31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/1

(1)

Obowiązkiem Rady jest ustanowienie całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) w podziale na łowiska lub grupy łowisk. Uprawnienia do połowów należy rozdzielać pomiędzy państwa członkowskie w taki sposób, aby zapewnić każdemu państwu członkowskiemu względną stabilność działalności połowowej dla każdego stada lub łowiska oraz z należytym uwzględnieniem celów wspólnej polityki rybołówstwa ustalonych w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1).

(2)

Rozporządzenie Rady (UE) nr 53/2010 (2) ustanowiło uprawnienia do połowów dla niektórych stad ryb, w tym dla sardeli w Zatoce Biskajskiej (obszar ICES VIII) na rok 2010.

(3)

Nowe TAC na okres połowu 2010–2011 należy ustanowić na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-ekonomicznych oraz zapewniając sprawiedliwe traktowanie sektorów rybołówstwa. W odniesieniu do stada sardeli w Zatoce Biskajskiej opinia naukowa Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) z dnia 16 lipca 2010 r. dotyczy okresu połowu od dnia 1 lipca każdego roku do dnia 30 czerwca roku następnego.

(4)

Ze względu na odpowiednie zarządzanie stadem i uproszczenie należy ustalić nowe TAC dla tego stada oraz ustalić nowe kwoty dla państw członkowskich zgodnie z wymienionymi wyżej datami na okres połowu 2010–2011.

(5)

W celu zapewnienia wieloletniego planu dla tego stada sardeli w Zatoce Biskajskiej, który obejmuje okres połowu i ustanawia zasadę odłowu mającą zastosowanie w ramach ustalania uprawnień do połowów, Komisja przedstawiła w dniu 29 lipca 2009 r. wniosek dotyczący rozporządzenia ustanawiającego plan długoterminowy dotyczący stada sardeli w Zatoce Biskajskiej oraz połowów eksploatujących to stado. W opinii STECF szacuje się biomasę stada na około 51 350 ton. Uwzględniając wniosek Komisji oraz biorąc pod uwagę, że ocena skutków dotycząca tego wniosku dostarcza najbardziej aktualną ocenę skutków decyzji w sprawie uprawnień do połowów dla stada sardeli w Zatoce Biskajskiej, należy odpowiednio ustalić TAC dla tego stada. W związku z tym TAC na okres połowu od dnia 1 lipca 2010 r. do dnia 30 czerwca 2011 r. należy ustalić na 15 600 ton.

(6)

Ze względu na szczególny zakres i termin stosowania uprawnień do połowów sardeli należy ustanowić te uprawnienia do połowów w drodze oddzielnego rozporządzenia oraz zmienić odpowiednio rozporządzenie (UE) nr 53/2010. Łowisko powinno jednak nadal podlegać przepisom ogólnym rozporządzenia (UE) nr 53/2010 w odniesieniu do warunków wykorzystywania kwoty połowowej.

(7)

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającego dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (3) niezbędne jest ustalenie, w jakim zakresie stado sardeli w Zatoce Biskajskiej jest objęte środkami określonymi w w tym rozporządzeniu.

(8)

Ze względu na rozpoczęcie okresu połowu oraz na potrzeby rocznej sprawozdawczości połowowej niniejsze rozporządzenie powinno niezwłocznie wejść w życie i być stosowane od dnia 1 lipca 2010 r. Z tych samych względów zmiana uprawnień do połowów ustanowionych w rozporządzeniu (UE) nr 53/2010 powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2010 r.,

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/4

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 2187/2005 ustanawia określone środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego oraz cieśnin Bełt i Sund. Rozporządzenie to przewiduje określone przepisy dotyczące wielkości i rodzaju wszystkich elementów narzędzi połowowych, w tym – między innymi – rozmiar oczek.

