 r. Jest ona przedmiotem stałej weryfikacji. Jest odnawiana lub zmieniana, w stosownych przypadkach, jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 12 kwietnia 2011 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


ZAŁĄCZNIK

Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 1 i 2

Osoby

 

Imię i nazwisko

Dane osobowe

Powody

Data umieszczenia w wykazie

1.

AHMADI-MOQADDAM Esmail

Miejsce urodzenia: Teheran (Iran) - Ur. 1961

Dowódca irańskiej policji narodowej. Dowodzone przez niego siły przeprowadziły brutalne ataki na pokojowe protesty oraz brutalny nocny atak na akademiki uniwersytetu w Teheranie w dniu 15 czerwca 2009 r.

 

2.

ALLAHKARAM Hossein

 

Ansar-e Hezbollah – dowódca i pułkownik IRGC. Współzałożyciel Ansar-e Hezbollah. Te siły paramilitarne były odpowiedzialne za skrajną przemoc podczas ataków na studentów i uniwersytety w latach 1999, 2002 i 2009.

 

3.

ARAGHI (ERAGHI) Abdollah

 

Zastępca dowódcy sił lądowych IRGC.

Ponosi bezpośrednią i osobistą odpowiedzialność za tłumienie protestów przez całe lato 2009 r.

 

4.

FAZLI Ali

 

Zastępca dowódcy sił Basij, były dowódca oddziałów IRGC Seyyed al-Shohada, prowincja Teheran (do lutego 2010 r.). Oddziały Seyyeda al-Shohady odpowiadają za bezpieczeństwo w prowincji Teheran i odegrały kluczową rolę w stosowaniu represji wobec demonstrantów w 2009 r.

 

5.

HAMEDANI Hossein

 

Dowódca oddziałów IRGC Rassoulollaha odpowiedzialny za okręg Teheranu od listopada 2009 r. Oddziały Rassoulollaha odpowiadają za bezpieczeństwo w okręgu Teheranu, i odegrały kluczową rolę w gwałtownym tłumieniu protestów w 2009 r. Odpowiedzialny za stłumienie protestów podczas wydarzeń w czasie święta Aszura (grudzień 2009 r.) i później.

 

6.

JAFARI Mohammad-Ali

(także jako “Aziz Jafari”)

Miejsce urodzenia: Yazd (Iran) – Data urodzenia: 1.9.1957

Głównodowodzący IRGC. IRGC i baza Sarollah dowodzona przez generała Aziza Jafariego odegrała kluczową rolę w nielegalnym zakłóceniu wyborów prezydenckich w 2009 r., aresztowaniu i zatrzymaniu działaczy politycznych, jak również w starciach z demonstrantami na ulicach.

 

7.

KHALILI Ali

 

Generał IRGC, dowódca jednostki medycznej w bazie Sarollah. Podpisał pismo wysłane do Ministerstwa Zdrowia w dniu 26 czerwca 2009 r. zakazujące wydawania dokumentacji lub historii medycznej osobom rannym lub hospitalizowanym w trakcie wydarzeń po wyborach.

 

8.

MOTLAGH Bahram Hosseini

 

Dowódca oddziałów IRGC Seyyeda al-Shohady, prowincja Teheran. Oddziały Seyyeda al-Shohady odegrały kluczową rolę w organizacji tłumienia protestów.

 

9.

NAQDI Mohammad-Reza

Miejsce urodzenia: Nadżaf (Irak) – Data urodzenia: ok. 1952

Dowódca sił Basij. Jako dowódca sił IRGC Basij Naqdi był odpowiedzialny za nadużycia popełniane przez te siły pod koniec 2009 r., w tym za brutalną reakcję na protesty podczas święta Aszura w grudniu 2009 r., które zakończyły się 15 ofiarami śmiertelnymi i aresztowaniem setek demonstrantów lub współuczestniczył w tych nadużyciach.

Przed mianowaniem na dowódcę sił Basij w październiku 2009 r., Naqdi był szefem jednostki wywiadu sił Basij odpowiedzialnej za przesłuchania osób aresztowanych w trakcie zamieszek po wyborach.

 

10.

RADAN Ahmad-Reza

Miejsce urodzenia: Isfahan (Iran) -Data urodzenia:1963

Zastępca dowódcy irańskiej policji narodowej. Jako zastępca dowódcy policji narodowej od 2008 r. Radan był odpowiedzialny za pobicia, zabójstwo oraz uznaniowe aresztowania i zatrzymania protestujących, które były dokonywane przez siły policyjne.

 

11.

RAJABZADEH Azizollah

 

Były dowódca policji w Teheranie (do stycznia 2010 r.). Jako dowódca organów ścigania w okręgu Teheranu, Azizollah Rajabzadeh jest najwyższym rangą oskarżonym w sprawie o nadużycia w ośrodku detencyjnym w Kahrizak.

 

12.

SAJEDI-NIA Hossein

 

Dowódca policji w Teheranie, były zastępca dowódcy irańskiej policji narodowej odpowiedzialny za operacje policyjne. Odpowiada za koordynację z ramienia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych działań w zakresie represjonowania w stolicy Iranu.

 

13.

TAEB Hossein

Miejsce urodzenia: Teheran – Data urodzenia: 1963

Były dowódca sił Basij (do października 2009 r.). Obecnie zastępca dowódcy IRGC ds. wywiadu. Siły pod jego zwierzchnictwem uczestniczyły w masowych pobiciach, zabójstwach, zatrzymaniach i torturowaniu uczestników pokojowych manifestacji.

 

14.

SHARIATI Seyeed Hassan

 

Szef sądu w Maszhadzie. Procesy pod jego nadzorem były prowadzone grupowo i na posiedzeniach niejawnych, bez przestrzegania podstawowych praw oskarżonych, oraz w oparciu o zeznania zdobyte pod naciskiem i w wyniku tortur. Ponieważ wyroki egzekucji były wydawane masowo, wyroki śmierci były wydawane bez należytego przestrzegania procedur sprawiedliwego procesu.

 

15.

DORRI-NADJAFABADI Ghorban-Ali

Miejsce urodzenia: Nadżafabad (Iran) – Data urodzenia: 1945

Były prokurator generalny Iranu do września 2009 r. (były minister ds. wywiadu za czasów prezydenta Mohammada Khatamiego). Jako prokurator generalny Iranu nakazywał i nadzorował procesy pokazowe po pierwszej fali protestów po wyborach prezydenckich, gdzie oskarżonym odmawiano ich praw, adwokata. Ponosi również odpowiedzialność za nadużycia w ośrodku w Kahrizak.

