15.3.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 67/1

(1)

Komisja nałożyła rozporządzeniem (UE) nr 812/2010 (2) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”) tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych produktów z włókien ciągłych szklanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

Postępowanie zostało wszczęte w wyniku skargi złożonej w dniu 3 listopada 2009 r. („skarga”) przez Europejskie Stowarzyszenie Producentów Włókna Szklanego (APFE, obecnie „GlassFibreEurope”) („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną część, w tym przypadku powyżej 50 %, całkowitej unijnej produkcji niektórych produktów z włókien ciągłych szklanych.

(3)

Należy przypomnieć, że zgodnie z motywem 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dochodzenie dotyczące dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 października 2008 r. do dnia 30 września 2009 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Badanie tendencji właściwych dla oceny szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2006 r. do końca OD („okres badany”).

(4)

Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których podjęto decyzję o wprowadzeniu tymczasowych środków antydumpingowych („ujawnienie tymczasowych ustaleń”), kilka zainteresowanych stron przedłożyło oświadczenia w formie pisemnej, przedstawiające ich opinie w sprawie tymczasowych ustaleń. Stronom, które wystąpiły z takim wnioskiem, umożliwiono wypowiedzenie się.

(5)

Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. Oprócz wizyt weryfikacyjnych, o których mowa w motywie 11 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przeprowadzono dalszą weryfikację na terenie przedsiębiorstwa Saertex w Saerbeck, Niemcy, jednego ze współpracujących użytkowników włókien szklanych, który udzielił odpowiedzi na pytania kwestionariusza dla użytkowników.

(6)

Wszystkie strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niektórych produktów z włókien ciągłych szklanych pochodzących z ChRL i ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych w postaci cła tymczasowego, zgodnie ze zmianami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu („ujawnienie ostatecznych ustaleń”). Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji.

(7)

Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i w stosownych przypadkach uwzględnione.

(8)

Jeden z producentów eksportujących stwierdził, że przywóz niektórych produktów z włókien ciągłych szklanych pochodzących z Malezji, Tajwanu i Turcji powinien zostać objęty zakresem niniejszego dochodzenia. Argumentował on, że wyłączenie tych państw jest dyskryminujące, gdyż zgodnie z tymczasowymi ustaleniami wielkość przywozu z tych trzech państw może mieć znaczenie i stąd mogłaby stanowić dowód prima facie na podcięcie cenowe.

(9)

W tym względzie należy przede wszystkim zauważyć, że na etapie wszczęcia postępowania nie było dowodów prima facie na istnienie dumpingu, szkody i związku przyczynowego, wymaganych na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, które uzasadniałyby wszczęcie postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu z tych państw. Przeciwnie, jeżeli chodzi o wielkość przywozu, skarżący przesłali informacje, że udział innych państw w przywozie i w rynku zmniejszył się od 2004 r.

(10)

Co się tyczy Malezji, Tajwanu i Turcji, analiza na etapie tymczasowym potwierdziła, że przywóz zarówno z Tajwanu, jak i z Turcji spadł w ciągu okresu badanego (odpowiednio z 2,0 % do 1,5 % oraz z 2,9 % do 2,5 %), podczas gdy przywóz z Malezji nieznacznie wzrósł z 1,0 % do 1,7 %. Mimo że poziomy przywozu są powyżej progów de minimis dla przywozu wymaganych na podstawie art. 5 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, inne wymogi objęcia tych państw dochodzeniem nie zostały spełnione. W szczególności nie otrzymano żadnych informacji, które wskazywałyby na dumping ze strony któregokolwiek z tych państw. W związku z tym wniosek o objęcie dochodzeniem Malezji, Tajwanu i Turcji zostaje odrzucony.

(11)

Należy przypomnieć, że zgodnie z motywem 15 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, produkt objęty postępowaniem, określony w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, to nici cięte z włókien szklanych, o długości nieprzekraczającej 50 mm; niedoprzędy z włókien szklanych; taśmy przędzy i przędza z włókien szklanych; oraz maty z włókien szklanych z wyłączeniem mat z waty szklanej, obecnie objęte kodami CN 7019 11 00, 7019 12 00, 7019 19 10 i ex 7019 31 00 („produkt objęty postępowaniem”).

(12)

Dodatkowo, zgodnie z motywem 19 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zdecydowano, aby tymczasowo traktować przędzę jako część produktu objętego postępowaniem, z zastrzeżeniem dalszych dochodzeń i ustaleń na ostatecznym etapie postępowania.

(13)

Po ujawnieniu tymczasowych środków dokonano dalszej analizy wniosku o wyłączenie przędzy. W tym względzie należy przypomnieć, że przed wprowadzeniem środków tymczasowych otrzymano dużą liczbę wniosków o wyłączenie przędzy (zob. motywy 18 i 19 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych). Dodatkowo, po wprowadzeniu środków tymczasowych, otrzymano znacznie więcej szczegółowych informacji od zainteresowanych stron. Wszystkie uwagi zostały szczegółowo przeanalizowane, jak objaśniono poniżej.

(14)

Niektóre zainteresowane strony wnioskowały, aby odróżnić przędzę od pozostałych trzech podstawowych typów produktu, o których mowa w motywie 17 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, ponieważ: (i) przędza ma inne właściwości fizyczne i chemiczne; (ii) proces produkcji przędzy rożni się od procesu produkcji pozostałych trzech podstawowych typów produktu; oraz (iii) przędzę stosuje się do innych celów.

(15)

Co do argumentów (i) oraz (ii), przedstawiono dowody, które wskazują na odrębne cechy niedoprzędów, nici ciętych i mat, z jednej strony, i przędzy, z drugiej strony. W szczególności informacje wskazywały na to, że maty i nici cięte są zazwyczaj wytwarzane z niedoprzędów, a nie z przędzy. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń przemysł unijny zakwestionował to rozróżnienie, twierdząc, że niektóre specjalne nici cięte są w rzeczywistości wytwarzane z przędzy. Jednakże istnienie specjalnych nici ciętych wytwarzanych z przędzy nie oznacza, że przędza powinna wchodzić w zakres definicji produktu objętego postępowaniem (zob. także motyw 20 poniżej).

(16)

Odnośnie do pierwszego argumentu dotyczącego różnic w podstawowych właściwościach chemicznych i fizycznych, zainteresowana strona przedstawiła badanie jednego z wiodących instytutów badawczych. W badaniu tym porównano m.in. właściwości chemiczne i fizyczne niedoprzędów i przędzy. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń zgłoszono pewne zastrzeżenia co do wyników tego porównania, co z kolei skłoniło niektórych użytkowników przędzy do przesłania istotnych uwag. Z informacji tych wynika, że podstawowym składnikiem chemicznym niedoprzędów, mat i nici ciętych jest „silan”, chemiczny środek sprzęgający ułatwiający absorpcję żywicy w matrycach. Przędza zazwyczaj jest wytwarzana bez udziału takiego środka chemicznego; częściej odbywa się to przy użyciu substancji chemicznej na bazie oleju i skrobi („klejonka”), która jest dodawana jako smar i środek ochronny, aby przędza mogła wytrzymać rygorystyczne warunki maszyn o wysokiej prędkości tkania. W przeciwieństwie do niedoprzędów, w których przypadku czynnik sprzęgający pomaga w absorpcji żywicy, „klejonka” odpycha żywicę. Co do podstawowych właściwości chemicznych, ustalono także, że surowiec szklany do produkcji przędzy ma bardziej stabilny skład i większą jednorodność wielkości cząstek niż surowce do wytwarzania pozostałych typów produktu.

(17)

Z punktu widzenia właściwości fizycznych okazuje się, że przędza nie ma tych samych podstawowych właściwości fizycznych co pozostałe typy produktu. Po pierwsze, ogólnie uznaje się, że przędza jest generalnie delikatniejszym materiałem o znacznie mniejszej średnicy włókna i gęstości liniowej niż niedoprzędy. Po drugie, przędza jest jedynym rodzajem produktu, który jest skręcany (choć istnieje również przędza nieskręcana).

(18)

Odnośnie do drugiego argumentu dotyczącego różnic w procesie produkcyjnym, mimo że wszystkie strony potwierdzają, że cztery podstawowe typy produktu są wytwarzane z masy szklanej zawierającej piasek krzemionkowy, węglan sodu, wapień, kaolin i dolomit, która podlega ciągnieniu za pomocą żaroodpornych platynowo-rodowych łódek o wielu otworach („łódki do snucia”), to jednak istnieją pewne istotne różnice w procesie produkcyjnym przędzy w porównaniu z innymi produktami objętymi dochodzeniem. Po pierwsze, do produkcji przędzy wymagana jest większa precyzja oraz stała kontrola temperatury i poboru energii, przy zastosowaniu bardziej restrykcyjnych parametrów kontrolnych (wydajność łódek do snucia itp.). Ponieważ otwory w łódkach do snucia są mniejsze, wydajność produkcji jest znacznie niższa w porównaniu z pozostałymi produktami. Z tego powodu piece są zazwyczaj używane do produkcji albo przędzy albo niedoprzędów – w praktyce ze względów ekonomicznych producenci włókien szklanych nie produkują naprzemiennie tych dwóch produktów za pomocą tego samego pieca. Inna różnica w procesie produkcyjnym polega na tym, że po procesie snucia za pomocą łódek przędza podlega procesowi skręcania.