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1226/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustalające uprawnienia do połowów i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb stosowane na Morzu Bałtyckim w 2010 r. (2) przewiduje zwiększenie rozmiaru oczek i długości okna wyjściowego typu „Bacoma” oraz rozmiaru oczek włoka T90 w podrejonach ICES 22-32. Ze względu na fakt, że rozporządzenie (WE) nr 1226/2009 ogranicza się do roku 2010, podczas gdy wymienione przepisy, przyczyniając się do poprawy selektywności, nabierają trwałego charakteru, należy włączyć je do rozporządzenia (WE) nr 2187/2005 od stycznia 2011 r. i odpowiednio zmienić to rozporządzenie.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/12

(1)

W art. 103d ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 ustanowiono, że pomoc finansowa jest ograniczona do 4,1 % lub 4,6 % wartości produkcji wprowadzonej do obrotu przez każdą organizację producentów.

(2)

W art. 52 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1580/2007 (2) ustanowiono szczegółowe zasady obliczania wartości produkcji stanowiącej przedmiot obrotu danej organizacji producentów. Zgodnie z ust. 6 lit. a) wymienionego artykułu produkcję owoców i warzyw stanowiącą przedmiot obrotu fakturuje się na etapie „loco organizacja producentów”, w stosownych przypadkach, jako produkt pakowany, przygotowany lub który został poddany pierwszemu przetworzeniu.

(3)

W art. 21 ust. 1 lit. i) rozporządzenia (WE) nr 1580/2007 zdefiniowano „pierwsze przetworzenie”. Definicja ta jednak nastręcza pewne trudności w jej interpretacji. Ponieważ pewność prawna wymaga jasnych zasad obliczania wartości produkcji wprowadzonej do obrotu, należy skreślić przedmiotową definicję i odpowiednio dostosować definicję „produktu ubocznego”.

(4)

Obliczanie wartości owoców i warzyw przeznaczonych do przetworzenia okazało się trudne. Do celów kontroli oraz w celu uproszczenia należy wprowadzić stawkę zryczałtowaną na potrzeby obliczania wartości owoców i warzyw przeznaczonych do przetworzenia, stanowiącą wartość produktu podstawowego, a mianowicie owoców i warzyw przeznaczonych do przetworzenia, oraz wartość działań, które nie należą do właściwych działań przetwórczych. Ponieważ ilość owoców i warzyw potrzebnych do produkcji przetworów owocowych i warzywnych jest zróżnicowana w zależności od grupy produktów, różnice te powinny być odzwierciedlone w mających zastosowanie stawkach zryczałtowanych.

(5)

W przypadku owoców i warzyw przeznaczonych do przetworzenia w zioła aromatyczne i paprykę w proszku należy również wprowadzić stawkę zryczałtowaną na potrzeby obliczania wartości owoców i warzyw przeznaczonych do przetworzenia, stanowiącą jedynie wartość produktu podstawowego.

(6)

Aby zagwarantować przejście bez zakłóceń do nowego systemu obliczania wartości produkcji wprowadzonej do obrotu w odniesieniu do owoców i warzyw przeznaczonych do przetworzenia, nowa metoda obliczania nie powinna dotyczyć programów operacyjnych zatwierdzonych do dnia 20 stycznia 2010 r., bez uszczerbku dla możliwości zmiany tych programów operacyjnych zgodnie z art. 66 i 67 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007. Z tego samego powodu wartość produkcji wprowadzonej do obrotu w okresie odniesienia programów operacyjnych zatwierdzonych po wyżej wymienionej dacie powinna być obliczana zgodnie z nowymi zasadami.

(7)

Aby umożliwić większą elastyczność w korzystaniu z wycofań z rynku, należy zwiększyć margines przekroczenia w skali roku określony w art. 80 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007.

(8)

Aby usprawnić bezpłatną dystrybucję, należy przewidzieć możliwość pozwolenia organizacjom i instytucjom charytatywnym na pobieranie symbolicznej opłaty od odbiorców końcowych produktów podlegających wycofaniu z rynku, jeżeli produkty te poddane zostały przetworzeniu.

