ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2010.330.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 330

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 53
15 grudnia 2010


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1181/2010 z dnia 13 grudnia 2010 r. ustanawiające zakaz połowów sardeli w obszarze VIII przez statki pływające pod banderą Hiszpanii

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1182/2010 z dnia 13 grudnia 2010 r. ustanawiające zakaz połowów rajowatych w wodach UE obszarów IIa i IV przez statki pływające pod banderą Niderlandów

3

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1183/2010 z dnia 14 grudnia 2010 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

5

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1184/2010 z dnia 14 grudnia 2010 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/11

7

 

 

DECYZJE

 

 

2010/772/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 14 grudnia 2010 r. w sprawie wkładu finansowego Unii na 2010 r. przeznaczonego na pokrycie wydatków poniesionych przez Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr i Portugalię w celu zwalczania organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 8933)

9

 

 

2010/773/UE

 

*

Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie procedury akredytacji jakości mającej zastosowanie do producentów banknotów euro (EBC/2010/22)

14

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

15.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 330/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1181/2010

z dnia 13 grudnia 2010 r.

ustanawiające zakaz połowów sardeli w obszarze VIII przez statki pływające pod banderą Hiszpanii

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 53/2010 z dnia 14 stycznia 2010 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2010 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach UE oraz w odniesieniu do statków UE na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (2), określono kwoty na rok 2010.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim, wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2010 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2010 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności wprowadza się zakaz zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku po tej dacie ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Lowri EVANS

Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 21 z 26.1.2010, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Nr

19/T&Q

Państwo członkowskie

Hiszpania

Stado

ANE/08.

Gatunek

Sardela (Engraulis encrasicolus)

Obszar

VIII

Data

10.6.2010


15.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 330/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1182/2010

z dnia 13 grudnia 2010 r.

ustanawiające zakaz połowów rajowatych w wodach UE obszarów IIa i IV przez statki pływające pod banderą Niderlandów

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 36 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 53/2010 z dnia 14 stycznia 2010 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2010 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach UE oraz w odniesieniu do statków UE na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (2), określono kwoty na rok 2010.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim, wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2010 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wyczerpanie kwoty

Kwotę połowową przyznaną na 2010 r. państwu członkowskiemu, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do stada w nim określonego, uznaje się za wyczerpaną z dniem wymienionym w tym załączniku.

Artykuł 2

Zakazy

Z dniem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia zakazuje się działalności połowowej w odniesieniu do stada określonego w załączniku przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego w nim określonego, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim. W szczególności wprowadza się zakaz zatrzymywania na burcie, przemieszczania, przeładunku i wyładunku po tej dacie ryb pochodzących z tego stada złowionych przez te statki.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Lowri EVANS

Dyrektor Generalny ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa


(1)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 21 z 26.1.2010, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Nr

49/T&Q

Państwo członkowskie

Niderlandy

Stado

SRX/2AC4-C

Gatunek

rajowate (Rajidae)

Obszar

wody UE obszarów IIa oraz IV

Data

13.11.2010


15.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 330/5


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1183/2010

z dnia 14 grudnia 2010 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 grudnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 grudnia 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

AL

53,0

EG

88,4

MA

56,5

TR

129,1

ZZ

81,8

0707 00 05

EG

140,2

TR

95,7

ZZ

118,0

0709 90 70

MA

83,5

TR

147,7

ZZ

115,6

0805 10 20

AR

43,0

BR

46,6

CL

87,1

MA

61,9

PE

58,9

SZ

46,6

TR

50,8

UY

48,0

ZA

44,4

ZZ

54,1

0805 20 10

MA

61,1

TR

57,6

ZZ

59,4

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

IL

72,7

TR

67,8

ZZ

70,3

0805 50 10

AR

49,2

TR

60,1

ZZ

54,7

0808 10 80

AR

74,9

AU

205,3

CA

87,8

CL

84,2

CN

82,0

MK

26,7

NZ

73,7

US

95,5

ZA

125,8

ZZ

95,1

0808 20 50

CN

78,1

US

112,9

ZA

141,4

ZZ

110,8


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


15.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 330/7


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1184/2010

z dnia 14 grudnia 2010 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/11

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/11 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1111/2010 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2010/11 rozporządzeniem (UE) nr 867/2010, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 grudnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 grudnia 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3)  Dz.U. L 259 z 1.10.2010, s. 3.

(4)  Dz.U. L 315 z 1.12.2010, s. 27.


ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 15 grudnia 2010 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu

1701 11 10 (1)

60,69

0,00

1701 11 90 (1)

60,69

0,00

1701 12 10 (1)

60,69

0,00

1701 12 90 (1)

60,69

0,00

1701 91 00 (2)

56,97

0,38

1701 99 10 (2)

56,97

0,00

1701 99 90 (2)

56,97

0,00

1702 90 95 (3)

0,57

0,18


(1)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2)  Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)  Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.


DECYZJE

15.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 330/9


DECYZJA KOMISJI

z dnia 14 grudnia 2010 r.

w sprawie wkładu finansowego Unii na 2010 r. przeznaczonego na pokrycie wydatków poniesionych przez Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr i Portugalię w celu zwalczania organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 8933)

(Jedynie teksty w języku francuskim, greckim, hiszpańskim, niemieckim, portugalskim i włoskim są autentyczne)

(2010/772/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 23 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 22 dyrektywy 2000/29/WE państwa członkowskie mogą otrzymać wkład finansowy Unii na mocy „kontroli fitosanitarnej” na pokrycie wydatków bezpośrednio związanych z niezbędnymi środkami, które zostały podjęte lub mają być podjęte w celu zwalczania organizmów szkodliwych wprowadzanych z państw trzecich lub z innych obszarów Unii, aby wytępić te organizmy lub, jeżeli nie jest to możliwe, powstrzymać ich rozprzestrzenianie się.

(2)

Niemcy złożyły trzy wnioski o wkład finansowy. Pierwszy wniosek, złożony w dniu 22 grudnia 2009 r., odnosi się do środków kontroli Anoplophora glabripennis w Badenii-Wirtembergii, w odniesieniu do działań przeprowadzonych w 2008 i 2009 r. w celu opanowania ogniska organizmu szkodliwego wykrytego na granicy francusko-niemieckiej i zgłoszonego przez Francję w 2008 r. Drugi wniosek, złożony w dniu 22 grudnia 2009 r., odnosi się do środków kontroli Saperda candida w Szlezwiku-Holsztynie w odniesieniu do działań przeprowadzonych w 2008 i 2009 r. w celu opanowania ogniska wykrytego w 2008 r. Trzeci wniosek, złożony w dniu 28 kwietnia 2010 r., odnosi się do środków kontroli Diabrotica virgifera w Badenii-Wirtembergii w odniesieniu do działań przeprowadzonych w 2009 r. w celu opanowania ognisk organizmów szkodliwych wykrytych w latach 2007 i 2009, przy czym ogniska wykryte w 2007 r. były już objęte współfinansowaniem w 2008 i 2009 r.

