19.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/1

(1)

Na podstawie art. 10 lit. e) rozporządzenia Rady (WE) nr 820/97 z dnia 21 kwietnia 1997 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła rzeźnego i dotyczącego znakowania mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego (2) przyjęto rozporządzenie Komisji (WE) nr 494/98 z dnia 27 lutego 1998 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 820/97 w odniesieniu do stosowania minimalnych sankcji administracyjnych w ramach systemu identyfikacji i rejestracji bydła (3). Pierwsze z wyżej wymienionych rozporządzeń zostało uchylone i zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1760/2000.

(2)

Artykuł 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 494/98 stanowi, że jeżeli właściciel zwierzęcia nie może potwierdzić autentyczności jego identyfikacji w ciągu dwu dni roboczych, należy je zniszczyć bezzwłocznie pod nadzorem organów weterynaryjnych, bez odszkodowania ze strony właściwego organu.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (4) ustanawia szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego.

(4)

Rozporządzenie to stanowi, że urzędowy lekarz weterynarii weryfikuje, czy zwierzęta nie są poddawane ubojowi w przypadkach, gdy podmiot prowadzący rzeźnię nie otrzymał i nie sprawdził istotnych informacji dotyczących łańcucha żywnościowego.

(5)

Oprócz tego rozporządzenie (WE) nr 854/2004 stanowi, że urzędowy lekarz weterynarii może zezwolić na poddanie zwierząt ubojowi w rzeźni nawet w przypadku braku istotnych informacji dotyczących łańcucha żywnościowego. W takim jednak przypadku wszelkie istotne informacje dotyczące łańcucha żywnościowego należy dostarczyć przed dopuszczeniem tusz do spożycia przez ludzi. Do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia tego rodzaju tusze wraz z narządami wewnętrznymi muszą być przechowywane oddzielnie od innego mięsa.

(6)

Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 stanowi ponadto, że w przypadku gdy istotne informacje dotyczące łańcucha żywnościowego nie są dostępne w ciągu 24 godzin od przybycia zwierzęcia do rzeźni, całe mięso z tego zwierzęcia zostaje uznane za nienadające się do spożycia przez ludzi. Jeżeli zwierzę nie zostało jeszcze ubite, ubija się je oddzielnie od innych zwierząt.

(7)

Tym samym przepisy zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 854/2004 ograniczają zagrożenie dla zdrowia ludzi związane z niezidentyfikowanymi zwierzętami. W związku z tym niszczenie zwierząt na podstawie rozporządzenia (WE) nr 494/98 przede wszystkim działa odstraszająco, a identyfikacja zwierząt propagowana jest ze względów innych niż bezpieczeństwo żywności.

(8)

Zwierzęta o nieznanym pochodzeniu mogą mieć wpływ na status zdrowotny zwierząt w tych obszarach, w których zwierzęta o nieznanym pochodzeniu przetrzymywano.

(9)

Jak pokazują doświadczenia ze stosowania rozporządzenia (WE) nr 494/98, termin ograniczony ściśle do dwu dni nie pozwala na dokonanie prawidłowej oceny tożsamości niezidentyfikowanych zwierząt. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość podjęcia niezbędnych decyzji administracyjnych umożliwiających ocenę sytuacji na podstawie analizy ryzyka oraz nałożenie współmiernych sankcji.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 494/98.

(11)

Komitet ds. Funduszy Rolniczych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

19.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/3

(1)

Unia Europejska od 1990 r. finansuje działania państw członkowskich w zakresie kontroli i egzekwowania przepisów o rybołówstwie zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa ustanowionymi w szczególności w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2371/2002 (2).

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 861/2006 przewiduje, oprócz innych działań, unijne środki finansowe na wydatki związane z kontrolą, inspekcją i nadzorem rybołówstwa na lata 2007–2013. W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 391/2007 (3) ustanowiono szczegółowe zasady realizacji takich środków.