 

16.

HADDAD Hassan

(także jako Hassan ZAREH DEHNAVI)

 

Sędzia, Sąd Rewolucyjny w Teheranie, oddział 26. Odpowiadał za sprawy zatrzymanych w związku z kryzysem po wyborach i regularnie zastraszał rodziny zatrzymanych, aby ich uciszyć. Uczestniczył w wydawaniu nakazów zatrzymania i skierowania do ośrodka detencyjnego w Kahrizak.

 

17.

Hodjatoleslam Seyed Mohammad SOLTANI

 

Sędzia, Sąd Rewolucyjny w Maszhadzie. Procesy pod jego jurysdykcją były prowadzone grupowo i na sesjach niejawnych, bez przestrzegania podstawowych praw oskarżonych. Ponieważ wyroki egzekucji były wydawane masowo, wyroki śmierci były wydawane bez należytego przestrzegania procedur sprawiedliwego procesu.

 

18.

HEYDARIFAR Ali-Akbar

 

Sędzia, Sąd Rewolucyjny w Teheranie. Uczestniczył w procesach demonstrantów. Był przesłuchiwany przez sędziów na temat wymuszeń w Kahrizak. Walnie przyczynił się do wydawania nakazów zatrzymania i skierowania zatrzymanych do ośrodka Kahrizak.

 

19.

JAFARI-DOLATABADI Abbas

 

Prokurator generalny Teheranu od sierpnia 2009 r. Urząd Dolatabadi’ego skazał dużą liczbę demonstrantów, w tym osoby, które brały udział w protestach podczas święta Aszura w grudniu 2009 r. Nakazał zamknięcie biura Karroubi’ego we wrześniu 2009 r. oraz aresztowanie kilku polityków – zwolenników reform, a w czerwcu 2010 r. zakazał działalności dwóch politycznych partii reformatorskich. Jego urząd stawiał demonstrantom zarzut Muharebeh, czyli sprzeniewierzenia się Bogu, który pociąga za sobą wyrok śmierci, a także odmawiał należytego procesu osobom, którym groził wyrok śmierci. Jego urząd również namierzał i aresztował reformatorów, działaczy na rzecz praw człowieka, a także przedstawicieli mediów, co stanowiło jeden z elementów szeroko zakrojonej akcji tłumienia opozycji politycznej.

 

20.

MOGHISSEH Mohammad

(również jako NASSERIAN)

 

Sędzia, przewodniczący Sądu Rewolucyjnego w Teheranie, oddział 28. Odpowiada za sprawy związane z sytuacją po wyborach. Wydał długie wyroki więzienia podczas niesprawiedliwych procesów działaczy społecznych i polityczynych i dziennikarzy, a także kilka wyroków śmierci dla demonstrantów i działaczy społecznych i politycznych.

 

21.

MOHSENI-EJEI Gholam-Hossein

Miejsce urodzenia: Ejiyeh – Data urodzenia: ok. 1956

Prokurator generalny Iranu od września 2009 r. oraz rzecznik prasowy wymiaru sprawiedliwości (były minister ds. wywiadu w trakcie wyborów w 2009 r.). W czasach sprawowania urzędu ministra ds. wywiadu podczas wyborów agenci wywiadu pod jego dowództwem byli odpowiedzialni za zatrzymywanie i torturowanie setek działaczy, dziennikarzy, dysydentów i polityków – zwolenników reform oraz wymuszanie pod naciskiem fałszywego przyznania się przez nich do winy. Ponadto politycy byli zmuszani do składania fałszywych zeznań podczas niemożliwych do wytrzymania przesłuchań, które obejmowały tortury, nadużycia, szantaż oraz zastraszanie członków rodzin.

 

22.

MORTAZAVI Said

Miejsce urodzenia: Meybod, Yazd (Iran) – Data urodzenia: 1967

Szef irańskich sił ds. walki z przemytem, były prokurator generalny Teheranu do sierpnia 2009 r. Jako prokurator generalny Teheranu wydał ogólny nakaz wykorzystywany do zatrzymywania setek działaczy, dziennikarzy i studentów. W sierpniu 2010 r. został zawieszony w sprawowaniu funkcji po dochodzeniu irańskiego sądownictwa w sprawie jego udziału w śmierci trzech mężczyzn zatrzymanych z jego polecenia po wyborach.

 

23.

PIR-ABASSI Abbas

 

Sąd Rewolucyjny w Teheranie, oddział 26 i 28. Odpowiada za sprawy związane z sytuacją po wyborach, wydał długie wyroki więzienia podczas niesprawiedliwych procesów przeciwko działaczom na rzecz praw człowieka, a także wydał kilka wyroków śmierci dla demonstrantów.

 

24.

MORTAZAVI Amir

 

Zastępca prokuratora w Maszhadzie. Procesy z jego oskarżenia były prowadzone grupowo i na posiedzeniach niejawnych, bez przestrzegania podstawowych praw oskarżonych. Ponieważ wyroki egzekucji były wydawane masowo, wyroki śmierci były wydawane bez należytego przestrzegania procedur sprawiedliwego procesu.

 

25.

SALAVATI Abdolghassem

 

Sędzia, przewodniczący Sądu Rewolucyjnego w Teheranie, oddział 15. Odpowiedzialny za sprawy związane z sytuacją po wyborach, był sędzią, który przewodniczył „procesom pokazowym” latem 2009 r.; skazał na śmierć dwóch monarchistów, wobec których toczyły się procesy pokazowe. Wydał długie wyroki więzienia dla ponad stu więźniów politycznych, działaczy na rzecz praw człowieka oraz demonstrantów.

 

26.

SHARIFI Malek Adjar

 

Szef sądownictwa wschodniego Azerbejdżanu. Był odpowiedzialny za proces Sakineha Mohammadi’ego-Ashtiani’ego.

 

27.

ZARGAR Ahmad

 

Sędzia, Sąd Apelacyjny w Teheranie, oddział 36. Potwierdzał długoterminowe wyroki więzienia oraz wyroki śmierci wydane na demonstrantów.

 

28.

YASAGHI Ali-Akbar

 

Sędzia, Sąd Rewolucyjny w Maszhadzie. Procesy pod jego jurysdykcją były prowadzone grupowo i na posiedzeniach niejawnych, bez przestrzegania podstawowych praw oskarżonych. Ponieważ wyroki egzekucji były wydawane masowo, wyroki śmierci były wydawane bez należytego przestrzegania procedur sprawiedliwego procesu.

