ISSN 1725-5139
doi:10.3000/17255139.L_2010.226.pol
Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej
L 226
Wydanie polskie
Legislacja
Tom 53
28 sierpnia 2010
|
ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2010.226.pol |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 226 |
|
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 53 |
|
|
|
Sprostowania |
|
|
|
* |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
ROZPORZĄDZENIA
|
28.8.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 226/1 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 765/2010
z dnia 25 sierpnia 2010 r.
zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości chlorotalonilu, klotianidyny, difenokonazolu, fenheksamidu, flubendiamidu, nikotyny, spirotetramatu, tiakloprydu i tiametoksamu w określonych produktach oraz na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) dla chlorotalonilu, fenheksamidu i tiakloprydu zostały określone w załączniku II i części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP dla klotianidyny, difenokonazolu, flubendiamidu, spirotetramatu i tiametoksamu zostały określone w części A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. Dla nikotyny nie określono do tej pory NDP; substancja ta nie została również wymieniona w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(2) |
W ramach procedury, zgodnie z dyrektywą Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (2), złożono wniosek na mocy art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 o zmianę obowiązujących NDP w odniesieniu do zezwolenia na stosowanie środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną – difenokonazol w przypadku brukwi i rzepy. |
|
(3) |
W odniesieniu do chlorotalonilu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku jęczmienia. Ze względu na ten wniosek konieczne jest określenie NDP obowiązujących w przypadku mięsa, tłuszczu, wątrób, nerek i mleka od bydła, owiec i kóz, ponieważ zboża stosowane są jako pasza dla tych zwierząt, a pasza ta może zawierać pozostałości pestycydów. W odniesieniu do fenheksamidu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku sałaty. W odniesieniu do flubendiamidu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku oberżyny, dyniowatych i fasoli w strąkach. W odniesieniu do spirotetramatu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku cebuli. W odniesieniu do tiakloprydu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku truskawek, przy czym dla tej kombinacji istnieje także NDP zgodny z Kodeksem. W odniesieniu do tiametoksamu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku marchwi. Ze względu na występowanie pozostałości klotianidyny spowodowane stosowaniem tiametoksamu należy zmienić NDP dla klotianidyny w przypadku marchwi. |
|
(4) |
Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wnioski te zostały poddane ocenie przez państwa członkowskie, których dotyczyły, a sprawozdania z oceny przekazano Komisji. |
|
(5) |
W odniesieniu do nikotyny w grzybach dziko rosnących Komisja otrzymała od państw członkowskich i podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa informacje wskazujące na obecność nikotyny w grzybach dziko rosnących, prowadzącą do występowania wyższego poziomu pozostałości niż domyślny NDP w wysokości 0,01 mg/kg, określony w tym rozporządzeniu. |
|
(6) |
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej „Urząd”) dokonał oceny wniosków i sprawozdań z oceny, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz w odpowiednich przypadkach dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (3). W przypadku nikotyny Komisja zwróciła się z prośbą do Urzędu o wydanie opinii dotyczącej ryzyka, jakie niesie za sobą występowanie pozostałości nikotyny w grzybach, dla zdrowia publicznego. Mając na uwadze pilny charakter sprawy, Urząd zamiast uzasadnionej opinii wydał oświadczenie odnoszące się do kilku pozostałych niepewnych kwestii (4). Urząd przekazał te opinie i oświadczenie Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości. |
|
(7) |
W swoich uzasadnionych opiniach Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące danych oraz że zmiany NDP, o które wnosili wnioskodawcy, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów dokonanej dla 27 określonych grup konsumentów europejskich. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje o właściwościach toksykologicznych wymienionych substancji. Ani w przypadku narażenia na wymienione substancje przez całe życie w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych mogących je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku skrajnie dużej konsumpcji danych produktów, nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia akceptowanego dziennego pobrania (ADI) ani ostrej dawki referencyjnej (ARfD). |
|
(8) |
W odniesieniu do nikotyny w grzybach dziko rosnących Urząd zaznacza, że jego oświadczenie jest związane z szeregiem niepewności i ograniczeń. Oprócz tego oświadczenia w 2009 r. zebrano dane z monitoringu, mające na celu zbadanie obecności tej substancji w grzybach dziko rosnących. Dane te zostały przygotowane przez państwa członkowskie, podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze i władze chińskie. Wykazały one, że nikotyna jest obecna w grzybach dziko rosnących na różnych poziomach w zależności od źródła pochodzenia i odmiany, ale w prawie wszystkich przypadkach pobranych próbek przekraczają one domyślny NDP w wysokości 0,01 mg/kg. Wyniki te stanowią dowód nieuniknionej obecności nikotyny w grzybach dziko rosnących, a zwłaszcza w borowikach szlachetnych (Boletus edulis). Należy zatem określić tymczasowe NDP dla nikotyny w grzybach dziko rosnących w oparciu o dostępne dane z monitoringu i opinię Urzędu. W ciągu dwóch lat takie tymczasowe NDP powinny zostać poddane przeglądowi, aby ocenić nowe dane i informacje, które staną się dostępne, łącznie z dowodami naukowymi na naturalne występowanie lub tworzenie się nikotyny w grzybach dziko rosnących. |
|
(9) |
Na podstawie uzasadnionych opinii i oświadczenia Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(10) |
W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005. |
|
(11) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 25 sierpnia 2010 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.