(3)

Ze względu na zasadę należytego zarządzania finansami państwa członkowskie powinny dysponować jasnymi wskazówkami na temat reguł, jakich należy przestrzegać, aby móc skorzystać z unijnego wsparcia finansowego w przypadku ponoszenia wydatków w obszarze kontroli i egzekwowania przepisów w rybołówstwie.

(4)

Należy uprościć i sprecyzować reguły mające zastosowanie do unijnego wkładu finansowego w krajowe programy kontroli.

(5)

W przypadku niektórych większych inwestycji zaciągnięcie przez państwa członkowskie zobowiązań prawnych i budżetowych może wymagać więcej czasu, niż się obecnie dopuszcza; w celu zmniejszenia w przyszłości problemów związanych ze zwrotem środków, należy przewidzieć stosowanie wydłużonych terminów od dnia 22 czerwca 2010 r. – dnia przyjęcia przez Komisję pierwszej decyzji o finansowaniu w 2010 r.

(6)

W przypadku gdy dana jednostka pływająca i statek powietrzny nie są w stu procentach wykorzystywane do celów kontroli rybołówstwa, zwrotu środków należy dokonywać proporcjonalnie do wartości procentowej ich wykorzystania.

(7)

Umowę między właściwym organem administracji i dostawcą należy dołączyć do wniosku o płatności zaliczkowe jedynie, jeżeli zawarcie takiej umowy jest konieczne ze względu na charakter danego projektu.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 391/2007.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

1)

art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Zaciąganie zobowiązań na wydatki

1.   Państwa członkowskie zaciągają zobowiązania prawne i budżetowe dotyczące działań kwalifikujących się do wsparcia finansowego na mocy decyzji, o której mowa w art. 21 rozporządzenia (WE) nr 861/2006, w terminie 12 miesięcy od zakończenia roku, w którym zostały one powiadomione o podjęciu takiej decyzji.

2.   Niezależnie od ust. 1, państwa członkowskie zobowiązane są do zaciągnięcia zobowiązań prawnych i budżetowych w ramach projektów dotyczących zakupu lub modernizacji jednostek pływających i statków powietrznych w terminie 24 miesięcy od zakończenia roku, w którym zostały one powiadomione o podjęciu decyzji, o której mowa w art. 21 rozporządzenia (WE) nr 861/2006.

3.   Ustęp 2 stosuje się od dnia 22 czerwca 2010 r. – dnia przyjęcia przez Komisję pierwszej decyzji o finansowaniu w 2010 r.”;

2)

art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Wydatki poniesione na zakup i modernizację jednostek pływających oraz statków powietrznych kwalifikują się do finansowania, o ile są zgodne z załącznikiem III oraz są wykorzystywane – zgodnie z deklaracją danego państwa członkowskiego – przynajmniej przez 25 % czasu do celów monitorowania i kontroli działalności połowowej. W przypadku gdy dana jednostka pływająca lub statek powietrzny są wykorzystywane do celów monitorowania i kontroli działalności połowowej przez mniej niż 100 % czasu, zwrotu środków dokonuje się proporcjonalnie do wartości procentowej ich wykorzystania.”;

3)

art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Jeżeli ze względu na charakter danego projektu wymagane jest zawarcie umowy między właściwym organem administracji i dostawcą, do wniosku państwa członkowskiego dołącza się uwierzytelniony odpis tej umowy.”.

19.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/5

(1)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 53/2010 z dnia 14 stycznia 2010 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2010 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach UE oraz w odniesieniu do statków UE na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (2), określa kwoty na rok 2010.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2010 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

19.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/7

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 53/2010 z dnia 14 stycznia 2010 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2010 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach UE oraz w odniesieniu do statków UE na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (2), określa się kwoty na rok 2010.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2010 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

19.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/9

19.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/11

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności celnych przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj.

(2)

Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne dla produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów. Należy zatem opublikować ceny reprezentatywne.