 

29.

BOZORGNIA Mostafa

 

Szef oddziału 350 w więzieniu Evin. Przy licznych okazjach zezwalał na nieproporcjonalną przemoc wobec więźniów.

 

30.

ESMAILI Gholam-Hossein

 

Szef irańskiej organizacji więziennictwa. W ramach swoich uprawnień współuczestniczył w masowych zatrzymaniach demonstrantów politycznych oraz w tuszowaniu nadużyć, których dopuszczano się w systemie więziennictwa.

 

31.

SEDAQAT Farajollah

 

Sekretarz pomocniczy generalnej administracji więziennictwa w Teheranie – były naczelnik więzienia Evin, Teheran, do października 2010 r., w którym to czasie odbywały się tortury. Był strażnikiem i wielokrotnie zastraszał więźniów i wywierał na nich naciski.

 

32.

ZANJIREI Mohammad-Ali

 

Jako zastępca szefa irańskiej organizacji więziennictwa odpowiadał za nadużycia i pozbawianie praw w ośrodku detencyjnym. Nakazał przeniesienie wielu więźniów do izolatek.

 


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/58


DECYZJA WYKONAWCZA RADY 2011/236/WPZiB

z dnia 12 kwietnia 2011 r.

dotycząca wykonania decyzji 2011/137/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając decyzję Rady 2011/137/WPZiB z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (1), w szczególności jej art. 8 ust. 1 i 2 w związku z art. 31 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 28 lutego 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/137/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii.

(2)

Zważywszy na powagę sytuacji panującej w Libii, do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi, zamieszczonego w załączniku IV do decyzji 2011/137/WPZiB, należy dodać kolejne osoby i podmioty.

(3)

Ponadto należy usunąć jedną osobę z wykazów zamieszczonych w załącznikach II i IV oraz należy zaktualizować informacje dotyczące niektórych osób i podmiotów wymienionych w wykazach zamieszczonych w załącznikach I, II, III i IV do wspomnianej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załączniki I, II, III i IV do decyzji 2010/137/WPZiB zastępuje się tekstem znajdującym się, odpowiednio, w załącznikach I, II, III i IV do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 12 kwietnia 2011 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 58 z 3.3.2011, s. 53.


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK I

Wykaz osób, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a)

1.

AL-BAGHDADI, Dr Abdulqader Mohammed

Numer paszportu: B010574. Data urodzenia: 1.7.1950.

Szef biura łącznikowego Komitetów Rewolucyjnych. Komitety te były zamieszane w przypadki przemocy wobec demonstrantów.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

2.

DIBRI, Abdulqader Yusef

Data urodzenia: 1946. Miejsce urodzenia: Houn, Libia.

Szef ochrony osobistej Muammara QADHAFIEGO. Odpowiedzialny za bezpieczeństwo reżimu. W przeszłości przypadki przemocy wobec dysydentów.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

3.

DORDA, Abu Zayd Umar

Dyrektor w organizacji bezpieczeństwa zewnętrznego. Osoba popierająca reżim. Szef agencji wywiadu zewnętrznego.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

4.

JABIR, Abu Bakr Yunis, generał dywizji

Data urodzenia: 1952. Miejsce urodzenia: Jalo, Libia.

Minister obrony. Całościowa odpowiedzialność za działania sił zbrojnych.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

5.

MATUQ, Matuq Mohammed

Data urodzenia: 1956. Miejsce urodzenia: Khoms, Libia.

Sekretarz ds. usług komunalnych. Wysoki rangą członek reżimu. Zaangażowany w działalność Komitetów Rewolucyjnych. W przeszłości zamieszany w tłumienie działalności dysydenckiej i przypadki przemocy.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

6.

QADHAF AL-DAM, Sayyid Mohammed

Data urodzenia: 1948. Miejsce urodzenia: Syrta, Libia.

Kuzyn Muammara QADHAFIEGO. W latach 80. XX wieku Sayyid był zamieszany w kampanię zamachów na dysydentów i prawdopodobnie odpowiedzialny za liczne przypadki zabójstw w Europie. Uważa się również, że był zaangażowany w zakup broni.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

7.

QADHAFI, Aisha Muammar

Data urodzenia: 1978. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Córka Muammara QADHAFIEGO. Blisko związana z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

8.

QADHAFI, Hannibal Muammar

Numer paszportu: B/002210. Data urodzenia: 20.9.1975. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

9.

QADHAFI, Khamis Muammar

Data urodzenia: 1978. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Dowódca zbrojnych oddziałów biorących udział w tłumieniu demonstracji.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

10.

QADHAFI, Mohammed Muammar

Data urodzenia: 1970. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

11.

QADHAFI, Muammar Mohammed Abu Minyar

Data urodzenia: 1942. Miejsce urodzenia: Syrta, Libia.

Przywódca rewolucji, najwyższy dowódca sił zbrojnych. Odpowiedzialny za nakazanie tłumienia demonstracji i przypadki łamania praw człowieka.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

12.

QADHAFI, Mutassim

Data urodzenia: 1976. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego. Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

13.

QADHAFI, Saadi

Numer paszportu: 014797. Data urodzenia: 27.5.1973. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Dowódca sił specjalnych. Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Dowódca zbrojnych oddziałów biorących udział w tłumieniu demonstracji.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

14.

QADHAFI, Saif al-Arab

Data urodzenia: 1982. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

15.

QADHAFI, Saif al-Islam

Numer paszportu: B014995. Data urodzenia: 25.6.1972. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Dyrektor w fundacji Qadhafiego. Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Wystąpienia publiczne podżegające do przemocy wobec demonstrantów.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

16.

AL-SENUSSI, Abdullah, pułkownik

Data urodzenia: 1949. Miejsce urodzenia: Sudan.

Dyrektor wywiadu wojskowego. Wywiad wojskowy był zamieszany w tłumienie demonstracji. W przeszłości podejrzewany również o udział w masakrze w więzieniu Abu Selim. Skazany zaocznie za zamach bombowy na samolot linii UTA. Szwagier Muammara QADHAFIEGO.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

17.

AL QADHAFI, Quren Salih Quren

Ambasador Libii w Czadzie. Opuścił Czad i udał się do okręgu Sabha. Bezpośrednio zaangażowany w rekrutowanie najemników reżimu i koordynowanie ich działań.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011

18.