(3) Sprawozdania naukowe EFSA dostępne na stronie internetowej http://www.efsa.europa.eu:
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for chlorothalonil on barley and several commodities of animal origin, [Uzasadniona opinia EFSA, opracowana przez Dział Pestycydów (PRAPeR), dotycząca zmiany dotychczasowych NDP dla chlorotalonilu w przypadku jęczmienia i kilku produktów pochodzenia zwierzęcego], Dziennik EFSA 2010; 8(3):1524. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for thiacloprid in strawberries, [Uzasadniona opinia EFSA, opracowana przez Dział Pestycydów (PRAPeR), dotycząca zmiany dotychczasowych NDP dla tiakloprydu w przypadku truskawek], Dziennik EFSA 2010; 8(1):1498. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for clothianidin on carrots, [Uzasadniona opinia EFSA, opracowana przez Dział Pestycydów (PRAPeR), dotycząca zmiany dotychczasowych NDP dla klotianidyny w przypadku marchwi], Dziennik EFSA 2010; 8(2):1515. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for difenoconazole on swedes and turnips, [Uzasadniona opinia EFSA, opracowana przez Dział Pestycydów (PRAPeR), dotycząca zmiany dotychczasowych NDP dla difenokonazolu w przypadku brukwi i rzepy], Dziennik EFSA 2010; 8(2):1510. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for flubendiamide on cucurbits edible and inedible peel, aubergines and beans with pods, [Uzasadniona opinia EFSA, opracowana przez Dział Pestycydów (PRAPeR), dotycząca zmiany dotychczasowych NDP dla flubendiamidu w przypadku dyniowatych z jadalną lub niejadalną skórką, oberżyny i fasoli w strąkach], Dziennik EFSA 2010; 8(3):1527. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for fenhexamid in various leafy crops, [Uzasadniona opinia EFSA, opracowana przez Dział Pestycydów (PRAPeR), dotycząca zmiany dotychczasowych NDP dla fenheksamidu w przypadku roślin liściastych], Dziennik EFSA 2010; 8(11):1455. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for spirotetramat in onions and the setting of new MRLs in kidney, [Uzasadniona opinia EFSA, opracowana przez Dział Pestycydów (PRAPeR), dotycząca zmiany dotychczasowych NDP dla spirotetramatu w przypadku cebuli i ustanowienia nowych NDP w przypadku nerek], Dziennik EFSA 2010; 8(2):1511. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for thiamethoxam in carrots, [Uzasadniona opinia EFSA, opracowana przez Dział Pestycydów (PRAPeR), dotycząca zmiany dotychczasowych NDP dla tiametoksamu w przypadku marchwi], Dziennik EFSA 2009; 7(9):1307. |
(4) Oświadczenie EFSA. Potential risks for public health due to the presence of nicotine in wild mushrooms [Potencjalne ryzyko dla zdrowia publicznego w wyniku obecności nikotyny w grzybach dziko rosnących], Dziennik EFSA 2009; RN-286, 1-47.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:
|
(1) |
W załączniku II kolumny dotyczące chlorotalonilu, fenheksamidu i tiakloprydu otrzymują brzmienie: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(2) |
W części A załącznika III wprowadza się następujące zmiany:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w Załączniku I.
(2) Wskazuje granicę oznaczalności
(3) Kombinacja pestycydu-numeru kodu, dla której stosuje się NDP określony w załączniku III część B.
|
(F) |
= |
Rozpuszczalny w tłuszczach |
||||||
|
(R) |
= |
Definicja pozostałości różni się dla następujących kombinacji pestycydu-numeru kodu:
|
(4) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w Załączniku I.
(5) Wskazuje granicę oznaczalności
|
(F) |
= |
Rozpuszczalny w tłuszczach |
|
(R) |
= |
Definicja pozostałości różni się dla następujących kombinacji pestycydu-numeru kodu: Spirotetramat - kod 1000000: Spirotetramat i jego metabolit BYI08330-enol wyrażone jako spirotetramat” |
(6) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w Załączniku I.
(7) Wskazuje granicę oznaczalności
|
(F) |
= |
Rozpuszczalny w tłuszczach |
|
(+) |
= |
Do suszonych grzybów dziko rosnących stosuje się następujące najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości: 2,3 mg/kg w przypadku borowików, 1,2 mg/kg w przypadku suszonych grzybów dziko rosnących innych niż borowiki. Powyższe poziomy zostaną poddane przeglądowi w ciągu 2 lat, aby ocenić nowe dostępne dane i informacje, w tym dowody naukowe dotyczące naturalnego występowania lub tworzenia się nikotyny w grzybach.” |
|
28.8.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 226/38 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 766/2010
z dnia 27 sierpnia 2010 r.
ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 28 sierpnia 2010 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 sierpnia 2010 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Jean-Luc DEMARTY
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
|
(EUR/100 kg) |
||
|
Kod CN |
Kod krajów trzecich (1) |
Standardowa stawka celna w przywozie |
|
0702 00 00 |
MK |
38,5 |
|
TR |
103,0 |
|
|
ZZ |
70,8 |
|
|
0707 00 05 |
TR |
137,2 |
|
ZZ |
137,2 |
|
|
0709 90 70 |
TR |
124,6 |
|
ZZ |
124,6 |
|
|
0805 50 10 |
AR |
153,3 |
|
CL |
145,6 |
|
|
TR |
158,2 |
|
|
UY |
108,2 |
|
|
ZA |
119,1 |
|
|
ZZ |
136,9 |
|
|
0806 10 10 |
EG |
153,8 |
|
TR |
112,6 |
|
|
ZZ |
133,2 |
|
|
0808 10 80 |
AR |
106,6 |
|
BR |
70,4 |
|
|
CL |
107,3 |
|
|
CN |
65,6 |
|
|
NZ |
96,3 |
|
|
US |
127,5 |
|
|
UY |
95,9 |
|
|
ZA |
90,2 |
|
|
ZZ |
95,0 |
|
|
0808 20 50 |
AR |
115,4 |
|
CL |
150,5 |
|
|
CN |
76,3 |
|
|
TR |
133,1 |
|
|
ZA |
95,6 |
|
|
ZZ |
114,2 |
|
|
0809 30 |
TR |
146,7 |
|
ZZ |
146,7 |
|
|
0809 40 05 |
BA |
55,5 |
|
IL |
161,0 |
|
|
XS |
52,3 |
|
|
ZZ |
89,6 |
|
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
|
28.8.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 226/40 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 767/2010
z dnia 27 sierpnia 2010 r.
zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 877/2009 na rok gospodarczy 2009/10
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem Komisji (WE) nr 877/2009 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 764/2010 (4). |
|
(2) |
Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem (WE) nr 877/2009, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 28 sierpnia 2010 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 sierpnia 2010 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Jean-Luc DEMARTY
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.
