17.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 43/1

(1)

Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 przewiduje, iż nawóz należący do typu nawozów wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia i spełniający warunki ustanowione w tym rozporządzeniu może być oznakowany jako „nawóz WE”.

(2)

Mrówczan wapnia (CAS 544-17-2) jest nawozem zawierającym drugorzędny składnik pokarmowy, używanym jako nawóz dolistny przy uprawie owoców w jednym państwie członkowskim. Substancja ta jest nieszkodliwa dla środowiska i zdrowia ludzi. Z tego względu, aby ułatwić rolnikom w całej Unii dostęp do tej substancji, należy uznać mrówczan wapnia za typ „nawozu WE”.

(3)

Przepisy dotyczące chelatów mikroskładników pokarmowych i roztworów mikroskładników pokarmowych należy dostosować tak, aby umożliwić stosowanie więcej niż jednego czynnika chelatującego, wprowadzić wspólne wartości dla minimalnych zawartości mikroskładników pokarmowych rozpuszczalnych w wodzie oraz zapewnić oznakowanie każdego czynnika chelatującego, który chelatuje co najmniej 1 % mikroskładnika pokarmowego rozpuszczalnego w wodzie i jest zidentyfikowany i określony ilościowo zgodnie z normami EN. Konieczne jest zapewnienie wystarczającego okresu przejściowego, aby umożliwić podmiotom gospodarczym wyprzedaż zapasów nawozów.

(4)

Sproszkowany tlenek cynku (CAS 1314-13-2) jest nawozem cynkowym wymienionym w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003. Tlenek cynku w postaci proszku stanowi potencjalne zagrożenie pyłowe podczas stosowania. Użycie tlenku cynku w postaci trwałej zawiesiny w wodzie pozwala tego zagrożenia uniknąć. Należy zatem uznać zawiesinę nawozu cynkowego za typ „nawozu WE”, aby umożliwić bezpieczniejsze stosowanie tlenku cynku. Dla zapewnienia pewnej elastyczności w ramach form użytkowych, należy też zezwolić na stosowanie w takich zawiesinach wodnych soli cynku oraz jednego bądź kilku typów chelatu cynku.

(5)

W art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 zawarto zasady dotyczące składu i oznakowania mieszanin mikroskładników pokarmowych, ale takie mieszaniny nie są jeszcze wymienione wśród typów nawozów w załączniku I. Z tego powodu mieszaniny mikroskładników pokarmowych nie mogą być sprzedawane jako „nawozy WE”. W załączniku I należy zatem wprowadzić oznaczenia typów nawozów z mikroskładnikami pokarmowymi dla nawozów stałych i płynnych.

(6)

Kwas iminodibursztynowy (dalej zwany „IDHA”) jest czynnikiem chelatującym dopuszczonym do stosowania w dwóch państwach członkowskich dolistnie, doglebowo, w uprawach hydroponicznych oraz w fertygacji. Należy dodać IDHA do listy zatwierdzonych czynników chelatujących w załączniku I, aby ułatwić dostęp do tego nawozu rolnikom w całej Unii.

(7)

W art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 zawarto wymóg poddawania „nawozów WE” kontroli zgodnie z opisanymi tam metodami analizy. Niektóre z tych metod nie są jednak międzynarodowo uznane i powinny zostać zastąpione normami EN, które zostały wypracowane przez Europejski Komitet Normalizacyjny.

(8)

Zatwierdzone metody opublikowane jako normy EN zazwyczaj obejmują próbę pierścieniową (badanie międzylaboratoryjne) mającą na celu sprawdzenie odtwarzalności i powtarzalności metod analitycznych między różnymi laboratoriami. Należy zatem dokonać rozróżnienia pomiędzy zatwierdzonymi normami EN a niezatwierdzonymi metodami, aby ułatwić zidentyfikowanie norm EN, które zostały poddane badaniom międzylaboratoryjnym, i zapewnić osobom przeprowadzającym kontrolę prawidłowe informacje dotyczące wiarygodności statystycznej norm EN.

(9)

W celu uproszczenia prawodawstwa i ułatwienia przyszłych zmian, należy zastąpić pełny tekst norm w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 2003/2003 odnośnikami do norm EN, które są publikowane przez Europejski Komitet Normalizacyjny.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2003/2003.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego art. 32 rozporządzenia (WE) nr 2003/2003,

17.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 43/9

(1)

Dnia 20 maja 2010 r. Komisja Europejska („Komisja”) powiadomiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”) o wszczęciu postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu do Unii niektórych tkanin siatkowych o otwartych oczkach z włókien szklanych, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”).

(2)

Postępowanie antydumpingowe zostało wszczęte w wyniku skargi złożonej w dniu 6 kwietnia 2010 r. przez przedsiębiorstwa Saint-Gobain Vertex s.r.o., Tolnatext Fonalfeldolgozo es Muszakiszovetgyarto, Valmieras „Stikla Skiedra” AS i Vitrulan Technical Textiles GmbH („skarżący”), reprezentujące znaczną część, w tym przypadku ponad 25 %, ogólnej produkcji unijnej niektórych tkanin siatkowych o otwartych oczkach. Skarga zawierała dowody prima facie świadczące o praktykach dumpingowych w odniesieniu do wspomnianego produktu oraz o wynikającej z nich istotnej szkodzie, które to dowody uznano za wystarczające, by uzasadnić wszczęcie postępowania.

(3)

Komisja oficjalnie zawiadomiła skarżących, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących w ChRL i przedstawicieli ChRL oraz znanych importerów i użytkowników o wszczęciu postępowania. Komisja zawiadomiła również producentów w Stanach Zjednoczonych Ameryki (USA), Kanadzie, Chorwacji, Turcji i Tajlandii, ponieważ państwa te brane były pod uwagę jako ewentualne państwa analogiczne. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Wszystkie zainteresowane strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

(4)

Z uwagi na znaczną liczbę producentów eksportujących w ChRL, niepowiązanych importerów i producentów unijnych, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrolę wyrywkową w celu stwierdzenia dumpingu i szkody. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a w razie stwierdzenia takiej konieczności – aby umożliwić dobór próby, zwrócono się do wszystkich znanych producentów eksportujących w ChRL, importerów i producentów unijnych o zgłoszenie się do Komisji oraz o dostarczenie, jak określono w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, podstawowych informacji o ich działalności związanej z produktem objętym postępowaniem w okresie od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r. Skonsultowano się również z władzami ChRL.

(5)

W ramach kontroli wyrywkowej otrzymano szesnaście odpowiedzi od producentów eksportujących w ChRL odpowiadających za 86 % przywozu w okresie objętym dochodzeniem zdefiniowanym w motywie poniżej. Poziom współpracy uznaje się zatem za wysoki.

(6)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała doboru próby producentów eksportujących na podstawie największej reprezentatywnej wielkości wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii, jaką można było rozsądnie zbadać w dostępnym czasie. Próbą objęci zostali dwaj indywidualni producenci eksportujący i jedna grupa producentów eksportujących składająca się z czterech powiązanych przedsiębiorstw, reprezentujący 42 % przywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem (OD) zdefiniowanym poniżej w motywie 13. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami i władzami ChRL w sprawie doboru próby i nie wniosły one sprzeciwu.