AL KUNI, Amid Husain, pułkownik

Gubernator okręgu Ghat (południowa część Libii). Bezpośrednio zaangażowany w rekrutowanie najemników.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011”


ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK II

Wykaz osób, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b)

 

Nazwisko i imię

Informacje umożliwiające identyfikację

Powody

Data umieszczenia w wykazie

1.

ABDULHAFIZ, Mas’ud, pułkownik

Stanowisko: dowódca sił zbrojnych

3. miejsce w hierarchii dowódców sił zbrojnych; istotna rola w wywiadzie wojskowym.

28.2.2011

2.

ABDUSSALAM, Abdussalam Mohammed

Stanowisko: dowódca oddziałów antyterrorystycznych Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia

Znaczący członek Komitetu Rewolucyjnego; bliski współpracownik Muammara QADHAFIEGO.

28.2.2011

3.

ABU SHAARIYA

Stanowisko: zastępca dowódcy Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego

Znaczący członek reżimu; szwagier Muammara QADHAFIEGO.

28.2.2011

4.

ASHKAL, Al-Barrani

Stanowisko: zastępca dyrektora wywiadu wojskowego

Wysoki rangą członek reżimu.

28.2.2011

5.

ASHKAL, Omar

Stanowisko: szef Ruchu Komitetów Rewolucyjnych

Miejsce urodzenia: Syrta, Libia

Komitety Rewolucyjne były zaangażowane w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

28.2.2011

6.

QADHAF AL-DAM, Ahmed Mohammed

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Egipt

Kuzyn Muammara QADHAFIEGO. Uważa się, że od roku 1995 dowodzi elitarnym batalionem wojskowym odpowiedzialnym za ochronę osobistą Qadhafiego i że odgrywa kluczową rolę w Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego. Zaangażowany w planowanie operacji przeciwko libijskim dysydentom za granicą i bezpośrednio zaangażowany w działalność terrorystyczną.

28.2.2011

7.

AL-BARASSI, Safia Farkash

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Al Bayda, Libia

Żona Muammara QADHAFIEGO.

Blisko związana z reżimem.

28.2.2011

8.

SALEH, Bachir

Data urodzenia: 1946

Miejsce urodzenia: Traghen

Szef gabinetu przywódcy.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

9.

TOHAMI, Khaled, generał

Data urodzenia: 1946

Miejsce urodzenia: Genzur

Dyrektor Biura Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

10.

FARKASH, Mohammed Boucharaya

Data urodzenia: 1.7.1949

Miejsce urodzenia: Al-Bayda

Dyrektor wywiadu w Biurze Bezpieczeństwa Zewnętrznego.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

11.

EL-KASSIM ZOUAI, Mohamed Abou

 

Sekretarz generalny Powszechnego Kongresu Ludowego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

12.

AL-MAHMOUDI, Baghdadi

 

Premier w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

13.

HIJAZI, Mohamad Mahmoud

 

Minister zdrowia i środowiska w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

14.

ZLITNI, Abdelhaziz

Data urodzenia: 1935

Minister planowania i finansów w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

15.

HOUEJ, Mohamad Ali

Data urodzenia: 1949

Miejsce urodzenia: Al-Azizia (okolice Trypolisu)

Minister przemysłu, gospodarki i handlu w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

16.

AL-GAOUD, Abdelmajid

Data urodzenia: 1943

Minister rolnictwa i zasobów zwierzęcych i morskich w rządzie pułkownika Qadhafiego.

21.3.2011

17.

AL-CHARIF, Ibrahim Zarroug

 

Minister spraw społecznych w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

18.

FAKHIRI, Abdelkebir Mohamad

Data urodzenia: 4.5.1963

Numer paszportu: B/014965 (traci ważność z końcem 2013 r.)

Minister edukacji, szkolnictwa wyższego i badań w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

19.

ZIDANE, Mohamad Ali

Data urodzenia: 1958

Numer paszportu: B/0105075 (traci ważność z końcem 2013 r.)

Minister transportu w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

20.

MANSOUR, Abdallah

Data urodzenia: 8.7.1954

Numer paszportu: B/014924 (traci ważność z końcem 2013 r.)

Bliski współpracownik pułkownika Qadhafiego, pierwszoplanowa rola w służbach bezpieczeństwa; były dyrektor radia i telewizji; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011”


ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK III

Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a)

1.

QADHAFI, Aisha Muammar

Data urodzenia: 1978. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Córka Muammara QADHAFIEGO. Blisko związana z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

2.

QADHAFI, Hannibal Muammar

Numer paszportu: B/002210. Data urodzenia: 20.9.1975. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

3.

QADHAFI, Khamis Muammar

Data urodzenia: 1978. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Dowódca zbrojnych oddziałów biorących udział w tłumieniu demonstracji.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

4.

QADHAFI, Muammar Mohammed Abu Minyar

Data urodzenia: 1942. Miejsce urodzenia: Syrta, Libia.

Przywódca rewolucji, najwyższy dowódca sił zbrojnych. Odpowiedzialny za nakazanie tłumienia demonstracji i przypadki łamania praw człowieka.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

5.

QADHAFI, Mutassim

Data urodzenia: 1976. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego. Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

6.

QADHAFI, Saif al-Islam

Dyrektor w fundacji Qadhafiego. Numer paszportu: B014995. Data urodzenia: 25.6.1972. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia. Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Wystąpienia publiczne podżegające do przemocy wobec demonstrantów.

Data dodania do wykazu ONZ: 26.2.2011.

7.

DORDA, Abu Zayd Umar

Dyrektor w organizacji bezpieczeństwa zewnętrznego. Osoba popierająca reżim. Szef agencji wywiadu zewnętrznego.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

8.

JABIR, Abu Bakr Yunis, generał dywizji

Data urodzenia: 1952. Miejsce urodzenia: Jalo, Libia.

Minister obrony. Całościowa odpowiedzialność za działania sił zbrojnych.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

9.

MATUQ, Matuq Mohammed

Data urodzenia: 1956. Miejsce urodzenia: Khoms, Libia.

Sekretarz ds. usług komunalnych. Wysoki rangą członek reżimu. Zaangażowany w działalność Komitetów Rewolucyjnych. W przeszłości zamieszany w tłumienie działalności dysydenckiej i przypadki przemocy.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

10.

QADHAFI, Mohammed Muammar

Data urodzenia: 1970. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia.

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

11.

QADHAFI, Saadi

Dowódca sił specjalnych

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem. Dowódca zbrojnych oddziałów biorących udział w tłumieniu demonstracji.

Data urodzenia: 27.5.1973. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia. Numer paszportu: 014797.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

12.