(3)

W dniu 30 kwietnia 2010 r. Francja złożyła wniosek o wkład finansowy, dotyczący środków kontroli Rhynchophorus ferrugineus w odniesieniu do działań przeprowadzonych w 2009 r., przeprowadzonych w 2010 r. lub zaplanowanych na 2010 r. oraz zaplanowanych na 2011 r. w celu opanowania ognisk wykrytych w latach 2009 i 2010. Wniosek zmieniono w dniu 15 października 2010 r. na podstawie opinii zgłoszonych podczas jego oceny przeprowadzonej przez grupę roboczą ad hoc Komisji. Na podstawie informacji technicznych przekazanych przez Francję nic nie wskazuje na to, że obecność Rhynchophorus ferrugineus na obszarach zgłoszonych do współfinansowania jest spowodowana naturalnym rozprzestrzenianiem się z innych zaatakowanych obszarów w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże.

(4)

W dniu 30 kwietnia 2010 r. Włochy złożyły dwa wnioski o wkład finansowy. Pierwszy wniosek dotyczy środków kontroli Anoplophora chinensis w Lacjum, w gminie Rzym, w odniesieniu do działań przeprowadzonych w latach 2009 i 2010 w celu opanowania ogniska wykrytego w 2008 r. Działania przeprowadzone w latach 2008 i 2009 były już objęte współfinansowaniem w 2009 r. Drugi wniosek dotyczy środków kontroli Anoplophora glabripennis w Lombardii, w gminie Corbetta, w odniesieniu do działań przeprowadzonych od dnia 1 maja do dnia 31 grudnia 2009 r. i w 2010 r. w celu opanowania ogniska wykrytego w 2007 r. Działania przeprowadzone w latach 2007, 2008 i do kwietnia 2009 r. były już objęte współfinansowaniem w 2009 r.

(5)

Ponadto w dniu 30 kwietnia 2010 r. Włochy złożyły dwa inne wnioski o wkład finansowy. Pierwszy z nich dotyczy środków kontroli Anoplophora chinensis w Lombardii, w prowincji Brescia, w gminie Gussago, w odniesieniu do działań przeprowadzonych od dnia 1 maja do dnia 31 grudnia 2009 r. w celu opanowania ogniska wykrytego w 2008 r. Drugi wniosek dotyczy środków kontroli Anoplophora glabripennis w Wenecji Euganejskiej, w prowincji Treviso, w gminie Cornuda, w odniesieniu do działań przeprowadzonych w latach 2009 i 2010 w celu opanowania ogniska wykrytego w 2009 r. Obie grupy środków obejmują różnorodne działania w zakresie zdrowia roślin w rozumieniu art. 23 ust. 2 lit. a) i b) dyrektywy 2000/29/WE. Obejmują one również zakazy lub ograniczenia w rozumieniu art. 23 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy, a mianowicie zastąpienie w 2009 i 2010 r. zniszczonych drzew liściastych drzewami gatunków, które nie są podatne na wyżej wymienione organizmy szkodliwe.

(6)

W dniu 29 kwietnia 2010 r. Cypr złożył wniosek o wkład finansowy, dotyczący środków kontroli Rhynchophorus ferrugineus w odniesieniu do działań przeprowadzonych w 2010 r. lub zaplanowanych na 2010 r. w celu opanowania ognisk wykrytych w latach 2009 i 2010. Wniosek zmieniono w dniu 15 października 2010 r. w wyniku opinii zgłoszonych podczas jego oceny przeprowadzonej przez grupę roboczą ad hoc Komisji. Na podstawie informacji technicznych przekazanych przez Cypr nic nie wskazuje na to, że obecność Rhynchophorus ferrugineus na obszarach zgłoszonych do współfinansowania jest spowodowana naturalnym rozprzestrzenianiem się z innych zaatakowanych obszarów na Cyprze.

(7)

W dniu 30 kwietnia 2010 r. Portugalia złożyła wniosek o wkład finansowy, dotyczący środków kontroli Bursaphelenchus xylophilus w odniesieniu do działań zaplanowanych na 2010 r. w celu opanowania ognisk wykrytych w 2008 r. Działania przeprowadzone w latach 2008 i 2009 były już objęte współfinansowaniem w 2009 r.

(8)

W dniu 30 kwietnia 2010 r. Hiszpania złożyła wniosek o wkład finansowy, dotyczący środków kontroli Bursaphelenchus xylophilus w odniesieniu do działań zaplanowanych na 2010 r. w związku z ogniskiem wykrytym w 2008 r. Działania przeprowadzone w latach 2008 i 2009 były już objęte współfinansowaniem w 2009 r.

(9)

Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Cypr i Portugalia ustanowiły programy działań zmierzające do wytępienia lub powstrzymania rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych dla roślin wprowadzanych na ich terytoria. W ramach tych programów określone zostały cele do spełnienia, podejmowane środki oraz ich czas trwania i koszty.

(10)

Wszystkie wymienione wyżej środki polegają na różnorodnych działaniach w zakresie zdrowia roślin, takich jak niszczenie zakażonych drzew lub upraw, stosowanie środków ochrony roślin, techniki sanitarne, inspekcje i testy przeprowadzane urzędowo lub na urzędową prośbę w celu monitorowania obecności lub stopnia zakażenia ze strony danych organizmów szkodliwych, a także zastąpienie zniszczonych drzew, w rozumieniu art. 23 ust. 2 lit. a), b) i c) dyrektywy 2000/29/WE.

(11)

Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Cypr i Portugalia wystąpiły z wnioskiem o przyznanie wkładu finansowego Unii na rzecz tych programów zgodnie z wymogami określonymi w art. 23 dyrektywy 2000/29/WE, w szczególności w jego ust. 1 i 4, i zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1040/2002 z dnia 14 czerwca 2002 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie przepisów odnoszących się do przyznawania udziału finansowego Wspólnoty w zakresie kontroli fitosanitarnej oraz uchylającym rozporządzenie (WE) nr 2051/97 (2).

(12)

Informacje techniczne przekazane przez Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr i Portugalię umożliwiły Komisji dokładną i wszechstronną analizę sytuacji. Komisja stwierdziła, że warunki przyznania wkładu finansowego Unii, określone w szczególności w art. 23 dyrektywy 2000/29/WE, zostały spełnione. W związku z tym należy przyznać wkład finansowy Unii przeznaczony na pokrycie wydatków na te programy.

(13)

Zgodnie z art. 23 ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2000/29/WE wkład finansowy Unii może obejmować do 50 % kwalifikowalnych wydatków na środki, które zostały podjęte w terminie nieprzekraczającym dwóch lat od dnia wykrycia obecności, lub zostały zaplanowane na ten okres. Jednakże zgodnie z trzecim akapitem wspomnianego artykułu termin ten może zostać przedłużony w przypadku ustalenia, że cel podjętych środków zostanie osiągnięty w dodatkowym rozsądnym terminie – w takim przypadku pomoc finansowa Unii będzie się zmniejszała w następnych latach kalendarzowych. Uwzględniając wnioski grupy roboczej dotyczące oceny dokumentacji „solidarnościowej”, należy przedłużyć dwuletni termin dla przedmiotowych programów, zmniejszając jednocześnie wkład finansowy Unii na rzecz tych środków do 45 % wydatków kwalifikowalnych w trzecim roku i do 40 % w czwartym roku trwania tych programów.