(7)

W odniesieniu do przemysłu unijnego dwunastu producentów dostarczyło wymagane informacje i zgodziło się na włączenie do próby. Na tej podstawie Komisja dokonała doboru próby składającej się z czterech największych producentów unijnych pod względem sprzedaży i produkcji, reprezentujących 70 % ogólnej sprzedaży przemysłu unijnego zgodnie z definicją w motywie 59 poniżej.

(8)

Jedynie czterech niepowiązanych importerów dostarczyło wymagane informacje w terminach określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Postanowiono zatem, że w przypadku niepowiązanych importerów kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(9)

Aby umożliwić objętym próbą producentom eksportującym w ChRL złożenie wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych („MET”) lub o indywidualne traktowanie („IT”), gdyby sobie tego życzyli, Komisja przesłała im formularze wniosków. Wszyscy producenci eksportujący objęci próbą wnioskowali o MET na mocy art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, lub o IT, gdyby dochodzenie wykazało, że nie spełniają warunków przyznania MET. Ponadto jeden producent eksportujący stanowiący grupę powiązanych przedsiębiorstw, który nie został objęty próbą, wystąpił z wnioskiem o indywidualne badanie na podstawie art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(10)

Komisja przesłała kwestionariusze producentom eksportującym objętym próbą, jak również nieobjętemu próbą producentowi eksportującemu, który wnioskował o indywidualne badanie, czterem objętym próbą producentom unijnym, czterem współpracującym niepowiązanym importerom oraz wszystkim znanym użytkownikom w Unii. Kwestionariusze przesłano również producentom w USA, które to państwo, jak wspomniano w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, zostało zaproponowane jako państwo analogiczne, oraz producentom w pozostałych ewentualnych państwach analogicznych. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od objętych próbą producentów eksportujących w ChRL oraz od jednego współpracującego producenta, który wnioskował o indywidualne badanie, od jednego producenta w USA i jednego producenta w Kanadzie, którą brano pod uwagę jako państwo analogiczne, jak wyjaśniono poniżej w motywie 43, a także od wszystkich objętych próbą producentów unijnych i od czterech niepowiązanych importerów. Komisja nie otrzymała żadnych informacji od użytkowników, żaden z nich nie zgłosił się też w toku dochodzenia.

(11)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów analizy MET/IT i wstępnego określenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii, a następnie złożyła wizyty weryfikacyjne na terenie następujących przedsiębiorstw:

(12)

Biorąc pod uwagę potrzebę ustanowienia wartości normalnej dla producentów eksportujących w ChRL, co do których istnieje możliwość, że nie zostanie im przyznane MET, przeprowadzono weryfikację w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie danych z Kanady jako państwa analogicznego, w siedzibie następującego przedsiębiorstwa:

(13)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 31 marca 2010 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2006 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

(14)

Produktem objętym postępowaniem są tkaniny siatkowe o otwartych oczkach z włókien szklanych, o wielkości oczka powyżej 1,8 mm na długość i szerokość oraz o wadze powyżej 35 g/m2, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodami CN ex 7019 40 00, ex 7019 51 00, ex 7019 59 00, ex 7019 90 91 i ex 7019 90 99.

(15)

Tkaniny siatkowe o otwartych oczkach wytwarzane są z przędz z włókna szklanego i mogą mieć różne wielkości oczek i wagę na metr kwadratowy. Są stosowane głównie jako materiał wzmacniający w sektorze budowlanym (zewnętrzne izolacje termiczne, zbrojenie w marmurze, zbrojenie podłóg, naprawy ścian).

(16)

Po wszczęciu postępowania pewien producent eksportujący w ChRL, który wytwarza dyski z włókna szklanego, zwrócił się o wyjaśnienie, czy ten typ produktu jest objęty definicją produktu. Skonsultowano się z przemysłem unijnym, który wyraził opinię, że takie dyski można uznać za produkty przetworzone, a zatem niekoniecznie są one objęte definicją produktu. Ponieważ na tym etapie postępowania informacje, którymi dysponuje Komisja, nie pozwalają jeszcze na ostateczne rozstrzygnięcie co do ich podstawowych właściwości, postanowiono tymczasowo traktować dyski z włókna szklanego jako stanowiące część produktu objętego postępowaniem, do czasu uzyskania dalszych informacji i uwag od zainteresowanych stron w dalszej części dochodzenia.

(17)

Dochodzenie wykazało, że tkaniny siatkowe o otwartych oczkach z włókien szklanych produkowane i sprzedawane na rynku krajowym w ChRL oraz na rynku krajowym w Kanadzie – państwie, które posłużyło tymczasowo jako państwo analogiczne – a także tkaniny siatkowe o otwartych oczkach z włókien szklanych produkowane i sprzedawane w Unii przez producentów unijnych mają zasadniczo te same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne oraz te same podstawowe zastosowania. Tymczasowo uznaje się je zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(18)

Ogólną metodykę określoną poniżej zastosowano w stosunku do współpracujących producentów eksportujących w ChRL, aby ustalić, czy stosują oni praktyki dumpingowe.

(19)

Na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego w dochodzeniu antydumpingowym dotyczącym przywozu pochodzącego z ChRL wartość normalną ustala się zgodnie z ust. 1–6 wspomnianego artykułu w odniesieniu do tych producentów, w przypadku których stwierdzono, że spełniają kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego. W skrócie i wyłącznie w celach informacyjnych kryteria te są podsumowane poniżej:

(20)

W trakcie bieżącego dochodzenia wszyscy producenci eksportujący objęci próbą wystąpili o MET na podstawie art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego i odesłali formularz wniosku o MET w wyznaczonym terminie.

(21)

W przypadku wszystkich wyżej wymienionych producentów eksportujących objętych próbą Komisja zebrała wszelkie informacje, które uznała za niezbędne, i sprawdziła informacje podane we wnioskach o MET oraz wszelkie inne niezbędne informacje na terenie następujących przedsiębiorstw:

(22)

W dochodzeniu ustalono początkowo, że dwaj objęci próbą producenci eksportujący w ChRL spełniają przedstawione w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego kryteria przyznania MET, natomiast trzeci producent eksportujący objęty próbą, stanowiący grupę powiązanych przedsiębiorstw, nie spełnia kryterium 2 w odniesieniu do wewnętrznych standardów rachunkowości. Stwierdzono w szczególności, że pewne koszty, dochody i sprawozdanie finansowe nie odzwierciedlają dokładnie rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorstw w grupie. Ponadto w sprawozdaniu audytora nie wspomniano o niekompletności sprawozdania finansowego.

(23)

Komisja oficjalnie poinformowała objętych postępowaniem producentów eksportujących w ChRL oraz skarżących o wynikach ustaleń w sprawie MET. Dano im również możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie, w przypadku zaistnienia szczególnych powodów, dla których powinni zostać przesłuchani.