(3) Dz.U. L 253 z 25.9.2009, s. 3.
(4) Dz.U. L 225 z 27.8.2010, s. 3.
ZAŁĄCZNIK
Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95, obowiązujące od dnia 28 sierpnia 2010 r.
|
(EUR) |
||
|
Kod CN |
Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu |
Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu |
|
1701 11 10 (1) |
46,63 |
0,00 |
|
1701 11 90 (1) |
46,63 |
0,92 |
|
1701 12 10 (1) |
46,63 |
0,00 |
|
1701 12 90 (1) |
46,63 |
0,62 |
|
1701 91 00 (2) |
44,97 |
3,98 |
|
1701 99 10 (2) |
44,97 |
0,85 |
|
1701 99 90 (2) |
44,97 |
0,85 |
|
1702 90 95 (3) |
0,45 |
0,24 |
(1) Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.
(2) Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.
(3) Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.
DECYZJE
|
28.8.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 226/42 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 17 sierpnia 2010 r.
zmieniająca decyzję 2007/365/WE w odniesieniu do roślin narażonych i środków, które należy podjąć w przypadku stwierdzenia występowania organizmu Rhynchophorus ferrugineus (Olivier)
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 5640)
(2010/467/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie czwarte,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Decyzja Komisji 2007/365/WE (2) wymaga od państw członkowskich przyjęcia środków w celu ochrony przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem się Rhynchophorus ferrugineus (Olivier) (szkodliwego organizmu). Ponadto państwa członkowskie wprowadzają roczne urzędowe badania dotyczące obecności szkodliwego organizmu lub dowodu zarażenia przez szkodliwy organizm roślin z rodziny Palmae na swoich terytoriach oraz powiadamiają Komisję i inne państwom członkowskie o wynikach tych badań. |
|
(2) |
Roczne urzędowe badania przeprowadzone w państwach członkowskich w 2009 r. wskazują, że szkodliwy organizm poraził również gatunki roślin z rodziny Palmae, których w decyzji 2007/365/WE nie zdefiniowano jako rośliny narażone. W związku z tym konieczne jest włączenie gatunków roślin z rodziny Palmae do wykazu roślin narażonych zawartego w decyzji 2007/365/WE w celu umożliwienia stosowania środków nadzwyczajnych przewidzianych w tej decyzji również do tych gatunków. |
|
(3) |
Wizyty kontrolne przeprowadzone przez Komisję w państwach członkowskich, w szczególności w 2009 r., wykazały, że wyniki stosowania decyzji 2007/365/WE nie były w pełni zadowalające w odniesieniu do środków, które należy podjąć w przypadku stwierdzenia występowania szkodliwego organizmu. Oprócz ustaleń dokonanych podczas tych wizyt kontrolnych Komisja otrzymała dalsze informacje na temat metod kontroli, zapobiegania rozprzestrzenianiu się i zwalczania szkodliwego organizmu w styczniu 2010 r. od grupy ekspertów utworzonej przez Komisję w celu wspierania jej w tej dziedzinie i złożonej z ekspertów ze wszystkich państw członkowskich, w których występuje szkodliwy organizm, oraz w maju 2010 r. przy okazji międzynarodowej konferencji na temat szkodliwego organizmu, która odbyła się w Hiszpanii. Biorąc pod uwagę wyniki tych wizyt kontrolnych oraz informacje uzyskane w 2010 r., konieczne jest wprowadzenie pewnych zmian do decyzji 2007/365/WE. |
|
(4) |
Informacje uzyskane w 2009 r. i w 2010 r. sugerują, że ryzyko ewentualnego rozprzestrzeniania się szkodliwego organizmu w wyniku przywozu roślin narażonych z państw trzecich lub z obszarów w państwach trzecich, które nie są wolne od szkodliwego organizmu, nie może, ze względu na nieznaną biologię szkodliwego organizmu, zostać odpowiednio ograniczone za pomocą odpowiednich procedur profilaktycznych. Procedury takie nie zapobiegają w wystarczający sposób rozprzestrzenianiu się szkodliwego organizmu z roślin narażonych, które są porażone, ale nie wykazują żadnych objawów porażenia. Konieczne jest więc umieszczenie roślin narażonych pochodzących z przywozu z tych państw trzecich lub z tych obszarów w państwach trzecich w całkowicie chronionym miejscu w Unii. |
|
(5) |
W przypadkach, w których szkodliwy organizm pojawia się w danym państwie członkowskim lub w części państwa członkowskiego, gdzie nie był wcześniej znany, zainteresowane państwo członkowskie powinno niezwłocznie, najpóźniej w terminie pięciu dni, powiadomić o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie. W tym celu należy również dopilnować, aby właściwy organ państwa członkowskiego został niezwłocznie o tym poinformowany. W większości przypadków zainteresowane państwo członkowskie powinno następnie ustanowić wyznaczone strefy oraz sporządzić i wdrożyć plan działania. W celu ułatwienia zintegrowanego podejścia do zwalczania organizmu plan działania powinien określać wszystkie środki i uzasadnienie tych środków oraz zawierać opis sytuacji, dane naukowe i kryteria wyboru środków. |
|
(6) |
W niektórych przypadkach może się jednak zdarzyć, że tylko rośliny należące do jednej przesyłki zostały zidentyfikowane jako porażone w strefie, w której nie odnotowano wcześniej wystąpienia szkodliwego organizmu w promieniu 10 km wokół tych porażonych roślin, że porażenie jest związane z przesyłką niedawno przemieszczoną do tej strefy i że przesyłka została porażona przez szkodliwy organizm już przed przemieszczeniem. W tych przypadkach i tylko, jeżeli nie występuje ryzyko rozprzestrzeniania się szkodliwego organizmu, państwa członkowskie powinny mieć możliwość podjęcia decyzji o nieustanawianiu wyznaczonej strefy i ograniczeniu środków urzędowych do zniszczenia porażonego materiału, przeprowadzenia wzmożonego programu badań i śledzenia przemieszczeń powiązanego ze zdarzeniem materiału roślinnego. |
|
(7) |