(19)

Odnośnie do trzeciego argumentu dotyczącego różnic w zastosowaniu ustalono, że różne właściwości chemiczne przędzy w porównaniu z niedoprzędami, nićmi ciętymi i matami są powiązane z innymi zastosowaniami przędzy. Mimo że wstępnie stwierdzono, że „prawie wszystkie wspomniane typy produktu objętego postępowaniem […] są wykorzystywane do tych samych celów”, na podstawie uwag otrzymanych po ujawnieniu tymczasowych ustaleń kwestia ta została zbadana bardziej szczegółowo. Ustalono, że podczas gdy niedoprzędy, nici cięte i maty są używane do wzmocnienia tworzyw sztucznych w kompozytach, przędza jest głównie używana do produkcji znacznie lżejszych materiałów stosowanych jako tkaniny techniczne, np. w wysokiej jakości izolacji, ochronie i filtracji. W niektórych przypadkach przędza mogłaby także być odpowiednia do wzmacniania, ale tylko w ograniczonej liczbie przypadków, jednak wobec stosunkowo wysokich cen przędzy w porównaniu z niedoprzędami jest to mało prawdopodobne ze względów ekonomicznych.

(20)

Wobec powyższych różnic nie jest zaskakujące, że na rynku przędzę postrzega się jako inny materiał niż pozostałe trzy produkty. Zarówno użytkownicy, jak i przemysł unijny przedstawili sprawozdanie rynkowe opublikowane przez niezależne pismo specjalizujące się w produktach kompozytowych. W sprawozdaniu, które w żaden sposób nie było powiązane z postępowaniem antydumpingowym, wytłumaczono przede wszystkim, że ze względu na produkcję i zastosowania należy dokonać rozróżnienia między przędzą i niedoprzędami. Następnie przeanalizowano światowe moce produkcyjne w zakresie włókien szklanych pod względem dwóch grup: (i) niedoprzędów, nici ciętych i mat ogółem; oraz (ii) przędzy (3).

(21)

Co do potencjalnej substytucyjności przędzy i pozostałych podstawowych typów produktu należy zauważyć, że jak już stwierdzono w motywie 19 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, teoretycznie byłoby to możliwe, gdyż przędza mogłaby być używana w ograniczonej liczbie zastosowań zamiast pozostałych typów. Jednakże na podstawie dalszej analizy Komisja stwierdziła, że w praktyce byłaby to opcja w ogóle nieopłacalna, ze względu na znaczne różnice w kosztach produkcji przędzy i pozostałych produktów, co można wytłumaczyć różnicami w procesach produkcji, o których mowa w motywie 18 powyżej.

(22)

W skardze, na podstawie której wszczęto dochodzenie, wyraźnie wskazano, że produkt objęty postępowaniem ma jedną wyjątkową funkcję i zastosowanie, a mianowicie wzmocnienie tworzyw sztucznych w kompozytach. Jednakże na podstawie powyższej analizy ustalono, że różnice w procesach produkcyjnych przędzy i niedoprzędów (oraz nici ciętych i mat) wynikają z zasadniczych różnic w podstawowych właściwościach fizycznych i chemicznych, przy czym przędza ma zastosowania inne niż wytwarzanie materiałów kompozytowych. Uwagi w tym zakresie otrzymane po ujawnieniu ostatecznych ustaleń nie były wystarczające do zmiany tych wniosków.

(23)

Wobec powyższego niniejszym przyjęty zostaje wniosek o wyłączenie przędzy z powodu innych właściwości fizycznych i chemicznych oraz innych zastosowań niż w przypadku niedoprzędów, nici ciętych i mat. Stwierdza się zatem, że przędza powinna zostać wyłączona z zakresu definicji produktu objętego postępowaniem określonej w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. Przędza zostaje zatem ostatecznie wykluczona z postępowania.

(24)

Należy także zauważyć, że zainteresowana strona przedłożyła wniosek o wyłączenie cienkiej przędzy, ale nie jest to istotne ze względu na wyłączenie wszystkich rodzajów przędzy z zakresu produktu.

(25)

Jedna z zainteresowanych stron wnioskowała o wykluczenie niedoprzędów teksturowanych. Wniosek ten oparty jest na argumencie, że niedoprzędy teksturowane powinny być traktowane na tej samej zasadzie, co niedoprzędy impregnowane, ponieważ produkt taki nie jest już niedoprzędem, a produktem przetworzonym.

(26)

W tym względzie należy przypomnieć powody wykluczenia niektórych niedoprzędów impregnowanych. Rzeczywiście niektóre rodzaje niedoprzędów i przędzy zostały wyłączone, gdyż te typy produktu podlegają specjalnej obróbce poprzez powlekanie i impregnację, a ich straty podczas prażenia wynoszą ponad 3 %, co nadaje im inne właściwości fizyczne i chemiczne.

(27)

Jeśli chodzi o niedoprzędy teksturowane, przyjmuje się, że są to niedoprzędy, które nie są powlekane ani impregnowane, a ich straty podczas prażenia wynoszą od 0,3 % do 0,13 %. Są to zatem wyraźnie różne produkty od niedoprzędów impregnowanych, które zostały wyłączone na etapie tymczasowym. Po drugie, stwierdzono, że tak jak w przypadku pozostałych niedoprzędów, nici ciętych i mat, niedoprzędy teksturowane są przede wszystkim używane do wzmacniania tworzyw sztucznych w kompozytach. Niedoprzędy te są zatem wyraźnie objęte zakresem definicji produktu, określonej zarówno w skardze, jak i w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, i najwidoczniej nie istnieją żadne powody, które uzasadniałyby ich wykluczenie.

(28)

Stwierdza się zatem, że niedoprzędy teksturowane w sposób jasny i bezsporny wchodzą w zakres produktu objętego postępowaniem, a wniosek o wyłączenie ich z tego zakresu nie ma wystarczającej podstawy faktycznej i należy go odrzucić.

(29)

Co się tyczy zakresu produktu, nie zgłoszono dalszych wniosków.

(30)

Wobec powyższego uznano za stosowne dokonanie przeglądu definicji produktu znajdującej się w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. W związku z tym produkt objęty dochodzeniem zostaje ostatecznie zdefiniowany jako nici cięte z włókien szklanych, o długości nieprzekraczającej 50 mm; niedoprzędy z włókien szklanych, z wyłączeniem niedoprzędów z włókien szklanych, które są impregnowane i powlekane i których straty podczas prażenia wynoszą więcej niż 3 % (zgodnie z normą ISO 1887), oraz maty z włókien szklanych z wyłączeniem mat z waty szklanej.

(31)

Wobec braku uwag lub komentarzy dotyczących produktu podobnego i uwzględniając ustalenia zawarte w motywach 13–23 powyżej, niniejszym potwierdza się wnioski zawarte w motywie 20 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(32)

Po opublikowaniu środków tymczasowych, jeden z producentów (grup producentów) eksportujących, któremu nie przyznano MET, powtórzył, że nie zgadza się z odrzuceniem jego wniosku o MET. Jednak wspomniany producent eksportujący (grupa producentów eksportujących) po prostu ponowił swój wniosek złożony wcześniej podczas postępowania bez przedstawienia nowych argumentów. Należy przypomnieć, że jak wyjaśniono w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, argumenty te rozpatrzono szczegółowo podczas indywidualnych kontaktów z tym producentem eksportującym (grupą producentów eksportujących).

(33)

Dodatkowo, po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, wspomniany producent eksportujący (grupa producentów eksportujących) stwierdził, że Komisja przeoczyła przedstawione przez niego nowe dowody. Należy zauważyć w tym względzie, że wspomniane dowody obejmowały jedynie kilka dokumentów na poparcie argumentu, który już został wysunięty i na który już odpowiedziano, a który dotyczył składu zarządu tej spółki. Nie przedstawiono więc żadnych nowych dowodów, które zakwestionowałyby decyzję o odrzuceniu wniosku o MET, złożonego przez wspomnianego producenta eksportującego (grupę producentów eksportujących).

(34)

W rezultacie potwierdzono ostatecznie ustalenia tymczasowe odnośnie do wniosku o MET przedstawionego przez tego producenta eksportującego (grupę producentów eksportujących).

(35)

Wobec braku innych uwag motywy od 21–29 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dotyczące ustaleń w sprawie MET zostają niniejszym ostatecznie potwierdzone.

(36)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń ten sam producent eksportujący (grupa producentów eksportujących), który przedstawił swoje uwagi na temat MET, nie zgodził się z odrzuceniem jego wniosku o IT. Stwierdził on, że Komisja nie przedstawiła wystarczającego uzasadnienia odrzucenia jego wniosku o IT.