(24)

Po poinformowaniu o wynikach ustaleń w sprawie MET uwagi wpłynęły jedynie od objętego próbą producenta eksportującego (grupy producentów), któremu nie przyznano MET. Uwagi te nie były jednak takiej natury, by mogły wpłynąć na zmianę ustaleń w tej kwestii, ponieważ nie kwestionowano w nich braków, lecz przedstawiono ogólne wyjaśnienia co do tego, że tylko jedna osoba prywatna kontroluje całą grupę i że przedsiębiorstwa w grupie znajdują się w fazie przejściowej w procesie scalania ich działalności.

(25)

Tuż przed wizytami weryfikacyjnymi w sprawie dumpingu Komisja otrzymała kilka zarzutów, wspartych w jednym przypadku dokumentacją dotyczącą dwóch producentów eksportujących w ChRL, w przypadku których początkowo proponowano przyznanie MET. Zarzuty te zbadano podczas wizyt weryfikacyjnych w sprawie dumpingu.

(26)

W przypadku pierwszego producenta eksportującego zarzut dotyczył konkretnie tego, że w formularzu wniosku o MET i podczas wizyty weryfikacyjnej w sprawie MET producent ten dostarczył sfałszowaną umowę spółki. Komisja otrzymała kopie domniemanej prawdziwej umowy spółki i odpowiadającej jej umowy w sprawie wspólnego przedsięwzięcia między udziałowcami przedsiębiorstwa. Podczas wizyty weryfikacyjnej w sprawie dumpingu producent eksportujący dostarczył poświadczoną kopię swej umowy spółki zarejestrowanej w miejscowym urzędzie, która to kopia była takim samym niedatowanym dokumentem jak ten, który przedsiębiorstwo to dostarczyło w swym formularzu wniosku o MET i podczas wizyty na miejscu w sprawie MET.

(27)

W wyniku porównania tego dokumentu z dokumentem otrzymanym przez Komisję i opisanym powyżej w motywach 25 i 26 stwierdzono różnice w datach, różnice co do uczestniczących stron i różnice w pewnych postanowieniach dotyczących ograniczeń w zatrudnianiu pracowników. Kolejne różnice w odniesieniu do ograniczeń sprzedaży stwierdzono, gdy porównano umowę w sprawie wspólnego przedsięwzięcia przedłożoną przez przedsiębiorstwo wraz z formularzem wniosku o MET z umową otrzymaną przez Komisję.

(28)

Wysłano pismo do tego producenta eksportującego, informując go, że powyższe informacje mogą stanowić podstawę do zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego, i prosząc o przedstawienie uwag. Odpowiedź producenta eksportującego w kwestii stwierdzonych różnic nie zawierała wystarczających wyjaśnień, które usunęłyby wątpliwości co do autentyczności pierwotnych dokumentów i informacji przedłożonych przez producenta eksportującego wraz z formularzem wniosku o MET.

(29)

W przypadku drugiego producenta eksportującego otrzymany zarzut odnosił się konkretnie do sfałszowanego zbadanego sprawozdania finansowego. Ten zarzut zbadano na miejscu i stwierdzono rozbieżności w bilansach przeniesionych z niezbadanego sprawozdania finansowego z 2006 r. do pierwszego zbadanego sprawozdania finansowego z 2007 r. Ponadto w dokumentacji przedsiębiorstwa nie wpisano opłat i płatności za audyt za lata 2007 i 2008.

(30)

Również do tego producenta eksportującego wysłano pismo, informując go o stwierdzonych na miejscu rozbieżnościach i prosząc o przedstawienie uwag. Poinformowano go także, że te nowe ustalenia mogą stanowić podstawę do zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego. W odpowiedzi producenta eksportującego nie przedstawiono żadnych dodatkowych informacji, które usunęłyby wątpliwości co do ścisłości i kompletności danych przedstawionych w jego sprawozdaniach finansowych. Wręcz przeciwnie, producent eksportujący w swej odpowiedzi przyznał, że istnieją dwa różne zestawy sprawozdań finansowych z różnymi danymi za 2006 r. i że jego sprawozdania finansowe za lata 2007 i 2008 zawierają błędy, które nie zostały odnotowane przez audytora.

(31)

W oparciu o powyższe nowe ustalenia uznano, że pierwszy producent eksportujący dostarczył wprowadzające w błąd informacje w toku dochodzenia. Na tej podstawie postanowiono zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego i cofnąć pierwotną propozycję przyznania mu MET.

(32)

W odniesieniu do drugiego producenta eksportującego postanowiono odmówić przyznania mu MET ze względu na to, że nie spełnia on kryterium 2 oceny pod kątem MET.

(33)

Na podstawie art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, dla państw, których dotyczy ten artykuł, ustalana jest ogólnokrajowa stawka celna, z wyjątkiem przedsiębiorstw, które mogą udowodnić, że spełniają kryteria określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Poniżej przedstawiono te kryteria w skróconej formie i wyłącznie w celach informacyjnych:

(34)

Trzej producenci eksportujący objęci próbą, którzy wystąpili o MET, wystąpili również z wnioskiem o przyznanie IT w przypadku nieprzyznania im MET. W oparciu o powyższe ustalenia w odniesieniu do pierwszego producenta eksportującego zastosowano art. 18 rozporządzenia podstawowego i dlatego odmówiono przyznania mu IT. W przypadku drugiego producenta eksportującego ustalono, że spełnia on warunki zawarte w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, a zatem można przyznać mu IT.

(35)

W przypadku trzeciego producenta eksportującego (grupy przedsiębiorstw), co do którego ustalono, że nie spełnia on kryteriów MET, postanowiono przyznać mu IT, ponieważ stwierdzono, że spełnia on warunki zawarte w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(36)

Na podstawie dostępnych informacji stwierdzono tymczasowo, że następujący dwaj producenci eksportujący w ChRL, którzy zostali objęci próbą, spełniają wszystkie wymogi przyznania IT określone w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego:

(37)

Nieobjęta próbą grupa powiązanych przedsiębiorstw, która wystąpiła o badanie indywidualne, wystąpiła również z wnioskiem o MET – lub o IT, w przypadku gdyby w trakcie dochodzenia ustalono, że nie spełnia warunków przyznania MET – i w wyznaczonym terminie udzieliła odpowiedzi na pytania zawarte w formularzu wniosku o MET.

(38)

Informacje przedstawione w formularzu wniosku o MET przez przedsiębiorstwo, które wystąpiło o badanie indywidualne, nie zostały sprawdzone. Zostaną one zbadane później.

(39)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET, ustala się na podstawie cen krajowych lub wartości normalnej konstruowanej w państwie analogicznym.

(40)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja zasygnalizowała swój zamiar wykorzystania Stanów Zjednoczonych Ameryki jako państwa analogicznego właściwego w celu ustalenia wartości normalnej dla ChRL i wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag w tej sprawie.