(3)

Ze względu na sytuację na rynku zmianę tę należy jak najszybciej zastosować.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

19.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/13

(1)

W dniu 27 października 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/787/WPZiB dotyczące przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez państwa członkowskie Unii Europejskiej (1), które przedłużało ważność ich krajowych zezwoleń na wjazd i pobyt na terytorium państw członkowskich, o których mowa we wspólnym stanowisku 2002/400/WPZiB z dnia 21 maja 2002 r. dotyczącym przyjęcia na pobyt czasowy niektórych Palestyńczyków przez państwa członkowskie Unii Europejskiej (2), na okres kolejnych 12 miesięcy.

(2)

Na podstawie oceny stosowania wspólnego stanowiska 2002/400/WPZiB Rada uważa za właściwe przedłużenie ważności tych zezwoleń na okres kolejnych 12 miesięcy,

19.11.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/14

(1)

W dyrektywie 91/68/EWG określono warunki dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel owcami i kozami w Unii. Ustalono w niej warunki, zgodnie z którymi państwa członkowskie lub ich regiony mogą być uznawane za oficjalnie wolne od brucelozy.

(2)

Decyzja Komisji 93/52/EWG z dnia 21 grudnia 1992 r. stwierdzająca stosowanie się państw członkowskich lub regionów do wymagań odnoszących się do brucelozy (B. melitensis) i przyznająca im status oficjalnie wolnych od choroby (3) zawiera w załącznikach wykaz państw członkowskich i ich regionów uznanych za oficjalnie wolne od brucelozy (B. melitensis) zgodnie z dyrektywą 91/68/EWG.

(3)

Estonia i Łotwa przedłożyły Komisji dokumentację, wykazującą spełnienie warunków określonych w dyrektywie 91/68/EWG, w celu uznania tych państw za oficjalnie wolne od brucelozy (B. melitensis) w odniesieniu do ich całego terytorium.

(4)

W wyniku oceny dokumentacji przedłożonej przez Estonię i Łotwę należy uznać oba państwa członkowskie za oficjalnie wolne od tej choroby. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do decyzji 93/52/EWG.

(5)

Hiszpania przedłożyła Komisji dokumentację, wykazującą – w odniesieniu do Wspólnoty Autonomicznej Balearów – spełnienie warunków określonych w dyrektywie 91/68/EWG, w celu uznania tego regionu Hiszpanii za oficjalnie wolny od brucelozy (B. melitensis).

(6)

W wyniku oceny dokumentacji przedłożonej przez Hiszpanię należy uznać Wspólnotę Autonomiczną Balearów za oficjalnie wolną od tej choroby. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do decyzji 93/52/EWG.

(7)

Dyrektywa 64/432/EWG ma zastosowanie do handlu bydłem i trzodą chlewną w Unii. Określono w niej warunki, zgodnie z którymi państwo członkowskie może być uznane za oficjalnie wolne od gruźlicy i oficjalnie wolne od brucelozy w odniesieniu do stad bydła.

(8)

Załączniki I i II do decyzji Komisji 2003/467/WE z dnia 23 czerwca 2003 r. ustanawiającej status bydła oficjalnie wolnego od gruźlicy, brucelozy i enzootycznej białaczki bydła dla stad w niektórych państwach członkowskich i regionach państw członkowskich (4) zawierają wykazy państw członkowskich uznanych odpowiednio za oficjalnie wolne od gruźlicy i oficjalnie wolne od brucelozy.

(9)

Estonia przedłożyła Komisji dokumentację wykazującą spełnienie warunków określonych w dyrektywie 64/432/EWG, niezbędnych do przyznania całemu terytorium tego państwa członkowskiego statusu oficjalnie wolnego od gruźlicy i oficjalnie wolnego od brucelozy.

(10)

W wyniku oceny dokumentacji przedłożonej przez Estonię należy uznać to państwo członkowskie za oficjalnie wolne od gruźlicy i oficjalnie wolne od brucelozy. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do decyzji 2003/467/WE.

(11)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić decyzje 93/52/EWG i 2003/467/WE.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,