QADHAFI, Saif al-Arab

Syn Muammara QADHAFIEGO. Blisko związany z reżimem.

Data urodzenia: 1982. Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

13.

AL-SENUSSI, Abdullah, pułkownik

Data urodzenia: 1949. Miejsce urodzenia: Sudan.

Dyrektor wywiadu wojskowego. Wywiad wojskowy był zamieszany w tłumienie demonstracji. W przeszłości podejrzewany również o udział w masakrze w więzieniu Abu Selim. Skazany zaocznie za zamach bombowy na samolot linii UTA. Szwagier Muammara QADHAFIEGO.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 28.2.2011)

Podmioty

1.

Central Bank of Libya (Centralny Bank Libii)

Podmiot kontrolowany przez Muammara QADHAFIEGO i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 10.3.2011)

2.

Libyan Investment Authority

Podmiot kontrolowany przez Muammara QADHAFIEGO i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

alias: Libyan Arab Foreign Investment Company (LAFICO)

1 Fateh Tower Office No. 99, 22nd Floor, Borgaida Street, Tripoli, 1103 Libya

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 10.3.2011)

3.

Libyan Foreign Bank

Podmiot kontrolowany przez Muammara QADHAFIEGO i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 10.3.2011)

4.

Libyan Africa Investment Portfolio

Podmiot kontrolowany przez Muammara QADHAFIEGO i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

Jamahiriya Street, LAP Building, PO Box 91330, Tripoli, Libya

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011 (data dodania do wykazu UE: 10.3.2011)

5.

Libyan National Oil Corporation

Podmiot kontrolowany przez Muammara QADHAFIEGO i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

Bashir Saadwi Street, Tripoli, Tarabulus, Libya

Data dodania do wykazu ONZ: 17.3.2011”


ZAŁĄCZNIK IV

„ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. b)

Osoby

 

Nazwisko i imię

Informacje umożliwiające identyfikację

Powody

Data umieszczenia w wykazie

1.

ABDULHAFIZ, Mas’ud, pułkownik

Stanowisko: dowódca sił zbrojnych

3 miejsce w hierarchii dowódców sił zbrojnych. Istotna rola w wywiadzie wojskowym.

28.2.2011

2.

ABDUSSALAM, Abdussalam Mohammed

Stanowisko: dowódca oddziałów antyterrorystycznych w Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego.

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Trypolis, Libia

Znaczący członek Komitetu Rewolucyjnego.

Bliski współpracownik Muammara QADHAFIEGO.

28.2.2011

3.

ABU SHAARIYA

Stanowisko: zastępca dowódcy w Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego

Znaczący członek reżimu.

Szwagier Muammara QADHAFIEGO.

28.2.2011

4.

ASHKAL, Al-Barrani

Stanowisko: zastępca dyrektora wywiadu wojskowego

Wysoki rangą członek reżimu.

28.2.2011

5.

ASHKAL, Omar

Stanowisko: szef Ruchu Komitetów Rewolucyjnych

Miejsce urodzenia: Syrta, Libia

Komitety Rewolucyjne były zaangażowane w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

28.2.2011

6.

AL-BAGHDADI, dr Abdulqader Mohammed

Stanowisko: szef biura łącznikowego Komitetów Rewolucyjnych. Nr paszportu: B010574

Data urodzenia: 1 lipca 1950 r.

Komitety Rewolucyjne były zaangażowane w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

28.2.2011

7.

DIBRI, Abdulqader Yusef

Stanowisko: szef ochrony osobistej Muammara QADHAFIEGO

Data urodzenia: 1946

Miejsce urodzenia: Houn, Libia

Odpowiedzialny za bezpieczeństwo reżimu. W przeszłości kierował aktami przemocy wobec dysydentów.

28.2.2011

8.

QADHAF AL-DAM, Ahmed Mohammed

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Egipt

Kuzyn Muammara QADHAFIEGO. Uważa się, że od roku 1995 dowodzi elitarnym batalionem wojskowym odpowiedzialnym za ochronę osobistą Qadhafiego i że odgrywa kluczową rolę w Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego. Zaangażowany w planowanie operacji przeciwko libijskim dysydentom za granicą i bezpośrednio zaangażowany w działalność terrorystyczną.

28.2.2011

9.

QADHAF AL-DAM, Sayyid Mohammed

Data urodzenia: 1948

Miejsce urodzenia: Syrta, Libia

Kuzyn Muammara QADHAFIEGO. W latach 80. XX wieku był zamieszany w kampanię zamachów na dysydentów i prawdopodobnie odpowiedzialny za liczne przypadki zabójstw w Europie. Uważa się również, że był zaangażowany w zakup broni.

28.2.2011

10.

AL-BARASSI, Safia Farkash

Data urodzenia: 1952

Miejsce urodzenia: Al Bayda, Libia

Żona Muammara QADHAFIEGO.

Blisko związana z reżimem.

28.2.2011

11.

SALEH, Bachir

Data urodzenia: 1946

Miejsce urodzenia: Traghen

Szef gabinetu przywódcy.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

12.

TOHAMI, Khaled, generał

Data urodzenia: 1946

Miejsce urodzenia: Genzur

Dyrektor Biura Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

13.

FARKASH, Mohammed Boucharaya

Data urodzenia: 1 lipca 1949 r.

Miejsce urodzenia: Al-Bayda

Dyrektor wywiadu w Biurze Bezpieczeństwa Zewnętrznego.

Blisko związany z reżimem.

28.2.2011

14.

ZARTI, Mustafa

Data urodzenia: 29 marca 1970 r., obywatel Austrii (paszport nr P1362998, ważny od 6 listopada 2006 r. do 5 listopada 2016 r.)

Blisko związany z reżimem; wiceprezes „Libyan Investment Authority”, członek zarządu National Oil Corporation i wiceprezes banku First Energy Bank w Bahrajnie.

10.3.2011

15.

EL-KASSIM ZOUAI, Mohamed Abou

 

Sekretarz generalny Powszechnego Kongresu Ludowego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

16.

AL-MAHMOUDI, Baghdadi

 

Premier w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

17.

HIJAZI, Mohamad Mahmoud

 

Minister zdrowia i środowiska w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

18.

ZLITNI, Abdelhaziz

Data urodzenia: 1935

Minister planowania i finansów w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

19.

HOUEJ, Mohamad Ali

Data urodzenia: 1949.

Miejsce urodzenia: Al-Azizia (okolice Trypolisu)

Minister przemysłu, gospodarki i handlu w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

20.