W celu dostarczenia Komisji i pozostałym państwom członkowskim szczegółowych informacji na temat rozprzestrzeniania się szkodliwego organizmu i urzędowych środków podjętych w celu zapobieżenia temu rozprzestrzenianiu i zwalczania szkodliwego organizmu zainteresowane państwa członkowskie powinny przestawić Komisji roczne urzędowe badania oraz aktualne plany działania i w stosownych przypadkach aktualny wykaz wyznaczonych stref wraz z opisem i lokalizacją tych stref. |
|
(8) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2007/365/WE. |
|
(9) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W decyzji 2007/365/WE wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
artykuł 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:
|
|
2) |
artykuł 5 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 5 Badania i powiadamianie 1. Państwa członkowskie prowadzą roczne urzędowe badania dotyczące obecności szkodliwego organizmu lub dowodu porażenia przez szkodliwy organizm roślin Palmae na swoim terytorium. Nie naruszając art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/29/WE, o wynikach badań powiadamia się Komisję i inne państwa członkowskie do dnia 28 lutego każdego roku. W państwach członkowskich, w których szkodliwy organizm jest obecny, do powiadomienia należy dołączyć:
2. Państwa członkowskie dopilnowują, aby właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego były niezwłocznie powiadamiane o podejrzeniu obecności lub o faktycznej obecności szkodliwego organizmu w strefie znajdującej się na ich terytorium. 3. Nie naruszając art. 16 ust. 2 dyrektywy 2000/29/WE, państwa członkowskie powiadamiają w każdym przypadku na piśmie najpóźniej w terminie pięciu dni Komisję i pozostałe państwa członkowskie o faktycznej obecności szkodliwego organizmu w strefie znajdującej się na ich terytorium, na którym nie odnotowano wcześniej obecności tego organizmu.”; |
|
3) |
artykuł 6 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 6 Środki zwalczania szkodliwego organizmu, wyznaczone strefy i plany działania 1. Jeżeli wyniki badań, o których mowa w art. 5 ust. 1, powiadomienia, o których mowa w art. 5 ust. 2, lub informacje pochodzące z jakiegokolwiek innego źródła stanowią dowód obecności szkodliwego organizmu na terytorium państwa członkowskiego, dane państwo członkowskie niezwłocznie:
2. Gdy państwo członkowskie określa wyznaczoną strefę oraz sporządza plan działania zgodnie z ust. 1, powiadamia o nich Komisję i pozostałe państwa członkowskie w terminie jednego miesiąca od powiadomienia dokonanego zgodnie z art. 5 ust. 3. Powiadomienie to zawiera opis przedmiotowej wyznaczonej strefy, mapę i odnośny plan działania. 3. Państwa członkowskie dopilnowują, by plan działania i środki techniczne, o których mowa w ust. 1 lit. b), zostały wdrożone przez posiadających kwalifikacje techniczne i należycie upoważnionych urzędników państwowych lub posiadające kwalifikacje jednostki lub podmioty, lub przynajmniej pod nadzorem właściwych organów urzędowych. 4. Państwa członkowskie mogą nie zastosować się do obowiązku określenia wyznaczonej strefy, o którym mowa w ust. 1 lit. a), jeżeli badania, o których mowa w art. 5 ust. 1, powiadomienia, o których mowa w art. 5 ust. 2, lub informacje pochodzące z jakiegokolwiek innego źródła stanowią dowód, że:
W takich przypadkach państwa członkowskie ustanawiają plan działania zgodnie z pkt 3 załącznika II, ale mogą zdecydować się nie określać wyznaczonej strefy i ograniczyć środki urzędowe, o których mowa w pkt 3 załącznika II, do zniszczenia porażonego materiału, przeprowadzenia zintensyfikowanego programu badań w strefie co najmniej 10 km wokół porażenia i śledzenia pochodzenia powiązanego materiału roślinnego.”; |
|
4) |
w załącznikach do decyzji 2007/365/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji. |
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 sierpnia 2010 r.
W imieniu Komisji
John DALLI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.
(2) Dz.U. L 139 z 31.5.2007, s. 24.
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach do decyzji 2007/365/WE wprowadza się następujące zmiany:
|
1) |
w załączniku I pkt 2 lit. d) otrzymuje brzmienie:
|
|
2) |
w załączniku II pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2. Środki urzędowe w wyznaczonych strefach Środki urzędowe, które należy wprowadzić w wyznaczonych strefach i o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. b), obejmują:
3. Sporządzenie i wdrożenie planów działania Plan działania, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lit. b), zawiera szczegółowy opis środków urzędowych podjętych lub planowanych przez zainteresowane państwa członkowskie w celu zwalczenia szkodliwego organizmu. Określa się w nim okres wdrażania każdego z tych środków. Plan działania uwzględnia międzynarodowe standardy środków fitosanitarnych nr 9 (1) i opiera się na zintegrowanym podejściu zgodnie z zasadami określonymi w międzynarodowych standardach środków fitosanitarnych nr 14 (2). W wyznaczonych strefach, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), dla których wyniki rocznych badań z co najmniej trzech lat wskazują, że zwalczenie szkodliwego organizmu w ciągu jednego dodatkowego roku nie jest możliwie, plan działania i jego wdrożenie koncentrują się w pierwszej kolejności na zapobieganiu rozprzestrzenianiu się i ograniczaniu szkodliwego organizmu w porażonej strefie, natomiast zwalczenie pozostaje celem długoterminowym. Plan działania obejmuje przynajmniej środki urzędowe, o których mowa w pkt 2. W odniesieniu do pkt 2 lit. a) w planie działania uwzględnia się wszystkie środki wymienione w pkt 2 lit. a) oraz podaje się uzasadnienie środków wybranych do wdrożenia wraz z opisem sytuacji, danymi naukowymi i kryteriami wyboru środków. |
(1) Wytyczne dotyczące programów eliminowania organizmów szkodliwych – norma referencyjna ISPM nr 9 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.