(37)

Należy w tym względzie powtórzyć, że jak stwierdzono w motywie 26 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych w części dotyczącej analizy MET, większość członków zarządu tego przedsiębiorstwa została powołana przez spółkę, w której większościowy udział ma państwo. W rezultacie nie można wykluczyć znacznej ingerencji państwa w proces podejmowania decyzji przez tego producenta eksportującego.

(38)

W związku z tym potwierdzono, że biorąc pod uwagę niemożność wykazania przez tego producenta eksportującego, że jest wystarczająco niezależny od państwa, nie spełnia on kryteriów określonych w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i dlatego jego wniosek o IT musi zostać odrzucony.

(39)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń wspomniany producent eksportujący oraz pozostali producenci eksportujący, którym nie przyznano IT, argumentowali, że decyzja o odrzuceniu ich wniosków o IT była niezgodna ze sprawozdaniem Zespołu WTO dotyczącym sporu DS 397 w sprawie ostatecznych środków antydumpingowych nałożonych na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali z Chińskiej Republiki Ludowej. W tym względzie należy zauważyć, że wspomniane sprawozdanie Zespołu WTO nie jest jeszcze wersją ostateczną, gdyż nie zostało przyjęte przez Organ ds. Rozstrzygania Sporów. Ponadto nie minął jeszcze termin składania apelacji przeciwko temu sprawozdaniu. Argument ten został zatem odrzucony.

(40)

W związku z powyższym oraz wobec braku innych uwag dotyczących IT niniejszym potwierdzona zostaje ostatecznie treść motywów 30–33 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i stwierdza się ostatecznie, że nie należy przyznawać IT żadnemu z producentów (grup producentów) eksportujących objętych próbą, którym odmówiono przyznania MET.

(41)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń producent eksportujący (grupa producentów eksportujących), któremu przyznano MET, zgłosił wniosek, aby dla typów produktu, które nie były sprzedawane na rynku krajowym w reprezentatywnych ilościach (lub nie były sprzedawane w ogóle), wartość normalna produktu podobnego była obliczana na podstawie wartości normalnej skonstruowanej – a nie, jak to uczyniła Komisja na etapie tymczasowym – przy zastosowaniu dla wartości normalnej reprezentatywnych cen krajowych (odpowiednio dostosowanych) najbardziej podobnych typów.

(42)

Wniosek ten został przyjęty i wartość normalna dla niereprezentatywnych typów (tj. tych, których sprzedaż na rynku krajowym stanowiła mniej niż 5 % sprzedaży eksportowej do Unii lub które nie były w ogóle sprzedawane na rynku krajowym) została obliczona na podstawie kosztu wytworzenia przypadającego na typ produktu, powiększonego o koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz o zyski. W przypadku istniejącej sprzedaży krajowej zastosowano zysk z wszystkich transakcji na rynku krajowym przypadający na typ produktu dla wspomnianych typów produktu (ponieważ wszystkie transakcje sprzedaży krajowej tych typów produktu uznano za rentowne, jasne jest, że spełnione zostały warunki określone w art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego). W przypadku braku sprzedaży krajowej zastosowano średni zysk ze sprzedaży. Dla jednego z typów produktu, dla którego nie podano kosztów wytworzenia, zastosowano wartość normalną skonstruowaną dla najbardziej podobnego typu.

(43)

Następnie zbadano, dla pozostałych typów produktu, czy sprzedaż krajową w reprezentatywnych ilościach każdego typu produktu objętego postępowaniem można uznać za sprzedaż dokonaną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, jak opisano w motywach 37–40 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(44)

Dalsze dochodzenie wykazało, że sprzedaż z zyskiem jedynie niewielu porównywalnych typów produktu przekraczała 80 % sprzedaży krajowej ogółem, zatem w celu obliczenia średniej ceny dla wartości normalnej dla tych typów produktów uwzględniono całość sprzedaży krajowej. W przypadku pozostałych typów produktu uwzględniono jedynie sprzedaż z zyskiem.

(45)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń producent eksportujący (grupa produktów eksportujących), któremu przyznano MET, argumentował, że metodologia zastosowana do skonstruowania wartości normalnej dla niereprezentatywnych typów produktu opisanej w motywie 42 powyżej, tj. przy wykorzystaniu zysku z rentownych transakcji dotyczących przedmiotowych typów produktu, jest sprzeczna z art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Następnie stwierdził on, że standardową praktyką jest stosowanie przeciętnego zysku ze wszystkich rentownych transakcji wszystkich typów produktu do konstruowania wartości normalnej dla konkretnego typu produktu i że każda zmiana tej praktyki naruszyłaby zasadę pewności prawa.

(46)

Należy podkreślić, że metodologia opisana w motywie 42 jest zgodna z art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, według którego kwoty zysku powinny być oparte na danych dotyczących sprzedaży produktu podobnego, w zwykłym obrocie handlowym, przez eksportera lub producenta. Użycie sformułowania „produkt podobny” nie wyklucza, w stosownych przypadkach, podziału produktu objętego dochodzeniem na typy produktu. Ponadto w odnośnym orzecznictwie WTO (4) stwierdzono, że nie można zignorować rzeczywistej marży zysku ustalonej dla transakcji w zwykłym obrocie handlowym dotyczących tych typów produktu, dla których należy skonstruować wartość normalną. Należy również zauważyć, że producent eksportujący (grupa producentów eksportujących) nie wykazał, aby transakcje dotyczące typów produktu, dla których należało skonstruować wartość normalną, były uznane za nieprzeprowadzane w zwykłym obrocie handlowym. Wreszcie należy zauważyć, że metodologia opisana powyżej jest wyważona. W rzeczywistości, w przypadku gdy marża zysku w sprzedaży dokonywanej w zwykłym obrocie handlowym danym typem produktu jest niższa od średniego ważonego zysku ze sprzedaży wszystkich typów produktu w zwykłym obrocie handlowym, do skonstruowania wartości normalnej stosowana jest niższa marża zysku na danym typie produktu. W związku z powyższym wniosek został odrzucony.

(47)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jedna z zainteresowanych stron stwierdziła, że nie należy wykorzystywać Turcji w charakterze państwa analogicznego i zaproponowała do tego celu Malezję. Uwaga ta nie została szerzej uzasadniona i dlatego nie wzięto jej pod uwagę.

(48)

Należy zauważyć, że w następstwie wyłączenia przędzy z zakresu produktu objętego dochodzeniem (zob. powyżej) fakt, że przędza nie jest produkowana przez Turcję, nie stanowi już przeszkody dla wybrania Turcji w charakterze państwa analogicznego, gdyż nie ma potrzeby konstruowania wartości normalnej dla któregokolwiek z typów produktu objętych dochodzeniem (zob. także motywy 50 i 51 poniżej).

(49)

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdza się ostatecznie, że na potrzeby niniejszego postępowania w charakterze państwa analogicznego należy wykorzystać Turcję.

(50)

Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jedna z zainteresowanych stron stwierdziła, że wartość normalna dla produktu podobnego w Turcji może nie być trafna, gdyż struktura kosztów tureckiego przedsiębiorstwa współpracującego jest zniekształcona. Rzeczywiście, dochodzenie wykazało, że przedsiębiorstwo współpracujące w Turcji ma znaczące koszty finansowe, które mogą zniekształcać obliczenia wartości normalnej, szczególnie w przypadku gdy jest ona konstruowana.

(51)

W rezultacie, aby uniknąć ewentualnych zniekształceń w obliczeniach, zdecydowano, że typy produktu zostaną połączone w jedną grupę i że wyróżnione zostaną jedynie główne właściwości produktu. To połączenie w jedną grupę zwiększyło porównywalność pod względem wielkości sprzedaży między produktem objętym postępowaniem a tureckim produktem podobnym i pozwoliło na zastosowanie rzeczywistych cen w przeciwieństwie do wartości normalnej skonstruowanej, w której przypadku zastosowane musiałyby być koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne (potencjalnie zniekształcone przez koszty finansowe).

(52)

Wobec braku jakichkolwiek uwag treść motywów 48–50 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dotycząca ustalenia ceny eksportowej i porównania cen eksportowych z odpowiednią wartością normalną, zostaje niniejszym ostatecznie potwierdzona.

(53)

Wobec braku jakichkolwiek uwag treść motywów 51–54 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dotycząca ogólnej metodologii obliczania marginesów dumpingu, zostaje niniejszym ostatecznie potwierdzona.

(54)

W związku ze wspomnianymi powyżej zmianami w obliczaniu wartości normalnych oraz po poprawieniu pewnych błędów rachunkowych, ostatecznie ustalona wielkość dumpingu, wyrażona jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, kształtuje się następująco:

Tabela 1

(55)

Należy zauważyć, że po wykluczeniu przędzy z zakresu produktu (zob. motywy 13–23 powyżej), analiza szkody powinna zostać dostosowana do pozostałych trzech typów produktu: niedoprzędów, nici ciętych i mat. Spowodowało to konieczność zmiany niektórych wskaźników szkody, wielkości przywozu produktów po cenach dumpingowych, jak również obliczenia podcięcia cenowego i poziomu usunięcia szkody.