(14)

Wkład finansowy Unii sięgający maksymalnie 45 % wydatków kwalifikowalnych powinien zatem mieć zastosowanie do następujących programów: Włochy, Lombardia, Anoplophora chinensis (2010 r.), Włochy, Lacjum, Anoplophora chinensis (2010 r.), Włochy, Lombardia, Anoplophora glabripennis (2009 r.), Portugalia, Bursaphelenchus xylophilus (2010 r.) oraz Hiszpania, Bursaphelenchus xylophilus (2010 r.), ponieważ przedmiotowe środki były już objęte wkładem finansowym Unii na mocy decyzji Komisji 2009/996/UE (3) przez pierwsze dwa lata ich realizacji. Wkład na tym samym poziomie powinien mieć zastosowanie do trzeciego roku (2009 r.) programu przedstawionego przez Niemcy w Badenii-Wirtembegii w odniesieniu do Diabrotica virgifera w okręgach wiejskich Ortenaukreis i Bodenseekreis, którego środki były objęte wkładem finansowym Unii na mocy decyzji Komisji 2009/147/WE (4) oraz decyzji 2009/996/UE.

(15)

Ponadto wkład finansowy Unii nieprzekraczający 40 % powinien zatem mieć zastosowanie do czwartego roku (2010 r.) programu przedstawionego przez Włochy dla Lombardii w odniesieniu do Anoplophora glabripennis, którego środki były objęte wkładem finansowym Unii na mocy decyzji 2009/996/UE przez pierwsze trzy lata ich realizacji.

(16)

Zgodnie z art. 24 dyrektywy 2000/29/WE Komisja powinna ustalić, czy wprowadzenie danego organizmu szkodliwego zostało spowodowane nieodpowiednimi badaniami, inspekcjami lub kontrolami, w celu ewentualnego podjęcia działań wymaganych na podstawie przeprowadzonej weryfikacji.

(17)

Zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (5) działania z zakresu ochrony fitosanitarnej są finansowane z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Do celów kontroli finansowej tych działań należy stosować art. 9, 36 i 37 wspomnianego rozporządzenia.

(18)

Zgodnie z art. 75 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (6) oraz art. 90 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (7) zaciągnięcie zobowiązań z budżetu Unii jest poprzedzane decyzją w sprawie finansowania przyjętą przez instytucję, której przekazano uprawnienia, i określającą istotne składniki działania powodujące wydatki.

(19)

Niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania dotyczącą wydatków wymienionych we wnioskach o współfinansowanie złożonych przez państwa członkowskie.

(20)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się przyznanie wkładu finansowego Unii na rok 2010, przeznaczonego na pokrycie poniesionych przez Niemcy, Hiszpanię, Francję, Włochy, Cypr i Portugalię wydatków związanych z niezbędnymi środkami określonymi w art. 23 ust. 2 lit. a), b) i c) dyrektywy 2000/29/WE, podjętymi w celu zwalczania organizmów objętych programami zwalczania wymienionymi w załączniku.

Artykuł 2

Całkowita kwota wkładu finansowego Unii, o którym mowa w art. 1, wynosi 7 342 161 EUR. Maksymalne kwoty wkładu finansowego Unii na rzecz poszczególnych programów są wskazane w załączniku.

Artykuł 3

Kwota wkładu finansowego Unii określona w załączniku zostaje wypłacona pod następującymi warunkami:

a)

zainteresowane państwo członkowskie dostarczyło dowody na potwierdzenie podjętych środków, zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1040/2002;

b)

zainteresowane państwo członkowskie przedłożyło Komisji wniosek o wypłatę, zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1040/2002.

Wypłata wkładu finansowego pozostaje bez uszczerbku dla weryfikacji przeprowadzanych przez Komisję na mocy art. 24 dyrektywy 2000/29/WE.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Federalnej Niemiec, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej i Republiki Portugalskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 grudnia 2010 r.

W imieniu Komisji

John DALLI

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

(2)  Dz.U. L 157 z 15.6.2002, s. 38.

(3)  Dz.U. L 339 z 22.12.2009, s. 49.

(4)  Dz.U. L 49 z 20.2.2009, s. 43.

(5)  Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 1.

(6)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(7)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

PROGRAMY ZWALCZANIA

Legenda:

a= rok realizacji programu zwalczania.

Sekcja I

Programy, w przypadku których wkład finansowy Unii odpowiada 50 % wydatków kwalifikowalnych

(EUR)

Państwo członkowskie

Zwalczane organizmy szkodliwe

Dotknięte rośliny

Rok

a

Wydatki kwalifikowalne

Maksymalny wkład Unii na program

Niemcy, Badenia-Wirtembergia

Anoplophora glabripennis

Różne gatunki drzew

2008 i 2009

1

44 590

22 295

Niemcy, Badenia-Wirtembergia, okręgi wiejskie Emmendingen, Lörrach, Konstanz (rok 1 obowiązywania środków) i Ravensburg (rok 2 obowiązywania środków)

Diabrotica virgifera

Zea mays

2009

1 lub 2

94 067

47 033

Niemcy, Szlezwik-Holsztyn

Saperda candida

Różne gatunki drzew

2008 i 2009

1 i 2

28 026

14 013

Francja, Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże

Rhynchophorus ferrugineus

Palmaceae

2009 (wrzesień) do 2011 (sierpień)

1 i 2

373 860

186 930

Włochy, Lombardia

(gmina Gussago)

Anoplophora chinensis

Różne gatunki drzew

2009 (od maja do grudnia)

2

226 083

113 041

Włochy, Veneto

(gmina Cornuda)

Anoplophora glabripennis

Różne gatunki drzew

2009 i 2010

1 i 2

556 817

278 408

Cypr

Rhynchophorus ferrugineus

Palmaceae

2010

1

49 306

24 653


Sekcja II

Programy, w przypadku których stawki wkładu finansowego Unii różnią się w wyniku zastosowania współczynnika degresyjnego

(EUR)

Państwo członkowskie

Zwalczane organizmy szkodliwe

Dotknięte rośliny

Rok

a

Wydatki kwalifikowalne

Wskaźnik (%)

Maksymalny wkład Unii

Niemcy, Badenia-Wirtembergia, okręgi wiejskie Ortenaukreis i Bodenseekreis

Diabrotica virgifera

Zea mays

2009

3

228 653

45

102 893

Włochy, Lombardia

(gmina Gussago)

Anoplophora chinensis

Różne gatunki drzew

2010

3

882 726

45

397 226

Włochy, Lacjum

(gmina Rzym)

Anoplophora chinensis

Różne gatunki drzew

2010

3

461 555

45

207 699

Włochy, Lombardia

(gmina Corbetta)

Anoplophora glabripennis

Różne gatunki drzew

2009 (od maja do grudnia)

3

36 531

45

16 438

2010

4

75 331

40

30 132

Portugalia

Bursaphelenchus xylophilus

Drzewa iglaste

2010

3

12 471 595

45

5 612 217

Hiszpania

Bursaphelenchus xylophilus

Drzewa iglaste

2010

3

642 629

45

289 183


Całkowity wkład Unii (EUR):

7 342 161


15.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 330/14


DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 25 listopada 2010 r.

w sprawie procedury akredytacji jakości mającej zastosowanie do producentów banknotów euro

(EBC/2010/22)

(2010/773/UE)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 128 ust. 1,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwany dalej „Statutem ESBC”), w szczególności art. 16 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 128 ust. 1 Traktatu oraz art. 16 Statutu ESBC stanowią, że Europejski Bank Centralny (EBC) ma wyłączne prawo wydawania upoważnienia do emisji banknotów w Unii. Prawo to obejmuje kompetencję do podejmowania działań mających na celu ochronę wiarygodności banknotów euro jako środka płatniczego.