(9)

Należy uaktualnić stawki zryczałtowane kosztów transportu, sortowania i pakowania w celu bezpłatnej dystrybucji owoców i warzyw wycofanych z rynku, określone w art. 83 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007 oraz w załączniku XI do tego rozporządzenia.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1580/2007.

(11)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

1)

w art. 21 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

2)

w art. 52 wprowadza się następujące zmiany:

3)

w art. 53 ust. 7 dodaje się akapity w brzmieniu:

„Jednakże w odniesieniu do programów operacyjnych zatwierdzonych do dnia 20 stycznia 2010 r. wartość produkcji stanowiącej przedmiot obrotu do 2007 r. oblicza się na podstawie prawodawstwa mającego zastosowanie w okresie odniesienia, natomiast wartość produkcji stanowiącej przedmiot obrotu od 2008 r. oblicza się na podstawie prawodawstwa mającego zastosowanie w 2008 r.

W odniesieniu do programów operacyjnych zatwierdzonych po dniu 20 stycznia 2010 r. wartość produkcji stanowiącej przedmiot obrotu po 2008 r. oblicza się na podstawie prawodawstwa mającego zastosowanie w chwili zatwierdzenia programu operacyjnego.”;

4)

w art. 80 ust. 2 akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Odsetki, o których mowa w akapicie pierwszym, są rocznymi średnimi z trzyletniego okresu z 5-procentowym marginesem przekroczenia w skali roku.”;

5)

w art. 81 ust. 2 po pierwszym akapicie dodaje się akapit w brzmieniu:

„Państwa członkowskie mogą pozwolić organizacjom oraz instytucjom charytatywnym, o których mowa w art. 103d ust. 4 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 na pobieranie symbolicznej opłaty od odbiorców końcowych produktów podlegających wycofaniu z rynku, jeżeli produkty te poddane zostały przetworzeniu.”;

6)

w art. 83 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.   Koszty sortowania i pakowania świeżych owoców i warzyw wycofanych z rynku w celu bezpłatnej dystrybucji kwalifikują się w ramach programów operacyjnych w wysokości stawki zryczałtowanej określonej w części A załącznika XII, w przypadku produktów w opakowaniach o wadze netto nieprzekraczającej 25 kilogramów.

2.   Na opakowaniach produktów przeznaczonych do bezpłatnej dystrybucji należy umieścić godło europejskie oraz jedno lub więcej odniesień określonych w części B załącznika XII.”;

7)

dodaje się załącznik VIa zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

8)

załącznik XI zastępuje się tekstem załącznika II do niniejszego rozporządzenia;

9)

załącznik XII zastępuje się tekstem załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/19

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/21

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem Komisji (WE) nr 877/2009 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 666/2010 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/23

(1)

Artykuł 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje, że należność celna przywozowa na produkty oznaczone kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002, ex 1005 inne niż ziarna hybrydowe oraz ex 1007 inne niż hybrydy do siewu, jest równa cenie interwencyjnej obowiązującej na takie produkty w przywozie, powiększonej o 55 %, minus cena importowa CIF stosowana wobec danej przesyłki. Należności te nie mogą jednak przekroczyć konwencyjnej stawki celnej określonej na podstawie Nomenklatury Scalonej.

(2)

Artykuł 136 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że do celów obliczenia należności celnych przywozowych, o których mowa w ust. 1 wspomnianego artykułu, reprezentatywne ceny przywozowe CIF ustanawiane są regularnie dla produktów określonych w tym ustępie.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 642/2010, ceną do obliczania należności przywozowej produktów oznaczonych kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002 00, 1005 10 90, 1005 90 00 i 1007 00 90 jest dzienna reprezentatywna cena CIF w przywozie ustalona w sposób określony w art. 5 wspomnianego rozporządzenia.

(4)

Należy ustalić należności celne przywozowe na okres od dnia 1 sierpnia 2010 r., mające zastosowanie do czasu wejścia w życie nowych ustaleń,

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/26

(1)

Zgodnie z art. 126 ust. 1 Traktatu państwa członkowskie unikają nadmiernego deficytu budżetowego.