(41)

Czterech współpracujących producentów eksportujących stwierdziło, że USA nie będą właściwym państwem analogicznym, ponieważ stosowane tam przędze z włókna szklanego, które są głównym surowcem do wytwarzania produktu objętego postępowaniem, otrzymywane są z innego typu szkła niż typ stosowany przez chińskich producentów eksportujących, w związku z czym są droższe. Zaproponowali oni również wykorzystanie w tym celu Turcji i Tajlandii, ponieważ w tych dwóch państwach producenci produktu objętego postępowaniem stosują przędze z włókna szklanego otrzymywane z tego samego typu szkła, co w przypadku chińskich producentów eksportujących.

(42)

Komisja zbadała, czy wybór innych państw na państwo analogiczne nie byłby odpowiedni, po czym wysłano kwestionariusze do producentów produktu objętego postępowaniem w Kanadzie, Chorwacji, Turcji i Tajlandii. Tylko jeden z producentów produktu objętego postępowaniem w USA i jedyny producent w Kanadzie odpowiedzieli na pytania zawarte w kwestionariuszach.

(43)

Zbadano oba rynki, Kanady i USA, aby ustalić, czy będą one odpowiednie do wykorzystania jako państwo analogiczne. Jeśli chodzi o Kanadę, to chociaż jest tam tylko jeden producent produktu objętego postępowaniem, stwierdzono, że w państwie tym istnieje otwarty rynek bez cła przywozowego, a konkurencja na rynku jest zapewniona dzięki przywozowi znacznych ilości produktu objętego postępowaniem z kilku państw trzecich. Ponadto ustalono, że w przeciwieństwie do producenta ze Stanów Zjednoczonych, który wytwarza tylko jeden typ produktu podobnego, producent kanadyjski wytwarza wszystkie typy produktu objętego postępowaniem, co pozwala na obliczenie wartości normalnej dla każdego typu produktu objętego postępowaniem. Dochodzenie wykazało, że Kanadę można tymczasowo uznać za właściwe państwo analogiczne do celu ustalenia wartości normalnej.

(44)

Dane przedstawione w odpowiedzi współpracującego producenta kanadyjskiego zostały zweryfikowane na miejscu i stwierdzono, że przekazane przez niego informacje są wiarygodne i można je wykorzystać w celu skonstruowania wartości normalnej.

(45)

Tymczasowo uznano zatem, że Kanada jest odpowiednim państwem analogicznym zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego.

(46)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna została ustalona na podstawie zweryfikowanych informacji uzyskanych od producenta w państwie analogicznym, w sposób opisany poniżej.

(47)

Krajowa sprzedaż produktu podobnego przez producenta kanadyjskiego została uznana za reprezentatywną pod względem wielkości w porównaniu z wielkością wywozu do Unii produktu objętego postępowaniem, dokonywanego przez współpracujących producentów eksportujących.

(48)

Ustalono, że w okresie objętym dochodzeniem sprzedaż na rynku krajowym niepowiązanym klientom odbywała się w zwykłym obrocie handlowym w przypadku wszystkich typów produktu podobnego wytwarzanego przez producenta kanadyjskiego. Jednakże z uwagi na różnice w jakości między produktem podobnym wytwarzanym i sprzedawanym w Kanadzie a produktem objętym postępowaniem, pochodzącym z ChRL, uznano za właściwsze skonstruowanie wartości normalnej, aby umożliwić uwzględnienie tych różnic i zapewnić obiektywne porównanie, opisane w motywie 52.

(49)

Zgodnie z art. 2 ust. 6 lit. c) rozporządzenia podstawowego kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz kwoty zysków ustalono na podstawie danych producenta kanadyjskiego.

(50)

Ponieważ dwaj z objętych próbą współpracujących producentów eksportujących, którym przyznano IT, dokonywali sprzedaży eksportowej do Unii bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów w Unii, ceny eksportowe określono zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie cen rzeczywiście płaconych lub należnych za produkt objęty postępowaniem.

(51)

Wartość normalną i ceny eksportowe porównywano na podstawie ceny ex works.

(52)

Aby zapewnić obiektywne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Wartość normalną dostosowano w celu uwzględnienia różnic w jakości takich czynników produkcji jak chemikalia, materiały powlekające i surowce (typ szkła w przędzach). Dokonano również odpowiednich dostosowań dotyczących podatków pośrednich, kosztów frachtu morskiego, ubezpieczenia, przeładunku i kosztów dodatkowych, opłat związanych z pakowaniem i kredytem oraz opłat i prowizji bankowych, we wszystkich przypadkach, w których uznano je za uzasadnione, dokładne i poparte potwierdzonymi dowodami.

(53)

Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego ustalono marginesy dumpingu dla dwóch współpracujących producentów eksportujących objętych próbą, którym przyznano IT, na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ustalonej dla państwa analogicznego ze średnią ważoną ceną eksportową w wywozie do Unii produktu objętego postępowaniem, ustaloną dla każdego przedsiębiorstwa w sposób określony powyżej.

(54)

Na tej podstawie tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(55)

Margines dumpingu dla współpracujących producentów eksportujących w ChRL nieobjętych próbą obliczono jako średnią ustaloną dla dwóch nieobjętych próbą producentów eksportujących, którym przyznano IT, zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(56)

Aby obliczyć ogólnokrajowy margines dumpingu mający zastosowanie do wszystkich pozostałych niewspółpracujących producentów eksportujących w ChRL, jak również do objętego próbą producenta eksportującego, wobec którego zastosowano art. 18 rozporządzenia podstawowego, ustalono najpierw poziom współpracy poprzez porównanie wielkości wywozu do Unii zgłoszonej przez współpracujących producentów eksportujących z odpowiednią wielkością z danych statystycznych Eurostatu.

(57)

Zważywszy na wysoki poziom współpracy w trakcie dochodzenia oraz na fakt, że współpracujące przedsiębiorstwa reprezentowały około 86 % całego przywozu z ChRL w OD, ogólnokrajowy margines dumpingu został ustalony poprzez wykorzystanie najwyższego z marginesów dumpingu ustalonych dla dwóch producentów eksportujących, którym przyznano IT.

(58)

Na tej podstawie tymczasowy margines dumpingu, obliczony jako średnia ważona stawek dla przedsiębiorstw objętych próbą, oraz ogólnokrajowy poziom dumpingu, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(59)

W okresie objętym dochodzeniem produkt podobny był wytwarzany przez 19 producentów w Unii. Producenci ci reprezentują całość produkcji unijnej w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Ponieważ wszystkich 19 producentów, którzy poparli skargę, przekazało lub udostępniło informacje, producenci ci będą zwani dalej „przemysłem unijnym”.

(60)

Jak wskazano powyżej w motywie 7, dwunastu producentów unijnych przesłało wymagane informacje i zgodziło się na włączenie ich do próby. Dobrano próbę składającą się z czterech producentów reprezentujących około 70 % ogólnej szacunkowej produkcji unijnej.

(61)

Obliczenie konsumpcji w Unii oparto na danych zawartych w skardze i uzupełnionych zweryfikowanymi danymi uzyskanymi od producentów i importerów współpracujących w toku dochodzenia. Konsumpcja w Unii została zatem ustalona na podstawie wielkości sprzedaży w Unii produktu podobnego wytworzonego przez przemysł unijny oraz wielkości przywozu z ChRL i z państw trzecich produktu objętego postępowaniem.