(2)

Produkcja banknotów euro oraz surowców do ich produkcji według identycznych standardów jakościowych ma pierwszorzędne znaczenie dla zagwarantowania ich jakości, bez względu na miejsce ich produkcji.

(3)

Należy zatem ustanowić procedurę akredytacji mającą na celu zapewnienie, aby akredytację do produkcji banknotów euro i surowców do ich produkcji otrzymywali jedynie producenci przestrzegający minimalnych wymogów jakościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

DZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

Użyte w niniejszej decyzji określenia oznaczają:

a)

„akredytacja jakości” – status, którego zakres określa art. 3 i 4, przyznany przez EBC producentowi na potwierdzenie przestrzegania przez niego wymogów jakościowych;

b)

„działalność w zakresie produkcji banknotów euro” – produkcję banknotów euro lub dowolnych surowców do ich produkcji;

c)

„producent” – dowolny podmiot, który prowadzi albo zamierza prowadzić działalność w zakresie produkcji banknotów euro;

d)

„zakład produkcyjny” – dowolne miejsce, które producent wykorzystuje albo zamierza wykorzystywać do prowadzenia działalności w zakresie produkcji banknotów euro;

e)

„wymogi jakościowe” – zasady materialne, których ma obowiązek przestrzegać producent ubiegający się o akredytację jakości, ustanowione odrębnie przez EBC;

f)

„program zapewnienia jakości” – działania podjęte przez producenta w zakładzie produkcyjnym zmierzające do zapewnienia przestrzegania wymogów jakościowych;

g)

„organ certyfikacyjny” – niezależny organ certyfikacyjny oceniający systemy zarządzania jakością producentów, uprawniony do poświadczenia wypełniania przez producenta wymogów norm serii ISO 9001;

h)

„surowce do produkcji banknotów euro” – papier, farbę drukarską, folię i paski zabezpieczające wykorzystywane do produkcji banknotów euro;

i)

terminy „zabezpieczone elementy banknotów euro” oraz „zabezpieczona działalność związana z euro” mają znaczenie nadane im w decyzji EBC/2008/3 z dnia 15 maja 2008 r. w sprawie procedur akredytacji bezpieczeństwa dla producentów zabezpieczonych elementów banknotów euro (1);

j)

„dzień roboczy EBC” – dni od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni wolnych od pracy w EBC;

k)

„KBC” – krajowy bank centralny państwa członkowskiego, którego walutą jest euro;

l)

„kwestionariusz przedaudytowy” – formularz wykorzystywany przez zespół audytu jakości do zbierania od producentów informacji dotyczących specyfiki zakładów produkcyjnych oraz wszelkich zmian, jakie zostały wprowadzony do programu zapewnienia jakości od ostatniego audytu jakości.

Artykuł 2

Zasady ogólne

1.   Producent wnioskuje o akredytację jakości i taką akredytację od EBC otrzymuje przed rozpoczęciem lub kontynuowaniem działalności w zakresie produkcji banknotów euro.

2.   Akredytowany producent może prowadzić działalność w zakresie produkcji banknotów euro wyłącznie w zakładach produkcyjnych, w odniesieniu do których otrzymał akredytację jakości na podstawie niniejszej decyzji.

3.   Wymogi EBC w zakresie akredytacji jakości są wymogami minimum. Producenci mogą przyjmować i wdrażać bardziej restrykcyjne normy jakości, które określają w swoich programach zapewnienia jakości, zgodnie ze wskazaniami wymogów jakościowych.

4.   Zarząd podejmuje wszelkie decyzje dotyczące akredytacji jakości producentów, uwzględniając opinię Komitetu ds. Banknotów, i informuje o nich Radę Prezesów.

5.   Wszelkie koszty i wynikające z nich straty ponoszone przez producenta w związku ze stosowaniem niniejszej decyzji obciążają producenta.

6.   Postanowienia niniejszej decyzji pozostają bez uszczerbku dla pełnych lub tymczasowych akredytacji jakości przyznanych przed jej wejściem w życie.

Artykuł 3

Pełna akredytacja jakości

1.   Producent może prowadzić działalność w zakresie produkcji banknotów euro wyłącznie po otrzymaniu pełnej akredytacji jakości w odniesieniu do takiej działalności.

2.   Producentowi przyznaje się pełną akredytację jakości w odniesieniu do działalności w zakresie produkcji banknotów euro, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

a)

jeżeli na przestrzeni 24 miesięcy poprzedzających wniosek o pełną akredytację jakości prowadził działalność w zakresie produkcji banknotów euro lub otrzymał tymczasową akredytację jakości zgodnie z art. 4 i rozpoczął działalność w zakresie produkcji banknotów euro zgodnie z art. 10 ust. 3;

b)

jeżeli przestrzega norm zarządzania jakością serii ISO 9001 w danym zakładzie produkcyjnym dotyczących danego rodzaju działalności w zakresie produkcji banknotów euro, na poświadczenie czego organ certyfikacyjny wydał certyfikat;

c)

jeżeli we wspomnianym zakładzie produkcyjnym w odniesieniu do wspomnianego rodzaju działalności w zakresie produkcji banknotów euro przestrzega wymogów jakościowych;

d)

w odniesieniu do producentów zabezpieczonych elementów banknotów euro – jeżeli we wspomnianym zakładzie produkcyjnym w odniesieniu do wspomnianej zabezpieczonej działalności związanej z euro posiada pełną akredytację bezpieczeństwa zgodnie z decyzją EBC/2008/3;

e)

w odniesieniu do zakładów drukarskich – jeżeli jego zakład produkcyjny znajduje się w państwie członkowskim; oraz

f)

w odniesieniu do podmiotów innych niż zakłady drukarskie – jeżeli jego zakład produkcyjny znajduje się w państwie członkowskim lub w państwie członkowskim Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA).

3.   W indywidualnych przypadkach Zarząd, uwzględniając opinię Komitetu ds. Banknotów, może wyłączyć stosowanie wymogów dotyczących lokalizacji określonych w lit. e) i f). O decyzji wyłączającej stosowanie wymogów dotyczących lokalizacji Zarząd niezwłocznie informuje Radę Prezesów. Decyzja Rady Prezesów w tym zakresie jest dla Zarządu wiążąca.