(2)

Pakt stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia dobrego stanu finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.

(3)

Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 126 Traktatu oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu (1) (które jest częścią paktu stabilności i wzrostu) przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Załączony do Traktatu Protokół w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu zawiera dalsze postanowienia dotyczące wdrażania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania postanowień wspomnianego protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 479/2009 (2).

(4)

Przeprowadzona w 2005 r. reforma paktu stabilności i wzrostu miała na celu wzmocnienie jego skuteczności i podstaw gospodarczych oraz ochronę stabilności finansów publicznych w perspektywie długoterminowej. W szczególności jej celem było, by na wszystkich etapach procedury nadmiernego deficytu w pełni uwzględniono kontekst gospodarczy i budżetowy. W związku z powyższym pakt stabilności i wzrostu zawiera ramy wspierające realizację polityki rządu mającej na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych, z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej.

(5)

Artykuł 126 ust. 5 Traktatu nakłada na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić. Uwzględniwszy swoje sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 126 ust. 3 oraz wziąwszy pod uwagę opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 126 ust. 4, Komisja stwierdziła, że w Bułgarii istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym dnia 6 lipca 2010 r. Komisja przedstawiła Radzie stosowną opinię w sprawie Bułgarii (3).

(6)

Artykuł 126 ust. 6 Traktatu stanowi, że Rada po dokonaniu ogólnej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu powinna rozważyć ewentualne uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie. W przypadku Bułgarii ogólna ocena prowadzi do następujących wniosków.

(7)

Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Bułgarii w kwietniu 2010 r. deficyt sektora władz publicznych w 2009 r. wyniósł 3,9 % PKB i tym samym przekroczył wartość odniesienia ustaloną na poziomie 3 % PKB. Deficyt nie był zbliżony do wartości odniesienia wynoszącej 3 % PKB, ale można uznać, że jej przekroczenie ma charakter wyjątkowy w rozumieniu Traktatu oraz paktu stabilności i wzrostu. Wynika ono w szczególności ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej w rozumieniu Traktatu oraz paktu stabilności i wzrostu, ponieważ gospodarka Bułgarii znacznie ucierpiała w wyniku światowego kryzysu gospodarczo-finansowego, a wzrost PKB był ujemny i wyniósł w 2009 r. minus 5 %. W prognozie służb Komisji przedstawionej wiosną 2010 r. przewiduje się, że deficyt sektora władz publicznych spadnie do poziomu poniżej wartości odniesienia już w 2010 r., wraz ze stabilizowaniem się gospodarki oraz w wyniku podjętych przez rząd środków konsolidacji budżetowej. Jednak na podstawie skorygowanego poziomu deficytu docelowego na 2010 r. (3,8 % PKB zgodnie z informacjami przedstawionymi przez władze Bułgarii w dniu 22 czerwca 2010 r.), który znacznie przekracza zakładany w wiosennej prognozie służb Komisji poziom 2,8 % PKB, przekroczenie wartości odniesienia może nie mieć charakteru tymczasowego. Przewidziane w Traktacie kryterium dotyczące deficytu nie jest spełnione.

(8)

Zgodnie z danymi przekazanymi przez władze Bułgarii w kwietniu 2010 r. dług brutto sektora władz publicznych kształtuje się w 2009 r. znacznie poniżej wartości odniesienia wynoszącej 60 % PKB, a dokładnie na poziomie 14,8 % PKB. W prognozie służb Komisji z wiosny 2010 r. przewiduje się, że w latach 2010–2011 wskaźnik zadłużenia wzrośnie, utrzymując się jednak poniżej 19 % PKB. W zgłoszeniu przedstawionym przez władze Bułgarii w dniu 22 czerwca 2010 r. planowana wysokość długu w 2010 r. została dalej skorygowana i ma wynieść 15,3 % PKB. Przewidziane w Traktacie kryterium zadłużenia jest więc spełnione.