(56)

Odnośnie do definicji przemysłu unijnego i reprezentatywności próby producentów unijnych nie otrzymano żadnych nowych uwag lub wniosków. Wobec powyższego oraz faktu, że typ produktu wyłączony z zakresu produktu, tj. przędza, reprezentuje ograniczony udział w produkcji i sprzedaży producentów unijnych, wnioski sformułowane w motywach 56–58 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(57)

Odnośnie do konsumpcji w Unii należy zauważyć, że jak wspomniano w motywie 55 powyżej, wyłączenie jednego z czterech głównych typów produktu, tj. przędzy, z zakresu produktu spowodowało zmiany wielkości konsumpcji w Unii.

(58)

Wobec powyższych zmian łączna konsumpcja w Unii kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 2

(59)

Powyższa tendencja w konsumpcji jest podobna do tendencji zaobserwowanej dla produktu objętego dochodzeniem zdefiniowanego w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, tj. wzrost o ok. 5 % w latach 2007–2008, a następnie znaczny spadek, o 23 % w OD w porównaniu z 2006 r.

(60)

Wobec wyłączenia przędzy z zakresu produktu, należało zmienić dane dotyczące przywozu.

(61)

Jedna z zainteresowanych stron argumentowała, że przywóz z ChRL pochodzący od producentów powiązanych z przemysłem unijnym powinien zostać wykluczony z przywozu objętego postępowaniem.

(62)

W tym względzie należy przede wszystkim przypomnieć, że jak już wspomniano w motywie 58 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, podczas OD wielkość przywozu z ChRL dokonywanego jedynie przez producentów objętych próbą stanowiła mniej niż 4 % całkowitego przywozu z ChRL. Sytuacja ta nie zmieniła się po wykluczeniu przędzy z zakresu produktu.

(63)

Biorąc pod uwagę, że tylko dwóch producentów unijnych dokonywało podczas OD przywozu z ChRL produktu objętego postępowaniem, nie można ujawnić dokładnej wielkości tego przywozu w celu zachowania poufności. W każdym razie, nawet gdyby wielkość tego przywozu była odejmowana dla każdego roku okresu badanego, tendencje w wielkości przywozu i udziałów w rynku pozostałyby zasadniczo niezmienione. Udział w rynku przywozu po cenach dumpingowych byłby niższy, jednak tylko o mniej niż jeden punkt procentowy w każdym roku okresu badanego, dlatego nie wpłynęłoby to na ogólną tendencję podczas okresu badanego.

(64)

Po wykluczeniu przędzy zmienione dane dotyczące przywozu kształtują się następująco:

(65)

Po tych zmianach tendencje zaobserwowane na etapie tymczasowym dotyczące wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem zmieniły się w ograniczonym stopniu. Jednakże wzrost wielkości przywozu, w ujęciu zarówno względnym, jak i bezwzględnym, pozostaje znaczący. Przywóz ten rósł bardzo szybko w okresie badanym, szczególnie w latach 2006–2008 (o 86 %), po czym nastąpił spadek przywozu z ChRL spowodowany ogólnym zmniejszeniem popytu. Jednakże udział tego przywozu w rynku nadal rósł między 2008 r. a OD, a w całym okresie wzrósł o 6,3 punktu procentowego.

(66)

Po wykluczeniu przędzy średnia cena importowa CIF produktu objętego postępowaniem znacznie spadła (o ok. 3 %):

Tabela 5

(67)

Powyższa tabela wskazuje jednak, że tendencja przeważnie stabilnych cen podczas okresu badanego nie zmieniła się, dlatego można potwierdzić wniosek dotyczący tendencji w cenach tego przywozu sformułowany w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych.

(68)

Co do obliczania podcięcia cenowego, tymczasowe marże musiały zostać zmienione, gdyż wykluczenie przędzy z zakresu produktu spowodowało konieczność wyeliminowania jej sprzedaży z obliczeń szkody.

(69)

Ponadto podobnie jak to uczyniono w przypadku części dochodzenia dotyczącej dumpingu (zob. motywy 50 i 51 powyżej), zdecydowano o połączeniu typów produktu w jedną grupę i wyróżnienie jedynie głównych właściwości produktu. Spowodowało to wzrost wielkości uwzględnionego przywozu z ChRL w porównaniu ze sprzedażą produktu podobnego wytwarzanego przez przemysł unijny, zapewniając w ten sposób lepszą reprezentatywność obliczeń podcięcia cenowego.

(70)

Wreszcie, dokonano korekty uwzględniającej koszty poprzywozowe, biorąc pod uwagę, że koszty te są niezbędne do sprzedaży produktu objętego postępowaniem.

(71)

Po zmianach w obliczeniach podcięcia cenowego z powodu (i) wyłączenia przędzy; (ii) połączenia typów produktu w jedną grupę; oraz (iii) korekty uwzględniającej koszty poprzywozowe, zmienione marginesy podcięcia cenowego wyniosły do 18,2 %, podczas gdy średnie podcięcie cenowe wyniosło 10,9 %. Powyższe zmiany zostały również dokonane w obliczeniach poziomu usunięcia szkody – zob. motyw 134 niniejszego rozporządzenia.

(72)

Z wyjątkiem zmian wspomnianych powyżej oraz wobec braku innych uwag w tym zakresie, motywy 61–65 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(73)

Wyłączenie przędzy z zakresu produktu spowodowało konieczność korekty niektórych tabel w części D pkt 4 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Dodatkowo należało dokonać niewielkiej korekty danych dotyczących sprzedaży jednego z producentów objętych próbą. Należy zauważyć, że w ramach produkcji i sprzedaży producentów objętych próbą przędza występowała w sposób stosunkowo ograniczony. Dlatego korekty te wpłynęły najbardziej na wskaźniki oparte na danych dotyczących wszystkich producentów unijnych (wielkość sprzedaży i udział w rynku). W ograniczonym stopniu wpłynęły one także na średnie ceny sprzedaży producentów objętych próbą. Jednakże zaobserwowane tendencje, także dla wspomnianych wskaźników, pozostały zasadniczo niezmienione w porównaniu z ustaleniami zawartymi w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, co przedstawiono w poniższych tabelach. Wobec ograniczonego występowania przędzy wśród produktów producentów objętych próbą wyłączenie przędzy z zakresu produktu nie miało wpływu na wskaźniki finansowe (rentowność, zwrot z inwestycji, przepływ środków pieniężnych i inwestycje). Dla zachowania przejrzystości wszystkie tabele dotyczące wskaźników szkody zawarte w części D pkt 4 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w tym tabele niezmienione, zostały przedstawione poniżej.

(74)

Ponieważ wyłączenie przędzy z zakresu produktu wpłynęło tylko w bardzo ograniczonym stopniu na kształtowanie się wielkości produkcji producentów objętych próbą w porównaniu z danymi przedstawionymi w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych (wzrost o 1 % dla roku 2008 i OD), wniosek sformułowany w motywie 67 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

Tabela 6

(75)

Dane liczbowe dotyczące mocy produkcyjnych przemysłu unijnego generalnie zmniejszyły się wskutek wyłączenia przędzy, ale nie miało to wpływu na tendencje w wykorzystaniu mocy produkcyjnych. Niniejszym potwierdza się zatem wniosek sformułowany w motywie 69 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

Tabela 7

(76)

Ponieważ wyłączenie przędzy z zakresu produktu wpłynęło tylko w bardzo ograniczonym stopniu na kształtowanie się wielkości zapasów producentów objętych próbą w porównaniu z danymi przedstawionymi w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych (wzrost o 1 % dla roku 2007, 2008 i OD), wniosek sformułowany w motywie 70 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.

Tabela 8

(77)

Mimo że w porównaniu z wielkością sprzedaży podaną w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych spadek od 2006 r. wielkości sprzedaży jest większy o 1 % w 2007 r. i w 2008 r., a w OD jest mniejszy o 3 %, wielkość sprzedaży jednak spadła o 27 % podczas okresu badanego i dlatego wnioski sformułowane w motywach 71–72 zostają niniejszym potwierdzone.

Tabela 9

(78)

Po wyłączeniu przędzy z zakresu produktu, udział przemysłu unijnego w rynku UE spadł z 76,3 % do 71,9 % (w porównaniu ze spadkiem z 75,1 % do 69,5 %). Wnioski sformułowane w motywie 73 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają zatem niniejszym potwierdzone.

Tabela 10

(79)

Jeśli chodzi o średnie ceny sprzedaży, wyłączenie przędzy z zakresu produktu spowodowało niewielki ogólny spadek średnich cen sprzedaży. Tendencja jest jednak identyczna z tendencją w cenach sprzedaży przedstawioną w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych (indeks wyższy tylko o 1 % dla roku 2008 i OD), zatem wnioski sformułowane w motywie 74 tego rozporządzenia zostają niniejszym potwierdzone.