4.   Z zastrzeżeniem decyzji podejmowanych w trybie art. 15, 16 bądź 17, pełną akredytację jakości przyznaje się producentowi na okres 24 miesięcy. Pełna akredytacja jakości może być odnawiana co 24 miesiące.

5.   Do zlecenia przez akredytowanego producenta produkcji banknotów euro lub surowców do ich produkcji innemu zakładowi produkcyjnemu lub podmiotowi trzeciemu, w tym spółkom zależnym i powiązanym producenta, wymagana jest uprzednia pisemna zgoda EBC.

Artykuł 4

Tymczasowa akredytacja jakości

1.   Producentowi, który na przestrzeni 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o pełną akredytację jakości nie prowadził działalności w zakresie produkcji banknotów euro w sposób opisany w art. 3 ust. 2 lit. a), można przyznać tymczasową akredytację jakości w odniesieniu do planowanej działalności w zakresie produkcji banknotów euro.

2.   Producentowi przyznaje się tymczasową akredytację jakości w odniesieniu do planowanej działalności w zakresie produkcji banknotów euro, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

a)

przestrzega norm zarządzania jakością serii ISO 9001 w danym zakładzie produkcyjnym dotyczących planowanego rodzaju działalności w zakresie produkcji banknotów euro, na poświadczenie czego organ certyfikacyjny wydał certyfikat;

b)

wprowadził procedury i infrastrukturę zapewniające przestrzeganie wymogów jakościowych we wspomnianym zakładzie produkcyjnym w odniesieniu do wspomnianego rodzaju działalności w zakresie produkcji banknotów euro;

c)

w odniesieniu do producenta planującego produkcję zabezpieczonego elementu banknotów euro – jeżeli we wspomnianym zakładzie produkcyjnym w odniesieniu do planowanej zabezpieczonej działalności związanej z euro otrzymał akredytację bezpieczeństwa zgodnie z decyzją EBC/2008/3;

d)

w odniesieniu do zakładów drukarskich – jeżeli jego zakład produkcyjny znajduje się w państwie członkowskim; oraz

e)

w odniesieniu do podmiotów innych niż zakłady drukarskie – jeżeli jego zakład produkcyjny znajduje się w państwie członkowskim lub w państwie członkowskim EFTA.

3.   Z zastrzeżeniem decyzji podejmowanych w trybie art. 15, 16 bądź 17, tymczasową akredytację jakości przyznaje się producentowi na okres jednego roku. Jeżeli we wspomnianym okresie producent weźmie udział w procedurze przetargowej na prowadzenie działalności w zakresie produkcji banknotów lub prowadzenie takiej działalności zostanie mu zlecone, tymczasową akredytację jakości można odpowiednio przedłużyć do czasu podjęcia przez EBC decyzji w przedmiocie przyznania pełnej akredytacji jakości.

DZIAŁ II

PROCEDURA PEŁNEJ AKREDYTACJI JAKOŚCI

Artykuł 5

Wniosek o wszczęcie procedury i wyznaczenie zespołu audytu jakości

1.   Producent posiadający tymczasową akredytację jakości na prowadzenie planowanej działalności w zakresie produkcji banknotów euro, który zamierza tę działalność prowadzić lub który na przestrzeni ostatnich 24 miesięcy prowadził działalność w zakresie produkcji banknotów euro i zamierza jej prowadzenie kontynuować, składa do EBC pisemny wniosek o wszczęcie procedury pełnej akredytacji. Wniosek ten obejmuje:

a)

specyfikację zakładu produkcyjnego i jego lokalizacji oraz działalności w zakresie produkcji banknotów euro, na prowadzenie której producent ubiega się o pełną akredytację jakości;

b)

informacje o wykonywanej działalności w zakresie produkcji banknotów euro;

c)

kopię certyfikatu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. b).

2.   EBC ocenia zgodność z wymogami określonymi w ust. 1 i informuje producenta o wyniku tej oceny w ciągu 30 dni roboczych EBC od daty przyjęcia wniosku o wszczęcie procedury. EBC może jednokrotnie przedłużyć ten termin, informując o tym producenta na piśmie. Dokonując wspomnianej oceny, EBC może zażądać od producenta dodatkowych informacji dotyczących wymogów określonych w ust. 1. W przypadku zażądania dodatkowych informacji EBC zawiadamia producenta o wyniku oceny w terminie 20 dni roboczych EBC od dnia otrzymania dodatkowych informacji. W porozumieniu z producentem EBC może przedłużyć terminy, o których mowa w niniejszym ustępie.

3.   W przypadku pozytywnej oceny EBC informuje producenta o tym, że w zakładzie producenta zostanie przeprowadzony audyt jakości. EBC wyznacza zespół audytu jakości złożony z ekspertów z EBC i KBC. Wyznaczając członków zespołu należy unikać konfliktu interesów. Jeżeli konflikt interesów powstanie po wyznaczeniu członka zespołu, EBC niezwłocznie zastępuje danego eksperta ekspertem niedotkniętym konfliktem interesów.

4.   W przypadku zaistnienia którejkolwiek z poniższych okoliczności EBC odrzuca wniosek o wszczęcie procedury i informuje o tym producenta na piśmie wraz z uzasadnieniem:

a)

producent nie przedstawił informacji wymaganych zgodnie z ust. 1;

b)

w rozsądnym terminie uzgodnionym przez obydwie strony producent nie przedstawił informacji dodatkowych, przedstawienia których EBC zażądał zgodnie z ust. 2;

c)

EBC uchylił pełną akredytację jakości producenta i nie upłynął jeszcze wskazany w decyzji uchylającej okres, w którym producent nie może ponownie ubiegać się o akredytację;

d)

lokalizacja zakładu produkcyjnego nie spełnia wymogów określonych w art. 3 ust. 2 lit. e) lub f);

e)

w odniesieniu do producentów zabezpieczonych elementów banknotów euro – EBC nie przyznał producentowi akredytacji bezpieczeństwa, o której mowa w art. 3 ust. 2 lit. d).

5.   Jeżeli akredytowany producent, który ubiega się o odnowienie swej akredytacji jakości, złożył ponowny wiosek o przyznanie pełnej akredytacji jakości przed upływem terminu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. c), jego akredytacja jakości zachowuje ważność do momentu podjęcia przez EBC decyzji w trybie art. 7 ust. 1.

Artykuł 6

Audyt jakości

1.   Audyt jakości rozpoczyna się w terminie uzgodnionym wspólnie przez producenta i EBC. W przypadku zakładów drukarskich audyt jakości przeprowadza się w trakcie trwania produkcji banknotów euro.

2.   Najpóźniej dwa tygodnie przed audytem jakości EBC przesyła producentowi kwestionariusz przedaudytowy, który producent wypełnia i odsyła do EBC przynajmniej tydzień przed audytem jakości.

3.   Audyt jakości przeprowadza się w zakładzie produkcyjnym, w odniesieniu do którego producent ubiega się o akredytację jakości.