AL-GAOUD, Abdelmajid

Data urodzenia: 1943

Minister rolnictwa i zasobów zwierzęcych i morskich w rządzie pułkownika Qadhafiego.

21.3.2011

21.

AL-CHARIF, Ibrahim Zarroug Zarroug

 

Minister spraw społecznych w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

22.

FAKHIRI, Abdelkebir Mohamad

Data urodzenia: 4 maja 1963 r.

Nr paszportu: B/014965 (ważny do końca 2013 roku)

Minister edukacji, szkolnictwa wyższego i badań w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

23.

ZIDANE, Mohamad Ali

Data urodzenia: 1958

Nr paszportu: B/0105075 (ważny do końca 2013 roku)

Minister transportu w rządzie pułkownika Qadhafiego; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

24.

MANSOUR, Abdallah

Data urodzenia: 8 lipca 1954 r.

Nr paszportu: B/014924 (ważny do końca 2013 roku)

Bliski współpracownik pułkownika Qadhafiego, pierwszoplanowa rola w służbach bezpieczeństwa; były dyrektor radia i telewizji; zaangażowany w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

25.

AL QADHAFI, Quren Salih Salih Quren

 

Ambasador Libii w Czadzie. Opuścił Czad i udał się do okręgu Sabha. Bezpośrednio zaangażowany w rekrutowanie najemników reżimu i koordynowanie ich działań.

12.4.2011

26.

AL KUNI, Amid Husain, pułkownik

 

Gubernator okręgu Ghat (południowa część Libii). Bezpośrednio zaangażowany w rekrutowanie najemników.

12.4.2011


Podmioty

 

Nazwa

Informacje umożliwiające identyfikację

Powody

Data umieszczenia w wykazie

1.

Libyan Housing and Infrastructure Board (HIB)

Tajora, Tripoli, Libia Numer ustawy: 60/2006 uchwalona przez Powszechny Komitet Ludowy Libii

Tel.: +218 21 369 1840,

Faks: +218 21 369 6447

http://www.hib.org.ly

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego i jego rodzinę; potencjalne źródło finansowania reżimu.

10.3.2011

2.

Economic and Social Development Fund (ESDF)

Qaser Bin Ghasher road Salaheddine Cross - BP: 93599 Libya-Tripoli

Telefon: +218 21 490 8893

Fax: +218 21 491 8893 – E-mail: info@esdf.ly

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego; potencjalne źródło jego finansowania.

21.3.2011

3.

Libyan Arab African Investment Company (LAAICO)

Strona internetowa: http://www.laaico.com

Spółka założona w roku 1981.

76351 Janzour-Libya.

81370 Tripoli-Libya

Tel.: 00 218 (21) 4890146 – 4890586 - 4892613

Faks: 00 218 (21) 4893800 - 4891867

E-mail: info@laaico.com

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego; potencjalne źródło jego finansowania.

21.3.2011

4.

Gaddafi International Charity and Development Foundation

Dane kontaktowe administracji: Hay Alandalus – Jian St. – Tripoli – PoBox: 1101 – LIBYA Tel.: (+218) 214778301 - Faks: (+218) 214778766; e-mail: info@gicdf.org

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego; potencjalne źródło jego finansowania.

21.3.2011

5.

Fundacja Waatassimou

Z siedzibą w Trypolisie.

Kontrolowany przez reżim Muammara Qadhafiego; potencjalne źródło jego finansowania.

21.3.2011

6.

Centralne biuro libijskiego radia i telewizji (Libyan Jamahirya Broadcasting Corporation)

Dane kontaktowe:

Tel.: 00 218 21 444 59 26;

00 21 444 59 00;

Faks: 00 218 21 340 21 07

http://www.ljbc.net;

e-mail: info@ljbc.net

Publiczne podżeganie do nienawiści i przemocy przez udział w kampaniach dezinformacyjnych dotyczących stosowania przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

7.

Oddziały straży rewolucji (Revolutionary Guard Corps)

 

Zaangażowanie w stosowanie przemocy wobec demonstrantów.

21.3.2011

8.

National Commercial Bank

Orouba Street

AlBayda,

Libya

Tel.:

+218 21-361-2429

Faks:

+218 21-446-705

www.ncb.ly

National Commercial Bank jest bankiem komercyjnym w Libii. Bank ten został utworzony w roku 1970 i ma siedzibę w Al-Bajdzie w Libii. Ma oddziały w Trypolisie i w Al-Bajdzie, obsługuje także filie w Libii. W 100 % należy do rządu; potencjalne źródło finansowania reżimu.

21.3.2011

9.

Gumhouria Bank

Gumhouria Bank Building

Omar Al Mukhtar Avenue

Giaddal Omer Al Moukhtar

P.O. Box 685

Tarabulus

Tripoli

Libya

Tel.: +218 21-333-4035

+218 21-444-2541

+218 21-444-2544

+218 21-333-4031

Faks:

+218 21-444-2476

+218 21-333-2505

e-mail:

info@gumhouria-bank.com.ly

Strona internetowa:

www.gumhouria-bank.com.ly

Gumhouria Bank jest bankiem komercyjnym w Libii. Bank ten został utworzony w roku 2008 przez połączenie banków Al Ummah i Gumhouria. W 100 % należy do rządu; potencjalne źródło finansowania reżimu.

21.3.2011

10.

Sahara Bank

Sahara Bank Building

First of September Street

P.O. Box 270

Tarabulus

Tripoli

Libya

Tel.:

+218 21-379-0022

Faks:

+218 21-333-7922

e-mail:

info@saharabank.com.ly

Strona internetowa:

www.saharabank.com.ly

Sahara Bank jest bankiem komercyjnym w Libii. W 81 % należy do rządu; potencjalne źródło finansowania reżimu.

21.3.2011

11.

Azzawia (Azawiya) Refining

P.O. Box 6451

Tripoli

Libya

+218 023 7976 26778

http://www.arc.com.ly

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

12.

Ras Lanuf Oil and Gas Processing Company (RASCO)

Ras Lanuf Oil and Gas Processing Company Building

Ras Lanuf City

P.O. Box 2323

Libya

Tel.: +218 21-360-5171

+218 21-360-5177

+218 21-360-5182

Faks: +218 21-360-5174

E-mail: info@raslanuf.ly

Strona internetowa: www.raslanuf.ly

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

13.

Brega

Siedziba główna: Azzawia / coast road

P.O. Box Azzawia 16649

Tel.: 2 – 625021-023 / 3611222

Faks: 3610818

Teleks: 30460 / 30461 / 30462

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

14.