(2) Stosowanie zintegrowanych środków w systemowych podejściach do zarządzania zagrożeniem organizmem szkodliwym – norma referencyjna ISPM nr 14 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.”
|
28.8.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 226/46 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 27 sierpnia 2010 r.
przewidująca tymczasowe wprowadzenie do obrotu odmian Avena strigosa Schreb., niewłączonych do wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych ani do krajowych katalogów odmian państw członkowskich
(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 5835)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/468/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (1), w szczególności jej art. 17 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
W dyrektywie Komisji 2009/74/WE z dnia 26 czerwca 2009 r. zmieniającej dyrektywy Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/55/WE i 2002/57/WE w odniesieniu do botanicznych nazw roślin, naukowych nazw innych organizmów oraz niektórych załączników do dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG i 2002/57/WE w związku z rozwojem wiedzy naukowej i technicznej (2) uznano gatunek Avena strigosa Schreb. (zwany dalej „A. strigosa”) za odrębny gatunek, który należy włączyć do wykazu gatunków objętych dyrektywą 66/402/EWG. |
|
(2) |
A. strigosa jest rośliną, która okazała się jednym z najskuteczniejszych środków ograniczania erozji gleby, ługowania azotu, w szczególności ługowania azotanów pochodzenia rolniczego, i która jest ważnym składnikiem mieszanek materiału siewnego przeznaczonych na zielonki. Zgodnie z informacjami dostarczonymi przez władze sześciu państw członkowskich (Belgii, Niemiec, Hiszpanii, Francji, Włoch i Portugalii) w ostatnich latach popyt w Unii na materiał siewny tego gatunku znacznie się zwiększył, szczególnie we wspomnianych państwach członkowskich. |
|
(3) |
Przed wejściem w życie dyrektywy 2009/74/WE i włączeniem A. strigosa do wykazu gatunków objętych dyrektywą 66/402/EWG podaż na rynku była zapewniona przez krajową produkcję i głównie przez przywóz z państw trzecich materiału siewnego tego gatunku zgodnie z krajowym prawodawstwem obowiązującym w tamtym czasie. Po włączeniu A. strigosa do wykazu gatunków objętych dyrektywą 66/402/EWG jedynie materiał siewny odmian zarejestrowanych we wspólnym katalogu odmian gatunków roślin rolniczych może być wprowadzany do obrotu i przywożony. |
|
(4) |
Od momentu włączenia gatunku A. strigosa do wykazu gatunków objętych dyrektywą 66/402/EWG jedynie dwie odmiany tego gatunku były zarejestrowane we wspólnym katalogu odmian gatunków roślin rolniczych. |
|
(5) |
W tych okolicznościach wystąpiły przejściowe trudności z ogólną podażą A. strigosa i najprawdopodobniej będą one występować nadal. Trudności tych nie można pokonać w inny sposób niż poprzez zezwolenie przez państwa członkowskie, na określony czas i z zastrzeżeniem odpowiedniej ilości maksymalnej, na wprowadzenie do obrotu odmian A. strigosa niewłączonych do wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych ani do krajowych katalogów odmian państw członkowskich. |
|
(6) |
Państwa członkowskie powinny zatem być upoważnione do wydania tymczasowego zezwolenia na wprowadzenie do obrotu takiego materiału siewnego, z zastrzeżeniem określonych warunków i ograniczeń i bez naruszenia bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących występowania Avena fatua w materiale siewnym zbóż, które to przepisy mogą być stosowane na podstawie odpowiednich decyzji Komisji przez Danię, Estonię, Irlandię, Łotwę, Litwę, Maltę, Niderlandy, Finlandię, Szwecję i Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej. |
|
(7) |
Z informacji dostarczonych Komisji przez państwa członkowskie wynika, że aby rozwiązać wspomniane trudności podażowe, ogółem potrzebna jest ilość 4 970 ton (Belgia – 300 ton, Francja – 3 700 ton, Niemcy – 200 ton, Włochy – 220 ton, Hiszpania – 300 ton i Portugalia – 250 ton) na okres do dnia 31 grudnia 2010 r. Aby zapewnić odpowiednią jakość tego materiału siewnego, musi on spełnić przynajmniej wymogi określone w załączniku II do dyrektywy 66/402/EWG odnośnie do kiełkowania i czystości laboratoryjnej oraz zawartości materiału siewnego innych gatunków roślin dla kategorii kwalifikowany materiał siewny drugiego pokolenia gatunku A. strigosa. |
|
(8) |
Jedno z państw członkowskich dopilnowuje, aby ilość materiału siewnego dopuszczonego do obrotu przez państwa członkowskie na podstawie niniejszej decyzji nie przekroczyła całkowitej ilości maksymalnej 4 970 ton, która konieczna jest do rozwiązania trudności podażowych. Zgodnie z wnioskiem wspomnianych sześciu państw członkowskich Francja powinna zatem pełnić rolę koordynatora. Aby zapewnić dobre funkcjonowanie systemu ustanowionego niniejszą decyzją, konieczne jest, aby państwo członkowskie pełniące rolę koordynatora, pozostałe państwa członkowskie i Komisja bezzwłocznie dzieliły się stosownymi informacjami dotyczącymi wniosków i przyznawania zezwoleń na wprowadzenie do obrotu. |
|
(9) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Zezwala się na wprowadzenie do obrotu w Unii materiału siewnego odmian A. strigosa niewłączonych do wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych ani do krajowych katalogów odmian państw członkowskich na okres do dnia 31 grudnia 2010 r. i z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 2–5.
2. Całkowita ilość materiału siewnego dopuszczonego do obrotu w Unii na podstawie niniejszej decyzji nie przekracza 4 970 ton.
3. Materiał siewny, o którym mowa w ust. 1, spełnia wymogi określone w załączniku II do dyrektywy 66/402/EWG dotyczące warunków w zakresie kiełkowania, czystości laboratoryjnej oraz zawartości materiału siewnego innych gatunków roślin, jakie muszą być spełnione przez materiał siewny dla kategorii kwalifikowany materiał siewny drugiego pokolenia gatunku A. strigosa.