4.   Zespół audytu jakości ocenia, czy program zapewnienia jakości producenta jest zgodny z wymogami jakościowymi. W sytuacji gdy producent proponuje usprawnienia zmierzające do osiągnięcia zgodności z wymogami jakościowymi, akredytacji jakości nie udziela się do czasu wdrożenia takich usprawnień. Przed przedstawieniem producentowi projektu sprawozdania z audytu, o którym mowa w ust. 6, zespół audytu jakości może przeprowadzić uzupełniający audyt jakości w celu sprawdzenia, czy po wprowadzeniu wspomnianych usprawnień program zapewnienia jakości producenta jest zgodny z wymogami jakościowymi.

5.   Po zakończeniu audytu jakości oraz, ewentualnie, uzupełniającego audytu jakości, a przed opuszczeniem zakładu produkcyjnego, zespół audytu jakości przedstawia swe ustalenia, w tym niezgodności z wymogami jakościowymi oraz proponowane producentowi usprawnienia, we wstępnym podsumowaniu, które podlega uzgodnieniu i podpisaniu przez zespół audytu jakości i producenta.

6.   Na podstawie wstępnego podsumowania zespół audytu jakości przygotowuje projekt sprawozdania z audytu. Sprawozdanie takie zawiera w szczególności szczegółowe informacje o:

a)

programie zapewnienia jakości wdrożonym w zakładzie produkcyjnym zgodnym z wymogami jakościowymi;

b)

stwierdzonych przez zespół audytu jakości przypadkach nieprzestrzegania wymogów jakościowych;

c)

działaniach podjętych przez producenta w trakcie trwania audytu jakości;

d)

usprawnieniach zaproponowanych przez producenta, a w przypadku przeprowadzenia uzupełniającego audytu jakości – ocenie wdrożenia tych usprawnień przez zespół audytu jakości;

e)

ocenie przez zespół audytu jakości tego, czy producentowi należy przyznać pełną akredytację jakości.

7.   W ciągu 30 dni roboczych EBC od dnia zakończenia audytu jakości lub, ewentualnie, uzupełniającego audytu jakości, producentowi przesyła się projekt sprawozdania z audytu. W ciągu 30 dni roboczych EBC od dnia otrzymania projektu sprawozdania producent może zgłaszać uwagi do projektu. Przed podjęciem decyzji w trybie art. 7 EBC finalizuje projekt sprawozdania z audytu, uwzględniając uwagi zgłoszone przez producenta. W porozumieniu z producentem EBC może przedłużyć terminy, o których mowa w niniejszym ustępie.

8.   Niezależnie od postanowień niniejszego artykułu, w przypadku wystąpienia problemów z jakością banknotów euro lub surowców do ich produkcji, EBC może zorganizować jednorazowy audyt jakości mający na celu zbadanie sprawy. Postanowienia ust. 5–7 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 7

Decyzja w przedmiocie pełnej akredytacji jakości

1.   W ciągu 30 dni roboczych EBC od dnia otrzymania uwag producenta do projektu sprawozdania z audytu lub upłynięcia terminu na przedstawienie takich uwag EBC powiadamia producenta na piśmie o decyzji podjętej w przedmiocie wniosku o pełną akredytację jakości.

2.   W przypadku wydania decyzji pozytywnej EBC przyznaje producentowi pełną akredytację jakości. Decyzja w sposób jednoznaczny określa:

a)

producenta;

b)

rodzaj działalności w zakresie produkcji banknotów euro oraz zakład produkcyjny, w odniesieniu do których przyznaje się pełną akredytację jakości;

c)

datę wygaśnięcia pełnej akredytacji jakości;

d)

ewentualne warunki szczegółowe dotyczące lit. a)–c).

Podstawą decyzji są informacje zawarte w ostatecznym sprawozdaniu z audytu, który załącza się do decyzji.

3.   W przypadku odmowy przyznania producentowi pełnej akredytacji jakości EBC wskazuje przyczyny odmowy, a producent ma prawo wszczęcia procedury odwoławczej, o której mowa w art. 18.

DZIAŁ III

PROCEDURA TYMCZASOWEJ AKREDYTACJI JAKOŚCI

Artykuł 8

Wniosek o wszczęcie procedury i wyznaczenie zespołu wstępnego audytu jakości

1.   Producent, który:

(i)

na przestrzeni 24 miesięcy poprzedzających wniosek o tymczasową akredytację jakości nie prowadził działalności w zakresie produkcji banknotów euro; lub

(ii)

nie prowadził działalności w zakresie produkcji banknotów euro, ale został poproszony przez KBC lub zakład drukarski o rozpoczęcie prowadzenia takiej działalności –

składa do EBC pisemny wniosek o wszczęcie procedury tymczasowej akredytacji jakości.

Wniosek ten obejmuje:

a)

specyfikację zakładu produkcyjnego i jego lokalizacji oraz działalności w zakresie produkcji banknotów euro, na prowadzenie której producent ubiega się o tymczasową akredytację jakości;

b)

informacje o działalności w zakresie produkcji banknotów euro, która ma być wykonywana;

c)

kopię certyfikatu, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. a).

2.   Producent, którego tymczasowa akredytacja jakości wygasła, może ubiegać się o nową tymczasową akredytację jakości. Poza informacjami wymaganymi zgodnie z ust. 1 producent wskazuje w pisemnym wniosku do EBC przyczyny tego, że a) nie brał udziału w procedurze przetargowej na prowadzenie działalności w zakresie produkcji banknotów, oraz b) prowadzenie takiej działalności nie zostało mu zlecone, zgodnie z art. 4 ust. 3.

3.   EBC ocenia zgodność z wymogami określonymi w ust. 1 i 2 i informuje producenta o wyniku tej oceny w ciągu 30 dni roboczych EBC od daty przyjęcia wniosku o wszczęcie procedury. EBC może jednokrotnie przedłużyć ten termin, informując o tym producenta na piśmie. Dokonując wspomnianej oceny, EBC może zażądać od producenta dodatkowych informacji dotyczących wymogów określonych w ust. 1 i 2. W przypadku zażądania dodatkowych informacji EBC zawiadamia producenta o wyniku oceny w terminie 20 dni roboczych EBC od dnia otrzymania dodatkowych informacji. W porozumieniu z producentem EBC może przedłużyć terminy, o których mowa w niniejszym ustępie.

4.   W przypadku pozytywnej oceny EBC informuje producenta o tym, że w zakładzie producenta zostanie przeprowadzony wstępny audyt jakości. Zespół wstępnego audytu jakości wyznacza się w sposób określony w art. 5 ust. 3.

5.   W przypadku zaistnienia którejkolwiek z poniższych okoliczności EBC odrzuca wniosek o wszczęcie procedury i informuje o tym na piśmie producenta wraz z uzasadnieniem:

a)

producent nie przedstawił informacji wymaganych zgodnie z ust. 1 i 2;

b)

w rozsądnym terminie uzgodnionym przez obydwie strony producent nie przedstawił informacji dodatkowych, przedstawienia których EBC zażądał zgodnie z ust. 3;

c)

EBC uchylił tymczasową lub pełną akredytację jakości producenta i nie upłynął jeszcze wskazany w decyzji uchylającej okres, w którym producent nie może ponownie ubiegać się o akredytację;

d)

lokalizacja zakładu produkcyjnego nie spełnia wymogów określonych w art. 4 ust. 2 lit. d) i e);

e)

w odniesieniu do producentów zamierzających produkować zabezpieczone elementy banknotów euro – EBC nie przyznał producentowi akredytacji bezpieczeństwa, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. c).