Sirte Oil Company

Sirte Oil Company Building

Marsa Al Brega Area

P.O. Box 385

Tarabulus

Tripoli

Libya

Tel.:

+218 21-361-0376

+218 21-361-0390

Faks:

+218 21-361-0604

+218 21-360-5118

E-mail: info@soc.com.ly

Strona internetowa: www.soc.com.ly

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

15.

Waha Oil Company

Waha Oil Company

Office Location: Off Airport Road

Tripoli

Tarabulus

Libya

Postal Address: P.O. Box 395

Tripoli

Libya

Tel.: +218 21-3331116

Faks: +218 21-3337169

Teleks: 21058

Podmiot kontrolowany przez Muammara Qadhafiego i potencjalne źródło finansowania jego reżimu

23.3.2011

16.

Libyan Agricultural Bank (inne nazwy:. Agricultural Bank; Al Masraf Al Zirae Agricultural Bank; Al Masraf Al Zirae; Libyan Agricultural Bank)

El Ghayran Area, Ganzor El Sharqya, P.O. Box 1100, Tripoli, Libya; Al Jumhouria Street, East Junzour, Al Gheran, Tripoli, Libya; E-mail: agbank@agribankly.org; SWIFT/BIC AGRULYLT (Libya);

Tel.: (218)214870586;

(218) 214870714;

(218) 214870745;

(218) 213338366;

(218) 213331533;

(218) 213333541;

(218) 213333544;

(218) 213333543;

(218) 213333542;

Faks: (218) 214870747;

(218) 214870767;

(218) 214870777;

(218) 213330927;

(218) 213333545

Libijska jednostka zależna Central Bank of Libya.

12.4.2011

17.

Tamoil Africa Holdings Limited (inna nazwa: Oil Libya Holding Company)

 

Libijska jednostka zależna Libyan Africa Investment Portfolio.

12.4.2011

18.

Al-Inma Holding Co. for Services Investments

 

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

19.

Al-Inma Holding Co. For Industrial Investments

 

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

20.

Al-Inma Holding Company for Tourism Investment

Hasan al-Mashay Street (off al-Zawiyah Street)

Tel.: (218) 213345187

Faks: +218.21.334.5188

E-mail: info@ethic.ly

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

21.

Libyan Holding Company for Development and Investment

 

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

22.

Al-Inma Holding Co. for Construction and Real Estate Developments

 

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

23.

First Gulf Libyan Bank

The 7th of November Street, P.O. Box 81200, Tripoli, Libya; SWIFT/BIC FGLBLYLT (Libya);

Tel.: (218) 213622262;

Faks: (218) 213622205

Libijska jednostka zależna Economic & Social Development Fund.

12.4.2011

24.

LAP Green Networks (inna nazwa: LAP Green Holding Company)

 

Libijska jednostka zależna Libyan Africa Investment Portfolio.

12.4.2011

25.

National Oil Wells and Drilling and Workover Company (inne nazwy: National Oil Wells Chemical and Drilling and Workover Equipment Co.; National Oil Wells Drilling And Workover Equipment Co.)

National Oil Wells Drilling and Workover Company Building, Omar Al Mokhtar Street, P.O. Box 1106, Tarabulus,Tripoli, Libya [LIBYA2]

Tel: (218) 213332411;

(218) 213368741;

(218) 213368742

Faks: (218) 214446743

E-mail: info@nwd-ly.com

Strona internetowa:www.nwd-ly.com

Libijska jednostka zależna National Oil Corporation (NOC).

Spółka utworzona w 2010 roku przez połączenie National Drilling Co. i National Company for Oil Wells Services.

12.4.2011

26.

North African Geophysical Exploration Company (inne nazwy: NAGECO; North African Geophysical Exploration)

Airport Road, Ben Ghasir 6.7 KM, Tripoli, Libya [LIBYA2]

Tel.: (218) 215634670/4

Faks: (218) 215634676

E-mail: nageco@nageco.com

Strona internetowa: www.nageco.com

Libijska jednostka zależna National Oil Corporation

W 2008 roku NOC nabyła 100 % udziałów NAGECO.

12.4.2011

27.

National Oil Fields and Terminals Catering Company

Airport Road Km 3, Tripoli, Libya

Libijska jednostka zależna National Oil Corporation.

12.4.2011

28.

Mabruk Oil Operations

Dat El-Emad 2, Ground Floor, PO Box 91171, Tripoli.

Joint Venture koncernu Total i National Oil Corporation.

12.4.2011

29.

Zuietina Oil Company (inne nazwy: ZOC; Zueitina)

Zueitina Oil Building, Sidi Issa Street, Al Dahra Area, P.O. Box 2134, Tripoli, Libya

Joint Venture koncernu Occidental i National Oil Corporation.

12.4.2011

30.

Harouge Oil Operations (inne nazwy: Harouge; Veba Oil Libya GMBH)

Al Magharba Street, P.O. Box 690, Tripoli, Libya

Joint Venture koncernu Petro Canada i National Oil Corporation.

12.4.2011

31.

Jawaby Property Investment Limited

Cutlers Farmhouse, Marlow Road, Lane End, High Wycombe, Buckinghamshire, UK Inne informacje: nr rejestracyjny 01612618 (UK)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna National Oil Corporation.

12.4.2011

32.

Tekxel Limited

One Wood Street, London, UK Inne informacje: nr rejestracyjny 02439691

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna National Oil Corporation.

12.4.2011

33.

Sabtina Ltd

530-532 Elder Gate, Elder House, Milton Keynes, UK

Inne informacje: nr rejestracyjny 01794877 (UK)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

34.

Dalia Advisory Limited (LIA sub)

11 Upper Brook Street, London, UK Inne informacje: nr rejestracyjny 06962288 (UK)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

35.

Ashton Global Investments Limited

Woodbourne Hall, PO Box 3162, Road Town, Tortola, British Virgin Islands Inne informacje: nr rejestracyjny 1510484 (BVI)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

36.

Capitana Seas Limited

c/o Trident Trust Company (BVI) Ltd, Trident Chambers, PO Box 146, Road Town, Tortola, British Virgin Islands

Inne informacje: nr rejestracyjny 1526359 (BVI)

Zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie podmiot należący do Saadi Qadhafiego.

12.4.2011

37.

Kinloss Property Limited

Woodbourne Hall, PO Box 3162, Road Town, Tortola, British Virgin Islands Inne informacje: nr rejestracyjny 1534407 (BVI)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

38.