Tabela 11

(80)

Dane dotyczące zatrudnienia przez producentów unijnych zostały skorygowane w celu uwzględnienia wyłączenia produkcji przędzy. Stosunkowo niewielki spadek liczbowy spowodował, że tendencja pozostała niezmieniona (indeks wyższy tylko o 1 % dla 2008 r. i OD), zatem wnioski sformułowane w motywie 75 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

Tabela 12

(81)

Wyłączenie przędzy nie miało wpływu na wskaźniki wydajności przemysłu unijnego, zatem wnioski sformułowane w motywie 76 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

Tabela 13

(82)

Jak już wspomniano w motywie 73 powyżej, wobec ograniczonego występowania przędzy wśród produktów producentów objętych próbą, wykluczenie przędzy z zakresu produktu nie wpłynęło na wskaźniki finansowe wymienione poniżej.

(83)

Wykluczenie przędzy z zakresu produktu nie wpłynęło na koszty pracy w formie średniej rocznej płacy, zatem wnioski sformułowane w motywie 77 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

Tabela 14

(84)

Wykluczenie przędzy z zakresu produktu nie wpłynęło na rentowność i zwrot z inwestycji, zatem wnioski sformułowane w motywach 78–81 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

Tabela 15

(85)

Wykluczenie przędzy z zakresu produktu nie wpłynęło na sytuację przemysłu unijnego w zakresie przepływu środków pieniężnych, zatem wnioski sformułowane w motywie 83 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

Tabela 16

(86)

Wykluczenie przędzy z zakresu produktu nie wpłynęło na poziom inwestycji przemysłu unijnego, zatem wnioski sformułowane w motywie 85 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

Tabela 17

(87)

Jedna z zainteresowanych stron stwierdziła, że Komisja powinna była dokonać analizy szkody (oraz związku przyczynowego) dla poszczególnych segmentów, tj. dla każdego głównego typu produktu z osobna. Strona ta uznała, że główne typy produktu zbytnio się różniły, aby być analizowane jako całość.

(88)

Przede wszystkim należy przypomnieć, że wnioski dotyczące dumpingu i szkody można formułować tylko dla produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego, traktowanych jako całość. Jeżeli istnieją zastrzeżenia dotyczące definicji produktu objętego postępowaniem, powinny być one analizowane we wspomnianym kontekście i nie powinny kończyć się oddzielną analizą szkody dla różnych typów produktu objętych dochodzeniem. Jak wspomniano w motywach 13–23 powyżej, zakres produktu w niniejszym dochodzeniu został zmieniony na etapie ostatecznym dochodzenia przez wyłączenie przędzy. Wszelkich wniosków dotyczących dumpingu i szkody można dokonywać jedynie odnośnie do nowo zdefiniowanego produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego, traktowanych jako całość. Z tych powodów powyższy wniosek nie może zostać zaakceptowany.

(89)

Ta sama zainteresowana strona argumentowała, że dane przedstawione przez przemysł unijny nie są spójne. W szczególności uznała ona, że Komisja postąpiła niewłaściwie, czasem przedstawiając dane dotyczące całego przemysłu unijnego, a w innych przypadkach wykorzystując zweryfikowane dane dotyczące jedynie producentów objętych próbą.

(90)

Odnośnie do tego argumentu przede wszystkim należy zauważyć, że dobór próby jest procedurą wyraźnie określoną w art. 17 rozporządzenia podstawowego, przewidzianą w przypadkach, gdy nie jest możliwe szczegółowe zbadanie określonych grup podmiotów gospodarczych. Wybrana próba producentów unijnych została uznana za reprezentatywną dla całego przemysłu unijnego, a zainteresowane strony nie przedstawiły żadnych uzasadnionych argumentów świadczących przeciwko temu faktowi. Z tego względu, jak już wspomniano w motywie 66 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, wszystkie wskaźniki dotyczące szkody, z wyjątkiem tych dotyczących wielkości sprzedaży i udziału w rynku, zostały ustalone na podstawie informacji zgromadzonych i zweryfikowanych na terenie przedsiębiorstw producentów unijnych objętych próbą. Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego obejmującego wszystkich producentów unijnych była warunkiem wstępnym dla obliczenia konsumpcji unijnej, a z kolei zarówno wielkość sprzedaży, jak i konsumpcja w Unii były konieczne do ustalenia udziału przemysłu unijnego w rynku.

(91)

Inna zainteresowana strona argumentowała, że przywóz z ChRL od producentów powiązanych z producentami objętymi próbą, jak wspomniano w motywie 58 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, powinien zostać dodany do sprzedaży producentów objętych postępowaniem.

(92)

Biorąc pod uwagę, że przedmiotowe produkty są jedynie odsprzedawane przez wspomnianych producentów unijnych, dodanie tego przywozu do wielkości ich sprzedaży zniekształciłoby obraz sytuacji i dlatego nie wydaje się to uzasadnione. W każdym razie, jak już stwierdzono w motywach 62 i 63 powyżej, wielkość tego przywozu jest ograniczona. W tych samych motywach wspomniano także, że udziały w rynku zostałyby zmienione tylko w minimalnym stopniu, bez zmiany tendencji odnośnych wskaźników szkody.

(93)

Jedna z zainteresowanych stron nadmieniła, że Komisja nie wyjaśniła, dlaczego sprzedaż wewnętrzna została uwzględniona w danych liczbowych dotyczących sprzedaży przemysłu unijnego. Strona ta stwierdziła, że Komisja powinna była przeanalizować rynek sprzedaży wewnętrznej oddzielnie od wolnego rynku.

(94)

W tym względzie należy podkreślić, że sprzedaż wewnętrzna została uwzględniona w analizie wielkości sprzedaży i udziału w rynku przemysłu unijnego, gdyż stwierdzono, że sprzedaż ta rzeczywiście konkurowała z przywozem. W toku dochodzenia ustalono, że ilość produktu wykorzystywana na użytek własny przez przedsiębiorstwa unijne objęte postępowaniem w takich ilościach, że w zasadzie mogłaby zostać zastąpiona zakupionymi włóknami szklanymi, np. jeśli sytuacja na rynku lub kwestie finansowe wymusiłyby taką zmianę. W związku z tym sprzedaż wewnętrzna została uwzględniona w analizie rynku unijnego. Tak czy inaczej, gdyby sprzedaż ta została wykluczona z analizy, tendencja w sprzedaży nie wykazywałaby znaczących zmian.

(95)

Przemysł unijny zakwestionował średnie ceny sprzedaży przemysłu unijnego na rynku UE przedstawione w tabeli 10 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Podejrzewał on błąd w obliczeniach i stwierdził, że w rzeczywistości spadek cen sprzedaży w okresie badanym był większy niż wynikające z tabeli 2 %. Wobec tego zarzutu dokonano weryfikacji obliczeń średnich cen sprzedaży na rynku UE dokonywanej przez producentów unijnych objętych próbą. Obliczeń dokonano na podstawie zweryfikowanych cen sprzedaży i stwierdzono, że były one prawidłowe. Niemniej jednak, ze względu na wykluczenie przędzy z zakresu produktu, średnie ceny sprzedaży musiały być ponownie obliczone. W tabeli 11 powyżej przedstawione są już zmienione średnie ceny sprzedaży.

(96)

Dwóch producentów objętych próbą zakwestionowało niektóre korekty przekazanych przez nich danych dotyczących rentowności. Zakwestionowane korekty odnosiły się do transferów wewnątrz przedsiębiorstw, zmian zasad rachunkowości i pewnych nadzwyczajnych elementów, które Komisja uznała za niepotrzebnie zniekształcające wyniki dotyczące zysków. Korekty zostały zakwestionowane, gdyż wspomniani producenci uznali, że nie zostały ujawnione istotne koszty, mimo że zostały one poniesione, a w niektórych przypadkach mogły one być nawet powiązane z przywozem po cenach dumpingowych. Korekty danych dotyczących rentowności tych dwóch przedsiębiorstw zweryfikowano i ponownie stwierdzono, że są one uzasadnione. Zarzut ten został zatem odrzucony.

(97)

Wobec braku innych zarzutów lub uwag, oraz z modyfikacjami wskazanymi w motywach 55–80 powyżej, wnioski sformułowane w motywach 66–86 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(98)

Wobec braku innych argumentów lub uwag motywy 87–89 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(99)

Niektóre zainteresowane strony ponowiły stwierdzenie, że biorąc pod uwagę wielkość przywozu z ChRL i ceny przywożonych towarów, nie było związku przyczynowego między szkodą poniesioną przez przemysł unijny, a przedmiotowym przywozem. W szczególności stwierdzono ponownie, że średnia cena przywożonych towarów pozostała zasadniczo stabilna przez cały okres badany i że przemysł unijny zdołał utrzymać rentowność na poziomie bliskim wspomnianemu zyskowi docelowemu w latach 2007 i 2008, kiedy wystąpił największy wzrost przywozu z ChRL.