4. Bez uszczerbku dla wymagań dotyczących etykietowania określonych w dyrektywie 66/402/EWG, urzędowa etykieta zawiera oświadczenie, że przedmiotowy materiał siewny należy do kategorii spełniającej mniej rygorystyczne wymogi niż te określone we wspomnianej dyrektywie i że kategoria ta jest niższa niż kategoria kwalifikowany materiał siewny drugiego pokolenia. Etykieta jest koloru brązowego.
5. Na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego, o którym mowa w ust. 1, zezwala się na podstawie wniosku sporządzonego zgodnie z art. 2.
Artykuł 2
Każdy dostawca materiału siewnego pragnący wprowadzić do obrotu materiał siewny, o którym mowa w art. 1 ust. 1, składa wniosek o zezwolenie w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, lub w państwie członkowskim, w którym chciałby wprowadzić materiał siewny do obrotu. We wniosku należy określić ilość materiału siewnego, jaką dostawca chce wprowadzić do obrotu.
Państwo członkowskie, którego to dotyczy, zezwala dostawcy na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego w ilości określonej we wniosku, chyba że:
|
a) |
istnieją wystarczające dowody, aby wątpić, czy dostawca jest w stanie i zamierza wprowadzić do obrotu ilość materiału siewnego określoną we wniosku; lub |
|
b) |
uwzględniając informacje dostarczone przez państwo członkowskie pełniące rolę koordynatora, o którym mowa w art. 3 akapit trzeci, przyznanie zezwolenia spowodowałoby przekroczenie całkowitej ilości maksymalnej określonej w art. 1 ust. 2; lub |
|
c) |
nie zostały spełnione warunki dotyczące kiełkowania, czystości laboratoryjnej oraz zawartości materiału siewnego innych gatunków roślin, o którym mowa w art. 1 ust. 3. |
Odnośnie do lit. b) – w przypadku gdy całkowita ilość maksymalna pozwoliłaby jedynie na dopuszczenie do obrotu części ilości określonej przez wnioskodawcę, państwo członkowskie, którego to dotyczy, może wydać dostawcy zezwolenie na wprowadzenie do obrotu mniejszej ilości.
Artykuł 3
Państwa członkowskie udzielają sobie wzajemnie pomocy administracyjnej w zastosowaniu niniejszej decyzji.
Przez okres od wejścia niniejszej decyzji w życie do dnia 31 grudnia 2010 r. Francja będzie pełnić rolę koordynatora w celu dopilnowania, aby ilość materiału siewnego dopuszczonego do obrotu w Unii przez państwa członkowskie na podstawie niniejszej decyzji nie przekroczyła całkowitej ilości maksymalnej określonej w art. 1 ust. 2.
Każde państwo członkowskie, które otrzyma wniosek zgodnie z art. 2, niezwłocznie powiadamia państwo członkowskie pełniące rolę koordynatora o ilości określonej we wniosku. Państwo członkowskie pełniące rolę koordynatora bezzwłocznie informuje to państwo członkowskie o tym, czy i w jakim stopniu przyznanie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu na podstawie tego wniosku spowoduje przekroczenie całkowitej maksymalnej ilości materiału siewnego.
Artykuł 4
Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję i inne państwa członkowskie o ilościach, w odniesieniu do których wydały zezwolenie na wprowadzenie do obrotu zgodnie z niniejszą decyzją.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 27 sierpnia 2010 r.
W imieniu Komisji
John DALLI
Członek Komisji
(1) Dz.U. 125 z 11.7.1966, s. 2309/66.
(2) Dz.U. L 166 z 27.6.2009, s. 40.
|
28.8.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 226/48 |
DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO
z dnia 19 sierpnia 2010 r.
dotycząca nieprzestrzegania wymogów w zakresie sprawozdawczości statystycznej
(EBC/2010/10)
(2010/469/UE)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 5 ust. 1 i art. 34 ust. 1,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (1), w szczególności jego art. 7,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2532/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące uprawnień Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji (2), w szczególności jego art. 6 ust. 2,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2157/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 1999 r. dotyczące uprawnień Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji (EBC/1999/4) (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Rozporządzenia (WE) nr 25/2009 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona) (EBC/2008/32) (4) oraz (WE) nr 63/2002 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 20 grudnia 2001 r. w sprawie statystyki dotyczącej stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe w odniesieniu do depozytów i kredytów dla gospodarstw domowych i przedsiębiorstw (EBC/2001/18) (5) określają wymogi Europejskiego Banku Centralnego (EBC) w zakresie sprawozdawczości statystycznej, do przestrzegania których zobowiązane są podmioty sprawozdające. |
|
(2) |
Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 EBC ma uprawnienia do nakładania sankcji na podmioty sprawozdające, które nie wypełniają wymogów w zakresie sprawozdawczości statystycznej wynikających z rozporządzeń i decyzji EBC. |
|
(3) |
Aby zapewnić równe traktowanie podmiotów sprawozdających, EBC powinien przyjąć zharmonizowane zasady w zakresie obliczania wysokości sankcji za naruszenie wymogów sprawozdawczych, postępowania o naruszenie wymogów sprawozdawczych oraz jakichkolwiek etapów poprzedzających, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Definicje
Użyte w niniejszej decyzji określenia oznaczają:
1) „podmiot sprawozdający”– podmiot składający sprawozdanie w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98;
2) „monetarna instytucja finansowa (MIF)”– monetarną instytucję finansową w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 25/2009 (EBC/2008/32);
3) „naruszenie” oraz „sankcja”– naruszenie oraz sankcję w rozumieniu art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2532/98;
4) „poważne uchybienie”– którekolwiek z poniższych naruszeń wymogów sprawozdawczych przez podmioty sprawozdające:
5) „właściwy krajowy bank centralny” (właściwy KBC)– KBC państwa członkowskiego, na terytorium którego dopuszczono się naruszenia;
6) „termin wyznaczony przez KBC”– określoną przez dany KBC datę otrzymania danych od podmiotów sprawozdających.