6.   Z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli akredytowany producent, który ubiega się o odnowienie swej akredytacji jakości, złożył ponowny wiosek o przyznanie tymczasowej akredytacji jakości przed upływem terminu ustalonego zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. c), jego akredytacja jakości zachowuje ważność do momentu podjęcia przez EBC decyzji w trybie art. 10 ust. 1.

Artykuł 9

Wstępny audyt jakości

1.   Wstępny audyt jakości rozpoczyna się w terminie uzgodnionym wspólnie przez producenta i EBC.

2.   Wstępny audyt jakości przeprowadza się w zakładzie produkcyjnym, w odniesieniu do którego producent ubiega się o akredytację jakości.

3.   Zespół wstępnego audytu jakości ocenia, czy po rozpoczęciu przez producenta działalności w zakresie produkcji banknotów euro jego program zapewnienia jakości będzie zgodny z wymogami jakościowymi.

4.   Zespół wstępnego audytu jakości przedstawia swe ustalenia w projekcie sprawozdania z audytu wstępnego. Sprawozdanie takie zawiera w szczególności szczegółowe informacje o wszystkich następujących elementach:

a)

elementach programu zapewnienia jakości już wdrożonych w zakładzie produkcyjnym, które są zgodne z wymogami jakościowymi;

b)

elementach programu zapewnienia jakości, które producent musi jeszcze wdrożyć w celu osiągnięcia zgodności z wymogami jakościowymi;

c)

ocenie przez zespół audytu jakości tego, czy producentowi należy przyznać tymczasową akredytację jakości.

5.   W ciągu 30 dni roboczych EBC od dnia zakończenia wstępnego audytu jakości producentowi przesyła się projekt sprawozdania z audytu wstępnego. W ciągu 30 dni roboczych EBC od dnia otrzymania projektu sprawozdania z audytu wstępnego producent może zgłaszać uwagi do projektu. Przed podjęciem decyzji w trybie art. 10 EBC finalizuje projekt sprawozdania z audytu wstępnego, uwzględniając uwagi zgłoszone przez producenta. W porozumieniu z producentem EBC może przedłużyć terminy, o których mowa w niniejszym ustępie.

Artykuł 10

Decyzja w przedmiocie wstępnej akredytacji jakości

1.   W ciągu 30 dni roboczych EBC od dnia otrzymania uwag producenta do projektu sprawozdania z audytu wstępnego lub upłynięcia terminu na przedstawienie takich uwag EBC powiadamia producenta na piśmie o decyzji podjętej w przedmiocie wniosku o tymczasową akredytację jakości.

2.   W przypadku wydania decyzji pozytywnej EBC przyznaje producentowi tymczasową akredytację jakości. Decyzja EBC w sposób jednoznaczny określa:

a)

producenta;

b)

rodzaj działalności w zakresie produkcji banknotów euro oraz zakład produkcyjny, w odniesieniu do których przyznaje się tymczasową akredytację jakości;

c)

datę wygaśnięcia tymczasowej akredytacji jakości;

d)

ewentualne warunki szczegółowe dotyczące lit. a)–c).

Podstawą decyzji są informacje zawarte w ostatecznym sprawozdaniu z audytu wstępnego, o którym mowa w art. 9 ust. 5; sprawozdanie to załącza się do decyzji.

3.   Producent, który otrzymał tymczasową akredytację jakości, może uczestniczyć w procedurze przetargowej na prowadzenie działalności z zakresu produkcji banknotów euro lub otrzymać zlecenie na prowadzenie takiej działalności. Niezwłocznie po rozpoczęciu działalności w zakresie produkcji banknotów euro producent składa do EBC pisemny wniosek o wszczęcie procedury pełnej akredytacji jakości zgodnie z przepisami działu II. Audyt jakości, o którym mowa w art. 6, rozpoczyna się nie później niż 12 miesięcy od dnia, w którym producent otrzymał tymczasową akredytację jakości.

4.   W przypadku odmowy przyznania tymczasowej pełnej akredytacji jakości EBC wskazuje przyczyny odmowy. Producent ma prawo wszczęcia procedury odwoławczej, o której mowa w art. 18.

DZIAŁ IV

OBOWIĄZKI W ZAKRESIE ZACHOWANIA CIĄGŁOŚCI

Artykuł 11

Obowiązki w zakresie zachowania ciągłości spoczywające na producentach dysponujących akredytacją jakości oraz EBC

1.   Akredytowany producent przedstawia EBC, w odniesieniu do danego zakładu produkcyjnego, kopię certyfikatu systemu zarządzania jakością każdorazowo w momencie odnawiania pierwotnego certyfikatu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. b) oraz art. 4 ust. 2 lit. a).

2.   Akredytowany producent bezzwłocznie informuje EBC na piśmie o:

a)

wszczęciu wobec niego postępowania likwidacyjnego lub naprawczego albo innego podobnego postępowania;

b)

wyznaczeniu likwidatora, syndyka, zarządcy lub innej osoby wykonującej podobne czynności;

c)

zamiarze zaangażowania w działalność w zakresie produkcji banknotów euro osób trzecich, w szczególności w drodze podzlecenia;

d)

zmianach wprowadzonych po przyznaniu akredytacji jakości, mających lub mogących mieć wpływ na wypełnienie wymogów dotyczących akredytacji jakości;

e)

zmianach podmiotów sprawujących kontrolę nad producentem wynikających ze zmian w strukturze własnościowej lub innych przyczyn.

3.   Akredytowany producent jest zobowiązany do zachowania poufności wymogów jakościowych.

4.   EBC informuje akredytowanych producentów o uaktualnieniach wymogów jakościowych.

DZIAŁ V

SKUTKI NARUSZENIA WYMOGÓW I OBOWIĄZKÓW

Artykuł 12

Procedura podejmowania decyzji

1.   Przedstawiając uwagi lub podejmując decyzje w trybie art. 14–17, EBC:

a)

ocenia dane naruszenie, uwzględniając sprawozdanie z audytu (wstępnego); oraz

b)

informuje producenta na piśmie o przedstawionych uwagach lub podjętej decyzji w ciągu 30 dni roboczych EBC od dnia otrzymania uwag producenta do sprawozdania z audytu (wstępnego), wskazując: (i) naruszenie; (ii) zakład produkcyjny oraz działalność w zakresie produkcji banknotów euro, do których odnoszą się uwagi lub decyzja; (iii) datę zgłoszenia uwag lub datę, w której decyzja nabiera mocy, oraz (iv) uzasadnienie przedstawionych uwag lub podjętej decyzji.