(9)

Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 „istotne czynniki” mogą zostać uwzględnione w procesie podejmowania decyzji Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu zgodnie z art. 126 ust. 6 wyłącznie wtedy, gdy spełniony jest podwójny warunek: deficyt pozostaje bliski wartości odniesienia oraz przekroczenie przez niego tej wartości ma charakter tymczasowy. W przypadku Bułgarii ten podwójny warunek nie jest spełniony. Dlatego też istotne czynniki nie zostały uwzględnione w procesie podejmowania niniejszej decyzji,

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/28

(1)

Na mocy art. 6 wspólnego działania 2008/851/WPZiB Rada upoważniła Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) do podejmowania decyzji w sprawie mianowania dowódcy sił UE.

(2)

W dniu 23 marca 2010 r. KPiB przyjął decyzję Atalanta/2/2010 (2) w sprawie mianowania kontradmirała Jana THÖRNQVISTA dowódcą sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii.

(3)

Dowódca operacji UE zalecił mianowanie kontradmirała Philippe’a COINDREAU nowym dowódcą sił UE operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii.

(4)

Komitet Wojskowy UE popiera to zalecenie.

(5)

Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowaniu ani wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie polityczno-obronne,

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/29

(1)

W dniu 15 września 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/736/WPZiB w sprawie Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji, EUMM Georgia (1).

(2)

Wspólne działanie 2008/736/WPZiB zostało ostatnio przedłużone przez wspólne działanie 2009/572/WPZiB (2) do dnia 14 września 2010 r. Finansowa kwota odniesienia przewidziana na pokrycie do tej daty wydatków związanych z EUMM Georgia została ustalona w wysokości 49 600 000 EUR. Finansową kwotę odniesienia należy zwiększyć o 2 500 000 EUR, aby uwzględnić dodatkowe potrzeby operacyjne misji.

(3)

Wspólne działanie 2008/736/WPZiB należy odpowiednio zmienić,

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/30

(1)

Transgraniczne stosowanie zaawansowanych podpisów elektronicznych weryfikowanych certyfikatem kwalifikowanym stworzonych z użyciem lub bez użycia bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisu elektronicznego zostało ułatwione dzięki decyzji Komisji 2009/767/WE z dnia 16 października 2009 r. ustanawiającej środki ułatwiające korzystanie z procedur realizowanych drogą elektroniczną poprzez pojedyncze punkty kontaktowe zgodnie z dyrektywą 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącą usług na rynku wewnętrznym (2), która to decyzja 2009/767/WE zobowiązuje państwa członkowskie do udostępnienia informacji niezbędnych do weryfikacji takich podpisów elektronicznych. Państwa członkowskie muszą w szczególności udostępnić na swoich tak zwanych „zaufanych listach” informacje dotyczące nadzorowanych/akredytowanych przez nie podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne i powszechnie wystawiających certyfikaty kwalifikowane zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/93/WE z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych (3) oraz informacje dotyczące usług świadczonych przez te podmioty.

(2)

W Europejskim Instytucie Norm Telekomunikacyjnych zorganizowano szereg badań praktycznych mających na celu umożliwienie państwom członkowskim sprawdzenia zgodności ich zaufanych list ze specyfikacjami określonymi w załączniku do decyzji 2009/767/WE. Przedmiotowe badania wykazały, że konieczne jest wprowadzenie pewnych zmian technicznych w specyfikacjach technicznych znajdujących się w załączniku do decyzji 2009/767/WE w celu zapewnienia funkcjonujących i interoperacyjnych zaufanych list.