Artykuł 2
Zakres zastosowania
1. EBC i KBC monitorują przestrzeganie przez podmioty sprawozdające wymogów minimum zapewniających zgodność ze spoczywającymi na nich obowiązkami sprawozdawczymi, określonych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 25/2009 (EBC/2008/32) oraz załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 63/2002 (EBC/2001/18). W przypadku nieprzestrzegania wymogów EBC oraz właściwy KBC mogą przeprowadzić wstępną ocenę przestrzegania wymogów sprawozdawczych lub wszcząć postępowanie o naruszenie wymogów sprawozdawczych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2. Po przeprowadzeniu postępowania o naruszenie wymogów sprawozdawczych EBC może nałożyć sankcje zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 2533/98.
2. Nałożenie sankcji po przeprowadzeniu postępowania o naruszenie wymogów sprawozdawczych może być zastosowane w przypadku nieprzestrzegania wymogów minimum w zakresie przekazywania danych (dotyczących terminowości oraz technicznych wymagań sprawozdawczych), dokładności (dotyczących warunków liniowych oraz spójności danych w sprawozdaniach przekazywanych z różną częstotliwością) oraz zgodności metodologicznej (dotyczących definicji i klasyfikacji). Sankcje nakłada się również w przypadku poważnego uchybienia.
Artykuł 3
Wstępna ocena przestrzegania wymogów sprawozdawczych oraz postępowanie o naruszenie wymogów sprawozdawczych
1. Przed wszczęciem postępowania o naruszenie wymogów sprawozdawczych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 2532/98 oraz rozporządzenia (WE) nr 2157/1999 (EBC/1999/4):
|
a) |
właściwy KBC może – po zarejestrowaniu przypadku nieprzestrzegania wymogów sprawozdawczych – udzielić danemu podmiotowi sprawozdającemu upomnienia, informując go o charakterze zarejestrowanego przypadku nieprzestrzegania wymogów, oraz zalecić działania korygujące mające zapobiec powtórzeniu się nieprzestrzegania wymogów sprawozdawczych; |
|
b) |
EBC lub właściwy KBC mogą zażądać od podmiotu sprawozdającego informacji dotyczących nieprzestrzegania wymogów zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2157/1999 (EBC/1999/4); |
|
c) |
podmiotowi sprawozdającemu umożliwia się przedstawienie wyjaśnień, jeżeli uważa on, że nieprzestrzeganie wymogów było spowodowane okolicznościami niezależnymi od niego. |
2. EBC lub właściwy KBC mogą wszcząć procedurę o naruszenie wymogów sprawozdawczych zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2532/98 oraz art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2157/1999 (EBC/1999/4). Stosuje się również następujące zasady:
|
a) |
w przypadku poważnego uchybienia procedurę o naruszenie wymogów sprawozdawczych wszczyna się bez uprzedniego przeprowadzenia wstępnej oceny przestrzegania wymogów sprawozdawczych; |
|
b) |
z zastrzeżeniem lit. a) po zarejestrowaniu przez właściwy KBC powtórnego nieprzestrzegania wymogów sprawozdawczych wszczyna się procedurę o naruszenie wymogów sprawozdawczych, chyba że:
|
3. W przypadku wszczęcia przez EBC lub właściwy KBC procedury o naruszenie wymogów sprawozdawczych procedurę tę przeprowadza się zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2532/98, co obejmuje wydanie pisemnego powiadomienia oraz przyjęcie przez EBC odpowiedniej decyzji wraz z uzasadnieniem.
Artykuł 4
Stosowanie sankcji
1. Wysokość sankcji oblicza się w dwóch etapach. W ramach pierwszego etapu oblicza się kwotę podstawową odzwierciedlającą aspekty ilościowe. Następnie uwzględnia się okoliczności danego przypadku, o których mowa w art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2532/98 i które mogą mieć wpływ na ostateczną wysokość sankcji.
2. Wagę naruszeń w zakresie terminowości ocenia się na podstawie liczby dni roboczych opóźnienia w stosunku do terminu wyznaczonego przez KBC.
3. Wagę naruszeń w zakresie dokładności lub zgodności metodologicznej ocenia się na podstawie rozmiarów błędu. EBC nie bierze pod uwagę błędów związanych z zaokrąglaniem kwot oraz błędów nieistotnych. Ponadto – w odniesieniu do zgodności metodologicznej – korekt zwykłych (tj. niesystematycznych korekt szeregów przesyłanych w danym okresie miesięcznym lub kwartalnym po przekazaniu danych początkowych) nie uważa się za przypadki nieprzestrzegania wymogów w zakresie zgodności metodologicznej.
4. Art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 określa maksymalny poziom sankcji nakładanych przez EBC na podmioty sprawozdające.
5. Jeżeli naruszenie wymogów w zakresie sprawozdawczości statystycznej skutkuje również naruszeniem wymogów dotyczących rezerw obowiązkowych, za naruszenie wymogów w zakresie sprawozdawczości statystycznej nie nakłada się sankcji.
Artykuł 5
Przepis końcowy
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 września 2010 r. Niniejszą decyzję stosuje się od okresu sprawozdawczego grudnia 2010 r. do miesięcznych i rocznych wymogów sprawozdawczych oraz – od czwartego kwartału 2010 r. – do kwartalnych wymogów sprawozdawczych.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 19 sierpnia 2010 r.
Jean-Claude TRICHET
Prezes EBC
(1) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.
(2) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 4.
(3) Dz.U. L 264 z 12.10.1999, s. 21.
(4) Dz.U. L 15 z 20.1.2009, s. 14.
(5) Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 24.