(100)

Odpowiedź na ten argument została już zawarta w motywach 94–95 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, które niniejszym zostają potwierdzone. Ponadto, jak już wspomniano w motywie 107 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, nie można stwierdzić, że związek przyczynowy został zerwany, po prostu na podstawie zmian ograniczonej liczby wskaźników szkody zaobserwowanych w ograniczonej części okresu badanego; przeciwnie – należałoby ocenić zmiany wszystkich wskaźników szkody w całym okresie badanym. Analiza na etapie tymczasowym wykazała już, że przywóz produktów objętych postępowaniem spowodował spadek cen na rynku unijnym w okresie badanym i w dużym stopniu podciął ceny sprzedaży przemysłu unijnego w OD. Z tego powodu przemysł unijny nie był w stanie osiągnąć odpowiednich poziomów rentowności, nawet w okresach stosunkowo wysokiego popytu, jak w latach 2007 i 2008. Dodatkowo, przywóz z ChRL uzyskiwał coraz większy udział w rynku, głównie w 2007 r., kiedy unijny rynek włókien szklanych znacznie się powiększył. Ta agresywna strategia zwiększania udziału w rynku przez konsekwentną sprzedaż po cenach podcinających ceny przemysłu unijnego nie spowodowała poważnego pogorszenia rentowności przemysłu unijnego przed OD tylko dzięki stosunkowo wysokiemu poziomowi konsumpcji w Unii, który złagodził wpływ dumpingu wyrządzającego szkodę. Rozwój sytuacji podczas OD potwierdza jednak, że gdy tylko warunki na rynku się pogorszyły, widoczne stały się rezultaty istotnej szkody wyrządzonej przez przywóz po cenach dumpingowych. Argumenty wymienione w motywie 99 powyżej zostają wobec tego odrzucone.

(101)

Wobec wyłączenia przędzy z zakresu produktu, należało zmienić dane dotyczące przywozu, jak następuje:

Tabela 18

(102)

Poza wielkością przywozu z USA i Tajwanu, która spadła o ok. 35 % (OD) w porównaniu z wielkością podaną w tabeli 17 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, wydaje się, że wyłączenie przędzy miało bardzo ograniczony wpływ na przywóz z innych państw.

(103)

Niektóre zainteresowane strony powtórzyły stwierdzenie, że szkoda, jaką poniósł przemysł unijny, została spowodowana raczej przez kryzys gospodarczy, a nie przez przywóz po cenach dumpingowych – lub, ewentualnie, że to kryzys gospodarczy był główną przyczyną szkody, podczas gdy przywóz z ChRL był w najlepszym przypadku drugim, dodatkowym czynnikiem. W tym względzie argumentowano, że istniała korelacja między konsumpcją a rentownością i że rentowność pogorszyła się dopiero po znacznym spadku popytu. Jednocześnie argumentowano, że nie ma korelacji między udziałem przemysłu unijnego w rynku UE, jego cenami sprzedaży i rentownością z jednej strony, a udziałem przywozu z ChRL w rynku unijnym i jego cenami sprzedaży z drugiej strony. Zarzucono również Komisji, że nie oceniła ona właściwie szkodliwych skutków spadku konsumpcji w UE i w rezultacie działała z naruszeniem art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

(104)

Pierwszą część powyższego zarzutu omówiono szczegółowo w motywach 99–102 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Rzeczywiście, zbadano wpływ kryzysu gospodarczego na szkodę i uznano w motywie 101 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, że pogorszenie koniunktury gospodarczej i spadek popytu miały negatywny wpływ na stan przemysłu unijnego i przyczyniły się do szkody poniesionej przez przemysł unijny. Nie zmniejsza to jednak znaczenia szkodliwego wpływu przywozu z ChRL po niskich cenach dumpingowych na rynek unijny przez cały okres badany. Innymi słowy, kryzys gospodarczy w OD pogłębił szkodę poniesioną przez przemysł unijny, ale to przede wszystkim przywóz z ChRL spowodował szkodę, którą uważa się za istotną w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Argument ten został zatem odrzucony.

(105)

Żaden z argumentów przedstawionych przez zainteresowane strony nie świadczy o tym, aby wpływ czynników innych niż przywóz z ChRL towarów po cenach dumpingowych był na tyle znaczny, aby wyeliminować związek przyczynowy między przywozem towarów po cenach dumpingowych a stwierdzoną szkodą. W świetle powyższego i wobec braku innych uwag, które nie zostałyby jeszcze omówione, stwierdza się, że przywóz z ChRL po cenach dumpingowych wyrządził istotną szkodę przemysłowi unijnemu w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(106)

Wnioski na temat związku przyczynowego sformułowane w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, podsumowane w motywach 117–119 tego rozporządzenia, zostają zatem niniejszym potwierdzone.

(107)

Uwzględniając uwagi stron, Komisja dokonała dalszej analizy wszystkich argumentów dotyczących interesu Unii.

(108)

Skarżący potwierdzili, że nałożenie środków antydumpingowych jest konieczne dla dalszego funkcjonowania przemysłu unijnego i jego rentowności w przyszłości, gdyż spadek cen spowodowany przez przywóz z ChRL po cenach dumpingowych odbił się poważnie na sprzedaży i rentowności przemysłu unijnego oraz jego zdolności do inwestowania. Wobec braku innych konkretnych uwag na ten temat, motywy 122–126 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(109)

Wobec braku innych konkretnych uwag do niniejszego punktu, motywy 127 i 128 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(110)

Po wprowadzeniu środków tymczasowych pewna część użytkowników i stowarzyszeń użytkowników, którzy nie zgłosili się na etapie tymczasowym, ujawniła się i przedstawiła swoje uwagi.

(111)

Wielu użytkowników powtórzyło swoje uwagi w sprawie niektórych kwestii, które już zostały przeanalizowane w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, bez dostarczenia nowych informacji na ten temat lub dodatkowych dowodów uzasadniających ich argumenty. Natomiast w kilku innych kwestiach uzyskano, a następnie przeanalizowano, nowe informacje.

(112)

Niektóre zainteresowane strony argumentowały, że współpraca ze strony użytkowników nie była reprezentatywna dla złożoności sektora i że większość użytkowników to małe lub średnie przedsiębiorstwa, których sytuacja i opinie zostały zignorowane w analizie interesu unijnego.

(113)

W tym względzie należy przede wszystkim przypomnieć, że 13 użytkowników przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a wielu innych użytkowników przedstawiło dodatkowo swoje uwagi. Ponadto swoje uwagi nadesłała pewna liczba stowarzyszeń działających w imieniu użytkowników. Wiele z tych zainteresowanych stron także przedstawiło swoje opinie podczas przesłuchania. Po korekcie obliczeń związanej z wykluczeniem przędzy z zakresu produktu, użytkownicy współpracujący stanowili ok. 24 % przywozu produktu objętego postępowaniem. Taką współpracę uznaje się za reprezentatywną.

(114)

Niemniej jednak należy przyznać, że większość użytkowników, którzy wypełnili kwestionariusze dla użytkowników, stanowiły raczej duże przedsiębiorstwa. W tym względzie Komisja opiera się na współpracy z użytkownikami, którzy się ostatecznie zgłosili. Uważa się jednak, że dzięki współpracy z kilkoma stowarzyszeniami (PlasticsEurope, EuCIA, EuPC, Plastindustrien, BPF) poglądy małych i średnich przedsiębiorstw zostały rzeczywiście wyrażone i wzięte pod uwagę.

(115)

Niektórzy użytkownicy i jedno stowarzyszenie zakwestionowali ocenę Komisji dotyczącą liczby osób zatrudnionych w przemyśle użytkowników włókien szklanych, sformułowaną w motywie 130 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. W tym względzie należy przypomnieć, że w motywie 130 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja oszacowała łączną liczbę osób pracujących we wszystkich gałęziach przemysłu unijnego wykorzystującego produkty z włókien szklanych, w tym do wytwarzania produktów głębiej przetworzonych, na ok. 50 000 do 75 000. Wspomniane zainteresowane strony twierdziły, że liczba ta mogła sięgać najwyżej 200 000 do 250 000 osób, dlatego poprosiły one o uzasadnienie tych szacunków. Mimo że jedno stowarzyszenie, European Boating Industry (europejski przemysł jachtowy), przesłało pewne dane liczbowe w tym zakresie dotyczące przemysłu jachtowego, nie przedstawiono żadnych kluczowych dowodów, które połączyłyby dane dotyczące zatrudnienia z produktem objętym postępowaniem lub produktem podobnym.

(116)

W każdym razie ustalenie interesu użytkowników włókien szklanych na podstawie tak ogólnych danych, które obejmują wszystkie osoby zatrudnione we wszystkich gałęziach przemysłu unijnego, zajmujących się przetwarzaniem włókien szklanych, w tym odziały międzynarodowych firm, które nie mają nic wspólnego z produktami z włókien szklanych, poważnie nadwątliłoby wiarygodność analizy interesu unijnego.