(3)

Powyższe badania potwierdziły również potrzebę publicznego udostępnienia przez państwa członkowskie nie tylko zaufanych list w wersji czytelnej dla człowieka, zgodnie z wymogiem przewidzianym w decyzji 2009/767/WE, ale również list w wersji przetwarzalnej maszynowo. Ręczne korzystanie z zaufanych list w wersji czytelnej dla człowieka może być stosunkowo skomplikowane i czasochłonne, jeżeli w państwach członkowskich istnieje wiele podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. Publikowanie zaufanych list w wersji przetwarzalnej maszynowo ułatwi ich stosowanie poprzez umożliwienie automatycznego przetwarzania list, a tym samym zwiększy zakres ich stosowania w publicznych usługach elektronicznych.

(4)

W celu ułatwienia dostępu do krajowych zaufanych list państwa członkowskie powinny przekazać Komisji informacje dotyczące umiejscowienia i ochrony ich zaufanych list. Komisja powinna udostępnić te informacje pozostałym państwom członkowskim w bezpieczny sposób.

(5)

W celu umożliwienia automatycznego stosowania list i ułatwienia dostępu do nich należy uwzględnić wyniki wspomnianych badań praktycznych dotyczących zaufanych list państw członkowskich.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2009/767/WE.

(7)

W celu umożliwienia państwom członkowskim przeprowadzenia wymaganych zmian technicznych w aktualnych zaufanych listach niniejszą decyzję należy stosować od dnia 1 grudnia 2010 r.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ds. dyrektywy o usługach,

1)

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

2)

w załączniku wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszej decyzji.

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/36

(1)

W dniu 31 października 2007 r. przedsiębiorstwo Syngenta Seeds S.A.S. zwróciło się w imieniu Syngenta Crop Protection AG, zgodnie z art. 5 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, do właściwego organu Zjednoczonego Królestwa z wnioskiem o wprowadzenie do obrotu żywności, składników żywności i pasz zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę Bt11xGA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych („wniosek”).

(2)

Wniosek odnosi się również do wprowadzenia do obrotu produktów innych niż żywność i pasze, zawierających kukurydzę Bt11xGA21 lub z niej się składających, do takich samych zastosowań jak każda inna kukurydza, z wyjątkiem uprawy. Dlatego też do wniosku, zgodnie art. 5 ust. 5 i art. 17 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, załączono dane i informacje wymagane na podstawie załączników III i IV do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylającej dyrektywę Rady 90/220/EWG (2), a także informacje i ustalenia dotyczące oceny ryzyka przeprowadzonej według zasad określonych w załączniku II do dyrektywy 2001/18/WE. Wniosek zawiera również plan monitorowania skutków dla środowiska zgodny z załącznikiem VII do dyrektywy 2001/18/WE.

(3)

W dniu 22 września 2009 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („EFSA”) wydał pozytywną opinię zgodnie z art. 6 i 18 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003. Uznał on, że pod względem potencjalnego wpływu na zdrowie ludzi i zwierząt lub na środowisko kukurydza Bt11xGA21 jest równie bezpieczna jak jej niezmodyfikowany genetycznie odpowiednik. W związku z tym Urząd stwierdził, że jest mało prawdopodobne, by wprowadzenie do obrotu produktów zawierających kukurydzę Bt11xGA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych zgodnie z opisem we wniosku („produkty”), miało negatywny wpływ na zdrowie ludzi lub zwierząt lub na środowisko w kontekście zamierzonych zastosowań produktów (3). W swojej opinii EFSA rozpatrzył wszystkie szczegółowe pytania i wątpliwości zgłaszane przez państwa członkowskie w ramach konsultacji z właściwymi organami krajowymi, przewidzianych w art. 6 ust. 4 i art. 18 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia.

(4)

W swojej opinii EFSA uznał również złożony przez wnioskodawcę plan monitorowania skutków dla środowiska, obejmujący plan ogólnego nadzoru, za zgodny z zamierzonym wykorzystaniem produktów.

(5)

W związku z powyższym należy wydać zezwolenie na wspomniane produkty.