(62)

Na tej podstawie ustalono, że konsumpcja w Unii przedstawiała się następująco:

(63)

Konsumpcja produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego w Unii wzrosła w okresie badanym o 12 %. Wzrosła ona o 26 % między 2006 a 2008 r., a następnie spadła o 17 % między 2008 a 2009 r. W okresie objętym dochodzeniem konsumpcja znowu lekko wzrosła. Przejściowy spadek w 2009 r. można przypisać pogorszeniu koniunktury na rynku budowlanym.

(64)

Wielkość przywozu z ChRL produktu objętego postępowaniem wzrosła w okresie badanym o 48 %. W wyniku tendencji w zakresie konsumpcji i pogorszenia koniunktury w sektorze budowlanym lekko spadła w 2009 r. Długoterminowa rosnąca tendencja, jeśli chodzi o ten przywóz, jest jednak wyraźna, a wzrost wielkości przywozu był dużo gwałtowniejszy niż wzrost konsumpcji w Unii.

(65)

Rosnącej wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL towarzyszył spadek średniej ceny importowej, która spadła o 12 % między 2006 r. a OD.

(66)

Udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrósł o 32 % w okresie badanym, co w tym przypadku oznacza przyrost o prawie 13 punktów procentowych. W OD udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, wyniósł aż 51 %.

(67)

Do celu analizy podcięcia cenowego ceny importowe współpracujących chińskich producentów eksportujących zostały porównane z cenami objętych próbą producentów unijnych w OD na zasadzie porównania wartości średnich. Ceny objętych próbą producentów unijnych dostosowano do poziomu cen ex works netto i porównano z cenami importowymi CIF. Te ostatnie ceny dostosowano w celu uwzględnienia cła przywozowego i kosztów poniesionych po przywozie. Ponadto z uwagi na różnice jakościowe między produktem objętym postępowaniem przywożonym z ChRL a produktem podobnym wytwarzanym przez przemysł unijny dokonano dodatkowego dostosowania chińskich cen importowych ze względu na jakość. Dostosowanie to odzwierciedla różnice w takich parametrach jak kierunek maszynowy i kierunek poprzeczny do maszynowego, wytrzymałość na rozciąganie i wydłużenie przy rozciąganiu, które nie były w pełni uwzględnione jako parametry w numerze kontrolnym produktu.

(68)

Uwzględniając dostosowanie z uwagi na jakość, ustalony średni ważony margines podcięcia cenowego, wyrażony jako odsetek cen przemysłu unijnego, wynosił od 29,5 % do 30,2 % w okresie objętym dochodzeniem.

(69)

Na podstawie art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki ekonomiczne i wskaźniki mające wpływ na stan przemysłu unijnego.

(70)

Przypomina się, że jak wspomniano powyżej w motywie 7, Komisja dobrała próbę składającą się z czterech największych pod względem sprzedaży i produkcji producentów unijnych.

(71)

Wskaźniki odnoszące się do danych makroekonomicznych, takich jak produkcja, zdolność produkcyjna, wielkość sprzedaży itd., dotyczą całego przemysłu unijnego (w tabelach poniżej wskazano dane makro jako źródło). Pozostałe wskaźniki oparte są na zweryfikowanych danych uzyskanych od producentów objętych próbą. Wskaźniki te określa jako dane mikro.

(72)

Podczas dochodzenia ustalono, że część sprzedaży przemysłu unijnego odbywa się za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa twierdziły, że te transakcje powinno się traktować jako niepowiązaną sprzedaż, ponieważ utrzymywały, że związki między przedsiębiorstwami nie są bezpośrednie, a sprzedaż odbywa się na zasadzie pełnej konkurencji. Postanowiono jednak tymczasowo wyłączyć te transakcje z obliczeń marginesu szkody i ze wskaźników szkody na czas prowadzenia przez Komisję dalszych analiz tej szczególnej sprzedaży. Uczyniono wyjątek dla powiązanej sprzedaży odbywającej się między dwoma przedsiębiorstwami objętymi próbą, w przypadku której wyjaśniono mechanizm odsprzedaży i mógł on zostać zweryfikowany.

(73)

W okresie badanym wielkość produkcji przemysłu unijnego spadła o 4 %. Wielkość produkcji odpowiadała ogólnie tendencjom w zakresie konsumpcji, czyli w latach 2006–2008 nastąpił wzrost, następnie gwałtowny spadek w 2009 r. i ponownie lekki spadek w OD. Tak więc w przeciwieństwie do konsumpcji produkcja przemysłu unijnego nie wróciła do dawnego poziomu w OD, lecz nadal spadała.

(74)

Stopień wykorzystania mocy produkcyjnych przemysłu unijnego spadł w okresie badanym o 10 punktów procentowych, z 77 % w 2006 r. do 67 % w OD. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że można to częściowo przypisać niewielkiemu wzrostowi samych mocy produkcyjnych w wyniku inwestycji poczynionych przez producentów unijnych.

Zapasy

(75)

Poziom zapasów przemysłu unijnego wzrósł prawie trzykrotnie w okresie badanym. Tendencja ta zbiega się ze spadkiem wielkości sprzedaży i produkcji. Wyrażony w stosunku do wielkości produkcji poziom zapasów wzrósł od poniżej 4 % w 2006 r. do ponad 11 % w OD.

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(76)

Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego spadła w okresie badanym o 11 %, czego skutkiem była strata udziału w rynku równa 12 punktom procentowym, z 58 % na 46 % ogólnej konsumpcji w Unii.

(77)

Ceny sprzedaży

(78)

Średnia cena sprzedaży przemysłu unijnego na rzecz podmiotów niepowiązanych w Unii spadła w okresie badanym o 3 %. Przemysł unijny nie obniżył znacznie swych cen sprzedaży, aby konkurować z przywozem po cenach dumpingowych. To przyczyniło się jednak do utraty znacznego udziału w rynku w okresie badanym.

Rentowność

Inwestycje, zwrot z inwestycji, przepływ środków pieniężnych i zdolność do pozyskania kapitału

(79)

Jak wyjaśniono powyżej w motywie 68, w okresie badanym przywóz z Chin wywierał znaczną presję cenową na rynku unijnym. Pomimo tego przemysł unijny zdołał utrzymać dobrą kondycję finansową między 2006 a 2007 r., w którym to okresie rentowność wzrosła z 6 % do 18 %. Następnie rentowność zaczęła spadać i utrzymywała się na poziomie 12 % w OD. Inne wskaźniki finansowe, takie jak zwrot z aktywów i przepływ środków pieniężnych, również były dodatnie. Innymi słowy, przemysł unijny nie włączył się w agresywną konkurencję cenową z przywozem z Chin. Zamiast tego zdecydowano się przeprowadzić proces restrukturyzacji, inwestując w nowe technologie produkcji, aby podnieść jakość produktów i obniżyć koszty produkcji w perspektywie długoterminowej. Odbyło się to jednak kosztem spadku wielkości sprzedaży i utraty udziału w rynku na rzecz konkurentów z Chin. Należy nadmienić, że powyższe wyliczenia zysku nie uwzględniają nadzwyczajnych kosztów restrukturyzacyjnych wykazanych przez niektórych producentów objętych próbą. Gdyby uwzględniono te koszty, rentowność przemysłu unijnego byłaby znacznie niższa. To z kolei wpłynęłoby niekorzystnie na pozostałe wskaźniki finansowe wymienione poniżej.