(117)

Należy także przypomnieć, że jak wspomniano w motywie 130 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja oszacowała także liczbę osób zatrudnionych w stosujących włókna szklane oddziałach przedsiębiorstw, które używały chińskich włókien szklanych w OD, na około 27 000. Szacunki te zostały oparte na szczegółowych danych zawartych w odpowiedziach użytkowników na pytania zawarte w kwestionariuszu, dotyczących przede wszystkim zatrudnienia w tych oddziałach w Unii. Szacunków dokonano przez zagregowanie tych danych a następnie ekstrapolowanie ich na cały przywóz z ChRL produktu objętego postępowaniem w OD. Ekstrapolacja została oparta na podstawie udziału użytkowników współpracujących w łącznym przywozie z ChRL produktu objętego postępowaniem w OD.

(118)

W tym względzie należy także zauważyć, że w związku z wyłączeniem przędzy z zakresu produktu, powyższe szacunki należało zweryfikować. W wyniku tej weryfikacji zatrudnienie oszacowano na ok. 22 000 osób.

(119)

Niektórzy użytkownicy stwierdzili, że Komisja, w motywach 132–136 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, zbyt nisko oszacowała wpływ tymczasowego cła antydumpingowego na rentowność, a tym samym efektywność unijnego przemysłu użytkowników. Utrzymywali oni, że rzeczywisty wpływ był znacznie większy i że poziom cła tymczasowego zagraża istnieniu wielu z tych przedsiębiorstw.

(120)

W tym względzie należy zauważyć, że ocena ekonomiczna dokonana w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych została oparta na danych ekonomicznych przedstawionych przez użytkowników współpracujących w dochodzeniu. W rzeczywistości były to jedyne dostępne i możliwe do zweryfikowania informacje w tym zakresie. Mimo że ocena ta była krytykowana przez dużą liczbę użytkowników, tylko jeden z nich nadesłał dodatkowe informacje, które mogłyby zostać wykorzystane do bardziej precyzyjnej analizy. Tak czy inaczej, wspomniana strona jest użytkownikiem przędzy, dlatego jej wniosek nie został ostatecznie uwzględniony w analizie wpływu kosztów.

(121)

Dalsze zarzuty dotyczyły tego, że wpływ na małe i średnie przedsiębiorstwa jest rzekomo większy niż ustalono. Przedstawiono jednak mało konkretnych dowodów w tym zakresie, ze względu na brak pełnej współpracy ze strony takich użytkowników. W rzeczywistości, wśród użytkowników współpracujących znajdują się firmy międzynarodowe, na które cła będą miały prawdopodobnie ograniczony wpływ. Jednak aby wykluczyć zniekształcający wpływ tych obliczeń, na etapie ostatecznym Komisja ustaliła średni wpływ na koszty jedynie dla stosujących włókna szklane oddziałów użytkowników współpracujących, a nie dla wszystkich przedsiębiorstw – zob. motyw 123 poniżej.

(122)

W związku z wykluczeniem przędzy z zakresu produktu należało zweryfikować ocenę dokonaną na etapie tymczasowym przez wyeliminowanie z analizy przedsiębiorstw wykorzystujących przędzę. Dodatkowo ocena ta wymagała dalszych modyfikacji ze względu na poziom ceł, jakie zostaną nałożone (zob. motyw 139 poniżej).

(123)

Po uwzględnieniu wspomnianych wyżej weryfikacji, wpływ cła na przemysł użytkowników został oszacowany na jedynie ok. 0,5 do 2,3 punktu procentowego zysku stosujących włókna szklane oddziałów użytkowników. Wpływ ten będzie zatem o wiele mniejszy niż przewidziano na etapie tymczasowym, a nawet czasami zupełnie bez znaczenia, gdyż mało prawdopodobne jest, aby tak niewielki wzrost kosztów produkcji, jak ten spowodowany ewentualnie przez obecne stawki cła, nie mógł być przeniesiony w całości lub w części na odbiorców.

(124)

W rzeczywistości, jeśli chodzi o możliwość przeniesienia wzrostu kosztów produkcji na odbiorców, otrzymano od skarżącego informacje na temat zmian kosztów produkcji żywicy, innego kluczowego kosztu dla użytkowników, czasem stanowiącego nawet główną część kosztów produkcji końcowych produktów kompozytowych. Zgodnie z tymi informacjami, podczas gdy koszty produkcji włókien szklanych (koszty produkcji dla użytkowników) pozostały przez długi czas stabilne, w tym samym okresie koszty produkcji żywicy wzrosły dwukrotnie. Od końca 2009 r. ceny żywicy ponownie znacznie wzrosły. Mimo tego znacznego wzrostu cen, użytkownicy nadal kupowali ten kluczowy surowiec i sprzedawali swoje produkty końcowe, pozostając konkurencyjnymi. Jest więc prawdopodobne, że zdołali oni przenieść przynajmniej część wzrostu kosztów produkcji na swoich odbiorców. Jeżeli taki znaczny wzrost kosztów produkcji może być (w części) przeniesiony na odbiorców, nie ma powodu, aby nie stało się tak również w przypadku nałożenia cła antydumpingowego na włókna szklane na poziomie usuwającym szkodę.

(125)

Kilka stron stwierdziło, że niektórzy użytkownicy, w tym międzynarodowe grupy, zamierzają przenieść produkcję poza Unię (lub już to zrobili), co może pociągnąć za sobą zwolnienia w przedsiębiorstwach użytkowników unijnych. Ponadto może to także mieć wpływ na odbiorców użytkowników, jak również na producentów tworzyw sztucznych, którzy dostarczają materiały użytkownikom włókien szklanych produkujących materiały kompozytowe. Jest to jednak potencjalny skutek nałożenia ceł na dowolny produkt pośredni, a nie tylko na włókna szklane. Użytkownicy w dalszych ogniwach produkcji mogą również wnioskować o ochronę w ramach postępowania antydumpingowego, jak to już miało miejsce w przypadku tkanin siatkowych z włókien szklanych. W każdym razie domniemane skutki wystąpiłyby jedynie w bardzo ograniczonym zakresie ze względu na poziom ceł, jakie zostaną wprowadzone (zob. motyw 139 poniżej).

(126)

Wobec powyższego można stwierdzić, że istnienie żadnego użytkownika, który współpracował w dochodzeniu i przedstawił dane ekonomiczne, które mogły zostać zbadane przez Komisję, nie zostałoby zagrożone w rezultacie wzrostu kosztów spowodowanych przez wprowadzenie zaproponowanych środków.

(127)

Niektórzy użytkownicy ponowili twierdzenie, że zagrożone jest bezpieczeństwo dostaw na rynku Unii i że środki antydumpingowe pogarszają tę sytuację. Uzasadnili ten zarzut pewnymi dowodami, wskazując na niemożność zabezpieczenia przez przemysł unijny dostaw włókien szklanych dla użytkowników w żądanych ilościach i po oczekiwanych cenach. W tym samym duchu, za uproszczone i nieuzasadnione uznano stwierdzenie Komisji, że niewykorzystane moce produkcyjne w UE były na tyle znaczne, aby zastąpić przywóz z ChRL.

(128)

Kwestia ta została poddana dalszej analizie. Od skarżącego otrzymano także nowe informacje na temat wielkości produkcji, wykorzystania mocy produkcyjnych i popytu. Otrzymane w ten sposób i przeanalizowane informacje potwierdziły, że rzeczywiście w pierwszej połowie 2010 r. występowały trudności w dostawach niektórych produktów wytwarzanych przez przemysł unijny z powodu niewystarczających rezerw w sytuacji rynku po kryzysie gospodarczym. Jednocześnie jednak, zgodnie z przewidywaniami w tym zakresie odzwierciedlonymi w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych (motywy 145–149), wygląda na to, że wzrost popytu się ustabilizował, i przedstawiono dowody na to, że w ciągu 2010 r. dostawcy unijni znacznie zwiększyli swoją bezpośrednio dostępną produkcję. Zapowiedziano także dalszy wzrost mocy produkcyjnych przemysłu unijnego w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej. Dodatkowo przedstawiono dowody na znaczny wzrost mocy produkcyjnych w kilku innych państwach poza Unią.

(129)

Zaktualizowane dane dotyczące produkcji przędzy i mocy produkcyjnych w tym zakresie są bardziej niepokojące, a w pewnym niezależnym badaniu rynku także wskazano na wyraźnie mniej korzystną sytuację, jeśli chodzi o przędzę. Skoro jednak przędza została wykluczona z zakresu produktu, kwestia ta nie ma większego znaczenia.

(130)

Kilku użytkowników stwierdziło także, że niektórzy producenci unijni podwyższyli znacznie ceny niektórych produktów bezpośrednio przed opublikowaniem rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i rozpoczęli praktykę żądania wyższych cen, w przypadku gdy użytkownicy zamawiali dodatkowe ilości produktu. Zarzucano także niektórym producentom unijnym, że chcą oni zawierać tylko krótkoterminowe kontrakty (krótsze niż rok), w przeciwieństwie do poprzedniej praktyki. Na poparcie tego przedstawiono pewne dowody, co użytkownicy potraktowali jako potwierdzenie faktu, że przemysł unijny nie jest w stanie dostarczyć ilości produktu, na które istnieje zapotrzebowanie na rynku, w rozsądnych cenach.