(6)

Każdemu organizmowi zmodyfikowanemu genetycznie należy przypisać niepowtarzalny identyfikator zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 65/2004 z dnia 14 stycznia 2004 r. ustanawiającym system ustanawiania oraz przypisywania niepowtarzalnych identyfikatorów organizmom zmodyfikowanym genetycznie (4).

(7)

Według opinii EFSA nie są konieczne żadne szczególne wymagania dotyczące etykietowania żywności, składników żywności i pasz zawierających kukurydzę Bt11xGA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, inne niż wymogi ustanowione w art. 13 ust. 1 i w art. 25 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003. Aby zapewnić jednak wykorzystanie produktów w granicach zezwolenia przewidzianego w niniejszej decyzji, etykiety paszy zawierającej organizmy zmodyfikowane genetycznie lub składającej się z nich oraz etykiety produktów innych niż żywność i pasze, zawierających organizmy zmodyfikowane genetycznie lub składających się z nich, w odniesieniu do których złożono wniosek o zezwolenie, powinny zostać uzupełnione o wyraźne wskazanie, że danych produktów nie wolno stosować do celów uprawy.

(8)

Posiadacz zezwolenia powinien przedkładać coroczne sprawozdania z realizacji i wyników działań przewidzianych w planie monitorowania skutków dla środowiska. Wyniki te należy przedstawiać zgodnie z decyzją Komisji 2009/770/WE z dnia 13 października 2009 r. ustanawiającą standardowe formaty sprawozdań na potrzeby przedstawiania wyników monitorowania zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie jako produktów lub w ich składzie w celu wprowadzania do obrotu, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5).

(9)

Opinia wydana przez EFSA nie uzasadnia nałożenia szczególnych warunków lub ograniczeń na wprowadzanie do obrotu lub szczególnych warunków lub ograniczeń dotyczących wykorzystania produktu i obchodzenia się z nim, w tym wymagań monitorowania po wprowadzeniu do obrotu z przeznaczeniem na żywność i pasze, czy też szczególnych warunków dotyczących ochrony poszczególnych ekosystemów/środowiska naturalnego lub poszczególnych obszarów geograficznych, przewidzianych w art. 6 ust. 5 lit. e) oraz art. 18 ust. 5 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.

(10)

Wszelkie stosowne informacje dotyczące zezwolenia na te produkty powinny zostać wprowadzone do wspólnotowego rejestru genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003.

(11)

W art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczącego możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniającego dyrektywę 2001/18/WE (6) określono wymogi dotyczące etykietowania produktów zawierających organizmy zmodyfikowane genetycznie lub składających się z nich.

(12)

O niniejszej decyzji należy powiadomić strony Protokołu kartageńskiego o bezpieczeństwie biologicznym do Konwencji o różnorodności biologicznej za pośrednictwem Systemu Wymiany Informacji o Bezpieczeństwie Biologicznym, zgodnie z art. 9 ust. 1 i art. 15 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1946/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie transgranicznego przemieszczania organizmów genetycznie zmodyfikowanych (7).

(13)

Przeprowadzono konsultacje z wnioskodawcą w sprawie środków przewidzianych w niniejszej decyzji.

(14)

Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego.

(15)

Podczas posiedzenia w dniu 29 czerwca 2010 r. Rada nie była w stanie podjąć kwalifikowaną większością głosów decyzji akceptującej ani odrzucającej proponowany wniosek. Rada zaznaczyła, że jej prace nad tą sprawą zostały zakończone. W związku z tym na Komisji spoczywa zadanie przyjęcia tych środków,

a)

żywności i składników żywności zawierających kukurydzę SYN-BTØ11-1xMON-ØØØ21-9, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych;

b)

pasz zawierających kukurydzę SYN-BTØ11-1xMON-ØØØ21-9, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych;

c)

produktów innych niż żywność i pasze, zawierających kukurydzę SYN-BTØ11-1xMON-ØØØ21-9 lub z niej się składających, do takich samych zastosowań jak każda inna kukurydza, z wyjątkiem uprawy.

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/40

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/43

31.7.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 199/43