Baroque Investments Limited

c/o ILS Fiduciaries (IOM) Ltd, First Floor, Millennium House, Victoria Road, Douglas, Isle of Man

Inne informacje: nr rejestracyjny 59058C (IOM)

Zarejestrowana w Zjednoczonym Królestwie jednostka zależna Libyan Investment Authority.

12.4.2011

39.

Mediterranean Oil Services Company (inna nazwa: Mediterranean Sea Oil Services Company)

Bashir El Saadawy Street, P.O. Box 2655, Tripoli, Libya.

Podmiot należący do lub kontrolowany przez NOC.

12.4.2011

40.

Mediterranean Oil Services GMBH (a.k.a. MED OIL OFFICE DUESSELDORF, a.k.a. MEDOIL)

Werdener strasse 8

Duesseldorf

Nordhein - Westfalen, 40227

Germany

Podmiot należący do lub kontrolowany przez NOC.

12.4.2011

41.

Libyan Arab Airlines

P.O.Box 2555

Haiti street

Tripoli, Libya

HQ Phone: + 218 (21) 602 093

HQ Fax: + 218 (22) 30970

Podmiot należący całkowicie do rządu Libii.

12.4.2011”


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/72


DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA ATALANTA/1/2011

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

w sprawie mianowania dowódcy sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta)

(2011/237/WPZiB)

KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 38,

uwzględniając wspólne działanie Rady 2008/851/WPZiB z dnia 10 listopada 2008 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (1) (Atalanta), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy art. 6 wspólnego działania 2008/851/WPZiB Rada upoważniła Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) do podejmowania decyzji w sprawie mianowania dowódcy sił UE.

(2)

W dniu 26 listopada 2010 r. KPiB przyjął decyzję Atalanta/5/2010 (2) w sprawie mianowania kontradmirała Juana RODRÍGUEZA GARATA dowódcą sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii.

(3)

Dowódca operacji UE zalecił mianowanie komandora Alberta Manuela Silvestre CORREI nowym dowódcą sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii.

(4)

Komitet Wojskowy UE popiera to zalecenie.

(5)

Zgodnie z art. 5 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowaniu ani wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie polityczno-obronne,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Komandor Alberto Manuel Silvestre CORREIA zostaje niniejszym mianowany dowódcą sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 14 kwietnia 2011 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa

O. SKOOG

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 301 z 12.11.2008, s. 33.

(2)  Dz.U. L 320 z 7.12.2010, s. 8.


14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/73


DECYZJA KOMISJI

z dnia 13 kwietnia 2011 r.

zmieniająca decyzję 2007/843/WE w odniesieniu do programu zwalczania Salmonelli dotyczącego niektórych rodzajów drobiu i jaj w Tunezji

(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 2520)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2011/238/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność (1), w szczególności jego art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 2160/2003 określono zasady dotyczące zwalczania Salmonelli w różnych populacjach drobiu w Unii. Stanowi ono, że wpisanie do przewidzianych w przepisach Unii wykazów państw trzecich, dla danych gatunków czy kategorii, z których to państw państwa członkowskie mogą dokonywać przywozu zwierząt lub jaj wylęgowych objętych tymże rozporządzeniem, lub zachowanie w tych wykazach, uzależnione jest od przedłożenia Komisji przez dane państwo trzecie programu zwalczania Salmonelli, zawierającego gwarancje równoważne gwarancjom zawartym w krajowych programach zwalczania Salmonelli w państwach członkowskich.

(2)

Decyzją Komisji 2007/843/WE z dnia 11 grudnia 2007 r. dotyczącą zatwierdzenia programów zwalczania Salmonelli w stadach hodowlanych gatunku Gallus gallus w niektórych krajach trzecich zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniającą decyzję 2006/696/WE w odniesieniu do pewnych wymagań zdrowia publicznego w przywozie drobiu i jaj wylęgowych (2) zatwierdzono przedłożony przez Tunezję program zwalczania Salmonelli w stadach kur hodowlanych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003.

(3)

Tunezja powiadomiła obecnie Komisję, że program ten został wstrzymany. W związku z tym program przedłożony przez Tunezję nie powinien być już zatwierdzony. Należy zatem zmienić decyzję 2007/843/WE.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Artykuł 1 decyzji 2007/843/WE otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się programy zwalczania, przedłożone przez Kanadę, Izrael i Stany Zjednoczone Ameryki zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003, w odniesieniu do Salmonelli w stadach kur hodowlanych.”.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 maja 2011 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

John DALLI

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 1.

(2)  Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 81.


Sprostowania

14.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 100/74


Sprostowanie do decyzji Rady 2011/101/WPZiB z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Zimbabwe

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 42 z dnia 16 lutego 2011 r. )

Strona 6, art. 3 ust. 1:

zamiast:

„Artykuł 3

1.   Art. 2 nie stosuje się do:

a)

sprzedawania, dostarczania, przekazywania lub wywozu wyposażenia wojskowego, które nie służy do zabijania, lub wyposażenia, które mogłoby zostać użyte jako narzędzie represji wewnętrznych, przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych lub też do celów realizowanych przez ONZ i UE programów rozwoju instytucjonalnego, lub materiałów przeznaczonych do wykorzystania podczas operacji zarządzania kryzysowego prowadzonych przez UE i ONZ;

b)

zapewniania finansowania i świadczenia pomocy finansowej w odniesieniu do wyżej wymienionego wyposażenia;

c)

dostarczania pomocy technicznej związanej z takim wyposażeniem, pod warunkiem że wywóz wyposażenia został uprzednio zatwierdzony przez odnośny właściwy organ.”,

powinno być:

„Artykuł 3

1.   Artykuł 2 nie stosuje się do:

a)

sprzedawania, dostarczania, przekazywania lub wywozu wyposażenia wojskowego, które nie służy do zabijania, lub wyposażenia, które mogłoby zostać użyte jako narzędzie represji wewnętrznych, przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych lub też do celów realizowanych przez ONZ i UE programów rozwoju instytucjonalnego, lub materiałów przeznaczonych do wykorzystania podczas operacji zarządzania kryzysowego prowadzonych przez UE i ONZ;

b)

zapewniania finansowania i świadczenia pomocy finansowej w odniesieniu do wyżej wymienionego wyposażenia;

c)

dostarczania pomocy technicznej związanej z takim wyposażeniem;

pod warunkiem że wywóz wyposażenia został uprzednio zatwierdzony przez odnośny właściwy organ.”.