(131)

W tym zakresie należy zauważyć, że w następstwie wprowadzenia środków antydumpingowych spodziewany jest pewien wzrost cen na rynku unijnym. Nie jest zatem nadzwyczajne, że producenci unijni dokonali podwyżek cen. Jeżeli chodzi o kontrakty krótkoterminowe, jest to kwestia pomiędzy kupującym i sprzedającym, która niekoniecznie jest związana z przejściowymi niedoborami w zaopatrzeniu, i można ją wyjaśnić wieloma innymi czynnikami, mającymi wpływ na rynek. W każdym razie, jak już wspomniano w motywie 128 powyżej, wydaje się, że w ciągu 2010 r. sytuacja związana z podażą włókien szklanych ustabilizowała się. Z tych względów powyższe zarzuty zostają oddalone.

(132)

Na podstawie powyższego niniejszym potwierdzone zostają motywy 150–151 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i ostatecznie uznaje się, że w sumie nie ma istotnych argumentów przeciwko nałożeniu ostatecznych ceł antydumpingowych na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL.

(133)

Skarżący argumentował, że docelowy zysk w wysokości 5 % ustalony na etapie tymczasowym był zbyt niski i ponownie podkreślił swą opinię, że bardziej uzasadniony byłby poziom między 12 a 15 %, ze względu na fakt, że produkcja włókien szklanych jest wysoce kapitałochłonna. Twierdził on, że znacznie wyższy poziom rentowności byłby konieczny, aby otrzymać rozsądny zwrot kapitału i dokonywać nowych inwestycji. Powyższy argument nie został jednak przekonująco uzasadniony i dlatego uznaje się, że należy utrzymać 5-procentową marżę zysku ustaloną na etapie tymczasowym.

(134)

Co się tyczy ustalenia poziomu usuwającego szkodę, jak już stwierdzono w motywie 71 powyżej, zmiany metodologii, które miały wpływ na obliczenie podcięcia cenowego – tj. (i) wyłączenie przędzy; (ii) połączenie typów produktu w jedną grupę; oraz (iii) korekta uwzględniająca koszty poprzywozowe – zostały także zastosowane przy obliczaniu poziomu usuwającego szkodę.

(135)

Aby wyłączyć przędzę i uwzględnić specyfikę każdej grupy produktu (niedoprzędy, nici cięte i maty) w analizie szkody, Komisja wykorzystała szczegółowe informacje finansowe przesłane oddzielnie dla każdego typu produktu przez producentów unijnych objętych próbą. W tym zakresie wykorzystano dane finansowe dotyczące poszczególnych głównych grup produktu (niedoprzędy, nici cięte i maty) zamiast danych ogólnych, które zostały wykorzystane w obliczeniach na etapie tymczasowym i które obejmowały przędzę (zob. motyw 155 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych). Wynikające z tego obliczenia lepiej odzwierciedlają sytuację na rynku i uwzględniają zmianę zakresu produktu, jak również specyfikę głównych typów produktu w możliwie najszerszym zakresie.

(136)

Powyższe modyfikacje spowodowały znaczne zmiany tymczasowych poziomów usuwających szkodę.

(137)

W świetle powyższego uznaje się, że zgodnie z art. 9 rozporządzenia podstawowego należy nałożyć ostateczne środki antydumpingowe na przywóz produktu objętego postępowaniem.

(138)

Z uwagi na fakt, że poziomy usuwające szkodę są obecnie niższe niż ustalone marginesy dumpingu, ostateczne środki powinny zostać oparte na poziomie usuwającym szkodę.

(139)

Na podstawie powyższego stawka cła wyrażona jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem wynosi, jak następuje:

(140)

Indywidualna stawka cła antydumpingowego określona w niniejszym rozporządzeniu została określona na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedla ona zatem ustaloną podczas dochodzenia sytuację dotyczącą tego przedsiębiorstwa. Wspomniana stawka celna (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”) ma wyłączne zastosowanie do przywozu produktów pochodzących z państwa, którego dotyczy postępowanie, i wyprodukowanych przez wymienione przedsiębiorstwa. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą zostać objęte tymi stawkami i stosowane są do nich stawki dla „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(141)

Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianej indywidualnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (5) wraz ze wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację odniesienia do przedsiębiorstwa korzystającego z indywidualnej stawki cła.

(142)

Celem zapewnienia właściwego wprowadzenia ceł antydumpingowych poziom cła ogólnokrajowego powinien mieć zastosowanie nie tylko do niewspółpracujących producentów eksportujących, lecz również do tych producentów, którzy nie prowadzili żadnego wywozu do Unii w OD.

(143)

Ze względu na ustaloną wysokość marginesu dumpingu oraz uwzględniając poziom szkody wyrządzonej przemysłowi unijnemu, uważa się za konieczne, aby kwoty zabezpieczone tymczasowym cłem antydumpingowym, nałożonym rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych, zostały ostatecznie pobrane na poziomie nałożonego cła ostatecznego. Ze względu na wykluczenie przędzy z zakresu produktu (zob. motywy 13–24) zabezpieczone tymczasowo kwoty dotyczące przywozu przędzy powinny zostać zwolnione. Ponieważ stawki ceł ostatecznych są niższe od stawek ceł tymczasowych, kwoty tymczasowo zabezpieczone przekraczające ostateczną stawkę cła antydumpingowego powinny zostać zwolnione,

15.3.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 67/18

(1)

Istnieje potrzeba gromadzenia całościowego i porównywalnego zestawu danych dotyczących przechodzenia na emeryturę, aby monitorować postęp w osiąganiu wspólnych celów określonych w strategii „Europa 2020” i otwartej metodzie koordynacji w dziedzinie ochrony socjalnej i włączenia społecznego. W ramach obu procesów działania na rzecz aktywności osób starszych oraz wydłużania życia zawodowego mają charakter priorytetowy, szczególnie w ramach wytycznej nr 7 zintegrowanych wytycznych dotyczących strategii „Europa 2020” („Zwiększenie współczynnika aktywności zawodowej i ograniczenie bezrobocia strukturalnego”) oraz w odniesieniu do celu adekwatnych i stabilnych emerytur przyjętego przez Radę Europejską w marcu 2006 r. w oparciu o komunikat Komisji „Pracując razem, pracując lepiej: Nowe ramy otwartej koordynacji polityk ochrony socjalnej i integracji społecznej w Unii Europejskiej”.

(2)

Decyzja nr 1672/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. ustanawiająca wspólnotowy program na rzecz zatrudnienia i solidarności społecznej – Progress (2) wspiera wprowadzanie w życie Europejskiej Strategii Zatrudnienia. Program ten zapewnia wsparcie finansowe celów Unii Europejskiej w dziedzinach zatrudnienia i spraw społecznych w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Program zapewnia analizę polityczną, dane statystyczne i doradztwo w dziedzinie rent.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 365/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. zatwierdzające program modułów ad hoc, obejmujących lata 2010, 2011 i 2012, w odniesieniu do badania prób losowych dotyczącego siły roboczej, przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 577/98 (3) obejmuje moduł ad hoc dotyczący przechodzenia na emeryturę. Należy zdefiniować wykaz zmiennych dla tego modułu.

(4)

Należy odnieść się do art. 12 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (4) w zakresie jakości przekazanych danych oraz do zalecenia Komisji 2009/498/WE (5) w zakresie struktury sprawozdań.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

15.3.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 67/22

15.3.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 67/24

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/11 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 246/2011 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

15.3.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 67/26

(1)

Artykuł 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 oraz rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999 stanowi, że Komitet Nadzoru „jest złożony z pięciu niezależnych osób z zewnątrz posiadających kwalifikacje wymagane w swoich krajach do sprawowania wyższych stanowisk odnoszących się do obszaru działalności Urzędu” oraz że osoby te są mianowane za wspólnym porozumieniem Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.

(2)

Na podstawie art. 11 ust. 3 kadencja członków Komitetu Nadzoru trwa trzy lata i może być raz odnowiona. Kadencja aktualnych członków Komitetu Nadzoru wygasła z dniem 30 listopada 2008 r. Członkowie sprawowali swoje funkcje po wygaśnięciu kadencji na podstawie art. 11 ust. 4 rozporządzenia.

(3)

Biorąc pod uwagę fakt, że kadencja członków Komitetu Nadzoru nie powinna przekraczać sześciu lat, kadencja obecnych członków, którzy sprawują swoje funkcje po wygaśnięciu pierwszej kadencji, powinna zostać odnowiona do dnia 30 listopada 2011 r.,

—

pan Peter STRÖMBERG,

—

pan Kálmán GYÖRGYI,

—

pani Rosalind WRIGHT,

—

pan Luis LÓPEZ SANZ-ARÁNGUEZ,

—

pani Diemut R. THEATO.