(80)

W okresie badanym przemysł unijny był nadal w stanie utrzymać wysoki poziom inwestycji, mając na względzie obniżenie kosztów wytwarzania i opracowanie bardziej wydajnych metod produkcji. Inwestycje w OD wzrosły ponadtrzykrotnie w porównaniu do danych za rok 2006.

(81)

Zdaniem przemysłu unijnego w okresie badanym kwestia zdolności do pozyskania kapitału nie stanowiła problemu.

(82)

Zatrudnienie, wydajność i płace

(83)

Liczba pracowników w przemyśle unijnym uczestniczących w wytwarzaniu produktu podobnego zmalała znacznie – o 21 % – w okresie badanym. Pomimo wysokiego poziomu wynagrodzeń, począwszy od 2008 r., przemysł unijny dodatkowo obniżył średnie koszty pracy na pracownika. W rezultacie wydajność wyrażona jako wielkość produkcji na pracownika wzrosła w okresie badanym.

(84)

Biorąc pod uwagę wielkość i ceny przywozu po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, wpływ rzeczywistego marginesu dumpingu na rynek unijny nie może być uznany za nieistotny w OD.

(85)

Jak jasno wynika z powyższej analizy szkody, przemysł unijny poniósł w okresie badanym znaczne straty pod względem wielkości sprzedaży i produkcji, wykorzystania mocy produkcyjnych, udziału w rynku i liczby pracowników, która zmalała znacznie, o 21 %, w wyniku podjętych przez przemysł działań w zakresie restrukturyzacji. Przemysł unijny nie był zatem w stanie skorzystać ze wzrostu rynku, który w całości został przejęty przez przywóz z Chin. Wzrost wielkości przywozu w okresie badanym, wynoszący 48 %, był w istocie znacznie wyższy niż wzrost konsumpcji w Unii, który wyniósł 12 %.

(86)

Uważa się, że utrzymujące się znaczne podcięcie cenowe cen przemysłu unijnego spowodowane przez przywóz z Chin po cenach dumpingowych będzie nadal niekorzystnie wpływać na wielkość sprzedaży, a przez to również nieuchronnie na sytuację finansowo-gospodarczą przemysłu unijnego. W perspektywie średnioterminowej spodziewane jest pogorszenie rentowności i innych wskaźników finansowych przedsiębiorstw europejskich.

(87)

W związku z powyższym ustalono tymczasowo, że przemysł unijny poniósł szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(88)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował szkodę dla przemysłu unijnego w stopniu wystarczającym, aby można ją uznać za istotną. Oprócz przywozu po cenach dumpingowych zbadano również inne znane czynniki, które w tym samym czasie mogły działać na szkodę przemysłu unijnego, aby uniknąć przypisania temu przywozowi ewentualnej szkody spowodowanej innymi czynnikami.

(89)

W okresie badanym wielkość przywozu po cenach dumpingowych z ChRL produktu objętego postępowaniem wzrosła o prawie 50 %, a przywóz ten zyskał znaczny udział w rynku unijnym. Jednocześnie nastąpiło bezpośrednie i porównywalne pogorszenie sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego, który był jedynym, oprócz przemysłu ChRL, istotnym podmiotem na rynku unijnym, gdyż przywóz z innych źródeł był znikomy.

(90)

Ciągłemu wzrostowi wielkości przywozu po cenach dumpingowych towarzyszyło znaczne podcięcie cen przemysłu unijnego. W okresie badanym średnia cena importowa z ChRL pochodząca z danych statystycznych Eurostatu dotyczących przywozu była około 50 % niższa od średniej ceny przemysłu unijnego. Nawet po dostosowaniu ze względu na różnice jakościowe marginesy podcięcia obliczone dla chińskich producentów eksportujących, którym przyznano IT, wynosiły około 35 % w OD. Można zatem zasadnie stwierdzić, że przywóz po cenach dumpingowych spowodował pewien spadek cen w 2009 r. i w OD, lecz przede wszystkim znaczną stratę udziału w rynku, którą przemysł unijny odnotował w okresie badanym.

(91)

Mając na uwadze zbieżność w czasie, z jednej strony, gwałtownego wzrostu przywozu po cenach dumpingowych, które podcinały ceny przemysłu unijnego, a z drugiej strony – spadku wielkości sprzedaży i produkcji przemysłu unijnego oraz zmniejszenia się jego udziału w rynku, stwierdza się tymczasowo, że przywóz po cenach dumpingowych wyrządza istotną szkodę przemysłowi unijnemu.

(92)

Wielkość wywozu przemysłu unijnego spadła o 25 % w okresie badanym, lecz wywóz stanowił średnio tylko około 8 % ogólnej sprzedaży. Wpływ zmniejszonego wywozu na ogólne wyniki przemysłu unijnego był zatem raczej ograniczony.

(93)

Przywóz z państw trzecich był niewielki w okresie badanym i nie mógł się przyczynić do szkody poniesionej przez przemysł unijny.

(94)

Wpływ kryzysu gospodarczego w przemyśle budowlanym jest wyraźnie widoczny w danych dotyczących konsumpcji za rok 2009. Kryzys ten powinien był jednak w podobny sposób dotknąć tak przemysł unijny, jak i eksporterów chińskich. Dochodzenie dotyczące szkody wykazało jednakże, że nawet podczas kryzysu przywóz z Chin nadal zyskiwał udział w rynku kosztem przemysłu unijnego.

(95)

Ponadto kryzys miał pewne negatywne skutki na rynku unijnym przez stosunkowo krótki czas, ponieważ już w OD odnotowano oznaki ożywienia gospodarczego.

(96)

Tak więc wpływ kryzysu nie naruszył związku przyczynowego między przywozem po cenach dumpingowych a szkodą poniesioną przez przemysł unijny.

(97)

W oparciu o powyższe tymczasowo stwierdza się, że istotna szkoda wyrządzona przemysłowi unijnemu została spowodowana przywozem po cenach dumpingowych, którego dotyczy postępowanie.

(98)

Zbadano szereg czynników innych niż przywóz po cenach dumpingowych, ale żaden z nich nie mógł być wyjaśnieniem poważnych strat w zakresie udziału w rynku oraz wielkości produkcji i sprzedaży, jakie wystąpiły w okresie badanym, a w szczególności w OD. Te straty poniesione przez przemysł unijny zbiegły się ze wzrostem wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL po cenach dumpingowych.