Sprostowania
|
28.8.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 226/50 |
Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 316 z dnia 2 grudnia 2009 r. )
|
1. |
Strona tytułowa oraz s. 65, tytuł rozporządzenia: |
zamiast:
powinno być:
|
2. |
W całym tekście, z dostosowaniem form gramatycznych: |
zamiast:
„obniżka”,
powinno być:
„zmniejszenie”.
|
3. |
Strona 70, motyw 59: |
zamiast:
„Istnieje ponadto potrzeba ustalenia przepisów w odniesieniu do sprawozdania z kontroli, w przypadku kontroli na miejscu w rzeźnikach lub w sytuacjach, gdy premia przyznawana jest po wywozie. (…)”,
powinno być:
„Istnieje ponadto potrzeba ustalenia przepisów w odniesieniu do sprawozdania z kontroli, w przypadku kontroli na miejscu w rzeźniach lub w sytuacjach, gdy premia przyznawana jest po wywozie. (…)”.
|
4. |
Strona 71, motyw 76: |
zamiast:
„W celu umożliwienia państwom członkowskim skutecznego prowadzenia kontroli, w szczególności kontroli względem obowiązków w zakresie zasady wzajemnej zgodności, zgodnie z art. 19 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 73/2009 rolnicy albo deklarują wszystkie obszary w ich posiadaniu, albo nie ubiegają się o pomoc w odniesieniu do tych obszarów. (…)”,
powinno być:
„W celu umożliwienia państwom członkowskim skutecznego prowadzenia kontroli, w szczególności kontroli względem obowiązków w zakresie zasady wzajemnej zgodności, zgodnie z art. 19 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 73/2009, rolnicy deklarują wszystkie obszary w ich posiadaniu, bez względu na to, czy ubiegają się o pomoc w odniesieniu do tych obszarów. (…)”.
|
5. |
Strona 79, art. 13 ust. 4 lit. a): |
zamiast:
„kopię umowy kontraktacji lub oświadczenia o uprawie, (…)”,
powinno być:
„kopię umowy na uprawę lub oświadczenia o uprawie, (…)”.
|
6. |
Strona 85, nagłówek art. 29: |
zamiast:
„Kontrole administracyjne wsparcia szczególnego”,
powinno być:
„Kontrole administracyjne wsparcia specjalnego”.
|
7. |
Strona 85, art. 29 ust. 1: |
zamiast:
„Odnośnie do każdego środka w ramach wsparcia szczególnego, dla którego kontrole administracyjne są technicznie możliwe, (…)”,
powinno być:
„Odnośnie do każdego środka w ramach wsparcia specjalnego, dla którego kontrole administracyjne są technicznie możliwe, (…)”.
|
8. |
Strona 85, art. 29 ust. 1 lit. a): |
zamiast:
„spełnienie wymagań kwalifikowalności do wsparcia szczególnego;”,
powinno być:
„spełnienie wymagań kwalifikowalności do wsparcia specjalnego;”.
|
9. |
Strona 87, art. 34 ust. 4: |
zamiast:
„(…) pod warunkiem że działalność rolnicza lub planowana produkcja może odbywać się w podobny sposób jak na działkach bez drzew na podobnej powierzchni.”,
powinno być:
„(…) pod warunkiem że działalność rolnicza lub planowana produkcja może odbywać się w podobny sposób jak na działkach bez drzew na tym samym obszarze.”.
|
10. |
Strona 88, art. 37 akapit pierwszy lit. b) ppkt (i): |
zamiast:
„nasiona faktycznie zakupiono i hodowca lub przedsiębiorstwo nasienne zapłacił za nie zgodnie z umową kontraktacji;”,
powinno być:
„nasiona faktycznie zakupiono i hodowca lub przedsiębiorstwo nasienne zapłaciły za nie zgodnie z umową na uprawę;”.
|
11. |
Strona 90, art. 45 ust. 2: |
zamiast:
„Odnośnie do kontroli na miejscu w rzeźnikach przewidzianych w art. 43 ust. 1 i 2, (…)”,
powinno być:
„Odnośnie do kontroli na miejscu w rzeźniach, przewidzianych w art. 43 ust. 1 i 2, (…)”.
|
12. |
Strona 91, art. 47 ust. 1: |
zamiast:
„(…) wykrytą więcej niż raz w ciągu trzech kolejnych lat (…)”,
powinno być:
„(…) wykrytą więcej niż raz w ciągu trzech kolejnych lat kalendarzowych (…)”.
|
13. |
Strona 93, art. 53 ust. 2: |
zamiast:
„(…) W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w toku kontroli takiej próby, zwiększa się próbę działek rolnych poddawanych kontroli.”,
powinno być:
„(…) W przypadku stwierdzenia niezgodności w toku kontroli takiej próby, zwiększa się próbę działek rolnych poddawanych kontroli.”.
|
14. |
Strona 94, art. 54 ust. 1 lit. c): |
zamiast:
„(…) które powinny prowadzić do zwiększenia lub zmniejszenia obniżki, którą należy zastosować.”,
powinno być:
„(…) które powinny prowadzić do podwyższenia lub obniżenia zmniejszenia, które należy zastosować.”.
|
15. |
Strona 94, art. 54 ust. 2 akapit trzeci: |
zamiast:
„(…) po podjęciu decyzji o niestosowaniu obniżki lub wyłączenia z płatności.”,
powinno być:
„(…) po podjęciu decyzji o niestosowaniu zmniejszenia lub wykluczenia z płatności.”.
|
16. |
Strona 99, art. 70 ust. 2: |
zamiast:
„(…) wobec rolników podlegających zasadzie współzależności (…)”,
powinno być:
„(…) wobec rolników podlegających zasadzie wzajemnej zgodności (…)”.
|
17. |
Strona 101, art. 74 akapit drugi: |
zamiast:
„Odnośnie do bydła nieobjętego wnioskiem ten sam przepis stosuje się do obniżek i wyłączeń, które stosuje się zgodnie z rozdziałem III.”,
powinno być:
„Odnośnie do bydła nieobjętego wnioskiem ten sam przepis stosuje się do zmniejszeń i wykluczeń, które stosuje się zgodnie z rozdziałem III.”.
|
18. |
Strona 103, art. 84 ust. 1 lit. e): |
zamiast:
„wyniki kontroli przeprowadzonych pod kątem wzajemnej zgodności zgodnie z tytułem IV rozdział III.”,
powinno być:
„wyniki kontroli przeprowadzonych pod kątem wzajemnej zgodności zgodnie z tytułem III rozdział III.”.