2.   Wszelkie uwagi przedstawiane oraz decyzje podejmowane w trybie art. 14–17 powinny być proporcjonalne do wagi naruszenia. EBC informuje KBC oraz wszystkich producentów o przedstawionej uwadze bądź podjętej decyzji, jej zakresie i czasie trwania. Decyzja taka wskazuje także, że KBC informuje się o zmianach w statusie producenta, który dopuścił się naruszenia.

Artykuł 13

Klasyfikacja naruszeń

1.   Zespół (wstępnego) audytu jakości przypisuje przypadki naruszeń przez producentów wymogów jakościowych, pozostałych wymogów dotyczących akredytacji jakości lub obowiązków określonych w art. 11 do jednej z kategorii wyszczególnionych w ust. 2–5.

2.   Naruszenie, które zespół (wstępnego) audytu jakości uzna za mające natychmiastowy i poważny wpływ na jakość wytwarzania przez producenta banknotów euro lub surowców do ich produkcji, uznaje się za naruszenie poważne; w takim przypadku EBC podejmuje decyzję w trybie art. 16.

3.   Naruszenie, które zespół (wstępnego) audytu jakości uzna za niemające natychmiastowego i poważnego wpływu na jakość wytwarzania przez producenta banknotów euro lub surowców do ich produkcji, ale które może mieć bezpośredni niekorzystny wpływ na jakość tej produkcji, uznaje się za naruszenie zwykłe; w takim przypadku EBC podejmuje decyzję w trybie art. 15.

4.   Naruszenie, które zespół (wstępnego) audytu jakości uzna za niemające bezpośredniego i niekorzystnego wpływu na jakość wytwarzania przez producenta banknotów euro lub surowców do ich produkcji, ale które musi zostać usunięte przed kolejnym audytem jakości, wskazuje się w sprawozdaniu z audytu (wstępnego) jako „uwagę”; w takim przypadku EBC przedstawia uwagę pisemną w trybie art. 14.

5.   Naruszenie, które nie należy do żadnej z kategorii określonych w ust. 2–4, wskazuje się w sprawozdaniu z audytu (wstępnego) jako „adnotację”; naruszenie takie nie powoduje konieczności podjęcia działań zgodnie z art. 14–17.

Artykuł 14

Uwagi pisemne

1.   EBC przedstawia producentowi uwagę pisemną w przypadku wystąpienia naruszenia, o którym mowa w art. 13 ust. 4; uwagę taką można dodać do sprawozdania z audytu (wstępnego).

2.   W takiej uwadze pisemnej wskazuje się, że jeżeli naruszenie nie zostanie usunięte przed kolejnym (wstępnym) audytem jakości, EBC podejmie decyzję w trybie art. 15.

Artykuł 15

Środki korygujące i zawieszenie akredytacji jakości w odniesieniu do nowych zamówień

Jeżeli zostanie ujawnione naruszenie, o którym mowa w art. 13 ust. 3, ale producent przedstawi rozsądny plan jego usunięcia, EBC podejmuje decyzję:

a)

określającą, w porozumieniu z producentem, termin usunięcia naruszenia;

b)

stwierdzającą, że – jeżeli naruszenie nie zostanie usunięte w terminie wskazanym w lit. a) – producent nie może przyjmować nowych zamówień na prowadzoną działalność w zakresie produkcji banknotów euro, w tym nie może uczestniczyć w odpowiednich procedurach przetargowych.

Artykuł 16

Zawieszenie działalności w zakresie produkcji banknotów euro

1.   Jeżeli zostanie ujawnione naruszenie, o którym mowa w art. 13 ust. 2, zespół (wstępnego) audytu jakości może zalecić EBC zawieszenie możliwości prowadzenia działalności w zakresie produkcji banknotów euro ze skutkiem natychmiastowym, do czasu usunięcia naruszenia. Producent przekazuje zespołowi (wstępnego) audytu jakości informacje o innych producentach, którzy – jako klienci lub dostawcy – mogą być dotknięci przez takie zawieszenie.

2.   Niezwłocznie po tym, jak zawieszenie nabierze skuteczności zgodnie z ust. 1, zespół (wstępnego) audytu jakości ocenia w uzupełniającym audycie jakości, czy naruszenie zostało usunięte. Jeżeli zespół (wstępnego) audytu jakości uzna, że naruszenie zostało usunięte, EBC uchyla zawieszenie. Jeżeli producent nie usunie naruszenia, EBC podejmuje decyzję w trybie art. 17.

Artykuł 17

Uchylenie akredytacji jakości

1.   EBC uchyla akredytację jakości producenta, jeżeli ten nie jest w stanie usunąć naruszenia, o którym mowa w art. 13 ust. 2.

2.   W decyzji uchylającej akredytację EBC określa termin, w którym producent może ponownie wystąpić o udzielenie akredytacji jakości.

Artykuł 18

Procedura odwoławcza

1.   Jeżeli EBC:

a)

podejmie decyzję o odrzuceniu wniosku o wszczęcie procedury pełnej lub tymczasowej akredytacji jakości;

b)

podejmie decyzję o nieprzyznaniu pełnej lub tymczasowej akredytacji jakości;

c)

podejmie decyzję w trybie art. 14–17,

producent może w ciągu 30 dni roboczych EBC od zawiadomienia o takiej decyzji złożyć do Rady Prezesów pisemny wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy. Producent uzasadnia swój wniosek oraz załącza wszelkie informacje na jego poparcie.

2.   Jeżeli producent wyraźnie o to wnosi i taką prośbę uzasadni, Rada Prezesów może zawiesić wykonanie decyzji będącej przedmiotem procedury odwoławczej.

3.   Rada Prezesów rozpatruje ponownie sprawę i przekazuje producentowi na piśmie podjętą decyzję wraz z jej uzasadnieniem w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania odpowiedniego wniosku.

4.   Postanowienia ust. 1–3 stosuje się bez uszczerbku dla praw przysługujących na podstawie art. 263 i art. 265 Traktatu.

DZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 19

Rejestr akredytacji jakości prowadzony przez EBC

1.   EBC prowadzi rejestr akredytacji jakości, w którym:

a)

rejestruje się producentów, którym przyznano pełną lub tymczasową akredytację jakości, oraz ich zakłady produkcyjne;

b)

wskazuje się, dla danego zakładu produkcyjnego, rodzaj działalności w zakresie produkcji banknotów euro, w odniesieniu do której przyznano akredytację jakości;

c)

zapisuje się termin wygaśnięcia akredytacji jakości.

2.   W przypadku podjęcia przez EBC decyzji w trybie art. 16 w rejestrze zapisuje się czas trwania zawieszenia.

3.   W przypadku podjęcia decyzji w trybie art. 17 EBC usuwa nazwę producenta z rejestru.

4.   EBC udostępnia KBC i akredytowanym producentom listę wszystkich producentów wpisanych do rejestru i jej aktualizacje.

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Decyzję stosuje się od dnia 1 maja 2011 r.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 25 listopada 2010 r.

Jean-Claude TRICHET

Prezes EBC


(1)  Dz.U. L 140 z 30.5.2008, s. 26.