(99)

W oparciu o powyższą analizę, w której odpowiednio rozróżniono i oddzielono wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu unijnego od szkodliwych skutków przywozu po cenach dumpingowych, stwierdza się tymczasowo, że przywóz z ChRL spowodował istotną szkodę dla przemysłu unijnego w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(100)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy pomimo tymczasowego stwierdzenia istnienia szkodliwego dumpingu zachodzą ważne powody, które mogłyby prowadzić do stwierdzenia, że przyjęcie tymczasowych środków antydumpingowych w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii. W tym celu, zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, na podstawie wszystkich przedłożonych dowodów rozpatrzono wpływ ewentualnych środków na wszystkie strony, których to postępowanie dotyczy, a także konsekwencje powstrzymania się od wprowadzenia takich środków.

(101)

Analiza szkody wyraźnie wykazała, że przemysł unijny poniósł szkodę z powodu przywozu po cenach dumpingowych. Zwiększona obecność przywozu po cenach dumpingowych w ostatnich latach spowodowała zahamowanie sprzedaży na rynku unijnym oraz znaczne zmniejszenie udziału przemysłu unijnego w rynku.

(102)

Dochodzenie wykazało, że wszelkie zwiększenie udziału w rynku przywozu po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, odbywa się bezpośrednio kosztem przemysłu unijnego. Należy podkreślić, że produkt objęty postępowaniem jest ważnym produktem pod względem obrotu producentów unijnych objętych próbą, stanowiąc do 40 % ich obrotu ze sprzedaży. Bez nałożenia środków dalsze pogorszenie sytuacji przemysłu unijnego wydaje się bardzo prawdopodobne ze względu na długotrwałą presję cenową wywieraną przez przywóz po cenach dumpingowych z ChRL na rynku unijnym. Ponadto podważone zostałyby zupełnie działania przedsięwzięte przez przemysł unijny w celu restrukturyzacji i poprawy jakości wytwarzanych produktów. Nałożenie środków przywróci cenę importową do poziomu niewyrządzającego szkody, umożliwiając przemysłowi unijnemu konkurowanie w warunkach uczciwego handlu.

(103)

W związku z tym stwierdza się tymczasowo, że nałożenie środków antydumpingowych leży wyraźnie w interesie przemysłu unijnego.

(104)

Zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego rozpatrzono prawdopodobny wpływ środków na importerów. W związku z tym zwraca się uwagę, że czterech niepowiązanych importerów współpracowało w dochodzeniu, a ich łączny przywóz produktu objętego postępowaniem stanowił 15 % przywozu z ChRL w OD.

(105)

Ze zweryfikowanych na miejscu danych dotyczących największego ze współpracujących importerów wynika, że wpływ środków na to przedsiębiorstwo nie powinien być znaczny, ponieważ produkt objęty postępowaniem stanowi jedynie niewielką część jego obrotu.

(106)

Przedsiębiorstwo to zwróciło jednak uwagę, że łączne moce produkcyjne przemysłu unijnego są niższe od aktualnego popytu, który rzekomo ma wzrosnąć. Przedsiębiorstwo zwróciło również uwagę, że źródła zaopatrzenia z państw trzecich są ograniczone. W związku z tym spodziewa się ono przerw w dostawach, gdyby poziom ceł okazał się zbyt wysoki. W tej kwestii zwraca się uwagę, że wobec znacznego podcięcia nie oczekuje się, by proponowany poziom środków, uwzględniający różnice jakościowe między produktem objętym postępowaniem przywożonym z ChRL a produktem podobnym wytwarzanym przez przemysł unijny, wyeliminował przywóz z ChRL do Unii produktu objętego postępowaniem.

(107)

Kwestionariusze wysłano do 13 znanych użytkowników. Żaden z nich nie przesłał jednak odpowiedzi ani nie zdecydował się na współpracę w ramach postępowania. Nie otrzymano też żadnych opinii ze strony organizacji konsumenckich po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania.

(108)

Dlatego, wobec braku informacji dotyczących udziału produktu objętego postępowaniem w kosztach produkcji produktów przetworzonych lub udziału sprzedaży produktów przetworzonych w łącznym obrocie użytkowników, na tym etapie dochodzenia nie jest możliwa ocena wpływu środków na te przedsiębiorstwa. Brak współpracy można jednak postrzegać jako oznakę raczej ograniczonego wpływu na użytkowników.

(109)

W związku z powyższym stwierdzono tymczasowo, na podstawie informacji dotyczących interesu Unii, że ogólnie biorąc, nie ma istotnych argumentów przeciwko nałożeniu tymczasowych środków na przywóz po cenach dumpingowych z ChRL produktu objętego postępowaniem.

(110)

Biorąc pod uwagę powyższe wnioski dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić tymczasowe środki antydumpingowe na przywóz z ChRL produktu objętego postępowaniem, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi unijnemu przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(111)

Poziom tymczasowych środków antydumpingowych powinien być wystarczający do usunięcia szkody wyrządzonej przemysłowi unijnemu, spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych, nie przekraczając jednak ustalonych marginesów dumpingu.

(112)

Przy obliczaniu kwoty należności celnych niezbędnej do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę uznano, że wszelkie środki powinny umożliwiać przemysłowi unijnemu pokrycie jego kosztów oraz osiągnięcie takiego zysku przed opodatkowaniem, jaki można by zasadnie uznać za możliwy w normalnych warunkach konkurencji, czyli gdyby nie było przywozu po cenach dumpingowych. Marża zysku przed opodatkowaniem zastosowana do tego obliczenia wyniosła 12 % obrotu. Taki był średni poziom zysku osiągnięty przez przemysł unijny w latach 2006–2007. Biorąc pod uwagę, że na rentowność produktu objętego postępowaniem wpływ miał przywóz po cenach dumpingowych, jasne jest, że ten poziom zysku jest rozsądny i nienadmierny. Na tej podstawie obliczono cenę niewyrządzającą szkody w odniesieniu do unijnych producentów produktu podobnego. Ponieważ zysk docelowy równa się rzeczywistemu zyskowi przemysłu unijnego w OD, jako poziom odniesienia przyjęto średnią ważoną cenę ex works.

(113)

Następnie ustalono niezbędną podwyżkę cen dla każdego ze współpracujących chińskich producentów eksportujących, któremu przyznano IT, na podstawie porównania średniej ważonej ceny importowej danego przedsiębiorstwa, ustalonej dla obliczeń podcięcia, ze średnią niewyrządzającą szkody ceną produktów sprzedawanych przez przemysł unijny na rynku unijnym. Różnica wynikająca z tego porównania została wyrażona w postaci odsetka średniej wartości CIF w przywozie.

(114)

Na tej podstawie tymczasowe marginesy szkody, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(115)

Zgodnie z metodą zastosowaną do obliczenia marginesu dumpingu margines szkody dla współpracujących producentów eksportujących w ChRL nieobjętych próbą obliczono jako średnią ważoną dla dwóch producentów eksportujących objętych próbą, którym przyznano IT.

(116)

Podobnie jak w metodzie obliczania marginesu dumpingu, ogólnokrajowy margines szkody mający zastosowanie do wszystkich pozostałych niewspółpracujących producentów eksportujących w ChRL, jak również do objętego próbą producenta eksportującego, wobec którego zastosowano art. 18, ustalono poprzez wykorzystanie najwyższego z marginesów ustalonych dla dwóch producentów eksportujących, którym przyznano IT.

(117)

Na tej podstawie tymczasowy margines szkody, obliczony jako średnia ważona stawek dla przedsiębiorstw objętych próbą, oraz ogólnokrajowy poziom marginesu szkody, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(118)

W związku z powyższym uznaje się, że zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego należy nałożyć tymczasowe środki antydumpingowe na przywóz pochodzący z ChRL na poziomie marginesu dumpingu lub marginesu szkody, w zależności od tego, która wartość jest niższa, zgodnie z zasadą niższego cła.

(119)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu zostały określone na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do „wszystkich innych przedsiębiorstw”) mają wyłączne zastosowanie do przywozu towarów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i wyprodukowanych przez dane przedsiębiorstwa, tj. przez konkretne wymienione podmioty prawne. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, które nie zostały konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, nie mogą korzystać z tych stawek i do ich produktów stosowane są stawki dla „wszystkich innych przedsiębiorstw”.

(120)

Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (3) wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek cła.

(121)

Aby zapewnić należyte egzekwowanie cła antydumpingowego, poziom cła rezydualnego powinien mieć zastosowanie nie tylko do niewspółpracujących producentów eksportujących, lecz również do tych producentów, którzy nie dokonywali wywozu do Unii w OD.

(122)

Marginesy dumpingu i szkody oraz tymczasowe cła antydumpingowe ustala się jak następuje:

(123)

Powyższe tymczasowe ustalenia zostaną ujawnione wszystkim zainteresowanym stronom, którym zapewniona zostanie możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie. Ich uwagi zostaną przeanalizowane oraz, o ile będą uzasadnione, zostaną wzięte pod uwagę przed dokonaniem jakichkolwiek ostatecznych ustaleń. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł antydumpingowych dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone na potrzeby wszelkich ostatecznych ustaleń,

17.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 43/26

17.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 43/28

(1)

Składanie wniosków o pozwolenia na przywóz w odniesieniu do numeru porządkowego 09.4320 zostało zawieszone od dnia 28 września 2010 r. rozporządzeniem Komisji (UE) nr 854/2010 z dnia 27 września 2010 r. ustalającym współczynnik przydziału dotyczący wydawania pozwoleń na przywóz, o które złożono wnioski od dnia 8 do dnia 14 września 2010 r. w odniesieniu do produktów cukrowniczych w ramach niektórych kontyngentów taryfowych, oraz zawieszającym składanie wniosków o takie pozwolenia (3), zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 891/2009.

(2)

W wyniku powiadomień o niewykorzystanych i/lub częściowo wykorzystanych pozwoleniach ilości w odniesieniu do tego numeru porządkowego są znów dostępne. Należy zatem znieść zawieszenie składania wniosków,

17.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 43/29

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/11 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 134/2011 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

17.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 43/31

(1)

Na podstawie decyzji 2002/148/WE (4) zakończono konsultacje z Republiką Zimbabwe prowadzone na mocy art. 96 ust. 2 lit. c) umowy o partnerstwie AKP-UE i przyjęto właściwe środki określone w załączniku do tej decyzji.

(2)

Na mocy decyzji Rady 2010/97/WPZiB (5) dostosowano środki określone w załączniku do decyzji 2002/148/WE oraz przedłużono ich okres obowiązywania do 12 miesięcy, do dnia 20 lutego 2011 r.

(3)

Powołanie rządu jedności narodowej w Zimbabwe uznano za zmianę, która umożliwi odnowienie pełnych stosunków między Unią Europejską a Zimbabwe oraz wsparcie dla procesu reform w tym kraju.

(4)

Ostatnie zmiany polityczne oraz brak ustalonego planu działania dotyczącego wyborów nadal negatywnie wpływają na podejmowane starania; taki sam skutek ma brak postępu we wdrażaniu przez rząd jedności narodowej pewnych kluczowych elementów umowy o partnerstwie AKP-UE, do czego rząd jedności narodowej zobowiązał się w ogólnym porozumieniu politycznym.

(5)

W związku z tym należy przedłużyć okres stosowania środków, o których mowa w decyzji 2002/148/WE. Środki te powinny podlegać stałemu przeglądowi w świetle konkretnych postępów na miejscu,

17.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 43/33

(1)

Sekcja 2.2 załącznika do decyzji Komisji 2007/756/WE z dnia 9 listopada 2007 r. przyjmującej wspólną specyfikację dotyczącą krajowego rejestru pojazdów kolejowych, przewidzianego w art. 14 ust. 4 i 5 dyrektyw 96/48/WE i 2001/16/WE (2), zawiera opis wdrożenia globalnej europejskiej architektury krajowych rejestrów pojazdów kolejowych (NVR), a także przewiduje aktualizację decyzji, w stosownych przypadkach, po dokonaniu oceny projektu pilotażowego przez Europejską Agencję Kolejową. Ponadto przewidziano w niej decyzję dotyczącą połączenia krajowych rejestrów pojazdów kolejowych z centralnym wirtualnym rejestrem pojazdów kolejowych (VVR). Europejska Agencja Kolejowa wdrożyła projekt pilotażowy i poddała go ocenie. W dniu 26 marca 2010 r. Agencja przedstawiła Komisji zalecenie ERA/REC/01-2010/INT, w którym zaproponowała aktualizację załącznika do decyzji 2007/756/WE. Decyzja 2007/756/WE powinna w związku z tym zostać zmieniona.

(2)

Artykuł 33 ust. 2 dyrektywy 2008/57/WE stanowi, że NVR ma zawierać, oprócz innych obowiązkowych informacji, dane identyfikacyjne właściciela pojazdu oraz podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie. Potrzebny jest zatem okres przejściowy na dostosowanie niestandardowych NVR w celu uwzględnienia pola 9.2 „Numer przedsiębiorstwa w rejestrze”, jak również na aktualizację informacji dotyczących właściciela oraz podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie w odniesieniu do pojazdów już zarejestrowanych w NVR.

(3)

Okresy przejściowe dotyczące istniejących pojazdów przewidziane w sekcji 4.3 załącznika do decyzji 2007/756/WE już upłynęły lub upływają. Poprzednia jednostka rejestrująca odpowiedzialna za rejestrację pojazdów powinna była udostępnić wszelkie wymagane informacje na mocy umowy zawartej pomiędzy tą jednostką a jednostką rejestrującą wyznaczoną zgodnie z art. 4 decyzji 2007/756/WE. Informacje te powinny były zostać przekazane w terminie do dnia 9 listopada 2008 r. Jednostka rejestrująca każdego państwa członkowskiego powinna była wprowadzić pojazdy użytkowane w ruchu międzynarodowym do swojego NVR w terminie do dnia 9 listopada 2009 r. Jednostka rejestrująca każdego państwa członkowskiego powinna wprowadzić pojazdy użytkowane w ruchu krajowym do swojego NVR w terminie do dnia 9 listopada 2010 r.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego zgodnie z art. 29 ust. 1 dyrektywy 2008/57/WE,